koca g.o.t bok gibi final yaptı, devamlıklık çok zor herhalde bu dizi sektöründe.

dark var 2 sezon izlemediyseniz. kaliteli diziler kalmadı eskisi gibi sanki.

diziler bitmedi, aksine arttı ama eskisinden farklı bir dizi piyasası var. netflix vb platform dizileri, sezonlar 10 bölüm, hepsi aynı anda yükleniyor. pat diye izliyor insanlar, iki gün muhabbeti dönerse dönüyor ve bitiyor. lost gibi, prison break gibi, en son da game of thrones gibi haftadan haftaya merakla beklenen, takip edilen dizi yok piyasada.
hiç olmadığı kadar çok dizi var piyasada şu an aslında.

lostu herkes konuşurdu çünkü lostun son sezonlarının yayınlandığı dönem bile sosyal medyanın emekleme dönemiydi. şimdi insanlar twitter'da, instagram da vs yardırıyor. dizilerin oyuncularıyla birebir iletişime geçiyorlar, kim ne yapsın ergen ve çomar istilasındaki sözlüğe entry yazıp. bilakis en sikko dizilerin bile fazlasıyla konuşulduğunu görüyorum sosyal medyada.


cay koy geliyorum haklı, zilyon tane platform var artık. lostu solda sıfır bırakacak bir sürü de dizi izledim, ilzliyorum. eskiden 10 tane dizi varken, şimdi 150 tane dizi var. yine eskiye göre dizi muhabbeti yapılacak yerlerin sayısı da arttı. tabii ki eski etkisi kalmaz.

dizilerin eski tadı olmadığı gibi bizim de tat almamız körelmiş de olabilir. ama good girls ve godfather of harlem güzel güncel diziler. öneririm.

Lost gibi dizilerin konuşulma sebebi başka izlenecek dizinin olmamasıydı. Başka dizi yoktu herkes izliyordu. Şimdi bin tane dizi var. Arkadaşlarıma bakıyorum neredeyse hiçbiriyle aynı diziyi izlemiyor takip etmiyoruz hatta adını bile duymadigim dizileri izliyorlar.

netspeed vardı galiba

netspeed ve milleni

eğer telefon hattı varsa turk.net bağlatabilirsiniz. özel bir altyapısı yok adsl/vdsl olduğu için.

türk.net ile uğraşacağınıza altyapı olan firmanın taahhütsüz paketini bağlatmanızı öneririm.

turk.net ile uğraşmaya kalkarsanız durduk yere sinir sahibi olursunuz. İsterseniz bağlayamadıkları internetin "arıza" kayıtlarını göndereyim. 10'dan fazla telefon görüşmesi ve sayfalarca e-mail duruyor.

Turknet boyle kotu mu? Bilmiyordum. Az once iletisim kurduk, gelip baglayacaklar,

ben memnunum sorun çıkartmadı bana hiç. tabi bu işler şans biraz da.

Bi aralar Cinemaximum biletlerini gişeden almak yerine Opet ve Migroslardan 12 liraya alabiliyordunuz.

fırsatbufırsat.com veya hepsiburada.com gibi sitelerde de çeşitli kuponlar olabiliyor. 8-16 lira arası gibi pek çok seçenek oluyor.

Hepsiburada ve opet i pek önermem. hepsi burada sanal kart numarası gibi bir şey yaratıyor, opet de benzer bir kod veriyor ama pnr kodu değildi en son. koltuk seçimini ve bileti almayı gişeden yapmanız gerekiyor. Ve bu işlem çok çok uzun sürüyor.

fırsatbufırsat sanırım direk sitede kullanılabilen PNR kodu veriyordu. Siz yine oralarda bilet bulursanız PNR verip vermediklerini ve direk sitede geçerli olup olmadığını bir sorun ne olur ne olmaz. Bazen gişede filmin başını kaçırabiliyorsunuz.

yeni yasa ile indirim, promosyon işlerine sınır geldi. şifre, fırsat kodu, yemek yiyene 10 liraya bilet falan yok artık.

o bölgedeki salonları bilmediğim için doğrudan bir önerim yok ama cinemaximum gibi zincir olmayan sinema salonlarını inceleyin. oralarda normal fiyatlara izleyebilirsiniz.

özdilek'te pazartesi ve çarşamba halk günü var (14-16 tl)
kanyon'da 35 tl normal bir film. maximum kampanyası sabah ilk senasta oluyordu ama kalktı o da. sadece mısırda indirim var. (ne mısırmış arkadaş)

En azindan telekom kampanyalari vardi o da kalkmis arkadas hakikaten ne misirmis. 35 tl’ye film mi izlenir :(

Kucuk sinemalar daha iyi dogru soyluyorsunuz bakayim

Dün gideydin vardı. Çarşamba günleri cinemaximumda halk günü

Olmadi dun :(

belki aşağıdaki indirimli sinemalar yakın olabilir size.

www.cinemaximum.com.tr

böyle yer bilenler kimseye söylemediği için var.

ben şimdi öyle bir yer biliyorum (balıkesir taraflarında), tam da deniz kenarı ormanlık alan içinde ve manzarası süper, hatta merkeze 30 dk uzakta, ama deşifre edemem anla beni, yoksa insanlar üşüşür buraya.

Zirve yürüyüşleri yapabilirsin, çadır kurup. Antrenmanlıysan :)

vur kendini kastamonu küre dağlarının kuzey taraflarına 1000 metreden sonra hayatta olduğuna dair tabela bile yok. ağaçların arasından zor geçersin. insan yok ama bu sefer ayu var, kurt var, yaban domuzu var..

evet, fil

Kanada'da falan yaşayan büyük geyiklerden (moose) herhalde.

Yoğun tipide, zor koşullarda çekilmiş ben çok beğendim.

kaplan

sakallı Bizon var.Bizonun sol tarafını görüyoruz. Resmin Sol tarafı kafası oluyor en sağ kısmı poposu.

edit : şu arkadaş www.google.com

Kömüş gördüm ben.

bizon gördüm ben de

ben de bakar bakmaz bizon gördüm, kendisine diz yüksekliğinde tipide yan tarafından bakıyoruz.

Sol altta Ceylan yüzü var gibi.

Nasıl yaa?
Bizon ya da yak görüyorum ben.Çok da net. Başı sol tarafta.

bizon bu . net.

bizon ve misk öküzü arası bir heyvan.

Bufalo diyecektim ki bizon yazanları görünce hak verdim.

en solda bizon, hemen yanında öküz başlı antilop ve yukarıda komodo ejderi

ben de bizon gordum cok net

www.youtube.com

moose ile alakasi yok, bizon net olarak.

bizon

Bizon gördüm ben. Biz onlardan hoşlandık! Hoşlandık!

bilader allah senin yardımcın olsun sen ölmüşün toprak atanın yok vesselam...

Bu aciz halinden allaha sığın töbe ve tevekkül et

son paragrafta cevabi vermişsin zaten. sürekli benzer kültüre sahip ülkelerde gezmek bir süre sonra 'eee ne ki yani' duygusu oluşturabiliyor. sosyalleşerek bunu aşabiliyorsun ama sen onu yapmak istemediğin için dediklerinde haklısın.

senin çözümün amerika'da da değil mesela. orada da bu duyguları yaşarsın. asya-afrika-güney amerika senin ilacın :)

boşver kanka seyahat meyahat bozar adamı. hem düşünsene havaalanına gidiş gelişi, uzun pasaport ve bagaj kuyruklarını, rötarları aksilikleri soğuğu yağmuru..çağır hatununu eve mis gibi takılın!

geçmiş olsun, ruhun ölmüş. bence de evde otur hocam, boşa masrafa giriyor seninki. sen bu tavırla aya gitsen "ee zaten görüyoduk bunu dünyadan dümdüz gri yer" der mekikte beklersin.

instagrama fotoğraf ekliyorsun işte başka bir olayı yok gezmenin
3 gün bir şehre gittin diye fazla beklentiye girmeye gerek yok

Yazdiklariniza bakilirsa seyahat etmeyi pek sevmiyorsunuz, sevmek zorunda da diilsiniz, nedense son yillarda herkes seyahati sevmeli gibi bir kanun var (bu arada ben cok seviyorum, seyahat etmediğim zamanlarda bir sonraki seyahatimi dusunuyorum ve hayal ediyorum)

Kendi adima sehirlerde sokaklari, insanlari izlemeyi seviyorum en cok, farkli bir yerde olmak bile basli basina ruhumu tatmin ediyor.

Dogasi guzel yerlerde dogayi izlemek ve fotograf cekmek hosuma gidiyor, yazin seyahati hic sevmem (anca golgede yatmali) kisin da yagmur camur olmadikca cok usume problemim yok,o nedenle park bahce, cicek bocek beni mutlu eder.

Tipik turist aktivitelerini de seviyorum, aptalca oldugunu bile bile bir duvarda elimi 360 derece dondurmeye calismak, bi cesmeye bozuk para atmak bana eglenceli geliyor.

Daha once kitaplarda okudugum, filmlerde dizilerde izledigim yerlerde bulunmak bana zevk veriyor.

Yolda olma halini seviyorum, ozellikle tren yolculuguna bayilirim.

Aslinda bakinca yukarida yazdiklarinizdan cok da farkli bir sey yapmıyorum ama bu dediklerin bana zevk veriyor.

Bence sorun bahsettigim dayatmada, herkes seyahati sevmek zorunda degil. Eksikligini de hissetmiyorsan evde otur ne sakincasi var.

vizyon dediğimiz şey tam da bu işte. sende yok ondan baboli.

evde çekirdek kola akıt gitsin.

Bu kafayla, her boka bir kulp bularak hiçbir şeyden keyif alabileceğini sanmıyorum. Güney Amerika ya da Asya da farklı olmayacak. Yine müze, manzara, eğlence mekanları falan olacak.
Madem aksiyon istiyorsun, safariye falan git dicem ama belli ki sen ona da 2 saat sonra "ya anladık işte aslan kaplan amk" diyeceksin. Boşver otur çayını iç.

Ben tarihi yerleri gezerken zevkten dört köşe oluyorum mesela. Bambaşka kültürler, yaşantılar varmış lan bizim gördüklerimizden diyorum ve aşırı ilgimi çekiyor. Müze falan gezerken bu tarz düşünürsen belki biraz daha ilgi çekici olabilir.

millet de bir şey yapmıyor pek. dediklerini veya azını yapıyor.

ben mesela farklı yerde olmayı seviyorum. bir şey yapmasam bile 2 gün paris'te olsam önümüzdeki günden itibaren bana iyi gelir. ama herkes sevmek zorunda değil.

enerjin düşük bence senin, tempolu yürüyüş yap ya da kapalı havuzda bol bol yüz bol bol taze meyve suyu içi kelle paça karışık çorba falan iç. sonra gezersin önce enerjini yükselt.

aslinda gezmek zorundaymisiz gibi bir algi olustu sosyal medya etkisiyle. keyif almiyorsaniz gezmeyin. bir anlami yok ki oyle.

ote yandan bahsettiginiz durumlardan keyif almiyorsaniz neden keyif aliyorsunuz? cunku bu durumda yasadiginiz yerde de cok keyifli bir hayatiniz olmaz. yani durup beni ne mutlu ediyor diye dusunmek lazim cerceveyi genisletip.

bana yurtdisinda gordugum her sey muazzam geliyor. farkli insan yuzleri, farkli diller, bambaska yemekler, aliskanliklar, gormedigim meyveler, agaclar...

bir de bir hobiniz varsa, atiyorum ata binmek, onu farkli ulkelerde gerceklestirmek keyif verebilir.

avrupa hep aynı evet. tokyo'ya falan git belki seversin. seyahat etmeyi sevmiyorsan da kendini zorlama.

surekli benzer yerlere gitmissin anlasilan ama o bile keyif verici aslinda... dedigin gibi baska yerlere gitme vaktin gelmis senin ama onlar da cok mutlu etmeyebilir seni; hayata karsi tutumunu degistir bence :)

genelde 5-8 gun arasi ayni sehirde kaliyorum ben. hem cok bilindik yerlerini geziyorum, hem de sehrin icinde kayboluyorum; sehir ici yuruyorum bol bol ve kesif yapiyorum. yemekleri bilindik ve turistik yerlerde degil halkla konusup ya da yuruken kesfettigim local yerlerde yiyorum, iciyorum. ayrica sehre yakin guzel yerler varsa da sabah erkenden cikip tren,otobus ile tum gun pass alip, gezip dolasip geliyorum merkeze.

her seferinde de cok keyif aliyorum seyahatlerimden :) asya tarafini deneyebilirsin, doga olarak cok daha muazzam

"bilader allah senin yardımcın olsun sen ölmüşün toprak atanın yok vesselam...
Bu aciz halinden allaha sığın töbe ve tevekkül et" +1

anaaa :D
kız vizyonsuz musun?

müze geziyorum, her şeyi anlamak zorunda değilim bir sanat eserine bakınca tarihinden estetikten etkilenmem de yeter. ayrıca böyle şeyler zamanla gelişir. hiç gitmeyip hiç ilgilenmezsen nasıl bakış açısı kazanacaksın sevmezsin müze falan tabi.

bit pazarlarını, sahafları geziyorum.

özel yemeklerini/içeceklerini/tatlılarını falan deniyorum.

o şehre özel bütçemin el verdiği cafeleri deniyorum.

ilgi alanımın olduğu bir etkinlik varsa; konser tiyatro falan onlara bilet bakıyorum önceden.

online platformlardan birileriyle tanışıp buluşuyorum, bişiler içiyoruz, geziyoruz falan.

hediyelik eşya bakmıyorum, onun yerine türkiyede olmayan ya da pahalı olan yiyecek/içecek alışverişi yapıyorum marketlerden ve kapanış.

Duyuru komik cevaplar ondan da komik, gülmekten okuyamıyorum. :))

Hakikaten kendinizi bir kontrol edin ölmüş olabilirsiniz.
Ben bu kadar hayattan zerre zevk almayan ve memnuniyetsiz birini görmedim.:)

Ben olsam yeni bir yer görüyorum diye sevinçle gezerdim ki yurtdışına çıkma ihtimal ve imkanım yok.
Dediğiniz yerlere gitmeyin tamam kafe, müze vs sıkıcı diyelim.

Çıkın sokaklarında kaybolun, insanlarının içine girin vakit geçirin bazen dil bilmek gerekmiyor insanları tanımak için, yemeklerini keşfedin.
Çocuklarını görün onlarla vakit geçirin. Aslında yapılacak o kadar çok şey var ki.
Starbaksa gidip tabii ki mutlu olamazsınız.

sevişmek de belki bu anlarda ilaç gibi gelebilir.

Sevmiyorsanız seyahat etmeyi, etmeyin. Bence insanları bu konuda “itelemek”, seyahati övmek etmek çok saçma. Instagram’da havalı dursun diye gezeceğinize evinizde istediğinizi yapın. Aptalca bir zorbalık yapılıyor bu konuda. Herkes gezmeyi, yeni yerlerden zevk almayı “görev” ediniyor. Saçmalık.

Sorunuza gelince, merak ettiğim yerleri geziyorum, orayla ilgili planlarım oluyor gitmeden önce. Spontane bir geziyse, en güzel barlarına giderim, daha turistik olmayan yerleri de keşfetmeye çalışırım. Gidip sokaklarında aylaklık da yaparım, insan izlemek hoşuma gider. Bit pazarlarına giderim. Varsa ilgilendiğim bir müzesi, oraya kesinlikle gitmeye çalışırım. Müze gezmeyi severim zaten, arkadaşlarımla buluşup da gezerim kendi yaşadığım şehirde.

Dağ-taş, tırmanma beni zorladığı için ayrı bir zevk alıp gezerim. Bisiklet sürerim. İnsanlarla iletişime çok kapalı gözükmemeye çalışırım. Zaten yalnız seyahat ediyorsam, kesin oradakilerle uzun-kısa muhabbete girerim. Tavsiye alırım. Bunlar bana yük değil.

Sırtımda çantayla epeyce dolaştığım bir vakit, yatağımı özlediğimden bir iki ay seyahat etmemiştim. O sırada bana spontane gelen bir teklifi kabul edip Amsterdam’a gittim ve çok da zevk alamadım oradaki gezimden mesela. Yük geldi bana, modum düşüktü. O günden beri asla istemediğim yola çıkmam, belki evde oturup film izlemek daha iyi gelecektir bana. Gezmek için gezmem.

walmarta git şişko arabalarına bin gezin, tam senlik aktivite.

www.youtube.com

bu video geldi aklıma :)

çok bir beklentiye girmeye gerek yok, çok abartılacak büyülenecek bir durum yok, oralar da yaşanılan yerler, insanlar normal olarak yaşıyor.
Farklı şeyler görmek ilgi çekicidir. Mesela yolda yürürken sıra dışı bir insan görürsen ilgini çeker, aynı mantık, sıra dışı şeyler görüyorsun ve ilgini çekiyor. Nerede olduğunu sorguluyor kafa, kendini sorguluyor, insanları sorguluyor, memleketini sorguluyor, karşılaştırıyor, yeni fikirler ediniyorsun. Ne kadar sıra dışı ise gördüğün gittiğin yer o kadar derin bir şekilde yaşıyorsun bu tecrübeyi.
Herkesin gittiği yerlere gitmekte korkulacak bir şey yok.
Mesela endonezya ya gittim, motosiklet kiraladım ve rastgele dağlara köylere kökledim 5-6 ay kadar önce. Çok sıra dışı bir tecrübe, çok değişik kafası var. İnsanlar gidiyorlar, atıyorum bilmem ne dağında gün doğumunu izliyorlar bali adasında, bunu yaşamak çok sıra dışı, insanın kafasını açar, farklı bir tecrübe.

Tabi seyehatin %100 ünde bu kafada olmayı beklemeyin. Seyehat etmek aktif olmak demek, gidip otel odalarında bol keseden karın şişirmek içmek sıçmak falan bunu seyehat etmek olarak değerlendirmiyorum, o farklı bir şey. Ne kadar yorulursanız o kadar çok experience yaşarsınız.

Özet geçmek gerekir ise ilgini çeken bir coğrafya / toplum da ilgini çeken tecrübe ( experience) ler kovalayacaksın ve oralara gideceksin ki bu hoşuna gitsin.

Sizin gibi biriyle kazara gezmeye çıkmam umarım.

İlgimi çeken konularda ne varsa onu yapıyorum. Gitmiş olmak için müzeye ya da tarihi bir yere gitmem. Sıkılıyorum. Genelde doğa ile ilgili yerleri seviyorum. Park bahçe köy kasaba gezmek gibi.

Club cafe gitmem. Sevgilimle gezerken yemek yemeyi vakit kaybı olarak görürdük. En hızlı şekilde halledip yola devam ederdik.

Alışveriş çok yapıyorum. Paramı bitirmeden gelmeyi sevmiyorum. Sadece bardak altlığı gibi standart şeyler değil gittiğim yerin butiklerini çok gezerim.

Birde çıkıp rastgele gezmeyi seviyorum. Çok kayboldum ama çok güzel yerler buldum.

Genel olarak depresif ve mutsuz bir ruh haliniz olabilir. Bazen bir yerden sonra insan her şeyden sıkılabiliyor. "Ee ne oldu ki şimdi?" moduna girebiliyor. Eğer sizde bu durum yoksa gezmeyi sevmiyorsunuz demektir. Sevmek zorunda değilsiniz zaten. Sevmiyorsanız yapmayın, sevebileceğiniz farklı şeyler bulun kendinize. Burada size laf sokan tiplere de takılmayın.

Bu saydiklarindan keyif almiyorsan deniz tatili yap. Plaji, denizi güzel olan ülkelere gidip denize girer, yemegini yer uyursun.

Ona da "Ee noldu suya girdik ciktik simdi!" diyorsan gercekten ölmüssün dostum :D
O zaman seyahat etmemelisin.

Sorun olaya tersten yaklaşıyor olmanız, herkes x ülkesine gidiyor ben de gideyim diyorsunuz, gidince de rutine düşüyorsunuz. Önce ilginizi çeken bir şey bulun, bu ilginç bir yeri görmek olabilir, adrenalin aktivitesi olabilir, çok istisnai yöresel bir aktivite olabilir, belli bir yemek olabilir, karşı cins olabilir, bir şeyin eğitimini almak olabilir, sevdiğiniz bir muzisyenin konserine katılmak olabilir vs. vs. o şeyi bulunca da hangi ülkedeyse oraya gidin. Bu yer belki küçük bir kasaba da olabilir. Aklınızda şu an bir şey yoksa keşfedene kadar gitmeyin zaten. Seyahat etmek Paris'e gidip fotoğraf çekilip instagrama koymak demek değil, hatta bundan daha berbat bir seyahat düşünemiyorum.
Yazılmış zaten herkes seyahat etmeyi sevmeyebilir, tatilde seyahat dışında aktiviteler de yapılabilir.

herkes seyahat etmeyi sevmiyor, siz de sevmek zorunda değilsiniz. bir kenara gidiş dönüş bileti diğer yana 20-30 kitap koysam, hiç düşünmeden kitaplara sarılacak bir arkadaşım var benim. yemeğe düşkün, tüm seyahat planlarını buna göre yapan tanıdığım da var. insanlar çeşit çeşit, zevkler de öyle. biri diğerinden iyi demek anlamsız.

ben ne yapıyoruma gelirsem, farklı yerler görmeyi seviyorum. aklımda kalan bir müze için ikinci kez seyahat ettiğim şehir de var, gidip en ünlü müzesine gitmediğim şehir de. gitmeden vaktim varsa blogları okurum ama genelde kafama göre takılıyorum. hava çok soğuk değilse yürüyerek gezmeyi, ilgimi çeken sokaklara dalmayı, yerellerin takıldığı kafelerde oturmayı seviyorum.

buraya da baksana belki çıkar bir şeyler.

www.airbnb.com.tr

bir yerde yiyip içtiğimde ihtimama bakarım, ekstra bir şey (güleryüz, sıcaklık, samimiyet) yoksa vermem, varsa 10-100 arası değişir mekanına göre
kuryeye ise 3-4 tl ne varsa vermeye çalışıyorum

40 lira ortalamaya doyuyorum diyebilirim

Personel ilgisiz ise bahsis falan yok, isini severek yapiyorsa yardimci oluyoruz. Ama artik sadece kart kullanima gecti metropollerde cogu genc kesim, bahsis devri bitti bu noktada, kartla odeme yapiyo herkes.

100 lira üstü bir hesap gelirse %10 veriyorum. Genelde 40-50 lira civarı ödüyorum öğlende. İstanbul - Ataşehir.

sadece ekstra ilgi ve alaka varsa bahşiş veriyorum. kartla ödesem bile nakit bahşiş bırakırım. miktar olarak 5 tl oluyor genelde. (50+ hesap geldiyse) moto kuryelere sadece yağmurlu, karlı havalarda veririm bahşiş o da sabit 2 tl olur.

bir öğünde doyma miktarı yere ve mekana göre değişir bir standardı olmaz.

Taşranın gözünü seveyim 10-15 TL arası harika köfte, kaliteli tabldot yemekleri yiyoruz. Bahşiş için 30-40 liralık hesapta gelen bozuk paraları bırakıyorum. Fakat servisi beğendiysem bunu yapıyorum genelde 1-2 TL arası bırakıyorum.

5 lira ve üstü.

hiç bahşiş vermem(toplam hayatım boyunca 3 kere falan). 15-25 tl arası doyarım.

ay sonunu zor getiriyorum, maalesef 0.

yemek sonunda çay gelmiyorsa bahşiş bırakmıyorum.

Genelde bunun raconu hesabın %10-12'si kadar bahşiş bırakmaktır. Hatta yurt dışında bazı restoranlarda fişte yazar bu.

500 liraya kadar %10, 500 liranın üstünde 50 TL.

eve siparişte bozuk para varsa elime ne gelirse 2-3-4 tl, yoksa 5 tl.

dışarıdan yemekle doymaktan bahsediyorsun sanırım, özel bir yemek değilse, balık içki vs yoksa 40-60 TL arası.

Mekanı sevdiysek ve daha sonra da geliriz diyorsak kesenin ağzını açıyoruz, 50 liradan başlıyor bıraktıklarımız.

Diğer türlü sabit 10-20 hesaba göre artık..

Doyma da buralarda 100 liradan açılıyor.

verip, vermeme ve ne kadar vereyim diye hesabım yok, tamamen o anki ruh hali. Keyfim yerinde hayatımda iyi şeyler oluyorsa (ki çok nadirdir) %50-%60'a çıktığım oluyor

istanbul
otobus metro vapur siklikla kullaniyorum
minibuse ozellikle binmiyorum, bu esnafi sevmiyorum, gerekirse bir saat beklerim ama minibuse binmem.

dolmus arada kullaniyorum (kadikoy-bostanci dolmuslari)

istanbul icin minibus sunlar oluyor i0.shbdn.com

dolmus da bu atasehir.com.tr

istanbul ayda 1, minibüs.
özel vapur ayda 1-2.
özel otobüs, haftada 3-4.

ankara

cogunlukla halk otobusu kullaniyorum. yilda max 20 defa dolmus kullanirim

istanbul. sıfır dolmuş - minibüs - metrobüs
metro, vapur

dün bindim. bi 5 yıldır binmiyordum. zaten ihtiyacım olmuyordu. ama 2-3 yıldır zaten soran olunca binme otobüsle git diyordum dün gene bindiğime pişman oldum.
minibüse bir biniyorsun sigara içeni var
minibüs kullanırken telefonla konuşanı var
bangır bangır mzik açan var
nerede tuhaf tipler var onları da şfor yapmışlar hele sağına da tanıdık oturduysa vay ki vay. trafik sıkışıksa saçma sapan ara yollara dalmalar.
yolun ortasında yolcu inip bindirmeler
gereksiz kornalar
karşı şeritten tanıdık minibüs gelince durdurum geyik yapmalar
rezil rezil hareketler
birilerine atarlanıp hızlı sürmeler
işte ben kadıkoye gitmeyeceğim siz şu arkadaşın arabasına binin. o minibüsten iniyoruz mülteci gibi başka minibüse geçiyoruz. indiğimiz geri dönüyor falan
mümkün mertebe binmiyorum. türkiye'ye gelen arkadaşlarıma da önermiyorum.

Minibüse çok lazımsa yılda 3-5 kez biniyorumdur herhalde. Dolmuşu haftada 5 gün işe giderken kullanıyorum. Şehir İstanbul.

dolmuş ben de kullanmıyorum izmir'de. izban ve metro kullanmaya özen gösteriyorum.

öğrenci kartım olduğundan ve ayakta gittiğim için genelde dolmuşları görmüyorum bile.

İzmir, yılda 1-2 kere en fazla.

İzmir'dekiler minibüs, İstanbul'dan başka her yerde dolmuş diyorlar minibüslere ama. Dolmuş 8 yolcu alan, ayakta yolcu alamayan (ayakta duracak alan ve yükseklik yok) ufak bir araç. İzmir'de yok.

İstanbul
Hiç kullanmıyorum çünkü şoförlerin büyük bir kısmı aşırı kaba ve geçmişte birkaç kez taraflarından tacize uğradığım için korkuyorum binmeye.

dostum bu aralar o kadar ters geliyor ki maçlar, ben kendim oynamaktan çekiniyorum açıkçası. banko olan bütün maçlar patladı son birkaç haftadır.
son zamanlardaki favorim her maçına h2 girdiğim napoli son maçta ezildi mesela.
juventus maçları zar zor 1 farkla alabiliyor.
city beni norwich maçında yatırdı
tottenham leicester maçında
chelsea zaten allaha emanet hiçbir maçına garanti diyemiyorsun.

ben bu aralar uzak durma taraftarıyım ama işine de karışmayayım sonra benim yüzümden kaybetme.

2 maç bulup,

2,5 üstü kazanır bahsi oynasan kazanma ihtimalin yüksek.

evertonda marco silvanın son şansı maç riskli
chelsea yeni yapılanmada
tot juve napoli garanti dortmund riskli

juve'de ronaldo dahil herkes sakat. chelsea bu sene her zaman canlı bomba. dortmund çok kahpe takım olmuştur her zaman. napoli şikecilerin efendisi. city deplasman hiç belli olmaz. tot en net görünen maç.

kesinkes yatar bu kupon.

chelsea garanti değil, tottenham garanti değil (haftaiçi 4. lig takımına gol atamayıp penaltılarda elendiler), hani city en barizi onlar bile bu yıl lige çıkan norwich'e kaybetti. gelebilir tabii ama çok gereksiz bir risk olur. skordan ziyade gole girsen daha mantıklı. everton maçı 1.5 üst tarzı.

umarım oynamamışsındır. dortmund patlatmış gördüğüm kadarıyla.

dün 1 tanesi musallat oldu ışığı açıp odada arıyorum yok, kapatıp tam uyuyacağım yine vızzzz, yine ışığı açıyorum yine yok.
şizofrene bağladım resmen :) ben de yıldım. artık öldüremeyince minik vampirimi her yerimi çarşafla kapattım öyle uyudum.

dışarı soğudu, evler hala sıcak. ufak bir yeri açtığınızda sivriler ve diğer sinekler hatta arılar o sıcaklığı farkedip içeri doluşuyorlar

Evde bi yerde unutulmuş 1 kova su olabilir mi?

@beretta
Hahdj valla beni çizmişsin :)

@icha
Unutulmuş su derken? Pis vileda suyu gibi bir şey mi? Yok. Vileda kovam boş ve kuru bir şekilde kapalı balkonda duruyor. Evde nem, küf olacak bir şey de yok.

Bizim fabrikada her sene yapıyorlar (isteğe bağlı). Ben de işe başladığımdan beri her sene yaptırıyorum bedava diye. Para verip yaptırmazdım. Hiç hasta da olmuyorum ama aşıdan mı yoksa o benim kendi sağlamlığım mı bilmiyorum.

ben bugüne kadar yaptırmadım, bundan sonra da yaptırmam. grip ile soğuk algınlığı çok karıştırılıyor. daha önce de yazmıştım duyuruda. belirtileri ortak ama grip basit bir hastalık değil. çok sık karşılaşılan bir şey de değil. çünkü yeni bir grip türü ortaya çıktığında şimdi yaptırdığın aşının bi esprisi kalmayacak.

edit: örnek açısından domuz gribi, kuş gribi vb.

Hiç yaptırmadım. Yaptırmayı düşünmüyorum. Yaptırana karışmıyorum. Sonuçta grip/nezle olunca ilaçla 1 hafta ilaçsız 7 günde iyileşiyorsunuz. Önemli olan birkaç gün dinlenebilmek ve kendine iyi bakmak.

20 yıl boyunca yaptırdım son 2 yıldır yaptırmıyorum. Bünyesi hassas olanlar için iyi bir çözüm. Ama kendime bakarım ben diyorsan yaptırma.

ben ne iğne ne ağrı kesici ne de antibiyotik hiç kullanmam.

varsa yoksa karışık kelle paça beyin söğüş midye Allah ne verdiyse.

Ben bir kaç yıl yaptırdım çok rahat ettim. Alerjik astım hastasıyım. Hemen faranjite dönüyordu benim grip.

Bir kaç yıl çeşitli sebeplerden ara verdim bu yıl yine yaptıracağım. Çocuk var, onun kreş hastalıkları yetiyor bir de ben hasta olunca canımız çıkıyor.

kahve, müzik

(bkz: ekşi duyuru) :)

yanlış anlama ama, iş yerinde zaten mutlu olunmaz ki.

üretkenliğin yoksa ve kendine bir şeyler katmıyorsa çalıştığın işyeri, iş değişikliği kaçınılmaz olur.

akşama kadar dizi/film izliyorum bu arada :/

Mutluydum. İş değil de birim değiştirmeyi düşündüm. İnsanlar beni mutsuz ediyor işten ziyade

Net bir şekilde sadcee işine konsantreolöak verimi artırmak vaktin varsa da kendine yine işinle alakalı birşeylet katacak iş yapmak

Var mı tavsiye kendimi sorgulayabileceğim

bu kafayla en mutlu olacağın yer konya senin. hatta sana bedestende dükkanda açalım miss

dindar şehir var mı ki :) her yer senin...

anladığım kadarıyla Türkiye'de din baskısını en az yaşayacağınız ve dinci tipleri en az göreceğiniz yeri soruyorsunuz. Bunun cevabı Muğla'dır. Ama hem de yeterince büyük bir şehir olsun diyorsanız İzmir evet. Karşıyaka'da Bostanlı, Göztepe'de Güzelyalı, Balçova'nın ve Narlıderenin tamamı olabilir bu sorduğunuz yer.

kimse dersim'de bulunmamış heralde :) izmir, muğla gibi yerler dersim'in yanında konya kalır. o derece diyeyim.

Dalga geçmeden yorum yapan arkadaşlara teşekkür ediyorum.

60 bin mayışım olsa havamdan geçilmez.
var mı öyle bir dünya?

1 milyon dolar

Miktardan ziyade almak istediğim her şeyi düşünmeden, anında aldığım vakit zenginim demektir.

min 10m$

10 bin euro :D

aylik 100k

1 milyon dolar ile ölene kadar çalışmaya gerek yok olmazdı.

10 milyon $

oturup hesapladım, 30 milyon gibi rakam kurtarıyor hocam.

Şu an 150bin tl

aylık 100 bin tl.

şimdi hesapladım, 50 milyon dolar gibi bir para beni düze çıkartır. o zaman böyle sorulara gülümseyip paranın ne önemi var önemli olan gönül zenginliği derim.

zenginlik = özgürlük + sağlık

eğer aylık kazandığım paraya muhtaçsam o zenginlik değil. Aylık 100 bin tl kazanıp 40 bin tl harcıyorsam yine de zengin değilim mesela.

Gece uyurken hala bir yerden para geliyorsa ve ben istediklerimi özgürce yapabiliyorsam o zenginlik. Parasal karşılığını bilemedim, yaşamadığım için sallamak istemedim :D

Hesabımdaki 1 milyon dolar.

2-3 bin kazanıp sabah kalkmak zorunda olmasam, sürekli gezsem, uçak biletine para vermesem...

işte zenginlik böyle bir şey benim için.

maaşla zengin olunmaz. lazım olduğunda trink diye 10 milyon dolar nakit çıkabiliyorsam zenginim. yoksa 100 milyon dolar borç 100 milyon dolar alacak olsun elde var sıfır. net equity sağlam olmalı.

bir milyon dolar nakit yeter.şimdiki harcama düzenimle beni götürür.

İlk 1 milyon dolar. Sonrasını ben hallederim.

Spesifik bir miktar değil de herhangi bir işi düzenli olarak yapmadan yine de endişelenmeden gelir ve birikim elde edebildiğim bir yaşam tarzında zengin olduğumu düşünürdüm.

Yaşamak için çalışmak zorunda değilsem zengin olduğumu düşünürdüm.

Hemen hesaplayalım,

Bugün ortalama / ortalama üstü bir ev kirası Adana'da yıllık 26K 'dan başlıyor, Bu değerde bir evi satın almak isterseniz 750K - 1.5 Milyon TL nakitinizin olması lazım. Böyle bir evde oturmak için her odada klima ve kışın da kombinizin olması lazım bu da her şekilde ayda ortalama (Yaz ve Kış ortalaması) 250 TL elektrik faturası ödemek demektir. İyi bir arabanızın olması için en az 500K nakite ihtiyacımız var, Eğer çocuğumuz varsa ve bir kolejde okumasını istiyorsak en az senede 30K cebimizden çıkacak demektir. Mutfak giderlerimiz aylık 4K civarı olduğunu varsayalım. Telefon, İnternet, Kablo TV, Netflix vb. bunların tamamına ortalama 250 - 400 TL ödeyeceğimizi farz ediyorum. Arada sırada dışarıda yemek yiyeceğimizi de hesaba katarsak ayda en az 1500 TL harcayacağımızı düşünürsek.

Tüm bunların toplamında elimizde bir sefere mahsus, 2 Milyon TL ve sonrasında her ay en az 10K maaş geliri lazım. Bu Adana gibi bir il için geçerli olan rakam, İstanbul için tahminim bunun en az 2 katı olurdu.

Amaranta + 1

Gelirden bağımsız olarak, para kazanmak için çalışmaya ihtiyacın varsa zengin değilsin.

kırabilir. kötüyü çekme, olumlu düşünmek zor ama imkansız değil. kötü olanı düşünmeye daha çok meyilliyiz. (öfke, üzüntü vs.)

Şanssızlıkla ilgili bir belgesel izlemiştim ismini şimdi hatırlamıyorum, bir araştırma ekibi kendini çok şanslı hisseden 10 kişi ile kendini şanssız ve bahtsız hisseden 10 kişiyi bir teste tabi tutuyorlar. Testte kişilerin eline gazete verip okumalarını istiyorlar tabi bu gazeteler özel olarak hazırlanmış, gazetenin orta sayfalarına bir ilan yerleştiriyorlar hani şu iş ilanlarına benzer, ilanın birinde bu numarayı arayın ve 10 bin dolar kazanın yazıyor, bilin bakalım bu ilana dikkat edip numarayı arayan kimler? kendini şanslı hissedenler;

Testin sonucunda şöyle bir tespit çıkıyor ortaya, kendini şanslı hisseden insanlar ayrıntılara daha çok dikkat eden, önlerine çıkan her fırsatı değerlendiren kişiliğe sahip olan insanlar. Bu insanları diğerlerinden ayıran tek şey hemen her açık kapıyı zorluyorlar bir kapıdan geçemeseler de birinden mutlaka geçiyorlar yani örneklem sayısı fazla olunca başarı sayısı da artıyor ancak şanssız insanlar ayrıntılara dikkat etmiyor ve ayaklarına gelen şansı tepiyorlar.

Gerçek hayattan bir örnek vermek gerekirse, kendi abeyim çocukken sürekli sağdan soldan eşantiyon, hediye vs gelirdi buna nedeni çok basit örneğin tipitip sakızlarının paketlerini toplayıp posta ile fabrikasına gönderip t-shirt kazanmıştı, bisiklet ve hatta bir keresinde plat station 1 kazanmışlığı vardı üstelik üst üste iki kez, ama ben hayatım boyunca bir kez olsun bile hiç bir kampanyaya vs katılmadım. Abim ise hala bu yaşında evli çocuklu olduğu halde markaların kampanyalarını takip eder, mail atar sms gönderir ara ara da hediyeler kazanır.

ben odaklanmıyorum eskisi gibi, nasıl olsa diğer otobüse binerim diyorum mesela, o yüzden kaçırdığım otobüs umurumda olmuyor ve şansızlık gibi bir söz konusu da değil.

*ama acelem varsa evden erken çıkıyorum.

Şansa inanmıyorum. Bir çok inanış gibi şans da bir olayın sorumluluğunu kendinden başka bir şeye yüklemekten ibaret.
Kader, kısmet, şans hepsi aynı şey.

olasılığa inanıyorum.

bence her yaşadığımız sadece bizim sorumlulugumuz değil. tek sorumlu elbette şans kader vs değil ama olasiliksal durumlar da gerçekleşiyor.

sans nedir? dogada bir karsiligi var mi? yok.

kelime ve kavramlar da birer icattir. sans, insani ve soyut bir icat ve bu soyut icat bazi insanlar arasinda kabul edilen bir sey.

sansa inanmiyorum. cunku oyle bir sey yok. tekrarlanan olaylari etiketlemek, formlastirip inanc haline getirmek sadece biz insanlarda var.

otobuse yetismek yerine, saatinden once durakta bulunun.

solo +1500

şöyle açıklayayım: 2014 eylül - 2017 ocak arasında 7-8 tane araştırma görevlisi sınavına girdim, apartman üniversiteleri dışında açılan neredeyse her ilana başvurdum, sonunda iyi bir kadroya girdim ve 3-4 kişiden "çok şanslısın" lafını duydum?! Wtf?! çok sinirlendim, çünkü sonunda girdiğim kurumun sınavına 2 buçuk sene önce de girmiştim yeni mezunken, şanslı olsam o zaman girerdim herhalde. oysa ben çalıştım, didindim, bir kez olmadı diye vazgeçmeyip tekrar tekrar denedim.

kısacası şansa inanmıyorum. fırsatları değerlendirmeye, kaybedince vazgeçmemeye, kendini geliştirip, tekrar tekrar denemeye inanıyorum. "şanssızım" diyerek kendine acımak, kolaya kaçmak bana göre.

neye ilgin var ve geçmekte zorlanmayacağın bir bölüm yazarsan daha yararına olur sanki.

sosyoloji ustune psikoloji daha faydali olur sanki. bence tabi.

aöf’te psikoloji yok.

felsefe ya da tarih.

hayırlı olsun.

Hayırlı olsun.

iyi yapmışın ya bi masaj yaptır iyice rahatla.

belli ki nefes almaya başlamışsın, hayırlı olsun ;)

geçmiş olsun. 1 yıl işsiz dolaşırsın artık.

Hayırlı olsun

Helal olsun sanan cesur yürek! Bir de plansızca basıp geçtiysen istifanı ayakta alkışlıyoruz!

Hayırlı uğurlu olsun. ^^ Su akar yolunu bulur raad ol.

Daha iyi, daha yüksek maaşlı bir iş için darısı başıma :)

1 yıla yakındır işsizim. maddi olarak iyi bir durumda da değilim ama istifa ettiğim için bir kere bile pişmanlık duymadım. bizi o kadar çok sömürüyorlar ki işsiz halde yaşadığımız maddi zorluk daha hafif diye düşünüyorum bazen. hakkında hayırlısı olsun.

ho bir bira ısmarlarsın artık.

iyi halt ettin :)

hayırlı olsun. huzur mutluluk olmadıktan sonra para bir yere kadar tatmin ediyor insanı.

işssiz gezersin diyen tiplere de çok takılma. herkes başkalarını da kendisi gibi bir kaybenden sanıyor.

helal olsun şapka çıakrdım sana
hemen bir geziplanı ya da deli gibi dizi izleme

Hayırlı olsun, ben de dün istifa ettim.

İnşallah doğrusudur.
Hayırlısı olsun

Hayırlı olsun, geçmiş olsun, gözün aydın ;)

mutlu ol inşallaa

hayırlı olsun, umarım daha iyi fırsatlar karşına çıkar

iyi yapmışsın, o cesareti ben de bulabilsem keşke

haftanın 5 günü nedir? tavşan mısınız?

tutku varsa arada sabah öğle akşamda sevişilir,

bunun olurunu çiftin psikolojisi ve arasındaki uyum belirleyecektir.

Abartı değil.
Gunde 5 6 kezse abartı tabi

İlk 1 yıl haftada 5-6 idi.
5 yıl geçti haftada 3-4

Bana göre her gün abartı değil ama başka bir arkadaşım abartı olduğunu düşünüyor. Bıraksan 6 ayda bir yapacak bile tanıdım :D
Görüyorsunuz ki hiç standardı yok. Siz ve partneriniz belirler 'normali'
Birine çok gelen diğerine az geliyorsa ortada buluşun.

Abartı değil. İkinizin uyumu ve isteği bunu belirler. Evlenmeden önce eşinizle cinsel ilişkiniz olmadıysa evlendikten sonra çok sık olması gayet normaldir. Sevişmek güzel şey. İstediğiniz kadar sevişin. Sabah uyanınca, gün içinde evin farklı yerlerinde, akşam, hatta bazen gece uykudan uyanıp sevişilebilir.

Var, çok gelişti ülke senden sonra.

Yok, kayanın gölgesi var.

Şemsiye yok. Hazır şemsiyeylw gidebilirsiniz. Kaya altında boş yer olmuyor pek.

daha yeni oradaydım, plajda şemsiye kiralayabiliyorsunuz.

Semsiye var 25 tl

ooo tam memur olmuşsun sen. yukarıdan fırça gelince bak nasıl çalışırsın.

klasik müzik.

istifa.net

hepsi leş gibi dandik dandik filmler boşver

bence kayıp, yeşilçam'ın bir kültür olduğunu düşünüyorum. kardeşim de senin gibi hangi ismi söylesem bilmez, film esprisi yaparsın anlamaz vs. benim jenerasyonum daha ilgiliydi 93 94 sonrası nesil ilgili değil bunlara.

Komedi filmleri güzel. Gerisini izlemesen de olur.

3-5 film disinda bir olayi yok. eskilerin elinde sadece bunlar varmis izeleyecek, elbette sevmisler, anilar biriktirmisler ondan bu yesilcam geyikleri. yoksa kalite, oyunculuk filan bir kac film ve oyuncu disinda cok iyi degil bence.

yaş kaç bilmiyorum ama ilk defa böyle birisini görüyorum
türkiyede yaşıyorsanız bence kayıp. bu filmler türk halkına dair çok şey içeriyor.

Yaş 23. Mesela yaşıtlarım baya biliyo aslında, çoğu izlemiş yani bu filmleri.

Türkiye'de yaşıyorum ama Türk halkına dair de pek bi şey görmek istemiyorum açıkçası. Zaten sokakta yeteri kadar maruz kalıyorum. Şimdi düşününce hayatımda izlediğim Türk dizisi de bir elin parmaklarını geçmez.

içinde kemal sunal ve şener şen'in olduğu komedi filmlerinin neredeyse tamamı çok başarılı filmler.

bir türe ait külliyatı izlememek tabi ki kayıp değil (tercih meselesi) ama en azından kemal sunal ve şener şen filmlerini izlersen hoşuna gider diye düşünüyorum.

çok da lazım değil diye düşünüyorum.

Sadece Çöpçüler Kralı'nı izlesen yeter bence.

Ayrıca;

(bkz: parka gidecekmiş iki gözümün çiçeği)

ee yıl olmuş 2019, netflix çağı falan :)
biraz geç kalınmış bir hareket, her şey zamanında güzel..

tabi ki kayıp hemen bir liste oluşturulup tez zamanda izlenmeli.

Bunları izleyerek büyümüş bir nesil için yeri farklıdır, objektif bakmak ve cevap vermek zor.

Artık televizyon da izlenmediği için yeni neslin bilmemesini yadırgamam. Gene de "ziyaaaaa" dediğimde karşımdakinin anlaması iyi olurdu.

Al yazmalım selvi boylum
Devlerin aşkı
Namuslu
Milyoner
Dila hanım
Komiser cemil

E bunlar izlenir ama;)

@kimlanbu
İnternette çok zaman geçirdiğim için bu tarz muhabbetleri biliyorum. Ayrıca ziyaaa turşu sulu filmdeydi onu izledim :D

Ya bu saatten sonra izlemem zaten hala düşününce bana ilgi çekici gelmiyorlar ama herkesin bu kadar izlediği filmleri izlemediğim için acaba kaybım var mı diye merak ettim.

"Türkiye'de yaşıyorum ama Türk halkına dair de pek bi şey görmek istemiyorum açıkçası. Zaten sokakta yeteri kadar maruz kalıyorum." cümlelerinin konuyla alakası yok ayrıca çiğ de geliyor bana böyle yorumlar. aslında kayıp diyebiliriz ama bahsettiğin filmleri izleyip fazlasını izlemeyi istemediysen zorlamaya da gerek yok. bi fikrin var sonuçta.

izlemişsin işte. ona benzer filmler var, eğlencelik güzel olanlar da çok

bence bu zamana kadar izlemediysen gerek de yok. ama yine de izlememiş olup da merak edenler için olmazsa olmaz diyeceklerim.

sultan
şekerpare
yakın zamandan neredesin firuze
yakın zamandan komser şekspir
alın yazısı (cüneyt arkın-erol taş)

daha çok yazarım da içimden gelmiyor.

Kültürel anlamda kayıp sayılabilir bir yerde. Yeşilçam'dan kastettiğimiz ne, o da ayrı. '50'li yıllardan başlayan birşeyden söz ediyoruz dolayısıyla yaşadıgınız toplumun o dönemlerde nasıl olduguna dair de ipuçları yakalamış oluyorsunuz.

'60'lı- '70'li yıllarda dram/melodram ağırlıklıdır. '70 sonları itibariyle erotik film furyası devreye girince çöküşe geçmiştir. '80'lerde arabesk patlayınca onun tesiri altında kalmıştır.

Kötü örnekler oldugu kadar iyi örnekler de var, araştırmanız lazım. Örneğin "Sevmek Zamanı" kendi dönemindeki diğer örneklerden çok başka bir filmdir.

"Yılanların Öcü" mesela bir uyarlama olarak fena değil gibi, romanı okumakla aynı şey olmasa da.

Sadri Alışık'ın filmleri mesela ayrı bir tat barındırır.

Ayrıca, Türkan Şoray filmi izlememiş olmak, hele Tosun Paşa'yı falan bilmemek de ne bileyim:))

Türkan Şoray'dan aşırı nefret ediyorum ya :D kadının her türlü ifadesi, konuşması irite ediyor beni. Bi de bu kadını güzel diye gaza getirmişler zamanında :D (Ki gerçi aşırı estetikli olduğu ortaya çıkmıştı sanırım ama o hali bile çirkin)

bazı yeşilçam filmleri biraz ağlak oluyor. o turşu suyu kavgalı film mesela (neşeli günler). "yokluk içindeyiz ama böyle bir aileye sahip olduğumuz için nasıl da mutluyuz" konulu. sonra, hani münir özkul'un "bak beyim sana bir çift lafım var, ben yaşar usta" diye ünlü repliğinin olduğu "bizim aile" de aynı öyle bir film. bunlar tam türkiye'nin o yıllarıda ihtiyacı olan filmlermiş belki ama şimdi artık yemiyor.

ama bazı yeşilçam filmleri de çok absürd komedi tadında. gerçek hayattan kesit yapmaya çabalamamışlar, gelişine saçmalayalım demişler. örneğin tosun paşa'yı tek geçerim. bence en azından onu mutlaka izle.

kayıp mıdır tartışır tabii ama, hemen hemen herkes tüm filmleri biliyor. sohbet muhabbet esnasında "tam yerinde" komik bi türk filmi repliği yapıştırınca ve herkes anlayınca aşırı keyifli bir an oluyor.

"şimdi ananı laciverde boyadım"
verilmiş örnek ama "parka gidecekmiş iki gözümün çiçeği"
"aa dalılılım"
"bunu da yazıcam gasteye"
"teybiko çalıştırdınko / bokoto yemişişko"
"efenim röntgen insanın içini gösteren bi alettir..."
ilk aklıma gelen örnekler.

36 yaşındayım, ben de senin kadar izlemişimdir televizyonda bölük pörçük denk geldiğim kadar. İşyerinde yaşıtlarım replikleri sık sık kullanıyor, genelde anlamıyorum. Onun dışında bi zararını görmedim.

kayıp falan yok hepsi çöp açıkçası. türklerin toz konduramaması tamamen nostalji romantizmi yüzünden. çocuklukları onları izleyerek geçmiş insanlar güzel hatırlıyor doğal olarak.

objektif olarak bakıldığında bir yabancı bugün oturup birini bitirmeye tahammül bile edemez ki böyle yorumları çok görmüşlüğüm var bir ara hababam sınıfını imdb'de top 250'ye soktuklarında.

Yaşıtız, ben televizyonda denk geldikçe yarım yamalak izledim. İzlediğim kadarıyla ilgimi çekmediler fazlaca abartıldıklarını düşünüyorum. Bazen muhabbeti olduğunda katılamamak dışında bir eksikliği yok bence.

neden istifa etmek istiyorsun?

böyle mutsuz yaşanmaz, bas istifayı

İş tatmini falan yok. İş yaparken bugüne kadar neden bu kadar okudum ben aq bunun için mi diyorum. Onun dışında mesaisi falan fazla. İşten çıkmadan yarım saat önce mesai yapıyoruz deniyor ve kalmak zorundasın. Böyle olunca plan yapmak vs. rüya gibi. Ama daha çok iş tatmininin kötü olması ve geleceğimi kötü görmem. Ek olarak beyaz yakalı olarak çalışıp ölmek de bana zor ve yıpratıcı geliyor.

hocam önce iş bulup sonra istifayı basabilirsin, ama şu ortamda iş bulmadan yapma bence. farklı bir çalışma ortamında iyi ki bu bölümde okudum falan diyebilirsin. çalışma ortamı çok etkiliyor gerçekten.

hangi alanda mutlu olacağınızı düşünüyorsanız ona göre bir plan yapın.
bilmiyorsanız devam edin. zira iş değiştirmek isteseniz bile hali hazırda işi olan birinin şansı daha yüksektir.
eğer radikal bir değişikliğe gidecekseniz; örneğin ben bunu istemiyorum arkeolog olmak istiyorum diyorsanız şunu google'layın. "istifa mektubu nasıl yazılır" :)

kolay gelsin

ücretsiz izine çıkabilirsin ya da güzel bir tatile, istifa etme kesinlikle.

inan bende senin gibiyim, işsiz kalınca dahada mutsuz olacağım için akşama kadar şafak sayıyorum.

bir de mesai sonrası motivasyonunu arttırıcı şeyler yap, hemen eve kapanma, yoksa hayatın hep iş gibi oluyor :/

öyleyse size naçizane yol haritası teklifi yapayım. işten istifa etmeyin, bu arada R programını öğrenin (finansal-ekonomik verileri R ile işlemeyi öğrenin). peşinden isveçe iş başvurusu yapıp aylık en az 15.000 euro başlangıç maaşıyla isveçe taşının.

yapılmışı var. hatta o arkadaş iş başvurusu da yapmamıştı, iş teklifi ona gelmişti

edit: ve ayrıca o arkadaş öyle top üniversitelerden de mezun olmamıştı. iç anadolunun doğusu, doğu anadolunun batısındaki bir taşra üniversitesinden mezundu.

hocam öyle bir dünya yok, yarım saat kala kalıyoruz dediklerinde planım var diyip çık 3-5 defa yapsan en azından onlar seni atarlar sen niye istifa ediyorsun ? tazminatını alırsın en azından.

İşini sevmiyorsan kazandığın parayı güzel ezmiyorsun demek ki. Güzel harcarsan, çalışmak için can atarsın.

Yorucu, rutin iş hayatının getirdiği mutsuzluk bu ki kendin de başka bir işte yine böyle olacağını söylüyorsun. Tek yolu hayata renk katmak. Hafta sonlarını iyi değerlendirmek olabilir mesela. Çalışırken gelecek haftasonunu düşünmek sıkıcı haki kırar, motivasyon verir.

bence seni bu mesailer mahvetmiş. ben de beyaz yakayım ve bana da ara sıra geliyorlar böyle. dönem dönem yoğunluk oluyor bizde ve işlerimizin arttığı, eve 9-10'larda geldiğim dönemlerde hayattaki her şeyden nefret ediyorum. aklıma sürekli yarın istifayı basıp dağ başına yerleşip organik tarım yapma fikirleri doluşuyor :D mesai yapmayınca ama bariz çok mutluyum ve hiçbir şeyden şikayet etmiyorum.

iş tatmini bende de yok. bu konuyu bi ara kafama takıyordum. sonra dedim ki sadece para kazanmak ve kazandığın parayı işten arta kalan zamanlarda yemek için bu işe geliyorsun, iş dediğin seni tatmin etmek zorunda değil. parası iyiyse, üstüne bir de çalışma ortamında kafa dengi birileri varsa ve huzurla çalışıyorsan önemli olan o. ben de isterdim köpek gezdirerek bu hayat standardını yakalamayı, ama mümkün değil. eğer ailelerimiz çok zengin değilse mecburen bu gibi yerlerde çalışacağız. A şirketi olmasa B şirketi olacak. yapılacak en iyi şey; işten arta kalan zamanlarımızı maksimize etmeye ve o zamanlarda da maksimum verimi almaya çalışmak. yaşasın kapitalizm :)

bence sizin mesailer bu kadar çoksa yapabileceğin iki şey var; birincisi müdürünle konuşup bu zorunlu mesailerden baydığını uygun bir dille söyle. ben geçen sene müdürüme demiştim. "100 işimiz varsa mesai yaptığımızda geriye 99 işimiz kalıyor, bu işler böyle mesaiyle bitecek gibi değil. üstelik mesaiye kalınca ertesi günkü performansımız da düşüyor. bence zorunlu mesaiyi kaldıralım" demiştim. gerçekten işe yaradı. en azından bizim departmanda artık mesailer tamamen çalışanların keyfine kalmış durumda. kimse mesai yapıcaz demiyor. çok işi olan, yetiştirmek isteyen kalıyor, isteyen çıkıyor.

ikincisi, müdürünle konuşmana rağmen baktın olmuyor, ya da müdürün bu tarz konuşulacak birisi değil; o zaman iş değiştir. başka yere geçsem orada da çok mutlu olamayacak gibi hissediyorum diyorsun ya, mesaili çalışmayan bir yere kapak atarsan bu fikrin değişecektir bence.

illüzyonist ve çevresinde geçen herhangi bir hikaye uydurulabilir, tüm kriterlerinizi de kapsar aynı zamanda

Yukarıdaki illüzyonist fikrinden yola çıkarak; illüzyonistlerin balona şiş sokma numarasını top üzerinde kalem ile deneyen ama başarılı olamayan çocuğun yaşadığı dram (ağlama) ve sonrasında patlamış olan topu ikiye bölüp şapka olarak değerlendirmesi ve bu şapkasını taktıktan sonra mutlu olarak (çocuk çünkü) koşarak oyun oynamaya dalması ve olayın illüzyondan başlayarak çocukların daldan dala ne kadar da hızlı atlayabildiğini anlatan bir hikaye olabilir.

miting alanında sessizce diğer insanların gelmesini bekliyordum, heykelin üzerinde uçuşan martılar da olmasa koca şehirde tek yaşıyor gibi hissedecektim. eski bir savaş kahramanının heykeli bu arada martıların akran olduğu, düşmana karşı savurdukları top ise temsili olarak hemen yanında heykelleştirmişler.

kafamdaki şapka olmasa öğlen sıcağı beni ne yapardı hiç tahmin bile edemiyorum. neyse ki elinde kalem partili gençler koşturarak başkanı karşılamaya gidiyorlardı. önceden seçmenlere doldurttukları anketleri vereceklerdi galiba parti temsilcisine.

sonunda diğer insanlarda birer ikişer alanı doldurmaya başlamışlardı. annelerinin yanında oyundan kopup gelen çocuklarda, ağlayarak ve yerlerinde durmayarak; ciddi bir şekilde dikkat çekmekteydiler. bense tek başıma bu kalabalıkta ne işim var diye düşüncelere dalarken, çoğu insan her şey çok güzel olacak umuduyla gözyaşlarına boğulup, benim yalnızlığıma ilaç gibi geliyorlardı.

dedektifsin, birini takip ediyorsun, sapkani takiyorsun belli olmamak icin, deftere notlar aliyorsun. yururken kosmaya basliyorsun birden. aglama kismi sikinti. aglanacak yerleri dusunup ona gore olay ormek daha kolay olabilir.

evde duygusal bir film izlerken aglamak; koltukta outran biri defterine birseyler ciziktirmekte, sonra sikilir elindeki stres topunu minciklar, sonra sikilir, kultur fizik hareketi yapar, sonra sikilir film acar, aglar.

intihar edecek birisi vardir, intihar mektubu yazar. yazarken aglar. sonra sapkasini cikarir, balkona kosar, asagi atlar. elinde gene stress topu olsun.

kadin eve kosarak gelir, mutfaga girer, sovanlari keserken aglar. sonra hamur yogurur, hamurlari top top yapar. kalemle de buzdolabinin ustune not alir.

Başka fikirler varsa alabilirim. Cevap verilen yorumları değerlendireceğim..
Teşekkürler

@redeath sizin hikayeniz maalesef olmuyor yani canlandırmak bir hayli zor yine de teşekkürler

Ahahahaa :) sen daha iyi bilirsin.

Tek cümleyle bile yaparım.

Hiçbir yere zamanında gitmeyi beceremediği için koşarak gittiği gösteriden yine ağlayarak dönen fötr şapkalı palyaço, sinirini gösteri topunu kalemle patlatarak çıkarmaya çalıştı, onu da beceremedi.

@redeath uzun uzun yazmışsınız mahcup oldum aslında ama sorun sizde değil bende :)

@dunal sizinkine eklemeler yapılırsa olabilir teşekürler

Bir defasında sorduğu/tavsiye istediği konuya bence böyle yapmalısın diye uzun uzun yardımcı olmuştum elemana adam tik atmayıp cevap yazmıştı beğenmedim tavsiyeni diye.

Küfür etmemiştim ama baya bişey yazıp silmiştim. Ayrıca bende alakasız laf sokanlara tik atmıyorum

Evet

Birisi işime yaramayacak şekilde cevap yazmıştı tik atmamıştım, herkese tik attın bana niye atmadın diye mesajla sitem etmişti. Ben de üşenmedim nedenini açıkladım. Cevabı editleyip istediği şekle getirip “şimdi tikleyebilir misin” dedi. İçimden sen nası bi ruh hastasısın dedim ama yine tik atmadım :)
Sonuç: cevabı sildi.

Eskiden cevbın tiklenme oranı düşmesin diye tiklenmeyen cevapları siliyordum. Tabi o zamanlar çocuktuk :)
Böyle şeylere takanlar ya ağır ergen ya da okb dir.

Hiç küfür yemedim, çünkü yememi gerektirecek bir şey yapmadım :D Ayrıca tike mike takılmıyorum hiç dert etmem böyle şeyleri. Her şeye tik atarım ama atılmasını beklemem. Zaten milletin özel hayatıyla ilgili sorduğu şeylere pek cevap yazmıyorum, yazsam bile atar gider yapmam.

hayir yemedim. kimseye bu sebeple kufur etmem de.

tik atinca ne oluyor atmayinca ne oluyor???

tik için soru soruyorsan, o da tik için özelden yazıyordur, tike verilen değer genelde aynı eşdeğerde..

hiç yemedim.
soruma cevap olmayan yanıtlara tik atmıyorum ben de.

genelde her zaman tik atıyorum. (cevap işime yaramasa bile işaretliyorum. maksat gönülleri kırılmasın)

sadece bariz şekilde dalga geçmeye çalışan, aşağılayıcı bir tavır içinde olan vs. kısacası agresif bir tarzı olan cevaplara tik atmam. bugüne kadar duyurudan hiç küfür yemedim. ekşide yemişliğim var.

Tik ne ise yarıyor hala onu bile çözmüş değilim :/

Araya hayat giren arkadaşlar.. kalan omrumun yarisini verirdim eski ekiple, eskisi gibi takilabilmek icin.

sağlığım.

- vefat eden bir kaç kişi
- kapanan bir kaç mekan
- 2012
- köpeğim

Dişimin ağrımadığı herhangi bir an. (Şu an ağrıyor çünkü.)

sağlık

2016 mart - haziran arası.
hayatımda en mutlu olduğum o aylar, sevgilimin ilk hali.

sonrası (2.5 yıl) hep yalanmış...

.

bir de ananemi ozledim.

bir de universitemi, ogrenciligi ozledim.

Saçlarım
Boşa geçirdiğim zamanlar..

90'ları özledim,2000'den itibaren herşey kötüleşti

Köpeğim
Ailem
Yakın arkadaşlarım
Türk yemekleri (özellikle lahmacun, kokoreç ve simit-beyaz peynir-çay)
İstanbul
İzmir

Dedem.

Babam, ananem, dedem
Üniversitem, kaldığım yurttaki yatağım
Kedilerim, kedili hayatın tatlılıkları (sadece tatlılıkları)

-Annem-Babam :(

-eski enerjim
-metal festivalleri

eskisi gibi uzun mesafe kosabilmek, agir spor yapabilmek. belfitigi yuzunden 2 senedir pek bir sey yapamiyorum.
bir de turkiye, anam, babam, kardesim. gurbet zor, bilen bilir.

Geride özlenecek bir şey yok benim için.

öyle özledim dediğim bir şey gelmiyor aklıma ama belki 2013-2015 civarı olabilir.

bir araya gelemediğimiz ilk aşkım .

Çocukluğum, yaz zamanı memleketim.

özlemeyi uzun süre önce bıraktım.

gerçek çilek kokusu.

genel olarak özlediğim şeyler, yani ara ara özlemi sürekli gelen, aile, muhtelif Turkish food ve üniversite hatıraları oluyor. onlar da çok derin bir özlem değil yani.
ara ara geçici olarak birçok şeyi özlediğim oluyor. memleket, yemek, birkaç insan belki, uzak diyarlarda bazı hatıralar, geziler vs

birkaç sene önce ölen kedimi şu hayatta hiçbir şeyi özlemediğim kadar çok özlüyorum. yuvalandırma ilanlarına sapık gibi bakıp hep ona benzeyen bir yavru arıyorum.

-17 yaşım
- Mart ayından önce herhangi bir zaman
-cocugumun sağlıklı halleri

Planım yine yıllardır başlayamadığım kitaba başlayıp bitirmek en azından fazlaca ilerlemek ama her yıl olduğu gibi yine yapamayacakmışım gibi geliyor.

Büyük ihtimalle film/dizi izlerim.

@mutekebbir inanıyorum bu yıl başlayacağına:)

gezi planı olan var mı?

internet kitap starbucks deniz.

Yatis yapmayi planliyorum aslinda. Bol kitap okumali diblenmeli. Ama belki kucuk bi kacamak da olabilir. 2 gunluk cesme alacati efes kusadasi ya da kazdaglari selaler assos zeus altari yapmayi planliyorum.

çorum-ankara-konya-olimpos-kaş rotası çizdim kendime, yola koyulacağım :)

Çalışıyorum

Bol bol yatmak ve baklava yemek. Kitap dizi film vs. Belki civarda gitmediğim yerlere de gidebilirim arkadaşlarla.

Yanlız geçirmemek için arkadaş arayacaklar.
Örnek ben

finaller bayram sonrası olduğunden ders çalışma gibi bir aktivite :(

Öğlen kardiyo, akşam ağırlık antrenmanı. Kalan sürede yulaf ve tavuk yemeyi planlıyorum

10 yıl altındaysa çalışma süresi tazminat için kasmazdım, ama brüt maaş 10bin falansa başka.

Brüt maaş 10 bin olsa da alabileceğin kıdem tazminatı 6020 lira gibi bir şey. yani 10 yıllık tazminat 60.200 lirayı geçmez isterse 150 bin aylık maaşın olsun.

net maaşım 4000'den 6.000'e çıkacak olsa tazminatı yakardım.

Açıkçası tazminat çok umrumda değil. O işyerinde çalışmayı istemiyorsam maaşımın artışını bile dikkate almam.

18 aydan kısa bir sürede yaktığın tazminatı çıkarıyorsan gidebilirsin.

tazminat hakkı / (yeni maaş - eski maaş) = 18’den az bir değer

işinden memnun değilsen, mutsuzsan; yeni işin hazırsa ve yeni işinde daha mutlu olacağına inanıyorsan yeni işe geç. tazminatı yakmak diye bir şey yok, kendini istediğin an kovdurma kabiliyetin varsa tazminatın yanmasın kovdur. işini düzgün yapan adamın tazminatı yanmaz, çünkü hiç kovulmayacaktır dolayısı ile ortada tazminat yoktur.

Bence önce buradan tazminatını hesapla ona göre karar ver. www.besler.av.tr

Bu gibi hesaplamalarda 1 yildan daha kisa surede aradaki farki cikartmaya calismak lazim.Hatta mumkunse mevcut isyerinden tazminati kopartmaya da calis yada yeni isyerinden tazminat kaybini telafi icin paket ise.Tabi bu son yazdigim cok cok az sirkette/pozisyonda gecerli olacaktir

5 senedir çalıştığım iş yerimden iki katı maaş teklifi gelince apar topar ayrılmıştım. o şirketten de 3 ay sonra ayrıldım. tazminatı almamak canımı acıtmadı şahsen, böyle fırsatlar pek sık gelmiyor çünkü.

is degistirirken tazminati kidem tazminatini hesaba katan kac kisi var ki anlamadim. mevcuttan memnun degilsek ve istedigimiz bir teklif geldiyse is degistirilir. kidem tazminati hesabi yapilacak yerse is degistirilmez. ayrica kidem tazminatini alamayacak olsak bile yuzde 30 - yuzde 35 maas artisi bile is degistirmek icin sebeptir. Bahsettigim durum kidemin hic alinamadigi durum, reel piyasadaki durumdan bahsediyorum. bunun ustune bir de ihbar tazminatindan tazminat odemekten kendinizi kurtarirsaniz sanslisiniz.

-yasal değil
-ucuz
-her kanalı izlersin
-internetsiz izleyemezsin

server yoğun olduğunda tat vermez, mesela fb-gs maçında falan :/ o yüzden almıyorum.

dizi/film/belgesel için ise ama alınır. referans ile o da.

yurtdisindayim, denemelik 3 aylik aldim cunku tv/internet bulundugum ulkede cok pahali. internet cok hizli oldugu icin televizyonu kesip internete abanmayi dusunuyordum cunku HD izleyebildigini iddia ediyorlar. ustune bir de dunya liglerini izleyebiliyorsun. dunya capinda 2500 kanal var. ama sikinti takilmasi, en son gs/basaksehir macini izledim, sayilmayanlarla beraber 5 gol oldu ama 3'unu kacirdim takildigi icin. yenilemem herhalde.

yuzmek dunyanin en eglenceli sporudur. cip cip cip. yaz gelse de yuzsek. kisin da kapali havuzlara gitmek istiyorum ama kicimi kaldirip yapmadim oyle bi sey hic. ama yapicam.

Valla soruna cevap olur mu bilemem ama hicbir sportif aktivite, evde yaptiklarim dahil, beni sabahin korunde kalkip yollara dusuremez ama en en soguk aylarda sabah kalkip (sabah 6 civari) yuzmeye giderim. Bunu bana yaptirabilecek baska bisi yok sanirim. Neden dersen, evet balik degilim ama suyun icinde olma hali, duzenli nefes alis verislerim, dikkatimi sadece buna odaklayabilmek, suyun verdigi sakinlik hissi 'cektigin cileye', giyin soyun islan sacini kurut eve gelip islaklari as vs. degiyor...

Bence yine de yüzmeyi bir öğrenin. Allah korusun ne zaman lazım olacağı belli olmaz. Zaten bir defa öğrenince bir daha unutulmuyor.

Suyun altı da tabiatın bir parçasıdır. Bi dal da gör. Boşlukta uçuyormuşsun gibi güzel bir duygu. Ha benim olayım topless dilberler ama bu sayede dalış brovelerim var.

hafiflemek (suyun kaldırma kuvveti) ve suyun içinde 3 boyutta hareket edebilmek.. paha biçilmez

Peki sen taş mısın ağaç mısın dağları ormanı neden seviyorsun zorun ne :) aynı şey hem bronzlaşmak ve ortam değiştirmek için deniz bahane ne güzel geziliyor...

ben tam sessizlik içinde günde 1 saat kadar kendimi dinlemek için yüzüyorum. telefon kapanıyor, sesler azalıyor, kimse bana ulaşamıyor ve kendimle kalıyorum. bu esnada da güzel bir tempo ile spor yapıyorum. kimse selam bile veremiyor, tam bir kendinle kalma hali.

bu arada amfibiyen diye koca bir hayvan grubu aslında suda yaşamalarına rağmen karada bir yürüyüşe çıkıp dönüyor.

sıcaklarda serinlemek için

suyu sevdiği için yüzer. yerçekimi olmadığı için özgür ve hafif hissettiriyor. suyun kaldırma kuvveti > yer çekimi

ayrıca suyun dibinde süzülerek ilerliyorsun, bu karada yapılabilen bişi değil :)

suyu seviyorum. denizi seviyorum. denizin kokusunu. sonsuzluğunu seviyorum. denizin altında apayrı bir dünya var. gözlük ile dalıp bakmayı seviyorum.
sıcaklarda suya girmeyi ve serinlemeyi seviyorum. denizin içinde yavaşça bronzlaşmayı seviyorum.
yüzmeyi seviyorum. suyun beni kaldırmasını, suyun içerisinde kayarcasına ilerlemeyi seviyorum. yüzme konusunda ustalaştıkça bir şeyleri başarmış hissediyorum ve tatmin oluyorum.

yüzmek çok eğlenceli. hele ki temiz bir denizde.
deniz gözlüklerinizi takıp ölüdeniz sahilde taşların arasında yüzen rengarenk balıkları yakalamaya çalışsanız nasıl bir şey olduğunu anlarsınız. inanılmaz bir özgürlük hissi veriyor sanki uçuyormuş gibi. ahh..

Normalde sirt agrilari ceken birisiyim. Bana en güzel sirt, boyun masaji yapan aktivite yüzme. Yogadan bile iyi geliyor.

çok duygusal düşünüyorsun
gösterme çabalarında sorun var demek ki

başkasına dönüşüp kendini farklı tanıtmana gerek yok. neyse ne olursan ilerde sorun yaşamazsın.
cool davranmak diye birşey yok. cool'san cool görünürsün zaten.

duygusal düşünüyorsun. piçlik elbette ayrı bir müessese ama yerinde, zamanında ve kararında bir gösterme biçimini reddedecek insan da az. öyle noktalarda atış yaparsan karşılık vermeme ihtimali bırakmazsın.

kendin gibi olmalısın ama kendini de geliştirmen lazım. cool olmak çok genel bir kavram. sevgiyi görselliğe indirgeyen insanların anlattığı gibi yaşamaya çalışma. gerçek değil o.

Kafanda fazla büyütüyorsun.

"çip" ile doğru şeyi anladıysam anaokuluna gidiyorsunuz. O yüzden böyle şeyleri düşünmek için henüz erken, ilerleyen zamanlarda kafa yorarsınız bunlara. şimdilik arkadaşlarınızla oynamaya ve hayattan keyif almaya çalışmanızı öneririm. =D

ne yapalım elledan, ben bilirim diye yola çıkanlardan olmaktansa, ya da senin gibi saygısız birine dönüşmektense, anaokulunda takılırım kafam daha rahat.

duygusallıkla olmuyor, duygusallık biraz da itici kadınlar için. geliştir kendini, zamanla öğrenirsin.

@elladan'a gelince, laf sokmaya çalışıp sonra sonuna smiley veya :D ekolojisi koyan tipler genelde özgüvensiz tipler oluyor, siktir et.

Duygusal ilişkilerdeki her başarısızlığı "piç olmadığım için böyle oluyor"a bağlamamak lazım. Seçtiğin insan yanlış olabilir, sen yanlış davranıyor olabilirsin bir sürü etken var. Hoşlanıp da kendini geri çeken biri zaten pek doğru bir seçenek değildir. Duygusallığı bilmem ama içtenlik her zaman iyidir ve geri tepmez kolay kolay.

@redeath, ben istiyorum ki seni ve diğer herkesi kısıtlayan şu saçma, "elalem ne der" duygusundan kurtulun. hoşlandığın insana duygularını belli edersen senin hakkındaki düşünceleri değişir diye korkuyorsun. aynısını o da yapıyor. herkes yapıyor. sonra da gelip, ilişkilerde samimiyet kalmadı hacım, diye ağlıyorlar burada.

"piç" de, ne olacak? yoksa biri çıkıp, "aaa, piç dedi. ne ayıp!" demesinden mi korkuyorsun? siktir et ya. rahat ol, kendin gibi ol.

@KaraSakal ne alakası var amk ya? laf sokmaya çalışıp sonuna da yumuşatmak için gülümseme mi koymuşum? lafımı sokup sonra gülmüşüm. "=D" = kahkaha. çünkü okuyunca ilk tepkim gülmek oldu. ne yapsaydım, "muhahahahaha" diye erol taş gülüşü mü yazsaydım senin için?

ayrıca vereceğin tavsiyeye sokayım. "zamanla öğrenirsin." zamanla kendin gibi olmayıp, başka kadınların istediği gibi davranan biri olmayı başarırsın. harika öğüt valla.

evet, olumsuz :/

Olumsuz. :(

bu sene de kazanamamışım.
buralarda telef oldu şu ezik diye acır insan bee.
zalım amarika.

bana da çıkmadı.
şu tweet zincirine bakıp biraz moral buluyorum. abd rüyası olan herkes iyi okusun derim:

twitter.com

:)

siteye giremedim ki çökmüş :) umutlar hala istanbul başkanlık yarışı kadar taze ama..

alternatif şeyler arıyorum, yoksa çok pis düşüş yaşayacağım :/

Benim sonucum da olumsuz maalesef dün gece bakabilmiştim ben

olumlu sonuç alan arkadaşlar beni evlatlık alabilirse çok sevinirim.

Bende hala umutları taze tutuyorum siteye giremedigim için :)

site hala ulaşılmaz.bakanlar çıksın da biz de bit bakalım.

ilk dakikalarda sorgu ekranina erismistim, sonra yanlis bilgi girdiniz yazisi cikti. o dakikadan sonra tekrar gir(ebil)me sansim olmadi. site coktu heralde.

bu arada turkiye ile ilgisi yok bu baglanmama durumunun. ingiltere'deki bilgisayarim uzerinden (teamviewer) denedim, yine acilmiyor.

siteyi acamadigimdan bakamadim ben de, bu sefer sansin bana gulmesini temenni ediyorum ben de.

Bu seferde gülmedi şans kaldık buralarda

olumsuz.

hayatımdaki kişiler için.

Ben tanrı’ya ve hesap gününe inandığım için yaşıyorum. Yoksa çekilecek dert değil.

Mutsuzum, ama hep mutsuz olmayacağım. Bunu biliyorum. Mutlu günleri bekliyorum.

benim kirayı ödemem lazım knk.

düzelebilme ihtimali var çünkü. ama ben de ara ara aynen böyle sorgulayıo intihar etmeyi düşünüyorum. ama sonradan insanın içine bir umut doğuyor, hayat uzun, daha yaşayıp da göreceğimiz neler neler var düşüncesi geliyor aklıma.

akşam akşam sorma bunu

tüm hayatları etkileyen bir zincirin içinde olmaktan mutluyum. hayatım şu an bok gibi olsa da.

ben şahsen sırf meraktan yaşıyorum. acaba sonu ne olacak diye merak ettiğim bir sürü şey var. kendimle ilgili hayallerim yalnızca "beni herkesin rahat bırakmasını nasıl sağlarım ki merak ettiğim şeyleri öylece takip edebileyim" seviyesinde çoğu zaman.

gecenin tüm karanlığına rağmen buğulu bir cama güneşi çizebildiğimiz için yaşıyoruz.

Merak ve umut. İşsizlik ayrıca boktan ama çalışmak da eğer işini severek yapmıyorsan ya da iyi koşulların yoksa ( bu şekilde olanlar çok küçük bir yüzde) bir halt değil. Sabah 7de çıkıp akşam en iyi ihtimalle 7de gelip eğer şanslıysak yemek ve bişiler izleme ile geçiyor ve kapanış. Hayat bu olmamalı ya da olmamalıydı.

Her şeye rağmen hayat güzel

2 gün öncesine kadar nakde çevirebilidğim şeyleri çevirip o paraları bir güzel harcayıp göç etmeyi planlıyordum, dün aklıma yine bir karpuz kabuğu düştü(iş fikri). bu fikrin heyecanı bir süre götürür beni, gerçekleşemyeceğini anlarsam veya vazgeçersem yine eski plana dönücem

bende akşama kadar köle gibi çalışıyorum hiç özgür değilim ama elbet o rahat günler gelecek ve istediğim her şeyi yapabileceğim, bir şeylere katlanıp para biriktiriyorum, işte o günler için her şey.

www.youtube.com

"canların kalbinde olan, inanç nedir şimdi bildim"

umit

ölürsem ailem üzülür, üzülmesinler diye yaşıyorum. yoksa biri gelse dese ki 'seni daha önce hiç varolmamışsın gibi yok etsek kabul eder misin?' diye, hiç düşünmem ederim.

@taurina +1

ciddi ciddi düşündüm. yazın ölü denize gitmek dışında aklıma bir şey gelmedi.

"mutsuz insanlara dayanamıyorum."

diğer insanları bu kadar takmak da biraz pürüz bence...

sabah erkenden hava hafif aydınlanırken uyanan insanlar sıkış tıkış toplu taşıma araçlarıyla işe gidip kalan hayatlarını kendileri ve aileleri için iyi şartlarda yaşatmaya çalışıyorlar ülkede.

herkes sizin gibi günlük 140 liralık yemek yiyip hayatına devam edemiyor maalesef.

İnsanların şikayet etmesinden bahsetmişsin. Fakat çok ayrı konu başlıkları altında.

Ülke, iş hayatı, evlilik vb konular insanın yaşam standartlarını belirleyen şeylerdir. Sen de diyorsun ki siktir et dolar 10 tl olsun. He olsun e ben eve gittiğimde aç kalıyorsam nasıl mutlu olacağım? Ya da bir insan işsizse nasıl güneş doğduğu için mutlu olabilir kapısında fatura birikiyor bir yandan da? Bu açıdan bakınca saçmalıyorsun.

Ama insanların "ya yağmur yağmasın:(" tribine laf ediyorsan senin şahsi görüşün o. Herkes aynı şeyleri sevmek zorunda değil.

Seninle aynı fikirde değilim ve etrafımda her şeyden şikayet eden insanlardan olduğu kadar onların şikayetçi olmasından şikayetçi olan insanlar da var. Senin de olacaktır. Bunlardan biri de sensin. Bu iki tip insana da eşit mesafedeyim.

iç huzurumu sağlamak için çok uğraştım, şu an default olrak mutlu ve keyiflim. bu durumdan önce de iyiydim genel olarak ama bu kadar değil.

herkes böyle değilmiş meğerse, ben de mana veremedim ilk zamanlar, öyle şey mi olurmuş yaa falan dedim. sonra baktım ki hakkaten default olarak mutsuz olan, gülümsemeyi lütuf sayan insanlar var.

şaşırtıcı ve üzücü, cycle hep dönüyor. yaşayacağımız kaç sene zaten, niye mutsuz olayım ki?

mutluluk bulaşıcı olduğu gibi mutsuzluk da bulaşıcı ayrıca.(bunu bana mor bembembom söylemişti aklıma kazındı, ona da buradan pıtırcıklar yolluyorum)

Ben bir kez olsun şikayet etmedim hayatımdan. Ama bu yaşamdan zevk almadığım gerçeğini değiştirmiyor. Hatta bir teorim var mutluysan salaksın diye. Üstüne alınma sakın. Cehalet mutluluktur nitekim. Benim bildiğimin çeyreğini bilsen bir daha gülümsemezsin bile.

Mutlu olmayı küçüklükten beri öğrenmediklerinden. Bazen anne babamıza benziyoruz. İstesek de istemesek de

kimyasal bir olay kardeş. elinde değil. ikna ya da telkinle oluyorsa bilen biri söylesin biz de olalım.

Aynı düşünüyorum sizle fakat iki istisna var; birisi sağlıksızlık, diğeri parasızlık. Bu ikisi varsa mutluluktan söz edilemiyor.

Mesela google fotoğraflarda yedeklenmiş kaç yıllık fotoğraflara bakıyorum. Eşimle, kızımla harika günler geçirmişiz. Son zamanlarda ise daha önceki duyurularımdan görmüşsünüzdür, altından kalkamadığım bir borcun içindeyim. Bu benim hayatımdayken mutlu olamıyorum. Ne de mutluymuşum diyebiliyorum sadece. Artık öyle olma şansım yok çünkü sorunum belli, çözümü belli ve çözüme dair kısa vadede hiçbir imkan yok elimde. Nasıl mutlu olabilirim ki?

bekleme yıllar çabuk geçer ve sözlüğe sık sık giriş yap, neden olmasın.

orada 10 yazdığına bakma daha çok girmelisin ki dikkat çekebilesin. en az 800 entry gir mesela..

ben az entry, bol giriş, bol oylama ve bol fav ile yazar oldum. 2.5 3 yıl sürdü çaylaklık.

ben mail attıydım, ne lan bu 3 senedir bekliyom, işim gücüm var sizinle mi uğraşıcam diye. 2 saat geçmedi yazar olmuştum. hem de killerbee ve honda iki hesabımı birden yapmışlardı.

ama artık ilgilenmiyorum sözlükle, eskiden çok güzeldi.

eski sözlük olsa o bir bkz'lı entry yüzünden bile yazar olamazdın.
ama sözlüğün şu anki durumuna göre prime bir yazar bile olabilirsin :)

İlk 10 entryden sonra yazılanlara bakmıyorlardı eskiden. Yani 1500 tane de yazsan ilk 10 entrye bakıyorlardı. Şimdi nedir bilemem. Ben 10 tane yazmıştım, 2 sene beklemiştim.

bu mantığa anlam veremiyorum, hep işi olan sizler oluyorsunuz fakat ne hikmetse mesaj atıp ulaşan biz oluyoruz.

varsa sorun sor, cevaplarız.

bizde bilgiyi bilen kıymetli değil çünkü, nasıl olsa alternatifin bir şekilde vardır.

belki crackle ilgili bi şey soracak burada sorması yasak öyle şeyleri. nereden biliyosunuz?

@altin yumurtlayan lavuk tam isabet. senin gibi düşünebilenlerin kiymeti bilinmeli ...

milord, bir yeşil uzaktayım

işe gidip kazanılan parayla fatura/kira ödeme döngüsünden başka bir hayatın varlığına inandığım için yaşıyorum.

yoksa benim hayatım olmamış :) 5-10 yıl sonrasını gördüğüm için yaşıyorum.

hayattayız, yaşıyoruz, daha ne olsun. hayatın çok büyük manası da olabilir, hiç bir anlamı da olmayabilir. bu sebeple cevabını hiç bir zaman bulamayacağın soruları sormaktan vazgeçmelisin bence (ikinci olarak da cevabını bildiğin soruları sormaktan).

hayatın manası ölmemeye çalışmaktır diyip kenara çekilirim :)

42.

Kendimi öldürürsem annem üzülür diye vicdan yapıyorum.

An’ı yaşamaktır hayatın manası bence. Bunun dışında herhangi bir amacı yok, amacımız yok. Düşünsene dünyanın yaşı yanında senin yaşam süren kıyaslandığında 3-4 saniye falan varoluyorsun sadece. Evrimin ilerlemesine katkıda bulunmuş, 4 saniyelik ömrü olan bir canlısın sadece.

hakikat bilinemez
bilinse de anlaşılamaz
anlaşılsa bile aktarılamaz

öncelikle proteus'un dediği gibi 42.

ancak ben hayatımı ailem için yaşıyorum. kızım ve eşim.

hayatın manası her sene değişir. mana hep bulunur. bulunmadığında dine dönülür ölüm beklenir.

@bugunku antremanda goz dolduran futbolcu: anneniz için yaşıyorsunuz, onu düşünerek çok iyi yapıyorsunuz. lakin kuralımız gereği cevabınız kabul edilmedi.

@everythingship: an'ı yaşayan çoğu insan, seks, para veya paranın satın alabileceği metalar için yaşıyor. argümanınızı geliştirene kadar cevabınız kabul edilmedi.

@superb: kendini çürüten bir önerme. hakikat denilen kavram da müphem. savınızı güçlendirene kadar cevabınız kabul edilmedi.

@teritori: selam olsun 42'yi bilenlere! lakin kızım ve eşim dediğiniz için cevabınız kabul edilmedi.

sualimizin tesiri devam etmektedir! varın buyrun gelin, bir dirhem demimizi için!

Çoğu zaman manasız geliyor ama bazen yaptığım ufak bir iyiliğin sonucunu görünce içim öyle bir mutluluk ve iyilik yapma isteğiyle doluyor ki zannediyorum hayatın amacı bir şeyler üretmek faydalı olmak. Ama çoğu zaman hırslarımızla yaşadığımız zorluklarla bu histen kopup hayatı yaşanmaz lanet bir şey olarak görüyoruz.

evren cesitli formlarda isildiyor. insan da bu formlardan biri. bakteriler, algler, hayvanlar, bitkiler, gezegenler, yildizlar, gunes... ben de bunlardan biriyim, bunlarin bir parcasiyim.

her insan evren denen hicligin bir parcasi. bizden yaratilmak istenen seyi buldugumuzda (ki bu da kalben sevdigimiz is oluyor) hayatin amacini bulmus oluyoruz. evren bizden bir seyler yaratiyor, uretiyor, uretmeye devam ediyor. cunku bunu yapmayi seviyor.

sorun yanlis, insan genellikle herhangi bir sey icin yasamaz, yasamak insanin default halidir, amacli veya amacsizca hayatta kalir, cunku hayatta kalmak hayatta kalmamaktan daha kolay ve acisizdir. insan acidan kacar, zevki arar. Insanin ve digger butun varliklarin dunyaya gelme sebebi vardir(ailenin seks yapmasi, evrim, doga vs) ancak hicbir varligin amaci yoktur. insan yapisi esyalar ancak bir amacla yaratilir, bir sandalyenin amaci daha varolmadan bellidir.

benim icin bireysel sebep bir gun varolusu oldugu gibi deneyimleyebilmek ve herkesin farkinda oldugu buyuk gizem'in temelini gorebilmek. her sabah kalkma sebebim bu. @superb bilinemez, anlasilamaz, aktarilamaz demis ancak anlasilabilir. anlayan bir suru kisi var yakin ve uzak tarihte. senin de anlaman icin hepsi de sana yol gosteriyor.

hayatin amaci ile ilgili birkac sey birakayim;

In this royal court there is abundant bullion and gold stored in vaults and depositories, and with such wealth we are capable of buying off enemies when they come; but there is no use for those battles of wealth, no scope for them, when aging and death are rolling in. As aging and death are rolling in on me, lord, what else should be done but Dhamma-conduct, right conduct, skillful deeds, meritorious deeds?"
-Pabbatopama Sutta: The Simile of the Mountains

A burglar breaks into an empty house. He can’t steal anything. There’s no need to escape. Nobody chases him. It’s nothing.
-Kodo Sawaki Roshi ( dogeninstitute.wordpress.com )

Ask A Monk: Is There a Purpose In Life?
www.youtube.com

twitter.com

Niye evlenelim ki. Evlenince yapılabilecek Her şeyi yapıyoruz .

Yas 30 iliski 2019 8 yil olacak.

Yanit: Ne gerek var? Zaten birlikte yasiyoruz 5 yildir. Herkes birlikte oldugumuzu da biliyor.

Benim param yoktu para biriksin diye bekliyordum, ev alcaktim. Sonra iliski yalan oldu.

Evlenilmeyecek adamim sanirim.

Olm ne 23ü la 34 oldum ben. Doğru düzgün birine rast gelemedik bi. Burdan anlatsam otuz altı bölüm dizi olur aq. Siz dua edin anlatmayı sevmiyorum. Kısa cümlelerle yetinmeyi seviyorum.

23 yaş ne ayol liseli misiniz

bazısının maddi şartları ayarlaması, ilişkisinin olgunlaşması, çiftin birbirini tanıması zaman alıyor. mesela (tamam bu kişilerde biraz tırtlık vardı ama) 8 senedir beraber olan iki arkadaş nişan aşamasında büyük bir kavgayla ayrıldı geçenlerde.

Uzun iliski evlilik de yoksa sonu ayrılık. Bol şans

@opitseri + 1. çocuk vs gibi bir şey düşünmedikçe evlenmeye gerek yok.