ortak bir amacımızın olması mümkün değil. farklı renklerde farklı zevklerdeyiz. biraz kaçıs ama en realistiği bu.aslında evlenmemize çalışmamıza gerek var mı ben de cidden bilmiyorum. ama toplum denen kavram içerisinde bir takım dayatmalarla birlikte geliyor. dışına çıkmak istediğinde ise donanımlı olman lazım her konuda. özellikle yalnızlık.
bir amaca gerek de var mı ? elimizde somut belli şeyler mevcut. bence mevcut olan herşeyi deneyebildikten tadabildikten sonra dahası sorusuna cevapsız kalınınca ölünebilir. ama insanın dahası kolay kolay bitmiyor. benim avuntum bu şu sıralar.

mevcut olan her şeyi deneme gibi bir isteğim yok, toplum denen kavram da umrumda değil, ben çadırımı alıp durmadan gitmek istiyorum artık buralardan. Hiç durmadan ilerlemek. Nereye olduğu önemli değil, doğayla iç içe olmak istiyorum belki de. Kendimi uzun süredir bu kadar kötü ve intihara yakın hissetmemiştim.

dogayla iç içe diyosun sonra intihar diyosun? dogada aylaklık eden canlı intiharı dusunmez. intihar edene kadar elindeki imkanınla dus yollara. gez bos bos. işten bunaldıysan bırak.

seni cok iyi anlıyorum. su dunyadaki tek amacımız, cagdaslarımızla sevgiyi paylasabilmek. dogaya bakıp haz alabilmek bence.

i.hizliresim.com

Bir süredir ben de senin gibiyim, bir sürü zorluk çekiyorum ve bu zorlukların içinde beni yaşama bağlayan tek insan da artık yok. çok zor. zaman diyor herkes(!) ben de sana öyle söyleyeyim.

herkes gitmek istiyor, herkes uzaklaşmak istiyor. ama bunu yapabilen insan sayısı bence az. gitmek aslında anlık bir karar. sana yol iyi gelecekse durma git.

yazip yazip sildim bi suru sey. bende sizin gibi dusunuyorum.

bu konuyla ilgili sunu farkettim. cok sik duydugumuz bir soz aslinda yeni bir kapi acti.

"malda yalan mulkte yalan, var biraz da sen oyalan"

ben buna odaklandim. bu dunyanin oyalanma dunyasi oldugunu dusunuyorum. seni oyalayacak kafani mesgul tutacak bi seylere ihtiyacin var.

ve aslinda suan avantajlisin. dunyanin sacma bir yer oldugunu farketmissin. o zaman kaybedecek neyin var ki ?

senin olan bu dunyada atla, zipla kos. kaybetmekten yenilmekten korkma.
denemedigin o kadar cok sey varki. cik disari denemey basla.

ya çok güzel diyorsunuz da bir yerden karnımızı doyurmadan nasıl yeni şeyler denenebilir ki? Sürekli bir para akışı olması gerekmiyor mu? Ne yapayım yani şimdi 3bin maaşla çalışırken çöp mü karıştırmaya başlayayım?

@galandar emin ol doğada yaşayabilecek bilgi ve beceriye de sahibim, ama dediğim gibi gelir olmadan boş gezmek nereye kadar? gece yatacak yer mesela?

Her şey bu kadar boşken neden çalışıyoruz? Beğendiğim şeyleri, ihtiyacım olanları sıkıntı yaşamadan alabilmek için
Neden evleniyoruz? Sevdiğim adamla daha fazla vakit geçirmek, bu arada toplum baskısı yaşamamak için
Hiçbirini yapmazsak ne yapardık? Bilmem
Amaç ne? Mutlu olmak

evrene göre kendimi ayarlayamam valla. bi kere geliyoruz hayata. keyfime bakarım ooooooh

Hayatının amacı, amacı olan bir hayat. SAna bağlı. çalııp para kazanıp servet yapmak mı, çocuk getirmek mi, toplumsal olaylara aktivism yapmak, sosyal faaliyetlerle iyi bir yaşam geçirmek ya da sanat spordan uzak anca öyle takılmak.

bu düşünceler insanları neden boşluğa düşürüyor anlamıyorum çünkü beni çok rahatlatıyor. böyle şeyler düşündüğümde aklıma gelen iki söz var. popüler kültürden ama kusura bakma.

-eğer yaptığımız hiçbir şey önemli değilse, o zaman önemli olan tek şey ne yaptığımızdır (angel)
-kimse bilinçli olarak var olmaz. kimse hiçbir yere ait değildir. herkes ölecek. (rick & morty)

dünyayı değiştiren/değiştirecek insanlar var. biz bu insanlardan değiliz (belki sen öylesindir ama istatiksel olarak büyük ihtimal değilsin). ve olmak zorunda da değiliz. yapabileceğimiz tek şey gücümüz yettiğince hayatı çevremizdeki insanlar için daha güzel yapmak. büyük düşünüp kendini sosyal hizmetlere adayabilirsin, çevreci olabilirsin ya da en basitinden sevdiğin insanlara sevildiklerini hissettirip onları mutlu etmeye çalışabilirsin. daha fazla bir şey yapamayız zaten.

for a brief time i was here and for a brief time i mattered

toplum böyle böyle yapacaksın dediği için yapıyoruz o işleri. insanlar düzenli bi gelirleri olmazsa ihtiyaçlarını karşılayamayacaklarını sanıyorlar ama ihtiyaç zannettikleri şeylerin çoğunun ihtiyaçla alakası yok. sırf piyasada satıldığı için satın alınan ve ihtiyaç zannedilen bir sürü şey var. insanın yaşaması için yiyecek, su ve barınak lazım, başka hiç bir şey şart değil. sonra bi de kafayı yememesi için kendini oyalayacak bişeyler lazım aslında, zaten insanlar da bu yüzden para harcayarak kendilerini oyalamaya çalışıyorlar.

insanın bakmakla yükümlü olduğu birileri yoksa yapabileceği en güzel şey doğaya dönmek. basit, huzurlu ve oyalayıcı bir hayat. illa aç kalmana da gerek yok, kendin üç beş sebze yetiştirip, geri kalan ıvır zıvırı yerel üreticilerden ucuza alarak yaşayabilirsin. kendin bişeyler üretip satabilirsin. e-ticaret yapabilirsin vs.. evi nereden bulucam, para yok dersen onun da çeşitli yöntemleri var, misal: www.eksiduyuru.com

öncelikle cevap yazan herkese teşekkür ederim, farklı bakış açıları kazandırdınız.

@peki madem demek istediğim de o zaten. Yani dünyaya gelmişiz, etrafımızdakileri mutlu edip ölmemiz mi gerekiyormuş? Belki bu görevi kendi kendine yükledin kendine ama bu mudur yani? Ee mutlu ettik diyelim? Sonra?

sonra da ölüyoruz işte. seni tatmin eden bir cevap olmadı ama ben böyle bakıyorum daha kurcalamıyorum.

Huzursuzluğu beraberinde getirse de boşluğu kötü birşey olarak görmemeli, kaçmamalı ondan. Kötü, çirkin, yanlış şeylerle dolu olmaktansa boşlukta olmak daha iyi değil mi? Bir bardak düşün mesela, suyla dolu bir bardak boş bir bardaktan daha iyiyse, boş bir bardak da pislikle dolu bir bardaktan daha iyidir. Spor bedeni rahatlatır, bedenin ruha etkisi yok demiyorum ama ruh çok daha fazlasını ister, sadece sporla doyuramazsın onu. Yaşananlar boş olabilir, birileri boş bir dünya yaratmayı istemişler ve başarmışlarsa bunu görmezden gelemeyiz. Toplamın içinde çok küçük bir yer tutmak ya da hiçbir önem ifade etmediğini düşünmek sinir bozucu gelebilir ama bunun üzerine kafa yormak mantıklı değil, çünkü biz seçmedik ve insan seçmediği şeyden sorumlu tutulamaz. Herşeyin boş olması, herkesin güzel ya da çirkin, zengin ya da fakir olması kadar saçma. Ancak yaşamlarımız boş olabilir, gördüklerimiz, duyduklarımız, dayatılan şeyler boş olabilir. Bütün bu boşluğun dışında muhakkak birşeyler dolu olmalı. Değerli olan hep az ve ulaşılması zor değil midir? Çok fakirliğe karşı az zenginlik, çok çirkinliğe karşı az güzellik yok mudur? İnsanlar sadece bedenlerini doyurmak için 15-20 yıl çalışıyorlar, sadece bedeni doyurmak için bu kadar çalışmak gerekiyor da ruhu doyurmak için neden biraz olsun çalışmak gerekmesin? Evlilik sadece bir araç, bir çeşit kural. Uymayabilirsin, reddebilirsin. Amacını kendin bulabilirsin, gözlerin var görüyorsun, kulakların var duyuyorsun, gördüklerini ve duyduklarını değerlendirebilecek zihnin var. Bilgiye ulaşmak hiç bu kadar kolay olmamıştı. Herşey elinde, geriye sadece çaba göstermek kalıyor.