Servis ile 1 saat sürüyor.

İşe yakın ev seçtiğim zaman asla akşamları "Dur bir çıkıp yürüyüş yapayım Kadıköy'de" deme imkanım olmazdı. Merkezden uzaklaşmak istemem. Denedim ve pek hoş olmadı benim açımdan. Genelde merkezi konumda ev seçmeye çalışıyorum. İş olduğunda da bir şekilde ulaşılır diye düşünmüştüm. Memnunum.

Yürüyerek 15 dk.
Sırf bu yüzden Asya’dan Avrupa’ya taşındım. Okuduğum bir kitapta yetşkin mutluluğunda işe gidiş-geliş zamanının azlığının çok önemli bir kriter olduğundan bahsediliyordu. Katılıyorum.

30-40 dk. arası değişiyor. Bence İstanbul için yakın. Bir de tek vesait gidiyorum.

yürüyerek 15 dk. çünkü İstanbulda yol zulüm.

bir asansör mesafesinde :) yaklaşık 2 dk. sürüyor...

Yürüyerek 10 dk. çünkü işe geliş ve çıkış saatlerinde yol istanbul'da gerçekten çekilmiyor. Genellikle off saatleri tercih ediyorum dışarı çıkacağım zaman da.

1,1.5 saat sürüyor. İki Otobus değiştiriyorum trafik ve kacirdigim 2. Otobüs yüzünden yaklaşık 1.5 saatimi alıyor dönüş ama gidiş hep 1 saat.

bisikletle 5, yürüyerek 20 dakika. hava durumuna göre yaya ya da bisikletle gidiyorum.

1.30 saatti, haftaya 5 dakika olan bir yere tasiniyorum, acayip mutluyum :D

sabah işe gidiş 40 dakika, akşam eve dönüş 1-1.5 saat sürüyor. tayyip geldiyse, köprüde bitmeyen çalışmalar varsa, beklenmedik bir yağmur yağdıysa vs dönüş 2 saati geçiyor.

kadıköy'de yaşadığım için işyerim nerede olursa olsun evimi değiştirmem. çogüzel semt maşallah.

50 dk.

hayatım boyunca okullarım, eski işyerim falan min. 1 saat uzaktaydı hep. alışkın olduğum için sorun etmiyorum.

Araçla 8 dakika

araçla 5 dk.
istanbul'a iş için gelen insanlar evlerini işlerine yakın tutabiliyor. asıl uzak olanlar ailesiyle önceden de istanbul'da yaşayanlar.

1,7 km - 20dk. yürüme
ben özellikle seçmedim, denk geldi.

Yol boş olsa kendi aracımla 8-9 dakika sürüyor. Ama ANKARA trafiği diye bir şey var o yüzden 25-45 dk sürüyor genelde.

üsküdar-tuzla

git-gel toplam 100 km. günün 3 saati yolda. o 3 saatin min. 1 saatini kitap, blog vs. okuyarak geçiriyorum. başka türlü vicdan azabı.

minibüsle 10 dk yürüyerek 20 dk falan. dünyanın sonunda çalışıyorum ve oturuyorum, keşke uzak olsaydı.

yürüyerek 25 dakika, otobüsle 5 dakika + 5 dakika yürüme mesafesinde. gün içinde zaten yoğun oluyo insan bi de evden işe, işten eve ulaşmak için zaman kaybetmek istemediğim için seçtim. zira trafikte geçen boşa zamana çok acıyorum.

Arabayla 15, bisikletle 30dk.
@sopiro kesinlikle aşırı mutluluk verici bir şey. Fakat 9 saatini sevmediğin bir işle uğraşarak harcıyorsan, keşke 1 saat gidip- 1 saat gelsem diyorsun..

yürüyerek 30 dk, istanbul, abi çok rahat. inanılamz rahat böyle bir rahatlık olamaz.

ev mecidiyeköyde, akşam iş çıkışı herhangi bir araçlar ulaşmak zaten mümkün değil. eve yakın diye gidiş 1 saat dönüş 1,5 saat (metrobüsle) olan işimden ayrıldım.

orada çok daha mutluydum ama lokasyon ağır bastı.

sabah 8'de evden çıkıyorum, 08:50'de işyerindeyim. Aslında mesafe 10 km bişey ama işin içine toplu taşıma girince böyle oluyor. Ama istanbul şartları için fena değil bence.

7:45te servise biniyorum 8 buçukta iş yerindeyim. Gebze'de oturmak istemezdim. İzmit iyi

muhtemelen olmayacak.

izmir'in ortasında konak meydanı yakınlarında oturuyorum. manisa organize sanayi 40 dakika, çiğli organize sanayi 42 dakika, esbaş 18 dakika (en yakını), pınarbaşındaki fabrikalar 27 dakika, kemalpaşa osb 32 dakika, okulum ise 38 dakika gözüküyor arabayla.

hoş, her gün manisa'ya arabayla gitmek de beni çok yormaz. evimi değiştirmeyi düşünmüyorum. çünkü manzarası ve konumu dehşet güzel. 2007'den beri de şu an durduğum yerdeyim zaten. bornova veya gaziemir'e taşınmayı düşünmem. onun yerine alsancak, basmane, yeşildere trafiklerine dalarım daha iyi.

Oldu ama 1 yıl kadar süre sonra tekrar tek yaşamak istedim.

Ben bir yıl tek yaşayıp iş değiştirmem ve yeni işimin de tek yaşadığım eve çok uzak olması nedeniyle bir iş arkadaşımın evine taşındım. Çok büyük bir fark olmadı benim açımdan zaten işe git gel, anca akşam görüşürsek görüşüyorduk.

Oldu. Kendim yaşarken ev arkadaşlarıyla, sonra annemin yanında yaşamaya başladım. Fark var.

7 yıl boyunca tek yaşadım. 8. yılımda bir arkadaşım yanıma taşındı. başlarda çok zordu, bir çöpün yeri bile değişse sinir olurdum ama birkaç aya kadar o tek yaşama alışkanlığını attım üstümden. sonra sevgilimle beraber yaşamaya başladık, sonra başka bir ev arkadaşı daha aldık. şimdi evde olan hiçbir şey (gürültü, bulaşıklar, çikolatamın benden habersiz yenmesi, banyodaki saçlar vs) bana batmıyor. eskiden olsa her biri için saatlerce kavga ederdim.

bence insan tek yaşamaya çok fazla alışmamalı, sonra hayattaki çoğu şeye uyum sağlamakta zorlanmaya başlıyor.

ben de bi 7-8 sene tek yaşadıktan sonra yurtdışında ev arkadaşlığı olayına giriştim. açıkçası ben bile öyle ya da böyle alıştıysam çoğu kişi alışabilir diye düşünüyorum ama yine de imkanım olsa tabii ki yine tek yaşamayı tercih ederim.

Oldu. 1 ay sonra tekrar tek basima eve ciktim:)

Oldu, kafa bi ev arkadaşını tek kalmaya çok daha fazla tercih ediyorum açıkçası. Beklentine göre değişir tabi.

çok zor.

moda

Normal kilo ya da kilolu kadınlarda yanlara doğru yayvan ve basenli armut tipi oluşuyor. Alt ve üst orantısız duruyor. Zayıf olanlarda tahta gibi oluyor ve giydikleri yakışmıyor, pantolon beli olmuyor düşüyor.

Her insan kendine göre spor yapıp sağlıklı olsa ve vucudu ona göre şekillense yeter diye düşünüyorum ama instagram vucudu, makyajı tırı vırısı diye bir şey var. Abartmayı ve silikonlu popoyu, memeyi, dudağı seviyor çoğu kişi.

sarkmayınca, sıkılaşınca öyle oluyor zira. Haliyle kaslarınızı çalıştıran, güç ve ağırlık antrenmanları yaparsanız ve bunları da düzgün yaparsanız, amacınız kilo vermek, kilo almak, sıkılaşmak, antrenman desteklemek vs ne olursa olsun, kalçanız dışarı doğru çıkarak şekilleniyor. Yoksa, "olmalı" kelimesindeki -meli, malı kısmının sebebi günümüz güzellik algılarının bir zorunluluk gibi dayatılması nedeniyle "kadınlar yuvarlak kalça ister" falan denmesi durumudur herhalde.

dogurgan gorunmek icin.

süt, yumurta gibi diğer hayvansal gıdalardan b12 alabilirsin diye biliyorum. ha vegan olacağım dersen o zaman çare takviye haplar.

edit: baklagil, kinoa vb. şeylerde de b12 bulunmakla beraber bunlar aktif b12 sınıfında değildir. faydasızdır.

Bu söylediğiniz konunun iyisini de kötüsünü de tartışan bir sürü makale, web sitesi, instagram hesabı vs var. Benim iki doktor arkadaşımdan biri "çok iyi düşünce", biri "çok büyük hata" diyor vs. Bu araştırmaları kendiniz yapıp içinize sineni seçin bence inanma konusunda. Zira problem yaratır diyen bilgi de bulursunuz, problem yaratmaz diyeni de.

Benim vejetaryen olan tanıdıklarımın çoğu doktorda kan testleri vs yaparak, eksiklerini belirleyip ona göre vitamin takviyesi alıyorlar. Dediğiniz gibi b12 takviyesi kullanmak önemli. Bir de yemeklerine bitkisel protein tozu falan katan da çok.

@konusma, sizinki sey gibi oldu. Et yemiyorum diyorum, e sucuk var diyorlar. Balik eti de bir et cesidi diye biliyorum. Yogurt, yumurta, sut gibi diger hayvansal gidalari tuketiyorum simdilik. Vegan degilim ama bir gun vegan da olacagim gibi hissediyorum. Bir de soru icinde soru sorayim ayip olmazsa. Ikinci cevapta denmis ya test yaptirin diye. Hangi bolume basvurmaliyim? Bir de anneannem gibi oglum et yenmez mi kafayi mi yedin sen tadinda sig bir doktora denk gelmek istemiyorum. Et yemeye ikna etmesin beni, bunun yerine bilgi versin yonlendirsin.

bakliyat, tam tahil, sert kabuklu yemislerle protein ihtiyaci karsilanabilir. hayvansal urunler esansiyel aminoasitlerin hepsini iceriyor ama farkli bitkisel urunleri kombinleyerek(mercimek ve bulgur ornegin) yine bu aminoasitlerin hepsini alabilirsiniz.

bir de biyoyararlanimi daha dusuk bitkisel kaynakli proteinlerin. o nedenle tukettiginiz miktar hayvansal urune gore biraz daha fazla olmali.

amydix.com

Dahiliye.

Merhaba,
Hangi motivasyonla vejetaryen olduğunuzu bilmiyorum fakat hayvanları önemsediğiniz için ise sevindim. Fakat hayvanlar tıpkı bizler gibi hissedebilir, kendi hayatını özgürce kimse tarafından kullanılmadan yaşamayı hak eden birer kişi olduklarından onları yememek haklarını çiğnememiş olmak için yeterli değildir. İçtiğimiz her inek sütü, yenilen her inek peyniri, tavuk yumurtası, deri, kürk aslında hayvanların zorla bedenlerinin kullanılması ve eşyalaştırılması demektir. O sebeple vegan olmak hayvanlara kendilerinden izinsiz aldığımız haklarını iade etmek için tek çıkar yol.

Beslenmenizle ilgili;
-Solgar'ın dil altı B12 hapından alıp haftada 2 gün dil altınızda eriterek gerekli B12 alımınızı endişe etmeden sağlayabilirsiniz. Bir şişe sanırım 1 yıl gidecektir. Uğraşmak istemezseniz 3-5 ayda bir dodex iğnesinden vurulabilirsiniz ucuz ve pratik.
-Protein alımınızı arttırmak için tahıl+baklagil kombinasyonlarına ağırlık verebilirsiniz. Misal nohut pilav, bulgur kuru fasulye, mercimek çorbası ekmek... Ayrıca internetten ucuza tofu sipariş edilen birkaç site var kuşadası tofu diye aratırsanız çıkacaktır, tüm aminoasitleri içeren bir protein kaynağı. Onun dışında aynı şekilde kinoa kullanabilirsiniz, kenevir tohumu alıp kuruyemiş gibi yiyebilirsiniz, leblebi yiyebilirsiniz gün içinde. Kenevir ve kinoa da tüm aminoasitleri içeriyor.

-Yeşillik yerken bol limon sıkmayı ihmal etmeyin demir emilimi ancak c vitamini ile arttırılabiliyor.

Daha fazla araştırmak isterseniz nedenvegan.info, veganoluyorum.com gibi siteleri ziyaret edebilirsiniz veya facebook'ta çalışan vegan isimli grupta birçok ürün ve bilgi bulabilirsiniz.
Saygılarımla

Spirulina. Araştırın bi. Market et ürünlerini tüketen bir insandan daha fazla b12 almış olursunuz

Ben 6-7 senedir vejetaryenim. Vegan degilim, peynirsiz, yogurtsuz bir gunum gecmiyor. Bununla birlikte nohut, mercimek, baklagillerin her turunu siklikla tuketiyorum. ben vejetaryen oldugum tarihten itibaren duzenli olarak b12 testlerimi yaptirdim, yillardir olmasi gereken seviyedeydim. Herhangi bir takviye vs almadim bir kac ay oncesine kadar. Son yaptirdigim testte b12 seviyem ilk kez olmasi gerekenden dusuk cikti, doktorum da bana normal sartlarda b12 deposunun asagi yukari 5 senede bosalacagini, benimkinin buraz daha uzun surmus oldugunu iletti. Genelde benexol yaziyorlar. Her gun hap icmek istemezseniz de dodex igne yaziyorlar. Ama b12 seviyeniz normal duzeydeyse ve depolamanizda da sorun yoksa doktorumun soyledigine gore b12 depomuz bizi 5 sene civarinda idare ediyor. Ama sonuc olarak belki de b12 depolayamiyorsunuzdur ve ne kadar alirsaniz alin vucut atiyordur. Bu yuzden duzenli test yaptirmakta fayda var.

bana buraya başlık açıp soru sorarken başkasını azarlamaya çalışanlar çok komik geliyor. madem çok bilgin var sormasaydın diyesim geliyor üstteki konuşma stilinize bakarak.

neyse sorunun içindeki soruya geleyim ben. dahiliye doktoruna gittim kan testi yapıldı. sonuçlar çıkınca doktor eğer vejeteryan değilseniz şunu şunu şunu yapın şeklinde girdi olaya. yani zannetmiyorum illaki et yiyeceksin diye kafa şişirecek bir doktor.

Kimseyi azarladigim ya da komik duruma dustugum falan yok. Balik haric et yemiyorum gibi birsey de demedim. Direkt olarak et yemedigimden bahsettim. Kirdiysam kusura bakmayin amac laf sokmak degildi. Gunluk hayatta da sik karsilastigim bi durum cunku. Et yemiyosan tavuk var ya da ciger yersin dimi falan diyor insanlar, bunu da oyle sandim. Neyse ki bilmedigim birseyi ogrenmis oldum.

@insaniz iste, sanirim tek cikar yolun veganlik oldugu konusunda hemfikiriz. Vejetaryenken bile yemek konusunda zorlaniyorum, ortamlardan dislaniyorum ki bu hic sorun degil alistim artik. Vegan olursam hepten ac kalacagim. Zamanla olacakmisim gibi hissediyorum gerci ama su aralar degil. Butun veganlara da cok buyuk saygi duyuyorum.

dışlanma konusu zamanla çevreniz dönüştükçe veya yeni vegan çevreler edindikçe aşabileceğiniz bir şeydir diye umuyorum, aç kalma kısmını da elbet halledersiniz bir şekilde, öğrenci bütçesiyle 4 yıl hallettiyse benim gibi üşengeç ve cimri birisi :) şaka bir yana, sevindim niyetli olmanıza veganlığa. Sorunuz olursa vesaire ulaşabilirsiniz her zaman.

Boyu boyuna olan, giyiminden duruşuna kadar uyumlu olan çiftleri görünce ne kadar çok yakışıyor derim ama tersi durumda bir şey düşünmem.
Aklımdan da bir şey geçmiyor açıkçası normal çift işte.

Anormal gelmiyor. Sevimli bile gelebiliyor. Gerçi bunun sebebi benim de uzun boylu erkekleri beğenmem olabilir.

üzerine bi' de çocuk yakışıklıysa kızı tebrik ve takdir ediyorum, sonuçta bizim civarımızdan 1 kişiyi daha elemiş oluyor.

Onun dışında da gönül işleri karmaşık diyen ergenlerden değilim, avamın gönül işlerine basit mühendislik mantığıyla yaklaşırım bu yüzden ''ne kadar da tatlılar'' filan da demem rahatsız edici herhangi bir olumsuzlukta refleks de vermem, en fazla yanımda çoook samimi bi' arkadaşım varsa komiklik olsun diye ''saat 4 yönünde ediyle büdü geliyor, bi' imza istesene'' diye takılırım.

O durum sık yaşanabiliyor. Türk kızının genel ortalaması 1.52 falan sonuçta. Anormal ama yapacak bişey Yok.

banane amk diyorum

Ruh halime göre belki "ehi" falan diye hafifçe gülerim ama bir şey hissetmem veya üstüne düşünmem.

Koca adamın yüreği narinmiş diyorum. Bence güzel bir tablo.

Ya geçen bi çift gördüm arkadan. Kız baya ufak tefek, eleman bir ara kafayı eğip kızı öptü "oha adam çocuğu öpüyor lan" dedim bir an içimden. Meğerse çiftlermiş sksksj

Oley diyorum, çünkü ay lav uzun boylu erkekler. Onların da kısa kadınları seviyor olması mucizevi.

Zamanında benim de böyle bir ilişkim olduğu için normal geliyor bana.

Cok umursamiyorum ama tam tersi durum cok tatli hayalimdeki iliski.

Ben itiraf ediyorum sevisme olaylarini düsünuyorum. Sinsi miyim neyim.

Velvetmorning:) öylesin

Bence çok büyük fark değil 30 cm.
Dikkatimi çeker sadece
Kadın uzun olmadıktan sonra sıkıntı değil

Ne kadar da guzel bir cift, diyorum. Ah keske herkes oyle olsa, diyorum :)

Benim boyum bir bucuk metre. Bana herkes uzun, herkes kocaman. Gonlum kimi sectiyse uzun kisa -kisa dediysem de ne kadar kisa olabilir ki bana gore- fark etmeden birlikte oluyorum. Boy degil, huy :D

kadın tarafının boy kompleksi olduğunu ve uyumsuz bir çift olduklarını düşünüyorum. itici geliyor.

Gariplik yok, daha güzel hatta bence. İyi ki uzun boylu erkekler kısa boylu kız seviyor.

gelecek 10 yıl içinde her 4 kişiden birinde ücgenli, dikdörtgenli dövme olacak.

Minimal dövmeleri daha çok beğeniyorum ben. Beyaz tenli kadınlarda güzel duruyor. Deathly hallows olacaksa renkler olmasın. Sadece siyah olsun.

4 güzel

@karlmarx o benim de canımı sıkıyor :/ ama kendimce üçgenin bir anlamı var ve o anlamı koruyan üçgen dışında başka minimal bir çizgi bulamadım

@dissendium renkli olayına ben de girmek istemiyorum, deathly hollow olursa daha ince çizgili ve siyah beyaz olarak isterdim ben de...

@bruceandwayne sanırım 4'e kayıyorum ama onda da istediğim anlamı bulamıyorum sadece şekil maneviyatı kuramadım tam (ama baya güzel bir şekil :) ) keşke onun gibi oldukça sade basit bir şeyler bulabilsem

Bunlarin icinde birini yaptirsaydim 1 numarayi yaptirirdim

dövmeleri olan bir insan olarak, hatta üçgenli müçgenli deathly hallows dövmesi de olan biri olarak söyleyebilirim ki başkasında görüp de beğendiğiniz bir şeyi yaptırmayın. Fikri alın tabii, kendiniz uyarlayın iyice içinize sinsin. Benim dövmelerin birinde babamın ölüm tarihi yazıyor, "bundan ben de yaptırayım ya" diyen insan da gördü bu gözler. Büyük cahillik, büyük pişmanlık olur aksi halde.


edit: ayrıca barış yeşilbaş new york'a taşındı diye hatırlıyorum. Ve Koray Karagözler'i de atlamayın sanatçı düşünürken.

dövme kişiye özeldir, başkasındaki dövmeler olmaz.
Güvendiğiniz bir dövmeciye gidin ve ondan çizim isteyin. kendi çiziminize güveniyorsanız kendiniz çizin.

Ayrıca dövmecinizden de başkasına yapmaması konusunda ricada bulunun.

Gönderdikleriniz arasında da en güzeli 4 numara. diğerlerini hiç beğenmedim.

üçgen dövme hadi bir nebze de bu modellerin hiçbiri beni açmadı. iki gün görsem üçüncü gün sıkılacağım dövmeler. özellikle 2 net çirkin.

4 güzel ama o da fazla minimal, tatmin etmeyebilir. 4'ü ekstra olarak bilek içine falan yaptır.

Olsun?

olsun değil

kumsalda

lal?

yeni bir şarkı eskilerden değil

bir çaresi bulunur

yalnızlık senfonisi ya da kim haklıysa.

www.youtube.com

Benim bildiğim kadarıyla neticede o büyük sır (AI) Stephen Hawking’in bir süredir dile getirdiği bir şey zaten.
Ama dinlere sıkıca inanan kişilerin fikirlerinin bilim ile değiştirilebileceğine inanmıyorum ben maalesef. O yüzden gerçekten işe yarar mıydı diye düşününce, yaramazdı, çürütmenin bir yolu bulunurdu fikri ağır basıyor.

Herkesi kesin döndürmezdi belki ama kafasında kuşku olanları ya da kafa yoracak kadar içine düşmemişleri biraz sorgulatırdı diye düşünmüştüm. Ben bu kadar güzel anlatamamış olmama rağmen geçen yaz bu konularda konuştuğum iki inançlıyı sorgular hale gelmiş gördükten sonra "acaba" demiştim. Ama genel olarak haklısınız sanırım, bi an için heyecan yaptım eheh.

Bahsettiğim sorgular hale gelen kişilere okutucam bu kitabı, her ne kadar sonu dan brown liboşluğunda bitse de edmond'ın sunumunun kafalarında bir ışık çaktırmasını bekleyeceğim. Bakalım kendilerini bilimin tatlı kollarına bırakmaya hazırlar mı...

bence problem biraz da şurada yatıyor; dine inanma kapasitesine sahip bir sorgulama ihtiyacı duymama durumunda ise bir kişi, dan brown'ın söylediklerine kurgu olarak bakabilir. E haklı da olur, neticede bir roman. Onun kurgu olarak kalmaması için bu alanda yapılmış çalışmalara, edmund'un bünyesinde temsil edilmiş gerçek kişilerin kim olduklarına ve neler söylediklerine, akademik makalelere, bilimsel söylemlere vs bakmak gerek. Kendi fikirlerine karşı ne görüş var acaba diye araştırmak, "acaba benim düşüncem nerede yanlış, ne açılardan çürütülebilir" sorgulaması yapmak zaten insanoğlunun kaldırabileceği bir şey olsa, çok daha sıklıkla yapılırdı herhalde kendi rahatını bozma eylemi.

Bütün gece uyuyamadım ben, cümlelerim biraz saçma oldu herhalde ama durumunuz yoksa ve okuyamadıysanız şunu kastediyorum: insanlar kendi düşüncelerini ve inançlarını "challenge" edebilecek olsalardı dinler, tarikatlar vs bu kadar yaygın olmazdı bence.

green card çekiliş sistemiyle oluyor, sizi öne çıkaran bir şey olma ihtimali pek yok.

geyik o işler. tamamen şans

tamamen sans isi, olmamasi icin de sebep yok zaten. cunku cekilisten cikinca green card kazanmiyorsun. elemeyi mulakatlarla yapiyorlar zaten. kendini begendirecegin asama basvuru asamasi degil yani, mulakat asamasi. eger cekiliste cikarsan ama seni begenmezlerse zaten alamiyorsun hic bir sey. o yuzden oturup basvurulari kategorilendirmeleri bosa zaman kaybi olur.

sen bunu daha evvelde yazmistin.yok oyle bisi.herkese cikabilir.benim tanidigim 3-4 kisiye cikti,birisi kuzenim.

10+ yıldır bir de bu kanaldan şansımı deneyeyim diye katılıyorum. 2 yıl önce kuzenim ilk girişte kazandı.

Doğum günün mutlu olsun.
Cevap verip vermemek sana kalmış bir şey. Kendin karar ver. Tekrar birliktelik istiyorsan ver.

Doğum günün kutlu olsun. O yaşadıklarınıza bağlı, ve nasıl ayrıldığınıza. en iyi kararı sen verebilirsin.

Adam soru sormuş cevaplara bak. -Ne yapayım ben?
-Sen bilirsin.

Cevap verme, görmezden gel. Eskimiş bitmiş, unutmaya başlamışsın. Kendini hatırlatmaya da hakkı yoktu hani.

Doğum günün kutlu olsun.

tesekkur ederim de. nezakete nezaketle karsilik verirsen daha iyi olur. illa seninle tekrar gorusmek istiyor anlami cikarmaya gerek yok.

Mutlu yillar, nice saglikli ve huzurlu yaslari geride birakirsin umarim ^^

Bence bir tesekkur ile cevap ver.

Bir beklentisi olduğunu nereden çıkardın? Belki sırf kutlamak için kutladı. Teşekkür ederim der geçersin ya da cevap vermezsin. Ben olsa sallamazdım.

Mutlu yıllar.

herkese doğum günü mesajları için teşekkürler öncelikle :)

@ kendi kendine yasayan yavrucak, bence de yoktu, inşalla mesaj atmaz diyodum ama attı.

@kobuzchu kiz, aynen nezaketen teşekkür edeyim mi diye soruyorum zaten temelde.

@baldur2, bence tekrar görüşme gibi bi amacı yok. Benim canımı acıttığını biliyor, o yüzden kendini iyi hissetmek için attı diyorum ben.

@ teknikekip, beklentisi var demedim ki :) Ben kendi açımdan soruyorum soruyu zaten.

nice yillara. tesekkur et ve baska bir diyaloga girme.

Canını acıtan birine karşı nazik olmana da gerek yok. yani çirkefleşmekten bahsetmiyorum elbette siz beni anladınız zaten ama buna cevap verip kendinize haksızlık etmenize gerek yok.

Siz kalbinizi kırdığından bahsetmişken herkesin kibarlıktan bahsedip sizi toplumsal norma sokmaya çalışması sorunuzu okumadıklarını düşündürttü açıkçası bana.

Şimdi cevap vermen bir sonraki doğum gününde tekrar mesaj atma cesaretini verir. Kendini koruyacak olan sensin. Üzen birine de kibarlık kasılmaya çalışılmaz. Boşver bence.

Doğum günün kutlu olsun.

Ben nezaketen cevap vermiştim. Bir sonraki sene kutlamadıydı. Gerçi ben onunkini nezaketen de kutlamadım. Ayrılık sebebimiz benzer senle.

Sen de nezaketen teşekkür et. Kestir at.

Aldatan adamin nezaketine (!) nezaketle karsilik vermesen de olur. Yazma hicbir sey bosver.

@ aquarium, adam değil kadın ama olsun :)

Cevap bile verme. Kafandan da sil. Aldatmak ne ya. Ugrasmaya degmez.

Ben olsam cevap vermem

görmezden gel.bugün senin özel günün.tadına bak.

İçinden ne geliyorsa onu yap nazik olmak zorunda değilsin; hayat senin hayatın ve cevap yazasın yoksa yazma. Ancak bence sen içten içe yazmak istiyorsun gibi; biraz sevindirk olmuşsun gibime geldi ancak bu güzel günün heyecanını sana değer veren insanlarla yaşa.

ben olsam cevap vermezdim.

@ neferkitty, yok valla sevindirik olmadım. Sadece hayattan keyif alıyorum şu aralar, o da yazış şeklime yansımıştır.

eski sevgililik bu günler için var deyip arkana yaslan.

hala üzgün değilsen, bir şey ifade etmeyecek ve aklını karıştırmayacaksa teşekkür et, nolacak.

Hala içinde ufak da olsa bir kırgınlık varsa cevap verme, yoksa teşekkür et yeterli.

@ elikası, olmaz mı?! Hayatımın en zor zamanlarını yaşattı bana bu kız.

@ yaraticinick, hala üzgünüm ama kendisi pek bir şey ifade etmiyor.

teşekkür bile etme derim. hiç cevap yazma

Normal şartlarda yani ayrılık sebebine göre bir teşekkür çok görülmemeli diye düşünürüm, aldattığı için ayrıldığım adama da teşekkür falan etmem, cevap yazmam.

mutlu yıllar
cevap verme

Verme

İki şıkkın var:
1)Hiç cevap vermemek
2)Kutlama mesajındaki canayakınlık tonunun altında bir cana yakınlıkta soğuk bir cevap.

Cevap vermemekle sağol demek arasında kaldım resmen. Neyse sikerler deyip geçicem artık herhalde.

herkes verme diyor ama sende cevap atacak bir tip sezdim.

normalde gonul isleri sorularina bakmam ama sag tarafta gorunce hayir cevaplama demek icin geldim

@ kleeberg, ahahha valla ben de o tipi seziyorum kendimde bazen. Bugün büyük ihtimal atmam ama belki birkaç güne :(

Kendimi tutamayıp allah ne verdiyse sallicam diye korkuyorum.

doğum günün "kutlu" olsun dediyse ya da "mutlu" yıllar başkasıyla da oynaaşmış madem laf sokun işte fırsat bu fırsat. sen yokken ne kadar mutlu olabildiğimi farkettim gibi adasdfa ^^

45 gündür konuşmuyorsunuz.
son birkaç haftadır başkalarıyla görüşüyorsun.

yani toplamda 3 hafta falan boş durmuşsun zaten. onda da başkalarıyla görüşmek için altyapı hazırlanmıştır mesajlarla, instagram like'larıyla falan. dolayısıyla sen senin eski sevgilini zaten aşmış geçmişsin haftalar önce. "teşekkür ederim. iyi geceler," yaz mesaj olarak, yeterli.

@sen git ben geliyorum, yok öyle değil. Ağustos başından beri ayrıyız, ben mal gibi ne zaman arasa açıyodum, sürekli onu düşünüyordum falan o başkalarıyla yatarken(evet mal gibi kendime yedirdim bunu).

en sonunda ekimde bi daha konuşmayalıma geldi olay yüz yüze görüştüğümüzde.

hedef yok, otum. 24e

derdim yok rüya hayatı yaşıyorum çok sıkıcı 23

34
Yorgunum. "Yıllar yordu beni" gibi değil, fiziksel olarak uykusuz ve yorgunum.

Aşk, 24.

Su hayatta tek derdim sozluge duyuruya fazla bagimli olup buraya cok zaman harcamak.isim guzel.kazancim iyi.dostlar guzel.hayat guzel.sagligim yerinde sukur.ama lanet yerlere harcadigim zamana yaniyorum.iki uc sene oncesine kadar ayda 20 kitap okuyordum.bisuru seyahate cikiyorum.simdi buralardaki bisuru aptalca seye zaman ayirip sinir olmakla geciyor bos zamanlarim.

yaşlanıyorum. bir şey yapamıyorum.

16 aylık bebeğim var 16 aydır bir kere bile deliksiz uyumadım. 2-3 saatte 1 emmeye kalkıyor (hatta şu anda da kalktı). artık gece yatıp sabah kalkmak istiyorum, deliksiz uyumayı çok özledim. 33k

rare bana küfür etti.

35 kadın. Çok yorgunum. Yılların beni yorması mı hiç bilmiyorum ama aşırı yorgunum. Hiçbir şey yapmaya isteğim yok, güç bulamıyorum, hiçbir şey yapmamayı hiç sevmiyorum, iradesiz güçsüz saçma sapan hissediyorum. Hiç mecalim yok.

tamam şunu söyleyeceğim, bebişlerden bahsetmişken... molfix, prima reklamlarındaki bebekleri göründe deli oluyorum. bebek istiyorum, çocuk istiyorum. oldu mu?

30 e

Yalnızlık. Çevremde bir sürü insan var. İş arkadaşları, çevrem, ailem ama kendimi kuduz bir köpek kadar yalnız hissediyorum. Buranın en sevdiğim yanı yalnızlığımı unutturması. Birinin derdiyle dertlenebilmek . Birinin mutluluğuyla gülebilmek.

Mutlu değilim. Neden bilmiyorum. Mental yorgunluk da olabilir. Başka bişey de. Hayat akıp giderken bişeyleri ıskalıyormuşum hissinden kurtulamıyorum.

Yeterince film izleyemeden, yeterince kitap okuyamadan, istediğim yerleri gezemeden, hayatımın aşkını bulamadan ölüp gidecekmişim gibi hissediyorum. Oysa daha otuz yaşındayım.

En büyük sorun da böyle düşünmekten korkmuyorum.

ekonomik özgürlük, mesleğimi kazanıp mutlu olacağım bir nihayete erdirme kaygısı.

neredeyse 21

Dünyanın gün geçtikçe kötüye gidiyor oluşu. 25

satın almam gereken bir şey var. erteledikçe erteliyorum. sonra bu bana girecek biliyorum:(

tek boyutlu bir dalga denkleminde sınır koşullarını zamana bağlı harmonik bir fonksiyon olarlak ayarlayıp çözerken elde edilen numerik çözümün ilgili sınırlarda yansımaları doğru temsil edip etmediğini anlamaya çalışmak amacıyla şu saatte bilgisayar karşısında oturmak. 28.

Kendimi seveceğim şekle sokamıyorum bir türlü. 22.

Dell almaya gidip lenova yoga ile ciktim magazadan, nedense bir garip pismanlik hissediyorum. :/ 21

27 - özgüvenim yok.

25e- bulunduğum şehirden, ortamdan kaçıp uzaklaşmak, beni kimsenin tanımadığı bir yere gitmek istiyorum. bunaldım.

ayrıca özgüvenim yok +1

kendime yeteri kadar deger veremedigimi hissediyorum. yani mesela her seyi dibine kadar yasamak istiyorum tembellige dusmeden, bencil olmak ve kafama eseni yapmak istiyorum biraz da. tecrubeyle birlikte gelen hayati dolu yasamak hissini, o enerjiyi icimde bulmak istiyorum. yas 20, ekonomik olarak ozgur olmak istiyorum artik, bunun icinde calismak calismak calismak gerekiyor-.

33k
Bir arkadaşım burada, zor bir dönemden geçiyor. Ama ben destek olamıyorum, ya sabrım, ya enerjim, ya bilgim, ya anlayışım, ya başka bir şeyim yetmiyor. Kendimi ona sinirlenirken buluyorum.

23.

1) zaman zaman nukseden; nuksettiginde hayat kalitemi cok etkileyen bir saglik sorunum var. su ara yine onunla ugrasiyorum. o.

2) eski sevgilimi cok ozluyorum. garip bir his. yani beni sepetledigi ve artik hayatima tek basima devam etmem gerektigi gercegini sindirdim. eskisi kadar aglayip zirlamiyorum. sureci cok iyi idare ettigimi bile soyleyebilirim. hayatimda olumlu seyler oldu. ama o olsaydi eminim daha bile guzel olacakti her sey. gecen gun cok mutlu oldum mesela. onunla paylasamadigim icin uzuldum sonra. benim guzel bir hayatim olur belki. ben yine iyi yasarim, mutlu olurum, guzel seyler tecrube ederim. ama kendime sormadan, dusunmeden, uzulmeden edemiyorum... bunlar onunla daha guzel olmaz miydi? sinavim iyi gectiginde kendi kendime mutlu olmaktansa ondan bir opucuk alsaydim mesela? yani nasil desem... yokluguna alistigin, gidisini idrak ettigin birini yine de deli gibi ozlemek uzucu biraz. "sensiz yapamiyom" evresi cok can yakiyor ama sonucta geciyor. ama bu hissi uc aydir atlatamiyorum. "artik daha iyiyim" diyemiyorum; cunku onunla daha bile iyi olacaktim, biliyorum.

neyse. genel olarak bu ikisi var. onun disinda iyi gibiyim. mutlu sayilirim. elime her ay 100-200 lira daha fazla geceydi daha guzel olurdu ama boyle de idare ediyom gibi, maddi acidan cok sikayetci sayilmam.

22

Türkiye'den gitmem lazım, temelli.

kendimi değiştirmekte zorlanıyorum.

Param yok, enerjim yok şişkoyum en kısa zamanda sadece ölmek istiyorum. Yaş 37

Hayat kalitemi mahveden teşhisi konmamış bi hastalığım var. Öldürse yine iyi ama öldürmüyor sadece süründürüyor. Doktora gidiyorum bir şey bulamayıp psikolojiktir diyip yolluyor. En son çare kendimi öldürüp kurtulucam bi gün. Yaş 30'a yaklaşıyor.

@who cares win tebrik ederim umarım üstesinden gelirsin. Biraz daha saygı ve sevgi olsun isterdim.

Yoğunluk.
Yapmam gereken şeyleri bir şekilde hallediyorum ama istediğim gibi detaylı ve düzenli çalışamıyorum. Hafta sonu ve akşam eve geldiğimde iş bilgisayarımı açmak istemiyorum.
24 yaşındayım.

37 gizli şizofrenim planlarımın altında kalan ezilen hayallerim gerçekleşmedikçe etrafımdaki insanların komplo kurduğunu düşünüyorDUM. Artık başarılı olmanın tuttuğunu koparmak değil insanları mutlu etmek olduğunu farkında vardım ya yukarıdan biri çizmiş yolumuzu ''ya polyannacılık oynucan Ya isyankar şizofren olup etrafındakilerden uzaklaşacan '' << ikisinin ortasını bulamıyorum 9 senedir

hiçbiri bizim klasik kornişlere uygun değil, hatta korniş düğmesi de satmıyorlar. Kornişe takılan o beyaz şeylere ne deniyorsa, onları dikebileceğiniz beyaz bir şerit veriyorlar ama, ona dışarıdan alıp kornişe uygun hale getirebiliyorsunuz. Bir ay önce aldım da ordan biliyorum. (Korniş parantezine alabilirim bu yazıyı herhalde.)

ayrica direkt kumasi da satiyorlar istedigin gibi diktiriyorsun anlastiklari terziden yada kendi terzinden

rus salatasi
patates salatasi
kanepe (yemek olan)

Ben tatlıcıyım, çikolatalı kurabiye yaparım. İlla tuzlu diyorlarsa milföyden ufak atıştırmalıklar yaparım, zeytinli, peynirli vs.

"Siz ne hazirlarsiniz" diye sorsna daha acik olurmus sanki :D

Humus, pogaca, borek, zeytin, yaprak sarmasi, zeytinyagli biber dolmasi, patates salatasi, kisir... her sey olur ya.

yaprak sarması - bol limonlu

biraz acılı, patatesli sigara böreği
muffin
yaprak sarma
Eğer alkol olacak bir partiyse meze olabilecek kızartma gibi şeyler
şerit şerit kızartılmış tavuk göğsü
kebap tarzı snackler -kebap derken kürdana geçirilmiş şeyleri kastediyorum. bir küp beyaz peynir, bir üzüm, bir küp kaşar peyniri, bir cherry domates tarzı şeyler
ıspanaklı falan kiş olabilir

yine özellikle alkol varsa krakerle yapılmış kanepeler, misal şu Carr's kutularından bir iki tane. Mis.

Tartolet
Cupcake
Çikolata

Bunlardan birini yaparım.

m.youtube.com

Kisir

yaprak sarabiliyorsan partinin yildizi olursun.
ben ugrasmam, hazir borek alir, firina atarim.

www.ardaninmutfagi.com

nolur yap bana da gönder :(

hepimizin içinde bir gün teyzesi varmış. bi gün toplanıp gün mü yapsak?

@kuehles blondes ilk cevabin nedenini simdi anladim :)

pizzaaa

Misir nisastali kurabiye

Midye alırım

Baget ekmeklerden küçük kanepeler hazırlıyorum.

pizza

havucun zeytin yağı ile pişirilip üzerine sarımsaklı mayonezli yoğurt döküldü bi meze var, adını bilmiyorum ama muhteşem onu götürürdüm

Börek, piyaz ve şakşuka yapmıştım. Önce bitenlerden olmuştu. Millet şakşukayı cips sosu olarak kullandı.

Ben de meyve salatasi ve icinde peynir, tursu, ekmek kitiri olan bir salata yaparim hafif yemeyi sevenler icin :)

düğündeki fotoğrafçı çekti sadece. o da herkesi çekiyo yani. açık alanda fotoğraf çektirmedik ama eşim hala niye çektirmedik diyor.

Düğün bile şart değil fotoğraf neden olsun. İnsanların özel zamanlarından faydalanan kişilerden nefret ediyorum ya. Bir kere oluyor diye aşırı pahalı iteliyorlar ve bir sürü insan hadi ya onu da yapalım diyor. Kesinlikle bu tuzağa düşmeyin. Çok istiyorsanız mekan bulun giyinip arabaya atlayın gidin arkadaşınızdan rica edin aynı pozda 100 fotoğraf çeksin ve birini seçin. Bakın tekrar söylüyorum kesinlikle bir kere oluyor diye bu tuzağa düşmeyin.

kadın tarafıyım çektirmedik biz.
erkeklerin değil de kadınların genelde böyle isteği oluyor.
ben istemedim zaten fotoğraf çekilmeyi sevmem hala da pişman değilim.

yani zorunluluk filan değil bir işe de yaramıyor.

biz bir stüdyoya epey bir para verdik, 2-3 saat çekim yaptık. sonra bir büyük iki küçük üç tane albüm verdiler elimize. ufakları anamıza babamıza verdik, büyük olanı da koyduk kenara duruyor. ne bakan var ne bişey.

biz cektirmedik.
ne gerek var?

bir mecburiyet yok tabiki ama ben güzel bir hatıra olacağını düşünen taraftanım, saçmasapan pozlara boyun eğip dünya paralar vermeyeceksiniz tabi. biz çektirdik, ormanın içinde harika sonbahar fotoğrafları oldular, hala da arada açıp bakıyoruz.

bir fotoğraf ne işe yarar ki normalde?
Yani eşiniz kaybolursa misal, "bakın tipi böyle" diye kullanabilirsiniz.
Bir cinayete kurban giderse "mutlu günlerindeyken..." diye gazeteye basarlar.
Kendisi cinayet işlerse "halbuki nasıl da normal görünüyordu..." derler.
Sizi terk ederse, bakıp bakıp ağlarsınız.

Bir işe yarasın diye değil, günü hatırlatsın diye çektiriyor insanlar. Artık biraz zorunluluk gibi herkes yaptırıyor ama yaptırmadan da olur pekala.

biz çektirmedik. eşim her aklına geldiğinden başımın etini yiyor. düğün videonuzu izlediniz mi diye sor; hayır.

Gereksiz işlerden biri. Özel fotoğrafçıyla yapsanız fiyat yüksek. Çektirdikten sonra da dert bitmez. Bir de dijital kopyasını vermek istemez.
Yine -çektirir-.

Yani bunun nedenini sorgulamaya kalkarsak genel anlamda "neden fotoğraf çekiyoruz?"a döner olay. Bir işe yaradığından değil.

Güzel bir anı oluyor. Ben bakıp mutlu oluyorum, çünkü çok güzel fotoğraflar çektirdik. 80-90 yaşına da gelsem, fotoğraflarımıza bakıp o güzel günü hatırlayacağım.

İyi bir fotoğrafçı bulmak lazım tabii ki, ucuza kaçmak için saçma sapan fotoğrafçılar tutuluyor sonra klişe pozlar bilmemne diye dert yanılıyor.

Şimdi mesela şu fotolara kim saçma, işe yaramaz vs diyebilir ki? İnsanları tanımamama rağmen bakınca mutlu oldum.
www.boho-weddings.com

Fotoğrafçı vs arkadaş
jenna-noelle-weddings.com

Düğün gereksiz bana göre, ama iyi fotoğrafçı gerekli. Düğüne harcayacağınız paranın ufak bir kısmıyla iyi bir fotoğrafçı tutabilirsiniz.

Neden kedi köpek de bir inek veya koyun keçi değil?

@bos gezenin bos ustasi
Çevremizde en çok bu iki hayvanı gördüğümüz için örnekleri onlar üzerinden verdim. yoksa tüm hayvanlar için geçerli.

Ellerinden birşey gelmediğindendir belki. Ben de çaresiz ve güçsüz durumda olanlara, kendini kurtarabilecek durumda olandan daha çok üzülüyorum. Hayvanlar ve çocuklar başı çekiyor doğal olarak.

bende de var bu, geçen düşündüm.

hayvanın ağzı var dili yok, derdini anlatamıyor. açsa aç, içgüdü yani. tokken aç numarası yapmıyor genelde herhalde.

bunun dışında insanlar güveni yıkabiliyor evet, ve onlarla ilgilenmesi gereken sosyal devlet var. toplum ilgilendikçe sosyal devlet iyice boşluyor bu görevini. bilemiyorum ne olacak.

bir de hayvanlar engelliyim falan diye üzülmüyor, adapte oluyorlar doğrudan. işte niye engelli oldum falan demiyor, yine inatla tutunuyor, etkiliyor beni.

et, balık, tavuk vs tüketiyorsanız biraz çelişkili bir durum sanki. Ya da iddia ettiğiniz kadar şiddetli bir duygu değil.
Bende durum öyle değil.

Değil ve durumunuzu (sizin gibi çok insan tanıdım) çok sıkıntılı buluyorum doğrusunu söylemek gerekirse. Empati eksikliği gibi.

Dün haberlerde gördüm Çanakkale'de yolda köpek bayılıyor insanlar ilgileniyor kısacık bir haber ama ağladım izlerken.
Böyle şeyler beni çok etkiliyor.
Diğer hayvanlarda da durum böyle.
Birkaç kere de belgesel izlerken ağlamıştım.

Bende de o var, çocuk ve yaşlı da ekli kendisine. Bu üçlü bana göre Korunmasız ve muhtaç olduğu için daha hassasım. İnsan akılda sıkıntı yoksa engelli dahi olsa çaresine bakabilir, derdini anlatabilir, şikayetçi olabilir, kendini koruyabilir vs vs. Ama çocuk, yaşlı ve hayvan maalesef öyle değil, kötü insanlar için daha kolay hedef. Onun dışında şiddet gören kim olursa olsun koruma iç güdüsü ve üzüntü uyandırıyor, kıyaslamamalı bence.

bende öyle değil. acı çeken canlılara karşı merhamet duyarım ama ayrım yapmam. @sopiro doğru söylüyor, sadece kedi köpek değil tüm hayvanların acı çekmesinden rahatsızım diyorsanız et tüketmiyor olmalısınız.

Eşitleme yapılabilir ama hayvana empati yapmak, insana duyulan empatinin azalmasını gerektirmemeli. İkisi de yapılabilir. Hayvan hakkı insan hakkı eşitlemesi yapmaya çalışırken abartıp hayvanlara doğal olandan çok başka türlü davranılan komik durumları hastalıklı buluyorum.

İki kişiysek "sen de gör"
Kalabalık ortamda isek ya da en az üç kişiysek "hep beraber"

Hep beraber

sen de gör
siz de görün

ayrıca soran kişi için: www.diledebiyat.net

Hep beraber - eger tanidigim biriyse.

Alakamin olmadigi biriyse "sagol" :D

yehdina ve yehdikumullah

Bir kişi ise 'Sen de gör', birden fazla kişi ise 'Hep birlikte' derim.

Babam hapşırdığında "Çok yaşayım" der, annem "Ben de göreyim" der; onlarınki de öyle.

inşallah

Ablam bana elhamdülillah diyor

her beraber

hep*

ben hapşırığım biter bitmez kimseye fırsat vermeden hep beraber ya da siz de görün diyorum. neğy diye kalıyorlar. error verip sağ ol diyen bile çıkıyor. gülüşüyoruz, eğleniyoruz, öyle muziplikler.

Sağol ya da sağolun derim sadece.

sağol

karışma Allah'ın işine diyorum.

Hep birlikte

Bana da ödül almış olması dokundu zaten. Ödül almasa merak edip izlemezdim bile dolayısıyla böyle de saydırmazdım :(

Jeepers Creepers 3

Oha. Yarın gideceğim o filme. Şener Şen'e güvenerek gidiyoruz hepimiz işte. Bakalım ben beğenecek miyim.

Happy Death Day

dunkirk imaxte izlenmeliydi. imaxin ses gücünü gösteren bir filmdi dunkirk. uçakların sesleri baya bir germişti. ses bakımından en iyi imax deneyimiydi diyebilirim.

onun dışında kılı kırk yararak gittiğim için leş ötesi bir film izlemedim. aralarında belki karayip korsanlarının son filmi olabilir ki adını bile hatırlamıyorum.

Cingöz recai, bok ve ötesi. Evlilik programı izlesem daha iyiydi. Ajdar ın şahdamar klibi bile daha iyi.

Kesinlikle Cingöz Recai. Yarısında cıkana kadar zor tahammül ettim. Ayhan Işık öteki taraftan kalkıp gelip evimize barkımıza musallat olsa, ışıklarımızı açıp kapasa yeridir. Rezaletti.

baby driver

The mummy ve the dark Tower! Baby driver bunların yanında Oscar adayı gibi kalır o kadar diyim.

Öff La La Land +1
Üstelik en klişe ve en cheesy müzikalleri deli gibi severim. Bu hiç olmamıştı.

Ha bir de The Wall muydu, Great Wall muydu, Çin Seddi ve canavarlar temalı film çok fenaydı.

film: Koca Dünya
belgesel: What the Health

La La Land'e laf edenler, hepinize benden bir yav he he.

İzlediklerimden Arrival. Uzaylı diye solungaçla mürekkep fışkırtan ahtapot koymuşlar asfasdssadfsd, zavallı bir filmdi. Ondan 20 sene önce çekilmiş şu film ona katlar Arrival'ı.

www.imdb.com

Türkiye'deki Imax'ler çakma (en düşük kalitedeki) Imax ayrıca, hakikisi yok.

la la land'ı izlemedim ama ryan gosling'in denen kasıntı herif varsa olabilir. güzelim blade runner 2049'a da hiç yakışmamış. çok vasat bir oyuncu.

"fetö ile mücadele"

var sağ olsunlar.

sevgili adayı tadında olup arayıp soran da var, arkadaşlardan da.

var. şu an geçici süreyle sevgili haricinde diğer her türlü seçenek mevcut.

Çok şükür var. Birkaç dostum iki üç gün sesim çıkmasa 'öldün mü lan tırrek' diye ağzıma sıçar.
Annem ve sevgilim zaten 3 saat haber alamasalar 488584839 kere ararlar.
Bir de okuldan arkadaşlar var bi derse girmesem 5 cevapsız çağrı 20 mesaj oluyor kanki niye gelmedin yağv :( diye.

Bundan 2 sene önce böyle değildi ama. Ne oldu da değişti bilemiyorum.

Ablam, yakın birkaç arkadaşım var.
Eski sevgilim düzenli arar sorar.
İş yerindeki çalışma arkadaşlarım sık sık "sopiro, iyi misin? Hayat yolunda gidiyor mu?" falan diye sorarlar.

coyoteyle aynı durum

Marketci kiz buraya gelip brad pitt yazmazsa kendimi bu sitenin onunde yakarim.

evet. aile harici 6-7 kişi var en az. çok şükür, varolsunlar. hiçbirini de aramam normalde malesef. hep onlar arar. bu da benim ayıbım.

yok ki.

6-7 kisi var aslinda ama yine de kendimi yalniz hissediyom bazen

coyote'nin notu +1

Aile harici düzenli soranım yok. Yazık bana ya 6-7 kişi var diyenler var

var, eşim. sağolsun her gün halimi hatrımı sorar

Var. O kişiler de olmasa zaten bu hayat çekilmez.

Var. 1-2 dost biriktirmişim.

Yani "ee sen nasılsın" diyen az ama 1 hafta aramasan arkadaşın dediği gibi "öldün mü lan tırrek" diyecek var bir iki kişi eksik olmasınlar.

humm... yok. ve sanırım sadece benim yok.

ağır yalnızım.

Genelde ben aramam zaten, kötü olan bu. Ama iyi olup olmadıklarını önemserim. Biri belki 2 haftada sorar ama diğeri plan vs için mesaj atar. Teyzem arar bi de.

kimseyi arayıp sormadığım için yok, arayıp soranlar zamanla "hayırsıza bak, ben de aramıyorum" diyerek uzadılar. aile olarak var; bir kuzenim sık olmasa da arar sorar, onun haricinde babam 2-3 günde bir arar hal hatır sorar. eski sevgilim sorardı o da yeni sevgili yapınca sormaz oldu alksşda.

Bulunduğum konumda bir arkadaş var arada konuşup nadiren buluşuruz. Bir de başka şehirde var ortaokuldan arkadaş onunla en az haftada bir konuşuyoruz Face'den, görüşme imkanı olmuyor tabii.

Yani yok sayılır, benim de kimseyi umursadığım yok.

hiç yok. ama ben de kimseyi aramıyorum.

Yok. Sevilmek istiyorum ben de. Yani olmuyor.

Var, sağ olsunlar ama ben onlarla konuşacak zamana sahip olamıyorum bazen.

ekşi duyuru whatsapp grubundaki arkadaşlar dışında kimsenin soracağını sanmıyorum

çekirdek ailem ve sevgilim var. öyle arayıp soracak bir arkadaşım yok ekstra

var ama;

www.youtube.com

atmam/ olmaz

Atarım. Duş aldıktan sonra aynı dış kıyafeti spor salonundaysam giyiyorum. Zira spor kıyafetlerin yanında bir set de yeni kıyafet götürmek gereksiz yük gibi geliyor. Genelde işten sonra gittiğim için, işe giderken giydiğim kıyafetleri tekrar giyip eve geliyorum. Evde değiştiriyorum.

Akşam duş aldıysam da bir gün önce giydiğim pijama/ev kıyafetini temiz olduğu sürece tekrar giymekten rahatsız olmam. Sabahları zaten uyanır uyanmaz duşa girdiğim için, çıkınca iş için hazırladığım kıyafetleri giyiyorum. Ay ne çok kıyafet ve giymek dedim yahu saçma sapan.

Ic camasiri kesinlikle giymem! Tisort ise kirlenmisse ter kokmussa. Cok terlemeyen biriyim bu arada. Terleyen insanlarin ayni giysileri giymesinden igreniyorum.

1. Atarım
2. Asla giymem

Iki gün üst üste aynı iç çamaşırını bile giymem hatta.

çorap ve iç çamaşırı her gün atılır. dışarı çıkmışsam o tişörtü filan da atarım gerekiyorsa.

duştan sonra aynı kıyafeti giydiğim olmadı hiç.

iç çamaşırı, çorap, tişört, gömlek, elbise gibi direkt tenime giydiğim şeyleri ikinci gün giymem, makinaya gider. hırka, pantolon ve etekleri birkaç kere giydikten sonra yıkarım. duş aldıktan sonra aynı kıyafeti giymem.

tshirt gömlek ve iç çamaşırı ise tabi ki günlük

Duştan sonra daha önce giydiğim kıyafetleri asla giymem. Sadece kot ve hırkalarımı 2-3 kez giydikten sonra yıkarım, bunlar dışındaki her şeyi bir kez giydikten sonra yıkarım. Tabii mont, deri ceket falan dahil değil bu diğer "her şey"e.

sttc +1

tenine doğrudan değmeyen, terine falan maruz kalmayacak bir şeyi her defasında yıkamak pek anlamlı değil.

KIrlenmemis, icinde terlenmemis, kokmamis vb giyerim, kirli sepetine de atmam. Niye atcam, 1 gun giydikten sonra yikasam her seyi, kiyafetlerim 1 sezonda asinir, giyilmez hale gelir. Ayrica dogaya da kotuluk yapmis olurum. Hem su/elektrik tuketimi, hem de deterjan artiklarinin karismasi sebepli.

Ha mesela disarida giydigim kiyafetle evde salondaki koltuk/sandalye disinda bi yere oturmam. Yatak ortusune de oturmam.
Onun disinda dustan sonra genelde o gun giymedigim bir seyi giyerim. Genelde 1 gun x kiyafet sonraki gun y kiyafet, daha sonraki gun z, ondan sonra tekrar x,y,z sirasi oluyor.

Yüksek lisans yerine DELTA yaparsanız, kendinize daha uluslararası bir kariyer çizebilirsiniz. Birkaç ekstra sertifikayla birlikte, uluslararası okullardan birinde iş bulabilirseniz, hem İngilizce öğretmeni olarak dünyanın her yerinde tanınan bir qualification sahibi olursunuz, hem de öyle okullarda MEB'inkinden daha kıymetli müfredatlar (IB, AP, Cambridge Secondary, IGCSE vs) öğrenip öğretme şansı bulursunuz.

Edit: Ama neden bir İranlı'dan İngilizce öğrenmek istemeyesiniz ki? Ben her gün Pakistan'dan, Avustralyalı'ya, Amerikalı'dan Koreli'ye kadar bin tane öğrenciye derse giriyorum, şimdiye kadar "ama Türk öğretmen bık bık" diye memnun olmayan belki iki kişi oldu öğretmenlik kariyerim boyunca, onlar da hep Türk ailelerdi zaten. Ben de Rusya'da çalıştım, hatta üç beş ay öncesine kadar Çin'de bir okulla kontrat imzalayıp sonra kendim vazgeçtim. Uluslararası okullar adı üstünde uluslararası bir kültürle işlediğinden, gerekli donanıma sahipseniz iş bulabilirsiniz. Kolay değil, ama yapılabilir. Evet, bir Türk olarak belki Amerika'da k12 sisteminde İngilizce öğretmeni olmanız imkansıza yakın olabilir (çünkü onların sertifikasyonları farklı işliyor biraz), ama pekala Amerika'da dil kurslarında vs İngilizce öğretmeni olan kişiler de tanıyorum. Green Card vs olunca mümkün oluyor pekala, ama bu ayrı konu.

Turklerin yurt disinda Ingilizce ogretmesi neredeyse imkansiz. Siz bir Iranlidan Ingilizce ogrenmeyi nasil istemezseniz Ingilizcesi cok iyi olmasa da bir Cek ya da Taylandli da Turk'ten Ingilizce ogrenmek istemez. DELTA mantikli ama Turk oldugun icin Turkiye'de ve istersen birkac Arap ve Afrika ulkesinde ise yarar. Zaten onun yerine Turkiye'de calismayi tercih edebilirsiniz.

Dediklerini cok iyi anliyorum ve kesinlikle iyi ozel okullarda ve universitelerde calismani oneriyorum.

Erasmus'ta benim gibi değişim öğrencisi olan arkadaşım beni İspanya'ya stajına davet etti bu yıl. Hocayla iletişime geçtik, bir ders ikimiz işleyebilir miyiz diye izin aldık. Yarı İspanyolca yarı İngilizce inanılmaz zevk aldım dersten. Yabancılar için istihdamda durum dediğiniz gibi olabilir.

Beyaz oldugunuz surece guney dogu asyada ingilizce ogretebilirsiniz.

ciguli.

binnur kaya

micheal cera

llewyn davis

azer bülbül.

superman'in yandan yemişi

Osman yagmurdereli nin zayif hali.

adile naşit.

Anne hathaway

Edit: Geyik yapmadım ben, kırılmayın! İnsanlar benzetiyor manasında yazmıştım.

Aslında güzellik şekille ilgili soyut bir kavram. Zaten tanrı bana dedi ki: içinizde en güzel benim, benim de bilinen bir şeklim yok. kafana takma bu meseleyi.
Hilmi Duran

Victoria beackham

shia labeouf'tan yakışıklı olduğum kesin amk.

İzzet altınmeşe.

Kahtalı mıçı dan yakışıklı olduğum kesin aq.

Dilber Ay
Tavukları pişirmişem, hacıyı da çarşıya göndermişem

@justinho26, ciguli'ye rahmet diliyorum.

@pide, binnur kaya'yı çok severim. çok sempatik.

@proletarier aller lander vereinigt euch, iyiymiş.

@dieis, beni de ona benzeten oldu. boy hariç :P

@üğpoıuy (aslında yazımı en kolay nik seninkiymiş :) ) sevimli aslında ama biraz da korkutucu bir yüzü var.

@brakgn, saç sakalı çok dağıtmadıkça iyi.

@sl78, oo eskilerden. karizmaymış.

@tears of devil, çok severdim rahmetliyi.

@lazpalle, hangi aktör çözemedim.

@e bana nick birakmamissiniz zalimler, şofööööööör şoföööööörrr. aman tanrım!

@allah yazdıysa bozsun, severdik rahmetliyi. zayıflasa daha güzel olurdu tabii.

@dedim ben sana, sempatik. allah rahmet etsin naşit ablaya da.

@acemi, iyiymiş.

@sopiro, güzel benzetme :)

@anarche, önemli olan barışık olman kendinle. güzellik soyut bir kavram. 3,5 yıldır
özlediğim sevgilim, tipim bile değildi.

@patty duke, şanslıgillerden :)

@ya ben lan neyse, bence shia yakışıklı ki :P

@GODDARD, bence de izzet abi mıçı'dan çok daha yakışıklı. aslında bunu da cem yılmaz'ın ali baba ve 7 cüceler filminde fark ettim.

@aychovsky, dilber ay'ı da severim.

genelde geyik yapmışsınız ya... oysa insanlar sizi kime benzetiyor ya da siz kendinizi kime benzetiyorsunuz onu öğrenmek istemiştim.

benim kendimi benzettiğim kimse olmadı. cem yılmaz'a benzeten oldu birkaç kişi. birkaç kişi de kenan imirzalıoğlu'na benzetti, boy hariç :)

teşekkürler hepinize

Bana uzak bir dusunce. Cocuk cok severim. Altini degistirir, uyutur, parka goturur, yemek yedirir, oynarım onunla. Evlilik cocuksuz olmaz bence.

Kadınım ve büyük oranda sizin gibi düşünüyorum.
Bu konu üstüne kitaplar da okudum, yalnız yaşamak (bekar olmak), çocuksuz hayat vs üstüne. Toplumda hala tabu bir mesele olarak bakılsa da ben çok normal bir düşünce olduğuna inanıyorum. Etrafımda çocuğu olmayan kadınlardan çocuk isteyen, bir gün olacak diye bakan tek bir kişi biliyorum hatta.
Evlensem de istemeyeceğimi biliyorum.

Edit: Bir süre önce bir terapiste gitmiştim. O da bana "mantıksızlığa karşı aşırı tahammülsüzlük" sebebiyle zorunlu olmadığım sürece çocuklarla vakit geçirmememi söyledi hatta, o şekilde yaşıyorum.

Çocuklu bir hayat düşünemiyorum. Tamamen aynı fikirdeyim.

10 tane çocuğum olsun istiyorum.

Sukurler olsun yalniz degilim.
Cocuk sevmiyorum, cook yakinim olursa 1-2 saat idare edebiliyorum.
Tahammulum yok, sevgim yok, ilgim yok. Her insan (ozellikle her kadin) cocuk sevecek diye bir sey yok bence.

psikolog değilim. ancak annenizle babanızın boşanmasının sizde ciddi bir travma yarattığını düşünüyorum. çocuğu olmayan birinin "iyi ki çocuğum yok" demesini, yani bunu düşünmesini -hele ki hergün- normal bulmuyorum. çocuğunuz yoksa zaten yoktur. siz örneğin iyi ki bir uçağım yok. olsaydı her ay trilyonlarca borcum olurdu diye hergün oh be! diyor musunuz? demiyorsunuz çünkü çok basit. bir uçağınız yok. olmayan bir şey de doğal olarak aklınızı kurcalamıyor.

öncelikle siz bence bu olayı kendi beyninize şaşmaz bir "çocuk olmadığı için rahatlama, özgür hissetme, bundan mutlu olma ve dolayısıyla çocuk istememe" mantığına yerleştirerek aslında çocuk sahibi olduğunuzda aynı şeyi çocuğa yaşatma korkunuzu gizliyorsunuz.

bu örnekte siz hem annesiniz, hem babasınız, hem çocuksunuz.

annesiniz çünkü annenizin yıllarca sizin için yaptığı fedakarlıkları görüp bütün yorgunluklarının nedenini kendiniz olarak almışsınız. içten içe bir suçlama var belki. o fedakarlıkları yapmak, o yorgunluğu yaşamak istemiyorsunuz. annenizin yerine kendinizi koyarak onun sıkıntılarına ortak olmuşsunuz. bu yüzden bir çocuk sahibi olmak istemiyorsunuz.

babasınız çünkü erkeksiniz. babanızla ilgili bir şey yazmamışsınız. bu da olayın o tarafının daha da travmatik olduğu kanısını uyandırdı bende. belki nefret ediyorsunuz. ancak suçlayıp kızdığınız kesin. çocuğunuz olursa suçlayıp kızdığınız adam olacaksınız. belki nefret ettiğiniz adam olacaksınız. belki size uzak kalan, sizi umursasa bile en önemli anlarınızda yanınızda olmayan adam olacaksınız. o çocuğa belki siz de aynı şeyleri yaşatacaksınız. oldukça mühim bu faktör bence bu istememenizde...

son olarak siz çocuksunuz aynı zamanda. bütün bunları siz yaşadınız. siz babasız kaldınız, arkadaşlarınıza anam babam ayrı derken utandınız, birarada olan çocukları kıskandınız. hep bir şeylerin eksikliğini hissettiniz.

bence siz çocuk sahibi olmak istemiyor değilsiniz. bundan normal olmayan bir şekilde korkuyorsunuz.

bence bir terapiste gidin. hani belki çok önemli bir sorun değil ama mutlaka yaşamınızın bazı alanlarında daha bu yapının etkileri vardır. rahatlarsınız.

Ben de sevmem ama her güne yaşasın çocuğum yok diye uyanmam. Biraz abartıyorsun ve tepkilerinden dolayı normal değilsin. @asethuan gibi düşünüyorum ben de

29 yas erkek.

Cocuk kesinlikle istemiyorum ozellikle bu ulkede. Anne ve baba cocugun karakter gelisiminde bir yere kadar etkili. Eninde sonunda arkadas cevresinde fenerbahce manyakligi ne kadar sigara icerse o kadar asi havali olacagi yanilgisi kadinlari meta olarak gorme gibi etkenlerle sarili buyuyecek. Fanus icine de koyamayacagimdan kesinlikle cocuk istemiyorum. Belki bir gun guzel bir ulkede guzel bir sehre tasinirim. Iyi bir isim olur o zaman evlat edinirim

Su cocuksuz ve bunu istemeyen 30 yas ustu insanlarla bulusup arkadas mi olsak?

+1
Beslenmesi, eğitimi, toplumu....vb düşününce (büyük bir ihtimal) embesil olacak bir bireyi yetiştirmeyi; o bireye hayatımı harcamayı mantıklı bulmuyorum. Çevremde embesil olmayan, umut vadeden bir çocuk göremedim henüz (yeğenlerim dahil). Ortalama bir insan olduğum için benim çocuğum da embesil olacaktır.
Fakat, kadınlarda 30 erkeklerde 45 sonrasında bir üreme çılgınlığı geliyor. Onu nasıl atlatıcaz bilmiyorum.
30+ er
Ana baba ayrı değil.

mantıklı sebeplerle çocuk istemiyor olabilirsiniz, travmanız vardır ya da ne bileyim çocuk sevmiyorsunuzdur bütün bunlar çok normal ama çocuk olmadığı için her gün uyanıp şükretmek pek normal sayılmaz, çocuk yoksa yoktur, siz istemiyorsanız da olmayacaktır. çocuğa kanser muamelesi yapmanız çok acayip.

Bana da saçma geliyor.
Özellikle de, kendince bunu modernlikle bağdaştırıp çocuk olayına karşı olanların evlenir evlenmez çocuk yapıp çocuğun b.kunun bile fotoğrafını paylaşmaya başlaması ve önceden tam tersini söylediklerine bu sefer de siz de evlenin çocuk yapın demeye başlamaları durumunun tanımını şu an yapamadım. Kendi adıma benim asıl anlamadığım şey, hâlâ soyun tükenmesi riski varmışcasına 4-5 çocuk yapanlar. Yahu, 1-2 neyinize yetmiyor? Durumu çok iyi olur, 1-2 çocuk yapılır o da istenirse tabii. Evlenince mutlaka çocuk yapılacak diye bir anlaşma maddesi var da ben bilmiyorum belki de. Özetle, benim anlamadığım nokta şu üreme çılgınlığı biraz da.

Neyse, senin çıkış noktan belki bu bahsettiğin durumunuz olabilir ama neticede yalnız değilsin.

Çocuk istememek normal.
"İyi ki çocuğum yok" diyerek güne başlamak, çocuğu olan arkadaşları eleştirmek, çocuğu olanlara/isteyenlere kafayı bu kadar takmak hiç normal değil.

23 yaşındayım, annemle babam 17'den beri ayrı ama birlikte oldukları dönemde de babamı evde pek göremezdim açıkçası, annemle ve onun ilgisiyle büyüdüm diyebilirim. çocukluğumdan beri çocukları çok seviyorum ve çocuk sahibi olma fikri hoşuma gidiyor ama yaş ilerledikçe "lan sen kim, çocuk büyütmek kim? kendini büyütemiyorsun daha" şeklinde düşünceler daha ağır basıyor. hani hakkıyla altından kalkabileceğimi, sevdiğim insanla birlikte dünyaya mutlu bir bebe getirebileceğimi bilsem böyle bir şey yapmayı gerçekten isterim. hep istedim. açıkçası "benim gibi" olmasından pek çekinmiyorum - ben her şeye rağmen bu işi iyi kotardığımı ve genel anlamda nispeten mutlu, şanslı ve "olmuş" biri olduğumu düşünüyorum. benim gibi büyümüş bir çocuğun hayattan çok da şikayet etmeye hakkı olmazdı sanırım. amma gelgelelim, çocuk büyütmenin benim düşündüğüm gibi bir şey olmadığından da eminim. sosyal hayat sıfır. mental ve duygusal olarak çok daha güçlü olman, sürekli ama sürekli hiçbir bahane olmaksızın bebeyle ilgilenmen, maddi anlamda da gereken imkânları sağlayabilmen lazım. hepsini geçtim işin içinde eş de var. hani ayrılık bir yere kadar sindiriliyor da, ben çocuğumun anasıyla ayrılmak zorunda kalsam kafayı yerim herhalde. birlikte çocuk yapmışız. çocuğa bakıyosun aklına o geliyo falan. öyle bi şey çok ağır gelir bana, bundan korkuyorum çok fazla.

o yüzden böyle düşünmene çok şaşırmadım ben. her ne kadar evlilik ve çocuk yanlısı olsam da, bunu istememenin istemeye kıyasla daha normal ve cazip olduğunu düşünüyorum. manevi olarak süper bi' şeydir tamam da insan niye kendini en az 16-17 sene sürecek bu mental ve duygusal yoğunluğun baskısı altına alır, niye gençliğini başka bir insanın üretim süreciyle uğraşarak harcar ki. düşünsene gece uykundan uyanıp gazı var şusu var busu var diye doktora götürüyosun. 16 yaşında justin bieber'a kim daha çok aşık diye arkadaşıyla kavga ediyo. tövbe biss. bu ne biçim yatırım yav.

aynı şeyleri yaşadım, aynı şekilde düşünüyorum. birkaç yıl peşinden geliyorum.

32/e

Arkadaş ve hobi gruplarımdaki evli erkekleri hep kaybettik bir noktada. Evlilik + çocuk çok fazla vakit ve para yiyor. Olaya tamamen soğumuş durumdayım.

Traveller +1 ayni seyi dusundum ahaha

Bekarım. 31 yaşındayım.

Yemin ederim karşıma çıkan ilk insanla evlenebilirim. Çok sıkıldım. Sultanlık falan değil kısaca.

Sevgilim olacaksa ama evli olmayacaksam (teorik olarak bekar oluyorum) sultanlık. Yoksa sultanlık değil. Yalnız yaşamak zor. Yani, en azından bana göre sıkıcı.

İşin ilginç yanı evlenen arkadaşlarımın hepsi deli misin sakın evlenme diyor.

Evli de oldum, bekar da.
Bekarlık çok güzel eğer kendinizi seviyor, tek başına sıkılmıyorsanız.

Evlilik de doğru insanla güzel olma potansiyeline sahip bir olay fakat sıkıcılaşmaya başlama süresi çok çabuk. Öyle şahane dinamikleriniz olacak ki eşinizle, sıkılmanın da, zorlanmanın da, şahane günler geçirmenin de, "bu insana bir saniye daha tahammül edemeyeceğim" deme hissinin de, arada "allahım iyi ki evlenmişim amin" demenin de çok normal olduğunu kabulleneceksiniz, çabuk sarsılmayacaksınız. Para harcama dinamikleriniz aynı olacak. Ve kesinlikle ama kesinlikle zor zamanda sapıtmayan bir insan olmalı evlenilecek kişi.

kafamın en rahat olduğu dönemdeyim ya da kendi kendime yalan sıkıyorum. ilişkim olunca bana bi haller oluyor sanki.

Eğer bekarken platonik aşık olduğun biri falan yoksa bence sultanlık.

@ms brownstone, platonik degil ama bitmis bi iliskinin acisini hala yasamak, yeni bir iliskiye baslayamamak, o kotu.

Bir de bebis bebis istiyorum :) gecen bir reklam vardi. Prima falan miydi acaba, o kosturup duran bebeklere deli oldum ya. Evde yalnizim, bir anda babane moduna girdim. Oyyy yerim falan.

Ütümü yapacak bi hatuna ihyiyacım var. Kafamı da ütüleyebilir.

kesinlikle evet.

bence bunun cevabı topluma göre değişir. bizim toplumda bekar olmak çok zor. geçenlerde evli bir kadın facebook grubunda, bekar kadınlara kokuşmuş .mcıklar dedi. o zaman bekar olsaydım o kadını...neyse. bencebaşkalarının ne dediğini çok takan biri için zor bizim ülkede.

"bi' sevgilim olsa giderim balayına, ah bi' de bekarsam giderim alayına" www.youtube.com

ancak, "yalnızlı ömür boyu". www.youtube.com

durum bu.

Bu durum kışın yazı, yazın kışı özlemek gibi biraz.

Hayatımızda biri yokken çok yalnızım yeter artık diyoruz. Hayatımızda biri varken de özgürlüğüm kısıtlandıdan başlıyor ben ben değilim artık da bitiriyoruz.

Bekarım.
Bence sultanlık.
Evlilik düşünmüyorum hiç düşünmedim.
Çocuklardan hoşlanmam.

23 yaşında bekar kadınım. Şimdilik sultanlık evet ama bir taraftan düzen arayışı da ufak ufak yoklamıyor değil.

Genel olarak memnunum halimden.

bence her iki taraf içinde yer yer sıkıcı olsa da başkanlık. insan birlikte uyuyacak birilerini tabi ki istiyor ama olmasa da olur denilen bi çağda yaşıyoruz.

bence de değil. insan bir zamandan sonra yanında güvenebileceği, bir şeyleri paylaşabileceği, birlikte anı biriktirebileceği birilerinin yokluğunu hissetmeye başlıyor.

yıllardır bekâr gezmiş, nerede akşam orada sabah takılmış, 30'una yaklaşmışken nişan arifesinde olan biri olarak söylüyorum.

Guney amerika, avrupa karisik izlemistik, gulmuslerdi baya.

Recep ivedik’e daga cok gulmuslerdi :(

Türkiye'yi rezil etmek için izlenebilir.güleceklerini sanmam

açıkçası yabancı biri olmadığım halde benim aklıma daha sıkıcı bir şey gelmedi şu an. Arkadaşlarımı da izlerken düşünemiyorum.
Gerçi ben bu düşünceyle hiç izlemedim zaten, belki hakikaten çok güzel bir filmdir.

Bizden espriler var.

Diyaloglara degil duruma gulmuslerdir.

Belki de anlar, begenir ve gulerler.

Recep ivedik'in ilkiydi sanirim gulmedim hic. Tipler ve diyaloglar bizden olmasina rağmen.

gora 10 numara film izlemeden neyini beğenmediniz anlamadım

Hayatımda ilk defa bu yıl, 24 yaşında staj için hesap açtırırken ek olarak kredi kartım oldu. Sadece bir tane var ama hiç kullanmadım şu ana kadar. Vadeli hesabım var. Onu kullanıyorum.

1 adet. 30k maaş bile alsam 1 adetten fazla kullanmam, gerek yok.

Sadece iki tane banka kartım mevcut, kredi kartı hiç kullanmadım şu zamana dek.

1 tane var. onu da kullanıyorum.

aynı limite ait iki kartım var, yani teknik olarak bir. mil için, alışveriş için vs hangisi uygun oluyorsa onu kullanıyorum.

Hiç Yok. Hesap kartımı kullanıyorum.

10 senedir kullanmıyorum.

1

1

4 yıl önce aldım ilk kredi kartımı. Bir iki yıl tek kredi kartı kullandım. Sonra ikinciyi çıkardım birkaç ay sonra da üçüncüyü.

Üç kredi kartını çok aktif mi kullandım, hayır. Bir tanesini aktfi bir şekilde kullanıyordum hep. Sonra biraz borçlandım doldu limit, ikinciyi de bir süre kullandım. Üçüncüyü zaten çok nadiren internet alışverişinde vs kullanıyordum.

Şimdi bir tanesini kırdım. Banka 2018 de muhtemelen yenisini gönderecek onu da kıracağım geldiği gibi. Rejiminin borcu tamamen sıfırlandı nerdeyse. Diğeri de iki aya bilemedin üç aya bitecek. Sonrasında limitlerini düşüreceği veya ikinciyi de kıracağım.

İki yıl içinde de kartsız bir hayata geçebilirim.

Genel olarak kredi kartı çok avantajlı olduğu gibi bazen aksi bir durum da olabiliyor. Dikkatli kullanmak lazım. Bir tanesi iyidir. İkinci üçüncüye gerek yok, macerayı başka yerlerde aramak lazım :)

2.
biri ilk işe girince aldığım kart, diğerini son işime girince habersiz yolladı banka. baktım limit yüksek bi de milli, kapatmadım. borcu bitince ilkini kapatıcam, milli olamadığı için şansı yok kehkehkeh

2. ikisinin de limiti en düşük seviyeden. birisi ne olur ne olmaz diye duruyor. ama zaten 4-5 kredi kartı olan adam gelip buraya yazmaz. az kredi kartı kullananlar ya da hiç kullanmayanlar olarak anca birbirimizi eğliyoruz.

1 tane var ama hala aktif mi bilmiyorum bile, yillardir kullanmadim. Sadece banka karti kullaniyorum.

Axess hariç tüm büyükler var. Sadece benzin için tutuyorum. Her zaman 400/50 300/40 gibi kampanyalar oluyor. Ayda 1500tl harcıyorum benzine.

araç kiralamada lazım olduğu için mecburen aidatsız bir tane aldım. onu da kullanmıyorum.

1

o da kuveytturk. taksit yok. asgari ödeme yok.

Sıfır.

1 tane. cepteteb. 1500 TL limitli o da.

İki tane var, birini kullanıyorum. Diğeri yedek olarak duruyor 1000 TL gibi cüzi bir limiti var, araç kiralama (iki kredi kartı istenebiliyor) veya çok acil durum olursa diyip düşük limitle açık tutuyorum ancak aylardır hiç kullanmadım.

2 var 1 e düşüreceğim.

Ilk tam zamanli isimi bulup maas almaya baslayana kadar kredi karti kullanmayi reddettim. Maas kartimi alirken subede calisan kadinin satmak istedigi kredi karti ile ne kadar cok bedava ucabilecegimi anlatmasiyla ilk kredi kartimi almis oldum. Hakikaten de o kart sayesinde cok uctum. Ikinci kredi kartimi da bir kac ay once bir arkadasimin o kartin puanlariyla ne kadar cok ucabildigini anlattiginda aldim. Tamamiyle seyahat sebepli 2 adet kartim var yani. Uygun fiyata/bedava ucamiyor olsam sanirim ikisini de kapattirirdim.

2 tane, birini yeni aldım diğerini kapatıp bunu kullanacağım

Ama enpara kredi kartı çıkarınca onu da alacağım

Hayatım boyunca hiç kredi kartım olmadı. Ömrümün sonuna kadar da asla almayacağım.

2/2

Yok. Banka kartı.

2

Şu anda kredi kartım yok ama alacağım kart belli enparanın kredi kartı olacak, her ne kadar daha son aşamaya gelmemiş olsalar da şartları gayet makul limiti de uygun olduktan sonra tadından yenmez.

mütemadiyen.

Demlerim 1 bardak icerim yazik olur termosa.

neredeyse hiç.

güzel çay bulmak zor, dolayısıyla o zahmete girmiyorum. arkadaş varsa bile sallama yapıp geçiyorum.

elbette, cay'siz bir hayat olamaz :) yasasin ahmad tea

hayır.

Başkası gelmediği sürece hiç.

Neredeyse hiç.

Hic.

Yalnizlik kadar kotu bir sey yok

Yoldan gecene cay ikram etmişligim var.

öğrenciyken demlerdim, şimdi vaktim olmuyor. Çok kişiyken de demlemiyorum hatta.

hiç işim olmazdı ama işsizken çaya kahveye sardım. daha çok da kahve. üşengeçliğimden sallama yapardım hep. şimdi demleme yapıyorum. normalde çalışsam evde hayatta çay yapmam.

7 yıldır yalnız yaşayan biri olarak toplam demlediğim 5'i geçmez. Misafirim gelince demliyorum. Yurt dışındayım bir tane yabancı arkadaşım çayı çok seviyor. O gelince demliyorum, böylece benim de çay ihtiyacım karşılanmış oluyor. kahve çok daha pratik geldiği için çaydan kahveye geçiş yaptım.

Sevsem demlerdim. Kahve sevdiğimden mocha pot ile kahve yapıyorum. Tek yaşamakla alakası yok bu işin, seviyorsan üşenmezsin bence :)

Ya sallama çay ya da hazır kahve falan. Yalnızca misafirim falan gelirse öyle uğraşırım. Böyle de misafirseverizdir işte yalnızlar olarak, ehem.

sallama çay candır

hayır. o kadar çayı kim içecek?

Hafta sonu nadiren. Ayda 1 falan anca.

never. eve arkadaşım gelirse o yapıyor

hatta sıcak bir şey imiyorum hatta su dışında bir şey içmiyorum evde.

Hiç Demlemem.

Her akşam :)

hafta sonu kahvaltiya demleme
hafta ici aksam sallama

Haftada 2-3 aksam yaparim. Ozellikle ders calisiyorsam. Bazen ihlamur tarzi caylar demliyorum ama.

Akşam üstü yapıyorum. Sabah kahvaltıda kahve veya sallama çay içiyorum.

kahvaltıda belki

demlemiyorum.

kahve yaparım ben genelde sadece. tek kalmak ne iğrenç bir şey:(

0.5 lt termosun içine atıyorum bir adet demlik çay ve üstüne sıcak su, bu şekilde demliyorum çayı ve gayette güzel oluyor

Hep. Bi tek uyudugumda ve disari ciktigimda cayim olmuyo.

çoğunlukla demlerim, demlik poşetlerden 1 tane atıp 2 bardak çay demlemek dakika sürmüyor.

Hic demlemem, hep sallama cay iciyorum. Gelen misafirlerde de tiryaki olmadigi icin anca Türkiye'ye aile evine gidince demleme cay icebiliyorum.

yalnız kahvaltı yaparım, çayımı demlerim mutlaka.

Yurtdisindayim... evden yeni geldim, bi ozlemle uzun zamandan sonra ilk kez demledim. Iki bardak ictim :) cay aciktiriyo beni..

ortaokul arkadaşım intihar etmişti.. Lisedeydik. Babasının arabasını kaçırıyor ve birisine çarpıyor. Çarptığı kişi ölmüyor ama arkadaşım öldü zannediyor. Kaçıyor ve kendini asıyor.. çok üzülmüştüm

kuzenim.. evet farklıydı çünkü daha mantıksız geliyo herkese. hastalıkta yaşlılıkta bi bekleme durumu var kaza fln olöduğunda allah'ın takdiri diyip geçilio. ama intihar normalde olmayacak bişi daha hakedilmemiş daha yazık.. aynı zamanda haliyle onu o noktaya getiren faktörler ve daha iyi farkına warılabilinir miydi, warılsa durum değiştirebilir miydi ws bunlar hesaplanıyo her açzok duyarlı birey tarafından fln..

Ben ilkokuldayken Fransa'da yaşayan kuzenim intihar etmişti. Ailesinin istediği ile tıp yazmıştı, okulun 1. senesinde intihar etti ve maalesef hayatını kaybetti. Çok güzel ve akıllı bir kızdı, hep hayranlık duyardık ona, öldüğünde çok üzülmüştüm. Ailesi hala toparlanabilmiş değil, özellikle annesi çok sarsıldı, uzun süre psikolojik tedavi gördü, üzerinden çok geçti ama benim bile yüzü hala aklımda, normalde birisi vefat ettiğinde daha sonra aile ile o kişi hakkında konuşulur, ama bu abla hakkında hiç kimsenin konuştuğunu duymadım.

ortaokuldayken benim yaşlarımda uzaktan bir akraba (kız) intihar etmişti aile baskısı nedeniyle. beni pek etkilemedi ama babamı etkilemişti, morgda görmüş cansız halini.

Çok değer verdiğim bir insan silahla başına ateş ederek intihar etti. Silah tutabildigine bile inanmayacagim kadar naif bir insandı. Tam da her şey düzelmiş gibiydi. İnanamadım. Bunu yapma şekli ve zamanlaması çok sarsmıştı. Diğer ölümlerden farklıydı. Çünkü sebep arıyorsun. Kimsenin bilmediği ama onu buna iten bir şey varmış demek ki. Kimse bilmiyor hâlâ. Bir sürü duygu bir anda hissediliyor.

var, tanıklık ettim. yakını benim. benim tanıdıklarıma sorman gerekiyor galiba. ben hatırlamıyorum nasıl tepki verdiğimi. tek bildiğim zor olduğu.

Çok yakınım, evet. Adli tıp müdahale ettiği için cenazeyi apar topar kaldırmıyorsunuz. İnsanlar çok şaşırıyor haliyle. Biz çok az kişiye söyledik, zira insanlar bu bilgiyle ne yapacaklarını bilemiyorlar.

Bir reddedilmişlik duygusu oluyor bencilce. “Benim sağlayabileceğim hiçbir mutluluk da mı yoktu” diye sorguluyorsunuz. Sonra geçiyor, üzülüyorsunuz. Ne büyük dertmiş demek ki diyerek bir gönül bağı kuruyorsunuz olmayan kişiyle.

Kızgınlık falan olmadı bende. Üzüntü oldu sadece. Şok vs.

Farklı oluyor tabii ki. Kendini suçlama, etrafındakilerin seni suçlaması, vicdan azabı, kızgınlık, hayal kırıklığı..
Hele ki o kişinin ölümünün dedikodu malzemesi olduğunu görmek..

Amcam kendini asmıştı. Baba tarafım birbirlerinden kopuktur, aşırı bir üzülme veya tepki verilmedi, rahmetlinin çocuğu yoktu, sadece eşi üzüldü.

yakın akrabam 4. kattan atladı. maalesef yerde can çekişmesine şahit oldum. geç yaşta evlenip anne olmuştu. ikizleri arkasında bırakıp gitti. bu kadar trajik bir ölüme verilen tepki tabi ki diğer ölümlere göre çok farklı oldu. hele ki balkonda beraber oturdukları ablasını günlerce teskin edemediler.

English grammar today tavsiye ederim. Türkçe açıklamalı kafanda bir şablon olur.

m.kitapyurdu.com

türklerin yazdigi herhangi bir dil ögrenme kitabini tavsiye etmiyorum. eger self-study kitabi olarak kullancaksaniz, yani tek başınıza alistirma yapayim kurallari ögreneyim diyorsaniz, english grammar in use ya da betty azar'ın fundamentals of english grammari'ini öneririm. bulmasi cok zor ama macmillan'in english grammar kitabi da güzeldir. biraz daha ilerleyince longman'in ya da cambridge'in preint, intermediate, advanced grammar kitaplari iyidir.

bunlar sadece receptive skills dedigimiz okuma, anlama, gramer ögrenme icin gecerli. dilin gelismesi icin ilk aşamlardan itibaren productive skills gelişimi icin de alistirma yapmaniz gerekecek, bunun icin de yazmaniz ve konusmaniz gerekiyor, bunun icin de size eşlik edecek ve hatalarınızı size gösterecek bir tutor lazim.

eriksatie+1

en son girdiğim seviye tespit sınavında intermediate çıktım ve english grammar in use'ın kırmızısını bile tam olarak anlayıp çözemiyorum. 0'dan ingilizce öğrenmek için ders kitaplarından çalışmak daha yapıcı bir yol gibi geliyor. çünkü ingilizce öğrenmek için önce biraz kelime bilmek, biraz türkçe dilbilgisi bilmek(ya da ingilizce kelime öğrendikten sonra dilbilgisini ingilizce de öğrenebilirsiniz) gerekiyor.

O yüzden bence en makulü gerçekten sıfırsa eğer, NORMAL OKUL KİTABI ile başlasın. trt okulda aslında cambridge yayını olan bir dil öğretme programının türkiyeye uyarlanmış versiyonu da var. şu an adını unuttum ama youtube'dan ulaşılabilir(kitabı da touchstone mu neydi). Bunun yanında da duolingo ya da rosetta stone ile pekiştirebilir.


biraz kelime biliyorsa -ki büyük ihtimalle biliyordur da, o zaman level1 bir hikaye kitabıyla birlikte türkçe/ingilizce alt yazılı basit videolarla devam etsin, kelime sayısı yeterli seviyeye ulaştığında da gramere eğilir.

edit: youtu.be trt okuldaki programın linki bu, kitabının adı da touchstone aöf bedava dağıtıyor. herhangi bi' yakınınızdan edinebilirsiniz. olmadı kargoyla filan ulaştırırız cd'si de var.
not: görüntü gittikçe güzelleşiyor. o kısma takılmayın.

Erik +1

English grammar today gerçekten güzel kitap başlangıç için. Ancak en azından özne fiil nesne zarf sıfat zamir gibi kavramların bilinmesi lazım.

Bu kitabı çalışırken aynı zamanda temel ingilizce kelimeleri ezberleyin(memrise.com faydalı olabilir). kitap bittikten sonra artık grammar'de çok boğulmayın ve kelime öğrenmek için ezber yapmak yerine contex içinde öğrenmeye çalışın. bol bol pratik yaparak pasif ve aktif skillerinizi gelistirin.

17:25

15:55

17:20

şu tarz başlıkları okuyunca bunalıma giriyorum. yine de tıklamaktan vazgeçemiyorum.

benimki akşam 8 idi.

17:25 +1

Ofis ve ev arası ortalama 2-3 dakika. Hızlı yürürsem bu süre 1 dakikaya kadar iniyor. Kosarsam 20-25 saniye içerisinde varabiliyorum.

Not : Yolcu gemisinde çalışıyorum :)

5'te çıkıyorum, 5.30'da evdeyim. 20km yolum var.