Arsivinizden almak isterim birkac dal

Tesekkurler

Şeffak olmak şartı ile
Ne düşünür / yapardınız?

Not: Gönül işi değil sayın mod.

20 gun icinde 8-10 bin tl nasıl bulunur? bahis haric. butun somut onerilere acigim.

hangisini tercih edersiniz ve neden?

14 bin lira borcum var devlete bu öğrenim kredisi nedeniyle. 1 sene ödedim, ondan sonra işimden ayrıldığımdan 2 senedir falan ödeyememiştim, hazirana biraz para toparlayayım da faiz işleyen kısmı ödeyeyim, ondan sonra da yavaş yavaş taksitleri tekrar ödemeye başlarım diyordum. bugünse devletin iş adamlarının milyonlarca euroluk vergilerini affettiğini okudum.

şimdi soruyorum size ben kendimi sıkıştırıp bu borcu ödeme planı yapmakla enayilik mi yapmış oluyorum? yemin ediyorum çok zoruma gitti. haziranda düğün yapacağım, masrafın haddi hesabı yok, ona rağmen ödeyecektim borcumu. yine ödemek istiyor, onlar şerefsiz diye ben de şerefsiz olmak istemiyorum ama çok zoruma gidiyor arkadaş. ne yapayım, ödeyeyim mi? önümüzdeki bir kaç sene yurtdışında yaşayacağım, ödemezsem ne olur?

işe gidip geldiğiniz sıradan bir günle, dışarı çıktığınız bi gün arasında fark var mı?

eski sevgilinizle başladığınız oldu mu?
"Evet" diyenler, diyecek olanlar pişman oldunuz mu?
Ayrı kaldığınız süre içerisinde başkalarıyla birlikte oldunuz mu?
"Evet" diyenler, diyecekler ne kadar süre sonra barıştınız? Yani ne kadar bir ayrılık süreci yaşadınız?

Not: son soru "dead and broken" katkılarıyla hazırlandı. :)

piramidin tepesine çıkabildiniz mi bakalım? çıkmadıysanız hangi basamaktasınız?
www.ekoyapidergisi.org

1.Fizyolojik gereksinimler (nefes, besin, su, cinsellik, uyku, denge, boşaltım)
2.Güvenlik gereksinimi (vücut, iş, kaynak, etik, aile, sağlık, mülkiyet güvenliği)
3.Ait olma, sevgi, sevecenlik gereksinimi (arkadaşlık, aile, cinsel yakınlık)
4.Saygınlık gereksinimi (kendine saygı, güven, başarı, diğerlerinin saygısı, başkalarına saygı)
5.Kendini gerçekleştirme gereksinimi (erdem, yaratıcılık, doğallık, problem çözme, önyargısız olma, gerçeklerin kabulü)

çok iyi anlaşıyorsun, enteresan ortak noktaların var. böyle bazı sorulara sanki benim vereceğim cevabı veriyor. sanki biri benden önce "roket becks içer, kadıköy sahili sever, bilmemne bilmemne" diye ipucu vermiş. o derece birebir.

ama babasıyla yaşıyor ve her akşam 11'de evde olması lazım. oluru var mıdır beyler ne dersiniz?

Bi 10 kilo versem göbek falan kalmaz? Nasıl veririm?

Aşık olursunuzda kalbinizden midenize giden bir ağrı vardır başlangıçta siz onu kelebek sanırsınız falan neyse konu bu değil terkedildim ve şimdi o ağrı ya da kelebek geri geldi unutuyor gibiyim ama sanki o ağrı unutmami engelliyor ne yapmam lazım daha ne kadar süre lazım bu ağrının geçmesi icin 2 hafta oldu terkedileli. ?

Ben az önce kavun, fıstık ve gofret yedim, bi de üstüne ciğer gömsem mi diye düşünüyom? Nası bi pisboğaz oldum ben de bilmiyom ki, siz nabıyonuz bakayım?

Eskiden kadınlar zengin koca bulayım derdindeydi ama şimdi bakıyorum çevremde ne kadar oğlan varsa zengin kadın bulma telaşında. Bunlar, öğrenci oldukları için mi bu hayaldeler yoksa gerçekten de devir değişiyor mu ?

Bana laf sokmayın.

arkadaşlar geçen gün hoşlandığım kadını gördüm arkadaşları ile stand açmıştı siyasi gazete satıyordu neyse yanımda arkadaş da vardı. ismimi söyledim tokalaştık tanıştık... ki ben öyle sanmışım... neyse 1-2 tane gazete aldık ben kadının kurtuluşu diye bir feminist gazete aldım neyse bana bunu oku gel sonra konuşalım dedi neyse aradan 4-5 gün geçti ve yanında gittim yanında birileri vardı ben de bana geçen gazete satmıştın dedim o da ne zaman ben mi sattım dedi? şaşırdım unutmuş olduğuna neyse ismimi dememe rağmen ismin ne diye sordu yani onu da unutmuş oysa günde en az onların oradan 5-10 kere geçiyorum.. sima olarak aklında yer edememişim. bir daha bana adını söyledi ben de kendi adımı söyledim bana 2 gün sonra gel burada olurum dedi bir daha gideceğim belki yine hatırlamaz canım baya sıkıldı bu durumu oysa ben onun çoğu şeyini biliyordum..

acaba aklında mı yer etmemişim yoksa kadında hafıza yani herkese karşı bir unutkanlık olabilir mi?

öyle ya da böyle gerçekten kahroldum artık başlamadan ümidim kırıldı demek ki hiç dikkatini çekmemişim bile.



yazmak nedir? neden temiz duygularla verilen sevgiyi aşağılamak ve laf sokmak için insanları kırıyorsunuz? iki insan nasıl tanışır? birinin diğerine beslediği aşk, sevgi, hoşlantı adına ne derseniz deyin? bu illa ona yazmak mı anlamına gelir?!?

Dönen insan çok mu?

selamlar,
metroda, kafede, barda vs. bir ortamda bir kızla uzun uzun bakıştınız diyelim. aldınız yani elektriği. kız da baya güzel. ne yapıyorsunuz? gidip tanışır mısınız? ne dersiniz?
şimdiye kadar böyle bir şey yapmadım hiç. ama bugün metroda bir kız ne biçim baktı arkadaş. çok da güzeldi. içimde kaldı.
teşekkürler.

Karşınıza bi daha kafanıza uygun yeni biri çıkmaz gibi hissettiniz mi hiç? Çıktı mı peki sonra?

Şimdi farkettim
yaklaşık 3 4 yıldır birinden hoşlanmıyorum bile
bi zaman sonra böyle mi oluyor

amcam mokkayi begendi uygun gordu benim icin. dizel otomatik 80bin tl. ama daha da dusebilir fiyati. cok uygun

benim begendigim ise dizel otomatik vw golf oldu. surus ozellikleri harika. kalitesi ve kabini cok uygun. sanki tam boyuma posuma koluma uzunluguma gore yapilmis bir arac. cok keyif aldim surmekten.

hangisi daha mantikli sizce.

Nedir derdiniz ?

günaydın,

geçen sene bugünlerde ilişkimizin en güzel günlerini (hayatımın en güzel zamanlarından) yaşıyorduk. geçen sene bu günlerdeki tavrı ile sonrasında uğradığı gerek fiziksel gerekse ruhsal değişimi artık onu farklı bir insan yapmıştı ve bir ay kadar önce bitirme kararı aldık. gerek bende kalan eşyaları gerekse benzeri ufak tefek şeyler sebebiyle bir kaç kez telefonlaştık ya da mesajlaştıysak da sanırım bunlar birbirimizi özlemelerimiz emareleriydi, bahanelerdi.

sabah ve akşam sıklıkla aklıma geliyor, geçen sene bu günlere ait fotoğraflara, o zamanki anılara bakıp duruyorum. öte yandan bende kalmış eşyalarını bahane ederek tekrar bir görüşmeyi düşünüyorsam da, ben onu değil onunla geçirdiğim zamanı özlediğim için de yerini tam dolduramıyorum.

yani aslında artık olmayan birine karşı muhabbet besliyorum. bu durum ise ziyadesiyle zihnimdeki anılara dayalı.

durup durup aklıma nemrutlu. onunla ve (o zamanlardaki arkadaş grubumuzla) çekildiğimiz fotoğraflara bakmak o kadar güzel geliyor ki.

eski sevgili özlemi her zaman böyle midir? nasıl dolduracağım yerini desem, "bahar geldi, çık dışarı başkalarını bul" dersiniz. muhabbetim olan başka kızlar varsa da onun yerini tutmuyor. zira o kız bende geçmişe dair güzel anıları simgeliyor. başka birini bulmak ve zihni sürekli meşgul ederek yapay bir sarhoşluk oluşturmak fikirleri dışında ona karşı olan hislerimden mürekkep bu çok da sevimli olmayan duyguları nasıl bertaraf edebilirim?

a2 ehliyetim olmadan polise yakalandım. 1600 tl ceza yedim. sorum şu : kursta kayıtlıyım. pazar günü sınavım var. kursa kayıtlı olmamın bi faydası olur mu ceza indirimi konusunda.

10 üzerinden puan verebilirsiniz, gerekçe olursa daha tatlı olur.

soru nerde? başlıkta, xD xD swh swh

Asosyal olmanın nedeni nedir ?

Mesela benim çevremdekiler genelde sınavları bahane edip asosyalleşiyor .Yok kpps,yok yds finaller vb..

Merak ettiğim de su iyi üniversitede iyi bölüm okuyanlar hep asosyal midir ? Tıp ve Hukuk gibi bölümler asosyalleştirir mi adamı ?

hadislerde geçen tasvirler hakkında ne dusunuyorsunuz?

işsizlik mi, eşsizlik mi, ayakkabınız mı vuruyor, maneviyatınıza mı darallar geldi? ne oldu, nedir canınızı sıkan şey son zamanlarda?

biraz da açıklayarak yazarsanız şık olur.

mercedes cla hakkındaki düşüncelerimiz nelerdir? 150.000 tl'ye değer mi sizce? (dizel amg modeli)
sözlükte bazıları çok iyi şeyler yazmış bazıları çok kötülemiş iki arada kaldım.
siz olsanız 150.000'e alır mıydınız?

hayata atılmak için soruyorum. şu an izmir'de üniversitede okuyorum. 3-4 yılım var okulun bitmesi için. bugün sınavlarım bitti ve eve gelirken bu konu üzerine düşündüm. işin içinden çıkamadım sizleri dinlemek istedim. 20li yaşların başındayım. bitirince sadece lisans mevzunu olacakmışım gibi gözüküyor. ya formasyon ya akademi olur belki ama zannetmiyorum. benim istediğim şey bi yere tutunabilmek. okul bitti, askerlik bitti, iş bulma derdi derken 25'i zorlayacağım sanki. o yaştan sonra da tecrübe edinmeye çalışıp 30ları göreceğim. hayat bu tabii ki imkanlar dahilinde öngörerek yazıyorum.

bu yaşıma kadar hiç çalışmadım. hem içimden gelmedi, hem şuraya git buraya git diye yönlendirenim olmadı. bi meslek öğrensem keşke iyi olurdu diyorum. çocukken bana söylenen şey git çarşıyı dolaş esnaftan berberden iş iste bulursun oldu. ya ben çocuk halimle biliyorum çalışan arkadaşlarım babasının arkadaşı amca yanı kuzen yanı falan gittiler öyle. ha benim de bi kaç kere üzüme gitmişliğim var ama yardım için parasından değil. velhasıl kelam üniversiteyi geçince ebemi gördüm işte. iki senedir falan çekmediğim çile, yemediğim kazık kalmadı. şu an rahatım diyebiliyorum ama bu olması gerekenin minimum düzeyi falan. üniversiteye geçince yardım ederler, okuturlar falan sanmıştım o iş öyle olmadı. her şeyin peşinden kendim koştum acı-tatlı usulü öğrendim. şu an bana aylık 500 lira geliyor ve bu para trink diye elime geçmiyor ayın birinde ayrı burs sonunda ayrı burs alıyorum. 300 kira yatıyorum kalanı elektrik, su, yol, yemek şeklinde gidiyor ama sıka sıka. Evde otura otura, ki evimde de eşya falan yok hiç bomboş, ayı geçirmeye bakıyorum. Babam yaşı gelince emekli oldu direk, ev değiştirdiler eşya yenilediler falan bitirdiler parayı hiç lafım yok. Şimdi onun maaşı olduğu gibi giderlere yetiyor. Akrabalarım sözde durum olsa yardım edeceğiz ama bizde de yok ayağı çekti, çekiyor. Mesela babannem istese kral gibi yaşatır beni, dedemle ikisi çift maaş alan tipler ama bir torun okutalım demiyorlar. Ben bunları rahatça söylüyorum çünkü onlara da söyledim söyleyeceğimi. İçim rahat, paralarında gözüm yok, vicdanları rahatsa sıkıntı yok benim için. İşte dışarıdan böyle bakınca her şey okey gözüküyor ama iç dünyam acayip sıkılmış durumda. Okulumdan memnunum, bitirmek istiyorum. Ama erasmus fırsatım oldu annemler burada zor okuyorsun gidersen hiç para ayarlayamayız diye razı gelmedi. Arkadaşlarım gezip tozuyor, check-in görmekten, instagramda mutluyuz pozları görmekten ciğerim soldu ben eve gelip onlara bakıyorum. Geçen arkadaşın biri aylık 2000 harcadığını söyledi çok harcıyormuş onu farketmiş eve çıkmaya arkadaş arıyormuş eve çıkar mısın benimle dedi. Ben de kusura bakma durumum başka eve çıkmaya müsait değil dedim. Onun yanına çıksam temelli ezilirim artık zaten normal bi ev istemiyor kaliteli ev istiyor.

Uzun uzun yazınca farkettim ben baya kompleks yapmışım bunları. Bu kadar stres dolu geçmiyor tabi ki günlerim. Ama endişem sadece nereye kadar sürmeli kısmında. Hamdım, pişiyorum sonuçta.

Abi adam okuyor 2 sene. Tak meslek hazır.
Okuyor 4 sene, yapıyor askerlik, tak meslek hazır.
Ya da okumuyor, askere gidip geliyor, sonra "amele" olarak bile geçse para kazanmaya başlıyor. Tutunuyor bir yerden.

Ben bunu görebilecek miyim bunun endişesini taşıyorum.
Çok afedersiniz en salağının bile bi yakını varsa o bile adam oluyor bu ülkede.
Ben bu yakınlardan bıktım ama bana da bir el uzanmıyor arkadaş ya.
Hani hepsini de gördüm, cemaate gideni de, ona buna yaltaklananı da. Olmadım onlardan, doğru düzgün oldum. Ama misal veriyorum benim yapacağım iş bir alo ile telefonun diğer ucundakine gidiyor.

Elimde diplomayla kimsenin beni farkedeceği yok. Bırakıp okulu meslek mi öğrensem diyorum, zorluğu 2-3 sene sürsün diyelim ama çevre edine edine hayata tutunup kendimizi mi avutsak? Daha mı garantili... mesela bi tanıdığım bıraktı bankacılık sınavına girdi şu an bi haftasonu var ama parasını kazanıyor. başka bir arkadaşım havaalanına girdi öbürü hostes oldu... derken imrenmeye başladım.

Bugün şu yazıyı okuyunca yine sinir oldum. Mahalle arası kebapçılarda bile neredeyse 1 porsiyon Adana kebap 12-15 tl'den aşağı değil. Vergiler, et fiyatları, dükkan kiraları vs birçok etken var muhakkak ama kimi yerlerin de aşırı geçiriyor oluşunu meşrulaştırmıyor bence.

Taksim, Karaköy, Nişantaşı, AVM'lerde de yer alan zincirler (midpoint, bigchefs vs..) Çoğu yerde hiçbir albenisi olmayan yemeklere deli paralar isteniyor, alkollü içkiler zaten malum. Rakı-meze muhabbetini çok severim, artık vasat bir yerde bile kelle başı 100'den aşağı kalkmak mümkün değil. Balık(et de yersen yandın zaten. Yazıda değinilmemiş ama ben dışarıda yapılan kahvaltı için de aynı şeyi düşünüyorum. Birçoğu marketlerden hazır alınan, üzerinde hiçbir emek olmayan ürünler. Kahvaltı tabağı diye 20-25tl fiyatlar var. Deniz kenarı, arkadaşlar keyifli muhakkak ama cidden çok pahalı değil mi yahu kahvaltı için ?

Kendimden örnek vereyim, gelirimde azalma yok ancak geçen seneler bu kadar rahtasız etmiyordu fiyatlar. Üşenmesem önceki senelerin eksterlerine bakıcam aynı yerlerde ne hesap ödemişim diye. Yine yazıda değinildiği gibi beyaz yakalı kesim çoğunlukla müdavimi buraların. Bizim şirkete bakıyorum, öğlen yemekahne gayet güzel yemek çıkarıyor ama herkes dışarıda bu tür yerlerde. Haftaiçi hi,ç dışarı çıkmasan, sadece sevgiliyle cuma-cts-pazar İstanbul'da dışarı çıksan ulaşım hariç 500'den aşağı harcanmaz. Artık birçok kişi de "uyduruk" yerlerde vakit geçirmek istemiyor, sosyal olarak geri kalmak istemiyor diyelim.

www.radikal.com.tr