Ekşi Duyuru

Tutunamayıp dönen baya var tanıdığım. Genelde parayı basıp eğitim için gidiyor bu kişiler. Günlük işlerde çalışıyorlar. Bir süre sonra da pes edip dönüyorlar.

ulke amerika. benim cevremden gordugum kadariyla donenler;

1- donmek zorunda kalanlar. vizenin bitmesi, tr'de olmalarini gerektirecek ciddi ailevi bir durum, saglik problemleri vs.

2- safety net'i olanlar. yani bir sekilde yurtdisi vatandasligi almis mesela tr'ye spor olsun, safari olsun diye gidiyor. geri kacabilecegini bilerek.

3 icin de ayak uyduramayanlar derdim. ama bunu gormedim hic kendi cevremde.

* Çocuk yapıp ailesinin yardımını istediği için dönenler var (babaanne-anneanne yardımı) Bakıcı, temizlikçi vb. şeyler de Türkiye'de daha ucuz ve kolay. Batıda bulamıyorlar veya çok pahalı.
* Çifte vatandaş olup sosyallik için Türkiye'ye dönen var. (antikadimag'ın 2.maddesi)
* Belli bir başarı elde edip onun ekmeğini Türkiye'de yemek için dönenler var. 50'ye kadar düzgün şirketlerde çalışıp gelip Türkiye'de ölene kadar öğretim görevlisi/üyesi olmak gibi.

Fakat insan her yerde insan. Şu an giden biri başta çok mutlu olup 5 yıla oranın dezavantajlarını görmeye başlayıp mutsuzlaşıyor/normalleşiyor, aynı şekilde dönüp Türkiye çok iyi diyen de 3-5 yıla buranın olumsuz yanlarını görmeye başlıyor kimi geri dönüyor. O anki iş-aşk-aile faktörleri çok etkiliyor.

kanada'dan donen tanidigim yaklasik 10 kisi/aile var. cogunluk beyaz yaka.

1 aile pisman oldu 15 temmuz mevzusu sonrasi, tekrar geri geldiler. Digerleri ile baglantidayim, pisman olan yok gibi.

Benim çevremde dönenler sadece buraya master için gelip sonra tutunamayanlar/is bulamayanlar.

Etrafımda kurulu düzeni olup dönen hiç yok.

aylarca hayalini kurup 1 hafta sonra ben yapamıyorum deyip dönen biri var. arkadaşımın bir arkadaşı. ülke almanya.

ben burada dil kursu-okul için gelip dönen 2 kişiyi bizzat tanıyorum ama. gelen herkes kalıyor diye bir şey yok. gurbet o kadar kolay değil.

20 civarinda universite arkadasimdan 1 tanesi dondu sadece. ben kendi adima donmeyi kesinlikle dusunmuyorum.

Ben varim. Yaklasik 12 yil once istanbul'a donmustum; cifte vatandasligim var. Yukarida denildigi gibi 'zaten isler kotu giderse geri donmem bir bilet almaya bakiyor.' mantigiyla hareket ettigimden karar vermek zor olmamisti. Ailem de hala o ulkede oldugu icin surekli gidip geliyordum.

Simdi tekrar esimle birlikte tasiniyoruz. Hayatim ile ilgili sorunlardan dolayi degil ama turkiye ile ilgili umudumuzun her gecen gun azalmasi yuzunden bu karari aldik.

Kendi icimde tek dilegim ise turkiye'nin bir gun gercekten yasinabilecek bir ulke haline gelmesi ve belki tekrar donmem ama bu fazlasiyla utopik bir fikir sanirim.

esim var. vakti zamaninda bir turk sirekti uzerinden abd'de calismaya gitmis, ancak calistigi sirket bunu ordan oraya sururklemis surekli, bi yere kok salamamis, mutsuz olmus ve donmus. o dondukten kisa bir sure sonra tanistigimizda ben yurt disina gitmeyi kafama koymus bir insanken o "ulkem icin biseyler yapayim" kafasindaydi, oyle ki ben bu iliski bi yere varamaz diye dusunuyordum bu farkliliktan oturu. 6 ay sonra o da ulkeden umudunu yitirince bu sefer birlikte komple isi gucu birakip kanadaya tasindik. coluk cocuk yoktu, iyi kotu birikimimiz vardi, fazla zorluk cekmedik.

ben hala arada iste en kotu donup sunu sunu yapariz desem bile onun argumani hep 'manyak misin burda kasiyerlik yaparim daha iyi' seviyesinde. donmeyi dusunuyoruz ikimiz de, belki emekli olduktan sonra anca.

buraya ailecek gelip geldikleri sirada lise 3te olan biri universteyi turkiyede okumaya gitti, 1 sene sonra geri dondu, simdi burda okuyor.

kanada gocmenligi surecinde tanistigim ne kadar insan varsa halen hepsi kanadada ve mutlular. donen bildigim 2 kisi var, ikisi de turkiyeyle baglarini tumden kesmemisti kanada'ya gelirken (digerlerinin aksine, diger herkes evlerini arabalarini vs tumden satip oyle gitti), turkiye'deki durumlari da epey iyiydi. ikisi de kanada'ya komple yerlesmek icin fazla caba gostermediler. uzun sureli turistik gezi gibiydi onlar icin. hani bi yere yerlesmek degil de misafirlige gitmek gibiydi, bi noktada eh hadi bize musade o zaman diyip donduler. hatta birisi kanada'da is bulduktan sonra turkiye'den remote olarak calisti da oyle geri gelmemeye karar verdi. ikisi de pisman degiller.

universteden yurt disina tasinan yakin arkadaslarimdan biri AB vatandasi olmak uzere, vatandasligi alir almaz turkiye'ye donup AB'ye is yapacagim diyor.

ha bi de proje amacli vs gidenler oldu, iste insaat surecinde vs biyerlerde bulunmak icin. kendi sureleri dolunca daha fazla kalmak icin caba sarf edenler oldu, projeleri bitince donup baska ulkelere gidenler oldu, donup Turkiye'de kalanlar da oldu. hepsi memnun halinden.

Ben Kanada'dan Tr'ye donen bir Turk aile'ye burda olduklari surece biraz yardimci olmustum. Anne, baba ve 2 cocuk tasinmislar Kanada'ya. Baba Tr'de bilindik bir fabrikanin mudurlugunu yapmis. Burda da acele ettikleri icin, cakal bir emlakciya guvenip kirasi aylik $5000 civarina kocaman 100 yillik bir ev tutmuslar. Baba her yere basvurmasina ragmen bir turlu istedigi isi bulamadi.Kis aylarinda evin faturalarinin aylik $2500 + civarinda oldugunu ogrendiklerinde sok oldular. Birikimlerini yeyip, is bulamayip, Turkiye'ye donduler. Aslinda donmek istemediler, ama mecbur kaldilar. Umduklarini bulamadilar.