Bak nick olarak alaydım keşki bunu..

kuzenim bu. uzun zamandır eline değil kadın erkek eli bile değmemiş,işsiz, bilgisayarda takılan, ailesiyle yaşayan, aşırı kilolu zaten kadın eli istese de değmez, sosyal çevresi yok falan filan... ne kadar kötü özellik varsa ekleyin elinizi korkak alıştırmayın.

Nerden tutsan elde kalıyor bu adam değil mi? hayata nasıl bağlıcaz bu adamı? depresif eğilimleri de var, bir gün haberi gelecek diye korkuyorum.

not: lisans mezunu

Oruc tutarken imsak saatini mi baz aliyoruz? Mesela bugunlerde imsak 06:44 oldugu icin bu saatte yiyip mi tutuyoruz? Yoksa bilmedigim bir prosedur var mi

Bunlar zararlı mı? Hangisi daha etkilidir? Migros’ta bilindik markaların dışında sigara içenlere falan diye satılanlar var, onlar da iyi midir?

aylardır akşam yemeklerinde birer ikişer bölüm izleye izleye 9 sezonluk koca diziyi bitirdim (abd versiyonu). mizah anlayışı office'e benzer, 22 dakikalık hangi diziyi önerirsiniz? karakterlerin nefes almadan hızlı hızlı konuştuğu, altyazı takip etmekten kadraja bakılamayan komedileri sevmiyorum (bkz. big bang theory). gerçek hayat temposuna yakın, politically correctness cicişliğine bulaşmayan ofansif diziler tercihimdir.

seinfeld, friends, himym, modern family hariç. bunları izledim.

birine hediye edecegim elimde var ama hediye gidecek kisi hic pipo icmiyor asiri derecede sigara iciyor. acip bakmadim da orjinalligi bozulmasin diye sanirim yana falan egiliyormus. eger gunluk kullanimda anlamsiz olacaksa hic vermeyeyim

Merhaba, yakin zamanda ufak bir hirsizlik olayi yasadim. Inanin hirsiz sonrasi prosedur, yalandan kapidan parmak izi alma, tutanak tutma vs. o kadar bos ugras ki... o kadar bezgin halde yalandan yapiliyor ki islemler ben bir sonuc cikacagini zannetmiyorum. Bu arada kiminle konussam hirsizlik magduru hepsi bosa ugrasmissin su kadar sene ay oldu daha bir sey cikmadi benden falan diyor. Inanin meraktan soruyorum, evine hirsiz girip de daha sonra yakalanan, al bu da senden alinanlar diye teslim edilen bir kisi var mi?

aklimdan kotu kotu dusunceler geciyor. intihara hic meyilli biri olmadim ama o kadar aci cekiyorum ki, pencereden kendimi tutamayip atladigim ya da asiri kendimi sikip agladigim icin beyinnkanamasi vs gecirdigimi aklima geliyor.once saniyelik bi rahatlama sonra dehsete dusme.
mesele bir kisinin hayatimdan cikmasi degil, anlamimi yitirdim. anlamsizlik icinde buldugum isik sonmus gibi.
cok bosluktayim. nerden anlam bulucaz? sevgi diye bisey yok mu? sevgi sadece ihtiyaclar ustunden temellenen bir kavram mi? materyalizm her sey mi?

Tüm ülkelerden olabilir.

Merhaba
Ben 28 yaşındayım. Siyaset Bilimi bitirdim. Epeydir işsizim, ailemle yaşıyorum. Ailem de yoksul. İş bulamıyorum bi türlü. Eskiden iş seçiyordum ama şimdi hiçbir kriterim olmamasına karşın bulamıyorum. Barda garsonluk yapan bir arkadaşım var geçenlerde oturduğumuzda boş yer olursa bana da haber ver dedim. İşimiz çok zor sen yapamazsın diyor. Oysa 187 boyum var ondan daha yapılıyım. İnşaatta çalışan bir arkadaşım var o da diyordu sen bizimle yapamazsın. Film setinde çalışan bir arkadaşım var o diyor seni çağırırdım ama sen çok duygusalsın buradaki stresi kaldıramazsın. Ben ne yapayım? Neden insanlara böyle bir görüntü vermişim. 3 kuruşa muhtacım ve herkes kalan hevesimi de yok ediyor.

onceki 2 duyurumdaki gibi bir sorunla cebellesiyoruz. konuyu ozellikle medikale actim cunku ben de hastalanmak uzereyim artik. hayatimi paylastigim kisi kendi sorunlarindan baska hic bir seyi onemsemiyor gibi gorunuyor. evet zaman zaman onemsiyor ama sureklilik arzetmiyor ve ben aklimi yitirecek gibi hissediyorum bazen.
cuma gunune randevu aldim terapiye baslayacagim ama su an buyuk bir panik halindeyim. 1 yildir varimi yogumu, ruhumu, bedenimi ve enerjimi koydugum buyuk bir emek sonrasinda, cebimde 10 lira ile kaldigimi farkettim. cunku bahsi gecen kisi ona para yattigi halde bana sormayi akil edemiyor sanirim. ama onda yokken biyere oturdugumuzda asla sormuyor var mi ayarlayabilecek misin. o kadar alismis ki benim sorunlari cozmeme.
simdi nefret duymadan ve karsimdaki kisinin hasta biri oldugu gerceklerini kabullenerek, ona sevgimi kaybetmemeye ve kendimi korumaya calisarak cok cok yuksek oranda borderline olan hayat arkadasimla iliskimi nasil kurmaliyim? ben de pek sinirini kontrol edebilen biri degilim. bu kendilik ve agir egosantrizmi asmak icin nasil birnuslup sergilemeliyim?
ne yaparsan yap anlamaz mi, sakince ve sinire kapilmadan tane tane bak ben her zaman sana destek oluyorum elinde firsat varken neden beni dusunmuyorsun mu, kavga mi? ne yapmali?

(git: 1314679)'da bahsettigim durumu derinlemesine arastirinca cikan tablo borderline gibi duruyor kucuk bir ihtimal bipolar.

kaygi ve kronik bosluk baskin ozellikle son 1 aydir. alkol bagimliligi bile azaldi, iyice endiseliyim.
istanbul'da tuccar olmayan ve mumkunse seansi 600 lira olmayan psikoterapist psikiyatr oneriniz var mi?

merhaba. benim için cok kritik bir konu hakkında yardımınızı rica ediyorum.
hayatı paylastıgım insanın ciddi sorunları var, tavsiyeler işe yaramıyor. benzer bir şey yasayan var mı ya da konudan cidden anlayan biri varsa detaylı tavsiyelerinizi bekliyorum. veriler şöyle
1.cok ciddi alkol tüketimi var. alkolik ve bunu kabul ediyor.
2.yas 40+
3.ciddi duygudurum degişiklikleri yasıyor ve bunlar gun içinde, gunluk ya da birkaç gunluk frekanslarda olabiliyor. normalde cok sevgi dolu ve merhametli bir insanken birden herhangi bir insanı kendine kurban secip hayatı birkaç saatligine ona zehir edebiliyor. bu ofke patlamaları genelde alkolluyken oluyor ve ayılınca buyuk pişmanlık.
4.asırı kaygılı, bu kaygı onu aceleci yapıyor. beklemeye ya da kararsızlıga hiç tahammulu yok bu sebeple bazen cok hızlı sekilde buyuk kararlar alıyor.
5.ofke patlamaları yasıyor zaman zaman.
basta bipoları dusundurse de frekansın cok kısa olması sanırım sablona uymuyor. bir de mani hali pek yok. yani asırı enerji, hareket vs yok ama mani sayılabilecek fazla muhabbetsinaslık, kişiyi lafla onore etme gibi davranıslar var. genel olarak depresif, ezici olarak kaygılı.
6.halusinasyon yok ama paranoyaya varabilecek guvensizlikler mevcut. kafası haddinden fazla calısıyor bazı anlar ve bu anlarda asırı derecede kotuye yoruyor her şeyi.
bazı arkadasları emdr yapan bir psikolog ya da nefes terapisi vs önermiş, kafasına da yattı gibi o kadar tahammulsuz ve olumsuz senaryolara meyilli ki ilk gittigi yerde fayda göremezse daha da umutsuzluga dusecek gibi geliyor.
ben illa da terapi konusunda da uzman bir psikiyatr.e gitmesi gerektigini dusunuyorum.

istanbul'dayız, her nevi tavsiye ve yorumlarınızı beklerim.

kız arkadaşımın çocukluk arkadaşı bu. mevzu yakın zamanda, grup halinde dışardayken sırt sıvazlama ve gereksiz tensel temasla başladı. "allah allah, böyle yapmazdı bu kız ama?" (kendisini yaklaşık 4 senedir tanırım) dedim lakin sevgilimle evlilik yoluna girince kendince enişte kategorisine yükseltti herhalde ondan samimi davranıyor diye düşündüm. normalde, çok yakın olduğum kişileri ve metrobüsteki vatandaşları bir tarafa koyarsak, kimsenin kişisel alanını ihlal etmem. benimkinin ihlal edilmesinden hoşlanmadığım izlenimini veririm.

ama olay, bir etkinlik için kuyrukta beklediğimiz esnada, amiyane tabirle, fortlanmaya ve direkt elle tacize kadar vardı. nasıl gerildiğimi anlatamam. karanlıktan ve kalabalıktan faydalandığı için sevgilimin ruhu duymadı tabi. sonrasında yer değiştirip aramıza kız arkadaşımı soktum, götü öyle kurtardım.

1. bunca zaman bana hiç böyle davranmayan kız niye durduk yere buna kalkıştı? sevgilimle beni ayırmaya mı çalışıyor, evlilik öncesi beni mi test ediyor yoksa sadece seks yapalım mı istiyor? yakın zamanda kendi uzun süreli ilişkisinin bitmesi dolayısıyla kafayı yemiş olabilir mi? ki öyle mükemmel yakışıklı bir adam da değilim yani.

2- bundan sevgilime bahsedeyim mi yoksa bir şey olmamış gibi mi devam edeyim? sonuçta bunlar eski arkadaş, mevzuyu anlatırsam rezalet çıkabilir. hatta işin sonunda benim suçlu çıkma ihtimalim bile olabilir, emin olamıyorum. ama kızın yeni hamleler denemesi riskini ortadan kaldırmam lazım.

Selamlar, bazen panolarda görüyorum Türkiye x.incisi. Pırlanta gibi gençler, zekaları çalışkanlıkları gözlerine yansıyor. Keşke gençken ben de öyle çalışabilseydim diye şimdi çok imreniyorum. Benim zamanımda lise 3'te dersaneye gidilirdi, o da herkes değil. Ben de gitmiştim, ama okul ve dersane dışında çalıştığımı pek hatırlamıyorum, sürekli basketbol oynardım. Eve gelip eşyaları bırakıp sahaya giderdim.

Soru başlıkta, özel olmayacaksa nasıl bir çalışma planı izlediniz, anlatır mısınız? Ne tür sıkıntılar çekildi? Emeklerinizin meyvelerini aldınız mı? En önemlisi bu çalışmanın beraberinde bir vizyon da getirdiğini söyleyebiliyor musunuz?

Teşekkürler.

iyi akşamlar,

Gebze veya yakınlarında sürekli gideceğim bir dişçim olsun istiyorum. Gidip temizliğine, tedavisine ve düdüklemeyeceğine güvendiğiniz bir hekim tavsiyesine ihtiyacım var.

Bilgi verebilecek olan var mı? Bugün adet düzensizliği için tahlil sonucumu aldığımda bam diye beyninde tümör olabilir dediler bana. Kendimi çok kötü hissediyorum. Biri bana gelip hayır saçmalama öyle bir şey olması imkansız diyebilir mi? Gerekli yerlerden randevu aldım ama o zamana kadar bunalımda olacağım gibi duruyor.

merhaba dostlar, kadin bir ogrenci dostumuzun yazin calismasi gereken bir proje icin kalacak yer ariyoruz ama uygun bir yer bulamadik gitti. kadikoy'e yakin, 500 tl'yi asmayacak bicimde guvenli bir alternatifiniz varsa lutfen haber edin. biraz acilinden

Tiroitid sonrası Hipotiroid sorunum var. İki aydır Euthyrox kullanıyorum, doktor tiroid hormonlarımı ölçmek için test verdi, bu sabah yaptıracağım ama kendisine sormayı unuttum: Bu test öncesi, sabah yine günlük Eutyrox hapını içip mi gidiyoruz?

selam gencler,

şimdi ben inanclı bir insan olarak bir şeyin hep dogrusunu yapmaya calıstım. mesela asla yalana sahitlik ya da haksızlık karsısında susma gibi bir eylemim olmadı. bunda hiç zorlanmıyorum, beni fiziken zora soksa da içsel dinamiklerimle catısan bişiy degil. cok kolay oluyor.

ama mesela tanıdıgım kişilerle iyilik ilişkisini saglıklı kuramadıgımı farkettim. şöyle ki hiç tanımadıgım birine para yardımı olsun baska turlu iş, emek iceren bir yardım olsun kolaylıkla yapıyorum. cunku genelde oluyor ve bitiyor, önünü ardını o kişinin yalan söyleyip soylemedigini, fırsatı olursa baskasına yardım edip edemeyecegini bilme sansım olmuyor.
fakat tam tersine tanıdıgım kişilerde bunu gözlemleyebiliyorum ve bu defa içten içe yadırgamaya baslıyorum. mesela bir arkadasım var, zamanında duygusal bir yakınlıgımız da olmustu. ben hastalandıgımda nerdeyse hiç ilgilenmemişti. aynı durumda o olsa, yanına gider ya da telefon acar o an ne yapabiliyorsam yapardım eminim. şimdi aramızı uzun bir sogukluk donemi sonrası yeniden toplamak niyetindeyiz ama ben bu emek dengesini nasıl kuracagımı bilmiyorum. onun bişeyi dusunemiyor ya da dusunse de yapmıyor olusu benim davranıs bicimimi onun tutumuna göre sekillendirmeme gerekce olabilir mi?
onla direk bu mevzuları degil ama baska mevzuları konusurken aydınlandı kafam. insanlar en yakınımızdakiler bile bencil yasıyor, kendi mutluluklarına ya da tatminlerine giden yolda iyilik yapıyorlar. bense belki de fazla ahlakcı bir yaklasımla olması gerekene kendimi zorluyorum, içimden gelmese de yapıyorum bunu. sırf dogrusu bu diye. öyle bir duygusal cıkmaza girdim ki, ya icimden gelmeyen hiç bir seyi yapmıcam ve bu beni baya vicdansız bir insana donusturecek, ya da oldugu gibi insan ayırmadan yapmaya devam edicem ve kendimi yıpratıcam. insanına göre yap secenegi de olmuyor, neye gore dogru degerlendirebilirim ya da her zaman önden bilme sansımız olmuyor vs.

Ailesi sıradan biri olanın yani atiyorum türkiyede ortalama bir aileye 3 ile 6 bin arası bir gelir girer.Bu standartta okuyan birinin okuyarak 23 24 yaşında aylık 50 bin TL kazanan biri yada gerçekten çok üst düzey bir görevli olması çok zor değil mi ?

30 yasındayım ve evlilik fikri inanılmaz urkutucu gorunuyor gozume. ote yandan gelecekten de korkuyorum, 50 yasında pişman olur muyum diyorum sanki yasayacagım garanti gibi. yalnızlık cok goz korkutuyor ama insanlarla da yapamıyorum.

benim gibi hisseden kadın var mı aramızda? varsa yasınızla yazabilir misiniz?
yok 5 sene önce dusunuyordum simdi pismanım diyen ya da farklı gorusler varsa da basım ustune.

bu konuda motivasyonum çok düşük. anlatıcam, olabildiğince detaylı.

ben yazılımcıyım, ama yazılımcılığı uzun süre sürdürmek istemiyorum. daha çok dijital pazarlama, internetten satış vb. şeylere yöneldim ve şuanki tabloda gelirimizin en az yarısını da buradan kazanıyoruz aslında.

eşim de metin yazarı. geçen seneye kadar sosyal medyacılık yapıyordu. zamanın fotoğrafçılık dersleri vs. almış (hikayede detayı olacak)

çok zor şartlarda, büyük borç yüklerine girerek evlendik. büyük düğünler vs. yaptığımız için değil, evlilik süreci ve ev kurma sürecinde borçlandık, ki benim zaten borçlarım da vardı. birbirlerini katladılar başka deyişle.

ben de bu borcu 1 sene içinde ödeyebilmek için tüm sene it gibi çalıştım. gece 3lere 4lere kadar. yavaş yavaş sonuna da yaklaştık. ama artık tüm sinirimi bozan, hayata karşı motivasyonumu bitiren ve bana "batan" bazı şeyler görüyorum.

üstümde bir çok işin yükü var, ve inanılmaz stresli bir durumdayım. saatli bomba gibiyim. bu işlerden bir kısmını eşime gönderip kendimi rahatlatmak istiyorum. örneğin; bazı ürünlerin fotoğrafını çekmek veya yeni açtığımız bir siteye içerik yazmasını istemek gibi işler. en azından bunları yapabilirse, ben daha ciddi projelere odaklanabileceğim ve gece 4e kadar değil, gece 11e kadar çalışmam yetecek. normal insan gibi uyuyacağım bu sayede.

ama bir iş veriyorum ve işe karşı ilgisiz.
yeni açtığımız bir sitede günlük basit içerikler yazmasını rica ediyorum, yoksa ben yazmak zorunda kalacağım. ben söylediğim zaman yazıyor, söylemediğim zaman siteyi dahi açmıyor. yani sürekli benim kontrol etmem, onu iteklemem gerekiyor.

ürün fotoğrafları çekmesi için 2 torba ürün getirtiyorum. ben söyleyene kadar eline alıp çekmiyor bile.
çekmeye gidince de "isteksiz seksten doğan çocuk" gibi, abuk sabuk fotoğraflarla geliyor. ardından "bunları düzelteyim" demiyor, bir köşeye bırakıyor. yine benim söylemem, benim iteklemem gerekiyor.

ya da tüm bunları benim yapmam gerekiyor.

bazı durumlarda müşterilerden gelen soruları cevaplayamıyorum, ondan yanıtlamasını istiyorum. normalde 1 saat içinde vermemiz gereken cevaplar, 30 saati görüyor cevaplanması için.

artık çok sinirim bozuk. bana hiçbir şekilde yardımcı olmaya çalışmayan biriyle beraber olduğumu düşünüyorum.
hiçbir şeyi, "senin yükün çok fazla bunu da ben alayım" diyerek üstlenmiyor. her şeyi ona ben itelemek z orunda kalıyorum ve itelediğim hiçbir işi de yapmıyor. ben köle gibi günde 16 saat çalışıyorum borçlarımızı tamamlamak için. ve hiçbir destek göremiyorum. hiç ama. hiç.

bu süreçte tatile gidemiyor olduğumuz için de gizliden gizliye surat yiyorum üstelik.
tatile gidemioruz, çünkü paramız yok değil. çünkü benim tatile gidecek vaktim yok. bunca işi tek başıma yetiştirmek ve bu çarkı aralıksız döndürmek zorundayım. çark bir noktada durursa bir daha hareket ettirmek mümkün olmayacak çünkü.

ama anlamıyor.
liseli bir çocuğa zorla ödev yaptırır gibi iş yaptırmaya ve anlayış beklemeye çalışıyorum.

bu sürçte benim de sinirli hareketlerim oluyor, ona sert üslupla söylüyorum isteklerimi. ama ne yapayım? tüm gün onlarca işin stresi üstümde, üstüne onun tatil isteğinin stresini yaşıyorum, bir de sürekli onun "işi yaptı mı acaba" diye kontrol stresini çekiyorum. normal bir üslupla söylememi bekliyor olmasını bile onun şımarıklığı olarak görüyorum artık.

bilmiyorum ne yapacağım.
ona bu konuda pek iz vermiyorum ama çok soğudum bu meseleden. sürekli benden bir şeyler yapmamı isteyen biri var, ve doğru düzgün yardımcı olmaya çalışmıyor. ben "hayatım nasılsın çok mu streslisin" diyip başımı okşayan birine değil ,taşın altına elini sokan birine ihtyiaç duyuyorum. belki psikologa bile gidebilirim bu konuyla ilgili, ama benim yaşam tarzıma uymadığını düşünmeye başladım.

ben önümdeki tüm engeller, tüm sorunlar bitmeden tatile odaklanabilecek biri değilim.
yani 10 tane işin deadline'ı geçmek üzereyken 5 günlük bir tatile çıkmamın benim için bir anlamı yok çünkü düşündüğüm tek şey o işler olacak. ama bu işlerin yükünü üstümden almaya çalışan bir ide yok.

gerçekten çok soğudum. o kadar soğudum ki, bu mevzunun boşanmaya gidebileceğini düşünüyorum.
çünkü bu benim için büyük bir problem ve bu büyük problem sürekli devam ettikçe ben sinirli biri olarak hayatıma devam ediyorum. sinirli oldukça üslubum sertleşiyor (bağırmak çağırmak veya emretmekten bahsetmiyorum. sert üslupla yazıyorum artık).

biraz içimi dökmeye ihtiyacım olduğu için yazıyorum aslında.
benzer durumlar yaşadınız mı?

kötüdür değil mi?

şahsen kimse sorsam yok yok kesme sana yakışıyor diyor. ama yarın öbür gün iş hayatında muhakkak kesilecek bunlar yani. yani sen çirkinsin yüzünü ne kadar kapatsan o kadar iyi anlamına mı geliyor bu?

gerçek yakışıklı erkekler sakalsız yakışıklı olabilen erkekler diyebilir miyiz şu durumda?

annem bile sakalsız burun kıvırdı ya :(

Eskilerden cecilia var unutamadigim. Bir kahve icmelik gorusmek isterdim. Sizin var mi bir otursak da sohbet etmek istediginiz. Cekinmeyin soyleyin, hayirlara vesile olsun mubarek ramazanda

iyilik yapıp iyilik bulan?

edit: cevaplarınız için teşekkürler.

iyilik yapınca pek iyilik bulmadığımı düşünüyorum bir süredir, takıntılı bir şekilde. daha çok iyilik yapmaya başladım ben de. son on günde çocuk-büyük birkaç kişiyi sevindirdim. Allah da beni sevindirsin. amin.

aslında yanlış bir yargı da olabilir bu benimkisi. aslında belki de olabilecek birçok olumsuz şeyden korunuyorum. sadece istediğim şeyler olmuyor, ki olacak diye bir kural da yok zaten.

sevgi kelebeği modunda başladığım pek çok günde ve o ruh halindeyken pek çok işin/eylemin arasında/peşinden çok kötü kırıldığımı bilirim.

kalp kırdığımda gönül almayı, özür dilemeyi de bilirim.

iyi insanlar, sizleri seviyorum.

www.boyner.com.tr

tenise baslayacagim da şu nasıldır? pahalı mı, yoksa almak gerekir mi? ne kadar onemli bu ayakkabı işi

sizde çalısıyor mu ?

derdime sovebilirsiniz. ama önemli bir sorunun sonucu ya da sebebi olabilir mi?

Merhabalar.
Bi sene eğitim için yurtdışına çıkmayı düşünüyorum. İşten ayrılacağım. İçimden bir ses şöyle diyor, "konuş patronla, işten çıkartıldı göstersin seni, tazminatını da al işsizlik maaşını da" hesapladım işsizlik maaşım eğitim göreceğim sürenin büyük bir kısmında, asgari ücret kadar yatacak. Şartlara uyuyorum yani..
Başka bir ses de şöyle söylüyor "hadi tazminat patronun rızasıyla olacak da, yalan yere işten çıkıp devletin parasını yiyeceksin, 'HIRSIZ'lara laf edersin devleti sömürdüler diye, senin yaptığının ne farkı var?"

Sizce nedir işin doğrusu?

evet duyurunun bakımlı hatun kişileri, ben lazerden sonra 2 yıl falan oldu agda surmedim vucuduma. baska bişiy de surmedim, sadece makasla kısalttım. ancak su son donemde bacagımda kıllarda artıs hissediyorum. tekrar lazere gitmeyecegim cunku az olan kılları arttırıyor. igneli epilasyona gidiyorum ayda bir, ancak anladdıgım o ki bu asırı yavas bi sürec olacak. bu surecte uzayan kıllardan nasıl kurtulmalıyım, malum yaz geldi.

lazere gittigim yerde degişik bi aletle kısaltıyolardı. böyle tarak gibi kılların arasına gecerek kesiyordu. adı nedir acaba onu mu kullanmak lazım?

6 aydır beynimi yiyen bir ilişki icindeyim, yani bazen ilişki bazen degil. gerçekten cok zorlanmıstım. şimdi tesadufen biyerlerden narsisistik kişilik bozuklugunu araştırdım ve olaylar bi anda aydınlandı. yani tabi ki teshis koyacak kadar had bilmez degilim ama cok ciddi ihtimal bundan muzdarip biri yuzunden beynim yanıyordu uzun zamandır.

şimdi efendim bu zatı şahaneleri benim kaygı bozuklugu ve guvensizlik durumlarımı biliyor ve beni surekli hasta olmakla asagılıyordu. bense zaten durumumdan rahatsızım bi de ustune ozguven sorunları ile ugrasıyordum falan.

yogun stres ve kotu cocukluk sonucu bende bazı rahatsızlıklar var, bildigim kadarıyla kişilik bozuklugu yok. ama anksiyete bozuklugu var. kişilik bozuklukları kişinin kendi bilişsel surecinde urettigi marazlardan ortaya cıkan karakter midir? anksiyete bozuklugu beyin kimyasına mı baglıdır?

eger narsisistik k.b ile anksiyete bozuklugunu karsılastıracak olsaydık, biri digerinden evla diyebilir miydik? ya da nasıl karsılastırılabilir bu durumlar?

tesekkurler

yaşla birlikte söylerseniz.

edit:aslında asıl merak ettiğim arabanız olup olmamasından ziyade aktif olarak trafikte araç kullanabilme durumunuz. ehliyeti olup da aktif trafiğe çıkmayanlar da var tabii. o yüzden ehliyet diye sormadım

Merhaba,

Beşiktaş'tan yapı kredi bankacılık üssüne gitmem gerekiyor. Yarın sabah için bir rota oluşturdum. Kadıköye geçip metro ile pendik'e oradan da çayırova'ya geçmeyi planlıyorum. Ancak fazlasıyla uzun bir yolculuk olacak.

Acaba daha kestirme bir çözüm var mıdır?

geçtiğimiz cumartesi kuzenim evlendi, düğünde masa numaralandırılması yapılırken bir karışıklık olmuş amcamlar arka masaya yerleştirilmiş. Amcam da saçmalamayın benim oğlum evleniyor diye gidip pistin tam karşısındaki masaya oturmuş. Sonra o masaya yerleştirilenler gelince bu olay ortaya çıkıyor ve gelinin ablası da gelip burası bizim x misafirimizin yeri ama böyle olmaz ki, siz ona göre ayarlasaydınız napsak ki böyle olmaz ben onları oraya oturtamam demeye başlamış.

Amcam da ben mi yaptım listeyi çocuklar yaptı napabilirim, madem kalk diyorsun ben kalkayım bizsiz devam edin düğüne deyip sinirle kalkmış. Tabii öyle kalkınca tamam siz oturun deyip surat asıp gitmiş ablası. Sonra düğün gayet güzel geçti vs. vs. Şimdi gelin hanım ve kuzenimin arası bozulur gibi olmuş. Kız, ablama nasıl ben gidiyorum ne haliniz var görün der baban (ki bu şekilde dememiş) diye kuzenimin üzerine gelmiş, o da seslenmemiş (çok sessizdir zaten). Bana çok saçma geldi ya kızın tavrı, biz şimdi yakınız diye mi göremiyoruz acaba kim haklı sizce burda? tşkler.

var mı böyle her yazdığı sinirlerinizi hoplatan birisi, varsa kim :) bunları engelleyip cevaplarını görmemeyi ister miydiniz? (bildiğim kadarıyla yok böyle bir seçenek)

sormuşken cevap da vereyim benimki prince legolas :D