bebek bezi diyorum. :)

Bence de. Ayıp da olmasın diye istersen "bu da yeğenimin harçlığı" falan diye çocuğu severken kıyafetinin cebine çorabına falan sıkıştırırsın hem de abinleri mahcup etmemiş olursun.

Para verirsen abinin gururu incinebilir. Yeğenine giysi al, bebek bezi al, mama al, süt al. Bence en doğrusu bu.

Zaten adettendir, bir çeyrek takılır.

eger dogumda altin takmadiysan durumuna gore ceyrek, yarim, tam, ata bir altin takiver. yok eger altin taktiysan daha once bebek bezi, mama olabilecek en uygun yardim olur. eger kac numara bez giyindigini yada ne yedigini tam bilmiyorsan, bebek kiyafetleri, bebek bezi vs satilan bir bebe magazasindan(e-bebek vs) hediye ceki alip verebilirsin. direk para degil ama para olarak kullanilabilecek birsey

geçmez.
dümdüz para vermek ayıptır, görgüsüzlüktür.
bebek bezi ya da ihtiyacı olan bir şeyler alın.
ayakkabı, kıyafet de olabilir ya da başka bir şey.

Altın falan alın bence, dümdüz para vermek pek hoş değil. Bir alternatif de e-bebek'ten falan hediye kartı almak; bez, kıyafet, her ne lazımsa alırlar.

Bez mama alacaksanız sorarak alın bari çocuk sevmeyebiliyor.

e-bebek'ten butcenize gore hediye ceki alin. mamadir-bezdir kendilerine gore alirlar.

Yastığa altın takmak en iyisi bence

Valla para vermek bence görgüsüzlük değildir. Güzel bir zarfa koyarsınız. Abinizede abicim oyuncak alacaktım ama bu konularda bilgim yok yararlı bir şey siz beğenip alırsınız dersin. İster oyuncak alır ister bez alır onlara kalmış.
Kendi abim ilk çocuğumda bayağı pahalı bir oyuncak almıştı. Ama benim hiç kullanmayacağım bir şeydi. Ayıp olur diye değiştiremedimde öle kalmıştı.

maddi durumunuza gore
altin +1
hediye karti+1 ya da

cebine harclik+1

yasi ne kadar kucuk olsa da her cocuk oyuncak sever. maddi hediyemize ek olarak oyuncakcidan 20 liraya plastik ordek ya da banyo oyuncaklari, kurbaga vb plastik hayvanlar veya bir araba vb alinabilir.
cocuktur anlamaz demeyin biliyor ve bazen cok sevip baglaniyorlar.

Para vermek kesinlikle en güzeli. Bu soruya anne baba olmamış birinin cevap vermesi hiç doğru değil. Kızım Maya 16 aylık. O kadar çok hediye geldi ki artık düşünmeden edemiyorum bu hediyelere verilen paralarla neler alınırdı neler. Çok yakın arkadaşlarım artık hediye yerine para veriyorlar. Ben de Maya için birikim yaptığım hesaba yatırıyorum. Artık HEDİYE ALMAYIN PARA VERİN ANNE BABALARA!!!

Bir de bebek bezi almayın. Ne zaman kaç numara kullanacağını bazen anne bile kestiremiyor. Yeğeniniz 6,5 aylık sürekli değiştiği dönem. Aldığınız ellerinde kalabilir. Veya fazla gelebilir. En iyisi hala para vermek.

e-bebek, joker gibi yerlerden hediye ceki, net. altin falan bile hikaye. altini ihtiyac durumunda insan bozmaya kiyamiyor bazen.

direkt para yerine maddi durumuna göre altın alsan daha mantıklı bence.

Bizim bebiş doğduğunda bir arkadaşımız bize şöyle bir hediye vermişti: bir çerçeve içinde çocuk odasına asılabilecek bir naif resim. Resme dikkatli bakınca gemilerden birinin katlanmış bir 100 dolar olduğunu fark ettik. Çocuk doğduğunda hediyeyi ne yapsın, anne- babaya destek olmak lazım diye düşünmüşler sağ olsunlar.

Direkt para vermek ayıp değil bence sonuçta abiniz, "gidip bilmeden işinize yaramaz bişey almayım dedim" der yavaşça abinize verirsiniz parayı

Çok sesli senfonik orkestra deneyimi yaşatırım.
Partner ney la?

Hatta dinle geliyor simdi diyorum oncesinde

hayir. sorulmasina dahi karsiyim, her zaman da karsiydim. ailemin yaninda bile salmamisimdir; kimse de benim yanimda salmasin, agzindan ya da baska yerinden...

Cayır cayır ossuruyoruz ikimiz de.
Not: 9 senelik sevgilim 3 senedir evliyiz.

hastalansa altını değiştirmekten rahatsız olmayacağım bir insanın benim yanımda gaz çıkarmaktan çekinmemesini isterim. o bu konuda rahat olursa ben de çıkarırım pek tabii.

Hahah ona da alıştırdım dışarda böyle salıp bulunduğumuz ortamdan hızlıca kaçıyoruz :D ya da birbirimize haber veriyoruz arkama geçme şimdilik falan diye: D

Ben @e halliyle gibiyim ama o çıkarıyor... kızıyorum ben de.

cicim ayları geçildiyse evet. ilk haftadan salıp gözündeki ben imajını sakatlamak istemem.

Hayır.

osurmalı, işemeli, sıçmalıyız. aramızda ayıp yok sdfgsdfdf

Not: 8 yıldır aynı evde yaşıyoruz.

Hayır, saygınız olsun birbirinize.

Ben de e haliyle gibiydim. Ama safra kesemi aldırdıktan sonra durum değişti. Eşim tutabiliyor ama ben tutamıyorum. Koştur wc'ye kaçıyorum gaz çıkarmak için, bazen yetişemiyorum.

belli şeylerin aşıldığı ilişkide osurma da geğirme de olmalı diye düşünürüm çünkü yanında rahat hissedemediğin biriyle samimi olamazsın. ama kendi tecrübe ettiğim en uzun ilişkim olan 3,5 yıllık ilişkimde kız arkadaşım sebebiyle bu noktaya gelememiştik. tuvaletten çıktıktan sonra etrafta bok kokusu kalmasın diye bile çırpınır dururdu, hep duştan önce sıçardı. böyle bir kadının yanımda osurması beklemek hayalcilik olurdu, haliyle ben de osuramıyordum. teşvik etmeye çalıştım, hatta birkaç kez eğlencesine geğirmesini bile sağlamıştım ama buna yanaşmıyordu.

sonunda buna daha fazla devam edemeyeceğimi söyleyerek ayrıldım, o günden beri buluştuğum kadınlara "ilişkide osurmak konusunda fikirlerin nedir" diye soruyorum...

ossuruğunu tutamayanlar gelip burda birlikte bi ömür geçirmek, hastalanınca altını değiştirmekten bahsediyor ya acıyorum.

böylelerine tek bir sorum var, ilk buluşmada da zortlar mıydınız? başka sorum yok sayın hakim.

eksisozluk.com

cevap yazan yazmayan herkes şunu okusun lütfen. özellikle buna karşı çıkanlar okusun.

Ben osurmuyorum. Ailemin yanında bile sesli osurmaya çekinirim. Şu ana kadar hiçbir ilişkimde karşılıklı osuruştuğumuz olmadı. Gerçi hiçbir sevgilim ile aynı evde yaşamadık.

Peki bu salmayanlar yatakta çok sağlam bir bomba geldiğinde de salmıyor mu? Tuvalete mi gidiyorsunuz koşa koşa? İnsanın uykusu dağılır ya. Bu tarz durumlar için sormuştum aslında televizyon falan izlerken yapılmasından ben de hoşlanmam.

Salıyorum arkamdan çekil çok güzelmiş hahah, bayıldım.

partneri bırak, kendi halimdeyken bile çıkarmam. tuvalette ve hatta klozette çıkarırım. bütün gün biriktiririm. sonra buralar çok değerlenecek diye düşünürüm ama değerlenmez oralar. uçar gider.

Hayır.Saygısızlık ya da rahat olmakla açıklanacak bir durum değil bu bence

Ben çok utanıyorum ama bizimki Goddard +1

Sevgilim yok. Fakat; gaz çıkartsada umrumda olmaz hatta gülerim. :) Eğer bir kızı seversem onun tüm kusmasını, kakasını, sümüğünü falan çekerim. Hiç iğrenmem. Allah göstermesin . yatalak olursa da altını değiştiririm. Ondan asla ve asla iğrenmem. çünkü; onu sevdim.

5 senelik ilişki. belki arada yanlışlıkla. onda da pardon denir. oysa ki kusmuku halimizi bile biliriz ama bu sanki biraz tabu gibi :)

hesabındaki blokenin kaldırılması için vergi dairesine her türlü gitmen gerekecek. önce karşı tarafla konuş ama.

vergi dairesinde de taahhüt vereceksin ödeyeceğine dair imzalar vs...

Eğer hem size hem de sigorta şirketine ayrı ayrı dava açmışsa sigorta şirketi itiraz ettiği gibi sizin de itiraz etmeniz gerekirdi.

vergi dairesi vs ne alaka ? maaş hacziniz vergi alacağından kaynaklanmıyor ki.
gidin avukata danışın. demek ki mahkeme dosyasını takip etmediniz dosya karara çıktı. bunun için aradan ayların geçmesi gerekiyor. sigorta şirketi ile de görüşün. trafik sigortası ise maddi zararı limite kadar karşılar zaten. ve sigorta şirketi ile müşterek ve müteselsilen sorumluluğunuz olduğu için siz onların yaptıkları tüm savunma ve itirazlardan yararlanırsınız.

değer kaybı davası falan açıldı mı?

esneklik sağlayan elastan olduğuna göre bu yüzdelerle tayt gibi olacağını söylemek zor.
tabi kesimi nasıl onu da bilmek lazım.

bildiğin kot işte.

Kot gibi kottur yani tayt gibi değil? İstediğim bu zaten doğru yoldayım o zaman alayım.

yapışıp yapışmaması kesimine bağlı, bildiğin kota göre daha yumuşak ve rahat bir kumaş içeriği

@freebird Şimdi elimdeki iki kota baktım ikisinin de içeriği aynı bu şekilde. Ama biri istediğim gibi sert biri yumuşacık yapışıyor. Sert olan kot sipariş etmek için neye dikkat etmem gerekiyor?

Kesimi de önemli ama %1 elastan ile çok esneyeceğini sanmam.

Bu kadar bilgiyle bunu bilemezsin. Kumasin dokumasina gore degisir, agirligini da bilmek lazi.

kesimine bagli, ultra slim, yada skinny ise tayt gibi olur. normal slim kesimse ve kalin bacaklarin yoksa normal olur. mesela mavi'nin marcus serisi var. %2 elastan ama kalin bacakli olmama ragmen tayt gibi yapismiyor cunku slim straight kesim. cok rahat kesinlikle tavsiye ederim.

Hepsi oyle zaten kotlarin. Bazilari 2 3 elastan falan oluyor. Asil o sert doku yumusak doku olayi iplikle ve dokumasiyla alakali

Oradaki elestanı rahatlık açısından düşünebilirsin. Tayt gibi yapışma durumu kalıpla alakalı olan bir şey.

Böyle bi 511’im var. Gayet güzel. Ne çok yumuşak ne de sert. %100 pamuk iyi olmuyo

Yapışma olayı kesimle alakalı

Haftanın her günü yaklaşık 11'de yatıp yaklaşık 7'de kalkıyorum. Haftasonu veya tatil farketmiyor.

2-7

Düzenli

22:30'da yatağa girerim. 23:00'a kadar uyumuş olurum. Sabah 6:00'da kalkarım. Haftaiçi düzenim böyle. Aksi halde Pazartesiden Cumaya kadar hızlı bir enerji düşüşü yaşıyorum. Anca bu şekilde stabil bir enerji sağlayabiliyorum.

Haftasonu sarkar. Cuma ve cumartesileri nispeten geç yatarım. Cumartesi ve pazar sabahları da 8:30-9:00 arası uyanırım. Planıma göre yataktan çıkıp çıkmama durumu da değişiyor ama uyumam sonrasında.

12.30-6.30 veya 8.00 genelde 1.5 saatlik periyotlarla ve min 6 saat uyumaya çalışıyorum

gece 1-2
sabah 9-10-11

hafta içi haftasonu aynı

İş günleri genelde 23.15 yatış, 6.55 zorla kalkış. Tatillerde her şey olabiliyor çok belirsiz.

1-8. haftasonu sarkar.

Yatış saati ve uyku kalitesi değişken. Sabahları 6.30’da kalkarım.

01:30-7:30
Düzenli. Hafta sonu sarkmıyor.
Edit: Alarm 7 ye kurulu 7' de uyanıyorum ama kendime gelmem yataktan çıkmam 7.30' u buluyor.

00.30-02.30 arasında uyuyorum gece. Sabah iş günleri 7.30 civarında uyanıyorum. Hafta sonları 1-3 saat sarkıyor genelde uyanma saatim.

+1 ms brownstone.

gece 12 sabah 7

Hafta içi 01:30 yatış, 06:40 kalkış. Haftasonları baya bir değişiyor. 03:00 ten önce yatmam, ne zaman uyanırsam o zaman kalkarım.

hafta içi gece 1-2, sabah 7:25.

hafta sonu değişiyo duruma göre.

12-6

gece 4 sabah 10-11 arası.

12-7.
fml.
media0.giphy.com

Gece 1-2 gibi
Sabah 5.40.

Gece 2-3 sabah 10 düzenli.

00:30 gibi uyuyorum 7:30 uyanıyorum

Sabah mutlaka erken kalkarım. 4.30-07.00 arası oluyor genelde. Ders çalışmam gerekiyorsa 4.30da kalkıyorum sonra işe gidiyorum. Gece değişiyor ama 10-12 arası. Haftasonu sarkmıyor geç kalkınca günün hemen bitmesini sevmiyorum.

Hafta içi 23:00-23:30 gibi uyumaya özen gösteriyorum, çünkü sabah 7'de her türlü uyanmam lazım. Uykusuzken de iş yapamıyorum, bütün enerjim kendimi ayık tutmaya gidiyor, kafam çalışmıyor resmen.

Hafta sonu sarkıyor evet, kimi zaman 1-2 gibi uyuyor, alarm kurmadan uyuyup 9-10 gibi uyanıyorum. Öyle 1-2'ye kadar uyumalar eskidendi, artık istesem de uyuyamıyorum o saatlere kadar :/

Hafta içi 12:30'da yatıp 06:30'da kalkıyorum. Yetmiyor tabii. Hafta sonu 01:00 gibi yatıp 11 gibi kalkıyorum.

"bugün biraz abaza herhalde" diye düşünürüm.

iğrenç bir iltifat.

Adamdan hoşlanıyorsa hihi tisikirlir derler.
Hoslanmiyorsa tersler ya da surat yapar, hos karsilamazlar.

Yani adama bagli.
Ama bu bir "yoklukta olan adam" cumlesi oldugu dogru:)

Mide bulandırıcı

Yakisikliysan islatir, tipsizsen mahkemeye verirler.

Valla omuriliğiyle düşünen bir mal olduğunu düşünürüm herhalde.

Erkeğim,
Olduğum yerde bunu derse biri oha ya da çüş derim. Direkt ağzımdan çıkar.
(arzum, kadının, 'anan diriltsin babamın ölüsünü' demesidir)

Bu iltifat değil taciz. Öyle dolaylı falanda değil, hadsiz bir taciz ifadesi. Doğrudan sert tepki gösteririm ve sınırı bilmesi konusunda uyarırım.

"ölüyü diriltmek" argoda penisi işlevini yitirmiş birininkini bile kaldırmak anlamına gelir. epey cinsel çağrışımlı bir laf. yani anca iki sevgilinin yatakta oynaşırken kullanabileceği türde.

samimiyetin olmayan birine basbayağı taciz bu.

not: erkeğim.

Bu direkt taciz. Hem de en hadsizinden. Çüş yani...
"Hayırdır, değişik gördüm bugün sizi?" gibi bir karşılıkla adamı yaptığı edepsizliğe aymak lazım.

Net bir şekilde taciz. Ortada soru işareti yok.

Abi bir konuda fikir birliğinde olmamız lazım. Bunun gibi zibilyon soru geliyor, hepsinin tek cevabı var; yakışıklıysan istediğin çirkin espriyi/iltifatı yap sıkıntı yok, bunu bir özgüven olarak görüyorlar. Çirkinsen selam desen sapıksın, abazasın, taciz ediyosun vb... kadından bahsediyoz la...

cüş, kadına alenen f*ckbody olalım demiş, iyi bir tarafı yok, iltifat ta değil.

"erkeğim"

Iltifat etmeyi bile bilmeyen bir ayıya bu şekilde konuşma yüzünü nasıl vermişim diye düşünürüm.

ben de bugün öğrendim kaleyi :D çeşitli yeşillik, kuruyemişlerle karıştırıp öğün yapılıyormuş;
www.instagram.com

Suda haşlayadabilirsin, stew yaparken öldüredebilirsin. Hatta bunun bi tipi var resimdeki mi bilmiyorum çiğ bile yenebiliyor. Böreğin, paj denen şeyin içine de başka şeylerle karıştırıp koyabilirsin ayrıca.

Bunun koyu olanı biraz daha serttir, ben pek sevmem. Bir de hafif açık renk olanı var çiğ bile yenebilir tadı yok gibi bir şey.

bunu fırında kurutup çeşitli soslar eşliğinde de tüketiyorlar.

bunun üzerine yumurta kıracan hafif pişirip soğanlı moğanlı, bizdeki karalahana ile neler yapılabiliyorsa aşağı yukarı bununla da onlar yapılır. Asıl çılgınlık yapanlar Türkiye'de o kadar yeşillik var iken okkalı fiyatlara bunu almaya kasanlardır, 1 pound bile değil senin alacağın, deneme yanılma olur en azından.

Karalahanaya benzer, candanag+1

ben hep cig yedim, bi yerden sonra bayiyor

bildigin kivircik gibi bir bitki degil mi bu? aynen yesil salatasini yapip kivircik salata gibi yiyebilirsin. zeytinyagi ve limon ile
www.rte.ie

salataya koymadan önce limon ve tuzla yoğuruyorlar biraz yumuşasın diye.

cig yenir, marul ile beraber karistir, limon ve zeytinyagi ile gom gitsin.

Niye evlenelim ki. Evlenince yapılabilecek Her şeyi yapıyoruz .

Yas 30 iliski 2019 8 yil olacak.

Yanit: Ne gerek var? Zaten birlikte yasiyoruz 5 yildir. Herkes birlikte oldugumuzu da biliyor.

Benim param yoktu para biriksin diye bekliyordum, ev alcaktim. Sonra iliski yalan oldu.

Evlenilmeyecek adamim sanirim.

Olm ne 23ü la 34 oldum ben. Doğru düzgün birine rast gelemedik bi. Burdan anlatsam otuz altı bölüm dizi olur aq. Siz dua edin anlatmayı sevmiyorum. Kısa cümlelerle yetinmeyi seviyorum.

23 yaş ne ayol liseli misiniz

bazısının maddi şartları ayarlaması, ilişkisinin olgunlaşması, çiftin birbirini tanıması zaman alıyor. mesela (tamam bu kişilerde biraz tırtlık vardı ama) 8 senedir beraber olan iki arkadaş nişan aşamasında büyük bir kavgayla ayrıldı geçenlerde.

Uzun iliski evlilik de yoksa sonu ayrılık. Bol şans

@opitseri + 1. çocuk vs gibi bir şey düşünmedikçe evlenmeye gerek yok.

kayınana, kayınbaba, kayınço, düğün masrafları falan kol gibi girip kimyamı değiştirmesin diye..

yalnız bir kadın seversem evlenirim, ama maalesef daha rastlamadım.

monkey+1

çoğunlukla birbirlerini ya yeterince sevmiyor ya da güvenmiyorlar.

uzun süreli ilişki zaten dert deyip kaçıyorum.

enerjili zamanlarin son yiliydi. Keyifli son yilimi gecirdim diyebilirim.

Çok az kaldı 29'a . Her şey güzel olacak inş.

Allah belasını versin o yasimin. Hayatımdaki en buyuk krizleri kendime yasattigim bir yas oldugu icin hic hatirlamak istemiyorum. Bir sene gecti uzerinden. 30'um ben.

Amma abarttın 29 yaşını. Öyle geçiyor zaman işte. Sonra hayat senin içinden geçiyor fark etmiyorsun.

Ucuncu istifami vermistim.

dün 29dum, bugün 30 oldum.2 yaşımda da olmak istemediğim yerdem ve ağır bir ölüm atlatmam bunun en büyük sebebi oldu

29 benim hayatımın dönüm senelerinden biriydi. O sene expat olarak yurtdışına gittim. Hayatımın deneyimiydi.

Boydan boya fermuarlı tulumlar en pratiği oluyor. Giydirmesi, çıkarması kolay. Mont giydirdiğinizde sürekli beli açılıyor. Omurgası hala yuvarlak olduğu için montu giydirmesi de zor. Hava akışı için kumaşın yapısı önemli.

etrafımdaki bebelerin alayı tulumda arıza çıkardı.
benimki de dahil.

Ben tulumda rahat ettim. E bebekten almıştım.

astronot.

Çocuk yürümeye başlamadan mont alınmaz, elbise giydirilmez (kızlar için).
O montu giydirdikten sonra pusete yatıracaksınız, ilk sıkılma anında mont belinin üzerine çıkacak boyun ve kafa kısmında toplanacak.
Bebek açısından ikisi de rahatsız ama soğuk havada astronot iyi tutar mont tutmaz.

Bullshit. Büyük olsa nolur küçük olsa nolur? Toplumsal dayatmalar işte..

Senin gibi düşünüyorum

Senin gibi düşünüyorum+1

Hatta arttırıp erkeğin 2-3 yaş büyük olması bile az bence. Min. +5 ideal.
Edit: Bende toplum dayatması olarak ya da elalem ne der' den ziyade çocukça geliyor küçük ya da yaşıt erkeklerin tavırları, hayat görüşleri.

Benim 5 yas kucuklerim teyze gibi geliyor.

erkeğim, eşim benden 2 yaş büyük.
bir önceki sevgilim de benden 3 yaş büyüktü.

biraz karakter meselesi.

Esum bende. 1.5 yas buyuk. Gayet de iyi anlasiyoruz

Kesinlikle toplum dayatması olduğuna katılıyorum ama böyle düşünmeme de engel olamıyorum. Biraz "elalem ne der"cilik var bende. Aa kız oğlandan büyükmüş yaşlanır bu hemen, ya da adam ilerde genç kız arar napsın karısı yaşlı zaten vs. gibi dedikodulara maruz kalmak istemiyorum.

Benim hiç olmadı ama olması kadar doğal bir şey yok.

Ben de öyle düşünürdüm, eşim benden 9 ay küçük. Ben kadınım.

Bence problem yok.

Elalem ne der, dedikoduya maruz kalmayayım diye diye bu sefer kimseyi bulamazsın, insanlar naparsan yap konuşacak. Zira kimseyi bulamasan da konuşacak.

Hic problem olmuyor, bizzat yasadim yaşıyorum super bi sey.

Ha ama sizin yaşınız da önemli. 25 yaşındaysanız; 23 yaşında biriyle birlikte olmak istememek anlasilabilir.

Ama 35 iseniz, 33 ile hic sorun olmaz.

biraz katı ve geri kafalı olduğunuzu

Ben de biraz senin gibiydim, kendinden küçük erkeklerle konuşan arkadaşımla şakasına dalga geçerdim kardeşin yaşında diye, şu an kendimden 6 yaş küçük bir erkekle birlikteyim fjfhd.
Kafalar uyuşunca çok da güzel oluyomuş meğersem, büyük konuşma derim ne olacağı belli olmuyor :D

Bugüne kadar benden küçük erkeklere hep kardeşim gözüyle baktım. Erkek olarak görmüyorum küçükse.

Hiç katılmıyorum.

Hic umrumda olmaz. Yasa takilanlari anlayamiyorum.

siz bilirsiniz, olabilir. kadınların kriterleri bitmiyor ki zaten:)

Katılıyorum. Kadın benden genç olmalı. Çer çöp veya doğurganlığını yitirmiş biriyle tek gecelik ilişki dışında birlikte olmam

2-3 yaşa kadar takılmıyorum, benden büyük de olabilir küçük de. Ama daha fazla yaş farkını pek tercih etmem.

Klima motoru, jenerator, trafo, havuz mekanigi de bazen ses yapabiliyor.

Tahmin; wc ışıklandırması sensöre bağlı, aydınlatma çalışıyor, fan otomatik olarak devreye giriyor. İçerideki bir sinek bile devreye girmesini sağlayabilir.

Buzdolabı motoru da olabilir restoranın.

Bir zamanlar annemlerde vardı, alt kattaki dükkanın soğutucu dolabı. Mekan battı da kurtuldular.

Buzdolabı motoru ya da soğutucu dolabının sesi en üst kata kadar gelir mi acaba? Bina 3 katlı. En üst kattayım. Dükkanlar zeminde. Aşağıdaki komşular da pek rahatsız değil sesten. Çatıda bunların motoru falan mı var acaba, bilemedim.

Hamur karma makinesi olabilir mi? Brnim alt katımdaki lahmacuncuda vardı. Zorla altına halı muşamba türü kalın bir tabaka serdirmiştim. Binayı çok titretiyordu. Zeminle bağlantısı kesilince sustu.

@clark sehir

acaba alttaki dönercinin davlunbazı havalandırmayı düzgün yapsın diye çatıya motor gibi birşey mi taktılar? rüzgarlı havalarda açlıyordur.

çatıda bir motor var bildiğim kadarıyla ama hep vardı, yeni takılan bir şey yok.

Bu konularda alo gürültü hattını arasam, keşif falan da yapıyorlar mı acaba? Türkiye koşullarında çok şey bekliyorum belki de :)

Şimdi aşağıdaki restoranlara gittiğimde her biri benden kaynaklanmıyor diyor ses. Adamlara da tek tek dolabı kapat, şunu kapat bir kontrol edeyim diyemiyorum. Ne yapmam gerektiği konusunda çok kararsız kaldım.

Bir de davlumbaz gece çalışmıyor sonuçta dükkan kapalı. Ses gece de olduğuna göre, dükkan kapalı olsa da çalışan bir şey bu. Soğutma dolaplarının hortumu ya da motoru apartman boşluğuna veriliyor olabilir mi acaba bilemedim.

Buzdolapların motoru ve radyatörü çatıya konmuş olabilir mi?

Çatıda daha önce de vardı dediğiniz motorun fanı ses yapmaya başlamıştır belki.

Çatıdaki motor ne motoru onu de bi bakayım, ya da caps at.

Çatıdaki motor salonda gürültü yapan davlumbazın motoru. Dönerci kapandığında saat 22.00 de o da kapanıyor ve salondaki ses kesiliyor. Ama yatak odasına (havalandırma boşluğuna) gelen ses dükkan kapansa bile sürüyor. Gece 2 de susup sabaha karşı 5 te çalıştığı oluyor mesela.

Bir şey daha var, bir süre kiracı olarak kaldığımız apartmanda 7 kattaki aile hidrafor kullanıyordu. Nedense sesi 4 katta olan bize (muhtemelen salınım daha fazla olduğu için) daha fazla etki ediyordu. 6 kattaki arkadaşımıza sorduğumuzda onların şikayetinin olmadığını öğrenmiştik.

Hindi sipariş ver dışarıdan, yanına da bir şeyler hazırlarsın meze ya da ara sıcak kıvamında.

Dışarıdan sipariş olmaz dersen tepsi kebabı + pilav olabilir ana yemek.

fırında sebzeli hindi göğüs yapabilirsiniz

sebzeli rulo köfte

kofteyi yogurun butun olarak kare sekilde acin. icine garnitur koyup rulo seklinde ssarin. firinda salcali su ile pisirin. cikarmadan uzerine kasar dokup kizartin. sonra dilim dilim keserek servis yapin. suyundan da kasikla uzerine gezdirin. (dalyan kofte diyorlar galiba adina)

Kuzu Pirzola Kral Tacı
www.youtube.com

veya Fırında Kuzu İncik yapabilirsiniz. Aşağıda bir tarif var. Tabii, bulgur pilavı yerine, iç pilav daha konsepte uygun olur.
www.beingurme.com

mobil edit: burada cok guzel anlatmislar

www.nefisyemektarifleri.com

perde pilavı yapabilirsin.

Dalyan köfteyi tutturması çok zor. Birkaç kere denedim, ben yapamadım. İlk defa yapacaksanız riskli olur. Köfteleri hazırlayın birkaç seferde ızgara yaparsınız, sosun içinde sıcak tutar öyle servis edersiniz yanına kestaneli pilav. Biz farkettik ki yılbaşında ana yemekten ziyade mezelerle doyuyoruz. O yüzden menümüz bu şekil oluyor.

british ve scottish’ler kendini fazla sevdirmez, yakınında durur, atıyorum aynı odada takılır ama gelip kucağına yatmaz.

korkuyorsa gerçi durum farklı da olabilir. bizim scottish de kendini uzaktan sevdirirdi, karakterleri böyle.

Ben valla yüzgöz olmuştum ablamın kedisiyle. Cinsini, karakterini yerim onun.
Çok sıkıştırınca küfrediyor ama :)

cedex +1 ben henüz yüz gözen olan british görmedim.

Bizim britishle scottish mi britishle baska bisi mi ne kirmasi bi kedimiz var:) cins olayina pek sicak degilim ondan tam ogrenemiyorum galiba inatla ama neyse inanilmaz tedirgin bir hayvan, bir milyon kedi beslemisimdir bundan tedirginini görmedim. Sanki travma sonrasi stres bozuklugu yasiyor hayvan. Oksursem kaciyor, elimi hizli hareket ettirsem sıçrıyor, kapi zili degisti mesela calinca ortunun altina saklaniyor. Simdi iki yas civari, bu sene kucagima kendi gelip yatmaya basladi. Gene ben alsam durmayabilir ama kendi geliyor, mirliyor, sevdiriyor, hatta yaliyor. Bunlar hep adim adim yavas yavas oldu ve korkulari gene dev ediyor ama umut var. Biraz buyusun yavas da olsa alisir diye dusunuyorum.

Bizde de scottishle siyam biseysi kedi vardı. Oyun oynamak dışında bize yakinlasmzdı. Biz de zorla seviyorduk. Yalnız tenhalarda yatmasın, gözümün önünde dursun diye yatağını güvenli bölge ilan ettik. Yatağına kaçtığında dokunmuyorduk :)

My cat from hell i izle
Elle ilgili travması olabilir hayvanın

yukarda dedikleri gibi britishler boyle. 2 yasinda british var bizde de, 2 ayliktan beri bizde. hala kucaga gelmez cok sevdirmez kendisini ama gece benim ayak ucumda yatar. hangi odaya gitsek pesimizden gelir. eger zorla kucaga almaya vs calisiyorsan ondan kaciyordur. kendi haline birakin kediyi, o size gelip sevilmek istediginde sevin, gitmek istediginde birakin hemen. bir sure sonra daha guvende hisseder.

Ben 93'de bindim sanirim ilk kez.
Thy karton kutuyla yiyecek biseyler verirdi.

Karton kutunun kapagininda guzel bir foto olurdu, onu kenarindan yirtinca kartpostal elde ederdin.

Koltuklar insanin agzinda degildi, hostesler asiri guzel ve kibardi. Musteriler okuz degildi. Guvenlik mevzulari bu kadar siki degildi cocuklari kokpite aliyorlardi, ya da tanidik pilota denk gelirsen kokpitte sandalyede ucabiliyordun.
Sonra onur air cikti ucuz bilet satmaya basladi, herkes pegasusu hatirliyor ama ucuzluk olayinu onur air baslatti. Ama bu kadar olucu degillerdi

thy'nin bilet satis ofisi bile acayip elit bir ortamdi.
Gerci hala duruyor bagdat caddesindeki ama epeydir icerisini gormedim.

Ucaktan cok havalimanlari cok degisti bence, harem otogari su an havalimanindan daha duzgun. Daha az kalabalik var.

İll 95te sonra da 98de bindim sanirim. İkisi de yurtdisiydi uzun yillar da hic yurticinde binmedim.
Hatirladigim yemekler guzeldi. Bi de sigarali ve sigarasiz bolum vardi. Hostesler cok hostu. Sanirim birinde thy birinde lufthansaya binmistim. Ucaklar da genisti ama ben simdi hep pegasusa biniyorum ve hep yurtici ondan da olabilir bi cok fark:)

98'de bindim ilk kez Riyad'a uçmuştuk THY ile. Midem bulanmıştı. Uçaktan rastgele birisi miydi bilmiyorum ama hostes bir doktor buldu getirdi ilgilenmişlerdi sağolsunlar. Sordular sonra ne yemek istersin diye hamburger demiştim de yapıp getirmişlerdi. Düşününce şimdi pek böyle değil:)

Alkol vardı o dönemde de Suudi Arabistan'a giden uçakta dahi vardı yani.

Perde olayı o zamanlarda da vardı bir de.

Uçak neden ve nasıl yaygınlaştı?
m.youtube.com

Ben çocukken yurtdışında olduğumuz için her sene Türkiye'ye gelip giderdik uçakla. Yani 3 yaşından itibaren sürekli kullandım uçağı.

Kokpite benim de girmişliğim var çocukken. 90'lar bu arada benim bahsettiğim yıllar. Bagaj ağırlığı fazla çıkınca insanlar birbirine yardımcı olur, bir kısmını kendine alır, inince geri verirdi. Şimdi öyle bir şey hayal edemiyorum. İsviçre Hava Yollarında çocuklara oyuncak verirlerdi. Hostesleri aşırı güzel, kibar ve nazik bulduğumu hatırlıyorum. Uçuşlarda sürekli pembe panter ve mr.bean izlediğimi anımsıyorum bir de.

Fakat havalimanları ile ilgili kalabalık ve insan profili dışında bir fark hatırlamıyorum.

arka 5-10 sıra koltukta sıra içilebiliyordu, yurtdışı kullanmıştım, içki bedavaydı. (istanbul havayolları)
ama hatıladığım uçak yine çok geniş değildi, şimdiki gibi de değildi tabi.

İlk 88'de Almanya'ya uçtum. Tam emin değilim ama sanırım uçakta sigara içilebiliyordu. Biletler aşırı pahalıydı. Hatta acaba otobüsle mi gitsem şeklinde hesap yaptığımızı hatırlıyorum. Sonra tek seyahat edecek kız çocuğu için kıyamamışlardı.
90'lı yıllarda çok sık yurtiçi ve yurtdışı seyahatlerim oldu. Yurtiçi uçuşlarda alkol hatırlamıyorum. İlk 90'lı yıllarda yurtiçi uçuşlarda yemek yerine sandviç vermeye başladılar diye hatırlıyorum. Yurtdışı uçuşlarda da her defasında farklı yemek olurdu. Şimdi "çikın or pasta" ya da "meatballs or pasta" ikilisinden öte epey düzgün yemek çıkardı.
O zamanlar Delta ya da Lufthansa yerine THY tercih etmeye çalışırdım, yemekleri ve servisi daha iyiydi. Hey gidi hey...

Bir ayrıntı daha var, bagajları teslim ettikten sonra uçağa binmeden evvel uçağın yanına dizilmiş valizlerden kendinizin olanı tekrar göstermeniz gerekiyordu, ne enteresan değil mi?

Koçan gibi bilet alıyordun ve bilet fiziksel olarak yanında olmadan boarding pass alamıyordun. Kaybetmen halinde ekstra (100 euro ödediğimizi hatırlıyorum) para ödemen gerekiyordu.

Koltuklar genişti, iberia havayolları uzun yolculuklarda sigara içilmesine izin veriyordu.

Hakkaten valiz teslim etme sacmaligi vardi.
Ucagin yanina diziyorlardi aha bu benim valizim deyince iceri aliyorlardi.

Bi kere de thy ile yurtdisi ucusu yaptim 2000lerde. Host elinde 50lik smirnofla dolasiyordu.
Kac kere visne votka yaptirmistik adama, ucaktan zor indik ayakta duramiyorduk.

Daha iki gün önce sokak ropörtajında "Osmanlı Devleti'nin kurucusu kimdir?" sorusuna verilen cevapları görmediniz sanırım. Deveye sormuşlar boynun neden eğri hesabı...

www.youtube.com

Şimdi kızacaksın ama sen bile sesli harflerin noktalarına dikkat etmiyorsun. Benim böyle takıntılarım yok ancak gerçekten Türkçeye tecavüz ediliyor.

Çünkü gençlerim hayatı sosyal medyada geçiyor. Geçen birisi Cimer'e yazdığı dilekçeyi paylamıştı hitap olarak da şunu kullanmış:"Slm":))

@mikahakinen, haklısınız, ne kızması? Telefonumda Türkçe klavye kapalı. Dolma parmaklarla yazamıyorum yoksa.Otomatik düzeltme düzeltirse ne ala.

2007 yılında Şanlıurfa'da bir GSM bayiinde çalışıyordum. Akçakale ilçesindeki bir ilkokulun müdürü geldi. Derdini anlattı, dilekçe yazması gerektiğini söyledim. Önüne bir a4 ve kalem koydum. Ben söyledim o yazdı. Dilekçeyi elime aldığımda Ğ (Yumuşak g harfi) ile başlayan kelime gördüm.

Bu adam okul müdürü. Kendisi Türkçe bilmiyor, çocuklara nasıl öğretsin.

Okumak okumak okumak..
Okuma alışkanlığı kazanmamış insanlar sadece hayatlarını sürdürebilecek kadar konuşuyor (hem nicelik,hem nitelik bakımından).. Bu yetersiz dil,internet diliyle harmanlandığında ortaya böyle kötü bir netice çıkıyor.. Duygularını ve fikirlerini derinlemesine kavrayamamış,tanımlayamamış ve dolayısıyla doğru ifade etme hevesinde de olmayan insanlar yaratıyor okumamak..
Bir de bizim nesil (30 yaş üstü) okula,öğretmene pek kıymet verirdi:) Anlaşılan şimdi durum pek öyle değil..

eskiden vatandaslik dersi vardi, hala var mi bilmiyorum. tarih hocalari girerdi derslere, ben sahsen nefret ederek okudum diyebilirim ki zevkli bir derstir. dersler sonuk, sacma sapan sinav sorulari falan. neyse, senenin bitmesine yakin derse giren hatun ben aslinda doctor olmak istedim, ogretmenlik son seceneklerimden biriydi dedi sikintinin sebebini anlamis olduk.


obur taraftan benim turkce/edebiyat derslerime ortaokul/lise doneminde hep bu isi severek yapan ogretmenler girdi, sansliydim. bunlarin icinden bir tanesi babasi asker olmasini isterken babasiyla kavga edip edebiyat fakultesine yazilmis bir adamdi. 2'si sairdi zaten siir kitaplari falan vardi bu adamlarin, bize sadece edebiyatla ilgili degil hayat ile alakali guzel seyler ogrettiler.

ezcumle, sikinti hocalarda ogrencilerde degil.

Ben de çok takılıyorum bu konuya. Hele ünlülere bakıyorum instagram'da. O kadar güzel şarkılar yazmış sanatçılar bile Türkçe bilmiyor. Örneğin her cümlenin sonuna üç nokta koyanlara sinir oluyorum. Geçen gün İlber Ortaylı'yı takip ettim, bir onun cümle sonlarına nokta koyduğunu gördüm.

Kimsede okuma alışkanlığı ve özen yok. Doktora bitiren ve zekasından çok emin olduğum arkadaşım dahi "de"leri yanlış yazıyor. Bilmediğinden olduğunu sanmıyorum, bence kesinlikle özenmiyor.

Birkaç sebebi var:
1. Eğitimin kalitesi bozuk. Kızım Türkiye'nin LGS başarısı çok yüksek bir okulunda okuyor. Okulun devamlılığı çocukların liseye girişte yüksek puan almasına bağlı. Bazen okuldan velilere yazı gönderiyorlar, resmen ağlamak istiyorum. Bu yazıyı yazan birinin o okulda hademe bile olmaması lazım.
2. O çok güldüğümüz diziler var ya, kaliteli olanları hem de, "bir demet tiyatro"lar "Avrupa Yakası" burada sevilen tiplerin konuşmaları nasıldı bir hatırlayın. Kelimeyi bozarak güldürüyorlardı. Felan, fotoğraf çekinmek hep oralardan kalma
3. Yeni neslin yazışma platformu Whatsup, doğaldır ki orada nasıl yazıyorsa dilekçesinde de bu şekilde yazacak. Çare için 1 numaralı sorunu çözmemiz lazım. Rhetorik 101; konuşma dili, yazma dili ve applikasyon dili arasındaki farklar nelerdir. Bir insan diğerine yazıyla bağırabilir mi?
4. Yine eğitimle alakalı olacak ama ilkokul 1. sınıf milli eğitimin önerdiği kitapları bir görmeniz lazım. Editör kullanmamışlar sanırım. Yazım yanlışları dolu. O sınıfta öğrenci yeni yeni okumayı öğrenecek, ses ayarlamalarını düzenli cümleye göre öğrenmesi lazım, kitap baştan aşağı devrik cümle dolu. Hırrr.

Düzgün konuşup yazmayan insanları hayatımdan atamam (çoklar çünkü) ama mesafemi korumaya çalışıyorum.

kötü hocalar sebebi bence. benim de türkçem berbat olmasa da iyi de değildi liseye kadar, sonra bi hocamız oldu lisede kadın idealist öğretmen konseptinin vücut bulmus haliydi resmen. bizim kafamıza vura vura türkçe öğretti resmen. normal müfredatı 3 saniyede işler bitirir sonra türkçe dil bilgisi kurallarını işlerdi sürekli. 3 yıl boyunca sürekli aynı kuralların üzerinden geçe geçe, detaylara ine ine öğretti valla. derste artık tartışmalar yapıyorduk bu şöyle mi olur böyle mi diye, akşam eve gidip araştırıp ertesi gün gelip anlatıyordu falan. böyle uğraşan hocalar olmadığı sürece sadece okuyarak falan da olmaz.

edit: yapmaya geldiğim edit'i bos gezen usta yazmis aslında. dünyanın her yerinde eğitimsiz kesim böyle bozuk konuşur ana dillerini yani bize has bi şey değil.

Abd'de çok mu iyi İngilizce konuşuluyor? Köylü Almanlar veya İskandinavlar çok mu iyi kullanıyor dili sanıyorsun. Dil böyledir. Bir aşağı tabaka konuşması vardır bir de burjuva dili vardır bunlar ayrıdır birbirinden. Sen karşındakini anlıyor musun, onlar seni anlıyor mu mesele bu, gerisi teferruat

olasiliklar; ilk aklima gelen gerizekalilik. ama bu her zaman tutmuyor. cunku zekasindan suphemin olmadigi kiside de goruyorum cok basit hatalari.

okuma aliskanligi duzgun yazma becerisini gelistirse de cok okuyan ama kotu yazan var gene.

bence esas sebep ogretilmemesinde. duzgun yazma, kendi dogru ifade edebilme becerilerini verecek bir egitim sistemimiz ve o bilgi ve donanima sahip ogretmenlerimiz yok.

kizlarimiz ev kizi olmamak icin ogretmen oluyor.

erkeklerimiz de keza idealist yaklasimdan uzaklar.

bir de Turkcenin kurallari, dilbilgisi gibi kavramlar yeni bizde. Osmanlicadan cat diye gecmisiz. kafa basmiyor. sehirlilik, entellektuellik gelenegi yok.

ben unversiteye hazirlanirken dershanedeki Turkce hocasi sayesinde ogrendim. egitim hayatim boyunca da oyle bir hocaya bir daha denk gelmedim. muhtemelen onun ogrencisi olanlar genele gore daha dogru kullaniyordur dili. yavuz cerik hocamiz sag olsun.

Dilin kullanımındaki yetkinlik, derinlik ve üslup zihinsel dünyanın zenginliğiyle doğru orantılı. Bahsettiğiniz eleştirilerin tamamına katılıyorum. Bununla birlikte, sadece anadilini doğru şekilde okuma, yazma ve konuşma yeteneğini değil, bu ve benzeri birçok yeteneği peşinen kazandıracak ufku ve vizyonu aşılamadan böyle bir beklenti içinde olmak gerçekçi değil.

Bahsettiğiniz durum şu an birincil sorun değil. Daha büyük ve başat sorunların çözülmesiyle kendiliğinden kolayca çözülebilecek bir süreç.

Çok hak veriyorum size Zeki Bey. Cümle devrik oldu, özür dilerim

Peki neden hemen Ingilizlerle bilmem ne karsilastiriyorsunuz? Bir seyde de onlari gecsek olmaz mi? Her seyimiz taklit olmak zorunda mi?

Eskiden ben de olumsuz düşünsem de artık Türkçe'nin biliniyor olmasıyla da olmamasıyla da ilgilenmiyorum. "Türkçe'yi bilmek" nasıl bir şey, eğer karşındaki sana göre hatalı da olsa yazıyor ve konuşuyor, ve sen de bunu anlıyorsan Türkçe bilinmiş oluyor sanki. Osmanlı zamanından kalan kitapları inceleyince de çok hata görüyoruz, imla hataları, tutarsızlıklar vs. Belki arap harflerinin bunda etkisi vardı ama latin alfabesi de şu haliyle pek yeterli sayılmaz. Basit bir örnek, hemen önceki cümledeki "hal" kelimesini muhtemelen çoğumuz a'yı uzatarak okuduk, sanki şapka varmış gibi, ama şapka yok. Çocuklukta duyarak öğrenmeseydik sesli bir şekilde metinleri okurken şimdi birbirimize güldüğümüzden daha fazla gülerdik.
Mesela, ayrı yazılması gereken -de'yi ayıramamak çok büyük bir ayıp olarak görülüyor, ama neden ki? Bunu ayırmamızı gerektiren şey ne? O kadar çok zaafı var ki yazı dilimizin, bu bence çok gereksiz bir tartışma ve zaman israfı.

Gençlerin abuk sabuk kelimeler kullanmaları, eminim ki bu yeni bir tartışma değil. Öncekiler/mütekaddimin, sonrakileri/müteahhirini pek beğenmezler; kadim olan, eski olan iyidir anlayışının bu topraklarda kökleşmiş olmasından belki de.
Eskilerin galat dedikleri olay da çok hoş, Zuhal Kültüral'ın Galatat Sözlükleri diye bir derleme çalışması var. Osmanlı zamanında yanlış kullanılan kelimelerle ilgili, meraklıları sevecektir.

Bugünden örnek vereyim (24 aralık 2018), İstanbul'da büyük bir üniversitenin bugün yapmış olduğu Türk dili sınavından bahsedeyim. Sorular o kadar hatalıydı ki, imla, noktalama, anlatım bozukluğu... O sınav kağıdını basıp öğrencilere sınav yaptığını zanneden kişiye ne demeli... Bakın, o yaşlı başlı kadın, dilci hanımefendi Türkçe'yi biliyor.

Başka bir örnek, edebiyat fakültesinin önceki dekanlarından bir dilci hocamız bir davetiye bastırıyor ve arapça kökenli bir sözcüğü hiç kullanılmayan bir şekle sokuyor, ama tabii ki kimse dekanın hatasını yüzüne söyleyemiyor. İşin garibi dekan söylediği için o kullanımın doğru olduğunu iddia eden arkadaşlar olmuştu, sonuçta herkes Türkçe biliyor.

Günümüzde dili işleyen, bir şeyler katmaya çalışan az sayıda insan var. Normali de budur herhalde. Şimdi Aziz Yardımlı diyeceğim, bazıları onun yüzünden felsefe metinlerini yazıldıkları dillerden okumaya başladık diyecekler :)
Kaan Ökten ve Aziz Yardımlı'nın aynı kitabı çevirmişlikleri var. Kaan hoca geçenlerde, on yıl aradan sonra yeni bir tercüme yapmış, eskisinin hükmü kalmamışmış artık, peh peh. Reklamlar, reklamlar, ama Aziz Bey yıllar yıllar öncesinde bu konuyla ilgili -yani ki Kaan Bey'le- bir şeyler kaleme almıştı. Neden mi; Kaan Bey'in Newsweek Turkey mecmuasına tercümesi üzerine verdiği mülakattan dolayı. Kaan Bey o zamanlar diyor, şöyle evirdim, böyle çevirdim, sanki ibadetler ettim felan. Aradan on yıl geçsin, "pardon" de, ve ekle "yeni kitabımı lütfen alınız." Eski yayınevi sahibi bile atarlandı, "sen bizimle maytap mı geçtiydin ulen" kıvamında, ama Kaan Bey iyidir, Türkçe'yi bilir...

Turkce bana gore cok olgun bir dil degil. Anlamda muglaklik yuksek. Yazim kurallari tutarsiz ve degisken. Cok degil, bir iki nesil eski kitaplari okuyunca donemin Turkcesinde farkliliklar goruluyor. Bir 10 yil oncesine kiyasla bile insanlar ayni dilbilgisi kural seti ile egitim gormuyor. Dolayisiyla ufak farkliliklara takilmamak ve kendine ogretilen kurallari mutlak dogru saymamak lazim. Dil ile ozellikle ilgili olmayan, kurallari bilmeyen ya da unutmus, yazim diline asina olmayan insanlara da bir sey diyecek halimiz yok.

Geri kalanlari ise saygisizlar ve boslar olarak ayiriyorum. Ilk grup toplumsal yasamin her alaninda her aklina geleni yapabildigi her sekilde yapmayi surdurecek ve sadece ceza yoluyla davranislari degistirilebilir topluluk. Ikinci grup kendini ifade edememekten daha cok ifade edecek anlamli dusunceler kuramamaktan muzdarip. Bu iki grup toplumumuzun ezici cogunlugunu olustuyor maalesef.

hilltown avmde bi lokumcu var ben oradan alıyorum. hatta dün aldım sütlü kaymaklı içi antepfıstıklı kilosu 44 lira.

goo.gl

Ali Muhiddin Hacı Bekir olanından yemiştim, efsaneydi.
Benim bildiğim Eminönü ve Bakırköy'de (Capacity AVM karşısı) var.
Gitmeden arayıp sormanızı tavsiye ederim, her zaman bulunmayabiliyor.

Kaymaklı lokum Cemilzade'de enfesss. Ben Bağdat Caddesi'ndeki dükkanlarından alıyorum.

Kadıköy Cafer Erol'da da var ama dönemsel, sormak gerek.

arkadaşlar herkese çok teşekkür ederim. www.lokumatolyesi.com.tr burada 50 tl üzeri kargo bedavaymış fiyatlar da çok uygun. buradan sipariş vereceğim.

www.lokumatolyesi.com.tr

Sirket egitimi destekliyor, hem isinle alakali zorunlu egitimler var hem de kendini gelistirmen icin farkli alanlarda egitimler var. Mesela satis departmanindaysan satis egitimleri zorunlu ama istersen SQL egitimi de alip o yone kayabilirsin.

Mesai saatleri icinde gidebiliyorsun.

Bunun disinda sirket icinde verilmeyen ama disarida almak istedigin bir egitim varsa, bunun isine etkisi olacaksa yarisini sirket karsiliyor. Isine etkisi olmayacak bir egitimse (tenis, ehliyet, resim vb) 1/3'unu sirket karsiliyor.

bizim iş yerinde hr her yılbaşı eğitim kataloğu yayınlıyor. yaklaşık 100 eğitim var. seçip gidebiliyorsunuz istediğiniz kadarına. yöneticinizin onayına tabi iş yoğulu vs ama sorun çıkmadı hiç.

bunların dışında bir eğitim talep edecekseniz yine yönetici onayı ile talep edebiliyorsunuz. her birimin yıllık eğitim bütçesi var. burdan karşılanıyor. örneğin üç arkadaşım SAP sertifikası aldı geçtiğimiz aylarda. ben yurtdışına ab fonları ile ilgili eğitimlere katıldım vs.

Son çalıştığım yerde her sene eğitime katkıda buluncaz denip ne maddi ne de izin olarak bir faydalarını görmedik ibnelerin. Sap öğrenelim dedik öğrenip napıcaksınız dediler skdjdk

Eski calistigim yerde vardi abidik kubidik eğitimler.
Burada eğitim falan yok.

Bazılarını ben talep ediyorum, bazılarına da "bak şöyle bir şey var, senin durumundaki birinin alması lazım" diye gönderiyorlar.

12 sene boyunca vardı.

25/E (fonda hüzünlü bir müzik çalıyor)

evet var. 2000'den beri birbirimizin en yakın arkadaşıyız. dün bütün gün beraberdik. 36-e

yok malasef.

yok
vardı ama arkadaşlıkların her an yıkılmaya müsait olduğunu farkettiğimden beri kimseye en iyi arkadaşı demiyorum. (küs vs değiliz.)sık grüştüğüm çok konuştuğum arkadaşlarım var ama en iyi diye bir sıfaıt kullanmam.

yok. 34E.

kimisi evlilikten, kimisi benden daha iyi bir işte çalıştığından, kimisi yurtdışına gittiğinden bağları koparıyor. arkadaşlık diye bir şey yok.

benim de zaten artık arkadaşlık gibi bir derdim yok.

27 K

var. ayda bir buluştuğumuzdan birbirimizi darlamıyoruz, her allah'ın günü mesajlaşmıyoruz. buluştuğumuz zaman, anlatacağımız şeyler birikmiş oluyor. ailesi de beni çok sever, onlarda kalırım ara ara.

Var.
34/E

34/k
Bir erkek bir kadın var. Erkeği 12 senedir, kadını 21 senedir tanıyorum.

En iyi arkadaşlarım var. Bu konuda biraz şanslıyım galiba.
2 üniversiteden, 1 i mektup arkadaşım, 1 tane de liseden (liseden duruma göre 2 de olabilir:/)

24K

1 ilkokuldan, 1 liseden ve 2 üniversiteden herşeyimi paylaşabileceğim, zor zamanda yanımda olacak en iyi arkadaşlarım var.

29/E

28 k. yok.
27e kadar sayardım ama. iyi vakit geçirdiğim arkadaşım var, ama ailem dışında dostum yok. yaş 28de bir sıkıntı var galiba.

Vardı, tek yamuğunda sildim. O yamuğu yapmayacaktı.
Sonra fark ettim ki kendisi meğer benim hayatımı zorlaştırıyormuş varlığıyla.
Her işte bir hayır var netekim. Şu an herkese mesafeli ve hiç olmadığım kadar mutluyum. Yaş 30+ gadın

32 e
yıllardır birine en iyi arkadaş demiyorum.
dönemine göre 4-5 arkadaş dönüşümlü/sırayla en yakın/en iyi oluyorlar.

İyi arkadaşlarım var en iyi arkadaşım yok.

K+40

En iyi arkadaşım yok, iyi arkadaşlarım var.

En çok eğlendiğim arkadaşım başka, en çok dertlestigim arkadaşım başka, en çok yardımlaştığım arkadaşım başka vs.

Hepsinde zirveye oynayan biri maalesef yok. Vardı bir tane 1-2 sene öncesine kadar, boşanınca çok dağıttı maalesef. Toparlamaya çalıştık olmadı. Artık görüşmüyoruz.

(35E)

ergen

işsiz insanlarda alınganlık olabilir, destek vermek amaçlı da olsa durumlarının dile getirilmesi bir yerden sonra amaçlanan şeyin tam tersi etki yapar. sabah annesinin söylediği şeyin üzerine öğlen abisinin aynı şeyleri söyleyince annesi arayıp abisinden istemiş aramasını diye düşünmüş, yukarıda dediğim alınganlık çerçevesinde düşünü

ailesi ile arasındaki ilişkiyi bilemeyiz. annesinin abisini arayıp ara kardeşini demesinden rahatsız olması normal olabilir.

annem hayatıma çok müdahale etti, müdahale edilmekten ben de çok sıkılıyorum. destek destek bi yere kadar. müdahale etmicen.

İşsiz insan alıngan olur. Bir de annesiyle arasında geçen muhabbetin abisi ile de detaylı köpürtüldüğünü düşündüyse haliyle alınmıştır. Garip gelmesin. Umarım en kısa sürede iş bulur.

aile dediğin öğrencinin kendini ve kişiliğini keşfettiği ergenlik yıllarında, kişiye sınır çizen, yasak koyan insanlardır.
"ders çalış, tiyatrocu olunmaz sen doktor ol, üstüne bişi giy, düzgün beslen, vs..." bunların hepsinde iyi niyet olsa bile, temelinde ailenin çocuğunu kontrol etme isteği vardır. oysa birey bilhassa o yıllarda kontrol edilmek istemez, keşfetmek ister..

17 yaşında bi öğrenciye önce arkadaşı, sonra ailesi bi sorsun
-matematikten kaç aldın?

öğrenci, ailesi sorduğunda "beğenmeyecekler notumu, eleştirecekler, başkalarının notlarıyla kıyaslayacaklar" diye düşünebiliyor.
ama arkadaşı sorduğunda "x aldım" diyerek geçebiliyor, çünkü arkadaşının onun üzerinde bi kontrol oluşturma derdi olmadığını biliyor.

şimdi bu arkadaşınız da işsiz, ama kendince kafasında bunun getirdiği sıkıntıyla, gerilimle çatışıyor, bi yol bulmaya çalışıyor.
annesinin de arkasından "aman üzülmesin" tarzı hareketleri ve başkalarının da hareketlerini yönlendirmesi ihtimali; haliyle arkadaşın üstünde gereksiz, rahatsız edici bi baskı oluşturuyor.
çünkü aileniz sizden birşeyler bekler, sizi uyarır, kendi kafasındaki "iyi" tanımına uymanızı ister. uymadığınızda da bazen araya abiyi, amcayı sokar; bazen kendi konuşur ve fikirlerini anlatıp benimsemenizi bekler.

Bişey yok normal.

valla ben sanane diye dusundum. aile ici iliskileri yargilamak kimseye dusmez.

bipolar bozukluk olabilir. adet döngüsü gibi bir şey yok.

Hayır, bipolar bozukluktan bahsetmiyorum. Fakat onunla ilgili de olabilecek hormonal mekanizmalar hakkında bilginiz varsa paylaşırsanız çok sevinirim.

Diğer erkekleri bilemem ama bende yok.

Adet değil de başka bir şeyler farkettim sanki, biraz daha manevi anlamda. Yani her ayın 17'sinden 23'üne kadar delicesine şiir yazmam bunun göstergelerinden biri. sonrasında her ayın 2'sinden 11'ine kadar da benzer eylemlerde bulunmam içinde dönüp durduğum idiopatik bir loop'un aklımda belirmesine sebep oldu. astrolojiden, spiritüalizme değin pek çok yelpazede araştırma yapmış olmama rağmen neden sürekli böylesine bir döngüye düştüğümü anlayabilmiş ya da kavrayabilmiş değilim. Tuhaftır. Günlük rutinlerinizi takip ederseniz siz de böyle döngülerin farkına varabilirsiniz aslında.

erkeklerde de olan ureme olaylari ile ilgli hormanlara yansiyan bir dongu var, bununla ilgli bir yazi okumsutum ama unuttum ayrintisini.

@gezegen olan pluton, evet, aradığım şeyle ilgili olabilir bu. Cinsel isteğim bazı dönemler her gün iken bazen 3 gün, 5 gün, 1 hafta ara veriyorum. Cinsel isteğimin bu şekilde farklı ritimleri olduğu gibi bahsettiğim döngülerin değişim noktalarıyla da kesiştiğini fark ediyorum her seferinde. Bunun ne olduğunu el birliğiyle bulup ortaya çıkarsak ya.

Dolunay beni cok etkiliyor.

@birazdaha, evet dogru cevap olmus ama ben bunun kaçan kovalanan bir şey olmasından ziyade ruh halini ve hayat akışını düzenli olarak etkileyen adet döngüsü gibi bir şey olduğunu düşünüyorum. Hepimizin bir ay takvimi var işte ama erkekler olarak kadınlar gibi farkında değiliz. Mesela @fever'ınki dolunaya denk geliyormuş. Zaten @an extraordinary translator'ınki gibi her ayın aynı günü olsaydı şimdiye kadar çoktan benim tarihleri bulmuştum ama bahsettiğim sanırım biraz daha farklı bir şey.
Biri şöyle konuyla ilgili güzel bir okuma parçası atsa da öğrensek. Takvime uyum sağlarsam hayat kalitem artacak resmen.

www.ncbi.nlm.nih.gov

kadınlarda olduğu gibi erkeklerde de östrojen hormonu var fakat oranı epey düşük. östrojen azalınca mutluluk hormonu olan seratonin de azalıyor. mekanizması konusunda kesin bilgi yaymıyorum fakat bireyden bireye farklılık gösteriyor. yaşadığınız gitgellerin sebebi bence havalardandır. (bkz: seasonal affective disorder)

yok, açık ve net. ruh halindeki döngüler kişisel ve çevre kaynaklı.

Ayla ilgili döngü bazı kadınlarda da olur (adet görme şeklinde değil). Örneğin bazı insanlar dolunayda uyuyamaz / zor uyur. Ayzeren denirmiş bunlara eskiden.

valla bende kesin var ha. arada bi oluyor böyle ruhsal bunalımlar.

bence var. kadınlarınki kadar düzenli olmasa da bana da arkadaşlarıma da arada bi gerginlik, agresiflik, melankolik ruh hali geliyor.

hormon döngüsü var, sadece regl olarak ortaya çıkmıyor.

yok galiba

ikizler burcu olabilir misin?

sarı pirinç elle çekmeli olanı makbül çünkü ömürlük. karabiber için kullanıyorum ama tuz için bilmiyorum.

bizim zamanımızda sadece karabiber çekilirdi, tuz çeke yoktu.

iyice 9 10 liraya adisini alma ama.

bir de boy boy bunlar hangisini istiyorsan onu al.

hepsi makbul ama parasına göre. ben mesela bildiğin plastik olanlardan kullanıyorum onlar bile işimi gayet görüyor pirinç alırsın daha uzun ömürlü olur ama çekmesi daha zor(bence) veya gider pilli alırsın düğmeye bas kullan.

tl dr; çok da bi fark yok aslında ama paran varsa ve çok sık kullanıyorsan bence pilli daha rahat kullanım açısından. ömrünü bilemem tabii 2 sene sonra bozulursa üzülürsen sözen al.

cam olani, icinde ne kadar malzeme kaldigini gosteriyor. ayrica bazi insanlar estetik / cool buluyor.
Ahsap, daha derli topu gosteriyor, biraz da dogal/sicak.
Pille calisan - tembel isi, eger tibbi/fiziksel bir engeliniz yoksa kulpu cevirmak icin.

yazarin cozumu: tuzluk icin seffaf (daha fazla kullanim) biberlik icin ahsap- evet cok fazla estetik/dizayn kaygim yok. fonksiyonel takiliyorum :)

tuz için kullanacaksanız öğütme aksamı metal olanları almayın. tuz o kısmı paslatabiliyor. tuz için öğütme aksamı plastik veya seramik olanları tercih edin.

öğütme kalınlığının da ayarlanabiliyor olması da ayrı bir tercih sebebi.

Elimden çok geçti. Tuz için iç aksamı seramik olacak +1
Tchibo'dan aldığım elektrikliden hiç memnun kalmadım.
Defalarca değiştirdikten sonra hediye gelen WMF ile huzur buldum.

kalır ama yazık. :(

Suyunu mamasını farklı köşelere birden fazla koyun ortaya üç beş oyuncak. Kalır.

Birisi kontrol etse fena olmaz.

ben bırakmıştım o kadar süre, yapmış olduğum bir elektronik sistemle de kontrol etmiştim.
evde rahat rahat takılıyor ve sağı solu dağıtmaya başlamıştı en son.
eve geldiğimde yüzüme bakmayan kedi üstüme zıplamıştı. canının sıkıldığı her halinden belliydi. o yüzden bir daha böyle bir şey yapmadım. anahtarı komşuma bırakıyorum artık gelip arada bir sevsin diye ya da anlaştığım bir pet otele bırakıyorum. fakat pet otelde de kafese tıkıyorlar o yüzden o seçeneği de önermiyorum.

kalır. kalsın eşek, bir şey olmaz, kafa dinler. Suyu bol yedeklemek lazım. bir de kapıları falan sabitleyin.

kalır, benim bıraktığım zamanlar oldu. mamasını, suyunu iyi ayarlamak lazım. bende 2 tane var o nedenle 2 tane büyük kum kabını iyice dolduruyorum çıkmadan önce. kum kapları çok pis olursa kabın yanına yapma huyu var bir tanesinde. tehlikeli olabilecek alanların kapısını kapatıyorum. örneğin salonda televizyon devirebilirler ben yokken salona girmiyorlar, mutfağa girmiyorlar vs. 2 tane oldukları için sıkılmıyorlar, döndüğümde hiçbir şey değişmemiş oluyor. aklım kalıyor o ayrı, biri kontrol edebilse daha iyi olurdu.

Kediler 1 hafta kadar ac/susuz yasayabilir ama dondugunuzde fena trip koyar. Kisacasi kalabilir =D

3 gün kalır.

direkt soyleyeceksiniz, yetiskin koca koca insanlarin bu tasra kulturunun geleneklerine yenildigini gormek acayip uzucu. hatta karinizin soylemesi lazim. konusacak babasiyla. komik olmayin, bu ne ya kac yasinda insanlarin derdine bak. kelamla cozulecek bisey ne kadar buyumus. hastalik, para, evlat dertleriniz olsa cozumu sizde olmasa neyse.

Hanıma bacı demesin. Kardeş yapma yoluna girsinler utanır gider bence :))

tek çare var. o geldiği zaman bizde şehirdışına cıkıyorduk diyeceksiniz mesela eğitim var oraya gidiyorum yada tatile gidiyoruz gibi. evi tamirat yaptırcaz bizde arkadasta kalacagız gibi şeylerde söylenebilir. yani siz evden çıkın mecbur gitmek zorunda onu gönderince geri eve girin.

Evdeki televizyonu satın

bahaneye mahaneye gerek yok. bahane yalnızca bu durumu erteler. sonra aynısını yine yaşarsın. eşine net bir dille söyleyeceksin o bir yol bulup konuşacak ve bu problemi çözecek. olmuyorsa ayrılacaksın. ha eşin de nasıl konuşur, orası seni hiç ilgilendirmez aslında ama yardımcı olmak istiyorsan bi süre eve gitme. başka yerlerde kal. baba dayanamayıp sorar nerde bu çocuk niye gelmiyor diye, eşine bu ortaya dokunmak kalır.

Sözlükte kaynanasını istemeyen geline ağız dolusu küfürler edilirken bu konuya gösterilen anlayışlı tavır gözlerimi yaşarttı. Biz Türk kadınları da Türk erkekleri kadar sistemli birbirimizi kollasaydık bugün kadına şiddeti önemli ölçüde engellenmesine sebep olmuştuk vallahi de billahi de. Hanım tarafı olunca kayınbabanın erkekliğini bile görmüyorlar, bu ne seferberlik! Bu ne takım ruhu!

Soruya cevap: Yaşlılar zaten sevilesi varlıklar değillerdir. Mühim olan ona rağmen katlanmak. Bunu kalkıp da eşinize söylerseniz size kırılacaktır. Tek çare boşanmak. Bunu söyleyince boşanma evresine gelirsiniz büyük ihtimal zaten.

buyuklere ozellikle anne babaya saygi gosterilmesi gerektigini dusunen birisi olarak en uygun yolun kibarca soylemek oldugunu dusunuyorum. kusturup yollamak bana gore degil. kibarca onu her zaman agirlamaktan mutluluk duyacaklarini ama uzun sureli olunca yoruldugunuzu ve duzeninizin bozuldugunu, gelmek istediginde onceden haber verip haftasonluguna 2-3 gunlugune geldiginde mutlu olacaginizi soyleyip yol vermek lazim. bunu da esiniz soylemeli. kendi cocuguna daha az darilir.

eger amac kusturup kovmak ise, her gece gurultulu pompa yapip hanimi baci mertebesinden or.spu(or.spu lafini kötü anlamda almayin lütfen (bkz: turkishmusic.org'daki sezen aksu tartışması)) mertebesine cikarmak en etkili yontemdir.

televizyonu kaldırın, tuvalete girin uzun süre çıkmayın. en son çare de taşının yeni adresi söylemeyin. aradığı zaman da şehir dışındayız diyin.

@sta ek:

nerdesiniz derse "çok gizli bir operasyondayız ve gizlilik ilkesi gereği bulunduğumuz yeri söyleyemiyoruz." diyin

Baba kumar borcum var senin şu köydeki evi tarlaları satıp parayı bana ver sonra burda istediğin kadar kal desin. Muhtemelen cümlenin sonu gelmeden eşyalarını toplamaya başlar.

"baba eve yatılı misafir gelecek sana yol göründü" diyin.

Televizyonu kaldırmak ve "borcum var tarlayı/arsayı satıp bana ver" fikri süper ötesi.

Kavga, dövüş, küslük de çıkmaz.

Borç para iste, senin şu tarlayı sordurdum şu kadar edermiş, satıp bana borç ver, 10 sene sonra öderim de.

borç para iste +1

tv yi boz, yenisini de alma.

borç para fikrini beğenmeye geldim. çok iyi fikir.
siz ondan bişeyler isteyin. darlayın.
ev alcaz, araba alcaz deyin. bunaltın...
eline işinizi gördürecek cinsten iş verin.

geçmiş olsun.

"Kendi evi var Niğde ‘de ama her sene sormadan etmeden gelip kalıyor bizde."

işte bu ilk olduğu gün "******* böyle işi" diye önce eşinize, sonra da o iyi yansıtamıyorsa bizzat kendisine söyleyip kovmadığınız için şimdi uğraşıyorsunuz, bu dünyada sesinizi çıkartmazsanız her şey normalleşir.

anlattıklarınız kabul edilir cinsten değil bence, şimdiye kadar çekmiş olmanıza yazık. açık açık durumu eşinizle konuşup, kendisine kibar/diplomatik yol için bir şans verin. olmuyorsa da net ve keskin bir şekilde aynı gün gönderin gitsin. sineye çekmeniz sizin için de ilişkiniz için de ileride sıkıntı olur, haliyle dolmuşsunuz bile şimdiden.

ilk yorum haklı, yetişkin koca koca insanların böyle bir derdi olmaması lazım. orası sizin eviniz, kapatın kapısını dışarıda olan dışarıda kalsın.

geçmiş olsun
yetişkin insanlarsınız bunlar problem bile edilecek şeyler olmamalı.
kimse (yakına arkadaş, dost, kardeş, anne, baba..) çok önemli bir gerekçesi olmadığı ve geçici olmadığı müddetçe, kimsenin evinde kalamaz.kalmamalı. aynı evde uzun süre yaşayacaksaydınız aynı evde yaşar; yeni ev almak/kiraya çıkmazdınız. evi beraber kurar, tüm şartları paylaşırdınız zaten.
insanlar tercih ettiği insanlarla yaşasın diye ev kuruyor zaten.
konuşup tane tane açıklayın, ne düşünürse düşünsün. kendi yaptığı saygısızlığın farkında olmayan biri zaten siz ne kadar açıklayıcı olsanız da anlamamaya yakın olacaktır; gelecek tepkiyi önemsemeyin.
öncelikle eşinizin konuşması ama gerekirse(gerekecek gibi duruyor) sizin de makul bir dille konuşup eşinize destek çıkmanız gerekiyor. bu eve bir düzenimiz var, bu düzen bozuluyor temelli bir konuşma olmalı.
hastalık, maddi yetersizlik vs gibi ekstrem bi gerekçe yok ki olsa bile öyle bir durumda da tek çözüm aynı eve çağırmak olmayabilir pek çok kez bunu unutmayın; geç kalmşsınız.diğer kardeşlerin ne yaptığı önemli değil, siz aile olarak tavrınızı koyun.

*ailem ve ben istanbulda ayrı evlerde yaşıyoruz, kendi imkanlarımla kendi evime çıkabilecek param varsa belli bir yaştan sonra aileyle yaşamayı sağlıklı bulmuyorum.
kaldı ki sizin kendinize ait bi aileniz daha var(hatırlatayım eşiniz ve çocuğunuz)

Sizi (arkadaşınızı) yumuşak yüzlü görmüştür o sebeple bu şekilde kalıyor. Normalde herkesin kendi anne-babasına bunu söylemesi gerekir ama konu kayınbaba olduğu için bence bu erkek erkeğe halledilecek mesele. Aynı zamanda 2 ay sizde kalabiliyor olması demek evin erkeği olmaya geliyor demek. Sadece kedilerde olmaz bu iş, erkek evi işaretlemiş işte.

Atıyorum bir rakı masası yapın, ya da bir özel akşam yemeği, akabinde direkt yüzüne "bu cuma seni terminale bırakıyoruz, hadi hayırlı olsun" şeklinde emrivaki yapın. Kem-küm'den başka bir şey beklemeyin. Ney söylüyorum, kış vakti yakıt masrafı olmasın diye geliyordur.

Kullanıcı bilgilerim kendisinde, direk olarak kendisi tek tek cevap verecek. Arkadaşım adına teşekkür ederim ilginize

Kim dedi tuvaleti meşgul et giremesin diye! Salonda boş kavanoza işedi amk!

E ne yapsın yaşlı adam, sen de ne cani çıktın mübarek.
Git karınla konuş

baba kiminse o konuşsun.

@insomnia ben demiştim ama bu kadarı da çok yani. açık açık git diyeceksiniz o zaman yapacak bir şey yok.

Tv kumandasının pilini ters çevirme (akıl edemiyor)
Tv yi av moduna alma (uyduyu göremiyor)
Wc yi meşgul etme (salona işedi)
Site dışına çıktıpında arayan hüvenliğe tanımıyorum o kim deme (hanım gelene kadar dışarda kalıyor)
Araç yolculuğunda e5 en sol şeritten yardırma (benzinlikler yan yolda kalıyor, 5 dk da bir prostattan dolayı wc ye gitmek istiyor)
Evden çıkarken kombiyi kapatma
Tv den a haber ve atv yi silme
Müzik tesisatına zaman ayarı yapıp kulağının dibinde son ses hayko cepkin çalması (2 saatte bir 5 sn, komşular rahatsız olmasın)
Sanırım gitmesini istemiyorum :)

Uzun'u ve yaptigi icraatleri elestir.
Belki soguyup gider.

@chitosan onların arayıp da bulamadığı şey tartışma. Nassı goyduk emmeee

ev sizin, evlilik sizin neden böyle yüzsüz bir insan için, hele ki çat kapı gelen, azıcık kibarlıktan ve medeniyetten yoksun bir insan için bu derecede çözüm aranıyor ben anlamıyorum? ailede adamı kimse umursamıyor, anladığım kadarı siz de aileyi umursamıyorsunuz, otobüs biletini alın, eşyalarını toplatın misafirim geliyor, bir daha da acil bir şey yoksa gelme de sabah otogara bırak vedalaşma bile.

kimse kimseye bakmak zorunda değil evlendi diye, kayınbaba değil de kaynana olsa da evden atarım ben.

Arada eşimin hatırı var, o da durumun farkında ve yoruldu gerçekten. Direk konuşmaktan başka çare yok, nankör damat olacak adım ama yapacak birşey yok artık . Beni bilen biliyor.

sorunun üstünden 4 gün geçmiş, çok merak ettim gelişme var mı acaba? arkadaşınıza mümkünse sorabilir misiniz? teşekkürler. benim önerim de açıkça konuşmak olurdu, eşin rızası alınarak.

Kendisine tarlayı satmasını ve parasını kendine vermesini söyle. Bizim insanımızın canını al parasını alma. Kaçaktır.

Karşısına alıp konuştuğunu ve evlerinin müsait olmadığını söylediğini belirtti. Birkaç güne gidiyormuş.

Adama o kadar saydınız, meğer gayet laftan anlayan bir insanmış bak gidiyormuş.
Arkadaşınıza iletin lütfen, kendisinin yatacak yeri yok. İlerde aynı muameleyi kendi damadından görür umarım.

borç para iste ve televizyonu bozuldu diye kaldır.
olmadı konuş.

@birsürüsorumvar
laftan anlamayıp napacaktı peki? koltuğa mı zincirleyecekti kendini? benzin döküp yakacak mıydı? yüzüne yüzüne söyletecek kadar anlayışsızmış yani.
bi de damadın da yapar demişsin yani insan olan, bugününü kurtarmak için çalıştığı gibi yarınını da planlar. kaldı ki burada aciz, hasta, evsiz vs bir insan yok. bencil ve düşüncesiz biri var.
millet iyice delirdi yaa:D


neyse, geçenlerde şu haberi görünce istemsizce aklıma geldiniz:) *bu adamın evi de yok üstelik
onedio.com

@jimjim
konu sahibinin anlattıklarına bakınca ben bu adamın gitmemek için kendini ordan oraya atmasını veya büyük kavga çıkarmasını bekliyordum. bir defa açıklama yapılınca anlamış işte. eski nesil bazı şeyleri akıl edemiyor, karı kocaymış, başbaşa vakit geçirmekmiş vs. Benim babam da aynı nesil, kendisine kalsa misafirliğe gittiği evlerdeki kadınların hepsi ona hizmet etmekten mutluluk duyuyor. Kadın yaşlı da olsa fırıl fırıl evin içinde ona hizmet etse zerre rahatsız olmuyor, çünkü "kadın böyle mutlu oluyor görmüyor musun". E bir kere de kalk sen bir işin ucundan tut da mutlu ol dediğimde kıyameti koparmıştı. Ki benimki üni mezunu falan. Her neyse. Konu mutlu sona ulaşmış, biz çıkalım kerevetine.

Konuşma üzerine gitmedi arkadaşlar, biletinin tarihi geldiği için gitti ve giderken yolda evin müsait olmadığı ve artık yaşının kemale erdiği, onu görmek isteyenlerin onun yanına gelmeleri gerektiği belirtildi. Seneye yine gelir merak etmeyin,

Durumu anlamayan arkadaşlara gönderebilirim kayınbabayı bikaç günlüğüne.

erkek toka solda

Soldan sağa. Kadın.

Erkek toka solda.

toka solda.

e

Toka sağda. Solak kadın.

toka solda

k

Toka solda. Erkek.

toka sağda. solak erkek.

erkek toka solda olur benim bildiğim

Elime nasil gelirse hic dikat etmem. Erkek cinsiyetine sahibim

toka sol , erkek

bunu daha önce hiç düşünmemiştim, hep toka sağda takıyorum. sola takabileceğimin bile farkında değildim, soruyu görünce "sola da takılıyor muymuş ki" dedim. fiziki olarak mümkün olamayacağını düşünecek kadar uçuk bir fikirdi soruyu görene kadar.

toka sol, sağlak erkek

Kadınım, toka yönünü değiştirerek kullanıyorum, çünkü bir süre sonra deri deforme olmaya başlıyor.

soldan sağa, kadın.

www.enakliyat.com.tr

Tavsiye ederim, fiyatların yanında müşteri yorum ve puanlarını da dikkate alın.

Aktaşlar nakliyat

Hic sanmam

Keşke, bir haftacık yağsa.
Fazlası zaten fazla İstanbul'a

bence yağacak.

3. köprü dolaylarına belki.

Şubat gelmeden İstanbul genelini etkileyecek bir kar yağışından bahsetmek pek gerçekçi değil ama iklim her sene daha farklı şekillere bürünüyor. Ay sonu belki şaşırtır. İstanbul'da kar patlaması uç sınırlarda ve kuzeyde oluyor. Geçen sene yağmur bile yağmamıştı hatırlarsanız.

yağar bence el ele tutuşup totem yapalım.

2 sene önce çok güzel yağmıştı ya. Istanbul etrafına yağsa da şehre gelince ısı adası yüzünden yağmura dönüyor.
Çok sağlam soğuk olması lazım, o da her zaman olmuyor. İnşallah yağar.

yeni yila girmeden bile yagabilir. bu kisin sert gecmesi bekleniyor, 25 aralik - 5 ocak arasinda ilginc seyler olabilir. bu sadece simdilik gorunen kismi.

elinizin altinda internet var, kisin nasil gececegini az cok tahmin eden bir suru model, program, uzman vs. var. ha "ilgilenmiyorum, bakmiyorum" diyen kisiye lafim yok da konu hakkinda en ufak fikri olmadan yagar ya da yagmaz diye iskembeden sallayanlari anlamiyorum. bangir bangir tum modeller bagiriyor marmara ve karadeniz'e 15 gun icinde cok saglam kar ve soguk gelecek diye. adam gelmis "yagmaz" diyor jdjdkd. niye yagmiyor?

İstanbul da tatil olacak kadar kar yağacağını sanmıyorum keşke yağsa da güzel kareler çeksek mikroplarda kırılsa

Bizim buraya yagdi gecen(bagcilar)

Aha yine basladi burada.

son 116 yılın en sıcak 3. kışı bekleniyor diyorlardı.
geçenlerde de hava muhabbeti oldu. arkadaş "4 senede 1 bi kış rahat geçiyormuş" demişti. geçen yılı makul sayarsak önceki yıllarda iyi kar yağdığını hatırlıyorum.
belki sıcak da geçse arada ısının düştüğü karlı dönemler olabilir. umarım olur. genelde ocak sonun şubat başı gibi oluyor bu dönemler ama son yıllarda aralık sonu ocak başına da denk gelmişti.

önce kara doyacağız demişlerdi, sonra bu kış yine geçen seneki gibi sıcak olacak dediler. bence yağsın ya, ben yaz gibi geçen kışları sevmem.

Meterolojinin bi bok bildiği yok. Çatalcata kar yağınca istanbula kar geliyor diye servis ediyorlar.

Geçen sene hatırlamıyor musunuz her hafta "istanbul'a çok sağlam kar geliyor, dışarı çıkmayın dikkat edin bilmemne" diye haber yapıyorlardı, sonra hep fıs çıkıyordu. Bütün bu fıs çıkmalarından sonunda uzmanlar artık ısı adasından bahseder olmuşlardı.

Kar bulutları geliyor ama doğru düzgün kar yağışı olmuyor.

muhtemelen finale filan giriyordum. tez savunmam bile doğum günüme denk gelmişti. hocalar arasında popüler bir tarih demek ki.

Askerdeydim, kalp seklinde pasta aldim 4e kesip ev arkadaslariyla gomduk. Kendime ilk arabami almistim hediye olarak.

Su ankinden 10 numara daha mutluydum.

Doğum günün kutlu olsun. 26dan küçüğüm, inşallah uzmanlık sınavını istediğim şehirde kazanmış, mutlu bir evlilik sahibi, kendimin ve sevdiklerimin sağlığı sıhhati yerinde, mesleğimde adım adım yükselen bir insan olurum 26. doğum günümde.

Askerdeydim. Doğumgünüme nöbet yazmışlar. 24 saat nöbet tuttum nizamiyede.

Zaten kutlamam doğum günlerimi. Bi şey fark etmedi. Özellikle bi yerde olmak istemezdim.

Ben de 06:30'da kalkıp işyerine gitmiştim. Sonra ablam çiçek göndermiştir, erkek arkadaşım yoktu o zaman. Öğleden sonra da pasta kesmişizdir ofiste.

Tam olarak 3 gün önceydi. İstediğim hayatla alakası yok şu an hayatımın.

Doğum günün kutlu olsun bu arada.

Doğum günün kutlu olsun!

Sabah okula gidip yüksek lisans dersinde sunum yapıp oradan işe geçmiştim. Sağolsun arkadaşlar pasta söylemişti, lab'da kutlamıştık.
Aslında 23.-31. arası bütün doğum günlerimde, doğum günüm olmayan günlerde olduğu gibi, sabah 6:30'da uyanıp işe gittim.

2010 yılıydı.
O dönem nispeten dandik bir işte insanlık için küçük ama benim için büyük bir adım atarak terfi almıştım. Şirketin bünyesinde ilk defa bir Türk terfi alıyordu, o yüzden güzel bir deneyimdi. Eski eşimle sevgiliydik, izne çıkmıştım da birlikte tatile gitmiştik.

Şimdi o zamana ışınlanacaksın istediğin an deseler koşarak kaçarım. Otuzların hiçbir senesini yirmili yaşlara değişmem. (yoksa yirmileri otuzlara değişmem mi demek gerekir, bu cümle nasıl kurulur bilmiyorum. Kısaca otuzlar daha iyi.)

Doğum gününüz kutlu olsun ayrıca.

ne hayal etmiştin ki, baş ucunda hindistan cevizi sütüyle seyşellerde uyanmayı mı?

yaşamak istediğimiz hayat yapmak zorunda olduğumuz ve büyük ölçüde değiştiremeyeceğimiz şeylerle çatışmak zorunda değil. hatta gerçekçi ve sağlıklı bir hayat tecrübesi için "çatışmamalı" denebilir. sabah 6'da uyanıp işe gittiğin bir günü 26 yaşına layık bir şekilde geçirme ihtimalin var, akşam iş çıkışı sevdiklerinle beraber güzel vakit geçirebilirsin örneğin.

benimki çarşamba gününe denk gelmiş, ben de kalkıp işe gitmiştim. benim için doğum günü hunharca çikolatalı pasta yemek demek, bu açıdan mutlu edici geçmişti; daha fazlasını da istemiyordum zaten.

mutlu yıllar.

az buçuk duyurularından seni tanıdığım kadarıyla, senin şu an ibiza'da olman lazım.

Askerdeydim. Hastaneye sevk edilmiştim. "Ohh istirahat alır nöbetten yırtarım" planları yaparken birliğe döner dönmez nöbete gönderilmiştim. Dümdüz bir gündü.

bir buçuk ay kaldı 26. doğum günüme. senden çok farklı değilim tek farkım ben sabah 7:30 da kalkıp işe gidiyorum. bu yaşıma kadar yapmak istediklerimi tan olarak yapamadım aslında ama birkaç sene gecikmeyle de olsa emim adımlarla ilerliyorum hedeflerime.
doğum günün kutlu olsun bu arada yeni yaşın ve devamında daha mutlu olman dileğiye

doğum günün kutlu olsun öncelikle.

Bende 25 yaşındayım şuan da. İstediğim bölümü okudum ancak ne işim istediğim bir iş ne de beni sevecek bir insan bulabildim.

Mutlu sağlıklı ve keyifli yıllar dilerim.
Bundan yıllar yıllar önce, 26. Yaş günümde evdeydim (doğum günlerinde şirket bir gün izin veriyor) ama normal şartlarda elbette sabahın kör karanlığında ise gitmek zorundaydım.

Hayallere dalınca işin sonu yok ama onlar hayal. Gerçeklikle kıyasla hale gelirseniz sürekli elbette moral bozucu olur. Birbirinden iyi ayırmak lazım.
Neyse, kısaca şunu diyebilirim, sevdiğim işi yapıyor bir süredir ve gerçekten insanın başına gelebilecek en güzel şeylerden biri. Ömrünüzün büyük bir çoğunluğunu alan şeyden zevk alıyor olmak olumlu yönde çok etkiliyor.
Sorunlar asla bitmez, bitmiyor. Algıyı ve yaklaşımı, tutumu değiştirmek en yapılabilecek şey.
Tekrar mutlu yıllar.
Son şey, gerçekten ne güzel yaşlar o yaşlar. Kıskanıyorum.

doğum günün kutlu olsun! seni iyi hissettirecek ise senden daha kötü bir doğum günü geçirmiştim. :)

kısa dönem yapar geçerim dediğim askerlikte istemememe rağmen uzun dönem çıkmıştı. yedek subay eğitiminden sonra kurada 5 batı 1 doğu ili arasından çeke çeke Siirt'i çekmiştim. yetmezmiş gibi oradaki tugaya da değil, dış bir birliğe, korunaksız, terörist mahallesi ile sırt sırta bir kışlaya düşmüştüm. henüz acemi sayıldığım için nöbeti bana kilitlemişlerdi ve ortama daha doğru dürüst ayak uyduramamıştım.

nöbetçi kulelerini kontrol ederken 1-2 ay önce roket yiyen, derme çatma ve hendek operasyonları zamanından balkonlarında silah deliği olan evlere 20 metre mesafedeki 7 numaralı kuleye geldim. nöbet kuleleri, merdiveni açıktan çıkılan bir konumda, yerden 4-5 metre kadar yukarıda bulunan açık hedef şeklindeydi.

her bir basamağı tek tek hafif eğilmiş vaziyette "mermiyi şimdi kafama yiyeceğim", "mermiyi şimdi kafama yiyeceğim" diye diye çıktığımı hatırlıyorum. kafamdan doğumgünümde şehit olsam haberlere çıkarırlar mı, ajitasyon içeren haberler yaparlar mı acaba diye düşünceler de geçiyordu.

bir şey olmadı çok şükür, zamanla da alıştık o ortama koşa koşa, güle güle, nöbetçi asker kardeşlerime takıla takıla çıkmaya başladım merdivenleri. alışılmayacak şey yok. sıkma canını. hayata bakışımı değiştiren günlerden biridir 26 yaş doğumgünüm. hayatta doğumgünü, kötü patron, kötü iş gibi şeylerin ne kadar önemsiz olduğunu fark ettiğim bir gündü. :)

26. doğumgünümde evlenmeme 2 ay vardı, sevgilimle aynı evde yaşıyor gibiydim. Bir ay sonra 33. doğumgünüm var, boşandım, hiç arkadaşım olmadığını fark ettim, alkolün depresyonun dibine vurdum. işe gitmek yine iyi yani :)

bomboktu o doğumgünü. iş, aşk mevzularında dibe vurmuştum. aile arasında basit bir kutlama yapılmıştı ama ruh gibiydim.. tek derdin işe gitmek olsun.. o doğumgünümde ölü gibiydim. işe gidip kafamı dağıtma şansım bile yoktu.

işten ayrılalı birkaç ay olmuştu, işsizdim. sevdiğim kişiyle iletişimimiz kopmuştu. doğum günümü kutlamasını bekledim içten içe, kutlamadı. sonra antalya'ya gittim, eski evime. hayvan hayvan içtim, kalan son eşyalarımı toplayıp memlekete döndüm. pek bi şey değişmedi hala. yok lan, hiçbi şey değişmemiş.

doğum günün kutlu olsun!

bayağı kötü başlayıp güzel sayılabilecek biçimde bitmişti. o zamanki işkolik ötesi sevgilimle (düşününce sevgilim demeye bin şahit istermiş) maalesef telefonda bir konuda tartışarak güne başlamıştık, doğum günümü hatırlamaması tuz biber olmuştu.

o gün sevdiklerimle de olmak istemedim üzüntümü anlarlar diye, bir blues bardaki etkinliğe gidip bir sürü güzel insanla tanıştım, şahane bir şekilde enerjimi yükselttiler. sık telefon gelince söylemek durumunda kaldım ve gecenin geri kalanı pub crawl'a döndü, hala görüşürüz :)

26. yaşımda hiçbir şey yaparak geçirmedim sadece çalıştım. tüm ömrüm böyle geçecek galiba. çalışmamak veya daha az çalışmak gibi bir lükse sahip değilim.

mezun olmuş, bir yandan çalışırken bir yandan da sınava hazırlanıyordum. 3 aylık evliydim. gece gündüz iti gibi çalıştığım, ancak eve misafir gelirse mecburen dinlendiğim zamanlardı.

bugün 33. 26.'yı hatırlamıyorum da sanırsam zatürre olduğum kıştı. karışık durumlar içinde, çalıştığım saatler dışında sürekli içtiğim zamanlar olabilir. tam olarak ne yaşamam, neresinde olmam gerektiğini idrak etmiş değilim, o yüzden hala pozisyon alamıyorum. doğum günün kutlu olsun.

Kesinlikle kendi seçimlerimle yaşıyordum, istediğim yerde ve istediğim kişilerleydim. Yine de zor zamanlardı, sağlık sorunlarım çok artmıştı ve üniversitede can cekişiyordum.

Tek bir güne odaklanmak ve büyük beklentiler içine girmek beni çok yoruyor, çok plan yapan ve takıntılı bir insanım çünkü. Sen de öyleysen, bunu değiştirmeye bak 26. yaşında, çok daha az canın sıkılacak böylece.

askerdeydim. hayat bana güzeldi.

26'yı dert etme. daha çok seneler var hayatında. değiştirmek istediğin bir şey varsa hiç vakit kaybetmeden başla. Yoksa ikinci 26. senede yine aynı duyuruyu açarsın. aha da buraya yazdım.

Heybeliada

heybeliada +1.
20 sene önce 3 ay kalmıştım. aklım hala orada.

cunda

Eskiden Urla Devlet Hastanesi'nin olduğu Karantina Adası.

Annem o hastanede çalıştığı için ben de hastanenin kreşine gittim 9 aylıktan itibaren. Çam ağaçları, hastanenin plaji falan çok seviyodum. Ama sona Emine Erdoğan adayi aldı, hastaneyi taşidilar ve orayı özelleştirdiler.

Bu arada kendisi ada ama kara yolu bağlantisi var, yani sorun olmaz sanirim :D

Onun dışında ayvalik-Cunda adası ve bozcaada da sevdiğim adalar. Hatta orta büyüklükte bi adada doğup büyümek isterdim yunan adası gibi mesela. Çok ilginç bi deneyim olabilirdi

Hiçbirinde.

Bozcaada

Şu anki Türkiye'de İmralı sanırsam.

giresun adası: 20 yıl kadar önce adada bir çift yaşıyordu, tek başıma kendilerinden bu görevi devralabilirim.

bozcaada. üzüm yetiştirip belki küçük bir pansiyon. insanın ömrü uzar

Burgazada ya da Bozcaada.

Heybeliada ya da Büyükada

bozcaada

bozcaada

Gökçeada.

herkes ya da her yer böyle değil. çalıştığın kurumların ve yöneticilerin kalitesi burada devreye giriyor. iyi bir yönetici altında bu tarz durumlar daha az görünür.

benim naçizane önerim: sen yardım et, destek ol ve bilgini paylaş. Şikayet etme ve suçlama. Karanlıkta ışık ol. Bunun meyvesini her zaman alırsın.

Türkiyede çalışana verilen ile çalışandan istenen arasında avrupa birliği ülkelerine göre dünya kadar fark vardır. bu nedenle kalite istemek lüks kalır. türkiye'de çalışandan kalite beklemek, mc donald's daki kasiyerden işine aşkla tutunmasını beklemek gibidir. dünyaca ünlü bir finans devinin tr iştirakinin finansal risk müdürü'yüm. benim sorumluluğumdaki 15 konudan birini grubun avrupa birliği ülkelerindeki iştiraklerinden birinde 3 kişilik bir ekip it ve danışmanlık desteği alarak yapıyor.

Burada asıl dar boğaz "işi bilen tek kişi"nin olması. Açıkça konuşmak gerekirse o kişi de bunca senelik tecrübesinden şunu biliyordur ki herkese yardım etse kendi işini bitiremez. Kimse diğer ekiplere destek verdi diye ona aferin demez, işini zamanında bitirmediği için bir de fırça yer. Muhtemeldir ki o zamana kadar ona-buna yardım edip sırtına basarak onu geçen bir sürü yeni yetmenin de ardından bakakalmıştır.
Bunun çözümü o kişinin bir tür yönetici olarak atanması, maaş ve haklarının ona göre düzenlenmesi, işinin de bu koordinasyonu sağlamak olması. Ama o zaman bir ilave yönetici kadro açıp beslemek zorunda olan işveren buna yanaşmıyor. Sorumlu bencil o işi bilen kişi değil. Daha yukarıdaki.

Hocam eğer karşıdaki elemanın size yardımcı olmak / işi öğretmek gibi bir sorumluluğu yoksa ve/veya size işi öğretmekten bir fayda elde etmeyecekse niye uğraşsın ki?

Ben yazılım sektöründeyim, danışmanlık için ek para almıyorum, ama işe her gelen junior bir sürü soru soruyor. Onları eğitmekle uğraşsam kendi işimi yapamayacağım, onu da geçtim kendimi geliştirmeye de fırsat kalmayacak. E ben ne yapayım?

@plutongezegendegilmi

Neden uğraşsın? Çünkü aynı kurum çatısı altında bir değer üretmeye çalışıyoruz ve takdir edersiniz ki hiçbirimiz her şeyi öğrenerek doğmadık. Sancılı bir süreçte elimizden birileri mutlaka tutmuştur. Biz de başkasının elinden tutalım ki ürünümüz kaliteli olsun, işler savsaklanmasın, bir "yaratı" ortaya koyabilelim.

Benim gözümün önüne gelen figür "Feridun Bitir", kısa yoldan köşe dönmeye çalışan milyonlar var ve bencillik kanımıza işlemiş.

Gözümün içine baka baka "Ben her şeyi kendim öğrendim, sen de öğren" diyen adamın işe girerken sunduğu projeyi okul arkadaşından alıp kendi yapmış gibi sunduğunu biliyorum.

@monogram hocam ben pluton'a katılıyorum. sen anekdotal örnek veriyorsun. eğer ilgili kişiye sen operasyonel olarak çalışmayacaksın, görevin takımının eğitimini sağlamak olacak, onların yeterliliklerinden sorumlu olacaksın. maaşın ve ünvanın da şöyle olacak deseler tabiki bunu yapsın. ama böyle bir görev ve maaş vermek istemeyen işverenin amatörlük ve cimriliğini sen o adama yüklemiş oluyorsun. problem kapitalizmin cost cutting'i "yapabildiği" yerden yapması.

uzman desteği alın.
edit: sanki siz düşünmediniz bunu tabii :) düşünmüşsünüzdür mutlaka ama, alın cidden. iyi bir psikoterapist bulun gidin.

O kadar tanıdık bir profil ki, bir an "isminiz şu mu" diye sorasım geldi.. Elbette, büyük ihtimalle tanıdığım biri değilsiniz, ama şunu gösteriyor: bu yaygın bir durum...

Erkeğin kurumsal hayata dönmeme (ya da dönememesinin) önemli başka nedenleri de olabilir: birincisi belki de çok iyi yapacağını düşünmüyor, ikincisi çok iyi bir teklif alamayabilir ya da alamamaktan korkuyor olabilir. Artı yaş ilerledikçe kurumsal firmaya üst düzeyden giriş olasılığı logaritmik olarak azalıyor.

Adamın küçükle monopoly oynaması çok normal. Adamlar doğru dürüst hiç büyümüyor, çok zor olgunlaşıyorlar. Eşiniz burada da normal dağılımın içinde.

Ben eşinize empati yapıyorum ve zor koşullarda kendi işini kovalamasını takdir ediyorum. Siz de takdir edin, iyi yönlerine "harikasın" deyin. Bunun ona nasıl motivasyon sağlayacağını hayal edemezsiniz. Eğer elinizde ise, anlayabiliyorsanız, işinden bahsedin, onu dinleyin. Destek olun. Emin olun kendi işini yapmak maaşlı bir yerde çalışmaktan çok daha zor. Erkek olmak toplumumuzda para kazanmak ve aile geçindirmek ile eşdeğer. Eşiniz bunu sorumluluğunu Türkiye'deki her erkek gibi (ne kadar geniş rahat olsa da insan) iliklerine kadar hissediyordur ve özgüveni olması gerekenden düşmüş olabilir. Eğer böyle ise onun özgüvenini yükseltin. Bunun sonucu hem yaptığı işe, hem de çocuklarla iletişimine pozitif yansır.

Tabii, geleceği kaba taslak planlamanız lazım. Çocuklar ne olacak, nerede okuyacaklar, 10 yıl sonra nerede yaşanacak, 50 yaşında ne yapılacak? Eğer geleceğe dair ortak bir hayaliniz varsa, evlilik güzel oluyor bence. Ortak bir başarı, edinim vs. olmayabilir bakın, ortak bir "hayal" bile yeterli... Bunları daha çok konuşmanız lazım.

Siz de şunu diyebilirsiniz: yav, bunları neden ben düşünüyorum, adam bunları neden dert etmiyor, hani hayat müşterek? Bazen böyle oluyor maalesef, birinin devreye girmesi lazım. Diğer taraf çok umursamaz olursa zaten boşanma oluyor. İnşallah sizin girişiminizle eşiniz de size ayak uydurur.

Ahh ebabil, ben bu konuları genelde aklıma bile getirmemeye çalışıyorum. O zaman gayet ahenk içinde bir hayatımız var. Birbirimize gerek işyeri konularını gerek sosyal muhabbetlerimizi anlatır, paylaşırız. Bir de hakikaten hayranım ben ona. Çok zekidir. Dediğim gibi tembel biri de değil, ama her iki yönden de sıkışmış hissediyorum. Öyle ya da böyle bilgisini satamıyor, sattığını tahsil edemiyor. Yaklaşık 20 kişilik şirketi var ancak kendini döndürüyor. Valla kendisi yazılımcı olarak işe girse patron olmaktan daha fazla kazanır. Umursamaz olduğunu sanmıyorum, ama elini taşın altına sokmamak rahat geliyor.

Lütfen şöyle düşünmeyin; olay sadece para değil, ama hem vaktinin bu kadarını o işe gömüp bundan para kazanamayıp hem de evde diğer yükümlülükleri de bana itelemesi beni sanırım çok yordu. İskelet sistemimde bir sürü sorun yaşıyorum, doktor muhakkak spor yapmamı önerdi. Bunu biliyor, ama ben spor yapacağım zaman evde çocuklarla (özellikle de bu sene büyükle ders çalışacak) duracak birimizden birinin olması lazım. Evde çocukları anneanne/teyze karşılıyor ama sorumluluk ebeveynin olmalı. Haftanın bir günü onun basket günü bir günü muhakkak toplantısı var, 3 gün kaldı. Onda da ya trafik sıkıştı (ona göre çıksa), ya server yedeklemesi oldu, hep bir bahane geç kalıyor.

anladım. vallahi ciddiye alın bu işi. birikiyor birikiyor sonra genelde kadınlar patlıyor. Kızın sınav dönemi artı stres yaratan bir durum. Sizin durumunuz anlatımınızdan hissettiğim kadarıyla kolaylıkla olumlu bir havaya dönebilir.. Bence kolay aşılabilecek şeyler. Diyalogu artırmak lazım... İyiye gitmiyorsa, psikolog düşünebilirsiniz.

destek olmaya devam ederdim. ac acikta degilsiniz sonucta. adam da aylak degil, gec kalmasi is icin, esine ailesine bagli, hem de hayransiniz bir yandan ki bu cok rastlanir bir durum degil. kadinlar siklikla kocalarini ezme, asagilama egiliminde olabiliyorlar. birbirinizi de seviyorsunuz. ne buyuk sans.

bu adam bu yasindan sonra kurumsalda mutlu olamaz ki. eve 7'de gelen, ay basinda maasi yada mutsuz bir adam mi yoksa isini severek yapan ama eve gec gelen bir adam mi?

mutsuz biri sizi mutlu edebilir mi?

kendinize daha cok odaklanabilirsiniz bence. sizin de bir aksam kankilerinizle bara gitme eglenme aksaminiz olsun.

@jimicik; o kurumsalda mutlu olamaz ama ben de şimdiki durumdan mutlu değilim. Ben mutsuz halimle daha ne kadar mutluymuşum gibi davranabilirim ki?

Evliliğimizin ilk döneminde demiştim ki "birbirimizi karşılıklı şımartalım ki mutlu bir hayatımız olsun". Hakikaten o dönemlerde de paramız yoktu, durumumuz çok daha kötüydü, ama sadece kendimizden sorumluyduk ve para gerektirmeyen ya da az gerektiren hoşluklarla birbirimizi mutlu edebiliyorduk. Şimdi nisbeten daha rahat durumdayız maddi anlamda ama kimsenin beni şımarttığı filan yok.
Örnek vereyim, Bir ay içinde belki sadece bir defa ben ondan daha geç geliyorumdur eve. Akşam yemeklerini ayrı yiyoruz. O geldiğinde ben yemiş oluyorum ve o ellerini yıkayana kadar tepside yiyeceklerini hazır getiriyorum. Ben geç gelmişsem aynı şey olmuyor. "Senin ne kadar ne yiyeceğini nerden bileyim" lafı beni üzüyor.
Çok dolmuşum...

ruhunda girismcilik olan bir insani maasli ise sokamazsiniz, oldurun daha iyi.

2 kişi için endişe ediyorsunuz ve bu endişeniz nedeni ile kendinizi strese sokup zarar veriyorsunuz. Haklısınız ailede insan, önce evladı için sonrada eşi için endişe duyar. peki onlar kendileri adına sizin kadar endişe duyuyorlar mı ?

Bazen insan zorlasa bile sonuç değişmeyebilir. Kızınız kapasitesi neyse ve hayata bakış açısı nasıl ise hep öyle yaşayacak. Ama anne açısından, önce doktor olsun da yine şarkıcı olacaksa olsun düşüncesi gibi örneğin. Eşinizi de zorla götürüp kurumsal bir firmaya oturtsanız emanet gibi durur orada inanın. Ama böylede ben mutsuzum diyorsunuz.

Fazla endişe duymak ve ben bir şeyler yapmazsam her şey daha kötü olacak düşüncesi insana zarar verebilir ama sonucu pek değiştirmez bence. Çok ince düşünmek ince dert sahibi yapar insanı keşke takmasanız.

Valla oncelikle tecrube konusuyor, yeni yetme de degilim bunu soyleyim; boyle bir insanla onunuzdeki 50 yili aynen bu sekilde gecirmeyi dusunuyor musunuz ona karar vereceksiniz. Bu adam degismez, yukarda empati yapan arkadaslara da iyi isler diliyorum, sizin mutlulugunuz esas, bir hayatiniz var, ilerde cocuklariniz, cok degil bir 5 sene sonra fln kendi hayatina bakacak, iki kisi kalacaksiniz yani bebelerim icin edebiyatina da girmeyin. esimi seviyorum, cok zekidir, bunlari dusunmezsek cok mutluyuz da baya iyi bahaneler (kendimden biliyorum). Karsininizda sizin onu sirtlamanizi ve sirtinda tasimanizi bekleyen ve buna alismis bir adam var, muhtemelen kendi annesinden de bunu bekledi ve aldi.
Siz de her ne kadar yola iki kisi paylasma sozu ile de ciktiysaniz da tek basiniza dort kisinin sorumlulugunu almissiniz, boyle bir hayat istiyorsaniz devam edin ama bunu kabul ederek devam edin zira bu durum degismeyecek, icinizde bunun catismasini yasamak sizi daha da mutsuz eder. cocuklariniz da dahil olmak uzere kimse size madalya vermeyecek, tebrik etmeyecek. Yani yapacaksaniz, bu insanla boyle bir hayat gecirecekseniz yalniz oldugunuzu ve olacaginizi bile bile yapin. Hatta size sunu soyleyim, o ozgurlugune duskun hipi arkadas da kendi gucunu bir bulsun bir toplasin sizi ortada birakip gitmekten gocunmaz emin olun. Benim tavsiyem de ciddi bir destek almaniz ve kendi gucunuzu kesfetmeniz ve ne istediginiz uzerine kafa yormaniz.

Öyle bir durum ki bu, 2 farklı ses arasında kaldım. Şöyle açıklayayım:

- Bu mutsuz ortamda yaşamak zorunda mısınız? Hayata bir kere geliyorsunuz. Bu duruma katlanmanın anlamı yok. Yolunuzu çizin ve size daha uygun birini bulup hayatınızı daha mutlu sürdürün.

Diğer ses ise şöyle diyor:

- Eğer eşiniz müteşebbislikte başarılı olsa ve milyoner olsaydı, farklı bir nedenden boşanmak isteseydiniz, mahkeme ilgili maddi zenginliği, ikinizin bir başarısı olarak görecekti. O halde müteşebbislikteki bu başarsızlığın ailenize getirdiği yükü de yüklenmeye devam etmek hakkaniyetli olandır. Dolayısıyla çift terapisti ve iletişim dışında bir yöntem göremiyorum.

Siz ikisinden birini seçin derim.

Evlilikte bazı şeyler kökünden değişmez. Sen adamı değiştirmeye çalışıyorsun. Bu adam başından beri böyle birisiyse hata o adamda değil sende.

Çok çalışmak bir kabahat değil. Çocukla oyun oynamak da bir kabahat değil. Sen bence içinde bulunduğun durumu kabullenmiyorsun. Çocuklarım bizim gibi olmasın diye çırpnıyorsun ama olacaklar. Hayat böyle. Kabullensen iyi edersin, kendini yıpratma daha fazla. İşten eve, evden işe. Hayatın tadını çıkartın, çocuğu yapmışsınız hem de 2 tane, olmuş artık olan. Vereceksin sen elinden geleni ama kalmayacaksın fazla. Olacağı yoksa olmaz çocuklar olmaz senin istediğin tipte insanlar. Depresyonluk bişe yok, fazla kasma kendini.

köyde kadınların bahçe bostan işi yapıp, adamların kahvede takılması geldi aklıma.
nesil değişiyor ama huylar aynı.
çocuklar okullarını bitirsinler, boşa gitsin o adamı.

tabi canım önce boşasın sonra asalım gitsin adamı. böyle adamların yaşamaya hakkı yok.

harvard'ın 75 yıl süren mutluluk nedir araştırması

www.cnnturk.com

-----------------------------

Dr. Waldinger konuşmasını Mark Twain’den çok güzel bir alıntı ile bitirmiş: ‘’Zaman yok - hayat çok kısa – kavgalar, kalp kırmalar, özürler, hesap sormalar. Sadece sevmek için zaman var – ve fakat, sadece kısa anlar’’.

Bazen ekonomik sıkıntılar, bazen başarı hırsı bazen başka sebeplerle yakınlarımızı önemsemediğimiz, kırdığımız, ilişkilerimize özenmediğimiz oluyor. Ama 75 yıllık bu çalışma da gösteriyor ki, ömrümüzün sonunda iyi bir hayat yaşadım mı diye geriye dönüp baktığımızda, her şeyden önemlisi karşılıklı sevgi üzerine kurulu ilişkiler olacak.

-----------------------------

ayrıca sorunu gayet kısa ve öz tanımlamış "hem vaktinin bu kadarını o işe gömüp bundan para kazanamayıp hem de evde diğer yükümlülükleri de bana itelemesi"

bu boşamak için sebep mi ? ayrıca tek taraflı dinleyip idam kararı vermek nedir? belki adamında söyleyecek kendince bir şeyleri vardır.