Geçenlerde Selena izliyorum; Selena bi' kitabı okumak zorunda kaldı ve hızlı okuma yöntemiyle okudu, kızım sen selenasın ütopik güçlerin var dağları ikiye bölüp oradan buradan ışınlar çıkartıyor gözlerinle röntgenler çekiyorsun. Kitabı hızlı okuma yöntemiyle okumak nedir diye 7 yaşındaki yeğenimle b
Geçenlerde Selena izliyorum; Selena bi' kitabı okumak zorunda kaldı ve hızlı okuma yöntemiyle okudu, kızım sen selenasın ütopik güçlerin var dağları ikiye bölüp oradan buradan ışınlar çıkartıyor gözlerinle röntgenler çekiyorsun. Kitabı hızlı okuma yöntemiyle okumak nedir diye 7 yaşındaki yeğenimle birlikte güldük, eğlendik. (çocuk tüm dediklerimi anlamamış olabilir)
Bu selena'da bi' nevi üstün varlık sonuçta. Ne bilim superman gibi hades gibi.
Biz de gücü herşeye muktedir bir tanrı inancıyla yaşıyoruz aşağı yukarı dünyada; tanrıyı ebedidir, ezelidir gibi gibi sıfatlara sarıyoruz.
Sanat-Sanatçı ilişkileri kuruyor bazı arkadaşlarımız.
Peki mesela, ilmen bizden daha ileride ve daha aksiyon dolu birisi ya da bir ırk insanlığı var etmiş olamaz mı ? Yani bu ruh ve Can dedikleri şey neyse onun olayını çözmüş ve bir şekilde gezegenler sistemini kurmuş bizden biraz büyük bir varlık. Ebedi, ezeli olmayan.
Keza bakıldığında günümüzde dünya dinamik ve mekanik bir şekilde ilerliyor gelişiyor/ya da düşüyor gibi görünüyor.
Misal sistemi başta kurulmuş ve kendine has düzen ve kanunlarıyla ilerleyen bir yapı;
Ultima Online oyunu gibi.
Sizler simülasyon dedikçe ben çok üzülüyorum ama, Cennet/Cehennem kavramında da çok üzülüyorum.