Malum önümüz ter mevsimi. parfüm kullanamıyorum çünkü kokuları migrenimi tetikliyor. bunun sebebi sanırım parfümlerin içindeki kimyasal maddeler.

Ben de güzel kokmanın alternatifini arıyorum. mesela ceviz yaprağı kokusu gibi doğal kokuların kimyasal madde katılmadan parfümleştirilmesi gibi bir şey var mı?

edit: yazmamışım, erkek için.

arkadaşlar merhaba,

3 sene önce obsesif kompulsif bozukluk ve anksiyete gerekçesi ile doktorum tarafından ciralex 20 mg kullanmaya başlamış önce kendi kendime bırakmaya çalışmış sonra tekrar başlayıp azaltarak 2 ay içinde tekrar bırakmıştım.

çok ayrıntıya girmeme gerek yok ama dönem hayatımda ilk kez kız arkadaşım olmuş ve çeşitli sorunlar yaşamıştım bu sebepten doktora gitmiştim.

geçen ay ev arkadaşım mezun oldu ve memleketine döndü. ben evde yalnız kalmaya başladım ve anksiyete krizlerime geri döndüm. aynı zamanda uzun süreliğine memlekete dönmek zorunda kalacaktım bu durum da eskiden beri bende kaygı yapan bir durumdu. neyse doktoruma tekrar gittim ve o okulum bittiği için boşluğa düşmüşsün memleketinde ciddi krizlere girersen tekrar sana efexor 37.5 mg yazıyorum kötü olursan kullanmaya başla dedi. memlekette direndim krize girmeden geldim.

ancak bu gece evdeki tek başıma geçirdiğim ilk gece ve uyuyamıyorum. uyur gibi oluyor ve yarım saate tekrar ayılıyorum. çok kötüyüm. doktorumdan tekrar randevu alacağım ancak muhtemelen 3 gün sonraya falan randevu verecek ve 3 gün daha bu duruma dayabilecek durumda değilim. sizce ilaca başlayayım mı bekleyeyim mi ?

Not : 1 hafta sona işe başlıyorum. o zaman düzelir miyim ? ilaç kullanmak/bırakmak hep ayrı dert korkuyorum tekar başlamaya ama ilaç kullanmadan da yapabilir miyim bilmiyorum ?

Edit : sabah saat 07.35 gece yarım saat uyudum uyumadım. şuanda yerimde duramıyor sürekli ayaktayım, sürekli hararetim var. eski ansiyete nöbetlerim geri geldi. yine de ilaçsız savaşayım mı ? ancak yine aynı geceyi yaşamaktan korkuyor, dayanamam diye korkuyorum. ne dersiniz ?

ben en fazla "eternal guest" gibi şeye çevirebiliyorum.

ingilizceyi iyi bilenleriniz nasıl yorumlar bunu? basit, sıradan değil de biraz güzel ve şık kelimeler bulunabilir mi?

son bir aydır bu yaşadığım şey çok ilginç.

örneğin birkaç gün önce bir şey düşünüyorum ve ertesi günlerde, veya birkaç dakika, saat içinde hemen onunla ilgili bir şeyi görüyorum.

algıda seçicilik değil ama bence. farklı bir şey. çünkü daha önce olsa bilirdim yani, hiç olmadı böyle bir şey.

birkaç örnek vereyim yaşadıklarımdan;

tam 1 hafta önce, evde hindistan cevizi almaya niyetlendim. beyaz beyaz harika bir şey diye de iç geçirdim :) tabii o andan sonra aklıma bile gelmedi bir daha, iki gün sonra yolda giderken bir tane kırılmış hindistan cevizi buldum.

tercihler için gsü'ye bakıyorum. bilgisayar mühendisliğinin fransızca olmasının eksilerine kafa yoruyorum biraz ve bu konuda da düşünmeye epey bi zaman harcadım. özellikle bugün.

markete gittim, baktım bir bölüm böyle havalı şişelerle dolu. içinde ne vardı hatırlamıyorum ama.. elime aldım, arkasına bir baktım product de france gibi bir şey yazıyordu, kocaman bir fransa bayrağı.

mesela az önce de duyuruda bununla ilgili sorumu sordum, donanımhaber'in ygs/lys bölümünü açtım, kalın harflerle 'galatasaray üniversitesi isteyenler' diye bir başlık açılmıştı, fransızca olayını tartışıyorlardı.

bu gibi bir sürü şey yaşıyorum bu son zamanlarda. aklımdaki şeyle ilgili karşıma çıkıyorlar.. çok tuhaf hissediyorum.

Hayırlı geceler dostlarım. Şimdi ben düşün dünyamı genişletmek ve hayata karşı özgün bir perspektif oluşturmak amacıyla bu adamları okumak istiyorum: Deleuze, Foucault, Heidegger, Kierkegaard, Sartre, Lacan, Derrida, Adorno, Bergson, Gramsci, Bentham, Durkheim, Weber. Burada felseyi yalamış yutmuş bir babayiğit çıksa ve bir okuma listesi çıkarsa bana ne güzel olur. Nasıl bir sırayla gitmek lazımdır? Var mıdır konuya hakim olan?

Uyku sorunum var, gece üç gibi uyanıyorum her gece, bir süre uyuyamıyorum (yaklaşık bir saat oluyor genelde) sabah da 7 gibi kalkıyorum. Gün içinde uykusuz hissediyorum kendimi. Ne yapmalı? Doğal bir uyku ilacı mı içmeli bitki çayı vs yani? her gece uyanmamın istisnası yok diyebilirim...

Önsöz: 26 yaşında erkeğim. Anlatacaklarım pek önemli ya da özel şeyler değil açıkçası. Son 7 aydaki aşk hayatımın ve hayal kırıklıklarımın tamamı. Geldiğim nokta itibariyle kendimi tuhaf hissettiğim için, biraz da içimi dökmek için anlatıyorum. Hikayemi, isimleri değiştirerek anlatacağım.

Yılbaşından hemen önce Hazal ile tanıştım. Karşılıklı bir ilgi oldu bir hafta kadar. Kız yurt dışında okuyor, birkaç haftalığına buraya gelmişti, kız buralı. Yılbaşı gecesi kafası çok iyiyken yakın dans ettik. Film gibi bir senaryo sonucunda öpüşmenin eşiğinden döndük. İlerleyen günlerde kahve içmeye içmeye davet ettim. Yakında okul için şehirden ayrılacağını ve yılbaşı gecesi çok sarhoş olduğunu söyleyerek reddetti. Akabinde kızdan çok hoşlandım, bayağı etkiledi beni bu olay. Bir hafta boyunca ruh gibi gezdim, sonra nasıl hissettiğimi ona anlattım, geçiştirdi. Anlattığım için içimi döktüm, rahatladım biraz. Sonra gitti şehirden.

Ardından 3 ay boyunca birkaç kez tek gecelik ilişkim oldu sadece.

Nisan'da Zeynep ile tanıştım dans kursunda. Karşılıklı yoğun bir elektrik başladı. Çok etkilendim kızdan. Tam resmi olarak yürümeyi planlarken birkaç haftalığına ayrı şehirlere düştük. Bu arada birkaç tek gecelik ilişkim oldu. Dönüşün onun da girişimi ile buluştuk, çok güzel 2 günlük buluşmalar, flört yaşadık. Akabinde bu kıza açıldım. Yakın zamanda kötü bir ilişkiden çıktığını, biraz zamana ihtiyacı olduğunu söyledi. Büyük hayal kırıklığına uğradım ama tamam dedim. Özel ilgiyi kestim, karşılaştıkça normal muhabbet ettim. Bir ışık gelse yürüyecektim yine ama olmadı, ben de saldım.

Haziran'da Hazal yaz tatili için şehre döndü. Nisan'da da kısa süreliğine geldiğinde karşılaşmıştık, pek ilgili değildi bana. Bu sefer biraz ilgili bir tavır takındı, ama net değildi asla. Önceden kahve içmeye davet ederek resmi olarak yürüyüp reddedildiğim için, artık ben bariz bir girişimde bulunmak istemedim. Ama sürekli karşılaşınca ilgim arttı yine. Arkadaş ortamımız kaynaştı sayılır, vakit geçirdik biraz. İnceden yürüdüm 1-2 kez. Bazen ilgili görünmesine rağmen istediğim karşılığı alamadım, ümidi kestim.

Ümidi kesince Tinder'ı kurdum, tek gecelik bir ilişkim oldu, üzerimdeki burukluğu attım. Hemen ardından Hazal'ın bir sevgili yaptığını gördüm. Tek gecelik ilişkim olmasa yıkılacaktım ama öyle olunca biraz koysa da çok üzerinde durmadım.

Mayıs'tan itibaren, bir zamanlar Tinder'dan tanışıp bir randevuya çıktığım ama sonrası gelmeyen Merve ile karşılaşmaya başladık. Sürekli gittiğim barda çalışmaya başlamıştı. Biraz muhabbet ettik denk geldikçe. Sonra bir akşam sürekli benim masama geldi, uzun uzun sohbet etti. Birkaç hafta sonra şehri temelli olarak terk edeceğinden bahsetti. Yarın kahve içelim dedi. Çıktık. İki gün sonra barda uzun uzun sohbet ettik, beraber çorba içmeye gittik, evine bıraktım. Ertesi gün gene buluştuk. Daimi buluşmalar sonucunda iyice hoşlandım kızdan (Buluşmalarımızın bazılarını Hazal gördü ve ilgili bakışlar attığını fark ettim. Bu sırada sevgilisiyle ayrılmış zaten). Geçtiğimiz cumartesi gene çıktık, Merve'ye açıldım. Beni net bir şekilde friend zone'a aldı. Yine de sabaha kadar takıldık, evine bıraktım. Eve geldiğimde kendimi çok kötü hissediyordum. Pazar günümü depresyonda geçirdim.

Salı günü depresyonum geçti gibi, şaşırdım. Arka arkaya yaşadığım hayal kırıklıklarından dolayı bir süre boyunca kimseye yürümemeye, kendimi aksattığım işime vermeye karar verdim.

Dün akşam bir konsere gittim. Hazal sarhoştu gittiğimde. Her sarhoş olduğunda olduğu gibi beni çok sıcak karşıladı. Dansa davet etti, dans ettik biraz. Sahildeki after party'de 1-2 kez yanına uğradım. Son gittiğimde berbat haldeydi. Kusmuş, dehşet sarhoş ve yorgunmuş. Oturduk biraz yan yana. Sonra el ele tutuştuk, başını omzuma dayadı, belinden kavradım. Omzuna bir öpücük kondurdum ama çok sarhoş olduğu için ilerlemek istemedim. Çok geçmeden bahane bulup kaçtı zaten.

Denize girdim çıktım. Sonra Jale ile karşılaştım. Jale, bundan bir ay öncesine kadar, sürekli gittiğim bardaki barmenin manitasıydı. Manita diyorum çünkü tanımlı bir ilişkileri yoktu. Public ortamda sarmaş dolaş, ama kendilerine sevgili demiyorlar, ama fuck buddy de demiyorlar. Barmen arkadaşım sayılır. Bir yıldır tanışıyoruz, aramız iyi ama süper kanka da değiliz. Arada dertleşiriz. Jale bunu bırakmış. Jale'yi ilk gördüğümde ilgilenmiştim ama sonra barmenin manitası olduğunu öğrenince herhangi bir girişimim olmadı. Neyse, Jale ile muhabbet ettik biraz, ilgili davrandı. Denize girelim mi dedi, girdik. Denizde yakınlaştık, öpüştük filan. Sabaha doğru arkadaşları ve beni eve bıraktı, görüşelim dedim arabadan inerken.

Bugün Merve mesaj attı. Taşınacağından bahsetmiştim. Eşyalarını kargoya taşımak için yardım edeceğim konusunda söz vermiştim önceden. Yapalım mı dedi, gittik. Leş gibi terledim, hayvan gibi yoruldum. Ardından bir kahve ısmarlayayım dedi. Starbucks'ta Hazal ve arkadaşlarıyla karşılaştık. Seslendim, "ayıldın mı?" diye sordum, millet güldü. Giderken selam verdik yine, yüzü düşük şekildeydi Hazal. Merve'yi evine bıraktım. "Çok yardımın dokundu bana, yarın sana yemek yapacağım" dedi. Giderim belki ama bir beklentim yok.

Akşam olunca anca vakit bulup Jale'ye mesaj attım. 2 satır konuştuk şimdilik...

Elde ne var?
- Merve 3 gün sonra burdan ayrılıyor zaten, başlamadan bitmiş bir hikaye. Sevişsek bile tek seferlik olur.
- Hazal'ın kafası iyi oldukça bana sarıyor. Ondan çok hoşlanmıştım, halen beğeniyorum çok, ama hiç stabil görünmüyor. Bir kez daha deneyip hayal kırıklığı yaşamaya mecalim yok.
- Jale piyangodan çıkmış gibi oldu. Devamı olabilecek bir şey mi bilmiyorum. Beğendiğim tarzda biri, normal şartlar altında tanışıp birlikte olsak çok güzel olurdu. Ancak hem arkadaşımın ex'i, hem de benim bu karışık dönemime denk geldi. Benim tutumum nasıl olacak bilemiyorum. Onunkini de bilmiyorum.

Şunu belirtmek isterim; kendimi övmeye çalışıyor gibi görünebilirim ama niyetim o değil. En uzun ve en ciddi ilişkim biteli bir yıl oldu, o zamandan beri sevgilim ya da düzenli görüştüğüm biri yok. Bisürü kızla bişeyler yaşadım bu bir yılda ama toplasan 15 defa sevişmedim bir yıl içinde. Son iki ayda sadece bir kez seviştim. Mesele sevişmek de değil. Eski sevgilimle bitince, bir başkasından kolay kolay hoşlanamayacağımı düşünmüştüm. Hazal, Zeynep ve Merve'den hoşlandım gerçekten (şimdi Jale'den hoşlanma ihtimalim var). Demek ki hoşlanabiliyormuşum, o konuda sorun yok. Ama hiçbiriyle birlikte olamadım. Hepsi hayal kırıklığı. (Jale belirsiz)

Problem ne acaba? Yanlış kişilerden mi hoşlanıyorum? Süreci mi yönetemiyorum? Bir süre aseksüel takılıp duygusal olarak da kendimi dinlendirsem mi diye düşünüyorum... Ne yapacağımı bilmiyorum, ve işin kötüsü; kendimi tanımakta zorlanıyorum bu yaştan sonra. "Çok fazla kız var, birine odaklan" diyeceksiniz ama öyle de değil. Sırasıyla Hazal, Zeynep, tekrar Hazal ve sonra Merve'ye odaklandım, o dönemlerde sadece o ankini istedim. Sadece son bir haftada işler iyice karıştı, benim de aklım karıştı.

Buraya kadar okuduysanız zaten helal olsun, içinizden ne geliyorsa yazın.

lusid rüya öncesi ya da sonrası hep titreşimle birlikte uyku felci geçiriyorum ama uyku felcini özellikle öncesinde geçirdiysem bugün olduğu gibi istediğim temalı atmosferle rüyaya başlıyorum. bir otelde tatil ortamında rüyaya başladım böyle beğenmediklerimin tipini değiştiriyorum göğsünü büyütüyorum falan. narsist bilinçaltımı tatmin edercesine tanrıcılık oynuyorum herkese gösteriyorum gücümü yüzündeki şaşkınları izliyorum vs derken uyandım "ne rüyaydı yaa" diyerek üstümü giyinip dışarı çıktım. dışarda yürürken herkes bana bakıp gülmeye başladı ben de sinirlenip kaçmaya başladım ama bi baktım uçuyorum anladım ki hâlâ rüyanın içerisindeyim aşağı indim etrafı inceleyen birsinin yanında gittim sohbet etmek için. Şöyle bir şey söyledim:

"Şimdi sen benim hayal ürünümsün ya ne düşünüyosun burada olmaktan binlercenizi ben yarattım. Özgün bilincin olduğunu falan mı sanıyosun? Benim bilincimin bi yansıması olduğunuzu biliorsun değil mi?"

Ama benim hayal ürünüm olduğunu bir türlü kabul etmeyip nereden geldiğini bilmediğini ama onun da özgün bilinci olduğunu iddia etti. Ben de onun benim uydurmam olduğunu göstermek için etraftan geçen arabaları insanları falan havaya kaldırdım. "Gördün mü diğerlerinden farkın yok birazdan acınası varlığın son bulacak" dedim. Biraz afalladıktan sonra çıldırdı "nasıl ben gerçek değil miyim ama ben benim" etrafta koşuşturmaya başladı deliler gibi sonra bi anda sakinleşti ve yüzünü korkunç gülümseme kapladı yanıma geldi "kontrol kimde?" diyerek yumruklamaya başladı. Resmen yumruklanma acısını hissettim rüyamda. Kalk o zaman lan, kalk o zaman!" diyerek yumruklaya yumruklaya uyandırdı. 1 saattir hâlâ kendime gelemedim daha.

siz böyle lusid gördüğünüzde uyku felci yaşıyor musunuz hep kafanızda bir matkap sesiyle? gördüğünüz en acayip rüya neydi?

*Mezuniyet var 1 hafta sonra nefret ediyorum bu tip ortamlardan zorla gidicem. Sırf mezuniyet için takım aldım. Belki çok kafaya takarsam gitmem bile.
*Dizilerde, filmlerde bile partili, düğünlü, toplu etkinlikli bilmem neli olunca içim sıkılır, o izlediğim şeyden gram zevk almam.
*Bölümün balosu oldu geçen tabi ki gitmedim.
*Düğünlere aşırı yakınım olmayınca gitmem. İleride evlenirsem düğün falan düşünmüyorum.
Çok kasıyorum bu tip ortamlarda. Ellerim cebimde bir köşede mal gibi bekliyorum. Dans etmekten falan da nefret ederim, hiç de zevk almıyorum. Ölem mi ?

youtu.be
bu çalan nedir? en sonda?
15-20 yıl kadar önce güven erkin erkalın maximum rock ında da calıyordu sanırım...

felsefeye ilgi duyuyorum, lisedeki felsefe dersinden ezbere bir şeyler hatırlıyorum biraz ama okumaya nereden başlayacağımı bilemiyorum. bir de okuyacağım şeyin diliin ağır olmasından da korkuyorum biraz. neyle başlamamı önerirsiniz. (genel olarak filozofları ne yaptıklarını az çok biliyorum merak ettiğim şimdi gidip schopenhauer'in bir kitabını alsam sindirerek okuyabilir miyim yoksa o noktaya gelmeden önce okumam gereken şeyler var mı)

Derdimi, sıkıntımı kendi içimde yasayan biri oldum hep. Anlatmayi hiç sevmem. Ama anlasilmamak uzuyor bazen. Ben insanlarin dertlerini hiç sikayet etmeden dinlerdim. Kotu olduklarinda yanlarinda olurdum. insanlar aglaya aglaya anlatrlardi, kendi basima gelmis gibi uzulurdum. Ama simdi ben kotu bi donemdeyim. Anlatmayi sevmememe ragmen belki rahatlarim diye anlatmayi denedim. Ama derdimin onemsiz oldugu sezdirildi. Halim hatrim sorulmadi. Bi de ne dediler. alismislar benim onlari motive etmeme, bu halime alisamamislar. ben burdan masum bi yuzun hep gulsun mesaji alamiyorum nedense. Çunku yuzum asik oldukça,sesim solugum azaldikça benden uzaklasildigini, daha eglenceli insanlarla vakit gecirildigini goruyorum. Ve insanlarin kotu gunlerinde yanlarinda oldugumu dusundugumden ayni karsiligi gormedigim için ve de kirilmaya elverisli bi donemde oldugum için çok uzuluyorum.

Insan psikolojisi tahlili yapmak isteyen buyursun yoruma...

Arkadaslar selam bI suredir turkiyedeyim ve ulkemize geldigim gunden beri lan ne alaka dedigim olaylar yaşıyorum yaklasik 10 küsür yıldır bu kadar uzun sureli -1 ay kadar- turkiyede bulunmamistim o yuzden ha salaga bak diyebilirsiniz yasadigim olaya ama fikrinizI ve tecrübelerinizi merak ettigim icin yaziyorum

istanbulun guzide ilcesi beylikduzunu bilen bilir giderek kalabakliklasan bir yer ben burdaki bi belediye parkinda gunduz saat 12 -13 arasinda tek basima oturmus bira iciyordum derken elinde telsiz olan iki adam bana polis olduklarini söyleyip naber topragim modunda yanima geldi ictigim yer sarhos mekani sayilabilecek izbe bi park olduğundan selam verip garipsemedjm fakat eleman ahlaka aykiri davrandigim hakkımda ickili oldugum icin etrafa rahatsizlik verdigim vb tore adet bugun cuma gibi sebeplerdrn icki icerek toplum huzurunu bozdugumu ve ceza yazacagini soyledi

once bi afalladim zira sofyada yasiyorum orda da basim polisle belaya girmisti ama parkta bira octigim icin degil kaldi ki bulgaristan gibi bibyerde -ab uyesidir ayni zamanda- bira her Sokakta her parkta cok ucuza satilan alkoldur. bi bira icin ceza yemek koydu acikcasi

polise abi buyrun tutanak tutun dedim işimizi öğretme yaniti aldim kim sikayet ediyor peki dedim sana ne dediler peki benden ne istiyirsuniz abi dedim imzala surayi ceza kesecegiz yaptilar ben de hakli olarak Hakkımdaki sikayet dilekcesini yada şikayet eden kişinin şikayetini gosterin hemen imzalaytim dedim yine bir kufur kiyamet isimizi ogretmr bize muhabbeti dondu ceza be kadar dersenjz 75tl

adam adresini ver oraya fis gelecek dedi haliyle yurtdisinda ikamet ettiğim icin adres kaydim yurtdisi o fis bulgaristana gelene kadar polis emekli olur.

ilginc bi olaydi kanun buysa tamam ama ben isguzar bi polis gördüm sikayetci olan yok alkolmetreye uflemek yok imza atmiyorum desen atacaksin aminakodumjn tavri var

Ne ypardiniz ve kanun pratikte nedir

teselkur edrrim

Havaların sıcaklamasıyla beraber alnım aşırı derecede terlemeye başladı.yıllardır böyle.başka bir tarafımda ter yok ama alnım aşırı derecede terliyor.yanımda peçete taşımaktan bıktım.
Doktora mı gideyim? Veya böyle bir sorunu olan başka birisi var mı?

Bu akşam bu düşünceyi destekleyen bir yazı okudum.
Çok da mantıksız gelmedi.
Yazı bu: dakika.org (kısa bi şey okursunuz)

Sizce de böyle mi?
Sevdiğimiz birini kaybettiğimizde aslında kendimize mi üzülüyoruz?

sevgili arkadaşlar bir sesli kitap yapacağım. kitabın iki yerinde huşu kelimesi geçiyor. bu kelimenin teleffuzu iyi değil gibime geliyor. başka bir kelimeyle değiştirsem iyi olur. anlamı alçak gönüllülük ama bu cümlelere de pek uyduramadım. aşağıda vereceğim 2 cümle için huşu yerine ne olsa anlam kayması yaşanmaz dersiniz?

1- Derin bir huşu ile biz İlahiyat Fakültesinin genç öğrencileri, Büyük Havari Aziz Pavlos'un, o çağlarda Atinalıların tanımadığı gerçek Tanrı'yı ifşa ettiği ve O'nun hakkında orada vaaz verdiği, Aeropagus diye bilinen uçurumun tepesine bizi götüren merdivenleri ilk kez çıkıyorduk.

2- Binlerce imanlı huşu ile aşağıdan, aynı yerden ayini izliyor ve Havari Aziz Pavlos'un konuşmasının metnini aynı sözlerle dinliyor. Ardından hep birlikte Havari Aziz Pavlos'a, dünyanın vaizine, zafer ilahisini okuyorlar:

teşekkürler

İyi akşamlar millet,

Çevremde bu tür konuları rahatlıkla ve objektif şekilde konuşabileceğim kimse olmadığı için size sormak istiyorum. Küçüklüğümden beri inancı kuvvetli biriyim; fakat uzun zamandır acaba bana dayatılanlar olmasa, sadece kendi aklımla neye inanırdım düşüncesinden yola çıkarak sorgulamaya ve yavaş yavaş inancımı kaybetmeye başladım, aklımda deli sorular. Geçen gün kendimi zorlayıp cumaya gittim ve verilen vaaz karşısında biraz içimden 'ne diyo ya imam efendi' gibi şeyler geçirdim; çünkü anlatışı açıkçası efsanevi, mitolojik, hayalperest artık adı ne ise öyle geldi. Aşağıda şeytanın cennetten kovulma hikayesini paylaşıyorum, zaten bilenler direkt aşağıdaki sorularıma geçebilirler:

...........................................................................
İblis, şeytanın özel ismidir. Müslüman filologlar bu kelimenin, “Allah’ın rahme-tinden tümüyle ümit kesmek” anlamında b-l-s kökünden türemiş olduğu kanaatin-dedirler. İblis “Allah’ın düşmanı” ve/veya sadece “Düşman” diye de isimlendirilir. Fakat genellikle “Şeytan” diye anılır. İblis Kur’an’da âlemin yaratılışıyla ilgili olarak iki noktada karşımıza çıkar. Şöyle ki Allah Adem’i çamurdan yaratır ve ona hayat nefesini üfler. Ardından meleklere bu ilk insana saygı göstermelerini (secde) emreder. Fakat İblis, “Ben kararmış bir çamurdan yarattığın bu insana saygı göstermem” diye itiraz eder. Bunun üzerine Allah, “Defol oradan. Artık sen kovuldun. Kıyamete kadar sana lanet olsun” (al-Hijr 15/33-35) der. Bu arada İblis, cezasının kıyamete kadar tehir edilmesini ister. Allah onun bu talebini kabul eder ve ona gerçek iman ve ibadet sahibi olmayan herkesi saptırma gücü bahşeder. Evet, Allah İblis’e kıyamet gününe kadar insanları ayartma izin verir; ancak onun Allah’a gerçekten kulluk edenler üzerinde hiçbir nüfuzu yoktur. İblis ilk olarak Adem ve Havva’yı Allah’ın emrine karşı gelme hususunda ayartıp onları ölümsüzlük ağacının meyvesinden yemeleri için kışkırtır. İblis kıyamet koptuktan sonra kendi yandaşları ve günahkârlarla birlikte cehenneme atılır.
.............................................................................

Şimdi

1. Allah bizi yaratırken bir amacı vardı ve şeytan lanetlendikten sonra , düşmanı olmasına rağmen, insanı ayartma-caydırma gücünü ona bir hediye gibi vererek, bizi yaratma amacını değiştirip bizi hayat sınavına, şeytanla imtihan dünyasına mı soktu? Yani konsept değişikliğine mi gidilmiş oldu?

2. Şeytan cennetten kovulduysa nasıl oldu da Adem'e fitne fesat soktu?

3. Şeytan bu güne kadar bize hep insanları caydırmak için var olduğu söylenen bir varlık, ama gerçek müslümanlara etki edemiyor; peki müslüman olmayanları, içinde kötülük tohumları yeşermiş olanları da dize getirecek, iyilik sağlayacak bir varlık daha olmuş olsa daha adaletli olmaz mıydı? Yani insan illa ki kötülüğe gitsin, her şey onun aleyhine işlesin gibi bir düzene gidilme amacı nedir?

Deli sorular kafamda, eğer gerçekten mantıklı ve bunları izah edebilecek bir cevap varsa alabilir miyim; çünkü hepsi çok masalsı gelmeye başladı.

evet.

tatmin olamıyorum müzik dinlemekten. Kulaklık denedim en dj inden, 5000 dolarlık ses sistemimle denedim (swh) olmuyor olmuyor.

Direkt beyne ileten bir sistem yok mu acaba? böyle beyinde duyalım direkt tınıları falan. 10 bin dolorsa 10 bin dolor basıcam parayı alıcam tatmin olmak uğruna.

Soru: şu ana kadar kullandığınız en iyi kulaklık hangisiydi?

soru şu: "describe your platform from which you have the motivation to contribute to devalopment in your home country." (relate to your ambitions, experiences, engagements, goals and skills)

bu adamlar benden tam olarka neyi anlatmamı istemişler? platform ne demek?

ne anlatıyor

Bir çok kadının makyajlı ve makyajsız haline bakınca cidden çok fark var.Gerçek hayattada buna sahit oldum.Nasıl beceriyolar kadınlar bunu ? Erkeklerde yapan var mı?

altta bi duyuruda denk gelince merak ediyor insan. Zaman zaman erkeklerin burada sikayetlerini dinliyoruz. Kadın tarafı yok hesap ödemiyormuş, yok işte araban olsa iyi olur, evin var mı muhabbetleri, kendilerini bulunmaz hint kumaşı sanmaları, yok efendim sevdiğim kadın çok anlayışsız, aramiyor, sormuyor gibi daha niceleri..

benim yeni başlayan bi ilişkim var ve erkek arkadaşım açısından trip atmiyorum, o aramasa ben arıyorum, elimden geldiğince her konuda anlayışlı davranıyorum, bugüne kadar maddiyat konusunda en ufak birsey sormadım, söylemedim. karakter olarak da onu sıkmamaya çalışıyorum. hesap ödeme konusunda bi kere o ödese ikinci sefer ben ödüyorum ya da yelteniyorum.

normalde toplu taşıma araçları kullanmıyorum surekli bi yerden bi yere kendi aracimizla ya da işyerinde kurum şoförüyle felan bi şekilde almaya gelen oluyor. hani elim sıcak sudan soğuk suya girmiyor deyimini kullanayim ne demek istedigimi anlayın.

Ama erkek arkadasimin arabasi yok, devamlı toplu taşıma kullaniyoruz, bir gun bulustuk ayagimda da topuklular vardı ve o halde saatlerce yürüdüğümu biliyorum. yanlış anlaşılmasın demek istediğim insan birisini gerçekten istiyorsa ya da bi şekilde şans verdiyse hiç bir şey sorun olmamalı, gerekirse onun standartlarına inebilmeli. bir yere kadar fedakarlıkta edebilmeli.

Yine de ilişkimde yolunda gitmeyen şeyler var, ki eski duyurularimdan bilenler bilir, sevgilim çok arayıp, sormuyor, hafta sonu oluyor plan yapmıyor, yan yana geldiğimizde hersey cok yolunda gibi davranıyor ama bana karşı hep bi temkinli, iyi niyetimi, anlayışımı farketmiyor. Bir de tüm bunlara rağmen beni kendince testlere tabi tutuyor.

ilişkilerde bi tarafta illa bi arıza olmak zorunda mı gerçekten artık anlam veremiyorum.

ya kimse ne istediğini bilmiyor ya da bilen istediğine denk gelmiyor.

Sanirim 90'lardaydik hala, ya da 2000'lerin basinda. Klasik bati muzigi parcalarini Turk muzigi enstrumanlari ile yorumlamisti iyi birkac muzisyen. Yanilmiyorsam aralarinda Mehmet Akatay, Husnu Senlendirici falan vardi (olmayabilir de). Bu albumun adini bilen hatirlayan var mi?

hiç sevgilim olmadı. sevgili olmak, sevilmek nasıl bir duygu gerçekten? şaka amaçlı açmadım duyuruyu gayet ciddiyim.
sevgiyle kalın!

not: yaş neredeyse 20.

elektron mikroskobu falan demeyin abi. atomlar, elektronlar ve daha alt parçacıklar gözlemlenemiyor fotoğraflanamıyor. yani mikroskobun altında bakteriyi kendi gözlerimizle görüp incelediğimiz gibi inceleyemiyoruz bunları.

bize öğretilen her şey yalan olabilir mi? aslında atom, elektron diye bir şey yok. apayrı bilmediğimiz bir şey var yada madde bütün halinde bir şeyden ibaret olabilir.

bize anlatılan, fotoğrafları gösterilen uzay evren tamamen bir yanılsama ya da yalan ise? hiçbirimizin ay'a yada uzay istasyonuna gidip "aa harbiden uzay internette gördüğümüz gibiymiş" deme şansımız yok yani hiçbir zaman gözlerimizle görüp bilemeyeğiz. nasıl emin olabiliyoruz peki bunca şeyden?

edit: atomlar elektron mikroskobuyla görüntülenebiliyor diyen arkadaşlar, atom 10^-8 büyüklüğündeki küçücük bir top değil ki anasını satayım. çekirdeğin etrafında elekronlar dolaşıyor ve bizim top şeklini verdiğimiz sınırlar hayali çizimlerden ibaret. yani burda bir yanlışınız var. olmayan bir şey görüntülenemez, görüntülenebilecek olan kısım varsa bunlar proton nötron ve elektronlar.

"sadece içine kirpik kaçan göz, şişmiş parmak veya çürük diş kendini duyumsar, bireysel varlığının bilincine varır. sağlıklı göz veya parmak ya da diş varmış gibi görünmez. yani gayet açık, değil mi? kendi kendinin bilincine varmak, hastalıktır."

yevgeni ivanoviç zamyatin

Bisey toplum disiysa normalden farkliysa neden troll deyip duruyorsunuz? Demek ki yasadiklarim gercek hayatta baskalariyla paylasamayacagim seyler ve gelip bu yuzden buraya yaziyorum. Herkes ayni olmak zorunda mi?

Aslinda birazda ic dokup rahatlamak icin yaziyorum ayni zamanda bana bi akil verin.cunku suanda konuscak kimse yok.hic huyum degildir boyle yazmak ama mecbur kaldim,sonra silebilirim.

bu kadin benim 12 yildir kaynanam,zamaninda annecim deyip bir dedigini iki etmezdim.

dugunumuze gelmedi,dogum yaptim gelmedi,olumden dondum hastanede tattim gelmedi,ameliyat oldum gelmedi,ogluma sunnet yaptim misafir gibi gelip azicik gorunup gitti.

Ama diger ogluna ve gelinine maddi manevi hep yaninda,bi bize boyle.sadece para lazimsa oglunu arar neyse ben bununla arama mesafe koymustum ama gecen yil kizi vefat edince uzuldum ve hep yaninda olmaya gayret gosterdim derken hanimin bi taraflari kalkti yine kustu(cani sikildikca kuser sonra bisey olmamis gibi konusur)

Bu sefer ben konusmadim derken mecbur gorustuk yine soguk davraniyorum ama kizim modunda neyse gelelim soruma

Bu onumuzdeki hafta gogsunde bi kitle varmis onu aldircakmis ben gitmicem tabi,diger ogluyla gelini baksin mantigindayim ama simdi sulalesi bi dunya laf edicek,umrumda degil de aslinda iyi bi ders vermek istiyorum ben buna yani artik bana bulasip sinirlerimi ziplatmasin var mi bi fikri olan?

Durum şöyle, bi tane kız arkadaş var. işe gidip gelirken seviste sürekli muhabbet halindeyiz. onun da çok yakın kız arkadaşıyla (üçümüz yani) ara sıra akşamları dışarı çıkıyoruz. ortak noktalarımız epey var. tam aradığım kişi olduğunu düşünüyorum. ancak şimdi işi ciddiye bindirsem ve karşılık görmese bu güzel arkadaşlıktan da olacağım. gerçi nasıl açılacağımı da bilmiyorum. kelimenin tam anlamıyla ne bok yiyeceğimi bilmiyorum.

Sözüne ne kadar katılıyorsunuz ?.
Alternatif olarak; borçlanma eylemine bakış açınız nedir ?.

Ne yapiyoruz? Kendimi imha etme üzereyken mesala. En acilinden ne yapilabilir?

mobile.twitter.com

Sadece benim mi sinirlerim bozuldu

gönül işine ucu değen bir arkadaşlık meselesi soracağım. çoğunlukla iç dökme tadında, sonunda ufak da olsa bi soru var.

bir çiftten bahsedeceğim; kadının adı ayşe, erkek de ahmet olsun. ayşe ile birkaç haftada bir telefonlaşır, ayda birkaç kez görüşürüz. eşi ahmet ile oldukça sıkıntılı zamanlar yaşadı, boşanmanın eşiğinden birkaç kez döndü, bu olaylar sırasında patlama noktasına geldikçe beni aradı ya da buluşma talep etti, içini dökmek için. elimden geldiğince yanında olmaya, yapıcı yorumlar yapmaya çalıştım. nihayetinde bir şekilde düze çıktılar, şimdilik stabiller.

bu arada ben esasen ahmet'in yakın arkadaşı idim, evlenmelerinin ardından ahmet çok yoğun bir tempo ile çalışmaya başlayınca onunla fazla görüşemez olduk, ayşe ile iyi anlaştığımızdan onunla muhabbeti arttırdık. ayşe eşi ile olan dertlerini yalnız bana anlattı, ahmet'i iyi tanıdığımı ve ahmet'in benim düşüncelerime değer verdiğini düşündüğünden. öyle olunca bazı günler 2-3 saat anlattığı, ağladığı falan oldu. benim içinde oldukça yorucu ve yıpratıcı geçti o dönemler.

bu arada son birkaç ayda benim birlikte olduğum insan ile sorunlarım baş gösterdi. ayşe beni çeşitli vesilerle aradığında bir kaç kez aramızın bozuk olduğundan bahsettim ama genellikle 'düzelir yaa' tarzı yaklaştı. birkaç haftadır bu durumlar nedeniyle üzgün olduğumu biliyor ama bir kez bile bu nedenle arayıp sormadı, nasılsın diye. konuştuğumuzda ya da arada mesaj yoluyla sürekli eşinin ona yaptığı jestlerden bahseden mesajlar atıyor bu arada, düzelmelerinin belirtilerini göstermek amacıyla.

derdimle ilgilenmesi konusunda karşılık beklemiyorum desem inandırıcı olmayacak ama o da benim bu konuları fazla kişiyle konuşmayı sevmediğimi biliyor, daha farklı davranmasını bekliyordum sanırım. eşinin jestleri ile ilgili bildirimleri de can sıkıcı olmaya başladı biraz. onlar adına çok seviniyorum, ayşe yeni toparlanırken onu kırmak, dinlememezlik etmek istemiyorum ama kafam hiçbişey götürmüyor bu ara. düşündüklerimi nasıl belli edeyim?

En son ne zaman gittiniz? deneyimleriniz nedir, yani tahmin edebildi mi?

Bir de ne kadar vermiştiniz?

Çok teşekkürler.

Okul, iş vb ortak bir noktanızın bulunmadığı; sadece bi yolda yürürken ya da bi cafeden alışveriş yaparken aynı saatte orada olduğunuz için gördüğünüz insanlarla bir süre sonra selamlaşmaya başlıyor musunuz?

Benim 3 yıldır Trumanshow misali her gün aynı saatte aynı yerde karşılaştığım, karşılıklı geçtiğimiz, yan yana trafik lambası filan beklediğimiz insanlar var. Ben yapamıyorum :/ Aslında yapmamanın kabalık olduğunu düşünüyorum ama yine de yapamıyorum. Yanlış anlaşılırsa diye korktuğum için sanırım.

Sizde durumlar nasıl? Sizce bu insanlarla göz göze gelindiğinde günaydınlaşılmalı mı?

Cevremdeki insanlara cok fazla anlatamadigimdan biraz olsun buraya yazip rahatlamak istiyorum.

Bundan 1 yil kadar once ben okulu bitirip is hayatina atilip, kendi ayaklarimin ustunde durmaya calisirken annem babamdan ayrilma karari aldi ve ayrildilar. O gunden bu yana annemlerin hayat duzeni oturmus degil. Ablam her sey de oldugu gibi bu konuda da umursamaz oldugu icin annemle ikimizin omuzlarina kaliyor bu yukte.

Babam ise ayrilma doneminde baya agir bir cokus surecine girdi. Verem teshisi konuldu, tedavi asamasindayiz. Asiri derece de alkol ve sigara bagimlisi biri oldugu icin bu surec daha sancili ilerliyor. Hem psikolojik olarak hem de bedenen bitik durumda. Bu tabii ki aileden kimsenin cok da umrunda degil. Senelerce alkole bagimli yasayip ailesini umursamadigi icin bir ceza olarak goruyorlar ona bunu. Hem yeni hayatini kurmasi hem de bu hastaligi atlatmasi icin sadece ben varim diyebilirim yaninda.

Aradan aylar gecti, dort dortluk olmasa da annemlerin hayatina bir sekil verdik. Babam oncekine nazaran daha guclu ve kendince hayata tutunmaya calisiyor bir yerden. Ancak ben yiprandim.

Dedigim gibi koca aile de kimse bu konuda orali olmadigi icin her seye kosma ve aile icerisinde kopru olma yuku bana biraz agir geldi sanirim, dengesizlestim. Bunun basta ben farkindayim ancak engel olamiyorum

Bu donem ne kadar istemsiz de olsa insanlarla arama bir duvar ordum. Kimseyi umursamadim, benle iletisim kurmak isteyeni de sallamadim. Tek dusuncem annemle babamin hayatini oturtmakti. Ancak arkama donup baktigimda en yakinim dedigim insanlarla birbirimie selam bile vermez hale geldigimizi gordum. Bu Beni oldukca salladi acikcasi. Cogundan ozur diledim, toparlayabildigim kadariyla iliskilerimi toparlamaya calistim.

Ancak oyle bir noktaya geldim ki artik davranislarimi kontrol edemiyorum. Ozur diledigim insanlari kirdigim noktalardan tekrar tekrar kiriyorum, tekrar onarmaya calisiyorum. Insanlarin "napiyorsun kaczynski ya napiyorsun.." "neden boyle oluyor?" bakislarini gorebiliyorum ama normale donemiyorum.

En son bunu yaptigim arkadasa bu konuyu actim ve beni bu konu da maruz gormesini istedim. Anlayisla karsiladi. Ama bu olayin tekrar yasanmayacagiyla ilgili kimseye soz veremiyorum. Empati yapiyorum, birisi beni bu sekilde gunah kecisi konumuna koyucak... bilmiyorum.

Abi kafayi yiyorum.

Bir şeyin olacağından hevesle başkalarına bahsederiz de sonra o şey olmadığında bahsettiğimiz için olmadığından şikayet ederiz.

Bunun kavram olarak bir adı vardı da neydi?

yoksa sıkıldıysa artık sevmiyor mudur?

soru, başlıktakinden ibaret.

saatlerce hareketsiz kalabiliyorum. hiç bir şey yapmadan hem de. tuvaletim bile gelse erteliyorum.
iki gündür kendimi çok yorgun hissediyorum.
şizofreni olma ihtimalim nedir?