Afganlara Suriyelilere güveniyordur. Vardır bi dayanağı.

Muhalafete güveniyor yıllar önce bir mitinginde:
- böyle muhalefet olduğu sürece hep iktadarız demişti.
Gerçekten de geçen yıllara bakıldığında akpnin var olmasındaki birinci sebeplerin başında, muhalefetin kesintisiz olarak sürekli eleştiri siyaseti üzerine bir politika yürütmüş olmasıdır.

Aylık 300 lira sosyal yardım alanlar
İnternet trolleri
Belediye çalışanları
Tarikatlar

Vb.

Bir ülkede bu kadar pahalılık varken bunu sorgulamayanın net çıkarı vardır

Ab ve abd desteğine güveniyor muhtemelen.
Seçime yakın kredileri verip ekonomiyi rahatlatırlarsa işleri kolaylaşır. Bir sınırdışı operasyon birkac hayal fabrikası temeli. Sonra atı alan Üsküdar express.

seçim öncesi düşmanlar yaratılıp duygular coşturulur.

önceki seçimlere güveniyor ama bence kendi bile inanamayacak sonuçlara. eğer ekonomi bu kadar kötüleşmeseydi haklıydı ama bu ülkede ancak boş tencere hükümet devirir derlerdi de inanmazdım. vallahi öyleymiş.

bu ülkede ne özgürlüklerin kısıtlanması, ne dini baskılar, ne mülteciler ne skandallar yolsuzluklar ne de başka bir şey iktidarı değiştiriyor. tek problem alım gücünün düşmesi.

bu sefer kaybedecek. o kadar büyükşehiri kaybeden bir partinin bu akımı tersine çevirme şansı kalmadı artık.

suriyelilere vatandaslik dagitiyor iste, adamlar geleli 10 yil oldu, bir zahmet vatandas olsunlar, salla 2 bakara makara gelsin oylar. Ilerde laiklik kalksin mi referanduma goturelim, milli irade karar versin halk istiyor dese bir bakmissin alsana Iran Afganistan olmusuz.

www.youtube.com
bu tiplere güveniyor olabilir mi ?

batıya verdiği sözler olduğunu düşünüyorum. Yani bunları yapmazsa daha kötü şeyler olacaktır tahminen. (Halkbank, varlıklarının açıklanması vs. konular vardı) Şu an batının göç bekçiliğini yapınca örneğin, ülkeler aslında Rte'nin başta kalmasını istiyor olabilir. Başka biri gelse bu kadar kolay olmayacak çünkü.

Gunaydin tekrar arayin ve kanamanin yogunlugu hakkinda bilgi verin, buna ragmen gelmiyorlarsa siz kendi imkanlarinizla hastaneye gidin

Doktor değilim.

Kanamayı durduran bir ilaç var, doktorlar onu veriyorlar, eczaneden almak mümkün. Bu tedavi sayılmaz ama kanamayı durduruyor.
İmkanınız varsa ilacı alıp bir iki gün daha kanamanın seyrine göre kullanabilirsiniz. İki üç gün tolere edilir ama şiddetli şekilde aşırı kanama uzun sürerse kan kaybı vücudu etkilemeye başlar.

Doktorunuza danışma imkanınız varsa danışın mutlaka.

Çok geçmiş olsun. 112ye sebebini anlamadığım bir kanamam var tansiyonum düşüypr vs diyin. Ben her ay ambulansla hastanelik olcak şekilde regl olurum sizi çok iyi anlıyorum:(

boenosdias + 1

nedir durumunuz, daha iyi misiniz merak ettim.

kanamayı durduran ilaç +1
bana da doktorum önermişti.

Yoğun kanamam olduğu için doktorum ponstan forte adlı ağrıkesiciyi önermişti, kanamayı azalttığı için. Siz de doktora veya eczacıya danışabilirsiniz.

Şimdi nasılsınız merak ettim??

Komşuya rica ettim hastaneye geldik. Araba kullanabilecek durumda değildim.Merhaba merhaba dışında samimiyetim de yoldu ama külüne muhtaçtır atasözü doğruymuş. Sağolsun .

Serum ve kan yapıcı bir ilaç verdiler. Şimdi daha iyiyim. Myomlarim alınacak sonrası için. İstanbul'da ameliyat olacağım.

Çok teşekkür ediyorum herkese.

kindlelarda şarj kablosu oluyor, bilgisayara bağlanarak şarj ediliyor. çiziği var mı, ekran sağlam mı sorabilirsin.

teşekkürler. kablo var ama adaptör yok anladığım kadarıyla.

peki güncelleme alıp almaması, veya işte başkası adına kayıtlı olması gibi şeyler varmış sanırım. bu konuda bilgili birisi var mıdır?

İkinci El Kindle Alırken Nelere Dikkat Etmeliyim?
- Birinin adına kayıtlı mı eğer kayıtlıysa deregister yapmalısın, eğer resetliyse alırken kendi Amazon accountuna kaydetmelisin
- Kaçıncı nesil ona bak, model yılı. Seri numarasının ilk 4 hanesinden anlaşılıyor. 3. nesilden sonra olması gerekli. (2015 sonrası), yoksa güncelleme almıyormuş ama çok ciddi bir sıkıntı değil.
- Çiziği var mı, ekran sağlam mı?
- Şarj kablosu ve kutusu var mı?

bunları listeledim. belki işinize yararç

Kindle Paperwhite 3 aldım arkadaşlar 500 TL'ye. Ekran ışığı ne demek bilmiyorm ama ışığı ayarlayabiliyorum. Sanırım bu demek. Dokunmatik etc problemi yok. Adam dedi ki eşim 3-4 gün kullandı kenara koydu dedi. Umarım iyi bir alışveriş olmuştur...

ben 2020 aralık'ta geçirdim hastalığı. 2 gün koku kaybı hariç sıfır semptom yaşadım. yani ne halsizlik, ne öksürük, ne ateş ne başka bir şey. normal sağlıklı insan gibiydim. yine de kullandım açıkçası. erken teşhiste ilerlemesini önlediğini söylüyorlar. ben de ne aşamada olduğumu bilmediğim için kullandım. öyle yüksek yüzdeyle zararlı olduğu kesin olan bir ilacı da vermezler eşek değillerse diye düşünüyorum.

Nisan 2021'de geçirdim hastalığı, o dönem emzirdiğim için kullanmadım doktorumun önerisiyle. Annem biraz daha ağır geçirdi (evde) o kullandı. Ama eşimde fazla semptom yoktu, kullanmak istemedi.

Ben de emzirdiğim için kullanmadım. 8 ay kadar önce pozitif çıkmıştım.

yakalandığımda sadece ateş ve baş ağrısı oldu. aile hekimine danışınca hafif geçirdiğimi ve ilaç kullanmama gerek olmadığını söylemişti. kullanmadım da.

merhaba, bu yazıyı iki aylık oğlumuzun yanından yazıyorum.

öncelikle ikili test ülkemizde ön şart olarak kabul görür, tıpkı covid için yapılan pcr testleri gibi sadece kan verirsiniz ve bir olasılık hesabı yapılır.

fetal dna son yıllarda populer hale gelen ve amniyosentezden sonra en gerçek (%99) oranında sonuç veren tavsiye edilen bir test. neden tavsiye ediliyor peki? çünkü çok erken evrede anne karnındaki ufacık fetüsün zahmetlice haftalarca soru işaretleri arasında “ acaba bir yerinde bir şey var mı? acaba down sendromu mu” gibi soruları düşünmenizi bertaraf ediyor ve hamilelik sürecini stressiz atlatmanızı sağlıyor, tam da bu yüzden ben buna değeceğini düşünüyorum.

peki biz bu yola neden ve nasıl girdik. ikili test sonucumuz iyiydi, 22. hafta detaylı ultrasona girdik ve bebeğimizin kalbinde ekojen odak ve böbreklerde pelviektazi (açıklık) teşhisi koyuldu. bu iki belirtecin minör trizomi markerları olduğunu, tek başına bir şey ifade etmediğini ama içimiz rahat etsin diye fetal dna testi önerildi. riskimizin ikili testle birlikte 8000/1 den 2000/1e çıktığı ifade edildi. e tabi bu olayları ilk kez duyan biz haliyle panik yapıp hemen testi yaptırdık. sonuç çok şükür negatif geldi

test sadece trizomi ölçmüyor pek çok kalıtsal hastalığı da tespit edebiliyor. test türkiyede yapılmıyor, hangi şirketten yaptırırsanız yaptırın anneden alınan kan amerika ya da almanya’ya gönderiliyor, sonuç 10 günde çıkıyor. telefon ve mail ile size mutlu haberi veriyorlar. ileride bu testin kolylaşacağı ve zorunlu olacağı aşikar. eğer durumunuz varsa bu konfor sizin stressiz bir hamilelik yaşamanızı sağlayacaktır. ha yaptırmasanız da tedirgin olacak bir şey yok sağasağlim cocuğunuzu kucağınıza almanızı dilerim.
testi yaptırdığımız firma biogen adında firmaydı, gayet nazik ve ilgililerdi, eşimin okuluna gelip mesai saatinde kan alıp gittiler, hepsi bu kadardı, ücreti 2000 liraydı geçen yıl.

selamlar
biz sadece ikili test yaptırmıstık.
fetal dna yazdığınız gibi ikili test sonucu riskli gelirse isteniyor. (ya da ileri yaş gebeliklerde)

bence önce ikili testi yaptırırsın. sonuc normal gelirse, fetal dnayı yaptırmazsınız. hem ücreti yüksek hem de bu gibi durumlarda insan daha çok evham yapıyor.

ikili test için ekstra ücret almıyorlar bildiğim kadadarıyla sadece muayene ücreti oluyor.

Merhaba, 32 haftalık hamileyim. 11. Haftada fetal dna yaptırdık. Fiyatı 3500 tl Eurofins firması yaptı. Eve gelip kan alıyorlar. İkili teste gerek kalmıyor

İlk gebeliğimde fetal dna yaptırmıştık, o zaman güneydoğuda yaşıyorduk, galiba 2li test için farklı bir yere gitmemiz gerekiyordu, tam hatırlamıyorum ama bir sebepten 2li testi tam yaptıramayacağımız için fetal dna analizi yaptırmıştık. 2017'de 1200 tlye yaptırdık. Bu gebeliğim düşükle sonuçlandı. 2. Gebeliğimde büyük şehire taşınmıştık, doktor 2li test sonucuna göre bakarız gerekirse yaptırırız demişti ama sonra gerek duymadı. 2'li test devlette ücretsiz sanırım, bi özelde 250 tlye yaptırdık galiba. Bu da 2019 senesiydi.

ben ivf ile hamile kaldım. doktorum şart olduğunu söylemişti ve ayrıntılı test yaptık (hangisi oluyor şu an hatırlamıyorum). 1,5 yıl önce, acıbadem hastanesi’nde 6bin tl kadar aldılar (daha uygun fiyatlı bir versiyonu da vardı ama yapmışken en detaylısı olsun, içim rahat etsin düşüncesiyle yaptırdım). doktorum sonucu yalnızca “bir tehlike yok” olarak yorumladı. babam da doktor. bana testi yaptırmamın çok gereksiz olduğunu söylemişti (30 yaş altındaydım hamileliğimde). biraz da doktora göre değişiyor. benim doktorum aşırı titizdi, şu an dönüp baktığımda gerek yokmuş diyorum.

İkili testte herşey çok güzel çıkınca yaptırmadık. Risk görülse yaptıracaktık.

biz de yalnızca ikili test yaptırmıştık. fetaldir, dörtlüdür doktorumuz önermedi. hatta sadece para tuzağı demişti...

rahatlamak istiyorsanız yapabilirsiniz. ama ikili test yetiyor. ikili devlette ücretsiz diye biliyorum, özelde 500 gibi bir fiyatı vardı yamulmuyorsam.

Biz fetal dna yaptırdık. O haftalarda hamileliğim sorunsuz ilerliyordu ama doktorum olasılık yerine %99 doğru sonuç almak istiyorsanız yaptıralım dedi. Biz de kafamız rahat olsun diyerek yaptırdık. 2019 da 3000 tl civarıydı, firmayı hatırlamıyorum şimdi ama 10 günde sonuç gelmişti. Tekrar bir bebeğimiz olursa yine yaptırırım çünkü o kafa rahatlığı paha biçilemez.

Harvey karp’ın kitapları çok iyidir.

en son okuduğum montessori toddler, simone davies. türkçe’ye de yeni çevrilmiş.

Otuz milyon kelime.
Çok güzel bir kitap.

mağazadan alınan ürünleri mağaza iade almak zorunda değil ama şansınızı deneyebilirsiniz

Ben çok etik olduğunu düşünmüyorum. Ama eski işyerimde bir vardı. Kıyafetleri alıp, etiketlerini çıkarmadan birer gün giyip iade veya değişim yapıyordu. Sırf çeşit çeşit giyinebilmek için yapıyordu bunu. Bu olaya bakınca sizinki daha masum.

Giydiğinizi anlarlarsa ve kusur yoksa iade almak zorunda değiller.

Hiç giymedim diyerek götürüp, beğenmediğim için iade etmek istiyorum derseniz iade almaları lazım ama bu durumda yalan söylemiş ve etik kuralları çiğnemiş olursunuz. Sonuç olarak size 80 tl kazandırır.

Ayrıca eğer diz izi yaptıysa almazlar sanırım.

aynı pantolonu satın al ve giyilmemiş pantolonu ilk faturayla iade et?
giyilmiş ürün iade edilmez!

Etik değil, kullandığınız pantolonu başkasına satacaklar.
Iyy yapmayın şöyle şeyler ya almadan önce araştırın, sizden sonra indirme girdiyse de kısmet deyip geçin.

Ya olur öyle şeyler. Siz kullanılmış ürün almak ister miydiniz? 200 edecek bir şeymiş vermişsiniz, üzülmeyin. en çok deattheodosia’nin dediği gibi olur..

deartheodosia+1

şansını dene belki alırlar. pantolonu iade etmediğin için kimse sana onur madalyası takmayacak. aldığımız ürünleri yıkayıp öyle kullanıyoruz zaten. kim takar etiği hangi ülkede yaşıyoruz ya...

1 - mağazaların iade alma zorunluluğu yok. hatta beden değiştirme zorunluluğu bile yok. bir mağazadan kıyafet aldığım zaman, sırf bu sebeple hediye kartı alıyorum, beden meden değiştirmem gerekir diye.

2 - internetten bile olsa, geri iade sadece KULLANILMAMIŞ ve tekrar satılabilir durumda olan ürünler için geçerli. giydiğiniz ürünü geri vermek zaten mümkün değil.

3 - işin mantığında, aldığınız ürünü eve gidip denediğinizde daha önce görmediğiniz bir şeyi görmeniz, ya da beden problemi olması var. etiketlerinin üzerinde olması lazım, giyilmemiş olması lazım. ürünü bir gün giyip , sırf daha ucuzu var diye iade etmek hiç etik değil.

İnternetten ürün alınca barkod kodu uyusmayacağı için o şekilde yapamadım. İade de etmedim, kazıklanmış oldum.

Neticelenmiş ama yine de cevap yazayım. İade edilmez bu bir.
İkincisi o para sizden çıkacakmış öyle ya da böyle, şükredin böyle çıkmış. Pantolondan kurtardığınız miktar yolda düşüp masrafa girerek yine çıkabilirdi. Dolayısıyla kazıklandım diye bakmak yerine böyle çıktı demek diye düşünmek daha iyi.

Ayrıca iade ettiğinizde, onu alan kişi ya da satıcı giyildiğini anlayıp beddua ederse yine başına dert gelecekti. Sonra da nerden buldu bu dertler sorunu çıkardı. Bu da giyip giyip iade edilir diye düşüneceklere de genel cevap olsun, kullanılmış ürün iade edilmez.

Kullanıldığı için etik değil :(

Hamak veya salıncakta uyuyacağı garanti mi ve garanti olsa bile bunlara alışması sağlıklı mı?

Uyuyamıyorsa ve herhangi bir sağlık sorunu yoksa mutlaka gerilimden uyuyamıyordur. Ev içindeki atmosferi bir yoklayın, muhtemelen bir gerilim ortamı vardır ve evlatlar içine doğdukları aileyi şifalandırmaya gelirler. Bebek huzura kavuşana kadar sükûnet ve sevgi oluşturmaya çalılın. Mümkün değilse farklı çözümler bulmaya çalışın, yoksa bu şekilde (salıncak, hamak vs) ileride çocuğunuzun herhangi bir gerilimde kendini uyuşturma ihtiyacı duymasına sebep olabilir.

Doktora götürmek de bir seçenek.

otomobilde anında uyuyor. bir çözüm arıyorum.

kanguru denediniz mi? bizimki kanguruya girdigi anda siziyor. ta ii bu sicaklarda klima filan da yoksa efektif olmayabilir ama uyumamasi da degil sonucta.

konunun uzmanı değilim, çevremden gördüğüm üzerinden soracağım, bir çeşit uyku eğitimi denediniz mi? bebekler uyumayı çok küçücük aylarda bile öğrenebiliyorlar çünkü. rutinlerle ve başka davranış biçimleriyle uykuya geçmeyi öğretmenin yolları var.

her bebek ve her aile farklıdır ancak ben yine de bunu yazmadan geçmek istemedim. önce bu tür şeylere (yıkıcı olmayan, mümkün olduğunda pozitif olanlarına) çaba göstermekte fayda olduğunu düşünüyorum. yoksa yaptığınız şey çocuğu sersemletip bayıltmak gibi oluyor, sağlıklılığı tartışılır. bir bebekte yakından gördüm, 9 aylık civarıyken uyku öğretilmeden önce yavrucağı resmen sallayarak kendinden geçirmeye çalışıyor gibiydik, hem bebeğe hem aileye sıkıntı. o yüzden dediğim gibi yazmadan geçemedim. belki bu konuda uzmanlara da danışabilirsiniz.

Biz bir dönem svava ayaklı hamak salıncak kullandık, çoğu bebek seviyor onu. Arkadaşıma verdim onunki de sevdi.
Bizimki sağolsun bir süre sonra arkasını dönüp iki pışpışla uyumaya alıştı kendiliğinden de tükenmeden kurtulduk uyku krizinden.
Yine doktorunuza danışın net bilgi için ama Çocuğu deliler gibi sallamadıktan sonra bir sakıncası olduğunu sanmıyorum. O hafif düzenli salıntı hali benim bile hoşuma gidiyor, hamağa yatınca iki dkya uyurum mesela :)
Uyku eğitimi desteği almıştı bir arkadaşım, 1 aya kalmadan yine düzen bozuldu. Bilmiyorum ne kadar faydalı bu yüzden.
Benimki iki yaşında, 1 yaştan beri yatınca yan dönüp uyku arkadaşına sarılıyor, ben kısa bir masal anlatıyorum uyuyor hemen.
Rutin oluşturmak gerçekten işe yarıyor ve uyku arkadaşı da uyuması gerektiğini hatırlatıyor. Doğduğundan beri uyku arkadaşını yanına verdim, onu uykuyla ilişkilendirdi böylelikle. geçenlerde ikeadan bir kedi almıştık çok sevdi, bir de onu alıyor sarılmaya oh mis :)

ilk wellgro aldım, tahta delikleri yanlış açılmıştı ve iade ettim. sonra svava aldım, onu da eksik parçayla göndermişlerdi. bekledim, eksik parçayı gönderdiklerinde kurdum. ama 2 yaşa kadar uygun dedikleri hamak 1 yaşındaki bebek için uygun çıkmadı, kollarıyla kenarları tutup kalkıyor. ayrıca kayıyor, sallanamıyor. hamaksız kaldık.

sevgi bittiyse

şiddet
aldatma
cimrilik
sevgisizlik, saygısızlık

Evlilik konusundaki herhangi bi problemin psikolog veya psikiyatr tarafından çözüleceğine inanmıyorum.

Denemedik dememek için ben olsa yardım alırdım.

Sistematik psikolojik şiddet.

Sanırım biz sevgi-saygı bitmesi kategorisine giriyoruz. Eşim net olarak seni sevmiyorum diyemiyor ama sevmiyorum da diyemiyorum. Evliliğin ilk aylarında da danıştım buradan, hemen herkes boşan demişti. Boşuna direttik sanırım.

Düşününce aklıma gelen her sorun için devam etmek istiyorsam terapiye gideriz diye düşündüm. Bu nedenle ben her halükarda kafam netleşsin diye çift terapisine giderdim.

birbirinize karşı sevgi ve saygı varsa, herhangi bir aldatma yaşanmadıysa terapiye gitmek mantıklı bir seçenek. en azından gelinizden geleni yapmış olursunuz.

Aldatma, şiddet, bağımlılık (kumar, alkol) vs yok. Uyumsuz bir kafa yapımız var, siyaseten başta çok uyumsuzduk, benim dediğime geldi hep neticede. şu an o konuda benzeşiyoruz baya fakat sağlık konusunda da uyumlu değiliz mesela, aşı karşıtı olmasa da şimdiki aşılar erken çıktı diye aşı olmadı mesela, türk aşısı çıksın öyle olacağım diyor.

sevgi saygı konusunda problemlerimiz var bence.

Birinizden biriniz istemiyorsanız kimse bir şey yapamaz. Aile terapisi de isteyerek yurutulebilecek bir şey nihayetinde. Yine de bu bir ihtimalse denemeye değer, sonuçta bosansaniz da kendinize "yapabileceğim her şeyi yaptim ve olmadı" diyebilir olursunuz.

evlilik ilişkisi, çocuğun ailesinden öğrendiği bir ilişki türüdür. olmuşlukları, olmamışları, olmaktan korktukları ve olmak istedikleri karışık bağlarla çocukluğuna bağlanır.
ve maalesef toplumumuzda neredeyse her çocuk bir şekilde yoksun bırakılmıştır, bunu da yetişkinliğe kadar taşır, 35'lere doğru kafayı yakmaya başlarız.
yetişkinlikte bu konuları anlamak ve çözmek için terapiye bence kesinlikle ihtiyaç vardır. ister çift terapisi olsun ister kendi başınıza gidin o kısım ihtiyaca göre değişir ama terapiyi kesinlikle tavsiye ediyorum.

boşanmak ya da boşanmamak için değil, en azından boşanacaksanız bile bunu mantıklı bir zemine oturtmuş olmak için. çünkü doğru olanı yaptım hissi her şeyin önüne geçer, sonunda rahat edersiniz.

Durum dediğiniz gibiyse gitmenizde fayda var. Belki de sorun sadece bakış açısıdır, sizin ya da eşinizin göremediği bir şeyi gösterir bakış açınız değişir. Durumu daha farklı ele almaya başlarsınız. İlişki böyle bir şey, her yolu denemek gerekiyor.

Daha önce sorduğunuzda boşan diyenlere bakma. Burada karnım ağrıdı diyene boşan diyorlar.

Şöyle bir hata yaptık zamanında:

Tavsiye üzerine bir pdrciye gittik, (ben psikolog sanıyordum kendisini ilk başta) kendisi dediki ben genelde çocuk ve ergen çalışıyorum ama sizin sorununuz çift sorunu değil, ...hanımın büyük bir bağlanma ve güven sorunu var o yüzden ayrı ayrı terapiye alalım sizi dedi, hatta bende pek bir sorun görmedi. sanırım bu büyük bir hataydı, ayrı ayrı terapiye gittik üç dört yıl önce, ve tamamlayamadık da terapiyi, yarım kaldı diyebilirim. o yüzden şimdi aile terapisi arıyorum.

aile terapisi işe yarayan çift arkadaşlarımda oldu, yaramayan da. bence bunun bir formülü yok. gitmenizde fayda var, sorunlarınızı çözemeseniz bile ayrılmayı en az travmatik hale getirebilirsiniz. kendi adıma iyi ki de gitmişiz diyorum, en azından nasıl bir hayat istemediğmden son derece emin olmamı sağladı terapist, böylece aşırı bir travma da yaratmamıştı ayrılmak.

Saygı yoksa,
Öncelik (kendinizden sonra) birbirinizde değilse,
"Biz" algısı yok olmuşsa hiçbir terapist fayda etmez çünkü kişinin kendi istemiyordur.

Aşı konusunda o sananuymak zorunda değil sen de ona uymak zorunda değilsin. Bu konuda %100 uyum bekleme bence. Aynı düşünmeyebilirsiniz çok normal bu. Hayatı paylaşmak için evlendiniz, en ufak bir şeyde kaçmak için veya birbiri üzerinde tahakküm kurmak için değil.

aşı konusundan ziyade, komplo teorilerine çok ama çok meyilli, bill gates ve aşı, yangın ve bill gates konusunda çok emin kendinden mesela :)

birkaç komplo teorisyenini inatla ve ısrarla takip ediyor. benim de pubg oynamama karışıyor mesela, karışmaktan ziyade gururunu kırıyor sanırım bu oyunu oynamam. yanımda arkadaşlar öğrencilerinin, yeğenlerinin pubg oynamasından şikayetçi ben onların yanında bir şey diyemioyrum cünkü sen de oynıyorsun diyor.

yahu ben allahın unuttuğu bir ilçede yaşıyorum 30 bin kişilik bir ilcede. istanbulda doğdum büyüdüm, kendime hobi olarak satranc ve pubg seçtim o da pubg de çocukluk arkadaşlarımla bir yandan sohbet edebiliyoruz diye, yoksa pubg benlik bir oyun değildi hiç bir zaman. istanbuldan ayrılmasaydım hiç oynama ihtiyacı duymazdım mesela.

@mor bembombom, peki hocam online terapi hakkında ne söylersiniz? küçük bir şehirde yaşadığım için online terapi düşünüyorum ama çok sağlıklı olur mu bilmiyorum.

Bir de doktora gibi zor ve ağır bir sürecin son aşamalarındayım, bir ara konuşup boşanma olacaksa da doktora sonrasında olsun demiştik, doktoradan sonra büyük bir yük kalacak ya omuzlarımdan, daha farklı bir ilişkimiz olur belki diye düşünüyordum. yanlış mı düşünüyorum acaba bu konuda?

Duygusal açıdan bakıyorum; sevdiğim sürece, dışarıdan gelecek bir müdahalenin işe yaramayacağına olan inancıma rağmen, tüm yolları denerdim.

e bana nick birakmamissiniz zalimler, hocam iletişim kısmı şöyle problemli, evlilik sıkıntılı gidiyor, bazen sorunları hasıraltı edip konuşmuyorum bazen de dile getiriyorum, bunları konuşmaktan bıktım deyip konuşmak istemiyor, uzun zamandır devam ettiği için, sürekli konuş konuş bir işe yaramıyor düşüncesinde. ortak hobi kısmında şu var, aslında ortak noktamız baya var, kamp, hayvanseverlik, motosiklet gibi konularda çok ortak noktamız var, ama eskisi kadar kampa gidemiyoruz örneğin, doktoradan dolayı ben fazla gitmek istemiyorum. motorla da birkaç defa tur yaptık, iki motor var, birinde o birinde ben, tur dediğim de kısa mesafeler aslında, biri 25km biri 50 kmlik turlardı.

konuşmaktan ziyade eylem insanı kendisi, ben de henüz bir şeyleri eyleme dökemedim ona göre. aslında ortak noktalara rağmen aşırı zıt karakterleriz galiba, bu evlilikte erkek o kadın ben gibiyim :)

bir de, kendisi karizmatik bir koca beklentisi içindeymiş :D ben ona göre karizmatik değilim, biriyle tanıştığım zaman veya az tanıştığım biriyle uzun uzun konuşabilmek ona göre gevezelik, anti karizma bir durum :)

@mor bembombom, ben doktora sürecinde bana büyük bir tolerans geçsin istiyorum ama yapılmıyor, örneğin salonda ders çalışmak istiyorum ama salon dağılır diye istemiyordu o uzun süredir. ben zaten zor çalışan biri olduğum için, tedbili mekanda ferahlık vardır diyerek yer değiştirmek istiyorum çalışırken ama o sanki misafirpervermiş gibi salon dağılsın istemiyor. misafir ağırlamaktan nefret ediyor ve misaifr ağırlıyamıyorz çooook büyük bir oranda. ben ayda bir misafir gelsin gelebilsin istiyorken o yılda bir kafasında. pandami acayip işine geldi onun mesela.

bir de şu bilgiyi vereyim bakış açımızın anlaşılması için:

cinsellik varla yok arası, eşime bunun bir problem olduğunu kabul ettiremedim önce. bir sürü insan var böyle yaşayan diyor, neyse sonunda kabul eder gibi oldu ama aramızdaki diyalog şöyle gelişti:

bu büyük bir sorun diyorum ben, kendisi de cevaben bu sorun değil sonuç, sebebini bulmak lazım.

neyse sanırım bu da bir gelişme. bir de yaptıgım hataları söylesem burda birçoğunuz hata olarak görmeyecek muhtemelen, küçük bir kısım da ufak tefek hata olarak görebilir. karım çabucak silebiliyor insanları, zamanında arkadaşlarını da silmiş en ufak hatalarında.

Terapi ücreti 600 lira. Biz de ailesi kaynaklı sorunlar vardı. Çözemedik. Gidiyoruz. Eşim de biraz fark görüyorum. Ama 2-3 seansta da çözülemiyor. Ha biz seviyoruz da birbirimizi. Bu yüzden kendimiz çözemeyince terapi almak istedik. Eşim kendi hatalarını fark etmeye başladı ama kabullenme aşamasına henüz gelemedik. Aldığımız seans 5. Kesin çözüm mü bilemem. Aile yapısına, kişilere göre değişkenlik gösterebilir bu. Umarım nasıl mutlu olursanız o duruma çabucak kavuşursunuz.

Teşekkürler hocam siz online seans mi alıyorsunuz

@Fusha

Komploculara çok takılıyor çok takip ediyor demişsin, zaten aranızdaki fikir ayrılığından kaynaklanıyor bu. O bu konuda kendini senin kadar güvende hissetmiyor, bu senin için ciddi bir sorunsa, bununla yapamayacaksan bence tez vakitte boşan, onun kendini koruma şekli üzerinden huzursuzluk çıkarmaya hakkın yok. Onun ömründen de çalmış olursun, buna da hakkın yok. Ha eğer bu seni pek etkilemiyorsa da bunu dile getirme derim. Uğraşılacak başka sorunlar varken buna da enerji ayırma.

Son cümlenizde o kadar haklısınız ki hocam aslında.

eşinizi bilmiyorum ama sizin eşinizi sevmediğinizi düşündüm okurken. sevgi yoksa o evlilik çok zor ilerliyor.

Öyle düşünmenizin sebebi nedir?

darp, aldatma.

bence sevmiyorsun ve sevmek nedir onu da bilmiyorsun. Terapiye gitmen mini bir tavsiyemdir.

Ailelerimizi seçemiyoruz, iyi bir aile yapımızın olmuyor oluşu olmaması için elimizden geleni yapacağımız anlamına gelmez. Seviyorsan denersin. Sen sadece mazeret bulmuşsun kendine. Kusura bakma.

Bu ayrıldığın geçen Ağustos'ta ayrıldığın nişanlınsa 1 senedir ikna olmaması iddialı, ha yeni biriyse 1 senede bu seviyeye gelmiş olman nedeniyle terapi mevzusu daha da ciddiye alınması gereken bir hale geliyor.

hislerine güvenerek bir şeyi bitirmek diyorsun, orada güvendiğin his aslında sevmemen.
aile evet, önemlidir ama baş karar verici değildir. biraz burada bahane olmuş. (ailesi düzgün bir insanın düzgün olduğu anlamına da gelmez ayrıca.)

kendi içine bakmalısın, sana öğretiler nedeniyle mi ayrılmak istiyorsun yoksa kendine bulduğun en mantıklı bahane bu mu?
biraz kendini keşfettikten sonra yeni bir karar vermen daha iyi olmaz mı?

aileler ne alaka bacim? birbirinizi seviyorsaniz seviyorsunuzdur sevmiyorsaniz sevmiyorsunuzdur. aileniz varmis yokmus daginikmis alakasiz seyler bunlar. ingiliz kraliyet ailesi misiniz de aileleri uyusturmaya calisiyorsun?

Sevmiyorsun +1

Baya saçma bir ayrılık olmuş. Aileyle ne alakası var hiçbir şey anlamadım.

terapi+1
saçma olmuş. gerçekten seviyorsan ilişkini bitirme, ama kendine de dürüst ol.

yerinde bir karar vermişsin. Sevmediğin bariz ortada. Lan ben sevdiğimi 1 gün ayrı kalacağız diye daha gitmeden özlüyorum. İnsan sevdiği insanlar aşırı düzgün diye ayrılır mı hiç ya :)

ailen olmadığı için, ailen olamayacağını hissediyorsundur. Seviyorum diyorsan seviyorsundur. 'şema Terapi' veya ilk çıkış kitabı olan Jeffrey E. Young'in 'hayatı yeniden keşfedin' kitabını önerierim. Hayıt öyle kişisel gelişim kitabı değil, öyle gibi duruyor ama değil. Bilimsel bir kitap. Her türlü terapi almanızda fayda var diye düşünüyorum. Bence yaptığınız şey kuruntu.

@denizmaniaherif
Düzgün olduğu için ayrılmadım :)
Sadece benzer şeyleri gördüm yaşadım bir süre sonra işler ciddileştiği zaman aileden dolayı sorunlar olabiliyor başıma geldi.Elbette aileden dolayı olan sorunlar çözülebilir yeter ki 2 insan birbirini çok sevsin ve sorun çıkmasın ben bunun da bilincindeyim ancak tekrar bu süreçleri yaşamak istemiyorum kaldırabileceğimi düşünmüyorum, bende onsuz zor duruyorum zaten sürekli konuşmak, aramak istiyorum ama bitmesi gerekiyor ne kendimi ne de onu kandırmak istemiyorum.

@beyteper canavari
Kitap öneriniz için çok teşekkür ederim.
Herkese de teşekkür ederim gerekse terapiyi öneren yada farklı bir şeyleri...

Kendi kendini sabote ediyorsun gibi geldi bana. Kendini bir dramın içine sürüklüyorsun. Aslında problem olmayan kanallarda problem yaratıyorsun.

Başka bir açıdan bu ilişki sana uymuyor olabilir. Mantıksız gelen başka yönleri olabilir. Sevmemek mesela bir neden. Çünkü aslında tek problem aile ise ve senin de ailen yok ise Onun ailesi senin de ailen olabilir. Belki ihtiyaç duyduğun rahat ve güvenli ortamı onun ailesine girerek edinirsin belli olmaz. Ama bunu düşünmeyip gidişatı kötüye yoruyorsan ya kendini sabote ediyorsun ve kötüye yöneltiyorsundur ya da aslında sevmemen gibi başka bir durum vardır.

birebir yasadim bu durumu. benden ayrilma sebebi olarak senin ailen cok iyi benimki degil, sen cok guzelsin benden bikarsin vs vs. gibi sacma sapan bir suru bahane siralamisti. eger sevdiginizden eminseniz geriye tek secenek kaliyor, ozguvensizliginiz ve mutsuzluktan besleniyor olusunuz. ben bu kadar iyi birine layik degilim diye dusunup icten ice kendinizi sabote ediyorsunuz gibi geldi bana. terapiye gercekten ihtiyaciniz var ve o kisiyi de rahat birakin. ne kadar istiyorum derse desin hayatindan cikin. kendinizle denk gordugunuz birini bulun. ama mutlaka ve mutlaka profesyonel destek alin cunku bu mutsuzluk acligiyla kimin hayatina girseniz kendinize de karsi tarafa da zarar verirsiniz. once kendinizi sevmeye ve kendinizle barismaya ihtiyaciniz var. ancak sonra bir baskasini sevebilirsiniz.

İleride mutsuz olmamak için şimdi mutsuz olmayı seçmişsin. Eğer geleceği biliyorsan loto falan oyna. neyse geleceğin ne getireceği belli olmaz, eldeki ve andaki veri ile hareket et. bu gün eğleniyorsan bu gün eğleniyorsundur, ay çok gülmeyelim başımıza bişi gelir demek saçma.

ben seni cok iyi anliyorum. seni hicbir zaman anlamayacak ve iliski ilerledikce eger kendini ve aileni ona acmayi tercih ettiysen bunu sana karsi kullanacak ve hep kotu aileden gelmis, sorunlari olan kisi olacaksin onun gozunde.

@deartheodosia
Çok güzel konuşmuşsunuz daha önce yaşadığım tam olarak buydu, korkum da bu.

Camus ile ilgili kitabi merak ettim, ismi neydi?

Mina urgan, virginia woolf. Severek okumustum

neden şımarıklık olsun, bunu doğuran kadınlar cevaplasın ama empati kurduğumda belki dünyada en mutlu şeylerden biri diğer tarafta bilinmezlik değişim kaygılar, bunun yanında fizyolojik değişimler, hem zihinsel hem hormonlar sebepli duygular çatışması, insan breakdownlar yaşamayıp depresyona girmesin de napsın

Bence değil. Yakınen ablamdan biliyorum. Etrafta bulunan yakın uzak herkesin her şeye müdahale etmesi, çok biliyormuş gibi çocuk her ağladığında, aç bu yedir, acaba sütün mü yetmiyor tarzında konuşması, kadının altına girmiş olduğu sorumluluk, dinlenmeden uyumadan geçen günler, acaba doyuyor mu gazı mı var gerçekten yetemiyor muyum gibi düşünceler, emzirirken göğsü yara olduysa çektiği acılar vs. derken gerçekten zor bir süreç. Eğer bu süreci depresyonsuz atlatan varsa gerçekten helal olsun. He şımarıklığa çevirip bu durumu kullanan var mıdır? Olabilir, bir şey diyemem.

Çok hassas bir canlıya bakmak onu iyi bir insan olarak yetiştirme sorumlulugunda olmalısın
Ben erkek olarak bile lohusa depresyonuna girerdim baba olsam

değildir ama lohusa depresyonunun şımarıklık olup olmadığını düşünmek şımarıklıktır bence. neden değil olduğu konusu freebird+1

Mossy +1
Ayrıca depresyonun herhangi bir türü şımarıklık değildir.

ben hormonlardan kaynaklı olduğunu ve insanın elinde olmadığını düşünüyorum

Hayır değil. Çocuğum 2 yaşına girecek, anlam veremediğim değersizlik, kaygı, endişe, hüzün halinden yeni yeni çıkabiliyorum. Şımarık bir insan değilim, bu süreçte de şımarıklık yapmadım, ama depresifim. Değişen hormonlar, yaşam tarzı ve sorumluluklara karşılık psikolojik bir denge arayış hali bence. Kimisi 40 günde buluyor dengeyi, kimisi 2 senede.

Degildir.
Bir daha asla degistiremeyecegin, geri veremeyecegin, iptal edemeyecegin bir varlik hayatina giriyor. Artik hicbir sey eskisi gibi olmayacak. Buyuk bir sorumluluk. Agir bir degisim.

Içinden bir canlı çıkıyor. Böyle kollu, ayaklı bir canlı. Bu bile başlı başına travmatik. Bu travmayı atlatamayanlar zaten direkt psikoz haline giriyor. Bebegini kabul etmeme, halüsinasyon vs. Bence hamilelik, doğum, sonrası hassas ruhlar için bütünüyle atlatması çok zor süreçler.

Hayır, değil.
Yukarıda yeteri kadar nedenleri anlatılmış.
Hele de destek yerine köstek olan yakınları ve kılını bile kıpırdatmayan, şımarıklık olarak gören bir kocası varsa, vay o lohusanın haline.

mossy +1

Gebeyken kadının vücudundaki vitamin mineral doku vs reservinin bir kısmı bebeği beslemek için, bir kısmı da bebeğe ait dokuları oluşturmak için kullanılır. Yani kadın doğum yaptığında birçok eksiklikle başbaşa kalır. Önce gebelikle sonra doğumla birlikte birçok hormonal değişiklik yaşayan kadın bir de o eksikliklerle birlikte depresyona girebilir, çok doğaldır. Bunu bilip de bunun ardına sığınabilen kadın çok yüksek ihtimalle beceremeyecektir, doğuran kadınlar depresyona girebilirler ama şeytanlaşamazlar, herkesi kendiniz gibi bellemeyin.

doğum yapmış biri olarak yanıtlayayım, değil. duygular hormanlar nedeniyle öyle bir boyuta ulaşıyor ki kontrol edilemiyor, ben edemedim. zamanla geçti ama korkunçtu. ben o sıra eşimle ayrılık ve başka zorluklar da yaşamıştım, onların da etkisi olabilir tabii, prenses gibi yatıp şımarmak isterdim, o da tüm doğum yapmış kadınların hakkı bence (şu an bunları da klavyeye uzanmaya çalışan 11 aylık bir bebekle mücadele ederek yazıyorum)

iki-üç ay boyunca saat kur ve her üç saatte bir uyan. Başka bir şey yapma, sadece uyan, sonra tekrar uyu. Yalnızca bu sebepten bile depresyona girersin.
Bir de bu üçer saatlik aralarda başka işler yapmaya çalışmayı dene, arada hiç uyumadan diğer üç saate geç filan. Hakikaten zor.

hayır
cevap basit: hormonlar

hormonlar duygu durumunu değiştiren en önemli (hatta tek) şey olmasaydı bile doğum yapmak başlı başına depresyona elverişli bir olay. içinden insan çıkıyor. olmayan bir varlık önce oluyor sonra içinden çıkıyor.

Ben bunu ilk çocuğumu doğurduktan 5 ay sonra yaşadım. İlk 3 ay manyak pompalanmış hormonlar sayesinde ilnsan bir şekilde ayakta kalıp atlatıyor ama ondan sonra sistem bir anda çöküyor. Sebep uykusuzluk, stres; sütüm yetti / yetmedi, çevreden , akrabalardan gelen binbir türlü yorum ve karşılaştırma, bazen ebeveynler arası iş paylaşımının getirdiği hem bedeni yorgunluk hem de insanın haksızlığa isyanı vs. vs. Bir de bunu "şımarıklık" olarak tanımlamak üzerine tüy dikmek valla.
Dediğim gibi ilk çocuğumdu, neyi nasıl yapacağımı tam bilmiyordum (ilkler hep öyle olur zaten), kesintisiz 6 saat uyku uyuyamamak beni çok yormuştu, üstelik annem çok yardımcıydı bana ama mesela kvalide bu yardım konusunda çok laf söylüyordu. Ben de dolduruşa gelip örneğin hafta sonları annemi mümkün olduğunca karıştırmamaya çalıştım, sonuçta sinirli, bağırıp çağıran biri haline dönüştüm. Buna halden anlamaz bir işyeri yöneticisini de ekleyin. Huniyi geçiriyordum kafama. Hala daha o dönemi ürpertiyle hatırlarım.
Şükür buna uyanıp kendimi tekrar anneciğimin ellerine bıraktım, eşim eve gelince zaten yardım ediyordu ama bunun dışında annesini dizginlemeyi de başardı, öyle öyle atlattım.

lohusa depresyonu dediğiniz şey hormonların anormal derecede dalgalanmasından ortaya çıkıyor bu nasıl şımarıklık olabilir? ayrıca bebeğin doğumundan sonra yaşanan şeyler her ama her anne için çok zor bir süreç insanın depresyona girmesi an meselesi

>bunu yapmaya devam edersem delirir miyim?

miyim kısmını geçmişsin sanki hocam biraz

yargılamak için değil sadece tespit, ilişkiler konusunda hangi yaşta deneyimde olursak olalım hepimiz zor durumlardan geçebiliyoruz fakat duyuruda bu konuda sıkça duyuru açan nicklerden birisin elbet bunun üzerine düşünüyor ya da yazıp paylaştıkça rahatlıyor olabilirsin

o kişiye değil hissettiğin duygulara ihtiyacın var anladım ben. başka biriyle sevgili olsan yine "sıcacık, yuvandaymışsın gibi" hissedersin.

Bunu terapistinle paylaşsan çok iyi olacak. (Not burda "ne soru soruyosun?" sitemi değil, bir terapiste görüşme zamanının çok gelip geçtiği ifade edilmektedir)

10 aydır hiçbir şey yapmadım ama. birkaç kere profiline bakmak sayılmazsa stalk bile yapmadım. hobi edin, yürüyüş yap, yeni insanlar tanı gibi gerekli ayrılık adımları da tamam. yaptığım ilk delilik bu, direkt terapistlik mi oldum şimdi?

var olman o kadar fazla gelmiş ki artık yok ol istemiş olabilirler mi? sen fazla gelmiş olabilir misin yani?

medeni olmak, iletişimde kalmak, birine çok değer vermek ve aynı yolda yürümeseniz bile hayatında olmak istemek, ne bileyim tüm bunların kimseye bir kötülüğünün olmadığını düşünmek falan çok ideal ve insan neden bunu olağanlaştırır anlıyorum ama bunlar hep SENle ilgili, senin perspektifinden, senin okey olduğun şeyler değil mi? sanki bana herkesten seninle aynı davranmalarını bekliyor gibisin gibi geliyor. son zamanlarda çok görüyorum duyurularını ve gerçekten sürekli kendini, hissettiklerini, yaptıklarını bir şekilde onaylatmaya ihtiyaç duyuyormuşsun gibi de bir gözlemim var. sana ne yapacağını söyleyecek kadar densiz değilim ama kendini negatif pekiştiriyorsun gibi hissediyorum. bazen benzer şeyleri ben de yapıyorum, o anlarda boğulmamak için çırpınışımla kendi kendime yeterek hayatta kaldığımı sandığım çok oldu ama bunun bana pek bir faydası olmadığını, hala aynı yerde durduğumu şu an baktığım noktadan görebiliyorum misal. sırf bu yüzden bile gerçekten profesyonel birileriyle konuşmalısın, başka bir perspektif şart.

Yatılı kalanlar yabancı ise 700-1000 dolar arası Türkler 4-5 bin istiyorlar. Bir arkadaşımın da yatisiz bakıcısı var ona da 3500 veriyordu en son. + sigorta

tek bildiğim şey bebek bakıcısında ucuza kaçmamak gerektiği.

Yatısız asgari ücretten başlıyor. Pahalı bakıcı en güvenilir bakıcı olmuyor maalesef. Hassas bir konu.

bundan 4-5 sene evvel randevu bulamayip sahsen gitmistim birini gozume kestirip. halletmislerdi isimin cok cok acil oldugunu soyledigimde. ama su an durumlar farkli, sokaga cikmak bile yasak bilmiyorum nasil olur.

Eyup'te olmustu bu dedigim olay. burasi: goo.gl

kısıtlamadan sonra alınabiliyor olması lazım. ben bebek için bakmıştım, istanbul %30 falan gösteriyordu birçok ilçede.

@deartheodosia istisnasız tüm il ve ilçeler %100 gözüküyor :/

Bana 5-6 gunde geldi

burada darboğaz gümrük. şanylıysanız toplam 1 hafta içinde gelir. gümrükte 1 gün de 2 hafta da bekleyebilir.

değişiyor. 1 haftada geldiği de oldu, 1 ayda da (evet).

gereksiz yere kendi huzurunu kaçırıyorsun, normal şeyler bunlar. hele ki arkada grubu fotosuysa çok normal.

şöyle düşünürsen bakışın netleşebilir. erkek arkadaşının ara ara o eski fotoları açıp "ahhh ne güzel kızdı be, keşke bırakmasaydım şimdiki sümüklüye kaldık" diyeceğine ihtimal veriyor musun? cevap hayırsa bu sorun olmamalı. cevap evetse asıl sorun fotolar değildir, o fotoyu silse bile senin bu düşüncen değişmez; emin ol farklı durumlarda yine hortlar bu düşünce.

Gerkesiz bence de.
Yani sadece bu fotoğraflar varsa düşünmek lazım ama 1000 tane fotoğraf içinde yer alıyorsa da lafını etmek olmaz

4-5 tane saklanabilir, sen de aklına biri gelince sosyal medyadan bakmayacak kadar her şeyi geride bıraktıysan biraz dert edebilirsin

saklanması elbette hoş değil ama o insandan çok, güzel geçirilen vakitlerin anısı içindir iyi niyetle bakarsak

birisiyle birlikte olduğunuzda ona sahip olmuyorsunuz. karşınızda bir insan var ve bu insanın da bir geçmişi var. bu insan siz kıskandınız diye geçmişini silmek zorunda olmamalı. arada bakıyorsa bile, o insanı özlediği için bakmıyor olabilir. belki sadece o zamanları özlüyordur.

herkes yaşlanacak ilerde. kimse gençliğine ait bazı fotoğrafların sırf bir sevgili dedi diye yok olmuş olmasını istemez diye düşünüyorum. insanların bu kadar özgürlüğü olmalı. rahatsız olduğunuzu belirtirseniz bence o da bu durumdan rahatsız olur.

Benim sevgilim öncekileri sildirtmişti. Ulan 5 yılda yüzlerce fotoğraf var. E bak bu kalmış, şunu niye silmedin vs diye kafamın etini yemişti. Hangi birini sileyim?

O zamanlar "tabii aşkım haklı" diyordum. Ama şimdi geçmişimi niye sildirttim diye kendime kızıyorum. Şu da var; onun da eski sevgilileriyle olan fotoğraflarını silmesini isterdim. Veya görmeyeceğim şekilde kaybetmesini.

Kendi huzurunu kaçıyorsun. Senin tarafından bakınca evet kısmanman doğal, ben de kıskanırdım. Ama gerçekçi bakınca benim de telefonumda eski sevgilimle olan fotoğraflarım duruyor. Sarmaş dolaş olanları sildim evet ama sadece ikimizin olduğu bir sürü fotoğraf var öyle arkadaş grubu falan da değil. Silmeme sebebim çok olması falan da değil, 15 dakikada silinir hepsi ama silmek istemiyorum. O da benim hayatımın bir dönemi, onu da ben yaşadım ve güzel günler geçirdik beraber. Sonra beni aldattığını öğrendim geçdn hafta, yani ayrıldıktan 3 sene sonra. Yine de silmedim. Çünkü fotoğraf ile o kişinin bir bağı bile yok benim için. Duruyor. Ara ara bakıyorum da hatta diğer fotoğraflara bakarken. Ama o kişiyi özlemiyorum, ona karşı bir şey hissetmiyorum zaten seneler olmuş biteli. Ama dursun, anıdır, bana aittir o da.

Eski erkek arkadaşım bana gezegenler kadar uzak geliyor. Ama resimleri vardır albümlerde şurada burada. Grup içi resimler. Niye atayım. Utanacak bir şey yapmadım ki. O da hayatımın bir parçası. Açıp açıp iç geçirseydim o zaman atardım da yani bu hali ile geçmişten bir hatıra.

Ben silerdim, silmesini isterdim, ortak fotoğrafımın olduğu doluca arkadaşım vardı şimdi yoklar, fotoğraflar her şey değil. İnstagramlarda ekliler zaten arkadaşlar çok özlediğinde girsin profiline baksın. Ben fotoğraflarına baktığımda sevgilimin kolunu başka bir kızın beline doladığını görmeyi kaldırmam.

"yaşanmışlıklar" adı altında romantize etmeye gerek yok, zihnen ileriye odaklanabilmek adına silinmesi doğru bence ama seni rahatsız ettiğini bile bile madem silmiyor, konuyu uzatmak gereksiz. bir gün sen de eski ilişkisi olacaksın, bir de böyle bak.

hocam ben bosandım
karımla olan tüm fotoları bosandıktan 6 ay sonra sildim facebooktan
ama icinde cocuk olanları silemedim icim el vermedi sonucta cocugumun resmi her anısı kıymetli
cok da sıkıntı degil silmesin bosver
erkek saklamaz genelde durur ugrasmaz

ben ilişkide kıskanc olailen biriyim. şahsen benim de fotoğraf arşivlrimin içinde eski sevgilimle fotograflarım var ama açıp açıp bakmıyorum. yani orda duruyorlar ve silmek için bile aklıma gelmiyor. sevgilimin de bilgisayarında ya da belleginde olsa kızmazdım. ama bakıp dursa mesela, (bunu da bilemeyiz gerçi) üzücü tabii.

sosyal medyada olması daha sıkıntı bence. o biraz daha insanlara açık alan ve bir nevi hayatını insanlara göstrdigin bir yer. 'ne gereği var' olurdum.

Accuchecktir

Accu check icin cubuklari artik uretilmiyor denilmisti?

Contour ts

LifeCheck.

www.google.com

Yıllardır kullanıyorum mis gibi cihaz çubuk sorunuda bugüne kadar hiç yaşamadım.

Bütçe varsa dexcom. Parmak delmek yok. Her 5 dkda bir ölçüm.

Bazen o birliktelik yalnız yaşamaktan/ölmekten daha zor olabiliyor. Her gün kavga, gürültü çekmektense o zorluğu göze alıyor çiftler yaşlı olsalar da. Yaşlılıkta zaten her iki taraf da daha az tolere ediyor birbirini. Bu yüzden kavga sıklığı ve şiddeti artıyor her geçen yıl. Bir yerden sonra çiftler birbirine katlanamaz hale geliyor.

melinda ve bill için bu kadar zor olmasa da geçen bir araştırma okumuştum, amerikada 40 yaş üstü boşanmış erkekler intihara 3 kat meyilli oluyorlarmış, sebebi yalnızlık hissi ve izolasyonmuş

Yaslandikca insanlarin huylari degisiyor. Daha az toleransli oluyorlar. Belli bir yasa gelmis insan eger birikimi vs de varsa baskalarina katlanmamayi tercih ediyor olabilir.

Çevremde o yaşlarda boşanan çok aile dostumuz var. Genelde çiftlerden birisi sürekli gezmek, diğeri de sürekli evde oturmak istiyor. Anlaşmazlıkların ana kaynağı bu. 60 artık o kadar da yaşlı değil günümüzde. Yeniden de evlenebilirler veya özgürce birisine bağımlı olmadan gezip tozabilirler.

huysuz, problem oluşturan ve çözüm yanlısı olmayan bir insanla uğraşarak hayat enerjilerini tüketmektense yalnız kalıp kafa rahatlığı içinde olmak daha tercih edilebilir geliyordur. ilişkiler tıkandıklarında çok yorucu oluyor ve yalnızlık daha iyi bir seçenek olarak görünebiliyor.

çoğu zaten gençken de sorunları olan çiftler.belli yere kadar sabrediyorlar ama sonrasında dayanılamıyor bazı şeyler.bunun da etkisi var.

Torunuyla çok eski arkadaşı olduğum böyle yaşlı bir çift vardı, aynı sitede otururduk. Biz büyüdük tabi, sonra aniden bu yaşlı çiftin boşandığını duyduk. Meğersem amca teyzeye yıllardır psikolojik baskı uygularmış, şiddet de varmış. Bi gün çocuklarından da güç bulmuş boşanmışlar, arkadaşımın anneannesi arkadaşımın ailesiyle yaşamaya başladı, dedeyi de sallamadılar. Zaten dede öldü sonrasında.

Neden zor olsun.
Aksine insanlar o yaşa kadar “sabredip”, şiddet görüp, güçsüz hissettirilip bastırılıyorlar. O yaşta boşanınca belki tam tersine çok daha mutlu,rahatlamış şekilde hayatlarına devam ediyorlardır.

mor bembombom + 1 milyon. hatta ortalama bence 50-55 yaş ve üstü kadınlar için %75, imkanları olsa anında ayrılırlar. görüyorum etrafımda adamlar 70 yaşında hala kendisiyle yaşıt kadından en az 3 çeşit yemek bekliyor, donunun çorabının yerini soruyor, sabah çekip kahveye gidiyor, gitmesede tv karşısında yemeğini suyunu kahvesini ayağına bekliyor. üstelik bu kadınların önemli bir kısmı torun veya başka bir aile büyüğüne de bakıyor.

Çevrenin ve diğer ilgi alanlarının bu konuda etkisinde kalma ihtimalin yüksek.
İslam, hayat nizamıdır aslında. Bir insanın günlük hayatında karşısına çıkabilecek meseleler sadece ibadetlerden ibaret değil.

"Bilmiyorum belki Hrıstiyan falan olsam aksine daha dindar biri olurdum, sürekli kiliseye giderdim.."
kısmı dikkatimi çekti ki okuduğum bir yazıda misyonerlerin
zamanın birinde yaptıkları toplantıda aldıkları kararlardan biri olarak müslümanın kolay kolay hristiyan olmayacağını bildiklerinden, artık taktik değiştirerek bir müslümanın hristiyan olmasa da hristiyan gibi düşünmesini sağlama üzerinde çalıştıklarından bahsediyordu.
Buna hidden church deniliyor.

Samimi olarak İslam dini kaynaklarını okuyan birinin ise müslüman olacağından bahsediliyordu bakla bir yazıda.
İmamı Gazali hazretlerinin ihyaulmiddin kitabı bu kaynaklardan biridir.

Benim hayatımda dışarıdan görünen neredeyse hiçbir şey değişmedi. Sadece içsel bir değişim yaşadım. Bu değişimler de ne yazık ki olumsuzdu ama insan böylesi daha rahatlatıcı diye kendini zorla inandıramıyor.

Hassasiyet dediğin şeyler birer şartlanmadan ibaret. Çocukken şu sokağın ötesine geçme denildiğinde orayı ilk kez geçerken yaşadığın korkuyla karışık heyecan neyse bu da o. İnanmasan da bir süre rahatsızlık duyabilirsin bunları yapmadığında. Ateist olmak "evet bu akşam 19:00 itibarıyla ateist oldum ve artık boy abdesti almıyorum" demek gibi bir zihniyet değişimi olmuyor. Ritüellerin değişmesi yavaş yavaş oluyor. Ben yıllardır inançsızım ama Kuran, İncil ve Tevrat yine kitaplığımın en yüksek yerinde durur. Alıp aşağıdaki bir rafa koyamam mesela.

Doğru mu yapıyorsun yanlış mı sorusuna cevap vermek bana düşmez. O senin kararın.

Valla dini hassasiyetler kismi bence direkt bisekil toplum dayatmasi ve toplumdaki tepkiden korkma ile baglantili. Yani 'ramazanda sokakta yemek yememek' bir hassasiyet gostergesi degildir, en temelde bu toplum baskisinin ve dayatmanin bir sonucudur. Bunun 'ben karsi tarafi cok dusundugum icin boyleyim' kisvesi altinda sempatiklestirilmesi de hos bir sey degil. Bu olayin hassasiyet adi altinda sempatiklestirilmesi o olayi gerceklestirmeyen kisiyi saygisiz olarak nitelendirmeye yol acar ki aslinda alakasi yok. Bir kisinin bir dine ya da daha dogrusu inananlara saygisini gosterme bicimi onlarin istedigi sekilde davranma degildir.

Hani gidip inadina sokakta yiyecegim ya da alkol alacagim tarzi bir olay degil benim kastettigim ama niye gidip ramazanda sokakta yemek yemeyeyim, niye kendimi engelleyeyim? Eger bu sorulara cevabin 'sikinti cikmasin diye' olursa -
ki oyle olacaktir buyuk ihtimal- o zaman sen toplumun tepkisinin esas olay oldugunu kabullenmis olursun, onunla da kalmayip toplumun senin bu yaptigina tepki gosterme potansiyeli oldugunu da kabullenmis oluyorsun ki bu da oyunu onlarin istedigine gore oynamana sebep olmus oluyor. Hal boyleyken niye 'dini hassasiyet' olarak ifade edilip sempatiklestiriliyor. O kisinin ya da kisilerin 'dini hassasiyeti' baska birisinin onlarin istedigi gibi hareket etmeye zorladi.

Sen de icten ice bunun bisekilde farkindasindir, buna yonelik biseyler yapmak da bu yuzden seni heyecanlandiriyordur bence. Yani dini hassasiyet meselesinde olay artik 'tanri' ile alakali olmaktan cikiyor 'toplum' isin icine giriyor bence.

bizimkiler inancli insanlardi ama sofu degillerdi. herhangi bir sey dayatmadilar bana kucukken. liseye kadar oruc falan da tuttum hatta, bayramlarda memlekette akrabalarin yaninda olursam onlarla bayram namazina falan da giderdik.

sonra biraz okuyunca falan ortaokuldayken gelmisti bu senin uyanis. rituellerin anlamsiz olduguna kanaat ettigimde de tamamen bosladim. gereksiz gormeye basladim. inancimdan bagimsiz olarak iyi ve ahlakli bir insan olursam topluma faydali olacagimi farkettim sadece.

hicbir zaman bir tanrinin varligini reddetmedim cunku varligiyla yokluguyla ilgilenmiyorum. herhangi bir tanriya inanma ihtiyaci da hissetmiyorum.

hayatimda onlarca donum noktasi oldu. su anda oldugum yerdeysem su an oyle olmasi gerektigi icindir. calistim, cabaladim, sansim da yaver gitti evet, elimden tutan da oldu. islamiyette "once tedbir sonra tevekkul" derler bilirsin, ben kaderci bir insan degilim, her sey olacagina varir diyorum, ama demeden once de gereken her seyi yapiyorum. sinavim varsa calisiyorum, emniyet kemerimi bagliyorum, arabanin bakimini yaptiriyorum vesaire.

arada annemle konusuyoruz boyle mevzulari, o da agnostiklikle deizm arasinda gidip geliyor ama farkinda degil daha. allah gunah yazmasin ama bazi seyler cok sacma ya diyor ahaha.

anlattıklarına ek olarak benim başkalarına olan hassasiyetlerim de kayboldu. ramazanda saklanarak yemek yemek gibi mesela, niye bunu yapıyorum ki dedim. bir arkadaş yazmış bunlar hassasiyet değil, mecburi yapılan dayatmalarmış aslında. bunları sorguladıkça daha da uzaklaşıyorsun doğal olarak. takma kafana, hissettiğin gibi devam et derim.

yıllar geçtikçe düşünceleri değişiyor insanın, ilk ateist olmaya başladığım zamanlarda islamiyete ve müslümanlara karşı bir öfke, suçlama duygusu vardı. içinde yaşadığımız toplumdaki kötülüklerin sebebi olarak hep islamiyet ve müslümanlığı görüyordum tabi bunda ekşinin ve sosyal medyadan beslendiğim kanlların da etksisiyle. haram olan şeyleri daha bir istekli yapıyordum.
tabii başta da dediğim gibi düşünceleri değişiyor insanın zamanla, şimdi aslında bizi köklerimize bağlayan şeylerin bu ritüeller olduğunu düşünüyorum, kötülüklerin islamiyet ve müslümanlıkla değil insanla ilgili olduğunu biliyorum. iftar zamanında herkesle birlikte yemek yemek çok güzel geliyor ya da camide hep beraber namaz kılmak, bayramlarda en güzel elbiselerle sevdiklerimizle olmak, aynı hisleri paylaşmak aslında bizi geçmişe bağlayan bu toplumun belki de en güzel şeyleri. ateist bir dindar gibi yaşamak en güzeli galiba.

kadın olarak ben de islam'daki bazı konulara öfkeyle yaklaşıyorum, toplumsal olarak da destekleniyor işte erkeklere sınırsız özgürlük, elinin kiri, aman ne olacak canım, erkek o gibi bakılırken tüm dini geleneklerin ve ayrıca ibadetlerin (örtü, namahremden kaçma, ibadet...) kadınlardan bekleniyor olması ve buna rağmen toplumun devamlı eleştiri düzeyini arttırması (giyim kuşam, davranış, sosyal hayat... izin tanıdıkça ekleniyor), üzerine bir de toplumsal olarak erkek baskısının yüklenmesi vesaire. yine de o reddetme noktasına gelmek istemiyorum, kendimi engelliyorum bazı sınırları geçmemek için, düşünmüyorum falan. ergenken ara ara ya hepsi uydurmaysa, allah yoksa diye düşünürdüm ve başım dönmeye başlardı ajdhjs.

Caner taslaman in youtube takı videoları çok aydınlatıcı. Adam fizik doktorası yapmış.

Boşanıp testi yaptırır testi de suratına çarpardim

Bir şeylerin ters gittiği kesin. Bi taraf haklı tabi. Eğer kadın olarak haklıysam boşanırdım. Erkek tarafı isem de aklıma kurt düştüğü için boşanırdım

carpenic +1

erkek haklı. babalık testi erkeğin istemesine gerek kalmadan yapılması gereken bir test. güven, özellikle bu zamanda abartılan, içi boş bir kelime. ilişkide sadece kadın çocuğun kendinden olduğunu bilme lüksüne sahip. onlarca yıl sürecek maddi manevi sorumluluğu erkeğin üzerine yüklemeden bunu bilme hakkı erkeğe de tanınmalı.

erkek tarafını anlamak gerek. kimse sınanmadığı günahın masumu değildir diye bir söz var. insanlar 30 yıl boyunca babası olmadığı çocuğa bakıyor. çocuğa bakmak mesele değil 30 yıllık bir enayi yerine koyulmuşluğu öğrendiğin anı düşün. intihara bile sürükleyebilir.

bana güvenmiyor musun sevgilim diye sormak çok manasız. kimse kimsenin içinde ne olduğunu asla bilemez ve kimse kimseye kendi akıl sağlığı için %100 güvenmemelidir.

bence sorumlu bir eş çocuk doğar doğmaz kendi teklif eder. ben kadın olsam hiç düşünmem ve gocunmam.

son yazanlara katılmıyorum. bir erkeğin çocuğun kendisinin olduğunu bilme hakkı olduğu kadar bir kadının da çocuk yapacak kadar güvendiği erkekten karşılıklı güven beklemeye hakkı var.

yakın zamanda reddit'te benzer bir gönderi görmüştüm, linkleri aşağı bırakıyorum. ne yazık ki evliliğin sonlandığı bir gönderi.

www.reddit.com
www.reddit.com

boşanırdım. zaten test isteyebilecek bir erkekle değil evlenmek, flört bile etmezdim.

Dışardan göz olarak: Evli değillerse erkek haklı.

Olaydaki kadın ben olsam: Benimle birlikte olan adam zaten nasıl birisi olduğumu bildiği için benden şüphe duymaz. İster evli olayım ister sevgili, bana sevgilim bu soruyu soramaz. Velev ki istedi, o testi yapar sonra münasip yerine sokardım bana güven duymadığı için.

Ancakkkkkk olması gereken: Bence doğumdan sonra zorunlu babalık testi mutlaka gelmeli. Kaç baba kendisinin olmayan çocuğa bakıyor kandırılarak. Müge Anlı, Esra Erol'da sürekli görüyoruz. Yani bence bu test kadın veya erkek tarafına bırakılmamalı. Her türlü ilişkide zorunlu test gelmeli bir an önce. Öbür türlü çiftlerin arasında yukarıda bahsettiğim gibi güven sorununu ortaya çıkarıyor

Valla erkeğin babalık testi istemesi de tuhaf,

Kadının hiç sormadan bak babalık testi yaptırdım, babası sensin, bunu bilmek senin en doğal hakkın falan demesi de tuhaf benim için.

E herhalde yani şüphen mi vardı neden gittin yaptırdın?

Erkek isterse, kadın bozulmakta haklı.

Ama erkek, benim ailemde veya çevremde böyle böyle durumlar yaşandı, benim hayattaki en büyük korkum da bu, sana çok güveniyorum ama lütfen bir test yaptıralım diye anlatsa belki bir nebze yumuşatır ama iki ucu boklu değnek kadın her türlü bozulabilir.

Bir de benim anlamadığım bunu kadına niye söyler ki erkek? Şüphesi varsa çocuk doğunca bir saç telinden falan test yaptırsın, olmuyor mu öyle? Biraz sıksın dişini yani. Ne diye ortalığı geriyor.

evli ya da değil, fark etmez. bir terslik bir şüphe var bu işte mutlaka. normal değil yani. resmen kadından şüpheleniyor adam. normal bir şey kesinlikle yok. ama boşanmak için de çok geç olabilir bence.

belki erkek de aldatıyordur, aynısının yaşamaktan korkuyordur. kişi kendinden bilir işi. ama kesinlikle sağlıklı bir durum değil.

@nehara +1

Kadının bildiği şeyi erkeğin niye bilmeye hakkı olmasın? Adam kadına güvenmiyorsa başka sorunlar vardır, o ayrı bir konu, ama teste izin vermemesi hatalı bir davranış.

Ortada makul bir şüphe varsa erkek tarafı haklı, değilse büyük sıkıntı.

Konuşup, kafasındakileri öğrenmek lazım. Bazı insanlar geçmişte yaşadıkları olaylardan dolayı, bu tarz kanaatlere sahip olabiliyorlar. Çevresinde sıkıntılı durum çok olmuş olabilir.


.

Meslek hayatım içerisinde ilk boşanma davamı aldığımda müvekkilim erkek kişi ilişkilerinin senelerdir iyi gittiğini eşinin kendine karşı çok iyi olduğundan fakat bir gün eşinin tabletinden dizi izlerken bir google fotoğraflar bildirimi ile eşinin başka bir adamla olan fotoğrafına denk geldiğini belirtmiş ve çocukları için babalık testi yaptırmak istemişti şartları sağlayıp aracı olduk neticede 2 çocuğun da kendisinden olmadığı ortaya çıktı çocuklar 12 ve 4 yaşlarındaydı adam neredeyse kendini kesecekti.

Sonraki süreçlerde de şüpheli durumlarda ben müvekkillerime bu testi tavsiye ettim 4 defa babası farklı çocuk vakası ile karşılaştıktan sonra şimdi diyebilirim ki kendi çocuğum olduğunda eşim hastaneden taburcu olmadan o testi çoktan yaptırmış olurum.

Güven kontrole engel değil. Ben erkeğim ama benden de isteseler yok demem. Güzelce sebeplerini öğrenirim; konuşalım çözelim. Kadın tarafından bunu istemek de ne var ki? Ben otelde çalışıyorum ve neler görüyorum neler. Bu bir zorunluluk olmalı. Millet habersiz başkasının çocuğuna bakıyor. Bir kadından bunu isteyince boşanmak istemesine şaşıyorum. Korkacak bir şeyi olmayan al sana test ver bana bunun sebebini der. Konuşulur. Her şey konuşulmalı. Banka ekstrelerini göreyim, telefondaki mesajlara bakayım vs. Demek ki bir sebebi var. Ver baksın. "Aaaa güveni yok", "al bak ama bitiririm bu evliliği" demek saçmalık.

10 hafta dolmadan küretaj yaptırıp, materyalden DNA testi yaptırır ve sonucu suratına çarpardım.

apocalipy +1

erkek olsaydım ben kesin isterdim. karakter olarak çok şüpheci biri olmanın yanı sıra benim çevremde bile duyma mesafesindeyse bu olaylar, sanıldığından çok daha yaygın bir durum demek ki diye düşünüyorum. aynı şekilde evli erkeklerin de başka kadınlardan çocukları çıkıyor.

bence de hastaneden çıkmadan zorunlu test yapılmalı +1.

Altında sadece çirkin imalar taşıyan bu talepte nedense hep erkek tarafıyla empati yapılıyor, kadının kırılacak onuru belli ki kimsenin umrunda değil. Hastalık derecesine varan bu denli şüpheci biriyle zaten evlenip ondan çocuk yapmazdım, evlendikten sonra karakter evrimi geçirip bu hale gelmişse ve benden böyle bir talebi olduysa o zaman da @pro9it9is9 +1. İnsan ilişkilerinde güven en önem verdiğim husus ve beni tanımasına rağmen bana güvenmeyen birinin sadece merhabalaşmak için dahi olsa hayatımda hiçbir sıfatla yeri yok.

Tek eşli bir evlilikte çocuğun başkasından olma ihtimali olamaz ki. Bunun tükrçesi bakayım beni aldatıyor musun kiminmiş çocuk demek.
Çok küçültücü bir davranış. O çocuğu aldırıp ardından dna testi yaptırmak ve adamın suratına çarpmak gerek ama ben bir anne olarak evladıma kıyamazdım.

bu testi soracak kadar şüphelendiğim bir durum varsa zaten evliliğin geçerliliği kalmamış demektir.

Kadına çirkin bir itham bu, beni aldatmış olabilirsin diye suçlamak direkt.

ki genelde erkek tarafından bakarım.

ha direkt şüpheleniyorsundur aldatıldığını ispat et, boşan

Hamilelikte test yaptırmanın riskli bişey olduğunu duymuştum. Böyle bir şey de olabilir

carpenic daha tartışma başlamadan bitirmiş bence.

tek eşli, sorunsuz ve güzel giden bir ilişkide erkek kişisinin böyle fikirleri varsa bi zahmet korunsun çocuk yapmasın.

bosanma filan demnmis ama evli olduklari bilgisine nereden ulastik onu anlamadim.

ilk is kurtaj. sonra zaten cok uzun surmez ayrilik gelir.

nehara +1
bohr atom +1

kadınlar bundan zaten otomatikman emin olduğu için bu konuda erkeklerin çok fazla anlaşılabileceklerini sanmıyorum. ilişki mutlu gitsin veya gitmesin bence her erkeğin hakkı. hemen hemen her ilişkide güven konusunda onca tartışma yaşanabilirken babalık testinin bence tartışmasız yapılması lazım.

boşanırdım, kürtaj yaptırırdım diyenlerin dünyadan haberi var mı acaba? hadi onu geçtim hiç mi ekşi sözlük'teki müge anlı başlıklarına bakmıyorsunuz? :)

kadın açısından evet güven kırıcı bir olay. bunu kabul ediyorum. ancak erkek tarafından bakınca da niyeyse çok haksız görmüyorum. erkeğin belli ki bir güven problemi var birlikte olduğu kişiye karşı. zaten burada avukat olanlar yazmış, benim de çevremdeki avukat arkadaşlarımdan böyle birkaç olay duymuşluğum var. üstelik 10+ yıl evlilikte ilk çocuk kendisinden iken 2. çocuğun başkasından olma gibi vahim durumlar bile var.

o yüzden erkeğin test istemesi kendince haklı, kendini bilen kadının buna bozulması da yine kendince haklı. teste izin vermemek bence hatalı bir hareket. izin vermemekte diretmek şüphe katsayısını arttırmaktan başka bir işe yarayacağını zannetmiyorum. izin vermeyip çocuğu tek büyütmek / kürtaj yaptırmak gibi sonuçlara kadar gider o iş. o yüzden ne olacaksa test sonucundan sonra olmalı. iş boşanma kısmına veya kürtaja geliyorsa orada oturup karşılıklı duygu paylaşımı yapılmalı. yani erkek neden böyle bir şey istedi, hangi durumlar yüzünden güven problemi oluştu bunlar üzerine konuşulmalı. kadın kendisine söylenenlere ikna olmadıysa boşanmakta da kürtajda da haklı.

Şüphelenen erkek olsam, çocuk doğduktan sonra saçından örnek alır gizlice yapardım. Kadının da onuru kırılmazdı.

Belki de çocuk doğunca tıpatıp babaya benzeyecek, teste de gerek kalmayacak.

O ilişki sorunsuz değildir
O test yaptırılır, adamın yüzüne çarpılır bir daha da görüşülmez.
Sonra karar verir kadın; doğuracaksa sağlam bir nafaka (eşi değilse bile çocuk içşin nafaka şart), ya da kürtaj.
Zaman kötü diye "sorunsuz" ilişki böyle piç edilmez. Sorunludur o...

evli olsaydim, kürtaj bosanma dna testi seklinde olurdu.
sevgili olsam, ayrilirdim yine.

ama erkeklere de hak veriyorum, neler var.

ama yapardim vs demek kolay.

erkek bunu durum dururken istemez.istiyorsa şüphelendiği mutlaka bir şey vardır.

evli olsam durup dururken niye babalık testi isteyeyim?ama yine de hoş değil tabi ki.

başka adamların çocuklarına babalık yapan adamlar da eşlerinden şüphelenmiyorlar. onur kırıcı doğrudur ama ben nasıl istersin demezdim. sonunda boşanabilirdim tabi. duruma bağlı.

Müthiş kıskanıyor seni ama öyle böyle değil.

İsteyen senin hakkında istediği kadar konuşabilir, senin hayatının hükümdarı sensin. O kadar. Kimse seni etkilememeli, senin isteğinin dışında herhangi bir harekete seni sürükleyememeliler. Öyle bir dik duruşun olsun ki altında ezilsinler. Öyle dik dur. Bu tip insanların karşısında bütün bilincinle bütün haysiyetinle bütün varlığınla dimdik duracaksın.

O kızı da bence hayatından silip at, yavaş yavaş yapmak daha mantıklı olabilir, ben olsam çat diye yaparım o ayrı. O çevreyi de mümkünse değiştir veya kendi tavırlarını değiştir o çevreye karşı.

Senin hayatının hükümdarı yalnızca sensin. Sen ne istersen aslolan odur. Dimdik duracaksın.

Öncelikli sorun kızın had bilmez olması. Bunu yapmayı bırakması için güzelce haddini bildirmen lazım. Al karşına konuş, bu tavrın sıktı artık, bir daha o adamla ilgili benim üzerimden yorum yapmanı istemiyorum gibilerinden konuşman gerekiyor.

Sırf eğlencesine de yapıyor olabilir(akran zorbalığı), sana gıcık olduğu için seni ona layık görüyor gibi yapıp seni incitmek istediği için de. Her halükarda hadsizlik. "Benimle bir derdin varsa anlat çözelim, başkalarının önünde bu konuyu açman adice" diye ekleyebilirsin de.

arkadaşınız sorunlu gerçekten.
adamın kimliğinin dışında, zaten ne münasebet?
anında hayatınızdan çıkartın.

bunu anladığınız anda olay çıkartıp bir daha görüşmemelisiniz zaten.

Benim arkadaşlarım da peşkeş çekiyor ama beni biliyorlar. Bana göre birilerini bulmaya çalışıyorlar. Uygun olmayan birini bulduklarında önce bana anlatıyorlar karşıyı sonra buluşturalım mı diye soruyorlar.

Arkadaşın düşüncesiz. Hiç sormadan adama veya gruba yazıyorsa veya ima ediyorsa arkadaşınla konuşmalısın derim. Samimi arkadaşın hem. Lan ben böyle adama bakar mıyım? Bilmiyor musun? E öğrendin o halde vs diye yardır.

bence de sizi kıskanıyor.

:D boyle arkadasin varken dusmana ihtiyacin yok.
Ben kendi adima arkadasligimi bititrmekle kalmaz, buna guzel bi tuzak kurardim.

ben arkadasligimi bitirirdim eger boyle bir durum varsa. ama bazen insan kendini de oldugundan cok daha iyi goruyor (bu adamdan bagimsiz konusuyorum).
arkadasima kendime uygun gormedigimi, asil su su ozelliklerinden oturu bu adamin ona cok yakistigini soylerdim. cok sinirlendiysem de kendine uygun gorduklerinin ona hic uygun olmadigini belirtirdim.

neden bu adamı bana uygun gördün diye sorsan mesela? arkadaşın kötü niyetli değil de mal olabilir belki. ama genel olarak bence de tatsız bir durum.

Adam belki çok iyi biridir diyecektim değilmiş, arkadaşınız en iyi ihtimalle gıcık. Kesinlikle arkadaşınıza sorun, bilmediğiniz sürece siniriniz artacak, gerek yok. Hatta belki sorunca duyuruyu güncellersiniz:):) merak ettim.

"kariyer olarak sizden daha düşük konumda, sizden 10 yaş büyük, kel, göbekli, (icip icip kızlar beni kullansın istiyorum esprileri yapıyor), alkolik, lise mezunu, ilçede yasayan biri"

Burada seni gereksiz yere olumsuzlaştıran bazı maddeler var. Bu bahsettiğin arkadaşının kötü niyetli veya haset olduğu ortada ama, bundan sonra cidden iyi niyetli ve gönlü geniş biri sana mesela "ilçede yaşayan" birini uygun görse, ya da "lise mezunu" veya "10 yaş büyük" birini uygun görse yinr aynı şekilde mi düşüneceksin, o var. İnsanlara verdiğin değer konusunda bu arkadaşının vasıtasıyla sınandığınu düşünüyorum.

adamı ara ve kız arkadaşının kendisinden çok hoşlandığını ama utandığı için senin iletişime geçtiğini ve wsp tan kendisine mesaj atmasını beklediğini söyle.

bence de kıskanıyor +1.

sizin adınıza karar vermesi, muhabbetini yapması hoş değil. ben olsam önce uyarır, devam ederse arkadaşlığımı keserdim.

ayrıca size kendinizden kucuk, fit ve iyi egitimli erkekleri layik görse bile son karar sizin.

ben peşkeş çekiyor olarak okumazdım olayı
kafasında böyle manasız bi eşleştirme yapmış hepsi bu
ciddiye almamak lazım

Senin onunla olmayacağın zaten belli anlattıklarına göre. Bence sinirlenmeye falan hiç gerek yok, durum ortada, kendilerine eğlence arıyorlar.
“Bence sen x’ten hoşlanıyorsun ve benim ağzımı arıyorsun anladım bennn;)” şeklinde uzun süre devam ettirerek ibreyi ona çevirebilirsin. “Siz zaten tam uyumlusunuz bence, kafa yapılarınız, görselliğiniz birebir yani puzzle gibi tamamlıyorsunuz” diyerek püskürtebilirsin.
Hiçbir şey yapmayıp o grupla ilgiyi alakayı tamamen kesebilirsin.
Öyle arkadaş olmaz olsun, seni watsap gruplarına eğlence malzemesi yapıyorsa o arkadaş değildir başka bişeydir.

Buradan okuyunca bile bir kaşık suda boğmak geliyor insanın içinden. O derece itici ve haddini bilmezce bir davranış. Bana kalırsa arkadaşlığınızı hemen bitirin, böyle kendini bilmez hadsiz ve mahalle kültürünü benimsemiş insanlar sizin gibi kültürlü ve çok iyi eğitim almış, standartları yüksek birisinin arkadaşı olmamalı. Davul bile dengi dengine sonuçta. Ben buram buram kıskançlık kokusu aldım. Madem o kalitesiz herifi size yamayacak kadar denk görüyor kendine ayarlasın o halde. Varoş!

kendini o kadar övmüşsün de böyle saçma bir arkadaş çevresi olan birinde bence bir şeyler eksik olmalı. suçu kendinde ara bence. ahah.

Bana da yakın arkadaşım anasıyla birlikte bu baskıyı yaptı hatta anneme de dediler. Ben beğenmediğimi söylediğim halde devam ettiler yakıştırmalara. En son dedim ki “anasına sen git kendi kızına al o kadar iyiyse”. Arkadaşım da “beni beğenmediler seni beğendiler” dedi. Normalde de kendisini aşırı güzel görürdü beni beğenmezdi diğer ortak arkadaşımla birlikte. Kime mezuniyet fotoğrafımızı göstersem bu kız senden 10 yaş büyük gösteriyor, sen daha güzelsin dediler. Bunu da hangimiz güzeliz diye sormadım bu arada.

Sonra sevgilim oldu, bu arkadaşlar bana düşman kesildi. Bana yakıştırmadılar hatta bazen. Bu arkadaşım kendisine 190 boylarında Tarık akan Kıvanç Tatlıtuğ ayarında insanları yakıştırırdı ama muhatap olduğu yazıştığı tipler huqqacı babet çorap sivri topuk ayakkabı giyen kendinden minyon keko tipli erkeklerdi. Hayata bakış açım arkadaşlarıma nazaran daha muhafazakar olduğu için beni akp gençlik kollarından biriyle olmam gerektiğini söylerler dalga geçerlerdi.

Sonra yavaş yavaş yeni tanıdığım insanlar bana bu arkadaş dediğim insanların nasıl toksik bir hal aldığını söylemeye başladılar. Herkes bana bu insanların beni manipüle ettiklerini söylüyorlardı. Sevgilimle tanıştırdığımda ise sevgilimin yüzüne “bizi fancy mekana götürüp neden yemek ısmarlamadın” diye laf ettiler. 10 yıldır yediğim içtiğim ayrı gitmeyen insanlara bastım tekmeyi. Şimdi egolarını okşayacak birilerini bulsunlar.

önce suc sende, birisi bir ima vs. yaptigi anda agzinin payini vereceksin.

benim tavsiyem, yok mu yakisikli kuzenin bir arkadasin, instagramdan, vatsaptan sevgili gibi hikaye at, catlasin. sonrada engelle, erkek arkadasim rahatsiz oldu cinim seninle görüsemiyorum falan yaz iste.. hatta bence biraz oyna, iste biri var falan diye meslegi falan da bu kizin kendine yakistirdigi gibi salla

bu varoslara laf falan sokarsan hoslarina gider, benim dusuncem sen cevap vermedikce gicik olup dozu arttirmis. amac seni tetiklemek. ilk cümlemle ters oldu ama anlasilmistir.

bu peşkeş çekilmek olmuyor bence, yakıştırma diyelim.

Anne yarım saatte bir emzirsin. Gün içinde ne kadar çişli bez çıkıyor? Doyup dolmadığını çişli bezden anlarsınız. Biberonla mama vermeye devam ederseniz süt azalır sakın yapmayın. Her dakika memede dursun.

bugün devamlı memede tuttuk ama karnı doymadığı için ağlayıp durdu. akşam 20'de mama vermek zorunda kaldık. mamayı büyük bir güçle emdi. ağzından çekemedik. sonra hemen uyudu. hala uyuyor. mama vermek istemedik ama mecbur kaldık. aç kalmıştı. bugün 4 tane çişli bez çıkardık.

aç kalsa uyuyamazdı. doymuş. memede kaldıkça süt salgılanıyor-muş. ben 8 ay önce doğum yaptım ve emzirmeyi öğretene kadar gece yarısı üç-dört saat uğraştığımı biliyorum. pes etmeyip deneyin. emzirmek bebek için hem inanılmaz faydalı hem çok pratik hem de ekonomik.

Bebişiniz sağlıkla büyüsün inşallah.
Bizimki biraz erken doğmuştu, hemen emzirdim çok az süt geliyordu ama ısrarla emzirmeye devam ettim. Süt öyle bir şey verdikçe artıyor zaten bebeğin ihtiyacı da zamanla artıyor, başlarda 30 ml kadarla doyuyorlar.
Mama verin eğer doymuyorsa ama şöyle verin önce anne emzirsin ardından mama. Sütle belki doysr mamayı içmez böylelikle. Bir de biberonla değil enjektörle verirseniz memeden uzaklaşması da engellenir. Biberonla cort cort çekiyorlar kolayına geliyor sonra memeyle uğraşmak istemiyor uyanıklar :) gece uyuyor da olsa en az 1.5 saatte bir uyandırıp emzirin.
Aç kalmasın sakın, sarılık olabilir sonra. Bizde olmuştu petişan olduk geçene kadar.
Sütüm yok diye düşünmesin anne, inanılmaz etkiliyor bu düşünce ve moral. Dut kurusu iyi süt yapıyor bir de. İlk bebekte maalesef herkes bi şey diyor ve insan deliriyor, kaynanalara falan deyin de kızım dütün gelmiyor mu sç mı bebe falan diye anneyi darlamasınlar. Allah kolaylık versin:)

onceki gun gordum ben, vardi

Batıkentteki minicik yunus markette bile var

macrocenter'da ve istegelsin'de vardı.
macro'nun sanal marketine bir bakın.

Aylı isimleri seviyorsanız direk ay ismi koyun :) Nisan mesela
Miray daha iyi içlerinde
Ama Yaz koysanız keşke ben çok seviyorum Yaz ismini :)
Sağlıklı ve kolay doğum olur inşallah

Boş ver bizi be :) koy içinden geleni.
Haa ben kızım olsa nagehan koyardım:) soyadıyka kafiyeli olmasını öneririm. Kişiyi çok etkiliyor

Kızım olsaydı Cemre veya Mevsim düşünüyorduk ama oğlumuz olacak.

Ceday olsun o zaman :)

Ben bu sıralar Lara ismini çok seviyorum. Hem yurt dışında da kullanılabilir. Bu arada Selay da olabilir ya da Nilay.

kişisel sıralamam:
miray
simay
aybeniz.

voleybol takımı kadrosu sayıyor gibi oldum.
aybeniz kızılderili ismi gibi. soluk beniz anlamında.

evet benzersiz ama gereksiz de. neden kız ömrü boyunca adını yanlış söyleyenleri düzeltsin ki? üstelik yurtdışına filan açılacak olursa diğer ikisiyle işi daha kolay olur.

sunay

AyCan

Yazdıklarınız içinde Simay.

Umay da düşünebilirsiniz.

Aydan güzel isim, çok da yaygın değil. Bir düşünün.

Aybeniz koyarsaniz ismi hep yanlis yazilir cok sıkıntı yasar. Uzulursunuz. Ayla koyun.

İlke ismini çok severim ben. Sağlıkla alırsınız umarım kızınızı kollarınıza :)

aybeniz nedir ya? soluk benizli gibi

ada ismi guzel gibi
aysel
ayla

olabilir ay olsun diyorsaniz

@

ay denilince aklına solukluk mu geliyor yahu herkesin, hiç öyle düşünmemiştim :)

Ayda

Umay
tr.wikipedia.org

Ece
tr.wikipedia.org

Aybeniz bence kotu bir isim :/
Soluk benizli kisi gibi.

Miray guzel
Ayla, Aydan, Simay...

Tomris.

Aybeniz yerine aysima daha iyi olamaz mı en azından anlamı daha güzel, ayyuzlu demek. Bir de Aylin,Ayda da olabilir.

Miray diye eski sevgilim vardı, o yüzden sempatim diğerlerine kıyasla fazla. Miray +1

Aybeniz koymayin :( aytemiz gibi...
bu yazdiklarinizda en guzeli Miray bence. anlami nedir bilmem ama kulaga hos geliyor.


aydan, ayla gibi isimleri severim ben de. bir de soyisimle olan uyumu da onemli. soyadiniz parlak olsaydi mesela Aydan Parlak, soyadiniz yildiz olsaydi Ayla Yildiz gibi...

miray > simay > ilke

Miray ismi, Farsça kökenlidir. Anlam itibariyle ay gibi ışık saçan demektir.
Miray ismi, yumuşak başlılığı, güzel huyu temsil eder.
Miray ismi Kur'an'da geçmemektedir.

Güzel. Oyum Miray'a!

aybeniz bence de aytemiz gibi, biraz talihsiz olabilecek bir isim.

miray da, simay da, ilke de tanıdım.
direkt o kişileri çağrıştırdığı için önyargısız fikir vermem zor ama fonetik olarak bence de içlerinde en iyisi miray.

"ay"lı isim olarak da en sevdiğim "aylin".
aylinler de tatlı olur genelde.

İlke çok güzel. Duru diyecektim.

aybeniz'i çok sevdiyseniz ayben koyun. aybeniz gerçekten kötü bir isim.

diğer seçeneklerin tamamı güzel. parantezi yazmadan sorsanız ilk aybeniz'i elerdim.

Aybeniz koymayin demeye geldim. Digerleri guzel isimler.

ilay

Mayıs

@freebird5406_2 sfadfasd

bunlardan ben ilke yi daha çok begendim
ışık
güneş

Aybeniz koymayın, ayrıca "Simay benim karım lan" Simay güzel isim.

Benim hep tavsiyem iki isim koyun, soy adı ile fonetik olarak uyumlu iki isim koyun.

Allah sağlıklı ve hayırlı bir evlat olmasını nasip etsin .

İlke. Andımızı getiriyor akıllara. Dolayısıyla çocukluğumuzu da. Ekseriyetle de çocukluk akla gelince pozitif duygu yükleniyor insan.

aybeniz koymayın.

miray +1

bana göre kızımın ismi en güzel isim :)

deniz

Ağlayan çocuğa ne yapabilirsin hocam hadi hoplasa zıplasa gürültü yapsa çık uyar ya da şikayet et ama ağlıyormuş, ne yapılabilir buna. Benim de çocuğu engelli bi komşum var çocuk durmadan bağırıyor çağırıyor bilinçsiz olarak, ben bu çocuk için ne yapabilirim ki çocuk engelli bir şey yapamayız.

Taşınabilirsin ya da kulak tıkacı ile uyuyabilirsin. Yapabileceğin başka bir şey yok.

aynısından bende de var. hiçbir şey yapamazsın. arada annesi de delirip bağırıyor bir de onu çekiyorum.

Kaç yaşında olduğunu biliyor musunuz?
Yoksa bebek mi ağlayan?
0-2 bebek dersek 2 ve üstü çocuk diyebiliriz.
Bebeklerin ağlama sebebi farklıdır çocukların farklıdır. Soruna göre çözüm bulmak lazım.

cocuk kolikse anne babanin bunu bilmemesine imkan yoktur, cocugunuz kolik demek kuslar ucar demekten farksiz yani. onlar senden daha rahatsizdir bu konuda hem aglama sesine 7/24 senden daha yakindan maruz kaldiklari hem de bir de ustune milleti rahatsiz ediyoruz gerginligi icin. yapabilecegin cok bir sey yok ozellikle cocuk cok kucukse. oluyor boyle seyler, kendince cozumler bulabilirsin ancak kulak tikaci veya tasinmak gibi. kiraci degilsen odaya ses yalitimi yaptirmak da bir cozum ama cok pahaliya patlar.

Bizim ilk çocuk (şu an 12 yaşında) doğumdan itibaren iki buçuk ay boyunca günde tam yirmi saat ağladı. Abartmıyorum süreyi. Bebekler normalde günde on beş saat falan uyurlar. Bizimkisi toplam dört saat uyumuyordu. Doktor doktor gezdik. Her şeyi denedik. Doktor "sizinkisi kolik değil. Kolik dediğin haftada üç gün üçer saat civarı ağlar" dedi. Sebebini bulamadık. Ama o iki buçuk ay boyunca bizim beşer sene gitti ömrümüzden. İki buçuk aylık olunca, memlekete gittik. Tüm havaalanı ve uçak yolculuğu süresince aralıksız ağlayan çocuk, uçaktan inince sustu. Sonrasında normal bir bebek gibi oldu ağladığı süreler...

Sizin komşu aile şu an ömrünün en zor zamanını geçiriyor muhtemelen. Ama bu problem maksimum birkaç ay içinde geçecek. Emin olun her şeyi denemişlerdir çünkü insan aralıksız bebek ağlamasına katlanamıyor. Biz her şeyi denemiştik...

Gidip bağırıp çağırırsanız sadece anlayışsız olduğunuzu düşünürler. Belki biraz da içiniz boşalır, bilemiyorum. Ancak ağlama problemine bir çözüm bulabilseler en başta kendileri için bulurlar, emin olun.

Biz beyaz gürültüler, kolik cd'leri, sab simplexler, metsiller, rezeneler, elektrik süpürgesi, araba yolculukları, adamı uçuracak derecede sallanab beşikler, salıncaklar, neler neler denedik o iki buçuk ayda... Ağlayınca ağlıyor.

Uçakta aksi bir ihtiyar "su verin ona" diye bağırmıştı. Bizim hiç aklımıza gelmemişti canım tabii o güne o saate kadar... Empati lazım.

Size sabır dilemekten başka verebileceğim bir tavsiye yok. Rahat bir kulaklık alacaksınız. Hafif müzikler, beyaz gürültü vs. takılacaksınız...

benimki de gece gündüz devamlı bağırıyor, konuşuyor (7 ay). komşulardan çekiniyorum ama yapacak bir şey yok, bağırıyor işte. komşunun da köpeği havlıyor devamlı.

birebir ben de aynısını bir kere yaşadım, akşam uçuşuydu ve son 10-15 dakika gözümden yaşlar süzülüyodu artık ağrıdan. su falan içiyordum geçmesi için, uzun bir uçuş da değildi ist- izmir.

5 saat de gittim olmadı fakat dediğinizin aynısını ben de yaşadım, yorgunluk vs olabilir diye düşünmüştüm, ya da tansiyon vs. illa daha iyi bilen biri vardır.

basınç farkından dolayı.

bana da zaman zaman inişler sırasında oluyor, ilkinde ölüyorum sanmıştım. burada bir çözümden bahsedilmiş: www.reddit.com

Büyük ihtimalle sinüslerin dolu ya da kulakların tıkalı. Basınç farkından dolayı olur. Basit bir kaç manevra var. En bilineni ve kolay olanı valsalvadır. Yapman gereken ağız ve burun kapalıyken dışarıya hava vermek. Bir diğer öneri iniş ve kalkış sırasında sakız çiğnemek ve bol bol su içmek.

Eğer ilaç istiyorsan sudafed sinüsleri açar ve rahatlatır.
Not:2 yıldız dalıcı bilgileridir.

Cok tesekkur ederim

Telefonla konuşma özelliği, bildirimleri takip etme özelliği

fayda kişiyen kişiye değişen bir şeydir, siz arayıp bulamadıysanız size ve sizce faydası yoktur. size faydalarının anlatılması zor da olabilir ve size uygun olmayabilir, bu da normaldir. ben soruyu anlayamadığım için buradan girdim konuya, zira araştırdım demişsiniz, gördüklerinizdir işte faydaları?

en basitinden arama ve mesajları kolda telefona bakmadan görebilme diyeyim, bazı insanlar için oldukça önemli olabiliyor ve bundan çok faydalanabiliyorlar mesela. düzenli spor yapan ya da günlük faaliyet takibi yapmak isteyenler çok faydalanabiliyorlar, pozitif etki görebiliyorlar, spora karşı bağlılıklarını artırabiliyorlar. hareket etme düzenlerini anlayabiliyorlar. kan basıncıdır vesairedir sağlıkla ilgili şeylerin kontrolü açısından sürekli kolda ölçüm yapmasından faydalananlar var mesela. diyeceksiniz ki herkes mi bunlar için kullanıyor, hayır tabii ki mesela prestij düşüncesiyle de kullanan var, ki orada da bir faydadan bahsedilebilir, sonuçta kendine bir fayda sağlıyor mu sağlıyor.

yani bir dünya faydası olduğu açık net belli olan bir sürü alet var, akıllı saatler de onlardan biri. apple watch da bir akıllı saat olarak bu kategorinin bir sürü faydasını sunuyor. "bunun ne gibi bir faydası var" sorusunu sormak neredeyse "akıllı telefonların ne gibi bir faydası var" diye sormak gibi. okuyup gördükleriniz fayda olarak sizi ikna etmemiş olabilir ama o gördüklerinizin hepsi bazı insanlar için faydadır. sizin için fayda olmayabilir, başta da yazdığım gibi bu da oldukça normaldir. bu açıdan düşünerek sormak istediğini şeyi ve sorunuzun amacını bir daha gözden geçirebilirsiniz belki. yoksa buraya size internette araştırıp gördüğünüz faydalardan fazlası yazılmayacaktır diye düşünüyorum sonuçta.

ek: bu arada "egzersiz süresi ölçüyor" demişsiniz ama sadece egzersiz süresi de ölçmüyor aslında bu aletler. yaptığınız egzersize bağlı olarak, hız, tempo, tırmanılan yükseklik, katedilen mesafe, kalp atışı, ortalama kalori yakımı gibi birçok veriyi ölçüyor ve saklıyor. herhangi bir tür sporu doğru kalp ritm iniş çıkışlarını kontrol ederek falan yapmak istiyorsanız ve gelişim takip etmek istiyorsanız epeyce faydası var akıllı saatlerin.

sorunuzu da sonradan gördüm bu arada, bence evet spor yaparken faydası var, en son yukarıya yazdığım ölçümleri yaptığından ötürü. mesela kardiyo çalıştırırken trainerlar saatten nabız falan baktırıyorlar en basitinden örnek vermem gerekirse. ona göre hareket sırası düzenliyorlar.

sorumu şu şekilde düzelteyim o halde; spor yaparken, sağlıklı beslenmeye çalışırken bir faydası var mı?

var heart rate ini takip ederek özellikle cardio çalıimasında doğru aralıkta tutarsan bunu yağ yakımını maximize edersin

youtu.be

Apple değil ama Samsung Galaxy kullandım. Spor yaparken kalp ritmi ölçme fonksiyonu haricinde bildirim vb hiçbir özelliği çok gerekli gelmedi bana açıkçası. Olmasa da olur bi ürün ama pazarlıyorlar bi şekilde işte.

Turkiye'de park, yesil alan az oldugundan, spor yapma kulturumuz olmadigindan tam algilayamiyoruz, beden egitimi dersinde bile spora yonlendirilmek yerine asker gibi sag sol diye yurutulen bir nesiliz ama gelismis ulkelerde adamlar, kadinlar dehset spor yapiyor, kopek gezdiriyor, parkinda bahcesinde kosu, yuruyus yapiyorlar surekli. Zamanin ruhu biraz. Gelismis ulkelerde hype olan bazi kavramlar var son 20 yilda. Nedir? Cevre bilinci, hayvanseverlik, saglikli yasam, son teknoloji takibi, ozgurlukculuk, irk ayrimciliga karsi olma vs. Saglikli yasam cok buyuk trend cidden, smoothie, kale male, diyetisyeni ayri vegancisi, yogacisi ayri baska bir dunya yasanmaya baslandi. Apple watch iste bu saglikli yasam hype'nin ekmegini yiyor bir anlamda

Geçen hafta doğubank'ta bir dükkandaydım. inanmazdım ama adamın biri sadece kalp ritmi olan özelliği için kızına alacaktı. bir de şunu bırakayım.

support.apple.com

apple her versiyonda özellikle sağlık konusunda ciddi geribildirim topluyor. hatta bir tane sağlık kuruluşu ile işbirliği yapmıştı. yani ilerde ciddi ciddi saglık ekipmanı ürününe dönüşürse şaşırmayın.

(bkz: apple watch/@roket adam)
spor ve hareket takibi özellikleri dışında fasa fiso bir cihaz. 3 senedir falan 7 24 kullanıyorum, spor yapmıyorsan boşuna almana gerek yok. alanların çoğu şekil olsun diye alıyor. kan basıncı falan da ölçmüyor, kullanmayan insanlardan yorum alma derim.

Düşüp bayılıyorsun, 'Düştü bayıldı' diye eşine dostuna mesaj yollayan bir cihazdan bahsediyoruz.
EKG ni çekip doktoruna gönderebiliyorsun.
Her sabah 7 de alarm çalar, kalkarım. Bazen 6.30 çişe gidip tekrar yatıyorum. Bir sabah çişten sonra salona geçtim. Saat titredi. Baktım. 'Kalktın galiba. Uyanma alarmını iptal edeyim mi?' yazıyor.
Her gün yürürüm. Mesafe, hız, kalp atım hızı, kalori gibi değerleri kaydeder. Bazen yürüyüşe başlarken saatten uygulamayı başlatmayı unutuyorum. 700-800 metre civarı titreşiyor. Bakıyorum. Yürüyüşe çıkmış gibisin. Kaydedeyim mi diyor. Kaydet diyorum. Zaten en baştan kaydetmeye başlamış da nezaketen sormuş.
Gece titreşiyor. Bakıyorum. Yatmana az kaldı. Şarjım az. İstersen şarja bağla bi. diyor.
Şimdi fırına donmuş simit koydum. Siri 7 dakika sonraya alarm kur dedim. Simit hazır olunca haber verecek.
Öyle bir cihaz.
Mesaj yazıyorsun, mesaj okuyorsun falan. Onlar var zaten.
Telefon salonda, tuvalettesin. Telefon çaldı. Kim arıyor bak. Saatten konuş. Telefona gerek yok.

cevapları okurken bile özel hissettim, rahvan usülde koşa koşa almaya gidicem, bil bakalım ne yok

Ayni ozellikte herhangi bir akilli fitness saatten en buyuk farki diger apple urunleri ile tam uyumlu olmasi.
Fitbit mesela uyumlu degil. (Sadece kendi appi uzerinden kullaniliyor)

Mesela bende miband benzeri bisey var, 10da 1i fiyatina. Nabiz, mesafe, hiz ve yukseklik icin almistim (uyku olcumu icin de). Notification, mesaj vs gosteriyor ama acmadim bile bu ozellikleri. Arada ne yazik ki kafayi yiyip kaydetmiyor egzersizlerimi. Apple watchta muhtemelen boyle bi sorun olmuyordur.

Ne icin almak istediginize karar verip ona gore uygun fiyatli bir sey de alabilirsiniz.

Apple fanboy olarak cevap vereyim. Bence gereksiz bir cihaz.

Yukarıda belirtilen özelliklerin çoğunu saat olmadan da yapabiliyorsunuz. Yani "hey Siri 7 dakika sayaç başlat" saat olmadan da direkt telefon ile yapılabilecek bir şey. Apple Watch'a özgü bir şey değil.

Apple Watch özetle hayatı kolaylaştıran ama olmasa da olur bir cihaz. Kalp ritmi tutma, adım sayma, egzersiz ölçümü, uyku takibi gibi şeyler 200 liralık mi band bileklikte bile var. Bildirimleri bile görüyorsun mi band'da. Sadece cevap yazamıyorsun.

Benim icin duzenli egzersiz yapmaya tesvik ettigi icin cok faydali cihaz. Sirf onun icin deger. Az adaha alacaktim ocak ayinda, zira fitbitlerden memnun kalmadim. lakin iphone gerektirdigini ogrendim, yikildim kelimeler param parca. Yakin arkadasimin var, bence cok kalite cihaz. Ki iphone'um olmamamsindan da anlayacaksin ki normalde apple sevmem, on ragmen...

ben bunu anlayamadım. araştıracak bir konunuz yoksa, anlatacak bir derdiniz yoksa neden akademisyen oluyorsunuz ki? laf olsun diye iş yapmış olmuyor musunuz?

hocaniz size tez konusu bulun dedi ise,

1- size saygi duyuyor, size zorla bir tez yazdirmaktansa sevdiginiz alanda calismanizi istiyor.
2- sizi hic umursamiyor, ne yaparsa yapsin diyor.
3- yl döneminde o kadar ders gördü, arastirma yöntemleri dersi aldı, mal degil herhalde tez konusunun nasil bulunacagini, nasil arastirma yapilacagini biliyordur diye düsünüyor.

bu üc secenekte de, hocam bana konu önerin diye gitmeniz sizin hanenize eksi puan yazar. para ile yl doktora yapip 30 sayfalik tezle belge alınan osuruktan bir üniversitede olmadiginizi varsayarak bunlari söylüyorum. milyon tane tez konusu var ortalıkta, birisini bulursunuz siz, aslansiniz kaplansiniz.

Ters teper. Biraz uğraşıp en az 5 konu bulun öyle gidin.

evet laf olsun diye iş yapıyorum, izin var mı? haddi olmayan meselelere yorum getiren üst akıl türk insanı.

Konu bulamıyorumdan ziyade hangi konuya odaklanmam gerektiğine karar veremiyorum, bu konuda size danışmak istedim derseniz daha iyi olur.
Alanınız nedir bilmiyorum ama en azından ana konu başlıkları belirleyip hocaya gidebilirsiniz. Bu ana başlıklar da hocanın çalışma konularına yakın olursa daha iyi olur.
not: araştırma görevlisiyim.

parfüme ilgisi normal seviyede olanlar pek bilmeyebilir ancak özellikle niş parfüm kovalayanlar iyi bilir bu siteyi: www.noktacosmetics.com

orijinalliğinden şüpheye düşmenize gerek olmayacak kadar profesyoneller bu işte, emin olabilirsiniz.

sephora
beymen
sevil
boyner

Baştan söyleyeyim belki imkanım olsa giderim , sonra ulaşamadığın ciğer mındar hesabı olmasın. Biraz da zora gelemeyen bir yapım var komfor bölgemden çok çıkmaya meyilim yok hele tek başıma. Ama hiç y.dışında yaşama hayali de kurmadım.

Onun dışında vatanı seviyorum, toplumun tarihini kültürünü samimiyetini. Dilimizi de çok seviyorum.

28 E

Edit: bu arada farklı yıllarda 1 ay İngiltere 2 ay da Almanya olmak üzere y.dışında kaldım.

31 yaşındayım, 1 sene kadar yurtdışında yaşadım önceden, erasmus ve staj dolayısı ile. İş dolayısıyla sürekli yurtdışına gidiyorum, aşırı bir hevesim kalmadı yani bunun için. Çalıştığım iş dövizle kazanmanın mümkün olduğu bir sektör (bilişim sektörünün bi alt dalı), türkiye'de iyi para kazanınca bir avrupa ülkesinde yaşayamayacağın kadar lüks ve rahat bir hayat yaşayabiliyorsun. Zaten maddi olarak belli bi eşiği aştıktan sonra, duygusal faktörler devreye giriyor, rahatımı bırakıp başka ülkede göçmen olmanın dertleriyle uğraşmak istemiyorum, ailem burada, düzenim burada vs vs. Yani genel olarak gidişattan memnunum. Yurtdışında yaşadığım dönemde de insanların önyargısıyla uğraşmaktan, vizesi derdi gerginliğinden nefret etmiştim ki hiç ırkçılıkla karşılaşmadım ona rağmen böyle oldu. Göçmen olduğunda düşünmen gereken binlerce farklı konu olduğu için tüm potansiyelini tam olarak işine yansıtamıyorsun (mesela patrona karşı çıkman gereken bir durumda "lan neyse şimdi vizeyi tehlikeye atmayayım" deyip susuyorsun, ama o riski alabilen adamlar yükseliyor) Sessiz sakin bi hayat yaşıyorsun yani mecburen.

Şu anda yeni mezun olsaydım, ne bileyim ailemi bu kadar önemsemeseydim, en önemlisi de iyi para kazanabileceğim bir iş alanını keşfetmiş olmasaydım muhtemelen yurtdışına taşınmak isterdim. çünkü ortalama insana avrupa çok daha iyi bir hayat sunuyor, ama ortalama üstü olduğunuzda ciddi sınırlar var ne uzuyor ne kısalıyorsun. o sınırlar da türkiye'de yok. trilyoner de olabiliyorsun, sokakta da kalabiliyorsun.

şimdi ben italya ve norveç gibi iki ülkeye gittim. en çok norveç'te kaldım.

öncelikle oraya gidince bi b.k olmuyor. sen orada immigrant sın. yani kendi ülkesinde barınma için yeterli yetenekleri olmayan buraya gelip kimsenin yapmak istemediği işleri yapan kişi.

ama CEO bile var diyenler var.

evet çünkü senin profilinde o firmaya kimse ceo olmak istemiyor. benim danışmanlık verdiğim firmada ceo türk'tü ve ağzına sıçıyordu tasarımcılar. çünkü tasarımcı ceo'ya git şunu al diyor ceo para yok diyor tasarımcı bana ne lan git para bul o zmn diyor.

böyle bir sistemde firma ceo bulamazken oradan immigrant ın biri çıkıp tüm stressi üzerine alıyor iş bitince türkiye'deki gibi ceo mu taktiri alıyor dersiniz? hayır tasarımcı.

dış ülkeye hangi şartlarda gidilir? örnek veriyorum ailen vardır çocuğunun eğitimi için gidilir. çocuğum dünya vatandaşı olsun diye gidilir. biz zaten çekirdek aile içerisinde yaşıyoruz ve öylede yaşayacağız 10-15 yıl dersen bu şekilde gidilir.

ama ben tek başıma norveç'e gidecem orada 20 yıl yaşarım diyorsan o biraz cahillik kusura bakma.

bence bir yere yerleşmeyi düşünmeden önce en az 3 hafta kalıp sosyal hayatına bakmak lazım. internetten 2 resim görüp tav oluyor insanlar ki cidden cahillik.

36 yaşında bir erkeğim. burada faydadan ziyade pişmanlık kıyaslaması uygun olur. gidersem, kaldığımdan daha çok pişman olurum, gözüm arkada kalır çünkü.

Aslında ben gitmek isteseydim şimdiye kadar gitmeyi denemiş olurdum. Almanya'da çok akrabam var. Kalacak yer sorunum bir süre olmazdı. Euronun daha düşük olduğu zamanlarda Erasmus olsun, staj olsun gitme şansım olabilirdi. Üniversiteden sonra da olabilirdi. İlgimi çekmedi doğruyu söylemek gerekirse. Belki de konfor olarak işime gelmedi. Türkiye'den ne olursa olsun gideyim kafasında olmadım hiçbir zaman. Gelecekte gitmek istersem de gerçekten hayat kalitemi artıracak yerlere gitmek isterim. Mühendis olmama rağmen Almanya düşünmüyorum nedense. Ben gidecek olsam ABD, İngiltere, İspanya falan isterdim. Gitmek istememin nedeni de aslında doğal güzellik, güzel şehirler. 27E

Sosyal ortam.

Iyi egitimli, iyi kariyerli ve en onemlisi de uyum/dil sorunu cekmeyecek iki cok yakin arkadasimi silah zoruyla dahi Almanya´ya yerlesmeye ikna edemiyorum. Ikisi de kadin, neredeyse 30 yasindalar.

Inanilmaz sosyal insanlar, buyuk sosyal cevrelere aidiyet hissetmedikce iyi hissetmiyorlar. Avrupa´da yasadilar ve buradaki insan iliskilerini tatmin edici bulmuyorlar.

Guzel bir evde misafir olmaktansa, kendi evim her zaman daha cazip benim icin. Meslek, cv, dil itibariyle gitmek mumkundu ama daha mutlu olacagima inanmiyorum. Aile, sosyal yaşam, yabanci dilde yasam (bilsen bile yorucu oldugu kanaatindeyim, hastaneye gitsem doktoru tam anlarmiyim, mizaha ortak olabilir miyim vb.) gibi bircok faktoru var.

Bence yaş ilerledikçe herkes gençler kadar kolay karar veremiyor bu konuda. Bana öyle oldu. Eskiden bunun hayaliyle yaşardım şu an biraz çekiniyorum. Bir kere aile ve dostlar kısmı büyük sıkıntı. Ama farklı da bir deneyim imkanım olsa gider denerdim de kalmak için de güçlü nedenler var. En iyi nedenlerimden birisi ben gittikten sonra burada kalan küçük aile üyelerimi bu kokuşmuş zihniyetin ortasına bırakmak olur.

Ben gitmek istemiyorum. Üniversitede hayaller kurardim herkes gibi ben de ama iş hayatına, hayata girdikçe o işin oyle olmadığını anladım.

İyi bir maaşla ordan daha kral yaşarsın burada. Ama stres öldürür. :)

Ben de bir yandan gitmek istiyor bir yandan da gidemiyorum. Açıkcası gitmek zorunda hissediyorum kendimi. Geçen sene gidebilirken erteledim covid vs. bahane oldu. Daha önce almanya'da yaşadım hem her şey o kadar güzel ama bir yandan da o kadar zordu ki. Bildiğim her şey burada sonuçta. Kaç yıllık dostluklar vs. Bir seyler değişecek gibi olsa hiç düşünmem burada kalırım ama her şey giderek kötüleşiyor o yüzden iki üç sene sonra tekrar gitme ihtimalim olacak ve kendimi buna zorlayacak gibi hissediyorum.

istesem gidip ABD vatandaşı olabilirdim. Gitmedim.
Şimdiki mesleğimle de istesem gidebilirim. Öyle bir niyetim yok.

Muhalif faunusu içine kapılmazsanız o kadar da yaşanılmayacak ülke değil burası.

Gitmek isterim çünkü kaybedecek bir şeyim olduğunu düşünmüyorum, sıfırım zaten.

Türkiye'de krallar gibi yaşayacak bir gelirim yok ve olmayacak. İstediğim hayat standardını yakalayamayacağım. Üst düzey bir pozisyon ve maaşta değilim ve önümüzdeki 10-20 yıl da değişmeyecek.

Burada İstanbul'da rahatça yaşayıp üst düzey pozisyonu olan, kariyeri olan kişiyi anlarım, kaybedecek şeyleri vardır ve bunu korumak istiyordur ama sanırım yurtdışına yerleşmek isteyenlerin çoğunluğu benim gibi düşünüp kaybedecek çok şeyi olmayanlar.
Edit: ve tabii huzur ve sağlıklı bir zihniyetin içinde yaşama isteği. Türkiye'nin hala huzurla yaşanabilecek bir ülke olduğunu düşünürler fazla iyimser.

Yurtdışından teklifler gelmesine rağmen buradayım hala. 25/e.

Çünkü hayat standartlarım iyi. Avrupa'ya gitsem kiradan falan sonra elime daha az para geçecek. Burada işyerine metro ile 7dk'da gidebiliyorum; arkadaşlarım burada, çok batılı yetiştirilmeme rağmen burada olan kültür ayrılığının orada daha fazla olacağından eminim. "Ama sen hiç Türk'e benzemiyorsun." ırkçı kalıbını duymaktan bıktım.

Not düşeyim, ülke ve insanlarının çöp olduğu konusunda herkese katılıyorum. Sadece haber izleyip diğer insanların çektikleri yüzünden çıldırmazsam hayatım oldukça iyi burada.

gitmek isteyen arkadaslarim 3 tipte,
1. Tr'de is ortamindan, imkanlardan tatmin olmayanlar
2. Tr'de de bisey olmayan hayalci tipler
3. Parayla ilgili

Ben geri dönmek istiyorum cunku isimde uluslararasi oldum zaten, ama sosyal hayatta almanya'da irkcilik görmedigim halde kendimi iyi hissetmiyorum.

Gitmek istemiyorum, Türkiye ve İstanbul benim için cazip. Özellikle Linkedin üzerinden çok sayıda görüşme teklifi gelmesine rağmen mülakat dahi yapmıyorum. (33/E)

"Neden gitmek istemiyorsunuz" sorusu bile üzücü. Ailem, arkadaşlarım burada. Yaşadığım şehri, bölgeyi ve memleketimi seviyorum. İş anlamında seçeneklerim fazla. Niye gideyim ki? Kendi adıma gitmek için bir nedenim yok. Sevmediğim tonla durum var ama bunlar ülkeyi terk etmemi gerektirmiyor. Çok mecbur kalmadıkça bir yere gitmem.

Bir süre Avrupa'da kaldım. Sanılanın aksine muhteşem maddi şartlar yok, örneğin deneyimli bir yazılım mühendisi ay sonunu getirecek kadar para kazanır. Konut sorunu, istediğin evi kiralayamama problemlerin var. Maaşına oranla kiralar çok çok yüksek. Lokal dili bilmeden istediğin tarzda iş bulman sıkıntı. İş sözleşmeleri süreli. Ne kadar eğitimli ve nitelikli iş yaparsan yap "yabancı"sın.

her şeye rağmen gitmek istiyorum çünkü burada sıfırım. yani sevdiklerimden başka kaybedecek bir şeyim yok. 27E

ben varım. istersem muhtemelen 2 ayda iş bulup giderim. cehalet, ekonomik sıkıntılar, hükümet hepsinin farkındayım; ama sırf politik sebeplerden bu ülkeden kaçmak bana doğru gelmiyor. daha az kazanıyorum, medeniyet ve eğitim yerlerde; ama ben kendime bakarım arkadaş. oturduğum yer medeni, arkadaşlarım medeni. bana karışmaya teşebbüs edenlere haddini bildirecek özgüven ve statüye sahip olduğum için burada avrupa standartlarında yaşıyorum. o yüzden gitmek istemiyorum.

yaş: dinazor.
gençliğimde gitmek istemiştim aile izin + para vermedi + dili doğru konuşamamakta etkiliydi. (salaklık) yıllar içinde 15 e yakın ülke + şehir gördüm. gitmediğime pişmanlık duyarım hala.
sonra okul bitti TR ye göre iyi işlere girildi + evlilik + çoluk çocuk.
bu saatten sonra nereye gitçen?
ha bir de muhaliflik vardı. şu zamanlarda 3-4. sıralarda :-)

immigrant olmak istemiyorum. rahat ve konforlu olmayacaksa kendi ülkemde yaşamayı tercih ederim.

Ülkemden gitmek istemedim hiçbir zaman. Ama son zamanlarda çok korkar oldum bir kadın olarak. Tek başıma eve çıkacaktım, devamlı erteliyorum sebepsizce çünkü her an birileri (sucu, kargocu, mahalledeki herhangi biri) tecavüz edip beni öldürebilir evimde ve yaptıkları da yanına kalır. Bunun farkındalığıyla yaşamak çok ağır ve travmatik bir şey. O yüzden düzgün ve yasaların uygulandığı bir ülkede yaşamak istiyorum artık.

32 erkek kişisi olarak;

Fırsatım olsa giderim. Pek bir ümidim kalmadı. Çevremin yüzde 95'i, çok bilmiş insanlardan oluşuyor.

Beni, burada bağlayan etken yok. Annem babamın bir beklentisi kalmamış zaten. Bakıma muhtaç değiller. Bir yeğenlerim var, özleyeceğim. Kuzenlerim evli. Onların kendi bir hayatı var, her ne kadar iletişim de olsam.

Arkadaşlarımın çoğu evlendi, zaten normalde de pek sık görüşemiyorduk. Bir gün ansızın gitsem, kimsenin hoşcakal başkan, seni özleyeceğiz diyeceğini sanmıyorum.

Ne kadar becerikli bir insanım muamma. Gittiğimde kıyafetlerin yıkanması, yemeğin yapılması ve yıkanması, bir ton şey var.

Gittim döndüm. Özlüyorum bazı şeyleri ama orda ölmeyi asla düşünemedim. Arkadaş edinmek, uyum sağlamak vs. hiç zor şeyler değil, yeter ki maddi tatminin olsun. Ama bir türlü olmayan şeyler var, sevdiklerinin hepsini oraya getiremezsin. Türkiye'ye her gelmende misafir gibi hissetmek de çok batıyor. Burda kimseye kendimi ispatlamak zorunda hissetmiyorum ama orda bu konu benim içimde geçmeyen bir huzursuzluğa dönüşmüştü.
Polis görünce ben neden tedirgin olayım ayol?! Polis kim? Üstümü bile arayamaz. Alışmışım bi kere...
30 K.

ben gitmeyeceğim.
onlar gidecek!!

Yurtdisini ben luks bir restauranta benzetiyorum. Mekan super, servis harika, tabak canak muhtesem, atmosfer vs ust seviye. Yemeginizi seciyorsunuz, geliyor, tabak cok guzel dosenmis, siz de kopek gibi acsiniz zaten, derken bir isirik aliyorsunuz ve tadinin bombok oldugunun farkina variyorsunuz.

20 senedir kuzey amerika'da yasayan ve hala 30lu yaslarda olan biri olarak yazilanlarin cogu dogru ve bunu insanlarin gorebilmesine sevindim.

Adamlar maraba ariyorlar, o yuzden beyaz yakaya ben cikin gelin demem. Topu diktiyseniz ve ozellikle mavi yaka iseniz, dilinizin falan olmasina gerek yok disarda sizi hayal edemeyeceginiz bir hayat bekliyor, bir yolunu bulun ve uzayin.

Ama konforunu bozmaya korkan beyaz yakaysaniz, akliniza ilk gelen sey ulan yemekleri kim yapacak camasirlari nasil yikiyacaz ise, yurt disi deneyimizin 1-2 haftalik turistik gezilerden ibaret ise ve iyi kotu bir isiniz, duzeniniz var ise, uzak durun.

her seye ragmen gitmeme degil, her seye ragmen donerim'e odaklanin bence. once gidin sonra pisman olursaniz zaten istediginiz zaman donersiniz.

Ya ben de gitmedim ama sürekli bunun muhasebesini yapıyorum, anlatayım:

Öncelikle @roket adam +1. Yani şu an EU ortalamasının üstünde bir maaş alıyorum ama kira, hizmet vs. resmen bedava burada. EU'ya taşınsam süper zarardayım.

Öte yandan insan ve gıda kalitesi yerlerde. Koca ülkede güzel kahve, güzel et, güzel peynir, hatta güzel ekmek bile bulmak ölüm. Güzel insan da bulmak zor, insanların çok büyük bir kısmı ciddi psikolojik rahatsızlığa sahip ve bu ekonomik sebeplerden çok kültürel nedenlere dayanıyor. Bunu arkadaşlıktan ziyade kadın-erkek ilişkileri üzerinden söylüyorum. Çok saçma kültürel kodlar var, beni darlıyor. İş dünyasındaki etik vs. konularına hiç girmiyorum.

Herhangi bir vatan sevgim yok. Arkadaş ortamım güzel ama dünyanın neresine gitsem 1-2 senede benzer bir ortamı kurarım muhtemelen, sosyal bir insanım. Hayat kalitesi vs para açısından bakınca da hayat kalitesi daha ağır basıyor.

Yine de EU'ya gitmem. Güzel maaşlı bir US işi bakıyorum, karantina vs. olayları geçince ufaktan başvurulara başlarım.

28 / E

30-K

yurtdışında iş aramıyorum. ama güzel bir iş teklifi alsam giderim. gene de bir süre sonra dönerim herhalde. ya da bilmiyorum, oradaki tutunma, sosyal çevre edinme durumuma bağlı. özetle, "yeter ki yurtdışına bir kapağı atayım, ne iş olsa yaparım" kafasında değilim, oraya gidip sürünmek ya da zaman zaman ikinci vatandaş olarak görülmek istemem. güzel şartlar olmalı önce. çünkü şu anda da işim iyi, çevrem geniş ve TR standartlarının üzerinde yaşıyorum. kaldı ki lükse düşkünlüğüm de yok. kazandığım paradan bağımsız olarak çok az harcıyorum. para sıkıntısı çekmeyince türkiye çok güzel ülke. tatile gidilecek bir sürü yeri var. denizi, havası, doğası güzel. alışveriş, yeme içme ucuz. tiyatro, sinema, çok bilindikleri yanında çok alakasız spor aktiviteleri var ve bunlara çok rahat ulaşabiliyorum. yurtdışında ekstrem bir spor yapmak, bir hobi edinmek çok daha pahalı.

diğer yandan, bir sürü konser ve festival kaçırıyoruz burada. sonra, trafiğinden nefret ediyorum. ama ona da çok nadiren giriyorum aslında. bir de yozlaşmış ve yobaz bir kesim var tabi pek görmek istemediğim. ama onlarla muhattap olmayınca ve onların sayıca azınlıkta olduğu bir bölgede yaşayınca (kendi adıma konuşursam kadıköy) zaten fazla göze batmıyorlar.

bir kadın olarak sokakta tecavüz edilip öldürülürüm ve katillerim davulla zurnayla halay çeker korkum yok. bunlar oluyor malesef ama bana sanki benim başıma gelmezmiş gibi geliyor. bakalım hayırlısı. kaldı ki, bunlar oluyor diye ülkeden kaçmak bana göre değil. daha çok kalırım, daha çok karşılarında durmak isterim.

Şunun benzeri, wollex marka ile 2 çocuk büyüttük. Çok konforlu ve güzel bir ürün idi.

www.hepsiburada.com


Fakat 1 yılın sonunda baston modellerden aldık, daha hafif olduğu için. Bir süre sonra hantal kalıyor bunlar da.

www.joker.com.tr şık, kaliteli, katlanınca her yere sığar (bu önemli).

www.joker.com.tr bu aparat yukarıdaki arabaya ana kucağını monte edebilmek için

www.e-bebek.com bu da 0-12 ay kullanım için anakucağı. ilk aylarda yukarıdaki bebek arabasının koltuğu hem konfor hem güvenlik açısından pek uygun değil. bu model uyar muhtemelen ama alırsanız teyit gerekli..


2. olarak: www.n11.com . bunu çocuk 4 yaşına gelene kadar kullanırlar. gayet sağlam.

Yeni baba oldum. Doktor randevuları hariç çocukları dışarı çıkarmadım. Şu korona zamanında, bebek arabası almadım. Kimseye de tavsiye etmem.
Araba için oto koltuğu yeterli.

Size tavsiyem Alacağınız kişiye sorun. Soramazsanız, eve uygun hediye alın. Elektrikli beşikler , Elektrikli ana kucakları falan var. Onları düşünün .

casual cadillac serisinden çok memnunuz, tavsiye ederim.

Oto koltuğu icin Cybex Adac'lı Cybex Sirona S 0-18 kg Isofix Bebek Oto Koltuğu

Bebek arabası icin de babyzen yoyo + newborn setini tavsiye ederim. Yoyko yoyka falan değil “babyzen yoyo” orjinali bu. Tr ye gelmiyor sanırım artık belki bulursunuz ya da yurt dışından getirirsiniz. Baya bir araştırarak almıştık çok memnunuz.

Onlar anne baba olarak gidip beğensinler siz de alın. Biz ne desek boş.
Ben Aptica kullanıyorum eşek yükü bir model ama mercedes mübarek oğlum keyifle kullanıyor iç hacmi de geniş. Boşa model araştırmayın derim ama belki onlar hafif isteyecek belki sürüşünü beğenmeyecek vs. vs.

bugaboo ya da cybex, cok pratik ve kullanimi kolay

Bu olay senin Türkçe'ne fazla gelmiş. Acilen uzaklaş.

Aynen şimdi tekrar okudumda doğru söylüyorsun, türkçem yettiği kadarı ile düzelttim, en azından anlayabilen arkadaşlar cevaplarsa sevinirim.@epistemic_regress

ahlaksızlık. her ikisi için de. umarım her ikisinni de allah bin türlü belaısnı verir ve iki yakaları bir araya gelmez.

10 yıl önce düşündüklerimle sonradan yaptıklarım o kadar farklı ki.

Tabii ki aralarından bazıları iğrenç şeylerdi fakat kınamayın arkadaşlar. Başınıza geliyor.

Senin tabirinle er kişisi olarak evlenmeden ilişkiye girmem ben de karşımdakine saygısızlık, o da girmemis olsun, ben de diyordum.

Sonra bu önemini yitirdi kaç kere seviştim hatırlamıyorum.

Aldatmam ben ya ne iğrenç karaktersiz insanlar bunlar diyordum, nasıl bakıyorlar sevgililerinin yüzüne diyordum, bir direndim iki direndim üçüncüde aldattım.

Hala, binde bir de olsa uygun şartlar sağlandığında cinsel güdülerimize yenik düşebilen, doyumsuz, nefsine hakim olamayan yaratıklar olduğumuz için; şaşırmıyorum ben artık insanların yaptıkları şeylere.

Çok şükür ilişkisi olan veya evli biriyle yatmadım, genel olarak doyuma da ulaştığımı düşünüyorum artık kralı gelse eyvallah bacım diyecek moddayım ama diğer insanlar neler yaşadı, nasıl bir çevrede yetişti, nelere maruz kaldı, hangi filmleri romanları okudu da toplumun yanlış gördüğü şeyler ona normal gelmeye başladı bilemeyiz. Cinsel duygularını ne kadar bastırdı veya libidosu ne düzeyde onu da bilemeyiz. Yoksa tabii ki yanlıştır.

O yüzden artık yargılayamıyorum. Sen de aynı sonuca çıkmışsın zaten.

Dinler ve tek eşlilik olmasaydı sanki dünya seksten geçilmezdi gibi geliyor. Her canlının üremek için yaşadığını düşünüyorum. Kimisi için bu yolda her şey mübah olabilir.

Son 1 yıla yakın zamandır veya belki fazladır radyo tiyatrosu dinliyorum. Çok oyun dinledim ve yazarı yabancı olan oyunlarda çok ortak bazı unsurlar var; evli çiftlerde ya kadın ya erkek ya da ikisi birden eşini aldatıyor, evli çiftlerden biri veya ailenin üyelerinden biri eşini veya ailenin miras bırakacak kişisini rahatlıkla öldürebiliyor, sadece para için çok çeşitli, çok samimi görünen ama samimiyetsiz ilişkiler kuruluyor ve sonu ölümle bitiyor, bir de enteresandır, zengin veya fakir her evde mutlaka en az 1 hizmetçi çalışıyor vs.

Bunlar son derece normalmiş gibi işleniyor. Yani bu tarz oyunların halka servis edilmesiyle, bunlara muhatap olan halkların gözünde aldatmalar, yasak ve/veya çarpık ilişkiler ve öldürmeler son derece sağlam bir şekilde normalleştiriliyor.

Halkın bu tarz davranışlarını normal görebilme sebeplerinden birinin, vaktiyle bu tarz etkilere maruz kalıp referans alarak hayata geçirebilmeleri ve uyguladıklarında da daha normal hislere doğru yol almaları olduğunu düşünüyorum. Öldürmek bu derece normalleştirilememeliydi bence. Aldatmak da öyle. Sonuç bu.

Ayrıca @ananiyimioguz +1

sadakat sorumluluğu olan kişi erkek, kadın değil. tek eşliliği seçipte birine söz veren, evlilik kurumuna dahil olan erkek kişisi. kadın tarafınında ciddi psikolojik sorunları var. kişilik özelliklerine küfrettiğin birini gönül ve fiziksel olarak arzulamanın başka bir açıklaması yok zira. şayet arkadaşınızda bu tarz dejenere davranışlar genel bir tutumsa veya buna dönüşüyorsa ben olsam uzaklaşırdım. yargılamam, vay ahlaksız sen neler yapıyorsun demem, sessiz sedasız iletişimimi keserim. yok tek seferlik insani bir tökezleme ise, durumdan çıkmak için dost, arkadaş desteğine ihtiyaç duyduğunu söylüyorsa sınırı yine de belli tutarak destek olmaya çalışırım.

ikisi de ahlaksizlik ama evli olan iliski yasamamali bekar icin yani arkadasiniza cok yorum yapmam yani adamin evliliginin sorumlusu kulliyen adam mesul onu demek istiyorum. kadin kendinden. ha hata yapmak kacinilmaz olsa da hepimiz yapsak da onun hata oldugunu kabul etmek lazim. mevzu bunu dogal akis veya dunya benim cevremde donuyor veyahut "ne var bunda" anlayisi sakincali. arkadasligimi kesmezdim hatta yargi machine veya cezalandirma anlayisindan uzak durmak isterim ama beni rahatsiz ederse daha az konusurm

Arkadaşınızın ee ne var bunda demesi mide bulandırıcı evet. Ve fakat diyeceğim şu ki bazen hayat öyle bir durum ortaya çıkartıyor ki asla yapmam etmem dediğiniz bir hali karşınıza getirip elinizi kolunuzu bağlayabiliyor. Hayat uzun, kınadığını yaşıyorsun. Arkadaşınız en azından öyle hissettiği için vicdan azabı çekmeliydi, hem de kişilik olarak tiksindiği biri için öyle demesi, yazık.

Herkes kendine yakışanı yapar. Şimdi herkesin inancı, yaşam tarzı, karşılaştığı sorunlar vs farklıdır eyvallah da yapılacak şey var yapılmayacak şey var. Ben hiç anlayamayacağım bu durumu. Yadırgayacağım da yargılayacağım da. Şayet birgün böyle bir şey yaparsam Allah benim de belamı versin. Ben hoşlandığım kişilerin bırakın eşi, sevgilisi olduğunu öğrendiğimde bile çok utanıyorum. Arkasında ne olursa olsun yaptıkları ahlaksızlık olduğu gerçeğini değiştirmez.

Bir keresinde yaşadım ama sevgili gibi değildik. Evliliğinden mutsuz ve şartlar gereği yaptığı yanlış bir evlilikti, zaten boşanma yolundaydı. Hiç ummadığım bir şekilde inanılmaz bir cinsel çekim hissetmiştim, ki öyle herkese kolay kolay kendimi tutamayacak kadar yükselen biri değilim. Bu arkadaşa karşı koymaya çalıştım ama hiç tecrübe etmediğim bir çekim vardı, hani derler ya temas ettikçe kıvılcım çıkıyor diye, çok enteresandı. Hiçbir sevgilimde o kadarını yaşamadım, hala bile.

Arkadaş olarak da çok iyi anlaşıyorduk ama evliliği sebebiyle normal bir ilişkiye döndürmek istemedik. Sonrasında aynı ortamdan ayrıldık, o boşanma sürecine girdi, uzaklaştık.

Geçenlerde evli olduğunu bilmediğim biriyle flörtleşiyorduk, söylemedi bana ben de normal yürüdüm. Sonra öğrenince çok şaşırdım çünkü hiç evli olduğu insanı aldatacak biri değildi. Kültürlü, hayata karşı sorumluluk sahibi, mantıklı. Hatta çocuk sahibi. Sonradan anlattı, yaşadığı zorluklar, sorunlu bir evlilik. Boşanacak ama şartların olgunlaşmasını bekliyormuş. Başka sebepten bir ilişkiye dönüşmedi ama eşini aldatacak olması onu benim gözümde "aşağılık" bir insan yapmadı.

Kimse bu hayatı mükemmel yaşamıyor, herkes hata yapıyor. Kimi o hataların sorumluluklarıyla baş eder, kiminin hatası boyunu aşar, onunla yaşaması zor olur, çıkar yol arar. Gerekirse o yanlış yola girer ama hayatın bana öğrettiği şey hiçbir şey siyahla beyaz değil, gri alan da en az ikisi kadar geniş. Olay bazında değerlendiririm ben bu durumu ama genel anlamda hoş bir şey olmadığına katılıyorum.

Ya tejrar okuyunca yazarken hikayenin diger ayrintilarini atladigimi farkettim. karisi ve cocuguyla tamismak, calistigi yerde calismak icin cabalamak sonra is icin gidilip beraber kalmak vs. defolsun gitsin ya sozde bi de karakterindennnefret etmeler falan. yaziklarimdan vazgectim! idam!!!!

Soruya cevabım:

Kesinlikle hayır.

Sadece başlığı okuyarak cevap veriyorum, aşıksam yaşardım, sırf skor olsun diye ya da boşlukta olduğumdan sevişmek için yaşamazdım

Böyle adamlar var, şartlar uygun olsa 4-14 kadınla idare eder. Teklif eder.Bir tarafta eşi ve çocuklarıyla beraber olduğu dünya, öte tarafta iş hayatını renkli kılacak seçenekler. Evet sadakat sorumluluğu olan erkek tarafı, ama çevremizde görüyoruz arada böyle tipleri. Bu tiplerin tabii ki en büyük argümanı "artık eşimle geçinemiyoruz", "ayrılma aşamasındayız", "çocuk var", vs. 1000 senelik yalanlar.
Bu adamlar kadınları kandırabilmek için normalde bir erkeğin bir kadına yapacağı jestlerden ve iltifatlardan daha fazlasını yapıyorlar. Kadınların ilk düşme noktası bu. Ondan sonra durumun aslında ne kadar b.tan olduğunu gören kadın durumu rasyonalize etmeye çalışıyor, "evlilikleri zaten kötü gidiyormuş", "çocuk olmasa bi dakka durmam dedi"...
Eşi ve çocuklarıyla tanışma kısmı tümden iğrenç...
Allah ıslah etsin. "Yargılamasam mı acaba" demem ben şahsen. Bu yargımı etrafımla paylaşmam ama o kişiyle görüşmem de, arkadaşını söyle, sana kim olduğunu söyleyeyim durumu. Hemcinsler için hele... Yargılar kişi hakkındaki kanaatlarımızdır. Ne demek yargılamayayım? Düşünmeyeyim mi ne yaptığını? Bana ters.

yargılama, kınadığınla kınanırsın derler. iletişimi kesmişsin zaten. yapman gereken oydu. dedemden yadigar bi aferin vardı, senin olsun.

böyle bir arkadaşım oldu, yeni evliydi ve eski sevgilisiyle görüşüyordu. kızla bir daha hiç görüşmedim. bu tür şeylere ortak olmak istemiyorum.

aslında durumu kendi içinde değerlendirmek doğru olur. mesela evlidir ama evlilik bitmiştir artık ayrı evlerde yaşıyorlardır ve çocuklarla ilgili şeyler dışında diyalogları yoktur. sadece mahkeme kararıyla boşanma olmamıştır. o zaman sıkıntı bir durum görmüyorum ben. olabilir.

Kesinlikle girmem . Bir sürü bekar kadın var.

+5 yıllık sevgilim evliydi. evlilikleri bitmişti, o boşanmaya çalışıyordu ama kadın boşanmamak için süründürüyordu. bir taraf istemiyorsa boşanmak hiç kolay bir şey değil. biz de çok aşık olduk. sonra sevgili olduk. ilk aydan itibaren beraber yaşadık. o diğer kadın karısı değil, eski sevgilisiydi hep benim gözümde.

bana da bu ilişkiden önce sorsaydınız böyle böyle bir şey yaşar mısın diye, tabiki hayır derdim. ama olabiliyor. yaşarken farklı değerlendiriyor insan. şartlar önemli gene de. eğer hala karısıyla birlikte yaşıyor olsaydı, ona da canım cicim davranıyor olsaydı, karısının hiçbir şeyden haberi olmasaydı falan böyle bir işe girmezdim. herkes birini seçmeli. "hem karım dursun, hem sevgilim olsun" olmaz.

şimdi biliyorum ki dünyanın lincini yiyeceğim. daha önce de yedim :) ama paramolacak'ın hikayesindeki kadın kişisine katılıyorum, "ee ne var bunda." seviyordum, o da beni seviyordu, karısını sevmiyordu, karısı da onu sevmiyordu. herkes her şeyin farkındaydı. sırf zamanında bir imza attılar ve o imzanın bozulması onları hiç tanımayan bir savcının iki dudağına kaldı diye biz öyle güzel bir ilişki yaşamasa mıydık? şahsen pişman değilim.

sonuç olarak cevabım; yargılamamalısın. fikirlerini belirtmişsin, sana çok tersse iletişimi de kesersin ama yargılamak başka bir şey. twitterda fikirleri sana ters insanları takip edip twitlerinin altına kötü yorumlar döşemek gibi bir şey bu. beğenmiyorsan takip etme. diğer yandan, ben olsam sevdiğim bir arkadaşımsa iletişimi de kesmezdim. yaşamadan bilemezsin. ingilizcede bir deyim var ya; "try walking in my shoes." tam olarak öyle.

mesleğimden dolayı yargılamamaya çalışıyorum insanları. (psikolojik danışmanım.)
aldatmak çok farklı bir olay. evlilik iki kişilik bir iş. karı koca arasındadır. taraflardan birisi farklı bir gönül ilişkisine gidebilir. diğer tarafın bundan haberi var mı buna bakmak lazım.
eşimiz bizim bir yansımamızdır, ayna gibidir, her halimizi görür, gördüğünü de biliriz. kimi zaman evlilikte taraflardan birisi sürekli aynı aynaya bakmaktan yorulur, kendini daha farklı görmek, göstermek ister. bu zamanda da farklı birisi ona iyi gelebilir.
bir diğer nokta da aldatan kişi evlilikte mutsuzdur. sürdürmeyi istemiyordur. ancak bunu söyleyecek cesareti, belki düşüncelerini ortaya koymaya cesareti bile yoktur. aldatmayı seçip yakalanma güdüsü vardır. yakalanmak için aldatır.

bir de diğer kadından bakmak lazım. neden kendine ait olmayan bir erkekle beraber olmaktan kendini alıkoyamıyor?

şahsen ben böyle bir durumla karşılaşsaydım arkadaşımın bana çok değer verdiğini düşünürdüm. çünkü arkadaşınızın durumu toplumsal baskılar nedeniyle o kadar zor bir durum ki, kime anlatsa yanından ayrılacak. zor bir süreç.
bana böyle bir şey anlatan arkadaşımın yanında olmaya çabalarım.

etik olarak doğru bulabilirsin, bulmayabilirsin, farklı mevzular. yargılamak doğru değil, şahsi düşüncem. herkesi bir yere getiren büyük hikayeler vardır. onların hikayelerini bilmiyoruz.
her şey siyah veya beyaz değildir.

Akasya Apple kapalı. Kesin bilgi.

randevu ile açıkmış.

Evet hadsizlik bu, insanlar fikirleri sorulmadan konuşmamaları gerektiğinin farkında değiller

Kilo konusu: psikolojik sorunlar nedeniyle değil ama hareket etmemekten kilo aldığını düşündüklerime şaka ve tavsiye yollu söylerim.

Geri kalan her şey aptal insan işi.

Yaptıkları ayıp ve yanlış. İnsanların fiziksel özelliklerini asla dile getirmem, dile getireni de hiç hoş karşılamıyorum.

bunlar küçükken aaa kepçe kulak, ooo şişko domates, ayı vb. gibi tabirleri arkadaşlarına söyleyen ve ailesi tarafından uyarılmayan, eğitilmeyen insanların büyümüş versiyonları. yıllarca saçların önü açılmış, bu yaşta nasıl döktün vs.. şeklinde sözlere maruz kaldım. ulen aynaya bakıyorum gayet var saçım, yapısı öyle napayım yani. niye bana bunu bir sorunmuş gibi söylüyorsunuz ki. 37 yaşına geldim hala şekil verebileceğim saçlarım mevcut kafatasımın üstünde. şimdi gidip bunu söyleyenlere baksam kel olmuşlardır. oldularsa olmuşlardır tabi ki banane de yani benim durumumdan da sanane işte. insanlarımız böyle eğitimsiz maalesef.

yakışıksız ve saçma, abartmıyorsun, alıngan da değilsin. içinde yaşadığımız toplum birbirinin hayatına müdahil olmaya çok hevesli bir toplum maalesef. kesinlikle normal değil. "ben böyle seviyorum/istiyorum" deyip sırıtıp geçeceksin böylelerine. samimi arkadaş zaten nerede ne konuşacağını bildiği için samimi arkadaştır, sınırları bilir.

Ben de alinirim, ve kimseye fiziğiyle ilgili bir şey demem

Abartıyorsun. Fiziksel özelliklerinizi bu kadar kutsallaştırmayın. Kilo almışsan almışsındır. Beyazın çıkmışsa çıkmıştır. Bu ayıplanacak bir şey değil. Senin vücudun senin kararın.

Karşındaki sana bunu söyleyince kilo almış olmuyor musun. Benim saçım yok. Kel denmesi neden zoruma gitsin. Kelim işte. Hadsizlik değil bu. İnsanlar samimiyet ölçünüze göre sizinle diyalog kuruyor. Hehehe pis şişko tombili keltoş puhahaha diye geçilmediği sürece sorun yok.

Evet saldım bu ara deyip geçmek varken dünyanın en sığ muhabbet konusunu gurur meselesi haline getirmenin kapris ve eziklik olduğunu düşünüyorum.

Abartılı bir negatif değişim olmadığı müddetçe ne dikkat eder ne de söylerim. Ben iltifatçılardanım, genelde olumlu şeyler söylerim özellikle kadınlara :) İnsanlar kendini iyi hissedince mutlu oluyorum.

Bu terbiyesizlikten başka bir şey değil, insanlar sınırlarını bilmiyor. Burada bile eziklik ve kapris diyen olmuş, yok artık.

karşımdakini incitmemek adına genelde olumsuz bir şey söylemem (işte dişinde maydanoz kalmış ya da terlemişsin biraz deodorantımı vereyim de sık falan derim max.) ama bana söylenmesinden rahatsız olmam pek. özellikle kilo aldıysam bunun söylenmesini tercih ederim çünkü bu beni kilo vermek için kamçılar :D

@pass, zaten kilo aldım biliyorum, saçımın beyazladığını da görüyorum, istesem evde kendim de boyarım ama zaten takmıyorum saçımda beyaz olmasını. sorun benim bunu kafaya takıp takmamam değil ki. ha ben artık bir yerden sonra takmaya başladım o başka ama bence sorun insanların düşüncesiz olması. ya karşısındaki insan hassas bir dönemden geçiyorsa ya da karakter olarak hassassa, ilaç kullandığı için kilo alıyorsa ya da ne bileyim sırf ona kilo aldın dendiği için gidip kendini kusturarak bulimik olacak kadar zayıfsa.

ben zaten kendimle de dalga geçiyorum ama insanların bu şekilde konuşabilmesi garip geliyor. dediğin gibi "en sığ muhabbet konusu" olabilir. ayrıca samimiyet ölçüsüne göre de kurulmuyor bu muhabbet, samimi arkadaşlarım söylese ben de alınmam yapıcı alırım eleştiriyi ya da güler geçerim. ofiste karşılaştığım insanlar bunlar.

ayıp tabi, abartmıyorsun bence. Böyle şeyler genelde söylemem kimseye, çünkü hem üzerime vazife değil hem de aynaya bakınca görüyordur zaten.

en fazla şu olabilir, çok sevdiğim çok yakın bir arkadaşım kilo verme işini abartmıştır ve artık yüzü çökmüştür hasta gibi görünmeye başlamıştır farkında değildir. o noktada iyiliği için bence daha fazla zayıflama gibi bir öneride bulunabilirim.

Toplum olarak bu incelikleri kaybetmeseydik, insana bu değeri vermekten vazgeçmeseydik zaten şu an bu hallerde olmazdık. İncelik de bir gelişmişlik göstergesidir, zarafettir, iyiliktir.

Üzülme, boşver. İncelikli insanların çoğalmasını dileyelim sadece. Üzülme.

Hadsizlik bence de.
Başkasının her nevi özeli hakkında yorum yapma hakkını kendinde gören insan sayısı çok fazla ülkemizde.
Dedikoducudur aynı zamanda bu tipler.

çok aptalca bi şey bu ya. ee napıym yani, bunu söyleyen kişinin istediği gibi olması için çaba mı sarfetmeliyim ya da bıçak altına mı yatmalıyım yani, maksatları ne bu tip insanların anlayamıyorum. sen de onu eleştirmeye başla, rahatsız hissettir bence. eminim ki bir sürü eksiği vardır.

Turk insaninin small talktan anladigi bu iste:)

ayıp tabii ki ama bizim insanımız böyle. anca yakın arkadaşlarıma oo kilo almışsın falan derim ama o da goygoy olsun diye. ne ayıp.

Haklısınız şirket ortamında böyle ya. Ben pozitif bir şey görürsem söylüyorum sadece aa saçların ne güzel gibi. Diğer konularda samimi de olsam susarım. Karşı tarafın o konuyu açıp fikrimi sorması lazım.

evet insanlarin cogu aptal oldugundan kendi gozuyle gorebildigi biseyi senin fark etmemis olma ihtimalin varmis gibi davraniyor. hadsizlik ve aptallik olarak degerlendiriyorum bu tarz seyleri. sirf can sıkmak icin olumsuz konusan insanlarla mumkun oldukca iletisim kurmuyorum. iletisime mecbursam, olumsuz yorumlarinda israrci olanlari bozuyorum, ben daha can sıkıcı oluyorum boylece iletisimi kendi isteyerek sınırlamış oluyor o kisi benimle. 3 yasinda degilse herkesin gorebildigi seyleri kendisi o an kesfetmis gibi soylemek sacmaligin daniskasi. ama ne yazik ki insanimiz kendisine sorulmayan seyler hakkinda cok degerli (!) yorumlarindan karsisindakini mahrum birakmamak konusunda cok comert :s

Benim çocukluktan beri çok fazla beyaz saçım var. Lisede bir gün yemekhane sırasında arkamda 2 çocuk özellikle bana duyurmaya çalışarak dalga geçmişlerdi “bu yaşta ne yaşadı acaba”, “çok mu dertli” falan diye ve o zaman çok üzüldüğümü hatırlıyorum. Şimdi böyle takmıyorum tabii ki ama hala gereksiz ve hadsizce geliyor birinin dış görünüşüyle ilgili yapılan yorumlar.

Kesinlikle hayır.

Tahmin soruyorsan; 2021 mart sonu, nisan başı.

Bu sene zor. Açılmaz. Seneye kesin 2021Eylül diyelim

Mart nisan diyen nasıl bir hayal aleminde yaşıyor merak ediyorum. En erken 2012 eylülde açılır. Üniversitelerde de zaten böyle bir bilgi ve hazırlık var

2021 eylül +1

böyle bir kızla görüşmek isterdim. hoşuma da giderdi açıkçası. linkedin harici tek bir sosyal medya kullanmayan arkadaşlarım var. bence çok güzel.

internetten fotoğrafının olmaması bu devirde nimet gibi bir şey.

Nesi garip ki, üç kere öp de başına koy kızı.
Kız değilim ama İnternette bana ait birsey de çıkmıyor. Imbd sayfası var Bi tek. Onda da fotoğrafım yok. WhatsAppta da yok. WhatsApp durumum da "merhaba ben WhatsApp kullanıyorum"