Selamlar. 2 sene önce vefat eden babamın üzerine olan bir dükkan vardı bu dükkan elazığ depreminde yıkım kararı alındı şimdi de bir şeyler yapılacak diye vekalet ile imza topluyorlar hissedarlardan.. ancak ben reddi miras yapmak zorunda kalmıştım zamanında buna rağmen hala hem e-deblette e-tapuda hem de bu oraya bina yapacak kişiler tarafından hissedar olarak görünüyorum sistemde.

İmza vermezsem devlet kanalıyla satılıyormuş açık arttırmayla sanırım.

soru 1 ) Sorum tam burada devreye giriyor.. Vekalet verirsem oradaki kişiye imza attırılırsa ve bir dükkan yapılırsa bu 1/150 hissemi de atıyorum satarsam ne olacak sonrasında ? Devlet neden hala malın bana ait olduğunu 2 senedir sistemde gösterir ?

Soru 2 ) reddi miras sonrası cevap yazısı gelmişti mahkemeden yani onaylandı diye düşünüyorum bunun da sorgulanacağı bir safya var mı ?

teşekkür ederim cevaplayacak olanlara..

Tek yaşıyorum salçayı çok sık kullanmıyorum salçalarım hep küfleniyor küflü kısmını atıp kalanı kullanıyorum böyle de salçanın yarısı boşa gidiyor. Küf olayını nasıl önlerim?

biliyor musunuz? sd kartıma atıp fiio m5'e takacağım.

birinin evi var, satmak istiyor ama dedesi engel oluyor resmi olarak. nasıl mümkün bu?

zamanında evi dedesinden aldı.

Cumhuriyet bayramlarında türk yıldızları gökyüzünde gösteri yapardı. Ankara'nın bir ucundan bir ucuna Trt'den izler. sesine göre dışarı çıkar bakardık. Çok özledim ya ne oldu bunlara

Merhabalar, rayicin 120.000 olduğu bölgede yaklaşık 7 katı fiyata site içi ev alıyoruz.

satın aldığımız kişi yaşlı bir amca, tanımıyoruz, remax emlak üzerinden aldık.

bir kazık olacağını düşünmüyorum ama siz olsanız satış tutarını 120.000 mi gösterirdiniz, misal 250.000 mi, yoksa gerçek satış tutarını mı?

50.000 tl ihtiyaç kredisi çekilecek sadece. kredisel açıdan bir önem arz etmiyor.
önümüzdeki 5 yıl içinde de evi satmayı düşünmüyoruz. satmayız da büyük ihtimal.
evi aldığımız kişi 80 yaş üstü, o konuda bir sıkıntı olur mu?

fikirlerinizi merak ediyorum, duyuruyu dışarıya kapattım. teşekkür ederim şimdiden cevaplarınız için.

Az önceki duyuru silindiği için düzenleyip tekrar soruyorum. Umarım bu sefer silinmez.

Merhaba arkadaşlar,

Bu gördüğünüz sap kardeşiniz 30 yaşında ve şu ana kadar hiç mi hiç, bir tane bile sevgilisi olmadı (oha cidden). Bu okuduklarınız karşısında "Evlerden ırak! Amann Ya Rabbi!" dediğinizi duyar gibiyim ama yapacak bir şey yok. Hoşlanan hanımefendiler oldu, ben değerlendirmedim benim hoşlandıklarım ise beni değerlerdirmedi. "Beni beğeneni ben beğenmem, benim beğendiğim ise beni beğenmez!" durumu yani. Aktif olarak sadece üniversite zamanında koşturdum hanımların peşinden ama istediğim bir sonuç alamadım. Ondan sonraysa bir daha uğraşmadım.

Ama 30 yaşının getirdiği "Hayatıma çeki düzen vermeliyim." kafası mı bilmiyorum fakat yalnızlıktan sıkıldım. Lakin gönül işlerinde kısmetim kapalı, tanıştığım 10 hanımdan dokuzunun friendzone una giriyorum, o geri kalan bir tanesi de benim friendzone uma giriyor. Fena değil denebilecek bir tipim var ama kısa boyluyum maalesef. Öne çıkan özelliklerim espritüel ve entelektüel biri olmak. Kendimi "Geldi yine tipini..." karikatüründe gibi hissediyorum. Böyle biri gönül işlerinde nasıl başarılı olabilir? Tinder gibi uygulamalar son çarem gibi görünüyor ama buralara düşmek istemiyorum? Siz ne önerirsiniz? Fikirlerinizi belirtirseniz sevinirim. Teşekkür ederim.

2019 sonunda emlakçı aracılığıyla içinde kiracısı bulunan bir ev satın aldım. Evi aldıktan sonra kiracıyla sözleşme yaptık. Dün, emlakçı beni arayıp kiracının evden çıktığını söyledi. Anahtarların ve bina giriş anahtarının kopyaları yok, bana birer kopyasını verdi emlakçı.

Şimdi sözleşmede kiracının, bana çıkmadan en az 1 ay önceden haber vermesi gerektiği, evi temiz ve sağlam teslim etmesi gerektiği yazıyordu. Ev berbat durumda, sözleşmeye aykırı olarak herşeyi sökmüş, bu ayın kirasını da vermemişti. Üstelik anahtarları da tam teslim etmemiş. Kaldı ki beni de görmedi. Bu arada yaptığımız sözleşme 2018 Kasım ayında başlıyor. Eski ev sahibiyle yaptıkları sözleşme tarihi bu da. Sözleşme üzerinde 5 yıl geçerli olduğu yazıyor. Bir arkadaşım bu senenin Kasım ayına kadar olan kiralarını talep edebileceğimi söyledi. Araştırdığım kadarıyla evin anahtarlarını da isteyebiliyormuşum. Bunları nasıl talep edebilirim? Hazır formları var mıdır? Ne yapmalıyım?

Moralim çok bozuk, epey bir zararım var gibi duruyor. Evdeki ankastre setini götürmüşler. Kalorifer peteklerini bile almışlar. Duvarları falan söylemiyorum taşınırken dökülmüş kırılmış her yer. Daha oturamadım bile evde…

Merhabalar. Birisi hakkında Cimer’den şikayet oluşturduğunuz zaman şikayeti yapanın kim olduğu öğrenilebilir mi? Öğrenilirse nasıl?

Merhaba arkadaşlar,

Sormak istediğim şeyi basite indirgemek için -gerçekleşmesi muhtemel- olayın içindeki kişi sayısını azaltıyorum.

Diyelimki, iki kardeş var. Ahmet ve Mehmet. Anne babalarından arsa miras kaldı. Bu mirası, Ahmet satmak istiyor. Ahmet, bir müşteri bulduğunu söylüyor. Ahmet, alıcı ile şöyle bir anlaşma yapabilir mi?

"Normalde arsayı sana 10 milyona satacaktım ama ben sana 9 milyona satayım. Bir milyon lira sana kalsın. Ama diğer kardeşe 5 milyon liraya aldığını söyleyeceksin."

Bu şekilde, 4 milyon lira da bu Ahmet'e kalacak. Satıcıdan gelen 5 milyonu da Mehmet ile paylaşmış olacak.

Mehmet, bu durumu engelleyebilir mi?

merhaba, hangi kurumları tercih ediyorsunuz? ben genelde LÖSEV e bağış yapıyorum. kurban bahane insanlara yardımcı olmak maksadıylan nereye bağış yapsam bu yıl?

Selamlar. Bir tanıdığım klima alacak, bütşesi 3.500 tl
Öneriniz var mı?

Aşağıdaki duyuruyu görünce aklıma geldi sormak istiyorum

1- Evimde otururken (camlar kapalı) yolun karşısındaki inşaat seslerini (çivi çakma gibi) duymam normal mi?

2- Evimde otururken (camlar kapalı) yoldan geçen araçları duymam normal mi?

3- Evimde otururken (camlar kapalı) karşı apartmanın balkonundaki bağırışları duymam normal mi?

Camlarım mı sıkıntılı yoksa bunlar hep normal şeyler mi? Dünya da bi tek rahatsız olan ben miyim?

28 yaşında bekar birisi için bu maaş nasıl sizce?

Önümüzdeki 3 sene boyunca muhtemelen sadece enflasyon oranında artacak.

bu aralar inanılmaz bir western açlığı yaşıyorum. izlediğim tüm western filmleri çok hoşuma gidiyor o yüzden daha fazlasını istiyorum. belki gözden kaçırdığım bir dizi film vardır diye sormak istiyorum. ne önerirsiniz? dizi-film hiç fark etmez.

izlediğim filmlerden bazıları;
dolar üçlemesi
assassination of Jesse James
3:10 to yuma
true grit
django unchained
unforgiven
revenant
the hateful eight
the magnificent sevent(eskisi ve yenisi)
open range
geronimo
news of the world
hostiles
sisters brothers

diziler;
westworld
godless

hem gunluk hem de formal ortamlara uygun kacabilecek tissot, seiko, orient, citizen, hamilton bandinda hangi modelleri onerirsiniz? hakikaten soyle klas bir saat olabilirse muthis olur.

istanbul biraz daha pahalıdır kesin de. ben izmir'de 10 ödüyordum, 11 yapmış. adamın tipi işid militanına benziyor. ucuz diye yine idare ediyordum, bugün görünce kesin değiştirmeye karar verdim artık.

Herkes yazılımcı gibi değil mi ya, gerçekten nereye kafamı çevirsem her taraf yazılımcı ve bir o kadar da sektörde açık var diyor işverenler.

Yazılım harici bir meslekle uğraşanlara sorum, mesleğiniz nedir ?

Selamlar herkeseee, çok uzun zaman oldu :)) Çok zamandır aklımdaydınız ama bir türlü ilk adımı atamıyordum. Bugün o gün millet! :D

Öncelikle güzel dileklerle başlayayım. Umarım tanıdığım/tanımadığım herkes bu uzun süre zarfında iyi ve mutlu kalabilmiştir. Özellikle içinde bulunduğumuz ekstra garip dönemde hepinize sağlık, geçim kolaylığı ve yaşam motivasyonu diliyorum can ı gönülden.

Kimler gitti kimler kaldı pek bilemiyorum ama beni hatırlayıp merak edenler için bir özet geçeyim. Ben kısa tutmaya çalışacağım ama çok söz de veremiyorum :D Durumu olmayanlar şimdiden kusuruma bakmasın :))

Geride bıraktığım 5 senenin neredeyse her saniyesi kabus gibiydi diyebilirim. Güzel şeyler de oldu yalan yok ama geneli gerçekten kalitesiz bir yeşilçam filminin saçma sapan bir bollywood versiyonu gibiydi. Daha fazlası olmaz herhalde artık dedikçe her şey üst üste gelmeye devam etti :D Son 5 senem bir film olsaydı ilk 10 dakikasında çıkmıştım, öyle bir şey :D

Belki hatırlayanlar vardır tiroid problemlerim vardı. Öncelikle tiroide bağlı gelişen başka bir rahatsızlık sebebiyle minnoş gözlerimi kaybettim :D Çok şükür hala görüyorum ama şekilleri ve boyutları değişip büyüyüp yuvarlaklaştılar :D Sonra ameliyat geçirip tiroid problemimden kurtuldum ama gözler yadigar kaldı :D

Sonra evlendim ve Bodrum'a taşınıp ufak bi cafe/pub açtım. Sanırım buraya kadar bilenler biliyordu. Bodrum'un ve evliliğimizin ilk 6 ayı tek kelimeyle mü-kem-mel-di. İstanbul'da yaşarken benim de eşimin de güzel işlerimiz ve güzel maaşlarımız vardı. Çok şükür yiyip içip gezmemize hatta balta girmemiş ormanlardaki orangutanlara bile yardım etmemize rağmen paramız artıyordu ve biz de biriktiriyorduk :D Ne güzel zamanlarmış. Önce düğünümüze, ev eşyalarımıza bir yatırım olur diye biriktiriyorduk. Bu hastalıktan sonra ben dedim ki düğünü eşyayı boşverelim, dünyayı gezelim. Beğendiğimiz yerde kalabilmenin imkanlarını araştıralım ve yerleşelim. Şimdiki eşim, o zamanki erkek arkadaşım da iflah olmaz bir kurumsal kimlikti ve bu maceralara pek yanaşmıyordu. Bana dedi ki "son kez müdür pozisyonlu başvurularımı yapayım 15Ocak'a kadar geri dönüş olmazsa dünyayı gezelim. Eğer istediğim işlerden birine kabul edilirsem kariyer yapmak istiyorum" :D Naif planlar. Dedim hay hay. Gayet adaletli bir bakış açısı. Ama tabii onun işine çok ihtimal vermediğim için ben dünya gezisi rotasını oluşturmaya başladım :D Derken boş zamanlarında sahibinden.com'da hiçbir zaman almayacağı tekneleri, motorları ya da dükkanları gezen her Türk genci gibi biz de hiç aklımızda yokken Bodrum'da bi dükkan bulup tutmaya karar verdik. Tarih 31 Aralık 2015. Dedim ki yeter ki İstanbul'dan gidelim de bir işimiz olduktan sonra dünyayı sonra da gezebiliriz. NAAAH gezersin! :D 15 gün sonra başvurduğu işlerden olumlu geri dönüş alan eşim için de benim için de artık hayat başka bir yola savurmuştu bizi çoktan. Sonra işte şipşak düğün dernek, işlerden istifa, dükkanı kurmaca derken kendimizi burada işletmeci olarak bulduk.

Normalde kendi paramız dükkanı tutmaya ve düzeltmeye; aşçı, barmen vs tutmaya yetiyordu ama kocacıııım yine her Türk gencinin hayali olan "liseden arkadaşlarıyla ileride bir bar açma" hayaline tutunarak, çocukluk arkadaşını ve eşini de bize ortak etti. İlk FAIL! Ta daaa :D İlk 6 aya dönelim, mükemmeldi dedik. Çocukluğumuz ve ilk gençliğimiz berbat geçmiş olduğundan "Hayatımızda ilk defa mutlu ve huzurluyuz" diye düşündük. Ortağımızın eşi "ben mükemmel bir aşçıyım, sana her şeyi öğretirim" dediği; ve onun kocası da "ben mükemmel bir barmenim" dediği için bir süre insanlara pişmemiş pirinç yedirdik ve bara gelip cin tonik isteyenlere bira verdik. Ona rağmen mutlu, çözüm odaklı ve iyimserdik. Her şeyi zamanla, çalışkanlığımızla, dürüstlüğümüzle, gençliğimizle çözeceğimize inanıyorduk. Bu arada ben 25, eşim 27 yaşındaydık.

6.ayımızda babam bir cinsel istismar iftirası sonucu tutuklandı. Huzurla uyuduğumuz bir gecenin sabahına birçok yalan haber ve ölüm tehditleriyle uyandık. Bana göre bu mümkün olamazdı ama yine de beşer şaşar diyerek apar topar İstanbul'a gidip babamla yüzleştim. Kafamdaki plan çok netti. Eğer bu şerefsizliği yapmışsa, ölmüş kabul edip yoluma devam edecektim. Yapmamışsa yolumuz uzun ve sancılıydı. Babam olanlardan, hakkında söylenenlerden, tehditlerden, gazete ve televizyonlarda dönen yalan haberlerden habersiz, masum ve şaşkındı. Avukatlar tuttum, onun varolan borçlarını ödedim, dükkanını araştırmaya gelmeleri için aylarca kirasını ödedim, tüm masraflarını üstlendim kısaca. Hakkında ortaya atılan tüm iddiaların aksi kanıtlanmasına rağmen, iftirayı atanlar söyledikleri şeyleri geri çekmelerine rağmen, polis raporları bizden yana olmasına rağmen, bilir kişi raporları bizden yana olmasına rağmen, tanık beyanlarının tümü bizden yana olmasına rağmen, görüntülü kayıtlar, fotoğraf ve videolarla da birçok şeyi desteklememize rağmen; her celse değişen hakim ve savcılar, karşı tarafın medya ve belediyeyle olan yakın ilişkileri; dosyayı açıp okumadan karar veren sözde yetkililer sebebiyle dosyamız okunmadan, hiçbir delil değerlendirilmeden babam 25 yıl hapis cezası aldı. Günde 15-16 saat kafede çalışarak, her hafta İstanbul'a gidip geldim. Düğünden gelen tüm takı ve paraları bu iş için harcadım, yetmedi krediler çektim (sağolsun eşim inanılmaz destekledi), yine de başaramadım. Hukuki sürecin devamı çok uzun ama yıllar boyunca tüm sosyal mecralardan taciz edilmeye devam ettim. Esasında duyuruyu bırakmam bu olaya dayanıyor.

Biz bilim ışığında, akılla mantıkla sunulan kanıtlarla kendimizi bozmadan süreci ilerletelim, vicdanımız rahat, kanıtlarımız tam, nasılsa birileri okuyup bu konuyu aklına mantığına sığdıramayacak dedik ama ne yazık ki kurunun yanında yaş da yandı ve dosya hiçbir zaman okunmadı. Sonra yargıtay cezayı 17 seneye düşürdü. Şu an anayasa mahkemesindeyiz. Hala bekliyor ve mücadele ediyoruz, bakalım.

Bu süreçten birkaç ay sonra ortaklar da tüm yaşadıklarımızı bilmelerine rağmen, girerken koydukları paranın 2,5 katını talep ederek ayrılmak istediler. Toplamda 9-10 ay beraber çalışmıştık. Dedik ki madem kardeş dediğimiz insanlar 9 ayın sonunda, tüm sıkıntılarımıza rağmen bu şekilde ayrılarak böyle bir para talep ediyorlar; verelim. Dükkan bi marka filan olmadı, daha sandalyelerde minder yok :D 5 sene öncenin parasıyla 45bin tl istiyorlar şaka gibi :D Yine kredi çektik. Onlara istedikleri rakamı ödedik ve ayrıldılar. Sonradan öğrendik ki "İstanbul'dan varlıklı arkadaşlarımız geliyor, işi kurup sonra ayrılıp para alıcaz" diye yapmışlar zaten planlarını :D Fail 2! :D Varlıklı olsaydık keşke gerçekten. Aynı parayı bölüşüyorduk; bu herif kumar oynayıp bütün parayı kaybedip devamlı ailesinden destekle yaşıyordu. Bizse hem kendimize, hem baktığımız hayvanların tüm giderlerine (sokaktaki 20 kedi, 5 köpek filan, kısırlaştırmalar, mamalar, aşılar:D), hem babamın giderlerine, hem benim her hafta İstanbul'a gidip gelmeme yettiriyorduk. Kendi kıçı kırık motorumuzu bile onlara vermiştik, işe kolay gidip gelsinler diye izinli günlerimizde, yaz gününde Bodrum'da yeni evli çift olarak evde oturuyorduk aracımız ve paramız olmadığından :D Neyse, öyle ayrıldılar. Sonra biz dükkanda ikimiz kaldık eşimle.

Benim İstanbul süreci ayda 1-2'ye düşmüştü. Dükkanı toparlamaya çalışıyorduk. Buradan da gelenler oldu bu arada :D Sağolsunlar, yolunuz düşerse hepinizi bekleriz :D

Bi 6 ay da böyle geçti. Borç ve kredi yükümüz çok ağır geldiğinden dükkana yeni bir çalışan almadan her şeyi kendimiz yaptık. Mutfağa ben, bara eşim geçti. Sabahlara kadar çalıştık, denedik, alışverişi de kendimiz yaptık, tuvaleti de kendimiz temizledik, servisi de biz yaptık, hazırlığı da, müziği de, bulaşığı da... Aklınıza ne gelirse, gece gündüz çalışıp, hiç es vermeden kendimizi babamı kurtarmaya ve borç ödemeye adadık. Bir yandan da hizmet sektöründe her ne kadar sabah güne yeni bir tehditle, hakaretle, kötü haber veren bir telefonla uyanmış olursan ol, insanlara gülümsemek ve onları eğlendirmek zorunda olmanın psikolojik yükü de ekleniyordu ama yine de güçlüydük. Sonraaa tam yeniden hayata karşı umutlanacakken eşimin babasının akciğer kanseri olduğunu öğrendik. Bu sefer de o süreç başladı.

Önce Eskişehir, İzmir, Ankara, İstanbul vb yerlerde çeşitli profesör ve hastane arama süreçleri, sonra tedavi süreci başladı. Kayınpederim bu dönemde artık çalışamaz duruma geldiği için onun ailesinin masraflarını da biz üstlendik. (İkinci eşinden 20 yaşında bir oğlu ve 8 yaşında kızı vardı).

Gece yarısına kadar çalışıyorduk, dükkanı kapatınca eşim Marmaris'e gidip babasını alıp İzmir'e götürüp kemoterapiyi bekleyip, yeniden Marmaris'e gidip babasını bırakıp, Bodrum'a dönüyor ve çalışmaya devam ediyordu. Bazı zamanlar 10-15 gün dükkanı tek başıma açıp kapattığım oldu. O dönünce ben aynı matematikle İstanbul'a gidip, babamı görüp, avukatlarla görüşüp aynı gün geri dönüp gece çalışmaya devam ediyordum. Kayınpederlerin mutfak alışverişi, çocuğun okul giderleri vb destekçileriydik.

Sanırım gençliğin verdiği güçle gerçekten her düştüğümüzde daha güçlü kalktık hep ayağa. Biraz da enayilik. Ama çok şükür artık iş yeri azıcık daha profesyonel olmaya ve para kazandırmaya başlamıştı. Ne duruyoruz o zaman helva yapalım dedik. Eşimin, son 5 senedir odasından hiç çıkmamış 20 yaşındaki kardeşine iş verelim, onu hayata hazırlayalım dedik. Bak bak :D:D Fail 3'ün zemini geliyo :D Bu çocukcağız da 15 yaşında liseyi bırakmış, işte 5 senedir odasından çıkmıyor, eli bir iş tutmuyor, akşam okulunun borcu biriktiği için okula devam edemiyor filan. Marmaris'ten geldi, bize taşındı. İlk etapta 6 ay kadar birlikte yaşadık ve çalıştık. Çok şükür, iki kelimeyi yan yana getirmeye utanan çocuk açıldı, özgüvenlendi; barı, kahveyi, mutfağı öğrendi; para kazandı. Biz kazandığı paradan ayrı olarak okulunun geçmiş borçlarını ve yeni gelen taksitlerini ödedik, cep telefonunu aldık, üst baş alışverişini yaptık ve sezon sonunda bir sonraki yaza da görüşmek üzere vedalaştık.

Bu arada kayınpederim de kanseri atlattı, güzel bir kutlama yaptık; derken çok kısa bir zamanda nüksetti ve yukarıda anlattığım süreç yeniden başladı. Sonra da tam her şey yeniden iyi gidiyorken kendisini aniden kaybettik.

Bu arada ben devamlı mahkemelere gidiyorum, her celse büyük umutlarla gidip aşağılanarak dönüyorum, yeniden televizyonlarda, gazetelerde dönüyoruz filan çok zor. Kayınpederimin hastaneye kaldırıldığı haberini duyar duymaz dükkanı kapatıp yola çıktık. Yolda eşim arabayı süremeyeceğini söyleyip yanımızda da bir büyük olsun diye annesini çağırdı. Kayınvalidemle gittik Marmaris'e ama kayınvalidem kayınpederin eski eşi. Validenin de 25 senelik yeni eşi var. Bütün hikayelerin üstünden 25 yıl geçmiş ama kadıncağız insanlık yaptı bize.

Biz Marmaris'e giderken, babayı kaybettiğimizin haberi geldi. Yıkıldık. Neyse gittik, gerekli işlemleri hallettik ve 24 saat geçmeden Bodrum'a geri döndük. Günlerden Pazar. Pazartesi günü benim babamın İstanbul'da mahkemesi var. Salı günü ise eşimin babası yine İstanbul'da defnedilecek. Pazartesi sabahı 6.30'da uçağımız var diyelim.

Kayınvalidemi evine bıraktık, eşim de üvey babasının yanına çıktı, sarılıp teselli ettiler birbirlerini. Aksi bir şey yok gibiydi. Biz de eve geldik. Aramız 15dk. Eşim artık ağlayabilirim dedi. Kahve yaptım, içerken telefon çaldı. Telefonda sadece kayınvalidemin çığlıkları geliyordu "yapma, vurma, yeter" gibi :( Eşim "annemi dövüyo" dedi. Valla yalın ayak arabaya nasıl atladık, nasıl gittik oralar bende yok. 4-5 dk içinde oradaydık. Yolda jandarmayı aradık, biz içeri bi girdik ki kadını 40 dk darp etmiş şerefsiz. Kıskançlık sebebiyle ve alkol problemi bahanesiyle. Kadıncağızın ayakta duracak gücü yok, her yerden kanlar süzülüyor, bir yandan şoktan mıdır nedir "o çok iyi bir insan, onu polise vermeyin" diye yalvarıyor :/ Allah'ım son 3 sene kesin kabustu diyorum artık. Birazdan uyanacağım, uyanmam lazım yani. Daha babayı kaybedeli 24 saat geçmedi, bu nedir.

Üvey kayınpeder daya atmaktan yorulmuş sandalyeye oturmuş, oturduğu yerden kayınvalideye ve eşime ve hatta daha vefatının üzerinden 1 gün bile geçmeyen babasına küfürler hakaretler ediyor. Eşim önce üvey babayı dövdü, sonra jandarmalar müdahale etti. Ve de yanlış bi hareket yaparsa artık onu da nezarete atacaklarını söyledikleri için başına bir şey gelmesin diye kalanında da ben dövdüm. Bir yandan eşim sinir krizi geçiriyor, bir yandan herif kayınpedere küfrediyor, bir yandan kayınvalide "o çok iyi bir insan, onu götürmeyin" diyor, jandarma ultimatom veriyor asjdha o ara ben de yerlere düşürüp tekmeledim adamı, bi de suratını yumrukladım :/ Yaşadığımız her şeyin içinde vicdanım bi tek bazen buna sızlıyor. Hala utanıyorum yaptığım şeyden. Ama yine olsa yine yapardım...

İstanbul uçağının kalkmasına 4-5 saat var, günlerdir uykusuzuz, kayınpederi kaybetmişiz, kayınvalide öldüresiye dövülmüş, sabahında babamın mahkemesi var, ertesi gün cenazemiz var ve sabaha kadar hastane, karakol vs dolaşıyoruz. İşin kötüsü kayınvalidem de hastanede yaralarını saklıyor, karakolda hayır dövmedi diye yalan söylüyor, inanılmaz bir şey yaşıyoruz.

Uçağa birkaç saat kala, güvendiğimiz bir ablamızı kayınvalidemin yanına yerleştirdik ve biz gelene kadar buradan ayrılma dedik. Sonra gittik, babam bu sefer kesin çıkıyor dediğimiz mahkeme de g.tümüze girdi. Ertesi gün de cenaze... Sonra Bodrum'a döndük.

Kayınvalideye gittik, uzaklaştırma çıkarıldı, tehditler alıyor adamdan ama bize söylemiyor. Jandarmaya da söylemiyor öyle bekliyor ve adamı koruyor. Yanına koyduğumuz abla vardı ya bize o anlatıyor gelen mesajları. Bu arada bi de eşimin anneannesi var, alzheimer hastası, kayınvalidemlerle yaşıyordu. Bizim gittiğimiz o bir haftada her geçen gün kadının hareketleri kısıtlanıyor, birkaç gün sonrasında da tamamen felç geçirmiş gibi oldu. Hop yine hastaneler, meğer herif bunun kafasına telefon fırlatmış annemi dövdüğü gün. Anneanne de o günden beri ufak ufak beyin kanaması geçiriyormuş. 85 yaşında kadın. Masada kalabilir denerek ameliyata alındı. Daha kayınpederin yasını tutamadan yine hastane süreci. Bu arada çalışmaya devam ediyoruz. Ben dükkanda kalıyorum, eşim anneannesinin yanında hastanede. Neyse ki ameliyat başarılı geçti ama bu olaydan sonra anneanne tamamen yatağa bağımlı hale geldi...

Tekrar bahar geldi, kardeşimin erkek kardeşini geçen sene söz verdiğimiz gibi yeniden yanımıza aldık. Bu arada maddi anlamda götü biraz doğrulttuğumuz için bir arkadaş daha bizimle çalışmaya başlamıştı. Toplamda 4 kişi olduk dükkanda. Derken bu sefer eşimin üvey annesi tutturdu ben de Bodrum'a taşınacağım diye. Yapma etme dedik, buralar pahalı, küçük kız babasını yeni kaybetti, okul ve çevre değişikliği iyi gelmeyebilir filan. Yok dedi taşınacam. Ok dedik o zaman yakınımıza taşın ki tanıdıklarımızı kullanarak sana iş bulabilelim. Okul çıkışında kızı alabilelim filan. Evler bulduk, gönderdik, bak sakın bize sormadan ev tutma çünkü burada yeni gelenleri çok kazıklıyorlar, arada bir tanıdık buluruz, bize farklı davranırlar dedik. Dedik de dedik. Fail vol. 45764
Anaaa bi baktık kadın bize haber vermeden bize oldukça uzak bi yerde, oldukça yüksek fiyatlı bi ev tutmuş. Bize tuttuktan sonra haber veriyo. Hayırlısı dedik, belki kadın 50 yaşından sonra özgür kalmak istiyor hayatında ilk kez. Saygı duyalım. Duyduk da.

Biz erkek kardeşe hayat yolu çizmeye odaklıyız. Bu sezonun sonunda lise bitince MSA'ya gönderelim, masraflarını da biz üstlenelim, eli artık iş tutuyor, mesleği de olsun planları yapıyoruz. Annesi dedi ki ben bayramın 1. günü taşınıyorum. Yardıma gelir misiniz...

Bilenler biliyor, tatil yöresinde bayram günü hizmet sektöründeki yoğunluğu. Bütün kış beklediğimiz gün gelmiş. Kadın o gün taşınacak. Hay hay babamızın emaneti. Erkek kardeş yine bizimle yaşıyor bu arada. Eşim dedi ki "yarın şu saatte uyanıyoruz, bu saatte evden çıkıp, şu saatte anneni taşıyoruz, akşam da bu saatte dükkana dönüyoruz rezervasyonlar full". Ok, sabah oldu, kardeşi uyandırıyoruz uyanmıyor. Belki 10-15 defa uyandırdık. Evden çıkma saati geldi geçiyor, eşim de kendi başına çıktı, üvey anneyi taşımaya gitti. Yarım saat sonra kardeşi uyandı, abisini sordu, anlattım. Tamam deyip evden çıktı. Gidiş o gidiş :D Yukarıda fail 3 zemini olarak anlatmıştım ya :D Cebine henüz çalışmadan verdiğimiz maaşını da koyup kaçtı herif akdljhsa :D Bayram günü dükkanda iki kişi de kaldık mı :D Arıyoruz açmıyor filan sonra arkadaşları haber verdi, Türkiye turuna çıkmış lkdsjla :D Neyse biz bütün yazı güç bela 3 kişi hallettik ama sezon ortasında yeni eleman da bulamadığımız için iflahımız s.kildi afedersiniz.

Bu arada babadan 400.000tl filan borç kaldı dahgsd kafamız çok karışık ama üvey anne abuk subuk harcamalar yapıyor, atıyorum 6 tane kahvaltı tabağına 1.000 tl veriyor, saçma sapan bir elbiseye 900tl veriyor. Sonra param bitti diye bizden destek istiyor, veriyoruz; evden kaçan kardeşin okul taksidi diye para istiyor, veriyoruz filan saçma sapan bir durum :D Küçük kız için yine okul ve üst baş harcamaları, onu gezdirip yedirip içirmeler, helali hoş olsun, tüm hikayeler içindeki en masum kişi kendisi...
Abi 6 ay sonra, kadın dedi ki ben Bodrum'da yapamıyorum, burası çok pahalı, kız okuldan eve geliyor tek başına, ev sahibi beni dolandırıyor vs. Be amk, biz 6 ay önce bunları söyledik zaten sana. Peki ne yapalım? Ben tekrar Marmaris'e taşınacağım, bana nakliyeci ayarlayın. Bi de bilmem ne kadar para. Ok. Bunları da yaptık.

En son benim doğum günümden önceki akşam saat 9'da eşimi arıyor. Sabah 8'de taşınıyorum, yardıma gelebilir misin diye. Ben de kendimce yasta olduğum için senelerdir doğum günü kutlamamışım; o sene Antalya'dan annemler ananemler geliyor, dükkanda müdavim müşteri ve arkadaşlarla kutlama yapacağız. Eşim de durumu izah ediyor, evde 4 kişi misafirimiz var, yarın kızın doğumgünü, dükkanda organizasyon var vs. derken telefon suratına kapanıyor :D Kapanış o kapanış :D Bi daha ulaşamadık. Taşınıp bizi sildi hayatından. Küçük kızı da taşınmadan iki hafta önce Marmaris'e yollamıştı zaten. Veda bile ettirmeden :D

Bu arada eşimin annesi adamdan ayrılma arifesindeydi ya, o da yanında bir erkeğin eksikliğini hissetmesin filan diye ona da maddi manevi yardımcı oluyoruz. Gece 5'te dükkanı kapatıp, sabah 7'de eşim kapı montajına gidip, birkaç saat sonra dükkanı açıp 15 saat aralıksız çalışıyor filan öyle bir şey.
Ama annesi yalnız kalma kısmını kabullenemeyip adamla tekrar barıştı. Çok boktan hissettik.

Aileden yediğimiz bu son kazıklardan sonra bizim psikolojimiz baya gitti bitti. Çok garip oldu. Peki dedik, öldürülmek istiyorsan artık senin kararın ama madem kocan yanında o zaman bizden maddi manevi bir desteğe gerek kalmadı diye blöf yaptık. Yeniden birleşme denemeleri 1 ay sürdü. Ama o 1 ayda çektiğimizi Allah biliyor. Her gece evlerini gözetledik kavga var mı, kötü bir şey var mı diye. Her uykudan kabusla uyandık.

1 ayın sonunda herif yine içip sıçmaya başlayınca anne nihayet uyandı ve adamı kovdu. Bu sefer de onun bozulan psikolojisiyle yaptığı işler batmaya başladı. Bir yandan yatalak annesine bakıp bi yandan çalışmaya çalışıyordu ama başaramadı. Dedik ki bu böyle olmaz, hiçbir şey yapmasan aylık giderin (dükkanın masrafı, ev kirası, bakıcı parası, çalışan maaşı vs) 20.000TL. Gel bizimle yaşa, dükkanını da kapat, tüm masraflarından kurtul.
Böylelikle kayınvalide bize taşındı. Bu arada 2+1 evde 2 kedi, 1 köpek, 1 kayınvalide, 1 yatalak anneanne bir de biziz ashdkajsdh :D Bu şekilde 7 ay kadar birlikte yaşadık. Zaten melek gibi insanlar, başımın üstünde yerleri. Ama bu sayede kadıncağız son 1 iş daha yapıp, ufak tefek borç kapatıp, cebine de bir miktar parasını koyabildi. Geçtiğimiz Mayıs ayında onu Antalya'da ufak bir köye taşıdık. Şimdi tarım yapıyor, annesiyle emekli maaşlarıyla tatlıca geçiniyorlar.

Anam ne uzun oldu :D Aralarda bi sürü şey daha var onları geçiyorum artık. Tam yine her şeyi yoluna koyduk, artık bi Avrupa yapabiliriz derken bu sefer de pandemiler çıktı işte oralar zaten malum. Dolar euro da öyle :D Bu bir senenin yaklaşık 6 ayında kapalıydık. Bu aradaaa yaş da 30 oldu :D

Sonuç, işler ve dükkan genel olarak gayet güzel oturdu. Bu yaz dükkanda çalışan nihayet 5 kişiydik. Küçük kız kardeş Darüşşafaka'yı kazandı :,) Annesi telefonlarımızı açmadığı için görüşemiyorduk, geçtiğimiz aylarda ona güzel bi telefon hediye ettik kendisine ait, artık rahatça görüşebiliyoruz :)

Borçlar bitti sayılır; yeniden borca girmeden kendi birikimimizden harcayabiliyoruz en azından pandemi sürecinde. Kendimizden çokça ödün vererek belki bir güzel ev ve araba parasını havaya üfledik ama vicdanlarımız rahat diye bakıyorum.

Geçenlerde eşimin annesi ufak bir kanser tehlikesi atlattı, ameliyatı için Antalya'ya gittik, anneanneye ben baktım, eşim de annesinin yanında durdu mesela. Annem de bize yardıma geldi kayınvalidelere. Sonra hep beraber benim Anneannemlere gittik. Yetişemiyorlarmış perdelerini yıkadık, yemeklerini yaptık :) Dedem kalp krizi geçirmişti, onu bi daha göremem diye çok korkuyordum, onu gördüm. Ailenin kalan kısmıyla mutlu zamanlar geçirebilmek çok değerli bence. Nolur size değer verenlere sıkı sıkı sarılın. Küsseniz barışın.

Şimdi de benim annem tiroid kanseri oldu sanırım. Pazartesi günü belli olacak, bakalım. Özet olamadı ama özetle benim de duyuruya ara verme sebeplerim böyle şeylerdi.

Şu sıralar artık daha fazla vakit ayırmaya çalışacağım. Umarım başarabilirim. Bana ulaşamayan mesajlarınız olduysa hepinizden özür dilerim.

Hatırlayanlara bol sevgiler, ve bir de kapanış fotoğrafı gönderirim :))

İlk kedimi sahiplenmeden önce duyuruya sormuştum. Herkes sende kalsın lütfen sokağa bırakma demişti. Buradan aldığım en güzel cevaptı. Çünkü tüm bu boktan süreçlerde hiçbir terapi, hiçbir ilaç olmadan, hayata tutunmamı sağlayan en güzel şeydi kendisi. Sonra sorunlar arttıkça, evdeki terapicilerin sayısı da arttı asdhajga :D Teşekkür ederim tekrardan. Onlardan bi hatıra bırakıyorum buraya.

Sorularınız varsa sorun, umarım modlar silmez :p Sağlıcakla kalın.

Sevgiler.

Tavsiye eder misiniz?
Arkadas kime sorsam Samsung, LG, Sony, Philips almayin diyor. tavsiye edilen bir marka yok sanirim?

Smart tv ariyorum, daha once de sordum ama lutfen duzgun (oled istemiyorum) bir marka onerir misiniz?

Satıcı ve alıcı aynı ildeyiz. Bugun kredi işlemleri bitmek üzereyken tasınmaz farklı ilde oldugu icin e ipotek degil de eski sistem ile olacagı soylendi.

Kredi kullanımı sonlanmadı, bankacı gorevli ipotek evraklarının hazırlanması gerektigini söyledi.

Satıcı ile tekrar gorustum randevu alınması icin o da sistemin devam etmesi icin ipotek evraklarının taranması tasınmazın oldugu ilden tapu yetkinligi alınması gerektigini falan soyledi.

Pazartesi ipotek evrakları bana ulasacak, ben de mail atcam satıcıya o da tapuya yetkinlik alınması icin basvuracak.

Merak ettigim konu bu islerin uzayıp uzamayacagı? Cumaya kadar kredi kullanmaz isem oran degisegi bilgisini verdi bankacı, süreci hızlandırmak icin ne yapmak lazım?

Tapusunda "özel güvenlik bölgesi içinde kalmaktadır" yazan ev, ne anlama gelmektedir? Yabancıya satılabilir mi? Bilen birisi beni aydınlatırsa sevinirim.

Selam arkadaslar,

Bir ay sonra yurtdisina cikacagim, elimde boyle bir masaustu pc mevcut. Alali bir sene oldu, garantileri devam ediyor. Sizce kaca birakilmali bu pc? Yeni fiyatlardan haberim yok.

Amd Ryzen 7 3700X 3.6 - 4.4 GHz AM4 İşlemci

logitech MX Sound Premium Bluetooth Speaker

Msi Mb X470 Gaming Pro Carbon

Samsung 970 Evo Plus 500 GB SSD

Seagate Barracuda 2TB

Kingston HyperX DDR4 3000 C15 2x8GB

Asus VG279Q 27" 144Hz 1ms (HDMI+Display+DVI-D) FreeSync Full HD IPS Monitör

Logitech G213

Cooler Master masterbox mb511 rgb tempered glass

MSI GEFORCE RTX 2070 GAMING Z

High Power 700w

6 7 ay geçti yazılı bir yanıt vermediler. Dilekçeme yanıt verin temalı bir dilekçe yazacağım ama nasıl uygun bir dille yazılır. Örnek de bulamadım bu konu hakkında.

selamlar.

bisikletlerinizi nereye park ediyorsunuz? oturduğum binada 3. katta oturan biri var gün sabah ve her akşam berbat tasarımlı merdivenleri inip çıkıyor.
4. katta scooter'ı olan arkadaşım alalı birkaç ay olmasına rağmen indirip çıkarmaya üşendiğinden kullanmıyor neredeyse.
Sorduğum otoparklarda da yer yok. keşke ayda 50-60 tl'ye park edilse. biliyor musunuz böyle bir imkan?

arkadaşlar, ben, sahibinden.com üzerinden bir ilan vermiştim.

normalde, amacım, yaşadığım şehirde elden teslimat yapmak ve elden ücreti almaktı.

ancak şehir dışından bir arkadaş, ısrarla iban numarası istiyor ve parayı iban numarama gönderdikten sonra ürünü kargolamamı istiyor.

mantıken bu şekilde bir dolandırıcılığa maruz kalmam gibi görünüyor ama çok garip dolandırıcılık hikayeleri okuduğumuz için benim gözden kaçırdığım bir nokta olabilir mi diye sizlere sormak istedim.

Mesela bir filmin soundtrack ini indirmek istiyorum. Pc yok. Torrent yok dolayısıyla. Telefondan Googl ile filmi yazıp soundtrack Mp3 indir diye aratıyorum.

Ama girdiğim hirbşr link işime yaramadı. Ey gidi rapidshare vardı mesela bir aralar.

Nasıl yapabilirim bu istediğimi?

Ev alıyorum. Emlakçı işlemleri başlattı. Söyle bir SMS geldi.

Sayin BORAY ERIS Tapu ve Kadastro Genel Mudurlugu Web Tapu sistemi ile XXX tarafindan yapilan ve taraf oldugunuz Tapu Islemleri/SATIS islemine yonelik basvuru Duzce Tapu Mudurlugu 12345* sira no ile isleme alinmistir. B030

Numarayı nerede sorgulayabilirim? Web Tapuda sorguladığım böyle bir numara yok diyor. TC kısmına benim TC mi satıcının TC mi olacak?

*: 12345 temsili.

anlatmaya başlamadan önce biraz bağlam vereyim: yurt dışında yl yapıyorum, bahsi geçen (yakın zamanda memleketinde bomba patlamış) hanımefendiyle bir ev partisinde tanıştık.

üstte de dediğim gibi ev partisinde tanıştık, ig hesapları falan alındı, ama kendisi partiden biraz erken kaçtı. yani ben göremedim bile gittiğini. o yüzden sonraki gün işte “bir anda kayboldun” falan gibi bir mesaj attım, o da “telefonla konuşuyordum, biraz garip bi hal aldı o yüzden gittim” dedi. sonra devam ettik konuşmaya işte neler yaptığımızdan vesaire, ben de bu ara sınav dönemimdeyim ondan bahis geçti. “çalışma modundan çıkıp bi kahve içmek istersen haberim olsun” gibi bir şey dedi. ben de “sonraki sınavım biraz zor, onu hallettikten sonra çok güzel olur” dedim. bunun üstüne “o zaman kahve bizi paklamaz, bi bira lazım” cevabı aldım. dedim hay ağzın bal yesin, o daha da güzel olur; buluşma konusunu tarih falan belirlemeden böylece kararlaştırdık. bunun üstünden yaklaşık bir hafta falan geçti, halen de konuşmaya devam ediyoruz.

şimdi soru şu ki, bu sizce bir “date” mi, yoksa öylesine bir şeyler mi içeceğiz? duyuru’nun ilişki gurularından yardım bekliyorum, bu awkward durumda kalmış kardeşinize bir el atın. teşekkürler.