Mail mi? o.O İyi ki sms'le istememişsin :)

Online izleme imkanın da yok mu? Çok zor bulursun bu şekilde.

dizimag?

işte bu işler için put.io var mis gibin :D

dizimag/dizibo izlerim normalde ama yolda izlemek istiyorum, bu yüzden internet erişimim olmayacak.
torrent dışında çoğu platform olur farketmiyor.

idm ile indir dizi sitelerinden.

27 imiş, daha çok ülke görmüşüm +1
karabük
edirne
kırklareli
izmir
muğla
aydın
antalya
izmit
bursa
istanbul
eskişehir
kütahya
afyon
uşak
ısparta
adana
mersin
hatay
kilis
gaziantep
nevşehir
kayseri
ankara
bolu
adapazarı
denizli
yalova

antalya, muğla, izmir, çanakkale, ankara, kocaeli, edirne, bursa, balıkesir, istanbul.

İstanbul
Tekirdağ
Edirne
Çanakkale
Antalya
Muğla
Kocaeli
Ankara
Bursa

Gittim

Geçtiklerim ise
Bilecik
Kütahya
Afyon
Burdur
Isparta
Denizli
Aydın
Bolu
Sakarya
Yalova

13 saydım. gördüğüm ülke daha çok amk.

37. sayende saymış oldum.

sakarya
düzce
kocaeli
istanbul
eskişehir
bursa
ankara
antalya
balıkesir
çanakkale

izmir,aydın,muğla, uşak, afyon vs'lere küçük yaşta gitmiştim. pek az hatırlıyorum.
ankara'dan daha doğu'ya gitmemişim:\
yurtdışında gezdiklerim daha çok +1

İstanbul , çanakkale , ankara , kocaeli , adapazarı , tekirdağ , bursa , amasya , samsun , antalya , muğla , izmir , balıkesir , yalova , aydın

ne azmış ya :(

Adana
Afyonkarahisar
Antalya
Aydın
Bolu
Bursa
Çanakkale
Edirne
Eskişehir
Gaziantep
İstanbul
İzmir
Kastamonu
Kocaeli
Kütahya
Muğla
Sakarya
Sinop
Tekirdağ
Yalova

İzmir
Manisa
Muğla
Aydın
Balıkesir
Tekirdağ
Çanakkale
İstanbul
Eskişehir
Ankara
Niğde
Denizli
Nevşehir
Antalya
Kocaeli
Bolu

16 tane görmüşüm

saydım henüz 19 maalesef.

şehir merkezinde bulunmuş olduklarım bunlar öyle yol üstü geçtiklerimi saymadım tabiki.

kocaeli
rize
trabzon
artvin
ordu
samsun
sinop
edirne
tekirdağ
istanbul
yalova
bursa
ankara
izmir
bolu
çanakkale
manisa
aydın
konya
karabük
kastamonu
bartın
bayburt
23 adet. güneydoğu ve doğu anadolu hariç her yeri görmüşüm neredeyse

10.
balıkesir, çanakkale, izmir, manisa, istanbul, tekirdağ, ankara, trabzon, samsun, eskişehir.

yaş 29.

vay 35+
dogu duruyor ama

Tam 50 il görmüşüm

Adana
Afyonkarahisar
Amasya
Ankara
Balıkesir
Bilecik
Bolu
Bursa
Çanakkale
Çankırı
Çorum
Denizli
Edirne
Erzincan
Eskişehir
Gaziantep
Giresun
Gümüşhane
Hatay
Isparta
Mersin
İstanbul
İzmir
Kastamonu
Kayseri
Kırşehir
Kocaeli
Konya
Kütahya
Malatya
Manisa
Muş
Nevşehir
Niğde
Ordu
Rize
Sakarya
Samsun
Sinop
Sivas
Tekirdağ
Trabzon
Uşak
Zonguldak
Aksaray
Karaman
Kırıkkale
Yalova
Karabük
Düzce

sakarya, balıkesir, izmit, kırklareli, yalova. bir de bebekken tunceli var.
istanbuldayım bu arada.
yaş 30.

40 aşağı yukarı.

Adana
Ağrı
Ankara
Antalya
Artvin
Aydın
Balıkesir
Bartın
Bilecik
Bolu
Bursa
Çanakkale
Denizli
Diyarbakır
Düzce
Edirne
Erzurum
Eskişehir
Gaziantep
Hatay
İstanbul (saymıyorum)
İzmir (saymıyorum)
Kahramanmaraş
Kars
Kayseri
Kırklareli
Kocaeli
Konya
Kütahya
Malatya
Manisa
Mardin
Mersin
Muğla
Nevşehir
Niğde
Rize
Sakarya
Samsun
Sinop
Şanlıurfa
Tekirdağ
Van
Yalova

İstanbul ve İzmir i saymadım ikametten dolayı.

Sayarsam 45.

Adana
Afyonkarahisar
Ankara
Antalya
Aydın
Balıkesir
Bursa
Çanakkale
Denizli
Diyarbakır
Edirne
Eskişehir
Gaziantep
Mersin
İstanbul
İzmir
Kayseri
Kocaeli
Konya
Malatya
Muğla
Nevşehir
Rize
Tekirdağ
Trabzon
Zonguldak
Karaman
Batman
Yalova
Karabük
Düzce

Daha çok sanıyordum 31 imiş.

edit: Yaş 33, kadın, hemen hemen yarısına iş için gittim.

39 il görmüşüm yaş 40+

hepsinde gece konaklamadım ama adamakıllı gezdiklerimi sayıyorum.

27 yaşındayım. 20 il görmüşüm
istanbul, ankara, izmir, antalya, muğla, çanakkale, nevşehir, kahramanmaraş, malatya, bolu, yalova, edirne, kırklareli, bursa, aydın, izmit, adana, muş, kastamonu, osmaniye.

Izmit
Tekirdag
Edirne
Duzce
Adapazari
Bursa
Cankiri
KOnya
Adana
Mersin
Mugla
Antalya
Izmir
Gaziantep
Sanliurfa
Adiyaman
Afyon
Hatay
Nevsehir
Kayseri
Kirsehir
Aksaray
Bolu
Yalova
Eskisehir
Kirklareli
Trabzon
Rize
Artvin
Gumushane
Batman
Malatya
Ercincan
Yozgat
Sivas
Isparta
Manisa

yas 28
Aklima gelenler bunlar. 1-2 saat mola verdiklerimi saymadim, en az 1 gun boyunca gezdiklerimi yazdim:)
2-3 tanesi haric hepsi gezi amacli.

5 sehir 28 yas

Ankara
Bingöl
Bolu
Erzurum
İstanbul
Eskişehir
Kahramanmaraş
Muğla
Kastamonu
Çanakkale
Yalova

Yaş 26, tahmin ettiğimden azmış :(

Adana
Adıyaman
Afyonkarahisar
Amasya
Ankara
Antalya
Aydın
Balıkesir
Bolu
Bursa
Çanakkale
Çorum
Denizli
Erzincan
Erzurum
Eskişehir
Hatay
Isparta
Mersin
İstanbul
İzmir
Kars
Kastamonu
Kayseri
Kocaeli
Konya
Kütahya
Manisa
Kahramanmaraş
Muğla
Nevşehir
Niğde
Sakarya
Samsun
Sinop
Sivas
Trabzon
Tunceli
Uşak
Yozgat
Zonguldak
Aksaray
Kırıkkale
Bartın
Ardahan
Yalova
Karabük

yasim 30. toplamda konaklama yaptigim 47 tane il var. bunlari da 25 yasima kadar yaptim. cogunu dayimla birlikte yaz tatillerinde dayimin arabasiyla bolge bolge tur yaparak gordum.

doğudan batıya
kars, ardahan, artvin, elazığ, malatya, mersin, konya, ankara, istanbul, denizli, kırklareli, tekirdağ, çanakkale, edirne.
ossüç yaşım.

izmir
manisa
aydın
muğla
afyon
denizli
burdur
ısparta
antalya
konya
nevşehir
kayseri
malatya
elazığ
maraş
adıyaman
gaziantep
şanlıurfa
istanbul
kocaeli
sakarya
düzce
eskişehir
ankara
bursa
balıkesir
çanakkale

27 şehirmiş, daha fazladır diye düşünmüştüm. 23 yaşındayım.

adana antalya ankara muğla kocaeli edirne istanbul çanakkale

ne iller gördük aslında yoktular, ne ilçeler gördük dolup dolup taştılar !!!

26 yaşındayım, 21 il görmüşüm.

Ben de daha fazla zannediyordum ama birkaç saat takıldığım, geçerken gördüğüm bir bu kadar daha var ondan herhalde :)

Ankara
Antalya
Aydın
Bursa
Çanakkale
Denizli
Edirne
Erzurum
Gümüşhane
İstanbul
İzmir
Karabük
Kocaeli
Manisa
Rize
Sakarya
Samsun
Tekirdağ
Trabzon
Yalova

Edirne
Kırklareli
Tekirdağ
İstanbul
Bursa
Balıkesir
Çanakkale
İzmir
Manisa
Aydın
Muğla
Kütahya
Afyon
Antalya
Konya
Eskişehir
Yalova
Kocaeli
Bolu
Sakarya
Bartın
Kastamonu
Karabük
Düzce
Sinop
Samsun
Ordu
Giresun
Trabzon
Rize
Artvin
Ankara
Adana
Osmaniye
Gaziantep
Şanlıurfa

36 tane.

22 yaşındayım.

en az şehir görme rekoru 9 ile bende sanırım. 13 yaşıma kadar istanbul ve samsundan başka şehir görmemiştim ve hep şikayetçiydim bu durumdan. liseden itibaren her okulu farklı şehirde okudum o yüzden. madem ailem gezdirmiyor bi bahanem olsun emenike deyip bastım gittim. iller sırasıyla şöyle:

istanbul
samsun
kastamonu
ordu
edirne
çanakkale
balıkesir
van
bitlis

ek: yaş 23

eskişehir
erzurum
kastamonu
ağrı
sivas
istanbul
ankara
bursa
bilecik
antalya
hatay
kocaeli
bunların 3 ünde hayatım geçti. 28 yaş. aklıma gelmiyor daha sanırım başka yok.

içinden geçtiklerimi sayarsan türkiye nin yarısı eder.

yaş 22, ağır asosyalim, o yüzden bence fazla bile gitmişim hehe. yaşadığım, bir ya da birden fazla zamanda en az 2-3 gün geçirdiğim şehirler,

tekirdağ
edirne
kırklareli
istanbul
kocaeli
adapazarı
çanakkale
izmir
ankara
mersin
adana
van

istanbul
sivas
çanakkale
tekirdağ
ısparta
burdur
antalya
ankara
izmir
sakarya
edirne
kırklareli
balıkesir
muğla

geçtiklerimi yazmadım. 27.

22 il görmüşüm cogunda konakladım. yas 26

çanakkale
balıkesir
bursa
izmir
manisa
aydın
muğla
antalya
istanbul
izmit
adapazarı
düzce
bolu
eskişehir
ankara
konya
mersin
adana
nevşehir
zonguldak
bartın
sinop
sivas
kilis
gaziantep
şanlıurfa
adıyaman
diyarbakır
mardin
batman
gümüşhane
trabzon
rize
artvin
erzurum
ığdır
ağrı
van

38 şehir görmüşüm
yaş:28, kadın, çoğuna gezmek için gittim.

Yaş 32

Ardahan, Iğdır, Siirt ve Şırnak hariç tamamına gittim. hemen hepsinde konakladım. 77 ediyor sanırım.

Yarı meslek icabı, yarı babamın memuriyeti, biraz da gezme görme hevesi.

bende olmuyor. olmaz ve hatta benden yüksek bir statüde olmasını istemem. statüsü yüksek kadın tribi çekilmez.

ya ben de benden yüksek statüde olmasını istemem de statüm yüksek sayılır, en azından 2500-3000 maaş alsın istiyorum haftada 5 gün çalışabileceği bir işte. Memur olursa tadından yenmez.

diyelim ki dünyanın geri kalanının hepsinde oluyor bu. o zaman "aa iyiymiş o zaman ben normalmişim" mi? diyeceksin. içine sinecek mi yani? :) çözümü dışarda, özellikle de başkalarıyla yapılmış bir kıyasta aramak kolaya kaçmaktır bence.

ben "çalışsın" isterim. çünkü hayat o kadar kolay değil. tek kişinin evi döndürebildiği, ortanın az üstü bir rahatlıkta yaşamak mümkün değil. ayrıca sıkılır yani insan. sıkıldıkça bunalır, tembelleşir. bu da iç dünyasını öldürür ufak ufak. ama yaptığı mesleğin bir önemi yok. umarım sevdiği bir işi yapıyor olur. bu kafi.

haklısınız evrimsel olarak kadınlar statüye bakar. ama günümüzde dinamikler değişti. ama ben de kendime denk bir meslekte olmasını isterdim sevgilimin ya da hanımımın.

evlenirsek varsayımı üzerine mi konuşuyoruz? çünkü sadece sevgililik için üzerinde düşünülecek şeyler değil bence.

diyelim ki, sen 3000 alıyorsun, eşin de 3000 alıyor. eşdeğersiniz diyelim bu seferde şu cümleyle karşılaşırsın, "ben de bu eve senin kadar para sokuyorum" bu da çok rencide edici olur bence.

@matrix +1
Soru ve diger cevaplar beni rahatsiz etti acikcasi. Hayat arkadasi seciminde onceliklerimiz bunlar olmamali.

Statü endişesi.

www.idefix.com

www.youtube.com

farklı düşünceler olabilir. önemli olan, bunların ne kadar sağlıklı olduğu. mesela @e bana nick birakmamissiniz zalimler demiş ki, "küçük şehirde 2500-3000 lira maaş alan kadın evlenir mi?"

şimdi ben mesela bu zihniyetteki bir kadınla çok nüfuzlu, makam sahibi biri olsa dahi evlenmezdim çünkü belli ki kadına göre evlilik ancak yetersiz, düşük profilli kadınların tercih edeceği bir şey. böyle düşünen biriyle hayatımı neden birleştireyim ki? @e bana nick birakmamissiniz zalimler, çok üzgünüm ama seninle evlenmeyeceğim :( :(

soruya gelirsek,

bence gayet normal bir şey bu. hayatını paylaşacağın insanın sana denk, senin standartlarında olmasını isteyebilirsin. ben mesela lisedeyken "eşim çalışmasın" diye düşünürdüm. bir arkadaşım ise "çalışsın pezevenk para kazansın, ben kazanayım o yatsın yok öyle" demişti de çok şaşırmıştım. ha ben hala eşimin dışarda milletin ağız kokusunu çekmesini, başkasının dertleriyle dirsek çürütmesini istemem ama kültürlü, birikimli, okumuş birinin de rahat olmak adına evde oturması ya da hiçbir işe derman olmaması doğru değil.

ben tam bu sebepten ötürü eşimin öğretmen olmasını isterdim mesela, klasik "öğretmen kız" geyiği işte. kolay bir iş değil ama devlet okulunda çalışırsa özel sektördeki vahşet yüzünden iliğine kadar sömürülmez en azından. çalıştığı saatler, yaptığı iş belli olur. bu konuda kendimce progresif muhafazarlık yapıyom ben. eve ekmeği erkek getirsin, mermiye kafa atan erkek kısmı olsun ama kadın da öyle ev süsü olup pasifize edilmesin. öğrendiklerini uygulasın, topluma karışsın, ayaklarının üzerinde dursun ama çok da durmasın hsagfhajköl

Bence haklı olduğun yönler var. Evlenmek istediğin kişinin kültürel açıdan sana uygun olmasını isteyebilirsin. Senin hayalinde paranız da varsa Rio'ya gitmek varsa eşin bu fırsatı anlamsız buluyorsa örneğin uygun bir çift olmayabilirsiniz.

Zaten doğru evlilikler belki de bu düşüncelerle oluşuyor. 20 yaşında balıklama dalınan yanlış evliliklerdense daha olgun bir yaşta daha uygun kişiyle evlilik daha sağlıklı olabilir.

Ayrıca matrix +1

Ya şimdi ben de biraz ayarsız yazıyorum. İlle zengin kız isterim, para kazansın o da, götünü çevirsin yatmasın gibi odunca bir düşünce sistemim yok da, tercih sebebi oluyor yani bana yakın koşullarda çalışan kadınlar. Aynı statü olduğundan daha mı yakın, denk hissediyorum bilmiyorum. Evlilik bir hayat arkadaşlığı sonuçta, iyi günü kötü günü var. Kendine ayakları üzerinde duramayan, evliliği sırtını zengin bir kocaya rastlamak gibi gören kadınların çokluğu yüzünden belki böyle bir düşünce oluştu bilinçaltımda, paylaşmak istedim ben de içimde kalmasın diye.

Ha, milli piyango çıksa derim ki eşim çalışmasın, ben de çalışmayayım, gezeriz devamlı, krallar gibi hayat yaşarız mutlu mutlu. Hobi için bir dükkan vs. bişeyler açarız belki, beraber işletiriz, ama hayat o kadar kolay değil malesef.

Erkeklerde de bu tarz düşüncelerin olmasından rahatsız olan kadınlar, kendi hemcinslerinin %99'unda statü ve paranın evlenecekleri erkekte diğer tüm özelliklerden önde yer aldığı gerçeğini göz ardı etmesinler.

Zeka da önemli bir de, benden yüksek statüde bir kadın hoşuma gitmez belki ama eşimin benden zeki olmasını, bana akıl vermesini, yol gösterebilmesini isterim. Karşımdaki 2 senelik mezun ya da lise mezunu olunca o açıdan da bir heves kırılması oluyor malesef. Zeki değil diye düşünüyorum otomatik olarak.

Bence böyle bir şey dilemek normal, sonuçta meslek bir miktar kişiliğini de yansıtır. Şöyle örnek vereyim; bir makine mühendisinin bir şarkıcı evlenmesi imkansız değil, insanlara bağlı ama çok ortak noktaları olmayan insanlar olabilirler. Sevgiliyken sorun olmayan şeyler evlilikte göze batabilir, birbirlerinin hayatlarını anlamayabilirler. 'Öğretmen değilse olmaz' gibi olumsuz koşullamalarda artık insanın eş adayını o kişi olduğu için değil de, mesleği için evlenmek istediğini ve bir şeyler hissedilmediğini düşünürüm. O evlilik bana iki yüzlülük gibi gelir; sevdiğin kişi başka mesleğe geçse onunla beraber olunmayacak mı? Ya da diyelim hala öğretmen ama dersane ayarında (artık karşılığı ne ise), sürekli fazla mesaiyle ya da yoğun mesai ile iş yapacak bir 5-10 yıl. O zaman ne yapılacak? İş veya hayat her zaman garanti değil ki, ömür boyu söz verilsin.

Yazık lan. Hayat arkadaşını öss ile seçecek insan var demek ki

Evlenmek diye bir sey dusundugum olmadi ama meslege pek takilmazdim diye dusunuyorum evlenmeyi dusunseydim. Ama calisiyor olmasini isterdim.

bence ne mezunu olup olmadığına değil de kafa yapısına bakıyorsanız, diyalog kalitesini inceliyorsanız, gayet doğru ve olması gereken. ancak, "2 yıllık okumuş, üniversiteye gitmemiş" gibi indirgemeci yaklaşım hatalı. herkesin ailesi eğitim odaklı olmuyor. sizin aileniz "aman oğlum, öss ye gir, liseyi kazan" falan derken, bazı insanlar geçim derdi, aile içi sıkıntılar ya da en basitinden ailenin yönlendirme eksikliği ile farklı yollara gidebiliyor.

her iki yıllıktan mezun insan için, "aptal olduğu için kazanamamış, bana denk değil" diyorsanız, bu çok hatalı bir bakış açısı.

onun dışında, ülke erkeklerinde olan, buradaki güya kalbur üstü kısımda da gördüğümüz "ya eşim benim kadar para kazanırsa da paramla ezemezsem, kendi ayakları üstünde durur da bana hizmet etmezse" korkularından, ego eksikliklerindense sizin tavrınızı tercih ederim.

ben kadınım, işim gücüm de yerinde, büyük ihtimalle yıllar içinde de kazancım/statüm artacak. uzun süredir birlikte olduğum, yakında birlikte yaşayacağım erkek arkadaşım ise öğretmen. avrupa'da yaşadığımız için kimse "aa senin de erkek arkadaşın öğretmen mi :/ :(" falan demiyor ama türkiye'de iş güç konusu açılınca kaş kalkıyor. işini beğenmiyorlar. tamamen bizdeki erkeklerin yaşadığı kompleks. bence bir insanın işi gücü hiç önemli değil. hayatından memnun, gelişmeye açık, kültürlü olması çok önemli.

siz ülke erkeklerinde kronikleşmiş "kadın benden aşağıda dursun" kompleksini aşıp, kadını kendinize denk istediğiniz için şaşırıyorsunuz.

Boğaziçi mezunuysan Koç holding de müdürlük yapıyorsan yahut Hacettepe tıp mezunu estetik cerrahsan yurtdışında yüksek ve doktora yaptıysan e bi de ilik gibiysen istediğin her şey hakkın dostum.

ailem asla eşten önce eğitim demedi. yani öyle bir genelleme yapmadı çok şükür. yapsa etkilenirdim heralde çocuksun sonuçta. mutlu ol yavrum dedi. seni ne mutlu edecekse öyle yap mesleğin de olsun eşin de.

bende evlenilecek insan denk olmalı. meslek değil de bu kültürel denklik kafa denkliği. sen paranız varsa kışın kayağa gitmek istiyorsan o da isteyebilmeli. tatil anlayışı aynı olmalı, çocuk yetiştirmede sorun da yaşanabilir arada fark varsa.
sen boş vaktinde ekşi okuyorsan, kitap okuyorsan nebileyim o oturup hergün bugün ne giysem izliyorsa zor bence yani. napacaksın öyle bir kadını ki?

ama denk yahut yakın istemekte çok da haksız sayılmazsın meslek olarak da.

evlilik sadece düzenli seks çocuk demek değildir. hayatı paylaşacağın omzunda uyuyacağın sırtını yaslayacağın biri demektir tabi adamını sağlamını bulursan. ve bence bu çok öenmli. maddi olarak yeterli düzeyde olacağım ama diğer yazarların dediği gibi 2-3 bin alıp evlenmek istemeyen kadından çok düşünsel farkım var o konuda. evliliği bir külfet olarak görmek yerine iki insanın birbirine bağlılık yemini etmesini evlenmesini çok kutsal buluyorum ben. çok güzel bir hediye bence hayatını beraber paylaşacağın bir insana sahip olmak.oyüzden şu hayattaki ilk 3 önceliğimi sorsan iyi bir eş bulmak var içinde.

neyse laf uzadı. normal yani denk bulmak istemen. anormal desek ne yapacaksın ki hem ilik gibi hatuna evlenme teklifi mi edeceksin. burda cevaplara bakınca bile ne değişik düşünceler var değil mi evlilik hakkında fln, herkesin kendi düşüncesi. istediğin gibi düşünebilirsin ve hepsi de senin doğrun olur sonuçta.

Bende tanıstıgım kız hosuma bile gitse makine muhendisi oldugunu öğrenince kendimi geriye çektiğimi fark ettim(2 kere oldu). Erkek işi olarak gördüğüm işi yapıyorsa direk soğuyorum. Sen tekniker demişsin ne iş yaptığına bağlı oalrak ondan da etkilenirim heralde.

bana normal geliyo çünkü meslek alanı karşındaki insanın sosyal çevresini de belirliyor. hatta kültür seviyesini de belirliyor. ortak noktalarda buluşabilmek önemli.
sırf yakışıklı / güzel diye de sevgili olamayacağımıza göre ?

olması gereken de bu zaten.

ama senin gibi bir üsluptaki bir erkek, gidip götüne başına bakarak seçer kadınını. yalayıp yutarmış falan ne bunlar anasını satayım ya. tamam biz de erkeğiz, biz de iğrenç konuşmalar yapabiliyoruz ama gelip de burada kelimelere dökmüyoruz. bir insanın öncelikle konuşma üslubu düzgün olmalı ki, düşünce düsturu kaliteli kalsın.
neyse, sen şimdi beni kadınlara yaranmaya çalışan bir züppe de ilan edersin. uğraşmamak gerek.

mesai saatleri sana uygun olsun diye kimseyle evlenilmez. hayat bu. en kötü anınızda, en zor şartlarda çalışmanız gerektiğinde (olursa ki) hadi bana by by mı diyeceksiniz?

ha kültür açısından denk olalım, meslek de bunun bi noktada göstergesi demek farklı, senin dediğin farklı şey.

bence nefes alsın yeter ''

bence teknikerse, ogretmen vs olmasindan daha iyi. el beceresi, bilgisi vs vardir. bir sikinti ciksa evde, seni beklemez kendisi halleder. super iste.

ogretmenlere karsi onyargim yok -kardesim ogretmen-, genelde universite okumus gibi degiller. lise mezunundan farksiz gibiler. lise mezunlari da alinmasin, onlarda da kafasi calisan kendini egitmis, dunyada olanlarin farkinda olanlar var. egitimle falan ilgili degil bunlar, frekansiniz tuttu mu tuttu, gerisi hikaye..ayrica ne kadar kazandigindan ziyade, elindekini nasil kullandigi onemli es adaylarinda her iki taraf icinde.5 bin lira kazanip da, ayakkabiya 500-1000 lira veriyorsa; 1500 lira kazanip, 50 liralik ayakkabiyi yeterli bulundan cok daha iyi durumda degildir benim gozumde. para gelir, para gider; onemli olan insan olan, vicdani olan birini bulmaktir. ben ayrica, kadin tarafinin belli bir geliri olmasini isterim, allah korusun bir sey oldu ayrildiniz ya da sen calisamaz hale geldin. kadinin geliri olmasa, o ve cocuklari (varsa) nasil hayatini surdurecek?

duyuruyu görünce "yüksek statü anlayışın memur ya da öğretmen mi" demeye geldim, gidiyorum.

benim için pek sorun olmuyor bu olaylar. öncelikle kafamın uyuşması lazım. kafa uyuştuktan sonra gerisi geliyor zaten. en önemli statüm yarın öbür gün bir ortamda gururlanarak herkes ile tanıştırabilmem.

mesai saatlerinin belli olması güzel olur tabi o ayrı konu. bir de kadın ekonomik özgürlüğünü ele almış olacak. sana bir şey olduğunda kimseye muhtaç olmamalı minnet etmemeli.

Sizin o şöyle olsun böyle olsun diye sipariş verir gibi bahsettiğiniz kadınlar sizinle birlikte olmak istiyorlar mı bakalım? Türkiyenin en iyi üniversitelerinden birinde eğitim gördüm, kamuda çalışıyorum ve 3k üzeri maaş alıyorum, çalışma saatlerim fevkalade (haftanın 4 günü yarım gün çalışıyorum, diğer günler tatil) ve sittin sene evlenmeyi düşünmüyorum. "Evleneceğim kadın eve para getirsin ama öyle çok da çalışmasın ki evde bana hizmet edebilsin, gerektiği zaman onu ezebileyim o ayarda bir kadın olsun. Haa bir de unutmadan, ilik gibi olsun." zihniyetindeki biri ile hayatımı birleştirmek için neden rahatımı bozayım ki?

size kötü bir haberim var beyler
o dediğiniz iyi kazanan devlet memuru ilik gibi kızlar var ya onlar facede şunu paylaşıyor:
scontent.cdninstagram.com
paylaşmayanlarda doktor, üst düzey memur, en kötü akademisyen olsun bari diyip, 7-8k alan adamlarla geziyor veya o tür adamlarla evlenmek istiyor. evlenirken benim gibi birikimi olsun direk kendi evimize çıkalım eşyalarımız eksiksiz olsun diyor.

çevrem öğretmen ve memur hem evli hem bekar bayan dolu gerçekten durum %80 böyle. çünkü artık ilişkiler öyle bir konuma geldi ki evli insanlar bile mutsuz olduğu için boşanmıyor, daha mutlu olabilirim diye boşanıyor.

aradığınız meslek değil; zihinsel olarak eşitiniz, en yakın arkadaşınız, en büyük sırdaşınız, duygusal destekçiniz ve en büyük aşkınız olsun.

la oglum, su "k" muhabbetini kim cikardi buralarda? birkac yil oncesine kadar yoktu buralarda. yabancilardan ozenip, 3k-5k diyorsunuz dolar, pound kazaniyorsunuz sanacam. 3 bin - 5 bin lira demek ne kadar zor geliyor arkadas :D ha bir de ozeniyorsunuz, ama 3k-5k dediginiz de farkinda olmadan yillik kastediyorsunuz ;)

ubi dubium
adghfcds :D çok güldüm ya, biliyor musun ilk buralara geldiğimde bende aynı şeyi düşünmüştüm hatta k ne demek diye duyurum var duruyor hala :D nasıl asimile olduysam ben bile kullanmaya başlamışım.

Ben benim alanımdan farklı bir alanda çalışmasını isterim. Ben makine mühendisliği okuyorum. Eşimin de mühendis olmasını istemem. Çünkü muhabbet olarak sıkıyor bir süre sonra. Ne bileyim İngilizce öğretmeni olsa muhabbet daha iyi olur. O bana anlatır, ben ona anlatırım. Çocuk olunca annesinden bir şeyler öğrenir, babasından çok farklı şeyler öğrenir. Ama çok aşık olmadığım sürece aynı eğitim seviyesinde olmamızı isterim. Ben nasıl çabalayıp mesleğimde iyi bir yere gelmek istiyorsam onun da en azından bir şeyler için çabalayan biri olmasını isterim.

@yue, ozentilik bunlarin hepsi :)

Genetik ve biyomühendislik mezunuyum, laboratuvarda teknikerlik yapıyorum??

@küçük kara balık

senin mezuniyet fena değilmiş. birbirimizle anlaşırsak ve kafa yapımız da uyuşursa evlenebiliriz, sıkıntı yok.

nişanlıyım conem :)

ayrılırsan bir mesaj uzağındayım.

@benim adim kerim hepinizi severim, hahaha yurube kerim x)

annem yapmıştı kurban bayramında paça içmiştik öff gece gece nasıl canım çekti var ya.

az once. ciger/bobrek iyi gitti.

kokorec yedim gecen hafta izmir usülü offf

Once sakatat.

Cok uzun zaman oldu,cocukken bildigin besliyorlarmis bizi,pazar gunu evde vikingler gibi oluyorduk,guzel gunlermis.

Dun kokorec gomdum.

kendiniz mi yaptınız bunları hep arkadaşlar?

bir de dana-koyun diye belirtebilir misiniz?

Koyundu bizimki hatta koyunun kafasını düdüklü tencerede haşladıktan sonra kafa ortadan ikiye ayrılır bıçakla yanak etleri dili falan kesilir tuz kimyon atılır biraz limon sıkılır yenirdi. Böyle anlatınca nasıl bi resim canlanıyor kafanızda bilmiyorum ama tadı harika :D

Kendim için ayda bir ciğer sote yaparım evde, iyi hatırlattın H.içi yapayım yine 1 ay olmuş. Bu arada dana karaciğerini sotelik hazırlatırım kasabıma.

Pazartesi babam evde kokoreç yapmıştı.

o değil de duyuruda sadakatsiz vardı ona noldu yav.

yurtta yaşadığım ve anam da pek sakatat pişirmediği için, herhalde 1 seneden fazla olmuştur. kendim de bulursam gömerim ama özellikle sakatat aramam.

never ever

Hiç.

dışarıda sürekli yerim kokoreç. 1-2 ay önce evde kendimiz pişirip kokoreç partisi vermiştik.

Gecen hafta, kuzu ciğer.

akciğer yedim 2 hafta önce.

geçen hafta kuzu ciğeri yedim. (annem yapmıştı :))

"Sadakat" diye okudum ne demek istiyor dedim kendi kendime:)

Evde en son ne zaman hatirlamiyorum ama disarida 1 ay once falan.

en son herhalde bi 4 yil filan once dana cigeri pisirmistim. sonra bi daha evde pisen sakatat yemedim diye hatirliyorum. ama bi iskembe corbasi olsa ne icilirdi simdi, neyse.

o degil de ben basligi ilk sadakat okudum beynim yandi. sonra ayildim, sakatat olacak o.

doğru düşünüyosun.

Halide ile Halit i kısa söylüyorum ben :(

Hicbirini uzatmiyorum

ilk ikisi uzun sonuncusu kısa.

Bence hiçbiri uzatılmıyor. Halit'in ha:lit şeklinde okunması için hâlit olması lazım. A:dil değil adil. Kâğıt olayına bakarsak ka:ıt diyoruz çünkü şapkası var a'nın. Söylediğin kelimelerde yanılmıyorsam şapka mevcut değil.

hiçbirii uzatmadan

@cemallamec

türkçede zaten şaka yok ama adil demiyoruz, uzata uzata aaadil diyoruz.

Şapka nasıl yok?

www.tdk.gov.tr

Farewell - Fabian Römer
diye çıktı shazamda

@gkn yok bu değil.

abschied- Fabian Römer

soundhound'ta bu çıktı.

bende de Fabian Römer- ende cikti
dinledim, benziyor da.
hepsini dinlemedim gerci 10 saniyesi falan vardi eheh

three glaser-fabian römer
çıktı bende de

senin verdiğin linkle aynı değil ki dizinin sonunda çalan adasgfs. şu parçanın www.song365mp3.com 1.40'tan itibaren olan kısmını çalmışlar.

flow free

hitman go

trivia crack

Nebulous

Mekorama

Monument valley gibi.

score hero

avicii gravity

boom dots

soccer stars

star wars galaxy of heroes

Trivia crack

neko atsume

football chairman. dur azıcık bakayım deyip 4 saat sonra kalkıyorum başından genelde.

Trivia crack


Bağımlılık yaptı

boom beach
two dots
kelimelik

tap the frog

kelimelik ve two dots

clash of clans
kelimelik
candy crush

1010. hikayeli, ilerlemeli oyunlara bağlanamıyorum. şimdiye kadar bir sürü oyundan sıkıldım, bu bir türlü eskimiyor. istediğim zaman açıyorum, takılıyorum, çıkıyorum, giriyorum, kaldığım yerden devam ediyorum.

trivia crack

www.youtube.com

www.youtube.com

www.youtube.com

www.youtube.com

www.youtube.com

www.youtube.com

www.youtube.com

www.youtube.com

www.youtube.com

şarkı?

ode to joy
1813 overture
rahman dayının tüm eserleri

Noctune in c sharp minor - chopin
7. Symphony part II - beethoven
dmitri shostakovich - waltz no. 2

www.youtube.com

www.youtube.com

www.youtube.com

www.youtube.com

www.youtube.com

www.youtube.com

ben hiç geçemedim o süreci. demek ki bana göre değilmiş dedim. yeterli hevesim de yoktu. başka enstrümana yöneldim. nefeslilerde daha iyiymişim mesela onu keşfettim. illa gitar çalacaksın diye bir şey yok. ama şu da var ki hiçbir enstrümanı öğrenmek kolay değil. gerçekten istiyorsan pes etme.

kolay olsa herkes çalıyor olurdu. ben de öğrenmeye çalışıyorum daha yeni. özel ders alıyorum. güzel bir akustik gitar aldım. pratik yapacak zamanı az buluyorum, film izlemek oyun oynamak falan dah açekici geliyor sürekli, elime aldığım zaman büyük keyifle çalışıyorum ama. becerebilmek keyifli oluyor alıştırmaları. parmaklar açılıyor çalıştıkça.
www.mydukkan.com
şundan aldım, işe gidip gelirken çalışıyorum. çok faydasını görüyorum tavsiye ederim. öğrenme süreci benim de uzun sürecek az pratik yaptığım için ama keyifli olmaması için sebep yok.

yeterince calisirsan calamaman icin bir sebep yok. her gun bir iki saatini ayirman yeterli. ama her gun olmali. ve sikici etudleri surekli calmalisin.

10 yasındayken benzer duyguları yaşamıştım.ritimdir parmak egzersizleridir derken biraz ilerlemiştim ki arpej çıktı karşıma uğraşıp yapamayınca pes etmiştim :) keşke o yaşta bırakmasaydım diyorum...pes etme sabret bence.

o zaman metallica'nın gitaristinin bile nasıl zıçtığını izle :

www.youtube.com

pes etme

aliskanlik

nick altıma yazılacak korkusuyla yaşamıyorum. zaten kimseye dalaşıp küfür etmiyorum. yine de manyak çatarsa napim yani. hayatım burdan ibaret değil.

Agresif konuşmam kimsenin bu sebeple bana saydiracagini sanmıyorum,keza biriyle tartışma cihetine de gitmedim. Ikincisi burayi 2. Hesap alacak kadar onemsemedim .2. Bir hesap alsam nolur almasam nolur yeterince dar bir ortam zaten .

sözlüğüde duyuruyu da fazla ciddiye almak gereksiz.

yahu ciddiye alın veya almayın. saçma sapan bir sebepten gelip aptal aptal konuşacak hakkınızda. bunu da sözlükte yapacak üstelik. insan ister istemez sinirlenir.

Bana bi tip dadanmisti savcilik falan diyince korktu tabii sonra abuk sabuk seyler yazmaya devam etti ama hakaret icermiyordu. Hatta bi entry'sinde kendine koyun dedi ehehehhe (duruyor sabirim o). Sonra da birer birer sildi simdi napiyo bilmiyorum

Kendisine burdan hatirlatayim vekalet verildi avukata :)

Ben su ara duyuruya girmek icin sozluke girmekten rahatsizim. Eskiden ne guzel direkt girebiliyoduk buraya. Bence bu daha buyuk sorun

Ben de sözlük yazarlığım onaylanmadan önce duyuruyla tanımıştım. Sonra yazarlığım onaylandı ama birlestirmeyi düşünmedim. Kaç yıldır böyle kullanıyorum. Bence de en mantıklısı bu.

Duyuru'ya ilk girdiğimde dışarıya açık olduğunu bilmiyordum valla. Sonra da devam ettim sözlük hesabıyla. Nick altıma yazacaklar, bilmem bişiler olcak falan hiç aklıma bile gelmez. Kim naparsa yapsın.

sozlukte isteyen istedigini yazsin, umrumda olmaz. coook uzun suredir girip kendim bir seyi ozellikle aratmadiysam (ki bu da sadece bilgi almak amacli olur), sozluge girmiyorum bile, nerede kaldi acip sacma sacma seyleri okumak.

duyuru'da da hesabim var mesela ama ben bunu kullanmayi daha cok seviyorum. ustelik bu hesabimi bilen cok fazla kisi var, ona ragmen cogu seyi bundan yazarim. taninmamak gibi bir derdim de kalmadi, gayet rahatim. taninmadan bir sey yazmak istersem duyuru hesabi kullaniyorum. ve buradaki insanlari da o kadar ciddiye alamiyorum acikcasi, isterse gelsin kufretsin, on sayfa destan dosesin umrumda olmaz. beni tanimiyor bile, onun ettigi kufru uzerime alinmam. ki kaldi ki, bana kim neden oyle bir sey yapsin. kimsenin dikkatini cektigimi bile dusunmuyorum.

ve ayrica 'bunu da sozlukte yapacak ustelik' derken sozluge bence gereksiz bir anlam yukluyorsunuz, belirtmeden gecemeyecegim. sozluk ne allah askina.

Ben de yillardir bu nickle girdigim icin sozluk hesabimdan hic girmiyorum. Girseydim de nick altima yazilmasindan cekinmezdim sanirim. Yazsinlar ne yazacaklarsa.

Bazen cok bos ve sikilmissam sozluk tarafinda ne varmis millet ne yazmis diye oradan girip bakiyorum.

önce cevap verene bakarım yanıda es var mı diye, sonra bakarım sözlüğe neler yazmış diye...

yazarsan bi referansın oluyor, ben şahsi olarak yazarları daha dikkate alıyorum; feyk hesap ya da troll olma ihtimalleri daha düşük oluyor.

Sözlük nick'imin altına yazsa ve gelse, söve saysa, saçmalasa ne olacak ki? "Sözlükte aptal aptal konuşacak" demişsin, bu benim için büyük bir şey değil; umrumda olan bir şey de değil. Alt tarafı bir nick. Ayrıca gidip adıma soyadıma doğrudan yazsa ne olur.

Norton ghost kullanip belli yerleri periyodik yedeklemeye programlayabilirsin. Komple diski de yedekliyor istersen.

dropbox'tan bir iki bazı şeylerin ortadan kaybolduğuna şahit oldum. mümkünse google drive kullan.

Masaüstü PC kullanıyorsan, iki aynı boyutta harddisk alıp RAID 1 ile bağlayabilirsin birbirine (windows içinde yapılabiliyor), böylelikle bir harddisk bozulsa bile diğer harddisk'indeki verileri kaybetmezsin

bir sitede vs vardi, amazon-dropbox-googledrive vs'si yapmisti, her ucunde de dosyalar kayboluyormus ara sira :( en azi dropboxtaydi yanlis hatirlamiyorsam.

google drive'in da ucuz olma ozelligi var, sifirdan acacak olsam google drive acardim.

@stavro, halihazırda nero BackItUp kullanıyorum ama düzenli şekilde (mesela aylık vs) yedek alacak yer her zaman olmuyor. en son işte 2013'te yedek almışım, büyük ihtimalle dosyaları yedekledikten sonra o yedeğe geri döneceğim. ama her seferinde dosyaları yedek alma işi sıkıntılı. düzenimi oluştursam o iş de kolay olacak, "anaam şu klasörü almayı unutmuşum" derdi falan olmayacak.

@allezz, yok ben şişmelerden kurtulmak için format atacağım. sorumun amacı "formattan sonra eski düzenimi kolayca oturtabilmek için nasıl bir yol izleyeyim?" idi. raid bu durumda işimi görmez.

hard diski 4e böldüm. biri oyun, diğeri çalışma dosyaları, üçüncüsü de oyun ya da programların kurulumu için gerekli setup dosyaları. son bölümde tahmin edebileceğin gibi işletim sistemi olan partition. alet kasılmaya başladığında desktoptaki gerekli dosyalar, sık girilen siteler ve mail klasörünü alıyorum. kalanı formatla temizleniyor zaten.
online drivelara güvenilmez. hem o şirketin politikasına bağlısın hem de internet olmazsa olmaz.önemli dosyaların elinin altında olması daha iyidir (paranoyak yaklaşımlar için bu üç partititon ikinci bir hdd üstünde tutulur ve bu hard disk düzenli olarak kontrol edilirse hard disk bozulması da pek bir sorun yaratmaz.

ben hep tam backup aldım ama, "incremental backup" mı ne vardı seçenek olarak mesela haftada bir "yeni eklenen dosyaları-programları" eski backupa ekliyor. O güzel sanki.

Reddit'te çok övmüşlerdi Veeam Endpoint Backup kurdum onunla yapıyorum ben.(ücretsiz, eskiden Acronis kullanıyordum) Şimdiye kadar Veeam ile hiç geri almadım nasıl bilmiyorum ama iyidir herhalde, bi açılış diski oluşturdum sıkıntılı durumlar için.

Tarih klasörleri oluşturabilirsin. Örneğin 06.2016 diye bir klasör açarsın, o aydaki tüm belgelerini ona atarsın. Sonra o ay bitince o klasörü geçici olarak flasha kopyalarsın. O klasörler bir dvd edecek kadar olduğunda hepsini şifreleyip rar yaparsın. Sonra o rar dosyalarını da yandiske atabilirsin. Rarlı dosyaların kolay kolay gideceğini sanmıyorum. Arşiv niteliği taşıyan dosyaları da aynı şekilde dvdye at. Sonra dvdleri hddye kopyalarsın. Pcdekileri silersin.

haftasonu 1, haftaiçi 3

külkedisi gibiyim, gece 12 dedin mi geçtir benim için. neredeyse her şeyi o geç saatten sonra yapıyorum gerçi ama bu geç hissettirmediği anlamına gelmiyor.

hafta içi tam olarak 00:40
hafta sonu 01:10

sorununu ben yaşamadım ama yaşandığını burada çok duydum. düzenli bir işin var mı bilmiyorum ama öyle olunca ve hele de az biraz uykuya düşkünsen, sabah kalkarken dahi "akşam olsa da uyusak" moduna giriyorsun. boşluktan olabilir.

ertesi gun is ya da okul varsa 1, yoksa siniri yok.

ertesi gün kaçta uyanmam gerektiğine göre değişir. misal şu an geç olmak üzere, bi 10 dk sonrası geç olmuş olacak.

Her türlü 1.
Yaşlandık.

Uyuyunca bir şey kaçıracakmışım hissi bende de vardı. Sabah hava aydınlanana kadar uyuyamazdım. Sonra bir şey kaçırmadığımı gördüm, hayat hep aynı devam ediyordu. Uyumaya başladım. Sanırım böyle oldu.

7 falan geç oluyor, oha lan uyuyayım artık diyorum.

yaşlanmadım ama uykum gelince geç olmuş oluyor. uykum da genelde erken gelir malesef.

Hafta içi 3, hafta sonu 5.
Çalışan adamım ben, altıda kalkıyorum sabah.

kışın 23:00 bnm için geç oluyor. ama yasadığım yerde (kuZey) yaza doğru akşam havalar kararmak nedir bilmediğinden uyku düzenim kayıyor. 1:30 geç bir saat oluyor.

Öğrenci iken sabah 9-10 gibi uyurdum öğlen 12 geç olmuş demekti artık. Şimdi iş güç gece 2 haftanın 6 günü c.tesi gecesi de 2-3 arası.

12'yi geçirmemeye çalışıyorum en geç 5'te kalktığımdan.

Haftaiçi 12, haftasonu 2. Sabah 6'da kalkınca öyle olmuş oluyor.

her türlü 12. uykuya toleransım yok. kediden çok uyurum vaktim olsa.

22:30 dan sonrası benim için geç.
Ölüm kalım hariç hiç birşey beni o an napıyorsam ondan sonra başka bir plan yaptıramaz.
Atıyorum 22:30 da bir barda birşey içiyorsam, orası o akşamki son duraktır, ne kadar sürer önemli değil, ama oradan çıkıp başka yere gitmem artık.

23:00 :)

sıçtın mavisini gördüysem geç olmuş demektir.

ertesi gün iş veya yapmam gereken bir şey varsa 1,
işim yoksa 4.

o his bende yok, hiç olmadı. sadece uykuya giden zamana üzülüyorum.

Sabaha karşı altıdan sonra bi garipleşiyorum.

korkuyorum

hayır, niye delirem,keyfim yerinde.

o korku anksiyete belirtisi. sonunda bişey olmuyor. nasıl delirdim? olayı gerçek değil yani.

Delirme dedigin olay anlikta olabilir. Hersey yolunda giderken bi gun kalkmissin kafanda birsey.. O birsey kisa zamanda aklini alir senden. Kontrol edemezsin.

Evet korkuyorum.

İşte ben de onu soruyorum aslında. Delirmekten korkan ya da delirmeye başladığını hisseden delirmiyor da kim deliriyor? Bi sabah uyandım ve delirdim gibi bi şey mi?

son yıllarda en büyük korkum bu sanırım. neden bilmiyorum ama sürekli olarak kendimi mental olarak tartma ihtiyacı hissediyorum. öyle aşırı bir her hareketi sorgulama hali değil ama mesela "bu hafta kafam yerinde mi?" diye düşünüyorum bazen. iyi miyim, kendimde miyim, nereye gidiyorum vs.

delirmek çok korkunç bir şey. çok zeki olduğumdan değil ama yine de beynimin sahip olduğum en değerli şey olduğuna inanıyorum. nefes almaya devam ettiğim sürece onun sağlıklı olmasını isterim. aksi, benim için en acınası şey olur. bu çoğu kişi için geçerli. mesela annemin delirdiğini görmektense ölmesini tercih ederim. akıl sağlığını kaybetmiş insanlara acımıyorum ama çok üzülüyorum, kalbim kırılıyor resmen. şöyle bi' dürtüp "niye kaybettin olum?" diye sorasım geliyor. annemin ölmesi hayatın bir parçasıdır, acı verse de yaşamın doğal bir sonucudur ama beni tanımaması, en basit işlerini bile göremeyecek hale gelmesi... ben bunu kabullenemem açıkçası, bana çok ağır gelir.

en kötüsü de sanırım ömür boyu bu korkuyla yaşayacak olmak. bir gece dişimi fırçalamasam, "hasta mısın lan sen, kişisel bakımını ihmal eder mi oldun it oğlu it, yarın da altına sıçarsın kesin, püüü!" diye kızıyorum kendi kendime. şu an iyiyim ama bu kafayla delirip de farkına varmayacağım herhalde jshjsk

Bugun bunu dusunuyordum. Dusunmek deliligi anlayabilmek icin pek etkin bir yontem degil, bunu kabullendim once. Ama delirdigimin dusuncesi bile ufak bir urperti duymama yetti.

Kontrolun elimizde olmamasi kimilerine sempatik ve heyecan verici gelebilir bile. Yalniz kontrolsuzluk hic de oyle tatli bir sey degil, ozgurlukle karistiran bir cok insan var etrafimda. Aci verici midir bilmiyorum, cunku farkindalik da minimum duzeyde olsa gerek. Ancak tahmin yurutebiliyorum, dedigim gibi dusunerek bir yere varmak zor.

Aynen bir gun kalkiyor ve deliriyorsun. Cunku hastalik bu. Nasil bir gun kalkiyorsun grip oluyorsun. Delirmekte bir beyin hastaligidir. Hormonlar degisiyor neticede.

Ayrica cok buyuk bir yikim cok buyuk bir izdirap oldugunu dusunuyorum. Ara ara akliniz yerine geldiginde aslinda yini kontrol edemeyeceginizi bilmek cok kotu olmali. Isinizi, okulunuzu, sevgilinizi kaybetmek, dusunememek, korkunc..

Neyseki tip ilerliyor ve yeni yeni ilaclarla sanirim delilikte kalkicak yakinda.

donem donem korktugum oldu. ama boyle zamanlarda beynimin olmasi gerektigi gibi calismadigini dusunup ilerisi icin kendimi duzeltmem gerektigini hissedebiliyorum, ki bu bile bence saglik belirtisi. tamamen kafayi siyirmis olsaydim kendime 'bak boyle gidersen sonun hayir degil, dogru dusunemiyorsun su an' diyemezdim, cunku coktan bunu dusunebilme yetimi kaybetmis olurdum. ha, bu dusunce benim iyilesmeme katki sagladi mi, onu bilmiyorum. bence bir travmadan sonra bu sekilde delirenler de bunun ayak seslerini duyuyor olmalilar. baska turlusune aklim ermiyor. bir gecede 'hadi ben delirdim, hoscakalin normlar' olmaz herhalde. bence onlar, bu ayak seslerini duydugu halde karsi koyabilecek gucu kendinde bulamayanlar, ya da karsi koymak istemeyenler. tabii bu dedigim psikotikler icin boyle olmayabilir. hatta degildir gibime geliyor. simdiye kadar hic oyle biriyle iletisime gecmedim, klinik bilgim de yok. onlarda hic mi 'acaba bunlar gercek degil mi' dusuncesi olmaz, ben de cok merak ediyorum.

baya korkuyorum. ailemde akıl hastalığı olan birkaç kişi olduğu için küçüklükten beri de korkardım.

hatta bir dönem bazı şeylerin sonucunda aklımı kaybettim heralde delirenler de delirmeden önce böyle şeyler yaşıyorlar gibi bir paranoyaya bile kapıldım. tam böyle düşündüğüm gün hiçbir şey gerçek değilmiş her şey boşmuş ve önceki dertlerim saçmalıkmış gibi gelmişti. sonra geçti tabi bunlar.

ama delirme evresini ben de gerçekten merak ediyorum. bunu belki de çok az insan bilir zaten. yavaş yavaş delirse de insan o an gerçekliği o sonuçta.

Bi doktor, anksiyete hastaları en çok değer verdikleri şeyi kaybetmekten korkar. Senin gibi delirmekten korkanlar da zekasına güvenen, her işi aklıyla cozebilecegine inanan insanlardan çıkar gibi bi şey demişti. Yıllar içinde aklımı kullanarak birtakım kritik mevzulara çözüm uretemedigim için iki senedir bende de aşırı bi delirme korkusu var. Demek ki, o kadar iyi kullanamıyorum kafami, olmasa da olur mu diyorum içten içe, bilmiyorum ki. Beyin çok acayip bi varlık. Kim bilir arka sokaklarda ne olduysa, kendini kitlemeyi falan seçti. Biliş faaliyetlerim ciddi sınırlı son iki yıldır, algılama, hatırlama, hafıza, çağrışım. Gerçeklik algimda bile sapmalar olduğunu dusunuyorum zaman zaman. Mesela dün klip izlerken "Keşke bundan sonra da Sia calsalar" diye geçirdim içimden, çat Sia'nin klibi dönmeye başladı. Az önce "Acaba klip cidden başladı mı, ben mi öyle sandım" diye dusunurken buldum kendimi. Bayağı huzursuzum yani bu mevzuda.

Korkuyorum. Bir arkadaşımın ilk psikotik atağının başlangıcında bana "bana ne oluyor şu anda?" diye çaresizce sorması, hiç beklemediği bir anda herkesin başına gelebileceğini düşündürüp daha da korkuttu. Kimsenin başına gelmesin.

...artan gerilimi çeşitli kanallarından birinden akmaya başlar ve fırtına gibi kontrolsüz bir sel halinde fışkırır, bu sele De lilik denir. Bazen de çökme yavaş olur. Başlangıçta farkedilmeyen ama yavaş yavaş artan bir basınç. îç kemiren bir hoşnutsuz luk, üzerinize saldıran çocuksu bir korku; bunlar durmadan genişleyen bir yörüngede ilerleyerek kişilik denilen esraren 49 tuluş. Dayanılamayacak bir şeyden kaçış. Ve işte bu neden le Delilik geldi. Kurtarma; saf, basit, katıksız kurtarma." Delilik, bizleri eline alan İnsanî korkuların hiçbirini bil mez. Hata yapmayı - vicdanı olmadığından - Tanrı korkusu nu, veya şeytanları da bilmez. Bu dünyada hiçbir şey, başı nı kaldırıp hak iddia ettiğinde, onu durduramaz. Onun seçti giz gücün üstünde oymalar yapıyorlar. Bu, belki de öyle küçük ve yavaş hareketlerle oluyor ki, başlangıçta farkedilmiyor. Sonra 'yıkım' başlıyor. Mantık ve aklın şeytanca kuruntular tarafından yok edilmesi sonun da melekelerin, yetilerin çökmesine biz 'yıkım' diyoruz; tem kinli ve düzenli düşünceler buna boyun eğiyorlar. Mantığın düzenli yolunda, vahşi bir düzensizlik hüküm sürüyor ve bü tün duygular ayaklanıyor, başkaldırıyor. Yıkım. Yine de, her olayda olduğu gibi, görüş açısı manzarayı değiştirir. Ben, Delilik denen bu olgunun öbür yakasında duruyorum ve elimi öbür tarafa uzatmak, oraya geçmeyi bir gün başarabilenlere uzanabilmek istiyorum. Veya (Tanrı on ları esirgesin!) sevdiklerinin yanında durup bariyerin yüksel mesini seyretmek, ölümden beter olan ve karşıya geçmenin mümkün olmadığı bir uçurumu görmek. Onlar, gerçek kay bın ne olduğunu; tabutların, mezarların ve yumuşak topra ğın sakin, sessiz finalinin daha çok tercih edilebileceğini de neyerek öğrenirler. Onlara, şunu söyleyebilirim; (çünkü ben biliyorum, ben oradaydım) "Unutmayın ki bir ruh, o Delilik denen belirsiz denizde seyrederken, sizin kaybettiklerinizden çok daha faz la ve daha önemli şeyler kazanmıştır. Normal, aklı başında insanların Yıkım dedikleri şey, Deliliğin vahşi isterisini ta nıyanlar için - ben bunu iyi bilirim- bir kurtuluş anlamına gelir. Azat edilme. Kaçış. "

Dayanılamayacak bir şeyden kaçış. Ve işte bu neden le Delilik geldi. Kurtarma; saf, basit, katıksız kurtarma." Delilik, bizleri eline alan İnsanî korkuların hiçbirini bil mez. Hata yapmayı - vicdanı olmadığından - Tanrı korkusu nu, veya şeytanları da bilmez. Bu dünyada hiçbir şey, başı nı kaldırıp hak iddia ettiğinde, onu durduramaz. Onun seçti giz gücün üstünde oymalar yapıyorlar. Bu, belki de öyle küçük ve yavaş hareketlerle oluyor ki, başlangıçta farkedilmiyor. Sonra 'yıkım' başlıyor. Mantık ve aklın şeytanca kuruntular tarafından yok edilmesi sonun da melekelerin, yetilerin çökmesine biz 'yıkım' diyoruz; tem kinli ve düzenli düşünceler buna boyun eğiyorlar. Mantığın düzenli yolunda, vahşi bir düzensizlik hüküm sürüyor ve bü tün duygular ayaklanıyor, başkaldırıyor. Yıkım. Yine de, her olayda olduğu gibi, görüş açısı manzarayı değiştirir. Ben, Delilik denen bu olgunun öbür yakasında duruyorum ve elimi öbür tarafa uzatmak, oraya geçmeyi bir gün başarabilenlere uzanabilmek istiyorum. Veya (Tanrı on ları esirgesin!) sevdiklerinin yanında durup bariyerin yüksel mesini seyretmek, ölümden beter olan ve karşıya geçmenin mümkün olmadığı bir uçurumu görmek. Onlar, gerçek kay bın ne olduğunu; tabutların, mezarların ve yumuşak topra ğın sakin, sessiz finalinin daha çok tercih edilebileceğini de neyerek öğrenirler. Onlara, şunu söyleyebilirim; (çünkü ben biliyorum, ben oradaydım) "Unutmayın ki bir ruh, o Delilik denen belirsiz denizde seyrederken, sizin kaybettiklerinizden çok daha faz la ve daha önemli şeyler kazanmıştır. Normal, aklı başında insanların Yıkım dedikleri şey, Deliliğin vahşi isterisini ta nıyanlar için - ben bunu iyi bilirim- bir kurtuluş anlamına gelir. Azat edilme. Kaçış. Deliliğin keskin dişlerinden kur ği kişinin başka tercih hakkı yoktur. Onu izlemeleri, söz dinlemeleri ve ümitsizce, onu tatmin edecek bir beceri göstermeye çabalamaları gerekir. O bir yaşam gücüdür, kendi ağına dolaşmış bir yaşam. Kimse onu düzeltemez, çünkü iplikler kendi etrafında dolaş mış, kördüğüm olmuş. Hiçbir tabiat olayı bu kadar ürperti veremez. Ancak bir tayfun- bir Niagara Şelalesi veya okyanusların gelgiti, delir miş bir beyin kadar kolaylıkla zaptedilebilir! Onu hiçbir şey durduramayacak - onu tutabilecek hiçbir şey yok; kendi karanlık mağaralarında kaderini takibetmek için çevresini silip süpürmesini hiçbir güç engelleyemez. Onun hakkında çok az şey biliniyor ve kurtulma zamanı ge lince onu hiçbir şey durduramaz. Bunun bir esaret mi yoksa kurtuluş mu olduğu o kişinin görüş açısına bağlıdır. Esaret nedir? Özgürlük nedir? Bunların tanîmları, Deliliğin ne ol duğu bilmecesinin eksiklerini tamamlar; çünkü delilik her ikisini de kapsar. Ben Deliliğin gücünü - ve acımasız esrarı nı - hergün gördüğüm halde ve onu çok yakından tanıdığım halde, beni sürüklediğini ve - (nereye, bilmem) alıp götürdü ğünü hissetmiştim - cehenneme giden yol boyunca sürüklen dim ve diğer tarafta da çok uzaklarda, mantık ve aklın do nuk, sıkıcı yönlerini hissettim - yine de, bu olağanüstü yol culukta yaşadığım tecrübeleri anlatabilmem çok zor. Hiç değilse şunu öğrendim: hiçbir şeyin ondan korktuğu muz, ürktüğümüz ve beklediğimiz zamanki kadar müthiş ol madığını, bu gerçek başımıza geldiğinde anlarız."

Bert Kaplan - Akıl Hastalarının İç Dünyası kitabından psikoz geçmişi olan bi hastanın yazdıkları.

farkına varamıyor olacağımdan korkuyorum.

korkmuyorum, hatta hoşuma gidiyor sanırım. şu sıralar tam bunu farketme aşamasındayım. kendi kendime düşünüp gülüyorum, absurd şarkılarda ağlıyorum. hiç yapmadığım şeyleri şiddetle yapmak istiyorum ve bunun gibi birsürü şey. insanların bana bakışı değişiyor bunu görüyorum ama umursamıyorum. delirtenler utansın ben neden utanayım deli miyim ^^ sanırım böyle daha mutlu olacağım. süreci hızlandıracak şeyler olsa keşke.

Buranın yarısı saten ilaç kullanıyor. Ben kullanmadım hiç ama Hepimiz az buçuk deliyiz

'Bir gün delirirsem' diye hiç korkmadım ama bir kere 'Aaa, deli miyim' diye korktum. Şu an için öyle bir korkum yok. Delirme değil de, kaliteli yaşayamama korkum var. Bir psikoza yakalanma korkum yok ama 'Acaba bir çeşit nevrozdan çekiyor muyum' diye düşünmüyor değilim.

'Deli' bir çok yakın tanıdığım vardı. Birkaç rahatsızlık birden. Hiçbir şey bir günde gelmedi. Küçük küçük şeyler biriktikten sonra resmi bir delilik oluştu. Öncüleri vardı. Ağır şeyler yaşıyordu. Gerçi çoğunlukla kontrol altında olabiliyordu. Onda gördüğüm şu oldu: Delirmemek için bilerek deliliğe vurmak gerek. Örneğin, çok mu can sıkıcı şeyler oldu, her şey üst üste mi geliyor; kontrollü bir şekilde manyak kahkahaları atmak ya da ne bileyim, sokakta dans etmek gibi, zararsız ve bilinçli yapılan deliliğe vurma egzersizleri en çok işe yarayanlar. Düşün ki bir piston var, birisi sürekli aşağı itiyor ve sen de kapsın. Basınç sürekli artıyor ve bir noktadan sonra patlayacaksın. Patlamadan o basıncın bir kısmını dışarı vermek gerekiyor; deliliğe vurma da o işe yarıyor.Gazı alıyor, böylece pistona biraz daha sıkışma payı bırakıyor.

Bir de delinin deliyi dakikada tanıması gerçek. Bazı deliler teşhis koyacak kadar iyi biliyorlar bu işi. Onlar 'İyisin' diyorsa iyisindir.

@hasmet: deliliğin kıstası ilaç kullanmak değil. Odaklanma problemi için de ilaç kullanan var. İnsanları zan altında birakmayalim.

ayço'nun söylediği şeyi üstüme alındım :D

okb'nin uç aşamalarında uzun bir süre geçirdim. bi ara psikoloğa her seansta, "aklımı kaçırıvericek gibi oluyorum" diyordum, çünkü gerçekten öyle hissediyordum. zavallı, "okb ritülleri saçmalıklarını yerine getirmekte inat ettiğin için delisin zaten" diyemeyeceği için "bişey olmaz" dedi hep, gerçekten de o korktuğum çizgiyi geçmedim hiç. ama sonra anladım ki öyle bişey yok, delirmek öyle bişey değil zaten. stresin dibine vurunca yaşadığımız yanılsamaları deliriyoruz zannediyoruz, hepsi bu.

özetle, bence iyisin :D

korkmuyorum. delirirsem de deliririm nolcak yani? kısmet :/ hayatta iki seçenek yok. genelde iki ucun arasında savrulup duruyoruz ve hayatımızı istediğimiz kadar mantık çerçevesinde yaşayalım, o iki uçtan birine savrulmak şans işi. çevremiz, içinde bulunduğumuz toplum, sevdiklerimiz, işimiz etkiliyor. bunlara etki etme derecemiz de kısıtlı kalacağına göre, korkmuyorum yani olacağı varsa olsun.

@manuel: sfhkgs sen yetkili bi deliye benziyon. Sana güveniyorum :p

evvallaah ;) (kafamda hunili hayal et)

Bize öyle bir bilgi gelmedi. i.hizliresim.com


Delirme konusunda da bir süreç olan durumlarda hastanın süreci fark ettiğini sanmıyorum. Süreç olmayan durumlarda ise bir travma etkili oluyordur ki zaten o da bir anda olup değişme konusu.

Nö

Herşeyi detaylandırmaktan ölüceksin

Basit düşün, basit yaşa

arada bi kafayı çoktan yedim de bunların hiçbiri gerçek değil ben aslında yok muyum gibisinden sorguluyorum ama çok da şey yapmıyorum. sonuçta gerçek de çok keskin sınırlarla belirlenmiş bir algının sonucu değil.

takıntı ve anksiyetenin en son raddesinden iki büyük korku vardır 1. aklımı yitiricem 2. ölücem.

sizin yerinizde olsam bi psikiyatriste danışırım, bir yakınım bu korkusu yüzünden ciddi ilaçlar kullandı

Doktora gorunuyorum düzenli olarak.

@cecilia: Allah da beni boyle yaratmış :]

sınavdan sonra pırıl pırıl olucaksın, demedi deme :)

Ağır ruh hastalıklarının hiç birinde kişi hasta olduğunun farkında değildir içgörü falan mümkün değil yani. Geceden sabaha delirmiyorlar bu bi süreç ama iplerin koptuğu bir an oluyor tabi. Nevrozlularda durum farklı hasta olduklarının olacaklarının farkındalar ama gereksiz bir farkındalık tabii. Delirmekten korkanlar Delirmezler evet çünkü dediğim gibi delirecek olan ağır hastalar durumlarının farkında değil.

Yaklaşan tehlikenin ayak sesleri ancak nevrozdan psikoza geçişte olur ki o da işe yaramaz, mesela depresyondaki bir hastayı düşünelim başlangıçta durumunun farkındadır depresyonu büyüdüğünde hasta içinde bulunduğu durumdan kurtulmak için bilinçdışı bir savunma mekanizması geliştirir çoğunlukla sağlıklı olmayan bu mekanizma hastayı şizofreni gibi ağır bir hastalığa sürükleyebilir.

Delirme kavramı göreceli dediğin gibi, şu sınırı geçince hasta deli sayılır gibi bir durum yok haliyle.

Ve evet korkuyorum çünkü delirdikten sonra bilinç kapanıyor yani kişi deli olduğunun farkında olmuyor. Aslında güzel bir şey olabilir bilemiyorum ;) ama delirmeyeyim ya böyle iyi.

@manuel: bana da öyle geliyor. Süper bi dönüm noktası olacak bu sınav benim için gibi hissediyorum. Ay hadi ins cnm yha ;)

tabii ki hayır evlat neden mi çünkü

Ben deliyim…
Yorgun ve yalnızım. Kaldırımlara misafirim...
Gecenin gözleri üzerimde.
Denizin ortasında küçük bir adayım, yüzme bilmem…
Yüreğimi bir yere bırakmışım, bıraktığım yerden çok uzaklardayım. Kapıları kapatmışım üstüme, sürgüleri beynime çekmişim.
Ey! Sabreden derviş bana da sabretmeyi öğretsene.
Ben deliyim, ama çok şey bilirim.
Renkler ve zevkler hiçbir şey ifade etmez bana...
Sonların başladığı yerden, başlangıçların son bulduğu yere gidiyorum.
Kara bir tren gibiyim yani, bir istasyondan bir istasyona, hep aynı raylar üzerinde.
Ben deliyim…
Yağmurun yağması benim için romantik değildir,
ben kurşun yağmurlarını bilirim.
Benim güneşim batmaz, dünyam dönmez, ayım hep mehtap halindedir, rüzgârlarım doğudan eser...
Kadehime doldurduğum hüzünle sarhoş olurum,
Mezem ise bir dilim umut.
Ezbere bilirim yaşamayı, yaşarken savaşmayı.
Ben deliyim.
Ben buralara ait değilim.
Dağları sırt sırta vermiş bir ülkem, surlarla çevrili bir şehrim.
12 den sonra volta attığım caddelerim, kızıl sakallı bir dayım bir de kara gözlü yarim var benim.
Ben Deliyim.
Söyleyemediğim düşüncelerim var.
Her akşam ayrı bir meydanda, Atatürk heykelinin karşısında, olmayan aklımı dar ağacına asar, ipini çekerim.
Ölüm, ölüm kurşun olup yağar üzerime.
Binlerce kez öldürülmüş ama ölmemişim.
Ben sıratın canbazı, doğal bir felaket, sosyal bir belayım.
Ben deliyim…
Benim mevsimim değişmez, sadece bahardır.
kuşlardan sadece güvercini bilirim, yüreğim kanatlarıyla beraber çarpar.
İnsanlardan yalnız çocukları severim, onları da büyüyünceye kadar.
Ben deliyim…
Bağıra bağıra şarkılar söylerim, sessiz sessiz şiirler yazarım. Bilmediğim yerlerin, tanımadığım kişilerin resimlerini çizerim.
Ben deliyim...
Kendimle sohbet eder, kendi kendime gülerim.
Telefon kulübeleriyle kavga ederim.
Asfaltın siyahında kaybolur, düşüncelere dalarım.
Çıkmaz sokaklarda kendimi arar, bir de üstüne güzel hayaller kurarım.
Sonra, sonra hayallerimle beraber suya düşerim.
Ben deliyim…
Çayım sekiz şekerlidir, cigara üstüne cigara yakarım.
Dumanı iner efkarımın şehrin üstüne.
Parayı sevmem ama para için çalışırım.
Dört yaşında aşık olduğumu, sonra babamın hiç başımı omuzuna dayamadığını hatırlar, hayal de olsa omuzlarında uykuya dalar, Rüyalar görürüm, uyandığımda hiçbirini hatırlamadığım halde...
Ben deliyim…
Güzel bir yaşam benim için anlam taşımaz, kimseye düşman değilim, kimseye de dost olmadım.
Ben kendime bile yabancıyım...
Duygularım hep sansüre uğramış, bir fahişenin hayatı gibi yalancıdır gözyaşlarım...
Ufacık bir bakış boğazımı düğümler.
Kimi özlediğimi bilmeden, hasretin en yoğun halini yaşarım.
Ah! İçimden dağıtmak gelir, dağıtamam ya, kendimi dağıtırım.
Gözlerimin kahverengisi gitgide koyulaşıyor, insanlarınki kankırmızılaşır.
Bakamam kimsenin yüzüne, sevgiye muhtaç bir yavruya döner yüreğim... Kalbim titrer, haykırırım ama duyuramam sesimi...
Yine de sardığım tütünde, yaktığım cigarada bulurum mutluluğu...
Ben deliyim, ağlamamaya yemin etmiş gözlerim...
Sonu dramla biten bir hatıra, üç bölümlük bir komedi dizisiyim.
Çoğu zaman çorbama kinimi doğrar, öfkemi kaşıklarım.
Zehir kokan bir gül biter dudaklarımın arasında,
Kimisi tükürür, kimisi öper.
Tükürene mezar, öpene lalezar olurum.
Ben deliyim...
Zülfün hergece ihanetler rıhtımında.
Ciğerimin üstünde sevdasını kurşuna dizer.
Ve ufacık bir bakış boğazımı düğümler.
Ben deliyim...
Bulmacaya benzerim. Kimi zaman soldan sağa bir nota.
Kimi zaman yukarıdan aşağıya Eski Mısır'da bir Tanrıyım.
Ben deliyim, geceyi ikiye böler, sonra hayatın adını yalan koyarım...
Ben deliyim, ben yüreklerde ünlem, kafalarda soru işaretiyim.
Ben deliyim, bağrı taşlarla dolu bir Toprak parçasıyım.
Bir uçtan bir uca kurumuşum.
Karınca yuvaları ve Ayak izleriyle süslüdür tenim...
Kar yağar üşürüm, güneş olur kavrulurum.
Ben deliyim...
Mutluluğu uzaktan seyrederken cebimde küçük umutlar biriktirir, gözlerimi kapının eşiğine dikerim.
İşte o zaman hayat acı kahve tadı verir, hep içime atarım ama, kendimi içine atacak bir yer bulamam.
Anlamayana az gelirim, anlayana çok...
Ne yarınlar birşey bekler benden, ne de ben yarınlardan...
Ben deliyim...
Ağlamamaya yemin etmiş gözlerim...

@abyuksuel: yine 'cigara' yaktirdin kardeş :/

bunu düşündüğüm dönemler oluyor. 2 kez iş yapamaz hale geldiğim oldu. katatonik takıldığım, 3-4 gün sokakta yattığım bir dönem. sonra 7 ay evden çıkmadığım bir dönem oldu. özellikle evde kaldığım dönem aklıma geliyordu. anam-babam, arkadaşlar ziyarete geldikten sonra düşünüyordum. istiyordum sınırı geçmeyi. aklını yitirmeyi bir bakıma bedenin zarar görmemek için kendi kendini kapatışı, bir kurtuluş olarak görüyordum. çocukluğa dönecektim. sorunlar başkalarına ihale olacaktı. anamı babamı da suça dahil olarak görüyordum, umurumda değildi yaşayacakları. sonra zihnimde amele çöküşü yapıp düşündüğüm bir dönem oldu. sonunda yaşanacaklar korkutmadı da üzücü geldi. belki geçen ayların ardından kimyasal dengem değişmişti. kendim şımarık bir ergen, anam-babamsa birer gariban gibi geldi gözüme özetle. tuttum kendimi. şu an dizginlerin elimde olduğu dönem sürüyor. kuzenim de korkar aklını yitirmekten. dedem şizofrendi, dayım şizofren. ona da diyorum korkma üçüncü kuşakta favori benim diye bu konuda. ama belli olmaz tabii. şu an her tarafım jilet ve sigara izi dolu, zihni ve fiziki pek çok yetimi kaybetmiş bir haldeyim ama ceset gibi de olsa sürdürmeye çalışacağım bu şekilde gitmeyi. bir tek olumlu tarafı, fırsat maliyetini yok sayarsak, ekonomik açıdan oldu. bağımlılıklarımı yitirdim.

benim bu hallere düşüşüm genelde kabullenemediğim olayların ertesinde gerçekleşmişti. şimdi kabullenemeyeceğim bir durum olmayacak kadar mantıklı/hissizleşmiş gibi hissediyorum kendimi. aklımı yitirmeyi intihar gibi bir şey olarak gördüğümden kendim için bir şey fark etmeyeceğini düşünüyorum. ama geride kalanlar için istemiyorum.

Bana 46 diyorlar.2003 ten bu yana.ama halimi seviyorum.bi gün cok iyi isem ertesi gün kötü hissedebiliyorum degil bir saatim iyi olsa sonra ruzgarin siddeti beni baska alemlere gorurebiliyor.cok cabuktan oteye degisiyor halim.biraz akilli delilik iyidir.

bütüün gün boş boş tv mv izleyip stres yaptım. aile gitti ev bana kaldı. yarın bölümün mezuniyeti var.

amaaaaaaan

stres niye?

ahahah çok sebebi var :) yaz yaz bitmez :D

valla millet cumayı perşembeye birleştirip 4-5 gün izni dayamış geziyor. bizde iş yerinde feysten bakıp bakıp iç geçiriyoruz.

@freetakılır, aradığım işte bu ruh! :D
sağlık olsun yea, biz de gezeriz, bizim de günümz gelecek!!

Sınavlar falan var yakın zamanda, telaş başladı. Çalışayım dedim 1 saattir bakıyorum, hiç fikir sahibi olmadığım şeyler var. Gerginlik tırmanıyor.

Eğlenmeyin lan :(

@passion, evde yatarken ne stresi diyecektim, o nedenle. acil ferahlıklar dilerim.

@design, sana o tiki hiç istemeyerek attım dostum, iyi eğlenceler..

@naber, al benden de o kadar bro :/

Şimdi girdim eve, soda açtım içiyorum. Pazar akşamı havası var.

Ev sahibi bi dunya laf soyledi,hic sucum olmadigi halde 70 yasindaki adamada ne diyosun sen yaaa diyemedim,sinirimden agliyorum simdi.

@big, afiyet olsun kanka.

@brnbrs, cevap versen de bişey değişmeyecekti boşver. ağlama ya, hiç değmez, yazık sana :/

Yaa adam manyak,zaten soyledigine cevap vereyim dedim bin pisman oldum,ben sustum adam susmuyor.
Biktim artik bunun bu ergen triplerinden.

Kpss çalışarak geçirdiğim 16382963738. gün. Her şey sıradan. Finaller de başladı ama pek geri planda kaldılar. Mezun olabilirim umarım :D Her neyse son 10 gün zaten, acısını çıkaracağım yazın. Keyfim yerinde yine de.

finaller :/

@brnbrs, valla bence duruma göre tavır al. tartışmaya girersen sonunda evden olmak varsa çok şeyapma bence.

tüm finalci dostlarıma zihin açıklıkları diliyorum!
umarım emeklerimizin karşılığını alırız her türlü.
yazın da gezmenin dibine vururuz!! :)

cips yiyom.

Ben geziyorum. Ama mohr' dan tao max' e, gerilmelerden sehim hesabına, katlı integrallerden diferansiyellere.
Evet mukavemet :(

@kosun, boğazında kalsın dostum..

@hayde, sayende halime şükrettim, evet :D

O yuzden susup agliyorum yaa,yoksa pilimi pirtimi toplayip gitmem lazim.

Modayı gezdim geldim cimlerde kahvaltimi yaptim,simdi evde pineklemece, final calismaca.

@lola, ben güne dersle başlamazsam gerisi gelmiyor.
iyi çalışmalar.

Dizi izlicem ne izlesem diye bakınıyom

@istenmeyen evlat, bu kadar ders çalışan tip arasında nickini hakediyorsun bro..

öneri editi: modun ciddili şeylere uygunsa treme izle.

19 tane finalim var. Özgüven sorunlarım devam ediyor. Iremciğimle napcam bilmiyorum, akıl versen ya mandalina !!

@ya goldencım ben o konuya çok hakim değilim. ifşadan hatırladığım kadarıyla tipli çocuktun. aklı başında bi tipsen niye olmasın, azıcık kendine güven pls yaa. milletin fikrini boşver, yürü gitsin. olursa olur, olmazsa kader karşim.. sana başka kadın mı yok!

kartepeye gittik arabayla bakındık biraz az önce de eve geldik. biraz fazla oturunca belim ağrıyor şu anda bel ağrısından ölüyorum uzandım geçmesini bekliyorum.

Müzik dinliyorum. Hatundan kendimi nasıl soğutsam diyodum şimdi mesaj geldi, halletti kendi kendine misss :)

cs go oynuyorum

@sta, dinlen de geçsin, geçmiş olsun.

@boreas, hayırlısı diyelim..

@gneral, go go go!!

@ e bana, afiyet olsun.. hayat güzel mi? :/

Keyif.

Ayıp olmasın diye deneme cozuyorum ama hiç içimden gelmiyor. :/

Bi de agzimin icinde yara çıktı, sinir ediyor beni.

@playing, seni çok iyi anlıyorum. son 4 yılda 4 ayrı grupla proje yaptım, sen sinir olmakla kalmışsın, ben her seferinde dersi bırakacak noktaya geldim. ama sonuncusunda -nihayet- akıllandığımdan olsa gerek başta ipleri ele alıp görevleri ben dağıttım (öyle dağıttım ki, kimseninki kimseninki ile kesişmedi, eksik kalanı kimin yapmadığını hoca anlayacaktı kabak gibi). millete emirler yağdırdım, sürekli mail yoluyla taciz ettim, sonra da kendi işimi erkenden bitirip çekildim köşeye. grupta biri başı çekmeyince o iş yalan oluyor. bir de doktora seviyesinde dahi olsa hocalar asistanlara ajanlık yaptırıp kimin ne kadar çalıştığını öğrenip notu ona göre veriyorlar, merak etme. sakin ol, akılcı bi plan yap. icabında sen daha fazla iş üstlen, bitirmeye odaklan, inan daha az sıkılır canın.

hatta o zamanlar daha vatsap yeni çıkmıştı. millet kendi arasında yazışıp duruyordu. ben kasten akıllı telefon almayı geciktirdim, bana da sarmasınlar diye :D

@pike, bizimle diyılsın..

@damdan, strestendir o, ağzını karbonatlı suyla çalkala.

ben de ders çalışmak için bütün gün evdeydim, ama her zamanki gibi çalışamıyorum.. kafayı yiyorm öyle

@ark, valla gördüğün gibi ben de o konuda çok başarılı olamadım bugün. millete cevap yetiştirip duruyorum :)
suçlu hiseetme kendini, robot değiliz, bazen oluyo öyle. başına oturup ufak parçalar halinde çalışmaya programlarsan kendini gerisi gelir. valla bak :) stres yapmak daha kötüye götürür. üzme kendini.

Ablacım ne bileyim ya kafamı kurcalıyor bi ton şey çok fazla düşünüyorum. Bir sonuca bağlanmalı artık cidden çok sıkıldım. Senin de finallerde kolay gele bi ton kişiye yardım ediyon sevap pointleri de kaptın hany.

@manuel mandalina valla baktım çalışamayınca kafayı yiyorum ben de bırakayım dedim; bir haftadır kendimi perşembe günü neler hallederim ohoo diye gaza getirirken şimdi de yarına umut bağlamış durumdayım. procrastination hastalığım var diyecem de bu illet de bir ders çalışmada yapışıyor üstüme:) sana da başarılar, sağol güzel tavsiyelerin için:)

diğerlerine gelmeyin dedim, hastaneye tek bakıyorum bu aralar. sonrasında alacagim iznin yerini yapıyorum aslında

çakallık never ends

güzel olur.

sonrasında "oh iyi oldu geç bile kalınmıştı" veya "aa aslında öyle biri değil ki neden öyle yaptılar" tarzında düşünürüz falan.

bence güzel fikir

Aman bize ne,hatta cs.

Teşhir direği diyorsunuz. Olur.

isterim.
insanların kendini toparlayabilmeleri/düzeltebilmeleri için

hayır. umurumda değil açıkçası kimin neden uçtuğu. sadece uçurulan kişiye sebebi bildirilmeli.

bence duyuru şeklinde değil de, o kişinin nicki arandığında karşımıza çıksa daha iyi olur. gereksiz ortalığı bulandıracak ve tartışma alevlendirecektir bence böyle olması.

"Demek ki boyle yapinca ucuyormusuz" diyebilmek adina iyi bir fikir.
Tekrar dusundum, angelus hakli.

kelleyi sergilemek gibi yani.. bence gerek yok.

Soru değil de duyuru şeklinde açarsanız olabilir. Şeffaflık adına doğru bi adim atmış olursunuz.

Çok saçma. Uçurulan kişi neden uçurulduğu konusunda bilgilendiriliyorsa yeter, geri kalanı teşhire girer ki bu da hoş bir şey değil.

İstemem. Rahatsız edici.

gereksiz ötesi

haha belediyelerin cenaze namazı ilanı gibi :D gerek yok ama tek bir sayfa/başlık olup bütün uçurulanlar liste halinde sebepleriyle yazılacaksa olabilir de. Hepsi için anasayfada ayrı duyurular göreceksek ı-ıh gereksiz olur bilgi kirliliği olur.

Atsız atacı Gök yeleli bozkurt gibi bir tarz oturtursanız neden olmasın?

şu en alta bi yere uçurulanlar gibi bi kısım ekleyin. orada kimin niye uçtuğu üç beş kelimeyle yazılsın. ayrı ayrı haberdar edilmeye gerek yok.

kişiyi arattığımızda uçtuğunu ve sebebini bilsek kafi.+1

cembacemba +1

ben isterdim. böylelikle "x nerelerde yahu" gibi duyurular da azalır sanırım. gerçi o kaybolanların çoğu uçurulmuş olmuyor ama olsun, "ne yaparsam uçurulurum" hususunda da örnek teşkil eder bu durum. benim oyum sarıgül'e. onaylıyorum.

ayrıca, kargn +1 demeden geçemeyeceğim. ÇAŞIT OLDUĞU İÇİN ATILMIŞTIR yazısı nesiller boyu altından kalkılamayacak bir utanç bence. herkes ayağını denk alır ona göre.

Çaşıt olduğu için atılmıştır +1

abi oldu olcak sallandıralım.

bence gerek yok.

"aman bana ne"ye çok daha yakınım. hatta ki uçma sebebinin ifşa edilecek olmasını hiç doğru bulmuyorum.

bence de güzel olur. hem ne sebeple uçuruluyoruz öğrenir ona göre ayağımızı denk alırız.

evet kapanıyorlar. eğer kapanmasını istermiyorsanız, bilgi işleme mail atıyorsunuz.

[email protected] olan mailiniz [email protected]. oluyor

İlişiğim kesilen 2 üniversiteden sağlanmış mail adresleri aktif biçimde duruyor.

Biriyle ilişiğim 2010 yılında, diğeriyle 2013 yılında kesildi.

valla ben mezun olalı baya oldu geçenlerde microsoft'un kampanyasını gördüm. üniversite maili ile üye olanlara 1 tb depolama alanı ve office ücretsiz diye. öylesine bir deniym dedim ve baya şaşırdım. meğer mailim halen aktifmiş, böylece kampanyadan yararlanmış oldum.

Mezun olduktan bir yıl sonra kapanmıştı. Üstelik aynı üniversitede yüksek lisansa devam ederken.

5 bilemedim 6 ay sonra kapanıyor

Kapanır diye düşünüyordum ama lisans mailim 2 yıl oldu hala açık, yüksek lisans da öyle.

açıköğretimden mailim vardı, kaydı sildirdim hatta 3 yıl oluyor. hala aktifmiş. office olayından faydalanırken öğrendim +1

Benim 1 yıl oldu hala kapanmadı. Ayrıca eğer yönlendirme yaparsan kapansa bile gelmeye devam ediyor diye biliyorum.

edit: Gerçi şimdi baktım, ilişik kesildikten bir yıl sonra kapanır diyor, her an kapanabilir yani :)

Benimki duruyor. 4 sene oldu

öğrenci işleriyle konuştum. anadolu üniversiteninde(örgün) kapanmayacağını bildirdiler.
prnt.sc

@fuckirama üniversite adı verseydin keşke, 2013'te ilişiğim kesilen okul Anadolu Üniversitesi'ydi :)

@la rana ortak bir kanı olur diyordum onun için isim yazmamıştım ama farklı fikirler olunca doğrudan mail atıp öğrendim:) teşekkürler herkese.

evrendeki en iyi dizi ekmek teknesi'dir, belki sonra nip tuck gelebilir.

tabi ki de kaygısızlar'dır

Six feet under

7 numara

Six feet under.

(bkz: person of interest)

(bkz: south park)

Black mirror

six feet under

(bkz: battlestar galactica)

Kaygısızlar.

(bkz: battlestar galactica)

Breaking bad

çemberimde gül oya

Doctor who

battlestar galactica ve the wire kapışır. karar veremiyorum.

oz

person of interest ilk 10'a zor girer bence...

arka sokaklar

Aşkı memnu <<<<<333333

Bu gözler ne breaking badler ne six feet underlar gördü, lakin her bölümü 2,5 saat olup da 5 yıldır her yaz kendini sıkmadan baştan izleten bir dizi daha yok <3333

Game of thrones

Black mirror. Hoş pek dizi gibi değil. Devamlılığı olan bir şey soruyorsan fringe ve friends arasında kalıp fringe derim.

yarın 2 finalim var tam gaz çalışıyorum ama bu rahatlık konuları hafta sonu bitirmiş olmamdan kaynaklı. yani, son ana bırakmayınca zevkle bile çalışılabiliyor.

Yapmam gerekeni yapmadığım zaman rahatsızlık duyacaksam yapıyorum. Birde gno sıkıntısı çekip bazı dersleri alamadığım için artık sallayamıyorum.

1) evet
2)babamla yaşadığım zaman zevkle takip ederdim, artik annemle yasadigimdan takip edemiyorum. Istek de kalmadi zaten. Arada arkadaslae su olmus bu olmus anlatirsa anca.
3)evde izleme imkanim yok. Biri izleyelim diyince izlerim ama kaçırmam.
4)seviniyorum, cok asiri uzulmem ama tersi durumda. Gelecek maclara bakarim :d
5)hic gitmedim desem? hep götürücem diye soz verip goturmedi lan kimse. Adi herifler.
6)
7) yaptım evet.

Hepsini eskiden yapıyordum. Benim kadar futbolla ilgili ailemde erkek yoktu. Sevgilim de yoktu/ilgili değildi.

Şu anda aşırı anlamsız geliyor ve kim şampiyon olacak derbi mi varmış onu bile bilmiyorum. Avrupa'da maç olursa izlerim.

Şimdiki erkek arkadaşım çok sıkı arsenal taraftarı olduğu için, sürekli Premier lig izliyoruz ama o izlemese izlemem.

1- Hayır tutmuyorum. Futbolu sevmiyorum.
2- Takip etmiyorum.
3- Maçları izlemiyorum. Hatta hayatımda bir maçı baştan sona hiç izlemedim. Lisede okul takımının maçının bile yarısında çıktım.
4- Takım tutmuyorum. Hayatımda yeterince gerginlik ve üzüntü kaynağı var. Şu kısacık hayatta bir de futbol için üzülüp gerilerek vaktimi geçiremem.
5- Maça gitmiyorum. Yukarıda bahsettiğim gibi en son 15 yıl önce falan bizim lisenin maçına gitmiştim. Kendi rızamla gitmemiştim ona da, hocalar götürmüştü destek olalım diye.
6- Gitmiyorum.
7- Hayır yapmıyorum, bunu yapıp gürültü kirliliğine sebep olan kişilere de acayip uyuz oluyorum.

Ufak bir not ekleyeyim, hayatıma giren kişileri (arkadaş olur, sevgili olur..) futbolu sevmeyen insanlardan seçmeye özen gösteriyorum. Karşımdaki insanın futbola ilgisi olduğunu öğrendiğimde ise buz gibi soğuyorum. Nedense futbola ve futbola düşkün kişilere çok kılım.

1- tutuyorum ama fanatik degilim.
2- etmiyorum
3-hic izlemem
4- ucunda sampiyonluk varsa sevinirim ama onun disinda pek umrumda degil acikcasi.
5- hic gitmedim

6- ilk tercih sevgili

7- dun sokaga ciktik zaten evimizin alt sokaklarina kadar kutlama vardi. Bayrak filan sallamadim ama formami giydim :) oyle bi dolanip geldik bayagi eglenceliydi. Zaten hep mahalleli, her yastan insanlar vardi. Kufur ederek bagiran kadinlari itici buluyorum. Zaten kutlama yaparken diger takimlara kufur etmek ultra sacma bir sey.

1- Eskiden takım tutardım ve severdim de izlemeyi
2- Yaklaşık 5-6 yıldır takip ettiğim söylenemez.
3- Evde tv yok, izlemiyorum. Netten de özel olarak girip bakmam. Yanımda açık olursa arada gider bakarım veya başka bir işle uğraşırken göz ucuyla bakarım ama başına kilitlenmem.
4- Eskidendi üzülüp sevinme. Şimdi kim kazansa ''İyi bari tebrikler.'' diyor geçiyorum.
5- Gitmiyorum.
6- ...
7- Eskiden yapmışlığım vardı, artık yapmam.

1-Tutmuyorum, sevmiyorum.
2-Babam cahil kalmayım diye arada gündemdeki muhabbetleri anlatır o kadar.
3-İzlemem. Çevremdeki arkadaşlarım da izlemez. Eski sevgilim izlerdi o gün arkadaşlarıyla takılsın etsin ben ilgilenmem.
4-Tutmadığım için umurumda değil.
5-Hiç gitmedim. Lise, üniversite, sınıf maçları bile umurumda değil.
6-
7-Yapmam. Taşkınlık oraya buraya zarar verme olmadığı sürece yapanları takmam. Ne güzel seviniyorlar işte derim.

1- Evet laf olsun diye tuttuğum ve sempati duyduğum bir takım var
2- Hiiiç takip etmem
3- Hiiiç izlemem
4- Yenerse biraz sevinebilirim ama yenilirse hiiiiç umrumda olmaz
5- Maça gitmiyorum
6- Gitmiyorum
7- İşim olmaz

:) Köstebek Kurabiye +1.. Fanatik bir erkekle sevgili olabileceğimi de sanmam, tüm muhabbetlerin futbola bağlandığı ortamlardan da rahatsız oluyorum. Ha futboldan profesyonel olarak para kazanıyorsa ayrı.

1. eskiden fenerbahçeliydim. aziz yıldırım gidene kadar ara verdim. çok önemli bir spor dalı değil bence futbol, olmasa da olur. hatta bizim ülkede ayılınıp bayılınan, erkek sporu addedilen futbolu amerikada ilkokul-lise arası kız çocuklarının oynadığı düşünülünce bana komik geliyor. hele de üstüne bir de 90 dakikalık maç için 3-5 kişinin saatlerce kritik yapması çok saçması.

2. çok sıkı bi takipçi değilim, özellikle ne olmuş diye her hafta açıp bakmam ama bi şekilde özellikle 3 büyüklerin maçlarının sonuçlarını, derbilerin ve milli maçların zamanlarını skorlarını öğrenirim.

3. dışarıda hayır, evde derbi ya da milli maçsa izlerim, diğer maçları göz ucuyla bakarım. kendim açmam, annemle yeğenim futbol hastası. onlardaysam ki pazarları ordayım genelde illa ki maç açık olur zaten.

4. üzülürüm ama o anlık tuh be der geçerim.

5. tee küçükken aydınspor-trabzonspor maçına gitmiştim. daha aydınspor birinci ligteydi o zaman. seneyi hatırlamıyorum. eğer gene maç olursa buralarda giderim.

6. o zaman maaile gitmiştik. şimdi olsa muhtemelen gene maaile ya da karı-koca gideriz.

7. sokağa dökülmeye gerek kalmıyor sokak bizim eve geliyor. evin yeri çok merkezi olduğu için kutlamaları balkondan izliyoruz.dün akşam uyutmadı namussuzlar. genelde bayrak vs sallamam, memlekette manyak çok, biri taşı verir ki zamanında arabanın camını indirmişlerdi.

1. Tutuyorum. Futbola karşı nötrüm, olmasa da olur.
2. Yok hiç bilmiyorum.
3. Izlemiyorum.
4. Şampiyon olursa sevinirim, dün sevindim 5 dk falan, sonra geçti. Yenilirse de haberim bile olmuyor.
5. Maça bir-iki kez gittim. Sırf ortamı merak ettiğimden.
6. Erkek arkadaşım ile giderim bir daha gidersem.
7. O sırada geçmekte olduğum yolda kutlama olursa biraz katılırım belki, yol bitince benim coşkum da geçer ama.

Hepsine hayır. Zerre ilgimi çekmiyor. Bir ara muhabbetlere yabancı kalmayayim diye izlemeye zorladim kendimi ama aşırı sıkıcı geliyor. Bir de tam yere tukururlerken falan kamera futbolculara odaklaniyor, midem kalkıyor. Aşırı erkeksi bi şey bence.

1- babamdan dolayı -sözde- tuttuğum bir takım + sempati duyduğum bir takım var. futbola karşı bir şey hissetmiyorum. erkekler deşarj oluyor, iki bağırıp elemini kederini atıyor diye hoş görüyorum.
2-Hiiçç. Kimin şampiyon olduğunu son hafta öğrendim, o da sağda solda konuşulduğu için yoksa kendim gidip bakmış değilim.
3- Maç izlemiyorum. Yanımda biri açarsa bir süre sessiz kalıp bir yerden sonra isyan edebiliyorum. Eskiden dünya kupası maçlarını falan izlerdim ama.
4- Umursamıyorum.
5- Gitmiyorum.
6- Gitmiyorum.
7- Yapmışlığım var şimdi ne yalan söyleyeyim.

tüm soruların yanıtı benim için "hayır" oldu.

1- tutuyorum. seviyorum.
2- artık türk futbolunu çok sıkı takip etmiyorum ama bilgim var her haftayla ilgili. avrupa liglerini takip ediyorum.
3- izliyorum. kendim açarım. ilgimi çekmeyen maç olabilir, açıksa izlerim.
4- üzülüp seviniyordum eskiden. artık türk futbolundan soğumayla beraber ne kadar saçma bir şey olduğunu anladığım günden beri umrumda değil. kaliteli ve güzel futbol oynanınca hoşuma gidiyor sadece.
5- liseden beri eskiaçık kombinesi sahibiydim, kadıköy ve inönü maçlarını deplasmanda izlediğim de oldu ama passolig'den sonra hiç gitmedim. tt arena'yı da sevmiyorum.
6- valla sevgili, arkadaş, taraftar grubu, baba, abi, kuzen, tek başıma her türlü gittim.
7- yapıyordum. artık yapmıyorum. bkz: cevap no 4.
8- ofsayt nedir biliyorum.
9- bizim uefa kupamız var :(

edit: 5. soruya "hayır" yazdım ama unutmuşum; bandırmaspor'un istanbul'daki tatil günlerime denk gelen maçlarına gittim son 2 seneki. bir de barcelona maçına gittiydim. basketbol ve kadın voleybol maçları daha zevkli ve heyecanlı oluyor. tekerlekli sandalye basket maçları da güzel oluyor.

1- takim tutuyorum. Futbolu da seviyorum
3-evet
3- Maclari izliyorum. Cok onemli bi mac degilse evde derbi filansa disarida. Kendim acip izliyorum.
4- maca bagli. Cok kritik bir macsa ciddi derecede uzulurum. avrupa maciysa da cok uzulurum. Ama normal bi macsa ya da kazanmayi hakedecek bir sey yapmamislarsa sahada "hiii ok" moduna giriyorum.
5- su aralar sadece avrupa deplasmani olursa ve param varsa gidiyorum.
Ama zamaninda mac bileti almak icin okulu kirmisligim vardir kac kez. yurtdisinda yasamaya basladigimdan beri sadece turkiye'deyken denk gelen maclara gidiyorum. Passolig basladigindan beriyse hicbirine gitmiyorum. Ultras vb endustriyel futbolun karsisindayiz:(( diyip gidenlerin ikiyuzlulugu beni olduruyo.
6- baska kadin arkadaslarimla gittim hep su ana kadar. Hem passolig oncesi icerdeki maclara, hem de avrupa deplasmanlarina.
7- evet.

hala takım tutuyorum ama futbola bunun dışındaki tüm ilgim bitti gibi bişey -ha bu halimle bile sıralamayı, ligdeki genel gidişatı filan bilirim de bu, bu sene eurovizyonu ukrayna kazandı düzeyinde genel kültür gibi.

eskiden maç da seyrederdim, stada da giderdim. büyük maç kazanıldığında kutlama da. hepsi bitti. taraftar ürünü bile almıyorum. izlerken aileyle de izlerdim, tek yaşarken arkdaşlarla, varken sevgiliyle de, dışarda mekanda da.

1 evet evet
2 evet evet evet evet
3 evet açıp kendim
4 evet ciddi
5 hayır
6 -
7 yapmışlığım var

Yok mu kizdan haber :(

video montaj, arada sıkılıyorum gitar caliyorum.

finallere çalışıyom

Beşiktaş sokaklarında kutlamalara katıldık, eve geldik dinleniyoruz şimdi. Yemekten sonra kaldığımız yerden devam edeceğiz XD

nargile içiyorum :(

finaller +1

okul bitti de 5 sınavım var günleri ard arda, herkesler kılabbır ben pazar evde ders çalışıyorum

İçim kan ağlaya ağlaya Beşiktaş'ın şampiyonluğunu kutluyoruz hanımla.

Not: Fenerbahçespor.

su anda hamidiye kullaniyoruz, bi ara cok bozmustu ama duzelti son birkac aydir.

Erikli.

Vakıf Taşdelen - Cam Damacana

erikli kullanıyoruz tadını beğeniyoruz
edit: aşağıdaki pürsuyu görünce aklıma geldi annemler pürsu alıyorlar izmitte. tadı berbat bence. içilmiyor resmen

pürsu

saka.

erikli için (bkz: overrated)

Ozkaynak

ben gürpınar su kuIIanıyorum, tadını begendigim icin

fiji su

Damla. Dışarıdan şişe alırken varsa ondan alırım. Evde Saka.

çobanpınar ve durusu.

Hamidiye candir.

Bir de bimde elmacik mi ne vardi onu da begenmistim.

Pınar premium cam şişe

içimi hafif ve temiz.

Saçları açıkken kesinlikle hayır, topluyken eh. O zaman da sakallarının garip kesimine odaklanıyor insan, sebebini sorguluyor yakışıklılıktan ziyade.

Gel beraber ağdaya gidelim diyesim geldi.
Keşke sakallarıyla ve uzun açık saçlarıyla gizlemese güzel yüzünü.

Kadınsı yüzüne sakal yakismamis, bi egretilik var adamda. Kullandığı topuzun şekli de hiç manly değil ama vücut muazzam. Değişik, çelişkili duygular yaşattı bana. Yakışıklı mı, gayet yakışıklı ama görmek için norvece gidecek kadar değil :) ya da yüreğimi hoplatmadi yani.

Çok da yakışıklı değil. Tipim hiç değil. Bende çoğu kadın bu adamı yakışıklı bulmaz.

Kadının abazanligi da hiç katlanılır gibi değil, bu arada :)

saçı sakalı kesip gelsin. ben beğendim.

diğer kadınların aksine yakışıklı buldum. hoş genel olarak sarışınları severim bunun etkisi var büyük ihtimalle.

sarışın sevmem ama bunu çok beğendim

sarışın severim ama bunu pek beğenmedim.
saçları açıkken gözüme gözükmesin

Sarışın sevmem, sakal hiç sevmem. Çirkin bir adam kesinlikle değil, vücut süper ama bundan çok daha yakışıklıları var etrafta.

Gözüm yok ama uzun zamandır internet ya da filmlerde gördüğüm en yakışıklı adam. Adriana Lima, Doutzen Kroes, vb neyse, onun erkek versiyonu. Konuştuğunda gerizekalı değilse ya da doğru düzgün kafası çalışıyorsa yakışıklı. Dibim düşebilir her an. Normal kanının aksine, açık saçlı hali daha iyi geldi.

Saçları topluyken iyi, açıkken çok kötü. Zaten uzun saç çok nadir erkeğe yakışıyor.

Lakin vücudu benim için biraz fazla gelişmiş, yüzü de biraz tombul, alyanak resmen. Erkekte sakala bayılırım, abiye de yakışmış.

Ama overallda nedense çok çok beğenemedim. Sarışın erkek ben de pek sevmiyorum, ondan olabilir. Daha çok vücudu irite etti beni. O kafaya o vücut olmamış gibi. Yine de gerçek hayatta yolda görsem oha der döner bakarım.