fotoğraftaki oyuncu kim? sanırım bu aralar pek görünmüyor. yorgancıoğlu benzeri bir soyadı vardı sanırım.

6-7 yıl önce spordayken chess press machine'de omzumu incittim. aleti tam kavrayamadan ittiğim için omzum ağrımaya başlamıştı. o zaman beri sağ omzum sıkıntılı. doktora gitmedim. gidicem. ancak ne olabilir? ameliyatlık bir şey midir? sağ omzumla bir daire çizdiğim zaman küt diye ses geliyor. sol omzumda bir sıkıntı yok mesela. dün biraz daha ağrıdı ve küt sesi arttı sanırım. ne kadar ciddi bir şeydir? spora da ara vermek zorunda kalıyorum.

sürekli twitter hesaplarım askıya alınıyor. like'ladığı, takip ettiğim kişiler siliniyor. trollük vs. yapmıyorum. sadece gündemi takip edebilmek için hesapları takip ettiğim, tweetleri like'lıyorum. neden sürekli hesabımı kapatıyor?

turkiye'de, abd'de vs. ustalar (özellikle otomobil ustaları) yetistirecek eleman bulamiyoruz, calisan bulamiyoruz derler. kazanci sorunca da kazancimiz iyi falan derler hep. bu işlere neden eleman bulamiyorlar dünyada?

Halim vaktim yerinde. Üni sınavına girdim. Bölüme puanım tutuyor. Kariyer is sahibi olmak için değil, hayatıma renk katsın diye okumayı düşünüyorum. Böyle girgirina Okurken de bi öğrencinin hakkini yemek istemiyorum. Boşver hic bulaşma bisey öğrenmezsin ustelik çoluk çocukla kafan götürmez mi diyorsunuz yoksa harika bi is mi yapmis olurum?

Iyi film eleştirisi yapabiliyorum. Senaryo yazmisligim var. Epey meraklıyımdır.

Cevaplar için şimdiden teşekkür ederim.

twitter'da videolara denk geldim. hiç tanımadığım insanların 3-5 milyon takipçileri var. para kazanıyorlarmış. nasıl para kazanıyorlar? içeriklere baktım bir reklam göremedim.

Merhaba arkadaşlar,

Bazen kah Kurtlar Vadisi gibi dizilerin Youtube'dan sahnelerini izlemek olsun kah TV'de falan denk geldiğim yapımlarda dikkatimi çeken bir amatörlük var. Sinema da dahil buna. Biz Türkler olarak galiba çekim tekniklerinden pek anlamıyoruz ve doğru düzgün efekt yapamıyoruz. Daha çok aksiyon ağırlıklı yapımlar için konuşuyorum. Mesela karakterler kötü adamlarla dövüşüyor , karakterler falan adamakıllı hazırlanmadığı için ortadaki olmamışlığı, hamlığı örtmek için sahneler x2 hızına alınmış gibi hızlandırılıyor, oldu bittiye getiriliyor. Yani tamam bir Jason Statham performansı bekleyip akıcı ve kesintisiz bir dövüş sahnesi beklemiyoruz. Ama böyle de olmaz ki.

Sonra bir el bombası patlıyor mesela ama el bombası olduğuna bin tane şahit ister. El bombası patladıktan 3 saniye sonra adamlar ölüyor. Ha bir de adamlar ölüyor derken ölme şekilleri çok kör göze parmak. İnsan biraz inandırıcı olur. Adam vuruluyor iki saniye sonra Matrix'deki gibi fişleri çekilmiş gibi ölüyorlar. Bazılarının ölme şekilleri çok komik hele.

Görsel efektlere gelecek olursak orası ayrı bir konu. Ortalık Çukur, Kurtlar Vadisi, Arka Sokaklar gibi dizilerden geçilmezken ve sürüsüne bereket şekilde yapılmaya devam edilirken bu konuda bir gelişme görememek insanı üzüyor. Yıl olmuş 2021 hala çatışma sahneleri görsel anlamda tek kelimeyle re-za-let. Silahların gerçek olmadığı o kadar belli ki sanıyorsunuz ki çocuklar bayramda mantar tabancası almış da onu sıkıyor. Patlamalar, alev efektleri falan çok yapay duruyor.

Ses de yine öyle. Mesela makineli tüfekten çıkacak sesi hafif taramalıya
koymuşlar ya da bir silah sesi koymuşlar, aynı sesi bir sürü silaha atamışlar. Yani bu tarzda şeyler 3.sınıf bir saçma komedi yapımında olsa orada eğreti durmaz, hatta cuk diye oturur. Tüm patlamaların sesi aynı.

İki dakika izlesem "Olm kim izliyo lan bunu?" dedirtiyo. Onu izleyeceğime boş boş otururum daha iyi. Millet ağzı iki karış açık şekilde nasıl izliyor anlayamıyorum. Hiç mi dikkatini çekmiyor? Ben kendimi hakarete uğramış sayarım. Yoksa biz hep Amerikanyacı falan olduğumuz için mi gözümüze bu kadar batıyor?

En dandik Amerikan dizilerindeki efektler bile bizim en çok izlenen dizilerdekinden bile daha kaliteli.

Yani tamam çok güzel işler çıkaranlar da elbette var ama çok yoklar. Sizce sorunun kaynağı nedir? Yeterli bütçe mi yok, yetenekli, adamakıllı efekt yapmayı bilen insan sayısı mı az yoksa "Amann ne gerek var! Ne versek yiyolar zaten!" kafası mı var?

Siz ne düşünüyorsunuz? Fikirlerinizi belirtirseniz sevinirim. Teşekkür ederim.

Üniversite sınavına hazırlık için

bu çok ilginç bir an değil mi? 5-10 saniye önce dinç bir şekilde konuşurken saniyeler içinde uyumaya başlıyor. daha önce böyle bir şey görmedim hiç. yani uykuya dalarken de zaten uykulu olurdum.

Araba önemli bir ihtiyaç benim için. Arabayı satıp 200 bin üzerine ekleyip 300 üzeri bir araba mı alayım yoksa 200 bin ile arsa mi almalı yatırım için. Siz olsanız napardiniz

ev sahibi mi kiracı mı?

www.youtube.com

izleyince ne hisettirdi? bir reklam olarak nasıl? tehditvari buldunuz mu?

İyi dilekler kabul edilir ^-^

şu anki düzende toplumun çok büyük bir kısmı her zaman yoksul olmayacak mı? Bunun 2 nedeni var bence. Birinicisi ekonomi ve nüfus aynı oranda artmıyor. Yani nüfus 5 artarken ekonomi 3 kişilik büyüyor. Mesela bi şekilde herkese ev verildi diyelim. 82 milyonda herkesin ayrı evi var. 1 yıl sonra nüfus +1 milyon olacağı için 1 milyon kişililk daha istihdama, eve, gıdaya, sağlık hizmetine ihtiyaç olacak. o 1 milyon kişiye de her şey sağlandı diyelim bir sonraki yıl belki 2 milyon kişi artacak nüfus.

İkincisi insanların sürekli tüketmek istemesi ve en tepedekini istemesi. Yani bir şekilde herkese otomobil sağlandı diyelim. ülkede 82 milyon tane araç oldu. ama insanlar daha lüks ürünler isteyecek. Bir golf insanları tatmin etmeyecek. Gösteriş tüketiminden dolayı en az bmw isteyecek. İphone 12 pro max isteyecek, louis vuitton isteyecek. E bir toplumda herkesin bmw'ye binmesi ve bu ürünleri elde etmesi mümkün değil. ya da en temel ihtiyaçlar için de geçerli. eğitim mesela. 10 milyon çocuk var diyelim ve 10 milyon çocuk için yeterli eğitim şartları en üst düzeyde sağlandı diyelim. 5 yıl sonra çocuk nüfusu beklenenden artarsa yine o eğitime ulaşamayan bir kesim olmayacak mı?

Toplumun büyük bir kısmı hayatının önemli bir kısmına tüketimini koymuş. Acı ama cebinizdeki paranız, kullandığınız araba, tükettiğiniz kadar değer görüyorsunuz. Ve insanlar da bu şekilde mutlu oluyor. Gerçekten bir bmw alamadığı için mutsuz olan insanlar var dışarda. Yani toplumda herkesin bmw'ye binmesi, havuzlu villada yaşaması, iphone kullanması mümkün olmadığına göre ve insanların büyük bir kısmının en büyük motivasyonu daha çok tüketim ve edinmek olduğuna göre toplumun büyük bir kısmı bu durumda her zaman mutsuz olmayacak mı?

macbook için yan sanayi bir batarya aldım. Kalibrasyon yapmak gerekiyormuş. İlk sefer 12 saatten fazla şarj ettim. Şu an film açtım bataryanın bitmesini bekliyorum. Başka bir şey yapmaya gerek yok değil mi? Daha once yapmadığım için batarya kötü performans veriyordu.

Bir de batarya sağlığı için prizde kullanmamalı mıyım? Ve %20 olana kadar düşmesini beklemem lazım sanırım değil mi?

merhaba, internette gezerken bir ürün reklamda 80 lira görünüyorken üzerine tıklayıp uygulamaya geçtiğimde 150 lira oluyor. sepete ekliyorum 200 oluyor falan :) boyner'in internet sitesinde bunu çok yaşıyorum. sebebi nedir bazen bir günde %50 fiyat düşürüyorlar diğer gün eski haline geliyor

Dugun fotoğrafı çekicem nasıl bir hafıza kartı alayım? Marka ve model olarak ne onerir? Çok çeşit var kafam karıştı. Bir de mesela tane 64 gb almaktansa 2 tane 32 gb almak daha iyi gibi değil mi?. Bir karta Bir şey olursa en azından tüm görüntüler gitmez.

yapacagim seylerin grafik tasarim vs ile alakasi yok. sadece yanimda tasiyabilecegim, bir seyler okuyabilecegim ve dizi/film izleyebilecegim bir ipad olsun istiyorum. 10.9 mu yoksa 12.9 mu? pro mu air mi? ve neden?

ifixit ten mzcbook bataryası alsam gelmez mi? Gümrükten becme şansı yok sanırım. Amerikadan iste tarzi bi site aracılığıyla alsam olur mu? Yurtdisindan batarya alan var mi.

Olmadi macbook için sağlam, yan sanayi batarya önerisi olan var mi? Retrospektif marka aldım daha önce. Çok kötü.

Koruyuculugu yüksek bir güneş kremi önerir misiniz? Fiyatı sorun değil. Tabii uygun olursa güzel olur ama ilk beklentim koruyucu olması. Daha ucuzu da işimi görürse gidip gereksiz para vermeyim. Kremler tamamen engelliyor mı yoksa azaltıyorlar mı yanmayı? Amacım ten rengimin degişmemesi. Kollarımda hep tişört izi oldu.

sürekli masa başındayım. Fitness yapıyorum ama kardiyo için bir şey yapmıyorum. Sağlıksız sanirim bu durum. Kardiyo için ne yapabilirim? 4 gün fitness yapan biri nasil koşmalı? Ağırlığı evde çalışıyorum bu arada. Kaç gün ve kaç saat koşmalıyım? yerine ip atlama olur mu? Geçen yerimde zıpladım dizimden aşağısı çok kötü ağrıdı. Squat gibi çalıştırıyor sanırım bacakları.

Koşacağım park yakın değil pek. Yürüyerek 20 dk. Git gel 40 dk fazladan yürümem gerek.

Bir de saat kaçta koşayım? Sabah 6 7 gibi mi aksam 6 7 gibi mi?

Kalp durumu için bir doktora görünmem gerekir mi?

Merhaba,

Diyelim ki bankada 1 milyon tl paranız var, çalıştığınız işyerinde pozisyonunuz güzel, istanbul şartlarında ortalama aylık 10k maaş alıyorsunuz diyelim. Ama iş yükü ağır, her gün sabah işe giderken lanet ediyorsunuz. Bitmek bilmeyen toplantılar, mesai bitimi bile olsa işle alakalı çalan telefonlar vs. Kısaca çalışmak istemiyorsunuz ve hayatı yaşamak istiyorsunuz ama işyerinin size sunduğu imkanlar size işten çıkarsam acaba pişman olur muyum hissi uyandırıyor.

Şu da bir gerçek ki, iş hayatında bir daha çalışan köle olmak kesinlikle istemiyorsunuz bu işten çıkarsanız. Yani bir daha ücretli çalışan olmak istemiyorsunuz.

Not : ev sizin. Arabanız da var.

Soru net, bankadaki paraya güvenerek istifa eder misiniz?

liseden beri fotoğraf ve sinemayla ilgileniyorum. Daha oncehic düşünmemiştim ama düğün fotoğrafında fena para yokmuş. Bir süreliğine düğün fotoğrafı ekmek istiyorum. Gerçi biraz geç kaldım sanırım. Nisan gibi eksiklerimi kapatıp haziran gibi çekime başlarım diyordum ama geç kaldım. Birkaç sorum var.

1 - sanirim bircok için insan instagramdan müşteri buluyor. Güvenilir olur mu insanlar için? Ödeme, anlaşma nasil olur? Ben parayı alıp kalabilirim, onlar da gelmeyebilir.

2 - bir sözleşme imzalamak gerekir mi?

3 - muhasebeci olmalı mı? Fatura kesme durumu nasıl olur?

4 - 2 saat çekim, 2 küçük albüm, 1 büyük albüm için sizce ücret ne olmalı? Maliyetin üzerine harcayacagim saate göre saat başına ücret eklemeyi düşünüyorum.

5 - halka açık yerlerde çekim yapılıyor sanırım. Sonuçta ücretsiz ve güzel ortamlar çok fazla yok. İnsanlar nasil çekim yapıyor oradalarda? Sıra tartışması olmuyor mu?

Babama randevu alayım dedim, Sinovac İstanbul'da birçok yere bakmama rağmen yoktu. Mecburi Biontech mi artık?

At katta rutubet var. Sızıntı var mı diye tespit için YouTube ta baktım duvari kırıyorlar. Duvarı kırmadan tespit mümkün mü? Bir yazar daha önce vanaları kapatınca saat dönmüyorsa kaçak yoktur dedi. Baktım çeşmeler kapalıyken saat dönmüyor. Bu durumda kesin kaçak yoktur diyebilir miyiz?

mesela felsefe. üniversitenin is buldurma kurumu olmadiginin farkindayim ama hayatin bazi gercekleri de var. issizligi bol iibf bolumu dahi okunsa, yarin bir gün o diplomayla is hayatinda bir seyler bulabilme ihtimali daha fazla olur insanin.

ne bileyim bir bankacilik sigortacilik bolumu veya universite okumadan alinabilecek ustalik egitimi (illa sanayide usta olmaya gerek yok. cam ustasi olsun mesela) bir insanin gelecegi icin daha iyi olmaz mi?

hele ki ustalik veya saglik sektorunde yuksekokul tarzi islerle gencler cok istedikleri yurt disina cok daha rahat gidebilirler.

eger ki bu bölüm sadece ve sadece zevk almak icin (2. universite gibi) okunmuyor ise baska hangi motivasyonla okunuyor? iyi bir iki okuldaki felsefe bolumunu bitirenlerin de ik departmaninda, orada burada veya yabanci dilleri ile ithalat-ihracat departmanlarinda is buldugunu varsayalim. herhangi bir okulda bu bolumu okumanin insana para kazanabilmesi konusunda faydasi dokunabilir mi?

bu arada felsefe aklima gelen ilk ornek. bunu artirabiliriz.

Oxford learners dictionary uygulamasını indirdim. Ücretli üyelik satın almak istiyorum ama couldnt connect to google play ve işlem reddedildi diyor. Neden böyle? Uygulamaya daha önce uyeydim. Üyeliği aylıktan yıllığına çevireceğim ama kabul etmedi. Kartla netflixe kayıt oldum o sıkıntısız oldu mesela. Neden olmuyordur?

EBay den 2. El ürün alınca gümrük vergisi ödüyor muyuz? Ödüyorsak satan kişi bunu hediye gibi gönderse nasıl olur?

Telefon olmaz ama tablet, laptop, fotoğraf makinesi gibi ürünleri daha uyguna alabiliriz gibi sanki. Bir sıkıntı olur mu? Yoksa alemin bir akıllısı ben değil miyim?

1- Bir şirket halka arz edilince belli bir oranı halka satılıyor ya bu kötü bir durum değil mi? Şirket sahipleri belli bir para karşılığı elindeki pastayı azaltıyor. Daha fazla halka arz olursa gittikçe sahip olduğu hisse azalacak ve belki bir gün şirketin sahibi olmayacak. Çok saçma değil mi o yüzden halka arz?

2- google gibi şirketler çalışanlara hisse veriyor sanırım. Ne zamana kadar hisse verecekler? Yani şirketi pasta olarak düşünürsek bir gün bölüne bölüne pasta bitmeyecek mi?

3- borsaya bir çeşit ponzi diyemez miyiz? Temettü gelirini saymazsak ileride hisseleri başkalarına daha yüksekten satmak için alıyoruz. O noktadan alanlar da başkalarına satmak için alıyorlar. E bu nereye kadar gidecek?

Salih reis'i biliyorsunuz. Kanallarının yeni hali şu. youtube.com

Sonraa şu adamla kadın var youtube.com

Bir de akrabaları var www.youtube.com

Nasıl bu noktaya geldi bu kanallar? Dehşet para kazanıyorlar. 4 yılda kaö villa aldılar. Ben de kendimi göstermeden bir şeyler denedim izlenmiyor. 1 kişi bile görmüyor. O akışa düşmüyor. Bu arada bunu yapan farklı milletlerden insanlar da var. Farklı alfabelerle de benzer işler görüyorum. Bu aileler milli gururumuz diyebiliriz aslında :d ne oluyor da bu kanallar bu kadar izleniyor? Nasıl o noktaya gelinir? Amacım youtuber olmak değil. İlk kanaldaki gibi yüzümü göstermeden bir şeyler çekip biraz para kazanmak. Villam olmasa da olur.

öncelikle duyuruyu açmama neden olan başlık:

(bkz: https://eksisozluk.com/mansur-yavasin-deniz-gezmis-tweeti-atmamasi--6506769?a=popular)

devletler neden şirketler gibi yönetilemiyor? ben bilmiyorum bizim CEO hangi ideolojiyi seviyor hangisini sevmiyor ve umurumda da değil zaten. ortada yapılması gereken bir iş var ve ceo/patron/müdür/yönetici bu işi yapıyor.
şirketlerin amacı para kazanmaksa devletlerin amacı da halkına hizmetse neden burda bir ideolojiye sahip olması zorunlu gibi davranılıyor? bildiğiniz denenmiş örnekler var mı?

ya mesela bir parti çıksa dese ki ya bizim sağ/sol işlerine kafamız basmıyor ama bir devleti yönetecek yeteneklerimiz var, yeminle oyum size.

ben çok sıkıldım yok o sağcıymış yok bu solcuymuş, bıyığını yukarı burmuş, başına kasket takmış. işe yarasa kabul edeceğim bu da bunun bir yan etkisi diye ama göremiyorum.

örnek özelinde yinelemek gerekirse mansur yavaş'ın deniz gezmiş hakkında tweet atmaması yüzünden bak gördün mü anmıyor benim cumhurbaşkanım olamaz denebiliyor. bu bana son derece saçma geliyor deniz gezmişin trajik ölümü bizim bugünümüzü neden etkiliyor? bu nasıl bir fayda sağlıyor?

herkesin sadece işini yaptığı bir düzen çok mu ütopik?

Sözlüğe yazdım burada da sormak istedim. Çünkü benim için vakit çok kıymetli. Ne kadar çabuk öğrenirsem o kadar iyi.

Ciddi anlamda bu işten para kazanmak için en az kaç sene gider, nereden başlanır, ne kadar para harcanır vs konularda yol gostermek isteyen olursa tavsiyelerini, deneyimlerini paylaşabilir.

Kısaca kendimden bahsedeyim. Ben artık ciddi anlamda kendime farklı bir yol çizmeyi düşünen 30 yaşlarında, kendi mesleğininin azizliğine ugramış ve bir türlü hayatını bir düzene sokamamış ve bu düzensizlikten artık nefes alacak hali kalmamış biriyim.

Dediğim gibi farklı bir yol çizmek istiyorum. Bu saatten sonra ne yapılır aklıma bir tek fotoğraf geldi. Çünkü hem ilgiliyim hem çok seviyorum. Baktığımızda bir sürü alt dalı var bu fotoğrafçılığın. Düğün, doğum, ürün, yemek, belgesel fotoğrafçılığı ilk aklıma gelenler. Neden bir tanesine karar verip onda geliştirmeyeyim ki kendimi. Tabii ki eminim kolay değildir ama neden olmasın. Amatörce çektiklerimi herkes beğenirdi fakat yalan yok henüz ne adamakıllı temel fotoğraf bilgim var ne adobe photosop bilgim ne baska bi uzmanlik. Profesyonel fotoğrafçılara fotoğraflarımı yorumlatınca aslında birçok hatamın, bilgi eksikliğimin farkına vardım. Ama gelişmek öğrenmek için ne gerekiyorsa elimden geleni yaparım. 5 senem mi gidecek gitsin. Boşa gitse bile sevdigim bi konubi ilgi alanı olduğu için en azından kendimi geliştirdim derim. 10 yilim kpss saçmalığıyla boşa gitti mesela. Elde ne var sifir. Artik kendi meslegime dair ne inancim ne hevesim kaldi. Şimdi oturdum bu hayali kurdum. Ciddi emek vermek istiyorum. Nereden başlanacak nasıl olacak tam bilmesem de adım atmaya hazırım.


Tavsiyesi olanlar (kurs, eğitim veya başka hangi konuda olursa olur) varsa çok memnun olurum.

Veya bunun bir kıstası var mıdır?

Çevrenizde arkadaşlarınızın, akrabalarınızın, sevdiğiniz sevmediginiz insanların geneli mutlu, işi gücü yolunda, iliski evlilik hayatları bi düzende fakat siz yerinizde sayıyorsanız; şansınız, kaderiniz size hep kazık atıyorsa bir şeyler için çaba gosteriyor emek veriyor ama yine hiçbir şey olmuyorsa özetle dönülmez akşamın ufkundaysanız ve artık vakit çok geçse bir şey dokunmuyor mu size de. Başkalarına karsı art niyetten değil de kendinize duyduğunuz üzüntüden dolayı çevredeki insanların mutluluğuna tahammülsüzleştiginizi hissettiğiniz oluyor mu?

Mesela somutlandirayim. Geçen gün bir akrabamiz oğlunun geleceği hakkinda (lise tercihleri)planlama yaparken ortamda beni olumsuz örnek olarak gosterdi. Ben yıllardir kpss'ye giren atanamayan ücretli ögretmenlik yapan bir öğretmenim. Tabii ki o cocuğa ben de önermem fakat çok zoruma gitti söyleyiş şekli. Ortamdaki kuzenlerime siz kendinizi kurtardıniz dedi fakat beni yillardir surunen ve bir baltaya sap olmamış biri gibi lanse etmesi o kadar zoruma gitti ki. Ağlayacaktım. Ben üniversiteden mezun olalı 10 yıl oluyor neredeyse. Fakat hep aksilikler oldu mesleğimle ilgili. Zaman zaman ben de yetersiz oldum gereken çabayı gosteremedim belki ama genel olarak hep ugrastim,hep bir seylere tutunmaya çalistim. Mezun oldugumdan beri ücretli ögretmenlik yapiyorum. Oyle ya da boyle kimseye muhtaç olmak istemedim.


Fakat insanlar bu işsizlik ortaminda buna bile burun kiviriyorlar. Ücretli ögretmenliğe devam ettiğimi söyleyince acıyolar resmen. Bu durum artik o kadar zoruma gidiyor ki... insanların ne dediğini takma diyecekler olacaktır belki ama olmuyor oyle. Herkese karsi ezik gosteriliyorsun yetersiz basarisiz gosteriliyorsun. Nasil takmayacaksin ki.

Hem başkalarini takmasan bile sen kendine sorup duruyosun. Ne olacak böyle , ne zaman duzelecek, başka bir seye mi yonelmem gerekiyor iş güç konusunda. Sıfırdan neye başlanir ki vs vs vs

Bi de evlilik konuları var. Bu konuda da emin olun insanlar nispet yapmaya bayıliyorlar. Mesela tek sap siz mi kaldınız. İnceden göndermeler başlıyor hemen. Yok senin çeyizine de yardim ederiz yok pikap'in ismini de ayakkabinin altina yaz... bi gün bile kimseye ben artik evlenmek istiyorum demisligim yoktur. Ama nispet yapılacak ya illa. Bir şekilde üzerimden geçilmesi gerekiyor. Tek malzeme benim sonuçta.

Evet. Art niyetli değilim dedim ama belki de öyleyim. İnsanların mutlulugunu, mutluluklarını gozüme sokmalarini çekemiyorum artık. Evet herkes mutlu olsun tabii ki. Allah kimseye kotu gunler yasatmasin ama insan düşünmeden edemiyor. Ben de mutlu olayım. Çok mu zor?

Gerçekten çevrenizdeki tek nutsuz kişi kendiniz olduğunu düşündüğunüzde siz ne hissediyor ne yapıyorsunuz?

Not: soru sorma bahane iç dökme şahane.

Pek fazla takım elbise giymedim. 2 tane var. İkisi de aynı marka ve aynı sorun oluyor. Başka markalarda, modellerde olur mu bilmiyorum. Pantolonun ön tarafı şöyle ilginç bir şekilde görünüyor. Benim ufaklık da belli oluyor. Her takım elbise de olmaz değil mi? Neden oluyor böyle? Daha bol bir model mi almalıyım?

Kitap yayımlamakla ilgili birkaç sorum var.

1. Bir roman yazdık diyelim. Bu romanı herhangi bir yayınevine gidip parası neyse verip yayımlatabiliyor muyuz? Yayınevi bana "kardeş bu roman yeterince iyi değil, biz bunu yayımlayamayız" der mi ya da bunu YKY gibi daha büyük yayınevleri mi der? Daha küçük bir yayınevi roman yeterince iyi olmasa da sırf para kazanacağı için yayımlar mı?

2. Diyelim romanın yayımlanmasına karar verildi. Kitabın yayılması için kitaptan en az kaç tane basılması gerekir ve bunun ücreti kabaca ne kadar olur? Yeni yayımlanan bir kitap D&R, Migros gibi yerlerde kendine yer bulur mu? Yani bir kitap ne zaman yazarın takibinden çıkıp her isteyenin internetten satın aldığı, kitapçıların kendiliğinden sipariş ettiği noktaya gelir?

Not: Bir süre sonra silinebilir soru. Teşekkür ederim bilgi veren olursa.

"Kilomuzun iki katı kadar protein almamız lazım, besinler yeterli olmuyor" diyenleri pek samimi bulmadığım için soruyorum. Protein tozunun, bildiğimiz proteine göre bir avantajı mı var? Kas gelişimini anlamlı ölçüde falan mı etkiliyor?

Deniz göktaş un röportajını izliyordum tam 1. Dakikada "İngilizcem iyi olmadığı için yabancı podcastleri dinlemiyordum" gibi bir şey diyor. Odtü psikoloji mezunu sanırım. Nasıl iyi olmuyor?

Bir de hangi noktadan sonra İngilizce biliyorum denir? Bazen görüyorum 2 kur almanca alıyor öğrenciler almanca biliyorum diyor. Ben NY times, akademik makale okuyamadığım için, filmleri tamamen altyazısız izleyemediğim için henüz öğreniyorum diyorum İngilizce için. Konuşmam da ileri ve akıcı değil. Orta seviye mi demeliyim, biliyorum mu yoksa bilmiyorum mu demeliyim?

Merhaba sözlük. Tavsiyelerinize, tecrübelerinize ihtiyacım var. Kısaca kendimi tanıtayım. odtü maden müh. 2.sınıf öğrencisiyim. Bu bölümü yazarken eşeklikle beraber doğru düzgün bir araştırma yapmadan yazdım. İte kaka 2.sınıfa geldim ancak sorun şu ki ben bu mesleği hiçbir şekilde yapmak istemiyorum. Bir an önce aileme katkıda bulunmak ve onlara yük olmamak için yazmıştım. Şu an 20 yaşındayım ve geriye dönmeye cesaretim yok. Derslerine hiçbir şekilde ilgi duymuyorum evet yüksek notla geçiyorum ancak bir şey öğrendiğimi hissetmiyorum ki çoğu 1 hafta sonra unutuluyor. Ekonomik olarak ailemi bir an önce rahatlatmak için attığım bu adım beni kör etti. Hiçbir şekilde geleceğe bakamıyorum. Hocalar bir kere bile "bu meslek şöyledir, şunları yaparak kendinizi geliştirebilirsiniz" tarzı yol gösterici tavır takınmıyor. Kendi çabamla ne ne değildir diye araştırma yapayım diyorum( Facebook gruplarına yazdım) "keşke yazmasaydın" tarzı dönüşler alıyorum. Mutlu olma, aile kurma gibi kavramlar bana o kadar uzak geliyor ki ( Erzincan'ın dağında kimi bulacağım?) Ne yapacağımı bilmiyorum. Biraz içimi dökmek biraz da tavsiye almak için yazdım. Lütfen kendinize iyi bakın

Kasaptan et almaya gittim. Önceden tartmıştı ama sonra paketleyince unuttum bir daha tartayım gibisinden tarttı ve 1-2 lira paketin parasını da aldı. Ses çıkarmadım ama bir daha gitmem oraya asla.

Böyle şeyler beni yoruyor cidden. Bu tarz 1-2 lira için küçülen insanlardan nasıl uzak duracağız?

Uzun süredir sinema ve fotoğrafla ilgileniyorum. Amatör kısa film, klip falan çektik. Ancak hiç para kazanmadım. Düğün fotoğrafçılığında fena para yokmuş. Yazın düğün fotoğrafı çekmek istiyorum. Sadece dış çekim denen fotoğrafları çekicem. Ancak uzun vadede pek para kazandırmaz gibi geliyor. Yani 10 yıl önce sadece meraklısı ilgileniyorken bugün instagram ve YouTube sayesinde birçok insan daha çok haşır neşir bu işlerle. Eskiden çok pahalıyken bugün 3 bin liraya 5d mark II alıp film bile çekebilirsiniz. Yapılan şey de belli pozları çekip hazır presetleri yapıştırıp geçmek. Bu yüzden piyasa düşer gibi ve insanların çok para ödemeleri garip geliyor. Ancak çok talep var.

Iphoneda bile raw görüntünün çekilebildiği, 2 diyaframın olduğu bir dünyada düğün fotoğrafçılığının ömrü çok olmaz gibi geliyor. Siz ne düşünüyorsunuz?

Düğün fotoğrafı çektirdiniz mi? Ne kadar ödediniz? Fiyatı ne olmalı sizce? Aklımda sadece dış çekim yapmak var. Şu bir büyük iki küçük albüm + poster olandan. Stüdyo açmayı vs. düşünmüyorum.

Macbook a ilk yüklü olan işletim sistemini yüklemek istiyorum. Mountain lion. Diski sildim ama yükle deyince catalina çıkıyor. Daha önce yapmıştım, internetten de baktım ama yapamadım bu sefer. Nasıl yüklerin eski sürümü?

Sanırım sadece chpli belediyelerde grev var. Aynı işi yapan insanlar akpli belediyelerde de düşük almıyor mu? Hatta chpli belediyelerde daha fazla sanırım. Neden buradan savunma yapmıyor belediyeler?

merhaba, şöyle bir duyuru açmıştım: eksiduyu.ru özet geçeyim, başta işe girerken sözleşme ve sigorta yapıyoruz diyen daha sonra sözleşmeye gerek yok deyip sigortayı 2-3 ay sonra yapalım bana hatırlat diyen bir işverenim vardı. 2 ay oldu sigortayı hatırlattım. bu ara çok yoğunum bana pazartesi hatırlar dedi. sonra şunu yazdım:

"Merhaba, olur hatırlatırım. Bir ricam daha olacak sizden. İşe başlamadan önce ilk telefon görüşmemizde birkaç hafta deneme süremiz oluyor, ardından sözleşme ile sigorta işlemlerini başlatıyoruz demiştiniz. Daha sonra ikisi de söylediğinizden farklı gelişti. Bir şey demedim ama bu durum beni çok rahatsız etti. Yine konuştuğumuzdan farklı gelişecekse lütfen önceden söyleyin, ben de ona göre davranayım. Taşınma kararı almıştım uzaktan çalıştığımız için, onu tekrar düşünmem gerekecek anlaşamazsak. Dediğim gibi, en başta söylediğiniz sözleşme ve sigorta şartları olmayacaksa çalışmaya devam etmeyi düşünmüyorum. Yoğunluğunuzu anlıyorum ama kısa da olsa bir cevap bekliyorum sizden. Teşekkürler."

"Tamamdir o zaman.
Bu mailin üzerine ben de seninle çalışmayı düşünmüyorum.
İyi günler"

sorum yok. birilerinin boşver iyi olmuş demesine ihtiyacım var sadece. böyle demesini göze almıştım ama yine de kendim için mantıklı olanı yapmadığım için pişman oldum. adama çok kurulmuştum ama söylemeden de edemedim bunları. ki derdim de adamı paylamak değil niyetini anlamamış olmamdı, hala konuşalım falan diyor sen öde sigortanı diyecek sandım ama sanırım demeyecekti. neyse öyle işte.

EDİT: Uzun oldu. Okumaya üşnenenler son paragrafı okusalar o da yeterli olur. Çok uykusuzum, dilbilgisi ve meramımı anlatmada kusur varsa affola.


Selamlar.

Çocukken hayranlık duyduğum, hayatlarına özendiğim, güzel bir hayat yaşadığını düşündüğüm adamların daha doğrusu idolüm olan insanların kanser olması (mesela çok sevdiğm amcamın geçenlerde kanser olduğunu öğrendik), ne bileyim covidden ölmesi, kaza geçirmeleri ve akabinde ailelerinin zor günler geçirmesi gibi olaylara şahit oldum mesela. Sonra bakıyorum ki kimse için daimi huzur diye bir şey yok. Çocuğunu kaybedenler mi dersin, eşini kaybedenler mi dersin. Saçma sapan bir trafik kazası yüzünden hapse girenler mi dersin.

Herneyse, ben çok zor bir hayat yaşadım. Daha doğrusu geldiğim yere tırnaklarımı kazıya kazıya gelirken değil tırnakları, parmaklarımı kaybedecek kadar mücadele verdim. Artık yavaş yavaş bu emeğin karşılığında güzel şeyler yaşamaya başladım. İyi bir eşim, sağlıklı bir çocuğum, güzel bir işim var. Şimdi çok ileri boyutta olmasa da dışarıdan bakınca ben de özenilecek insan profili çiziyorum yakın çevremde.

İleride bir gün aynı felaketlere uğrama endişesinden günün tadını çıkaramaz oldum. Mesela arabaya binip çoluk çocuk gezmeye çıkıyorum, biraz da haberlerin falan etkisiyle, şimdi makas atan bir tane gerizekalı gelip vuracakmış, yaralanacakmışız vb. düşünceler yol boyu kafamda dönüp duruyor. Ailemi evden çıkarasım gelmiyor.

Mesela, bileğimin hakkıyla, liyakatle, çocukluktan beri hayalini kurduğum bir devlet kurumunda, hayalimdeki mesleği icra ediyorum. Buradan kaynaklı olarak çok güzel bir lojmanda oturuyoruz. Eşim lojmanın bulunduğu muhiti ve evi çok seviyor. Zaten kendi evimizi alacak gücüm yok ama eşimin evle bu kadar mutlu olması en azından beni mutlu ediyor. Örnek veriyorum misafirler var. Çok iyi yerdesiniz, işin gücün de güzel. Allah tadınızı bozmasın falan diyor ya. Benim kafada bir sürü senaryolar oluşuyor hemen. Atıyorum, ben kendi hakkımla işime kavuşmuş olsam da x döneminde girdiğim için y döneminde beni işten atıyorlarmış falan, çok sevdiğimiz evden çıkarılıyormuşuz güya. Ya bırak işte, ağız tadıyla otur değil mi? Eşim diyor ki ilk çocuğum burada büyümedi ama daha 5 yıl bize tahsisli bu ev. İkinci çocuğum doğunca burada büyüyecek olmasından çok mutluyum. Ben içten içe öyle bir şey olamayacak gibi hissediyorum falan.

Başka bir örnek, araba kullanmayı çok severim. Yoldayım, güzel bir müzik çalıyor. Eğlene eğlene araba sürüyorum. Bir üst geçidin altından geçiyorum. Bir anda kafamda senaryo oluşuyor. Birisi selfie çekileyim derken üst geçitten düşmüş. Ben ezmişim, ölmüş. Hapisler, dava süreçleri bilmemne yaşıyormuşum.


Bir sürü borcum vardı mesela. İşte tam onları bitirip, artık her açıdan keyifli bir hayat yaşayayım derken kanser olduğum ortaya çıkıyormuş, her şey alt üst oluyormuş. Mesela, taa 2007'den beri midemde yanma olup duruyor. Tanıdık doktora sormuştum, hafif bir reflü var tarif ettiğine göre. Rahatlamak için şundan iç ama doktora git demişti. İlaç rahatlattığı için hiç gitmedim doktora. Halen de öyle. Ya mide kanseri olursam diye korkmaya başladım şimdi mesela. Otrivine bağımlısıyım. Pandemiden dolayı burun ameliyatı olamadım. Tam hayatım rayına oturmuşken atıyorum otrivine yüzünden beynimde hasar oluşuyormuş mesela. Spora başlıyorum. Diyorum ki düşünsene, hayatımda bir dönem beslenme vs. kötülüğünden kendime kötü davrandım. Şimdi spora başlıyormuşum, o dönem vücuduma verdiğim zararlar spora başladığım zaman açığa çıkıyormuş ve insanşar arkamdan tam da kendine bakıyordu, spora başlamıştı, başına neler geldi vah vah diyorlarmış.

Yani hep böyle hayatım rayına oturmuşken daha tadını alamadan bozacak bir şey başıma gelmesinin korkusunu taşıyorum. Gidip bir sürü kaza sigortası, hayat sigortası falan yaptırdım kendime. Bana bir şey olursa eşime maaş bağlansın, aylık ödeme falan alsınlar vs. diye.

Yıllardır çeşitli bilgisayar oyunlari,poker ve amatör olarak satranç oynayan birisiyim. Bu tarz competitive alanlarda başarısız olunca zaman zaman anormal boyutlarda öfke sorunlari yaşıyorum, sanki içimde volkan fokurduyor. Kaybetmeye çoğu zaman tahammül edemiyorum. Satrançta boyle bir sorunum yoktu fakat eskiye göre daha iyi oynamaya başladığımdan beri kaybedince aşırı sinirleniyorum. Var mıdır boyle bir durum yaşayan, aşmak icin tavsiye vermek isteyen?