Bir uzmana danışabilirsiniz psikolojik destek için. Bu hali ile ne dense boş gibi. Yani çok üzülüyor ama belli etmiyor da olabilir, umurunda olmayadabilir hatta sevinebilirde. Bilemeyiz. Ya da karşınıza alıp konuşmayı deneyin açıkça.

Küçük de yeterince büyümüş olayı kabullenmek için bence. Geçmiş olsun.

Siz buradaki hepimizden daha tecrübeli daha bilgilisiniz, eminim her şeyi düşünmüşsünüzdür. Umarım tüm aileniz daha mutlu olur bundan sonra <3
20 yaş küçük değil, o da artık yetişkin biri ve eminim o da sizi (tabii eşinizi de) ve gerekçelerinizi anlıyordur.

Hergün huzursuz bir ailede olmaktansa; ayrı ayrı ama mutlu anne&baba ile olmak her zaman daha iyidir. O nedenle her iki tarafta da büyük bir problem de olmadığına göre, çocukların yaşı da algılayabilmek için oldukça müsait zaten. Hiç sorun olmayacaktır diye düşünüyorum.

Herkes için en hayırlısı olsun.

tam anlamıyla eşşek kadar olmuş onlar, bence rahatlıkla atlatırlar bu durumu.

Benim annemler de ben (ailenin en küçüğü) 25-26 yaşlarındayken boşandı. Açıkçası hiç sorun etmedik, zira mutsuzlardı. Annem, o mutsuz, hasta, hep sinirli kadın, kurslara katıldı, dışarıdan okulu bitirdi, hazır hissedince sevgili yaptı, seyahatlere gitti. İlişkimiz çok iyileşti, gerçek karakterini görmeye başladık adeta.

Sizin için de böyle olur umarım. Tabii onlar sizin yakınınız, derdinizi vs çekecekler ama klasik iki tarafın da birbirini kötülemediği, “aşkımız biter arkadaşlığımız bitmez” tarzı bir yaklaşım kızlarınızın da kafalarında ilişki kavramını oturtmasında etkili oluyor. Tabii, kendinizi ezdirmediğinizden eminseniz. Benim babam rahmetli sonradan evlenmesine rağmen, arada annemi ziyarete gelir, “anne sultan, hatun” vs diye seslenir karşılıklı çay kahve içer dertleşirlerdi.

Huzurlu olursunuz umarım. İyi şanslar!

onların bir çok boşanmış aile çocuğu arkadaşları vardır.problem olacağını sanmıyorum çok duygusal düşünmeyin derim .
2 çocuklu boşanmış biri olarak üzerinizden büyük bir yük kalkacağını düşünüyorum .

tahmini 55 yaş civarı olacağınızdan boşanınca ne olacak süper bir hayatınız mı olacak,ne gerek var salla gitsin diyesim var.

20 yaşında olan nerede kalıyor, yaşıyor? okuyorsa okuldan sonra (ya da şimdisi için de tatillerde, okul olmadığı dönemlerde) hemen iş güç bulamazsa da hem şimdi hem sonrası için sizle doğrudan alakası olmamakla birlikte arada kalmış hissedebilir, nerde kalıcam nasıl olucak; ya da ne bileyim mezuniyet sonrası iş arama süreci daha gerici olabilir. ya da ilişkisi olan birini sırf kendime has bir düzenim olsa daha iyi olur diye düşünerekten gereksiz aceleye getirebilir. o da sizden ziyade kendisine bağlı, hani içine kapanık değilse ya da gurur meselesi haline getirmezse oturulup konuşulmucak şey değil zaten, arada yoklarsınız ağzını bu tip şeylerle ilgili. bir de tabi boşandıktan sonra nasıl bir düzeniniz olacağı ile de ilgili bir mikdar bunların olması.

Aile kurumuna olan inançları azalacak. Orası kesin. Son yemeğinizde mutluluk tablosu çizmek yerine televizyonu ve telefonları kapatıp, bir masaya oturarak boşanmanızın nedenlerini eşinizle birlikte ayrı ayrı açıklayın. Çocuklarınızın her birine söz hakkı verin. Akıllarındaki soruları sorsunlar. Siz de dürüstlükle cevap verin. Bu işi en kolay böyle atlatırlar. Yaşlarının büyük olması duygusal olarak güçlü oldukları anlamına gelmez.

Ay allah aşkınıza, “boşanınca ne olacak” diyen insanları dinlemeyin. Ben kendim de boşandım, anlatabilirim ne olacak.

Hayatını ve bireyselliğini önemsemeyen, kendine saygı duymayan insan lafı gibi geliyor “boşanınca ne olacak”. Evlenince ne oluyor ona bakarsanız? Şu duyuruda saçma saçma cevaplar gördüm, böylesine ilk kez denk geldim herhalde.

Boşanınca bir insanın duygusal yükünü artık taşımayacaksınız. Pasif agresiflikten kurtulma ihtimaliniz artacak. Kendinizi öfkeniz ve mutsuzluğunuz için suçlu hissetmekten vazgeçeceksiniz. Canınızın istediğini istediğiniz şekilde yaparak özsaygı, self-care ve bir nevi terapi ihtiyacınızı gidereceksiniz. Kendinize “ben de mutlu olmayı hakediyorum, benim fikirlerimin ve seçimlerimin bir manası var” diyeceksiniz. Hazır hissettiğinizde yine aşk dolu, şefkat veya tutku dolu, ne arıyorsanız o dolu bir ilişki yaşama şansı bulacaksınız. Yaşınız kaçsa kaç, benden büyüksünüzdür ama benim sizden daha uzun yaşayacağımın bir garantisi var mı?

Tavsiye verirken azıcık mantık yürütün lütfen.

ben 20 yaşında bir ergenken annem babam boşansaydı bu kesinlikle umurumda olmazdı ne yalan söyleyeyim. şimdi boşansalar (27 yaşındayım) aman annemin yanında olayım, ay babam naptı acaba falan diye daha çok umursarım, arar sorarım. 20 yaşındaki kızınız muhtemelen arkadaşlarına “bizimkiler de boşanıyo yaa” falan diyecektir.

ha içten içe de üzülür belki ama artık o da kendi içindeki güçle atlatması gereken bir durum. şimdiye kadar güçlü ve hayattaki zorluklara karşı direnebilen kadınlar yetiştirdiyseniz hepsi bunu çok kolay atlatacaktır. eminim ki sizin kızlarınız da öyledir :)

madem kızlar kazık kadar olmuş, artık onları salın, kendinize bakın. asıl bu boşanma sonucu hayatı değişecek olan sizsiniz.

Cevaplar için çok çok teşekkür ederim. İçim daha bi rahatladı şimdi.

Boşanmayın diyen arkadaşlar, bu karar yeni bi karar değil. Epeeey eski bi tarihi var. Ufak büyüsün diye bekledim. Ufağın üniversite yarılandı gibi uzamazsa tabii.

Ben mental, ruhsal her yönden şimdi iyiyim. 36 yıllık evliliği bitirmek elbette çok kolay değil. Geçmişle ilgili olumlu, olumsuz şeyleri değerlendirdim, bazı şeyleri sindirip, hesaplaşmalarımı yapıp ondan sonra uygulamaya geçtim. Kolay olmadı tabii. Neyse ki nihayet oldu, bi ara başaramayacak gibiydim. Keşkelerle hesaplaşmak çok zormuş. Affetmek çok daha zormuş. Ne çok şey biriktirmişim içimde. Ne gerek vardı dedğim zamanlar çok oldu kendime kızdım, çocuklar için daha mı kötü oldu daha mı iyi oldu çok sorguladım...
Böyle işte.
Kısaca bu kararın geri dönüşü yok. Kalırsam kendimden vazgeçmiş olurum, çocuklarıma yanlış örnek olurum.

disendium, son yemeğimizde mutluluk tablosu çizmek değil olay. Boşandıktan sonra da belki benzer koşullarda toplanırız. Kavgalı küs ayrılmıyoruz. Böylesi daha iyi olacağı için ayrılıyoruz. Konuşmaları elbette yapacağız, bir bölüm konuştuk da zaten. İlk konuşma beni biraz zorladı, sonrası daha kolay olur sanıyorum.

üğpoıuy, canımsın, üzülme sen, ben şimdi gerçekten yaşamaya başlayacağımı hissediyorum. sopiro'nun annesi gibi kendime geleceğimi biliyorum. bu iyi bi karar benim için.
işte o içten içten meselesi düşündürüyor beni esas. umarım çocuklara da iyi karar olduğunu yansıtabiliriz.

tekrar teşekkürler herkese.

sopiro, 57 yaşındayım ben. yazdığın herşey o kadar anlamlı ki benim için..
kendim olmak evet ama şu var ki ben yapı olarak bir anneyim. kendim olmak annelikle bir gibi bişi benim için. kararı uygulamak o nedenle bu kadar uzun zamanımı aldı çünkü annelik, sorumluluk ağır bastı. belki de hata yapmışımdır bilmiyorum. neyse ne, ben hesapları kapattım artık.
şimdi bundan sonrası var.
çok çok teşekkürler :)

boşanınca ne olacak nasıl saçma bi yaklaşım...

26 yaşındayım. aralarında sevgi veya paylaşım namına pek bişey kalmamış olsa da ailem boşansa üzülürdüm. ama siz sanıyorum benim annemden ve babamdan farklı bi profildesiniz. yani hayatınıza devam edecek donanımda birisiniz. hani eşten nafaka bekleyip kendini eve kapatacak birine benzemiyosunuz. bu açıdan bakınca sizin için doğru bi karar olduğunu onlar da görüyodur. hiç üzülmüyolardır diyemem. muhtemelen üzülüyolardır bence ama bu üzülme derde düşmek anlamında değil de hafif bi burukluk şeklindedir.

ayrıca sizi buralarda verdiğiniz cevaplarla görüyodum. mantıklı ve işe yarar. üzüldüm ne yalan söyleyeyim. boşanmak dünyanın sonu ya da bi başarısızlık göstergesi değildir. sadece mutlaka sizin için zor olmuştur, ona üzüldüm.

yeni hayatınızda başarılar ve mutluluklar.

çocuklar; sizlerin, kendi yanlarında olacaklarını biliyorlarsa hiç bir sıkıntı yok. Çünkü herkes büyümüş. Herkes işini ele alabilir. Aklıma gelen ilk başta; bazı zamanlarda ikiye bölünmek olacak. Bir de ilerleyen tarihlerde çocuklarınızın evlilik durumlarında bir araya gelmek durumunda kalacaksınız. Kavgalı ayrılmadınız belki ama bazı çok konuşan akrabalar canınızı sıkabilir.
Boşanan aileler için benim gördüğüm kadarıyla aileler çocuğu şımartabiliyor. Çocuk büyük ama hiç bir şey olmaz fakat bir arkadaşım özel üniversitede okumuş. Anne baba ayrı. Hatta baba evlenmiş ama arada boşandığı eşinin evine de uğruyor. Çocuk anne baba arasında parayı buluyor. Kimde rahat ederse çapayı oraya atıyor. Eğlence, sefahat de cabası. Aklıma gelenler bunlar. Eğer çocuklardan birinin eğitim durumu varsa ayrıntılı olarak konuşun derim.

ben bir an önce girerdim.

mucizeler çok bekletmez insanı, bir anda olur.

Zorunlu girişimcilik dersi aldım. İş planı olmadan yola çıkanların büyük bir kısmı kısa süre içinde elindeki parayı kaybederek batıyor. Hayat filmlerdeki gibi değil. Projeye bağlı olarak KOSGEB ya da TÜBİTAK desteği alma şansınız var. Bu destekler ihmal edilemeyecek kadar büyük. Böyle bir fırsat varken bunu değerlendirmek gerek. Fikirlerin korunması konusunda patent almak gibi yasal yollar var. Paranoyak davranmadan önce derinlemesine bir araştırma yapmak şart. Belki siz de başka birinin fikrini kullanıyor olabilirsiniz. İnandığınız işe devam etmek dediğiniz şey aslında bir girişimci özelliğidir. Girişimcilerin genelinde kararlı olma, risk alma gibi karakter özellikleri bulunur. Bu özelliğe sahip olan yalnızca siz değilsiniz. Bu inancın sadece size özel olduğunu düşünerek yapacağınız işin başarılı olacağı konusunda emin olmayın. Gereksiz cesaret sizi bambaşka yerlere götürür.

"aslında bu işin tutacağından da siz eminsiniz": Isin tutacagindan emin olan birinin isi tutmayacaktir. Bunu cesaret kirmak icin soylemiyorum, oyle bir is modeli yok. Biraz daha pazar arastirmasi yapmaniz faydali olabilir.

"fikri paylaştığınızda maddi imkanı da varsa, sizden önce atılması": Eger cekinceniz buysa is modelinizin temel degeri siz degilsiniz demektir. Siz ise girdikten sonra da maddi gucu ve sektorde deneyimi olan birisi sizi ezip gecebilir kolayca. Eger tek guvendiginiz sey ilk olmaksa cok yanlis yoldasiniz demektir.

Bir is modelinin basarili olabilmesi icin icine taklit edilemez bir katma deger eklemeniz lazim. Yoksa sizin yaptiginizi cok daha iyi yapan, cok daha yuksek butceyle yapan bir rakip kesin cikar.

öncelikle fikir tek başına hiçbir şeydir. önemli olan bunun uygulamasıdır. yani bu fikirle beraber siz neden önemlisiniz? asıl soru bu. siz olmadan bu fikir neden işe yaramaz? bunu güzel açıklamanız lazım diğer türlü piyasaya çıktığınızda tutsa bile yeni rakipler sizi geçmeye çalışacak veya geçecektir.

fikir üzerine düşünmüş bir kişi bunu nasıl yatırımcıya sunacağını bilir. sunum sonunda 'bu işi cidden dddkd olmadan yapamayız!' dedirtir. öyle demez ise zaten mission failure. bu biraz çalışma gerektiriyor.

sektörden birine gidip bodozlama herşeyi anlatmayacaksın elbette fikrin ile ilgili aklına takılan kilit şeyleri sanki başka basit bir projede kullanacakmışsın gibi soracaksın.

fikrin kapılması vs. satranç oyunu gibi düşün. sen herhangi bir satranç oyununu 'ulan inşallah şu hamleyi görmez' diye kurabilir misin? orada bir hamle varsa o görülür. çok basit bir örnek. işi kurdun acayip büyüyorsun cidden de sadece sen ve 2-3 kişi biliyor çok para kazandığını. sonradan 2 ay sonra seninle aynı işi yapan 2-3 firma daha çıktı. nereden duydu nereden çıktı bunlar diye başladın düşünmeye. bulamadın cevabı. ben söyleyeyim para yatırdığın banka personeli 'iyi kazanıyo lan bunlar' diyip seni araştırdı mümkün mertebe seni kredi vaadi ile aradı iki üç bilgi aldı sonra kendi müşterilerini arayıp bu işe girin dedi. fikirin tek başına hiç bir önemi yoktur.

konuyu deli gibi araştırman lazım. gördüğün her adama herşeyi sorman lazım en az 10-15 kapıdan yeter lan git artık diye kovulman lazım. excel'de deliler gibi çalışman lazım.

bir an önce girişeceğine bir an önce sayısal iddaa falan oyna.

patentleme, faydalı model, fikri haklar vs. bunlara bulaşsan para yetmez. yetse bile korumaya almak ayrı paralar. süreç uzun. onları yapana kadar zaten işi tek başına kurarsın.

fikir tek başına hiçbir şeydir. o sektörde kaç kişi olduğunu düşün herkesin aklına geliyor o fikirler ve herkes mantıklı sebeplerden vazgeçiyor. senden daha iyi koşullara sahip biri vazgeçtiğine göre sen ne fark yaratacaksın onu düşün. ona göre çalışmanı yap.

23 yildie ticaret yapiyorum 4 is kurdum.2 si devam ediyor 2si yas ilerleyince tatmin etmedi biraktim.hic bir is fikrimi kimseye anlatmadim, excelde calismadim, kosgebin kapisindan ugramadim.ticaret akilla, egitimle, zekayla, egoyla, arastirmayla, sermayeyle degil cesaret, pratik bakis acisi, iletisim ve ozguvenle yapilir.kurumsal terimler arasinda algi vergi arasinda kaybolmak memur zihniyetli korkaklar icindir.holding kurmuyorsun sonucta.algin acik olacak, piyasadaki boslugu koklayacaksin, kurup cefayi da sefayi da isin icinde yasayacaksin.hem ayranim dokukmesin hem belim bukulmesinle olmuyor.bu memleketin yarisi is kurmak istiyor cogu batiyor.cunku iki koyunu gudecek esneklik yok cogu okumus esek.ticaret adami dukkanina paspas da yapar kazanciyla havai de tatilde.egosuz esnek ruhunda ticaret olan gozu kara adamlarin isidir ticaret.ticaretin kiyisindan gecmemis sokagin dili i musterinin talebini gercek hayati bilmeyen, cocukken iki gazoz satmamis ogrenciyken ihtiyaci yoksa bile is ogrenmek icin garsonluk yapmamis adamlara niye akil sorasin ki.bilmedigi adresi laf olsun diye tarif edip kaybolmanizi saglayanlardan ne farklari var.

Toptancimla konusuyoruz bu ay iki kisi is kurmus onun maliyla.biri ev hanimi.ilk ayda 6 bin tl kazanmis.biri muhendis 100 lira bile kazanamamis.is ayni is oysa. Fark ne.birinde tecrube esneklik var.digerinde ego ve etiket meraki.

iş planı güzel bişey tabi yapın kanvas falan. detaylı bütçedr zarttır zurttur çok tutmaz zaten eksi yöne doğru ilk başlarda. fikir danışmak kötü bir şey değil fakat bu işe girelim mi hacı dediğinde bu ülkede %80 piyasa kötü bu zamanda bu risk alınmaz der. farklı şekilde sorabilirsin -) fikrinin çalınmasından değil umursanmamasından korkmalısın bence. fikir para kazandırmıyor gerçekten.

ya yemin ediyorum -bikaç istisna dışında- kimseden fikir almazdım. şu an dünyada bi iş becermiş insanlar ondan bundan fikir alsaydı kimsenin bi bok olacağı yoktu.

insanlar böyle ya, yapamazsın, edemezsin, aptalca, mantıksız.. ben itü çekirdek'te bi proje sundum, jürideki adam projeyi açık açık mantıksız bulduğunu söyledi ve daha sonra o proje bi holding bünyesinde ülkeye yayıldı başka bi isimde. bu herif de güya mentor, girişimcilere eğitim veriyor yani haha allah bilir hala da veriyordur.

böyle çok çok muhteşem, destekleyici, girişimcilik geçmişi olan insanlar olur, bilgili insanlar olur bunlar, gidip onlara sorardım ben olsam. bunları yaşamamış kimse anlamaz çünkü. var mı bilmiyorum öyle biri de.

Bu konuda benzer seyler yasiyordum.sonunda onlarin fikirleri baskin geliyordu.sonra biriyle tanistim 10 gun kadar sohbet ettik.ticarete bakis acim degisti. Bir ay kadar imkanlarimi ayarlayip isimi kurdum.kazaniyorum da mutluyum da.sorun cikmiyor mu illa cikiyor.isin zevki orada zaten.ellerin sorunlari icin harcadigim emegi kendi isim icin harciyorum.yani dogru kisiyle konusmak onemli.bir de dusunmeyi birakip baslamak. Dusundukce korku agir basiyor.oysa ticarette anlatilam sorunlar yerine baska sorunlarla karsilastim hep.hepsi de bana bisey katan beni daha cozumcu pozitif biri yapti.ozgurlugu ve maddi konforu da cabasi.

@teras
Ne konustunuz oyle ozet gecsende biz de aydinlansak

10 gunluk sohbeti nasil ozet geceyim.kulaktan kulaga oynar gibi olur o.

@teras
ya işte aklında kalanları yaz
- ön ödemesiz iş yapma oğul
- passatla geleni yemege gotur clio ile gelene çay soyle
- önce pazarlıksız iş yapamaya kalkana bakarım adam mı diye sonra işe bakarım iş mi diye

gibi

Fikrin güzel olması işin %5'i falan. Asıl gerisine odaklanmak lazım. Execution yani.

Diyelim ki fikrin müthiş ve duyan herkesin aklında %100 ampül yakıyor:
Eğer başkasına aktardığında hızla yapabileceği bir fikirse --> zaten patladın, zira sen ürünü sunar sunmaz senden daha fazla maddi imkana ve güce sahip insanlar tak diye kopyalayacak ve senin fikrinin değerini düşürecek (örnek: snapchat. milyar dolar değerlemede olan bir dev şu anda sürünüyor, çok da vakti kalmadı bence)
Başkasına aktardın, hızla yapılmayacak bir şey ise --> o ekspertizi elde etmek ya da o ekspertize sahip insanları alıp yönetmek için ciddi bütçeler gerek. O zaman yatırım çekmen lazım, yatırım çekmek de ancak doğru bir iş planı ve müthiş bir sunumla - şovla olur. Bu da biraz kişilik meselesi.

Fikrin patenti olmaz bu arada.

Dallama sürücüler takip mesafesi bırakmıyorlar. Bu yetmezmiş gibi yüksek hızda giderken tırın, kamyonun arkasına sokuluyorlar. Tır bir anda durunca onların durmasını sağlayacak yeterli mesafe bulunmadığı için tıra girmiş oluyorlar.

günahını almayayım da, orta şeritteyken öndekini sol yerine sağdan geçmeyi denemiş olabilir. özellikle öndeki kamyon otobüs falansa ileriyi vaktinde görmek çok zor.

büyük araç kullanıcısı çok iplemiyor diğer araçları. malum bizim millet "arabam iyi bana bir şey olmaz" mantığını çok seviyor. ikisi birleşince en ufak aksilik böyle vahşet görüntülerine neden oluyor.

hiç bir güvenlik testi sizi gerçek trafikte kurtarmaz arkadaşlar, dikkatli kullanalım.

olay yeri tam olarak (fren mesafesi vs.) görünmüyor. fakat tahminim şu şekilde. kaza muhtelen araçların durduğu noktanın daha geriside olmuş. sagdaki tıra sol arkadan carpabildigine göre sürücü kontrolü kaybedip (lastk patlamasi, uyuma, telefon, vb.) tıra çarpmış olabilir. bir de başka bir araca makas atmaya calisiyor olabilir ama habere gore yolcu annesi oldugu icin bu biraz daha uzak ihtimal. bir de sürücü hastalanmis olabilir.

Tırın arka alt kısmındaki korumaların güçlendirilmesi gerekiyor. Böyle tırın altına girmiş çok kaza gördüm, hatta 2 sene önce aynı şekilde bir yakınımın babası vefat etti. Ön koltuktakilerin kurtulma şansı kalmıyor maalesef.

Biz geçen sene 2 tırın karıştığı bir zincirleme kaza geçirdik. Arkamızdaki bir tırın şöförü uyuyakalmış, şerit değiştirip bir arabaya çarpmış. O araba geldi bize çarptı, biz çarpmanın etkisiyle sağdan gelen başka bir tırın altına girdik yan tarafından. Ben ön sağda oturuyorum, son hatırladığım kapımın yamulup tırın tekerlerinin 10cm yakınımda döndüğüydü. Allahtan tır çok hızlı değildi, bizi biraz sürükledikten sonra ezmeye ramak kala durabildi. Arabanın önü aynı böyle olmuştu.

Tırlardan gerçekten korkuyorum, trafikte tır görünce hala kalbim çarpmaya başlıyor, videoyu izlerken bir fena oldum. Burada hata arabayı kullanan adamda gibi görünüyor ama tır şöföründe de bir b.kluk olabilir, gerçekten çok sorumsuzca kullanıyorlar.

Gecen ay esimin yengesi vefat etti tam boyle bir kazada.

Yenge rahmetli uyuyormus. Dayi sofor,kazayi hatirlamiyor. En az 1 dk direksiyonda uyumus olmali, tiri da hatirlamiyor. Kemer takan, oldursen hiz yapmayacak, senelerce servis cekmis usta sofor adam. Uyuyunca ayak agirlasip gaza yukleniyor. Arac daha da hizlaniyor. Tircinin hic sucu yok. Boyle vakalar da var.

Büyük ihtimal ile hatalı sağlama, ki bunun içine makas yapmak denilen salakça hareketi de sokabilirsiniz. Makas atmanın yarısı hatalı sağlamadır zaten.

Bu kadar büyük aracın aniden şerit değiştirmesi çok zor.

2 günlük uykusuzlukla bu şekilde arkadan tıra giren bir arkadaşım var. kaburga kırıkları ile atlattı ama kazayı hatırlamıyor, uyuklamış.

Dogru olani yapiyor. Ev arkadasim oldugunda ben de zaman zaman kilitlerdim. Onceden arkadas miydiniz? Degilse neden size guvensin?

@traveller

önceden arkadaş değildik. ama tanıdığımızın kız arkadaşı olarak bizim boş odada kalıyor. yani komple de alakasız değiliz.
güvenilecek bir şey yok ki?
girip çekmecelerini mi kurcalayacağız? bilgisayarını alıp satacak mıyız? yani en kötü ihtimalle ne yapabiliriz ki? cidden soruyorum bunu.

ankara gölbaşında öğrenci evindeyim.istanbula dönmem gerekti bir iş için.oda kapısının anahtarı kayıp kime sorduysam bulamadık.odamın kapısını inşaat çivileriyle 5 yerinden çiviledim.evin içinden benim odama ulaşman imkansız kapıyı kırman lazım şu an.

mesele onun kapıyı neden kitlediği değil.

mesele senin bu konuyu bu kadar kafaya takıp gelip burda duyuru açman

ayıktın?

İnanılmaz normal.

Daha önce yaşadığı tatsız bir olay obsesyona sebep olmuştur belki. Geçmişini bilmediğiniz insanları yargılamayın bence.

@regardless

neden kapıyı çiviledin arkadaş? yani ne yapacaklar ki en fazla kapın açık olsa?

külotlarını alıp koklamayacağınızı nereden bilsin kız binbir türlü insan var dünyada. kişisel algılamayın.

normal evinde ananı babanı sokmazsın odana elin kızı niye soksun seni? anladığım kadarıyla çok da yakın değilsiniz ben olsam ben de aynısını yapardım.

Normal

arkadaşlar odasına zaten neden gireyim ben tanımadığım birinin yahu? default olarak herkesin manyak olduğunu mu varsayıyorsunuz dış dünyada?

zaten kendisi evde yokken odasına girebileceğimizi düşünüyorsa bizle yaşamasın hiç.

deprem olmadıkça yangın yanmadıkça su basmadıkça ben zaten neden odasına gireyim birinin o kişi evde yokken?

@nigeo herkes senin iyi bir insan olduğunu nerden bilsin?

biz müneccim miyiz, bize malum mu oluyor?

sen belki dışardan iyi geçinen ancak içten içe kötü bir insansın.ben senin içini nerden bileyim?

kapıyı kitleme sebebim tam olarak bu.

orası benim odam benden başka kimse merak dahi etse GİREMESİN diye çiviledim ve bunu yaptığım için kendimle gurur duyuyorum :D

zamanla geçebilir, üzerinize alınmayın

Normal değil.

Beş yerden kapı çivileyen kişinin de burada fikir vermesi normal değil gerçi.

çok normal. geçmişten tanışıklık yoksa erkek olduğum halde ben de kilitlerim.

Aşırı normal.

her şey ALGI.

benim odamın kapımı çivilememi garipseyen arkadaş benim koşullarımda hiç hazzetmediği 2 insanla aynı evde yaşama zorunluluğunu hiç tatmış mı sormak lazım

@regardless

algı malgı iyi güzel de kapı çivilemek tabii ki garip. onu da tartışmayalım bizahmet.

@nigeo aynı koşullarda siz olsaydınız size de normal gelirdi.

kapı çivilemenin size şu an garip gelmesinin tek sebebi var o da:"hayatınızda şu ana kadar hiç böyle gerek duymamışsınız"

Ev arkadaşın manyaksa normal. Sen aşırı cins bi tipsen normal.

Normal şartlarda hastalık bence.
Kim kapısını kitleyip gideceği biriyle ev arkadaşı olur ki?

Asiri normal. Odasina girmeyecek olabilirsiniz ama diyelim eve hirsiz girdi, en azindan bir engel daha olur hirsiza, Onu gectim, kizin korumak istedigi esyalari olabilir. Ya da bir sekilde kapinin acik olup odasinin gorulmesini istemiyordur. Bir de kiz hakkaten seni ne tanisin, ne bilsin. Kac yillik tanidigin insanlar arasindan manyak cikiyor. Sen niye gireisn ama baskasi girer. Benim ilk ev arkadasim odaya gelip parfumumu kirmisti mesela. Oyle sartlarda da pat diye evden cikamiyorsun ama ev arkadasindan surekli killaniyorsun. Onceden kanka iseniz anlasilir da, aranizdaki iliski ev arkadasligi. Bu kisisel bir sey degil ve kiminle eve ciksa ayni seyi yapacak.

Ev arkadasimla kanka olmasak da lafliyoruz aralarda ama ikimiz de kapiyi kitliyorduk. Daha once kaldigim uc evde de kapiyi kitliyorduk hepimiz. Acik birakan hic olmuyordu. Simdi yeni tasindim, iki kisi daha var ben haric. Herkes kitliyor yine. Girecegimizden degil ama o beni tanimiyor, ya girer ve bir seyini calarsam. Eski bir ev arkadasim yatarken kapiyi kitlerdi mesela. Uyurken saldirirsak diye. Nereden bilsin bizi. Ingilizcede "better safe than sorry" derler, sonradan pisman olmaktansa simdiden onlemini aliyor.

Normal tabii ki.

benim ev arkadaşım da geceleri yatarken kitlerdi, yaz geldi sıcak bastı patladı tabii:)

ama kızı anlıyorum, ben hiç pimpirikli olmamama rağmen özel alan ve eşyaya inanan ve buna çok saygılı biriyim. herkes öyle değil. ev arkadaşım evde yokken dediğin gibi yangın vs olmadıkça kapısını asla açmam. benimki de açılsın istemem. en basitinden çok dağınık biriyim, rastgele kapıyı açan birinin ortalıktaki donlarımı çoraplarımı görmesini istemem. ama herkes öyle değil. ev arkadaşım evde değilken, benim arkadaşlarım evde bir şey ararken (örneğin terlik) çat diye girebiliyorlardı kızın odasına. napıyosun girmesene dediğimde, "belki burdadır ya yedik mi odasını" diyorlardı. ben böyle bir sebeple odama girilsin istemem mesela. bunları gördükçe çok dağınık bıraktığım günler bazen ben de kilitlerdim odamı.

bi de kültürel farklar var. moldovayı bilmiyorum ama avrupada genelde bizdeki ev arkadaşlığından ziyade oda kiralama mantığı olduğu için, eve taşınana kadar yan odanda kim kaldığını bilmezsin bile. komşu gibi düşünür kapını kilitler çıkarsın. çok normal.

benim beraber kaldığım arkadaşlarım oda kapılarını hiç kilitlemediler, ben de hiç kilitlemedim ama yapsalar da garipsemezdim.
hem belki kız odasında siz görseniz "oha bu ne!" diyeceğiniz bir şeyler gizliyordur, olamaz mı :D

Garip değil, gayet normal. Özellikle yabancı erkekler ile kalan bir kızı düşünürsek..

Çok normal, değil ev arkadaşlığı aile içinde bile yetişkin insanlar odalarını kilitleyebilirler.

Buna uygun atasözümüz bile var;

"kapını kilitli tut komşunu hırsız tutma"

her seyi gec disardan hirsizlara karsi bir onlem olamaz mi? cok mu zor bunu dusunmek?

Çok normal. asıl senin "güvenilecek bir şey yok ki?
girip çekmecelerini mi kurcalayacağız? bilgisayarını alıp satacak mıyız? yani en kötü ihtimalle ne yapabiliriz ki?" şeklinde çok garip bir şeymiş gibi davranman garip.

son derece normal.

başkalarıyla yaşasaydım oda kapıma çelik kapı taktırmayı hayal ederdim, bir anahtarcıya gitmeye bakar çünkü o oda kapısı :/

bence de çok normal.

Daha önce çok Avrupalı ev arkadaşım oldu. Kapısını kilitleyene rastlamadım. Ama şunu gördüm, hemen hepsinin daha önceden gelen ev arkadaşlığı kuralları gibi şeyleri var ve onlara uyuyorlar. Yani ne bileyim, bir tanesi yaptığı alış veriş malzemelerini dolaba koyarken kendine ayrı bir bölüm oluşturuyor ve ayrı ayrı koyuyordu. Bunu daha önceki ev arkadaşlığı serüvenlerinde görmüş, öğrenmiş ve yazılı olmayan kuralmış gibi davranıyordu. Bu ve bunun gibi şeyleri oluyor ve bence dert edilecek şeyler değiller.

Gördükleri ve başına gelen durumlardan belli sistem oluşturuyorlar kendilerine ve o şekilde davranıyorlar. Bu durum da ona benzer bir şeydir. Çok sorun yapılacak bir şey değil bence.

'birkaç aylığına moldovalı bir ev arkadaşımız var. biz 2 sap türk'ün evindeki boş bir odada kalıyor. '

bu cümle ve bu ülkede bir evde kalıyor olması zaten başlı başına kapı kilitlemek için bir sebep. Kaldı ki kendi odası istediğini yapar. Belki bir şeyini alakasız bir yerde kaybedecek ama odasından kaybolduğuna inanacak, bunu takıntı haline getirmektense kitler ve kafası rahat olur.

Gayet normal yani.

degil. olmasi gereken. türkiye'deki aliskanlik bu sekilde degil.

Normal

Normal

Normal değil. Ben olsam kovarım evden.

Samimi olmadığım kimseyle de aynı eve çıkmam.

garip değil aşırı normal bence.
anahtar kelimeler: 2 sap türk ve moldovalı kız

soru doktorun muayenehanesi şeklinde değildi pek ama, ilaç firmasının yatırım yaparken gözeteceği bir soru gibiydi.

yine de mantıklı yanıt teşekkürler.

aslında bu sorunun kesin ve net bir cevabı yok tabii ki. tamamen "mantıksal" açıdan bakarsak norveçliyi tedavi etmek gerekir. çünkü dünyaya her anlamda "katkısı" daha fazla. ya da çocuklarını ve torunlarına iyi eğitim aldırması ve "işe yarar" bireyler yetiştirmesi muhtemel. ama insan dediğimiz varlık sadece mantıktan oluşmuyo ve sadece mantıkla hareket etmiyor. bizi diğer canlılardan farklı kılan da bu. duygularımız, hislerimiz ve en önemlisi vicdanımız var. tamamen mantıkla değil de vicdanen bakarsak olaya, herhangi bir tercih yapmak anlamsızdır. kimi insanlar realistlerdir, çoğu zaman mantıklarıyla hareket ederler. bu kişilerin norveçliyi seçmeleri gayet normaldir. kimi insanlarsa beyninden çok kalbinin seslerini dinlerler. tercih yapmak istememeleri ya da etiyopyalıya "acıyıp" seçmeleri de diğer grup gibi olağandır. dünyada iki çeşit insan da olduğu için aslında şunu yapmak daha iyidir diye bir şey söz konusu olamaz. yani olaylara saf mantıkla ya da saf duyguyla yaklaşmayız.

Hastalık hangisinde daha önce başlamış ona bakardım. Biri 5 yıl, diğeri 1 yıl boyunca bu rahatsızlıkla yaşadıysa 5 yıldır bu hastalığa sahip olanın tedavi edilmesini tavsiye ederdim. Yaşları da önemli. Biri 30 yaşındaysa, diğeri 10 yaşındaysa 10 yaşında olanın tedavi önceliği olabilirdi. Kazanca katkı konusu tıbbi müdahale açısından referans alınacak bir kriter değil. Gerçek hayatta dediğiniz olaylar sıkça oluyor. Karaciğer nakli sırası bekleyen yüzlerce hasta var ve listede zengin insanlar da olmasına rağmen kesinlikle listede ön sıralara alınmıyorlar. Sizin verilmesi zor bir karar dediğiniz durumlarda her gün birileri karar veriyor. Ben buradaki kazanca katkı olayını ten rengi kadar sıradan buluyorum. Birisinin değerini parayla ölçmek ve yaşama önceliği sunmak maneviyata saygısızlık bir kere.

örnekler bireysel belirlediğim örnekler değil, ve ne yazık ki diğer kriterler belirtilmeden sadece bu verilerle sorulmuş soru. bu kararı verilmesi zor bulduğum için değil sizlerin yorumlarını merak ettiğim için sordum.

sizin yaş kıyası yaparak daha gerçekçi sonuç elde edebileceğiniz seçimin kollektif kazanca katkı üzerinden yapıp kararın verilmesi, ya da verilmemesi ya da eleştirilmesi üzerinden sorulmuş soru. bir de az önceki cevabımda da söylediğim gibi, daha toplu bir yatırım bazında düşünülüyor. doktor-hasta ilişkisinden ziyade.

Farklı ve subjektif açılar var tabi.

etiyopyalı hayatı boyunca zaten zorluk çektiği için tedaviye daha fazla değer atfedecektir. kazanca etkilerini oranlayabilmek için onlara verilen girdi fırsatlarını ve çıktıdan ne tükettiklerini de bilmek lazım.

ha etiyopyalı ne lan bu çektiğim bırakın öleyim de diyebilir

İlaç firması bu işin içindeyse ne yapacağı belli. Norveçliyi tedavi eder Etiyopyalıyı da zaten gsmh ları düşük bir işe yaramaz diye kobay olarak kullanır. Tanınmış ilaç firmalarının Afrika da pek hayırlı işlere imza attıkları söylenemez.
Onlara sattıkları ilaçlar kullanıldığı sürece kendini iyi hisseden ama bir türlü tam olarak sağlığına kavuşamayan insan gerekli. Bir şekilde bu pazar çarkı böyle dönmeli.

Uygulamadaki bakış açısı Norveçli'yi tedavi etme yönünde. Sağlık alanında değilim ama ilgimi çeken konuları okurken bile bu durumu görebiliyorum.
Mesela, ilaç, medikal cihaz, yeni tedavi şekli vb. onay isteğinde tedavi maliyetinin yanısıra daha kısa sürede tedavi olacağı için ekonomik yapıya katkısı gibi donelerle birlikte sunuluyor.
Kesinlikle etik, insancıl değil ancak akılcı. Doğanın düzeni gibi.

edi:
Bence maliyeti ikiye bölüp ikisi de payına düşen tedaviyi alsın.
Evet, belki hakça olmaz ama en azından kardeşçe olur.
büdü:
Aslında düşündüm de; madem bu kürede biri 12000 dolar katkı yapacak donanıma erişebilirken diğeri 75 centlik katkı yapapilecek donanıma erişebiliyor ve dahası o koşullarda yaşıyor hakçası Etiyopyalıdan yana kardeşçesi yarı yarıya olması lazım.

İlk gelen, ilk çıkar. @J r r tolkien hayranı +1

Onu geçersek,sağlık durumu (hastalığın evresi, süresi vb.) ve yaşa bakardım sırasıyla. Hayır, onlar da yok sadece belirtilen farklar var (ceteris paribus) dersek Norveçliyi seçerim.

Norveçlinin dünyaya, başta kendisi ve kendi ailesi olmak üzere insanlara faydasının daha çok olacağı görülüyor. @tabirimekruh 'un yazdıklarının "mantık" temalı kısmında yazdıkları gibi. Norveçlinin eğitimli çocukları da hem çevrelerine faydalı olacak hem de kendileri de eğitimli çocuklar yetiştirerek bunun böyle zincirleme devam etmesini sağlayacaklar. Yani bir kişi ile insanlığı, olumlu yönde büyük ölçüde etkilemiş olacaksın.

Etiyopyalı kardeşimizi seçtiğinde ise topluma karşılaştırmalı olarak çok daha az faydası olan birini kurtarmış, oradan yine yetersiz eğitimli çocuklar ve topluma belki zarar belki de yetersiz fayda sunmasını sağlayacak karar almış oluyorsun vicdanını rahatlatmak için.

Yani uzun vadede bakınca Norveçli doğru tercih. Bunun en büyük gözlemlenebileceği yer Türkiye aslında. Birinci Dünya Savaşı ve Kurtuluş Savaşı sırasında eğitimli birçok kişi öldü. Bazı liseler mezun vermedi. Evet okuyan insan ile okumayan insan ayrımı yapmadan ülke müdafaasına koşmak güzel ama o okumuş kesimin yeri dolmayınca ülke ilerleyemiyor ve oradan ürüyen nesiller de eğitimsiz oluyor ağırlıkla. Mesela bu, daha güzel soru bence.

Ilk gelen ilk cikar + 1, her sey ayniysa etiyopyali

Norvecli cok daha fazlasini hayata kazandiracak ama hayati kazandiracak olan seylere bakacaksak once firsat esitliginden soz etmemiz lazim. Adam sans eseri dandik bir ulkede doguyor ve zaten yarisa 10-0 geriden basliyorken, biri ileride basladigi icin ileride oldugundan daha katki saglayabiliyor. ayni gecekondu mahallesinde oturan cocuklarin fen lisesini kazanma ihtimali gibi. benim acimdan bir toplum ancak en zayifi kadar gucludur, bir iyilestirme yapilacaksa da en kotuden baslanir. Tam tersine, 'trickle-down economics" deniyor ve esitsizligi daha da arttirdigi bircok kere kanitlanmis bir teori. Daha az avantajlinin her sekilde (hatta bazen esit seviyede olmasalar bile) gelistirilmesi gerektigine inaniyorum.

Bu biraz da "Ulkemizden Nobel alan mi ciksin, ortalama egitim seviyesi mi artsin" gibi bir sey. Ben toplumsal gelisim icin esitsizligin azaltilmasi yonunden bakiyorum. Ortalama egitim seviyesinin artmasinin zaten uzun vadede bir Nobel getirebilecegini dusunuyorum.

Ne zor soru bu arkadaş, akşam düşün düşün içinden çıkamadım.
Yaşam hakkı, kıt kaynak ve etik...
Sabah zihniyle düşününce akşam yanlış yerlere baktığımı farkettim. Ben doğaya, evrime, tarihe, ekonomiye, insan davranışlarına, seçimlere ve sonuçlarına baktım, halbuki cevap kendimdeymiş.

Bana göre sağlık alanında etik, anne gibi düşünmek, davranmak olmalı.
İki evladın var, biri 12000 dolar kazanıyor diğeri 75 cent, ancak birini tedavi etmeye gücün var, hangisini seçersin?
Daha ileri boyutta fark olsun, biri yine 12000 dolar kazansın diğeri kumarbaz ve bağımlı vs. olsun, evdekileri satsın savsın, kavga çıkarıp kırsın döksün, hayatı zehir etsin. Tekini yaşatma şansın var hangisini seçersin? Ben anne olarak asla evladımın yaşam hakkını elinden alacak seçim yapamam. Gider kaynak ararım, yaratırım.

Sağlık alanında etik olan herkese yetecek kaynak yaratmak. Birinden birini seçme sorusu bile etiğe aykırı. Doğru soru doğru cevapları getirir. Soru şu olmalı: Herkese yetecek kaynak yaratmak için ne yapabiliriz?

Cevaplayan herkese çok teşekkürler, farklı açılardan bakmak ufuk açıcı oluyor.

soru toplu yatırım için soruluyormuş arkadaşlar.

güncel bi konudan örnekleyeyim. hem örnek hem de kulaklara kar suyu kaçırmak gibi olsun.

şimdilerde sağlık alanında beynin nöral yapısı, bağlantıları, bağlı olarak zihnin yapımız vs. çözümlenmeye çalışılıyor.

ekonomide de yaratıcı eleman yetiştirme konusu gündemde. gelecek o yöne gidiyor çünkü.

öte yandan nöronal aktivitenin bozulması kaynaklı oluşan hastalıklar anomalilikler var. mesela perkinsona neden olan yeri(durumu) buldular, artık tedavi edilebiliyor. bunun anoreksiyası var, demansı var, depresyonu, şizofrenisi vs psikolojinin alanına giren biçok durum, öğrenme, konuşma bozuklukları vs vs say say bitmez durumun belirlenmesi için çalışma yapılması lazım.

beyinde 100 milyar nöron var bunların bağlantı haritasını çıkarmak demek 2 üzeri 100 milyarlık data demek. bunun çevresel, bütünsel (evren diyelim) zamansal vs. etkileşimleri var... şimdilik boyumuzun çok çok üstünde bi iş.

önceliği seçerken;
ekonomi ayakta kalmak zorunda, çarklar dönmeye devam etmeli yaşamın sürdürülebilmesi için bu şart.
yani ekonomiye göre gelecek için yaratıcı bağlantılara öncelik tanınmalı, aynı zamanda bu gün için iş gücünü sekteye vurmayacak rahatsızlıklar ele alınmalı.

tıp etiğinin temeli ise insanın sağlıklı yaşamı üzerine kurulu. tıpta en birincil öncelik, en üstün yasa bu. yaratıcılık kenarda bekleyebilir öncelikli olarak sağlıklı bireyler için çalışılmalı.

seçim?
reelde parayı veren düdüğü çalacak, ekonomi ne isterse o olacak (bence)
olması gereken ise; öncelikli olarak sağlıklı toplum için yatırım yapmak.

Eskiden bu sehirin merkezi Turkiye'nin ender Avrupali sehirlerinden biriydi. Istiklal Caddesi, Besiktas, Gumussuyu insaniyle mimarisiyle Avrupa'dan farkli degildi. Simdi Istanbul'un bir anlami kalmadi cunku her yerini Orta Dogululastirdilar.

tek kelimeyle ozetlemek gerekirse, comaristan

iş kapısı

1- Memleket. Seviyor muyum? Hayır. Çünkü max. 15 senedir burada olan insanlar Bizans döneminden beri buradaymış tavırlarına büründü.

"Sen değil... Baban, deden, onun babası..." diyene terlikle girerim. Adem'e kadar varak istiyorsanız ayrı.

2- Samimiyetsizlik. Anadolu yakasındaki birkaç mahalle dışında komşuluk geleneğini sürdüren pek yer kalmadı. Üst katında oturan aileyi aylar sonra görünce içten içe "Bu kim lan?" triplerine girip dışından güler yüz ile hal hatır soran, arkasını dönünce de hakkında bildiği tek şey üst katında oturması olan insanın arkasından desteksizce atıp tutan varlıklar türedi. Yahu sen kimsin?

3- Düzensizlik. Her yer her yerde.

4- Kıyamet simülasyonu. Yoğun saatlerde bir yerden bir yere gitmeye çalışmak yeterli. İster özel araç ile ister toplu taşıma ile. Her türlü afakanlar basıyor.

5- İhanet. Devlet büyükleri şehre ihanet ettiklerini itiraf ediyor ama asıl ihanet şehrin sakinlerinden geliyor. Çevre vergisi veriyorum bir işe yarasın kafasında olup yere çöpünü atanlar, çevre düzenlemesinden sonra kaldırımlara montelenmiş babaları söküp aracını kaldırıma park edenler, iş işten geçtikten sonra sesini çıkartanlar, yapılanı bozup daha sonra bizle kimse ilgilenmiyor diye zırlamalar...

6- Benim için en önemlisi ve sonuncusu ise NEFESSİZLİK. Nefes alamıyorum. Hala kömür yakan var, bitmek bilmeyen egzoz dumanı var, sanayi var, havalimanları var... Meteorolojik etkiler yüzünden yükselemeyen kirleticiler her sabah, öğlen, akşam ciğerlerimize doluyor. Canını seven gelmesin, imkanı olan da gitsin. Bu nefessizliği 5. maddeye de tutuşturabiliriz. İnsan eliyle yapıldı her şey.

Tüm bu yağmalamalara, zararlara rağmen hala çıkıp da İstanbul'un şurası güzel, burası tarih kokuyor, orası böyle şeker, şöyle tatlı diyen varsa sağır ve kördür. Ya da zengindir, bilemiyorum. Tarih koklamak istiyorsanız metro inşaatlarını ziyaret edin. En çok tarih oralardan fışkırıyor artık.

evim, mahallem.

canım şehir. Çok seviyorum.

ömrümün 6 senesini geçirdiğim ancak bugün yanından geçmeyeceğim şehir.
gerek güvenlik kaygıları gerekse aşırı inşaatlaşma. 2002-2008 yılları arasında istanbul'daydım. istanbul'un can çekiştiği ancak yine de direndiği dönemdi. bugün bakıyorum da çoktan meftah olmuş.

"memleket" değil ama "ev" .

içindeki her şeyini trafiğini, pisliğini, insanlarını bile seviyorum. başka yerde yaşayabilirim ama yaşamak istemiyorum.

içinde istediğim her şeye erişim imkanı var, bu erişim imkanı için de ödenmesi gereken bedeller var. trafik, pahalı hayat, daha küçük evde yaşamak vs..

istanbulda yaşamak bir hesap işi, ne alıp ne verdiğini biliyorsan ve senin için güzel bir alışveriş oluyorsa burada yaşamak güzel.

istanbula bok atıp atıp hala burada kalan insanları anlamıyorum. (mecburi kalanlar hariç)

ilk gittiğimde açık hava müzesi demiştim,mest olmuştum gezerken. en son geçtiğimiz yaz gittim,koşarak döndüm. hala büyüleyici bir şehir ama aynı zamanda kaotik.

Doğduğum günden beri maalesef içinde yaşadığım iğrenç şehir. Nefret ediyorum her köşesinden, sağdan soldan gelip de burasını babasının ahırı gibi kullanandan, herkeste olan "istanbulluyuz yhaa .s" tribinden ve istanbul romantizminden. Burayı seven adamın 3 gram aklı yoktur. Karmaşası, kirliliği, kültür mozaiği dedikleri şeyin kültür kusmuğu olmasından başka bir şeyi olmaması. Her yönüyle çok fazla çirkin. El mecbur katlanıyorum ama beni de ruhumu da çok yoruyor. Türkiye için de farklı düşünmüyorum gerçi ama istanbul daha bir kötü. Bir gün kurtulacağım umarım temelli <3

18-22 yaş arasını geçirdiğim için bende yeri ayrıdır, şüphesiz çok güzel şeyler de yaşadım orada ama ne yazık ki daima aşırı kalabalık ve pis, insan yaşamına uygun olmayan lanet bir bok çukuru olarak hatırlayacağım genel anlamda. spesifik anılar dışında istanbul'a dair hiçbir düşüncem olumlu değil.

ben "ankara'yı çok sevdim" diye bas bas bağırınca insanlar şaşırıyor biraz haklı olarak. "lan ne pis hayatın varmış, iyi ki bi taşındın aq susmak bilmiyosun" diyorlar. ama bu basit değişikliğin beni mental olarak ne kadar etkilediğini (olumlu anlamda) kelimelerle anlatamam.

şehir değiştirmek insana bu kadar mı iyi gelir, her şeyi kökünden bu kadar mı hızlı zamanda çat diye değiştirir? ankaramın gözünü seveyim be heheyt.

benim için ayrıca bir anlamı yok, mevcut hayat standardımı ve hayat tarzımı en rahat şekilde yaşayabileceğim ülkedeki tek şehir olduğu için "uğff iğrençç" triplerine girmeden yaşayabiliyorum. 8 senedir buradayım, bana istediklerimi veriyor. metropol hayatı isteyen biri olarak, dünyanın diğer megakentlerinde de benzer sorunlar olduğunu da bildiğimden, hem her şey önümde olsun hem de sakin sessiz über medeni olsun gibi beklentilerim yok.

gittikçe bozulan şehir.

en son 4 yıl önce, konser için gittim. onun dışında bir konser bir de abimin askerlik mevzuları için uğramıştım. hayatımın hiçbir kısmında istanbul'a gitmeyi ya da orada yaşamayı düşünmüyorum. benim için fazlasıyla kalabalık, pahalı bir yer.

istanbul cok guzel ya. cok seviyorum sehri, trafigine ragmen, insanlarina ragmen, santiyelerine ragmen cok seviyorum. uzak kalabilme surem 15 gun, 15gunun sonunda delicesine ozluyorum, burnum sizliyor. bir sureligine tatile gitsem de ayni, birkac ayligina yurtdisina gitsem de ayni.

cok fazla aliskanligim var istanbul'a dair. ozellikle bunlari gerceklestirmeyi cok seviyorum. ornegin aliskanliklarimdan biri eminonunde dolanip bir seyler yaptiktan sonra en son sadirvanlardan birinde su icmekti. o sadirvanin kaldirildigini gordugumde gozlerim dolmustu, gozum kapali gitmistim halbuki oraya. kafami kaldirip baktigimda yerinde yeller estigini gordugumde aglayacak hale gelmistim. not: sonraki gidisimde yerine koymuslardi :)

calisma hayatina basladiktan sonra hafif uzaklastim istanbul'dan. eskiden her hafta yaptigim rituellerimi artik ayda bir anca yapabiliyorum ama o ayda bir o kadar guzel geliyor ki. dunyanin en mutlu insani oluyorum.

trafikte cok sinirleniyorum, disarda insanlara sinirleniyorum, santiye gordukce tepem atiyor ama artilariyla eksilerini yan yana yazinca artilar hala cok onde.

bir sonra yasamak istedigim sehir olarak biraz daha az nufuslu, daha rahat bir yer bakiyorum :) bir de onu deneyimleyebilmek icin.

Bir anlamı yok. Diğer şehirlerden farkı da yok. Aile büyükleri burada diye burdayım. Zaten bir süre sonra da olmam.

Trafik, gürültü, kirlilik, güven sorunu vb. şeyler yeterince kötü olan bir yer olduğu için artık 10-15 sene önceki halinden de eser kalmadı.

Ankara'da 11 yıl yaşadım. İstanbul'da sadece 3 aydır yaşıyorum. Ankara'da ailemin evi de güzel bir muhitteydi, İstanbul'da kendi evim de (bana göre) güzel bir yerde. Çalışmak, iş kurmak, okumak, gezmek, eğlenmek için İstanbul daha hoş bir yer. Çok kalabalık, hafta sonu oturacak yer bulamıyorum dışarı çıkınca. O kısmı kötü tabii de İstanbul'da ortalama üstü bir yerde yaşayan birinin buraya bok çukuru, pis it köpek şehir filan demesi garip. Nesi pahalı bir de anlamıyorum. Toplu taşıma, taksi, gece hayatı filan Ankara'dan iyi durumda öncelikle. Kiralar pahalı ama, evet. Geri kalan her şeyin her gelire sahip adama göre ayrı versiyonu sunulabiliyor zaten. Gayet güzel bence. Gereksiz İstanbul romantikleri olduğu gibi gereksiz anti-İstanbulcular da var. Ailem de burada olsa Türkiye'de yaşayacak daha iyi bir yer aramam açıkçası. Sabit maaşlı bir yerde çalışmam gerekmeyecek kadar zengin olursam bir gün belki Bodrum.

Benim icin anlami tr'de yasayabilecegim tek sehir olmasi. Etraf keko dolu, trafik var falan filan ama yasayabilecgim en iyi yer yine burasi ulkede.
Ne bugun ne de bundan sonra baska bir sehre tasinmayi dusunmuyorum.
@bruce benim yerime tam olarak ozetlemis aslinda. Aynisi diyorum.

Ruhuma iyi gelmeyen ama içinde yaşarken bile çok özlediğim şehir. Sürekli kendimi sinirlenmiş ve İstanbul nefreti kusarken buluyorum ama bi yandan da korunabilmiş, eskisi gibi kalabilmiş yerlerini çok beğeniyorum ve çok seviyorum.

Herkesin yazdığı gibi trafiği, pisliği, kalabalığı, içinde yaşayan medeniyetten uzak insanları hiç çekilmiyor ama vapurla karşıya geçerken Galata Kulesi'ni, Ayasofya'yı ve Sultanahmet Camii'ni her gördüğümde kendimi çok şanslı hissediyorum, böyle mükemmel bir manzaraya bu kadar kolay ulaşabildiğim için ama kafamı çevirip de pavyon ışıkları ile boğaz köprüsünü ya da Mecdiyeköy'de yükselmiş çirkin binaları görünce ruhum daralıyor.

Sanırım hem romantik hem de antiistanbulcu denilen kitleye dahil oluyorum ama ruhuma gerçekten iyi gelmiyor bu şehir ve en kısa zamanda buradan kurtulabilmeyi diliyorum kendi adıma.

Gezmeyi çok seviyorum İstanbul'u

Trafik ve kalabalık problemleri yüzünden yaşanacak şehir değil ama gezilecek, keşfedilecek rüya gibi bir şehir.

@acemi, araba kullanmayı bırakırsan saydığın dertlerden kurtulursun. öyle top mop semtlerde oturmaya da gerek yok, şişli-beşiktaş'ın merkezinde oturunca istanbul'un kaydadeğer yerlerine çoğu yerine 1 saat içinde, en uzağa 2 saatte ulaşabiliyorsun, haliyle arabaya gerek kalmıyor. uzağa gidecekem araba kiralıyorum, parkmış trafik çilesiymiş çekmiyorum. herkes dediğim gibi yaparsa trafik çilesi de kalmayacak ortada zaten...
metronun nimetlerini kullanın mesela, toplu taşıma deyince akla metrobüs gelmesine gerek yok.

sürekli dışarıda yemezsen o pahalılık da etkilemez seni ayrıca.

gitmek istediğimde gidemediğim, kalmak istediğimde de kalamayacağımı düşündüğüm bir değişik şehir. burada doğdum büyüdüm, başka herhangi bir şehirde (bir tanesi hariç) bir ay bile kalmışlığım yok belki, o yüzden buradan başka bir yerde nasıl yaşanır onu da bilmiyorum. ama buradaki de yaşamak mı onu da bilmiyorum. trafik sorununu azalttığım için eskisine göre çok daha mutluyum, biraz daha seviyorum. gün içinde minik minik seviyorum da ömrümü böyle mi geçirmek istiyorum bilmiyorum.
img.discogs.com:strip_icc():format(jpeg):mode_rgb():quality(90)/discogs-images/R-4482467-1366131679-8967.png.jpg

Benim için anlamı; hayat. Hangi ülkeye, şehire, tatile gitsem ne kadar mutlu olursam olayım en fazla 15 gün sonra özlüyorum. Ömrüm bu şehirde geçti ama halâ Köprüden geçerken hayranlıkla bakıyorum, gecesi ayrı güzel, gündüzü ayrı. Ben şanslılardanım, 15 yaşıma kadar Küçükyalı'da yaşadım, tüm mahallenin birbirini tanıdığı, tüm çocukların arkadaş olduğu, kötü insanların azınlıkta olduğu bir semtti. sonra da İstanbul’un un bir ucuna merkeze göre daha sakin bir semtine geldim. İşim olduğunda şehir içine gidiyorum ve zamanları ayarladığım için metrobüsle de trafikte kalmıyorum. Oldu ki istanbul'dan başka yerde yaşamak zorunda kalırsam o zaman bile hiç olmazsa bir mevsimi istanbulda geçirmek isterim. Sevmeyenler giderse çok mutlu olacağız bu arada, zulmetiniz basıyor, asık yüzleriniz.

"Ah benim karmaşıklığı-huzursuzluğu içinde kendine has güveni ve onca çirkinliğin içinde sonsuz güzelliği olan canım İstanbulum; tüm deliliğine rağmen her şeyiyle sevilen, bir türlü vazgeçilemeyen sevgili gibisin."

İstanbul bundan 7-8 yıl önceye kadar bile güzel sayılabilecek bir şehirdi. Bana göre bu şehrin batmasının en büyük nedeni inşaat sektörü. Ülkedeki mimarlar o kadar vizyonsuz ki, Osmanlının kaç yüz yıl önce yaptığı sarayları örnek almak yerine hiçbir sıfatı ve anlamı bulunmayan binaların şehrin ortasında büyümesine izin veriyorlar. Şehrin bir standardı olsa kalabalık da sorun oluşturmaz ama gerek alt yapı gerek üst yapı olarak İstanbul kesinlikle bir Avrupa şehri değil. O potansiyel vardı ama o potansiyeli yok ettiler. Zaten gelecek depremde kendi kıyametini yaşayacak. Ben seviyorum bu şehri. İleride güzel bir ilçesine taşınma fikrim de var.

deprem!

Ha evet, @dissendium gibi düşünüyorum onu unutmuşum. Mimari konusunda berbatız, nasıl o muhteşem eserlerden bu sıradanlığa dönüştüler ve böyle de kabul ettirdiler anlamak mümkün değil. Estetik yok, hayâl gücü yok, sadece oldu bittiye getirmek ve düz duvar var.

İstanbul'da restorana 100 mü vermek! Vov. İyi paraymış. Ankara, İzmir, Bursa gibi şehirlerde restoranlar 20 lira üstündeki harcamaları ücretlendirmiyor çünkü. Meh.. Fuzuli konuştum ironi yapayım derken. Kısaca Türkiye'deki tüm büyük şehirler farksız bu konuda. Doğma büyüme İstanbullular öbür şehirlerden daha farklı beklenti içinde olabilir tabii ama yanılıyorlar açıkçası. Mesela restoran, yemek, alkol vs. Ankara Tunalı'da neyse, Beşiktaş'ta da o. Arjantin neyse, Nişantaşı o. Bütçene göre bir yere gidebilmen için yeterince alternatif sunuyor İstanbul en azından. İstanbul'un güzelliği kaliteli yer oranının öbür şehirlerden yüksek oluşu sanki. Ankara Oran, Bilkent, ODTÜ, Çayyolu vesaire çıkar aradan, gayet standart bir Anadolu şehri olarak kalıyor geriye. İstanbul'da çok fazla sayıda kurtarılmış bölge var öbür şehirlere kıyasla. Bir de "bana göre" güzel şu yüzden dedim.. İşe 15 dakikada gidiyor, eve 20 dakikada dönüyorum. Evden spora 5 dakikada gidiyorum. Tarabya, Beşiktaş gibi zaman geçirmekten keyif aldığım yerlere yarım saatin altında ulaşıyorum. Tüm arkadaşlarım da bana yakın yerlerde oturuyor. Misafir edip ziyaret edebiliyorum sık sık. Araba kullanmayı zaten sevmediğim için toplu taşıma büyük rahatlık sunuyor bana. Stüdyo daireye Ankara'da ortalama bir yerdeki 4+1'e verilen kirayı vermek zorunda kalıyorum ama bu zaten kabul ettiğim bir kazıktı gelmeden önce. Kira cidden üzücü derecede pahalı Türkiye'nin geri kalanına göre. Ama değer mi? Kimine göre değmez, bana göre değiyor.

Ömür törpüsü.

Evden çıktığında yürüyerek Sahile, Boğaza inemiyorsanız İstanbul'da yaşamıyorsunuz bana göre.

Ya da şöyle düzelteyim, "bu şehir sadece yürüyerek Sahile, Boğaza inebiliyorsanız çekilmeye değer".

kargaşa, kaos, arap, iç anadolu ve kürtlerin doldurduğu kültürsüz türbanlı ordusu.

Lazanya. Sonra da beni çağırın.

Makarnaya bolonez sos. Kıymalı salçalı olan işte. Yani apartmana dağıtırım dersen... :/

Kapuska veya karnabahar.

hamur açma kabiliyetin varsa lahvacun veya pide.

ben başlayayım;

rahmetli yavuz çetin

rahmetli asım can gündüz

batu mutlugil

cem köksal

nurkan renda

Can Şengün. Tarkan'ın orkestra şefi.

can güney.

ilk dönem ayna albümlerindeki sololarına doyum olmaz.

Ahmet Kanneci.

Bilal Karaman

akın eldes

Tartışmasız ilk sırada; Yavuz Çetin. Sonra diğerlerini sayabiliriz.

Erkan Oğur
Akıl Eldes
Batu Mutlugil

Gür Akad

Cenk erdogan

abdel kader
grup vitamin - ismail ve elalarını

www.youtube.com

Nanowar grubunun kendisi. örnekler :

The Number of the Bitch (Maiden Cover) -> www.youtube.com
Master of Pizza (Metallica Cover) -> www.youtube.com

Oğuzhan Uğur şarkıları. Örnekler :

Terbiyesizim -> www.youtube.com
Soğan Ekmek -> www.youtube.com

Ege Kayacan - Pompala Panda -> www.youtube.com

COB - OOps I did it again (Britney Spears Cover) --> www.youtube.com

Eko Fresh - quotentürke -->www.youtube.com

not: yalnız resmen her türden paylaşmışım..

unutmuşum lonely island - jeez on my pants şarkısı da hem dinledikçe sarıyor hem epey komik www.youtube.com

www.youtube.com 1983 yılında yapılmış şarkıdaki altyapıya bakar mısınız?

Thurisaz - endless

Grup raptiye - Hello Malatya
Mercan şarkıları; hepsi gay ile sana değil kardeşine
bizim murat - fil diyeti
diyar pala - pompalamasyon
Bülent OrtaçGrup raptiye - Hello Malatya
Mercan şarkıları; hepsi gay ile sana değil kardeşine
bizim murat - fil diyeti
diyar pala - pompalamasyon
Bülent Ortaçgil - Şık Latife
Zuhal Olcay - iyisin
Son olarak da Manda yuva yapmış söğüt dalına.
Bülnet Ortaçgil - Şık Latife
Zuhal Olcay - iyisin
Son olarak da Manda yuva yapmış söğüt dalına.

Grup raptiye - Hello Malatya
Mercan şarkıları; hepsi gay ile sana değil kardeşine
bizim murat - fil diyeti
diyar pala - pompalamasyon
Bülent Ortaçgil - Şık Latife
Zuhal Olcay - iyisin
Son olarak da Manda yuva yapmış söğüt dalına.

Mobilden girdim. Düzeltim şimdi.

522st'yi kullandığım zamanları düşünüyorum sonra depoyu fulle ağabey diyorum.

mesai saatlerinde toplu ulaşım daima bir tık öndedir bende ne kadar kötü olursa olsun şöför çeker trafik derdini ben müzik dinler hayallere dalarım. metrobüs vs stresi şöför koltuğundaki trafik stresinden daha az.

sapıklık.
bugün sınav mınav bir şey varmış. evden çıkıp bir simit alıp geleyim dedim, yürüyecek kaldırım kalmamış. dağın başı olsa anlarım da moda ya gelmek için toplu taşıma alternatifi baya bol. kimse kıçından taviz vermek istemiyor, devlete çalışıyor böylece.

Alman milli takımı bile metro kullanıyor yeri gelince.

www.youtube.com

Bu adamların her birinin en son model arabayı alacak parası vardır eminim ama toplu taşımayı kullanmayı biliyorlar. Bu ulaşım ağı gelişmiş olan ülkelerde görülen bir durum. Türkiye henüz bu yeterlilikte değil. O yüzden insanlar rezil olmamak için araba alıyorlar ve o süreye katlanıyorlar. Çok sıkıntı çekmediğiniz bir güzergah kullanıyorsanız toplu taşıma daha uygun.

o trafiği yaratanların çok büyük kısmı siizn gibi kiralık şirket aracı kullananlar. sabah köprü trafiğinde araçların plakalıklarına bakın 10 araçtan kaçında rent firmasının ismi yazıyor. şirketler artık müdür satışçı pazarlamacı kim varsa araba veriyorlar

millet keyfinden feragat etmek istemiyor :)

evi isin yakinina tasidim.10 dk suruyor. hayat kalitesi arttirma listesinin ilk sirasinda bu var bence.

cekilmis gayfe

seninle dalga geçmişler işte biraz,
hele de yakın arkadaşlarınsa fazla olmuş tepkin bence,

çoğu arkadaş grubum öyledir, birbirini aşağılama, hakaret, küfür, dalga geçme, goygoy üzerine,
bu durumdan memnun değilseniz de ince ince azaltın,
çocuk gibi küstüyseniz fazla olmuş,

0.media.collegehumor.cvcdn.com

"buna hazırlık okutan sistemin aq ehueheuehe" diyerek senin İngilizcenin iyi olduğunu ve sana hazırlık okutmanın gereksiz olduğunu ifade etmemişler mi? Sana destek olmuşlar diye anladım ben. Senin benim WhatsApp durumum Latince demen saçma olmuş yanıt olarak. Gereksiz alınganlık yapmışsın bence. Gidin öpüşün barışın.

@dissendium, yok orda kastettiği şey tam olarak şu: "hazırlık okudu götü kalktı"

@isimsiz,
Ben sana katılmadım, "haklısın" demediğim için mi bana tik koymadın? :)

@michael_knight, yaşadığım durum capsteki gibi olmadığı için ve çocuk gibi küsmek değil hayal kırıklığı yaşadığım için, kısacası derdimi anlatamadığım için koymadım. şakanın da sınırı var. arkadaş grubunuzdan biri rahatsız olduğunu söylediğinde devam etmeyi normal karşılıyorsanız boşuna konuşmayalım zaten

Ne bicim giyinmis derim ben muhtemelen. Ayakkabilar kesinlikle olmaz. Etek de resmen penye gibi bir sey. Kumasindan dolayi falso, farkli bir kumasla guzel bir etek olabilirmis bence.

öncelikle şirketin verdiği yılbaşı partisine kesinlikle linklediğin üstü giymezdim. arkandan bizim kız sütyen giydiydi kekeke diye konuşurlar, hiç gerek yok. ayakkabı konusunda rahat ol, eğer gideceğiniz yerde dress code uygulaması yoksa hiç takılacağın bir mevzu değil, ki dress code bile olsa pijamayla gitmediğin sürece sorun çıkacağını zannetmiyorum.

daha düz bir elbise yapıştır gitsin ya uğraştığına değmez, yok mu biraz daha smart casual şeyler dolabında?

ayakkabı bence de olmaz. etek siyahsa o bluzle birlikte olabilir geldi bana ama daha kibar bir ayakkabı şart. nasıl bir ayakkabı olması gerektiğini kestiremedim ama bu olmaz kesinlikle.

Siyah mini elbise al, (little black dress tabir edilenlerden) kafan rahat etsin. Her yere giyersin basin sikistiginda

Ayakkabi igrenc ayrica :/ topuklu giymek zorunda degilsin ama bir suru guzel kis ayakkabisi var. ya da pump tabir edilen, 2-4 cm yukseltisi olan ayakkabilar var.
guzel deri cizme olur vs. ama o ayakkabilar gozumu kanatti.

giyim kuşamdan anlamam diyen biri için fazla zorlama seçimler. neden daha basit, mümkünse tek parça bir elbise giyip gitmiyorsun ki ? ayakkabı çok kötü. bluzla etek de biraz basit görünüyor.

@evde liyakat kalmamış hahaha okadar açık olmamalı sen de haklısın :D

malesef başka giyecek bir şeyim yok ya. yani şirketin bundan önceki yılbaşı partileri için alınmış düz siyah bir elbise ve düz kırmızı bir elbisem var. başka da bir şey yok. onları da tekrar giyemem sanırım di mi?

peki tamam düz bir elbise alsam altına nasıl bir ayakkabı ayarlamalıyım? bu ayakkabımı da çok seviyordum oysa üff. ayrıca beğenmeyenlere teesüf ederim, aslında bunlar gibi değil çok tatlı ayakkabılarım :) diğer ayakkabılarım da hep sipor.

normalde kot tisortle göründüğün insanların karşısına bi an o bluz ile çıktığını hayal ettim de :) sanki garip kaçar.

ayakkabı zaten olmaz.

senin yapma gereken kombin bence şu;
mcdn01.gittigidiyor.net

her ne kadar tarzını bilmesem de kurtarıcı ve basit. yani pile kısa etek, üzerine dar bi bluz. kollar uzun olmayabilir tabi seçim senin. biraz daha renkli ya da simli vs olursa daha iyi olabilir gece için.

ayakkabı olarak da maksimum 5 cm kalın topuklu kısa bot diyorum. çok rahat olmasa da o hayvani topuklular gibi eziyet etmiyor.
i.hizliresim.com şunun gibi.

sana puanım dohuz kanka,

büyüyün artık.

Bence bot olarak soyle bir sey bulundurabilirsin;

www.hotic.com.tr
www.hotic.com.tr
www.hotic.com.tr

hem de butun klasik kiyafetlerle giyebilecegin bir bot.

dolabinda varsa kisa siyah bi elbise olmadi siyah bluz ve siyah etek, altina 2-3 cm topuklu bir bootie giy git iste.
dolabinda da bir little black dress bulunsun. yerine üstüne kot ceket + sneaker ile de kullanirsin, daha resmi yerlerde blazer ceket + sivri topuklularla da.

cevaplar için çok teşekkürler. illa bana bir şeyler aldıracaksınız galiba.

çoğunuzun önermiş olduğu o bootie denilen ayakkabı tipinden hiç hoşlanmıyorum, öyle bir şey giymem baştan söyliyim.

peki madem herkes ayakkabıları kötülemiş, ayakkabılarla ilgili bir sorum olacak o zaman. konuyla alakasız bir soru ama yeni soru açmak istemedim.
i.pinimg.com
bu ayakkabılar kötü mü sizce? günlük giyim için yani.

@ika bence bayagi kotu. Bu ayakkabilarin ustune aklima saclarini platine boyatmis, kendi saci cok kisa olan, kaynak taktirmis ve masa yapmis bir kiz geliyor.

ya bu topuklu spor ayakkabılar 2000 başlarında mı ne çıktı. bence o dönemde kalmalıydı. gerçekten kötü ya. neden bunun topuklusu, topuksuz hali bence gayet şık.

@yuzır hahah tanımlaman çok iyi, direk gözümde canlandı. ama dediklerinin hiçbiriyle alakam yok neyse ki :)
@elorelia deme ya :/ ama topuklu olunca bacaklarımı incecik gösteriyor, hem de spor diye :D

Yav sen plazada çalışan makine mühendisi değil misin? Bi ağırlığın olsun. Bunlar ne böyle müptezel gibi. Töbe est. Biraz daha ciddi giyin. Gece kulübü demek rengarenk giyinmek demek değil.

Of attığın her şey çok çok kötü. Siyah dar mini elbise al. 5 cm blok topuk topuklu ayakkabı al ve geç. O nike ayakkabıları nolur iade et.

@maleficient bu fotoğraftaki gibi bir fiziğim asla yok tabiki :D ama gene de yakıştırıyorum kendime. bende bi çift daha var bunlardan, 3 yıldır neredeyse her allahın günü onları giyiyorum. boyum zaten uzun ama daha da uzun oluyor, bedenimi de daha ince gösteriyor. modası geçtiyse geçti bena na.
@jaazzabel bu kadar kişinin sevmediğini bilmiyordum. bi iki arkadaşıma daha sorucam, onlar da aynı şeyi söylerse bu son aldıklarımı iade edebilirim :(

@disssendium haha evet plazadaki en salaş şeyleri ben giyiyorum. insanlar alıştı artık. mesela fosforlu turuncu, üstünde çizgifilm karakteri olan sırt çantamla gidiyorum işe her gün. açıkçası bundan çok mutluyum çünkü giydiklerim tamamen benim kendi zevkim. plazada çakılıyorum diye oradaki herkes gibi tek tip giyinmedim hiçbir zaman. plaza kıyafeti almadım bile. kot tişört :) neden ciddi olacakmışım ki, daha yaşım 27 ve açıkçası yukarıda önerilen kıyafetler bana göre çok koca kadın kıyafeti. ben hala müzik festivallerinde dağıtıyorum, yoga yapıyorum, kampa gidiyorum. biraz hippiyim :p bundan da memnunum. herkesin kendi tarzı tabi ama sırf plazada çalışan makina mühendisiyim diye tarzımı değiştirecek değilim.

neyse, müjdeler olsun ki ablama sormak aklıma geldi. bana kıyafet yollayacak.

ya ben karşıyım böyle normalde giymeyeceğim bir şeyi sırf “orada öyle giyinilir” denildiği için almaya ve bir kez giyip kenara koymaya. birinin düğünü olsa anlarım, düğün sahibine saygıdan düzgün giyinilir ama parti bu yani, kurallara ve kısıtlamalara takılmadan canım ne isterse giyebiliyor olmalıydım. dünya daha istediğim kadar rahat bir yer değil :(

yalnız derdim de gerçekten silkilecek kadar varmış. neyse zaman ayrıdığınız için tekrardan çok teşekkürler. siz olmasanız rezil olacakmışım :)

a=3b+4
c=4b+7

Taraf tarafa toplayalım.

a+c=7b+11

b'yi yalnız bırakalım.

b=(a+c-11)/7

Yanıt E.

3. herhangi bir sayının 11 ile bölümüden kalanı bulmak için soldan başlayarak rakamlar birer birer atlayıp toplarız ve birbirinden çıkartırız.

mesela sayımız 247953 olsun.
11 ile bölümünden kalanı bulmak için;
(3+9+4)-(5+7+2)=2
yani kalan 2.

bu soruda da rakamlar aynı olduğu için toplayıp çıkarınca otomatik olarak sıfır kalıyor zaten.

(5+4+3+2+1)-(5+4+3+2+1)=0

7 basamakli ab sayisi icin 101010 cikar üstüne bir de A kalan olur.

Şöyle beterinden geçtim iki sene evvel.
Defnettik haftası dolmadı, ev sahibi babanın bize kira borcu var diye kapıya dayandı. Elden aldığı ve Borcu olmadığını bildiğimiz halde. Bir sene sonra, kirayı arttırdı, bize de fazla geldiği için çıktık, kirayı da hesaba eft yaptığım için kayıt altında buna rağmen karakola şikayet etmiş kira borcu var diye.

Mezarlıkta, bizi ailesi yerine koymadılar akrabaların hepsi kendi aralarında taziyede bulundular.
En ufak kardeşi defnedilirken gülüyordu -sansürlü sıfat- insan evladı!
Abilerinden biri gasilhane de tüm harcamaları yaptı beni bulaştırmadı amcayım ben dedi. Defnedildikten sonra ada parseli, fatura fişinin arkasına yazarak verdi.
Bizim eve baba tarafı gelmedi bile cenaze evi bizim olmasına rağmen anası olacak ölemeyesice, kendi evinde yapmış her şeyi. Tabi biz de kendi evimizde yaptık. Tamam bi yerde ikişer kere okundu herşey ama. Olsun yapılan insanlığa sığmaz.

Ben baba tarafına bilendim açtım ağzımı yumdum gözümü çıkarcı köpekler.


Yalnız değilsin.

Git vur. Döv parçala

amcan diye, kan bağın var diye saygı duy demek istemiyorum. kan bağı varmış falan hiç umrumda olmaz benim böyle pislik insanlar karşısında. madem düzgün bir işin, hayatın var, başını belaya sokma. hiç değmez. kendi pisliğinde boğulsun de, zaten böyle işlerle uğraşıyorsa bela onu er geç bulur diye düşünüyorum. boş ver.

illa o kişiye karşı bir şeyler yapmak istiyorsan bunu şiddetle çözme. madem pis işler yapıyor git şikayet et ne bileyim. ama şiddet kullanmayın.

Başkasının bilmem kaç yaşına gelmiş çocuklarını siz niye terbiye edeceksiniz? Anneniz yaşıyorsa ona ekonomik olarak destek olun yeter. Birini dövmek size hiçbir şey kazandırmaz. Sadece içinizdeki öfkeyi açığa çıkarmış olursunuz. Bu yazıyla birlikte içinizdeki öfke zaten açığa çıkmış. Dövünce bir de bunun yanına suç ve pişmanlık eklenecek.

tamamen farklı şehirlerde yaşıyor ailem artık tırnakları bile dokunamaz onlara. o zaman ne kadar zor durumda kaldığımızı düşündükçe çıldırıyorum. şimdi hayatlarını zindan edebilecek durumdayım ama kendimi durduramam diye korkuyorum.

Büyük konuşmak istemiyorum ama ben de hep öylelerini tuhaf bulmuşumdur. İnsan yeri geliyor, hiç kan bağının olmadığı insanlarla kardeşten öte oluyor ama gerçekten kardeş olanlardan ise kazık üstüne kazık yiyor bir yandan. Yaşanılanlar elbette çok kötü ve kıyaslamak istemem ama benim de iki amcam var böyle. Babamın tam belinin doğrulduğu noktalarda çelme takmaktan başka bir bok yapmamışlar neredeyse. Babam küs artık. O bahsettiğim kişiler de tek başına, arayan veya soranları hiç yok. Arayanlar da borçlarını ödemesi için arıyorlar. Kısacası, kardeşlik bile insanların zalim olmalarına hiç engel olmuyor. Bu örnekler de bunun acı kanıtları işte.


O kazıkçıları da dövdürerek, onlara zarar vererek dertsiz başına dert açmak bence iyi bir şey değil. Bu tipler zaten en büyük cezayı sevgisizlik olarak yaşayacaklar. Şimdi olmasa dahi kafalarına dank edecek. Yedikleri hak, bir şekilde kendilerini vuracak.

@dissendium, bahsettiklerimden büyük olanı kanser zaten şu an. küçük olanı da 40lı yaşlarda. borcunu alanın tek yanlış ypatığı nokta zamanlamaydı ama dolandıran orosbu çocuğuna karşı içimde çok büyük bir kin var.

"forgive others not because they deserve forgiveness, but because you deserve peace"

pinkpeony, hakeden birini dövünce öyle olmuyor. burunlarıdan soludukları kanı yumruğunuzda hissedince buluyosunuz gerçek huzuru, önünüzde hareketsiz yatarken.

Zor zamanlar büyük adamları yetiştirir. O adi herifler de sizin yetişmenize vesile olmuş. Bu saatten sonra bulaşmayın. Allah'ından bulsunlar.

bulaşma gerçekten. bu zayıflık ya da korkaklık değil, o seviyeye düşürme kendini. herkes ettiğini bulur, onlar da su yolunda birer testi, kırılacaklar.

Bi yerde görürsen dediklerini yap ama şikayetçi olursa senin için sıkıntı olur, aileni bir de bu yüzden üzersin. Özellikle arayıp bulmana gerek yok.

Herkesi dolandırdıysa yerini öğren polise bildir. Dolandırdığı insanlara da yerini söyle. Nefesini ensesinde hissetsin. Sen kendini riske atma.

insomnia +1

sana yardım etmek isteyen abine rica et, o lavuğun yerini bulsun. daha sonra eğer dolandırdıklarına ulaşma şansın varsa ulaş ve yerini bildir g.t amcanın. sen uzaktan izleyip keyif al. risk aldığına değmez.

@silah taciri +1

olanlar kötü. ama geçmiş geçmişte kalmıştır. geçmişi düşünerek ve sinirlenerek sadece kendine zarar verirsin.

şimdi elinde olan imkanlara bak ve hangi noktadan hangi noktaya dişinle tırnağınla kazıyarak geldiğini gör, kendinle gurur duy. amcaları sal, geçmiş gitmişler işte. ben olsam bana dokunmadıkları sürece ne halleri varsa görsünler derim, elin dolandırıcısı ve elin yavşağı için hiç de huzurumu kaçıramam.

Çok benzer yakın akrabalara ben de sahibim. Amca, babanne falan. Bırak boşver uğraşma

merhabalar,

orada herhangi bir restorantta kaz eti yiyebilirsiniz ki mutlaka yiyin. illa yer isterseniz de kaz evi var orada yiyebilirsiniz. yöresel restoranlara girdiğiniz zaman kars'a özgü evelik çorbası, soğuk ayran aşı gibi çorbaları deneyebilirsiniz. hangeli vardır bir de onu da deneyebilirsiniz. zaten siz restorana girdiğiniz zaman size yardımcı olacaklardır.

taşkınlar ticaret var oradan gönül rahalığıyla kaşarınızı balınızı ve karsın yeşermiş çeçilini ( bu da bir peynirdir) deneyip alabilirsiniz.

kayak seviyorsanız sarıkamışa gidip kayabilir gezebilirsiniz karı muhteşemdir. kars sokakları yeterince otantiktir zaten rus evlerinin hepsini görürsünüz ama bence dere içine de gidip prayı da görebilirsiniz, ama tabi donmazsanız :)

bir kaç senedir orada olmadığımdan nerede ne var tam olarak bilmiyorum ama bunları mutlaka yapabilirsiniz :)

aklıma gelenler şimdilik bunlar geldikçe de yazarım. yardım isteyeceğiniz birşey olursa siz de yazabilirsiniz :)

Faikbey caddesinde sinemanın karşısında Han-ı Hanedan restoranı var. Her türlü et yemeklerini keyifle yiyebilir ve süryani şarabı içebilirsiniz. Kışın Kars'ta çıldır gölünü görmeden dönmeyin. Ayrıca Sarıkamış'ta kayak yapın, kaleye çıkın, merkez camiiyi ziyaret edin ve fırsat bulursanız Ani harabelerini de görün. Daha detaylı sorularınız için yeşillendirebilirsiniz

Kars Kalesinde çay için. Hep bunu tavsiye ediyorum. Çayı çok güzel. Kaçaktı herhalde. :) Büyük Zavotlar diye bir yer var. Kaşar ve bal satılıyor orada. Bir de merkezde Havariler Kilisesi var. Oraya da uğrayabilirsiniz.

kerimcan akduman şu an kars'ta. instastroylerini takip etmenizi tavsiye ederim.

Teşekkürler arkadaşlar. Bir araç tuttuk, bizi Ani harabelerine ve Çıldır gölüne götürecek. Kale zaten cepte, otel de ona çok yakın. Zavotlar'i duymuştum, diğerlerini de not ediyorum çok teşekkürler :) Akliniza bir şey gelirse yazın lütfen.

Yolun yarısına geldik, baba toprağını görelim artık.

piti yiyin lütfen. pitinin kendine has bir yeme şekli var. piti metal kulplu bardak içinde servis edilir. bu bardağın içinde kuzu eti ve nohut var ve yemeğin suyu var. önce bir tabak içine piti ile servis edilen lavaş ekmeği elle lokma büyüklüğünde parçalanır üzerine pitinin suyu dökülür. isterseniz bu haliyle biraz tüketin sonra bardakta kalan eti ve nohutu yiyin veya hepisini bir tüketin. bu konuda restorandaki kişilerde yardım edecektir sorarsanız.
gezmek içinde kars kalesinin arkasında eski askeri binalar var şimdi sanırım otel olmuş gitmişken orayada bir uğrayın derim.

Evet bak pitiyi unutmuştum. Teşekkürler. Anladığım kadarıyla üç aşağı beş yukarı her yer aynı lezzeti veriyor :)

hayır

Burnumda tütüyor...

2 hayırla kaybettin dostum.

özlemek özlememek başka mesela ama akp kaldırttı bunu.

Kesinlikle özlüyorum. Sözlük o kadar boş ki, ne okuyacak başlık var ne de okuyacak insan var. Troll'leri bile özlüyorum.

zaten okumazdım, dolayısı ile hayır

ilk başta insanların debe için entry kasmasından mütevellit desteklesem de özlemeye başladım artık.

evet. sözlükte çok fazla vakit geçiremiyorum. bir iki tane de olsa iyi entry çıkıyordu oradan. okyuordum ngzl.

Hayır. Döyzb geri gelsin.

debe son zamanlarında ayar makinası, adeta @2 sikti kıvamına gelmişti. bu sebeple hayır.

ama türk zihniyetiyle yasaklamak yerine algoritmasıyla oynansaydı daha iyi olurdu diye düşünüyorum.

Zaten okumuyordum +1 Zira @2 sikmiş tandanslı girdilerden oluşuyordu çoğu +1

Dolayısıyla hayır.

Kişisel gelişim goygoyu yapmıyorum, 2 dakikayı izle yetecek.

youtu.be

düşünme. her zaman daha iyisi vardır. yaşadığın kötü şeyler sana bir ders olsun ve geleceğini daha sağlam kur.

ben ağlıyorum iyi geliyor.

Sürekli pişmanlık yaşıyorsan doğru zamanda doğru kararlar alamıyorsun demektir. Biraz kendini tanı ve bu hayatta neler istediğini, neleri sevdiğini, neleri sevmediğini düşün. Kendini tanıyınca pişman olacağın şeyleri de tahmin edebilirsin. Bu, Temel'in yolda muz kabuğu görüp yine düşeceğim demesine benziyor.

olmuş bitmiş artık. olmuş bitmiş şeyleri değiştirme imkanı veren bir yöntem, alet, teknolojik anlayış... üretirsen zengin olursun ^^

muhtemelen şimdiki halinden memnun değilsindir, ah şöyle olsaydı, bunu da yapmasaydım diyerek kendi kendini değerli hissedebileceğin bir alan oluşturuyosundur kendine. yanisi aslında o pişmanlıklara takılıp durman şimdi ve şimdiden sonrasından olan memnuniyetsizliğin/umutsuzluğunun bir kılıfıdır; benim tahminim.

aldığım ve alamadığım bütün kararlardan pişmanım. böyleyiz. kader de geç ama o da başka bir pişmanlık.

Planını çizecekseniz line komutu yeterli bu iş için. Duvar kalınlıklarını offset komutuyla verebilirsiniz. Lavabo, masa, sandalye gibi çizimler kütüphaneden hazır olarak bulunabilir. Onları da scale komutuyla büyütüp küçültebilirsiniz. Kitchen plan olarak arayabilirsiniz Google'da. Direkt dosya arıyorsanız kitchen plan.dwg olarak arayabilirsiniz.

örnek projeyi açın. sonra ayrı bir yerde yeni dosya açıp aynısını siz çizin. doğrudan götürürseniz layer isimlerinden, ön ayarlardan (ölçü, yazı, çizgi tipleri) vs. başka yerden alındığı kabak gibi belli olur.

Hem para kazansin hem calisma saatleri belli olsun hem de tatili cok olsun diyedir.

Hem para kazansın hem de ev hanımı kadar rahat olsun diye.

Tatili cok, bana da gelir işimi yapar mantığı var kaynanalarda. Ev hanımı arayan kaldı mı? En az çalışma ile en iyi para kazanmayı tercih ediyor herkes. Ortalama bir memura göre öğretmen daha ideal.
Hemşire hariç diğer saydığın meslekler statü olarak daha yüksek olarak algılanıyor toplumda.

Öyle bir sevda mı var yahu? Hiç bana denk gelmedi herhalde.

Tatiller, garanti meslek, eskiden nispeten saygın olması, bir de ben ev tutarken öğretmenim diye kirada indirim yaptı biri -ki mantığı ben bile çözemedim açıkçası, sanırım pislik işlerde gözümüz olmaz, düzgün insanlarız falan diye. Bilemiyorum.

Ben doktor karı varken öğretmenin suratına bile bakmam
Bence bizim ülkemizde en güvenilir meslek tipi öietmenlik akarı kokarı nöbeti yok

Ben istemiyorum. Öğretmenleri genelde sıkıcı bulurum. Ben mühendis adayıyım. Eşim de mühendis olsun isterim en kötü. Doktor, avukat falan da istemem. Alanlarımız benzer olsun. Kariyer anlamında beraber ilerleyelim isterim. Öğretmen isteyen bence biraz da maaşından istiyor olabilir. Öğretmenler fena kazanmıyor.

Bana da tercih dönemi öğretmen ol evladım diyordu aile büyükleri. Bunun yanında cici meslek olarak eczacı ol diplomanı kirala yat evde evladım. Her şey bu kadar kolay çünkü :))

Sebeplerine gelince, eve geliş saatin belli, günün yarısı senin, maaşı kadın için iyi, ileride çocuğunu da okutursun gibi şeyler diyorlar genelde. Sonra ingilizce öğretmenliği olabilir aslında ya diye okul müdürüyle konuşmuştum. Olma boşver köpek gibi çalıştırıyorum ben öğretmenleri bak böyle böyle dedi vazgeçtim direkt.

Calisma saatleri az ve tatil cok. Cocuk olursa rahat rahat bakar. Hem para da kazaniyor. Daha ne olsun (!)

erkegim ama, karı ne arkadaş
eş desene

böyle bir şey var evet. ben de öğretmen bir eşim olsun isterdim.

illa işi/mesleği (şu) olsun diye düşünmedim ben hiç ama öyle bir eğilim var evet. nedenini yazmış arkadaşlar. artı bir diyorum.

bence sözelcilerle sayısalcılar çok iyi anlaşamıyor. kafa/düşünme yapıları farklı oluyor genelde. bu bir genelleme ve doğru da değil, bütün genellemeler gibi.

öğretmen olsun tabi ya, ruhu genç olur en azından :) validenin etkisi midir bilmem ama annesi öğretmen olan erkeklerde öğretmen eş adayı isteği daha fazla oluyor.

Ama olacaksa dil, Türkçe, müzik, beden eğitimi gibi dersler olsun bari.

Öğretmen adaylarım yeşillendirebilir :D

yıllardır maruz kaldığım olay. durum şöyle;

-yarım gün çalışıyor
-haftasonu tatil
-15 tatil
-3 ay yaz tatili
-kar tatili
-resmi tatiller
-bayram tailleri
-rapor alıp kolayca işe gitmeme
-4k mayış

e daha ne olsun bu kadar az çalışıp bu kadar da para kazanıyorsa. evine de bakar, çocuk doğurur bakar, eve para da getiriyor, kocasına karılık da yapar! mantık bundan ibaret.

2. yi tercih ederdim. 92 bin liraya 2004 model araba alınmaz. Bir de 200 bin kilometre yapmış. 2. nin hem yaşı küçük hem kilometresi az. Ben olsam o paraya sıfır sedan alırdım. Bu arabaların şanzımanı arızalanırsa masrafı fazla oluyor. Onu da söyleyeyim.

öncelikle 04 model range rover'in 200bin yaptığına inanmak çok güç.

ama ilanların doğruluğunu kabul alacaksak; aracın nerede hangi amaçla kullanılacağı önemli. yani belli ki bunlar ayağınızı yerden kessin diye aldığınız araçlar değil, bir makam göstergesi mi yapacaksınız ? yoksa biraz yüksek araç kullanalım mı dediniz ya da kendinizce başka sebepleriniz mi var ona bakmak lazım.

ama kişisel cevaplarımızı sorduğun için; bizde range rover'ı olan adam olduğu için ben ilk ilanı tercih ederdim(doğru olduğunu kabul ettiğimiz için) fakat o olmasaydı dissendium'un korkularına hak vererek 2.'yi tercih ederdim.

1.si bu araçların 2sininde arzası ve kazası sana çok pahalıya mal olur. range rover klas anlamında daha iyi ancak servis ve bakım anlamında çok sıkıntı yaşayabileceğin araçtır. 2004 model range 200 bin km olması inandırıcı değil. km sayacı ile oynanmış olabilir.
alıcak olsam jeepi alırım ancak bu fiyatlara 2009 2010 bmw 320i vs alırım ben.

ilki icin soyluyorum, bir ilanda sanziman motor ve yuryeni sorunsuzdur diyorsa o arabanin biyeri sorunludur.hatta muhtemelen pert kaydi vardir. bunu bir konusun. cok zor ama hicbirseyi olmayan bir aracsa kacirmayin. bir de ayni durumdaki araclari birbirleriyle kiyaslayin fiyatlarinda bir anormallik varsa araclarda da vardir. her iki ilanda da sorun olmadigini gusuneceksek ben 1. yi secerdim. tamamen duygusal nedenlerden.

90larda büyüyen nesil olduğumdan Toprak ismi bana Toprak Sergen'i çağrıştırıyor ve hoş bir isim olduğunu düşünüyorum.
Kuzey ismini de seviyorum, ama ister istemez bir cep telefonunu parmağının ucuyla tutan Kıvanç Tatlıtuğ çağrışımı da oluyor tabii.

Ya aslında isim üzerinden çağrışım yapmak, düşünce oluşturmak hiç yaptığım bir şey değil. Biri özellikle sormazsa asla aklıma gelecek bir şey de değil sanırım.
Öte yandan bu durumda, sorulduğu için söyleyeyim, karşımdakinin yaşına bağlı. İsmini gördüğüm yer kreş listesiyse farklı, akademisyen listesiyse farklı düşünürüm.

Eğer 0~10 yaş ise orta sınıf tipik Türk ailesi profili.

30+'ysa orta-üst/burjuva aile kökenli olduğu aklıma gelir herhalde.

Ama tabii ki hiçbir ehemmiyeti yok bu söylediklerimin; zira isim üzerinden fikir edinmek çok tuhaf ya, temelsizliğin dik alası.

Türkiyenin gerçeklerinden habersiz umrunda olmayan, maddi durumu iyi, yazın kesinkez sahil şeridine inip kokteylini içen cnbc-e den vaz geçemeyen bir tip aklıma geliyor. Bedelli askerliği gözlüyor da olabilir.

Kuzey, Karadenizli, hatta Trabzonlu yaramaz bir çocuk. Toprak da silik biri. Hayatı boyunca "toprağaaam" gibi esprilere maruz kalabilir. İkisini de çocuğuma koymam.

kötü isimler.
özellikle toprak.

Toprak çok hoş bir isim bence. Kuzey nedense itici geliyor biraz.

Kuzey ismini severim ama Toprak ismini ben çok itici buluyorum. Ölümü çağrıştırıyor bana :/

ikisi de merak uyandırıcı. ikisi kardeş olsa üçüncü çocuğun adı aras mı derdim. 30+ için karizmatik isim ama 30 öncesi yaş için karizmatikliği kalmadı bence .

toprak da, kuzey de güzel isimler bence. ama kuzey daha bir güzel sanki.

yavşaklık, adam olmayanda, isminde değil.

yakın zamanda çocuğu olan iki arkadaşımdan biri "çayan", diğeri "berkin" koydu oğullarının adını.

isim gibi gelmiyor nedense.

erkek olduklarini dusunurum.

ikisi de söyleniş olarak çok sert isimler. sanki büyüyünce asabi ya da maço tipler olurlar gibi. şu an çocuk olduklarına eminim, özellikle de kuzey kesin bebek daha :)

Son albüm tam bir rezalet. Resmen 15 saniyeden fazla dinleyemedim şarkıları. Hele bu şarkı: korkuuunnnçç

Tam bir gelin-damat dans şarkısı olmuş.
Tarkan'ın şarkılarını zaten dinlemezdim ama kendisini seviyorum. O yüzden pek bir şey değişmedi benim açımdan.

Söz: Günay Çoban Müzik: Serkan İzzet Özdoğan

Tarkan sadece söylemiş. Bunun içi suçlayabiliriz evet.
Haa Tarkan şeyimde mi? Hayır.

Eski "p*ç" Tarkan artık yok. Adamın yaşı ilerleyince böyle duygusal bi herif oldu çıktı. Ben eski şarkılarının hatırı için hala seviyorum.

Aleyna tilki>Tarkan

@teknikekip, zorla söyletmediler diye tahmin ediyorum. "bu ne amk koskoca megastarım ben, böyle bir şarkıyı nasıl verirsiniz bana" diye ortalığı birbirine katması lazımdı.

@dissendium, bence kendi gelişimiyle değil müzik dinleyen kitlenin değişimiyle ilgili. rüzgara yön veren olmak yerine kapılıp giden olmayı seçmiş. cukkasına bakacak tabii ki, bunu kınamıyorum ama tarkan'ın bundan ayrı bir misyonu ve vizyonu olduğunu düşünerek bayılıyordu bunca insan, ki aralarında standart türk pop müziği dinleyicilerinden daha yüksek standartlara sahip olanlar da vardı. ben de dinlerim zaten eski şarkılarını, bu kadar düşmesi şaşırtıcı.

tarkan'ı baya seviyorum ama taa temmuz ayında ilk kez radyoda duymuştum bu şarkıyı ve mustafa ceceli sanmıştım gerçekten, benzetmeniz baya isabetli : D

tarkan dudu albumunden sonra silah zoruyla album yapiyor gibi.

Son albümü tırt - aldığıma yanıyorum.

2018 yılının resmi düğün şarkısını yapmış. Kusana kadar duyarız yazın.

Gel gel hiç acımayacak'tan bu günlere. Tey yavrum tey

@nickini degistiren yazar, o da dandik bi şarkıydı bence. düdüklü şarkısından itibaren düşüşte. baktım şimdi albümün adı da metamorfozmuş, negatif kafkaesk bir dönüşüm olmuş abimizinki.

Bu yaz birkaç düğüne katıldım, ve hepsinde bu şarkı ile dans ettiler. Sonra dedim o dans şarkısını indirilerim ya kiminmiş o diye; cevap kahkahalarla tarkan oldu.

ben ki tarkan dinlemem normalde. (mustafa ceceli de dinlemem vurmayın)

yani herkes o şarkı için çok şaşkın ama millet de ben de beğenmiştim. En azından bende şarkılar ambiyans eşliğinde aklımda kalıyor yani dinlediğim anda ona bi' klip çekiyorum kafamda ve bu şarkı için güzel hikayeleri var beynimin.

tarkan benim gözümde hiçbir zaman megastar olmamıştır, zaten samimiyetsiz bulurum kendisini ancak başarılı olduğu çok aşikar. Yani, bayılan kaldımı sorusunun cevabı evet, hala büyük bir hayranlık devam ediyor ona karşı ve o da bu süreci çok iyi yönetiyor/yönettiriyor artık hangisiyse.

Evet bayıldığım Tarkan bu, şarkının Tarkan'la ilgisi yok. Açıkçası Tarkan ın bir tek Cuppa şarkısından nefret ettim ve bir kez bile oturup baştan sona dinlemedim, sözleri Sezen Aksu'ya ait. Bu albümü almadım, ve malesef eski şarkılarının tadı olmadığını biliyorum. Bunu Tarkan a şu anlamda bağlamıyorum, artık şarkı sözü yazarı yok, duygu yok, aşk yok, mesafe yok, ayrılık acısı yok, eskisi gibi yoğun hiçbir şey yok. Ancak atarlı giderli yahut düğün dansı şarkısı var. Sezen Aksu, Aysel gürel, yıldız Tilbe vs aklınıza diğer gelen iyi şarkı sözü yazarları dahi son şarkıları hep kötü, hep ruhsuz, hep yazılmış olsun diye. Tarkan olmasını sağlayan sözlerin sahipleri bile bu haldeyken aklınca küçümsemek neden, ki kendine ait Gülümse kaderine gibi gayet iyi şarkıları da vardır. Yeniden yorumladığı Firuze ve hatasız kul olmaz harikaydı, hakeza sanat müziği albümü de. Keşke kendine yakışan şarkıları bulmadıkça albüm yapmasa, bir tane bulursa bir şarkı çıkartsa, yoksa bana eski şarkıları bir ömür yeter.

ben sevdim. sevdiğim için anlamlı geliyor, güzel geliyor bana bu şarkı.

Malt

www.youtube.com

www.youtube.com

nekropsi

eskiz

www.youtube.com

Redd'e ve Kargo'nun 2000 yili oncesi albumlerine bakabilirsiniz. Ozellikle Yalnizlik Mevsimi albumune.

kargo şairin elinde.

Gölge Hayat

Neyse-aydınlık muhakkak dinle pişman olmazsın

hemen radyo d'yi aç, maximum rock ilaç olur.

Yasli amca

Diyorum ama o kadar.
Diğer bahsettiğin şeyler hiç rahatsız etmiyor.

diyorum, tam da o duyurulardan biri bu.

@ateistanbul: ooo çok pratik zekayiz :)

böyle açık uçlu laf atmaları sevmiyorum ben direkt nick verin de bilelim.

Tamam, not aldık. Bundan sonra senin kıstaslarına göre hareket edilir.

Duydunuz ulan! Akıllı olun! Şartlar, kıstaslar, kurallar sorunun içinde

öncelikle internete hoşgeldiniz.

sonra evet böyle saçma sapan sorular görüyorum, fakat diyorum ki herkesin derdi kendine büyük geliyor:

10 yaşındaki çocuk şeker derdinde, 25 yaşındaki çocuk sevişme derdinde, 35 yaşındaki çocuk evlenme derdinde...
herkes kendini tatmin etme derdinde.

'Bir de dunyanin sirrini cozmus gibi her duyuruya cevap verenlere ne demeli?'

(bkz: amlarına koyayım onların çok ayıp ediyorlar)

@elorelia'nın dediği gibi olayı somutlaştırıp hedef gösterirseniz sizin asıl derdinizi de anlarız, elimizden gelen olursa yaparız.

dünyanın sırrını çözenler vardır belki aramızda çünkü ben onlardan biriyim, problem?

Kime ne bundan? İsteyen istediği soruya cevap yazar, istediği kadar soru sorar. Okumak istemeyen çeker gider. Ben birilerinin Duyuru'nun muhtarı gibi davranmasına uyuz oluyorum. Site sahibi dese neyse de sıradan bir kullanıcının sitedeki 500 kişiden sorumlu olduğunu hissederek böyle açıklamalar yapması komik.

insanların saçma soru sorma hakları olduğuna katılıyorum, buna istinaden benim de o saçma sorulara saçma cevaplar yazma hakkımın baki olduğunu biliyorum. çoğunu görmezden gelebiliyorum ama "bu kadar da olmaz" dediklerime tatlış dokundurmalar yapıyorum bazen *-*

ISO dosyaları Daemon Tools Lite ile açılıyor genelde. Dosyaları açıp, birleştirirsen istediğin şekilde işlem yapabilirsin.

www.youtube.com

rufus indir
o windows 8 iso sunu secerek usb ye kur
problem solved

Eskiden şeker pancarından elde edilen şekerler kullanılıyordu ürünlerde. Artık şeker şurupları kullanılıyor. Koruyucu maddeler daha fazla. Normalde evde yapılan bir kek iki gün sonra yenmeyecek kadar sertleşirken, küçücük keklerin bir yıl tüketim tarihleri var. Bozulmadan durabilmeleri tamamen kimyasallara bağlı. Herkesin tükettiği şeyler işletme için kârlı olmayabilir. Eskiden incirli Biskrem vardı örneğin. Üretim prosesine incir kattığın zaman fabrikaya yeni makine almak gerekiyor. O kadar incire para veriyorsun. Sonra işletmeye getirip kurutma, buharlaştırma gibi bir sürü aşamaya sokuyorsun. Bunların hepsi maliyet. İşletmeler bunun verimsiz olduğunu görürlerse anında vazgeçerler. Ayrıca ürünlerin boyutları da değişiyor. Eskiden Magnum daha büyüktü. Şimdi dondurmaların boyutu da küçüldü. Bu şekilde kullanılan malzemeler de azalıyor. En basitinden süt fiyatının artması bile çikolatada kullanılan sütün azaltılmasına neden olabilir. Ya da süt sabit tutulur ama çikolatanın fiyatı artar. Kinder bu yüzden pahalı denebilir. Süt, şeker, yağ gibi en temel gıdaların ekonomik değerinin değişmesinden hemen etkileniyor işletmeler.

Öncesinde de birçok üründe glikoz şurubu kullanılıyordu fakat hammadde olan buğday ve mısır kalitesi de yıllar içinde değişti, gdo hayatımıza girdi. Zaten zararlı olan glikoz şurubu daha da beter bir hal aldı.

Glikoz şurubu üreten fabrikalar sektöründe çalışıyorum. Üretim yapacak fabrikaların projesini yapıyoruz. Hangi işlemlerden geçtiğini halk bilse gerçekten bir gecede yapay tatlandırıcılı ürün tüketimi yarıya iner. Fare zehiri üretiminde kullanılan kostikler, asitler, diğer kimyasallar kullanılıyor. Mısırdan bunları üretmek için asit kullanılması şart, öyle keşfedilmiş çünkü. Devlet de gıda ürünü için belli sınırlar çizmiş ama neresinden tutsanız uzun vadede bünyeye ciddi zararlar verir.

Yani bir bakıma sizin açınızdan iyi oluyor. Şeker ihtiyacınızı kuruyemiş ve meyvelerden karşılayın. Yetmezse pancar şekerli ürünler tüketin. Sağlık önemli.

Benim yer yemez başım ağrıyor.

Evet, erkek kolu bulamayinca duvara surtuyorlar hatta.

Bana otobüste oldu birkaç kez. Bir de bir kadın kollarıma, sırtıma ellerini koya koya arkaya doğru ilerlemişti bir keresinde. Abla işin bittiyse biz inelim diyecektim de demedim.

Destekli sütyen giyiyorsa hissetmeyedebilit. Sanmıyorum cidden

tahrik oluyorlar olm. sen de onun memesine elle. aslında onlar da istiyor.

İlgi belirtisi olduğunu sanmıyorum. Daha çok bakışlar, gülüş vs... daha önemli ilgiyi anlamada.

Tam tersini dusunuyorum erkek yapsa buyuk sapiklik olur.

göğüs istemsizce ama gövde olarak fazla yaklaşıyorlar gibime geliyor bazıları.dolaylı yoldan normal değil gel ağzıma gir

metrobüste otobüste vs normal sıkışık alanda oluyorsa normal ama boş alan varken yapan varsa halleniyordur.

Son birkaç yıldır okuduğum her kitaptan not alıyorum. Akademik yazılara roman gibi yaklaşmamak gerek. Hatta ben kısa aralar verilerek ve bu aralarda konuyla ilgili araştırmalar yapılarak kitaba devam edilmesi gerektiğini düşünüyorum. Bir de tekrar etmek önemli. En son ne okumuştum diye zihinden bir tekrar yapılabilir.

(bkz: bütünleşik doktora)

mümkün. (bkz: bütünleşik doktora)

yalnız, pek araştırmadım bilmiyorum ama türkiye'de pek az sayıda bütünleşik doktora programı var diye duymuştum. genellikle, avrupa'da, amerika'da daha yaygın.

2013 oncesi Tezsiz Yuksek Lisans yapanlar doktoraya baslayabiliyordu. Ogretmenler de bir donem Tezsiz Yuksek Lisans derecesiyle mezun oluyordu. Dolayisiyla doktoraya baslayabiliyorlardi. Bugun -eger degismediyse- eczacilar, doktorlar , dis hekimleri, veterinerler direkt doktoraya baslayabiliyor. Cunku yuksek lisans derecesiyle mezun oluyorlar.

Bunun disinda butunlesik doktora diye bir sey de var. Belli kriterler sagliyorsan direkt doktoraya baslayabiliyorsun.

Not ortalaması 3.50 üzerinde ise doğrudan doktoraya başlayabilirsiniz bazı okullarda. Başka şartlar da olabilir.

Bizim fakülteden bir sürü insan biliyorum böyle. Ben tam bilmiyorum nasıl olabildiğini ama fakültenin 5 yıllık olmasıyla ilgili olduğunu söylemişti diye hatırlıyorum doktora yapanların 2'si.

spor tabi ki.

Hayatın anlamını boş ver. Mezun olunca işsiz kalmamak için iyi seviyede İngilizce ve en az bir farklı yabancı dil bilmelisin. Almanca, Fransızca gibi. Eğer mühendislik öğrencisiysen bilmen gereken onlarca paket program var. Bunların kurslarına git ve sertifika al. Kendi alanını keşfetmeye çalış. Spor yap. Ben karateye 21 yaşında başladım. Hala devam ediyorum 4. sınıfta olmama rağmen. Yaklaşık 1 ay kadar önce klasik gitar kursuna başladım. Hobi bulmak senin elinde ama önce eğitim önemli. 5 yıl göz açıp kapayıncaya kadar geçiyor. Kendini geliştirmeye çalış. En az 50 kitap bitir mezun olana kadar. Yapılacak bu kadar şey varken yapacak hiçbir şey bulamamak garip.

@diss bana heyecan verecek aktivite bulamıyorum aslında. Dalımla ilgili mi olmalı bu kitaplar??

insan bazen rutinlerin arasında boğuluyor. ama senin durumun bundan da biraz farklı olabilir bence. zira yaşını bilmiyorum ama üniversitenin ilk senelerindesin. muhtemelen hepimiz gibi üniversiteden beklentilerin vardı, vardır. film, kitap güzel şeyler ama sosyal hayatın ne durumda?

kişiden kişiye değişir elbette ama sosyalleşmek, eylemlerinle kendini sosyal çevrende ifade etmek iyi gelebilir. film ve kitap hakkında birileriyle konuşursun. ama bu tam olarak senin bir eylemin, aksiyonun değil. hayatın anlamını boş falan verme. hayatına anlam katmak istiyorsun. anlam katamadığı için huzursuz olan birine, dissendium acaba kendi hayatına bakıp da mı böyle şeyler salık veriyor? onun dedikleri yanlış şeyler değil ama senin sorun farklı.

sorumluluklarımız ve alışkanlıklarımızın dışında şeylere ihtiyacımız var. yeni şeyler. ama sürekli yeni şeyler bulamazsın dimi? o zaman kendi merakına göre birşeyler öğrenmeyi deneyebilirsin. hobi gibi bişeyden bahsediyorum aslında ama senin aktif yani bizzat özne olduğun ve öğrenmenin bitmediği şeyler olmalı. karate mesela güzel fikir:)

ama dediğim gibi sorumlulukların yani zaten boğuşmak zorunda olduğun şeyler dışında da uğraşlarının olması iyi gelecektir.

simdi oyle bi haldesin ki ne yazarsam yazayim seni ikna edebilecegimi sanmiyorum :) yakin doneme kadar ben de ayni halet-i ruhiye icerisindeydim. kendiliginden, bir kac ufak gelisme neticesinde bitti-gitti.

bulama bi sey, birak bi donem de boyle gitsin. emin ol bi kirilma noktasi olacak ve normale doneceksin.

Alanınla ilgili olur. Roman olur. Şiir olur. Benim ukulele çalmayı öğrenip, YouTube'ta kanal açmış arkadaşım var. Bunların hepsi uğraş. Yukarıdaki arkadaş kendinden mi örnek veriyor demiş. Evet, kendimden örnek verdim. Sen istediğin sporu seçebilirsin. Hayatın anlamını boş ver diye şunun için dedim. Büyük ihtimalle daha ekonomik özgürlüğe sahip değilsin. Öğrenciyken hayatın çok dar bir kısmını yaşıyorsun. Bu döneme bakarak hayat hakkında fazla düşünme demek istiyorum. Umarsızca yaşaman, keşfetmen gereken zamanlar. Aşık falan olursan dediğimi anlayacaksın. Anahtar kelime keşfetmek.

film ve kitaplara hobi gözüyle bakıyorsan sende zaten bir problem var demektir.

sana katılıyorum, intihar fikri zihnimi terk etmiyor, arkadaşların hepsi doğru şeyler söylemiş, bişeyleri değiştir de ne değiştirirsen değiştir. harekete geçmessen sonrası iyiye gitmiyor. beklentilerini en aza indir kendini sev.

Spor yap.
20'li yaslarin basinda adam akilli spor yapmis olan insanlar daha gec cöküyor.

Imkanin varsa yabanci dil kursuna git, kendine mesleki anlamda ileride deger katabilecek seylerin pesinde kos. Vakit nasil gecer anlamazsin bile.

www.youtube.com

kimse yazmamış sanırım ama kız veya erkek arkadaş bulmayı düşünmedin mi hiç? :p

@burya öyle sanırım farkındayım. Peki bu haldeyken bulabilmek büyük başarı olmaz mı benim için?

Şu an ki aklım olsa tek yapacağım şey en az iki dile sahip olup mesleğimi bu boktan ülkeden uzakta medeni bir ülkede yapmak olurdu.

İlk görüşte. Beklentilere sahipsen o beklentileri karşılayan biri karşına çıktığında sistem seni yönlendiriyor.

aşık olmuyorum.

oldum,bir daha olacağıma inanıyorum. başka bir duyuruda da yanıtlamıştım bu soruyu. ben basit bir ayracı görünce aşık oldum en son. normalde çok gülerim,gülünecek bir şey varsa kaçırmam. ama o'nun dediklerine saatler sonra bile "hey allahım ya" diyip gülüyorsam,o salak sırıtışı suratımdan uzaklaştıramıyorsam aşık olmuşumdur. aşka çok derin anlamlar yüklersen ulaşamazsın,aşk aniden gelir,zamanla da biter.

Beklentilerle alakalı. Kolay mutlu olan, kolay gülen kişi kolay aşık olabiliyor bence.

Önce ya ne güzel zaman geçiyor birlikteyken diyorsun, sonra olmadığı zaman nerelerde, napıyor, gelse de/arasa da konuşsak diyorsun.

Sonra o gülsün diye konuşuyor, mutlu olsun diye anlatıyor, Sevinciyle seviniyor, üzüntüsüyle üzülüyorsun.

Bunları toplayınca da aşık olmuş oluyorsun.

Olma işte en güzeli

Aradığım cevap yok maalesef. Ne aradığımı da bilmiyorum. Terazi burcuyum ama çok dengesiz biriyim. Görüp beğendiğim birini 10 dk sonra beğenmeyebiliyorum. Çok kolay sıkılıyorum. Rol yaparak da seviyormuşum gibi yapamam.napıcam bilmiyorum.

İlk görüşte zank diye. Sonra da unutamıyorsun zaten hiçbir şekilde.

bir anda olan hoşlanma bence. ilişkide olduğun kişinin doğru kişi olduğunu anlıyorsun ve genelde ufak şeyler oluyor oluyor, arada istemsizce söylediği onun genellikle hatırlamadığı ama benim kafama takılan sözleri ve hareketleri olabilir.

ben çok oldum özellikle ergenlikte. şöyle bir şey oluyor mesela sıradan birini görünce onun yanında nasıl olduğunun, nasıl göründüğünün hiç bir önemi olmuyor, kalbin öylece duruyor yerinde. ama aşık olduğun kişiyi görünce acaba nasıldım o beni nasıl gördü gibi sorular oluyor beyninde ve heyecandan elin ayağın dolaşıyor.

olmuyoruz.

Ya kulağın varsa neden olmasın, 2 derste notaları öğrenmiştim ben. 5-6 ayda bi şeyler çalabilecek kıvama da geliyorsun. bence keman düzenli çalışırsan bu bahsedildiği kadar zor değil.

Benim gitar hocam kemanın en zor enstrümanlardan biri olduğunu söylüyor. Devamını getirecekseniz geç değil.

Başıma bir şey gelmeyecekse,kinyas ve kayra. Ne karanlık kitap,boğuldum okurken.

Masumiyet müzesi, bitsin diye okudum, bazı kısımları sıkıcının da ötesinde.

Zen ve Motosiklet Bakım Sanatı.

Olmuyor, akmıyor, devrik devrik 5 kere okuyunca bile anlaşılamayan cümleler... Hikayesi güzel ama ana dilde olmayınca asıl olaydan, felsefesinden eksik kalıyorsun.

Yüzyıllık Yalnızlık

Okurken aşırı sıkıldığım başka bir kitap bilmem.

Çok sıkıcı olduğundan değil de çok uzun olduğundan Paul Auster'ın 4,3,2,1 kitabı. Kindle'dan okumuştum bir de, elimde gerçek kitap olsa fiziksel olarak sayfaların ilerlemesinden falan bir şey anlaşılır, bunda okuyorum okuyorum hala yüzde altmışı kalmış vs. Herhalde sonsuza kadar okuyacağım, diye düşünmüştüm.

Asıl cevabım, benim de başıma bir şey gelmeyecekse, Yüzyıllık Yalnızlık. Hatırladıkça tansiyonum düşüyor.

Masumiyet müzesi +1.
kitaptan son hatırladığım sayfa bu:
adam aşk acısından kapı kolunu kemiriyordu. afakanlar bastı ve bıraktım.

Puslu kıtalar atlası

bülbülü öldürmek.

sıkıntıdan patladım.

Orhan Pamuk kitapları :(

gazap üzümleri
o kaplumbağa var ya o kaplumbağa, hani daha kitabın en başlarında tozlu ve çorak yoldan karşıya geçmeye çalışan. allah belasını versin o kaplumbağanın. daha o sayfalarda anlamalıydım aslında.

Cthulhu'nun Çağrısı. Korkudan değil sıkıntıdan ölecektim.
Puslu Kıtalar Atlası +1
Amerikan Tanrıları'nın bazı kısımları :(
(linç yiyeceğim ya, du bakalım)

sıkıcı kısmını geçiyorum çünkü kitabın amacı zaten "sıkmak" ancak bu kadar zorlanacağımı bilmiyordum; pessoa-huzursuluğun kitabı. hayata hiçbir zaman umutsuz bakan biri olmadım ancak bu kitabı okuduğum zaman hayatımın en melankolik, en depresif zamanlarıydı; yine de öldüm öldüm dirildim. sonra anladım ki öyle bi oturuşta 150 sayfa okunacak bir kitap değilmiş bu, aşırı doz almışım.

şimdi arada, yine canım sıkılınca açıp beşer onar okuyorum; alplerde, bir hiçliğin ortasındaki kulübemden gecenin bir yarısı hava almaya çıkmış gibi yüzüme çarpıyor soğuğu.

Zar Adam +1

vadideki zambak. ucuncu sefer elime aldigimda gozlerim ve beynim kanaya kanaya bitirdim. uzunca bir paragraf sadece bir cumleden olusuyordu. cumleleri ogelerine ayira ayira okuyup anlamayi da denemistim. balzac, mezarinda zambaklar bitsin.

gulun adi kitabi fenaliklar gecirdi bana. baya baya ilerlemiyodu. sonuna yaklastim, nasil bittigini sorup ogrendim.

şu çılgın türkler.
okulda dönem ödevimizdi o kitap.. aynı sayfaları döne döne okumamıza rağmen hiçbir şey anlayamıyorduk. çok sıkıcı gelmişti. sonra kitabı bitirmedim, ödevimden düşük aldım ve bir daha da asla o kitabı eve sokmadım.

ahmet hamdi tanpınar - huzur

resmen huzurum kaçtı okurken ki bitirememiş bile olabilirim.
üniversitedeyken hocamızın biri okutmuştu, bu kitabı okuyup anlayabiliyorsanız işte olmuşsunuz derdi. demek ki o zaman olmamışım, yaş oldu 32 bir daha elime almadım.

Yolda

Bitiremedim zaten

Sasa Sokolov - Budalalar Okulu ...basladım..denedim...bi daha cabaladım olmadı ..rus edebiyatı severim diye hediye gelmişti kitap..hırslandım..gene yapamadım..belki de benim kapasitem yetmedi ama yarım bıraktım :(

kafka- dönüşüm
incecik kitap olmasına rağmen haftalarca bitiremedim. okurken bu kadar sıkıldığım başka kitap hatırlamıyorum.

Tutunamayanlar - iki kere denedim bitiremeden

Zar adam + 1

1984. Bitiremedim. Yazım kurallarına o kadar dikkat etmişler ki, okurken virgüle, apostrofa bakmaktan cümlelere konsantre olamadım.

Zen ve Motosiklet Bakım Sanatı +1

hediye edildi iki kere. mecburen okudum. gezi desen degil, ani desen degil, felsefe degil, manuel degil. vakit kaybi gibiydi :(

tarihimizde garip vakalar. büyük bi ümitle başlamıştım ondan dolayı olabilir.


ivan iyliç'in ölümü. sevmedim.

Tutunamayanlar +1
Yarısına anca gelmiştim. Sinirlenip (evet, kitaplara saygım olmasa yırtıp atacaktım hatta) bir köşeye kaldırmış ama bir yandan da yarım kalan kitaplara karşı vicdan azabı çektiğim için tekrar devam etmiştim. Ama o mu beni bitirdi, ben mi onu bitirdim, onda hala kararsızım. 7'den 70'e herkesin "Bu benim başucu kitabım." demesi de beni hayretten hayrete düşürmüştür bu yüzden.

Bir Kış Gecesi Eğer Bir Yolcu,Italo Calvino. Okuduğum, okurken epey sıkıldığım bir kitaptı bu da. Yazım tekniğini hiç sevemedim.

Pedro Paramo,Juan Rulfo. Bu da kısacık bir eser olmasına rağmen sayfalar bereketlendi, bitmedi, azmettim, bitirdim ama hiç memnun olmadım okuduğum için. Son derecede zorladı beni. Ben bu tarzda yazılmış kitapları sevmiyorum zannedersem.

Gurur ve Önyargı, Jane Austen. Şu zamana kadar okuduğum en ama en gereksiz eserlerden biriydi. Bunda da sayfalar bitmedi bir türlü. Bitirdiğimde de pişmanlıklar yaşadım ve Tutunamayanlar'a zamanında yaptığım haksızlık yüzünden biraz da üzüldüm. Eğer imha edilecek bir kitap olsaydı bunu hak eden kitap bu olurdu diye düşünüyorum.

Savaş ve Barış, Tolstoy. Büyük beklentiyle okumuştum ama hiç beğenmedim. Bitirince "Ee?" diye de Tolstoy'a sitem edip trip atmıştım.

Ve ilk defa yarım bıraktığım bir kitap: Başkan Babamızın Sonbaharı, Gabriel Garcia Marquez. Eserde tek noktalama işareti virgül. Cümleler hiç bitmiyordu, ben de okumayı bıraktım.

Dava / Şato, Franz Kafka. Dava'yı hem berbat bir yayınevinden okuduğum hem de ölümünden sonra yayımlandığı için bu kadar sıkıcı ve hikayesi havada kalan bir eser sanmıştım. Ama Şato'yu da işinin ehli bir yayınevinden okudum. Onda da tema ve havada kalmışlık sorunu vardı. Bu yüzden ikisini de okurken hem sıkılmış, hem de biraz hayal kırıklığı yaşamıştım. Herhalde Dönüşüm kadar tat alamadığım veya Dönüşüm, beklentimi yükselttiği için böyle hissediyorum, bilmiyorum.

Vedat Türkali - Güven 2 cilt

Yalniz Mavi Karanlik kitabini okuyun derim.. hele ilk sayfa..

yaşar kemal, binboğalar efsanesi. ortaokulda verilmişti ve okumadım zaten. okunası o kadar insan varken hiç pişman değilim.

güçlükle bitirip de çok sıkıcı olduğunu düşündüğüm kitap william burroughs'ın çıplak şölen'i. naked lunch yani. ama ben sahafın tekinden çok boktan bir çevirisini alma hatasında bulunmuştum. iğrençti. bu beat kuşağı konusunda on araba laf söylemeye başlamadan durayım. gerçi, 2001'den bu yana çok zaman geçti, belki baksam fikrim değişir. onu not etmiş olayım.

daha da var da ilk aklıma gelen bunlar.

istemiyorum dedim ama sevgilim alsa hoşuma gider burdan kendisine selam gönderiyorum. bir ayfon x'e hayır demem.

tişikkirlir.

www.footcourt.com

1) bilmiyorum öyle özel biri yok.
2) uçuk hediye: sony a6000
Normal hediye: güzel kareli yünlü kış için giymelik yani gömlekler

@üğpoıuy - hocam cekislisle filan alakam yok :)

Kimin aldığı önemli olmamakla birlikte dağ bisikleti alabilirler.

1- Herhangi birinden olabilir

2- Aerix Vidius HD drone (ya da o ayarda kameralı,ufak bir drone), merak ediyorum yani. Daha normal bir şey diyeceksek de taşınabilir hdd derdim galiba. Aklıma çok bir şey gelmedi; gündelik hayatta lazım olabilecek herhangi bir şey de olsa olurdu sanırım.

1-kişisi önemli değil
2-lüks hediye: haftasonu için budapeşte tatili
normal hediye: bodum french press ve koleksiyonuma ekleyebileceğim değişik bi kupa olabilirdi.

Standart.
Şimdi bakınca güzel değil diyemiyorum ama yolda görsem "aa ne güzel kadınmış" demem.

Güzel değil bence.

ortalama

çirkin değil. güzel de değil. yani sadece fiziksel olarak değerlendiriyosak bence bi albenisi yok.

Değil. 3/10.

güzel.

Bence guzel degil ama cirkin de degil. Bakimli.

çekiciliği var ama estetikten sonra daha bi hitap eder oldu :))

o kadar estetiğe, bakıma, spora rağmen hayır. çirkin diyemem ama güzel de değil.

güzel ama ortalama.

çirkin.

6/10

Vasat, 5/10 falan