www.youtube.com
www.youtube.com

welder - isle of skye

imkansız değil. bu size ve karşınızdaki kişiye bağlıdır. ben gayet memnunum. etrafı değil, eşinizi önemsediğiniz zaman her şey çok güzel ilerliyor. haa tabii medeni olmak şart. birbirinin arkadaşlarına, telefonuna karışan tipler her şeyi çabuk tüketirler. saygı ve anlayış şart. biz hala kapıdan birimiz girince mutlu olup sarılan insanlarız.

imza: kadın/28/3 ay sonra 3 yıllık evli olacak biri/çocuk yok

33e bekar
Boşanmaların nedeni ne sevgi eksikliği, ne aşkın bitmesi, ne cinsel teşhir, ne aldatma oranı yükselmesi, ne de başka birşey. Kanımca tek neden yalancılık, nitelikli dolandırıcılık, oscar hak eden oyunculuk. Kimse tanıdığı insan ile evlenmiyor, daha doğrusu evlendiği insanı tanımıyor. Karşı taraf kendini tanıtmıyor desem daha doğru. Hobiler, sevilen yazarlar, yaşam felsefesi falan hep hikaye çıkıyor. Post modern kızlar yıldız tilbeye bağlıyor, galaksinin koruyucusu erkekler ibrahim tatlıses olup çıkıyor. Dürüstlük eksik evlilik öncesinde, popüler kültürün parlak kimlikleri ile evleniyorsun, eve gidiyorsun fantazi müziğin duayeni çıkıyor. Vegan diye saygı duyuyorsun, evlenince vedat milör e dönüşüyor. Sorun sosyal medya değil, getirdiği içi boş popülizme uyma yarışında kaybolan gençler, konuşmak yerine internetten sohbet etmeyi karizmatik bulan gençler, olmadığı gibi davranıp, kendini bile kandıran gençler. Siz aslında siz değilsiniz. Bunu da ilk fark eden kişi şanssız partneriniz olacak.

İyinin daha iyisini her zaman bulursun.

Hepimiz daha başarılı komşu çocuklarıyla karşılaştırıldık. Düşün ki insan kendi evladını bile başkalarıyla kıyaslayabiliyor. O yüzden, belli bir yaştan sonra tanıştığın insan neden seni başkalarıyla kıyaslamasın.

Daha mutlu olabileceği insanlara rastlayınca, hayatındaki insana katlanmak işkenceye dönüşebilir. Her evlilik kesinlikle biter, kimisi kağıt üstünde kimisi gönülde.

Herhangi birşeyi uzun vadede sürdürebilmek için o şeyin öncelikle içten gelmesi gerekir. Toplumun beklentilerini hiçe sayamayız belki ama en azından karar verme noktasında önemli de görmemeli. Toplum bize birçok şeyi yapmamızı söylüyor fakat o şeyler olumsuzlukla sonuçlandığında yanımızda olmuyor. Böylesine önemli konularda insan, tamamen kendi kendine doğrusunu bulmalı ve onu yapmalı. Ölene kadar bağlılık imkansız değil fakat bugünün dünyasında ortalama insan için oldukça zor. Çünkü bağlılığı yaratan değerler artık pek önemsenmiyor. Herşey fazla yüzeysel ve maddi. Hal böyle olunca çatışmalar, ayrılıklar, boşanmalar kaçınılmaz oluyor. Olumsuz örnekler sürekli her yerde anlatılıyor. İnsanların güvenleri zedeleniyor. Aldatma hikayeleri diye birşey var ama aldatmama hikayesi diye birşey yok. Sonuç olarak düşünce, davranış, duygu, zevk vb. yönlerden birbirine denk iki insan, birbirini gerçekten tanır, olumlu olumsuz yönlerini bilir, sevmekle birlikte saygı duyar, şüphesiz güvenir ve bağlanırlarsa ölene kadar mutlu bir şekilde var olabilirler.

isim olmaz +1

"insan icten ice baska biriyle veya yalniz o kisiyle birlikteyken oldugundan daha mutlu olabilecegini dusunuyor ama baglilik ugruna bundan gonullu olarak vazgeciyor ve icinde oldugu durumu kabullenmis mi oluyor? "

hic böyle olmadi bende. hala esimi cok seviyorum. 10 seneyi gecti. biz birbirimizin ayni zamanda cok iyi arkadasiyiz. bir de saygi ve güven cok önemli. biz sakayla bile olsa birbirimize kücük düsürücü davranmayiz. bazi ciftler görüyorum espriyle salak falan diyorlar birbirlerine. cok yakiniz birbirimizin cigerini biliriz ama bu konuda bir mesafe var aramizda, civiklasmiyoruz. asla telefonunu karistirmam, o da benimkini karistirmaz. onun adina gelen postalari acmam birakirim. bunlarin hepsi karsidaki insana saygidir. bir de baska insanlari karistirmadik hic. ben anneme bile aramizda gecenleri pek anlatmam, cünkü ona karsi beni olumsuz etkileyebilir. ailelerimizi iliskimizin icine belli bir yere kadar dahil ettik. birbirimizin ailesine karsi saygi cercevesinde sevgi ve güleryüzle yaklasiyoruz. ama fazla dahil olmalarina izin vermiyoruz.

"birine hayat boyu ictenlikle, tamamen bagli kalabilmek imkansiz mi?"

gelecekte ne olur tabi bilinmez ama su anda ömrümün sonuna kadar onun yanimda kalmasini istiyorum.

bence böyle bir insani bulmak icin en önemlisi iliskiye baslarken tamamen kendin olmak rol yapmamak. bir de taktik yapmamak. dur söyle yapayim da söyle düsünsün vs. eger karsidaki insan da ayni böyle davranirsa, birbirinizi bu halinizle severseniz artik birlikteyken ömür boyu kendinizi degistirmeniz gerekmez, rahat ve mutlu olursunuz.
tabii evlilik sirasinda yine de bazi sevilmeyen davranislar sonradan ortaya cikiyor. (mesela daginiklik gibi) onda da eger gercekten önemsiyorsa insan karsi tarafin sikayetlerini ciddiye aliyor ve daha dikkatli olmaya calisiyor. veya diger taraf alisiyor :) böyle böyle oturuyor evlilik.

kadin, 31, 4 yillik evli

kadın-25-1.5 yıllık evli

7 yıldır beraberiz tanıştıktan 4-5 ay sonra beraber yaşamaya başladık evlenince sıkılırsınız dediler ama bizde heyecan hiç bitmedi çünkü arkadaş gibiyiz beraberken çok gülüyoruz çok eğleniyoruz. birbirimize olmaması gerektiği kadar açığız..
burada beni taşa tutmuşlardı ama eşim bana sevgiliyken ben başka kadınları çok merak ediyorum bile demişti.. bende bi şok olsam da sonra her erkek belki de merak ediyodur ama kimse bunu karşısındakine söylemeye erdeminde bulunmaz diye kendimi avutmuştum..
bi çok insan bu sözden sonra ayrılırdı ben ayrılmadım.
biraz özgür kaldık o süreçte ve iyiki diyorum iyiki bırakmışım da görmüşüz gerçekleri.
dışardan ikimizde çok sorunlu insanlarız ama idare ediyoruz çünkü ben mutluyum onunla.
evlendikten sonra da annesi dışında ciddi bir kavgamız oldu diyemem.

sadıklık konusunda da insanlar zaman zaman çok bunalıp karşısındakini aslında ne kadar sevdiğini farkedemiyor bence hayatında bi heyecan istiyor. en azından biz öyleyiz hemen hayatımızda yeni bişeyler yapıyoruz en basitinden 1 geceliğine bile olsa gidip bi yerde kısacık bi tatil yapıp başka odada sevişiyoruz.. her ilişki başka başka işte, bizimki de nereye kadar gider bilmiyorum.

2011'den beri beraberiz, 2012'den beri beraber yaşıyoruz, 2013'te evlendik, geçen sene bebeğimiz oldu

benim açımdan aşk bitmedi hatta azalmadı bile. hala daha geceden sabaha özlüyorum. işten gelince seviniyorum

Sizin gibi düşünüyorum. Kendi ailem dahil olmak üzere çevremdeki arkadaşlarımın da aileleri boşandı. İnsan hangi ortamda bulunursa çoğunluğun öyle olduğunu düşünüyor herhalde.

sevgilin aynı zamanda en iyi arkadaşınsa, en çok yakınlık duyduğun kişiyse, yargılamadığın ve seni yargılamayan biriyse, olduğu gibi kabul ettiğin ve seni olduğun gibi kabul eden biriyse, seni sadece iyi tarafların için değil kötü taraflarına rağmen seviyorsa / onu sadece iyi tarafları için değil kötü taraflarına rağmen seviyorsan, ilişkideki ihtiyaçlar karşılanıyorsa, tartışma esnasında "ben", "biz"in önüne geçmiyorsa, onun özgürlüğüne de güvenebiliyorsan / senin özgürlüğüne de güvenebiliyorsa, güveniyorsan/kıskanmıyorsan/kısıtlamıyorsan/sayıyorsan: o zaman birliktelik adı her ne olursa olsun uzun soluklu oluyor.

k, 30, bekar (bekarın detayı: 7 senedir ilişkide, birlikte yaşıyor, nişanlı)

@whimsical anam beni anlatmışsın ya, ne zaman yazdım dedim ahfhdnsnns.

+1500

27 E, Bekar

Birisini devlet nezdinde sözleşme imzalamış gibi sevmek zorunda kalınca, bence insan bir parça soğuyor olabilir. O yüzden beraber yaşamak doğru, evlenmek hata bana göre.

Mantarlıbörek akıllı bir kadınmışsın.
Duyurunu okumadım kardeşim. Çıkarım yapmaya çalışmışsın, insan ilişkililerini belirli kalıplara oturtmak mümkün değil.

wristcutters: a love story
Pleasantville
Interstate 60
About Time
Moonrise Kingdom
Big Fish
The Grand Budapest Hotel
Le fabuleux destin d'Amélie Poulain
Almost Famous
Little Miss Sunshine
requently Asked Questions About Time Travel
be kind rewind
the royal tenenbaums

Flipped

woody allen filmleri.

Bienvenue Chez Les Ch'tis.

kendimi ifade edemedim sanırım. bunlar fazla popüler ( izlemişimdir ) filmler. haftasonu kanal d gündüz kuşağında yayınlanabilecek filmler arıyorum. kimsenin tınlamadığı bazı kevin costner filmleri gibi.10-15 yaşında biri için hayatının filmini izlediğine inandıran türden filmler olsun.

hiç ifade edememişsin.
yüksek beğeninle, vaktimden çalıp imdb linklerini bile ekliyorum senin için;
www.imdb.com
www.imdb.com
www.imdb.com
www.imdb.com
www.imdb.com
www.imdb.com
www.imdb.com
www.imdb.com

John Wick

Mickybo and Me

french kiss

the grand seduction

www.imdb.com

The 'Burbs (1989)
Last Action Hero (1993)
Michael (1996)
Adventures in Babysitting (1987)
Don't Tell Mom the Babysitter's Dead (1991)
Soul Man (1986)
House Arrest (1996)
Throw Momma from the Train (1987)

herkesin kendi tarzı vardır. kimine kültür sanat sıkıcı gelir kimine çoluk çocuk.

arkadaşım dediğim kişinin sohbetinden sıkılmam, çocuğundan da bahsetse sıkılmam x tarihinde yapılmış şu anda y fiyata satılan tablodan da bahsetse sıkılmam, kant'a göre bilginin ne olduğundan bahset de sıkılmam. sohbet mezedir. beraber vakit geçirmek asıl amaçtır benim gözümde.

kaldı ki hep kant, fraud, niçe diyen tipleri de itici bulurum.

goy goy bazen o kadar tatlı geliyor ki, anlayamazsınız... tamamen bir kafa boşaltma aktivitesi.

demek ki samimi olduğunuz kimse yok henüz. küçük sohbetler konusunda bunların yaşanması normal. aynı iş yerinde çalışıyorsunuz diye ilgi alanlarınız da aynı olacak diye birşey yok. sohbeti siz yönlendirmeyi deneyin bir kere de. istediğiniz konuda ilerlesin o sigara sohbetleri. böyle böyle değişebilir.

Acayip sıkıcı geliyor. Ve çok şaşırıyorum insanlar bu kadar gereksiz konuyu nerden buluyor diye. Anlattıklarının % 70i bana göre "anlatmasa da olur" kıvamında mevzular. Mesela 1 saatlik buluşmaya gidip 5 saat ayrılamayanlar var, ne konuşuyonuz la o kadar?

Bende sıkılmam iş gereği sanayi bölgesinde dükkan var burada işçilerle her türlü düşük kültür seviyesi gerektiren koymalı etmeli konuları konuşuyoruz sonra akşam oluyor arkadaşlarla bazen maç bazen başka konular. Gün geliyor tiyatroya gidiyoruz yerine göre değişiyor işin özü bence hepsinden biraz lazım renk güzel şey.

@fakyoras - evet arkadaş konusunda katılıyorum, arkadaş sohbeti ayrı güzeldir.

@iwthv - çok güzel tespit. samimi olduğum 2-3 kişi dışındaki insanlardan bahsediyorum sanırım burda. yani daha fazla kişiyle de samimi olmak isterim aslında ama bir noktada çoğunda ben kesebiliyorum bu muhabbetin açmama durumlarından ötürü.

@mandalina hehe aynı minvalde yazmışız zaten :)

@gasy - nick süper :) aktardığın deneyim değişik. renk katmak, futbol diliyle rotasyon yapmak bence de gerekli. birşeyden er geç sıkılsan bile en azından o vadeyi uzatır diye düşünüyorum.

teşekkürler şuana kadarki samimşi yorumlar için.

Katılıyorum. Herhangi biriyle herhangi bir konu hakkında konuşmak işkenceden farksız geliyor. Konuşmaların en az % 90'ı anlamsız. Sadece konuşmak değil dinlemek durumunda kalmak da rahatsız edici. Ama herkesin bir dünyası var işte ve konuşmalar da o dünyaların dışa yansıması. Nasıl ki bahsettiğin konular sana ilgi çekici gelmiyor ve seni sıkıyorsa muhtemelen senin konuşmaktan zevk aldığın şeyler de o insanlara aynı şekilde sıkıcı geliyordur.

arkadas suyunu cikarmadan anlatiyorsa dinlenir, arkadaslik bunu gerektirir.

onun disinda atiyorum yururken ayaginin takilip duseyazmasi halini 1 saat boyunca anlatan, birinin bir kelimeyi yanlis soylemesiyle yarim saat eglenen, sirketin yilbasi cekilisi heyecanini 2 ay oncesinden yasamaya baslayip subat sonuna kadar surdurebilen insanlarla calistim. yapilacak sey herkesi oldugu gibi Kabul etmek. huzur ekranda. otur, duyuruya bak iste.

arkadas olmadigim, samimiyetim olmayan insanlarla ben de cogu zaman oyle hissediyorum. ozellikle is hayati kocaman yuzeysel bir klise timi adeta. istisnalar olabiliyor ama, umudunu kaybetme

Allah razı olsun, ben de sıkıntıdan patliyorum ve insanlar tarafından yabani, sosyal fobik muamelesi görmekten gına geldi - kendim gibi insanlar olduğunu bilmek güzel.
son birkaç senedir kadınlarla çalışıyorum özellikle çoluk çocuk dogum muhabbetinden ö geldi en mahrem anlara kadar zevkle anlatiyorlar. Off....

sadece soruyu okudum, yorumlarda ne yazıldı bilmiyorum.

lakin aynı sıkıntıdan ben de muzdaribim. bazen en yakınlarımın sohbetinden, muhabbetinden bile sıkılıyorum.
sonra da bu durum bende, insanlarla konuşurken göz göze geleme, gerilme, sinirli ya da alakasız, ilgisiz görünme şeklinde nüksediyor.

Ben sahsen insanlarin anlattiklarindan pek sikilan biri degilim cunku sikilacagim muahbbetlere hic girmiyor, sikilacagim muahbbetleri yapacak insanlarla da muhabbete girmiyorum. ISyerinde kadin calisma arkadasim var mesela, birlikte calisiyoruz, ondan baska gun boyu yan yana oldugumuz baska biri de yok. Muhabbeti beni asiri derecede siktigi icin konusmaya basladigi zaman hmm, evet, tamam, gibi seylerle gecistirip muhabbeti fazla uzatmiyorum.
Ote yandan kendim cok konusurum, biraksan 24 saat susmadan konusabilirim, uyku da uyumam. Benim konustugum konulardan da rahatsiz olup sesini cikarmayip katlanan vardir belki:)

Bir de bazi insanlar, ne konustugu onemli olmaksizin muhabbetini dinletiyor, karsisindakini sikmiyor. O insanlari digerlerinden ayiran nedir bilmiyorum ama ne konusursa konussun cogu ortamda insanlari sikmadan kendini dinletmeyi basariyorlar. Belki bu seni biktiran insanlar biraz hos sohbet olsaydi, itici olmayan bir konusma tarzi olsaydi seni bu kadar sikmayacakti ayni konular. Ornegin isyerinde bir arkadas var, hic ilgi duymadigim konulardan bahsettigi halde o konusurken sikilip da "off yeter artik bir gitse de rahat etsem" dedigimi hatirlamiyorum.

Aslinda konusurken karsindakinin hafif tepkilerini olcup o muhabbete ne derece ilgi gosterdigini onemsemek, ona gore davranmak lazim. Muhabbetinden sikildigimiz insanlardan sikayet ediyorken kendimiz de baskalarina aynilarini yapiyor olabiliriz.
Ornegin kimilerine gore doyumsuz olsa da felsefeye birkac dakika bile katlanamam. Ayni sekilde insanlarin uzerine saatlerce muhabbet edebildigi futbola ben 10sn dahi tahammul edemem. Simdi bu konulardan bahseden insanlara kendimce konusmasi cok zevkli olan konulardan bahsedip onlara iskence yapiyor olabilirim.

Zaten isyerinde doya doya muhabbet edebilecegin insanlar bulmak pek olasi degil. Isyerinde insanlarla pek muhabbete girme bence.

Eger bebege yapabilecegimin en iyisini sunamayacaksam hicbir sey sunmamayi tercih ederim.

standart yaşam koşullarını sağlayamayacak kadar durum kötüyse doğurmamak en sağlıklısı. iyi bir yaşam sunamayacağın hayata getirdiğin çocuğun suçu ne? bu da bir soru bak. ama yok tatile gidecez, ülke ülke gezecez gibi bahaneler etik değil.

bu konuda fikir beyan edenleri anlamıyorum.
istenmeyen çocuklara siz bakıyor olsanız anlarım.

Eger gezicem tozucam diyeyse kurtajla kendimi aldirmak daha mantikli.

Eger soz konusu maddi sebeplerse bebegi oldurmekten ziyade para kazanmanin ve onu yasatmanin yolunu bulmaya yonelmek lazim.

La noix+1 tamam belki kösklerde, saraylarda yaşatacak durumda olmayabilirim hiçbir zaman ama başka bir hayatın sorumluluğunu almadan önce ilk başta maddi olarak hazır olmak isterim. Mama bile alırken düşünerek alacaksam, o çocuğa daha doğar dogmaz haksızlık etmiş olmaz miyim?


Sadece maddi olarak da bitmiyor is, zaman ayiramayacaksam anneanne/babaanne, bakıcı elinde olacaksa tüm gün, istediğim gibi yetistiremeyeceksem (en azından bebekligini yanımda geciremeyecekse) istemem.

Bunların haricinde psikolojik olarak hem annenin hem babanın hazır olması lazım bence. En azindan başka bir canın sorumluluğu né demek iyi düşünüp, taşınmalı. Kaç yaşına kadar sana bağımlı bir yerde. 2 yaşına gelince 'keşke biraz daha bekleseydik' demek istemem açıkçası. Hayata gelmeyi o seçmiyor, sen seçim yapıyorsun, o zaman yapabileceğinin en iyisini yapmalısın onun için. É bunun için de kendi hayatından fedakarlık yapmalısın, buna hazır mısın? O önemli.

Kısacası sırf hamile kalındı diye doğurmak mantıklı gelmiyor bana. Belli ilk başta psikolojik olarak zor olur ama ilerde daha büyük sorunlar yaşamaktan iyidir. Kaldı ki biyolojik olarak da tam olarak bir insanı hayattan koparmış olmuyorsun aslında.

la noix+1

uygun olmayan şartlarda bir çocuğu yetişkin olarak katlanmaya zorlandığımız dünyaya getirmenin benciliğinden daha etik bir tutum. tatil, gezme vs gibi durumları da gerekçe görüyorsa ebeveynler çocuğu dünyaya getirip her şeyin engeli olarak görmektense dünyaya getirmesinler daha iyi. (tabii önlemini almak kısmını yapmayı akıl etseler daha da iyi)

asıl soru sadece kendi biyolojik annelik/babalık isteği için çocuk dünyaya getirmek neden? neden insanlar bin bir türlü yapay dölleme yoluyla çocuk "yapmaya" çalışıyor? kimsesiz, ev ve bakım ihtiyacı olan bir sürü çocuk var ve tüm çocuklar aynı sevgiyi, sıcaklığı hak ediyorlar.

la noix+1 Paranın az olması veya ona güzel bir gelecek sunamayacağını bilmek ve bile bile "amaaan oluversin" demek hem çocuğa hem ebeveyne eziyet.

La noix+3000

Bebek de demeyelim. O henüz bebek değil. Daha basit düşünmek gerektiğini düşünüyorum. Bir hata olmuş olabilir ve farkedilen anda bu hatadan dönmek en iyidir. Etik mi diye düşünerek bu hata tüm hayata ve masum başka bir insanın hayatına yayılmamalı bence.

@madarch, dünyadaki sistemi "hümanizm" ile çözemezsin, her ne kadar ruhsuz hissettirse de bazı çocuklar şanslıdır, bazı çocuklar talihsizdir, bazıları da "normal"dir, bir çocuğu 9 ay karnında taşıyıp doğurmak ile evlat edinmek arasındaki fark büyük olacaktır.

Eğer konu eşinizle korunduğunuz halde hamile kalmaksa bence onun yaşama hakkı var. Ben kendimi öyle bir hamileliği sonlandırmakta haklı görmem. Ancak tecavüz, evlenmeden önce korunmuş olsanız da meydana gelmiş hamilelik veya cenindeki anormallikler durumunda karar annenin olması gerekir diyorum. Öte yandan her halukarda karar annenin olmalı ama dediğim gibi bazen "başım üstüne" demek gerekir bence.

Para değil zevk meselesi ve o zevkler etikten bin kat daha değerli.

Brk, kadınım, kürtajla birini öldürmuş olacağımı da düşünmüyorum (azıcık biyoloji bilgisi olan herkes de bunu bilir zaten). Çocuğun mutlu ve iyi şekilde yetiştirilmesini onemsemek yerine 'aaa ama cana kiymis oluyorsun' mantığını anlamak mümkün değil. Daha önce de yazmıştım, tekrar yazıyorum. O cocugun seçme şansı yok, sen yerine seçim yapıyorsun ve sırf kendi egolarin için iyi olanaklar sunamazken bile dünyaya getirmek kadar bencilce bir şey yok. Sadece maddi değil manevi olarak da iyi bir anneyi, iyi bir babayı hakeder çocuk. Sen psikolojik olarak hazır değilsen eziyet etmek niye? Ve evet kendimi de düşünüyorum bu durumda.

@brk37 - 189445545

Kesinlikle kendisine katılmıyorum ve kadınım. Ekonomik sorunlara ek olarak, paralelde doğmadan önce ciddi hastalığı olan çocukların aldırılmasını da haklı buluyorum.

Ama "doğurun da doğurun" diyenler kendisi istediği gibi doğurabilir, kimse kimsenin doğurmasına karşı çıkmıyor sonuçta.

Tmm brk istedi diye doguralim o zaman, biz bakamazsak o bakar

Zengin pici olmayacaksa olmasin demek de konuyu ne kadar anlamadigini gosteriyor zaten. Sen dogurt 15 tane o zaman. Korunmayin da cunku spermlerin yumurtalarin fikrini almiyorsun

O zaman bana biyolojik ve felsefik olarak yumurta hucresi ile blastomer arasindaki farki acikla. Birinin soz hakki varken digerinin niye yok?

Zengin pic diye konuyu saptirip karsisindakine yuklenen de sensin

"... kadın olduğundan şüpheleniyorum, böyle mantık dışı bahanelere erkekler sığınmaz"dan sonrasını okumadım.

Keşke annen de seni doğurmadan önce bi kere daha düşünseymiş.

Ne kadar ilginc ki iyi bir yasam sunmayi maddi olarak algilayanlar erkekler

Ve yine gunlerden bir gun erkekler kadinlarin hayatina karismayi kendilerinde hak gordu

Sanane kardesim ben boyle istiyorum. Sen ne yaparsan yap. Ben senin dogacak cocugun anasinin elinden tutup kirtaja goturmedigim surece bana ne yapip ne yapamayacagimi, ne hissedip ne dusunecegimi soyleyemezsin

4 yasindaki cocugunu oldurur musun ayni kapiya cikiyor diyen arkadas sen de silmissin ama merak etme gorduk yazdigini

Brk, sen şu üslubunu beğeniyor musun cidden? Konuyu saptiriyorsun diyorsun her cevap verene de daha ilk cevabında hepimize saldıran, konuyu saptiran sensin.


Çok meraklıysan günün birinde başına böyle bir durum geldiğinde çocuğun doğmasınà karar verirsin, doğar oturur bakarsın. Bizim ne düşündüğümüz de bize kalır. Maddi manevi iyi şartlarda çocuk yetiştirmek istemek benim hakkım ve bunun hakkında ne düşündüğünü de sana sormadım. Herkesin değer yargıları farklı.

bu konu tam olarak "bekara boşanmak kolay" deyiminin karşılığı.

etiklik meselesi göreceli. senin hayata bakış açınla bir başkasının hayata bakışı, hayattan beklentileri ve ahlaki değerleri farkli. o yüzden bu konuyu etik ya da değil diye tek bir kalıpta kategorize etmek pek doğru değil.

ben evliysem ve ilk çocuğum olacaksa aldırma taraftarı olmayabilirim. yaşam şeklimizi, harcamalarımızı, planlamamızı ona göre şekillendiririz. ama ikinci çocuk olacaksa aldırma konusunu düşünebilirim. ama son karar eşimin olur. anne bu tür olaylarda babadan çok daha fazla etkileniyor.

ben tek maaşla geçinen bir ailenin tek çocuğuydum; kardeşim olsaydi bana sunulan kısıtlı imkanlar da olmayacaktı ve belki hayatım baska bir şekilde şekillenecekti. ailenin sundugu imkanlar iyi değerlendirildiğinde iyi bir egitim, iyi bir arkadaş çevresi, iyi bir kariyer demek. ben bu sekilde yetiştiğim için sahip olacağım tek çocuğu da eldeki en iyi imkanlarla büyütmeye çalışma gibi bir bakış açım var.

aynı konuların tekrar tekrar konuşulması sıkıcı. gelinen nokta hep aynı; biri başka bir şey söyler diğeri başka. ben everest'e tırmanırım bir diğeri tırmanmaz.

şimdi bakamayacak olmak gibi bir şey var cidden. ama benim için bu suriyelileri kapsıyor; okulunu, özel dil/spor/enstrüman derslerini alamayacak olmasını kapsamıyor.

sürpriz olursa 9 ay taşıyosun zaten o bebeği, kediler gibi 2 ayda doğurmuyorsun. o sürede kendini hazırlarsın her şeye, maddi olarak da imkanın kadarını verirsin. şu an yaşadığım koşullarda sağlık problemleri olmadığı sürece hiçbir zaman düşüneceğim bir konu değil.

ondan silmedim tartışmayı gördüm girmek istemedim yoksa söylediğimin arkasındayım.

Ben de tamamrn la noix'e katiliyorum. Bu bir bahane degildir. Bu gelecege dair alinabilecek bir onlemdir olsa olsa. En kotu okula gidecgime okula gitmem, felcli cocugumu oldururum mantigiyla bir tutmak da mantiksiz, o cocuk zaten dogmus ya da o puan alinip okul zaten kazanilmis. Ama bunda henuz cocuk dogmamis, bebek statusune bile gelmemis. Yani henuz hicbir sey icin gec degil. Ben o cocuga o anda iyi annelik edemeyecek bilgisizlikte, ruh halinde, maddi kosullarda isem, neden dogurayim da cocuk benim yuzumden mutsuz bir hayat sursun?

Ama tabii bunlar hep korunarak iliskiye girip yine de hamile kalma durumlari icin gecerli. Hem korunmadan iliskiye girip hem de hamile kalinca cocugu aldirmak bana biraz dusuncesiz ve bencilce geliyor.

hamile kalmak istemediğim için korunduğum ve yapılmasını gereken her şeyi yaptığım halde hamilelik meydana gelmişse ve yasal olarak kürtaj sınırını geçmemişse, ister maddi/ manevi hazır olmadığım için, ister everest'e tırmanmayı planladığım için kürtaj yaptırırım.
bu kadar duygusal olmayı bırakmanın zamanı gelmedi mi? böyle gidersek zaten 50 sene sonra, neredeyse 10 milyarlık insan nüfusu patlamış, besin ve temiz su yüzünden savaşlar çıkmış vs olacak, raat olun.

isteyen doğurur isteyen aldırır olm neyi tartışıyorsunuz? aldırmaya karşı çıkan yanlışlıkla olan embriyonun önce cenin, sonra fetüs sonra bebek olmasını izler, ebeveyni olur, aldırmak isteyen daha embriyo iken aldırır.. kime ne giriyor anlamadım?

niye bu kadar kastin soruda onu da anlamadim, kurtaji savunanlar neden savunuyor diye sorsana aga.

bu konuda bile kadınlığımızı sorgulayan insanlar çıkmış. zaten devletten topluma kadar neredeyse herkes sadece doğuran kadına değer atfedip gerisinin kadınlığından, insan olamamasından vs bahsedip aşağılıyor. kim ki kadın zaten!

kimsesiz çocukları kendi çocuğu gibi görmek (burada bahsettiğim şey hakimiyet kurmak değil, sevgi ve yaşam ortaklaştırma) hümanizmden kaynaklı değil. zaten bu anlayışa yaklaşabilse insanlar çocuklar tüm toplumun sorumluluğunda olur, daha sağlıklı ortamlarda büyürler. tabi bunu kabul edebilen bir dünya olmadığı için bu yazdığıma da "ortalık piçi" diye bir cevap bekliyorum(!) (zor koşulara maruz bırakmak istemeyen ebeveynlerin çocuklarına "zengin piçi" deme cureti gösterildiğine göre!

la noix +1

Savulun, duygusuz kadın geldi!

Diyelim ki dünyanın en zenginiyim, doğursam bebeğe tüm dünyayı sağlayabilirim. Diyelim ki her plansız hamilelikten olabilecek çocuğu kaldıracak kadar da param, imkanım, vb de var. Yine de eğer bir nedenden dolayı iki taraflı hazır olunmazsa rahatlıkla aldirabilirim. Dünyaya canlıyı koyduğunda kendi kendine büyümüyor ki. Onunla ilgilenmek, uğraşmak, kendinden vazgeçip ona adamak gibi şeyler gerekiyor. Bunlardan birini yerine getiremeyecek durumda olabilir aile. Aile çocuğa yük, çocuk aileye yük olabilir; insanların hayatlarında başka öncelikleri olabilir. Doğunca bakmaya hazır olmayabilir.

Az önce "Anne mi baksın, anneanne mi" tartışması vardı. Orada "Anne bakamayacaksa doğurmasın" diyenler de. (Nick'lerine bakmadım, kişisel olarak bir şey söylemiyorum) Diyelim ki bu kadın hamile kaldı. Doğurup bakmayacaklar, aldırsa yine olmuyor; ne yapacak bu çift? "İstemiyordun ama oldu, artık bakacaksınız mecburen" mi?

Kürtaj konusunda bakış açım şu
generationsforlife.org
Tamam, analojiyi hafiften dandik kurmuşlar, daha iyileri kurulabilirdi ama doğmuş biri öldürülmüyor kürtajla, doğmamış ve bunun asla farkına varmayacak olan biri zaten doğmuyor. Olmayan, olma kavramını asla hissedemeyen, sadece olma potansiyeli olan bir durum zaten olmama durumunu koruyor. Hani karındayken kalbi oluşur, omurgası oluşur ve hayatla ilgili temel tepkileri oluşur; o zaman olma kavramından rahatlıkla bahsedebiliriz ama morula/blastula hücreleri sadece bir potansiyel. Kesenin içi boşken, bir varlık yok ki içinde, dolayısıyla kese aşamasında ise "canlı" veya "canı var" diye düşünmek de gerekli değil. Kaldı ki, insanlar ilerleyen aylarda bile çeşitli hastalıklar nedeniyle aldırmak zorunda kalabiliyorlar.

İstenmeyen hamilelikten doğmuş çocuk yine sevilir, planlı çocuk kadar sevilir. Olmuşu olmamış yapamayız ama olmamışken olmamışa devam edilebilir bence.

Anne tarafım çok doğurgan, teyzem 7 çocuk aldırmış korunmalara rağmen (şimdi 70-75 arasında yaşı, onların zamanındaki korumalar bu kadar etkili değildi). Sonuncusunda 45 yaşındaymış. İki çocuğu da var. Dokuzunu doğurabilir miydi, el insaf. Haliyle böyle bir seçim yapmak zorunda ve hepimiz benzer seçimler yapmak zorunda kalabiliriz.

kürtaja son derece karşıyım. eğer bebek istemiyorsanız, öncesinde gerekli önlemleri alacaksınız. bu iş eskisi kadar zor değil, %100'e yakın önlemler alınabiliyor.
ancak bunlara rağmen hamile kalınmışsa, o karındaki şey fasulye kadar da olsa sizin çocuğunuz. sonuna kadar yaşam hakkı var. kendi çocuğunu öldürmekten daha canice bir şey yok.
maddi konular çok abartılıyor bence. 2 çocuğa bakabilecek bir aile 3 çocuğa bakabilir, o ekstra bir çocuk sizi fakir yapmaz.

Brk, tartışma kültürü olmayan, saldırgan ve saygısız olan sensin. Sürekli insanlara saldırarak, anlama problemimiz olduğunu iddia ederek bir yere varamazsin. Biz senin ne dediğini çok iyi anlıyoruz da sen bizi anlamaya pek yeltenmiyorsun. Kimse burada mağdur kadın edebiyatı yapmıyor, herkes kendi görüşünü bildiriyor. Keşke sen de algılarını biraz açsan da SALDİRMADAN anlamaya çalışsan.

Düşünceler-Marcus Aurelius

Mina Urgan, bir dinozorun anıları
Murathan Mungan, paranın cinleri
Oğuz Atay, korkuyu beklerken
Elif Türker, sevgili alef,

İlk üçünü ilk defa önceki yıllarda okumuş olup son günlerde tekrar tekrar okudum.

emrah serbes - erken kaybedenler

emile ajar - onca yoksulluk varken

çeviri: vivet kanetti

bir elin sesi var - anthony burgess
efrasiyabın hikayeleri - ihsan oktay anar

bu ikisini bu hafta bitirdim. şansıma ikisi de çok iyiydi.

mülksüzler - ursula k. leguin

bugün de buna başladım. otuzlardayım, iyi ilerliyor.

son zamanlarda en çok satılanlar arasında hayvanlardan tanrılara sapiens var. ben de yeni bitirdim, müthiş bi kitap.

çoklu kişilik bozukluğundan muzdarip 17 kişilikli bir hastanın tedavisini ve yaşadıklarını anlatan sybil çok sevdiğim bi kitap olmuştu. biraz eski bi kitaptır.

yeraltından notlar. en sevdiğim 3-5 kitaptan biri.

diyarbakırlı ermeni yazar mıgırdiç margosyan'ın tespih taneleri kitabı değişik olabilir. bence türkiyede ermeni olmayı ve anadolulu ermenileri anlamak için herkesin okuması gereken bi anı kitabı.

bu soruyu sorduğuna göre 1000kitap.com 'dan haberin yok. şiddetle öneririm.

ben en son otomatik portakalı okudum, filmini de izlemiştim ama kitabı acayip sevdim.

Baris bicakci kitaplarina bakabilirsin.

Hayvanlardan tanrılara sapiens +100000

george orwell - hayvan çiftliği

şimdiye kadar neden okumamışım gerçekten çok üzüldüm. tavsiye ederim eğer okumadıysan.

John stossel - "Hurafeler, yalanlar ve akil almaz aptallilar"

gök-ile(n)

bulgur göğülen taş alet... gibi de kullanılıyor galiba da gök ile iniltili olabilir haklısın.

teşekkür ederim cevap için.

1. tdk.org.tr

2. felek, gök ile yerin arasına germiş canımızı (olarak da okunabilir belki)

Felek, gökle yerin arasına germiş canımızı.:)

teşekkürler arkadaşlar cevap için.

ya yiğitlik yapıyorlar sözde. ölümle burun buruna gelsinler de görelim onları.

Kendisinden değil, kötü bir yaşam sonrası gelmesinden ve ölümün şeklinden korkarım.

Kesinlikle korkuyorum.

Ben korkmuyorum :) O da doğum kadar doğal bir süreç.

acı çekerek ölmekten deli gibi korkuyorum. ölüm genelde acılı bir şeymiş gibi geliyor. ölecek kadar acı çekmek kabus gibi. ama ölümün kendisinden korkmuyorum. neden korkayım ölüyosun bitiyo? ameliyatta falan ölmek hele en rahatı, uyuyosun uyanmıyosun. en güzel ölüm. ha evet daha çok yaşamak isterim, yemek yemek denize girmek uyumak falan ne güzel şeyler, ama ölsek nolucak ki?

not: herhangi bir dine mensup değilim, ölümden sonra herhangi bir şeye inanmıyorum.
edit: korkunun ecele faydası yok bi de cidden çünkü zaten ölücez ha şimdi ha elli yıl sonra.
edit 2: aşağıdaki cevaplardan sonra güncellemek istedim, uçak düşerken ölmekten korkmam yea ne olacak demiyorum, tabii ki ölmek istemem o şekilde insanda survival güdüsü var bir kere. genel olarak ölecek olmamızdan ve bu konseptten korkmuyorum, bu ölümü çok sakin karşılayıp tamam vurun beni diyeceğim demek değil :')

Ben de ölmekten ve sonrasındaki bilinmezlikten korkarım. Geçtiğimiz günlerde aynı konuyu yakın bir arkadaşımla paylaştığımda kendisinin korkmadığını belirtmişti. Tabii inancıyla paralel olarak bir açıklama da getirmişti fakat benim için yeterli değil.

Ayrıca littlejack' e katılıyorum. (İnançlı olmaktan bağımsız) kim ölümle yüzleşecek kadar yakınlaşsa o korkuyu (belki de) korkuyorum diyenden daha çok yaşar.

ben öleceğimin farkında olmaktan korkuyorum. yoksa uyurken falan ölsen hiç farkına bile varmazsın, bi anda hop ve hiç var olmamış gibisin.

Olumle burun buruna gelmemis insan beyanati. Maalesef buradada diyenler cikmis olum de dogum kadar normal falan diye. Acili olumden korkarim diyen olmus.
Olme ihtimalini gercekten hissettikleri bir durum olsunsa gorsunler.
Insan olmek istemedigini. Olumden korktugunu olme ihtimali artinca anliyor

Bu arada sen olumden degil olmekten korkuyorsun bence. Burdaki herkes de olum korkusu ile olmek korkusunu karistirmis durumda

Yalan.

Yabancılaşmanın dibine vurdum ama yine de ölümden korkuyorum.

Ölüme yakın yeterince insan gördüm. Vakit yaklaşınca insan sadece kendini düşünüyor. Ne ana baba kalıyor ne çocuk.

yukarda birçok arkadaşın ortak olarak işaret ettiği şeye ben de bir vecizeyle katkıda bulunayım:

Woody Allen — 'I'm not afraid of death; I just don't want to be there when it happens.'

Kendine acımayana ben hiç acımam. Kendine ya da etrafına bilerek ve isteyerek zarar veren insanlar umrumda değil.

istese bırakır

günde 3 paket sigarayla 900 tl'ye nasıl ulaştın ki? içtiği sigara markasını biliyo musun?sarma sigaralar var paket maliyeti en fazla 1-2 liraya geliyo tütün kalitesine göre. öle bişiler yapıolardır belki.

Aynen kardeşim, acıma

Hiç acımam. Ne yiyip ne içeceğini keyfi bilir de durumun beni alakadar ettiği kısımlarda destek olmaktan kaçınırım.

verdiğin parayı geri alıyorsun sonuçta. sigrası seni etkilemesin. her ay cebinden yardım yapsan neyse.

Sagliga zararli ama bi sekilde yasadiklari hayat geregi ictigi sigarada ucuzdur. Tutup parlement icmiyodur. Zarari kendine. Keske biraksalar. Sigara iciyorlar diye Borc vermemeyi dusunmen cok itici geldi bana.

paket başı 5tl desek yine 450-500 oluyor, vermezdim ben olsam. lüks/zevk için borç isteyen adama vermiyorum ben.

yardım, iyilik vicdan ile ilgili bir şey. vicdanın neyi öngörüyorsa onu yap. ama sadece iyilik yapıyorsun diye de kimsenin hayatını eleştirmeye hakkın yok! kaldı ki borcunu geri ödediğini söylüyorsun.

çok pahalı bir sigara içtiğini sanmam. sigara kullanan herkes zararlı olduğunu biliyor. içmeyen için bırakmak da kolay. demek ki bırakamıyor ki o yaşında kullanmaya devam ediyor.

hitler, sen misin abi?

O parayi nereye harcadiginin ne onemi var ki? Sonucta sen borc veriyorsun ve geri de alabiliyorsun eeee o zaman?

bsigara konusunda faşistliği bırakmalısınız artık. sizin şahsınıza söylemiyorum, genel konuşuyorum. herhangi bir sebepten ötürü borç vermek istemiyorsanız zaten vermezsiniz. sigara bunun sebebi olmasın. herhangi bir sebepten borç isteyen ve bunu ödeyen bir insanın yaşayış şekline bakmak çok itici. ben böyle bir şey düşünmekten şahsen utanırdım.

sorunuza gelince evet bağımlılık yapıyor bu kadar. emin olun bu kadar sıkıntı çeken bir insanın aklına sigarayı bırakmak gelmiştir. bir siz (acıma diye cevap verenler) akıllı değilsiniz. kadının içinde bulunduğu koşullar sigarayı bırakmayı değil daha da devam ettirici koşullar.

sigara bağımlılık yaptığı için bence "sigara içene acımam" demek çok acımasızca bir yaklaşım olur. sigara lüks ya da zevk değil, bağımlılık. sigara içene içtiği süre boyunca zevk veriyor olabilir ama bu bağımlı olduğu için içtiği gerçeğini değiştirmiyor.

uyuşturucu da öyle, alkol de öyle. bunlar tartışmaya açık konular değil, bir kere aldı mı vücut istiyor işte. bağımlılığın tanımı bu zaten.

hepsinin bağımlılık yapma derecesi farklıdır gerçi, ben insanları yargılayamam ama durum budur.

sigarayı bırakmasına yardımcı olmaya çalışın bence, yapacağınız en iyi şey o olur.

burnu sürtülsün nedir ya. ayıptır. yazmasam içimde kalacaktı.

Tamam sigara tu kaka, ben de hiç hoslanmiyorum; etrafımda icen herkese de birakmalari için her fırsatta bir şeyler söylüyorum ama sizin düşündüğünüz şey de çok itici. Want2die da söylemiş, o durumda olan insanların bir kısmı sarma marma iciyor, elinden geldiğince ucuza kapatmaya çalışıyor vs. Ki bunu yapmasa bile bu konu yüzünden yargılamak hoş değil. Kadın kop koplarda filan yemiyor parasını. Sizden borç isteyince de geri oduyormus, neye harcadığı sizi niye ilgilendirsin ki? Ha vermek istemezsiniz, ona bir şey demem. Bırakma kısmı da gerçekten sancılı bir süreç, zaten o kadar kötü durumdayken daha da psikolojisi bozulabilir ablanın.


Bu mantıkla asgari ücretli çalışanın atıyorum dışarıya çıkıp iki kahve İçmesi ya da eve bira alıp icmesi de saçma. Sonuça parası belli, nasıl böyle şeyler için harcama yapabilir, değil mi ama?


İnsanlara karşı böyle tutumlar sergilemeyin lütfen, kimse mükemmel degil, kimse dört dörtlük alışkanlıklara sahip değil.

Kaçak sigara. Ucuzunun paketi 1 lira falan. Aylık 90 lira eder. Stres yüzünden içiyorsa 90 lira için bırakmaz.

parası olan arkadaşlarım bile vergi vermemek için 10 liralık sigarayi 3 liraya buluyor.

@want2die sen taktın tütüne. kadın parliament içiyor, ben 10 liradan hesaplamıştım 11,5 liraymış. 900 lirayı bile geçiyor.

takıla takıla buraya mı takıldın?

edit: la arkadaş 70 yaşındaki kadın oturup tütün mü saracak? kadını benden daha mı iyi tanıyonuz? kaçak sigara ve sarma konusunu geçin lütfen. kadınla muhabbet ederken "akşamları eve giderken bakkaldan 1 paket kendime 2 paket de oğluma alıyorum seviniyor:)))" diyor. bu yüzden kaçak ve sarma olmadığını biliyorum. illa tek tek bütün detayları yazıp 8 sayfalık duyuru açmam mı gerekiyor? siz yazılanları yorumlayın yeter ötesi beni ilgilendirir.

Malbora falan iciyor heralde. 900 lira baska turlu aklim almadi. Simdi ben soruya cevap veriyim. Sigara bagimlisiyim. Yeri geldiginde yemek yemiyorum sigaraya para veriyorum. Boyle bagimli yapiyor insani bu lanet sigara. Birakmasi oldukca zor. Saglik problemi olusturmadigi surecede birakmak gercekten zor.

Buyuk olasilik ya sariyolardir yada kacak sigara iciyolardir 3 lira pakete verip. Tas catlasin 300 veriyolardir aylik. 900 diyip vicdanini rahatlatmak istemeni anliyorum ama sen bildigin yoldan sasma. ha bakkaldan malbora aliyorsada bi siktirsin gitsinler afedersin.

edit: kacak parlement olmasin? pakette turkcemi yaziyor? baska bir dilmi?

14 yaşında arkadaşımın verdiği yarım sigara dışında hiç sigara içmedim, içesim de gelmedi.Sigara bana biraz zengin alışkanlığı, lüks gibi geliyor. Çevremde 10 kere, 20 kere sigarayı bırakan insanlar var. Bir tanıdığım akciğer kanseri oldu ve ciğerinin üçte birini aldılar, hala tüttürmeye devam ediyor. Anladığım kadarı ile irade meselesi ve irade de çok kaygan bir kavram. Geçen bir makale diyordu ki, iradeyi belirleyen en temel üç şey var (başka şeyler de var da, en önemlisi şu üçüymüş). İlki genler, dediği özetle "Genlerinde izin vermeyecek derecede iradesizlik sunuyorsa, irede imkansız ve anlamsız. İstediğin kadar yırtın" ama bu da o kadar çok kişide olan bir durum değilmiş. Genlerinde varsa bile bazen hastalıklar kontrolü ele alıyor. Örneğin, Hashimato hipotroidi olan bir arkadaşım yemek yemeyi bırakamıyor. Böyle hastalıklar kişinin iradesini komple elinden alıyor. Hani "Tatlı da yemeyim" deyiverir insan, o hastalar için öyle bir cümle imkansız, "Yemeyim, yemeyim" derken komple yutmuş olabiliyorlar. İradesizliğin en büyük kalemini de depresyon, vb. psikolojik rahatsızlıklar ile toplumsal nedenlerle kaynaklı stres gibi şeyler. Kafa oyalandıkça, bağımlılık yapan şeyleri daha az arıyor ama kafanın içini sürekli oyan bir düşünce, stres, boşlukta veya baskı altında hissetmek gibi şeyler bağımlılıkları körüklüyor. Bakınca hiç mantıklı değil ama birinin para sıkıntısı varsa ve bunu yoğun olarak düşünüp bunalıyor, dertleniyorsa; bu sıkıntı temel ihtiyaçlarına yetmiyorsa, örneğin, bu ay son on gün yiyecek alacak parası kalmıyorsa, bu gibi durumlar bağımlılık yapan maddeleri daha çok kullanmasına neden oluyor. Ellerinde kalan keyif o; zarar verici keyif ama kendini gerçekleştireceği, kimlik kazanabileceği tek yol o. Çalışmanın söylediği başka bir şey de, kadınlarda irade kontrolü erkeklere göre çok daha zor. Bunu da yukarıdaki maddelerle ilişkilendiriyordu. Sonuçta, elinde bırakma fırsatı olsa kim bırakmaz? Akciğer kanseri olmuş ve "Yaşamak istiyorum" diyen insan, neden sigarayı bırakmasın. Şu ana kadar çekirdeğe başladığında önüne dağ yapmadan durabilen az sayıda takdir edilesi insan gördüm; nikotin daha uzun süreli ve büyük bir bağımlılık.

Bu kişiye acımak zorunda değiliz, sadece halden anlamak ve sonuçları düşünmek gerek. Vermediğiniz avans onu daha çok strese ve daha çok sigaraya sürükleyebilir. O sigarayı alacak borcu başkasından isteyebilir, bağımlılığına ulaşamadıkça saldırgan davranışlar gösterebilir. Atıyorum, oğlu okula gitmek için yol parası vermektense sigara içebilir. Kaldı ki tütün sarıyor olabilir, bu nedenle aldığını komple sigaraya yatırmıyor olabilir. siz 100 TL avans veriyorsanız, 20 TL'yi sigaraya veriyor, 80 TL'sini ihtiyaçları için harcıyor olabilir. Tamamen keserseniz, 80 TL'lik kendi ihtiyacını da alamaz. Belki sigarayı bırakırsa ve bir ay içmediğini görürseniz, zam yapabilirsiniz öyle bir yetkiniz varsa ya da daha fazla avans alabilir. Paraya çok ihtiyacı olduğu için, ceza ile de karşılaşmayacağı ve tam tersine ödülle karşılaşacağı için bırakmak için gerekli motivasyonu bulabilir veya sadece akşamlara azaltabilir belki.

Senin paranla almıyor o sigarayı, en fazla senin ona borç verdiğin parayla alıyormuş. Sigara içiyor olmanın naddi manevi bedelini de soğuk havada kombiden kısarak ödüyor zaten. Başka nelerden kısıyor kim bilir.

Borç vermeyi bırakalım demek yerine bu kadının çocuğuna iş bakalım, biraz rahatlatalım sonrasında da bir randevu akıp kliniğe götürelim gibi bir yaklaşım, tabi kadının da pnayıyla daha doğru olurdu.

Borç para verdiğin için kendini yükseklerde görme. Borcuna sadık insan her yerden borç bulur. Sen maaşını aksatma yeter.

çekip iyi niyetle konuşurum. ablacım üzülüyorum sizin durumunuza ama sigara hem sağlığına hem cebine zararlı, istersen bi doktorla konuşturayım seni derim.

"ben sırf bu yüzden artık kendisine borç vermemeyi düşünüyorum, belki burnu sürtüp parasını keyfi harcamak yerine zorunlu ihtiyaçlarını karşılar."
demişsin ama zaten sigaraya zorunlu ihtiyaç olarak bakıyorlar bu derecede bağımlı insanlar. paraları azaldığında yeme-içmeden keserler, sigaradan değil.

sigara kullanmıyorum ama ailemden ve etrafımdan gördüğüm bunlar maalesef.

söylemişler, ben de katılıyorum; borç vermek istiyorsan ver, vermek istemiyorsan verme. sigaradan bağımsız olarak düşün. sonuçta borcuna sadık bir insanmış kendisi.

ve şunu söyleyeyim, kadın gelmiş 70 yaşında, bu yaştan sonra sigarayı bırakması çok zor, gerek de yok bence, sigarayı bırakma aşamasında zaten yoğun bir stres yaşayacak, zaman zaman krize girecek, bu yaşta kaldırması kolay değil. ama oğlu için bir şeyler yapılabilir..

sigara içmeyen biri olarak sigaranın nasıl bir haz verdiğini anlayacak durumda değilim, ama bu adam da robot mu olsun, üç kuruşluk bir zevki belki de sigara adamın, belki o sigarayla rahatlıyorlar, sanki herkes kesesine göre harcıyor, kimsenin kredi kartı yok, kimse lüks harcama yapmıyor, bu garibanların o kadarcık da "lüksü" olmasın mı? sigara içmeyip sigraya vereceği üç kuruş parayla ne yapacak ki?

parası olmayan adam sigarayı felan bırakamaz...sigara onun dert ortağıdır be....

elinde olan bir sey degil. bir ay sonra oleceksin de, daha cok icmeye baslar.
birakmasi zor belki ama, biraktiktan sonra baslamamak imkansiza yakin.
icindeki bagimlilik maddesi az olan sigaralardan icse daha iyi olur tabi. dozaji cok fazlaymis.

sunu bastirip gorebilecegi bir yere koyun. direk verince tepkisi ne olur bilmiyorum.
sigarayi birakmanin kolay yolu - alan carr
www.fadonet.net

encrypted-tbn0.gstatic.com

encrypted-tbn2.gstatic.com

harvey +1

sana ne hacı, annen yaşında kadını mı eğiteceksin aklınca? borç veriyosun ertesi ay ödüyor diye kadını satın mı aldığını sandın? "burnu sürtsün"müş, bak bak laflara bak ya.

tayyo sen misin?

Rahat ol, herkesin yaşadığı standart depresyonu yaşıyosun. Buraya yazabildiğine göre durum henüz kötü değil. Kötüleşirse intihara doğru sürükleyebilir. Psikiyatra git. Hatta hemen git. Tedavi bitince şuanki halinle götünle güleceksin.

hangi pskyatr a nerede gitmem gerek? devlet hastanesinden alayım mı?

önce askerlik sonra iş hayatı.
hayatın tamamen değişecek, iyi gelir. hissettiğin boşluklar zamanla yepyeni şeylerle dolacak.

Hangisi bilmiyorum ama bu durumun nedeni başkaları için yaşamanız olabilir mi? Sahip olduğunuzu söylediğiniz şeyler ne kadar sizin seçiminiz? Gerçekten istediniz mi onları yoksa sadece çoğunluk tarafından sahip olunması gereken şeyler arasında görüldüğü için mi çaba gösterdiniz?

psikodinamik yaklaşımla çalışan bir psikolog ya da psikiyatriste gitmeniz daha iyi olur sizin için. devlet hastanesinde psikiyatriste gittiğinizde size muhtemelen antidepresan yazıp gönderir.

devlet hastanesindeki psikiyatrların hiçbirine güvenmiyorum. Mümkünse özelde git, hatta kliniğine git. Bağdar caddesinde divan pastanesinin ordan sağa girince ileride solda bir apartmanın 1. katında bi kadın var. Handandı sanırım ismi. O iyidir mesela.

aklıma mezun olduğum zamanlar geldi. ne okuyorsun bilmiyorum ama mühendislik bitiren insanlar bu dönemden geçer. ama uyku hapı meselesi sıkıntı. psikiyatra gitmeni tavsiye ederim. devleti hiç bilmiyorum, özel de pahalı oluyor. sen seç.
veya daha ucuz bir yöntem olarak seni hasta ettiğini düşündüğün şeyleri hayatından atıp atamadığına bir bak. her şey olabilir. arkadaş, sevgili, gelecek korkusu, bilinmezlik.. zaten psikiyatr da sana bunu söyler sanırım.
bol şans.

Viktor frankl insanin anlam arayisi kitabini bi okusan derim, hayatini degistirmez ama profesyonel yardima gidene kadar yada yardimla beraber sana uzerinde dusunecek guzel fikirler sunabilir. Kitap her ne kadar benden daha kotu durumda olanlari goreyim de ibret alip sukredeyim kitabi gibi gorunse de en zor kosullarda yarina dair yasamin garantisi yokken bile insanin yasami surdurecek gucu nasil buldugunu anlatiyor.

Gerçekten bazen verilen cevaplar beni üzüyor. Eminim yardımcı olmaya çalışıyorsunuz ama adam yaşamaktan zevk alamıyorum, bağımlı olmaktan korkuyorum diyor. Yarın öbür gün başka başka kararlar alsa üzülmeyecek misiniz, uzmanlığınız yokken "askere git, kitap oku.." diye salık verdiğiniz için? Hem de tedaviye karar vermiş buna cesaret bulabilmiş, sorusu hangi uzmanın daha iyi geleceğine dair olan biri bu.

Yapılacak şey önce doktorun vermediği her türlü ilaçtan uzak durmak. Sonra bir psikologla işe başlanabilir diye düşünüyorum çünkü anlattıklarınızı yakınlarınızla paylaşmadığınıza göre henüz işlevselliğinizi bozmamış gibi duyuluyor. Psikolog gerekli görürse zaten yönlendirecektir bir psikiyatriste.

abi ne cahil insanlarsınız lan. ne yani psikiyatrist demek daha havalı geliyor herhalde size ki ısrarla her 'içim darlanıyor' diyene 'inci pisikitristi gidiciksin11!1' diyorsunuz.

bunun bir yolu yöntemi var. öncelikle psikoloğa gidersin, o seni bir dinler, gereken tetkiği yapar ve gerekli görürse psikiyatrist'e yönlendirir.

''yoh yav psikiyatrist işte adı üstünde daha bilgili hem ilaçta yazıyor, psokolog onun vasıfsızı'' diyerek cahilliğinizi vurmayın daha fazla dışarıya.

ben de psikiyatriste gitmeni öneririm majör depresyon gibi duruyor anlattığın kadarıyla. ben de bu konuda daha önce tedavi gördüm, şimdi de görmeye başladım yeniden. şimdi gittiğim doktorum ilk konuşmamızda terapiden önce depresyonumun açılması gerektiğini söyleyip önceden kullanıp bıraktığım ilacı yeniden verdi mesela. (örnek olarak ben konuşacak durumda değilim o soru sordukça asabileşiyorum) burada insanlar spor yap, kitap oku falan diyorlar ama öyle şeylerle geçecek olsaydı zaten geçmişti. açılayım diye sahilde yürüyüşe çıkıyorsun, bir bakmışsın kendimi denize atsam da boğulsam diye fantazi kurmaya başlamışsın. ya da başkalarının hayatına bak şükür et diyorlar ama o zaman utançtan daha da yerin dibine giriyorsun daha da kötü oluyorsun öleyim de parazit olmayayım artık diyorsun. çünkü dediğin gibi sağlıklı düşünemiyorsun, beyninde kimyasal bir sorun var ve bunun düzelmesi için yardıma ihtiyacın var ilk etapta.

insanlar önce psikiyatra giderler ve psikiyatr onu yönlendirir. senin işini terapi görür, bize gelmene gerek yok derler.
çocukluk arkadaşım psikiyatr.

benim de emmi oğlu mühendis, ne yapalım yani arkadaşlar bende gidip açık kalp ameliyatı filan mı yapayım? buradan gelmiş herkes doktorculuk oynuyor, teşhis koyuyor. internet üzerinden neyin teşhisini koyuyorsunuz?

@cemlem, yapman gereken öncelikle bir psikologla görüşmen ve kendi kendine ya da çevrenin tavsiyesiyle ilaç kullanmayı bırakmalısın.

bir ekleme yapacağım; ayrıca insanların önce psikiyatriste gitmeleri, yaptıkları işi doğru kılmaz. o yüzden genelleme yapmak her zaman doğru sonuç vermez.

psikoloğa git zira psikayatrın verdiği ilaçlar zaten insanı senin gibi yapıyor.

Ortadoğu'nun karışması İbrahim peygambere kadar uzanıyor. Arapların ve Yahudilerin atası olan elemanlar bunun oğlu. Düşün artık ne zaman başlamış olaylar.

www.bbc.co.uk

bunu izleyebilirsin

teşekkür ederim hepinize
evet çok ucu açık bir tanım oldu :) orta doğu binlerce yıldır karışık benim istediğim 2011'den beri gelen ışid, el nusra, el kaide, ypg vs örgütlerin ve dış ülkelerin etkilerini tarafsız bir şekilde öğrenebileceğim özet bir şey gibi düşündüm.

www.youtube.com

Şunu deneyebilirsin.

nasıl geçtiği önemli. ev iş arasında, hiçbir şey yapmadan geçiyorsa kötü bence.

arkadaşlarınla görüşüp
spor yapıp
hobi edinip
aileyle vakip geçirip

hızlı geçen bir zamanın bir problemi yok :)

Hayat rutin olunca geçen zaman kıymetsizleşiyor. Değişik aktivitelere ihtiyacın var.

Benim de sık düşündüğüm bir konu bu. Hatta daha bu sabah "keşke uykuya ihtiyacımız olmasa" cümlesini kurmuştum .:) Ömür, özellikle erken yaşlarda bakınca çok uzun geliyor ama değil. Zamanımızın çok büyük bir kısmını birşeyler için vermek durumunda kalıyoruz. Okul, iş, yol vb. Geriye kalan kısıtlı zamanda yaşadığını hissedebilmek için ciddi disiplin gerek. O da kolay şey değil.

hayat maalesef böyle genç yaşlarda çalışıp ilerisi için rahat edelim derken geçip bitiyor.
24 erken değil bu his için 18 inde bile gelebilir.
Çözümü biraz kendinde saklı. ihtiyaçlar listende değişiklik yapabilirsen belki hayat güzelleşebilir.

yaşım 33 e geldi dün gibi hatırlıyorum 10-15 yıl öncesini daha dün gbi geliyor.

Aynisi oluyor.

ben de aynı hissiyat içindeyim, bi bakmışım ayın 16'sı olmuş. bu sıkıntı kış aylarında had safhaya çıkıyor bir de.

ortak bir amacımızın olması mümkün değil. farklı renklerde farklı zevklerdeyiz. biraz kaçıs ama en realistiği bu.aslında evlenmemize çalışmamıza gerek var mı ben de cidden bilmiyorum. ama toplum denen kavram içerisinde bir takım dayatmalarla birlikte geliyor. dışına çıkmak istediğinde ise donanımlı olman lazım her konuda. özellikle yalnızlık.
bir amaca gerek de var mı ? elimizde somut belli şeyler mevcut. bence mevcut olan herşeyi deneyebildikten tadabildikten sonra dahası sorusuna cevapsız kalınınca ölünebilir. ama insanın dahası kolay kolay bitmiyor. benim avuntum bu şu sıralar.

mevcut olan her şeyi deneme gibi bir isteğim yok, toplum denen kavram da umrumda değil, ben çadırımı alıp durmadan gitmek istiyorum artık buralardan. Hiç durmadan ilerlemek. Nereye olduğu önemli değil, doğayla iç içe olmak istiyorum belki de. Kendimi uzun süredir bu kadar kötü ve intihara yakın hissetmemiştim.

dogayla iç içe diyosun sonra intihar diyosun? dogada aylaklık eden canlı intiharı dusunmez. intihar edene kadar elindeki imkanınla dus yollara. gez bos bos. işten bunaldıysan bırak.

seni cok iyi anlıyorum. su dunyadaki tek amacımız, cagdaslarımızla sevgiyi paylasabilmek. dogaya bakıp haz alabilmek bence.

i.hizliresim.com

Bir süredir ben de senin gibiyim, bir sürü zorluk çekiyorum ve bu zorlukların içinde beni yaşama bağlayan tek insan da artık yok. çok zor. zaman diyor herkes(!) ben de sana öyle söyleyeyim.

herkes gitmek istiyor, herkes uzaklaşmak istiyor. ama bunu yapabilen insan sayısı bence az. gitmek aslında anlık bir karar. sana yol iyi gelecekse durma git.

yazip yazip sildim bi suru sey. bende sizin gibi dusunuyorum.

bu konuyla ilgili sunu farkettim. cok sik duydugumuz bir soz aslinda yeni bir kapi acti.

"malda yalan mulkte yalan, var biraz da sen oyalan"

ben buna odaklandim. bu dunyanin oyalanma dunyasi oldugunu dusunuyorum. seni oyalayacak kafani mesgul tutacak bi seylere ihtiyacin var.

ve aslinda suan avantajlisin. dunyanin sacma bir yer oldugunu farketmissin. o zaman kaybedecek neyin var ki ?

senin olan bu dunyada atla, zipla kos. kaybetmekten yenilmekten korkma.
denemedigin o kadar cok sey varki. cik disari denemey basla.

ya çok güzel diyorsunuz da bir yerden karnımızı doyurmadan nasıl yeni şeyler denenebilir ki? Sürekli bir para akışı olması gerekmiyor mu? Ne yapayım yani şimdi 3bin maaşla çalışırken çöp mü karıştırmaya başlayayım?

@galandar emin ol doğada yaşayabilecek bilgi ve beceriye de sahibim, ama dediğim gibi gelir olmadan boş gezmek nereye kadar? gece yatacak yer mesela?

Her şey bu kadar boşken neden çalışıyoruz? Beğendiğim şeyleri, ihtiyacım olanları sıkıntı yaşamadan alabilmek için
Neden evleniyoruz? Sevdiğim adamla daha fazla vakit geçirmek, bu arada toplum baskısı yaşamamak için
Hiçbirini yapmazsak ne yapardık? Bilmem
Amaç ne? Mutlu olmak

evrene göre kendimi ayarlayamam valla. bi kere geliyoruz hayata. keyfime bakarım ooooooh

Hayatının amacı, amacı olan bir hayat. SAna bağlı. çalııp para kazanıp servet yapmak mı, çocuk getirmek mi, toplumsal olaylara aktivism yapmak, sosyal faaliyetlerle iyi bir yaşam geçirmek ya da sanat spordan uzak anca öyle takılmak.

bu düşünceler insanları neden boşluğa düşürüyor anlamıyorum çünkü beni çok rahatlatıyor. böyle şeyler düşündüğümde aklıma gelen iki söz var. popüler kültürden ama kusura bakma.

-eğer yaptığımız hiçbir şey önemli değilse, o zaman önemli olan tek şey ne yaptığımızdır (angel)
-kimse bilinçli olarak var olmaz. kimse hiçbir yere ait değildir. herkes ölecek. (rick & morty)

dünyayı değiştiren/değiştirecek insanlar var. biz bu insanlardan değiliz (belki sen öylesindir ama istatiksel olarak büyük ihtimal değilsin). ve olmak zorunda da değiliz. yapabileceğimiz tek şey gücümüz yettiğince hayatı çevremizdeki insanlar için daha güzel yapmak. büyük düşünüp kendini sosyal hizmetlere adayabilirsin, çevreci olabilirsin ya da en basitinden sevdiğin insanlara sevildiklerini hissettirip onları mutlu etmeye çalışabilirsin. daha fazla bir şey yapamayız zaten.

for a brief time i was here and for a brief time i mattered

toplum böyle böyle yapacaksın dediği için yapıyoruz o işleri. insanlar düzenli bi gelirleri olmazsa ihtiyaçlarını karşılayamayacaklarını sanıyorlar ama ihtiyaç zannettikleri şeylerin çoğunun ihtiyaçla alakası yok. sırf piyasada satıldığı için satın alınan ve ihtiyaç zannedilen bir sürü şey var. insanın yaşaması için yiyecek, su ve barınak lazım, başka hiç bir şey şart değil. sonra bi de kafayı yememesi için kendini oyalayacak bişeyler lazım aslında, zaten insanlar da bu yüzden para harcayarak kendilerini oyalamaya çalışıyorlar.

insanın bakmakla yükümlü olduğu birileri yoksa yapabileceği en güzel şey doğaya dönmek. basit, huzurlu ve oyalayıcı bir hayat. illa aç kalmana da gerek yok, kendin üç beş sebze yetiştirip, geri kalan ıvır zıvırı yerel üreticilerden ucuza alarak yaşayabilirsin. kendin bişeyler üretip satabilirsin. e-ticaret yapabilirsin vs.. evi nereden bulucam, para yok dersen onun da çeşitli yöntemleri var, misal: www.eksiduyuru.com

öncelikle cevap yazan herkese teşekkür ederim, farklı bakış açıları kazandırdınız.

@peki madem demek istediğim de o zaten. Yani dünyaya gelmişiz, etrafımızdakileri mutlu edip ölmemiz mi gerekiyormuş? Belki bu görevi kendi kendine yükledin kendine ama bu mudur yani? Ee mutlu ettik diyelim? Sonra?

sonra da ölüyoruz işte. seni tatmin eden bir cevap olmadı ama ben böyle bakıyorum daha kurcalamıyorum.

Huzursuzluğu beraberinde getirse de boşluğu kötü birşey olarak görmemeli, kaçmamalı ondan. Kötü, çirkin, yanlış şeylerle dolu olmaktansa boşlukta olmak daha iyi değil mi? Bir bardak düşün mesela, suyla dolu bir bardak boş bir bardaktan daha iyiyse, boş bir bardak da pislikle dolu bir bardaktan daha iyidir. Spor bedeni rahatlatır, bedenin ruha etkisi yok demiyorum ama ruh çok daha fazlasını ister, sadece sporla doyuramazsın onu. Yaşananlar boş olabilir, birileri boş bir dünya yaratmayı istemişler ve başarmışlarsa bunu görmezden gelemeyiz. Toplamın içinde çok küçük bir yer tutmak ya da hiçbir önem ifade etmediğini düşünmek sinir bozucu gelebilir ama bunun üzerine kafa yormak mantıklı değil, çünkü biz seçmedik ve insan seçmediği şeyden sorumlu tutulamaz. Herşeyin boş olması, herkesin güzel ya da çirkin, zengin ya da fakir olması kadar saçma. Ancak yaşamlarımız boş olabilir, gördüklerimiz, duyduklarımız, dayatılan şeyler boş olabilir. Bütün bu boşluğun dışında muhakkak birşeyler dolu olmalı. Değerli olan hep az ve ulaşılması zor değil midir? Çok fakirliğe karşı az zenginlik, çok çirkinliğe karşı az güzellik yok mudur? İnsanlar sadece bedenlerini doyurmak için 15-20 yıl çalışıyorlar, sadece bedeni doyurmak için bu kadar çalışmak gerekiyor da ruhu doyurmak için neden biraz olsun çalışmak gerekmesin? Evlilik sadece bir araç, bir çeşit kural. Uymayabilirsin, reddebilirsin. Amacını kendin bulabilirsin, gözlerin var görüyorsun, kulakların var duyuyorsun, gördüklerini ve duyduklarını değerlendirebilecek zihnin var. Bilgiye ulaşmak hiç bu kadar kolay olmamıştı. Herşey elinde, geriye sadece çaba göstermek kalıyor.

seks

boktan bir ormanın içinde boktan bir kulübe yapıp o boktan kulübenin içinde boktan bir kış geçirmek için yaşıyorum.

Herhangi bir amaç yok. Evrenin doğal gelişimi ve evrim sonucu ortaya çıkan varlıklarız. Bir amaç için burada değiliz.

ızdırap duymak için

allaha ibadet etmek icin.

Neden geldiğimizi bulmak ve buna uygun yaşamak için.

sıradan bir karınca niye yaşıyorsa o yüzden. doğanın bir parçası olmak için.
gerçi doğa moğa bırakmadık da artık, neyse...

az önce bu soruya uzunca bir soru yazmıştım (duyuru sahibi siz miydiniz bilmiyorum). silindiği için cevabım yok oldu.

dünyaya gelme amacımız tekamül. yani ruhani evrimimizi tamamlamak. bir ben var benden içeri cümlesindeki "içimizdekini" keşfetmek.

tasavvufla yakından alakalı bir konu bu. ruhani benliğimiz, onu kavrayan et tarafından hapishaneye düşürülmüş durumda. amacımız ruhumuzu uyandırmak.

sokrates'in dediği gibi "ruhumuzu doğurmak" gerekiyor. erich fromm güzel söylemiş: insanın hayattaki temel görevi kendi doğumunu sağlamaktır.

şunu da dinleyip sözlerine bir bakıver:
muhyiddin abdal - insan insan

muffin yemek için

Sen kendin belirlemedikçe bir amaç için yaşamıyoruz. Belirlemek zorunda da değiliz.

ibadet etmeye inanıyorum ibadet ederken huzur bulduğuma da inanıyorum. ama bizi büyütüyolar biz çoğalıp bizden çıkanı büyütüyoruz. içgüdüsel davranıyoruz ve sonra gidiyoruz. ibadet etmek klişe cevap evet kendimce nasıl ibadet edeceğimi de biliyorum mensubu olduğum dine göre. güzel.

tarih okuyorum mesela k'nexlerimle evler arabalar yapıyorum. ama tam olarak ne için varız. herkes instagramda herkes iphone alıyor. herkesin hep aynı şeyi yapması için güdüleniyoruz. hepimiz star warsu izledik falan fight club 'a bağlamıcam.

sanki uyanmanın eşiğinde öyle sıradan her aynı günü yaşıyoruz. groundhog day 'deki adam gibi aynı güne sıkışmışız dönüyoruz.

cem karaca 'nın işte geldik gidiyoruz 'undaki gibi "bir çiviyi çakar gibi vura vura günlere, dört nala gidiyoruz bizi bekleyen yere" deki gibi gidiyoruz.

kanka ben olayı şöyle sonlandırdım kafamda. (sonlandırmadım da işte bu aralar öyle)

ben bir ya da birden fazla, neyse işte, yaratıcı olduğuna inanıyorum. onların bir bildiği var diyorum. bizi yaratmışlar ve bakıp inceliyorlar. kimseye karıştıkları yok. aramızdan birilerinin onlara bir şeyler ispatlaması ya da göstermesini bekliyor olabilirler. ne bileyim deney yapıyorlardır ve bizler de kobayızdır. tilkilerin konuşabilme, insanların uçabilme, balıkların yürüyebilme gibi özelliklere evrilmelerini bekliyorlardır belki.

benden bir bok olmayacağı için ben de kenara çekilmiş bir şekilde onlar gibi bekliyorum. (buradan hümmehaşa demek istiyorum pek değerli yaratıcılarımıza)

bakalım neler olacak!

dünyaya ve dünya mirasına bir şeyler katmak için. en garanti ve basit yolu hayırlı ahlaklı akıllı evlat yetiştirmek.

aslinda simulasyon her sey. o noktaya nasil geldiklerini anlamak icin simulasyon calistiriyorlar. biz de oynuyoruz.

bana niye tick yok ya. seks geçerli de muffin yemek neden geçerli bir cevap değil. subjektif bir soru sorup insanların cevaplarına "doğru cevap değil" demek de nedir?

sadece doğru bulmadıklarımı tiklemediğimi nası çıkarımsadın @duşbek

Ekşiduyuru!

Hem moderasyonu daha iyi hem de çölde bir vaha gibi.

tespitler şahsım adına yerinde.

İkisini de sevmiyorum. İşlerimi halledebildiğim yerler olarak görüyorum.

Duyuru sözlük ile aynı amaca hizmet etmiyor, o nedenle birbirlerinin alternatifi olduğunu düşünmüyorum ama duyuru biraz daha küçük ve dışarı çok fazla açılmamış bir komün. O nedenle biraz daha samimi geliyor olabilir kullanıcılara.

Ekşiduyuru tabi ki..

Canım sıkıldıkça buraya giriyorum.. Sözlüğe çok ihtiyacım olan durumlar haricinde girmiyorum bile.. Saçma sapan bir yere dönüştü uzun zaman önce..

Ekşi vakit öldürmek için duyuru ise bir bilgi kaynağı

Sözlük hevesimi aldım kaç yıldır ve burayı keşfettiğimden beri sözlük ikinci plandaydı, artık kaçıncı planda olduğunu ben de bilmiyorum. Tespitlerine katılıyorum fazlasıyla :)

Yıllardır duyuru benim için.

yerine göre duyuru yerine göre sözlük

sözlükte enteresan yazıları,insanları tanıma olanağın oluyor.farklı konular hakkında bilgi sahibi olabiliyorsun.küfür içerikli,laf sokmalı,bakınızlı yazıları okumadan geçiyorum.sözlük çok öfkeli ve içi boşaltımış bir site çoğunlukla.aradan bulduklarımla idare ediyorum okumak için.

duyuru ise daha insancıl.birebir etkileşim sağlayabilyorsun. çok insancıl kişiler olduğu gibi aynı sözlükte olduğu gibi sinir,stres yaptıracak insanlar mevcut. bunu da duyuru için geliştirilmiş çeşitli yazılımlarla engelleme imkanın var.

Liseden beri zamanımın çoğunda sözlük hesabımı kullanırdım. Burayı fark edince, daha keyifli gelmeye başladı. Buradan devam ediyoruz bakalım.

Şirket firewall'una sözlük takılıyor, duyuru takılmıyor. Benim için tek kriter bu.

Duyuru sözlüğe göre çok daha katlanılabilir bir yer. Sözlük "nerede çokluk orada bokluk" sözünün tam olarak karşılığı. Çoğunluğu üç beş konu etrafında dönen sonsuz sidik yarışları. Ama birşey var ki, popüler. İnsanlar faydasız da olsa popüler olana ilgi gösteriyor. Burası daha bilgiye yönelik, daha faydalı, daha temiz.

Ikisini ayiramam ancak ilk yazar oldugum zamana gore duyuruda daha fazla vakit harciyorum. En basitinden onceden bir konu hakkinda merak ettigim birsey oldugunda direk eksiye bakar gecerdim. Simdi eksiden bakip duyuruya geliyorum arama kismina terimi yazip buradaki duyurulara da bakiyorum.

Sözlük belediye çöplüğü gibi ama çok uzman bir sürü insan var.

Burası daha samimi bir yer. eskiden ilginç de gelirdi de yıllardır aynı demirbaş insanlar var, her halta aynı cevabı veriyorlar. bi noktadan sonra kimin hnagi duyurunun altına ne yazacağını tahmin edebiliyorsun. Fazla sirkülasyon yok. Aynı şey yüz bin kere sorulup cevaplanıyor. Bilgiye ulaşmayı bilmeyen bir sürü insan var, insan içinden çüş lan bu da sorulur mu artık bari aramaya bak falan diyor. Moderasyon, mehhh. Eskiden daha doyurucu ve emek verilmiş cevaplar gelirdi şimdi toplu linçler circle jerk'ler falan var. Eskiden gönül işleri açana gülerlerdi şimdi en çok cevap gönül işlerine geliyor. Bi de özel bi şey de sormadığı duyurusunu sebepsizce silen bir sürü mal var. Ben en çok bundan soğudum, arada takip ediyorum ama bi şey yazasım gelmiyor :) bi de quora var tabi. Orası varken duyuruya ciddi soru sormak manasız hale geldi iyice. Anca otobüs saati, dil kursu, sevgilim instagramda göt beğenmiş napayım, bu şarkı nasıl sizce, balkanlarda nereye gideyim falan soruyosun o kadar işte :) bu da bir yerden sonra sıkıyor.

İyi özelliklerine gelince,
Buranın güzelliği doğrudan iletişim kurabilme olayı. Bi konunun uzmanı sana doğrudan yardımcı olabiliyor. Nadiren ilginç güzel insanlarla tanışabiliyorsun.

Ama site biraz arkaik kaldığından, kullanıcı kitlesi, çapı dar olduğundan çok insana ulaşamıyorsun ve belli başlı konular haricinde doyurucu cevap gelmiyor. Zaten onları da buraya sormuyorsun. 30 yaş altı kullanıcılar çoğunlukta olduğundan tecrübe kokan cevaplardan çok öğrenilmiş bilgilerle dolu bir sürü ezbere şeyi on kişiden aynı anda duyuyorsun. Böyle böyle şeyler işte.

ekşiduyuru! buranın az keşfedilmiş ve kısıtlı kullanıcıya sahip olması, amacı ve insanları bana her zaman iyi geliyor. arada bikaç troll çıksa da hallediyoruz.

eksisozluge neredeyse hic girmiyorum artık.

sözlükte badiler var, duyuru'da yok. sözlükten arkadaşlarla borsa paylaşımlarımız oluyor.

sözlük iş, duyuru eğlence gibi.

artık buranın mottosu kutsal bilgi kaynağı olmalı :) sözlük şu anda twitter ile aynı.

duyuru kötünün iyisi.

ekşisözlük moral bozup insanların aptallıklarını görmekten başka bir işe yaramaz oldu artık. sıklıkla takip ediyorum ancak alışkanlıktan öte değil.

duyuruda 7 yıldır bir sürü soruma cevap buldum, cevaplardan da biir sürü şey öğrendim. ama artık insanlar sıkılmış, bunalmış durumda. sorular da cevaplar da çoğu kez pek ihtiyacı karşılamaz boyutuna gelir oldu.

sorunuza cevap olarak kısaca; evet, duyuruyu sözlükten daha çok seviyorum.

Sözlükte sol frame'e bakinca insan üzülüyor. Debelerde en az 3 futbol, 2-7 kadinsizim, fuckbuddy, kezban, kadinler rererö basligi var. En az 2 adet ünlü, dizi, gereksiz insan basligi var. Kalanlardan bir kismi garanti olarak @2 dagitmis seklinde. Kalanlardan da haber maber bir seyler kapmaya cabaliyorum.

Duyuru eskisi gibi aktif degil, sorulan sorularin kalitesinin zamanla düstügüne inaniyorum, bunda hepimizin sucu var muhtemelen. Benim kesinlikle vardir cahilligimi affedin. Bir dönem acayipmis dedigim seyler döner, bilmedigim duyurulardan bir sürü sey kaparken simdilerde googlenarak bulunabilecek ya da anlamsiz anketimsi duyurulara en cok cevap yaziliyor. Eskiden torna, fotografcilik, programlama, teknik veya matematik sorulari gibi daha spesifik durumlara cevaplar yazilirken son dönemde bu sorular bos kaliyor gibi.

Eskiden kullanici kitlesinin daha renkli oldugunu düsünüyorum. Ilginc soru ve cevaplarda oranca azalma görüyorum. @ive been mistreateda kalitiyorum. Circlejerk tespitiyle vurdu zaten.

sözlükte popüler başlıklarda arkadaşların dedikleri doğru. ergen yuvası, @2 sikmiş muhabbetleri gidiyor. aynı şeyleri defalarca yazıyorlar. ama bilgi, tecrübe, kültür paylaşılan ve popüler olmayan başlıklar da var. gelmesinler zaten böyle başlıklara. adam meme capsleri koymuş, debeye girmiş. duyuru'da böyle şeyler görmezsin.

ama duyuru'da bu kadar kültür paylaşımı, bilgi paylaşımı da yok. soru soruluyor, benzer sorular. 50.000'e en iyi dizel araç gibi. duyuru sözlük kadar doyurucu değil.

bu kızla sevgili olursan önceki kıza ayıp-saygısızlık etmiş olmazsın.

Bilakis yenii kıza saygısızlık etmiş olursun.

Öncekine değil, kendine ve şimdikine saygısızlık olur. Ayrıca 86 tane "çok güzel" ifadesi kullanmışsın. Olmamış bence bu.

önceki kıza saygısızlık etmezsin ama yeni kıza edersin. siz sevmediğiniz halde sırf birisi sizi seviyor diye onla beraber olmayın

ikisine de saygisizlik olmaz ya ne alaka adam direkt nisani takiyor gibi konusmussunuz.

"En" ile başlayan her türlü ifade zamanı gelince geçerliliğini yitiriyor.

Yine de bir çok insanın (benim de) "en" filmlerinin hepsi muhtemelen IMDB top 250'de de oluyor. Ne istediğini bilmek değil de, böyle bir soru sorunca akla gelen filmler olduğu için, kişide iz bırakmışlar demek. En iyi, en güzel'den çok "sizde en çok iz bırakan filmler" sıralaması daha gerçekçi.

Diğer türlü (daha objektif kriterlerle) film sıralaması yapabilen ya bir sinefildir ya da sıradışıdır filan, ki böyle bir insan da ekşi duyuruya girip bizim gibi soru cevaplama peşinde değildir zaten.

bazi filmlerde senin hayatina yakin seyler buluyorsundur, bu bir sebep olabilir. belki hani biraz daha cok seviyorsa onu en sevdigi film olarak goruyordur. yoksa hakikaten siralama yapmak kolay olmayabilir ama bazi filmler vardir o kisiler icin, her gun izlese sikilmaz.

Ben de "en sevdiğin film", "en favori filmin" gibi sorular gelince afallayanlardanım. Çünkü 1 tane en sevdiğim film değil de bir sürü sevdiğim filmler var. Ama belki "x türünde en sevdiğin film" gibi daraltılsa soru, daha kolay olabilir cevaplamak.

merhaba. izlediğim filmler arasında bence müziği en etkileyici kullanan... biyografiler arasında en etkilendiğim... diyalogları en iyi yazılmış... tümden gelirseniz ayırabilirsiniz aslında. kabasını bende yapamıyorum ama böyle extra detaya inince şu şu diye ayırabiliyorum rahatlıkla. zaten kişiden kişiye farklı film önerirsin şimdi otobüs muavinleri ve genelde gittiğim berberlerin film zevklerini biliyorum. bana film önersene deseler "abi kim ki duk'un yay filmini muhakkak izlemen lazım" desem ertesi gün tatsızlık çıkar. müzikle uğraşan bi insana aa vengoyu izledin mi dersin tkpliye fidelin yüzünden dersin, askere gitcek adama nefesi izleme dersin 1000 film izledim en iyi 3 ü seçemiyorum diyene izlemediğin kaç bin film var neyi tartışıyoruz daha detaylarla gel dersin.

en ... değil ama film listelerimi izlediğim her filme oy vererek yapıyorum.

www.imdb.com

Yapmıyorum çünkü saçma geliyor, mantığı yok. "Türkiye'nin en sevilen markası" ifadesi ne kadar mantıklıysa enli listeler de o kadar mantıklı. İnsanlar beğenilerini abartmayı sevdikleri için bunu yapıyor.

hocam senin sorunun çok film izlemen. çok film izleyince beğeni kriteri yükseliyor, sonra vasat gelmeye başlıyor çoğu.

"Ancient Rome - The Rise and Fall of an Empire" altyazısı da var.

kuzey'in bahsettigi belgesel efsodur. kesin izle

HANNIBAL: Rome's Worst Nightmare

Ancient Rome - The Rise and Fall of an Empire 'a başladım. 6 bölüm hem de.
ikinci öneri hannibal da BBC'ninmiş, onu da izliycem. teşekkürler.

sinefiller öldü mü?

The Iceman. teşekkürler harvey.

tamamen sallıyorum ama bu mu?

www.imdb.com

The Iceman?

Gitmeme sebeplerimden birisi

hayır abartmıyorsun. gerçekten rahatsız edici. yalnızca hutbeler değil. vaaz'lar da benzeri.

hutbe'nin sonunda bir de "ey muhterem müslümanlar, biliyorsunuz ortaokul ve liselerde seçmeli ders olarak siyer ve kuran derslerimiz var. ders seçimi için son gün 19 şubat. kafir babası, kafir dedesi olmamak için çocuklarımıza bu dersleri seçtirelim" dedi geçen hafta bir imam. neyseki bu hafta "kafir babası kafir dedesi" ifadesini söylemedi. ifadenin geri kalan kısmı aynıydı ve siyer dersi ile kuran dersinin ne kadar önemli olduğunu anlatmayı bitiremedi.


imama kızıp camiyi terketmek deyimini bilmesem benim de cuma'ya gitmeme sebeplerimden biri olurdu.

şehitlerle ilgili söylenen hutbeye katılıyorum, onu belirteyim. ama bayır bucak türkmenleri'yle ilgili olan şeyler beni de ister istemez soğutuyor. türkmenler'e karşı olduğum ya da ülkemize sığınmasından dolayı değil, cuma'nın böyle şeylere alet edilmesi geriyor beni.

kollektivizm bu yüzden bireyci adama ters. ibadet için gidiyorsun, böyle bir şeyle de karşılaşınca yaptığın, yapacağın ibadetin de şevki kalmıyor.

haklısın bu yüzden.

etmiyor. bayir bucak türkmenlerinden baska arakan, uygurdaki vs. yerlerdeki müslümanlardan da bahsedildiği oluyor. müslüman birisinin bunlara duyarsız kalmasi düşünülemez. bireysel kafada bir müslümanlık yok. ümmet anlayışı var.
din kardeşinin derdi senin derdindir.
dış güçlerden neden bahsedilmesin?
dışarıdaki dizi sinema tv yayinlarini izlemek ve turistik yerleri gezip görmek yerine disaridaki müslümanların yasadigi eziyetleri bilmek, izlemek istese o dış güçlerin türkiye için de neler planladigini anlar. bunlar öyle bilim kurgu içeren olağan üstü seyler değil.
diyanet işlerinin başbakanliga bağlı olması nedeniyle bazı politiklardan etkilenmesi mümkün görünse de bu hutbe ve vaazları belli bir partiden ayri olarak ümmet bilinci icerisinde ülkenin menfaatine yormak lazım.

Beni rahatsız etmiyor. Az önceki hutbede şehit ailelerini ve çocuklarını ihmal etmememiz, bayırbucak türkmenlerine yardım etmemiz, okullarda açılan yeni din derslerine katılım önerisi vs yapıldı. Burda ne tehlikeli, art niyet olan bir durum var ne de bir zorlama. Bu beni niye rahatsız etsin ki?

Cumaya gitmeme sebebi +1

Zaten cumadan cumaya cami yuzu görüyorduk, o da bitti.

Meseleyi hocaya kizip cami terketmek olarak değerlendirmek yanlış olur. Cuma da hutbe devlet başkanı adina verilir ve zalimin hutbesi de dinlenmez. Bkz: Timur'un Anadolu'yu işgali

Ummetin dertleri degil, X partinin propogandası yapılıyor. Dertlilerse yalnizca meze ediliyor.

Arakan'da zulum bitti mi ki artik gundem olmuyor? Yo hayır, gram degisiklik yok. Sadece gereken reklam yapildi ve bitti.

Filistin'de yeni bir durum mu var? Ancak hasmetliler istedigi zaman ilgi gosteriliyor.

Geciniz bu ümmetin derdiyle dertleniyoruz teranelerini.

Gerçek islam bu.

Aslında biraz algıda seçicilik olmaya başladı hepimizde zannediyorum. Yani doğru söyleyen biri olsa hatta malum kişi de doğru bişi söylese sırf o söyledi diye "noluyor lan yanlış mı düşünüyorum diye düşünüyoruz hemen. Adamlar ters psikoloji yapsa sıçarız yani.

Pek rahatsız etmiyor kısacası.

diyanet işleri başkanlığı niçin kuruldu sanıyorsunuz?
önceki hutbelerde de siyaset dışı söylense bile kafa yorup siyasete bağlamaya çalışan bir tayfa hep mevcut idi.
size kalsa her cami kendi kafasına göre takılsın, o zaman da hocaya takıp gitmezsiniz.
tavşan dağa küsmüş dağın haberi olmamış hesabı

@fever
yardim edilecekse önce yakin komşudan başlanır (hani elinden geldiği kadar) ama ayni atesi yasayan diğer yerlerde de görmezden gelinemez. susmak daha mı iyi olurdu sence?
belli ki senin daha iyi(!) bir hazirliğın, planin var. çözüm önerin ne?

yazdiklarina terane diyip geçmemek için soruyorum.

Devlet eli değdiği çok belli olan vaazlardan hoşlanmıyorum. Dinsiz devletin din kurumundan ne beklenebilir ki? Camilerin de haftada bir kuru kalabalıkla dolup taşmak dışında pek bir işlevi olduğunu düşünmüyorum.

Bu AKP döneminden de önce bu şekildeydi, yahudi ve gavurlar ilerlememizi istemiyorlar, ahlakımızı bozuyorlar vs. ben kaç yaşından beri camiye giderim, duyduğum hep aynı kalıp sözlerdir. Ne anlatsın istersin onu merak ettim?

Ayrıca ne yazık ki imamların ve hatiplerin hitabetleri çok iyi değil, hatta berbat. Aynı şeyleri onlarca defa tekrar edip, bağıra bağıra söyleyince insanların hoşuna gidiyor sanıyorlar. Binde biri dinleyiciyi kendine bağlayabiliyor.

Yardım edilmesin demiyorum lakin düzenli ve sistemli olsun. Bugün hükümetin Suriye politikası gereği Türkmen'lere yardım ediliyor. Yarın edilmeyecek ve insanlar kaderine terk edilecek diyorum.

Bunu da kafamdan atmıyorum, bu adamlar bunu onlarca kez yaptı diyorum ve örnek gösteriyorum.

cuma'lar, toplu ibadetler dinin siyasi yönünün pratiği zaten. Bireysel bir şey olsa, inanan ile Allah arasında olur, tekil olur. Din olgusu siyasi bir şey, bu konulara girmese şaşmak lazım bence.

Kavramları birbirine katıp karıştırmayalım. Din olgusu tümüyle bireysel olmasa da günün sonunda bireyseldir ve herkes kendi başına hesap verecektir. Bkz: Hesap günü ayetleri.

Sanıyorum dinin sosyal bir yönü de var demek istediniz, evet vardır. Bu sosyal yönüyle toplum içindeki iletişimi artırmak ve entegre, sosyal bir toplum inşa etme amacı güder.

Bu yüzden cuma namazı toplu halde kılınır ve burada toplumsal mevzular diyalog çerçevesinde tartışılır. Hutbeye çıkan Omer'e sırtındaki gömleğin hesabı sorulur, o da alınganlık gostermeden cevap verir.

Biz de ise kutu içindeki parayı sorunca, hapiste çürürsün.

Ben gocunmadan hesap veren Ömer'in dininden olmaya çalışıyorum ve kutuyu sorunca hapse atanlarla birlikte saf tutmak istemiyorum.

Laf agzimizda kurumadan 2 farkli camide olay cikmis zaten. Ne gunlere kaldik.

Glenn meade - son tanik

murakami: haşlanmış harikalar diyarı ve dünyanın sonu
adrian sington,tony ross: resim ve ressamlar

ikisi de bugün bitti.

orhan kemal - eskici ve oğulları

sun tzu - art of war

www.idefix.com

zar adam - luke rhinehart

franz kafka- dönüşüm

Lolita - Vladimir Nabokov

Richard Lewontin - Ideoloji olarak Biyoloji

Tavsiye ederim.

İnanılmaza İnanmak: İnanışların Evrimsel Kökenleri, Lewis Wolpert

niçeye sahip çıkalım.

(bkz: when nietzsche wept)

in cold blood, truman capote

tembelik hakkı - paul lafargue

60 sayfa mı neydi, adından da belli değil mi ? :D

blue is the warmest color

george orwell - boğulmamak için

Holidays on ice

hakan karakaşoğlu - mumsema han
saga cilt 1 (çizgi roman)

Kafamda bir tuhaflik-orhan pamuk

Düşünceler- Marcus Aurelius

fi - pi - çi üçlemesini bitirdim en son.

Sapiens

william goulding - sineklerin tanrısı

grange sisle gelen yolcu
gene grange nin kaikeni ni okuyacağım sırada o var

to be happy honey.

Hepsi
Carpe Diem

pesimisti ben oynayayım. D ulan.

bu sorunun cevabını ararken ölmek için :)

biraz a çokca bcd

E-İyilik, güzellik ve doğruluk için.

haz icin

sevmek, iyi vakit geçirmek, keşfetmek, deneyimlemek, üretmek için.

C

benim için hayat amerikaya yerleşebilmek için yaşanır. yerleştikten sonra asıl hayat başlar.

A ve C

Hepsi +1

aynada popona bakmaya çalış..

Abur cubur yeme isteğinizi bastıramıyorsanız öyle zamanlarda meyve kurusu yeyin. En azından nispeten sağlıklı bir atıştırma olur.

Şekerine baktır.

www.youtube.com

Şunu izleyin.

evet insulin direnci arti bir. bir de genel olarak hormonal durumlarda bir degisim olmus gibi geliyor. zaten tespit edilmesi cok kolay. bir de test yaptirana kadar islami degil ama meditatif bir oruca girseniz bira mide kuculur, mide dengeye girer. tavsiye ederim.

bunu da izle www.youtube.com

birkac tane capulcunun o meydana gelip halkimizi yanlis bilgilendirmek suretiyle tahrik etmesine biz pabuc birakmayiz.

Bir akşam ailece muhabbet ederken, babamların kaç kardeş olduğu konusu açıldı. Bu sohbet sırasında isimler sayılırken, "işte zaten ilk x doğmuş, o nazardan ölmüş. sonra.." gibi bir şey çıktı babamın ağzından. Nası ya dedim o ne demek ve ardından şu hikayeyi dinledim

Dedem ve babaannemin ilk çocukları bir kızmış. Çok güzel bir bebekmiş. Bir gün birisi bu bebeği görüp "yahu bu ne kadar güzel bir çocuk" demiş. Kısa bir süre sonra çocuk aniden fenalaşmış, ölmüş. Dedem ve babaannem de demişler ki, çocuğumuz nazara geldi ve öldü.
Bu açık ve net hayatımda duyduğum en saçma şeydir.
Hatta bu, bu soruya insanların vereceği cevabı değiştirecek derece saçma bir şey. Bu nedir ?
Evet dedem falan hayatı köyde geçmiş insan. Cahildir eğitimsizdir buna yorar, buna inanır. Ama yani yuh be amk.

Din.

Allah.

islam

kimse ....... yapmaya/etmeye kalkışmasın.

kalkıştılar.

new-age shit: burclar, astroloji, aura, enerji, karma, fal ...
+
old-school shit: nazar, cin, peri, gulyabani ...

eksisozluk.com

nerdeyse her hatanın bi geri dön tuşu olduğu halde insan ilişkilerinde en küçük hatanın bile telafisi olmadığı gerçeği.

"o saatte orada ne işi varmış"

Evrim, bilimi dine alternatif görmek, kıyaslamak, bütün değeri maddi şeylere verip manevi hazlara ulaşmayı ummak, sonrasında gelen mutsuzluğa şaşırmak.

bi hastanin burun sikayetlerine burnuna kacan sinegin yol actigini dusunup sinegi oldurmek icin burnuna Sabah aksam duzenli olarak silek ilaci sikmasi.

Değil. Aslında sana ancak şu kadar katılabilirim: McDonalds'ta çalışacak kişilere de ihtiyacımız var. Senin çocuğun McDonalds'ta sipariş alacak, benimki özel okulda İngilizce dersi. Hayata annesi ya da babası yüzünden bir adım geride başlayacak seninkiler...

(Tabi tabi belki bir gün loto çıkar, belki çok zeki olurlar... Flash TV izlemekten beyniniz yanmış.)

@Traveller, nerden biliyosun belki adam geri kafalı bir ağa, senden çok daha zengin?

çocuklar ingilizce öğrensin diye evde ingilizce konuşulur, ama ebeveynler gerçekten iyi ingilizce biliyorsa konuşulur, ayrıca çocuk daha bebekken, dil öğrenme çağındayken konuşulur.

Değil. Ha biz yapmıyoruz, gerek görmedik. Ama tüm çizgifilmler, filmler vb. orjinal dilinde izliyorlar. Bazı filmlerin backstage videolarını hep ingilizce izliyorlar, merak ettiklerini İngilizce araştırıyorlar. Çünkü kaynaklar İngilizce. Globalleşmeyle alakalı değil yani.

Oğlum 9 yaşında ve İngilizce aksanını duyanlar, bilingual sanıyor. Ama tamamen yabancı dili "native" kaynaklarından duymasıyla ilgili bu.

Biliyorum victum critical period of language learning, universal grammar, Chomsky, Skinner... her gün okuduğum şeyler bunlar

Elbette geri kafalı bir ağa da olabilir. Ama sonuçta geri kafalı ailelerin fakir çocuklarına gerek var; inşaat işçisi lazım, fast food zinciri çalışanı lazım...

Kapitalizm önce ideolojilerle (globalleşmenin köpeği olma, gel benim köpeğim ol gibi) uyutur, cahilliği över, sonra da sizi işçisi yapar.

@Traveller, düşüncen yanlış, evet general kadar askere de ihtiyaç var ama sen fakir çocuklarını baştan bunlar fakir çocuğu, asker olmalı diye elersen içlerinde çok yetenekli, çok akıllı olanları kaybedersin. Ayrıca hayat adil değil, fakirlere negatif ayrımcılık değil pozitif ayrımcılık uygulanmalı. dünyanın en büyük aristokratları bile vakıflar kurup gelir adaletsizliğine karşı savaşırken, bütün holdingler fakir ama yetenekli çocukları bulup burs vermek için uğraşırken senin fakir çocuklarını baştan silmen çok hatalı.

@traveller geride başlamak ileride olmak ne demek, bence aşırı saçma bir düşünme tarzı bu. sen herşeyin daha fazlasını istemeye devam et, daha çocuğun olmadan kafanda onları başkalarıyla yarıştırmaya başlamışsın bile, sonra neden çocuklar böyle.

ps. bu arada fakirliğe karşı bir takıntı geliştirmişsin, hayırlı olsun.

İngilizce öğrenmek ya da öğrenmemek konusunda haklı olabilirsin fakat öğrenmenin şekli konusunda pek mantıklı görünmüyor. Anne baba İngilizce biliyorsa ve duyarak öğrenme diye birşey varsa bunu kullanmak, kullanmamaktan daha mantıklı. Asıl bunun yerine birkaç bin lira verip kurs vb. yerlere göndermek globalleşmeye daha büyük katkıda bulunmak demek.

@victum doğru olanın senin dediğin gibi olduğunu biliyorum. Pozitif ayrımcılık oldukça gerekli ama dünya öyle işlemiyor. Daha fazla yabancı dil bilen bir adım önde oluyor. Bugün çocuklar erken yaşta yabancı dil öğrenmesin diyenlerle, geçmişte çocuklar okula gitmesin diyenler arasında bir fark yok.

Geçmişte okula gönderilmeyen çocuklar bugün ne yapıyor? Terörist, fakir, az gelirli işçi...

Bugün ailesi erken yaşta yabancı dil öğrenmeyi gerekli görmeyen çocuklar gelecekte ne yapacak? Terörist, fakir, az gelirli işçi...

(İstisnalar çıkabilir ama dünyanın geneli böyle)

Düzeltme: İmla

globalleşmeyle alakası yok, çocuğa ilerki hayatında faydası olacak becerileri anne baba mümkün olduğunca sağlamaya çalışır. bu sadece meslek edinme anlamında değil, hobiler, yemek yapma gibi kendine bakma becerileri de olabilir.
restoran işleten babanın, küçük yaştan itibaren oğluna mutfak işlerini öğretmesi, elektrikçi babanın küçük yaşta çocuğa elektrik tesisatı ile ilgili bilgi vermesi, birlikte radyo tamir etmeleri falan gibi.
ancak bunun için önce anne babanın tam olarak o konuda yetkin olması lazım, yani anne baba ingilizce/herhangi bir dil anadili seviyesinde biliyorsa, mesela ingiliz/amerikan dili ve edebiyatı eğitimi almıştır ya da ingilizce konuşulan bir ülkede yaşamıştır, bu bilgisini çocuğa aktarması normal. ha anne babası o yabancı dile hakim olmadığı halde, sırf ay çocuk ingilizce öğrensin diye yalan yanlış ingilizce parçalıyorlarda, bence aksine zararlı. bu yaşlarda öğrendiği tonlama ve telaffuz hataları ömür boyu çocukta kalıcak çünkü. bu durumda çocuğun interaktif olarak dil öğrenmesini sağlayan programlar, yabancı dilde eğitim veren okullar çok daha mantıklı bir seçenek. en azından çocuk doğru kaynaktan öğrenir.


edit:

@traveller bu konuda bir sıkıntınız var, ailenizin size imkan sağlamadığını düşünüyorsunuz ve öfkelisiniz sanırım. okuduğunuzu anlama çabası göstermeden cevap vermişsiniz. tartışma dil öğrenmenin gereksizliği değil, evde anne-babanın ingilizce konuşmasının etkin ve gerekli bir yöntem olup olmadığı.

tartışma şunun üzerine; hepimiz ingilizce biliyoruz, hem de gayet iyi seviyelerde.. birçoğumuz, bu ingilizcesiyle gerek türkiye'de gerek usa ya da avrupa'da çok güzel doktora da yapıyor, bilim yapıyor, yaşıyor, anlaşıyor vs. burada sıkıntı yok. ama bu insanların hiçbirisi, bebeklikten itibaren ingilizceyle büyümüş insanlar değil.

çocuğu bebeklikten itibaren ingilizceyle haşır neşir edip, kendi dilini unutmasına (hatta böyle bir durumda kendi dili ingilizce oluyor) doğup büyüdüğü toprakların diline yabancılaşmasına sebep olmak, hiç ama hiç ummadığınız kadar sorun yaratır.

@alice sağladılar aslında, fazla parası olmayan ama uzun vadeli düşünebilen bir babam oldu. Ben de bugün onun "cahil" olduğunu değil "ileri görüşlü" olduğunu düşünüyorum. Ben ilkokuldayken ailesi yabancı dil derslerini gereksiz gören kişiler de vardı: Biz TÜRKÜZ! Biz MÜSLÜMANIZ! Biz kapitalist DEĞİLİZ! Biz İngilizce ÖĞRENMEYİZ! Çocuk İngilizce öğrenirse TÜRK olmayı unutur diye böğürüyorlardı. Bugün çocukları bu zihniyetle nerede...

Kimileri de bak komşunun oğlu okumadı şimdi babasının bakkalını devraldı, okumak gereksiz... diye zırvalıyordu. Yalnızca yabancı dil bilmek yetmez ama elinden ne geliyorsa ailenin çocuğa vermesi gerek.

@tolkien Ben o zihniyete karşıyım, yabancı dil bilmek göklere çıkarmaz ama ailenin cahilliğe övgü yağdırması zihniyeti çocuğu pek de ileri götürmez. Bizim köyden biri vardı, okumadı ama çok zengin oldu, kendini geliştirdi, entelektüel oldu örnekleri de herkesi kapsamaz. Acı ama durum bu.

Ve en önemlisi erken yaşta İngilizce öğrenmekle, 15 yaşında İngilizce öğrenmek arasında büyük bir fark var. Konuyla ilgili Critical Period of Language Learning anahtar sözcükleriyle arama yapabilirsiniz. Keşke bunları bilip de konuya dahil olsanız. Örneğin ben doktor değilim ve hastalıklarla ilgili uzmanmış gibi konuşmam. Ama bu konuda bilgim var ve erken yaşta dil öğrenmenin önemini çok iyi biliyorum.

1950'lerde Türkiye'de okuyan da okumayan da aynı işte çalışıyor okula gerek yok diyen kişilerle 2016 yılında yabancı dil bilen de bilmeyen de aynı diyen kişilerle aynı zihniyete sahipsiniz. Çok yazık...

@acemi kaynak goster abicim?

:D :D :D

traveller, şu robotsu trollüğünü başka yerde yapar mısın? hadi canım..

Diger baslikta Ingilizce soru mu sormussun @fut? Keske Ingilizce bilsen...

Neyse dedigim her seyi diger baslikta kanitlamissin. Ben de cok iyi yabanci dil bildigini ama cocukken ogrenmedigini falan sanmistim... Baska diyecek sozum yok. Dedigim her seyi kanitladin.

bence saçma ve küreselleşmenin finosu olmak gibi bir şey, tıpkı sizin de belirttiğiniz gibi.

Cevaplardaki tartışmayı okumadım.

"Globalleşmenin köpeği olmak" batının köpeği olmakla başlıyor bence. Bunu yapmayan toplumlar ingilizceyi de globalleşmeyi de kendi köpeği yapıyor yapacak. Yani dil zayıf toplumları ve bu sebeple batiyi seyre dalmış toplumlari asimile edip yok edebilir evet. Ama üreyen, üreten ve bunlar dolayısıyla geleneklerini muhafaza edebilen toplumlar ingilizceyi age of empiresta relich bulmuşcasina kullanıp 1-2 asır sonrasinin anasını sikebilir afedersin.

zamanın şartlarında hapse "düşeceğime öleyim daha iyi" diye düşünmüş olabilir.

baskı altında itiraflar olabiliyor.
Bir de haklı olmasına rağmen suçlamayı kaldıramayıp intihar edenler var.

Raskolnikov'un duygusal durumu üzerine zaten roman.

Haksız bir suçlama sonucunda hayatının büyük bir bölümünde özgürlükten mahrum bırakılmak vb. ağır cezalarla cezalandırılmaktansa bir şekilde ölmeyi ya da intihar etmeyi tercih etmek pek de mantıksız bir durum değil. Böyle bir durum kişinin suçu kabul ettiği anlamına da gelmez. Akıl sağlığı yerinde olan birinin yapmadığı birşeyi yaptığını düşünmesi olacak şey değil bence. Ama suçlu hissetmek ve kendinden şüphelenmek tabi ki olabilir. Çünkü insan duygusal bir yaratık. Gördükleri ve duydukları, doğru olmasalar bile onu etki altında bırakıyor.Sürekli olarak birşeylerin insanlara gösterilmesinin nedenlerinden biri de bu. Şöyle düşün, bir sabah kalkıyorsun ve etrafındaki herkes senin x suçu işlediğinden emin, sözleriyle ve davranışlarıyla bunu gösteriyorlar, bu durumda sen işlemediğinden emin olsan dahi hiçbir şey olmamış gibi hayatına devam edebilir misin?

Dönem Rusyası düşünüldüğünde, sert cezalar ve koşullar, sibiryada ömür boyu sürülmek veya kürek mahkumluğu vb adam umutsuzluğa kapılıp öyle düşünebilir gayet normal

@cosmic zaten lise ogrencisi kivaminda gorunuyorum ogrenci kartimi gostersem iyice kaale almazlar :p direkt dr la noix diye giris yapiyorum ki yalan da degil

olay hasta ikna etmede degil benim stresimde. Mantik cercevesinde dusununce stres yapacak bisey yok ama kendi kendime seedemiyorum. Hastaneye gidecegim sabahlar sinir stresten kaza yapicam diye korkuyorum.

Danismanla da dusundum ne kadarda bi gorusuyoruz diye, sanirkm 2 haftada bir. Daha sik olmamasi diyecek bisey olmadigindan (hocam bu hafta 16 hasta oldu, hocam bu hafta 19 hasta oldu gibi)

Oneriler icin cok tesekkurler ama :)

Olay hasta sayisi degil yalniz ben gunde 25 hasta da alsam bu stresi yasiyorum sabirim onu anlatamadim. Olay benim gidip hastayla ve danismanimla ilk konusmayi yapma stresim sonrasi geliyo zaten

Küçük gösterdiğin için dikkate alınmadığını mı düşünüyorsun acaba? Bu şekilde düşünüyorsan dikkate alınman gereken durumlardan kaçınırsın, bu da seni rahatsız eder. Yazarken stres olmanın nedeni yeterince yol alamadığını düşünmen olabilir. Rahat olmanın tek yolu olumsuz düşüncelerden kurtulmak.

bizim bölümde de direk hastalarla uğraşan gruplar gerçekten yıpranıyor, konunuzu ve nasıl bi çalışma yapacağınızı bilmiyorum ama deneysel aşamada onların daha rahat olduğunu görüyordum en azından böyle düşünün:) bide öğrenci gibi davranmayın bence çünkü millet bunlara elimizi verirsek kolumuzu kaptırırız diye düşünüyor, inanın herkes bunu yaşıyor öyle düşünüp daha rahat olmaya çalışın.
çalışmanız istediğiniz gibi, yani daha verimli, gitmiyor diye mi streslisiniz? yani içten içe bu stres yaratıyor mu? bunu danışmanızla konuşsanız belki yardımcı olur? çünkü böyle araştırmalar zaten kafamızdaki gibi ilerleyemiyor ve bunu kendisi de biliyordur.

Milyon yerden izin aldim o hastane icin, simdi baska yer icin milyon tane daha izin alamam :p cok spesifik bi hasta grubum var, poliklinik hastalari diyelim bi de bunlara o yuzden samimiyet yaratip yarin gidip idrar alamiyorum. 5dk icinde kendimi calismami tanitip idrari almaya ikna etmem gerekiyor lojistik nedenlerden oturu.

Ya dusundum de o izinleri alirken de hep ilk adim atmada sikinti yasadim ben. Beraber calistigim doktoru aricam, onu da 15 kez dusunuyorum. Bashekimle gorusucez, elim ayagina dolaniyor ama odaya girdim mi laylaylom. Bugun de danismanla gorustum, gorusme sonunda meze tarifi falan verdim :p

Bi de @cosmic bizde kendini kucuk gosterince daha bi ustune cikiyolar onu da internken fark ettim. Ne kadar despot suratsiz o kadar guven saygi :/

1-2 aylığına da olsa bol insan göreceğiniz herhangi bir iş kısa vadeli bir rahatlama getirebilir.

harvey +1

garson bile olmak istesem beni almazlar ki. üniversite mezunu garsonu ne yapsın adam gider tecrübesi olanı alır. tecrübesiz ve belli bir yaşa gelmiş insan 1-2 aylığına nasıl bir iş bulabilir?

Hiç sıkma kendini, ben de benzer şeyler yaşadım. Hiç yılmadan iş aramaya devam et, görüşmelere git. Görüşme yapmak bile bir tecrübe. Bi de bazı şeyler hakikaten kaderle alakalı zamanı gelmeden hiç bişey olmuyor, sen ne kadar zorlasan da. İçini rahat tut o iş fırsatı karşına çıkacak ve boşuna canını sıktığını anlayacaksın.

Bu işin çözümü arkadaşların dediği gibi kriterleri düşürüp bir şekilde işe girmek. Çeşitli aktiviteler önerilir ama uzun vadeli olmaz, yine bunalım döner gelir.

Üniversite mezununu ne yapsın da demeyin ayrıca, piyasa üniversite mezunundan geçilmiyor zaten, bir olayı yok yani. Garsonların, marketlerde çalışan kasiyerlerin çoğu zaten ya üniversite mezunu ya da öğrencisi. Yeni mezun mühendis asgari ücretle işe başlıyor memlekette.

Iskurun sitesini takip edin. Meslek edindirme kapsamında güzel kurslar oluyor. Hatta bir kisminda sizr para da ödüyorlar.
Geçici de olsa iş bakin. O migroslarda çalışanların çoğu üniversite mezunu.
Benim öğretmen arkadasim tezgahtar olarak calisiyordu yazlari,dersane ara verince. Hem de taki dukkaninda. Ac oturacak degil ya...
Siz de tezgahtarlik vb bakabilirsiniz.

Szpilman'dan piyanist olabilir derim

@ placebo z

eminim harika bir kitaptır ama onun için biraz kasvetli olabilir mi? ayrıca filmini de izlemiştir şüphesiz. elbette kitabını okumakla filmini izlemek farklı şeyler ama ben daha farklı bir kitap arıyorum.

çok derin edebi bir eser olmasına gerek yok. biraz neşelenmeye ihtiyacı var.

Geceye Övgüler-Novalis

Terry pratchett -diskdünya yollayın. Umutla alakası yok ama aşırı eğlenir.
Neil Gaiman da olabilir, hem sürükleyici hem güzel.

Louse L. Hay kitaplarını tavsiye ederim. pozitif gücün büyüsü, düşünce gücüyle tedavi..

www.kitapyurdu.com

Metin Hara "Yol"

louise hay +1
kendisi de kanser hastasıydı ve bunu yendi, sonra bunu kitaplaştırdı.

eğlenceli bir kitap olarak don quijote'u tavsiye ederim. YKY'den.

harry potter

edit: ne zaman okusam yaşadığım hayattan uzaklaşıp o dünya'ya gidiyorum sanki. bence çok etkilidir hayallere dalma konusunda

Valla ben de harry potter serisi demek isterim. Çocuk kitabı gibi gelebilir ama değildir. Her kitabın sonunda filmini de izler belki hem.

Şu kadının kitabı: www.hurriyet.com.tr

kelebek

Yaşama Çevrilen Pedal



Okumadım, bir gazete vermişti yıllar önce. Sora kaybolduğu için okuyamamıştım.

harry potter

her zaman önerdiğim gibi; good will hunting.

böyle zamanlarda the it crowd ya da come fly with me izliyorum.

www.youtube.com

Dizi istersen new girl. Bolumler yarim saatten az suruyor ve aksama kadar izleyeceginin garantisini veriyorum.

www.imdb.com

belgesel izle.

www.belgesell.com

the chef filmini izle çok mutlu eder için ısınır

Tabii ki Friends

hepsine baktım, not ettim. Bu maalesef arada sırada olan bir durum, o yüzden bu listeye bakacağım arada. çok teşekkür ederim yardımınız için.

loop'a al bunu seyret

www.facebook.com

Astronotlara. Çok riskli iş yapıyorlar.

işinde iyi olan her insana saygı duyarım.(terörist falan değilse tabi :))

Saldıray ağbi gibi net, hedefe kilitlenen açık sözlü insanlara saygı duyarım.

azimli, yaptığı iş için emek veren, disiplinli insanlara bayılıyorum her gün nefes almaya bile üşenen bir istikrar düşmanı olarak. o yüzden milletin hakkında abuk sabuk konuştuğu vücut geliştiricilere bile çok büyük saygım var. tabii steroid bombalarını saymıyorum.

bunun dışında düzgün konuşan insanlar da saygı uyandırıyor. nasıl desem ağırbaşlı, tane tane konuşan, dili düzgün kullanan insanlar çok hoş. geçen mesela koltukları temizlettik, gelen usta o kadar iyi iletişim kuran, kibar bir insandı ki bayağı takdir ettim adamı. normalde hiç huyum değildir, öküzün tekiyim; bu adamın eşyalarını arabasına kadar taşımaya kalktım manyak gibi, "dur lan nabıyon aq" dedi izin vermedi haha. bu tip insanlara çok büyük saygı duyuyorum. "kaliteli" oldukları çok belli oluyor. sayıları da artık oldukça az olduğundan, gördüğüm yerde kendimce iyi hissettirmek, böyle insanları mutlu etmek için elimden geleni yapıyorum.

böyle yazınca da jigoloymuşum gibi oldu aq ama anladınız demek istediğimi.

Müzisyenlere, sevdiklerime tabii ki.

duygularıyla değilde aklıyla, mantığıyla hareket edip doğru düşünen, boş konuşmayan ve hoşsohbet herkese saygı duyarım. bir de iyi kalpli olması şart. bu saydığım meziyetlerini çıkarları ya da başka şeyleri empoze etmek için kullanmaması gerekiyor.

Üzerine yüklenen koşulların dışına cikabilmis, (düzeni, mekanizmayı sorgulamak artık moda da) verilenlerin dışına çıkıp kendine yeni bir görüş edinebilmis insana saygı duyuyorum.
Mesela adam cahil, bağnaz ve şeriatçı aileden çıkıp bambaşka bi yola gidiyor.

Onurlu yaşayan herkese. Çünkü bana göre insan onuru için yaşar.

@gmzo +1. ayrıca işine saygı duyan öğretmenlerin önünden/yanından geçerken biraz daha özen gösteririm adımlarıma hareketlerime. sonsuz saygım vardır kendilerine. okuduğum okullardan mezun olup çıkarken öğretmenlerimin ellerini öpmeden ayrılmamışımdır şimdiye kadar. işin içine siyasi görüşlerini katmadan ne olursa olsun tek derdi öğrencilerine doğruyu, iyiyi ve bilimi öğretmek olan solcu, sağcı, ortacı tüm öğretmenlere selam olsun!

zeki insana

Tutarlı insanlara
Dansöz gibi kıvırmayanlara

Net ol canımı ye, o derece

Başında öğretmen, müdür , anne baba vs olmadan yapması gerekeni yapanlara, zorluklar karşısında yılmayanlara, günaydın, lütfen ve teşekkür ederim diyenlere, başka bir canlıya zarar vermekten kaçınmaya dikkat edenlere, kendi için iyi şeyler yapanlara, başkaları için iyi şeyler yapanlara, özellikle karşısındaki kişiyi görüş, köken vb ayırmadan yardım edenlere, bilimsel düşünenlere, bilimle uğraşanlara, kağıt toplayıcılarına, başta öğretmen ve doktor olmak üzere işini hakkıyla yapanlara...
saygı duyarım.

İşinde çok başarılı olanlara ve o başarı noktasına tırnaklarını kazıya kazıya gelenlere.
örneğin nuri bilge ceylan.

kimseye oldu mu.

işini düzgün yapana,
alın teriyle para kazanana,
yalan söylemek yerine kaybetmeyi tercih edene.

Herhangi bir konuda cok bilgili, uzman kisilere hayranlikla beraber saygi duyuyorum.

Yaptigi bir isin, soyledigi bir sozun, tavirlarinin ve eylemlerinin sorumluluklarini ustlenebilen insanlara saygi duyuyorum.

Agzindan cikan tek bir sozun bile sorumlulugunu ustlenemeyem insanlara zerre saygi duymuyorum. Guvenilir ve saygi duyulan bir insan olmanin tek kriteri bu bence.

Yapmayı isteyip de yapmayı beceremediğim ya da yapmanın yemediği şeyleri yapabilenlere çok saygı duyuyorum. Islık çalmayı becerebileninden uçağa binmekten korkmayanına, şarkı söyleyebilenden hapse girmekten korkmayanına.

her istediğini elde edip veya edebilme potansiyeli sahip olup inanılmaz derecede mütevazi olabilen ve kazanımlarını(maddi-manevi) çevresiyle paylaşarak mutlu olabilen insanlara.

çok klişe gelecek ama insan olan herkese saygı duyuyorum.
insan gibi düşünüp konuşan, insan oldugunun bilinciyle düşünen konuşan ve yaşayan herkesin varlığı onurdur.

Paranın bozmadığı adama, güzelliğin bozmadığı kadına, işine gelmediği halde doğru bildiğini yapmaya çalışana, adil ve cesur olana, kişisel çıkarları dışında dert sahibi olana, kimseye zarar vermemiş kişiye, sevmeyi bilene.

bana saygı duymayana kralı bile olsa saygı duymam.

matematik öğretmenlerine.

matematik özürlüyüm.

Bahane üretmeyenlere.

adnan oktar'a. çok ciddi anlamda saygı duyuyorum, ironi falan yapmıyorum. adam yeryüzünde kendi cennetini kurmuş, on numara takılıyor entourage'daki vincent gibi. yoksa bilgisinde falan değilim.

bu adama saygı duymayayım da ne yapayım?..

sadece başarılı diye asla bi insana saygı duymam, cunku 27-28 yasında abd'de hoca olan insanlar tanıyorum, gerçekten zehir gibi zekaya sahip cok insan tanıyorum. zeka allah vergisi, üstüne azim de eklenince basarı geliyor. amaa bütün bunların, onun için bir hediye ve kısmet oldugunun farkında olup, kalbini temiz tutup, diger insanlara/canlılara merhametle yaklasanlara büyük saygı duyuyorum. bu insan basarılıysa daha da artıyor saygım, cunku insanın kendi gibi olmayana empati kurması daha zordur.
öte yandan, bencil ve saygısız, merhametsiz bi insan allemei cihan olsa gözümde çöpten farksız. bu sebeple milletin ölüp bittiği tonla sanatçı benim sinirimi bozuyor. muzisyense sesini bile duymak istemiyorum.

sokakta yaşayan insanlara.

teksen fark yok. Yanında kadın olmadıkça istersen özkardeşler kıraaathanesinde 50 kruşa iç farketmiyor

Franchising fiyatlari, hizmet kalitesi ve bulunduklari konuma gore kira bedelleri, toplam.giderler ve marka degeri derken 2 cay arasinda fark vardir evet.

En guzeli evde icmek.

sıfır.

Mado'nun çayı leş zaten, ya Mado'da oturma ya da başka bişey iç. 5 tl'ye abdest suyu

Mado'da çay içmem, gıcığım, adım atmıyorum.
İstanbullu değilim, yabancısı olduğum bir şehirde çayın nerede güzel ve ucuz olduğunu bilme şansım yok, nereye denk gelirsem. yaşadığım şehirde de zaten dışarıda çay içmem kolay kolay, evde mis gibi demlemek varken. yoksa temiz olduğundan bariz şekilde şüphelenmediysem hiç takmam kıraathanede de içerim fark etmez.

İmaj farkı vardır, ikisi arasında fark gören insanın amacı sadece çay içmek olmuyor.

simit rüyasının çayı daha güzel olabilir.