taksime gidip havaşa(ya da havataş mıydı) binmek

Vapurla karşıya geçip kadıköyden de havataşa binebilirsiniz

sabah 4'te taksimden başlıyor araçlar, o saatte binebilirsiniz.

E9 var levent'ten binebilirsiniz 24 saat süreyle var o araç ama oraya kadar gitmek mantıklı olmayabilir.

E-9 bostancı'dan kalkıyor?

vapurla kadıköy, ordan e-11 ya da havabüs.

yağ oranının düşüklüğünden kaynaklı yüzde 3-4 duruyor bunu 7-8 yapsa gayet herkesin estetik kabul ettiği bir konuma gelebilir.

yağ oranı çok düşük, hoşunuza gitmeyen kısım o sanırım.

Natural demiş ama çok natural gelmedi bana, tabii bilemem.
Evet yağ oranı çok düşük ve damarları biraz rahatsız etti beni.
Bir de alt kısmı hiç göstermemiş, vücudu bir bütün olarak değerlendirmek lazım.

şöyle ki kas işi abartılınca göze hoş gelmiyor, daha doğrusu bana hoş gelmiyor. daha insani ve düzgün bir vücut daha estetik durabilir.

tas gibi cocuk maasallah!

ama kas olayini biraz abartmis sanki.

ne yapıyosa onu yapmaya devam etsin, azıcık da yağlı kıvrımlı olsun taş gibi herif bence gideri var :D

size estetik gelmeyen genetik.

body building yapan herkes brad pitt - fight club kıvamına ya da fiziğini çok beğendiğiniz adamlar haline gelemezler.

bu adamda hoşunuza gitmeyen bence

1- omuzları geniş değil ve artı "trapezius" kasları da çok gelişmiş: omuz iyice dar görünür.

2- kol kasları vücuduna oranla epey büyük. göğüs hacmi de genetik olarak dar.

haa bana sorarsan adamın vücudu mükemmel. ama dediğim gibi ölçü hep genetik olarak omuzları-göğsü geniş adamlar oluyor. bu yüzden size süper gelmiyor.

ortopedik tabanlı reebok benim bugüne kadar en rahat ettiğim ayakkabıdır. new balance ile o kadar mutlu değilim mesela.

rahattır.

şimdiye kadar en rahat ettiğim ayakkabıların ilk 2si reebok.

şu an ayağımda reebok var baya iyi, nb bence en rahatsız ayakkabı markası (evet modeli ne olursa olsun).

rahattır. reebok ayakkabılarım da hiçbir sorun yaşamadım.

memory tech tabanlı ayakkabıları var. görsel olarak çok iyi sayılmazlar ama rahatlık konusunda baya iyi. 200 lira altına alabileceğin en rahat ayakkabıdır sanırım.

Yıkarım genelde rahat edemiyorum öyle

Ben de yıkıyorum ama aslında doğru olan yıkamamak, macunun oluşturduğu film dişler üzerinde bir süre kalınca daha etkili oluyor.

diş macunu yenmek için değil ki, neden yiyeyim?

Yıkarım, aksini düşünmek bile garip geldi.

ama shameless'da fiona hiç yıkamıyor. tükürüp yoluna devam ediyor. peki buna ne diyceksiniz?

diş fırçalamak, dişte bulunan artıkları çıkartmak demek. o artıkların tekrar ağzın içine yerleşmemesi adına ağız güzel bir biçimde birkaç kez çalkalanmalı ve daha sonra tükürülmelidir.

Yıkanır. Shameless dizisi bildiğim kadarıyla pek hijyene önem veren karakterlere sahip değil.

cok yikardim simdi cok az yikiyorum. ideali yikamamak, onu ogrenince dayanabilecegim kadar az yikamaya karar verdim.

Yıkıyorum.

yıkıyorum ama sonra listerine ile çalkalıyorum.
yalnız şu kısım kafamı kurcalıyor; bu macunlar diş beyazlatma vs. gibi olayları yapacağını söylüyor ya, biz o macunu yıkayınca dişte kalmıyor, kalıyorsa da az kalıyor. 2 dakikalık fırçalamada mı ne fayda sağlayacaksa sağlıyor?
bana sanki macunlu bırakılmalı gibi geliyor bu yüzden, bırakılsın ki artık mineyi mi kuvvetlendirecek, beyazlatacak mı ne yapacaksa yapabilsin.

Filmlerdeki herseye inanma, adamlar ayakkabiyla giriyor eve die biz de girmiyoruz:)

yıkanması gerekiyor. ancak gargara yapıldıktan sonra yıkanmaması lazım.

diş macunu da sonuçta bir deterjan kategorisinde temizleyici. kimyagerler daha doğru bilgi vereceklerdir. o yüzden ağızda kalmasını sağlıklı bulmuyorum. her daim çalkalarım.

dis macunu deterjan kategorisinde bir temizleyici degil. agizda tutulmasi saglikli ve dogru olandir. kesin bilgi yayalim.

Yıkamıyorum, tükürüp devam ediyorum.

ya buna bir diş hekimi cevap verebilir mi? yani hayır yıkamayacaksınız deseler bile ben bir iki çalkalarım yoksa midem bulanır:) ama en azından sorunun doğru cevabı çıksın ortaya.

evet çünkü diş macunum mavi her yerim mavi kalır çalkalamazsam.

evet ama çoğunlukla sadece staj hareketliliği için.

son derece normal, çatır çatır yapılıyor. ders değil de tez döneminde gidersen daha da kıyak.

ben yaptım.

Tez doneminde gitmek tehlikeli. Bunun disinda, evet yapiliyor.

tez döneminde yapılıyor. örneğin marmara üniversitesinde bu yalnızca 1 dönem hibe vermek koşulu ile sınırlandırılmış.

evet ama yüksek lisans okuldan çok danışmanına göre yönlenir, onun fikri de önemli.

aklıma istemsiz olarak bu geldi

www.youtube.com

madımak tadilat görüp eski haline dönmüştü son zamanlarda da kültür ve bilim müzesi mi yaptılar ne, kültür ne alakaysa:) ziyaret edecek pek bişi yok yani. ama yemek ye, en güzel döneri, en güzel köfteyi, etli etmeği yiyebileceğin şehirlerden biridir. bide fırınların önünden geçersen bir katmer al onun tadına bak. mis kebap hala duruyorsa orda yiyebilirsin, lezzetçi vardı o da güzel, aşçıbaşı'nın da tatlıları iyiydi.

Katmer ve çörek <3
Buruciye medresesi

sabah kelleci bulup kelle yiyebilirsin. Mis kebap'da sivas köfte deneyebilirsiniz. Hamamları meşhurdur hamam sefası yapabilirsiniz.

Aksam ustu kalin giyin. Gunduz sicaksa da aldanma, aksam mevsim degisiyor:)

@1917 Mis kebap kapanmış sanırım.

Memleketimin köftesi, döneri müthiş. Madımak oteline gelince, evet kültür ve bilim müzesi oldu. Arkadaşın dediği gibi, sabahları ve akşamları çok soğuk oluyor :(

Haftada 2-3 bardak black coffee.

0

2 günde 1 bardak kadar
amerikano

Spor günleri enerji verici olarak 1 bardak filtre kahve

sabah 1 bardak granül kahve.
öğlenden sonra 1 bardak filtre kahve

Sabah spor öncesi türk kahvesi, spor sonrası latte. Öğle arası + 3 gibi birer latte daha. Akşam türk kahvesi

haftada 3-4 bardak. gün aşırı diyebiliriz. çoğunlukla amerikano.

sabah: bir bardak sade filtre kahve
ogleden sonra: bir fincan sade turk kahvesi

0. 140journos'un bir videosunda kafecilik yapan bir eleman "3-5 sene önce nescafe 3'ü 1 arada içen millet ne ara espresso, kapicino frappucino içer hale geldi, bilmiyorum" minvalinde bir şeyler söylemişti, bu kahve furyasını aynen öyle izliyorum.

o kadar kafein ile nabzınızın sürekli 130 - 160 bandında falan olması lazım.

düzenli bir kahve içme alışkanlığım olmasa da haftada 5 - 15 bardak arasındadır şahsım adına.

Türk kahvesi ve Espresso macchiato, günde 2 kez.

1 ya da 2 bardak. Elimde olsa daha çok içerim fakat bir rahatsızlığımın semptomlarını tetiklediği için daha fazlasını içemiyorum.

0

bazen hiç içmeyip kendi kendime detoks yapıyorum.
bazen (genelde sabah 10 gibi) 1 amerikano içiyorum,
bazen de sabahki kahvenin üzerine filtre ya da işte biri hayrına yaparsa türk kahvesi içiyorum.

0
Çay içiyorum.

Günde 2-3 litre iken 5-6 bardağa kadar indirdim. Faydasını gördüm.

1 filtre 1 türk kahvesi olmak üzere her gün ikisi kesin.
Ekstra plan program varsa gittiğim yerlerde de kahve içmeyi tercih ederim, o günlerde artabiliyor.
Günde dörtten fazla içmemeye çalışıyorum.

1-2 bardak. Pratik olduğu için genelde nescafe. Onu da azaltsam fena olmaz.

hakikaten ne içiyormuşsun arkadaş sana hiç anormal gelmedi mi. ben 2 tane soda içince fazla gelir lan diyen adamım neyse :)

2 turkish coffee - 1 black

sabah - öğle - akşam olmak üzere

gündüz 1 türk kahvesi
akşam 1 filtre kahve veya türk kahvesi

730 günde 1

Maksimum 1 sütlü filtre kahve, her gün de içmiyorum.

günde ortalama 5.

bak senin bir sorunun var "tik" atmıyorsun cevaplara uzun zamandır. çözelim şu işi artık

yarım litre kadar filtre kahve.
denk gelirse 1-2 kupa da çay.

1 litre sade filtre fix

Günde en az 3 fincan türk kahvesi, sabahları en az 4 bardak nescafe, ara ara filtre. Kaslarım çoğu zaman kasılmıyor değil :(

sıfır

bazı sabahlar sütlü bir kayfe (bunu haftada 1-2'ye falan düşürdüm) ama gün içinde sabit 2 filtre kahve, bazı akşama da bir filtre kayfe.

Çok içiyormuşsunuz, sağlığınıza zararlı bu kadarı.

Günde 1 filtre, bazen +1 filtre bazen flat white bazen cappucino. Sınav haftası,dışarı çıkma sıklığıma göre değişiyor. Haftasonları sabah türk kahvesi akşamüstü filtre.

yalnızlık psikolojik bir şey kesinlikle ve olağan.

günaydın / nasılsın / iyi geceler

bu 3'ünden hiçbirini kullanmadan kapattığım günlerim oldu (diyecek kimse olmadığından), o dönemimi yalnız addediyorum. artık böyle değilim. memnun olunacak bir şey değildi, benim gibi bir sosyopath için bile. yalnızlığın "cool" sanıldığı tek dönem; ayrılık sonrası acı yaşanan veya yeni biri bulunamayan zamanlar. yaş ilerleyince kıçıyla gülüyor bu sanrılara insan oğlu. yalnızlık iyi filan değildir.

Kolumda bandaj var sabah revirde kremi sürüp sarıyorlar, akşam ben kremi sürüyorum ama tek elimle saramıyorum. Yalnızlığın kafa attığı anlarımdan biri böyle mesela.

yalnız değilim, kendim var...
previews.123rf.com

ben değilim. kendimle öyle güzel anlaşıyorumki geçen iddiaya girdik saçlarını kazıtıcam ibnenin :)

Belki gercekten yalniz degilimdir ama bu siralar yalniz hissediyorum ya. Fazla gururlu oldugum ve insanlarin gozunde hep iyi bir imaj cizmek istedigimden belki de. Su an hissettigim turden yalnizlik, sevdigim turden bir yalnizlik hali degil, tehlikeli bir yalnizlik hali. Genel olarak da yalnizligi sevmiyorum, asla da barisamayacagim sanirim. Hayat paylastikca guzel bence.

Yalnızım. Şikayetçi değilim.
goo.gl

Benim için problem olabilecek 2 çeşidi var. 1.si anlaşılmamak, hayat görüşü paylaşamamak, bir şeylere karşı kimseyle aynı kavrayışa sahip olamamak. 2.si de kimsenin zihninin bir diğerininkine dokunamayacak olması.

Edit: Bu arada anlaşılmamaktan kastım biraz o ergen tınısı olan hal olsa da aslında algıladığın gerçekliğin dünyanın tamamen farklı olması. Yani işte ben böyle biriyim o şöyle biri değil de tamamen farklı şeyler deneyimlemek. Genelde çoğu konuda benzer hisler, deneyimler, tecrübeler yaşadığımızı hissederiz ama hiç öyle değil aslında.

Yalnizlik tanimim anlasilmamak ya da farkli olmaktan ziyade, "Olsem, kimsenin haberi olmaz. En az birkac gun beni bulmazlar" ya da "Su anda acil bir durum olsa ve hastaneye gitmem gerekse, arayacak kimsem yok" seklinde. Pesinden "Cagirayim da, bulusalim, goruselim " diyecek birinin olmamasi geliyor. "Ben derdimi anlatayim" ya da "Beni anlamiyorlar", vb bunlardan sonra ama o da yalnizlik tabii.

Gecen sene cografya degistirdikten sonra sifirdan baslamak zorunda kaldim. Istanbul'da arkadasim da vardi, anlasiliyordum, mutluydum ama 30'undan sonra sifirdan baslamak zor oldu biraz. Bir sene kadar cok yalniz hissettim kendimi. Sevgilim var ya da Istanbul'dan, vb arkadaslarim sik sik arayip soruyorlar, ben de onlari arar sorarim ama buradan yakin oldugum kimse olmadi. Arkadaslarim var ve gorusuyoruz ama herkes cok yogun. Cok sik toplanamiyoruz ya da gorusemiyoruz. Her seyimi anlatacagim, "kanka mode on" biri olmadi, geyik pesindeyiz surekli. Hala her seyimi eski arkadaslarima anlatiyorum.

Ozetle hayatta yalniz degilim ama henuz sosyal cevreyi duzene koyamadim. Aliskin oldugum bir durum olmadigindan, bu da ara ara bana yalnizlik hissi veriyor. Arkadaslarim olmasini, arkadaslarla vakit gecirmeyi, konusmayi cok severim. Biraz kizgin kumlardan serin sulara oldu sosyal hayatim, o da carpti ilk anda. Yeni yeni oturtuyorum.

Yalnızlık insanın kendine yakışanı giymesidir jsjsjk

Yalnızlık enteresan bir şey, tanım yapmaya kalktığımda @aychovski'nin tanımına benzer şeyler aklıma geliyor ancak o durumda olmamama rağmen yalnız hissediyorum.

Geçen duyuru açmıştım, tüm dostlarım bir anda başka yerlere dağıldı. Kendimle çokça vakit geçirmeyi sevsem de yanında inanılmaz rahat hissettiğim insanların yok olması ile birlikte içime yalnızlık hissi çöktü. Sanki artık hayattan daha az zevk alacakmışım gibi geliyor.

Daha yeni bi makale okudum, yalnizlik uzun vadede saglik sorunlarina daha cok yol aciyormus.

En son arada bir “Nbr kenks!? xd” diye mesaj atacak motivational bir telefon uygulaması arıyordum, var sen düşün halimi ahshf.
Benim problemim daha ziyade arkadaşsızlık. Hoş, sevgilim de yok ama arkadaşımın olmaması daha çok koyuyor. Neyse ki ailemle aram iyi. O konuda bari yüzüm gülüyor.

insanlar ayrılık sonrası oluşan depresif döneme, işsiz kalınan , ailenin kaybedildiği ve bilimum sıkıntılı süreçlerde düştükleri dönemleri yalnızlık olarak kategorize ediyyor, bazıları ise doğduğu günden beri zaten herkesten farklıdır, normal insanların yılın kısa bir sürecinde yaşadıkları o buhran dolu süreci zaten hergün yaşar onlar için hiçbirşey ifade etmez yalnızlık, zaten onlar yalnızlık kelimesinin vücut bulmuş halidir, ben kendimi böyle tanımlarım, yağmurda sırılsıklam olmuş leş gibi kokan acıyarak bakılan dokunmaya tahammül edemeyeceğiniz sokak köpeği benim

Yalnızım ve mutsuzum özellikle akşamları işten eve gidince. Mutsuz olmamın sebebi sadece yalnız olmam.

Yalnızım. Hayatında sevdiği insan olan insanları çok şanslı buluyorum sanki imkansızı başarmışlar gibi. Evlenmek için evlenenlerden bahsetmiyorum.

çevremdeki insan fazlalığı açısından hiç yalnız sayılmam ama kimseyle konuşmayı tercih etmediğim için yalnızım diyebiliyorum. bazı dönemler bu yalnızlıktan sıkılıp dışarıdan çıkmadığım olur, onun dışında konuşmam pek. delirmeyeyim diye merhaba merhaba.

no; etraf insan kaynıyor, normal bir insanın yalnız olması pek mümkün değil.

Sanırım değilim ya. acayip bir mahalle kültürüyle yetiştim. herkes birbirini seviyor sayıyor. 3-4 tane adam var, özellikle 2 tanesine Bursa'ya gidek mi iskender yeriz, Salda gölü mü ne varmış gidek mi çadır kurarız, gebze'ye gidelim mi elmalığı budayalım yaz geliyor dediğimde hepsi ertesi gün kapının önünde oluyor.

burası aracılığıyla hepsine selam olsun. Mehmet 1, ilaykan 2, The Witcher 3

Yalnızım ama alıştım gibi; yani o kritik eşiği geçtim. Bundan sonra alıştığım düzenimi bozar mıyım bilmem.

tek başıma yaşıyorum, iş bitip de eve gittikten sonra neredeyse hiçbir zaman hiçkimseyle görüşemiyorum. Ama bir introvert olduğumdan, bu zamanı şarj zamanı olarak değerlendiriyorum. Akşamları, haftasonunu vs tek başıma geçirmek yalnızlık gibi gelmiyor. Yalnız başıma yemek yemek, sinemaya gitmek gibi şeyleri aşağılayıcı, küçümsenecek bir şey olarak görmüyorum. Zira derdimi anlatacağım, yardım isteyeceğim, "ya kalk gelsene" diyebileceğim insanlar var hayatımda, ailem, yakın arkadaşlarım falan.

Ama sevgilim yok içerikli bir yalnızlığı yeni yeni yaşamaya başlıyorum sanırım. Haftasonu 8-9 günlük bir tatilden döndüm ve döndüğüm gibi derin bir mutsuzluğa girdim. Jetlag mi yaşıyorum yoksa depresyonda mıyım onu anlamaya çalışıyorum şu anda. Zihinsel olarak uzun süre önce hayatımın bundan sonrasını "single" olarak geçireceğim gerçeğini kabul ettim zira yeni insanlarla tanıştığım, tanıştıklarımı da çekici/ilginç vs bulduğum bir hayatım yok. Ve bu fikre gayet normal da bakıyordum. Ama işte son dört beş gündür, aychovsky'nin dediği "ölsem kaç gün sonra bulurlar" hissini romantik düzlemde yaşıyorum. Ama bu durumu değiştirecek hiçbir şey de yapmayacağımdan, yani gidip de bir çöpçatanlık uygulamasına falan sarmayacağımdan, şikayet etmek manasız herhalde. Jetlag ile birlikte duygusal çalkalanmalar da gider diye umuyorum zira biraz makaleler okudum, belirtiler aynı oluyormuş. Gereksiz iç dökmemi dinlediniz.

Yalnız: Biriyle duygusal birliktelik içinde olmayan.
Tek başına: Arkadaşları olmayan.

şeklinde ayırıyorum.

Tek başınalık konusunda sıkıntım yok, boş zamanlarımda sosyalleşebiliyorum. Çalışırken de sosyalleşebiliyorum. Yeni kimselerle tanışmak kolay. Sürekli görüştüğüm 15 yıllık yakın bir arkadaşım var, daha seyrek görüştüğüm 8-10 yıllık arkadaşlarım da var. Hatta geçen yıl bir 10-15 kişiyi de hayatımdan kendim çıkardım. Her yer insan...

Yalnızlık konusunda da elimden geleni yapıyorum. Kimiyle imkanlarımız el vermiyor, uzak şehirlerdeyiz. Kimiyle kafalar uymuyor. Hiçbir zaman sırf biriyle birlikte olmak için birlikte olmayı düşünmediğimden bu durum normal.

Memnun muyum? Bunun bir önemi yok diye düşünüyorum. Mevcut şartlar ve belirsizlikleri aşınca, bu arada biri de beni ikna ederse, daha stabil bir hayata geçebilirim diye umuyorum. O zamana kadar çevreyi genişletiyorum.

Kadınların hiç romantik olmaması zaman zaman canımı sıkıyor, ama ona da yapacak bir şey yok. Doğaları gereği erkekleri et parçası gibi görüyorlar. Son uzun ilişkim 3 yıl sürmüştü. Ayrılmamızın üzerinden bir yıldan biraz daha fazla geçti. Ayrılınca daha iyi hissetmeye başladım, çünkü beni de aşağı çekmeye başlamıştı. O psikolojiyle koşup yeni birini bulmak da istemedim.

Özet: Hayatı nasıl gelirse öyle yaşıyorum. Geleceğe dönük büyük kaygılarım yok. Üzerimdeki yükleri atıyorum. Böylece hayat her seferinde daha iyiye gidiyor.

yani doçentlik için çok yol var önünde şimdiden bu triplere girmesi saçma ve boş.

Hedefinin olması güzel ama bu muhabbeti yapması anlamsız.

Sallayın gitsin hocam, o adamdan zarar gelmez, he he diyip geçin. Asıl "akademik kariyeri hiç düşünmüyorum" diyen ve bunu sorulmadığı halde tekrarlayan adamdan korkmak lazım.

Salak olduğundan.

doçent olmak nasıl bir hedef ya adfdghhf akademik kariyer istiyorum desin, prof olmak istiyorum desin. neden doçentlik?

öyle midir bilemem ama boş beleş bir adam canlandı gözümde.

of komikmiş, neden doçent acaba prof olmayı mı istemiyormuş:) siz de şey deyin, alttan alma dışında ilerleme olarak ne yapıyorsun. ya da boşver yaa yazık hayal kursun çocuk:)

Hedefi buysa neden vurgulamasın ki? Motive oluyordur. YTÜ makine mühendisliğini 6 yılda bitirmiş bir hocam şu anda akışkanlar mekaniğinde doktora yapıyor. Hayırlısı deyip geçmek lazım.

Aslında boş beleş değil, tam tersi boş zamanlarında part time çalışıp okul harçlığını çıkarıyor. Salaklığın içine neler girer bilmiyorum ama farkındaliğı düşük. Onun ne olacağının karşındakileri o kadar da ilgilendirmediğini pek farkedemiyor.

mezun olma yolunda ilerlese daha mantıklı olur. bırakın kendi halinde takılsın...

çok çok ileri tarihli bir hedef. hoca olmak öyle kolay değil artık. daha küçük hedefler koysa yüksek lisans yapma yolunda ilerliyorum diye kendi için daha iyi aslında ama kime ne belki de azmetti olacak.

Doçent olmak artık kolaylaştı. Dosya üzerinden, mülakatsız, sınavsız, temiz. YDS'den 65 alamayanlar bile uyduruk bir dil sınavıyla doçent oluyor. O niye olamasın? Profesörlük kadro meselesi, dinozorların ölmesi lazım. Doçentlik akademik yeterliliğine bakar.

Ya biz bunların hepsini diyoruz ama zatının hayallerine ket vuran lüzumsuz insanlar oluyoruz. Aman ya bosvermesek ne yarar
Tırt kişisel gelişim kitapları okumaktan beyni sulanıyor. Aslında bu kişisel gelişimcilere kızmak lazım.

Bence haklı. Genelde bu tipler akademisyen oluyor günümüzde maalesef. Başarı/liyakat odaklı bir sistemimiz yok bahsettiğiniz olay tr'de geçiyorsa.

'Tırt kişisel gelişim kitapları okumaktan beyni sulanıyor. Aslında bu kişisel gelişimcilere kızmak lazım.'

Secret okumuş olabilir mi?

Mümin sekman mı sekban mı onu okuyordu ve her şey sende başlar diye orada okuduklarını nutuk atar gibi anlatıyordu.

Doçent olma hedefi ancak doktora tamamlanınca konulabilecek bir hedeftir. Çünkü doktora öncesi yaptığın neredeyse hiç bir akademik faaliyet doçentlik başvurusu için işe yaramaz.

Benim de düzenli kullandığım krem şeklinde saç bakım ürünüm var. Şişesi büyük tabi. Watsons ve Gratislerde seyajat için satılan kilitli ve pompalı ufak şişelerden aldım. Çantama atıyorum gayet pratik oluyor

1.bp.blogspot.com

Ben de şunlardan seyahetler için almıştım, şampuan ve duş jeli için falan. Gayet kullanışlı da kapakları iyi olması lazım, sanırım resimdeki mavi olan gibi bi tanesinin kapağı açılmıştı da dökülmüştü biraz. Böyle bir plastik poşetin içinde olursa iyi olur.

yanımda yalnızca el kremi taşıyorum. o da watsonslarda falan satılan seyahat boyları. alırken 8-10 tane falan alıyorum. onun dışındaki kremlerimi her gün yanımda taşımıyorum. taşınmaz da zaten.

her gün kullandığım kremler ne olabilir ki? seyahate gitmiyorsam yanımda en fazla el kremi ile, dudak nemlendiricisi olur onlar da ufak zaten, ama şişe arıyorsan seyahat için gratis şişelerini kullanıyorum ben onlardan alabilirsin, kilitli de hem çantana lönk diye dökülmez.

küçük bir miktar yetiyorsa kremde lens kabı da alternatif oluyor. her iki göze de kremi doldurup öyle çantaya atmışlığım var. dökülmüyor da. portföy tadında mini çanta takmak zorunda kaldığımda yapmıştım :D

Gratiste watsonsda mini boylar var onlardan alıp atıyorum çantama bitince paketlerine kendi kullandıklarımdan doldurabiliyorum.

Aklına yattığı zaman aklına yatan kişi ile evlen. Çevre baskısını da görmezden gel.

*33 ünde evlenen erkek bir bireyim. Evlen baskısının ardından daha çocuk yok mu baskısı geliyor. Bitmediler anlayacağın.

Allah kolaylık versin.

yazdiklarinin bir kismi aynen beni tarif ediyor.

degil evlenmek, yeni biriyle tanismaya bile mecalim yok. eger evleneceksem bu birinin gokten zembille inmesiyle olacak. evlenmek icin kimseyi aramiyorum, boyle "evleneyim evleneyim" diye yapilan sartlanmis aramalarin insana hata yaptiracagini dusunuyorum.

karsima evlenebilecegim biri cikarsa evlenirim, cikmazsa evlenilecek biri aramam.

bu hikaye bana çok tuhaf geldi, benim çevremde olmuyor böyle şeyler hiç. 26-27 yaşlarında bir arkadaş grubuyuz mesela biz. bir tane evlenen ve iki tane evlenmeye hazırlanan çift var arkadaşımız, onun dışında yaklaşık bi 10-15 kişinin yakın gelecekte evlenmesine imkan yok. Hani yani masayla sandalyeyle evlenmeyeceksek, yok.

kimsenin de eşinden dostundan, ailesinden "yok mu birileri ha şşş KIPS" gibi bir şey duyduğunu sanmıyorum. ne yaşı geçmesi ya, ben de evlenicem daha. gerçi yani mevcut yaşam tarzımla devam edersem elektrik direklerine ilan asmam gerekebilir evlenicek birini bulmak için ama olsun. genciz biz daha, sıkma canını.

Eleştir hepsini acımazsızca. Evli olanlar en son ne zaman sinemaya gitmişler? Direkt tarih sor. Ne zaman kesintisiz bir şekilde 10 saat uyuyabilmişler? Şehir dışına ya da yurt dışına en son ne zaman çıkmışlar? Kendilerine en son ne zaman vakit ayırmışlar? Böyle şeylere büyük ihtimalle olumsuz yanıtlar verecekler. Evlilik düşüncesiyle savaşmanın en kolay yolu evliliğin onlar için b*k gibi bir şey olduğunu vurgulamaktır. Böyle pasif kaldıkça daha çok üstüne gelirler. Sen onların üstüne çık. Kariyer yapacağım falan de. Ben daha yaşamıyorum ama yaşarsam da baskılar karşısında zayıf düşmem. :)

@ cay koy geliyorum
o kadar bu konunun muhabbeti dönüyor ki anlatamam. kedili bekar kız diye alay konusu oluyorum şaka yollu diyorlar ama diyorlar neticede. belki sakin yapılıyım mesafeli ve ters birisi değilim diye yüz buluyor olabilirler bana kalırsa.

Standartlarım çok yüksek kimseyi beğenmiyorum de geç. Sanki herkes ilk karşılaştığı eli ekmek tutan, eli yüzü düzgün adamla evlenmek zorunda. Olacaksa tam istediğim gibi olsun, istediğim gibi olmayacaksa hiç olmasın de. Köyde mi yaşıyoruz? Evlenmekten başka yapacak işimiz mi kalmadı? 1960’lı yıllarda falan mıyız? Niye bu zorunluluk hissi?

Çok sıkarlarsa “Size inadıma evlenmeyeceğim. Siz evlenmişsiniz de nolmuş, sırf evlenmek için evlenmişsiniz, şimdi de hayatınızdan nefret ediyorsunuz, mutlu bekarların da başını yakmak istiyorsunuz :p” dersin. Ben öyle diyorum. Lafın domuzu şakayla söylenir. Onlar sana karşı ne kadar acımasız oluyorsa sen onlara 5 katı acımasız ol.

çok takmıyorum deseniz de bilincinizin bir yerleri takmış, türk kızları zaten 27-28'den sonra "yoksa evde mi kalıyorum" adlı korkuya neden olan gene sahipler, bundan dolayı 28-32 aralığında ilk denk geldikleri kişiyi çok sorgulamadan evleniyorlar, sonuç bolca sorunlu evlilikler,

ben evli değilim ama çevremdeki örneklerden gözlemlerim bunlar, baskılara ciddiye almayın hatta yokmuş gibi davranın, bu tiplere karşı en iyi savunma bu, iyi bir yalnızlık kötü bir beraberlikten her daim daha iyidir.

oligomer'in dediği şeye ek olarak çocuk yaptıktan sonra da "ee kardeş yok mu" baskısı geliyor diyorlar. tek çocuk yapmaya da izin vermiyor toplum akdksjdksjd.

27 insanın kendini yeni yeni tanımaya başladığı bir yaş ve hiç de geç değil. aksine 30+ yaşlarda yapılan evlilikler çok daha sağlam temeller üzerine kuruluyor ve daha huzurlu oluyor.

@dissendium +1

Milletin ortalama b.k gibi bir hayatı var diye senin de aynı olmanı istiyor insanlar.
Sktiret. Boşanmak evlenmekten daha zor. Eğer bir ömür biriyle evli kalmayı düşünüyorsan içine sinen biri olsun.

Selam,

Benzer şeyi ben de yaşadım ve yaşamaya devam ediyorum. Evlilik planlarının kıyısındayken ayrılık geldi çattı, hayatımın altının üstüne geldiği bir zaman dilimindeydim ve daha yeni yeni bir düzen kuruyorum şu anda. Bu süreçte aile tarafından (özellikle anne) inanılmaz bir baskı görüyorum. Hemen adaylar bulunuyor, akrabalar kolektif bir biçimde aralarında haberleşiyor, kendilerince tavsiyeler veriliyor, konu komşuya haber salınıyor (sonradan öğreniyorum bunları)

Kesinlikle inanılmaz yıpratıcı, sinir bozucu bir durum. Gelen baskılar doğrultusunda verdiğim cevaplar da bir süre sonra mekanikleşmeye başladı. Daha sonrasında da daha absürd cevaplar vermek, lafı ağzına tıkamak ya da olmayacak talepler doğrultarak bu baskıyı püskürtmeye başladım. İnanın kısmen de olsa işe yarıyor. Ne zaman evleneceksin sorusuna cevaben örneğin ;

-önümüzdeki 350 yıl içinde düşünmüyorum
-mülksüzüm, sigortalı bir işe girmeden aşık olunmuyor.
-başlık parasını yatırın bi değerlendireyim (bitcoin olarak lütfen)

Gibi saçma sapan cevaplarla savuşturuyorum bu aralar. Eve gelince o his oluyorilla ki çünkü senelerin verdiği bir alışkanlık var. Fekat içe dönmek, kendine yatırım yapmak daha makul ve anlamlı gelmeye başladı artık. Bir kaç hobi, gönüllü işler, uzun yürüyüşler, yazmak, ses kayıtları almak, manen katma değer sağlayabilecek şeylere yöneliyorum.

Çevreden gelen yorumları takmayın demeyeceğim çünkü insan dışardan gelen tepkilere her ne kadar aldırış etmese de içeride bişiler kemirip duruyor. Kendinizi hazır hissetmiyorsanız, aramak gibi bir düşünceniz yoksa dışarıdan gelen yorumlar sadece zevzekliktir. Kimse evlenince sizin elektrik faturanızı ödemeyecek, derdinizi hafifletmeyecek. O konuşan insanlar evli olsanız da bekar olsanız da sizin hayatınızda olacak herhangi bir durumun tasarrufunda olmayacaklar. Ve ne yazık ki zevzekçe konuşmaya devam edecekler.

Çok büyük sabırlar diliyorum. Sağlam kalın :)

30 yaşında bekarım. çevremdekilerin söylediği "iyi valla hayatını yaşa"

annem evlilik lafını arada bi şakasına bile açınca söylediğim: "çevremde herkes boşanıyor, istersen evlenip boşanırım, dertsiz başıma dert mi lazım?"

Özetle.. püskürt hocam gelen soruları.. neden bu kadar takıyorsun ki?

evlen boşan. sonrasında acayip özgürleşirsin. aynı baskıyı yaşayan erkek bul.

29/E

benzer şeyleri yaşıyoruz, asla yalnız değilsin. bunu bil yeter.

eger evleneceksem bu birinin gokten zembille inmesiyle olacak.+1

çevreni değiştir genç

ben bir kararla ilgili kafa karışıklığı yaşıyorsam iç ses mi yoksa dış ses mi diye soruyorum kendime. yanıtım dış ses olursa, salla gitsin phoebe, bu senin hayatın diyorum. çevrenin bu baskısı sizin kontrolünüzde değil, sizin kontrolünüzde olan kısım bu baskılara nasıl reaksiyon gösterdiğiniz ve kendi isteklerinizi nasıl dile getirdiğiniz.

çevrenin evlilik baskısını düşünmeye harcayacağınız enerjiyi, kendinizi geliştirmeye, hayattan keyif almaya harcayın. daha mutlu bir insan oldukça kararlarınızı da daha sağlıklı alırsınız. örneğin evlenmek istiyor musunuz, evlilik hayatı size uygun mu gibi sorulara daha doğru yanıtlarınız olur.

burdan ilk mesaj atanla görüş mesela

çevre baskısını bırak, şu an kimse yok etrafımda de geçiştir ama bu konu biraz senin ne istediğinle alakalı, yook illa aşık olmam gerek diyorsan bekle olamazsan da seçiminin kurbanı olursun:) yok artık olsun bir şey mantıklı olmak lazım dersen de evlen ama her gün göreceğin, birlikte yaşayacağın, yanına yatıp uyuyacağın birini mantıkla seçmek ne derece doğru bilmiyorum. ayrıca 27 yaş geç değil.

ailenin istemediği sevgilinle tekrar başla ve evlen.

bir daha dinlemem.

dümdüz, standart bir şarkıya çevirmişler, şu coverı mor ve ötesi değil piyasaya yeni çıkacak ismini duyurmaya çalışan bir grup yapsa aynısı olur

orijinalini dinlemeden Mor ve Ötesi versiyonunu dinledim.
Çok hoşuma gitti.

Berbat ve ötesi olmuş. Cover edelim derken parçayı kavurmuşlar

Yabanci birisine dinlettim biraz once, kendisi cok begendigini soyledi ve "purple and beyond" adini da not aldi daha sonra bakmak icin. Kendisi orijinal halini dinlememistir buyuk ihtimalle. Bi' ara nur yoldas yorumunu da dinletip yorum yapmasini isteyebilirim belki.

Ben neredeyse uc saattir araliksiz dinliyorum, cok da begendim. Yorumlarda hem begenenleri hem de begenmeyenleri gorunce sizlere de sormak istedim. Neden sordugum sacma ama olsun. Soru sorudur :)

orijinalin girişi, müziği o kadar güzelki çok da severdim ben, mor ve ötesini dinleyince ne yani bu dedim.

Giriş solosu fena değil, fakat hepsi o kadar. Nur Yoldaş'ın yorumuyla kalsaydı keşke. Felaket olmuş diyorum.

en sevdiğim şarkılardan biriydi zaten, Mor ve Ötesi versiyonunu da çok sevdim, bi kaç gündür sadece onları dinliyorum

Dümdüz. Hiçbir duygu, his yok.

klipteki dave grohl çakması gitariste bakmaktan odaklanamadım şarkıya youtube'da dinlerken. ben beğendim güzel olmuş da biraz boş mu kalmış nedir çözemedim tam. böyle azıcık arkaya klavye mlavye olur flüt olur efenime söyliyim çello olur bi şeyler daha olsaymış keşke.

maalesef bu parçanın varlığından çok geç haberdar oldum. ilk mor ve Ötesi'nden dinledim ve sevdim ama orijinali daha güzel tabi ki.

çok değil ama kötü. orjinalini dinledikten sonra çok kötü oluyr.

Bu şarkı, Nur yoldaşın sesi düşünülerek özellikle onun söylemesi için ergüder yoldaş tarafından yazılmış bir şarkı. O yüzden başkasının nur yoldaş'ın seviyesinde söylemesi son derece zor.

Ama söz konusu cover'sa, bence bu şarkını nur yoldaştan sonra en iyi söyleyen kişi özge fışkın. Dinleyin, siz karar verin;

www.youtube.com

sarap dumani, cok tesekkurler fikriniz icin. Sarki yazimi dediginiz icin bir sey sormak istiyorum. Sarkinin sozleri attila ilhan siirinden. Bestesini erguder yoldas yapmis. Sarki yazimini erguder yoldas yapmis demissiniz ya, bestelemek demek mi sarki yazmak? Bunu birkac defa daha duydum ama soramamistim. Simdi sicak sicak sormak istedim.

@lamira elbette söz yazmak ayrı, sözleri bestelemek ayrı şeyler. Şarkı yazmaktan kasıt, sözleri bestelemek. Genelde sözlere beste yapıldığında, bu şarkıyı o yazmış, şu yazmış diye kullanılmasından ötürü bir ağız alışkanlığı.

Ben Nur Yoldaştan dinledim yıllar önce ilk. Mor ve Ötesini severim ama hiçbir farklılık yok, düz bir şarkı gibi okunmuş

Orijinali evvelden dinleyen, seven biri olarak beğenmedim. Yine orijinalini dinlemeye devam.

Orjinali dinlemeyen biri sevebilir. Çok kötü değil ama olmamış diyebilirim.

29
Olacaktı vazgeçti başkasıyla evlendi ben de aşk konusunu rafa kaldırıp kariyerimi coşturdum. Yalnızlık arada can sıksa da kafana esince uçağa atlayıp istediğin yere gidebilmek, planlara, başka insanların düzenlerine bağlı olmamak fena değil. Bu saatten sonra evlenmeyi de düşünmüyorum. Herkes nedense bu evlenme konusunu çok fazla kafaya takmış. Keyfinize bakın. Özgürlüğün tadını çıkartın. İlla evlenmek istiyorsanız haftasonu AVM’lerin çocuk oyunu bölümüne gidip oradaki çiftleri izleyin. Hala isteğiniz varsa zaten sizin için ne desek boş.

valla ben de artık çocuk sahibi olmak istiyorum. ama sevdiğim/sevildiğim bir ilişki hayal gibi...

neden olmadı, çok basit aslında: ismail yk bunun şarkısını da yaptı. beni beğeneni ben beğenmedim, benim beğendiğim beni beğenmedi. kabaca ve özetle bu. ama detayı daha sıkıcı. girmek istemiyorum.

ne bileyim... olmadı işte, olmuyor.

edit: @catch the arrow, çocuklu çiftleri görmek, çocukları görmek deli ediyor beni. daha da istiyorum. çocukları çok seviyorum.

34.
Çocuk sahibi olmayı düşünmüyorum, istemiyorum.
Evlilik de olmayacak kadar zor bir olasılık.
Bundan sonra böyle demek ki, diye düşünüyorum.

Edit: Buna tik atmama sebebiniz nedir acaba? "Aramızda 30 yaş üstü ve hala bekar olan var mı" diyorsunuz. Ben de "otuz yaş üstü ve bekarım" diyorum, sebebi de çocuk sahibi olmak istememem diyorum. Ama doğru cevap değil herhalde. Ne gereksiz işler yahu.

Geçen sene görüştüğüm bir kız vardı. Onun da beni sevdiğini sanmıştım. Sevmemiş, en yakın arkadaşlarımdan birine aşıkmış. Sonuçta hiç kimse kavuşamadı. Bu zamanlar evlenirim diyordum geçen sene. Şimdi kız başka birini buldu ve 1 ay sonra evlenecek. Gerçekten çok tuhaf.

İlişki konusunda hep berbattim, şimdi bana yapilanlardan sonra iyice soğudum.

Hâlbuki olsa güzel olurdu bir yuva kurmak.

Nasip diyelim.

3-4 senedir cinsel istek duymuyorum. (2 buçuk sene falan oldu mastürbasyon dahi yapmayalı.) ki cinsel istek duysaydım bile akli yapım ve sürdürdüğüm yaşantıdan ötürü bir ilişkim olamazdı da. +ayrıca ilişkileri iyiden iyiye düşük mal olarak algılamaya başladım. ama bu elbette sebepten ziyade bir sonuç da olabilir.

30 üstü sorularına cevap veremem daha 26yım da aşk hayatım nasıl sorusuna cevap olarak; 3.5 yıllık ilişkim bitti 2.5 sene kadar önce. Zaten bitecek gibiydi araya da mesafe girince bitti. 7 ay öncesine kadar başkası olmadı ve şimdi biriyle beraberim. Aşık mıyım bilmiyorum, başta çok uzun soluklu olmayabilir diye başladım hem belki başka yere de gitme ihtimalim var diye. Şu an baya da bağlandık gibi, ancak uzun vadeli olur mu evlenmek ister miyim emin değilim. Bir yandan yaş da ilerliyor, pek geç kalmak istemiyorum açıkçası, çocuk istiyorum ben de daha hazır olmasam da çok geç olmadan.

Böyle benim aşk hayatım, zaman gösterecek sanırım ne olacağını.

25 oldum halen hiç ilişkim olmadı. Hep istedim ama olmadı.

Vazgecile vazgecile vazgecmeyi ögrendim.

Yas 28

mökemmel

3 senedir doğru düzgün bi aşk hayatım yok sjdjfjfgfjg son 1.5 senedir hele, gerçekten kimse yok hayatımda. istemediğime kanaat getirdim. hoşlanamıyorum galiba.

ben de 28 e yaklaşıyorum, benim de aşk hayatım berbat. Hayat gerçekten tuhaf, artık akışına bırakmayı öğrendim.

Bu soru böyle mi sorulur daly.... :) (bkz: ozan güven)

Şaka bir yana, 23 yaşındayım ve bile isteye birine bağlanmak istemiyorum şu an.

Çünkü Eylül ayından itibaren yurt dışında master yapma hayalim var ve eğer birine bağlanırsam hayallerimden vazgeçerim diye korkuyorum.

Ama gittikten sonra ne olur bilmiyorum. Ama 30'u görmeden evlenmek gibi de bir hayalim var. 28-29 ideal gibi gözüküyor bunun için de.

28 yaşımdayım, yalnızım. Bursa'da yaşıyorum. Tam evlenilecek erkeğim ama karşıma uygun biri çıkmadı henüz. Helal süt emmiş bir sevgili arıyorum.

Bursa'lı hanımlarımız varsa yeşillendirsin.

Şu an birisi yok ama belli olmaz bu işler, birden oluyor, birden de ayrılıyorsun zaten

Yaş 28. Son uzun ilişkim biteli çok olmadı. Ciddi ciddi evlenmeyi düşünüyordum, kör kütük aşıktım çünkü. Sonra güvenimi yıkıp geçen bir şey yaptı. O saatten sonra çabalasam da toparlayamadım, devam edemedik. Artık kimseye evlenecek kadar güvenebileceğimi sanmıyorum. İşin ilginç yanı yalnızlığı cidden sevmeye başladım. Bu günlerde kendimi yeniden tanıyorum resmen. "Neden olmadı?" soruna gelirsek, 26 yaşına kadar bana da "bunla yaşlanmalıyım" dedirtecek kadar iyi birisi denk gelmemişti. Tamamen şans.

çok hoşlandığın biriyle birlikte olmaya başladıktan sonra "bu muydu istediğim?" diye sorgulama dönemi başlıyor. sonra kavgalar, hır gür, tripler, hep aynı terane. hapishane oluyor ilişki.

ciddi ve olgun iki insan arasında uzun dönemli flörtü daha evla görüyorum evlilikten. ilgi alanları da ortak olmalı. sadece canım-cicim ile sürmez ilişki.

Aha biri beni çağırmış :)

Yaş: 30.5

29 yaşımı doldurduğumda 6 buçuk yıllık erkek arkadaşımdan ayrıldım. Delilik de denebilir kısmet de...

Sonrasında karşıma çıkan tiplerde de ilişkiye çeviremedik. Hep böyle flörtlerde kaldık.

Her zamanki gibi şu anda da sevdiğim başka sevenim başka. 30 yaşındayım ve şu ana kadar hep böyle oldu. Beni sevenleri sevmeye çalıştım, sevemedim. Beni sevmeyenlere de kendimi sevdiremedim. Sonuç olarak olmadı.

Yaş 30.
Evlilik planları başlarken rüzgar savurdu ayrı yerlere.
Ayrıldıktan 2 ay sonra o evlendi, yaşadığı şehri değiştirdi.
Şu an nadas vakti benim için.

Daha gencim ben, 20'lerimdeyim ciddi miydi bilmiyorum da uzun bir iliskim oldu. O iliski butun iliski hayatimi degistirdi diyebilirim, sacma sapan karisik bir sey oldum, hani bildigim ve dogru olduguna inandigim seyler vardi atiyorum iliskilerle ilgili, sonra hepsi yikildi, simdi de boyle eski dusuncelerimle, yerine gelen yeniler arasinda falanim. Simdi artik uzun veya kisa bir iliski pek istemiyorum sanki. Cunku o sekilde uzulmek ve etkisi cok uzun suren bir sey yasamak, alismak vs istemiyorum bir insana. Hatta en dogru kelime bu galiba bir insanin varligina alismak istemiyorum. Zaten yeni bir insana alismasi vs de korkutucu geliyor. Kafamda her seyi netlestirmeden yeni bir seyin ortasinda bulmak istemiyorum kendimi, hazir olup olmadigimi da bilmiyorum zaten. Ama bir yandan bir insan olsun istiyorum. Su an uzun iliskiden sonraki sapitma kismindayim galiba, oyle gonul eglendiriyom.

Evlenmekle ilgili bir fikrim yok, yani asla evlenmyecegim de demiyorum, kesinlikle evlenmek istiyorum da demiyorum. Fark etmez cok ya, ne bileyim hayat bu, kisfmet

Evlerimiz ortalama bir Amerikaliya gore daha temiz. Bu bir gercek ama sokaklarimiz ve vucudumuz daha kirli. Haftada bir dus alan kesim ornegin sozlukte pazar gunu dus alma olayini nostalji seklinde anlatiyor.

Singapur'a veya Japonya'ya gitmedim belki onlar hemn oryantal hem de gelismis bir toplum olmayi basardiklarindan hem vucutlarini hem evlerini hem sokaklarini temiz tutabiliyordur.

ya ama litvanya'da son oturduğumuz evde tuvalet sıkıntılıydı, yağmur yağdığında klozetin suyu yükseliyordu ve tıkanıyordu, sifon çekince küvetten çıkıyordu falan... ev sahibimiz geldi, kadın hem duruma bakıyor hem de kocasıyla düzeltmeye çalışıyor, leğenle pis tuvalet suyunu dışarı taşırken yerlere döküp, çıplak ayaklarıyla rahatsız olmadan gezip, üstüne basıyordu o suyun :(((((

bu pislik değil de ne? he senin mantığından bakarsak, ben basmadım, kadın bastı ama yine de ölmedi. ama yine de iğrenç :'(

vücudumuz evlerimiz onlardan daha temiz. son bir araştırmada avrupada en temiz toplum bosnalılar ve türkler. (el temizliğine göre yapılmış) sokaklarında köpek bokları olabilir ancak sokakları bizden temiz, çevreleride. biz her türlü pisliği sokakağa atıyoruz. misal tükürüyoruz, otobanda sol şeritte giderken içtiğimiz kahveyi camdan dışarı atıyoruz. yani havamız kirli, doğamız kirli.

Her tipten adam var her yerde. Avrupa'da da çok pislik insan var götünün bokuyla dolanan elini yıkamayan vs. Ama titiz de çok.

Kişisel temizlik gibi bir konuyu milletlere toplumlara mal etmek doğru sonuç vermez.

Ben gördüğüme bakarım diyorsan çok pislik avrupalı gördüm ama hiç pis kokan görmedim. Çünkü ne kadar pislik olurlarsa olsunlar deodorant kullanıyorlar, hillbilly shower denen olayı yapıyorlar en azından. Bizde insanların çok çok büyük kısmı haftada bir duş alıyor, roll-on deo falan adını bile bilmiyorlar. Günde 5 vakit elini ayağını götünü yıkasa kaç yazar pis koktuktan sonra?

Sırf bu yüzden bunu birkaç farklı milletten avrupalıdan duydum bize türkler pis kokar, türkler duş almaz sadece türk parfümü(axe ın isveç'te lakabı bu bak) kullanırlar diye bakıyorlar.

Avrupalı götünü yıkamasın abi banane kimseyi pandiklediğimiz yok. Ama efil efil ter kokmuyorlar hiç değilse.

Bizim temizlik anlayışımız el temiz göt temiz no problem. Ama ter benamaz değil siktiret o zaman şeklinde.

Aslında kullandığımız temizlik ürünleri ve kimyasallar sağlığı ciddi manada bozuyor, bağışıklığı baskılayabiliyor ve sırf kokusu iyi diye "temizlik" olarak adlandırılabiliyor.

Yani batılı ya da türk fark etmez çoğunluk gereksiz ya da hatta zararlı şeyleri "temizlik" olarak adlandırabiliyor, köylerde yerlerde gezen çocuklarsa daha sağlıklı olabiliyor.

Buradaki asıl sorun temizlik illuzyonu bence. Temizlikle sağlık aynı şey olamyabiliyor ama "pis" diye bir kavramın oluşu bizi sağlık değil kültürel amaçlı "temizliğe" itiyor.

Virüs ve mikroplardan koruyan şey çoğunlukla temizlik değil bağışıklık.

Bence onlar daha temiz, tuvalete para verdiğimiz halde iğrenç kimse sifonu çekmiyor öylece bırakıyor. Yurtdışında gittiğim tuvaletler hem çok temizdi hem ücretsizdi.

Edit; bos gezenin bos ustası çok haklı. Bir de el yüz yıkanan yere neden ayaklarını sokup abdest alıyorlar hemen yanında banyo varken.

Acikcasi turklerin evlerinin ortalama bir avrupali evinden daha temiz olduguna inaniyorum ve bir sikinti gormuyorum bunda.

Ben ki normal temizlik anlayisina sahibim, camasir suyu cok nadir sadece tuvalete kullanirim vs. ben bile cok temiz kaliyorum.

Ayrica ayakkabiyla iceri girmeme olayi cok normal, sokaklarimiz pis. Ayrica cogu ulkede ayakkabiyla eve girilmez, nadirdir yani.

Ha ben bu temizlikle alakali kanilara nereden vardim... yurtdisinda yasiyorum, cok farkli milletten arkadasim var. bir de airbnb hostlugu yapiyorum ve ayni zamanda couchsurfing kullanicisiyim. Ha turkiye'de evi pis olan da pis ama genele bakinca turk evleri daha temiz. Asiri titiz bir ortamda degil, temiz bir ortamda buyudum. Iyi ki de oyle olmus diyorum.

öncelikle evden çıktığın zaman bütün sokaklar aids virüsü kaynasa emin ol ki ayakkabı bunu durduramazdı:) bizim evlerimiz daha temiz evet, belki vücut olarak da daha temiziz, onların her gün duşuna da bakma bizde özellikle anadoluda hamama falan çok düşkün insanlar saatlerce keselenip deli gibi temizleniyorlar ama bizim insanlar dışarıyı pisletmekten çekinmiyor, çöpünü de atıyor, tükürüyor da denizin içine de ediyor sıkıntı görmüyorlar. şehirlerin alt yapı sorunu var deyip duruyoruz da sadece maddi hasar olmuyor işte, bize bir yağmur yağıyor lağımlar taşıyor, çamurdan geçilmiyor gel de yağmurlu havadan sonra ayakkabılarınla gir bakalım içeri sonra görürsün bulaşıcı hastalığı.

İlk bölümler sıkıcı olsa da baştan izlemek lazım. Karakterleri tanımak, karakter gelişimlerine şahit olmak için ilk sezon şart. İlk sezon bence komple sıkıcı ama 2. sezondan başlarsan da bi bok anlamazsın.

Sezon finalinden başla en kötü. İlk bir kaç bölüm cidden sıkıcı

ilk birkaç bölümü zorla da olsa izle derim.

bölüm atlarsan ileride karakterlerin birbirine yaptıkları tripler çok ergence/kezbanca/kamilce/çocukça/saçma gelecektir. Sözlükte meşhur Skyler White olayına bile anlam veremeyebilirsin, abarttıkları kadar yokmuş dersin.

Dizi ilk sahneden final sezonunun son sahnesine kadar nakış nakış örülen planlı ve uzun soluklu bir film.

ben hiç filmde dizide uyuyan birisi değilimdir ama bunun ilk 3 bölümüne dayanamadım, biraz yorgunluğunda etkisi var tabi sızıp kaldım. yani karakterleri tanımak için diyorsak ilk bölümü atlaya atlaya izlesen anlarsın be, ya sevgili, arkadaş, kardeş birileriyle izle uyanınca sana anlatsın, ben öyle yaptım:) ya da ilk bölümleri biraz atlayarak geç ve spoil oku. Gerçi 3'e kadar bir şekilde izlemişin işte 4'ten başla artık.

breaking bad'in öyle bir yanı var. en bomba bölümü dahi açıp izlesen tek başına bir şey anlam ifade etmez. ben de diziyi bu ne lan diye diye izledim ama olaylar ilerleyip ağlandıkça bütün olarak bakabilmeye başladım. işte o andan sonra tadından yenmez oldu, bağımlılık yaptı :) birince de ''vay be ne izledim ben şimdi'' dedim. güzel dizi.

Başlama. Ciddiyim.

Ben de senin gibi “e bu ne ki şimdi!? :s” oldum ilk bölümlerinde. Neyse dizi düzelir, asıl bombalar gelir diye bekledim bekledim bir baktım dizi bitti. Hala çok pişmanım izlediğim için.

normalde 12 bolumluk tek sezon. 12ser bolumluk 2 sezon cikti diziden. ikiye bolundu gibi dusun.

@fakyoras

anladım kesinti yok o zaman netflix'ten izleyeyim.

netflixde ilk sezon 13 bölüm, ikinci sezon 6 nisanda gelecek.
Bir de dün arkadaş korsan indirdiği diziden meşhur ciao bella sahnesini açtı. ispanyol dizisine sanırım portekizce dublajı yapmışlar. o epik sahneyi de çok izlemiştim. o ses farklılığı direk kulak tırmaladı.

netflixde başladıysan netflixde kal, öbürüne geçersen yadırgarsın bence

normali 70 dk mı ne olduğu için netflix'e uzun gelmiş o sebeple.

bence popcu gibi giyinmeye gerek yok :)

Ben giyinmezdim boyle.

yapmasın böyle şeyler

Puf yelek gayrıciddi, bu mu ciddi?

Yapmasın öyle şeyler +1

Kareli gömlek giysin işte

Evde giymelik.

Yok giyme lütfen

nayır, asla!

gömlek giy hocam bu nedir...

Gömlek-yelek, tişört-gömlek olabilir de bu olmaz bence.

iğrenççç

gömlek ceket

beğenmedim

erkeklerimizin giyim problemi adeta kanayan bir yara:(

sınav neden belirtilmiş, önemli miymiş?
sıcak olmasını istiyorsa kazak giysin, yoksa tek başına gömlek giysin. puf yelekler gayri resmi olabilir ama bu da pijama gibi yani.

ben yırtık kot falan giyiyorum.
bu kadar takılmasın. ne istiyorsa giysin.

eksisozluk.com

Tebrikler, darisi basima ^^

"Enstitü yönetim kurulu başvuru üzerine teslim süresini en fazla bir ay daha uzatabilir."

Bu cumleden benim anladigim dilekce yazip ek sure talebinde bulunacaksiniz ve yonetim kurulu da en yakin tarihli toplanmasinda sizin talebinizi kabul edecek ve bir ay daha kazanacaksiniz. Bence oncelikle tez danismaninizla ve sonra da enstitu sekreterligiyle konusup bir an once talebinizi iletin. Bunca yil calisip basarili bir tez sunmus ogrenciye ek sure vereceklerdir diye dusunuyorum.

Azami sureden kasti ogrenncilik suresi olmasi lazim. Yani 6 yili doldurdugunuzda atmalari gerekiyor. Daha once aylarca tezi teslim etmeyen arkadaslarim olmustu. Yine de enstitu ile gorusmeniz iyi olur.

ben master tezimi verirkem, bir arkadaş daha tezini teslim ediyordu. ama 30 günü geçirmiş. tezi teslim alan kız mazeret dilekçesi gibi bişi vermesi istedi. hani çok sorun olacak gibi değildi ama yine de sıkıntılı konuştu kız biraz.
ama doktorada nasıldır bilemiyorum. belki mazeret dilekçesi sizin durumda da işe yarar.

Tez savunmasi yaparken hocalar tezde ufak degisiklikler isteyebilir. Bahsedilen 30 gun, o degisikliklerin yapilip teslim edilmesiyle ilgili. Bu sure zarfinda ogrenci imkanlarindan yararlanmaya devam edersin. Yurtta kaliyorsan ilisigin hemen kesilmesin, ogrenci akbilin hemen iptal olmasin falan diye verilmis bir sure gibi dusun.
Savunmani vermissin, juri imzasini atmis, hayirli ugurlu olsun. 10 gun daha ogrencisin :)
Enstituye bir telefon ac, de ki boyle boyle oldu. Onlar ayarlarlar.

doktora tez jürisi "düzeltme" versin ve 6 ay içinde tamamlayabilirsiniz.

tez jürisi düzeltme falan veremiyor çünkü sunuma girdikten sonra bir kağıt veriliyor zaten, bu aşamadan sonra 1 ayın var, hem hocan yaptığın düzeltmeleri kontrol edecek hem de atanan bir ar. gör. şekil açısından inceleyecek. bu 1 ay önceden sarkıyordu ama onu uzatıp kaynatanlar olduğu için geçen yaz atma kararı getirmiş itü, ben de hocam nedeniyle geciktirmiştim ondan biliyorum. enstitüdeki memurlar gıcık gıcık davranıp iyice moralini bozuyorlar ama dilekçe ver, nedenlerini yaz, dilekçeyi taratıp online olarak da yükleyebiliyorsun. bu arada inceleme yapacak ar. gör. atamasını da yaptır enstitüden işler hızlansın o da 1-2 güne belli olur çünkü sen de bu arada tamamla bence.

Yanitlar icin cok tesekkurler. Aslinda ogrencilik hakkimi kaybetmeyi hic onemsemiyorum. Korktugum konu: juriden gecmis oldugum doktoradan basarisiz mi sayilmis olacagim ondan emin olamadim. Yoksa atilsam bile teslimi ileri bir tarihte yaparak doktora unvanimi alabilir miyim? Onu bilemedim.

böyle davrananları tiye almak gerek. daha fazla kudururlar, siz de eğlenirsiniz. yarın arayıp kendisinin çok haklı olduğunu ve özür dilemek amaçlı teklifinizi 190bintl olarak yenilediğinizi söyleyin.

ya da böyle şeyleri takmayın. yaptığı tamamen saçmalık

Emlakçıların çok büyük bir kısmı orço'dur. Akrabam olanlar dahil. Takma kafana.

emlakçı ve taksiciler genelleme yapmak istemiyorum fakat %952i mallar.

Selam. Ben gayrimenkul danışmanıyım ( emlakçıdan hallice işte). Muhatap olduğunuz emlakçının profesyonel olmadığı belli. Yaptığı çok saçma. Bu işte teklifler alınır, pazarlıklar döner. Siz haklısınız.Eğer bir ofise bağlı çalışıyor ise şikayet edebilirsiniz.Çok kafanıza takmayın yine de. Bu gibi adamlar yüzünden üstteki arkadaşlar gibi çoğu insan,bizim meslek erbabı hakkında olumsuzdur ve büyük oranda haklılardır da.

@godless, selam, düşündüm onu, ancak adam aynı soyadı taşıdığı biriyle ortak çalışıyor. Kurumsal bir firma veya ofis değil, dediğiniz gibi profesyonel de değil.

Birçok emlakçıyla görüştük o gün, ancak bu adamın hali ve tavırları çok değişikti. Normalde emlakçının evi gezdirirken evi tanıtması, 'pazarlaması' gerekmez mi? Soruları biz soruyorduk. Adam da sakız çiğniyordu, bu bile düşünülmesi gereken ufak bir detay bence, ne kadar önemli olmasa da.

Çok doğru. Emlakçının işi sadece ev gezdirmek değil, elindeki malı pazarlamaktır öncelikle. Muhtemelen ofis sahibinin yanına sığıntı olmuş bir tipe denk gelmişsiniz.Müşterinin yanında sakız çiğnemek küçük bir detay değil bu arada :) Umarım aradığınız evi bulursunuz yakın zamanda.( Bu arada kısa süre içerisinde kredi faizlerinin düşme ihtimali var. Kredili alacaksanız belki biraz beklemek istersiniz).

Emlakçıları kafaya takmamak lazım.
Genel olarak böyle. Yoksa hayatı kendine dert edersin.

Geçenlerde sahibinden kiracı arıyorduk. Günde 5 tane emlakçı arıyordu, "emlakçıyla çalışmak istemiyoruz" desem de ısrar ediyorlardı.
Neredeyse küfretme aşamasına geldiler bana, sırf emlakçıyla çalışmak istemiyorum dedim diye.
Sitedeki fotoğraflara vs. laf edenler bile oluyordu :)

arkadaşlar sinirlendiğiniz an karşı taraf haksızsa cevabını verin, yok veremiyorsanız da bu sonradan gelen sinirlenme durumunu aşmaya çalışın. her gün en az 10 duyuru açılıyor bu şekilde, geçen biri yıllar öncesinde sinir olduğu şeyi anlatmıştı değişik misiniz:))
orda verilecek cevap şuydu 'anlamakta güçlük çekiyorsunuz heralde, ilanlarda fiyat okumayla sorunumuz yok, evi gezince fiyatın değmeyeceğini gördük, o evin ederi bu kadardır diye teklif verdik, siz de mırın kırın yaptınız o yüzden düşünmüyoruz artık, saçma tavırlarınız yüzünden de sizinle muhattap olmak istemiyoruz' bu kadar. günler geçtikten sonra konuşursan adam güler sana, yine bir şey söyler yine cevabını veremezsin, o yüzden boşver. Ama cevabını versen iyiydi emlakçıların geneli ağır mal olur, neyse..

@pamuk helvalar cebe, adam aradığında yoğundum biraz, o an bu cümleler çıkmıyor ki ağızdan

emlakçı malmış gerçekten. siz fiyat biçmeseydiniz bile evi beğenmek ve satın almak zorunda değildiniz ki. her gezdirilene ev satılacak diye bir kural mı var? sizi anlıyorum ama ben de bazen böyle aşırı mal biri ile karşılaştığımda olayın şaşkınlığıyla cevap veremiyor ama sonradan kendi kendime çok sinirleniyorum . içinizde kalmasın diye geri telefon açabilrisiniz ama adamın daha da çirkinleşmesine hazır olun.

Oyumu Hatay'dan yana kullanıyorum.

linç edilmeyi göze aralarak belirtiyorum, karadeniz mutfağı anadolu'daki en yavan mutfak bence.

yapılış tarzıyla ilgili sanırsam hiçbir şeyin tadı tuzu tam değil, kuru ve yağlı geliyor bana. bi sütlacını çok övüyolar onu yemediğim için bişey diyemeyeceğim.

hatay diyorum zira zeytinyağlıcı ege/akdeniz mutfağı ile etci doğu/güneydoğu mutfağının birleşim noktasında herifler.

hatay et yemeği ağırlıklı değil mi ? karadeniz mutfağı derken tüm karadenizi mi kast ediyorsunuz yoksa herkes gibi doğu karadenizi mi? düzceden artvine kadar çok fazla yemek çeşidi var. bu halde eşitsiz bir versus olmakla birlikte ben karadeniz diyorum.

tek bir il ile tüm bir bölgenin karşılaştırılması saçma ama yine de hatay tokatlar, hep söylediğim gibi karadeniz mutfağı olmayan bir mutfaktır.

karadeniz mutfağı derken? lkjfsd.

Bir karadenizli olarak tabii ki hatay mutfağı.
Bizde barahat kültürü pek yok. Bu sebeple yemekler yavan oluyor. Elimize geçen her şeyi kavurur yeriz sadece tuz atarız. Ama kimisi de çok leziz oluyor mesela fasülye turşusu kavurması 10 numaradır bana göre.
Yine de hatay mutfağı yemeğiyle tatlısıyla öndedir.

Karadeniz asıllı biri olarak kesinlikle hatay mutfağı. Karadeniz mutfağı türkiyedeki en yavan mutfak. Tarih boyunca da böyle çünkü kaynak az, halkı fakir ve diğer bölgelerle etkileşimi az olmuş. Karadeniz mutfağı diyince sevdiğim 2 3 yemek geliyor aklıma, ki onlar da basit yemekler. Hatay mutfağı havada karada alır.

hatay mutfağı.

karadeniz mutfağı pidesi dışında hiçbir şekilde ilgi alanımda değil.

Ben de karadenizli biri olarak kesinlikle hatay diyorum. Yanına yaklaşamaz.

karadeniz mutfağı ne allasen. kara lahana ve benzeri otlar, eywallah arada bir yenir de yani nereye kadar? hamsi, iyi hoş. bunların dışında ne köftesi, ne pilavı ne fasulyesi, ne yağı, ne peynirine, ne pidesine kendine has denemez; pişirme tarzı hep aynı dolayısıyla çeşit olması bir şey değiştirmiyor.
hele hele o laz böreği denen şey kimin fikriymiş merak ediyorum hakikaten.
hatay mutfağından da etleri çıkardın mı çok kan kaybeder ama yine de tercih ederim.

karadeniz mutfağı, hatay mutfağı karşısında diz çöker tövbe eder o kadar net söylüyorum.

karadeniz mutfağı anadolunun en kısır mutfağı, antakya ise zibilyon çeşitle dünya mutfağına girmiş durumda.

Kaliteli bir çikolataysa oluyorum.

3-4 yıl önce evet mutlu oluyordum ama artık yediğimiz çikolatalar çikolata değil hıyar tadında olduğu için alamıyorum.

uzun süredir yememiştim, bu akşam iş çıkışı bir tane çokonat yedim, çok hoşuma gitti. mutlu oldum diyemem ama keyif aldım gerçekten. çikolata yiyip mutlu olmak çok garip geliyor, yok, keyif almaksa kasıt, makul karşılarım. ama mutlu olmak... ne bileyim...

Sevdiğim bir şeyi yediğimde mutlu oluyorum. Çikolata yediğimde de, pizza yediğimde de; olayın direkt çikolata ile pek alakası yok. Serotonin salgılatırmış yok bilmem ne muhabbeti abartı.

Kimi de kuşkonmaz yiyince mutlu oluyor mesela.

Katıları değil de nutella gibi akışkan olanları yiyince iyi hissediyorum. Çocukluğumu hatırlattığı için sanırım.

evet tüm vücudumu inanılmaz bir mutluluk sarıyor. resmen huzur doluyorum çikokata yiyince.

Ben cikolata yiyince dolar kac para onu bile unutuyorum.

hayır

Evet

yok ben olmuyorum, tatlıyı herkesten çok sevdiğim için her tatlı şeyi severek yerim ama mutluluk hormonu salgılanıyor bıdı bıdı durumu olmuyor, anlık mutluluk bile yok:)

Ben cok mutlu oluyorum. Hele ki kaliteli bir cikolataysa Lindt falansa.

yemeğe düşkün olduğumdan ve lezzete önem verdiğimden, o an yemek istediğim şey neyse ve ona kavuştuysam aşırı mutlu oluyorum; tatlı tuzlu fark etmiyor. güzel bir çikolatayla da uçuşa geçmişliğim var o yüzden. yeter ki canım istesin ve güzeline kavuşmuş olayım.

ama yemekte daha sık yaşıyorum bunu, tatlıya nazaran. hatta yerken bir yandan oturduğum yerde mutluluktan sallandığım bile oluyor. :| (utanmasa kalkıp dans edecek)

Çok mutlu oluyorum ama sonra da mutsuz oluyorum aldım yine bir sürü kaloriyi diye

inip giderim çokta şeyimde. sen naaptın rehin mi kaldın takside?

Gidebilirdim de bekledim az sonra zaten yoldan gelen birkaç kişi el attı kaldırdılar arabayı. Eğer uzun sürecek olsaydı giderdim.

İşte sonradan düşündükçe ben de karşılık verilmeli gibi geliyor neden sustun diye kendimi yiyorum bu olay yaşandığından beri aklıma geldikçe. Ama o an nutkum tutuluyor bu ılımlı huyumdan nefret ediyorum.

şiddet.

Şiddet konusunda zaten bir insanı bir yumrukla serebilecek kabiliyette biri olmadığım için hayatımda daha önemli durumlarda bu seçeneği kullanmayı yeğlerim. O an bana mantığım diyor ki sen buradan evine gitmek için kısa süreliğine yaşadığın bir muhataplık söz konusu olabildiğince kısa sürede bitmeli o muhabbet o an adamla kavgaya girişsen o iş daha uzayacak karakola gidecek ağız burun kırılma olaylarına kadar gidecek. İnsanlıktan nasibini almamış bir adam için günlerini vereceksin. Ama işte sonradan da düşününce o an düşündüklerim yanlış geliyor

Muhakkak cevap verirdim, gerektigi olcude. Insanlar nerede duracaklarini bilmiyorlar, had bildirmek gibi degil de sakinlestirmek olaylara bir baskasinin acisindan da gorebilmek icin gerekli.

Amna bile kordum o ney lan öyle gidemezsin falan sen kimsin de beni rehin tutuyorsun. En nefret ettiğim şey bir şeye zorlanmak. Çok şükür olmadı şimdiye kadar ama gerekirse dayak da yemeyi göze alırım. Bunlar bi anda çoğalıyorlar. Zaten kılım taksici milletine.

Yumuşak durduğunuz için daha çok üstünüze gelmiş, bazı insanlar böyledir, birinin kibar ve iyi niyetli davrandığını görünce onu ezmeye çalışırlar. Çözümü bu tür kişilikleri fark ettiğin anda ters, kaba, soğuk, suratsız, üst perdeden konuşan ve özellikle de bencil insan moduna girmektir. Deneyin, faydasını göreceksiniz.

öncelikle birkaç yıl önce olmuş olayı unutmaya çalış, geçti gitti düşünüp moralini bozma. senin salaklığın yüzünden der iner giderdim.

arkadaşlar ben bunu sorarken doğrudan bodoslama buraya sormadım. google'da biraz araştırdım da bir şeye ulaşamayınaca sordum. hiç "pırasa değil pir asiye" diye bir bilgi görmedim. türünle ilgili de bir bilgi yok. sadece türkünün bazi varyantlarında "bir bağ pırasa" yerine "bir evlek pırasa" dendiğini gördüm. pir asiye falan değil yani pırasa. bildiğimiz pırasa. evlek de bir dönümün dörtte birine denk gelen eski bir ölçü birimi imiş. yani buradan "pırasa bahçesi" dendiği anlamı çıkıyor. lakin türkünün bazı hikayelerinde de türküyü yakan gencin, sevdiği asiye'nin fakir bir adama verilmesi üzerine yaktığını okudum. yani buradan da fakir adamın pırasa bağı olmayacağını düşünerek "bir demet pırasa karşılığında başkasına verdiler sevdiğimi" şeklinde bir türkü olabileceğini düşünüyorum.

net bir şey bulamadım. kaynağı olan var mı elinde?

baban seni veriyi da
bir bağ parasıye
(yani bir bağ parasına veriyor seni)

ben böyle biliyorum, kendi çıkarımım, araştırmadım, en mantıklısı bu görünüyor.

kese-keseye-kesiye
pırasa-pırasaya-pırasiye

bu yörelerde sesler bu şekilde değişir. bir örnek daha;
salata-salataya-salatiye
araba-arabaya-arabiye

evlek-bağ kelimelerini biz demet anlamında kullanırız. evleğin çeyrek dönüm olduğunu duymamıştım.

abicim pırasa pırasa. karadeniz türküsüne niye kara üzüm habbesi gelme biye küstüm siye der gibi urfa ağzıyla "parasiye" desin ki, "parasuna" der onu diyecek karadenizli.

pırasadan eminim. şu zeytinyağlı falan yemeği yapılan pırasa.

hah evlek'in demet anlamında kullanıldığını da duydum, iyice şüpheye düştüm şimdi.

@konusma ben konusuyorum: kimse kızını o kadar ucuza vermez de işte zatne türkünün hikayesinde kızın fakir birine verdildiğinden bahsediliyor. yani o kadar ucuza verilmiş, adam ona içerlemiş türkü yakmış sanki.

hece ölçüsünü tutturmak için kelimeleri çat diye ortadan bölen çılgın karadeniz insanının kafiye için parasiye demesini yadırgamak şaşırtıcı. kesesuna nasıl kesiye olmuşsa parasuna da parasiye olmuş.

ne piri ya:) pırasa işte, diğeri de baya kese bildiğimiz kese ve saçma bir karadeniz türküsü işte, Kazım Koyuncu şarkıları gelene kadar karadeniz müziği anlamsız sözler içeren şeylerdi zaten, hiç şaşırma düşündüğün gibi. sanki devam eden yerler çok mu mantıklı;
'Sis dağının başında yel püfür püfür esiyor. Baban bu yıl kurbanı çifter çifter kesiyor oy Asiye oy' yani??
veya 'Ağasarın balını gel salını salını. Adam cebinde taşır senin gibi gelini' eee??
saçma yani..

Keseye koyuyor, tütün kesesine. Sonra sarıp sarıp tüttürüyor.

"Pir Asiye"yi ilk defa duymakla birlikte ağır sallamasyon olduğu kanaatindeyim. "Pir" unvanının Karadeniz'de kullanıldığını duymuşluğum yoktur "Piraziz üstünde vapur bağrıyo" diyen türkü haricinde. (Onun da Pir Aziz yerine Rumca'dan kalma bir yer ismi olduğunu tahmin ediyorum) Öte yandan Asiye bir kadın, kadınlara pir sıfatı verildiğini de duymuşluğum yok.

Bunun yanında pırasa kuvvetle muhtemel Asiye'yle kafiyeli olsun diye seçilmiştir. Yoksa Karadeniz'de dikkate değer bir pırasa üretimi de yok bildiğim kadarıyla. Ekse ekse bahçenin bir kenarına eker, bahçenin kenarını da kayınpedere vermek, uygulamada bana pek olası gelmedi.

Ayrıntılara takılmaya pek gerek yok. Asiye'yi maddi çıkar için sevenine değil de başka birine vermişler. Verdikleri adam da öyle fakir biri olmasa gerek ki Asiye'nin babası kurbanı çifter çifter kesiyor o sene. Kızı evleniyor diye sevincinden masraftan kaçınmayacak adam da kızından başlık almaz zaten. Ağa kızını almak kolay değildir. Asiye'nin babası, bu düğün sayesinde belini doğrultmuş.

Hece bölünmesi bir tarz. Kafiye uydurma çabası değil. Orada hece kesilir, vurgu yapılır. Nefes kullanımıyla da ilgili olabilir. Türküler kayıt stüdyolarında hazırlanmış çalışmalar değil.
Ayna ayna ellere, ayna duşti göllere, ayna duşti göl!
Ayna kurban olayim, seni tutan ellere, seni tutan el!

kesiye: keseye evet. kesik olsaydı "kesüğe" gibi söylerdi.

pırasa: pırasa ama sizlerin bildiği pırasa değilde daha değişik bir bitkiye belki de yabani bir türüne pırasa denir, ismini bulamadım. patatese de turp diyorduk 20 yıl önce:)

evlek: demet, tutam, az miktar anlamında. "emlek" şeklinde de söylenir bazen. iddiaların aksine asiye orospu değildir, ailesi bu aşka karşı ve inatçı olduğundan onu başkasına veriyor, şair biraz da kafiye derdiyle "bir avuç pırasa değerinde gördünüz kızınızı" diye sitem ediyor.

çifter kesilen kurban: zalim kız babası yüzünden kavuşamayan iki aşık.

cebinde taşımak: saçmalık değildir efendim, o yörenin bir deyimi, ifadesidir. göreleli bir kemençecinin "beni cebinde taşı" diye kasetini hatırlıyorum ama görsel bulamadım.

piraziz: pir aziz. "abdal" o yörenin eski adıdır, "şeyh" içeren yer adları da çoktur piraziz ilçesinde. pir, abdal, şeyh kelimeleri bana aleviliği çağrıştırıyor, hepimiz aleviydik zamanında.

Sınav yönergesine uyduğun sürece alacağın bir risk olduğunu düşünmüyorum. Bugüne kadar bir çok ÖSYM sınavında görev aldım. Hiç bir sorunla karşılaşmadım.

ya herkes yapıyo nolacak, dikkatli ol ve insiyatif kullanma, kurallar belli zaten.

yoo, her şey verdikleri yönergede dakika dakika yazıyor zaten, onu takip ederseniz sorunsuz geçer sınavlar, çok kolay bir iş.

Hayır degil.

Söylendiği gibi insiyatif almayın. Salon başkanı iseniz gozetmene kulak asmayın. Ne yazıyorsa yönergede onu yapın.

söylenmediği gibi inisiyatif almayın.

aöf daha kolay ama hepsi sorumluluk tabi.
ilk sınav lgs, tus falansa sıkıntı tabi :)

Yüzlerce kez oturum başkanlığı yaptım, öncesinde gözetmenlik de yapmıştım. Sınava gitmeden yönergeyi okursan sorunsuz halledersin.

Benim girdiğim sınavların sadece birkaçında sorun çıktı; biri yabancılar için olan TUS, sınıfın yarısı birbirini tanıyordu ve sınav süresi bitmiş ve uyarmış olmama rağmen çözmeye devam etti içlerinden biri. Diğer arkadaşları da onu korudu. Neyse ki kamera vardı ve başta sınav bittikten sonra ek süre verilmeyeceğini okumuştum. Kağıdını hemen vermezsen sınavını iptal edeceğim dedim ve bu doğrultuda tutanak tuttum.

Başka bir sınavda çocuğun teki kocaman saatle gelmişti, gömleğin içinde olduğu için ben farketmedim ama tam ÖSYM denetçisi sınıfı kontrole geldiğinde gömleğin kolunu sıyırdı ve adam saati gördü ve bana gerekeni yapın dedi (zaten saatle sınava gelmemesi gerekiyordu çocuğun), öyle olunca mecburen onun sınavını da iptal etmek zorunda kaldım.

Bir diğer vakada özellikle pasaportların son kullanma tarihine bakması gerektiğini gözetmenime söylemiş olmama rağmen yalan yanlış baktığı için öğrenciyi sınav başladıktan sonra çıkarmak zorunda kaldık.

Hiçbir kritik durumda öğretmen olan gözetmenler sorumluluk almadı, hatta görmüş olduğu olayda bile "Gördüm ama ben bu vebale girmem, tutanakta görmedim diyeceğim" diyen oldu. Maalesef epey gamsız bir tavır sergiliyorlar görev konusunda, o nedenle gözetmene güvenerek iş yapmamak gerekiyor.

Ben de çok kez gözetmenlik yaptım. Ösym ve aöf sınavlarında. Sınıfta kimlik kontrolü ve yer gösterimi dışında bir şey yapmadım. Gerisi zaten oturum Başkanı görevi. Adayların dikkati dağılmasın diye de çok aralarda gezmemek gerekiyor. Sıkıntılı bir durumu da zaten başkana, o da bina sınav sorumlusuna aktarıyor.

kimsenin kimseyi doyurmaya, bakmaya zorunluluğu yok diyorum. yardımcı olmak isterse olabilir ama olmayınca da niye olmuyor denmez.

not: büyük konuşmak istemiyorum ama 3 bin tl kazanan kardeşin yerinde olsam yardımcı olsa dahi kabul etmem. ileride kabul ettiği yardımlardan dolayı bir laf yer, içinde sızısı kalır.

Abi destek olmak isterse olur, kendi parası ama böyle bir zorunluluğu yok tabii, kardeşi 3 bin liralık bir iş yapıyorsa hayatını 3 bin liralık şekilde yaşamaya entegre etmesi gerekiyor, kaldı ki evlenmiş barklanmış belli bir yaşa gelmiş bir insanın bunu çok önceden yapması gerekiyor, abisinden falan beklentisi varsa bu hatalı ve aciz bir davranış olur.

Valla kişiye bağlı, ben ailede en çok kazanan kişiyim yardımda bulunuyorum zor durumda kaldıkları zaman he tabi parayı savuruyolarsa yardımda bulunmuyorum öyle. İçinden nasıl geliyorsa makbul olanı yardım edilmeli bana göre. Tabii abartmamak şartıyla yoksa düşük kazanan kişi bokunu çıkartabiliyor.

Küçük kardeşin ne kadar zorlandığına, abinin de gönlünün ne kadar geniş olduğuna göre değişir bence. Bir standardı yoktur diye düşünüyorum. Tek bildiğim, abinin "zorunlu" olmadığı hiçbir şeye.
Kardeşe o parayı vermek kendisine hiç koymuyordur, kardeş almaktan gocunmuyordur, almasa bir şeylere yetişemiyordur (hastane parası, mutfak masrafı vs), abi vermese içi rahat etmiyordur ("kardeşim açken ben tok yatamam" gibi), o zaman bize bir şey söylemek düşmez. Ama neticede, bu kardeşler yaptıkları seçimlerle bu noktaya gelmişler değil mi, mecburiyetten değil? Yani küçük kardeş bir hastalık geçirmiştir, zamanında çalışıp abiyi okutmuştur vs bir gönül borcu durumu vardır, o zaman işler değişebilir.

Tabi ki şart değil kendi parası ister verir ister vermez. Diğer taraf buna hasetlenemez. Zaten vicdanli ise gelirinin bi kısmını yardıma harcıyorsa buna aileden başlarsa tadından yenmez. Para vermesene bile ihtiyaçlarını karşılasa vs daha usturuplu olur.çocuğunun okul taksiti vs. Ama kesinlikle şart değil.

tamamen insafa/gurura vs. kalmış bir durum. ben kabul etmezdim mesela 3bin geliri olan kardeş olsaydım. ama 3ok kazanan abi olsam verirdim hiç düşünmeden.

hiçbir zorunluluk vs. de yok bence. tabi yazar burada her iki kardeşe de eşit şartlar sunulduğunu var sayıyor. örneğin bu 3bin alan kardeşe "abin doktorluk okuyor o yüzden seni üniversitede okutamayız hadi lise yeter sana" dendiyse o zaman o abinin de artık abilik yapması gerek.

herkes kendi hayatını, ailesini kurmuş. bence bu artık pek "aileden birinin çok kazanması" durumu olmuyor. anne babaya, evdeki okuyan kardeşe yardım etmek vs olabilir ama kendi ailesini kurmuş işinde gücünde olan kardeşe yardım etme zorunluluğu yok. yardım edilebilir de tabi ama artık bağımsız insanlar bunlar bence. zor durumda kalınır yardım edilir, düzenli yardımla kardeşin gelirini yükseltmek şart değil.

zorunluluk yok ama vicdan var. kendim çok rahat yaşarken kardeşimin çabalamasına gönlüm el vermez. ayda 2000 tl versem bana hiç koymaz ama kardeşimin hayatında çok şey değiştirecekse gözümü kırpmam veririm.

ha ya da çocukları vardır yeğenlerimin masraflarını üstlenirim ben okuturum, hem güzel bir vesile olur hem kardeşime yardımcı olurum

Böyle yaşayan bildiğim çok sayıda aile var.

Zaten türkiyede eskiden eğitimin özelliği buydu, sınıf atlatabiliyordu şimdi bitirdiler o işi de, herneyse konumuz bu değil.

Normal şartlarda abinin yardım etmesi ''görevi'' değil ''tercihi'' olacaktır, yani şart değil ancak yardım ederse hem kendisi mutlu olur hem de öz kardeşine belki daha iyi imkanlar sağlamış olur.

Ama yaklaşım olarak yardım etmeyen de çok fazla var(kendisi ayda çok fazla kazanıyor -ki bir kısmı miras gelirlerinden- kardeşine de kağıt imzalatmış ne mirastan pay vermiş ne de yardım ediyor, kardeşi evli ve kirayı ödeyemiyorlar çoğu zaman, ev sahipleri yardım ediyor mutfak masraflarında v.s) ama bunun yanında kendime ne alırsam 1 tane de kardeşime(kardeşi kadın ve bekar) diyerek 800 bin liraya ev almak yerine aynı aparmanda 400'erden ev alan da var.(tapusu kendi üzerine ama kardeşi kullanıyor)

Yani bu tür durumlar 2 nesil geridekilerin köyden yeni göç ettiği ailelerde çok görülür ve sorduğunuz sorunun 2 durumu da rastlanır.

yardımcı olmanın sonu yok. mesela çocukları olur, eğitimini üstlenebilir, araba almak isterler, peşinatı vermeye yardımcı olur ama düzenli olarak aylık bir yardım bence yanlış olur. diğer taraf bütçesine göre yaşamayı öğrenmek zorunda.

Böyle bir zorunluluk elbette ki yok, herkes kendi hayatından sorumlu. Kimse tırnaklarıyla elde ettiği mevkiyi ve bunun getirilerini kardeşiyle paylaşmak zorunda değil. İstisnalar, acil durumlar, sağlık giderleri gibi öngörülemeyen giderleri ayrı tutuyorum.

Ama aradaki abi-kardeş ilişkisine bakarak, ben olsam, böyle bir durumda kardeşime yardım ederdim/ediyorum.

direkt para yardımı bir şekilde her iki taraf için de manevi yük haline gelebilir. 30-35 bin kazanan abinin vizyonu, çevresi vs. daha geniştir. bir şekilde diğer kardeşin 5-10 arası kazanmasını sağlayabilecek ortamı oluşturmaya çalışması daha mantıklı gibi.

Abinin yardim etme mecburiyeti yok, geliri düsük olan taraf o gelirle yasamayi ögrenmek zorunda. Anne - babanin masraflarini üstlenme konusunda abisi ön ayak olabilir.

Benim öyle bir durumum aile bireylerine maas baglamak seklinde para göndermekten ziyade yegenlerimin en iyi okullarda okutulmasina destek olurdum.
Ya da hesabini tutamayacak kadar param varsa ev alir, kendi üstüme yapar; kardesimin oturmasina izin verirdim. Ama bunun sebebi mecburiyet degil, kardesimle aramin iyi olusu ve onun da bana ayni cömertligi gösterecegine emin olmam.

3 bin kazanıyormuş vah vah vah....

1800 lira ile ev geçindirenler ne olacak? Ben abi olsam yardım etmezdim zira sizin düşük olarak gördüğünüz maaş iyi bir maaştır.

Ben olsam diyebilirim sadece. Kendimi buna zorunlu hissederim. Benim için bir zorunluluktur. Ama bu zorunluluk benim şahsi düşüncem olduğu için herkes aynı düşünce de olmayabilir. O doktor mesela kirası 10.000 TL lik bir evde oturuyor olabilir. Yani der ki; benim gelirim kadar giderim var. Etmeyebilir.
Aile kavramına bakış açısı ile farklılık gösterir.
Aradaki önceden gelen ilişkilere göre farklılık gösterir.
Eşinin tutumuna göre farklılık gösterebilir(bazı eşler çok etkili olabiliyor)
Bir çok faktör ekilidir. Ama zorunluluk kişiye göre değişen bir durum bence.
Maaşım o paraların 3 te 1i kadar olmasına rağmen ve evli olamama rağmen ve kadın olmama rağmen ailemdeki kardeşlerime anneme babama maddi olarak yardım etmeye çalışıyorum.

zorunluluk tabi yok, kimse kimsenin başına silah dayamıyor. ama ben 30-35 bin kazansam ve 3 bin kazanan kardeşime kuruş yardım etmesem kendi insanlığımı sorgularım. çünkü 30 ile 28 arasında bi fark yok ama 3 ile 5 arasında çok fark var.

Bu tarz kazancta ucurumlarin oldugu aileler var mi bildiginiz demişsiniz ee zaten ülkenin çoğu bu durumda. zengin fakir arası farkın fahiş olma sebebi bu.

ayrıca zorunluluğu yok deyip bunu savunanlar da benim gözümde insan değildir!

bizim ailemiz için konuşursak babam kendini zorunlu hissediyordu geçen seneye kadar. Babamlar 6 kardeş; beşinin işi gücü yerinde iken en küçük erkek kardeşleri 2000-2500 lira maaslı işlerde çalıştı hep, bundan iki sene önce de evlendi. En çok desteği de hep babam sağladı (bu arada amcam 45 yaşında). Araba bile aldı. Diğer kardeşleri de ara ara destek oluyor tabi.

Babam tüm bunları yaparken amcam ikide bir iş değiştiriyordu vs. Sorunca 'işten çıkardılar' Sonradan öğrendik ki nasılsa hazırdan geliyor diye en ufak şeyde istıfa eden amcammış. Kendini hazıra alıştırmış bir nevi. Bunun üzerine babam desteği komple kesti 1 sene kadar önce. Bunu kötü niyetli olduğu için değil, amcam kendi kendini idame etsin diye yaptı. Hala acil durumlarda destek sağlar.

Velhasıl asla zorunlu değil hatta bunu zorunluluk haline getirince karşı tarafa yararı değil zararı oluyor. Ha bu demek değil ki asla destek olmasın, olsun ama abartmasın. Yoksa sonu amcam ile babam gibi olabilir.

Bana gelince vicdani olarak babamdan çok da farklı olmadığım için muhtemelen ben de elimden geleni yapardım.

Çok kazanan diğerine yardım etmeli. Bu devirde 3000 liraya geçinmek zor. Bir de ev kiraymış. Yalnız bir elin verdiğini öteki el duymayacak. Verilen para gözünde büyüyorsun yardım etmemeli mevzu bahis kişi.

Zorunluluk yok. Düzenli olması bir süre sonra zorunluluk gibi hissedilir her iki taraftan da baktığımızda. Bu kazanç uçurumları aslında epey fazla. Ben abi olsam düzenli para vermek yerine örneğin çocuklarının eğitimini üstlenirdim. Eşi çalışmıyor evi kira meselesine kardeş ve karısı çözüm bulacaklar.

Sanırım her ay düzenli yardım yapmak yerine elimde oldukça toplu para vermeye çalışırdım.

ayda 30 bin gelirim olsa sadece kardesime değil tüm akrabalarıma katkı sağlardım

tanıdığım bir ailede durum tam böyleydi, büyük abi diğer iki kardeşine devamlı yardım yaptı. kendi eşinden ve çocuklarından kıstı onlara ev aldı, çocuklarını okuttu. kendi eşi kafayı yedi bir yerde.

her şeyde dengeli olmak lazım.

ek: kardeşin abisinin kazandığında gözü varsa, abim bana bakmak zorunda gibi bir beklenti geliştirdiyse durum çok iticileşiyor. iyilik karşılık beklentisiyle başa kakılarak da yapılmaz ama bir iyilik yapınca da devamlı yapmalıymış gibi beklenti de oluşuyor.

arada dengeler de bozuluyor bir süre sonra, para aradaki ilişikileri geriyor. birisi yardım ettiği için minnet duyarken bir diğeri kendini kıyaslamaya başlıyor, öfke besliyor, kin güdülüyor. eşler ve çocuklar arasında çatışmalar yaşanıyor, yardım edenenin eşi neden yardım ediyor diye ayrı öfke duyuyor, kıskançlıklar oluyor, yardım eden yardım ettiğinden bir davranış görünce vay efendim oluyor. her zaman olan şeyler.

özetle en iyisi karnı toksa akrabayla para işlerine girmemek. herkes kazandığıyla yaşasın.

Böyle bir zorunluluk yok.
Adamın kendi eşi çalışmazken niye abisi maaşa bağlasın?

Bence diğeri üç binlik yaşamayı öğrenecek. Çünkü o, onun kendi hayatının şartları.

Ha, 30bin kazanan ben olsaydım, 3 bin kazanan kardeşim olsaydı, veya eşim/eşimin kardeşi arasında bu denklem olsaydı, düzenli olarak yardım etmeyi isterdim.

ya açıkçası bazıları da hazıra çok alışıyor ve zaten göndermesi lazım kafasına giriyor, o beni biraz sinir ediyor. şart mı diye soruyorsan elbette şart değil, doktor parayı sokaktan toplamıyor kardeş de memurmuş iyi işte garanti iş, nerde yaşadığı da önemli ama kendine güvenmiş evlenmişse kendi kendine geçindirmeli evi, bak işte şimdi gördüm eş de çalışmıyor yazmışın niye ki çalışsın o zaman.neyse bu kadar konuştuktan sonra diyorum ki yine de ben olsam gönderirim dayanamam:) ablam da bana hep gönderdi zaten ama dediğim gibi parayı alan teşekkür etmeyi bilmeli bence.

Böyle düzenli bir transfer talep edilemez. Talep etmeyi bırak, abisinin kendi teklifiyle aylık bağlaması bile evli barklı adamın zoruna gider. Gitmiyorsa da gitmeli.

Evet kardeş ayağını yorganına göre uzatmak zorunda. Genel anlamda kazandığı para kendisini tatmin etmiyorsa, gelirini iyileştirici fikirler bulmalı. İş değiştirme, ek iş yapma, eşini çalışmaya teşvik etme vb. gibi.

Abi sonuçta abidir, bir hır gür bir şey olmadığı sürece, kardeşlerden biri zor bir zaman geçiriyorsa, başına bir iş gelmişse vs. diğeri tabii ki ona yardımcı olmalıdır, kardeşlik gereği. Ama "o çok kazanıyor, birazını şuna versin" diye bir şey diyemeyiz. Bunlar biri üniversiteye diğeri orta okula giden kardeşler olsa ve biri 30 lira diğeri 100 lira harçlık alsa da abi bir 20 lirayı düzenli olarak kardeşine verse bu olurdu da işini gücünü eline almış, evini barkını kurmuş insanlar arasında olmamalı böyle bir alışveriş.

Bu para öyle namussuz bir şeydir ki, öyle bir alıştırır ki insanı kendine, uyuşturucu müptelalarına çevirir. Nasıl ki eroin parası için anasını babasını kesenler, nenesinin bileziklerini gasp edenler var, işte para da ööyle kişiliğinden taviz verdirir insana. En ufak bir meselede, o kardeş o abi karşısında ezik durumda kalır.

Hele hele küçük kardeşin karısı, eltisine karşı ÇOK daha boynu eğik kalır. Abi-kardeş belki bir şekilde fazla lafını etmeden, dile getirmeden, göz yumup yürütebilirler bazı şeyleri ama, abinin karısı saatli bir bomba gibi olur. Ne zaman nerede patlayacağını bilemez kimse.

Allah kimseyi kimseye muhtaç etmesin.

(Bütün aile bir arada yaşarken masrafların gelir durumuna göre üstlenilmesi veya yeğenin falanca ihtiyacının amcası tarafından karşılanması gibi durumlar söylediklerimin dışındadır. Bugün pek öyle aileler de kalmadı zaten.)

Görüşmesi olumlu geçenler arasında tercih yapmaya çalışıyor olabilirler.

birden fazla görüntülenme olunca anlamlandırmaya çalışıyorum açıkçası kendimce. evet birazda sabırsızlanıyorum sanırım.:)

seçim yapmaya çalışıyorlardır. bir hafta bekle eğer işi sevdiysen bi arayıp sor.

yemeyenin malını yerler dostum, barzo tipli demişsin de senin tipi göremedik?

Ya izmir de bi duvar yazısı, seninle kurulan hayaller başkasıyla yaşanır mı diye?

Yaşanıyor hocam. Biraz zor oluyor ama siz de yolunuza bakın geç olmadan lütfen :/

elim yüzüm düzgün. iyi bir diksiyonum var. genel kültür ve dünya bilgisine sahibim. karşı taraf ise çalışan(parası ve arabası olan) bir barzo. yeterince açıklayıcı olmuştur umarım "tip"im...

Bunu travma haline getirip aşka küsme de her şey olur gider. Zamanla düzelir hepimiz benzer şeyler yaşıyoruz unutuluyor önemli olan eskiden yaşadığın şeyler yüzünden bundan sonra karşına çıkacak insanları yargılama.

nostradamus mode on: buraya yazılanlar daha ıstırap verici olacak, bu duyuru 3 vakte kadar silinecek...
nostradamus mode off-

sen hayaller kurarken kızın bundan haberi var mıydı? yazdıklarından ortada her şey belirsizmiş ama ara ara biraraya geliyormuşsunuz gibi anlaşılıyor. bu aralarda kız hayatına devam ediyormuş demek ki. seninle aynı hayali kurmayan birisi için hayatını çileye dönüştürmeye değer diyorsan acılara gömül. yoksa bi şekilde bunu kabullenip önüne bakman gerekiyor (demekle olmaz ama, gerekiyor)

kardeş medeni olayım iyi olayım derken feminen, yumuşak bir beyfendiye dönüşmediğinden, barzo dediğin tarafında yatakta hatunu duvardan duvara sektiren, maskülen, bol testesteronlu bir arkadaş olmadığına emin misin?

İşin özünde hepimiz primal içgüdülere ve seçim mekanizmalarına sahibiz.

Ayrıca hatun sana samimi bir şekilde söylemiş, bırakmış ayrılmış sen hala nasıl bir mantıksa, beni seviyor(?) ama beni uzaklaştırmaya çalışıyor(?) mantığına girmişsin.

Neyse, ilaç diyorsan, the rational male.

elindeki tek bilgi adamın kötü tipi ve düzgün işi arabası olduğu. sen de tamamen genetik şansla elde ettiğin tipini öne sürerek daha çok hak ettiğini iddia ediyorsun. adam en azından tipinin negatif yanlarını kapatmak için çalışıp didinmiş diğer bir evrimsel seçilme faktörü olan güce yönelmiş. ne var bunda?

sen uzaktaydın o buradaydı.

Siktir et kanka sana kız mı yok

hepinize çok çok teşekkürler. evet kendisi bitirmişti. bir ben bitiremedim. aynı bölümde okumak da işi zorlaştırıyor, bir birimizi görmek durumundayız. gerçi bir dönem kaldı, sonra evlenir o zaten! belki de haklısınız. ağır başlı, naif birisi olmaktan çok *iç olmak lazım. gidip bir çakmak/yön sorup sonra da kahve içmeye davet etmek lazım. ama ben böyle birisi değilim işte. illa ki çok zaman geçireceğim, illa ki yakın olacağım. neyse. umarım bu acı da geçer diğer acılar gibi...

1 ve 2 numara neydi

Su an duymak istediğin son şey bu olabilir ama bence kadınlara fazla önem atfediyorsun. Tek kadına çok bırakma kendini.

geçen yaz bitmiş ama sen bırakma beniii diye kızı darladığın için belki üzülüp bırakamamıştır seni ama belli sevgisi bitmiş sırf sen istiyorsun diye seni kırmamak için devam edecek hali yok. evet zor belki ama sevmediği biriyle devam etmesi onun için de zor olacaktı. ayrıca ayrılmak için illa başkasının mı olması gerekiyor neyin kanıtını istiyorsun ki çok saçma, keşke uzatmadan ilk bitti dediğinizde olay kapansaydı sen de yoluna bakardın. neyse başkası çıkar yine karşına kimler kimleri unuttu sen de unutursun umutsuz olma.

Ben de korkunç duyarsız biri gibi olmak istemezdim, ama sanırım öyleyim.
Daha üniversitede olduğunuza göre en fazla 19-23 aralığındasınız. Bu yıllarda her şey çok yoğun yaşanıyor tabii ama, neredeyse 99.9% kesinlikle söyleyebiliriz ki birkaç sene içinde bu, hayatınızda yaşadığınız en acılı ilk 800 olay listesinde falan bile olmayabilir. "Bu sorun önümüzdeki beş yıl içinde hala önemli olacak mı?" diye sorduğumuzda, biraz gerçekçi bakarsak, çok yüksek ihtimalle olmayacağını görebiliyoruz.

Ben öyle bin tane sevgilisi falan da olmamış, ama kendini tek kişiye de adamamış biri olarak, üniversitede aşkından ve ardından acısından öldüğüm sevgilime dair öyle pek bir şey de hatırlamıyorum açıkçası. Hatta geçen ay "eski mektuplarını buldum, sana göndereyim mi?" falan gibi bir şey söyledi de, "ya at gitsin bye" diye cevap yazdım sadece tekrar hortlamasın diye. Zira insanız, değişiyoruz, bugün sevdiğimiz şeylere dair kriterlerimiz değişiyor, acı eşiğimiz değişiyor, bazen canımızı yakan bazı kişilere hak veriyoruz bile... falan filan.

Yazım dilinizden olayı biraz fazla dramatikleştirdiğiniz sonucuna da varıyorum. Bana sarılan kollar vs... Yani size sarılmış olabilir de, her şeyden önce kadının kendi kolları onlar, canı ne isterse onu yapar. İlişkiyi bu kadar sahiplik olarak görmeyin. Sizi sevmeyen ve istemeyen insanları ikna etmeye çalışmayın. Sevgi içinde zorluklara dayanmak, birlikte bir şeylere göğüs germek tabii ki vardır ama bu zorluklar ilişkinin kendisi olmamalıdır.

coupling

The Big Bang Theory ulusal kanalda prime time'da yayınlanan öküz gibi reytingli bir dizi, bunu bel altı bulan birini Samanyolu dizileri paklayacaktır ancak.

Önerilerim: Beşinci Boyut, Yusuf Yüzlü.

yeni gelen arkadaş kulaklarını tıkasın o zaman bbt nasıl bel altı olur yahu.

friends olsun bari.

@black mirror da olabilir ama ilk bölümü atlamak isteyebilirsiniz bel altı olayına takılıyorsanız.

yeni gelen arkadaşı gönderip diziye devam edin

the office

big bang theory yi belaltı bulan birisi the office i de belaltı bulacaktır bence

ricky and morty
futurama

parks and recration. gravity falls da olur, asıl hedef kitlesi çocuklar olduğu için pek bel altı bulamaz ama illuminati bu diyebilir.

sıdıka

ahahah cevaplar süper :) bence de bbt bel altı nasıl bulunabiliyor bilemiyorum.. o yüzden friends vs de aynı şekilde algılanabilir.

la casa del papel de baya sevişme sahnesi var olmaz :)
black mirror da yemek yerken izlenecek dizi değil bence ya.. daha eğlencelik birşeyler olmalı.

Tam coupling demeye gelmiştim ama bel altı deyince bi durdum hahah.

Futurama, the simpsons rick and morty gibi şeyler keser sizi anca.

BoJack Horseman derdim ama sevişme falan var, gerçi animasyonda sevişmeyi ne kadar bel altı bulur o ayrı.

Doctor who olabilir, hem eğlenceli hem de tamamen çocuklara yönelik pazar sabahı dizisi olduğu için 2-3 öpüşme dışında hiçbir cinsellik yok 10 sezonda.

family guy.

Modern family diyeceğim ama onda da eşcinsel çift vs var. Big bang theory'ı belaltı bulan bu dize porno muamelesi de yapabilir. Yine de ilk bölümü bir izletin, belki sever.

Ya da en kısa çözüm yeni gelenin dizi izlemek yerine başka işlerle meşgul olması olabilir.

ya bide yeni dizi arayışına mı girdiniz, saçmalama ne var bunda de sustur.

yaa öyle yapamıyoruz, herkesin görüşüne saygımız var, fikrimizi söyledik ama her öpüşme sahnesinde kalkıp gidiyordu falan. bide 8. sezondan izliyorduk sanırım, Sheldon bile Amy ile mucuk mucuktu :D

the office'e başladık bugün bakalım.

of, ben gıcık oldum yeni gelen tipe ya. he amk çok bel altı he (ki BBT'yi hiç sevmem).

izlemeye devam edin. amiriniz değilse sike sike katlansın ya da kulaklık takıp siktirsin gitsin beşinci boyut izlesin. bu tarz "ufak" tavizler verdiğinizde bir bakıyorsunuz eline mikrofon alıp "bunlaaar" diye zırlar olmuşlar.

edit: "yaa öyle yapamıyoruz, herkesin görüşüne saygımız var, fikrimizi söyledik ama..." E, o niye sizin fikrinize saygı duymuyor o zaman? :) Niye siz taviz veriyorsunuz? Üstelik o bir kişi, siz bir grupsunuz. Saçmalayın.

arkadaşı sallayıp bbt'ye devam, buna bel altı diyenle hiçbir yabancı dizi izlenmez.

Bir bang theory dediğiniz gibi çok bel altı kaçıyor. Arkadaşınız haklı, ama merak etmeyin Californication ya da Nip/Tuck tam aile dizileri. İkisini de şiddetle öneriyorum.

The good place

10 numara

kızarıklıklarınız seboreik dermatit olabilir mi acaba? burun kenarı ve alın kızarıklığı eşimde de oluyor ve sebebi bu hastalık. eğer öyleyse kapatıcı fondoten çok daha zararlı olabilir cildinize.
bunun yerine tedavi amaçlı bir ilaca geçebilirsiniz onlar daha iyi gelecek ve kızarıklıkları giderecektir. bunun için bir cilt doktoruna gitmenizi öneririm.

bb ya da cc krem kullanabilirsin.
hem besler hem de görüntü açısından güzel sonuç verir.
kapatıcılıkta bb>cc
yalnız tavsiyem gidip de migrostan falan almayın; yani en azından gratis watsons benzeri bir yere gidin. hatta avm ecznalerine de danışailirsiniz.
bunların haricinde renkli nemlendiriciler de var; fakat benim önerim bb kullanmanız.

www.trendyol.com


ayrıca clinique anti blemish bb, tavsiye edebilirim.

var dyoda marshallda

Cc krem kullanın kızarıkları nötrler cilt tonunuzla dengeler

Size tavsiyem güneş koruculu renkli güneş koruma ürünlerini almanız olurdu. Herhangi bir hastalık vs olmadığını farz ederek konuşuyorum. Eczaneye danıştığınızda solante ürünlerini sorun. Hem kızarıklıklarınız kapanacak hem de yüzünüz güneşin zararlı etkilerinden korunmuş olacak.

Solantenin renkli güneş kremlerine bak. Bir alıyorsun 1 senede bitmiyor. Hem de yüzüne fondotenden daha iyi gelir.

kızlar kırk yıldır doğru ürünü bulup sürmeyi öğrenemedi, bence sen hiç bulaşma. renk eşitleyemezsin komik görünür falan boşver nolcak kızarık olsun, ufak tefek kızarıklığa kimse bakmıyordur emin ol ve elbette doğru ürünü bulsan ve düzgün uygulasan bile belli olur kızlar bb krem kullanınca bile anlaşılıyor çünkü. bu kızarıklık için cildiyeye git istersen.

bir sekilde(mesela craigslist) yabanci birini bul yasadigin sehirde, onunla vakit gecirme uzerinden parayla anlas. ozel ders gibi diz dize yapmayin. gezin, kahve icin, yakin yerlere seyahat edin. farkli aktivitelerde bulunarak surekli muhabbet halinde olun. eger konusurken tutukluk yasiyorsaniz ancak gercek hayatta pratik yaparak gelistirebilirsiniz, sinifta veya dersle degil.

ya kurstan önce şu konuşma pratiği yaptıran uygulamaları denesene ya da yine konuşma dersi alabileceğin yabancı birilerini bul, çünkü sen yapamam diye korkup kendini durduruyorsun ve kurslar bunu çözemiyor.

ya internet uzerinden konusabilecegim insanlar var fakat asamadim su olayi iste bir turlu. Kendimi zorlasam da olmadi yani. Yazili konusmayi tercih ediyorum mecburen o yuzden.

ingilizce konuşmak için bir sürü internet sitesi ve uygulama var. ama mutlaka anadili ingilizce olan birini bul.

kimseyi bulamıyorsan kendi kendine konuş. etrafındaki olan biteni ingilizce anlat.

Couchsurfing toplantılarına katılarak geliştirdim ben.

Ben de böyleydim bir zamanlar. Benim yöntemim karşımdaki herkesin gerizekalı olduğunu düşünmekti ve evet gerizekalılardı zaten.

dideral dicem ama hekimler beni topa tutacak. anksiyete veya paniksel bir durum var ise yarım dideral'i bir kereye mahsus alabilirsiniz.

normalde böyle şekerlemeymiş gibi yazmazdım ancak, önemli bir durum ise ve heyecanı da engelleyemiyorsanız bir şans verebilirsiniz.

benim bir korkum da birilerinin "soru" kisvesi altında kendi abuk subuk argümanlarını ittirmeye çalışması, bir de alakasız bir şey çıkarsa ve fikrim olmazsa ortalık karışır diye tırsıyorum :)

önceden sesli ve konferans süresinde olacak sekilde bir kac kez kendi kendinize yahut varsa dinleyecek arkadas/arkadaşlariniza sunumlar yapin. heyecaninizin en az yarisi azalacaktir saniyorum. istisnalar haric kimse sizin bilgisel konumunuzu bile bile orada küçük düşürmeye calismayacaktir -ukalalik veya fahis hata yapmadiginiz surece-. rahat olun, ilk bi kac dakikadan sonra orada oldugunuzu bile unutup devam edeceksiniz. unutmayin, o salonda elinizdeki konuyu sizden cok calismis biri muhtemelen olmayacak. kolayliklar

İlk şu kadar dakika soru almayacağım dersen sorun kalmaz.

Dinlemeyip sonra içerikle ilgili soru soran olursa da pasif agresif takınarak soru için teşekkürler konuşmamın burasında şurada şöyle anlattığım gibi böyle böyle diye yapıştır gitsin.

Konu bitmeden soru sorarlar bizde adettendir bu öküzlük, önünü almak zorundasın yoksa dayak yersin. Her zaman bir tane kendini smartass sanan tip vardır.

Toplantıdan önce gevşeme egzeraizi yapın, nefes çalışın. Düşünce olarak da konuklar arasında bu konuya sizin kadar hazırlanmış kimse olmadığını unutmayın. Ayrıca her soruyu eksiksiz cevaplamanız ya da başkalarının fikirleriyle mücadele etmeniz gerekmiyor. Bakış açınız için teşekkür ederim diyerel kendi istediğiniz yöne dönebilirsiniz yine. Benim denl geldiğim iyi uzmanlar böyle yapıyor. Dirençle uğraşmak vakit kaybı ve konuşmacıyı iyi göstermiyor.

bol prova. boldan kastım 10 defa, 15 defa, boş bulduğunuz her an. aklınızdakileri belirli bir sıraya göre, doğru kelimeleri kullanarak ve en ekonomik şekilde ifade etmek prova ile mümkün oluyor. ne söyleyeceğinizi ne zaman söyleyeeğinizi iyi bildiğiniz zaman heyecan da kalmayacaktır.

gelen yorumlara istinaden: soru sorulmasından korkmayın. bilakis soru sorulması insanların dikkatini çektiğinizin bir göstergesi. bilmediğiniz konular olursa da hakkında bilgim yok, bu konuda bir çalışmam olmadı, önerilerinizi değerlendireceğim, diyebilin. bunda ayıp bir şey yok.

yani, benim muhattabım çoğunlukla öğrenciler olacak ama alanında iyi hocalar vs. de gelecek gibi. heyecan yapıp da batırmaktan korktuğum kadar kısır bir noktaya sürüklenmekten de korkuyorum.

hayırlısı :)

sunum sonuna kadar soru almayacağım falan deme zaten dedirtmezler, yani konferansın belli bir kuralı vardır ama dersen de tipik bir şey bilmeyen konuşmacılardan olduğunuzu düşündürür.
açıkçası heyecanlanacaksın doğal bir şey bu, yavaş yavaş alışıyor insan bu şeylere, kimse senden yılların konuşmacısı gibi bir şey beklemez zaten rahat ol en azından olmaya çalış. hakimsen konuna bunu düşün, iyiyim ben bu landa diye telkin et kendini, sunumdan önce pratik yap, kendi kendine sun, arkadaşların falan varsa onlara sun sana soru sorsunlar hatta. bide sunum öncesi alkoldür ilaçtır bir şey alma ama belki rahatlatıcı çaylardan içebilirsin.

zamanında sunum yapmaktan kaçan biri olarak şunları önerebilirim;

-sunucağınız konu büyük ihtimalle uzun uzun çalıştığınız, ve karşınızdakilerin fikrinin olduğu ama sizin kadar güncel bilgiye sahip olmadığının farkında olun. hem hata yapsanız nolur ki?

-ben de acayip yavaşlıyorum heyecanlanınca, zamanla düzelir ya diyorum, düzelmese de napıyım...

-gelen sorulara yanıt veremezseniz, sorun değil. bilmediğinizi söyleyin, onu araştırmadım ama bakarım diyin. konunuzla tamamen ilgili bir şeyse ve cevap veremiyorsanız, "ileriki slaytlarda bundan bahsedicem" diyin -kim bilcek yalan ya da gerçek olduğunu-. zaman kazanırsınız, şanslıyssanız soru bile kaynar arada.

-heyecanlanmak kadar doğal bir şey yok, ders anlatamayan prof hocalar bile var, siz daha yolun başındasınız. o kadar yıl tecrübeyle yine zorlanırken, sizin heyecanlanmanız normal değil mi?


bitte. kolay gelsin. :)

Pratik, prova, özet herkes anlatmış.

Ben de bir kongrede tam olarak bu dediğinizi yaşadım.

Çok heyecanlannıştım günün son konuşmasıydı ve anlatacağım hatta referans vereceğim bir hoca her şeyi anlatmıştı bile.

Şöyle bir şey düşündüm, şuan salondaki 500 kişi dışında kimse bu konuşmayı bilmeyecek, ee en az 200ü öğrenci olsa, 200ü de asistan vs ve dersi benimle aynı insanlar, e hocaların yarısı zaten umursamıyor, 50 kişiye konuştum bu hesapla o gün, kötü de olsa kim bilecek ben kongrede sunumumu yaptım diyerek.

Bi de ne olacak hızlı olsa biraz telaşlansak, canımızı mı alacaklar :)

merak eden varsa iyiydi :)

Saniyorum ki introduction kismindan bahsediliyor.

Kaynakçayı kastediyor. En arkada yazıyor olmalı.

Ydksk + 1
Kavramsal çerçeve ve kuramsal tartışmalar bölümü.

yanlış kullanılmış bir ifade. literatür makalenin tamamını kapsar, ama şöyle bir yapılan çalışmalara bak demek istiyorlarsa introyu kastetmiş olması daha olası.

coherence var yine herkesin yemek masasında toplandığı, onu mu soruyorsunuz?

evet evet teşekkür ederim.

Kimya labı da uzmanlık alanı ne, ne bakıyor? Küçük bir vorteks olabilir, çoğu labda iş görür.

labda ne yapiyolar, analiz mi, sentez mi? Ne cesit analiz?

ya işte çeker ocak etüv falan var dalga boyunu ölçmeye yarayan aletlerden var bir kaç alet daha var analiz ağırlıklı daha herhangi bir şeyin sentezlendiğini görmedim

eppendorf pipeti tarzi bisey alinabilir, biraz pahali olabilir ama. vorteks de kötü fikir degil.

kimya labında tam olarak ne yapılıyor bilmiyorum, lab deyince benim aklıma pipet falan geldi ama eczacı arkadaşım labda benden tamamen farklı aletler kullanıyor, o yüzden sen arkadaşının sitesi falan varsa atsan ya da yapılan çalışmaları öğrenip yazsan da ona göre mi fikir versek.

hocam bütçe ne kadar? lab'da kullanılan gözüne ufak gelen malzemeler bile 150-200 tl'den başlıyor. burada arkadaşların al dediği eppendorf, brand tarzı otomatik pipetler ise 150-200 euro civarında. ama böyle ufak mıknatıs balık takımları oluyor onlardan farklı çeşitlerde alıp verebilirsin.

sarma oyalayabilir , içini ayrı hazırlıyorsun, lahalanayı ayrı, sıcak suda açıp yumuşatıyorsun falan.

tavuk sote dediğin zaman almaz. komposto da öyle, makarna nasıl bir makarna olduğuna bağlı beşamel soslu fırın olsa, 15 dakka beşamel gerisi at fırına gitsin.

ben sarmayı çık 1.5 saatte hepsini yaparım şu halimle.

@photo..,yoğurt çorbasını unutmuşsun ama yarım saaat başında karıştırıyorsun kesmesin diye.