karanliktan korkardim. dagda ormanda geceledim kayboldum, yolumu geri buldum. tam artik ustalastim dedim, gece siste yolumu kaybettim, kurtla ve yaban domuzuyla yüzyüze geldim. zamanla endise ve panik kayboluyor, karanlikla bütünlesip süzülürüm patikalarda. korkum yok artik. karanliktan da karanliktaki her sesin neye ait oldugunu bildigimden artik o belirsizlik o tekinsizlikten de korkmam artik.
0