var zaten merak etme.

Keske olsa, keske...

Tabii ki isterdim. Söz konusu bile değil. Cennet, cehennem, din olaylarını bir kenara koyuyorum.

tanrıya gerek yok. bu dünyada kötülüklerin karşılıksız kalma sebebi, nasıl olsa tanrı verecek cezasını diye kabul edilmesi.

eğer bir tanrı olsaydı en büyük cezayı kendisi çekmeliydi.

Eğer tanrı varsa ve hala tüm bu kötülükler oluyorsa yok benim dediğime uymadı dedeleriniz ondan bu haldesiniz vs kafasındaysa siktirip gidebilir.
Br lafına uymadıar diye cocuk tecavüzü gibi bir şeye izin veriyorsa çok kibirli. Varsa ona güvenip inanmamak için zilyon sebebim var.

Zorunlu aciklama: tanridan kastim evrensel ahlak ve vicdan kurallarina bagli 100 de yuz adaletli bir ust varlik, yoksa elbette isidcilerin kabul ettigi degil.. (Bir an icin boyle bir varligin olabilecegini kabul ederek yuruyelim)

tabii ki isterdim. hani cenneti cehennemi geçtim ölümsüz olmak demek bi nevi bildiğin. e zaten bundan ekmek yiyor bu kadar.

Bir tanrı değil de, aklımdaki (ve muhtemelen pek çok sorgulayan kişinin aklındaki) soruların yanıtlarını bilmek isterdim. Evren, yaradılış, varoluş, yaşam gibi bizi fazlasıyla aşan şeylere dair beni bilgilendirebilecek bir varlık, artık adını sen koy fikri belki içimi biraz rahatlatabilirdi :)

ı-ıh. adı bile ortalığı bu kadar karıştırmaya yetiyorken, gerçekten var olduğunu düşünmek...

iyi böyle iyi.

iyi olursan seni kollayacak en kotu olumden sonra ihya edecek, kotulerin ayagini dolastiracak bir varlik olsa? tabii ki super olurdu. zor zamanlarda icimiz huzurla dolardi falan hos seyler bunlar. zaten kimseye zarari olan bir insan degilim yani karli cikardim bu isten. He bana tapinin da tapinin diyen bir megalomanyak tanridan bahsetmiyorum tabii (modern dinlerdeki), bahsettigin adil "cool" tanri olayi guzel olurdu.

"evrensel ahlak"ın da tanrı kadar varsayımsal olduğunu belirtmek isterim.
want2die +1

asadfghj isterdim tabi ki. zaten 2-3 günde bir yok olacağım aklıma geliyor üzülüyorum. bunu başkasının sonsuza kadar azap çekmesi için ya da alacağım ödüller için değil sadece yok olmamak için isterdim ama.

fasulyek +1
Istemezdim. Varolan kotuluklerin yapildiktan sonra cezalandirilmasini, ornegin bir cocuk tecavuzcusunun o cocugun hayatina sicip sonra da bunu cehennemde yanarak odemesini istemezdim; cocuga olan olmus oluyor, o hayat yine mahvoluyor, ustelik bunun faili de cezasini olumden sonra cekerek ruhunu bu suctan 'arindirma' sansina erisiyor. Daha iyi bir alternatif degil bu.
Bir de, (belki de fazla iddiali bir soylem olmasina ragmen) eger ki varsa bir tanri, ben onun varolmadigini dusunurken daha guvende. Cunku yaniliyorsam ve butun bunlar boyle bir varligin planinin bir parcasiysa, korksun benden.

Tabi lan manyak mısın? Süper olurdu.

Mesela bu memlekette şehir merkezinde tekbir getirerek 37 insan diri diri yakıldı. Hem de gupegündüz.

Şimdi düşün; bu katillerin her birinin evine ertesi gun yıldırım düşse. Burnu boktan kurtulmasa bu sürü üyelerinin. Süper olmaz mı?

Ya da mesela milyin dolar rüşvet var evinde. Çat diye evi sel bassa. Paralar sel sularıyla aksa gitse. Aynı anda ufak da bir trafik kazası falan.

Ama oyle olmuyor, yapanın yanına kar kalıyor hep.

tanrının canı sıkılıyormuş biz ona tapalım diye bizi yaratıp irade vermiş biz de ortalığın amına koymuşuz...
eee şimdi bu mu ya da bizi solucanları biz nasıl görüyorsak öyle gördüünden sorunlarımızın hiç önemi yok. burada biz acı çeksek savaş olsa binlerce insan ızdrap içinde olsun ama bana tapın pls.........

tanrı = sonsuz yaşam gibi olacaktıysa cidden isterim, ne güzel biraz burda biraz orda sonsuza kadar yaşar giderdik.

Mina Urgan - İngiliz Edebiyatı Tarihi diyeceğim de kendisinde olabilir.
Ya da shakespeare'in tiyatrosu olan Globe Theatre'ın ürünlerinden olabilir. www.shakespearesglobe.com

infinite jest al okumadığından eminsen, kolay gelsin.

olursa kazara olmalı. riskli olursa daha heyecanlı.

erkeğin baba olması için 34-35 yaş en iyisi bence.
hatta bazısının 40'a kadar falan beklemesi bile mantıklı.
sonuçta babalık biyolojik anlamda annelik gibi bir şey değil.
1-2 yıl hiçbir şey kaybettirmez, tam tersine kazandırır erkeğe.

bence 3 yıl çok uzun.
ama evliliğin ikinci yılında olabilir.

ben de ilk yılı karı-koca geçirmenin daha iyi/sağlıklı/doğru olduğunu düşünüyorum.

çiftlerin yaşına bağlı,
özellikle kadının ama burada sizin yaş sıkıntılı.

evlenir evlenmez yapın.

İlişkisi evliliğe doğru giden yalnızca çok az kişi evleniyor. O evliliğe giden kısım biraz evcilik oyunundan ibaret :) haddime değil belki ama, bu soru için daha çok erken. Zamanla göreceksiniz.

İmza: türk kadınlarından bıkıp, sonunda moskovaya yerleşen kamil.

hiç bir zaman

Olmalı-olmamalı tadında bir şey söyleyemeyeceğim ama ben de kız arkadaşın gibi düşünüyorum. Öncesinde sevgili ile birlikte yaşanıyorsa daha erkene alınabilir ama onun dışında evlilikte baş başa bir miktar geçirmek evliliğin tadına varmak için ya da iki taraf insan gibi anlaşabiliyor mu yoksa bu evlilik bitmeye yazgılı mı onu tespit etmek için gerekli gibi geliyor bana. 1 sene, 1 buçuk sene bir şeyleri oturtmak için kısa bir zaman, çocuk yapmak da gerçekten çok önemli bir karar, dolayısıyla ben 2-3 sene geçsin taraftarıyım.
Bu arada ikinizin de yaşı çok genç. Erkek için 34 daha olgunlaşmanın yeni yeni tamamlanmaya başladığı bir yaş, o yüzden hiç geç değil baba olmak için. Bence erkek için 35+ daha uygun hatta.

Zaten beraberseniz bir suredir, evliligin tadi iliskiden nasil farkli olacak ki:/
Yani bence biraz dogru dusunuyorsun, 1,5-2 sene diyin, tam olsun3 seneyi gec buldum ben de.

Her ilişkinin dinamiği farklıdır ama ben de mümkün mertebe geç çocuk sahibi olunması gerektiğinden yanayım. Hayatınızı yaşayın ve olabildiğince geç anne-baba olun çünkü bu işin geri dönüşü olmayacak.

Kaldı ki 34-35 yaş gayet normal, neden geç olsun?

29 yaşındayım, yeni evlendim. En az 2-3 sene çocuk istemiyorum ben de:( Aslında genel anlamda çocuk istemiyorum. Öyle bir içgüdüm yok.

Bu arada 34 erkek için geç değil.

Daha genç olsaydım birkaç yıl kendimizi tanımayı isterdim ama şu anki yaşımda evlensem ertesi gün çocuğu yaparım.

Bence kız arkadaşınızın fikri daha mantıklı. çocuk olmadan önce 2-3 yıl gezip dolaşıp keyfini çıkarmak lazım. çocuk olunca hayat tamamen ona endeksleniyor. en basitinden ilk zamanlarda sabaha kadar uyutmuyor, işe kan çanağı gözlerle gidiyorsun. bu en basiti. daha neleri var neleri. kısacası çocuk büyük sorumluluk ve aslında yaştan ziyade bu çocuğu yetiştirmeye, bakmaya hazır mısın değil misin, bu sorumluluğu almaya hazır mısın bunu insanın düşünmesi lazım.

eğer yaş konusundan bakarsak kadının yaşı daha önemli tabii ki. 34 yaş geç değil normal bile sayılır. benim babam ben doğduğumda 34-35 yaşındaydı. erkek 40 yaşında bile baba olabilir yani.

ama dediğim gibi yaştan ziyade esasen iki tarafın da bu sorumluluğu almaya hazır olduğu zaman en uygun zamandır.

Arkadaşlar şu nokta da önemli. Ben çocuğumla aramda çok yaş farkı olmasını istemiyorum sorun bu. Yoksa tabi ki bazı insanların geç baba olması gerek. Ben mesela 22 yaşında baba olmak istemezdim o olgunluğa sahip değildim. Ama 35 ve sonrası da geç olacak. çocuk 20 yaşına gelince ben 55 olucam :/

20-55 arasındaki yaş farkı eskiden büyüktü, çünkü millet 60 yaşında ölüyordu. Şimdi azıcık kendine bakarsan 80 yaşına kadar kafan sapasağlam kaliyor. Sen 80 yaşına gelene kadar insan ömrü olur 90 zaten.

Ben de evliyim 3 yıldır, yaşım 31. Hiçbir zaman çocuk düşünmüyorum.

32 kadın. evliyim. cevabım hiçbir zaman.
bu zamanda bu ülkeye çocuk mu yapılır.
neyse bari ille yapacaksanız hayatınızı yaşayın biraz, kaçmıyor çocuk. kadın tarafı haklı.

e 1 sene sonra olsun diyorsan hemen hamile kalacak? 9 ay sürüyor zaten hali hazırda yapımı :( kadın yaşı olarak 32den önce olmasa daha iyi gibi geliyor bana.

hesabı diğer tarafa göre yapmak daha mantıklı. şöyle ki,

siz ailenizin desteğine ihtiyaç duymamaya ne zaman başladınız? yani ne zaman tam olarak kendi ayaklarınız üzerinde durdunuz? bu yaşa X diyelim.

anne/baba olmak istediğiniz yaşa da Y diyelim.

Kaba bir hesapla sizin çocuğunuz da size (X+Y) yaşına kadar ihtiyaç duyacak. O yaşa kadar çocuğunuza destek olmayı kabul ederek hesap yapın derim.

Bu "Hayatınızı yaşayın, 2 ila 3 yıl sonra yapın" diyenlerin büyük çoğunluğu 2 yıl sonra çocuk yapmak istemeyecek haberin olsun, kadınlar artık eskisi gibi değil, çoğu çocuk gibi bir şeyin sorumluluğunu almak istemiyor, bir süre sonra tahammülsüz bir hale geliyor çocuklar konusunda, 1 tane sevimli bebek görüyorlar tamam ama ondan daha fazla yaramaz ve ebeveynlerine işkence yapan çocukları gördükçe çocuk fikrinden uzaklaşıyorlar, ha bir de klişe "bu lanet ülke ve dünya üzerine çocuk mu yapılır" olayı var, o başka bir şey, "dünya ne zaman harika bir yer oldu ki?" diye sormak lazım kendilerine, dünya içinde tek hakim olgu "kaos"tur, biz kaos içinde doğduk büyüdük, onlar doğacak olursa farklı bir biçimi ve derecesinde var olacaklar sadece.

Orta yolu bularak hareket etmelisiniz, ama bu konularda illa taraflardan biri gönülsüz oluyor.

çocuk erkeğin hayatında çok bir şey değiştirmiyor para vs düşünmezsen. ama kadının hayatını bitiriyor. kız arkadaşınızın fikri daha önemli .

23 /kadın 30 dan önce kesinlikle çocuk yapmam gibi geliyor.

doğrusu, birlikte yaşamak istediğinizde birlikte yaşamaya başlamanız, çocuk sahibi olmak istediğinizde de çocuk sahibi olmanızdır.

tamamen iki kişinin şahsi tercihlerine bağlı ve keyfi bir şeyi böyle yaşa bağlayıp standartlaştırmaya çalışırsanız mutsuz evliliklere ve ayakbağı gibi görülerek yetiştirildiğinden ilgi budalası olmuş mutsuz çocuklara sebep olursunuz.

bu ülkede çocuk yapmak?

20 aylık evliyim 29 yaşındayım eşim 10 aydır çalışmıyor çocuk yapmak için tüm şartlar uygun ama bu ülkede çocuk yapmak çocuğa yapılmış bir terbiyesizlik gibi geliyor bana.

kendim yaşamaktan zevk almadığım bir ülkede bir başka canlının keyif alabileceğini düşünmek biraz ahmaklık gibi.

İyi de abi 30 sene önce de bu ülke yaşanılabilecek harika bir ülke değildi hiçbir zamanda olmayacak. Siz neden evleniyorsunuz ? Mutlu olmak için. Çocukta bir mutluluktur. Eğer bu ülkede yaşıyorsanız ve evleniyorsanız bir mutluluk peşindesiniz demektir. Evleniyorsanız da çocuk yapmak gayet normal. benim fikrim bu.

28 yasındayım. Eşimle evleneli 1 yıl oldu. Geçen burada duyurmuştum. Eşim şu an hamile 2 aylık :)

Çocuk 20 yaşındayken sizin 51 ya da 54 yaşında olmanız çok bir şey fark ettirmeyecek ama 27-30 yaşında yeni evliyken gezmenin, dolaşmanın, eğlenmenin tadını çıkarmamak bence eşinizi daha çok üzebilir.

4 sene sonra normal

En az 2 sene sonra bence. Evlilik içinde de birbirinizi iyice tanıyın.

Tarafların önceki yaşantılarına bağlı olarak değişir. Özgürlükle ve birbirleriyle ilgili yeterince doyuma ulaşmışlarsa hemen olabilir. Ulaşmamışlarsa ulaşana kadar 2-3, hatta 5 yıl sonra falan bile olabilir. Gerçi bana kalırsa bu ülkedeki çoğu insan hiçbir zaman çocuk yapmamalı.

Cocugu sonraya ertelemeden evvel, smear testi vs. yumurtalik rezervi ve spermiyogram testine baktirdiktan sonra beklemenizi tavsiye ederim. Bir doktor arkadasim 27 yasinda menapoza girmek uzere oldugunu tesadufen ogrendi ve esinin de azosperm oldugunu fark ettiler. Su an bebekleri oldu fakat bu sureci yasayinca pismanlik duyulabiliyor, keske beklemeseydik vs. gibi. Testlerden sonra karari vermek de iciniz rahat bir sekilde size kalir yine.

yaşlar erken değil, geç de değil. annenin istemesi daha önemli.

İyi etmişsin, yarasın.
Yalnız vize işi uzayabilir.

Konsolosluktan 3 gün sonraya randevu alman, krediye onay almadan daha zor olacak muhtemelen. Vize mevzusu şu süreçte biraz uzar. Hem yılbaşı da geliyor.

Vize 1 haftada cikar. Iyi tatiller.

Kufre gerek yok gezmeyip ne yapacaksin.

şimdi küfür edip kötü olmaya gerek yok, krediyi öderken sen edeceksin zaten yeteri kadar. bankaya kaptırdığın toplam maliyeti (faiz, masraf, sigorta, vb.) hesapla, sonra başla küfür etmeye.

ha giren girmiş zaten, eğlenmene bak. en azından tadını çıkar.

güle güle git gel. hakettiğini düşünüyorsan neden olmasın. herkesin tatile ihtiyacı vardır.

iyi etmişsin, para bekle bekle nereye kadar. bizim için de gez.

insanların tıbbı geliştirerek yeni nesli koruması doğa dışı yollarla yaptıkları birşey değil ki, doğal bir süreç olan evrimin sonuçlarından biri.

dolayısıyla bence bir tuhaflık yok.

bozduk zaten daha ne bozacağız? bundan sonra yok ederiz artık.

edit: hayatta kalmamız ve çoğalmamız değil yaşam tarzımız doğanın dengesini bozan. yaprakta fark edilmeyen böcek tonlarca yağ salmıyor okyanusa.

doğadaki denge bozuluyor doğru ama doğal seçilim de oluyor.

doğal seçilimin örneği için bugün savaş olan ve olmayan yerlere bak. zayıf olanlar daha hızlı eleniyor.

doğanın dengesinin bozulması ya da doğanın tehlikeye düşmesi gibi bir şey yoktur. Her ne olursa olsun her şey doğanın bütünlüğünün içindedir. İnsanın yaşayabileceği optimum doğal düzenin bozulması gibi bir durum olabilir, bu da doğanın çok umrunda olmaz. Doğa, ormanlar ya da hayvanlardan daha büyük bir şeydir, bir süreç gibi falan aslında. Yani abartılı atıyorum, tüm insanlar yok olsa da tüm eğrelti otları yok olsa da doğal süre içerisinde yine kendi düzenine kavuşur doğa.

Yani "dogal denge" var olan sey zaten. insanin tibbi gelistirmesi de dogal, yaptigimiz bazi seyler uzun vadede zararimiza bazilari yararimiza olacak.

dedigin seye bir ornek: modern tip oncesi kafasi normalden fazla buyuk oldugu icin dogum esnasina hem kendini hem annesini oldurecek cocuklar bugun sezeryan ile doguyor yani gen havuzuna ekleniyorlar. bunun sonucu olarak gelecekte annelerin dogal yollarla doguramayacagi bir gelecege gitmemiz mumkun (dogal dogumlarin riskinin giderek daha cok artmasi; bel kemikleri dar kadinlarin, kafasi buyuk cocuklarin artmasi). yapilan bir arastirmada bu surecin coktan baslasigina deginilmis gerekirse link bulurum.

tabii ki bunun bir alternatifi yok; siz gen havuzunu zehirliyorsunuz diye anneleri ve cocuklari olume terkedecek degil insanlar. o yuzden bu surec de dogal evrimin bir parcasi.

bence insan nüfusu etkeninden çok insanların bilimi/sağduyuyu çeşitli insanın yaşam zorunlulukları gibi(su, yemek, sıçmak) görmesi gerekmekte. şuan teknoloji şu saydığım zorunlulukların önüne geçmiş bulunmakta, bu zaten insanın kendisine zarar bir durum. şüphesiz, insan çevresine fayda sağlaması için kendi sağlığını ve ruhunu iyi bir seviyede tutmalıdır, yoksa her şey bir gün biter kanımca.

@Sour, diger dedigin seyler tartisilir olsa da insanlarin 35 yil yasamasi olayi yanlis. Bir donem "ortalama" omur o kadar olsa da insanlarin genelde o kadar yasadigi bir yanlis anlasilmadan ibaret. Her 2 bebekten sadece birinin 1 yasini gorebildigi, Her 10 cocuktan dordunun 10 yasini gorebildigi bir donemde alinan ortalamadir o. 10 yasini gecen kisilerin %90 ve fazlasi aynen bizim gibi bir ömür beklentisine sahipti. Yani insanlarin 35 yasina gelince yaslanmasi ve olmesi gibi bir durum yok, sadece ölen bebek ve cocuk cok cok cok fazla oldugu icin ortalamayi dusuruyor olay o. Bebekligi / cocuklugu atlatanlar aynen bizim gibi yasiyorlardi.

İnsan türü arasında doğal seçilimin yaşanmadığını düşünüyorum ben de. Tıbbın gelimiş olması, yüksek doğum oranları vs. Kendimizi doğal seçilime bıraksak, şu an daha zeki ve güçlü varlıklar olurduk diye düşünüyorum. Tıp, teknoloji ve artan nüfus oranı sayesinde zayıf ve zekası düşük olan bireyler de hayatta kalıp üreyebiliyor, genlerini aktarabiliyor (bunu tabii ki bütün duygulardan arınmış şekilde ve bilimsel yönden bakarak söylüyorum, yoksa belki benim de doğal seçilim ile elenmiş olmam gerekirdi).

Diğer taraftan, tıp ve genel olarak bilim de insan aklının bir ürünü, yapacak bir şey yok.

Doğa illaki dengesini bulacak. Doğada nüfusu aşırı artan canlılar bir şekilde dengelenmiştir ve dengelenecektir. Sadece nasıl olacağı sıkıntılı. Savaşlar, açlık, kıtlık, susuzluk, doğal afetler vs. Önlemini zamanında alsak bunları yaşamaya gerek yoktu.

sek. beni baymıyor

shot baymıyor, normal içiyorsam buz atıp az seyreltiyorum yine baymıyor.

Ben sade kahvenin içine bir shot bardağı atıyorum. yanınd da bir shot bardağı hüpletiyorum.

sek.

sek. ust uste 5-6 shot icmiyorum ama tahminimce bayar. Afrika'dan cikolatasini da almistim o hali de guzeldi.

akşam aydınlık olması bence de daha iyi.

geç doğması daha kötü. tamam akşam aydınlıkta işten çıkıyorum ama eve gidene kadar yine karanlık oluyor. değişen bir şey olmuyor.

geç doğması daha kötü, işten çıktığımda her halükarda karanlık oluyor, en azından sabah aydınlık olsaydı.

istanbulda yaşıyorum, geçen gün izmitten işe gelmek zorunda kaldım, 06.45de evden çıktım yıldızlar vardı yemin ediyorum.

kahrolsun öyle sabah.

akşam geç kararması daha iyi benim için.

anti-akepeyim ama bu "psikolojimiz bozuldu" geyiğini cidden anlamıyorum. saatler her ileri-geri alındığında "alışamadım, uyku düzenim bozuldu" vs diyen ciciş tipler şimdi de buna sardı. ben de karanlıkta kalkıyorum. kalktıktan 1 saat sonra hava aydınlanıyor. ama psikolojim falan bozulmadı. normal kış modundayım işte. psikoloji böyle bir şey değil lan. mood denen şeyle ruh sağlığı apayrı iki kavram. iyice ağızlarına sakız ettiler. kaldı ki melankoli ölümüne korkulacak bir şey de değil, bana yılın belli dönemlerinde iyi geliyor. bu insanlar nasıl coşkulu hayatlar yaşıyorsa en ufak düşük moda gelemiyorlar. az sakin.

akşam için farketmez, işten çıkınca zaten karanlık oluyor. ama sabah kör karanlıkta kalkıp evden çıkmak sinir bozucu.
Not: ciciş değilim, çoşkulu hayat yaşamıyorum, işe vardığımda bile hava karanlık oluyor.

Günün geç aydınlanması sorun.
Çünkü günaydın kelimesi günün aydınlığıyla bağlantılı. Ben işe koyulduktan 2 saat sonra aydınlanacak günü ne yapayım.

Akşam geç kararıp kararmaması dert değil. Adı üzerinde akşam. İlla ki olacak. Birkaç saat geç olsa ne olmasa ne.

Gündüzlerimizi çaldılar. Karanlıkta yollara düşüp penceresiz ofislere tıktılar. Akşam biraz güneş kırıntısı görmek kime yeterli gelir ki?

güneşin geç doğması daha kötü

Sürekli batan güneş olsun, o da olumlu.

Gec aydinlanmasi gunun daha kotu cunku gune verimli baslayamiyorum ben o yuzden hatta yataktan bile kalkamiyorum. Aksamki 1 saat gec batma artik o kadar saat aktif bir gunun ardindan cok da fark etmiyor bana.

sabah işe giderken,
akşam işten çıkarken güneşi görmemek sorun aslında.

ben işe 10da gidiyorum sorun değil.

ama 8de işe giden 6da işten çıkan adam bütün gün güneşi görmüyor.
en azından sabah güneşi görebilse onun bile faydası olurdu insana.

sabah karanlıkta gitmesi kötü ancak iki ay sabredersek, akşam hava kararma saati şubat-martta nasıl olucak onu merakla bekliyorum.

sabah karanlık olması daha kötü.

Ne sabah ne de akşam güneş yüzü görmüyorum, "abi ne güzel yaa akşam aydınlık oluyo" diyenler içimden sövüyorum.
Aydınlık ortam görebiliyor olsam sabah görmek isterdim, akşam aydınlık olsa kaç yazar sanki dışarda oturabiliyor muyuz soğuktan donarken.

sabah geç aydınlanmasına alışamadım. akşam geç batsın :)

bunlar hep ego işte.

düzgün doktor da var devlette, gayet anlatıyorlar fln, o kendini bi nane sanıyor işte

Bir kısmı ego, diğer büyük kısmı bıkmışlık. O hastaneye hep senin gibi insanlar gitmiyor. Öyle insanlar geliyor ki, çıldırmamak, akıl sağlığını korumak elde değil. Bunu nereden biliyorum, kuzenim doktor ve onun anlattıkları, şu an mesleğini bırakmayı dahi düşünüyor. bunun yanında bir dönem sürekli hastaneye gitmiş biri olarak analiz ettim, ben bir hasta olarak oradaki hastalara tahammül edemedim.

Ego degil, büyük oranda mutsuz ve bıkmış olmalarından.

Gunde yaklasik 120-130 hasta goren ve sizden onceki bir hastayla arasindaki münakaşa nedeniyle uzerinde oluşan bikkinlik buna sebebiyet vermis olabilir. (Ilce devlet hastanelerindeki durumdan biliyorum bizzat)

Bu kadar da hassas olmamak lazim. Beklentinizi yuksek tutmamalisiniz bu anlamda. Ayrica sordugunuz soru da gercekten cevap vermesi gereken bir soru degil. Insanla ilgileniyor diye sizin her merakiniza cevap vermeyebilir, ha verirse guzel olur ama insiyatifine kalan bir durum.

Kendi kendine geçme ihtimali varsa ilaç kullanmak iste miyorum. YOksa dkullanmak istemiyorum aslında.

@mandy
hastalığıyla ilgili soruyu kime soracak? mahalle muhtarına mı?
ayrıca başkasıyla yaptığı münakaşası kendini ilgilendirir, ters birine denk gelecek, sonra vay efendim doktorlara şiddet zart zurt.

kendi kendine geçecek bir şey olsa adam sana neden ilaç yazsın. kbb sorunları gayet ciddi oluyor, o zaman modern tıbba ne gerek var ya iyleşiriz biz kendimiz.

neyse, cevap bıkkınlık +1.

ben kendi ofisimdeki 30 kişiyle bile bazı günler çıldırma noktasına geliyorum o adam her gün yeni 100 kişiyle aklını nasıl kaybetmiyor o bile mucize.

şikayet et resmi olarak

doktor olsam aynısını söylerdim valla.
sebep hem bıkkınlık hem de sorunun saçmalığı.

1.hastalanıp doktora gitmişsin, adam muayene edip ilaç yazmış tedaviye başlamış. o noktadan sonra kullanmama ihtimalin olamaz, öyle bir ihtimal yok yani. dolayısıyla soruya cevap vermeye gerek yok.

2."sadece hastalığıma çözüm bulsuun ilaç vereyim gideyim mi olay yani devlette?" sadece devlette değil her hastanede böyle ve tüm doktorların hedefi bu değil mi? başka ne olacaktı?

@sour @supermatik size ters gelen her şeyi kırıp dökerek, vurup döverek ilerleyecekseniz nerede kaldı sizin insanlığınız? biraz anlayış ve biraz empati lütfen. karşınızdaki doktor da olsa, sucu da olsa hiç fark etmez. kbb'ci doktor bağırıp çağırmamış sonuçta. kibarca "seninle uğraşamayacağım, bak daha elli tane hastam var, hadi çocum zıpla" demiş. ha doğru mu yaptığı, hayır. ama o doktoru böyle demek zorunda bırakan sistem utansın. sizin haberiniz var mı sağlık sistemindeki sözde yaptırımlardan? bir iki doktor bulun da sorun bakalım devlet hastahanelerinde işler nasıl yürüyormuş, sorun bakalım kafalarını kaşımalarına zaman veriliyor muymuş?

ayrıca olayı hemen şiddete bağlamak neyin kafası? bakın "doktora şiddet" demiyorum, "şiddet" diyorum. anlatabiliyor muyum? konu ne olursa olsun, şiddeti savunan biri insan olamaz. hele ki böyle bir konuda "sonra doktoru dövünce olay oluyor" demenize inanamıyorum. hasta olur da o şiddet uygulanmasını savunduğunuz doktorların eline düşerseniz bu günü hatırlarsınız umarım.

Filmin türü fark eder mi,

Into the white
The holiday
Alive

bizden bir şeyler olsun mu?

deli deli olma
yol

Snowpiecer
Frozen
Buz devri serisi
Home alone serisi
Eternal sunshine...
Narnia günlükleri...

Groundhog day,
Stalingard,
Insomnia,

Kongen av Bastoy

the revenant.

Ice Age :D

Alive

Hateful Eight

Dead Snow.

Neferkitty; Ice Age'de kar yağmıyor yalnız.

Whiteout
Katırcılar
Işıklar Sönmesin
Soğuk
Uzak
Kalandar Soğuğu
Kış Uykusu
Winterschläfer

The Day After Tomorrow (Yarından Sonra)

Charlie'nin Çikolata Fabrikası

let the right one in

Smilla's Sense of Snow

White Fang (1991)

The Girl with the Dragon Tattoo

Into the White

Scrooge (1970)

Jeremiah Johnson (1972)

The Barber of Siberia

Dersu Uzala

Roberto Beningi'nin Kar ve Kaplan /The Tiger and the Snow

Hrutar (İnatçılar): bir İzlanda filmi

Kjaerlighetens Kjotere! Daha iki gün önce izledim. Güzel, hiper gerçekçi bir film. Grönland'da geçiyor. Benim gibi kış kıyamet filmlerinden hoşlananlar için şiddetle tavsiye edilir.

canım lapa lapa kar yağan film çekti.
filmin bir kısmında olması da yeterliyse eğer (imdb'den kopya çektim)

flightplan
Lars and the Real Girl
You've got mail
Hugo
The reader
cold mountain

harry potter serisini okudu mu? okumadıysa başlamak için tam zamanı.

Aklımda Harry potter vardı ama emin değildim,öyleyse seriyi alayim hemen.

Kırmızı eğrelti otunun büyüdüğü yer ide alayim.

bitmeyecek öykü, michael ende diyorum. birlikte okuyun okumadıysanız. kitabı paylaşamayabilirsiniz öyle bi risk de var tabii:)

Yaa supersiniz :) bütün önerilere uyucam ilk Harry potter ilk 3 kitabını ve diğer yazdıklarınızı sipariş vericem.

@kaichi hayır okumamistim,kendi kitaplarimin arasına karışabilir diyorsun :)

@ konuşma önerilerini dikkate alıp sipariş vericem

bence harry potter kitaplarını tek tek ver ona, daha heyecanlı :)

sinema biletleri promosyonlu satılıyor sürekli fırsatbufırsattan alıyoruz şu ara.
vodafone red de bazı etkinliklere indirim veriyor sürekli. iksv için vardı mesela en son hala var herhalde.

fırsat siteleri dışında yok gbi

istersen metpamid al biraz toparladıktan sonrası için, alkolden çok üşütmüş olabilir, sıcak tutun karnı sırtı, sıcak su torbası da işe yarayabilir. peynir ekmek veya haşlanmış patates yiyebilir.

Kahveye abanin biraz, turk kahvesi

haşlanmış patates

bi tas çorba içsin. ii gelir.

haşlama patates yemiştim ben.
alka seltzer +1

alka seltzer

zencefil çay ya da yeşil çay

Her türlü Remington. Ben almadan araştırıyorken siyahi ablaların bile en çok ondan memnun olduğunu okumuştum. Sleek and curl bendeki modeli çok memnunum. Arkadaşlarımda denediklerime göre Braun Philips vs.

bence philips satin bi şey bi şey var 10 yıldır falan. canavar gibi.

bozulan philips aslında 7-8 yıl kullandım ama şimdi bakıyorum da yorumlara falan remington iyi diyorlar

www.morhipo.com

Şu an braun kullanıyorum bence çok da iyi değil. ondan önce teknosadan ekli linkteki düzleştiriciyi 80 tl ye almıştım. (5 sene geçmiş olabilir) 2. sene dolarken bozuldu iade ettim aynısını istedim ama artık satılmıyor dediler. yerine çek verdiler ve braun aldım. ama gördüğüm en güzel düzleştirici linktekiydi. yine görsem yine alırım.

şuanki düzleştiricim de bu; urun.n11.com

zamanla ısı kaybı olduğunu düşünüyorum.pek önermiyorum o yüzden.

saç düzleştiricisinde kesinlikle babyliss diyorum. kaç marka değiştirdim, daha iyisini görmedim.

Remington sleekn curl kullaniyorum 6 yildir filan. Memnunum oldukca.

remington maşa ve düzleştirici kullanıcısı olarak tavsiye ederim. fiyatları da uygun.

Remington ama tavsiye edeceğim (su an hatırlamadığım) modeli, surrkli kullanımda saçı surekli duzleştiriyır. Kıvırcık saçlı bir arkadaşımın artık yıka ve çık dunduz saçları var. Kıvırcık istediği zaman ayrıca maşa jole falan yapıyor.

Remington S9500

teşekkürler herkese:)

ben olsam kullanmam ama kız arkadaşım benim üzerimde kullancaksa karışmam, çünkü tembelim

Saydıklarının arasında kullanabileceğim hiçbir şey yok. :) Ne güzel almışsın derim nezaketen ama kullanmam. Yüz temizleme şeysini belki kullanırım.

aranızdaki ilişkiye bağlı, her şeyi çot diye söyleyemeyen tiplerseniz ya da yeniyseniz dediğin gibi ima arayabilir arkasında.

bana alsa "buna verdiğin parayla donut yerdik" diye kızardım alksdas. almışsa kullanırdım, ben de bakımlı vs. olmayı severim ama hem vakit hemde nakit ayırmam.

Yani iyi dusunmussunuz ama, cok zor duruma sokmussunuz aslinda onu, istisnalar vardir elbet ama erkekler bu kadar bakim yapmaz genelde sikilirlar, simdi kullanmasa size ayip, e kullansa daralir bunalir. Ne biliyim kendime aldim sana bakim yapmak icin diyebilirsin, bilemedim madem senin ilgilini seviyor sadece sen yaparsin bence sorun cozulur. Bilemem, ingilicce.

çok iyi yapmışsın ama maalesef hepsinin onun suratına senin sürmen gerekecek muhtemelen :) bıyıklarını falan da sen düzelt, büyük ihtimalle ondan iyi düzeltirsin zaten.

Boşa masrafa girmiş diye düşünürum.

Ben bu şekilde hediye alsam üzülürdüm

Ruh hastası olduğunu düşünürüm.

Eh bu biraz ''heartbreaking'' olmuş :D

Ben de gidip temizleme jeli filan alıp hediye ediyorum cilt bakım ürünü hediye etmede sorun yok ama ayak banyosu tuzu filan overdose olmuş.

Benim tavsiyem hepsini birden verme, önce yüz temizleme jeli+nemlendirici ikilisini ver, iyice benimsesin o ikisini kullanmayı yani yaklaşık 1 -3 ay filan safdxsf.

Sonra hoşuna giderse gece kremi de aldım dersin, yaklaşık bi 6 ay filan sonra maske.

Ama ayak bakımı için birkaç sene takip gerekli diyorum :D

benim eşim bayılır bakım ürünlerine. nereden aldın sorabilir miyim? yıl dönümümüz yaklaşıyor ve asla hayır demeyeceğinden eminim.

En çok ayak banyosunu sevmiş olası :)
Bir kısmını kiehls den bir kısmını rossmandan aldım.
Kiehl's erkekler için yüz bakım serileri varmış.

markasi persol gerisini bilmiyorum.

Edit: ondeki metal yerleri persol'un kiliclari sandim degilmis. markasi moscot'mus.

aramada ilk sırada çıkıyor..
lmgtfy.com

500 m 5 dk yurumek demek.

Git gel 10 dk disarida kalarak nasil hasta olabilirsiniz acaba? Mont-atki-bere giyince olay cozuluyor.

İnsan yoruluyor ve üşüyor.Mapsdan baktım 750 m imiş. Abur cubur yemek istemiyorum zararlı, konserve işe yarar mı acaba?

her gün gidip gelirseniz baya baya hasta olur musunuz cidden?

dalga için sormuyorum, merak ettim.

edit. ben yazana kadar konserve demişsiniz bir de, onu bence yapmayın. ve 750 m'yi büyütmüşsünüz gözünüzde ama, hocam 180 kilo falan mısınız?

hasta olur musunuz bilmem ama kış soğuğunda yurtta kalmayı iyi biliyorum, insanın odadan çıkası dahi gelmiyor. konserve gıdalara yönelebilirsiniz, hazır dolma, fasulye vs. biraz fazla şekerli olabilir ancak mısır-bezelye-ton balığı karışımı bir salata besleyici olacaktır. doyurucu olur mu bilemem ama ufak boy yoğurdun içine elma, portakal vs. dilimleyip onu yiyebilirsiniz.

malesef sağlıklı olsun dediğinizde verebildiğim öneriler bunlar.

Hayır zayıfım. soğukta gidiş geliş 1.5km yürürsem. zaten yediğimi yakarım ve yorulurum.

bence çok ince düşünüyorsunuz. babamın köy zamanı anısından bahsedip bitireyim madem. evde soba başında, sıcak odada sürekli oturan büyüklerinin, halsiz hissettiklerinde, hastalanacaklarını düşündüklerinde, üzerlerine bir şey almadan 5-10 dakika dışarda karın kışın ortasında dolaştıklarından bahseder. bir bakıma haklı da bulurum kendisini. ve 750 metre(1,5km) çok bir mesafe değil. evde- yurtta bile defalarca kat ediyorsunuzdur o yolu.

1.5km yürüyüp hasta olacağını düşünüyorsan hiç yemek yeme zaten. Bitkisel hayatta yaşayabilirsin

öğlen ne yiyeyim sorusunun cevabı "yürümezsen yeme" şeklinde gelmiş ben şok.

neyse eğer yurtta buzdolabı varsa ki büyük ihtimal vardır, kepekli veya tahıllı ekmek + kahvaltılık malzemeyle sandviç yap bence.

Mcfly +1
Insan ne ara bu kadar zayif bir canli oldu yahu?
Hazir sandviclerden al marketten veya konserve.

adam 9'da gidiyor 5'te çıkıyor, ona aydınlık tabii ki :)

şöyle de bir durum var, türkiye'nin doğu batı arası saat farkı 1 saat 15 dakika yaklaşık. bu da senin için karanlık olan saatlerin kayseri'deki biri için aydınlık olması ile sonuçlanıyor.

enerji bakanlığının bu kararı almasındaki en büyük etken de bu araştırma olduğu söylenir. ama bence bakanlık zaten kararını vermişti buna kılıf olsun diye böyle bir "araştırma" hazırlattı.

tam metni de var elimde bunun, fazlasıyla zorlama olmuş bence...

rektörü cb kafasına göre atayınca, "hükümet neylerse güzel eyler" kafası standart geliyor.

yalakalık ve biat artık birinci şart bu ülkede herhangi bir kamu kurumunda yönetici olabilmek için. onun için bana normal geldi. herkes iktidardan yana bir yalaka olduğunu ispat etmek zorunda. ne kadar saçma olsa da.

durun bakalım şikayet artınca bir inceleyeceğiz demişler, bir ümit belki düzelir bu durum.
www.hurriyet.com.tr

ya güneşi sabah zaten kimsenin kullanmadığı / uyuyor veya yolda olduğu saatlerde kaybettik, ancak akşam hava 4te kararmaya başlamıyor, herkesin ofiste / uyanık olduğu saatlerde daha çok gün ışığı var aslında. ha evet biz o saatlerde içeride olduğumuz için pek manası yok ama herkes beyaz yaka değil böyle de bir gerçek var.

sabah karanlıkta işe gitmekten nefret ediyorum ama akşam havanın daha geç kararması da hoşuma gidiyor, içimdeki acele hissini azaltıyor. durum böyle olunca çok şikayet edemiyorum.

ama bu kararın veriliş nedenini hatta verilmesini gözümde mantıklı kılmıyor sadece diğer ülkelerle saat farkını düşünerek.

İTU gibi bir kurumda biat ve "şakşak" nadir bulunur dostlar.

Şaşırtıcı fakat kış saati uygulamasının kaldırılması ile "gerçekten" güneşi daha fazla göreceğiz. Biraz okuyun, çok az araştırın, illa ki anlayacaksınız. Sorularınız olursa bana da sorabilirsiniz. Mesleğim pek alakadar değil yalnız uygulama yürürlüğe girdiğinde biraz okuyup, az da araştırdım.

Herkes maaşlı köle degil

yani 8.5 milyon, onun da en fazla 6 milyonu güneş göremeyen köle.

11 yıl çalıştım, birkaç ay önce istifa ettim.

Nasıl ki eski Türkiye ve yeni Türkiye varsa, eski İTÜ ve yeni İTÜ de var. 2012'de atanarak başa geçen rektör, kendi döneminde 200'den fazla kişiyi attı ve toplamda 200'den fazla kişiyi aldı. Bu arada toplam 1000 küsur akademisyenden bahsediyoruz. Atılmalar önce asistanlardan başladı, bir kısmı gerekçe gösterilerek ama çoğunluğu gerekçe gösterilmeden atıldı. Kadro alanlar da kendi tanıdıkları oldu. Aynı şekilde, 'Inbreeding'i önlemek için Stanford, Yale gibi üniversitelerden akademisyen getirileceği açıklanırken; Fatih Üniversitesi'ndekileri kadroya aldı. Birçok Öğretim Görevlisi, Yardımcı Doçent ve Doçent'e asla yükseltilmeyecekleri söylendi. Okulda Doçentlik sınavını geçmiş araştırma görevlisi kadrosunda insanlar var ve 'Siz o kadroyu boşuna beklemeyin' deniyor. Bu yüzden istifa edip başka yerlere giden akademisyen sayısı da az değil.

Örneğin, şu yeni İTÜ'nün bir icraatıdır.
eksisozluk.com

Rektöründen dekanına kadrolaştılar artık. Örneğin, çalıştığım fakültenin dekanına cemaatin ileri gelenlerinden birinin oğlu kılıfına uydurularak getirildi, profesör kadrosuna atandı ve her zaman seçimle gelen Bölüm Başkanlığı makamına, sıfır oya (ya da yalan olmasın, bir iki oy olabilir) rağmen atanarak Bölüm Başkanı oldu. 15 Temmuz'dan sonra hepse girer sanmıştık, başına bir iş gelmedi. Farklı cemaattenmiş ama babası Türkiye'de çok kişinin isminin bildiği merhum bir yandaş. Bölüm için Yardımcı Doçentlik ilanları adrese teslim çıkıyor; 17 kelimelik 5 başlıkta ilan açılıyor ve Google'dan arattığında dünyada o konuyu bir kişinin çalıştığını anlamak çok zor olmuyor. Kadronun kimin, hangi yancısı için açıldığını anlamak 10 saniye alıyor.

Bölüm Kurullarında çoğunluğun aldığı kararlar yanlı bölüm başkanları nedeniyle dekanlığa bile ulaşmadan yok oluyor. Kurullar boşuna toplanıyor, yönetimde kim varsa onun kararı geçerli ve ezici çoğunluğun kararı gün yüzü bile görmüyor.

Bu yazı da yeni İTÜ yönetiminin elinden çıkmadır. Çalışanların çoğunluğu bu görüşle aynı fikirde değil tabii ki ama bu tarz açıklamalar sürekli yapılıyor, ilki değil bu. Yılda en az 3-5 kere bu tarz açıklamalar yapılır. Herkesin siniri yerinden oynar ve 'Ben buna katılmıyorum' dersin ama ancak Facebook'taki arkadaşların bilir.

İTÜ'de biat kültürüne gelince; yönetimin her kademesi yandaşla sarılı olduğu için biat etmeyenlerin sesi çok zor çıkıyor. 2012'de her şey daha yeniyken bu iş Asistan Dayanışması ile başladı. Çok destek aldı ama bir o kadar da destek vermediler. Çünkü kısmen haklı gerekçeleri de vardı. Bir hikaye vardı ya 'Önce şunlar için geldiler, şunlardan olmadığım için sesimi çıkarmadım. Sonra bunlar için geldiler, bunlardan da olmadığım için sesimi çıkarmadım. Benim için geldiklerinde ses çıkaracak kimse kalmamıştı' diye, İTÜ'de de tastamam böyle oldu. Asistan Dayanışması'nın zayıflatılması, üyelerin tek tek atılarak başka işlerde çalışmaya başlaması ve o arada destek çıkılmaması sonucu İTÜ artık bitiyor. Ses çıkaranlar var ama bireysel sesler çıkıyor genelde. Öğretim Üyeleri Derneği'nden ara ara bir iki karar çıkıyor ama genelde o da 'Kınıyoruz' seviyesinde kalıyor. Mobbing'deki yükselme sağlam.

İTÜ'de çalışmak nasıl? Eski İTÜ cennetti. Kaç gece okulda kalarak çalıştığımı ve bundan çok zevk aldığımı bilirim. Ki okula gidip gelebilmek için 4 saat yol yapardım her gün, saat değişikliği olayından önce sabah ezanından öne çıkardım. Şimdi olsa zannediyorum sabah ezanından 1.5 saat önce yola çıkmam gerekecekti. Her neyse, İTÜ'de herkes birbirinin ailesi gibidir ve asla yalnız hissetmezsin. Hani insanlar iş arkadaşlarını sevmez ya, iş arkadaşlarım ailemdi benim. Yeni İTÜ'de bile kalan bir avuç insan birbirine sahip çıkıyor. Şu an sıralamalarda İTÜ'den kat kat daha iyi görünen bir üniversitede çalışıyorum ama ne oradaki gibi bir işbirliği ruhu var, ne kimse kimsenin arkadaşı, ne de o derece iş birliği var. İTÜ, Türkiye'den soyutlanamaz; Türkiye'de bilimin ne derece ilerlemesine izin veriliyorsa İTÜ ancak onun suyunu sıkabiliyor. Proje yapıyorsun enerji ile ilgili, bütçe ezan okuyan robota veriliyor. Ayrıca, Türkiye'ye hala girmemiş birçok teknoloji olduğunu buraya gelince anladım. Bu teknolojilerden Türk akademisyenlerin haberi yok henüz ve bu yüzden çalışmaya başlamamışlar. Başlasalar bile elinde somut örnekle deney yapamadıkça sonuç alamazlar ve bunlara da bütçe verilmez. O yüzden, Türkiye bu konuları çalışmaya başlayınca zaten atı alan Üsküdar'ı geçmiş olacak. Belki Türk akademisyenler de belki geç kaldıklarını bilip o konuya hiç bulaşmayacaklar ve bu alanda Türkiye ilerlemeyecek. Ondan sonra da 'Türk tipi akademisyen', 'bir şey üretmiyor ki' olacak.

İTÜ'ye geri dönelim; şartlar böyle olmasa, Türkiye'de bilime yatırım yapılsa ve deseler ki 'Sabahın 5'inde işe geleceksin ve 20 saat kalacaksın', gıkımı çıkarmam, koşa koşa gelirim. Şu an kendimi geliştirebileceğim ve gerçekten geliştirebildiğim bir yerdeyimi ama yeni İTÜ'nün bile beşte biri kadar mutlu değilim iş yerinde. Tabii ki işe eğlenmek için gitmiyoruz, o yüzden şikayet edemem ama insanı işine bağlayan şeyler vardır; burada onları özenle aramak gerekiyor. İTÜ'de onlar gözünün önündeydi.

İtü sistem karşıtı değildi ama bilim taraftarıydı eskiden :(

birkac hafta icinde 25 oluyorum. su son iki senede cok sey cok hizli degisti. bu hizda devam ederse marsta da olabilir bi kosede dilenebilirim de.gonul marsi istiyor.

Güzeldi 27 yaşım. Sevdicekle evlenmiştim mesela. Sonra hep istediğim iş olmuştu. O sayede başka bir kıtada doğmuş en diğer yarım insanla tanışmıştım. Düşününce en güzel senem de o olmuş galiba.

10 gun kaldi 27'nin bitmesine, simdikinden farkli olacagini sanmiyorum.

90lilarin 27 olacagina inanamiyorum, benim daha 3-4 senem falan var ve hala ayni olabilirim gibi geliyor her yonden

Tam 27 yaşındayım ve panik içindeyim 30 oluyorum diye. Hiçbir yaşımdan farkı olmayan salak saçma bir yaştı. İstediğim, beklediğim hiçbir şey gerçekleşmedi. Aksine arka arkaya pek çok şey yıkıldı, dağıldı.

Yine de belki 28 güzel olur. Her işte bir hayır vardır diye düşünüyorum, umudu kesemiyorum.

çok farklı şeyler isterdim de hala olduğum yerde olucam bence.

27'ye girmeme 6 ay var. evvela senin de 90lı olduğunu öğrenmek biraz burukluk yarattı. zira takiplerime göre skillerin ve özgüvenin var. yani yaşının adamı gibi duruyosun, helal.

25'ten beri aynı şeyleri hissediyorum. ve 27 bir yaş grubunun sonu. 20 yaşındaki kıza yazmaya çekinirsin heralde.. (evet henüz pek çekinmiyorum zira çevrem 25li yaşlarda..) 28den daha kötü olmalı bence, yani okulda en büyük sınıf olmak gibi bişey.

seneye istanbulda olurum gene muhtemelen. olumsuz manada bişey beklenmez zaten ama düşünürken bi endişelenmiyo değilim. neyse soru o değildi.
okulumun falan olduğunu düşünürsek seneye istanbulda iken maddi imkanlarımın biraz daha iyileşmesini, araba falan alabilmeyi umuyorum.
her sene giderek daha önemsiz hedefler edindiğimi de şu an farkettim.

Tr saatine gore 3 gun sonra 27 oluyorum.

Hayatim cok degisti, bircok konuda ipler artik benim elimde olacak 27yasimi yasarken. Umarim daha iyi degerlendiririm. "Sen kuehles blondessin, aptallik etme!" diyorum kendime.

ben de bir ay önce 27 oldum. şimdilik pek bir şey yok gibi. 27. yaşıma reislandda girmemek çok güzeldi ama.

23 yaşındayım. 4 yıl sonra 27 oluyorum. Okulum 2018'de biterse ve hemen çalışmaya başlarsam para kazanan bir insan olarak hayatımı gezmek ve görmek üzerine planlamayı düşünüyorum. Bence her şey daha yeni başlıyor. Şu ana kadar vaktimi hep iyi bir gelecek kazanmak için çalışarak geçirdim. Lise olsun, üniversite sınavına hazırlanmak olsun, en güzel yaşlarım maalesef hep daha sonrası için harcandı. Boş yaşayan bir insan değilim. Bu vakte kız arkadaş da sığdırdım, normal arkadaş da sığdırdım, spor da sığdırdım, eğitim de sığdırdım, ama bundan sonrasının daha güzel ve dolu olmasını istiyorum. Bugün A101'de çalışan kız bana abi deyince biraz şok olmadım değil. Lise sona giden bir öğrenciden 5 yaş büyükmüşüm. Az değil, kabul ediyorum. Ama yine de yaşlandım diyebilecek kadar isteksiz görmüyorum kendimi. Bu, ruhla doğrudan ilişkili. Bir insanın aklı ve ruhu genç olmalı. O zaman bu yaş olayları hiçbir şey ifade etmiyor.

33 yaşındayım ve herhangi bir yaşa giriş çıkış tamamen şöyle oldu.
encrypted-tbn3.gstatic.com

İnsan zaman içinde değişiyor ve gelişiyor. Tabii ki hiçbir gün dününü aynısı olmuyor ama bu nokta devrim, atılım gibi olmuyor pek. Azar azar artıyor. Başımıza gelen devrimsel nitelikte olaylar var; yeni ilişki, yeni işe başlama ya da birini kaybetmek gibi büyük kırılımlar ve olaylar yaşıyoruz ama bunlar yaşa bağlı olarak gelişen şeyler değil; herhangi bir yaşa denk gelen şeyler. Bir iki yıl öncesine de, sonrasına da denk gelebilirdi, o yıla denk geldi.

Her yaşa girerken o yaş için hedeflerin olması güzel tabii ki ama bunu bir beklenti olarak düşünmek çok da anlamlı değil. Bununla ilgili benzetme yapayım. Hep 'Sevişince kadın olunur' denirdi, ben de ilk sevişip yataktan kalktığımda üstüme bir olgunluk çökecek, ne bileyim, topuklu ayakkabı ile yürüyeceğim sandım. Hiç öyle olmadı, hayat kaldığı yerden ve ilk anda biraz garip bir şekilde devam etti. Topuklu ayakkabıya zaman içinde kısmen alıştım. 'X yaşında böyle şeyler olacak' da benzer bir yaklaşım. O yaşlara geldiğinde birden sihirli bir el değmiyor; neysen o olmaya devam ediyorsun. 'Zamanın değirmeni yavaş işler' derler; o hesap. Yıllar boyunca bir şeye benziyorsun ama başına 'Şunu kaybettikten sonra olgunlaştım', 'Yeni işimde çok şey öğrendim', 'Eski sevgilimden ayrıldığım gün kalpsizleştim' gibi kırılma noktaları olmadıkça tıngır mıngır gidiyorsun. Eğer bir kırılma istiyor ve bekliyorsan, o yönde çalışmadığın sürece o kırılmalar olmayacak. Büyümek ise yine zamanın hem becerdiği hem beceremediği bir şey. Herkesin bir yanı çocuk kalıyor illa ki. Her zaman akranlarına göre çılgınlık sayılacak şeyler yapabiliyor insan ama o da bir günde ya da bir yılda gelmiyor.

28 yaşındayım, 27 yaş civarları kurduğum hayallerin ve belirlediğim hedeflerin %200 falan ilerisindeyim. neden böyle oldu diye sorunca, "lan çok çalıştım" diyorum kendi kendime. hala da ipini koparmış köpek gibi çalışıyorum çünkü işime bayılıyorum. mutlu olmak için birşeyler yapıyorum ve ayın son günü birsürü para yatırıyorlar hesabıma. daha ne olsun :)

27 oldum sayılır, olmak istediğim yerde değilim, istediklerimin çoğunu yapamadım. yirmili yaşlarımı boşa geçirdiğim için pişman hissediyorum sadece.

27 yaşımda tekrardan başka bir ülkede lisansa başlıyor olacağım. (yaklaşık 1.5 sene sonra) o ülkenin dilini öğreniyor ve tamamen yeni bir başlangıcı çok sakat bir yaşa mı getirdik (27 yaş krizi) diye düşünüp korkuyorum.

Altı sene öncesi benim için. Hmm, askerden dönmüşüm, bütün gün incide 4chanda takılıyorum, iş aramıyorum, sexploit sinema, b movie, dandik bilimkurgu vs ne varsa arşiv yapmaya başlıyorum. Birkaç ay içinde eski sevgili evleniyorum ben diye mesaj atacak, depresyona gireceğim, hemen akabinde ailem beni evden kovacak aynı gün bir kızla tanışmama vesile olacak bu olaylar, eski sevgilinin evlendiği gün o tanıştığım kızı ayartıp sevgilisinden ayırmış olacağım, ohoo daha yapılacak çok iş var.
Çok yoğun bir yıldı 2010, deli maceralıydı.

27den bildiriyorum, erken orta yaş krizi. evde izansız bi kedi var koşarken kafasını kapılara çarpıyor ona benzetiyorum kendimi.

90 ekim ben de. yaklaşık 10 ay var 27'ye.

- yüksek lisans tezimi bitirip, teslim etmiş olacağım.
- evlenmiş olacağım.
- artık bir kadro bulabilirsem doktoraya başlamış olacağım. ama bu konuda umudum yok olmak üzere, büyük ihtimalle kadro bulamadığım için doktoraya filan başlayamayacağım ve özel sektörde ofiste çürüyeceğim.

aslında yapı olarak umutlu bir insandım hep, dünyayı filan değiştirecektim. hala ara ara deli cesareti filan geliyor ama 2016 o kadar yıkıcıydı ki birçok açıdan, olumlu düşünmekte zorlanıyorum.

Şu anda 39. 2004 yılıydı, demek askerden dönmüşüz (2003, 297 KD). Bel fıtığı illetine yakalanmam ve ilk düzenli iş bulmam bu döneme rastlar. Çok uzun sürmemişti ama. Bu iş bulabilme durumum muhtemelen yaşımdan ziyade askerliğin tamamlanması ile alakalı. Sonrası uzun işsizlik dönemleri arası en uzunu 1 yıl, diğerleri birkaç ay süren iş bulmalar, 30'ların başında şimdiki işim. Oradan da çıkmak üzereyim, seneye yokum, baydım çünkü.

mutlu. o yastan sonra hersey ters gitmeye basladi bende. o yuzden arada dusunurum 27 yasinda olmek gercekten lanet mi ki acaba?

Askere gitmeden hemen önceki halim. Yaşama sevincim o yaşta kaldı.

Benim hayatimin donum noktalarindan birisi oldu 27 yas, bulundugum sehri, ortami, istemedigim her seyi degistirma firsatim olup kotu olan her seyin iyi olan seylere evrildigi bir yas oldu. O yuzden cok guzel hatirlayacagim hep. Hayatimda gozum kapali guvenebilecegim ve ailemle tanistirabilecegim kisi ile tanistigim yas oldu. Ailemle tanistirmayi birakin hic sevgilim oldugunu bile paylasmadim bu zamana kadar. Ama hala cocuk gibi hissediyorum oyle bir yaslanma/buyume olmuyor. Su an 28'im XD

o yuzden bayagi donum noktasi oldu diyebilirim :)

29 yaşındayım. 27de hiçbir şey olmadı, bir şey değişmedi. Ben büyüdüm moduna da girmedim. Ona 30da gireceğim sanırım.

tam 27 yasindayim. 2 ay once girdim daha dogrusu.
sanki artik genc gibi hissetmek zorlasiyor gibi geliyor bana. ve ozellikle bu 19-20 yasindan sonra cok cabuk gecmis gibi geliyor. okumusum, calismisim, sinavlara girmisim turlu turlu, yine calismisim, farkli farkli islerde calismisim derken 30a merdiven dayanmanin buruklugu sanki hicbir sey yasamamisimcasina katlaniyor. belki hayatimin donum noktalarindan biri ama bir yanda backpacker gibi yasa bir sure, diger yanda isini gucunu oturt bos zamanlarindan ne yapiyorsan yap diye dusunuyorum. bu kararsizlik beni yiyor cunku zaman geciyor bir yandan.

Everglades Bataklığı - timsahlar falan.

evim xD

grand canyon

Seçmek zor birden fazla var.
Seydişehir tınaztepe mağarasının sonundaki boşluk ve havuz.
Erzurum konaklı dağın başı -30 -40 derece tipi fırtınası varken.
İnsan yapımı olarak ny empire state tepesi.

soru cok iyi:)
ben bogaz'da cok etkileniyorum, sıradısı degil ama her gordugumde özellikle aksamustu ve geceleri beni cok etkiliyor.
roma pantheon'da o kalabalıga ragmen godoş'un bahsettigi in tune hissini yakalamıstım. resmen boyut degiştirmiş gibi.
yine buna benzer hislere ıssız dag baslarında gece ay ısıgı kostururken de yaklasmısımdır.

negatif anlamda ruanda soykırım müzesi

İki kez morga girdim. Her şeyin bittiği yer. Garip bir havası var.

hem doğal hem insan yapımı. kimler yaptıysa belli ama mucize yapmışlar, öyle.
onun kol mesafesi, göz hizası. koklamak için çok uzak, yanacak kadar yakın.

Cok var ama en en en dersem:
Olumlu anlamda,
Kapadokya. Buyuleyici. Nefes kesici. Karlar altinda ozellikle.

Olumsuz anlamda auschwitz. Hava cok soguk ve asiri pusluydu, cok kalabalik da degildi. Ayaklarim camura filan takildi etti, laf ettim bi suru. Sonra belki de orada ciplak ayakla zorla bekletilen insanlari dusundum.

auschwitz

floransanın her yeri. bi meydana oturayım gerekirse çöpçüler alsın istedim.

İzlanda'da gayzerlerin fışkırdığı alan. Ve bir uçak batığına yaptığım dalış.

vatikan san pietro bazilikası/sistine şapeli. mükemmel etkileyiciğinin yanısıra sıradışı bir anı olarak katolik ayinine katılmıştım çok tuhaf ve etkileyici bi anıydı. görevlilerin iplerle kapadığı bi yer vardı, girebilir miyiz diyince burası ayin yeri sadece dua etmek için katolikler girebilir dediler biz de katoliğiz diyip girmiştik :D ayinde vatikandaki kardinallerden biri vardı dua faslı bitince bu kağıt helva gibi bi şey dağıtıyorlar ufak parça, kadınların direkt ağzına koyuyor erkeklerin eline veriyor sonra ağzına atıyorsun, sıra bana geldi elime verdi ben sonra atarım diye direkt çıkıyodum sıradan kardinal ağzına atcaksın diye gösterdi durduk yere koskoca kardinalden atar yedim bi de shdhsds

kapadokya, yeralti sehirleri

bir de roma'da dogal termal havuzlar

Eğitim, hobi kursları hediye edilebilir.

giftibox tarzı bi şey olabilir.

teknoloji mağazlarından hediye çeki

çok teşekkür ederim arkadaşlar, giftibox ı inceledim baya bir seçenek varmış beğendim .

giftibox çok kullanılan bir şey değil ya. 1000 çalışana versen 100 tanesi anca kullanır bence. daha net hediyeler daha iyi tablet artık gerek yok da, tarihleri esneyebilen tatil ve fix mağazadan hediye çeki.

erkek yapınca mesafeli davranmışsın bi yandanda yapmasını istiyorsun

içinden geldiği gibi davran , hep erkekden bekleme

yanlış öğretmişler, samimi ol hesap kitap yapma, ilk adımı bekleme

hoff ilk adımın aq

yap ablacım bi kez geliyosun dünyaya ;_;

@ne çay içerim

Bu kadar güzel bi tespit olamaz gerçekten başta hayran kalıp sonra gidiyolar, sen tut yine kendini az az. Ama arada sürpriz gibi tahrik edici küçük dokunuşların olsun beklenmedik, ıssız, heyecan verici anlarda ;)

o bir şey yapmıyorsa sen de yapma.

@megalomaniac iyi diyosun da, mesela diyelim gecenin körü sogukta bogaza karsı bakıyosun. hava ayaz ama bi yandan cam gibi de. romantizm icin tum sartlar saglanmısken, ben duruyorum karsıda tık yok.
o dedigin ıssız anlarda erkek daha cok cosmaz mı dogal olarak?

Öğrendiklerin yanlış veya doğru değil. Açıkçası bu öğrenmekten ziyade tecrübe ile keşfedilecek bir şey. O yüzden peygamber sabrı yoksa ve özellikle annelerimiz günlerde milletin ilişkisi hakkında yorumlar yapmıyorsa, ilk sevgilileri genelde harcamış oluyoruz ama çok güzel şeyler öğrenmiş ve tecrübelenmiş oluyoruz. Açıkçası 'tecrübem yok' diyorsun; bu senin öğrenme sürecin oluyor. Sana söylenebilecek tek şey, içinden geldiği gibi davranman ve hesap kitap yapmaman. Sınırların olabilir; sınırların olduğunu düşünüyorsan buna saygı duyan biri ileysen ne mutlu! Belki de o 'Sınırlarım var' deyince 'He anam, yakında görürüz o sınırları' diye düşündü, belki 'Evet, hak veriyorum' deyip sonradan dayanamaz hale geldi, belki de sadece şu ara kafası karışık, belki de ne cay icerim ne kahve'nin dediği gibi dokunsal şeyleri tek başına kendi halletti.

İlk erkek arkadaşım diyemem kesinlikle, ergenlik aşklarımdan birine denk gelir bize öğretilen şeylerin saçma olduğu. Hatta şurada yazmışımdır:
eksisozluk.com

Açıkçası bu adam senin aradığın adam olabilir de, olmayabilir de. Onunla açık açık konuşmadan hiçbir şeyi bilemezsin. Senden soğumuşsa kaçamak cevaplar verir, bahaneler üretir; soğumamışsa da derdini anlatır.

Bu arada erkek de kadın da daha çok coşabilir. Adım bekleme ama zembereğinden boşanmış gibi de davranma. Adım istiyorsan adım at, geri çekilmek istiyorsan geri çekil. İstediğin gibi davran. Kendini geri çekmek istiyorsan, haksız veya yanlış değilsin. Ona dokunmak istiyorsan haksız veya yanlış değilsin. İstersen Türkan Şoray kanunların olur, istersen Rahibe Teresa gibi olursun, istersen 'Tüm dünyayla yatmak istiyorum' dersin; ne istersen iste, hiçbiri yanlış değil. Açıkçası, içinden geldiğin gibi davranırsan kazanabilirsin de kaybedebilirsin de ama içinden geldiği gibi davranamayacaksan ve içinden geldiğin gibi davrandığında kaybedeceksen; o ilişki hiç olmasın zaten. Bu bizi üzer mi, hem de nasıl ama uzun vadede bu pişmanlık değil, tam tersine 'İyi ki olmamış' dedirtir. Başka şekilde de aşık olunmuyor, kendini kasa kasa ilişki milişki yaşanmıyor. Sevgili dediğin insanın en yakını olur; insan en yakınının yanında kendini kasa kasa ne kadar davranabilir? Taktiklerle süren ilişkinin ömrü ne kadar olur?

Bu adamla bir şeyler yaşamak ister misin? Önce bu isteğin sadece tecrübesizlikten, dokunacağın ilk kişi olacağından mı? Bir arkadaşın onunla bir şeyler yaşasa ona ne tavsiye verirdin? En yakın arkadaşının sevgilisi o olsa ona ne derdin? Bir dışarıdan bak ve içine ne siniyorsa onu yap. Her şeyi konuş. Konuşabildiğin insanla içine sinebilen şeyler olur; konuşamadığın veya seni konuştuğuna pişman eden insanla paylaşabileceklerini belirle. Belki daha çok isteyeceksin dokunmayı, belki sen soğuyacaksın. 'Bu neden böyle yapıyor' demeden önce 'Ya ben nasıl bir ilişki istiyorum. Ben ne istiyorum'a ve 'Karşımdakini tanıyor muyum? Kim bu adam?'a yoğunlaş. 'Ay, neden öyle, neden böyle' diye panikleme; sakince onu ve kendini değerlendir. İstersen kafandan, istersen kağıt kalem yardımıyla ne istediğini düşün. Karşındaki kişiyi ne kadar tanıdığına ve ilk tanıdığınla şimdi arada ne fark olduğunu, bundan sonra kendinden ve ondan neler beklediğini düşün.

yav adama olmaz demişsin o da yapmamış, yapsa da bı ıdım nıdın bı kıdır ısrırcı yııı diyecektin. ne istediğini biliyorsan yine otur söyle?

freya+1. Biraz olgunluk.

kadınlık ve erkeklik gururu rüzgar esince incinecek şeyler değil.
içinden gelen bir şey varsa, yapacaksın.
ya da istediğini yaptırmayı öğreneceksin.

önce istememişsin, sonra içinden gelmiş yapmışsın, ama sonra da kadınlık gururum inciniyor diyorsun.

Arnold'a çoğu zaman olduğu gibi katılıyorum.
biraz olgunluk.

adama mesafeli olması için mesaj vermişsin, sonra da neden dokunmak istemesin diye soruyorsun.
bunun öğrenilenlerle ilgisi yok.
insanlar birbirlerinden hoşlandıklarında, dokunmak isterler.
sınırlara saygı elbette duyulur.
ama sınırlar dahilindeki doğal akışı bozarsan, onu düzeltme işi de sana düşer.
bunun kadınlık gururuyla falan ne alakası var?

Şimdi düz liseleri anadolu lisesi yaptılar. O yüzden anadolu lisesi belirleyici bir kıstas olmuyor ders durumuyla ilgili...

Çocuğundan ekmek bekleyen aileden kurtulmaya baksın çocuklar.

Bahsettiğin kadar kötü durumdaysa yurt ve burs çıkar KYK'dan. Hele bir o aşamaya gelsin de buradan da yardımcı olmak isteyen çıkar. Okumak isteyene yol çok.

Bilmeden nasıl bu kadar kesin kanıya varabiliyorsunuz? Sadece kyk burcuyla nasıl okunabilir? Üstelik 4 yıl sonunda hangi mesleğin iş garantisi varmış tip dışında? Aile çocuğun geleceğini düşündüğü için memurluk gibi bir meslek düşünüyor. Kaldı ki çocuktan para beklentisi içinde olunsaydı gündelikci tarzındaki tarla işlerine gönderirlerdi pekala. İldeki en iyi Anadolu lisesine gören bir çocuk. Yani bahsettiğiniz gibi diz lise kıvamında bir okul değil. Ve hiçbir ek kitap ya da dersane olmadan kazandı bu çocuk. Lütfen biraz daha ön yargısız yorum yapmaya çalışın.

KPSS Ortaöğretim'den ancak 90 ve üzeri puanlarla atanma şansı var. 65 puan atanmak için yeterli değil. Ki zaten ilin en iyi Anadolu lisesinde okuyan bir çocuğun memur olması da anlamsız. Ailesi üniversiteye gönderemiyorsa bir şekilde kendi çalışarak para kazanmalı. Bir mağazada yarı zamanlı çalışsa bile temel ihtiyaçlarını giderecek kadar para kazanır. Tercih sonrasında mutlaka yurt ya da burs/kredi başvurusu yapsın. Kredi genelde herkese çıkar. (bi bana çıkmadı).

hatirlatma: universiteyi aciktan da okuyabilir.

1 sene bir işe girsin para biriktirsin bir yandan da derslerine çalışsın. eğer çocukta bir ışık görüyorsanız çocuğa birilerinin destek olması gerek ki ziyan olmasın çocuk. burdan anlattıklarınızla kimse aile içindeki durumu anlayamaz hemen savunmaya geçmeyin. eğer objektif bir öneri istiyorsanız herşeyi en başta sorunuzda anlatmanız lazım.

Hangi ildeler? Şu an deneme sınavlarına giriyor mu, sonuçları nasıl? Belki bulundukları ildeki üniversitede iyi bir bölüme yerleşebilir diye diyorum. Benim amcamın kızı zamanında benzer durumdaydı, temeli çok zayıftı ama babamların desteğiyle dersaneye gidip bulunduğu ildeki üniversitede meslek yüksekokulu-muhasebe bölümünü kazandı. Bitirince babam arkadaşının yanında iş ayarladı, bir taraftan çalışıp bir taraftan açıköğretimden 4 senelik muhasebe bölümü derslerini tamamladı. Bir süre önce mali müşavirlik sınavını kazandı, geçen ay da stajını tamamlayıp mali müşavir oldu. Şu an gayet iyi durumda. Ki sizin tarif ettiğiniz genç akademik olarak çok daha iyisini vaadediyor. Bulundukları ilde okuması hem maddi olarak rahatlatır, hem de bizim durumumuzda olduğu gibi iş hayatına atılırken destek bulması açısından yararlı olabilir.

@mandy

neyin kesin kanısına varmışım arkadaş?
sadece KYK bursuyla okuyanların olmasının yanında bursa ek olarak yardım da bulunur demişim.
e çocuktan madem maddi beklentileri yok, pekala kendi başına okur-okutulur.
3 kardeş de öyle okuduk biz. yetim maaşımız da yoktu. şimdi konuşturma beni.

nereden ön yargım olacak allah aşkına. tanımam etmem seni de çocuğu da. çocuğun geleceğini kurtarmaya yönelik nacizane öneride bulunduk işte.

ek olarak kpss ortaöğretimden alınan 65 puan ile zaten bir şey yapamaz.

beğensen de beğenmesen de gerçekler bunlar mandy.

@gmzo bahsettiğiniz örnek için ve vakit ayırıp cevap verdiğiniz için çok teşekkürler. Bildiğim kadarıyla şu an dershaneye gitmiyor ve denemelerdeki başarısını da bilmiyorum. Ama bahsedeceğim bu verdiğiniz örnekten de. Sağ olun.

@la rana
Varsayımlar üzerinden gelecek planı yapabilecek durumda degiller. Gerçekten yoksul olup kyk yurdu da bursu da çıkmayan arkadaşlarım vardı. Şimdi bu insanlar nasıl buna güvenerek üniversiteye gönderebilirler çocuklarını? Cok cok basarili olmadikca oradan buradan burs bulabilmek kolay mı Allah aşkına?

Ben de farkındayım 65 puan ile girilebilecek bölümler olmadığına fakat belki bilmediğim alternatifler vardır ve belki bir nebze bir faydam olur bu çocuğa diye sormak istedim.

Sizin de varsayım yapmadan aileye yaptığınız itham yüzünden sert bir üslup kullanmış olabilirim kusura bakmayın.

ben birkaç kişiden gördüm şunu; aynı anda kpss ile atanıp yakında bir üniversiteye yerleşen.

örgün öğrenci hakkını elinden alamadığı için devlet yarı zamanlı memur olarak çalışıyorlar.

örneğin bizim okulda kütüphanede memur olan birisi var aynı zamanda bahçeşehir de burslu okuyor.

ortalama bir şehirde okul kazanırsa hem çalışır hem okur? dünyanın en zor şeyi değil, madem o kadar zor durumda, burs - kredi alacak kykdan, yurt zaten çıkar. madem okulu iyi neden çöpe attınız ki üniversite hayalini? herkes baba parasıya okumuyor bir sürü öğrenci var kendi masraflarını çıkarmak için çalışan. lüks bir öğrencilik geçirmeyiverir ama üniversite mezunu olmuş olur.

ikea'da tanesi 16 tl''ye 79x19 ebatında raflar satılıyor. bunlardan alabilirsin. bu rafları alttan sabitlemek için de L şeklinde profiller var onların da tanesi 3 liraydı yanlış hatırlamıyorsam. (raf başına 2 profil gerekiyor tabi.)

üzerini nasıl kaplayabilirsin bilmiyorum. belki raf ölçüsünde minder kestirip kenarlarından üçgen bantlar dikip bunu rafa geçirebilirsin. (yatağa geçirdiğimiz alezler gibi)

son olarak, sisal bulabilirsen ben de istiyorum :)

ekleme. bir de şu var
www.zooplus.com.tr

kaplama için, halıfleks parça artıklarını döşemecilerden vb. alıp yapıştırıcıyla yapıştırabilirsin gibi düşündüm ben, ama uygulamasının inceliklerini bilemiyorum tabi. benzer raflar da @istanbul kanatlarımın altında'nın dediği gibi ikea vb. mobilyacılarda bulunabiliyor.

Basamak şeklinde olması şart mı? Google görsellere duvar rafı yazınca dünya kadar raf çıkıyor. Örnek şu:
www.evidea.com
Birkaç tane alıp istediğin seti yapabilirsin.
5 kilo taşır diye düşünüyorum ama tereddüt edersen mdf malzemeden yapılmışını bulmalısın.
Yalnız, duvara montajı için, matkap ve matkap kullanmasını bilen birine ihtiyacın var.

pintereste cats wall stairs step vs. yazip biraz daha gorsel bakabilirsiniz fikir vermesi icin.

halifleks iyi olur. yapistrabilirsiniz agac tutkaliyla veya vidalarsiniz rafa, daha saglam olur.

koctas gibi marketlerde de olur parca tahta, raf. sokaga atilmis bir kitapliktan da sokebilirsiniz.

duvara bir suru delik acilacak, ev sahibini de hesaba katin kiraciysaniz.

zooplus'takini görmüştüm, bir adet ondan düşünüyorum :)

basamak şekli şart değil de işte ikea'da güzel raflar da var ama boyut düşündürüyor. oturacaklar kalkacaklar vs. kafamda da tam netleştiremedim ne şekilde yapsam diye.

matkap ve matkapçı tamam :) duvar da sıkıntı değil delik deşik durumda :) pinterest'i bir inceleyeyim.

teşekkürler herkese :)

bence bi marangoza gidip istediğin boyutta mdf kestirip onları monte ettirebilirsin ya l parçalarla. illa üzerine bir şey yapıştırmana gerek de yok sanırım.

Üzerine kaplayacağınız şey yapıştırma olmasın kesinlikle temizliği çok zor olur, İllaki minder tarzı bişey yaptıracaksanız tam ortasından ya da kçşelerden cırt cırtlı bişeyler olabilir.

İyi bir marangoza 300e filan yaptırabilirsin böyle bir şeyi.
kedini taşıması için de kalınlığından ziyade montajı önemli

keresteciye git adamlara yalakalık yap 20 30 tl ye keser keser verir, aldıgın l profıllerle kendın monte et.

kedı sekılde ahsap ıcın ozaltıcıye gıdeceksın ınce bır ahsap alabılırsın onun ıcın bauhaustan falan. kedi figuru vereceksin kes bundan 10 tane dıyeceksın. once bunları bıtır sonra pelus melus son iş

oha, 9.bölümü birazdan izleyeceğim ama şöyle bi google'da arattım, bu "farklı iki zaman çizgisi izliyoruz" muhabbeti doğruysa mantıklı. Yalnız onu da ben izleyerek anlayamazdım, dümdüz izliyorum yorumları okuyunca haaa olabilir belki dedim. Mib diyor ya "30 yıldır buradayım" falan diye, olabilir valla ama o kadar karıştırırlar mı ki diziyi? göreceğiz bakalım.

işte 2 farklı zaman çizgisi izlediğimiz de bir teori.

heralde benim gibi salaklar için 10.bölümde netleşir işler. ama diziyi sevmedim söyleyeyim. hbo eskiden daha sıkıydı (boardwalk, sopranos falan)

yarısında durdurup yazıyorum bunu, valla fotoğraf olay örgüsünde önce gösterildi, hani Dolores babasına veriyordu adam çıldırıyordu. Şimdi fotoğraf normal şekilde ortaya çıktığına göre öncesini izliyoruz şu an, yani bir şekilde bu adam fotoğrafı düşürecek ileride, 30 yıl sonraki Dolores bulacak. İki zaman çizgisi olayı gayet mantıklı geliyor şu an.

İki farklı zaman çizgisi olduğu kesin, ben üçüncüden şüpheleniyorum. En büyük kanıt william parka gelince gösterilen logodan farklı bir park logosu var. Ama mib william mıdır orası bence çok sıkıntılı. Olsa da şaşırmam olmasa da.

spoiler yazmışsın ama kimin aynı kişi olduğu ilk satırdan okunuyor tşk..

normal sözleşmeye çalışma yeri kısmına madde ekleyeceksin? başka eklemen gereken maddelere bak, başka bir sözleşme örneğiyle olmaz sonuçta i standardı olur.

Yerim onu ya, çocukcağız haklı. Ergenlerle baş etmek ve onlara bir şeyleri sevdirmek gerçekten çok zor; kolaylıklar diliyorum.

Yanlış bulduğu sisteme karşı çıkabilmesi ve söz hakkına sahip olabilmesi için iyi bir üniversitede okuması gerektiğini, iyi bir üniversite için de bu seneden itibaren sıkı bir şekilde çalışması gerektiğini ciddi şekilde anlatan motive konuşmaları yapmanız lazım. Ne şaka ne bağırma; alıp karşınıza çok ciddi bir şekilde konuşun ve bu konuşmayı tekrarlamak istemediğinizi söyleyin.

Yurt dışında bir üniversite fikri de motive edebilir yavrumuzu. Eğitim sistemini beğendiği bir okulda okuma ve istediği mesleği edinme düşüncesi onu gaza getirebilir. Hatta oturun, birlikte araştırın okulları ki somutlaşsın bir şeyler kafasında. Hedefler belirleyin.

biz insanoğlu olarak bugünlere hep ''uyum sağlayarak'' geldik. uyum sağlayamayanların soyu tükendi.

arabesk rap dinleyenlerle arkadaş olsun demiyorum. burdaki uyum, idare etmek anlamında. yaşadığımız sisteme uyum sağlamak, en azından anlayıp ona göre davranmak...

öncelikle çocuğun önüne bi hedef koymak gerekiyor, ne yapmak istiyor, ne olmak istiyor? sonra buna yönelik motive etmek gerekiyor, ''okulun saçma olduğunun ben de farkındayım ama bu hedefin için bu bu bu yollardan geçmen lazım'' demek gerekiyor.

biraz da normal ergen siniri var tabi, ben de ergen iken böyleydim sonra geçti.

temelde kardeşiniz çok haklı ama bu haklılığını çok akıllıca kullanıyor. öncelikle yazacaklarım için özür dilerim yanlış düşünmüş de olabilirim.

bence okula gitmek istemediği için dışarıdan bakıldığında onu haklı gösterecek gerekçeleri size sıralamış ki çok da bir şey diyemeyin. okula gitmemesinin altında saydıklarınızın dışında bir sebep yatıyor olma ihtimali çok yüksek. neden mi böyle düşünüyorum?

1. "arkadaşım yok" -> bilerek edinmiyor olabilir çünkü okuldaki bütün öğrenciler birebir aynı değil. istese arkadaş bulur.
2. "öğretmenler sıkıcı" -> en kötü okulda bile işini düzgün yapan, öğrencilerini anlayan öğretmenler var.
3. "dersler zor" -> bunun sebebi kardeşinizin muhtemelen derslerle hiç ilgilenmemesi.
.
.
. böyle böyle devam ediyor. dediğim gibi özünde bunlar haklı sebepler ama kardeşiniz sistemli bir şekilde uyum sağlamayı reddediyor. şöyle örnek vereyim kardeşinizin okula gitmek istememesini bir hastalık olarak değerlendirirsek söylediği şeyler sonuç aslında. asıl sebep değil. asıl sebep annenizin sert olması ve kardeşinizin buna tepki geliştirmek için okulu bahane etmesi olabilir. ya da okulun onun için bir basamak olduğunu görmeyi reddediyor olabilir.

çaresi için haddim olmayarak bir kaç şey söyleyeceğim. kardeşinizin özellikle bu yaşlarda uyum sağlamayı öğrenmesi lazım. iş hayatında da istemediği süreçler yaşayacak. yine sabahın köründe kalkacak, patronundan tiksinecek, iş arkadaşlarını sevmeyecek vs. vs.
peki bununla nasıl baş edecek. bir amaç edinerek. okul hayat amacı değildir sadece bir basamaktır. kardeşinizin "bir şey olmayı" istemesi gerekiyor. bir meslek, bir uzmanlık alanı, bir kariyer... bütün bunlar için okul bir basamak. örneğin avukat olmak isteyen bir öğrenci o okulu bir şekilde bitirmesi gerektiğini biliyor ve ona göre uyum sağlıyor. yoksa hangimiz ya da kaçımız her gün büyük mutlulukla gittik okula?

üstteki cevaplara katılmakla birlikte, psikiyatr falan biraz ağır bir tercih değil mi? kardeşinin sorunu ergenlik, çok problemli dönemlerde belki psikolog ok olabilir ama psikiyatra da gerek yok gibi.

sorunun çözümü için @fragile ladye yakın bir şeyler söyleyeceğim. alıp karşınıza normal konuşmanız lazım. bak canım hayat bu şekil, bu ülkenin insanları da bu şekil. sana hayatta iki üç seçenek kalıyor diyeceksiniz, 1 bu liseyi deliler gibi kasarak okuyup bursunu mursunu alıp basıp yurt dışına gitmek, 2 bu lisenin altını üstüne getirerek okuyup boğaziçi gibi nefret etmeyeceği tarzda insanlar olan bir üniversiteye gitmek 3 lisede normal rahatlıkta olup hayatta iyi olduğu ve üniversite hayatının sıradan geçmesini kaldırabilecek bir ilgi alanı bulmak, mesela spor olabilir, dikiş olabilir, müzik olabilir. ilgi alanıyla hayatını kazanan çok insan var. bilgisayar oyunu seviyorsa twitch kanalı açsın, yok müzik seviyorsa çelloya başlasın şan dersi alsın, el becerisi iyiyse seramik gibi, serigrafi gibi bin tane el işi cinsi var. edebiyata merağı varsa yazsın mesela, diziye filme merağı varsa bu işi ciddiye alsın belki sinema televizyon okur?

ilkokula başladığı günden üniversiteden mezun olduğu güne kadar her erken kalktığı sabahta küfür etmiş, derslerde uyumuş biri olarak 14 yaşındaki halini çok iyi anlıyorum. ve ben öğretimi ve akademiyi seven bir insanım ona rağmen böyle geçti hayatım. her sabah işe giderken de aynı şekilde söyleniyorum. ama ne yaptım 25 yaşından sonra yapabileceğim ve yapmak istediğim bir el işi buldum, bundan sonraki hayatımda o yönde para kazanmak için de planlarımı ona göre yapıyorum.

Alıp karşıma konuştum,

Denemediğimiz hafta sonu kursu kalmadı
(Hepsinden 3 ayda sıkıldı)

Mesleki bir hedefi var,

İnsanlara karşı önyargılı ama aslında ırkçılığa, kişileri noksanlıkları yüzünden ezmeye vs karşı da biri. Buna rağmen sevemiyor okul arkadaşlarını.

Dersleri çok iyiydi 2 yıla kadar fakat şimdi ortalama bir öğrenci. Olsun, bu sıkıntı değil.

Anlıyor salak değil, haklı olduğumun farkında da ama dayanamıyorum, sıkılıyorum diyor.

Gerçekten kendine ait bir görüşü var ve bu görüş dışında geri kalan herkes gerizekalı.

-okula sabah kalkıp gidicem
-sonra işe de sabah kalkıp gidicem
-sonra hep bir şeyler alıp onların ödemesini yapmam gerekicek
-ben böyle hayat istemiyorum, ben böyle aptal insanlarla yaşamak istemiyorum

Ya çok zeki ya da çok tembel ve sorunlu biri :) ayırt edebilmem laZım işin özü

Çocuk esasen çok haklı tabii de neyse. Benim aklıma başka bir şey geldi. Sanki hasta olmayı göze almaz böyle bir şey yüzünden. Daha geçerli nedenleri olmalı. Asla korkutmak niyetinde değilim ama okulda tacize uğruyor olabilir veya kendisini çok rahatsız edecek bir şey yaşıyor ve size söyleyemiyor olabilir. Bence acilen bir psikologla görüşmekte fayda vad. Şu dönem malum çocukların başlarına gelenler, iyi gözlemleyin.

Muhtemelen gerçekten etrafındaki salaklıkların farkında olan bir çocuk. Yukarıda yazdığım da muhtemelen geçerli değil ama yine de aklınızda bulunsun.

-neden arkadaş edinemiyorsun?
+arabesk rap dibleyip hayvan gibi makyaj yaparak tek konuştukları konu erkekler olan insanlarla arkadaş olamam.
-bilgi ve zeka düzeyin o insanlarla aynı olduğu için onlarla aynı liseye gidiyorsun. daha elit konuları konuşan kişiler daha iyi liselerde okuyor. üniversite'de de aynı problemle karşılaşmak istemiyorsan okula gitmeli, çalışıp iyi bir bölüm kazanmalısın. yoksa çevrendeki tüm insanlar ömrün boyunca bu lisedeki insanlar gibi olacak.

Ahahah hepsini denedim yahu @cek valla bak yok ama ayrıca okulu da öyle çok kötü okul değil üstelik arkadaş olması gerektiğini onlardan bir şeyler öğrenebileceğini kendisini kaf dağlarında görmemeleri gerektiğini de diyorum olmuyor.

Taciz olayını sanmıyrum, her şeyini paylaşır benimle. Ayrıca açık açık sorup konuşuyorum da.

yasal bir zorunluluk olduğundan bahsedin bence. okula gitmek istemiyor olabilirsin ama zorunlu eğitim nedeniyle seni okula göndermek zorundayız yoksa ağır para ve hapis cezaları var vs diye biraz korkutun.

büyük ihtimalle okulda kardeşinize gıcıklık yapan bir grup var. size söylemeyi gururuna yediremediği bir sebepten onları karşısına almış ve sürekli tacizlerine maruz kalıyor olabilir. beni ortaokulda sürekli gelip durduk yere arkamdan hızlıca itip düşürmeye çalışan gerizekalı bir kız vardı mesela, diğerleri de sonradan geldiğim için dışlıyordu o yüzden okula gitmek istemiyordum. lisede de arkadaşlarının eski sevgilisiyle çıkmaya başladığım için bir sınıf sürekli karşıma çıkıp laf sokuyor, çelme takıyor saçma sapan şeyler yapıyordu vs. 10 seneden fazla geçti hala nefret ediyorum ortaokul ve liseyi düşününce.

Başka okul olayını es geçiyorum çünkü her canı sıkıldığında "okul değiştirebilirim" psikolojisine girsin istemiyorum.

Okuduğu okul zaten hedefindeki meslekle alakalı bir okul, bile isteye tercih etti. Onu da es geçiyoruz.

Okulda gıcıklık olabilen bir durum olduğunu sanmıyorum, olsa söyler. Kafa dengi kimse yokmuş.

Bunlar hep mazaret gibi.
Dışa dönük biri, çok rahat.
Aslında arkadaşı var "canım sıkılmasın diye arkadaşlık ediyorum" diyor.
O konuda şımarıklık yapıyor.

Ben istiyorum ki her istediğine anında ulaşamadan, emek vererek sahip olsun.

Yoksa okul değiştirmek dert değil.
İnsanlara karşı önyargısını kırabilse biraz ısınabilir.

O noktada sıkıştım ben.
Okulu gerçekten iyi bir okul.
Öğretmenler disiplin delisi değil,
Dersten çok karakteriniz önemli diyen bir öğretmenim olmadı benim ama onun var. Bunun büyük lüks olduğunu bile söyledim, anlıyor hak veriyor ama sıkıntı yapıyor!

Ben de haliyle deliriyorum :)

18 yaşıma gelince ayrı eve çıkacağım ergenliklerinde cevaplar alıyoruz :D

söylediği şeyler ergen bahaneleri ama okula gitmek istememesinin asıl sebebinin başka bir şey olduğunu düşünüyorum ben de. Kardeşiniz belki sosyalfobiktir sizin yanınızda ne olduğundan ziyade başkalarının yanında nasıl olduğuna bakın. Sosyalfobikse insanların arasında rezil olucam, aşağılayacaklar küçük düşücem diye insanların arasında aşırı kaygılıdır. Bunun neden kaynaklandığını tam bilmediği için ifade edemiyordur ve başka durumlara yansıtıyordur, yani herkes çok aptal gibi.

Ya da bullying dediğimiz akran zorbalığına maruz kalıyor olabilir hemcins ya da karşı cins tarafından fark etmez, bu yaşlarda görülebilir. Bunları araştırın. Özellikle bu konular üstünde çalışan çocuk ve ergen psikologuna gösterin, çözün bu konuyu mutlaka. Duruma göre okul değişikliği de iyi gelebilir, bazen frekanslar uymuyor cidden ama okul kavramından ziyade ortamla ilgili bir durum olduğunu düşünüyorum.

ya ilgiyle okudum öncelikle yazılanları ve cevapları. çok benzer bir dönemim oldu açıkçası ve bizde de anne dersler konusunda über katı, baba pamuk, bir de sizin gibi bir ablam vardı ama başka şehirde okuduğundan o kadar yanımda değildi. ama benim bu dönemim çok kısa sürdü bu arada.
anlatmadan önce şunu sormak istiyorum, okula gitmeyecekse ne yapmayı düşünüyormuş?

gidin bogazici'ni vs gezdirin cocuga. ya da yurtdısı imkanı varsa yazın öyle bişiyler yapın.
üniversite konusunda gazlayın biraz, daha kalıplardan bagımsız. ne istedigini bulabilecegi, isterse bol bol uzatabileceginden falan bahsedin. bunlar icin simdi dişini sıkması konusunda ikna olması lazım vs.

hahah, planını ben de merak ettim. kimsenin bu düzene bayıldığı yok ama yaşamak için maalesef uyum sağlamak zorunda en idealist insan bile. :)

Planı şöyle ki; çok iyi bir yazılımcı olup oyun vs haZırlayacakmış. Çok isterse yurtdışına imkanlar dahilinde gidebileceğini de biliyor.

Arada otopsi uzmanı olmak istiyorum ama çok yüksek puan diyor :) öncesinde veteriner olmak istiyordu.

Mesela gitar dersi almak istedi 2 ay gitti sıkıldı, resim dersi istedi 4 ay gitti sıkıldı, yüzmek istedi 2-3 ay gitti sıkıldı.

Hep böyle :)

ben sizin yerinizde olsam "ne halin varsa gör" temalı tehdit yolunu seçerdim ama ne kadar başarılı bir yöntem onu bilmiyorum :)

biraz açayım. sanki sizden gördüğü ilgi kardeşinizin hoşuna gidiyor gibi geldi bana. kendisi bunun böyle olduğunun farkında değil tabi. istiyor ki "ben x bi karar aldım ve bu tamamen benim hayatımla ilgili bir karar, kimse de karışamaz."

buradaki x "saçını mora boyatmak" ya da "dövme yaptırmak" gibi masum şeyler de olabilirdi. sizin talihsizliğinize "okula gitmemek" olmuş. (bisürü kursa gidip bırakması da bunun göstergesi. "bir karar alırım ve istersem de bu kararımdan vazgeçerim kime ne" demenin bir yolu bu.) yani demeye çalıştığım, burada da konu okula gitmek istememesi değil. kararını kabul ettirme çabası. ergenlik döneminde hep bir birey olma, herkesten farklı olma, kendi kararlarını alma modunda oluyor ya insan. siz onun üzerine düşerek ve "tatlım ama gitmezsen geleceğin iğrenç olur, hem neden istemiyorsun ki" cümleleriyle onu bu kararından vazgeçiremediyseniz bu bildiğin saf bir inata dönüşmüş. eminim o da biliyor liseye ve üniversiteye gitmezse ileriki hayatının bok gibi olacağını ama bu kadar süredir okula gitmemekte ısrar etmişken ve siz onu hep zorla okula göndermişken, şimdi bu kararından dönüp "taam ya düşündüm de siz haklıydınız. özür dilerim." demeyi gururuna yediremiyor. istiyor ki "okula gitmek" onun kararı olsun. sizin değil.

kendimden örnek vericem. o yaşlarda "ben bir şeyi istemiyorsam yapmam, kendi hayatımla ilgili neyin doğru olduğunu ben zaten biliyorum ve kimse de buna karışamaz" modundaydım ve inanın tatlı dille ya da zorla bana hiçbir şey yaptıramazlardı. berbat bir ergendim. nasıl çözdük derseniz, bilmiyorum cidden çok zor bir yıldı (13 yaş). her gün ama her gün evde bağırışlar kavgalar. sonra lisede (14 yaş) istanbulu kazanıp yatılı okumaya başladım. çok iyi geldi. inanılmaz sakinleştirdi. bunun en büyük sebebinin ailemden gelen "benim kızım büyümüş de tek başına yaşıyor, kendi kararlarını kendisi alıyor" yaklaşımı olduğunu düşünüyorum. kendi kendime dedim ki "heeh sonunda anladılar kendi hayatımla tek başıma başa çıkabileceğimi." ve onlara karşı çok daha ılımlı olmaya başladım. mesela annem "her ne istiyorsan yapabilirsin, ama bana her zaman ne yaptığını söyle. ben sana güveniyorum yanlış bir şey yapmazsın zaten" dedi beni liseye yollarken. ben de annemin güvenini sarsmamak için aptal bişi yapmak aklıma gelse de yapmadım. atıyorum sabaha kadar sahilde içki içebilirdim, yapan arkadaşlarım vardı. ama biliyordum ki yapmak da yapmamak da benim kararım. yani "içmek istiyorum ama annem izin vermez" değil "içmek istiyorum ama şimdi başıma bişi gelir ya boşver" diye içmedim. anlatabiliyor muyum?

kardeşinize gelecek olursam, o da "okula gitmek zorundayım çünkü herkes öyle diyor" düşüncesinde şu an ve bunu bir şekilde "okula gitmem lazım çünkü ileriki hayatımda yapmak istediğim şeyler için bu gerekli" ye dönüşmesi gerekiyor. ve bunu kendisi bulmalı, sizin söylemenizle olmaz. şimdi çok uç bir fikir belki ve bisürü insan bana katılmayabilir, ancak bence ailecek onunla konuşun ve canı nasıl isterse öyle yapabileceğini söyleyin. "madem bu kadar okumak istemiyorsan okuma. okuldan kaydını YARIN gidip aldıralım. zaten sen akıllı bir kızsın, kendi başına da istediğin şeyleri başaracağına ve güzel bir hayat kuracağına inanıyoruz." diyin. biraz tutuşabilir mesela bu cümleyi duyduktan sonra. yarın okuldan kaydının alınması ve bir daha hiç okula gidemeyecek olmak bence onun istediği şey değil. tepkisini ölçün böyle diyerek. bakalım ne diyor. bakarsınız "yok yeaa o kadar da değil" falan der. eğer soğukkanlılıkla "tamam alın kaydımı" dese de almayın tabi :) aldık dersiniz. bi süre gitmeyiversin okula. ama gitmediği zaman ne yapıyor, bu kararından pişman mı vs bunu gözlemleyin. çok emin olmamakla beraber şuna inanıyorum, zaten kendisi gelip "ben artık okula dönmek istiyorum" diyecektir.

bir psikoloğa gidip "durum böyle, biz neler yapabiliriz" diye sorabilirsiniz bir de. ama kardeşinizi götürmeyin bana kalırsa.

hiç bundan dolayı oturup ağlayasım filan gelmedi.

kat kat giyiniyorsanız ya bir rahatsızlık vardır, ya iyi beslenmiyorsunuzdur ya da kıyafetlerinizi yanlış seçiyorsunuz.

ben kışın ort 0 derece bazen -15 derece olan bir yerde yaşıyorum, tişört, bir ince soft polar ve bir de montla yanıyorum. ayakkabıda bot.

kısaca kötü giyiniyorsunuz bence. iyi kıyafetle tek katta bile üşümez ve daralmazsınız.

ya da kansızlık ve/veya tiroitle ilgili bi probleminiz vardır?
ben de benzer hisler icindeyim

çok kat kat giyinmeye de gerek yok, polyester ağırlıklı giyinmedikten sonra. ucuz dye aldığınız şeyler hep bu şekilde geri dönüyor işte.

ayrıca soğuk dinç tutuyor, daha sağlıklı hissediyorum. kuzey, soğuk tarafların insanlara abk, cilt problemleri yok gibi, bebek gibiler. hep soğuk işte. bu motive kaynağı olabilir :D

kışın psikolojik etkisini bir kenara bırakarak kan değerlerine bir baktırmanı öneririm. deli gibi üşüyen bir insandım hep, b12 tedavisi görüyorum, dışarıda 7 derece hava var ve üşümüyorum. üşümeyince güzel bir şeymiş soğuk, insanı dinçleştiriyor. havanın erken kararmasını ise hala sevmiyorum.

Biraz B ve B12 vitamini almaya calis.

Kış mevsimi en çok kitap okuyabildiğim mevsim, böyle motive ediyorum kendimi.

kalın kalın polyester kazaklar giymek yerine ince ve hafif termal içlik-hırka, kazak giyin. buff tarzı şeyler kullanın tamamdır.

ben içi polar kabanın içine t-shirt giyiyorum. kabanım da öyle nortface falan değil yani yanlış anlaşılması. sadece içi termal/polar

yıpranıyorum +1

kan tahlili yaptır - demir eksikliği vs olabilir bende var ilaç kullanıyorum hala üşüyorum kısmet.
paraya kıy - sıcak tutan su geçirmeyen bir kar botu (adidasın var bende skandal rahat) ve aşırı kalın olmadan da sıcak tutan popo altı bir mont al. en altında ve kollarında lastikli bir bölüm olmasına dikkat et oralardan hava girmesin. izmirli olduğum için kar botu ne beeğ diyerek geçen yıllarıma yanıyorum iki senedir kışlarım daha kaliteli geçiyor.
kendi odana dikkat et - sabahları yataktan çıkıp giyindiğim zamanlar en çok ağladığım zamanlar kışın, mutlaka elektrik sobası oluyor odamda kalkar kalkmaz yakıyorum çıkana kadar vücudum iyice ısınmış oluyor montu falan da odada giyip alev topu gibi atıyorum kendimi dışarı o beni in bin işe gelene kadar idare ediyor.
içlik şov - nikinden dolayı kadın olduğunu var sayıyor ve şimdiye dek çıtçıt mucizesiyle hala tanışmadıysan illa da alttan çıt çıtlı body diyorum. hayat kurtarıyor.

burdan ben de kaynak yapıcam ama, nasıl soğuğa alışıyorsunuz? yani kan değerlerim her şey normal olmasına rağmen hep üşüyorum ama hala soğuğa alışamadım. üstüne kat kat giyinmeden meydan mı okuyayım alışmak için? ne kadar sürede alıştınız bunu başaranlar?

tam tersi, yazdan nefret ediyorum. soğukla başa çıkabilirsin ama sıcakla başa çıkamıyorsun. yazın kendimi sürekli mayışmış hissederken kışın zinde hissediyorum.

kıyafetin, botun sağlam olduğu sürece donmazsın. kat kat giyinmek yanlış değildir bu arada. kat kat ama ince katlar olacak. çok kalın giyinince terliyorsun bu sefer misal sırtın yine ıslak oluyor ve donuyorsun.

önerilerim şöyle,
1. ince katmanlar halinde giyin, polar mutlaka kullan, çok soğuksa termal içlik kullan, hem alt hem üst. imkan varsa north face'in thermoball montlarının reklamını yapıcam yine, onlardan al. kaztüyü gibi ıslanınca çöp de olmuyor.
2. gün içerisinde çok hareket edeceksen kalın giyinme, terlememek lazım.
3. en çok ısıyı baştan ve boyundan kaybederiz. bere ve atkı mutlaka kullan.
4. mutlaka ama mutlaka iyi bir botun olsun. ayaklar ıslanınca bütün vücut üşür, üstün ne kadar kalın olsa da.
5. ellerini ısıtmak için cep ısıtıcılar var onlardan kullanabilirsin.
6. evde kombi açık olsa da banyodan çıkınca faaln üşünüyor. küçük fanlı ısıtıcılar var, banyoda kullanabilirsin.

aynı his yazın gelip beni buluyor. o sıcak bütün bedenim üzerinde bir ağırlık gibi çöküyor. durduğu yerde terliyor insan. soğumak için elinden geleni yapıyor. yürürken bunalıyorum. toplu taşımaya binerken dertleniyorum. bir yerden bir yere giderken 10 kere düşünüyorum. her attığım adım işkenceye dönüyor. yürümek istemiyorum. uyanamıyorum, ki çok uyuyan biri de değilimdir. uyanma süresi artıyor demek daha doğru sanırım.

ama kış öyle mi, çok daha zinde hissediyorum kendimi. insanlar da bilgisayarlardaki işlemciler gibi. soğukta daha iyi çalışıyorlar bence. sıcaklık artıkça kendimi kapatasım geliyor. bir de bu topraklarda malum herkes yolun ortasından yürümeyi, kaldırımın ortasında aniden durmayı çok seviyor. bunlarda yazın oluyor genelde. kışın herkes pıtır pıtır ilerliyor, durmaksızın. kışın daha sessiz hem dışarısı. o gürültü nispeten azalıyor.

kan değerleri falan olabilir tabi arkadaşların dediği gibi. bunun dışında biraz kendinizi telkin etmeye de çalışın.

kışı baya seviyorum, gelişini heyecanla bekliyorum +1

evim barkım olduğu için, çalıştığım çevre sakin ve havası doğası güzel bi yer olduğu için ve dışarıda elim yüzüm zımpara kağıdına dönene kadar çalışmak zorunda olmadığım için olabilir tabii bu. dışarısı +2 derece, içeride t-shirt ile oturuyorum, çıkarken de atkı şapka ve içi elyaflı mevsimlik mont giyiyorum.

kış uykusuna yatma şansımız olmadığına göre sizin durumunuzda metabolizmanızın bir tık hızlanması gerek bence. derin içi dolduran nefesler alarak, müzik yada radyo tiyatrosu dinleyerek tempolu yürümek. ayakkabı önemli bir de. en kalitelisinden ve mümkünse hafif olsun ki rahat hareket edebilin. son olarak miğdeyi dolu tutmak.

Seni yoran şeylerin üzerine gitmende fayda var.

- Kat kat giyinmek ve buna rağmen üşümek; polar kazaklar, içlikler tercih edilebilir. Bere, atkı, deri eldiven tavsiye ederim. İçi yünlü bot giyersen hem inanılmaz rahat hem de çok sıcak tutuyor. Tabanına da dikkat edersen düşmemek için çaba sarf etmene gerek kalmaz.

- Yağmur, çamur fazla düşünme. Bereni takıp, sağlam botunu giydin mi sıkıntı olmaz. Pantolon paçaları batıyor oluyor en fazla. Atarsın çamaşır makinesine, bitti gitti. Botunu da boyarsın tamamdır. Yazın gün oluyor aynı şeyi 1-2 saat giyemiyoruz, öyle düşün.

- Evin içini sıcak tut. Psikolojini düzeltir. Dışarısı soğukken ben evimi daha bir severim, kahveni çayını demle iç. Yanına da bitter çikolata al. Vallahi benim şimdi yapasım geldi. İnsan mutlu oluyor.

- Aynı hisleri yaza karşı besliyorum, tek kelimeyle sıcak beni "mahvediyor". Nasılsa geçip bitecek diye kendimi oyalıyorum. Şurada 3-4 ay, sonra yine yaz gelecek zaten. Kışın da kendine göre keyifli yanları var, onlara bak derim.

iyi uyumaniz, iyi yemeniz ve kisi yenmek kararinda olmaniz lazim.

kis benim icin de zor, cunku insanlar da hayvanlar da sefil oluyor. bununla beraber, hakikate direnmenin yolu pusup aglamak degil. insanlar nice kislari yendiler de bugune geldiler. siz de yenersiniz.

kışı seviyorum. aslında en sevdiğim sonbahar. ama kapalı, kapkara havaların hastasıyım. içimi açıyor o havalar.

keşke zamanım ve imkanım olsam gezsem gezsem; gökyüzünü seyretsem, düşüncelere dalsam...

hiç kazağım yok. montum var ama giyinmiyorum. sımsıkı, kalın kıyafetler bunaltıyor beni. bere, eldiven şart ama!

sıcaktan şapır şapır terlemektense üşümeyi tercih ederim. ki ikisinin ortası o muhteşem sonbahar havası, esintileriyle en güzeli.

aynı etkiyi bende yaz yapıyor.
sıcaktan aksi, sevimsiz, çekilmez bir insana dönüşüyorum.
evden çıkmak içimden gelmiyor.
ne giyinebiliyorsun, ne makyaj yapabiliyorsun, ne yürüyebiliyorsun, ne sağdan sola dönebiliyorsun, ne uyuyabiliyorsun, ne çalışabiliyorsun.
odaklanma becerim sıfıra iniyor.
iş performansım düşüyor.

ama kış muhteşem.
İstanbul'da yağmur-kar trafik falan açısından biraz sıkıntılı olabiliyor.
onun dışında her şey güzel.

tabii sokak hayvanları ve evsiz insanlar için yazın da, kışın da bazı sıkıntılar oluyor.
kar yağdığında o yüzden biraz üzülüyorum, ama yine de mutlu olduğum bir gerçek.

hatta öyle ki, ilerde yazlık bir ev değil, yazları gidebileceğim bir dağ evi falan almayı düşünüyorum.

öneriler:
çok fazla üşüyorsanız, bence de bir tahlil yaptırın.
bir de dudaklarınız, elleriniz vb. çatlamasın diye krem kullanmayı ihmal etmeyin.
çok kalın 1-2 parça yerine, daha az kalın olan 3-4 parça giymeyi tercih edin.

kışın ben de çok üşürüm ama severim kışı. yazı pek sevmem, 3 ay bile fazla gelir bana. sıcak yerleri bile sevmem hatta. 5 sene önce antalya'ya gittim, nasıl kaçacağımı şaşırdım. bir daha hiç aramam yani antalya falan. istanbul en güzeli:)

mehdi olduğuna inanan ve inanılan adam darbe yaptı
büyü hastanesi olmuş çok mu?

Müslüman kişi kurana inanan kişi. Kuranda yazan sorgulanmaz, mantık aranmaz. Mantıksız gelen yerde "bizim aklımız ermiyor" olur.

Sen müslüman bi arkadaş anlatsın demişsin. Müslümansa kurana inanıyordur. Dolayısyla kuranda anlatılanları da kabul eder. Ya bence şurası mantıksız ben o kısma inanmıyorum deme olayı, hakkkı yok.

Ha muhtemelen birazdan burada birçok kişi, bu akıl ermeyen ve mantık bulunmayan işlere türlü kılıflar uydurmak için açıklamalar dökmeye başlayacak. işte 2016 yılında türkiye'de cine büyüye inanmadaki akıl ve mantık tam da budur.

Ben bu açıdan neye inandığımı pek bilmiyorum esasen ama bizim algı sınırlarımız dışında bir enerjinin varlığı ihtimaline ''yoktur yea'' diyemiyorum direkt. Olabilir, olmayabilir de, düşünmemeye çalışıyorum.

İnançlı biri değilim, daha doğrusu varlığı ile yokluğu bana fark etmez kafasındayım. Tek bildiğim köpeğim boşluğa kitlenip havlayınca ödüm bokuma karışıyor.

ek olarak, insanların inançlarına körü körüne bağlı olduğu ve mantığı çok da devreye sokmadıkları zamanlardan geçtiğimize inanıyorum. Kültür düzeyi ne yazık ki büyük etken. Dün hukuki bir durum danışmaya gelen adam, ''Şeriatın kestiği pamak acımaz.'' dedi, şeriat hukuku uygulandığını sanıyordu ciddi ciddi halen ülkede. Kızın mirastan pay alamayacağını düşünüyor ama geriye kalan kadın eşin ölen eşten kalan tüm mirasa hak kazanacağına inanıyordu.

islam'a inanan adam her şeye inanır. adam şeyhim badeliyorum diye aile boyu oral seks yaptırmış. böyle 100 tane haber çıkar arasam ötesi var mı?

acaba bu büyü işlerini harry potterdaki gibi falan sanıyor olabilirler mi ya hastanesini açmak baya fictional görünüyor.

ayrıca mesela sgklıya bakacak mı bu hastane, her ay hayvan gibi maaşımızdan kesiyorlar bari gidip üzerimizde "hayattan aşırı sıkılarak patlama" büyüsü falan var mı kontrol ettiririz.

boş işler tabii de diğer yandan bazı tipler var suratına bakarak geçmişini söyleyip ardından geleceğinle alakalı tahminlerde bulunuyor ve bunlar tutuyor. onlar ne ayaktır bilmiyorum. sadece yüzüne bakıyor lan eleman. bakırköy'de vardı bir tane. ben gitmedim de başkaları anlatıyordu, oradan biliyorum.

bütün dinlerde var böyle inançlar. Bize cin giriyor, onlara şeytan vs giriyor. Eskiden adı konmamış ruhsal hastalıkları bu tür doğaüstü varlıklara bağlarlarmış.

Şimdi bilim var, bütün bu rahatsızlıkların literatürde yeri var, tedavisi var ama bunlarda hala kafa yok. Cahillik.

Fala bilmemneye de inanmıyorum. Yahu geleceği gerçekten görebilen bir insan, gerçekten böyle büyük bir gücü olan insan, dünyanın hakimi falan olur herhalde, ne bileyim gider bir şeyler yapar, cafe köşelerinde sürünmez:D

adamlar 2016 yılında ayın ikiye yarıldığına, peygamberlerinin bir hayvana binip göğe uçtuğuna inanıyor. cin, büyü vs. çok soft kurmacalar kalıyor bunların yanında. fazla şaşırmamak lazım. hayatını mantıkla idame ettiremeyen insan her şeye inanır. metafiziğin sınırı yok.

cinler tabii ki var. islamda da yeri var ve cinleri kabul etmemek dinden çıkartır. ancak her cinciyim diyene de inanmamak gerekir. yani etraftaki cincilerin çoğu evet dolandırıcı. ancak bu cinlerin olmadığı anlamına gelmiyor. mesela alternatif tıp diye de bir şey var. her ot satan alternatif tıpçı mı oluyor? ya da sıradan ot satan dolandırıcılar yüzünden alternatif tıp safsata mı demeliyiz?

@black mamba,
Yanlis anlama da gercekten tahsilini, meslegini ve kazancini merak ettim, yaz da buradakiler de ogrensin, hangi donanima sahip biri cinlere inaniyor biz de gorelim bilelim ve bir daha sasiralim ya da sasirmayalim..

Lüks tüketimini/alımını kredi kullanarak gerçekleştiren bir işverene sahibim. Evleri var, arsaları var, meslekleri ve şirketleri var, kredi çekip tripleks ev aldılar. Evin içini en lüks malzemelerle donattılar. Başkasına kiraladılar birkaç yıllığına.

Şirket kendini zor döndürür iken, evlerinden çıkıp başka bir eve taşınmak durumunda kaldılar. Mantıklı olan nedir? ''Nasılsa triplekse taşınacağım, içine lüzümsuz harcama yapmam gerekmiyor.'' düşüncesi değil mi? Onlar için değil, çalışanlarının primini ödeyemez iken ev tadilatına, perdesine kapısına yapılmayan masraf kalmadı. Mutfak, banyo hepsi değişti ki bu ev en fazla 6 yıllık ev ve lüks bir sitede.

Bu telaş bitince altlarında şirketin kiralık arabaları da olmasına rağmen, sırf toplantılara giderken şanları yürüsün diye AUDİ a5 (yanılmıyorsam) aldılar. Telefonları varken ve kredi kartlarında limit yokken de şirket kartının son demiyle kendilerine iphone (en son çıkan hangisiyse ondan) Sırf masaya Samsung koymasınlar diye değilse ben de bir şey bilmiyorum.

Görgüsüzlük ve millet bir şeyde görsün derdinden başka şey değil. Kendilerini bu şekil değerli görüyorlar bence. Bir de paraya ve mala mülke tapma

şimdi şirketten, toplantılardan falan bahsedilince aklıma geldi. çok iyi tanıdığım, gayet birikimli, yurtdışında eğitimini almış, uzun süre yaşamış "başarılı" bir tanıdığım da şu anki krizden nasibini aldı, tasarruf yapması gerekiyor. tuhaf şeylerden para kısarken hala bmw'ye biniyor, lüks bir yerde bulunan, yüksek kira ödediği ofisini ise değiştirmedi, zira insanlar bu adresi görünce başka oluyormuş. diğer yandan da her konuştuğumuzda durumunun ne denli vahim olduğundan bahsediyor. değişik, ne diyeyim.

Başka bir özelliğimiz yok çünkü. Sanat, spor, bilim vb ilgi alanlarımız yok, başka şekilde kendimizi ifade edemiyoruz.

gösteriş az gelişmişlik göstergesidir
biz de paramızın yettiğince gösteriş yapabiliyoruz millet olarak en fazla...
merso bmw falan
araplar misal lambo, ferrari, aston martin, bentley rolls royce la londra da yapıyor aynı boku...

toplumsal gecis evrelerini tam anlamiyla yasayamamis olmakla da ilgili bence. kirsal yasamdan kentli yasama gecis cok hizli oluyor ve tam bir adaptasyon saglanamiyor. insanlar eski aliskanliklarini kaybetmeden yenileri devreye giriyor. dolayisiyla bu yeni olani da nasil kullanacaklarini da bilemiyorlar.

lukse duskunluk araplarda da cok var. muslumanlikla da ilgili yani bir sekilde. muslumanlik toplumlarin entellektuel gelisimini olumsuz etkilemis hep. daha duz ifade edersek musluman toplumlarda egitim ve gelismislik seviyesi daha dusuk. bu toplumlarin bireyleri de kulturel geri kalmisliklarini maddi guc gosterileriyle baskilamaya calisiyorlar.

iş konusunda bi şey diyemiyorum, çünkü dediğin gibi türk insanı lükse düşkün ve o adresi görünce o arabayı görünce cidden etkileniyorlar. birçok iş için bunlar prestij olayları.

onun dışında, genel olarak ruhumuz fakir olduğundan bu şekilde atlatabileceğimizi düşünüyoruz bence.

evet, iş için haklı olabilirsiniz aslında. oyunu kurallarına göre oynamak gibi bir durum söz konusu olabilir.

tirnak icinde egitimli olanlarin gorgusuzlugu nerden geliyor derseniz, cevap yine cehalet. misal univ. mezunu, yurt disinda yuksek lisans yapmis, dolgun maasli, beyaz yakali rezidans adamlari, Louis vuitton kadinlari. bu tipleri de oturup incelerseniz genel olarak cahil, yuzeysel tipler olduklarini gorursunuz. popular kultur disinda bir ilgi alanlari yok cogu zaman.

Hayattan keyif almayı bilmiyoruz. Ornegin güzel bir doğa yürüyüşü yerine avm'de dolaşmayı tercih ediyoruz. Hobimiz yok, okumayı sevmiyoruz, araştırmıyoruz. Hissettiğimiz boşluğu da bu nesnelerle kapatmaya çalışıyoruz.

Birçok neden yazılmış katıldığım. Bence de problem eğitimsizlik ve din.

Siniflandirma yapmayi sevmem fakat luks duskunu Turk genelde dogu taraflarina ait. Turkiye nin batisinda bu luks duskunlugunu bu kadar goremezsiniz. Hatta bu sekilde bunu insanlarin gozune sokmak ayiptir, mutevazilik on plandadir.

insanlar yurtdisina genellikle daha iyi yasam sartlari icin cikiyor. dolayisiyla tr'de binebilecegi bir arabaya parasi varsa neden binsin? bunun dogulu/batili olmakla bir alakasi yok. insanlari sacma sapan sebeplerden dolayi kategorize etmeyin.

senin yasadigin sehirde yasasam bisikletle ise gider gelirim, ama garajimda tr'de almamin zor hatta imkansiz olacagi bir arabamda olur. Yine tr'de imkansiz olan bir muhit ve evde yasamak isterim. Param yeterse gider Ferrari'de alirim Maserati'de. Kefenin cebi yok. Rahat olun, yurtdisinda yasiyorsaniz oranin nimetlerinden faydalanin.

cooperr, insanları kategorize etmek falan ne alaka? herhangi bir art niyet taşımadan bir soru sormuşum işte, bu denli duygusal tepki vermenin gerekli olmadığı düşüncesindeyim. nitekim artık kültürün kendisine yerleşmiş bir durumdan bahsediyorum. konu sadece araba sahibi olmak falan değil, çok daha genel.

cevabi direk sana cevaben yazmadim, yorumlara cevaben de yazdim. kategorize etmek ne alaka diyorsun ama bal gibi kategorize ediyorsun :) duygusal falan da yazmadim, batili bu isleri asali cok olmus biz hala ayni seyleri tartisiyoruz, zaten arabayi uretip bize satan onlar. yilanin, fitnenin ba$i onlar yani:)

bir de bu isin guvenlik tarafi var. ben ailemin guvenligi icin ekstra para harcayip ust seviye bir araba aliyorum diyelim, neden direk gorgusuz muamelesi goruyorum? Sen bisikletle geziyorsun, ikinci el urun aliyorsun, cimri ve varyemez misin? ustune bide gocebe bir toplumdan geliyorsun, niye dort duvar arasinda yasiyorsun? sehrin ortasina bir cadir kur gitsin (evet bence de "ne alaka?")

Eziklik. Kompleks.

cooperr, gördüğümü, yaşadığımı yazıyorum alt tarafı. içerisinde doğup büyüdüğüm türk toplumunu bir de yurtdışında, türklerin yoğun bulunduğu bir yerde yaşarken ölçüp tartma ve düşünme olanağı bulup kendimce böyle bi tespitte bulundum işte. milleti kategorize etmek gibi bir amacım yok. ancak kültürel olarak, daha çok ortadoğu milletlerinin şekilci olduğu gerçeği var ne yazık ki. herhangi bir esnafla olan iletişiminden tut, genel itibariyle sosyal konumunu belli etme biçimleri farklıdır. bunu söyleyerek milyonlarca insanı bir kategoriye sokmuş olmuyorum, genel tavrı söylüyorum. yani tüm ortadoğulular şekilcidir, görgüsüzdür demiyorum, nitekim ben de ortadoğuluyum. ancak kültürümüze yerleşmiş böyle bir durum mevcut ne yazık ki. kendisini bu şekilde ifade etmeye meyilli olan insanların çoğunlukta olduğu bir milletiz. dolayısıyla bu şekilde uzun cümle kurmaktansa, direkt "türk milleti" diyorum ama türk milleti derken hepimiz türk olsak da bu konu dahilinde kendimi içine katmıyorum ya da buradaki çoğu insanı da aynı şekilde ayrı tutuyorum. ama mesela ailemde de vardır böyle insanlar, yalan değil. bu alışkanlık bir milleti kötü yapmaz, sadece bir kültürdür. yarım ağızla, pek de kendime güvenmeyerek italyanların da genel olarak buna benzer bir tavır içerisinde olduklarını söyledim mesela. bunda bir şey yok.

halin vaktin yerindeyse, paran fazla geldiyse git nereye harcarsan harca zaten. ama bir yanda ağaoğlu gibi parasıyla var olmaya ve kendisini ifade etmeye çalışan insan vardır, diğer yandaysa yine aşırı sevmesem de koç ailesi vardır. aradaki farktan bahsediyorum. bizde ağaoğlu figürü yaygındır diyorum. "para harcayan şerefsizdir!" gibi bir düşüncem yok hani. ya da sana "ikinci el kullanacaksın, araba almayacaksın" demiyorum. ikinci el alışverişin eziklik olarak görüldüğü anlayışı eleştiriyorum. ya da kasiyere tek bi laf etmeden parayı fırlatıp atma kabalığından söz ediyorum.

göçebe geyiğine ise pek takılmamak gerekir, zira onu çadırda yaşayalım demek için yazmadım, daha çok arap asimilasyonunun türk kültüründeki etkilerine atıfta bulunmak için geyiğine ekledim, zira bu gösteriş konusu arap kültüründe epey bir baskın olsa gerek.

peki

osmanbey, yenibosna.

Merter

çin :(

Hepimizin elde etmek istediği bir şey, ulaşmak istediği bir yer var. Onunkinin ne olduğunu biliyorsan onu sun ya da ucundan göstermeye bak. İnsan zihni bu gibi durumlarda en küçük umut tohmmunu çabucak filizlendirir.

bu işler kolay işler değil. sen ben gibi bilgisiz insanlar iyilik yaptığımızı sanarken genelde durumdan muzdarip kişileri daha kötü hale sokuyoruz.

profesyonel yardım alsın. yardım aldığı kişiyle sen de görüşebilirsin ona karşı tutumunun nasıl olması gerektiği ile alakalı.

valla nasıl yaklaşılır bilmiyorum ama nasıl yaklaşılmaz onu biliyorum. önceden planladığın konuşmaları yapma. hatta hiç konuşma yapma. ondan çok daha zeki değilsindir, o da sevmeye çalışmıştır hayatı mazoşist değilse. bence onun en hoşuna giden şey onu anlaman, benzer acıları yaşadığını/yaşıyor olduğunu göstermen olur

editleyemedim, son dediğimi gerçekten yaşadıysan yap. samimiyetsiz tavır çok daha kötü hissettirebilir

Sevmek/sevilmek bunun ilacı. Onun varlığından dolayı mutlu olduğunuzu gösterin.
Çok üstüne gitme +1
Zor +1

ne güzel insanın çevresinde onu mutlu etmek için uğraşan birirlerinin olması :) üstelik muhtemelen o insan mutsuz olmayı "tercih" etmesine rağmen.

ama eğer sabır taşı değilsen bir noktadan sonra "eeeh yeter be! sanki bi senin derdin var amk. sabah kalkıyorsun depresif akşam yatıyorsun gene depresif. valla allah başına öyle bir dert verir ki bu günlerini ararsın. git duş al silkelen ve kendine gel adamı hasta etme" cümlelerini sarf edebilirsin.

şanslıysan, karşındaki kişi bu güne kadar senden "tatlım üzülme bak hayat ne güzel çiçekler böcekler falan, hadi gel sahilde bir yürüyüşe çıkalım istemez misin? hı?" cümlelerini duyup kulak asmamaya alışmışken, bu şiddet içerikli sözlerle mini bir şok geçirip kendine gelebilir.

arkadaşın sorunu gerçekten çok ciddiyse beni kaale alma tabi.

kolaylıklar.

bireysel çabalar genelde işe yaramaz, bunun çok normal bir ve günlük bir şey olduğuna ikna ederek (ki gerçekten öyle!) profesyonel yardım almasına ön ayak olun.

Biir ev, bir araba, bir de sibel...

Güldürdün açık mert kotkusuz insan.

1 ev ve 1 araba için bile didinerek bir değil 3-4 hayat geçirmem lazım.

Bu arada tat olacak. TDK'nın selamı var :)

Arabaya bile gerek yok. 1 ev yeter.

bence çocuk yapmak çok manasız. hadi tamam ilkel bir üreme dürtümüz var da arkadaşım, her türlü ilkelliğe resti çekip medeniyeti kuruyoruz, hala yedi milyar nüfusu olan dünyaya bir birey daha ekleyememe konusunda kendimizi tutamıyoruz.

çocuğa gerek yok, kazandığın parayı yiyeceksin abi. bazen diyorum keşke annem beni doğurmasaydı diye (ergen mottosundan uzak olarak), ne güzel anam babam kazandığını sadece kendine harcardı. şimdi bir de benimle uğraşıyorlar, iş mi yani.

Peki ev ve araba hakkında ne düşünüyosun knight?

araba da gereksiz. toplu taşıma hem daha ekonomik, hem de çevreye karşı daha az zararlı. gerçi toplu taşıma var, toplu taşıma var. bizimkinin toplu olduğu doğru da... neyse işte. yine de araba almayı asla düşünmüyorum.

ev için ise aman bir evim olsun illa deyip zorunluymuş gibi ev almak saçma geliyor. beğendiğin bir ev çıkarsa ama tabii almak mantıklı.

eve gerek yok, araba yeter.

en az 1 ev 1 araba ve gelişim akslarında yüksek metrekarede arazi olmalı

onlara da gerek yok.
"borcum olmasın, mutlu sağlıklı olalım yeter" diyorum ben.

Eve gerek yok bence de. Günümüz ekonomik koşulları içinde ev almak (ilerde satariz mantığı ile değil tabii) bana finansal olarak mantıklı gelmiyor. Arabayi da eğer sürmekten keyif alıyorsanız alabilirsiniz bence, yoksa ona da gerek yok.

Barınma ihtiyacını bence en ucuz ve minimal şekilde karşılayıp ekonomik gücün tamamını (zor durum için yedek akçe ayırarak) hayattan keyif almaya harcamak lazım. Gezin tozun, yeni yerler görün, yiyin, eglenin.

Emeklilikte napcaz peki? Maaş yarınyarıya düşecek,maaşın yarısı kiraya gidecek?

K
7 ve 8 diyorum

E
8 ve 9 diyorum.

Genelde 2

erkeğim. seçeneklerde yok ama ek yapçam. bakan avcunu yalar anca. ben karışmam ne giydiğine.

e

2 olması gerekirken fikirlerimi hiç ciddiye almadığını fark ettim. sonra baktım hayatın her alanında öyle. sonra baktım beni komple ciddiye almıyormuş meğer. sonra ayrıldık. ama 2 olması lazım.

K
8. başka bir seçeneği seçecek adamla birlikte olmam.
bir keresinde 6 olmuştu, güzel bitişti.

K
Galiba 8 gibi. Karışılmadı hiç bu konuda, karışılmasın da. Bir de bundan sonrası için niye ve nasıl karıştığına bağlı. Olay sadece açıklıksa ilk anda kendimi ve ortamı bir değerlendiririm 'Haklı olabilir mi' diye. Atıyorum, bir Konya Mevlana Türbesi eşdeğerinde bir yere gideceğimizi bilmeden mini etek giymişimdir; ona göre bir kendime bakarım. Ya da iş görüşmesine gidiyorumdur, giydiğim profesyonel görünmüyordur;ona bir katkıda bulunmak istemiştir. Ben bile sorabilirim 'Patronun yanında olur mu bu' diye. Bu tarz ciddi bir uyarı niteliğindeyse, kendimi bir yeniden değerlendiririm, 'Haklılık payı nedir' diye kendime bir bakar, ona göre karar veririm. Eğer onu haklı görürsem, 'Ya hakkaten bu böyle olmamış' der üstümü değiştiririm ama dışarı çıkarken 'Metroya bineceğiz, eteğin kısa', 'Askılı giyme', 'Şort olmaz' tarzı bir karışma ise, çok net bir 6 olur.

E
2 ama cümlenin ikinci kısmı kimi zaman değişebiliyor. dediğimi yapmayınca da çok içerlemiyorum. çok çok da karışmam gerçi.

böyle yazınca da bir garip hissettim ya neyse.

K
6-7
krem peynir +1

K
6, 7 ve 8 diyorum.

Öncelikle 8, zaten kıyafetime karışan biriyle olmadım bugüne dek. Sonra 7, çünkü açık giyinerek dikkat çekmekten hoşlanmam ama arada mini etek, mini şort giyerim, ona da karışacak adamın da zaten benimle işi olmaz, muhafazakardır. Son olarak da 6, çünkü benim ne giyeceğimin kısıtlanması özgürlüğümün kısıtlanmasıdır, benim özgürlüğümü kısıtlamak isteyecek biriyle yapamam.

erkek,

dekolte tercih eden veya tüm hatlarını belli edecek şekilde giyen bir kadınla ilişki yaşamam.

illa da şık seçmem gerekiyorsa 6, olmazsa 7.

Yarim yamalak anliyorum. Konsantre olmuyorum, dinlerken otomatikman kismen anliyorum.

kismen anliyorum

youtu.be

ben türkçe şarkıları bile anlamıyorum kulak kabartmadan...

sizinki hep yetenek bence.

Put your hands up, dance on the floor gibi klişeleşmiş ifadeleri bir kilometre uzaklıktan bile algılıyorum. Farklı bir şeyler diyorsa kaçırdığım çok oluyor. Örneğin geçenlerde Wicked diye bir şarkı çıktı, adam şarkıda Wicked yerine veo veo veo veo diyor. Ulan benim bunu anlamam için Brooklyn'de falan doğmam lazım. Okuduğum YouTube yorumlarına göre bazı Amerikalılar da zencileri anlamıyormuş. Rihanna'nın Work telaffuzunu bile anlayamayan insanların olduğunu gördüm.

pür dikkat dinlemediğimde bazen sözlerini ezbere bildiğim şarkıları bile anlayamıyorum? türkçeleri de anlamıyorum zaman zaman? çok problem değil bence.

Birkac ay yurtdisinda yasamissin, is hayatini surdurecek kadar ing biliyorsun ve sarki sozlerini anlamiyorsun. Bayagi mutevazi kalmisim kendimi oveyim bari bundan snra.

dikkat etmediğim takdirde türkçe şarkıları bile anlamıyorum +1

illaki kulak kabartmam lazım. o zaman çoğunlukla tamamını anlıyorum.

Arkadaşınız 22 TL'yi size verir, siz yola devam eder taksiciye 30 TL verirsiniz.

Ya da aşağı yukarı kaç tutacağını biliyorsanız arkadaşınızdan 10 lira alır, üstünü siz tamamlarsınız ki bence adab-ı muaşerete uygun olan da budur. Taksiciyle değil de arkadaşla anlaşmak daha önemli.

Edit: "Abi o iş öyle olmuyor. Arkadaş indi yolda. Böyle böyle yapacağız" demez azizim. Öyle genel geçer bir kural yok. Ancak sen istersen sıfırlar tabii taksimetreyi. Bu da taksicinin işine gelir yüksekten başlatır. O yüzden gönül rahatlığıyla arkadaş şurada inecek, biz buradan devam edeceğiz dedikten sonra tüm ücreti verirsen bir problem olmayacaktır. :)

siz nasıl isterseniz taksici öyle yapar. isterseniz arkadaş inerken öder taksimetreyi sıfırlarsınız, isterseniz tüm ücreti inince halledersiniz. genel bi teamül yok.

@g man. Benim derdim arkadaşımla değil zaten. Ben tüm ücreti vermeyi düşünüyorum. Ama taksici "Abi o iş öyle olmuyor. Arkadaş indi yolda. Böyle böyle yapacağız." falan der mi diye soruyorum? Bu işin bir usülü var mı yolda birisi inince?

taksimetre sıfırlanmaz, neden boşuna bir de açış ödeyesiniz. arkadaşınız size para bırakır ya da siz ben hallederim dersiniz. yani toplamda 30 verirsiniz. 30+22 değil tabii ki.

Taksimetre sifirlanmaz, arkadasi biraktiktan sonra suraya devam ediyoruz der inince de tum ucreti odersin.

yok artık, taksicinin yapmadığı bi o kaldı aman duymasınlar eşşeğin aklına karpuz kabuğu düşürmeyelim.

gerçekten 30 + 22 ödemeyi düşünmek delilik gibi. arkadaşın inerken sana 20 verir sen de inerken taksiciye 30 verirsin tabii ki. tekrar taksimetre açmak vs ne gerek var.

taksiciye de şöyle diyorsun, mesela taksimden taksiye bindin, arkadaşı beşiktaşa bırakıp ortaköye devam edeceğiz.

arkadas ankara lı herhalde.
istanbul da sıkıntı yok.
saglam bir kadıkoy aksamı kavacık oradan fatih yabmıs idik.
simdi dusununce keske ben direk gecseydim o da direk gecmis olsaydı diyorum ama :)

ankarada her yer böyle kız kaynıyor.

cok objektif bişiy sorcam, bende mi bi anormallik var bilmiyorum ama genel olarak su sevimlilik kasma ve hayat boyu rol hali acayip irrite edici geliyor. nasıl bunu sevimli bulabiliyorsunuz?

hiç tarzım değil hem de hiç.

sevgilisini sevdiği için güzel ve tatlı görünmüş sana. yani onu tatlı gösteren sevgisi ikisini de.

bence sevgiye, sevilmeye ihtiyaç duyuyorsun o.o

nereden bulurum'u bilmiyorum ama şanslısın bence. seni seven birini bulursan zaten anlayabilirsin en azından(beğenin seni sevebilecek kişilere yönelik).. duyuruda gördüğüm kadarıyla birçok erkek anlamıyor çünkü. garip garip insanlarla takılıyor herkes kız-erkek.

edit: fiziksel görünümü kastedmediğinizi varsaydım. yoksa tipik esmer kuru kız işte.

o değil de 2. soruda beni tavladılar ahah

her üniversitenin bahçesinde bu kızdan min 10 tane var. tek tek burçları sor kova olana yürü?