pmp işe yarar elbet ama çalışılan sektöre hakim olmak lazım. örneğin otomotiv adına hiçbir şey bilmeden otomotiv firmasında project manager olamazsınız. o yüzden ideali sektöre yönelik bir diploma artı project management sertifikası.
yani özetle sorudaki endişe haklı, pmp önemli de olsa neticede bir sertifika.

pmp sertifikasi aldiktan sonra devlet calisma izni veriyor mu, veriyrosa kac ay/sene veriyor onu arastirsin. sirketler kolay kolay sponsor olmuyor.

insaat sektoru icin:
PMPye cok guvenmemek lazim, insaat muhendisligi icin asset bile degil bence. proje yonetimi yapan firmalarda asset olabilir, hani 10 kisiden elediler son ikiye kaldin, diger elemanla kafa kafaya ise ve onun PMPsi yoksa seni burun farki one gecirebilir. ama rakibin ana dili ingilizceyse mesela, sende MBA, PMP, PHD...vb bile olsa isi alman zor gordugum kadariyla. project management'da bunlar ingilizlere, irlandalilara ve iskoclara bayiliyorlar.

@cooperr mütercim tercümanlık ingilizce mezunu. 10 ay da litvanya'da yaşadı ingilizcesi son derece iyi durumda yani. he ırk olarak ayırırlarsa tamam evet ama dil açısından geri değildir :D

direkt inşaat olmak zorunda değil bildiğim kadarıyla başka alanlarda da olabiliyor pm.

@hot potato okurken okuduğun süre boyunca part time. okuduktan sonra da 1 sene full time

10 ay litvanya'da yasamanin iyi ingilizceyle ne alakasi var anlamadim ama benim demek istedigim $u: ana dili ingilizce degilse kanada'da insaat sektorunde PMlik kolay kolay yaptirmiyorlar.

birde PMlik baska sektorlerde olabilir ama mesela IT'de PMlik deneyimi olan biri insaata nasil gececek, onu da bilemedim. neyse, arkadasina kolay gelsin..

bence de pek bir işe yaramaz.

Verimli ve huzurlu bir yıl geçirmek.

Verimli ve huzurlu bir ömür geçirmek.

Sıfır beklenti, sonsuz mutluluk demektir. Bu sebeple, bir değişiklik yaparak, 2018'den hiçbir şey beklemiyorum. Yeni yılın omuzlarına, 2017'den kalan sorunları ve umutları yükleyerek, boynunu bükmüyorum. Beklentilerin bittiği yerde, özgürlüğün başladığını anladım artık. Bu sebeple, artık tek dileğim, özgür bir gelecek, ailem ve benim için sağlık ve bolca şans :) Bu üçlü benim yanımda olduğu sürece, mutluluğu yaratmak, benim elimde...

Sabır istiyorum. Eylül'e doğru erkek arkadaşım yurt dışında yüksek lisans kovalayacak. Dün gece kendi kendime "2018e hazır değilim" diyerek ağladım. Çok korkuyorum ben bu seneden. Sene sonuna kadar aralıksız çalışmam, kendimi,dilimi sürekli geliştirmem ve sabırlı olmam gerekiyor. Eğer her şey planlandığı gibi giderse 2019 bizim yılımız olabilir. Ama 2018 arafta olacak. O yüzden kendisinden canımı çok acıtmamasını, bana biraz sabır ve psikoloğumla olan seanslardan fayda getirmesini bekliyorum. Söylerseniz sevinirim :(

Kristaps Porzingis
Çek bir letonya
Riga

metonya kralı metin amca

basketbol ve bebek gibi kızlar.

Beyaz tenli şirin kızlar.

Letonyali arkadaslarim. Turklerden ortalama az daha zenginler ama kultur farki inanilmaz yuksek orada.

shot cafe
ve soğuk. çok ama çok soğuk
satranç

ok atmalı bir atari oyunu
haçlı ordusu için savaşan şövalyeler,
litvanya ve polonya

halısaha ayakkabısı
pbs.twimg.com

Patates
Baltık Denizi
Eurovision'da son yıllarda hep güzel şarkılar çıkarmaları
Ayrıca 2003'de Eurovision'u kazandığımız ülke(Yarışma Riga'da Skonto Olympic Hall'daydı)

1 sene litvanya'da yaşayıp da gezmeye gidemediğim ülke.

Otobüsle aktarma yapmak için gitmiştik oradan 4 saatlik yolculukla Litvanya'ya geçmiştik ve kendisi benim adım attığım ilk yabancı ülke.

en başta bayrakları geliyor çünkü bu ülkeyi litvanya'yla karıştırdığım için farklarını iyice öğrenmek istemiştim bir ara. öyle sürekli bakarken kafama yerleşti. letonya dediğinde aklımda oluşan ilk imaj letonya bayrağı oluyor direkt olarak.

sonra da riga'nın khl'de tokat manyağı olan gariban buz hokeyi takımı dinamo riga. onların ismini hep kedi mamasına benzettiğim sponsorları wingas. sandis ozolins. başka pek bi şey gelmiyo. "litvanya'nın basket oynayamayanı" diye kalmış aklımda jsjfsk

yardım@bana :)

Hedesk
"He deseniz yanınızda" help desk.
Bilemedim :P

Yar-ma. Yardım masası.
Yardırın!!!

birbilen

süpersiniz, devam ;)

tek başıma sıfır planlı izlanda'ya gittim. dahası gelmedi aklıma.

anahtarı evde unutup pijamalarımla sokakta kaldım

Altımda külot ve üstümde tişörtle kapıda kaldım.Çöp koyacaktım apartmana,rüzgardan bir anda dış kapı kapandı.Sonrası iyilik sağlık.....

İkincisi istanbulda ormanlık bir bölgede ışıklandırmalar bozulmuşken yürüdüm,manzaram harikaydı,yüzlerce ateşböceğinin geceyi aydınlatışı vardı bir tek.

içimden insan çıkarttım.

Aynı günde 5 kadınla ayrı vakitlerde beraber oldum.

no pants subway ride yapmıştık taksim levent arası. hey gidi.

note 4 ü rootlamak isterken yanlış kernel sürümü ile tlf u yazılımsız hale getirdim -tlf hiç açılmadı simsiyah ekrandan başka bi şey yok- yazılım yüklemek için iki gün harcadım okumadığım makale yapmadığım yöntem kalmamıştı derken kies ile acil durum kurtarma zımbırtısı ile tlf u hayata döndürdüm elimde tek tlf oydu, ve kendime aldığım ilk yüksek tutarlı hediyeydi, heyecanla karışık yusuf yusuf tu benim bu durum :D

19 yaşında ilk kez evden -arkadaş yanında kalcam ayağına- şehir değiştirdim, evet ailemle yaşıyorum, pansiyonda kaldım. ve lanet olası petekler ısıtmıyordu aha öldüm, ölcem derken hala yaşıyorum :D bi de yalan söyleme durumu var sıçtım yani aklımdan neler geçiyor.

kapı kırdım. anahtarı unuttuk yedek anahtar yok cepte para da yok çilingir çağırayım kırıyorum kapıyı dedim bizimkilere ve kırdım.

zil zurnaya yakın sarhoşum yarım litreye yakın viskiyi sek ve hızlı içmiştim kamptaydım kafam attı burnumun ucunu zor görüyorum bi ağaç bulayım kestireyim dedim çadırda olsam rahat bırakmazlar diye çıktım yürüyorum dar patika var solu denize bakan uçurum sağı çalı çırpı. bir insan anca yürür max 60 cm lik genişlik var. burnumun ucunu görmüyor halde oralardan geçtim bi ağaç gölgesi bulup sızdım işin garibi olası düşerim yuvarlanırım diye, ağaç gövdesini öyle sıkı tutup kolumu çizdirmişim kii :D

heyecanlıydı yani o an:D

Hallstatt'tan Linz'e kadar ödeme yaptığımız trende yorgunluktan ölürken trenin Çek'e kadar gittiğini keşfedip kaçak yolculuk yaptık. Hem de açılıp yatak olan koltuklarda. Üç buçuk ata ata uyuduk. Hem heyecanlı, hem de tatlı bir atraksiyondu.

daha 10 yaşlarında bir veletken, askerden gizli bir şekilde anıtkabir'deki mezar odasına girdim. atatürk'ün mezarını canlı gözle gördüm. hatta sanırım o zamanlar bu bilgi kamuoyu ile paylaşılmamıştı bile (bilen biliyordur tabi ama kamuoyu atatürk'ün mezarını çelenk koyulan mozole sanıyordu). daha sonradan "atatürk'ün asıl mezarı mozolede değil, 7 metre altındaki mühürlü bir odada" diye gazetede haber ve fotoğraflar çıkmıştı.

böyle bir yer olduğunu öğrenmek ayrı, gizli girmek ayrı, atatürk'e o kadar yakın olmak ayrı heyecanlıydı.

17 yaşımda Brezilya'ya tanımadığım ve ingilizce bilmeyen bir ailenin yanında 1 sene yaşamaya gittim
Bungee jumping yaptım
Dağcılık yaptığım zamanlarda dağda tehlikeli bir yerde yoğun siste kaybolduk
İzlanda'da buzullara tırmandım
Dalışta karşımda kanlı canlı köpek balığı gördüm (amacımız zaten köpek balıklarını gözlemlemekti heheh)
Tek başıma yaptığım bir avrupa seyahatinde cüzdanımı çaldırdım, üstüne gece 12de bineceğim otobüsümü kaçırdım, sabah 6ya kadar sokaklarda gezdim, fotoğraf çektim

Tek başıma bir uçakla ısparta dolaylarında kayboldum bi kere.

benimkiler genellikle salakliktan oldugu icin yazmayacagim. -_-

birinde ciplak ata bindim, ama bacaklarimin titremesini kesemedim ve hayvan beni uzerinden atmakla kalmayip bir de kovaladi. son sahnede kafamdan isirik almaya calisiyordu, oyle diyeyim.

Amerika’da homeless arkadaşımla bana iş aradık. Yağmurun altında nerde evsiz otçu ya da torbacı tipli eleman var hepsiyle tek tek tanıştırdı. Şehrin kenar mahallelerine doğru giderken Dedim bugün böbrek gitmezse daha gitmez.

Şüpheli hareketler sergileyen bi apaçiyi arabasından indirip amerikan polisi gibi yere yatırdık. Arabasını aradık. Sadece biraz dangalak olduğunu ve uyuşturucu/alkol almış olduğu için mallık yaptığını anlayıp saldık. Nizamiyede nöbet tutan asker piçliğine boş silahın kurma kolunu çekip bırakırken yaşadığı korkuyu görmek inanılmaz bi deneyimdi.

Bi tane daha var ama onu bilmesi gereken prensibinden dolayı burada anlatamam.

Rehin alindim. Benim tahminimce dorduncu gun o.cocuklarindan birini yaralayip sonra da bogazini keserek kurtuldum.
Yargilandim ve hapse atildim. Hapis olayi beni korumak icin bir bahaneydi, hic yatmadan yurtdisina cikarildim.

şişlide ekici polikliniği var. 5 ay önce 85 liraya yaptırmıştım.

sedimantasyon ne bilmiyorum da digerleri kizilay (grafi) ve devlet hastanesinde ucretsiz

kan sayımını sağlık ocağında
akciğer grafisini (aktif lezyon yoktur zımbırtısı) verem savaş dispanserinde ücretsiz yaptırdım. sarılık da kan sayımı sırasında rica edersen bakılabilir bence.

sedimantasyonu ben de bilmiyorum. idrar tahlili de devlette ücretsizdir bence. sağlık ocağında var mı emin değilim.

1 ay önce topladım ben de belgeleri, bilgilerim sıcak hala o nedenle;

kan sayımı için aç git, verem savaş saat 11.5a kadar çekiyor film.

pis buluyordur belki de tuvaleti. bazen dönüp bakmıyor çoğu kişi. ikinci kez sifon çekilmesi gerektiği durumlar olabiliyor. bi kez sifona basıp gittiği için hala kirli kalmış oluyor. sonradan giren farkediyor tabi. o yüzden olabilir.

önceki pis bırakmış desem sonradan giren de çilek dökmeyecek üstüne. bence çok saçma.

@dedim ben sana, bizim tuvaletlerin boklu kaldığını hiç görmedim ama böyle olsa bile en fazla 30 saniye sonra basacaksın, ne kadar dayanılmaz olabilir ki.

çiş sesi gelmesin diyedir.

Umumi tuvaletlerde evet, evde hayır.

Dışarıda çekerim kesin
Evde hayır

sifonun çalışıp çalışmadığını kontrol etmek için çektiğim de oluyor.

çiş yapıp 350 tane kağıt atıp ya da kakadan sonra sifonun çalışmadığını farkedip arkamdan küfrettirmek istemem.

Cekerim. Doktor demisti cek diye. Hastalik vs riskini azaltmak icin.

işyerinde ben de çekiyorum. tuvalet pis oluyor ve hastalık riski olabilir.

çirkin bir durum yoksa çekmiyorum ki zaten çok sıkışmadıysam kötü bir tuvalete asla girmem. ayrıca umumi tuvalette oturmadan evvel sifon çeksek tüm bakteriler uçuşup götümüze yapışmaz mı? yapışır bence.

@evde liyakat.
E sen o pis suya tuvaletini yaparken oradaki bakterileri hareket geçiriyor senin idrarın? Her türlü daha pis yani

@benaslindayohum abi detay konuşup pisleşmek istemiyorum fakat tuvaletten her çıkanın sifonu çekmiş olduğu genel kabulüyle yazdım yukardakini. bence zaten sifon çekilmişken ikinciyi çekmeye gerek yok özetle.

Sesi bastırsın diye yapıyorlar.
Çiş sesi utanılacak bir şey mi?

çekin.. su akıyor mu diye kontrol amaçlı..

ev dışarısı fark etmez çekerim. ama tam çekmem. yani ufaktan bi su aksın ortam ıslansın diye. tam çekmek israf tabii. sebebine gelince ıslak alana yapılan tuvalet iş bittikten sonra tekrar sifon çekince tam temiz oluyor. amaç temiz bırakmak yani. herkese tavsiye ederim.

Adam çekmediyse önceden şap şup her düşüşte totoya birşey sıçrar diye çekilmesi mantıklı bence

Tıkanma ihtimalini azaltmak için olabilir.

İyi ki elimde değil, çünkü elimde olsaydı gerçek kifayetsizlik o zaman yaşanırdı, hiçbir yeri beğenmezdim. Burada var diye saydıkların her yerde var. Ayrıca herkes ekonomik kültürel vs vs vs alanda gayet yüksek yerlerde yaşamayı ve oralara hizmet etmeyi ister. Kendi muhtaç ülkene ve halkına yardım etmek omuz vermek elinden geleni ardına koymadan var gücünle çalışabilmek bence hayatı daha anlamlı kılıyor. Madem doğduk yaşıyoruz ı xaman bizden sonra doğup yaşayacak olanlara bırakacağımız güzel bişeyler olmalı, niye çabalamadın diye üstümüze gelmemeliler ahrette.

Ben genelde bu tarz varsayımlar üzerine hiç düşünmüyor çünkü anlamsız geliyor.

İstanbul'da yaşayanların geneline söylüyorum, İstanbul'da yaşamak zorunda değilsiniz. Türkiye'nin herhangi bir yerinde yaşayabilirsiniz. İsterseniz Türkiye'de de yaşamak zorunda değilsiniz. Bunun üzerine kafa yormak yerine sürekli şikayet edip, İstanbul yaşamaz yea deyip hala İstanbul'da yaşamaya devam etmek bana çok ama çok anlamsız geliyor.

Bak ne güzel seni seven biri de var. Oturun düşünün, bu şehirden ya da bu ülkeden başka nerede ve nasıl yaşayabiliriz diye, varsayımlar üzerine kafa yormak yerine.

ya manyak mısın tabi ki her türlü yaşamayı seçerdim.

ülkeyi beğenmiyor değilim. saçma politikasını ve politikacısını beğenmiyorum. o politikacısını seven çomarını beğenmiyorum çünkü biraz izin versem gelip bana da karışacak. ne yapıyorum, izin vermiyorum. o adama yaklaşmıyorum. o adamın oturduğu semtte oturmuyorum. (bu çok önemli.) politikayı Gezi'den beri takip etmiyorum. kendim gibi insanlarla kendi dünyamda mutlu mutlu yaşıyorum.

onun dışında çoğu insan farkında değil ama ülkemiz gerçekten şahane. o kadar güzel yaylaları var, sahilleri var, ormanları var, mevsimi güzel, yediğin sebzenin meyvenin tadı güzel, sokakta kedisi köpeği var geliyor sırnaşıyor. neredeyse her aktiviteyi yapabilirsin. sıkılmadan hayatının sonuna kadar yaşayabileceğin bir ülke, tabi bu olanakları keşfedersen. sonra benim daha tanımadan sevdiğim insanların buluştuğu toplulukları var. İstanbul'da yaşadığım için bu insanlara ulaşmam kolay oluyor. kendimi sevmediklerimden soyutlayarak ve onları biraz yok sayarak sadece sevdiklerime vakit ayırıyorum. bu bana yetiyor.

dediğin aşk mevzusu da var tabi, doğmasam onu nasıl tanıyabilirdim ki.

ayrıca, ülkeye bu kadar ait hissetmiyorsan yurtdışına gitmek atla deve bir olay değil. benim şu an keyfim yerinde, ama baktım ileride işler daha da boka sardı, o zaman sevgilimi de alır çeker giderim nedir yani. ama "hiç yaşamasam da olur" demek çok abartı bence. hayatımda o kadar güzel anılarım oldu, çok büyük mutluluklarım oldu, elin çomarı saçıma başıma cıkcık dedi diye tüm bu mutluluklardan ne diye vazgeçiyormuşum? beğenmiyorsa o vazgeçsin :)

Hayati boyunca Turkiye'de yasamis kisiler bunu anlayamaz.

hayır.

yurtdışında yaşamayanlara burası cennet gibi geliyor. en basitinden dün canımı sıkan bir örnek üzerinden gideyim. türkiyede komşuluk varmış da çok güzelmiş de almanyada amerikada bu yokmuş lanet pislik yermiş(gitmeyenler diyor bunu).. iyi ki de yok açık ara iyi ki de yok. 3 yıl kaldım almanyada tek bir komşumun evine dahi girmedim ki iyi ki girmemişim. biz burada insanlara kucak açıyoruz sonunda elde ettiğin ya arkandan laf edilmesi ya dedikodu ya da pislikten başka bişe değil. hani demişin ya ait hissetmeyenler için, işte o tam olarak benim. azınlığım, ne kadar denediysem de ait hissedemedim çünkü hissetmemem için zamanında sokakta bıçak bile çektiler. o yüzden burası benim değil. olmayacak da. ülkeye dair sevdiğim ve gurur duyduğum şey atatürk. gerisini artık takip bile etmiyorum.

kararsızım. hiç yaşamamış olmak, kötü koşullarda yaşamış olmaktan daha mı iyi olur emin değilim. şimdi de isteyen hayatını sona erdirebilir? türkiye istemedim, bangladeş çıktı daha kötü.

Hayır, kesinlikle burada yaşamayı seçmezdim.

Yurtdışında yaklaşık iki sene yaşadım, dönmek için can atıyorum.
Türkiye'de İstanbul dışında başka yerde yaşayamıyorum çünkü iş bulamıyorum başka yerde, çok denedim-denedik. Yurt dışı derken tabii ki ortadoğu çukurunda değil, gelişmiş ve medeni toplumlarda doğup yaşamak isterdim.

@Kidlazer'in dediği gibi bu ülke ile ilgili sevdiğim tek şey Atatürk.

@mr sherlock 1 ay önce işe girdim ve ilk işim. Türkiye çapında "tekstil" denince ilk akla gelen firmalardan birisindeyim. Burada tecrübe kazanmak zorundayım. Başka şehirde de olmaz çünkü hiçbir yerde bana bu tarz referans olabilecek büyüklükte bir firma yok. Biraz tecrübeden sonra bizim de planlarımız var.

Henüz tam maaş almadım ama 2.ayımdan (ilk maaş aldığım 2.ay) itibaren kenara para koymaya/euro/dolar almaya başlayacağım. 2-3 sene sonra yüksek lisans için (Estonya falan ucuz mesela) para biriktirmiş olurum. Ayrıca sevgilimin de parayı bastırıp Kanada'da post graduate programlarından birine girmek ve orada vatandaşlık kovalamak gibi bir niyeti var. Partner kontenjanından gidebiliyorum ben de. Uzun vadede planlar güzel. Ama şu an ilk adımım olan "tecrübe kazanmak" kısmının tam 1. ayında,(aslında yarın tam 1.ayım olacak.) her şeyin çok başında olduğum için geleceğe doğru sabredip bekleyemiyorum.

He sabretsem de sabretmesem de aynı muhabbet sonuçta bir şekilde yapılması gerekeni yapacağım -_-

işin yürüse gelirin iyi olsa her yeri seversin. Türkiyeyi sevmiyorumcuların geneli istediğini elde edememiş kişiler. Bir de abazan kitle var onlar da avrupada seks var heyoo kafasında.

Kısacası senin menfaatini karşılamıyor bu ülke.

@empedokles bu ülkede kadın olarak nefes alamıyorsam, 2016da "topuklu giymeyeyim patlama olursa koşamam" diye düşünerek giyeceklerime karar verdiysem, istediğim etek elbiseyi giyince tecavüze uğrama riskim artıyorsa, gece istediğim saatte, istediğim karşı cinsten (gerek arkadaş gerek sevgili) bekar evime gidemiyorsam, adım hemen orospu oluyorsa, evet burası benim "menfaatlerimi" karşılamıyor. Barbaros'çuğum çok haklı <3

ayçacığım seni severim ama bu tarz yakınmalarına üzülüyorum. daha önce de istediğini giyememekle alakalı böyle bir soru sormuştun. yani hayattan nasıl zevk alınacağını biliyor ama korkundan o zevkleri alamıyor gibisin. son mesajında dediklerin biraz hastalıklı düşünceler. "topuklu giymeyeyim çünkü patlamada koşamam" ile "balkona çıkmayayım, deprem olur da tutunamazsam düşerim" aynı kafa. hayatta her şey olur, kaza olur, saksı düşer, tüm tanıdıkların bir anda ölebilir; ya da tam tersi muhteşem şeyler de olur, harika bir yaz tatili, sevgiliyle baş başa bir dağ evi, çok ihtiyacın olduğu anda en ihtiyacın olan kişiden gelen bir mesaj falan. hayat dediğin bunların toplamı zaten. ama sen manyak gibi bütün yapmak istediklerinin risklerini düşünüp yapmaktan vazgeçersen hayattan soğumamanın imkanı yok. herkesi boşver, eğlenmene bak. istediğin saatte canın nereye gitmek istiyorsa git. bırak elalem orospu desin. kişi kendinden bilir işi :)

para biriktirmek yurtdışında yaşamak falan bunlar güzel hayaller, gidebiliyorsan şimdi git tabi. elbette ki yaşam kalitesi olarak Melbörn'lü ile, Vankuvır'lı ile bir olamayız. ama sen de farkındasın ki bugün yarın gidemeyeceksin. piyangodan para çıkmadıkça belki 3 belki 5 yıl daha buradasın. istesen de istemesen de bu böyle. o yüzden gidene kadar "madem bu ülkede kadın olarak doğmuşum, madem istediğimi giyemiyorum, istediğim saatte çıkamıyorum, o zaman hiç çıkmam" diyip somurtup oturacağına hayatın tadını çıkar bence.
yani ben öyle yapıyorum.

Menfaatlerini karşılamıyorsa gayet normal burada yaşamak istememen. Ancak genel anlamda kalite düşük türkiyede. Eğitim süresi kısa tatil bol, memursan full yatış.. mesela bir almanyada köpek gibi çalışıyor insanlar.

biz biliriz ki bir yerde mutlu mesut olmanın ilk şartı orayı sevmektir. Burayı seversen, burası Dünya'nın en güzel yeridir. Ama Dünya'nın en güzel yerini sevmezsen, orası Dünya'nın en güzel yeri değildir.

türkiyenin iyi ve kötü yanları oldugu gibi yurtdışının da iyi ve kötü yanları var. keşke herkesin imkanı olsa da bir ayağı yurtdışında bir ayağı türkiyede olsa

soruna cevap: eğer istediğim ülkeyi seçebilseydim muhakkak amerikayı isterdim, ancak afrika veya asyada doğmadığım için çok şanslıyım

Eskiden bu sehirin merkezi Turkiye'nin ender Avrupali sehirlerinden biriydi. Istiklal Caddesi, Besiktas, Gumussuyu insaniyle mimarisiyle Avrupa'dan farkli degildi. Simdi Istanbul'un bir anlami kalmadi cunku her yerini Orta Dogululastirdilar.

tek kelimeyle ozetlemek gerekirse, comaristan

iş kapısı

1- Memleket. Seviyor muyum? Hayır. Çünkü max. 15 senedir burada olan insanlar Bizans döneminden beri buradaymış tavırlarına büründü.

"Sen değil... Baban, deden, onun babası..." diyene terlikle girerim. Adem'e kadar varak istiyorsanız ayrı.

2- Samimiyetsizlik. Anadolu yakasındaki birkaç mahalle dışında komşuluk geleneğini sürdüren pek yer kalmadı. Üst katında oturan aileyi aylar sonra görünce içten içe "Bu kim lan?" triplerine girip dışından güler yüz ile hal hatır soran, arkasını dönünce de hakkında bildiği tek şey üst katında oturması olan insanın arkasından desteksizce atıp tutan varlıklar türedi. Yahu sen kimsin?

3- Düzensizlik. Her yer her yerde.

4- Kıyamet simülasyonu. Yoğun saatlerde bir yerden bir yere gitmeye çalışmak yeterli. İster özel araç ile ister toplu taşıma ile. Her türlü afakanlar basıyor.

5- İhanet. Devlet büyükleri şehre ihanet ettiklerini itiraf ediyor ama asıl ihanet şehrin sakinlerinden geliyor. Çevre vergisi veriyorum bir işe yarasın kafasında olup yere çöpünü atanlar, çevre düzenlemesinden sonra kaldırımlara montelenmiş babaları söküp aracını kaldırıma park edenler, iş işten geçtikten sonra sesini çıkartanlar, yapılanı bozup daha sonra bizle kimse ilgilenmiyor diye zırlamalar...

6- Benim için en önemlisi ve sonuncusu ise NEFESSİZLİK. Nefes alamıyorum. Hala kömür yakan var, bitmek bilmeyen egzoz dumanı var, sanayi var, havalimanları var... Meteorolojik etkiler yüzünden yükselemeyen kirleticiler her sabah, öğlen, akşam ciğerlerimize doluyor. Canını seven gelmesin, imkanı olan da gitsin. Bu nefessizliği 5. maddeye de tutuşturabiliriz. İnsan eliyle yapıldı her şey.

Tüm bu yağmalamalara, zararlara rağmen hala çıkıp da İstanbul'un şurası güzel, burası tarih kokuyor, orası böyle şeker, şöyle tatlı diyen varsa sağır ve kördür. Ya da zengindir, bilemiyorum. Tarih koklamak istiyorsanız metro inşaatlarını ziyaret edin. En çok tarih oralardan fışkırıyor artık.

evim, mahallem.

canım şehir. Çok seviyorum.

ömrümün 6 senesini geçirdiğim ancak bugün yanından geçmeyeceğim şehir.
gerek güvenlik kaygıları gerekse aşırı inşaatlaşma. 2002-2008 yılları arasında istanbul'daydım. istanbul'un can çekiştiği ancak yine de direndiği dönemdi. bugün bakıyorum da çoktan meftah olmuş.

"memleket" değil ama "ev" .

içindeki her şeyini trafiğini, pisliğini, insanlarını bile seviyorum. başka yerde yaşayabilirim ama yaşamak istemiyorum.

içinde istediğim her şeye erişim imkanı var, bu erişim imkanı için de ödenmesi gereken bedeller var. trafik, pahalı hayat, daha küçük evde yaşamak vs..

istanbulda yaşamak bir hesap işi, ne alıp ne verdiğini biliyorsan ve senin için güzel bir alışveriş oluyorsa burada yaşamak güzel.

istanbula bok atıp atıp hala burada kalan insanları anlamıyorum. (mecburi kalanlar hariç)

ilk gittiğimde açık hava müzesi demiştim,mest olmuştum gezerken. en son geçtiğimiz yaz gittim,koşarak döndüm. hala büyüleyici bir şehir ama aynı zamanda kaotik.

Doğduğum günden beri maalesef içinde yaşadığım iğrenç şehir. Nefret ediyorum her köşesinden, sağdan soldan gelip de burasını babasının ahırı gibi kullanandan, herkeste olan "istanbulluyuz yhaa .s" tribinden ve istanbul romantizminden. Burayı seven adamın 3 gram aklı yoktur. Karmaşası, kirliliği, kültür mozaiği dedikleri şeyin kültür kusmuğu olmasından başka bir şeyi olmaması. Her yönüyle çok fazla çirkin. El mecbur katlanıyorum ama beni de ruhumu da çok yoruyor. Türkiye için de farklı düşünmüyorum gerçi ama istanbul daha bir kötü. Bir gün kurtulacağım umarım temelli <3

18-22 yaş arasını geçirdiğim için bende yeri ayrıdır, şüphesiz çok güzel şeyler de yaşadım orada ama ne yazık ki daima aşırı kalabalık ve pis, insan yaşamına uygun olmayan lanet bir bok çukuru olarak hatırlayacağım genel anlamda. spesifik anılar dışında istanbul'a dair hiçbir düşüncem olumlu değil.

ben "ankara'yı çok sevdim" diye bas bas bağırınca insanlar şaşırıyor biraz haklı olarak. "lan ne pis hayatın varmış, iyi ki bi taşındın aq susmak bilmiyosun" diyorlar. ama bu basit değişikliğin beni mental olarak ne kadar etkilediğini (olumlu anlamda) kelimelerle anlatamam.

şehir değiştirmek insana bu kadar mı iyi gelir, her şeyi kökünden bu kadar mı hızlı zamanda çat diye değiştirir? ankaramın gözünü seveyim be heheyt.

benim için ayrıca bir anlamı yok, mevcut hayat standardımı ve hayat tarzımı en rahat şekilde yaşayabileceğim ülkedeki tek şehir olduğu için "uğff iğrençç" triplerine girmeden yaşayabiliyorum. 8 senedir buradayım, bana istediklerimi veriyor. metropol hayatı isteyen biri olarak, dünyanın diğer megakentlerinde de benzer sorunlar olduğunu da bildiğimden, hem her şey önümde olsun hem de sakin sessiz über medeni olsun gibi beklentilerim yok.

gittikçe bozulan şehir.

en son 4 yıl önce, konser için gittim. onun dışında bir konser bir de abimin askerlik mevzuları için uğramıştım. hayatımın hiçbir kısmında istanbul'a gitmeyi ya da orada yaşamayı düşünmüyorum. benim için fazlasıyla kalabalık, pahalı bir yer.

istanbul cok guzel ya. cok seviyorum sehri, trafigine ragmen, insanlarina ragmen, santiyelerine ragmen cok seviyorum. uzak kalabilme surem 15 gun, 15gunun sonunda delicesine ozluyorum, burnum sizliyor. bir sureligine tatile gitsem de ayni, birkac ayligina yurtdisina gitsem de ayni.

cok fazla aliskanligim var istanbul'a dair. ozellikle bunlari gerceklestirmeyi cok seviyorum. ornegin aliskanliklarimdan biri eminonunde dolanip bir seyler yaptiktan sonra en son sadirvanlardan birinde su icmekti. o sadirvanin kaldirildigini gordugumde gozlerim dolmustu, gozum kapali gitmistim halbuki oraya. kafami kaldirip baktigimda yerinde yeller estigini gordugumde aglayacak hale gelmistim. not: sonraki gidisimde yerine koymuslardi :)

calisma hayatina basladiktan sonra hafif uzaklastim istanbul'dan. eskiden her hafta yaptigim rituellerimi artik ayda bir anca yapabiliyorum ama o ayda bir o kadar guzel geliyor ki. dunyanin en mutlu insani oluyorum.

trafikte cok sinirleniyorum, disarda insanlara sinirleniyorum, santiye gordukce tepem atiyor ama artilariyla eksilerini yan yana yazinca artilar hala cok onde.

bir sonra yasamak istedigim sehir olarak biraz daha az nufuslu, daha rahat bir yer bakiyorum :) bir de onu deneyimleyebilmek icin.

Bir anlamı yok. Diğer şehirlerden farkı da yok. Aile büyükleri burada diye burdayım. Zaten bir süre sonra da olmam.

Trafik, gürültü, kirlilik, güven sorunu vb. şeyler yeterince kötü olan bir yer olduğu için artık 10-15 sene önceki halinden de eser kalmadı.

Ankara'da 11 yıl yaşadım. İstanbul'da sadece 3 aydır yaşıyorum. Ankara'da ailemin evi de güzel bir muhitteydi, İstanbul'da kendi evim de (bana göre) güzel bir yerde. Çalışmak, iş kurmak, okumak, gezmek, eğlenmek için İstanbul daha hoş bir yer. Çok kalabalık, hafta sonu oturacak yer bulamıyorum dışarı çıkınca. O kısmı kötü tabii de İstanbul'da ortalama üstü bir yerde yaşayan birinin buraya bok çukuru, pis it köpek şehir filan demesi garip. Nesi pahalı bir de anlamıyorum. Toplu taşıma, taksi, gece hayatı filan Ankara'dan iyi durumda öncelikle. Kiralar pahalı ama, evet. Geri kalan her şeyin her gelire sahip adama göre ayrı versiyonu sunulabiliyor zaten. Gayet güzel bence. Gereksiz İstanbul romantikleri olduğu gibi gereksiz anti-İstanbulcular da var. Ailem de burada olsa Türkiye'de yaşayacak daha iyi bir yer aramam açıkçası. Sabit maaşlı bir yerde çalışmam gerekmeyecek kadar zengin olursam bir gün belki Bodrum.

Benim icin anlami tr'de yasayabilecegim tek sehir olmasi. Etraf keko dolu, trafik var falan filan ama yasayabilecgim en iyi yer yine burasi ulkede.
Ne bugun ne de bundan sonra baska bir sehre tasinmayi dusunmuyorum.
@bruce benim yerime tam olarak ozetlemis aslinda. Aynisi diyorum.

Ruhuma iyi gelmeyen ama içinde yaşarken bile çok özlediğim şehir. Sürekli kendimi sinirlenmiş ve İstanbul nefreti kusarken buluyorum ama bi yandan da korunabilmiş, eskisi gibi kalabilmiş yerlerini çok beğeniyorum ve çok seviyorum.

Herkesin yazdığı gibi trafiği, pisliği, kalabalığı, içinde yaşayan medeniyetten uzak insanları hiç çekilmiyor ama vapurla karşıya geçerken Galata Kulesi'ni, Ayasofya'yı ve Sultanahmet Camii'ni her gördüğümde kendimi çok şanslı hissediyorum, böyle mükemmel bir manzaraya bu kadar kolay ulaşabildiğim için ama kafamı çevirip de pavyon ışıkları ile boğaz köprüsünü ya da Mecdiyeköy'de yükselmiş çirkin binaları görünce ruhum daralıyor.

Sanırım hem romantik hem de antiistanbulcu denilen kitleye dahil oluyorum ama ruhuma gerçekten iyi gelmiyor bu şehir ve en kısa zamanda buradan kurtulabilmeyi diliyorum kendi adıma.

Gezmeyi çok seviyorum İstanbul'u

Trafik ve kalabalık problemleri yüzünden yaşanacak şehir değil ama gezilecek, keşfedilecek rüya gibi bir şehir.

@acemi, araba kullanmayı bırakırsan saydığın dertlerden kurtulursun. öyle top mop semtlerde oturmaya da gerek yok, şişli-beşiktaş'ın merkezinde oturunca istanbul'un kaydadeğer yerlerine çoğu yerine 1 saat içinde, en uzağa 2 saatte ulaşabiliyorsun, haliyle arabaya gerek kalmıyor. uzağa gidecekem araba kiralıyorum, parkmış trafik çilesiymiş çekmiyorum. herkes dediğim gibi yaparsa trafik çilesi de kalmayacak ortada zaten...
metronun nimetlerini kullanın mesela, toplu taşıma deyince akla metrobüs gelmesine gerek yok.

sürekli dışarıda yemezsen o pahalılık da etkilemez seni ayrıca.

gitmek istediğimde gidemediğim, kalmak istediğimde de kalamayacağımı düşündüğüm bir değişik şehir. burada doğdum büyüdüm, başka herhangi bir şehirde (bir tanesi hariç) bir ay bile kalmışlığım yok belki, o yüzden buradan başka bir yerde nasıl yaşanır onu da bilmiyorum. ama buradaki de yaşamak mı onu da bilmiyorum. trafik sorununu azalttığım için eskisine göre çok daha mutluyum, biraz daha seviyorum. gün içinde minik minik seviyorum da ömrümü böyle mi geçirmek istiyorum bilmiyorum.
img.discogs.com:strip_icc():format(jpeg):mode_rgb():quality(90)/discogs-images/R-4482467-1366131679-8967.png.jpg

Benim için anlamı; hayat. Hangi ülkeye, şehire, tatile gitsem ne kadar mutlu olursam olayım en fazla 15 gün sonra özlüyorum. Ömrüm bu şehirde geçti ama halâ Köprüden geçerken hayranlıkla bakıyorum, gecesi ayrı güzel, gündüzü ayrı. Ben şanslılardanım, 15 yaşıma kadar Küçükyalı'da yaşadım, tüm mahallenin birbirini tanıdığı, tüm çocukların arkadaş olduğu, kötü insanların azınlıkta olduğu bir semtti. sonra da İstanbul’un un bir ucuna merkeze göre daha sakin bir semtine geldim. İşim olduğunda şehir içine gidiyorum ve zamanları ayarladığım için metrobüsle de trafikte kalmıyorum. Oldu ki istanbul'dan başka yerde yaşamak zorunda kalırsam o zaman bile hiç olmazsa bir mevsimi istanbulda geçirmek isterim. Sevmeyenler giderse çok mutlu olacağız bu arada, zulmetiniz basıyor, asık yüzleriniz.

"Ah benim karmaşıklığı-huzursuzluğu içinde kendine has güveni ve onca çirkinliğin içinde sonsuz güzelliği olan canım İstanbulum; tüm deliliğine rağmen her şeyiyle sevilen, bir türlü vazgeçilemeyen sevgili gibisin."

İstanbul bundan 7-8 yıl önceye kadar bile güzel sayılabilecek bir şehirdi. Bana göre bu şehrin batmasının en büyük nedeni inşaat sektörü. Ülkedeki mimarlar o kadar vizyonsuz ki, Osmanlının kaç yüz yıl önce yaptığı sarayları örnek almak yerine hiçbir sıfatı ve anlamı bulunmayan binaların şehrin ortasında büyümesine izin veriyorlar. Şehrin bir standardı olsa kalabalık da sorun oluşturmaz ama gerek alt yapı gerek üst yapı olarak İstanbul kesinlikle bir Avrupa şehri değil. O potansiyel vardı ama o potansiyeli yok ettiler. Zaten gelecek depremde kendi kıyametini yaşayacak. Ben seviyorum bu şehri. İleride güzel bir ilçesine taşınma fikrim de var.

deprem!

Ha evet, @dissendium gibi düşünüyorum onu unutmuşum. Mimari konusunda berbatız, nasıl o muhteşem eserlerden bu sıradanlığa dönüştüler ve böyle de kabul ettirdiler anlamak mümkün değil. Estetik yok, hayâl gücü yok, sadece oldu bittiye getirmek ve düz duvar var.

İstanbul'da restorana 100 mü vermek! Vov. İyi paraymış. Ankara, İzmir, Bursa gibi şehirlerde restoranlar 20 lira üstündeki harcamaları ücretlendirmiyor çünkü. Meh.. Fuzuli konuştum ironi yapayım derken. Kısaca Türkiye'deki tüm büyük şehirler farksız bu konuda. Doğma büyüme İstanbullular öbür şehirlerden daha farklı beklenti içinde olabilir tabii ama yanılıyorlar açıkçası. Mesela restoran, yemek, alkol vs. Ankara Tunalı'da neyse, Beşiktaş'ta da o. Arjantin neyse, Nişantaşı o. Bütçene göre bir yere gidebilmen için yeterince alternatif sunuyor İstanbul en azından. İstanbul'un güzelliği kaliteli yer oranının öbür şehirlerden yüksek oluşu sanki. Ankara Oran, Bilkent, ODTÜ, Çayyolu vesaire çıkar aradan, gayet standart bir Anadolu şehri olarak kalıyor geriye. İstanbul'da çok fazla sayıda kurtarılmış bölge var öbür şehirlere kıyasla. Bir de "bana göre" güzel şu yüzden dedim.. İşe 15 dakikada gidiyor, eve 20 dakikada dönüyorum. Evden spora 5 dakikada gidiyorum. Tarabya, Beşiktaş gibi zaman geçirmekten keyif aldığım yerlere yarım saatin altında ulaşıyorum. Tüm arkadaşlarım da bana yakın yerlerde oturuyor. Misafir edip ziyaret edebiliyorum sık sık. Araba kullanmayı zaten sevmediğim için toplu taşıma büyük rahatlık sunuyor bana. Stüdyo daireye Ankara'da ortalama bir yerdeki 4+1'e verilen kirayı vermek zorunda kalıyorum ama bu zaten kabul ettiğim bir kazıktı gelmeden önce. Kira cidden üzücü derecede pahalı Türkiye'nin geri kalanına göre. Ama değer mi? Kimine göre değmez, bana göre değiyor.

Ömür törpüsü.

Evden çıktığında yürüyerek Sahile, Boğaza inemiyorsanız İstanbul'da yaşamıyorsunuz bana göre.

Ya da şöyle düzelteyim, "bu şehir sadece yürüyerek Sahile, Boğaza inebiliyorsanız çekilmeye değer".

kargaşa, kaos, arap, iç anadolu ve kürtlerin doldurduğu kültürsüz türbanlı ordusu.

rte sesinden diyor.

her basışınızda diyor. 6 kere duydum.

Birkac ay once dogum gunumdu ve ben ilk kez indirimli akbil kullaniyordum. Sabah bastim, hepi börtdey falan dedi :d ama aksam donerken bisicik demedi. Galiba bi kerelik o.

Bana demedi geçen sene çok heyecanlanmıştım :(

Diyor.
Bunu deyince otobüse bedava binmeyi beklemiştim ama yapmadı bir güzellik :/

lan ne güzel şeymiş keşke akbilim olsa.

istanbulu bilmem ama bursada demiyo.

geçen gün bağıra bağıra kutladı her bastığımda, metrobüse binerken sorun değil de durakta bekleyen otobüste biraz afişe olunuyor ad soyad kombinasyonuyla bağırdığından :)

@playing star again nasıl ayırt edebileceğim hakkında en ufak bir fikrim yok. ilaç olmadan "terapik" şekilde de ilerleyebilirim ben.

@playing star again klinik psikolog ilaç yazma yetkisi olan değil mi? psikiyatristle aynı diye düşündüm

çok saçma insanlar, yorumlar var burda. 5 yaşındamı yazanlar bilmiyorum ama 4 sene insan psikolojisi üzerine alının eğitimin hiç bir işe yaramadıgını savunmak büyük cehalet.

tabi ki gidin, en azından rahatlatabilir olmadı yönlendirir, taktik verir.

5
7.5
2000
Yeni
Bankacılık

5 gün
9 saat
4-5 bin tl
4-5 yıl
bankacılık

5
9
7250
5
It

5
8
5-10k
2
IT

6
7.30
3500-4000
2 yıl
Mobilya

5
9
3000
4
inşaat

5
9
4500
2
Otomotiv

2,5-3
24
10000-12000
6
sağlık

5
8
4k
1 yıl
IT

5
8
2-2.5 primsiz
yeni
sağlık

Haftada kaç gün? 5
Günde kaç saat? 8
Maaş Aralığı? 9.000
Tecrübeniz? 5
Sektör? ulastirma

5 gün
7:45-17:15 arası (1 saat 20 dakika da mola var.)
2181
ilk işim 1 ay oldu.
tekstil/tasarım

6
14-16
25000-30000
13
savunma

utopia

distopyali bi oneri oldu gerci, ama hem bilimli hem kurgulu, seversiniz bence

m.imdb.com

Stranger things

Millennium (chris carter yapımı) xfiles seviyorsan birebir.

Sense8
Travelers

battlestar galactica

Utopia+1
11.22.63
Forever
Orphan Black

black mirror denmemiş, sonuçta orada da günümüzde var olmayan ama gelişmesi muhtemel teknolojiler var.

person of interest. fringe'in yapımcısından çıkma. hatta nina sharp ve charlie oynadı birer bölüm :D

stranger things'i rüyama girer diye izleyemiyorum.

Person of Interest'i izledim. Daha çok aksiyon olduğundan adını yazmadım.

Daha lisedeyiz, arkadaşın biri "oğlum Lost diye bi dizi var süper, orada Benjamin diye bi karakter var aynı sana benziyo lan" demişti. Bir bakayım nasılmış diye bir bölüm açayım dedim, yabancı dizi izlemeye öyle başlamıştım zaten :)) Bu da böyle bir anımdır.

Utopia tam bir sanat eseriymiş gerçekten, ilk iki bölümü izledim.

stranger things korkunç bi dizi değil, rüyama girer korkunuz ondan dolayı ise rahat olun. yani 13 14 yaşında birinin izleyebileceği bir dizi korkunçluk açısından.

Sır dosyası. Türk yapımcılar neden kötü şeylerle uğraşıyor diye sordurtur insana. Mehmet Günsur, Ayça Bingöl, Taner Birsel var.

hayret yazmamışlar twilight zone

the expanse bu aralar açık ara favorim.

foursquare i denesene?

tam yer belirtemediğin için bişey diyemem ama dönerciler fln olur o civarlarda genelde.

aspava diye bir yer varmış ben orayı çok merak ediyorum. nerede, yakın mısınız falan hiç bilmiyorum ama bir araştırın, belki size de uygundur.

Google it.

google, foursquare, zomato... bunlara da güvenme. burada 4-5 yıldız alan yerler çok kötü. (zeugma künefe, masabaşı kebap vs vs.)

esat'ta aspava yenilebilir.
düveroğlu'nda kebap yenilebilir.
yolunuz düşerse ümitköy'de guşgana var, oranın da lahmacunu iyidir.

Cici piknik

angarada nerde ne yerseniz yiyin hep gri hep somurtkan.

Ciğerci apo ya gidebilir misin bilmiyorum ama öneririm.

aspavaya gideceksen, esatta özçelik aspavaya gideceksin. ulusdan esat otobüsüne binersen yakınında inersin. aspavada ankaraya özgü soslu döner vardır. çoğu kişi çok sever. tunalıya da yakındır. eğer bugün akşam da burdaysan sonrasında tunalıyı gezersin, meşhur kuğulu parkı görürsün.

Aspava'nın özelliği ne? Ben masabasına gitmiştim. Her şeyden koyuyorlar. Meşrutiyet tarafında galiba.

@geçerkenugradım gitmeyen bilmez

Pizzacı altanı çok övmüşlerdi. Biz de bir günlüğüne vize işlemi için gitmişken orda yemiştik. Güzeldi. Ama yakın mı değil mi hiç bilmiyorum

Özelden tavsiye sonrası çukurağa sofrasına gittik, memnun da kaldık. Sağ olun tavsiyeler için :) şimdi dönüş zamanı.

İşten çıkarmasalar bile güven ver diyedir.

Ya 2 ayda işten çıkarılcak bişey yapmamışsindir ama nasil diye sorana 'iyi bi sorun yok' demek var bi de 'iyi iyi! Baya merakli ise kendini veriyo' denmesi var. Yoksa bu pozisyon yeni uydurulmus hayati olmayan bi pozisyon olmadigi takdirde bisey olmaz. Takılma özetle

takıl tabiki, asistan arkadaş doğru söylemiş.

2 ay ve 6 ay bitmeden ik, ilgili kişinin yöneticisi ile bir form paylaşır/ oturur konuşur. biz bunu aldık tamam ama nasıl gidiyor? yapar mı, kalsın istiyor musunuz diye.

boşu boşuna yazılmıyor deneme süresi sözleşmeye.

niye kafan karisti ki? "deneme suresi" olayindan sen ne anladin?

@robokot tazminat ödemeden beni işten çıkartma hakları var işte. Bir şey talep edemezsin diyor adam. Benim sorduğum başka şey

e senden memnun kalirlarsa isi yapabilecegine inanirlarsa o sure doldugu zaman devam ettirecekler, supheleri varsa begenmedilerse o sure icinde veya sonunda isten cikarabilirler yeni birini denemek icin. oylama olmak zorunda degil de biri gitsin / kalsin karari verecek haliyle.

@robokot benim düşündüğüm şuydu hani, 2 ayda işten çıkmama sebebiyet verecek bir şey yapıp yapmayacağımı bilmiyorlar belki gelip kavga etçem, 3 gün gelip 1 gün gelmicem vs adam o tarz bir durumda "mağdur" olmasın diye bunu yapıyor eğer sorun yoksa da devam ediyorum. Şimdi ipin ucunda hissediyorum kendimi resmen :D

ipin ucunda degilsindir, bir sorun olamzsa buyuk ihtimal devam edersin, sadece isi yapabilecegine inanmazlarsa (veya dedigin gibi sorunlar olursa) devam etmezsin. Sonucta 2 ay sana orada egitimle yapilan bir yatirim var yani yeni birini 2 ay daha sifirdan yetistirmek zordur o yuzden buyuk bir puruz olmazsa problem olmaz zaten. ama isi yapamiyorsan da kimsenin seni orada tutmak icin bir sebebi olmaz tabii ki.

;_; siğil mi acaba diye "dudak siğili" yazdım google'a, çıkan görseller çok üzdü. parmaklarıma kramp gireydi de yazmayaydım ühühüh ;_;

resimde tam anlaşılmıyor ama normal derinizden de daha beyazsa o kısım vitiligo olabilir.

daha önce uçuk çıkmıştır izi kalmıştır.
doktora gidiniz.

fordyce spots denilen nane olabilir.

Doğa fotoğraflarını profesyonel gibi çekmiyorsundur, düşündüğün kadar güzel durmuyor olabilir. Takipçilerin doğa fotoğraflarını sevmiyordur belki. Mesela şunu fark ettim; benim telefonda hep ağaç, çiçek, hayvan fotoğrafı var, insan yok; biri bulsa telefonun benim olduğunu kanıtlayamayacağım neredeyse ama arkadaşın telefonunda da 3 milyon selfie var. Dolayısıyla, arkadaşa benim telefonumdaki fotoğrafları göstersek beğenmez; ben de onun telefondakileri beğenmem.

instagram hesabını paylaşırsan ben like'larım hepsini ^^

acemi +1

sadece sevişmek de değil, büyük ihtimalle kadın erkek karışık herkes daha az likelamıştır doğa fotoğrafını çünkü instagram bi rekabet ortamı. klasik instagram kullanıcısı ticaret şirketleri gibi artık en temelde nereden kar edebilirim diye bakılıyor, insanlar da nerden dopamin koparabilirim diye bakıyor aynı hesap. normal o yüzden.

@aychovsky ya şuna kötü diyenin gözü düşer bence :(
hizliresim.com

@acemi değil mi? :( kelebek kanadı işte :( ölmüş yazık :( renkler falan kötü mü ya? Güzel olması için me lazım ki sence?

güzel değil. üzgünüm. insanlar ölüm görmek istemez bence.

Bilemedim. Ben olsam beğenirdim.
Gerçi Instagram da kullanmıyorum ama demek ki takipçilerin "Doğayla uğraştırma bizi. Börtü böcek istemiyoruz, seni istiyoruz" havasında olabilir.

Bu foto genel olarak ölüm üzerine olduğu için desek, diğer beğenilmeyen her fotoğrafında bir hayvan leşi yoktur herhalde

Biraz daha büyük ve farklı açıdan cekmeliydin. Ne olduğunu anlamak icin zorlandım. Işık iyi gibi ama.

sık paylaşım yapıyorsundur veya takipçilerin senin fotoğrafını, çektiğin fotoğrafa yeğliyordur. ki genelde öyle olur.

cevap basitmiş, kadrajla ilgili problemin var. daha çok fotoğraf görmen gerek.

Instagram şunu yedim, şunu içtim, çok yakışıklıyım/güzelim, hahaha inanılmaz eğleniyorum mekanı. Sen ödül alacak düzeyde foto çek istersen, kimsenin umrunda olmaz.

Bence bunlara takılmamalısın :)

Insta zaten teşhir alanı. Doğa falan pek ilgi çekmez yani.

Simdi hafif gogus dekolteli suh bir foto paylas direk 150 begeni 20 yeni takipci gelsin.

vay be analar ne kızlar doğuruyor. öpüşmeli fotoyu görünce direkt kapadım.

Cekim acilari basarisiz bence

çekim açım ve kadrajla ilgili yorum yapan arkadaşlar fotoğrafla bir geçmişiniz var mı ya da makine kullanıyor musunuz? iğnelemek amaçlı sormuyorum amatörüm zaten belki vardır bir iki tüyonuz :D

güzel diyip paylaştığın fotoğraflardan yola çıkarak (hesabına da baktım), evet kompozisyon sıkıntın var(araştır: rule of thirds), biraz flickr'da 500px'te belki pinterestte fotoğraf bakıp görsel zevkini de artırman lazım bence.

mesela o borulu ağaçlı fotodaki gibi desenler-çizgiler üzerinden gideceğim dersen öyle şeylere bak. Orada yaptığın gibi çaprazdan değil de tam karşıdan dik şekilde çek vs vs. gördükçe anlarsın.

kelebek dersen, sığ alan derinliği başta çok hoş geliyor olabilir ama pek de özel bir şey değil. Biraz zoom yap ya da yaklaş, diyaframı sonuna kadar aç voila! Onu da tam tepeden çekebilirdin aşağıda 90 derece.

ve evet insanlar da arkadaşlarını görüp beğeniyorlar, manzara vs. çekince çok özel değilse beğenmiyorlar. Bir de senin içinde olduğun fotoğrafları sen çekmiyorsun o kişi kimse daha iyi çekiyor olabilir :p

Bu herkese oluyor o yuzden salla. Haa içinde sen oldugun fotograflarda guzel pozlar vermissin, hemen begene cokuyorlar iste :)

kendi fotoğraflarının daha fazla beğeni alması normal.Çünkü listende olan arkadaşların seni bütün olarak sevip,beğendikleri için bunu Beğen butonu ile ifade ediyorlardır.ancak herkesin görsel medya zevki farklı olur.kimi sanat sever,kimi mizah,kimi spor, kimi araba vs. dolayısıyla farklı zevklere hitap edebilen paylaşımlar paylaştığın görsele ilgisi olanların dikkatini çekecektir sadece.çekim açısı,kadraj,aydınlık vs.terimlere takılma.anı yakaladığın an bas geç.

@rodriguez 155 boyum var ve hepsi yüksek şeyler aslında karşıdan çekiyorum ama kompozisyona göre bayağı aşağıda kaldığım için yamuk oluyor :( kelebek de akvaryumun içindeydi bir botanik bahçesinde ve başka açıdan çekmem mümkün değildi :D
Rule of thirds uyguluyorum zaten tam ortadan değilse çektiğim şey

instagram bir sanat galerisi değil. dünyanın en güzel fotoğraflarını çeksen yine de beğenilmeyebilir.

kendi fotoğraflarının neden daha çok beğenildiği ise yukarıda açıklanmış.
ek olarak takipçilerin onları fark etmen için veya az like olmasın diye beğeniyor olabilirler.
arkadaşları olduğun için, içinde sen olan fotoğrafları beğenmiş olup, çektiğin fotoğraflarla ilgilenmeyebilirler de..

@rodriguez bir de ışığı kamerayı açıyı ben ayarlayıp veriyorum erkek arkadaşıma :d kompozisyonu da anlatıyorum hani şu şu kadar görünsün gibisinden. aslında yine ben çekmişim gibi sayılabilir :P

tek derdin bu olsun.

hashtag'e aban ben öyle 10-15'ten 50'lere kadar çıkardım laykları, hedef 65 sşldkfşlkdsş

instagram linki kaldırılmış galiba göremedim. neyse google görsellerde senin fotoğrafı arattım ve sonuç şöyle;
www.google.se

pek iç açıcı değil bence :D

bende durum tam tersi :))

sanatsal çekip koyduklarım kendi fotoğraflarımdan daha fazla beğeni alıyor.

o kadar çirkinim demek ki.

bu arada o kelebek fotoğrafına beğeni alamaman gayet normal.

not: fotoğrafçıyım.

sabit kalfagil - fotoğraf sanatında kompozisyon kitabını tavsiye ederim.

bir de şu aklıma geldi :)
www.uzmantv.com

'herkes güneş resmi çeker. ulan dünyanın her yerinde güneş batıyor, ne zaman çekersen aynı bok' kelebek için de aynı durum olabilir.

Arkadaş çevreniz daha fazla galiba instegramda , bende fotoğraf gruplarını yada gezginleri filan takip ediyorum , doğa fotoğraflarım daha fazla beğeni alıyor

Farklı yerlerde paylaşabilirsin fotoğraflarını , arkadaşlarının bakmadığı.
Flickr da paylaşım yaptığımda gelen beğeniler beni istegramdan daha fazla mutlu ediyor.

Bir de kedi fotoğraflarıyla şansını dene bakalım ne olacak? Başına ponçik monçik vs şeyler eklemeyi unutma ama

rahmetlinin sadece bi tarafı net. vücudunun geri kalanı bulanık. en azından vücudunun tamamı net olmalıydı..

meme > dağ taş sanat vb...

belki de senin 100 like almandır garip olan..

hastag lere abanacaksın.

Diğerlerini bilmiyorum ama kelebekli foto gerçekten kötü. Ayrıca dediğin gibi like her şey değil, boşver kafana takma..

Cevap veren tavacı recep istanbulda ortalama akşam yemeğini de (2 kişilik) yazabilir mi?

Ankara ve diyarbakırda gittim ama üstünden zaman geçti. Umarım hâlâ kalitelidir ve aşırı pahalanmamıştır.

2 kişilik tava yenince 160-180 TL hesap gelir. (kaşarlı pide yemek için gitmeyeceğinizi varsaydım)
serpme kahvaltı 50 TL x kafa

www.zomato.com

En fazla bir hafta zorlanırsın sonrası güzel olur. Mutlaka kafa dengi insanlar vardır. Ben de hızlı kaynaşamayan bir insanım ilk günler yemeklerimi bile hep yalnız yemiştim ama zamanla kaynaştım ve güzel arkadaşlıklar doğdu. O nedenle strese girme şimdiden. Kısa sürede alışacaksın.

Bol bol gülümse (dişlerini göster). Raad ol seni yemezler.

vaaay iş bulmuşuz. hayırlı olsun. zaman her şeyin ilacıdır ayçe hanım.

eksisozluk.com

ben kamuda çalışmaya başladıydım bu şekilde. bir numara yok, merhaba merhaba derken, hadi gel otur biraz derken bitiyor gün. huyumuz suyumuz benziyor - sessizlik, insanlardan uzaklık filan.

kafada kurmalık bir şey yok yav. bismillahla elhamdülillah arası 8 sene sürecek gibi gelirken 80 dakka sürüyor, bitiyor. dert etme hiç.

Şu ana kadar 4 tane ilk iş günüm oldu. Günün ilk saatleri hızlı geçebilir. Bu iş çocuk oyuncağı bile diyebilirsin. Herkes sana gülümsediği için kendini mutlu bile hissedebilirsin. Sonra eve gelip ertesi gün de iş olduğunu fark edince o büyük depresyona giden yolun ilk adımını atmış olacaksın. Sonra güler yüzlü insanların aslında güler yüzlü olmadığını fark edeceksin. İlk gün çok önemli değil o yüzden. Sonrası önemli.

Herkese sevimli görünmeye çalışma. İlk intiba olarak biraz ağırlığın olsun. Yoksa öyle devam ediyor..

korkacak bisi yok ayca. ilk kez calismaya baslarken de, is degistirirken de baslamadan önce bi panik gelir, ilk hafta da biraz ben nerdeyim dersin ama sonra alisiliyor. hayirli olsun isin.

Ilk is gunu degil 2. Veya 3. De olsa boyle hissetmen dogal. Kafana takma tadini cikar

sal gitsin. arada uğra, tanışmak için geldim falan de. bi tepsi baklava götür. ben öle yaptımdı.

İs ne ki?

@hailtothethief tasarım asistanlığı (moda)

Az önce yediğin için iyi bir başlangıç olmamış.

Az once derken 9.30 yani. O da mi gol degil

tuzu kis, guzel olmus.

iyi diyetler.

az yemişsin bence. yetersiz daha doğrusu.

edit: bos gezenin bos ustası'nın dediklerini dinlersen ölür gidersin.

İyi iyi. 8-8buçuktan sonra yememeye dikkat et (9a kadar ok) Karnın iyi doysun ki acıkma daha geç saatlerde. Çok acıkırsan küçük bir meyve ve az bir yoğurt ile bastırmaya çalış.

Gayet iyi bir başlangıç, devamını dilerim :)

yetersiz +1.

eğer saat 11'de yatağa girmiyorsanız saat konusuna takılmayın. ben sabah 4-5'e kadar oturan bir insanım o yüzden resmen ara bir öğüne daha ihtiyacım oluyor. yemeğinizle yatış saatiniz arasında 4 saat olursa sorun olmaz. kalorinizi aşmadığınız sürece problem yok.

Lifli gıda tüket. Çok koyu ve güzel ekmekler var piyasada. Zeytinyağı kullanma fazla bir de. Her yağ kötüdür sigara gibi. Zeytinyağı da Parliament gibidir, kullanmamak en iyisi. Tuz da keza.

Ne kadar lifli gıda tüketir, et süt yumurtayı kısarsan o kadar kolay kilo verirsin.

Proteini baklagillerden ve kuruyemişlerden, mercimekten vs almalısın. Mikrodalgada brokoli tarifi var ben hiç sevmezken yemeye başladım çerez gibi efsane oluyor onu da tavsiye ederim.

Boş gezenin boş ustası, çok yanlış bilgi vermişsiniz yalnız. Hatta kusura bakmayın ama çok kulaktan dolma geldi.

Et yumurta tüketimi oldukça önemli yoksa kas yapısı erimeye başlayabilir bakliyat o kadar protein sağlamıyor maalesef. Lif almak önemli ama lif alacağım diye 9buçukta hangi ekmek olursa olsun yenmez.

Ayça sen zaten zayıfsın, yapın böyle yani. kendinle kıyaslama.

Kardeş özelden yazarsan daha ayrıntılı bir şeyler anlatabilirim.

@bos gezenin bos ustasi, sanırım vegansın ama zeytinyağını niye kötüledin onu anlamadım.

@condom kurşunu, bana da yetersiz geldi, proteini arttırman gerekebilir. Kafana göre öğünlerini azaltma derim. Vücudunun günlük alması gereken protein-karbonhidrat-yağ üçlüsünü dengeli bir şekilde alırken, kalorilerini de kısarak sağlıklı şekilde kilo verebilirsin. "Myfitnesspal" gibi uygulamalar var, bu uygulamalara günlük yediklerini girerek, neyden ne kadar aldığını görebilirsin. Bu program benim çok işime yaramıştı sağlıklı beslenmeyi öğrenme aşamasında.
Ekmek yememekle iyi yapıyorsun:D Kolay gelsin.

Haha arkadasin evlilik kriteri bu muymus?

evet. sünnet çocuğu gibi loş ışık altında patlak hoparlörden kulak zken ankara havasıyla menopozlu karıları eğlendirip tıraş köpüğü kıvamında pasta kesmek istemiyor arkadaş.

Maddi manevi olarak mantıklı ve düzgün iletişim kurabileceğiniz insanlar bulursanız, evlilik yönteminiz üzerinde konuşup sağlıklı şekilde anlaşabilirsiniz. Çevrem geniştir, kimsenin illa da düğün olsun diye direttiğini şimdiye kadar görmedim.

evlenip boşanmış ise yüksek ihtimal istemez. Sosyal çevre ile olmaz bu iş. Ya da hayalinde bir yabancı ülke falan vardır yaşayacağı, onu garantileyebilirsen falan konsoloslukta da bu işi bitirebilirsin. Allah kolaylıklar versin.

benim çevremdeki kızların yüzde 95'i düğün çomarlık diyor.

(bkz: bir tane vardı onu da ben aldım )

Kips.

Türkiye' de var ama sayıları çok az. Bulursanız kaçırmayın sevin onu. ülke dışına çımya gerek yok. ama böyle saçma şekilde bulamazsın :D

Benim tanıdığım çoğu kadın da düğün istemiyor. Evlenenleri çok azı düğün yaptı. Çevremde 15-20 kişi evlendiyse, toplam 4 düğüne gittim son 7 yılda. Bir tanesi öğlen nikah, nikah sonrası aileyle yemek, akşama da arkadaşlarla karaoke barda eğlence yaptı. Barda içtiklerimizi de biz ödedik, onlara bırakmadık. Zaten ikisi de aileyle yaşıyordu, sıfırdan ev döşerken canları çıktı.

Biraz çevreni değiştirmeye çalışabilir arkadaşınız.

tanıdığım ve düğün isteyen/düşünen bir tane bile kadın yok açıkçası. Çevreyle ilgili bence de.

vay be. nasıl çevreleriniz varmış. bana o çevreler iş evlenme raddesine gelince düğün isterler gibi geliyor.

siz yapmiyorsunuz o yapmiyor bu yapmiyor. kim yapiyor lan o zaman bu dugunleri, ufak bi topluluk var onlar kendi aralarinda dugun treni mi yapiyor?

2.kez söz alayım bu konuda evlenme raddesi mevzubahis olunca.

Tamamen kişisel gözlemimdir, genele yansıtmak doğru olmaz, çok marjinal çevreleri-ortamları bir kenara koyarsak evlenmek isteyen 100 gencin (erkek ya da kadın fark etmez) 95'i düğün ister, 5'i istemez. 5 gencin 4'ü de anne-babaya ya da ailenin ileri gelen ve sözü-lafı kırılmayacak büyüklerine yenik düşer. Yani her şey uygun oldu falan filan da bir de bu %1'i bulacan işte.

ekşi sözlükte bulabilir

Ben taniyorum oyle birini. Gercekten istemiyor. Ayrica baskalarinin dugunlerinde de kalkip oynamiyor,sıkıliyor, dugun sevmiyor sanirim. Parasiyla nikahtan sonra gezmek istiyor.Ayrica fazlalik da sevmiyor. 10 tane kahve takimi, 30 tane yemek takimi istemiyor mesela evde. Isyerinde de var benzer biri ama o istemiyorum diyor da emin degilim. Cevrenizi degistirin az ama bulunmaz degil. Bol sans.

o arkadaşına söyle çevresini değiştirsin.

biraz zor bulunur valla
her iki taraf istemese bile aileler diretir

İsten eve evden yuksek lisansa gidiyorum pek takildiim cevrem yok acikcasi.
Dugun dernek hepsini sadece masraf olarak goren bir insan olarak 1000 kisilik sarkicili zibilyon tane etkinlikli dugunle yakin zamanda evleniyorum.
Arkadasin cok takilmasin bir yerden sonra takmiyor insan..

Fatih pazarında vardı en son. İstanbul'daysa baksın derim. Neredeyse her tezgahta var ön tarafa koyuyorlar.

ben varım ama sevgilim kaptı XD.

valla benim fikrim bu yönde ama çevremdeki kızlar göbek atmaya çok meraklı. yakın arkadaşlarım olsa bile. evlenip düğün yapmayan görmedim kendi yaşıtlarım arasında.

yaş 23 bu arada

30 yaş üstü eğitimli sosyal çevreden. etrafımda istemeyen insanlar var bana da şahsen itci geliyor armut gibi sağa sola çekiştirilmek

yurtdisindan (mesela afrika ulkeleri) bulunabilir.

Bulunur da tek kriter buysa mutluluk garantili değil.

Duyurudan.

Ben varım mesela. Ailelerin ne istediği de umrumda olmaz, düğün isteyen aile bireyleri boşansın bi daha evlensin o kadar düğün meraklısıysa :)

Düğün istemeyen kız çok var ama aileler dayatıyor. Kızı bulunca bir de aileyi ikna etmeniz gerekecek.
Aklı başında, mantıklı düşünen insanlarsa çok zorluk yaşamazsınız. Diğer türlü, gelin de damat da, istememelerine rağmen kendilerini bir halayın ortasında bulabilirler.

ben acaba buradan arayışa girmişim gibi mi görünüyorum. mesaj yoluyla öyle dedi bir arkadaş. o kadar düşmedik lan. varsa yol yaptığım çıksın söylesin. 10 senelik hesabımı sileyim. bu kadar paranoyak olmayın. arkadaşça bir şey sorduk lan :)

@ya ben lan neyse yok hacı onu diyen duyurunun yürüme dinamiklerinden bihaber demektir. benim yürümediğim insan kalmadı bi kere de suçlanmadım böyle bir şeyle.

dugun kezbanliktir. dugun isteyen kiz kezbandir. bulamiyorsan sen de kezbansin.

O etrafınızdaki kırmızı saçlı, piercingli kızlar, feminist geçinenler, modernliğin dibine vurduğunu iddia edenler, düğün ne ya öyle kıro işi diyen kızlar iş evlenmeye geldiğinde sizden evden kız çıkarma saçmalığı, beşi bir yerdeler dahil olmak üzere full+full paket düğün isteyecek arkadaşlar.

okumuş çevreden , ama çok okumuş

Türkiye dışından genellikle.

biz bulduk da bize kadar var yani. söylemeyiz.

Normalini buldun da düğün istemeyenini mi arıyorsun.

Ben daha hala evlenilecek kız nereden bulunur aşamasındayım mesela. Onu bulunca da evlilik isteyip istemediği aşamasına geçecem :)

Şans eseri denk gelinir.

Benim tüm arkadaşlarım istiyor bir ben istemiyorum mesela. Hani sosyal çevreyle de öyle aşırı ilgili değil sanırım.

Çok geçmiş olsun , inşallah tedaviniz çok güzel geçer ve bu hastalığı yenersiniz, bence ailenize söylemelisiniz onlar da senin için dayanacaklardır size moral vermeye çalışacaklardır diye düşünüyorum , moralinizi çok yüksek tutun , bence yeneceksiniz doktorunuzun dediği gibi

Atlatmanızı gönülden dilerim öncelikle..
Desteğe ihtiyacınız olacak bu süreçte.. bir şekilde söylemeli gibi geldi bana.. yanınızda olurlar.

İmla hataları için kusura bakmayın mobilden yazıyorum

Öncelikle çok geçmiş olsun
Bu süreçte manevi bir destek ihtiyacı hissedebilirsiniz sanki, evet söylemeye çekinmekte haklısınız fakat tedavi boyunca yanınızda olmalarına da ihtiyaç duyabilirsiniz.

Yine karar sizin tabii ama aileniz de bilmeyecek de kim bilecek? Bilmek hakları diye düşünüyorum. Tek başına mücadele edilebilecek bir hastalık değil kanser

ailesel destege cok ihtiyac duymadan tedavi ve motivasyon bana yeter derseniz soylemeyin bence cunku onlara mide agrim var desen bile uyuyamazlar o yuzden iyi karar verin soylemek icin

Merhaba,

Çok geçmiş olsun. Herkesin durumu elbette farklıdır, ancak yakın arkadaşlarımdan birine 21 yaşında teşhis kondu. Tedavisini tamamladı, şuan üzerinden on yıldan fazla bir süre geçti, gayet sağlıklı, mutlu bir hayatı var.

Aile konusu elbette kişisel seçim, ancak bildiğim kadarıyla tedavinizin ağırlığına göre destekleri iyi olacaktır. Bu bilgilerle dışardan bakıldığında söylemek daha mantıklı gibi. Doktorunuz ve ailenizle birlikte hareket etmek en doğrusu.

Geçmiş olsun.

Bence söylemelisin, ailenin desteği sayesinde süreci daha rahat atlatırsın.

çok geçmiş olsun. morali yüksek tutalım, umarım yenersiniz.

çekinceyi ben de anlıyorum ama insan dayanacak birisini arar yanında bence, mutlaka paylaşmalısınız diye düşünüyorum. hem sonradan öğrenirler, bir de sakladığınızı farkederlerse daha çok üzülebilirler. hiç anne terliği yemediniz galiba :P

bir fincan kahve +1

ölümcül bir hastalığı atlattım. senin moduna göre onlar da benzer moda girecek. söyleme yada senin modun, moralin çok iyiyise daha basit bir hastalık gibi söyleyebilirsin. anne başka bir şey ama şunu yap yada yapma demek çok zor. ana gibi yar olmaz.

Cok gecmis olsun sanirim genc yasta bu illeti atlatmak daha kolay oluyor. Bir arkadasim da uygun tedaviyle atlatti. eskisi gibi degil artik kansere karsi tedaviler cok ilerledi.

geçmiş olsun, şükürler olsun ki tedavi ile çözülebilecek bir durumdaymışsınız. bu hastalığı atlattıktan sonra aile öğrenirse daha çok üzülecektir bizimle neden paylaşmadı diye. bu süreçte insana en iyi ilaç aile, yakınlarından göreceği destek derler malum. bence paylaşın

Geçmiş olsun. En azından bir kişiyle paylaşmalısınız bence bu durumu. Özellikle sizi gerektiğinde hastaneye getirip götürebilecek biri olmalı. Bir kuzen, yakın bir dost... Ailenize söylemek istemiyorsanız ve böyle daha stressiz olacaksanız öyle yapın. Önemli olan sizin huzurlu olmanız.

Çok geçmiş olsun. İnşallah en kısa zamanda tedavi olur ve iyileşirsiniz. Ailenizin bilmesi şu aşamada daha iyi. Bir de hastalığın duygusal yükünü üzerinizde taşımayın. Aile bizim en yakınlarımız.

bence söylemelisiniz ve onlar da size destek olmalılar. umarım hızla iyileşirsiniz. geçmiş olsun.

Gecmis olsun, moralini yuksek tut lutfen. Tedavisi olan bir hastalik nihayetinde. Yapabilecegimiz bir sey var mi?

Geçmiş olsun... Bence söyle. Çünkü sonradan ah keşke söyleseydin dedirtme kendine. İlk üzülecekler ama Bir sure sonra alışacaklar. Sonra sen iyileşeceksin, normale dönecek her şey. Üzülme geçiyor.. Zaten saklayamazsın bunu ki.. Sadece hafifleterek söyle. Kolay iyileşen çeşidiymiş de...

çok, çok geçmiş olsun.

moralinizin yüksek olmasının ciddi bir önemi var. kendinizi yalnız hissetmeniz tedavinizi de kötü etkiler, o zaman söylememeniz ailenizin işine de yaramaz. yani tam da yapmak istemediğiniz şeyi yapmış olmayın.

ailenizi onlara sormadan size destek olma şansından mahrum bırakmayın bence. tedavinizin gidişatında başından beri yanınızda birilerinin olması ve o birilerinin aileniz olması hem iyi etki eder, hem de ailenizin hakkı bana kalırsa.

evham yapan bir aile ferdi varsa belki ailecek ondan gizleyebilirsiniz. o kararı ailenizin geri kalanıyla alabilirsiniz.

kendinizi yalnız bırakmayın, lütfen. doktorunuz da güzel şeyler söylemiş madem, stres yaparak avantajınızı dezavantaja çevirmeyesiniz. umuyorum bu döneminiz olabilecek en hafif şekilde geçer ve en kısa zamanda sağlığınıza kavuşursunuz. sevgiler.

Geçmiş olsun. belki bir kaç hafta sonra, tedavi yola girip ilerleme yapıldıktan sonra olabilir.

Belki yumuşatarak söyleyebilirsiniz, böylece hem yanınızda olurlar hem de çok evham yapmamış olurlar. Mesela “şyramda şuramda şöyle birşey çıltı, kötü huyluya çevirme riski yüksekmiş, hemen müdahale edelim dediler” gibi gibi.

geçmiş olsun. inşallah bir an önce sağlığına kavuşursun.

üzülmelerinden ve onları senin için üzülür görüp, senin daha da zorlanmandan korkuyorsun. ama en doğrusu paylaşman. üzülecek olsalar da bunu tek başına taşıma. ailen ve arkadaşlarınla mutlaka paylaş. bazen hasta yakını, hastadan daha hasta olup, hastanın da moralini bozabiliyor. bence paylaşırken bu uyarıyı da yap: siz bana moral vereceksiniz, destek olacaksınız, de.

kesinlikle paylaş. çok çok çok geçmiş olsun.

Geçmiş olsun. Bunu gizlemenin ne senin ne de ailen için doğru olduğunu düşünüyorum. Anneme hastaymışım ya, karaciğer kanaması, ülser vs falan diyor doktor diye başla. zamanla kanser olduğunu söylersin. bir anda söylemene gerek yok (annen için). diğer aile fertlerine direkt söyle.

bu arada hangi kanser türü? 22 yaşında bir kız arkadaşım cilt kanserini gayet hızlıca bir sene içinde yendi ve tamamen iyileşti. umarım senin de aynı şekilde olur.

Hocam herkesin aile durumu farklı o yüzden diyebileceğim tek şey moralli olmanız. yazdıklarınızdan anladığım kadarıyla annenizi çok seviyorsunuz. bence en büyük motivasyonu ve desteği anneniz sağlayabilir.

siz söylemeden ne bileyim hastane kağıtlarından, ilaçlardan vb. durumu kendisinin anlaması halinde üzülebilir. ama sizin ağzınızdan duyarsa, birlikte daha güçlü olabilirsiniz.

Gecmis olsun.

Zaten hastalik canini sikacaktir bozacaktir, bir de ailenden bunu gizlemeye calisarak kendini daha da sikintiya sokmamalisin. Tedavine mi odaklanacaksin, yoksa bunu gizlemek icin ailene mazeretler bulmaya mi?

Çok geçmiş olsun öncelikle.

Ben bu meseleyi tek başıma asarim diyen adam bu hastalığı ezer geçer. Önce onu diyeyim. Takdir ettim sizi. Zira çok sevdiğim bir abim bu motivasyonla nasıl yapabildiyse artık 9 ayda hastalığı tamamen yendi. Sizi kendisiyle tanistirabilirim bile. Eşi ve kızı iyileştikten sonra öğrendi.

Kimi insan hayatında sevdiklerinin desteği ile motive olabilirken kimisi de onların karşısına başarı sonrasında çıkmak üzerine motive olabilir. E malum bu hastalığın en etkili ilacı moral motivasyon.

Ben sizde bunu gördüm şahsen. Ailem öğrenince üzülecek diye tedavi süresince sevkiniz kırılacaksa, ve bazen de yakinlarimiz bizleri bize karşı hassasiyetleri hasta psikolojisine soktuğundan bu durumu yaşama ihtimaliniz varsa şimdilik söylemeyin. Ta ki tek başınıza bu sürecin zor olacağını hissettiginiz ana kadar. Hiç sanmıyorum ama olur da tedavi sürecinde tokezlediginizi, yoruldugunuzu, zorlandiginizi hissettiginiz ilk anda yakinlariniza bilgi verin. Ama muhakkak verin öyle durumda.

Şimdiden geçmiş olsun. Bu motivasyonu kaybetmeyin. 1-0 öndesiniz. Tebrikler :)

Abi çok çok geçmiş olsun. Umarım hızlı bir şekilde atlatırsın. Bence ailenle en başta konuşmalısın. Destek filan muhabbetlerini de geçelim gizli tutmaya çalıştıkça başlarda kafanda ekstra stres unsuru olacak.

geçmiş olsun dostum.

artık bir çok insan rahatça kurtuluyor ve bünyesi müsait olanlar normal bir hastalık gibi zamanla iyileşiyor. ailene de söyle, sevdiğin dostlarına da güzelce atlat kaldığın yerden yürümeye devam et. hiiiç dert değil, atlatar geçersin. bir süre sonra buraya yine duyuru açar, la kanser falan kalmadı bitti diye biz de seviniriz. :)

Çok geçmiş olsun. Yine de siz bilirsiniz ama Bence soylemelisiniz. Aile olmanın mantığı biraz da bu değil mi. Bana kalirsa onlar da bilmeyi hak ediyor. Onlara bu süreçte sizin yaninizda olma şansı vermemiş oluyorsunuz söylemezseniz. Sonradan ogrenirlerse gizlediginiz için daha cok uzulebilirler. Yalnız degilsiniz, yalniz atlatmak zorunda da degilsiniz o yüzden. Bu dönemi birlikte atlatabileceginiz bir aileniz varmış ne güzel. Hem gizlemek sizin için fazladan bir çaba ve stres demek.

Çok geçmiş olsun. Umarım en kısa zamanda iyileşmiş olacaksın. Önemli olan moralinin yüksek olması.

Ben söylemen taraftarıyım. Böyle durumlarda aile desteği ekstra motivasyon sağlayacaktır.

Geçmiş olsun. Bence ailene söylemen iyi olur eğer onları düzenli olarak görüyorsan. Tedavinin yan etkilerini sende gorurlerse (sac dokulmesi, yorgunluk hali vs) onlar soracaktır zaten. Motivasyonunu yüksek tutman gereken zamanda bir de onlardan saklama stresiyle uğraşma bence. Ayrıca yaninda birilerinin olması çok daha iyi olur tedavi açısından.

Herkes söylemiş ben de tekrar edeyim. Neden motivasyonunu yüksek tut diyoruz? Motivasyonunu yüksek tuttuğun sürece bağışıklık sistemin güçlü olur, bu da hastalığa karşı korunaklı olduğun anlamına gelir.

Bol şans.

çok geçmiş olsun. tek başına göğüslemektense paylaşın bu durumu ailenizle. her iki taraf için de daha iyi olacaktır.

Eskisinden sağlam olursun inşallah.

Yaptığın hareket çok asil, yüreğinin büyüklüğünü gösteriyor. Ama sen iyileştikten sonra bir gün öğrenirlerse, bu süreçte yalnız olduğunu düşünecekler ve içlerinde hep bir burukluk, kendilerini suçlama psikolojisi kalacak. Oysa beraber atlatırsanız tam tersi sonsuz bir iç huzuruyla dolacaklar. Bilmek hakları. Hayatta her şey yeri ve zamanı geldiğinde yaşanmalı.

Çok geçmiş olsun, doktor henüz geç değil dediyse kısa zamanda atlatırsın bunu, moralini bozma.

Bence ailenle paylaşmalısın. Evet üzülecekler ama söylemediğini öğrenirlerse bence daha çok üzülecekler.

Ailen başta üzülüp kahrolsa da, bu süreçte senin yanında dağ gibi durabilmek için üzüntülerini bir kenara bırakıp toplarlanacaklardır. Annen sandığından çok daha güçlü, hiç merak etme.

Cook geçmiş olsun. Rabbim şifa versin. Bence ailenle paylaşman daha iyi olur. Destek olurlar. Çünkü aile çok farklı birşey. Manevi olarak ayakta kalman için önemli birşey.

cok gecmis olsun ve gececek insallah once buna kesinlikle inanmalisiniz.
aileye soylemeden bu surec zor gecer sizin icin. ama sen de haklisin anneye dediginde tabi ki uzulecek. tek care once gercekten inanip, bu sureci tastamam sindirip annenin karsisina inanilmaz bir gucle cikman ve destegini istemen. anneler cesur olur, seni guclu gorunce icindeki cesaret daha cabuk cikacak ve atlatacaksiniz allahin izniyle.

hemen inanma doktorlara. hele özelse hiç inanma. şimdi bu hastalıktan kurtulmak çok kolay. bir yakınımızın kolon kanserinden sonra 2 yılı geçti. tahlilleri tertemiz çıkıyor.

Bu bir süreç. Sen nasıl kendini üzgün hissediyorsan başkaları da hissedebilir. Bu hislerin yaşanması gerekiyorsa, bırak herkes yaşasın. Bunu ailen ile, yakınlarınla birlikte yaşamazsan hem süreci, hem de hastalığı atlatmakta zorlanırsın.
Bu süreç seni korkutabilir. Ancak korkmak, korkmamak kadar doğal bir duygu. Karanlık bir odada yalnız oturmak yerine, ailenin, arkadaşlarının elini tut, desteğini hisset. Gerisi kolay.

Geçmiş olsun. Umarım atlatırsın bu bela hastalığı. Daha gençsin ve genç insanların direnci daha fazladır. Bence kesinlikle söylemelisin. Çünkü ameliyat/kemoterapi ciddi tedavi yöntemleridir. Emin ol sen ihtiyaç duyacaksın onların desteğine. Şu durumda anladığım kadarıyla durumun kötü değil. Bu haldeyken gidip durumu onlara açıklamalısın. Nasıl bir tedavi yöntemi izlenecek bilmeliler. Bilmeliler ki uzun vadede karşılaşacağın zorlukları seninle paylaşabilsinler. Bir de şu açıdan düşün. Allah göstermesin ama durumun kötüye giderse onlardan destek istemek zorunda kalacaksın. Ve seni o halde görmeleri, o ana kadar onlara haber vermemiş olman daha çok üzecektir onları.

Bence vakit kaybetmeden paylaş onlarla bu durumu.. Tekrar geçmiş olsun

Geçmiş olsun birilerine söyleneni tavsiye ederim. Moralin umarım hiç bozulmaz ama bozulduğu bir an olursa seni toparlayarak birileri olmalı. En kısa zamanda toparlayacaksın. Şuraya kanseri atlattım yazacağın günü şimdiden bekliyorum.

geçmiş olsun...

ben de ailenize söylemeniz taraftariyim. onlarin yerine kendinizi koyun, böyle bir şeyi sizden sakladiklarinda kendinizi dışlanmış ve eksik hissetmez miydiniz?

ustelik böylesi bir durumu gözlemeniz ileriye yönelik farklı şekillerde de size olan güvenin sarsılmasına sebep olabilir. şahsen ben anne olarak evladının benden bir şey gizledigini bilsem sonraki donemde ne söylerse söylesin inanmamayi tercih ederim ya da içimde bir bit yeniği hep kalir.

bu süreçte tedaviye odaklanmaniz gerekirken sürekli seri şekilde yalan söylemek, bir şeyler gizlemek ve güven problemleri yaşamak isteyeceginizi zannetmem.

ustel ik 4. evre akciğer kanseri atlatmış bir babanın kızı, lenf kanserini yenmiş birinin arkadaşı, daha çok yeni akciğer kanseri atlatmış bir dostun yareni olarak moral destek en kıymetli silahiniz olacak diyorum.

geçmiş olsun, güzel haberlerinizi bekliyorum.

inanıyorum ki atlatacaksınız. bence de söylemelisiniz. belki size, sizden daha yardımcı olacaklar. bunu bilemeyiz.

Cok gecmis olsun. Ben de soylemekten yanayim. Insan ne kadar guclu olursa olsun ufacik bir zayiflik aninda bile ailesinin destegiyle tekrar ayaklanabiliyor. Umarim en kisa surede atlatirsin.

Geçmiş olsun kardeşim. Atlatacaksın inşallah bugünleri.

birerbir tecrübem olmadı ama filmlerden gördüğüm kadarıyla tek başına atlatılabilecek bi süreç değil. mutlaka söyle. ayrıca anne/baban kanser olsa sen bilmek istemez miydin?

geçmiş olsun.

Geçmiş olsun. Bilmeye hakları var. Söyle. Birbirinize destek olun. Aile bunun için var.

Yaşın genç. Yenersin bence.

Geçmiş olsun .. Bence de aran iyi veya kotu olsun soyle... Mücadeleye devam...

Geçmiş olsun. Bugünler de geçecek. Erken aşamalardaymışsınız zaten. Annesi, kuzeni, teyzesi kanser talmatmış bir insan olarak "Kanaerden değil, geç kalmaktan korkun" kafının doğruluğunu defalarca gördüm. Erken olduğuna göre, korkmanıza hiç gerek yok.

Aileye gelince, düşün ki annene bu teşhis kondu. Bilmek ister miydin? Cevabın evetse, senin de cevabı saklaman bencillik olur. Bir de, grip olunca o süreç bile kolay geçmiyor. Atlatacağınıza eminim ama o süreç basit bir süreç değil tabii ki. Bu süreci tek başınıza atlatmanız size daha çok yük olur. İyileşmenizi de zorlaştırır. Böyle haberleri vermek zor ama belki onların tanıdığı birileri çıkar, sana yardım edecek olan birileri öıkar. O kapıları da kapatmış olursun söylemeyerek.

Çok sağ olun yanıtlarınız için!

Çok geçmiş olsun. Nasıl rahat hissedecekseniz öyle davranın. Ama eminim onlar bilmek isterdi ve bu süreçte işi çaktırmadan götürmen çok zor.Doktor olduğum için soruyorum tanınız ve tedaviniz konusunda mesaj atabilirseniz yardımcı olmak isterim.

kanser yenilenebilir bir hastalık.
en yakınlarımda yenen ve üzerinden seneler geçenler var.

annene söylemen gerekiyor çünkü onun da sana destek olma hakkını elınden alamazsın.
ayrıca tedavılere tek gıtmek sorun degıl, bu bır hastalık bır sınav sadece sana gelmedi, bunu sevdiklerinle yasayacaksın. inşallah yeneceksin de.

moralin bozuldugu anlarda ne yasadıgını bılmedıgı ıcın sana bagıran ya da anlayıssız davranan annenın sonradan bunu ogrenınce hıssedeceklerını dusun.

annenin basına gelse senden saklayıp gıtse tedavılere ne hıssedersen oyle yap.

İyi ki doğmuşsun. Beni kim bilir nasıl ve kaç çeşit şekilde etkiliyor varlığın... hayvan değiliz ki sadece kodlandığımız doğrultuda yaşayalım, insanız ve bol bol değişim yaşarız. Üstelik değişimin yönünü belirleme özgürlüğümüz var. Her neye üzüldün bilmiyorum ama geçecek, böyle kalmayacak. Yeni yaşın kutlu olsun.

dgko. al neşelen patla hatta bu şarkıyla: www.youtube.com

telesekretere konuşabiliyor musun peki?

doğumgünün kutlu olsun. www.youtube.com

Mutlu yıllarr!

Mutlu yillar, dogumgunleri abartiliyo bence beklentiye girip de uzme kendini. Iyi bi sene gecirirsin umarim. :)

iyi ki doğmuşsun. bu günden itibaren alacağın tüm haberler güzel olur umarım.

Nice Yıllara Sayın Duyuru Sakini

herkese teşekkürler. hediye şarkılarınız güzeldi.

@üğpoıuy, ortamlara pek gitmem ama. gittiğimde de internete gömülürüm yine. ama sap kısmı doğru :P

güzel niyetleriniz ve dilekleriniz dönüp sizi de bulsun güzel insanlar.

happy birthday, inşallah her şey gönlünce olur.

aaa nedenmis. iyi ki doğdun! run again run xD

İyi ki doğdun dostum.

doğum günün kutlu olsun!

üzülme yahu,valla benimkinden iyi olcak bence 17 ekim benimkiydi, doğum günümde maaş konusunda anlaşamadığım bir yerle stres dolu bir konuşma yaptım. sonra da haber beklediğim yer olumsuz olarak geri dönüş yaptı. yaklaşık olarak 3 kere falan ağladım <3

bahse varım daha iyi olacak. mutlu olursun umarım!

mutlu yaşlar, dönsün artık şansın. mutlu bir yıl olsun genel itibariyle.

al bu da benden:

www.youtube.com

internet download manager.

İdm olmazsa mesaj at anlatıyım.
Şu an mobilim üşendim.

@Giovanni Pipitto oldu oldu hallettim, teşekkürler.

normalde doğum kontrol hapı kullanıp kullanmamanıza ve doğurganlık sürecinin hangi evresinde olduğunuza bağlı bu sorunun cevabı.

Yuzde birden az.dogum kontrol hapi degil ertesi gun hapi almaniz gerekiyor yalniz. Yumurtlama doneminde degilseniz ihtimal sifir yumurtlama doneminddyseniz ertesi gun hapini en gec 12 saatte alirsaniz yuzde 1

doğum kontrol hapı diye panikten yazmadıysan, içmen gereken şey ertesi gün hapı. onu içtiğin zamanda da ihtimal neredeyse 0'a yakın oluyor. eczaneden ilacı al ve iç, sonra da yüreğini ferah tut.

ertesi gun hapi icmelisin

heyecandan karıştırdım. ertesi gün hapı aldım ve daha önce doğum kontrol hapı kullanmadım.

2-3 saat sonra içtim:(

bir de ben bundan sonra hap kullanacak mıyım? doğum kontrol hapı kullanmam gerekiyor mu?

İçeri boşalma oldu mu yoksa seks esnasında mi farkettiniz? Hani bosaldiysa yüzde bir, bosalmadiysa sıfıra yakın hamile kalma ihtimalin. Telaslanma.

Doğum kontrol hapı kullanıp kullanmamak sana kalmış.

evet oldu maalesef:( gebelik testi yapmam gerekir mi? ne zaman yapmam lazım?

ella zaten ertesi gün hapı için rahat olabilir. 2 saat sonra aldıysan gayet yerinde bir zamanda almışsın demektir. ilk 24 saat içinde %99 koruma sağlıyor. 72 saate kadar koruma oranı azalarak bitiyor. ella doğru hap yani.

@zencipanda: yarın tekrar bu hapdan almam gerekiyor mu? ya da başka hap?

boşalma olduysa yapacak bir şey yok. yüzde 99 hamilesiniz :))

3 ay içerisinde ertesi gün hapı içmemen lazım. sakın bir daha içme ella kullandıysan önündeki süreçte.

hapı yaptılarsa kullan, kullanılmayacaksa neden yapsınlar. insan yaptıklarının diyetini ödemeli elbet.

Hamile kalmak öyle sanıldığı kadar kolay değil dert etme.

sıfıra yakın. kusarsan tekrar hapı alman lazım. onun dışında hiçbir sıkıntı yok.

bu arada bu hap yüzünden regl döngün bozulabilir, adetin geç/erken gelebilir; her zamankinden uzun/kısa sürebilir. telaş yapma. bunlar normal. hormonlarınla oynuyor çünkü.

fiyatları nedir bilmem ama canon A1 mikemmel makinadır. canon'un en iyi makinası derler. ben fotoğraf hocamın yönlendirmesiyle onu almıştım ve çok memnunum. bence almışken onu al.

o olmadı canon ae1 de olur, o daha ucuz bildiğim kadarıyla.

bir de aslında makina değil de objektifin kalitesi çok önemli. mesela bir geniş açı bir de makro objektifim var benim, ikisinin de markası exakta. gerçi memnunum ama onların da canon olmasını isterdim tabi.

risksiz analog makina yok ama. hele ki başlangıç seviyesindeyken bir film bitirirsin içinden belki 3-4 tanesi bakmaya değer çıkar, diğerleri çöp olur genellikle. analog fotoğrafçılık baya sabır isteyen bişey. beceremiyorum ben diyip bırakmamak lazım. becerebildiğin zamanlar çıkan fotoğrafların güzelliği başka hiçbir fotoğrafta yok çünkü.

@istanbul kanatlarimin altinda baktım şimdi de çok pahalılar :( işsiz bir insanım ben çok fazla bütçem yok ne yazık ki. kötü bir zamanıma denk geldi maddi açıdan, 120-130'lar bile zorlayacak hani ama yine de alacağım.

ayrıca şimdi lensli falan girmeye gerek yok diye düşünüyorum. bir arkadaşımda kodak kd70 var mesela çok memnun ama hiçbir yerde bulamadım. o tarzda bir şey düşünüyorum

Ben de var bi tane analog ,80'e birakabilirim.Foto atarim ozelden mesaj atabilirsen.Istanbulun dedigi gibi özveri ve film harcamak ister.Sirkeciye gidip o filmleri almakta inanilmaz keyifli ama:)

eğer daha önce kullanmadıysa pozometresiz veya pozometresi bozuk (kimyasal pozometreli zenitler falan) makina alma bence. 130'a sirkeciden falan bulamazsın muhtemelen, sahibindeni falan yokla derim.

yeni nesil lomo yerine eski bir lomo al, 8m al bir tane goo.gl

double exposure yapabiliyorsun 8m lerde

ev arkadaşım erkek, onun kullandığı neutrogena hydro boost-kuru ciltler için olanı. çok memnun.
garnier inkiler de iyi oluyor. onun dışında pahalı türlerden de clinique mouisture surge iyi.
clinique de hiç koku yok. garnierinkiler biraz parfümlüydü sanırım. neutrogena yı bilmiyorum.

bepanthene losyon en sağlamlarından.

the body shop'ta e vitaminli seriye bakabilirsiniz. 50 lira filan nemlendiricileri.

bepanthol losyon - mavi olan (normal ve yağlı ciltler için)

Gel tabanlı nemlendiriciler kuru ciltlere genelde az gelir drugstore ayağı özellikle.

Clinique moisture surge ekstra yoğun nemlendiricili krem öneririm. Roaccutene kullanorken bile kullanabildim kendisini çok hafif yağsız ama harika nemlendiriyor.

Bioderma hydrabio serum

Yves rocher nemlendiricisi. Aşığım kendisine

Kuru cilt için - neutrogena oil free moisturiser
Karma cilt için - cetaphil derma control spf30

Hyaluronik asitli serumlar asla yagli his birakmaz ama kuru cilde yetersiz gelebilir. Eger cok kuru ise cildin organik soguk sıkım yağ deneyebilirsin. Gozenekleri tikayip sivilce yapmayanlardan 3 ornek:argan,kuşburnu, aspir yaği.

ben geçen sene gratis'ten body fantasies isimli bir krem aldım. iki tane kalmıştı, kokusu çok hoşuma gitti kaptım, ellerim çok kuruyordu ki ben bu yağlı hissinden hiç hoşlanmadığım için krem sürmem hiç
her neyse hayatımda gördüğüm en güzel kremdi <3
sonra bir daha denk gelmedim ben ama gelirseniz mutlaka ondan alın.

Physiogel-daily moisture therapy cream

Kokusuz,etkili, saglikli

oha birebir neredeyse aynı sevdik ve sevmediklerimiz
kısa dizi olarak lost room
orphan black sizi idare eder

İdare eder şeyleri izlemek istemiyorum etkisi altına alması lazım. Black mirror çıksa artık!

Person of interest yazmaya gelmiştim ama fringe sevmeyen onu sever mi bilemedim :(

house md

House of cards diyorum

the leftovers

bron/broen izlemelisin.

Rome
Oz

şunları izleyin artık ya!

her şeyi genellemeyi ne kadar çok seviyorsunuz.

ukrayna görmüş birisi olarak ben türk kızlarını genel olarak güzel buluyorum. yani oradaki kadar bakımlı, düzgün vücutlu, "10'undan 8'ine bakmaya doyamazsın" tipi bir güzellik söz konusu değil ama "güzel kız" konusunda eksiğimiz olduğunu düşünmüyorum. biraz yaşanılan çevreye ve ortama da bağlı tabii, izmir'de yaşayan adamla kars'ta yaşayan adamın değerlendirmesi çok farklı olabilir. ben genel olarak "çok güzeller" diyemesem de öyle kadınların çirkin ya da at hırsızı olduğu bir ülke olduğumuzu düşünmüyorum, yeterince güzel kadın var.

hadi şimdi ben türk kızına yaranmaya çalışan ikiyüzlü şerefsiz bir meriç olayım... ukraynalı arkadaşım istanbul'a geldiğinde "olm ne güzel karılar varmış burda" demişti. aynı şeyi birkaç kişiyle daha yaşadım.

bizde kompleksli insan çok. kadın-erkek ilişkileri çarpık. erkeği kızına, kızı erkeğine sövüyor. erasmus başlıklarında çok açık biçimde görülebilir bu. birbirimizden nefret ediyoruz. kıza sorsan türk erkeği şerefsiz, kaka; erkeğe sorsan türk kızı kezo, şüşko falan... bizim sorunumuz fizikle değil, kafayla. yohusam taş gibi oğlan mı arıyon, güzel kız mı lazım, hepsinden bol bol var türkiye'de.

Hayır makyaj olayını çözmediler, kendilerini daha değersiz ve daha cinsiyetsiz hissediyorlar sadece. Bunu bastırabilmek için o alışverişler ediliyor, o makyajlar yapılıyor. Başka hiçbir şey değil. Gerçi onlara bakan gözlerin kendisi güzel olmadığı için hatunlar ne yapsalar boş da...

yok, filtre olayını çözmüşler.

Güzelliğin herhangi bir ırkı olduğunu çok da düşünmüyorum, bir noktadan sonra alıştığın kadın gözüne aslında o kadar da güzel değilmiş olarak görünebiliyor, ve bütün ırklarda ayrı ayrı güzeller olabiliyor. Yani rus kadınlarında çirkini olduğu gibi hollandalı kadınında güzeli olabiliyor, pek tabi türkün de kürdün de çerkezin de. Ama sosyal medyada gördüğümüz güzel(!) kadınların artışındaki sebep, teknoloji. yetişmek mümkün değil, bi' macbook pro olmuş sana 11bin. vay arkadaş.

Güzel kızlar var ama karakteristik bir güzellikten bahsetmek mümkün değil. Kültür havuzu diyebileceğimiz bir coğrafyada yaşadığımızdan insanlar arasında çok farklılık olabiliyor. Koskoca ülkeyi Balkan kızı, Kafkas kızı diye bile ayırabiliyorsun en basit anlamda. Sosyal medyadaki kızların hiçbirine kanlı canlı görmeden güzel demem.

Kıyas noktası slavlar falan olunca değiller, ama moğollar nijeryalılar falan olursa güzeller. Dünya üzerinde orta sıralarda diyebiliriz. Ama spor ülkede lüks tüketim konumunda olduğundan ve spor yapma bilinci olmadığından kızlarımız potansiyelinin altında. Spor yapan erkek sayısı spor yapan kadın sayısından çok daha fazla.

Birini güzel bulma eşiğim diğerlerine göre çok düşük ama bol makyaj yapmış, makyajını silsen adeta bambaşka birey gibi duranlar bence güzel değil. Yani,görünüşte güzel olabilir ama bu resmen kendini ve diğerlerini kandırmak. Kadın neredeyse 10 katman boya sürünmüş, tokalaşsan fondötenin yarısı sana bulaşacak. Çoğunun yüzü plastik gibi duruyor. Bir de bu efektli, filtreli fotoğraf uygulamaları yüzünden sosyal platformlarda çok değişik duruyorlar gerçektekinden. Misal, bir tanıdık var. Kız epey kilolu, yüzü geniş. Ama fotoğrafına bakıyorsun incecik beden, incecik yüz. E, şimdi bu nedir? Yahu olduğun gibi görünmek ne kadar zor olabilir ki? Seni tanıyanlar zaten gerçeği biliyor. O halde bu çaba niye?


Özetle, badana gibi makyaj yapanları hesaba bile katmamak gerek. Suni güzellik seviyesi artsa ne olur, artmasa ne olur? O yüzden, sıfır ya da en azından sıfıra yakın makyajlı dolananlar daha güzel geliyor bana. Bunun da istastiğini çıkaramam tabii :)

Güzeller ve nasıl giyineceklerini biliyorlar. O öve öve bitiremediğimiz Ukrayna kızları abuk sabuk renklerde elbise, parlak çirkin gömlekler, desenli salaş üstler falan giyip geziyorlar. Sırf topuklu ayakkabı seviyorlar diye çirkin çirkin ayakkabıları giyip ortalıkta dolanıyorlar :)

Değiller güzel olanlarının da karakteri bozuk

Kadınlar çiçektir .

Türk kadınları yüz olarak güzeller ama vücut olarak erkeklerimiz ve kadınlarımız da kötü. Spor yapmıyoruz,genetik mirasımız göbeklenmeye uygun.

Ben güzelim bb <3

Bütün olay bireyin götüne yakışan kotu bulmasında bence.

İnsanlar her zaman gördüklerinden daha farklı olana meyilli oluyorlar onu unutmamak lazım.

Türkiye’de “e güzel işte eli yüzü düzgün” kategorisindeyim yurt dışına çıktığımda aşırı ilgi gördüm hatta beraber gittiğim bi karşı cins arkadaşım oha burda niye bu kadar beğeniyolar seni diye şaşırdı :D yani kısaca herkese kendinde olmayan güzel geliyor bence. Ha bu arada ilgi gösterenlerin hiç biri ilk etapta Türk olduğumu bilmiyolardı zaten sonra öğrenince uzaklaşanlar oldu asfga

Ben de bunun çok kişisel bir kavram olduğunu düşünüyorum. Herkes kendi yaşadığı çevreye, arkadaş grubuna veya kendisine en ulaşılmaz gelen gruba göre yorum yapıyor herhalde. Zira benim çevremdeki genç veya orta yaşlı kadınların tamamına yakını çok düzenli spor yapıyor, yediğine içtiğine çok dikkat ediyor, makyaj yapan yok diyebilirim sanırım, ve giyim tarzları da her yere kot tişört giyerek gidenden, eteğini ayağından çıkarmayana, her duruma uygun bir kostümü bulunana kadar farklılık gösteriyor.

"Avrupa'daki kadınlar makyaj yapmıyor" gibi bir yorum da uydurma payı ağır basan bir genelleme gibi, haliyle doğru değildir. Giyim kuşam konusunda ise doğru olabilir. Zira insan haklarının varlığının hissedilebildiği yerlerde insanlar daha rahat giyinebilirler. Burada şort giydi diye dayak yiyor, etek giydi diye tecavüze uğruyor, eşofman giydi diye taciz ediliyor kadınlar. Haliyle "doğru düzgün bir şey giyeyim" düşüncesi oluşuyor olabilir. Bir erkeğin "İstanbul kıyafeti", "tatil kıyafeti", "gece dışarı çıkma kıyafeti", "spordan dönerken popomu kapatsın sweatshirtü", "arkadaşlarla dışarıdayken elbise giyerim ama üstüne giyeceğim usturuplu bir paltom olsun" paltosu gibi dertleri olmadığından bu hissi anlamaları zor olabilir.

Bütün bunlar bir kenara, ben işim sebebi ile çok rahatlıkla gözlemleyebildiğimden, genç kızlarda biraz erken ergenleşme olduğunu düşünüyorum. Özellikle bir kutlama, yemek, parti gibi bir şey olduğunda 13-14 yaşında genç kızlar öyle ağır makyajlar yapıp, öyle elbiseler giyiyorlar ki bu yaşımda ben giymem. O da geçilmesi gereken bir aşama herhalde şu hayatta.

Güzeli çok güzel Türk kızlarının. Sosyal medya, insta fotolarını değerlendirmeye hiç almıyorum, filtresi, işığı, açısı filan. gerçeği yansıtmıyor diyelim hadi.

Yaşım itibariyle ulan botoks yaptırsam mı ben de acep naapsam filan diye kafamda sorular var bu ara ve kadınlara ve ciltlerine dikkat ediyorum, özellikle toplu taşımada, çaktırmadan süzüyorum :) Ne kadar güzel kızlar var ya. Güzelleri çok güzel bence. Bir kere çeşitlilik de çok, hani esmeri, beyaz tenlisi vb. Hele geçen gün metroda bir kız gördüm, Amerikan yerlilerine benziyordu aynı. Bildiğin kızılderili. o kadar güzeldi ki. Çıkık elmacık kemikleri, harika bir cilt, badem gibi gözler.

erik gibiler kütür kütür.

eğer etrafınızda spordan nasibini almamış, hamburgeri lavaşa sarıp yiyen kadınlar ve erkekler varsa, sorun sizde olabilir. kendilerine azcık bakınca gayet güzel kadınlar.

İsveç'ten yazıyorum. Türk kızları çirkindir. Makyajla Instagram filtresiyle falan beni de güzel zannedersiniz. Ki kelli felli adamım.

sıkıntı güzellikte değil kezbanlıkta.

İskandinavya, Finlandiya ve slavlar ile uçurum var. Gezerken fark ediyorsunda, yaşayınca net görülüyor. Finlandiya ile ortalamada ki fark olağanüstü ve spor yapıyorlar.

Kisisel zevkime gore, etnik veya avrupai bir tipi yoksa, guzel degil.

Bence güzel Türk kızları genelde. Olay çirkinlikte değil de, daha çok bakımda patlıyor. Çok bakımlılar da var, ancak çoğunluğa bakım lüks olabiliyor.

Buraya çok jeopolitik bir cevap vereceğim şimdi. Arap yarımadası, İran, Tunus, Fas, Cezayir'deki makyaj Türkiye'de yok. Oradaki kızlar makyajdan öte badana yapıyor. Fondötenleri de genelde tenlerine göre bir ton daha bronz ve aş-şırı ağır oluyor. Yani, spatula ile kazırsan kazırsın. E şimdi, kızcağızın tek açabildiği yer yüzü. Özenmek için ona da abanınca böyle oluyor.

Fransa'da ve İspanya'da çok yaygın bir 'Make up shaming' akımı var. Gündüzleri bir rimel-bir rujun ötesine gidip fondöten falan kullandığında ayıplıyorlar, garipsiyorlar. 'Kusuru çok, kendine bakmıyor, bakım yapmıyor, demek ki bu yüzden bu kadar boyamış' diye düşünüyorlar. Hollanda için de aynı şeyi duydum ama bu akımın başını İspanya ve Fransa çekiyor. Bu kontürleme mi deniyor, ne zıkkımsa, ondan hele nefret ediyorlar.
www.beauty-source.info

Şimdi, kozmetiğin devlerinden biri Fransa. Bence Japon ve Alman kozmetiği daha kaliteli ve daha fazla mühendislik içeriyor ama Fransa'da kozmetiğin krallarından biri. Avene'dir, Lancome'dur, Clarins'dir; bunlar bizim Nivea ayarında ve alması kolay, ucuz. Buradaki insanlar çocukluktan beri nasıl bakım yapılacağını iyi biliyorlar, cilt bakımı konusunda çekirdekten yetişiyorlar. Ötesinde, 'preventive cosmetics' ile ilgileniyorlar. Yani, sorun olunca ciltle ilgileneyim değil, 'Cildimle ilgileneyim ki, sorun olmasın' bakış açıları var. Türkiye'de aynı markalar pahalı. Beyaz yaka ve orta kesim ulaşbiliyor ama orta-alt veya alt kesim bunlara pek ulaşamıyor. Cildinin bakımını geçtim, dişini fırçalamayan bir ton insan var. Şimdi, iki kişinin durumu bir mi? Çocukluktan beri beslenmesine, bakımına bakan kişiyle 20 yaşından sonra bunları 'Neymiş ki bu' diye öğrenmeye çalışan kişi bir değil.

Örneğin, Fransızlar Ameirkan makyajını da ağır olmakla aşağılarlar ve 'Amerikalılar kendilerine güvenmiyorlar. Güvenseler, gerçekten güzel olsalar, bu kadar makyaj yapmazlar' diyorlar.

Türkiye ikisinin ortasında. Ne Araplar kadar makyaj yapıyorlar, ne de Fransızlar gibi gururla makyaj yapmıyorum diye geziniyorlar. Gerçi Türkiye'de de iki uçtan insanlar var ama bence güzellikten öte sorun bakımda bizde. Bakım lükse girebiliyor hayat şartları karşısında.

Bence Türk kızlarının büyük çoğunluğu oldukça güzel. Yalnız vücutları için aynı şeyi söyleyemeyeceğim. Erkek kadın ayırmıyorum, genel olarak kısa boylu ve kilosuna pek dikkat etmeyen bir milletiz.