1000-1500 aralığında olur. Suits dizisindeki gibi bir ofis değilse tabi.

Evlenmem,üstü ile de evlenmem. Herşey dengi ile güzel ilerisi kesim problem.

evlenmem, iliski de tercih etmem.Düsük statüdekilern daha cok salça olma ihtimali ve sıkıntı cıkarma ihtimali yüksek gözüküyor benim icin.

Statü kavramına inanmıyorum. İlişkilerde tencere-kapak uyumu olmalı. Kız çok zekidir ama sosyal yönü zayıftır. Hiç espri yapamaz. Sıkıcıdır. Erkek çok eğitimli değildir ama ağzı iyi laf yapar. Kız onunlayken kendini mutlu hisseder. Erkek kızdan faydalanır, kız da erkekten. Böyle ilişkiler daha gerçekçi oluyor.

ERkekler için genelde pek sıkıntı olmuyor.

Ama kadınlar her şekilde kendilerinden düşük eğitimli/malvarlıklı olanları adamdan saymadığı için, bir yaştan sonra yalnız kalıyorlar.

Davul bile dengi dengine hayat Türk filmi değil maalesef

İnsanların kendilerini gelistirmelerinin universiteyle falan alakasız olduğunu iddia edemem. Ama yapan adam üniversite okumadan da yapıyor. Yapmışsa da gözlerinden öperim. hatta ' HER YERİNDEN OPUYORUM RUSTU' . bir kadın olarak bunlar benim için kriter değildir. Tamamen kişiyle alakalı bir durum.

Gonuller bir olsun gerisinin ne onemi var diyen biriydim. Avusturyali cam ustasi bi sevgilim oldu fjfhh en basta "camci filan, meslek okulu mezunu ama kafa inanilmaz uyuyo, gece cijiyoruz, sohbet akiyor" vs idi. Sonra ise vakit gectikxe politika vb de konusmaya basladik ki i-ih o tip konularda ve arkadas cevresini de iyice taniyinca asiri sogudum ve ayrildik.

Bence olmaz yani, fikrim degisti.

statüye inanmıyorum +1

babam ilkokul mezunu, günümüz şartlarındaki üniversite mezunlarının birçoğunu 5'e katlar, 3'e böler. annem de lise mezunu bu arada.

ben isviçre'de doğdum büyüdüm, bir kez oralı bir insandan duymadım ki "ay eşim doktor, avukat olsun". türkiye'de etiketlere gereğinden fazla önem veriliyor, gelecekteki sevgilisiyle ilgili beklentisi sorulduğunda kadınlar etiketleri sıralamaya başlıyorlar. sonra etiketlere uygun birisini bulup, bir süre sonra ya şiddetli geçimsizlikten ayrılıyorlar ya da evlenip mutsuz oluyorlar.

adamı işe mi alıyorsunuz kuzum, diplomasını ne yapacaksınız? kendi adıma konuşacak olursam, karşımdaki kim olursa olsun ne olduğuna değil, elindeki imkanlarla nelere ulaştığına bakarım. yıllarca özel ders almış, iyi okullarda okumuş , orta vasıfta bir üniversitede ot gibi okumuş insan mı denk bana? değil işte. asıl özgüvensiz kitle onlar.

statucu degilim, olandan da hazetmem. iki insanin birlikte olabilmesi icin gereken birtakim sartlar vardir, bu sartlar saglanmadikca isterseniz skalada en esit statuye sahip iki insan olun, yine olmaz.

Erkekler nefese bakmıyor kardeşim. Eğitimli, deneyimli ve donanımlı genç bir insan olarak dengim biriyle birlikte olmayı istemek benim de en doğal hakkım.

kadınların çoğu için: (bkz: hipergami)

erkekler kendileri çok zeki-entelektüel değillerse ve kadın güzelse evlenebilirler. Hani bi Celal Şengör-İlber Ortaylı gidip genç hiçbir şeysiz kızla evlenmez ama Acun Ilıcalı 18 yaşındaki üniversite öğrencisiyle takılabilir.

bir de bu statü farkından ziyade hayata bakış açısıyla da alakalı. mesela doktorlar genelde doktorlarla evlenir, öğretmenler öğretmenlerle. bunun nedeni statü, maaş farkından ziyade benzer hayatları olduğu içindir. bu yüzden lise mezunu biriyle üniversite mezunu biri arasında ciddi hayat farkları olacağı için evlilik zor olur. bu fark yoksa sıkıntı olmaz bence.

Vermem.

şu anki sevgilime isterse veririm ama istemedi, ben de onunkini istemedim, istemem de. allah herkese güven sorunları olmayan ilişki nasip etsin.

uzun süreli ilişkideyken hemen herşeyin şifresi vardı birbirimizde. ama hadi facebook şifreni versene gibi bi durum olmadı yani zaten bi şekilde öğreniliyodu. ayrıldık hala da aynıdır şifreler valla, girio bakmıyodur umarım :/

benim şifrelerimi eşim biliyor, bende onunkileri biliyorum ama açıp da nerelerde gezmiş diye kurcalamıyoruz. Sıkıntı yaşamıyoruz bu konularda. telefonlar bilgisayarlar hesaplarımız hep açık ortada.

Telefonumun sifresini bile vermem :p

Bir sey oldugundan ya da olacagindan degil de, yani bilmiyorum sadece ozel alanimin elden gittigini hissederim sanirim. Bilmiyom gerci iki gun sonra biri cikar isterse vermem diyemem zaten :d

Vermem. İsterse zaten güven problemi vardır.

ne münasebet

nö. 10 yıldır beraberiz daha istemedi.

bilgisayar ve tablette kayıtlı. girer bakar isterse. benim için sorun değil.
yani dert edilecek bir şey değil bence.

Vermedim... Herkesin mecrası kendine...

istemem ama bilmek isterim.
vermem.

Komple bilgisayari veriyorum afsggd.

Orada girdigim sitelerin hepsi acik zaten.

vermem. isteyenden de ayrılırım. güvenmiyorsa ne işi var benimle.

Çiğ yemedik ki karnımız ağrısın. Gizlimiz saklımız yok bu tip konularda.

vermem, karşımdaki kişiden de vermesini istemem.

herkesin kendine has bir alanı olmalı bence ilişkilerde, belli sınırlar olmalı.

Almam vermem de kişisel alan meselesi

Hiç istemedi ama zamanla hepsini öğrendi ben de aynı şekilde. Dünyanın en sıkıcı profillerine sahip o yüzden genelde benimkilerde takılıyoruz asdfssgsh

onun bütün sosyal medya hesapları benim telefonumda açık. benimkiler de sadece bende açık. :)

ben istedim, o istemedi. napıcam senin taşak kokan feybukunu dedi :(

Telefonumu da veriyorum laptop'ımı da ama şifre vermek antipatik geliyor.

vermem, verene de "ıyy ezik" derim.

hiç öyle bir arkadaşım olmadı. keşke olsaydı. ( erkeğim )

hayat presentation üzerine kurulu.
kendini süsleyip püsleyip paketleyecek.
egosu yükselecek vs vs

bende de var, kızın profilleri barbara palvin, gerçekte ailton.

@rentts ama iste gercekleri kendisi de biliyor e goren insanlar da biliyor ? Hani orda oyle begenen adam gorusunce kor mu ? Anlayacak oyle olmadigini ve amacina ulasamayacak

İşte onlar genelde iş görüşmeye gelince yan çiziyor zaten.

valla baya var :D

siz en pis, en salaş hallerinizi mi paylaşıyorsunuz sosyal medyada. ya da oof ya bu fotoğrafta çok yakışıklı çıkmışım daha gerçekçi olmalı daha boktan bir poz olmalı ki millet gerçek beni görsün mü diyorsunuz.

eminim sen de herkes gibi, onlar gibi kendini paralıyorsundur iyi görünmek için. çünkü görüntünün getirisi her zaman yüksek oluyor. e bu kızcaazlarda ellerinde olan tüm imkanları seferber ediyorlar görüntüyü iyi verebilmek için. sonuçta başarıyorlarmış da tepkilerinizden anladığım kadarıyla. barbara palvin gibi görünmeyi bile başarabilmiş baksanıza. kimbilir belki barbarının ev hali de ailton gibidir.

Filtre ben de çok kullanıyorum. Olduğumdan çok değişik duruyor muyum. Sanırım hayır. Leş fotoğraflarımı da yüklüyorum çünkü

Salak olup kanmayın sizde arkadaş.

Hem erkeklerden de var böyle mükemmel paket, afralı tafralı fotoğraflar paylaşıp gerçekte sadece balon olan.

lisedeyken böyle bir arkadaşım vardı. sivilce tedavisi görüyordu. yüzünün her yeri kabarık sivilce izleri ve yaralarıyla doluydu. ama facebook'a yüklediği fotoğraflarda cildi pürüzsüz bir şekilde parlıyordu. internetten görüşüp, sevgili olduğu çocuklarla gerçek hayatta buluşmazdı. en sonunda çocuklar tarafından terk edilirdi. şimdi bakıyorum hala aynı pürüzsüz cilt sahtekarlığında erkek kovalıyor. bunun dışında hiç öyle birini tanımadım.

@for day to break burada bahsedilen paspal halleri paylasmak degil olmayan seyleri var gibi gostermek, meselea poposu yok ama bi sekilde var gibi cikartiyor photoshopla vs dudagi yok ama ruju kalin ciziyor dudagi var gibi yapiyor. Hic paralamiyorum kendimi onlar gibi gostermek icin cunku ne oldugumu gayet iyi biliyorum. Olmadigim seylere de ozenmiyorum.

esinsin, süslenmek adettendir. bunlar süslenmenin dozajını arttırıyorlar hepsi bu. az makyaj bile kişiyi bambaşka biri yapıyor, giyilen bir kıyafet fiziği olduğundan farklı gösterebiliyor. o zaman onlarda sahtekar oluyor. o zaman çıkacağınız kişiyi iyi bir soyup büyüteçle inceleyin kandırılmamak için, böyle bir şey olabilir mi?

Gerçek hayatta görmesem "vay anasını" diyeceklerim var. Sadece instagram filtresi yok, yüz inceltme, rötuş, göz büyütme vs dünya kadar uğraşıp koyan kişi sayısı çok fazla.

fotoğrafını bir kaç yüz kişi beğendikten, altına dünya kadar yorum gelip egon şiştikten sonra gerçeklerin önemi pek kalmıyor.

çevremde yok ama aşırı makyaj yapan ya da makyajsız çıkmayan ya da estetik yaptıran kızlar için de aynı şeyi düşünüyorum ben. @for day to break'e katılıyorum bu bağlamda.

bi farkı yok. bırakınız eğlensinler.

@kimlanbu yaa ne tuhaf bir psikoloji olmadigin birini begeniyorlar ve egon sisiyor aslinda o sen degilsin ki egonun sismesi de cok yersiz. Evet goz buyutme kas kaldirma hersey var yaa saka gibi

@piremses estetikle o seye sahip oluyorsun ama artik bi sekilde guzel olmus oluyorsun. Photoshopla yapilan popo sana ait degil. Makyaj da var olani biraz daha one cikartiyor iste.

Arkadaşım yok. Ben dün kantinde oturup tostumu yerken yan masada iki öğrenci kızın tablet üzerinden foroğrafalar göstererek konuşmlarına maruz kaldım. Bir yaz düğününde fotoğraf çekmişler. Aynı duruş ve bakışla yüzlerce fotoğraf. Kolunu ve basenini fotoshop'la inceltmeden ve teninin rengini açmadan neden facebook'a yükledin diye kavga ediyorlardı. Bir an beynimde bir boşluk oldu. Sanırım bu gerçeğin ve kendiliğin inkarı ve sorunlarla hakiki yoldan yüzleşmemeyle ilgili bir problem. Bir de insanların sanal ortamlarda kurduğu ilişkilerin gerçek ilişkilerin yerini alması, yüzeydeki görüntüyle oynayarak ilişkileri devam ettirme. Duyurunun da bana kattığı mottoyla "Gençler spor yapın, spor" diyerek ayrıldım yanlarından. Kolunun tombulluğunu fotoshop yapmak :(

Ama benim asıl şok geçirdiğim Çin'li bir arkadaşımın telefonuna entegre gelen foto çekim filtresiydi. Gözlerimizi japon animelerdeki gözler gibi büyütüyordu. Fotoğrafı çekiyor, normal fotoğraf gibi ve hayatına devam ediyor: Gölzer üç katı büyük. Bu alanlar beynimde görünüş-hakikat etrafında kişinin kendini nasıl konumlandırdığı bilgisinde boşluk olarak duruyor.

Oyle arkadasim yok. Instagramda gorundugunden daha guzel olan arkadasim var ama:)

o fotoğrafa bakıp sonra kendisini de öyle algılıyor. ayna yerine o geçiyor.

@dafaisss bu cok ciddi bi problem yalniz ya

yok artık. "makyaj olanı öne çıkarıyor" demek, makyajı hiç bilmemektir.

hele estetikle yapılanın da gene sana ait olduğunu iddia etmek ise ciddi bir rahatsızlık.

eylemler üzerinden değil, amaçlar ve temeller üzerinden gitmek lazım. sorduğun soru saçmalaşıyor o zaman. hayır ben ille de instagram daki ikiyüzlülüğü merak ediyorum diyorsan, o da senin ikiyüzlülüğün.

aklıma direkt southpark'ın the hobbit bölümü geldi. o bölümde okuldaki herkes birbirini tanımasına, bilmesine rağmen okuldaki kızların çekicilik seviyesi gerçek hayattaki haline göre değil, fotoğraflardaki photoshoplu hallerine göre belirleniyordu.
www.youtube.com

gerçekte de insanları kendileri değil fotoğrafları sanan var. bariz şişman olan birinin fotoğraflarını gösterip zayıf olduğunu savunan, birini gerçekte hayatta görüp beğenmeyen ama fotoğrafını görüp fikir değiştiren insanları kendi gözümle gördüm. bazı insanlar olmadıkları gibi fotoğrafları koyuyorlar, çünkü hem kendileri hem de başkaları kendilerinden çok kendilerini nasıl lanse ettiklerine önem veriyor. @for day to break'in dediği gibi ünlüler de bunu yapıyor. böyle yapmaları da gerek çünkü onların kendini nasıl lanse ettiği, kendisinden önemli bence.

fotosop, estetik, makyaj.

yani resmen yalan uzerine insa edilmis insanlar var, cok cok tuhaf ama gercek. yani karsi cinsi aldatmak icin yapilabilecek ne varsa yapilmis, helal olsun bu tip insanlara.

kandırılmak istemiyorsanız kapitalizmin bir kaç estetikli ünlüyü piyasaya sürüp size dayattığı nanelere fazla önem vermeyeceksiniz.

Memen falan çıkmıştır normal.

11 kilo az değil. Boyun da çok uzun değilse ciddi fark yaratır.

Senin algılarınla alakalı durum. Bence.

110 kiloyum yağ oranım %22 ve kızlar hala çatır çatır bakıyor? Bakıyorlar ciddiyim.

İletişim yeteneği de çok önemli normal şartlar altında zaten bakmayacak birinin sadece iletişime geçerek seninle ilgilenmesini sağlayabiliyorsun. Dert etme la bu kadar.

Boy 178

Fark eder tabii ki.

abi ben şişmanların nasıl seks yaptığını anlamıyorum en başta. burada hiç özgüveni tavan, kendisiyle barışık şüşko rolü kesmiycem, birisi dönüp bana baksa bile ikinci gün arkasına bakmadan kaçar çünkü fiziksel olarak sıfırım. iki adım yürüsem gtümden soluyorum, cinselliğim ne olsun? bi de yanlış bilmiyosam her 10-12 kilo başına bi santim eksiliyor "kullanılabilir pipi"den yağ dolayısıyla.

bu yüzden kilolu insanın şansının düşük olması (hatta hiç olmaması) bence gayet normal. bunu "kişisel" algılama. ha şişkoya ilgi duyan da var ama 10-11 kilo az değil, hele ki önceki halini bilenler için. ideal kilondayken hiçbi şekilde ilgi uyandıramıyosan problem var bence.

bu arada yaptığım geyik değil, zayıf ve sexsi olduğum zamanları da biliyorum, bizzat kendi vücudumda görüyorum bütün etkileri. ideal kiloda ve ortalama-ortalama üstü fiziksel aktivitesi olan adamla herhangi bir sebepten dolayı evde yatan ve kilo alan adamın fiziği aynı olmaz.

o yüzden sen önce iyileşmene, sonra da tekrar eski hayatına dönüp fazla kilolarını vermeye bak. belki ben bu konuda fazla takıntılı ve acımasızım bilmiyorum ama dediğim gibi ben bu halimle biri baksa bile ciddiye almazdım açıkçası, yürümeye mecalim yok amk sevgilim olsa ne olcak. ÖNCE TÜRKİYE.

kadınsın diye geldim erkek çıktın. Erkekte öyle bişey olduğuna inanmıyorum çok zayıf olsan evet etkiler, ama obez olmadığın sürece kilolu olmak pek etkilemez. Bir arkadaşım "göbekli erkek seviyorum, yemek yemeyi hayattan zevk almayı biliyor gibi geliyor" demişti.

sen kendini kötü hissedip kasıyor olabilirsin.

fark eder ya. kilolu erkek, göbekli erkek çok itici geliyor bana.

Bi ara 110 kiloydum(boy 189), baya göbekli memeli bi adamdım kimse bakmıyordu. Şu an 80 kiloyum, hala anlamadığım bir şekilde (dışarıdan anlaşılmayan) göbeğim var ama bildiğin zayıfım, hafif kas da var(haftada 3 spor yapıyorum), hala kimse bakmıyor.

Fizik önemli bir kriter.

1.81 boyunda spor yapan bir erkek 91 kilo olsa da öyle aman aman kilolu gözükmez.Hatta size 1.81 boyunda 96-97 kilo kaslı,düşük yağ oranlı öyle adamlar gösteririm ki dışardan baksanız kilosunu 15 kilo az tahmin edersiniz.

1.91 m boyuma rağmen 151 kiloydum, kimse bakmıyordu doğal olarak..
92 kg'ye düştüm, sadece şişman, ezik ve hiç talep almayan kızlar bakıyor.. hala ortalama güzellikteki ortalama kızların baktığını görmedim. belki yürüsem bakarlar ama kim uğraşacak şimdi :D

patates,su benim bildiğim.

Pirinç lapası, haşlanmış patates, kola, kahve.

Kahve'ye limon sıkıp top haline getirip yut hocam suyla.

Bunu saatte bir yapabilirsin. Bir de karanfil yut su ile.

lebleb + gazoz, bir kaşık türk kahvesi.

kesin formülü veriyorum, yapması zor olsa da:
bir çorba kaşığı kuru çayı ağzına atıyorsun. bol su ile boğazından geçirmeye çalışıyorsun. geçmiş olsun.

kahve-limon u yapabildim tadı da güzelmiş hee

leblebi + tuzlu çubuk kraker
muz

Haşlanmış patates, pilav, tuzlu çubuk kraker

denildiği gibi kahve limon iyi gelir. fakat bünyeden bünyeye de değişiklik gösteriyor. yani 1 saatte 1 yaparsanız sonuç kötü olabilir. bir kere yapınca muhtemelen kesecektir. bol bol su tüketin.

(bkz: reflor)

reflor
veya
Probien

Şu bilim adamlarının kullandığı kesik kesik uyuma yöntemini deneyebilirsin. Benim rekorum 3 gün aralıksız ama sanrılar görmeye başlamıştım en son :D

4-5 saat ile idare et. kesik uyumak daha makbul. 2şer saatten 6 saat uyu mesela

@truew bir ay boyunca gerekmese denerim de, devamlılık lazım :D

müdür 3 günün ardından 8 saatlik uykuyla devam ettim ama ben. sen bunu 2 güne indirip 2 günde bir 8 saat uyuyarak hayatına devam edebilirsin. hiç olmadı bi boş bi dolu yaparsın günde 4 saat. daha da azı olmasın zaten sıkıntıya sokabilir.

ben normalde çok tembel ve uykuya fazlasıyla ihtiyaç duyan biri olmama karşın çok yoğun çalışmam gereken dönemlerde 2-3 saat uykuyla idare edebiliyorum. sabah 8'de uyanıp işe koyuldum diyelim. beyin muşmula kıvamına gelince, öğlen 12-1 gibi 3 saati geçmeyecek şekilde uyuyorum. zaten uyandığında saat 4-5 oluyor, aralıklarla ve enerji yüklemeleriyle gece 3-4'ü buluyorsun. 4'te de bir 4 saatlik uyku çakıyorum, 8'de kalkıp devam.

tabii bu benim uyguladığım ve verim aldığım bir yöntem, herkesin buna vereceği tepki farklı olur. kaldı ki sen benim gibi evde çalışmıyor, dolayısıyla gün içinde uyuyamıyor da olabilirsin.

normalde 10 saat falan uyurum ama dediğim gibi çok çalıştığım dönemlerde bu düzene geçiyorum ve gayet de verimli çalışıyorum. şahsen uykuyu fazla da bölmeme taraftarıyım, iki saat uyuyunca aptal gibi uyanıyorum. üç hem çok vakit almıyor hem de dinlenmemi, beyne reset atmamı sağlıyor. iki saatten 4-5 kez uyusam parça değiştirmem gerekir, beyinden hayır gelmez daha.

naparsan yap ama 23.00- 2.00 saatleri arasında uyuyor ol. minimum uykuyu böyle sağlayabilirsin sağlıklı bir sekilde. hormonlar vs meselesi.

çok fazlı uyku geyiği türkiyede olduğu kadar hiç bir ülkede abartılmıyor.

en başta çok fazlı uyku bir geyik arkadaşlar, böyle bir uyku yöntemini bilim adamları filanda uygulamıyor. bu olayın verimliliği hakkında bilimsel tek veri yok, denenmiş araştırılmış hep aynı sonuç.

çok fazlı uyku verimsiz ve internet efsanesine dönüşmüş.

bilim adamlarının büyük kısmı gece çalışıyor bu doğru ama 3 te yatıp 9 da kalkıyor, sonra gün içinde fırsat bulursa uyuyor bunu da 5 yıl arka arkaya yapmıyor. yapamazda zaten. bu o anki duygu ile yapılan bir şey.

siz bir araştırmada kırılma noktalarına gelince uykuya normalden daha az ihtiyaç duyabilirsiniz, aynı sporcuların beklenmedik performansları gibidir. iyi örnek olmadı ama sürekli olmaz bunlar. belli sürelerde duygu ile olur.

çok fazlı uyku uyuduğu iddia edilen bilim adamlarının ortak noktası ise hayatları hakkında az bilgi sahibi olmamız. ve efsaneleşmeleri.

bazı ilginç durumlar vardır, askeriyede, uzayda olduğu gibi.
bakın güzelce de yazmışlar, önerilen 8 saattir ama uzayda astronotların büyük kısmı uyku problemleri çekeceğinden güzelce napler öneriyoruz.

science.nasa.gov


verimli günler için uyku 6 saatten kısa olmamalı, mümkünse gün için de de min. 1 saatlik nap olmalı. benim kişisel görüşüm 20-35 yaş arası optimum uyku gece 7 saat uyumak. zor durum alternatifi 5-6 saat gece uykusu + 1-2 saat nap.

bu arada bir makalede yazıyordu, bazı hastalıklar ve psikolojik rahatsızlıklar istemsiz çok fazlı uykuya neden olabiliyor, ama bunlar extreme durumlar ve zaten insanların hayatlarını etkiliyor kötü yönde.

rekora gelelim o zaman :D :D
ben maksimum 30-35 saat uyumamışımdır, hayatımda hiç uyumadığım gün sayısı ise 10 u geçmez.

dünya rekoru kesin belli değil, zira oldukça zor durumlar var toplama kamplarında iddia edilen.
ama rekor sahibi burada.
en.wikipedia.org(record_holder)


ben normalde şu sıralar 3-4 gibi yatıp 10 gibi uyanıyorum. çok uykum gelince de arada uyuyorum gün içinde.

bu arada kilo arttıkça uykuya olan ihtiyaçta artıyor bunu da tecrübe ettim, spor yapınca eğer ağır spor yapıyorsanız uykuya ihtiyaç artarken(e.g. 2-3 saat body building), düşük kalibre sporlarda ise uykuya olan ihtiyaç azalıyor -e.g. yarım saat-1 saat hafif koşu.

1 ay boyunca işine bağlı olarak geceyi verimli kullanıp 3-4 gibi uyuyup 10-11 gibi kalk derim. gece gündüze göre daha verimli oluyorsun normalde.

40 saat kadar uykusuz kaldım. İlk 24 saatten sonra leyla gibiydim ve ne zaman gözlerimi kapasam şıp diye dalıyordum. Sonra 3 gün kadar yattım sanırım.

3 sene boyunca 4 saatlik uyku ile, haftada bi gun 12-14 saat olmak kosuluyla, ve gun boyu su niyetine kahve icerek yasadim. mecbursan uyku sureni 4 saate indirgeyip hala hayatta kalabiliyosun, gunluk aktivitelerini etkilemiyor ama dusunme kabiliyetini ve hafizani kesinlikl eetkiliyor. ya asabiyet ya da mallik hali veriyor. hayatta kalmasina kalirsin ama insanlik disi tavir ve davranislar sergileyebilirsin. risk budur diyorsan yuru gitsin.

rekorum 52 saat ama daha sonra uzun süre uykusuz kalmanın vucuda olan zararını ve aniden gerçekleşebilecek bir ölüm sebebi olacağını duyduktan sonra yoğun döneme girdiğim zaman 4-2 şeklinde bir denge tuturmuştum; gece 03:00 - 07:00 öğleden sonra 17:00 - 19:00 saat arası uyuyordum tabi rakamlar bu kadar yuvarlak değil

ben 6 ayımı 3,5-4 saatlik uykularla geçirmiş biri olarak
çok fazlı uyku sistemlerini araştırmanı öneririm
2,5-1 saat şeklinde uyuyordum.
ingilizce wiki sayfasında çok güzel grafikler var onlara bak istersen

bilim adamalarının kesik uykusu dediğin überman sleep oluyor. her 4 saatte bir 20 dk uyuyorsun.
everyman sleepi dene bence o daha insancıl

öyle bir şey varsa bile şu an için türkiye'de bir yaptırımı olmaz diye düşünüyorum.

korsan yazılımı crackleyince neler olduğunu kullanıcıların bilebilmesi bence henüz erişilememiş bir seviye. yaptırımı olur mu olmaz mı konusunda rahat ol.herkes her şeyin farkında.

Windows yüklemeden önceki sözleşme ekranında türkçe olarak tüm detaylarıyla yer alıyor.

Adobe'dan örnek vermem gerekirse, eğer ajans statüsünde bir şirket iseniz adobe polis memurlarıyla düzenli olarak bu tarz işletmeleri ziyaret edip lisanssız kullanım aramaları gerçekleştiriyor, bulduğunda ise öpüyor. Mmhh <3

Bobregi gasteye mi sarayim burda mi yersin derim

Birader boş depo var ne demek ya, otopark mafyası gibi. Düzgün bir dille söylerse olur.

Bos depo da nedir oyle! Abi tecavuzcu musunuz nesiniz

Cumlesini bitirmedem bebegimiz olurdu.

Birader den sonrasını okuyamadım.

Olur abi derim.

birader kısmından bi şüphelenirdim ama kate upton bu sonuçta çok şeapmazdım. lets go derdim

bence güzel bir kadın değil.

birader ne amk askerlik arkadasimiyiz tum seksapeliteyi oldurdun diyip caat diye bi tokat atip yoluma devam ederdim.

Hemen kullandığım ilaçların yan etkisine bakmaya çalışırdım.

Oyle bi kadinla depoda sevismek erkek olarak kendine hakaret lan. Bize gidelim derdim :)

hahahha haklı sitem. o yüzden çekip gitmeli buralardan

Çok haklısın. Ben de kadın olduğum için mi bana öyle geliyor acaba diyordum. Vallahi zor her yer erkek ve o bahsettiğin tipler çoğunlukta, o yüzden de tehlike alarmı hep açık günlük hayatımda. :(

E öldürün hepsini?

katılıyorum ama kadınların olduğu ortamlarda seviye çok daha düşük belirtiyim.

Haklısın valla ne diyeyim. Ben de o bahsettiğin yayıla yayıla oturan dallamalar yüzünden toplu taşımaya bilemiyorum mesela.

Dans kursuna gidiciiin. Dans kursuna giderken ben kavalye bulmak zordu. Halen de öyledir.

İnanılmaz derecede benimde sinirimi bozuyor bu durum.
Ps:ben de erkeğim

Haklisin da salsa-malsaya gidince de kalite artmiyor ki. O ortamlarda da gereksiz tipler kayniyor.

size öyle gelmiştir belki, arayış içinde olduğunuzdan olabilir. mesela biz bugün tüm gün dışardaydık hiç demedik "öf heryerde erkek var, hiç kadın yok" demedik. bana hiç öyle gelmedi. kadın da vardı erkek de.

gezdiğiniz bulunduğunuz semt de önemli. bağcılarda güngörende her taraf erkek kafası. bebekte eşit oran vardır.

Iste sen cocuklarini ozellikle de kizlarini ozgur yetistir. Disariya ciksinlar kendilerini ifade etmekten cekinmesinler kadin olduklari icin aciz hissetmesinler. Kiz olduklari icin onlari dislama, kizlar anlamaz, kizlar ogrenemez deme. Fiziksel olarak farkli olsak da yeterince ugrastiginda bir kadin bir erkegin yaptigi biyolojik ozellikleri disinda her seyi gerceklestirebilir.

@kelepir İstanbul'da yaşamıyorum efenim. Kıyı şehirlerinden birinde yaşıyorum, belki iç anadoluya doğu anadoluya göre iyidir ama buralar da rezil.

Yurtdışına çıktığımda da şaşırdığım ilk şeylerden biri olmuştu sokaktaki insanların yarısının kadın olması.

Gece gezen biriyseniz evet her taraf erkek. Antalyadayim burda bile her taraf erkek oysaki sokakta daha cok kadinin olmasini beklerdim .

Sehirden sehire degisiyor. Mesela ben canakkaledeyken her taraf tatli tatli kiz artik yeter hic kafa erkek yok mu diyorum ankaradayken hay lanet olsun bu ney lan erkekten gecilmiyor diyorum. Ama haklisin her taraf erkek cogunlugu da fasist seksist saygisiz yavsaklar her gecen gun daha cok batiyorlar.

Not: kadinlarda da boyle tipler yok degil ama daha az belki de o yuzden batmiyor pek.

Köpek eğitmeni ol o zaman. 5-6 bin dolar at kenara. Buluruz seni eğitecek bir eğitmen. Özellikle taşınmazlarla aran iyiyse pekala istediğin şeyi olabilirsin hocam, bu ülkede taşınmazın varsa gönül rahatlığıyla pezevenklik ve hatta torbacılık bile yapabilirsin, en azından kimseye bağlı olmazsın yatıp çıktığında gelecek evin çok boka battığında ülkeyi terketmek içine nakite çevirebileceğin bi taşınmazın olmuş olur :)

Neyse köpek eğitmenliği konusunda ciddiyim, istersen yardımcı olurum.

@chiper hacım 5 - bin dolaresciğim olsa zaten bir şekil köpek eğitmenliği eğitimi verecek bir yere ya da ses teknisyenliği sertifika eğitimlerine falan katılırım da yok işte :D taşınmaz da anasını satayım ankarada bir yer var babadan kalan 30 senedir imar çıkmasını bekliyoruz araziye :D iki ucu poklu değnek

O zaman devam et, mimarlıktan başka bir iş yapman da ancak kendini geliştirebilmenle başka zanaata dayalı bir meslek edinmeye çalışmanla ancak uzun zamanla mümkün olur. Onun da kendimce örneğini mesaj atarım sana.

@chiper s...tın ağzıma hacı :))) at tez zamanda bekliyorum.

Ben 28 yas civarinda kariyer degistirme karari aldim. Hem de yasima gore kariyerimin belki de olabilecek en tepe noktasindayken ve doktora ogrencisiyken yaptim bunu.
2 sene sefalet cektim. Once kendi birikimimi yedim; sonra ailemden biraz destek aldim, gittim sagda solda en vasifsiz elemanin bile burun kiviracagi ucretle calistim. Velhasil sonunda muradima erdim.
Kendi isimi yapiyorum sayilir ama esasinda bir kolelik biciminden baska bir kolelik kulvarina gectim. Aslinda cok da birsey degismedi. is hayati hep ayni; analitik zekan varsa teknik eleman olarak kalmani istiyorlar.
Ama soyle de birsey var. Daha once kariyerimin zirvesi dedigim noktada aldigim paranin 7 katini kazaniyorum; 10 katini kazanmamak icin hicbir engel yok onumde ama yasin da getirmis oldugu bir bikkinlik var artik.
Netice itibariyle soyle diyeyim: biraz risk alirim, bir sure ac kalmayi goze alirim diyorsan degistir kariyerini. Zorlu bir surec ama sonu mutlu bitiyor.

@görmemisin oglu neiş yapıyordun hangi işe geçtin sormamda sakınca yoksa?

@want2die valla en büyük sorun da o hacım. ama merak ettiğim başka iş yapacam derken özellikle yapmak istediğin meslek var mıydı? böyle içinde ukte kalan? yoksa şu da olsa iyi olur gibisinden başvurularda mı bulundun?

Euro hesabında dursun.

Euro hesabında durmasın kesinlikle. Avrupa en büyük üyelerinden birini kaybetmek üzere ve bir sürü problemi var. Tl de değer kaybederken şu ortamda euro alınabilecek son şey bence.

Bu soru biraz risk algınıza göre değişebilir ama ben olsam ya dolar forward yaparım ya da en güvenli liman olan altın veya dolar alırım spottan.

Unutmayın altın uluslar arası piyasada ons olarak hesaplanıyor ve dolar cinsinden. Yani hem dolar hem ons fiyatından etkileniyor bizim için. Dolar ve altın değerlenirken ben olsam altın alırım şu ara. Tabi bu bir kesinlik taşımıyor. Altın yeterince değerlendi daha değerlenmez diyorsanız ya da altın doların artışından daha fazla değer kaybeder diyorsanız almayın.

Avrupa bugün koşu bandında yardırabilen kaplumbağadan bile daha ağır hareket ediyor o yüzden önümüzdeki 5 sene içinde euro'nun global ölçekte değer kaybetmesi zor olacağı gibi Türkiye için değerini korumaya devam edecek. Ha en kötü sterlin alır koyarsın ama pahalı alır 3 yıl sonra çekmek istediğinde biraz değer kaybettiğini görürsün paranın.

Altın da aslında gayet mantıklı.

ekonomiciler sepet yapın diyor. tüm parayı tek birşeye yatırmayın diyorlar. yani bir kısmıyla dolar bir kısmıyla altın bir kısmıyla euro al bir kısmı tl olarak kalsın. tabi bu kadar karmaşık olmak zorunda değil.
daha iyi bilen biri gelir söyler.

gayrimenkul ya da ikinci el bir araç al. hem kullanır hem de ihtiyacın olduğunda satarsın.

ayda 700 TL ile nasıl araç/gayrimenkul alınıyor veya dolar forward yapılıyor merak ettim?

Evet, nedendir bilmiyorum ama insanlara sürekli yardım edesim geliyor, istemsiz. en son okulda bir arkadaşım farketmişti, ben de onun bana söylemesiyle ayrımsadım. biraz düşününce de hak verdim çocuğa.

Bence bu yeterli bir sebep.

evet çünkü yalnızım :d

ortalama bir insanım. iyi olduğum da oluyor, kötü olduğum da. dengedeyim, bir taraf ağır basmıyor.

iyi biri olduğumu düşünmüyorum ama kötü biri olmadığımı düşünüyorum.

iyi yönlerim de var tabii ama genel olarak kötü biri olduğumu düşünüyorum. tembel, bencil, acayip çıkarcı, para düşkünü biriyim. çok açık söylüyorum daha akıllı ve yetenekli olsaydım illegal işlere girer, pek de vicdan azabı duymadan parama para katardım. şu an bunu yapmamamın tek sebebi, yapmayı bilmiyor olmam. kendi isteğim, çıkarım doğrultusunda yapmayacağım şey çok çok az gerçekten. bundan kısmen rahatsız oluyorum ama diğer yandan, "iyi lan böyle şerefsiz olursan çok zengin olursun, yürü be kim tutar seni" diyorum. hayattaki en büyük korkum fakir bir şerefsiz olmak. para olduktan sonra hallediyosun imajı bi şekilde huehue

İyi biri olduğumu düşünüyorum. İnsanları kırmamak, üzmemek için elimden geleni yapıyorum. Hata yaptığım zaman özür diliyorum, bana hata yapıldığı zaman affedebiliyorum.

Ama kendime karşı kötü bir insanım. Kendimi hep üzüyorum.

vicdanen iyi birisi olduğumu, davranışlarımda 'bazen' kötü birisi olduğumu düşünüyorum. her kötülüğe canım acıyor ama bazen yapmadan duramıyorum.

bunun bir standartı yok.

Düşünüyorum.

kotu biri olmadigimi dusunuyorum ama iyilik melegi de degilim, zaman zaman tepem atiyor herkes gibi fevri ve asabi olabiliyorum. ama huzurla uyuyabildigime gore kotu biri degilim demek ki diyorum (ya da gamsizimdir belki ama yok ya kotu degilim :) )

evet, kendimden başka kimseye bi zarar vermişliğim yok yeterli bence

Iyi biriyim ama isteseydim şeytandan hallice olabilirdim . Kadın Doğası gereği bazen aklım çok fitne fesatla karışıyor ama saf düşünmeye çalışıyorum.

Iyi biri oldugumu
hic kotu biri olmadigimi
asla olamayacagimi
bunun bana zarar verdigini
daha da verecegini

dusunuyorum.

zaman zaman ayarı kaçan iyi biri olduğumu düşünüyorum. bilerek isteyerek asla kötülük yapmam, kimseye kinlenmem, intikam almak istemem. kimsenin yardım teklifini geri çeviremem. random act of kindness olayına bayılıyorum, çok da yaparım.

ama canımı sıkkınsa anlık patladığım oluyor. bunu da en çok zavallı anneme yapıyorum. resmen nankörmüşüm yalnız :(

çıkarcı, tahammülsüz, alaycı, kendini beğenmiş biriyim. egoistin tekiyim. ailem haricinde insanların mutluluğunu pek istemem, kıskancım. gel gör ki kimseye bir zararım yok. bilerek ve isteyerek kötülük yapmam. nedeni ise çok basit, bunun için enerjim yok. insanları onlara kötülük edecek kadar takmıyorum, enerjimi onlar için tüketmek istemiyorum. beni tanıyıp bilenlere sorsan kendi halinde sessiz sakin zararsız bir insan olduğumu söylerler. fakat en son ne zaman birine koşulsuz iyilik yaptım hatırlamıyorum. şimdi sen karar ver, iyi miyim kötü mü.

kendime iyiyim
başkaları umurumda olmaz. Başkalarına göre kötüyüm yani.

evet; çünkü kötü olmayı beceremiyorum.
ah, nasıl da isterdim kötü biri olmayı!
velasıl, iyi biri olmayı istediğim için değil; kötü biri olmayı beceremediğim için iyi biriyim.

nötr yaklaşıyorum genelde. onlar kısa sürede sevdirecek veya sevdirmeyecek hareketler yapıyor zaten.

Sevmem hic olmasaydik ne hayvanlara ne bitkilere ne de kendimize bu kadar zarar vermezdik.

genelde sevmem. negatif önyargıyla yaklaşırım. çocuk falan da sevmem.

insanları sevmem, mukadderatı kötüdür ama yine de birey bazında kurtarılabilir olarak görüyorum.

köpek gibi düşünüyorum, toplu halde vahşet saçabiliyorlar ama yalnızken muntazamlar.

İyi insanlar var ve iyi ki varlar. Kötü, ciğeri beş para etmeyen insanlardan fazlalar bence. İyi insanları seviyorum.

Hayal kirikligina ugramaktan korktugum icin insanlari sevmeye korkuyorum.

Hayir; insanlarla iletisimim minimumda. Bazen gunlerce tek kelime etmedigim oluyor.. Hayatimi bu sekilde idame ettirebilmek icin epey ugrastim ama degdi..Bebek ve cocuk da sevmem +1

Sevemiyorum. Keşke sevseydim.

Ben insan severim. Genel olarak severim insanlari. Les olanlari sevmiyorum tabii.

Bebek ve cocuk da ozellikle severim. Cok tatli kucuk bir cocuk gorunce minciklayasim gelir genelde.
Cocuk sevmeyen insanlari sevmem iste bak. Neden sevmiyorsun, kimse cocuk sevmek zorunda degil diyebilirsin ama ben de bilmiyorum, nedense cocuk sevmeyenleri sevmiyorum. COcuk sevmeyen insanlar guvenilmez insanlarmis gibi geliyor bana.

mesafeliyimdir insanlara karşı, ama sevmem de diyemiyorum.

Ben sevmiyorum sevmem de. Onlar hayvanlara zulmedenler.

herkesi sevmek zorunda olmadığımı biliyorum, herkesi sevmiyorum ama insanların bir kısmını seviyorum. bebek ve küçük çocuk sevmeyenlereyse kesinlikle anlam veremiyorum. bebe yahu o, dünyanın belki de en saf şeyi, nesi sevilmez, nasıl sevilmez aklım almıyor. gerçekten iyi gözle bakamıyorum bu tür insanlara.

bebek, çocuk, genç, yaşlı ayırt etmeksizin kimseyi sevmem. hatta çocukları biraz daha fazla sevmem. çok ayrı bir dünyaları var. çok bencil ve acımasızlar genel olarak. yaşı biraz ilerlemiş insanlar (eğer kendini yetiştirebilmiş, birikimli biri ise) biraz daha katlanılır oluyor benim için.

aynı şekilde hayvanları da sevmem.

müziği ve doğayı çok severim ama bak.

sözüm meclisten dışarı ama FAK İNSANLAR KEDİ KÖPEK FALAN AKAR tipi insanları biraz fazla ergence buluyorum. ben de her önüme gelene papatya veren, herkesi sarılıp seven biri değilim ama insan ırkından böyle komple nefret etmek falan bana sağlıksız geliyor. sağlıksızdan ziyade, bunu yapanların kendini farklı göstermek istediğini düşünüyorum biraz. hayvan sevmek için insandan nefret etmek zorunda değilsiniz. "insanı sevmek" demek gidip tecavüzcüsünü, hırsızını, yolsuz politikacısını sevmek demek değil illaki. hepimiz insanız neticede, hiç değilse kendinizi sevdiğiniz için biraz tolerans gösterin yahu

hayvanseverleri sevmiyorum, zaten onlar da hayvan-sever'ler.

içimden insan sevgisi taşmıyor ne yalan söyleyeyim. bebek-çocuk, kafam kaldırmıyor zaten başta...

Sabah akşam beraber köpeklerimizi gezdirdiğimiz bazı insanlar dışında kendi aileme bile tahammülüm yok. İşimden de ayrıldım, gün içinde kimseyle muhattap olmuyorum. Kafeye mi gideceğim? Tek gidiyorum mk, garsona nezaketen 2 eyvallah bitti iş. Minibüse bile binmiyorum, bu ara hiç tahammülüm yok yanıma bir metreden fazla birilerinin yaklaşmasına. Bu ara sinirliyim ama en azından günde bikaç sefer huzurlu olduğumu çok net hissedip anlayabiliyorum.

Bebek ve çocuk hariç münferit olarak sevmediğim insanlar var. Birini sevmiyorsam özel, kişisel bir nedeni vardır. Ötesinde severim.

canlı türü olarak insanları sevmiyorum ama sevdiğim bazı insanlar var.

valla yaş ilerledikçe daha gözlemci ve mesafeli olmaya başladım. en nihayetinde insan da olsa insan insandır (!) lakin ben uzak duruyorum artık, yalnız kalmak daha güzel sanki, aşın ağrımıyor onun bunun derdiyle.

Tüm insanlığı yok edecek bir gücüm olsa anında kullanırım.

Insanina gore.
Akilli, kibar, iyi ve saygili insanlari cok severim.
Ama ufku kapanmis, aptal, kotu ce ot gibi yasayan insanlara asla tahammulum yok.

kendiliğinden mahcup insan severim, iblis insan sevmem. genele vurduğumuz zaman %15 - %85 dengesinde oluyor bu, o yüzden bugünkü anketimi sevmem diye cevaplıyorum.

bazılarını çok severim, çok ayırmam
ama şu tek işi eleştirmek, burnu havada, her şeyden memnuniyetsiz insanlar var ya, heh onlar bana uzak ben onlardan uzak...

insanları severim, yeni insanlarla tanışmak ve onlarla sohbet etmek hoşuma gidiyor. Aralarında sevdiğim özelliklere sahip olanlar varsa ise muhabbetimi geliştirip daha da ileriye götürmek için çaba harcıyorum ki sohbetlerimiz ve arkadaşlığımız daim olsun. Buradan da tanıdığım böyle insanlar var, günlük yaşamımda ise pek çok.

Çok seviyorum, kendini sevdirmekle ilgili derdi olanlara biraz dikkatli yaklaşıyorum ilk başta o kadar.

İnsanları çok severim. Genellikle herkese pozitif yaklaşırım.

genelde sevmem.

kızı gözünde büyütüyosundur, ondan zor geliyodur. kız matah bir şey değildir anlamında demiyorum ama sen haddini aşacak denli büyütüyosun ki konuşamıyosun.

Hoşlanıyorsan önce git bi çay iç beraber, muhabbetini ilerlet. Sevdiğine kanaat getirdiğinde açılırsın. Sırf hoşlandığın için direkt açılarak olmuyor bu işler, lisede değilsiniz artık.
Kusura bakma biraz sinirliyim.

sana bir tavsiye vereyim, bi miktar toplu paran varsa kendine bir motor ve ekipman al, sonra yavaş yavaş gezmeye başka. bi süre sonra hayatın değişecek.

hele ki doğayı seviyorsa bir çadır, uyku tulumu vs topladın mı haftasonunu iple çekersin.

@prezerlatif

Herhangi bir psikiyatri bölümüne vereceek param bile yok. Olsa olaya bilimsel yaklaşıcam zaten. Teşekkürler.

Başka cevabı olan??

Bu sorunun cevabını ben de merak ediyorum, özellikle bu ülkede nasıl mümkün oluyor anlamış değilim.

olamıyoruz.

Herkesin bildiği ama bizim bilmediğimiz birşey var herhalde, bende anlamıyorum nasıl bu kadar mutlu oluyorlar.

hayat her türlü devam ediyor kardeş. Yani umut dolu olsan da, köşede oturup beklesen de.

Dehşeti içimizde sır gibi saklıyoruz.

geçmişi düşünmeyi, üzülmeyi bıraktım. o kadar hayat dolu değilim ama bundan sonrası bana bağlı.

Bu ülkede herkes -mış gibi yapıyor merak etme :)

Ben de herkesin bunalimda olmasini anlamiyorum. Nasil oluyor? Bunalimda olmamanin ozel bir formulu yok, mesele neden nasil bunalima girdiginiz, hayattan bezdiginiz. Yani normali hayat dolu olmaktir zaten, ozel bir yontemi yok.
Psikiyatriste gidecek imkanin bile yoksa hayat dolu olmamani anlayabilirim de ornegin su duyurunun yarisi, hatta yarisindan fazlasi bunalim, disaridaki hayatta da bunalim insanlar goruyorum surekli (mesela isyeri) ve anlamiyorum.

Amk hayat çünkü bu ve hayat güzel. Belirli trickler var (spor, düzenli hayat, işini sevmek vs.). Böyle yaşamak lazım.

elini taşın altına sokamıyorsan, taşı kaldırıp elinin üstüne koymalısın.

kendini bazı mecburiyetler altında bırakmadan mutluluk gelmiyor azizim. hayatında bir zaman dilimi belirle ve de ki ben bu zaman diliminde farklı bir insan olmaya çalışayım. ben de evlenene kadar karamsar bir insandım, hayatımda çok fazla şeyi kafaya takardım ama evlendikten sonraki felsefem " nasılsa bir şekilde çözersin oğlum sen " oldu. kendine güvenmek farklı bir olay. ben güvenmezdim ama güvenmeyi zorla öğretmelisin kendine.

biraz da kontrollü olmaktan geçiyor sanırım bu hayat dolu olmak. ayrıca motor al diyen arkadaşa katılıyorum. basit gibi gözüküyor ama motor almak çok farklı bir olay. 1 hafta elektrikli motor sürdüm, resmen mutlu oldum anasını satayım. rüzgarı yüzünde hissetmek farklı be üstadım.

Gün içerisinde devamlı stres altında, iş/güç/ev/okul düşüncesiyle dolan zihni rahatlatacak, bir diğer deyişle kendini mutlu etmek için yapmaktan keyif alacağın yönlerini mutlaka keşfetmelisin. Bunu sana hiçbir psikiyatrist veya psikolog öğretmez. Hiçbir doktor dolu dolu yaşayan insan profili yaratmaz. Önce kendinle bir konuş, kendini bir dinle.

Mutsuz olan insanların genelde pek kendilerini dinlemediğini düşünüyorum ben. Bir arkadaşın "sana çok ihtiyacım var" dese koşarak gideriz ancak kendimizi hep göz ardı ederiz.

Arada durağanlıklar yaşansa da emin ol hayatındaki bir takım memnun olmadığın yönlerini değiştirebilirsin. "Neden, niçin" soruları yerine hep "Nasıl?" sorusunu aklına getir. "Nasıl kendimi daha iyi hissedebilirim?", "Nasıl hayattan daha fazla keyif alabilirim?", "Bugünümü nasıl daha verimli hale getirebilirim?" gibi.

- Hayatimda mesai kavrami yok; internet uzerinden kazaniyorum parami.. En onemli faktor bu olsa gerek
- Gundemi pek takip etmem(hani haftada bir konu basliklari halinde bakarim), sosyal medya kullanmiyorum.. Bazi onemli haberleri bir hafta sonra duydugum oluyor misal. Yarrak kurrek olaylardan haberi olmamis oluyor cogunlukla..
- Tek basima yasiyorum; pek fazla da disari cikmiyorum.. Gereksiz insanlarla muhattap olmamak guzel bir sey.

Yani oyle hayat dolu degilim asiri ama merak ettigim, ogrenmek istedigim bir ton sey var hala..Ne bileyim izlemek istedigim filmler, okumak istedigim kitaplar mrvcut bir suru.. Misal dun aa suna da bakiyim derken wikipedia"da saatler gecirdim, bir suru sey ogrendim, mutlu oldum sacma sapan. Hele de son zamanlarda yemek yapmaya ve play stationa verdim kendimi yeminle 24 saat az geliyor bazen.. Ucundan kiyisindan da olsa Spor ya da motor da guzel seyler tabii usttekilerin dedigi gibi. Isin sirri oyalanacak seyler bulmakta sanirim.

Beklentin yoksa sevmediğin şeyleri yapmak ızdırap verir.

bazen modum düşse de hayat doluyum. zaten düşük olduğu zamanlar olmasa yüksek olduğu zamanların değeri kalmaz.

kimseyi kendimle kıyaslamıyorum bana kalırsa hayat dolu olmanın birinci şartı bu olmalı. kıyaslamaya başlayınca "neden onlarda var da bende yok", "neden onlar gibi değilim" tarzında sorularla kendimizi mutsuz yapıyoruz.

elimdekiyle yetiniyorum, yetinmeye çalışıyorum. sana da öneririm.

Güne Refik SARIÖZ ile Hayat Enerjisi ile başla haftaiçi saat 7-10 arası RadyoMüzik dinle gerçekten iyi gelecek. Adam inanılması pozitif enerji veriyor derdi kederi unutuyorsun.

@fakyoras

Acaba alınganlık mı ettim bilemedim ama, hissim kıskanma hissi değil de, daha çok şaşırma hissi. Yoksa insanların yaşama sevinci beni rahatsız etmek bir yana, mutlu ediyor. Sadece kendimi çok ümitsiz buluyorum, hiç çözüm bulamayacakmışım gibi hissediyorum, ondan şaşırıyorum.

gerekli koşulları sağlarsanız mutlaka çıkar. en fazla 6 aylığına veriliyor. bu süreç içerisinde işkur uygun bir iş bulursa sizi iş görüşmesine yolluyor. görüşmelere katılmazsanız maaş kesiliyor.
işten ayrıldıktan sonra 1 ay içerisinde bağlanıyor sanırım ama emin değilim bundan.

e ben işkur'un göndereceği iş görüşmesine gitmeyeceğim kesin olarak.
amacım 6 ay boyunca yatıp o parayı yemek. böyle bir şey yok mu?
:((


kesin gönderirler mi beni bi iş görüşmesine? ne kadar sürede olur acaba o görüşme ayarlaması?

edit: uygun işten kasıt nedir ki? garsonluk falan önerebiliyor mu bana?
iyi üniv mezunu büssürü dil bilen falan adamım ben.

Merak etme zaten herkesi çağıramıyorlar, atıyorum doktorsan mühendissen çağırmaları biraz zor, gönderdikleri de vasıf gerektirmeyen işler oluyor bi selam çakıp evine geri dönüyosun.

Seni cagirmazlar merak etme.
Ayın ilk 15 günü içinde başvurursan o ay sonundan itibaren almaya başlarsın.
Ve evet şartları saglıyorsan senin kanuni bir hakkın.

ya şöyle ki ben 6 ay boyunca yurtdışında bulunacağım. bu esnada bu maaşı almak istiyorum. olmaz mı öyle?
kartımı bırakırım. benim yerime bi arkadaş çekip atar bana mesela.
ya da mesela hangi hesaba yatıyor ki? kendi hesap numaramı mı veriyorum?

bir arkadaşı 3. ayında üst üste 4 görüşmeye çağırmışlar. bazılarını hiç çağırmıyorlarmış. belli olmuyor yani o. maaşı alıp iş görüşmesi çıkmamasını umacaksın maalesef.

zaten senin belirlediğin kriterler olacak. o kriterlere göre iş bulacaklar. senin kriterine uymazsa, maaş kesilmez. atıyorum iş yerin anya'da, sen konya'dasın. ben her gün oraya nasıl gidip geleyim, zor olur falan dersin.

Eğer yurt dışındaysanız işsizlik maaşı alamazsınız, fark ederlerse faiziyle geri alıyorlar.

peki işsizlik maaşı aldığım dönemde yurtdışına tatile de mi gidemem?
çifte vatandaş olduğum için bi orada bi burada takılırım. öyle de mi olmaz?
ya ben bu işsizlik maaşını nasıl alıcam ya?
:/

ben haftasonu tatile gitmiştim yurtdışına. Zaten çağırsalar haftaiçi çağırırlar.

en fazla 6 ay değil 10 ay veriliyor işsizlik maaşı. 8 ay aldım ben ve o süreçte bir yer de arayıp iş görüşmesine git bakem demedi. geçen sene 24 temmuzda iflas verdi şirket, evrakları yetiştiremediğimiz için eylül ayında, ağustos'un tam maaşı ve temmuzdan kalan günleri aldım. ayın 1'nde de yatar para

istersen söyleyelim yurtdışına da sırtlarında taşısınlar? bu ne pişkinlik ya, hiç mi utanmıyorsunuz? madem garsonluğu küçümseyecek kadar üniversite mezunu dil bilen adamsın, git bir şekilde para kazan. bu kadar süper özelliklerin olduğuna göre bir şeyler bulursun herhalde. işsizlik maaşı yaşamak için maaşına bağımlı olan insanlara, yeni iş bulana kadar idare etmeleri için verilir. istisnaları ve farklı uygulamaları olsa da asıl amaç budur. bunu suistimal etmekle kalmayıp üstüne dalga geçer gibi terbiyesizleşmek neyin nesi anlayabilmiş değilim. insanda biraz utanma olur.

iste bizim ulkede yabancilarin 'welfare' dedigi sistemin olmamasinin en guzel sebeplerinden biri ortaya cikmis bu duyuruda-

işsizlik maaşı devletin sizin maaşınızdan kestiği vergilerin size geri ödenmesidir. geri almak da en büyük hakkınızdır bence, işsiz kaldığınızda size işsizlik maaşı ödemek için sizden kesiyor zaten devlet o parayı. ihtiyaç meselesi değil. her ay maaştan yapılan kesintileri göz önünde bulundurunuz.

işsiz kalan herkes alabiliyor zaten aşırı muhtaç durumda olmayıp zamanında kendi maaşından kesilen parayı yine de almak isteyen insana neden kızıldı ki. işkurdan garsonluk falan önermezler, seni de muhtemelen çağırmazlar. yurtdışına çıkışları takip ediyorlar mı onu bilemedim ama.

@der meister

celallenmişsin hemen. ahaha.
işsizlik maaşının ne olduğunu muhtemelen bilmiyorsun. bence aç oku ya da duyuru'da başka bir başlıkta sor öğren. işsizlik maaşı denen şey zaten benim daha önceden çalışıp kazandığım, halihazırda hak etmiş olduğum bi para. devletimden açım diye dilendiğim bir şey değil.

yurtdışına zaten sırtlarında taşımaları da lazım bence. keyfimizden gitmiyoruz. beynimize bomba düşmesin diye kaçıyoruz sevdiğimiz ülkeden. giderken de zaten çalışarak kazanmış olduğum parayı da yanıma almaya çalışıyorum.

tabii ki utanmıyorum bu durumdan. pişkinlik falan da yok ortada. bu saçma çıkışınla ilgili özür dilemek istersen de çekinme.

Yurt disindayken alamazsin parayı, çünkü kartla çekilmiyor, kimliği ibraz edip ptt gişelerinden alınıyor.

Disari cikip yurumek.

kişiden kişiye değişir bu. mesela ben chiper'in dediği gibi dışarı çıkıp yürüsem hem kafam dağılır hem hiçbir şey düşünemem. yürürken düşünemiyorum genel olarak.
bu tıkanmayı açmak için karanlık ve sessiz bi mekanda tavana bakıp sigara içerim ben.

Bel ağrısı ciddidir röntgen çekilmeden kimse bir şey diyemez.

obezite hayvanlarda çok tehlikeli. lütfen bir diete başlatın. şişman köpekler kendilerini taşıyamıyorlar ve bel kısmı, patileri falan zarar görüyor. kemikler yamulabiliyor. dikkat edin.

Daha bugün farkettim sakalımda 1-2 tel beyazlaşmış inşallah istisnadır bu yaşta :)
(22y)

olum ben çok mu fesatım ya? bambaşka bir şey anladım başlığı okuyunca.

ben lise 1'e başladığımda vardı, 14-15 yaşları işte. biraz anneden geliyor, biraz da stres yapan takıntılı bir insanım. tepede bir yerde çıkmıştı sanırım hatırlamıyorum. şimdi yaş 25, saçların %60'ı falan beyaz.

25. Şakak çevresi, başımın üst tarafları ve ensemde var azar azar.

25 falandı galiba. belki sıkıntıdan belki kullandığım ilaçlardan bilemeyeceğim.

saçlarımda yok, sakallarımda çok. 28-29 yaşlarımda başladı.

Ulan ben de şey anladım. İçim fesat yemin ediyorum. İlk ve tek beyazımı geçen aylarda gördüm ben. Kendisi saçta, yaş 25. Ama kayboldu kerata, saçı kestirirken gitti herhalde.

25 yasinda, gecen sene. Uc bes tane, stresten buyuk ihtimalle

13e
bir miktar gamsızlık var ama cinsimiz bozuk olduğundan sülaledeki erkeklerin hepsinin saçı bu yaşta beyazlamaya başlayıp 30 35 arası komple beyaz oluyor.
şakaklar komple beyaz. üstlerde yoğun beyaz var.

21 de falan çıkmıştır
Bence o yaşa kadar yaşadıklarım yanında az bile çıkmıştı

26, henüz beyaz yok. Gamsızım.

İlk olarak 20-21 gibi bir adet vardı üstlerde bir yerde. Hatta o dönemden bir kız arkadaş (sevgili manasında değil) kopartmış ve içine tarih attığı bir kağıda sarıp vermişti, maalesef şimdi kayıp. Şu anda Ekim'de 39 olacak bir ihtiyarım; saçta tek tük var, hatta kamufle falan edebiliyorum siyahlar arasında. Sakalda daha çok.

32. genetik olsa gerek.
favorilerde çıktı. şimdilik sakal ve şakaklarda da var.
ama stres sayılarını arttırıyor. en belirgin artışı problemli bir iş yeri ve ardındaki işsizlik döneminde oldu.

bende 20'lerin başında başladı şu anda 20'lerin sonundayım bayağı beyazladı, stresle ve genetikle alakalı sanırım.

Lisede birkaç tel vardı, şimdi 6-8 tane olmuşlardır.

20, ben tamamiyle stresten ve hastalıktan kaynaklandığını düşünüyorum genetiğimde hiç böyle bişey yok

28 yasindayim, daha yeni cikti. 2-3 hafta oldu farkedeli, sacimin sol on tarafinda tek bir tel. Baska yok simdilik:)

ilkokulda çıktı, aşık olmuştum :)

şimdi 23üm. üst ve yan tarafın tam birleşime noktasında çıkmıştı, başka yerde yok bildiğim kadarıyla.

eksisozluk.com

Bu yazını sakla. Bir gün cok mutlu olacaksin.ve bugünü hatirladiginda guleceksin.

@vi veri umutlanmaktan yoruldum.

-gerçekler acıdır-

ben mutlu olmaya çalışmıyorum, yaşıyorum sadece. yaşamanın kendisini seviyorum. yani mutluyum demiyorum, hatta hiç mutlu değilim. hani başka bir hayat seçeneği sunsalar önüme, vazgeçebilirim bu hayatımdan, o ayrı mevzu. e şimdi öyle bir seçenek de olmadığına göre yapacak bir şey yok. yani araba kullanmayı seviyorsundur, alamayacağını bildiğin bi klasik arabaya da için gidiyordur ama yine de elindeki araba işini görüyordur. benim de aynı hesap. arabalarla da hiç alakam yoktur da örnek diye bu aklıma geldi.

Fazlasında gözüm yok ki, başkaları için nomal olan, bütün kalbimle istediğim hiçbir şey olmuyorsa nasıl mutlu olabilirim ?

Insan hayatinda dönem dönem bu sekilde durgunluklar olur. Bu dönemler bazen uzun sürer. Simdiki ortaminiz güzeldir.birde başka yeni arkadaş ortami yeni heyecanlar deneyin.ki bir kez denediniz olmadi diye pes etmeyin denemeye devam.

Mutlu degilim günü kurtarmaya çalışıyorum. İyice çıldıracakmışım gibi hissedersem şükür, şeker, sigara gibi birşeyle bastırmaya calısıyorum.
Yetiskinlik, ev geçindirme, cocuk planları falan daha boktan. Hayatinda seni mutsuz eden şeyleri değiştir daha okul çağındaymışsın. İleride birşeyleri degistirmek daha zor olacak.

Varolus bunalimi

valla pek beceremiyorum ya
yapmak aklımada gelmiyor bazen
bazen bilerek yapmıyorum

Ben pazarlık yapmıyorum ama düz hesap yapalım diyorum. Geçenlerde et döner ve kola aldım. Et döner 7,5 TL ve kola 3 TL idi. Yani toplam 10,5 TL ödemem gerekiyor. Adam 10 buçuk deyince, hı? 10 buçuk mu? dedim, 10 ver yeter dedi. Benim olayım da böyle.

bence ne aldığına göre değişir bu pazarlık olayı ya. tekne turu örneğindeki gibi eğer hizmet alıyorsam pazarlık yapmam, ama keko gibi de her yerde otuz liraya satılan mala elli lira vermem.

hizmet sektörü pazarlığa kapalı olmalı, ama ticaret açık bence. öyle düşünüyorum.

yaparım. zevkli de oluyor. yunanistan'da bile yapıyorum adfasdfsfd

yapanlara sözüm yok, onların da kendince bir doğru bildiği vardır ama kendim için konuşacak olursam çok bayağı ve dandik geliyor bana ya. yapış yapış ne öyle. ABİ ŞÖYLE YAPAK, ABİ BÖYLE YAPAK, ÖĞRENCİ KARDEŞİNE NE YAPARSIN vs. hiç gelemem. ürünün fiyatı belliyse ya verip alırım ya da arkamı dönüp uzaklaşırım. fiyat yoksa da sorarım, uygun gelmişse alırım, gelmemişse yine devam ederim. hayır zaten ekonomik hacmi düşük bir insanım, sene boyunca aldığım her bir şey için pazarlık yapsam kurtaracağım 100 lira falan olur yani ne uğraşcam ya.

hayatta yapamıyorum, hiç yapmadım, yapabileceğimi de sanmıyorum. yanımda yapıldığında da çok utanıyorum. yapana, yapabilene saygım sonsuz ama pazarlık yapmak herkese göre bişey değil sanırım :)

ben hiç beceremiyorum o yüzden de pazarlık olmaması gerektiği taraftarıyım. aynı yerden aynı şeyi birilerinin daha ucuza alıyor olması koyuyor tabi. oysa annem pazarlık konusunda tam bir master. 4-5 ürün alırsa birini resmen bedavaya getiriyor ama işte nerede pis huy var babamdan almışım.

kız arkadaşım iyi allahtan o konuda da beraber olduğumuz zaman o işlere o bakıyor..

yaparım çünkü pazarlık yapılan bir yerse pazarlık payı bırakıyorlar zaten.

ben yapıyorum sayılır.
ama işin komiği ucuz şeylerde pazarlık yapıp pahalı şeylerde yapamıyorum.
çünkü ucuzun alternatifi ve çeşidi çok oluyor genelde.

Bazen yapabiliyorum. Çok da iyi değilim. Fakat babam ve bir iki arkadaşım baya iyiler bu konuda. Gerçi iyi de demeyeyim, Kesin arkadan ana bacı küfür yiyiyorlardır.

Bazı yerlerde pazarlık yapman lazım ama. Çünkü genelde fiyatlar pazarlık payı eklenerek konuluyor. Pazarlık yapmayanlar sayesinde kazandığı para çok olduğu için, pazarlık payı da olduğundan çok sorun etmiyorlar. 125 liradan 25 e düşen bile gördüm ben.

Genelde çok etki edemiyorum ama şu an kullandığım şort çantasını 75ten 60 a düşürdüm en son. O kadar. Onu 50ye düşürürdü yetkili kişiler.

nakit alıcam en son kaça olur derim ama ısrar edemem.
ama annem mükemmel bir kadındır bu konuda. baya indirim yaparlar o deyince.
adeta içimizdeki kayserili.

tek yapabildiğim pazarlık birden fazla bi şey alırsam indirim istemek.

2.5 liradan 5 tane bi şey alacaksam eğer, 10 lirayı kabul etmezlerse hayatta almam mesela.

babam çok yapar. Ben pek yapamıyorum ama madem tekne turu örneği var, bir kere baya indirim olmuştu 3-5 falan değil birkaç kişinin bedavaya gelmesinden bahsediyorum. Ha sonraki güne vs. değildi yarım saat sonra kalkacak bir şeydi, adam da "tamam abi siz geçin sizi görenler gelir oradan kazanırız" gibi bişey demişti.

Ayrıca benim hiç olmaz dediğim Satürn'de bile yapmıştı :D Yani Vatan bilgisayarda mı ne daha ucuzdu onu söyledi, o fiyata verdiler. Tamam bu hakkımız bazı mağazalar diyor bunu ama ben bunu söyleyip dert anlatacağıma gider Vatan'dan falan alırdım mesela.

Ha yine "yanında hediye" olayı var. Bir çeşit pazarlık. Laptop aldık, 150tl'lik çanta verdiler ama biraz zorlama ve muhabbetle. Hani pazarlık işte. Aynı laptobu alan başka adama vermeyecekler yani, onlar teklif etmiyor. Ben bunu Amerikanlara yaptım şansımı denedim oldu :D Öğrenciyken ABD'deki bir websitesinden illüzyon malzemesi alıyordum, yüz küsür dolar tutmuştu benim için büyük para. Sİparişe ek mesaj attım öğrenciyim benim için büyük para ama Türkiye'de yok bunlar, eğer mümkünse yanında küçük hediyelerinizi bekliyorum diye :) Gayet güzel/eğlenceli bi kart oyunu göndermişlerdi değeri de 16$.

yaparım. yapılması da gerekiyor. öyle "3 lira için ne yaparlık yapcam?" diyenler kendi paralarını kazanmıyorlardır yada çok paraları vardır.

Eski galerici olan babam kadar olmasa da yaparım. O gençliğinde adamın ağzına sıçardı bir şey alırken. Çoğu esnaf Türkiye'de fiyata pazarlık payı ekliyor zaten. Müşteri de kaybetmek istemeyeceklerinden illa biraz biraz fiyat kırarlar. Tekliften çekinme yani.

Pazarlik yapmam.
Ama bazi durumlarda ne tutturursa o fiyati cekerler ya, o durumlarda kaziklandigimi farkedersem pazarliga girisirim pek beremiyor olsam da. 3 ay once yurtdisinda adamin 45euro fiyat cektigi tekne turunu 20euroya aldim. Aslinda pazarlik yapmadim, adam ben istemiyorum dedikce israr etti, gittikce fiyat dustu. Ben de yeterince dusuk fiyat soyleyene kadar yok dedim.
Ama pazrlik denen seye karsiyim. Fiyatlar sabit olmali, kaziklama olmamali, pazarlik da olmamali.

Bende yapamazdim. Ama fazla mal aldigim zaman kurumsal bir yer degilse kusuratu atalim bari su kadar olsun diye teklif edebilirdim en fazla. Birkac kez kayinvalidemle alisverise cikip catir catir pazarlik yapma olayini gordum ama hala ben o kadar israrci olamiyorum. Kendisi esnafi biktirircasina pazarlik yapar. O kadari da cok fazla ama yine de ilk soylenen fiyatin hemen kabul edilmemesi gerekiyormus.

Zamanla geliştirdim ben de, önceden hiç beceremezdim. Ancak pazarlık yapılan yere bağlı tabii ki, hissediyorsun yani onu bu insan beni kazıklayacak diye. Bayağı geleceği durumu da ön görüyorsun zaten o esnada yapmıyorsun.

ben de yapamam. ama fiyatı duyunca tekrar sorarım şaşırmış gibi veya hımm yok pahalıymış falan derim. bazen öyle deyince indiriyolar slfkdg. başka bi şey diyemem ama.

fırsatım varsa, elim kuvvetliyse direk yaparım

Yapmazsan kazıklanırsın.

Yapmışlığım var birkaç kere ama hiç sevmem, yoruyor ve yıpratıyor beni. Ben doğrudan "Pazarlık sevmem, son bir fiyat söyleyin, alırsam alırım" derim. Eğer pahalı gelirse ve sonradan "Hadi. 10 daha indireyim" derse de "Hani son fiyatı oydu" der, bağırmadan kızarım. Pazarlık yapanları takdir ederim de, bir arkadaşımla Antalya'ya gittik ve iki gün Antalya'daydık. Arkadaş bir şal için "Pazarlık sünnettir" deyip 1.5 saat pazarlık yaptı ve arkadaşa çok bozuldum. Zaten azıcık zaman oradayız; onun da 1.5 saatini dükkanda geçirmek istemem. En son parasını ben verdim. "Hadi, bu da hediye olsun benden" dedim. İndirim de 30'dan 20'ye. 10 tl o kadar zamanıma değmez. Yalnız bir gezide, dlini bilmediğim yabancı bir ülke için "İlk söylenen fiyatın yarısına alın" dediler. Oranın dilinde rakamları öğrenip hayvani pazarlık yaptım ama o istisna. Adamlar baştan uçuk söylüyorlarmış zaten.

pazarlık yapmadan olur mu ya :)

teklif verirken bile pazarlık payı ekliyorum üstüne :D

Yani pazarlığın her aşamasında varım

Sabah hastanede yaptim. 13bin kusurluk fatura 9200e dustu.

Pavyon mu hastane mi belli degil. Pazarlik yapmayandan 13bini cart diye aliyorlar iste.

bir kere yapayım dedim beceremedim. 50 liralık 3 tane tişört beğendim satıcıya uygun bişeyler yaparsanız 3 ünü de alırım 135 olsun dedim, yok yapamam üstelik kartla ödeyeceksiniz komisyon alıyor banka dedi. bende peki sizi kırmıcam çok sevdim dedim 150 lira verdim :) genelde bunu satıcı müşteriye der ben söyleyip çıktım dükkandan :)

geçen yıl lazer'e başlarken ablamın yaptığı pazarlık gözlerimi dolduracak cinstendi. oldukça karlı ve memnun çıkmıştım. o yüzden pazarlık yapabilene saygım sonsuz. ama ben yapmam. çok utanıyorum :(

....na bile koyyorum Fraise görsen şaşırırsın %30 indirim garanti. Sabah 20 liralık peyniri pazardan 12'ye aldım bak o kadar küsüratlı diyorum.

@sivrisinek nasıl la? pazarlık yaparak kazıklanıyoruz. yani ben dükkana giriyorum abi selam pazarlık yapacam ona göre fiyat ver diyorum o da 100 liralık mala 300 çekiyor ben 200'e alıyorum ve seviniyorum asdfasdfsadfsadffasdfasdf

bi anlatsana çok heyecanlı

eskiden yapamıyordum, artık yapabiliyorum.

yaparım. yapmalıyız.

tekne turunda pazarlık yaparım. hatta geçen haftasonu gittik, 50 tl idi kişi başı, kızkardeşim 35 e çektirdi öyle çok dil de dökmeden. pazarlık payı oluyor onların dert etmeyin.

ama bizim burda aydında cuma pazarında bile pazarlık yapılıyor. meyve alacak diyelim karpuz 11 geldi 10 yap derler. ya da armutu hadi 2 den ver 2 kilo alayım derler.

pazarcıya, zor geçinen esnafa ben pazarlık yapmam mesela.

bu biraz ben de insaniyet, prensib meselesi. bir de 2 lira için pazarlık yapmam. mesela çilingir çağırırım onla pazarlık yaparım 60 dediyse 40 a çekerim fln. türkiye'de işler böyle dönüyor. size de tavsiye ederim.

fazla beceremem ama yapana saygı duyarım.

belki yüzeysel düşünüyorum ama girenin bize girmesi üzerine kurulu bu sisteme acayip uyuzum. şimdi o mal yada hizmet bize gelene kadar her aşamasında pazarlık yapılmıyor mu, yapılıyor. belli tenzilat - iskonto tutarlarında anlaşılıyor karşılıklı, protokoller oluyor. fabrika girdisinden çıktısına, ürünün ambalajını üreten firmadan toptancısına, perakendecisine kadar her düzeyde bi karşılıklı anlaşma var fiyatlarda. böyledir yani bu, başka yolu var mı? amaa son kullanıcıya gelince bi etiket fiyatı tutturulmuş gidiyor. 5 kuruş indirim talep edilse tepeden bakılıyor neymiş etiket fiyatı öyleymiş. kim basıyo o etiketi acaba, tüketici tarafında kim anlaşıyor sizlerle o fiyatta? beyefendi lütfedecek %5 peşin indirim yapacak, karta %0,2 bonus yüklenecek şu bu. baştan aşağı farazi rakamlar olaylar.

Nebulada basla tr istiyorsan ultimayi da kendi sitelerinden indir ve client/connector hangisi varsa orda anlatilana uygun kurulum yap. İndirdigin ultimayi uzun bir sure guncellemeye birakman gerekebilir. Daha fazla soeun olursa bana yaz. 2001-2012, Shadeslayer was here. :)

1) ücretli orjinal server osi aylık ücreti 14,99usd idi yanılmıyorsam (edit 11,50 euro)

2) tr serverlarda eskisi gibi yogunluk oldugunu dusunmuyorum, uogamers.com veya ultima forever serverleri her daim 400+ online oyuncuya sahip

sorulara bende cevap yazabilirim 1999-2014

yağğğğ eski günler

(git: youtu.be

Nasıl oynamak istediğine göre server seçebilirsin. Google sınıflandırma yapan bir sürü site vardır.

Ücretsiz oynayacaksan kaliteli ve oyuncu sayısı yüksek olana bakman lazım. Sıkıntılı serverlarda lag ile uğraşıp, buglardan buglara koşarken teknik destek bile alamayacağın serverlar var.

Öte yandan çok güzel ücretsiz serverlar var. Yetkililerin gerçekten ilgilendiği, çok güzel sistemler ve scriptler olan.

Bir önemli konu PowerHour çok yüksek olan ya da tek taşa tıklayıp bütün skillleri seçtiğiniz (ki bu ikincisi pvp olur genelde) oyundan aldığınız zevki düşürecek seviyede oyuncular çok olur. Ücretsizlerin sıkıntısı bu. Fakat dediğim gibi çok güzel ücretsizler de var(dı).

Sorulara gelecek olursak

1-) Geneli aylık ücretli olur. Ücretler sunuculara göre değişiyor. Fikrim yok ama onu sıralanan site vardır.

2-) UO, client ve connector vs. hepsini oradan indirin. Kendi düzeltmeleri, codeları, hile karşıtı programları vb. olabilir o zaman başka bir UO çalışmaz.

bi 15 yıl kadar gecikmisin hocam.

Zoho CRM kullanın. :)

Sugar CRM olabilir.

@chiper ve @cakabo,

cevaplarınız için teşekkürler. bu bahsettiklerinize daha önce bakmıştım. ben beleş bir şeyler arıyorum:)

www.bitrix24.com

www.hubspot.com

şöyle bir şey çıkmış: webrazzi.com

tekstil sektörü olabilir. Çinde üretim yaptırıyor büyük tekstil firmaları. özellikle mont-dışgiyim firmalarını bir yoklasın.

Kuyum sektörü olabilir, bi kere dolmuşta çin dili ve edebiyatı okuyan bi çocukla tanışmıştım, kuyumcuda çalışıyormuş gelen çinlilere yardımcı oluyormuş vs.

Tekstil, ağır sanayi, hızlı tüketim. Bunları bir incelesin dış ticaretçi olarak dehşet paralar kazanır.

Yayinevi, kitap adi ve ismin ile birlikte kitabi senin yazdigini kanitlayacak tum dokumanlari mesaj atar misiniz? Maili vereyim de oraya gonderin yani.

elimde yalnizca ismimin yazili oldugu kitap var.

düzeltme dediğiniz: ''dizgi'' yapan kişinin isminin geçmesi normal. siz bir şeyler yazarsınız, yazdığınızı dijital yada kağıt olarak dizgiciye-yayın evine teslim edersiniz. dizgici de onu imla, mana, görsel, kıl, tüy inceleyip baskıya hazır hale getirir.
ALLAH rahmet eylesin evladınıza.
''ona rağmen işimi zamaninda teslim ettim'' siz kitap mı yazdınız? size kitap mı yazdırdılar?

kitap yazdim. dizgi yapan degil, bir ders kitabiydi yazdığım. yine ayni branstan biri kitapla ilgili incelemede bulundu. onun adi yazıyor.

bu arada sagolun

yani yayinevinden bi ders kitabi yazmam istendi ben de onu yazdim. işin yeni egitim öğretim yilina yetismesi icin aciliyeti vardi. o yuzden zamaninda teslim ettigimi belirttim

Bu tarz konularda hukuk yolundan önce uzlaşma yolu denenmeli.

Size aracı olan ve firmada irtibat kurduğunuz kişi ile irtibata geçtiniz mi? Onlarla bir daha konuşup, parayı isteyin. Belki kolaylıkla çözülür iş.



.

hocam @chiper size yardim etmek istemis zaten. ona mail atin isterseniz. isminizin yazili oldugu kitap disinda illa ki belge vardir elinizde, kitabin yazim asamasindaki taslaklar, firma ile yazismalar, kitapta adi olan diger kisi ile yazismalar vs. bunlari toparlayip @chiper'e ya da bir hukukcuya gidin mutlaka. ispati cok zor olmaz.

Hissetmiyorum. Asla kendini bu kadar aşağılama.

arada bir meraktan bakiyorum neler yaptiklarina o kadar, o yüzden hayir

@chiper

bilmem, kendime saygısızlık gibi görüyorum.

böyle durumlar için adını tam olarak koyamadığım bir problem var bence.

ben stalklamıyorum. giden gitmiştir gittiği gün bitmiştir!!!!

ben omzumu yaliyorum. bakarken.

Arada sırada '' bu aptal bakalım ne yapıyor'' deyip bakıyorum. Zevkli olay bence . Bir zamanlar 7/24 konuştuğun birisinin böylesine dikizlemek.

yooo. ben bakıyorum valla kupi. teee ilkokul aşkına kadar stalklıyorum canım sıkılınca. ne olacak ki? sırf merak.

hala bişeyler hissettiğim biri olsa bile bunun nesi zavallılık...

niye hissedelim ki, ona üzülürüm beni kazanamadı diye aşsdlşsf.

ok, ne bileyim ben öyle hissederdim hep.

seni biliyorum elorelia, tahmin etmez miyim? :D

kayankayin +1
Hiç yapmadım böyle bir şey, çok gereksiz gelir bana.
Ama yapan kişiyi zavallı olarak nitelendirmem, olabilir insan merak edebilir bunda kötü bir şey yok ki.

hissediyorum.

www.youtube.com

mabel matiz - gel
ahmet kaya sarkilari

bludfire, repeat, turn up the speakers gibi yabanci sarkilarda da ex atmis* gibi oluyorum (*hic kullanmadim, tahminen. igrenc bir sey oldugundan suphem yok. allah belasini versin bu vb. illetlerin)

son zamanlardaki ağır favorim,

www.youtube.com

otomatik olarak sovyet rusya'ya gidip vodka ve sigara içerek hüzne boğuluyorum. tatlı bir hüzün ama, garip bir his. her dinleyişimden sonra bir ağırlık çöküyor böyle. bence bu herifler hep böyle şarkılar türküler yüzünden vodka canavarı olmuş zaten. çok değişik.

"that's amore"

100 yil geriye gidip, tercihen gemide bir kadinla tanisip asik olasi geliyor insanin.

www.youtube.com

www.youtube.com

www.youtube.com

şu sıralar
www.tubereplay.com

baba yaga - so ends another day

www.youtube.com

www.youtube.com

var, olmaz mı? hatta kendimce sebeplerini yazayım kısaca.
duman - ah - şarkıya konu olan o üçüncü tekil şahıs gibi hissediyorum.
gripin - bir cevabım var mı? - kendi kendime ettiğim sitemlerin ve sorgulayışların yansıması.
leman sam - illa - etrafımdakileri sadece sevdiğim ve genelde onların beni sömürdükleri gibi onları hiç sömürmediğim için, sevgi anlayışımı temsil ediyor.
sezen aksu - eskidendi, çok eskiden - geçmişe özlemim.
barış manço - dönence - yalnızlığımın özeti.
the cranberries - dying in the sun - anıları hatırlayış...
björk - venus as a boy - çok sevdiğim bir dostumu hatırlatıyor, mutlu oluyorum.
ferhat göçer - kalbe kiralık aşklar - "kim el sallıyor şimdi bilmem/eski evimizin penceresinden" kısmından itibaren, üniversite arkadaşımın evinde geçirdiğim zamanlar, günler geliyor aklıma. o benden erken mezun olmuştu, oradan geçerken bu şarkı ağlatacak kıvama getirirdi beni...
gülşen - saklandım izlerinde - hatıralar, hatıralar...
lorde - team - bir gün arkadaşımla bir yere kahvaltuya gitmiştik. dönüşte sıcacık yağmur yağarken biz de bu şarkıyı o bet seslerimizle söylüyorduk. direkt o an aklıma geliyor ve evet, üzülüyorum.
sagopa kajmer - vesselam - "üzgünümdür, hayli vesselam..."

www.youtube.com

Irkı ne?

Golden

Eh çok normal. Şöyle yapmanız lazım; Önce yediği mamanın enerji değerlerine bakın. Hayvan erkekse ve 25 kiloyu geçmişse yetişkin mamasına geçin. Dişi ve 20 kiloyu geçmişse de yetişkin mamasına geçin. 2 aylık bir süreç bu.

Bundan sonrası; Otorite eğitimlerine başlayın. Evin düzenini hayvana öğretin. Kendi yerini ve "yerine git" komutuyla oraya gidip yatmasını sağlayın. Sürekli ensenizde nefes almanıza izin verirseniz alfa olmaya çalışır şuan çektiğiniz sıkıntının çoğunluğu bundan kaynaklı.

Bir ikincisi, yavru köpekler yavrulukları döneminde tüm taleplerinin karşılanmasına alışmışlardır (Kaynak: Tamer Dodurka ve bir miktar g.tüm)

Bu sebeple artık onlara biraz "yetişkin" muamelesi yapmanız lazım. Evi yemesi pahasına yalnız bırakman lazım, dışarda yapmasını istemediği en küçük hareketi yaptığında ve hayırlarına rağmen tekrar ettiğinde eğlenceyi kesip eve getirmen lazım.

Bunları uygulamana rağmen düzelmiyorsa iki seçenek kalıyor biri biyolojik diğeri seninle alakalı;
1- Hayvana çok fazla protein yüklediniz. (ki bunun bazı joint problemlerine dek yolu var ve önceden eklem yerindeki ağrının ansızın gelip gelmeyeceğini kestiremezsin) Yavru köpek sahiplerinde sıkça karşılaşılır tedavisi yüksek proteinli mamayı kesmektir, bir kaç haftaya kendiliğinden düzelir.
2- Alınmanı istemem ama yeterince otoriter bir sahip değilsindir. Bu çözebileceğin bir sorun, kitapları oku videoları izle (özellikle ingilizcen varsa baya rahat edersin)

Kolay gelsin. :)

chiper'a hak veriyorum. Ben de sorunun sizden kaynaklı olduğunu düşünüyorum. (Köpeğin yeteri kadar gezdiği ve enerjisini attığı varsayımıyla)

Muhtemelen cicim zamanları yüzünden biraz fazla yüz buldu ve alıştı. Köpeğin yalnızlığa alışması için yabancılar kafes eğitimi veriyor, eğer kafese uygun yeriniz yoksa geceleri bir odaya kapatabilirsiniz. Ben kendi köpeğimi 4 aylık olana kadar uyku vakti yalnız bıraktım, şuan 12-13 saat evde salınık olarak sorunsuz yalnız kalabiliyor.

Biraz sertlik göstermeniz lazım. Öncelikle köpek havladığında olumlu veya olumsuz tepki göstermeyin. Kızmanız da onun için bir tepkidir, bırakın yorulana kadar havlasın. Boş bırakılmaya alışsın biraz, o size uyum sağlamalı siz ona değil. Benim yaptığımı yapabilirsiniz, tabi başlarda odayı biraz parçalayabilir. Bunun dışında yemek verirken yemeğin yarısındayken önünden çekip oturtup bekletmek, oyun oynarken ısırma oyuncağını ağzından alıp bekletmek gibi itaat eğitimleri verebilirsiniz. Gezdirirken de sorun çıkarıyorsa yular tasma takıp hizaya getirebilirsiniz.

8 aylık köpek ergenlik dönemindedir, hareketleri biraz dengesiz olabilir. Tabi yine de ilgilenilmedi diye havlamak kabul edilemez. Benimki öyle bir şey yapsa şamarı yiyeceğini bildiğinden yapmaya tenezzül etmez, siz de köpeğinizle o seviyeye gelmelisiniz. Bu da biraz kişiliğe bağlı, yufka yürekli yumuşak bir insan için zor bir şey. Ama köpeğin iyiliği için gerekli, köpekler sürü hayvanıdır ve özgürlük kavramları yoktur. Köpek sizi lider görmezse kendisi lider olur, bu da hayvanda strese, saldırganlığa, itaatsizliğe sebep olur. Eğer sizin takipçiniz olursa psikolojik olarak daha rahat bir yaşam sürer.

chiper'in dediği gibi bolca kaynak mevcut, okuma yaparak bu bilgilere erişebilirsiniz. Düzelmezse profesyonel yardım alabilirsiniz.

Sekiz ay, bir golden için ergenligin tavanidir.

Benimki gece kafama tenis topu atıp uyandirirdi oynayalim diye.

Önceki cevapları şöyle bir okuyabildim.
Evde düzenli bir yaşam ve kural kaide sart.
Aşırı derecede fazla antrenman daha da şart.

Bunun dışında hayirin hayır olduğunu bilmeli.
Hayırlar biraz ikna sonucu evete dönerse, asla basa cikilamaz.

Barinaktan sahiplenildiyse biraz rehabilitasyon gerekebilir.

Bir de, disiplinli olacağım derken gestapo olmayın.
Önemli olan kararli, kesin ve net olmak.
Onun dışında bağırmak falan disiplin demek değildir.
Özgüvenli ve kendi alaninizda rahat olun.

Sahipleneli yaklaşık 1 hafta olduğunu belirtmişsiniz dolayısıyla belirtilen şeylere sebep olabilecek disiplin hatalarınızın sonucunu görüyor olduğunuzu düşünmüyorum. Köpeği nereden sahiplendiniz? Yavruluğunu nerede geçirdi? Yavruyken yeterince sosyalleşebildi mi? Ya da terkedilen bir köpek mi ve bunun anksiyetesini mi yaşıyor?

Travmalı köpeklerle başa çıkmanın tek yolu sevgi, sabır, yumuşaklık ve kararında disiplindir. (Travmalı köpek sahiplenmiş biri olarak söylüyorum, sizi çok iyi anlıyorum) 1 haftada hiçbir şey düzelmez, hiçbir şey de bozulmaz.

Lütfen köpeğinizi çok sevin, şefkat gösterin ve sakinleştirmeye çalışın. Bu süreçte sık sık dışarı çıkmak, egzersiz yapmak da rahatlamasını sağlayacaktır. Günde 2 kez en az 1'er saat yürütmeye çalışın. Sosyal bir köpekse köpek parklarında diğer köpeklerle de oynatabilirsiniz.

Her şeyin ilacı zaman, bol şans :)

Giyim tarzı baya önemli bence. Beğenmediğim bir şey giydiğinde direkt söylerim. Örneğin kısa kollu gömleğe, sofra bezi gibi kumaşlara, aşırı bol pantolonlara, esmer olup da kırmızı içeren gömlek giyenlere, artık genç gibi görünmeyip hala converse giyenlere ve her yere eşofman altı giyip gidilebileceğine inananlara tahammülüm yok. Eski sevgilim hepsini yapıyordu sırasıyla hepsini söyledim vazgeçirmeye çalıştım.

Fikrimi almak isterse yakışacağını düşündüğüm şeyleri söylerim yoksa umrumda bile olmaz.

tarzını da kendi içinde bir bütün olarak beğenmeseydim sevgili olmazdım, 180 derece ekstrem değişimler olmadığı sürece sıkıntı yok

ne giyse yakışıyor. ama o da her yere kotla gidebileceğini düşünen erkeklerden. pantolon çeşitliliği konusunda fikirlerimi söylüyorum sadece.

kıyafetlerini genelde ben seçtiğim için beğeniyorum. beğenmediğim kıyafeti olursa gizlice atıyorum.

ben onun yanına önemsesediğim için özene bezene gidiyorum. özenip beğenmese de doğru düzgün giyinsin en azından. atıyorum sandaletle falan gelmesin hiç sevmem. ha gelen oldu mu, 7 senelik sevgilimdi :)

Hali hazirda sevgilim yok. Genel olarak cevap vereyim. Fikrim sorulmadigi surece bir sey soylemem, fikrimi sorarsa soylerim. Fikrimi sormadan ciddi ciddi bir sey demem icin kisa kollu gomlek giymedi falan lazim :p

o ney öyle yaa! bu tarz benim jürisi miyiz ? ne istiyorsa onu giysin hiiç dert değil yakıştırıyorsa bende beğeniyorum zaten malzeme güzel ondan heralde

Normal zamanlarda kendi haline bırakıyorum. Özel bir yere gidileceği zaman o da, ben de birbirimizin fikrini alıyoruz.

Ama yavaş yavaş benim sevdiğim tarzı benimsemeye başladı o da. Aslında şöyle oldu, benimle birlikte olana kadar kendine gidip de bir kıyafet almamış, yani kaç yaşında koskoca adam, kıyafetlerini hala annesi alıyormuş. Ben onu kıyafet alışverişi yapmaya alıştırdım, böylelikle kendi tarzını oluşturdu yavaş yavaş.

Genelde tek tip giyindiği için begenmedigim bir şey olmuyor. Zaten kendisi gitmez absürt bir şey. Ama ekstra yakışan bir şey olursa sık sık giysin diye mobbing uygularım.^^ Çünkü çık tıtlı oluyor.

Umrumda olmaz. Kaliteli giyindiği sürece zevksiz olabilir problem yok.

Bazen begenmiyorum ve dile getiriyorum.

insanın bakmayacağı varsa da bakası geliyor. özellikle 70 yaşında teyzeler eğileceği zaman çatalı tutuyor. ulan senin memintolara kaldıysak çükümü keser atarım asdfasdfsadf

Refleks o sana özel bişey değil. Bir kaç tane kadına açık açık sormuştum aynı şekilde cevapladılar.

Şimdi bir kadın olarak şöyle cevaplayayım.

Erkekler nasıl dar pantolon giyip ikide bir malum bölgeleri sıkıştığı için iki bacağı pergel yapıp insan içinde eliyle sıkışan bölgeyi çıkarırlar, bir kadının da giyim konusunda yaşadığı bazı sıkıntılar olabiliyor.

Benzer şekilde düşük bel pantolon giyip eğildiğinde kıllı çatalı görülünce düzeltmeye çalışan erkek bolluğunu da kadınlar olarak gözlemliyoruz.

İsteyen erkek bu durumda daha üsturuplu pantolonlar da giyebilir, madem çekiştirilecek ortada slip yerine boxer, dar ağ yerine daha casual, rahat pantolonlar da giyilebilir.

Kadın olarak ortamına göre giyinmeye özen gösterdiğimi belirteyim. Ancak maalesef o kadar azgın ve sapkın, ağzı salya akan milletiz ki hiç tahmin edemediğimiz yerlerde de bakışla yeme, bakışla tecavüz etme olaylarıyla karşılaşabiliyoruz. Emin olun, bunun için illa mini etek giymenize gerek yok. Adam olan bir kez dener, görür. Dolayısıyla, bu tip anlarda kadın olarak zaten sapkın bir toplumda olmamız vesileyle tekrar bir çekidüzen verme ihtiyacı hissedebiliyoruz. İnsan kendini kötü hissettiğinde nasıl vücudunu kapar, kollarını birleştirir, bu da onun gibi bir psikolojik korunma yöntemidir, bir nevi reflekstir.

Bu ülkede gerçekten erkeklere büyük görev düşüyor. Bir kadın giydiği kıyafetine neden çeki düzen verir şeklinde bakmaktan ziyade, "acaba ne oldu da kadın durduk yere üzerine çeki düzen verme ihtiyacı duydu" şeklinde bakarsanız inanın bizlere daha çok yardımınız dokunur.

Kaldı ki bu ülkede Hollywood plajlarındaki gibi giyinmiyor kadınlar. Lütfen artık özgür kız, öküz erkek yarışını bırakın. Öküz erkeklere karşı savaşın.

Öküz yazmaz ama bir kadın cidden o bakışların altındaki anlamı çok iyi hissediyor. seni şöyle bir becereyim, ulan o.., vs. gibi. Okumak bile ne kadar rahatsız edici, değil mi? Cidden son günlerde bu ülkeyi kadınlar değil, erkekler kurtaracak diye düşünmeden edemiyorum. Tüm erkekler öküz erkeklerle savaş açsın, ülke kurtulacak, refah düzeyimiz artacak yemin ediyorum.

ya tamam öküz erkek çok anladık da, g*t yanağı görünen şort diyorum arkadaşlar. iç çamaşırı boyutunda giydiği şey, çektiğinde uzamıyor. lokasyon bazlı sıkıntın varsa gömlek taşı yanında sar g*tüne benim gibileri görünce. merdiven çıkarken eteği arkadan kapatmak değil ki bu. pointless işte. alkoliklere, kumar bağımlılarına falan hep özünde iyi bir insan derler ya, bu kıyafet çekiştirme hareketi sanki böyle bişey. böyle giyindim ama cinsel güdü taşımıyorum demek gibi sanki o hareket. dah adün metroda arası kıllı göğüslerini kapattı karşısında oturuyorum diye. arkadaşım sanki sabahtan beri yoktu orada o göğüs çatalı. bir haftalık sakal gibi kıl var ya göğsünde. selülitli tiplere hiç girmiyorum bak.

Ben bahsettiğin şekilde bir çeki düzenle karşılaşmadım hiç. Bahsettiğin giyim tarzını da tam olarak anlamadım ama topu topu bir kez iki kez karşılaşabileceğin bir durum diye anlıyorum o kadar ekstrem diye anlatma şeklinden zira burada kadınlar öyle aman aman tekrar yazayım "Hollywood plajlarında", "Amsterdam sokaklarında" olduğu gibi giyinmiyor ki.

Odağınızı değiştirin, yeter. Hayat mis. Başka şeyler sorgulayın. Bunlara kalmayın.

Açık göbek ve kıllı meme çatalını dün, Kısa şortu bugün gördüm. Buralara ekstrem değil böyle kıyafet ve hareketler

kimisi refleks olarak yapıyor, kimisi o şekilde giyinmeye alışık olmadığından (belki bir tatil yöresine en son 5 sene önce gitmiştir) kendi de rahatsız olup bir taraflarını kapatma ihtiyacı hissediyor, kimisi de gerçekten çevredeki bakışlardan rahatsız oluyor ya da kıyafetin bir yeri sıkmıştır. göt lobu bacağa göre biraz daha dolgun olduğu için şortun paçasının sıkmış olması olası. eğri oturup dogru konuşalım kadın eğilirken yakasını kapatmasa bu ülkedeki kadın ve erkeklerin %90'ı kendisi için "yollu" der. bak kadınlar da der; yalnızca erkekler değil. şahsen buna dikkat etmeyen bir kız da benden eksi puan alır.

bir de şimdi o bacaklara selülitli, göğüs çataĺına kıllı yorumunu yapabilmek için göz kaymasından daha fazla süre bakmak lazım. ikimiz de erkeğiz; yemeyelim birbirimizi.

sanat için soyunanlara, sanat sever olarak bakıyoruz zaten inkar yok. 2 saniyelik bakıştan rahatsız olacak kız da gitsin öldün mümkünse. g*t lobu diyorum ya. iç çamaşırı giymeyip, kot pantolunun düğmelerini tamamen açarak, penis degajesi yapmam gibi bişey. dediğiiniz gibi sadece tik olarak yapıyolardır belki de. bilemedim. aradığım cevabı da bulamadım. bigün soracağım birine artık.

adam göt yanağı diyor arkadaşlar göt yanağı(parmak uçlarını birleştir), kesinlikle haklı.

Kardes kadinlar kendilerince aciklamislar iste ne diretiyosun gotu gozukuyodu vs. madem bu kadar icine oturdu orda kadina sorsaydin. En guvenilir kaynak yanindayken sorsana.

16 yaşındaki kıza göt lobu hakkında soru sorulmaz ki hacıt. pokemon topu kadar beyni var. nasıl açıklayacak. ayrıca tacize girebilir. sakat iş

Sordunuz, söyledik işte. Matematik değil ki problemini çözelim. Kafayı iyice bozdunuz kadınlar ve kıyafetleriyle ya! Sabah sabah sinir harbi!!! :(

dessy + 1
Ek bir sebep daha söyleyeyim, giysi üzerinde durdukça kendini salıp hafif bollaşıyor.
Kıçı bilmiyorum ama şort dediğin şey kottan yapılıyor. O da giydikten biraz sonra her kot gibi hafif kendini salıyor ve bel kısmı tam oturmayıveriyor. Yanak çıkmış çıkmamıştan ziyade hafif sarktığında dışarıdan çok bir şey anlaşılmıyor ama o beli aşağıya inip rahatsız olunca toparlayıp çekiyorsun.

Bir de kıyafetler mağazada veya evde durduğu gibi durmuyor. Geçen gün bir arkadaşım t-shirt'ünün kollarını sutyenin askısına rulo gibi dolamış. "Bu ne böyle yahu" dedim, "Bu t-shirt'ü ütüledim ben, evde üstümde jilet gibiydi.Yolda saldı kendini, dekoltesi de açıldı. Eğilip doğrulamıyorum. Ben de böyle dolayıverdim" dedi. Bende de bir kot şort var; normal şort diye aldım. Giydikten yarım saat sonra şortun bacakları kıvrılıveriyor. Mağazada öyle değildi bu, evde de böyle değildi. Giyince yavaş yavaş bacakları rulo gibi kat kat kıvrıldı. Yarım saat içinde 1 cm, iki üç saat içinde 4 cm kısaldı şort rulo gibi toplanmaktan. Ben de onu yanakları göstermenin mübah olduğu tek yer olan plajda mayo üstüne giyebiliyorum artık, iyi ki şortun öyle olduğunu anlamam acılı bir tecrübeden geçmedi. O şortu ilk dışarıda da giyebilirdim nosnormal uzunluğu var diye, sonra yanaklarla ortada kalabilirdim. Evde deneyip "Tüh, ne biçim çıktı" dedim sadece. Yanaktan bağımsız olarak bollaşınca da çekiştiriyorum zaten şortu plajda da.

Bir de senden rahatsız olmayabilir ama içinde olduğu durumdan rahatsızlık duyuyordur. Dün etek giymiştim, dizin hafif üstü, standart bir etek. Öğle yemeğine giderken bir sokaktan geçtik; artık hava koridoru mu dersin, boğaz mı dersin, o sokakta efil efil rüzgar esiyor. Ben de eteği tuttum açılmasın diye. Yanımda da iş arkadaşlarım var. Şimdi benim iş arkadaşlarım da öküz veya sapık değil tabii ki ama onlar öküz değil diye sokakta Kırmızılı Kadın mı yapayım?
www.youtube.com

Bugün de yine standart ama kalemimsi bir etek giydim ama oturunca toplandı. O yüzden otururken uzattım. Etek kısa da olsa, uzun da olsa çekiştireceğim ben onu. Olay birinin görmesi, görmemesi, eleştirmesi, kınaması ya da hoşuna gitmesi değil; kumaş toplanıyor, o da beni rahatsız ediyor. Yoksa bana ne.

Bir de şu var
s-media-cache-ak0.pinimg.com

Ek: Bir de kadınlar açısından şunu söyleyeyim. Sen evde giyiyorsun bir şeyleri, kendini aynada beğenip neşeyle çıkıyorsun. Dışarıda sen bakmasan bile kendini kötü hissettirecek bir bakış, hareket aldığında kıçını başını örtmeye çalışıyorsun, o gün artık senin moralinden de, senden de hayır gelmiyor. Yanaklı da giysen, uzun da giysen, sana giydiğini zindan ettirecek biri oluyor mutlaka. Sen değilsin ama başka bir erkek. Kirpi gibi savunmaya geçip çekiştire çekiştire kendini toparlıyorsun sürekli. Algıda seçiciliktir, sana yanaklısı, göbeklisi denk gelmiştir; olabilir. Bu standart bir hareket.

Göt yanaklarını herkesin değil gerekli insanların görmesini istediğinden.

Aman diyim ağzını hayra aç, ne zamandır merak ediyordum cevabım bulunsun bildirimi gelsin.

"winter is coming"

Ben bu işi çok iyi yaparım, burada olmalıyım dedim geldim.

özet: asla sevmediğin, ilgin olmayan, merak etmediğin bir bölüm okuma ve kulaktan dolma bilgiyle bir hevesle hareket etme.

Kulaktan dolma bilgilere göre tercih yapmamak önemli. Bir bölüm okul hakkında her yerde saçma saçma çok şey duyarsın hepsi de yarım yamalak subjektif bilgilerdir dolayısıyla onların gazına gelip hareket etmemek gerekir. Bu çok önemli.

Bu aşamaya gelmeden önce en başta kendini iyi tanıman lazım. Merak ettiğin şeyler ne? İlgilerin, kapasiten ne? Basit gibi gözüküyor ama bir bölüm eğer onu sevmeden merak etmeden ya da anlık bir hevesle dolduruşla yazarsan bitmez. zehir olur. başarı oranı düşer. Şimdi "geleceğin mesleği" , "parası çok iyi", "mezunlar 10k" ile başlıyormuş zırvalarını çok duyarsın. Ama önce merak ve motivasyon istek önemli. Sevmediğin biri işi yapmak çok kötü bir şey ve sevmeyerek sırf bu tarz kriterleri göz önüne alarak hareket ettiğinde başarı gelme olasığı da çok düşük. Kendini en iyi sen bilirsin.

Kendinle ilgili az çok bir aşamaya geldiğinde zaten belli başlı bir elemeden geçmiş olacaksın. Şimdi sıra geldi bu durumda tercihlere. Kendi ilginle merakınla elindeki sıramayla tutan yerler arasında değerlendirme yaparak elemeye gitmen lazım. Bölümü karar verdikten sonra, okullar bazında değerlendirme yapma aşaması geliyor. Burada bir sürü etmen var. Şehir içi şehir dışı ekonomik durum vs. ama sanırım bunu değil daha çok bölüm olarak soruyorsun sen.

Dediğim gibi kendini biraz tartıp biraz elemeler yaptıktan sonra önüne çıkan fazla seçenek kalmaması lazım tabii ki bir kaç farklı seçenek kalıcak. Bu noktada da kaliteli bir araştırma yapman lazım. Gidip bölümden insanlarla bizzat konuşman, bölüm hocalarını ziyaret etmen biraz okuman, derslerine bakman gerek. Her bilgiye her duyduğuna inanma çünkü başta dediğim gibi bunlar subjektif olacak. Sen tüm bunları cebinde biriktirip mantıklı bir yol çizmeye çalışıcaksın.

Lisede puanım boşa gitmesin diye fen lisesine gönderilmiştim, Türkiye'de ilk bindeydim, esasınsa ben Sosyal Bilimler Lisesine gitmek istiyordum. Neyse lisede 4 senem kabus gibi geçti, fen lisesi olması ve okulu sevmemem vs. Üniversite tercihlerinde kimseyi karıştırmayacağıma dair kendime söz verdim. Ailem Ankara Hukuk vs tutuyordu, herkes epey ısrar etti Hukuk diye. Kimseyi dinlemedim, kendim araştırdım, hocalarla görüştüm, çğrencilerle görüştüm, okullara gittim günlerce. Önce bölümüme karar verdim, sonra da bölümüm en iyi neredeyse orayı tercih ettim. Hocalarım, ailem tarafında sağlam trip yedim, sor bana pişman mıyım? Elhamdülillah, pişman değilim. Önce bölüm diyorum; okul da değil, bölüm.

Ben ailemin isteğine göre tercih yaptım. Hiç istemediğim bir bölümdü. Şu an çok pişmanım okulu bırakacağım. Şimdiki aklım olsa kesinlikle karşı çıkardım. Puanım boşa gitmesin diye istemediğin bir bölüme gitme ve hangi bölüm olursa olsun Ingilizce eğitim veren okula git.

puan boşa gitmesin mantığı ile puanım tutan en iyi üni nin en iyi bölümüne yerleştim. En iyi okulu seçerken akademisyenlerin başarılarına, mezunların durumuna ve okulun uluslararası alanda tanınırlığına baktım. Bölümü seçerken etki altında kaldım. Endüstri seçmek isterken abimin zoruyla bilgisayar seçtim. Deli gibi pişmanım.

puanım tutuyor diye yazdım hayvan gibi pişmanım

Bogazici insaat veya makina istiyordum, olmadi. Yonetim bilisim sistemlerine girdim, iyi ki insaati makinaui kazanamamisim diyorum

ben ortaokulda karar vermiştim. rehber öğretmenimi çok severdim onun biraz etkisi oldu. insanlarla konuşmayı, farklı insanları dinlemeyi, fikir edinmeyi filan seviyordum. baya da meraklıyım. bunun tek yolunun rehber öğretmeni olduğunu düşündüğüm için onu olmak istemiştim. sonra baktım ki öğretmen olmak bana göre değil, psikolojiyi araştırdım biraz. onu okumaya karar verdim. puan iyi gelince ailem baya ısrar etti hukuk diye. psikoloji böyle popüler değildi o zaman. çok ısrar ettiler diye yazdım önce ama sonra düşündüm yapamam dedim.sonra pişman olursun filan dediler. başkasının kararından pişman olacağıma kendi kararımdan olurum diye düşünüp yazmadım hukuk filan. iyi ki yazmamışım. yazsaydım marmara hukuğa yerleşiyordum. hukuk okuduğumu düşünemiyorum bile. sadece psikoloji yazdım. iyi ki bizimkileri dinlememişim. hiç bir zaman da pişman olmadım.

hukuk istiyordum, istanbul ve ankara dışında her yer tutuyordu ama önemsemedim açıkçası. bu puanla girebileceğim yer öğretmenlikler dedim ve neredeyse tercih listemin %80'i öğretmenlikti ki öğretmen olmayı acınacak bir durum olarak görüyordum. İlk iki tercihime özellikle istediğim şehirleri koydum ve ikincisi geldi. Pişman olduğum zamanlar da oldu ama genel olarak çok şey öğrendim ve çok mutlu oldum bu meslekte. Okurken de bari akademik kısmına geçeyim bu işin dedim, bir şekilde oldu. İstediğim işi yapıyorum, evet.
Zamanla ilgi ve düşünceler değişebiliyor. Çok birilerine danışmadım, genel teknik konularda bilgi aldım hocalarımdan. O an yapabileceğim en iyi tercih buydu ki çok güzel bir şehirde okuyup çok güzel insanlarla tanıştım ve zamanımın her anını dolu dolu geçirdim.
Ha bu arada benden hukukçu falan da olmazmış. Belki hakimlik ama ülke bu haldeyken yapılacak iş değilmiş.

Derslerinin disinda merak edip biseyler arastirir miyim dedigin bi bolumu sec.

8 yaşına kadar astronot sonrasında da avukat olmak istemiştim. avukatlık dizileri izleyip o avukatlardan biri olduğumu düşünürdüm filan. Üniversite zamanı geldiğinde de bu istediğimi gerçekleştirdim hem de turkiye'nin en iyi üniversitelerinin birinde başladım hukuk fakültesine. Derslerimi, bölümümü hep sevdim ama bu ülkede yapılacak meslek değilmiş maalesef. Başka bir ülkede olsam hem mutlu hem de iyi bir avukat olabilirdim.

Şu anda mezun oldum; başka bir meslek mi yapsam yoksa devam mı etsem kararsizligini yaşıyorum mesela.


Demem o ki iyice ölçüp tartin. İlerde nasıl bir hayat yaşamak istediğinizı düşünüp öyle karar verin. Meslek insanın hayatını direkt etkiliyor. Sevmediğiniz bir işi yaparken mutlu olamazsıniz. Bir de ailenizin söylediklerini de tamamen reddetmeyin. Bazen büyükler bir şey bildikleri için uyarıyor ve kimse bizim kotulugumuzu istemiyor. (Ben bu hatayı yaptım)

Ben hep veterinerlik istiyordum fakat ziyadesiyle boktan bir çocukluk geçirdiğim için (sağlık sebepleri) okulda devamsızlıklarım çok fazla oluyordu o yüzden veteriner olamadım. Evde çok fazla zaman geçirdiğim için de genelde kitap bilgisayar falan takıldım ve neticede görsel iletişim tasarımı okudum. Interdisipliner bi bölüm de olduğu için alanında her boktan anlayan ama bi boku da tam bilmeyen bi adam oldum, bu esnada veterinerlik hayalim olduğu için 2. üniversite olayıyla veteriner sağlık ve laborantlık da okudum. Eğer 4 senelik parayı kenara atabilirsem dikey geçişle lisansını da okumak istiyorum :D En azından hayalimi kovalıyorum, şuan yaptığım işler de beni gayet mutlu ediyor, evimi ailemi geçindiriyorum en azından.

daha kötüsüne gitmemek ve açıkta kalmamak için. :(

Liseye baslarken onumde iki secenek vardi. Ya ogretmen lisesine gidip ogretmen olacaktim ya da super liseye gidip genetik okuyacaktim. Kayitlarin bitmesine 1 saat kala ogretmen lisesi yedeklerinin olmayacagi anlasildi. Gonlum de zaten genetikten yanaydi. Muhtemelen ogretmen lisesi olsaydi da sonradan kararim degisir, genetik okurdum.

Ailem eskrem karsi cikis yapmadi hic ama genetik okumami da istemediler. Simdi "iyi ki karsi cikmamisiz" diyorlar. Ogretmen Lisesi'ne gitseydim, muhtemelen daha buyuk bir direnc gosterirlerdi. Hala verilmis sadakam varmis diyorum.

Sozun ozu, icinden gecen her neyse onu yap. Yukarida biri demis "baskasinin kararlariyla pisman olacagima, kendi kararimla olurum" diye. Kararini kendin verince pisman olsan bile direnme gucu oluyor bence. En zor zamanlarda bile "bunu secerken sonucunu biliyordum" diyor insan.

Kendime sordugum sorulari bilemiyorum su an. Bence hayal kur. Kendini nasil hayal ettiginde mutlu oluyorsun, onu dusun. Ek olarak, onceliklerini belirleyebilirsin. Ornegin, gelecekte cok paran mi olsun istersin? Insanliga deger katmak mi istersin? Merak ettigin bir olguyu mu arastirmak istersin? Insanlara yardim etmek mi istersin? Buralardan dogru cikisi bulursun diye dusunuyorum.

ailem zorla hemşirelik okuttu. mezun oldum 5 sene hemşirelik yaptım, 2 senesi sorumlu hemşirelikle geçti, öylesine değildi yani, ciddiye aldım işimi.

şimdi ne yapıyorum? 3 ay önce tamamen istifa ettim ve yetenek sınavlarına hazırlanıyorum. haftaya da sınavım var, geçersem 4 sene güzel sanatlar okuyacağım.

ciddiye alarak yapıyor olsam da benim istediğim ve beni mutlu eden şey hemşirelik değildi ne yazık ki.

benim küçüklüğümden beri istediğim şey çizim yapmaktı, şu yaşıma gelmişim hayalim değişmemiş. genelde insanların küçükken kafayı taktıkları mesleğe dair hayalleri değişmiyor. küçükken ne istediğini hatırlıyor musun? ve şu an kendini o mesleği yaparken hayal edip, gülümseyebiliyor musun?

mecburiyet, zaten okulu bıraktım

herkes mühendis oluyordu ben de oldum.

benim kafamda mimarlık vardı, bizimkilerde eczacılığa takmışlardı kafayı ama ondan nefret ediyordum sonra babam genetik güzel olabilir falan demeye başladı ben de küçükten beri merak ediyordum yalan yok ama bu bölümü yazmamda asıl neden sınavdan 1 ay önce babamı kaybetmekti, o da bunu istiyordu diye gaza gelip yazdım genetiği ve iyi bok yedim. siz siz olun böyle ölümcül hatalar yapmayın.
çok seviyorum alanımı o ayrı ama bok yediğimi düşünmek için de çok sebebim var.

ben puanıma göre arada nereden baksan 20k fark olan daha düşük bir bölümü tercih ettim. ama memnunum.

başka bölüm okusam ya okulum uzardı ya da sıkıntıdan kafayı yerdim. iyi ki sinema okumuşum.

valla babamın gönlü olsun nasılsa ondan önceki tercihim tutuyor dedim.
tutmadı.

İyi ki tutmamış çok mutluyum.

Ne olacagimi bilmiyordum. Bana mezuniyet sonrasi yuksek sayida secenek sunan bolumu sectim. 2 yil sonra fikirlerim olgunlasti ve calismak istedigim alana yoneldim. Ben isletme okudum.

Oldum olası meraklı olduğum bir alandı, yeteneğim de vardı, ortaokuldayken karar vermiştim zaten bu bölümü okuyacağıma. Puanlar açıklandıktan sonra babam başka bir bölüm yazdıracaktı hatta yanlarında kalayım diye. Son gün gizlice tercihleri değiştirip yine istediğim yeri yazdım. Ceremesini çok çekiyorum açıkçası, iş bulma manasında. Başka başka yeteneklerimi birleştirince gerçi, tadından yenmiyor, gerisini de umursamıyorum zaten.

Spi var. Bence yine de guvenilir dernek araciligiyla yapin, cunkunkontrolu olmus olur. Diger turlu parayi alip, cocugu yine okula gondermeyebilirler. Dernegin ne kadar cok butcesi olursa o kadar cok cocuga ulasabilecek.

edit: www.smallprojectsistanbul.org

Dernegin buldugu cocuk zaten okula gidiyo demek yanlis cunku dernek para oldukca cocuk buluyor.

neden bir turk cocuk degil? ayni durumda olan hatta o suriyelilerin yararlandigi haklardan bile yararlanamayan fakir turk aileler var. neden onlarin okumaya calisan cocuklarini dusunmediniz? suriyeli cocuk okutmak bence mantikli degil, zira geri gidebilir ulkesine.. diyelim ki kaldi, bir turk cocugu kadar turkiyeye kalben bagli olacagini da sanmiyorum. bence turk bir cocuk okutmak bu ulkeye daha cok yarar saglar..

wagner love +1

Wagner +2

Wagner+1

wagner +1

hali hazirda sistemin icinde bulunan bir cocuk, ailesi fakir de olsa cevrenin destegiyle egitime ulasabilir diye düsündüm.

yanlis düsünüyorsam düzeltin, uzun yillardir Türkiye'de degilim. Memleketim olan kücük bir anadolu sehrinde bile, cok fakir mahallelerdeki cocuklarin hepsi okula giderdi. istanbul gibi yerlerde elbet vardir ama ben cocuk isci olayinin -kendi memleketimde- suriyelilerle birlikte patladigini duydum/gördüm.

o sebeple suriyeli demistim.