Bunlar zaten çokca anlatıldı, yani Yaşar Kemal'den Orhan Pamuk'a kadar herkes anlattı, yeni bir yazar çıkıp yine bunları anlatsa bana hiç çekici gelmezdi.

yeni jenerasyonu anlatan bir kitap okumak isterdim
hiç bilmiyorum nasıl yaşıyorlar romantik ilişkilerini misal

diğer yandan anadolu tiktokçularının rutin hayatlarını da merak ediyorum
anadoludaki sapkın güruhların yaşadıklarını da
pavyon, düğün müzisyenlerinin hayatlarını da

dili çok fark etmez

istanbul'un varoşlarını, örneğin oradan bir genci ve etrafında dönen olayları merkeze alarak ve köy-kentmiş, kültürel-siyasi yozlaşmaymış, lumpenliğin yeni biçimleriymiş bunları çok keskin bir gözlem ve acımasız bir mizahla ve postmodern (karma demek istiyorum) bir biçimle yazabilen biri çıksa okumak isterdim.

bu konular sonunda t olmayan "apaş" arkadaş gibi balon tiplere kalmasa da, oğuz atay'ın zamanında küçük burjuvaya yaptığını birileri varoşlara, kenar mahallelere yapabilse demek istiyorum. oradan böyle destansı bir şey çıkarabyilse.

Bu çok öznel bir soru, yani ne yazsam daha iyi gider diye soruyorsan sormamalısın.

Misal ben yukarıdaki arkadaşın söylediği türden yeni jenerasyonu konu alan bir kitabı elime bile almazdım. Bunu aşağılamak falan için söylemiyorum, yanlış anlaşılmasın. Sadece zerre ilgimi çekmiyor o güruhun hayatı.

Ben daha çok ezilen kesim, azınlık hikayeleri okumak isterdim. Ya da aşırı sıradan birinin hikayesini.

Gerçekçi, toplumcu gerçekçi anlatılar hoşuma gidiyor. Modernistleri pek sevmem mesela.

32 k.

modern, postmodern metinler daha çok ilgimi çekiyor özellikle üstkurmaca ve metinlerarası ilişkiler faktörlerinden dolayı. bu tarz romanlar diğer edebi, felsefi ve daha birçok metinle çok daha fazla bağlantıya sahip. yani okurken birçok metni okuyormuş gibi hissediyorum. nurdan gürbilek'in nehir metaforunu kullanacak olursam gerçekten o metin nehrinde yüzüyor gibi hissediyorum. romanda ne anlatıldığında çok nasıl anlatıldığı yani üslup ve anlatım teknikleri beni daha çok romanın içine çekiyor açıkçası.

tarihin yeniden kurgulandığı, alternatif tarih diyebileceğim romanları okumak isterdim açıkçası.
işçi sınıfı hikayeleri ilgimi pek çekmiyor pek. mesela orhan kemal'i severim ama bu anlattığı hikayelerden değil yavan anlatmadığı için, üslubu sayesinde.

Tam olarak Umut Sarıkaya'nın düz yazılarındaki tiplemeler ve detayları seviyorum.

bence normal bisiklet. katlanır bisiklet uzun süre kullanmadım sadece denedim ama normal bisikleti kullanmak daha eğlenceli ve güzel.

ben de yerin varsa normal bisiklet diyorum, katlanır bisiklet aynı zevki ve keyfi vermiyor.

sık sık bisikletle toplu taşımaya binmeyecekseniz, ya da arabanın bagajına atıp oraya buraya götürmeyecekseniz, normal bisiklet.

çok yakın mesafeye (max 5 km örneğin) ulaşım için kullanacaksan katlanır olabilir.
sportif amaç ve daha uzun mesafeler için normal bisiklet.

performans sürüşü için katlanırı düşünme bile. 10 yaşındaki çocuklar döküntü ümit, cenix bisikletleriyle dil çıkarıp yanından geçer giderler.

2000+ dolar verip brompton almadikca katlanabilir bisikletlerin katlamasi ve geri kurulumu iskence.

Katlinabilirlik fonksiyonunun inslanlarin %95'inin hayatina arti bir etkisi yok.

Son olarak kucuk bir bisiklete biniyorsun ve bunun eksileri alcakta oldugun icin trafigi net gorememek, hiza ek olarak.

öyle düşündüm ben de. normal de düşüncem katlanabilir bisiklet'ten yanaydı son zamanlar da ama baktım performans açısından ve toplanması falan beni yorar. normal bisiklet alıcam sanırım. teşekkürler. :)

boğaziçi rektörü

sondan bir önceki ütücü.

gıdı gıdı

Dün gece resmini öptüm de yattım.

mecliste çoğunlukta olan demokratlar "beyaz olmayanların", akıl hastalarının ve fakirlerin aleyhine işlediği için kaldırılmasını istiyorlar işte idam cezasının.

yazıyı okumadım ama "people of color" ve "poor" kitlenin yaşam koşullarının onları suça ittiğini, akıl hastalarının da arada kaynayıp yok yere idam edildiğini filan iddia ediyor olmalılar.

Aylı isimleri seviyorsanız direk ay ismi koyun :) Nisan mesela
Miray daha iyi içlerinde
Ama Yaz koysanız keşke ben çok seviyorum Yaz ismini :)
Sağlıklı ve kolay doğum olur inşallah

Boş ver bizi be :) koy içinden geleni.
Haa ben kızım olsa nagehan koyardım:) soyadıyka kafiyeli olmasını öneririm. Kişiyi çok etkiliyor

Kızım olsaydı Cemre veya Mevsim düşünüyorduk ama oğlumuz olacak.

Ceday olsun o zaman :)

Ben bu sıralar Lara ismini çok seviyorum. Hem yurt dışında da kullanılabilir. Bu arada Selay da olabilir ya da Nilay.

kişisel sıralamam:
miray
simay
aybeniz.

voleybol takımı kadrosu sayıyor gibi oldum.
aybeniz kızılderili ismi gibi. soluk beniz anlamında.

evet benzersiz ama gereksiz de. neden kız ömrü boyunca adını yanlış söyleyenleri düzeltsin ki? üstelik yurtdışına filan açılacak olursa diğer ikisiyle işi daha kolay olur.

sunay

AyCan

Yazdıklarınız içinde Simay.

Umay da düşünebilirsiniz.

Aydan güzel isim, çok da yaygın değil. Bir düşünün.

Aybeniz koyarsaniz ismi hep yanlis yazilir cok sıkıntı yasar. Uzulursunuz. Ayla koyun.

İlke ismini çok severim ben. Sağlıkla alırsınız umarım kızınızı kollarınıza :)

aybeniz nedir ya? soluk benizli gibi

ada ismi guzel gibi
aysel
ayla

olabilir ay olsun diyorsaniz

@

ay denilince aklına solukluk mu geliyor yahu herkesin, hiç öyle düşünmemiştim :)

Ayda

Umay
tr.wikipedia.org

Ece
tr.wikipedia.org

Aybeniz bence kotu bir isim :/
Soluk benizli kisi gibi.

Miray guzel
Ayla, Aydan, Simay...

Tomris.

Aybeniz yerine aysima daha iyi olamaz mı en azından anlamı daha güzel, ayyuzlu demek. Bir de Aylin,Ayda da olabilir.

Miray diye eski sevgilim vardı, o yüzden sempatim diğerlerine kıyasla fazla. Miray +1

Aybeniz koymayin :( aytemiz gibi...
bu yazdiklarinizda en guzeli Miray bence. anlami nedir bilmem ama kulaga hos geliyor.


aydan, ayla gibi isimleri severim ben de. bir de soyisimle olan uyumu da onemli. soyadiniz parlak olsaydi mesela Aydan Parlak, soyadiniz yildiz olsaydi Ayla Yildiz gibi...

miray > simay > ilke

Miray ismi, Farsça kökenlidir. Anlam itibariyle ay gibi ışık saçan demektir.
Miray ismi, yumuşak başlılığı, güzel huyu temsil eder.
Miray ismi Kur'an'da geçmemektedir.

Güzel. Oyum Miray'a!

aybeniz bence de aytemiz gibi, biraz talihsiz olabilecek bir isim.

miray da, simay da, ilke de tanıdım.
direkt o kişileri çağrıştırdığı için önyargısız fikir vermem zor ama fonetik olarak bence de içlerinde en iyisi miray.

"ay"lı isim olarak da en sevdiğim "aylin".
aylinler de tatlı olur genelde.

İlke çok güzel. Duru diyecektim.

aybeniz'i çok sevdiyseniz ayben koyun. aybeniz gerçekten kötü bir isim.

diğer seçeneklerin tamamı güzel. parantezi yazmadan sorsanız ilk aybeniz'i elerdim.

Aybeniz koymayin demeye geldim. Digerleri guzel isimler.

ilay

Mayıs

@freebird5406_2 sfadfasd

bunlardan ben ilke yi daha çok begendim
ışık
güneş

Aybeniz koymayın, ayrıca "Simay benim karım lan" Simay güzel isim.

Benim hep tavsiyem iki isim koyun, soy adı ile fonetik olarak uyumlu iki isim koyun.

Allah sağlıklı ve hayırlı bir evlat olmasını nasip etsin .

İlke. Andımızı getiriyor akıllara. Dolayısıyla çocukluğumuzu da. Ekseriyetle de çocukluk akla gelince pozitif duygu yükleniyor insan.

aybeniz koymayın.

miray +1

bana göre kızımın ismi en güzel isim :)

deniz

Sadece Türkiye diye biliyorum.

osmanlı savaşlarla toprak kaybetmeye başladığı dönemde, o kültürdeki insanlar osmanlıyı sevmiş olsa idi zaten mübadele savaşları çıkmazdı ki?

birde hangi toplum bir diğer toplum tarafından idare edilmeyi ister ki? kültürleri farklı, dini farklı, mezhepleri farklı, adetleri farklı.

afrikalı hintli gururunu kimliğini kaybedecek kadar büyük bir asimilasyon ve baskıya maruz kaldı da ondan ötürü adamlar ingilizlere daha sıcak bakıyor. biz fethettiğimiz bölgelerdeki müslüman azınlıklara bile "osmanlı" kimliğini benimsetememişiz. bize çok benzemelerine rağmen hepsi ayrı ayrı kabileler olarak kalmış.

Yok. Hatta balkanlarda genel politik/sosyal kurgu (veyahut ulusal kimlik) çoğunlukla Osmanlı karşıtlığı üzerine kurulu. Yani hemen herkes "iyi oldu bu adamları tokatladığımız" diye düşünüyor, eğitim sistemi böyle vs.

Osmanli icin konusursak yok.

Ingiliz ve Fransizlarin eski somurgelerinin de onlari cok sevdigini sanmiyorum. Sadece onlarin kulturu ile yetisen ve onlarin daha ustun oldugunu kabul edenler var. Mesela Fransiz somurgelerinde (hala somurge diyorum cunku biraz isin detaylarini deserseniz Fransa hala oralari somuruyor) Fransizca egitim alan genclerin en buyuk hayallerinden biri Fransa'da okuyup iyi yerlere gelmek. Ama onlar dahi Fransa'nin somurgeci oldugunun farkindalar.

Lubnan olabilir, halk arasinda yonetime karsi derin bir nefret var. Beyrut patlamasindan sonra RTE gitmisti tezahurat falan yapmislardi. Gerci Macron'a yuz katini yaptilar, Macron delikanli gibi halkin arasina girdi, kurtar bizi diye yalvariyorlardi www.youtube.com bizimki sadece uzakta el sallamisti:)

Her arap ülkesinde Osmanlı'ya özlem duyan ve RTE'ye aşık insan çokça var.

yunanistan özelinde, adamların ana yurdunu işgal edip, vali atayıp yüzyıllarca haraca bağlamışsın.

kim bilir tarih kitaplarının yazmadığı ama yunan halkının hafızasında yaşayan daha neler yapmışsındır.

"az sömürdünüz, buyurun vatanımız sizindir" diyecek halleri yok. tabii ki yunan isyanını milli bayram olarak kutlayacak.

yani hasan tahsin'i kahraman olarak görüyorsan milos obilic'e suikastçı diyemezsin.

cevapliyorum.Belki sadece Musluman Bosnak, Arnavut,Makedonyalilarin kucuk bir kismi.

Oran musluman Bosnaklarda en yuksek cikar muhtemelen. Yunanistan ve Bulgaristandaki Turkleri saymadim cunku onlar zaten Osmanlinin ana unsurlariydi. Bulgaristan ve Yunanistandaki Pomaklar da ilginc bir grup.Bunlarin TR'ye goc etmisleri tamamen Turklesmistir su an normal bir Turkten ayiramazsin ama bu Pomaklarin Balkanlarda yasayanlarinin da cogunlukla Osmanli ile bir gonul bagi kalmamistir.

orta dogu'da yasiyorum. burada konustugum tum suriye-lubnan-filistinlilerin soyledigi sey ayni 'bizim topraklarda osmanli, fransiz ve ingilizler hukum surdu. bunlarin icinden en az sevileni musluman olmasina ragmen osmanli. fransiz ve ingilizler hep hastane, okul, cesitli kurumlar acmislar. osmanli vali atayip para almak disinda hicbir sey yapmamis, hicbir sey vermemis. en buyuk sehirde belki 1 cami. en fakir halk onlarin doneminde.' diyorlar.

En son Davutoğlu'da bizi halen daha seviyorlar sanıp NeoOttamanist politikalarla dış ilişkilerimizi batırmıştı. Her gün Balkan ve Orta Doğu haberlerine bakan bir olarak şunu diyebilirim ki adamlar bizi sürekli Neo Ottamanizm ile suçluyor. Kosova'nın Kudüs'te Büyükelçilik açmasını kınadığımızda bile adamlar saydırmış hop siz yeniden mi işgal edeceksiniz, size ne diye. Bir de bu arkadaşların çoğu Müslüman.

Mısır'da, Suudi Arabistan'da ve BAE'de zaten sürekli bu yönde haberler var. Evet adamlar selefilik üzerinden mezhepçilik de yapıyorlar ama en büyük dayanakları "Osmanlı işgali". Neoottomanizm suçlamaları.

Osmanlı devleti evet, şu anda hiçbir devletin olamadığı kadar kozmopolitti belki de, hatta belki mükemmel iyiydi ama Fransız devrimine kadar. Özellikle 18. yüzyılda ulus-devlet anlayışının ve din yerine ulus bilincinin arttığı dönemde tebaayı uyutamazdın. Ki Arnavutluk da Müslümandı ona bakılırsa ama adamlar her sene kutluyorlar bağımsızlıklarını törenlerle. Aynı zamanda ebu Vahhabı da asmışsın Araplar da aynı şekil.

Bu Balkan ve Arap ülkelerindeki ulus bilinci ve devlet aşkı tamamen Osmanlı'dan kurtulma ve Türk nefretine dayanır. Mantıklı da bakmak lazım. Esasen yüzyıllardır birlikte yaşayan insanın aslında birbirinden ne kadar çok beslendiğini fark etmemek imkansız. O zamanda da şimdi de bu aşırıcılık büyük güçler tarafından pompalanıyor. İstanbul'daki çoğu güzide eserin mimarı Ermeni kökenli mesela, Osmanlı onların da devletiydi.

Rahmetli Ecevit'in Türk-Yunan Şiiri'ni paylaşmak istedim burada.
www.siir.gen.tr

www.wikihow.com

(şapka ve renkler hariç)

yirtik jeans ve uzerine nba formasi giysem?

Forma giyme olmaz duz siyah tshirt giy

maskenizi takın. malum corona :)

Ayakkabi Sneakers akar mi?

janti giyin kardo. dans edeceksen ona uygun rahat şeyler giy. gelecek olan kitleye de bağlı açıkçası biraz.

Siyah kot + duz ya da uzerinde minimal desenler olan siyah tisort. Dans etme durumunuza bagli olarak rahat ayakkabi.

sevmeyeceğim ve küllenen aşk..

duvardaki resim :(

Gece olunca +1

Kullenen aşk ve ela gozlerin neden ağlamış da hayatimda önemli yer tutar.

38 yasindayim, 6 yasimdan beri dinliyorum. İlk kez canlı dinlerken bayılacak gibi olmustum.

bir çok klasiği zaten başım üstünedir, yani resmini öptüm de yattım, gece olunca, duvardaki resim, gelin olmuş, yıllarım falan tamam da... madem tek şarkı demişsin:

benim olsaydın. pek bilinen bir şarkısı değil, ama ilginç bir şekilde bende yeri çok fazla.

hatta sözlüğe bu şarkı hakkında bir entry de girmiştim.

Cook severim. Birden faZla sarki var ama “en” sarkim duyanlara duymayanlara

duyanlara duymayanlara

Küllenen aşk +1
Ama sevmediğim şarkısı nadirdir.

Lanet olsun çok seviyorum. Hemşehrim kendisi Arhavili. :)
Her haftasonu annem ve babam sürekli Cengiz şarkısı açar sabahları öyle uyanırım.
Arhavi'de festivallerde dinleriz canlı hep, ama son senelerde yapılamadığı için hasret kaldık.
Hayalim düğünüme katılması ve ilk dans şarkımı söylemesidir (imkansız değil ama çok zor)

İş yerimdeki bilgisayarımda masaüstü resmim. Tweet'teki Umut Sarıkaya karikatürü mesela.
twitter.com

"Dün gece resmini öptüm de yattım." Çok severim.
Unutulan
Küllenen aşk
Duvardaki resmin
Yıllarım

Cengizciyim....


Twit koleksiyonlarım
twitter.com
twitter.com
twitter.com
twitter.com
twitter.com
twitter.com

çocukken amcamlara amca oğlunun devasa müzik sisteminde (kenwood teyp, iki tane 35 cm çapta subwoofer, 85'lik 2 hoparlör, 2 tweeter ve amfi) müzik dinlemeye giderdim. amcamları kâbe bellemiştim o sıralar.

neyse orada şu şarkıyı loop'a alıp onlarca kez dinlediğimi hatırlıyorum.

www.youtube.com

şuna da takılmıştım, manyak gibi dinliyordum mesela:

www.youtube.com (10 yaşındaydım :/)

normal bir durum. solgar alınca benim de fosforlu oluyor ^^

multivitamin takviyesi alan herkes fosrforlu yeşil işer. normal yani.

Daire programına çıkanlar aşırı kolpa geliyor bana. Bunu belirteyim.


Soruya cevap ise biz de sizin gibi TV karşısında, sehpada yiyoruz biseyler izlerken. Hatta sehpalar alçak kalıyor diye yüksek C sehpa aldık koltukta rahat yiyebilmek için :D En büyük zevkimiz bu. Çok çok nadiren mutfakta, balkonda ya da salondaki masada yeriz ki bunların toplamı otuz belki anca bir buçuk senede.

Biz mutfakta karşılıklı oturarak masada yiyoruz her öğünümüzü mutlaka 4 yıldır çok nadirdir yayılarak yediğimiz, özellikle tv bile almadık eve sohbeti öldürmesin diye, hele ki en sohbet edilesi nokta yemek yerken onu da bir şeyler izleyerek tv odaklı geçirmek çok verimsiz geliyor bize

Evdeki en önemli yerin yemek yenen kısım olduğuna inanıyorum. Masa benim de evimin merkezinde.
Ama yani tek başımayım pandemide zaten konuk ağırlama yalan oldu, tabak yapıp bilg karşısında koltukta veya o masada yine bilg karşısında tek başına yiyorum.
3 ve üzeri insan varsa masa donatırım, ister kahvaltı ister akşam yemeği masada uzun oturmalı, şenlikli ve bol çeşitli geçer. Seviyorum öyle. Ama zaten olaya tersinden bakarsak her gün tek yediğim için benim adıma önemli bişey insanların yemeğe gelmesi.
2 kişi kalırken de koltuk+ tabak takılıyoruz.

tek başıma yaşıyorum. oturma odasında tv ve pc karşısında yemek yiyorum. sadece ramazanları sahuru mutfakta yapıyorum. ilk yalnız yaşamaya başladığımda hep mutfaktaydım. bu arada mutfakta masa falan yok. tezgah üzerine koyuyordum yemekleri.

evimiz amerikan mutfak, dolayısıyla salon ile mutfak iç içe. biz de mutlaka masamızda yiyoruz. yani bi tabak bile olsa masaya oturuyoruz genelde. koltukta yemiyoruz çünkü kırıntı oluyor vs. rahat edemiyorum.

buna ek olarak daire kanalının inanılmaz yapay ve kasıntı insanlardan oluştuğunu da söylemem lazım, yani adam yer sofrası yapsa bile "bu bizim için ritüeldir mutlaka sushimi özel sushi masamda yeriz ve ailecek ekonomik konjonktürü tartışırız" diyen tipler var o kanalda, özel seçiliyor. ben iğrendiğim için izleyemiyorum artık.

Daire kanalına çıkan istisnasız herkes numaracı yaa. Konuyla ilgili fikrim şu şekilde:eksisozluk.com

Bana böyle şeyler biraz balon geliyor. Bir şeyin kurallaşması/gelenekselleşmesi de beni rahatsız ediyor. Bizim evde herkes rahat. Yatakta, salonda, pc başında, mutfakta, balkonda her yerde yeriz.

onların evleri büyüktür. ayrı mutfağım yok. yemek masam yok. yemek masası koyacak yer yok.

orta sehpada ya da pc masasında film izleyerek yiyorum. tv de yok.

galiba fakirim ben. :D

pc masasinda biseyler izlerken yerim hep.

Salonda masada, amerikan servisle falan tam takım sofra kuruyoruz (misafir yoksa masa örtüsü kullanmıyoruz) ama televizyona doğru, dizi izleyerek yiyoruz. Acelemiz yoksa kahvaltı da aynı şekilde.

Minicik bir sehpamız var ve bence eğilerek tepside yemek yemek pek keyifli değil. Sadece hamburger, tantuni falan gibi kolay yenen şeyleri büyük tabaklarla alıp koltukta yiyoruz. Hemen işe oturacaksak kahvaltıyı da tek tabak hazırlayıp koltukta, ofis masasında falan yiyoruz.

Şu an evimizde mutfakta masa yok. Önceki evde ufak bir masa vardı ama çok nadir yemek yiyorduk orada da.

Tepside ya da eğik büğük yemek keyifli değil +1

yemek masada yenir diye büyüdüm, mutfak ya da salon ama illa masada yerdik. Yemeği içeri götürmektense laptopı mutfak masasına koymak daha pratik geliyor.

Yatarak ya da oturarak sadece pizza yiyorum, o da pratik olduğu için.

Masada yerim/yeriz. Koltukta çok nadir yeniyor. Bence hijyenik değil ve rahatsız. Ayrıca dairedeki tipler de kasıntı. Her öğün etrafa mumlar, çiçekler dizip masamı şaraplarla donatmıyorum.

Yuzde 99 salonda yemek masasinda, evde teksem sehpada yedigim oluyor.

Ailede hep masadaydı. Kahvaltı, akşam yemeği hep masada, yemek odasında ya da mutfak masasında. Böyle büyüdüm. Şimdi tek başıma masada yemek çok hüzünlü geliyor. Ama sporcu olduğumdan diyet çok sıkı. Mübarek asker disiplinine sahip bir beslenmem var. Öyle olunca yeme şekline de yansıyor. Yani önceden aileyle keyifli yemeklerde masaydı, şimdi öz-disiplin amaçlı masa ve başka bir şeyle ilgilenmeden yemek var. Yahu ben cips falan bile yiyemiyorum oturduğum yerde (._.) lanet gitsin. Iki çift muntazam but, popo sahibi olacağız diye çekilen çile.

Yemeği hep masada yerim.

Tek başıma yaşıyorum. Daima masada ve servis tabağından peçetesine herşeyi hazır etmeden oturmam masaya.
Öyle de olması gerekiyor bence.
Misafir varsa da, en güzel sohbetler yemek masasında olur bence.
Bir masa da balkonumda var. Hava güzelse, aynı ortam balkonda oluşturulur. Özel zamanlarda ekstradan mum da konur. Diğer herşey vardır zaten.

Genelde PC ya da salonda sehpada. Sokak lezzetleri tarzında şov yapmışsam daha bir kısmı pişerken ocağın başında.

Bazen de mutfakta masada yiyorum ama onlar salatasıydı mezesiydi falan birlikte olan high tier yemekler olunca ancak.

Her zaman masada yiyoruz. Normal öğünler kışın mutfak masasında, yazın balkonda. Evet, her şeyi tepsiyle balkona taşıyoruz:) Günlük masamızda da peçete, örtüler vs bulunur. Rutinde dört dörtlük olmasa da bardağından bıçağına yemek masası kurulur.
Misafir varsa ya da masaya sığmayacak kadar kişiyse salonda yemek masasında yenir.

Şu an ayrı evdeyim, mutfağa masa sığmadığı için salonda yemek masasında yiyorum. Masayı alana kadar kanepede/koltukta/yerde süründüm ve bir an evvel masa temin edip rahata erdim. Yaz için balkona da küçük bir masa yapma derdindeyim :)

Arada sırada, ev nasıl olsa dağılmış ve temizlenecekse tepsiyle yemişliğim vardır ama bu istisnaya girer. Sehpada/koltukta/tezgahta yiyenleri okudukça şoklara girmedim desem yalan olur.

Bu arada dairedekiler tabiki yapay, kamera motor denince gerçeklerden kopar herşey.

ben küçüklüğümden beri odamda tek başıma ya yatakta ya da çalışma masamda yemek yerim. bu olay bence biraz ailede alınan kültüre göre değişiyor. küçükken nasıl gördüyseniz büyüyünce de ona devam ediyorsunuz. bana kalırsa mutfakta, yemek odasında ya da salonda yemek masasında ailecek her öğün yemek yemek isterdim. hatta sormamışsınız ama aynı saatlerde yemek de bana hoş geliyor, yani örneğin 20.00'da bütün ailenin o odada toplanıp yemek yemesinden bahsediyorum. bence en güzeli bu, ama ben de artık neresi olduğu fark etmeden, masa kullanmadan, düzensiz bir şekilde yiyorum yemeklerimi.

nasil koltukta elde yemek yiyosunuz yawww
masa. sehpada yersem de yere otururum. karsima pc

%80 Sehpada yiyoruz. IKEA nın hasır minderlerinden var. Onu kullanıyorum. Bazen pazar kahvaltısı falan yapacaksak yemek masasında yiyoruz.

Evliyim, ana öğünler salondaki yemek masasında yenir. 40 yılda 1 fiziksel veya mental olarak çok yorulduysak, pizza söylediysek kanepede TV karşısında yeriz. Ailemin evinde de her zaman hep birlikte yemek masasında yemek yenir.

Ben bu kadar kanepede yemek yiyen insan olmasına şaşırdım açıkçası, beklemiyordum. Dediğiniz programı bilmiyorum ama TV karşısında yemek yemeyi sağlıklı bulmuyorum, ne yediğinizin farkında olmuyorsunuz bence. Ergonomik de değil. Ayrıca bize de yemek masasındaki sohbetin çok tatlı geldiği oluyor, özellikle haftasonu kahvaltıdan sonra hemen kalkmayabiliyoruz, onun tadı ayrı hakikaten.

tepsi, tabak ile koltukta, tv karsisinda. is gunleri kahvalti is bilgisayari basinda.

kokulu ya da tepsiye sigmayacak kadar cesitli yemek varsa mutfak masasinda.

şu anki mutfağım masa kullanmama elvermeyecek kadar dar.

kanepeye oturup, sehpada yiyorum. yerken youtube'de birand belgeselleri & flu tv & tenis, bisiklet, yüzme, f1 özetleri & salaş gezgin vloğu filan izler, bazen de izleyecek bir şey ararken yemeği bitiririm.

Kapana kısılmış hissediyorum. Şöyle ki, ne hissettiğimi düşündüğüm anda daralıyorum. Sorunu görünce bile kötü oldum, ne hissettiğimi anlamak bile istemiyorum. Hislerimden yapılan bi kafese koymuşlar gibi.

Var olmamak istiyorum ben, kuş gibi hafif hissetmek istiyorum. Sıfır sorumluluk, sıfır beklenti. İçime oturan öküz değil de, kendi varlığım altında eziliyorum.

Ben de daha ne kadar kötüye gidecek? diye soruyorum kendime. Hiçbir şey beni şaşırtmıyor artık. Sıradaki ne? diyorum.

Her zaman daha kötüye gidiyor, sadece bir yerden sonra kabuk bağladıysan eskisi kadar acı hissetmiyorsun. Ama kabuk bağlayan deri yumuşaklığı da hissetmez. O noktadan sonra iyiye gitse bile bunu hissetmek çok zor hale geliyor.

2 adet zalto bardagim kirilmis bilasik makinesinde. Ne okuzu, deve oturdu deve. Nasil uyurum bu gece...

gecenin şu saatini bana ömürbillah tiksindiğim borsaymış coin'miş filan bunları "acaba mı" diye araştırtan mahluklara lanet ederek geçiriyorum.

İçimde oturan öküzden ziyade, beynimin içinde büyüyen obez bi fil var gibi. Beynimin kafa tasımdan fırlayacağını düşünüyorum. Düşünmekten. İşin içinden çıkamamaktan ötürü. Kafam devamlı sıcak gibi. Buzdolabına sokup dondurmak istiyorum. Hıyırlısı :)

Sürekli sınanıyor gibi gerginim. Genellikle gergin hissediyorum.

Ben de gündemden dolayı öfkeli ve umutsuzum, cuma gecesinden başlayan istanbul sözleşmesi, mb başkanı değişimi, tüm haftasonu gergindim

bu bir matkap değil bir vidalama makinası. ikea benzeri kitaplık dolap ıvır zıvır kurmak için yeterli olur ama ben onlarda bile bu makinalardan kullanmadım, bana yavaş (ve güçsüz) gelliyorlar, yani biz de böyle ucuzca bir şey almıştık zamanında, hiç kullanmıyorum öyle söyleyeyim. şuna benzer bir set var bizde, ondan kullanıyorum genelde:
adamimages.sbdinc.com

bununla gücümüz yetmediğinde matkap yardımcı oluyor, ama normal matkap, bunlardan değil.

Hayir yeterli olmaz. Bu evde kucuk tadilatlar icin vidalama makinesi. Motor gucu ahsap montajinda yetersiz kalur. Senin ortalama bir akulu vidalama alman lazim. Sunun gibi. Fiyati dikkate alma da ucuz pahali modeller vardir

www.koctas.com.tr

bende var yeterli oluyor. sadece bazı parçaları delmeden gönderiyorlar ona yeterli olmuyor.

Bir diger alternatif

www.koctas.com.tr

Harici akulu olanlarin motor gucu daha guclu oluyor.

@kablelvuku:

iyi hatırlattın. ben de özellikle delinmeden gönderilen parçaları kast etmiştim aslında.
en son bütün parçaları deliksiz ve üstüne yetersiz kılavuzla gönderilen bir şeyi kurmaya çalışırken sinir krizi geçirip parçalamanın eşiğine geldim. zor oluyor gerçekten.

teşekkürler herkese. "işimi görecekse niye yüzlerce lira vereyim" diye düşünüyordum ama sanırım biraz daha yukarı çıkmak gerekecek.

Bu çok ufak işler için kullanılan uzun ömürlü olmayan güçsüz bir matkap. Ben şahsen buna para vereceğime tornavidayla girişir param cebimde kalırdı. Eger ömürlük bir şey alayım derseniz dewalt ve bosch markasını öneririm.

2.konuya gelecek olursam

Duyurunuzu silmeyin. Burda ben de dahil bir çok insan emek verip cevap yazıyor. Siz duyuruyu sildiginde cevaplarda silinecek. İlerde böyle bir bilgiye ihtiyacı olan biri arattıgında hazır bilgiye ulaşmasını saglayıp iyilik yapmış olacaksınız. Çünkü benzer sorular defalarca defalarca sorulup duruyor. Sizin sorunuza cevap yazan insanlara bir teşekkürdür o bilgiyi kaybetmemek.
Saygılar.

Normal el tornavidasıyla bu aletten daha az güç harcarsın. 59 liralık aletten pek birşey bekleme. Mobilyacılar bile 1000 küsür liralık çift akülü aletler kullanıyor. Bir süre sonra aküsü ölüyor zaten bunların. Cırcırlı tornavidasılar var onlar daha çok iş görür.

Benzer hisleri yaşıyorum. Şimdinin boktan olması geçmişi daha da özletiyor. Sanki bir illüzyon gibi geçmiş mutlu ediyor

Gencliginize ozlem duyuyorsunuz sanki. Ki kime sorsaniz "eskiden daha guzeldi" der. E cunku eskiden genctin :))

Şuanki hayatınız daha iyi olmadığı için. Normal.

Gelecekten umudum olmadıkça ben de senin gibi geçmişi özlüyorum. Bunu sadece meşguliyetle kırabiliyorum. Bunu yapmak da çok bunaltıyor çünkü bazen yaptığım şeyde zorlanıyorum.
Keşke böyle yapmasak, melankoli çok zararlı. Hayatında varlığıyla umut verecek kişiler olmalı. Belki bu bir nebze azaltacaktır.

@brkyılmz

Hayatımda en çevik ve güçlü olduğum dönem şimdiki yaşım. Saçlarım biraz beyazladı evet ama ben içinde bulunduğum ortamı benimseyemiyorum. Z kuşağı ile ömür mü geçer. X kuşağı yaşlanıyor. Onlar için üzülüyorum. Teker teker kanser oluyor ya da kalp krizi geçiriyorlar. Y kuşağı olarak arada kalmış hissediyorum.

@ sevilen

pandemi olmasaydı bisiklet ile gidiyordum uzaklara. Haftasonu kısıt olduğu için gidemiyorum da...

@olaylar

Herşey boktan. Nasıl böyle bir zamana geldik? Savaş olsa cepheye gitsem 100 yıl önce daha çok umudum olurdu. Savaş bitecek. Özgür olacağız ya da şehit olacağız diye...

hafızan geçmişe dair b.ktanlıkların üstünü örtüyor, siliyor, seni, hepimizi ayakta tutan, yaşamaya iten şeylerden biri bu.

15 yaşındayken geçirdiğin 1 sene tüm yaşamının yüzde 6,5'i iken, yani pastada devasa bir dilime sahipken,
40 yaşındayken geçen 1 sene, ömrünün yüzde 2,5'i.
haliyle geçmişteki 1 senen, şimdiki 1 senenden daha çok tesir bırakmış oluyor üzerinde-> (bkz: melankoli)

böyle birkaç sebebi daha var

@diffarent

Evet.Şimdiki hayatımız daha iyi değil. Tespitiniz içinde bulunduğum duruma ışık tuttu. 90 larda çocuk olanın şimdiki yıllarda hayatı nasıl iyi olsun?

@esref

15 yaşında yokluk, aile içi şiddet, kötü insanlarda vardı hayatımda ama gelecek için hep bir umudum vardı. Yaşamaktan haz alıyorsum. İnsanlar ve ilişkiler daha samimiydi. Şimdiki sosyal medya ve sahte yüzler black mirror dizisindeki hapsolmuş karakterler givi...2020 lere hapsoldum. Kurtulamıyorum bu karamsarlıktan...

siir.gen.tr

Bugunune odaklanarak asabilirsin. soylendigi gibi insanlar gecmise yonelik sadece iyi seyleri hatirlama egitiminde. Ben de 90'larda cocuktum ama zerre ozlem duymuyorum o gunlerime. Bir kere asiri fakirdik ve gerek ilkogretim gerek lise de sinif arkadaslarim cok igrenc insanlardi. Yani o donem otomatik daha iyiydi diye bir sey yok, bu cogunlukla senin algin. Kendi parami istedigim yere harcayabilmenin, istedigin saatte yatip kalkabilmenin, sadece istedigim insanlarla takilabilmenin ozgurlugunu asla degismem.

sürekli dikiz aynasına bakarsan kaza yaparsın. geleceğe dönük olmalı insanın yüzü. değişim ve dönüşüm kaçınılmaz olmasaydı biz insanlarda varolamazdık şu anda. bu kadar romantik anlamlar yüklemeye gerek yok ne geçmişe, ne de değişim ve dönüşüme. şu anki realiteye de bu kadar olumsuz anlam yüklemek doğru değil. negatif zibilyon tane şey var mı hayatta, evet var. ama olumlu da zibilyon tane şey var. pandemi ne kadar kötü etkiledi hepimizi ama o black mirror gibi dediğimiz teknolojiler olmasa sevdiklerimize sarılamamanın yanısıra onların yüzlerini görmeye dahi hasret kalacaktık.

sosya medyayı kullanıp kullanmamak bir tercih. ya da nasıl kullandığınız da aynı şekilde. paylaşımlarını sahte bulduğunuz insanları, iş arkadaşlarınızı, kırk yılda bir katıldığınız bir etkinlikteki berkeyle merveyi eklemeyin. gerçek hayatta sizde karşılığı olan insanlarla iletişiminiz olsun sadece sosyal medyada.

her anlamda sadeleşmek iyidir (insan, eşya, zihinsel yük, çeşitli uayrıcılar vb). anksiyeteyi, melankoliyi, pesimist bakış açısını çok önemli ölçüde azaltıyor, iç huzuru artırıyor.

hastanelerde uygulandığı şekliyle psikiyatri tıbbın en aciz olduğu alan.

seansına 1000 TL üzeri para talep edip gelene geçene abilify, zyprexa, seroquel, anafranil, lithium filan dayayıp duran prof'ları televizyonda mehe mehe diye nutuklar atarken gördükçe gülme geliyor.

o doktorların ne yaptıklarını kendilerinin de bildiğini hiç sanmıyorum. ben olsam kız arkadaşımı derhal ellerinden kurtarır, maruz kaldığı stresten uzaklaşarak doğal şekilde iyileşmesini beklerdim.

ha bu gerçek bir şizofreni başlangıcı da olamaz mı? tabii ki olabilir. eğer öyle olduğu anlaşılırsa doktorlara iyileştirmeleri için değil, (muktedir değiller) müşahade altında tutmaları için emanet edilebilir.

geçmiş olsun.

çok geçmiş olsun. bu sorunuza bir cevabım yok ancak önceki duyurunuzu okudum. bunu dalga geçmek amaçlı değil ciddi olarak söylüyorum, şöyle bir hikaye dolaşır ortalıkta, çocuğun biri ailesine mit beni dinliyor, beni götürecek gibi şeyler söylüyor. aile çocuğu alıp doktora götürüyor ilaç veriyorlar vs. daha sonra mit gerçekten çocuğu alıp götürüyor. bu hikaye ne kadar doğrudur, bir filmden mi araklamadır bilemem.
kız arkadaşınız iş yerinde yapılan bir usulsüzlüğe şahit olmuş olabilir mi? zaten çok fazla mobbing uygulandığını söylemişsiniz. belki büyük bir usulsüzlük yoktu ama patronlar çok üstüne gitmiş olabilir mi? ya da belki çok ciddi bir şeye şahit olmuştur, böyle şeyler sadece filmlerde olmuyor maalesef. tehdit edilmiş olabilir, çok korkmuş olabilir.

deuter deneyebilirsin. aslen outdoor markası ve samsonite'le filan şeklen hiç alakası yok ama çok güzel günlük, spor sırt çantaları da var.
ve malzemesi, işçiliği filan müthiş kaliteli. hayran bırakıyor insanı.

bendekine senelerdir etmediğim eziyet kalmadı, içine bir kendim girmedim ama yılların getirdiği kaçınılmaz yıpranma dışında bütün fermuarları, gözleri vs. her tarafı sapasağlam.

ama okul çantası dediğin şeye mi benziyor ona emin olamadım.

productimages.hepsiburada.net:webp

bütçen iyiyse tabii ki de bkz. thule

Ben Thule kullanıyorum. Memnun değilim. Case Logic daha iyi ve sağlam deneyimlerime göre. Ömür boyu garantili Samsonite'in de plastiği elimde kaldı resmen 10 senede.

Kaft'ın tam o ayar sırt çantaları var, zevkli görünüyorlar. Çok cepliler ve kullanımları çok pratik.

Kullanmadım ama herscel in modellerini beğeniyorum. Tek sıkıntısı ve bence önemli bir detay az cebi olması

Birde çanta araştırırken vakko nun online mağazasında güzel sırt çantaları görmüştüm

merhaba

thule enroute escort 2 ve herschel little america olmak üzere iki adet sırt çantam var. ikisini de 2-3 yıldır, değiştirerek hemen hemen her gün kullanmaktayım.

thule, her ne kadar genel olarak kaba bir çanta olsa da, özellikle yurtdışı gezilerinde valiz ihtiyacımı tamamen ortadan kaldırdı. birkaç t-shirt, pantolon, iç çamaşırı, kişisel bakım malzemeleri, laptop, tablet, şarj aletleri, not defterleri vs rahatlıkla sığıyor. ön tarafında bulunan sert malzemeden yapılmış olan güneş gözlüğü cebini de şahsen çok kullanışlı buluyorum.

herschel ise diğerine göre daha günlük bir çanta olsa da, yine yüksek hacme sahip. iki adet gözü olduğundan içine yerleştirilen eşyalar thule’de olduğu kadar düzenli durmuyor. laptop gözü kadifemsi bir malzemeden yapılmış, sağlam bir his uyandırıyor. her iki gözünde de bulunan mıknatıslı açma kapama klipsleri de gerçekten fermuara nazaran erişim kolaylığı sağlıyor. laptop, kalemler, eskiz defterleri, şarj aletleri, deodorant, e-kitap okuyucu vs taşımak için kullanıyorum. bence gerçekten rahat ve şık bir çanta. en büyük dezavantajı ise yan taraflarında şişe/termos taşımak için ceplerin bulunmaması. termosu çantanın içine atıp taşımaktan biraz çekindiğim için elimde taşımak durumunda kalıyorum.

iki çanta da 15” macbook için ideal. ancak 15.6” laptop taşımışlığım da var. ayrıca, thule’de laptop gözünün önünde tablet/e-kitap okuyucu taşımak için ayrı bir bölme daha var.

genel olarak bakıldığında ikisi de piyasanın biraz üstündeki fiyatlara sahip ürünler. ancak bütçeniz el veriyorsa eğer, ihtiyacınıza göre ikisini de öneririm.

deuter giant almıştım zamanında 150 tl flndı. şimdi uçmuş. ama 10 sene olmuştur galiba. hiç bir sıkıntım yok. 32 litrelik bu.

istersneiz daha ufaklarınada bakabilirsiniz.

Targus'un güzel modelleri var

takım kötü gidiyorsa kafayı takmayıp hemen bu sene takibi bırakacaksın. seneye sinerji olursa tekrar dönersin. öbür türlü cidden çekilcek dert değil. ama mutluluğu da bambaşka bir şey. gerçi bizim takımda çok mutsuzluk olmuyor :))

not: musleraspor

Ben eğlence gözüyle bakıyorum. GS kazandığı zaman hafta sonum daha keyifli hale geliyor. Yenilirse de öyle karalar bağlamıyorum. Fener loser bir camia olduğu için onlarla dalga geçiyoruz falan, güzel oluyor.

Eğlence olarak düşünmek lazım. Dediğiniz gibi parayı başkaları götürüyor çok önemsememek lazım.

babam hasta fenerliydi ve beni "rüyanda rıdvanı gör" diye uyuturdu
muhtemelen bu yetiştirme tarzından sebep ben de ilk gençlikte hasta fenerli biri oldum
sonra gel zaman git zaman basketbol izlemenin çok daha keyifli olduğunu fark ettim ve futbola olan ilgim azaldı
4-5 senedir de hiç takip etmiyorum ve eksikliğini hissetmiyorum

Ben bunu bazen düşünüyorum bir Galatasarayli olarak: acaba orta sınıf Avrupa takımı tutsam nasıl olurdu diye. Ne hakem ne federasyon yok yabanci siniri vs vs yok yani. Izleyip geciyorsun.

Malesef Türkiye'de sikinti cok, insanı kafa olarak yoruyor futbol izleyicisi olmak e oynanan futbol da dandik olunca.
Ama birakamiyorsun iste. Ben birakamiyorum yani.

Birey olarak faydasi; yenince mutlu oluyorsun, arkadaslarinla iki bira icip mac izliyorsun. Ama dedigim gibi, sıkıntı biraz da Türkiye'de.

10-15 yıl önce yaptım, sigarayı bırakıp sigara içen adamlara acıyarak bakarsın ya şuan gözümde futbol muhabbeti öyle. zaten hiç aşırı ilgili olmadım fakat fanatiklik çok komik geliyor bana, kendi becerin başarın olmayan bir şeyle sürekli övünmeye çalışmak. Sporu severim, S sport üyeliği aldım hatta. Futbol izlemiyorum gerçi ama izlediğim sporda bazen taraf tutarım ama sırf mücadele ruhu için. Bu kadar takımlara bağımlı olmak aşırı zaman israfı. Kazanma duygusunu kolay yoldan tatmak için girilen yollar
İzleme demiyorum hobi olarak yine izle gibi oldu. bırakınca ıyy bu neymiş ya diyorsun. Ben futbolu bırakıp 2-3 yıl sonra yapamıyorum abi diyen görmedim :)

ben 3 temmuzda biraktim. takim tutmayi degil, futbola olan ilgim bitti. kombine alan, evini stada yakin tutan biri idim.

türkiyede futbolun hali ortada, şampiyonlar liginde 4-5 senede bir anca gruptan çıkabiliyoruz gerisi yok. 25 senede iki kere çeyrek final görmüşüz bu kadar.

işbu sebeple aç alman/fransız/italyan/ispanyol ligini onları izle. futboldan keyif al.

Yıllar önce ben de bıraktım, öneririm. Lisedeyken sınavdan önceki gün istanbul'a derbiye giden biriydim.

Tribünde tartışmaya girdim, neden volkan'a (kaleci olan) küfür etmiyormuşum. Kendisini hiç sevmem ama neden edeyim. Türk futbolunun özeti bu. Ortada oynanılan bir spor da yok zaten ne türkiye'de ne dünyada.


Benim gibi abartıp bi noktada tüm profesyonel sporlara karşı hale gelebilirsiniz uyarayım :D

Onun büyüklüğü ne kupa büyüklüğü, ne şampiyonluk büyüklüğü, ne o ne bu olmadığı için; sadece sevgiden, aşktan olduğu için; tabiki, elbetteki, her zaman ve her yerde tutmaya devam edersin... Hoyrat eller kirli kumpaslar kurduğunda daha iyi anlarsın neden onu sevdiğini...

Maçlarını izlemesen bile, bazen sezondaki futbolcularını tanımasan bile, ligde kaçıncı olduğunu bilmesen bile o renkleri seversin ya... Hani böyle gördüğün zaman sarının yanında laciyi, yüreğin pır pır eder, ağzın kulaklarına varır ya... İçin coşar, bir kez daha mırıldanırsın “sevgi neydi?”

Ve bilirsin ki “sevgi, kalbindeki onun yeriydi”

:)

türkiyede büyük takım tutmak kadar saçma bir şey yok. çok anlamsız. döngü aynı 0 ilerleme ve başarı var. horoz dövüşü gibi manasız. premier lig ve bazı yabancı ligleri takip ediyorum.

Kucuklugumde cok kisa bir donem haric cok ciddi takip etmedim futbolu. 15 sene once de tamamen biraktim.

Eksiden gorebildigim kadari ile zaten kirli bir sektorken iyice tiyatroya donmus. E tiyatro izlemek isteyince de tiyatroya gidilir maca degil.

Maslow piramitinin alt basamaklarindan olan "Bir gruba aidiyet hisetmek" ihtiyacini cok guzel karsiliyor ona lafim yok.

Canan Karatay'in cok guzel bir tespiti var: biz spor yapan bir millet degiliz, televizyonda mac izleyen bir milletiz. Sporu izlemenin degil bizzat sporu yapmanin, egzerzisin onemini kavrasak tum toplum daha dinc ve saglikli olur, uzun vadede yasam omru uzar, devletin saglik harcamalari azalir. Hayir bir de Turkiye'deki toplumsal yapiyi, birlikteligi de zedeliyor, kutuplasmayi, kavgayi arttiriyor en egitimli kesim bile konu futbol olunca iqsu 50 oluyor, gecen mac size penalti calinmisti, burda bize aynisi calinmadi, o hakem fenerli, federasyon cemisgezekli, o onun adami, yok bize operasyon var, Zorlu'da bulustular, senin klubun fetocu:) Koca koca kelli felli adamlarin konustugu konuya bakar misin:) Sosyal medyasi ayri, mac onu mac sonu dirdiri ayri. Ortaokullu liseli ergen isi, o enerjinin o zamanin %20si baska alanlara kanalize edilse tum toplum icin daha yararli olur

Son olarak Ugur Meleke'nin efsane tespiti:
"biz birey olarak yetersiz bireyleriz genellikle. güzel değiliz, yakışıklı değiliz, uzun boylu değiliz, iyi eğitim sahibi değiliz, enstrüman çalmıyoruz. çok iyi okullarda okumadık, çok güzel kız arkadaşlarımız yok... birey olarak bir şey ifade etmeyince, sokaklardan bakıyor; kalabalıklardan ayrılamayınca ne oluyor? kalabalıklara katılıyor. ben fenerliyim, ben galatasaraylıyım; mahvederim sizi. ben şu partinin sempatizanıyım, nasıl yendik? ben ibrahim tatlıses fanıyım, ben beren saat'e bayılıyorum. kalabalıklara katılıyor bir şey ifade etmek için. birey olarak bir şey ifade etmediği için... birey kalitesi düşük toplumlar bu tarz sıkıntılar yaşamaya mahkumdur. bunun yolu*, toplumsal hareketlerden geçer...."

soranlara "galatasaray süper kupayı aldığı gün, zirvede bıraktım" diyorum şakayla karışık.

hani bir şeyle yakinen ilgilendiğinde sana olduğundan önemli görünür de arana belli bir mesafe girdikten sonra önemini yitirip silinir gider ya,, futbol da öyle oldu.

babamda, eniştemde gs-fb ya da çok önemli şampiyonlar ligi maçı 2 yılda bir filan denk gelirse oturur bakar, "öyle pas mı atılır oç" filan diye ortama ayak uydurmaya çalışırım.

onun haricinde şu an bana 3 büyük takımdan ikişer futbolcu say desen sayamam. fatih terim hariç kim çalıştırıyor filan bilmem.

nasıl kafam rahat var ya, bilemezsin.
kesinlikle doğru yoldasın demeye geldim. bunu sen de anlayacaksın, başka bir seçenek yok.

ANC siz bir kulaklık için fazla pahalı bence
Sennheiser'in en üstüyle aynı fiyat. Kulağıma birşey sokmak ben de istemem de işte kafaüstü ile body building zor oluyor

Bende kulaklık arayışı içerisindeyim, kulak içi deneme imkanı olmadığı için karar vermek zor oluyor.
Ben sennheiser 350bt modeli ile anker q30 arasında kaldım kafaüstü modellerde. Sennheiser'in son ses seviyesi tatmin etmedi beni

jabra elite active 75t aldım
şimdilik çok iyi duruyor. son ses seviyesini TWS lerde telefon bariyer koyuyor diye biliyorum. Bazı programlar bu blokajı kaldırabiliyordu

aradığın bütün özellikleri karşılıyor. ben de spor yaparken kullanıyordum.
ses kalitesi de muhteşem.
yakın fiyatlarda ses kalitesi bundan iyi akq q320 vardı ama o da spor kulaklığı değil zaten.

www.sennheiser.com.tr

edit: pardon, bendeki tam olarak şuydu: ama üstteki de bunun güncel versiyonu olsa gerek.

www.appliancesonline.com.au

aslında sennheiser monentum 2 diye bir kulaklıkta da takıldım. onu alacaktım ama aradaki fiyat farkına değer mi diye saatlerce karşılaştırmaları okudum. jabrada kablosuz şarj ve mute özelliği var ekstradan, ki bu mute ozelliği ben spor yaparken toplantıda olmamı sağlyor. sennheiserda da ses kalitesi diyorlar, jabra da kötü değil gibiydi. bunu tercih ettim biraz da yarı fiyatı diye aslında.

King Kong un sonunda

Bir iki ay önce "To Live" filminin sonunda. Ondan önce de en son 2016'da La La Land filminin sonunda bir damla yaş süzülmüştü.

anlaşılmamama ağladım.
öfke ve üzüntü karışımı hislerle gözlerim doldu.
kısa sürdü ama rahatlattı.

bir ay kadar önceydi.
evvelsi gece uyuyamamış, bütün günü yatıp uyuyacağım anı bekleyerek geçirmiş, yatalı 4-5 saat kadar geçmesine, ertesi gün için iyi bir uykuya ihtiyacım olduğunu bilmmeme, en önemlisi de çılgınlar gibi uykum olmasına rağmen uyuyamıyordum

kalkıp oturma odasına gittim, kanepeye oturdum. sinirim biraz yatıştı, orada biraz ağladım.
birden içim geçti. o sırada ezan başladı. gittim yattım tekrar.

Canim gibi sevdigim bi yakinimi ufak bir rahatsizligindan oturu keyifsiz gordum, goruntulu gorusmede. Uzagiz. Keske yaninda olabilseydim diye ufak bi gozlerim doldu, akti uc bes damla, rahatlatmadi ama :D ta ki onu tekrardan iyi gorene kadar... :)

pink floyd dinlerken şarkıların güzelliğine ağladım. bir de yalnızlık hissinin üstüme çökmesine.

Orta okulda sınıflar arası futbol turnuvasında 2. olduğumuzda sinirden ağlamıştım. Sayılır mı?

Dün. Yalnız başıma mide sancısından kıvranırken.

Geçen hafta Samsun’da sokak ortasında dövülen kadının videosunu görünce çok kötü oldum. kadına, çocuğuna, kendime, hepimize ağladım.

ahahahha dün.güzel geçirmeye çalışırken günü, akşamında "sebepsiz" başlayan bir krizle oturup ağladım hayatımdaki tüm kabullendiğim çaresizliklere. kendimi sevmiyorum kabullendikçe bu da bünyemi zorluyor

Yağmurda yürümeye hazırlanıyordum. Tam evden çıkacağım güneş açtı. Oturup ağladım güneş açtı diye.

O zamanki kız arkadaşla bir parkta çardakta oturuyoruz. Çorba içtik. Sarılmış titreye titreye oturuyoruz. Önümüzdeki çöp kutusunun içine bir tane çocuk çok normalmiş gibi atladı. Çocuk içeri girince zaten ufak olduğu için kayboldu tenekede. İlk başta saklanbaç oynuyor sandım. Kız arkadaşa "x, x şu çocuğa baksana." dedim. İkimiz de baktık. Sonra tenekeden karton çöpler fırlamaya başladı. Sonra da çocuk çıktı. Kartonları aldı gitti. Orada gözlerim istemsiz bir yaşardı. Yanaktan aşağı akmasın diye kastım kendimi. Kollarım da kızı sarmış, silemiyorum yaşları. Kız görsün de istemiyorum. Çevirdim kafamı. Sonra kız gördü. Ben de söylenmeye başladım "şöyle şöyle yapacam. Bu çocuklara insan gibi bir hayat sunacam vs" Sonra kız salya sümük ağlamaya başladı. "Sen niye ağlıyorsun" dedim. "Senin ağlamana" dedi. Kız ağlamasın diye komiklikler yapmaya çalıştım "soğandan böyle oldu vs".

Şimdi düşününce çok garip bir andı ya.

nefes alamadığımı hissettiğim bir an vardı.
o an sanırım gözüm yaşlandı.

hüngür hüngür ağlamayalı 5 6 sene olmuştur
ne için ağladım onu hatırlamıyorum bile.

Üniversite?

Hep internet oldu benim için

Pandemi harici için konuşuyorum: sosyalleşemiyorum. Sosyal ortamımda belli kişiler var, sirkülasyon yok. Öyle. Sosyalleşemiyorum.

üniversite bitene kadar aşırııı sosyalleştim. Sonra yeniden şekillendirdim kendimi.

En son dönemde pandemi öncesi düzenli gittiğim 2 bar vardı. Mahalle pubı gibi. Hafta içi gidip oradakilerle sosyalleşiyordum.

Sonra anladım ki valla insan sosyalleşmek istesin, Clubhouse'tan 15 kişiyle sosyalleşiyorum bir süredir :) Hatta biriyle yüzyüze görüştüm (cinsiyet ve cinsel kimlik sebebiyle flört imkansızdı bu kişiyle. Yani sadece sohbet ettik eğlendik)

Bir insanın ana babası dışında hiç arkadaşı yoksa, o insan dönüp biraz kendini sorgulatmalı (terapi diyorum burada) çünkü aile onu yetiştirirken kendine bağımlı hale getirmiş ve yalnızlaştırmış olabilir. bunu çözmeye ne sosyal appler ne kurslar yeter.

Küçük yerde yaşadığım için çok zorlanıyorum. Kafa dengi birilerine dokunmak çok zor

Yakin arkadaslarimla ortak chat gruplarimiz var. Uzun süredir neredeyse her hafta birkac kisi online bulusuyoruz. Eskiden hic bu kadar sikca gorusemezdik, bize iyi geldi.

Haftada üc gün online dersim var. Dil ve yoga kurslari. Boyle bir sey bulabilirsiniz. "Kurslarda genelde sorunlu tipler olur." mottosuna pek anlam veremedim ben. Bir sey ogrenmek istiyorsaniz, katilin iste. Arkadas olursaniz, o da yaniniza kar kalacak.

Sifir arkadas, sorunun biraz da sizde oldugunu gosteriyor olabilir. Kendinizden memnun degilseniz, baskalariyla etkilesime gecmek istemiyor olabilirsiniz.

bisiklet ortamı bana bu konuda çok sağlam imkân sunuyor(du). 30 üstü ya da 0'a yakın derecelerde birlikte 200 km'lik turlar yaptığın bisikletçileri bir nevi "asker arkadaşı" gibi görmeye başlıyorsun. hayvan gibi zor yokuşları kıçından soluyarak birlikte çıktığın insanlarla sonradan bunun geyiğini yapıp eğlenmek güzel. bir araya gelen bisikletçilerin hikâyeleri bitmez.

bir de insan insanı yolda tanır diye bir laf var ya, tükendiği noktaya yaklaştığında herkes karakterini ortaya serer. o da insanları tanımanın çok etkili bir yolu bence.

onun dışında da devam ettiğim iki film grubu vardı. biri hala online devam ediyor. buralar da birileriyle tanışmak için çok etkili.

bunlar haricinde geçmişten kalan arkadaşım yok.
hatta şu günlerde ne bisikletçiler ne de sinema gruplarından kimseyle görüşüyorum.
iyice yabanileştim. canım da istemiyor açıkçası.

yalnızlık aslında mükemmelliyetçilikle oldukça ilişkilendiriliyor. sosyal ilişkilerinizde kusursuzluğu, çok ilgi çekici karakterlerle buluşmayı, birinin ısrarlı bir şekilde sizinle ilgilenmesini vs bekliyor olabilirsiniz, yazdıklarınızdan bu şekilde yorumladım. Öncelikle insanlarla iletişiminizi gözden geçirip, iletişim hatalarınızı incelemenizde fayda olabilir.

Yalnızlık tek başına kalmak değildir. Arzu duyduğunuz sosyal bağlarla, gerçekte kurabildiğiniz sosyal bağlar arasındaki mesafe ne kadar çok ise yalnızlık o kadar artar. Tek başınalık ise kendi ile kalabilme, kendi kendine mutlu olabilme yetisini geliştirmiş insanlarda bulunur.

Naçizane tavsiyem önce kendi kendinizi mutlu edin, kendinizden sıkılmayacak bir hale gelinceye kadar kendinizi geliştirmeyi deneyin. Sevdiğiniz, anlamlı bulduğunuz şeyleri yaparken illa yolda benzer ilgi ve isteklere sahip insanlarla tanışacaksınız.

Ülkemizde gerçekten sosyalleşmek oldukça zor ancak sosyalleşmek her insanın yemek yemek, su içmek gibi ihtiyacı. O yüzden ihtiyacını çektiğiniz şeye dönüşmeye çalışın insanlarında sizin gibi sosyalleşmekte zorlandığını düşünüp daha fazla iletişime açık olun, cesaretlendirin, merak edin, sorun, davet edin. hayatınızdaki her şey siz davranışlarınızı değistirdiğinizde zaman içerisinde değişir.

sehirden sehire degisiyor galiba. kurs icin bizim burada 1500 dediler 1300'e kayit oldum gecen hafta

kursta nakit ve taksit farkediyor kesin indirim yapanı bul.

iniyor ben kardeşimi 1200e kaydettirdim geçen gün.

Ben manuel olana 1700'e kayıt oldum geçenlerde. 2000'di kurs ücreti. Eski komşumuz olduğu için indirim yaptı. 100, 200 indirim yapılıyor genel olarak.

burada gördüğün rakamlarda bir indirim olamaz tabii.
ama kurs 2000 diyorsa 1200'ü zorla.
birini diğerine kırdır. aşağı yukarı o rakamlara ineceklerdir.

ayrıca asla semtinin dışında bir kursa gitme.

Niye semtinin dışında kursa gitmesin de ben farkli ilceye giderek yari fiyata ehliyet sahibi olan arkadaşlarım var. Hepsi aynı ehliyeti veriyor sonucta.

okb'ye pek benzemiyor.
sanki dışa vuramadığı başka bir sıkıntısı var onunla cebelleşiyor gibi.
doktor daha iyi bilecektir tabii. geçmiş olsun

kaygı bozukluğu dediğimiz durum bence bu. doktor görmeden kimse kesin bir şey diyemez tabi ki.

Menopoz belirtileri olabilir mi?

okb bu değil. yukarıda söylenenlerin hepsi olası.

Annen bir ilaç veya bitkisel bir karışım kullanıyor mu?

Vaktiyle bir psikiyatra gittim özel doktordu. Cidden ağır durumda hissediyordum ama adam bana 7 tane birden ilaç verdi. Bunlardan biri aripiprazol etken maddeli abilify diye bir ilaçtı hatta onu yazarken "sizi biraz hareketlendirelim" dedi.

Onu kullandığımdan itibaren kesinlikle duramaz oldum. Ne yatabiliyorum ne oturabiliyorum ne ayakta normal durabiliyorum. İlla zıplayacam koşacam bişey yapıcam yani. Mesela bir gün kendi kendime dedim ki yahu çamaşır yıkamam lazım gideyim de koyayım. Arkadaş çamaşır bulamadım evde. Çünkü o çamaşırı koymuşum yıkanmış çıkarıp asmışım sonra toplayıp katlayıp yerleştirmişim. Çoktaaaaan yapmışım, aklıma ilk geldiği anda. Hatta uzun yola çıktık arabayla, en geç yarım saatte bir durduruyordum arabadan inip biraz zıplıyordum yürüyordum koşuyordum, sonra tekrar arabaya binip yola devam ediyorduk, uzun yol böyle geçti.

Acaba kullandığı bir ilaç veya bir karışım bir takviye var mı dite sormamın sebebi, ona böyle tesir eden bir madde mi var veya bilmeden elde edildi onu öğrenmek. Aynı benim hallerime benziyor.

Cielo nun rozesine de kırmızısına da güzel diyorlar, güncel fiyatı 79 lira migros ve carrefourda var

degustasyon.org

Ayrıca vivino diye bir şarap uygulaması var, insanlar girip puan veriyor yorumluyor

Ya da sava beyaz premium fiyatı 42 yanlış hatırlamıyorsam, sadece carrefourda var

diren narince.

Sarafin

yeni öğrenmek isteyen biri için bu piyano ve fiyatlar çok uçuk. harcayacak çok param var hevesim de asla geçmez diyorsanız basın parayı yamaha'ya.

ben roland rp102 aldım, başlangıç için çok güzel alet. tavsiye ederim.

kawaii es110 daha uygun, daha pratik

ben de cevabı kısaltayım: ucuz olan.

Kawai kdp 110 güzel bir piyano.

Kawaii kdp 110.

Zamaninda kdp110 ile cn25 arasinda kalmistim ama fiyat olarak 500 lira fark ediyordu sadece :D bu fiyat farkina degmez. Kpd110 alin gitsin, bu kadar kafa yordugunuza degmez aralarindaki farklar.

Yamaha iyidir ama parayi basacaksaniz clavinova 400+ serisine basin, YDP basit giris modeli, Kawaii'den cok farkli olmayacak ses ve tusesi sizin icin.

casio celviano ap 450 var bende. 6 yil falan oldu gayet memnunum. alirken bayagi arastirmistim. pazarlik yapin alirken, etiket fiyatini vermeyin. karakoy yokusunda bir yerden almistim.

Kawai'deki durumu bilmiyorum ama Yamaha'nın servisi berbat. Ürünü sattıktan sonra arkasında duran yok. Uzak dur derim.

Nerede olacaksın bilmiyorum ama bağdat caddesinden caddebostan'a inen sokakta ünlü bir bisikletçi var, bisikletleri de kaliteli, oradan kiralayabilirsin. Şimdi adını hatırlayamadım birisi yazar kesin :)

@roket adam
O civarlardayim, evet. Tesekkurler, sorayim gittigimde :)

ATİLLA BİSİKLET ( CADDEBOSTAN )
(0216) 651 51 34

barbaros bulvarı, bike and outdoor.
bir şubeleri de karşıdaydı. kalamış mı orada bir yerlerde.

güzel bi menemen olursa 10/10 derim. sadece menemen benim için yeterli.

Dışarıda yediğim en iyi kahvaltı bir anneler gününde ailecek (annem rahmetli olmamıştı henüz) Feriye'de yediğimiz kahvaltıydı. Hani kuş sütünün eksik olmadığı türden.

Ancak benim şahsi kanaatim en iyi kahvaltı evde yenir :)

Neler olur bu kahvaltıda:
En olmazsa olmazım kocaman bir salata, iççinde en az 7-8 çeşit ot olacak. Son şimdi tam zamanı avokado çok yakışıyor bu salatalaya. Sos olarak sadece tuz-şimon-sızma zeytinyağı
Yumurta illa ki; ama diğer yancıların ağırlığına göre sucuklu / kavurmalı / pastırmalı / otlu olabileceği gibi lop yumurta da olur. Ben pek beceremiyorum evde ama poşe yumurta varsa dışarıda gittiğim yerde affetmem.
Salam sevmem istemem, ama füme et olur, peynir çeşitleri (Ezine beyaz peynir, Erzincan deri tulum, eski kaşar, GAntebin sürk peyniri, Bergama keçi tulum)
Kaymak, Bal, reçel çeşitleri (ben ekşisi olan reçelleri daha çok seviyorum, turunç, portakal, vişne, kızılcık gibi)
Simit evet, çok seçiciyim bu konuda :)
Bir de kızım son zamanlarda bir pankek yapıyor, mmm. Ben böylesini yapamıyorum. Öğreteyim sana diyor, istemem ki, onun elinden olduğu için daha bir tatlı...
Yanına mutlaka çay, bergamut kokulu olacak.
Ptesi yapılır mı bu, bir hafta bunun için yaşıyorum ben. Hafta sonu gelecek o kahvaltı edilecek.
Allah olmayana da versin, amin!

çok iyi olmak kaydıyla, simit, çiçek ve çam balı, kaymak, yumuşak ve sert peynirler (ezine peyniri tadında olacak, ithal peynir değil), tahin-pekmez, taze sıkılmış portakal suyu, çay, gerçek tereyağı, gerçek meyveden reçeller (çilek özellikle), kızarmış ekmek, taze çeri domates + salatalık. bunlar şart ve mecburi ve dandik olmayacak yani gerçek kaliteli olacak.

Beklemiş lahmacun
Fıstık sarma

tasdikli bir sefa pzvengi olarak.

gocek d marin kahvaltisi. ustunu gormedim.

bence en önemli şey ekmektir. kaliteli iyi bir ekmek olmadıktan sonra gerisi boş. içerikleri herkes saymış zaten tekrara gerek yok

Iyi demlenmis kahve. Kopuklu sarap. Cok iyi zeytin ve zeytinyagi. Cok iyi ekmek. Taze yesillik (feslegen ve semizotu favorim), humus vs... Pazar kahvaltisini boyle yapiyorum.

Ege´de bazi yerler inanilmaz iyi otlu gozleme yapiyor. Sadece otlu gozleme ve yanina buz gibi nar suyu.

Bazen de tek basina smoothie bowl 10/10 kahvalti.

En az 5 çesit peynir

kavurmalı, soğanlı ve patatesli yumurta (hepsi bir olacak)
tam yağlı yumuşak beyaz peynir
patates kızartması
bal kaymak tereyağı
zeytin
çay ve taze sıkılmış portakal suyu
kızarmış ekmek

Kahvaltiyi "cok" seven biri olarak iki haftadir diyette dogru duzgun kahvalti yapamiyorum. Oncesinde de 6 aydir yurtdisinda oldugum icin yine dogru duzgun yapilamiyor. Unuttuklarim kesin vardir ama hayalimdeki ve 10/10 diyecegim kahvalti su sekilde:

-ezine peyniri, tulum peyniri
- visne, gul, ayva, bogurtlen recelleri (mumkunse sut receli)
- bal kaymak
- tahin pekmez
- sahini (tahin bal tereyagi ile yapiliyor. Birkac sey daha ekleniyor olabilir hatirlamiyorum)
- anne tipi patates kizartmasi
- muhlama
- sahanda yumurta
- susamli/cekirdekli pastane simidi, paskalya coregi, pogaca, tuzlu katmer

Yanina da ilik süt

Ben bu kadar et ağırlıklı kahvaltı sevmiyorum. Tabağa bakarken fenalaştım. Ege kahvaltısı bence 10/10. Taze organik sebzeler, yeşillik, bol zeytinyağı, çeşit çeşit peynir ve reçeller, bal kaymak, otlu peynirli gözleme. Et olarak yalnızca sucuklu veya pastırmalı yumurta yeterli.

Ben et, peynir, yumurta vs yemiyorum. Tatlı çok sevsem de kahvaltıda tatlı da aramıyorum pek. Benim için en önemli şey kahvaltıda birkaç çeşit sıcak yiyecek olması. Şunlardan oluşan bir sofra 10/10 bu yüzden benim için:
- Simit (en olmazsa olmazım bu ve kesinlikle çıtır sokak simidi olmalı)
- Pişi
- Patates kızartması
- Domates soslu biber kızartması
- Pırasa, patlıcan vs. sebzeli bir börek
- 2-3 çeşit zeytin
- Bu madde birçok kişiye saçma gelecek muhtemelen ama kahvaltıda en sevdiğim şeylerden biri önceki günden kalan kısır, patates salatası, baklagil salatası gibi şeyleri yemek. Bunlardan biri varsa sabah mutlu uyanıyorum resmen.

İstanbul’da Beşiktaş Kahvaltıcılar Sokağı’ndan Çırağan’a kadar çok fazla yerde ve konseptte kahvaltıya gittim. Hiçbirine ve hiçbir yörenin kahvaltısına bayılmadım açıkçası. Çok çeşit olan yerlerde lezzet olmuyor pek, az ama öz çeşit olan yerlerdekiler de asla gözümü doyurmuyor. Bu yüzden en iyi kahvaltının evde hazırlanan kahvaltı olduğuna inanıyorum artık ve eskisi gibi bir kahvaltı uğruna kilometrelerce yol gitme hevesim yok hiç.

Sadece Bodrum’da bir kahvaltıcıya gitmiştik ve orayı gerçekten çok beğenmiştim. Çok memnun ayrıldığım tek kahvaltıyı sadece Ege’de buldum yani şimdilik.

Çayın olmadığı bir kahvaltıya 10/10 diyemiyorum.

Beyaz peynir, yöresel birkaç çeşit ve kaşar. Yeşil, siyah zeytin, bir de haşlanmış yumurta yeterli. Salatalık ve birkaç dilim meyve de olsa harika olur benim için.

karaköy böreği olsun bi de çay bi de sigara daha iyi kahvalti yok benim icin.

sadece yumurta, belki salatalık ya da domates olabilir yanında. her gün yemekten sıkılınca yeşil elma ya da muz. sabah az yemek daha güzel bence :)

iyi pişmiş, altı kayış gibi olmuş ama sarılarına dokunulmamış sucuklu yumurta.
taze su böreği. sıcak, taze çavdar ekmeği. çavdarlı ekmek değil, çavdar ekmeği.
zeytin, peynir, (birkaç çeşit olabilir) salam, salatalık.
bir iki çeşit tatlı: reçel, nutella ya da tahim-pekmez gibi.
demli çay.

Yukardaki akla gelenlerden ziyade
Kuru domates
Ufak tostlar içerisinde farklı sosların olduğu
Zeytinyağı nar eksili zahterli bir karışım
Reçel türevleri ama ceviz reçeli yaban mersini reçeli gibi
Ekmek çeşitleri ama düz beyaz tam buğday ekmelerden farklı ve el yapımı olmalı
Fındık ezmesi

Kızarmış ekmek, tereyağı, domates-salatalık, biri tulum en az 2 çeşit peynir içeren kahvaltı. bal-kaymak da varsa süper olur. gerisi ekstra benim için.

Bu mont için değil ama genel olarak decathlon montlarımdan çok memnunum. Hepsi tam fiyat/performans ürünü. Üstüne müşteri memnuniyetleri de cabası, 1 yıl deli gibi giydiğim kaz tüyü montun içi boşalmaya başladı, tüy vs. kalmadı. Götürdüm, anında yenisi ile değiştirdiler. O yüzden pişman olmazsınız diye düşünüyorum.

bende de bir wedze var. ömrü hayatımda satın alıp da fiyat/performans anlamında en tatmin olduğum şeylerden biri oldu mont.

decathlon'dan aldığım şeylerin haddi hesabı yok. bir kere bile pişman olmadım.

20 liraya sattıkları tişörtler filan süper dandik ama belirli bir standardın üzerindeki ürünleri alınır.

Bu bir anket mi izlemek için film önerisi mi? öneri içinse muhtemelen seyretmişsinizdir anket amaçlı cevap vereyim, (bkz: Taken) bence

the skin i live in

eksiduyu.ru

Kill Bill

Ronin
The crow

oldboi

dead man's shoes

el cuerpo
contratiempo

(bkz: Relatos salvajes)

panzehir

The man from earth

Lola Rennt

tape
la haine

Victoria

tamamı olmasa da bir zamanlar anadolu'da nın büyük çoğunluğu bu tanıma giriyor sanki.

burn. türkçe yayımlandığı isim cehennem gecesi. hatta arttırıyorum, bu film tek bir mekanda geçiyor:)

conversations with other women

Terapi gibi geliyor, sen ne diyosun.

Ayni ben...

Hayır, hiiiiç sevmiyorum :( sadece geniş ve boş yolda kullanmakla ok'im, gezmek, kampa fln gitmek için katlanabiliyorum. İşe veya toplu taşımayla gidebileceğim bir yere arabayla gitmiyorum.
Not: 32 yaşımda ehliyet aldım.

ben de aynı şekilde. boş boş araba kullanıyorum demeyeyim ama araba kullanmamı gerektiren şeylerden kaçmıyorum, hemen atlıyorum demek daha doğru olur.

trafik yoksa ilk 1-2 saat severim sonra sıkıcı olmaya başlıyor

Sakin bir sahil veya dağ yolu ise severim yolu da uzatırım hatta ama normal e5 trafiğinden ciddi anlamda nefret ediyorum.

istanbulda araba kullanmak genelde sinir katsayımı arşa çıkartır, özellikle şişli vb. trafiğin leş olduğu yerlerde çekilecek dert değil ama egede ve uzun yolda kullanmanın çok farklı bir güzelliği var, iyi bir playlistle aşırı beleş bir terapi gibi geliyor insan ruhuna.

trafikte ve bozuk lanet izmir yollarında kesinlikle hayır, daha bu sabah belediye everest gibi kasis koyduğu için arabanın tamponunu sürttüm, onun haricinde akıcı yollarda tempolu sürüşe bayılıyorum.

Istanbul'da sevmiyorum, stres katsayimi arttiriyor. Sehirlerarasi yollarda veya ege'de kullanmak terapi gibi geliyor gercekten de.

Hem de nasıl.. istanbulda trafiksiz saatlerde özellikle gece en sevdiğim şeylerden biri..

fakyoras +1.
geriliyorum trafikte.

ama gece+boş yol+müzik kombinasyonuyla şahane.

Her şekilde gerilip strese giriyorum. Ufak bir hatada sakatlık, ölüm, büyük maddi kayıp yaşıyorsun, neresini seveyim bunun?

güzel bir podcast veya radyo programı ile saatlerce sürebilirim. seneler önce samsuna bir bayram arefesinde 21 saatte gitmiştim. modern sabahlar podcastleri ile zerre sıkılmamıştım.

trafik durumu ve motivasyon önemli. sabah 7'de işe giderken ve trafik de varsa hiç sevmiyorum ancak tatile gidiyorsam ve yanımda arkadaşlarım varsa gayet iyi oluyor.

Evet seviyorum..

Bayılıyorum. 18 yaşından beri arabam var. Gittiğim hemen hemen bütün ülkelerde de araba kiralayıp binlerce km yaptım. Toplu taşımaya hayatta binemem, o özgürlük hissi bambaşka.

inanılmaz keyif alıyorum. termosa kahveyi doldurup güzel müzikle beraber kilometrelerce yol gidebilirim.
not: lüks araca binmiyorum, bir de öyle bir durum olsa keyfim 10'a katlanacak.

Bos yol kriterini saymazsak aracin modeli belirleyici oluyor. Su anki aracim inanilmaz keyifli, yolu uzatmaya calisiyorum. Ama bi onceki aracim kalas gibiydi. Pek keyif alamiyordum. Bir donem mini cooper kullanmistim, ki surus zevki acisindan benim icin bir numaradir.

Yani bos yolda arac kullanmak guzel bi sey tabii ama nasil bir arac oldugu cok onemli.

trafik haric hastasiyim.
altindaki araba cok onemli +1.

4 yıl önce ehliyet aldıktan sonra bir daha araba kullanmadım. Hiç içimden gelmiyor araba sürmek. Ehliyeti de bulunsun işte hazır boş zamanımdayım diye almıştım. Tamamen unuttum gibi hissediyorum ve o kadar gözümde büyüyor ki tekrar alışma süreci.

Arabada sağ ön koltukta olmayı çok severim mesela uzun yol yapayım biri sürerken ama o arabanın kontrolün altında olması hissi hoşuma gitmiyor. Başkası kontrol etsin mümkünse, ben yan koltukta keyfini çıkartayım yolun sağa sola bakarak, telefonla uğraşarak dshhsd

Yasaklar sebebiyle şehir içi ev-iş arası dışında kullanmadığım için binmek eziyet gibi geliyor. Bazen keşke biri sürse de yolcu koltuğunda gitsem diyorum.

Yoksa uzun yol yapmayı, manzaralı yolda gitmeyi, şiddetli yağmurda gitmeyi çok severim, dinlendirir, insanı yeniler.

Bence safi eziyet. Param olunca ilk işim şoför tutmak olacak.

Uzun yol seviyorum ben. hatta bayılıyorum etrafı izleye izleye yol almaktan, farklı coğrafyalardan geçmekten.

İstanbul başta olmak üzere, ankara ve izmirde sevmiyorum sürmeyi. balıkesir ve samsunda kullanmak çok güzel. doğu illerinde kuralsızlıktan dolayı ilginç enstantaneler yaşanabiliyor, ama fena değil. çanakkale ve edirne dream team. yaani, şehrinden şehrine değişiyor.

insanın canı bazen uzun yol çekiyor, çoğu kişinin zaman zaman hissettiği şeyler. gerçekten o karanlık boş yollarda araba sürmenin farklı bi tadı var.

tamamen genlerin baskinligi ile alakalı. senin ornegini baz alırak konusacak olursam abim babama ben de anneme çekmişim mesela (kadınım)

@fıytfıyt dördünüzün de boylarını yazabilir misin mümkünse?

bir de hangi baskınlık? baban veya annen baskın olsa ikiniz de uzun veya kısa olmaz mıydınız?

190-150lik çiftin oğlu 177. Aynı çiftin gelini 163, torunu erkek 183, kızlar 160,165.

annenin ya da babanın baskın olması diye bir şey yok. bir de sonuçta x geliyor y geliyor. farklı farklı data geliyor.

ama her türlü boy kombinasyonu ihtimaller dahilindedir. yeğenim, babasından kısa. dayısıyla (annesinin ikizi) aynı boyda.

boy için bir çok faktör var. genler bunlardan biri. ama beslenme spor gibi dış faktörlerde oldukça etkili. babam 188 annem 150 civarı. benim boyum 183 kardeşimin 180 civarı.

babamın boyunu bilmiyorum ama 180 filandır heralde. annem de 150.

ben 156
ablam 170

yani belli olmaz, tamamen kısmet.

erkek 173,49
kız 161,37

hiç belli olmaz, benim anne 155 baba 170, ben 180 oldum mesela. başka akrabalara da bağlı olabiliyor veya kadının erkek kardeşlerine bakmak lazım.

Annem 155 babam 180
Abim 181
Ben 157
Not : annemin baba tarafı uzun ama anne tarafı komple kısa , biz biraz onlara
Çekmişiz sanırım

Bu arada eşim 185 , 2 kızımız var , umarım ona çekerler

kız çocukları anne baba ortası, erkek çocukları babadan uzun genellemesini cepte tutuyorum ben.

bizim aile örneği: 168 anne, 190 baba => 180 kız / 200 erkek

335/2=167,5 olur

bunun %100 doğru olmayan bir hesaplama şekli var.

Annenin ve babanın boylarını "cm" olarak toplayın
Doğacak çocuğunuz kız ise toplamdan 12.7 çıkarın, erkek ise de toplama 12.7 ekleyin.
Elde edilen sonucu ikiye bölün.

çıkan sonuç elbette %100 doğru olmayacak. +10, -10 cm pay hayal edebilirsiniz. tabi çocuğun herhangi bir sağlık problemi olmaması, beslenme şekli, spor yapıyor oluşu vs bir sürü etken daha var.

Aynı bu durumda (kadın 155cm filan sanırım) arkadaşın oğlu babasını geçmiş durumda.
Benim çevremden gördüğüm anne uzunsa ortalamadan bu çocuğa kesinlikle yansıyor. Annenin kısa olduğu durumlarda genellikle kız çocukları etkileniyor.

Bir ortalamasını alamıyoruz maalesef :)

Benim babaannem 1.50’lik bir kadınmış dedem ise 1.90. Babam 1.75 civarı annem ise 1.60. Abim 1.93, ablam 1.75, benden küçük kız kardeşim 1.75. Ben ise 1.64’üm :) Kısmet.

Cocuklar kisa da olabilir uzun da olabilir. Kiz cocugun uzun olma ihtimali var mesela benim babam 1.90 annem 1.50 ben 1.75 oldum.

anne tarafı erkek kadın farketmeksizin 160 civarı, baba tarafı da yine erkek kadın farketmeksizin(hala 180) 180 üstü. ben ve kardeşim de 180 üstüyüz. baba tarafı kuzenler de hep 180 üstü.

Beslenme alışkanlıklarının değişimiyle yakından ilgili. 1.50 boyundaki Afrikalı zenci ile 2.10 boyundaki Amerikalı Zenci aynı genleri taşıyorlar. Akrabalar.

Ben bunu özellikle araştırmıştım, olay şu, işin %90'ı falan genetik, özellikle bir kaza, beslenme sorunu, hormonal hastalık falan olmazsa boy genlerle aktarılıyor.

Ama sorun şu ki boya etki eden çok fazla gen var, ve bunların hangi taraftan nasıl geleceğini tahmin etmek imkansız. Ayrıca birden fazla gen etki ettiği için çocuğun anne ile baba arasında bir yerde olma ihtimali de yüksek. Yani 700 tane gen var, her biri 1mm ila 1cm etki ediyor, sadece kısa olanları toplarsan kısa olan ebeveynden bile kısa olabilirsin, uzun olanları toplarsan uzun olandan da uzun olabilirsin. Random dağılırsa orada bir yerdesin.

Fakat, burada önemli başka bir olay var. Hangi genin çalışıp hangi genin çalışmayacağını seçen başka bir gen seti daha var. Yani genlerin bir kısmını annenden alsan bile, babandan gelen "kilit" genleri, annenin genlerinin çalışmasını engelleyebilir (veya tam tersi). Bu durumda da direkt annenin veya babanın genini alıyorsun. Eğer anne veya babada birbirlerinin genlerini kitleyen mekanizmalar yoksa ortalama, eğer varsa annenin veya babanın boyunda oluyorsun direkt (tabi +/- çevresel faktörler, ama onlar epey düşük).

Bunu da niye araştırdım? Bizde 4 nesildir (ben, babam, dedem ve dedemin babası) boylar aynı. Eşlerin boyları bambaşka (kimisi uzun kimisi kısa) ama erkek çocukların boyları sabit. Hatta amcam ve kuzenimin de boylar aynı. Klon ordusu gibiyiz.

Bunun açıklaması da şuymuş: eğer boyun hayatta kalmak için kritik öneme sahip olduğu bir genetik mirasa sahipsen, o genetik set karşı tarafın genlerini kitleyerek kendisinin devamını garanti altına almaya çalışıyor, çünkü daha uzun ya da daha kısa olman bir risk oluşturacak hayatta kalman açısından.

Merak edenler için alakalı paper'ı da ekleyeyim: elifesciences.org

Herkes yazmış bi data da benden gelsin
Annem 162cm babam 186cm
Ben. 190cm
Abim 192cm genetik olarak bütün akrabalarım uzun sayıılır

Kız arkadaşımın babası 180, anası 168-170, abisi 193(dedesiyle aynı boy), ablası 176, erkek kardeşi 190, kendisi 170 idi.

babam ve annem aynı boydalar.
ben ve abim onlardan 11 santim uzunuz,
kardeşim de bizden 10 santim uzun.

Ben 191'im ailede benden uzunu yok.
Yani eğer evlatlık değilsem, çok eski genlerden bile geçebiliyor.

Oslo 31 Ağustos

şu beş filmi seven auteur/avangard/kült tarzı her şeyi sever.
beş tane önereyim örnek olarak:

night and the city (jules dassin)
lacombe lucien (louis malle)
hush hush sweet charlotte (robert aldrich)
white heat (raoul walsh) -james cagney'e dikkat-
gurbet kuşları (halit refiğ)

Uzağı sevdiysen bence gişe memuru'nu seversin.

Der Siebente Kontinent.

bestsimilar.com

denemedim ama ai gayet kolay boyle engineler.ben yapmistim kendi capimda bir tane.

İşe Yarar Bir Şey / Pelin Esmer

Kız kardeşler - Emin Alper

sevebileceğini düşündüğüm birkaç yönetmen:

mike leigh
theo angelopoulos
ed yang
tsai ming liang

belçika'da yaşarken hollandalı bir kızla evlenmişti, singapur'da yaşıyorlardı, en son konuştuğumuzda (bir sene önce) amerika'ya taşınma planları vardı. herhalde amerika'da yaşıyorlardır şimdi. stalklamıyorum, zaten sosyal medya kullanmıyoruz. çok sevdiğim bir dostumdur hala, araya o kadar mesafe fln girince iletişimimiz koptu bayağı ama şimdi arasa/arasam araya hiç mesafe ve zaman girmemiş gibi yine dostça uzun uzun konuşuruz.

hatırlamıyorum bile.

Bu duyuruyu okuyunca “haa öyle biri de vardı evet” dedim.

Yurt disinda. Evlenmedi ama stalklamiyorum.

Hala beraberiz ama arada uzun süreli bir ayrılık oldu. Sonra bir yerde denk geldik tekrar barıştık.

hafızamı baya bi zorladım ama kim olduğunu hatırlamıyorum. hatırlasaydım stalklamazdım da. ama şu an bu yazıyı okuyunca aklıma gelir instadan tivitırdan bakabilirdim.

Bi daha hiç görmedim. Hiçbir fikrim yok. Zaten normalde beğenmeyeceğim biriydi,, sarhoşken öpülmüştüm:(

Instagram'da ekli ama aktif bir iletişimimiz yok. Arada paylaştığım fotoğrafları beğeniyor diye çıkarmıyorum heheh

@i ve been mistreated +1

Hala dost kaldığımız için bir dostumu stalklıyor gibi arada stalklıyorum tabii ki ;)
Evlenmedi ama tutkulu şekilde başkasını öpüyor.

facebook listemde.
ilk eklediğimde (ya da o mu eklemişti, hatırlayamadım) arada bir haberleşiyorduk ama aktif iletişimimiz yok şu anda.
herhangi bir flört falan gibi değil, eski arkadaş gibi bir sohbetimiz vardı zaten.
zamanında çok yakın arkadaştık, 1-2 ay çıkmıştık ama olmayınca ayrılıp arkadaşlığa devam etmiştik.
işin içinde seks olmayınca, o yaşlarda oluyordu öyle şeyler tabii.

çok da sevdiğim bir insandır.
profesyonel fotoğrafçı, evli değil, stalklamıyorum.

evli, iki çocuğu var.

ben stalklamıyorum çünkü umurumda bile değil nerede olup ne yaptığı.
ama iki yıl kadar önce abim wp'dan ablalarıyla birlikte birkaç fotoğrafını attı. (nereden, niye bulmuş bilmiyorum allah'ın işsizi) başta tanıyamadım, o hatırlatınca şok oldum.

sonra dikkatle bakınca fark ettim ki neredeyse hiç değişmemiş. yani bizim türk kadınında tipik olan iki çocuğu yapınca godzilla'ya dönme sendromundan mustarip değil. çökmemiş, iyi görünüyordu.

zaten daha 16 yaşında bile fiziği muhteşemdi. o anlamda onun gibi birini daha "öpmedim".

en son hangi üniversitede ve hangi bölümde okuduğunu öğrenmiştim. benimkiyle çok benzerdi. ama iletişim kurmadım. şimdi mezun olmuş olmalı. ne yaptığına dair hiçbir fikrim yok.

adını hatırlayamıyorum
hatırlasam stalklamak isterdim

sosyal medya kullanmıyor. belki evlenmiştir bilmiyorum. sosyal medyası olsa bakardım ama.

Kendisi şu an brezilya'da zaten brezilyalı yüksek lisansını bitirmiştir varsayıyorum. Belki doktora yapıyordur arada sırada paylaştığı sunum fotoğraflarını görüyorum :)

Baska bir sehire tasindi. En son tutkuyla optugu kisi kiskandigi icin beni facebook'tan silmisti gecen sene :D beni neden kiskandigina dair hicbir fikrim yok. İnstagramda duruyor, orda gormedi herhalde yeni maniti :D aktif bir iletisimimiz yok. Ayrildiktan sonraki ilk yillarda vardi. Pek stalklamiyorum.

kendisiyle evlendim, eşim olurlar.

hiçbir fikrim yok, stalklamak adetim değil :D

Korkunc tipsiz ve ne alaka dediğim bir kızla nişanlanmıştı en son, belki evlenmiştir ama çok da önemli biri değildi 1 2 ay flört ettiğim biriydi o yüzden stalklamıyorum, arkadaşlardan duyup bakmıştım o zamanlar

Uyuşturucudan beyni akmış şekilde sağda solda dolanıyor. Belki uüksek dozdan ölmüştür. Stalklama adetim yok insanları. Olsa da bakmazdım. Haline üzülüyorum.

Stalklamıyorum ama bir iki denk gelmiştim, tıp okuyor hala. İkimiz de yetişkin bireyler olarak arkadaş devam edecektik ama sevgilim çok sıcak bakmadı bu fikre, isteklerine saygı duydum ben de. Yarım senedir falan konuşmadım kendisiyle.

Çok ekstra biri olacağını düşünmüyorum, uzmanlığını alır; hobi olarak müzik yapmaya devam eder vs. öyle yaşar. Çok heyecan aramıyordu zaten. Umarım mutludur ¯\_(ツ)_/¯

bilmiyorum. stalklamıyorum

açık konuşayım yıllar önce belki 5-6 sene olmuştur aklıma gelmişti, sosyal medyada aradım stalk için ama bulamamıştım. 2019 da fake hesabından beni eklemiş. belli belirsiz bir profil fotosu koymuş. başta anlamadım sonra whatsapp verdi, biraz muhabbet ettik. 2. evliliğini yapmış, türkiye'ye gelince haber ver buluşalım dedi, biliyorum buluşursak takılırız da ama evli olduğu için içimden gelmedi. arada estikçe 2-3 ayda bir bakıyorum instadan, hatta şuan aklıma gelince bile açıp baktım :D

benimle birlikteyken "öyle şey olur mu yahu o benim ilkokul arkadaşım!11!!!!!111!!!" dediği kişiyle evli şu an. :))))))))))))))))

çok umrumda değil de, sağlam travmalarımdan biri olduğu için arada açıp bakıyorum ne durumda diye.

Kendisi minor sozluk celebritysi idi, birakti. Simdi bir Avrupa ulkesinde calisiyor.

Stalk ata sporum.

kendisi benim arkadaşım hatta beni bir arkadaşıyla bile tanıştırmaya çalıştı. zaten geçmiş 18 sene. Baya ünlü bir ressam.

amerikanın bir eyaletinde doktora yapıyor en son 1000 dolardan az bir paraya aldığı 20 senelik arabayı satıyordu.

40 yılda bir stalklıyorum.

öpüşeli 9 sene geçmiştir.

kesin sevgilisi vardır şu an.

ilk öpüştüğüm bir escorttu, çinliydi, malezyada kuala lumpurda otel odasında öpmüştüm.
sevgili olarak ilk öptüğüm kız, biz beraberken zayıfladı, baya zayıfladı, daş oldu.
Beni bıraktı baya kıro bir herifle evlendi.
7 8 sene önce instagramda denk gelmişti, kocası buna butik açmış (kız bilg. mühendisiydi)

casio ve roland kullandım.
en ucuzunu al. inan aralarında 4 bin liraya değecek bir fark yok.
amacın evde takılmak ya da öğrenmeye çalışmaksa hele, hiç yamaha'ya filan girme.

TAşınabilir piyanolara da bakın derim. Sonuçta dijital piyanoda şeklinin bir önemi yok:)

shop.zuhalmuzik.com

Kawaiiler tam fiyat performans enstrümanlarıdır

Kawai CN25 (orta), Casio Privia PX 780 (giris), Yamaha Clavinova CLP 625 (ust) aletlerini kullandim (bu siralama ile). Hepsinden once de duvar piyanosu kullaniyordum dolayisiyla referans noktam hep o oldu.

Dijital piyanolara bakarken sesten ziyade tusesinin hissiyatina daha fazla onem verdim her seferine. Acikcasi bunca yillik klasik muzik deneyimime ragmen dijital piyanolari seslerine gore ayirt edebilecegimi zannetmiyorum, hepsi birbirine gercekten cok yakin. Ancak calma deneyimindr aralarinda daglar kadar fark var.

Casio,diger ikisine kiyasla gorece dandik ve dandikligi oldukca belirgin. Hem sesleri/efektleri duzgun degil, yer yer kulak tirmaliyor, hem tusesi rahatsiz, agirlik merkezi iyi dagilmamis. Pedallari normalden ufak, basmak zor. Beyaz tuslara biraz icerden basmak cok zor ve boyle durumlarda ilgili tusun sesi cok az cikiyor, bu da benim dikkatimi dagitiyor. Ha evde kendi kendinize calarken fark etmeyebilirsiniz ama biraz egitimli kulaklar icin gercekten eziyet. Bu sebeple Casio cok ust duzey modelleri olmadikca onermem.

Kawaii KDP110 cok iyi bir giris modelidir, ben zamaninda CN25i alirken KPD ile karsilastirip almistim, aralarindaki fark cok azdi. Ancak CN25i kullanirken tuseninin fil disi (veya iyi bir simulasyonu) olmamasi rahatsiz etmisti, parmaklarim fazla kayiyordu tuslarin uzerinde, surtunme kuvveti azdi. Casio'da bu yok, gercek fildisi olmasa da onun hissine cok yakin bir sey yapmislar, surtunmesi iyi. Alisilabilir bir sey elbette, ancak referans noktam gercek duvar piyanosu oldugu icin ben begenmemistim. Yeni nesil modellerde degismis olabilir, daha kaliteli kaplamalar uretmis olabilirler.

Yamaha canavar. Gercek piyanoya acik ara en yakin, hem tuse hem agirlik hem surtunme hem ses hem goruntu olarak dort dortluk. Ancak bence butce zorlayacaksa ozellikle de giris seviyesi icin boyle bir maliyete gerek yok.

Sizin yerinizde olsam Kawaii KDP110 ya da CN29 alirdirm. Her ikisi de evde keyif yapip baslangic seviyesi icin hayli hayli yetecektir, gayet de keyifli olacaktir.

Bu arada bakmadiysaniz asagidaki websitesi muhtesem incelemeler yapar dijital piyanolar hakkinda, mutlaka bakiniz:

www.pianodreamers.com

eğer profsyonel müzisyenseniz, Yamaha CLP öneririm. değilseniz zaten sizin için farketmeyecektir, ucuzunu alın.

Yamaha CLP serisi, diğer tüm piyanoların üstünde marka modeldir benim gözümde. sesine bayılmış olmanız, sesinin üretilmiş ses değil, birebir sample teknolojisi ile kaydedilmiş olmasından kaynaklanmaktadır. Ayrıca tuş hasassiyeti, dokunma hissiyatı, akustik piyanodaki çekiç mekanizmasını en iyi taklit eden yine bence Yamaha'dır. Ki modelinden emin olmasam da birebir çekiç mekanizması ihtiva eden modelleri de var..

Ama elbette Kurzweil ve Kawai'nin de Yamaha'ya rakip olabilecek kalitede üst segment piyanoları vardır. sonuç olarak siz ve piyano ihtiyacınız buna karar verecek..

Eski bir film. Belalilar. Türk versiyonu da var. kesinlikle tavsiye ederim

The Sting di adı sanırım

snatch
lock stock and two smoking barrels
hot fuzz

a fish called wanda
take the money and run
small time crooks

(bkz: the naked gun)
(bkz: the naked gun 2 1/2 the smell of fear)
(bkz: the naked gun 33 1/3 the final insult)

In bruges

9 queens izlediğim en iyi filmlerden biriydi. Komedi değil ama çok kaliteli ve farklı bir suç filmi

Game Night sayılır mı bilmiyorum ama çok güzel.

Modernizm için Katı olan Her Şey Buharlaşıyor

Abdullah Başaran'ın Postmodern kitabı. Henüz yarısına geldim ama gerçekten yalın bir anlatımı var. Anlaşılır. Hafızam beni yanıltmıyorsa bu kitabın bir giriş kitabı olmadığını söylüyor ki öyle de Post Öykü'de yayınlanan yazılarının bir derlemesi zaten. Ama yine de tavsiye ederim.

Ihab Hasan'ın görüşlerini anlatan bir makale vardı. Orpheus'un Parçalanışı var Türkçeye çevrilen tek kitabı sanırım. Biraz ağır olabilir.

Hece dergisinin özel sayısı edebiyat özelinde yardımcı olabilir.

Kolaylıklar dilerim.

modernizmin serüveni.

Bence alma derim bir heves alınıyor ama evde spor olcak şey değil.

bence al. ben yeni aldım uygun fiyatlı bir ürün. nabız falan ölçmüyor ama işimi görüyor. hiç yoktan evde mat üzeri antrenman öncesi ısınmak için kullanıyorum. düzenli kullanıma henüz geçmedim. ama böyle bir dönemden çıksak bile evde her daim antrenman ekipmanı bulundurmak iyi fikir. havlu askılığı gibi niyetlerle kenara atacak kadar maymun iştahlı olmadığım için bu konuda pek bir yorumum yok.

hazırda 27, 28, 29 inç jantlı bir bisiklet (yol, dağ, city, cross vs) varsa bike trainer de mantıklı olur.

çok daha az yer kaplıyor ve sarmadığı noktada ikinci el piyasası da canlı.
(türkiye'de öyle en azından)

Ofisten bi arkadaşım yürüme bandını aylık kiralamıştı. Bi firma sana ürünü 1 aylığına evine kadar getiriyor. Eğer süresini 1 ay daha uzatmazsan ay sonunda gelip geri alıyor. Aylık 70 tl miydi neydi. Bence bisiklet olayında da vardır bu. 1 aylığına kirala. Baktın iyi gidiyo, ikinci ay gidip satın alırsın.

sadece cardio mu? ağırlıklar nerde?

Ağırlık yoktu sanırım, ya da ben görmedim. :( Girdiğim ilk spor salonu bu. Evde döküm ağırlıklarım var, sadece cardio için gitsem buraya olmaz mı?

ben buraya tam teşekküllü bir spor salonu demem tabii ki.

gelişmek isteyen insan her yerde gelişir zaten yani imkanlar ölçüsünde.

gelişmekten kastınızı anladıysam ağırlık işi şart. ister vücut ağırlı olur istersen serbest ağırlık olur.

yine yararlanırsınız tabii de tek ordaki cardio ağırlıklı aletlere bağlı kalırsanız rotadan çıkarsınız.

burası ya döküntü bir belediye tesisi ya da konut sitelerinin "spor salonu" diye andığı mekânlardan biri olmalı. hani aslen "geniş küvet" olan şeylere havuz diyorlar ya, o hesap.

tutup da AVM'lerdeki gym zincirlerine binlerce lira vermeye de gerek yok ama mahalle arası da olsa gerçek bir salona gitme imkânı varsa çok daha iyi olur.

buda olmasın? :)
tahtı bırakmamıştı galiba ama ashoka da olabilir.

abi bu buda'nın hikayesiyle aynı örgüye sahip
@filteria yazmış ben "bu da" diye hızlıca okumuştum cevabını

ashoka idi sanırım. okuyalım bakalım hayatını , cevaplar için teşekkürler.

alınır tabii, sürekli aynı/çok benzer ayakkabıdan alan insanlar tanıyorum.

alırım

Alırım, aldım

Alırım, alıyorum. Bazı şeylerin resmen kendiniz için üretildiğini düşünebiliyorsunuz. Rengi, dokusu, kumaşı, rahatlığı... Artık bir şekilde yanarsa, üstüne çamaşır suyu sıçrarsa ya da yıpranırsa neden çok memnun kaldığınız bir şeyi yeniden almayasınız ki :)

Alınır

evet, adidas gazelle için aynı hisleri besliyorum <3