Her şeyden önce bu konuyu eşinizle konuşmanız lazım, korkularınızı, aklınızdan geçen ne varsa onunla paylaşmanız onunda sizinle paylaşması lazım. Çocuk sahibi olmak, bir çocuğun sorumluluğunu almak, anne-baba olabilmek, hamilelik, doğum, lohusa süreci gerçekten korkulacak şeyler. Hiçte öyle basit, gülerek geçen süreçler değil. Hop diye içine girilmemesi gereken bir süreç, dönüşü yok. 34 yaşta çok genç. Kaç yaşında insanlar sorunsuz hamilelikler geçirip, sağlıklı bebeklerini kucaklarına alıp onları büyütüyorlar. Önemli olan bebeği düzgün bir hayatı olacak zamanda dünyaya getirmek.
Hamilelik, doğum, doğum sonrası annenin fiziksel ve psikolojik değişimi, babanın baba olmaya alışma süreci, uykusuzluk, kimi annelerin artık banyo yapacak saçlarını tarayacak vakit bulamaması, acaba iyi bir anne olacak mıyım endişeşi, doğum sonrası bambaşka bir bedene sahip olmak, süt vermekten yaşanacak acılar, sütünüz olmazsa mama derdi,anne-baba olan çiftin karı-koca olarak arasının bir süre ciddi şekilde bozulması, bazı çiftler anne baba olunca karı-koca olmalarını rafa kaldırıyor, bebek bakımının sorumluluğu, 2 yaş sendromu, okulu, ergenliği bir sürü şey var. Hepsinin altından eşinizle beraber kalkabilecek misiniz, hem maddi açıdan hem psikolojik hem fiziksel olarak?
Mesela çocuk 5 yaşına gelip anaokuluna gidene kadar 15günde bir eve yardımcı alacak paranız varsa, siz dışarıya gezmeye giderken çocuğunuzu hiç düşünmeden bırakabileceğiniz melek gibi anneniz/kayınvalideniz ya da bakıcınız olacaksa, eşiniz baba olabilecek kadar vicdanlı, merhametli çocuğunun yanında annesine özellikle düzgün davranacak biriyse, birbirinize karşı, saatlerce ağlayacak, huysuzluk yapacak bebeğe karşı sabırlı olacak insanlarsanız yapın.
0