Sen + 1
Hatta bir yerde 'Ben Yukarı Kaledonya Arşidükü müyüm. Benden sonra ülke fetret devrine mi girecek' demişti, o geldi aklıma. Senden bir parça dünyada kaldığı için yok olmuyorsun, sonsuza dek yaşıyor gibi oluyorsun.
Tırt bir insanım. Benim genlerim aktarılsa ne olacak, aktarılmasa ne olacak ama bir yandan da bakınca, bir Einstein'ı oluşturan genler yıllar boyu, saçmasapan ve tırt insanların çiftleşmesi sonucu gelmiş. Yani, hepsi tırt değildir de, bayağı bir tırt insan oluşuma katkıda bulunmuştur ataları mataları düşününce.
Bir de bu konuda biraz bencilim sanırım, ben nefes almayı bıraktıktan sonra çocuklarla, eserlerle, dikili ağaçlarla, bilmemneyle ölümsüz olacağımı düşünmüyorum. Dünyaya bir iz bırakma gibi bir derdim yok. Hadi, çok değil, dedemin babasını, 3 nesil öncesi, hatırlayan mı var? Adam öldü gitti, kalanların umrunda değil. Ben de bir süre sonra kimsenin umrunda olmayacağım, onu geçtim, ne olduğunu görüp bilmeyeceğim bile, yok olacağım; bu şartlar altında dünyamızın gen havuzu ve dikili bir ağaç en son düşündüğüm şey. Ölümsüz olacak olsam daha çok isterim ben, 'Oooh, kaç kıtaya yayılmış genlerim, göreyim' derim.
Bir de sopiro'nun dediği tabu konusu var. Örneğin, biri çocuk istese 'A ah, neden çocuk istiyorsun ki' denmez ama çocuk istemeyince aynı tepkisizlik olmuyor ve '16 yazar neden çocuk yapmak istemediklerini anlatıyor'. Bu tabuyu kırmak için kitap çıkaracak kadar sayfa sayfa anlatılmak, savunulmak zorunda kalması ne kadar acı. 'İstemiyorum', 'İçimden gelmiyor', 'Genlerimi sallamıyorum pek'; bu kadar. İsteyen mutlu olsun, istemeyen de mutlu olsun; ne güzel.
0