basarisizdan kastim surekli birseyler uretip sonra tutmayinca piyasadan kaldirmasi.

siradan kullanicilar google'a hayran duyabilir. ama arkasinda bir suru cop proje ve magdur ettigi kitleler var. en son url shortener ve arama sonuclarinda cikan sinema seanslari hizmetini kaldirmis. mal gibi kaldim ortada. bu kacinci bilemiyorum. bide youtube'un parayi basan aptal saptal popculari, urunleri uyuz sekilde reklam olarak cikarmasi konusu var ki hic deginmiyorum.

muhendis olsam, parasi iyi olsa bile boyle becereksiz bir sirkete girmeyi istemem. siz ne dusunuyorsunuz?

bana gore marka degeri yerlerde.

www.flightradar24.com

merhaba, sorum çok basit. kız arkadaşım east'te yaşıyor. kendisi amerikan vatandaşı. ben de türkiyedeyim. çalıştığım yerden ayrılalı 1 sene oldu. şuan evde çalışıyorum fakat belgeleyebileceğim bir şey yok. evim, arabam veya herhangi bir tapumda yok. açık öğretimden öğrenciyim, üniversite. sorum şu, kısa vadede kendisini ziyaret etme imkanım var mı? yani bir hafta kalıp dönmek gibi? daha önce yurtdışına çıkışım sadece ukrayna'ya oldu. pasaportumda ukrayna damgası var sadece, başka yok. teşekkürler.

Udemy'deki falan kurslar iyi güzel de, genelde syntax anlatıyorlar, bu da bana pek anlamlı gelmiyor. Çünkü syntax bilmek gerekli ama tek başına çok bir işe yaramaz, başka şeyler de lazım.

Onun yerine şimdi ben bir canlı yayın açıp, twitter / instagram klonu falan yazsam. Bu arada hem syntax anlatıp, hem de "program nasıl yazılmalı" üzerine konuşsam. Best practice'lerden bahsetsem. Sorusu olan olursa onları cevaplasam.

Nasıl olur? İzler misiniz yoksa çok mu sıkıcı gelir?

15 yıldır lens takan biri olarak bir süredir göz kuruluğu yaşıyorum. bugüne kadar hemen hemen bütün lensleri denedim. bir iki yıldır oasys kullanıyorum o da eeh işte. 2 hafta dolunca konforu anında 4te 1e düşüyo, ama dünya para verip 2 haftacık kullanabilmek müthiş canımı sıkıyo.
sorun şu ki bcim 8.9, acua’lar tak deyip gözümden düşüyor hiç kullanamıyorum. biofinity 8.6 olmasına rağmen eh işte idare ediyor ki bu sefer ona dönmeyi düşünüyorum. bir de biomedic 55 gördüm, oksijen geçirgenliği oldukça düşük. deneyimleriniz nasıl kullananlar? yoksa biofinity alıp geçeyim mi?
bu arada 2.75-4.50 miyobum. her akşam lenslerimi çıkartıp gözlük takarım.

iptv olayını aptala anlatır gibi anlatabilecek bir arkadaş var mı.

edit: philips android tv var ve gse smart iptv yükledim.

buradan sonrasını anlatabilirsiniz :)

android yazılımlı tvler üzerinden bu iş randımanlı çalışır mı?

ufak bir paket vericem kargo çok pahalı o yüzden donuste yemek bira vs karsiligi gotururse super olur

Ama vazgeçemiyorum da cözümü nedir?

En iyisi hangisi? Ücretsiz olursa süper olur.

sb.

avrupa ya da anadolu yakası olabilir.

teşekkürler.

Bu sadece türkiyede mi var? Avrupa’da denk gelen var mı? Rüyamda nezih bir avrupa şehrine çiğköfteci açıyordum. Ama tutup tutmadığını göremedim.

Erkek arkadasimla 2 yildir birlikteyiz. Evlenme asamasina geldik. Nisan icin tarih belirleyecegiz yakin zamanda. Kendisi ilk tanistigimizda neredeyse hergun nargileye gidiyordu. Zamanla haftada 2 ye dusurduk ve anlastik. Sonra ben 1 haftaligina memlekete gittim ve ben olmadigim her aksam nargiledeydi. Ne olduysa ondan sonra oldu. Surekli sıkılıyor, hep nargileye gitmek istiyor. Konustuk, tartistik, kavga ettik. Kisaca her yolu denedik. Ayrilik noktasina geldik. Nargileye gitmeyecegim demiyor. Hala nargileye gitmenin pesinde. Ben yalniz basima sturbucksta kahve iciyorum, o da 3 km otemde arkadaslariyla nargile cafede takiliyor. Bir kere davet etmez mesela, ya da sen yalniz kalma ben oraya geleyim hic yok:) O kadar uzuluyordum ki ve hala o kadar uzuluyorum ki.
Adama nargile mi ben mi diyorum. Yuzukler bakilmis, adam nargile diyor. Bu is olmaz degil mi? Ne diyorsunuz? Olmamasi daha mi hayirli?

Sürekli zekamı sorgularken buluyorum kendimi. Topluca izlenen bir filmde daha geç anlıyorum, gözümün önündeki çözüm yollarını geç keşfedebiliyorum, çoğu zaman pratik bir yaklaşım sergileyemiyorum ve büyük bir hafıza sorunum var. Arkadaşlarımla, sevgilimle, ailemle - kimle olduğumun önemi olmaksızın- sürekli onların çözüm ve bakış açılarına karşılık "ben neden bunu bu şekilde düşünemedim?" soruları yükseliyor içimden. Kimileri vardır bir olay/durum karşısında çabucak pratik bir çözüm geliştirir veya alternatif bir yol düşünüyor ya, işte ben o olmak istiyorum. Bu duygular öyle bir hale geldi ki kendimi saf, salak, yetersiz biri gibi hissetmeye başladım.

Akademi ve iş hayatında insanlar hep ne kadar başarılı olduğumu söylerler, ama ben bunun içten içe şans + fazla çalışmaya bağlı olduğuna inanıyorum. Tümdengelim, tümevarım processleri benim için pek iyi çalışmıyor.


Bir kaç örnek vereceğim karşılaştırdığım durumlara:


--Ablamla takside gidiyoruz, taksici çok pardon dedi ve marketin önüne çekti. Ben marketten bir ihtiyacını gidereceğini düşündüm, ablam ise direkt tuvalete gitmiştir dedi. Baktığınız zaman böyle bir durumda adam neden durup hiçbir şey söylemeden markete gitsin? bu neden benim varabildiğim bir yargı olmuyor mesela.

--Sevgilimle karikatür müzesine gittik. Bir hamal yükle; klas bir adam da başında kitaplarla karikatürize edilmiş. Hamal mutsuz ve yorgun, öteki adam ise yüklere karşılık oldukça mutlu. Ben düşünüyorum boş boş bakarak, sevgilim direkt yorumlayabiliyor. yorumu duyduktan sonra 3 yaşındaki çocuğun dahi hemen fikir üretebileceği bir karikatür olduğu gerçeğiyle yüzleşip anksiyeteye kapıldım mesela.

--Pizza yapacağım, bir blogda bardak ve gramaj ölçüsü verilmiş . ben gidip zor bela ağırlık ölçmeye çalışıyorum evde. Halbuki pilav yapar gibi bardak ölçüsü kullansam zaten kıvam aynı olacak gibi gibi gibi...

Sürekli bu gibi durumlarla karşı karşıya kalıyorum ;kendimi karşılaştırıp aynı yetersizlik hisleriyle yüzleşmekten aşırı yoruldum. Zeka parıltısı olmasa iyi bir akademik geçmişten gelir miydim bilemiyorum; ama neden bu hisleri yaşıyorum o zaman çelişkisinde takılıp kaldım.

öyle iç döktüm, belki yakın hisseden, yorum yapan olur diye..

merhaba malum sebeplerden dolayı doğu bölgelerinde sefer sıklığı azaltıldı baya , günde 3 sefer olan uçuşlar 1 e düşürüldü mesela bu kararı kim alıyor anlam veremiyorum .Uçuşlar full dolu veya bilet fiyatları tavan yapmış . Bu gidişata dur demek için change , twiter ve bilimum sosyal medyadan gelen tepkileri dikkate alırlar mı ?

Merhaba herkese,

Ev için bir iMac alayım dedim sadece amaç fotoğrafları atıp indekslemek bir de Photoshop a iki tik atarız. Bebek geliyor evde MacBook Pro ve iPad var ekranlar küçük pek randıman alamayız diye düşünüyoruz. Dedim ikinci el bir iMac alayım olay çözülsün. 4500-5500 arası bir şey alsam isimizi görür mu? Yoksa abi napıyorsun paranı çöpe atma sakin alma mi dersiniz. Baya uzak kaldım ben bu PC islerinden. 27” sahibinden de 2011 mid 4500-5500 civarlarında..

Belki tanıdık satan birileri ya da bir yer biliyorsanız konuşalım.

Sevgiler

Merhaba, İstanbul Fatih’te yaşıyorum. Ücretsiz bir şekilde düzenli ödünç kitap alabileceğim iyi ve yakın bir kütüphane arıyorum. Tavsiyelerinize ve bilgilendirmelerinize açığım. Şimdiden teşekkürler.

İçin ne yapılabilir? Bla bla car üzerinden yorum yaptım. Oraya da şikayet ettim ama hiç bir şey yapmadılar. Olay aşağıdaki şekilde gerçekleşti. Diğer sorularım en sonda.

Eşi ve ailesi ile beraber yolculuk yaptık. Yolculuktan sonraki gece bu adam bana “pff uyuyamadım” diye mesaj attı. Çok umursamadım ama bla bla carda yaptıpım yorumda “iyi araba sürüyor ama gece uyuyamadım diye mesaj attı” diye belirttim yaşanan olayı.

Bu adam yorumu görünce bana rahatsız edici mesajlar attı. 30 yaşına kadar evlenememiş bir kadın olduğumu falan söyledi, ben bir daha mesaj atma bana dedim. Oda annemin babamın adını öğrenmiş, bana “X’den olma Y’den doğma bebek” falan diye hitap ediyor. Konuşma benim 30 yaşında bekar olmam üzerinden falan devam etti.

Bun yapınca benim tepem attı. Aradım adamı, sen ne diyosun, sakın bi daha bana yazma seni savcılığa veririm falan dedim. Adamda telefonu kapattıktan sonra whasapptan engellediğim için normal mesaj attı. Anneme babama selam söylemiş, ben devlet memuruyum bu ülke için üreten insanım falan demiş.

Ya ben bu insanı babama söylesem, bu adam bir daha bu şehre giremez. Ama bilmediğinden hala anneme babama falan selam söylüyor.

Ben bu adam bu kadar fevri hareket etmesin istiyorum. Saçma sapan mesajlar atmasın kadınlara, bebek falan diyemesin rahatsız etmek için. Savcılığa falan gidilir mi bunun için? Yani şu olayda benim yasal olarak yapabileceğim bir şey var mı? Ya da farklı ne yapılabilir. Eşine falan söyleyesim var ama fevri hareket etmeyeyim diyorum. Bir de eşinin hiç bi bilgisi yok bende.

Gidilemeyen degil de, hani bi turk oraya gitmese daha iyidir gibi yerler var mi dunyada? Ne bileyim, Ermenistan’da mesela, ya da kibrisin rum tarafi gibi? Oralara da giden ve sorunsuz cikan var mi bilemedim tabi.

Merhaba,
zaman zaman başıma geliyor, örneğin arkadaşla bir mekana gidiyoruz ben nezaket gereği buyur geç istediğin yere diyorum ilk tercihi ona bırakıyorum. bu gibi durumlarda ilk tercihi arkadaşa mı bırakmak lazım yoksa benim canım nereye isterse oraya mı oturmalıyım?
bu ve buna benzer nezaket kuralları konusunda nasıl davranıyorsunuz?
teşekkürler.

Baştan söyleyeyim kimseyi kınamıyor veya hakir görmüyorum, sadece bu konu hakkındaki görüşlerinizi merak ediyorum. Kendim de hayatımda hiç "zayıf" olmadım neredeyse, şu an da ortalama bir kilodayım.

Bayram olunca daha da iyi fark ettim, etrafımdaki insanlara bakıyorum herkesin göbeği var herkes "yine çok yedik şiştik ya" diyor ama yemeyi azaltan, kilo vermek için çabalayan ne bileyim diyetisyene giden yok. Bu arada tıpçıyım, bahsettiğim insanların kilo verememesini sağlayan sağlık sorunları da yok yani azıcık irade gösterip az yeseler kilo vereceklerini biliyorum. Babam diyabet hastası mesela, baba meyveyi çok yeme o tatlıyı yeme falan diye uyarıyorum ama bazen dinliyor bazen dinlemiyor, benden çok meyve yiyor. Mesela 20 senelik diyabetlilerin 1/3'ünün görme kaybı yaşadığını mı söyleyeyim? Yani sertçe mi konuşmam gerekiyor bilmiyorum ondan da çekiniyorum ama yakınımdakilerin sağlığını düşünüyorum.

Ben de birkaç sene önce kiloluydum, tekrar ediyorum yadırgamıyor veya yargılamıyorum ama sizce neden herkes bu konuda, kendi sağlıkları konusunda vurdumduymaz davranıyor? Vurdumduymaz olmayabilirler ama davranışları öyle.

malumunuz bayramlarda, haftasonlarinda millet kendini beachlere, adalara falan atiyor. ben dolulukla ilgili fotolara bakarken bile bi tuhaf oluyorum. cok tuhaf geliyor. giden var mi boyle yerlere?

Şehirdeki trafiği rahatlattı mı? Yani siyasetten bağımsız olarak soruyorum.
Birde Esenler otogarının taşınması da lazım gelir mi?

Annem 51, kız kardeşim (öğrenci) 20, erkek kardeşim (memur) 26 yaşında. Babam 9 sene önce rahmetli oldu. Ben 31 yaşındayım, evliyim ve 4 yaşında bir oğlum var.

Bundan yaklaşık 2 yıl önce ev almaya karar verdim. Annem ve kardeşlerim de kirada oturdukları için duygusal ve hızlı alınmış bir kararla dubleks bir ev alıp onlarla yaşamayı düşündüm. Bu fikrimi gerçekleştirdim.

Biz alt katta asıl evdeyiz eşim ve çocuğumla (3+1) annem ve kardeşlerim yukarıda (1+1). İçeriden merdiven olduğu gibi dışarıda ayrı daire kapısı da var üst katın.

Ben başlarda dediğim gibi, çok duygusal davrandım. Neden elaleme kira verelim kocsman ev dedim. Yarın öbür gün kardeşlerim evlenecek gidecek annem kendini rahat hissetsin dedim. Kendisi son derece fedakar ve uyumlu bir insandır. Sağ olsun eşim de öyle.

Beraber yiyip içiyoruz, belli bir saatten sonra yukarıdan aşağıya inmiyorlar ama buzdolabı aşağıda olduğu zaman bazen inebiliyorlar veya müsait misin diye soruyorlar. Herhangi bir zamanda erkek ya da kız kardeşim aşağı inip bir şey sorabiliyor veya bir şey alabiliyor vesaire.

İlk 1 sene olayın sıcaklığıyla rahatsızlık hissetmedim fakat özellikle son 1 ay psikolojim bozuldu. Aynı evde 2 aile yaşamak (annen ve kardeşlerin olsa bile) çok zormuş be. Diyeceksin ki ne yapıyorlar? Bir şey yapmalarına gerek yok ki evde sürekli misafir varmış hissi oluşmaya başladı, hani rahatsız olursun artık kalksın diye beklersin ya misafirler, öyle. Aniden pat diye odaya biri giriyor düşünsene. Belki saçma bir hareket yapmak istiyorum, belki külotla oturmak istiyorum evimde? Bu düşünceler beni çildırtıyor.

Terasım var ama kullanamıyorum. Kullanmam için bir engel yok ama terasta çamaşır serilmiş veya en azından üst katta birileri yaşıyor. Çıksam yanıma geliyorlar. Gelme mi diyeyim?

Annem, sen mutsuzsan ne anlamı var öyle bir sey olursa söylersin kiralık bir eve çıkarız demişti yakın zamanda ama çevresine karşı örnek gösterdiği evladı olduğum için çıkın desem çok üzülecek biliyorum. Ona "baska bir eve çıkmayı düşünmüyor musunuz?" Diye soran bir akrabaya tepki gösterip kızmıştı. Elalem ne der diye kendini yer eminim.

Erkek kardeşim 2020 yazında evlenecek. Ben de o yaz 2 seneliğine yurt dışına gidicem iş için. Eşim ve çocuğumu da götürücem. Ev 2 sene boş kalacak. Döndüğümde sadece kız kardeşim ve annem kalmış olacak o zaman da çıkın denmez.

Ama aile yalnızlığı istiyorum.
Sabah uyanınca kalabalık görmek istemiyorum.
Sürekli onların planlarına dolaylı da olsa dahil olmak istemiyorum.

Misafirim gelince kimseye hesap vermek istemiyorum.

Dışarı çıkacağım zaman biz çıkıyoruz demek istemiyorum.

Benim evim lan burası ve benim bir ailem var. Yalnız olmak istiyorum.

Ne yapayım? Siz olsanız ne yapardınız? Derdimi anlayan, haklısın diyen var mı?

35 yaşında 15 yıllık memur bi abimiz aöf de 2. üni kaydı düşünüyor. aşcılığı çok seviyor yemek yapmak ve servis etmek onu mutlu ediyor. bir yandan yabancı dili çok iyi ve yeniliğe de açık ama yaş haddinden becerememe korkusu da var diğer tarafta web tasarım ve kodlama öğrenip yazılım mühendisliğine kasma fikri var. hem yaşı sorun olmaz hem de ek gelir yaratabilirim umudu vat.

önerilerinize açığız işin uzmanlarından fikir bekliyoruz şimdiden teşekkürler.

7-8 yasindan beri futbol okuluna gidip, bunun hayaliyle yasayan, sadece fifa oynayan, cogunlukla futbol videolari izleyecek denli bu spor icin tutkulu cocuklar, 17-18 yasina gelip iyi bir takimda oynayamadiklarinda psikolojileri ne oluyor?

bu başarısızlığı kolaylikla atlatabiliyorlar mi?

bu durumda olan, 11 yaşındaki yeğenime, kendisi gibi binlerce cocuk oldugunu ve bu yuzden her anini futbola ayırmamasi gerektigini soyledim; cocuk bu ihtimali duyunca şok olmuş gibi durdu. bunu farkedince konuyu şakaya vurdum, ama aksam eve gidince "ben futbolcu olamayacağım" diye ağlamış, babasi da "çocuğa neden futbolcu olamayacağını soyluyorsun, birak neye hevesi varsa yapsın" diye bana çıkıştı. oysa, çocuğa bu hayali satan kendisi, cocuk da kendisinin buyuk bir futbolcu olacağının hayaliyle yaşıyor.

evet gençler yeni bir olayla karşınızdayım.
önceki; www.eksiduyuru.com

şimdki olaya gelirsek. üstteki olay ve daha önceki tartışmalar üzerine ilişki terapisti konusunu açacaktım. boş gerginlik olmasın diye de bayramda benim ailemin yanına gidip geldikten sonra açacaktım mevzuyu.

dün elimde çiçek, evlilik için resmi imzayı atmamızı kutlamak için eve geldim. (düğün zamanı ayrıydı, kutlamıştık) öpüştük koklaştık vs. bi sıkıntı yok. sonra ben spor yapıyorum, onun için şu pınar proteinlerden almıştım 3 tane. bizimki gördü söylenmeye başladı şakayla karışık batırcan bizi vs. çok tutumludur istediği zaman. ama arada darlanıyorum böyle bu huyundan. ben de dedim ki canım iki günde bir içiyorum, proteini fazla falan. devam ediyor, dedim ki canım sen de 7 liraya fit ekmek alıyosun, üç güne bir dondurma alıyosun bi kutu. bişey demiyorum, önemli de değil bunlar falan.

bundan sonra başlıyor olay. ağız dalaşına döndü sonra mevzu. ama benim aldıklarım mantıklı diyor ben olabilir de ben mantığını tartışmıyorum bana göre de protein mantıklı hem seviyorum spor da yapıyorum falan diyorum yok. mevzu uzuyor. en son sen şöyle demiştin ben böyle yapmıştım o olmuştu bu olmuştu falan uzuyor iyice karşılıklı. sonra elinde kahve kutusu vardı, tam hatırlamıyorum nasıl zirveye çıkıyo olay ama naparsan yap ben niye didiniyosam falan bişeyler söyledi böyle alçaktan attı kahve kutusunu tezgaha. ben de sinirlendim, az bişey vardı içindekini tezgaha döküp bak öyle olmaz böyle olur dedim. ne saçmasapan mevzuları uzatıyosun her seferinde dedim. bu duydu ya saçma sapanı, içinde kaldı. iki üç cümle sonra ben tam kapıdan çıkarken ama konuşma devam ederken siktirgit dedi. ben sen siktirgit dedim adam gibi konuş. oo öyleemii siktirgit hee, diyip odaya gidip pantolonunu giymeye çalışıyo.(bi önceki mevzudan hatırlarsınız, ben de uyuz oluyorum bu duruma) gittim işte yine atışıyoruz ya kızım bi otur bak bi otur bişey söyliycem falan diyorum, dokunma bana kızımlı mızımlı konuşma falan diyo. neyse oturttum yine tartışıyoruz aynı argümanlarla o haklı ben haklıyım kendimize göre. sonra yine alevlendik, senden nefret ediyorum falan dedi. neyse bişey demiyorum tartışmadır içimden diyorum. konuşuyoruz yine, böyle bi gitmeye çalıştı yine kolundan tutup ittirdim biraz. bitti bu iş bitti bitti diyor bağırarak. tansiyon iyice yükseliyor. koridora çıktım uzaklaşıyorum atışıyoruz halen tam hatırlamıyorum, bişeyler söyledi adam gibi konuş dedim buna. adam olsaydın adam gibi konuşurdum dedi. geri döndüm yine hararetlendi tartışma. kapıyı kitledi üstüne, tekmeledim kıracam bu sefer kapıyı açsın istiyorum. korktu heralde açtı. sonra tartışıyoruz yüzünü elimle tutuuğumu hatırlıyorum ama sonrasını hatırlamıyorum. bişey yapmadım ama. şiddet falan asla olmadı. iddasına göre "seni gebertirim" demişim. hatırlamıyorum. neyse sonra bu duruldu.korktu galiba. ben estim gürledim aldığım çiçeği fırlattım yere, konuştum konuştum susuyor. sonra geldi dışarı çıkmam hava almam lazım dedi gitti.

bugün girdi araya, ayrı uyuduk görmedik birbirimizi falan. akşam geldi yanıma. ne olacak bu kavga hali napmayı planlıyosun falan dedi. (özür bekliyor) dedim benden özür dilemediğin sürece konuşmayacağım. aa hiç utanmıyo musun seni gebertirim dedin yüzün kızarmıyo mu, bi de sen mi özür bekliyosun falan diyor (seni gebertirim dediğimi burda idda ediyor). neyse yine düşük tansiyon tartışıyoruz. ben bu evlilik için herşeyi yapıyorumlar, işten geliyorum yemek yapıyorumlar, çok yoruluyorumlar falan filan. ne alakası varsa mevzuyla.

biz anlaşamıyoruz ben seninle konuşamıyorum. ilişkinin geleceğini sağlıklı görmüyorum falan diyor. iddalar suçlamalar gırla. ben çok para harcıyomuşum ( tek harcadığım majör şey arabaya benzin kredi kartından yeminle). kenara para atmıyomuşşum (ayda 2 bin tl kirayı ödeyip, 3 bin de kenara atıyorum çektiğim krediyi kapatmamıştım parası hesapta onu ödüyorum). bunları söylüyorum ımm.. ama lı bişeyler geveliyor ama yine aynı düşünüyor.

sonra ben bi yerde beraber terapsite gidelim diyecektim anı bekliyorum. ben kendimi haklı gördüm özür dilemiyorum ya da bişey demiyorum ya, pat bana dedi ki senin sinir problemin var ya psikoloğa görünürsün ya da ben böyle bi ilişki istemiyorum. yine sakin sakin dedim ki, bak eğer karşıdakini tamamen sorunlu görüyorsan bile denir ki, iyi değiliz terapiste/psikoloğa gidelim. sen direk bana gitmemi söylüyorsun. ben gitmiyorum, haklıyım ve bence senin gitmen lazım ben de tam sana diyecektim ki seni hatalı görmeme rağmen, beraber gidelim falan dedim. diyor ki hiç duygu sömürüsü yapma ben öyle dedim diye böyle söylüyorsun. neyse baktım bi yol olmuyor dedim tamam konuşmanın uzatmanın anlamı yok. sen zaten söyleyeceğini söyledin. arada yine tartışmalar konuşmalar vs oldu. en son diyor ki belli ki ben senden ayrılacam bu kesin de nasıl yapalım vs. sen bi otele git dedi. ben çıkmıyorum burası benim evim dedim. nasıl ya falan diyor. baktı kararlıyım nasıl ya ben ayrılmayı düşündüğüm adamla aynı evde mi kalıcam diyo. aa öyle mi o zaman ben gidiyorum dedi, taksi çağırdı bastı gitti şimdi. hiç ağzımı açmadım giderken ya da sonrasında. şu anda bunları yazıyorum.

bilmiyorum ne kadar tarafsız yazdım, ben mi sorunluyum sıkıntı nerede çözemedim ama gördüğüm, kendinden her koşulda emin ve mesela çıkıp gidebiliyor şu anda.

Google'un kurucu abisinin sözü imiş Türkçesi ne olur bunun tam olarak?

Selamlar.

Bizim ufaklık tabletle oynadığı için uçak moduna alıp öyle veriyoruz ancak geçen şifreyi üstüste birçok kez yanlış girdiği için uçak modunda iken ipad kilitlenmiş.

Şu an İpad etkin değil, itunes'a bağlayın diyor. Itunes'a bağladığımda da "0xe8000015" hatası veriyor. Bu hatayı araştırdığımda ipad'i restore modunda açıp ios restore ve güncelleme tavsiye ediyorlar. her iki yöntemi de denedim ancak bir türlü olmadı. uçak modunda olduğu için icloud'dan da girip ipadi silip fabrika ayarlarına döndüremiyorum bir türlü. resmen çaresiz kaldım.

Bir yorumu olan var mıdır?

önerilerinizi akşam deneyeceğim.

Annem bu hafta tünel'de bir resim atölyesine katıldı.

İşleyiş şöyle;
Herhangi bir malzeme almanıza gerek yok, malzemeyi atölye sağlıyor.
Siz belli bir ücret ödeyip, orada 3-4 saat gecirip bir tablo tamamlıyorsunuz. Günübirlik bir atölye, devam zorunluluğu yok.

Atölyeden memnun kalmış ancak hocanın ve diğer katılımcıları yabancı olması iletişim sorunu yaşatmış.

Yine benzer şartlarda, haftada bir gidebileceği bir atölye arıyorum.

Tabii yaşıtı insanlar teyzeler (52) de olursa atölyede, çok daha iyi olur. İstanbul'da pek çevresi yok.

Belediye kursları hariç böyle kurslar var mı bildiginiz? :)

evet sb.

Şimdi polemik yaratmak istemiyorum ama gerçekten merak ettiğim için soruyorum. Bu levhaları insanlar niye asıyor arabalarına? Bunun altındaki düşünce nedir yani? Arkadan gelen ve makas atma planı olan şoför bunu görüp "Haa arabada bebek varmış makas atmayayım" mı diyecek? Böyle bi şey varsa herkes assın yani sonuçta kim bilecek arabada bebek var mı yok mu?

Ya da hadi felsefi olarak düşünürsek arabada bebek olmasının arabada 35 yaşında bi insan olmasından ne farkı var ki üçüncü bir şahıs açısından? Hadi anne babası için bebek dünyanın en kıymetli varlığı, kendilerini feda edebilirler ama ne bileyim benim için arabada bebek olmasıyla bi üniversite öğrencisi olması arasında bi fark yok.

Yani demiyorum ki insanlar bu tabelayı asmasın ama bu durum yıllardır bana çok tuhaf geliyor, bugün eve gelirken bi arabada görünce buraya sormak aklıma geldi.

Ekteki resimde uyuyan bir kadın gizli imiş. Ben göremedim, arkadaşlara sordum onlar da göremedi. Çıldırmak üzereyiz :)

Görebilen varsa bizi aydınlatsın lütfen.

Evet gençler,

Er kişisi olarak son zamanlarda kendime sıkça sorduğum soru. Biraz uzun olabilir, sebeplerini yazacağım.

1 (bir) yıllık evliyim. Öncesinde 3 yıl birlikteydik.Ben 29 o 28 yaşında. Benim hatun bir şekilde herhangi bir konuda herhangi bir tartışmada şu yolu izliyor. Önce konu kendiyle alakalı değilse bir şekilde kendine döndürüyor mevzuyu. Sonra başarabilirse mağdur ediyor/gösteriyor kendini o konuda ve ordan (gerek ajitasyon gerek acındırma) hararetli ve sinirli şekilde yürüyır. Ne güzel kafa. ve herhangi bir konuda %100 haklı olduğuna inanarak konuşuyor her zaman. Garson masaya yanlışlıkla suyu hızlı koyduysa mesela kesin bize gıcık olduğu için yaptı. Başka açıklama kabul etmiyor aq ya. Yok yani.. Her konuda o haklı hiç daha özeleştri yaptığını görmedim, saçsaça gelsek bile ya evet ben de böyle dememeliydim demedi sonrasında hiç bir zaman. Hep şöyle; sen öyle yaptığın için ben öyle yaptım. Sen öyle desiğin için ben öyle dedim. Haklı yani yine, suçlu benim. Bu da bir yerden sonra kaldırılacak gibi olmuyor artık. Mağdur ve haklı olamadığı konularda da tansiyonu en yükseğe çıkarıyor (tartışırken/konuşurken arabadan inip gitme, camı çerçeveyi daaan diye vurma vs.) beni bir şekilde delirtmeyi başarıp sonra da sen bana bağırdın sen bana fazla sinir gösterdin diyip yine mazlum oluyor ve özür bekliyor. Deli oluyorum artık.

Hatun fazla şüphecidir. Mesela parkta oturan yaşlı varsa o kesinlikle çocuk tacizi için ordadır. Aksini söylersem, olmayanilir torunu vardır belki dersem ya ben saftiriğimdir ya da onun görüşünü kabul etmek istemiyorumdur. Yol sıkışıktır yanından adam geçer, kesin ona dokunmaya çalışmıştır misal. Ben nasıl tepki vermem. Aynı konu ailem için geçerli. Kimsenin işi gücü yok aslında, herkes onu böyle el üstünde tutup aramalı sormalı, eğer öyle değilse ona gıcık oluyorlar, beğenmiyorlar ya da sevmiyorşar vs. Kendi doğrularından başka doğru olamıyor. Öğretemiyorum belki şöyledir belki böyledir diye.

Son iki kavgayı yazayım mesela. İkizimle iki kere telefonda konuştum aynı gün ikimiz yanyanayken, bi baktım suratı düşüyor her konuşmadan sonra. Yeğenim var 1 yaşında normalde her çocuğu çok sever bayılır fotosunu gösteriyorum hımm diyor. Nokdu canım problem ne diyorum yok bişey nolacak ki diyor. Aptal yerine koyuyor bir de. Neyse en son hanımefendi diyor ki bak bana ailen yüzünden sorun çıkarma. Dellenmiyorum bişey demiyorum ama iğrendim artık ve dedim ki sen ne beni ne ailemi tanıyamamışsın. Sokağın ortasındayız arabayla gelmişiz beraber dönmemiz gereken allahın siktir ettiği bi yerde bastı gitti. En katlanamayacağım şey afedersiniz g*t gibi orda kalmak. Delirdim elim ayağım titredi. Arıyorum açmıyor falan. Neyse ulaştım dedim 5 dakkkan var ya gelirsin ya da ben gidiyorum. Geldi arabaya biner binmez ondan özür dileyecekmişim. Sebep surat ifadem o kadar iğrençmiş ki duramamış orda. Gidemezsin nolursa olsunwvlilik böyle bişey değil diyorum sen öyle yaparsan giderim diyor. Yani basıp gittiği için haklı yine.

Bugün de istanbula dönüp dönmeme mevzusu var. İstanbul doğma büyüme piremses. Her fırsatta evi anneaine yakına taşıma mevzusunu açıyor tilt oluyorum. Ben anadoludan geldim her yer bana aynı. Farketmez aslında istanbul ama 2 yul yaşadım canımdan bezdim istanbulda ve o kadar ısrarcı ki alerji oldu artık. Bir de izmirdeyiz lan aq. Her tarafın tatil beldesi ne istiyosun daha anlamadım ki. Ne anne sevdasıymış aq. Ben 10 bin tl alıyorum izmirde o 7 bin tl. Mesleklerimiz aynı.Diyorum ki izmirde aldığım para istanbulda aynı olacaksa ne anlamı var taşınmanın. Nasıl diyor izmir de şöyle izmir de böyle istanbul daha güzel falan filan. Onun şimdiki benim de eski yöneticiyle ( ben ayrıldım şirketten) konuşmuş biz istanbula dönmek istiyoruz orda pozisyon var mı diye. Konuşucam demiştii bana öncesinde ben de konuş dedim. Neyse işte maaş aynıysa ne anlamı var diyorum ters ters cevaplar veriyor. Burda oturduğun kiraya orda oturamazsın diyorum istanbulu bilmesine rağmen beylikdüzünde oturursun diyor. İşe gideceği yer de şişli. Yine beni çıldırtmaya oynuyor. Neyse bu sefer sakin kalabildim ve mantıklı konuşmaya çalışıyorum. En son konuyu konuşurken dedim ki “iki dakika mantıklı düşünebilirsen” hoop kalktı ayağa terkediyor odayı. Sen nasıl benimle böyle konuşursun falan. Mağdur oldu hemen. Öyle olunca konu da piç oluyor kalıyor. Hiç bir şeyi doğru düzgün konuşamıyoruz. Hep tırmandırıyor sürekli bundan besleniyor. O da aynı şeyi söylüyor bana senle konuşulmuyor diye.

Tıkandım kaldım kodumun yerinde. Daha 1 sene oldu. Bu iş böyle olacaksa ne bok yemeye evlendim. Geçmiyor da bendeki bu his. O hiç bişey olmamış gibi devam ediyor iki gün sonra ben devam edemiyorum. Yıpranıyorum. Mesela artık dışarı çıkmak istemiyorum beraber. Aktivite yapmak istemiyorum. Zaten yalnızlığı seven bi adamım da hani beraber hiç bişey yapmak gelmiyor içimden. Çünkü ya bişeyler demedim/yapmadım diye trip yiycem ya da kavga edicez mal mal.
Uyuyamadım kalktım yataktan telefonla yazdım bu kadr yazıyı da aq. Öyle dertleşmek istedim heralde bilmiyorum niye yazdım