etmiyorum.

35 dakikada hiçbir şey talep etmem. 1 saatte gelse bile bir şey demem. zaten restoran da öküz değilse 1 saati geçince özür olarak tatlı matlı bir şey yolluyor genelde.
özür dilemese bile üç günlük dünyada dert etmeye değmez yani neler neler oluyor her gün. benim pizzam biraz gecikti diye olay çıkarmaya hakkım yok bence.

eski bir duyuruda da yazmıştım (git: 1159459) oradan kopyalayıp yapıştıracağım şu alt paragrafı:

>> ünlü bir pizzacıda çalıştım üniversitedeyken. öyle fast food tarzı değil, hamurundan malzemelerine kadar her şeyi sipariş geldiğinde hazırlanıyordu. bir pizzanın sipariş geldikten sonra minimum hazır olma süresi ortalama 12 dakikaydı. bir sipariş varsa ve tek bir pizza söylendiyse tabiki yarım saat içinde ulaşıyordu ama bunun yoğun saatleri var, restorana gelen müşterilerin siparişleri var, tek siparişte 5 pizza söyleyeni var, yağmurlu çamurlu havası var, bir sürü değişken yani.

üstelik bir kuryeyle iki farklı siparişi aynı anda çıkaramıyorsunuz çünkü o zaman ikinci sipariş gidene kadar soğuyor. bu yüzden yoğun saatlerde bir kuryeyi siparişe gönderiyorsunuz, adam gidiyor ve duruma göre 20 dakika ile yarım saat arası gelmiyor. kuryeler de çakal bi yandan, siparişi götürüp oralarda bi işi varsa örneğin para falan çekecekse onu halledip öyle geliyorlar. nerde kaldın diyorsun adamın umru değil anca geldim diyor.

bi de bunca yoğunluk arasında sen tam siparişi yola çıkarmışken bi bakıyorsun iptal edilmiş. kuryeyi arıyorsun geri dön abi diyeceksin, kurye yolda duymuyor seni. sinir olurdum iptal edenlere. sonuçta biz de en kısa sürede halletmeye çalışıyoruz siparişi, yan gelip yatmıyoruz restoranda.

bence anlayışlı olmak lazım. <<

35 dakikada etmem, 45-50 dakikada ederim, 1 saati aşarsa teslim almam.

Vadeli de olur. 2-3 ay geriye dönükte sıkıntı olmasın yeter.

Sponsor olsa daha iyi olur. Süre uzar en azından. Öğrenci olman zaten avantaj.

vize almayı kolaylaştıracak ve alınması mümkün olan hiçbir evrağa, sponsorluğa fazla gözüyle bakma. mümkünse sponsor olsun bence.

vadeli ile vadesiz hesap pek fark etmiyor.

çalışmıyorsan çalışan bir sponsor bulman şart diye biliyorum.

yunanistan için vize veren kosmos'un sitesine girip gerekli belgeler'e tıklarsan, orada öğrenci için şu belgelerin gerekli olduğu yazıyor:

" Geçimi sağlayan aile üyesinin evraklarının aynısı fotokopi çekilerek çalışmayan öğrencilerin dosyasına da eklenir.
• Öğrenci Belgesi, okul zamanı gidiliyor ise okuldan izin yazısı. (orijinal nüsha)
• Geçimi sağlayan aile üyesinin Türkiye’de ya da Avrupa’da bulunan mal varlıkları (tapu fotokopileri).
• Geçimi sağlayan aile üyesinin son 3 aya ait kişisel banka hesap cüzdanlarının orijinalleri.(hesap hareketleri) Hesap dökümü internet bankacılığından çıktı alındı ise bankadan ıslak imzalı ve kaşeli olmalıdır;
• Geçimi sağlayan aile üyesi firma sahibi ise, şirketin son 3 aya ait orijinal veya Ticaret Odasının web sayfasındanwww.ito.org.tr alınmış e-imzalı faaliyet belgesi, vergi levhası kopyası, Ticari sicil gazetesi, imza sirküleri; çalışan ise bunlara ilaveten işe giriş bildirgesi (barkodlu olmalı veya eski tip ise şirketten ıslak imzalı kaşeli) , SGK hizmet dükümü (e-devletten barkodlu veya SGK'dan ıslak imzalı ve kaşeli alınır) ve son 3 aylık kaşe ve ıslak imza ile onaylatılmış maaş bordroları veya emekli ise emeklilik belgeleri.
• Geçimi sağlayan aile üyesi emekli ise emekli maaşını gösterir belge (banka hesap özeti /emekli cüzdanı)"

Ultrasonla da bakıldı sol yumurtalık büyümüş biraz ama sorun yok dediler. Sorun olmaması benim de temmenim ama bu kadar ay düzelmemesi korkutuyor.

ben o saçma ilacı kullandığım zaman 1 seneye yakın kendime gelememiştim. 5 ayda düzene girmemesi bence gayet normal.

ben de doktora gitmiştim. "aylar önce ertesi gün hapı kullandım ve şirazem kaydı" dediğimde şey dedi. "ilacı içtiğinde vücuda ekstra hormon alıyorsun, dolayısıyla vücut bu hormonu üretmesine gerek olmadığını sanıyor. sonra üretmeyince ve sen de bir daha ilacı almayınca hormon eksikliği yaşıyor, bir terslik var diyor, bu sefer çok hormon salgılıyor. çok salgılayınca bu da çok fazla oldu diyor, bir süre üretmiyor. gene eksiklik yaşanıyor vs. yani bu bir kısır döngü ama bir şekilde eski düzene geri dönecektir."

sen de doktorlara gitmişsin zaten. onlara güven, bir şey olduğunu sanmıyorum.

Tresan, Otacı gibi markaları kullanmış birisi olarak bu konuda en başarılı markanın Dove olduğunu düşünüyorum.

gittiğim bir kuaförün dediğine göre yağlı saçlar için olan şampuanlar saçı çok kuruttuğu için yağlı saçımız varsa bile daha standart şampuanlar kullanmalıymışız. benim de saçlarım yağlı, ve şu an saçları daha güçlü yaptığını iddia eden gliss marka bir şampuan kullanıyorum. bana kalırsa düz şampuan işte güç falan yok :p

farklı ve işe yarar bir şey denemek istersen de tanıdığım herkes kerastase'ın şampuanlarını çok övüyor. ama o kadar para verilir mi bilmem.

şampuanla alakalı değil ama her gün yıkıyorsan yıkama. 3-4 günde 1 yıka yağlanmıyor o zaman.

ducray-argeal haftada 2-3 kullanım. diğer günlerde de ducray anaphase beraberinde serumları da var onları da alırsan hem saçların dökülmez. argeal kullanırsan hem de yağlanmaz. ayda bir ya da iki kere de saç derisi bakımı için prozinc-salicade kullanabilirsin.

Kıskanıyorlar. Evli değilim, tek yaşamıyorum, öğrenciyim ve evlenen arkadaşlarımdan hiçbiri böyle davranmadı. Tam tersine birçoğu evine davet etti. Ben evliyim, sen evli değilsin muhabbeti hiç olmadı. Bu, insanın karşısındakine gösterdiği saygıyla ilgili.

Onların derdi temizlik tertip düzen değil ki, düzenli ve sağlıklı bir cinsel ve özel hayat sahibi olmayı kastediyolar. Temizlik pasak bilmem ne gibi kavramlar, cinsellik kelimesiyle başı hoş olmayanların diline pelesenktir.

"cinsel ve özel hayat sahibi olmayı kastediyolar" olay kesinlikle bu. hepimiz otuzbirciyiz evlilerin gözünde.

maalesef öyle bir durum var. ki bu zihniyet genelde kadınlarda mevcut

öff aynen ya fenalık geçireceğim.

benim çalıştığım şirkette tüm çalışma arkadaşlarım erkek, bir ben kadınım. yaşları 20'nin sonları-30'un başları arasında değişen nerdeyse herkes evli. sadece ben ve bir çocuk bekarız. sürekli şunlara maruz kalıyoruz:

-evimiz her daim pismiş.
-evde sürekli alkol içiyormuşuz. o da bira şarap falanmış yani viski olsa gene anlayacaklarmış.
-eve kaçta girdiğimiz, kaçta çıktığımız belli değilmiş.
-evimize sürekli arkadaşlarımız girip çıkıyormuş, kimle ne yaptığımız, kimin nerede uyuduğu belli değilmiş.
-evdeki kediler artık bakmızsızlıktan ve pislikten hastalanacaklarmış. (iki kedim var)
-biz ne yiyormuşuz o evde? yazıkmış, şirketin yemekhanesine söylersek belki bize akşam için yemek ayırırmış.
-evimizi hala polis basmamış mı? (uyuşturucu, fuhuş vs türlü türlü sebepler sayıyorlar)
-zaten tipimden belliymiş, kadın dediğin biraz kendine bakmalıymış, onların eşleri benim işe geldiğim halimle markete bile gitmezlermiş. (makyaj yapmıyorum onu kastediyorlar)

bir de biz hep kampa gideriz. bunların alayı 5 yıldızlı resort oteller zincirlerinde tatil yapıyor. ya da en kötü fransaya gidip eyfel meyfel geziyorlar. neyse bir şey demiyorum herkesin kendi tercihi de yani sonra gelip bana şey diyorlar:
-siz kampta kaç gün yıkanmadınız şimdi? kokmuşsundur.
-ay yaklaşma kesin bitlenmişsindir.
-nereye tuvaletinizi yapıyorsunuz? ortalığa mı, iğrenç.
-uyurken böcekler ısırmıyor mu? gerçi o pislikle böcek bile yaklaşmaz herhalde sizin yanınıza.
-gene kim bilir kaç bira içmişsinizdir, zaten kilo almandan belli.

şimdi bütün bunlar şaka yollu söyleniyor aslında ben de farkındayım. başta şaka bile olsa sinirlerim bozuluyordu. sonra fark ettim ki gerçekten çok kıskanıyorlar lan. bütün akşam evde karılarıyla oturup dizi izliyor çoğu. viskiyi geçtim bir bira bile içemiyorlar ağız tadıyla. çocuk uyanmasın diye müzik açamıyorlar. eve arkadaşlarını çağırıp parti veremiyorlar çünkü hanım kızıyor, kim toplayacak bu evi diyor. kendileri gece gidip arkadaşlarında kalamıyorlar, gene hanım kızıyor. eve bir köpek alma hayalleri var, hanım izin vermiyor. kimisi evliliğinde mutsuz, ama bunu bile söyleyemiyor çünkü hanım.. :(
e hanım da haklı bir yandan.
adam da ne yapsın gelip bana söyleniyor böyle.

Gelmiyor, evli yakin arkadasim cok az. Onlar da normal sosyal hayatlarini sürdüyorlar, kimseyle ekstra mesafe koyduklarini gormedim.

Dediginiz insanlarin hayattaki tek amaci/basarisi evlenmektir, sonra bekarlari kücümser, yazik o insanlara. Birey olamadan cift olmaya yelteniyorlar.

Evliyken ev daha zor derli toplu kaliyor, daha cok kisi ayni yasam alanini paylastigindan. Bekarken kendime ait 2 odam vardi, simdi yok mesela. Sevdigi insanla yasamasi elbette güzel bir sey, ama bu hayatiniza düzen (aslinda (bkz: siradanlik ) getirecek diye bir sart yok.

Ben hala arkadaslarimla ya da tek basima tatile gittigim, staj/is yüzünden baska sehirde birkac ay yasadigim, sosyal medyada "yeni evli" paylasimi hic yapmadigim icin üstüne evli ciftlerden baski goruyorum "ne bicim evlisin?" diye.

evli olup da hayat tarzıma bok atabilene denk gelmedim şimdiye kadar. genelde benim çevremde tam tersi bir mobbing söz konusu :)

bu arada @istanbul kanatlarım altında okurken ben darlandım. son paragraf üzerinden kontra ataklar gerçekleştirerek hayatlarının ne kadar boktan olduğunu yüzlerine vururdum ben olsam.

Klişe geyik açıyorlar. Bu kadar kafaya takılacak bir şey değil.

kusura bakmayın ama ev sahibi 280 kiraya o evi satmazsa zaten bence çok saçma bir iş yapar.

neyse. ev sahibine sorup alabilirsiniz elbette, belki adamada mantıklı gelebilir. ama 280 kira çarpanı çok çok ciddi bir sayı ve emlak alımında çok aşırı uçuk. 200 olmalı normalde.

o kadar para verebilecekseniz evi avrupadan(ör: almanya) satın alın, 200 de biri kadar getirir yaklaşık, hayat boyu euro geliriniz olur, kriz derdi olmaz.

@kurnaz teşekkürler, ama malesef kadıköy'de genellikle ev fiyatları böyle ve kadıköy'de oturmaktan memnunum. yurtdışından ev almak ve onun işlemleriyle uğraşmak bana yük olur. azıcık aşım, ağrısız başım derdindeyim daha çok.

keşke dediğiniz gibi olsa da 280x'e satsa, çünkü o parayı denkleştirebilirim sanırım ve artık ev için gözden çıkardım gibi bir şey.

siz bu işten anlıyorsunuz büyük ihtimalle, neden 200 katı olmalı dediniz? kadıköy gibi bir semtte bile 200 katı mı uygundur? ev yeni bina ve konumu baya iyi bu arada.

evi alma niyetinizi ciddi olarak belirtin. o anda kabul etmese bile bir gün mutlaka paraya sıkışacaktır veya o nakit para hissi onu dürtecektir:)

bu işin raconu satın alırken aldığınız fiyat 20 yılda amorti ediyor mu şu anki kirayla.

yani 240x ise alınabilir. altındaysa iyi fiyat. üstünde ise fiyat kötüdür.

olaya gelirsek bi çıtlat bence bende ev almak istiyorum falan filan diye. evden de çok memnunum satcak olursanız haberim olsun gibisinden. işte elimde 280x para var falan diye bi ağzını yokla. orda satmaya yanaşıp yanaşmayacağını anlarsın.

arayıp konuşun, direkt satma niyeti var mı onu sorun.

bende de tam tersi oldu, oturduğum evden memnunum ancak alma niyetim yok. ev sahibim almamı teklif etti düşün dedi ama bir geri dönüş yapmadım. oluyor yani böyle şeyler kiracı- ev sahibi arasında. kimin aklında ne var bilemezsiniz, benimki de çok zengin hatta yan daire de onun :)

kötü kiracı ev sattırır diyorlar.. deneyebilirsin =)

bence o kadar paranın söz konusu olduğu durumda duygusal davranma, nakitte bekle, fırsat çıktığı anda değerlendirirsin.

Muhtemelen caferağa'da 2000 lira kiraya güzel bir 2+1'de oturuyorsun, eğer öyleyse 560.000 lira ev için normal bir fiyat. Bence kira sözleşmesi bitmeden ara "ev almak gibi bir niyetim var satar mısın" diye açık açık sor.

@duru arsnova heh, sırf para miktarı yazmamak için koyduğum o x'ler y'ler bir anda boşa gitti valla çok sağol :D

hepinize teşekkürler, ben bir arayıp sorayım bakalım ne diyecek.

Feriköy'de Pazar günleri kurulan bir bit pazarı mevcut. Linkten konum ve bilgilerine ulaşabilirsin.

tr.foursquare.com

Yenibosna'da eskidji bit pazarı diye biyer var.

(bkz: doapdere bit pazarı)

biz bir kere cumartesi gecesi taksim'den çıkıp eve dönecekken, bir arkadaşın teklifi üzerine sabaha karşı 4-5 gibi bir bit pazarına gitmiştik. sanırım dolapdere bit pazarı denilen yerdi.

o saatte çoluk çocuk bir sürü enteresan karakter sokaklara dökülmüş bir şeyler satmaya çalışıyordu. işin ilginç yanı, bir sürü müşterileri vardı. envai çeşit ve markalarda kıyafetler, ayakkabılar, hakiki deri ceketler, her model cep telefonu, eski ev eşyaları, kitaplar, daha neler neler. fiyatlar da baya ucuzdu. satılan malların hepsinin çalıntı olduğunu söylemişti arkadaşım. o yüzden artık kim ne verirse, üç-beş paraya elden çıkarmaya çalışıyorlarmış malları. pazar günleri güneş doğmadan pazarı kurup öğlen olmadan da kaldırıyorlarmış.

bir daha gelmek istersem bulabilmek için pazarın yerini de işaretlemiştim haritadan.
Irmak cad. Katmerli sok. Dolapdere/Beyoğlu

aman diyim tek başına gitme. seni de çalıp satabilirler :D

ağva?
Çanakkale?
karasu?

bozcaada ve cunda geldi aklıma. ikisi de sevgiliyle gidilip romantikli bir haftasonu geçirmek için birebir. genellikle butik pansiyonlar/oteller var zaten, onlardan birini tutarsanız eminim çok hoşuna gider.

istanbul'a yakın yerleri malesef herkes bildiği için kalabalık olur. yine de gitmek istersen karasu'yu veya avşa'yı öneririm.

Avşa'ya bakırköy ve bostancıdan denizotobüsü var direkt.

Biraz daha zorlarım diyorsan cunda en güzeli olur.

İşi yokuşa süren emlakçının ev sahibinin telefonunu vereceğini nasıl düşündün?

Bugüne bırakmamalıydın bu işi, daha önceden çözmeliydin sanki.

Sozlesmenin uzatilmayacagini bilmiyo muydunuz, yer aramaya onceden baslasaydiniz keske. Ama bunun haricinde benim bildigim belli bir sure onceden yine de cikaracaklarini haber vermeleri lazim, bunlari arastirabilirsiniz.

Bir de sey 1 ay daha kalabilecekseniz odeyin iste 1 aylik kirayi, kalin. O arada ev de ararsiniz.

emlakçıya ne ki bütün bunlardan?
bir de siz her ay kirayı ev sahibine vermediniz mi?
ev sahibinin adını soyadını biliyorsunuzdur herhalde. emlakçıyla hiç uğraşmayın, internetten falan bir şekilde ev sahibinize ulaşın durumu açıklayın, bence birkaç gün daha kalmanıza bir şey demez. kimse o kadar kötü olamaz değil mi?
ama bu güne kadar ev sahibinizle görüşmemiş olmanız bana çok enteresan geldi, en azından telefonla bile olsa görüşmeliydiniz.

Hata, emlakçıyı ciddiye alıp laf anlatmaya çalışmanız olmuş. Kira kontratı biterse yenilemek zorunda. Ev sahibi evden çıkmanız için protesto çekti mi? Çekmedi. E o zaman? Kirayı bankaya yatırıyorsunuz diye varsayıyorum. Zaten düzenli ödeme yaptığınız da kayıt altında. Emlakçı geldiğinde benim muhattabın sen değilsin. Evden de çıkmıyorum. Git kime şikayet ediyorsan et de. Hiçbir skim yapamaz. Sizi ev sahibine şikayet etse bile sizi öyle kafasına göre kapının önüne koyamaz. Git dava et de geç. Orço emlakçıya bak. Bulmuş gencecik çocukları zorbalık yapıyor. Siz emlakçıyla muhattap olmayın bak nasıl tıpış tığış o ev sahibi sizi kendi arıyor.

Emlakçı sesini yükseltirse falan direkt polis çağırın. Zaten hemen uzayacaktır

emlakcıyla konus evden cıkmıyorum de kapı gibi kontratım var de istedigin yere sikayet et de. daha dogrusu mesaj at tehdit mehdit ederse elinde mesaj olur
kirayı her zaman yatirdigin yere yatir
kal evde de istedigin kadar

thracia +1

ruhum memur olduğu için kiraya verirdim.

alkolsüz ve yiyecek içecek satan bir yer açardım.

kadıköy'de crazy flakes diye bir dükkan var ve sadece kahvaltılık mısır gevreği çeşitlerinden satmasına rağmen her daim önünde kuyruklar oluyor. mısır gevreği bile bunca satıyorsa bence her türlü yemeğin gideri olur.

kendime ya da aşçıya güveniyorsam kendi markamı yaratırdım, ve daha önce hiç görülmemiş bir tarif yaratıp onun üzerinden markamı pazarlardım. öyle bir yiyecek olmalı ki, insanlar sırf onu yemek için gelmeli dükkana. yok kendime o kadar güvenmiyorsam da yurtdışında bilinen bir markanın franchise'ını alırdım. ama kaliteli bir markanın yani öyle pizza hut falan değil, örneğin ispanya'daki bacoa burgercisi geldi aklıma direk. ya da hollanda'daki ellis burger.

küçük bir dükkansa eğer büyük ihtimalle hot dog satardım. ya da yurtdışında tutan ve daha türkiye'ye gelmemiş, kolay hazırlanabilen ve servis edilebilen bir şeyler olabilir.

yiyecek içeçek kafe tarzı değerlendirirdim. bu sektörü boş kalmıyor. @istanbul kanatlarımın altındaya katılıyorum.

Arabali mi arabasiz mi

Ege - akdeniz turu

Çanakkale'den başlayıp, Kalkan'da bitecek bir rota olabilir.

tam sana göre bir tavsiye o zaman:

biz geçen sene arabaya atlayıp 15 gün boyunca ege'de kamp yaptık. 4 farklı yerde kamp kurduk. önce saros körfezi, ardından dikili, oradan foça ve en son sakız adası'na geçtik. sakız'daki koylar o kadar güzeldi ki her akşam başka koyda kamp attık hatta. favorim sakız adası oldu. diğerleri de çok güzeldi gerçi haksızlık etmiyim.

eğer kamp düşünürsen tüm bu saydığım yerlerdeki kamp alanlarının yerlerini detaylı olarak yazabilirim. maliyet açısından da, kalmaya para vermediğimiz için hiçbir şey harcamadık diyebilirim. doğru düzgün iki tane giderimiz vardı zaten, benzin ve alkol :)

ama eğer tek başına çıkacaksan büyük ihtimalle sıkılırsın.

ben 2 sene önce kadıköy-hasırcıbaşı'ndaki jenner veteriner kliniğine bırakmıştım kedimi. günlüğü 20 liraydı sanırım o zaman. kedim yeni ameliyat olmuştu benim de şehir dışına çıkmam gerekiyordu, o yüzden bir günlüğüne bırakmıştım. baya büyük bir kafese koydular. döndüğümde de gayet keyfi yerindeydi. uzun süreli bırakacaksanız bilemem hep kafeste tutacaklarsa sıkılabilir.
kedilerimin tedavilerini de hep orada yaptırıyorum, çok memnunum.

bisiklet al, gez

3 ay calis biriktir sonra 1 ay cadirli tatile cik. Cok guzel deneyim olur.

Kitap okuyabilirsiniz.

bir kahvecide işe girin, hem popüler ve ne zaman iş arasanız bulabileceğiniz bir sektörde bir şeyler öğrenirsiniz, hem az da olsa para kazanırsınız. sonra da tatile çıkın+1

@blue serenity: hocam bir savunma sanayi firmasında staj yapacağım zaten. aslında biraz birikmiş param var onunla da bilgisayar alacağım, fazla para harcamak istemiyorum o yüzden fakirim dedim. Dil öğrenme yeteneğim maalesef yok. ingilizceyi bile öğrenene kadar eziyet çektim.

gençlik değişim programlarına katıl. kısa dönem agh falan yapabilirsin.

etrafında illa ki ücretsiz kurslar vardır, araştırıp onlardan bul ve git.

Üşenmezsen spora başla. 3 ay sonunda epey şekle girer vücudun.

turistik şehirlere gidip iş bul,çok iyi ingilizceye gerek yok.

iyi para kırarsın 3 ayda.

ingilizcem çok iyi düzeyde ama asosyal bir insanım beceremem sanırım.

madem arkadaşın yok, bence bu yazını mutlaka yurtdışında değerlendir.

yurtdışında gönüllü çalışma kampları oluyor, onlara katılabilirsin. arkadaşım bunlarla 15 günlüğüne italya'ya gitmişti, hem para harcamadan ülke görmüş oldu, hem baya güzel bir deneyim, hem de orada bir sürü insanla tanıştı.

hatta senin yerinde olsam kampın bitiminde geri dönmeyip bulunduğum şehirdeki hostellerde çalışmak için başvururdum. elbet biri kabul eder. bu şekilde para biriktirip başka ülkeleri de gezerdim.

kendine giydirdiğin gibi masadakilere de giydir, bişey olmaz.
"insanlar üzerinden şaka yapıyor ama kötü niyeti yok, kendiyle de alay eder" olursun işte.

Kendine giydirme +1
Baskalariyla ilgili 5 saka yaparsan kendinle ilgili 1 saka yap.

kendini küçülten espriler yapma.

benim en samimi bulduğum insan tipisin. yakın olduğum insanlarla böyleyimdir. senin sorunun ortam yeterince samimi değilken bu sınırları aşman bence. ya her ortamda böyle olucaksın yani yeni tanıştığın insanlarla bile en baştan gırgır bi insan olduğunu belli ediceksin. ya da sınırları hızlı hızlı aşmayacaksın. sabırlı olacaksın.

şunu demek istiyorum özetle. "ya bu brad de ilk başta böyle değildi ne yavşak çocuk çıktı. şu yavşakla bi uğraşalım." olmaktansa "lan brad ya çok matrak çocukmuşsun iyi ki tanışmışız." olman lazım.

herkese aynı olunmaz ya. daha tanımadığın adama ne espri yapıyorsun ben bunu çok saçma buluyorum. ben öyle espri moduna girmeden önce adam gibi bi tanımayı tercih ediyorum. bu yüzden genelde soğuk biri kabul edilirim. umrumda da değil. kafamın uymadığı insanlarla ne diye eğlenmeye çalışayım.

Yeni girdigin ortamda hemen kendinle dalga gecme. Once karsindakiyle gec.

once insanları tanıyıp, daha sonra kimlerle muhabbet edebileceğini belirlemek lazım. muhabbete girip samimiyet kuruyor, daha sonra adamı tanıyorsun ve "ben bununla mı takılıyorum" diyorsun kendine.
çok sıkı arkadaşlarım vardır. hiçbir geyiğimi, şakamı yanlış anlamaz bir yerlere çekmezler. seviyesiz, terbiyesiz şakalarım da yoktur zaten.
yüzeysel tiplerle güler, takılırsın. eğlenir eğlendirirsin ama bir gün, bir an çok kötü bozulursun.
biraz agır takılmak lazım. yapamasam da.

bence dalga geçmekle o kadar komik olunmuyor, hele ki bu çok sık yapılııyorsa direk yavşak olunuyor. dalga geçme, illa dalga geçeceksen de kendinle değil başkalarıyla dalga geç. ama burada şuna dikkat et, dalga geçtiğin kişi de o anda herkes kadar gülmeli bu dalga geçtiğin şeye. kimseyi bozmamak gerek. bunun için "ciğerini bilmediğin" insanların yanında ne kendinle ne onlarla dalga geçme. çünkü kimin neye ne kadar bozulacağını bilemezsin.

bana en komik gelen insan tipi gerçekten komik bir şeyi anlatıp zerre gülmeyendir mesela. tabi bunu başarmak zor, ben de komik bir şey anlatırken en vurucu cümleye gelemeden kahkahalara boğulurum, o zaman hikaye hiç komik gelmez kimseye.

Bence içten içe kendini insanlara sevdirmek istiyorsun. Anormal bir durum değil tabii ki bu, ama sanırım başkalarının fikirlerini gereğinden fazla umursadığın için bu şekilde davranıyorsun. Yani şakalarının, komikliklerinin insanların hoşuna gittiğini gördüğünde karşı tarafa biraz daha vermek istiyorsun ve derken, sen farkında olmadan o sınır kalkmış oluyor. Yani bazı durumlarda bu bir avantaj da olabilir, sonuçta sıcakkanlı olmak, vs. güzel bir şey, ama bu şekilde olduğunu daha ilk buluşmadan insanlara göstermek zorunda hissetme kendini. Başkalarının ne düşündüğünü umursamadığın, espriler şakalar yaparken lafını da sakınmadığın bir anda zaten insanların seni daha ciddiye aldığını görmeye başlayacaksın. Biri seninle dalga geçiyorsa inceden sen de bu davranışın hoşuna gitmediğini göster mesela. Bu da benim naçizane fikrim.

suma candır.

kafesi bilmiyorum.

ya linkleri açamadım işyerinde olduğum için ama kendi fikrimi belirteyim.

kafes geçen sene saçmaydı, hande yener falan çalıyordu. ama bu sene öyle değil. bütün kış düzenlemeler tadilatlar vs yapılmış ve son durumda sahne ve müzik açısından baya bir şeyler eklemişler. bence suma'dan çok daha kaliteli olmuş. sahneler avrupa festivallerindeki gibiydi.

suma'ya 4-5 kere gitmişimdir ve ilk gittiğimde aldığım tadı son gittiğimde kesinlikle almadım. bir sürü de para veriyorsun, üstüne bir de saçma sapan bir organizasyonla uğraşıyorsun. en son gidişimde gece yağmurdan dolayı elektrikler kesildi ve müziğin -kısa süreli de olsa- durmasını geçtim, "elektrikler olmadığı için içecek de satamıyoruz" dediler. bi bardak su içicem alt tarafı. neyse biri insafa geldi de su verdi.

bir de, açıkçası daha suma'nın programına bakmadım ama kafes'in yaz programına bakarsan fark edersin, çok iyi dj'ler geliyor bu yaz.

Yoo benim en sevdiğim yemek pirasaydi. Sevmedigim yemek olsa bile evde kafama göre yemeyip cips falan alabildiğimi de hatırlamiyorum.

Bizim evde de klasik ege mutfağı çok sebze pişer ben de çocukken yerdim çoğunu. Bizimkiler beni hiç zorlamazdı ama atıyorum o yemeği yemezsem başka yemek de yapmazlardı yani ya yiyordum ya da aç kalıyordum sanırım. Ye diye zorlamadıkları için antipati de duymuyordum.
Yeğenlerinizi siz değiştiremezsiniz ama annesi değştirebilir bence yemek yerine cips yiyebilmeleri çok yanlış evde bir yemek disiplini olmalı.

sebzeyi hiç sevmem, çoğu sebzenin tadını bilmem. bezelye de sevmediklerim arasında. şu an 188 boy 96 kiloyum. yani büyünebiliniyor sebze yemeden. zaten sebzeyle onun alakası yok, hayvansal protein almaları gerek.

çocukları zorlamamayı öğrendiğiniz de onlar da içlerinden geldiği gibi yemek yiyecekler bir gün. kavga çıkarmışsınız bir de bravo. asla istediğiniz gibi olmayacaklar bu şekilde.

kesinlikle abartmıyorsun. 19 yaşına kadar sıkı popolu nefis seksi bir beyefendiyken takip eden üç yıl içerisinde hayatını kaydırmış bir gerizekalı olarak ben seni çok iyi anlıyorum. tabii ki çocukları zorlamak doğru değil, bu tip zehirlere elbette ki merak salacaklar falan ama bir şekilde doğru beslenme alışkanlığının yerleştirilmesi gerekiyor veletlere. nasıl olur orasını ben bilmiyorum.

ben de bu işi düzene sokmuş değilim. hala kabul edilebilir sınırın çok çok üstünde şeker ve pislik tüketiyorum ama çocuklara "hediye" olarak cips alınması falan beni dehşete düşürüyor. hadi ben yine 18-19'dan sonra sapıttım, çocukluğumda nispeten sağlıklı şeyler yedim. şimdiki çocuklar ne yapacak? aldıkları hava bile zarar veriyor bebelere, ödül olarak cipsle şekerle çikolatayla büyüyorlar.

bilmiyorum. ben hak veriyorum sana. belki biz abartıyoruzdur ama bana dehşet verici geliyor çünkü ben bunları kendim gördüm. cips yiyip kola içerek çok sağlıklı ve fit birinin ne hale gelebileceğini kendi gözlerimle gördüm. basbayağı iq'mun düştüğünü hissettim, bir sürü sağlık sorunu yaşadım.

bu zalımlar bağımlılık yapıyor. bana "ulan boğazına sahip çıkamamışsın amma dramatize ettin" diyebilirsiniz ama bu çocuklar o bilince de sahip değil. onlara anlatamazsın. onlar yedikçe yer, istedikçe ister. ben 19 yaşında tadını aldığım şeyi 22 yaşımda bırakamıyorum, o iradeyi gösteremiyorum. bu bebeler 10-12 sene boyunca o pislikleri tükettikten sonra nasıl göstersinler o iradeyi? kolay iş değil bu.

hiçbir zaman şu yasaklansın bu yasaklansın adamı olmadım; zaten cips yasaklansın falan da demiyorum ama en azından bu abur cuburların falan ne kadar rezil, sağlıksız olduğunu bilsin insanlar. bilinçlenelim bu konuda. kilitli kapılar açılsın lütfen. teyze gibi teyzelere selam olsun.

Bi cocuga bezelye yedirmek istiyosan kiymali donatesli yaparsin, patatesli degil. Patatesle yapicam illa diyosan patates puresiyle verirsin. Bu sekilde kavgayla cocuk buyutulmez. Ablaniz da ayni seyi yapmistir, olmayinca da "denedim olmuyo" demistir. Siz yapin bi guzel pilav ustu kiymali bezelye, kiymali fasulye, eksili havuclu barbunya, yemesinler oyle diyin yemedi.

Sanîrim küçuk yasta damaklarini alistirmak lazimdi. Gecenlerde bir doktor şeker yiyen çocuklarin her tada alisamadiklarini çunku sekerin keskin tadinin diger tatlari bastirdiğini filan söyluyordu.

Alternatif sağlikli abur cubur makarna olabilir dediğiniz gibi. Açıkçasi yemeği ben bile severek yemedim. Sırf bezelye saglikli diye zorla bir tabak indirdim mideye.

Aslında ben de zorla yemek yedirilen çocuktum. Ama sevmediğim yemek çok az. Sağlikli beslenme takintim da saglik problemleriyle karsilasinca oldu. Su an yediklerime dikkat eden biriyim. Çocuklara karsi da boyle hissediyorum. Biraz kaderci olmak lazim belki. InsAllah sonlari güzel olur ne diyim.

Abartmıyorsun ama pes etmemen gerek. 24 yaşındayım ve ıspanak, pırasa vs. hayatımda yemedim. Küçükken zorla yedirmeye çalıştılar bir keresinde öğürerek kalktım sofradan. Sonra nelerden hoşlandığımı keşfettim. Ispanak yemeği yemem ama ıspanaklı pide yerim. Kabak yemem ama mücver yerim. Alamadığım sebzeleri farklı biçimlerde almaya çalıştım. Sen de klasik sulu yemek yerine onların farkında olmadan doğru besinleri alacağı şekilde yemek yaparsan sorun olmaz. Örneğin bezelye yemeği yemiyorlarsa bezelyeli börek yap. Kola içmeyin demek yerine sofraya direkt ayran koy. Çocuklara yapma etme demek yerine gizliden gizliye yönlendirmek daha iyi.

@dissendium +1
karnıbaharı, kerevizi yemiyorlarsa kızart. patatesli bezelyeyi, en sevdikleri makarna ile karıştır, kendileri yerler.
pişirirken yanlarında bulunsunlar bir de, yardım iste. harcanılan emeği, çıkan sonucu görsünler. kendileri yaparsa, yemeyi de isterler.
sen mutfakta tek başına pişirirken onlar içerde boş boş televizyon izliyorlarsa, olmaz.
mesela kek yap, onlara karıştırma işini ver. sebzeli börek yap, ellerini yıkayıp sarmaya yardım ettir. bırak yanlış olsun, dağınık olsun.

sevilmeyen yemegi cocuklarla birlikte yapmak ise yarayabilir
kucukken annem bana biseyler yaptirdiginda kendim yaptiysam (tabi annem hazirliyordu herseyi ama ufacik bir seyi yaptigimda bile ev ahaline sanki ben yapmisim gibi bahsediyordu) tadi umrumda olmadan heyecanla yiyordum
malzemeleri birlikte secmek, cocugun ocagin alti kapaliyken tencereyi karistirmasina izin vermek, yemegin pisme dakikasini ayarlamasina izin verip adeta oyunmuscasina onun takip etmesini saglamak hazirlanan yemegi yeme konusunda heyecan yaratabilir

Domatesli salcali makarna falan yapip koy önlerine. O yasta saglikli ya da yesil bir sey agzina koymak cool görünmüyor. Meyveye hayir demiyorlar, bol bol meyve yesinler en azindan, ona tesvik et.

Bir de biraz abartiyorsun. 10-11 yasinda pilav-döner disinda cok az sey yiyen ben, 13 yasinda kendi istegimle vejetaryen oldum, 4 senedir de veganim.

çocuklarının cips kola yemesine izin veren anne üzülmüyor sen ne üzülüyorsun boşver bi paket de malbuş koy ceplerine tüttürsünler bence.

valla ben sana çok hak veriyorum. ablanın çocukları böyle alıştırmaması gerekiyordu.

günümüzde herkes tutturmuş bir “çocuklarınızı zorlamayın, bırakın ne yiyeceklerine kendileri karar versinler, bırakın yemek istemiyorlarsa yemesinler” falan diye. ya tamam kendileri karar versin de, sen çocuğa bamya yapıp o istemiyorum diyince ona her seferinde cips alma özgürlüğünü tanıyorsan o çocuk elbette gider her seferinde cips alır. çocuğum yok, ne yapılması gerek bilmiyorum ama doğrusu bu değil yani ona eminim.

"aslında abur cubur yiyen de büyüyor, okula gidiyor, işe giriyor; sebze yiyen de. çok takılmamak gerek." diyebilirsiniz. ama sebze yiyen (ben) hakkında ilginç bir tezim var.

ben açıkçası küçükken HİÇ cips yemedim. bu kadar da kesin konuşuyorum çünkü gerçekten yemedim. kuzenim, arkadaşım falan cips aldığında bir tane bile istemezdim. çünkü kanser yapıyor demişti annem ve ben de kanser olmak istemiyordum. kolayı da yılbaşında veya yemeğe misafir geldiyse içerdim, onda da bardağın yarısına kadar su koyarlardı iğrenç olurdu. ama iyi ki de öyle yapmışlar. çünkü ben kendimi bildim bileli hiç hasta olmadım. burnum bile akmaz. en son çok küçükken ateşim çıkmıştı onu hatırlıyorum. bence tamamen çocukluğumdan beri düzgün beslenmem sayesinde olan bir şey bu.

tabi doğduğumdan beri ev yemeği yediğim için damak tadımın o yönde gelişmesi, böylece sebzenin her çeşidini çok seviyor olmam ve bu yaşıma geldiğimde bile cips/hamburger gibi şeyler yerine pırasayı tercih ediyor olmam da cabası.

bence çocuklara doğuştan alıştırmak gerekiyor. sizin yeğenler ise artık kocaman olmuşlar ve zorlamanın iyi bir yöntem olduğunu düşünmüyorum ama @part time polyanna'nın dediği çok mantıklı geldi.

öncelikle, faytona binmeyi düşünmediğiniz için teşekkürler.

adalarda iki kişilik bisikletler de kiralanıyor. siz önde oturursunuz, anneniz arkada. dengeyi siz sağlayacaksınız, gidonu siz tutacaksınız, annenizin sadece pedal çevirmesi gerekiyor.

bildiğim kadarıyla bütün adalarda var bu bisikletlerden ama siz gene bir araştırın bence. büyükada'da olduğuna eminim, biz orada binmiştik.

mümkün tabi ki ama maliyetleri çok yüksek olur ve insanlar bir heves oynayıp uzun süre devam etmezler oynamaya. bu durum da oyunun satmamasına ve zarara sebep olur. firmalar bu sebeple girmezler bence birebir bu kadar gerçekliğe.

zaten hali hazırda yaşadığın ve zamanının yetmediği bir yaşamın var. neden bir de paralel bir yaşan isteyeyim ki?

Şu an yaşadığın hayatın bi simülasyon olmadığını nereden biliyosun?

sims'in yeni çıkan versiyonunun videosunu izledim geçenlerde. dediğin gibi bir şey olmuş.

youtube'da "sims social life" diye aratırsan videoları var.

yarattığın karakter bildiğimiz şehirde bir apartman dairesinde yaşıyor, dışarı çıkıp gezebiliyor. normal hayatta ne yapıyorsak hepsini yapıyor. eskiden ben sims oynarken "şimdi yemek yesin, sonra işe gitsin, gelince de tv izlesin ve uyusun" şeklinde görevleri sıralar ve günün geçmesi için süreyi hızlandırırdım ama artık öyle değil. karakterin mutfağa gidip yemek hazırlamasını bile oturup izliyorsun, o kadar gerçekçi.

üstat through the wormhole belgeselinin bir bölümününde şu an içinde yaşadığımız hayatın simülasyon olma ihtimalini bilim adamları irdeliyordu.

Yanlış hatırlamıyorsam bir bilim adamı, deney yapıp simülasyon olduğumuz yetmezmiş gibi piksellerden oluştuğumuzu kanıtladığını söylüyordu. Bir araştırın o bölümü.

Microsoft flight simulator ve xplane bu dediğini yaşatıyor biraz. Yanlış bilmiyorsam istanbul londra arası uçak 4 saat sürüyorsa Simulatör üzerinde de 4 saat sürüyor. Hatta sanal hava kuleleri var. Oradaki gerçek insanlarla konuşup iniş kalkış izni istiyorsun. Bu tam dediğin değil ama benzeri.

En en yakın Sims var senin dediğine. Bir de second life diye birşey vardı. Belki o.

Şu an bunun üzerine çalışanlar var. Bildiğim örnek improbable isimli ingiliz şirket. Geçenlerde matrixi yapıyolar diye haberler de çıktı. improbable.io

İkincisi. Para biriktirip araba alabilirim istediğim zaman.

2 yılsa süreç 1. 5-10 yıl falan sürerse 2

çok net 1.

sayılı gün çabuk geçer borç biter. aksi halde yavaş yavaş olmuyor. hem azla yaşamayı öğreniyor insan, iki sene sonra tüm maaş bana kalınca da en fazla 2000 harcarım.

fark etmez ikisi de olur. evet işsizim.

Turkiyeye yatirim yapmam hicbir sekilde. 5 bini alir kenara 10unu kenara koyar avrupaya gitmek icin yollar arastirirdim.

@konusma ben konusuyorum evet hepsi yok. Yatırım yapıp evde yemek yapmak, pek dışarı çıkmamak, gezmemek özetle kendini kısıtlamak mı yoksa keyif ederek yaşamak mı bunu soruyorum. Sadece her iki durumda da kira vermiyoruz.

tabiki de 2. istanbul'da yaşadığım için arabaya hiç ihtiyacım olmadı, olacağını da sanmıyorum. bence ya manyak olmak lazım burada araba almak için, ya da çok aşırı zengin olup parayı nereye harcayacağını bilememek lazım.

kaldı ki insan 27 yaşında gezip eğlenmeyecek de ne zaman eğlenecek? ben de 27 yaşındayım ve şimdiden 22 yaşında yaptıklarıma bakıp "helal be ne deli enerjim varmış, şimdi hayatta onca şeyi yapamam" diyorum. bundan 10 sene sonra da kesin şu anki gezip tozmalarım bana yorucu gelmeye başlayacak. 40'ıma gelip zengin ama yorgun olmaktansa, bu yaşta her şeyin tadına varmış olmayı tercih ederim. tabi burada en önemli nokta şu, o kazandığınız 15 bin lirayı bir ayda yemeyecek bir iradeniz olması lazım.

2 sene çok kısa zaman. Mülkü almayı tercih ederdim normalde ama, önce elimde bir 10000-15000 para bulunsun, yurtdışına gidecek olsam ya da bir acil durum olsa o para elimde bir bulunsun; ondan sonra diğer yatırımları yapardım.

Özetle, birkaç ay para biriktirdikten sonra 1'i yapardım. 1500 ele kalan net para ise bence güzel bir para. 1500'e ben gezip eğlenirim rahat rahat.

Edit: Alta yazsam soruya cevap olmayacak şöyle cevap vereyim. İstanbul'da çalışınca zaten akşamları işten gelince spora gidiyordum haftada 3 hafta içi. Bazen mesaiye kaldığım oluyordu, hafta içi akşamları haftada bir iş çıkışı gezi oluyordu. Onda da yemeği genelde ev yemekçiye gittiğimiz için 10 TL'ye hallediyorduk. Ondan sonrası çay kahve zaten. Hafta içi 50 TL harcıyordum en fazla. Cumadan cumaya geziyordum. Onda da 100 civarı gidiyordu. Haftasonları yakın diye sahil kenarına iniyordum, o iyice harcamasız oluyordu çünkü sahil kenarında ya yürüyorum ya bisiklete biniyorum. Arkadaşlarla inmişsek en fazla bir şey yenip içilirdi. O yüzden aylık gezme tozma masrafım 500'ü pek geçmez. Haftada ortalama 1 gün gezmeli, iki veya üç gün de yürüyüşlü, çaylı, kahveli gezme olurdu. Onda da çok gitmiyor zaten. Mutfak masrafım da aylık tek başına çok fazla tutmuyor. Kemiksiz (faturalar hariç) 1500 kaldığında ondan arttırabilirim.

@aychovksy en ufak dışarı çıkmamda 100-150 tl para gidiyor :( nasıl gezip eğlenirsin 1500 tl ile istanbulda?

1.
elime geçen 15 bin lirayı sağda solda ezip duracağıma iki yıl 1500 TL'yle ve yaşarım.
o parayla benzin filan tüketemeyeceğim için arabayı da kullanmaz, satarım.

13500x24=324 bin lira Gayrimenkuller 2 sene sonra 324'ten daha çok kazandırıyorsa 1. Para biriktirirsen senede %10 eriyecek, yersen de zaten eline bir şey kalmayacak. 2 sene bir şey değil.

2

1. İki yıl sıkışır, üçüncü yıl derin bir nefes alırım. Ayrıca 1500 de asgari süzeyde bir yaşam olmaz o saydıklarınıza sahip olacağınızı da düşünürsek.

3 bence duştan çıkmışsın bornozunla gibi ben 4 numarayı beğendim ilgi çekici bir kiyafet ama tabi beyaz falan orasını bilemem. İkincisi çok sıradan. İlki de bana sıradan geldi.

1 ve 2'yi kafadan eleyiniz efenim. 3 numara firdevs yöreoğlu'nun geceligi gibi duruyor:(

ben 5 numara diyorum lakin videosunu seyrederseniz göğüs (yan) dekoltesi abartı gibi geldi bana. bu yüzden fikir değiştirdim 4 evet son kararım dört!

İlki kötü direkt
İkincisi düğün karaköyde bi barda marjinal düğünüyse şahane olur.
Üçüncüsü ahu tuğba veya banu alkan'ın gençliğinde bi partiye katılmak için süper.
4- normal sıradan elbise wow olmadım
5 güzelmiş inş bedeni gelir.

illa bunlardan seçeceksek sıralamam 5-4-3-1-2
ben olsam 4ü düğünde giymem. ne olur ne olmaz, gelin atar gider yapabilir.
keşke bunlardan seçmesek ama. çünkü birincisi etek boylarını hiç beğenmedim, bu boy benim boyumu kısa ve bedenimi de şişman gösteriyor. size yakışıyordur belki bilemem. ikincisi de biraz kalitesiz duruyor kumaşlar.

en giyilebilir ve abiye olma düzeyi uygun olan beşmiş.

bir, çok kombinezon gibi ve danteller biraz kalitesini düşürmüş elbisenin.
iki, hem zevkime hitap etmiyor, hem dikişi kötü, hem de renginden dolayı düğüne uygun değil.
üç, iyi olabilirmiş, ama bunun da maalesef dikişi çok kötü.
bu tip modellerin jilet gibi olması, oturması gereken yerlerde en ufak pot falan olmaması lazım.
dört, içlerinde şu anda en uygun olan.
ama yine de rengi riskli.
bir de göğüs ve kalça kısmının çok iyi oturması lazım.

ek olarak; kumaşlar ve dikişler pek kaliteli görünmüyor.
yakından çok daha kötü olabilirler, ona hazırlıklı olun.

1 çok kötü. hayatımda gördüğüm en anlamsız elbiselerden biri. gecelikten bozma duruyor.

2 çocuk elbisesi gibi, anlam veremedim yine.

3 cidden demode bi bornoz

4 güzel ama o da beyaz, düğün için hoş olmaz.

5 dördüncüden sonra bu gelebilir ancak.


bence başka seçeneklerle gel bize.

vurmayın öldü bütün elbiselerim :)
peki bari,biraz daha araştırayım.
o arada 5 için mail atarım gelecek mi diye.

bir de @blatta hiberna
daha önce asos'tan çokça alışveriş yaptım,hem abiye hem günlük.aslında kumaşları gayet iyi oluyor ama biraz daha karıştırayım siteyi.

5 guzel, insallah bedeni gelir +1

En guzeli 4 ama dugunde ben olsam tercih etmezdim. Onun dısında 5 guzel. Stoklar guncellenir umarım

Hemen doktora gidip tahliller yapılmalı.serum tedavisiyle başlarlar diye düşünüyorum.
Bi yerde düşüp kalmadan direk acile gidebilirsin. Geçmiş olsun.

Vitamin takviyesi icin haplar kullanabilirsin..hem az da olsa enerji verir hem de istahini acmak icin faydali olabilir.

siz "nasıl iştahımı yerine getirebilirim" diye sormuşsunuz ama bence artık sorununuz o değil. bu noktadan sonra "ne yemeliyim" diye düşünmelisiniz. bu kadar süre açlığın üzerine kendiniz kafanıza göre beslenmeyin. bence de doktor ve serum +1. şu anda gidemem derseniz de ne yemeniz gerektiğini tanıdık bir doktoru arayıp sorun acilen, ya da buradan bir doktor cevaplar belki.

söylenenleri de iştahım yok diye sızlanmadan zorla da olsa yiyin. yemek yemenin önemi öyle sandığınız gibi değil, çok çok fazla. gerçekten vücudunuza geri dönülmez zararlar veriyorsunuz şu an. bunlar öyle hemen ortaya çıkacak şeyler de değil, ileriki yaşlarınızda şu 10 gün yüzünden çok sıkıntı çekebilirsiniz. her an bir yerlerde bayılıp kafayı yere çarpma riski de cabası.

geçmiş olsun.

oteli bilmiyorum.

basmane garı metro durağı evet, havalimanından izbana bindikten sonra hilal'de inip, metro'ya geçiş yaparak basmaneye gidebilirsiniz. ya da havaş'a binebilirsiniz.

Oteli bilmiyorum.

Basmane'de hem bildiğimiz tren hem de İZBAN durağı var. İZBAN hafif raylı sistem gibi bir şey. Havaalanından direkt İZBANA binip Basmane'de inebilirsiniz.

Basmane merkez evet ama gece tekinsiz. O yüzden key otel tavsiye ederim. Ücretsiz havaalanı transferi de vardı.

Otel de ortalama bir otel.

@kulakligin calismayan teki Basmane'de İZBAN durağı mı var dedin? O dediğin tren olmasın kardeş? Basmane'de sadece Metro ve tren var. En yakın İZBAN durağı Hilal'de.

Otel bildiğin rus ablaların kaldığı bir otel. Basmane zaten işte. Gece dışarıya çıkarsan keserler filan. Suriyeli boldur.

Metroya bin Basmanede in. Çok yakın. Sorsan gösterirler.

sizin dediğiniz oteli bilmiyorum ama izmir'e sık sık gelirim.
yukarıda "rus ablalar" denilmiş diye kendi otel önerimi yazayım.

biz hep mini hotel'de kalıyoruz. geçen ay iki kişilik oda + kahvaltıya geceliği 115 lira mı ne ödedik. çok temiz, tatlış bir otel. yeterince merkezi, kahvaltısı güzel, personel süper.

ulaşımı da kolay. havaalanından inince metroya biniyorsunuz. yarım saat falan gidip hilal durağında inyorsunuz. oraya 5 dakika yürüme mesafesinde.

Hilal basmane falan istanbulun lalelisi gibi.

aa aynı benim kedi bu.

veteriner bir arkadaşımın anlattığına göre, bir kedi tüyleri kesilirken traş makinasının sesinden çok korktuğu için kalbi durmuş. ben bu hikayeyi duyduğumdan beri ne olursa olsun kedilerin tüylerinin kesilmemesi taraftarıyım.

belki makasla kırpılma diye bir şey varsa o olabilir.

tüyler yalıtım sağlıyor mu bilemeyeceğim. ama kedilerin tüylerinde bir çeşit yararlı bakteri bulunduğunu ve bu bakterilerin gitmemesi için kedilerin hiç yıkanmaması gerektiğini okumuştum. yani muhtemelen tamamen kırpmak iyi olmaz.

benim veteriner hekim de pek önermedi, psikolojik olarak kötü etkilenebiliyorlarmış.
ama benim kuzenler her yaz yaptırıyor, ufak doz anestezi ile.

benimkinin patiler gözükmüyor tüyden: i.hizliresim.com
etrafa da bol bol döküyor, ama korkudan yapacak bir şey yok :)
benim elemanın gözü akmış ya yine, bi temizleyeyim görmüşken

kedinin sağlığı bu konuyla çok alakasız, siz tüylere bağlı olarak mental ya da fiziksel bir problem yaşamıyorsanız -ki yaşamadığınızı varsayıyorum- kedinizin tüylerini traş ettirmeyin. sorularınızın cevaplarını da aşağıda yazdım.

- kedinin psikolojisi bozulur. en aşağı üç gün. kesin bilgi, yayın.
- kediniz ufak bir doz da olsa anestezi olacak, siz saç sakal traşı olurken anestezi alıyor musunuz? üstelik traş olurken yaralanabilir, canı yoktan yere acısın mı? bence acımasın.
- hiç kesilmesin. siz tüylerin uzunluğuyla ilgili problem yaşıyorsanız makasla kırpık kırpık kısaltın.
- kediniz psikolojik olarak etkilenecek, dolayısıyla yemesi içmesi değişecek, buna bağlı olarak da bağışıklığını düşürmüş olacaksınız.



özetle kötüdür, allaaşkına kestirmeyin şu kedilerin tüylerini.

normal kedi işte. ne gerek var kestirmeye. onlar ayarlıyor kendi sıcaklığını yalayarak falan. takıntı hayvanı kırpmak isteyenlerde. bi arkadaş video koymuş geçen, kedi ilaçlı, salyası akıyordu boş boş bakarken. sonra traş videosu koymuş. hayvan tedirgin ama kıpırdayamıyor gibiydi. üzüldüm ben açıkçası izlerken.

kestirmeyin +1 narkoz ya da yatıştırıcı verip kestirirken kedisini kaybedenler var sözlükte yazıyor.
sadece popo tarafındakileri kısaltın temizliği kolay olsun. onu da iki kişi makasla yapabilirsiniz traş mak. sesinden ürkmesin.

6 yaşında iran kedim var ve inanılmaz tüylü dehşet de döküyor. tecrübesizlikten kedim 2 yaşındayken tüylerini kestiriyim dedim ve kesilirken o sesler kedimden nasıl çıktı anlayamadım. korkudan altına yaptı ve ben o gün yemin ettim asla kestirmem diye. veterinerimle de konuştum bazı kedilerin çok korktuğunu kalbinin durabildiğini söyledi, ya da hayvan durmadığından kesen kişi çok bastırıyormuş ve diyaframı yırtılabiliyormuş.

anestezi ile de kesiliyor ama bu seferde anesteziden ayılamama durumu var buda risk.

ben de sürekli bu konuyu düşübüyorum evde tüyden duramıyoruz ne kullansak fayda da etmedi. en olmadı sakinleştirici verip bayıltmadan hafif mayıştırıp keselim diyoruz

Cevaplar için teşekkürler, kestirmemeye karar verdik kesinlikle, ondan değerli değil sonuçta hiçbir şey. Şu eldiveni deneyelim dedik, işe yaramazsa da canı sağ olsun.

urun.gittigidiyor.com

tutsaklık
eldivenin aynısından bende var çok randımanlı olduğunu söyleyemem evet topluyor ama dökülecek olanları topluyor mantığı öyle yani daha fazla verim için furminatör tarzı taraklar kullanın. tabii taratıyorsa. benim kedim bırak tarağı o eldivenle bile dokundurtmuyor. biraz uysal bir kedim olsaydı scaredycut tarzı taraklı makaslar var onlardan da alabilirdim ama eldivenden sonra kullanamayacağımı anladım.

www.youtube.com

Eğer hala eskisi gibiyse, Beyoğlu'nda Yemek Kulubü güzeldir.

baltazar'ın hamburgeri, edebiyat kıraathanesi'nin tatlıları

basta efsane bi yer olmasına rağmen kutlama lık bir yer değil
hızlıca ye kalk mekanı
o yüzden orayı tavsiye etmem
geçen gün yine tavsiye etmiştim heybeliada da heyamola diye sahilde güzel bi restoran var
orayı öneririm.
hem ada havası almış olur istanbuldan da uzaklaşmış olursunuz...

meksika mutfağı ilginizi çekiyorsa ranchero'ya gitsenize suadiye'de? türkiye sınırları içerisinde her yerde margarita içmedim, ama şimdiye dek denediklerim arasında en iyisi, bir sürü çeşidi de var hem. yemekler süpersonik iyi, türk damak tadına uygun seviyede baharatlı, çeşit çok, ayrıca doyurucu. tatlılar da güzel. panço giyip şapka takarsınız hem, değişiklik olur. son cümlede biraz dalga geçtim ama öncesinde yazdıklarım ciddili tavsiye içerir.

Kutlamadan kastım hani biraz daha Şımartabiliriz kendimizi. Çok kalabalık olmayan bir mekanda guzel bir yemek olabilir. Tiki takılan tipler değiliz de hani özel olsun istedim.

taksim - çukurcuma 49. çok hoş bir mekan, baya başarılı pizzalar yiyebilir ve yanında şarap içebilirsiniz.

suadiye - gomongo - böyle uzakdoğu yemekleri gibi bişeyler yapılıyorlar ama suşi tarzı değil. ızgarada et ağırlıklı. yemekler çok iyi.

bir de çok klasik olacak ama moda'daki viktor levi şarap evi var. mekan ve yemekler çok güzel. gitmeden rezervasyon yaptırmanız iyi olur.

Kadıköy'de Yanyalı Fehmi ve Çiya'nın yemekleri güzel. Fiyatları biraz ortalamanın üstündedir ama. 2 kişi için 120 falan gözden çıkarman lazım.

@denhia'nın dediği Yemek Kulübü artık yok. 1 ay önce tadilattayız yazıyordu camında. Açılır mı bilmiyorum.

Fiyat çok önemli değil bu tek seferlik kaçamakta. Ama genelde goz onunde bulunduruyoruz.

Bir de herhangi bir mekana gitmeden önce Zomato'dan menüye, yorumlara, fotoğraflara ve fiyatlara bakmanı tavsiye ederim. Genelde epey fikir veriyor.

cevaplarda trollüyorlar sanırım, ya da ben yanlış anladım.

galata'da sensus şarap evini öneririm ben de. favori mekanımdır, özel kutlamalarda falan genelde tercihimdir. hemen anemon otelin alt kısmında.

bi tık lüks olsun derseniz ben doğum gününde sevgilimi TOI'ya götürmüştüm. o zamanlar akaretlerde idi yeri. gerçekten lüks kategorisinde bir yer ama yediğim ekmek bile inanılmaz lezzetliydi.

İstanbul modern sanatlar müzesinin restorantını manzara olarak çok güzel buluyorum. Kalabalık olmuyor ama yine de rezervasyon yaptırıp balkon veya cam kenarından bi masa öneririm. Akşama doğru gidilip havayı karartıp dönmelik, şarap içmelik yer.

Herkese önerdiğim üzere: Solera Winery

www.facebook.com

vallahi parasal durumu ne olursa olsun zevksiz insan zevksiz insandır. öyle cevaplar var ki, eşeği bağlasan yemek yemeyeceği yerleri yazmış inanılmaz.

Gel ben sana 3 öğün için de hem pahalı hem ucuz alternatifleri yazayım. Buradaki bazı ayılar da mekan öğrensin :)

kahvaltı: Aheste Pera (2 kişi 150'ye çıkarsın)- Beşiktaş Faruk (2 kişi 50'ye çıkarsın)
öğlen yemeği: Dirty Hands Akatlar (2 kişi 150'ye çıkarsın) - Bayramoğlu Döner (2 kişi 40'a çıkarsın)
akşam yemeği: Popülist Bomonti (2 kişi 150'ye çıkarsın) - Forno Balat (2 kişi 60'e çıkarsın... Lahmacun yenmeli manyak bi lahmacun)

Cihangir'de Mellow var yemekleri baya iyi. Çok kalabalık olmaz klas ama alternatif, sevgiliyle başbaşa oturmalıl şık güzel bir mekan.

Ay dayanamıyorum yazıcam, Lahmacuncu önermişler ya la ajsjsjsj biz oraya arkadaşlarla ctesi akşamı içmeden önce 10 dakikada 2-3 lahmacun gömmeye gidiyoruz, bildiğin floresan ışıklı plastik masalı yer yani. Adam sevgiliyle gitmelik biraz özel mekan sormuş. Ne zevksiz adamlarsınız :D

kahvaltı galata-privato
diğer öğünler : eataly-zorlu
nusr-et etiler
trattoria serenzo-gayrettepe

cevaplar için teşekkürler. yeni bir duyuru olmasın madem, kadıköy'de hak ettiği kadar bilinmeyen ama çevrenizdekilere önerdiğiniz mekanları da yazarsanız tadından yenmez.

benimle iletişebilirsiniz. mart ayında gittim, 4 gün kaldım.

araba kiralayın bence de çünkü beyrut'un dışında da gezilecek çok yer var ve başka türlü gidemezsiniz oralara. ama 4 günlük kiralamayın, mesela biz ilk 2 gün beyrut'ta takılıp sonraki 2 gün için araba kiraladık. kimse bize çarpmadı, hem niye çarpsınlar canım. zaten ülkenin yarısından fazlasının altında bentley, ferrari vs var. benim öyle arabam olsa dikkat ederim, çarpmam yani =)

mekano diye bir araba kiralama yeri var. google maps'te yazınca bulunmuyor ama konumu tam olarak şu: 33.895674, 35.541933 bizim hostel sahibi orayı önermişti. içeridekiler de çat pat türkçe konuşuyor. ibrahim tatlıses şarkılarından, arka sokaklar'dan ve kurtlar vadisi'nden öğrenmişler ama yani öyle çok bir şey beklemeyin. fiyatları baya uygun ve yardımsever insanlar.

araba kiraladığımız günlerde çevre illeri ve biraz doğa insanı olduğumuz için dağları tepeleri gezdik. ilk gün byblos harabeleri ve tripoli'ye gittik. tripoli'de tam anlamıyla "hiçbir şey" yok, ama byblos güzel. sonraki gün de jeita mağarasına gittik. orası mutlaka görülmeli. hemen türk kurnazlığımı da yapayım; içeride fotoğraf çekmek yasak ve girişte telefonlarınızı emanet dolaplarına bıraktırıyorlar ama "biz telefon getirmedik" derseniz içeride gizli gizli fotoğraf çekebilirsiniz =)

arabayla şehirde çok dolaşmayın. çünkü İ-NA-NIL-MAZ bir trafik var şehir içinde. biz ilk 2 gün yürüyerek bir yerlere gidip gezdik, zaten şehir küçük ve çoğu yer maksimum yarım saatlik yürüme mesafesinde. dönüşlerimizde de über kullandık. siz de normal taksi kullanmayın onun yerine über indirin, onu kullanın. çünkü normal taksiye biniyorsun, taksimetre yok zaten. gideceğin yeri söylüyorsun adam 20 dolar diyor. pazarlıkla 10 dolara anlaşıyorsun. oysa überle gidiyor olsan maks 5 dolar vereceksin. yani über kullanırsanız dolandırılmazsınız.

toplu taşıma olmadığını zaten biliyorsunuzdur.

yemek konusunda ben lübnan yemeklerindense ermeni yemeklerini daha çok beğendim. benim damak zevkime daha bir uydu ama zahterin tadını severseniz lübnan yemeklerine bayılırsınız. tatlı-tuzlu her şeye kilolarca zahter koyuyorlar. o yüzden bence bütün lübnan yemeklerinin tadı aynıydı. kötü değil, ama o kadar baharata ne gerek vardı diyor insan.

hamra bölgesi biraz dandik. sıkış tepiş bir sürü bina var. ben o tarafları beğenmedim. en çok "badaro" ve "mar mikael" bölgelerini (armenia caddesi üzerini) beğendim. mar mikael'de her yerde minik minik barlar, publar var. özellikle cuma-cumartesi akşamları çok güzel oluyor. her bar kendi kokteylini yapıyor, çok değişik ve güzel kokteyller içtim orada. erken giderseniz akşam 9'a kadar happy hour oluyor genelde, baya uygun fiyatlara içebiliyorsunuz.

he bir de fiyatlar çoğu yerde çok uçuk. kaç lübnan lirası kaç dolar ediyor bunu hesaplamak baya karışık. ilk günlerde menüye bakınca neyin kaç lira ettiğini kafanızda pek oturtamıyorsunuz, o yüzden biz çok harcadık mesela ilk iki gün. ona dikkat edin.

"gece hayatı muhteşem" dediler ama ben beğenmedim. belki siz seversiniz. insanlar ağır makyaj, topuklu ayakkabı ve muhteşem gece elbiseleri giyip gece kulübüne gidiyorlar mesela. o tarzı sevmedim. ama müzikler güzel.

başka soracağınız bir şey olursa sorabilirsiniz.

alışırsın zamanla ya, işe yakın olması daha tercih edilesi bence.

İlk günler belki afallarsın ama beşiktaşta kiraya harcayacağın parayı kenara atıp güzel bi araba çekince sana her yer Beşiktaş olur sonuçta. Ayrıca maltepe sahil pek hoştur. Zümrütevlerden maksimum 15 dakika. Kadıköye de maksimum 45 dk harcarsın metroyla. Bence eşyaları toplamaya başla sen.

Not: ben de o civardayım, bi sıkıntısını görmedim mevkiinin.

Daha yakın değil bence işe sonuçta bir vapur mesafesinden, dolmus artı uzun bir metro mesafesine gidiyor. Maçka parkı ya da ortaköye yürüyüş yapıyorum. Arabayla maltepe sahile inip her gün yürümek ne kadar realist? Zümrütevlerde çevre de ne park ne büyük yürüyüş alanı var sitenin küçük yeşillik alanı hariç.
Müze ya da galeri açılışlarına gitmek ayrıca sıkıntılı olmaz mı? İstediğimde gideceğim yerler bir saat mesafede olacak?
Gece toplu taşıma ya da dolmuşla eve dönüş nasıl peki

Zümrütevlerin neresinde olduğunuza bağlı o sanırım. Ben 7 dakikada metroya yürüyor ve 27 dakikada kadıköyde oluyorum şahsen. Metro bekleme süresini de katarsak vesaire 40 dakika diyelim. Metro mesafesi ile vapur aşağı yukarı aynı yani. Bence sizin beşiktaşı bırakasınız yok ki anlaşılabilecek bir durum. :) ama ben olsam evimde konforu tercih ederim şahsen. Çalışan biri olduğum için de izin günlerimde maltepeden istediğim herhangi bir yere gitmek hiç de sorun olmuyor benim için.

maltepe sahil filan olsa belki bi derece ama zümrütevler çekilmez bence beşiktaş'tan sonra. özellikle sorduğun soruların cevabı üzücü olur. ben çok mecbur değilsem taşınmazdım.
kadıköy'e taşın olmadı göztepe'ye filan taşın ama orda ev alma olaylarına filan giriyosun herhalde, o başka bi mevzu. bilemedim orasını.

Ev alma değil var ama boş. Farkediyorum cevaplarının üzücü olduğunun.
Yazın kot şortumla elbisemle yürüyemeyeceğim bir yerde olmak istemiyorum.

şöyle bi iliştireyim bunu, yarın sabah zümrütevlerdeki hayattan kesitler atıcam üzerine.

yapma! demeye geldim.

ben yıllardır kadıköy'de oturuyorum. kiralar yirmisekiz katına çıkmış olsa da burayı bırakmadım. çünkü iş çıkışı üzerimi değiştirip sahile inip yayılarak yatabiliyorum. kot şort +1. istediğim saatte dışarıda canım ne isterse yapabiliyorum. bir de arabam yok, kadıköy'de oturduğum için hiç de gerek duymuyorum çünkü her yer yürüme mesafesi zaten. mümkünse böyle kalsın.

özellikle yaşın daha gençse bence beşiktaş'ı bırakma. istanbul'un zaten kaç tane yeri kaldı ki şöyle rahat rahat keyfini çıkarabileceğimiz?

ama böyle durumlarda para konuşur tabi, maddi durumun artık beşiktaş'ı kaldıramayacak gibiyse yapacak bir şey de yok gibi.

bence yapmayın.
sanırım maltepe'deki ev boş diye taşınma durumu var,yani kadıköy diye bir seçenek yok?
yoksa kadıköy'e ya da göztepe'ye fln taşının derdim.
ama ya maltepe ya beşiktaş durumu varsa bence beşiktaş :) hiç kımıldamayın yerinizden.

biraz geç de olsa cevabım hazır, geldim.

şimdi bu tarafta çok keskin bir çizgi var, e-5. 70 evler köprüsü iki farklı dünyayı birbirine bağlıyor gibi bişey.

görsellerle açıklamak gerekirse
e-5'in altı temsili
www.thewhitetree.org

e-5'in üstü temsili
i.ytimg.com

özetle evet, o tarafta yaşayan arkadaşlar kusura bakmasın ama e-5'in üstü olan zümrütevler bölgesi dünyadaki isengard'a en yakın yerdir.
huzurevi metro durağının e-5 altı çıkışı ömür sokakta. ömür sokak ve civarları, o muhit genel olarak sakin, huzurlu bir yer. millet çoluğuyla çocuğuyla parkta falan takılıyor, itlik serserilik çok yok. keyifli bir yer.

beşiktaştan zümrütevlere geçişin yaratabileceği psikolojik tahribat da biraz bir evden beklentilerinin neler olduğuna bağlı. yani evin yakın çevresinde takılmak, oturup çay kahve içip gezinmek falan gibi alışkanlıkların varsa ki beşiktaşta oturan birisi için sıradan şeyler, sıkıntı yaşaman muhtemel. yani kardeşler kıraathanesinde kivi içip eşli batağa girmek istemediğini varsayıyorum, sıkıntı.
ha dersen ki ben zaten gider kadıköyde orada burada gezinirim, eve gelip kafamı dinler, dinlenirim uyurum falan o zaman hem sıkıntı olmaz hem de nice donanımhaber ölücüsünü çatlatacak bir fiyat/performans yakalayabilirsin.

ulaşım
metro huzurevi durağından 20-25 dakika civarı bir sürede kadıköye varıyor.
gece vs. ulaşım için muhtemelen tercihin e-10 üzerine evin yakınlığına göre taksiye binmek veya yürümek olacak. başka alternatif yok benim bildiğim.
ulaşım imkanları muhteşem aman aman olmasa da çok kötü de değil. 20 dakikaya kadıköye varmak hiç kötü değil.

burada afallanacak çok bişey yok. iki tarafın kendilerine göre artı ve eksileri var. taşındığın senaryoda bu yeni ortamın şartlarına adapte olabilmek mesele.

bence gel, su çok güzel.

çok önemli.

artı puan.

geçirir.

Daha benim kadar iyi yapanına denk gelmedim. Özel ve nitelikli yemekleri iyi yapabilen bir kadın olursa artı puanı olabilir.

Yemek yapmaktan zerre anlamam, iyi yemek yapan sevgilim olursa öper başıma koyarım ama sırf iyi yemek yapıyo diye de diğer adayların önüne geçmez yani :D
Ona gelene kadar ohooo....

artı point

Ben zaten her çeşit yemeği yapiyorum, kendisi de bana asci degil sevgili olacagindan benim gözümde herhangi bir önemi yok.

Ha mutfağa girip ara sıra yardım edebilirse iyi olur tabii. Bunun için de yemek yapması değil, düşünceli olması gerekir.

Artı puan evet ama karşımdakinde en son dikkat edeceğim özelliklerden biri sanırım. Yemek yapmayı bi şekilde öğrenir sonuçta. Önemli olan istek deyip klasiklere bağlayıp uzaklaşıyorum.

kadınım, partnerimin yemek yapması çok önemli. hoşlanmadığım bir insandan hoşlanmamı sağlamaz ama hali hazırda hoşlandığım biriyse bayağı ileri taşır hislerimi.

önemli bir kriter değil.

bir erkek olarak sevgilimin iyi yemek yapabiliyor olmasını isterim.
çünkü ben iyi yemek yapabiliyorum. isterim ki gelsin mutfakta beraber pişirelim beraber yiyelim. fakat bugüne kadar tanıştığım çoğu hatun kişi yemek yapmaktan anlamadıklarını beyan ettiler. beyan esas... yemek yapmaktan anlamadıklarını beyan etmelerinden daha çok, beni yaralayan, yemek yapmaya ilgi duymamalarıdır.

Benim damak tadım kimseye uymuyor ekmek yemem tuz katmam otlarla yaşarım. Muhtemelen ilerideki eşim yemeklerimi yemeyip aç kalacak. Umarım yemek yapmasını biliyordur.

pek önemli değil. olsa güzel olur seviyesinde.

bence de önemli, istekli olup bana yardım etse de olur ama.

Erkek de kadin da yemek yapmayi bilmeli. 20.yuzyilin basinda degiliz, 100 yil gecti aradan herkesin kendini kurtarmayi ogrenmesi gerekli.

çok önemli, çok artı. güzel yemek yapan adamlar çekici oluyor. ayrıca kendine yetebilmek, emek vermek, öküz gibi yatmak yerine bi şeyler yapmaya çalışmak falan, bunların hepsini anlamayı sağlıyor yemek vs. parametreler. yemek yapmayan adamlara asalak paçoz gözüyle bakıyorum. yakın çevremde biri böyle bi adamla o yüzden sinirlendim şu an. benim erkek arkadaşlarımın bir iki tanesi hariç hepsi güzel, özenli yemekler yapardı. yapmayanlarla da tecrübesizken çıkmışımdır. bu demek değil ki herkesten şef performansı bekliyorum. özen göstermesi, uğraşması, zaman ayırması çok önemli. zaten öküz olmayan pratikler geliştirebilmiş bir adam da yemek yapabiliyor oluyor.

İyi yemek yapan tarafın ben olmasından mutlu oluyorum o yemek yapamasın umrumda değil

zerre önemi yok

benim için önemli bir kriter değil. olmasa eksi değil ama olursa da artı tabi.

Ben bi insanın yemek yapmayı bilmemesini tuhaf buluyorum asıl. Benim için bir kriter değil haliyle. Zaten olması gereken bi şeymiş gibi.

iyi yemek yapabiliyorum ancak partnerimden böyle bir talebim olmaz. önceki sevgililerim epey başarılıydı ancak sonuçta yemeği birliket yaptığınız sürece sıkıntı olmaz. tabi sanatıma engel olmaması tercih sebebidir.

ben yokken açlıktan ölecek kadar beceriksiz olmasın, yumurta kırabilsin mesela.
ama onun dışında ben yeterince iyi yapıyorum, onun yapmasına gerek yok.
zaten bu konularda cinsiyetçi olduğum için ben ona yapmak isterim.

kesinlikle hiçbir önemi yok.

ama sorunun soruluş şekli bana kalırsa güzel olmamış. ne demek "diğer adayların önüne geçirmek"? sevgili seçiminde "adaylar" diye bir şey olmaz ki. birini görürsün, aşık olursun, sonra sevgili olursan zaman içinde dersin ki "aa yemek de yapabiliyormuş, ne güzel" ya da "aa araba kullanmayı bilmiyormuş, hay allah"

insanlarla birlikte olmadan önce onları sanki böyle teknosa'dan aldığımız cihazlarmış gibi teknik özelliklerine bakarak değerlendirilmeyin. sonra "bu daha iyi" diye aldığınız ahmet daha yüksek watt'la çalışıyor olur, daha çok enerji harcar. ama onun yanında beğenmediğiniz ali enerji tasarrufludur, az yakar. pişman olursunuz.

Aslında önemli değil, yani dolaptan peynir çıkarıyorsa yeter ve yapıyorsa ne güzel de, bunu tek başına değerlendiremiyorum. Normalde çok yemek yapmasa da olur ama evin tüm işi bana yıkılacaksa, onun 'Hayır, ben yemek yapmam' diye çekilmesini kaldıramam. Fazla fazla yiyorsa, bir tencere dolusu yemek en geç iki günde bitiyorsa, her gün değişik çeşitlerde yemek istiyorsa, iki üç gün aynı yemeği yiyemiyorsa, bu tarz şeyler benim için pek makul değil. O zaman yemek işine el atmasını beklerim. Yani işten gelince ikimiz birden yemeğe dalabiliriz. Ben bir şeyler yapmaya çalışırken o salataya ya da ıvır zıvıra dalabilir de, 'İşten geldim, yemeği yaptım, yarına yemek kalmadı' ya da 'Her akşam ne yapacağımı düşünmekten bıktım' durumu olmadıkça sorun değil. Tabii, ara ara sevdiği bir yemeği yapmak, sunmak isterim ama benzer bir jest de arada olsun isterim. Yapamıyorsa da çok sorun değil; yeter ki hayatın o kısımları müşterek olsun ve mutfak düşmanım olmasın.

beimki harika yemek yapıyor
çok mutluyum

iyi yemek yapabilen erkek, kriter degil ama buyuk arti

seks kadar önemli +1

Benim için hiç bir önemi yok, ben her türlü yemek, pasta, börek konusunda gayet iyiyim. Ha artı puan belki heveslenip de mutfağa girdiğinde mutfağı aşırı batırmaması olabilir, ilgisi varsa destek olurum, onun dışında bir beklentim yok.

önemliymiş aslında

önemli değil, ben yapar doyururum ikimizi de.

Yemek yapmayı severim.
Yemek yemeyi çok severim.
Güzel yemek yapan bir adamı daha çok severim.

Ama sadece olsa iyi olurculardanım, kriter değil.

yemek yemeyi ve mutfakta bulunmayı severim ama maalesef yapma konusunda çok beceriksizim. yaparım ama lezzetsiz olur yani, oturup yemek diye yemezsin. gerçi bu durumda yapamıyor oluyorum, neyse jsfjskls.

aşqımı iyi yemek yapamıyor diye daha az sevecek değilim ama iyi yemek yapabiliyor olması benim gözümde tanrıça mertebesine yükseltir kendisini. ben bir kadın için "bunu severim lan/bununla evlenirim" demişsem, o da beni sevmişse, yemek yaptığı takdirde ondan asla ayrılamam diye düşünüyorum. duygusal olarak KARI GİBİ bi herifim, kaprisim tatavam çoktur ama arpamı suyunu verdiğin zaman dönüp de başkasına bakmam aq öyle bi özelliğim var, evcil hayvan gibi adamım.

o yüzden iyi yemek yapabilmesi müthiş bir artı benim için. yapamıyorsa da canı sağolsun birlikte kıra döke öğreniriz. tahammül edemediğim tek hatun cinsi, "ay ben yumurta kırmayı bile bilmem ki" diyen ve hatta bununla övünen tipler. bunlara günahımı bile vermem, güvenmem. bugün yumurta kıramayan yarın vatan haini olur, terörist olur. iyi yemek yapamayabilirsin, yemek yapman gerekmemiştir vs. ama yenebilir seviyede bi makarna, menemen, basit bi çorba falan yapabil aq yuh.

Düzenli ilişkide, evet.

güzel yemek yapan kızla sevgili oldum.
yemek yapmayan kızla sevgili oldum.
acayip güzel yemek yapan kızla sevgili oldum.
yemek yapmayı sevmeyen, seven, isteyen, istemeyen vs farklı farklı kızlarla sevgili oldum ve cevabım: Zerre önemli değil.

Benden iyi yapmasi onemli cunku ben yemek yapmayi pek sevmiyorum.

Hic onemli degil.

Önemli değil

araçlarla ilgili değil ama, ben de geçen sene az bir miktar para dolandırılmıştım. elimde belgeler falan da vardı ama "savcılığa gitsen çok uzar" vs dediler. ben de kimsenin yanına 5 kuruş bile olsa kalsın istemem. neyse, beni dolandırana ulaştım. laftan sözden anlayacak tip değil telefonlarımı açmamaya başladı. internetten darladım, hiç sallamadı. sonra facebok, stalk vs derken babasının çalıştığı yere ulaştım, oradan babasını istedim ona anlattım durumu. babasının haberi yok tabi hiçbir şeyden. muhtemelen ufak bir aile dramı yaşadılar benim yüzümden. neyse, sonuçta bir şekilde paramı aldım.

size çarpan kişiyi de hemen mahkemeye vermek yerine plakasından bir sordurup kendisine ulaşın, durumu anlatın bence. belki bir noktada uzlaşabilirsiniz.

benim amacım para pul değil. zaten kaskom cebimden para çıkmadan bütün masrafımı fazlasıyla karşılayacak. benim sorun yaptığım bu adamın hiçbir şey olmamış gibi sabah yatağından kalkıp hayatına devam etmesi ve belki başka bir akşam nasılsa bir şey olmuyor mantığı ile yine zil zurna içip başka insanlara zarar verecek olması.

birazcık burnu sürtsün tedirginlik yaşasın istiyorum. sistemden plakasını sorgulattık ve muayanesi bile yapılmamış sigortasız araç.

Evet, diyebiliyorlar artık. 15 günden eski olmaması iyi olur. Özellikle banka dökümünün falan.

edit: İspanya birebir 15 gün ve öncesini istedi benden banka zımbırtıları için.

nereye başvuruyorsunuz bilmiyorum ama genel olarak şu geçerli olur:

"Sunulacak olan tüm belgelerin güncel olması gerekmektedir (son 3 aya ait belgeler)."

yani sıkıntı olmaz, hatta iyi olur. vize başvurunuz için randevunuzu da şimdiden alın hatta, yaz dönemi olduğu için 2-3 hafta sonraya falan randevu verirler zaten.

20 gün gibi bir süre için sıkıntı olmaz. yani benim başvurularımda olmamıştı. en güncel evrak hesap dökümleriniz olsun ama.

18 yaşımdan beri ayrıyım, şimdi yaş 35, geçiyor bişekilde zaman. alışırsınız.

Ailemi senede 2, maksimum 3 goruyorum hic aramiyorum. Bu kadar aile duskunu olmak hic iyi bir sey degil.

Tam on bir senedir annemden ve babamdan ayrı yaşıyorum. On sekiz yaşımdayken ayrılmıştım ve ilk aylar biraz zordu. İnsan sonra alışıyor. Hatta çok başım sıkışmadığı sürece bizimkilerden maddi-manevi destek almamaya başladım durum böyle olunca. İnsan büyümek için gerekli koşulları daha kolay elde ediyor ailesi uzakta olunca. Bu da güçlendiriyor, özgürleştiriyor. Hem teknoloji sağ olsun artık kimse o kadar uzak değil.

6 senedir ayrı yaşıyorum. Yılda 3-5 defa görüyorum. Yetiyor.

Evlendiğiniz zaman ilk zamanlarda yokluğunu o kadar da fark etmezsiniz. Ama senede bir de çok uzun süre, muhakkak daha sık gidersiniz. İst-İzmir ne kadar yol...
Ama çocuk yapınca annenin yakında olmasının ne kadar büyük nimet olduğunun farkına varırsınız. Belki o zaman o da gelmek ister.
Ben bir sene ailemden uzak yaşamıştım. Arada gidip geldiler (bir annem, bir ablam, dönüşümlü olarak, ABD). Birkaç ay önce annemi kaybettim. Şimdi uzak bir anı...

Bence ailenize düşkün olmak gayet normal bir şey, ben de anneme babama çok düşkünümdür. Biz yıllardır ayrı yaşıyoruz ama her gün telefonla konuşuruz, babam işi dolayısıyla yurt dışında annem de onun yanında sürekli. Özlüyorum ama napalım alışıyor insan bi yerde. Yalnız tek bir arkadaş çevresi olmadan, tek bir akraba olmadan annenizin taşınma isteği garip bence, orda sıkılmasın? Örneğin ben istanbulda yaşıyorum ama gaziantep'liyiz, annem tatile gelince yanımda kalmaz gaziantep'e gider, ben onu bazen ziyaret ederim. Çünkü babamın yanına gidince de arkadaşı yok, istanbul'a gelince de öyle olacak napayım diyor :) Bence annenize kararını bi daha değerlendirmesini falan söyleyin, tam olarak sizin için değil ama bu sebepten dolayı.

Ailemden uzağım 2 ayda bir ziyarete gitmeye çalışıyorum. Her gün telefonda konuşunca uzaklık çok farkettirmiyor.

Ekaterina+1

Ben de yaklaşık 7 yildir ayriyim; 2-3 ayda bir muhakkak gidiyorum ki bazen süre daha da kısa oluyor, yine de özlüyorum. Her gün telefonda konuşuluyor vs. Alisiyorsunuz elbette her gün annem annem diye dolasmiyorsunuz etrafta ama insan özlüyor tabii ki; aile bu. Benim için gidip goruldukten sonra geri dönme kısmı çok sıkıntı oluyor. Annemin de üzüldüğünü farkedince döndükten sonra 2-3 gün kendime gelemiyorum. Sonra rutine dönülüyor.

Bir de mesela dün anneler gunu ile ilgili bir şey izlerken gözlerim doldu, niye olduğunu anlamadım. Gün içinde 3 kere konuştuk halbuki. Sonra da 'sen gelecek hafta yanlarını bir gidiyorsun, gün icinde sesini duyuyorsun. Annesini hiç göremeyenler var, bu kadar bencil olma' dedim kendi kendime. Öyle işte.

Bu arada bizimkiler yurtdisinda. Izmir- istanbul arası ayda bir gitmek istesen yine gidersin.

13'ten beri ayrıyım yaş gelmiş 30 küsüre, elbet severim ve konuşur görürüm ama bu kadar bağlı olmak nasıl birşey anlayamam.
Bence iyi yapıyor, siz de bir şekilde kendi hayatınızı yaşamayı öğrenirsiniz bu şekilde.

O kadar korkma alışıyor insan. Ailem konusunda senin kadar kaygılıyım. Öncelikle bunun fazla evham olduğunu, onların kendilerine bakabilecek, kendi kararlarının sorumluluğunu alabilecek yetişkinler olduğunu kabul etmelisin. Bunu kabul etsen de kaygın gecmeyecek ama kaygıyı da kaygı olarak kabul etmek lazım. Ben evlenip 700 km uzağa, az gelişmiş bir doğu şehrine taşındım. İlk başlarda gerçekten zor oluyor. Evi kurup yerleştirmek, bir anda yemek temizlik vs sorumluluklar, bir de işten ayrılıp evde oturmak da cabası. İlk sene 4 5 haftada bir gittim yanlarına. Bazen de onlar geldi. Bazen eşimin ailesi geldi vs bir şekilde aylar geçti. Sonra eve alışıyorsun, ayrı kalmaya da alışıyorsun. Şimdi yaklaşık 4 ayda bir gidiyorum. Onları özlediğim kadar eskiden yaşadığım şehiri de özlüyorum. Şu an yaşadığım yer daha sosyal daha imkanları olan bir yer olsaydı daha kolay olurdu. Herşeyi annemle yapmaya, kararlarımda danışmaya alışmışım bekarken. Üzülme, başlar zor olsa da alışacaksın.

Ayrıca ist izmir uçak vs ulaşım daha kolay, atlar gidersin haftasonu. Onlar da gelirler. Bir sürü uçak var. Bizim gibi haftada birkaç uçuştan ucuz bilet kovalamak zorunda da değilsin.

İzmir'e yerleştikten sonra neden senede 1 kez gidiyorsunuz onu anlamadım. Ben izmir-ist arasını senede en az 7-8 kere yapıyordum zamanında.
Ben 9 yaşından beri annemden ayrı yaşıyorum. Ama sık sık görüşüyoruz, görüşmeye çalışıyoruz. İnsan alışıyor.

Video görüşme yaparsınız sık sık, hiçbirşey olmaz.

senede 1 görüşüyoruz. çok severim kardeşlerimi ama git gide uzaklaştık.

hayır yaptığınız nankörlük değil, ama bir çeşit psikolojik bağımlılık. annenize fazla düşkünsünüz ve bu psikanaliz bilimine göre iyi bir şey değil. annelerimizi sevmek başka, bağımlı olmak bambaşka şeyler. hepimiz belli bir yaşa kadar (8-9 yaşına kadar falan) annemizden ayrılınca sizin kadar daralıyorduk ama artık öyle olmuyor. ben 14 yaşımdan beri ayrıyım ve senede birkaç kere görüyorum. yetiyor. yetmek zorunda, çünkü hayat böyle bir şey. bir noktada herkes herkesten ayrı kalacak.

daha realistik olmayı deneyin. sadece annenizin 2 sene sonra farklı bir şehire "taşınma ihtimali" bile bu kadar dertlenmenize, kafanızda "ya annem o sıcaklarda kötüleşirse" gibi şeyler kurmanıza yetiyorsa, bir gün başınıza gerçekten kötü bir şey gelirse buna nasıl dayanacaksınız? izmir kocaman şehir, anneniz kocaman kadın, e babanız da var. astımı tutarsa hastaneye giderler, tedavi edilir.

Sizinle aynı fikirdeyim. Ama kaygınız biraz fazla geldi bana.
Ben şöyle düşünüyorum, (annemin de astımı var) hastalandığında, astım krizi geldiğinde, ya da basit bi tansiyon sorunu yaşadığında, grip olup yattığında yanında olamayacaksam ne manası var evlat olmanın? Bunu görev gibi değil, manevi olarak yapmak istediğim bişey olarak görüyorum.
Sizin kaygılanmamanız için bazı şeyleri söylemeyecek mesela, sabah başım döndü gözüm karardı ama sonra geçti diyemicek boş yere telaşlanmamanız için. Beni üzen bu işte, uzaklaşmak.

Çocuğun olunca yanında olması büyük nimet diyenleri de Allah'a havale ediyorum. O yaştan sonra çocuk bakmak, alışkanlıklarını tamamen değiştirip tüm gününü tüm haftanı bebeğe odaklamak, 30 yaşında gibi vücudu zorlamak öyle ağır geliyor ki annelere. Bunu yapanların hepsi ağır bencil ve şımarıktır!

annenizden ayrışmanız lazım.
yaşınızı bilmiyorum, ama muhtemelen ikiniz de ayrı birer yetişkinsiniz.

yalnız "ayrılmak" ya da "kopmak" demiyorum.
"ayrışmak" diyorum.

o ne istiyorsa onu yapacak, siz de hayatınıza devam edeceksiniz.
ileride yaşlandığında size ihtiyaç duyarsa gereken maddi manevi desteği verirsiniz.
fakat şu anda içinde bulunduğunuz psikoloji, ileride bir ilişki kurmanıza, sağlıklı şekilde sürdürmenize engel olur.
evlilik yapamaz ya da yaptığınız evliliği sürdüremezsiniz.
psikolojik anlamda bağımsızlaşıp, olgunlaşmanız gerekiyor.

bu süreci de bunu gerçekleştirebileceğiniz bir fırsat olarak değerlendirebilirsiniz.

Üniversite için İstanbul'a geldiğim ilk birkaç hafta zorlandım, daha sonra alıştım. Şimdi hayırsızlıktan mıdır bilmem iki üç günde bir anca arıyorum. Zamanla alışılıyor sanırım.

Her gun ariyorum ailemi. Benzer endiseler bende de var. Ama hayati kaygi ve korkularla geciremeyiz. Cok da uzak degilsin ve imkanlarin var. Sukret ve mutlu ol.

Subtitle workshop kullaniliyor genelde.

başka bir dilde altyazısı varsa direk onu indir. metin dosyası olarak aç ve sadece çevirisini yapacağın bölümü silip çevirini yaz. zaten metinlerin başında metnin filme göre saniyesi filan yazıyor. ancak cümle uzunluklarını(alt satıra geçiş v.s) da önceki metindeki gibi ayarlamaya özen göster. yoksa çeviri metnin ekrana sığmayabilir.

@teyzem teyfik'in dediği şekilde sadece text dosyasının içeriğini değiştirirsen türkçe karakterleri kabul etmez. örneğin altyazıda "karşı" kelimesini yazarsan, filmi izlerken "kar#&305286" gibi görünür. "karsi" yazman lazım, o zaman da hoş durmayacaktır.

ben subtitle workshop kullanıyordum. senin gibi çevirmenliğe başlamak istemiştim. divixplanet'e girdim çeviri bekleyen dizilere baktım, pretty little liars vardı. onu çevirdim 1 sezon falan. baya keyifli oldu. önce dizinin videosunu ve ingilizce altyazısını indirip subtitle workshop'a atıyorsun, sonra hem izleyip hem çeviriyorsun.

Şuraya reklamı bırakayım. 1 ay içinde hazır olacak.
www.translatewith.us

Ben katilmamistim ustunden 6 sene gecti hic pisman olmadim hatta su hayatta verdigim en dogru kararlardan biriydi bence :D

@vegas ne güzel konuşmuşsun.

Katılmadım. Aklıma bile gelmiyor.

Ortamın varsa git cok güzel eğlenirsin yoksa balo dediğimiz şey pek aman aman birşey değil bana göre.

Suada'da yapılıyorsa pişman olabilirsin. Gerçi ben de katılmayı düşünmüyorum 3. sınıf olmama rağmen ama Suada'da olsa kesin giderdim. Ortam iyi olur gibi. Türkiye'deki üniversiteli gençlerin içi çürümüş. 4 yılın sonunda bile kendilerine birkaç saatlik ödül vermekten korkuyorlar. Çok düşünmeden gidebilirsin. İş hayatına başlayınca çok ararsın bu günleri.

Uni mi lise mi onu belietmemişsin ama ben ikisine de katilmamistim hiç pişman değilim katilsam sıkılırdim

Onun yerine samimi olduğun insanlarla vakit geçir bir gün daha iyi. Tek kelime etmediğin tiplerin yanında kasılmaya değmez.

katılmadım eksikliğini hiçbir zaman hissetmedim.

Ben de katılmadım. Zerre kadar da pişman olmadım. Aklıma bile gelmedi zaten sonra hiç.

Ben nerdeyse herkesi tanıdığım için çok eğlenmiştim ki rezil bir organizasyondu. O gün çok aksilik yaşadım ama tatlı dertler bence. Gidip içip dans edeceksin işte arkadaşların gidiyorsa güzel geçer niye gitmeyesin ki.

katılmadım. hiçte eksikliğini hissetmedim. gayet arkadaşlarım da vardı sosyaldim de ama yok gitmemiştim. biraz yalan o ortamlar..genelde üniversite arkadaşlıklarının yalan olduğu gibi..

kesinlikle olursun.
askerlikteki bir toplu takılma/fotograf çektirme olayına inat edip takılmamıştım çünkü askerlikten nefret ediyordum!
ne olabilir ki en fazla. katıl, takıl, eğlen. sixtir et!

biz yakın arkadaşlarla(5-6 kişi) sınavlardan sonra çalgılı bir meyhaneye içmeye gideceğiz. baloda insanlar grup grup takılıp herkes ayrı telden çalacaktır emin olun. ben de bizim mühendislik fakültesinin balosuna katılmadım zerre de pişman olmadım. kep atma töreni falan yeter.

Ben katıldım, çok güzel de eğlenmiştim. Kendi arkadaş ortamımla gayet güzel eğlenmiştik, yine olsa yine giderim, katılmasam üzülürdüm, bir kere yaşıyoruz o kadar da detaylı düşünmeye gerek yok, istiyorsan, yakın arkadaşların gidiyorsa git, en kötü ne olabilir ? Sevmezsen erken ayrılırsın.

Aman her gün sanki çok samimi ortamlardayız da bir gece samimiyetsiz ortama girince incilerimiz dökülücek. Yaptığın için pişman olmazsın en fazla "aman ne boktandı çok sıkıldım" dersin ama gitmezsen aslında nasıl olabileceğini asla bilemeyeceksin.

Ha okuldan hiç doğru düzgün arkadaşın yoksa gitme tabi patlarsın

Gittim fakat keşke gitmeyip o parayla bi' gezi ayarlasaydım diye çok düşündüm yakın arkadaşlarımla ve pişman olmuştum ben de :)

katılmadım, 15 sene geçti üstünden pişman da değilim, bi daha olsa yine katılmam.

katılmadım, pişman değilim. ama üniversitedeki ortamı zaten sevmiyodum. arkadaş grubun varsave gidiyolarsa gitmek mantıklı olabilir. ben şu an hç biri ile görüşmediğim ve o zaman da görüşmeyeceğimi bildiğim için sallamamıştım.

katılmadım. 9 sene oldu, pişman olmadım.

Bitirdigim hicbir okulun mezuniyet torenine/balosuna/kinasina katilmadim. pisman degilim.

mezuniyet kinasi diye bir kavram varmis gercekten. degisik...

olmazsın
20-25 sene geçti hala görüştüğüm arkadaşlarım var
pişmanlık olmaz

Okuldakilerle ortamın varsa git tabi.

katılmadım, hayatımda verdiğim en iyi karardı. ileride bir gün cb olmayı düşünürsem mezuniyet fotosu bile yok diye mızmızlanacaklar ama olsun. sanki uzaya roket gönderdik, bir de kutlamasını yapıyoruz?

cevap: hiç pişman olmazsın arkadaşım.

pişman olurum diye katıldım ama keşke katılmasaydım dedim hiç gerek yokmuş.

katılmazsan çok büyük ihtimalle hiç pişman olmazsın. iyi ki de gitmedim dersin. ama katılırsan da pişman olmazsın gibime gelioyor, güzel geçiyor çünkü ben hiç sıkılmamıştım. gelirsin, masalar önceden ayarlanmış olur, masana oturur içersin, sarhoş olunca kalkar oynarsın. düğün gibi bir konsepti var. sonra oradaki eğlence bitince reina'ya sortie'ye falan geçilirdi ama artık reina malum, ne yapılır bilmem. gerçi sizinki suada'da olduğu için bir yere gidilmez herhalde, gece 3e kadar içip dans edersiniz.

ben lise mezuniyet balomu hiç sevmemiştim. bence hepimiz 18 yaşına göre çok kasıntıydık, makyajlar saçlar falan. çünkü balo çırağan'da yapılmıştı. giydiğim elbise bile koca kadın elbisesiymiş şimdi düşününce. ne gerek varsa. ama üniversite mezuniyet balosunu çok sevmiştim. en yakın arkadaşlarım katılmamasına rağmen ben katıldım, çok sıkılıcam diye düşündüm ama hiç öyle olmadı. balonun sonunda da alkolün verdiği yetkiye dayanarak okulun en yauşuklu çocuğunu kapmıştım, bana göre çok çok fazlaydı ve büyük sürpriz olmuştu ikimize de, heheh. ons olarak kaldı ama hayatımın sonuna kadar anlatırım muhtemelen bu hikayeyi.

Bir lise 2 de uni mezuniyet balosuna katıldım. Uni'lerden birinde samimi bir avuç arkadaşım vardı, üstelik o dönem mezun bile olmayacaktım, ama yine de çok eğlendim, iyi ki gitmişim.
Sorduğunuza göre çok arkadaşınız yok ve sosyal anlamda çekingensiniz. Pişman olacağınız şey aslında mezuniyet balosuna katılıp katılmamak değil onca sene arkadaş edinememek olmalı...

Lisede de üniversitede de katılmadım. Hiç pişman değilim. Sahte sahte insanlarla eğlenebileceğimi düşünmüyordum çünkü. Keza benim yakın arkadaşlarım da aynı fikirdeydi. Biz gitmedik topluca.

olmazsın.

anadoluhisarındaki sabancı öğretmenevi
ama karşıya gidebilirseniz kireçburnunda set balık var. mükemmel bir yer.

Cemile sultan korusu
Fenerbahce khakedon ya da romantika

moda'daki ya da fenerbahçe'deki belfast. fiyatlar uygun manzara şahane.

herbir öneri için teşekkür ederim. anadolu hisarı big chefs tercih ettik, orası da epey güzel. En kısa sürede buradaki önerilere de gidip denemeyi planlıyorum.

şeffaf

22/11/63
1408

Karanlik Oykuler, Atlantis.

Altın yayınlarından çıkan kitaplarının hepsi güzel inkilap ve remziden çıkan kitapları çok tutmayan ve takma isimle yazdıkları genelde.ama bütün külliyatını iki defa bitirmiş biri olarak kendi listem en iyiden başlayarak;

Hayvan mezarlığı
Bir aşk hikayesi
Christine
Kemik torbası
Medyum
Kujo
Sadist
Duma adası
Yüzyılın fırtınası
Dolories clobierne
O
Hayaletin garip huyları

15 kitabini falan okudum king'in. En begendiklerim mahser ve cep oldu.

Kimse yazmamış ama Yeşil Yol da çok güzeldi.

Fire starter bence en güzeli.
Tepki diye geçiyor.

sadist kesinlikle.

onun verdiği tadı veren başka kitap bulamadım.

muhtarlığa bırakın onlar ihtşyaç sahiplerine veriyor

kadıköy belediyesi'nin "açık gardırop" adında bir sistemi var. mesai saatlerinde söğütlüçeşme'deki belediye binasının karşı sokağında bir depoya götürüyorsunuz, görevliler alıp dağıtıyor.

Genelde olmaz

olmaz

gönüller olsun der ama olmaz.

Oluru yoksa uzatılmaz.

olmaz

Soruyorsan olmaz zaten.

olup olmama ihtimali gelmişse zaten aklına o iş olmaz.

Olmaz o iş

olur olur, neden olmasın?

Olur olur dert ettiğin şeye bak. sana bişey olmasın..

olmayacak olanı olduran var.

İstiyorsan olur.

oldu o is.

Olmazsa amına koyayım. Olacak. Olur.

olur olmaz değil de o iş olmasın.

olmaz boyle sey, yoksa ruya mi?
tam mutlu oldum derken,
yiktin butun dunyami
ben bu dertten olursem, soyle kucuk bey.
hic mi kalbin sizlamaz, olmaz boyle sey

Olur olur. Yabistir (*-*)/

biz hep mini hotel'de kalıyoruz. konum, fiyat ve temizlik olarak çok beğeniyorum.
son gidişimizde 2 kişi kahvaltı dahil 115'e kaldık.

www.yakala.co

şuradaki fırsatlara bakın derim. geçen yaz bornova öğretmen evi gazi bulvarındaki 4 yıldızlı otellerden pahalıydı.

çok uzun zamandır gitmedik ama battı balık vardı. kıbrıs şehitlerinde özsütün ara sokağındaydı sanırım.

izmir'li değilim ama bir gidişimizde keşfettiğimiz swissotel'in karşısındaki sakız meyhanesini tavsiye ederim.

canlı müzik vardı, yunan tavernaları tarzı şarkılar söyleyen hoş sesli bir kadın söylüyordu biz gittiğimizde. benim çok hoşuma gitti. gerçi dışarıda oturunca ses o kadar fazla gelmiyor.

4 kişi gittik, yemek yemedik, mezeler ve 1 büyük rakıya 280 lira hesap geldi. mezeler çok başarılıydı.

gitmeden rezervasyon yaptırmanızı tavsiye ederim biz geçen gidişimizde yer bulamadık, garson "haftasonları için masalar 2 gün önceden doluyor" dedi.

kadıköyde rind

kadıköy - pek çok yer.

bizim oradaki hasırcıbaşı gıda'da var mesela. moda'da dondurmacı ali ustanın yanındaki markette de gördüm. muhtemelen havuzun oradaki kaşe market'te de vardır.

markalardan pek anlamam ama ikisi arasında kalsam kesinlikle yüksek watt'lı olanını alırdım.
2000'den düşük güçte süpürge almayı tercih etmem. temizlik yaparken çok yoruyor bence.

Motor gucu tek basina hic bir anlam ifade etmez.

Emis guclerine bak/sor.

@krem peynir sizin kullandığınız değil.mobil olduğum için link yukleyemedim.

Fakir veyron turbo öko 2400w

@bir3iki7 emiş gücü en az kaç olmalı?
Fakir in 400 muş.

Philips i sordum yanıt bekliyorum.

urun.gittigidiyor.com

ben bundan aldım. çeyiz olduğu için bir kez açtım baktım. emiş gücü falan gayet iyi torbasız olması avantaj.

@ferrarimiz evet baktigim süpürge bu.keşke kullanıyor olsaydın :)

www.hepsiburada.com

Bizim ofise bu linkteni aldık daha yeni, evde de dyson total animal kullanıyorum. Ama ikisi de aynı geldi bana, o kadar söyleyeyim:D Tavsiye ederim electrolux'u, anneme de aldıracağım şimdi.

Yıllardır philips kullanıyoruz evde, mükemmel bi emiş gücü var. Şuan 2200w olanı kullanıyoruz bazen ayarını düşürmek zorunda kalıyorum, halıları olduğu gibi kaldırıyor tutup bırakmıyor öyle kuvvetli.
Bundan önce phillips 1500w vardı o da yaklaşık bunun gibiydi, gerçek bir canavardı. Temizlikçi kadın su dökülen yeri süpürünce bozuldu :(

Bubble tea.
İçinde kapsül şeklinde toplar olan, isteğe göre meyveli-kakaolu-sütlü vs. birçok seçeneği olan muhteşem bi içecek.
Pipetle hüpletirken boğazınıza kaçması bile güzel :)
Bikaç sene önce Almanya'da içmiştim, sonra hiç denk gelmedim, ama unutamadım da.

Kopi Luwak içmiştim, kahve sever bir insan olmadığım için tadı bana farklı gelmemişti.

Ama kahve seven arkadaşlarım bayılmıştı.

www.most-expensive.coffee
en.wikipedia.org

Bubble tea+1

Ben yesilcaylisini içmiştim, içindeki topların bir tadı yok aslında ama eğlenceli oluyordu içmesi. Fransa'da 2-3 kere içtim, bir daha da denk gelmedim.

menengiç kahvesi kadar 'içilmemesi gereken bir şeyi içtim sanırım' hissi yaratan bir içecek daha görmedim.
Kahve diye guaj boyalı sudan içtiğim çok oldu, onun bile gideri var.

çiçek gibi açan çaylardan içmiştim.
chado'da satılıyor. web sitesinde bulabilirsiniz; chado.com.tr

Matcha cayi. Ilk japonyada icmistim, bayildim. Yanimda getirmistim de, bitiyo tabi.

Hindistanda chaiwalla lardan alinan chai masala. Yine hindistandan tulsi cayi.

@kuehles blondes matchayı denemek aklımdaydı japonya'a çikolataların içine bile katıyorlarmış onu çok merak ediyorum ben de :)

fredo espresso - yunanistan

bir bardak kırık buz ve şekerin içine bildiğimiz espresso'nun konulması aslında. ama bence i-na-nıl-maz oluyor. özellikle yaz sıcağında.
yunanistan'a giderken "yaşasın sürekli bundan içicem" diye seviniyorum.

Birkac sene oncesine kadar bilmedigim ama cok sevdigim - Roiboss. Vanilyali, Cilekli ya da sade hali. Julius Meinl´inkiler basarili. Türkiye´de sallama cay seklindeki hali G ile baslayan bir vitamin, protein tozu vs. satilan yerde var. Adini hatirlayamadim. Roiboss´ta tein maddesi yok. Ic icebildigin kadar.

Sencha Yesilcay cok güzel. Türkiye´de var mi bilmiyorum. Arjantinlilerin ozel bardaklara koyup ictikleri Mate´yi de begenmistim.

Kahvede beni sasirtan bir sey olmadi daha.

Green tea latte.

Hic tavsiye etmem.

Matcha tea latte - Urth cafe'ye gidip içmeden olmaz dedim, matchayı sevmeme rağmen latte halini beğenmedim. Siz burada satılanları da soruyorsanız matcha Türkiye'de satılıyor. instagram'da biostoretr yazın Ayhan Ercan ürünleri müthiştir. Yurtdışında satılan Puka'nın matcha çayları aromalı ve sade olarak çok güzel.

Aromalı Chai Tea Latte - Bildiğimiz chai tea latte şeker deposu, doğalı evde çok rahat yapılıyor, Doğuş Çay, Chado vs satıyor. Yurtdışında ise chai karışımları var portakallı, beyaz çikolatalı chia vs. bunlar cidden değişik ve çoğu insanın bilmediği ürünler.

Bubble Tea - O içindeki balonlar bana aşırı yapay geliyor hiç hoşuma gitmedi ancak seveni bayılıyor ve Türkiye'de bir kaç mekanda satılıyor o da var.

Kombucha - Fermente çay, şuana kadar sadece Ankara'da bir mekanda gördüm. Yurtdışında marketlerde çok rahat bulunuyor.

Türkiye'deki gurme çay markaları Chado, Melez Tea vs bana fiyat performans ve lezzet olarak çok başarılı gelmiyor ancak çay kültürünü arttırmak ve yeni çaylar denemek için şans verilebilir.

Kahve olarak ben de en ekstrem Kopa Luwak diyorum yalnız bilinmiyorsa kendisi aynı isimli hayvanın dışkısından ayıklanıyor. Baya enteresan :)

Coca tea - Peruda cay niyetine bunu iciyolar. Coca bitkisinin yapraklarini demleyip veya sadece uzerine sicak su dokup bekletip icebilirsin. Kafein tadinda uyarici etkisi mevcut. Ek olarak ayni yapraklari top yapip yanaginin icine yerlestirip emmek suretiyle de tuketebilirsin. Ben cok begenmistim hatta olsa burada baslica iceceklerimden olur. Ancak bitkinin bu hali zararsiz olsa da islenmis hali uyusturucu hammaddesi olarak kullanildigi icin Peru disinda pek hos karsilanmiyor. O yuzden yine gidip yerinde tuketmek lazim.

Bugün Chai Masala çayını denedim ve çok beğendim :)

Çok keskin bir tadı yok, hafif bergamotlu cayı da andırıyor ama ben çok hafif demledim icindeki zencefilden korktuğum için ona rağmen içimi çok güzelmiş. Tavsiye ederim size de. Yeni bir şey denerseniz siz de ekleyin buraya güzel olur bence ^^

Keşana ne dersin ? Ucuz içki güzel sahil güzel insanlar

@charlotte kışın tüm trakyayı gezdik :)

kaş

vize sorununuz yoksa çeşme'den sakız adası'na geçin. sakız'da araç kiralayın. çok keyifli bir tatil olacağına garanti verebilirim, üstelik fiyatları da türkiye'ye göre çok daha uygun.
ya da bozcaada olabilir. ama denizi muhtemelen çok soğuk olur.

akdeniz'e gitmemeniz yerinde bir karar olmuş bence. biz fethiye'ye gideceğiz, orası için en yüksek sıcaklık 23 derece diyor şu an accuweather'da. ben daha sıcak olur diye bekliyordum. oysa ege'de 26 derece civarında olacakmış.

denize ben girebildim de her insan giremez bu havalarda o sebeple akdenize gidin derim.
not: kuzey ege.

Spree turu hava güzelse cok guzel fikir. Reichstag düsünüyorsan kesin onceden internetten randevu sistemine gir, gün-saat belirle. Cok bekleniyor bazen.

DDR Muzesi´ne gitmeni kesinlikle tavsiye ederim.

Mustafa's Gemüse Kebap dedigin yer.

Neresinde kalacaksin Berlin´in o onemli. Bazi noktalarindan yarim saatten bile az sürüyor cünkü.

Berlin Filarmoni´nin oglen arasi ucretsiz konserleri oluyor. Yanina bir sandvic alip orada dinlenmeye gidebilirsin.

Neukölln´de hip cafeler/yemek yenecek yerler: Frollein Langner, Brammibal's Vegan Donuts(donut yemeyecekseniz de gidin, müzikler cok iyi ve amerikanosu muhtesem!) ama Maybachufer Ufer´a gidip kanal yaninda bira icmek de güzel.



Berlin´de olsam seve seve yardimci olurdum. 4 aya yakin orada yasadim, spesifik sorulariniz varsa tabii cevaplamaya calisirim.

Reichstag bence de cok guzel. Internetten randevu alindigini bilmiyordum ama biz gittigimizde bir gun sonrasina vermislerdi. Internetten aliniyorsa daha iyi. Yani reichstag hem cok bilgilendirici oldu, hem de guzel, aksam gunbatimina yakin daha guzel oluyor.

Mustaga's gemüse kebap bence abartilmis bir balon. Hem yemesi cok zor. Durumun icine o kadar cok sey koyuyor ki, kapkalin bir sey oluyor. Kreuzberg taraflarinda, U-bahnla gidiliyor, Mehringdamm duraginda iniyorsun hemen orada.

Gitmediyseniz Holocaust Memorial gorulebilir. Reichstag'a cok yakin zaten. Ama oyle oha efso fln degil bence.

Edit: Berliner Dom'u begenmistim bir de ben. Onunde fotograf cekilmelik tam hehe.

Mustafa's Gemüse Kreuzberg'de, Mehringdamm'da. Lezzet arayarak döner yenmez ama Berlin'de, meşhur bir şeyi denemiş olmak için tad tadacaksan.

Potsdam bir günde hallolur.

Şehirde yeni sayılırım ve biraz meşgulum bu sıralar, yoksa seve seve gezdirirdim. İyi eğlenceler.

Turistik şeyler yazılmış. Vaktim olsaydı Sony center'da 3D bi film izlerdim ben.

museum island, mitte, pranzlauberg

Mustafa's gemüse kebap'ta 1 saat sira bekleyip umdugunu bulamayacaksin. Lutfen gitme rica ediyorum, zamanina yazik.

Havalar şu sıralar düzeliyor ve Berlin'in en güzel zamanları başlıyor. Açık havada vakit geçirmek ayrı güzel oluyor spree tur bunlardan biri. Sansoucci için bir gün yeterli ve pfaueninsel e gidebilirsin tavuskuşu adası,hem farklı hem tarihi. Çünkü her yer zaten saray Berlin'de.

Kısaca ilgi alanlarını belirtsen daha rahat tavsiye verilebilirdi. Ama eğer modern sanata ilgin varsa başka yerde bulamayacağın "picasso ve dönemi" ismiyle şuan sergilenen yüzün üzerinde picasso -ilk çizimlerinden ölümüne kadar- klee, matisse, cezanne için berggruen müzesini ziyaret edebilirsin.Heinz berggruen un kendi koleksiyonun sergilendiği müzede picasso'nun etkilediği ve etkilendiği dönemi bir arada görünce ayrı bir çarpıcı oluyor.hepsi de çok önemli ve özgün isimler.ilk katta aynı zamanda çok önemli giacometti eserleri ve afrika heykelleri de mevcut.

Mustafa's gemuse denildiği gibi gayet kolay bir lokasyona sahip ama bütün gün 100 mt sıra olması sadece ucuz ve doyurucu olmasi ve turistik bir ziyaret yerine donusmesinden. Defalarca kullanılmış yağda kizartilan yikanmamis sebzeler ile tavuk eti,salata, mayonez ve quark bazlı bir kaç sos , soya sosu , limon suyu (konsantre),beyaz peynir ve yetmiyormus gibi biraz daha tuz dan oluşan dürümü yemek için bekleyeceksen , sen bilirsin tabi :)

Belki de visitberlin.de ve berlin.de adreslerini kullanmışsindir mutlaka, aradığın spesifik bir yer ya da kategoride işine yarar. Bloggerlar da ayni şekilde belirli kategorilerde çok işe yariyor. Tavsiye edeyim dicem ama blogger arkadaslarimin, alman ya da yabancı,hepsi yeme-içme üzerine yaziyor o yüzden bişey diyemiyorum.

Sachsenhausen toplama kampı. 35 dk otobüsle yolculuk sonrası 15 dk yürümüştük. İlginizi çekiyorsa bu tarz konular, gidilip görülmeli.

Potsdam gidiş dönüşünüz neredeyse bütün gündüzünüzü alır. park çok büyük. hepsini yavaş yavaş gezmek ister, kasabada vakit geçirmek isterseniz bir gününüzü ayırın derim ben. onun dışında herşey yazılmış. park bahçe seviyorsanız treptow a gidin. akşam içmek için neukölln sokakları ideal, daha hipster ortam istiyorsanız prenzlauer berg e gidin.
pazar günü mauer park a gidip karaoke dinleyin.
ben de bir sene kadar yaşadım berlin'de. sorunuz olursa cevaplamaya çalışırım.

Farklı bir şeyler arıyorsanız Berghain'a gidin derim ben.
Gitmeden biraz araştırın ama, sonra orada şok olmayın =)

cevaplar icin tesekkür ederim.
Tegel havaalaninin yakininda kalicam. o civarda bisikletle gezmelik güzel rotalar var mi? Tegeler see civari nasil mesela?

bir de mustafa'yi gömenler 2-3 yer önerseymis keske.

Mustafa Gemüse Kebab güzel bence.
O kadar sıra beklemeye değmez, o yüzden warschauer straße'dekinde yemek en mantıklısı.

Hepsini yaşadım. Dikkatlı konuşuyorum uzun süredir

büyük konuştum, küçümsedim, hepsi başıma geldi. hayat tokatlaya tokatlaya adam ediyor.

üniversiteye ilk başlayınca, yurtta tanıştığımız 2 arkadaş okulu 2 yıl uzattıklarını, o sene de 1. sınıfı 3. kez alacaklarını söyleyince arkalarından bayağı atmıştım. "ulan hani 1 yıl tamam da 2 kere üstüste yuh" demiştim. 3. sınıfta üstüste 2 kere kaldım.

ibret is loading...

İnsanlarla uğraşmak istemiyorum, vicdani sorumluluğu az olan bir yerde olmak istiyorum dedim, insanın en iğrenç olduğu ve vicdani yükün fazla olduğu bir yerdeyim. Alışmışım herhalde, artık koymuyor.
Beynime çok güvenirdim. Beynimden hastalandım.
Erkeklerden bahsetmiyorum bile. Büyük küçük çok konuşmuşum. Artık konuşmuyorum

ohooo olmaz mı? hatta ne zaman büyük laf etsem, iç ses "aha tuttuk!" diyor. hiç sekmedi.

her şeyi yerim, canavar gibiyim diyordum
uzak doğuya gittim 1-2 gün hiçbir şey yiyemedim

tam karşılar mı bilmiyorum ama bir olaya hayretten çok kınamayla tepki verdiğimde o davranış direkt bende peydah oluyor, küçüklüğümden beri böyle.

son örnekleri de şöyle:

-bir arkadaşımın sadece bel kısmı aşırı terliyor, tişörtü sırılsıklam oluyor. ben de "ulan tamam, her yerinden terliyorsun da bel ne alaka? nasıl bu kadar ıslaklık oluyor?" diye düşüncelere gark olmuştum. sonuç: şimdi hiçbir yerim terlemese dahi bütün tişörtlerim bel kısmımdaki terlemelerden dolayı mahvoldu, mahvoluyor. çünkü belimden terliyorum artık, üstelik en soğuk günde bile. ne iğrenç bir şey.

-babaannemin babamı amcamın borçlarını ödeme konusunda zorlamasını duyunca anneme "anne, bak ileride kardeşimin borcunu bana, benim borcumu ona ödetme. bu ne ya böyle? o keyif çatacak, ben de borcunu ödeyeceğim öyle mi?" diye güya şimdiden uyarıyordum. evet, üstünden çok geçmedi kredi kartı borcumdan dolayı neredeyse avukatlık olurken benim borcumu kardeşim ödedi, ben de utandım.

-thy'nin sınavına girecektim. sınava girmeden önce orada okulda bir arkadaşıma denk geldim. geçen seneki soru tiplerini konuşuyoruz. o bu tip soruların aslında zor olduğunu söylerken ben de "yok yav. geçmiş soru tiplerine baktım da aptalın bile yapabileceği sorular. öyle kolay sormuyorlardır." dedim. bilin bakalım ne oldu? sınava girdim, vakit yetiremedim. sadece 15-20 soru yapabildim 40 sorudan.


çok şükür ki üniversitede üst otoriteymişçesine "bunlar nasıl okulu uzatabiliyorlar?" gibi bir kınama yapmama rağmen allah beni cezalandırmadı o noktada, sadece ucundan döndüm.

ne çekiyorsam dilimden çekiyorum zaten.

kibir en büyük günahtır. büyük konuşmak tanrıya bir challenge.

yaş 13, küçük bir ilçede yaşıyorum ve lise sınavlarına hazırlanıyorum.
ben: "asla istanbul'da yaşayamam. kalabalık ve yorucu. bir de herkes nesine bayılıyor anlamıyorum. neymiş boğaz varmış çok şahaneymiş. yok yok ben kesin küçük bir şehirde kalmalıyım. denizi olmasa da olur."
istanbul'da bir lise kazanılır.
ben: "tamam okumak için falan katlanırım bi beş sene ama üniversitede kesin odtü modtü.."

neyse uzatmayayım, o yaşta böyle büyük konuşunca üniversiteyi de burada okudum tabi. yaş 27 oldu ve hala buradayım. konu hakkındaki yeni hissiyatım için ise irtibat nickim.

Bir arkadasim dugun fotograflarini 2 yil alamadi. Yok artik en mutlu gunun insan hic mi heves etmez, butce ayiramaz dedim. Demez olaydim kendi dugun cd mi 1 kere izleyemedim ustune fotograflarimizi 3. Evlilik yildonumuzde aldik.

Tovbe konusmam daha

"Asla makine mühendisi olmam. Bu ne olum bunlar toptan kafayı yemiş" dememden 5 yıl sonra makine mühendisliği 3. sınıftan selamlar. Yine dersin birini 3. kez alan birisine yoh artık demiştim. Bu sene bir dersi 3. kez alıyorum. Rectoa nın dediği gibi hayat tokatlaya tokatlaya adam ediyor.

neler olduğunu söylemeyeceğim ama öyle oldu evet. hayat çok acımasız.

asla tıp okumam kafayı mı yedim diyordum. öyle bir okuyorum ki, hem de üniversite bırakmalı falan.

artık öyle asla falan demiyorum.

lisede kafam zehir gibiydi tıp yaz dediler. ama tıpı kazanacak kadar değildi o ayrı. zaten dedimki ben 6 yıl okuyamam çok fazla. o okul bitmez dedim. eğitim fakültesi yazdım, 4 yıllık okulu 8 yılda bitirdim.
üniversitede bi kız arkadaşın erkek arkadaşı lise mezunuydu. dedim üniversite mezunu kızla lise mezunu erkek olmaz, gitmiş lise mezunu bulmuş dedim. hayatıma giren erkeklerin ciddi olanları ya da aşık olduklarımın yüzde 80'i, lise mezunu bile değil, lise terk erkekler kjadkad
work and travel yaptım. türkiyeye dönerken gittiğim eyalete bi daha adımımı atmam, allah buranın belasını versin dedim. bi sonraki sene tekrar work and travel yapmak istedim ve mecburen yine aynı yere gittim :)
daha çok vardı da şu an aklıma gelenler bunlar.

Zebellah badici zamanlarımda, zor geldiğinden, "delikanlı adam koşar mı" geyiği çevirirdim. Sakatlık üstüne sakatlık yaşaya yaşaya ağırlık işleri eski tadı vermeyince koşuyu keşfettim. 5, 10, 15 derken yarı maratonlar koştum. Şimdi hayallerde maraton ve triatlon var.

Bir de otomatik vites için zamanında büyük konuşmuş olabilirim.

benimki bana moda sahilde başbaşa yıldızların altında otururken etmişti. mekandansa böyle bir yer daha romantikti bence.

ben de @blue serenity +1 demek için geldim..vay be O.o

hocam hayırlısı tabi sevmenin zamanı olmuyor, teşekkür ederim güzel önerileriniz için

Bence en iyisi evde samimi bir anda teklif edip, sonrasında kutlama için mekana gitmek.

@cutie pie moda sahilde tinerciler ve suriyeliler yok. içiniz rahat olsun.

sevgiliniz açık hava sever bir insansa bence de moda sahil çok iyi olabilir. ya da şile ağva taraflarında bir tatil ayarlayıp deniz kenarında teklif edebilirsiniz. mekanda evlilik teklifi biraz şey gibi. bilmiyorum ben pek istemezdim sanırım.

@cutie pie uyduruyorsunuz demedim yahu. ama ben gün aşırı oradayım ve hiç rahatsız eden çıkmadı ona dayanarak söyledim.

sizinki talihsizlik olmuş.

yoğurtçu parkında deli bi kadın var ona denk gelmiş olabilirsiniz bak, geçen sabah durduk yere yanımıza gelip "bisiklet kiraladım siz de biraz binsenize, ücreti bölüşürüz" diye ısrar etti :D

valla öncelikle patronlarımızın erkek olmasına dikkat ediyoruz.
illa kadın patronumuz olacaksa da mutlu bir aile hayatı olması şart.

not: kadınım.

biraz daha detay versene, neler yaşandı?

sexist olacak ama ika %98 doğru demiş. 40+ bekar ya da ailesi olmasına rağmen işkolik "kadın" yönetici çok nadir mobbing yapmaz.

senin yapacağın bir şey yok. uzaklaşma imkanın varsa uzaklaş. sen tepki verme. kadını engellemeye çalışma.

kadın yönetici düşman başına.