30lar ilerledikce bu his artiyor kesin bilgi yayalim :))
Durumu kabullenmek, geriye donup bakinca ulan guzel gunler gecirdim, sunlari sunlari yaptim diyecek sekilde zamani degerlendirmek, hayal ettiklerinizi elden geldigince gerceklestirmek bi cozum.

Yürü git,alalalala :))))

Yok yok haklısın. Hayat güzel. Yaoacak bir şey yok ama. Mevcut hali en iyi şekilde yaşayıp çok da düşünmemek lazım.
Senin derdin çok bir derdin olmaması aslında.

Sürekli seyahet eğlence gibi şeylerle gerçeklerden kacabilirsin mesela ama eninde sonunda yakalar seni. O yüzden kabullen ve çok da şeetme

32 yaşındayım, katılıyorum. hayatı hem iş hem seyahat vs adına tadına varacak şekilde yaşadığımı düşünüyorum, hatta daha iyi yaşayamam gibi geliyor ama yine de zamanın geçmesi evet çok koyuyor insana.

Yakında gençleri kıskanacagim diye korkuyorum

Yaş 27 boşuna yaşıyorum hissi var bende de hiç keyif almıyorum.

Geçen yine bir başka duyuruya yazdım mı yoksa yazıp sonra sildiğim onlarcasından biri miydi hatırlayamadım ama yazayım yine.

yanlış hatırlamıyorsam bir filmde duymuştum. karakterlerden biri zamanla ilgili endişesi olan diğerine "şu ana kadar yaşadığın hayat uzun geldi mi sana" diye soruyor. 35 belki 40larında olan da evet diyor. diğeri de "işte önünde yaşayacak bir o kadar hayatın daha var" diyor. basit bir düşünce ama benim aklımda baya yer etti. zaman bundan sonra biraz daha hızlı geçecek, daha az verimli geçecek, daha az kayda değer olacak ama nihayetinde aklının ermeye başladığı yaşı 20 falan kabul etsen, kendi hür iradenle özgürce karar verip yaşayabildiğin hayatın 10 seneden ibaret olduğunu düşünsen, önünde bunun aynısından 4 tane daha var.

kafayı zamanla çok erken yaşlarda bozmuş biri olarak anlıyorum bu psikolojiyi ben. benim kendi çözümüm evlenip çoluk çocuğa karışmak. ilk çocuğu elime aldığım zaman omuzumdan büyük bir yük kalkacağını hissediyorum. benim için ahsen umut verici bir düşünce bu.

@incre, benim çözümüm de benzer. Hep çok mantıklı gelmissindir bana zaten. Ama onu da yemiyo.. :')

çok sağol, güzel böyle şeyler duymak :P şurda kaç kişiyiz otuzlarının başlarında

Ölsek de kurtulsak modundayım. Yaşanabilecek şeyler bitmez ömrün ne kadar olursa olsun, bu arayış hali beni çok yoruyor. Öldüğümde gözüm açık gitmeyecek tatmin seviyesinde yaşadım, bardağın dolu tarafına bakıp doydum ben kalkıyım diyorum.

yaşlanmak diilde bedensel sorunlar yaşayacak olmak zoruma gidiyor :) öyle bir dönemdeyiz ki nerede ise her sene müthiş teknolojik gelişmeler, bilimsel çalışmalar oluyor öldükten sonra bunlardan haberim olmayacak, çok koyuyor :)

bunlardan sonrası amaan bu ne be dünün aynısı :=)

kesinlikle zaman asiri hizli geciyor + yaslanmaktan asiri mutsuzum. onumde secenek olsa sonsuza dek yasamak isterim

İşte bunlar hep görelilik kuramı. 1 yaşında birinin 2 yaşına kadar geçirdiği 1 yıl ömrü kadarken, 60 yaşında birinin 61 yaşına kadar geçirdiği 1 yıl önrünün 1/60 ı kadar. Ondan dolayı yaşlandıkça zaman hızlanıyor galiba. Ama iyi haber insan ömrü uzuyor.

abuzer yoksa sen ben misin? ben de gectigimiz gunlerde 31 yasimi doldurdum ve ayni seyleri hissediyorum.

30'dan sonra artik her seye gec kalmis gibi bir his var uzerimde. guzel bir isim var, vs ama artik gelecege umutla bakma durumunu kaybettim. bu safaktan sonra atomu parcalayacak halimiz yok.

benim aklima gelen cozum evlenmek. bir yuva kurup cocuk falan yapmak artik. sadece asik olabilecegim son bir kadin ve onunla beraber yaslanmak... otesinde bir beklentim yok hayattan.

Zaman cok hizli geciyor evet ama bence 30lu yaslar cok cok daha guzel 20li yaslardan. 40lar daha da iyi olur umarim. Yani su an 38 yasindayim, hep bu yasta kalacagimi bilsem bir an bile uzulmem.

Tavsiyem yok. Olmekten kacinmak gibi bir secenek de yok. Dusundugumde kafamin icinde alarm caliyormus gibi bir panik yasiyorum. O yuzden dusunmemeyi seciyorum.

Ben ölmekten ya da hayatın kısalığından değil de parça parça ölmekten korkuyorum. 20'li yaşlarda yapılacak şeyler ayrı, 30'lar ayrı vs. 60 yaşında tutup da 20'lik arkadaş topluluğunda gibi davranamam sonuçta.

Yapabileceğim şeyleri istediğim gibi yapamıyor olmak sıkıyor canımı.

Bunla nasıl baş ediyorum? Edemiyorum :D

Tamam 20ler ayrı 30lar ayrı 60lar ayrı ya, heh işte, ben 60lardakileri istemiyom :') çok saçma.. nene olmak istemiyom.

Aslında bir daha hiç 20 yaşında olamayacak olmak canımı sıkıyo:') yaşamayı çok seviom

yasımı fıksleme ımkanı olsa sececegım yas otuzlarda olurdu. 31-32 falan olurdu muhtemelen.Benım omrumun en guzel yasları bunlardı sımdıye kadar. 40 ustunden bıldırıyorum

Örnek:

Cataflam 50mg arıyorsunuz, baş ağrınıza bu iyi geliyor mesela.
Bu markanın ana maddesi ''Diklofenak''

Eczacı size çıkarıp DICLOFIX 50 MG verebilir, çünkü bu markanın da Diklofenak içeren ilacı bu.

Size saçma gelmesinin nedeni sizin ilaç markasını ilaç maddesi ile karıştırmanız.

Bir madde var, ilaç şirketleri bu madde ile kendi ilaçlarını çıkarıyorlar. Koskocaman ilaç endüstrisi bunun üzerine kurulu.

Buraya ek yapayım,
Awareim +1 ancak bir kaç kez başıma şu geldi ve canımı sıkıyor. O ilaç artık üretilmiyor depoda yok, bu da muadili diye eldekini vermek isteyenler oldu.

En son başıma gelen ise antibiyotik içindi. 1000 ilk agumentin yazmış doktor, bunun için artık bulunmuyor dedi, yerine başka antibiyotik önerdi tek farkı augmentin 10 adet bu 8 adet dedi (sayıda yanlışlık olabilir ama augmentin den 2 eksik)
Başka eczaneden aldım tabi.

ilaclarin patenti oluyor belirli bir sure. o sure dolduktan sonra ilacin icerigi public oluyor ve isteyen uretebiliyor. dolayisiyla muadil ilac aynisidir. orijinalinin sadece markasi kalir.

Halam eczaci alsa muadil ilac almaz. Almamizi da tavsiye etmez. Asla %100 ayni olmuyor ilacin muadil olmasi icin belli bir yuzdeyi gecmesi yeterli sistem muadil diyor ama aslinda tam ayni degil der. O yuzden ben de muadile si ak bakmam.

Bir kezde doktor ilac verdi. Eczaci kafasina gore muadil vermis. Kontrole gittim ilaclari gosterdim bunu ben yazmam diye diretti sonra su eczaneden mi aldin dedi. Evet diyince herkese aynisini yapiyorlar bunun yan etkisi fazla diye biz vermiyoruz ama anlasmasi var adamin hep bunu yapiyor dedi. Dogrulugunu bilemem ama.

Mobildeyim editleyemedim. Bende yan erkilerden dolayi erken gittim kontrole.

Benim de başıma gelmişti benzeri. Doktor, eczacı sana muadilini verirse alma dediğim ilaci al demişti.

medikal geçmişim yok ancak cevabım: kısmen evet

dedikleri gibi etken madde başka ilaçlarda da aynı oranda oluyor ancak buradaki en büyük fark yan etkiler. örneğin alerji sebebiyle xyzal kullanıyordum. müthiş bir ilan 20 dkda tesir ediyor. euro kurunu düşükten bağladıkları için tedarikçi firma artık bunu piyasaya sürmüyor. yerine crebros verdiler. o da 20dkda tesir ediyor ancak resmen içimden geçiyor. akşamüstü alsam 9da uykudan geberiyorum.

açılın eczacı akrabası olan geldi. hehehe.
muadil demek etken maddesi ve miktarı aynı demek.
kanunlara göre ve teoride hiçbir farkı yok.
Pratikte ise şöyle farklar oluyor. İçerik aynıdır ama kullanılan maddenin saflığı, kalitesi (tolere edilebilen seviyelerde) değişebilir. Atıyorum ilaçta sitrik asit var. Adam bunu çinden yan sanayiden de almış olabilir, avrupa satandartlarına uyan bir yerden de almış olabilir, birinin saflığı yüzde 99dur diğerinin yüzde 92dir gibi.
Bazen de hiçbirşey farketmez diğer ilacın sadece adı/ünü/prestiji fazladır. karışık işler yani.

Muadil ilac genel olarak ayni evet. Antikadimag+1 genel olarak. Yan maddeler farkli olabilir, o da alerji vs gibi durumlarda sikinti yapabilir ama zaten doktor oyle bir durumda ilaci yazmadan sorar hastaya. Eczacinin muadil ilac onermesinde bir suru sebep olabilir.
Recetede olan depoda yoktur, piyasada bulunmuyor olabilir. Recetedeki ilac icin hastaya buyuk fiyat farki cikiyor olabilir sistemde ama muadil ilacta cikmiyordur vs (ki genelde bu oluyor) elindekini cikarmaya calisiyor da olabilir, olmaz demiyorum elbette.

Ama Eczaciyi anlasmakla suclayan doktorun anlasmamis olmasini dusunmek biraz safca geliyor sadece.

open.spotify.com

kisa: en son dun bunu denemistim tam da. bu da o hissi vermedi iste. gelen diger cevaplari denicem sirayla artik

Youtube'dan olmaz mı?

www.youtube.com

Ben şu tür şeyleri kullanıyorum, uyku tutmazsa

www.youtube.com

youtube.com

Ben sana asmr için kaydettiklerini atayım belki işe yarar.

bunun icin uretilmis makineler var. ev arkadasim kullaniyordu benim. ortama bir ugultu veriyor.

Aşağıdaki bağlantılara tek tek sağ tıklayıp "Bağlantıyı Farklı Kaydet" seçeneğiyle bilgisayarınıza/telefonunuza indirin. Cihazınızın müzik çalarının zamanlayıcısını açın, örneğin bir saat sonra kapanacak şekilde ayarlayın. Harika bir şekilde uykuya dalarsınız.

rainymood.com
rainymood.com
rainymood.com
rainymood.com
rainymood.com
rainymood.com
rainymood.com
rainymood.com
rainymood.com

Bir de telefonlar için 'rain rain' uygulaması var. Yağmur, gökgürültüsü, okyanus dalgası, çıtırdayan ateş efektlerinden istediğinizi istediğiniz miktarda ayarlayıp, saatini kuruyorsunuz. Çok işe yarıyor.

mynoise.net

Mobil uygulaması var mı emin değilim.

ben direkt pcyi açık bırakıyorum o hafif fan sesi yetiyor. ortaokuldan beri 7-24 açıktır bilgisayarım ekstra bi ses açmıyorum arkaya ama öyle boşta çalışıyor. sabah kalkınca da monitörü açtığım gibi kullanıma hazır ^^ düğmeye basmakla uğraşıp 20-30 saniye açılsın diye beklemem gerekmiyor. varsa vantilatör vs. de açabilirsin belki?

elektrik kesilince vs. pc kapalıyken yattığımda kolay kolay uyuyamıyorum mesela baş ağrısı yapıyor rahatsız ediyor o tam sessiz ortam. spotify sormuşsun tam cevap olmuyor ama baktın o işe yaramadı alternatif olarak deneyebilirsin.

mynoise +1 hatta burada fan sesi de var

mynoise.net

www.google.com

ben amsterdamda hic yasamadim o yuzden google'a danistim. Aralikta ortalama sicaklik 7/2 derece soguk sayilmaz, kislik giyinilirse rahat gezilir. esas sorun yagmur.

Soguk hava yoktur, yanlis kiyafet vardir.

ben aralıkta zurihe gidiyordum yılbası mevzuları gayet de seviyordum. ama kardesim amsterdama gidiyor ve aşiri şikayetci havanın kapalılığından. nasıl bir tatil gecirmek istediginize bagli ben dağlık ve soguk yerleri seviyorum. geçen kasım ukraynada donduk ama asıl zevki oydu bence aşiri soğukta içip ısınmak ayrı zevkli. drunk cherryler ühi *-*

buna göre giyinmek+1 buna göre de plan yapmak yeterli bence. mesela buz pistleri kuruluyorsa orda da gayet zevkli oluyor. hatta kar yağsa daha da güzel. türkiyedeki kar zevksiz oluyo çok şartları kötü ama avrupada keyifli bnce

ben de kisin gidip cok usudugumu hatirliyorum. okyanustan gelen nemli hava insanin icine isliyor.

Olmaz hocam. Ben birkaç sefer amsterdama gittim kışa da denk gelen oldu.

Donuyor insan.

Tavsiye etmem.

yani kar ocak gibi yağıyor diye hatırlıyorum. genelde esinti var zaten. sağlam bir mont kurtarır.

ben senelerce hollandada yasadim, bence mantikli olur... hollanda ne cok soguk olur ne sicak, muhtemelen 3 ile 15 derece arasinda bir hava olur, hava zaten cogunlukla kapali oluyor artik o biraz kismet

2019 Aralıkta gitmiştim. Üşüyüp üşemediğimi, havanın nasıl olduğunu hatırlamıyorum ama şahsen baya mutluydum oradayken.

Bu senenin kasımında tekrarda İkinci defa gideceğim bir aksilik çıkmazsa eğer.

kasim sonu aralik basi ve ocak aylarinda olmak uzere 2 kez gittim amsterdam'a, ikisinde de gercekten cok cok usudum. amsterdam'in mevsimi bahar ve yaz basi bence. bir sonraki planim mayis haziran gibi gitmek (euro bize acirsa).

Bence her zaman gidilir, geçen hafta oradaydım, sıcaklık 15 derece civarlarında geziyor, gece daha da soğuk oluyor, tek hanelere düşüyor. Ayrıca devamlı yağmur yağıyor, sokakta rahatça gezememe ihtimaliniz var

Aralik - Subat arasinda Amsterdamda yasayanlar dahi Amsterdamdan kaciyor. Mumkunse Mayis - Eylul arasi ziyaret edin.
Detaya girersek, Amsterdam aralikta cok soguk olmaz ama ruzgar ve muhtemel yagmurla beraber hissedilen sicaklik rahatsiz edici hale geliyor. Disarida yapilabilecek aktiviteler kisitlaniyor dogal olarak. Kapali mekanlarda vakit geciririz derseniz o zaman mantikli. Toplu tasima agi yeterli olasim icin.
Cok fazla giymeye de gerek yok. T-shirt ustune polar, onun ustune su/ruzgar gecirmez yagmurluk ve botlar ile butun kisi geciriyorum. Opsiyonel olarak bere ve eldiven kullanabilirsiniz. Ruzgar sebebi ile semsiyeyi unutun.

“ Zaten bir derdi olan ve ona çözüm arama ihtiyacıyla yanıp tutuşan insanların işi”
Şahsen dünyanın çeşitli ülkelerinden onlarca Phd öğrencisi gördüm, sürekli yenileriyle tanışıyorum ancak genel profilin şu tanımlamayla ufak bir alakası bile olduğunu sanmıyorum.

Çoğu sosyal bilim diplomasıyla lisans sonrasında da iş bulmak zor olduğu için phd yapmak
1. Genel iş bulma şansını arttırıyor
2. Geçici de olsa 4-5 yıllık bir gelir kaynağı sağlıyor
3. Daha iyi bir iş bulmak için zaman kazandırıyor.

Bu durum alanınıza göre değişir, ama yukarıdaki entry haklı gibi de, sosyoloji mezunu bir insan Türkiye’de kalsa çok çok iyi bir işe girebilmiş olmayacak, yine 7-8 sene sahada kendini kanıtlamak zorunda, sonra düzgün maaş ve iş ortamı bulur gibime geliyor, dolayısıyla bir süre yurtdışı, maaş cazip görünüyor.

Türkiye’de kalıp iyi bir kariyer yapan arkadaşlar var mı? Var, yok değil. Ama bahsettiğiniz kaygıyı yaşayan da pek çok insan var. Bunun yakın örneğini bi arkadaşımda gördüm, çok iyi yerlerde yl ve doktora yapmasına rağmen, 31 yaşında tecrübesiz şekilde işe başvurunca geri dönüş olmuyordu. Ancak geçen bir gün bir start-up araştırmacıya ihtiyaç duydu, o şekilde iyi bir maaşla teklif aldı -durum 2 sene sürdü-, arkadaşımın alanı sosyal psikoloji. O yüzden her alanda “daha iyi bir iş bulmak için zaman kazandırıyor” diyemem.

Ben bu kaygılarla sosyolojiden alanımı psikolojiye kaydırdım. Daha fazla okulda ders verme ihtimali ya da terapist kimliğimle eğitim verme ihtimali vs. Terapist olarak şunu söyleyebilirim, ne yaparsanız yapın, inanarak yapmadığınız, motivasyonu eksik yollarınız sizde bir yük oluşturabiliyor. Mesela Amerika’ya gitmediniz mi? Hep gitmek mi istediniz? Burada tatmin edici bir hayat, bir hayat gayesi bulamazsanız, diğer ihtimal aklınızı kurtalayabilir? Hayat bu, şansınıza ne gelir belli olmaz. Belki de Amerika’dan sonra Türkiye’ye değil, Japonya’ya araştırmacı olarak gideceksiniz?

O yüzden, belli kaygılarınız varsa da, sizi bu yola çeken o yola tutunabilirsiniz. Bu çekici güce hayır diyemeyen arkadaşlarımın karşılarına çok ilginç fırsatlar çıktığını, hayatlarının bambaşka bir yere geldiğini de görmüştüm :’) (bunu bir vatandaş olarak yazdım)

zamaninda uzun uzun anlatmislar su blogda:
100rsns.blogspot.com

ki bu amerikali orta sinif okuyucuyu hedef alarak yazilmis bir sey. turkiye'den gidip herhangi bir universitede sosyoloji doktorasi yapacak akademi heveslisi gencin sansi loto'dan daha dusuk.

"İyi bir yayın geçmişin varsa, çeşitli vize türlerine başvurup alıntı sayına bakılarak bir değerlendirmeye tabi tutulabiliyormuşsun, üniversite kapılarını sana kapatmışsa kalan tek seçeneğin buymuş." nerede okudun bunu? internetin oldugu devirde kendin guvenlilir bir kaynaktan direkt dogrulayamiyorsan uydurmadir.

sosyal bilimlerin cogu zengin isi + 1,000,000 @thetruenorth

ör.
amerikada sosyoloji phd yapan> vedat milör. orda kuru kuru zeytin yedim diyecek olsa da burada dağ gibi mirası ve tanıdıkları var.
o da bitirdikten sonra o işi yapmıyor, gidip avukat oluyor, ünide iktisat hocalığı yapıyor da orada evini barkını alıyor.

ankarada sosyoloji phd yapan duyurucu vardı, o da en azından ailesinin aldığı evde yaşıyor, kira derdi yok :d ekonomik kafa rahatlığı

Amerika’da siyaset bilimi doktorası yapan biri olarak uzun uzun yazardım ama özetle ille akademi ve doktora diyenler içim amerika doktorası akademide global olarak en geçerli akçe. Ayrıca alt ac ve non ac işler özellikle econ ve poli sci alanlarında çok arttı. Bunun ngosu var, startupı var, tech dünyası var. Programımdan yeni mezun iki kişi pew’da çalışıyor mesela, ux researcher olarak teknoloji şirketlerinde çalışanlar var, vs vs. Hepimiz osmanlı vergi sistemi üzerine çalışmıyoruz. Siyasal davranış uzmanı olanımız var, göç uzmanı olanımız var, orta doğu, Afrika, asya uzmanı olanımız var, inanır mısınız siyasal iktisat çalışıp blockchain ya da uluslararası ticaret ve rekabet çalışanımız var. Arkadaşın bahsettiği vize de O1, birkaç ödül ve güzel atıflı, iyi dergide yayınlanmış makale, biraz da hakemlik, mentorluk gibi aktivitelerde bulunmuş olmak gerekiyor, başvuran arkadaşlarım var, eşimin de avukatlarla değerlendirdiği ve ön sürecinden geçtiği bir vize türü: www.uscis.gov

sosyal bilimde yuksek zengin isi +1, buna kismen katiliyorum, benim cevremdekiler bunu dogruluyor.

pHd zaten bolum fark etmeksizin riskli, okumak artik komple riskli bir aktivite. hayatinin 4-5 senesini vereceksin ve sonunda kimse sana yagli balli bir is garantisi veremez, bu neredeyse her bolum icin gecerli, buna muhendisligin bircok dahil. bir danismanlik sirketinde calisiyorum, benim mudur onune gelen cvlerin uzerinde phd gorurse yuzunu eksitip cope atiyor.

amac ne, ona gore bir plan yapip, okul surecinde o kanaldan network yapmak lazim. bu ulke/meslek farketmeksizin gecerli kural. acik sektorler neler, bambaska sektorlerde calismaya hazir misin? vs...

sosyal bilimde phd yaptiktan sonra bir gocmenin amerika'da corporate ortamina girmesi cok cok kucuk bir ihtimal. ben olacagini sanmiyorum da yine de ufak ihtimaller vardir. kovalanmasi gereken amerika'da akademide kalmak olmali. onlarin h1b surecleri farkli isliyor. o sekilde kalinabilir.

@antikadimag h1b ile “corporate” ortamına girenler olduğu gibi bunun için L1 ve O1 gibi alternatifler de mevcut, h1b tek yol değil. Kesinlikle kolay olduğunu iddia etmiyorum, mezun olmadan en az 1-2 sene önce girilmesi ve ekstra emek verilmesi gereken bir yol, başarıyı etkileyen de bir sürü faktör var: Programınızın verdiği method eğitimi, hocaların alt ac ve non ac işlere bakış açısı ve size verdiği destek, programınızın lokasyonu gibi. Doğru kombinasyonlarla olasılıklar oldukça yükseliyor. Mesela iowa state’de doktora yapan biriyle usc’de california’nın göbeğinde ya da nyu’da, washu’da doktora yapan birinin akademi dışında şansları aynı olmayacaktır. Aynı şekilde quant heavy dediğimiz programlardan çıkan birinin departman tarafından ödenen yaz okullarıyla ekstra gelişim gösterip kendini data scientist olarak label etmesi daha kolay olacaktır. Washington’daysanız tonla io ve ngo’nun dibindesiniz, her gün onlarca m&e iş ilanı açılıyor. Bu arada domestik öğrenciler için doktora yapmamak daha mantıklı olsa da uluslararası öğrenciler için amerika’ya doktoraya gelmek hala en az masraflı ve güvenli yol. O doktora diploması da bu işlere açılan kapı oluyor. Türkiye’den alınmış derecelerle ve Türkiye’den bu işlere başvurup işi almak çok çok daha imkansıza yakın. Akademi vs sektör işinde çok fazla faktör var, kimsenin spesifik durumunu bilmeden aman hocam sen akademide iş kovala genellemesi çok mantıklı değil kanaatimce. Yolun başında olanlaraysa rankingde ilk 30-40 dışında bir okula gitmemeleri, doktoradan önce bir, mümkünse daha fazla iş ve meslek deneyimlemeleri, akademi içi ve dışı çok insanla tanışıp gerektiğinde bir mail atacak kadar yakın olmaları ve mümkünse köy-kasaba gibi yerlere gitmemeleri oluyor genelde.

Bu sene başvuranlara söylediğim bir noktayı daha unutmuşum: Son 3-5 senedir pek çok econ ve poli sci bölümü stem classification için başvurdu ve kabul aldı. Bu da 1 sene yerine üç sene opt ve kafa rahatlığı demek. Başvururken bu kriteri göz önünde bulundurmakta fayda var. Özellikle insan davranışı çalışılan programların stem olarak kabul edilmiş ya da edilme olasılığı çok daha yüksek. Subfieldlarda bunun olmasına dikkat etmek gerek.

Hali hazirda yurt disindayim ama bir daha buraya gelme firsatini sunsalar kabul etmem. Neden cunku burasi hindistan. Avrupa olsa giderim. Neden cunku medeniyeti ozledim. Kaldirimda yuruyebilmeyi yaya gecidinden karsiya gecebilmeyi ozledim.

Kuzey avrupa ülkeleri

Üst komşun üstünde tepinmez,
Merdiven boşluğuna kimse ayakkabı bırakmaz, ayakkabılık koymaya hiç kalkmaz,
Gecenin bir saati apartmanın önünde toplaşmış sarhoş tiplerin böğürtülerini dinlemezsin,
Sırada şark kurnazları önüne geçmeye çalışmaz,
Sarı yanar yanmaz kimse kornaya abanmaz,
Kiracıysan evsahibi, evsahibiysen kiracı hakkında duyuruya yazacak sorunların olmaz
Hiçbir yerde asla keyfi bir uygulamayla karşılaşmazsın

Yaz, yaz bitmez. Uzar gider bu liste.

İsterdim. Çok tecrübe katıyor ve ufku genişletiyor.

2- Finlandiya, Danimarka Kanada, ABD'nin bir iki eyaleti ( New Heaven ve Massachusetts), İspanya, Hollanda, Yeni Zelanda.

İsterdim. Amaç farklı yerler görmek.

ABD olurdu. Gez gez bitmez. Ama son zamanlarda Almanya da olabilir diyorum.

İsterdim, bu ülke bir kişi olsa aynı evde yaşamak istediğim biri olmazdı. Sebebi bu. Burda benim ne düşündüğümün çok bir önemi yok, sadece ayak uyduruyorum.

İnsanların eğlenebildiği, daha güleryüzlü ve misafirperver olduğu herhangi bir yer olur. Ne garip ki bu sıfatları eskiden herkes benimseyerek bu ülke için kullanırdı.

istemem. su an o sartlara sahibim bu arada. sagin, solun, sosyal medyanin gazina ihtiyacim yok. hayatimi guzel sekilde dizayn ettigim ve olumsuz seylere kulagimi tikadigim icin burada cok mutluyum.

dipnot: milliyetci yada akpli falan degilim. ikisinden de nefret ederim. avrupa'nin cogu sehrini gezdim gordum. yine de turkiye diyorum.

Ben istemem. Yurt dışında yaşayamam. Biraz ıkınsam etsem belki ileride olmayacak iş değil ama uzaklarda yaşamak bana korkunç geliyor. Neresi olduğunun bir önemi de yok. Sadece uçakla bile 1 günümü harcayacagim yer olmasın yeter.

ABD / San Francisco

1. Evet. Biktim bu ulkenin davarindan, cakalindan, arsizindan, hirsizindan.

2. Kucuklugumden beri hep bi hevesim oldugundan abd. Cesitli eyaletleri denemek isterim, tek bir yer yok aklimda.

1.şu anda yaşama şansım var ama yaşamıyoruz(ab vatandaşlığı olmasına rağmen) çünkü taşınma fikri korkutuyor bir de burdaki konforu orda bulamayacağız.
2. londra ya da hamburg falan olurdu

isterdim. çocuğum olunca bu düşüncem daha da arttı. türkiye hep kaotik, biz yaşamayalım diye ailelerimiz bizi baskıladı biz de yaşadık bari çocuk yaşamasın.

hollanda veya almanya olurdu. fransa italya daha karışık, ingiltere pahalı zor geldi bana.

2024-2025 gibi olacak. Avusturya büyük ihtimalle. Gidecek miyim, bilmiyorum.

Nereye gitmek istersin dersen, Barcelona. Pek mümkün gibi durmuyor. Belli de olmaz gerçi, kim Rusya savaşı, pandemi gibi olaylar yaşayacağımızı tahmin ederdi. Artık dramatik olaylar yeni normalimiz gibi geliyor.

Halihazırda UK'deyim. Kalburüstü maaşlarla güzel bir muhitte ailemize yakın oturuyorduk. Ama fark ettik ki maaşlı çalışanlar olarak ev araba alabildiğimiz yaşa baya bir var, iş hayatında duygusal olarak somurulmekten de bikmisiz. Gözümü öyle kararttim ki eşimi de ikna edip is bile bulmadan geldik, sifirdan yaptık her şeyi. Konfor alanını falan gözüm görmüyordu.

Şimdi dönüp bakınca iyi ki yapmışım diyorum çünkü 5 seneye pasaport alınca ayıya dayı demekten kurtulacağım. Ama tekrar yapabilir miyim, pek sanmıyorum. Hayatta bana çok az gelir böyle deli deli hareketler. Demek ki bilincaltimda guvenmisim kendime.

1. Evet. Ortadogu'da yasamak istemiyorum.
2. a) Yeni Zelanda: Tum indexlerde zirvelerde, muthis doga, sifira yakin irkcilik. Yeni dil ogrenme derdi yok.
b) Ispanya: AB ulkesi ama havasi guzel, biraz Ispanyolca biliyorum.

1 - simdiki aklim olsa 2011'de pasaportu cebime koyar koymaz 10 sene yurtdisi deneyiminden sonra tr'ye geri donerdim.

2 - ankara yada izmir olurdu, buyuk olasilikla izmir. sicaga/denize olan ozlemden oturu.

(bkz: tersine goc)

su an seattle'dayim.

amerika'da kalmayi isterim ancak daha guneyde daha sicakkanli insanlarin yasadigi yerlerde. onumuzdeki yaz asagidaki eyaletlerden birine tasinmak istiyorum.

california, texas, florida, new york. plase colorado ve arizona.

Türkiye'nin sağlık sistemi görece iyiydi çünkü bizde sağlık hizmeti siyaseten en güzel malzemelerden biri. Yani nasıl ki "Yol yaptılar" varsa "Hastane açtılar" da var. Haliyle bir sürü hastanemiz vardı. Gelişmiş ülkelerde, özellikle de bir eğitim ve araştırma hastanesinde uzman doktorla muhattap olmak kolay bir şey değildir. Bizde insanlar ellerini kollarını sallayarak uzman doktorlara gidip MR falan çektirebiliyordu. Doktorlarımız da kaliteliydi. Ancak tıp pahalı bir alan; ekonominin sallanmasıyla hem bu sallantıya girdi, hem de doktorluk mesleği ayaklar altına alındığı için bu nitelikli iş gücünden olduk... Dolayısıyla karşılaştırmanın tarafları önemli; ABD ile Türkiye karşılaştırılırsa düşük gelirlilerin sağlık hizmetlerine ulaşması konusunda Türkiye muhtemelen hala avantajlıdır ancak sosyal devletin güçlü olduğu bir Avrupa ülkesi ile karşılaştırılacak bir tarafı kaldığını sanmıyorum.

zamaninda iyi yatirim yapilmis. mesela kisi basina dusen yogun bakim unitesinde zirvedeydik corona basladiginda.

sistem cok pratik ve hizli isliyor turkiye'de. bir doktor haftada catir catir yuzlerce hastaya bakabiliyor. bu doktorlar icin yogun ve somurucu bir sistem olsa da iyi yetismelerini sagliyor cunku cok vaka goruyorlar. semptoma bakip sak diye cozum uretebiliyorlar cogu durumda. hasta da hizlica tedaviye ulasabiliyor. amerika'da bir acil doktorunun basit olmayan bir durumda seni dogru yere yonlendirme sansi dusuk. bir sey bulamadik diyip cikiyorlar isin icinden eger hayatin tehlikede degilse.

devlet hastanelerine ulasim da gayet kolaydi ben turkiyedeyken. gidip uzman doktordan randevu alip bedava gorunebiliyordum bir sonraki hafta. amerika'da aynisini yapmaya kalksam daha once gordugum tanidik doktor degilse 1-2 aydan onceye randevu veremiyorlar.

hiç bir zaman iyi olmadı medya pompalaması

sadece 2005-2015 arası 10yıllık dönemde hastahaneler bilgisayarlı sisteme geçti. yani eskiden röntgen,tahliller fiziksel olarak doktorun odasına gitmesi bekleniyordu şimdi bilgisayardan okunuyor

bu doğal olarak işleri hızlandırdı, bizimkilerde

wow, waw, wühüüüü sağlık sistemi nasıl iyi oldu falan demeye başladı

sağlık sistemi iyi olsa hastahaneler, pastahane kadar olur zaten

küçük ve butik olur.

Yazdıklarınız doğru
Sağlık sistemimiz maalesef kötü durumda, aşırı yoğunluk ve kötü çalışma şartları nedeniyle sistem gerçek hastaları rezil ediyor. Top gibi sekip duruyorlar. Gerçekten hasta olmayıp tırt sebeplerle hastaneye gelenleri ise memnun eden bir sistem maalesef, kolaylıkla uzman doktora görünüyorlar (muayene oluyorlar diyemiyorum) e bir de eski hastanelere göre yeni hastaneler çok daha konforlu olunca görece sağlık sistemimiz gelişti algısı mevcut.

Halbuki makyajlı bı gelisme bu, nitelikte gerileme mevcut, içini boşalttılar

bence de iyi değil. bu goygoyun bence 2 sebebi var.

1- doktorların sürekli kendilerini yüksekten satması. sorsan dünyadaki en iyi sistem, en iyi doktorlar burada.

2- yine hükümet yanlılarının algı operasyonu. bir de abd ile çok karşılaştırılır. "bak orada pansumana kaç bin dolar ödüyorsun burada bedava" gibisinden saçma kıyaslar yapıyorlar. halbuki orası liberal bir ülke, burası sosyal devlet.

temelinde hep aynı şey var. insanlar yaptıkları işleri daha iyi göstermek için algı kasıyor. ülkenin büyük bir kısmı da yurtdışını bilmediği için inanıyor.

çoğu ülkede türkiye'den çok daha efektif çalışan bir sevk zinciri ve birinci basamak sağlık hizmetleri var. pek çok ülkenin aile hekimleri veya general practitioner'ları, türkiye'de hasta bakan bir akademisyen hekimin pek çok gördüğü hastayı rahatlıkla tedavi edebiliyor. daha spesifikleşmiş hekimler de daha uzmanlık gerektirecek, daha nadir hastalıkları görüyor - tedavi ediyorlar.

türkiye'nin sağlık sisteminin iyi olarak algılanmasının önemli bir sebebi, insanların, hastalığının niteliği hakkında bilgi sahibi olmaksızın, istediği akademik titre sahip birine görece yakın sürelerde ulaşabiliyor olmasıyla alakalı diye düşünüyorum. söz gelimi kanada'da bir profesör görüşmesi bazen 1-2 yıl sürebiliyor. türkiye'de böyle bir şey olduğunu düşünebiliyor musunuz? isyan çıkar valla.

ikinci bir sebebi de hekimlerin çoğunlukla iyi yetişmiş olmasıyla alakalı diye düşünüyorum. türkiye'nin çoğunda tıp eğitimi nitelikli idi, özellikle tus'ta iyi bir derece yapabilen pek çok ülkede -dil bariyeri hariç- gerekli kalifikasyonları sağlayabilerek çalışabilir. örneğin amerika başta olmak üzere pek çok ülkedeki değerlendirme sınavı olan usmle, tus'tan daha zor değil. bunun üzerine, hekimler, ortalama bir batılı meslektaşından kat kat daha fazla hasta görüyor. verilen hizmetin kalitesini azaltmakla birlikte hekimin tecrübesini ciddi artıran bir durum bu.

bu dediklerimin tümü son senelerde değişmekte. göçmen politikası nedeniyle hekimlerin önemli bir mesaisi doğru dürüst anlaşmayı bile sağlayamadığı hastalarla geçmeye başladı. batılı meslektaşlarından kat kat daha fazla iş ve stres yüküne sahip olup dolar bazında çok daha düşük kazanıyor olmak pek çok hekimin ayrılarak yurt dışına gitmesine yol açtı, bu da randevu bulma zorluğunu daha da artırdı. son yıllarda bir sürü niteliksiz tıp fakültesi açıldı ve herhangi bir akreditasyon, kalifikasyon vs. aranmaksızın piyasaya sadece sayı artsın diye doktor sürülmeye başlandı. ben tus'a çalışırken başka bir şehirde yaşayan ve hastanelerinde pediatri uzmanı olmadığı için pediatri stajını görememiş bir hekim vardı. çocuk hasta göremeden hekim olan doktorlar var yani bu ülkede.

özetle, insanların sağlık sisteminin iyi olduğunu düşünmelerinin en büyük sebebi nitelikten ziyade nicelikti sizin dediğiniz gibi. önümüzdeki senelerde bu algının değişeceğini düşünüyorum.

"Depresyonunu çözemedik, o zaman seni öldürelim" diyen doktorlarımız yok:

www.wionews.com

Yaşlıları "zaten öleceksiniz siz" diye evlerine göndermek yerine tedavi etmeye çalışıyorlar:

www.aljazeera.com

"Parayı bastırıp hizmet alabilme" opsiyonu çok önemli ve iyi bir şey aslında, yoksa bu haberlerdeki doktorların eline kalma ihtimalin var. Kaldı ki TR'de hastane işleri cidden ucuz, öyle olmasa her yıl yarım milyon Avrupalı sağlık hizmeti için TR'ye gelmezdi, kendi ülkesinde tedavi olurdu.

Kaldı ki "parayı bastırmadan" sağlık hizmeti alabilme dünyanın hiçbir yerinde yok, her ay maaşının yarısını hasta olmasan bile bastırıyorsun zaten :)

@pluton; Türkiye'ye gelen Avrupalıları tanıyorum çünkü bu işi yapan arkadaşım var. Gelenler estetik (saç, dis, estetik, mide küçültme, penis buyutme vs) geliyor.

Belçika'daki kişi kendi istemis, kendisini öldürmeyi de denemis. Size göre yanlış olabilir, o sizin kendi dusunceniz.

Doğrudur kendi fikirleriniz. Ben genel halka göre bakıyorum, zengin kişi dünyasından değil.
Bu arada ben de zaten diğer ülkelerde bedava demiyorum. Ama zengin insana özel hizmet yok diyorum. Türkiye'de zengin ile fakir farklı hastahanelelerde artık çünkü parayı bastirabilen istediği hizmeti alıyor. Size göre iyi olabilir, benim dünya görüşüme göre değil.

türk milletinin sağlık sisteminden anladığı randevu alabilmek sanırım. açıkçası neden böyle bir algı oluşturuldu anlamadım.

Özel hastaneler. Bazı ülkelerde özel hastane açılması yasak sanırım, sigortayla/paranla gidememek kötü bence de. Devlette yer bulamasam ucuzca bir özel hastanede bu akşamüstüne yer bulabilirim bunu biliyorum.

Ayrıca İstanbul gibi 18m kişilik şehirde bile acil ve gerekli radyoloji işlemleri çok hızlı ilerliyor.(devlette de) Tabii bu doktorların acayip hızlı ve çok saatler çalışması sebebiyle oluyor sanırım yani insan gibi çalışsalar bizde de olmaz.

Gözlüğü geçtim önce bir göz muayenesi olabiliyor musun devlet hastanesinde ona bakmak lazım.

@orangeyellow; cok okuyor ve duyuyorum. Çok ciddi sikinti varmis harbiden çoğu alanda.
Garip şekilde Türkiye'nin dalga geçtiği ne varsa oluyor. Millet 3-4 kişi aynı yerde yasiyor denilirdi, aynısı şu an oluyor. Millet aylarca randevu bekler denilirdi, gene aynısı oluyor.

Ücretsiz sağlık sistemi yüzünden canı sıkılan hastaneye gidiyor. Bir şey bedava olursa kalite kalmaz onda.

Eğitim bedava diye herkes diploma aldı. Piyasa diplomalı işsiz dolu.
Sağlık bedava diye canı sıkılan doktora gider oldu. Gerçek hastalar gidemiyor. Ayrıca doktora şiddet falan hepsi bedava sağlık sisteminin ürünüdür. Bu masraflar ülkeye ciddi bir yük.

Artık bu bedavacı anlayış bitmeli. Makarna, para yardımı gibi sosyal yardımlar bitmeli. Bunlar çalışanın cebinden çıkıyor.

benim cikarimim nufus yogunlugu sebebiyle isvec vs. gibi kucuk nufuslu ulkelerde bir doktorun belki 1 ayda gordugu hastayi bizim doktor 1 gunde goruyor. bi de bizim halk seviyor sıkılınca doktora gitmeyi. oyle olunca hem pratiklesiyor hem de pisiyor. doktoru da somuren bir sistemimiz var yani ama randevu alma suresi kisaliyor bekleme suresi azaliyor boyle olunca. isvec'te yasarken yillarca mide problemiyle ugrasip gitmedigi doktor kalmayan bir arkadasimdan turkiye'ye geldiginde gittigi hastanede bunca zaman hicbir doktorun aklina bile gelmeyen bir tahlil isteniyor ve alakasiz bir problemi oldugu kesfediliyor. sonra hizlica tedavi vs. derken mide problemini cozebildi mesela.

nufusu bize yakin avrupa ulkelerinde ise doktorlar insani sartlarda calistiklarindan (bu sefer de kalabaliktan herhalde) insanlar randevu bulamiyor.

yani doktoru somurmek uzerine kurulu sistem doktorlarin ozverisiyle ayakta durabiliyordu. artik "giden gitsin yerinizi doldururuz" diyen bi agiz var, biyikli. bizim doktorlar patir patir yurt disina gocuyorlar. bu gidisle doktorlarla anlasmak icin bizim arapca ogrenmemiz gerekecek sanirim.

Sağlık sistemi bir zamanlar iyiydi. Şu an iyi değil. Randevu alabilmek mümkün değil. Ben üniversitedeyken diş için randevu alabiliyordum. Sadece temizlik için bu arada. Diş ağrısı falan değil. Özelde temizlik için yüzlerce TL ödüyorsun. Devlet sana bu lüksü veriyordu. Çok eskiye gidersek çok kötüleşiyor. Ben gözlük alabilmek için 5'te uyandığımı biliyorum. Salgın, göç öncesi normal Türkiye söz konusuyken bir 10 yıllık iyi bir dönem var. Başka yok. Ama yine de iyi diyebilirim. Çünkü bizim hastanelerimiz gerçekten modern. Ünlü bir şarkıcı Romanya'da bir hastane paylaşmıştı. O hastane Türkiye'nin 40 yıl önceki hâlinden bile kötüydü. Dünyanın en iyi hastaneleri kriteri doğru değil. O hastaneler yurt dışından doktor getirip çalıştırabiliyor. Ona bakarsan yurt dışından bir sürü insan diş tedavisi için buraya geliyor.

Milyonlarca göçmenin ülkeye doldurulması ve şehir icindeki hastanelerin kapatılması sistemi çökertti. normalde bilgisayarın icadı ve doktorlarımızın köle gibi çalışması nedeniyle sağlık sistemi iyi sayılırdı.

Bence temelde şu çarpık algidan kaynaklanıyor: "sağlık hizmetleri bedava" böyle bir şey yok. Devlet ben nasıl bir statüde çalışırsam çalışayım gelirimden/maaşımdan bir miktari bana sormadan alıyor, ve onun karşılığında bana ayrıca ödeme gerektiren durumlar dışında bilhassa ödeme yapmadan bazı sağlık hizmetlerini alabileceğimi söylüyor. Durum bu. Ama bu "bedava lan" olarak algılandığı için o da bir aşamada "iyiymiş ya süper"e dönüşüyor.

Halbuki bedava bir şey yok ortada. Belki sübvanse ediliyordur bazı şeyler ama onu da bana sormuyorlar.

Bunun dışında iyi dememiz için o iyinin bazı kıstasları olması gerekir. Bunu sadece Türkiye için de demiyorum. O "iyi"yi birileri belirleyip bazı endeksler oluşturuyorlar ama pekala ben sağlık hizmeti alırken bundan memnun kalmayabilirim ya da işin ehlinin de "iyi olarak şu durum da kıstas olmalı ama yer verilmemis" diyeceği şeyler illa ki vardır.

bende işim gereği devamlı haşır neşir olduğum araç plakasını unuttum. normal unutma değil silindi sanki

bana cok oluyor. aktif olarak telefonda kullandigim sifreyi unutup kitledim dun bildigin duz telefon sifresi dort haneli sayi.
ben de arkadasima soylemistim ona yazdigim yerden buldum:(
insan sok oluyor nasil bilmem diye ama.. malesefkii

evet ofiste her gün kullandığım dolabımın 4 haneli şifresini unuttum bir gün aniden. tamamen unutmadım ama az çok hangi rakamların olduğunu hatırlayabildim ve 10. denememde filan açtım.

Evet ofise gireeken kapı için kullandığımız bi şifre var, izinden döndüğümde tamamen unuttum ofise giremiyodum :-P sonra parmak hareketlerimden hatırladım, rezillik

hafizam cok iyidir. 10 haneli sifreleri falan aklimda tutabilirim ozellikle ezberlemeden. kaliyor aklimda yani.

benim eve anahtarla degil sifreyle giriliyor. her gun girdigim 6 haneli sifre. bugun kahve almaya gittim. eve donerken asansorde benim sifre neydi lan oldum. kapinin onune geldim. sifre gelmiyor aklima. sayilari hatirliyorum ama siralamalar kayboldu. 2-3 denemede girebildim eve.

Şirket hattimin numarasini unuttum kac kez.
Sifre de unutuyorum.

Olmuyor. Her gün kullanıp da unutmak ciddi bir sorunun belirtisi olabilir.

iki hane olarak söylüyorum.9. hane tek rakam söylüyorum.Sonra yine iki rakam söylüyorum.

Kendiminki 3+3+3+2
Eşiminkini 2+2+2+2+3
Anneminkini 2+3+3+3

4.4.3

2 2 2 2 3

3 3 3 2

3-2-2-2-2

3-3-3-2

3+2+1+2+3

2 2 2 2 2 1

3 2 3 3

4-5-2-2

ama ilk 4 hanesi bilinen bir yıl (1990 gibi) o yüzden 4'le başlıyorum daha sonraki 3'lü de aynı sayılar. kim olsa benim gibi ezberlerdi

4-3-2-2

ilkinin 4 olmasinin sebebi avatar is back ile ayni.

3+3+1+2+2

2+2+1+2+1+3

11

2+2+2+1+2+2

3-3-2-1-2

al hocam 2-3 bin tane var.
eksisozluk.com

1+1+1+1+1+1+1+1+1+1+1

amacımı bulmak.

Ben parayı bulmak istiyorum.

sırasıyla;
finansal özgürlük
sağlık
ömrümün sonuna kadar gezmek/yemek/içmek.

orient blue'nun yazdıklarını yazmaya gelmiştim.

çok para.

sağlıklı yaşam gurusu olmak :P
kariyere odaklanmak
gezmek tozmak, gönlümün istediğini istediği zaman yapabilmek. ne için çalışıyoruz ama dimi.

calismak zorunda olmadan calisma seviyesine gelmek.

Ölene kadar hayat mücadelesine devam etmek.

40 yasinda emekli olmak

Huzurlu bir şekilde yaşarken zevk aldığım şeyleri yapmak.

Vadeyi doldurup gitmek.

Ben o listedekilerin çoğunu biliyorum. O yüzden kısaca tavsiye vereceğim. Nigel Warburton - Felsefeye Giriş ve benzeri kitaplarına mutlaka bakınız. Ayrıca Platon'un ilk dönem eserlerinden başlamak idealdir. Perikles filozof değil. Mavi arkadaşlar da bence ilk elden okumak için pek uygun değiller bu aşamada. Bence temel eserleri okumak en doğrusu. Hobbes, Locke, spinoza, Rousseau ve Mill okumak eğlencelidir. Aristoteles'in Nikomakos ve Politika kitapları yeterli. Diğerleri kolay okunmaz (fizik, metsfizik falan). Ama ben olsam Marx ve Engels'e özel bir yer ayırırdım. Komunist Manifesto ve Anti-Duhring özellikle. Birçok eserleri kolay okunmuyor. Zaten felsefe kategorisinde de değerlendirmek zor çoğunu. Ama Anti-Dühring'i öneririm. Eğlenceli ve kolay okunur.

Başlangıç için anlatımı çok eğlenceli, sıkmadan anlatan bir kitap önerebilirim:
Felsefenin Kısa Tarihi
Yazar: Nigel Warburton

teşekkürler cevaplar için.

sistemli bir felsefe okuması yapmaktan ziyade hap şeklinde, spesifik bir felsefecinin sistemine hızlıca dalma niyetindeydim ama sağlam temel olmadan okumak kolay olmayabilir mavi arkadaşları, haklısınız.

bir de eklemeyi unutmuşum: toplumsal, yönetimsel, politik konular veya ideolojik sistemlerden ziyade biraz daha bireye, bireyin varoluşsal problemlerine vesaire odaklanan felsefecilere, daha doğrusu söylediklerine ilgi duyuyorum.

bu doğrultuda, felsefi temeli de iyice oturttuğum varsayılırsa (çok da temelsiz sayılmam aslında bu konuda) mavi arkadaşlardan öneriler alabilirim yine. bu arada şimdi yazarken dikkatimi çekti, yanlış anlaşıldı ise bir düzeltme yapayım: parantez içinde "giriş için tavsiye kitapları" derken o felsefeciye girişten bahsetmek istemiştim; "felsefeye giriş"ten değil. şimdi güncelledim duyuruyu daha yanlış anlaşılmasın diye.

(gözden kaçırdıklarımı hızlıca bir web sayfasından kontrol ederek ekleyeyim derken perikles de kaynamış araya :ı)

Çok sağlam bir antoloji niteliğinde kitap için Ahmet Cevizci'nin Felsefe Tarihi'ni öneririm.

biliyordum bunu da, teşekkür ederim.

(ilk mesajdaki anlam kaymasından dolayı hala soruma bir yanıt alamadığımdan küçük bir "up" mesajı)

Spinoza ve Sartre oku. Belki bir de Kierkegaard. Ama o varoluşsal kaygılar zamanla geçiyor. Mavi arkadaşlar ihtiyacını karşılamaz.

hocam simdi russell, schopenhauer ve camus birbirinden alakasiz 3 filozof. bu adamlarda ortak ne gordunuz? russell mantiksal atomist analitik felsefenin temsilcisi, schopenhauer kita felsefesinde metafizik ve etik uzerine yogunlasmis bir adam. camus ise bir felsefe sistemine sahip olmayip varolusculuk uzerinden tanimlanabilecek bir isim. bu 3 isim birbirine yakin degil ki bunlara bakip bir dorduncu onerelim.

bence siz bati felsefesini bir butun olarak kavrayamamissiniz. o yuzden asagida verilen felsefe tarihi kitaplarini okumaniz gerektigini dusunuyorum. bu sekilde felsefe tarihini, farkli akimlari, bunlarin gelisimini ve birbirleriyle olan iliskilerini anlayabilirsiniz. belki kafanizda bir seyler daha net oturur o zaman. ve hangi filozoflarin/akimlarin size ilginc geldigini de anlayabilirsiniz.

bizde banka sozlesmesi yenilenene kadar sonradan girenler alamazdi bunu.

umman'a vizesiz girebiliyorsunuz zaten. transite niye vize istesinler?

bilmiyordum, teşekkürler.

mesaj attim. ama 2 aydir entry girmemis haberin olsun.

Detaylı cevabınız için çok teşekkürler

1. seçenek daha iyi

1. Metro yok, yollar biraz yokuslu. Araba yoksa ulasim zor olabilir.
2. Metro var. Ozellikle bahcelievler kitlesi kucuk. Lise + universite 1-2.

Universitedeyken kavaklidere'de kennedy caddesinde oturuyordum. Hem tunali tunus gop esat ayranci vs dibinizde hem kizilay yakin. Bahceli'ye 2-3 kez gittim, benim gozume nargile kafe tipli yerler carpmisti. Bahceli deyince aklima onlar geliyor. Belki dogru bi intiba degildir ama bahceli algim pek hos degil yani. Ankara'ya donsem yine kavaklidere'de otururum, daha nezih daha eglenceli (kulturel etkinlikler bakimindan da) ve ayni zamanda sakin guzel bir semt.

benim de tercihim 1 olur. fiziksel engeliniz yoksa yokus falan bir onemi yok bence. park sorunu denmis ama bence arabaya da gerek isyeri cok sapa bir yerde degilse.

Aşağı ayrancı/güvenlik cad. üzerinde oturuyorum tam tarif ettiğin gibi civarı, oturduğumuz ev eski ancak sırf bu yüzden birçok eksiğini görmezden geliyorum.

Bu noktada işyerinizin konumu önemli. İşe ne ile gidip gelmeyi planlıyorsunuz?

1 no lu seçenek biraz geniş kalıyor. Ayrancı'dan kastınız Aşağı Ayrancı mı? Yukarı Ayrancı biraz daha lüks kaçabilir mesela. Kavaklıdere iyidir hoştur beklentileri karşılayan semttir ama oturmak için nasıl bilemedim.

Ps: Ankara'da eski ev hakkaten çok eski olabiliyor. Bu eskilikten kaynaklı tamirat tadilat, yok gider borusu tıkandı, üst kattan su sızdı, parkeler döküldü vs sorunları can sıkabilir.

ayranci ile gop'u bir dusunmeyin derim. aralarinda bayagi mesafe var hem fiziken hem de insan tipi olarak.

bahcelievler/emek bolgesi ankara'nin ulasim acisindan en guzel yeridir. cunku sehrin kuzey-guney trafigini saglayan konya yolu ve dogu-bati trafigini saglayan eskisehir yolunun kesisiminde yer alir. bu yonden cok degerli bence. metrosu falan her seyi var.

ayranci taraflarinin da ulasimi yine bir nebze iyidir ancak gop cok sapa kaliyor. insan kalitesi olarak iyi olsa da sahsen ankara'nin bircok yerine ulasim problemi ulan bir muhit. girisi cikisi dert. ben tercih etmezdim. ayranci taraflari gayet guzel.

benim siralamam

1- ayranci kavaklidere
2- bahceli emek
3- gop

seklinde olurdu.

bahceli biraz daha ogrenci semtidir cunku etrafta cok okul var. gop cok daha snobtur. daha bir zenginler bulunur. ayrancida her turden insan vardir, bu yuzden bir arti daha ayranciya.

Tartışmasız 1.

1.

Malm dunyanin en kalitesiz serisi. Hicbir urunu alinmamali. Yatak, sifonyer... hepsi pismanlik.

1 derim.
2 bence işlevsiz.

ben birincisini kullaniyorum. goruntu olarak guzel. ikincisi cok pratik gelmemisti bana, cekmece cok daha kullanisli.

ancak bir daha zorda kalmadikca ikea almam. bir kere masa bambu degil. masanin sadece disi bambu, ici meshur ikea kartonlarindan. bos yani. duz bambu degil, bambu kaplama. ikea'nin cogu urunu boyle. saglam bir hissiyat vermiyor masa.

cekmece olmasi cok buyuk avantaj. ama kurmasi biraz zaman aliyor.

ikea'dan alinacaksa bu model iyi ancak ikea genel olarak kaliteli urunler satmiyor.

"Birincisi bambu masa ama ayakları plastik, çekmeceleri var"
www.ikea.com.tr

bu arada ayaklari plastik olmak zorunda degil, istendigin sekilde konfigure edebilirsin. ahsap ayak, metal ayak vs.

2.yi kullandim uzun sure
Benim isime yaramisti, o acilir kapanir konsolu iki tarafa da koyabiliyorsun, hep acik duruyor. sanki L seklinda masan var gibi oluyor, benim isime yaramisti, printer bok pusur koyuyordum, kod yazarken donup orada yemek yiyip geri donuyordum.

simdi de 160cm IDÅSEN aldim cok mutluyum

Bence ikisi de görsel olarak sıradan. Şunu kullanıyorum çok memnunum: www.ikea.com.tr

İlla ikisinden biri olacaksa 1 derdim.

ikisi de sıradan ve kalitesiz farkındayım. Ama masa fiyatları öyle bir artmış ki anca böyle malzemeden çalan içine karton dolduran ürünlere kaldım. Alanım en fazla 150cm genişliğe izin veriyor. Trendyol'da da kafama uygun bir şey çıkmadı. Birincisi daha akla yatkın gibi, hatta siyah çekmeceli olanı daha güzel ama stokta yok.

Yıllık 200K gayet iyi bir gelir, hem de her eyalette.

Araba açısından cevaplarsak, binebilecekleri değil de binemeyeceklerini sıralamak daha kolay. Yani supercar sınıfı dışında ne isterse biner o parayı kazanan.
Örneğin 2022 Cadillac Escalade $76,295 ile $101,595 arası donanımına göre.
Bunu da 3-4 yılda ödeyecek abimiz.
Yani en pahalı paketi 100K olarak alsa, yılda 25K ayda 2-3K gibi bir ödemesi olacak.

Evde de durum aynı.
Aylık ayıracağı bütçeye göre güzel bir suburban villada da yaşayabilir, şehir merkezinde temiz bir mahallede, ortalamanın üzerinde bir apartman dairesinde de yaşayabilir.

Tercih edilecek yere göre de değişir.
O parayla bir kasabanın kontu gibi yaşaması da mümkün.

Ama manhattan veya Los angeles gibi cazibe merkezi bir yerde yaşayacaksa biraz tevazu göstermesi gerekecektir. :)

Dengeler genelde soyle, bunlari astigin zaman sikinti cikiyor:
Mortgage olarak senelik burut gelir x3
Araba degeri olarak da senelik burut gelir /3

Yani senede $150k burut yapan biri, $450k'lik mortgage'a girebilir, $50k'lik arabaya da biner. Bu ikisini fazla zorlanmadan goturur. Ama sifir escalade alayim derse eve para kalmaz. $650klik ev alayim derse de araba olacak ancak civic alir.

kisiden kisiye degisir elbette. bu maasi alip bulabildigi en ucuz evde oturup para biriktiren, ise yuruyerek gelen arkadaslarim da var. ancak azinliktalar.

yasadigin sehrin en revactaki muhitinde luks apartmanlarda rahatlikla tek basina kalabilirsin. araba olarak da premium siniftan son model rahatlikla alinabiliyor. ben okurken passat almistim simdilik onu kullaniyorum ama simdi alsam brut maasimin ceyregine sifir bmw 3 full paket vergi dahil alabiliyorum ornegin. genelde bmw, mercedes, lexus son model sifiri rahatlikla aliniyor yani.

japon felsefesi isvicre'ninkinden farklidir. bu adamlarin giris seviyesi saatleri ile ust seviye saatleri arasinda cok fark olmaz. dusuk seviyede bile kaliteli mekanizma ve malzeme kullanirlar.

bende orient ray 2 diver var ve giris seviyesi bir saat. sanirim su anda 6k civarina bulunabiliyor. oldukca memnunum. tasarimi ile ovgu topluyor. farkli renkleri var turuncu, mavi vb. hassasiyeti de oldukca iyi. ayda 1 ayar yapmam yetiyor. 2 dakika falan sapiyor ayda.

diver'lar hem spor hem takimla gidiyor. o yuzden tek saat isteyenler icin mantikli. klasik demissiniz orient bambino modelleri guzel duruyor bence.

Citizenı bilmiyorum ama bende ikişer tane seiko ve orient var. Her iki marka da iyidir, hoştur. Open heart değil ama orient bambino’yu klasik olarak önerebilirim. Çelik bilezik isterseniz orient mako öneririm. Son önerim de amazon.com ve özellikle amazon.co.jp’ye bakmanız, Tr fiyatlarına göre oldukça uyguna gelebilir.

Rolex day-date hastası bir adam olarak bu markalar içerisinde Seikonun aşağıdaki modellerini severim. Türkiye'de satılmıyor ama, yurtdışında çok ucuz 2bin lira civarı. Bunların rotor kısmı görünür ama istediğiniz gibi iskelet kasa değiller.

SNXS80 (gümüş olacaksa SNXS78/79)
SNXJ94
SGF206

samsung 9000 serisi var bende, 5 yıl oldu çok memnunum. tizen işletim sistemi oldukça akıcı. qn90a olabilir. lg oled değilse olabilir.

samsung 55q70a var bende memnunum

film ve oyun icin soundbar'a da butce ayirmanizi oneririm. televizyonun ekrani ne kadar iyi olursa olsun hoparlorleri genelde sinifta kaliyor.

Ben LG Oled tavsiye ederim. Bende CX 65 inç var, çok memnunum. İzleme mesafesi üç metreye yakınsa 65'' düşünmelisiniz bence. 55 küçük gelebilir.

Yeni fiyatlardan hiç haberim yok bu arada, ben geçen sene yaklaşık 20bin TL'ye almıştım, şimdi verdiğiniz bütçeye uyuyor mu bilemiyorum.

Mısır ve tunus bilmesem de fas iyi.
Fas'ta fabrikamiz var, fas'ta çalışmis arkadaşlarım var. Hepsi mutluydu. Ekonomisi, tatil olanaklari falan Türkiye'den iyi. Mühendis Türkiye'den fazla para aliyor ve arkadaşları dediğine göre kenara koyacak para da kaliyor.
Ben bir iki ay içinde toplantiya gideceğim ilk defa net göreceğim ama çevremdeki 3-4 kişiden hiç kötü şey duymadım (en azından ekonomi vs olarak).

tabii ki kahire. masallar sehri.

mısır rezalet bir ülke genel olarak. kesinlikle yaşamak isteyeceğim bir yer değil. kanun nizam yok, güvenlik yok, stabil değil, her anlamda tr'den 500 yıl geride bir ülke.

diğer ikisini bilmiyorum.

mısırda kahire dersen Allah korusun derim ama şarm el şeyh falan güzel diğer ikisini bilmiyorum.

eger amac "daha batili"sini bulmaksa, misir'i direk elerim. fas/tunus arasinda tunus'u secerim.

tanisdigim misirli, fasli ve tunuslu elemanlari baz aliyorum.
misirlilarin irak/suriye tayfasindan farki yok.
faslilar daha cok afrika'ya donuk gibiydi.
tunuslular ise cok daha avrupaya entegre gibiydi, cok iyi 3-4 dil biliyorlar mesela, ingilizceleri misir/fas tayfasindan daha iyi. daha modernler vs.

Net Tunus. Casablanca filminden midir nedir bilmiyorum ama Fas çok romantize ediliyor. İki Norveçli kızın kafasını kesmişlerdi hatırlarsınız. Mısır’ı bilmiyorum.

Görmeden ne diyebiliriz ki?

Deri katman katmandır, kesik ne kadar derinse o kadar çok katman hasar görmüş olur, onun tamirinden sonra da hasarın yoğunluğuna göre iz kalır. Yani yüzeysel dandik bi kesikse iz kalmaz.

derin bi açılma değilse ki anlattığınıza göre yüzeysel bir çizik gibi duruyor. iz kalmaz gibi.

kolun neresi? hassas olan ic kismiysa riskli, killi olan dis kisimsa daha kalin daha avantajli.

ikinci olarak yeni olusan deri gunese karsi hassastir. uzerine gunes kremi ve mederma gibi iz merhemler oluyor. onlardan surebilirsiniz. gunesten uzak tutun kisaca.

İz kalır. Yapabileceğiniz hiç bir şey yok.

iz kalmamasını sağlayan bi krem vardı. ameliyat yarasını falan da olabildiğince geçiren.

kesik ne kadar hızlı iyileşirse yara izi kalma olasılığı o kadar az olur.

uzun yolda araba surmek daha basittir. yavas yavas kontrollu gidersen bir sey olmaz. hele bolunmus yolsa cok rahat. virajlara girmeden yavasla, virajda degil. zaten temkinli surersin diye tahmin ediyorum.

ben uzun yola ciktigim zaman genelde ~3 saatte bir mola veriyorum. mesela yol ustunde bir sehir veya kasaba varsa orada durup geziyorum, bir seyler yiyip iciyorum.

8,5 saat diyor google maps. bir gunde rahat alinacak bir yol ama cok guvenmiyorsan kendine yol uzerinde bir sehirde bir gun konaklayabilirsin.

sık mola verirsen bi şey olmaz.

İstanbul'da 1 sene düzenli araç kullandıysan uzun yolda her türlü kullanırsın uzun yol daha rahattır.

uzun yol daha kolay +1

dinlene dinlene gidersiniz, çok da zevkli olur.

Uzun yol daha kolay olabilir ama en ufak hata yüksek hızlarda ilerlerken kazalara sebep olabilir. Buna göre davranarak gidin.

ben uzun yolun daha kolay olduğuna katılmıyorum. uzun yolda her şey tekdüzeleşiyor. direksiyon az çevrilip gaza da sabit oranda basılınca bi süre hipnoz olur etrafı görmemeye başlarsınız. buna dikkat etmek gerek. uzun yolda dikkati asla yoldan etraftan ayırmamak gerek. hız yüksek olduğu için en ufak kaza kötü sonuç doğurur.

o yüzden gündüz yola çıkın. az bi yorulma hissederseniz durum 5-10 dk dinlenin. yüksek hızlara çıkmayın (120 max iyidir)

Hatalar genelde varış noktasına 30-50km kaldı tabelasını gördükten sonra oluyor. Varıl noktanıza yaklaştıkça rehavet çöküyor ve bitti bu iş diye salıverebiliyorsunuz kendinizi. A-B noktasına kadar pür dikkat gitmeniz gereklidir. Tavsiyem 50-100km kala muhakkak mola verin

O bir yılda ne yaptığınla alakalı düşünmek lazım.

uzun yol şehir içine göre biraz daha rahattır. Hele yeni şoförlüğümde bana daha keyifli geldiğini hatırlıyorum.

Gündüz yola cikmak önemli. Antalya yolu, hele Isparta üzerinden gidilirse manzarali ve virajli bir yol. Kendinizi eglendirmek icin afyonda, kütahya‘da, isparta‘da molalar verebilirsiniz.

Dikkatin dagildigini hissettiginiz anda devam etmeyin, önceki gün uykunuzu iyi alin, karanlik bastirdiginda kullanmayin.
Kamyon 100le niye bicsin, yani Istanbul‘da da aynisi olabilir. Antalya yolunda radar var bir sürü yerde (kütahya-afyon arasi dümdüz. 2-3 radar var sirf orada) Isparta tarafi daglik, cok hizli olamazsiniz zaten.
Defansif kullanin. Arkadaki arabasiyla g*tünüze mi girdi, birak o sollasin, ona yer acmak icin panik vs olmayin. O yolu tek basina yapan cok taniyorum, yapilmaz degil.
Otoban olsa sikici, tekdüze derdim de güzel yol.

Istanbul içi a noktasında b noktasina gidebiliyorsan uzun yola da gidersin.

Tabi uzun yolu bazı dinamikleri var en sag şerit kamyon otobuslerin yoludur 3 şeritli yolda orta seritten gidilir sol şerit sadece sollama şerididir.

Sollama dikkatli yapılmalı takip mesafeli korunmalı biliyorum otobanlarda dallama çok.

Ikinci onerim yandex navigasyon harika birsey nerde viraj var nerde hiz kamerasi nerde yol calismasi var soyluyor.

Bazen çok fena viraj oluyor ekrandan bakıp hızımı iyice disuruyorum ki virajlarda aractakiler konforlu seyahat etsin.

Birde gidecegin guzergahta belli rotolar belirle su dinlenme tesisi diye 4 saatlik rotalar halinde kısa hedefler daha iyi oluyor.

Aracın baķimlari tam olsun. Rahat kıyafetler yolda ne hızli muzik ne yavaş muzikler olsun

100 km sonra rahatlama gelecektir çıkınca şeridini ve takip mesafeni korudukça Allah'ın izni ile biter yolculuk.

1 aylık tecrübeyle istanbuldan kaşa sürmüştüm.

6 ay tecrübe ile istanbul didim yapmıştım.
birkaç tecrübe paylaşayım.

hızlar yüksek olduğu için şerit değiştirme hareketleri daha yumuşak yapılmalı.
üç şeritli yollarda en temizi orta şerit. en sağda sapaklara giriş çıkış yapanlar rahatsız edici oluyor.

bariyerli gişelere yaklaşırken yavaşladım sanıyorsun ama bir bakmışssın hızın hala 100km/s.
o kadar boş alanda hız kavramı yok olabiliyor, buna dikkat.

iki üç öndeki aracı da görmeye çalış. bir seferinde ben ve önümdeki araç 120 ile gidiyorduk. önümdeki araç bir anda kendini sola atınca önümde atıyorum 50-60 ile giden bir araç kalmıştı. gerçekten sıkıntılı bir durum.

bol bol mola ver. sakın ha ayran içme.

hız kurallarına uy özellikle virajlara ve ileriyi göremediğin rampalarda hızını dikkatli ayarla.

son olarak ani kararlar verip manevra yapma. sapağı kaçırdın diyelim. gerekirse 30km sonraki sapaktan geri dön.

hiç uzun yol tecrübesi olmadan tecrübeli uzun yol şoförü olunmaz doğru. ama uzun yol tecrübesi de uzun yolda edinilmez. önce kısa yol denenir, 1-2 saat. sonra 3-4 saat ondan sonra basıp çift şoför gidersin antalyaya.. olması gereken budur. uzun yolda normalde kullanımdan daha az yorsa da, ani karar verme, refleks, tecrübe gibi bir takım şeylerin tam ve edinilmiş olması gerekmektedir. perspektif algısı uzun yolda çok önemlidir. aynada uzakta görünen araba, normalde daha yakın ve gördüğünüzden daha hızlı gidiyor olabilir. yola çıkarken buna dikkat etmeniz gerekir. kendi arabanızın kaç saniyede güvenli biçimde yolda seyreden araçların ortalama hızına erişeceğini de biliyor olmanız gerekir. solunuzda biri sollarken sağınızdan da birinin aynı anda sağlayacağını ve tek yapnanız gerekenin sakin olmanız gerektiğini de bilmeniz gerekir. öndeki fren yaparken yapacağınız frenle arkadaki ile aranızdaki mesafeyi de korumaya çalışmanız özel bilgi ve tecrübe gerektirir. neticede şehir içi trafikte daha zor olsa da araç kullanmak, uzun yolda kullanmanın daha ok bilgi birikim ve tecrübe gerektirdiği de açıktır. ve unutmayın, sadece siz eğil, herkes yorgun herkes uykuludur uzun yolda. herkesin hata yapma olasılığı çok yüksektir. ve son olarak; ölümlü kazalar çok büyük oranda uzun yolda olur...

alman sanayisi ile hitler'in ne alakasi var? almanya hitler'den once babalar gibi sanayiye sahipti zaten. hitler zamaninda yapilan mevcut sanayiinin savas sanayisine cevrilmesidir. (bkz: albert speer)

guzel soru ama italya hakkinda cok bilgim yok.

makine, taşıt ve ilaç sektöründe önemlidir italyan firmaları. genelde tüketici ürünlerinden çok makine üreten makine, sanayi makinesi yaptıkları için düz tüketici pek bilmez. milan - turin - genoa bölgesinin genel olarak bir alman ren bölgesinden pek farkı yok. 1899 fiat'ın kuruluşu örneğin, genel olarak 1860'lardan sonra büyük atılım yapıyor italyan sanayisi.

sektörel bazlı bir durum olabilir kağıtçılık makineleri italyandır mesela talaşlı imalat alanında çalışıyorsan tayvan ağırlıklı başka bir sektörde başka bir ülke ama genel anlamda italyanlar iyidir.

Bakmayın bizde "yeaa italya yeaaaa, bizim aynımızlar yeaaa" dediklerine.
italya her zaman güçlüydü tarım ülkesiydi ki 1700lere kadar tarım önemli bir güçtü.

Zaten venedik ceneviz kolonileri sayesinde ticarete de epey vakıflardı. Bu değişmez kural, bir yerde ticaret varsa gelişme başlar. Ticaret yoksa gelişim yavaşlar. Bizdeki ticari hareketler mesela o dönemde İtalya'daki kadar kurumsallaşmış ve sistemli değildi.

Ticaret demek etkileşim demek öncelikle. Ama bir yandan da sermaye demek. Ticaret olan yerde sermaye büyür. Sermayenin büyümesi de şuna yarar, bir şeye ihtiyacın olduğunda hemen satın alırsın hatta üretebilirsin.

Mesela 1800lerde ülkede tarım krizi modernleşme ihtiyacı doğurdu. Önce ithalatla sonra kendi ürettikleri ürünlerle daha modern tarım cihazları geliştirmeye başladılar. İtalya'nın mesela onlarca traktör firması vardır. Hatta Lamborghini bile traktör firmasıydı başta. Sonra spor araç üretimine geçti.

Zaten bir defa endüstrileşince, devamı çok hızlı geliyor.

Bizde sürekli italya'nın da bizden farkı yokmuş gibi bir algı oluşuyor ama, italya bizim fersah fersah ötemizde. Ama AB sayesinde ama başka sebeplerle...

150 yıllık bir sanayi geleneği var ülkenin.

italyanlar avrupada rönesansı başlatan ülke, medici gibi aileler sayesinde zaten bilim sanat vb. alanlarda yatırım yapmış geliştirmişler. mesela tekstil makinelerinde de çok iyilerdir. okuduğum bir yazıda aile şirketlerinin artık azalmaya başladığı italyanların sanayileşme başarılarının aile şirketlerine bağlılığı olduğu yazıyordu. da vincinin zaten mühendislik alanlarında buluşları mevcut yani tarihsel bu açıdan bakılabilir.

Yazıldığı gibi bir noktaya limitlenemez italyan endüstrisi, 60lı 70'li yıllara kadar her zaman gelişme içinde oldu, o yıllardan beri küreselleşmenin ve ekonomik sıkıntıların en sert vurduğu ülkelerden biri oldu fakat hala iyi bir noktada endüstri olarak. Kültür var. Yatırım yapabilirsin, sınırsız paran olabilir ama kültürü, birikimi bir anda yaratamazsın.

Would.
"Had" olsaydı "do" değil "done" takip ederdi.

had + do diye bir kalip olamaz. had olursa v3 hali done gelmesi gerekir. cumle akisina gore would uygun.

would olacak o.

anlamdan çıkaramıyorsanız, izlediğiniz yöntem de yeterli bence. yalnız had den sonra eğer fiil varsa v3 olacak diye düzeltebiliriz o grammar bilginizi. fiil yerine isim sıfat vs de gelebilir zira.

öte yandan would dan sonra hep v1 gelir genellemesi daha garantidir.

yoo etmiyor beni, öldükten sonrasıyla ilgilenmiyorum. sadece sevdiklerimin ölmesine üzülüyorum. eğer yakında öleceğimi bilirsem bir hastalıktan filan o zaman da kötü hissederim. yoksa ölümün kendisiyle ve sonrasıyla ilgili bir derdim yok, var olmayacağımı ve dolayısıyla her şeyin sıfırlanacağını düşünüyorum. o açıdan öldükten sonrası problem değil. hiçbir şey olmazsa zaten haberim bile olmaz. olacaksa da (ki inanmıyorum) sonsuzluk var demek ki, ilginç olur.

Etmiyor ve ne olacağını çok merak ediyorum cidden

etmiyor. evren aklimin alamayacagi kadar buyuk ve zaman kavrami cok genis. 80 yillik omrumle burada bir kum tanesiyim. gunumuz teknolojisi ve bilimi ile evrenin sirrini kimse cozemeyecek. o yuzden sallamiyorum ne olacagini.

inancsiz insanlar, bilinc durumunun maddi bir sey olduguna, maneviyatin da yalnizca bu maddiyatla(organizmayla) birlikte (kurgusal olarak) var olduguna inaniyor. yani sen olunce bilincin de bedeninle birlikte topraga karisiyor ve "ruh" diye bir sey yok. dolayisiyla endise edecek bir sey de yok.

@idexo

Sizin dediğiniz şey materyalizm oluyor. O da bir görüş, doğru olabilir tabii.

kardeşim ölüm varken islam hariç bütün ideolojiler ve yaşam tarzları kadüktür, iyi birer müslüman olmaya çalışın sünnetullaha uygun ve fitne ortadan kalkıncaya ve Allah'ın dini yeryzüne hakim oluncaya kadar mücadele edin der ayette yüce Allah

Doğumdan öncesi nasıl rahatsız etmiyorsa ölümden sonrası da rahatsız etmiyor ikisinin de aynı olduğunu düşünüyorum. Bilimsel olarak insanın da bir enerji olduğu var olan enerjinin de yok olmayacağı ancak form değiştireceği söylenir var ama var olan enerji yok olmayacağı gibi yoktan da enerji var olamaz, böyle düşünürsek nasıl ki doğum öncesi ne olduğumuzla ilgili bir fikrimiz yok bilinçli olarak, öldükten sonra da aynı şey olacak.

Uyuyup rüya görmek ya da narkoz aldığımdaki bilinçsizlik ne kadar rahatsız ediyorsa o kadar rahatsız ediyor.
Yakınlarımda ölüm durumu yaşamadım ama önceki kedim öldüğünde de kendimi ona güzel bir hayat sunabildiğimi bildiğim için sakinleştirip kabullendim. Genel olarak hayatımı da bu şekilde yaşıyorum. Az insan, sevdiğim insanlar, olabildiğince mutlu olup mutlu etmeye odaklanıyorum. Birlikte geçireceğimiz zamanı güzel değerlendirmeye çalışıyorum.

oncelikle ben inancli, inancsiz kimsenin olum sonrasini gercekten dusundugunu veya dusunebilecegini sanmiyorum. olum sonrasini 25 yasinda oturdugun yerden bir kavram olarak dusunmek ayri, olumle gercekten yuzlesmek ayridir. yarin beyninizde tumor oldugunu ogrenseniz, olumun gozbebeginin icine baksaniz o zaman hakikaten olum sonrasini dusunursunuz.

bence inancsiz insanlar bu soruyu oteliyor sadece. inancli olanlar da kendini avutuyor. buyuk bir bilinmezligin icindeyiz ve herkes kendine bir hikaye anlatip bu bilinmezlikten siyirmak zorunda. kiminin benimsedigi hikaye din, kimininse materyalizm. cok farkli olsalar da ortak olduklari nokta ikisinin de bir anlati olmasi.

sonuc olarak yasamin ve bilincin gercekligi o kadar guclu ki, inancli aslinda gulerek karsilamasi gereken olum karsisinda titreyerek gider. inancsiz da gercekten bu kadar anlamsiz olabilir mi diye yasami boyunca oteledigi bir soruyla gider.

Başınıza sert bir darbe aldığınızda bile şoka girip etrafta olup bitenin farkında olmuyorsunuz. Solunumunuz, kalbiniz beyniniz durup tamamen kimyasal değişime uğrayıp çürüdükten sonra nasıl bir şey olabilir ki? Ben de bunu hiç mi hiç anlamıyorum açıkçası. Çok ileri düzeyde bir tozpembe bakış açısı gibi geliyor bana.

Hiç genel anestezi aldınız mı? Eğer aldıysanız ölümden sonrasını kafanızda canlandırmanız daha rahat olacaktır.

Bunun karşısımda ne yapıyorum? Yaşadığım her anın kıymetini bilip hayatımdan zevk almaya bakıyorum. Eğer hayatınız boyunca "nasılsa ölümden sonrası var" diye yaşarsanız ölüm gerçeğini uzun bir süredir kabullenmiş insanların hayata bakışını canlandırmanız zor olabilir belki, bilemiyorum.

Benim gözlemlediğim kadarıyla belli bir yaştan sonra, daha doğrusu sevdiği birilerini kaybedip onları tekrar göreceğine inanıp bununla avunmuş insanlar, sevdiği kimseyi kaybetmeden önce inancını kaybedenlerden daha zor yaşıyor bu algısal geçişi. Sanırım işin içine bir de bu kişileri bir daha hiç göremeyeceklerini kabullenmek zorluğu geliyor, aynı insanlar için ikinci kere ölüm acısı yaşıyorlar.

doğumdan öncenin aynısı +1

İdexo+1

hiçbir dine inanmıyorum ama bir yaratıcının var olduğunu düşünüyorum. ruh ölümsüz bir şey. farklı bedenlerde farklı zamanlarda tekrar tekrar dünyaya geliyoruz, her seferinde manevi olarak biraz daha yükselerek tanrıya yaklaşmaya çalışıyoruz.

anlattıklarımı merak ederseniz biraz kabala ile ilgili.

ha, diyalektik açısından konuşacak olursak atomların toprağa havaya karışacak ve oradan binlerce milyonlarca başka canlının organizmasına girecek. yani atom bazında ölümsüzsün, ama tüm bunlar olurken seni sen yapan bilincin var olmayacak. yani yok olacaksın.

@idexo +1
Bilinç denen şey beynin işlediği elektrik sinyalleri, beyin durunca bilinç bitiyor.

Hayyam’ın “Ben düşündükçe var dünya; ben yok, o da yok.” Cümlesindeki gibi… ölümden sonrasının bilinç açısından hiçlik olduğunu düşünüyorum ve bu beni rahatsız etmiyor.

dinle de ne olacagim belli degil..

kazan dogurdu hikayesi gibi bakiyorum ben, yani dogurduguna inaniyorsun da öldüğüne mi inanmiyorsun gibi :) boyle dusununce rahatsiz etmiyor. soylendigi gibi dogumdan oncesini (hatta dogumdan 3-4 yil sonrasini bile) hatirlamiyorken ölümden sonrasi neden dusundursun ki? bir cesit bilinc kaybi. ha yanilirsak da ilginc bir sey olur gercekten :) onu o zaman dusunuruz artik :)

bu konu ilginizi çekiyorsa şu kitabı okumanızı öneririm. bildiğim kadarıyla türkçe çevirisi de var.

www.goodreads.com

Agnostiğim. Hayyam'dan bir alıntıyla girmek istemiştim ama aynı alıntı zaten verilmiş :) Bana kalırsa kutsal olduğu ileri sürülen inançların tasvir ettiği öte dünya ölüm ile birlikte hakim olacak bilinçsizlikten daha ürkütücü. Cehennemden hiç bahsetmeye bile gerek yok (ki bkz: eksisozluk.com) fakat anlatılan o sonsuz cennet tasviri bile aşırı sıkıcı. Böylesine sıkıcı bir ortamda bulunmak istemezdim sanırım, ki dünyada cennete gidebilmek için yapılanları düşündüğümüzde o ahalinin dolduracağı yerde ben bulunmasam daha makul. Başa dönersem, korkudan ziyade mutlu olduğumu bile söyleyebilirim. Sonsuz bilinçsizliği her daim tercih ederim.

Enstruman ne kadar egzantrikse Yeni bir kisa heves olarak sonuclanma ihtimali o kadar yuksek. Bir hobinin basariya ulasmasi icin kolay ve genis bir sekilde pratik edilebilmesi lazim. Muhtemelen ne klarnet ne saksafon gunluk hayatinda dinledigin muziklerle alakali. Ayni sekilde ikisinin amator gruplarin %90inda bir islevselligi yok. Tutup hic gitmedigin gitmeyecegin bir yerin dilini ogrenmeye calismak gibi.

@hot potato; klarnete uygun sarkilar dinliyorum evet ama saksafon biraz fantezi olacak gibi.

Açıklama vardır abi moderasyon tarihçene bak modlog'a nick'i yaz oradan bak yazar neden çaylak yapıldığın.

evet ataturk hakkinda gercekleri carpitan bir entry giren islamci troll'e hakettigi sifatlari isik hiziyla iade ettigim icin caylak edilmisim. bu arada sinirle edilmis kufur de degil ha, gayet adama karakterini tanimlayan sifatlari yolladim neden carpitma yaptigini sorarak.

simdi bu carpitma yazilar yazan aktroll sozlukte ataturk hakkinda yalan yanlis entry girmeye devam ediyor, ancak benim elimden geldigince bilgi icerikli entry girdigim sozlukte yazma hakkim 1 haftaligina elimden aliniyor. hey gidi.

Öncelikle en başta ilyada, odysseia ve erga kai hemerai gibi kitapları okumanızı önermem. Bunlar milattan önce yazılmış kaynak kitaplar, daha ötesi yok. eğer zaten çok yoğun ilgisi ve bilgisi olan biri değilseniz ya da mitolojinin profesyonel hayatınızda yeri yoksa sizi çok fazla sıkacaktır.

Mitoloji sözlükleri ve mit kitapları da iyi değil. Bunlar zaten mitolojiye karşı büyük hevesi olan insanların bir yerlerde bir şey gördüğünde başvurduğu kaynaklar. Eğer kafanızda yeterli bilgi birikimi yoksa sözlük ya da mit okumak kafanızda bir şey canlandırmayacaktır.

Bence popüler kitaplardan başlayın. Örneğin, ben kirke. Bu kitap bir yeniden yazım olduğu için içerisindeki karakterlerin kişilikleri ve olaylara bakış açıları gerçekçi olmasa da sembolik olarak oldukça gerçeğe uygun bilgiler içeriyor. Bu kitabı okuduktan sonra odysseia'ı okursanız konu size tanıdık geleceğinden çok daha rahat edersiniz.

Diğeri percy jackson serisi. Bu seri gerçek mitolojiden neredeyse tamamen farklı, ancak isimlere hakim olmanız ve onları özümsemeniz için çok iyi olacaktır. Böylece eğer ilerde ilyada ve erga kai hemerai gibi kitapları okumaya devam ederseniz size tamamen yabancı gelmeyecekler, kafanızda bir imaj olacak. Örneğin bir yerlerde perseus'u gördüğünüzde onun kim olduğunu kavramanız çok daha kolay ve akılda kalıcı bir süreç haline gelecek.

Başka bir öneri, eğer klasik animasyonları seviyorsanız hercules'i izleyin.

Neticede bunlar, mitoloji eğer gerçekten ilginizi çekecekse size yeni bir hobi alanı açabilir bence. Eğer o ilgi uyanırsa, daha çok şeyi öğrenmek istiyorum derseniz o zaman robert graves'in yunan mitleri kitabını, azra erhat'ın mitoloji sözlüğünü, ilyada'yı, odysseia'yı ve erga kai hemerai'ı hevesle okursunuz.

Mitologya (Edith Hamilton) mükemmel bir başlangıç kitabıdır. İngilizce de olursa bu kitabın illüstrasyonlu özel basımı var, şahane.

www.amazon.com.tr

Şefik Can - Klasik Yunan Mitolojisi

Azra Erhat'ın Mitoloji Sözlüğü oldukça iyidir. Onunla eşzamanlı İlyada ve Odisse öneririm.

joseph campbell bu isin piridir. kendisinin her tur mitolojiyle ilgili kitabi var. ancak giris olarak the power of myth oneririm.

illa kitap olması şart değilse sırayla izlemeniz için iki belgesel önereyim:
1. Greek Myths: Tales of Travelling Heroes
2. clash of the gods

ikisini de youtube'da bulabilirsiniz.

ABD, Los Angeles

berlin

Lugano. İtalya görünümlü isvicre resmen.

ben ispanya'yı çok beğeniyorum, barcelona olabilir mesela.

San Francisco sanirim

Benim için floransa. İş olanağı falan umrumda değil, benim için bir şehri yaşanılası yapan çoğu şeye sahip.

ABD, New Hampshire
ABD'nin en homojen nüfusu burada, halk İngiliz kökenli beyaz, iklimi Bolu Yedigöller ayarında. Boston, New York gibi yerlere çok yakın mesafede. Refah desen ABD.

Viyana.

Amerikayi gormedim onu liste disi birakiyorum gorursem fikrim değişebilir.

Avrupa'nın bircok yerini gordum, gezmek icin cok guzel yerler ama yasamak icin direkt Amsterdam derim.
Amsterdam bir tarafa butun Avrupa bir tarafa. Sehrin her tarafından pozitif enerji akiyor. İnsanlar guleryuzlu, herkes rahat, orada bulunmak bile insani rahat hissetririyor.
Bir Viyana asiri sikici ve bogucu mesela bana gore. Keza Almanya sehirleri.

Barselona

bu saydığınız sebepler nedeniyle değil ama hayalim olmasından mütevellik britanya, mümkünse londra'da yaşamayı çok isterim.

Ben Portekiz'de yaşamak istiyorum, oyum Portekiz'e.

barcelona veya amsterdam. ama daha çok barcelona.

tanidigim bir yahudi asilli turk benim ayni soruma "en iyi para kazandigin yerdir" demisti zamaninda, ben de ne diyor ya bu bunak demistim.

15 sene sonra anladim ki dogru demis eleman, harbiden ulke farketmeksizin en yasanilir yer en cok parayi kazandigin yer. ulke kotu durumda olabilir ama kaymak tabaka her zaman guzel yasar.

herkesin 2-3gunluk tatil ile ya da filmlerden gorup etkilendigi yerlerde aslinda para sikintisi var ise yasamak ciddi eziyete donusebilir. karafatma kontenjanindan los angeles'da yasamanin bir kiymeti yok. bu asgari ucretle istanbul'da surunmeye benziyor.

En iyi kazandığın yer bence de. Şu an Türkiye'de evin varsa Türkiye bile iyi olabilir.

iyi bir isin varsa kesinlikle amerika birlesik devletleri. oyle bir para indiriyorlar ki su anda dunyanin baska bir yerine gitsem maasim yarisina iner. uzerine avrupa'da oldugu gibi ulus devlet degil, yabanci olarak gorulup dislanmiyorsun. havalimanina indigin an buranin bir parcasisin. yine iyi bir isiniz varsa saglik sigortasi da kapsamlidir, sosyal devlet olmamasini da hissetmezsiniz. ama ben uber yapacagim derseniz riskli bir secim olur.

amerika'da benim gordugum kadariyla yasanilacak guzel sehirler;
boston
new york
seattle

kiyilardan cok uzaklasmamak lazim. icerileri biraz girdin mi oyle comarlarla karsilasirsin ki yozgatli hasan amca'nin elini opesin gelir.

İş olanakları: Yerine göre aşırı değişken olabilir.
Sosyal yaşam: Bizim millete en çok Balkanlar uyar. Aynı kafa. Biraz muhafazakarsan Ortadoğu da olur. Orta Asya...eh, biraz.
Güvenlik: Japonya.
Sağlık: Batı Avrupa, Kanada. Sosyal devlet kavramı halen bir miktar geçerli. İngiltere için de tırt diyorlar, Amerika'da tıp ileri olsa da ulaşılabilirlik yok. Japonya Avrupa'dan kötü, Amerika'dan iyi.
İklim: Bu da kişiye göre değişir. Benim gibi yazcıysan tropik kuşak. Kış seven, kar isteyen biri isen Rusya, İskandinavya, Kanada.

Barcelona

@ d max

saglikda kanada direk elenir, basit bir MR icin 6-9 ay, basit ameliyatlar icin 3-4 sene sira beklenilen bir ulkede saglik hizmetleri pek iyi denemez herhalde.

Hmm...oranın Amerika'nın aksine biraz daha sosyal devlet olduğu aklımda kalmış ama bu kısım biraz İngiltere ile örtüşüyor. Orada yaşayan arkadaşım benzer bir şeyler yazmıştı.

Maaş mahkumu değilsen İstanbul baya iyi.

coluk cocuk gelecek korkusu yoksa turkiye ege kiyilari iyi
cocugumun gelecegi de kurtulsun dersen avrupa, amerikanin egitim sistemi boktan ve pahali, saglik sistemi de pahali.
Tekim, param sonsuz, asya, kuala lumpur singapur phuket

ben
istanbul 18 sene
ankara 5 sene
kuala lumpurda 4 sene
tel avivde 4 sene
buenos airesde 6 sene
didim 2 sene
ingilterede 2 sene (su an devam) yasadim
Cogu ulkeye de is/tatil icin gittim.

Cocugum olmasa, uzaktan calisarak pound kazaniyor olsam giderim ucuz/ingiliz somurgesi ulkeye, expatlarin yasadigi ultra luks hayati yasar mutlu olurum

Bu arada alim gucum Avrupa standartlarinda olsun, Turkiyeden bir yere kimildamam.

Ankara, Türkiye.

Abi sen zaten eski duyurularında sana psikotik bozukluk teşhisi konulduğunu yazmışsın bu sıkıntın da bayadır devam etmiş, senin için normal yani de bizim başımıza neden böyle bir şey gelsin ki hasta değilsek? Benim gelmedi mesela.

gelmiyor hocam, ciddi bir konu bu. doktora gidin.

psikolojik rahatsızlık belirtisi. derhal bir psikiyatriste gidin.

tedavi görüyor musunuz?

Kardeşim, mutlaka bir psikiyatri uzmanına gitmelisin en kısa zamanda (Psikolog değil)
ve psikiyatri uzmanının tavsiyesi doğrultusunda, ilaç kullanman gerekebilir büyük ihtimalle
Bu problemin, başka hiçbir çözüm yolu yok kesinlikle.

Oranina bagli ama yerim

Yiyemiyorum.

steak tarzı etleri orta-az pişmiş seviyorum, yani kestikçe direkt kan olmasa da, kanlı bir su çıkacak kadar.
ama köfte ya da kıymalı bir şey yiyorsam az pişmiş istemem.
kıymanın pişme oranı en az orta olmalı, hatta kurumadıkça çok pişmeli.

az pismis yiyemem ama orta pismis yerim, hatta tercih ederim. yalniz bu is biraz profesyonellik gerektiriyor. orta pismisi genelde tutturamiyorlar cunku. becerebilen yaptiginda cok lezzetli oluyor, pismekten kurumuyor sulu ve lezzetli kaliyor ama yerken herhangi bir cig tat da gelmiyor.

Evet, yerim. Medium rare.

Yerim. Sosu, birleştirici parçası da önemli.

Tercih hakkım olduğunda sadece az ve az-orta pişmiş yiyorum. İnsanların neden sevmediğini anlamıyorum, insanların büyük kısmının mr cihazlarından korktuklarını öğrendiğimde de aynı anlamsızlığı hissetmiştim.

Birçok insan brokoli de sevmiyor mesela. Neden sevmedikleri hakkında hiçbir fikrim yok. Ben yemek ayırmam, önüme gelirse kömür gibi pişmiş eti de yerim ama zevk almıyorum.

Az pişmiş eti ısırdığınızda dişiniz etin içine rahatça geçerken bir yandan etin pişmekten buhar olup uçmamış müthiş aromalı suyu damağınıza akıyor. Çok pişmiş eti ısırdığınızda eğer normal bir insansanız hiçbir şey olmuyor, parçalansın diye arkasına birkaç kere daha ısırmanız gerekiyor ve sonunda çiğneyip yutulabilecek hale geldikten sonra yutuyorsunuz işte.

Yerim, asıl lezzeti öyle çıkıyor ama damağı alıştırmak gerekiyor (bizim kültürümüz için konuşursak). O et çiğ değil, çiğ et hiçbir pişirme işlemi görmemiş ettir. Damak tadınıza uymayabilir, o ayrı mesele.

Bu arada o gördüğünüz de kan değil, büyük oranda su ve miyoglobin.

kan degil o gordugunuz sey. etin suyu.

az pismis her zaman tercih edilir cunku daha sulu ve lezzetlidir et. daha kolay cignenir. bir kere yeseniz seversiniz.

etin cesidine gore medium rare veya medium iyidir.

yerim, severek. blue rare gibi cok az pismis olmasin yeter. cok pismis etler kuruyor, lastik gibi ya da sakiz gibi oluyor, cigne cigne gitmiyor agizdan.

Önyargılarından arınabilen herkes az ya da az orta pişmiş et sever, kuru lastik gibi et seviyorum diyene zevktir renktir demek saçma çünkü sevilesi bir tarafı yok. Tamamen alışkanlık ve önyargı meselesi.

yiyorum. eskiden yemezdim bu ne pişmemiş falan derdim. zamanla alıştım artık fazla pişmiş et yiyemiyorum. fazla pişince sertleşiyor, kuruyor. bir de bunu pahalı restoranlarda gösteriş için yapıldığını düşünenler var. o kadar para verip sadece gösteriş için lezzetsiz bir şey yediklerini düşünmek çok mantıksız.

Eskiden ici kirmizi olan eti agzima surmezdim. Senin gibiydim.

Bir gun antrikotu denedim evde böyle tavada. Vay arkadaş dedim bu zamana kadar neler kaçırıyormusuz.
Etin tadini almiyormusuz dedim. O gun bugundur cok pismis yemem.

Az pismis et sulu oluyor suyunu kaybetmemis oluyor. Tadi veren de o suyu etin.
Yani orta pismis severim ben, icin kan kirmizi degil de böyle pembe kaliyor. Kesinlille grilesmeyecek ama. Bu ayari tuttururs juicy dedigimiz kivamda, lokum gibi yumusak ve oldukca sulu inanılmaz lezzetli oluyor.

Yalnız hayvanın neresi oldugu onemli. Antrikotu olacak mesela. Tadi cok farkediyor.

Ben her zaman az pişmiş tercih ederim, pişmiş et lastik gibi oluyor

medium rare.net

Abi çiğ köfte diye bişey var, pastırma var, kurutulmuş et var. Direkt çiğ et de yeniyor yani.

Sadece (blue rare) biftek değil, tartare (kıymadan yapılıyor) veya somon da çiğ yeniyor, ben yiyorum en azından.

Hatta börek falan yaparken de içine eti çiğ koyarım. Millet önce eti pişiriyo, sonra börekle bi daha pişiriyo falan. Baya yanıyor et bence.

Bence herkes çiğ - az pişmiş ete bir şans vermeli.

Medium rarespor. Well done ve otesi ile medium ve altinin tat olarak o kadar farki var ki ikisini karsilastirmak filan mumkun degil, dolayisiyla iyi ve cok iyi pismis sevmenin on yargidan baska bir sey olmadigi ve etin o sekilde yenmesinin uygun olmadigi dusuncesindeyim. Eger yeni bir sey denemek istiyorsaniz onerim:

Bir dokum tava alin. Lava gayet f/p olarak guzel urunler uretiyor.
Bir de gida termometresi alin. Saplanir olanlarindan olsun. Amazon’da guzel urunler var. Hem fahrenheit hem celsius cinsi olcse iyi olur, cunku 140-145 fahr oynamasini kontrol edebilirsiniz rahatlikla ama 56 derece birden 57-58 olur kontrol etmesi zor olur.
Bir de guzel bir et alin, bonfile antrikot vs. 1.5-2 parmak kalinliginda olsa guzel olur.

Guzel bir et aldiysaniz agir bir marinasyona genel yok, cok tarife girmeyecegim ama karabiber zeytinyagi yeterli olur iyi et icin. dokum tavada bunu pisirin, tahminimce bahsettigim kalinlikta et 5-7 dk’da pisecektir. Sonlara dogru gida termometresiyle olcun ve 145 fahrenheit ic sicakliga ulastiginda alin. Bu medium olcusudur.

Birkac dk dinlendirdikten sonra kesin yiyin ve onceden yediginiz etlerle kiyaslayin.

Tamamen kan olacak şekilde değil de, hafif az pişmiş olarak çok severek yiyorum. Az-orta pişmiş gibi. Etin tadı bence öyle anlaşılıyor, iyi pişmiş kuru etlerin hepsinin tadı aynı.

eski turkiye'de et lokantalarinda nasil pismis istersiniz diye soruldugunu ben hatirlamiyorum, ne istesen well done gelirdi.o yuzden ben medium yemekte zorlaniyorum, well done'a alismisiz.

ama yurtdisinda well done istiyorum diyince birkac kere ahci ile atistim, adamlar mutfaktan cikip bana o etin neden well done yenmeyecegini anlatmaya geliyor, bir suru kafa utuluyorlar. o yuzden artik well done demiyorum medium well diyorum yoksa bir suru bas agrisi.

Medium rare +1

Hanım misal blue, steak tartare falan da sever ama onları çok sevemedim.

@msb +1 diyeceğim ama şundan, genel olarak kırmızı et ve etin o yumuşak dokusunu sevmiyorum. Et yiyorsam et hissinden mümkün olduğunca uzaklaşmasını istiyorum. O yüzden et seven, döküm tavada tam kıvamında medium rare et pişirip keyifle yiyen arkadaşlar bana da et yapacaksa "çok pişmiş olduğunu düşündüğün noktada 3-5 dakika daha pişir" diye açıklıyorum istediğim pişme seviyesini.

www.google.com
Congratulations seviyorum ¯\_(ツ)_/¯

Pek çok insanı irrite eden şeylerin başında da, az ya da orta pişmiş etin kanlı olduğunu düşünmek. Bu zaten bilinçaltında bir tiksinme refleksi yaratıyor. Halbuki bu sıvı kan değil.

Gördüğünüz kırmızı sıvı myoglobin. Kaslara kırmızı rengini veren ve oksijen taşımaya yarayan bir protein türü. Dolayısıyla siz eti myoglobin'i tamamen buharlaştıracak kadar pişirdiğinizde aslında elinizde kupkuru bir kas lifi kalmış oluyor.

Elbette eti istediğiniz gibi, hoşunuza nasıl gidiyorsa öyle yemelisiniz. Mesela amerikalı biriyle tanışmıştım ve adam zeytinyağlı yaprak sarmasının üzerine ketçap döküp yiyordu. Benim için bu resmen suç olmasına rağmen adamın hoşuna öyle gidiyor, diyecek bir şey yok :)

pirinçte lavra vardır, ondandır diye tahmin ediyorum

Tahıl ürünleri yeterli sıcaklgın ve nemin oldugu ortamda kurtlanır böceklenir. Şimdi diyeceksiniz bu arkadaşlar nerden geldi diye. Bir yerden gelmediler zaten içinde vardılar. Tahıl ürünleri ekolojik dengenin bir parçası oldukları için içlerinde her zaman larvalar bulunur. Hem de binlerce. Pilav dolu tencerenizi tamamen steril bir laboratuvar ortamına bırakmış olsaydınız uygun nem ve sıcaklıkta yine kurtlanacaktı. Mesela kilerde agzı kapalı kaplarda saklanan tahıllara kışın bir şey olmuyorken yaza dogru içinde bir sürü böcek oldugunu görürsünüz. Çünkü yukarıda söyledigim şartlar oluşmuş olur. Bunun çözümü buzdolabıdır. Kalan yemegin içindeki larvaları aktif hale getirmemek için buzdolabına kaldırın. Mümkünse tahıllarınızı buzdolabında muhafaza edin

Pilav pişerken yumurtaların öleceği sıcaklığa ulaşmış olmuyolar mı?

@arpacı kumrusu geleneksel pişirme yöntemleriyle ölmesi çok da mümkün değil. Çünkü bir pirinci veya bulguru 70 80 derecede 1 saat boyunca kaynatsan hamur gibi olur ve o da pilav olmaz.

Sudan dolayı diye biliyorum ben. Su, içerisinde birçok mikroorganizma barındırır ve bir şeyde su varsa küflenmeye, bozulmaya açıktır. Bu yüzden yiyecekleri uzun süre dayansın diye kurutuyoruz. Ne kadar pişirirseniz pişirin içindeki su miktarını sıfırlayamayacağınız için bir süre sonra kurtlanacaktır.

pismis pilavda mikroorganizma kalmaz. duzgun pismis hicbir yemekte kalmaz.

passat aldim ben yayla gibi. herhangi bir d sinifi arac isinizi gorecektir. ben de amerika'dayim soru varsa yardimci olmaya calisirim.

sedan astra deneyebilirsiniz. toyota auris kucuk arac icin dusunulebilinir

@ala09, soylediginiz arabalar amerika'da yok. opel marka olarak yok, auris model olarak.

Soru amerika ile alakalı olduğu için bu sorunun bence sorulması gereken yer;
Reddit r/whatcarshouldibuy

Bu arada benim bildiğim hybrid uzun mesafe değil kısa mesafe/sehir içinde işe yarıyor.

Toyota camry al geç. Göçmen arabası.

Toyota camry+1

benim boyum 188. arkamda oturanların da boyu 180 civarı. elantra'da herkes rahat bir şekilde seyahat ediyoruz.

en az d, mümkünse e segment araba bakacaksın. c segmenti küçük olur. o segment dediği şey arabanın ebatı zaten. ebatla birlikte çeşitli lüksler de gelip gidiyor.

Ford Fusion da (TR'deki Mondeo) epey geniş ve uzun. Hem US üretimi olduğu için bütçeye de uygun olur. ABD'de Avrupa araçları biraz problemli olabiliyor. Aylarca para bekleyenler var.

alman marklarının (audi, bmw, mercedes) sedan ve sw segmentlerınde leg room geniştir. çünkü boy ortalamaları uzun.

senet

Paranın tümüne kısa zamanda ihtiyacınız olduğunu, telefonu bir internet sitesinde satışa sunacağınızı söyleyerek bahane bulun. Eğer sonraki ay parayı denkleştirirse, tek seferde paranın tümünü alıp satarsınız ona.

hem yarım telefon hem de çok yakın arkadaş kaybetmek üzeresiniz.
Yok mok deyin, satın internetten.

çok yakın arkadaşa senet yapmazdım. çok yakın arkadaşsa her türlü kabul edilir.

Valla benim oyle 1 2 arkadasim var. Onlara telefonu verip parayi 1 ay sonra almaya bile okey olurdum.

floydian +1 ama benim o yakınlıktaki arkadaşım telefon gibi küçük meblağlar için onu teklif etmez zaten.

telefon cok trend ve statu gostergesi bisi. Eger yenisi cikti onu alicam yada hava aticam gibi bi telasi varsa alma. eger teli yoksa veya bozulduysa bi dosyluk yap gerisini dusunme. vermezse araniz acilir gercek karakterini gormus olursun. Ben hayatimda herkese bir kez sans veririm. kendilerini kanitlamalari icin.

Para peşin kırmızı meşin. Para hemen lazım de. Babası oğlunu tanımaz işin içine para girince.

Telefonu verip kötü olmaktansa vermeyip kötü olun

çok yakın arkadaşınızsa yarısını kaybetsenizde amaan canın sağolsun diyebiliyorsanız verin

sahibinden'e koy get aç. komisyonu gerekirse sen öde. oradan taksitle alsın. telefon olarak koymayacaksın tabi.

yardim.sahibinden.comİmkanı-Var-Mı-

Paranin geri gelmeyecegini garanti edebilirim.

Bu ay vermek istemiyorsa sonraki ay hic veresi gelmez.
Zaten parasini yetmedigi bir telefonu almaya calismak ekonomik felaket gibi bir sey.
Sonucta ayni isi goren daha dusuk milyon tane model var.

cok yakin arkadas degilmis anladigim kadariyla. cunku yakin arkadasa bunu dusunmeniz bile abes.

verin gitsin eger gercekten yakin arkadassa. burada guvensizlik yayanlara da cok kulak asmayin.

Kalanı ödemeyi garantilemesi adına bir şey yapmaya kalksan zaten ben yabancı mıyım sanki deyip alışveriş ve dostluğu ayrı tutmayacaktır. Elbette kişiden kişiye göre değişir fakat telefon ona geçtiği an ödeme zamanı geldiğinde parayı denkleştiremedim, kalanı da bir seferde vermesem gibi cümleler duyduğunda sakin kalabileceksen ver.

baharat

menengic kahvesi diye bir sey var ilginc ama her damak tadina hitap eder mi bilmiyorum.

kuru baklava

İsot. Çiğ köfte yapıyorsan eğer

İsot

Kırmızı biber. Nar ekşisi

kullanıyorsanız " sumak "

balıklı göl yakınlarında baharatçıların bulunduğu bir çarşı var. çeşit çeşit kırmızı biber satılıyor. oradan kırmızı biber istemişlerdi.

baharat yazilmis. tespih.

unuttum yukarıda yazmadı

üzüm pestili
cevizli sucuk

Seiko presage modellerine bakılabilir.

Fiyatlar maalesef uçtu

bu sitede hublot, rolex gibi milyon liralık çok saat var sanırım bütçene anca seiko, tissot vb gibi markalar düşer.

@kisa,Bu modeller güzelmiş. Özellikle Deri olanlar. Teşekkür ederim. Demek ki iyi bir şey için zaten 8bini gözden bi çıkaracam hatta buna göre limitimi bile arttırmalıyım. Yarın dolanayım birkaç saatçi.

@killerbee markaları bileyim diye dolandım ama haklısın. Seiko güzel. Memnunşyet oranı yüksek. Özellikli bri şey olsun istiyorum yine. Tissiot falan istemem sanırım. Sağolasın kardeşim.

hamilton bütçenize uyan modelleri var.
efsane bi model adi da veriyim khaki field.

www.youtube.com

su linke bir göz atin isterseniz

vermiş olduğunuz linkte sadece longines te 10 15 bin bandinda saat bulabilirsiniz

Bakmanız gereken markalar: Tissot, Longines, Tag Heuer, Hamilton

iyi bir akıllı saatle de çözebilirsin sorunu esasen?.. veya sportif birisiyse casio G serisinin çok güzel saatleri var. onun haricinde Seiko güzeldir evladiyeliktir ve iş insanları tarafından tutulur. marka olarak weider, u boat twc invicta bi bak istersen..

Bu markaları detaylıca bir araştırayım. Zaten o sırada önüme başka markalarda çıkacaktır.
Çok teşekkür ederim

oncelikle otomatik saatler genelde koleksiyonu yapilan saatlerdir. giris seviyesi otomatik saatler icin japon urunleri seiko, orient ve isvicre urunu tissot bakilabilir.

ikinci olarak, hediye saate 10-15 bin verecek butcesi olan biri illa ki yurtdisina cikar veya yurtdisina cikan birini tanir. disaridan alirsaniz 1/3 fiyatina denk getirirsiniz. turkiye'de 4 bin liraya satilan saati amerika'da 130 dolara aldim.

iş bıçakta bitiyor, keskin bıçagın olursa kıkırdak deri vs farketmez.

Siz neden kesiyorsunuz?

Bizim kasaptada bu şekilde satılıyor kes deyince kasap kesiyor zaten

Bu işin tek püf noktası bıçaktır. Keskin ve sağlam bir bıçak alacaksın, tak diye atacak vurduğun gibi.

Yurtdisindayim, kasaptan degil marketten aliyorum genelde tavuk urunlerini :/ kes diyebilecegim biri yok.

Bicagi bileyliyim o zaman bir dahakine oyle deneyeyim.

Eklem yerinden tersine kıvırıp eklem yerinin açığa çıkmasını sağlayın. Ondan sonra kesmesi daha kolay oluyor.

Elinizle eklem yerini bulup oradan keserseniz de kolaylık oluyor.

Biz ayırmıyoruz, bu haliyle soslayıp derisi çıtırdaya kadar fırına atıyoruz. Pişince çok güzel ayrılıyor ve her yeri kızarmış oluyor problem olmuyor. Bu şekilde pişirmeyi de deneyebilirsiniz.

zimbirik +1;

bu sekilde pisirip elimle parcalayarak yiyorum.

buyuk bir seramik bicak al, kikirdagi tereyagi gibi keser atar. parmaklara dikkat et, cok keskin cunku..

iyi bir sef bicagi lazim. zwilling professional s serisinden 20 cm olani kullaniyorum. bir de biley tasi var. cok ise yariyor.

Muhasebe ve İK gerçekçi olmaz. Her şeye sıfırdan başlamış olursun ve iş yeri değiştirmek istediğinde İK ve Muhasebe bölümleri için firmaların önceliği makine mühendisi olmaz.

Daha çok Ar-Ge (tasarımcı ya da ürün sorumlusu gibi), Satış, Satın Alma, Proje Yönetimi (operasyonel değil, müşteri ya da bütçe yönetimi kısımları) gibi bölümler olabilir. Özellikle Ar-Ge kısmı %90 masa başında olur.

ar-ge kolay degil cunku turkiye'de ar-ge yapan yer cok yok. olan da ulkedeki muhendis bollugundan dolayi cherry pick yapiyor.

1- network. ar-ge (veya nereye gideceksen) ancak bu yolla olur. gidecegin yerin birim amiri veya daha ust seviye yoneticileri isterse her sey olur.

2- proje muhendisligi, satis muhendisligi gibi konulara yonelmek. buralara gecis daha kolaydir ama sosyal bir karakter ister. yapilabilir ancak kac senelik mezun olduguna gore alan degistirmenin zorluklari degisir.

3- alaninda biraz daha calisip calisma sartlari daha iyi bir sirkete gecmek. en kolayi budur. isini iyi yapan adam bir sekilde piyasada bilinir.

Banka-sigorta şirketi vs gibi yerlerin müfettiş yardımcılığı sınavlarına başvurabilirsin. Ek olarak sigorta şirketlerinde mühendis ihtiyacı oluyor kovalayabilirsin bunları.

bunlardan bahsetmen yarardan çok zarar getiriyor zaten. adam diyecek ki bunun derdi iş yapmak değil, ülkeden kaçmak. sen olsan tek derdi ülkeden kaçmak olan birini alır mısın? keza gitmek istediğin ülkelerde de benzer problemler var, torpil, adam kayırma, onların da başkanlarıyla mutlaka dertleri var. bu gerekçeleri sunmak saçma yani.

gerçek sebep bu olsa bile başka bir hikaye yazmalısın. trdeki kariyer fırsatları sınırlı avrupa’da daha büyük başarılar kazanacağıma inanıyorum desen bu bile bir şeydir.

Nö dostum nö.

Kötüleme yok. Roket'in dedikleri doğru bence de.

Kariyer hedefi farklı deneyimler vs vs.

adamin zerre ilgilenecegi konu degildir. is yapacak kisi ararlar. ancak cok fazla ustunde durmadan, muhabbetin bir yerinde turkiyenin mevcut durumundan hosnut olmadigini gostermek de iddia edildigi kadar red flag degildir.

o an gidisata gore bahsedebilirsiniz ancak small talk gibi. asirisi adam icin hicbir sey ifade etmez.

altın cümle şu: I'm looking for a new challenge. bundan sonra firmaya niye ilgi duyduğuna dair iki cümle kurarsan tamamdır.

ülke mevzularına girmene gerek yok. tr'deki işi de kötülemeye gerek yok. burada öğrenebileceğim daha fazla bir şey kalmadı gibisinden orta-şut karışımı bir cevapla konuyu kapatabilirsin.

Helenarti 1

Diyeceksin ki bu ise basvurma sebeplerimden biri de yabanci bir ulkede hayat nasil gormek, yeni bir maceraya atilmak, dilimi gelistirmek bu sirada.

Bizim deneyimimizde mülakatı yaptığımız kişi özellikle ülkeden neden ayrıldığımızı sorgulamıştı biz söylemediğimiz için. Maddi olarak sıkıntımız olmadığını ama kültürel anlamda türkiyenin bize uymadığını söylemiştik.

operatörümle görüşüp yurtdışı paketi alıyorum ya da havaalanından yerel hat alıyorum. gideceğin seyahatin süresine göre avantajı değişiyor.

para birimi ucuz olan bir ulkeye gidiliyorsa oradan yerel hat alinir. sadece data paketi olan hatlar satiliyor ve almak yerine gore bazen 10 dakika.

eger eu zone ise, ve kisa sureli kalinacaksa once kendi operatorunuzun yurt disi paketlerine bakmanizi oneririm.

Prepaid sim kart +1

ben kullaniyorum.

usb-c ile baglanan bir monitor alirsaniz hem goruntu aktarimini hem de batarya sarjini tek bir kablo ile aradan cikarirsiniz. ben oyle yapiyorum.

Apple'ın söylediğine göre bilgisayarınız thunderbolt 2 /mini display görüntü çıkışı destekliyor usb c yok 2017'lerde.

Herhangi bir büyük alışveriş sitesinden mini display hdmi çevirici ile kullanabilirsiniz.

İkincil monitör olarak epey yüksek bir çözünürlük destekliyor (3840x2160) fakat ucuz olsun derseniz 1080p monitörler ikinci elde bu aralar epey ucuz, spesifik olarak dikkat etmeniz gereken bir şey yok.

(Aynı porttan vga ve dvi da çıkış yapabilirsiniz alacağınız monitörün girişlerine göre. Tabii farklı adaptörlerle)

support.apple.com

displayport girisli bir monitor alirsaniz. "mini displayport-displayport" kablolariyla direk baglarsiniz. Donusturucu falan almaniza gerek kalmaz.

USB-c ile isiniz yok.
HDMI monitor almaniza gerek yok.
Alacaginiz kablo da bu:
www.hepsiburada.com