İKametgahı işe giriş için e-devletten aldım. Almadan önce sitede "İmzaya gerek yoktur, orijinal belgedir. Her yerde geçer" gibi bir şeyler yazıyordu; şimdi ne yazdığını hatırlamıyorum. Kullandım ve hiç sorun çıkmadı.

olimpos-kemer arası gideceğiz bakalım..

Bazi ozel sebeplrden dolayi Ev :( ama kendimi taniyosam 3. Gun gideriz bi yere.

İzmir'deyim yani evde :/

çalışıyorum ne yazık ki

Hiçbir şey. :/

İki yılın ardından Trabzon'a gidiyorum. Cuma'yı iple çekiyorum, çok özledim.

tatil. yarın için de izin aldım, 10 gün oh yeah.

Yatış..

Her sene olduğu gibi bayramın ilk günü aileyle birlikte anneanne, babaanne ziyaretleri. Öncesinde kabristan ziyaretleri.

Sonraki günlerde ise ders çalışmam lazım :(

yazlik/tekirdağ

evde çalışıcam teslimim var

ankaraya gidicem ailemin ve arkadaşlarımın yanına

evdeyim (istanbul). müzik çalışmlarına başlıycam bu boşluktan faydalanıp. bayram ziyareti yapmayı düşünmüyorum, yakın akrabaları telefonla ararım belki.

sonra da perşembe ve cuma iş...

yazlık, silivri.

bu gece eve gider gitmez FM indircem. ve 1 hafta boyunca aralıksız FM oynıcam sanırım.

anne babayla çok zor bir yıl geçti, 2014 çok boktan.
atlıcaz arabaya, egeden başlıcaz gezmeye. plan program yok. gerekirse çadır kurucaz, bulduğumuz ilk pansiyona, aparta akıcaz. yicez iççez. kafayı dağıtıcaz...

kaş'ta tatil

kabak koyu

@groovettyn kaç sene oldu kaş'a gitmeyeli , özledim aslında bende oraları patara plajını , Kalkan ı falan.
bazen diyorum ne işin var bu hengamede buralarda git kaşa bi kahvaltı salonu aç yazları kaş da,kışları italyada geçir diye kendime

benim yerimede eğlen

Anneannemin elini öpmeye gidiyorum. Dünyanın en güzel eylemi.

kabak-izmir

memlekette oluyorum. zaten bayramdan bayrama birkaç gün görüyorlar.

eyvallah @john
bu arada söylediğin işi becerebileceksen durduğun hata ;)

Annemlerin site havuzlu orda takılıcam. Tam pansiyon ve beleş :)

4 günlüğüne didim'e gidiyorum.

evdeyim, adli tatil başlayınca da yazlığa kaçarım.

Yazlıktayım. Arada iki hareket etmek dışında, malak gibi yatıp bir şeyler okumak ve denize girmek ana planlarım arasında.

Bunlar 19 yaş değil 12 yaş cümleleri, biri sizi kandırmış olmasın. Bursaya gelip sizi bulmaya cesaret eden biri böyle saçma sapan cümlelerle yazmaz. Sizin verdiğiniz tepkiyi verirdim ama sürekli özür dilemene gerek yok biraz sert cikmis, sizli konuşur yaş farki var, ilişki düşünmüyorum, dünyayi algilayisimiz farkli falan derdim.

Yaşım da 19 bu arada ve bu kız hiçbir arkadaşıma benzemiyor bu yazdıklarıyla.

gerçek ise bile oldukça sorunlu bir kız gibi geldi bana. her durumda uzak durmanda fayda var.

yok zaten yakın durmam sildim ettim de şaşırtıcı sadece.

bende ilahi aşk sandın :D

Yaşadım hem de 2 kere. Kızlar benim vahşi cazibeme takılıyorlar yapacak bir şey yok.

O değil de cidden yaşadım ve ikisini de reddettim. sanal sanalda kalır. hiçbir şekilde gerçek hayatımla paralel bir şekilde götürmem sanal alemi. çok aşıksa gelir konuşur, kimseyi yemiyoruz neticede. kızın da erkeğin de özgüvensizi çekilmez hacı.

gerçek olduğu ne belli?
erkekler bu kadar saf olmayın lütfen, sonra yok böbreğim gitti yok param gitti..
kız normal değil +1

hiçbir normal kız tanımadığı etmediği adamı 6 ay takip edip, bursaya gelip geri dönmez vs.

adını kapatmamış evet merak edip baktım arkadaş fena değil. troll değil mümkündür.

dostum adımı neden kapatayım. ben gizlilik ya da kendimi afişe etme ihtiyacı duyan biri değilim. isteyen internet üzerinde telefon numarama bile ulaşır yani. trollükle de işim yok.

Hem "nerede yaşıyorsunuz, bir bilgim yok" demiş, hem de "Bursa'ya geldim" demiş. Gerçi bunları toparlayınca "Bursa'da kısmı cepte ama devamını bilmiyorum" çıkıyor ama kim gelir ki "Resimlerini beğendim" diye başka şehre. "Bulgaristan'dayım para gönder" gibi bir şey bu büyük olasılıkla.

ya tezatı çok fazla evet. ben bunun kandırmaya yönelik bir şey olduğunu düşünmüyorum. zira uzaktan aptal gözüktüğümü düşünmediğim için. daha çok ortaokul öğrencisinin yaptığı bir şey gibi. yaşı da yalan çok büyük ihtimalle. kırmadan ne söylenir nasıl ifade edilir bilemedim tabi. niyetim bozmak değildi. olabilir insalık hali çünkü.

Bursa'ya sizin için gelmemiş Bursa'da da bulunmuş ama size yazamamış. Hatun troll değil de kafadan kırık gibi geldi. Bana da açtığım forumda tanıştığım 15 yaşındaki bi kız kaçmıştı üniversitedeyken. Kız bulunana kadar bi gece karakolda kaldıydım. Aklıma geldikçe ürperiyorum, uzak durmak lazım. :)

geyik yaptım ya amaan. bilerek herşeyini açık bırakmışsın zaten, ya dalga geçmişler ya da küçük bi kız takıldı sahiden. torunlarına anlatacak anın olmuş negzel.

@bana da mı lolo, senin ki daha enteresan ve anı derecesindeymiş :)

@shiranai, haha torunlarıma anı mı :) ahaha

altyazı.

Dublaj. Hakkını verin güzel yapılan işlerin.

büyük ya da en azından ünlü yapımlarda güzel dublajlar yapılıyor. onun dışında rezalet. hele aksanın önemli olduğu kısımlarda %95 rezalet çıkıyor.

öte yandan animasyonların birçoğunda orijinalinden çok daha iyi olduğumuzunu düşünüyorum.

altyazi bence de. dublajda arkadaki sesler yalan oluyor.

harry potter dublajı çok berbat. ama bttf izleyeceksem dublaj isterim açıkçası.

Her seyi orjinal dilinde izlemek lazim bence. Arada Shrek, Ice Age gibi animasyonlara efsane dublajlar yapiliyor, onlar istisna olabilir.

dual sesli indir

Altyazı diye düşümüyorum ben de.

Hani klasik bir şey var ya, "sadece animasyon filmlerini türkçe izlerim" diye. Benim de öyle.

Forrest Gump'ın dublajı iyiydi, ben de hatırlıyorum. Hatta aldığım korsan filmde altayazı yoktu, mecbur dublajlı izlemiştim.

İstersen ikisini de koy arşive, içinde kalmasın.

Genelde altyazı tercih etsem de örnek verdiğiniz filmlerin dublajları hakikatten iyidir özellikle Back to the Future, ben o filmi mutlaka dublajlı izlerim arşive koyacak olsam yine dublajlı koyarım mesela, çok saçma gelebilir ama Yekta Kopan'ın sesi Marty McFly'a Michael J. Fox'dan çok daha yakışıyor bence..
Karasızsanız iki halini de koymak en mantıklısı..

Back to the Future ise dublaj, kalanlar için altyazı.

harry potter'ın dublajı rezalet, o kesin altyazı..

laf pek duymadim da, dikdik bakma, elle taciz, celme takma falan oldu.

erkeeem

bana bi kere yavruuum demişti elinide popoma değdirmişti pislik herif ıyy hiç bi erkeğe laf atmadım ama bi kaç kez gözle taciz etmişliğim var

birisi yanımdan geçerken 'sen çok güzelsin' demişti. ben de ona 'biliyorum gerizekalı, sen de çok çirkinsin' demiştim.
bir kere de otobüs bekliyorum yaşlı bir amca yanımda durdu, elimi işaret etti. ben elime bişey mi olmuş diye baktım sorun yok. bana' senin gibi güzel kızların parmağında yüzük olmuyor, beğenmiyor musunuz kimseyi?' dedi. beni ya oğluna ya kendine düşündü galiba. umarım 1. sidir.

Genelde "off, aşık oldum, güzelliğe bak, çok tatlısın" gibi şeyler.

Ya da gerçekten kuvvetli bi can-ciğer fetişizmi oluyo. "Canını yediğim, ciğerini yerim, ölürüm kız sana" gibi.

Gaza gelip şiir, mani, gazel okuyanlar da var.

Geçen hafta birisi "ömrümü veririm" dedi içli bi şekilde :D üzüldüm :D

Iki gün önce kaslı bi abi, bana bankamatiğin kapısını açmak istedi. Ters yöne itiyodu, ben de olması gereken yöne ittim çıktım. O kaslarına karşı ayıp oldu :D "Böyle kızlar kaldı mı yaa" dedi, neye istinaden dedi bilmiyorum :D

Dün de bisiklet sürerken yanımdan geçen scooterlı çocuk "heeey bebekk!" dedi diye eve gelene kadar güldüm :D hey bebek ne ya sanki California'dayız :D

Bunlar komik olanlar, cinsiyet temalılar sanırım daha çok ergenlikte başa geliyo. Çünkü Türk halkının çoğu sübyancı. Bu tespitime inanın.

Edit: taciz kısmını çıkarttım. Prim vermeyelim. Çocuklarınızı, kardeşlerinizi koruyun.

Tam yanımdan gecerken kulagıma dogru cok guzelsın denmıstı bır kere.

Bırkac kere nereye gıdıyosun dedı tanımadıgım bırılerı.

Bır kere ıkı kız gece eve donerken, ıkı genc kırmızı ayakkabılı guzel demıstı. (Isın aslı trollemeye calıstılar sanırım, cunku ıkımızde de kırmızı ayakkabı hatta uzerımızde kırmızı hıcbır sey yoktu hfjka)

Islık otturuyolar bazen de.

Beni de yala

evet dondurma yiyodum

- niyetli olmasam o tırnaklarını ben yerdim.

this is wrong on so many levels :/

Hic laf atmadim ama bir gün kitapcida cok güzel bir kiz görmüstüm... Kitaplari incelerken ona okudugum bir kitabi uzattim ve tavsiye ettigimi söyledim. Bunun üzerine bir de;

- Simdi de siz bana bir kitap tavsiye edin seklinde devam ettim.

Saka maka kiz da bana bir kitap uzatti. Hersey o kadar mükemmel gitti ki büyü bozulmasin diye ismini dahi ögrenemeden ordan uzaklasmistim...

Parkta kosarken de carsafli bi teyze, yavrum bi bakar misin diyerek durdurdu, kosma yavas yürü , memelerin benim bile hosmuma gitti demisti

Şiişt yakışıklı tarzı şeyler,kağıtlara telefon numarası yazan da çok

peki burada çirkinler nerede?

@solem, güzellik çirkinlikle alakası yok. O tıynetteki adam için meme niyetine kat kat montunun üstünde azıcık yükselti olsa yine yeter. Gülerek ayıp mı ettik bilmiyorum, yoksa dünyanın en leş halidir. Özellikle çocuklukta.

metroda sokakta merhaba ıle de baslayabılıyor bak.

sahafta fılan. ohoo

Solem; Guzellik cirkinlik degil fantezi dunyasiyla ilgili.
Sporcu sutyeni ustune body ustune kapson varken memeyi nerden gordun sen?
ya da kupadaki dondurmayi kasikla yerken dilim bile gorunmuyordu, ama nasi bi cipa atili beyninde sen dusun.

bunca yıllık şoförüm böyle kasa görmedim diyorum ben genelde.

gözüyle kesen çok. bir iki kez de telefon vermişlikleri var. ya da bir şekilde telefon numaramı buluyorlar.

hayatımda bir kere laf yedim. onda da üniversite bire gidiyordum, gece eve dönerken adamın biri gel seni evime götüreyim dedi. döndüm adama hayırdır abi niye dedim. adamla 15 dakika falan bir banka oturup konuştuk, sigara içtik. pasifmiş. hayatını anlattı. epey ısrar etti, numarasını falan verdi. sonuç olarak gitmedim ama eğlenceli bir an yaşamıştım hayatımda.

yerim senin fındık poponu demişti biri. kibarlığından ben utandım

Ahahaha ya elbette güzellik-cirkinlik burdaki asil mesele. Sunu bi anlayamadiniz ya. O konuda bi sıkıntınız yok çünkü. Bana niye laf atilmiyor hic??

@solem merabaa

Takside amcanın, elektikçide de genç bir abinin sözlü tacizine uğramıştım erkek halimle. Adamlar yerine ben utanıp kızarmıştım. Normalde de laf atan olmuyor öyle dışarıdan. Dik dik bakanlar çok oluyor.

benim -en en en- çok bozulduğum laf; senin erkek arkadaşın olsam/senin gibi sevgilim olsa 1 dakika yalnız bırakmam.
leen niye sevgilim bile yok o zaman ? -demiyorum bunu adamlara tabi de, bu laf koyuyor bna evet
onun dışındakiler, her kadının duyduğu sıradan laflar. ha bi de beni turist zanneden izmir, istanbul vs. esnafından/gençlerinden laf değil de yabancı olduğumu sanarak yapılan konuşmalar var onlar eğlenceli.

Genelde üstteki bir giysi parçasının yerine geçmek üzerine şeyler olabiliyor, "Eteğin olayım" tarzı. Etek, pantolon gibi alt giyecekler en revaçta olanlar.

Bir de yemekli olanlar. Birkaç kere "kadınbudu köfte, yerim" dendiğini duydum farklı insanlar tarafından. Öyle düzgün butlarım da yok, acep nedendir.

En çok anlamsız şeyler çıkıyor. Tam cümle olmayan, yansıma sesleri içeren, gak guk gibi bir şeyler.

Genel olarak yanımdan geçerken off, yavrum, güzelim şeklinde nidalar oluyor.

Arabalılar saçma sapan şeyler söylüyolar genelde. ‘’Bırakalım mı? Hadi atla, yürüme güzelim gel bin…’’

Elimde uğraştığım bişeyler varsa onlara da laf atılıyor. ‘’Telefonunu yerim, bağcığını yerim’’, tokam düşse ‘’tokan olayım’’ gibi.

Bi kere sevgilimi bekliyodum bi köşede, önümden geçen bi tip ‘’Bunu da bekleten hıyarlar var vay a.mna koyim’’ demişti.

Bi kere de iki kız yürüyoruz, arkadaşım da uzun boylu baya yanımızdan geçen çocuklardan biri ''Allah boy vermiş gerisini koyvermiş'' dedi. Ben duydum arkadaşıma sordum duydun mu diye. Duymadım dedi. Bal gibi de duydu da işte işine gelmemişti :)

vapurda, 4 kız, kalçalarıma bakarak "nasıl taş, nasıl taşş" bi de takip ettiler.

genelde tek kız laf atmıyor, bir kaç kız birleşince hani saçma bir şekilde kıkır kıkır olur ya, eğleniyoruz, kız kıza oley! onların birbirlerinden gaz alması.

"Ahh, off" gibi unlemler ic cekmeler cok guzelsin gibi laflar. bir kere karsidan karsiya gecmeye calisirken bi araba yol verip senin icin degil bir dakika bir omur beklerim demisti o gulumsetmisti.onun disinda kimse dememis sasirdim sarki soylemeye baslayan cok oluyo kimsenin basina gelmiyo mu acaba ben kendi uzerime mi aliniyorum insanlarin sarki soyleyesi mi geliyo anlamadim :D

"ice tean olayım iç beni" not: erkeğim :(

Ahahaha pastörizesüt, aynen benim gazel dediğim oydu :D

bayram sokaktan geçerken yukardan bi kız, rapunzeeel gelsene diye bağırdı. haberim yoktu o sokaktan. bi daha da geçmedim. erkeğim :(

Her yerini yalarım demişti biri. Kadınım.

Külodun olayım osur osur yırt beni :(

Sarki soylemeye baslayanlarin suratina istemsiz guluyorum. Ama ah beee diyenlere pis bakis. Bi de sen çok iyisin duydum adam kisilik analizimi yaptı heralde ayakustu, tesekkur edicektim.

gözler de iimiş.

3 kere falan benzerini duymuşumdur..

32 m ist

Off be off! diye bagirdi biri yanimdan gecerken korkudan birden hopladim, kikirdiyarak uzaklastilar arkadasiyla. Buna benzer birkac tane. Ama oyle yaratici brseyler duymuslugum yok.

i can believe dat diyorum vallaha...o da ınanılmayacak kadar guzel olanlara :))

panpa böyle duyuruları hep umutsuzca fav'a ekliyorum. öyle bi yer yok bence. ya da bize söylemiyorlar.

spor salonlarinin havuzlarina gideceksin. uyelik disinda giris olmadigi icin pek keko olmuyor. darussafakada eski adi lifegym simdi norse spor salonu var. acik havuzu gayet guzel. uyeler haric haftasonu gunluk 100tl.

@wideee, kesinlikle yok la 3 tarafı denizlerle çevrili ülkemizde....

ben heybeliada ada beach cluba gittim fena değildi.

@duzsac, ya ben de gidecektim oraya da damsız almıyorlarmış. damım yok :(

Dün Aqua Dolphin Bahçeşehir'e gittik, çok beğendik. Yunusları izlemedik; havuz ve kaydıraklarda takıldık. Her yerden de servisi var.

bence kuzey tarafına bak. şile, arnavutköy vs. marmara denizi girmek için pek ideal durumda değil.

gönderir misiniz bakayım hata var mı?
ben yapmadım.

niye imkani olmasin hocam.
bir seriyi doldurucaksin, sonra numaralari degistirerek bir altini, bir altini bir altini derken zaten dolucak 9a 9.
sonra da zorluk derecesine gore istediklerini tutup digerlerini eleyeceksin.

hiç yapmadım ama çok zor olmamalı, önce full dolu halini hazırlayıp istediğin kısımları silmen yeterli. Dolusunu hazırlamak da çok zor değil. her satırın aynı harf aynı sırada olmayacak şekilde permütasyonunu alıp alt alta yaz.

imkansız demedim zaten, öyle olduğunu sanıyordum. daha doğrusu makine yardımı ile yapılıyordur diye düşünüyodum ki çoğu öyleymiş zaten. yalnız dediğiniz kadar da basit değil diye düşünüyorum @brawler ve @yakuza123.

@gadasiz, bu da sana gelsin:

162 374 598
735 689 142
489 125 367

621 437 985
953 218 674
847 596 213

298 763 451
516 842 739
374 951 826

not: hata var deme ne olur :)

edit: basit diyen arkadaşlar, 10 dakikanızı ayırıp yapabilir misiniz. deneme amaçlı sadece.

edit2: yapamadılar galiba.

Denedik ve canımız çıktı. Dinamik Programlama Modellerine girmek zorunda kaldık. Belki de öyle yapılmıyordur da bizim bildiğimiz yol oydu. Bir de bunun kolay-orta-zor düzeyleri oluyor; biz hazırladığımızın hangi düzeyde olduğunu da bilmiyorduk. Eğlencesine uğraşalım dedik. Çok zor iş.

az önce bir kez daha denedim yapmayı ve yine yaptım. demek ki yapılıyormuş ama tabi ki bu işte amatör olduğumdan zorluk derecesini vs. ayarlamam mümkün değil. ben sadece zevkine yapmaya uğraştım ve yaptım. ayrıca çözmek kadar zevkliymiş yapmak. bu da ikincisi:

764 235 819
328 179 456
951 468 732

247 381 695
583 624 187
619 957 243

163 892 574
472 513 968
895 746 321 (hata olabilir, göz ucuyla kontrol ettim sadece)

abi yapmak zor değil pek, ama işte tam uygun şekilde silmek beceri.

Bunu yapmak gercekten kolay. Aritmatigini oturttman yeterli.

En fazla 5 dakikani alir mantigini kavradiysan eger.

Bir ust seviye olarak samueay sudoku yaomani onereyim o halde. Bu da 3x5=15 dk almali en fazla

@reanarchy, samuray sudoku ne abi?

e: he tamam. o da kolay. yapıyorum artık.

The Big Bang Theory çekimlerini canlı izledim.

1. Taahhüt falan imzalamıyorsun paylaşmayacağım diye, isteyen yapar yani. Ama izleyen kitle max 200 kişi oluyor. Görece olarak yayılması zor diye düşünebilirsin.

2. Çekim hatası da oluyor, seyircinin espriye beklenmeyen anda gülmesi de. O sahne bittikten sonra izleyip karar veriyorlar yeniden çekelim mi diye. Gerekirse aynı espriye 3-4 kere gülüyorsun ve senden espriyi ilk kez duymuş gibi gülmeni istiyorlar.

3. Birkaç açıdan aynı anda çekiyorlar zaten. Seyirciler stadyumdaki gibi tribün kısmında oturuyor, sahneler de sahanın içinde gibi düşün.

1- Her bolum/sahne seyircili cekilmiyor. Final bolumleri mesela seyircisiz cekilip gulme efekti sonradan eklenebiliyor.

2- Gulme seslerini sonradan editliyorlar. Sahne 20. cekimde tamamlandiysa mesela ilk hatali cekimdeki gulme seslerini koyuyorlar.

3- Dizi setlerinde genelde birkac metre yukseklikte (dekorlar seyircilerin goruslerini kapatmasin diye) tribunvari yerlerde oturup izliyorlar.

(git: www.google.com.tr

Tribünde oturuyorlar da, "Değişik açıdan çekimler aynı anda mı yapılıyor, yoksa 5-10 kere çekiliyor da seyirciler onu o kadar kere izlemek zorunda mı kalıyor" anlamında sormuştum. Ama anladım. Teşekkür ederim.

www.huffingtonpost.com

ingilizce varsa süper bir röportaj olmuş, seyircili çekimde seinfeld'in ne yaptığını anlatıyo george :)

2- ben friends'in nasıl çekildiğini gösteren videoalardan birini izlemiştim. yönetmenler falan çekim hatası, seyircinin esprilere yeterince gülmemesi gibi durumlarda çekimi durdurup yeni espriler yazdıklarını söylemişlerdi.

Direkt Friends'in nasıl yapıldığını görmek istiyorsan özel bir bölüm var. Friends: The Stuff You've Never Seen ismi. Tavsiye ederim, canlı canlı görürsün nasıl çektiklerini.

Doğrudan Friends için sormamıştım da, ilk onda duymuştum dizide canlı seyirci kavramını. Yine de öğretici olabilir.

Almanyada gordum. Rewe'de.

yalan. var. özellikle probiyotik ürünlerde agir bir üstünlükleri var.

edit:almanya rewe lidl penny hepsinde var.

Tabii ki yalan. İngiltere'de var, başka yerlerde de emin olmamakla beraber gördüm.

İspanya'da bakkal dahil birçok markette gördüm. Hatta alıp yedim de.

İtalya'da gördüm.

londradayım. tescosunda da sainsburrysinde de var

Avrupa'yi gectim Kanada'da var.

Paris'te Danone ofisi bile var.

tamam vurmayın, öldü.

pariste vanilyalısı, armutlusu vardı.

Barselona'da da ofisi var Danone'nin

www.danone.com

the groups development kismina bakin diyerek konuya son noktayi koyuyorum.

images.huffingtonpost.com

ürün cesitliligini de göz önünde bulundurmak gerek.

buzluga at donsun cıkar bence

@slalom oha fikre bak... harbi mantıklı yalnız.

buzluğa atıp takır takır soymalısın. makinede çok cıvır, kotun her yerine bulaşır.

Buzlukta dondur +1, denenmistir.

Edit: aslinda buzluga atmasan da olur, uzerinde buyuk bir parca biraz gezdirerek de halledebilirsin.

Ben de benzer bir şey yaşayıp buzluğa atmıştım. Sakız çıkmadığı gibi, buzluğa elbise koyduğumu gören abimin sülaleyi galeyana getirmesi sonucu aileden "Kafasına donunu geçirip dolanmıyor henüz ama yakın sanırım" damgası yedim. Kuru temizlemeci en kesin sonucu verdi.

buzlukta dondur/ sogutucu sprey sik.

sirasiyla etkileri: yüzeysel temizlik. eger dokulu bir kumas ise ve cikartmaya calistiysaniz aralarda kalir, sogutucu sprey ya da yangin tüpü daha net soguttugundan donunca kaziyin, sonra ileri geri citileyin, doku arasindakiler de düssün. (yangin tüpünün hikayesini sormayin.)

eger o bölge daha acik renkli dokular arasinda kaldiysa hala ters cevirin, sakizli bölüme ve arkasina atilacak bez koyun. tersten buharli ütüyü basin, bol buharli. sonra bezlere yapisanlarla beraber cikartin, sonra dondurucu islemi tekrardan.

Şehir olan Medellin'den mi bahsediyorsun? Bagaj aşımın mı var nedir?

Benim ulaşımı şirket ödediği için bavul veya tarifeyi dert etmeme gerek olmuyor ama senede 1-2 defa Medellin'e gidiyorum.

Kolombiya medellin arkadasa burdan kot pantolon göndereceğim de...bi kargo şirketi lazım Kolombiya ya çalışan...nedir ne değildir bilmiyorum...balkanlar Rusya Kafkasya ve ortadoğu kuzey Afrika'ya hep gönderdik te ilk defa böyle bi talep geldi...ondan sorayım dedim...

Orada yaşayan bir arkadaşım var ama Türkiye'ye gelişi Kasım'ı bulacak sanırım. Eğer o zamana kadar göndermemiş olursanız, haber beklerim.

Arkadaşına götürülecek bir hediye falan olsa Ağustos'ta gidiyorum, götüreyim derdim ama 70 KG kot pantolon taşıyamam :d

Büyük olasılıkla zimmetlendi kuryenin üzerine ve yetiştiremedi o kurye. Gün kapanınca da otomatik olarak teslim edilemeyen olarak göründü. Yarın sabah ilgili şubeyi arayarak bilgi alabilirsiniz.

20-25 yas arasında inanırdım. Artık esra ceyhan modundayım arabası var mı, evi var mı? haha.

İlk görüştekine değil, ilk duyuştakine inanıyorum. O da tam ilk duyuş değil, ilk duyuşlar silsilesi, ilk 20-30 duyuş diyelim.

Ilk görüşte aşk=coşmuş hormonlar=geçer.

Birikerek gelen aşk=tanıdan yenmez=gerçektir.

evet. çünkü doğal. yani düşüncelerden bağımsız hormonal tepkiler. gerçek yani.

14-19 arası olabilir sonraki yaşlar için anca dizilerde filmlerde

26 yaşımdan gün alıyorum. 2 sene önce inanıyordum ama artık zor geliyor.

insanlar bir kez aşık olur bir den cok kez aşık oldugu sanar diye bir söz vardi.

sanirim sevmek ile aşık olmayi karistiriyoruz.
bzi kizlar harbiden cok guzel.
sevmemek elde degil.
ama aşık olmak icin sadece guzel olmasi yetmiyor anasi satiyim.

o yuzden inanmiyorum.

eskilerden bi anımı anlatayım, üni 2 deykene bi arkadaşım vardı o zamanlar 20 yaşındayım o da 24, iyiyiz hoşuz 1,5 sene bu şekilde gitti duygusal bişey yok sonra bi gece resimlerine bakarken buldum kendimi napıyorum lan ben dedim, bi gece de oldu resmen artık hormonal midir bilmiyorum resmen hissettim aşık oldugumu ama bi taraftan da biliyorum ağzıma sıçılacagını :) peşinden amerikaya bile gittim, kelimenin tam anlamıyla da sıçtı ağzıma, iki senede öyle sevdim, şimdi düşününce komik geliyor ama yapacak bişey yok. uzun lafın kısası aşkın yeri ve zamanı olmuyor. yaş oldu 27 keşke aşık olsam öyle diye bekliyorum, galiba bu iş saflıkla orantılı. soruya tam cevap olmadı ama yazasım geldi :)

ilk görüşte aşka inanmam, zamanla gelişen aşka inanırım.

ilk görüşte aşk var. çünkü bahsedildiği gibi bazı kızlar çok güzel. ilk görüşte aşık olurlar, tanıdıkça severler, aşkları perçinlenir. erkekler olaya önce şekilsel yaklaştıkları için..

İlk goruste ask değildir o ask olsa duramazsin boyle saçma salak bi insan oluyorsunuz e ilk defa gördüğün biri içinde saçma salak olunmaz.

Evet, tanıdıkça şekillenir ama. İçi boş bir teneke değilse zamanla güzelleşir. İçi boşsa zaten aşk hiç var olmamıştır.

ilk görüşte aşk diye birşey yoktur..

tutkularının esiri olmak vardır o an için..

ya vardır belki oluyordur öyle bir şey ama ben ilk görüşte aşık olamıyorum. mesela bakıyorum inanılmaz güzel bi hatun. tanışınca ama saçmasapan biri olduğunu fark ediyorum falan.

bende ağır ağır oluyo. şarkılarda da aynı durum söz konusu. öneriyolar mesela. dinliyorum. güzel değil ya deyip kapatıyorum. ertesi gün canım sıkılınca tekrar açıyorum. yine beğenmiyorum. birkaç gün böyle geçiyor. sonra hastası oluyorum şarkının.

aşkta da aynı şekilde oluyo. konuştukça, gördükçe, sindirdikçe aşık oluyorum. tanıdıkça aşık olacağım çok güzel bir kadın görürsem, o zaman ilk görüşte aşık olmuş sayılabilirim belki.

kredi kartında komisyon falan yok ya. nakitten her halükarda daha az risksizdir.

Yaninizda nakit olsun, banka karti olsun. Mesela amsterdamda kredi kartiyla dogru duzgun bisi alamadim. Kahveciye giriyorum, visa kabul etmiyoruz diyor adam.

Kredi kartı azıcık riskli. Şehir şehir bile kredi kartı kullanım oranı farklılaşıyor. Bazı yerlerde birçok yerde kredi kartı kullanabilirken, bazı yerlerde sadece büyük marketlerde kredi kartı bulabiliyorsunuz. Bulundurabiliyorsanız nakit bulundurun, en kötü kredi kartı ile ödeyip elinizdeki nakit ile kredi kartını kapatırsınız.

kredi kartı şöyle hesaplıyor:

harcama yaptığın tutar önce dolara çevrilir sonra tl'ye. euro -> dolar - > tl.
hepsi için banka gişe kuru kullanılır. 2 kez çaktı. yapı kredi üstüne komisyon almıyor. ama işbank alıyor.

bankayı arayıp konuşursan kartın biraz iyiyse harcamalarını euro olarak görme şansına ve ödeme şansına sahipsin. ama o kartların da yıllık masrafı falanı filanı var. baktım değmiyor bile... vazgeçtim.

debit kartlarda da % bilmem kaç komisyon alır. benim hesaplarıma göre kur farkı ve komisyon toplamı %5e falan denk geliyordu. kredi kartı az bişi daha insaflı geldi bana.

kısacası yunanistan'da euro kullanılır, at cebine euroyu gez. bankayı zengin etme.

debit hiç denemedim ama yurtdışına giderken hem kredi kartı hem de nakit para götürmenizi tavsiye ederim. kredi kartınızdan çekemezler, banka bir nedenden dolayı bloke eder, nakit paranız olmazsa sıkıntı çekebilirsiniz. ben hatta iki farklı kredi kartı götürüyorum. bir kredi kartı, pasaport ve biraz parayı otelde kasaya bırakıyorum. diğer kredi kartı ve kalan parayı yanıma alıyorum. güya riski azaltmaya çalışıyorum.

harcamalar için ne kadar nakit size bağlı. kaç gün kalınacak, kaç kişi gidiliyor vs. 3-4 gün için tek kişi gidecek olsam 1000-1500 euro alırdım yanıma.

Turla gittiğimizden otel parası ödendi. Tura dahil olmayan 150 Euro kadar ek harcama var, bir kısmına gitmeyeceğim (tavernaya 50 Euro vereceğime gider ufak bi bar bulup iki bira içerim, ilginç bi kafe bulup çay içerim daha iyi). Geriye günlük harcamalar kalıyor.

İki kişiyiz. 4 gece, Selanik, Athena, Kavala.

300 euro alın yanınıza, tamamdır.

debit karttan para çekecekseniz, miktarına bakmaksızın her çekimden ayrı ayrı komisyon+masraf aldığından, ihtiyacınız olacak parayı hesaplayıp tümünü tek seferde çekmeye gayret edin.

cok sık ucak ile sehat etmedim gidis gelis toplam 6 kere bindim ucaga. kisa ucuslarda gerci ama hafif kulak tikanikligi disinda bir problem yasamadim. korkan insanlarinda neden korktugu anlamiyorum acikcasi.

pasiflora kullanan arkadasim var ama babasi eczaci. kafasina gore kullanmiyor.

pskolog ile gorusseniz daha saglikli olmaz mi.

Binişim 70'i geçmiştir, 100'e varıyordur, hepsinde korkmuyorum. Bazen korkasım tutuyor. Ne zaman olacağını tahmin edemiyorum.

stresli olabilir misiniz?

ben 300'den fazla binmisimdir ucaga. son 6 ayda ben de ayni seyleri yasiyorum. halbuki cok severdim ucakla yolculuk etmeyi. strese bagladim ben.

psikoterapi ama dinamik psikoterapi ile hallolur. derinlerde başka bişiy ve belki de bi suçluluk var. bu şekilde tezahür ediyo.

bende de bi ara oldu ve sonra telkinle yendim kendi kendime. hatta türbülans sırasında en çok eğlenen iki kişiden biriydim.

kırmızı şarap da iyi gelir.

Belki de guncel ucak kazasi haberleri ile ilgilidir. Binmeden once yakin zamanda boyle haberlere denk geliyorsaniz etkiliyor olabilir.

Depremde oluyo bana onun gibi bir sey. Kucuk deprem olunca (deprem olayi guncellik kazaninca) olur olmaz sallanti hissediyorum.

çare iki bira.

uçak yolculuğunun en tehlikeli yanı, havaalanına gitmek ve havaalanından dönmek için bindiğin taksidir yazacam, küfredecen şindi bana. ''ööle olduğunu sanki biz bilmiyoz mu dallama?'' diyecen.

@f_d Bu yeni olan bir şey değil, en az 8-10 yıllık bir şey. Tabii kaza haberlerinin ve Uçak Kazası Raporu belgesellerinin iyi etkilediğini söyleyemem

@ursa major İçki biraz olamaz gibi, indikten sonra arabaya geçeceğim. Tehlikeli hale gelmeyeyim.

@compadrito Yukarılarda iken "Evden daha güvenli, evden daha güvenli, evden daha güvenli" diye sayıkladığım doğru. Bu yüzden küfretmeyeceğim, ama dediğimi (dediğini) bir de algılayabilsem.

bu korkunun başka bir ''şey''in tezahürü, su yüzüne çıkması olduğu önkabulüyle işe başlayabilirsin. o ''şey''in ne olabileceğini bulmanda, dinamik psikoterapi yol gösterir. bu şey, derinlerde kalmış bir suçluluk duygusu olabilir mesela. çünkü üst beyin ve alt beyin çatışmasını açık olarak görebiliyoruz. üst beyin diyo kine, evden daha güvenli, evden daha güvenli ama alt beyin onu dinlememekte direniyo.

alt beyin ne zaman ihtilal yapar, işler o zaman boka sarar.
üst beyin ne kadar iktidarda kalır, işler hep düzgün gider.

okumadıysan, Duygusal Zekâ - Daniel Goleman'ı listeye yaz.

eğer psikoterapi için, zaman, para, istek yoksa, bu işin üstesinden gelecek merci cerebrum dominant hemisfer prefrontal cortex'tir. hürmetlerimi sunuyorum kendilerine.

@blossom Geride pek kimseyi bırakmıyorum. Daha doğrusu geride koca koca insanlar bırakıyorum, onlar da özleniyor, ediliyor ama kendine bakacak insanlar, öyle bir "Boyunlarını bükük bıraktım" gibi bir durum yok, öyle bir suçluluk yok. O duyguyu başka bir zamanda sadece bir kere hissettim, tanımadığım bir şey değil ama o konuda tanıdığım en rahat insanlardan biriyim. Ama şu var, adrenalin sevmiyorum; adrenalinli şeyler zevk aldığım şeyler değil. Örneğin, biri dese ki "Sen şu köşeden çıkınca aniden önüne fırlayıp seni korkutacağım", onu bilsem bile korkarım. Aniden bir şey olması yeter, uzun uzun süreli gerilimden ve gerginlikten çok etkilenmem ama ani şeyler basit bile olsa etkilenirim.

@compadrito Daniel Goleman'ı okudum maalesef. Şurada da durumu anlatmıştım.
www.eksiduyuru.com
Kişisel olarak zaman zaman abarttığını düşünsem ve ara ara "Yok, artık" desem bile Nusret Kaya ekolüne daha yakınım. O da bir "Alt beynine kulak ver, üst beynini at gitsin. Sonra da o alt beyni eğit" insanı.

üst beyni at gitsin olur mu bea? hem de senin üst beynini?!?
orda bi yannış annama var.
onun adı alt beynine kulak ver diil, içindeki sese, sezgilerine, içgüdülerine, önsezilerine kulak ver olabilir.

Ben anlatamamışımdır adamın dediğini. Üst beyni komple atmıyorsun da, beyni haşlanmış yumurta gibi ele alıyor işte. "Üstün düzgün olabilmesi için önce içeriden, alttan başlayacaksın. Yoksa, içi cıvık şey dışı katı olsa ne olur" gibilerinden şeyler söylüyor. O daha düzgün anlatıyor tabii.

john coltrane- blue train albumu

www.youtube.com

beirut'u çok severim trinitrotoluen. işte ona benzer bir sürü şarkı dinlemek istiyorum. başka biliyorsan yaz lütfen. :)

www.youtube.com

çok sağ ol. (y)

ibrahim maalouf'un illusions albümü çok güzel onu dinle.

www.youtube.com

www.youtube.com

ibrahimcilerin hepsini alyanaklarından öpüyorum.

Chris Botti

chet baker desem ayıp olur mu acaba

kadebostany-Walking with a Ghost

ibrahimcilerin hepsine benden de öpücükler.

chris botti'ye aşık oldum, çok teşekkür ederim.

chet baker'a aşkımız bayağıdır mevcut, yeniden akla düşürene teşekkürler.

KADEBOSTANY - Walking with a Ghost'ta vokali çok sevmedim. ama bunun için de teşekkür ediyorum.

ben genelde seviyorum, koyuyorum böyle trompet içeren şarkılar kendi listeme
www.trntbl.me

son zamanlarda severek dinlediklerim (listede mevcut):
Mark Orton - New West
Do Make Say Think - Greed Waltz

Solo 1 dakika sonra başlıyor ve azıcık ama güzel
www.youtube.com

hoop bizde ibraamcıyız kardeş :) ben hani trompete başlıyorsundur diye coltrane babayı yazdım. malum adam caz tarihine coltrane yürüyüşünü armağan etti.

2012

Deep Impact

the day after tomorrow.

the imposible. dramlı , felaketli ve tsunamili.

aradığın tarz olmadığını düşünüyorum ama "this is the end" iyi bir komedi filmidir (:

the sum of all fears
armageddon
i am number four
oblivion
independence day
the core
battle los angeles
poseidon
outbreak
war of the world
28 days later
noah
signs

I am legend

the road sanırım bu türe girebilir. post-apokaliptik (çok seviyorum lan bu terimi) türden hoşlanıyorsan seversin.

www.imdb.com

District 9

Şurada aksan aksan İspanyolca bulabilirsiniz. Ben genelde Valencia ve Barcelona aksanlı dinliyorum ama düzgün konuşuyorlar. Üniversite radyoları çok düzgün konuşur. Güney ve Extremadura aksanını hiç tavsiye etmiyorum, şiveli bir İspanyolca edinebilirsiniz.

streema.com

www.rtve.es

Radio 3 yani bizim Trt gibi ulusal radyo. En iyi Ispanyolca'yi burada dinlersin. Aksansiz. Castellano total.

Ayrica guzel muzik de dinlersin burada.
Sevgiler.

ben hakkettim gibi de etmedim gibide. 5 senedir tatil yapmak istiyorum 2000 gündür aynı evde uyanıp kalkıp durdum :(

ben ettim aslinda ama daha hala vakti gelmedi. insallah bi kis masali bari olur yoksa 3. sene olacak tatilsiz gecen.

Dibine kadar ettim. Ama cok ufak capli bisey disinda 2 yildir yok.

hakkettim.
gecen jafta 3 gunluk bir kacamak yaptim ama tadi damagimda kaldi lan.

etmedim gitmiyorum da. erkenden gidip işe güce başlayacağım o yüzden.

ettim mi etmedim mi bilinmez ama arkadaşlarla gidiyorum 4-5 günlüğüne ya. para da yok ama couchsurfingden ayarladık birşeyler. valla özlemişim başka bir şehre yayılmayı.

internet üzerinden rahatlıkla yapabildiğim, az vaktimi alan bir işim var. onu yaptım bütün sene. günde 6-7 saat kadar falan dota veya futbol maçı izledim. kendim oynadım. başka sanırım HİÇBİR ŞEY yapmadım.

bence tatilden çok dayak hak ettim. benim gibi yaşayıp da yazın denize menize giden tiplere çok gülüyorum. yani denize gitmek her zaman güzel, gitsinler tabii de "hmmmm tatil..." kafasıyla gittikleri zaman komik oluyor. koca sene yattın zaten amk neyin tatili ki yani, desene şuna yaz geldi yüzcem diye?

takdir ettim ben bu soruyu. koca sene hiçbir şey yapmayan insanların "pff tatile ihtiyacım var" geyiği bana çok aptalca geliyor çünkü.

Derslerim çok kötü geçti bu sene. Yaz okulunda 3 ders alıyorum. Bu 3 dersten de en kötü BB alamazsam sınıf tekrarı olacak. Eğer alırsam (insan 2 dönem üst üste F'lediği dersten ve vizesinde 100 üzerinden 1 aldığı dersten BB getirebilir mi bilmiyorum ama) tatili kesin olarak hak ediyorum.

Tatil demişken... Geçenlerde fark ettim ki 2004'ten beri sadece 1 defa yaz tatili yaptım, o da üniversite sınavından sonraki yaz. Onun dışında hep dersane falan ile geçti. Üniversite başlayınca tatil yapıcam dedi. Geçen yaz hazırlığı geçmek için kursa gittim, sadece 3 hafta tatil yaptım. Şimdi de yaz okulundan sonra tam 1 ayım var. Yaz okulunda önce 2 hafta ara vardı, onda da ameliyat oldum. Sömestr tatilinde de ameliyat oldum. Tatil ne tam olarak bilmiyorum bu aralar yani.

O da ne?

Doğduğum gün hak ettim ben aslında.

sonuna kadar ettim! 1 hafta çıktım hatta, ama daha döndüğüm anda bir sonraki tatili hak etmiş bir pozisyona düştüm otomatikman. ama bir daha ne zaman çıkarım ya da havalar bozmadan çıkabilir miyim bilinmez...

en çok ben hak ettim.

1. 3 yıldır adam gibi tatil yapmıyorum. 3 yılda 50 gün iznim birikti, 10 hafta eder.

2. bu sene 3 kere üst düzey performans gösterdiğim için prim aldım, 2. prim gibi bir olay bile yok normalde.

3. bu sene, tüm çalışanlar arasında iki kere ödül aldım; en iyi performans, en düzgün karakterli (people award) çalışan

4. sene sonunda ücretimi %50 artıracak terfi alıyorum.

etmiştim, kullandım da iznimi.

şimdi bayramda 5 gün memlekete gitme durumum var mesela ama onu hak etmemiştim bence. mecbur gitmek zorundayım. içime sinmeden gideceğim. cumartesiyi senelik izinden düştüresim var. (normalde bayramda çalışıyoruz)

Son bir aydır çok çok verimli olmasam da önceki 10 küsur ayı düşününce, hatta geçen sene iznimin yarısından fazlasını kullanmadığım düşünülünce hak ettim. Zaten son bir ay verim azalmasının sebebi yorgunluk, kaldırmakta zorlanmaya başladım.

henüz 2 kez kullandım, ben memnunum bi yamuğunu görmedim. o bavulların haşatı çıkıyor zaten 10-15ten sonra malum yer hizmetleri çok kibarlar valizlere karşı. bu bayağı bi uygun o yüzden. ama el bagajı olarak kullanacaksan da memnun kalırsın bence.

Ben yaklasik 4 yildir kulllaniyorum. 5-6 kere yurtdisi, en az bir 20 kere yurtici ucusta kullandim. Cok memnunum. Birkac sene daha kullanabilirim.

erkek

özel akşam yemeği ve düğün, banyo ile birlikte 1 saat.
normal gündelik dışarı çıkmaç arkadaşlarla takılmaç, yarım saat.

erkek
-3dk
-5dk
-7dk
-10dk

süresini bilemiyorum, ama cinnet geçiriyor insanlar. kadın.
bu kadar uzun süre de hazırlanıp çıkabiliyorum ama bakıyorum hiçbir şey yapmamışım aslında :))

duş, giyinme, makyaj, saç hepsi birlikte minimum 2 saat. her şık için aynı.

kadınım.

Kadın
- 10-15 dakika
- 10-15 dakika (İşte hazırlanmaya devam ediyorum. Kahvaltı, makyaj, vb.yi hep işte yapıyorum. Sabahki 10-15 dakika kalktığını idrak etme, halıdaki desenleri inceleme, acelesi olduğu fark etme, üstüne bir şeyler giyerek çıkma kısmını içeriyor)
- 30-45 dakika
- En az 1 saat

dus+sac+makyaj
Normalden dugune dogru siralarsak 30 dk ile 2 saat arasinda degisir. Kiyafet secilmemisse bu surelere en az 15 dk daha eklemek lazim. Bu cevaptan sonra cinsiyetimi belirtmeme gerek yok sanirim. ^_^
Ama illa da cikmam gerekiyorsa saci makyaji bosverip 15 dkya ciktigim da oluyor.

Edit: saci kivircik veya dalgali olan ve de her sabah dus alan bir insanin sacina vakit ayirmama luksu yoktur.

kadın

her sabah duş aldığımdan duş merasimi 20 dakika
saç kurutma 10-15 dakika
giyinme 15 dakika
makyaj 5-6 dakika
kedimin mamasını , suyunu verip tuvaletini temizleme 5-10 dakika zira bazen ben tuvaletini temizlerken trollemesine gelip içine giriyor onun çıkmasını bekliyorum
anahtar vs ne avr ne yok çantaya toplama 5 dakika

sırf gündelik olarak dıarı çıkmak için minumum 45- 50 dakikaya ihtiyacım var ki kahvaltı dahil değil.

Bir de akşamdan çıkardığım küpe ve kolyeleri kedimden saklayıp bulma merasimi var ki 5 dakika da o çalıyor.

özel akşam yemeği filansa 2-3 saat kimsenin bana dokunmaması lazım :D

- 10 dk
- 2 dk
- 20 dk
- 20 dk

- sabah işe gitmek için 20 dk
- koşu/bisiklet için 5 dk
- first date için 20-25 dk

erkekim.

- 3 dakika, duşla beraber 7 falan.
- üsttekinin aynısı.
- 15 dakika.
- 15 dakika.

kadın.

5-10 dk.
5-10 dk.
30-40 dk.
1-2 saat.


gelen mesaj üzerine:

duş, epilasyon vs türü şeyleri düzenli yapınca, zaten dışarı çıkarken bununla zaman kaybedilmiyor.
makyaj tarzınız belliyse zaten bir süre sonra 2-3 dakikada yapıyorsunuz.

normalde zaten kuaföre düzenli giden biriyseniz, bir yere giderken saçınızı başınızı yapmanıza/yaptırmanıza gerek kalmıyor.
ancak düğüne falan giderken özel olarak kuaföre gitmek gerekiyor.
sürekli kullandığın şeyleri de hep aynı yere koyarsan arama/bulma sorunun olmuyor.
benim yöntemim bu yani.

erkek
1 saat
1 saat
1 saat
1,5 saat

rutin işlerden örnek:
sabah işe gitmek için yarım saat

cinsiyet K
kıyafetlerimin ütülü, hazır olması şartı ile;
-5 dk (kıyafetleri giy, saçını tara, güneş kremi sür)
-10 dk (kıyafetleri giy, saçını biraz özenli tara, güneş kremi sür)
-30 dk (yukarıdakilere ek biraz daha özenli bir saç ve az bir makyaj)
-düğün sahibi en az 2. derece akrabam ise 45 dk (saç yapmaca), değilse 15 dk

Standart bi hafta içi gününde işe gitmek için 20 dakika: duş, saç, makyaj, elbiseyi geçir, hadi yallah. Uyuyakalınmışsa diş fırçlayıp çıkmak, 5 dk.

Daha özenli, ütülü, oje tazelemeli, iyi fönlü bi gün için 1 saat.

Duşta 40 dk geçirmeli, daha makyajlı ve kendini evirip çevirip bakmalı, kahvaltılı bi gün için de maksimum 2 saat.

Cinsiyet erkek :p

Kadın.

- yarım saat
- bakkala ya da spora falan gidiyorsam 5 dk. işe gidiyorsam yarım saat
- 45 dk
- 45 dk

Kadin
-sacim yapilacaksa hepsi standart 2 saati gecer. Ama sacim temizse sekil verip cikmam 1 saat hepsine.

Erkek

- 15~20 (duj+giyinme)
- 15~20 (duj+giyinme)
- 20~25 (duj+traş+giyinme)
- 20~25 (duj+traş+giyinme)

çıkmadan önce duş almam şart yani. Kış aylarında duş gün atlayarak geçilebiliyor.

kadın. hepsi için 5-10 dk.

Kahvaltı veya okula gitmek için hazirlanmak 10-15 dk. Yemek 45 dk, düğün bir saat. Cinsiyet kadın.

erkek, her şey için 1 saat.

erkek.
hepsi için yanıt aynı.
duş yap, saçını tara, pantalonu ve tişörtü giy. yaklaşık 20 dakika.
bilgisayarı kapa. yaklaşık 30 dakika. :)

Kadin.
Kahvalti: 5-10 dj
Gundelik: dus alirsam 1sa, almazsam 20dk.
Ozel yemek, dugun vb: 1.5-2 sa.

shit shower shave 70 dakka

kaavaltı işyerinde.

idolüm:

(bkz: metroda soyunup kıyafet değiştiren çinli kadın)

Erkek.

-Kahvaltıya gitmek için 10 dakikada hazırlanırım. Ama uyanır uyanmaz 10 dakikada çıkmam, biraz kendime gelmem lazım. Hele yatarken saçlarım ilginç şekiller almışsa biraz onları indirmekle uğraşırım bazen.
-Mesela okula gideceksem net 15 dakika sürer hazırlanmam.
-Akşam bir yemeğe gideceksem yine 15 dakika, ekstra bir şey yok.
-Düğüne gideceksem de 30 dakikaya yaklaşıyor. Özellikle smokin giyeceksem.

Yapmam gereken şeyler zaten belli. Diş fırçalama, lens takma, giyinme toplam 6-7 dakika bile değil. Ama bazen lens takma ile diş fırçalama arasında 2-3 dakika geziniyorum banyonun içinde. Ne bileyim çorabımı giydikten sonra 5 dakika kalkmıyorum oturduğum yerden falan...

Dışarı çıkacağım gün pek banyo yapmıyorum. Saçlarım çok kabarıyor çünkü. Genelde önceki gece duş alırım. Bazen gece almaya üşeniyorum, sabah erkenden duş alıyorum.

Erkek
- 30-60 dk
- 30-60 dk
- 30-60 dk
- 30-60 dk

2 saate ciktigi oluyor her sik icin.

Her sabah 6'da uyanıp 45 dakika koşuyorum, evden çıkma sürem duştur giyinmedir falan derken 1/1.30 saati buluyor. Onun dışındaki her şey için 15 dakika.

Erkek.

cinsiyet: erkek + 3 aydır yalnızım :)

kahvaltı: sadece eşofman duşla birlikte 17 dakika.
normal gündelik dışarı çıkma: üstümde ne varsa 6-7 dakika.
özel akşam yemeği: maksimum 35 dak.
düğün vb organizasyon: maksimum 35 dak.

Ise bağlı o ya. Eski isyerimde cumartesi günleri gelmek zorunda olmasa da "evde otursam playstation oynicam" diye işe gelen bi abi vardı.

Benim ise işe canım sıkılmasın diye gittiğim oluyor epey. Geyiktir muhabbettir. Istediğim zaman gidip geliyorum zaten allah bozmasın.

tam iş sayılır mı bilmem ama haftada bir gün taksim'de bir barda çalışırdım. ohh hem içeceğim hem cebime para girecek diye rahat rahat giderdim.

nazar degmesin ama ben diyorum iyi ki ise gidiyorum diye. is ortami rahat, bi de yeniyim henüz, bunlarin etkisi de olabilir ama isimi seviyorum.

ben hocam, çok seviyorum işimi. aşığım. sabahları çok rahat gidiyorum, akşam da bitse de gitsek demiyorum ama mesaiden fazlasını da yapmıyorum. aşık olduğum başka şeyler de var.

Sabah çok erken kalkma kısmı bu mutluluğa gölge düşürse de seviyorum ben işimi. Severek gidiyorum. Yataktan çıkma kısmı zor, yataktan kalktıktan sonra gerisi çok rahat.

Ben her sabah lanet okuyorum, keske bir sey olsa da gitmesem diyorum. Ama daha onceki stajlarimda/asistanliklarimda hic boyle degildi. Ilk profesyonel isim, ve olesiye nefret ediyorum.

ben severek gidiyordum ise. en azindan "off yine is" demedim hicbir zaman. pazartesi sendromu vs nedir bilmem. 4 yil oldu. yurtdisina gidecegim icin ayrildim isimden. umarim yurtdisinda da ayni sekilde giderim ise, pisman olmam.

sanıyorum burada herkes maaşla çalışıyo.
o yüzden bu hayıflanmalar.
kendi işiniz olsa tabiki zevkle gidersiniz.

deli sikmiş galiba derim.

engincan sen misin?
www.turkiyegazetesi.com.tr

deli +1

Bu havada mont mu giyilirmis aq derim.

terlemiyor mu bu insan diye düşünürüm.

tişort yerine mont giyersen gereğinden fazla terlersin ve daha çok kokarsın. sen farketmesen bile çevrendekiler farkeder. yazık günah.

mont giydigin icin sana bakiyorlar bence. yarin montsuz dene

Ahahahah ilk 2 cevap...

Mont giymemin bir sebebi de arabanın koltukları deri olduğu için arabada geçirdiğim süre içerisinde sırtım hava almadığı için ıslanıyor sırtım. Mont giyince öyle değil ama, terlemiyorum.

Vallahi de terden kokarsin. Pişik olursun.

şişman ve kilolarını gizliyor diye düşünürüm.

Sırf ter koktuğum sanılmasın diye bundan sonra montsuz gezeceğim galiba. Tişörtün üstüne giymem zaten de gömleğin üstüne tamamlayıcı bir etken oluyor mont, o yüzden seviyorum.

Şişman değilim. Hatta 4 kilo verirsem askere gitmeyecek kadar zayıf oluyorum.

Dişiyse "regl olmuş haspam" der içses.

Hangi şehrin neresi olduğuna bakar. İstanbul'da eskiden Üsküdar'da pişim pişim pişerken şimdi Beylikdüzü'nde yaylada gibi yaşayabiliyorum. Eğer Karadeniz taraflarında yaylak bir yerse "Hmm, üşümüş" derim. Sıcak bir yerse "Ben üşümüyorum, ona ne oluyor" derim. Zira tanıdığım en çok üşüyen insanlardan biriyim.

(bkz: montla sıç)

para bazı kadınlar için önemli, bazı kadınlar için değil.

"ortalama maaş alan, diyelim ki memur çocuğu varlıklı bir aileden gelmeyen bir memuru bile yetersiz gören kadınlar" ile "para önemli değil, seviyosam yeter" diyen kadınlar iki ayrı gruptur. sen ikisini de bir saydığın için aynı kategoriye koymak istiyorsun.
evet seviyorsam para önemli değil diyen bir çok kadın var, ama arabası olmayan erkeğe bile burun kıvıran yine bir çok kadın var.

Onemli. Bazisi yatlar katlar ister bazısı gecinecek kadar. Ama onemli degil diyen ya gercek hayati bilmiyor ya da yalan söylüyor.

Bi şey dicem, bu görüşteki kızları nerede buluyorsunuz? Ya da nerede denk geliyorsunuz? Eğer o kadar zengin birini hedefliyorsa, kendisi de epey zengin olmalı. Bu durumda sizin takıldığınız ortamlar da o tip ortamlar.

Benim çevremde, şu kafa yapısına sahip elimle saysam 3-4 tane kız bulurum. Para tabii ki önemsiz değil ama bu şekilde abartılması da komik.

Bence "seviyorsam önemi yok" diyen kızları çevrenize almanız için, o zengin ortamlardaki kızlarla değil; kendi seviyenizdeki kızlarla muhattap olmanız gerekiyor.

direk id sini, ip sini, veremeyeceğime göre komşu, mahalle, diyeyim. oralardan görüyoruz. bırak zengin kızlı ortamı yaşıtım hemcinsli ortamım bile yok. tercih işte.

yani "zengin kız peşinde koşarsanız olacağı bu" demek istiyorsanız hemen reaksiyon göstereyim. fakirler ölsün...

Uf lanet olsun, disarida eksiduyurudan cok farkli bir hayat var.

gerçekten paraya az önem veren kadın var ama sayısı çok az. nesilleri tükenmek üzere nerdeyse. kadınların geneli paraya aşırı önem veriyorlar. para bittiğinde de kadınlar parası olan adamlara doğru gidiyor. olay bu kadar basit. ancak bunu paraya önem veren kadınlar bile kabullenmiyorlar.

şöyle bir türkiye'deki varlıklı kadınlara bak hangisi dişiyle tırnağıyla kazıya kazıya bulmuş o parayı. Hepsi zengin koca yada zengin ailenin kazandıklarını yiyen parazit gibiler.

kesinlikle yalan. para önemli değil diyorsa yalan söylüyordur. çok önemli değil ama belli derecede önem arz ediyor. az ise sıkıntı yaratır büyük ihtimalle. orta halin gideri var

yalan

paragöz olmak çok kötü buna lafım yok. sen paran olmadığı için istenmediğini, tercih edilmediğini düşünüyorsun, maddeci olunmasından şikayetçisin. peki sen karşına çok çirkin bir kadın çıksa onunla sevgili olmayı düşünür müsün? güzel bir kadın olsa diğer tarafta hangisini düşünürsün? bu da onun gibi birşey.

rockn roll kardeşim. sanırım duyurunun en büyük cilvesi bu: duyurudaki konuyu duyuruyu açana yontmak. ben de bunu hiç sevmiyorum: ergen kızlar gibi milletin çok sikindeymişim gibi paranoya yapmak.

ama illa söyleteceksiniz. bari ben rahatlayayım.

ben 27 yaşına gelip daha hiç kız arkadaşı olmamış asosyal, evlenmeyi düşünmeyen aseksüel adayı bir tipim. BENLE İLGİSİ YOK. ben kız falan bakmıyorum.

cevap verirken alışkanlık, duyuruyu açanın sıkıntısı gibi yazıyoruz, sen değil bir arkadaşın olsun o. demem o ki kadınlar paraya tapar, secde eder paraya dememek lazım, genellemeyi bırakmak lazım. kadınlar paraya bakıyorsa, erkekler de popoya, memeye bakıyor. mağdurum da mağdurum diye gezmeye, arabesk triplere gerek yok.

Böyle diyenlerin büyük bir kısmı haliyle yalan söylüyor. Kadınların ağzından çıkana değil icraatına bakınız.

para gerekli bi şey. gönlümüzce yaşayabilecek kadar olması yeterlidir lakin.

parasız olmaz, çok çok önemli. para önemli değil diyen de çok çok zengin olmasına gerek yok anlamında diyor:)

kadinlarin "para onemli degil , seveyim yeter" cumlesiyle erkeklerin "benden once kiminle ne yasadigin hic onemli degil" cumlesi kiyasiya yarisir.

sevgi karin doyurmuyor. isin ozeti bu.

bunun yaninda paranin kullanmasini bilen insan icin cok buyuk bir güç olmasi ve kadinlarin hemcinsleriyle aralarindaki icgudusel rekabet gibi psikolojik konular da var.

bir aksam yemegi sonrasi eve opel astra ile birakilmak mi yoksa bmw ile birakilmak mi? karsi komsu ayse'ye ertesi gun kahve icip dun aksami anlatirken hava atmak var isin ucunda.

buraya tabii ki de para önemli değil yazacaklar, sorduğunda tabii ki "seviyorsam önemi yok" diyecekler.

para neredeyse tüm kızlar için önemli.

araban var mı? evin var mı? güzel garanti gelirin var mı? ailen cemiyetten mi?

onları geçtikten sonra, kaşın gözün yerli yerinde mi? sorularına geliyorsun.

aşk, sevgi? onlara yer yok.

ühühühüh paragöz kaltaklar:(

bence insanlar denkleriyle, kendilerine benzeyenlerle ilişki kurarlar. Arkadaşlık olsun, sevgili olsun. Dolayısıyla kadınlar şöyle erkekler böyle demeden önce beni neden böyleleri buluyor demek lazım bence.

Mesela benim çevremde hiç böyleleri yok, ne arkadaşım oldu böyle ne sevgilim. Çünkü adeta mükemmelim bebeyim, kıps

barbara<3 bu arada. Aklın yolu bir^^

Yeter arkadaş. Bıktım artık genellemenizden de, kadın=para denkleminizden de, ilişkilerinizi kadınların paragözlülüklerine bağlamanızdan da. 8 senelik sevgilim tüm bu senelerin çoğunda işsizdi, aileden oradan buradan bir parası da yoktu; hatta bir ara evsiz de kaldı. Çalıştığı dönemde ne kadar maaş aldığını da sormadım, pek ahım şahım bir şey almadığını biliyordum ama kaç olduğunu hiç bilmedim. İlk tanıştığımızda şişmandı da, göbeğine sarılır yatardım. Sonra zayıflaması gerekti sağlık için, kendi kendine zayıfladı; ben göbeği özledim bir süre. Konu ile ilgisiz başka sorunlar çıkana kadar da gül gibi devam etti ilişki çünkü güzel bir insandı. Başka başka nedenlerden ayrıldık.

Para bugün varsa yarın olmayabilen bir şey; insanın bugün kendini zengin sanıyor olması, bir maaşının olması, yarın ortada kalmayacağını, 3 kuruşa mahkum olmayacağını garanti etmez. Bir sağlık problemin çıkar, kısa zamanda tüm servetini verip ortada dımdızlak kalırsın. Ama insanın kişiliği, tecrübeleri, davranışları onunla gelen, kalıcı bir şey; üstelik paranın alabileceğinden daha da etkileyici, büyüleyici bir şey. Kendimi o anlamda garantiye almayı, birini seviyorsam sadece o insan olduğu için sevmeyi tercih ederim. O olmadı mı olmuyor. Ne bileyim, biz ailemizden böyle gördük. Bundan da hiç pişman olmadım.

bir de artık çok rica ediyorum şu düşüncelerinizi bırakın. hayatım boyunca para para diyen bir kadın olmadım. sadece ihtiyaçlarımı giderebileceğim, açlıktan ölmeyeceğim kadar param olsun yeterli dedim. alışveriş bile yapmıyorum, çok ihtiyacım yoksa almıyorum. birini sevmem için parası olması gerekmiyor. bunu söylediğimde ise yalancı damgası yemek istemiyorum bu çok onur kırıcı. genelleme yapmayın artık. gözünde dolar işareti beliren kadınlar var ama çok mütevazi yaşayan kadınlar da var.

devilred +1
para önemli değil diyorsa önemli değildir ama tiyatroya gitmek istiyorsun neyle gidiceksin aq :( hele istanbul'daysan 1 liralık çay içmek için 10 lira yol parası veriyorsun. tamam yatımız katımız olmasın gözüyle bakan kız elbet vardır da para gerekli işte :(

para her şey değil ama onsuz da yaşanmıyor. bebce temel mesele bu. en azından benim açımdan..

övmediyseniz dilberay'ı ve kahtalı mıçı'yı övün derim. biz yeni övdük de geldik.

Güllü

yıldız tilbe'yi unutmayın.

cosmicstring çok haklı. İspanya'da olunca Buika oluyor, Amenabar'lar filmine müzik yapsın diye çıldırıyor. Burada kalınca harcanıyor. Şununla arasında ses farkı mı var?
www.dailymotion.com

Bir de "Şener Şen Amerika'da olsa Oscar almıştı"'yı unutmayın.

dilberay ve kibariye aklımdaydı aslında, ama ön bir hazırlık gerekiyor.
kahtalı mıçı değil de kazancı bedih'i övme girişimlerimiz oldu, bir iki arkadaştan "o kim amk?" gibi sesler yükselince beceremedik.

isimleri tek tek not alıyorum.

ek bilgi: yıldız tilbe, ırkçı söylemleri sebebiyle bir süreliğine övme ortamlarından uzaklaştırıldı.

dilberay'ı överken pavyonlardan çıkıp film yıldızlığına kadar yükselmesini, halkın içinden oluşunu, mahpus gardaşlarının yanında olarak toplumun ötekilerini kucakladığına değinirseniz gerisi gelir.

ismail yk övdünüz mü? multienstrümantalistliğini falan. oha yalnız ne kelimeymiş sdşflkjg.

eskilerden ahmet - mustafa ugurlu kardesleri de ovebilirsiniz.

hatta bunlari ovmusken suheyl - behzat uygur kardesleri yermeyi de aradan cikarirsiniz.

orhan gencebay'ı atlamanız akıllara durgunluk verici

orhan gencebay akil adam olayından beridir övülmüyor artık. mustafa zorlayabilir ama ahmet uğurlu övülebilir evet.

ahmet kaya, ilyas salman, ferdi tayfur övün.

ek olarak: www.hepuykusuz.net

İbrahim Tatlıses'in gırtlağı milyarda birmiş

neydi ya, durgun durgun (şaşı?) bakan bi çocuk vardı. armağan çağlayan zamanları popstar falan??

@doucebag bayhan?

yildiz tilbe ve ibrahim tatlises'in muzikalitesini ses araligini ovun.
kanit olarak da bu videoyu izleyin. Bizim muhabbet tikaninca yaptigimiz bi seydir. bilhassa yildiz tilbe'nin es vermeden notalari atlaya atlaya yuselisini geri alarak tekrar tekrar izleyerek ovun.

www.youtube.com

yes, bayhan.

Frag giyen kadınlara dikkat! Striptiz barlara sokmaya çalışıyorlar.
En güzel ve ucuz yemek Hard Rock Cafe' de. 2 yıl önce, 2 kişi hayvan gibi yedik içtik (birasından kahvesine kadar) o zamanlar 100TL. civarı tuttu.
James Dean favorim ama biraz fazla rahattır (Alt katta canlı porno bile denk gelebilir. İngilizler mekan rahat diye coştukça coşuyor) Yemekleri ve servisi çok güzeldir.
Hard Rock meydanın üst tarafında, James Dean alt tarafında.

Saat kulesini izlerken dikkat edin, ne olur ne olmaz. Havaya bakarken, arkanızı göremediğiniz için cüzdanı kaptırabilirsiniz. Dilencilerden korkmayın, üstlerine gitmezseniz, sadece para isteyip geçiyorlar.

Benim yerime de siyah bira içerseniz çok sevinirim :)

bankamatikten para çekmek en iyi yöntem bence.

Parlamentonun oralarda bir Orta Çağ restoranı, Medieval Tavern var; adı Stredoveka Krcma. Binanın içi mağara gibi, oyuklarda oturuyorsunuz ve etrafta şovalye zırhları falan var. Orada "Last Dinner of Czech Lords" yeyin.

Buldum şurasıymış
www.tripadvisor.co.uk

Becherovka için içki içiyorsanız, yudum yudum için. İçinizi yaksın.

Fırsat bulursanız Laterna Magika'da pandomim izleyin, bir buçuk saatinizi alır. Çok değişik bir deneyim.

Black Light da izlemenizi öneririm.
Yahudi Mahallesi'ndeki mezarlık çok etkileyiciydi.
Şimdi köprünün adını hatırlayamıyorum, ama Saat kulesinden Charles Köprüsü'ne giderken Charles Köprüsü'ne girmeyip sola dönün ve nehir kenarından yürüyün. Bir sonraki köprünün orada "Cafe Slavia" var, Nazım Hikmet'in Prag günlerinde şiirlerini yazdığı ve vakit geçirdiği bir kafe. Nazım'ın şerefine için orada, duvarda resmi de var Nazım'ın orada.
Yine nehir kenarında adı "bira bahçesi" anlamına gelen bir yer var, bira - patates için çok güzel bir yer, tavsiye ederim. Yalnız ben Pilsner Urquell'i sevmedim, Bernard'ı çok sevmiştim.
Euro bozdurmak isterseniz bankamatik olayı dışında, çoğu büro komisyon alıyor. Saat kulesinin oralarda adı aynen yazacağım şekilde yazılan bir döviz bürosu vardı, oradan komisyonsuz bozdurabilirsiniz: eXchange
Prag genel olarak ucuz bir yer, dolayısıyla yemeye içmeye çok uçuk paralar vermezsiniz.

Karlovy Vary'e uğrayacaksanız -ki bence uğramalısınız- yemeği şurada yiyebilirsiniz: www.hotelromance.cz


bir akşam yemeğini de şurada yemiştik. turistik bir mekan, ama güzeldi: www.folkloregarden.cz

siyah bira +1
becherovka +1


Havelske Trziste isimli açık pazarları var. hemen merkeze (eski şehre) yakın zaten. böyle halk pazarı tarzı yerleri seviyorsanız uğrayabilirsiniz.

Çalışmaya başladın mı? Bir şeylerle uğraşıyor musun? Doldur hayatını. Çok boş kalmak da iyi değil. Mutlu olmamak için bir sebebin yok gibi görünüyor. Belli bir tempo tutturduktan sonra belki boyle şeyler düşünmek için vaktin olmayacak ve sen daha iyi hissedeceksin?

bir psikiyatriste girmenizde yarar olabilir.

belki, sizin daha kendinizi hic bilmediğiniz bir donemde, oldukça kotu seyler olmuştur, hayatınızda...

yalnız ve amaçsız olabilirsin.

Canınız sıkılıyordur, bir süre de sıkılmasının kimseye büyük bir zararı olacağını sanmıyorum ama süreyi abartınca bunalıma dönüşmesin.

İstanbul'daki "oraya buraya koştur", "onunla bununla görüş" gibi yoğunluklardan sonra birdenbire rahatlığın kucağına düşünce insan bir "Ne oldum ben" demese de hafiften sıkılıyor. Çalışmıyorsanız, oyalayacak bir şeyler yoksa can sıkıntısı da depresyonmuş gibi görünebiliyor.

kehribar'a tamamen katılıyorum. Biraz bir şeylerle uğraşın. Meşgul tutun kendinizi. Kitap okumayı, yürümeyi keyif gibi değil de her gün aynı saatte yapılması gereken bir işmiş gibi ele alın. Zaman boşluklarını doldurun. Boş zaman bırakmayın kendinize.

aptallıktır. net.

erkeğim.

getir ne olcak. dünyada 7 milyar insan var. öyle yada böyle yaşasın gitsin.

ben de istemiyorum çocuk. çocuk doğurmak bencilliktir. bu kadar kötü bir dünyada yaşarken hiç günahsız, masum bir varlığa bu kötülükleri yaşattırmak bencillik. insanlar sadece güzel şeyler düşünerek çocuk yapıyor. en kötü ihtimalleri düşünmek zorundasın.

Böyle bir kadının Türk aile yapısında mutlu olma şansı keşke olsaydı ama yok sanırım. Evlenmemek, evlenmek istememek, evli olup çocuk sahibi olmak istememek nedense aileler bunu hakaret gibi görüyorlar ve mutlaka bunlar olmalıymış gibi davranıyorlar. Benim yaşadığım hayattan daha iyi bir hayat yaşayamayacaksa o çocuğu dünyaya getirmemek kadın olarak benim en büyük hakkım değil mi?

Bazılarına göre olmaz öyle şey.
Aptallık değil, buna da kimse karar veremez senden başka. Sen doğuracaksın sen bakacaksın sen fedakarlık edeceksin, hatta belki doğururken öleceksin kimbilir? O çocuğa bir şey olduğunda en büyük acıyı sen çekeceksin. Kimsenin buna Aptallık demek gibi bir hakkı yok.

Sen öldüğünde o cocuk senin acını çekecek. Ölürken kendi acısını çekecek. Hayat ona kimbilir ne sıkıntılar getirecek. Bence dogurmamak cok akıllı bir davranış.

Türk aile yapısında mutlu olur mu demissin, olmaz. Toplum baskısını takmayacak kadar ferah olursa durum başka tabi.

ben de istemiyorum. ve getirmeyeceğim.
türk aile yapısındansa kendi iç dengemiz çok daha mühim.

dış çerçeveyi önemsemiyorum.
ama daha çekirdeğe baktığımda,
yani annemler ve dedemler açısından baktığımda: bir torun hasretleri var, nereden kaynaklanıyorsa...
kardeşim karşılar umarım bu hasretlerini diyorum.

değil bence, senin kendi hayatın içinden geldiği zaman zaten kararını verirsin ben erkeğim, iki tane ablam var biri evli diğeri evlenmedi, evli olan sadece çocuğu olduğu için mutlu sürekli onunla, iyi bir işi vardı çocuguma bakıcam diyip bıraktı eşiylede arası çok iyi değil sadece çocuk odaklı bir hayata döndü içten içe depresyonda. Evli olmayan da geziyo, sürekli bir aktivite peşinde mutlu gibi tam emin değilim, ikisinin yaşı da 30 üzerinde. bizimkiler ikisine de evlen ya da evlenme diye baskı yapmadılar hiç, durum bu şekilde...

yalnız olmadığımı bilmek çok güzel! çok çok güzel!

bu tamamen senin seçimin neden aptallık olsun, türk aile yapısında da mutlu olursun bu seçimle yaşayıp gayet mutlu olan arkadaşlarım var

bence de bu tamamen senin kendi özgür seçimin. Türk aile yapısı konusuna pek girmek istemiyorum ama eşinin de senin de ortak kararınızda pek tabii çok doğal bişi. insanlar çocuk sahibi olmak için çok ciddi düşünce süreçlerinden geçmel bence. maddi olanaklar da çok iyi olmalı manevi olarak da hem anne hem de baba çok sağlam olmalı bence. aksi halde o çocuğa da yazık o çocugun yaşayacağı çevreye de yazık. ki annelik duygusu tabii ki güzeldir hoştur ama biraz fazla demogojisinin yapıldığını da düşünmüyor değilim. "anne ol da anlarsın" vs tarzı söylemler mesela bana çok saçma geliyor. ki ben anne olduktan sonra psikolojisi bozulan ama bunun hiç de farkında olmayan çok insan tanıyorum. sıkışık bir toplumda yaşadığımız için insanlar anne olunca kendilerini bunun üzerinden tanımlamaya ve burada şu an saymaya üşendiğim daha bir çok saçma psikolojik durumlara girebiliyor. sonrası ise mutsuz çocuklar, sorunlu insanlar. karakteri oturmuş, akli dengesi yerinde ve kişisel gelişimini tamamlamış kişiler anne olmalı bence. ha ben kendi açımdan konuşayım sürekli ölçüp biçiyorum ve ne yazık ki henüz yeterince gelişmiş olduğumu görmediğim için ne zaman buna hazır olurum onu bilemiyorum.

edit: kadın

cevap verirken cinsiyet de belirtir misiniz? çok değişik oluyor böyle fikirleri okumak. benzer düşünceler kadınlarda mı baskın yoksa erkeklerde mi mesela merak ediyorum.

neden aptallık olsun? sevmediğin ve istemediğin bir şeyi güzelmiş diye yapamazsın. türk aile yapısında mutlu olabilmesi zor ama. mutlu demeyelim de huzurlu. hiç tanımadığın biri dahi sana bebek yüzünden baskı yapabilir.

eğer çocuk istemeseydim (ki ben ileride istiyorum) bir tek ileride pişman olma olasılığımdan korkardım. 40lardan sonra çocuk için enerji ayırmak çok zor. gençken bile zor.

Ben aslında çok istiyorum bi çocuğum olmasını ama yapmayacağım sanırım. Kronik ve genetik geçişli hastalıklarım var benim. Genetik sicilim bozuk yani. Göz göre göre, benimle aynı zorlukları yaşayacağını bile bile, sırf ben çok istiyorum anne olmayı diye, kendi bencilliğimden dolayı dünyaya getirmek, çocuğuma haksızlık olur diye düşünüyorum. Çok istiyorum ama muhtemelen bu yüzden yapmayacağım.

herkes belli yaşlarda böyle konuşur, evlendikten sonra iyi ki yapmışım seni lan der. o yüzden boş muhabbet gibi geliyor bana bunlar biraz. tıpkı çoğumuzun çocukken ben büyüyünce evlenmeyeceğim, kızları sevmiyorum zaten falan demesi gibi.

çocuk şu kıytırık dünyaya tat getiren tek varlık. benim çocuğum yok ama çocuğu olup da şu cümleyi söylemeyen tek insan görmedim. ben erkek halimle böyle düşündüğüme göre böyle söyleyen kadınların direk kendini kandırdıklarına inanıyorum. yani istisnalar kaideyi bozmaz ama eline 6 aylık bebek verilip ay çok tatlııı demeyen kadına rastlamadım ben daha.

erkek.

@fayfim ama mesele zaten bebekleri sevmeme meselesi değil ki. Burada şartlardan kaynaklı çocuk yapmama ya da çocuk yapmayı istememe durumunu konuşuyoruz. yoksa altı aylık bebeği evet kadınların büyük bir çoğunluğu eline aldığında ay çok tatlı der, tatlıdır da ancak bu o kadının çocuk yapmayı istediğini gösterir mi? hayır.

evlenmemek ve çocuk sahibi olmamak bir eksiklikmiş, kusurmuş gibi davranıyor insanlar. bunu bende anlamlandıramıyorum. özellikle çocuk istemiyorum veya yeniden evlenmek istemiyorum diye bir durumum yok. ama illa ki evlenmeliyim ve çocuk sahibi olmalıyım gibi bir hissiyatımda yok. olursa, güzel olur, ama olmazsa da bunu kendimde bir mutsuzluk sebebi gibi algılamam ve eksiklikte hissetmem.

evli ve çocuklu arkadaşlarla görüştüğümde istisnasız hepsi yalnızken ( kadın-erkek farketmiyor ) ne kadar bunaldıklarından, evliliğin dezavantajlarından, çocuğun insanı ne kadar yorduğundan, en güzelini yaptığımdan, hayallerinin yarım kaldığından vesaire vesaire şikayet edip duruyorlar ama hakikaten ses tonlarında ki o karanlık ifade çok net. ne zaman sofraya oturuyoruz kalabalık bir şekilde, kafalar böyle hafif yan yatık, acıma ve şefkat karışımı sahte bir ses tonuyla, phoebecim artık sende bir hayat arkadaşı edinsen, çoluk çocuğa karışsan diyorlar. bazı anlarda kendimi zor tutuyorum, ikiyüzlüler daha 15 dakika önce başka konuşuyordunuz dememek için. demem o ki; evli ve çocuklu olanlar mutlu diye bir şart yok.

kesinlikle hafife aldığımdan değil ama anne olan kadınların yaşayacakları o güzel duygularında önemli bir kısmının öğretilmiş ve empoze edilmiş olduğunu düşünüyorum ben. özellikle bizim gibi doğu toplumlarında. türk erkek arkadaşlarım yabancı bir kadın ile evlendiğinde evin tüm işini üstüne yıkmak, çocuk doğunca işini bırakmasını beklemek gibi beklentileri yokken, aynı arkadaşımın ilk eşi olan türk kadına neler yaşattığını bizzat biliyorum. bu sosyal rollere mümkün mertebe yenilmemek lazım. tabii ki insanın enerjisinin düştüğü ve acaba dediği anlar oluyor, ama neden-sonuç ilişkilerini zihninizde doğru kurarsanız bu çok nadiren oluyor ve çabucak geçip gidiyor.

bir defa evlenip ayrıldım, bir defa da evliliğin eşiğinden döndüm, çocuksuzum, gayet de mutluyum, iç huzurum yerinde.

maalesef çocuk çok farklı amaçlara hitaben yapılabiliyor bu ülkede. "yaşlanınca bakacak birisi olsun"culardan, "evliliğimizi çocuk kurtaracak"çılara, "doğurganlığım bitmeden yapayım da, sonra pişman olurum"cular da dahil olmak üzere bir çok farklı sebepten çocuk yapıyorlar insanlar, esasen çocuk istemeseler bile. son grup biraz da, indirim bitmeden ihtiyacı olmasa bile kenarda dursun diye alakasız şeyler alanlara benziyor hatta...

bu yukarıdakiler bana göre benciller grubu. bir de hakkaten o sevgiyi yaşamak isteyenler var ama. bir çocuğa bakmanın tadı, onu büyütmenin, geliştiğini görmenin keyfi, çocuklarının da hakkaten donanımlı olması için çabalamalarıyla birleşince çok da güzel insanlar yetişebilir. ama nasıl bir dünyaya? onu da düşünmek lazım. dolayısıyla bir +/- tablosu oluşuyor bu tip insanların kafasında istemsiz. hangi taraf ağır basarsa onu yapıyorlar. istemeyenler de var, isteyenler de. ama yetişen düzgün insan sayısındaki azlığı göz önünde bulunduracak olursak, istemeyenler çoğunlukta gibi...

bir de "uğraşamam ben çocukla, ayak bağı resmen, ne işim var?"cılardan, "çocuk çok büyük sorumluluk, altından kalkamayız, yavrucak rezil kepaze olmasın sırf biz yapıyoruz diye"cilere kadar, direkt istemeyenler var.

bunların hepsi insanların kendi kararları, aile ile yakından uzaktan alakası yok. torun hasretiyle yanan ebeveynler de bana göre sadece sevmelik çocuk arıyolar, derdini çekmeden sevmelik... ortada dert olmadan sevmek en kolayı. onlar da bencil.

türk aile yapısında mutlu olmanın yolu da, kendinden başka kimsenin görüşüne bağlanmamak bana kalırsa. herkes istediğini söyleyebilir, sen hangisinin doğru olduğuna kendi gerçeklerinle karar verebiliyorsan hiç de huzurun bozulmaz. aynısı aileden gelen evlenme baskısı, okulu bitirme baskısı ve bilimum diğer baskılar için de geçerli :)

-erkekim

fayfim; bebek seviyoruz ama doğurmak istemiyoruz. çocuk seven bir kadınım. 6 aylık bebek verseler bana çok tatlı da derim, öperim de, şebeklik de yaparım ona. ama doğurmak istemem.

cinsiyeeeeeeeeeeeeeeeeeeeet :)))

cinsiyet arkadaşlar!

phoebe çok güzel anlatmışsın, tebrikler.

ve fayfim, olay çocukları sevmemek değil. ben çocukları çok seviyorum. hatta isterdim ki bir çocuk yapabileyim. ergenlik yaşlarını da çok geçtim. ama ben hala böyle bir dünyaya bir çocuk getirmek istemiyorum. onun yerine terk edilmiş bir çocuğa bakmak istiyorum mesela.

yaşayabileceğim en güzel duygulardan fedakarlık etmek falan diye düşünmüyorum bu konu hakkında, ne de olsa yaşadığım duyguların en güzelinin hangisi olduğuna karar verecek olan benim. (kadın tarafıyım) eşimle 10 senedir beraber 1 senedir de evliyiz. çocuk konusunda da aynı fikirlere sahibiz, olmayan bir şeyin eksikliğini hissetmiyoruz.

mutluyuz fakat insanların gevşek gevşek çocuk ne zaman, ne zaman çocuğunuzu sevicez çocuksuz hayat geçer mi pişman olursunuz vs. muhabbetlerinden kaçış yok ne yazık ki. lan çocuk doğursam çocuğu senin gibi denyoya değil göstermek, adını bile bilmesini istemem demek istediğim bir dünya var hayallerimde.

evet, kimse kimsenin görüşüne ve kararına karışamaz, doğru söylüyorsunuz da cosmicstring'in belirttiği de bir gerçek var ortada. hadi aileyi geçtim ama 'neslim devam etsin' düşüncesinin hakim olduğu bir toplumda yetişen hangi erkek bu karara saygı duyar?

bence toplum oraya doğru gidiyor yavaş yavaş. 3 çocuk yapmanın salavat verildiği bu ülkede, çocuk yapmaktan iyice soğuyor bazı insanlar. dünyanın ve ülkenin gittiği yer malum. yukarıda saydığım bencil kesim dışındakiler de düşüncelerini çocuk yapmama üzerine fikslemeye başlıyorlar ciddi ciddi. o yüzden aslında belli bir süre sonra bu soru da ciddiyetini yitirecek bence toplumumuzda ve umuyorum kısa süre sonra...

@fayfim
çocuk yapmayacağım. bahsettiğin yaşları ise geçeli çok oldu. çocukları da çok severim ayrıca. hatta fazlaca sevdiğim için yapmayacağım bile denebilir.
kıytırık hayata tat getirsin/getirecek diye çocuk yapılmasını çok çok yersiz buluyorum. bu açıdan baktığımızda onun da kıytırık bir hayatı olacak zira.

hem ilgiye muhtaç yeterince çocuk var zaten, dessynin de dediği gibi.

Evli ve iki çocuklu bir anneyim. Bu dünyaya çocuk getirmek isteyip istememek kişinin kendi hayat görüşü. "Masum varlığa kötülük yaşatmak..." bana fazlaca abartılmış bir tanım geldi. Ben evlatlarımla mutluyum. Ama mutlu olmayacağını düşünen varsa yapmasın zaten çocuk. O zaman hakikaten yazık çocuğa.

Türk aile yapısında böyle birinin mutlu olabilme şansı tamamen bu düşüncesini eşiyle - evlenmeden önce - net bir biçimde paylaşmasıyla mümkün. Karı-koca aynı görüşteyse diğerleri karışamaz.

Ben de hormonlarima yenik dusmezsem yapmayacagim. Her turlu mantiksiz, sacma geliyor. Dogacak cocugun sartlarin dusuk ve orta sinif icin giderek kotulestigi bir dunyada ve ulkede, bir suru riskten siyrilip mutlu ve saglikli bir yasam surmesi cok cok dusuk ihtimal. Yine orta sinif bi aile cocuk yaptigi an yasam standardi dusuyo, e cocugunki de. Manevi olarak da buyuk risk, hayatin geri donusu olmayan bi sekilde degisiyo, baska bi hayattan ve bireyden tamamen sorumlu oluyosun vs.

Neyse milyarlarca olumsuz nedene karsilik "yumuk yumuk ayaklariii" veya "yaslaninca bakar" diye cocuk yapmak bencilce bi delilik gibi geliyo bana. Ama bunu gel de ozellikle bu toplumdaki insanlara anlat. Boyle bi insanin mutlu olabilmesi oncelikle ayni kafa yapisi ve ayni kararliliktaki bi esi olmasina bagli, bu kadar kritik bi konuda esinizle catisirsaniz iliski de siz de cok yipranirsiniz. Ikinci olarak da insanlarin soyleyeceklerine hazirlikli olup onlari takmamayi ogrenmek gerekiyor, bicok konuda oldugu gibi.

Çok insan var ve çok tüketiyoruz. Bu kadar insan yetmiyor gibi bi de çocuk yapmak düşüncesizlik bencillik gibi geliyor. Olur da evlenirsem ve çocuğumuz olsun istersek de ailesiz binlerce çocuk var yurtlarda, onlardan birini bebekken almak daha insanî geliyor. Elalem de "demek ki çocuğu olmuyor o yüzden evlat edindi" der muhtemelen. Bizde çocuk sahibi olamamanın alternatifi olarak görünüyor bu durum malesef. Çocuk yapabiliyor olsam da yapmayıp evlat edinmeyi seçmek isterim. Kadınım.

Konuyla ilgili duyuru açmışlığım, uzun uzun yazmışlığım bile var.
eksiduyu.ru

Gerçi o günden sonra değişen şeyler oldu, "Belki bir gün isteyebilirim, bir gün ben de böyle şeyi ister miyim acaba" durumundayım; isteme umudum var.

bir de cinsiyetleri belirtseydiniz dadundan yenmezdi :(

Merhaba,

30 yaş, kadın.

Ben de çocuk istemeyenlerdenim. Çok büyük fedakarlık ve riskli bir durum gibi geliyor o sebepten istemiyorum. Ama ben şanslıydım, eski eşim de çocuk istemiyordu dolayısyla ailelerden hiç baskı falan görmedik. Bazen densiz insanlar "artık sıra sizde", "aa çocuksuz olur mu, en azından kedi köpek alın" gibi aptalca fikirlerini dayatmaya çalışıyorlar ama zerre kadar umrumda olmadığı için alınmıyordum.

Oliver Burkeman'ın Help isimli kitabında bazı araştırmalar alıntılanmış ve çocuk sahibi olmanın insanın hayatına mutsuzluk getirdiği sonucu çıkmış bu araştırmalarda. Detaylarını hatırlamıyorum ama özetle bir süre sonra ebeveynlerin "eh yani, öyle çok da süper bir şey değil" dediklerinden bahsediliyordu.

Ha şunu da söyleyeyim, bir bebek görürsem bacağını falan ısırmaya da kalkarım yani, çocuklardan tiksinmiyorum, sadece benim olsunlar istemiyorum.

30'umdan önce doğuracağımı zaten zannetmiyorum ama komple doğurmamak isterim açıkçası. bir sürü hayalim, bir sürü planım var ve farkındayım bu hayallerim 30 yaşını geçmeden gerçekleştirilebilecek şeyler değil. tüm bunları bir kenara bırakıp hayata bir kere geldiğimi bile bile neden çevre, aile gibi etkenlerin etisinde kalıp çocuk yapayım ulan ben? istemiyorum işte. tutturmuşlar bir çocuk çocuk. ya ben o çocuğu koleje yollayamazsam çıldırırım mesela. bir dediğini eksik edersem çıldırırım. ben ciddi sıkıntı içinde büyüdüm, ya ona aynı şeyleri ben yaşatırsam? düşüncesi bile tüylerimi ürpertiyor. onu rahat, konforlu ve izole bir ortamda büyütemeyeceksem neden doğuruyorum? ciddi takıntılıyım evet ama ben atacağı her adımı düşünüp balatayı sıyırcağım bir varlık istemiyorum. zaten savaşın eşiğindeyiz, kim öle kim kala, su kaynakları kuruyor su savaşları çıkacak bir de üstüne. iğrenç beton çevre. hastalıklar. biz sınırdayız siz farkında değilsiniz, bizim doğuracağımız nesil tamamen dış etmenlere bağlı sıkıntlar çekerek yaşayacak. bunun vebalini alıp da doğuranlara helal olsun diyorum. 19K

çocuk sahibi olmadan önce şunları düşünmeli insanlar:
ben çocuğumu iyi bir evde, iyi bir semtte oturtabilecek miyim?
güzel kıyafetler giydirebilecek miyim?
sağlıklı besleyebilecek miyim?
resim kursuna, baleye, spora, kendini geliştirebileceği bir aktivite yaptırabilecek miyim?
iyi bir eğitim aldırabilecek miyim?
iyi bir anne/baba olabilecek miyim, yeterli miyim bu konuda?
çocuğum engelli olursa, yatalak olursa 70-80 yaşımda 30 yaşına gelmiş bir insanın bezini altından almaya gücüm olacak mı?
sorunlu bir çocuk olursa hayatımın sonuna kadar onun peşinden koşabilecek miyim?
ben ölürsem kim bakacak ona, suistimal ederler mi?
koruyabilecek miyim?
sapığın biri tebelleş olursa napıcam?
iş sahibi olabilecek mi?
dünyadaki kaynaklar yetmiyor insanları beslemeye, hormonlu, yapay besinlerle mi besleyim çocuğumu?
savaşlar var, insanlık bitti. bunlara rağmen kabul diyorsanız yapın.

Ne güzel. Yalnız olmadığımı bilmek çok güzel. Sanıyorum çoğumuz fikirleri yavaştan oturmuş yaşta olan insanlarız. Bir de çocuk sahibi olmak istemiyorum denildiğinde 'seni çılgııııın' tarzı bakışlar atan ve sözler sarf eden ama aslında kendi hayatlarında o ifade etmeye çalıştıkları çılgınlıkları kendileri yapan insanlar olmasa keşke. Halbuki ben normal bir kadın, normal bir insanım. Bazen enerji düşüyor işte.

bir de olaya tersten bakmak lazım: ben doğmamış olsaydım...
gerçekten objektif düşünmeye çalışıyorum ve: çok da önemi yok.
ssg'nin kürtajla ilgili dediği "bundan gocunmazdım" lafı gibi oldu sanki ama samimi olarak böyle düşünüyorum.
dolayısı ile "yapmamak da bencilliktir" fikrine de katılmıyorum bu yüzden.
tartışılabilir elbette.

d3dsacqprgcsqh.cloudfront.net

bir çocuğun mutsuz olmasın diye yaşam hakkını elinden almak doğru mu? bırakın da mutlu olup olmayacağına yaşasın kendisi karar versin bence. ne bileyim annem ev hanımı babam öğretmen benim. bana öyle bir elim yağda bir elim balda bir hayat da sunamadılar. ellerinden geldiğince en iyi şartlarda yaşatmaya çalıştılar ama.

yine de onlar çocuğa istediği şartları sunamayız diye çocuk yapmasalardı ben var olmayacaktım şimdi. var olduğum için son derece mutluyum, hayatta mutsuz dahi olsam. büyük ihtimal siz de mutlusunuzdur. olası çocuklarıma da yaşam hakkını sunmak isterim yani. benim de onlara mükemmel bir yaşam sunamayacak olmama rağmen.

bunlara rağmen kızdığım bir nokta var, 3 kuruş maaşı olmayıp da 10 çocuk yapan tipler. sen yap rızkını allah verirciler. 1-2 çocuk yapmak insanlık hakkıdır herkesin ama 6 çocuk yapıp da para bulamayıp altıncı çocuğa bez alamadığın için altı pişik olup ağlıyorsa o çocuk seni allah kahretsin.

fayfim, anacım, senin dediğin kürtaj gibi bir konuya giriyor ki onu burada değinmiyoruz. doğmamış bir çocuğun ve hatta döllenmemiş bir yumurtanın nasıl olur da yaşam hakkını elinden almış oluyoruz?

green.blogs.nytimes.com :P

@fayfim
son yazdığına, sen yazmadan önce cevap vermiş olmuşum. :)

bence hiç çocuk yapmamakla kürtaj arasında felsefi olarak bakınca çok da bir fark yok. kürtajla alınan cenin yumurtayla spermin birleşmesiyle oluşuyor. sonuç odaklı baktığınız zaman birleşmesini engellemekle birleştikten 2 hafta sonra almak bana aynı gibi geliyor. ikisinde de olası bir çocuğunuza yaşam hakkı vermemiş oluyorsunuz. o ya da bu nedenle.

ikisi aynı şey demiyorum tabi ki. baktığım mantık örgüsünü açıklamaya çalışıyorum. nasıl ikisini aynı kefeye koyarsın demeyin şimdi.

@fayfim o zaman senin dediğine göre her seviştiğimizde bir çocuk doğurmazsak felsefi açıdan yanlış mı yapıyor olacağız? birilerinin yaşama "hakkı"nı elinden alıyoruz diye.

bir de ben "bırakın da mutlu olup olmayacağına yaşasın kendisi karar versin bence." cümlesine anlam veremedim. mutsuz olduğuna karar verirse intihar mı edecek bu çocuk yani? o zaman ne olacak? kürtajdan ya da hiç çocuk yapmamaktan daha mı iyi oluyor bu?

bir de, o bakış açısıyla bakarsak fayfim, kimsesiz çocukların kaderini de etkilemiş olmuyor muyuz çocuk doğurarak? sonuç odaklı bakacaksak madem doğurmadığı çocuk kadar evlat edinmek isteyen bir aile her can verdiği bir bebek için başka bir çocuğun hayatını karartmış olmuyor mu bir nevi? ve yine dediğin şekilde her aile en az bir çocuk doğursa, trilyonlarca insan bir anda üremiş olsa dünya'da tüm diğer kaynakların hayatına son vermiş olmuyor muyuz? sadece kendi bebeğimiz mi düşünülmesi gereken ve sorumluluğumuzdaki şey?

"Aptallık değildir kesinlikle. Kendi seçimi, kararıdır.

Ama ben konuya sanırım biraz daha duygusal yaklaştığım için, mutlu olabilme şansı pek yoktur gibime geliyor. Çevremden de gözlemlediğim kadarıyla, özellikle kadınlar hayata karşı olumsuzluklarla karşılaştıkları zaman, çocukları için direnmeye çalışıyor. O ya da bu şekilde, ayakta durmanın, savaşmanın yollarını arıyorlar.

Ne bileyim ya. Her şeyin üstüste gittiği, bütün olumsuzlukların çığ gibi üstüme ilerlediği zamanda; benim kanımdan, canımdan; tamamiyle benim olan bi canlının bana güç vereceğine inanıyorum. Onunla beraber büyümek, üzülmek, gülmek, ağlamak; bence çok başka bi duygudur. Dünyaya kafa tutabilirmişim gibime geliyor. :)

Tabii çocuk istemedi diye kesinlikle mutsuz olur, diye bir şey asla diyemem. Ama kendi görüşümce, dünyaya çocuk getirdiği için daha mutlu olur. Dünyada yaşanan kötü olaylara rağmen, kafamızı kaldırdığımızda güneşi, gökyüzünü, ayı, yıldızı görebiliyoruz. Yağmuru hissedebiliyoruz. Hayatı tanıyabilmemiz için kötü dostlar, yaralarımızı sarabilmemize vesile olan omzunda ağladığımız başlar var. Niye kendimden olacak birini tüm bu güzellikleri tatmaktan mahrum bırakayım ki?"

diye düşünüyorum ben. Beni bu duygusallık mahfedecek sanırım. :)

23, k.

@fayfim e o zaman gebe kalabileceğimiz her an icraate geçmeliyiz senin mantığına göre. kadın ortalama 30'unda başlayıp 40 yaşına kadar senede bir doğum yapsa 10 çocuğu oluyor. doğal ve ideal olan bu mu sence?

az çocuk yapmak ve çok çocuk yapmayı değil hiç çocuk yapmamakla çocuk yapmayı kıyaslıyorum. o yüzden nefes aldıkça çocuk yapmalıyız o zaman diye bir düşüncem tabi ki yok.

her aile ortalama 2 çocuk yaparsa insan soyu tükenmeye başlar. bir milletin nüfusunun sabit kalabilmesi için ortalama çocuk sayısının 2.3 mü ne olması gerekiyordu hatırladığım kadarıyla. o yüzden 2 çocuk yaparak dünya kaynaklarını tüketmiş olmazsınız merak etmeyin. sıkıntıyı 10 çocuk doğuranlar yaratıyor.

çok hoşuma gitti, paylaşayım istedim => parenting.blogs.nytimes.com

bu kadar pesimist olmak saçma bence. sonuçta o çocuğun sokukta dilenci olmasının ya da tam tersine iş dünyasında çok başarılı bir insan olmasının en büyük etkeni yetiştirilme tarzı ve imkanlar. eğer sen ona bu imkanları sunamayacaksan ve yetiştiremeyeceksen tabi ki çocuk doğurma bu konuda haklısın. ama iyi bir işin varsa ve güzel yetiştirebileceksen bence çocuk dünyadaki en güzel şey

erkekim, çocuğuma annelik yapacak kadını arıyorum duyrulur

Murathan Mungan'ın Yüksek Topuklar romanını öneririm :) Onun başkişisi Nermin de bizim gibi düşünüyor...

Çok çok affedersiniz ama s*kmişim Türk aile yapısını. Hayattaki tek "başarı"sı kedinin köpeğin de yapabildiği doğurmak eylemi olan insanlar bu aman çocuksuzsan eksiksin diyenler.
Tercih meselesi, isteyen yapar isteyen yapmaz. Mutlu da olabilir yapmayan, işi varsa gücü varsa hiiiç takmaz etraftaki mal sürüsünü.

Cinsiyeti unutmuşum yahu, kadın.

Bir de yine hayattaki tek "başarı"sı çocuk yapmak olanların "annelil-babalık dünyanın en güzel şeyi" cümlesine kıl olanlardanım.

Erkeğim
Ben çocuk isteyen bir insanım eşim şu anda istemiyor saygıyla karşılıyorum.
Sağlık sebebiyle yada başka bir sebeple çocuğunun olamaması olabilir sıkıntı değil. Ama ikimiz de çocuk isteyen insanlarız sadece zamanı bekliyoruz.

Bence hiç çocuk istememek kadının kendi kararı olabilir ancak çocuk isteyen bir insanla mutluluğu uzun sürmez. Karı koca ikisi de çocuk istemiyorlarsa ancak mutlu olabilirler.

Yaşanabilir alanlar tükeniyor, hayatta kalmak için gerekli olan doğal kaynaklar tükeniyor, insan ırkı git gide daha kötü bir ırka dönüşüyor ama biz sırf üreme yeteneğimiz var diye kontrolsüz bir şekilde çoğalıyoruz. Ben üremenin tamamen durup insan ırkının yok olması taraftarıyım, umarım yediğimiz içtiğimiz hormonlu gıdalar böyle bir şeye neden olurlar. Erkek.

müstakbel çocuğumu otobüste kim taciz edecek, hangi sevgilisi çok üzecek, kapkaça uğrasa kaç ayda kendine gelecek, evliliği mutlu olacak mı, komşusu dedikodusunu yapacak mı, eltisi iftira atacak mı?

aslında başımıza gelme ihtimali olan kötü (!) olan o kadar çok şey var ki. hatta başımıza da gelmiştir çoğu.
duygusal olduğumuz için zayıfız. çabuk etkileniyoruz. ama bi o kadar da güçlüyüz. zekiyiz, vicdanlıyız, cesuruz.

dünya her zaman kötüydü. ve mutlu olan insanlar vardı. bu mutlu insanlar illa zengin, tüm dünyayı dolaşan, etrafında 40 hizmetçi olan insanlar değil ki.
sevdiği adama kavuşan bir kadın, yıllar sonra çocuğu olan bi çift, hayalindeki mesleği yapan biri, muhtaçların yüzlerini güldüren bi yardımsever, vatanı için savaşan bir asker, sınır tanımayan bir doktor, amacı uğruna ölen her hangi biri olabilir.

dünyada kötülük çok fazla, ama iyiler de var. onlar daha da azınlık olmamalı. aksine kötülüğün karşısında duracak daha çok insan olmalı.
sırf üzülmesin, sıkıntı çekmesin diye bu dünyanın ihtiyacı olan iyi insanları doğurmak istememek bencillik gibi geliyor bana.

ben çocuğuma önce diğer canlıların haklarını öğretmek isterim. öğrensin ki kimsenin canını yakmaya yeltenemesin bile. ve haksızlığın karşısında da dimdik dursun. gerekirse bu uğurda savaşsın. belki bi kaç kişinin iyiye dönmesi için yardımcı olsun. benim kızım gelse 'anne okula gitmedim kadın hakları yürüyüşüne katıldım' dese alnından öperim.
zaman zaman üzülecek, diğer insanların dertleriyle dertlenecek ama insan olmak da bu değil mi zaten? yeni doğan bebeğe kıyamadığından 'ağlamasın' diyebilir misin? yaşadığını, var olduğunu hissetmek için ağlamak lazım.

iyilik-kötülük savaşında daha çok iyi 'asker'e ihtiyaç var. eğer sizin doğrunuz kaçmak değil de savaşmaksa sizin yetiştirdiğiniz bilinçli çocuklar olacak bunlar.
ben çocuğuma kıyamam, benim çocuğum başkaları için yaşamasın diyosanız da kaygılarınızda haklısınız. o çocuk üzülecek, o çocuğun canı yanacak ama o çocuk belki bi gün tüm dünyayı değil ama birinin dünyasını değiştirecek.

yazdıklarım ütopik gelebilir, hatta çocuklarım oksijen israfı da olabilir. ama denemeye değer.

yorumları okumadım, sorunu yanlış anlamamışımdır umarım.
25 gadın.

yorumları okuduktan sonra gelen edit: kaygılarınızın çoğu başına gelmiş, çocukluğu fakirlikle geçmiş, hiç bi zaman istediği şey alınmamış, ataerkil ailede ve yobaz bi şehirde büyümüş, bahsettiğiniz hobileri üniversitede kendi imkanlarıyla yapmaya çalışmış, hatta istediği okula gidememiş biri olarak yazdım üsttekileri.
ama akşam sevgilimle sahilde iki çekirdek çitleyip sohbet etmek büyük keyif benim için, tartışan iki sevgiliyi barıştırmak büyük mutluluk, ilerde hayat kurtaracak olmak büyük haz.

yaşanan her sıkıntı insanı olgunlaştırır, tabiri caizse adam eder. parayla, seyahatle, ilgisi bile olmayan kurslara göndermekle mutlu insan daha doğrusu 'insan' yetiştirilmez. şu an beğenmediğimiz zengin aile çocuğu şımarık insanlar öyle yetiştirilmiş zaten.

sanırım kafamızdaki 'ideal insan' kavramları çok farklı. ben tüketici olarak değil üretici olarak mutluluk ve içsel tatmin yakalanabileceğini savunuyorum.

edit2: ne çok yazmışım, çocuğum benim kadar çok konuşmasın :)

Beni cidden en iyi sen anladın parasite. Ben sadece bu düşünce ile ataerkil bir toplumda ne kadar mutlu olabileceğimi bilmiyorum. Durum yoklaması yapmak istedim ve yalnız olmadığımı gördüm, çok mutlu oldum :)

ben bebeğimi o kadar çok seviyorum ki, bu boktan dünyaya gelmesin, olduğu yerde kalsın istiyorum

diyosun...

tutarlı, geçerli ve mantıklı.

böyle bir kadının Türk aile yapısında yoğun eleştirilere maruz kalma ihtimali çok yüksektir. ama o eleştirileri, ustalıkla ve sabırla savuşturabilir.

sadece şu ilk cümleyi söylemesi yeterli olur.

ama sana bişiy diyim mi? senin bebeğin olacak.

bana bu soruyu soramıyorlar.

adama sarılıp ağlardım :))
çok gereksiz bir laf etmiş.

Hic hesapta yoktun kehribar. O degil de ayni seyi birkac kisi soyleyince insanin morali bozuluyor. Takma gecer.

Sopayla dürtüp uzaklaştırmaya çalışırdım.

o ne ya öyle. orası belki özellikle yalnız gittiğin bir yer, öyle tercih ediyorsun? çok yalnızsın ne ya? sandığınız kadar yalnız değilim teşekkür ederim diye zırvalardım o an sanırım ben?!

aklı başındakileri tenzih ederim de, bu tür durumlarda kürk mantolu madonnadaki erkek küstahlığı tanımını anmadan edemiyorum.

edit: kadın olduğunuzdan ve garsonun yürümeye çalıştığından emin gibiyim de, kadınsınız dimi?

bence sen kadınsın ve garson sana asılmaya çalışmış.

tarzım böyle deseydin

Zarf atmış size!

kadınsın. ben erkek olarak gidiyorum ve kimse sallamıyor.

derin analizler yapma adam muhabbet açmak istemiş işte.

Arkadaşlar buradaki sorun kadın olup olmamam değil. Asılma gibi bir amacı olduğunu da sanmıyorum, öyle olsaydı anlardım. Adam geldi resmen acıyarak çok yalnızsın dedi. Onun ne düşündüğü de umrumda değil aslına bakarsanız ama insan kötü hissediyor işte.

@freekara asabımı bozma benim. İnsan kotu hissediyor biri sana zank diye öyle söyleyince diyorum. Kotu etkilendigimi söylüyorumzaten. Burada önemliolan husus benim hakkimda ne düşündüğü değil pat diye yüzüme söylemesi. Anneye anlatır gibi anlattırdın illa.

bi bira ısmarlardım :) en azından soran çıkmış o da bişey

(bkz: tanışmak için söylenenen ilk kelimeler)

canım kehribar, sen de cidden anlamıyorsun bu işlerden:)
garsonun asılması gibi, buradakiler neredesin, tanışalım diyorlar aslında:)
kendini bu kadar yalnızlığa mahkum etme.

Sana ne yapraam derdim.

Eleman sana direkt zarf atmış. Ben de öğlen genelde tek başıma yiyorum. Zaten hızlı yürüyen, hızlı yiyen bir insanım. Pıt pıt gidiyorum, elimde mutlaka okumalık bişeyler oluyo. 15-20 dk içinde de kalkıp dönüyorum. Hiçbi kimsenin daha böyle bişey demişliği yok. Gayet selamlaşıyoruz ve bitiyo. Bence tavırla da alakalı biraz. Buna üzüleceğine, vurdumduymaz ol :)

Dümdüz yürümüş işte.

E sizde hata, sizde yani. Niye cevap veriyorsunuz ki? Niye evet neden ki diye soruyorsunuz? Gülümseyin ve yemeğinize dönün, çok mu zor? İnsanların her sorduğuna, her söylediğine cevap vermek zorunda değilsiniz. Dışarıdan gelen merak edilir, kimdir nedir, neyin nesidir didiklemek için esnaf tam kadro çıkar sahaya. Böyle sorulara cevap vermemeyi öğrenin. Nasıl olsa her gün ekmek aldığınız mahalle bakkalı gereken bilgi akışını sağlayacak :)

@istinyede bekle, 4 aydır her gün cıktığım kafeteryada calisan üstelik muhtemelen yasida benden küçük olan hatta benim de nisanlı olduğunu bilen birinin sorusuna cevap vermemek gibi bir kezbanlık yapmak istemedim. Üstelik bu olay benim çalıştığım yerde oldu. Gidip esnaf lokantalarında kimseyle muhabbet etmiyorum yani. Etsem de kimseyi ilgilendirmez. Kendinizi yormussunuz ama ben soruya bir cevap bulamadım.

Her soru soran her muhabbet açmaya çalışan insan da birilerine yürümeye çalışmıyordur. Bu nasıl bir zihniyet, bu nasıl bir özgüven?

Açık açık değil ama kapalı kapalı asılmış. Oranın çalışanı olduğu için açık açık söyleyememiş, yakında telefon istemece olur.

Karşınızdakini tanımıyorsunuz, ne diyeceği belli değil. Ve ummadığınız bir laf gelmiş, canınızı sıkmış. Siz kezbanlık yapmayayım derken, kamilliğin hasını görmüşsünüz. Bir insanın yüzüne "Çok yalnızsınız" demek çok çirkindir. Evet, siz yalnız değilmişsiniz, dışarıda arkadaşlarınız varmış, ne güzel. Ya gerçekten çok yalnız olan bir insana denk gelseydi? Siz yalnız olmadığınız halde bu kadar etkilenmişsiniz, gerçekten çok yalnız olan birisi denk gelse ne hissederdi, şöyle bir düşünün.

Ben size asılmıştır gibi bir şey yazmadım, ima da etmedim. Bana cevaben yazdığınız kısımda yaş ve nişanlılık durumlarını belirtmeniz gereksiz olmuş.

Ben esnaf lokantasına giderim, mesele iş yeri kafeteryası-esnaf lokantası değil. Sadece böyle damdan düşer gibi gelen sorulara cevap vermem, gülümseyip geçiştiririm. Siz yapmadınız da noldu; tadınız kaçtı, demek istediğim bu. Ben olsam çok bozulurdum ama tepki de gösterirdim.

bariz bir yürüme, iş atma durumu. özellikle olumsuz konuşmuş ki moralin bozulsun, özgüvenin sarsılsın, kendini eksik hisset. bir ihtimal sen ona git "niye öyle dedin" diye sor o sana söylesin, muhabbet açılsın. tam da "bırakın lan beni diyemeyiş"lerden beslenen bir durum, ecnebiler "negging" (nagging değil) diyor.