Benzeri (birkaç hafta içinde üç kişi) benim de başıma geldi birkaç sene önce, biri babamdı hatta.
Sadece yanlarında olun zaten, başkalarının problemlerini genelde ancak para veya zaman ile ilgili ise çözebiliyoruz. Duygu işleri kişilerin kendilerinin çözeceği şeyler. "Senin için yapabileceğim bir şey varsa bana söyle lütfen" dersiniz. Fiziksel ve olmazsa olmaz şeyleri gücünüz yetiyorsa sağlamaya çalışırsınız zira altüst olmuş haldeyken insanlar bunları ihmal edebilirler (atıyorum, herkes yemek yer, demek ki o eve yemek lazım, alışveriş lazım. Herkesin temizliğe ihtiyacı var, demek ki birileri temizleyecek, atacak, toplayacak. Birilerinin çocuklara bakması gerekir vs). Vaktim yok demişsiniz gerçi, o durumda da ilginiz yeterli olacak artık.
Aralarda kontrol edin, ama endişe verici sinyaller almadığınız sürece çok da müdahale etmeyin derim ben. Herkesin yas süresi farklı farklı oluyor. İnsanlar bir kriz anında daha kendileri olur derler, misal sinirli biriyse daha sinirli, sorumluluk sahibiyse her şeyin sorumluluğunu almaya çalışan, umursamazsa iyice umursamaz vs... Bunun farkında olmaya çalışabilirsiniz, "sorumluluklarım arttı" diyorsunuz mesela, bunun sizin acınızla başa çıkma yolunuz mu, gerçekten size düşen bir görev mi, kendi kendinize yarattığınız bir şey mi olup olmadığını anlamaya çalışarak, kendinize de acımasız olmamayı sağlayabilirsiniz.
Ayrıca bence acılar, yas süreci vs köklü değişiklikler yapmak için ideal bir zaman olmayabilir. Siz yine de bazı şeylerde açık kapı bırakın, daha temkinli davranın.
Başınız sağolsun.
0