gerçekliği en çok sorgulanacak ifşalardan biri. :şuku:

google görsellerde arama yapabiliyoruz, biliyosun değil mi :/

Öeh. Ben seni erkek zannediyordum efsane çıktın. Maşallah güzel hatunsun.

Edit: Allah belanı... mübarek günde.

teşekkürler hepinize, mucuklaaar

Sana da iyi bayramlar

o kadar fake ki google görsellere bile gerek yok.

gözler şehla mı? sadafs

Güzel plan. ben şuan sevdiğim değer verildiğim geleceği olan ve değerimin üzerinde maaş aldığım bi işte olmasam aynısını yapardım ancak şuan g.tüm yemiyor maalesef tüm bunları bırakıp gitmek. Senin kaybedecek bi şeyin yoksa bas git.

Bana pek gerçekçi gelmedi. Yüksek lisans ücretleri fazla diye biliyorum. Kaçak çalışmak belki kolay ama kaçak çalışılan bir işte hem yaşamaya hem de eğitime yetecek kadar para kazanmak zor. Sağlık sigortası yaptırın mutlaka. En kötü geri dönersiniz. Başarılar.

ingiltereden yazıyorum bence hiç bu işe kalkışma hayatını yakarsın

Eger burada mal mulk yoksa bankalardan yuklu miktarda kredi cekebilirsiniz.

Bence gerek yok.Başka ülkeye bakmanı öneririm :)

Kanada vatandasi olmak icin once gocmen statusu almak lazim. O statuyude her kanadada okumaya gelene vermiyorlar. Kanada'nin avantaji su olur okurken calisma izni cikartabilirsin.

Birinci paragrafinin tamamina katiliyorum, umarim vazgecmezsin, insallah planin da istedigin gibi gider
Yeni mezunsan mutlaka mutlaka mutlaka denemelisin.

arkans bile bakma. ben de çok iyi bir ünv mezunuyum çok iyi şirketlerde çalıştım kendi işimi kurdum tr de. ama yaş oldu 35, evlendik ve çocuk planları devreye girdi. amerikaya bir kere gittim ve kesinlikle orads yaşamak istiyorum ama şu an şartlardan ötürü yapamıyorum. sanırım daha baya gençsin arkana bile bakma dostum dene gör bak şansını. olur olmaz ama içinde de kalmaz. en en körü geri dönersin yalın genç yine başlarsın. kaybın olmaz, ama içinde de kalmaz

Plan güzel ama şunu hatırlatmam gerek. Work & travel, turist, exchange student, vb. olarak gelmek ile yaşamak apayrı şeyler. Work & travel'daki bol arkadaşlı, bol gezmeli, bol kafa rahatlı, partili ortamı ya da Erasmus gibi ortamı bir daha bulacağınızı düşünerek gelmeyin. Beyaz yakalık bir iş olacağı sürece bol bol talepkar patronlar olacak. Kaçak olursanız biraz daha zor olacak. Kaçak çalışarak millet para kazanıyor da, her an yüreği ağzında yaşıyor ve kimsenin yapmadıkları işleri kaçaklara kakalıyorlar. Bunu düşünerek geliyorsanız olan çok güzel. Kaybedeceğiniz şey şu: Kaçak yakalanırsanız, bir daha dönemeyebilirsiniz.

Cesaret kırmak için yazmıyorum, romantik olmayın ama bu hayalden de vazgeçmeyin tabii ki. Burada bir kişi ile tanıştım, kaçak kalmış ve 8 yıl evine gidememiş, türlü türlü işler yapmış. Herkesin bambaşka bir hikayesi var; çoğu eğlenceli değil ama hepsinin de bir ödülü olmuş bir şekilde. Gerçekten dayanabilirseniz siz de kavuşabilirsiniz, dayanmazsanız en kötü geri döner, yine bir şey kaybetmezsiniz.

Eger amerikada kalici olmak istiyosan, kacak calismak yapacagin son sey olsun.

Yüksek lisans ya da doktoraya başvurabilirsiniz, yüksek lisansa burslu almaları çok zor tabii, o şekilde para kazanabilirsiniz. En azından F1 vizesiyle gidersiniz, yine çalışma izniniz kısıtlı olacak, ama fazladan kaçak çalışılabilir. Amerika'da böyle bi kaç kişiyle tanıştım, gayet de mutlulardı hayatlarından ama ömrünüzün sonuna kadar hediyelik eşya dükkanında çalışmak zorunda kalırsanız mesela? Bence hayallerden vazgeçmemek lazım, bu sizin hayatınız, burda herkes kendi sınırlı dünya görüşü kadar size tavsiye sunar. Bakın ben de gördüğüm bir kaç örnek üZerinden size bir şeyler sundum, ne kadar gerçek?

ülkenin iyi üniversite ve bölümünden mezun olupta hangi "legal" fırsatları kovaladınız ve denedinizde, cahil biri gibi kaçak çalışmaya gidiyorsunuz merak ettim? Türkiye'de iyi eğitimli insanda, başka ülkelerde yasal yollari bile ciddi ciddi denemeden, kaçak iş yapmaya gidiyorsa, ne diyeyim. kolay gelsin. kaçak iş vs. yapacaksanız doğuya da gidebilirsiniz aklınıda olsun, pek bir farkı yok hukuksal olarak.

Birgün olurda yurtdışında Türkler şu yasadışı işte yakalandı vs. haberlerine katkınız da olursa, ne mutlu size.

affederim herhalde.

hiç uzatmam affederim

Önce affederim, sonra öperim.

Hayır.

affederim çünkü gerizekalının tekiyim. aklı olan affetmez.

Bence okuyabilirsin. 50'li yaşlarda hukuk okuyup bitiren çok kişi var. Hukuk tıp gibi değil dışarıdan okuyabilecek bir bölüm.

Avukatların, adaletin sağlanmasına bir hakim ya da bir savcı kadar katkısı olmuyor. Adaletsizliklerle uğraşmak için siyasi bir kimlik gerekli. Milletvekili olursan her gün bunun için uğraşabilirsin. Sana kimse karışamaz. Gerçek olaylarla ilgilenirsin. Avukat olursan büyük meselelere burnunu sokmana izin vermezler. Bana göre Türkiye'de büyük bir hayal bu.

@dissendium a katılıyorum. Adaletsizliği önlemek için Siyasette kariyer yapmak inanın daha mantıklı görünüyor. Çok sevdiğimiz doktor abimiz Ceyhun İrgil, şimdi milletvekili. Miletvekili adayı olmak için ön seçimlere aday olduğunda koşa koşa gidip oy verdim. Kararımdan çok memnunum.
Diğer yandan @şevket margosyan'ın uyarısı yerinde ve hatta siyaset içinde geçerliliği mevcut.
Hukuksuzluk bu ülkenin damarlarına işlemiş durumda.

Kurumsal bir yerde kimse kimsenin cinsel kimliğini merak edeceğini sanmıyorum..

Durduk yere iş mülakatında cinsel kimlik açıklamak zaten absürt..

Soruyu ben de anlamadım sanırım..

Peki şöyle düşünelim. çok açık düşünceli biri kendi sevgilisinden sana bahsedebiliyor, öpüyor kokluyor elini tutuyor. sen hiçbirini yapamıyorsun. Ayrıca üstüme baskı yapılsın istemiyorum. eşcinsel olduğunu söylemeyince insanlar sana birini ayarlamaya çalışıyor veya kızın biri gelip askıntılık ediyor. rahatsız oluyorum. bu konuyu bir söylesem de kurtulsam diye düşünüyorum.

Bu ülkede böyle birşey yapmak akıl karı değil. başına olmadık belaları alırsın.

ne alakası var ya. yıllarca sevgilim yoktu kimse de gelip bir şey söylemedi. bir sürü heteroseksüel insan var istediği halde sevgilisi olmayan veya bilinçli olarak birliktelik istemeyen. bence sen her yerde eşcinsel olduğunu duyurmaya bayılan poser'lardan birisin, kendi adına mağduriyet veya cool'luk malzemesi çıkarmak için bahane arıyorsun. işyerinde böyle denyoluklar yapanlara da mesafe koyar, özel hayatımı konuşmak istemiyorum falan deyip geçersin.

Valla işe girerken cinsel yönelimimizi belirtme geregi duymuyoruz. Sen de duyma bence. Ayrıca birilerinin isyerinde sana asılması, birilerini ayarlamaya calismalari vs bunlar eşcinsel olmasan da olabilecek, birçogumuzun yaşadığı seyler. Ilişki düşünmeyen ya da bu gibi tavırlardan hoşlanmayan herkes nasıl bertaraf ediyorsa sen de o sekilde edeceksin. Kendi kendine ayrimcilik yaratmana gerek yok.

@der meister, cool olmak eşcinsellikle olmaz. seni bu düşünceye iten nedir? Şimdi almanya'da sevgilisinin elini tutarak gezen insan insanlar bize kuul desin diye mi geziyorlar?

Tamamen içinizde patlamış sizin bu durum, başka yerlere sataşıyorsunuz. soruma cevabınız yoksa konuşmayın, bu kadar basit.

biraz fazla takıntılısın bu konuda sanırım. etrafında eşcinsel olduğunu bilen ve bunu umursamayan pek yakın arkadaşın olmadığı için olabilir mi? ayrımcılık tabii ki var çoğu insan senin yüzüne karşı kibar davranır ama düşünceleri farklı olur. ayrıca iş bulurken medeni durum, cinsel tercih, siyasi görüş gibi şeyleri belirtmene gerek yok bunları özellikle soran yerde ise zaten çalışılmaz.

niye açıklıyorsun abi? yanına gelen sevgilin de seni herkesin içinde dudağından öpüvermesin. en azından açıktan yapmasın ki farklı cinsler de yapmıyor bunu bu ülkede.

sana kız ayarlamaya çalışanlara "ilgilenmiyorum" de kestir at. 30 yaşındayım ve bana da sürekli kız ayarlamaya çalışıyorlar. direkt "ilgilenmiyorum sağ ol" deyip kestirip atıyorum. zorla koynuma sokacak değiller ya.

askıntı olanlara da takılmayacaksın. ülkede ilgisine yanıt alamayınca kadın öldüren erkek var ama tersi yok.

evet baya baya zorlanırsın iş bulmakta. hatta direkt bulamazsın diyeyim ben sana. o yüzden açıklama kimseye.

Teşekkürler desteğin için. ÇEvremde lgbt destekçisi pek yok, hep küçük yerde yaşadım.bu zamana kadar atlattım bi şekilde ama bu yaştan sonra hiç sevgilim olmadı dediğim zaman insanlar anormal bakıyorlar. hatta 1-2 kere yanımda eşcinsellik konusunu açan oldu. çalışma ortamına ilk kez gireceğim, bu tarz durumlarda ne yapmam gerekli bilmiyorum. ayrıca bu tarz dert ve sıkıntılarım yüzünden mesleki gelişimim bile etkileniyor.

O ayrımcılığa uğrayanlar kadın gibi davranan kişiler. Kadın gibi davranmıyorsanız ve bu gereksiz ayrıntıyı kimseyle paylaşmazsanız iş bulabilme şansınız var.

Duyurudan tanıdığım bir gey vardı. Gayet itibarlı bir işi vardı ve kız kankasıyla yaşayıp herkese "sevgilim" diyordu danışıklı olarak. Bana sarkıntı olmak için gey olduğunu gizlemedi ama hiçbir iş arkadaşı bilmiyordu. :) Benden yüz bulamayınca da görüşmeyi kesti zaten.

Kimliğini açık etmek istemeyen gey duyurucular mesajla irtibata geçer ya da çoktan geçmiştir zaten.

Once is bul daha sonra ortam uygun olursa yakin kisilere acil. Ama bence ozel yasamini yine de kimseyle paylasma. Gay oldugun icin demiyorum. Ornegin aile sorunlarini da anlatma. Bir gun alakasiz bir sorun olur ona baglarlar.

Kardes sirf sevgilim oldugunda rahat elini filan tutamayacagim ve milletle dedikodu yapamayacagim diye acik acik bunu soylersen simsekleri uzerine cekersin. Kimse kimsenin ozel hayatiyla senin gibi ilgilenmez. Bir ikincisi yeni girdigin iste, hemde ilk tecrubende, isi nasil kaparim veya nasil yukselirimi degil cinsel kimligimi nasil ifsa ederim diye dusunuyorsun. Sende pek umut goremiyorum patron :)

@yirmisantim o kadar itibarlı biri dahi gizliyorsa benim hiç söylememem en iyisi gibi duruyor ama okul gibi değil ki burası. okulda asosyaldim, kimseyle görüşmüyordum.

@Traveller dediklerini dikkate alıcam. Yani sadece iş yerinde çok güvendiğim biri olursa ancak ona söyleyeyim. hatta ona bile söylemek tehlikeli diyorsun. 30 yaşıma geldiğimde ve hiç sevgilim olmadığında anlarlar zaten... bu düşünce beni mahvediyor.

30 yaş ve sevgili ne alaka? Müslümanım zinaya karşıyım de, tek kadın yetmiyor, kimseyi de aldatmak istemiyorum çok kadınla takılıyorum de, illa tek eşli mi olman gerekiyor? 27 yaşındayım, 3 yıldır yalnızım. Kimse gey misin diye sormadı bana. Hatta bilakis iş yerinde adımı zamparaya çıkardılar, kimseye sarkmamama rağmen, kimseyle birlikte görmemelerine rağmen. :)

Bana bizzat soran olmuştu. hatta uzaylı gibi bakanlar oldu sevgilim olmadığını öğrendiklerinde. hayatın asıl zorluğu bundan sonra başlıyor olsa gerek...

Sakın söyleme bunu sorun yapmayacak şirket çok az. Ve bahsettiğin durumu ben hep yaşıyorum. Devamlı bir erkek ayarlama çabası, neden sevgilin yok, ne zaman evleneceksin vs vs vs. Erkeklere böyle baskı yapılıyor mu bilmiyorum ama kadınlara yapılıyor. Evlenmeyi düşünmediğini söylemen de bile şey değiştirmiyor. Ama işte öğrenilse işsiz kalmak ya da yaşayacagım baskı erkek arkadaş bulalım vs gibi baskıdan çok daha fazla. Bana gösterdikleri erkeklere bahane bulup geyik yapmayı tercih ediyorum.

Bu arada sevgilim olmadı vs gibi detaylara girme bence. Şu sıralar yok gibi konuşman daha rahat olmanı sağlayabilir.

Söyleme o zaman bu kadar basit.

Sorun istemiyorsan, standarta uymayan hicbir özelligini aciklama. Bu kronik hastaligin da olabilir, dinin de olabilir, cinsiyet kimligin ya da kicindaki dövme de olabilir.

Sevgilin var mı fakbadin var mı gibi lakayıt sorular sorulan ortamda çalışma. Homo da hetero da olsan da çalışma. Öyle köylü ortamlardan uzak dur hayatta hiçbir derdin olmaz.

önemli olan senin güvenliğin o yüzden açıklama bence. ben de açıklamadım, belki sevgilim olsa açıklardım ama o da sadece çok küçük bir yerde çalıştığım ve insanların bu konuda önyargılı davranmayacaklarını bildiğim için. ev arkadaşlarım da bilmiyor mesela, söylemeye korkuyorum ne bileyim beni onları dikizlemekle falan suçlayabilirler (nedense heteroseksüel insanlarda böyle bir panik oluyor, işim gücüm yok çünkü), evden çıkmamı isteyebilirler. biliyorum bir hep diken üstündesin, insanları kandırıyormuş gibi hissediyorsun bir yandan da. ama suç sende değil. hele ki ayrımcılık yaptıkları yazıyorsa hiç söyleme (hatta çok zorunda kalmadıkça o işe de girme, siteye kadar yazıyorlarsa içeride nefret söylemleri çok dönüyordur gibime geliyor, her gün öyle bir ortamda olmak çok yıpratır). ancak traveller'ın dediği gibi işe girdikten sonra güvendiğin biri olursa söyle.

Mentollü olips gibi gözleri varmış :) Mentol olsun, Olips olsun.

odin

Çakır

Bizim de benzer bir köpeğimiz olmuştu. Panda koymuştum adını pandaya benziyor diye. Bu köpekte Umut tipi var. Umut koyun.

peçka

dirsek daha etkili sanırım, çünkü sokakta kendini korumak isteyenlere dirsek atın diye tavsiye veriliyor bildiğim kadarıyla. ayrıca krav maga da daha çok dirsek üzerine kurulu diye biliyorum

Yumruk daha fazla güç toplarsın vücuttan tabi pozisyon da etkili

dirsek daha çok acıtır bence.

Yumruk tabii ki. Dirsek yakın mesafedeyken atılır. Karate'de Empi Uchi diye bir teknik var. Rakip çok yakın mesafedeyken uygulanıyor. Yumruk için rakibe yakın olmaya gerek yok. Adımla yaklaşılarak da yumruk atılabilir.

Yumrukla daha çok momentum üreteceği için haliyle oluşacak hasar daha fazla olur; ölüme kadar götürür. Esnaf döven İrlandalı turisti hatırlamakta fayda var bu anlamda. Dirsek burun kırar can acıtır.

double dragon'da dirsek daha etkili :)

Yakınsan dirsek uzaksan yumruk vuracaksın.

Ogretmenevinin yaninda kars evi diye bir yer var. Tum yemekleri harika. Su an mevsimi degil fakat eger menude varsa orada kaz eti yemenizi oneririm. Ayrica kars kalesinde oturmak da guzeldir.

Kaz etiiii

Selamlar,

Karsta askerlik yapmış bir birey olarak cumhuriyet caddesini şöyle güzelce bir gezin, rus yapıtlarını inceleyin, onun dışında kale var. pek bir şey yok açıkçası. aslında köyleri güzeldir, lakin tek başına biraz sıkıntı olabilir. bol bol asker göreceksiniz bayram dolayısı ile :)

Kızları da güzeldir bu arada, gelirken kaşar ve bal alıp da gelin bari..

iyi gezmeler.

Kamere git yemek yemeye çok çok daha güzel yazılanlardan. Ben kaz etini sevmedim gerek de yok bemce zaten mevsimi de değildir şu an. Kaleye çıkılır. Sokakları gezilir eski binalar görülür özellikle eski valiliğin o taraflar. Kalenin arkasında katerina oteli var orada bi çay içilir kars çayının kenarında. Cheltikov otel var yine içini dolaştırabiliyorlar eski ruslardan kalma bi yapı yine. Çıldır ve ani var çevrede bu saatten sonra zor olur ama.

Kars Kalesi'nde çay iç mutlaka. Çok sessiz bir yer. Bir de Havariler Kilisesi'ni görebilirsin.

Ben de iş sebebiyle bulundum bir çok kere. Yapılabilecek fazla bir şey YÖK.

Kars kaz evinde kaz Eti ye.
Ani harabelerini gezebilirsin
Şehir merkezini zaten bir saatte gezersin. Umarım kaldığın otel düzgündür genelde zamanını orda geçirmen gerekecek. Aksam erkenden herkes evine dönüyor. Sokaklar bomboş. Gerçi bu söylediğim kış ayları için oöyle umarım havalar iyi olduğu için erkenden sessiz bir şehir olmuyordur.

Ogretmenevinin tam karsisnda ev var santiye baabinda orada kaliyorum fakat yalnizim. Sehir merkezi harbiden bi saat icinde bitti sfdgsh. Tesekkurler tavsiyeler icin

ani harabeleri gidip görülmeli mutlaka.

pazar günü seni kilisede göremedim john

Hocam şahsi fikrim bir sey olmaz zarar gelmez bu insanlardan. ama adalara çağırma olayı çok erken bir hamle olmuş. ben olsam gitmezdim. Ilerde samimiyet artarsa olur belki.

calistigim icin gelemem dedim zaten.

nasil bir ortama dusecez, du bakalim :d

Eğlenmek için gideceksen gitme. Dalga geçtiğini düşünürlerse Allah Allah nidalarıyla Ada'dan kaçabilirsin. Kültürel bir gezi gibi düşünerek gidersen bir sorun olmaz.

Ateizmin çıkışı sorular sormak ve cevap alamamaktan geçerken inançlıların doğası soruların bizim bilemeyeceğimiz cevaplarının olduğunu varsaymaktan geçiyor.

Dolayısıyla ateistlerin ne kadar hoşgörülü olsalar da inananları fikri anlamda hafiften challange edip kıvranmalarını izlemeleri, biraz aptan görmeleri kaçınılmaz son. eğer bunları yapmadan da o günden zevk alırım dersen git. yoksa kalpleri kırılacaktır.

bir de teyzelerle gün geçer mi ya.. okurken sıkıldım..

Kendileri buyuk yehova sahitleridir. Genelde 2'li teyzeler halinde gezerler. Yeni insanlar cekmeye calisirlar genelde. Bi zarar gelecegini sanmiyorum ama sonrasinda salca olabilirler diye dusunuyorum.

Resmi Gazete'de yayınlanan yönetmeliklere bakmanız gerek.

Örnek vermek gerekirse,

www.resmigazete.gov.tr

Burada,

n) Üniversite (SAÜ): Sakarya Üniversitesini,
o) YDS: Yabancı Dil Bilgisi Seviye Tespit Sınavını,
ö) YÖK: Yükseköğretim Kurulunu,
ifade eder.

yazıyor.

dissendium iyi görmüş ama bazı şeyler artık dile pelesenk olmayla alakalı.

istanbul teknik'e itü diyoruz ama yönetmelikte yazmıyor, boğaziçine de boun diyoruz ama o da yazmıyor. ama odtü'de yazıyor.

TDK Kısaltmalar Dizini: www.tdk.gov.tr

resmi ve kurumsal yazışmalarda yönetmeliklerde belirtilen kısaltmalara uymak daha uygun olur.

Sucuklu yumurta
Çeçil peyniri
Portakal suyu

genelde yeşillik yıkamaya üşeniyorum o yüzden yeşillik diyeceğim. bol limonlu roka <3

menemeenn <3
krep <3

Avokado sos

Mücver olabilir. Vegan değilim ama güne sebzeyle başlayınca kendimi daha sağlıklı hissediyorum. Böyle çıtır çıtır olursa, bir de soğuk bir yoğurt varsa çok iyi olur.

krep yaparim ki cok fazla yapmiyordum saglikli degil diye, muz ile yapilanani kesfettigimden beri ayda bir iki mutlaka yapiyorum.


kahvaltiya uygun hale getirilmis bruschetta var bir de. yine saglikli degil diye 2-3 ayda bir yapiyorum ama yiyen herkes pek sever.

her haftasonu mutlaka bol yesillikli, salatamsi bir seyler yaparim. Kahvaltida da guzel oluyor bence.

www.youtube.com

Pankek, avokado sos, çıtır çıtır milföy börekler. memleketteysem katmer.

Domates salatalık kesmeye üşendiğim için bunları diyeceğim ^^

Artık ikisini de ayda yılda bir yiyorum ama pişi ve patates kızartması bu kategoride benim için.

Mantarlı kapya biberli kaşarlı vs tamamen kendi uydurmasyonum olan bir omletim var, zamanım varsa onu yaparım.
Krep yaparım bazen.
Bir de milföyden yapılan bi mini pizza var onu seviyorum kahvaltıda.

Çok çeşit peynir.
Menemen
Simit ama arada bir
Rodos salatası (domates, salatalık, hellim peyniri, nane, kekik, kırmızı biber, zeytinyağı)

İspanyol omleti, milföy hamurundan mini pizzalar.

ispanyol omleti ve menemen. üstüne de çıtır bir simitle bal kaymak.

Kreeep

simit. giderim burada harika simit yapan bir yer var oradan simit alır çay peynir domates salatalıkla gömerim bu benim şımarık kahvaltımdır.

Tulum peyniri ve cevizi rondodan geçirip karıştırınca güzel oluyor.

Dikkat çok özel bir tarif veriyorum. Açık ekmeği alıyoruz, hani lavaş da denir. İnce olmasına dikkat ediyoruz. Hemen ardından haşlanmış yumurtayı bıçağımızla 4e bölüp tek sıra halinde diziyoruz. Yumurtaya biraz tuz,kimyon ve tercihe bağlı kırmızı pul biber serpmenin ardından birkaç adet taze nane yaprağı koyuyoruz. Sonra bu açık ekmeği adeta bir dürümmüşçesine rulo haline getirip yiyoruz. Pazar sabahı üretlen bir baba kahvaltılığı :')

Kastın sıkıcı kahvaltılık idiyse, kaşar+bal

beykon ve kızarmış hellim peyniri

Menemen, suda yumurta, yulafezmeli omlet...

ev patates kızartması ve menemen

Meyve tabagi. Yabanmersinli pankek, üzerine Amaretto ve akcaagac surubu. Yanina Türk cayi, iyi denlenmis.

Hocam ben en son çikolata gibi yandığımda kaliteli bir bitkisel güneş yağı kullanmıştım. Kremler pek fayda etmiyor. Beyaz tenli biriyim ve ne zaman güneşe çıksam tavuk gibi kızarıyorum. Anca birkaç gün sonra koyulaşma başlıyor. Ama güneş yağı sürünce kısa sürede bronzlaşma oluyor. Bir de yanma işi denizde yüzerken daha iyi oluyor. Farkında olmadan her açıdan yanıyorsun. Şezlongda uzanıp yanmayı beklemeyi pek sağlıklı bulmuyorum.

hemen favorileyeyim.

benim tenim böyle olmuyor aşırı beyazlıktan ötürü. pembe hatta KIRMIZI oluyorum. belki sizinki de öyledir. sınırlı bronzlaşabileceğimizi düşünüyorum.

edit: aşağıdaki doğru söylüyor

cilt kanseri olmayı kabul ederek öncelikle. soruya cevap değil ama hatırlatmak istedim.

bahsettiğin kişiler zaten hafif buğday tenli kişiler. yani onların bronz olmayan halleri de öyle çok beyaz değil. e haliyle güneş altında da ciğer gibi yanmıyorlar. ciltleri buna uygun olduğu için güzelce bronzlaşıyorlar.

ha bir de cilt alt tonu sarı olanlar (pembe olanlara kıyasla) daha güzel bronzlaşıyor, en azından benim gözlemim bu yönde.

Solaryumla elde ediliyor genelde.

Tanning spray diye arat kim k falan öyle bronzlaştırıyor. Yoksa dön dön nereye kadar eşit olur bilemem.

Cilt alt tonuyla ilgili. Ne sari ne pembe; olive alt tonlular mis gibi ve cabuk bronzlasiyor.

Tamamen cilt ile alakalı beni sittin sene güneşe koy bronzlaşamam leş bir görünüşüm olur.
Hala istiyorum derseniz solaryumu deneyin.düzenli aralıklarla gitmek gerek

Ben lancaster in tinted jelly sini kullaniyorum, sayesinde kizarmak yerine bronzlasiyorum. Cok beyaz tenliyim. Koruma faktoru de var hem.


Oyle cok esit ve parlak bronz olanlar baska seyler kullaniyor, vucuduu parlak gosterme spreyi filan bile var.

Vilt alt tonu sıcak olanlr bronzlaşır, soğuk olanlar ve bazı nötrler kızarır. Ben de güneşe çıkınca bildiğin ızgara tava, cız bız gibi oluyorum, kıpkırmızı. Hayatımda bir kere beonzlaştım, onda da üç ay her gün akşam güneşinde güneşlendim. İşten çıkınca, 17:00 gibi açık havuza gidiyordum. 18:30'da kapanıyordu. Soğuk alt tonlu insanın güneşlenmesi birden değil, süreklilik isteyen bir iş.

Esmerim, bu nedenle de uzun süre kalmazsam güneste, zaten kizarmiyorum, bronzlasiyorum. Aksamlari ve sabahin erken saatlerinde günes kremi sürmüyorum. Öglen kesinlikle krem kullaniyorum. Yanarsaniz, deri zarar görürse bronzlasma olmaz, her gün iyice nemlendirin, hindistancevizi yagi iyidir. Hem dogal günes kremi hem de nemlendirici.

Düsük faktörlü krem kullanmanizi önermem. Aksam saatlerinde, örnegin altidan sonra, hic sürmeyin kisa süreli günese cikiyorsaniz. Ama ögle vaktinde düsün faktörlü kremle güneslenmek hic saglikli bir secim olmaz.

Demez.

Ek: Hıı ok, bu cevap değilmiş.

Hayaller google translate gercekler 3 - 5 yabanci dil bilmek

Hic belli olmaz acikcasi. Yapay zeka bugun kestirilemez bir sekilde ilerliyor, yarin ne noktaya gelecegi belli degil, inanılmaz seviyede. Neler olabileceğini kestirmek mumkun degil.
Bu konulari az cok takip eden bilir halihazırdaki ilerlemeyi. Sunu yapamaz bunu yapamaz diyemeyiz kisaca. 5-10 yil sonra hayal edemeyecrgimiz seylerle karlilasmamiz isten değil. Yapay zeka icin konuşuyorum.
Biraz takip etseniz neler oluyor gorebikirsiniz.

Yazılı bir şeyin çevirisine "bu iyiymiş" diyebilmek için o yazıyı anlayacak kadar dil bilmek gerekiyor. Biz Google Translate için iyi diyorsak bunu sahip olduğumuz belli bir dil birikimiyle diyoruz. Halbuki dil bilmeyen biri bu çeviriyi denetleyemez. Bu durumda bilgisayardan alınan çıktı için iyi ya da kötü diyemez. Bu sebeple insan faktörü hep önemli olacak.

Başka bir durum araştırma eylemi. Bir fabrikaya bir ürün alınacaksa bu ürün İnternet'te aranırken İngilizce aramalar yapılıyor. Satıcıyla bire bir iletişime geçiliyor. Alışveriş sitesinden makine almak için bile belli bir seviyede iletişim becerisi gerekli. Satış ve satın alma işleri sadece yazılı şekilde yürümüyor. Alınan ürünün özelliklerinden tutun, ürünün ülkeye ne zaman geleceğine kadar bir sürü durum hakkında konuşmak gerekiyor. Telefonla ya da mail ile yapılan görüşmelerde kimse kimseyi çeviri yapsın diye beklemez.

yakın vadede (30-40 yıl) değişeceğini pek sanmasam da uzak gelecekte muhtemelen insandan iyi çeviri yapacaklar. kültür vb. de dahil.

evet azalacak. ama dil bilmek sadece dil bilmek ise azalacak.

dil bilmek sadece cevirmek degil, bir yaziyi baska dilde okumak degil, dil bilmek bir kültüre acilan pencere hem vizyon hem de kisiyi gelistiren bir olay, farkli acilardan bakmani saglar, kültürel gelisimini saglar.

gelecekte ki ben maksimum 10 yil veriyorum buna, cevirmen kalitesinde ceviri yapabilen sistemler günlük hayatimiza girecek. bakin google 98de kuruldu, 20 senede geldigi nokta bu, kümülatif artan bilgi ile 10 yillik projeksyonda birebir ceviriyi m+kemmellestiren sistemler gelecek. bu sadece machine learning degil, islem gücü ile alakali. hepsi cok hizli gelisiyor bunlarin.

kisaca dil bilmenin önemi ciddi azalacak, normal insanin dil bilmesine gerek kalmayacak lakin dil bilen insanlar kültür olarak bir adim ileri olacaklarindan daha degerli hale gelecekler.

ek olarak makina ve bu sistemlere biz bu hizda alisamayacagimiz icinse yine dil bilen elemanlar degerli olacaklar.

söylediğin şey şu konuda mantıksız değil; gelecekte git gide bazı meslek gruplarında ya da spesifik senin dediğin gibi mekanik çevirilerin yeterli olabileceği iş alanlarında git gide insana ihtiaç olmayabilir. Dil bilmeyeni alayım değil de zaten hali hazırda bir algoritma var diyip o şekilde robotik bir yatırıma gidebilir.

Lakin bu dil bilmenin önemini azaltmaz. Hatta ingilizce, almanca vs. ek olarak programlama dilleri bilmenin önemi artar zaten her geçen gün artıyor.

Bu da soruya başka bir bakış açısı olsun.

dil bilenler bazen derdini translate ile dahi anlatamıyor. çok basit düzeyde yavaş ve zahmetli iletişim mümkün şuan. bir 50 yıl geçecek ki dil bilmek kadar yerini tutacak. o yüzden şuan gımkansız.

Geçen gün buna benzer bir duyuru vardı. Birkaç yıla çok büyük bir kriz olacağı söyleniyor, çünkü çevirmenler, taksiciler, veri analistçileri, memurluk tarzı ve asıl olarak mavi yaka işlerde çalışan komple işsiz kalacağı iddia ediliyor. Çok çok az mesleğin hayatta kalacağı ve insanların çoğu işsiz kaldığı için ekonominin çökeceği ve 'yeraltı yaşam' gibi insanların da evlerini karşılayamayarak yerin altına çekileceği falan konuşuluyor. Sürücüsüz araba, konuşabilen Google Translate, vb. falan oldukça artık dil bilmeye gerek kalacağını hiç sanmıyorum. Bir app'le her dile simultane tercüme yapılması bir 4-5 yıla gerçekleşecek bir şey. Çevirmenlerin ise en fazla, taş çatlasa 20 senesi kaldığını düşünüyorum.

Yapay zeka ile bir 'paralegal'in yapabilecegi isleri yavas yavas yapmaya basladilar, mumkun mu bilemem ama uzun gelecekte olursa sasirmam sanirim...

@aychovsky hakli.
Bir de ceviri isinin icine iyice yapay zeka girdi. Context'i takip edip ona gore ceviri yapilabiliyor ki bu cok daha fazla ilerleyecek. Yakin zamanda bir prototip yapildi ornegin, kulak icine yerlestirilen nohut kadar bir cihaz ve bilmem kac dilde SIMULTANE ceviri yapiyor. Bu ve bunun gibi seylerin daha baslangic oldugunu da hesaba kadarsak birkac yila muazzam seviyelere gelecek.

Sadece translation olayi da degil tabii ki mevzu. Yapay zekanin hangi alanlarda ne ise yarayabilecegini kestirmen mumkun degil, net bir sey varsa o da gun gectikce daha fazla alanda kullanilmaya baslanabilecegi. Yapay zeka aplikasyonlari bugun kendini kodlayip gelistirmeyi ogreniyor mesela. Ayni sekilde surucusuz arabalar her ne kadar sehirlerde caddelerde boy gostermeye baslamamissa da teknolojik olarak akil almaz seviyede ilerlediler. Bir takim altyapi mevzularinin da hallolmasiyla yakinda cirit atacaklar ortalikta. Bazi durumlarda tehlikeyi insandan cok daha once farketip hamle yapabiliyorlar ve duruma gore farkli kararlar verebiliyolar. Onune cikan engellerri ayirt edebiliyiorlar, insan, bisiklet, arac ya da yabani hayvan gibi. Canli surucu bir seylerin ters gittiginin daha farkina varmamisken otopilot olayi gorup ne ypacagina coktan karar vermis oluyor mesela.

Konuyu dagittim ama ozetle dil bilmemin oneminin azalacagindan suphe yok. Cebinizdeki telefonda google translate uygulamasi kamerayi ttugunuz tabelayi "es zamanli" ceviriyor ekranda mesela. Halihazirda mevcut bu. Ceviri uygulamalari ceviri yaptikca insan gibi ogreniyor bugun. Isin icinde yapay zeka var. Sinir yok.

hacı bir gün bir odaya kapatırlar sizi ahanda sözleşme ahanda kalem varsa sözünüz söyleyin yoksa imzalayın yada çıkın gider derler.
o zaman diyemezsin ki şunu bir google translateleyeyim.
yabancı dilde pazarlık yaptın mı hiç? abovvv bambaşka bir şey. shovel ready project dedi adam mesela çevir hadi bakalım adam ne demek istedi.

hayir azalmaz.

eger ingilizce ceviri bu denli basarili olursa, zaten o noktaya gelmeden once iletisim temelli isler coktan yapay zeka tarafindan icra edilmis olur. avukatlik, doktorluk, muhasebecilik, ogretmenlik vs. vs.

Şarj girişi bozulmuş olabilir. İşletim sistemi de işlemci sayesinde açılıyor. İşlemcide hasar varsa açılmayabilir.

sadece cpu arızalı ise de ışıklar gelmesi lazım. anakart ekranı falan, bios'a da giriliyor olması lazım emin değilim. sizin bilgisayarı en başından beri biliyorum, dediğim gibi kısa devre kaynaklı kontrolsüz gerilim veya akıma maruz kaldı muhtemelen. yani amiyane tabirle anakartın yanmış olma olasılığı yüksek. sadece anakartı test ettirebilirseniz daha net anlaşılır.

Şarj girişini değiştirdim geçen gün, sorun orada değil. Bios falan göremiyorum zaten, PC açılmadığı için.

@içim üretiyor, sağol tavsiyeler için. Anakart veya işlemci diyordum, anakartı değiştireceğim o zaman.

5 senelik PC, ikinci eli çabuk bulunur sanırım.

Ayrıntı verme, müsait değilim de bitir. Fazla laubali, toplu görüşmek yeter de artar.

ders olmuş bundan sonra kimseye ayrıntı bilgi vermezsiniz.
yahu bunlardan sana ne deyip terslerim ben olsam.

Gerçekten laubali imiş. Bahanelere devam, iyi çocuk diyorsun madem, açıkça terslemeye gerek yok.

Bi de sana yazıyor olmasın bu? Ben bu kadar laubali öğrenci duymadım hiç de.

Bana da yazıyormuş gibi geldi. Bizim jocalarımız da bir yere kadar ayrıntı verirdi, biz de verirdk. Aramızda samimiyet çoktu ama bu da çok laubaliymiş. Ya hiçbir şey yazmamak ya da sert cevap vermek gerek. Ama bu kadar ısrar ve laubalilik biraz yürüyormuş gibi.

Ay yok hiç zannetmiyorum yazma yürüme olacağını falan benden olumlu bi şey olamayacağını çok iyi biliyodur bence. Ben eski okuldan ayrılalı baya oluyor, ondan beri görüşmedik de o zaman şakalaşıyoduk falan ama gene de bu derece değildi şaşırdım.

Laubalilikten ziyade terbiyesizlik bu. Hocayı geçtim, fazla samimi olduğun arkadas dışında -ki onun da sınırı var- kimseyle böyle konuşulmaz. Terslenmeyi hak etmiş bence.

Ha bir de insanlar nasıl bu kadar laubali demişsiniz, siz izin verdiğiniz için büyük ihtimalle. Baska hicbir hocasi ile bu sekilde rahat konuşamıyordur muhtemelen. Her zaman belli bir mesafeyi korumak, sınır aşıldığında gereken tepkiyi göstermek lazim.

Aşırı densizmiş öğrencin, kesinlikle seninle bu şekilde konuşmaması konusunda uyarmalısın. Tepki göstermeyip konuyu geçiştirirsen aynı laubalilikle tekrar karşılaşabilirsin.

Camasir yikadigini soylemen samimiyet fakat elde yikayip yikamadigini sormasi laubalilik?

Laubaliligin ötesi biraz bu terbiyesizlik. Toplu görüşmelesim de gec. Bahane ile düzelmez bu

Babanla ilgili konu da biraz haddini asmiyor musun? diyebilrsin.Cocuk inanilmaz itici ve patavatsizmis yalniz.Muhtemelen arkadaslik iliskilerinde de böyledir bu jöle. En sevmedigim tip. Kisa cevaplarla kestirip at.

bu saygisizca yazdiklarina ragmen halen terslemis olmanla onun bunları yazmasi ayni nedenden.

*terslememis

ben diyecek şey bulamadım, eşime okudum, dehşete kapıldı ağzını falan bozdu, adam söylemiyle şöyle dedi: "s.ktir git derim, ne borcum var amq, onun borcu var o kadar öğretmiş etmiş öğretmeni, her yerden engellerim, herkesi kendi ailesi gibi mi sanıyormuş..." evet benim/bizim için bu kadar ağır olurdu tepki..

yol yakınken kurtulmak lazım.

Minyon biriysen (1.55 m boy ve 55 kg) yüz buluyordur. Bazı hocalar hiç hoca gibi durmuyor. Espri yaparak seni eğlendirmeye çalışıyor da olabilir. Rahatsız oluyorsan uyar. Zor bir şey değil.

Ben olsam kestirip atardım. Açıkça yazayım. "Annen yularını gevşek bıraksaydı baban bir sürü çocuk peydahlardı." demek istemiş. Bu ne biçim bir öğrenci-öğretmen ilişkisi? Hiç sevmem böyle tipleri. Benim hocam olsa "Peki hocam kolay gelsin, müsait olduğunuz bir zaman görüşmek üzere." der kapatırım. Samimi bir hocamsa "Yardıma veya herhangi bir şeye ihtiyacınız var mı?" derim. Ötesi doğru değil. Açık açık terslemelisin.

Keşke yaşları da yazsaydın. Ona göre yürüyo mu yürümüyo mu anlardık.

bu arkadaşla toplu bile görüşme derim. haddini bildirip engellemek lazım hiç hoşlanmam böyle şeylerden. senin hatanı da söyleyeyim, birine direkt hayır demek yerine böyle ayrıntı vermen, karşı tarafı gelemeyeceğine ikna etmeye calısman doğru değil. uygun değilim kusurabakma diyerek sonsuzluğa gönderebilirsin böyle girişimleri.

ne sormak istediğini tam anlayamadım ama hukuk iyidir

tobb 3 dönem bir okul bu yönüyle zorlar, hukuk hem yerel bölüm seni bu ülkeye bağlar, hem de çok fazla mezun veriyor 15 bin falan. piyasada çok fazla avukat var nerdeyse asgari ücrete çalşıyorlar, hakimlik savcılık torpil işi.

biz de uluslarla hukuk diye düşündük ama uluslara daha yakınız şu an.

işletme de joker bölüm hatta uluslardan daha joker ama bizim kız işletme sevmiyormuş

hukuk yerele sınırlar diye bir şey yok, türkiyede hukuk okuyup yurtdışında yüksek lisans yaptıktan sonra dili geliştirdikten sonra uluslararası çalışılır.

burada önemli olan meslek seçimi, ne yapılmak istendiği. hukuk çok mezun veriyor evet, ama işletme, iktisat, uluslarası da çok mezun veriyor. hukukun avantajı diploma ile meslek sahibi olunabilmesi. iibf bölümlerinin dezavantajı doğrudan bir meslek sahibi olunamaması.

hukuk bu anlamda daha avantajlı, iibf bölümlerinden mezun olup girilebilecek çalışabilecek pek çok pozisyon hukuk mezunlarını da kapsıyor, tabiki ikisinin ayrıldığı keskin noktalar var ancak iibf mezunlarının pek çoğu kpss ve kurum sınavlarına mecbur kalmak zorunda oluyor, hukukta avukatlıkta böyle bir sınav sınırlaması henüz yok

Marmara Üniversitesi ya da İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi ülkedeki diğer hukuk fakültelerinden bir adım önde. Hukuk mezunu çok diyerek bu üniversiteleri kolayca gözden çıkarmamak gerek. Ben olsam hukuk okurdum. İşletme hala riskli bir bölüm.

Bu konuda yillarini vermis gormus gecirmis biri olarak daha yolun basindaki birine saatlerce anlatabilirim ama sonda soyleyecegimi basta soyleyip birakayim,
Sakın ve asla isletme, uluslar vb. bir tercih yapip omrunden 5 seneyi cope atip kalanini da karartma,
Kesinlikle hukuku tercih et..
Gerisini de aorma, gerek yok, iibf bolumleri copten baska birsey degil..

iibf genelllenecek bir fakülte değil. Gidip de Düzce Üniversitesinde okumayacaksın tabii. Okuyabiliyorsan işletmeyi odtü Boğaziçi gsü Bilkent koç vsde oku ama TOBB da iyidir.

Hukuk için ailede avukat vs varsa seç derim. Yoksa gördüğüm kadarıyla çok zorlanıyorlar. Hukukun dezavantajı şu; herkesin avukat olabilmesi. Baba parasıyla ite kaka okuyan biri için iyi bir şey ama çaluşkansan kötü. Çünkü avukatlık sınavı olsa sen geçebileceksin ama sınav yok ve herkes avukat. Bu mesleğin prestijini ve maaşını düşürüyor.

Birçok avukat KPSS kasıyor kurum avukatlığı vs. çünkü serbest çalışmak zor eğer baban anan avukat değilse birlikte çalışmayacaksan. İşçi avukat olup ayda 2 bin liraya başkasını zengin et zor.

Iktisat bilgisi olmadığı için iibflerin girdiği sınavlarda zorlanıyorlar
Hukuk okuyup yurtdışında çalışma hayali yok denecek kadar az. Hukuk yazma demiyorum sadece büyük hayallere girip hayal kırıklığına uğrama

Bana kalırsa 2sini de bırak imkanın varda odtü Bilkent ya da TOBB da bilgisayar Müh yapıp direkt yurtdışında çalışırsın

@antonin ve @alttraraf +1
Hukuk ulke ile sinirlamaz, daha once cok yazdik, iibf'nin yapabildigi bir cok seyi yapabiliyorsun zaten. Isletme ise bence iibf'nin en kisir bolumlerinden biri. Eger imkan varsa ve yurtdisi dusunuyorsan muhendislik yoksa yine ayni yolda hukuk.

Ayrica galatasaray, koc, ankara univ. ve hatta bilkent varken marmara'nin bir tik onde oldugunu dusunmek sacma.

@limon isletmede bunu yapmam mumkun olmaz mi? Mis yuksek lisansiyla?

öncelikle iibf diye genelleyip çok mezun veriyor vs. demek saçma.
işletme, iktisat, uluslar, siyaset gibi bölümleri galatasaray, odtü, boğaziçi, bilkent, koç bir de sabancı gibi top class okullarda okuyacaksın. yoksa aöf, bayburt üniversitesi, hatta ve hatta dokuz eylül, marmara vs. işletmedeki adam bile senin rakibin değil.
bu okullar kendi aralarında paslaşırlar. senin rakibin burdaki adamlar yani 350 bin iibf mezununun hepsi senin rakibin değil. çalışkanlığınla okulunun ismiyle öne çıkacaksın. çok iyi ingilizce yanında, 2. 3. yabancı dilin olacak. yani mezun çok değil. git bu okulların kontenajanlarına bak kaç kişi alıyorsa rakibin o kadar senin. diğerleri değil. iş başvurularında bunu anlayacaksın. haa, tobb da fena değildir ama bence bu dediğim okullara bak daha etiketlidir.

hukuktaysa istersen ankara, gsü mezunu ol, kıbrıstaki adam da avukat sen de avukatsın. hukuk kontenjanlarına bak her yıl piyasaya o kontenjandaki kadar avukat sürülecek.

öyle mezun olur olmaz büyük şirketlere hukuk müşaviri olacak adam binde birdir o da çok donanımlı ve referanslıdır. bu da çok nadirdir.

eğer ailede avukat varsa ve stajdan sonra onla birlikte çalışacak, sana dosya dava paslayabilecekse yaz. yoksa serbest avukatlıkta çok sıkıntı çekersin. büro açmak, zor hasbelkader açsan idare etmek zor. birkaç yıl cepten yemen gerek. ben bizim kızın ailesine de söyledim bunları ama nato kafa nato mermerler. haa, baban, annen avukatsa ondan büro kalacaksa yaz.

serbest avukatlık çevre işi. ailen zenginse, iş adamı falansa, çevresi genişse, ya da hukukçuysa seç çevremde birçok avukat kpss kasmaya başladı. kurum avukatlığı vs. kapalım diye. çünkü kaç yıllık avukatlar bile serbest avukatlıkta sıkıntı çekiyor. garanti iş olsun memur olalım diyorlar. o da hem puanları yüksek, hem alım az. yani imkansız değil tabii olan var ama kolay değil.

sen sıkıntı çekerken, özelde baba parasıyla okumuş adam babasının parası sayesinde bürosunu açacak çevresi sayesinde iş kapacak, babası avukatsa onun bürosuna konup hazır müşterisi olacak avukatım diye çalım satacak, sen onun bunun ağız kokusunu çekeceksin.

işçi avukatlık içler acısı, hukukçu olup da emeğin sömürülecek, 2 bin liraya çay kahve yapmaktan tut, yer bile paspaslatacaklar. onun bunun ağız kokusunu çekeceksin.

noterliğe girmiyorum bile. sıranın gelmesine ömrün vefa ederse 55-60 yaşında doğu ve güneydoğunun ilçelerinden birine noter olursun.

teoride iibfnin girebileceği sınavlara girmelerine rağmen, iktisat, maliye, muhasebe bilmedikleri için bu tarz sınavları da zorlanacakları ve ciddi bir çalışma gerekeceği kesin. bu tarz yerlerde çok hukukçu görmedim.

hakimlik-savcılık kimine göre kraldır ama sınavı geçsen bile torpil morpil konuları karışık ki. ben yine de istemezdim. en tehlikeli yerlerde güneydoğunun ilçelerinde teröristiyle, uyuşturucu kaçakçısıyla, adi suçlusuyla uğraşacaksın filan. kısıtlı bir hayatın olacak anca 45-50den sonra belki ısparta, antalya gibi yerlere gelirsin. sürekli tayin falan olur. ülkede, hukuk adaletin olmamasına girmiyorum bile.

yani avukat olursun olmasına da hukukta iş yapmak, para kazanmak sıkıntı. haa, para kazanamasan bile avukatım der geçersin. ama kaç yıllık avukatlar bile sıkıntı çekiyor serbest avukatlıkta. haa, bana sorarsan en kralı serbest avukatlık ama baban falan avukatsa. iş yapabiliyorsan.bir de avukatlık karakter meselesi. insanlarla, sorunlarla uğraşmayı seviyorsan, her türlü insanla muhatap olurum dersen okey.

bir hukukçunun yurtdışında iş bulması, bir işletmecinin iş bulmasından daha düşük ihtimallidir. zaten hukuk diplomanızla orda hakim, savcı, avukat olamazsınız. denklik olmamasının yanında orda avukat olmak için 6 yıl staj, avukatlık sınavı vs. var mezun olur olmaz havadan avukat yapmıyorlar. o yüzden oralarda prestiji ve maaşı yüksek. dile de anadil seviyesinde hakim olmak gerekiyor. bunlar haricindeki işler için de saydığım okullardan mezun biri olarak daha rahat iş bulursun. türkiyede hukuk okuyup yurtdışında çalışan insan bir elin parmaklarını geçmez, onlar da bilkent, koç mezunu falandır marmarayla olmaz.

bu arada marmama hukuk da iyi bir ingilizce öğrenemeyeceksin muhtemelen.
böyle çok kötülemiş gibi oldum, sana hukuk seçme işletme seç demiyorum. sadece hukuk bir altın anahtar değil her kapıyı açın, insanları gazlıyorlar sonra çocuk içine girip dışına çıkınca büyük hayal kırıklığı yaşıyor. bunu da gördüm çevremden.

eskiden okuyan az olduğu için millet para kazanmış ama bu kurt avukatlar köşe başlarını tutmuş, ölene kadar avukatlık yapıyorlar. emekli hakim savcılar da avukatlık yapıyor emekli maaşının yanında, yani toy birinin müşteri bulması zor.

işletme joker bölümdür, bizim kıza da dedim ulusları bitirince bir işletme mezununa göre daha çok çalışman gerekecek bazı şeyler, öğrenmen için çünkü piyasada gereken şeyleri öğrenmiyor. işletme özelde, iktisat devlette işine yarar. eğer idari hakim olmak istersen de işletme vs. okuyabilirsin. hukuku bunlardan belirin kılan avukat olmaktır.
o yüzden ben illa avukat olucam diyorsan hukuk düşün zaten, başka bir şey düşünme.

saydığım okullarda işletme-iktisat ya da iibf marmara hukuktan daha kötü değildir hatta iyidir. bu bölümlerde ilgi alanına göre istediğin her mesleği yapabilirsin diploman joker görevi görür piyasada. illa avukat olucam diyorsan hukuk yaz, illaki avukat olursun, onu herkes oluyor. ama herkes para kazanamıyor.

işletmede de yurtdışı yapabilirsin tabii. sadece bilgisayarda daha garantidir işin.

edit: şu an türkiye'de ne okursan oku sıkıntı, tıp dahil bence. hatta almanyada falan mühendislik bak, cüzi bir okul harcı var. burda okuma devri bitmiş artık. 58 bin yeni kontenjan getiriyormuş yök yeni işsizler yaratmak için.

@limoncello, o kadar yanlış yorumda bulunmuşsunuz ki:

1- ankara, istanbul, bilkent hukuktan mezun birisiyle diğer okullardan mezun ikisi de avukat olacak okul ismi önemli değil kısmı yanlış. bu okullardan mezun olanlar diğerlerine göre çok daha şanslı. çünkü büyük bürolar, firmalar sadece belli başlı okullardan mezun alıyor.

2- babası sayesinde büro açan babasının çevresi sayesinde dosya kapan adam başarılı olmuyor. iki dosya alır, batırınca da kimse hatır gönül dinlemez. avukatlık çevre ile büyür ancak bu çevre anadan babadan gelen çevre değil. başarılı oldukça büyüyen çevre. 2-3 yıl bir büroada çalışıp ofis açıp gayretleriyle başarılı olan binlerce avukat var.

3- hukuk okuyan birisinin yurtdışında çalışması diğer bölümlere göre daha zor değil. yurtdışında yapılacak hukuk yüksek lisansı, iyi bir yabancı dil ile yurtdışında gayet çalışılır, denklik yok kısmı da yanlış bilgi, yurtdışında yapılan hukuk yüksek lisansı pek çok ülkede avukatlık yapmak için yeterli. ama zaten yurtdışında yapılan iyi bir yüksek lisanstan ve iyi bir yabancı dilden sonra buna gerek yok zira yurtdışında veya türkiyede uluslararası çalışan şirketlerde çok iyi imkanlarla çalışmak garanti.

4- piyasada çok avukat, hukuk mezunu bulunması hiç bir şeyi değiştirmiyor, önemli olan kişinin nasıl olduğu, kendini nasıl geliştirdiği.

5- işçi avukatlara çay, kahve yaptıramazlar, temizlik falan. nerden çıkıyor bunlar. bunu yapan avukat barodan men edilir, avukatlık kanununa aykırı böyle sallamasyon şeyler uydurmayın.

kısacası hukuk insanlara daha çok kapı açıyor, iyi bir okuldan hukuk mezunu olup da iş bulma konusunda sıkıntı yaşayan yok ancak iibf konusunda bu sıkıntı var çünkü devlet dışında iş imkanları daha kısıtlı.

burada önemli olan kişinin ne yapmak istediği ileride.

yanlış değil, gerçekçi yorumda bulundum.

bilmeyenler için burda da yazayım: tobb'da 3 dönem eğitim var ortak eğitim adı altında. güzel bir şey ama zor. herkes tatildeyken sen okulda ya da stajda olacaksın. ya da millet okuldayken sen işte/stajda. mezun olduğunda 1 yıllık iş/staj deneyimiyle mezun olacaksın ki fotokopi çektirilen staj değil bunlar. ciddi ciddi çalışıp maaş aldığın stajlar. okurken para kazanacaksın yani asgari ücret civarı. kuzenim bir şey icat etmişti galiba elektronikte. her bölüm için var ortak eğitim.

eğitim dili türkçe, çünkü anadilde eğitime inanıyormuş hisarcıklıoğlu. ama hazırlığı kastırıcı ve geçmen için toefl vermen gerek. bir de mezun olmak için bitirken tekrar toefl vermen gerek.

eğitimi iyi, 2. yabancı dil seçiyorsun. puanları çok yüksek zaten.

kampüs hak getire tabii ama çok güzel bir yurt yaptılar şehir dışından gelirsen tam bursluya bedava. aylık cep harçlığı da var.

benim kuzenim 10 yıl önce tobbun elek. elektonik müh. kazandı. şimdi ortak eğitimde okurken çalıştığı vestelde çalışıyor.

hukuka gelince; bak güzel kardeşim eğer ki ben avukat olucam, hukukçu olucam diyorsan hiç başka bir şey düşünme bile hukuk yaz geç. ama sende böyle değil sanırım. 'hukuk çok güzel, gelsene, sana her kapıyı açar' şeklinde gaza gelip okuyacaksan. hayal kırıklığına uğraman çok olası.


her bölümde okul tabii çok önemli, hukukta tıpta okul önemli değil diyen ben değilim zaten insanlar. ama hukuk okulunun en az önemli olduğu bölümlerden biri olmakta. çünkü mezun olan herkes avukat olabiliyor. o yüzden millet herhangibir hukuka kapak atalım da bari avukat olalım kafasında.

avukat olmak için bir engel var mı? yok. sınav ya da belli okullardan avukat almak yok. herkes avukat. bu mesleğin prestijini ve maaşını düşüren bir durum. çalışmayan adamın işine gelir bu durum ama iyi bir okuldan mezun olmuş bir avukatlık sınavı olsa kazanabilecek kişi için dezavantaj. belli hukuk fakültelerinde mezun olmak daha iyidir tabii. ama herkes piyasaya avukat olarak çıkabiliyor sıkıntı bu.

ikincisi; artık o kendini geliştirirsen başarılı olursun devirlerini geçti bu ülke maalesef. umut kırmak için söylemiyorum. bundan birkaç yıl önce olsa çok daha idealist konuşurdum sana. ama arkan sağlam değilse, ailende hukukçu yoksa serbest avukatlık çok ama çok zor. imkansız demiyorum ama zorlanacaksın. 10 yıldan fazladır iş hayatındayım, birçok hukuk okuyan arkadaşım var bazısı avukatlık yapıyor, bazısı yapmıyor. ve genel olarak da işi hayatından gözlemliyorum. serbest avukatlık yapanlardan kapatıp büroya geçen ya da kpss kasan çok arkadaşım var bunlar 10 yıla yakın piyasada olan ankara hukuk vs. mezunu ankara barosuna bağlı olanlar. bir kurum vs. olsa diyorlar.
belki onlar beceriksizdir diyeceğim de değiller. sadece kolay değil. tutunanı vardır. ama hukukçu olunca sana kapılar açılmayacak bunu bilerek gir okula.

yoksa herkes enayi değil ki büro açıp yürütmek bu kadar kolay olsa elalemin ağız kokusunu çekip başkasının iş yükünü yüklenip ayda 2 bin liraya talim etsin açar bürosunu. sonra müşteriler yağar gelsin paralar gitsin paralar.

öncelikle büro açmak için para gerek, o şart. açtın büroyu, astın tabelayı. reklam yasağı da var. pardon da sana kim, neden gelsin? tecrübesiz bir avukata. 3-5 yıl bir şey değil. senin gibi binlerce insan var. bürolar için de. ankara, marmara hukuk yılda 800, istanbul hukuk 1250 mezunu veriyor. senin gibi 'iyi' hukuklardan mezun binlerce kişi olacak. staj yapacak yer bulmak bile zor.

avukatlık deneyim işi, yaş işi. çalışırsan, kendini geliştirirsen yaparsın olayı gerçekçi değil artık. paran varsa, arkan varsa, çevren varsa, her işe hayır demezsen kazanabilirsin. babasının pasladığı davayı batırmaz zaten adam. çevresinde destekçisi olacak. zaten davayı direkt vermesine bile gerek yok. babasıyla birlikte avukat olarak çalışacak. isterse hiç davaya girmesin.

senin dava batırmayacağının garantisi de yok. avukatlık herhalde ömür boyu yapılan bir meslek. köşeleri yılların kurt avukatları kapmış, parası olan onlara gidecek. her iyi davayı, para getirecek davayı belli avukatlar alacak. sana ne kalacak. cmkdan gelecek 3-5 şeyle bir şey döndürmeye çalışacaksın yetmeyecek.
10 yıllık iü hukuktan mezun serbest avukat arkadaşım eşiyle ayrılma noktasına geldi iş yapamıyor diye. bunları da bil. cepten yiyecek paran varsa birkaç yıldır öyle o da en az 3-5 yıl belki biraz kara geçmeye başlarsın. yetmedi emekli hakim, savcılar da emekli olduktan sonra açıyor bir büro emekli maaşının yanında. onları da kat hesaba.

serbest avukatlıkta yurdum insanıyla uğraşacaksın. bir kere karakter önemli. öyle naif, kibar vs. biriysen olmaz. gerçekten bir yırtık olacaksın, adam kullanmayı,vs de bileceksin yeri gelecek. telefonun, araban pahalı marka olacak. bu dediklerim ciddi. sen istediğin kadar mütevazi ol. yoksa dedim ya yurdum insanıyla uğraşacaksın, mütevazi gözükürsen, 'bundan bir cacık olmaz, işi beceremez derler'.

hukuk okuyan birinin eğer uluslararası şirketler vs.de çalışacaksa da iş bulması o kadar kolay değil. sadece yüksek lisans yapmakla kimse sizi işe almaz. uluslararası örgütler, şirketlerde danışmanlık falan zor olmakla beraber, sadece koç, bilkent tarzı eğitim veren okulların birkaç parlak öğrencisi belki.

diğer taraftan sadece orda yüksek lisan yaparak, avrupada abd'de hemen avukatlık, hakim savcı falan olunabiliyor yani. iyiymiş adamların hukuk sistemleri o kadar kötü yani. hukuk ve tıp gibi eğitimler denklik esasına tabidir ve denklik almak çok zordur. siz genel bir hukuk nosyonu almış olabilirsiniz ama gördüğünün borçlar, ticaret medeni vs. gibi hukuk dersleri türk kanunlarıyla ilgili. yani bir masterla nasıl türkiyedeki eğitim ve ruhsatınızla orda avukatlık yapabilirsiniz bu kadar kolay mı bu işler.

oralardan yıllar süren stajlar ve avukatlık sınavı oluyor, kaldı ki anadil seviyesinde olmadan çalışmanız çok çok zor-ki o dili sonradan öğrenen birinin anadil seviyesine gelmesi de imkansız gibi.
hukukta yurtdışı masterı yapmak diğer bölümlere göre daha bile zordur. yani gerçekçi olarak bakarsak o kadar kolay değil yurdışında yaparsın yerele bağlamaz falan olayları. kaç kişi vardır bunu yapabilen. çok çalışırsan belki orda avukat asistanı olabilirsin.

dedim ya artık kendini geliştirme değil, çevre ve para önemli bir konu. ve tabii şans. imkansız değil ama 'kendini geliştirirsen her şey olur'da değil. artık öyle kendini geliştirmene de bakmıyor kimse valla.

gayet de her şeyi yaptırıyorlar. o sözde 'hukukçu'lar var ya o yanında çalıştırdıkları meslektaşları işçi avukatları öyle bir sömürüyorlar ki, baroya şikayet et hadi bakalım. çay da getir der, çıkmadan bir paspas atıver de der. beğenmezsen kapı orda. senin gibi 15 bin mezun çıkıyor her yıl. ha senin okulun ankara hukuk, marmara hukuktan her yıl 800, istanbul hukuktan 1250 mezun var. bulunmaz değilsin. türkiye gibi bir ülkede hukuk olmayan ülkede hukukçu hukukçuyu eziyor en önce. kimi kime şikayet ediyorsun. sallamasyon falan değil bizzat gördüklerim.

ben bu dediğin bölümlerin hiçbirini okumadım, okumuyorum. avukat ya da işletmeci değilim. sadece yansız gözle yazıyorum. bana kalırsa illa türkiye'de okuyacağım diyorsan ve tobb diyorsan dedim ya bilgisayar mühendisliği seç buralarda. öyle her kilidi açar maymuncuk gibidir lafları pratikte gerçekçi değil, ha diyorsan ki ben avukat vs. olucam başka şey düşünme hukuk yaz geç.
bana kalırsa da dediğim okulların işletme-iktisatı, marmara-iü hukuktan daha iyi en azından amfide oturacak yer bulur, adamakıllı ingilizce öğrenirsin. top okulların işletme -iktisat vs.lerinin özeldeki iş imkanı hukuktan aşağı değildir asla.

bu arada 2017'de avukatlık sınavı gelecek diyorlar. bu senin için iyi midir kötü müdür bilemem. meslek adına iyi bir şey. mezun olduktan sonra staja girebilmek için staj, geçersen 2 yıllık stajdan sonra avukat olabilmek için sınav olacakmış.

gerçi sözde önceden de çıkartıyorlardı sınav ama birileri için iptal edildi.
bu sınav da lafta kalır uygulanmaz bence.

tek cümleden fazla kullanmıyorsunuz sanırım, çöp yorum yapacağınıza hiç yazmasanız daha fazla enerji saklayabilirsiniz.

onlar da insan.
bu konuda yazılacak anlatılacak çok şey var da bu ülkede özellikle değmez açıklamaya.
cevaplara göre çemkireceğim insanlara.

Delilik ve psikiyatri üstüne, çalışma alanım sebebiyle, araştırma yapma ve literatür tarama fırsatım az çok oldu. İki konuda ilgimi çekiyorlar. Birincisi rasyonel ve çıkarları doğrultusunda karar veren modern özneyi meşrulaştırmak için 'ikinci sınıf' insan (öteki) statüsüne düşürülüyorlar. İkincisi patolojikleştirme üzerinden bireyin özneleştirilmesi, denetimi ve disiplini için kullanılan mekanizmaların deneği haline getiriliyorlar. Bu sebeplerden dolayı, bu kişilere bakış açım, görece daha olumlu.

Hasta olduğunu bilen insana canım feda. Bir köşede sessiz sakin takılsın, kimseye sataşmasın, ağzımı açıp "deli la bu" demem. Ama nerede millete saran, sorunlu olduğunu kabul etmeyen manyaklar var, onların toplumdan uzaklaştırılmasını doğru buluyorum. Hele ki Amerika gibi bir ülkede bu çok normal çünkü insanlar sapıtmaya meyilli. Ben mesela hayatımda hiç psikoloğa gitmedim. Antidepresan kullanmadım. Ciddi durumlarda akıl hastalığı olup da ilaç kullanan her insana saygı duyarım ama ota boka antidepresan kullanıp 50 tane ilacın ismini ezbere bilecek kadar ilaç kullanmış insanlar gözümde direkt düşüyor. Aklımda zayıf olarak kalıyorlar.

başlarına gelen herhangi bir hastalıktan farksız. talihsiz kimseler işte.

daha kompleks olduklarını kabul etmekle birlikte sıradan bir vatandaş olarak ruhsal sorunların da fiziksel hastalıklardan farksız olduğunu düşünüyorum, dolayısıyla ciddi bir problemi olmadığı müddetçe hastaymış değilmiş, ilaç kullanıyormuş kullanmıyormuş vs. hiç ayırmam, sonuçta bacağı kırılan birine "geçmiş olsun" diyoruz, "yürüyemiyo da kodumun kertenkelesi" değil. üstelik psikolojik rahatsızlıklarda sınırlar o kadar belirgin değil. fazlasıyla sıradan ve normal görünen biri hasta olabilirken, "deli lan bu" dediğimiz birisi ruhsal olarak son derece sağlıklı olabiliyor. bu açıdan, ruhsal sağlığı olsun veya olmasın, insanları "hasta" veya "sağlıklı" olarak değerlendirmek doğru değil bence. hadi antidepresan kullanan arkadaşımız hasta olsun. biz kendimiz ne kadar sağlıklıyız peki? bizim antidepresan kullanmamamız gerektiğini, bu şekilde iyi olduğumuzu kim söylüyor? yanlış anlaşılmasın, "hepimiz hastayız abi aslında" ergenliği yapıyor değilim. sadece, demek istediğim, mental hastalıklarda fizikseldekilerdeki kadar keskin ve belirli ayrımlar yok. o yüzden ağır bir problem olmadığı ve kişi hastalığının bilincinde olup da bununla mücadele ettiği müddetçe ben hiçbir şekilde olumsuz değerlendirmem.

bir de bu hastalıkları ciddiye almayan, küçümseyen yaklaşımlar var.
"çok abartıyorsun herkes böyle şeyler yaşıyor" ya da "ben de depresyona girdim geçen ay şimdi iyiyim çok düşünme geçer" gibi.

açıkçası psikiyatrik bir sorunu olup bunun üzerine tedavi gören ya da ilaç kullanan herkese bakış açım, diğer insanlara olandan daha pozitif olabilir.

çünkü bu ülkede yaşayan insanların çok büyük bir kısmında, (henüz tanısı konmamış olsa da) halihazırda psikolojik rahatsızlığı bulunduğuna inanıyorum.

bunu fark edip kendisini olumlu bir yola sokmuş insanlara ise sırf bu sebeple daha çok saygı duyuyorum.

bunu yapmayan gidip bir çorba yüzünden adam vuruyor, ya da çoluk çocuğa musallat oluyor da ne oluyor? deli değil de katil ya da sapık diye anıyoruz kendilerini. ya da en hafif ihtimalde ise psikolojisi bozuk olup arkadaşlarına, ailesine çektiriyor; geçimsiz, huysuz diyip geçiyoruz. neden? çünkü henüz tanısı konmamış.

hepimiz deliyiz, ya da olabiliriz. bunu kabul edip hayatını ona göre idame ettirmeye çalışan ise candır bana göre.

Burada mı yoksa Sözlük'te mi okumuştum geçen gün bilmiyorum. 'İstanbulluların üçte biri acilen hastaneye kapatmalık, üçte biri ilaçla tedavilik, kalan üçte biri de uzun süreli terapiden sonra ancak travmalarını atlatır' diyordu. O yüzden, açıkçası nevrotik olanlara 'Normaaal, herhalde bozuk olacak. Kimin ruhu doğru ki' gözüyle bakıyorum. Hatta, doktora gidecek kadar bilinçli oldukları için ve çaba harcadıkları için de takdir ediyorum. Bunu kınayanları kınıyorum. Kınana kınana hem toplumsal hem bireysel travmalara karşı yardım almayarak manyağa bağladık; dışarıda yüzü gülen insan kalmadı, herkes canavar gibi davranıyor. Nevrotik davranmak delirmek ya da anormal olmak anlamına gelmiyor, stres kaynağı karşısında her insanın gireceği hal bu.

Psikozlara gelince, birkaçını bir anda içeren bir insanın yıllardır yakınıyım. Minör durumda olanları yukarıdaki gibi değerlendiriyorum ama majör olanlarının çok ama çok zor olduğunu biliyorum. Bazen kişinin kendisine de zor, bazen sadece bakana çok zor. Asla çekinmek veya konuşmamak gibi bir durumum olmadı ve olamaz da, o koşullarda birini gördüğümde zorluğunu ve yükünü hissediyorum hemen. Karşıdakinin nasıl yıprandığını düşünebiliyorum sadece.

Amerikalıların bizim gibi stres kaynakları yok çok fazla. İş en büyük stres kaynağı ama iş dışında da streslenecek çok bir şeyleri yok. Bu yüzden psikoloji bozacak çok büyük bir etmen de yok. 11 Eylül travması halen her yerde. Bizim gibi yılda 10 bomba patlamıyor. Trafikte zaman geçirmiyorlar. Kibar kibar davranıyorlar. E haliyle, ortada çok anksiyete yaratıcı şey de yok sıradan vatandaş için. Ama örneğin, bir göçmenin işi için kendini ispatlaması gerekiyor, bir zencinin bir beyaz polis karşısında kendini kollaması gerekiyor, bir Latinin herhangi bir yere girdiğinde alacağı tepkilere hazırlıklı olması gerekiyor. Azınlıklar için anksiyete kaynağı görece daha fazla ama sıradan vatandaş daha rahat.

Bir de Amerikalılar çok korkak. Büyük şehirlerden ve eğitimli insanlardan çok söz etmiyorum ama senin, benim gibi halk her şeyden ürküyor. Hatta bununla ilgili çekilmiş bir belgesel de var. Adını unuttum ama 'Kanadalılar neden cesur, Amerikalılar neden korkak' diye. New York ve bir iki büyük şehir dışında marjinalin m'sine dayanamayan, başkanlarını veya senatörlerini 'Aile hayatı var, mutlu ailesi var' diye seçen insanlar. Geçen sene en büyük korkuları palyaço görmekti. Çünkü geçen yaz kampüslerden birinde palyaço kılığındaki bir kişi kampüste iki kıza saldırmış. Ondan beri kışın bir kısmını 'Palyaço göreceğiz' diye geçirdiler. Troller de insanları korkutmak için palyaço kılığına girip milleti korkuttu. Mesleği palyaçoluk olan birinin arabasını parçaladılar, yolda saldırdılar. Kuzenimin kızı Amerika'da doğdu ve gece evinin kapısının önüne çöp atmaya korkuyordu 'Palyaço saldırırsa' diye. Geçen gün bir şey öğrendim, eğer evde biri intihar etmişse evin fiyatı bayağı düşüyor, çünkü hayaletinin evde olduğuna inanıyorlar ve ev zor satılıyor. O eve gelen insana da anında 'garip bir insan' damgasını yapıştırmaya meyilliler. Aynı şekilde, eski mahkumlardan ve psikoloji rahatsızlığı çekenlerden de rahatsız oluyorlar. Bunun yanında, bir de zaten bireyselliğin had safhada ve çoğu kişinin izole yaşadığı bir memleket. Normal olmayan her şey korkutuyor, aşağılanıyor. Dediğim gibi NY ve büyük şehirler dışında. Zaten dehümanizasyon için bahane arıyorlar, ruh hastalıkları da onlardan biri. En ufak şeyde dehümanizasyon standart zaten. Kahve içmeyince bile minik çapta 'Nasıl yani, sen insan olamazsın o zaman' tribine giren insanların ruh hastalığına tahammül etmesini bekleyemiyorum.

Bükreş, Sofya

st tropez

yazı beklemeye gerek yok her daim;

Berlin, Hamburg

Prag yaz ve kis

Budva, Mikonos, Naxos, Belgrad

ayia napa - güney kıbrıs

ilk boşalmanın ardından 2-3 saat kadar bekle

Cinsel terapi

evde kendi kendine kaldır kondomu öyle tak, tek başınayken yapabildiğini gör.

Seks yaptigin kisiyle ilgili endiselerin ya da kendinle ilgili guvensizligin varsa (tatmin edememe duygusu gibi) ereksiyon sorunlari yasayabilirsin. Bir de genetik yas yasam tarzi givi faktorler de etkili olabilir.

@uzman pratisyen, yok ertesi gün bile olmuyor stresten bazen.

@vegas, sigara yok alkol de ara sıra. Performansı etkileyecek oranda yok.

@westblack, o kadar param yok henüz :(

@floydian, bu her zaman olan bir şey değil, yani takıyorum da normalde ama bi erken boşalma oldu mu yitip gidiyor.

@Traveler, kendime güvensizliğim var biraz evet. Yaş daha normal ama.

Bilgim yok ama düzensiz uyku, yeterince dinlenmeme ya da partnere henüz alışmamış olma gibi nedenler de olabilir.
Diyola :)

Performans sürüşüne çık bisikletle. Yardırabildiğin kadar hızlı ya da tırmanabildiğin kadar..

Temizlik konusunda bir sorun yoksa prezervatif kullanmamayı dene. Bu şekilde hissi daha da artırabilirsin. Bu kalkış-iniş olayları büyük ölçüde hisle ilgili.

osbiri ve pornoyu "acilen bırakmanız gerekiyor". sporla kondisyonu yükselt. bulgur pilavı ye (ciddiyim).

bildiğin performans anksiyetesi. %99 ihtimalle fiziksel olarak hiçbir sorunun yok, bu ihtimali düşünme. seviştiğin kişi sevgilinse eğer, kendisiyle konuş bu konuyu. ne bileyim ön sevişmeyi uzatın, o sana "sen her türlü efsanesin aslanım" desin vs. birazcık ittirsin seni. bir şekilde kendini daha rahat hissetmen lazım. ya güvenini arttıracak şeyler yap ya da üzerindeki baskı azalsın.

önerim garip gelebilir ama sevgilin ya da kendini yanında rahat hissedebildiğin biri değilse seviştiğin kişi, denemelerine rağmen de yapamıyorsan, bırak abi sevişme o kişiyle. her türlü kaldırıp pancar motoru gibi giden adamlar da vardır belki ama kimisinde öyle olmuyor, rahat hissedemeyince yapamıyorsun. zorlayıp da kendini mental olarak bitirmenin manası yok, başkasıyla sevişirsin yav.

yaşadığın şey gayet de olabilen, sıradan bi şey. üzerinde durmamaya çalış. dediğim gibi %99 ihtimalle performans anksiyetesi yüzünden sapıtıyorsun, gencecik adam düldülü çıkaramıyorsa sebebi budur, kalkmayacak değil yoksa.

fiziksel aktiviteyi arttırmak muhakkak uzun vadede performansı olumlu etkiler ama 30 yaşın üstünde değilsen fiziksel aktiviteyle kısa vadede sonuç alacağını sanmıyorum, senin durumun fizikle alakalı değil çünkü. gerildiğin, kasıldığın zaman kamaşenkoya kan gitmiyor. bu kadar basit. rahat bi şekilde, sindire sindire, partnerinle konuşa görüşe devam ettiğin halde baktın hiçbi şekilde düzen oturtamıyosun o zaman sorunu fizikte ara.

dik dur eğilme bu millet seninle

Y.rak kılıfı kullanmak iyidir. Ben sevgilisi ile sevişirken kızın adamın üstünde düşük yaptığı kanlı hikayeyi okuduğumdan beri zırhımı kuşanıp çıkıyorum arenaya. Konuyu rayından çıkarmak gibi oldu, modlar mazur göre.

İkinciyi yapman gerektiği için değil canın gerçekten istediğinde yap. Derdin hatuna gösteri yapmak değil, keyif almak olsun.

stresini durumunu hoş görecek birini bul. cialis iç keyfine bak....

hayır olmam.

Zihinsel engelliyse hayir ama fizikselse sorun yok. Bir de cesit cesit engel var. Daha spesifik olabilirsin.

Eşim fiziksel engelli olsaydı yine de onunla evlenirdim.

Evliyim ama eşim fiziksel engelli olsaydı da yine de onunla evlenirdim.

ben kendim bizzat engelliyim. bu yüzden benden uzak olacak kişiye önce ben uzak olurum. benim içinse zihinsel engel olmadığı sürece bir sorun olmaz.

Bir tane çok güzel ama engelli bir kız vardı lisede. Bir kere düşünmüştüm bunu. O zaman yaşam zorluğu daha baskın gelmişti bana. O yüzden sevgili olmam ya da evlenmem.

Soru çok saygısızca. Ama evet Sevgili olur, severdim. Engel senin kafanda sanki

Sanmıyorum. Kesinlikle hayır da demiyorum büyük konuşmak doğru değil.
Şimdi bi durup düşününce fark ettim ki engelsiz biriyle de evlenmek istediğimi sanmıyorum.

sevgilim eğer engelli olsaydı yine sevgilim olurdu. böyle muhteşem bir kişiliğe ufak bir engel gölge düşüremez.

ben evlenmezdim ya

playing star +1

tekerlekli sandalyede 2 engelli tanıyorum, şeker gibi insanlar. bunun haricinde çalıştığım yerde engelliler entegre okulu olduğu için bolca işitme engelli ve başka fiziksel engelleri olan kişi tanıdım. bunlar arasında da son derece tatlı insanlar olduğu gibi sevimsiz olanı da vardi.

bir ayagi diğerinden daha kısa olduğu için yurumesi aksayan, engeli spor yapmasina engel olmadigi icin karate ile ugrasan ama her yerde "ben engelliyim" bu sebepten huysuz, huzursuz olmak hakkım, "kimse beni istemez zaten..." vb diyerek son derece itici bir şekilde dolaşan bir is arkadaşım da vardi.

kısacası karakter önemli.
ikinci olarak da engelin hayatınıza, evliliğinize katacağı sıkıntıları göğüsleme ve kabullenme becerisi önemli.

görme engelli yalnız taşıyan bir arkadaşım vardı. her işini kendisi yapabiliyordu.
ama tekerlekli sandalyede olan arkadaşım bakıma muhtaç.

kısacası engel bizim içimizde, ben evlenirdim.

eşim engelli olsaydı hiç tereddüt etmeden gene onunla evlenirdim.

evlenirdim.

Evlenirdim. Seviyorsam eğer evlenirim.

flört süresinde oluşan bir engelse tabi ki yarı yolda bırakmam. fakat engelli biriyle birlikteliğe başlamazdım.

Halihazırdaki sevgilim/eşim sonradan engelli hale gelirse tabi ki tereddüt etmem. Ama yeni tanistigim birinin hayatini idame ettirmesini zorlastiran bir fiziksel engeli varsa hem kendim, hem onun icin ileride yasanabilecek zorluklari dusunup tereddüt edebilirdim. Ayni sekilde kendim de engelli olsam, engelli olmayan birinin benimleyken yasayabilecegi zorluklari dusunup onunla olmak istemeyebilirdim. Tabi bu tür konularda, yaşamadan fikir beyan etmek çok kolay. Aşık olduysam bu düşündüklerimi dusunemezdim muhtemelen.

kafamın uyuştuğu dış görünüşü bana hitap eden kız kör bile olsa evlenirim

ilişkiye başlamazdım. ilişki sırasında ortaya çıkan bir durumda ise bu sebepten dolayı ayrılmazdım. yani büyük ihtimalle. engelli biri ile herhangi bir ilişki (sevgili, kardeş, anne/baba/evlat) içerisinde olmak kolay bir şey değil. engelin türüne büyüklüğüne göre sorumluluk artıyor. böyle bir sorumluluk alamayacağını düşünen, kaldıramayacak kişiye politik doğruculuk kasmak için saldırmamak lazım.

Engelli kelimesi çok büyük bir alanı kapsıyor, hayatını bensiz de idame ettirecek kadar engeli olan biriyle eğlenirdim. Dahası yorucu olurdu. Ama günler ne gösterecek bilmek imkansız.

daha önce oldum, lisedeydim ve aşkın ayaklarımı yerden kestiği zamanlardı, umrumda olmamıştı engeli, onu öyle tanıyıp sevmiştim sonuçta.
vefat etmemiş olsaydı, evlenirdim onunla muhtemelen.
o zamanlar evliliğe bu kadar öcü gözüyle bakmıyordum.

şimdi evlilik düşünmediğim için, engelli veya engelsiz kimse ile evlenmek gibi bir planım yok. bir gün evlenecek olursam da engeli onu sevmeme engel olmadıysa evlenmeme de engel olmaz.

www.youtube.com

YDS'ye girecekseniz çıkmış sorulara bakın.

Bende şu kitap var:

www.kelepirkitap.com

TED videoları yerine merak ettiğiniz bir diziyi izleyin not alarak.

Doğru olanı yapıyorsun sen, antep fıstıklı yap.

bence değilsiniz. sonunda kendi dondurmamı yaptım demek size zevk vermiyor mu?

Abi olaya niye mühendislik problemi gibi yaklaştın ki? Dondurma yaparken yaşanan acaba ben boşa mı vakit geçiriyorum lan hissi fazla materyalist düşünmek olmuyor mu? Kendine bir hobi bulmuşsun ve hobilerin zevki sonuçta değil süreçte yaşanır. Bir şeyi yaptıktan sonra değil, yaparken zevk alırsın yani. Sen dondurma yapıyorken keyif almıyorsan bunu bırakabilirsin tabii. Ama böyle düşünen biri su falan da içemez bir süre sonra. Nasıl olsa işeyeceğim, o zaman neden su içiyorum ki diye düşünür.

O değil de böyle sürekli karıştırmana gerek yok, ocaktayken ara ara karıştırsan mikserde de 10 dk çırpsan falan yeter yani. Sen kendine zorlaştırmışsın bence. Ayrıca 30-40 dk bekleme süresini niye sayıyorsun anlamadım :D

Ben olsam uğraşır mıyım uğraşmam, yani zevk için yapıyor bazı insanlar, böyle yapmak hoşlarına gidiyor ben böyle birisi değilim, eğer böyle birisiysen devam et amaç tasarrufsa saçma diyorum. Bi de tadını da beğenmem kesin, bi kere evde yapılan dondurma yedim çok kötüydü. 1 kg dondurmayı 10 günde yerim, 1 kg dondurma 39 tl mado'da (madoyu da beğenmiyorum ama istanbul'da en iyisi bu, cremeria milano da fena değil de çok uzak) günde 3.9 tl buna verebilirim, bunu hesaplamam gerçi. Her gün her gün de yemiyorum ki. Fıstıklı dondurma yapsan güzel olur ama fıstıklı dondurma yapabilmek için alman gereken fıstığın kilosu 100 tl, gene de güzel oluyorsa ciddi kara geçersin.

Bin çeşit koruyucu olan dondurmaları yemektense azcık yorulmak bence daha cazip :)

Son derece akıllıca bir şey yapıyorsunuz bence. Limonlu deneyin, güzel ferahlatır o da.

Değilsin panpa. Şekeri de salla ve hurma kullan. Çok daha güzel oluyor.

çikiletalı yapsana bi de. ama güzel olanlardan koy. kaliteli olsun. bu dondurmaya öylesi yakışır.

E dondurma yaparken bir şeyler dinle podcast gibi boşa geçtiğini düşünme zamanın en azından.

ya bunlara hiç gerek yok ki. şeker sevip sevmeme durumun nedir bilmiyorum ama tasty de milyonlarca böyle tarif var ve çok basit.

istediğin meyveyi buzlukta donduruyorsun. sonra blenderda pürüzsüz olana kadar çekiyorsun. sonra borcama yayıp tekrar dolaba atıyorsun, dondurma oluyor.

istersen bal falan da at, harcadığın efora yazık.

önemli olan zevk almak patron. sen zevk alıyosan sıkıntı yok.

yahu mis gibi ellerinle yapıyormuşsun işte, fabrikasyon değil bir şey değil, bence akıllısın.

ya bu kadar efor sarfedip mis gibi ev dondurması yapıyosun ama içine dandik oreo mu atmayı düşünüyorsun? salak değilsin ama oreoyu seçeneklerinden birine koyduğun için vizyonsuzsun bence :(

ben olsam muzlu, sakızlı ve bitter çikolatalı dondurma da yapardım.

katkısız sigara içicem diye paramla rezil mi olayım diyip paket sigaraya devam eden insanım (mantık prosesimi ifade etmek adıma söylüyorum) Dondurmayı da pek aramam ama öyle makinalı falan olaylara girdiysem her şeylisini yapar yerdim. Yoksa makineye de boşuna para vermiş olursun, doğal doğal yiyerek amorti etmelisin makine parasını bence

kendi dondurmasını yapan birisine "salaklık" yapıyorsun demek çok salakça olur. niye böyle düşündün anlam veremedim.
gayet iyi yapıyorsun, keşke tembel ve üşengeç olmasam ben de yapsam.

katkısız, sonradan şeker eklenmemiş meyve kuruları oluyor. onlarla meyve parçacıklı dondurma yapabilirsin.

ben duygusalım. baya duygusalım. yani keşke olmasam..sevmiyorum..

duygusal olmayan insanlar her yerde kazanıyor.

22, kadın.

duygusalım ama pek çaktırmıyorum. bilen bilir.

aşırı, ama belli etmiyorum. çok benzer bir durumu geçen shuffleda like a stone denk gelince yaşadım, bayağı ince ince ağladım, favori şarkılarımdan biri de değildir üstelik.

Duygusal bir tarafım var ama ağlak değilim. Gerçek durumlarla karşı karşıya kalınca yoğun bir duygu hissederim. Bir kere teyzem anlatmıştı. Bir tane hamile kadın, yolda köprünün altından bir kamyonun geçemediğini görünce ağlamaya başlamış. Bana çok komik gelmişti. Bir kamyonun bir köprünün altından geçememesi birini neden ağlatsın ki? Hamilelikte hormonlar tavan yaptığı için çok anlamsız değil aslında ama yine de saçma. Böyle şeyler için duygulanmam mesela ama bir filmden bir sahne gibi anlara tanık olursam duygulanabilirim. Sonra geçer. Bir de ben boğa burcuyum. Herkese belli etmem duygularımı. :) 24 yaşında erkeğim.

23e, bayağı duygusalım ama annem çok bencil ve vurdumduymaz olduğumu söylüyor, duygusallıkla ikisi nasıl bir arada olabiliyor o kısmını bilmiyorum. duygusalım, ondan eminim ama annem de haksız değil. şu zamana kadar duygusallığımın pek zararını görmedim çok şükür. benim için önemli bir test vardı bu konuda yakın zamanda. çok sevdiğim bir arkadaşımdan çok abuk bir zaman ve şekilde hoşlanmıştım, evli ve çocuklu olduğu hatta beni evinde koca bir ay ağırladığı için haliyle iletişimi tamamen kesmişti.

o dönem aslında "bu kadar duygusal olmasan, düşündüklerini olduğu gibi anlatmasan, bazı şeyleri sadece kendinin anlayabileceğini ve bunların yanlış anlaşılabileceğini fark edebilsen keşke" demiştim kendime. ona, onun gözünde ruh hastası ve manyak görünmek pahasına upuzun, bir sürü şey yazıp anlatmıştım her şeyi. bir noktadan sonra konu ikimizi aşmıştı zaten, ben güneş açsa bile bunun bana ne hissettirdiğini ona yazar hale gelmiştim.

aradan üç ay falan geçti, ben bu arada tabii yazmayı çoktan bırakmıştım. geçenlerde affetti sağolsun. beni tanıdığını, bana güvendiğini, fazla sert davrandığını düşündüğünü vs. söyledi. şu detay önemli: benimki geçici ve yine tamamen duygusal yoğunluk kaynaklı bir saçmalıktı, barıştığımızda hoşlantı mevzuunu çoktan geçmiştik yani.

iyi mi oldu bilmiyorum ama bu olay olduğundan beri "iyi ki böyleyim" diyorum açıkçası. duygusallığım sayesinde belki beni manyak bir ırz düşmanı olarak hatırlayacak bir arkadaşımı tekrar kazandım ve benim için cidden çok çok büyük bir olaydı bu, ölüyü diriltmekten farksızdı.

o yüzden aşırıya kaçıp kendime zarar vermemek kaydıyla duygusal olmamı seviyorum. ergenlikte bir dönem "bu kadar duygusal olmasam keşke" diye kendimi törpülemeye çalışıyordum ama artık onu da yapmıyorum. yaşla, tecrübeyle vs. bazı taşlar kendiliğinden yerine oturuyor gibi geliyor. kendimce, elimden geldiği kadar dengeli, düzgün ve hepsinden önemlisi çevremdeki insanlara karşı dürüst olmaya gayret ediyorum. ne mutlu bana ki etrafımdaki insanlar da bunu büyük ölçüde anlıyor. abartılmadığı sürece duygusallık iyi bence. en azından benim için.

bunun dışında genel olarak duygularımı yoğun yaşamayı seviyorum, hayattan başka türlü pek tat alamıyorum. mesela nhl play-off'larının başladığı günü kendim için bayram ilan etmiştim, basbayağı böyle anneme kardeşlerime falan sarılmıştım sfjsk kendimce şölene çevirmiştim o günü. böyle denyoluklarım var ama dediğim gibi bunları bilinçli ve kontrollü olarak yaptığım için sorun görmüyorum, sürekli ağlayıp çok şiddetli duygusal bunalımlar yaşasam üzülürdüm. şu an için öyle bir durum yok. gafa yerinde şimdilik.

ağlarsam vicdan ve merhametime dokunan şeyler yüzünden ağlarım. duygusal meselelerde tam 1 odunum.

Stalin'den (1), Yılmaz Morgül'e (5) bir skalada kendime duygusallık puanım 2. O ölmüş, şu sakat kalmış, bu aç kalmış. diğeri sevdiği kıza kavuşamamış. sevdiklerim dışındaki kişiler ve şeylerle ilgili tecavüz olayları ve hayvanlara işkence dışında beni etkileyen bir şey yok.

www.youtube.com

ben de küçükken biraz hüzünlü bir çocuk olduğum için herhalde hüzünlü çocuklar beni duygulandırıyor. leonard cohen de duygulandırıyor. high hopes ve forever and ever'a duygulanmadım.

29 e

29E / Tam duygısallsicam gulme tutuyor.

27 e. Sokakta kopek gorunce ne yiyecegini sevgiye ne kadar ihtiyaci oldugunu ailesinin veya sahibinin nerede oldugunu dusunuyorum. Bogazim dugumleniyor. Gozlerim doluyor. Uzuntuden midem bulaniyor. Olmek istiyorum. Hic bir seyden keyif almiyorum.

33k

Cogunlukla duygusal bir insanim. Bunu "gozu sulu olmak", "kolay uzulebilmek", "ona buna gozleri dolmak" olarak tanimlamiyorum; her duyguyu derin hissedebilmek olarak tanimliyorum. Uzulurum, sevinirim ama cok sinirlenmem ornegin. Sinir duygum pek yok. Yilda 3-5 kere falan tas catlasa. O yuzden %100 duygusal olabildigimi de soyleyemem. Kalan duygulari bol bol hissederim, hissetmeyi ve duygulari cok severim. Hayatin rengidir duygu, olmazsa tatsiz, tuzsuz ve yavan olur.

Duygularla cok barisigim, kendimi duyguya teslim ederim ama duygusalliktan kastimiz ona buna uzulmek ve gozlerin dolmasi ise, o biraz secici oluyor. Trajedi haberlerine pek duygulanamiyorum ya da trajik haberin arkasina cok fena aglak muzigi dayayinca bana cok fena gulme geliyor, duygularim eglenme merkezine birakiyor yerini. O da bir duygu. Biri siir okurken de cok fena gulerim. O girilen haller falan cok komik geliyor. O yuzden "Bugin Pazar, bugun beni ilk defa beni gunese cikardilar" deyince kahkahayi basasim geliyor okuyanin girdigi tripleri gorunce. Sevgilim guzel bir sey soyleyince onunla gurur duyarim ve gozlerim dolar mesela. Ya da korkudan veya stresten aglayabilirim. Yoruldugumda ise duygularim korelir, "Yoruldukca kaybolur acilar"dan ote, yoruldukca her duygu kayboluyor. Bitkin degilsem duygusal sayilirim. Bol bol hissederim ama cok aglamam.

sanatla uğraşın tavsiye ederim. ben sipariş üzerine müzik yazan bir insanım. müşteri ne modda müzik isterse o moda bürünebiliyorum. üzüntüyse üzüntü, gazsa gaz, neşeyse neşe...

bayağı az.

bazı zamanlar çok ufacık şeylere bile içlenip ağladığım oluyor, o zaman ben bile şaşırıyorum bu halime. ancak genel olarak fazla duygusal bir insan olduğum söylenemez.

yaş 29.

ben olsam (burslu) yazmazdım, çünkü burssuz okusaydım cv ile bir yere başvurmak zorunda kalmazdım.

edit: numara ve mail yazmak olmazsa olmazı cv nin, nasıl geri dönüş yapacak adamlar yoksa?

ben aşırı süslü olmasın isterim fakat çok da boş olmamalı cv. katıldığın seminerler, bildiğin programlar ve yabancı diller vs olmalı. tabi gerçekten biliyorsan, klasik (konuşma orta, yazma iyi, okuma iyi) olmamalı.

Gerek sınav derecesiyle gerek üniversiteye girdikten sonra alınan başarı bursu önemlidir, öğrenciliğiniz hakkında karşı tarafa bilgi verir. Burs bilgisi detay değil paylaşılması gereken bir unsurdur. Burs miktarı veya yüzdesi de yazılır.

Doğru beyanda bulunmak adına olması gereken bu. ÖSYM'nin tercih kılavuzunda burslu ve ücretli diye bir ayrım var. Aynı şekilde örgün öğretim ve ikinci öğretim diye bir ayrım da var. Hatta mühendislik fakültesi ve teknoloji fakültesi diye bir ayrım da var. Merkezi yerleştirme ile hangi bölüm kazanıldıysa o bölümün tam adını yazmak en doğrusu.

gayet doğal. orda yazmasa da aldığı burs ve ödüller kısmında yazar.. Yani zaten yazılması lazım.

başarı bursu önemli bir burstur.
ben bilkentte burslu okudum ve bundan gurur duyarım. savunulması gereken bir durum değil. gayet normal bir durum.

kariyerimde ne kadar faydası olur bilemem ama bu benim kazandığım birşey, neden paylaşmayayım?

Cahil cahil konuşmaya gerek yok, yok burs sabit değilmiş de vs. Burslu yazmak demek yüzde yüz burslu olmak anlamına geliyor.

Seneliği 40 bin küsür lira olan bilkent gibi bir okulda burslu okumak başarıdır ben olsam ben de yazarım ama

bilkent gibi üst segment bir okulda burslu okumadım ama ben de burslu okudum. cv'me baktım da burslu yazmamışım. acaba bu sebepten ötürü mü iş bulamıyorum ben yoksa? dur bir de değiştirip koyayım.

ben işveren olsam, bakmam burslu burssuz olayına. adam, mzun olduysa o işin ehli olabilecek bir insandır.


adamlar bilkent bilgisayar mezunu, burslu olanı c bilmiyor gitmiş c+'yi c+ öğrenmiş burssuz olanı c biliyor. sen ilanı açmışın c bilen birisi. kimi alacaksın? sırf burslu diye bursluyu mu alacaksın?

benim burslu ve burssuz okuyan adama bakışım değişir işe alırken.Yazılmalı.

Burslu okuyanların bir yere başvurmak zorunda kalmadığını sananlara hayatta başarılar

Özel üniversitenin sıkıntısı işte.. bilkentte olsa değişmiyor. Diplomayi satın mı aldın yoksa okulu kazandın mı mesele bu

Tercih kılavuzunda okuduğum bölüm psikoloji (ingilizce) (%100 burslu) yazıyor.
Cvme de aynı şekilde yazdım.
%50 bursu olan arkadaşlar da belirttiler bunu cvlerinde.
Bence de belirtilmesi gerekiyor. 200binle giren adamla 13binde giren ben bir olmamalıyız.

Ben %100 ÖSS başarı burslu Yeditepe Endüstri Müh. mezunuyum, CV'me ben de yazıyorum. 50'nin üzerinde görüşme yapmışımdır şu yaşıma kadar. Neden böyle yazdığıma dair negatif bir geri dönüş hiç almadım, pozitif bildirimler aldım diyebilirim. Çoğu arkadaşım burslu olduğumu bilmez, söylemem. Ama konu iş ise çatır çatır söylerim, söyleyin, acımayın.

özelde okusam burssuz olsam yazmazdım burslu olsam yazardım. devletten mezunum çok şükür bu tarz olaylara hiç girmedim

sen uluslararası ilişkiler okumuşsun. bak bizim zamanımızda bilkent burslu uluslar türkiye 500.sünü belki 300.sünü falan almıştı sıralamalar bu civardaydı, paralısı 250 bin falandı.şimdi de benzerdir sıralama. şimdi üniversite sınavında ilk 500e girenle 250 bininci bir mi değil.

işveren olarak tabii ki ikisini bir görmem. ve adam yazacak tabii baba parası ve düşük puan kombosu yapmış adamdan ayrılmak için. üniversite hayatında belki 250 bininci adam diğerini ortalamada geçebilir, daha başarılı olabilir o ayrı bir durum. paralı okurken yüzde 50 başarı bursu kazanmış insanlar bile burslu okudum diyip yazarken türkiye 500.cüsü adam niye yazmasın?

europass formatında yap cvyi, adres, tel ve mail de yaz

devlet okulunda okudum ama ben burslu okusaydım kesin cv'ime yazardım. başlığı açan arkadaş "biraz daha fazla puan almış olabilirsin" diye boş bir cümle kurmuş da o aradaki fark bir kaç puan değil. bilkent, koç gibi okulların %100 burslusu için çok iyi derece yapman lazım.

Birçok okulun birçok bölümünde kaldırıldı.

yök yüksek lisans yönetmeliğinde yabancı dil ibaresi kalkmış. birileri kıllık yapıp yürütmeyi durdururma davası açsa ünilere karşılık kazanabilir. halbuki daha önce '' hangi düzeyde yabancı dil bilgisi gerektiği, ilgili senato tarafından düzenlenen yönetmelikle belirlenir.'' ibaresi varmış. şimdi o ibare kalkmış. üniversite belirleyemez yani.

tam muallak bir durum. bence hukukçular cevap versin.

Öğretim dili ingilizce ise (100% ya da 30% fark etmez) kalkmadı.

Hatta istanbul universitesi turkce program icin de istiyor diye biliyorum.

En dogru bilgiyi okul/enstitu sayfasindan bulursunuz

iyte için hayır. hem başvuruda sınır var, hem de hazırlığı atlaman için sınırdan daha fazla bir puan almanı senden bekliyorlar. gerçi başvuru tarihleri sona erdi, o yüzden dediğim olay da pek önemli değil.

60-70 bin cok da basarisz degil bence ya.Vardir bir sürü bolum.Veterinerlik guzel bak.

60-70 bin başarısız mı?

Salakça dursa da, İşletme gibi her disipline uyacak bir bölüm olabilir. Hem eşşek gibi zorlanmaz. Mühendislik kasarsa evet bişiler çıkar ama 7-8 senede çıkar gibi durmuyor mu sence de?
Bence, iyi okulların en düşük puanla öğrenci alan bölümleri ya da ortalama okulların işletme/iktisat/finans gibi her türlü gideri olan bölümleri. Üzerinde de 1 ya da 2 yabancı dil öğrenir, staj mtaj yaparsa yolu açılabilir.

@pgup

ukalalık etmek de istemiyorum da ailenin çürük elması oldu bu sıralamayla, o yüzden öyle bir durumda şu an.

@janis baby
doğru söylüyorsun ya bu kafayla mühendisliği 4-5 sende bitirmesi zor görünüyor onun yerine kolay bi okulda işletme + 1 sene dil okulu + 1 sene finans masterı falan daha iyi bi yatırım olabilir. çok sağ ol.

Kardeşlerim için ailece benzer tereddütlere düşmüştük. Çocuklar matematik sevmiyorlar, biyolojiye bayılıyorlar, kan,pislik görmekten çekinmiyorlar (aynı ben) biz de bu zevkleri doğrultusunda tercih zamanı veterinerliğe yöneldik, yönlendirdik. O puan segmenti için dersleri biraz ağır, tıp ile yarışmıyor konu derinliği ama genişliği fazla.

Öyle işletme üstüne şu bu işleri biraz ailenin 657 zihniyetine ters olduğu için vet. çok mükemmel gibi gelmişti.

60-70 bin tabikide başarısız. bizim zamanımızda 40 bine fen bilgisi öğretmenliği geliyordu ki onun da ataması yoktu. gerçi hala yok sanırım. sonra akp üniversite kontenjanlarında roketleme uyguladı da size 60-70 bin başarılı gelmeye başladı. onu geçtim, bu kontenjanlarla insanlar sınıflara sığamıyor. geçende bi' arkadaşımız kendi amfisinin videosunu paylaşmıştı burada, bırakın hocayı anlamayı, çıplak gözle adamı neredeyse seçemiyorsunuz bile. kaldı ki soru soracaksınız, tahtayı okuyacaksınız.
bizim hocalarımız derslerde yabancı üniversitelerde ekranlı eğitim var filan derdi onlara özenirdik, şimdi bizim üniversitelerde yakında öğrencileri spor salonlarına doldurup orada 2dk yalandan anlatıp geçecekler. sonra piyasa neden böyle kan ağlıyor, ağlar tabi. işsizliği azaltmak ve ekonomi kalkınsın diye her yere üniversite isimli beton binalar dikersen olacağı bu. ben okurken hukuk okuyan adam yekten zengin olurdu sonra asgari ücretle bize iş başvurur yaptıklarına şahit oldum.

yani; 60-70 bin başarısız. artık bölümden çok okulun ismi önem kazandı, okulun eski mezunları nerede ve birbirine ne kadar ilgi alaka duyuyorlar bunlar önemli. bir de ailenizin çürük elması buysa, yani geri kalanlar iyi bi' kariyer sahibiyse mühendislik yerine -ki bu çevre; işletme iktisat gibi her alana giren bir bölümü yabancı dille okumasını sağlayabilirseniz ona yoğunlaşın, sonra işi torpille verirsiniz orada da yükselir. bu tür iibf bölümleri her olayda hızlıca yönetici olabiliyorlar.

veya da paranız varsa bilkente gönderin, hem iyi ingilizce öğrenmiş olur hem de 5 yıl bol bol sevişir, sonra da ben bilkentliyim diye gezer işi yine ya torpille bulursunuz ya da sizin pzvnk sınıf arkadaşlarının babasının şirketinde işe başlar.

www.youtube.com

Dandik bir üniversitenin dandik bir bölümüne girsin bari de işsizliğin tek hanelere inmesi için bir destek de o olsun

@mete kudur sizin zamanınızda bu kadar insan sınava giriyor muydu?

60-70 binin başarı olup olmaması insanına göre değişir. Eğer sıralaması istediği yere tutuyorsa başarılıdır. Ama o sıralamadaki birisi hayvan gibi çalışırsa mutlaka yükseltir önemli olan çok çalışması.

60-70 bin başarılı değil. vasat, vasat altı bir sıralama. vasat ortalama demek bu arada. ha sonuçta 150 bin, 250 bin 500 bin, 650 binle alan yerler de var onlara göre başarılı diyebiliriz. bundan bi 10 yıl önce bile de 2,5 milyon kişi giriyordu sınava ve 10 bin-15 bin bile 'eehh işte' bir sıralamaydı. tek fark bu kadar fazla devlet ve vakıf üniversitesi, bölüm ve kontenjan yoktu. şimdi bu sıralamalara millet normalde okuyamayacağı bölümleri, okulları okuyor. o yüzden onlara başarılı bize başarısız geliyor. adam o sıralamaya hukuk kazandım diyor halbuki on sene önce önünden geçemezdi gibi gibi.

o sıralamaya anadoludaki üniv.lerde elektrik elektronik makina vs. gelebilir ama bence bu sıralamayla tedde çevre okuayacağına buralarda makina falan okusun bari ama.

yani anadoludaki üniv.lerde makina, inşaat vs. okusun. ya da bilkent-koç-sabancı vs. olmasa bile bi altındaki iyi özellerde ücretli makina elektronik vs. gibi mühendislikler

ya da para varsa bilkentte paralı işletme-iktisat. başka yerde okumasın işletme-iktisatı

60-70 bin başarısız değil öncelikle. Sınav sistemi ÖSS'ye göre çok değişti. Bilmem kaç yıl önce 30 tane fen bilimleri sorusu çözerek mühendis olunabiliyordu. Bunlar bu ülkede en bedavadan mühendislik kazanmış insanlar. 14 fizik, 13 kimya, 13 biyoloji sorusunu yapmak marifet değil. Bugün LYS-2'de 30 fizik, 30 kimya, 30 biyoloji sorusu var. 90 soru çözüp üniversiteye girmek nerede, 30 soru çözüp üniversiteye girmek nerede? Eskiden bir yıl sınava iyi hazırlanan biri rahatlıkla 40-50 bin yapabilirdi. Konular azdı. Bunun kontenjanla ilgisi yok. Sıralama sınav başarısıyla ilgili. Kontenjan artınca adamın sırası öne mi geliyor? Bu sınav sisteminde 60-70 bin kötü değil, tam tersine iyi bir sıralamadır. En iyi olmasa da iyi sayılabilecek üniversitelerde gayet güzel bölümler bulabilir. P.zevenk, çürük elma gibi laflara bir şey demiyorum. 18 yaşında bir adam bu şekilde yönlendirilmez. Siz başarılısınız diye o da başarılı olmak zorunda değil. Hangi mesleğe ilgiliyse onu okusun. Çevreyle makine arasında binlerce fark var. Böyle tercih yapılmaz. Şansınız varsa yan yana oturup üniversite derslerine bakın her bölüm için.

Sınava giren aday sayısıyla başarı sıralamasının ilişkisini açıklıycam şimdi. Mesela 10 sene önce atıyorum 1 milyon kişi girdi. Bunun 10 bin kişisi diyelim ki 90 net yaptı bunların sıralaması 40-50 bin arasında yaş vs. faktörlere göre sıralanacak. Bu sene 2 milyon kişi girdi desek 40 bin kişi 90 net yaptı bunların sıralaması 40-80 bin arasında olacak. 91 net yapan kişi 40 binden yüksek sıralamaya sahip olacak. Sayıları sallamasyon verdim umarım anlaşılmıştır. Yani sınava giren kişi sayısına göre sıralama değişti, eskiden hangi bölüm kaçla almış önemi yok.

öncelikle bazı arkadaşlar kendileri benzer sıralama elde ettikleri için burda başarısız sayısalcı yazından rahatsızlık duymuş olabilirler. tek bir sınav sonucu insanı başarılı ya da başarısız yapmaz. ama gerçekçi olmak gerekirse 60-70 binlik sıralama özellikle 2. defa giren biri için başarılı değil, en fazla ortalama bir sıralamadır. gerisi kendini kandırmak olur. zaten doğru düzgün bir yer gelmediği için bu duyuruyu açmış arkadaş.

60-70 bine özel üniversitede paralı tıp bile okuyamazsın. top okullarda özellikle mühendislikle ilgili hiç bi mühendislik olmaz. koç sabancı olmasa bile bi altındaki iyi özellerde burslu iş yapan mühendislikler olmaz. temel bilim de oku demeyeceğim.

mühendislik adına iş yapmıcak mühendislikler için anca taşradaki iyi mühendislikler de gelir yazabilirsin.
para varsa bazı iyi özellerde paralı iyi mühendislik veya bilkentte paralı işletme-iktisat yaz derim.

ikincisi 10 yıl önce sınava girenle bu yıl sınava girenler arasında milyonlar yok, en fazla birkaç bin kişidir. dolayısıyla 60-70 bin 10 yıl önce kötüyse, ve o zaman bu bölümleri bile yazamıyorsan bu sıralamaya, şimdi vasat yani ortalama bir sonuçtur. ve bu bölümleri kazanabilirsin. bu demek değil ki bu sıralamayı yapan başarısız biridir kardeşinizi tanımıyorum. sadece sınav sonucu başarılı değil, ortalamadır.

sıralama aynı kalsa da okul ve kontenjan yokken bu okullara ve bölümlere giremeyecek kişiler artık bu sıralamayla girebiliyorlar demek. her köşe başında tıp ve hukuk fakültesi, mühendislik ve iibf. sonra neden işsizlik var.

ikincisi 10 ya da 15 yıl önce sınava girmiş kişilere bedavadan mühendislik kazanmışlar demek aymazlıktır.
şimdi her şey çok daha kolay. bakıyorum da bizim zamanımızda okul yokmuş, bölüm yokmuş. sınava giren sayısı da fazlaymış az değil. ayrıca ben 10 yıl önce girmesem de 10 yıl önce de gayet her konu vardı.

şimdi teog diye bir sınav yapıyorlar 17 bin birinci çıkıyor. bizim zamanımızda iyi bir anadolu, fen lisesi kazanmak emek işiydi. şimdi herkes birinci, herkes anadolu lisesinde okuyor, herkes üniversite mezunu.

tek oturum 180 dkda gayet gayet zor sorularımız vardı, herkes full çekemezdi sınavda. sınav birincisinin bile yanlışları olurdu. 60-70 binle sınavı kazanamamış olurdun doğru düzgün tercih yapamazdın. şimdi makina falan seçebiliyorsun.

bence bilkent işletmeye gönderin bir şekilde bilkent muadillerine göre ucuz bir okul.

Bilgi sahibi olmadan fikir sahibi olmak böyle bir şey.

"ikincisi 10 yıl önce sınava girenle bu yıl sınava girenler arasında milyonlar yok, en fazla birkaç bin kişidir.

Bakalım öyle miymiş?

2007 ÖSS'ye giren kişi sayısı: 1.615.534

www.osym.gov.tr

2017 YGS'ye giren kişi sayısı: 2 milyon 265 bin 902

www.dogrutercih.com.tr

Aymazlık asıl buna denir. Aradaki fark kabaca 600 bin!

Birkaç bin nerede, 600 bin nerede? Yarım milyondan fazla insandan bahsediyoruz.

Benim sıralamam 60-70 bin değildi. Bu veriye nereden ulaşmış bazı arkadaşlar? Ben sıralamamı milletle karşılaştırıp başarısız denilince bundan rahatsızlık duyacak bir insan değilim çok şükür. Burada insanları yanlış yönlendiriyorsunuz kendi döneminizi dikkate alıp. Size bunu anlatmaya çalışıyoruz.

sayısalcı olup başarısız olmanızı üniversite giriş sınavındaki dereceniz belli etmez. ilk 20 bine girmenize rağmen iğrenç bir sayısalcı da olabilirsiniz. işinizden her türlü nefret ediyor da olabilirsiniz. iyi eğitim verdiğine emin olduğunuz bir tm bölümü bence işinizi görecektir. veya ne bileyim izmir ekonomi - izmir yaşar tarzı okulların endüstri mühendisliği veya endüstri sistemleri mühendisliği tarzı işletmeye daha yakın bölümleri de okunabilir.

ben kimsenin ismini vermedim genel konuştum üstüne alınan neden alındı bir fikrim yok.
dönemle alakası yok bu sıralama her dönemde ortalama bir sıralamadır, başarılı denemez.
dediğim gibi ücretli bile tıp okuyamaz, iyi okulların gözde ve gözde olmayan mühendisliklerini okuyamazsınız. anadolu'da ve özelde ücretli popüler mühendislikler olabilir. dokuz eylül, ege gibi okullarda popüler olmayan mühendislikler olabilir. hedefin bunlarsa başarılı sayılabilir. genel olarak değerlendirdim.

zaten duyuruyu açan arkadaş yazacak doğru düzgün yer bulamadığı için ne yazalım bu çocuğa biz demiş. seçenek çok olsa bu soruyu sormazdı.

evet birkaç bin kişi oluyor. öyle lanse ediliyor ki şimdi 10 milyon kişi giriyormuş, önceden 1 milyon kişi sanki. açılan yeni üniversite, yeni tıp, hukuk, mühendislik ve iibf bölümleri ve yüzde 200 artan kontenjanlara göre 600 bin kişi ne ki?

bakalım 10 sene önce 2007de kaç üniversite, bu üniversitelerde kaç bölüm, kaç kontenjan varmış. özellikle 2008-2009da kurulan çok sayıda hukuk ve tıp fakültesi, bunların 2şer kat kontenjan arttırımıyla 2007deki kontenjan farkları neymiş.

www.osym.gov.tr

dokuman.osym.gov.tr
okulların bölümlerin taban puanları belli. dediğin sıralamaya gelen yerler belli. buralar da pek gözde yerler değil. bunun aksini iddia etmek, kendini kandırmak.

edit: 30 fen sorusu sorulmuyor. 10 yıl önce 60 fen sorusu varmış. tek oturumda 90 tane soramamışlar. sonuçta 5-6 oturumda yapılmıyormuş sınavlar, insanların hayatı 180 dakikaya bağlıymış. bizim zamanımızda 45 fen bilimleri, 45 mat, 45 türkçe, 45 sosyaldi. 180 soru 180 dk

Cevap vermeyecektim ama bu kadar tutarsız cevapları görünce dayanamıyorum. Ben 30 soru kısmını LYS-2 için örnek verdim. ÖSS'deki Fen Bilimleri 1 testinin karşılığı, YGS'deki Fen Bilimleri testidir. ÖSS'deki Fen Bilimleri 1 testi 30 soru, YGS'deki Fen Bilimleri testi 40 soru. Eski sisteme göre fen bilimlerinden toplam 60 soru çözülüyordu (Fen Bilimleri 1 ve Fen Bilimleri 2 testleri). Bugünkü sistemde fen bilimlerinden 40 (YGS) + 90 (LYS) = 130 soru çözülüyor. Ne yapalım, tek oturumda bu kadar sorabiliyoruz demek bir bahane değil. Eskiden daha az soru çözülerek üniversiteye giriliyordu. Bunu anlamak çok zor değil. 130, 60'ın iki katından daha fazla. Üniversite kazanmak isteyen adamın daha çok çalışması gerekiyor artık. Hedefi olan adamın kontenjanlarla işi yok. İyi üniversitelerin sıralaması çok değişmez. ÖSS'nin 180 soru 180 dakika olması bir kıstas olamaz. YGS de 160 soru 160 dakika ona bakarsan. Bugün de insanların hayatı 160 dakikada belirleniyor. YGS'de patlayan adam LYS'de de bir şey yapamıyor. 45 matematik sorusu ne ki? Şu anda LYS-1'de 50 matematik ve 30 geometri olmak üzere 80 soru var. Eskiden sistemin daha zor olduğunu hala nasıl iddia ediyorsunuz anlamak mümkün değil.

Arada 600 bin fark var dedim. Hala birkaç bin kişilik fark var deniyor.

acaba yeni açılan o kadar üniversitenin, hem devlet hem özel, o kadar bölümün özellikle tıp ve hukuk ve özellikle tıp ve hukuk bölümlerinin ve bilumum bütün bölümlerin nerdeyse 2 katı artan kontenjanları hiç incelendi mi?

en baba okulların en baba bölümlerinin sıralamaları bile düştü. tamam top okul ve bölümlerin sıralaması düşse de genelde tercih edilirler, sıralama bellidir ama normalde devlette ve özelde tıp ve hukuk kazanamayacak öğrenci bu sayede doktor ve avukat olabiliyor. artan 2 katı kontenjanlar sayesinde insanlar sayısalda tıp ve eada hukuka yönelince mühendislik ve siyasal bilimlerin de puanı düştü en iyi okullarda.

bütün bunlara rağmen ee bi zahmet çalışsın 2 soru çözsün insanlar.

90 soru sorulunca sanki hepsini çözüyor adamlar ya da çözmek zorunda. şimdi alan kısıtlaması da kalktı. sayısalcı hukuk, siyasal seçebiliyor. aynı anda tıp ve hukuk yazabiliyor. eskiden böyle bir olay yok. şimdi mf ve tm diye 3-4 tane puan türüne ayırmışlar. adam seçeceği bölüme göre yapıyor. tıp seçecek birinin bütün fizik sorularını yapmasına gerek kalmıyor, biyolojiye ağırlık vermesi gerek. ay da mühendis biyolojiden ziyade fizik yapmalı gibi. bunlar hep avantaj.

eski sistemdeki gibi insanları 120-180 dkya mahkum etmektense birkaç oturumda yapmak çok daha avantajlı. adamlar sınava gire çıka psikolojik olarak avantaj elde ediyor. birinde aksilik yaşasa diğerinde yaşamıyor. şimdi teog ve üniversite sınavı sistemi öncekine göre çok avantajlı. zaten sınav kazanmak diye bir şey yok. belli okul ve bölümleri kazanmak diye bir şey var. yoksa şimdi adını soyadını yazıp versen yerleşirsin bir yere.

eskiden tıp hukuk gibi direkt meslek veren bölümlere ücretsiz girmek zordu, şimdi kontenjanlar artınca millet havadan girmeye başladı. bak 2007de odtü ulusların sıralaması 1700lerdeymiş, şimdi 11000lerde iyi okullarda bile nasıl düşmüş.

ayrıca ygsye 600 bin kişinin girmesi bir şey ifade etmez, lys asıl belirleyici aöf bile ygsden almayacakmış artık ki. o kadar kontenjan artışına 3 milyon kişi fazla girse anca.

Mariya şarapova diye başlık var. Çok takılma yani.

Djokovic İngilizce yazım çünkü. Sharapova da İngilizce yazım. Türkçesi varken neden İngilizce yazalım ki?

eksisozluk.com

Romanizasyon ile ilgili. Bu adam Sırp olduğu için adı Kiril harfleri ile yazılıyor. Kiril harflerini Latin'e çevirirken hangi dle çevirdiğine göre eğilip bükülüyor. Çünkü aslında tam karşılık sesi diğer dillerde olmayabiliyor, her dilde en yaklaşık sonuca çevriliyor. Aynı şekilde, Anton Çehov da var.

Edit: Adamın adı Новак Ђоковић diye yazılıyor, istediğin gibi çevir. Aslında o harf tam bizdeki c gibi değil, biraz daha c harfinin hafif sinek vızıltılısı gibi ama d de var başında çok hafifimsi. Bir anda 'Dzjızzt' de, bu anlamsız kelimeyi hızlı oku. O d'yi azalt hafif ve sonra da en sondaki t'yi at. Tam o harf işte. Aslında tam Roman karşılığı dž gibi, ama şu ž harfi olmadığından İngilizler buna en yakın olarak j kullanıyorlar. Örneğin, Cansever de aslında Djan sever. Bizdeki en yakın karşılığı c.

Bir örneği de Kristof Kolomb'un asıl adının Cristobal Colon olması ve her dilde kendi yazılışının olması. Gerçi onunki doğrudan Latin alfabesi ama, böyle yapmışlar, nedendir bilmem.

shakhtar şahtar olmuş o günden sonra inancımı yitirdim.

Çünkü www.tdk.org.tr

Rusça özel adlar yazılırken Rus harflerinin ses değerlerini karşılayan Türk harfleri kullanılır: Bolşevik, Brejnev, Çaykovski, Çehov, Dostoyevski, Gogol, Gorbaçov, İlminskiy, İlyiç, Katayev, Klyaştornıy, Malov, Mendeleyev, Prokofyev, Puşkin, Şolohov, Tolstoy, Yeltsin; Moskova, Omsk, Orenburg, Petersburg, Volga, Yenisey vb.

djokovic sirpca degil ingilizce cunku. sirpca yazamayacagimiza gore, turkceye uyarliyoruz, ingilizceye degil.

Maymun iştahlı olmamak lazım. Kaynak çok ama sadece bir ya da iki kaynağa odaklanırsan ve onları bitirdikten sonra diğerlerine geçersen daha verimli olur. Aralarından en iyi iki tane kitabı seç. Örneğin iki tane sözlük, iki tane grammar, iki tane vocabulary kitabı seç. İhtiyacın olunca sadece bunlara bak. Longman, Oxford kitapları kaliteli. Bunları bulmaya çalış. Gidip de hiç bilinmeyen bir yayınevinin çıkardığı ya da insanların kafasına göre hazırladığı çalışmalarla vakit kaybetme. Ben hiç bastırmadım. Bastırmaya da gerek görmüyorum. Telefondan bakıyorum lazım olunca. Öğrenmenin hangi aşaması söz konusu, bu önemli. Telefondan listening çalışmak zor ama kelime öğrenmek kolay. Kelimeyi telefondan öğrenirsin ama listening için bilgisayar başına geçmen daha mantıklı. Hepsini iyi bir şekilde kombine etmek gerek.

duygularıma tercüman olmuşsunuz :)
saka biryana benim de sürekli aklımı kurcalayan bir konuydu bu. bu arada hangi fb sayfası o? ben de bir girip bakmak istiyorum...

@blue eyes white dragon bu arşivi benimle paylaşabilir misin.

listening zaten kitaptan calisilmaz onda hem fikiriz ama readingdir grammer dir nasil bilgisayardan bu kitaplardan çalışayım. insanlar hep interneti söyledikleri icin diyorum.

Bbc sinin bilimle ilgili yazilarilini seviyorum. Twitter dan takip ediyorum. Metin basliklarindan begendiklerimi okuyorum. Zaten benzer bir suru article e yonlenririyor sayfa altindan. Bi de lemonde un bazi yazilarini okuyorum. Genelde agir gelse de metinler kasip okuyorum.

MIT tech review var ama aylık okuma kotası koyuyo.

tez.yok.gov.tr

İlgilendiğim konularda yayınlanan tezleri buradan takip ediyorum.

popular science dergisi
düşünbil sitesi, bir ara evrimağacı vardı ama ne yapıyorlar bilmiyorum. yalansavar sitesine bakıyorum.

www.evrimagaci.org

www.scientificamerican.com

www.facebook.com

nymag.com

Ayrıca Open Culture'ın bilimle ilgili paylaşımlarını da takip ediyorum.

openculture.com

Pocket uygulamasında ve hackernews.com'da ilgimi çeken haberleri okuyorum. Twitter'da da BBC Future, NASA, Worldofscience vs. var takibimde.

Dahiliye

Dahiliye +1
Oradan doktor uygun görürse sevk ediyor.

Dahiliye +1

Sevk sisteminin gelmesi cok iyi olmus bu arada yaaa.

Hastaneden gidip randevu alınabiliyor diye biliyorum. Babam endokrinoloji randevusunu da internetten almaya çalışınca bu uyarıyı alıyor ama hastaneye gidip hemen alıyor randevuyu.

romatoloji doktoru sayısı çok az olduğundan dahiliye uzmanı uygun görürse sevkediyor ki pek niyetleri olmuyor çok spesifik bir bölüm. direk randevu almanız bazı hastanelerde çok zor ama az hastalı yer ise kolayca sevk alabilirsiniz.

dahiliye +1

dahiliye veya fizik tedavi yönlendirir.

ileri bir sorunuz var ise türkiyede hatta dünyada en iyi hocalardan biri hasan yazıcıdır. aklınızda olsun

Cool olduklarından. Lanet olası beyazlar zenciler kadar rahat olamadıklarından çalışanları üzerinde stres oluşturuyorlar.

çoğunlukla tek sebep,

(bkz: white guilt)

örneğin 12 years a slave denen salak film zenci köle hikayesi anlatmasa imkânı yok ödül falan alamazdı, gayet vasat bir filmdi çünkü. libogavat toplumların, özünde çok gerekli ve sağlıklı olan hassasiyetlerin bokunu çıkarması neticesinde pozitif ayrımcılığa varan bu tip saçmalıklar ortaya çıkıyor. sanırım fazla gelişmişliğin bir sonucu olarak çatacak ve problem yaratacak yer arıyorlar. obezitenin normalleştirilmeye çalışılması, sırf erkekler var diye çeşitli eserlerin "kadınlı" remake'lerinin yapılması falan böyle nefis duyar çeşitleri var, sadece zencilerle sınırlı değil.

Ayrımcılık konusunda aşırı hassas ABD, o sebeple her film ya da dizide siyahi de olur Asyalı da olur Orta Doğulu da. Bunlara da "bakın bir negatif durum yok" demek için yetki sahibi pozisyonlarda rol verilebiliyor.

Zenci olan ne kadar yüksek makamda olursa olsun illa ki bi beyaz bir şekilde onun da üstünde oluyor. Yani filmlerde zencilere bu şekilde bi pozitif ayrımcılık oluyor ama aslında o kadar da olmuyor.

benim de dikkatimi çekmişti, hollywood filmlerindeki önemli davaların hakimleri hep zencidir.

Degil

O zaman nasıl bir sıkıntı vardır?

o gece sevişeceğini bilmesinden mütevellit sevişmeden önce heyecanlanıp ve gaza gelip defalarca mastürbasyon yaptıysa boşalamayabilir.

Öyle bir durum olmadı sanırım.

Normal. Heyecandan ve ilk olmasından dolayı. Yoğun kaygı ve anksiyete sonucu olabilir.

Bu durum uzun süreli devam ediyorsa bir sorundan bahsedilebilir. 10 gibi sayılardan sonra sorun, bozukluk-bozulma diyebiliriz.

Bence gayet normal bir olay.

ilk sevişmede olup da "anormal" olarak tanımlanabilecek şey sayısı oldukça azdır sanırım. gayet normal.

erken boşalmasından iyidir. takmamak lazım.

Sertlik varsa sorun yok. Heyecan olmuştur. Olur böyle şeyler

Anormal. Dolaşım bozukluğu olabilir.

(bkz: performance anxiety)

her zaman erken boşalma ile sonuçlanmaz. bi ritm var onu kaçırınca zaten peniste his kalmıyor. yaş da genç olunca ereksiyon gitmemiştir.

dişi tarafın biraz tecrübesini kullanmazı lazım yoksa çocuğa yazık.
(bkz: blue balls)

"Selam. :)" yaz direkt.

hi, asl? yazabilirsin.

merhaba x, nasil gidiyor? biz ayni okuldaydik degil mi vs vs ..

ortak noktaniz varmis, konus gitsin. o konusmak isterse konusur.

Ezik gibi hayat hikayesi yazmaya gerek yok

Kezban ise, roman gibi mesaj bekliyor ama cevap vermiyorlar. Selam yaz geç. Uzatmadan kahve içmeye davet et. Büyük ihtimalle red yersin yada cevap bile vermez. Umutlanma

Selam :)
Bu bence de yeterli. İki gün cevap gelmezse takipten çık mutlaka, hayır gelmez onu görmeden artık. Üzülürsün bu ezik anı hatırlayıp.

gulucuk koyma mesajina, aa bana yazdi oluyor sonra..

Hikayesine yanıt verebilirsin, doğrudan mesajdan daha iyi.

Hikayesiyle ya da bir fotoğrafıyla ilgili kısa bir mesaj. Tek kelimelik cevaplarla dönüyorsa mesaj atmayı kes.

Üşümek. Gece balık tutmak için sahile gidiyorduk. Hava -5 derece falan oluyordu. Kısa kollu tişört ve şortla donuyorduk haliyle. O yüzden tatile giderken yanıma hep polar hırka alırım. Çorap da unutulmamalı. Bütün gün güneşin altında durduktan sonra alttan soğuğu hissedince vücudun dengesi bozuluyor.

Bosna Hersek'te polis rusvet istedi, Meksika'da arkadas sinir disi edilecekti, Fransa'da havalimaninda bir gece kalmak zorunda kaldim.

Tüm tatili kapsayacak şekilde regl olmak. Üstüne ilk gece üşüyüp soğuk algınlığı yaşamak.

Tatilde değil de dönüşte ilçeden ile giden otobüsü kaçırmak ve o ilde de yanlış trene binmek çok sıkıntılı ama bir o kadar da heyecanlı olmuştu.

Bir travesti tarafından takip edilmek.

yurt dışı-atm banka kartımı yuttu, üzerimde nakit neredeyse hiç yoktu.
yurt dışı-kullandığım ama bana ait olmayan fotoğraf makinesini trende unuttum.
yurt dışı-2 defa güzergah üzerinde yoğunluktan ötürü tren bulamadık, tüm plan aksadı, ayrılmamız gereken şehirde 2 gün daha fazla geçirmek zorunda kaldık.

ilk ikisi umduğumdan kolay çözüldü. ertesi gün atm'nin olduğu bankaya giderek kartı aldım. öbüründe ise sonraki durakları tek tek gezerek sorduk, biri makineyi bulmuş sonraki 2. durağa bırakmış, oradan aldık.
sonuncusu daha sıkıntılıydı, otel rezervasyonları son günde yeniden yapılmak zorunda kalındığı için kafadan 200-300 avro zarara girdim.

gercekten cok cimri ve sizinle ayni tatil anlayisinda olmadiklarini tatilde farkettiginiz arkadaslarinizla birlikte 7 gun gecirmek.

benim tatil anlayisim yeni yerler gezip, yeni yiyecekler tatmak, eglenceli aktivitelere katilmak, yeni seyler ogrenmek ve tabii ki deniz olan bir yerse yuzup, guneslenmek. bu arkadaslarinki en ucuz plaji bulup, evden getirdigimiz yemekleri yemek, icecekleri sabah bakkaldan almak (havanin 40 derece oldugunu ve bizim herhangi bir sogutucumuz olmadigini soylemeliyim). aksamlari evde makarna, bulgur pilavi yiyip, pispirik oynamak. muzelerin vs en ucuz olanlarini secmek (ki bunlar 10 liradan fazlaysa mirin kirin yapiyorlardi)


6 kisi gittigimizden buyuk, ozel havuzlu bir villa kiralamistik. 'yemegi de disarda hallederiz' diye dusunmustuk dörtlü olarak. meger diger ikisi ayni fikirde degilmis. isin kotusu 'siz evde takilin o zaman, biz cikalim' da diyemiyorsunuz. hafif ima edilse trip yapmaya basliyorlar. ilk 2 gun bir sekilde idare ettikten sonra 3. gun diger arkadasim patladi. son gun ise guzel bir yerde yemek yiyelim dedik. giyindik, süslendik yer bakiyoruz. cimri arkadaslardan erkek olani 'surda börekci var' dedi. (borekcinin ici de henuz evrimlesememis insanlardan gecilmiyor bu arada) her daim sakin olan erkek arkadasim da orda patladi.


velhasil o 1 hafta kabus gibi gecti. sonrasinda da bir daha kesinlikle o arkadaslarla tatil plani yapmadik. her sene zarf atiyorlar, bir sekilde gecistiriyoruz.

nasil dert olmussa icime kac sene gecti, hala unutamiyorum. su anda bunu yazdim da biraz rahatladim.

Almanyadan başka ülke treni için rez yaptırmıştım. Rez yaptırdığım koltuk numarası yoktu. Atıyorum 33 35 vardı ama benim numaram 34dü :) sahte bilet olduğundan şüphelendiler ama bin bir laf ile ikna ettim ayakta gittim.

Yabancı arkadaşlarla tatile çıkmıştık. Taşkınlıklarından dolayı çok zor durumda kaldım. Çocuk bakar gibi hepsiyle ilgilendim. Her yerden atıldık baya da emindim dayak yiyeceğimize. İşler kavga etmeye gitti ama dayak yemeden kaçtık her seferinde. Daha da yabancılarla tatile gitmem.

lviv'de telefonu caldirdim ama ondan beteri var benim icin. minsk'te nasil becerdiysem taksiyle oyle bir yere gitmistim ki bir ara gercekten orada donarak olecegimi dusundum. -15 derece falan, yakinlarda evler var aslinda ama gidip de "sehre nasil gitcem?" demeye utaniyorum sdksjsjk. yol var ama araba gecmiyor. hayatimda o kadar caresiz hissettigim bir zaman hatirlamiyorum. telefonda da belarus hatti olmadigi icin kullanamiyordum, o an icin gerek gormemistim ilk etapta.

8-10 dakika sonra bir adam gordum. neden hatirlamiyorum bile, adama telefonu olup olmadigini sordum, kafa komple gitmisti sanirim. yanima almadim dedi. o zaman sehre nasil gidebilirim onu soyle dedim. otobus duragini tarif etti. yuru allah yuru nihayet varabildim. o adam gecmeseydi muhtemelen hareket etmeyi bile akil edemeyip gerizekali gibi donardim orada. neden oyle bir brainfart yasadigimi bilmiyorum. aslinda tahmin edebiliyorum. bir onceki gun cok berbatti ve iyi hissetmiyordum. neredeyse sinir krizi gecirecektim. ustune oyle bir yere gitmeyi basarinca tamamen durdu beynim. zincirleme dangalakligim yuzunden olmesem bile ayaklari falan frostbite'a kurban verecektim. coraplar moraplar islanmis zaten bata cika ebem zkilmis. korkunc otesiydi. dyatlov gecidi, tunguska olayi gelip duruyor aklima surekli ahjsjksms. sonunda otobusle merkeze donmeyi basarmistim ama, yemek memek yedim isindim popoyu kurtardim bi sekilde. param olursa bu kis yine gitcem bu sefer olmeyi dusunuyom

güneş kremi, şemsiye ve şapkaya rağmen bronzlaşmak. daha da büyük derdim olmadı.

Yazlığa hırsız girdi. Para telefon gitti.
Abd'de okyanus kenarında kasırga alarmı verilmiş ben saf köylü son anda haberim oldu siren seslerinden hayatımda öyle bi rüzgar yağmur görmedim bacağımı kesmiştim siyahi abiler yerden kaldırdılar sağolsunlar.

Sorabileceğin kimse neden yok? Sadece senin olduğun bir anı mı?

Vallahi benim de benzer anilarim var ama onlarin cogu ruya ya

Böyle bir ikileme düştüysen gerçektir. Rüyalar çok uzun süre akılda kalmaz.

benim buna benzer cok fazla anım var ve anneme veya o anın icinde olan benden buyuklere sordugumda hepsinin gercek oldugunu soylediler. bana ruya gibi geliyorlar oysa ki, gercekliginden sormadan asla emin olamamıstım. ama gercekler. bu yuzden seninkinin de gercek olduguna inanıyorum, umarım birilerine kin beslemene sebep olacak bir sey degildir. (benimkiler öyle)

Eğer travmatik bir şeyse muhtemelen gerçek. Çünkü özellikle küçük yaşlarda yaşanan bazı travmatik olayları beyin anında silmeye çalışırmış ama beceremiyor. Yıllar sonra bir çağrışım ile o anı geri geliyor ama yıllardır hatırlamadığın için sana sanki rüyaymış gibi geliyor. Ben de psikoloğun yalancısıyım. Benim de öyle bir anım vardı. Emin olamadım rüya mı gerçek mi diye. Anının bana hissettirdiklerini çok net hatırlıyorum ama yani duygu var. Psikolog gerçek olduğuna yordu.

benim de öyle ayrıma girdiğim bir dönem olmuştu. uzun zaman rüya sanıyordum ama gerçek olduğu ortaya çıktı. kendiniz bilemezsiniz, psikologtan yardım almanız gerek. ben olayların üstüne gidip kurcaladım, somut kanıtlarla kendime bir şekilde kanıtlamış oldum ama herkes o kadar şanslı olmayabilir.

playing star again, psikolog somut kanıtı bulmasa da onu bulmada yardımcı olabilir. yani terapi esnasında kişinin daha önce fark etmediği bir detayı fark etmesini sağlayabilir. bu da kendisini somut kanıtlara götürebilir. kesinlikle olmaz diye silip atmayın. illa ki yardımcı olacaktır.

Herkese teşekkürler, ayrıca makaleyi de okuyacağım en yakın zamanda, sanırım o zamanda tanıdığım birinin şahitliği olmadığı için kesin olarak gerçektir ya da bu gördüğün şey kabustur diyemiyoruz. Benim bunu hatırlıyor olmam her iki durumda da ilginç geldi bana sadece.

anlam veremiyorum. hadi yemeği özel şirket hazırlıyor falan, bu yemek önce komutanın önüne gitmiyor mu? bu şirketi denetleyen kim? hala kimsenin başı yanmadı, inanılmaz.

ben askerdeyken ankarada pakette tereyağı peynir veriyorlardı hep tarihi geçmiş...pek umursamıyorlar sanırım

18 ay askerlik yaptım, param olsa onu iptal ettirir bedelli yapardım.
halkın tepki göstermesi gerekiyor ama ne devlet ne de halk umursuyor askerlerimizi.

bedelli kovalayanların durumunu bayağı geç anlamışsın. sağdan soldan askere gidenleri dinle biraz daha.

Ben komutan olsam tavuk eti yemeyi komple yasaklardım. Şu hayatta zehirlenme tehlikesi oluşturabilecek hepi topu iki tane besin var zaten. Biri su, diğer tavuk eti. Tavuk etinin yasaklanmaması, arka arkaya yaşanan asker zehirlenmelerinden daha garip. Altı ay et yemeyince ölmez kimse.

sayıca kalabalık birliklerin çoğunda kötü yaşam koşulları var ne yazık ki.

askerliğini hudut karakolunda yapmış biri olarak hiç gıda problemiyle karşılaşmadım.

İhmalden başka pek bir olasılık sanmıyorum. On yıl kadar önce askerlik yaptım. en iyi yemekler (aşure dahil ) fazlasıyla verildi.
Şimdi bu kötü olay nedeniyle askerliği bedelli yapmak isteyenler - her Türk asker doğar- yerine ne söylenmesini bekliyorlar anlamak mümkün değil.
Askerlik, bu milletten ayrı olarak düşünülebilecek bir kavram değil.
ama işte eskiden beri çeşitli nedenlerle askerliğin her zaman -ölüm- kavramıyla beraber anılmasını sağlayanların da etkisi var bunda.
Askerlik yapmak istemeyenlerin bu topraklara verebilecekleri ya da bu topraklar için yapabilecekleri, hadi bunları da geçtik kendi doğup büyüdükleri yakın çevreleri için yapabilecekleri daha neleri olabilir? o da ayrı bir konu.

Neyse, o kadar zaman geçmesine rağmen bazen rüyalarımda hala askerliğimin bitmediğini de görürüm.

349 kd. batı kışla'da acemilik yaptım. yemekler dışarıdan geliyodu ve gayet güzeldi. bize rastgelmiş heralde o zaman düzgün yemek.

yemeklerin hepsi kontrolden geçer. yapıldıktan sonra bir kısmı ayrılır, teste gönderilir. olası bir zehirlenme vakasında test sonucu aksini gösteriyorsa sorun asker istihkakında değildir. bu olaylar sıkı devlet denetiminden geçer ve ciddi kuralları var. önce komutanın test ettiği doğru. ayrıca yine yemekhanede denetleme için nöbetçi rütbeli personel bulundurulur. ben, benden önceki (uzun dönemleri de sayarsak 1 yıl) içerisinde bir zehirlenme vakası duymadım askerlik yaptığım yerde. Manisa'da ya çok ciddi ihmal var ya da komutan oradan para yiyiyor bence.

kendi askerini zehirleyerek öldüren ülke. yeminle dünyada eşimiz benzerimiz yok. bu ülkede olan hiçbir şeye şaşıramıyorum artık.

(gostermelik) gozaltina alinmalar oldu. bakalim kac saate geri cikartacaklar.

@KirstyLowless1

www.youtube.com

www.youtube.com
kanal bu odakta.

@baba jo, az önce tam bu videoyu izliyordum :)

bence hepsi birer karadul.

ben bazen diğer cevapları da merak ediyorum. daha iyi bilgi varsa öğrenmeye, hatalıysam gene düzeltmeye çalışıyoru ama bakıyorum geçmişte o duyuru kalmamış oluyor bazen.

saçma sapan tavırlar işte.

çok ayıp ediyorlar.

ardacan cevaplardan bahsetmiyorum. cevapların silinmesi de bence inanılmaz saçma da, duyurulardan bahsediyorum.

arama butonu kullanılsa bazı soruların cevapları bulunabilir. özellikle askerlikle ilgili olanlar. bunlar silinmemeli.

ama kişisel duyuruların durmasının bir anlamı yok. mavi pantlon var, üzerine beyaz mı yoksa kırmızı tişört mü giymeliyim? bu sorunun internet dünyasında boş yere bir boyut kaplaması çok saçma.

kendi cevaplarini tikleyen insanlar varken onlar birer melek.

Iyi yapıyor çünkü önceki duyrulara bakıp sen delisin kafayı yemişsin diyen tipler oluyor insan gibi cevap vermek yerine.

kullaniciya boyle bir secim sansi verildiyse bir sy diyemeyiz. boyle uygun gormusler.

Ben hiç silmiyordum ama artık siliyorum. Bazen kafalarına göre hesap banlıyorlar. O kadar zaman ayırıp burada bir şeyler paylaşıyorsun, bir bakmışsın yazdığın her şey yok olup gitmiş. Bir daha sorularına da ulaşamıyorsun. Bir de ruh hastası bir kitle var. Her yazdığını takip edip açık yakalamaya falan çalışıyorlar. Bu tip sülüklere malzeme vermeye gerek yok. Genel soruları silmeye gerek yok ama kişisel her soru silinebilir.

Burada kimse dünyayı kurtarmıyor, şu tavırlardan vazgeçmenizi öneririm şiddetle. Kimse evrenin sırlarını açıklayan cevaplar vermiyor, kimse de evrenin sırlarını sormuyor zaten. Dandik hayatlarımızdan dandik sorular soruyoruz.

Soruda hedef nick göstermek ayıp değil de iki dandik soruyu silmek mi ayıp? Böyle bir seçenek varken isteyen kullanır, kullanana da kimse laf edemez.

Kendi duyuruları kendi kararları. Burada tartışmaya gerek yok.

Cevabını kendi kendine şurada çok güzel vermişsin aslında.
i.hizliresim.com

birincisi adımı geçirerek beni saçma bir duyuruya katman fazlasıyla saçma. merak ediyorsan özelden gelir sorarsın.

ikincisi herkesin merak ettiği şeyleri sorarsam silmiyorum. kendimi ilgilendiren duyurularda işim bitince siliyorum.

üçüncüsü duyuruları silmeyelim diye sözleşme mi yaptık? isteyen istediğini siler siz adelet bekçisi misiniz?

etik anlamı tam bilmeden saçma sapan yerlerde kullanmanıza ayrıca kıl oluyorum. bunun için duyuru mu açayım şimdi?

ayrıca 18bine yakın girişim var duyuruya eğer yanlışsa girip çıkmayalım. uzaktan bakalım.

daha fazla merak ettiğin bir şey varsa özele gelebilirsin memnuniyetle.

Ben Sakarya'dayım. Bir arkadaşım Kocaeli'den aldı. Rahat geçiliyor demişti.