Merhaba,

Yıllar sonra tekrar gözlük kullanmaya başladım. Biraz daha iyi görüyorum ama birkaç gün sonra şöyle bir sorun oluştu, kutu içindeki mendil ile silince gitmeyen bir tabaka var. Gözlüğü takınca grileşiyor biraz hayat. Ben nasıl temizlicem bunu? Bilgisayar ekranı silmelik bir malzemem var onla temizlesem olur mu?

Teşekkürler

Bir mesaj gelmiş, kimden geldiği de gözüküyor ancak tıklayınca mesaj çıkmıyor. Neden olaki?

Diğer gelen mesajlarda bir sıkıntı yok ama birini göremiyorum.

Okuduğum veya çalıştığım bir konuyu -çok veya az tekrarla- farketmeksizin geri çağırmada sıkıntı yaşıyorum, birinin onu bana ucundan hatırlatması lazım veya direk bağlantısı olan bir konunun arkasına hatırlayabiliyorum.

bu sorun eğitim, sınav değil de daha çok günlük yaşamda ve okuduktan 2-3 hafta sonraki süreç için geçerli. uzun süreli hafızaya alma problemi gibi görünse de bence değil çünkü yukarıda yazdığım gibi ufak bir yardımla hatırlayabiliyorum.

yaşım 30'un altı ve eskiden -3-4 yıl önce- çok az bağlantısı olsa dahi herhangi bi konuyu çok rahat hatırlayabilirdim.

bir fikriniz var mı? tavsiyeniz, bu durumu yaşayan?

teşekkürler.

Selam canikolarım. Ben şimdi sosyal çevresi geniş tam bir social bee'yim ancak kendi first circle'ıma aldığım insan sayısı azdır. Bir geveze olarak herkesle muhabbet ederim ancak en yakınlarımla ettiğim muhabbetlerin keyfini yakayalamıyorum herkesle doğal olarak.

Şimdi sorun şu: bu dostlarımdan birisi temmuzda evlendi ve görüşme sıklığımız bir nebze azaldı ve bu bile benim için rahatsızlık vericiyken bugün de aralık ayında amerikaya postdoca gideceğini öğrendim.

Bir diğer can dostum kasım ayında phdye gidiyor ingiltere'ye.

Diğeri seneye uzun süreliğine isviçre'ye gidecek research için.

Bir diğeri mayıs ayında evlendi ve eskisi gibi rahatlıkla gelip gidemiyorum yanına. Eskiden gecelere kadar otururduk şimdi en fazla akşam ezanına kadar oturuyoruz, kocası gelmeden eve gidip bir şeyler hazırlamak istiyor çünkü.

Son olarak yanımda kalacak olan arkadaş da çok ketum. Varlığından çok memnunum, çok iyi dert dinler ancak eğlence anlayışlarımız uyuşmuyor. Çok içine kapanık birisi.

Durum böyle olduğu için ara ara yalnız kalmaktan korkuyorum. Bununla nasıl başa çıkıyorsunuz? Kısa süre içinde en yakınlarım gidiyor ve bu benim için büyük değişiklik demek.

Not:evli olan arkadaşlarım ile evlenmeden önce ilişkileri hakkında hiç konuşmuyorduk. Çok nadirdir yani. Evlendikten sonra da hiç konuşmadık. Sanırım bundan dolayı hiç değişiklik olmayacakmış gibi geliyordu bana:(

Selam duyuru ahalisi. Şimdi ben senelerdir bu konuda çok dertliyim. Çünkü oyalanacak şey bulamamaktan internet bağımlısı oldum resmen ve bundan hiç keyif almıyorum.

Genelde akşam 10-11 gibi geliyorum eve ve sonrasında hemen uyuyamıyorum. Bazen gece 2-3e kadar arkadaşımla muhabbet ediyoruz o zaman kendimi daha rahat hissediyorum ama yine de uykuya hazır hissetmiyorum. Evde yatmadan önce 2-3 saat kadar neyle oyalanıp, kafamı boşaltabilirim?

İnternette kısır döngüye girmekten (dizi-sözlük-video arasında sıkışıp kalmak) 2 yıldır çok sıkkınım ve sağlıklı bulmuyorum artık. Belgesele bayılırdım şimdi görmek bile istemiyorum o derece.

Kitap okuma meselesi ise şöyle: okumayı söktüğümden beri babam diğer çocuklarla arkadaşlık kurmamı istemediği için sadece kitap okumamı istiyordu. Zaten evde televizyonumuz yoktu ve üniversiteye başlayasıya kadar çok kitap okudum, çok ağır kitaplar okudum. Keyif almıyordum desem yalan olur ancak bir arkadaşımla konuşurken aldığım keyfi vermiyor bana. sosyal ortamımı üniversite yıllarımda oluşturduktan sonra kitaba bakmaz oldum açıkçası. Şimdi sherlock veya harry potter tarzı heyecan içeren, dili basit olan kitapları okumaktan keyif alıyorum sadece. Kısacası kitaba çok doygunum.

Evet tavsiyeleriniz?

Merhaba arkadaşlar, sözlükten bir arkadaş için başlığı açıyorum. Bütçe 3 bin lira, grafik işlem gücü iyi bir dizüstü bilgisayar arıyoruz. Yardımcı olabilirseniz sevinirim. Şimdiden teşekkürler. :)

Arkadaşlar selam, şöyle 90'larda dinlediğimiz tarzda (evet biraz yaşlıyım) güzel radyo programı yapan var mı akşamları? Şöyle interneti vs'yi bir kenara bıraksak güzel müzik dinlesek kafayı dinlesek. O arada birşeyler yazıp çizsek. Önerisi olan?

bilmeyenler için: www.youtube.com

biri, diğerinin önüne geçemeyince sayı oluyor. ufacık kutu içinde. böyle spor mu olur?

Ben serdar ortaç-ben adam olmam dinliyorum şu anda. bundan sonra modern talkin'- cheri cheri lady dinliycem.

Uzun zamandir gormuyoruz :) soyle bi ifsa baslasa fena olmazdi

cok da samimi olmadigim bi arkadasim evlendi yakin zamanda. yarin evlerine gidecegim ilk defa. ev hediyesi bulamadim bi turlu. akliniza gelenleri saysaniz ya. not: borcam espirisi yapildi.

Selam arkadaşlar,

word'de bir belgenin çıktısını alırken printer belgenin sol tarafını almıyor. çıktı almadan önce preview'da tam sayfa görünüyor, ancak print dedikten sonra bir bölge print area'nın dışında kaldı diyor. devam et dersem de dediğim gibi belgenin sol tarafını almıyor. yardımcı olabilecek kimse var mı?

teşekkür ederim.

2 gündür dolusuyla mesaj aldım "bana neden tik vermedin?" ya da "tik vermeyeceksen neden soruyorsun?" minvalinde. Halbuki sadece gözümden kaçıyor. Neden önemli bu kadar?

her gördüğüm insanın direkt koluna bakıyorum. insanlarda sadece kola bakar oldum hatta. çok güzel kız da olsa inanılmaz itici geliyor. küfrederek iki şınav çek şişe kaldır allahın tembeli falan diyorum içimden. ben tabi evde kendimce ağırlık çalışıyorum, günde yarım saatinizi almaz ağırlık çalışmak. 50 liralık setle bir ömür çalışırsınız.

insanlarla ilişkilerime de yansıyor. kolu ince insanla yakınlaşmak istemiyorum. tabi kolu düzgün kız da neredeyse yok. napıcam ben? manyak mıyım? haksız mıyım?

mesela su örnekler

www.kunstkopie.de

upload.wikimedia.org

d7hftxdivxxvm.cloudfront.net

yapip cercevelemek mi yoksa cerceveli poster olarak mi daha hos durur?

Bunu bu kızlar niye yapıyor?

Hadi anlarım arkada güzel bir sahne, görüntü, manzara vs olur ona dönmüş poz vermişsin derim ama yok. Bildiğin cadde, sokak, çirkin binalar hep. Arkadan el uzatan bir er kişisi de yok modaya uydun diyeyim.

Tek olan daracık pantolon ve çirkin popo.

Merhaba arkadaşlar.Üç haftadır alanında Türkiyede ve Dünyada en iyiler arasında gösterilen bir firmayla işe alım konusunda görüşüyordum.Tabi hayatımın hiç bir dönemi kolay olmadı.Bu da kolay olmayacak gibi.Şöyleki bugün işten kabul aldım.Yalnız aynı zamanda belkide hiçbir zaman bir daha elde edemeyeceğim bir yüksek lisans programını kazandım.Bu arada Yeni mezun bir mühendisim.Hiç bir iş tecrübem yok.İşin cazip tarafı maaşı.

Özet:Kısacası bir tarafta çok iyi bir firmada kariyer fırsatı diğer taraftaysa çok iyi bir yüksek lisans programı var. Siz olsanız napardınız.Firma pozisyon gereği yüksek lisansa izin veremiyor.

Ulan hayat hep zor seçimlerde bırakıyor

Vestel mix & go çok dikkatimi çekti. Son zamanlarda sebze yemeği yapamıyorum zamanım olmadığı için. Marketten gözüme kestirdiğim yeşilleri atsam, arada meyveli süt falan yapsam mantıklı bir çözüm mü?

Bir de soğan doğranır mı acaba (köfte için), koku kalıyor mu?

Merhaba,

Bir süre düzenli sonra büyük bir ara sonra tekrardan seyrek seyrek terapiye giden bir insan olarak terapiye gitmeniz ya da bitirmeniz gerektiğine nasıl karar verdiğinizi merak ediyorum.

Mesela kendimi iyi hissedince ben gitmek istemiyorum, bir süredir de iyiyim ama genel olarak tabii ki hala endişeli bir insanım yapım öyle. Terapistim de aetık bitirelim demedi ama ben sorun yoksa gitmeyi pek mantıklı bulmuyorum.

Nasıl sonlardırıyorsunuz, uzmanın artık gelme iyisin demesi mi gerek yoksa sizin ben olmuşum artık ya gitmeme gerek yok dediğiniz an mı?

Hangileri bildiginiz? Kisin ortasinda ucaga atlayip gidip tatil yapilabilecek ya da gezilebilecek olan yerler.

Ya da bilir misiniz?

Off canım sıkılıyor :(

Bahane üretmeyi sevmem ama hem ucuz olduğu için hem de diğer alternatifler kısıtlı olduğundan domuz etine yöneliyorum.
İslamda bu çok büyük günah olarak mı sayılıyor, mesela bi zina kadar günah mıdır?

ama dandik olmasın.

lotr en sevdiğim seridir. onun dışında aşırı entel olduğum için sanat filmleri severim. the lobster iyiydi mesela son izlediklerimden ama uzun zamandır da bir şey izlemiyorum. çok saçma bilgiler toplandı farkındayım. en sevdiğim yemek de zeytinyağlı yaprak sarma.

saygılar.

1) bu ülkede bir istanbul daha olur mu sizce, her anlamıyla ona yetişen, denk bir şehir?
2) olmalı mı?
3) "aslında olur ama ülkenin siyasi gidişatı yüzünden olmaz" mı dersiniz?

Aşağıdaki cümle doğru olmuş mu ?


Interested managers who are appoitment by Manager. ( Müdür tarafından atanan diğer ilgili müdürler demek istendi.)

ya da şöyle mi olacak;

Interested managers who are appoitmented by Manager

sol gözüm yaklaşık 1 senedir bozulmaya başladı, sanırım çok kötü durumda değil, tv de altta geçen yazıları falan okuyabiliyorum. ama mesela bu sayfadaki sağ taraftaki son cevaplananlar kısmını 1 metreden okumakta zorlanıyorum.

yani rahatsız edecek derecede bir bozukluk yok, şimdi gözlük taksam gözümün bozulmasını durdurur mu? yoksa sadece daha iyi görmeme mi yardımcı olur. teşekkürler.

Sb

şu sözü önceleri de duymuştum da gitgide daha mantıklı geliyor; "Being polite these days is so rare that it is often confused as flirting."

Yani azıcık ilgi göstersen, kibar davransan birilerine bana yazıyo yaa moduna giriyorlar. böyle yapmayınca da burnu havada, kendini bir şey sanan falan oluyorsun. Her şekilde ortam geriliyor yani. Özellikle hani yaşça küçük insanlarla iletişim kurmak gerektiğinde böyle oluyor gibi. Gerçi bunun pek yaşı yok sanırım. ulan beğensem direk söylerim zaten.

Naapsak ne etsek?

danke.

a) güzel bir insansın
b) sen makyaj yapma

%51 de olsa, hangisine daha yakın bir söylem?

sürekli başka markalar deniyorum ama neredeyse hicbir ise yaramiyor. neyi yanlis yapiyorum ben bu yumusatici işinde? camasirlari yumusak ve hos kokulu yapacak bir yumusatici var mi?

Diferansiyel denklemler dersini hangi konuları bilerek başlayabiliriz?

Türev İntegral başka?

durum şu pek çok şey ile kendimi tatmin edebiliyorum (para,bilgi,liderlik vs) ama duygusal yönden tatmin olamıyorum hep kendimde bir eksiklik hissediyorum. sevgilim olsun istiyorum, diğer taraftan aman kim uğraşıcak concon işlerle diyip kestirip atıyorum. bazı zamanlar iyi ki sevgilim yok diyorum, 5 dk sonra bu düşüncem 180 derece dönüp neden sevgilim yok gibi şeyler düşünüyorum. sizce psikolojik destek almalı mıyım?

tresan kullanıyorum,uçlarına da saç kremi sürüyorum. hem duşta hem çıktıktan sonra. saçlarıma köpük,sprey vs başka birşey sürmüyorum ve düzenli kestiriyorum. ama dökülmenin önüne geçemedim. ne yapayım? doktora gideyim mi?

şu an 2 erkek 3+1 evde kalıyoruz salon ve 1 oda boş. Benim ev arkadaşımın 2 kız sınıf arkadaşı ev arıyomuş bizde kalmak istiyorlar. 4 kişi olunca bayağı rahatlıcam kira açısından ama kararsızım nasıl bi şey olur diye. hiç tanımadığım kızlarla evi paylaşırsam rahatım bozulmaz mı sizce? temizlik sorunum yok yemeğimi bulaşığımı çamaşırımı düzenli yapıyorum zaten ama tanımadığım kızlar girince rahatsız hissederim gibi geliyor. siz ne yapardınız benim yerimde olsanız?

not: asıl kiracı sizsiniz karar size ait gelmesin deseniz gelmeyecekler.

Bu duyuru muhtemelen fark edilmeyecek ya da fark edenler de okumaya üşenecek belki, ama ben gene de yazacağım çünkü içimdekileri bu kadar uzun bir yazıya dökecek kadar doldum. Bu kadar dolmama neden olan yaşadıklarımdan ziyade bu yaşadıklarımın kısır döngü olduğu ve bu döngüden hiç kurtulamayacağım düşüncesi. Yaşadığım her şey ve kendi zayıflığım bu düşünceyi sürekli körüklediğinden ve kuvvetlendirdiğinden artık bu düşüncenin doğruluğuna kendimi inandırdım. Belki bu yazıyı okuyan biri çıkar, belki benle benzer durumları yaşayanlar vardır. Bunlar da dert mi diye düşünecek kişiler de olacak belki ama bizzat yaşayan bilir, bunlar çok ağır geliyor insana ve ben bu döngüden çıkamama gerçeğine daha fazla dayanamayacağım.

Küçüklüğümden beri hep grupların dışında kaldım, girdiğim grupların da zayıf halkası hep ben oldum. Bir kişi oyun grubu oluştururdu, ben oluşturmaya kalksam kimse katılmazdı bile. Sanki yokmuşum gibi. Arkadaş gruplarında bir yere gidileceği zaman unutulan tek kişi ben olurdum. Öğle teneffüsü olurdu, grupça kantine inilirdi, işi uzayan sona kalan kim olursa olsun grup o kişiyi beklerdi, benim dışımda. Eğer sona kalan ben isem grubun çok umrunda olmaz ve sınıfa çıkarlardı. Sona kalan Ayşe, Fatma bilmem kim ise onlar beklenirdi. Bu çocukluk zamanlarımla sınırlı kalmayıp ergenliğime de sıçradı. En iyi arkadaşım dediğim kişilerin en iyi arkadaşları hiçbir zaman ben olmadım. Ergenlik dönemimde beraber sinemaya gidelim diyeceğim ya da beni davet edecek bir arkadaşım hiç olmadı. Elimden geleni de yapıyordum halbuki, sıcakkanlı davranıyordum, fazla yılışmıyordum her şeyi kararında götürüyordum ya da ben öyle sanıyordum. NE ZAMAN BİRİYLE TANIŞSAM İLK ZAMANLARDA ÇOK SICAK DAVRANAN BU BİRİ, İLERİKİ ZAMANLARDA SANKİ HAKKIMDA UTANÇ VERİCİ BİR DEDİKODU DÖNMÜŞ GİBİ BENDEN HIZLA UZAKLAŞIYORDU. Lisenin bahar şenliklerine " yanımda kimse yok tek başıma nasıl eğleneceğim ki" deyip hiç gitmedim. Yalnızlığımdan utanırdım ama kaçamıyordum da üstümde bir kara büyü varmış gibi. Okulda ya da dershanede sanki vebalıymışım gibi sınıfta yanı boş olan kişi hep ben oldum,istisnasız, inanın.

Üniversitede de bu durumdan kurtulamadım. Bu sefer bir tane arkadaş edinebilmiştim kendime ancak o arkadaşın da bir arkadaşlığını göremedim. Yine de yalnızlıktan iyidir deyip attığı kazıklara rağmen yanında olmaya devam ettim. İlk defa sinemaya gittiğim arkadaşım oydu, cafeye gittiğim de. Asosyal değildim ama bilmediğim bir sebepten insanlar hep benden uzaklaşıp bana karşı tiksinti ya da acıma dolu bakışlar atıyordu. Tanımadığı kişiyle bile notlarını paylaşan öğrenciler nedense bende hep bir bahane buluyordu. Mezuniyet günümde de bu dışlanılmışlığın utancını ve kaygısını yaşadım. Diploma için ismi anons edilen her kişi alkışlanıyordu. Ben ise alkışlanmayacağımı biliyordum ve ailemin bu dışlanmışlığa şahit olmasının vereceği ağır utanç duygusu beni daha da streslendiriyordu. Evet dışlandığımdan utanıyordum ve ailemin de bu dışlanmışlığımı ve ezikliğimi görmesinden çok korkuyordum. Ama ilginçtir orada ismim anons edildiğinde alkış sesleri geldi çok olmasa da. Sanki hiç hazırlanmadığım çok önemli bir sınav birkaç ay sonraya ertelenmiş gibi müthiş bir rahatlık ve mutluluk yaşadım. Bu alkış herkes için olağandı ama benim için imkansız gibi bir şeydi.

Şu an 29 yaşındayım ve çalışmaktayım. Ofiste 6 kişiyiz. Tahmin edeceğiniz gibi tek dışta kalan kişi benim. Günaydınına cevap verilmeyen iyi akşamlarına kem küm ses çıkartılan kişi benim. Yemekhanede genelde yalnız yemek yiyen, ya da ofisteki grubuyla gittiğinde sona kalırsa beklenmeyen tek kişi benim. Hiç sevgilim de olmadı, dostum da. Sadece arada bir iki yazdığım üniversite arkadaşım var yukarıda bahsettiğim.

Bunları hak etmek için ne yaptım bilmiyorum, hayatımın her anında ve her ortamda böyle ezik ve dışlanmış olmak için bilmeden insanlara hakaret falan yağdırıyorum herhalde. Milletin telefonları susmazken bana haftada anca bir iki kere gelen whatsapp mesajı, ona da şükür diyorum aylarca kimsenin mesaj attığı olmadığı zamanları da yaşadım çünkü. Daha fazla böyle devam edebilir miyim bilmiyorum. Birkaç kez intihara kalkışmıştım ergenken, şu an da aklıma gelip gelip gidiyor. Hiçbir psikolog psikiyatr da çözüm etmiyor sanki hepsi para tuzağıymış gibi, boş boş dinliyorlar ve seans bitimini bekliyorlar.

Eskişehir Osmangazi üniversitesi öğrencisiyim. 3.56 Ortalamaya sahibim ve çift anadal yapıyorum. Fakat hiç bir şekilde burs bulamıyorum. Ailemin maddi gücü yetersiz , ek bir gelirim yok ve yazları çalışıyorum. Başvurmadığım yer kalmadı fakat sonuç alamıyorum. Fikir alışverişi için siz değerli ekşi ahalisine soruyorum. Daha ne yapabilirim?

haftasonu yemeğe misafirimiz gelecek. menümüz tamam ama tatlıya karar veremedik. çok ağır bir şey olmasın istiyoruz. buradan fikir almak istedim, ne önerirsiniz?

Eski de olur yeni de çünkü gebeşlik peşindeyim :)

Bu arada burhan altıntop'u çok özledim be :(

anlatsana biraz

Erkek arkadaşımla 2 senedir birlikte yaşıyoruz. Onun ailesi de bize 15 dakika uzaklıkta oturuyor. Arada bir ailesinin evine gidiyor onları görmeye, bazen ben de gidiyorum. Özellikle babasıyla uzun süredir tanışıyoruz. Çok tatlı adam, muhabbeti süper. Birkaç kere beraber rakı içmişliğimiz falan var.

Geçenlerde gene onlara gittiğimde görüştük. Babasıyla ayaküstü konuşurken bana "Siz akşamları ne yiyorsunuz?" dedi. "Kahvaltı ya da tost yapıyoruz." dedim. Bunun üzerine erkek arkadaşımı göstererek, "Bu çocuk eve erzak almayı bilmez hiç, ben size et falan alayım getireyim onları pişirin yiyin." dedi. Ben şaka yapıyor sandım.

Sonra bugün erkek arkadaşım mesaj attı. "Akşam babamla buluşabilir misin, bize et almış, biraz da erzak falan, onları verecek." dedi. Ben de kızdım. Yani ben istesem alamıyor muyum kendi etimi sütümü diye düşündüm. Ha buluşmuşuz babası bana para vermiş, ha et vermiş; ne farkı var. Mesela benim annem de bize hep peynir, zeytinyağı falan yolluyor çünkü onların yaşadığı ilçede o ürünler çok güzel ve istesem gidip alamam. Ama burada babası kasaptan et alıp bana verecek, istesem gider ben de alırım oysa.

Bu arada şöyle detaylar vereyim. Babası yemek yapmayı ve yemeyi çok seven bir adam. Bazen yemek yaptığında bize de yolluyor. Bir keresinde kendisi getirdi hatta. Çok da güzel yapıyor. Erkek arkadaşımı besleyemediğimi, ya da bizim paramız yetmediği için erzak alamadığımızı :p falan düşündüğünü hiç sanmıyorum. Tek derdi "Çocuklar güzel şeyler yesin" dir eminim. Ama üslup da biraz garip değil mi yani et ve erzak alıp eve göndermeler falan?

Sonra düşününce kızmam yersiz mi oldu ki acaba dedim. Ama gene de garip değil mi?

*edit.genel istek üzerine başlıktaki "başkası" kısmını "sevgilinizin babası" olarak değiştirdim :)