Herkes bir de uzmanıymış gibi aptal aptal yorumlar yapıyor. Sizce bu patlayacak mı gidecek mi?

Birisi ekspere sokun ona göre gelicem dedi. Bugün gittim baktık diyor ki boya var yan çaprazlarda. Annemi aradım ben bişey yaptırmadım kazası da yok diyor. Ekspere ilettim, bi ihtimal gemiyle tırla gelirken hasar oluyor boyatıp satıyorlar söylemiyorlar başımıza geliyor dedi. Kazası olmadığı belli de, boyanmış dedi. Allahtan arka taraflarda kaputta ve tavanda bişey yok.

Anneme sinirledim herkese boyasız dedik napıcaz şimdi diye, ben ne bileyim oğlum boyatmadım hatırlamıyorum yalan mı söyleyeceğim diyor. İlk sahibiyiz zaten. 15 yaşında araba tamam normal belki ama yok dedik yani.

Araba ilk zamanlar okulun bahçesinde duruyordu, dersinden 1 alan haşırt diye çiziyordu arabayı. İlk yıllarda gücüne gidip temizlik boyası attırmış olabilir diye düşünüyorum da bunu insanlara nasıl anlatıcaz? Kaldi ki insan boyattığını nasıl unutur aklım almıyor. Ama yalan da söylemez annem. Çünkü arabada çizikler vardı bildim bileli, kasıtlı boyatsa oraları da boyatırdı ooof anlamadım vallahi. Eksper pasta falan atmamışlar, kazası yok belli dedi ama işte.. insanlar fiyat düşürmeye yer arıyorlar.

Bu çok etkiler mi ne kadar düşürmek lazım?

Bir de motor yağ kaçağı durumuna yağ kaçağı yok ama hafif terleme var dedi o da 100bin üstünde normalmiş. Normal mi bu durum, sorun mu yoksa? Oraya bişey yazınca gerildim.

Şu videoya bakıp gülüyorduk, aynı duruma düştüm iyi mi www.instagram.com

Böyle bir şey olabilir mi?

2020 model bakıyorduk. Sıfırı 330 bin. 1 aydır bakıyoruz git gel ahbap olduk adamla.

Parayı denkleştiremedik, aklımızda başka araç vardı falan derken bir türlü kesin girişemedik.

Bugün kararımızı verdik almak için gittik. 1 araç kalmış. Onu da biz ordayken aldılar.

Biz ahlayıp vahlarken adam dedi ki valla elimizde hiç araç yok, maalesef şansınıza artık. Sonra durun bi genel merkezi mi ne arayım ordan talep edelim.. derken adamda bi ampul parladı aaa 1dk 1dk dedi durun size bir güzellik yapıcam hemşeriyiz nasılsa, bir tanıdık da bizim arka sanayide çalışıyor. Onun için ayırdığım bir araç vardı ama pek alacak gibi değil ben konuşurum onla dedi size verelim o aracı hem 2021 model falan. Fark olarak da 10 bin fark eder dedi. 340 yani. Martta gelir ama dedi.

Artı olarak da multimedia ekranı büyüyor, otomatik bagaj falan var. E iyi dedik 10 bine.

Yahu eve geldik, dediği aracın güncel bayi fiyatına bakıyorum, 380 bin lira gözüküyor. Bu adam bunu neden ve nasıl bize 340a veriyor? Herhangi bir kampanya da gözükmüyor. Bir de bugün tam kapanmadan görüştük, sabah erkenden gelin mutlaka işlemleri yapalım 9da diyor.

Yahu bi bokluk var diycem ama yetkili bayi sonuçta bişey çıksa da biz haklı olmaz mıyız?

Ne diyorsunuz alalım mı? Vakit kalırsa başka bayileri arayıp fiyat sorucam bi.

Marka Opel.

330 da çok zorlayarak çıktığımızı biliyor. 340 ı çekinerek söyledi. Gerçekten inmiş olabilir mi?

Tam tatlı bir uykuya dalmıştım ki az önce çok kötü bir kabus gördüm.
Sanki nefessiz kalmışım gibi çok sıkıntılı uyandım. Hatta başım bile ağrıdı korkudan.
Kalktım su içtim, pencereyi açtım biraz temiz hava aldım ama hala etkisi geçmedi.

Çok rüya görmem ama son zamanlarda bölük pörçük de olsa kabuslar görüyorım. Ama sonradan hemen unutup
tekrar uykuya dalabiliyodum. Bu kez öyle olmadı sanki :/ uyuyamıyorum..

Siz kabus gördüğünüzde hemen etkisinden çıkabiliyor musunuz ya da çıkmak için bir şeyler yapıyo musunuz
en son ne zaman kabus gördünüz, bu kabusların bir anlamı var mı :/

Buarada herksese kabussuz, deliksiz tatlı rüyalar dilerm :)

Umarım çok sürmeden tekrar uykuya dalabilirim

Arsası için geniş çaplı bir operasyon çekildiğini okudum. Önce rektörlüğe bir atama. Sonra yeni fakülteler açıp onların içerisine baya bir akademisyen atama. Sonra bu fakülteler bu araziye sığmıyor diye taşınması sürecine sokma. Artık taşındıktan sonra da yerini araplara mı satarlar ne yaparlar bilmiyorum.

O arada da işte itiraz edenlere terörist denilir, içeriye provokatörler sokulur, onlar parmakla gösterilir vs. vs. bana mantıklı geldi ama karşıt görüşlü olduğum için öyle geldi.

Gerçekten böyle bir şey olabilir mi? Genel fikirleri merak ettim.

son dönemde mesai süresince işten arta kalan vaktimde burada antin kuntin sorulara cevap vermek gibi bir motivasyon kazandığımı fark ettim. bi baktım ki neredeyse 8 bin cevap olmuş. acaba başkalarına yardım ettiğimi düşünerek kendimi tatmin mi ediyorum, yoksa soru cevaplayında egomu mu tatmin ediyorum, yoksa öğrendiğim bir çok şeyi internetteki random insanlardan öğrendiğim için bir nevi bunu geri mi ödüyorum bundan emin değilim. arkadaş kazanmak ya da tanınmak gibi bir motivasyonum da yok, aksine tam tersine tanınmamak ve anonim kalmaya devam etmek istiyorum. o zaman neden?

siz neden burada vakit harcayıp soru cevaplıyorsunuz?

Baya mutsuzum. Bu hayatımın büyük kısmını kaplıyor. Şu olsun rahata ericem diye düşünüyorum. O şey oluyor ama başka sorunlar çıkıyor sonra. Yavaş yavaş çevreye dikkat etmeye başladım. İnsanlar da pek mutlu değil gibi. 10 üzerinden kaç mutlusunuz genel olarak? Ben 10 üzerinden 3. Neşeli zamanlarında 4 oluyor. 10 üzerinden 7-8 normal, olması gereken sınır gibi düşünebilirsiniz. 10/10 ise çok mutlu.

Selamlar herkeseee, çok uzun zaman oldu :)) Çok zamandır aklımdaydınız ama bir türlü ilk adımı atamıyordum. Bugün o gün millet! :D

Öncelikle güzel dileklerle başlayayım. Umarım tanıdığım/tanımadığım herkes bu uzun süre zarfında iyi ve mutlu kalabilmiştir. Özellikle içinde bulunduğumuz ekstra garip dönemde hepinize sağlık, geçim kolaylığı ve yaşam motivasyonu diliyorum can ı gönülden.

Kimler gitti kimler kaldı pek bilemiyorum ama beni hatırlayıp merak edenler için bir özet geçeyim. Ben kısa tutmaya çalışacağım ama çok söz de veremiyorum :D Durumu olmayanlar şimdiden kusuruma bakmasın :))

Geride bıraktığım 5 senenin neredeyse her saniyesi kabus gibiydi diyebilirim. Güzel şeyler de oldu yalan yok ama geneli gerçekten kalitesiz bir yeşilçam filminin saçma sapan bir bollywood versiyonu gibiydi. Daha fazlası olmaz herhalde artık dedikçe her şey üst üste gelmeye devam etti :D Son 5 senem bir film olsaydı ilk 10 dakikasında çıkmıştım, öyle bir şey :D

Belki hatırlayanlar vardır tiroid problemlerim vardı. Öncelikle tiroide bağlı gelişen başka bir rahatsızlık sebebiyle minnoş gözlerimi kaybettim :D Çok şükür hala görüyorum ama şekilleri ve boyutları değişip büyüyüp yuvarlaklaştılar :D Sonra ameliyat geçirip tiroid problemimden kurtuldum ama gözler yadigar kaldı :D

Sonra evlendim ve Bodrum'a taşınıp ufak bi cafe/pub açtım. Sanırım buraya kadar bilenler biliyordu. Bodrum'un ve evliliğimizin ilk 6 ayı tek kelimeyle mü-kem-mel-di. İstanbul'da yaşarken benim de eşimin de güzel işlerimiz ve güzel maaşlarımız vardı. Çok şükür yiyip içip gezmemize hatta balta girmemiş ormanlardaki orangutanlara bile yardım etmemize rağmen paramız artıyordu ve biz de biriktiriyorduk :D Ne güzel zamanlarmış. Önce düğünümüze, ev eşyalarımıza bir yatırım olur diye biriktiriyorduk. Bu hastalıktan sonra ben dedim ki düğünü eşyayı boşverelim, dünyayı gezelim. Beğendiğimiz yerde kalabilmenin imkanlarını araştıralım ve yerleşelim. Şimdiki eşim, o zamanki erkek arkadaşım da iflah olmaz bir kurumsal kimlikti ve bu maceralara pek yanaşmıyordu. Bana dedi ki "son kez müdür pozisyonlu başvurularımı yapayım 15Ocak'a kadar geri dönüş olmazsa dünyayı gezelim. Eğer istediğim işlerden birine kabul edilirsem kariyer yapmak istiyorum" :D Naif planlar. Dedim hay hay. Gayet adaletli bir bakış açısı. Ama tabii onun işine çok ihtimal vermediğim için ben dünya gezisi rotasını oluşturmaya başladım :D Derken boş zamanlarında sahibinden.com'da hiçbir zaman almayacağı tekneleri, motorları ya da dükkanları gezen her Türk genci gibi biz de hiç aklımızda yokken Bodrum'da bi dükkan bulup tutmaya karar verdik. Tarih 31 Aralık 2015. Dedim ki yeter ki İstanbul'dan gidelim de bir işimiz olduktan sonra dünyayı sonra da gezebiliriz. NAAAH gezersin! :D 15 gün sonra başvurduğu işlerden olumlu geri dönüş alan eşim için de benim için de artık hayat başka bir yola savurmuştu bizi çoktan. Sonra işte şipşak düğün dernek, işlerden istifa, dükkanı kurmaca derken kendimizi burada işletmeci olarak bulduk.

Normalde kendi paramız dükkanı tutmaya ve düzeltmeye; aşçı, barmen vs tutmaya yetiyordu ama kocacıııım yine her Türk gencinin hayali olan "liseden arkadaşlarıyla ileride bir bar açma" hayaline tutunarak, çocukluk arkadaşını ve eşini de bize ortak etti. İlk FAIL! Ta daaa :D İlk 6 aya dönelim, mükemmeldi dedik. Çocukluğumuz ve ilk gençliğimiz berbat geçmiş olduğundan "Hayatımızda ilk defa mutlu ve huzurluyuz" diye düşündük. Ortağımızın eşi "ben mükemmel bir aşçıyım, sana her şeyi öğretirim" dediği; ve onun kocası da "ben mükemmel bir barmenim" dediği için bir süre insanlara pişmemiş pirinç yedirdik ve bara gelip cin tonik isteyenlere bira verdik. Ona rağmen mutlu, çözüm odaklı ve iyimserdik. Her şeyi zamanla, çalışkanlığımızla, dürüstlüğümüzle, gençliğimizle çözeceğimize inanıyorduk. Bu arada ben 25, eşim 27 yaşındaydık.

6.ayımızda babam bir cinsel istismar iftirası sonucu tutuklandı. Huzurla uyuduğumuz bir gecenin sabahına birçok yalan haber ve ölüm tehditleriyle uyandık. Bana göre bu mümkün olamazdı ama yine de beşer şaşar diyerek apar topar İstanbul'a gidip babamla yüzleştim. Kafamdaki plan çok netti. Eğer bu şerefsizliği yapmışsa, ölmüş kabul edip yoluma devam edecektim. Yapmamışsa yolumuz uzun ve sancılıydı. Babam olanlardan, hakkında söylenenlerden, tehditlerden, gazete ve televizyonlarda dönen yalan haberlerden habersiz, masum ve şaşkındı. Avukatlar tuttum, onun varolan borçlarını ödedim, dükkanını araştırmaya gelmeleri için aylarca kirasını ödedim, tüm masraflarını üstlendim kısaca. Hakkında ortaya atılan tüm iddiaların aksi kanıtlanmasına rağmen, iftirayı atanlar söyledikleri şeyleri geri çekmelerine rağmen, polis raporları bizden yana olmasına rağmen, bilir kişi raporları bizden yana olmasına rağmen, tanık beyanlarının tümü bizden yana olmasına rağmen, görüntülü kayıtlar, fotoğraf ve videolarla da birçok şeyi desteklememize rağmen; her celse değişen hakim ve savcılar, karşı tarafın medya ve belediyeyle olan yakın ilişkileri; dosyayı açıp okumadan karar veren sözde yetkililer sebebiyle dosyamız okunmadan, hiçbir delil değerlendirilmeden babam 25 yıl hapis cezası aldı. Günde 15-16 saat kafede çalışarak, her hafta İstanbul'a gidip geldim. Düğünden gelen tüm takı ve paraları bu iş için harcadım, yetmedi krediler çektim (sağolsun eşim inanılmaz destekledi), yine de başaramadım. Hukuki sürecin devamı çok uzun ama yıllar boyunca tüm sosyal mecralardan taciz edilmeye devam ettim. Esasında duyuruyu bırakmam bu olaya dayanıyor.

Biz bilim ışığında, akılla mantıkla sunulan kanıtlarla kendimizi bozmadan süreci ilerletelim, vicdanımız rahat, kanıtlarımız tam, nasılsa birileri okuyup bu konuyu aklına mantığına sığdıramayacak dedik ama ne yazık ki kurunun yanında yaş da yandı ve dosya hiçbir zaman okunmadı. Sonra yargıtay cezayı 17 seneye düşürdü. Şu an anayasa mahkemesindeyiz. Hala bekliyor ve mücadele ediyoruz, bakalım.

Bu süreçten birkaç ay sonra ortaklar da tüm yaşadıklarımızı bilmelerine rağmen, girerken koydukları paranın 2,5 katını talep ederek ayrılmak istediler. Toplamda 9-10 ay beraber çalışmıştık. Dedik ki madem kardeş dediğimiz insanlar 9 ayın sonunda, tüm sıkıntılarımıza rağmen bu şekilde ayrılarak böyle bir para talep ediyorlar; verelim. Dükkan bi marka filan olmadı, daha sandalyelerde minder yok :D 5 sene öncenin parasıyla 45bin tl istiyorlar şaka gibi :D Yine kredi çektik. Onlara istedikleri rakamı ödedik ve ayrıldılar. Sonradan öğrendik ki "İstanbul'dan varlıklı arkadaşlarımız geliyor, işi kurup sonra ayrılıp para alıcaz" diye yapmışlar zaten planlarını :D Fail 2! :D Varlıklı olsaydık keşke gerçekten. Aynı parayı bölüşüyorduk; bu herif kumar oynayıp bütün parayı kaybedip devamlı ailesinden destekle yaşıyordu. Bizse hem kendimize, hem baktığımız hayvanların tüm giderlerine (sokaktaki 20 kedi, 5 köpek filan, kısırlaştırmalar, mamalar, aşılar:D), hem babamın giderlerine, hem benim her hafta İstanbul'a gidip gelmeme yettiriyorduk. Kendi kıçı kırık motorumuzu bile onlara vermiştik, işe kolay gidip gelsinler diye izinli günlerimizde, yaz gününde Bodrum'da yeni evli çift olarak evde oturuyorduk aracımız ve paramız olmadığından :D Neyse, öyle ayrıldılar. Sonra biz dükkanda ikimiz kaldık eşimle.

Benim İstanbul süreci ayda 1-2'ye düşmüştü. Dükkanı toparlamaya çalışıyorduk. Buradan da gelenler oldu bu arada :D Sağolsunlar, yolunuz düşerse hepinizi bekleriz :D

Bi 6 ay da böyle geçti. Borç ve kredi yükümüz çok ağır geldiğinden dükkana yeni bir çalışan almadan her şeyi kendimiz yaptık. Mutfağa ben, bara eşim geçti. Sabahlara kadar çalıştık, denedik, alışverişi de kendimiz yaptık, tuvaleti de kendimiz temizledik, servisi de biz yaptık, hazırlığı da, müziği de, bulaşığı da... Aklınıza ne gelirse, gece gündüz çalışıp, hiç es vermeden kendimizi babamı kurtarmaya ve borç ödemeye adadık. Bir yandan da hizmet sektöründe her ne kadar sabah güne yeni bir tehditle, hakaretle, kötü haber veren bir telefonla uyanmış olursan ol, insanlara gülümsemek ve onları eğlendirmek zorunda olmanın psikolojik yükü de ekleniyordu ama yine de güçlüydük. Sonraaa tam yeniden hayata karşı umutlanacakken eşimin babasının akciğer kanseri olduğunu öğrendik. Bu sefer de o süreç başladı.

Önce Eskişehir, İzmir, Ankara, İstanbul vb yerlerde çeşitli profesör ve hastane arama süreçleri, sonra tedavi süreci başladı. Kayınpederim bu dönemde artık çalışamaz duruma geldiği için onun ailesinin masraflarını da biz üstlendik. (İkinci eşinden 20 yaşında bir oğlu ve 8 yaşında kızı vardı).

Gece yarısına kadar çalışıyorduk, dükkanı kapatınca eşim Marmaris'e gidip babasını alıp İzmir'e götürüp kemoterapiyi bekleyip, yeniden Marmaris'e gidip babasını bırakıp, Bodrum'a dönüyor ve çalışmaya devam ediyordu. Bazı zamanlar 10-15 gün dükkanı tek başıma açıp kapattığım oldu. O dönünce ben aynı matematikle İstanbul'a gidip, babamı görüp, avukatlarla görüşüp aynı gün geri dönüp gece çalışmaya devam ediyordum. Kayınpederlerin mutfak alışverişi, çocuğun okul giderleri vb destekçileriydik.

Sanırım gençliğin verdiği güçle gerçekten her düştüğümüzde daha güçlü kalktık hep ayağa. Biraz da enayilik. Ama çok şükür artık iş yeri azıcık daha profesyonel olmaya ve para kazandırmaya başlamıştı. Ne duruyoruz o zaman helva yapalım dedik. Eşimin, son 5 senedir odasından hiç çıkmamış 20 yaşındaki kardeşine iş verelim, onu hayata hazırlayalım dedik. Bak bak :D:D Fail 3'ün zemini geliyo :D Bu çocukcağız da 15 yaşında liseyi bırakmış, işte 5 senedir odasından çıkmıyor, eli bir iş tutmuyor, akşam okulunun borcu biriktiği için okula devam edemiyor filan. Marmaris'ten geldi, bize taşındı. İlk etapta 6 ay kadar birlikte yaşadık ve çalıştık. Çok şükür, iki kelimeyi yan yana getirmeye utanan çocuk açıldı, özgüvenlendi; barı, kahveyi, mutfağı öğrendi; para kazandı. Biz kazandığı paradan ayrı olarak okulunun geçmiş borçlarını ve yeni gelen taksitlerini ödedik, cep telefonunu aldık, üst baş alışverişini yaptık ve sezon sonunda bir sonraki yaza da görüşmek üzere vedalaştık.

Bu arada kayınpederim de kanseri atlattı, güzel bir kutlama yaptık; derken çok kısa bir zamanda nüksetti ve yukarıda anlattığım süreç yeniden başladı. Sonra da tam her şey yeniden iyi gidiyorken kendisini aniden kaybettik.

Bu arada ben devamlı mahkemelere gidiyorum, her celse büyük umutlarla gidip aşağılanarak dönüyorum, yeniden televizyonlarda, gazetelerde dönüyoruz filan çok zor. Kayınpederimin hastaneye kaldırıldığı haberini duyar duymaz dükkanı kapatıp yola çıktık. Yolda eşim arabayı süremeyeceğini söyleyip yanımızda da bir büyük olsun diye annesini çağırdı. Kayınvalidemle gittik Marmaris'e ama kayınvalidem kayınpederin eski eşi. Validenin de 25 senelik yeni eşi var. Bütün hikayelerin üstünden 25 yıl geçmiş ama kadıncağız insanlık yaptı bize.

Biz Marmaris'e giderken, babayı kaybettiğimizin haberi geldi. Yıkıldık. Neyse gittik, gerekli işlemleri hallettik ve 24 saat geçmeden Bodrum'a geri döndük. Günlerden Pazar. Pazartesi günü benim babamın İstanbul'da mahkemesi var. Salı günü ise eşimin babası yine İstanbul'da defnedilecek. Pazartesi sabahı 6.30'da uçağımız var diyelim.

Kayınvalidemi evine bıraktık, eşim de üvey babasının yanına çıktı, sarılıp teselli ettiler birbirlerini. Aksi bir şey yok gibiydi. Biz de eve geldik. Aramız 15dk. Eşim artık ağlayabilirim dedi. Kahve yaptım, içerken telefon çaldı. Telefonda sadece kayınvalidemin çığlıkları geliyordu "yapma, vurma, yeter" gibi :( Eşim "annemi dövüyo" dedi. Valla yalın ayak arabaya nasıl atladık, nasıl gittik oralar bende yok. 4-5 dk içinde oradaydık. Yolda jandarmayı aradık, biz içeri bi girdik ki kadını 40 dk darp etmiş şerefsiz. Kıskançlık sebebiyle ve alkol problemi bahanesiyle. Kadıncağızın ayakta duracak gücü yok, her yerden kanlar süzülüyor, bir yandan şoktan mıdır nedir "o çok iyi bir insan, onu polise vermeyin" diye yalvarıyor :/ Allah'ım son 3 sene kesin kabustu diyorum artık. Birazdan uyanacağım, uyanmam lazım yani. Daha babayı kaybedeli 24 saat geçmedi, bu nedir.

Üvey kayınpeder daya atmaktan yorulmuş sandalyeye oturmuş, oturduğu yerden kayınvalideye ve eşime ve hatta daha vefatının üzerinden 1 gün bile geçmeyen babasına küfürler hakaretler ediyor. Eşim önce üvey babayı dövdü, sonra jandarmalar müdahale etti. Ve de yanlış bi hareket yaparsa artık onu da nezarete atacaklarını söyledikleri için başına bir şey gelmesin diye kalanında da ben dövdüm. Bir yandan eşim sinir krizi geçiriyor, bir yandan herif kayınpedere küfrediyor, bir yandan kayınvalide "o çok iyi bir insan, onu götürmeyin" diyor, jandarma ultimatom veriyor asjdha o ara ben de yerlere düşürüp tekmeledim adamı, bi de suratını yumrukladım :/ Yaşadığımız her şeyin içinde vicdanım bi tek bazen buna sızlıyor. Hala utanıyorum yaptığım şeyden. Ama yine olsa yine yapardım...

İstanbul uçağının kalkmasına 4-5 saat var, günlerdir uykusuzuz, kayınpederi kaybetmişiz, kayınvalide öldüresiye dövülmüş, sabahında babamın mahkemesi var, ertesi gün cenazemiz var ve sabaha kadar hastane, karakol vs dolaşıyoruz. İşin kötüsü kayınvalidem de hastanede yaralarını saklıyor, karakolda hayır dövmedi diye yalan söylüyor, inanılmaz bir şey yaşıyoruz.

Uçağa birkaç saat kala, güvendiğimiz bir ablamızı kayınvalidemin yanına yerleştirdik ve biz gelene kadar buradan ayrılma dedik. Sonra gittik, babam bu sefer kesin çıkıyor dediğimiz mahkeme de g.tümüze girdi. Ertesi gün de cenaze... Sonra Bodrum'a döndük.

Kayınvalideye gittik, uzaklaştırma çıkarıldı, tehditler alıyor adamdan ama bize söylemiyor. Jandarmaya da söylemiyor öyle bekliyor ve adamı koruyor. Yanına koyduğumuz abla vardı ya bize o anlatıyor gelen mesajları. Bu arada bi de eşimin anneannesi var, alzheimer hastası, kayınvalidemlerle yaşıyordu. Bizim gittiğimiz o bir haftada her geçen gün kadının hareketleri kısıtlanıyor, birkaç gün sonrasında da tamamen felç geçirmiş gibi oldu. Hop yine hastaneler, meğer herif bunun kafasına telefon fırlatmış annemi dövdüğü gün. Anneanne de o günden beri ufak ufak beyin kanaması geçiriyormuş. 85 yaşında kadın. Masada kalabilir denerek ameliyata alındı. Daha kayınpederin yasını tutamadan yine hastane süreci. Bu arada çalışmaya devam ediyoruz. Ben dükkanda kalıyorum, eşim anneannesinin yanında hastanede. Neyse ki ameliyat başarılı geçti ama bu olaydan sonra anneanne tamamen yatağa bağımlı hale geldi...

Tekrar bahar geldi, kardeşimin erkek kardeşini geçen sene söz verdiğimiz gibi yeniden yanımıza aldık. Bu arada maddi anlamda götü biraz doğrulttuğumuz için bir arkadaş daha bizimle çalışmaya başlamıştı. Toplamda 4 kişi olduk dükkanda. Derken bu sefer eşimin üvey annesi tutturdu ben de Bodrum'a taşınacağım diye. Yapma etme dedik, buralar pahalı, küçük kız babasını yeni kaybetti, okul ve çevre değişikliği iyi gelmeyebilir filan. Yok dedi taşınacam. Ok dedik o zaman yakınımıza taşın ki tanıdıklarımızı kullanarak sana iş bulabilelim. Okul çıkışında kızı alabilelim filan. Evler bulduk, gönderdik, bak sakın bize sormadan ev tutma çünkü burada yeni gelenleri çok kazıklıyorlar, arada bir tanıdık buluruz, bize farklı davranırlar dedik. Dedik de dedik. Fail vol. 45764
Anaaa bi baktık kadın bize haber vermeden bize oldukça uzak bi yerde, oldukça yüksek fiyatlı bi ev tutmuş. Bize tuttuktan sonra haber veriyo. Hayırlısı dedik, belki kadın 50 yaşından sonra özgür kalmak istiyor hayatında ilk kez. Saygı duyalım. Duyduk da.

Biz erkek kardeşe hayat yolu çizmeye odaklıyız. Bu sezonun sonunda lise bitince MSA'ya gönderelim, masraflarını da biz üstlenelim, eli artık iş tutuyor, mesleği de olsun planları yapıyoruz. Annesi dedi ki ben bayramın 1. günü taşınıyorum. Yardıma gelir misiniz...

Bilenler biliyor, tatil yöresinde bayram günü hizmet sektöründeki yoğunluğu. Bütün kış beklediğimiz gün gelmiş. Kadın o gün taşınacak. Hay hay babamızın emaneti. Erkek kardeş yine bizimle yaşıyor bu arada. Eşim dedi ki "yarın şu saatte uyanıyoruz, bu saatte evden çıkıp, şu saatte anneni taşıyoruz, akşam da bu saatte dükkana dönüyoruz rezervasyonlar full". Ok, sabah oldu, kardeşi uyandırıyoruz uyanmıyor. Belki 10-15 defa uyandırdık. Evden çıkma saati geldi geçiyor, eşim de kendi başına çıktı, üvey anneyi taşımaya gitti. Yarım saat sonra kardeşi uyandı, abisini sordu, anlattım. Tamam deyip evden çıktı. Gidiş o gidiş :D Yukarıda fail 3 zemini olarak anlatmıştım ya :D Cebine henüz çalışmadan verdiğimiz maaşını da koyup kaçtı herif akdljhsa :D Bayram günü dükkanda iki kişi de kaldık mı :D Arıyoruz açmıyor filan sonra arkadaşları haber verdi, Türkiye turuna çıkmış lkdsjla :D Neyse biz bütün yazı güç bela 3 kişi hallettik ama sezon ortasında yeni eleman da bulamadığımız için iflahımız s.kildi afedersiniz.

Bu arada babadan 400.000tl filan borç kaldı dahgsd kafamız çok karışık ama üvey anne abuk subuk harcamalar yapıyor, atıyorum 6 tane kahvaltı tabağına 1.000 tl veriyor, saçma sapan bir elbiseye 900tl veriyor. Sonra param bitti diye bizden destek istiyor, veriyoruz; evden kaçan kardeşin okul taksidi diye para istiyor, veriyoruz filan saçma sapan bir durum :D Küçük kız için yine okul ve üst baş harcamaları, onu gezdirip yedirip içirmeler, helali hoş olsun, tüm hikayeler içindeki en masum kişi kendisi...
Abi 6 ay sonra, kadın dedi ki ben Bodrum'da yapamıyorum, burası çok pahalı, kız okuldan eve geliyor tek başına, ev sahibi beni dolandırıyor vs. Be amk, biz 6 ay önce bunları söyledik zaten sana. Peki ne yapalım? Ben tekrar Marmaris'e taşınacağım, bana nakliyeci ayarlayın. Bi de bilmem ne kadar para. Ok. Bunları da yaptık.

En son benim doğum günümden önceki akşam saat 9'da eşimi arıyor. Sabah 8'de taşınıyorum, yardıma gelebilir misin diye. Ben de kendimce yasta olduğum için senelerdir doğum günü kutlamamışım; o sene Antalya'dan annemler ananemler geliyor, dükkanda müdavim müşteri ve arkadaşlarla kutlama yapacağız. Eşim de durumu izah ediyor, evde 4 kişi misafirimiz var, yarın kızın doğumgünü, dükkanda organizasyon var vs. derken telefon suratına kapanıyor :D Kapanış o kapanış :D Bi daha ulaşamadık. Taşınıp bizi sildi hayatından. Küçük kızı da taşınmadan iki hafta önce Marmaris'e yollamıştı zaten. Veda bile ettirmeden :D

Bu arada eşimin annesi adamdan ayrılma arifesindeydi ya, o da yanında bir erkeğin eksikliğini hissetmesin filan diye ona da maddi manevi yardımcı oluyoruz. Gece 5'te dükkanı kapatıp, sabah 7'de eşim kapı montajına gidip, birkaç saat sonra dükkanı açıp 15 saat aralıksız çalışıyor filan öyle bir şey.
Ama annesi yalnız kalma kısmını kabullenemeyip adamla tekrar barıştı. Çok boktan hissettik.

Aileden yediğimiz bu son kazıklardan sonra bizim psikolojimiz baya gitti bitti. Çok garip oldu. Peki dedik, öldürülmek istiyorsan artık senin kararın ama madem kocan yanında o zaman bizden maddi manevi bir desteğe gerek kalmadı diye blöf yaptık. Yeniden birleşme denemeleri 1 ay sürdü. Ama o 1 ayda çektiğimizi Allah biliyor. Her gece evlerini gözetledik kavga var mı, kötü bir şey var mı diye. Her uykudan kabusla uyandık.

1 ayın sonunda herif yine içip sıçmaya başlayınca anne nihayet uyandı ve adamı kovdu. Bu sefer de onun bozulan psikolojisiyle yaptığı işler batmaya başladı. Bir yandan yatalak annesine bakıp bi yandan çalışmaya çalışıyordu ama başaramadı. Dedik ki bu böyle olmaz, hiçbir şey yapmasan aylık giderin (dükkanın masrafı, ev kirası, bakıcı parası, çalışan maaşı vs) 20.000TL. Gel bizimle yaşa, dükkanını da kapat, tüm masraflarından kurtul.
Böylelikle kayınvalide bize taşındı. Bu arada 2+1 evde 2 kedi, 1 köpek, 1 kayınvalide, 1 yatalak anneanne bir de biziz ashdkajsdh :D Bu şekilde 7 ay kadar birlikte yaşadık. Zaten melek gibi insanlar, başımın üstünde yerleri. Ama bu sayede kadıncağız son 1 iş daha yapıp, ufak tefek borç kapatıp, cebine de bir miktar parasını koyabildi. Geçtiğimiz Mayıs ayında onu Antalya'da ufak bir köye taşıdık. Şimdi tarım yapıyor, annesiyle emekli maaşlarıyla tatlıca geçiniyorlar.

Anam ne uzun oldu :D Aralarda bi sürü şey daha var onları geçiyorum artık. Tam yine her şeyi yoluna koyduk, artık bi Avrupa yapabiliriz derken bu sefer de pandemiler çıktı işte oralar zaten malum. Dolar euro da öyle :D Bu bir senenin yaklaşık 6 ayında kapalıydık. Bu aradaaa yaş da 30 oldu :D

Sonuç, işler ve dükkan genel olarak gayet güzel oturdu. Bu yaz dükkanda çalışan nihayet 5 kişiydik. Küçük kız kardeş Darüşşafaka'yı kazandı :,) Annesi telefonlarımızı açmadığı için görüşemiyorduk, geçtiğimiz aylarda ona güzel bi telefon hediye ettik kendisine ait, artık rahatça görüşebiliyoruz :)

Borçlar bitti sayılır; yeniden borca girmeden kendi birikimimizden harcayabiliyoruz en azından pandemi sürecinde. Kendimizden çokça ödün vererek belki bir güzel ev ve araba parasını havaya üfledik ama vicdanlarımız rahat diye bakıyorum.

Geçenlerde eşimin annesi ufak bir kanser tehlikesi atlattı, ameliyatı için Antalya'ya gittik, anneanneye ben baktım, eşim de annesinin yanında durdu mesela. Annem de bize yardıma geldi kayınvalidelere. Sonra hep beraber benim Anneannemlere gittik. Yetişemiyorlarmış perdelerini yıkadık, yemeklerini yaptık :) Dedem kalp krizi geçirmişti, onu bi daha göremem diye çok korkuyordum, onu gördüm. Ailenin kalan kısmıyla mutlu zamanlar geçirebilmek çok değerli bence. Nolur size değer verenlere sıkı sıkı sarılın. Küsseniz barışın.

Şimdi de benim annem tiroid kanseri oldu sanırım. Pazartesi günü belli olacak, bakalım. Özet olamadı ama özetle benim de duyuruya ara verme sebeplerim böyle şeylerdi.

Şu sıralar artık daha fazla vakit ayırmaya çalışacağım. Umarım başarabilirim. Bana ulaşamayan mesajlarınız olduysa hepinizden özür dilerim.

Hatırlayanlara bol sevgiler, ve bir de kapanış fotoğrafı gönderirim :))

İlk kedimi sahiplenmeden önce duyuruya sormuştum. Herkes sende kalsın lütfen sokağa bırakma demişti. Buradan aldığım en güzel cevaptı. Çünkü tüm bu boktan süreçlerde hiçbir terapi, hiçbir ilaç olmadan, hayata tutunmamı sağlayan en güzel şeydi kendisi. Sonra sorunlar arttıkça, evdeki terapicilerin sayısı da arttı asdhajga :D Teşekkür ederim tekrardan. Onlardan bi hatıra bırakıyorum buraya.

Sorularınız varsa sorun, umarım modlar silmez :p Sağlıcakla kalın.

Sevgiler.

Sizce hangisi?
Kullananlar var mı bu araçlardan bazı sorularım olabilir.

"bir makineyi/cihazı harekete geçirmek için bir kereliğe mahsus bir etki vermek ve daha sonrasında onun kendi kendine çalışmaya devam etmesi" böyle bir eylem var mı? ne denir buna?

bu tanımı sistem için de düşünebiliriz.

Merhabalar,

Bir şirkette IT ve Raporlama uzmanı olarak çalışıyorum, bazen genel müdüre yaptığım iş ile alakalı mailler atıyorum.

Attığım son mailde yöneticim, yaptığım işleri ifade ederken daha fazla süslemelisin, olumsuz cümle kurmamaya çalış, şekilde öneride bulundu.

İşim yaptığım halde iş yapmıyor gibi görünüyormuşum.
Geçmişte okuduğum kitaplar genelde polisiye roman veya biyografi türüydü.
Cümlelerimi nasıl süslerim ? Bu konuda yardımcı olabilecek var mı ?




Genel müdüre gönderdiğim mailde aşağıdaki gibiydi.


"Şirket içinde kullanılan bilgisayar,Ekran,Printer,Projecksiyon,Tv,Access Point vb.. cihazların marka,model,seri no, ve zimmet bilgilerini içeren IT Envanter listesi ektedir.
Listede kişisel yazıcılar,depoda kullanılan el terminalleri ve server ile ilgili cihazlar hakkında bilgi yer almamaktadır.

Bu cihazlar ile ilgili çalışmalarım devam etmekte ve en kısa sürede bitirmeyi hedeflemekteyim."

Geçen SAP yazılımcısı bir arkadaşla bu konuyu konuştuk, anlam veremedik.

Bir şirketiniz var ve ihtiyacınız doğrultusunda SAP kullanıyorsunuz diyelim data yönetimi için. ERP yazılımları arasında sektörde öncü zaten ona eyvallah da, ona tonla para öderken bir de ara yüz için neden SAP ürünleri kullanıp tekrardan fazla fazla lisans paraları ödüyorlar? Danışmanlık şirketleri ellerinde başka bir şey olmadığı için onları kakalıyorlar da o yüzden mi, zorunluluktan mı yani.

Çünkü Hybris, Fiori de SAP backhand ile haberleşip al ver yapıyor, lisans ücreti olmayan herhangi bir fronted yazılım da aynı şeyi yapacak.

Sap ürünleri yerine atıyorum sadece bir yazılımcı çalıştırıp react ile web sayfası geliştirseler veya mobil için flutter kullansalar hem daha işlevsel ihtiyaca yönelik bir şey çıkar, hem görsel açıdan daha doygun görünür.

Sebebi nedir sadece 1 yazılımcıya para vermek yerine hem yazılımcıya hem de lisans ücretlerine para vermenin?

Bizim aramızda konuşurken bilmediğimiz, ama sap ürünleri kullanıldığında çok şeyin fark ettiği bir takım hususlar mı var?

Geçen gün Inception izledik. Bir saat kadar sonra telefondan bir makale okuyordum, web sitesinde çok anlamlı bir reklam çıktı. Görselini ekledim. Foreverspin diye bir markanın spinning top reklamı. Filmi bana ait bir cihazdan izlememiştik. Google'da da inception'la alakalı bir arama yapmamıştım. Ne düşünüyorsunuz? Benzer şeyler size de oluyor mu?

sb

Daha açık olsun diye basitleştireceğim.

Servisten dönen data şöyle:

{
"USER":[
{
"AD":"AILEMLP002003120",
"SOYAD":3,
"YAS":3,
}
]
}

Amacım sadece user içerisindekileri bir değişkende tutmak. Sonra da ihtiyaca göre sadece adını veya yaşını çekmek.

fetch('abc.example.com')
.then((response) => response.json())
.then((responseJson) => {

//Şunu yazdırdığımda

console.log(responseJson.USER);

//bu dönüyor haliyle.

***
[{
"AD":"Ali",
"SOYAD":Velioglu,
"YAS":3,
}]
***

//İçinden adı çekmek istediğimde şunu yapıyorum bu da oluyor.

resonseJson.USER[0].AD; //Başka türlü de alınabiliyorsa aydınlatın.

***
Ali
***
}

Buraya kadar her şey istediğim gibi.

Ama ben responseJson.USER ı bir değişkene attığımda. Değişken ismi currentUser olsun.. fetch dışında console.log(currentUser) dediğimde "List [ Map { ... } ]" diye geliyor data ne alaka? Bu yüzden içinde gezemiyorum rahatlıkla.

JSON.parse(currentUser) denedim fakat parse edemiyor error veriyor.

JSON.stringfy dediğimde düzgün geldi fakat bu da string olduğu için her karakter dizinin bir elemanı gibi davranıyor yine içinde gezemiyorum. [0] dediğimde sadece "[" geliyor yani.

Çözümü şöyle buldum aslında ama mantığını anlamadım. Servisten responseJson ı önce stringfy edip state'teki bir değişkene atıyorum. Sonra kullanırken parse edip [0].AD diyorum o zaman geliyor.

E bu zaten JSON değil miydi neden direkt atadığım şekliyle olmadı?

fetch'in bir bok yemesi olabilir mi veya benim değişkenin tipini başta ne olarak belirlediğimle falan?

Senior bir arkadaş redux-saga kullanıyor. Saga içinde yield.call diye çekmiş ve gelen datayı yield.put diyerek atmış mesela bir değişkene. O değişken içindekileri okurken gayet user.sepet.no falan diye çağırıyor geliyor.

Hiç JSON a çevirme falan yapmamış ama direkt atmış. Onla ilgili olabilir mi?

Not: ReactNative spor

bu hesabı baya severim de ilk kez hiçbir şey anlamadığım bir gönderilerine denk geldim. anlayan?

twitter.com

Selam note'cular,

2 senede bir telefon pert ettigim icin artik cok para verip de enayi gibi hissetmek istemedigimden Note 10 Lite modeline cok yukselmistim. Fakat magazada inceleyince ekran kalitesi ve malzeme kalitesi hic tatmin etmedi.

Onun yerine 2000 daha verip Note 10 almayi dusunuyorum. (Magazalarda kalmadigi icin inceleyemedim).

Sizce mantikli mi? Note 20'nin fiyati ucmus zaten. Hic o parayi veresim yok.

Sizin dusunceniz nedir? Burdan ne karar cikarsa gidip alicam valla. Gina geldi.

(Teknoloji magazalarinda 70 tane yanyana telefon var ve hepsi birbirinin aynisi. Gercekten kafam bulandi. Su an s8+ kullaniyorum)

60 yaşlarında, telefondan tek beklentisi arama konuşma ve whatsapp gibi uygulamalar dahilinde biz aradığımız zaman görüntülü konuşmaya yanıt versin istediğimiz telefon arayışı içindeyiz.

Yani sade ve kullanışlı olup, sürekli gelen güncellemeyle uğraşmayacak, bilhassa kasma ve donma gibi sorunlar yaratmayacak telefonu arıyoruz.

Kendisi samsung galaxy j1 (2016 model) telefon kullanıyor ve şimdilerde çokça donma sorunları yaşadığını, arayanın kim olduğunu ekranda göstermediğini, kendisi meşkul olmasa bile arayanların kendisini aradığını ama meşkul olup ulaşamadığını söylüyor.

Yine android ve samsung menülerine alıştığı için samsung marka düşünüyorum. Ama o kadar çok seri var ki, hangisi nedir ne değildir bir fikrim yok.

Sizin anneniz ne kullanıyor ?

Tek gecelik görüştüğünüz ama romantik bir şeye de evrilebilecek bir gecenin ardından kafalarda ufak bir kuşku kalınca ortak bir karar olarak ertesi gün hapına başvurmayı planlıyorsunuz.

Siz erkek tarafısınız, karşınızdaki kişi ise kadın.

Ertesi gün, erkek tarafı olarak kadın rahatsız olmasın diye hapı alıyorsunuz. (O da bunu tercih ediyor) Tam ayrılırken ne yaparsınız, içmesini görmek ister misiniz yoksa o kısmı ona mı bırakırsınız?

Eğer kadın olsanız ve erkek kişisi, yanınızda içmenizi rica etse tepkiniz ne olur?

Buna hobi olarak başlayıp ileride tek başıma ek gelire çevirmeyi düşünüyorum

Mühendislik çıkışlıyım fakat maalesef elektrik elektronik değil
ingilizcem teknik ve teknoloji konusunda iyidir, youtubeda bile neredeyse her modelin bir sürü teardown ve tamir videosu var fakat şimdiye kadar elime lehim aleti bile almadım teknik bilgim diyottur transistördür vs hiç yok fakat öğrenebilirim

Bunun için şimdilik hobi olarak uygun fiyata biraz eski ve bozuk telefonları alıp onarmaya çalışayım diye düşünüyorum, olursa ne ala olmazsa öğrenme maliyeti der geçerim

Aslında haftada bir iki gün böyle küçük bir teknik servise bir şekilde gidebilsem

Ya da bu konuda eğitim, sertifika veren kurslar kurumlar bulabilir miyim ? Belki işkur bile elektronik teknikerliği vb konuda kurslar açıyordur

Aklıma bu konuda başka fikir gelmiyor, iyi kötü fikir verip katkıda bulunursanız sevinirim

önceliğim otomatik olması. araba kullanmayı öğrenmek için bu araba alınır mı? ilana anlamadım 7.000 km'de mi şimdi bu araç? bi tuhaf geldi. alsam 6 ay sonra satabilir miyim acaba?


www.sahibinden.com

Selamlar, çoğu iş yeri ve ekipte olduğu gibi bizimkiler de haftalık toplantılar yapalım, eğitimler verelim birbirimize dediler.

Backhand, mobil(ben), analist, sap falan var ekipte. Herkes kendinden bir şey anlatacak.

Şimdi ben mobilde yeni teknolojiler veya kullanışlı kütüphaneler paylaşıcam zaten işime gelir de.. Bugüne kadar kimse bana gelip de yahu kardeşim bunu nasıl yapıyorsun demediği için çok da ilgilerini çekeceğini zannetmiyorum zaten ilgili olsa kendi başına uğraşır denerdi, görürdük yani. E şimdi kurulumlar falan da uzun soluklu şeyler.

O yüzden diyorum ki genel sektörü ilgilendirecek kullanışlı araçlar, programlar, websitelerinden falan mı bahsetsem ilk toplantıda? Daha pratik şetler yani. Direkt tekniğe girip milleti sıkmak yerine daha mı iyi olur?

Aklınıza teknoloji/yazılım şirketlerinde çalışanların kullanabileceği, ilgisini çekebileceği şeyler geliyor mu araştırıp anlatımını yapsam? En azından daha soft bir giriş olur ilk toplantı için.

Edit: Artık her hafta yapılması planlandı. Hayırlısı.. :)

Satıcısı hepsiburada olmayan bir ukulele almıştım, geldi fakat iade etmek istedim, hepsiburada üzerinden iade talebi oluşturdum ve kargoladım

iade talebi nedenime ürün beklentimi karşılamadı yazmıştım, buna karşılık iade talebim reddedilmiş

Talebiniz incelendi fakat uygun bulunamadı diye yazılmış

Şimdi ne para iadesi yapılmış ne de elimde ürün var bunun için kimle iletişime geçmeliyim, satıcıyla mı hepsiburada ile mi ?

Elimde iade ederken kargodan aldığım gönderi makbuzu var

Edit: ürüne kesinlikle bir zarar vermedim, gitarlar konusunda bilgiliyim o yüzden sorun çıkmaması için bana gönderilenden daha sağlam paketledim

Bu konuda belki tek kusurum, bugün kart hareketlerime bakarken para iadesi görmediğim için durumla ilgili hepsiburadaya girdiğimde iademin iptalinin 4 aralıkta gerçekleşmiş olduğunu gördüm, olayı geç farkettim yani

bir enstrümanı iyi çalabilirim diyenlere bir sorum var.
enstrüman çalarken tıpkı müzik dinlerkenki gibi o melodiden zevk alabiliyor musunuz yoksa çalmaya odaklandığınız için müzik 2.planda mı oluyor?

şu şarkıyı dinleyesim geldi diye kendiniz çalsanız aynı etkiyi yapıyor mu yoksa başkasından dinlemek daha mı zevkli?
anlatması zor oldu ama anladınız bence.

bizi arşa çıkaracak bir film arıyorum. ruhumuz çekilmesin pls.

şimdiden teşekkürler

Babaannemin daha önce sosyal yardım için %90 engelli raporu vardı. Sonra babamin maasi oldugu ve beraber yasadiklari icin vermediler, kullanmadık onu. Babaminki de emekli maasi bu arada.

Neyse aradan seneler geçti bari dedik arac icin alalim herkes aliyor, tekrar basvurduk.

Yahu kadın alzheimer, geçen bana legolarını eteğine toplamış baska bir isimle seslenip al yeni topladım yersin diye uzatiyor. Ucmus iyice yani gecen sene beni hatirliyordu artik hatırlamıyor. Sagol babaanne yedim ben dedim goturdum yerine tekrar oynamaya devam etti.

Simdi bu kadin ayakta da zor yurumesine ragmen kac kere hastaneye gitti testiydi heyetiydi derken, daha once %90 rapor cikmis kadina ve uzerinden birkac sene gecmis, iyice ilerlemis olmasina rağmen %81 rapor vermisler simdi bugun ogrendik.

Tuhaf degil mi? Itiraz hakkimiz var mi acaba?

Bir de memleketteki devlet hastanesinde doktorlar gıcık olabilir çünkü gecen birisi basvurmus arac arastirirken karsilastik, doktora demis iste boyle boyle annemin engel durumu var, vermiyorum kardesim oyle bu nedir ya veriyoruz veriyoruz sonra yanimizdan geciyorlar kol disarida cistak cistak muzik esliginde demis.

Ulan napalim hastaya verelim o mu sursun, agit mi yakalim veya anlamadim ki. Bu bir hak değil mi saglam adamlar turlu oyunlarla aliyor da biz hasta babaaneme için alamıyoruz, ilginc.

Merhaba 17 inc oyun notebooku bakıyorum cok kararsız kaldım. Monster ve excalibur sanırım f/p ürünleri hangisini tavsiye edersiniz veya linkle destekleyerek tavsiyeniz var mı? Teşekkürler

Ready player one, edge of tomorrow tarzı neler var son zamanlarda çıkan?

Tarzı dediysem size bilim kurgunu anlatmak için değil :D Sağlam olsun biraz yani.

Eskiyse izlemiş olma ihtimalim yüksek de o yüzden son 1 yılı soruyorum.

Geçen hafta bir film populerdi, the midnight sky. İzledim ama pek keyif vermedi.

Er kişisi evli olmasına rağmen karşı cinse ilişki teklif ediyor (gönül+fiziksel)
Kadın kişisi reddediyor ,ama iletişime devam ediyor ( havadan sudan konuşuyorlar sadece)
Sonra bir yerlerde iş nedeni ile karşılaşıyorlar hatta aynı odada kalıyorlar.
Şimdide beraber çalışıyorlar ( bu bir rastlantı değil kadın kişisi er kişinin yanına çalışmaya gidiyor bilerek ve isteyerek)
Kadın kişisi, er kişisinin kişilik özelliklerinden nefret edip bi ton küfür saydırmasına rağmen, onu fiziksel ve gönül olarak arzuladığını söylüyor.
Kadın kişisi er kişisinin evli olduğunu biliyor hatta eşi ve çocukları ile tanıştığını söylüyor.

Abi bu nası bi dümen, benim midem bulanıyor bu kadın kişisi ''ee ne var bunda'' diyor.

Kadın kişisi beni arayıp bu olayları anlatınca nutkum tutuldu, tabi insanın arkadaşından gelmesi böyle bişey, en azından benim için şaşırtıcı bir durum. Bana göre böyle işler ters olduğu için kendisi ile birdahailetişime geçmeyeceğimi söyledim kibar bir dil ile.

''Bu kişiden kişiye değişir yargılamamalıyım'' diye mi düşünmeliydim ?

Bu arada lütfen kadınlar böyle erkekler şöyle demeyin olur mu? olayın cinsiyet ile ilgisi yok.