hangileri mevcut?

göz bozuklukları, saç dökülmesi, hemorroid, nörolojik rahatsızlıklar ya ad aklınıza gelecek hemen her şey olabilir.

sb. varsa alırım.

Öncelikle gönül işlerine giriyor mu, bilmiyorum bu sorum. Çünkü bayağı karışık.

Ben kendimi hiç bu dünyaya ait hissetmiyorum. Hani böyle, şımarıklık için ya da "Her şeyin en iyisini hak ediyorum." mantığıyla demiyorum bunu. Hiçbir şeye aidiyet duygusu beslemiyor ya da birilerine aitmişim gibi bir şey hissetmiyorum. Bazen çok sevildiğimi düşünüyorum çevrem tarafımdan ama bazen bu yerle bir oluyor yine aynı çevrem tarafımdan. Bazen içimde kelebekler uçuşuyor, bazen (aslında genel olarak) bütün dünyanın yükü bendeymiş gibi bitkin, bıkmış hissediyorum. Bir gün çok güçlü ve her şeyin üstesinden gelecek kadar enerjik ve özgüvenli hissediyorum ama aynı gün içinde yenilmiş, her şeye geç kalmış gibi hissediyor, her şeyden elimi eteğimi çekesim geliyor. En mutlu olduğumu düşündüğüm anlar bir kibrit çöpünün yanması gibi, 10 dakika bile sürmüyor, yüzüm istemsizce düşüyor. "Aaa, ne olmuş? Hiç beklemiyordum!" diyeceğim bir şey de yok, hiçbir şey şaşırtmıyor beni,"Olabilir." diyorum. Bu, en sevdiğim kişi için de geçerli, beni hiç alakadar etmeyen ama bir şekilde varlığından haberdar olduğum kişiler için de. Geleceğe dair bir umut, bir beklenti ya da heyecan beslemiyorum hiç. Bu soruyu sorarken ölmüş olsam da aynı, 100 sene sonra ölsem de aynı benim için. Etrafımdakilerin genel hayat standartları ve alışkanlıkları peşindeyken bunların hiçbiri ilgimi çekmiyor. Hep uyumak, hiç uyanmamak istiyorum. İşsizdim, iş buldum, hem de her yönüyle çok istediğim bir işti. İlk gün "A, benim işim var!" dedim ama aynısı oldu yine, sanki 30 senedir çalıştım da onun bitkinliği var üstümde. Sabahları kalkmak, her gün aynı şeyleri tekrar tekrar yapmak, ömrü tüketmek vs. Sanki hayat bu değil. Yani böyle olmamalı diye düşünüyorum. Bunu bir aydır işe gidip bıkan birisi olarak da söylemiyorum. İşsizken de aynısını düşünüyordum. Kafamdaki dünya ütopik değil ama gerçek olamayacak kadar da zor gibi. Ne istediğimi, niye istediğimi bilmiyorum. Sanki hiç dünyaya gelmemiş olsaydım diyorum sürekli.

Biliyorum, toparlayamadım ama özetle hep ikili ve zıt hissetmekten, bu dünyada tam olarak kendimi bulamayaşımdan bıktım. Cahilce gelecek belki (ki cahilim) ama psikolojik desteğin çözüm olacağına inanmıyorum, çünkü "A, böyle hissetme. Sen değerlisin, sen bireysin. Kendini olumla!" minvalindeki şeyler bana göre masalla aynı.


Şükürler olsun ki soruma geldim: Siz de böyle hissediyor musunuz? Üstesinden geldiniz mi?

bunlar yıllardır kol kolalar, hep birlikte hareket etttiler. tayyip iktidar olunca devletin bütüm imkanlarını sundu, gülen'in ceza durumunu halletti.

akp'nin içinde olan tanıdıklarım zamanında (2011) gülen grubu ile akp arasında soğuk rüzgarlar esiyor demişti. hatta çocuklarını gülen'in okullarından almışlardı.
malum 2013'de bu durum ayyuka çıktı. gülen beddua etti. karşılıklı atışmalar başladı açıktan.

o kadar araştırdım bir şey bulamadım, dişe dokunur bir sebep yok, çok ciddi bir mesele geçmeli ki bu hale gelmeliler.

bugün ingiltere'nin raporunda 15 temmuz için, ak parti ve gülencilerin önceden kemalist yapılanmaya karşı birlikte hareket ettiklerini, neden ve nasıl ayrı düştüklerinin net olarak anlaşılamadığı geçiyor. ingiltere bile anlam verememiş. (git: eksisozluk.com

bu kadar iç içeyken ne olduda bir birlerine düştüler?

Benim tekrar endoskopi olmam gerekicek sanirim.Cok korkuyorum.Narkozla yapilmasi daha iyi oluyor ama bu konuda endiselerim var.5 sene önce oldugumda bir türlü dalamamisim ve 150 kglik adama verilecek kadar narkoz verilmis bana.Kalktigimda leyla gibiydim ve bilincsizce cok küfür etmisim.Neyse simdi bisiler okumustum daha önce, narkoz sirasinda kalbi durdu filan.Bunun sikligi nedir? Narkozun boyle bir etkisi var mi?Mideme hortum sokulmasindan korkmuyorum da bu narkoz olayi canimi skıyor. Tecrübe edenlerden yorum alabilir miyim?

kim köpeğini gezdirmeye çıkarsa peşine takılırdı hayvan. ben de öyle öyle her gün görür olmuştum :/
içim cız etti ya. bunu yapan öküzlere karşı ne yapılabilir? nasıl öldüğünü de bilmiyorum, ilan asmışlar bir köpeği koruyamadık diye mahalleye.

nefret ediyorum bu toplumdan ya. bu kadar kalitesiz bir insan topluluğu nasıl bir araya gelebiliyor böyle?

bu kadar filmde dizide nikah günü ayrılan hatta "evlenmeyi kabul ediyor musunuz?"a hayır diyen insanlar oluyor. cidden bu kadar sık oluyor mu, hatta hiç oluyor mu böyle şeyler? bu durumdaki birini tanıyor musunuz?

bu soruda sadece olumlu özellikleri sıralamak sırıtır mı?

araya bir tane çok da hayati olmayacak bir kötü özellik sıkıştırmalı mıyız?

uzun oalbilir arkadaşlar, ama yaşananları filmlerde görseniz "yok artık" diye çıkışabilirsiniz. o derece inanılmaz.

1.5 sene önce 3 kişi beraber aynı dönem işe giren üç iş arkadaşıyız. (iş öncesi birbirimizi tanımıyorduk) (üçümüz de kızız)

üçümüzden bir tanesi, bundan 4 ay sonra benden 200tl borç alıyor ve 4-5 ay boyunca bu parayı geri alamıyorum. ardından haziran temmuz gibi borcumu geri alabilmeyi başarıyorum.

eylül ayında, yüksek kredi çektiğimi öğrenince benden 600tl borç istiyor ve ben de veriyorum. salaklık yapıp.
bu kızın bu sırada; aynı işyerinden alakasız bazı kişilerden de 200'er 300'er lira borç aldığını öğreniyorum.

neyse gel zaman git zaman bu parayı hiçbir şekilde alamıyorum.
ve bir süre sonra da "herhalde durumları yok" diye düşünüp 600tl'den de bir bakıma vazgeçiyorum.

tuhaf olan şey; bu kızın tutumları.
yöneticisnden borç alırken "annemlere kira yardımı yapıyorum o yüzden çok sıkıştım bu ay" diyor.
ama anneleri havuzlu bir evde yaşıyor? gene de tam uyanamıyorum olaya.

başkasına başka yalan atmış, bir başkasına başka ylana.
bu sırada benden 1000tl daha borç istiyor ama vermiyorum tabi. o zamanki bahanesi de, sevgilisinin bir akrabasının çocuğunun okul taksidi onlara kayıtlıymış. o yüzden senetleri ödemezse hapise girecekmiş. (hönk?)

ne zaman para istesem (maaş günleri) "banka parama el koydu eft yapamıyorum kimseye, hemen açtırıp bu cuma yatırıyorum" yalanını söylüyordu.

bu arada dipnot düşmek isterim ki; sevgilisi şarkıcı mı ne. büütn gün evde oturup çalışmıyor, kesinlikle para kazanmyor ve embesil gibi bir hayat yaşıyor. "çalışmak istemiyorum ben albüm yapmak istiyorum" diyor. yani tam tekme tokat dövmelik biri.

neyse akradaşlar. bu kız, ocak ayında işyerinden, yönticisinin de aracılığıyla 5000tl veya yukarısında bir kredi çekiyor. borçlarını bahane ederek.

bundan 1 hafta sonra elinde iphone 7 ile ofise geliyor?
kafada şimşekler çakıyor ve tüm ürünleri dikkatimi çekmeye başlıyor.

tommy ayakkabı, 250-300 liralık far, bilmem kaç paralık fondoten, 350 liralık çanta, yüzlerce liralık saatler. hepsi yeni, hepsi gıcır gıcır. zara yeni sezon ürünler bilmem ne, geçmişi düşünüp fotorğaflara bakınca o zamanlar bile üstündeki pahalı markalı ürünleri farkediyorsunuz.

kız resmen milletten çarptığı paralarla lüks hayatı kuruyor.
hemen gidip iphone 7'sini soruyorum, "kuzenim aldı" diyor, çanta soruyorsun, yeğenim aldı, kardeşim aldı, annem aldı, babam aldı.

ardından "ya keşke iphone 7 alan kuzeninden borç isteseydin cidden zor durumdayım 600tl ye ihtiyacım var artık" diyorum. deliriyor tabi, kafayı yiyor bu sözlere. "naısl böyle konuşursun durumumu bilmiyor musun bu ne demek şimdi" vs. diye çıkışıyor. "sen macfite yazılmayı düşünürken mi benim 600tl me ihtiyacın var" diye çıkışıyor akıl hastası.

resmen üste çıkmak için atak oynuyor başka bir deyişle.
sonra bu konu rüyalarıma griyor artık, böyle bir hayat yaşıyor olabilir mi diye.

ve tam o dönem; 3 kişi beraber işe girdiğimiz 3. kızdan da geçen sene 1500tl borç aldığını (kız kredi çektiği gün) öğreniyorum. o kız, işe girdikten 4 ay sonra kovulmuştu ve maddi durumu batıktı.

ben artık iyice deliriyorum.
ve diğer borç aldığı kişilerle kontakt kuruyorum. 300tl borç aldığı yöneticimizin de dikkatini elindeki iphone çekmiş. ben de ona yanaşıp "ya xxx, elindeki iphone 7yi gördün mü, bana 7 aydır borcumu ödemiyorken ofise iphone 7 ile geliyor" diyerek konuyu açıyorum ve bütün kayışlar kopuyor. yönetici deliriyor, borç sarmalı büyüyor. bütün ofise borcu olduğunu öğreniyoruz.

tam bunların üstüne; bu kız gidip şirketten bir daha yüklü avans istiyor. ve avans isterken yeni yalanlar söylüyor.
yalanlarından birini muhasebe müdürü farkedip "sen napıyorsun ya? sürekli yalanlar söylüyorsun" diyerek çıkışıyor ve hem bizim yöneticimizi, hem şirket sahibini de toplayıp bir toplantı yapıyor muhasebe müdürü.

hemen ardından patron kıza gelip "bütün ofise borcun var ve sürekli yalanlar söylüyorsun. 1 ay içinde hem şirkete hem arkadaşlarına olan borcunu ödüyorsun, ardından da burda çalışmaya devam eder misin sen bilirsin!" diyor ve kovulma potasına giriyor.

nolursa olsun mutlu oluyorum çünkü hepimizi aptal yerine koydu.
ardından tüm olayları, 1500tl borç aldığı diğer arkadaşımıza anlatıyorum. o kız da çok saf biri, jeton anca düşüyor ve o da daeliriyor.

haliyle herkesten borç alan bu hırız her şeyin sorumlusu olarak beni görüyor :)
"sen iğrenç bir insansın, her şeyin bu hale gelmesinin tek sorumlusu sensin. senden nefret ediyorum. ben durumumu düzelteceğim ama sen hep kötü bir insna olarak kalacaksın" gibi naralar atıyor.

komik olan; bu naranın içinde "borcunu hesabına yatırdım grmüşsündür" diyor, ama hesabıma para falan yatırmamış :) yatıramdığını söylüyorum, "iban yanlışmış para havuza dştü pazartesi yatracağım" diyor. pazartesi sabah 9da iban numaramı atıyorum "yine havuza düştü para gitmyior ya" diyerek yalanını söylüyor.

ben de yalan söylediğini söylüyorum ve ardından 1500tl borç aldğı arkadaşımızın ibanını da atıp, "onun da 1500ünü buraya yatırıyorsun" diyorum. deliriyor vs.

hikaye bu kadar ya.
sorum da şu: ben kötülük mü yaptım?

o 600tl yüzünden ben kiramı yatıramadım,
şirketten her ay avans çekmek zorunda kaldım ve sürekli avans çektiğim için muhasebeci tarafından azar da işittim üstelik.

şimdi de her şeyin sorumlusu; lüks ve borç içinde yaşayan o değil, benmişim.

arkadaşım2 günlüğüne ankaraya geliyor.
napsak sizce.
içmeyi severiz, arabamız yok.

Benim var.
Yani hayal diye tanimlamak dogru mu bilmiyorum ama, mesela ben kulaklik biriktirmeye basladim.
10dan fazla kulakligim var şu anda.
Kulak üstü hani şu kafa bantli olanlardan.
Elimden geldigince kaliteli kulakliklar almaya calisiyorum.

Bir gün, "iste burasi benim evim!" dedigim yerde, calisma odamin bir duvarini eski/yeni, pahali, ucuz onlarca kulaklikla doldurup guzelce isiklandirmak istiyorum. Koleksiyon bir nevi.

Salakça mi sizce?

Sizin var mi hic boyle bi planiniz? Öptüm.

Merhaba, tadını sevdiğiniz süt hangisi?

Selamlar herkese

Her gün aynı şeyi yemekten sıkıldım ve ekmeği kahvaltıdan çıkarmayı düşünüyorum ama yerine koyacak şey bulamadım. Sağlıklı kahvaltı öneriniz var mıdır acaba?

Tecrübe ve pozisyonu da yazabilir misiniz?

Şemsiye ya da bere gibi yağmurdan korunma amaçlı kullandığınız bir şey var mı? Yoksa akışına bırakıp ıslanıyor musunuz? Yağmura karşı neler hissediyorsunuz?

Şu sıralar o kadar çok aldatma hikayesi dinledim ki artık herkes sevgilisini aldatıyor gibi geliyor. Özellikle hanımlara sorum, hiç sevgilinizi aldattınız mı? Nasıl oldu?

Merhaba,

Veganlara uygun yapılabilecek Türk tatlısı ne vardır?
Bir de kuruyemiş içermemesi gerek.

Teşekkürler

Ara öğün yemeyenler meyveyi ne zaman yiyorsunuz. Ana öğünlerde mi?

www.hepsiburada.com

nestlenin reklamından gördüm birde bunun çikolatalısı varmış. amerikalılar sabahları mısır gevreği yiyor buda aynı maddelerden yapılmış gibi. doğal bir ürüne benziyor. ayrıca envai türlü gıdanın hepsiburadadan alınabileceğini yeni keşfettim. siz ne dersiniz bu işe yeterince doğal değil mi?

Hangi sıklıkta bu temizlik şylerini kullanırsınız? şamğuan duş jeli veya başka şeyler?

spora gidiyorum, beslenmeme dikkat ediyorum, yeri geliyor 2 hafta tatlı yemiyorum (belki vücut alışır da istemez diye) ancak yok arkadaş aklımın bir köşesinde hep var.

yoğurda tarçın atıyorum falan ama kesmiyor. yok mudur sağlıklı bir şekilde tatlı krizlerime engel olabilecek bir yiyecek, içecek, karışım, ot çöp vs.

bunu nasıl aşabilirim. çünkü aşmam lazım çünkü insanların en az yarısı böyle. kendi akıl sağlığımı korumak için bir şeyler yapmam lazım yardım edin.

ne düşünüyorsunuz? son zamanlarda izlediğim en iyi filmlerden biriydi. hiç beğenmediğiniz bir şey oldu mu? ne derece marvel evrenine hakimsiniz tabii o da önemli hiç alakası olmayan insanlara pek bir şey ifade etmese bile benim gibi ortalama bir kişi için bile çok dokunaklı bir filmdi.

Kaldırımın ortasında yavaş yavaş yürüyenlere, toplu taşımada ağır ağır ilerleyenlere, grupça bir aktivite yapılırken topluluğun dinamiğini bozarak herkesin enerjisini sömürmekten çekinmeyenlere, konuşması, jestleri, mimikleri ve hatta gülüşü bile aheste olanlara, o ağır ağır dillendirdiği cümlelerini bitirmesi ve varmak istediği yere bir an evvel varabilmesi için ağzının içine baktıklarımıza, inanılmaz şekilde acelemiz varken araya kırk tane alakasız şey sokup işimizin önüne ket koyanlara ve dışarıda akıp giden bir dünyayla insanı heyecanlandıran tonla şey varken yaşam tarzı olarak yavaşlığı seçenlere gıcık olan bir ben mi varım?

Yakın zamanda kısırlaştıracağım. Mama konusunu merak ettim. Kısırlaştırılan kediler için öZel mamalar var. Onlardan mı almam gerekiyor?
Bunun dışında şişmanlama, uysallaşma gibi şeyler okuyorum kısırlaştırma sonrasında. Daha bi dikkat etmem mi gerekiyor?
Dişi kedi bu arada..

oje sürüyordum da aklıma geldi. erkekler oje kokusu hakkında ne düşünüyorlar? sanırım bütün kadınlar oje kokusuna bayılır, erkeklerin böyle genele yayılabilecek düşünce tipi var mı?

Benim çevremdeki insanların çoğu böyle sanırım. Herkes sürekli şikayet halinde. Sabah gülerek çıkıyorum evden, yanlarına oturduğum an tüm enerjim emiliyor. Sürekli ya hastalar, ya sıkılmıslar ya da birinin yaptığı şey yüzünden soyleniyorlar. Tamam belki öyle çok mükemmel bir ülkede yaşamıyoruz ama insan her dakika şikayet eder mi yahu? Yanlarında gülümseyince kendimi suçlu hissediyorum artık.

Siz etkileniyor musunuz böyle insanlardan? Şikayet eden taraftaysaniz her an şikayet ettiğinizin farkında olarak mı yapıyorsunuz bunu?

nasılsınız nasıl gidiyor hayat, ben şuan hayatıma yeni insanlar katmak istiyorum ve başaramıyorum :) allah başka dert vermesin tek sorun bu

Merhaba, eylül ayında balayına nereye gidelim? Var mı bildiğiniz kampanyası olan yerler vs.? Yurt içi olacak.

Hoşlandığınız, sevdiğiniz, birlikte olduğunuz kişi size nasıl hitap etsin istersiniz/istemezsiniz? Cinsiyetinizle birlikte söylerseniz daha anlamlı olur. Ben kendimden örnek vereyim;

(Hatun kişiyim)

Hiç hoşuma gitmeyenler:
- "Bebişim"
-sı diye bitenlerin hepsi (aşkısı, canısı, beybisi vs vs)
- "Güzellik"
- "Prenses"

Hoşuma gidenler:
- "Fıstığım", "fıstık"
- "Hayatım"
- "Yavrum"
En saçmasını sona sakladım.
Gülmeyin! Ya da gülün, bence de komik ama hoşuma gidiyor işte...
- "Anacım"

anketimize hoşgeldiniz.

mesela etrafınızdakiler rte'den nefret ediyor ama siz bir nedenden dolayı sempati duyuyorsunuzdur, ne biliyim herkes demet akalını sevmiyordur ama siz şarkılarının size hitap ettiğini düşünüyorsunuzdur ve seviyorsunuzdur.

Var mı böyle örnekleriniz, nelerdir bunlar ve neden dolayı seviyorsunuz?