Yıllardır Boyner'den alırım hiç sahtesine denk gelmedim. Ben Boyner'der Sephora'dan ve Sevil'den alışveriş yapıyorum hiç beni üzmediler, buralardan da almayacaksak zaten Türkiye'de hiçbir yerden alamayız.

Ben Beymen'den alıyorum. Beymen.com falan değil ama mağaza Beymen, herhalde sahte değildir artık

istanbul ataköy atrium alıșveriș mağazasında gür parfümeri var. hep oradan alirim barkodlarinida kontrol ederim bi sikinti yasamadim

boyner, sephora, sevil +1

boyner'den sahte parfüm şikayetlerine pek inanmıyorum.
ya millet paranoyak ya da boyner'in sitesinden değil, başka yerden alıp boyner'den aldıklarını zannediyorlar.
bu markaları buraya getiren marka boyner zaten.
sephora falan yokken boyner'le sevil vardı.

Parfüm yer gök kokturmadi mi? Sahte.
Parfüm tenimde 1 saat kalıyor? Sahte.

Bu iki anlayış olduğu sürece parfüm yorumlarına guvenmem. Hayir parfumde reformulasyon bile olmuş olabilir yani.

bir de EDP EDT gibi farklar yüzünden kalıcı olmadığını düşünüp sahte olduğunu iddia edenler var. boynerde sorun olacağına ihtimal vermiyorum.

Boyner'in sahte parfüm satacak kadar salak bir yönetimi oldugunu düsünmüyorum ama insanoglu tabii, ülkede hicbir seyin bi yaptirimi yok.

Fakat sikayet var yorumlarinin %80'i veya daha fazlasi gerizekalilar tarafindan yapiliyor. Bir ürüne sahte diyorsan, belgesiyle konusacaksin, bence sahte demekle olmaz o is. Önce ne aldigini bileceksin. Bilincli tüketici gercekten az.

Rossmann.

Boyner sahte satmaz, inanmayın o garip şikayet mesajlarına.

StrawberryNet ten alacaksın
...
aa boynerle sevil el ele verip yurtdışından parfüm alışverişini yasaklattırmıştı devlete di mi pardon

boyner sahte şöyle bal gibi satar.

orada çalışanlar gidip sahte parfümü alır getirir buraya koyar.
buradaki orjinal parfümü de çantasına atar.
yönetimin haberi bile olmaz.

sonra kendi orjinal parfümü alır işte arkadaşlarına satar.

En son aldığım rossmann'da vardı ordan aldım.

Boyner, sevil, sephora +1

Boyner neden sahte parfüm satsın? İnsanlar istiyor ki parfümden bir fıs sıksın, 15 saat kokusu buram buram burnuna gelsin. Her parfümün notası farklı; kimisi yoğun kimisi hafif. Tenlerimiz farklı, ayrıca burun alışıyor bir süre sonra parfüm kokusu size gelmiyor. Bir arkadaşım ayni yorumu yaptığında parfüm kokusu buram buram bana geliyordu mesela, o kendi kokusunu almıyordu. Ayrıca EDP, EDT farkları da mevcut.

Dolayısıyla o yorumlara güvenmeyin derim. İnsanlar bu konularda giderek paranoya yaşamaya başladı maalesef.

defacto ve H&M de bulursun

sevil için şnu söyleyebilirim tester parfümleri ile satın aldığınız parfümün kalıcılık oranları gerçekten farklı. edp edt farkıyla alakalı bir durum değil.

boyner ve sephoradan aliyorum ben.
sevil de orjinal satiyordur ama yeterli indirimi goremiyorum sevilde. bu ucu disinda bi yer tercih etmem. bi kere uygun fiyata rossmandan dkny aldim bence o da sahte degildi bu arada.

o sahte diyenlerse buram buram parfum kokmak isteyenler. o kadar para veriyorum bu ne hafiflik algisina sahip olanlar.
yorumlara bakma yani anlamiyorlar.

parfümle alakası olmayan adam gidip parfüme bir dünya para bayılınca aldığı ürünün mucize yaratmasını bekliyor. olmayınca boyner sahte sattı oluyor. personel gider değiştirir diyen arkadaş iyi hayal kuruyor.

meraktan soruyorum trendyol hepsiburada gibi yerlerden biraz daha uyguna alıp,

gelen kutudaki karekodu, barkodu, seri numarasını falan parfüm markasının sitesinden sorgulatıp,

sahte ise iade edip, değilse kullanmaya başlayıp..

gibi bir senaryoyu neden izlemiyorsunuz?

@ananiyimioguz

sahte olup olmadığını barkoddan, karekoddan anlayamazsın. paketi açman, şişenin ve kutunun orjinalliğinden emin olman ve kokuyu bilmen lazım.

paintov'un dediği gibi karekod, barkod ya da seri numarasını bir ürünün orijinal olup olmadığı bilgisini vermez, orijinal bi üründeki kodu alıp orijinal olmayan bi şişeye basıp satabilirsin en basitinden, sahte bir ürünü orijinal bi kodla satmış olursun bu şekilde.

yani diyelim ki adam orijinal parfum aldı, karekodunu kopyaladı 1000 tane parfüme bastı ve sattı. Alanlar karekoddan sorgulama yaptığında, sistem hepsi için "bu ürün orijinal" mi diyor?

Bu kod daha önce sorgulatıldı demiyor mu?

Demiyorsa öyle sistemin ben ta anlamına yani ne anladık?

Orijinal ürüne ait barkod orijinal olduğu için haliyle hepsi için orijinal der ama normalde zaten o barkod o ürünün orijinal olup olmadığını değil o parfümün hangi tarihte basıldığını hangi partiye ait olduğunu vs söyler, sen de o verilere ulaştığında aldığın ürünün orijinal olduğunu düşünürsün. Yani 1 ürün için 1 adet özel bi barkod basılmaz bir seriye/partiye komple aynı barkod basılır, sen sahte bir ürüne o barkodu bastığında orijinal ürünle aynı seriye aitmiş gibi gözükür. Sahte ürün satanların "barkodu okutun bakın hepsi orijinal" deme özgüveninin nedeni de bu oluyor genelde.

Anladım o zaman büyük sıkıntıymış.

Neden kutu açıldığında sorgulatılan uniq kodlar koyup da o daha önce sorgulatılırsa da bunu bildiren bir sistem yapmamışlar, ilginc.

Bu şekilde olursa tek sıkıntı hediye alındıysa alan kişi önceden sorgulattıysa çıkabilir.

Onun dışında daha önce kimse sorgulatmaz ise satışı devam edebilir.. ama elbet bir yerde patlar yine de biraz olsun engellemez mi?

yıllardır Boyner'den alırız hiç sahtesine denk gelmedik

Abi şöyle bi durum var: Ürünün haklarına sahip olan adam diyor ki bu ürünü ya bizden satın alın ya da bizim yetkilendirdiğimiz satıcılardan alın, böylelikle sahte ürün almamış olursunuz ama insanlar biraz ucuza bulduğunda aynı ürünü aradaki yetkisiz satıcıdan da alıyor onun da sahte ürün çıkma ihtimali var, satıcının çözümü "bana ne birader almasaydın" oluyor, sahte ürün üretiminin/satışının önüne geçmek günümüzde imkansız olduğu için bunu engellemenin önüne geçmek için çalışma yapmıyor o da ayrı bi maliyet kapısı çünkü.

Sana şöyle bir örnek vereyim dünyanın en büyük bal tüketicisi ABD en büyük bal üreticisi de Çin ama Çin hep sahte bal üretip bi şekilde ABD'ye kitliyor, ABD bunu engellemek için milyonlarca dolarlık ar-ge yapıyor ama Çin 2 haftada başka bir yöntemle yine üretip satıyor ABD'ye, bunu engellemek imkansız yani.

Arıza çıkarırım. Şunu ekonomik krizi bahane ederek normalleştiren insanın aklı ve vicdanı yoktur.

yapıyolar maalesef aynısı bizim de başımıza geldi, güzel güzel açıkladılar ensflasyonla başedemediklerini öğretmen maaşları vs. hakverdik kabul ettik veliler olarak.

Ben olsam ödemez ve o okuldan alırdım. Sizin de bu süreçte geliriniz artmadı.

kurumsal bir yer olsa boyle bir sey olmazdi sanirim. her sene anlasilan rakimi ister pesin ister taksit isterseniz de okula getirdikleri banka ile kredi cekip oduyorsunuz. onun disinda yemek ucreti, servis filan da ayni sekilde. hicbirine zam yapilmiyor, ara ya da ek odeme istenmiyor

ya tabii ki yanlış. arıza çıkarmazsanız iki gün sonra bu bahaneyle zırt pırt zam yaparlar, patron arabasını değiştirirken öğretmenler asgari ücret almaya devam eder. yok böyle bir düzen.

sözleşmeniz varsa bir şey yapamazlar. ancak ödemek istemezseniz çocuğunuza okulda sıkıntı çıkarırlar muhtemelen.

Anaokullarında son iki yıldır sıkça yapılan bir şey bu; sebep de çoğu çalışanınin maalesef asgari ücret alması ve asgari ucret zamlarinin tahmin ettiklerinden fazla yükselmesi. Personel ile görüşme yaparken de 'velilerden zam isteyeceğiz, onlar zam yaparsa biz de size zam yaparız.' gibi bir argüman öne sürüyorlar. Kolejler hariç irili ufaklı bütün anaokullarında olabilen bir şey.

Veliden veliye indirim vs gibi şeyler de yapılıyor ama bu sefer çocuğa değil de veliye karşı tutumları değişebiliyor.

Anaokulları maalesef Türkiye içinde çok leş bir sektor.

mayıs ayında asgari ücret 4250 lira idi, şimdi bunun iki katı. zam yapmasın da ne yapsın?

öğretmenin maaş almasını istiyorsanız, ödeyin.

Bunu neredeyse bütün okullar yaptı. Bizim çocuğun okulu da yaptı biz ödedik.

evet, kesinlikle alınması gerekiyor bence. geçen ankara'da tek bir müze ücreti 30 tlyken öğrenci olduğum için 1 yıllık sınırsız müzekartı 30 tlye aldım.

Mantıklı, zaten tek bir müzenin giriş fiyatina müze kart alıyorsunuz. Biz de geçen sene hep öyle gezdik.

Mantıklı. Ben öğrenci kartı aldım 60 tl ve bir senelik. Kartsız giriş iki üç katı pahalıydı.

Müzekart fiyatından bağımsız gittiğiniz müzelerde hayvan gibi bir kuyruk göreceksiniz. İşte onlar müzekartı olmayan enayiler. Siz hem onlardan çok daha ucuza o müzeye girmiş olacaksınız hem de o hayvani kuyruğun yanında elinizi kolunuzu sallaya sallaya geçeceksiniz

Eşya meşya alın işte. Olay bu kadar

Yani biz iki ay kala hazırlık yapmaya başladık ama totalde 1 haftada bitti her şey. İnternetten beğendiğimiz 3 tane yer gezip birini beğenip tuttuk; yarım günde halledildi.

Ben iki gün, dört tane gelinlikçi gezip 5-6 gelinlik deneyip birini seçtim. 2-3 saatte damatlık ve alyanslari hallettik.

Bir gün de gidip eşyaları aldık, zaten bir kısmı evde halı hazirda vardı.

Bir de gidip nikah işlemleri halledildi işte; bu kadar.

Kuaför zaten belliydi. Öyle dış çekim filan da yaptırmak istemedik, yaptırmadık. Davetiyeyi istediğimiz bir şablon vardı, gidip onu bastırdık. Bu da yine bir saatlik bir şeydi

İlk önce yeri tutup sonra nikah islemlerini halletmek daha mantıklı oldu zira biz mekana nikah memuru çağırdık.


Tabii benim aylarca gelinlik seçemeyen arkadaşlarım da oldu. Ben ekstra tez canlı bir insan olduğum için ve kafamda çoğu şey net olduğu için kısa sürdü.

Gelinliği dolap uygulanmasından 2000 TL ye kiraladık sıfırı 12ydi sanırım.

Damatlığı ve ayakkabıyı aynı uygulamadan ikinci el aldık ve sonra sattık.

Kına gecesi için kadın tarafının memleketinde en ucuz salonu tuttuk, anne istedi.

Nikahı erkek tarafında belediyede yaptık.

Nikahtan sonra arkadaş etrafına konaklamalı parti verdik, Sapanca'da havuzlu villa tuttuk.

Miktarına bakmadan harcayacak gelire sahip değilseniz önce kendinizi düşünün, ne olursa olsun.

Valla yaza daha cok var, simdiden dert etmeyin. Mart gibi baslayin bence strese cunku o zamana kadar cok sey degisebilir.

mekanı ve tarihi şu aralar ayarlamak avantajlı olur. özellikle istanbul gibi bir yerdeyseniz belediyelerde yığılma olduğunu göz önüne alıp şimdiden tarih ayırtabilirsiniz.

gelinliği almak ile kiralamak arasında fazla maliyet farkı yok. iki ay önceden karar verip sipariş verin ki yetişmesi garanti olsun.

bütçeniz kısıtlıysa ama yine de düğün yapmak istiyorsanız nikahı ayrıca organize edebilirsiniz. çağrılmasa ayıp olacak kişiler nikah dairesinde filtrelenir, düğüne gelmesi gerektiği kadar kişi gelir.

yakın zamanda evlenmiş ve kendi süreçlerini kazasız belasız atlatmış dostlarınıza sıkı sıkı sarılın. kuaförün, makyajcının, çiçekçinin, fotoğrafçının telefon numaralarını isteyin.

son kararları çift olarak alın. üçüncü kişilere bırakmayın.

Büyük bir şehirdeyseniz nikah ve mekan için başvuruyu erkenden halledin. Otel vs gibi bir yerde yapacaksanız organizasyon şirketi işine girmeyin. Masa düzeni için servet istiyorlar ve bu masalar inanın 1-2 dk hayal ettiğiniz givi kalıyor. İnsanar geldikçe çantalar, eşyalar va solup taşıyor. Bunun yerine mekanın kendi şamdanı, çiçeğini kullanabilirsiniz. Oteller bunları cerebiliyor zaten ama çoğunluk söylemiyor anlaşmalı şirketlerine yönlendiriyorlar.

Nerede, nasıl bir şey yapmak istediğinizi hiç bilmediğimiz için tavsiyelerimiz biraz havada kalacak.

- Öncelikle nikah tarihini alın. Alırken önceki sonraki haftalarda ne kadar doluluk var onu da öğrenin. Gerekirse değiştirebilirsiniz.
- Nikahtan sonra düğün, kokteyl, yemek vs. aklınızda ne varsa ona göre mekanlarla fiyat ve tarih konuşmaya başlayın. Tahmin ettiğinizden biraz daha pahalıya gelecektir. (Düğüne nikah memuru çağırmak da bir seçenek, düğün düşünüyorsanız nikah memurunun müsaitliğini de öğrenin)
- Gelinlik ve damatlık için nerelere bakılacağı zaten az çok belli, zamanınız varsa şimdiden gidin. Fikirlerinizi, tercihlerinizi öğrenin, sunulan seçenekler ve fiyatlardan haberiniz olsun.

Şu sorulara cevaplarınızı bulup araştırmaya başlayın;
- Nikah şekeri gibi bir şey istiyor muyuz?
- Davetiye bastıracak mıyız?
- Kimleri çağıracağız? Kaç kişi çağırmak isteriz, tahminen kaç kişi gelir?
- Fotoğraf çekimi istiyor muyuz? Düğün veya organizasyon sırasında fotoğrafçı, video kaydı istiyor muyuz?
- Haziran'da kurban bayramından bir veya birkaç hafta önce mi yapalım yoksa Temmuz-Ağustos'ta mı yapalım? Sıcak aylarda yaparsak o kıyafetler içinde hem biz hem konuklar çok fazla terleyecek ama yağmur yağma riski azalacak. Hangisi bizim için daha önemli?

Masrafları tamamen siz ödeyecekseniz kararları da siz verin. Aile ve elalem ne der diye düşünmeyin. Aileden birisi "mutlaka bilmem ne olmalı" derse "sen ayarlarsan, ödersen olur" deyin.
Partnerinizle önceden genel hatları konuşun. Onun beklentilerini iyi öğrenmeye çalışın. Çok iyi anlaşan bir çift olsanız da bu hazırlıklar sırasında tartışma yaşamayan çift neredeyse yok.

İstanbul'da yaz düğünü için mekan bakmaya başlayan arkadaşım istediği tarihin pek çok yerde dolu olduğunu görmüş ve dert yanıyordu. Yaklaşık 1-2 hafta önce bakmaya başladı.

Balayını da şimdiden kararlaştırıp satın almak iyi bir fikir olabilir. Bütün o hengameden sonra nerede ne şekilde dinleneceğinizi bilmek zor anlarda motivasyon sağlayabilir. Hem de fiyatlar biraz daha makul olacaktır.

Evden çalışan insanlar İzmir, Muğla gibi yerlere gidiyor. Siz tam tersi İstanbul'un en kalabalık yerine gitmeyi düşünüyorsunuz.

15 bin liraya kış olduğu için belki denize sıfır bir ev bile bulabilirsiniz İzmir, Antalya gibi yerlerde. Hatta 15 bin liradan daha düşük bile olabilir.

100 bin liranın anlamı olmaz olur mu. İnsanlar 100 bin liraya iş kuruyor.

@dissendium, evet arada şehir dışından çalışma imkanım da oluyor ama 3-4 günü geçince özlüyorum istanbul'u, antremanlarım, ailem ve arkadaş çevrem burada olduğu için başka bir şehir düşünmüyorum, genel olarak memnunum açıkçası istanbul'da yaşamaktan.

o güzel semtin avantajlarını kullanacak, arada sahile yürüyerek inecek, kadıköye kaçacak biriyseniz ki öyle görünüyor, bence o para verilir. 55 binde 15 bin çok büyük bir para değil. hayatınızı yaşayın derim.

daha önce bahsettiğiniz gibi içinde spor salonu, yüzme havuzu, marketi eczanesi olan rezidans gibi dizayn edilmiş bir sitede 3 sene yaşadım. yaklaşık 2 yıldır da kadıköyde taşınmayı istediğiniz semt gibi bir yerde apartman dairesinde yaşıyorum. aradaki fark benim için inanılmaz.

sitedeyken şöyle bir yürüyeyim gezeyim dolaşayım olmuyordu, ya araç ya da toplu taşıma kullanmak zorundaydım. evim geniş olmasına rağmen kendimi akvaryumda balık gibi hissediyordum.

şimdi ise kulaklıklarımı takıp kadıköye ya da moda'ya yürüyorum. caddeye gidiyorum kahve keyfi yapıyorum, büyük büyük parklar var sıcak havalarda sandalyemi kitabımı alıp gidiyorum. kadıköy dışına da pek çıkmadığım için hayatımda araç ya da toplu taşıma kalmadı. gece bardan çıksam bile eve yürüyerek gitmem 15-20 dakika sürüyor. komşularımı hala çok iyi tanımıyorum ama karşılaştığımızda gülümseyerek hal hatır soruyoruz filan. aradaki farkı önemsemeden , eğer ödeyecek gücüm varsa ben evi değiştirirdim.

Roket adam +1

Biz de İstanbul'un diğer ucu olan Beylikdüzü'nde yaşıyoruz 7 yıldır, şu an yurtdışına taşınıyoruz ama tasinmasak Istanbul'da merkeze yakın bir yere gececektik çünkü zaten haftada bir iki zaten gidiyorduk. Son zamanlarda çoğu etkinliği sırf yol yüzünden ertelemeye başlayınca bu böyle olmayacak demistik. Anladığım kadarıyla siz de bizim gibisiniz. Yaşam tarzınıza uygun bir yerde, kiranın sizi çok etkilemeyeceği su durumda bence taşınmak gayet mantıklı. Ev alma seçeneği yoksa özellikle de. Bir kere geliyoruz şu hayata, imkanlar dahilinde istediğiniz gibi yaşayın bence de.

Aynı ülke degil ama şu an Fransa'da ısıtma hariç 770 Euro veriyorum. Apartmanda hiç sıkıntım yok. Içi 2017 yapımı vs.

Ama köpek sahiplendik ve köpeğin hayatina uygun değil. Dedik ev bakalım.

Şimdi kira olarak 1100 civarına yani ayda 400 euroya yakın ek masraf ile eve gececegiz. Dediğiniz mantığı aynen diyorum ama insanin kafa rahatlığı da bir noktada paranin önüne geçmeli. Parayi bunun için kazaniyoruz.

55 bin içinde 15 bin ideal. Kesinlikle geçin.

maddi durumun el veriyorsa, nerede yaşadığın çok önemli.

7 ay önce 3500tl kira öderken 18bin tl kiraya caddebostana taşındım. bir saniye bile pişman olmadım. göztepe, caddebostan vb. bölgeler çok güzel yerler. buralara verdiğin her fazla para hayat kaliteni artırır. asla düşünme bile. 55bin tl maaş gayet iyi.

yılda 100bin tl biriktirsen ne farkeder, motorsiklet bile alamazsın.
hiç düşünme hiç.

Aradaki on bin tlyi kiraya vermek sizin yaşam kalitenizi düşürmeyecekse olabilir. Ama yarın bir gün evden çalışma dönemi biterse mantıksız gelebilir size .

@hypathia - fraise, tam olarak özlemini çektiğim şeylerden bahsetmişsiniz, bazen akşam 10'dan sonra trafiği atlatıp arabayla sevdiğim 1-2 parka gidip koşu - yürüyüş yapıyorum ve 30 km'lik dönüş yolunda napıyorum ben diye kendime kızıyorum.
alkol sonrası toplu taşıma da geç saatte büyük eziyet oluyor, bundan da muzdaribim.

@elorelia, şirket kalıcı olarak uzaktan çalışmaya geçti, ona güvenerek ev bakmaya başladım ben de, şehir ve ülke dışından da çalışanlar var, yoksa düşünmezdim dediğiniz gibi.

Hocam hayatı neden yaşadığımız ve neden para kazandığımız konusuna bir değinmek lazım.

EN kıymetli şey zamanımız. Onu da güzel geçirmek istiyorsak ve maddi olarak müsaitse bence direkt taşınmanız en doğrusu. Biraz pahalı olabilir ama hayata kaç kere geliyorsunuz? Veya daha yakın maltepe veya başka semtlere de bakabilirsiniz pek anadolu yakasını bilmiyoruz fazla.

Hatta yapabilirseniz, Ocak ayında 0.79'a ev kredisi çıkacak. güzel bir sıfır eve girin, kira civarı veya kiradan biraz daha fazlaya kendi evinize geçmiş olursunuz.

15k asiri iyi fiyat bulursan sanslisin.
mutlaka tasin. kadikoye gidemezsen bostanci falan da olur ama o siteden uzaklasip halka karisman iyi gelir

bence cevabı zaten vermişsiniz. ekstradan ödeyeceğiniz 100kyı ödemeseniz hayatınızda büyük bir değişiklik olmayacak. kaldı ki kadıköy tarafında yaşamak, sosyal hayata dahil olmak, semtte spontane takılmak 100kdan daha önemli. @logisticsmanager güzel demiş, kafa rahatlığı da bir noktada paranin önüne geçmeli.

Bence üstünde düşünmek bile anlamsız, hiç düşünmeyin ve kiralayın (bu arada 15 bin çok iyi imiş kira için, kiralar inanılmaz arttı), ödenebildiği, sıkıntıya sokmadığı sürece parayı kiraya vermek bence karşılığında elde edeceğiniz olanaklar için değer, kimisi boşa atılmış para gibi görüyor kira giderini, atıyorum o paraya ev taksidine girerim diyerek, uzak yerlerde yaşamaya razı oluyor ve bakınca uzun vadede parasal olarak daha avantajlı ama zaman da geçiyor bir yandan ve sürmek istemediğiniz bir yaşama makhum oluyorsunuz. Şu an bizim de başımızda kentsel dönüşüm belası var ve bulunduğum çevrede ev bakıyorum, kiralar uçmuş durumda ama yine de Çekmeköy'de, Kurtköy'de Bahçeşehir'de yaşayayım da bu kadar parayı kiraya gömmeyeyim diye düşünemiyorum, ruhum ölürmüş gibi geliyor öyle bir yerde yaşarsam.

oturdugun yerde devam edip pesinat olacak kadar para biriktirmeli ve ev almalisin.

oturduğunuz muhit soğuk bir site ise, bence hayatın tadı kalmıyor. merkezî bir yerde oturuyorum ve çok işime yarıyor. istediğimde dışarı çıkabilecek, kıyafet-market alışverişi yapabilecek olmak önemli. çünkü neden kalitesiz yaşayalım?

Ama, bunun dışında, eskiden beri ev alma fikrine karşı olan biri olarak, birikmişi eve peşinat sayanların kısa zamanda kâra geçtiğini görüyorum. ev değiştirmenin bir sıkıntısı bence yeni bir ev sahibi, o ev sahibinin gıcık-paragöz olma ihtimali gibi şeyler. sorunuz bu değildi, ama belirtmek istedim. ev almayı düşünün. hele ki küçük bir ev, daha kolay alınabilir. 10 sene sonrasını da düşünmek lazım.

ama ev almayacak da olsanız, yaşadığınız yerin hareketli, insanların kaliteli olması çok güzel bir şey. cesaretinizi toplayın, derim. kolay gelsin şimdiden.

E-devlet süper bir icat. En yakını Estonya'nın sistemi. Ama biz hemen hemen herşeyi e-devlet üzerinden yapabiliyoruz.

güzel yemekler. güzel iklim.

Yemekler olabilir bence. Bu coğrafyanın yemekleri lezzetli ve sağlıklı. Bunun dışında yok benim açımdan.

2000-2002 döneminde yardımlaşma, milli birlik beraberlik vb insani özellikler güzeldi.

Sağlık sistemi çökmüş haliyle bile bir çok devletten iyi.

1-e devlet uygulaması, komsu ülkelerde kurumlar ve bürokrasi çok ağır işliyor.
2-Turk mutfağı
3-Civardaki komşu ülkelere göre (kira ve alkol/sigara haric) hala ucuz olmamız
4-es dost akraba bağı
5-toplu taşıma ağının yaygın ve ucuz olmasi(Numbeo sitesinden karşılaştırma yapilabilir)

Evet yardımlaşma kültürü de son kalan değerlerimizinden.

Sigaranın ucuz olması, biber salçasının bulunabilmesi, her yerde bakkal büfe market olması, günün hemen her saati ihtiyaç duyulan şeyin bulunanilmesi, kaliteli çerez, çeşit çeşit yoğurt, pireyi deve yapmayan doktorlar ve genel olarak sağlık sistemi, taharet musluğu, tesisatçı/marangoz vs gibi zanaatçilere her yerde kolayca ulaşılabilmesi, her yerde camii olması dolayısıyla tuvalet aramak zorunda kalmamak, tahin pekmezin kolay ulaşılır olması..

Doğu'da yaşayanlar gülüp geçebilir ama çok soğuk olmamasını beğeniyorum. Yaz bence çok güzel. Yazı çok seviyorum. Soğuk bir ülkede yaşasaydım yazın Türkiye'ye, Yunanistan'a gitmek zorunda kalacaktım belki de. İstatistiklere göre soğuk ülkelerde yaşayanlar en çok Türkiye, Yunanistan, İtalya, İspanya gibi ülkelere gidiyor.

Yemek konusunda da şanslı olduğumuzu düşünüyorum.

Tarih konusunda da Anadolu iyi bir yer.

Sağlık sistemi her şeye rağmen iyi ya. Yani ciddi fukara olduğum ve psikiyatrik tedaviye ihtiyacım olan bir zamanda çok iyi doktorlara denk geldim devlet hastanesinde. Onun haricinde kardeşimin ayağı kırıldığında da yine bir devlet hastanesi doktoru çok iyi ilgilendi.

Yemekler zaten dünya klasmanında en tepelerde bana kalırsa. Diyarbakır'da yediğim ciğeri hala unutamıyorum, Antep'e falan gitsem kafayı yerim herhalde.

Türkiye'nin pek çok sorunu siyasi ve ekonomik. Siyaset ve ekonomi bu kadar kötü diye her şeye bok atmaya hakkımız yok.

Ülkedeki doğal güzellikler, yemek kültürü, yardımlaşma kültürü, misafirperverlik, tarihi zenginlikler, kültürel çeşitlilik ve daha pek çok şey Türkiye'nin artı değerleri.

Bunun dışında yukarıda belirtildiği gibi;
-çökmesine rağmen çoğu ülkeden iyi olan sağlık sistemi,
-e-devlet uygulaması,
-her telden çalabilen bir ortamın bulunması,
-bazı şehirlerde sokaklarda kedi, köpekten geçilmiyor olması

güzel, pozitif olan şeyler.

Ama iyi ama kötü, her ülke gibi bizim de çok farklı yönlerimiz mevcut. Politikacılara küstük diye ülkeye küsemeyiz sonuçta.

Apartmanlarin standart yerlesim modeli olmasi, yani daha cok "residential density". 3+1'lerin 4+1'lerin bollugu. Dolayisiyla zengin bir ulke olmamasina ragmen ev almak kolay, fiyatlar dusuk. Ayni sekilde kiralayacak evin bollugu, kolay ulasilabilir olmasi.

e-devlet denmiş denmese aklıma gelmezdi pek sık ihtiyaç duymadığımdan ama hadi kabul. genel olarak iyi sayabileceğimiz bi hizmet...
onun dışında aklıma gelen tek bir iyi yönü bile yok. türk mutfağı umrumda değil, zaten tadını sevmiyordum çoğu şeyin ki artık sağlıklı beslendiğimden türk mutfağındaki hiçbir yemek bana uygun değil. ha bu tüm ülkelerin mutfakları için geçerli, beslenmeyi keyfi değil de bir ihtiyaç olarak gördüğümden bu hiçbir ülke için bi artı veya eksi değil direkt olarak. ama Amerika'da ortalama bi kişinin alım gücüyle gidip grass fed et alabilecekken burada en ucuz kıymayı alıp geçiyorum mecburen yani yemekler açısından baksak da kalitesizliği veya alım gücüne oranla pahalılığı yüzünden türkiye yine kötü.

sağlık sistemi denmiş, toplu taşıma denmiş... ücretsiz sağlık hizmetine veya toplu taşımaya mecbur bırakan yine ekonomik olarak kötü durumda olmamız. yurt dışında yüzüne bakılmayan 5-10k birim paraya alınan arabalar burada lüks, haliyle toplu taşıma ciddi anlamda bir ihtiyaç. ihtiyaç duymamam gereken şeyler iyi diye bunlardan memnun olamam.

bir gün buradan kurtulabilirsem dönüp baktığımda özleyeceğimi düşündüğüm tek bir şey bile yok. beğendiğim yok da şikayet etmediğim herhalde mevsimlerinin pek kötü olmaması. kışları bi Kanada kadar soğuk geçmez veya yazları bi Texas kadar sıcak olmaz. Amerika'da görülen kasırgalarda, sellerde vs. evlerin filan paramparça olduğu durumlar yok. Amerika'da en sevmediğim şeylerden biri ahşap evler mesela, türkiyenin her tarafı betona boğulduğundan beton sevicilik içime mi işledi artık bilmiyorum ama beton binalar daha çok güven veriyor. tabi türkiyede o da tam güven veremiyor ucuza kaçan malzemeden çalanlar yüzünden ama tahminen güvenli olduğunu düşünüyorum şuanki evimin, tünel kalıp. tabi bahsettiğim gibi çoğu her konuda ucuza kaçılan yapılar olduğundan ve müstakil ev hayal olduğundan, evinde rahat rahat bişey izleyemediğinden/dinleyemediğinden genel olarak türkiyenin mimarisini seviyorum da diyemem o da aslında topluca ele alırsak negatif.

E devlet cok buyuk bir guvenlik zafiyeti bu arada. Ben kotu olarak degerlendirirdim.

e-devlet
e-nabız
mhrs
internet vergi dairesi
e-beyanname
dijital bankacılık hizmetleri

aslında bu dijital dönüşüm dedikleri şey

Karsi cins ile senin ana dilin ayni:) Daha ne olsun.

Usta, marangoz, terzi, kuru temizleme, tesisatci, boyaci, tamirat isleri vs ucuz, ulasilabilinir.

Mutfagimiz, yemek kulturumuz cok genis. Sebze, meyve bol ve secenek cok.

E-devlet +1. İsviçre gibi ülkede kağıt kürek işleri için sürekli bir yerlerden para karşılığında kağıtlar almam gerekiyor, iki üç gün beklemek de cabası. Ayni kağıtlar 10 snde e-devlet sayesinde elimde.

Sağlık sisteminin iyi olduğunu düşünmüyorum ama bu diğer ülkedeki standarta ve insana verilen değere alistigim için sanırım. Hep örnek veririm ben bir covid aşısı oldum, sanki ameliyat olacakmışim gibi ilgilenildi ve bu hep boyledir. İki gün sonra esim Türkiye'de oldu; kurbanlık koyun gibi dizip içeri aldılar. Aşıyı yapıp yolladılar. Alerji olur mu diye bekletmediler bile. Herkesin suratı da bir karıştı.

Yemekleri seviyorum. tabii ki doğal güzelliklerini, denizini ve iklimini de. Bunları da iyice mahvetmeden fabrika ayarlarına dönmemiz tek dileğim.

Yemekler

Para kazanmanın çok kolay olması

Edebiyat

eğitim nasıl bi artı olarak görülüyor ki? hele ki bin kere değişip her seferinde daha kötüye giden eğitim sistemini düşününce? pozitif bilimlerin ağırlığını azaltıp dini eğitimi arttırdılar, düz liseleri kaldırıp anadolu liselerinin seviyesini düşürdüler, her yeri imamhatip doldurdular, her yere ilahiyat fakültesi yaptılar... üniversite ücretsiz olunca sanki zorunluymuş olmazsa olmazmış algısı gelişti ve aslında kişiye hiçbir şey katmayan sadece 4 yılını çöp eden bir süreç haline geldi. dünyanın en iyi üniversiteleri sıralamasında durumumuz ne? son sıraları dolduracak, barajı zor geçenlerin doldurduğu bin tane apartman üniversitesi olması herkesin üniversite mezunu olması mı iyi? kendini geliştirmeyen, öğretim görevlisi olduğunda bulduğu veya hazırladığı slaytları güncellemeden on sene aynı şeyi okuyup geçen adamlar ne kazandırıyor öğrenciye? 60-70 kişilik sınıflarda genelinde ders programında belirlenen saatlerin tamamı bile işlenmezken, hocanın keyfine göre bazen dersler iptal olurken, öğretim görevlileri sorumsuzken ne öğreniyor öğrenci? kendi kendini geliştiren internetten yararlanan araştıran kişiler öğreniyor. kendi kendine öğrendiği bilgi ile dersleri geçiyor. okul öğretme yeri değil de bilgiyi test edip birkaç sınav sonunda diploma veren bir kurum durumunda. bilgisayar bölümündeyim daha ingilizcesi ilkokul seviyesinde olan tonla kişi var sınıfta... okulda anlatılan dışında kendini geliştirmeyenin kaldığı seviye bu. öğrenmeden ortaokulda lisede bi şekilde geçmişler o dersleri, artık kopyayla veya ezberle bilemiyorum ama öğrenmemişler... dünya genelinde eğitim genel olarak teknolojiye ayak uyduramadı günümüz şartlarına uygun durumda değil ama türkiyede mevcut sistem için bile kötü seviyede. örgün eğitim üniversite seviyesinde genel olarak saçma ama örgün eğitim kalitemiz yerlerde. kaliteden çok sayıya bakıyoruz üniversite mezunu sayımız artınca ülkece daha eğitimliyiz sanıyoruz aslında iyi eğitim alanların sayısı günden güne azalıyor. yurtdışı kaynaklarını kullanıp kendini geliştirenler olmasa şuan başarılı gördüğünüz bilim adamları, mühendisler vs. bu eğitim sisteminden çıkmazdı.

Yemekler ve iklim +1

İyi olanlar:
Bankacılık sistemi
Sağlık sistemi
E-devlet

Kötü olanlar:
Adalet sistemi
Vergi sistemi
Siyaset kurumu
Eğitim sistemi
Toplum yapısı
Çalışma hayatı
Altyapı hizmetleri
Kadın erkek ilişkileri

Sağlık sistemi nerede iyi ya? bedava diye millet abanmış randevulara. e-nabızdan randevu alın bakalım. Neresi iyi anlamadım. Paralı sistem olsa ihtiyacı olan gider. Bu tam bir israftır.

Eğitim de aynı şekilde israf. Doktor bedava okuğunu için işini sevmiyor. Çoğu kişi boş yere üniversite okuyor. Bu ülkeden kimse kalkınma beklemesin.

ha bu arada ücretsiz eğitim ve sağlık ile ilgili şunu eklemek lazım, zaten kaliteleri kötü o ayrı... ama aslında ücretsiz diye bişey yok. sonuçta vergilerle karşılanıyor bunlar. yine halktan çıkıyor... bize yük olan aslında ekonomiye zararlı şeyler bu ikisi de. ücretsiz sağlık hizmeti de, üniversite de olmasa hem bu sektörlerde para akışı olacak hem aşırı yüksek vergilere olan ihtiyaç azalacak. ha tabi eğitim ve sağlığa gelene kadar vergilerin boşa harcandığı tonla şey var ama daha yanlışı var diye bu yanlışa yanlış diyemeyecek miyiz? bizde tabi bunları kaldırsalar da yine vergiyi azaltmaz harcayacak başka bi saçmalık bulurlar.

düzgün bir sistemde bu iki hizmet ücretsiz olmasa, vergiler adil olsa benden zaten bunları karşılayabileceğim kadar daha az vergi alınacak. ihtiyacı olmayan adam boşuna kullanmadığı hizmete para vermeyecek.

bankacılık, e-devlet bir de özellikle pratik zeka öne çıkıyor bence. plansızlığın, kervan yolda düzülür mantığının kusurlarını yaşıyoruz ama günlük hayatta karşılaştırdığımız sorunlara çözüm getirmekte biraz da bu sayede daha iyiyiz gibi geliyor bana.

Üniversiteler ücretli olmuş olsa ara eleman daha fazla olacak, eğitimin değeri daha yüksek olacak. 2-3 soruyla bedava üniversite çok yanlış. Sağlık sistemi zaten iyi falan değil. Kontrolsüz göçmen alımından sonra sistem çöktü tamamen.

Bedava olan her şey kalitesizleşir, amacından sapar, vatandaşa yük olur.

sevdim bu soruyu. :)
bir de biraz pozitiflik olsun diye soralim denmis ama biri gelip yine uzun uzun negatiflik sacmis. :) olumsuz diye duyuru acilsaydi binlerce sey siralanacakti burada, onda hepimiz okeyiz zaten.

kisa suredir (1 sene) yurt disinda yasayan biri olarak onem sirama gore;

1- insanlarla ayni dili konusabilmek. yani dogustan gelen dilin ayni olmasi. cok cok onemliymis bu. istedigin kadar ingilizce bil.
2- yemekler ve yesil erik :)
3- is degistirirken "work permit" sureclerine girmemek.
4- bir basketbol sever olarak efes ve fenerbahce maclarina gidebilmek. (istanbullular icin)
5- iklim
6- pazar gunu marketlerin ve avm'lerin acik olmasi. (tabii bu madde bencilce, aslinda calisanlar acisindan olumsuz)

1- bir toplum olmasi. amerika'da toplum diye bir sey yok ve bu bence hic iyi degil.

2- yemekler. damak tadina uygun olup olmamasini gectim bir yemek kulturu var. cin mutfagi da mesela kisiye hitap etmeyebilir ancak zenginligi inkar edilemez.

3- iklim. cografya. dunya haritasindaki en guzel yerlerden biri. serefiye payi vermemiz lazim yani o kadar guzel bir yerdeyiz ki.

4- devletin isleyisi. tr'de burokrasi cok azdir ve devlet mekanizmalari hizli isler. simdi devletle hukumet ozdeslestigi icin insanlar devlete cok tepkili ancak tr devlet gibi devlet olan az sayida ulkelerden biriydi akp'ye kadar. bedava egitim ve saglik hizmeti sunuluyordu ve kaliteliydi.

Taharet musluğu, iklim, şirketin sağladığı düzgün bir özel sağlık sigortanız varsa üst düzey ve ucuz sağlık hizmetleri, bulunduğum hiçbir ülkede karşılaşmadığım muazzam bankacılık servisleri (diğer ülkelerin ciddi anlamda öğrenecekleri çok şey var bankacılık konusunda)

yemekler için aynı görüşte değilim maalesef. lokanta/restoranların çok büyük çoğunluğu kalitesiz hizmet sunan paragöz işletmelerden oluşuyor. iyi yemeğe ulaşmak zahmetli ve pahalı. dünya mutfağına erişim ise diğer birçok ülkeye göre çok kısıtlı.

- Türk mutfağı
- Herkes gibi tekrarlayayım. e-devlet ve buna bağlı online hizmetler.
- Bankacılık (Internet dahil)
- İklim
- Haftanın 7 günü neredeyse 24 saat hayatın olması. Avrupa'da pazarlar hayat olmaması da diyebiliriz
- Arkadaşlıklar ve keyif kültürü. Pek bireyselleşmediğimiz için her an herkesi hadi kahve içelim diye kaldırıp 3 saat keyifle sohbet edip dağılabiliyorsunuz. Bu, yine Avrupa'da planlı etkinlik gibiydi biraz.
- Trafiği, park sorunu ve aşırı kalabalığı olmasa İstanbul derdim bir de.

1 sene avrupa'da yaşamış, pakistan gibi 3. dünya ülkelerinden tutun da dünyanın en gelişmiş medeniyetlerine kadar 30'un üstünde ülke gezmiş biri olarak yazayım:

her şeyin idare eder versiyonu ücretsiz veya çok ucuz. yani evet acıbadem'de müthiş bir hizmet alıyorsun ama kanser olup devlet hastanesine düşersen 5 kuruş para vermeden ömrünü uzatacak bir tedavi alabiliyorsun. aynı şey eğitim için de geçerli, hırslı ve çalışkan biri olursan hiç para vermeden boğaziçi'nden mezun olup yabancı dil bilen başarılı bir birey olarak hayatını yaşarsın, yurtdışına bile gidersin.

yemek ve iklim, özellikle iklim çok iyi. meyve sebze vs konusunda da çok lezzetli ürünler çıkıyor topraktan.

yardımlaşma ve toplum kültürü. sınırları iyi çizemezsen negatif yanları da var bunun ama bizim toplumda batıda pek olmayan bir safety net de mevcut. ailenin en dandik bireylerinin bile birileri elinden tutmaya çalışıyor. hayatta hiç bir şer beceremediysen bile hemşeri derneği, bilmemne cemaati vs gidip bir baltaya sap olabiliyorsun.

güvenlik. uae gibi konsept bölgeleri saymazsak bölgedeki gerçek devletler arasında israil'den bile daha güvenli bir yerdeyiz.

fiyat, elektronik cihaz, alkol ve otomobil gibi ek vergi olan şeyler dışında neredeyse her şey avrupa'dan ve benzer ülkelerden çok daha ucuz. ek vergi olan şeylerde inanılmaz pahalı ama oradan dengeliyor olabilir. keza otomobil fiyatları da 2. elde bile değer kaybetmiyor o da bir avantaj denebilir, pahalı ama aldıktan 5 sene sonra bile dolar bazında aynı fiyata satıyorsun. avrupada 5'te biri fiyatına zor satarsın.

turizm konusunda yurtdışına hiç çıkmaya gerek kalmadan her türlü tatil planı yapabiliyorsun, yaz tatili, kayak tatili, kültür tatili vs.

fırsatlar ülkesi olması, stabil bir ekonomi olmadığı ve devlet sürekli piyasaya müdahale ettiği için arada inanılmaz fırsatlar çıkıyor, 2020'deki ev konusu, 2019'daki otomobil kampanyaları, 2010'lardaki krediler vs.

negatif yanlara gelirsek de en önemli 3 konu şu:
- stabil değil. günü kurtardın ama uzun vadeli plan yapmak imkansız. çok stresli bu sebeple.
- cezaların yetersizliği. bu ülkede kötü insanlar devletten korkmuyor, cezalar caydırıcı değil. alkollü araç kullanmak bile mesela çok ucuz.
- arabesk kültür. biz öldük bittik biz çok eziğiz diye takılan bir güruh da var, dünyanın en iyisiyiz osmanlıyız diye takılan bir güruh da var. bu kadar zıt dünya görüşleri olan insanların bir arada yaşaması gerçekten çok zor, zorluğunu da görüyoruz zaten.
bir de son, çok kalabalık. bu kadar nüfus olmaması lazımdı. inanılmaz kalabalığız maalesef.
bir edit daha, kadına olan bakış açısı. yine bölgedeki ülkelere ve müslüman çoğunluktaki ülkelere göre çok iyi durumdayız, ama maalesef bu da kanayan bir yaramız olarak devam ediyor ve edecek. belki de bir isviçre olmayı hiç bir zaman beklememek lazım.

Edevlet güzel ama bilgilerimizin ortaya saçılmayacağının garantisi yok. Hatta şu an bile benle alakasız bir eczacı hangi hastalıklarım olduğunu, düzenli kullandığım ilaçları rahatlıkla görebiliyor. Ayrıca bir gün sgk kayıtlarımın ya da tapu kayıtlarımın uçmayacağını garanti edebilr misiniz?
Yemek konusu da sanırım Almanya - amerika gibi ülkelerle karşılaştırılmış. İtalya, ispanya, Fransa, yunanistan gibi ülkeler de var ve bize daha benzer ülkeler bunlar.

musluk suyu kullaninca 1 haftaya kirec tabakasi cokuyor dibine. brita'dan geciriyorum, yine bisiler birikiyor ama 1-2 ayda anca.

Artık bin liraya su arıtma sistemleri var. Ordan arıttıgım suyla yapıyorum

damacana. hatırladığım kadarıyla iski içme suyu dezenfeksiyonu için klor kullanıyordu. bu işlem de kanserojen bazı yan ürünler ortaya çıkarıyor. ondan dolayı şebeke suyu ya da filtrelenmiş şebeke suyunu çay/kahve için kullanmıyorum.

Yemek de dahil olmak üzere biz her şeyi hazır suyla yapıyoruz. Arıtma suların tadını eşim sevmiyor.

Ve tesadüf müdür, bilmem ne zaman evde musluk suyu kullanan arkadaslarimizin evine gitsek sonrasında midemiz bozuluyor. Bence kireç ve klor çok etkili.

musluk suyu.
bence tadında bir fark olmuyor.
zarar verdiğini de pek düşünmüyorum az tükettiğim için. bu arada azdan kastım günde 1 kupa çay ya da kahve.

sadece içme suyu ile.

Musluk suyuyla yapılmış olanın tadı daha güzel geliyor bana.

Kahve icme suyu, cay musluk suyu

Üstteki+1. Ama suyu önce dinlendiriyoruz.

İçtiğim günde 1 bardak çay, o musluk suyuyla. Kahveyi içme suyuyla yapıyorum. Makinada yaptığım için suyun sertliği, kireç gibi detaylar makinanın bozulmaması için önemli, o yüzden damacana mutlaka.

Damacana suyu su içmek dışında hiçbir amaçla kullanmıyorum. Dipte biriken kireç damacana su ile ne miktarda azalıyor bilmiyorum ama evet, çeşme suyunda öyle bir sorun var.

hamidiye ile

claire. e

Dizinin büyük fanıyım, hatta bu yakın zamanda üçüncüye tekrar izlemeye başladım. O yüzden karakterlerden ayrı objektif bir yorum yapamiyor olabilirim ama benim favorim Gloria. Çok gülüyorum sahnelerine.

bence de claire ya bi düşündüm de.

çok iyi dizi bu arada.

abi insta'da gördüğüm sahnelerine gerçekten çok gülüyorum, çok hoşuma gidiyor ama amerikan işlerine karşı ciddi bir nefretim mevcut genelde. inanılmaz yapmacık geliyorlar. the office'i çok severim mesela ama onun oyuncuları bile açık açık diyorlar ki "bugün çekecek olsak bizi cancel'larlardı". bilmiyorum belki modern family de kalıpların dışına çıkabilen, political correctness iğrençliğinden nasibini almamış güzel bir dizidir ama amerikan işi olduğu için ister istemez ön yargı ile yaklaşıyorum biraz. ingiliz dizisi olsa misal çoktan izlemiştim. onlar böyle değil.

2 kere izledim tamamini, net claire.
30 e londra

Gloria.

Ben birkaç sezon izleyip sarmayinca bırakmıştım, cevabım Claire.

ben de senin gibi reelsten biliyorum diziyi kesinlikle gloria. e

biraz kuru got ama benim icin de cevabi claire. bir de sarisin sevmem ustelik.

İkisi arasından seçeceksem Claire. Çok beğendiğim için değil ama sofia vergara'yı beğenmiyorum.

tüm bölümlerini izledim.

fizik olarak gloria
karakter olarak claire

claire'in fizigi cok kotu ya duzgun olsaydi karsilastirirdik ama sofia vergaradan bahsediyoruz. buyuk meme got seven birisi de degilim. claire petite ve kivrimli olsaydi daha cok begenebilirdim

Her iki açıdan da Gloria. Karakter açısından Claire'in bazı yönleri problematik geliyor bana. 21, k.

3 idiots bu konuda en iyilerinden.

Tabi filmle mutlu olmayı bekleme, geçici bi his verir sadece. Hayatındaki pürüzleri gidermeye odaklan, uzun vadeli bir değişim için

Mubi'de son izlediklerime baktım şimdi. Bunlar arasında beni en çok mutlu eden filmlerden biri Nanni Moretti'nin 1993 yapımı Caro Diario. Herkese hitap etmeyebilir ama bana tatlı sıcak bir film gibi gelmişti. Bir an evvele bir vespa alıp gezme isteği uyandırmıştı.

400 blows geldi benim aklıma

Boyhood ya da kriterlerinize tam uyuyor mu bilmiyorum ama kutup yıldızı aşıkları. Çocuklar var, buyumeler var, çok da güzel bir aşk hikayesi var ama romantik komedi vs değil.

cocuklu büyümeli mutluluklu filmim "flipped" benim. www.imdb.com arada açar açar izlerim.

flipped +1

it's a wonderful life. hem tam sezonu şu an

teşekkürler herkese. @hypathia flipped tam olarak aradığım gibi çıktı, en çok sana teşekkürler. ama diğerlerini de deneyip sevdikçe tikleyeceğim.

Little manhattan

@stronzo, sana da dev teşekkürlerdi. bugüne kadar izlediğim en mükemmel büyüme filmlerinden biri 400 blows oldu.

Tam tersi zam gelecek. Ne indirimi

buyuk ihtimalle zam gelecektir +1. su an arkadaslarim ve esimin calistigi farkli sektorlerdeki tum firmalar ocak ayi icin zamli fiyat listesi calisiyor haril haril.

Sevgilinizle geçirmeye gönlünüz yok bence. Ailenizle geçirin.

Valla hocam anladigim kadariyla uzak mesafe iliskisi sonradan baslamis o yuzden 'uzak mesafe iliskisi pismanliktir' kamu spotunu es geciyorum. Bu sartlar altinda ben sanirim her sene gidip ailemle kutlamazdim yilbasini.

Yani tamam, aile ile guzel vakit geciriliyor olabilir ancak ote yandan da sevdigim kisi eger yilbasini yalniz geciriyorsa ya da benim yoklugumu hissediyorsa da en azindan arada bir gider onunla kutlardim.

sevgili

Sevgili tabii.

Bileti almadan once hic yilbasi planlariniz uzerine konusmadiniz mi? Kiz arkadasiniz ne yapiyormus yilbasinda merak etmediniz mi? Gitmeyi teklif etmeden direkt sonrasina mi bilet aldiniz?

yeteri kadar uzun süreli bir ilişki ve ailenizle yeteri kadar yılbaşı geçirmişsiniz. sevgilinizle geçirin.

Siz anladigim kadariyla aile ile gecirmek istiyorsunuz, peki bu iliskiden ailenin haberi var mi? mesela yemege kiz arkasinizi da davet etseniz ve hep beraber gecirseniz olmaz mi? Kiz arkadasinizin boyle bir imkani olur mu? Hem o sevdiginiz ortamdan kopmamis olursunuz hem de sevdiginiz insan yaninizda olur.

Kalabalik yilbasi kulturunu bilirim ve severim, dolayisiyla sizinle empati yapabiliyorum ama 6 yillik iliskide kiz arkadasinizin birlikte gecirmek istemesi de cok normal sanirim. Eger yukarida soyledigim sey mumkun degilse o zaman bu sene kiz arkadasinizla gecirmeniz daha guzel olur sanki.

Eğer bütçeniz el veriyorsa bir gün kız arkadaşınız size katılsın yılbaşı sırasında. Sonra 1 ocakta beraber gönün onun yaşadığı şehre.

2 kedime de taktırmadım henüz.

Taktırırım ama belki, süresi de uzatılacak sanırım.

taktırmadım, çok kararsızım. vefat eden kedimde vardı (yurtdışına çıkarmıştık mecburi takılmıştı) ve bildiğim bir zararı olmadı ama faydası da yoktu. boşu boşuna canını yakmak istemiyorum küçüğümün :(

Taktirdik, yasal zorunluluk zaten üstüne ustuk yurt dışına gideceğimiz için başka şansı yoktu. 5 saniyelik bir işlem, sesi bile çıkmadı bizimkinin.

Cipe neden karşı olunduğu kısmını da tam anlayamıyorum açıkçası; tüm Avrupa'da da zorunlu olan bir şey, sağlıklarına vs zarar veriyor olsa yıllardır elbet bununla ilgili bir şey görür ya da okurduk.

Çipe neden karşı olunduğunu ben de anlamıyorum ya, aşıdan daha fazla acıtmıyor canlarını. Bir de çipsiz/kayıtsız hayvanın tedavisini aşısını yaptırmak sıkıntı olacak ileride diye anladım veterinerle konuşurken.

Daha taktırmadık, ihmal ettik ama taktıracağız iki kedimize de.

geçen yıl takdırdık, o zaman süre sona eriyor dedikleri için. Çok basit bir uygulama ve anlamadı bile aslında takıldığını.

@kobuzcu, @fraise
Karşı olma sebebim aşırı gereksiz olması. Tamam zararı yok ama faydası da yok. Zararsız diye kendimize de maydanoz suyu enjekte etmiyoruz mesela.

istanbul’u çok bilmem ama beylikdüzü her yere uzakmış ondan ucuzdur muhtemelen.

gittiğinde aa bu ev taze bitti ama şu var deyip alakasız bir ev gösterecekler çok yüksek ihtimalle. beylikdüzü emlakçıları ayrı bir kültür denebilir.

beylikdüzü esenyurt tarafındaki ilanlara şüpheyle yaklaşın her zaman. ama o bölgede 3+1 2 milyon ve civarına bulunabiliyor. ilan sahibi firmayı internetten aratın değerlendirmelere bakın derim. çoğu düzenbaz herifler.

Yanlış anlamadıysam henüz yapılmamış daire. Müteahhit ilan koymuş. Resimler dairenin değil zaten.

roket adam ilani acmamissin herhalde. bu o tur bi dolandiricilik ilani degil :)

2 milyon lira az para mi. sizin icin az paraysa gidin alin. 3 arti 1 ev. beylikduzu de fena bi yer degil o kadar. simdi o ev kadikoyde olsa 2 milyon olamaz tabii de beylikduzu araban olsa bile merkezi yerlere uzak bi yer. bi de siginmaci, arap nufusu cok fazla. 2 milyon b.duzu icin hic de ucuz degil kisacasi.

beylikduzu ve esenyurttaki hicbir ilan gercek degil.

belirli araliklarla beylikduzu icin bu sorular aciliyor. Evlerin bir kismi Beylikduzu'nde degil ya esenyurt'ta ya da yakuplu ve kavakli gibi asiri ucra ve populasyonunun cok kotu oldugu yerlerde oluyor. Beylikduzu merkez, Beykent, Adnan kahveci vs gibi nezih olan kisimlarda bu paraya ev bulmak imkansiz gibi bir sey.

Ikinci cok yuksek ihtimal de roket adam'in dedigi gibi ev ilanlarinin yanlis olmasi. Yillardir beylikduzu/ beykent'te oturuyoruz; bir ara ev alalim niyetine girdik, hayatimizdan bezmistik. Her aradigimiz ilanda 'bu reklam ilandi, size baska ev gosterelim' deyip duruyorlardi.

çünkü emlakçı çakal.

bu ev ucuz değil.

bu ev konumuna göre ucuz değil. hatta bi tık yüksek bile fiyatı.

Ben İsviçre'den getirmiştim, problem olmadı.

laptop bataryasından farksız, sanmam.
sorun olmuyor.

Normal sartlarda lithium pilleri bagaja veremezsin, kabine alman lazım. Ondan zaten e-sigara falan koyamazsin valizine.

Pil cikan bir şey ise en mantıklısı pili cantaya atip ürünü normal bagaja vermek olabilir.

Neyse yani normalde senin ürününü bagaja vermeyebilirler isterlerse, kural bu çünkü.

lityum pil ile lityum-iyon piller farkli.

lityum pilleri normalde piyasada pek bulamazsiniz zaten. kullanim alanlari farkli.

hemen hemen butun modern sarj edilebilir elektronik cihazlar lityum-iyon pile sahiptir. bunlar da ucaklara alinabilir. telefon, laptop, tablet vs bu pilleri kullanir. havayolu firmasina gore degismekle birlikte lityum-iyon piller icin kapasite siniri olabilir ama normal cihazlarla bu siniri da asmaniz pek olasi degil. baya buyuk pillerde sikinti olur anca. kabin bagajina degil kargo bolumune koyarsaniz bisey olmaz.

@icim urperiyor; lityum demisim de demek istedigim lityum-iyon zaten.

Verdiginiz bilgi yanlış ya da kaynak vermelisiniz. Kargoya e-sigara bile veremiyoruz, laptoplari da koymak yasak. Hepsi kabine gitmek zorunda.

www.flypgs.com

"9.5.2. Lityum iyon pil veya lityum metal pil içeren ve yolcu beraberinde taşınabilen fotoğraf makinası, cep telefonu, diz üstü bilgisayar ve tablet gibi elektronik cihazlar, lityum metal içeriği 2 gram ve altında, lityum iyon piller için ise 100 Wh üst sınır olacak şekilde ve kişi başı en fazla 15 adet taşınabilir elektronik cihaz (PED - Portable Electronic Device) ve azami 20 adet yedek pil taşınacak şekilde uçuşa kabul edilir. Lityum pil ile donatılmış bagajın (lityum düğme hücreleri dışındaki) pili mutlaka çıkarılabilir olmalıdır. Bu tür bagajların Kayıtlı Bagaj olarak teslim edilmesi durumunda pilin teslim öncesinde çıkarılması ve yolcu nezaretinde kabin içinde taşınması zorunludur. Taşınabilir elektronik cihazlara ait yedek lityum metal ya da lityum iyon pil veya bataryalar veya telefon veya elektronik cihazlar sadece el bagajında misafirin beraberinde kabin içerisinde taşınabilir. Ayrıca lityum batarya ile çalışan taşınabilir elektronik cihazların yanıcı sıvılarla beraber (örneğin parfüm ve aerosoller) aynı kayıtlı bagaj içerisinde bulunmaması gerekmektedir. "

Neyse kısacası içinde lityum-iyon pil varsa kargoya veremezsin, kabine almak zorundasın.

@logisticsmanager

firmadan firmaya gore degisiyor demek ki. ben pegasus pek kullanmamaya calisiyorum. AnadoluJet kayitli bagajda laptop veya elektronik cihaz tasimaya izin veriyor;

www.turkishairlines.com

"Saat, hesap makinesi, kamera, cep telefonu, dizüstü bilgisayar ve kayıt cihazı gibi lityum metal, lityum iyon pili ya da bataryaları içeren cihazlar"

en iyisi sormak,
cünkü haber vermeden getiren de duydum, sorup red cevabi alanda.

Ecovacs, roborock gibi markalar garanti sorunu çıkarıyor diye biliyorum başka ülkeden alınınca? tr de olmayan ürünlerin parçalarını da bulmak zor olmaz mı bozulduğunda

Ben kendim psikolog olarak cevap vereyim; not alıyorum zira not almazsam önemli ayrıntıları kaçırma ihtimalim artabilir. Üstelik tek danışan görmediğim için her danışanımdan önce tek tek detayları çalışıyorum. Hiçbir danisanimin karşısında daha önceden anlattığı bir şeyi hatirlamayip; onu onemsemiyormusum pozisyonuna düşmek istemem. Terapötik süreç için önemli bu. Ama not alacağımı ilk seans başlarken mutlaka söylerim. Ayrıca olaylar arasında bağ kurmam için yazılı olması çok işime yarıyor.

Eski terapistim de mutlaka not alırdı ben anlatırken.

alıyor. ben de terapi veriyor olsam ben de alırdım.

Alıyor.Almıyorsa güvenim sarsılabilir. Benim dışımda kim bilir kaç kişiyle görüşüyor sonuçta, ayrı ayrı hepsini aklında tutması pek mümkün değilç.

Benimki ilk 8-10 seans aldı, sonrasında da yeni bir şey, daha önce hiç bahsetmedigim bir sey anlattığımda ekliyor sanırım, yani yanında duruyor kağıdı alıp ekliyor.

Bence kişisel bir şey, yani alıp almaması kendi hafızasına tarzına çalışma anlayışına bağlı değişebilir gibi geliyor bana. Bunu bir güven kıstası yapmazdım çünkü not alsın almasın anlattığım her şeyi birebir karakutu gibi hatırlamasini da beklemem.

Suyunu dökünce peynir kuruyor ve sararma gibi bişi oluyor bence dökülmemeli

kurumasi ve renginin degismesinin yaninda peynirin kokusu da degisir susuz kalinca. Dolayisiyla uzun sure saklamak icin suyu kutuda birakmak lazim.

dokmeyin onu cabuk bozuluyor dokunce. doktugunuz paketi kendiniz su ve tuz ekleyerek kurtarin

Peynir altı suyu ya da salamura suyu o. Peynir o suyun üzerine çıkıp havayla temas etmediği sürece bozulmaz.

O suyu ozellikle istiyorlar kraaaaaal musteriler bazen acik peynir alirken:)

ari filan sokmus olabilir mi? ablamizin kedisini ari soktugunda boyle olmustu. tabii ki yine en iyisi bir veteriner kontrolunden gecmesi.

Tutunamayıp dönen baya var tanıdığım. Genelde parayı basıp eğitim için gidiyor bu kişiler. Günlük işlerde çalışıyorlar. Bir süre sonra da pes edip dönüyorlar.

ulke amerika. benim cevremden gordugum kadariyla donenler;

1- donmek zorunda kalanlar. vizenin bitmesi, tr'de olmalarini gerektirecek ciddi ailevi bir durum, saglik problemleri vs.

2- safety net'i olanlar. yani bir sekilde yurtdisi vatandasligi almis mesela tr'ye spor olsun, safari olsun diye gidiyor. geri kacabilecegini bilerek.

3 icin de ayak uyduramayanlar derdim. ama bunu gormedim hic kendi cevremde.

* Çocuk yapıp ailesinin yardımını istediği için dönenler var (babaanne-anneanne yardımı) Bakıcı, temizlikçi vb. şeyler de Türkiye'de daha ucuz ve kolay. Batıda bulamıyorlar veya çok pahalı.
* Çifte vatandaş olup sosyallik için Türkiye'ye dönen var. (antikadimag'ın 2.maddesi)
* Belli bir başarı elde edip onun ekmeğini Türkiye'de yemek için dönenler var. 50'ye kadar düzgün şirketlerde çalışıp gelip Türkiye'de ölene kadar öğretim görevlisi/üyesi olmak gibi.

Fakat insan her yerde insan. Şu an giden biri başta çok mutlu olup 5 yıla oranın dezavantajlarını görmeye başlayıp mutsuzlaşıyor/normalleşiyor, aynı şekilde dönüp Türkiye çok iyi diyen de 3-5 yıla buranın olumsuz yanlarını görmeye başlıyor kimi geri dönüyor. O anki iş-aşk-aile faktörleri çok etkiliyor.

kanada'dan donen tanidigim yaklasik 10 kisi/aile var. cogunluk beyaz yaka.

1 aile pisman oldu 15 temmuz mevzusu sonrasi, tekrar geri geldiler. Digerleri ile baglantidayim, pisman olan yok gibi.

Benim çevremde dönenler sadece buraya master için gelip sonra tutunamayanlar/is bulamayanlar.

Etrafımda kurulu düzeni olup dönen hiç yok.

aylarca hayalini kurup 1 hafta sonra ben yapamıyorum deyip dönen biri var. arkadaşımın bir arkadaşı. ülke almanya.

ben burada dil kursu-okul için gelip dönen 2 kişiyi bizzat tanıyorum ama. gelen herkes kalıyor diye bir şey yok. gurbet o kadar kolay değil.

20 civarinda universite arkadasimdan 1 tanesi dondu sadece. ben kendi adima donmeyi kesinlikle dusunmuyorum.

Ben varim. Yaklasik 12 yil once istanbul'a donmustum; cifte vatandasligim var. Yukarida denildigi gibi 'zaten isler kotu giderse geri donmem bir bilet almaya bakiyor.' mantigiyla hareket ettigimden karar vermek zor olmamisti. Ailem de hala o ulkede oldugu icin surekli gidip geliyordum.

Simdi tekrar esimle birlikte tasiniyoruz. Hayatim ile ilgili sorunlardan dolayi degil ama turkiye ile ilgili umudumuzun her gecen gun azalmasi yuzunden bu karari aldik.

Kendi icimde tek dilegim ise turkiye'nin bir gun gercekten yasinabilecek bir ulke haline gelmesi ve belki tekrar donmem ama bu fazlasiyla utopik bir fikir sanirim.

esim var. vakti zamaninda bir turk sirekti uzerinden abd'de calismaya gitmis, ancak calistigi sirket bunu ordan oraya sururklemis surekli, bi yere kok salamamis, mutsuz olmus ve donmus. o dondukten kisa bir sure sonra tanistigimizda ben yurt disina gitmeyi kafama koymus bir insanken o "ulkem icin biseyler yapayim" kafasindaydi, oyle ki ben bu iliski bi yere varamaz diye dusunuyordum bu farkliliktan oturu. 6 ay sonra o da ulkeden umudunu yitirince bu sefer birlikte komple isi gucu birakip kanadaya tasindik. coluk cocuk yoktu, iyi kotu birikimimiz vardi, fazla zorluk cekmedik.

ben hala arada iste en kotu donup sunu sunu yapariz desem bile onun argumani hep 'manyak misin burda kasiyerlik yaparim daha iyi' seviyesinde. donmeyi dusunuyoruz ikimiz de, belki emekli olduktan sonra anca.

buraya ailecek gelip geldikleri sirada lise 3te olan biri universteyi turkiyede okumaya gitti, 1 sene sonra geri dondu, simdi burda okuyor.

kanada gocmenligi surecinde tanistigim ne kadar insan varsa halen hepsi kanadada ve mutlular. donen bildigim 2 kisi var, ikisi de turkiyeyle baglarini tumden kesmemisti kanada'ya gelirken (digerlerinin aksine, diger herkes evlerini arabalarini vs tumden satip oyle gitti), turkiye'deki durumlari da epey iyiydi. ikisi de kanada'ya komple yerlesmek icin fazla caba gostermediler. uzun sureli turistik gezi gibiydi onlar icin. hani bi yere yerlesmek degil de misafirlige gitmek gibiydi, bi noktada eh hadi bize musade o zaman diyip donduler. hatta birisi kanada'da is bulduktan sonra turkiye'den remote olarak calisti da oyle geri gelmemeye karar verdi. ikisi de pisman degiller.

universteden yurt disina tasinan yakin arkadaslarimdan biri AB vatandasi olmak uzere, vatandasligi alir almaz turkiye'ye donup AB'ye is yapacagim diyor.

ha bi de proje amacli vs gidenler oldu, iste insaat surecinde vs biyerlerde bulunmak icin. kendi sureleri dolunca daha fazla kalmak icin caba sarf edenler oldu, projeleri bitince donup baska ulkelere gidenler oldu, donup Turkiye'de kalanlar da oldu. hepsi memnun halinden.

Ece, elif, Meryem

sende zeyneb tipi var

ada
maya da olur

yurtdisinda resmi evraklar disinda profesyonel ve sosyal hayatta istediginiz ismi kullanabilirsiniz, resmi olarak ekletmeye gerek yok. benim gordugum bircok asyali bunu yapiyor.

ancak olur da ekletirseniz en basa ekletin, ikinci isimmis gibi degil. cunku ilkini soyluyorlar bana, ikincisini middle name gibi algiliyorlar.

Şima güzel isim. bir iki kişiden duydum şu ana kadar. Sima diye kaydeder şima diye söyletirsin yabancıya. beğenir kullanırsan eğer kulağına üflerim yalnız.

Ben de lisansımı yurtdışında okudum ve master için yine yurtdışına gideceğim. Benim de ismimde Türkçe karakter var ve telaffuz edilmeye çalışıldığı zaman canım sıkılıyordu o yüzden bu konuyu adıma yabancı kökenli bir isim eklettirerek çözdüm. ilk isim olarak eklettim mahkeme kararıyla böylece yurtdışında onu kullanmaya başladım. bence ekletecekseniz doğrudan yabancı bir isim ekletin.
ps 1: ab çifte vatandaşlığım var & yurtdışında okuduğum için mahkemede geçerli sebeplerim olduğundan kolay oldu.
ps 2: isim ekleme, değiştirme vb işlemleri e-devletten yapılamıyor. o işlem sadece örneğin tugce olan ismin tuğçe olarak düzeltilmesi şeklinde yapılıyor. yani sadece harf/anlam hatalarına sebep olan isimlerde yapılıyor. isim ekletmek ya da değiştirmek için asliye hukuk mahkemesine dava açmak gerek.

@IncredibleMau, onu da Zima diye telaffuz eder muhtemelen. Ben düzeltme yapmami gerektirmeyecek bir isim ariyorum :)

@neymis, @freebird5406_2 Zeynep ve Elif isimlerini cok severim ama kendimde düsünemedim.

@ntikadimag, dedigin yöntemi de düsünebilirim. Ayrica ilk isim olarak degistirme uyarisi icin de tesekkür ederim. Haklisin...

Ben adımı degistirseydim Asya koyardım. Keşke adım Asya olsa:'(
Önerim de Asya.

deniz, leyla, defne, melisa, eva, yasemin (jasmin?), nil ilk aklıma gelenler.

işin resmi kısmını hiç bilmiyorum ama değiştirirseniz sanki yarın bi gün dert de olabilir gibi geldi? sallıyorum hazırdaki diplomalarınızda yeni isminiz yazmıyor olacak, pasaportunuzu - ehliyetinizi yenilemeniz gerekecek mi? gibi... iyi araştırmak lazım olumsuz etkisi olur mu kısmını.

e devletten değişiklik ya da ekleme yapılmıyor. Yazım hataları yahut küçük düşürücü anlama sahip isimler değiştiriliyor.

sırf telaffuzu kolay diye yazıyorum: su -> sue

Ada, Anna, Nehir,
hatta Elizabeth/Liz

@asisamus +1
Diploma için okulun öğrenci işlerine gidip diplomanın arkasına yeni adı budur/aynı kişidir şeklinde şerh düşürttürmek gerek. Çünkü diploma sadece bir kere basılır. Ayrıca kimlik, pasaport ve ehliyet de yenilemek gerekiyor tabi. Bankalara ve telefon operatörüne mahkeme kararını götürüp bilgileri güncelletmek gerekiyor. Ama günün sonunda tüm bunlara değiyor :)

Genel prensip su olmali: "merhaba ben x" dediginde insanlarin "hadi canim senin ismin neden x olsun ki" demiyecegi bir isim olmali. tutup "benim adim gwyneth" desen sacma olur ama ismin sarah (zehra), mary/maria (meryem), eva (havva) falan olabilir zira bu cografyadan cikmis evrensel isimler. turkiye'den gelmis birinde emanet durmayacak bir sey sec yani (ornek: elizabeth olmaz, ne alaka)

bazi yorumlarim:
ece? en kotu onerilerden biri. yazilisyla soylenisi arasinda bir baglanti yok, c turkce karakter. yabanci is ortaminda okuyamaz, okumayinca da aklinda kalmaz. her seferinde iskence olur.
nehir? bu da felaket. kendi ismin bundan daha kolay telaffuz ediliyordur.
zeynep? degistirmisken direkt daha batili bir isim al bence ki degistirdigine degsin.
maya? striptizci ismi bana gore

suzan - susan

yahsi batiya selam gonderelim boylece heueheu

Bu hizmet, 5490 sayılı Nüfus Hizmetleri Kanununun Geçici 11. maddesi uyarınca, 2525 sayılı Soyadı Kanununun 3. maddesine aykırı soyadları ile yazım ve imla hatası veya düzeltme işareti kullanılmamasından kaynaklanan anlam değişiklikleri bulunan, genel ahlaka uygun olmayan, toplum tarafından gülünç karşılandığı değerlendirilen ad ve soyadlarının il veya ilçe idare kurulu tarafından verilecek kararla değiştirilmesine yönelik başvuruyu kapsamaktadır. Yukarıda belirtilen gerekçeler dışında kalan ad ve soyadı değişikliği talepleri için mahkeme kararı alınması gerekmektedir.

sorunuza tam cevap degil ama bu nedenle e-devlet uzerinden basvuru yapip isminizi degistiremezsiniz. yine mahkemeye gitmeniz gerekir.

demre

resmi olarak ismi taşıyo olmanız şart değil bence. kimse pasaportunuzu açıp göstermenizi istemeyecek. ben olsam resmi şeylerle hiç uğraşmayıp (üstelik bir de yurtdışındaysam) direkt seçtiğim bir ismi kullanırdım.

Olivia. Acelya gibi, Turkce soylemesi kolay, yabancilar da anliyor. Cok da guzel isim.
Turkce olsun diyorsaniz Miray, Neva dilan fena degil.

Benim cevremde ismi karma karisik olan insanlar genelde ya isimlerinin kisaltmasini kulaniyor (Vijayaraghavan --> Vij, ya da VJ gibi), ya da benzer bir baska on ad kullaniyorlar (Victor gibi). Sirket mailleri sistemleri fln dogrudan boyle isleniyor, evrak vs istemiyorlar genelde (loaksyon Kanada, formlarda legal isim ve tercih edilen isim seklinde iki bosluk oluyor)

Arkadaslar hem önerileriniz hem de yasal süreciyle ilgili bilgilendirdiginiz icin cok tesekkür ederim. Bir süre daha düsünecegim sanirim ama isimler arasinda Asya en cok hosuma gidendi. Yabanci isim olasiligini da ayrica düsünecegim.

Tabii ki kokar. Kapıdan adım attığım anda anlarım evde kedi var ise. Bu durumu tek yaşamadığım yer, kanser atlatan tanıdığımızın eviydi. Hatırlamadığım bir sebepten aşırı kuvvetli hava temizleyicileri yerleştirmişti evin odalarına, bunlar sürekli çalışıyordu.

Not: 10 yıl boyunca, içinde 20'den fazla kedi olan eve komşu yaşamış biriyim.

Kedili ev kokar. Bazı evler daha az kokar bazı evler daha fazla ama kokar. Yemek bile yiyemeyecek kadar kokuyorsa hem ev küçüktür hem de kedinin maması ile ilgili konu vardır.

Yeni kedi sahiplendik kedi kokmuyor ama kumu yeni acilmis bile olsa duzgun temizlense dahi 2.gun koku yapmaya basliyor, bazen kumun oldugu odaya kapatiyoruz 1 2 saate oda kokmaya basliyor
Dolayisi ile kedi kopek kus farketmez ben aliyorum kokuyu
Ps bazi kokular bende saniyesinde mide bulantisi yapar bunun gibi bisey olabilir

evin buyuklugune ve kumun yerine bagli. salliyorum kum evin en arka tarafindaki balkondaysa on cephedeki odalar neden koksun?

evde kedi var diye yemek yiyemeyen birinin hayvani da sevdigini sanmiyorum. hem o kadar tiksinme hem de sevgi iddiasi biraz celiskili.

Valla bu doğru olmayan bir iddia; kokan kedi değil evin sahibidir.

5.5 yaşında kedim var, bu takıntı yüzünden her eve gelene sorardım eskiden ki benim annem titizin, titizi bir kadındır, o geldiğinde de ısrarla soruyordum.Ben de koku hassasiyeti olan bir insanım. Daha bir kişi de ev kokuyor demedi. Hatta internet bağlamaya gelen bir bey kedimkzk farkettiginde 'aa sizin kediniz mi var, ben normalde hemen kokudan anlarım ama sizde bir şey anlaşılmıyor' demişti.

Kaliteli bir kum kullanırsanız, tuvaletini uygun bir yere koyarsanız ve kapalı tuvalet kullanırsanız, günlük tuvaletini temizleyip, 2 haftada bir komple kumu atıp kutuyu temizlerseniz, mamasını hep taze koyarsanız ve kabini her seferinde yikarsaniz, kedinize düzgün bakımı yaparsanız o ev kokmaz.

Evde kendi tuvaletinizi temizlemezseniz o da kokar.

hot potato: gercekten cok sever. ben sahidim. lafta degil

kedi ve sonrasında iki kediyle yıllarca yaşamış biri olarak kesinlikle kokuyor. kedili eve girdiğimde direkt kokusu çarpıyor.

Kokar.

Hayvanseverim.

Hayvan yaşayan evde yemek yemem (Kuş hariç).

ben av köpeği gibi koku alan ve koku hassasiyeti olan biriyim. iki tane dişi kedim var ve evim minicik. evim kokmuyor. hatta kokar diyen arkadaşlarım geldiğinde yanılmışız diyor.
ben titiz biri de sayılmam üstelik. hani öyle her gün temizlik yapıyim falan yok. ama kumları her gün temizliyorum mutlaka. kapalı kum kabı kullanıyorum. güzel mamalarla besliyorum ve koku olmuyor.
ha kumun cinsi çok önemli. kaliteli kum kaliteli mama bunlar çok mühim.
bir de kısır olmayan erkek kedi olursa mesela tabi koku bırakır.

Sahibi kokuyorsa kokar.

Evde 2 kedi var. İlk söylediğimde annem kesinlikle istemem, hem kokar hem tüyü her yere bulaşır gibi klasik sebeplerden istememişti.
Annemin köpek burunlu arkadaşları bile eve gelip sonradan kedileri görünce "aa sizde kedi mi vardı, hiç kokmuyor ev" gibisinden şaşırıyorlar.
Yani sahibinin kedilerine nasıl ve ne kadar baktığıyla ilgili.

Sen hayvanların kumunu günlük temizlemezsen kokar. Bizim evde mama kapları bile düzenli yıkanır. Sağda solda mama kırıntısı varsa temizlenir. Temizlik bunu gerektirir çünkü. Bunun kediyle alakası yok, insanın kendi özsaygısıyla alakası var. Her köşesinde pislik, artık olan ev kokar.

kokmayanı da vardır ama %99,99 kokar.

İstisnalar kaideyi bozmaz ama kokar. Kedi de besledim. Bahçe de köpek de besledim, kuş da besledim. Evde hayvan varsa bir şekilde kokuyor.

kapalı kedi tuvaleti, her gün temizlenen çiş ve kaka, kaliteli kum ve kaliteli mama ile koku sıfıra iner. kokmayan kedili evler de var yani.

2 kedili evden bildiriyorum. Kokar. Tuvaleti balkonda, iyi havalanan ferah bir ev bile kokar.

kedim var, her gün kumu değişir eve vileda çekilir ama kedili ev az veyq çok kokar, bu koku kediden ziyade mama ve kum kokusudur, kedinin de kendine has kokusu vardır, çok rahatsız edici değilse de o da yabancı bir insana kokar. kokmaz diyen yalan söyler birbirimizi kandırmayalım dostlar. bense bu kokuyu çok seviyorum o ayrı, hatta bana kalırsa kedi kakası insan kakasından bin kat daha iyi kokar, kedi kokusu insan terinden de bin kat iyi kokar, bence bu fobiye sahip olanlar keşke bu açıdan düşünüp fobilerini yenebilse...

15 seneye yakın kedi besliyorum evde hiçbir koku yok. bunu sadece ben söylemiyorum eve gelenler de söylüyor. kedili ev kokmaz

Bazı mamalar ağır kokuyor, ben daha çok mama kokusu alıyorum. Bi de beslenmeden dolayı olabilir, bazı kedilerde koku olurken bazılarında hiç koku olmuyor.

Kedi dişiyse veya kısır erkek kediyse ev neden koksun ki?
Kumunun yakınları hariç.

Kedinin kumunu her gün temizlemediğiniz zaman kumun olduğu odanın kokma ihtimali var. Onun dışında bizde hiç kokmuyor.

Kedinin kendisi çok güzel kokuyor bu arada. Akşam olsa da eve gidip sarılsam diye bekliyorum.

Kumunu mamasını evin girişine koyarsanız kokuyu alırsınız, nşa'da kedi kokmaz. Kısırlaştırılmamış erkek kediyse, bölge işaretleme yaparsa onu bilmiyorum hiç erkek kedi bakmadım.

Ben koku almıyorum (ne kendi evimde ne de kedili arkadaşların evinde) ama arkadaşınızın burnu daha hassas olabilir.

Evet kokuyor.

Evet vardı ve gerçekten çok güzel geçen yıllar sonrasında ayrıldık.
Ama bu ayrılma ile baştaki kafadaki soru işaretlerinin hiçbir ilgisi yoktu.
Erkek tarafı olarak biliyorum ki hiçbir zaman kendimi evliliğe Zaten hazır hissetmeyecektim.
Bununla ilgili sihirli bir formül olduğuna da inanmıyorum.
Gerçekten çok ciddi kırmızı çizgileriniz varsa ve bunun dışında bir durum içerisindeyseniz elbette sonucu zaten bellidir bu işin.
Bu arada sadece değer vermek çözmez değer verdiğini davranışlarla da göstermek zorundasın sadece ben çok seviyorum Benim için çok değerlisin düşüncesi çok havada kalan bir şeydir.

Bende vardi, hala var. Biriyle herhangi bir iliskiye baslarken benzer durumlar yasiyordum, sevgili olsak mi, olursak ayrilir miyiz, o zaman ne olur vs gibi.

Evlilik icin de boyleydi, su an hayat sartlari bunu gerektiriyor, evlenelim, ilerde olmazsa bosaniriz napalim diyerek evlendim, neticede ilk bosanan olmayacaktim. Uzun sureli iliski ile evlilik cok farkli degil benim gozumde, onemli olan yillar gectikce kisiliklerin ayni yonde evrilmesi/degismesi. Bu evlilikten bagimsiz, daha insancil bir sorun, isin icinde evlilik olmayan uzun sureli iliskiler de bitebiliyor.

5 kusur yil gecti, hala ayni kisyle evliyim, hayatimiz guzel, pisman degilim. Ailelerden uzagiz, ikimiz de finansal olarak iyi durumdayiz, hayattan beklentilerimiz asagi yukari ayni, bunlarin etkisi cok buyuk biseylerin guzel ilerlemesinde.

Biz dokuz yilin sonunda (6 yili ayni evde olmak uzere) artik evlenelim bari deyip evlendik 1.5 yil once.

Dediginiz gibi guven vs ile ilgili bir sorunumuz zaten yoktu, esim icin evlilik sadece imza atip isleri resmilestirmekten baska bir sey degildi, gayet rahatti; ya da bana oyle soyledi, soyluyordu.

Karsimdaki kisi cok sevdigim, benim icin surprizi olmayan, hayatimi ondan baskasiyla gecirmeyi asla dusunmeyecegim, ortak degerlere sahip oldugum biriydi fakat buna ragmen 'evli olmanin sorumlulugu' kismi dugune son bir iki hafta kala beni biraz gerdi. Kafamda degisik senaryolar kurdum. Tabii bunda ailelerin bir arada olmasi, onlarla vakit gecirme, dugunun gel gitli kosturmacasi vs de oldukca etkili olmustur. Hatta dugunden iki gun once 'ay cok yoruldum bu kosusturmacadan, bitse de gitsek ya da keske hic bulasmasaydik.' dedim de 'babam sen bizden biktin galiba' deyip guldu :).

Dugunun ertesi gunu biz bize kalinca da tum sorunlarim isaretlerim bitti, gitti. eski moduma dondum.

Benim icin iliskide temel iki kriter var; iletisim ve saygi. Iletisim kurmaya gonulluyseniz, birbirinizin fikirlerine ve alanlarina saygi duyuyorsaniz, ortak paydada bulusuyorsaniz ve birbirinizi seviyorsaniz kivrilmayacak bir durum yok bence.

Hiç yoktu. Aklıma takılan bir şey olsaydı kesinlikle evlenmezdim.

ayrilirsak ne olur gibi birseyi hic dusunmedim, oyle bir B plani yapmak bence evlilige giris olarak sakat bir yaklasim. olu dogum gibi birsey olur. Evlilikte iki tarafinda %100'e yakin samimi ve acik olmasi lazim. Yoksa yurutmek zor. Evlilik gizli ajandayi kaldirmaz. Samimiyet ve durustluk oncelik olmali deger vermekten once.

Vardi. Hanim fransiz, o ilk burada kaldi. Yüksek lisans falan. Haliyle onun ve ailesinin kafasinda vardi tabi.
Sonra ben baktım fransiz kisisine Türkiye hayati yasatilmaz, dedim senin memlekete gidelim. Orada da olur olmaz vardı sonuçta büyük değişim.

Onun dışında karakter olarak da ikimizin de belli cekinceleri vardi ama sonuç olarak 8 yili devirdik, 5 yıldır evliyiz. Mutlu mesut yaşıyoruz hiçbir kavga dövüş olmadan. Bu noktada önceden beraber yasamanin da etkisi var bence.

evlenme kararı verdiğimde bariz bir soru işaretim yoktu sadece çok insani kendime dair güvensizliklerim gelip gidiyordu ama normal. esas öncesinde vardı benim ilişkide ve uzun süreliydi ilişkimiz, benim genel anlamda eminsizliğim sebepli çok git-gel durumları oluştu. şu an da 6 senelik evliyiz ve bir kızımız var her gün verdiğim en iyi karar diyorum. açıkça konuşacaksak ben bu duruma hiç sahip de olmayabilirdim çünkü çok müsaittim dağılmaya ama eşim çok netti ve o bahsettiğiniz değeri resmen yaşatan bir insan kendisi. elbetteki bir insanı sevmeden istemeden değer veriyorum, allahın sevgili kulu diye evlenilmez ama sorudan kastınız sırf değer vermek değil diye anladım. yani sevgi, değer, saygı, arzu, istek bunların hepsi önemli çünkü. ama tabi bunları bir günde öğrenmedim sağolsun eşim her anda yanımdaydı, bana yırtına yırtına öğretti. ve ben de bir anda dank etti mesela ben napıyorum niye zaman kaybediyorum diye bir düşünceyle bu endişelerden sıyrılmıştım. ama önceki endişelerimde kendimce bir temele dayanıyordu çünkü bir kendimden emin olmam lazımdı, para konuları nolucak ben bu işte mi devam edeceğim gibi konular vardı kafamda. o gelecek endişesi hepimizde var herkeste var zaten kafadan bireysel olarak, bir de bir çift olma mevzusu işin içine girince iyice artabilir bu normal bence. ama ben bunu doğru zamanda durdurdum ve benim için iyi ki de öyle oldu, şu anki hiç bir şeye değişmem.

Genellikle gelismeye dair bir adim attigimizda eski aliskanliklarimiz, kisiligimiz vs bizi 'tutmak' icin alti bos endiseler yaratabiliyor, bu yeni bir sayfanin getirdigi bilinmezligi bir sekilde telafi etme, basetme yontemlerinden biri. Ama degerleriniz ortusuyorsa, iletisiminiz iyi ise vs bu kisma takilmamak lazim, ego programlamamizin gorevi bu; her bilinmezi tehlike olarak algilayip bizi hayatta tutmak

Vardı (güven değil, genel şeyler). Devam ettik, soru işaretlerimin bir kısmı çözüldü. Bir kısmı çözülmedi.
Karşısındakinden %100 emin olan insanların gerçekte olabileceğini düşünmüyorum. İnsan kendinden bile %100 emin olamıyor. O yüzden eğer soru işaretlerin çok kritik şeyler değilse (bağımlılıklar, kişiliksel problemler, ailevi sıkıntılar, maddi problemler kumar vs gibi, ten uyumuyla ilgili sıkıntılar vs) o zaman çok kafaya takmaya gerek yok.

Eskiden roman ya da öykü okuduğumda bu his gelirdi bana ama yaş ilerledikçe şunu fark ettim ki doğru bir roman seçildiğinde dil, üslup, düşünce stili, anlamlandırma, analiz, eleştirel düşünce, sosyal öğrenme vs gibi bir çok alanda farkında olmadan kendimizi geliştiriyoruz. Bazen de romandaki, oykudeki karakter ile kendimizi ozleslestirip duygularımızı regule edebiliyoruz. Dolayısıyla artık öykü ve roman okurken de bu his hiç olmuyor.

Salt bilgi içeren kitaplarda zaten olmazdi.

Kitapların her zaman besleyici ve iyileştirici bir gücü vardır benim hayatımda. sadece iyi yazar, iyi kitap ve ilgi alanlarınızı iyi seçmek gerekiyor tabii ki. Her kitap türünu seveceksiniz diye bir şey yok. Tabii bizim sevmememiz o kitabın kötü olduğu anlamına da gelmez.

Bazi kitaplarin boyle hissettirmesi normal. O zaman o kitabi birakip baska kitaba gececeksiniz.

Ama genel olarak "kitap okumak gereksiz mi" derseniz, tabii ki de degil. Tartismak bile (tabii ki her sey tartisilmali ama) manasiz bana gore.

kitap sarmadıysa dünyanın en iyi kitabı da olsa okumak zorunda değilsin, sevmemek için bir sürü nedenin var

Bilgi birikiminin yanısıra, sözlü ve yazılı anlatım yeteneği, kelime haznesinin artması, anlama, bakış açısı ve anlayış ufkunun genişlemesi benzeri sayısız faydası olan bir güzel bir uğraş olduğunu düşünüyorum.

Yaklaşık iki sene oldu kitap kapağı açmadım. Roman okumayalı belki daha uzun süre oldu. İfame gücümde inanılmaz bir zayıflama var. En çöp kitabın bile kelimeleri, kalıpları canlı tutmak anlamında mutlaka büyük faydası var.

Daha ziyade romanlardan mı söz ediyorsunuz?

Kitap okumak kavramı hep işin kendisi gibi lanse ediliyor. Kitap işlevsel bir şey, dijital yayınlar yokken insanlar film izlemek yerine roman ve hikaye okuyorlardı, bilgi almak için akdemik kitaplar okuyorlardı, bir şey öğrenmek için yine öğretici kitaplar okuyorlardı. Felsefe yine kitaplardaydı, birçok teknik mesleki bilginin kitaplarla açıklanan yönleri vardı. "Kitap okumak" tek bir iş değil ki? Ben çok şaşırıyorum buna. Eğer sürekli roman ve hikaye okuyorsanız bunun sürekli dizi film izlemekten çok bir farkı yok. Eğlence etkinliği bu. Eğer zamanınızın çok büyük bir kısmını eğlenceye ayırıyorsanız yaptığınız şeyi sorgulamanız doğal bence.

Genel olarak bütün türlerden bahsediyorum; roman, felsefe, tarih, politika,...
Okumak, genel olarak faydasızmış gibi geliyor, zaman kaybı sanki. Öyle olmadığını biliyorum ama içimden gelen bu. Zaten öleceğiz, okuduğum ne işe yarayacak, maddi bir getirisi de yok. Öğrensem; bir şeyler paylaşacak, onu geliştirecek, aktaracak bir ortamda yok. Onun yerine daha farklı aktivitelerle zamanı değerlendirmek daha mantıklı gibi.

Hak veriyorum. Okuduğunu anlatacak, tartışacak bir ortama girmiyorsan/sosyal ortam bulamıyorsan, paylaşamıyorsan bir süre sonra unutuluyor okunanlar zaten. İfade etme becerini, kelime hazneni arttırıyor ama bunları yapamayınca anlamsız kalıyor

zamanla insanın keyif aldığı şeyler de değişiyor.
eskiden ihsan oktay anar kitaplarını bir solukta okurdum ancak son kitabını 30 sayfa bile okuyamadım.

mesela otostopçunun galaksi rehberini inanılmaz kısa bir sürede bitirmiştim askerdeyken. şimdi muhtemelen okuyamam. gülle gibi cilti elime almaya bile cesaret edemem sanırım.

ama şöyle de bir örnek var. demir ökçe'yi 20'li yaşlarımdayken çok sıkıcı bulmuştum ve 10-15 yıldır kitaplığımda öylece duruyordu kitap. geçen ay kızım kitap okurken ona eşlik etmek için ben de demir ökçe'yi aldım elime. bir solukta bitti kitap.

bence farklı 1-2 kitap türü denemekte fayda var.

Keşke kitap okuyacak zamanım olsa. Gereksiz gelmiyor, tam tersi keyif alıyorum.

ben roman, hikaye öykü vs tarzı kitaplarda o hissi alıyorum. boşuna okuyormuşum gibi geliyor.
ama iş, gelişim, psikoloji tarzı kitaplar bir şeyler öğrettiği için tam tersine verimli vakit geçirdiğimi düşünüyorum. bu kitaplardan edindiğim bilgileri de öykü olarak anlatmak suretiyle aktif olarak kullanıyorum hayatımda

bu mantıkla film izlemek, müzelerde tabloları incelemek, bir opera izlemek, tiyatroya gitmek falan da gereksiz.

kitap okumak neden gereksiz olsun yahu. insanlar binlerce yıldır neden sanatla uğraşıyor?

bence bakış açınızı değiştirin biraz. olayı çok "bana görülen ölçekte ne katıyor"a indirgemişsiniz gibi. bu şey gibi, "baklava yemeyeyim evde yoğurda şeker katarım, kalan parayla da 20 tane poğaça alırım ki 3 gün karnım doysun."

yıl olmuş 2023, halen daha kitap mı okunur ya çok saçma.

görsel medya bu kadar gelişmişken izlemek görmek gezmek varken kitap okumak saçma.

300 yıl önce mantıklıydı, paran varsa git gitmek istediğin yere gez istediğin yemeği ye, yoksa da aç youtube yaz oradan izle.

zaten kitap nasıl okunur onu bile bilmiyor halkımız, ilk önce onu öğrenmek gerek.

Sizin dunyayi algilama biciminiz, yasayisiniz degisiyor. İlla birileriyle paylasmak icin okumaniza gerek yok.

@hallegadola: ironi degil mi bu? :)

Beynin bos bir sekilde yasamak baska, gordugun/yasadigin seylerin anlamini bilerek (artik bilebildigin kadar, tamamen bilmek mumkun degil tabii) yasamak baska.

Sizi etkiliyor mudur etkilemiyor mudur bilemem de, sürekli pompalanan her boşlukta kitap okunmaliymis, "çok" okunmaliymis ve yapmıyorsak aa ne kadar cahil kultursuzsunuz şeklinde bir söylem var.

Bazen de okumazsiniz, ilginizi cekmemistir bırakır çöpe bile atarsınız... Kasmaya gerek yok.

Hele ki roman okuyanları hiç anlamıyorum şahsen. Ortaya çıktığı dönemde bugünkü pornografinin işlevini görmus şeylerin kaba ve estetik yoksunu hallerini bir insan nasıl istekle okuyabilir, aklım almıyor.

Encokbenisevinnolur'a roman konusunda katiliyorum. Sacma sapan romanlar okumayin. Şu video bu konuda cok bilgilendirici: youtu.be

ahm1 ciddiyim bir yaştan sonra roman okumanın anlamı yok bence de. hayata ilk atılırken okunan klasikleri saymazsak saçmasapan romanlara vakit ayırmak gereksiz.

tarih kitabını da roman gibi okuyor millet. kitabın arkasında dizin olur ona bakarsın sana göre faydalı olan şeyi okursun.

roman yerine film izlemek çok daha mantıklı. dostoyevski zamanında sinema sektörü olsaydı bence tarkovsky gibi bir şey olurdu. günümüzde roman okumak vakit kaybıdır

@hallegadola: sacmasapan romanlari okumak gereksiz de sacmasapan olmayan da bir suru roman var. Dostoyevski'nin romanlari film yapilamaz (yapilan var ama kitabin cok azini aktarabiliyor), dolayisiyla tarkovski falan da olmazdi.

Film senaryosu gibi yazilan romanlari okumak yerine film izleyin ama baskalarinin ic dunyalarini anlatan gercek romanlari da okuyun.

Bir de sanki sacma romanlar var da sacma filmler yok :) hollywood'un butun filmleri tamamen eglencelik, hicbir katkisi olmayan filmler.

@encokbenisevin: "Ortaya çıktığı dönemde bugünkü pornografinin işlevini görmus şeylerin kaba ve estetik yoksunu hallerini..."

Her sey ortaya ciktigi donemde farkliydi. O zamanlar film denen sey cekilemedigi icin kurgu olaylar romanla aktariliyordu. Sonra film cikinca modern romanlar, kisinin ic dunyasina yonelmeye basladi.

Eskiden insanlar kendi portrelerini yaptirirdi ressamlara. Fotograf makinesinden sonra ne gerek var seni ressamin cizmesine? Resim sanati da baska yone gitti dolayisiyla.

cart pembe kanepeyi salonun ortasına oturtup estetik bulan bir kadın ne kadar haklıysa kitap okumayın youtube'ta var diyen insan da kendine göre o kadar haklıdır.

alternatifleri bilmeyen insan için kendi yaptığı hep en doğrusu gibi gelir. buna yanıt vermenin de bir manası yok esasen. sen gidersin atıyorum paris'te creme brulee yersin. adam der ki ne gerek var bizim sütlacımız var. ne denir ki bunun üzerine? sen zaten o gerek yok dediğin şeylerin güzelliğini/gerekliliğini bilmediğin için bir ihtiyaç duymuyorsun. bilmediğin şey hakkında yorumda bulunmaman gerekirken üstüne bir de hayır benimki daha doğru diyorsun. bu çok komik.

Baştan böyleyse bu süreçte derdin hiç bitmez. Danışman değişikliği imkanın varsa değiştir. İlgisiz biri belli ki. Böyle hocalara düşüp de yüksek lisans sürecinde pert olan çok kişi oluyor. Bak bir imza diyorsun daha başlangıç bile değil.

Benim gördüğüm kadarıyla hocalar yoğun ve hocanın bu işten ek bir kazancı yok. O yüzden sallıyorlar ya da sevdiği öğrenci ile ilgileniyorlar.

Kişisel görüşüm master sistemi komple yanlış. Ya postgrad taught yap sistemi ya da research yap. ABD'den bir sistem araklamışlar ama kopya çekip de yanlış yazmak gibi olmuş.

degistirme sansim yok su saatten sonra maalesef. Tez danismanligini supervizorlugumu yaparken kendisi teklif etmisti aslinda, maillere de hep uzun ve detayli sekilde donuyor ama bazen cok geciktiriyor. Diger durumlarda sorun degil de bu etik kurula basvurunun gecikmesi biraz problem yaratacak benim icin.

Yeniden mail atın, böyle durumlarda siz mağdur olduktan sonra bir de azar yiyorsunuz "ama benim bir sürü işim oluyor, hatırlatman gerekiyor bana" diye. Bazı hocalar hatırlatınca da trip atıyor. Ancak birinde işiniz halloluyor, birinde hallolmuyor. Tercih sizin. Ben her zaman ilk seçeneği tercih ettim, bir zararını görmedim.

Okula uğrama şansım yok zira şu anda yurt disindayim fakat bugün tekrar bir hatırlatma maili attım kendisine.

Evet var. hocalar okulda gormek istiyor. Birksc kez tolere ediyorlar ama derse katilmanizi da bekliyorlar. Online programlara bakabilirsiniz bence

Tezli/ tezsiz farketmiyor, tüm öğrenciler devam konusunda aynı kurallara tabi oluyor. Dolayısıyla derste devam zorunluluğu varsa tezsizler için de geçerli.

sınavdan sınava gitmen gerekecektir asgari koşullarda. yoksa zaten ver parayı al diploma usulü olur. ki zaten öyle esasen tam olarak ama yekten böyle olduğu konusunda kendileriyle yüzleşmekten kaçınıyorlar malesef.
o yüzden çakma idealist bir görünüme bürünüyorlar. halbuki parayı veripte tezsizi bitiremeyen yok.

çubuk blender varsa aynı işi görür

meyvelerden hem şeker hem lif alıyoruz fakat bu blenderlar meyvelerin sebzelerin faydalı lifli yapısını bozuyor daha az faydalı hale getiriyor

Biraz yeşil sebze meyve, yulaf falan karıştırıp beslenme için takviye olarak düşünüyorum. Aslında sürekli sütü bir şeylerle karıştırıp içen bir insan da değilim.

Niyetim tamamen beslenmeye biraz katkı. Doğramaya, pişirmeye üşendiğim şeylerde ıspanak gibi mesela, çiğ tüketim karışımlarla beslenebilmek. Gerçi yazarken bile üşenesim geldi :)

Ben sanıyorum 5 yıla yakın süredir kullanıyorum; mutfağımin temel aletlerinden biri. Birçok şeyi yapıyorum. Özellikle sütlü, yulaflı karışımlar, buzlu meyveler, yeşil karışımlar vs yapiyorsaniz çok işinizi görür. Ben yazın dondurma da yapıyorum. Bir de ev yapımı fındik/ fıstık ezmesi. çubuklu blenderdan farkı çantaya atıp dışarıya çıkarma kolaylığı oluyor, hatta düşündüm de çubuklu olan blenderı çorba dışında bir şey için kullanmıyorum pek. Hepsi mix&go ile yapılıyor bizim evde.

Yaklaşık 4 senedir her gün birkaç kere kullanıyorum. Beslenme alışkanlığımı değiştirdi resmen. Hele ki dediğiniz gibi sağlıklı şeyleri pişirmeye üşenip tek dikişte içmek istiyorsanız harika bir alet. Diğer blenderlar bunun yerini tutmuyor. Yulaf kefir ceviz sağlıklı bulduğunuz şeyleri atın karıştırın için, aşırı pratik. Mix go değil ama yıllarca arzum shake’n take kullandım, çok kalitesizdi. Philips aldım rahata kavuştum. Vestel de dandik sanırım.

Reklamlar bitti.

Üç yıldır falan kullanıyorum, çok memnunum. Çubuk blender da var fakat bu çok daha pratik, bunu aldığımdan beri çubuk olanı hiç kullanmıyoruz desem yeridir.

ubik

ikisini de okuyun ama once ubik'i okuyun derim ben, daha cok sevmistim.

Philip K.Dick kitaplarını çok seven biri olsam da önce Kaplan!Kaplan! diyorum. Elbette ikisini de okuyun.

olmaz tabiki. abd borsası gibi değil burası. her turlu oyun spek var. hele şu durumda bi nane bilmeden girenler varken, bol bol intihar haberi goruruz. 3 gun tabanda malın 100 de 50 si gider.

heyecanli olmaz aksine eskiden olan 'borsada batti, intihar etti.' haberlerini surekli okumaya baslariz +1. Dunya piyasalariyla Turkiye piyasalarini bir tutmamak gerekiyor, hele de su donemde. O sinir aslinda insanlari korumak icin gayet mantikli, dolayisiyla boyle kalmasinda bir sakinca yok bence.

%20 olmalı evet.

Sığ bir borsayız. Bilgiye ulaşım kısıtlı, SPK çalışmıyor hatta kendisi manipülasyonun içinde. Insider trading ata sporumuz, normumuz olmuş. Limitsiz bist çok tehlikeli.

eskiden sınırsızdı. sınırsız olursa sen o zaman gör tahtaları, oturur ağlarsın.

daha iyi olmaz. burada hisseler sığ. bu yüzden çok oynarlar tahtalarla. panik yapıp abuk subuk alım satım yapan insanlar olur. hatta intihar edenler olur.

Malum şey olsun yeter şimdilik. Sevgiler.

2022 daha çok korona sonrası normalleşmeyle geçti bireysel olarak.
-evde çalışmaya ve almanca öğrenmeye başladım.
-kendimi keşfetmek ve geliştirmek için çok zamanım oldu.

2023'te de güzel şeyler olacak herkes için bunu hissedebiliyorum.
-o yüzden temkinli ve kararlı bir şekilde adım atmak kalıyor geriye...

İsteklerimin hepsi oldu. Mutluluk, sevgi, arkadaşlık, aile bağları, evlilik, para, statü, başarı. Her şey gerçekleşti. Burnumu bile yaptırdım :)

2023’te daha da fazlasını istiyorum. Hem kendim hem de sevdiklerim için.

Arpa boyu yol alamadim...

-kariyerimde biraz daha ilerledim yerimde sayarım diye korkuyordum.
-33ümden sonra aile evinden çıkıp tek yaşarım veya evlenirim diyordum, 6 sene erken oldu başarı mı bilmiyorum. zaten baya olaylı geçti sdfg

2023ten beklentim ölmeyelim yeter. Bir de araç satıp alamamıştım onun yerini doldurabilirsem ins.. rabbimiz amin

ingilizceydi spordu falan onlar bir türlü olmuyor. kadınların sürekli diyete başlaması gibi onlar bende.

Ek olarak: pbs.twimg.com

2022 fena değildi. Yds İngilizceden 70 hedefim vardı. 80 aldım. Şimdi Yds Almanca 70 hedefim var ama o İngilizce kadar kolay olmadığı için biraz gecikebilir. Hedefim yüzde yüz ofis ortamına geçmek. Fabrika müdürü olmak istiyordum ama insanlarla uğraşmak çok zor. Olaysız iş istiyorum.

Kisisel olarak kotu bir yil degildi benim icin fakat ulke gundeminden cok yoruldum. Gecen gun baktim, 2022 hedefleri diye bir liste yapmisim sene basinda; hepsini gerceklestirmisim ya da daha iyisini yapmisim kendi capimda ama mutlu muydum derseniz bu sene benim icin oldukca kaygili gecti ama bu kaygi kendi hayatimdan kaynakli degildi. Ve cok hizliydi; hangi ara aralik ayi geldi, anlamadim.

2023 icin hayatimizda buyuk degisiklikler olacak, konfor alanimizdan tamamen cikiyoruz gibi gorunuyor; simdiden onun hazirliklari pesinde kosturuyorum. Bir de yuksek lisansimin tez asamasindayim, tezi verip bir an once kurtulmak istiyorum. Kendi terapime baslamak ve spordaki istikrarimi surdurmek de diger hedeflerim. Bakalim; umarim gelecek sene aralik ayinda "keske boyle bir karar vermeseydik" demem.

vee ulke icin en buyuk dilegim haziran ayinda gerceklesir umarim, malum.

- evden çalışma şeklinde bir miktar daha iyi koşullarda iş buldum.

-uzun süre boks ve fitness yaptım.

-ek bir uzmanlık alanından gelir elde etmeye başladım.

-bir girişimcilik adımı attım ne olur göreceğiz

-birkaç sertifika ve kurs aldım.

Sosyal anlamda ise yerimde saydım maalesef.

2023'ten hedefim girişimciliği tutturup kendi işimde devam etmek, daha sosyal bir insan olup sevdiğim insanlarla çevremi genişletmek, ciddi bir ilişki yaşayabileceğim bir kız bulmak, kenara iyi para koymak, boks ve fitness ile fit, güçlü ve sağlıklı kalmak gibi. 2023 yılbaşında güncellerim burayı sağ olursak.

kendim için hiçbir şey yapamadım ya. tüm yılım annelik ve tek başına ebeveynlik mücadelesiyle geçti, her gün günü bitirmeyi umdum hep. oğlum ve sağlığı için şükrediyorum yalnızca. 2023 için bi liste yaptım bakalım, umarım ben de bu yıl hedeflerimi/beklentilerimi (bir kısmı da olsa) gerçekleştirebilirim :)

2022 hedefim amerika'da is bulmakti. onu yaptim.

simdi yeni yil hedeflerim:
1- baska bir sehirde yeni is bulup seattle'dan tasinmak
2- bmw almak
3- helal sut emmis bir amerikan vatandasi kiz bulmak

o kadar hiçbir şey yapmadım ki ancak bu kadar hiçbir şey yapılmazdı. Muhteşem boş zamanlarıma rağmen nothing :)

ispanyolca öğreniyordum yarım bıraktım
kitaplar ehh işte
xbox aldım oyuna sardım
swift öğreniyordum yarım bıraktım
işte hala aynı şekilde boş boş, motivasyonsuz çalışıyorum

2023'te farklı olmayacaktır

Hiçbiri olmadı. 2023 için ülke ölçeğinde hedeflerimiz var, o da olmazsa zaten sal gitsin.

Endonezce öğrenmeye başladım. Duolingo Endonezce kursu bitti, Babbel'in de kelime bilgisi ünitelerindeyim. Kendimi zorlarsam biraz bir şeyler çıkıyor ama gördüğüm herhangi bir Endonezce yazıdaki kelimeleri tek tek tanısam da genelde cümleyi toparlayamamak gibi bir problemim var. Bazı metinleri daha rahat okuyorum ama.

Saya berharap bisa bahasa Indonesia. Saya mulai belajar bahasa Indonesia pada akhir tahun lalu. Sekarang tidak sangat bagus, tapi tidak buruk.
(Endonezce bilmeyi diledim, geçen senenin sonunda Endonezce öğrenmeye başladım. Şimdi çok iyi değilim ama kötü de değilim)

2 günlük tatilin varsa bunun bir gününde haftalık yemek çıkarabilirsin

kendine menü çıkar mesela 2 sebze yemeği 2 bakliyat yemeği 1 çorba gibi

sonra bunları kavanozlayıp dolapta bekletebilirsin bozulmadan

youtubeda nasıl yapacağını gösteren videolar var

benim de cok yogun geciyor haftam. haftanin 2 gunu sabah 7 aksam 10 arasi evde degilim. aslinda sadece haftasonum var diyebilirim, diger gunler vaktim olmuyor.

yasadigim bir saglik problemi sebebiyle disaridan yiyebilecegim sey kisitli (1 veya 2) bu yuzden haftasonu veya nispeten erken geldigim gun yapiyorum yemeklerimi ve dolaba koyuyorum. en azindan 3 gunluk. benim menumde zeytinyagli taze fasulye, ispanak, pestolu veya dereotlu makarna var. arada burrito veya otlu bulgur pilavi yapiyorum. bunlari bikmadan yiyebiliyorum.

yiyemediginiz seyler yoksa daha da kolay. o 1-2 gunde bir yandan dizinizi acin ve yapin bence. en azindan 2 gunluk yapsaniz isiniz kolaylasir diger gunler yemek secme konusunda.

ben pazar gununden haftaicinin tum yemeklerini hazirliyorum. ikiser aksam ayni yemekleri yiyoruz, cuma gununu de genelde salata, firina atip pisirmelik basit seylerle geciriyoruz. Cumartesi de genelde disarida yiyoruz. Pazar gunu 2 saatinizi ayirirsaniz butun bir hafta rahat edersiniz.

Ornek verecek olursam salata hazirlamak benim en usendigim ve erteledigim sey o yorgunlukla; bu yuzden pazardan hafta ici icin yenilecek salatanin malzemelerini yikayip, kurutup, dograyip kapali kaba aktariyorum. Bunun icin bir salata kurutucu oneririm. Haftaicine sadece tabaga alip sosunu dokmesi kaliyor.

Pazartesi ve sali icin kofte, biftek gibi onceden yapilmasi/ marine edilmesi gerekilen seyler varsa hazirliyorum ama pisirmiyorum. Tencere ya da firin yemegi ise onlari pisiriyorum. Bir cesit corba mutlaka yapiyorum, bir tane de sebze yemegi. Pilav, pure vs hazirlanacaksa onlari da pazardan hazirliyorum. Eve gelince onden her sey hazir oluyor, bir tek isitmasi ya da hizli pisen seyleri ayarlamak kaliyor.

Pazar gunu yine bir tane bakliyat yemegi yapiyorum; Bunu genelde carsamba ve persembe gunleri tuketiyoruz. Carsamba gunu gelince yanina bir tek pilav pisiriyorum. Yanina da cacik; 15 dakikada hazir oluyor.

Ben pazardan haftaici ise goturecegimiz atistirmaliklari, meyveleri vs bile yikayip paketleyip dolaba koyarim. Her seyi iki saat icinde halledip kalan tum hafta rahat ediyorum, isin ozu on hazirlikta.

3 çeşit yemek yapsanız yanına bir gün çorba, bir gün makarna/pilav bu yemekler 5 gün rahat yenir bence. sıkılırsanız ya da yemekler biterse bir gün kahvaltı ya da dışarıdan yenebilir.

Ben de bu sorundan çok dertliydim. İki kişi yaşıyoruz.
15 günde bir temizliğe gelenle yeni sisteme geçiyoruz.
7 günde bir gelecek ve temizliğe ek olarak 2 çeşit yemek+ 1 pilav/makarna yapacak.

Ekonomik olarak da kazançlı çıkacağız sanırım. Dışarıdan düzgün bir yemek söylemek yaklaşık 100 TL oldu.
İki kişi iki öğün yemek yediğimizde 400 TL ediyor ve tüm bu masrafına rağmen sağlıksız.

Günlük abonelik yapan yerlerden haberim yok, o konuda bana da bilgi verebilir misiniz? Gerçi dışarıda yapılan yemeklerin malzemeleri özellikle de yağları maalesef çok kalitesiz oluyor.

pazar gününden hazırlıyoruz.
2 gün sulu yemek (bezelye, kurufasulye, çorba vs)
1 gün et yemeği (biftek bonfile vs atıp tavada kızartıyorsun veya fırına atıyorsun 2 dk)
1 gün tost, salata, makarna vs ıvır zıvır
1 gün dışarıdan

Sabah kahvaltisini yanima aliyorum. Zaten onu da oglen yiyorum. Müsli, meyve, skyr. Doyurucu ve saglikli. Bitti gitti bir ögün.

Ayni yemegi iki gün yemem, evde yemek yapmak zorundayim haftanin dort gunu. Eve geldigimde bir seyleri firinliyorum, tavada grill yapiyorum "bowl" tarzinda... Yemek hazirlamaya hafta ici 20 dakikadan cok ayirmiyorum, hizliyim zaten mutfakta.

Planlama onemli, ne yapacagimi düsünüp ona göre alisveris yapiyorum.

Hafta sonu zaten disaridayim, iyi seyler yiyorum. Motivasyon oluyor disarida yemek.

taktırmayana ceza var mı? kısmını bilmiyorum ama kuzenim iki hafta önce iki kedisine çip taktırdı.

aralik 2022 son, cip taktirdim evet bunlar dogru da ceza nasil veriliyor onu anlamadim. veterinere goturmeyenlere bir sey olmayacak demek ki. cezaysa da ne yani para cezasi mi belirsiz bir sey

yine de caydirici bir seye ihtiyac duymadan cip taktiriniz \o/

Taktırdık evet.

İlçe Tarım müdürlüğü'nde hallediyorlar hızlıca.

her kafadan bir ses çıkıyor. ceza için benim duyduğum; sokakta çipli bir kedi bulunursa terk etti diye sahibine 10 bin tl ceza olacak deniyor. (evden kaçsa ne olacak falan filan.) ayrıca yeni yılda çipsiz kedinizi vet e götürünce ilaç uygulayamayacak deniyor. (sokak kedisi yazar yine ilacı uygular muhtemelen, bunun gibi bir sürü laf dolanıyor.)

not: ilçe tarım müdürlüklerinde 80 tl civarında uygulama yapılıyor. 5-10 tl'ye de kuduz aşısı yaklaşmışsa onu da yapıyorlarmış. veterinerler de fiyat yerine göre; 200-300 tl bandında.

taktirdik, evet. veterinere gittiginizde 5 dakika icinde hallediyorlar zaten ve tum avrupa birligi ulkelerinde de istenilen bir sey. yakin zamanda yurtdisina gidecegimiz icin taktirmama sansimiz yoktu.

2022 aralik kediler icin son tarih ve cip taktirmadiginiz durumlarda veterinere gittiginizde muayene edilmeyecek, cezasi da olacak diye bir sey okudum ben de.

Cezasini gectim, cipli olan kedinizin kacma, kayip vs durumlarinda sokakta bulundugunda en azindan size ulasmalari acisindan oldukca guzel bir uygulama bence. cip okutuldugunda hem size hem de kedinize ait bilgilerin hepsi goruluyor veteriner tarafindan.

Yeri gelince veterinere götürdüğümüz yirmi civarı sokak kedisi var, kısmen evde kısmen dışarda yaşamaya alışkın olanlar, kışın giren yazın çıkanlar... Ben belediyenin bakamadığı hayvanı tutup cebimden veterinere götüreceğim o veteriner de bakmayacak :)
Komik.

2 gün önce veterinerimde taktırdım. özel veterinerde 250'ye taktırdım. ilçe tarımda 70 tl olduğunu duydum. ilçe tarıma önceden randevu almak gerekiyormuş.

taktirdim, veteriner çipsiz aşı yapılamayacağından bahseti, ayrıca 2023te taktırırsanızda geç taktırdığınız için ceza veriyorlarmış, evden kaçma veya vefat durumlarında veterinere haber verilmesi gerekiyormuş ki çipe işlensin. 250 tl ye taktırdım beylikdüzünde saniyelik iğne ile takılıyor kedi fark etmedi bile takıldığını.

kedilerim yaşlı olduğu için hırpalamak istemiyorum ve henüz taktırmadım açıkçası.
kararsızım, taktırmayı düşünmeyen taraftayım daha çok.

evden kaçma ihtimali, yurt dışına çıkma, hem dışarıda hem evde yaşayan, dolayısıyla bütün aşıları tamamen düzenli yapılması gereken kedi için mantıklı elbette.
mesela benimkiler evden hiç çıkmadıkları ve artık hepsi 10+ olduğu için sadece iç-dış parazit aşıları yapılıyor, onu da ben alıp evde kendim yapıyorum.
bu işin denetimi de takibi de muhtemelen asla yapılmayacak.

bu veteriner ücretleriyle bir kedimin iki günde hastalanıp ölmesi bile tahlili, ultrasonu derken 3 binden fazla tuttu mart-nisan civarında.
hiçbir veterinerin (çok kuralcı kaideciler dışında) çipsiz hayvanı geri çevireceğini sanmıyorum bu ekonomide.
yani "çipsizler tedavi edilmeyecek" meselesinin hayata geçeceğine inanmıyorum.
zaten veterinerde yapılan her işlem kayda geçmiyor bile.
ne istanbul'da, ne ankara'da yeri geldiğinde binlerce lira nakit ödeme yaptığımda bile fatura vb. aldığımı hatırlamıyorum.
veterinerin önce her işlemi sisteme girmesi lazım bu işin gerçekleşmesi için.
yaptığı en ufak işleme fatura kesmesi lazım, bunu da hiçbir veteriner yapmaz.
zor yani bence ama yanılabilirim de tabii.

Ben taktırdım. Veteriner hekimin söylediğine göre çip yoksa ve ev hayvanı ise herhangi bir işlem yapılamayacak ve hatta cezası olacakmış. Hastalığı var, aşısı var.

Aralığın sonunu bekliyorum bir uzatma vs. olur mu diye…

Evet, zaten zorunlu yasadigim yerde. Cipsiz seyahat edilemiyor bu arada, seyahatlerde zorunlu bir uygulamaydi zaten.

Cip taktirdiktan birkac yil sonra cipi kontrol ettirmeyi de unutturmayin.

Ben de arada kaldım çünkü benim kedim yarı ev kedisi/yarı sokak kedisi. Hatta mahallede benden daha uzun süredir kendisine bakanlar da var.

The ordinary 'pakete para vermeyin, önemli olan icerik' mottosuyla yola çıkmış, bu yüzden de uygun fiyatlı ürünler üreten bir marka orijinalinde. Yurtdışında 10-15 Euro arasında değişen, ulaşılabilir fiyatlara sahipler. Fakat her şey gibi bizim ülkemizde lüks ürün oldu cikti; döviz, vergi vs sebebiyle.

Ben serumlarıni kullanıyorum ve memnunum. Diğer ürünleri hiç kullanmadım sadece bir arkadaşım purest yüzünden alerji olmuştu ama bu onun cilt tipiyle ilgili olabilir. Ama ben the ordinary'i yurtdışında alıyorum, Türkiye'den o fiyata alır mıydım; emin değilim.

Yukarıdaki bilgiler ışığında siz içerikleri karşılaştırıp karar verin bence.

kusura bakmayın belirtmemişim ben de yurtdışından tedarik edeceğim

evet cok populer olmasinin sebebi ucuz cilt bakiminda oncu olmasi. ilk ciktiginda kanada'da/abd'de bircok urunu 5-9 dolar arasindaydi (simdi fiyatlar biraz artti). ki bu donemde en dandik nemlendirici bile mesela 25 dolardi sephora'da.

Diger ozelligi o vakte kadar cilt bakim urunlerinin marketingi "anti aging" "bilmemne magic cream" gibi muglak soylemlerle yapilirken the ordinary urunlerini bu absorbik asit, bu salisilik asit, bu retinol gibi icerik uzerinden lanse ederek daha bilimsel bir cilt bakimi algisi olusturdu. diger markalar da bunu takip ediyor.

gunumuz piyasasinda orta-alt seviye urunler bence. bircogu tek bir icerik uzerinden formule edildigi icin (farkli etken maddeleri ayni urune yedirmektense) bir suru urun kullanmak gerekiyor. ve bu urunler ust uste kullaninca garip bir sekilde tabakalasabiliyor, emilmiyor, yapis yapis oluyor falan. yani kozmetik olarak pek sofistike degil. ben hala 1-2 urununu kullanmaya devam ediyorum cunku fiyati uygun, nakliye bedava falan diye ama cok alternatifi cikti ayni seviyede.

cevap olarak:
1. erisebildigin oysa revolution al gitsin zaten urunleri hep icerik olarak kopyasi muhtemelen. pure solution'i duymadim.
2. cilt bakimi zaten en fazla %5 falan fark yaratir. cogunlukla hic fark yaratmaz. dolayisiyla cok farkeden bir sey olmaz ki dedigim gibi the ordinary urunleri kesinlikle ust seviye degil.

Baya guzel urunler, kullanan bildigim herkes memnun. Ben de yuz icin nemlendiricisini kullaniyorum

Ben ciktigindan beri kullaniyorum, kullandigim cogu urunden memnun kaldim.

Niacidamine iyi, caffeineli serum iyi, laktik asit-peelingi ve glikolik asit tonigi cok iyi. Markanin bahsetmis oldugunuz mudahillerini hic denemedim.

Niacidamine üzerine birkac sey sürülemedigi icin Paula´s Choice aldim.

Bazi urunleri yukarida da yazildigi gibi uzerine krem surulunce iyi durmuyor ciltte.

Bende 6-7 ürünü var. Özellikle kışın kullanıyorum. 39 e

ben Ordinary'nin niacinamideını kullandığımda çok ağır geldi, cildimdeki tek sorunum gözeneklerimin zaman zaman genişlemesi ve kuruma olması. Bu ürün baya cildimi bozdu, bana hiç iyi gelmedi. ilk sefer benim hatam çünkü konsantrasyon ve kombinasyonlarını çok iyi araştırmak gerekiyor ve ben pat diye %10'dan başladım diye kötü geldi dedim. Arada Missha'nın niacinamide içeren nemlendiricisini kullandım sonrasında da kalan Ordinary ürünüme geri döndüm ama yine olmadı. Yine oldukça garip tepkiler verdi cildim. Bu sıralar revolution kullanıyorum ve çok iyi anlaştık diyebilirim. Yani bence mesele uyum, denemek gerekiyor.

Valla bence almayın ama ille de alacağım derseniz bana Kerebiççi Oğuz'u önermişlerdi.
www.eksiduyuru.com

Kerebiçi Mersinliler dışında çok kişi ilk deneyiste sevemiyor maalesef; ben bir Mersinli olarak tabii ki bayiliyorum. Şahsi gozlemim ilk deneyiste cevizli olanı daha çok beğendi çevremdekiler, bence fıstıklısi da güzel ama ağır bulabilirsiniz.

Kerebicci Oğuz gayet iyidir; merkezdeki şubesinde sirkülasyon da çok olduğu için tazedir.

Kerebiççi hayri usta.

Kerebiççi Hayri usta

beklentiye giriyorum ama surpriz seyler degil bayagi organize olup kutluyoruz. ozel bi anlam ifade ediyor desem yalan olur dg tarihimi degistirmek istiyorum :) martta hava bok gibi oluyor genelde asiri puslu kasvetli hava. gezmesi zevksiz oluyur ama hediyedir cicektir bunlari cok seviyorum <3

en kotu dogum gunum depresyondayken ailemin asiri buyuk organize olup dg kutlamak istemesi. sinav zamanimdi ve sevgilimle sorunlarim vardi her sey cok kotuydu ama kendimi kalabaligin icinde buldum. hic orda olmak istemezdim o lise zamani seysinden sonra surpriz olayindan tirsar oldum. surpriz sevmem guzel guzel konusalim planlayalim. surpriziniz hediyeler olsun^.^

En son ne zaman kutladigimi bile hatirlamiyorum. Ailemle yasarken onlar bir seyler yapardi ama sallamadigimi gorunce onlar da birakti.

önceleri süpriz ifade ederdi.

geçen bir yılda tanıdığım yada yeni tanıştığım insanların beni nasıl tanıdığını.

Son yıllarda hediye aldığım insan sayısı yarı yarıya azaldı. Hatta an itibariyle sıfır. Bu yılı bu konuda ayıklama yılı olarak görüyorum. Bir tür akıl tuzağı kurdum, davranışlara göre hareket edeceğim.

Son bir kaç yılda pahada artan fiyatlar sebebiyle de doğum gününü önemli bulmuyorum. hatta bana alınan en pahalı hediyeyi de geri çevirdim. Pahada maneviyatta değerli hediye kabul etmeyi seven biri değilim gibi duruyor.

en kötü doğum günüm geçen yıldı, kedimizi kaybettiğimiz haftaya denk geldi.
en iyisini valla hatırlamıyorum hepsi eşit güzel ama lisede güzel bir telefon almıştı babam o sene aşırı sevinmiştim

kendi doğum günümün kutlanması beni çok aşırı mutlu etmiyor da ben birini doğum gününde mutlu edince daha mutlu oluyorum sanırım. hatta benim doğum günüm hızlıca geçiştirilse bile olur

Esimle dogum gunlerimiz arasinda bir gun var; onun dogum gunu 17sinde, benimki 18inde. dolayisiyla bir gun once onun dogum gunu planlariyla geciyor benim icin ve son 10 yildir kendi dogum gunumden cok onunki icin mutlu olup, heyecanlaniyorum.

Kendi dogum gunumde ise beklentiye girmek degil de hatirlayip arayanlarin olmasi; ufak surprizler olmasi mutlu ediyor beni. cogu dogum gunumde 'iyi ki sevdiklerim var.' diyerek uykuya daliyorum ki bu benim icin cok onemli. ve kucuklugumden beri de dogum gunlerim kutlanir, kucukken daha partili vs oluyordu tabii, buyuyunce daha minimal kutlamalar yerini aldi.

en kotu dogum gunum 2021 yilindaki sanirim zira corona oldugumu dogum gunu yemegimin tadini alamayinca fark etmistim.

kutlamam, talep de etmem.

en kötüsünde dışarıdaydım babam telefon edip annemin karakolda olduğunu söylemişti. kan ter içinde oraya nasıl gittim bilmiyorum.

en iyi.. "hiç bi kere hayat bayram olmadı ya da her nefes alışımız bayamdı"

en iyisi, küçükken hediye olarak atari kutusunu gördüğüm andı. sevinçten bayılayazdım.
en kötüsünde de sosyal medya kullanmadığım için (orada bildirim gidiyor) en çok hatırlaması gereken birisi hatırlamamıştı.

en güzeli 8 yaşındayken bütün mahalleyi çağırdığım doğum günüm herkes geldi güzeldi valla. kimi evdeki ojesini getirdi kimi oyuncağını kimi hiçbir şey. ama yine de güzeldi.

en kötüsünde de darbe oldu. yani pasta keserken kafamızdan uçak geçiyorduç

Kutlamıyorum, hatta illa organize olalım bir şeyler yapalım diye tutturan arkadaşlarım olursa çok geriliyorum.

Bir doğum günümü, o gün öyle denk geldiği için arkadaşlarla lunaparkta geçirdim, o keyifliydi.

Hiçbir anlam ifade etmiyor aslında ama zaman zaman kutlamayla ilgili beklentiye giriyorum. Son yıllarda ailem kutluyor benimkini böyle bir adet oluştu aramızda. Mum üfleyip fotoğraf çekiyoruz bu kadar; senede bir pasta alıp yemek için bir bahane.

Bir keresinde bir kız arkadaşım benden habersiz bir organizasyon yapmıştı, bir mekanda 15 kişi falan toplanmışlar, gittiğimde bana da sürpriz olmuştu. Bu en güzeliydi.

En kötüsü de geçtiğimiz doğum günümdü, kutlamasını umduğum kişi kutlamadı. Halbuki ne giriyorsun beklentiye, normal şartlar altında kutlanmasa kimseye darılmaz gücenmezdim; beklentiye girince ve karşılanmayınca yersiz bir darılma gücenme kafasına girdim.

Doğumgünümü seviyorum. Kutlama konusunda arkadaşlarımın kutlamasını beklerim (ben yakın arkadaşlarımın çoğunun doğumgünü ezbere biliyorum ve sapık gibi gece 12'de kutluyorum :d) ama illa bir organizasyon olsun hevesim yok. Hediyeye hayır demem tabii ama zorunluluk da değil dshhsd


Doğumgününün kutlamasından çok günün kendisini seviyorum. Bana ait bir gün gibi yaşıyorum o günü. Doğumgünüm nisanda ama çocukluktan beri 1 Ocak'tan itibaren doğumgünüm yaklaşıyor diye heyecanlanmaya başlarım hehehe

En iyi doğumgünümden emin değilim, çocukken de keyifli doğumgünlerim oldu yakın geçmişte de. Hemen hepsi güzeldi yani.

En kötüsü de üniversitede en yalnız ve depresif olduğum senekiydi. Kimse bi şey demedi en son iki arkadaşım (sevgiliydi onlar) beni evlerine çağırdı kutlama için. İçkinin dozunu fazla kaçırmıştım ve hayatımdaki ilk ve son sarhoşluğu o gece yaşadım ama neyse ki olaysız dağıldım sorun olmadı :d

Küçükken bu konuda biraz hassastım.
Sınıfta birinin doğum günü olduğunda bi hüzün gelirdi benim ki yaz tatiline denk geldiği için.
11. yaş günümde mahalleden arkadaşların katıldığı ve aile fertlerimin olduğu güzel denebilecek bir kutlama yapmıştık evde, gecesinde 99 depremi olmuştu ve hayatımın en korku dolu gecesini yaşamıştım.
Öyle travmatik bir şey kalmadı üstümde ama o zamandan beri sevmem doğum günü kutlamalarını.

Yakınlarımın hatırlamalarını, mesaj atmalarını önemli bulurum.
Diğer bütün özel günlerin aksine doğum günü çok bireysel bir özel gün ve kutlanması, hatırlanması önemli.
Kutlama konusunda beklentiye girerim, hediye konusunda değil ama olursa da güzel olur, mutlu olurum :)

beni bilen 16 yaşımda doğduğumu bilir. öncesindeki doğum günleri hep kötüydü. sayılmaz onlar. ondan sonraki 22 yılda en kötü doğum günüm 2020'de. en güzeli de bu sene. sevilmek, değer görmek çok güzel bir şey.

anlam ifade ediyor. normalde sevdiğimi çok belli ederim. kardeş, arkadaş, sevgili farketmez. böyle zamanlarda sevdiğini belli etmeye izin var. kimse napıyorsun şeker kız candy misin, heidi misin demez.

Doğum günlerimi ben hatırlarım sadece :’)

Beklentisiz yaşarım. Beklentim olursa üzülürüm çünkü. O yıl iki ve daha fazla kişi tarafından hatırlanmışsam ve bir kutlama sözcüğü duymuşsam sevinirim.

en iyiye karar veremiyorum, birkaç tane var.
birinde birkaç arkadaşım birleşip bana pikap almıştı ve annemle işbirliği yaparak gizli gizli koca kutuyu eve çıkarmışlardı.
pikabım hâlâ durur.

diğeri de 10-15 kişi asmalı mescit'te yemek yedikten sonra sabaha kadar eğlendiğimiz, son olarak da sabah kahvaltıya gittikten sonra dağıldığımız bir doğum günümdü.
çok eğlenmiştik.

onun dışında romantizmin doruklarda olduğu 1-2 doğum günüm var aklıma gelen. :)

"en kötü" denecek bir doğum günüm olmadı galiba.
son iki yıldır daha sakin geçiyor çünkü ankara'ya taşındım ama yine de kötü diyemem.
mesela bu sene çok eski arkadaşlarım bile aradı, bütün günüm telefonda geçti, çok eğlendim kendi kendime.
eve çiçekler, hediyeler falan geldi.
unutan 1-2 kişi muhakkak oluyor ama o da insanlık hâli yani.

ama genel olarak doğum günleri önemlidir bence, kutlanması gereken günler olduğunu düşünüyorum.

en son 10 yaşında doğum günüm kutlanmıştı.

Arayı bozduğum kimler mesaj atıp doğum günümü kutlayacak acaba merakı haricinde kendi doğum günüm yeni bir yaşa girmek dışında hiçbir şey ifade etmiyor. Başkalarının doğum günlerini kutlamayı seviyorum ama. Yemeklisi oluyor, etkinlik düzenleyen oluyor. Keyfime göre katılıp istediğim saatte dönüyorum ağırlama planlama derdi olmadan.

Bizim ailede de böyledir zaten. Belli bir yaşa kadar sadece çocukların doğum günleri kutlanır. Aileye giren gelinler olmasa onlar da olmazdı.

Yds Almanca'dan 70 80 arası bir puan almak ve iş görüşmesinde fena değil denecek kadar konuşabilmek.

kilo verir ve mental sağlığımı toparlarsam memnun olurum, ötesinde bi beklentim veya hedefim yok

iş hedefi, yeni bir departman kurmam gerekiyor. şirketimin karlılık ve kar hedefini tutturmam lazım. teşvik alacağız ilk defa, o da önemli bir hedef.

kişisel finans durumu, Ocak’ta 1,5 milyon retention bonus alıyorum. Mart’ta da benzer bir tutar yıllık prim. klasik yatırımların dışında bir girişim kurmak istiyorum.

Eşimin ailesi zengin. Uluslararası iş yapıyorlar. Türkiye’de, başka ülkelerde fabrikaları var. Onlarda bir takım gelişmeler olacak. Bir jenerasyon işi gücü bırakıyor. Bırakmak istiyor. Yeni jenerasyonda yaşlar küçük ya da iş bilen kimse yok. Para yiyorlar, geziyorlar, ilgileri yok. Benim liderlik yapmamı bekliyorlar.

- bir şirket var son aşamada olduğum, oraya girersem çok para kazanacağım bir kariyer sıçraması olacak. onu bekliyorum girersem min 3 sene çalışmak gibi bir hedefim var. giremezsek başka bir değişiklik düşüneceğim.
- ibiza ve amsterdama gitmek istiyorum
- bir ara çocuk yapacağız 2023’te inş uğraştırmadan olur
- bel ağrısını çözmek için düzenli spor yapmam lazım

Yatak odama ayna almak
Sakal uzatmak
Şan kursu almak

is degistirip teknoloji sektorune gecmek
sevebilecegim bir kadin bulmak
bmw almak

Gittiğim destinasyonları anlamlı biçimde ilerletmek.

- Kuzeyde Amsterdam'in ötesine
- Batıda Brüksel'in ötesine
- Güneyde Kaş/Antalya'nın ötesine
- Doğuda Mardın'in ötesine

oscp edinmek
ielts'den yüksek bir puan almak
taşınmak
yatırım yapmak
en az bir yazılım dilini iyi bilmek.

Tr den sg olmak.

kiracıyı çıkarıp kendi evime taşınmak, 15 kilo vermek, sakal uzatmak, hayatta kalmak.

Hedef olmadan yasamak. Oksimoron gibi oldu.

TRden ayrılmak

Hükümet gitsin ilk hedef, tayin 2. Hedef, çocuk biraz büyüsün,yeşil pasaport gelsin.

işi gücü bırakıp trader olmak.

Omzuma rağmen spora yeniden başladım. Eski günlere dönemem ama olduğu kadar deyip devam etmek istiyorum.

Yeni kitap almamayı becerip kütüphanemde okunmamış kitap bırakmama kararındayım ama almama işini nasıl beceririm, bilmiyorum.

Kafa dengi birini bulursam ülkeyi ikinci bir tur gezmek niyetindeyim.

Merkeze taşınacağım, site hayatı bana göre değil, kapıdan çıkınca kendimi çarşıda bulayım istiyorum.

Yatırımlarımda daha agresif olacağım.

Bakalım.

- Tezimi savunmuş olmak
- Almanca'da B1 seviyesine ulaşmak
- Fikir aşamasında olan küçük girişimlerime başlamış olmak
- Almanya veya civarındaki bir şirketten mesleğimle ilgili bir pozisyonda kabul almak
- Alt göbeğimi eritmek
- Biraz daha sosyal olmak

Geçinebilmek

Portekiz'de bahçeli bir ev almak. Bankadan öğrendiğim kadarıyla böyle bir ev alacak kadar kredi imkanım olmasına rağmen vatandaşı olmadığım için %30-40 arası peşinatı 2023 yılında biriktirebilmem hiç mümkün görünmüyor.

Görüştüğüm bir hanımefendi var, her şey yolunda giderse hiç uzatmadan direkt nikahı basıp evlenmeyi düşünüyorum. Hali vakti yerinde görünüyor, sırt sırta verirsek güdemeyeceğimiz insan yok.

Ailemin türkiye'de kalan üyelerini de ya yaşadığım yere ya da almanya/hollanda taraflarına bir şekilde getirip türkiye gündeminden komple kopmak istiyorum. mümkün mü? kısmen.

Yıllardır saz çalmayı öğreneceğim diyorum ama bunun lafını ettikçe gerçekleşmiyor. 2023'te sazı elime alıp bir yerden başlamayı düşünüyorum.

Hayatımda hiç gününü, saatlerini planlayan biri olmadım. Akıp giden zamanı hayretle izlemek yerine hayranlık duyduğum "akşam 9-11 gibi biraz kitap okuyup dil çalıştım" diyebilen insanlar biri olmak istiyorum. telefonuma uyku saati alarmı kurdum, küçük küçük başladım buna.

biraz daha bakımlı bir erkek olmak istiyorum. ne bileyim biraz yanık ten, pürüzsüz bir cilt falan.. geçen ay bir iki krem aldım ama nereme süreceğimi bilmiyorum. belki biraz youtube videosu izler bu konuya biraz eğilirim.

bu yaza formda gireceğim dediğim her kış üzerine 2-3 kilo daha koyuyorum. kemerde istediğim deliği tutturamayınca güne çok agresif başlıyorum. herkesin haleti ruhiyesi için o çanta doldurulacka, o gyme gidilecek.

Memur olarak mutlu olabileceğim bir yere atanmak
Artık kurulu bir düzenimin olması
Düzenli olarak spora gitmek
Yeni insanlarla tanışmak

-Kilo hedefim 77-80 kilo bandına kadar inmek
-Ailedeki bazı vefatlar sebebiyle bazı hisseli gayrimenkuller var, bunlardan bazılarını kendi elimde toplamak. Zira biraz karışık, değelendiremiyoruz. Artık "şunun şu kadarına karşı bunun bu kadarı" diye bazılarını devredip devralma suretiyle ailenin hepsinin iyi kötü değerlendirebileceği bir hale sokmak.
-Bir dil daha öğrenmek. Son 1 senedir Endonezce öğreniyorum. Grameri baya kolay, hiç çekim falan yok. Bu 1 sene sonunda eh halim ne kötü ne şahane.
-İş...doğrusu içinde bulunduğum sektörü değiştirmek istiyorum ama 45'inden sonra çok zor. Artık çıkartılana kadar buradayız, anlaşılıyor.

-Kisin triathlon, wetsuit aldim
-Daha dusuk maasli bir ise daha az calismak kosuluyla gecmek
-tekne almak
-yazmaya basladigim kitabi bitirmek
-duzenli spora devam
-yeni bir ulkeye tasinan kardesimin hayata tutunmasina destek olmak
-destek verdigim 2 vakif var, onlara daha cok zaman ayirmak
-uyesi oldugum partinin lokal toplantilarina katilmaya baslamak
-ned olmak.

YDS İngilizceden 85 almak
Yıl sonuna doğru evlilik teklifi yapmak
Yıl sonuna kadar yapmayı düşündüğüm ticaretten 200k ₺ kazanmak
Green card çıkarsa ülkeden gitmek.
Green card çıkmasa da ülkeden gitmenin yollarını aramak
Alkolü tamamen bırakmak
Almancamı geliştirmek
Rusçamı da geliştirmek.

İngilizce'mi geliştirmek,
3-5 kilo zayıflamak,
Doğru kızı bulabilmek,
Elime biraz para geçerse araba modelimi yükseltmeye çalışmak

1 - ingilizcemi geliştirmek
2- askerlik işini 35 yaşına kadar ertelemek
3- finansal özgürlük noktasında şansımın yaver gitmesi ve iyi kazanmak.


başka da yok şuan.

hedeften ziyade kafamdakiler:

finansal duzenimi gelistirmek
pick-up almak
cnc almak
bag bahce isleriyle ugrasmak

öncelikle kendi ve bütün ailem için sağlık sorunu olmayan bir yıl.
yazın düğünüm var bu süreci sıkıntısız atlatmak.
aracımı değiştirmek.
evimin eksiklerini tamamlamak.
yıl boyunca sporu bırakmayıp belli bir aşamaya gelmek.

Bir arkadaş edinsem iyi olur. Hiç arkadaşım yok.

yeni girdigim iste hedefleri kasima kadar tutturmak
hanima duzgun bir is bulmak
yan is olarak emlakcilik kursunu bitirip bir firma ile anlasmak
bulabilirsem temiz bir e30 almak
oglanla ukulele kursuna baslamak
10kg vermek

40 kilo vermek
bir daha asla arkadaş edinmemek

araba kullanmayi ogrenmek.

2023 büyük yıl ya. Hemen ankete girişeyim:

- Doktora bitecek. Bitmezse atılıyorum zaten. Tez çoktan yazıldı, problem yok. Günü bekleniyor. Hoca kıllık etmese zaten 2 sene önce bitmiş olacaktı da Türkiye işte ne diyeyim.
- YDS'den puan almam lazım. Enayi gibi dil tazminatı almıyorum ne zamandır. Akmasa da damlar.
- IELTS'ten de puan almam lazım yurt dışı başvuruları için. Konuşmam sıkıntılıydı, onu da yurt dışında hallettim. Döner dönmez gireceğim bakalım. 8.5 alsam zil takar oynarım. 8 alsam ona da sevinirim. 7.5 ve altı biraz üzer. Muhtemelen tekrar girerim ama bakacağız.
- En büyük hedefim Almanca meselesi. Bu yıl epey öğrendim ama ciddi ciddi C1 sertifikasına kasmam gerek. Yıl sonuna kadar almaya alırım da alana kadar başvurular için çok geç kalmış olabilirim.
- Evet başvuru deyip duruyorum. Valla ben yapabilirsem gideceğim. Türkiye bitti benim için. Avrupa'da geçirdiğim 1 yıldan sonra hiç kuşkum kalmadı. Yalnız alan itibarıyla zor iş. İş bulup gidemem. Allah'tan ikinci diploma var da o diplomanın master programına kapağı atıp yerleşmek mesele. Sonra doktoralı dönerci olarak biraz sıkıntı çeker, ileride çoluk çocuğa gülerek anlatırım. Bu iş olsun diye şimdiden çok uğraşıp emek verdim, temellerini attım. Gerisi kısmet.
- Six-pack yaşlarım geçiyor artık. Formum şu an hiç fena değil ama birkaç ay sıkı çalışma ister yine de. Bu yıl vakit bulabilirsem ahir ömrümde kendimi öyle de bir görmek istiyorum. Bir şeye yarayacağından değil de heves işte. Hep Hollywood.
- Valla iki saat salsa yaptım, tadı damağımda kaldı. Çok isterim azıcık öğrenmeyi ama zaman olmayacak gibi. Yine eşek gibi çalışmak beni bekler.

Bakalım yıl sonunda neler olmuş olacak.

sağlıklı beslenmek
düzenli spor yapmak
düzenli cilt bakımı yapmak
eski enerjime dönmek
tezimi yazıp bitirmiş olmak
doğum günümde yurtdışında olmak
minicik bir ihtimalde olsa araba almak
kitap okumaya daha çok vakit ayırabilmek
mental sağlığımı korumak

Sevgili bulmak ve yurtdışına tatile gitmek
Sci yayin yapmak
Ev almayi cok isterdim
Sonbahar gibi uzakdoguya gitmek
Eski bir arkadaşımla barismak

Evlenmek istiyorum artık hayırlısıyla.
İtalyada balayı.
Huzurlu olmak..
İyi bir aşçı olmak bir sürü yemek tarifi öğrenmek.

enflasyona yenik düşmemek.