ip için - www.e-eminonu.com
küçük mandallardan da d&r gibi yerlerde bulabilirsin. kırtasiye bölümünde oluyor sanki.

istanbuldaysanız eminönünde çok var. şark hana giderseniz çoğu mağazada var, şark hana gitmeseniz de kuru kahveci mehmet efendinin olduğu sokaktaki sağlı sollu kına-düğün süsleri satan dükkanlarda var. ipi davetiye ipi diye satıyorlar yumakla, davetiyelerin üzerine sarıp fiyonk yapıyorlar normalde. mandallar da hemen her renk ve bir kaç boyda var 50li 100lü paketler halinde

15 dakika önce oldu. evrim teorisinin müslümanlığı bitirmek için ortaya atılmış ve mazide kalmış bir inanç olduğunu iddia eden biriyle tartıştım. evrime inanırmış ama insanların "maymundan geldiğine" inanamazmış falan. üzülüyorum böyle şeylere aslında kızmaktan çok.

not: evrim teorisini kabul etmeyen veya müslüman olanlar gerizekalıdır falan demiyorum kesinlikle. sadece evrimin müslümanlığı bitirmek için çıkarıldığını ve insanlarla maymunların ilişkisi olamayacağını sanki bu konu hakkında çok okumuş gibi ahkam kesmesini kabul edemiyorum. çünkü okusa zaten öyle olduğunu bilecek.

ne yazık ki çok oluyor özellikle işsizlikten bütün gün internette ona buna laf yetiştirir oldum. laf anlatmaya çalışmaktan ve anlamayınca sinirlenmekten bıktım. halbuki banane ya ben niye kendi keyfime bakmıyorum dimi ama?

@nathan, laf anlatmaya çalışmayı bırak seni dinlemek bile onlar için günah sayılıyor. gidişat çok fena çok.

Oluyor hem de çok. Sürücü kursunda çalışıyorum ve yer olarak oldukça düşük seviyeli bir yer, öyle insanlar geliyor ki inanamıyorum.
Her yeni dönemde bambaşka bir manyak geliyor ya her seferinde daha beteri olamaz diyorum ama oluyor.
Kimseyi aşağılamak değil niyetim ama gerçekten ulan bu adam bu kafayla bunca yıl nasıl yaşamış diye ciddi ciddi oturup düşündüğüm oldu.

her zaman oluyor.

oluyo ama, bazen bu kadar sinirlendiğim kişilere daha sonradan hak verdiğim de olabiliyor. bakış açını biraz değiştirince, harbiden lan adam biraz da haklı aslında diyebiliyorsun.

şaçmalamaya başlayan insana pencereyi aç oksijen oda içinde seviyesi azalmış zira beynine gitmiyor o nedenle çalışmıyor diyip tartışmıyorum. sakin davranmak en güzeli laf sok ugraşma anlarsa tartışırsın anlamassa devam et

fazlasıyla oluyor. insanlar ailelerinin yanlışlarını göremediklerinde, göz göre göre enayi yerine konulduklarında çıldırıyorum ben. çünkü kendi ailem bana böyle yapmaya kalksa da ben engel olup tepkimi gösteriyorum her zaman. en yakının bile olsa kötü niyetli davranabiliyor. insanların bunu kabullenmemesi, senin için fesat demesi çok kızdırıyor beni. en son örneğini geçen hafta yaşadım ama neyse ki öyle güzel denk gelip göt oldular ki benim üzerine laf söylememe bile gerek kalmadı

karşınızdakiler de bu adam nasıl bu kadar saçma düşünür diyebilir,
sinirden kendinizi sikmenize gerek yok
karşı fikirleri ne kadar saçma bulursanız bulun,ama saygı göstermesini öğrenin

hem de ne.

su an aklima gelmedi. gelmesin de zaten. ama kendi kendime yahu normal bir insan beyni nasil boyle calisabilir diye dusundugum zamanlar cok olur.

Asker'den beri olmuyor. Asker'e gidince salaklığa şaşırma eşiğiniz yükseliyor.

etrafında bulunduğum insanlar arasında pek karşılaştığım bir durum değil ama internete girince sürekli oluyor.

çok nadiren, olmuyor yani.

iki şık var; ya ben de gerizekalıyım!!! ya da kimseye laf anlatmaya çalışmakla uğraşmıyorum. anlayamazlarsa pasta yesinler, neden ben başkalarının düşünceleriyle yorulayım bana ne.

Cok sik olurdu. O kadar siklasti ki artik sinirlenmiyor, sasirmiyorum.
Ornek olarak Gezi zamanlarini vereyim. Medyanin esiri olmus, devletine guvenen insanlarin yasayabilecegi celiski derecesi, gozunun onundekini gormemesi, algi kapaliligi, bu sebeplerle olaylari aciklamak icin aklina gelen teorilerin sacmalikta her seferinde yeni cigir acmasi ve yetmiyormus gibi saldirganlasmasi.. Insan gercekten hayret ediyor.

Jet Fadıl ve Power Balance şu milleti silkelediğinde olmuştu. Sonra Jet Fadıl bi daha silkeledi, bi daha, bi daha... Git gide normalleşti.

Bir atasözü var, bayıldığım: Akılları pazara çıkarsalar, herkes kendi aklını beğenip alırmış. Bunu bilimselleştirirsek, adına diş fırçası teorisi diyorlar. Görüşler diş fırçası gibidir. Herkes bir diş fırçası ister, herkesin ihtiyacı vardır, genelde herkesin diş fırçası da vardır ama başkasınınkini kullanmak isteyen yok denecek kadar azdır.

Açıkçası tıbben kanıtlı, sendrom sonucu, vb değilse, gerizekalı insana da inanmıyorum. Hepimizin zeka aralığı hemen hemen aynı uçlarda değilsek. Nadiren de olsa sinirlendiğim oluyor, hiç olmuyor değil. Benim sinirlenme noktam, hayatıma ya da genel olarak hayata müdahale edilmeye başlanması. Bunun dışında, ise laf sokmak ile laf anlatmak arasında büyük bir fark, kalın bir ayrım var bence. Herkes laf anlatsın isterim, durmadan laf anlatırsın. Laf lafı açsın ve bitmesin hiç. Biz "belki saçma, belki değil" fikirlerimizi anlatırken, birilerinin aklına bir şey gelir ve oradan bir şeylere çözüm bulur ya da yepyeni, belki de kendi diş fırçamızı bıraktıracak bir görüş bulunur. Örneğin, geçen senelerde adamın biri "Hamile kadınlar dışarı çıkmasın" dedi ve kadınlar buna bol bol tepki gösterdi. Buna sinirlendiğimi söyleyemem, büyük olasılıkla o adamın yetiştiği koşullarda ve o adamın genleriyle olsam ben de aynı şeyi düşünürdüm, adamın gerizekalı olduğunu düşünmüyorum ama kadınların yetiştirilme şartlarına ve genlerine daha yakınım, tam tersini düşünüyorum. Beni sinirlendiren kısım, adamın düşüncesi değil. Adam düşünsün, istediğini düşünsün. Beni sinirlendiren kısım, bunu veren kanalın tek taraflı yayın yapması. Yani, biri çıkıp televizyonda milyonlara bunu söylerse, bu kişiye yoğun tepki verildiğinde onların sesini milyonlar duymazsa; buna tek taraflı davrandığı için kanala sinirlendim. İlki, eşitsizlik ihlal edilmiş olurİ ya iki tarafı yayınla ya da ikisini de yayınlama. İkincisi, bu konuda zaten hassas dengeler üzerindeyiz. Tek taraflı oluşu ile, topluma bu kültürü empoze etmesini kınarım. Yine de kınadığım kişi, bunu söyleyen veya düşünen kişi olmaz; bunu yayına orantısız döken kurum olur. Tepki verir ve düşüncemi söylerim ama bunu sinirlendiğimden yapmam, ortalıkta fikirler uçuşsun isterim. Ancak, nefret suçuna göre yayınların ayarlanması taraftarıyım. Çok şiddetli değilse, yasaklanmak yerine, yoğun kınanması daha güzel bir seçim olabilir.

Genel olarak, günlük hayat ve ilişkilerimde de "gerizekalı" davranmaktan çekinmem. Hayatımdaki bana göre en güzel ve en renkli şeyleri, gerizekalı kararlarıma borçluyum.

uzun süre gözlerini kapamayınca lensler kuruyordur. ovuşturmaya gerek yok, gözlerini kapatıp açınca geçmesi lazım. geçmiyorsa belki de göz kuruluğu vardır? birkaç hafta daha bekledikten sonra eğer alışmazsa doktora bir görünmek en iyisi olur. refresh verecektir muhtemelen.

gözünüz daha düzenli lens kullanımına adapte olmamış olabilir. yabancı bir madde sonuçta. ben de 9 senedir lens kullanıyorum, kullandığım ilk aylarda gözümü nasıl kırptıysam sokakta gözümden düşmüştü teki:) birkaç ay içerisinde tamamen alışıyorsunuz. lens sadece bulanık görmenize mi neden oluyor, yoksa batma yapıyor mu? eğer batıyorsa sorun bundan farklı olabilir tabii ki.

@lilypad batma sorunu yok yalnızca çalışırken pc.ye ya da evraka odaklanıp göz kırpma sürem uzayınca gözüm yaşarmış gibi olup görüntü netliğini kaybediyor. azıcık ovalayınca ya da sert bir şekilde gözümü kırpınca düzeliyor

kendi arkadaşlarıma sordum maaş kartını eline veren de var daha az aldığını söyleyip bununla ailesine yardım eden de borçlarını ödeyen de..

bence eninde sonunda bilecek. sen para kacirmiyorum desen de bir sorgulama olacak. Ben olsam hic girmezdim bu islere.

Bence zammı da söyle, biriktirmek istediğini de söyle.

Yalan kötüdür. Birikim yapmak iyidir.

Daha iyisi aldığın zam eğer yeterliyse örneğin 1-2 yıl içerisinde ödeyebileceğin bir yatırım yap. Yazlık olur, küçük bir arsa olur.

Çarçur olmasın.

yalan kötüdür.


ben kendi adıma böyle bir şeyi öğrensem çok kırılırdım.
eşini kırma.

Eşim maaşımı geçtim, ayda kaç para nakit harcadığımı bile bilir.
Ben de onun ne kadar harcadığını.. Gelirlerimizi tek elde (ben) toplayıp bankaya yatırırız, ardından ay sonunda nakit harcamalar ve kredi kartlarını düşüp birikimizi hesaplarız.
İyi niyetli bile olsa sanki bir süre sonra sorun çıkartabilecek bir durum gibi sizinki..
Güven meselesi..

söyle. ilerde öğrenirse daha büyük sorunlara yol açar. ayrıca eşin dışında kimseye söyleme, o da söylemesin.

Ne güzel kadınsın sen...
Bu yalan sayılmaz, aklına koyduğun şeyi yap.
Öğrendiğinde sana kızmayacaktır.

ben kesinlikle dayanamaz söylerdim, ama peşine de ben zam almamışım gibi düşünüp ekstradan gelen parayı direkt birikim hesabına aktaracağım diye ekleyebilirsiniz. bizde de eşim aynı durumda maaşı umduğumuzdan çok daha fazla arttı. daha dün konuyu öğrenir öğrenmez aradı ve beklentimizin üstündeki kısmını da birikim hesabına yatırmaya karar verdik.

Birlikte yatırım yapmaya teşvik edin. Niyet güzel olsa da bazı insanlar yalan konusunda hassastır.

biriktirmek istediğin kısım kadarıyla emeklilik falan filan gibi bişeye girmeyi teklif et direk. ikiniz için de aylık belli bir miktar artık buraya yatacak yoksa siksen biriktiremeyiz falan diye ikna et.

eğer aklından "maaş zammı aldığımı söylemesem mi" düşüncesi geçtiyse bile o ilişkide sıkıntı olduğu bellidir. Bence söyleme, yani ilişki uzun sürmez zaten diye tahmin ediyorum, ayrılık esnasında maaşını bilmemesi iyi olabilir. Bak kadın veya erkek olduğunu bilmeden yazıyorum bunları. Aynı durumda o olsa ne yapardı diye düşün. Eğer "o da söylemezdi heralde" derseniz o ilişkiye daha fazla yatırım yapmayın derim. Eğer "o hayatta böyle birşey yapmaz, mutlaka söylerdi" diyorsanız, problem sadece sizde demektir. İlişki esnasında belki karşı taraf sizin bu içten pazarlıklı karakterinizi süspanse edebilir ama değişik olaylarda yıpranma payı artacak ve ilişki sorunlu hale gelecek demektir. "Amma abarttın" demeyin, çünkü gelir-gider dengesinin ortak planlanıyor olması ilişki için önemli bir tahkimat direğidir, yıkılmasını istemezsiniz. Eğer gelir gider dengesini etkileyecek bir hamle varsa, iki tarafta bilmelidir. Gizli yapılan bir alışveriş, gizli borca girmek, maaş artışı gizlemek, gizli ek gelir elde etmek. ne amaçla olursa olsun zarar verir.

eşine dürüst ol. ekstradan gelen parayı birikim hesabına aktaracağım deme ama bence. eşine emrivaki olur. her konuda ortak karar almalısınız. beraber yemeli beraber biriktirmelisiniz. yavaş yavaş kısın beraber.

"Beklediğimden çok zam aldım ama ne kadar olduğunu söylemiycem, birikim hesabımıza koyucam bi kısmını, haberin olsun" de. Üslup değişebilir ama tema bu olsun.

Ben de benzer durumlarda ( ekstra para geldiginde vs) söylüyorum ama parayi onun eline vermiyorum. Bende kalınca da yarısından fazlasını birikim hesabına atabiliyorum (aaa hiç de param kalmamış ki filan diyerek). Birkaç ay sonra da birikmiş şekilde olan parayi gösteriyorum. Ya da ihtiyaç anında çıkarıp veriyorum. Böyle böyle borçların hepsini kapattırdim. Tablet mablet gibi ekstra bir sürü şeyi zorlanmadan aldik.

Demem o ki söyleyin ama parayi ona vermeyin, param bitti demek de gerçekten pembe yalan. Çünkü sonra çıkarıp veriyorsun.

gizlemek hoş değil yalan söylemek affedilir bir şey değil.

bence zammı söyleme birikim yap. esine soylersen birikim yalan olur gibim geliyor.

EDİT: sonra ögrenirse o da sıkıntı ya.

Zart olduysa o ilişkide sikinti olduğu bellidir bok olursa o ilişki cok sürmez. Amk ilişki düşmanları. Kadın iyi birşeyler yapmaya çalışıyor herifin aklına gelenlere bak. Neyse.

Poly hanım zaten söylenmiş. Ne kadar niyet iyi olsa da yalan herşeyi mahvediyor. Biz iyi niyetli insanların genelde huzuru böyle ufak tefek şeylerden kaçıyor. Eşiniz zaten bu mevzuda hassas, gurur yapabilecek bir yapıdaysa hiç boşuna eğri büğrü yollara başvurmayın doğru yoldan devam edin. Hem şimdiye kadar tutumlu davranamadınız diye bundan vazgeçmeniz de gerekmiyor. Önünüzde uzun yıllar var inş. Bu sene sen cok zam alırsın seneye o on numara maaşlı bi teklif alır oraya geçer. Geçer yani bunlar. Yalan olmasın yeterki.

hadi bi şekilde öğrendi diyelim. nasıl açıklayacaksın o zaman bu durumu?

birbirinize yalan söylemek yerine 'para bulduk harcayalım' kafasından çıkın bence. koskoca insanlarsınız.

asla eşinin arkasından iş çevirme.parayı kendine ayırmıyorsun ve iyi bir şey yapmak istiyorsun ama güveni yıkma.oturun bir bütçe yapın ve ona göre harcayın ama asla güveni yıkmayın.

Yalan iyi degildir. Ortaya cikarsa sizin iliskiniz ciddi buyuk yara alir. Maasinizi soyleyin, zam kismina dokunmayacaginiza birbirinize soz verin ve beraber biriktirin

Esimin massinin iki kati kadar kazaniyor(du)m (ucretsiz izindeyim). O zaten neredeyse hic para harcamaz. 1 kredi kartimiz var, onu benim maasimdan oduyoruz. Faturalari paylastik aramizda. Geri kalan maasinin neredeyse tamamini ortak hesaba vadeliye koyuyor, acil lazim olursa diye ufak bir miktar maas hesabinda birakiyor

Benim de maasim vadesizde dururdu, kredi karti odenirdi. Ozellikle vadeliye almamistik acil durumlar icin. Orada biriktirdim para. Simdi kredi karti hala o hesaba bagli, 5-6 ay yetecek kadar daha para var

zammi soyle, hic yokmus gibi davranacgiz ama de, ben o parayi suraya yatiriyorum de.

evli değilim ama evli olsam bilirdi.

es bilmeyecek de kim bilecek aga. maas soylememe olayinin da bokunu cikarmamak gerek. nasil bir kulturse kimse kimseye borc vermemek icin kimseye maasini soylemiyor.

Eşine zammı söyle ama para biriktirmek istediğini de söyle, söylemezsen ilerde ihtiyacınız olduğunda aa bende para vardı mı diyeceksin ? Ayrıca böyle bir şeyi eşinle konuşabilmen lazım.

yarın öbür gün ortaya çıkarsa hoş bir durum olmayabilir.

ikimizde biliyoruz böyle bişeyi ben yapamam öğrenirse çok kırılır böyle bişeyi o bana yapsa kırılmayı geç kesinlikle altında başka bişey arayıp çok büyük olay çıkartırım :)

bence hiç yalana dolana bulaşma söyle gitsin.

Bugune kadar soylemissin bundan sonra da soyle. O alsa o da soylerdi herhalde.

Ama birikim yapmak istedigini de belirt.

Soyle soyle. Söylemezsen ilerde sıkıntı olur

para insan hayatında bir araçtır. yüceltmeye gerek yok. evlenince söylerim, hatta ben kontrol etmekte zorlanırsam direkt ona veririm maaşı. beni bozmaz. o kontrol edemezse ben yönetirim mali işleri.

küsüratlarını ve ek tazminatları bilmez

saklamak bana da doğru gelmiyor. bu durumda olsam ben söylerim. o yükü taşımam.

Biliyor her ay aldığımız maaşları tam söyleriz

soyleyince daha cok harcamaktan korkuyorsun, ama hicbir seyi varsaymayin, baskasi adina karar vermeyin. keske bunu aynen ona da aktarabilseniz. belki biriktirmek icin motive olursunuz.

Öyle birşeyi eşin sana söylemeseydi ne kadar kırıcı olacağını bir düşün...

herkese teşekkür ederim. sizlerin de cevapları ile eşime maaşımı söyledim. tahmin ettiğim gibi üzüldüğünde de burada cevap veren bir arkadaşın dediği gibi işler değişken belki bi zaman sonra işini değiştirdiğinde sen daha cok alacaksın gibi motive edici konustum. sonrada bu beklemediğimiz farklı hiç yapılmamış gibi düşünüp ortak hesabımızda biriktirmeyi teklif ettim kabul etti. çok rahatladım valla.

ben alıştırıncaya kadar o yanımda dururken kendim ona göstererek tırmaladım, ucu tüylü oyun sopasını tırmalama tahtası üzerinde gezdirip yakalatmaya uğraştım. tırnakları oraya değdikçe önce huylandı, sonra ben yaparken yanımda durup beni taklit etmeye başladı o şekilde yavaş yavaş alıştı. şimdi 9 aylık ve düzenli olarak tırmalıyor fakat yine de yetersiz kalıyor ben en geç ayda 1 kendim kesiyorum tırnaklarını

lazerli bir oyuncak ile uzaktan oraya yönlendirebilirsin. kedi otu seviyor bazı kediler, biraz sürebilirsin.
Yalnız tırnakları sivriyse arada bir kes ve bir şeye alıştırmak için her zaman ödüllendirme metodu işe yarar yani koltuk tırmaladığında cezalandırmaktansa fark ettiğin zaman tırmalama tahtasına yönlendirip ödüllendirmek işe yarama olasılığı daha yüksek olan yöntem.
:) nabiyo bu mal diye düşünmemiştir bence.

bu problemi ben de yaşadım. koltuğu tırtıklamasınlar diye aldım ama uzunca bir süre devam ettiler. ben de vazgeçtim bir süre sonra. en sonunda üçü birden tırmalıyor tahtayı.

not: aldığınız tahtanın boyunun uzun olmasına özen gösterebilirsiniz,belki o ilgisini çeker.

tırmalama tahtasının ucuna sallanan ve zilli bir ipli oyuncak bağlayın. ona pati atmaya çalışırken o tahtadan güç alacaktır. benimkileri böyle alıştırmıştım. sonra o oyuncağı kaldırsam da amacına uygun kullanmaya devam ediyorlar.

yöntemlerin hiçbiri işe yaramazsa koltuklara örtü ser en iyisi. yani biz işe yarattıramadık ama bizim kedi yaşlıyken sokakta kalmış olduğu için -sahibi vefat edince- haliyle bir yerden sonra eğitmesi zor oluyor -anlasa bile kaale almıyor çünkü, "senlen mi uğraşcam lan ben?" diyor muhtemelen kendi kendine- yani biz kapalı balkondaki kedi kapısına hanfendiyi alıştırdık -daha doğrusu kendisi öğrendi bir şekilde- ama hala eğer odada biri varsa kapının kendisine açılmasını bekliyor, eğer odada kimse yoksa geçiyor ama?! seninki genç olduğu için eğitebilirsin, ama eğitememe durumuna karşı da önlemini al derim naçizane. bir de tırnaklarının kesilmesi kendisi için de iyi aslında, kaşınırken kanatabiliyor çünkü kendini -gerçi biz bizimkini veterinere bile götüremiyoruz öyle bir manyak olduğu için 0_o - sen koltuk örtüsü edin yani şimdiden :/

bi de catniple gendinden geçiyo böyle bi manyıyo ve catnipli oyuncakları ısırıp sürtünüyo çılgın gibi, oynuyo falan ama tırmaladığını görmedim bizimkinin, bi dene gene de, ben de öyle okumuştum çünkü.

Ben keten halatlı kısmı tırmalar gibi yaptım, gibisi fazla resmen tırmaladım görsün diye. Bir süre sonra saldırı pozisyonu alıp sıçrıyor ve tırmalamaya başlıyor. Galiba rekabet duygusu gelişmiş benimkinin:) Ama bazı şeyler ters gidebiliyor. Mesela tırmalama tahtasının tepesinde oyuncak var, normalde ilgisini çekmesi lazım. onunla hiç ilgilenmiyor. Tırmalama sesini duyması yetti. Bir süre yaptım pekişsin diye. Tırmalamayı sevdiği yerlerin başında koridordaki yolluklar. Maalesef parçaladı iki tanesini. Bir de yatağın kenarındaki ketenvari kaplamayı seviyor.

bende de soldakinden var. bi süre anlamadı çok üzüldüm koltukları tırmalamaya devam ediyordu. sonra tuttum böle patilerini buna sürt bunaaa dedim filan. sonra alıştı. ama hala arada koltuk, yatak deri bazası ve mutfak sandalyelerini tırnaklıyor. kafaya takmamaya çalışıyorum. delik içinde güzelim sandalyeler mesela ühühü.

ayrıca tırnaklarını veterinere kestirdiğimden beri çok daha rahatım. ellerimdekiler yeni yeni iyileşiyor. kendi makasımı götürmüştüm bana bi güzel öğretti bi dahakine becerebilirsem kendim keseceğim

Köşedeki simitçinin günlük aylık ve yıllık kazancını hesaplıyoruz. Baya kazanıyor amk.

2 gün önce maaşımın yarısı yattı dün de kalan yarısının yarısı yattı idari işlere gittim ne yapıyosunuz dedim herif bana bunda şaşıracak ne var her şirket zaman zaman bu duruma düşer dedi.. iş arkadaşlarımla ne kadar gerzek bi şirkette çalıştığımızı düşünüyoruz.

simitçi öyle pis kazanıo ya

Maslak'ta ara sokaklardan birinde 3 gündür mahsur kalmış dört mevsim lastikli ve arkadan itişli arabamı o yokuşlardan nasıl çıkaracağımı düşünüyorum.

Simit satiyorum bayagi kazancli ismis

mesaim bitince çikolata yapımı ve sunumu kursuna gideceğim, onun mutluluğu var üzerimde. dakikaları sayıyorum olsa da yesek diye ^_^

İş bildiğini sanıp iş yapan birinin götünü topluyorum. Nolsun, hayat.

Kalorifer borusu degisiyor evi tumden yikmamalari icin gozetmenlik yapiyorum

hacı dört mevsim lastik şeyi hikaye. pazarlama şeyi.

hayatım ofisteyken bayağı renksiz bu aralar, renklendirmek için almayı düşündüğüm app'leri, cihazları araştırıyorum, yorumlarına bakıyorum kullanım videolarını izliyorum...

bugün çalışmak gelmiyor pek içimden. cuma-cmt-pazar da 09:30-17:30 eğitim varmış, bu haftasonu da yalan olacak, ona şimdiden üzülmeye başladım.

bütünleme çalışıyorum, nasıl ama.

duruşmadayım, adama 20 sene giydiriyorlar.

muzlu oralet içiyorum

Yaşlı amcaya yer verdim 40 dakikadır ayakta eve gitmeye çalışıyorum. Şuan yığılıp kalmamamı sağlayan tek şey kazandığım sevap pointsler :d

kanepe bakiyorum. hem sandikli olsun, hem sik olsun, hem rahat olsun, ucuz da olsun, yatak da olsun, evle de uyumlu olsun, temizlik de yapsin, yemek de yapsin istiyorum. o yuzden bakmaya devam edicem.

spl sonuclari da aciklanmis. tek dersim kalmisti onu da gecememisim. ona uzuluyorum bi de.

ofiste işleri bitirdim çıkmayı bekliyorum.hava buz gibi evime gitmek istiyorum ama çıkıp derse gidicem :/

özenerek aldığımız tatlı kuru pastaların üzerine misafir geldi. kimse kıyamadı onları ikram etmeye. küçük kardeşi yolladık hemen gitsin başka şeyler alsın diye. ne pis insanlarsak.

aha geldi.

asgari ücretin artışına ilişkin işverene günlük 3 tl destek verecekmiş hazine. onu yazdım sözlüğe.

borsada sikik bir gün, hacim az, destek seviyesinde çizgide duruyor. 350.000 kontrat yapılmış, bist100 ya 25.000 çıkacak ya 20.000 inecek demek.

üstümde beyaz gömlek bordo v yaka ince triko var.

working lunch yapmışlar bir sürü sandwich alınmış, aşırdım 2 tane, götürüyorum.

Okulumun uzayacağı bugün kesinleşti gibi bir şey. Sinirden temizliğe vurdum kendimi. Çok isyankâr bir vaziyetteyim.

Deney yapıyodum 3 saattir küçücük kapalı alanda is yaptım çok yoruldum inşallah hücreler ölmez:-( şimdi de 20 dakkalık aradaydim, aha doldu.

ets 2'de direksiyon salliyodum elektrik kesildi. allah-u teala'nin inayetiyle linkoping'den flensburg'a kazasiz belasiz forklift tasidik masallah. sarjim bitiyordu, kapattim sonra. kendi tirimi garaji genislettikten sonra yeni sofore verecegim, kendim baska firmalara calisacagim. oylesi daha iyi. benzini, gisesi falan firmaya geciriyor hep ne guzel.

aksam mac izlicem. simdi oturuyom oyle. canim sikiliyo. yapcak bi sey yok. hava da karardi zaten onumu goremiyom. hay amk. Hava da buz gibi, usuyorum. annem hasta olmus, battaniyeyi o aldi. cekip alcam ustunden ama hain evlat olmak istemiyom. uyumamam lazim. Pff

izmit'e kız arkadaşımın yanına geçiyorum, 200'deyim

göz ameliyatı olucam hiç hesapta yokken iş çıktı, bütünlemelerim var onları düşünüyorum, bir de enişte ayağını kırmış onu ziyarete mi gitsem acaba diye kararsizim.

ofisteyim, araba bekliyorum. evden beri ilk defa demin isedim. demek ki, yogun bir gundu...

cıkk, heç dadım yoh.

Kafa dagitmak icin internette geziniyorum. Pek keyfim yok.

tavuk haşladım,suyunu kemiklerini ve derisini dışarıdaki pisilerime verdim.
şimdi de derse oturuyorum

Hayattan soğudum yine, alkolle geçiştirmeye çalışıyorum sabit derdimi.

Para hesabı yapıyor, çıkıştıramıyorum. Öğrenci olmanın tek kötü yanıyla bu ay fena yüzleşmiş durumdayım.

hocam allah analı babalı büyütsün :)

tebrikler! :)

tebrikler. sağlıkla büyütün.

Vay be sevincim hoşuma gitti ve beni de sevindirdi:):)
Tebrik ederim.
Türkiye'de büyüyecekse kolay gelsin:) ayağına taş değmesin:)
Eşine de tebrik ediyorum. İlet bak ama ha tamam? Ailene selam diyince havada kalan selam gibi olmasın:):)

sağlıklı, sıhhatli, hayırlı bir evlat olur inşallah. Allah analı babalı büyütsün. tebrik ederim.

tebrikler..

Tebrikler :)

tebrikler dunyanin en guzel duygularindan biri olsa gerek esinize de size de cocugunuzla uzun saglikli yillar diliyorum :)

erkek olursa adı mavi.

tebrik ederim, allah analı babalı büyütsün :) uzun ömürlü olsun inşallah.

tebrikler, sıhhatle büyür umarım :)

Tebrikler. Yengeyle beraber kilo alma yalnız:)

çok tebrik ederim :) Allah hayırlısıyla kucağınıza alıp sağlıklı mutlu günlerde büyütmek nasip etsin

sağlıkla kucağınıza alın, sağlıkla büyütün inşallah :)

Analı babalı büyüsün.

Kutlarım, ne güzel bi haber :)

ayrılma

ne güzel bir haber :) onu öpüp koklayacağın günler bir an önce gelsin sağlıkla gelsin aileye huzur getirsin inşallah:)

kendi çocuğum için haber almışçasına mutlu oldum be. allah analı babalı ve sağlıklı büyümeyi nasip eylesin güzel insan.

hadi baba oldun. lan ben ne zaman olacam :'(

Bu umut sadece bizde değil, başka ülkelerde de var. Doğum öncesi sancılar bunlar. sonrasında hayirlisi ile herkesin yüzü güler inşaallah.

Sabır acı, meyvesi tatlıdır.

yav yazıp yazıp siliyorum, ne yazsam buradan atılırım biliyorum.

çok uygun kelimelerle söylemek istiyorum ki; bir gün can yeleği ve botlarla bu ülkeden kaçmak zorunda kalacağız.

zamanında fırsatım varken ülkeyi terk etmeyen beynimi sikeyim diyorum. kötü olur dedim ama afganistan da olmayız herhalde dedim. yanılmışım.

Yok. Ben şahsen bu kadar gerzekle aynı gemide olmamaya çalışıyorum. Sağlam ülkelerden gayrimenkul, para getirecek şeyler falan bakıyorum. Uzun süreli vize veren ülkelerden vizeleri hazır tutuyorum. Evim kapıkuleye 6 saat, arabamın deposu sürekli dolu duruyor.

Bu boktan ülkenin ne zaman patlayacağı belli olmaz, uğraşılmaz bu kadar beceriksizi adam etmekle.

alman ya da ingiliz bir teyze ile evlenip yurtdışına kaçasım var..

tabi ki umudum var. zoru görüp dünyanın en çözülemeyecek sorunlarını yaşayan ergenler gibi düşünmemek lazım.

İnanılmaz güvensiz, huzursuz yaşıyoruz.

Kalabalık yerlerde yürürken bomba saldırı vs. sebebiyle geriliyorum. Yalnız yürürken taciz vs. sebebiyle geriliyorum.

Yolda yürürken rüzgar varsa geriliyorum çünkü kafana bir yerlerden bir şey düşme ihtimali çok yüksek. Mesela Levent'te bulunan Finansbank binası inşaat halindeyken, uçan bir tahta birinin kafasına düşüp ölmesine neden olmuştu. İstiklal'de cam düşmüştü bir kızın üzerine hatırlıyorsunuzdur belki.

Başına bir şey gelse kimsenin seni korumayacağından da emin oluyorsun. Bak örneklere
Bomba patladıktan sonra ilk gelen çevik kuvvet, sıkılan gazlar.. Ardından ambulans vs. gelebilirse geliyor.

Ülkenin doğusunda olan olaylara, Suriye göçmenlerine filan hiç dokunmayacağım.

İnanılmaz huzursuzum. Düzelmez, hiç umudum yok.

ben cağaloğlunda çalışıyorum, kızkardeşim sultanahmette. olayı duyduğumdan beri kendisine ulaşmaya uğraşıyordum. ulaşamayınca kendim gidip bakmak istedim, göndermediler bir canlı bomba daha varmış diye. deliye döndüm 80 kere falan aralıksız aradım aşağı yukarı. neyse ki bugün izinliymiş, evde uyuduğundan duymuyormuş. ondan yana kafam rahat fakat şimdi de ben eve nasıl gideceğim onu düşünüyorum.

tapu kadastroda ve ayasofyada çalışan arkadaşlar çok kötü görüntülerden bahsediyorlar. gerçekten çok tedirginim. hiç bu kadar umutsuz olmamıştım. her şeyi bırakıp kimsenin bomba patlatmaya uğraşmayacağı kadar küçük bi yere göçüp orada yaşamak istiyorum.

basliga cevap: umudum yok

sorulara cevap: malesef bilmiyorum

hiç umudum olmamıştı. böyle gelmiş böyle gider, şaşırılacak bir şey yaşamıyoruz zaten.

Çökmüş, bezmiş, umutsuz yüreklerle iyi bir yere gidilmiyor. Öncelikli olarak kendi akıl ve ruh sağlığımızı sağlam tutmamız lazım.
Çok haber izlemeyin yani hep haber izlemeyin, daha çok bilimsel gelişmelere bakın, iyi işleri gözden kaçırmayın, bol bol paylaşın.
Bizden çok daha kötü durumu yaşayıp atlatan ve üstelik de çok kuvvatlenerek çıkan ülkeler var.
Bundan daha kötü günler gördük dersem doğru olur mu bilmiyorum. Nereden baktığına göre değişir.
Özgürlükler açısından dibe vurmuş durumdayız. Siyasetle ilgin olmasa da sözlerin seni mahkum edebiliyor.
Rüşvet gitti yerine daha büyük çaplı bir organizasyon geldi.
Hiç bu kadar gruplaşmamıştık.
Oysa hepimiz insanız. Derdimiz karnımızı doyurabilmek, barınabilmek, hastalandığımızda bakılabilmek, mutlu olabilmek ve huzur. Bölünmesek bunları düşünüyor olurduk. O alevi, bu snni, bu kürt bu türk demezdik. Bizim birbirimizi insan olarak kucaklamaya başlamamız lazım.
Ekonomi en önemli unsur. Ekonomiyi çok iyi anlamak lazım. İşin kaynak noktası orası çünkü. Almanya'nın kaybetmesi, Amerika'nın kazanması nasıl oldu? Oysa savaşa sokmak için tavuk gibi didikleyip duruyordu Almanya Amerika'yı demi? Ekonomiyi iyi anlayan ülkenin eli kuvvetlenir.

Bu nedenle bizim eğitime gerçek anlamda önem vermemiz, destek olmamız lazım. Biatçılarla doğru bir yere gidilemiyeceği açık. Düşünen, üreten akıllar lazım.
Üzülüp büzülüb panik olmak yerine taşın altına elimizi sokalım. Herkes ne yapabiliyorsa bir ucundan tutmaya çalışsın.

Nereye gideceğimiz ne yapacağımıza bağlı. Hedefi olmayan gemiye hiç bir rüzgar fayda sağlamaz. O hedef bizim için bilim olmalı. Gerçek bilim. Biatçılarınki değil.

ülkeden var, kendi hayatımdan yok. ülke daha karanlık dönemlere gidecek, can yeleği ile kaçma örneğindeki gibi bile olabilir belki. sonra bir noktada insanlar "yeter" diyecek. önce bu hükumetten kurtulunacak, daha sonra bu hükumetin zihniyetinden ve zararlarından kurtulunacak. ondan sonra hızla gelişmeye olması gerektiği gibi medeniyete doğru ilerlemeye başlayacağız. maalesef "din elden gidiyor" goygoyu dönecek. gelişmeler baltalanacak. ilerleme hızı azalacak. orta-doğu ülkesi ile doğu avrupa ülkesi arasında ortalama bir şekilde de olsa en azından şimdikinden iyi bir yaşam sürülecek. sonra yine aynı süreç yaşanacak ama her seferinden yobazlık daha da azalacak. elbet bir gün bunlar aşılacak. bu 50 yıl mı sürer, 150 mi bilemem.

tabii rönesans bizim ülkeyi de vurur ve aydınlanma çağına katılırsak daha kısa sürede olur.

hiç umudum yok.
bunlar iyi günlerimiz bence.

benim konustugum tum orta yasta insanlar erdogan'in butun siyasilerden daha beter oldugunu soyluyor. su anki kadar kotu olmadi bu ulke yani.

bugunler de bir son bulacak elbette. ama genel cizgi hep islama yakin olacak. bu halk bunu istiyor. bu yuzden de hicbir zaman bir avrupa refahina erisemeyecegiz.

her kesimi hemen hemen eşit düzeyde etkileyecek bir felaketle birlikte aklımız başımıza gelebilir diye düşünüyorum. türkiye'nin çok ciddi bir travmaya ve buhrana ihtiyacı var bence. yani şakayla karışık belirtmek gerekirse; bir nevi reset atılmalı bu ülkeye. bu deprem olur, savaş olur, bilemiyorum artık. tabii ki istemem hiçbirini fakat umudun var mı diye sormuşsun, "normal şartlarda yok" demeye getiriyorum ben de lafı. sorun siyasi falan değil bence. kültürün kendisinde ciddi bir yozlaşma var, onun sonuçlarını yaşıyoruz, yaşamaya da devam ederiz.

Aynen qnq :(

zerre umudum yok. millet neleri tartışıyor biz hala insanlara başkalarını öldürmenin yanlış bir şey olduğunu anlatmaya çalışıyoruz. ne ev alıyorum ne de araba. ne olur ne olmaz diye para biriktiriyorum. o kadar umutsuzum.

umut ülkede değil insanlıkta olmalı, ülke umurumda değil, sınırlar devletler gelecekte tarihte kara bir leke olarak kalacak. önemli olan bunlardan ders çıkarıp akıllanmak.
(bkz: venüs projesi )

Araya girme,yetişkin insanlar kendi kararlarını kendi verir.

hayatında bu adamdan başka kimse yok mu? üstelik sen de erkeksin.
bir erkeğin, başka bir erkeğe bu şekilde bağlanması ve kıskanması....
.....

ne demiş ünlü türk düşünürü, başkasının hayatına kimse karışamaz.

en yakın arkdaşım diyebileceğim biri, her türlü pislik varken yeşilaycı oldu evlendi gitti. o öyle giyinir ben böyle giyinirim. herkes istediği gibi giyinir.

gerenk yok hocam kasmaya kendi hayatına bak mutlu olmaya bak.

şimdi sakin ol ve yakın arkadaşınsız bi hayata alışmaya başla. mümkün mertebe müdahil olma alacağı karara, destek olmaya çalış.

Bu kadar kıskanmaya gerek yok. Tek arkadaşa mi kanalize ettiniz hayatınızı? Kimsiniz ki kendinizi hayatı konusunda karar merci olarak görüyorsunuz? Insanlari anlamak güç. Bırakın kim ne istiyorsa yapsın.

evlendi diye neden en iyi ihtimalle ayda 1 görüşesiniz ki? eşimin arkadaşları neredeyse bizde yatıp kalkacaklar. evleneceği kişiyle de aran iyiyse haftada 1 görüşürsün onların da birbirlerinden ayrı plan yapmaya ihtiyaçları olacak çünkü. tabii ki eskisi gibi tüm boş vaktini sana ayıramayacak ama bence aranızın soğumasına izin verme.

Evli arkadaşlarla iletişim genelde azalır da bu sebepten araya girmen biraz garip. Evliliği yanlış görüyorsan yakın dosta söylenebilir, o ayrı.

Ayrıca kızı ne kadar sevdiği konusunda sizinle çok samimi konuşmamış olma ihtimali de yüksek..

SEn onu düşünmüyorsun, kendini düşnüüyorsun yalnız kalma korkun var. bu yüzden araya girme.

Opmez miyim zaten ben opmesem onlar gelir oper:) gar gar gur gur diye cildiriyor benimkiler.

Arada öpüyorum, umarım hoşuna gidiyordur :) Yani gitmediğini gösteren bir işaret görmedim kendisinden. Kedi tüyü değil, parazit kist yapabilir, kedi parazit bakımı oluyorsa sıkıntı olmaz.

edit: Bu yanıtın üzerine "Genelde yollu kızlar öpüyor" diye özel mesaj atan "her gece aç" isimli kullanıcıya buradan tebriklerimi yolluyorum.

kendinizi diye okudum. kedim yok olsa da cırmalar diye öpmem heralde.

öpüyorum, bence seviyorlar.

çocukluğumdan beri 1 yastğı dolduracak kadar tüy yutmuşumdur kesin. :)
kediler sevmiyor gibime geliyor ama ben tutup zorla öptüğüm için olabilir.

burnundan öpüyorum. o da karşılık olarak benim burnumu dişlerinin arasına alıyor acıtmadan. hoşlarına gidiyor yani. hoşuna gitmese zaten bir kedi öpmene izin vermez.

tüy yutmayayım diye başka yerinden öpmüyorum. tüyleri temiz ve aşıları olduğu sürece bir zararı olmaz.

ben onu öptükten sonra gelip suratımı yalıyor köpek gibi, bunun hoşuna gittiğini biliyorum. annemlerin kedisi normalde sevmiyor ama uzak bir yerden gelirsen vs izin veriyor, yoksa yanaklarını çevirir. zararı olduğunu zannetmiyorum, yani ne kadar tüy yutulabilir ki?

sadece bir kere öpmüşümdür herhalde. sevmiyorlar bence.

Benimki aglayarak kucak istiyor resmen, opuyorum mincikliyorum ilk 10 dakika acayip hosuna gidiyor gurc gurc yapiyor sonra bunaliyor. Erkek arkadasim bana "elmyra" lakabani takti bu yuzden.

öpmeden olmaz, ama benimki pek hoşlanmıyor

Opuyom. Burnundan opuyorum genelde. Bir kere zar zor izin veriyo ama ikincisinde kesin koluma ufak bi uyari isirigi alıyorum.

forgifs.com ?

no

öpüyorum tabiki. keşke sadece öpsem. ısırıyorum mıncırıyorum. utanmasam yalıcam aşlask

deliler gibi öpüyoruz hatta yakaladığımız anda yüzünü patilerini göbüşünü kuyruğunu öpücük içinde bırakıyoruz. o da o esnada elimizi yiyip sindirmeye uğraşıyo :/

öpüyorum. burnundan, kulaklarından.

yanaklarını, kafasını da ısırıyorum canını yakmadan.

edit: aşıları düzenli yapıldığından kurt, parazit, ıvır zıvır taşımıyorlar tabi ki. buna rağmen taşıyorlarsa da çok da fifi. :)

Bir belgesel kanalında köpeklerini öpen köpek sahiplerinin bağırsak kurdu vb parazitleri vücutlarına taşıdıklarını bilimsel olarak ispatlanmıştı. Sebebi de köpeklerin makatlarını yalamaları. Kedilerin yalama konusunda ki başarılarını da göz önüne alırsak, yapmayalım ;)

arada öpüyorum. o da her sabah yüzümü yalıyor.

Varken şapır şupur öpüyordum. Hoşuna gitmiyordu hiç ama çok öptüm.

Köpeğiminin iç dış parazit aşılarını haplarını 1 gün bile aksatmıyorum valla. Artık bundan da kurtulup bulaşacak parazit varsa helal olsun hakkıdır :)

benim kedim yok da eski sevgili baya öperdi öyle böyle değil... ben öpmem sanırım kedim olsa.

öpüyorum bence hoşuna gidiyor gitmese belli ederdi kesin.
o da elimi, kolumu, alnımı yalıyor. gırç gırç. zımpara dilli.

denk gelen her yerinden öpüyorum. arada kendisi gelip kafasını öptürüyor o yüzden hoşuna gittiğini düşünüyorum.

Kedi göbeği diye bir şey var. Acayip güzel, tam öpmelik :)

çok neşelenip etrafta öpecek birini bulamayınca evet ama ilk tercihim değil. 2.si tüy yutmaktan bir şey olmaz dışkıyla atılır o tüyler.

bu soru hep soruluyor. evet öpüyorum. bence anlamıyorlar ve ben de hep tüy yutuyorum :/

Valla benim ki gelip zorla öptürüyor, istersen öpme :) Severken başını gelip dudağıma dayayıp ittiriyor, öpünce diğer tarafını çeviriyor. :) Öpmezsem daha çok ittiriyor. Hatta bazen o kadar sert ittiriyor ki sanırsın kafa atıyor. Benim ki çok seviyori öptürmeyi.

documents klasorune atin diyecektim ama masallah hatmetmissiniz cihazi resetler surumler falan. en iyisi amazon customer servici aramaniz.

Hangi kindle?

@battal 2. nesil paperwhite

o kadar aynı durumdayız ki seninle. ben olsam göze alır giderdim. mutsuz bi şekilde burada durup her gün günü geçirmeye uğraşmaktansa mutlu yaşama ihtimalim olan yerde şansımı denerdim. eşimin tayin hakkı açılsa anında ben de tayin dilekçesini yazacağım mesela. işten güçten her daraldığımda oturup nakliye kamyonunun yola çıktığı anın hayalini kuran bi insan olarak kesinlikle denerdim.

denedim.
ebemin amını gördüm. (iş olarak söylüyorum)

Git
Mobilim ayrıntı yazarım

çok güç olacağına eminim kısa zamanda çok iş yapmanın, ama birincisi istanbuldan taşınmaya değer, ikincisi istanbuldan nasıl aniden gidebildiysen o kadar hızlı da dönebilirsin, koca şehir hiçbir yere gitmiyor. ben olsam denerdim.

Ben bir güney şehrinde mütevazı bir hayat kurmak ihtimalim varken şu an sadece İstanbul'a gelmek istiyorum. :) Başka bir şey beni kesmiyor. Belki pişman olacağım ama bilmiyorum. Ağzım yanmadan bilemem. Denemeyip pişman olmaktansa deneyip pişman olmak daha iyi sanki.

Son cümlem senin için de geçerli.

"Same rules apply!"

youtu.be

Alınabilir bir risk olmasaydı zaten almazdınız herhalde. Kimse kabul edilebilir şartları bırakıp büyük riskler almaz. Sevilmeyen işten ve nefret edilen şehirden daha kötü şartlara düşmeden kurtulma şansı varsa bunu kullanmak tabi ki mantıklı. Fakat yeni iş ve şehrinizi beklediğiniz ölçüde sevebilecek misiniz, orası soru işareti. İstanbul sonrası küçük yerler bazıları için sorun yaratabilir.

biraz riskli değil mi? iş değiştireceğim ve evleneceğim diyorsun ve üstüne bambaşka bir şehire gideceksin. istanbul'da yaşamaya alışmışsan başka şehirler sıkıcı gelebilir. hepimiz nefret etsek de aslında bir yandan da bağımlıyız bence. ben başka şehirde çok rahat edebileceğimi düşünmüyorum. bu bir.
iki, iş değiştireceğim diyorsun, yani onca tecrüben boşa gidecek. tecrübesiz eleman sıfatıyla işe başlayacaksın, daha az maaşla çalışacaksın.
üç, evleneceğim diyorsun. bu kadar olayın üzerine bir de evleneceksin, iyi güzel de evleneceğin kişiye yazık değil mi? ya istediğin gibi bir hayat seni beklemiyorsa? bence hepsini bir anda yapmak yerine. önce işini değiştir, sonra yaşadığın şehri sonra baktın oluyor o zaman evlen.

"keşke deneseydim, belki her şey farklı olabilirdi" mi yoksa "denedim olmadı" mı ağır pandis? bence 1. daha ağır.

yaparsan hoegaarden almayı unutmayın, biz geliriz hatunla yemek için.

oturup birlikte uzun uzadıya düşünüp mutabakata varın, içinizden geleni yapın.

25 yaş bu riski almak için güzel bir yaş. bu mutsuzluğunun farkına erken vardığın için şanslı hissetmelisin. denemelisin bence, en fazla pişman olana kadar deneyerek, pişman olduktan sonra da onun çözümünü bulana kadar mutsuz olursun. bu şekilde yaşayarak ömür boyu mutsuz olacağına eminsen.

istanbul kaçmıyor gerçekten de, bir giden bir daha gelemez diye bir kuralı da yok.

@mesene: burada iş değiştirmem demek yine kurumsal hayatta kalmam demek. Ben topuklu ayakkabılar üzerinde o toplantıdan bu toplantıya koşturmayı, hayatta hiçbir kesişim noktamın bulunamayacağı insanlara sahte gülücükler verme olayını, bitmeyen projeleri, ne işe yaradığını anlamadığım organizasyonları sevemedim. Yeni gideceğim yerde kendi işimi kuracağım. Erkek arkadaşım da kendi kurumsal işini bırakıp gelecek. O yeni işi birlikte yapacağız. O sakal bırakacak, ben artık milyonlarca yeni elbise almayacağım filan; düşüncesi bile beni çok heyecanlandırıyor.

Zorlukları var, komple batırabiliriz de. Ama @devorgilla'nın dediği gibi, denemeden yaşamak daha ağır sanırım benim için.

İnsan niye yaptımdan daha çok niye yapmadım diye pişman olurmuş. 25 yaşında delikanlı adamsın, taşı sıksan suyunu çıkarırsın hemen evlen, git taşın enerjin varken.

Bu samimi gazlamadan sonra biraz da realiteden bahsetmek lazım. Başka yere taşınınca hayatın birden sorunsuz olmayacaktır bunu sen de biliyorsundur.

Ama bu benim de hayalimdir. Sadece yederi kadar para, eş, çocuklar; hem mekan hem yiyecek anlamında doğal ve şehirden uzak yaşam.

Bu arada kadınmışsın, ehehe pardon. Editleyemiyorum mobildeyim.

Neyse sonuçta enerjik demek istedim, gençsin, yaparsın

Bence denemeye değer. İlerde denemediğiniz için duyacağınız pişmanlık > deneyip duyacağınız pişmanlık.

Siz de kararınızı vermiş gibisiniz, şu noktada önemli olan bu yola girdiğinizde karşılaşabileceğiniz olası sorunları listelemek ve alternatifler üretebilmek bence. Mesela küçük sahil ilçelerinde işletmeler genelde sezon dışında sinek avlarlar. Yazın elde ettiğiniz kazanç ile diğer aylar rahat edebilecek misiniz? Bir de metropolden küçük bir ilçeye geçince başlarda iyi gelse de sonrasında sıkıcı olabilir, özellikle kış aylarında iş yoğunluğunun da azalacağını düşünürsek bunaltıcı bir hale dönüşebilir. Bunlar sadece örnekler, gidecekseniz bu tarz şeyleri de hesaba katmakta fayda var.

Eski duyurularınıza baktım. galiba erkek arkadaşınızla bodrum'da cafe bistro tarzı bir yer açacaksınız. bu alanda pek bilginiz yok zannedersem. yanınızda bu işlerden iyi anlayan güvenilir bir insan olması lazım. yoksa batarsınız. bu işler o kadar kolay değil. iyice araştırın.
seni tanımadan birşey diyemeyiz. "ben bu hayattan ne istiyorum?" bu soruyu kendine sor. en çok neyi istiyorsan ya da en çok neyden mutlu olacaksan onu seç.
"7 göbek istanbulluyum ve istanbul'dan hiç çıkmadım demişsin." işin zor. istanbullular her ne kadar da nefret etseler de kopamazlar.

seni ne mutlu edecekse onu seç.

dene, bu yaşlarda çok sorumluluk yokken denemeyeceksin de ne zaman deneyeceksin; ayrıca hayat deneyim edinmek ve keyif almak için vardır; her şey illa bir sonuca ulaşacak diye bir şey de yok. Zaten şu aşamaya geldiyseniz o kadar da imkansız görünmemiştir gözünüze. Deneyin kaybedeceğiniz bir şey yok, en kötü deneyim olur.

Duyuruyu ilk kez bu kadar tek yürek gördüm ya çok çok teşekkür ederim. Ben çok sarsıcı şeyler duymayı bekliyordum konuyu yazarken. Herkes istediğine en büyük ölçüde kavuşsun inşallah ya başka bir dileğim yok benim de :,)

Adımız sanımız belli olduğunda paylaşırım buradan, her zaman bir kahve ve bira eşliğinde bi sohbet için yolunuzun düşmesini bekleyeceğim!

Sirkeci değil mi?

cemberlitas

gülhane en yakını. gülhane tramvay durağında inip dümdüz sağ sokağa girerseniz ankara caddesi üzerinden çıkarsınız. yolun sonundan yukarı dönünce zaten hemen emekli sandığı orada.

emekli sandığına en yakın olan durak gülhane. sirkeci de çok yakın gerçi, pek bir fark yok. bağcılar tarafından gidiyorsan gülhane, kabataş tarafından gidiyorsan sirkeci'de inebilirsin.

Gülhane cevaplarından önce indiğim için Çemberlitaş'ta indim, fakat en yakın durak Sirkeci'ymiş. Hafızama güvenmeliymişim. Teşekkür ediyorum yardımlarınıza.

Belki birine lazım olur da bakar, Sirkeci'de insin. :) Valiliğin hemen orada SGK.

Olayı müslümanlığa yada veganlığa bağlamadan cevap vermek gerekirse: duygusal bir yapınız var belliki, hayvan sever olmanız çok iyi bişey ama yaşantınızı olumsuz yönde etkilemeye başlamış. Bütün dilencilere para veremediğimiz gibi, bütün sokak hayvanlarını da doyuramayız. Algınız tamamen bu yöne kaymış. Başka yöne çevirmeniz lazım, bu sırada hala mama verebilirsiniz hayvanlara. Kadınsanız hormonal dengenizi ölçtürün derim. Kediler size minnettardır emin olun. Kişisel olarak her türlü yardımı yapmışsınız hayvanlar için. Gönlünüzü rahat tutun.

ben de acıyorum ama yapacak bir şey yok. sokak şartlarına uyum sağlarlar bunlar.

ben de aynı durumdayım ve artık çevremdekilerin pek ciddiye almadığını hissediyorum bu manyaklığım için, gördüğüm her minik kedi/köpeğe ağladığım için. hamile kedi görüp "bu nerde doğuracak" diye düşünmekten, hasta kedi görüp "bunu nasıl hergün bulup ilaç içireceğim" diye düşünmekten, mama verdikten sonra peşimden gelen minikler için üzülmekten yoruldum.

normal insanlar "doğalı bu" diye düşünüyor. ben de doğalının bu olduğunu bilsem de gözümün gördüğüne katlanamıyorum. psikolojik destek almadan çözülebilecek bir konu olmadığına inanıyorum. hiçbir şekilde sağlıklı bir düşünce şekli değil.

şöyle öneriler verebilirim

www.alicepetshop.com

www.alicepetshop.com

bu setlerden alıp çantanda hazırda gezdirebilirsin ben öyle yapıyorum. kedi görmesem bile normalde orada kedi olduğunu bildiğim yerlere bırakıyorum. bu sitede köpekler için mama yok ancak migroslarda 1 tl.ye bir paket dostluk maması alıp köpekler için de yanında mama bulundurabilirsin.

sabah yangin merdiveninde sevdigim kediye iki saat sonra araba carpti. dunya zor bir yer.

elinizden gelen maddi manevi desteği yaptıktan sonra daha yapabilecek bir şey kalmıyor maalesef. devletin ve toplumun hayvana bakışı değişmedikçe birey olarak yapabileceklerimiz günlük refah artışından ibaret. elbette beslemek, tedavi ettirmek, korumak zorundayız ama daha etkili mücadelelerde yer alarak değişimi sağlayabilirsiniz. vicdani sorumluluğunuz hayvan mücadelesine katkı sağlamaya yardımcı olur. belki bir barınak gönüllüsü, belki hayvan hakları mücadelesi veren biri belki bir hayvan özgürlükçü olarak tüm hayvanların yaşam hakkını savunup devleti ve toplumu değiştirmeye yardım edersiniz.

Psikiyatriste gidin.

incici ruhum kabardı birden.

at mı kaldı? arabadır o, olmadı motor.

dolayısıyla benzin/mazot olmalı. yoksa araba/motor yürümez. silahı götüne mi sokcan afedersin?

nutella

gibson

amon amarth

anakart

Evlilikten evvel birlikte yasadiniz mi? Evlenince ne degisiyor? Evli degilim ama biryerlere varabiliriz böyle böyle konusarak galiba.

''Olur da bir gün bir sebepten tekrar yalnız kalırsam sevgilim bile olsun istemiyorum. ''

Bu çok ağır bir cümle ya, ne yaşadınız bu noktaya gelecek kadar? Üzüldüm açıkçası.

bizde sorun çıktığında istisnasız eşimin ailesinden dolayı çıkıyor, hiç aksi bir şey olmadı şimdiye kadar. hiç konuşarak çözüme ulaştırabildiğimiz bir konu da olamadı bu hususta, biz de üzerine konuşmayı kestik. eşimle başka hiç bir problemim yok çok şükür, yalnızca bizi maddi yönden sömürmeye alışmış bir ailesi olduğu için çözümsüz bir kavgamız var. oluruna bırakıp gamsız olmayı seçtim. ben de para biriktirmeye uğraşmıyorum artık gideceği yer belli olduğu için. kazandığım parayı kendim yiyorum.

kavgaların %90'ı incir çekirdeğini doldurmayacak meseleler. yok annen bunu dedi, yok düğünde şöyle yaptılar, kardeşin bunu dedi.

oturup sıkıntılarınızı karşılıklı birer kağıda yazın. sebepleri nedir tespit etmeye çalışın. aileler sıkıntı yapıyorsa, biraz uzağa taşınmak ve az görüşmek sıkıntıyı azaltır. Bu sıkıntıları çözüp öyle bir deneyin bakalım...

madem sorun tartışmayla ilgili o zaman onu düzelteceksiniz. sevgi emek ister, öyle kuru kuruya biz birbirimizi seviyoruzla ilişki yürümez.

tartışmak evliliğin olmazsa olmazı gibi bişey. aslında evlilik için olumlu da aynı zamanda. ama vırt zırt, olur olmaz şeyler için tartışıyorsanız altında yatan nedenleri araştırın.
bi şekilde başladınız alışkanlık oldu değiştirmeye yeltenmediniz mi acaba?
bir ihtimal de cinsel yaşamınızla ilgili sıkıntılarınız olabilir. genellikle olur olmaz tartışmaların altından başka bi konu çıkar ve o konu evliliklerde genellikle cinsel yaşamla ilgili olur. o konuyu da masaya yatırın bi.
(birbirinizin gözlerinin içine bakın. gözler canlı/ ışıl ışılsa sorun o konuda değildir.)

eski duyurularına baktım şimdi. bu sene başından beri evliliğinle ilgili sorgulama durumundasın. o zaman duyurunu görmemişim şimdi iki sorunu da birleştireceğim.

"Eskiyi çok Özler hale geldim, ailemi, arkadaşlarımı, grup görüşmelerinin aranan insanı Olmayı. Ama hepsi geride kaldı. Ben de kaybediyorum kendimi, ama beynim kabullenmiyor bir türlü."

kendini kaybediyor olmak konusu önemli. evlilikte hem erkekler hem kadınlar aynı hatayı yapıyorlar. sen sen olmaktan vazgeçmemelisin. evliliğin ikiniz için de geçerli olan kısmı birbirinize karşı sorumluluklarınız. bu kendinizden vazgeçmek değil ki. siz birbirinizi nasıl sevdiniz, yeni halinizle sevmediniz eski halinizle sevdiniz. değişim olacak bu normal, her insan süreç içinde değişiyor, değişmeli de zaten. yani değişim sizin kendi iradenizle, seçimlerinizle evli olmasanız da olacak olan değişim olmalı.
eşim ailemle mesafeli demişsin. kendince haklı nedenleri vardır yoktur bilemem. bu seni mutsuz ediyorsa eşinle bu konuyu konuşmanız lazım. bu durumun seni mutsuz ettiğini onun da bilmesi lazım. mutsuzluklarınızı içinizde yaşamayın, eşlerinizle paylaşın. çözümler üretin. o senin hangi nedenle mutsuz olduğunu bilmezse kendini düzeltme/ değiştirme şansı da olamaz.

eski arkadaşlarından uzaklaşman konusu:
karşı cinsle yakın arkadaşlıklar çoğu evlilik/ilişki için risk unsurudur, bu bir gerçek.
"sana güveniyorum ama etrafa güvenmiyorum" denir mesela. evet, çok örnekler var böyle yuva bozan 3. kişilerle ilgili. bence kazın ayağı öyle değil, zira bunu yapan iki kişi.
eşlierin birbirine şunu diyebilmesi lazım: "etraf kötü ama sana güveniyorum". eşinin senin için cümleyi bu şekilde kurması gerektiğini/ kurabileceğini düşünüyorsan eşinle bu konuda konuşmalısın. arkadaşlık çevren senin kendini iyi hissetmeni sağlıyor, kendini gerçekleştirdiğin alanlardan biri. öyleyse vazgeçmek yerine gerekli ayarlamaları yapıp ilerlemek gerekiyor ki mutsuz olma. sen mutlu değilsen eşin de mutlu olamaz, aynı şey ikiniz için de geçerli.

her yazında eşinle sorunun olmadığını, birbirinizi sevdiğinizi yazmışsın. ne güzel.
her evliliğin kendine özgü dinamikleri var, dinamiklerinizi birlikte oluşturun. sen empati kurup onu mutlu etme yoluna gidiyorsun, belki o yöne bakamadı o anda ya da bakamıyor. sessiz kalmakla eşinin hata yapmasına izin vermiş oluyorsun.
konuşun siz. birbirinize kendinizi ifade edin, birlikte çözümler arayın. bazen hatalı çözümler üreteceksiniz, onları düzelteceksiniz, bazen çözüm kendiliğinden gelecek... evlilik ilerledikçe daha çok kendiliğinden gelecek.

tek yapmanız gereken; "ben kalarak biz olabilmek". evliliğin sırrı, anahtarı, püf noktası, herbişeyi bu.

(56 yaş, kadın, 35 yıllık evlilik)

nişanlıyım, birlikte yaşıyoruz.
saçma sapan dediğiniz şeyler nedir? tartışmaların kaynağını bulmak gerekiyor önce.
boğulduğunuzu hissediyorsanız bunu eşinize makul şekilde söyleyin. arada kendi başınıza zaman geçirmek istediğinizi anlatın. yapmaktan keyif aldığınız bişeyler yapın yalnız başınıza. her ne olursa.
evlilik bir yaşam biçimi değil, biriyle hayatı paylaşmanız tamamen değişmesini gerektirmez. belli sorumluluklar dışında siz yine siz olmalısınız.
evde ayrı bir oda var mı, varsa orayı güzelce hobi odası gibi döşeyin. her ikinizin de sevdiği şeyler alın. tv, oyun konsolu, okuma koltuğu gibi. burası özel alanınız olsun, herkese yalnızlık biraz lazımdır.

burda terapist moduna girip "sevgi emek ister" falan filan gibi anlamsız, olgusal karşılığı olmayan ahlaki önermelerle zırvalayan insanları lütfen ciddiye almayın. onlar daha sizin zihninizde ne olup bitiyor, farkında bile değiller. hiçbir fikirleri yok.

evlilik, bağlılık, bazı insanlara göre değildir. zihni özgür olduğunda mutlu olan, şüpheci, kısıtlamalara katlanamayan insanlar oluyor bunlar. siz de belli ki onlardan birisiniz. bundan emin olmak için birkaç sene daha eziyete katlanmaya gerek yok. zaten farkındasınızdır. farkına varmanız gereken esas şey, dünyaya bir kez geldiğimiz ve gün geçtikçe ölüme yaklaşıyor olduğumuz. hal böyleyken insanın kasıtlı zamanını istemediği şeyleri yaparak, özverilerle geçirmesi kadar saçma bir şey olamaz. kabul görmüş ahlaki normlara göre sizi robotik tekrarlamalarla yargılamaya çalışan ve "yuva yıkıcı" olarak yaftalayanlardan uzak durun. burda daha önemli bir yıkım söz konusu: bir insanın aklı ve ruhu.

kısıtlı*

ayrılmak ya da devam etmek senin tercihin. ömründen ömür gidiyorsa, dediğin kadar ağır geliyorsa evlilik, çocuğunuz da yoksa neden kendine bu işkenceyi yapıyorsun o zaman.

sorun çıktığında, ki genellikle çıkıyor, eşime uyuyorum. zaten sorun çıkartan taraf farklı bir şeyleri önererek genellikle ben olduğum için vazgeçtiğimde ortada bir şey de kalmıyor.

diğer sen böyle dedin/şöyle yaptın durumları da herkeste oluyordur, çok ince düşünmemek gerek.

3 yıllık evliyim ben de, sevgimiz ve refahımız gittikçe artıyor. Zaten iyi başladı, artık ilk başlarda az da olsa var olan kavgalar rahatsızlıklar da bitti. Ikimiz de evden çalışıyoruz, 24 saat beraberiz hem haftaiçi hem haftasonu. Çoğu insan için kabus olacak bir kavram bu. Hatta kuşadası'na taşınalım pasa tatil modunda gezelim planları yapıyoruz.

ama bu "doğru kişiyi bulmak" ile alakalı olduğu kadar "uyumlu insan olmak"la da alakalı. Ben şu anki eşimden çok daha gıcık birisiyle de geçinebilecek kadar uyumluyum. Eşim ise özgür kadın modundaydı benden önce. Kendi gibi birisiyle evlense 1 ay dayanamazdı. Ben onu da uyumlu hale getirdim. Evde resmen hiç kavga tartışma çıkmaz oldu, tüm işler ve eğlenceler ortak hale geldi.

eğer siz ilk yıllarda birbirinize uyum sağlamak yerine üstünlük kurmaya çalıştıysanız, ki kavga dediğin şey üstünlük kurmaya çalışmaktır, ve durumunuz iyiye gitmiyorsa, daha toparlanmaz. En az bir tarafın mülayim olması, diğer tarafın da bundan faydalanacak değil bunu takdir edecek kadar zeki olması lazım.

yani bir sonraki ilişkinde üstünlük taslamaya çalışma. Ben mülayim taraf olarak hatunu istediğim her şeye alıştırdım. Evlenmeden önce nasıl yaşıyorsam yine öyle yaşıyorum. Uyku düzeni bile bana uydu onun, ve çok mutlu. Annesinin yanına gittiğinde bile beni özleyip erkenden geliyor geri.

bu aşamaya gelmek için birçok kavgayı es geçtik zamanında. Kızdığın konular unutuluyor, kızgınlıklar hatırlanıyor. Ters bir şey yaparsa ama kavga cıkarmazsan ileride sen de o da hatırlamazsınız. İçine atıp biriktir demiyorum, birkaç saat sessizce küsüp kendi kızgınlığını yenmekten bahsediyorum.

@fleur du ma'ın yaptığı gibi "onu dinleme beni dinle" diyecek değilim.

şu noktayı açıklamam gerekti:
"eski duyurularını okudum" dediğim bölümden önceki yazdıklarım eski duyurularını okumadan önce yazdıklarımdı. onları bilerek silmedim.

gönül işleri soruları cevaplaması en zor sorular. kişileri hiç tanımadan, onların hayata bakışlarını, beklentilerini, geçmişten gelen izlerini bilmeden, ilişkinin dinamiklerini bilmeden cevaplıyoruz. soruyu soranın durumu açık ve doğru anlatmasıyla cevapların sağlıklı olma olasılığı artıyor.
ben bu tür soruları cevaplamanın cevaplayana sorumluluk yüklediğini düşünüyorum. cevabım belki hiç sana veya duruma uygun da olmayabilir bir yerlerden bir şeyler yakalamış ve kendi deneyimlerimi katarak önerilerde bulunmuş olabilirim. benim deneyimlerimin senin için geçerli olmama olasılığı da var..
kısaca, bu ndenle bu tür sorular cevaplamaktan kaçındığım sorular oluyor.

@fleur du mal, sevgi emek ister. diğer her şey gibi.
iason cape "evlilik bana göre değil " diyebilecek biri. öyle olsaydı baştan bu kararı vermezdi değil mi? biraz dikkatli bakarsan konu hakkında sıkıntılarını yazdığı duyurularını görürsün, kapanda gibiyim diyor. çözüm arıyor, çözüm arayışının hepsinde eşini sevdiğini, sıkıntısının olmadığını yazıyor. evliliğinde ters giden şeylerden rahatsız olmakla evliliğin o kişiye göre olmamasını ayırabilmek lazım.

diğer her konuda olduğu gibi sevgi de emek ister. birinin zihninde ne olup olmadığını anlayabilmek de emek ister.
(bir insanı zırvalamakla itham edebilmek için ne gerektiğini ben yazmayayım, burayı okuyanların takdirine bırakayım)

"evlilik, bağlılık, bazı insanlara göre değildir. zihni özgür olduğunda mutlu olan, şüpheci, kısıtlamalara katlanamayan insanlar oluyor bunlar. siz de belli ki onlardan birisiniz." demişsin.
ben senin gibi düşünüyor olsaydım (bu konuda haklı da olabilirsin) düşüncemi şöyle ifade ederdim, "siz de belki onlardan birisiniz"
çünkü düşünce başlığına yazdığın gibi bazı düşüncelerin sistemleşme aşaması aldığımız iletilerin yargı belirtmesi ile yakından ilintilidir.
nacizane.

evlilik ve aile teraspistine gidin acilinden. bazen tek başına aşamazsınız problemleri. yardımla çözersiniz. en azından karar verirsiniz tamam mı devam mı diye. hayatı zindan etmeyin birbirinize.

@hayat aklini konusacak bir filozof uret

ilk yazdığınız cevabın tamamını okumamıştım. üslubumun kusuruna bakmayın lütfen. biraz heyecan, umursamazlık ve toyluk kaynaklı olarak zaman zaman kaba bir üsluba kayabiliyorum. eğer yazdığınız doğruysa benden 36 yaş büyüksünüz, o yüzden susuyorum. sizin de beni ciddiye almanıza gerek yok bu durumda.

seni ciddiye alıyorum fleur du mal. öyle olmasaydı cevap yazmazdım:)
yaşım hakkında yazdığım doğru, yaşım nedeniyle ayrı muamele istemem ama :)

yazımı sonuna kadar okumadığını tahmin etmiştim. baştaki yazıyı öyle bıraklmakla ben de yanlış anlaşılmayı göze almış oldum bi yandan. yazı uzamasın diye mi düşündüm ne düşündüysem o anda "işte fazla bilgi olmayınca böyle yazmıştım, sonra şunları yazdım" filan gibi açıklamalar da getirmedim.

üslupla ilgili orson abiyi anıp kaçayım ben;

"ı know what is to be young" :)

çok klişe belki ama,
sevginiz var ise (ki var anladığım kadarıyla)
saygınızı henüz yitirmediyseniz
ve birbirinizin güvenini sarsacak ağır bir şey yapmadıysanız her ilişki kurtulur bence.

birlikte baş başa bi tatile mi gitseniz?
ve bi de terapist öneririm...

eminim çok sık duymuşsundur bunu, evlilik denge meselesi. gerçi hayatta pek çok şey denge meselesi. sorunsuz evlilik yoktur. biraz da bu insanın tabiatında var, kimisinin hayatı özgür ve dolu dolu yaşamak istiyor, kimisi de az insan öz insan. bu biraz huy-karakter meselesi. bence şunu yap, problemleri büyütmeden tek tek çözebilmenin yoluna git. evlilik yürümüyor ya diyip, hemen bitirebilinecek kadar kolay olmamalı.

Dün gece bu yazıyı yazdım. Epey bekledim cevap gelir diye. Ama gelmedi yattım uyudum ben de. Şimdi tekrar kontrol ettim. Mesajları görünce çok şaşırdım.

Hepinize tek tek çok teşekkür ederim. İlginizden ötürü çok duygulandım. Aklımda kaldığı kadarıyla bazı şeyleri cevaplamak istiyorum.

Sabit bir mesaim yok. Ara ara şehir ve ülke dışına çıkma durumlarım oluyor ama kısa süreli kalıyorum. Şu zamana kadar maksimum 1 hafta olmuştur. Onun dışında kalan Zaman'larda da eşime yeterinden bile çok Zaman ayırıyorum. İsteklerine saygı duyuyorum. Ve birlikte olduğumuz zamanları kaliteli geçirmeye çalışıyorum.

Tatil konusuna gelince eşimle sürekli tatile çıkıyoruz. Şimdi de yılbaşı için yine yurtdışına çıkacağız. Baş başa kalma konusunda sıkıntı yok.

Tartışmalar esnasında çok fevri davranıyor. 10 puanlık bir tartışmada 100 puanlık tepki veriyor. Kendisinin verdiği aşırı tepkiler beni çok yaralıyor. O kadar yaralıyor ki tepki dahi veremiyorum. En son tartışmamızda terapiste gitmeyi teklif ettim ama hiç oralı olmadı. Sakinleşince de geldi özür diledi.

İkimiz de bu evlilik olayının başlangıcında çok uğraştık. Farklı ülkelerden süreci yönettik. Onun ailesine karşı en ufak bir saygısızlığım olmadı. Beni kendi öz çocukları gibi severler.

Bir yanım diyor ki yeter artık kurtul bu durumdan. Diğer yanım da bu yuvayı zor kurduk kolay dağıtmayalım. Bir de Türk tipi ilişki yaşıyoruz. Ayrılmak istediğimde olayda ne yaşandığına bakılmaksızın her 2 aile de beni suçlayacak. Şu an sırf içimde yaşadığım bu sıkıntılar yüzünden çocuk yapmak istemiyorum. Eşim dahil soranlara maddi şeyleri sebep gösteriyorum. Ondan dolayı da üstümde inanılmaz baskı var.

İşler çok karışık anlayacağınız. Bir kedinin ip yumağına saplandım. Bakalım iplerimi kim çözecek

erkekler kendilerini daha zor ifade ediyorlar. sizin de bu ruh haliniz, bu kapana kısılmışlık hissi biraz bu yüzden sanırım. zehrinizi akıtmıyorsunuz.
daha net ve daha kesin olmalısınız. eşinize açık açık sizi üzdüğünü, tepkilerinden rahatsız olduğunuzu söyleyin. kendisini düzeltmesi gerekiyor. sizi kaybetme riski olduğunu hissettirin. tek taraflı dinledik ama anlattığınız kadarıyla eşiniz evliliğin birinci kuralını ihlal ediyor, yani düzgün iletişim kurmuyor. kırıp döküp özür dilemekle evlilik yürümez.
kendinizi çözümsüzlüğe mahkum etmeyin. eğer bütün hikaye buysa sorun sizde değil. eşinizle konuşun, ültimatomu verin ve artık bundan sonra o endişe etsin, çözüm arasın. tek başınıza yaşamıyorsunuz bu evliliği, karşı taraftan kaynaklı sıkıntıları çözmeniz de zaten imkansız.
eşiniz durumun vahametinin farkında olmayabilir, kendisini ciddiyetle uyarın ve sözünüzün ardında durun. sizi tekrar kırarsa sert şekilde duvarı çekin. kendine gelmesi gerekiyor. bu süreçte de kendinizi asla üzmeyin ve yıpratmayın. evliliği ayakta tutan tek başına sevgi değildir, eş dost aile hiç değildir. evlilik sevgi, saygı, güven, sosyal çevre ve statü, maddi ve manevi her şey ile bir bütündür. olmuyorsa da olmuyor demektir, ucunda ölüm yok.
kolay gelsin.

Kedi almadan önce bunları düşünmemiş miydin? Ne sanıyordun ki 5 dakika severim, sonra gider köşesinde yalanır mı?

1 sene böyle gidecek. Benim annem sahiplendiği kedi için gece alarm kurup kalkıp mamasını yedirip yatıyordu. Bir bebek büyütür gibi oluyor bu işler.

lcha +1
Biraz daha dayanın, zaten kısırlaştırdıktan sonra daha sakinleşecektir.

@lcha hayvanın sağlıklı büyümesi için yapmam gerekenleri yapıyorum zaten.

oyun da oynuyorum onunla.

ama yavru bir kedinin geceleri bu kadar gürültü yapabileceğini bilmiyordum kusura bakma.

ayrıca arkadaşımın da yavru kedisi var benzer yaşta, o geceleri uyuyor mesela, demek ki hepsi de aynı olmuyor.

5 dakika severim diye düşünmemiştim, annesinin terkettiği bir yavruyu sokakta bırakmayayım diye düşünmüştüm.

@whoosie evden atılıcam bu gidişle. ki komşular da ne dese haklılar.

böyle abi, bizde de bir siyam vardı eskiden ilk yılları bildiğin vahşi kaplandı. ne ısırması, ne saldırması, hoplaması zıplaması biterdi. sürekli oyuna aç, bebek gibi düşün.

Bunlar en deli zamanları, ben de hata mı ettim diye düşünmüştüm ama büyüyünce duruldu baya. Bi de kısırlaşınca iyice kuzu oldu. 4 ay daha sık dişini. Ama ısırma alışkanlığı iyi bir şey değil. Isırdığı saniye küsüp sıfır ilgi göstermezsen büyüyünce de yapar. Bir tecrit alanı ayarlayıp (belki büyük bir tel kafes, içinde birkaç oyuncak falan) gece sıkıntı yaparsa oraya konabilir. Bizim salon catproof, oraya kapatıyoruz

bende de seninkinin aynısının yedi aylığı var. şu an bile ordan oraya uçuşuyor. daha geçen gün, yok lan bu böyle olmuyo, ayrılmamız lazım kedi konuşması yaptım, sonra yine barıştık. onu bebek olarak kabullenmek lazım gerçekten. hoş benim oğlum biraz aptal mesela, onu öyle kabullendim. kısırlaştırmadan umudum vardı ama bazı yerlerde daha kötü oluyor diye okudum. bakalım ne olacak.

ayrıca bunları düşünmemiş miydin düşüncesi kadar saçma bir şey daha duymadım. her kedinin ayrı karakteri var. benimki hoplayıp zıplarken öbürü tembel tembel yatabiliyor. benimki bu haliyle kendini sevdirirken öbürü ısırabiliyor. bir insanla boşanırken karşısına geçip evlenmeden önce bunları düşünmemiş miydin .s diyebiliyor musunuz? valla tebrikler, düşüncenizi güle güle kullanın.

kedilerin gece bu kadar hareketli olması anormal birşey değil.
genelde 2 yaşından itibaren durulmaya başlıyorlar.
tek başına olması da onun açısından iyi değil.
iki kedi her zaman bir kediden iyidir :)
enerjilerini birbirleri ile oynayarak tüketirler.

@allineed teşekkür ederim desteğin için.

@terbiyesiz hayvan, 1+1 evde 2 kedi ve birbirleriyle oynarken çıkaracakları gürültü çok gelir diye düşünüyorum. bakalım şu dışarı çıkarma işi ile belki biraz enerjisini atar ve gece uyur. bu kadar insan apartmanda nasıl bakıyor anlamadım. halı aldım şimdi bir tane daha. umarım sesi biraz daha keser. :/

bak yazarken ordan oraya koşuyordu. şimdi uyuyor salak. ben bi lazer aldım. sonra pişman oldum, hayvan kapalıyken bile lazeri arıyor diye. ama lazeri çalıştırmadan önce ve sonra anahtarlığı ile ses yapıyorum. alıştı artık, salak salak bakınmıyor. neyse, lazerimizi alıp kediyi odanın bi ucundan diğer ucuna koşturmak suretiyle kediyi yoruyoruz. cidden yoruluyor. benimki azıcık tosunlaşmaya başladığı için, o şekilde de işe yarıyor.

bi de sanıyorum ki kedine hiç kızmamışsın. mesela benimki artık bakışlarımdan kızdığımı anlıyor. ha laf dinliyor mu? asla. kızdığımı anlıyor, o an için x olayından vazgeçiyor mesela. kafamı çevireyim, tekrar yapıyor. evde bitkim kalmadı, ben peyzaj mimarıyım.

öyle yani ben de baya doluyum aslında ehehe bir şey olursa mesaj atabilirsin.

ha bi de tırnak meselesi var
öncelikle evde mutlaka bir tırmalama tahtası bulundurun. pet marketlerde var. 30-50 lira gibi birşey.
kedinin bunu sevmesini sağlayın. tırmalama tahtası üzerinde, ona ödül maması filan verin.
tırnaklarını mümkünse haftada bir kesin.
benimkilerin tırnaklarını 1 hafta kesmeyi unutursam, tırnaklar uzadıkça hem insanlara hem de birbirlerine karşı agresiflikleri artıyor.

@terbiyesiz hayvan

aldım tırnaklama tahtası. arada oynuyor onunla tırnaklarını sürtüyor ama çok sık değil.

tırnaklarını daha hiç kesmedim. ellerim yara içinde. ilkini veterinere kestirip izleyeyim diyorum. özel makas da aldım.

teşekkür ederim.

bende de inanılmaz yaramaz 8 aylık dişi versiyonu var seninkinin. tek hamlede yataktan gardrobun tepesine çıkıp tavan vantilatörünün kanatlarına atlayan, oradan iplerine asılıp koparan, ısırılmadık yer bırakmayan, asla kızmaktan, küsmekten anlamayan bi deliyle yaşıyoruz. biz 2 2buçuk aylıktan beri beraber olduğumuz için artık bizim uyku ritmimize daha çok uyuyor, gece birlikte yatmaya başladık biz uyurken o da uyuyor artık ama ilk 4 ay falan ben çoğu zaman 2 saatlik uykuyla gittim işe.

benim tercihim bunu değiştiremeyeceğimi kabullenip tadına varmaya çalışmak oldu. hemencecik büyüyecek zaten sonrasında istesem de böyle oynayıp zıplamayacak. şimdilik bununla eğlenip doya doya koşturayım diyerek akşam eve geldiğim andan yatana kadar her fırsatta onu çok yoracak şekilde oynatmaya başladım. küçücük evin içinde kovalamacalar, saklambaçlar, lazerle koşturmacalar vs her şekilde efor harcattım. artık biz yatarken o da tükenmiş olduğundan gün aydınlanana kadar uyuyor. güneşi gördüğü gibi ayaklanıp uyandırmaya çalışıyor yine ama tepki göremeyince içeri geçip kendi kendine koşuyor, oyuncaklarıyla oynuyor vs oyalıyor kendini.

kısaca sadece sabret, onunla eğlenmeye çalış. bir kaç ay içinde birbirinize daha çok alışacaksınız.

@kakamelsokoban uzun cevabınız için teşekkür ederim. gürültü olmasa bi nebze katlanır ama çok utanıyorum gece gece milleti rrahatsız ediyoruz diye. siz gürültü problemini nasıl aştınız?

@hushhush bizim bütün binada kedi köpeksiz ev yok çok şükür herkesin kendi gürültüsü var o yüzden pek kimse kimseye ses çıkarmıyor. oturduğum dairenin altı da diş hekimi muayenehanesi, yaşlı bi amca gündüz hasta bakıp gece de evin en arka odasında uyuyor. kedi de biz ön taraftaki odayı yatak odası yaptığımız için oraya gidip kuduruyor mecburen. amcayı rahatsız etmemek için sesi mümkün olduğunca azaltıp darbeyi emsin diye kapkalın halılar serdik o tarafa. amcanın da köpeği var kendisine arkadaşlık yapan. bizimki kudururken o da kudurduğu için amca da sese alışkın. ama halı sesi inanılmaz etkiliyor. bizim üst kattakiler halı kullanmıyor biz kedinin tempolu yürüyüşünü bile duyuyoruz. amcaya sorduk sizden ses hiç gelmiyor neredeyse dedi ki bizim kedi bunun sülalesinde at var herhalde diye anılan bir kedi :/ halı ve altına serdiğimiz halıkaymazı kalınca aldık, şimdilik öyle çözüm bulduk.

Ablamların kedisi de böyle. 1 yaşında değil daha. deli cevat. Onlar eşyaları devrilmeyecek şekilde koyuyorlar. yani ortada devrilecek şey bırakmıyorlar. Başka çaresi yok.
Onlarda başka bir kedi daha olmasına rağmen gene bizimkilere sarıyor arada. Sevdikleri için katlanıyorlar.

kediyi hiçbir zaman dışarı çıkarmayın, hiç alıştırmayın.
enerjisini yatmadan tüketmeye bakın, bir lazerli oyuncak ile oturduğunuz yerden oynatabilirsiniz. oltalı oyuncaklar ve pipetler de epey yorar. gerisini zamana bırakın.
evde eşyaları biraz birinden diğerine atlayarak tırmanabileceği gibi ayarlayın. oturup dışarıyı seyredebileceği bir cam ve saklanabileceği kuytu bir yer olsun.

@tiny penny sözlükte de dışarı çıkaran hatta alışınca tasmasız gezdiren kişiler okudum.

ne bileyim bir ömrü evde geçireceğine, hava alması, çim yemesi, dolaşması iyi gibi gelmişti bana.

sizin tercihiniz tabi ama kedi domestik bir hayvandır, evde gün içinde yalnız da kalabilir. dışarı salarsanız her zaman çıkmak ister, kışın çıkamadığı zamanlarda huysuzlanır. dışarı çıkmasına izin verirseniz tüm aşılarını yaptırmanız şart olur, dayak yiyebilir, zaman zaman ortadan kaybolabilir, bir arabanın altında kalabilir..vs tabi kısırlaştırmazsanız başka sorunlar da oluşur.
tasmalı ya da tasmasız kedi gezdiren kimseyi tanımadım ben, kediyi salarsın çıkar işi bitince, karnı acıkınca ya da canı isteyince gelir kapıyı tırmalar ya da camdan girebiliyorsa girer. bazen de eve alışan bir kedi için dışarısı korkutucu olabiliyor, bir yere sinip çıkmıyorlar.
dünyanın sonu değil elbette ki, içinize öylesi siniyorsa çıkarın tabi.

@tiny penny tek başına değil benimle ve tasmayla çıkaracağım. bir tek karma aşısı kaldı. hoşuna gider diye düşündüm bi denerim. istemezse zorlamam tabi ki.

yoksa kafasına göre takılsın geri gelsin yapamam, içim içimi yer dönene kadar.

bu arada tasmayla kedi gezdiren görüp çok dalga geçmiştim, Allah başıma verdi. :/

Tasmayla gezdirirken eğer göğüs tasması kullancaksanız dikkat çünkü tasma sıkı bile olsa, geri vitese takıp içinden sıyrılıveriyorlar. Gerçi bizim kedielri çıkarttığımızda korkudan yere yapışıyorlardı, köpek gibi gezmiyorlardı ama deneyebilirsiniz.

akşam eve geldiğinizde tv karşısındaki vakti oynayarak geçirmenizde fayda var. enerjisini atacak. benzer sorunu köpeğimle yaşıyorum. heyacandan bir kez omzuma kadar tırmanıp yere düştü, bir lez de koltuğa kafasını çok sert çarptı. en son çareyi aşağı ses olmasın diye yatağın üstünde zıplatarak oynatmakta buldum. olta diye geçen kedi oyuncaklarıyla yapabilirsiniz.

eğer 1.-2. kat gibi ise eviniz cam önüne bir yatak koyarsanız gelen geçeni izleyip arada kuşlara kedieler zıpayıp gündüz biraz enerji atabilir, sıkılmaz.

dostum cok guzel aciklamalar gelmis ben de bir kac sey eklemek istiyorum. kedi sen evde yokken muhtemelen kendini iyi gissetmiyor, o yuzden gunduzleri uyumayi tercih ediyordur. senin eve gelis saatlerine yakin da uyanıyor. bi sure sonra alisacak merak etme. hele de bir kac gun evde onla takilirsan, super olur, iyice senin uyku saatlerine alisir.

Geçmiş olsun, kedi büyük mü yavru mu belirtilmemiş

@hasmetizm teşekkürler, kedi 2 yaş civarıymış

soğuktan olmuştur muhtemelen ama yemek yememesi kötü, evet. veteriner görmeden herhangi bir ilaç vermek daha kötü sonuçlara yol açabilir. hangi belediyeye bağlı burası? belediyeyi aradığınızda alıp götürüyorlar. bazı belediyeler güzel ilgileniyor. sonrasında da takip ederseniz rastgele bir yere de bırakmazlar. isterseniz de müsait olunca düzgün bir veterinere götürürsünüz.

@piremses Fatih belediyesine bağlı, 3-4 kere aramış sabahtan beri yoğunuz fırsat bulursak geliriz demişler. şimdi tekrar aradım hala gelip bakan yokmuş. belediyeden hiç umudumuz yok daha önce de bir kaç kez aradık, araba çarpan hayvan için bile gelmediler

kötüymüş ya. bizimkiler biraz zorlasak da geliyor en azından (Pendik Belediyesi).

Bu durumda başka bir tanıdığınızdan yardım isteyebilirsiniz belki. bilemedim. havalar soğuk, böyle vaka çok var. ilaç verseniz bile sıcak bir ortamda yaşamadıktan, ilacın 1-2 hafta sürekliliği olmadıktan sonra pek işe yaramaz.

ben evde tekim kombi 30la 45 arasında dışarıdaki havaya göre değişiyor kışın genelde 40'ta oluyor. çok üşürsem 45ten yukarı da çıkabiliyor mesela sabahlarsam ve gece çok soğuksa.

çalıştığım odanın peteği en sona kadar açık tutuyorum (bu petek kademeli 1-5 arası, çoğunlukla 5'te oluyor)
banyo, mutfak ve koridordaki petekler de açık ama bunlarda kademe yok standart açık.
salon, oturma odası ve yatak odası 1'de

geceleri ve evde olmadığın zamanlarda kapatmak yerine en ufak ayarda yakarak evin ısısını muhafaza etmesi, hiç yakmayıp eve gelince ısıtmaya çalışmaktan daha az yakıyor onu biliyorum.

ruh +1

gündüzleri evde yokken 35te yanar. evdeyken 40a çıkarıyorum. uyurken 35-40 arasında kalıyor.

biz gündüz evde yokken petekleri kapalı tutuyoruz. akşam 7-8 gibi açıp 35-40 arasında çalıştırıp yatarken kapatıyoruz. ama çalıştığında evin tüm petekleri yanıyor. tabi evin 60 m2lik göt kadar bir ev olduğunu da belirteyim. o yaktığımızın ısısı sabaha kadar yetiyor.

45 kombi sıcaklığı, sadece salonun 2 peteği de cayır cayır yanıyo, diğer odaları kullanmıyoruz o sebeple kapalı bi de taşınma mevzusu var o sebeple salonda yatıyoruz yatakları kaldırdık. peteklerde kademe yok. gerçi ev ısınmıyor diye 45 bazen 50 hatta şuan 50 olabilir. peteklerde hava yok. evden çıkarken bizde salonda bi aparat var derece ayarladığın hah onu düşüyoruz 15 e kadar.

zaten bilmiyorum kombi ayarlarını da bilen anlatırsa sevinirim.

bu 45 derece dediğim hani kocaman kombi var ya o. salon içindeki aparat 30 derece de.

bi yerde yanlış mı yapıyoruz? dış ünite sıcaklığı ne olmalı?

genelde akşamları 60 derece. çok sıcak olunca arada bir tık kısıyoruz.

Bu işin anahtar elementi yalıtım bence. Ev 4+2, kaç metrekare olduğunu bilmiyorum, Kasım ayı için 36TL fatura ödedik :/ Bundan önceki evimizde geçen yıl aynı ay 250TL ödemişiz. Aralık ayı boyunca yalnızca bazı akşamlar 3-4 saatliğine 50'de yaktık. Ev kendini hemen ısıtıp, sonra da o ısıyı koruyor :/ O yüzden bizim verdiğimiz rakamlar pek referans olmaz gibi. Siz evin sıcaklığı iyi geliyorsa aynen diğer petekleri kapatın, kullanmadığınız odaların kapılarını da kapatın, mis.

Farklı tarayıcılar ile deneyebilirsin.
Biri app olur biri tarayıcı üzerinde de olabilir.

"Multiple Instagram Accounts" diye ara.

instwogram kullanıyorum gayet memnunum tavsiye ederim

henuz 3rd party'ler disinda destekleyen yok ama su sekilde bir haber vardi gecenlerde:

www.theverge.com

isine yaramayacak tabi ama bilgi olsun diye sey ettim

@arnold aradim da kullanislisi yok.

@rhan tarayicidan girince foto yukleme ozelligi olmuyor.

Cocukken andimizi okumak isteyip mikrofunu alinca heyecandan unutup sacmalamistim 7-8 yaslarindaydim ve asiri utanmistim aglamistim:)

ev arkadaşımın arkasından ana, avrat, bacı, sülale bırakmadan söverken adamın yan odada uyuduğunu ya da uyuyormuş gibi yaptığını farkettiğim o an. ben dışarıda sanıyordum piçi. muhtemelen duydu ama polemiğe giremedi. haklı sebeplerim vardı söverken çünkü.
yine de utanmıştım.

çok ufakken plajda üstsüz gezdirirlerdi beni. utanırdım ben de. birgün dayım aradı, üstsüz fotoğraflarını gazetelere basmışlar dedi dalga geçmek için. O anı hayatım boyunca unutamam herhalde. şimdi komik geliyor ama o zaman yorganın altına girip saklanmıştım zor çıkartmışlardı.

6 yaşında falanken apartmandaki bir kadına aşık olmuştum (leyla teyze). bir gün bahçede tek başıma oynarken yine benim yaşlarımda, çok çok güzel bir kız çocuğu ile bahçeye geldiklerini gördüm uzaktan. uuuv.. heyecandan ve akabinde utançtan ne yapacağımı şaşırdım sanırım, elime ayağıma dolaşmıştı. sonuç olarak ölü taklidi yapmak en uygun şey gibi göründü gözüme o an. yanı başımdaki kütük yığınının üzerinde kıpırdamadan ve gözlerimi kapayarak onlar gidene kadar uzandım. ben onları görmezsem onlar da beni görmezdi herhalde. şimdi düşünüyorum da gözüm açık o şekilde orada yatsaymışım korku filmi gibi olurmuş. işin ilginci ikisi de beni umursamadı, oynadılar ve gittiler, ölü müyüm, uyuya mı kaldım yoksa gerizekalı mıyım bir merak eder insan :(

neyse işte, ölü taklidi yaptırtacak kadar utandığım bir andı.

alerjiden her tarafımda kıpkırmızı yaralar açılıp deli gibi kaşındığım bi yaz günü annem tee 7 göbek öteden bi tanıdığın düğününe hem de etek giymem şartıyla götürmekte ısrar etmesi üzerine sinirlenip "bu yaralı bereli bacaklarla ne eteği ya" demek isterken salonun ortasında babamın amcamların, kuzenlerin olduğu kahvaltı sofrasında "bu bereli beceli yaraklarla ne eteği yaa" diye bağırdığım an.

babamın amcamların ifadesiz suratıyla tezat şekilde gülmemek için kıpkırmızı olan kuzenlerimin suratı hala gitmez gözümün önünden.

Hiç olmaması gereken birinin yanında sümüğüm balon olmuştu. 10 yıl geçti, hala şu an utançtan kendi koltuk altıma gömülüyorum :D

balon sümük +1 ama en utandığım an değil. onun için iyice düşünmem lazım. çok var.

dedemin ölüm yıldönümü vesilesiyle eve doluşan 20 küsur akrabadan hiç de sevmediğim bir ablanın hal hatır sormasına cevap verirken sosyal fobi kaynaklı yüzümün kızarması ve ablanın da "aaa kızardı hahahah" demesi akabinde kırmızıdan bordoya geçiş yapmam :)

küçükken en yakın arkadaşım, kendi evlerinde beni kardeşi ölsün diye önünde dua ettirmişti. ben de o zaman çocuk aklımla etmiştim (8 yaşındaydım). arkadaşımın kardeşi de, annesi eve geldiğinde bizi 'anne ben öleyim diye abimle mermize abi dua etti' demiş ve eklemişti: 'ama mermize abi istemeyerek etti...'

ölmek istedim...

onu ben de takipteyim de bir daha ses çıkmadı sanırım hala inceleme sürüyor

Sanıyorum tüm mahalle sakinleri birinin inip adama Allah ne verdiyse girmesini bekliyor. Polis bir şey yapamadıktan sonra... Allah kolaylık versin. Bizim sokakta da böyle bir manyak var.

savcılığa suç duyurusunda bulunabilirsiniz de bir şey çıkmayacak dediğim zaman vay efendim türkiye'de adalet diyenler olacak. ben size sorayım bir adalet çalışanı olarak: nasıl bir şey olsa devlet sizin için ne yapsa kalıcı çözüm olabilir sizce?? adamın evden atılması, adamın sicil kaydı temizse böyle bir olaydan hapse atılması vs. olağan şeyler değil maalesef...

adli makamların maalesef bu konuda yapabilecekleri bir şey yok. hakaret ve huzur sükun bozmaydı sanırım onlardan soruşturma açılır, takipsizlik verilir. ya da asliyelerin birinde dava açılır onda da hagb verilir. devletin yapabileceği bir şey yok maalesef.

silikonlu tıkaç kullanabilirsiniz gece yatarken.

toplanıp dövsünler. şikayetle iş yürümez. isveç değil burası.

tekeri indirin/patladin

ağız burun dümdüz edecen alkol içemeeyecek hale getirmeniz gerek.
yok mu etrafta tinerci tipler verin 50 tl anasını bellesinler.

@jamswety anacadde olduğundan mıdır nedir her mahallede köşede toplanan ağır abiler bile yok burada, genelde nüfus yaşlı kesim olduğu için aman bulaşmayalım kafasındalar. cadde sağlı sollu dükkan olduğu için esnaf da o saatte orada olmuyor toplanıp dövmeye kimse bulunmuyor. olanlar da aman karışmayın, ellemeyin o gider şeklinde bizi durduruyor.

1- a4 kağıda "bu bir uyarıydı, gürültü yapıp mahallenin huzurunu kaçırmaya devam edersen arabanı da evini de yakarız - imza: mahalle'nin abileri" yazarak yazıcıdan çıktı alın.
2- tuğla veya tuğla büyüklüğünde arabaya kadar fırlatabileceğiniz gibi bir taş alıp bir poşete koyun.
3- gece kimsenin görmeyeceği bir saatte kağıdı arabanın sileceğinin altına koyun.
4- eve geri gelin, önceden poşete koyduğunuz taşı pencerenizden arabanın üstüne atın. kaportaya veya camlara hasar verin.
5- adamın sabahki tepkisini uzaktan izleyin.
6- adamın fevri hareketlerine bağlı olarak dilerseniz yanına gidip "geçmiş olsun kardeş, ben gördüm 8-10 kişi koşarak uzaklaştı, bence sen gel vazgeç bu huyundan, daha fazla başın ağrımasın" gibisinden ağız arama ve tansiyon kontrolü yapın.
7- dua edin adam yola gelsin.

lisedeyken benzer bir durum ben yaşamıştım. evimizin 1-2 arsa yanında bir kömür deposu gibi bir yerden geceleri sürekli olarak müzik ve bağırarak konuşma sesi geliyordu, 3 arkadaş bir gece balkondan adamların mekanına su dolu rakı ve vodka şişeleri yağdırdık. şişeleri atmadan önce de "yeter ulan!" gibi bağırdık yanlış hatırlamıyorsam. sonrasında adamlar polis fln çağırmışlardı heralde benzin dolu şişe attık fln zannettiler. sonra kesmişlerdi seslerini..

Sanırım en bilineni Gentagut ama hiç kullanmadığım için hakkında bir şey diyemiyorum. Ben Azro adındaki damlayı kullanmıştım. Bir gözü için çok geçti ama diğerini kurtarmıştım veteriner desteğiyle.

Bizimkilerin gözüne veteriner gentagut damla vermişti. Beşeri ilaç eczaneden reçetesiz alınabiliyor.

fotoğraftaki durum iltihaplanmadan bşka bir şey sanırım. beyaz olanlar akıntı değil gibi geldi. kedileri bilmiyorum ama köpeklerde 3. göz kapağı denilen bir şey varmış. yüksek ateş, çok havlama vs ile dışarı çıkıyor ve görüntü buna benzer oluyor. operasyonla düzeltiliyor. düzeltilmezse göz sürekli akıyor ki sokakta oluduğu için iltihaplanır.

gentagut kullanabilirsiniz, benim kedim de daha yeni geçirdi göz iltihabı, bunun gibi görünüyordu ayrıca matlaşma da vardı gözünde. 1 hafta boyunca sabah akşam 2şer damla kullandık geçti. sokak kedisi olduğu için her seferinde denk gelip düzenli olarak sabah akşam damlatamayabilirsiniz, o yüzden ilacı alırken eczaneye bi sorun başka nasıl kullanabilirim diye onlar alternatifleri söylerler.

çok ağrı da yapıyormuş göz iltihabı. umarım çabucak iyileşir tosuncuk.

3 tane sınavı

EĞER DÜN İNTİHAR ETMİŞ OLSAYDINIZ
+bugün ne kaçırmış olacaktınız

sorusunun altına cevap giremeyecektim :D

cenazemi.

merak edip de yapmaya zaman bulamadığım içi sucukla döşenmiş üç katlı tostu ve sevdiğim adamın güzel yüzünü.

700tl kiyafet bot ihtiyacina harcamamis olacaktim. icime oturdu amk ama lazim da. dun intihar etseydim keske :D

bol fıstıklı baklava ve zeytinli açma

Dunyanin her yerindeki insanlarla ilgili bi belgesel izledim nat geo people kanalında aksamustu. Sonra cay ictim. Hava gunesli ve sicakti butun gun guzeldi bu havayi kacirmadigim da iyi oldu.

açıkçası hiçbir şey.

yorucu bir yolculuğu kaçıracaktım :)

kuş uçmaz kervan geçmez bir yerde tesadüfen bulunamazdım ve 2 çocuğu ölümden, bir tanesini de sakat kalmaktan kurtarmayı kaçırırdım

bir başka sıkıcı günü.

bugünü ;_;

Sıkıcı aptal bir günü daha kaçırmamış olurdum. Kandırılmamış olurdum bir de.

Yeni araba kullanmaya başlamışçasına araç süren, ama bunun aksine hayvan gibi hız yapan ve viraj alan bir minibüse binmemiş olur, binmemi takip eden dakikadan inene kadar yoklayan kusma hissini yaşamamış olurdum. İndikten sonra mide bulantımdan kurtarmak için üzerimden montu çıkarıp atmış olarak 10 dakika yol yürümez, şu an burun akıntım ile cevap yazmıyor olurdum. Fena da olmazdı hani.

Bir de siteye bıraktığım yavru kedileri eve geri almak için yoklayan şu boktan duyguyu yaşamazdım.

Çok nemrut nemrut yazmışım, güzel bir şey de ekleyeyim, Grey's Anatomy'nin yeni bölümününü izleyememiş olacaktım. Bir de birazdan sigara böreği yapacağım çıtır çıtır, onun keyfine varamamak kayıp olurdu.

Yumurtalı patetesi

Okkalı sade türk kahvesi

Yeni aldığım ayakkabıyı, tanıştığım yeni insanları, jimnastik ve türk dili sınavını, annemin doğum günüsünü...

yani genel anlamıyla (arada istisnalar olsada) pek bir şey kaçırmazmışız :/

çekme - basma deneyi raporu yazma keyfini(!)

Aksam karnimi mide ile doyurmamis olacaktim.
Bag-kur borcumu halletmemis olacaktim.
Solunum testim cok iyi cikmis olmayacakti.
Bizim sekreterin bugunku over-makeup'ini goremeyecektim.

bugün beni kaçırmış olacaktı :p

ben bir şey kaçırmazdım da ben yokum diye bütün iş yükümü devralmak zorunda kalacak arkadaşımın beddualarıyla da ne hale gelirdim bilmiyorum. bi de eşim kedinin mamasını suyunu koyardı da kumunu değiştirmeyi uzun zaman akıl edemezdi sanırım, leş gibi kokardı yavrucak

Sevgilimin öpücüklerini ve kıymalı böreği(sabahları çok iyi gidiyor)

Bi degisiklik olmadi ama zaten karsi cins arkadaslarimla gote parmak ya da mericlik muessesine uygun bi arkadasligim yok

Cinsiyet:kadin

olmadı
la noix +1
erkeğim.

farazi cevap vericem: olmaz, olmamalı. arkadaşlık müessesesinde belli bir çizgim vardır zaten, medeni durumum bunu bağlamaz.

pek bir değişiklik olmadı. sadece 1 tane çok yakın kankam vardı zaten onunla da evlendik.

5-6 tane karşı cins çok yakın arkadaşım var tee liseden. daha bile samimi olduk evlenince. sevgilimle de tanıştırdım birbirlerini sevdiler kafaları uyuştu. şimdi hepimiz evliyiz hatta ailecek görüşüyoruz 3-4 tanesiyle. eşim benim arkadaşlarla bensiz de buluşur ben de hatunlarıyla takılırım zaman zaman.

Yukarıdaki yorumların ortak noktası şu: "İlişkilerinde karşılıklı olarak yavşak bir tutum sergilemeyen, empati yeteneği yüksek insanlar ilk değişiklikte çözülmüyorlar."

Sosyal medya ve popüler kültürün dibine batmış, egoizmin zirvesindeki özgüvensiz insanlarda ise durum tam tersi: "Yılmaz'ı MSN'den silecesin."

hiçbir değişiklik olmadı. oda bende arkadaşlarımızla istediğimiz zaman görüştük . çoğu zaman ben arkadaşlarımla yanlız buluşurum o gelmez. birbirimizi hayata kapatmadık sonuçta. hayatı paylaştık.

Değişiklik olmadı. Gerekmez, gerekmemeli.

evet bu dönem kayıt dondurmuş görünürsünüz seneye yeniden almanız gerekir ama ikinci dönem kayıt yenileyip yeniden aktif öğrenci olabilirsiniz

alkol, kolonya, tiner, aseton gibi maddeleri deneyebilirsin.

aseton çözer.

bunları kullanırken pembe eldiven takmanızı öneririm. ihmal etmeyin.

bizim banyoda da her fayansın üstünde vardı, temizlik malzemeleri satan yerde sihirli su fayans ve derz temizleyici diye mavi bi su satıyolar. biz 1 litresini 3 liraya mı ne almıştık nilem marka. hem spreyli hem normal şişede olanı var. derz aralarını da fayansları da cidden tertemiz yapıyo ama yaparken mutlaka eldiven ve maske kullanman lazım çok ağır kokuyo. spreyle bi güzel sıkıp kapıyı kapat biraz beklet sonra üstüne duşu tutunca bütün kirlerle beraber o yapışkan izleri de akıyo gidiyo ovalamaya bile gerek kalmıyo

Olur da biri bakarsa diye yazıyorum: zeytinyağı ve pamuk. Biraz uğraştırıyor ama çok da güzel geçiyormuş, tecrübe edildi.

Miyavlayacak bi problem varsa gel cozelim gardas de. Arkasini donup uzaklasacaktir.

Bir diger ihtimal da alttan alip durumu aciklamak ama ben tavsiye etmem. Kedinin uc kurus miyavlamasi icin kapiya gelecek yuzsuz insana aciklama yapilmaz alttan alinmaz.

Bir iki haftaya gecer simdi bebek oldugu icin oyle. Ilgiyi eksik etmeyin hic. Bol bol oyna kucagina al sev. Uyumak icin sıcak yer arar anne koynu gibi.
Elalemi de umursama. Alti ustu kedi miyklamasi sanki ayi bagiriyo.

yatağını küçük kapalı bir yer haline getirebilirsiniz. yatağına yumuşak bir şeye sarılmış, sıcak su torbası koyabilirsiniz. muhtemelen su an sıcaklık arıyordur. iz yokken biraz oyalansın diye sesler çıkaran minik toplar var onlardan alabilirsiniz.. eve alışınca zaten uyuklar siz yokken. ilk günü ise evde evi keşfetmesine yardım edin. kendini güvende hissettiği bir yer seçecektir. sürekli kucakta dolaştırmayın sizi anne yerine koymasın. ne kadar ilgili bilmiyorum şöyle bir tecrübem var. sürekli miyavlayan kediye elden yemek yedirdiğim zaman daha kısa sürede alışıyor.

komşularınıza da kibarca bebek olduğunu ve birkaç gün alışma sürecinde olduğunu, onların çocuklarının da zaman zaman ağlayıp ses yaptığını ama bundan rahatsı olmadığınızı çünkü onların yetişkinler gibi konuşarak tüm sorunlarını çözemediğini/dertlerini anlatmadığını bildiğinizi söyleyin. empati kurmalarını sağlayacaktır.

birlikte güzel, mutlu ömrünüz olsun.

basit bir yalıtımlı alan yapın. yumurta kartonuunn içine pamuk sünger falan doldurup kedinin takılabileceği bir alan yalıtın orada kalsın en temizi.

öncelikle tebrikler en kısa sürede fotosunu beklemekle beraber birlikte mutlu günleriniz olsun inşallah :)

alıştığı ortamdan ayrıldığı için adaptasyon sürecinde biraz fazla miyavliyor kediler. muhtemelen 1 2 haftaya geçecek bu durum. sonra kızgınlık döneminde geri gelecek ama :) şimdilik miyavladıkça oyun oynatarak, severek ilgisini dağıtırsanız hem size daha çabuk alışır hem de daha kolay adapte olur o da rahatlar gerginliğini atar.

son olarak benim için göbüşünden öpün lütfen ^_^

bisi olmaz, elalem ne der diye bu kadar takma :D
kapali karton kutu alin bi kapi kesin ters cevirin, icine sicak su torbasi uzerine de pelus bi ortu ya da senin bi tisortunu koy.
kucukken cok miyavliyolar sonra geciyor.

peluş ayıcık alın, sıcak su +1

bizim kediyi de ilk sahiplendiğimizde bütün gece ağlamıştı odalarımıza almadığımız için. Veteriner yalnız kalmaya alışsın odaya sokmayın birkaç gece dedi.
hakikaten de öyle olmuştu, 1-2 gece ağladı sonra alıştı ağlamaz oldu. açtık odaların kapısını.
her ağladığında hemen ilgi göstermeyin, sonra ilginizi çekmek için ağlamayı kesmez. bol bol oynayın, akşama yorulsun iyice bayılsın kalsın gece mışıl mışıl :)
ayrıca komşunuza da anlatın, bu dönemin geçici olduğunu ve çok sürmeyeceğini. eğer oturduğunuz bina yönetmeliğinde evcil hayvan beslenemez yazmıyorsa, komşuunuz birşey yapamaz.

ortada bir yerlerde ara sıcak tadında karides güveç olsun bence. hazırlaması kolay ama öyle sık yenmeyen ilgi çekici bir şey gibi geliyor bana.

bu akşam da bize kuzenler geliyor. tarhana çorbası, tavuk sote, fırında patates, salata düşündük biz.

domates çorbası.
mantarlı tavuk sote.
salata.
kedi dili ile yapılan tatlılar.
Ekstra patates püresi olur. karides güveç güzel seviyorsa.
rakı şarap bira varsa haydari.

tatlı hafif kaçmış bence.
şerbetli bi tatlı daha iyi olurdu.

@manuel mandalina onlar gelirken şerbetli tatlı getirecekler, ben de yanına sütlü hafif bi tatlı bulunsun diye onu basite kaçtım

öyleyse onların getirdiği tatlının yanına maraş dondurması koysana.
ikinci ve de çikolatalı bi tatlı fazla olur bence.

ana yemek olarak lazanya ya da kuşbaşılı beğendi olabilir.
ya da dana şinitzel (ama bunu kasaptan kocaman açılmış dana etleri alıp kendiniz yaparsanız güzel olur)

corba olarak mantar corbasi yapin derim ben, kesinlikle cok lezzetli oluyor. hem de kolay yapiliyor. domates, mercimek gibi klasik de degil.


yemek icin krem peynirin dedigi tavuk da olabilir, lazanya da. tavuk olursa yanina sebzeli pilav yapin, bir de salata. kedi biskuvili, pudingli tatli. cok guzel olur.


lazanya olursa zaten salata yeter. sonrasinda da guzel bir tiramisu yaptiniz mi italyan gecesi yasarsiniz :)

basit vs diye düşünmeyip neyi güzel yapıyorsanız onu yapın bence. kuru lezzetsiz bir şey çıkarma riskine karşı.

onun dışında hünkar beğendi kolay ve lezzetli olur. yanında da bir iki çeşit tercih ettiğiniz meze olabilir.

4 kitap okuyorum, moduma göre hangisi olursa.

Kadın - Yılmaz Özdil
Barış Sonrası Büyük Türkiye - Hamit İzol
İyi Hissetmek - Dr. David Burns
Otostopçunun Galaksi Rehberi

Catch-22 - joseph heller

aziz nesin'in "tr'de kurtler bg'de turkler"ini begenmeyıp yarım bıraktım. belkı bakarım tekrar. daha dun gece kara kitap'a basladım.

www.idefix.com

(bkz: the umbrella academy)

(bkz: y: the last man)

kürk mantolu madonna
the alchemist
renksiz tsukuru tazakinin hac yılları

deliğanlu - dostoyevski

tatar çölü

Roman: Yabancı - Albert Camus
Oyun: Kızgın Damdaki Kedi - Tennessee Williams
Bilim: Genler Unutmaz - Sharon Moalem

dün bi şekilde elime geçti heidi'yi okudum çocukluğuma döndüm ama şu sıralar genel olarak dönüşümlü şekilde buz ve ateşin şarkısı serisini ve doctor who kitaplarını (trenzalore öyküleri, 11 doktor 11 öykü, siluet) okuyorum.

Doğal Yaşam ve Başkaldırı, Henry David Thoreau
Bana Ait Bir Yer, Michael Pollan

thomas bernhard - yok etme

trendeki kız

(bkz: bayan peregrine'in tuhaf çocukları)
henüz azıcık okudum, ne zaman biterse artık...

Oktay Akbal'a Mektuplar, Hikmet Altınkaynak

milletlerin zenginliği

Android'ler Elektrikli Koyun Düşler mi?

guguk kuşu yeni bitti , lolita ya başladım .

bulantı - sartre

Milan Kundera - Gülüşün ve Unutuşun Kitabı
Nazan Bekiroğlu- Yusuf ile Züleyha

koku - patrick süskind
1984 - george orwell

başlanmış bikaç kitabım var
şu çılgın türkler
hayatı yeniden keşfedin
iyi hissetmek
yaratma cesareti

niye böyle oluyor bilmiyorum

Aziz Nesin'in hayatını anlattığı 'vöyle gelmiş böyle gitmez' serisinden Yokuşun Başı 2 . çok sevdim çok

dune - frank herbert

Stefan zweig oykuleri

Hukuk değil de, ceza davasına esas tehdit, hakaret vs gibi bir durum yok ancak huzur ve sükunu bozmadan dolayı şikayetçi olabilirsiniz. Ama ben faydasız olduğu kanısındayım.

Ancak şahsi fikrim siz de mutsuz ettiği çocukları kullanarak beddua edebilirsiniz. Moralini bozmaya yeter. Akabinde de rahatsızlık vermeye devam etmesi halinde savcılığa bildireceğinizi söylersiniz.

Beddua bu tarz adamları yeterince huzursuz eder ki, aynısını bu sebeple yapıyor.

dessy ne çok uğraştın durdun, iyilik yapmak istedin burnundan getirdiler. bu kadar iyi niyetin böylesine suistimal edilmesi çok sinirlendiriyo beni. adam seni o kadar uğraştırdığı yetmemiş gibi utanmadan bela okumuş bir de büyük harflerle yaza yaza. o kadar müslümansın Allah korkun var madem, parasını aldığın ürünü göndereydin vakitlice, ne seni uğraştırırdı ne kendi şikayet yerdi.

bence sen hiç cevap verme. avukat biri var diyordun, ona ilet durumu. hukuki açıdan yapılacak ne varsa o ilgilensin. cevap verirsin iş kızışır, ağzından ters bir şey çıkar durum aleyhine dönmesin. ama şikayeti de silme sakın, başka alışveriş yapmak isteyen olursa görsün, öğrensin adamların dolandırıcı olduğunu.

han20, ben zaten defalarca kendisine söylemiştim, "bakın bu hayır işi için gidiyor, imkanı olmayan bir okula yardım ediliyor, bunu da bir gönüllü aldı" diye. Moralini bozmak gibi bir amacım da yok ekstradan ama yani insanlık nasıl yerlerde!

kakamelsokoban, böyle bir problemle ilk kez karşılaştım. diğer firmalar yardım amacını duyunca kendilerinden katarak bile gönderdiler. o yüzden beni bunaltması gibi bir durumu yok ama bir ara "insanlıktan iğreniyorum, kendimden de iğreneyim bari" modundaydım :D

Kaldırma şikayeti sen. Site zaten belli bir müddet sonra kaldırıyor. Sonsuza dek durmayacak o şikayet orda. Bela falan okumasını da dert etme. Bela okumak ne afdskaslfkf :) Zavallı ya. Kendi hatalarından, art niyetinden ticari itibarı iki paralık olmuş.

Eksiksiz göndermiş mi siparişleri peki?

Okul monte edememiş mobilyaları, toplumsal olaylardan dolayı okula gidemiyorlarmış. O yüzden net bilemiyoruz henüz.

Daha fazla devam ederse, bu sefer de "Bela okuyan firma" diye şikayet açarım de. Uğraşsın dursun.

Tekrar yazarsa öyle diyeyim madem :/

hocam kuru sıkı bunlar, ben de daha önceden bi restoran hakkında internette olumsuz yorum yaptım diye restoran sahibi aynı ithamları bana karşı kullandı kendi çapında tehtidlerde bulundu ama kuru sıkı. hiçbirşey yapamadı.

Bir an bile ozlemedim, ozledigim tek okul donemi anaokulu yillari galiba

Yok vazgectim onu da ozlemiyorum, gecmise dair hicbir ozlemim yok cok sukur

Özlemiyorum. Tam bir aptal ergendim. O günkü halimi düşününce bugünkü halime ulaşmayı başardığım için kendimle gurur duyuyorum.

bugün yüklendiğim/yükleneceğim sorumlulukları gördükçe özlüyorum. ama bu durum liseyle değil bugünümle ilgili. yoksa, ilkokulu da özlüyorum bu mantıkla.

Kırolarla yobazlarla dolu saçma bi yerdi. Ne özlüycem ya aklıma bile gelmiyor :D

hayır.

özlemedim hatta aklıma geldikçe tüylerim diken diken olur. hayatımın en iğrenç yılları.

Çok net hayır.

ben çok okul değiştirdim. özlediğim, ilkokul 5, ondan sonraki anadolu lisesi hazırlık, orta 2-3. liseyi no dedim.

mezun olalı daha 4 sene bile olmadı ama çok özledim. hem de ne.

bunda üniversite ortamına adapte olamamamın, doğru dürüst okula bile gitmememin payı büyük elbette ama sürekli okula gidip burada ortam yaptığımda da bir şeyin değişeceğini zannetmiyorum. o zamanlar anamla babam birlikteydi, kardeşlerim küçük ve sevimliydi, evimiz barkımız çok güzeldi. küçük şehirde olduğumuzdan maddi durumumuz iyi olmasa bile güzel yaşayabiliyorduk. arkadaş grubum şahaneydi. yabancı dil sınıfı olduğumuz için (az öğrenci) hocalarımızla bile sıkı fıkıydık, oturup birlikte kupon yaptığımız olurdu derste sjhfshjk. müdür yardımcısı koridorda yanaşıp "sassuolo'dan yattım beee" derdi. bunlar yaşanabilecek örnekler değil bu arada, cidden olduğu için anlattığım şeyler. sassuolo'dan yatmıştı adam harbi :(

ben ki aşırı asosyal adamım, sırf şu duyuruya cevap yazarken bile gözlerim doldu. benim gibi biri bile böyle özlüyorsa liseyi, bence herkes özlüyordur eğer çok kötü bir deneyim yaşamadıysa. yiğit özgür'ün "biz rospu çocuğuyduk!" karikatürü gibi oldu ama öyleydi be. çok seviyodum ben liseyi. o günler için her şeyimi verirdim.

hem lisede özgüvenim falan da vardı lan. ne bileyim fittim, potansiyelliydim, etrafımdaki insanlar düzgün ve zeki birisi olduğumu düşünüyodu. şimdi yemek yapmaya üşendiği için üç gün boyunca yataktan çıkmayan, açlıktan kıvranan rospu çocuğunun teki olup çıktım.

aah ah, şu seksiliğime bakar mısınız,

i.hizliresim.com

böyle hayatlı, enerjili, mutlulu şeyleri hep lisede bıraktım. mezun olduğum günden beri yüzüm gülmedi amk. fak dis şit. neyse. ilk-ortaokulu hiç sevmezdim. lise çok güzeldi. üniversiteyi sevmiyorum. iş hayatımda mutlu olurum belki.

liseye kadar 6-7 okul degistirdim liseyi hazirlik dahil 4 senede bitirdim. Ve ordaki ortamimi hic bi yerde bulamadim. muhtesemdi. Herkes belli bi seviyedeydi, ne barzo vardi, ne kiro ne it ne kopuk. Kavga ciktigini bile hatirlamiyorum. baya baya nezih bi kolej havasindaydi devlet anadolu lisesi olmasina ragmen. Hala bazen ruyama girer lise zamani, okuldaki arkadaslarim vs.
net ozluyorum o zamanlari yani.

lise değil de hayatımın 5 - 16 yaş arasında gidip gelmesini isterdim.

hem de nasıl özledim. bir daha oku deseler gider okurum

Felaket eglenceli bir lise hayatim vardi ama buna ragmen ozlemiyorum.

Sadece o dönemde benim gibi liseli olan ama şimdi albenilerini yitirmiş kızlar geliyor aklıma.

Ancak şimdiki aklımla lisede olmak isterdim. Onun dışında hatırlanacak, iç çekilecek bir tarafı yok.

Özlüyorum. Şimdiki aklımla lisede olmak isterdim. +1

Hiç özlemiyorum, neyini özleyeyim ergenliğin.