Ekşi Duyuru

2 hafta once gorusmeye basladik. 2 sefer bas basa, 4-5 kere arkadas ortaminda gorustuk. butun sozleri ve davranislari benimle ilgilendigini ve daha yakindan tanimak istedigini ifade ediyordu. her sey guzel gidiyor gibi gorunuyordu. en son 5 gun once yine bir arkadas bulusmasinda gorustuk, bence gayet guzel gecmisti. ertesi gun cok sicak bir mesaj attim, buz gibi mesafeli bir cevap verdi. ve 5 gundur baska hicbir iletisim kurmadik. yanlis bir sey mi yaptim diye dusunmekten beynim yandi ama yazmak istese yazardi, gorusmek istese bir firsat yaratirdi diye dusunuyorum. 5 gundur iletisime gecmemis olmasi benimle ilgilenmedigine ya da fikrinin degistigine kanaat getirmem icin yeterli mi?

edit: ben kadin kisiyim.


 

sipariş verdiğimiz bir atölye 2 aydır işi tamamlayamadı. korona'yı bahane ediyor sürekli. en son konuşmamızda avukata vereceğimi söyledim. "filyasyon ekibi gelip işçileri götürdü. avukata verseniz de mücbir sebep olduğu için biz haklıyız" dedi. şu anda telefonları da açmıyor artık.

1) filyasyon ekibi iş yerinden personel alınca herhangi bir belge vs veriyor mu?

2) avukat aracılığı ile ihtarname çeksek bir işe yarar mı?

 

26 yaşında erkek kişi ve 30 yaşında hatun kişi 8 aydır birlikteler. 3 ay önce hatun kişi iş nedeniyle başka şehre taşındı ve bir süre sonra sevgilisi de yanına gitme kararı aldı. iş bulabilirse taşınacak ve birlikte yaşamaya başlayacaklar. ilişkileri gayet güzel gidiyor.

ancak şöyle bir sorun var ki kadın "artık yaşım geldi" kafasında ve yakın bir gelecekte evlenmek istiyor. erkek ise bunun çok ciddi bir karar olduğunu ve bu kararı almak için henüz erken olduğunu düşünüyor. ilişkilerinin bu halinden memnun ve belki birkaç sene daha böyle devam etmesinde bir problem görmüyor. ama kadınla beraber yaşamak için işini, yaşadığı şehri değiştirmeyi göze alıp evliliği düşünmek için erken demesi kadına kırıcı geliyor.

yaş farkı nedeniyle konuya çok farklı bakıyorlar ve bu durum iyi giden bir ilişkiyi zedelemeye başlıyor. böyle bir durumda taraflar için doğru tutum nedir?

 

1 ay sonra istanbul'a taşınıyorum. iş yerim kartal'da e5 üzerinde. ev arama sürecindeyim. seçenekler şunlar:

1) kadıköy rıhtım'a yakın, eşyalı, küçük bir daire. 1700 tl. işe şirket aracıyla gidip gelicem, yakıt şirketten. sabah akşam trafik çekicem ama kadıköy'ü çok sevdiğim için kolayca vazgeçemiyorum

2) kartal'da eşyalı rezidans. aidatla birlikte 2100 lira. bu evin avantajı ofisimin olduğu plazada olması. ulaşım diye bir dert yok. 400 lira daha pahalı ama rezidansın sunduğu kolaylıklar da cezbedici.

bu iki seçenekten hangisi kulağa mantıklı geliyor?

 

1 ay önce bir kaza geçirdim ve dişlerimi çarptım. acil olarak tedavi edilmesi gerekiyordu. arkadaşımın referans olduğu bir doktora gittim ve tedaviye başlandı. 4 dişimi kurtarmak için kanal tedavisi yapılması gerekiyordu. ama doktor dedi ki "bu dişleri kesip kanal tedavisine başlayalım, kurtarabilirsek kaplama yapalım, bunları kesmişken simetrik olması için şunları da keselim." kabul ettim ve başladık. 10 dişim kesildi ve kanal tedavileri devam ediyor. bu sırada memleketimde diş hekimi olarak çalışan arkadaşımın da görüşünü almak için dişlerimin röntgenini gönderdim. tedavi planı doğru olmuş dedi ama fiyatları çok pahalı buldu. keşke bana gelseydin yarı fiyatına yapardım dedi. (6 bin-3 bin) şimdi bu gittiğim diş hekiminde kanal tedavilerim bitince kaplama için ölçü aldırmasam ve başka yerde yaptıracağımı söylesem olur mu? aradaki fiyat farkı çok fazla ama ben bunu söylemeye utanıyorum. ne yapmalıyım?




 

3 ay önce çalıştığım departmanın sorumlusu oldum. ünvanım değişti ama görev tanımımda fazla bi değişiklik yok. kendi yapığım işler birebir aynı ama ek olarak tüm ekibin yaptıklarını takip ediyorum. bunu cv'me yeni bir pozisyon olarak yazdım ama iş tanımına aynı şeyleri yazmamak için "önceki pozisyon sorumluluklarına ek olarak, ekibin organizasyonu ve kontrolü" gibi bir cümle yazdım sadece. bu şekilde olur mu dersiniz?




 

Dengemi kaybedip düştüm ve ön iki dişimi çarptım. Çok kanadı ve geriye doğru eğildi. Ikisi de sallanıyor ama düşmedi. Ileri dogru olmasi gerektiği itemiyorum. Hem acıyor hem de dişler elimde kalır diye korkuyorum. Ne yapmalıyım? Noluriyileşir diyin :((




 

yazı rengi nasıl değiştiriliyor? okuduğum bloglarda "harf simgesine tıklayınca renk kartelası gelir" diyor ama bende gelmiyor. sadece beyaz yazabiliyorum. ama fotoğraf beyaz zaten. nasıl etcez?




 

size normal mi geliyor? yapıyor musunuz / yapar mısınız? sevgiliniz yapsa rahatsız olur musunuz?

benim üç günlük sevgilim, birlikte dışarıda geçirdiğimiz ilk gece bunu yaptı. seviştikten sonra yandaki kanepeye yattı ve tv izlemeye başladı. ben kalkıp napıyosun sen orda diye sordum. "sen rahat uyu diye buraya uzandım" dedi. ne diyeceğimi şaşırdım. sabah karşı uyandığımda karşı kanepede uyuyordu. aşırı sinirlendim. yani o kadar sinirlendim ki uyku tutmadı sabaha kadar. sabah olur olmaz kalktım, giyindim ve evden çıktım. beni durdurmaya çalıştı, peşimden koştu ama durmadım. kendimi gerçekten çok kötü hissediyordum.

iki gün boyunca görüşmedik. sürekli mesaj attı, aradı ama konuşmak bile istemedim. neye kızdığımı bile anlayamadığını söylüyordu. defalarca özür diledi. ben sakinleşince buluştuk ve oturup konuştuk.

kendisine göre bu kadar sinirlenecek bir şey yok çünkü önceki ilişkisinde de seviştikten sonra başka yerde yattığı oluyormuş. benim böyle tepki vermemi hiç beklemiyormuş. uyku tutmamış ve beni rahatsız etmemek için yanımdan kalkmış. uykun gelince neden yanıma gelmedin de orda uyudun diye sordum, bi cevap veremedi.

yorumları alayım.

 

single malt viskinin üzerinde yazıyor. ne ola ki bu?




 

kendimde hiç beğenmediğim, hatta takıntı yaptığım bir şey var. ameliyatla düzeltilmesi mümkün ama estetik yaptırmaya çok utanıyorum. birkaç yakın arkadaşıma söylediğimde "ya saçmalama ne gerek var, estetik neymiş" gibi cevaplar aldım. "ne gerek var" derken ihtiyaç yok demiyorlar tabi. hangimiz mükemmeliz ki anlamında bir "ne gerek var". ama ne bileyim işte hem çok kafaya takıyorum hem de çok utanıyorum. estetik yaptırmak için işten izin almak, günlerce evde kalmak, sonra tüm çevrenin merakla incelemesi, "güzel olmuş, kaç para verdin, kim yaptı" gibi sonu gelmez sorularla muhatap olmak, arkamdan da bunun konuşulacağını bilmek... çok mu abartıyorum bilmiyorum ama utanıyorum işte. siz ne düşünüyorsunuz bu konuda?




 

izlediklerimden aklıma gelenleri yazıyorum:

game of thrones
six feet under
breaking bad
dexter
house of cards
rick and morty
coupling
how I met

tatilde izlemek için seinfeld veya walking dead düşünüyorum. ne dersiniz?

 

1 yıldır birlikte olan nişanlı çiftimiz evlilik hazırlığı içindeler. ev bakıyorlar vs. erkek kişi kontrol için gittiği doktor muayenesi sonucunda sperm sayısının çok düşük olduğunu, sperm verimliliğinin çok az olduğunu öğreniyor. bu durumu nişanlısıyla paylaşıyor. kadın önce beraber çözüm ararız diye olumlu yaklaşıyor. ancak konuyla ilgili araştırma yapınca çocuk sahibi olma ihtimallerinin çok az olduğunu öğreniyor ve nişanlısından ayrılıyor.

bu hikayede kadın suçlu mu?


 

oruç tutmuyorum. ama ailem bilmiyor. muhafazakar bir ailede yetiştiğim için şimdiye kadar açıkça söyleyemedim. mesela kandillerde filan ibadet etmiyorum diye annem üzülür ağlar. haftanın her günü "dua et" diye söylenir. biraz oflayıp puflasam "imanın zayıfladı" diye kızar. bu baskılara göğüs gerecek gücüm olmadığı için ve ailemi de üzmek istemediğim için yıllardır oruç tutuyomuş gibi davranıyorum. her gece onlarla sahura kalkıp yemek yiyorum. akşam işten gelince iftar saatine kadar bekliyorum. hafta sonları ise daha büyük çile oluyor. her gün bir bahane bulup dışarı çıkıyorum. hem uyku düzenim, hem beslenme düzenim alt üst oluyor. ne yapabilirim gerçekten bilmiyorum.doktora gidip oruç tutamaz raporu filan mı alsam?

not: tikler geç gelecek.

edit: birey olmakla ilgili eleştiren arkadaşlara şu kadar diyim, annem bana hamileyken oruç tutmuş ve bununla övünüyor. neyle mücadele ettiğimi anlamanız açısından..

 

bir iş teklifi almıştım. çalıştığım yerdeki yöneticime durumu söyledim, ücret daha iyi olduğu için kabul etmeyi düşündüğümü aktardım. o da bana yılın ikinci yarısında onların teklif ettiğinden daha iyi bir maaş verebileceklerini söyledi ve ben de gitmekten vazgeçtim.

görüştüğüm yerdeki ik'cı kadın aradı, kararımı sordu. ben de aynen olanları aktardım. önerdiğiniz maaş farkı tatmin edici değildi ve zaten şu anda çalıştığım şirket daha iyisini vereceğini söyledi dedim ve teşekkür ettim. kadın resmen sinirlendi. "bu yaptığınızı çok yanlış buluyorum, benim teklifim üzerinden orada kendinize daha iyi bir imkan yaratmanız hiç doğru değil" filan gibi konuştu.

bu ik'cılar hep mi manyak oluyor? derdi ne bunların?

 

geçen sene kullandığım böyle bir site vardı. farklı ülkelerden insanlar yabancı dil pratiği yapmak için üye oluyordu. adını bir türlü hatırlayamıyorum. var mı yardımcı olabilecek?




 

okula kaydımı yaptıralı 6 sene oldu ama şimdiye kadar 5 dönem ders almışım. bunların üçünde okula hiç gidemedim. 3 tane dönem ortalamam sıfır yani. diğer iki dönemden birinin ortalaması 1,13, diğeri 2,5. yani bu sene toparlarım diye gittim ama bu kadar oldu.

böylece genel ortalamam 0.59 gibi bir şey çıkıyor :) mezun olmak için 2.5 olması lazım. bu hafta ders kayıtları başlıyor. hesap kitap yapıyorum, içinden çıkamıyorum. bu ortalama ile artık hayır gelir mi? hiç uğraşmasam mı?


 

arkadaşlar şu hesabın neresinde yanlışlık var:

araba alma durumunda yıllık masraflar:
1300 lira sigorta, 250 lira vergi, 1800 lira yakıt (ayda 150 liradan), 400 lira rutin bakım (yılda en az bir kere), toplam 3750 lira. ayda 312,5 lira. bunlar minimum masraflar.

kasko yaptırmayacağımı ve aracın rutin bakımlar dışında hiçbir masraf (kaza, arıza vs) çıkarmayacağını varsayıyorum.

araba almazsam taksiye ayda 300 lira bile harcasam daha karlı görünüyor. kullandığım bazı güzergahların taksi ücretlerini de yazayım fikir vermesi için.

ev-iş arası: 25 tl (sabah servisi kaçırırsam)
iş-okul arası: 20 tl (haftada 2 gün)
ev-en çok gittiğim avm arası: 8 tl

bu hesapta bir yanlışlık olması lazım gibi geliyor. böyle bir saçmalık olabilir mi yani?

edit: 2 yılda bir muayeneyi unutmuşum ama hadi onu da yok sayalım.

 

hakkında soru sormak yasak mı? legal olmadığı için tırstım. yasak değilse sorucam :)

edit: herkes temkinli yaklaştığına göre sormuyorum :) zararları hakkında bilgi vermek isteyen olursa mesaj atabilir :)


 

bütçe 400 lira civarında. seçenekler:

1) outdoor bot
2) maket araba
3) deri ceket
4) RC helikopter

 

bu at kuyruğu nasıl böyle kafadan ayrı ve havalı duruyor? ben saçımı böyle toplayınca kuyruk kısmı büyük bir ağırlık yaparak saçımı aşağı çekiyor. o kadar çekiyor ki üstte kalan saçlarım gerilmekten baş ağrısı yapıyor. nedir bu işin sırrı?

not: saçım bu kadar uzun değil ama sık.


 

alınan karar gereği bu belgeyi vermemiz yasak. ben yine de sordum ama reddettiler.

buradaki "yine de" anlamını veren kelime ne ola ki?


 

üniversiteyi bırakan sevgilimi okula dönmeye ikna ettim. ama biraz geç kaldım. kayıtlar bitti. mazeretli geç kayıtlar da bitmiş. öğrenci işlerini aradık, "dilekçe verseniz bile bankalar ödeme almayı bitirdi, kayıt yaptıramazsınız" dediler. başına böyle bir durum gelen var mı? yapılabilecek hiçbir şey yok mu?




 

pazartesi günü istanbul'dayım ve bütün arkadaşlarım çalıştığı için tek başıma kalacağım. sabahtan çıkıp akşama kadar gezmek istiyorum. ama istanbul'u "hiç" bilmiyorum. günübirlik turlara katılsam çok mu saçma olur? ne tavsiye edersiniz? çıkıp tek başıma dolaşayım mı?

cinsiyet: kadın
yaş: 25

 

10-11 eylül'de ders kaydı yapmam gerekiyordu ama tatildeydim, unuttum. harç bile yatırmadım. dün gece bir anda aklıma geldi, sabaha kadar uyku tutmadı. ne yapıcam ben şimdi?




 

para verip fal baktırır mısınız? hiç falda çıkan şey başınıza geldi mi ya da başına gelen bir tanıdığınız oldu mu?




 

Annemden başka kimse kutlamadı. Sevgilim de dahil. Birkaç tane facebook mesajı var sadece. İlk defa böyle bir doğum günüm oldu. İnsan biraz hüzünleniyormuş. Şu anda bir kafede tek başıma pasta yiyorum. Paylaşmak istedim.




 

"Building on the foundation of heavy-industry growth during the state socialist era from the 1950s to late 1970s, Chinese reformers moved to initiate market reforms and emphasize light industry and services."

ilk cümleyle ikinci cümleyi bağlayamadım.


 

iş yerinde müdür tarafından mobbinge uğrayan bir çalışan, bu durumu üstleriyle ve patronla paylaşmasına rağmen bir çözüm bulunamazsa, önlem alınmazsa, artık işini yapamayacak duruma geldiğini söyleyip istifa ederse tazminatını talep etme hakkı olur mu? yasal olarak tabiki yok ama etik olarak "tazminatımı istiyorum" demesi haksız mıdır?

mobbingi ispatlayamıyoruz, ancak mobbing olduğunu üstler kabul ediyor. müdürle konuşmaları bir şeyi değiştirmiyor, adamın karakteri bu. başka bölüme de almıyorlar. bir çare sunmuyorlar yani. artık ayrılmaktan başka yol kalmıyor. ne yapmalı?


 

aynı ofiste çalışan 4 kişiyiz. biri müdürümüz. bir iş arkadaşımız yabancı, kırgızistanlı (sscb ülkelerinden biri). diğer iş arkadaşımızın müdürle arası çok iyi. dünya görüşleri aynı, ikisi de sağcı ve dindar insanlar.

bugün ofiste şöyle bir gerginlik yaşadık. sağcı iş arkadaşım müdüre "bugün lenin'in doğum günü" dedi. müdür de "gebersin" dedi. iş arkadaşımız "geberdi zaten :)" diye cevap verdi. kırgız iş arkadaşım bir anda ofisten çıktı.

geri döndüğünde ben ofiste değildim ama yan odadaki arkadaşlarımız tartışma yaşandığını duymuş. kırgız arkadaşım "ben sizin ülkenizin liderine saygısızlık yapsam susar mıydınız" falan demiş. müdür de "burası iş yeri, siyasi propaganda yeri değil" diye karşılık vermiş. yaşanan bu tartışmaları tam olarak bilmiyorum ama kırgız arkadaşım az önce bana çok sinirlendiğini ve özür dilemeleri gerektiğini söyledi. bu konuyu üst yönetime taşımalı mıyım diye sordu bana. bence hiç uğraşma dedim ama içim rahat etmedi. gerçekten çok saygısızlar. kendileri gibi düşünmeyen herkes hakkında dedikodu yapıyorlar. sizce ne yapılmalı böyle bir durumda?

 

spordan önce: avuç içi kadar bir parça siyah ekmekle bir dilim peynir, bir de küçük kaplardaki plastik yoğurtlardan yedim.

spordan sonra: bir kutu ton balığı.

bu beslenme uygun mudur? özellikle spordan öncesi için fazla seçeneğim yok. işten çıkıp gidiyorum. yanımda taşıyabileceğim şeyler olmalı.

 

yarın akşam için evlerine davet ettiler. ilk defa tanışıyoruz. hepsine tek tek hediye alamayacağım için evlerine bir hediye alayım diye düşündüm. ama ne alacağıma karar veremiyorum. yeni evlenenlere gider gibi kahve fincanı falan almak istemiyorum. biraz orjinal, biraz sempatik, herkesin beğenebileceği ne olabilir?

edit: çok pahalı da olmasın. ufak tefek 50 liralık bişey.

edit 2: aklımda sadece tatlı götürmek vardı ama sevgilim ailesinin bana hediye aldığını söyledi, ben de almam gerekir diye düşündüm.

 

2 yıldır aynı işte çalışıyorum. 3 kişilik bir ekibiz. 2 kadın, 1 erkek. 6 ay önce müdürümüz değişti. adam son 2-3 aydır bana ve diğer kadın arkadaşıma çok ciddi şekilde mobbing uyguluyor. ama bunu çok sinsice yapıyor. sürekli hatamızı arıyor ve bulursa genel müdüre şikayet ediyor. her fırsatta laf sokuyor. rahatsız etmek için ne gerekiyorsa yapıyor. ama lafa gelince "ben çok iyi niyetliyim, yardım severim, size böyle yapsam da arkanızdan sizi korurum, laf söyletmem" vs vs.

diğer bölümlerde çalışan arkadaşlarımız adamın hep bizim arkamızdan konuştuğunu söylüyorlardı. her gittiği yerde dedikodumuzu yapıyormuş. kadınlarla çalışmak istemediğinden tut, işimizi düzgün yapmadığımıza kadar.

ben de bu şüpheyle, geçen hafta odasında bir arkadaşıyla otururken gizlice konuşmalarını kaydettim. açıkçası bu kadarını beklemiyordum.

müdür benim için "alevi midir ateist midir nedir imansız bişey" diyor. karşısındaki adam da "evet belli zaten yüzünde nur yok kadının" diyor. bizimki iyice gaza geliyor, başka bir şeyler daha söylüyor benim hakkımda. çok kısık sesle konuştukları için bu kısımlar anlaşılmıyor. arkadaşının cevapları anlaşılıyor sadece, "cık cık cık bak bak bak görüyor musun" falan gibi tepkiler.

benim hakkımda konuştuktan sonra 3 dakika içinde 5 kişi hakkında daha dedikodu yapıyor. herkese sallıyor. diğer bölüm müdürlerine, genel müdüre vs. en sonunda da "hadi cumaya geç kalıcaz" diye çıkıp gidiyorlar :)

ben bu konuşmaları dinledikten sonra şok oldum ve ne yapacağımı şaşırdım. öfkeyle kalkmamak için bir iki gün bekledim. ancak bugün iş arkadaşımın bizim bölümden alındığını öğrendim. yani adam uğraştı uğraştı ve sonunda başardı. şimdi de sıra bana geldi.

ne yapmalıyım ben bu durumda? dinlediklerimi anlatıp şikayet mi edeyim? onunla çalışmaya artık devam edemem. ama işimi seviyorum, şirketi seviyorum. onun yüzünden işimden olmak istemiyorum. kafam çok karışık bir akıl verin.

 

elimizde aşağıdaki filmler var. ayıplı sahne olmasın. öyle çok akıl oyunlu, karmaşık kurgulu falan da olmasın. eğlenceli, romantik, komik falan olsa iyi olur. hangisini tavsiye edersiniz?

hangover
life as we know it
how to be
love's long journey
north country
before sunset (bunu istiyorum ama ağlatmalı film mi?

not: mağaradan çıkmadım da şu anda vaktim yok bakmaya. teşekkürler.

 

müdürüm benden memnun değil. resmen mobbinge maruz kalıyorum. ben yıllık izindeyken iş arkadaşım, müdürün beni patrona şikayet ettiğine şahit olmuş. seni kovdurmaya çalışıyor dedi. ya da beni kendi ekibinden çıkarıp başka bir birime göndermeye çalışıyor. ben başka pozisyonda çalışmak istemiyorum. çünkü bu firmada bu maaşla işi kabul etmemin sebebi bu pozisyonu teklif etmeleriydi. eğer böyle bir şey olursa kabul etmemem durumunda istifa etmek zorunda mı kalırım? işten çıkarıp tazminatımı vermelerini istiyorum. böyle bir hakkım var mı?




 

her zaman olduğu gibi bi 5 kilo fazlam var. 10 gün sonra tatile gitmeye karar verdik. en azından biraz toparlansam süper olur.

akşamları 1 saat yürüyüş yapsam, gün içinde yediklerime çok dikkat etsem, abur cuburu tamamen kessem, bol bol su içsem falan 10 günde farkeder mi? yoksa hiç kasmayayım mı?

edit: kadınım.

 

az önce facebook'ta aşağıdaki tartışmaya denk geldim. elemanın biri "ev arkadaşı arıyorum ama gayler mesaj atmasın" diye yazmış bir gruba. bunun üzerine ilk gelen yorumlar:

-homofobik
-tedavi edilmesi gereken bir kafa yapısı
-lezbiyen verelim?
-nefret suçu işliyorsunuz. "adanalılar mesaj atmasın" demek gibi bişey bu.
-ayrımcılık
-ötekileştiren söylemlerden kaçının lütfen

vs vs

bunun üzerine gelen yorumlar:

-herkes kriterlerini yazıp istediği insanı seçebilir
-ülkemizdeki sözde aydın kesimin kafası işte bu
-her şeyi abartmayın klavye şövalyeleri
-"hayvan besleyen ev arkadaşı istemiyorum" deseydi ona da hayvan severler ayaklanırdı
-bu nefret suçu değildir ama yorumlar resmen faşizm, dayatmacılık. ekran başında marjinal olmak için her şeye karşı çıkmayın.

tartışma böyle uzayıp gidiyor. ne düşünüyorsunuz bu konuda? böyle bir ilan verilmesi normal mi? nefret suçu olarak değerlendirmek doğru mu?

 

şu anda iş yerindeyim. 3 gündür çok uykusuzum. vücudum zayıf düştü sanırım. şu anda gözlerimi açık tutamıyorum desem yeridir. soğuk soğuk terliyorum. ağustos geldi ve ben hırkayla oturuyorum. dayak yemişim gibi her yerim ağrıyor. bitki çayı içtim 2 bardak. izin almam söz konusu değil. akşama kadar nasıl dayanıcam bilmiyorum. ne tavsiye edersiniz?




 

sektöründe türkiye'nin en büyük firması. kurumsal bir yapısı var. orada çalışmayı çok istiyordum, hatta ilk tercihimdi. bana uygun bir ilanları vardı, başvurdum. görüşmeye çağırdılar. görüşme iyi geçti. 1 hafta sonra arayıp başka bir pozisyon için tekrar görüşmek istediklerini söylediler. ama bu hiç tecrübemin olmadığı bir konu. neden beni düşündüler hiç anlayamadım. bu arada benim başvurduğum ilana "eleman bulundu" diye yazmışlar. ikinci kez görüşmeye gittim. önce genel hatlarıyla işi anlattılar, şartları saydılar. hiç beklemediğim kadar düşük bir maaş teklif ettiler. hatta önceki işimden daha düşük. düşünmeme zaman bırakmadan kabul ediyor musun diye sordular. kendimi geliştirebileceğim bir pozisyon olduğu için kabul ettim. el sıkıştık. gerekli belgelerin listesini verdiler.
bugün arayıp "size ingilizce mülakat yapmayı unutmuşuz, şimdi birkaç soru sorucam" dedi ik yetkilisi. (ki pozisyon çok iyi ingilizce gerektiriyor) ben şok oldum tabi. anladığım kadarıyla cevap verdim. ama iki gündür büyük bir hayal kırıklığı içindeyim. ne yapmam gerektiğini bilmiyorum. bu maaşla orada çalışsam da mutlu olamayacağım, bu işi reddetsem de... hiç beklediğim gibi olmadı. ne yapmam gerektiğini bilmiyorum. bir akıl verin...



 

1) daha önce çalıştığım bir pozisyon. (dolayısıyla kendime güvendiğim bir konu) masa başı iş. yoğun ve stresli. fazla mesai ve cumartesi çalışma sık sık olabilir. semtimden geçen servis yok, kendi aracımla gitmem gerekiyor. diğerine göre daha küçük bir firma. maaş 2000 tl.

2) hiç tecrübemin olmadığı bir iş. ileri düzeyde ingilizce gerekli. benim seviyem yeterli olmadığı için geliştirmem bekleniyor. yılda en az 3-4 farklı ülkeye seyahat imkanı var. fazla mesai ya da cumartesi çalışma söz konusu değil. servis var. kurumsal firma. maaş 1800 tl.

her ikisi de evime aynı mesafede. mesai saatleri aynı. sizce hangisi?

 

üniversite 2. sınıfta ben birinden hoşlanıyordum. ama tanışmıyorduk, sadece uzaktan baktığım, arkadaş ortamında "ay ne tatlı çocuukk :p" diye bahsettiğim biriydi. onun üstüne de hoşlandığım bir sürü kişi oldu.

4. sınıfta ev arkadaşım olan kızla arkadaşlığımız bozuldu. eve gelmiyordu. yemek yapıp misafir davet ediyordu, beni sofraya çağırmıyordu. çok ciddi şekilde hastalandım, eve gelip halimi bile sormadığı için sınıf arkadaşlarım beni alıp kendi evlerine götürdüler. iyileşip eve döndüğümde kız evde yoktu. bir ortak arkadaşımızla haber gönderdi. benimle yaşamak istemiyomuş, başka eve taşınmak üzereymiş, bende başımın çaresine bakacakmışım. o evin kirasını tek başıma ödeyemezdim. resmen ortada kaldım. ev arkadaşı arayan birini bulamadım. bütün eşyalarımı sattım. arkadaşlarımın evinde kanepede yaşadım 1 ay. tekrar hastalandım. hayatımın en zor dönemiydi. sonradan öğrendim ki, benim 2 sene önce hoşlandığım bu elemanla sevgili olmuşlar, o yüzden artık benimle görüşemezmiş.

okul bitince bu arkadaşlar evlendi. aradan birkaç sene geçti. ama benim kırgınlığım, kızgınlığım geçmedi. ne zaman onlardan bahsedilse içim bir garip olur, kendimi terkedilmiş kedi yavrusu gibi hissederim.

geçen gün bir arkadaşım facebook'ta fotoğraflar paylaştı. evlerine yemeğe gitmiş. oturdukları evin (ne evi bildiğin havuzlu villa) değeri 800bin civarında. sonra merak edip arkadaşı olan birinin hesabından kızın profilini inceledim. kız çalışmıyor. bir sürü ülkeye gitmiş 2 senede. her akşam yemeğinde başka bir yerde etiketlemiş kendini. "kocamın hediyesiiii" diye paylaştığı araba bmw 3.16i. çocuğun maddi durumunun iyi olduğunu biliyordum ama bunlar beni resmen şok etti. gülsem mi ağlasam mı bilemedim.

ben 2 yıldır tatil yapmadım, bilfiil çalışıyorum. ama yıllar boyunca çalışsam da bu imkanlara sahip olamam. kızların zengin koca gayretini anlamış bulunuyorum. çok kıskandım, gidip evlerini yakıcam heralde. siz olsanız ne hisederdiniz?

 

sabah arayıp hastayım dedim. yarın hastaneye gittiğime dair bir kağıt götürmem gerekir dimi? ne yapayım acile mi gideyim?




 

reflü ya da onun gibi bişey oldum sanırım. midemde ve yukarıya doğru bir yanma hissi oluyor. bir de zaman zaman afedersiniz dışkıda kan görüyorum. bazen g.tüme cam batmış gibi acıyor.

bu iki konu için gastroya gitsem olur mu? iki farklı bölüm olursa iki kere muayene ücreti ödeyeceğim de ondan soruyorum.


 

bir fabrikada mühendis olarak çalışıyorum. 2 yıl dolmak üzere. idari personelden çok yakın arkadaşlarım dışında herkes bana maw hanım olarak hitap ediyor. bir usta başımız var. adam firmanın en eski personeli, haliyle ego manyağı. zamanla alıştım, biraz kızıp bağırarak, biraz alttan alarak idare ediyordum.

yeni bir icat çıkardı, bana ismimle hitap ediyor. sizler, hanımlar kalktı. "yeeaa maw şu iş ne oldu yeeaa" diye geldi bir gün. kibarca uyardım, hitabına dikkat et dedim. "ağzımdan kaçtı" dedi.

birkaç gün sonra yine aynı şekilde hitap etti. hem de bunu tüm işçilerin önünde yüksek sesle yapıyor. meali; "bakın ben bu yöneticilerle nasıl da rahat konuşuyorum, ben böyle önemli bir adamım"
bu sefer kan beynime sıçradı, çok sert bir şekilde uyardım. yine "ağzımdan kaçtı" dedi.

arkadaşlarımdan biriyle telefonda konuşurken bana "mawcım şunu şöyle yapalım vsvs" falan derken bu dallama bunu duymuş, "vaay sen mawcım diyosun, biz maw hanım diyecez haa" gibi saçma sapan laflar etmiş.

bugün yine ismimle hitap edince artık sabrım kalmadı. adam laftan anlamıyor, azardan anlamıyor. yöneticime söyledim, pek sallamadı. ne yapayım bilmiyorum.

bir akıl verin bana.

 

more specifially, his objectives are to make sure that methods of work are closely related to the range of "tolerance" of the workers available to do them, and that appreciable fluctuations in these ranges (cause by, for instance, changes in the work supply) are recognized and allowed for.




 

kullanırsam;
daha sakin, sabırlı oluyorum. depresif ruh halim ortadan kalkıyor. mutlu ve huzurlu hissediyorum. sosyal, neşeli bir insan oluyorum.

ancak, sıfır cinsel istek. 5 yaşında bir çocuk kadar talepkar. üstelik ilacı bıraktıktan aylar sonra normale dönülüyor. düzenli cinsel hayatı olan biri için oldukça zor..

kullanmazsam;
çok gergin ve stresliyim. iş hayatına, mallar sürüsüne tahammül edemiyorum. bazı günler stresten midem ağrıyor. canım hiçbir şey yapmak istemiyor. hep erteliyorum. arkadaş sohbetleri bile angarya geliyor. asabi oluyorum. annemi bile tersleyip azarlıyorum. sonra da kendime kızıp daha çok strese giriyorum.

ne yapayım ben?

edit: doktora sordum bu durumu. "başka bir ilaç önerebilirim ama böyle bir yan etkisi olmaz diyemem" dedi.

 

www.markafoni.com

güzel mi?


 

capste ne diyo allaşkına biri yardım etsin çıldırmama az kaldı. bir driver kuramadım. makineyi geri vermem lazım, bir türlü beceremedim çok malım. makine canon eos 350d.




 

www.evmanya.com

www.evmanya.com

teşekkürler

 

vücudumun bir yerinde büyük bir sivilce çıkmışsa, elimdeki bardak vb durduk yerde kırıldıysa, içim daralıyorsa, başıma aksilikler kazalar geliyorsa "sana çok nazar değmiş" diyorlar ve hemen dua okumaya başlıyorlar. bir de ben bu dua sırasında esnersem "nazardan esniyor" diyorlar. artık benim de beynime işlemeye başladı bu durum.

bu nedir abiler ablalar batıl inanç mı? siz inanıyor musunuz? böyle durumlarla karşılaşsanız "bana nazar değmiş" der misiniz?