Malum şey olsun yeter şimdilik. Sevgiler.

2022 daha çok korona sonrası normalleşmeyle geçti bireysel olarak.
-evde çalışmaya ve almanca öğrenmeye başladım.
-kendimi keşfetmek ve geliştirmek için çok zamanım oldu.

2023'te de güzel şeyler olacak herkes için bunu hissedebiliyorum.
-o yüzden temkinli ve kararlı bir şekilde adım atmak kalıyor geriye...

İsteklerimin hepsi oldu. Mutluluk, sevgi, arkadaşlık, aile bağları, evlilik, para, statü, başarı. Her şey gerçekleşti. Burnumu bile yaptırdım :)

2023’te daha da fazlasını istiyorum. Hem kendim hem de sevdiklerim için.

Arpa boyu yol alamadim...

-kariyerimde biraz daha ilerledim yerimde sayarım diye korkuyordum.
-33ümden sonra aile evinden çıkıp tek yaşarım veya evlenirim diyordum, 6 sene erken oldu başarı mı bilmiyorum. zaten baya olaylı geçti sdfg

2023ten beklentim ölmeyelim yeter. Bir de araç satıp alamamıştım onun yerini doldurabilirsem ins.. rabbimiz amin

ingilizceydi spordu falan onlar bir türlü olmuyor. kadınların sürekli diyete başlaması gibi onlar bende.

Ek olarak: pbs.twimg.com

2022 fena değildi. Yds İngilizceden 70 hedefim vardı. 80 aldım. Şimdi Yds Almanca 70 hedefim var ama o İngilizce kadar kolay olmadığı için biraz gecikebilir. Hedefim yüzde yüz ofis ortamına geçmek. Fabrika müdürü olmak istiyordum ama insanlarla uğraşmak çok zor. Olaysız iş istiyorum.

Kisisel olarak kotu bir yil degildi benim icin fakat ulke gundeminden cok yoruldum. Gecen gun baktim, 2022 hedefleri diye bir liste yapmisim sene basinda; hepsini gerceklestirmisim ya da daha iyisini yapmisim kendi capimda ama mutlu muydum derseniz bu sene benim icin oldukca kaygili gecti ama bu kaygi kendi hayatimdan kaynakli degildi. Ve cok hizliydi; hangi ara aralik ayi geldi, anlamadim.

2023 icin hayatimizda buyuk degisiklikler olacak, konfor alanimizdan tamamen cikiyoruz gibi gorunuyor; simdiden onun hazirliklari pesinde kosturuyorum. Bir de yuksek lisansimin tez asamasindayim, tezi verip bir an once kurtulmak istiyorum. Kendi terapime baslamak ve spordaki istikrarimi surdurmek de diger hedeflerim. Bakalim; umarim gelecek sene aralik ayinda "keske boyle bir karar vermeseydik" demem.

vee ulke icin en buyuk dilegim haziran ayinda gerceklesir umarim, malum.

- evden çalışma şeklinde bir miktar daha iyi koşullarda iş buldum.

-uzun süre boks ve fitness yaptım.

-ek bir uzmanlık alanından gelir elde etmeye başladım.

-bir girişimcilik adımı attım ne olur göreceğiz

-birkaç sertifika ve kurs aldım.

Sosyal anlamda ise yerimde saydım maalesef.

2023'ten hedefim girişimciliği tutturup kendi işimde devam etmek, daha sosyal bir insan olup sevdiğim insanlarla çevremi genişletmek, ciddi bir ilişki yaşayabileceğim bir kız bulmak, kenara iyi para koymak, boks ve fitness ile fit, güçlü ve sağlıklı kalmak gibi. 2023 yılbaşında güncellerim burayı sağ olursak.

kendim için hiçbir şey yapamadım ya. tüm yılım annelik ve tek başına ebeveynlik mücadelesiyle geçti, her gün günü bitirmeyi umdum hep. oğlum ve sağlığı için şükrediyorum yalnızca. 2023 için bi liste yaptım bakalım, umarım ben de bu yıl hedeflerimi/beklentilerimi (bir kısmı da olsa) gerçekleştirebilirim :)

2022 hedefim amerika'da is bulmakti. onu yaptim.

simdi yeni yil hedeflerim:
1- baska bir sehirde yeni is bulup seattle'dan tasinmak
2- bmw almak
3- helal sut emmis bir amerikan vatandasi kiz bulmak

o kadar hiçbir şey yapmadım ki ancak bu kadar hiçbir şey yapılmazdı. Muhteşem boş zamanlarıma rağmen nothing :)

ispanyolca öğreniyordum yarım bıraktım
kitaplar ehh işte
xbox aldım oyuna sardım
swift öğreniyordum yarım bıraktım
işte hala aynı şekilde boş boş, motivasyonsuz çalışıyorum

2023'te farklı olmayacaktır

Hiçbiri olmadı. 2023 için ülke ölçeğinde hedeflerimiz var, o da olmazsa zaten sal gitsin.

Endonezce öğrenmeye başladım. Duolingo Endonezce kursu bitti, Babbel'in de kelime bilgisi ünitelerindeyim. Kendimi zorlarsam biraz bir şeyler çıkıyor ama gördüğüm herhangi bir Endonezce yazıdaki kelimeleri tek tek tanısam da genelde cümleyi toparlayamamak gibi bir problemim var. Bazı metinleri daha rahat okuyorum ama.

Saya berharap bisa bahasa Indonesia. Saya mulai belajar bahasa Indonesia pada akhir tahun lalu. Sekarang tidak sangat bagus, tapi tidak buruk.
(Endonezce bilmeyi diledim, geçen senenin sonunda Endonezce öğrenmeye başladım. Şimdi çok iyi değilim ama kötü de değilim)

ikisi alakalı değil, bir arkadaşım bir sürü şengeni olmasına rağmen uk den red yedi sizinle aynı sebepten, çocuğun firması ingiliz firması, hem business visadan hem turistik vizadan red yedi. ilk shengen başvurusuysa her şey olabilir, evliyse, üstüne tapu vs. varsa daha rahat alır.

ben de bu dönem schengene başvuracaktım dil eğitimi için ama çalıştığım acenta bu dönem çok riskli sizin için dedi, çünkü çok red var ve ilk schengen başvurusu olacaktı benim.

(hem sponsorum hem de hesabımda yüklü para olmasına rağmen)

"seçimin ve ekonominin belirsizliği herhalde bu şekil devam edecek gibi."

bunun cevabını denemeden bilemezsiniz, bu dönem parası da olduğu halde red yiyen çok insan var.
ama başvuru yapacaksanız yastık altındaki paranız, dedenizin bilezikleri vs falan hepsini bankaya koyup göstermekte fayda var.

Oncelikle yastik altinda para tutmak ??? diyorum. Konsolosluk son 3 ayin dokumunu ister en az. Yarin yatirdigi paranin oldugu hesap dokumuyle aralikta ocakta falan basvurursa o para direkt bir yerlerden bulusturulmus borc alinmis gibi gozukur.

bulunduğun bölgedeki takımı destekle bence

İrlanda'da çoğu maçın tv yayını bile yok, İngiltere veya İskoçya gibi bir futbol ortamı beklemeyin. uzaktan yakından alakası yok.

ben nerede yaşıyorsam oranın takımını desteklerim. stada gitmedikten sonra İrlanda takımı desteklemenin hiçbir manası yok çünkü takip etmenin tek yolu stat olacak muhtemelen.

Shamrock Rovers takımı sanki tam senin aradığın gibi taraftarı da ateşli.

www.youtube.com

bende westworldü üçüncü sezonda bıraktım çok karmaşık geldi. darka devam etmediysen bence westworld de senin kalemin değil. çünkü ikisi de karışık yapıda diziler.

@Wolfware karmaşık olması önemli değil beni zorlamalı ve zihin açmalı dizi
ilk iki sezon zihin açıcı ise izleyebilirim

yarısına kadar derken ilk sezonun yarısı mı? bence devam etmelisiniz. ben lost havası almıştım. elbette farklı bir tarz ama epey beğenmiştim. çok fazla uzatmadan tadında bırakması da güzel bir özellikti.

Black mirror ile kıyaslaman bence hata, yoksa hiç dizi izleyemezsin :)

Dark, atmosferi dili ve kurgusu çok özel bir dizi, kendine has.

Ben de mesela herkesin bayıldığı House of the dragon dizisine dayanamadım; 4-5 bölümden sonra. Belki de hatam G.o.t ile kıyaslama yapmamdı.

Ama Yüzüklerin Efendisi: Güç Yüzüklerine bayıldım, çok sihirli ve akıcı geldi, hiç beklentim yoktu çünkü.

plaza türkçesi gibi yapın hocam. hangisi kolay olacaksa hangi kelime tam karşılıyorsa o şekilde karışık ezberleyin? benim ders notlarımı türkçe öğretmenim görseydi ilkokul diplomamı geri alırdı. ama aklımda nasıl iyi kalıyorsa o an nasıl hızlı pratik olacaksa öyle not alıp geçiyorum.

bence bu senin geliştirmen gereken bir yol/sistem, ingilizceyi günlük hayatta ne kadar kullanıyorsun ve seviyesi ne sen daha bilirsin almanca öğrenmende.

ben mesela dorf kelimesini, köyde sorf yapıyorlar diye resmederek öğreniyorum. bildiğim ingilizceyide unuttum almanca öğrenirken :D

www.eksiduyuru.com

kötü niyetle söylemiyorum muhtemelen ingilizceniz yeterli seviyede değil (en azından bu durum için) ya da yeterli bir içselleştirme durumu yok böyle olunca da kendinize iki kat iş yükü yüklüyorsunuz. verim düşüyor haliyle.

nası rahat ediyorsanız öyle devam edin illa böyle yapmanız lazım diye bir şey yok.

zaten şu soruyu soruyorsanız demek ki akmıyor yoksa gerek duymazdınız.

iki kat iş yapacağınıza rahat ettiğiniz yerden devam.

@AlsterWasser, İngilizcemin yeterli olmadığını düşünmüyorum. Öğrendiklerim arasında bilmediğim kelime yok. İçselleştirme konusunda sorun var. Schnee kelimesini kar varken neden snow olarak aklımda tutayım, benim söylemek istediğim şey bu. Ama bazen de Türkçe yerine İngilizce daha uygun oluyor. Karışık bir birikim ortaya çıkıyor. Ben tek tip olmasını istiyorum.

ikinci yabancı dil öğrenmenin en zorlayıcı kısımlarından biri bence bu. bazen bir kelimenin türkçede doğrudan karşılığı bile olmayabiliyor. direkt olarak açıklamasız, kavram olarak ezberlemek zorunda kalabiliyorsun veya bildiğin diğer dili temel alman gerekebiliyor. haliyle otomatik olarak daha fazla efor, daha az "tutulum" söz konusu. türkçe-ingilizcede mesela "VİLLAGE, PAAAT, AHA DA KÖY" diye beynin o denklemi anında kurabiliyor. üçüncü dil işin içine girince gördüğün gibi kafa karışıyor.

bunu ikinci yabancı dil öğrenme sürecinin doğal bir parçası olarak değerlendirip her kelime için ayrı ayrı nasıl rahat hissediyorsan öyle ilerle derim. bir noktadan sonra dili aktif kullanmaya başlayınca zaten bu sorun olmaktan çıkacaktır, yani almanca konuşabilecek seviyeye geldiğinde "dorf köy müydü village mı" filan gibi düşüncelerin olmaz.

ingilizce ile almanca arasında illaki bağlantı kuracağım dersen bence bunu gramer kısmına sakla. kelimede nasıl rahat ediyorsan öyle yap. gramer kesin olarak türkçeye kıyasla daha yakın, o yüzden ingilizce düşünme kısmını gramerde değerlendirmek daha makul olabilir. hatta bu yolla ingilizce gramerini bile geliştirme şansın olabilir öyle bir ihtiyaç varsa. hangi yapı nasılmış, nasıl değişirmiş vs. görmek/değerlendirmek daha kolay olur.

hepsinden öte dil öğrenmek ömür boyu süren bir iş. spesifik bir hedef doğrultusunda kısa sürede çok yol almak gibi bir planın yoksa deneyip gör derim. her hafta, her ay... dönüp bak neyi hatırladığına, kendini nasıl hissettiğine. öyle vura kıra bir yerlere çıkacaksın neticede.

buca'da ege ada'da dolma kokoreç ye
balçova'da teleferiğe bin

Bademler köyüne gidin aracınız varsa. Giderken de diğer köylere uğrayın. Kılıçkaya köyüydü sanırım ev yapımı şarap bulabilirsiniz.
Güzelbahçede rakı balık yapabilirsiniz.
Pavlova denemediyseniz sevinç pastanesinde deneyebilirsiniz. Orijinali olmasa da hafif güzel bir tatlı.
Asansörde Türk kahvesi.
Alsancak’ta gün batımı

-konak/kemeraltında eti tandır çorbacısında atom içmek,
-bostanlıda asker abinin yerinde organik soğuk sandviç yemek,
-yine bostanlıda gece yiyen adamda esnaf sosisli ya da hamburger yemek,
-karaburunda ızgara balıkda tadabilirsiniz,
-belki öncesinde tüple deneme dalışınıda deneyebilirsiniz.

arpege'de tatlı ye kesinlikle. tüm ürünlerin kalitesi açısından bakarsak istanbul'da bile bulması çok zor kalitede ürün yapıyorlar. hepsi artisanal, hepsi çok iyi özenilmiş.
coffeerem'in kahveleri ve mekanı iyidir.

(bkz: zeynel ergin gevrek fırını)
(bkz: gizem kuzu bakery)
(bkz: kokoreççi asım usta)
(bkz: terapi ormanı)

editlerim

arpege +1

tamamen genlerin baskinligi ile alakalı. senin ornegini baz alırak konusacak olursam abim babama ben de anneme çekmişim mesela (kadınım)

@fıytfıyt dördünüzün de boylarını yazabilir misin mümkünse?

bir de hangi baskınlık? baban veya annen baskın olsa ikiniz de uzun veya kısa olmaz mıydınız?

190-150lik çiftin oğlu 177. Aynı çiftin gelini 163, torunu erkek 183, kızlar 160,165.

annenin ya da babanın baskın olması diye bir şey yok. bir de sonuçta x geliyor y geliyor. farklı farklı data geliyor.

ama her türlü boy kombinasyonu ihtimaller dahilindedir. yeğenim, babasından kısa. dayısıyla (annesinin ikizi) aynı boyda.

boy için bir çok faktör var. genler bunlardan biri. ama beslenme spor gibi dış faktörlerde oldukça etkili. babam 188 annem 150 civarı. benim boyum 183 kardeşimin 180 civarı.

babamın boyunu bilmiyorum ama 180 filandır heralde. annem de 150.

ben 156
ablam 170

yani belli olmaz, tamamen kısmet.

erkek 173,49
kız 161,37

hiç belli olmaz, benim anne 155 baba 170, ben 180 oldum mesela. başka akrabalara da bağlı olabiliyor veya kadının erkek kardeşlerine bakmak lazım.

Annem 155 babam 180
Abim 181
Ben 157
Not : annemin baba tarafı uzun ama anne tarafı komple kısa , biz biraz onlara
Çekmişiz sanırım

Bu arada eşim 185 , 2 kızımız var , umarım ona çekerler

kız çocukları anne baba ortası, erkek çocukları babadan uzun genellemesini cepte tutuyorum ben.

bizim aile örneği: 168 anne, 190 baba => 180 kız / 200 erkek

335/2=167,5 olur

bunun %100 doğru olmayan bir hesaplama şekli var.

Annenin ve babanın boylarını "cm" olarak toplayın
Doğacak çocuğunuz kız ise toplamdan 12.7 çıkarın, erkek ise de toplama 12.7 ekleyin.
Elde edilen sonucu ikiye bölün.

çıkan sonuç elbette %100 doğru olmayacak. +10, -10 cm pay hayal edebilirsiniz. tabi çocuğun herhangi bir sağlık problemi olmaması, beslenme şekli, spor yapıyor oluşu vs bir sürü etken daha var.

Aynı bu durumda (kadın 155cm filan sanırım) arkadaşın oğlu babasını geçmiş durumda.
Benim çevremden gördüğüm anne uzunsa ortalamadan bu çocuğa kesinlikle yansıyor. Annenin kısa olduğu durumlarda genellikle kız çocukları etkileniyor.

Bir ortalamasını alamıyoruz maalesef :)

Benim babaannem 1.50’lik bir kadınmış dedem ise 1.90. Babam 1.75 civarı annem ise 1.60. Abim 1.93, ablam 1.75, benden küçük kız kardeşim 1.75. Ben ise 1.64’üm :) Kısmet.

Cocuklar kisa da olabilir uzun da olabilir. Kiz cocugun uzun olma ihtimali var mesela benim babam 1.90 annem 1.50 ben 1.75 oldum.

anne tarafı erkek kadın farketmeksizin 160 civarı, baba tarafı da yine erkek kadın farketmeksizin(hala 180) 180 üstü. ben ve kardeşim de 180 üstüyüz. baba tarafı kuzenler de hep 180 üstü.

Beslenme alışkanlıklarının değişimiyle yakından ilgili. 1.50 boyundaki Afrikalı zenci ile 2.10 boyundaki Amerikalı Zenci aynı genleri taşıyorlar. Akrabalar.

Ben bunu özellikle araştırmıştım, olay şu, işin %90'ı falan genetik, özellikle bir kaza, beslenme sorunu, hormonal hastalık falan olmazsa boy genlerle aktarılıyor.

Ama sorun şu ki boya etki eden çok fazla gen var, ve bunların hangi taraftan nasıl geleceğini tahmin etmek imkansız. Ayrıca birden fazla gen etki ettiği için çocuğun anne ile baba arasında bir yerde olma ihtimali de yüksek. Yani 700 tane gen var, her biri 1mm ila 1cm etki ediyor, sadece kısa olanları toplarsan kısa olan ebeveynden bile kısa olabilirsin, uzun olanları toplarsan uzun olandan da uzun olabilirsin. Random dağılırsa orada bir yerdesin.

Fakat, burada önemli başka bir olay var. Hangi genin çalışıp hangi genin çalışmayacağını seçen başka bir gen seti daha var. Yani genlerin bir kısmını annenden alsan bile, babandan gelen "kilit" genleri, annenin genlerinin çalışmasını engelleyebilir (veya tam tersi). Bu durumda da direkt annenin veya babanın genini alıyorsun. Eğer anne veya babada birbirlerinin genlerini kitleyen mekanizmalar yoksa ortalama, eğer varsa annenin veya babanın boyunda oluyorsun direkt (tabi +/- çevresel faktörler, ama onlar epey düşük).

Bunu da niye araştırdım? Bizde 4 nesildir (ben, babam, dedem ve dedemin babası) boylar aynı. Eşlerin boyları bambaşka (kimisi uzun kimisi kısa) ama erkek çocukların boyları sabit. Hatta amcam ve kuzenimin de boylar aynı. Klon ordusu gibiyiz.

Bunun açıklaması da şuymuş: eğer boyun hayatta kalmak için kritik öneme sahip olduğu bir genetik mirasa sahipsen, o genetik set karşı tarafın genlerini kitleyerek kendisinin devamını garanti altına almaya çalışıyor, çünkü daha uzun ya da daha kısa olman bir risk oluşturacak hayatta kalman açısından.

Merak edenler için alakalı paper'ı da ekleyeyim: elifesciences.org

Herkes yazmış bi data da benden gelsin
Annem 162cm babam 186cm
Ben. 190cm
Abim 192cm genetik olarak bütün akrabalarım uzun sayıılır

Kız arkadaşımın babası 180, anası 168-170, abisi 193(dedesiyle aynı boy), ablası 176, erkek kardeşi 190, kendisi 170 idi.

babam ve annem aynı boydalar.
ben ve abim onlardan 11 santim uzunuz,
kardeşim de bizden 10 santim uzun.

Ben 191'im ailede benden uzunu yok.
Yani eğer evlatlık değilsem, çok eski genlerden bile geçebiliyor.

bu kadar sorgulamadıkları için :)

çoğu evlilik zaten bireyi tüketen ve hayata devamlılığını zorlaştıran bir psikolojiye sokuyor. maalesef bunu çocuk yaparak 3-5 yıl daha geçiştirmeye çalışıyorlar.

o yüzden kişi öncelik "ben" diyip yaşarsa mantık çerçevesinde düşünününce bırak çocuğu evlilik bile yapmaz.

Üreme duygusu içgüdüseldir.
Söylediğin makul ve mantıklı gerekçeler gün olacak, an gelecek içgüdülerine yenik düşecektir.

bir canlıyı var etmek için alınacak sorumluluğa dair motivasyon, bir primat olmaktan geliyor. primat özellikleri tüm bu sorgulamalardan daha baskın çıkıyor bir süre sonra.

baba olmayı, özellikle genç bir baba olmayı çok isterdim. yaşım 36, kanser hastasıyım (atlatıyorum, problem bu değil). artık baba olmak istemiyorum, sebebi genetik olarak bu rahatsızlığın sıkıntısını çocuğum/çocuğu/çocukları vs çekmesin diye.

30 yaşın üzerinde, 5 senelik evli ve 10 senedir aynı sevdiğim adamla birlikteyim. Gerçekten bu dünyaya ikimizden bir çocuk getirmeyi çok isterdim, çok da iyi ebeveynler olacağımıza inanıyorum ama her şeye rağmen g.tüm yemiyor, totalde istemiyorum. Bu ülkede yaşamasaydım ya da bu ülke bu kadar kaygı yaratacak bir ortam olmasaydı yapardım. Şu ortamda çocuk yapmak ya bencillik ya oyuncak arayışı ya da gerçekten iyi maddi imkanlarına güvenerek çocuğu koruyacak bir fanus yaratılabileceğine olan güvenin neticesindedir diye düşünüyorum. Fanustan kastım, kendine benzer ailelerin çocuklarıyla, en elit eğitimi verip, en donanımlı şekilde yetiştirebileceğin, kafana eserse tak diye yurtdışına gönderebileceğin bi fanus. Çocuk toplumla çok yüzleşmek zorunda kalmadan yani. Onda da gerçekten 20 sene sonra, 40 sene sonra neyse susuzluk başlarsa, nükleer bişey olursa dünyanın herhangi bir yerinde nasıl koruyacaksın diye düşünüyorum.

Hormonlarım ve aklım bir olup bana yapma diyor kısaca :D artık bi gün kafayı yersem yaparım, bakıcaz :) Çocuğu olan tüm ailelere de sabır, güç, sağlık, başarı, mutluluk diliyorum :))

Sınırlı kaynakların olduğu dünyaya bir çocuk getirme fikri şuan içime sinmiyor. Ama çok iyi bir anne olurum diye düşünüyorum, öğrenme ve gelişme aşamasında oyun kurmak, merak etmek, çocuğumla birlikte gelişmek, keşfetmek isterdim. Bir yanım eksik kalır gibi geliyor. Bir yandan da maddi yükümlülüğü istemiyorum, işe ara vermek istemiyorum, evimi değiştirmek durumunda kalmak istemiyorum. Eşim para olursa her şey hallolur diyor içten içe ona katılıyorum. Tam olarak ebeveyn olup olmayacağımıza karar vermiş değiliz. Yine de kendi ebeveynlerimiz yaşlandı ve destek gerekebiliyor, akrabalı büyük bir aile değiliz, bunu görünce bizim bir çocuğumuz olsa acaba destek olur mu ilerde diyorum içimden. Bakım vermek değil kastettiğim ama aramak sormak, görüşmek, danışmak, muhabbet etmek gibi şeyler. Belirsizlik hayatın her yerinde de olsa evrimin dürtmesi kendini anne babayken bulmak da var. Keşke bir taraf daha ağır bassa, ben bu meselede tam ortadayım.

koşullar iyi ise neden yapılmasın bence ok
ama 2021 türkiye'sinde bence anlamsız

33 E / Bizde şu şekilde gelişti; Evlendikten sonra uzun zaman gezelim çocuk yapmayalım diye bol keseden konuştuk önce. Sonra etraftaki arkadaşlarımızın çocukları oldu, eşimin arkadaşları da birbiri ardına bebeklerini kucaklarına aldı. Sonra nasıl oldu anlamadık biz de çocuk istiyor olduk. Bebeğimiz henüz yolda, bizi neler bekliyor hala bilmiyoruz ancak daha gelmeden her muhabbet onun üzerinden dönüyor.

Kendimi bildim bileli çocuk düşkünü olmadım. 30'larıma gelene kadar çocuk mu / kedi mi deseler herhalde kedi derdim.
30 enteresan bir dönüm noktası kadınlarda. Hormonlar coşuyor mudur nedir? İki kızım var çok şükür, iyi ki varlar.
Mutlu olmanın tamamen olmasa da bir karar verme işi olduğunu düşünüyorum. Çocuklarımı öyle yetiştirmeye çalışıyorum. Kendimi karamsarlığa kaptırmadım, onları da kaptırtmamak için elimden geleni yaparım.

seviyorsan, seviliyorsan, güveniyorsan, bir ömür beraber geçer diyorsan: gaz maskesiyle gül koklanmaz deyip çocuk yapılıyor bence

Belli bir sosyo-kültürel ve sosyo-ekonomik standardın altında kalan insanların bunu bir basamak olarak kabul ettiklerini düşünüyorum ve gözlemliyorum. Okul bitti, işe gir, evlen, çocuk yap. Üzerine çok fazla düşünmüyorlar ve romantik yaşıyorlar hayatı. Yapılması gerekiyor, çocuk aile kurumunun amacıdır gibi geliyor sanırım onlara. Kendileri henüz hazır hissetmeseler aile büyükleri istiyor diye yapıyorlar mesela. Ben ciddi anlamda planlayıp kendimi geri dönülmez şekilde hazır hissetmeden çocuk yapma kararı almam ama onlar için böyle bir süreç yok sanırım.

Bu istek içgüdüden çok kültüren kodlar yüzünden baskın geliyor

Zorluğu var evet fakat yanında gelen statü ve tamamlanmışlık etiketi

toplumsal ve kültürel olduğunu düşünüyorum ben de. bir yerde herkes "ee çocuk?" diye düşünüyor. evli olmadığı ve mevcut şartlarda çocuk yapma ihtimali olmayan kişiler bile "ne zaman çocuk yapacağım" fikrine kapılıyor. ya da bir an önce evleneyim de çocuk yapayım falan. yaş geçmesi diye bir türkü var bir de, yaşım geçiyor diye bir telaşa giriliyor. bir de fazla abartılıyor. bizde abartılan iki şey herhalde çocuk yapmak ve annelik. isteyen yapsın tabii ki, allah mutlu mesut etsin, ama çocuk aşırı büyük sorumluluk. bir çok insan da bunu pek düşünmeden yapıyor geçiyor. neden, çünkü kültürel, çünkü herkes yapıyor, o niye yapmasın.

7 yıllık evliyim, şu an 5 aylık hamileyim. Tüp bebekle, anam ağlayarak yaptım bi de açıkçası. Hata kaza galan değil, gayet planlı bir bebek.Yorumları şoka girerek okudum açıkçası.

Kendimi de çok kötü hissettim. Bu dünyaya çocuk getirerekk sınırlı kaynakları kötü kullanan, çocuğunun geleceğini düşünmeyenn bencil insanlar olarak...

Gaz maskesiyle gül koklanmayacağı(!) için çocuk yapıldığını düşünen de varmış demek ki gerçekten. Ya da bireyselliğimizi yitirdiğimiz için evliliğimiz ite kaka gitsin diye çocuk yapmış da olabilirmişiz. Vay... vay ki ne vay...

Soru sahibi, biz mutlu insanlarız. Birbirimizi seviyoruz, dünyaya sevebileceğimiz bizden bir parça getirmek istedik. Hepsi bu kadar.

6 yillik evliyim 1 cocuk var

Bir tane daha yapmazsam annem babam ve kayınpeder kaynana beni kesecek

Çok baskı yapıyorlar

Çocuk yapma nedenim: tam bir aile olmak ve eşimin anne olmayı istemesi

34 K tüp bebek tedavisi ile 1 aylık hamileyim. Eşim bu ülkeye çocuk mu yapılır kafasındaydı ama ben aile olmak bütün olmak istedim. Ayrıca bizim gibi insanlar çoğalmazsa ilerde yaşadığımız yer daha da boktan bir yere dönüşecek. Gümbür gümbür cahil nesil geliyor. Annelerinin kafasına çukur işareti kazıttığı çocuklar büyüyünce bu ülkeyi yönetecek.

35 yaşındayım 2 çocuğum var. çocuk konusunda hala gelgitli düşüncelerim var:

(1) geleceği distopya gibi görmediğim için (maksimum 2 çocuk şartıyla :)) çocuğa iyi bir gelecek sağlayarak topluma katkı sağlayacağımı düşünüyorum. kendi hayatımızdan büyük feragatle oluyor bu ama bizim gibi düşünenler olmasa suicides underground'ın dediği gibi olacak.

(2) anne olmayı ilk istediğim zamanlarda motivasyonum biraz farklıydı, çevreme baktığımda gördüğüm anneliğin verdiği o olgunluğa erişmeyi istiyordum, iyi bir insanın yetişmesine emek vermeyi istiyordum. o zamanlar gayretliydim yani. ama kazın ayağı öyle değilmiş, o olgunluk doğumla birlikte güncelleme gibi inmiyormuş, burnunu sürte sürte olgunlaşıldığını tecrübe ettim. hem 30 yaşından sonra zamanının yönetimini egosantrik bir varlığın eline vermek zorunda kalmak, hem de çocuk büyürken kendi travmalarımla yüzleşmek beni çok zorladı. böyle olacağını bilsem hiç bu işlere girmezdim diye düşünüyorum bazen. biraz depsesif biriyim, bu genlerin aktarılmaması lazımdı, doğal seleksiyonla yok olmalılardı :) (bunu çocuklarımın şahsından bağımsız olarak söylüyorum tabi ki)

evliliğin 5.yılında annelerimiz çocuk meselesini çıtlatmaya başlamıştı, onun da etkisi olmuştur mutlaka. kırk kere söylersen olur hesabı :)

6 aylık evliyim, 31e. çocuk yapma konusunda ne düşünürsen düşün, şu denklemi asla unutma: kadınların çocuk yapabileceği sınır bir yaş var ve sonrasında sağlıklı bir çocuk dünyaya getirme ihtimalin oldukça düşüyor. ister çocuk iste, ister isteme, bir çok kadın "bu dünyaya bir kere geliyorum ve bunu yapamayacağım" düşüncesinin kurbanı oluyor. bunun üzerine toplumsal "anne" kodlarını da eklersen neden insanların önce aa çocuk mu asla çok banal dünya turu yapıcaz biz deyip sonra birden apar topar çocuk patlattıklarını anlayacaksın.

Koşullar zerre umrumda değil, musmutlu bir hayat sürdüm diyemem ama ben yaşamayı seviyorum. Kötü şeylerden de saçma bir haz alıyorum, karamsarlığa düşünce ''keşke doğmasaydım'' dediğim zamanlar lise biterken sona erdi sanırım. Bunları yaşamamak, hiç doğmamış olmak istemezdim. Şu an her şey b.k gibi hayatımda:) ama olsun yaşamak güzel şey. Düzeltmeye çalışmak, çabalamak güzel sağlıklı olduğun sürece.

Yine de hiçbir zaman çocuk sahibi olmayı hayal etmedim. Kendi hayatımı noktalayıp başkası için yaşamak gibi geliyor çocuk meselesi. Çok zengin olsaydım, düzenli ve düzgün bir hayatım olsaydı yine de istemezdim bence, çünkü aynı kapıya çıkıyor.

30 K e

giderek cidden bu yıllarda çocuk yapanların cesaretine hayran oluyorum

evli ve 30 yaş üstü olarak cevap veriyorum: uzun yıllardan sonra gerçek hisler beslediğim bir sevgili kişisi olmuştu. türlü fedakarlıklar yaparak beraber olduk. sevgili kişisi deliler gibi çocuk istiyordu ben ise onu henüz yeni bulduğum için sevgililik müessesinin tadına varmak istiyordum hayatımda ilk defa. derken bir gün bazı şikayetler yüzünden jinekolog ziyaretim oldu ve bir rahatsızlığım olduğunu öğrendim doktor hemen çocuk yapmayı dene 1 ay bile ssenin için kayıp yoksa çok zorlanırsın falan dedi. sonra çocuğum olmadığını ve sevgili kişisinin çok üzüldüğünü hayal ettim. benim motivasyonum bu oldu ve korunmayı bırakınca hamile kaldım. bebiş gelince ilk 1 yıl çok zorlandım malum herkesin zorlandığı sebepler ama özellikle de sevgili kişsii ile benim zamanımdan çaldı diye düşündüm vs. ama bebe 1 yaşlına geçince bende bir şeyler oldu bebişle aramda muazzam bir bağ oluştu ve şu an bile hr geçen gün artıyor o bağ 3 yaşına gelmek üzere kendisi. çok klişe ama annelik hiç bir aşka benzemiyor bambaşka bi hisle seviyorsunuz bebeyi. ülkenin güvenlik ve ekonomi ile ilgili sorunları beni onun geleceği ileilgili çok kaygılandırıyor o yüzden 2. ye asla cesaret edemiyorum zaten ayrıca maddi ve manevi olarak kendimden yaptığım fedakarlıklar da 2. yi asla düşündürmüyor.. evet partner kişisi ile ilişkimizden kendimizden dev fedakarlıklar yapıyoruz ilk 2 yıl uyku uyumadığım için kronik migrenli olup ilaçlardan sağlığımı kaybettim ama şimdi dönüp bakınca her şeye değer. hayata bir deneyimler silsilesi olarak bakıyorsak her kadının anneliği bir kez deneyimlemesi gerektiğini düşünüyorum.

gaziemir 9 eylül mahallesini tavsiye ederim, optimuma yakın. özellikle site içindeki daireler.

Gaziemir Emlakbank Konutları. Oturmuş, otopark, altyapı, fiber internet vs dertleri yok.

gaziemir emlakbank çevresi +1

Emlakbank +1 fakat Altay tesislerinin çevresi yazın çok kalabalık oluyor rahatsız olabilirsiniz.

emlakbank konutlarının 2003 depreminde çok güzel çatladığını hatırlarım. hava teknik okullar lojmanları da o depremde epey hasar aldı. çok güzel hissettik 2003 depremini. depremden kaçıp da depreme tutulmayın yine.

bence sağlam olduğuna emin olduğunuz bir karşıyaka evi depremde problem çıkarmaz.

çok balçova istiyorsanız da izmir ekonomi üniversitesinin oralar hem merkezi yerler, hem de tepeüstü. benim hoşuma gitti.

------

not: bina, mevzinin tehlikesinden daha önemli.

teşekkür ederim bilgi veren herkese.

@rain when i die, ben de böyle bir durumdan şüpheleniyorum zaten. insanlar genel olarak yapı ne kadar "solid", sert, betonsu ise o kadar sağlam olduğunu düşünüyor ama betonda esneme payı da kullanılan malzeme ve inşa tekniği kadar önemli.

açıkçası aradığım sağlam zeminli bir yerde sağlam bir yapıda oturmak. izmir içindeki faylardan biri kırıldığında açıkçası karşıyaka ve çevresindeki alüvyonlu araziye kurulmuş yeni evlerin dahi sağlam hasar alması muhtemel gibime geliyor.

Kamp buralarda yasak: İşletme veya tesis olmayan doğal alanlarda kamp yapmak yasak. Daha önce bununla ilgili sayfamıza çok sayfa ceza yazılan arkadaşlar mesajlar gönderdiler ve kimse bana ceza yazmalar diye hareket etmemelidir. Çünkü sokağa çıkma yasaklarında kampa gidenlere kolluk kuvvetleri tarafından cezai işlem uygulanabilmektedir.

Kamp buralarda serbest: Ruhsatlı kamping işletmelerinde ve konaklama tesislerinde sokağa çıkma saatleri esnasında işletme sınırları içerisinde olmayı kabul edenler tesiste kamp yapabilecektir. Yasaklar başladığında konakladıkları işletmeyi terk edenler ise cezai işleme tabi tutulacaktır.

Çok teşekkürler detayli bilgi için, Jandarmayı aramıştım yasak dedi ama doğa kampı olarak düşündü herhalde.

0 dan 2
0 dan 0

leipzig kg var
laz-bru 2-3 gol

leipzig 1.5 ü 1
laz-bru iy0

hoşuna giderse jack jones montlarına bakabilirsin.

www.google.com

Columbia montlara bakılabilir.

Stats kısmında vardı yüzdesi ama ben tüm ana görevleri bitirdiğimde %65 gibi bi şey gösteriyordu gibi hatırlıyorum.

oyundan oyuna degisir.

66. görev olduğu için bence %66 sı bitmiş oluyor oyunun.

gta 5'te istatistik kısmının en altında %100 checklist var. o sayfanın en sağında % olarak yazıyor. ana görevler hariç yaptığın yan görevler, haritada açtığın bölümler, karşılaştığın insanlar, tenis gibi oynadığın oyunlar,vs de oyunun yüzdesini ilerletiyor.

img.gta5-mods.com

Steam üzerinden oynuyorsan Steam'de görünüyor

dayı spoiler vermissin
bu arada farklı crew ile farklı sekilde de soyabiliyorsun

stats ta % gosteriyor
ve yan gorevler var bir sürü biri o seviyeye gelene kadar hepsini yapmıstır biri yapmamıstır

spoiler aklıma gelmedi kusura bakmayın dayı shshs

Borsa

Para parayı çekiyor.

Borsa +1

edit: ekşi duyuru borsacılar telegram grubunu kurma vakti gelmiş sanırım :)

Borsa

Borsa, kripto. bunlara aktardığım para freelance işlerden geliyor, maaş zaten k.kartı ödemeler bes vb komple rezerve.

aracilik-cantacilik
insanlari birbirine linkyerek komisyon aliyorum, ayrica sabit maasli isim var.

Tam zamanlı işime ek olarak devre tasarımı + programlama. Oldukça yorucu oluyor ama bir kaç güzel müşterin olursa adamların devamlı işi düşüyor. Hatta bu hafta işimden istifa edip ek iş yaptığım müşterimin şirketinde işe başlayacağım.

bahis oynuyorum.

200-300 tl yatırıp garanti olsun diye 50-100 tl kar elde etme amaçlı.

Ek işte çalışıyoruz. Akşam 5'ten sonra ve haftasonu , bütün yıllık izinler dahil. Karşılığını da alıyorum bunca emeğin.

Klasik araba, motosiklet topluyorum, satıyorum. Çalıştığım alanda ihaleler için gereken sertifikaları alıp şirketlere kiraliyorum

@playing star again, benim de biraz demek istediğim o aslında, kendi duygu düşüncelerimden bağımsız halimi şu an analiz edemiyorum.
ben arkadaş yorumu da hatırlamıyorum işin kötüsü, sanki bunların üzerine hiç konuşmamışız gibi. eminim konuşmuşuzdur, yani bu direkt bir hafızasızlık kaynaklı da olabilir.

soruyu sorma sebebim, acaba ergen olmanın getirdiği bir durum muydu bu özfarkındalık eksikliği, o yüzden sordum. ilkokul zamanlarında nasıl biri olduğumun daha farkındayım mesela.

2012'de mezun oldum. başka insanların beni nasıl gördüğünü bilemem tabii ama benim o zamanlar nasıl birisi olduğuma dair net bir fikir var kafamda. yine çekingen, ürkek biriydim ama enerjim ve potansiyelim daha yüksekti. başarılı bir öğrenciydim. küçük ama çok güzel vakit geçirdiğim, çok güzel anılar biriktirdiğim bir arkadaş grubum vardı. kendimi hiçbir zaman "insanlara ilham veren" birisi olarak görmedim, daha ziyade sessiz ve silik bir tipim ama şunu fark ettim mesela: ben buz hokeyini çok severdim. ne alaka yani türkiye'de lise okuyan adamın buz hokeyiyle ne işi olur, di mi? arkadaşlarımla NHL 09'da turnuva yapmıştık, ilçemizde açılan buz pistine kaydolmuştuk, geceleri oturup birlikte NHL izler hale gelmiştik vs... bu açıdan düşününce diyorum ki belki sandığımdan daha olumlu bile olabilir tablo. yani çocuklar benden görüp, duyup buz hokeyini sevmeye başladı. bir arkadaşın hala takip ettiğini biliyorum mesela yıllar sonra.

lisede neredeyse her şey iyiydi benim için. okulda başarılıydım, hemen herkes çok akıllı olduğumu düşünürdü, sağlıklıydım, fiziksel olarak aktif olduğum için at gibi vücudum vardı vs...

bir insan sekiz senede ne kadar batabilirse o kadar battım. sanırım biraz da o yüzden bu kadar net bir fotoğraf oluştu kafamda liseye dair. o zamanlar hayallerimiz vardı, ümitlerimiz vardı. olmayan her şey için "daha çok vakit var" diyebiliyorduk. şimdi ne oldu? iş yok güç yok, iki adım atsak gtümüz çıkıyor, özgüvenin ö'sü yok, bi ingilizceyi kotardık işte başka yetenek-beceri namına hiçbi şey yok. liseden sonra da güzel şeyler yaşamadım değil ama keşke hep lisede kalabilseydim hehe.

2012 mezunuyum, maldım. Şimdiki kafam olsa kimseyi siklemez hayvan gibi ders çalışırdım.

@jux ilk yanıtına katılıyorum. ortaokulda nası biri olduğumu da başkalarının hakkımda ne düşündüğünü de kesinlikle bildiğimi düşünüyorum ama lise halimi hatırlamıyorum neredeyse özellikle lise1

2006'da mezun oldum. Kadayıf olmuşum onu fark ettim. Neyse konuya girelim. Meslek lisesinde okudum. Çoğu şeyi hatırlıyorum. Naif , kibar , içine kapanık falan yazmayı çok isterdim. Ama itin tekiydim. Hiç pişman değilim. Geçen lise hocamla konuştum. Ona tasdik etti hayvan olduğumu.

Lise arkadaşlarımla eşimi konuşturamıyorum. :D İşin kötüsü nedenlerini dün gibi hatırlıyorum.

Bu ara Liseden kalma resimlerinize baktığınızda da hatırlamıyor musunuz ?

2000 yılında mezun oldun liseden :)

çok içe kapanık ve çömez bir kopildim. kızlarla konuşmaya bile cesaretim yoktu, hatta kitaplarına notlar sıkıştırırdım cesaretim pek yoktu. gerçi bunda evin en küçüğü olmam etkiliydi, abi baskısı. ev-okul hattında takılırım genelde. anca okulun bitmesine 1-2 ay kala açılmaya başladım o da biraz geç oldu, çünkü herkes okula gelmemeye başlamıştı.

allahtan güzel sanatlara gittimde sonra kendime geldim, yoksa kullandığım oy bile boşa gidecekti.

Mezun olalı 30+ sene oldu. Neredeyse dün gibi hatırlıyorum. Bunda lise arkadaşlarıyla ara ara buluşmamızın da etkisi var. Hatırladığım çok daha dışa dönük, sahnelere oynayan bir çocuktum. Zaman geçtikçe törpülendim. Zaman, zalimsin...

7 yıllık anadolu lisesinden 2002'de mezun oldum. lisedeki halim şimdikine benzer. zehir gibi bir kafa. yaşıtlarımın çok üstünde bir vizyon. yazın bir ayda babamın aylık maaşının üç katı para kazanırdım. inanılmaz bir ticari zekam vardı. gerekirse bu geliri kaptırmamak için çok küçük çapta mafyalık, çetelik işine bile girdim. (normal insana değil, benim işimi zorla elimden almak isteyenlere)

insanların nasıl gördüğünden ziyade kendimi nasıl görüyordum diye cevap verirsem,
daha enerjik, neşeli, komik ve vurdumduymazdım.
yaş aldıkça sorumluluklarla beraber tabi hayatın ciddiyeti daha çok çıkmaya başladı bünyede.

son derece kapasitesinin farkında bir lise öğrencisiydim, sürekli sorgulayan, haklarının peşinde koşan biriydim. lise arkadaşlarım ne zaman beni görse gram değişmedin sen diyorlar.

o zamanlar aşırı gevşek ve hiçbir şeyi umursamayan bir yapıdaydım (bunu bir savunma mekanizması gibi kullanıyordum) ve pek farkında değildim ama üzerinden yıllar geçip geriye dönüp baktığında her şeyi daha iyi görebiliyorsun.
hayatın en kazık taraflarından biri de bu olsa gerek.

2006'da liseden mezun oldum. Dışarıdan nasıl gözüküyordum bilmiyorum. Kendi düşüncelerimi yazayım.

- Aklı bir karış havada, toz pembe bir hayat yaşayan malım biriydim.
- Asosyal bir hayatım vardı. Yaz tatilleri bilgisayar başında geçiyordu.
- Utangaçtım.
- Erkek kişisi olarak karşı cinsle iletişimim epey zayıftı.

Baya malmışım özellikle lise döneminde. Kendimi iyi kötü bir şekilde kurtarmışım. Özfarkındalık üniversitede hazırlıktayken oluşmuştu. Utangaçlığımdan hocaya soru soramamıştım. O an dedim, bu iş böyle gitmez. Üniversitede pek süper geçmedi tabii ama en azından değişim için bir özfarkındalık oldu.

Üniversiteye 2007 senesinde girdim. Aradan 13 sene geçti, halen değişiyorum. Geriye dönüp baktığımda ne kadar malmışım diyorum hep.

8 sene oldu gayet iyi hatırlıyorum nasıl olduğumu. Her şeye ve herkese sebepsiz bir öfke duyuyordum. Tabii bunun nedenini daha yeni yeni anlamaya başladım. Kendimi düzeltmeye de öyle. o zamanlar farkında olsaydım yaptığım bir çok hatayı yapmazdım daha mutlu olurdum diye düşünüyorum ama bu şekilde öğrenmem gerekiyormuş.

peheyy 2013 mezunuyum. sessiz sakin gözükürdüm hocalara ama aslında piçin tekiydim ben de :D hiçbir şeyi ciddiye almazdım o dönemlerde yaa aklım olsa çok daha fazla ders çalışırdım.

Ezik.

hatırlıyorum çünkü hiç değişmedim. 2007 lise mezuniyetim.

ama sizin hatırlamıyor olmanız da çok sıkıntı değil bence.

Hatırlıyorum çünkü hiç değişmedim.+1 Gayet aklım başımdaydı, ergen triplerim ya da hezeyanlarım olmadı hiç.
2012 mezuniyetim.

Devamı olup olmayacağını burdakiler nereden bilir bilmiyorum da :/

Ben asıl istanbuldan nasıl beşik gibi sallandık onu anlamaya çalışıyorum.

İzmir'de yıkım var mı 6.6 - 6.8 yüksek çünkü inşallah bişey olmamıştır.

İzmir'de olsam eve girmezdim.

nazilli böle sallandıysa izmir bangır bangır sallanmıştır.

Ev baya sallandı. Sağa sola gitti. Uzun sürdü bir de.

kuşadası kötü deniliyor. yıkılan birkaç ev fotoğrafı da geldi arkadaştan maalesef.

şu ana kadar büyük deprem olup devamı geldiği oldumu aynı gün? küçükartçıları kastetmiyorum. hatırlamıyorum.
sadece bina hasarlı olabilir ve kendiliğinden yıkılabilir deprem olmasa bile.ondan dolayı daha çok eve girmemek öneriliyor diye biliyorum?

şuan artçılar oluyor hala hissediliyor :/ (torbalı)

Yurtdışı sitelerde 7.0 derecesinde diyor. Dikkat etmek lazım

artçılar oluyormuş, daha devam eder. bugün binalardan uzak durun. bir de kıyılardan.

AFAD açıklama yaptı. Artçılar bekleniyor ve binalara girmeyin diye. Mümkün mertebe girmemekte fayda var. Büyük geçmiş olsun.

ege üniversitesi kan ihtiyacı için bağış istedi, bilginize....
twitter.com

Biz evdeydik çok kötü salladı kesin binalar yıkılmıştır dedim

salladı baya. evdeyim

izmir'de degilim, ailem kusadasinda, neyse ki bornovada yasayan ablam ve esi de dun kusadasina annemlere gittiler.

videolarda gorulen, ziraat bankasinin yanindaki yikilan 8 katli bina eski evime 2 dk yurume mesafesinde, onunde her gun servis bekledigim yer, ben burada bu kadar kotu olduysam depremi hissetmeden hissedenlerin halini dusunemiyorum bile.

su ana kadar ulasabildigim herkes "korktuk ama biz iyiyiz" dedi, evlerde catlaklar, patlayan fayanslar, kirilan esyalar varmis.

cok gecmis olsun.

asagiya ayrica duyuru actim ancak, depremzedelere maddi olarak yardim edebilecegimiz guvenilir kuruluslar varsa lutfen paylasin.

bornovadayım, deprem esnasında evdeydim. tv kitaplik vs bi sürü sey düştü ama ev simdilik iyi durumda. civarda ciddi hasar gören evler var. kimse giremiyor haliyle. artcilar devam ediyor ama tekrar büyük siddette olmaz umarim :(

Ben girmiycem. Arabada bile son bir saate 2 defa sağlam sallandım.

çok sallandık. şu an evdeyim, evde bir sıkıntı yok gibi ama eğer yine buna benzer bir depremi atlatırsam pılımı pırtımı toplar kaçarım.

hayatımda yaşadığım en şiddetli ve bitmeyen depremdi. bit artık dedim.

Ben 2. Kattaydım. Yukarda teras var. Asma çatı ve üzerinde saç var. Teras daha güvenilir midir?

Karşıyaka da eve girmiştim deprem sonrası. Şimdi Seferihisar da yine evdeyiz

Üçyol'da gece evde uyudum mecburen. Sabaha karşı artçılar devam etti.

28 saat için 500ü aşkın artçı olmuş. Bayağı sallandık da mecburen girip eve yattık. Her sallanmada uyandım, baktım devamı yok geri yattım. Ama hangi bölgedesin? Evinde çatlak var mı? Bunlar önemli. Ona göre gir ya da arabada/çadırda yat ya da başka semte geç.

Edit: bu arada artçılar bi 15 gün daha gidermiş Prof. Ercan öyle açıkladı ve 5.9a kadar çıkabilirmiş.

Bornova'da, iş yerinde, altıncı katta idik.
En üst kat.
Vademiz bu kadarmış diye düşündüm, duvarların üzerimize yıkılmasını bekledim. Çok korkunçtu.
Yarın o binaya çalışmaya gideceğim.

oluyor sürekli durum kötü

riskli bölgede değilseniz ve evinizde hasar yoksa bence girebilirsiniz.

Binalarda görünen veya görünmeye hasarlar olabilir.
Artçılar da bir süre daha devam eder ve şiddetleri farklılık gösterebilir.

Yetkilileri dinlemek, binadan şüphe ediliyorsa da acil hasar tespiti yaptırtmak gerek.

evimde hasar vardı, tüm binayı kontrol ettiler. şimdilik sıkıntı yok.

ofis maalesef yıkılan rıza bey apartmanına 4 bina mesafedeydi. o alandaki pek çok binaya yıkım kararı çıktı, ofisimizin olduğu 2 blokta dahil.

lütfen şüphelendiğiniz bir durum varsa binanızı kontrol ettirin.

tripes olabilir mi acaba?

bu grupların içinde de olabilir belki.

www.youtube.com

@redeath
Yok. Buraya yazmadan önce bakinirken bu videoyu dinledim baştan sona, aralarında yok :( ismi de 4 veya 5 harfli idi ve ismi bile gorsem direkt hatırlarım.

πυξ λαξ mi acaba?

eksisozluk.com

@tepedeki psychedelic adam
Yok, biri daha mesajla o grubu sormus ama, o da degil maalesef.

Monsieur Minimal

yatırım tavsiyesi midir?

@kirmizi
Fazlasiyla

bak oynuyorum? :D

bana da güzel geldi kupon. ama alt lig neticede.

adana d. berabere biter bence :D

geçen pazar maçı kapadılar oynayamadım, bu sefer şimdiden oynuyorum.

adam bildi. tebrikler

Tebrikler gelmiş valla.

tebrikler üstat.

Buradan birkac arkadasin istegi uzerine telegram grubu actim, oradan da veriyorum bahisleri. Katilmak isteyenler ozelden yazarsa link verebilirim.

usta bu da tuttu, telegramdan yazamıyorum sağolasın, bu sefer yakaladım.

çoğu kişinin iptal ettiği bir dönemde sanki zor gibi duruyor. cayma bedeli ödememek 490 tl, netten izleniyorsa daha uygun fiyata devredilebilir.

forum bornovaya gidin bence, hiç uğraşmadan 6-7 dk. yürüyüp.

Kitapçı aklıma gelmedi, kozmetikçi ve fotoğrafçı caminin sokağında var.

Küçüğe tam girmeden palme kitabevi var, oraya uğrayabilirsiniz kitap için (bankamatiklerin sırasında)

Kozmetikçi de yine küçükpark girişinde ve süvari tarafında var, rahat bulursunuz.

Hepsi var.

Alkol aldığın günler su tüketimini artır düzelir, yaş ilerledikçe mekanik işlemlerin gerçekleşmesi için daha fazla tork gücüne ihtiyaç duymaya başlıyor sistem, onda da eskiden 1 birim suya ihtiyaç duysa yaşlandıkça 5 birim suya ihtiyaç duymaya başlıyor, o da dehidre edebiliyor.

Yas ilerledikce vucudun alkolu metabolize etmesi de yavasliyordur. Yatmadan once bol su/maden suyu icin.

Özellikle belli bir yaştan sonra fermente içkileri bırakıp distile içkilere geçmenin metabolizma için daha rahatlatıcı olduğunu okumuştum. Belki bir alakası olabilir.

hmmm evet haklısınız zaten çok içen biri değilim bundan olabilir, sabah uyandığımda 1 ltyi içtim bi anda. su konusundaki tavsiyelerinizi dikkate alacağım. distile içki konusuna da katılıyorum, değişmek lazım yavaştan.

artık haftada 5 kez falan takılıyoruz, haliyle sabah işe giderken baş ağrısı ve halsizlik çok oluyordu.(10 bira falan her akşam)

uyurken yoğurt, ayran ya da kefir içiyorum bol bol. takviye olsun diye sabah uyandığımda da içiyorum. tüm gün hiç alkol tüketmemiş gibi oluyorsun. umarım işe yarar.

37e

Aksam yatmadan bir limon, sabah kalkinca bir limon sikip shut yapin. Ciddi fark yaratir. Bir de ertesi gun vucuttab alkol ve etkilerini uzaklastirmanin baslica kurali kardio egzersizi, kosu yuruyus boks artik ne olursa... yatarak ve hareketsiz kalarak cok gec atlatiliyor...

Karaciğerle ilgili bir problem olabilir.

en son 105 tl lik ürün aldım, gelen ptt kuryeye 20 tl verdim.

@redeath,

Yani direkt kapiya getiren kuryeye mi veriyoruz vergiyi?

Evet odemesini kapida aliyor

kuryenin sana vereceği zarfın üzerinde vergi tutarı yazıyor o yüzden kurye tahsil ediyor okuyup

Turkcell dijital operatör ana sayfada, mevcut paket ve ve tarifem var, orada başlangıç ve bitiş tarihi görülmekte.

dijital yükleme olmasaydı parlak kağıtta hazırlayıp elden teslim edilecekti büyük ihtimal, sadece yüzyüze durumu iptal olmuş.

redeath +1

veli çetin.

Ikisi de ayni

30/m

dostum ateş gibi delikanlısın neden taktın buna? 34/m

hocam o tip oturma yaşı bu yaşlar değil. bir yamuğun yok gayet normalsin. 31e

Arada sadece yakin - uzak cekim, yatar pozisyon farki var, yoksa tamamen ayni
K

Ayni bence.
Sadece bir soru, kaslarinizi oyle siz mi catiyorsunuz yoksa allah oyle mi yaratmis (of soruya bak, kendimi ifade edemedim)

Cok kirisabilir orasi:/

ikisi de aynı ama bence ikiside de 30 falan duruyosun.

Aynısın. Tribe girme boşu bosuna

Bence de aynı. Zaten o yaş aralığinda belirgin fark olmaz bence. 30 yaşına gel bi bakalım.

kilo vermişsin gibi.

Kilom aynı 66-68 arası gidip gelir

ikiz kardeşin gibi, hiç imaj değiştirmemişsin.

biraz daha sakal ve saç uzat.

36!e

çok büyük fark olmamasına karşın yatar pozisyondaki daha iyi.galiba saçlardan ötürü.
33e

sol daha iyi. 22 olan o mu?

24/K

@sonsuz, hayır
yatakta olan 22
diğeri 24

Pazar ekmeği gibi oğlansın, fazla kurcalama. 35e

instası var mı bu çıtırın

eski bir duyurunuz (2016) dikkatimi çekti. "kişisel gelişim kitapları da fayda etmiyor" demişsiniz.

bu kadar tekrar eden bir ruh hali içindeyseniz, hayatınızda değiştirmeniz gerek durumlar gerekebilir. bir uzmandan yol göstermesini düşünebilirsiniz.

Olduğunuz hayatı sürekli tekrar şeklinde hergün aynı şeyleri yaşıyorsanız, normal olabilir bu durumunuz yada hayatınızda istemediğiniz kişiler varsa ve ısrarla sizinleyse belki onlar sıkmış olabilir, sizin yaşadığınız ruh halini bende yaşadım ve yeni yeni kurtuluyorum gibi... Bendeki sebebi hayatımda aslında sevdiğimi sandığım ama sadece baskı altında bir sevgi duyduğum birinden Azad olarak özgürlüğümü elime almam oldu ve maalesef bunun benim açımdan yıkımı fazla oldu şimdiyse bu sorunumu aşmak için yeni insanlarla tanışmaya çalışıyorum yada ne bileyim hiç yapmadığım şeyleri yapıyorum örneğin;arabayla tek başıma yada arkadaşlarımla bir yerlere gitmek gibi, iyide gelmeye başladı... Kitapların bu tarz ruhsal sıkıntılara pek çare olduğunu düşünmüyorum, psikolojik yardım da alabilirsiniz...

Ayrıca konuşmak isterseniz de bazen yabancı bir insanla konuşmak size iyi gelebilir, konuşabiliriz.

Pek orijinal bir cevap değil ama bol bol yürüyün. Özellikle akşamları ortalık sakinken çıkın, yarım saat yürüyüp boş bir parkta oturun. Sizi seven ve sizin için fedakârlık yapan insanları düşünün veya aklınıza ne gelirse. Börtü böcek belki ordan geçen bir kedi tepenizdeki ağacın dalları. Sessiz ve sakin düşündükçe hayatın bir yönüyle zor ama bir yönüyle de basit olduğunu, mutluluğun ve başarmanın gayet mümkün olduğunu daha iyi kavrayacaksınız. En azından ben böyle yapıyorum

tamamen bitmesini istiyorsan en az 10 seans o acıyı göze alman lazım.

Kordon olması lazım.

Kordon da tam olarak hangi apartman acaba :)

apartman ismi vermek zor ama yunan konsolosluğu ve izmir atatürk müzesi arasındaki binalardan bir tanesi olabilir.

spor yaparak. etkinliklere, kurslara katılarak. her hafta soruluyor bu soru ama cevabı hiç değişmiyor.

Sanırım oytun erbaş söylemişti aklıma o geldi. mealen birşey hakkında çok fazla öneri varsa o şeyin çözümü yoktur gibiydi sanırım.

bu sosyal konular da tam olarak böyle, bazı genel geçer yetkinlikler ve pozisyonlar var; o yüzden herkes aynı şeyleri tekrar edip duruyor. Zaten fazlasını da yapamaz, sosyal olmak dediğin şey birçok kimseler için sevgili buluncaya kadar sürüyor. yani işin özünde hepi topu 1 kişi :)

o yüzden ben ''mahalle'' arkadaşlığını seviyorum; yani zorunlu olarak aynı kondüsyonu paylaştığın yerlerde, o kişilerin birden fazla haline şahitlik edip o halleriyle zaman geçirmek zorunda olduğunda ''sosyal tanışıklık'' olmuş oluyor. bu mahalle, zorunlu eğitim, yazlık arkadaşlığı gibi yerlerde gerçekleşir. yaşınızın en küçük olduğu dönemden gelirse de(yani aklın henüz hayvani ihtiyaçların önüne geçmediği dönemde) daha da sağlıklı olur. en iyisi imkan varsa yazlık arkadaşlığıdır, sonra mahalle, sonra da zorunlu eğitim.

elinizde bunlar varsa, buna dönüş yapmak en faydalı yol. bunlar yoksa da potansiyeliniz doğrultusunda (yani yetenekleriniz, uzmanlığınız ya da bunlar da yoksa en kötü hevesleriniz(fakat bu heves olayı sıkıntı elinizde patlama olasılığı çok yüksek) neyse işte potansiyelinz doğrultusunda) yine ortak amaç; üretim ya da eğlence olacak şekillere girmeniz lazım. spor olur, kitap klupleri olur, sanat kursları olur, oyun olur, ekşisözlükte bira içmelik arkadaş veritabanında birşeyler olur ama eninde sonunda illa bi' faaliyet gerekecek. yani o tanıştığınız kişiyle ortak yapabileceğiniz bi' kabiliyet yahut, heves ettiğiniz bir konu üzerine enerji harcayacağınız birşeyin olması şart. çünkü yeni arkadaşlıkların problemi budur, eyleme dayalı olması gereklidir. spor, sanat ve cinsellik bu yüzden en kolay sosyalleşme araçlarıdır.

ama işin özü hep aynı, illa yetenek gerekiyor. yani amacınız sosyalleşmek değil de sevdiğiniz bir konu üstünde bilgi-birikim sahibi olmak olursa işiniz daha kolay olur. sosyalleşmek yan gelirdir, hedefin kendisi olunca sistem sıkıntıya düşüyor.

neyse çok konuştum, biberler yandı azar işitmeden şu yumurta olayına devam edeyim. aöf için bi' geldim bak laf nerelere geldi. hayat işte.

aslında enerjinizi yükseltseniz biraz, daha pozitif görünerek markette alışveriş yaparken bile sosyalleşebilirsiniz.

bunun içinde spor yaparak (yürüyüş, bisiklet gibi), çok yemeyerek ve enerjinizin üzerine giderek daha pozitif hale gelebilirsiniz.

İnsanlarla diyalog kurmaktan çekinme. Muhabbet et.

kurs ve etkinlikler der geçerim. üniversitede bölümden yapmadığım sosyal çevreyi kulüp ortamlarından yaptım. ortak ilgi alanları sosyalleşmeyi çok kolaylaştırıyor.

bir de şöyle (bence) efsane bir tüyo vereyim: insanlar seni sosyal bir ortama davet edince git. çağıran kişi ilgini çekmiyor olabilir, ne muhabbet edeceğim ben bununla falan diyebilirsin ama o ortamda yeni tanışacağın insanlarla iyi anlaşma olasılığın var. mümkün olduğunca fazla ortama girdikçe kafa dengi birileriyle illa karşılaşırsın. ha olmadı, bir şeyler uydurup yarım saat sonra eve dönmek her daim bir opsiyon.

not: salgın dönemi sonrası için bir tavsiyedir, şimdilik böyle sosyal ortamlara girmeyelim.

4. diğer / gençlerbirliği

Fenerbahçe

1. Beşiktaş

1. Beşiktaş

sence :')

4. diğer / Göztepe

Sen benim her gece efkarım, gözümdeki yaşım, sigara dumanım...
Sen benim damardaki kanım, alnımdaki yazım, şanlı BEŞİKTAŞIM!

1.Beşiktaş

4.diğer. Karşıyaka.

1. Beşiktaş

cimbom

Galatasaray

1. Beşiktaş

2

Eskişehir için hedefiniz Esnaf Sarayı en üst kat.

istanbul - kadikoy:yazicioglu

Kayseri salih avgun caddesi üzerinde ve çevresinde bolca dükkan var.

ankara - ulus'ta konya sokak

kolej'de esat caddesi (bilgisayarcılar çarşısı işhanı)

istanbul - kadıköy yazıcı oğlundan sonra mecidiyeköy gelir. mecidiyeköy'de profilo avm'nin o taraflarda bir dünya küçük bilgisayarcı, toptancı, teknik servis mevcut.

Bursa İnegöl çArşısı ama semt olan İnegöl'le alakası yok :D

Heykel'den aşağı dönünce hemen sağda. Sönmez kitapçılarıyla yanyana.

izmir'de biraz kısıtlı, ama genelde çankaya metrodan basmane metroya kadar olan bölümde sıralanmışlar.

özelden doğubank ve yazıcıoğlunu çok tavsiye eden oldu. oralar zaten bilgimiz dahilinde. istanbul'da bu 2 yerin dışında önerisi olanlar varsa mutlaka bekliyoruz.

yardımcı olan tüm dostlara teşekkürler..

adı üstünde efsane

yaş 38, ben hep beyazları küçük makasla kestim, hiç yolma olayına girmedim. belki o yüzden pek beyazım yok, ama herkesin yapısına göre değişen bir durum.

Yoldukca cogalmaz. Eger boyle bir sistem olsa herkes siyahlarini yolardi cogalmasi icin.

normalleşmedim. Hükümetin elinin değdiği hiçbir veriye güvenmemekle birlikte, -nacizane görüşüme göre- üzerinde oynanmış verilerde dahi günlük koronavirüs vaka sayıları 2 ay öncesiyle aynı. www.worldometers.info

risk grubunda olan ve görüşmek durumunda olduğum insanlar var. tablo böyle devam ettiği sürece de normalleşmeyeceğim.

mekanlara anca sonbaharda falan gideriz herhalde, zaten konser falan da yok.

onun dışında bisikletle dolaşıyoruz ve diğer insanlardan uzak bir şekilde göztepede soluklanıyoruz.

sevdiğim mekanların açık alanları olanlarına gitmeye başladım ufak ufak, zaten hepsi gerekli önlemleri almışlardı. ben artık sorumsuzluk kısmını geçtim. artık herkes sokakta ve bilinçli davranmanın getirdiği hiçbir şey yok. önceden dışarıya zorunluluk olmadıkça çıkılmıyordu, çıkmayarak zorunluluktan çıkanları tehlikeye atmamış olacaktık. şimdi ise herkes dışarıda ve benim çıkıp çıkmamam sadece kendi sağlığımı ilgilendiren bir durum haline dönüştü. mevcut durumda virüse yakalansam bile atlatacağımı düşündüğüm için bundan da korkmuyorum.

ha, yine de her fırsatta çıkıyor değilim. ama bu kadar insanın keyfine göre hareket ettiği durumda artık benim de hayattan keyif almaya başlamam lazımdı, üzgünüm. zaten çok zorlandım bu süreçte ve bu gidişle yazın tamamı riskli geçicek. sonrasında okullar açıldı, sonbahar derken virüs daha etkili olmaya başlayacak. bu kadar insanın umursamadığı durumda 8-9 ayımı eve kapanarak geçiremem. yaptığım da eskisi gibi çıkıp gezmek değil zaten.

sektörden biri olarak daha iyi yorumlarsınız belki, toplum bağışıklığını güçlendirme yöntemi olarak insanların bu virüsü kapacaklarsa da sonbahar, grip sezonu gelmeden kapıp bağışıklık kazanmalarının mantıklı olacağını söyleyenler de var. çünkü ne yakında aşı görünüyor ne de kendi kendine yok olacak; elbet bir gün kapacağız bu mereti. hastane kapasiteleri dolmasın diye bekledik çıkmadık, şimdi de vaka sayısı sıfır olsun diye beklersek daha çok bekleriz gibi geliyor bana.

mesela sinemaya da gitmeyi özledim ama açılsa da gitmem. keza berbere gitmiyorum, evde çözdüm o işi, gitmeye de niyetim yok. bazı riskler alınabilir durumda, bazıları değil; herkesin kendi bilincinde, ihtiyacına göre bunları düşünmesi gerekiyor bence.

gidecek birilerini bulsam kafelerden, avm'den çıkmam valla hiç umrumda değil. çok sıkıldım.

hafta sonu sınava girdim :) sınav günü mekanlar kapalı olduğu için bir saat bekleyip bir mekanda yemek yedim, mekanın tek müşterisi bizdik ve daha önce kimse gelmemişti en azından o gün için o yüzden içim rahat. mekanın açık yerindeydik. avm değil fakat birkaç mağazaya girmek zorunda kaldım. toplu taşımaya hala binemiyorum fakat bunların hepsine özel araçla gidebiliyorsam gidiyorum. yeşillik yerlerde takılıyorum bu arada. bruce +1

Ben normal takılıyordum ama arkadaşlar eve falan geliyordu. Yani biz arkadaşlarla hep takılmaya devam ettik, kasmadık öyle çok fazla. Ama mekana gitmem, hastalıktan değil eski tadı yoktur be gidip napcam.

kadıköy'de normal zamanalrda epey kalabalık olan bir meyhanede çalışanı aradım. hep gittiğimiz bir yerdi, boş ya kimse gelmiyor falan dedi. Ben eğlencesine, başka insanları görmeye, hoplamaya zıplamaya gidiyorum. Başka insan yoksa evin içinde de zıplıyor, sonra sabah alt komşudan özür diliyorum yani :D

Kapalı alanlara mümkün olduğunca gitmemeye çalışıyorum. Bir ihtiyacım varsa online alışverişle hallediyorum. Arkadaşlarımla açık havada parkta oturuyoruz, kendi çayımızı getiriyoruz. Korkuyorum halen. Çoğu insan salış moduna geçti, hızlı bir normalleşme yaşıyoruz bence. O yüzden güven vermiyor bana ortalık:(

mahalledeki kafede açık havada bir iki kez oturduk. markete zaten gidiyorduk. onun dışında evdeyiz hala. spor salonu açıldı ama erteledik.

bazı işlerimi halletmek için gerektiğinde çıkıyorum, halledip dönüyorum.
sosyalleşmiyorum yani, gereklilikten çıkıyorum.
marketlere girmiyorum.
mağazalara da girmiyorum, ihtiyaç olduğunda sadece ufak tefek dükkanlardan alışveriş yapıyorum.
kuaföre falan da gitmiyorum.
çevremdekiler de öyle, sadece mecburiyetten çıkıyorlar.

herhangi bir mekana gitmedim, gitmeyi istesem de henüz gitmemem gerektiğini düşünüyorum.

zaten yaklaşık 15 yıldır home office çalışan biri olduğum için bu süreçte hiç zorlanmadım.
bu yazı böyle geçireceğim gibi görünüyor.
kendime odaklandım, içime döndüm.
o şekilde değerlendiriyorum bu süreci.

piksel tabanlı olduğu için normal değil mi hocam öyle gözükmesi

text seçeneği seçildikten sonra üst tarafta punto kısmının yanındaki menüde "none" seçilidir. Bunu smooth veya strong şeklinde ayarlayabilirsiniz.

açtığınız projenin netliğini yükseltin, ardından büyük font size ile deneyin ve illustrator'e atın.

Piksel tabanlı olduğu için öyle gözüküyor +1 Düzenleyip png, jpg falan kaydediyorsanız piksellere dönüşüyor sizin metniniz.

Yazı yazdıktan sonra text layerını text olarak bırakıp, dosyayı psd kaydedip illustrator'da öyle açmayı deneyebilirsiniz.

Yalnız metni niye direkt illustrator'da yazmıyorsunuz ki? Vektörel çalışmanız daha mantıklı.

acaba çözünürlüğü mü düşük, çok kıtırlı görülüyor.

dondurman gereken ürünler varsa alınmalı, pek gerek duymuyorsan o kadar da çok alınmamalı.

Al. Aldıktan sonra bu zamana kadar derin dondurucusuz ne yapıyormuşum ben dersin.

Uzun süre kullandım sonra da fişini çekip depo yaptım. Sonra da hurdacıya verdim. Neden? Kol gibi fatura geliyor. İçine koyduğun sebzeleri lâzım olunca al daha ucuz. Fatura işini abartmıyorum yarı yarıya düştü. Dondurmacı falan değilsen ev kullanıcısı için aşırı gereksiz.

Hatta atınca bunca yıl boşuna fatura ödemişim diye de hayıflandım bayağı. Kilosu 5 liradan aldığın yeşil fasülye nin 1 yıl sonra maliyeti 20 lira oluyor rahat. Ben arçelik kullandım ama hepsi de aynı teknoloji.

buzluk yetmiyorsa alabilirsin

x571 e katılıyorum boşuna almışım diyorum onun yerine büyük bir buzluklu buzdolaını tercih edermişim.
he illaki alacağım diyorsanız kucuk alın 5 cekmeceli alıp sonra tek cekmece için haldır haldır calıstırmak durumunda kalmazsınız

Hem çalışıp hem de evde yemek yapayım, sağlıklı olsun diyorsanız almanız faydalı olur. Ben işin maliyetinde değilim. Mevsiminde yerim sebzesini, meyvesini. 6 ay bezelye yemesem de olur. Ya da marketten alırım dondurulmuşundan. Ancak benim için yemek 20 dakikada hazırlanabilir olmalı ki bu da daha önceden sebzemi / etimi derin dondurucuya koymaktan geçiyor. Ben gardrop tipi buzdolabı aldım, yarısı derin dondurucu. Çok seviyorum kendisini. A+ enerji grubu.

Yazın ve kışın sevdiğimiz şeyleri depolamak için hem hesaplı hem kullanışlı.Böyle şeyleri seviyorsanız alın bence.Mesela dün mahallede bir vişne ağacı var topladık,yıkadık,ayıkladık,attık dolaba sos vs içinn sonrasında.

aslında olay abd bin loto ile dışarıdan göçmen kabul etmesi.

ab ülkelerinde ise durum çok başka.

Green Card çıkar ise sponsorlukla uğraşmıyorsun. Doalyısıyla hiçbir firmaya bel bağlamıyorsun. Firma beni çıkarırsa sınır dışı edilirim korkusu yok. Green Card, seçimlerde oy kullanmak dışında neredeyse ABD vatandaşlığı demek. 5 yıl sonra da vatandaşlık alıyorsun.

Kendi adıma Avrupa'da bir ülkeyi de tercih edebilirdim ama dilini bilmediğim ülkede yaşamaya çalışmak bir nebze daha zor olacaktır. ABD'de bir süre kaldım. O kültür değişikliği şokunu atlattığım için ABD'yi tercih ederim. Ama çıkmıyor meret.

ABD sevdasının bir başka sebebi de göçmenlere bakış açısının Avrupa gibi olmaması, insanın hayatını çok etkiliyor uzun vadede.

Kesinlikle haklisin. Mesafe, egitim, saglik ve insan profili acisindan avrupa abd'den cok daha iyi. Ama para kazanmak icin amerikada her alanda daha cok firsat var. Tek ulkede daha cok alternatif olmasi cazip tarafi. Cocugu okula göndermeyeceksen, hastalanmayacaksan, gelip gitme durumun yoksa ve parayi daha cok seviyorsan Amerika tercih edilir. Yoksa Avrupa.

Para ve gitme firsati acisindan abd ama insan/saglik/yonetim acisindan avrupa.

Abd'de kazanilan parayi ab'de kazanman cok zor çünkü abd turkiye gibi; seviyeler arasinda cok fark var. Misal normal calisan 5binse mudur 15bin alabilir, benzeri abd'de de mevcut ama misal benim mudurumle benim aramda 1000 euro var yok.

Çekilişten çıkarsa giderim ama seçme şansım varsa Avrupa ve Kanada çok daha iyidir tabi.

Hayir, hic degil. Ülkelerin cazipligi sizin ne aradiginiza ve sizin degerlerinize bagli.

Yüksek vergi vermek istemiyorum, aile kurmayacagim, IT alaninda onum inanilmaz acik diyelim. Ilk secenek ABD olurdu tabii ki. Boyle bir insan niye gitsin Belcika´da tutunmaya calissin ornegin?

Avrupa bir ulke degil, daha güzel derken, neresi? Alaska´nin sinirsiz ormanlari bence Almanya´nin gri Ruhr bölgesinden daha "güzel". Anlatabildim saniyorum bu uc ornekle sorunuzdaki sorunun karsilastirma yapilamayacak derecede genelleme icermesini.

avrupa daha iyi bence de ama ingilizcesi olan bir insan olarak ben amerika istiyorum. avrupa ülkelerinin dilini öğrenecen de konuşacan da ohoo.. tüm dünya ingilizce olsaydı iskandinav ülkelerine gitmek isterdim.

Amerika, TR gibi açlıktan ölebileceğin veya aşırı zengin olabileceğin skalada bir fırsat sunuyor sana. Avrupa medeniyetleri (en azından büyük ülkeler almanya, hollanda vs gibi) seni evsiz bırakmaz, ama zengin de etmez, güzel bir hayat sürersin ama hepsi bu. Eğer büyük balık peşindeysen ABD'ye gitmek daha mantıklı. ABD'de ırkçılık da avrupaya göre tabii ki çok daha az (ya da bizim için yaşaması daha kolay diyeyim)

Avrupa ırkçı, hiçbir zaman onlardan birisi olamazsın. ABD göçmen toplumu sonuçta. Rahat.

abd'nin avrupa'ya göre avantajlarını sayalım.

- coğrafyası ve iklimi daha güzel. (güney avrupa hariç) avrupa'da güney dışında güneş yok.
- kültüre adapte olmak basit. ingilizce konuşuluyor. ulus millet olmadığı için sosyal ortam yaratmak hiç zor değil. git almanlarla fransızlarla takılmayı dene. çok daha zor sosyal bariyeri kırmak avrupada.
- çok zengin ülke. dünyaya kültür ihraç eden ülkede o kültürün yaratıldığı yerdesin. nba mi izlersin, louis ck mi? hepsi elinin altında.
- last but not least. bu en önemlisi. maaşlar yüksek. sosyal devlet olmadığı için avrupaya kıyasla aynı şirkette aynı işe 1.5 katı maaş alırsın. genç insan için büyük avantaj.

suç oranı yüksek yerinde yaşanmaz evet. ama her yer öyle değil. bir de suç oranında bilinmesi gereken bir husus var. abd'de sosyal yapı rezalet olduğu için şehirlerde segregation almış başını gitmiştir. beyazların mahalleleri ayrı, siyahlarınki ayrı, hispaniklerinki ayrıdır. mesela chicago şehir merkezi ve kuzeyi çok güvenliyken, şehrin güneyinde her gün vukuat olur, birileri hayatını kaybeder. obama ağlar vs. zannedilir ki chicago çok tehlikeli şehir. evet ama sadece belirli bölgeleri öyle, geri kalanında türkiyeden güvenli yaşarsın.

Bi de medya etkisi var. herkes amerikayi tasi topragi altin saniyor, adam gelmis ‘abi kaliforniyada ot yetistirip icmek serbest ne guzel’ diye anlatiyor, oraya gitse bahceli evinde haftada 30 saat calisip kafalar guzelken vur patlasin cal oynasin yasiycam saniyor. Halbuki disciye gitse anlayacak olayin oyle olmadigini.

Amerika ve Kanada kirsali dogusundan batisina yasadigin eyalete/sehre gore bambaska hayat sunuyorlar. Nerede yasadigina ve kac para kazandigina gore degisir. Guzel yerde yasarsin ama para kazanamazsan bir boka yaramaz.

NY'de yasayan arkadaslar var, bana gore bombok hayatlari var cunku para kazanamiyorlar 40 yasina geldiler aile kurmayi birak hala roommate ile yasiyorlar, tek baslarina ev tutamiyorlar para olmadigi icin. Ama sorsan keyifleri yerinde, aksiyonun merkezi orasiymis. Iyi guzel de sen o aksiyonun ne kadar parcasisin? Uzaktan izliyorsun, ay sonu verecegin binlerce dolar kirayi dusunuyorsun.

Bence "American Dream" senede 80-100 burut ile olacak sey degil, kesintileri cik birsey kalmiyor. Senede 150'nin ustune cikabiliyorsan kuzey amerika guzel, onun altina gelmek bence vakit kaybi, bosuna eziyet.

Ozetle iyi para yapamiyorsan Avrupa her turlu bu versusu alir.

her yıl limit 55.000 kişiyse 100.000 kişi onaylıyorlar, evrak sürecinde elenme oluyor, başvurmayan oluyor vs..

siz evraklraı hazırlayıp başvurun, bütün süreçleriniz ilerlerse değerlendirirsiniz.

tebrikler!

Green card cekilisi Amerika icin degil mi zaten? dusunmeden basvurmamak lazim. ben sirf cok dusundugum icin basvuramiyorum cunku bir seyleri reddetmek hic beceremedigim bir sey.

neyse, sozlukte green card cikmis ve yardima acik kisiler var. tavsiyem green card basligini okuyup bitirmeniz olur.

neden başvurdunuz düşünmediğiniz yere?

herkes tiriskadan basuruyor. amerika boka sarmis. corona, irkcilik, trump hepini gectim en az 12 saat ucus + saat farki var. esin dostun hastalansa, evlense, olse ha diyip gelemeiycen. mantikli dusununce hicbir olumlu yani yok. ha amerika hayallerinin ulkesidir, buradakinin 3/4 katini kazanacagin bir is yapiyorsundur, yillardir gitmeye can atiyorsundur, herseyi arkanda birakip yeni bir hayat kurmayi arzuluyorsan bisey diyemem.

değmez hacıt.

ohooh böyle kararsızsan gidemezsin. gitsen mutlu olamazsın. bari gideceklere engel olmasaydınız.

tipleriniz johnny'ye ve jenny'ye benzemiyorsa gitmeyin. ırkçılık tavan şu anda.

hakkımı yersiniz vala eğer başvurmaya devam etmezsiniz :)

hayırlısı olsun.

Gitmeyeceksen niye başvurdun? Bana çıkmadı, benim hakkımı yedin belki de :)

Yhahahha gidicektik de birden pat diye çıkınca tabi ben şok.
Ama hayallerimi süsleye ülkeler genelde avrupa ülkeleri elbette.
Fakat işlerimiz iyi maaşlarımız iyi. O bakımdan bi ikilem oluştu
Değer mi değmez mi bir de ucuz da değil gitmiceksen neden bin dolar iki kişi harcayalım o da var
O paraya inek alırız :ppp

adam makara yapmış buradaki herkes inanmış hahahahah

Yok yha no makara. Gerçek. Sıralamam da yüksek. Kesin yani işi ilerletirsem resmen green card resmen amerika

ya niye makara olsun birilerine cikiyor sonucta...

ya nasil bir sey bir ekran paylassaniz hassas bilgileri kapatarak?

kurumsal şirkette müdür, nerden baksan şehrine göre min 8-10k'dan başlar. Memur bir mühendis, nerden baksan min 5-6k alır.

Aylık 15-20k arası bir gelirle şu an Türkiye'de ortalama üstünde yaşayabilirken orada bu karmaşada iş bul, düzen kur derken birikimi eriteceksin. Birikim yoksa zaten gidemeyeceksin.

Başvuru sürecini takip edip son aşamaya kadar iş bulmaya çalışmak en mantıklı seçenek olur. Buradaki hayat standardını sağlayabilecek iş(ler) bulabilirseniz "good morning and in case i don't see you, good afternoon, good evening and good night"

katlanabilir olması senin bir sorununu çözecek mi? genelde insanlar toplu taşımada götürebilmek için bu özelliğe ihtiyaç duyuyor. sen uzak mesafeye gitmeyeceksen, gittiğin mesafe sadece bisiklet sürmek için olacaksa hiç gerek yok. çünkü katlanır olması için bazı özelliklerden feragat edilmesi gerekiyor; boşuna etmiş olursun.

benim 2 katlanir bisikletim var. hem sabah evin onunden trene katlayip biniyorum hem trenden indikten sonra 20 dakika biniyorum. ayrica ev 1+1 oldugu icin tam boy bisikleti koyacak bi yerim yok.

eger boyle ihtiyaclarin yoksa, normal bi bisiklet al. linkteki bisiklet 13 kilo, yani katladiktan sonra tasimasi hic hos degil. katlama mekanizmasi ne kadar kullanisli, gormek lazim.

katlanan bisikletlerin iki teker arası mesafesi az ve küçük tekerleri normal bisikletlere göre daha yüksek manevra kabiliyeti sağlıyor, sahil gibi yürüyüş yapanların bisikletlilerin yoğun olduğu yerlerde daha kullanışlı bir sürüş sağlıyor

almadan önce sürme fırsatın olsa demek istediğimi anlarsın, sana belki uyar belki uymaz

kron fd 750 katlanır bisiklet var ben de, gayet memnunum.

sahilde kullanıyorum, yeri geliyor hız yapıyorum yeri geliyor sakin sahin deniz havası alıyorum. katlayıp vapurda yanımda taşıyorum. evde de kilere koyuyorum ne yağmur ne çamur etkilenmiyor. kaş tatilimde de arabanın bagajıyla yanımda gelecek.

bianchi 20 folding tavsiye etmem açıkçası, dahon öncelikli ikinci kron.

ben katlanabilir bisiklet kullaniyorum. tam bir cehennem otobuse koy devrilmemesi icin ugras etc. ama yararli mi bazi durumlarda evet. birkac kez korsana 35 lira vermek zorunda kalmadim.

3-4 senedir katlanir bisiklet kullaniyorum.

evinde kucuk bir yerde tutabilmek,
toplu tasimaya sorunsuz binebilmek(minibusler bile sorunsuz aliyor),
bir mekana gidersen katlayip masanin altina koyabilmek

icin katlanir alinir. eger bisikleti saklayacak yerin varsa ve toplu tasima kullanmayacaksan katlanira gerek yok. katlanir bisiklet uzun yolda da cok efektif degil.

Bianchi'yi bilmiyorum, dahon var bende cevremdekilere de onu oneriyorum.

Sahilde sürüş amaçlı katlanır bisiklet kullanıyorum, asansörle çıkarıp indirmek de çok pratik, yer konusu da. ama uzun yol, daha çok yol gibi durumlarda konforsuz kalabilir. bu durumda kendi adına konforun tanımlamalarına bakman lazım, bi kafede oturup kahve içerken de yanında olması büyük konfor bence.

Carraro flexi 121 öneririm. Fiyat olarak ilandaki ürün ile yakın.

Bianchi nin rengi çok güzel retro falan da. Bu işin ustası dahon. İyi bir bisikletciye git. 2. El katlanabilir dahon ayarlasin sana. Bakımları yapılmış vs.

Mosso ve dahon kullandım. Dahon Mercedes, mosso Renault Clio gibi kalıyor. Selenin altından pompa falan çıkarmıştı bisikletçi. Görünce şaşırmıştım pek anlamayan biri olarak.

Ama Bianchi'nin duruşu çok güzel evet. Beni de cezbediyor her zaman. Ama Kullanmadığım için yorum yok.

Dahon iyidir.

vantilatörlerin zaten kademesi var al bi tane düşükte kullanırsın

satın almadan önce bir suratına üflet öyle karar ver

Başkan onu bulamazsın. En iyisi tavan vantilatörü bence.

o zaman çare taban vantilatörü

tr.trotec.com

Aşırı yavaş dönen, neredeyse pervanelerin gözle takp edileceği hızda olan vantilatörler gördüğümü hatırlıyorum bazı mağazalarda.

benim yazlıkta 3 tane var bundan. 1 metreden üflese hasta etmiyor ve serinletiyor. migrosa arada daha uygun fiyata geliyor ama n11 de bu fiyat. Touch Me Akrobat Masa Üstü Vantilatör 100,00 TL yerine 79,99 TL
urun.n11.com

beyaz eşya varsa ve vergiler ile normal.

vergi cennetinde yaşadığımızı biliyorsunuz. faturaya bakarsanız tüketim bedelinizin muhtemelen 40-50 tl olduğunu göreceksiniz.

Ocak 15'den beri Istanbuldaki evim bos.Kimse yasamiyor.Her ay 50-60 TL fatura gelmeye devam ediyor 3 aydir.Ben de anlamadim :)

1 ay buzdolabı olmadan yaşadım. Buzdolabı gelince 20 tl olan fatura 60-70 tl oldu. Yani o faturanın;

20 tl si ampul modem ve bilgisayar, telefon şarjı, tv
30-40 tl si buzdolabı
Geri kalanlar da çamaşır bulaşık kettle vs.
Normal yani bu vergilerle

@respect ev nası boş komple mi? makineler fişe takılı mı değil mi? geçen sene yaz tatilinde boş kalan yalnızca buzdolabının fişe takılı olduğu eve 35 lira elektrik faturası geldi 3 ay boyunca.

kettle buzdolabi gibi şeyler elektrik harcıyor. günde 1 saat çalışan televizyon faturaya etki etmez.

özetle minimum 90 lira elektrik faturası ödemek sıradan bir şey. bunun 30 lirası filanda vergi oluyor. işte ne kadar kettle, saç kurutma makinesi, fırın vs. kullanırsan ona göre artıyor. birde buzdolabının sınıfı ve büyüklüğü çok önemli. evde en çok elektrik harcayan alet o oluyor.

birazcık ülke gündeminden uzak kalmış olarak gözlemliyorum sizi. vergiler de cidden çok yüksek. yoksa sizin tüketim alışkanlıklarınızda bir sorun görünmüyor. :)

“kettle 2-3 kere çalışıyor”

Hocam kettle, fırın, ütü, saç kurutma makinesi ve elektrikli sobalar elektriği su gibi içerler. bana az bile geldi o kadar saydığınız elektrikli üründen sonra.

yanlış olmasın savunmuyorum bu durumu, malesef zam geldi her şeye elektrik de buna dahil. sanırım size garip gelen bu oldu. ben 200e yakın ödüyorum sizden çok farklı sayılmaz kullanımlarım.

peep show izle geç

after life güzel, into the night da güzel, zombi izlerim dersen kingdom da güzel.

curb your enthusiasm

sullivan&son ve chuck

My Name is Earl
The Big C
Spaced

Love
preview.tinyurl.com

Atypical.
New girl

Edit: grace and frankie ve the kominsky method da gayet güzel diziler.

my name is earl, seinfeld ve chuck'i da izledim.

after life'da aradigimi bulamadim, zombi istemem. digerlerine bakicam, tesekkur ederim.

Gilmore Girls izleyin.
Eskilere dönerseniz eğer Cheers ve Frasier izleyin.
Polisiye dediğiniz için, eğer izlemediyseniz Leverage'a bir bakın, eğlenceli hafif suç dizisi ama polisiye değil.

@kobuzchu
hepsini izledim soylediklerinizin :(

(bkz: that 70's show)
(bkz: freaks and geeks)

Preacher ve killing eve. Komedi dozu yüksek sürükleyici hikayeler.

fleabag

too hot to handle
the i island

Polisiye tarzi;
Bosch
Justified
Banshee
True detective
Mind hunters

Doksanlar kafasını ve müziğini de seviyorsan eğer;

My mad fat diary

Hollywood, mini dizi.

Episodes'u önerebilirim.

Müthiş diziler yazmışsınız hepsine kalp <3
Ben de yakın dönemlerden fleabag önerebilirim. Azcık daha eskilerden wilfred, misfits ilk iki sezon ilk aklıma gelenler

nasıl ya? banka kartı olması gerekmiyor mu bankada hesabının olabilmesi için? banka kartıyla da atm'den çekebilmeniz lazım.

ilgili bankaya dilekçe yazmanız gerekiyor, babanızın tc si ve ismi ile sizin tc niz ve isminiz ile emekli maaşımı çekebilir diye.

*önceki hafta denk geldi garanti bankasında.

Bankada hesap sahibi olabilmek için banka kartı gerekmez. Banka kartı hesaba erişmek için banka tarafından verilen hesabın varlığı ile ilgisi bulunmayan bir nesne.

Sizin değil babanızın yazması gerekir dilekçeyi. Dilekçenin içeriği redeath’in yazdığı gibi olacak fakat emekli maaşımı çekebilir değil de “1000 tl çekmeye yetkilidir” şeklinde yazılsın. Tutar belli olsun yani. Atm kartı da illa ki vardır. Şubededir belki kart, gitmişken onu da sorun ama sanırım 65 yaş üzerine atm işlemleri de hata veriyor şu dönemde.

atm kartı olmayabilir arkadaşlar. bizim pederin de yoktu. babanız zamanında istememiş olabilir. bu işlerden anlamam gider bankadan çekerim demiştir. malum salgından önce biz kart talebinde bulunmuştuk. kuryeyle adrese gelen kartın şifre işlemlerini tamamladık. 2-3 aydır atm'den çekip kendisine veriyorum.

maaş çekmek için dilekçe yeterli olur mu bilmiyorum. vekaletname yoksa banka size sıkıntı çıkarabilir. böyle bir dilekçe için zaten bankaya gitmesi gerekecek babanızın.

tek seferde halletmek için en iyi seçenek kart başvurusu yapmanız olur. bunu da mobil bankacılıktan müşteri hizmetleriyle konuşarak -belki- yapabilirsiniz, deneyin. olmazsa her halükarda babanızla birlikte bankaya gideceğiniz için kart başvurusu yapın.

sennheiser true wireless.

apple airpods pro'yu henüz hiç denemedim ama o da güzel olabilir.

şayet uygun fiyatlı bir ürün arıyorsan QCY T5 öneririm. gerçekten tam bir fiyat performans ürünü.
*apple, huawei, jbl.. gibi ürünlerden hiç bahsetmiyorum bile.

Samsung Galaxy Buds :)
Şaşırtıcı derecede iyi sesi var.

Xiaomi nin şu uygun fiyatlı siyah airdotsunu daha 2 gün önce aldım. Telefonla konuşmak için sessiz bir ortam gerekli ve dışarıdaki sesi siz konuşurken aynen iletiyor noise cancelling yok cihazda bunun dışında rahat olması ve kulaktan düşmemesi güzel (tabi kulak yapınıza da bağlı) fiyat performans olarak öneririm. Kendi mağazasından alma imkanınız varsa ben 150 tl ye aldım geçen hafta sonu. İlaveten dikkatli bakılmazsa kulağınızda olduğu profilden seçilemiyor ve müzik dinlemek için kullanacaksanız “yeterli” bir ses alabilirsiniz diye düşünüyorum.

anker soundcare bluetooth kulaklık kullanıyorum, kendi arasında kısa kablosu olanından. ses kalitesinden çok memnunum ama ben de tam bağımsız kulak içi kulaklık bakıyordum

kardeşime xiaomi almıştım, hiç memnun kalmadık. beynimizi zonklattı. tasarımı çok iyi ve kullanışlı ama kaliteli değildi.

bunu düşünüyordum ama yorumlarda hep 3.-4. ayda bozulduğunu yazmışlar
www.hepsiburada.com

şimdi bunu düşünüyorum.
www.hepsiburada.com

hiçbir kablosuz kulaklık kablolu kulaklık gibi güzel ses veremez bu altın kural. alacağın kulaklık kablolu olsun yani mutlaka. güzel müzik dinlemek istiyorsan.

önerim: xiaomi hybrid

ikiniz de garsonluk yapmaktan çekinmeyecekseniz, avustralya öğrenci vizesine başvurun.

mart ayı itibari ile almanya tekrar işçi alacakmış.

nitelikli eleman arıyorlar ve bazı branşlarda eğitimin ne olduğunu göz ardı ediyorlarmış. bilmem işinize yarar mı, bir bakınız.

Dışarı gitmek istediğinize emin misiniz?
Artılarını eksilerini konuştunuz mu?
Göçmek kolay değildir. göçeriz ya diye düşünüp oturum alan iki arkadaşım göçemedi misal. bir yılda ödediği kirayı burada bir ayda vermek ağır geldi bünyesine. ülkesinde krallar gibi yaşıyorken burada sokak hayvanlarının bir üstünde hintlilerin bir altında olmak kendisine baya bir koydu misal.

Sermayesiz olarak green card, sermayeniz olduğu için ankara anlaşması önerebilirim. araba alım satım konusunda bir iş kurabilirsiniz. fakat bütün sermayenizi kaybedebilirsiniz de.

şans sormuşsunuz yani şans var. ama macera olarak bakmayın. zorluklarını düşünerek karar verin.

örneğin 1 ay sonra hayatınızı 2 bavula sığdırıp göçebilir misiniz? çoğu insan bunu yapamıyor.

önce biraz motivasyonunuzu ve inancınızı arttırıp ilgilenmek gibi duruyor.

sonra da ielts gibi sınavlarla ingilizce seviyenizi kanıtlayıp kanada avusturalya gibi ülkelere başvurmak. ya da irlanda-avusturalyada hem çalışıp hem de dil eğitim almak.

nişanlın ingiltere'de ankara anlaşması'yla araba kiralama şirketi açsın. ama elinizi çabuk tutmalısınız. sene sonuna kadar vaktiniz var. tabi bir de evlenmeniz gerekiyor. bu arada ankara anlaşması'ndan yararlanmak çok da kolay değil, proje sunup iş planı falan çıkarıyorsun. çalışmak lazım.

ya da bu parayla dilediğiniz bir ülkeye eğitim almaya gidin. iş de bulursanız orada kalırsınız.

nişanlına destek ol, evlilik sürecinde ümüğünü sömürme. sermayesini büyütsün. piyasa düzelince inşaat da yapabilir.

senin altına da bi mercedes çeker o zaman. o zaman da nereye tatile gitsem diye düşünürsün yurtdışına.

Yurtdışında şu anki işini yapabilse para kazanır. Zengin ülkelerde akü değiştirme, lastik sökme takma tamir etme, silecek yağ su değiştirme bile iyi para kazandırıyor. Ama bu işi orada nasıl açar, nasıl izin alır bilemiyorum. Ankara Antlaşması falan araştırsın biraz.

Eşiniz üzerinden Ankara Anlaşması ile araba üzerine başvurabilirsiniz. Yalnız İngiltere'de eşiniz kendi işini yapmak zorunda. Ona göre buradaki piyasayı araştırın ve iş planı yapın. Siz de evlenirseniz tam çalışma izni alacaksınız.

Önemli nokta Ab’ye gelmeniz değil, burada ne yapabileceksiniz, nasıl bir gelecek kurabilirsiniz.? Biz risk alıp kendi işimizi kurabiliriz diyorsanız; Portekiz en kolay seçenek.

iyilik ya da kötülüğü tam böyle ölçemeyiz, hatta hiç ölçemeyiz. her insan hem iyidir, hem kötüdür, değer verdiğiniz biri hakkında yargıya varmak için sebeplerini bulmaya çalışın, anlamaya çalışın.
cevap: anlaşılmaz

gözden mözden anlaşılmaz bence, herkes çok kolay arkandan iş çevirebiliyor. benciliz çok maalesef.

***hem iyilik ne kadar var ki iyi insan olsun.

Tabi ki anlaşılmaz :)
Böyle bir kriminal yöntem duydunuz mu?

Desem ki, insan görmek istediğini görür?

Bakislardan anlasilir elbette. Bakmayi bilmek lazim. Bu da tecrubeyle, cok insan gorup gecirmis olmakla ilgili biraz.

iyi kötü olduğu değil ama huyu suyu anlaşılır. sonuçta herkes biraz iyi biraz kötü

tiroitlerinde sorun var da olabilir. çünkü gözün ferini alıyor bence hemen etiketleme sen yine de.

nein.

Zeka seviyesi bir miktar anlaşılıyor ama iyilik kötülük zor. Onu 10 sene geçirsen yine anlamayabilirsin.