Yeter arkadaş. Bıktım artık genellemenizden de, kadın=para denkleminizden de, ilişkilerinizi kadınların paragözlülüklerine bağlamanızdan da. 8 senelik sevgilim tüm bu senelerin çoğunda işsizdi, aileden oradan buradan bir parası da yoktu; hatta bir ara evsiz de kaldı. Çalıştığı dönemde ne kadar maaş aldığını da sormadım, pek ahım şahım bir şey almadığını biliyordum ama kaç olduğunu hiç bilmedim. İlk tanıştığımızda şişmandı da, göbeğine sarılır yatardım. Sonra zayıflaması gerekti sağlık için, kendi kendine zayıfladı; ben göbeği özledim bir süre. Konu ile ilgisiz başka sorunlar çıkana kadar da gül gibi devam etti ilişki çünkü güzel bir insandı. Başka başka nedenlerden ayrıldık.
Para bugün varsa yarın olmayabilen bir şey; insanın bugün kendini zengin sanıyor olması, bir maaşının olması, yarın ortada kalmayacağını, 3 kuruşa mahkum olmayacağını garanti etmez. Bir sağlık problemin çıkar, kısa zamanda tüm servetini verip ortada dımdızlak kalırsın. Ama insanın kişiliği, tecrübeleri, davranışları onunla gelen, kalıcı bir şey; üstelik paranın alabileceğinden daha da etkileyici, büyüleyici bir şey. Kendimi o anlamda garantiye almayı, birini seviyorsam sadece o insan olduğu için sevmeyi tercih ederim. O olmadı mı olmuyor. Ne bileyim, biz ailemizden böyle gördük. Bundan da hiç pişman olmadım.
0