www.yoroscaferestaurant.com

Giderken neden hediye götürmek? İçinde, aklında kalır insanın. Ne iyi görünen ama ne üzücü davranış.

öyle bir şey yaparsanız ayrılmanız zorlaşabilir :)

Ayrılmak istemiyorum zaten, yaptığım bi yanlışın farkındayım ve onu ikna etmem gerekiyor sadece. Hediye almak güzel bişey bence ama düz kolye vs almak istemedim.

hea ben yanlış anlamışım. onu ayrılmaya ikna edeceksin sandım :)
o zaman aranızda özel bir anlamı olan bir hediye alabilirsin.

gelmezler, gelmezler...

www.ankarameydani.com

Gelirler. Gelecekler. Hatta buradalar.
Ben kaçış planlarına başladım. Bu kadar korkuyorsan sen de başla derim.

eğer aynı hızla büyümeye devam ederlerse seneye ilk türk kurbanlar verilir.

@Zetahead: Bunu neye dayanarak söylüyoruz?

zihniyetleri gereken makamlarda zaten zamanlama meselesi sadece.

Cahillik ve aptallık farklı şeyler, gülüm.

Ben de dün aynı soruyu sordum paniğe kapılıp. Etrafımdaki insanlar panik halindeler. Biber gazı da işlemez bunlara. Ordumuz var filan diyorlar. Herhalde yapamazlar bir şey. Ama cihad çağrıları filan da çok korkunç. N'olur gelmesinler. Gelemezler bence. Umarım.

Adanayı salarız üstlerine gelirseler. Bi adana bedeldir heralde onlara.hem onlar Allah'ın adamı.haha

zetahead'in çoğu yaklaşımı doğru.

fakat onun da belirttiği gibi bu duruma içeriden destek vereceklerin sayısı sıkıntılı. Ben ışid'e sempatiyle bakanların (ışid'in ne olduğundan henüz haberi olmayanlar dahil) Türkiye genelinde %15'lere yakın olduğunu düşünüyorum. 10 sene sonra bu rakam %25 olabilir.

türk silahlı kuvvetlerine savaş emri geldiği sürece, ışid'in hayatta kalma ömrü 40 saati geçmez.

ışid gerilla savaşı yamıyor.
ışid kendini ordu gibi gören ama aslında ordu olmayla yakından uzaktan alakası olmayan, boş yolda at koşturan bir grup it kopuk.

herhangi bir devlet ordusuna karşı (ırak ordusunu ordudan saymaya gerek yok) ömürleri yok. gelip türkiyeye saldıracak kadar aptallarsa, 30 saatte yok olurlar kimsenin şüphesi olmasın.

türk silahlı kuvvetleri dünyanın en iyi ordularından biri olmayabilir,
ama bu derece kopuk ve uçuk bir düşmana karşı en iyi ordu olmaya gerek yok zaten.

çıkıp birazdan hayatında tüfek tutmamış tipler ışid'in bizi nasıl siekceğinden falan bahsederler. onlara he he diyip geçiniz.

hükumet el kol bağlamadığı sürece -ki şuan bağlıyor- ışid'in yaşama şansı yok.

merak ettiğim bir şey var bunlarla ilgili. şimdi kalkıp da dalacak halleri yok türkiye'ye tabii, kendilerini bitirmek olur sanırım bu. ancak ülke içerisinde oluşabilecek bir kaos ortamından faydalanmayı düşünmezler mi? hadi şu günlerde yeterli kalabalığı oluşturmuş değiller diyelim de, 5-6 sene sonrasında da aktif kalabilen ışid'in ülke içerisindeki yapılanması da bir o kadar geniş bir alana yayılmış olmaz mı? dolayısıyla bu yapılanmadan ötürü birkaç sene sonra örneğin, gezi benzeri bir hareket olursa hükümetin dahi destekleyebileceği şekilde hareket etmeyecekleri kesin midir? ışid mevzusunu buradaki birçok kişi kadar derinlemesine bilmediğim için sorma gereği duydum.

(bkz: standart türk piyadesi vs ışid militanı)

şu başlıkta durumu daha iyi anlattım arkadaşlar.
ışid bir ordu falan değil. ışid, bölgedeki istikrarsızlıktan nemalanan, birbiriyle savaşan dağılmış orduları, doğru düzgün çatışmaya bile girmeden dağıtıp bölgedeki silahsız nüfusu katleden bir grup çapulcu.

türk ordusu, tarihinin en yokluk döneminde bile 40 bin kişiyle kara, hava ve denizden çıkartma yapmış ve 3-4 gün içinde bir ülkeyi darmaduman edip fetih yapmıştır. bakın bunun ne kadar ciddi bir olay olduğunun bir çoğunuz farkında değilsiniz. adamların her noktasına konuşlandığı bir adaya taarruz yaptık ve hepsini = siktik.

ışid türkiye'ye girmeye çalışırsa, taarruz bile yapmayacaz. topçu bataryalarımızdan, bombardıman uçaklarımzıa kadar onların göremeyecekleri kaynaklardan zaten darmaduman edeceğiz. işin paraşütçüleri var, komando birlikleri var ve süpürmeye yardımcı piyadeleri var.

bunlar ışid gibi düzenli ordu taklidi yapan çapulcu sürüsü değil. sapına kadar düzenli ordu hepsi. tanklarla, zma ve zptlerle üstlerine geldiğinizde kaçacak delik arayacaklar. kimsenin telaşı olmasın. üstelik kaçacak pek delikleri de olmayacak çünkü o deliklerde konuşlanmış başka teröristler var.

diyorum size: en fazla 40 saat.

bu arada ben hayatım boyunca savaş yanlısı bir adam olmadım. ve askerde de savaşın ne kadar sikten, korkutucu ve iğrenç bir şey olduğunu iliklerime kadar hissettim. o amına kodumun makinaları insan öldürmeye değil, insan parçalamaya yarıyor.

ancak türkiye cumhuriyeti tarihinin en büyük dış politika basiretsizliği, ışid'in şuanki halidir. senin milletinden insanlar orada katlediliyor, kaçırılıyor, alıkonuluyor ve elin kolun bağlı hiçbir şey yapmadan duruyorsun. türkiye'nin oraya her türlü taarruz yapmaya hakkı vardı. sonuna kadar. ve bunu, tarihin en müsait döneminde kullanmadı (çözüm süreci dalgasına. çünkü pekeke orada ordu istemiyor :))) ) ne ecevit ne erbakan'ın savunucusu değilim ancak o dönemin kıtlık şartlarında bile, çıkartma yapan bu cesur adamlar gibi dış politikacılara muhtaçız. belki onların o dönem yaptığı taarruz türkiyeyi uluslararası krize sokmuştu ama kendi vatandaşını koruyan dik duruşu da ülke için farklı bir duruş kazandırmıştı.

şuan hem dış itibarımız yerlerde, hem krizin ortasındayız.

kamera motor olaya çok fazla profesyonel yaklaşıyor.

IŞİD tabii ki eline silah alıp karşısındaki Türk ordusuna saldırmayacak. adamlar 7/24 canlı bomba patlatacaklar Taksim'de, metroda, Kızılay'da, Hatay'da, İzmir'de, Bursa'da... Sivilleri toplayıp toplayıp indirecekler.

Kimse karşılıklı piyade savaşından bahsetmesin. Adamlar bir gece savunmasız bir köye girip üç yüz kişiyi katledip çıkacaklar. bundan sonra da ülke zaten harap hale gelecek. insanlar adım atmaya korkacak, işler sekmeye uğrayacak, sokaklar güvensiz olacak, herkes gölgesinden korkar hale gelecek vs.

şöyle de bir haber varmış bu arada: www.sansursuzhaber.com

hatay'da önlem alınmadığı zaten uzun zamandır söyleniyor. buna rağmen güvenelim mi? bir şey olmaz mı hatay'da?

ne terör saldırısı ne gerilla savaşı?

adamlar kendini öyle görmüyor. adamlar kendini ordu olarak görüyor. öyle gidip köyü, taksimi bombalayıp dönmezler. adamlar gidip hatay'ı fethetmek istiyor, canlı bomba yollayarak fethedemezsin. adamlar kendine örgüt demiyor, bunu kavrayın önce.

adamlar kendine devlet diyor.
ve savaşanları da o devletin ordusu olarak görüyor.

düzenli ordu gibi savaşıyorlar. büyükelçilik saldırısında da anlamış olmalıydınız bunu zaten. adamlar ordu gibi elçiliğe yığıldı, bombalamadan önce teslim olun dedi, çünkü kendilerini dediğim gibi örgüt değil, devlet olarak görüyorlar.

taksimde bomba falan patlatacak değiller. sonuca gidecek iş yapıyorlar. musul'da saldırılara başladıklarında "musulu huzursuz edelim" diye yapmadılar bunu, alelade bir terör saldırısı için yapmadılar. gidip fethetmek için yaptılar.

bu adamlar o sozunu ettiginiz musul'u, rakka'yi filan ordu gibi langir lungur ele gecirmeden evvel yillarca canli bombalarla, reyhanli tipi arac bombalarla filan patlattilar. bu 4-5 sene devam etti. halk sindi, korktu. cok sonra toplanip bu sehirleri aldilar. bu nedenle Turkiye'de on tehdit, bu tur ataklar bana kalirsa. bir de bunun topluma korku salma kismi var. ornegin patavatsiz denyonun teki cikip kadinlar ortalik yerde kahkaha atmamali derse, bundan vazife cikaran, isid benzeri radikallere meyilli tipler tureyecek ve bu gibi durumlarda tacize baslayacaklar. ornegin onumuzde palali ornegi var, adama bir sey olmadi degil mi? iste uzun vadede isid gibi gruplarin bombali saldirilari ve sokakta basi acik kadinlarin saldiriya ugramasi, cuma namazi saatinde etrafta dolanan erkeklere saldirilar vb. beklenebilir. umarim bunlarin hicbiri olmaz ama is icabi ISID 'in mevcut durumu oncesi de olsa Irak'a cok kez gidip gelen biri olarak oradaki insanlarda dinlediklerim bu yonde. ornegin Kerbela'dan bizi alip Bagdat'a goturen sofor, basortulu ama kot pantolonlu bir kadini gordugunde "bu benim kizim olsa bir an duraksamadan basini keserdim" diyen bir Sii idi. Radikal Sii'lerde de, ISID gibi radikal Sunni'lerde de psikopatca bir uclasma mevcut. Yillardir bu uclasma bizde de radikal dincilerin pompalanmasi ile devam ediyor, altyapi olusturuluyor. 2023 'un gercekten ihracatta 500 Milyar USD limitini asma hedefi oldugunu mu saniyordunuz?

onu bunu bilmemde ben bu orgutteki vahşiliği baska hiçbir yerde görmedim.

vejetaryan mı? vegan mı?

vejetaryen

geçen facebookta şöyle bir sayfa buldum. yemeklerin yüzde yüz aynısını yapamasan bile bir fikir verir

www.facebook.com

talimhane'de çok güzel felafel yapan bir yer var. girişinde Simit Sarayı olan sokakta.

zencefil diye bir yer var, bir de aynı sokakta karşıda bir yer var ama ismini hatırlayamadım.

google'da bir sürü tarif var, pinterest'te de ve foodgawker'da da #veggy vs. etiketleriyle tarif aratabilirsin.
örn: foodgawker.com

veganturkiye.blogspot.com.tr

şuradaki tarifleri seviyorum: vegangela.com
ben vejetaryen beslenmiyorum ama faydalanıyorum bu siteden. malzeme bakımından birebir yapılamasa da epeyce fikir veriyor.

taksim'de parsifal var. yemeklerini orada yiyebilirsin çok bunaldığında ama tarif vermezler. tariflerin bazıları 10 yıllık tarifler, oturmuş artık. sır gibi, paylaşmak istememeleri doğal :) fakat eğer bir yemek yediğinde içinde ne olduğunu anlayabiliyorsan orada bir kez deneyip sonra evde deneyebilirsin. yani, en azından ben öyle yapıyorum.

FAcebookta çok sayfa var, yemek tarifleri paylaşılıyor. Taksimde açıldı bir kaç yer daha. Devam ediyorsa tabi hala.

kedi mamasiyla besleyebilirsiniz. sevebileceginizden supheliyim.

hic bulasmayin hayvana birakin kendi hayatini yasasin sadece etraftaki olumsuz kosullar varsa onlari iyilestirin derim ben.
"yuvasinin etrafinda çöp,yabani ot vesayir.

Yuva yaptıysa gerekli besini bulmuştur zaten ama illa ben beslicem diyorsan

Doğal hayatta beslenmeleri

Çoğunlukla böcek, sümüklüböcek, kurbağa, solucan, nadiren küçük fare ve yılan yavrularını yer.

İnsanların dayanabildiği tetanus zehiri miktarının 7 bin katına dayanıklı oldukları saptanmıştır. Çok zehirli bazı böcek ve yılanları kolaylıkla avlayıp yer. Ancak engerek zehiri gibi bazı zehirlere karşı da dayanıksızdır.

Esaret altında beslenmeleri

Öncelikle, kirpiler doğal hayattan koparılıp esir edilmemelidir. Olağanüstü bir durum olmadığı sürece, şirin diye kirpi yavrularına bakmak için eve götürmek, doğal hayata zarar verir. Kirpilerin Türkiye'de koruma altındaki türlerden olduğu unutulmamalıdır.

Erişkin kirpiler kedi mamalarını severek yer. İnek sütü verilmemelidir. Yüksek miktarda laktoz içerdiğinden kirpiler için öldürücüdür, çünkü kirpiler laktozu sindiremez. Bu durum barsaklarda ishale sebebiyet verir, ishale bağlı su kaybı ve beslenme yetersizliğinden ölür. Yetim kalan yavruların beslenmesi gerektiğinde yabani hayvan konusunda tecrübeli veteriner hekimlere danışılmalıdır. Dişleri çıkan yavruya konserve veya ıslatılmış kuru kedi-köpek maması verilebilir.

Vikipediden alıntı

Ben evcilleşmesini istemiyorum, belki şehir hayatında yemek bulamıyordur diye düşündüm. Gerçi semirmiş görünüyordu ama dikenleri yüzünden de şişman görünüyor olabilir. Bahçedeki kedileri beslerken ona da biraz mama bırakabilirim diye düşündüm.

kirpi beslemek türkiye'de yasak. koruma altına alınan yaban hayvanlar listesinde. şikayet eden olursa para cezası alırsın.

O zaman ben bu kirpiyi nasıl koruma altına aldırabilirim? Bir şey gelmesin başına arka bahçede.

git bir ormana bırak bence çevrende varsa. sanmıyorum ki bir yetkiliyi arasan gelirler. ama yine de deneyebilirsin belediyelerin veterinerleri oluyo arayıp sor ama aslında kirpi doğal hayatında biz şehri katlettik.

Ormana götürebilirim evet, elimle nasıl tutabilirim kirpiyi?

dur sorim onu bi. editlicem.

edit: mr fusion doğru söylüyo eti lezzetli diye yiyolar ben de avladığı için bilen erkek arkadşıa sordum dikenler sivri olur elini dikenlerin arasına sokucaksın dedi. demek ki böyle yakalayıp sonra yiyolarmış. caniler:(

ormana falan bırakma doğal ortamı orası. istanbulda parklar da falan çok kaplumbağa ile gelincik ile kirpi ile karşılaştım. ayrıca kirpi eti yeniyor. etrafta bunu bilenler varsa dikkat et kesmesinler hayvanı

kirpiler dikenlerini fırlatıyor, bence bulaşma ona :))

Huckleberry Finn'in Maceraları

Yüce kitabımız Kur'an-ı Kerîm

Paul Auster-Yükseklik Korkusu
Jostein Gaarder-Sirk Müdürünün Kızı

ayça şen'den;
(bkz: saatçi bayırı)
bu kitabı okuduğumda müthiş keyif alıp okumuştum.

Zıkkımın kökü var muzaffer izgünün. Çok fakir bir hayat geçirmiş çocukluğunu anlatıyor. Çok hızlı okuduğum ,okurken çok gülüp ,büyük zevk aldığım bir kitaptı. Çocuk kitabı değil bu arada.

Guldurdun beni sabah sabah.(cok isime yariyordu)
beslenmene dikkat et.cok oynatma.islatma.

dikiş atılması gerekiyor mu? hastaneye gitmelisin. belki plastik cerraha görünmelisin.

benim arkadaşım sabunlu kafasını duşta bir yere vurup yarmıştı, plastik cerrah iz kalmadan iyileşmesini sağladı.

antibiyotikli merhem

caps koy

yara bandını çok takma. hava alsın.

daha çabuk iyileşir.

oksijenli suyu bir kere sürmek yeter zaten.

eczaneden antibiyotikli merhem alıp onu 4-5 saatte bir sür

hiç bi şey yapamazsın güzelce yara bandıyla sarıp o parmağı bi hafta unut.

yarabandını takma iyileşmez o zaman.

sadece suyla filan iş yaparken tak

geçmiş olsun, parmak çok işine yarıyordu demek:) protein al normalde aldığından daha fazla.

3 gün önceki kesiğin bugün bu halde olmasının sebebi o taktığınız yara bandı ve sürdüğünüz oksijenli su. iyice de sıkıyorsunuz herhalde bembeyaz olmuş yara bandının olduğu yer. :/

Yara bandı takmak istemiyorum ama takmayınca da o kabarık deri bir yerlere takılıyor bu sefer kanıyor daha çok acıyor. O yüzden takıyorum.

geçmiş olsun dikişlik bir durum yok. yarabandını yapıştırmadan önce krem sürün ve çok fazla sıkmayın. yaranın hava alması için belli aralıklarla yarabandını yenileyin.

sikatrizan merhem surerseniz cabuk iyilesir. yara iyilestirici merhem derseniz verirler, cogunun antibiyotik ozelligi de oluyor sanirim. gun icersinde cok islaniyorsa eliniz, su gecirmeyen bantlardan kullanmaniz gerekir, ama bana kalirsa hafif sargi beziyle sarin, kenarindan bantlayin sudan da sakinin.

Oksijenli su yara iyileşmesini bozar. Ayrıca dikiş atılması gerekirdi gibi gözüküyor o zaman daha çabuk iyileşirdi. Etrafına batikon ile günlük pansuman yap. 2 3 gün kapalı kalsın sargı beziyle daha sonra aç. Ama dikiş atılmadığı için hem geç iyileşecek hem de daha kötü bir yara izi kalacak.

benim parmagim da ayni sekilde kesildi gecen ay. ilk once yara bandi takmadim ama sonra dedigin gibi nereye dokunsam kanamaya basliyodu. kasik yeri iyice birlestirip saglam bi yara bandi tak. hatta bulabilirsen parmak prezervatifi diye bisey var. onu da uzerine tak. iki uc gune kapanir.

kutahya.neredekal.com

Kütahyalıyım araban var mı varsa aizoniye kesin git yoksa döner gazinoya çık macar evini gör sevgi yolunda bi yürü germiyan sokağınA git oradaki konaklarda bi kahve iç aracın varsa frig vadisinede gidebilirsin oradanda ılıcaya hamama gidebilirsin mükemmel hamamlar var orada

can can isimli meşhur çok eski bir büfe var orada tost ye
yeri kolay okulun karşısında

Inanmıyorum.

Boş iş olarak görüyorum.

Hiç bir şey yapmamaktan ve sıfır sesten bir tık daha iyidir. Resmi bir yaptırım gücü büyük şeyler üzerinde olmayabilir ama daha küçük ölçekli (ne bileyim, mahalli) şeylerde baskı unsuru olabiliyor. En azından "Bu kadar insan mı vardı" diyebiliyor insan. Eline yapışan bir şey de değil ama bununla da "Bir şey yaptım" diye de vicdanı rahatlatmamak gerek.

bir nevi kamuoyu yoklaması. bir yaptırımı yok ama işte bakın bu kadar kişi bunu istiyor demek için güzel. buralarda iplenir mi iplenmez tabi o ayrı. ben genelde katılmıyorum

ses getirmek için bir yol sadece imza kampanyası. özellikle internette organize olanlar. yani sen durup dururken heslere hayır propagandası yapmayabilirsin ama heslere hayır kampanyası linkini paylaşabilirsin. bu imzalar çok sayıya ulaştığında "ulan bayağı da destek çıkan varmış ha!" diyebilirsin. bir metottur sadece yani.

sokaklarda açılan masalar biraz daha işlevsel. katılanlara kampanya için aidiyet aşılıyor. ayrıca iletişim bilgilerinizi verdiğinizde -ki bu en önemli olanı- aynı kampanya için ileride size ulaşabiliyorlar.

tüm bunların yanında, bence bu üstten bakmacı tavrınız hiç hoş değil. bu aktivistler, anarşistler, sosyalistler özverili bir çalışma yürütüyorlar. greenpeace gibi oluşumların dışında çalışanlar tamamen gönüllülük esasıyla yapıyorlar bu işleri ve siz sormadan önce düşünmüşlerdir değil mi bu işin mantığını? ne bu alaycı taklitler?

Vicdani mastürbasyon.
Göğüslerini halk yararina sunan artistin bu fedakarlığı göğüs kanserinde ne derece farkindaliga yol açıyorsa oda o ise yarıyor.

Çocuk haklari konusunda hic bir stkya katilmayan bir modern insan 1 imza attığı taktirde kendini vicdanen temiz ve görevini yapmış hissediyor o yüzden emek zaman ve para harcamasina gerek kalmiyor.

İşe yarayabiliyor. Change.org'dan biriyle yapılan röportajı buradan okuyabilirsiniz.gorunmeyenler.wordpress.com

Kendileri her ayın ilk Salı günü Salt'ta kampanyacılara imza kampanyalarının nasıl başarıya ulaşabileceğini anlatıyorlar. Bunlara da katılabilirsiniz.Başarıya ulaşan hikayelerini de zaten yayınlıyorlar. www.change.org

bende hiç olmuyor seviyorum yaptığım işi.

Havalar güzel gidiyor vala içimdeki çocuk, atla adaya çeşmeye git diyor :)
Ama o çocuğu beslemek lazım önce..

Oluyor hatta sabah oldu bile kactim bende

Bazen mi?

Oluyordu şirket değiştirdim. Şimdi şahaneyim.

yaptığım işi çok seviyorum ama bugün o kadar nefret ettim ki patronundan teknik ekibine herkesi öldüresim var.

Tam şu an bunun hakkında konuşuyordum arkadaşlarımla. İnsanlar "yaşayan ölü" demeye başladılar kendilerine. Bize de oluyor merak etme, sürekli tabana kuvvet kaçma isteği duyuyorum ve nasıl burada oturmayı ve çalışmayı hala becerebiliyorum bilemedim.

olmamı! çay/kahve-sigara daha bir anlamlı oluyor böyle zamanlarda.

ahaha simdi bunu düşünüyordum :D sonra borclarım geldi aklıma :(

tatile git.

depresyon başlangıcı gibi geldi. bana da olur arada. sonra biraz sarhoş olurum. fight club izlerim. sabah kalkarım bir şeyim kalmaz.

biraz dışarı çık, bahar geldi, çiçekler açtı, boğazda yürü, boğaz turu yap

yeni hobiler bul,

psikolojin bozulma donemlerinde gibi geldi bana da. sakin depresyona falan gireyim deme. (:

yazmaya devam etmekten baska cozum yok bence. yaz, begenmezsen cope at. kotu yazmayi kafana hic takma. moda gireceksin onunde sonunda ve iyi yazi cikartacaksin; biliyorsun nasil olsa iyi yazmayi, kendinde buna sahit oldun.

içinden gelsin veya gelmesin hergün en az 1 saat yazmaya devam et, gerekirse saçmala ama yazmayı bırakma, o kendiliğinden açılıyor bir sure sonra

hergün ama hergün yaz,

orhan pambuk işinin sırrının bu olduğunu söylemişti,

@merdümgiriz, depresyon gibi bir şey yoktur bence =). Sadece çok yorgunum işlerden dolayı. Teşekkürler herkese bir de bunları deneyim.

mubi.com
Burada olabilir ama emin değilim altyazılı olup olmadığından.

bende gomulu halde ingilizce altyazili versiyonu var susuz yaz'in. isterseniz yukleyebilirim onu. ya da yine yasal olmasi sart degilse su sekilde aratip altyazisi olanlari indirebilirsiniz.
www.turkcealtyazi.org

yalan, samimiyetsizlik, arkadan iş çevirme, ufak hesaplar.

dayanamamaktan ziyade değmediğini hissedince piyuvv.

yalan,sıkılmak,rutine bağlanması,değişiklik istemek,sana karşı yapılan hataların birikmesi,yalnız kalmayı istemek

kimsenin hayatından isteyerek çıkmadım ki "hadi iyi akşamlar!" deyip gidebilen birisi değilim. kendime uç noktalara kadar zarar vermeye dahi razıyım. ama bir noktada kopuyor işte, gittiğini zannediyorsun ama aslında senin bir yere gittiğin yok. yalnızdın. orda kalmaya devam ediyor ve biraz daha güçlü hissedebilmek için, "gittim, vazgeçtim" falan diyorsun.

dayanılmaz, katlanılmaz şeyler için klasik ifadeleri kullanmak çok yersiz olur bence. eminim pek çok riyakarlığa, arkadan iş çevirmeye, samimiyetsizliğe katlanıyoruzdur. göz yumuyoruz ya da ayakta sikiliyoruz belki, hiçbirimiz melek değiliz neticede. etrafımızdakiler de değil. bazı şeyler birikiyor ve bir noktadan sonra "böyle olmaz" diyorsun. ya da dedirtiyorlar. benim gibi "gidemeyen" adamlara, dedirtiyorlar genelde.

çok sorgulamamak lazım. gitmek istemiş gitmiş, kendince nedenleri vardır.

@ rock n roll, insanın genel olarak nelere, ne tip üzüntülere katlanamadığını öğrenmeye çalışıyorum.

hakikaten niye gidiyor bu insanlar yada niye hayatlarına ortak olmak isteyen insanlara bir şans vermiyorlar

aşka inanmaması, beni çekici bulmaması, benden sıkılması.

Yalan, arkadan iş çevirme, sinsi olmaları ve beni salak, hiçbir şeyden anlamıyor zannetmeleri.

Sıkılıyorum ben.

yalanlar, sinsilikler, aldatma, kabalıklar falan derken bi baktım 'ebenin amına kadar yolun var' diye mesaj atmışım.

Gidemiyorum ben, hep terk edilen oluyom

sıkılıyorum.

Çok beyaz, okunurluğu arttırmanız için arka plânda hafif bir gri tercih etseniz?

Çok fazla düz yazı, özellikle blog başlığı için bir logo, bir dinamik kuşak vb. iyi olmaz mı? Bu konuda ben de yardımcı olabilirim gerekirse?

Konular bildiğim konular değil ancak anlatım bozukluklarına dikkat edebilirsiniz. Örnek vermek gerekirse: bu yazıda (www.nekullaniyorum.com) "siz de böyle yaparak bu sitede çıkan yazılardan haberdar olmaya devam ederseniz beni çok sevindirirsiniz" yazarsanız daha güzel olur. Elinize sağlık.

umarım güzel olur.

yazılarınızda biraz sert bir dil kullanmışsınız, bunu isteyerek mi yaptınız? genel tarzınız bu mu olacak yani devamında?

Umarim istediginiz sonuca ulasirsiniz da cidden itici. Basliga bakmadim, yazilarin hepsini, sonuna kadar olmasa da, okudum. Itici olmak bir sorun ve siz bu sorunu bildiginiz halde degistirmiyorsaniz isler istediginiz gibi gitmeyecektir.

"İnternet ünlüsü olacak potansiyele sahibim ve bloglar da bu yönde epey faydalı enstrümanlar; bu blogdan böyle bir beklentim de olabilirdi ama o yönde hareket etmeyeceğim"
O yonde hareket et ya da etme bu paragraftaki ilk cumlenin mide bulandirici etkisiyle kapatirdim blogu eger gezinirken rastlasaydim.

Iceriklerde sira disi bir sey yok. Gundemi kendinize gore yorumlamissiniz, muazzam cikarimlar da yok.

Tl;dr : berbat uslup, siradan icerik.

Dunning-kruger sendromundan muzdaripsiniz, ama orası sizin blogunuz ve istediğiniz şeyi yazabileceğiniz için dilin sert olup olmaması önemli değil.
Ancak bu tip süzülmemiş öfkeyle insanlara lafınızı dinletemezsiniz.

cümleler düzgün değil. nasıl desem benim başım ağrıyınca misal cümle kuramam, devrik olur, sonunu getiremem falan. işte sadece ilk yazıyı okuyarak bunu gördüm. bunun dışında anlatımı basit. evet sıradan birisin, uzmanım gibi bir iddia yok ortada ama ben okurken anlatılan konunun öyle havada kalmasını istemem temellendirilmesi benim için ekstra puandır. bu son cümlem göreceli tabi.

bunun dışında şu aptal olayı zaten itici ama buna girmemizi istememişsin. blogu ilk açıp bir göz atanlar için eksi puan olabilir, bilemedim.

umarım istediğin başarıyı sağlarsın, kolay gelsin.

@herkes

dil veya üslup kaygım yok. güzel bi anlatıma sahip olma kaygım yok. düşük cümleleri, anlatım bozukluklarını da çok sıkıntı etmiyorum.
sadece bazen gördüğüm bir riya beni tiksindirdiği zaman sinirimi boşaltmak üzere yazmak istiyorum bu blogda. dolayısıyla plansız ve dağınık yazıların ortaya çıkması normal. bundan da çekinmiyorum.

genelde alkol ya da ağır ilaç etkisinde olduğum için cümlelerin düşük olması da normal aslında. yani genelde beynim kompoze etme yeteneğini çok da iyi kullanamıyor.

@sanal hayvan

dk sendromu teşhisi koymuşsunuz. bu teşhisi nasıl koyduğunuzu merak ediyorum.?.

Kusuruma bakmayın sendrom demişim, dunning-kruger etkisi olacak. Yazdıklarınızda yaptığınız analizlerin sığlığına ve öfke içinde analitik düşünceden koparak anlamsız öfke nöbetlerine rağmen rağmen muktedir bir algıya sahip olduğunuzu sandığınız anlaşılıyor, o yüzden söylemiştim.

Merhaba,
ben her zaman farklı seslerin ve dillerin olması gerektiğini düşünürüm. Blogunuza baktım; bazı yazılar fazla uzun gibi geldi bu insanların okumamasına neden olabilir. Söyleyeceklerinizi daha kısa da yazabilirsiniz. Fikirlerinizin herkese ulaşmasını istiyorsanız (eğer amaç bir şeyleri değiştirmekse) hakaret etmeyi bırakabilirsiniz, amaç sadece kendinizi rahatlatmaksa o zaman zaten böyle kalmalıç

ilk defa kanyak içmişdim ve reaksiyon olarak geri çıktı yani boğazımda kusmugu ulu orta yere kusmamak için hela'ya kadar koşdum ama boğazımdaki herşey nefesimi tıkadı. 2 dk içinde yüzüm kıpkırmızı ve kan toplamışdı sırtıma kendi yumruklarımla vura vura kendimi kurtardım. tek düşündüğüm böyle boktan bir sebepten ölmenin saçma olucağı birde annemin alkol aldığımı ve bu yüzden öldüğümü düşünmesi olucakdı. bunu düşündüm nan. boktan bi duyguydu.

15 kişi asansöre binmistik biz sadece ağırlık sensoru ötecek mo diye çıkmıştık üzerine sonra salak bir arkadaş kat tuşuna bastı inerken kaldı havamız ancak birkaç dk yeterdi dışardan panik yapmayalım diye milleti telkin ettim biraz, panik atakli bir arkadaş vardı. İçimden de dedim öleceğiz ama böyle mal bir sebepten ölünce annemlere ne diyecekler acaba. Gözümü kapadim bekledik bekledik nefes az alın paniklemeyin dedikçe bazıları oksijeni vakumladi. Kızsam zaten öleceğiz az kalmış kötü gitmeyelim dedim. Bayağı bekledik 5 dk falan ama asansörde biri bayilsa yigilacak yeri yok en kalabalık saatte en kalabalık otobusteki gibi. İç kapıyı elimizle siyirdik biraz hava geldi asansör boşluğundan onunla dayandik. Sonra hoca geldi açtı yarıda kalmış zıplayıp çıktık. Dua falan ettim işte besmele cektim kelime-ı şahadet getirdim. Evdekileri düşündüm kızı ders çalışsın diye kampa yolladık öldu geldi diyecekler gazeteye çıkacağız 15dkligina unlu olacağız dedim. Sonra gözümü kapatıp bekledim.

an değil de durum diyeyim. çocukken difteri olmuştum. ölüme en yakın hissettiğim, öleceğime inandığım belki de tek dönemdi. burnuma gelen, daha doğrusu gelmeye çalışan tek şey vicks kokusuydu. aklımı kaçırmıştım, bir an önce bitsin diye dua ediyordum. bi süre sonra, hastanedeydim ve etrafımda insanlar vardı. birisi kuru fasulyeli, pirinç pilavlı bi şeyler getirmişti. "nasıl ya, hastane mi yaptı bu yemeği" diye şaşırmıştım.

bi de bi kere intihar edicem diye gaza gelmiştim vapurda. çok pis bunalımdaydım. soğuk yüzüme çarptı, karanlığa öylece dakikalarca baktım. bi şey olmadı. bok gibi hissettim sadece. hatta bu, taksim'de bi kadın kendini raylara atıp intihar ettiği gün oldu. ekstra kötü hissetmiştim öğrenince.

"İnsanlar ölümlü olduklarının farkına anneleri veya babaları ölünce varırlar" diye bir söz vardı. Başkasının ölümden döndüm diyeceği çok şey yaşadım ama hepsinde korkutucu derecede soğukkanlıydım bu yüzden benimle arkadaşlığını kesenler vardı. Ama o kadar şeyin içerisinden ölüme en yakın hissettiğim an karşıdan karşıya geçerken arkamdaki şeritten süratli geçen arabanın gölgesini gerçek ve benim şeridimde sandığım andı. Evet çok saçma.

dalginca karsidan karsiya gecerken otobus carpiyordu adam son anda durabildi 20-30 cm kala. bana dogru gelen o kutleyi gorunce donakaldim zaten bir sey dusunemedim. ileri geri gidemedim.

Motosikletle kaza yaptığımda...

Etraftakilerin çığlıklarını duyunca en azından duyabiliyorum demiştim.

Bi kere karşıdan karşıya geçiyordum sağımdan gelen aracı görmemişim. Bi döndüm sanki araba 20yle üzerime geliyodu ağır çekim, tüm sesler kesildi, ben olduğum yerde kaldım, ne kaçabildim ne yürüyebildim. Aklımdan geçen tamam bitti buraya kadarmış gibi düşüncelerdi. O an korna sesini duydum. Adam dibimde zor durdu.Far bacağıma değdi hatta. Ruh gibi yürüdüm geçtim. Uzun uzun anlatıyorum ama saniyeler sürdü tabi bu. Bir iki saat ''ölüyodum lan ama ölmedim hsagdas'' şeklinde dolaştım.

berkin elvan'ın vefat ettiği gün ankara'da eylemler oldu malum. akşam dersanedeyiz, dersanem de sakarya'nın kıyısında bir yerde, biraz değişik tiplerin bulunduğu da bir yerdir hani. her neyse işte, teneffüs vakti sigara içen bir arkadaşımla aşağıdayız. millet konuşur takılırken birdenbire gaz bombalarının sesleri gelmeye, sonra insanlar dersanenin önüne sökün etmeye başladı. içeri doluştuk. bir iki dakika sonra kasıtlı olarak dersanenin önüne ve karşıdaki inşaata gaz bombası atmışlar, ben etkilenmedim ama etkilenen arkadaşlarım oldu. olaydan 15 dakika sonra dersleri iptal ettiler zaten ama dersanenin önüne gaz bombası atmaya devam ettikleri için dışarı çıkamıyorduk. en son arkadaşımın iknasıyla -babamın ofisi dersaneme çok yakın- babamın ofisine gitmek için yola çıktığımda sanki kafama gaz kapsülü gelecekmiş gibi, o an ölecekmişim gibi hissettim. daha önce eylemlere katılmıştım ama bu sefer çok farklıydı sanki, böyle bir kaderle öleceğimi düşünmek beni çok korkuttu, sanırım hayatımda hiç o kadar korkmamıştım. bu hislerin tamamı 1 dakika bile etkilememişti beni ama çok kötü hissetmiştim. bu da böyle bi anım.

7-8 yaşlarında filandım, bu polis transitlerinden biri ben karşıdan karşıya geçerken altına alıp sürüklemişti beni, tekerleğin altına giriş anımı hatırlıyorum ordan sonrası kopuk, sonrasında hatırlayabildiğim bi kaç kişi toplanmış biri kolonya sürüyor elime, diğeri ambulans çağırıyordu.

sanırsam böyle durumlarda çok bir şey düşünemiyor insan, şoka girme anı vs.

burnum bile kanamadı inanır mısın.

ikinci bir olay ise bundan 2-3 yıl önce 4-5 kişi bi odaya doluşmuşuz, kışın ortasındayız, ot tüketilen bir ortam, bong dönüyor, bongun jelatinini sivri zekalının biri (git: cdn4.n11.com.tr ) şunların üzerinden almış, onu da bonga bağlamış, bong da benim elimde.

zaman durdu, ciğerlerime öküz oturdu, kafamın tam orta yerine bi acı saplandı, alt çenem hafifce aşağı doğru indi, gözlerim kan çanağı gibi oldu, yavaşca kalktım, yatağa girdim, cenin pozisyonu aldım ve 3 saat boyunca ölmemeye çalıştım, ne düşündüğüm hakkında en ufak bir fikrim yok ama zangır zangır titrediğimi ve nefes alırken bütün bünyemin sarsıldığını hatırlıyorum.

o salaklar benim o halimi görmelerine rağmen bırak ambulans çağırmayı, bongu dönmeye devam ettiler o jelatinle, 3-4 saat sonra ufaktan kendime gelip vücudun dengesini tekrar sağlamaya başladığımda hepsi bir tarafa yığılmış, cenin pozisyonunda titriyorlardı, bir tanesi ağlıyordu hatta.

hiç dokunmadım öyle titreşmeye kıpraşmaya devam ettiler kendilerine gelene kadar.

inanır mısın bunda da burnum bile kanamadı, öyle kendi kendine attı bünye bütün sentetiği.

14 yaşlarındayken diz kapağımdan bıçaklanmıştım, sağ elimin bileğindeki damarlar parçalanmıştı, yarım metre önümde yürüyen bi adamın kafasına boyum kadar buz sarkıtı düşmüştü.. daha çok var böyle ama hiç birinde hayatım gözümün önünden film şeridi gibi geçmedi, genelde beyin düşünmeyi bırakıyor böyle durumlarda, durumuna odaklanıyorsun.

en çok şunu unutamam, gerizekalının biri sokağın ortasında kuru sıkı silahı belinden çıkarıp sağa sola ateş etmeye başlamıştı, hani o film şeridi olayı olsaydı eğer o an olurdu, ama orada da olmadı.

cipin aynası çarptı öbür şeride savrulup karşı şeritten gelen taksinin üzerine kapaklandım. "aha gittim"den başka bir şey düşünemedim. o zaman yavaşlaması bana da oldu. ama hayatımı kurtaran o taksici olmuştur. farkedip yavaşlamasa geçtikten sonra boş yola düşebilirdim veya o hızla bir daha savrulurdum belki de.

2-3 kez öleceğimi hissettim. zihnim tamamen boşaldı, bitti diye düşündüm sadece. anlık korkudan sonra ilginç bir rahatlık gelmedi değil ama.

detay yazamayacağım dolayısıyla o anı ve düşüncelerimi de yazamayacağım ama şimdiye kadar sadece bir kez, o saniyeler içerisinde gidiyorum galiba dedim. kavga esnasındaydı.

eksisozluk.com

Doğalgazdan dolayı zehirlendigimi anladigimda kusmaya baslamistim bile. yogurt, açık hava gibi tekniklerden sonra yatağa sabah kalkamamak üzere yattım, baya korkutucuydu. Ertesi gün uyandığımda başım hala zonkluyodu.

bir kaç kere yaşadım bu hissi.

çocukken ateşim çok çıktığı bir zamanda -40 falanmış sanırım, emin değilim- hani ateşliyken böyle her şey kocamanlaşır, sen küçücük kalmışsın gibi hissedersin ya, işte o an sanki başka bir boyuta geçiyor gibi hissetmiştim -ölüm hissi gibi değil belki tam olarak ama-

ben çok hastalandığım için, genelde hasta olduğum vakitler böyle ölecek gibi hissediyorum, aşırı öksürük, sonucunda nefessiz kalma -özellikle de bahar zamanları rinitim de olduğu için denk gelirse ikisi çok kötü oluyor, bu sene de geçen sene de başıma geldi-

bir de, iki sene önce panik atak krizi geçirdim, elektro çektiler, tansiyonum normalden düşük benim, aniden çok fırlayıp -20lere çıkmış- aniden çok düşmüş -normalde 7ye 9 falan, 4-5 civarına falan düşmüş- o zaman bir ölecek gibi hissettim, resmen elimle göğsümü boğazımı tırmalamışım, o anda sanki bir yerden yukarıya çıkmaya çalışıyor gibiydim, sanki düşücekmişim de ölecekmişim gibi. halbuki koltukta oturuyordum sadece.

bir keresinde de kalbim çok pis sıkışmıştı, kolum uyuşmuştu, nefes alamamıştım, bir de o zaman ölecek gibi hissetmiştim. bu tip durumlarda genelde hissettiğim şey "yaşamalıyım!!" oluyor ama, niye bilmiyorum? bildiğin mücadele ediyoyum, halbuki ne enerjik bir insanımdır, ne de yaşama sevinci, isteği yüksek. bıraksan mal gibi bir sene uyurum herhal..

ha, bir de iki sene önce bir sarhoş olmuştum ki.. bir buçuk şişe şarabı iki saatte bol çikolata ve iki paket sigara ile bitirmiştim -aç karnına hem de- düşünüyorum da benim gibi sağlıksız biri için canına susamış olmak demek sanırım bu.. neyse, gece boyunca elimde kovayla gezdim :D sabah da kendimi küvette buldum, uyumuşum küvette, ağzımın yarısına kadar su dolmuş, iki dakika daha dursam boğulacakmışım. bi de sıcak suyu açmışım bacağım yanmış farkında bile değildim ama öyle diyeyim. ne malmışım la ben?

Gezi döneminde AKM'nin üzerinden biber gazlarının atıldığı an öleceğimden emindim. Hepsi dibimize düşüyordu. Birden tüm insanlar koşmaya başladı, çok kalabalıktı. Sonra düştüm. Üzerimden insanlar geçmeye başladı. Sanırım ömrüm boyunca asla unutamayacağım kadar korkunçtu. Bir yandan yardım edin diye bağırıyordum diğer yandan üzerimden geçen insanlara "nolur yapma" diye bağırıyordum. Azıcık ileride iki polis gaz atmaya devam ediyordu. Birileri biz düşenleri çıkarmaya çalışıyordu ama insanlar koşmaya devam edince onlar da kaçmak zorunda kaldılar. Beni çıkaramıyorlardı çünkü en alttaydım önce üstteki insanları kaldırmaları gerekiyordu. Sonra gazdan hiçbir şey göremez oldum, kafama taktığım kask düştü onu el yordamıyla bulup kafama geçirdim. İyi ki geçirmişim çünkü geçirdikten çok kısa bir süre sonra kafama biri bastı geçti. Gerçekten öleceğimden eminim. Her şeyin bittiğine emin olduğumu hatırlıyorum. Sonra birden üstümdeki insanlar azaldı ayağa kalkıp Gezi'nin içine yürüdüm bizim guruptan biri beni buldu. Titrediğimi koşamadığımı hatırlıyorum çünkü boynum ve elim ve bacaklarım çok ağrıyordu. Birileri beni görüp yaralı var diye haber verdi ama o kadar korkmuştum ki topallayarak kaçıp bir çalılığın arkasına saklandım. Tesadüfen bir arkadaşım beni buldu ve güvenli bir yere götürdü. (webtv.radikal.com.tr 12. dakikadaki müdahale)

lisede, tatil için gittiğimiz bir yerde sulama kanalı vardı ama çok büyük. çocuklar yüzüyor içinde nehir gibi bişey. söylemesi ayıp yüzmeyi riva sahilinde yani karadenizde öğrenmiş birisi olarak yanımızdaki kızlara hava atacam diye elbise ile kanala girip dipten kum alacağım iddiasına girmiştim. üzerimde kot pantalon, t-shirt vardı. ayakkabıları çıkardım. o kadar da gerizekalı değildim:) ama ilk gerizekalılığımı bilmediğim bir yere balıklama atlamakla yaptım. çamur tepesi varmış, ona çarptım ama allahtan şanslıydım, bişey olmadı ama hiç beklemediğim başka bir şey oldu kot pantalonum suyu yiyince beton gibi ağırlaştı. öyle böyle değil ama. ayağımı kıpırdatamıyordum. zaten o çamura çarpınca şok olmuştum, pantalonun betonlaşması beni mahvetti. su da tatlı su beni dibe çekmeye başladı kot. çıkarmaya çalıştım iyice panik oldum. dalıp dalıp çıkıyordum. millet de şaka yaptığımı sanarak müdahale etmedi. kanal o kadar hızlı akıyordu ki, taş köprü gibi birşey vardı ileride ve ağzına kadar su dolu bir tünel gibiydi. bu panikle orayı geçmem mümkün değildi. ya kafamı çarpardım ya da panikten boğulurdum. bağırmaya başladım. batıp batıp çıktığım için anlaşılmamış sonra bana söylenen. büyük bir süratla köprüye doğru savrulurken öleceğim diye düşündüm. sanırım çok genç olduğum için aklıma annem geldi sadece. yani oğlun boğuldu kanalda diyeceklerdi ve ne kadar pisi pisine bir ölüm, ne kadar üzülecekti.
uzatmayayım, köprüye 2-3 metre kala son bir hamle ile kendimi kanalın kıyısına attım. orada otlar vardı, öyle bir can havli ile otlardan tutulmuşum ki ellerim parçalanmıştı. o adrenalinle hiçbir şey hissetmedim tabi. otlar kopuyordu ben diğer otlara atıyordum kendimi. zar zor kendimi çekip kurtardım. aileme bisikletten düştüm demiştim ellerim için. o gece o kadar çok kabus gördüm ki...

pizza

o biraz senin maharetinin ünü ile ilgili. marketten hazır bir şeyler almak daha evde yapılmış görüntüsü verebilir.

Mantı

Köfte falan.

Pirinç varsa çak yanına bi pilav tamam.

kremalı tavuk falan söyleyebilirsin.

bakkaldan meze falan al , 1 de köfte sipariş et , kakala.

erkeğim olm ben? Hayatım boyunca kremalı tavuk yapamayacağım ki :) Mantı ve köfte mantıklı geldi. Siparişi veriyorum. Yerken de söylerim dışardan aldım diye. Şirinlikler falan. Teşekkür ederim fikirler için.

Sanırım bizimki yalancı gebelik geçiriyor. El kadar kedi karnı şişti davul oldu.

açıkçası deneyimim yok ama her konuyu detaylıca araştırıp çeviri vs. yaparak inceliyorum. bunu da ekledim, teşekkürler. :) @trumanshow

yalancı gebelik biraz teknik bir konu ama veterinerime danışıp bir şeyler çıkartmaya çalışacağım. teşekkür ederim.

Kedinin gerçekten ihtiyacı olan şeyler nelerdir?
- Doğal beslenme, kuru mamalardaki yapay ve/ya zararlı maddeler.
- Kullandığımız koruyucu ürünlerdeki (iç-dış parazit önleyiciler gibi) zehirler.

Bu enseye damlattığımız damlaların çok zehirli olabildiğini söyleyen bir yazı gördüm dün örneğin. Limon suyu ile silmek gibi öneriler vardı. Ben de sokağa giden kedimi nemli bezle (düz su ile) siliyorum. 1-2 aydır çıkıyor ve başlarda bir iki kez pire gördüysem de kalıcı olmadılar!

- Hangi aşılar hangi kedilere gerçekten gereklidir?

Gereksiz aşılar, ürünlerle zehirlemeyelim hayvanları di mi ama?

- Ruhsallık. Sevecen, sağlıklı, sosyal hayvan nasıl yetiştirilir gibi..

anal kese apsesi, bağırsakta cep oluşumu.
bu aralar gündemim.

nasıl bu kadar sevimli olabildikleri

Miyavları ve beden dilleri. Kuyrukla neler anlattıkları, miyavlarıyla neler dedikleri. En çok bunları merak ediyorum.

Keko demek ayıp bence insanlara. Bir şey düşünmezdim ben o kişi hakkında sanırım. Yine de nasıl bir dövme olduğuna göre değişir.

Bileğin iç tarafında güzel, parmakta çirkin. Kişi hakkında bi şey düşünmem, dövemenin estetikliği üzerine düşünürüm.

Bilekte ki tamam o zaman :) parmakta ki yeri tam tarif eseyim; sol elin yüzük parmağının en altta ki boğumunun iç kısmına.

Peki iki dövmeyi birden aynı ele (biri bileğe diğeri parmağa) hoş durur mu? Dövmelerin boyları oldukça ufak olacak. 4 cm gibi düşünüyorum.

Hiç dövme yaptırmadım, bundan sonra da olmaz sanırım.
Öncelikle bu.:)
Devamında da;
şahsi fikrim bilek içi yerine bileğin dışına/üste/kenara vs.vs.vs. daha iyi olurdu. Ben olsam öyle yapardım. Parmak konusunda bir fikrim yok, yaptırmazdım zannımca parmağa.
Not: Bunlar tamamen dövmenin şıklığına vs.vs.vs bağlı tabi.
Sadece bir görüş benimkisi.
Hayırlı olsun.

Bence parmaktaki dövmeler çok kötü görünüyor, zaten genelde anlaşılır da olmuyor mürekkep dağılımı parmakta kötü oluyor gibi sanki. Bilek olur ama bak.

çok güzel örneklerini görmüştüm. bilek değil ama parmaklar için çok iyi işler çıkıyor.

Öncelikle parmağa dövme işini boşverin bence.
Bileğin iç kısmından dirseğimin iç kısmına kadar dövmem var. Henüz bayanlar tarafından olumsuz bir yorum duymadım.
Yaptıralı 10 seneye yaklaştı. Şu anki aklım olsa kesinlikle omzuma yaptırırdım. Vücudun çok görünür bir yerinde dövme taşımanın sıkıntısını çok yaşadım. Senin de çok iyi düşünüp öyle karar vermende fayda var.
Şimdiden geçmiş olsun.

not: erkeğim.

Evet ya beynimi şişirdiler. Polise gidin bence.

seçim yasakları onu kapsamıyor.
seçim gününden 1 önceki güne kadar devam edecek onlar.
www.medya365.com

a secenegi mantikli gibi geldi. bundan daha kotu bir durum varsa o da misafirlige gittiginizde wc de tuvalet kagidi olmadigidir gerci su ile de sey edebilirsin ama genede tuvalet kagidi onemli haci. Cevabim A

ahaohasoashahhahaha asla hiçbi şey olmamış gibi çıkmam. Bi şekilde bi kova vs bulup suyla doldurup tuvalete dökerim :D

b

kesinlike güvenilir bir hemcinse sms ile fln haber vermek iyi fikir
banyodasın zaten, kova falan vardır, doldur doldur dök

sour +1

bok senin bokun ne çekiniyorsun.

Şu an helada mısın?

yok kendi evimdeyim şu an, olayın benle alakası yok.

bi büyük kova su sifonun yaptığı işi gereğiyle görür. denenmiştir.

Camdan attım kurtuldum sandım meğer tuvalet camı balkona açılıyormuş balkonda duruyor öyle ne yapsam diye düşünüyorum :P

Şaka bir yana en korktuğum şeylerden biridir rezaletin dibidir benim için neden bilmiyorum ama öyle işte yabancı yerde tuvalete girmeden önce sifonu kontrol eder öyle girerim hep.

Eğer su akmıyorsa yapacak hiçbir şeyin yok. ev sahibinin suçu.Oraya su koymalı, giderken uyarmalı.

Ama sadece sifon bozuksa, şamandıra takılmıştır. kapağı açarım ve düzeltirim.

Baktın o da olmuyor;
--McGayver Mode ON--

sifonun kapağı vidalı. o zaman tuvalet fırçası yardımıyla sucuğu parçalarım ve fırçanın koyulduğu kabı tas gibi kullanıp, musluktan su doldurup boşaltırım. 3-5 seferde bir şey kalmaz.

--McGayver Mode OFF--

b tabi aq.

adamlarin sifonu bozuksa ben niye strese giriyorum

Net c.

sıçtığımdan utanmayı ergenlikten sonra bıraktım, yardım istemekten çekinmem. sonra ev sahibini arkadaşları önünde rencide ederim.

tuvalete telefonsuz girmedigimden, hemen icerdeki arkadaslardan en delikanlisina (veya ev sahibine) bir mesaj atarim durumu ozetleyen, caktirma beni utandirma akilli ol derim, bana bir kova getirir hallolur.

banyoda kova varsa sorun yok. suyu doldururum tuvalete bosaltirim.

@sour

aslında sifonların tamirinden anlarım. en azından açıp bi dolumluk su biriktirecek kadar manuel de çalıştırırım. ama zamanında kanalizasyon sisteminin insanlığı boka yabancılaştırması yüzünden çevre tahribatının bu kadar yoğun yaşanmasını ve herkesin bu kadar kolay içselleştirebilmesini sağladığını savunan bi makale okumuştum. ondan beridir net bir tavır koyuyorum bu meselelerde.

bi de, boktan çöpten utansaydım çevre mühendisi olmazdım tabii o da var. mesleki bilincim de bunu gerektiriyor.

want2die + 1

oha lan bu kadar ekşına gerek yok
sifon çalışmıyorsa açarım içini ve suyu koyveren sistemi söküp suyun birikmesini sağlayacak şekilde havluyla gideri tıkarım ve sifonun dolmasını sağlarım ondan sonra da havluyu çekip suyu koyveririm

2 tane plastik parça bozuldu diye saçımı beyazlatamam :D

asıl sorun çalışan sifona rağmen gitmeyen bir canavar yaratmak, işte o zaman bu şıkların hiç biri çalışmaz ve "ahahahah x doğurmuş laaağn!! amına koyim kova kova su döktük ama gelin kapısı tutan piç gibi durmuş gitmiyor" diye taşşak geçerler, ben geçerim.

sifon çalışmıyorsa ev sahibi baksın çaresine.
bir keresinde rahatsızdım galiba, kakamı yaptım çok sert çıktı, sifonu çektim ama gitmedi. tesisatı söküyodum neredeyse. sonra banyoda kova buldum, suyu doldurdum döktüm halloldu :)))

want2die +1

mattiadestro +100

götünüze sahip çıkın arkadaşlar bu muhabbet çok boka sardı.

şunu görmüştüm ama tariflerini denemedim

www.zehirsizev.com

Buradan çevre dostu bazı ürünler bulabilirsiniz. www.turmepa.org.tr

www.pinterest.com

tr.pinterest.com

Ben de gayet kibar bir şekilde konuşmayı denedim ama olmadı. Her seferinde beynimin yıkandığını, bu ülkenin onlara ait olduğunu duydum. Sürekli hakaret yedim. Bıraktım yani böyle olmuyor.

biz bırakınca da bu ismi lazım değil onların bu hallerinden faydalanıp istediklere yere çekiyor. ya bi insan şeriata nasıl bu kadar özenebilir ki şeriat asıl anlamından uzaklaştırılıp günümüzde bu kadar yozlaştırılmışken. birisine cevap verdim: ülkeye şeriat gelip eşiniz kızınız sırf atılan bir iftira yüzünden başı taşlarla ezilerek öldürülünce siz de eliniz kolunuz bağlı izlediğinizde ne düşüneceksiniz? idrak etmeniz için yaşamanız mı gerekir diye sordum. yanıt yok. dedemizden böyle gördük öğrendik diyor dede dede değil türk tarih kurumu sanki.

kazanmak zor.

ben de çanakkale savaşını çok bilmiyorum ama dediğin gibi "sizinkiler" de "bizimkilere" destek verdiyse bunu o arkadaşa soru sorarak öncelikle bi boktan haberinin olmadığını kavratman lazım. sokratik yöntemi bi araştır bakalım...

kaynaklarla ağzına ağzına vuracaksın. anlayacak hatasını. konuşarak kolay kolay çeviremezsin. örneğin o çanakkale meselesine örnek vereceksin bak lan diyeceksin bir de değil beş tane koyacaksın önüne.

hata etmiyosun etmiyosun da bizde öyle insanlar var ki sabaha kadar alıp konuşsan fayda etmez. bu hem muhalifler hem muhalif olmayanlar için böyle. çoğumuz ufaklıktan hep diğerine kör sağır olarak yetiştirilmişiz o yaşadığın sıkıntı o yüzden. ama benim çoğu zaman gördüğüm o dediğin tartışmaların sanal alemde bi gazla olması. yolda bi kaza geçirsen seni kimliğinden dolayı ölüme terk etcek insan olsa bile azdır yani. bi de şeriatın madem aslından uzaklaştığını biliyosun bence ordan fazla saldırma biri çıkar seni haksız çıkarabilir. şeriatta öyle iftirayla falan adam öldürmek kolay değil bildiğim kadarıyla.

@spqr
kaynak verdim hem de dolu dolu 3er 4er tane. adamın verdiği yanıt neyse konu çok uzadı bilmem ne. kaçtı anlayacağın.

@birgaripseyyah
belirttiğim gibi şeriat da anlamında uzaklaştırıldı bunların istediği afganistandaki gibi bir kadına 'sen zina yaptın' diyip dinlemeden öldürmek. aman lafım yanlış anlaşılmasın :)

@sadakatsiz
artık ben de o boyuta vardım da bunlar yüzünden ülkenin yönetimine bakın. ölen 15 yaşındaki çocuğun anası meydanlarda yuhalatılıyor. %1000000 eminim bu konuştuğum adamlar da bu çocukların terörist olduğuna inanıyor. sosyal medyada gördüğüm bir paylaşım aslında bu durumu çok güzel açıklıyor.

çocuk öldü diyorum
aleviydi diyorlar
çocuk öldü diyorum
elinde sapan vardı diyorlar
ÇOCUK ÖLDÜ!

cahile hiçbir şey anlatamazsın

@sadakatsiz:
tüm bunların sebebi din dieyerek bir yere varacağımızı sanmıyorum. sakın tüm bunların sebebi dogma olmasın?

bu arada soruya cevap: abi bu adamlar genelde ilim irfandan da anlamıyor yani. bilim ve teknoloji bakanı mı ne bi adam var bak. adam ne diyor: "montaj olduğuna inanmıyorum." adam diyor ki inanmıyorum. abi bilim adamı neyle konuşur? veriyle konuşur, belgeyle konuşur, algoritmayla konuşur. mantık kuralları dahilinde hareket eder. yok işte yok. ilim irfan falan hikaye.

otostopçuyu okumadım ama bilim kurgu tarzında fahreneit 451, cesur yeni dünya var benim okuduklarımdan.

bir de faq about time traveli izle o da hoşuna gidebilir :)

bir de mezbaha no 5 sanırım o tarzlardaymış ama okumadım ben de

zaman çarkı okuyun zaman çarkı..

discworld. absürt o da bayağı. ben başlamadım ama yakında başlayacağım. isterseniz ekşi sözlükten biraz araştırın.

Anansi Çocukları-Neil Gaiman. Çok komik. Discworld de harika. Bir de Neil Gaiman ile Terry Pratchett ortak bir kitap yazmışlar, kitabın kapağında galaksi rehberiyle aynı soydan olduğu yazıyor. O da şahane. www.idefix.com

bir değil iki değil hangi birine yardım edebilirsin? hem bunların sayısı sabit değil ki, gün geçtikçe artıyor. bireysel yapılabilecek bir şey yok, devlet bu kişileri neyine güvenerek ülkeye aldıysa o şekilde çaresine de bakması lazımdı.

Onları geri Suriye'ye dönmeleri konusunda ikna edebilirsin. En son Suriyeli kadının biri, "Arapça öğrenin" dediğinde, ağzını burnunu kırmamak için zor tuttum kendimi. Azıcık ingilizcemle "Siz geldiniz, asıl siz, Türkçe öğrenin." dedim.

devlet, aldıysa bakacak onlara. ben nefret ettim artık onlardan. herbirinin yanında 5 tane çocuk, çocukların ayağında ayakkabı yok, çıplak ayakla koşturuyorlar. yollara atlıyolar, ne annenin ne babanın umurunda. yoldan geçenlere sarılıp para istiyorlar. bir tanesi kucağında küçücük bebekle dileniyor, yanında başka çocuklar da var. şu hallerine bakmadan adamda kadın da uçkur derdine düşmüş.

Faşizm yapmak istemem ama kizilayi sikip attilar. Ankaranin en sevdiğim seylerinden birisiydi kapson yağmur muzik ve karanfilde yurumek dortlusu. karanfil falan kalmadi amina koyim ayagimin onune bakarak yürürdum onceden. simdi ileri bakmak zorunda kaliyorum hep, elinde darbukamsi bir sey el kadar bebe atliyor onume, 5-6 yaşındaki kiz tam yolumun ustunde durup gelmemi bekliyor

istanbul.mazlumder.org

ağustos gb benim sokakta sayelerinde haftanın 3 günü polis oluyordu. 3-5 dairede gece 2lere 3 lere kadar yalelli yalelli çalgılı çengili muhabbetler falan. cinlerim tepemdeydi. eylül ayı gibi eminönünde çantama yapıştı bi tanesi suriya suriya diye. cankurtaran tarafında bir yer verilmiş fakat gitmek istememişler. zabıta ile tartışmalarına tanık oldum. yolda yürürken tepeme çıkar gibi yürümelerinden nefret ediyorum.
evet ben de @rock n roll a katılıyorum. çocukları dilendiriyorlar. ayaklar yalın ayak. fakat anlamadığım bir şey var dilenen bir kadın gördüm geçen suriyeli saçları yeni boyanmıştı. saç boyatacak durumdaysa neden dileniyor?

devletin bir sınır koyması lazımdı. evet olağanüstü bir durum var, gelsinler. fakat bu gelenlerin kayıtlarının hepsi tutuldu mu? bu kadar insan geldi devlet bunlara en azından açlık sınırında bir destek sunamayacaksa suç oranının artışını göz önünde tutmadı mı? şahsen hiç iyi şeyler ön göremiyorum. mesela seçimlerde oy kullanacaklar mı? bunu merak ediyorum.

çocuklara simit alıp verebilirsin, para verme. çünkü verdiğin paranın 1 kuruşu o çocuklar için harcanmayacak. ben çocukları düşünürüm sadece. anası babası beni ilgilendirmez. çocuk kıymeti bilmeyen insanlara noluyorsa olsun.

Ne tür seversin ki?

El laberinto del fauno

ip man

Only Lovers Left Alive

snatch. büyük bir ihtimalle beğenirsin

Mankenler
bir maden işçisinin 5 yılda biriktiriceği parayı 2 saatlik fotğraf çekiminde kazandıkları için bu sistemden ve bu sistemin parçası olan mankenlerden nefret ediyorum

Futbolcular ( sadece rüşvet alanlardan )

Kendilerine ve takıma inanmış milyonlarca insanı hiç sayarak rüşvetle oyun oynayan şerefsiz futbolculardan ve kazandıkları kolay paradan dolayı

Şarkıcılar

Bir konserde binlerce lira gelir ettikleri halde ,1 tane jip i eksik olacak diye internetten mp3 indiren dar gelirli vatandaşlara dava açma peşinde olan kuruşçu şarkıcılardan da nefret ediyorum

Politikacılar ( belirli bir kısmı )

Onlar bu boktan sistemin en kolay para kazanan kravatlı yalakalarıdır gözümde, ciğerleri beş para etmez kimi topluluklar her ay binlerce lirayı ceplerine havadan indiriyorlar.

(edit: Az çalışıp çok kazanan tüm meslek gruplarından nefret ediyorum)

dedemin güvenmediği 3lü listesi vardı:

dişçi
emlakçı(o komüsyoncu derdi)
din adamı

taksi/dolmuş şöförleri: sebebi malum
müdürlük: sebebi malum götler. personeli sikip işi ben yaptım demek müdürlük oldu.
siyaset: fakir adamın siyasette işi yok biliosunuz, e fakirin hakkını kim korucak ozaman he?
asgari ücret belirleme komisyonu: ne desem gg.
akgerzekler/aktroller: 100 lira için ülkenin sikildiğini görmezden geliyorlar.

ergenlerin ayakkabılarına zorla boya sürüp ceplerindeki harçlığı göz dağı vererek alan boyacı piçler; daha izaha gerek yok bence.

minibüs şoförleri: sıra kavgasını abartıp direksiyon başındaki şoförü yumruklayıp duraktan yollayanları var. yumruklanan şoför avcılar-esenyurt arasında seferi tamamlayana kadar sesli sesli küfretti, yediği dayağı hazmedemedi bi türlü gavat evladı. özet: içlerinde bi tane adam yok.

eminönünde turist sikmeye çalışan rehberler. bunlar da sık sık birbirine girer.

eminönünde boğaz iskelesi önünde vapurdan kısmetlerine düşecek turistleri bekleyen taksiciler (bu piçler de vapur iskeleye yanaşmadan arabalarının iskeleye bakan cephesinde tekerleğine kadar temizler. arabanın öbür tarafı pistir. turisti hunharca sikerler.

market sahipleri: işçilerini öldüresiye çalıştıran kaliteli o.çler.

minibüs şoförleri (sebepleri malum)
taksi şoförleri (yazmaya luzüm bile yok)
emlakçılar (bir tane de dürüst olanına rastlamadım )
polisler (malumunuz)
politikacılar (artık tahmin edin)
Evet bu kadar.

hukukçular (ego)
emlakçılar (malum)
müzisyenler-özellikle operacılar (sanatı en önemli şey zannetmeleri)
tiyatrocular
öyp yle atanan araştırma görevlileri

Reklamcılar-dünyayı yok eden markaların göğe çıkaranları
Politikacılar-pislik savaşçılar
Polisler-.....

emlakcı(bunu açıklamaya bile gerek yok)
veteriner(bu adamlar kadar geçirmeye çalışan insan tanımadım)
ego şoförleri (çok kaprisli ve tehlike arz eden mizaçlara sahipler)
taksi şoförleri (...)
seçim arabası süren o gizemli insanlar (...)

avukatlar: para için seri katilden en pis dolandırıcıya kadar herkesi savunmaya meraklı insan grubu. bir de avukat ücretini karşılayamayan fakir insanların evini arsasını alanları var.

polis: dünyanın her yerindeki sebeplerden

patron/fabrikatör tayfası: kendisi tripleks yatlarda boğaz turu yaparken eldiveni, elbisesi yırtılmış kaynakçıya elindekiyle idare et deyip, o sağlıksız koşulda çalışan işçiye 1000 lirayı çok görenler.

paparaziler: 3 kuruş muhabir maaşı için bir insan sırf ünlü diye yaptığı her şeyi reklam ederler ve fakirlerin beynini uyuştururlar, haysiyetlerini gazete binasının girişinde bırakmışlardır.

siyasetçiler,mankenler falan filan daha orjinal bişey gelmedi aklıma

orospu çocuğu taksici

orospu çocuğu dolmuşçu

orospu çocuğu emlakçı

orospu çocuğu müteahhit

orospu çocuğu diktatör (böyle bir meslek grubu var mı emin değilim :P)

Doktor: Ego
Toplu taşıma şoförü: Kabalık
Manken + Yeteneksiz oyuncu + şarkıcı bozuntuları: Popüler kültür sayesinde paranın dibine vuranlar
emlakçılar: Şark kurnazı
Polisler: No comment

doktorlar

emlakçılar ( 10 dakkika ev gezdirip, kiradan nemalanmak dünyanın en büyük ahlaksızlığı olsa gerek )

gebze-harem dolmuş şöförleri

polisler, polisler, polisler.

öğrencilerine bir pislik gibi davranmaya çalışan akademisyenler.

bir asistan olarak, götü kalkık asistanlar.

ve 1 numara kesinlikle,

proje koordinatörleri!

asistana, saha çalışanına, ofis çalışanına hayvan gibi davranan, öğle arasında siktir olup gidip sizi dosyalarla başbaşa bırakan, akşam aldığın tiyatro oyunu için ''kusura bakma özel sektör böyle, iş bitmeli'' deyip önüne dosya yığan, anket başına coca coladan 40 tl almasına rağmen saha çalışanına sadece 7 tl verip sokak sokak dolaştırıp görüşmeci buldurmaya çalışan bütün kordinatörlerin allah belasını versin.

5 tane sayamıyorum, siyasetçiler dışındakilerin hepsini bireysel değerlendiririm ama siyasetçilerin hepsinin çıkarcı olduğunu düşünüyorum. hizmet bahane, ayrıcalıklar şahane.

- Kapalıçarşı esnafı (normal şartlarda tuvalet temizleyip asgari ücreti alması gereken yavşaklar orda esnaflık yapıp turist kazıklayarak akla hayale gelmeyecek paralar kazanmakta yabancıların gözünde ülke insanımızın imajını yerle bir etmektedir)
- Taksici, minibüs şoförü tayfası
- Noter: Adamların suçu yok ama bir iki damga basıp hayvan gibi para almaları çok dokunuyor be, cinnet geçirip pıçaklıcam bigün birini:)
- İnşaat sektörü kodamanları, rantçıları, mimarı, mühendisi. Ülkenin de çevrenin de mına koyanlar hep bunlar işte. İnşaat sektöründe kaliteli insanlar olsa yeminle tüm ülke yaşanılır hale gelir.
- (bkz: lüks mağazada kendini bir şey sanan tezgahtar )

ögretmen.yatıyolar devlettekiler.bide hemşire sanırsın doktor bi havalar havalar

"Şimdi size Malta'da en iyi eğitimi alabileceğiniz okullardan birinden söz etmek istiyorum" derseniz en iyi eğitimi veren okullardan biri gibi anlaşılır. Ama o okul en iyi eğitimi veren okul ise "Şimdi size Malta'da en iyi eğitimi alabileceğiniz okuldan söz etmek istiyorum" daha doğru olur gibi geldi bana.

en olduğu için bir tane olmalı. o yüzden bu cümle hatalı diyebiliriz ama en iyi mutlak bir şey olmadığı için yani kişiye göre değişebileceği için şu cümle de yanlış değil bence. hatta böyle olmalı gibi.
"Şimdi size Malta'da en iyi eğitimi alabileceğiniz okullardan birinden söz etmek istiyorum."

"en" tek bir şeyden bahseder. çoklusu olmaz bunun. mantığa aykırı.

evet, oluşturur.
"bir" kullanılmayacak.
"en iyi..." ya da "en iyi okullardan birinden..." olacak doğrusu.

Anne sütü emmemiş biri olarak takipteyim. Çocukluğumda hastalıktan kurtulmadım hiç.

engin geçtan'in insan olmak kitabinda amerika'daki bi arastirmadan bahsediyordu bi dönem orda modaymis emzirmemek. o dönemde dogan insanlar üzerindeki bi arastirmaydi. ilgini cekebilir.

@farabi, mutlaka okuyacağım kitabı teşekkür ederim.

18 ay emmisim.
Ciddi anlamda grip olup da ilac icmisligim yok.
Bir iki saat sumugumu cekerim, ay ben grip miyim ki derken gecer.

Ilaclarin yan etkileri bana pek islemez hatta ilaclar bana pek islemez.
Cilt icin kullandigim roccutanne da bu durumu cok net yasadim.
Gunluk 30mg da millet serilirken ben 60mg da kullandim.

10 yasina kadar peynir ekmekten baska birsey yememisim. Yesem de hep kusarmisim. Ama butun fotograflarimda arkadaslarim icinde en uzun en etli butlu benim.

Bir de sesim gurdur, konusurken bile coskuluyum :))
Annem bunu "18 ay emdin ya bogazin delik degil yarik" diye ozetler.

anne sütünü 6 ay almış biri olarak bünyem acayip kuvvetli. kolay kolay hasta olmam, olsam da çabuk iyileşirim.

ben 1 ay bile anne sütü içmemişim sanırım. ablam 6 ayı doldurmuş. hiç hasta olmam, soğuğa çok dayanıklıyımdır. ablam ise en küçük rüzgarda hasta olur.

want2die, sen çok yaşa emi :)
her gün bir saatlik emzirme iznimde kilometrelerce yol tepip emzirmeye gidişlerimi hatırlattın. yağmur çamur yorgunluk uykusuzluk... herşeye rağmen o gücü nasıl bulur bir insan, ancak anne baba olunca ve anne sütünün önemini bilince.
sanki bir asır geçti üzerinden, demesen hatırlamayacaktım.

anne sütü önemli, emzirmeseydim nasıl olurlardı bilmiyorum, ancak anne sütü tek başına belirleyici değil. üç çocuğumu da emzirdim, fiziksel ve psikolojik durumları birbirlerinden epeyce farklı. çocuk, genetiğinden, yediğinden içtiğinden, aileden, çevreden, yaşadığı zamanın koşullarından etkileniyor. aynı şeyi veriyorsun biri alıyor diğeri almıyor öbürü istediği kadarını alıyor.

bu konuda uzman değilim tabii ama benim çevremde gözlemlediğim kadarıyla bir fark yok (kendi çocuğum da yok arkadaşlarımın çocuklarını karşılaştırıyorum)

yakın çevremde 4 bebek var 2 si anne sütü ile beslenmiş en az 1.5 yıl, 1'i hiç almamış, 1 i de ilk hafta almış. şimdi en büyüğü 2.5 yaşında. biri bir hafta hastaysa diğeri öbür hafta hasta. hiç hasta olmama gibi bir şey yok.

içlerinde en enerjik yerinde duramayan, kilosu normal olan ve diğerlerinden bir adım önde giden (konuşma-yürüme-zihinsel gelişim anlamında) yaş olarak en küçüğü olup, anne sütü hiç almamış olan.

şunu da farkettim; ilk 6 ay yani sadece mama ya da anne sütü alınması gereken zamanda fark oluyor kilo bakımından. ama ek gıdaya geçildiği zaman anne sütü içmeyen çocuk arayı kapatıyor.

tabii bunu genele yaymak yanlış olur, bilimsel araştırmalara bakmak lazım.

Öncelikle anne ile bebek arasındaki bağ kuvvetleniyor, anne sütü alan çocuklar daha az güven sorunu Yaşar diye bir rivayet var. O sebeple anne mama verse bile yakın temasla vesin denir.
Anne sütü güzel bir şey, insan yavrusu için en doğru besin ama içen hastalanmaz diye bir şey ne yazık ki yok, grip oluyorlar. Ama kronik rahatsızlıklar, sindirim problemleri daha az olur deniliyor, bu bilgi de net değil.
Anne sütü az maliyetli, bebeğin gelişimi ve sindirim sistemi için en uygunu, en tazesi ve en doğalı. Ilerde çok daha fazla lehine araştırma sonuçları çıkacaktır. O sebeple anneler gerekirse ücretsiz izinlerini alsınlar ve çocuklarını emzirsinler. Kim ne derse desin en önemli sorumluluk ve görev insanın çocuğudur.

dayımın oğlu içmedi , 7/24 hastanede.

patibutik'in sahibi de arıyordu adama sponsor olmak için, ona sorabilirsin bir sonuç elde edebilmiş mi diye.

ya da radikal'in ilgili bölümünü ararsan yardımcı olurlar.

Bilmiyorum, ama bulursanız diye buraya yazıyorum ki elimizden geldiğince yardım edelim. Mama, ilaç artık ne olursa. Sözlükte ufak çaplı bir organizasyonla yardım edilebilir.

Merhaba,
evet ben de mama için para toplayıp gitmek istiyorum bu adama. Hatta keşke gönüllü veterinerler bulunabilse bu hayvanların hastalıklarının tedavisi için. Radikal yolladığım hiçbir e-postayı sallamıyor. Tarlabaşı'na gidip kazan kepçe de adamı arayamıyorum. Bulan biri olursa haber verirse harika olur, teşekkür ederim.

bocek. her turlusu. karinca dahil.

yuzlestim sayilir, artik kacmak yerine birini cagirip oldurtuyorum.

hayvan ve yükseklik fobisi.

herhangi bir hayvanla yüzleşebilmiş değilim.
geçen gün Galata Kulesi'ne çıktım hâla korkuyormuşum yüksekten.

lunaparktaki oyuncaklar. hala yenemedim.

gencken yazlikta odamin icinde ciplak ayak akrebin ustune basmistim. sonra serumlar, igneler vs.. hala yazliga gidince odamda uyumadan once her yeri kontrol ediyorum. yastigin altina, yatak altina, pikenin icine bakiyorum durmadan. bir yerden cikacak diye korkuyorum.

karanliktan korkardim. dagda ormanda geceledim kayboldum, yolumu geri buldum. tam artik ustalastim dedim, gece siste yolumu kaybettim, kurtla ve yaban domuzuyla yüzyüze geldim. zamanla endise ve panik kayboluyor, karanlikla bütünlesip süzülürüm patikalarda. korkum yok artik. karanliktan da karanliktaki her sesin neye ait oldugunu bildigimden artik o belirsizlik o tekinsizlikten de korkmam artik.

bir görme engelliye çarpmak hayattaki en büyük korkum. sürekli de başıma gelir. sakınan göze çöp batar

her seyı bılen kadın.

Korku değil ama yosuna temas edemezdim ben.. Sonra bir gün enişte insanı (kendisini çok severim gerçekten) beni tuttuğu gibi yosun dolu bir göle daldırdı, işte orada yosunlarla dost olduk.

boğazımın kesilmesi, kör olmak veya bir uzvumun kopması, çalışmaz hale gelmesi. bacak, kol, pipi vs.

sürekli bu korkuyla gezmiyorum tabii ama aklıma gelince falan bütün neşem kaçıyor. ikincisiyle yüzleşebilmek için bazen göz bandı takıp geziyorum ama kolumu ya da boğazımı kesmeye niyetim yok. psikolojik destek de çok para. ona vereceğim parayla kola alıyom.

Siyah böcekler. Kara fatma,,kayısı böceği gergedan böceği her türlüsü. Gördüğüm anda kızarıp kaşınmaya başlıyodum. Yazları köydeyken akşam dışarı çıkamazdım neredeys.Meyve bahcelerinde çok böcek oluyo bide. Yüzleseyim demiştim bundan 5 yıl önce ölü bi böceği elime aldım herşey güzel korktum kaşındım ama aldım.Ters çevirince o ayaklarının oynamasını gördüm ve sonrasında akşamları dışarı çıkmasam da olur dedim :S Off kaşındım resmen şu an.

(bkz: reddedilme korkusu)
ilacı yüzsüzlük ve tecrübe.

Köpek balıklarından çok korkuyorum. Normal normal yüzerken aklıma geliyor sonra hemen kıyıya yüzüyorum. Bir de 8 rakamından hoşlanmıyorum hatta bunun adı varmış: oktofobi. Kulağa saçma geliyor. Küçükken sevmediğim bir kuzenimin uğurlu rakamının 8 olduğunu öğrendiğimden beri hoşlanmam kendisinden. Saate bakıp üst üste sekizli bir şeyler görürsem tedirgin olurum. İkisiyle de yüzleşemedim. Bir de kasığımdan bıçaklanmaktan çok korkuyorum. Ben bunlarla yüzleşmedim çünkü karşıma çıkmadı.
Eskiden yükseklikten ve karanlıktan korkardım onları yendim. Yükseklik korkumu lunaparktaki tüm çılgın oyuncaklara binerek yendim. Karanlık korkumu da küçükken apartmanda ışığı açmadan gezerek, odada karanlıkta oturarak yendim.

3 korkum vardı. Üçünü de yendim sanırım.

- Kanser olmaktan deli gibi korkuyordum. Şimdi düşününce "kimse kanser olmak istemez, kaderde varsa yapacak bişey yok, koy g.tüne" diyorum.

- Sevdiklerimin ölmesinden korkup senelerce bunun için ağlayarak heba etmiştim kendimi. Şimdi düşününce yine "başa gelen çekilecek" diyorum ve ağlama krizlerim filan bitti.

- Bi de böceklerden korkuyodum eheh. Ama öldürmeye de karşı olduğum için çığlık çığlığa başka odaya kaçıp günlerce rahat çıkamıyodum :D Şimdi bi peçeteye sarıp camdan dışarı atabilecek kıvama geldim çok şükür :D:D

Hepsi üstüne giderek ya da kabullenerek hallettiğim şeyler.

Şu anda yaşlanmaktan korkmaya başladım biraz :)

Otobüste bagaja koyuyorum. Bir kez bu şekilde yolculuk yaptım gerçi. Her molada da bagaja gidip baktım, oynattım çocuğu. Eminim çok insan salaga bak lan demiştir içinden..

otobüslerde ve uçaklarda bagaj kısmına koyuyorlar kedilerle köpekleri.
onun için de kafes gerekiyor.
ama gürültüden ve soğuktan/sıcaktan çok etkileniyorlar.
maalesef ölenler de oluyor.

yani çok akıllıca bir şey değil, ama mecbursanız koyarsınız elbette.
ancak (maksimum) 2-3 saatlik otobüs yolculuğunun falan zararı olmaz herhalde.
daha uzun yolculuklar için veterinerden sakinleştirici temin edebilirsiniz.

pet nakil araçları var.
siz gideceğiniz yere istediğiniz gibi gidip, onu nakil aracıyla oraya getirtebilirsiniz.
ama güvenilirini bulmak lazım.

bunun dışında pansiyonlar var.

ben de evi pansiyon olarak kullanıyorum bazen.
yani evlerini pansiyon yapanlar da oluyor, illa kafeste kalmasına gerek yok.
bulabilirsiniz öyle yerler.

bir de, eğer kediniz varsa 2-3 gün için yalnız da kalabilir evde.
yolculuğa nazaran daha az travma yaşayacaktır.

edit:
evet, uçaklarda küçük köpekleri ve kedileri kutularıyla içeri almanıza izin veriyorlar eğer uçakta boş yer varsa ya da tenhaysa vs.

Edit: çocuk=kedi. Otobüste yanimiza alamiyoruz ama uçakta alabiliyorduk sanirim nazi durumlarda.

bagaja koyulmaz ya.7-8 saat sürecek yolculukta hayvan ölür.

7-8 saatlik yolculuk biraz piyango, evet.
yani ölmüş olarak da teslim alabilirsiniz.
maalesef oluyor öyle şeyler.

eğer bir yere yerleşme/taşınma vs gibi bir kerelik yolculuk olmayacaksa en mantıklısı pansiyon.

Veterinerler var pansiyon hizmeti veren, bizim veterinerimiz de veriyor, onlara bırakıyoruz. Yolculukta kedilerimizi de beraberimizde götürmemiz gerekirse, bagaja koymaya karşı olduğumuzdan yanımıza alırız. Sakinleştirici iğne gibi bir şey yapıyorlar, taşıma kutusuyla yanınıza alıyorsunuz uçakta. Tabi sakinleştirici iğne yapılması da çok sağlıklı değil, o yüzden çok uzun bir seyahat olmadıkça veterinere bırakırız. Henüz 5 günden uzun seyahata çıkmadık kedilerimizi göz önüne alarak.

Alacaatli'da Liva'nin arkasinda bir veteriner var orada mutluydu benimki, diger kopeklerle oynuyordu. Bir de Terapi Veteriner var Yasamkent'te, yeni yerlerini bilmiyorum nasil ama gorulebilir. Siz hangi semttesiniz belki ona gore cevap verebiliriz?

Ben her uçak yolculuğu yaptığımda kucağımda kafeste götürdüm kedimi. Belli bir ücret alınıyor (30 TL filandı sanırım), önceden rezervasyon yaptırılıyor, bir de sağlık karnesi gerekiyor. Bagajlar çok riskli.

sadece 2014 de 2 cilt çıkartılar zaten

İstanbul'da yaşıyorsanız Beşiktaş'ta Siyah adlı kahvaltıcıda tüm sayıları da mevcut. İnternette bir de şu var: urun.gittigidiyor.com

istanbul'daysanız ot kafe'de de eski sayılar mevcut diye duymuştum.
www.mekanist.net

level atladınız. ulan bu kadar emek verecem madem, çocuk yapıyım bari demenize az kaldı...

:))))) güldüm ama kusura bakmayın. :)

komşunuza anahtarı verip kaçın derim.

(sadece anlattığına dayanarak söylüyorum bunu, sonuçta tanımıyorum seni) çocuğunu aşırı ilgiden boğan ebeveynler gibisin, hani şu küçüklüğünde titizliklerinden aman hasta olur aman birileri üzer zarar verir düşüncesinden hem sosyal hem madden çocuğuna izole bir hayat yaşatıp, sonra bıraktığında çocuğun sudan çıkmış balığa dönmesine sebep olanlar var ya, onlardan.

bırak ne halleri varsa görsünler çok aşırı bişey olmadığı sürece, geçenlerde benimkisi kusuyodu mesela benim benzer durumda kullandığım bi hapı ezip verdim şırıngayla, iyileşti, param olsaydı yine aynı durumda veterinere götürürdüm. böyle durumlarda yani.

akne kremi nedir ya kediye. böyle böyle hayvanlar doğasından uzaklaşıyo. ben bile kullanmadım bi insan olarak öyle bişey.

Bir kedi bakmak kolay da dört kedi bakmanin kolay olduğunu soyleyen kimmis

@compaditro onu köpek söyletti şimdiden. evet dört kedinin yanında bir de köpek var. deli sikti çünkü beni. :/

@kaymaksızsüt komşu olmaz da hepsini kargoyla birilerine itelemeyi düşünüyorum. olmadı çöpe atıcam.

@dafaiss kedide sürekli tekrarlayan akne aşırı inatçı ve acı veren bir şey. ergen demem tamamen geyik. o akne kendi kendine geçmiyor ve ciddi acı veriyor hayvana. insandaki gibi değil yani.
ayrıca kedinin kusması durumunda şanslıymışsın. kedinin her kusması ciddi değildir tabi ki ama benim kedim bundan birkaç ay önce kusmaya başladı, bir hafta sonra az kalsın kaybediyorduk. toparladık allahtan, ilaç kullanarak tabi.

ohooo ben büyük kedimin sağlık sorunlarını atlatsam, veterinerdeki hesabımızı yazsam bitmez.

bunlar canlı, biblo değiller naparsınız. :(

hatırlatmak istemem ama yavrular gelince ne yapacaksınız, malum anne kedi evde terör estirecek?! sabır çekin, olmadı daha kuvvetli ilaçlara( dolayısıyla tesiri daha çabuk olacaklara) geçin ve devam edin.

@mea maxima culpa bu büyük kedilerde bir sıkıntı var galiba. benim büyük de çok fena. bana "kedi ağbi yeaaa ne masrafı olacak" dedilerdi de hayvan eve bir geldi toparlayana kadar bir ayda 5000 lira para bulut oldu. o zamanları anmak bile istemiyom artık.

@kaymaksızsüt :((( valla kara kara düşünüyom ne olacak o doğum yapınca.

veteriner hekim de her zaman çözüm değil, yani param olsa bile gözümün önünde acıdan kıvranmadığı sürece götürmem artık aşı vs dışında.
birinin ölüm sebebi bir baytardı çünkü, aynı bu kusan kedim gibi başlamıştı o da.

www.eksiduyuru.com

demek istediğim çok ilgilenince ya da üzerine titreyince, tabiri caizse obsesifleştikçe bişeyler buluyosun illa ki seni çıldırtacak. yani tek bir tavır üzerinden teşhis falan koymaya çalışıyo değilim, bunun patolojik bişey olduğunu da iddia etmiyorum ama üzerinde bir düşün bence. obsesif kompülsifler de benzer tavırlar gösteriyolar mesela temizlik konusunda, en küçük şeyi bile kocaman büyütmek.

kedilerinin her ayrıntısının gözüne batmasını engelleyecek bişeylerle meşgul ol ya da bi süre birilerine emanet etmeli belki de. yazdıklarım saldırganca algılanıyosa özür dilerim, yani okuduklarımdan anladığım bu sadece, yanlış da olabilir pekala.

@dafaiss güvenilir veteriner şart yalnız. ben en az iki üç veterinere götürürdüm kedilerimi teşhise ikna olana kadar, şimdiki veteirnerime güveniyorum allahtan.

bu arada kedilerime karşı takıntım var evet. daha önce yazmıştım hatta:
eksiduyu.ru

ama uzak kalınca emanet edince falan da geçen bir şey değil bu. üç ay ayrı kaldım her gün hop oturup hop kalktım ki çok güvendiğim insanlarlaydı.
gerçi şu an emanet edecek kimsem de yok, zaten kedilerin ikisi benim değil emanet :)

bir ara benzer bi tavır içindeydim kedilerime karşı, yani bunu bişey ima etmek için falan demiyorum, öyle anlaşılıyosa özür dilerim, sonuçta sseni tanımıyorum; muzır bi büyüğüm sana bi sevgili lazım demişti, sonra haklı da çıktı diyebilirim sözüne riayet edince. yani bunu insanlarla ilgilenmek olarak de genişletebiliriz bir anlamda:)

doğumdan sonra, tekrar kapıdan bacadan kaçmadan önce(kedim geçen sene nisan 14'ünde doğurup, arada derede hamile kalıp ağustos sonunda tekrar doğurmuştu)kısırlaştırın bari muhakkak.(sakın ha düşünmeyin daha emziriyor diye, süt kesilmiyor, ben kıyamadım daha emiyorlar diye,o ara gitti yine kıstırdı erkekler bunu) eğer daha birkaç günlük gebelikse düşük yaptırıcı iğneler var veterinerde(seçenek olarak sundum,taraftarı değilim, yapmadım)

@kaymaksızsüt yok o sıkıntı olmaz muhtemelen evden çıkmıyor zaten hiç. evdeki azgın boğa giderse tabi. :/

hasta olan tek bir kediye bile bakmak bazen zorken 4 kedi bakmak cidden problem olmalı. lakin sağlıklı "bir" kediye bakmak pek de zahmetli değil.

@xin zhao ya bana mı böyle.denk geldi bilmiyorum ama bendekiler hiç sağlıklı olmadı ya. sürekli bi sorunları mutlaka var. hep oldu, oluyor.

olm sizin kedileriniz çok mu sağlıklı lan?

bi evin bi kedisi valla insan üstüne titriyor :D. şimdilik pek bi sağlık sorunu yok. ha ilerde olabilir belki de, tek kedi olduğu için başedilebilir diye düşünüyorum. sayı artınca problem oluyor.

Evdeki o iki emanetin sahibi olarak; nasıl öderim hakkını diyorum, başka da bir şey diyemiyorum.

@istinyede bekle
sen düşünme kızım bunları şimdi. bakma bana söyleniyorum. ANAYIM BEN.

Benim iki kedim var, hayatımız çok kolay. 4 kedi tabii zordur. Bir de şimdi hamile olan doğuracak evde en az 7 kedi olacak değil mi? Vah vah kolay gelsin.

bazen duygusal davranan biriyim. her zaman akla uygun davranmak isterim ama başaramıyorum.

tembel güvensiz başarısız korkak ve çirkinim. cesur olmak yeterdi.

olmak istemezdim.

olmak istediğim gibi biriyim, eklemeye şimdilik gerek yok

çevrenin söylediğine göre; iyi, sempatik, güler yüzlü, esprili, yardımsever, düşünceli, özgüveni yüksek, cesur, cömert, paylaşımcı, mücadeleciymişim.
kötü özelliklerim de var tabi ki; sinirli, değişken, fazla panik, bazen kavgacı, fazla hassas ve duygusal.
kötü huylarım olmasa aslında 10 numarayım :))

en sevmediğim özelliğim mükemmeliyetçiliğim, yoksa iyi kadınım bence.

ben teşekkürler.

çok merak ediyorum bu soruların cevapları ne işinize yarıyor? ve ayrıca da sorduğunuz soruya niye kendiniz de bir açıklama eklemiyorsunuz? önce kendiniz cevap verin.

olmak istediğim;
arsen wenger (arsenal)

olduğum;
ben (amatör lig)

kızlarla biraz daha basarılı bir erkek olmak isterdim. dısarıda sokakta gördüğüm çiftlerden biri olsam bana yeter.

@onionepe kendim düşünürken merak edip soruyorum, aklıma takılıyor. Bir cevabım varsa sonradan ekliyorum. Başta koymuyorum çünkü düşünce akışlarını etkilemek istemiyorum. Sorunun cevabına gelirsek; daha güvenebilen, daha inançlı ve sabırlı biri olmak isterdim. Şu an kimim bilmiyorum.

Olmak istediğim bir insan yok. Daha doğrusu günlük hayatta gördüklerimle değişiyor. Taş gibi bir kadın görüyorum, "Niye bu ben değilim" diyorum. Alanımda çok başarılı birini görüyorum "Niye bu ben değilim" diyorum. Bana göre daha yolun başında birini görüyorum, "Amaaan, iyi ki o değilim. Daha buralara gelecek de, onu geçecek de. Piii" diyorum. Kendimden de bazen memnunum, bazen değilim. Tüm potansiyelimi kullanıyorum, yol beni olacağım kişiye götürür nasıl olsa.

bir daha dünyaya gelsem, yine böyle birisi olmak isterdim. sevmediğim bazı özelliklerime rağmen. yani olmak istediğimle, olduğum arasında çok büyük bir fark yok. biraz daha sakin biri olmayı isterdim belki.

Daha kararlı olmak isterdim

olmak istediğim insan hayattan daha çok zevk alırken daha çok kazanıyor, daha az şeyi kafaya takıyor. daha umursamaz. eskiden böyleydim, birkaç senedir böyle değilim.

Olmak istediğim insan bundan 4 sene sonraki ben.. O yolda ilerliyorum, kendimi geliştiriyorum.

tam olarak olmak istediğim kişiyim.. ama azıcık hırslı bir tip olsam fena olmazdı..

Neşeli konuşkan etrafına mutluluk saçan biri olmak istemişimdir hep. Neden yapamıyorum bende bilmiyorum.

Olmak istediğim kimse yok, yeterince oturmuş demekki kişiliğim. Hedeflerime de yaklaşıyorum. Mis.

bunu silme okuycam hepsini sonra ;)

olmak istediğin kişinin sadece ilişkiler kısmında sıçtığını görüyorum. onun haricinde iyi.ama o kısımdaki sıçışlar olmak istediğim kişinin geri kalan kısmını sikip atıyor.

olmakta olan bir mahlukum.
oncem veya sonram yok. surekli becoming, habire becoming.
(bkz: becoming)
(bkz: gilles deleuze)

@aychovsky

amaaaan, daş kimin garı salak olur gı! sen çoğiysin beyle! hepimizi aydınnatıyon ışıınnan!

@holihop

cosmicstring hocam kimin biri olmak isteridim emme aramızda uçurum var. o hoca, ben malım... o kibar, ben odunum... ossun, idolüm benim o!

çalıştığım iş, sevdiğim bir iş ama zaman zaman streste binmesi, yolda serviste geçen zamanın hayatıma engel olması mutsuz kılabiliyor. karakter olarak rahat,keyfi,tembel biriyimdir. "Knocked Up" filmindeki adamlar gibi gırgır, şamata, yatış modunda olmak isterdim. serbest yani

cehennem yapmazdım, acırdım.

Korku yeterli, adamin agzina sicar birakir gayet guzel. Beraberinde de suruyle seyi birlikte getirir zaten.

suriye'de kör bıçakla kafa kesen ruh hastalarından oluştururdum.

tavanı olmazdı.

korku net bi de utanç.

tanrı yok 3-5 sarhoş arabın hayali bunlar

sürekli ağzı, burnu bantla kapatılmış gibi nefessizlik hissiyle yaşatırdım.

korku ve pişmanlık.

3.bp.blogspot.com

Pişmanlık ve insanın hayatında ki keskelerden oluşan sonsuz bir döngü olustururdum.

cehennemin başına tayyarı getirirdim, gerisine karışmazdım.

Bir gün bir rüya görmüştüm; şeytan benş kovalıyordu ve nereye kaçarsam kaçayım kaçtığım şeye dönüşüyordu. Koşarken yol, hastaneye sığındığımda hastane oluyordu. En son Nietzsche ve Çehov sohbet ediyordu, onlardan yardım istiyordum. Şeytan onlara dönüşüyordu; sanırım böyle bir cehennem oluştururdum. Tüm cevaplar için teşekkürler.

cehenneme gerek yok, geçmeyen diş ağrısı yeterli olur.

Ben de farenjitten yapardım. Sonsuz kronik farenjit.

bildiğin dünya gibi. ama kitap yok, film yok, müzik yok. değişik mimari yapılar yok, bütün evler aynı şekilde. kafeler filan yok. merdiven ve yokuş yok. gökyüzünün rengi sabit, 12 saat açık mavi ve pat diye ani bi geçişle karanlık. ışık var ama. çok fazla ışık. kaynağı belli olmayan gürültü var. trafik yok ama trafik gürültüsü var. televizyon var ama hep aynı dizi var.
sanırım buna benzer bir şey yapardım ve sıkıntıdan mahvolurlardı. tüm bu koşullara rağmen mutluysa, düşünceleriyle zamanı güzel geçiriyorsa da cennete geçiş hakkı verirdim. boş boş dururken bile canı sıkılmayan insan iyidir.

hahahah tam da faranjitten muzdarip olduğum şu dakikalarda aychovsky +1 demekten kendimi alamayacağım.

herkesi klostrofobik yapıp göt kadar kapalı yere tıkıştırırdım, kafayı yesin piçler :)

Bir kişi cehenneme gidecekse eğer, tanrı olarak benim arzuladığım insan yapısından uzaktadır. O hale herkesin cehennemi kendisi olsun. Ölen kişi tamamen benim arzu ettiğim kafa yapısına bürünsün, çevresindeki herkes de O'nun ölmeden önceki hali olsun. Rahatsız olsun yaptıklarından

gerçek hayatta merak ettiğim insanlarla konuşmak, geçmişle ve yine ilgilendiğim insanların geçmişiyle karşılaşmak.

bu fikrin bi filmi var hatta adam gerçekten ajan çıkıyor falan. neyse.
ben sevdiklerimi görmek isterdim. realist olaraktan.

Filmin adı nedir @female demon, çok merak ettim.

şöyle bi hizmet varsa onu isterdim: rüyalarımı kaydetsinler, istediğim zaman izleyeyim

Yüksek bütçeli, 3d ve her türlü film dalında çok sağlam senaryolara sahip rüyalar izliyorum zaten hemen hemen her gece. Hatta bir keresinde jeneriği de vardı. Ölen sevdiklerimi ve gerçek hayatta sahip olmak istediklerimi ara sıra görüyorum ve gördükten sonra kalkmak zor oluyor, pek neşeli kalkamıyorum. O yüzden şu an isteyebileceğim şey patlamış mısır olurdu.

Edit: Aklıma şu an geldi. Bazen rüyanın sonunu kaçırıyorum, onların devamını görmeyi isteyebilirdim.

İki hayatımda birbirinin tam tersi olurdu. Birinde iyilik diğerinde kötülük.

iki hayatımı birbirine bağlardım ben.
mesela daha sonraki ben'in alması için bir yerlere hayat hikayemi yazardım filan, ya da hazine saklardım bir yere...

karakter özelliklerimden çok azını değiştirip gerisini aynen alırdım. şimdikinden biraz daha farklı yaşardım, küçük değişiklikler yapardım. tecrübemi, bilgimi bilincimde taşırdım.

Her seferinde sıfırdan başlamak isterdim.

Tabii ki daha az panik yapardım. Yapmak istediğim çok şey var, şimdi hepsini tadımlık yapmak zorundayken diğer hayatlarımda tadını çıkara çıkara yapardım.

Bu hayatlar süreklilik içinde olabilirdi yani 300 yıl yaşanılabilirdi. Ya da her 10 yıllık periyodu 30 yıl şeklinde yaşayabilmek isterdim.

@fordaytobreak, neden birisinde örnek teşkil etmek istiyorsun? Ve neden birinde duygularını salıp içinden geldiği gibi davranıyorsun? Sonuçta hangisi seni daha mutlu ederdi?

bunu daha önce bir yerlere yazmış olmalıyım, bana zaten birden çok hayatım varmış gibi geliyor. saçmalık oysa, ama öyle hissederek yaşıyorum. bir yerde yanlış yaptıysam ve düzeltilemeyecek bir yanlışsa o, "neyse, bir sonraki seferde doğrusunu yaparım" diyorum. ve gerçekten o an için bir sonraki sefer varmış gibi hissediyorum. sorunlu olabilirim :)

birinde dener diğerinde uygulardım.

Bence bu çok eğlenceli eğer düşlere de ilginiz varsa. tr.wikipedia.org

6 tanesini falan okuyan biri olarak öneri yapıyorum
narsizm üzerine ve schreber vakası

ya da şöyle yap bir çok yazarın. o'nu anlamaklı kitapları vardır.
freudunda var da şu an en iyisi kimin adıne unuttum. freud u anlatan bir kitaptan başlayıp geçebilirsin.

gündelik hayatın psikopatolojisi. kronolojik sırasıyla gidin bence.

Anna Karenina, Madam Bovary, Gabriel Marquez'in romanları, Çehov'un kitapları, Balzac'ın romanları hem işinize yarayabilir hem de keyif verir diye düşünüyorum.

şimdi birazdan buralar hep Dostoyevski dolar :)

Okuduğum Ernest HEMİNGWAY kitaplarının tadı hala damağımdadır. Birinciliği Silahlara Veda ya veriyorum.

hareketli mi slow mu?

Buldum şarkıyı teşekkürler.

kedinizin durumuna biz alışmış kudurmuştan beterdir sendromu diyoruz. zamanla geçer.

ikinci kedi süper bir fikir. iki kedi her zaman bir kediden iyidir. bende de iki kedi var :)

bizimki de öyleydi, kapının önündeki ayakkabılığa çıkıp dakikalarca çirkin bi sesle kapıyı açmamız için miyavlardı. salmaya salmaya ve hatta onun o halini sallamaya sallamaya bıraktı o halleri.

alın kucağınıza balkona çıkın, hatta cam balkonsa camlar kapalıyken (düşmesinden korkuyosanız) bırakın takılsın orda. alt katlardaysanız camı da açın, çıksın camın kenarına dışarıyı izlesin. kaçar mı bilemem gerçi.

ya da bırakın kendi kendine miyavlasın, hiç umursamayın zamanla keser o halleri

yanına arkadaş da iyi fikir :)

Benim kedilerimden biri evden çıkmayınca deliriyor. Güvenli bir yerde oturuyorsanız, aşıları da tamsa dışarı bırakabilirsiniz. Önce yavaş yavaş birlikte çıkarsınız sonra kendisi çıkar çıkar döner. Kedim 4 yaşında ve sürekli dışarıda gezip eve geliyor, böylece çok mutlu yaşıyor.

aslında adı üstünde alzheimer yani beyin düşünce fonksiyonları tam düzgün çalışmıyor. Malum olma olayı olacağını sanmıyorum. Büyük anneannem de ölmeden önce 3-4 sene öyle idi. Namaz kılıcam derdi namaz ortasında gaz çıkarırdı. Biz o zamanlar çocuktuk gülerdik. Namazı bozup bize kızardı osurmadım derdi devam ederdi ama ne abdest var ne bişey.. abdest aldığını sanıyordu. İşin garibi duaları sureleri tane tane okuyabiliyordu.

İsteklerini yerine getirmeye çalışın. Kuran okutun belki istekleri yerine gelince huzurlu olur. Diğer konuda yazmışlar ona 5-6 yaşlarında çocuk gibi davranmak gerek. Eskilerden bahsetmek istiyorsa merakla dinlesin yanında bi kaç kişi. Bizimki vefat etmeden 6 ay önce yataktan kalkamayacak hale gelmişti. Vefat ettiği oda o öldükten sonra 3-4 ay onun nefesi kokuyordu. Çok iyi kadındı rahmetli.

Kotu haber vermek istemem, ama sizofreni semptomu olabilir. En buyuk belirtisi olmayan kokulari duymak, olmayan seyleri gormek ve isitmek. Bir arkadasim da olmustu.

Dedem de bu hastalığın ileri bir safhasında hayatını kaybetti. Babaannemin ölümünden birkaç ay sonra, bir sabah hiç beklenmedik şekilde, amcamla uyudukları odada öldü. Sabaha karşı kontrol edildiği halde, sabah saatlerinde ölmüş. Malum olma muhabbetine takılmayın, ne zaman ne olacağını bilemiyorsunuz.

march or die +1
bunlar şizofrenik semptomlar

Merhaba, yedi ay önce anneannemi alzheimer hastalığından kaybettik, alzheimer hastası olarak 6 yıl yaşadı. Durup dururken önünden at geçtiğini söyler, sürekli "anne" diyerek ağlardı. Annemi ve teyzemi arada annesi zanneder, evden kaçmaya çalışırdı. Aynada kendisiyle konuşur bir şeyleri/birilerini şikayet eder dururdu. Bazı alzheimer hastaları daha saldırgan olabiliyorlar. Yani bu öleceği anlamına gelmiyor, alzheimer hastaları (en azından benim tanıdıklarım) sürekli olmayan bir dünya içerisinde yaşıyorlar. Çok çok kolay gelsin.

teşekkürler cevaplarınız için...

anneannem alzheimer hasasıyda yaklasık 1,5 ay önce vefat etti. Aynada kendiyle konuşurdu, televizyondaki insanlara laf atardı tabi bunlar iyi zamanları. sonradan yerinden kalkacak hali kalmadı, zorla yemek yediriyorduk.Bu dönemin keyfini çıkarın, neşeli huzurlu, güvenli ev ortamı oluşturmaya çalışın. Onu sinirlendirmekten, tartışmaya girmekten kaçının.

Geçenlerde böyle bi duyuru vardı ya bi arat istersen, olağan bi şeymiş. Hep yapıyomuş haytalar. Başın saolsun bu arada.

Annesinin emzirmediği bir kediye bakmıştım zamanında o da parmak emerdi. Anne sütünü yeterli emmedikleri zaman yapıyorlar diye biliyorum. Anneleriyle daha uzun süre vakit geçirmeleri gerekiyordu belki de. Senin durumda nasıl tabi onu bilemiyorum. Uzun bir süre devam etti şimdi kesilmiş sanırım şu an bizimle kalmıyor.

kendi patisini emen bile gördüm.

Son derece normal, bir süre sonra bu huy geçiyor.

bizim evde 4 yaşında bir dana gibi kedi var, hala bazen tişörtün kıvrımları arasına kafayı sokup cuk cuk emiyor. annesinden erken ayrılmıştır belki ondandır. hayvana bir zararı yok, size de olacağını sanmıyorum. baya çok rastlanan bir durum. bizim evdeki vakada geçmedi mesela.ama eskiden daha sık yaparmış şimdi ayda bir falan aklına geliyor bebekliğine dönmek:)

normal bi durum. genelde yavru kediler yapıyor bunu. kulagınızı emmeye başladığında ona kızın. üçüncü dördüncü seferde bunun yanlış olduğunu anlayıp yapmayacaktır. kızmayı unutmayın çünkü küçükken buna alışırlarsa büyüyünce de yapıyorlar

Evet, yapınca sakince kızın dendiği gibi, ben küçükken "annesizliktendir" deyip kızmadım, 8 yaşına geldi hala arada yapar onu, kulak falan değil de üst vücutta nereye denk gelirse ki özellikle büyüyünce kıyafetlere zarar verecek hale geliyor o patilerle emme hareketi.

çok normal, her kedide görülmese de yapıyorlar bunu. evdeki tekne kazıntısı olan kedim yapıyor bunu, kızdığım içinde sinsice yaklaşıp ansızın saldırıyor kulağıma :) bir tanesi de gizli gizli battaniye emiyor, yanına gidince duruyor :))

çok teşekkürler herkese. ben de yazıktır diye kızmıyor engel olmuyordum. demek bağrıma taş basıp kızmam gerekecek bıcırığa. napalmmm

Evet annesiz kediler sürekli emme ihtiyacı hissettiklerinden boyun, parmak, kulak ne bulurlarsa emmeye başlıyorlar. Bugüne kadar bize gelen annesiz kedilerin hepsi yaptı bunu. Bu bağ aslında büyüdüğünde de devam ediyor farklı şekillerde. Çok başınız sağolsun.

böyle şeylerde başkasının tavsiyesini dinleme bence. zaten öyle çok pahalı şeyler değil. hepsinden sırayla al dene. hatta imkanın varsa aynı anda birkaç farklı paket al hepsini aynı anda dene.

golden kadar iyi degil. ama onlari sevenler de var. marlboro lights seven adam golden sever. kirmizi takiliyorsan digerlerine yonelmen hayrina.

Başkasının tavsiyesi kısmına katılmakla birlikte Old Holborn'u çok seveceksin büyük ihtimal.

old holborn sarı paketi sevmeyen görmedim.