Türkiye’de herkes mühendis, doktor olmaya çalıştığı için bu alanlara “başarısız” kişiler girmek zorunda kalıyor. Öyle güzel bölümler var ki sıralamar yerlerde. Eğer içinizde böyle bir aşk varsa o bölümde çok başarılı olup güzel bir kariyer yapabilirsiniz.

İÜ sosyoloji'nin muazzam bir Twitter hesabı var. Eger mesaj gönderimi açıksa mutlaka cevaplarlar diye düşünüyorum. akademik kadronun nasıl olduğunu görmek için Google scholar da hocaları aratıp ne kadar aktif çalışma yaptıklarına ve aldıkları atıf sayılarına bakılabilir. fakat kesinlikle akademide ilerleme hedefi varken Türkiye şartlarındaki akademiyi bir düşünürüm çünkü İÜ'den yurtdışına gidebilme oranlarının çok yüksek olduğunu düşünmüyorum.

Ben kendi sıralamamdan neredeyse 30k düşük bir okulda okuyorum. Evet maalesef ortam fark ediyor :( Ama İÜ Hukuk'ta okuyup oradaki ortamdan da memnun olmayan arkadaşlarım var, İÜ gayet iyi bir puanla kapatmasına rağmen. Bu biraz sizinle, çevrenizle, yaşadığınız ortamla da alakalı. Boğaziçi Sosyoloji de okuyup öğrencilerden memnun olmama ihtimaliniz var sonuçta. Yine de benzer bir tecrübeyi yaşayan ve yaşamaya devam edecek bir insan olarak önemli olanın bölüm azmi olduğunu düşünüyorum. Bölümdeki en azimli ve çalışkan arkadaşlarımdan bazılarının YKS sıralaması çok çok iyi değil ama bölümü gerçekten seviyorlar. YKS puanı iyi olup dersi sulandırmaya çalışanlar da yok değil. Tek ölçüt bu değil.

Başarılar diliyorum.

Sosyolojide akademik alanda ilerlemek istiyorsanız İngilizce bir sosyoloji bölümü okumanızı tavsiye ederim. Türkçe okuduğunuz metinlerin çoğu zaman çevirisi bile güzel olmayacak ve siz metinlerden tam verimi alamayacaksınız bile. Aynı zamanda yurtdışı doktora ve yl programları söylediğiniz alanlarda çok çeşitli konularda çalışıyor, belki de siz hocalarınızı vizyonu, dil ve aldığınız dersler sebebiyle bu programları inceleyemeyeceksiniz bile. Bir de İst Sosyoloji’nin verdiği ders yöntemi ve Boğaziçi, Bilgi, ODTÜ, Bilkent farklı mesela, ben İstanbul Üni’nin bi kaç dersinden hiç zevk almamıştım, öğretilen yöntem bi garip ama nasıl anlatacağımı bilemiyorum.

Akademik kadrosu iyi olan ve yurtdışı bağlantılı olan özel okulları da düşünün derim ben. Bilgi, Kadir Has vs olabilir belki, Mef Üni hocaları da güzel olabilir sosyoloji varsa eğer. Hem özel ünilerde disiplinlerarası dersler almak da kolay olabilir, devlette böyle şeyler çok da mümkün olmuyor diye biliyorum.


Sıralama konusunda da, evet fark olacaktır. Sizin gibi isteyerek bu bölümü seçen kaç tane insan olacak? Bu sizi ne kadar tatmin edecek? Ben Boğaziçi Sosyoloji mezunuyum, orada bile insanlar psikoloji tutmadığı için ya da sırf Boğaziçi olsun diye gelenler vardı, ama öğrencilerin akademik başarısı yüksek olduğu için derslerden yüksek alma pahasına bile olsa çalışıyorlardı ve bu derslerin verimliliğini arttırıyordu. Ama sosyolojiye ilgili ve isteyerek gelen arkadaşlarımdan daha çok beslendiğimi, entelektüel anlamda, söyleyebilirim.

Tüm bunların yanında İstanbul Sosyoloji’den çıkıp Boğaziçi, ODTÜ gibi yerlerde yüksek yapabilir misiniz? Elbette yapabiliriz ve yapanlar da var. İlgili olmanız, sahada neler yaptığınız, çalışmalarınız önemli. Ama dediğim gibi İstanbul Sosyoloji ortamı sizi ne kadar geliştirir, geliştirirse bu Türkiye’yeyle mi sınırlı kalır orasından şüpheliyim.

Bir de İstanbul Sosyoloji hocalarının görüşlerini de araştıemanızı tavsiye ederim, size yakın olmaz mesela referans alamazsınız, ya da yüksek lisansa kabul alamazsınız. Böyle şeyler maalesef akademide oluyor. Hı, Boğaziçi’nde oluyor mu? Evet, orada da oluyor.

Özetle, bir sürü değişken var ve bunların hepsi size ve ortama bağlı değişkenler. Ne derece yararlanırsınız size kalmış. Sosyoloji akademide güzel yurtdışı imkanları oluyor kovalarsanız, ben yurtdışına çıkmanın çok cazip geldiği bu günlerde İngilizce eğitim veren bir yerleri seçmenizi tavsiye ediyorum.

Not: söylediğim gibi Boğaziçi Sosyoloji mezunuyum, ve İstanbul Sosyoloji’den bazı hocalardan ders aldım oradaki öğrencilerle birlikte.

-galiba sosyoloji küçük yazılmalı, emin değilim :)

Sorunuz olursa cevaplayabilirim.

Başarılar diliyorum.

Baktım da puanlara, sizin sıralamada iyi bir İngilizce sosyoloji bölümü görünmüyor :( aklınızı daha fazla karıştırmak gibi olacak belki ama, Odtü Felsefe seçip Sosyoloji’yle çap yapabiliriz belki? Sosyoloji çapı için yanıp tutuşan var mıdır ODTÜ’de bilmiyorum ama bu lisans eğitiminin sizi akademik anlamda geliştireceğini düşünüyorum. Sosyolojide farklı alanlardan ders almak çok güzel oluyor, farklı disiplinlerden beslenmek sizi sosyolojik bakış açısından geliştiriyor illa ki. Tabii ki de ilk söylediğim felsefe olmazdı belki, tarih olurdu, politika olurdu vs ODTÜ Felsefe’de çap yapamazsanız bile bu okulda göç sosyolojisi dersleri alıp; yine göç alanında farklı disiplinlerden ders alıp, batı dillerinden sinema dersleri alıp sonrasında niyet mektubunuzda ben şu şu dersleri bu alanda çalışmak için aldım derseniz yüksek lisansta çok etkili bir durum olur. Ama bunun Türkiye’de şöyle bi dezavantajı var, lisans felsefe diyelim siz sosyoloji yl yapıyorsunuz, bazı okullar sizi Araştırma görevlisi olarak almıyor ve parasız kalıyorsunuz. He derseniz ki ben direkt Amerika’ya doktora bütünleşik programa gideceğim, bu da güzel bi seçenek ve olur da :) ODTÜ’de Erasmus ve Exchange imkanları yine size yurtdışı sosyoloji akademisinde farklı kapılar açar. Felsefe okurken yurtdışında gittiğiniz okulda sosyoloji bölümünden dersler alıp; oradaki hocalarla tanışıp aranızı iyi tutup network yapabilir, gitme ihtimalinizi arttırabilirsiniz mesela. Ama felsefe sevmiyorsanız giymeyin, okumak hiç de kolay değil İngilizce sanki. Felsefi düşünmenin sosyolojik düşünmek için yararlı bir şey olduğunu da düşünüyorum ayrıca ama okumak isterseniz.

İÜ sanıldığı kadar kaliteli bir okul değil. Başka bir okulda lisans eğitimi alıp buraya master için gelmiş biri olarak gözlemim bu. Sadece bunu söylemek için geldim.

Hangi bölümde yüksek lisans yapıyorsunuz?

Maalesef istanbul dışı tercih yapma imkanım yok.

kırmızıayakkabılıgargamel'i bolecegim.

odtüde sosyoloji hem cap hem de yandal için yanıp tutusulan bir alan. iki yıl önce cap için 3 kişi aldılar en düşük ortalama 3.90 idi. 3.90 gibi çılgın bir ortalamayı yapmak için çalışmak yetmez şans da lazım. Buna güvenerek odtuye gelme.

Puan yetiyorsa tam bursla; güzel vakıf ünivleri tercih edin. (Boğaziçi ve gs olmuyorsa)
Sosyolojiyle ilgili başka bölümler de bakabilirsiniz.
İü birkaç istisnası dışında her anlamda çok konservatif bir bölüm. Sosyoloji gibi bir alan için bu açıdan çok yanlış.
Herşeyden öte iü size ingilizce öğretmez. İngilizce “akademik” okuma yazma yapamazsınız.

Sifir bilgim var ama sunu demeye geldim;
İzmir'de vakif üniversitesi mezunuyum, okul full İngilizce ve cok ama cok ciddi İngilizce egitimi var (hazırlığı 3-4 sene gecemeyen arkadaslarim var öyle sallamasyon gecilmiyor)
Sosyoloji mezunu arkadaslarimin cogu(hepsi degil) fena olmayan yerlere geldi. Yurtdisina giden de var baya.

Eğer akademik kariyer düşünürseniz kesinlikle İngilizce okumanizi tavsiye ederim. Kendi cabanizla İngilizce öğrenmek ile okulda full İngilizce okumanin farki oluyor.

iü yazma boşver. tadilat, tamirat okul leş gibi, kolay düzelmez.
odtüde felsefe falan oluyorsa zaten hiç durma, daha usturuplu bir eğitim almış olursun.
çok meşhur bir twitter hesapları var, evet; ülke yanıyor her anlamda, bunlar mühim şahsiyetlerin hayatlarıyla ilgili kıymetli! bilgiler veriyorlar boyuna.

Geçen ay başladım. Aslında niyetim her şey düzelince gitmekti ama bekle bekle nereye kadar, yıldım ve gittim.

eski usuldu benim gördüklerim.

başlamadım. manikür pedikürü geçtim, son aylarda saçımı bile kendim kesiyorum neme lazım

benim manikür pedikürcüm kuaförde değil, kendine ait küçük bir dükkanda olduğu için sadece o saatte randevusu olan gidiyor.

bir de, pandemi öncesinde de ben kendi manikür pedikür setimi götürüp onunla yaptırdığım için hijyen açısından da bir sorunum yok.
son birkaç aydır eskisi kadar düzenli olmasa da yaptırmaya devam ediyorum.

Ben kuaföre gitmemek için geçen sene haziranda saçımı kazıdım hala da kuaföre gitmedim. Annem manikür pediküre kendi setini götürüyor. Hiç aksatmadan gitti.

Ben de cesaret edip gidemiyorum. Kendi setini al bence

Şu an bir dostluğunuz yok
Yardıma da ihtiyacı yok

Bu durumda neden arıyorsunuz ki? Her güzel gün geçirdiğiniz kişiyi arıyor musunuz?

kavga kıyamet ayrılma söz konusuysa 1 tabii ki. diğer iki şık bir şekilde baş ağrıtır istesen de istemesen de.

1

1.
Ne sıfatla ne alaka? Msj atılsa sinir olurum hatta karşı taraf olarak.

Kavga kıyamet ayrılmasaydık belki 3. Yani covid değil de ölmüş olsa vs aranır tabi de. Kendisinin bile değil babasının hasta olmasından haberinizin bile olmaması gerek şu an.

1

2. sonuçta bir yaşanmışlık var + hastalık söz konusu. düşmanım dahi olsa geçmiş olsun derim. maksat insanlık.

Arayınca da yanlış anlar diye aramazdim

geri dönmek istiyorsan ara, ne alaka diyorsan 1. olması gereken 1.

Eğer sevgim halâ bitmediyse kalbim korkunç kırık değilse 3, aksi ise 2. Hayatımın bir zamanını geçirdiğim insan ve en değerlisi hasta olmuşsa elbette sorarım. Bana sorarsa da iyi gelir. Ki, aynını yaşadım. Gerçekten o kötü zamanında güç oluyor.

Sadece pozitif mi yoksa yatak döşek hasta mı? Ikinci durum olduğunu varsayarsak;

Insan olan 2'yi yapar.
Ben 1.

barismak istiyosam tamamen bahane maksatli ararim 2,3
bittiyse 1

2. cunku arada ne yasanmis olursa olsun insaniz. hastalik, kayip gibi durumlarda iletisime gecilmeli diye dusunuyorum. ben su ana kadar hep boyle yaptim hicbir sakincasini gormedim, kendimden de bir sey kaybetmedim.

1 ama muhabbeti yeniden canlandırmak istiyorsan başka

1
Durumu ağırlaşırsa, vefat durumu olursa ararım sadece.

love and trust +1

beni de annem vefat ettiğinde eski sevgililerimin çoğu aramıştı, cenazeye gelen olmuştu.
gerçi hiçbiriyle kavgalı değildim ama yine de 2 ya da 3'ü seçerdim.
insanlık başka, sevgililik başka.

illa "durumu nasıl?" diye sormaya veya duygusal bir tarza gerek yok.
geçmiş olsun demek de yeter.

Gir oku, bir öğrencinin hakkını ye ki rtvf okuyup hayatı kararmasin. Cunku sektörde mektepli orani %30 falan...

Çok güzel ve keyifli olur ama çoğu 17-18 yaşında çocukların arasında yapamazsın. Kat kat önlerinde olacağın için manası olmaz pek çok şeyin. Bunun yerine güzel bir yüksek lisans daha mantıklı olabilir

Duster +1 Bi gencin hayatının kararmasına mani ol ve oku, sektörde kimse diplomaya bakmıyor.

Kanka 30 yaşındayım. Hayatımda bir sürü saçma sapan hatam oldu. Ama sinema TV okumak gibi 4 yıl süren bir hatam olmadı. Allah aşkına işine gücüne bak. Yazıktır günahtır. 4 yıl california solucanı yetiştirme okusan daha iyi

Emin ol seninle okuyan öğrenciler bile bu işsizin ne işi var burada diyecek. ona göre. Bizde de vardı yaşça büyükler

amacın ne yapmak? film çekmekse sinema okumana gerek yok.

Okur okumasına, yaşında da asla bişey yok. Gider uzun süren tıp gibi bölümler bile okur. Ancak sinema tv (pek çok başka bölümde de olduğu gibi) tr de okunmaz. Hele şimdi hiiç okunmaz.
Akademiden bildiriyorum.
Düzenli şekilde güzel kurslara gidin veya yurt dışında okuyun çoğu yerde bedava.

Okunur tabi neden okunmasın.
Mesela ben üniversiteye başladığımda epey yaşlıca ,ünlü bir öğrenci arkadaşımız rts den mezun oluyordu. İsmi Kemal Sunal'dı.

eğer teknik ve meslek öğreneceksen yüksek lisans olmaz. film kritiği yapacağım, işin sosyolojisiyle daha ilgiliyim filan dersen ancak. bunun dışında 35 yaşında lisans okumakla ilgili tüm olumsuz yorum ve ihtimalleri çöpe atabilirsin, halin vaktin de yerindeymiş. diğer yandan halin vaktin de yerindeyse iyi bi yer olması için araştırmaya zaman harcamanı öneririm... yurt dışındaki film okullarına da bakabilirsin. belki yüksek lisans düzeyinde teknik, iş öğretecek yerler de çıkar hatta. yine yurt dışında üniversite derecesi vermese bile eğitim veren kurumlara bakabilirsin. bir de okulunu okusan da okumasan da dışarıdaki atölyeler (film, fotoğraf) okuldan daha çok katkı sağlayabilir her anlamda.

eğer bitiremeyip cayarsan milletin hakkını yemiş olursun

o elemanda senden daha çok çalışsaydı

halin vaktin yerindeyse okul okumak sıkıntı değil. Ama niye okuduğun önemli. Meslek için değil diyorsan anladığım kadarıyla tamamen işi sanatsal kaygılarla okuyacaksın. yani film kritiği sosyolojisi falan.

O zaman biraz sıkıcı gelebilir sadece. Çünkü bu bölümün amacı sinema sektörüne çalışan yetiştirmek olduğu için çok fazla teknik ders de olacak. Bu kısımlar ilgini çekmiyorsa sıkar.

Onun yerine online yabancı okullara bakın derim.

Ben 34 yaşında Fransızca öğretmenliğine başladım böyle. Dil öğrenmek istedim, şehrimde de adam akıllı dil kursu yoktu, neden olmasın dedim girdim. Sınıfta 50 yaşında bir abla da var :) sınıf arkadaşlarımızda bize bayılıyor.
Yaşla ilgili sorun yaşamazsın, renk katsın diyorsan gayet okunur.

Sacma, cunku zaten ders icerikleri zaten cok rahat bos zamaninda makale, kitap okuyup ogrenebilecegin seyler. Universitenin amaci sosyal iliskiler kurmak, diger ogrencilerle ve hocalarla vakit gecirerek onlardan bir sey ogrenmek, etkinlikler vs.
Sen bunu yapmayacaksan, butun derslere gitmeyeceksen, fakultenin tozunu yutmayacaksan falan ne anlami var?

oku zevkine. fuları da taktın mı.....üf.

bekarsan ve yakışıklı isen epey eğlenceli olur çoluk çocuk gözüyle bakma kızlar hayran olur kesin :)
sinema tv okuyup iş bulabilen sayısı zaten az olduğu için kimsenin hakkını da yememiş olursun bence. okusa da işsiz kalacağı yüksek ihtimal. kaldı ki sen de zaten sınavı hak ederek kazanacaksın. (özelde okuyacağını düşünmedim. para vermeye değmez zaten.)
keyifle okuyunuz. hayırlı olsun mutlu olunuz
ülkede diploma enflasyonu var. şahsen benim duvarımda çerçeve asacak yer kalmadı ama iş manasında gram katkısı yok artık.. zevk alarak okuyan bir öğrenci olursa akademisyen de keyif alır diye düşünüyorum

Süper olur, istediğini yap

Dgko <3

Dgko

kutlu olsun, nice mutlu yıllara.

Güzel yaşlar olsun o zaman

Doğum günün kutlu olsun.

@gabe 26 bitti

doğum günün kutlu olsun ^^

27'ler kulübüne hoş geldin:D Sağlıklı, mutlu ve huzurlu yaşların olsun.

Dgko.

Allah sağlıklı ve mutlu yaşlar nasip etsin, doğum günün kutlu olsun.

Ya bu sıcakta doğulur mu hiç :)

Kutlu olsun, seneye unutma yine yaz kutlayalım. Bu süre zarfında da mükemmel bir senen olsun.

@Amaranta ay alıştıra alıştıra söyleyin daha pek kabullenemedim 25ten sonrasını :D ama hoşbuldum diyelim kulüptenim artık ne de olsa

@infernalcadre yaz çocuğu olmak harika bence, her yıl yazıyorum bu arada :)

Doğum günün kutlu olsun Mossyyyyyy
youtu.be

Bugün benim de doğum günüm :) güzel, mutlu, sağlıklı yıllar dilerim.

mutlu yıllar!!

Çoook mutluuu bir yaş diliyorum
Etrafında hep seni seven bi çok iyi niyetli güzel insan olsun

Harcarım.

Kriptoda trade ederim

50 bin, hiçbir şey yapılmayacak bir para. Herhalde bir iki estetik operasyon olurum, vizyonsuza bak parayı neye harcamış denmesine asla aldırmadan. Biraz eşime dostuma ve kişisel zevklerime harcarım. Gerisini de borsaya yatırırım.

Ekstradan elime geçse bir kaç merak ettiğim yer var Portofino mesela konaklama biraz pahalı olduğu için erteliyorum direk oraya giderdim. Kendi birikimimse genelde hesabımda duruyor ekstra harcamalar vs için. Yani bişey yapmıyorum. Ekstra kıyafet, kozmetik, ne biliyim yeni telefon, laptop vs. alışverişlerim, tatillerim vs. olursa o bütçeden harcıyorum.

2. el motor alırım

yani oyle havadan geldi ve gidecegi bi yer de yoksa 2-3 fona dagitirim, uzun vade dursun nolacak.

turkiye'yi rahat, insan gibi terketme fonuma direk. Tabii TL olarak degil, risksiz yatirimlar seklinde.

elime fazladan 10 lira bile gecse uce bolup altin dolar euro yapiyorum. 50bini de aynen boler doviz altin yaparim.

borclarimi oderim, laptopimi tamir ettiririm ve bir de telefon alirim. boylece para biter.

Estetik olurum tatile giderim zaten biter.

Ev alirim

faiz

siz yazınca ben de farkettim.. abi hakkaten 50 binliranın hiç bir değeri yok ya lan!..
kalkıp bi laptop alsam iki kredi kartı borcuma versem zaten yarısı bitti.. 50 bin tl değil de 50 bin euro olsaydı elimde ( isviçrede falan yaşadığımı farzetmişimdir )
2020 Bmw 2 Series M235i xDrive 45.068 EUR alabiliyorum şaka gibi :D :D

bkz. www.ooyyo.com

amerika'da bir cok yerde bu egilimin oldugunu duydum. babalar cocuklariyla disarida yalnizken millet tip tip bakiyor, supheli diye ihbar ediyor vs. Turkiye'ye de geliyor demek ki yavas yavas.

bu duyuruyu görünce artık dışarıda çocuktan makas alma vs gibi işlere eskisi kadar girmediğimi fark ettim. doğru tespit.

buna bir de karşı cinse en ufak bir yaklaşma ya da adım atma çabasına taciz deme olayı eklendi.
millet hoşlandığı kıza çiçek göndermekten çekinir oldu.

olan mağdur edilene ve uzun vadede aslında kadınlara oluyor.
çünkü erkekler bu nedenle ilişkileri bile ucundan ucundan yaşamaya başladılar.
sahiplenmeyi başa iş almak olarak gören çok ve haklılar da işin kötüsü.

bunun tabii ki cinsler arası diyalog eksikliği gibi sebepleri de var ama artık birinden hoşlanıp baksan dayak yeme ihtimalin varken kim kimle ilişki kurar ki?

konu çok hassas olduğu için insanlar çok gergin. bir erkek olarak ben böyle bir durumla karşılaşmaktan çok korkuyorum.

geçenlerde komşumuzun 4 yaşındaki kızı 3 yaşındaki oğlumla oynamak için bize geldi. kızın hal ve tavırlarından bana karşı özel bir hissi var ki çok normal. 4-5 yaşlarındaki çocuklar yaşça büyük erkeklere özel ilgi besleyebilir, hayranlık duyabilir, aşık olabilir.

neyse annesi ile telefonda konuşmak istediğini söyledi. aradık annesini verdik telefonu konuşmaya başladı. konuşma aynen şu şekilde: "anne ben burda kalmak istiyorum, burty amcam benimle uyumak istiyormuş, ben bu gece onunla yatacakmışım."

o an vücudumdaki tüm damarlarda akan kanı hissettim. ne yapacağımı bilemedim. eşim hemen yanına gitti, telefonu kapatmasını bekledi. kapatınca yan odaya geçip tekrar aradı. böyle bir şey olmadığını söyledi. allah'tan anlayışlı bir aile ve bizi iyi tanıyan bize güvenen bir aile. "sorun değil, kızımız bu aralar çok yalan söylüyor, hayal ettiklerini yaşamış gibi anlatıyor. dert etmeyin." deyip geçiştirdiler.

bahsettiğiniz düşüncelere kısmen katılıyorum. kurunun yanında yaş da yanar gibi bir durum oluşuyor. ya kızlarına inansalardı? ne olurdu ne yapardım, nasıl bir ikna çabam olurdu? çok zor bir durum.

Kötüye kullanıma çok açık bir durum var. Benim gördüğüm bu.

@burty'nin yaşadığı olay düşük bütçeli korku filmi olmuş.

Bir film vardı jagten miydi neydi adı. Bu konuyu işliyor. Bir hocamız üniversitedeyken sürekli bu konuda dikkatli olmanımizi söylerdi. Kız öğrenci vs sizinle görüşmek isterse odanızda biri daha olsun, şahit olur size vs derdi. Sıkıntılı durumlar kısacası. Yakın zamanda bir arkadaşım da davalık oldu tacizden. Kendisine çok güveniyorum, olaya şahit olmadım ama kuvvetle muhtemel iftira atıldı. Çamur at izi kalsın. Korkunç şeyler ya. Kendini ifade edememek de acayip lanet

Konuya ilgi duyanlara şu filmi seyretmelerini öneririm.

www.imdb.com

Bu arada erkekseniz ve yorulduysanız Moskova'da bir çocuk parkında bir banka oturmayın. Metroda veya yolda, annesinin kucağında ya da pusette dahi olsa bir çocuğa gülümseyerek bakmayın. Kendinizi karakolda bulursunuz.

Bu bahsettiğiniz kişilere çok üzülüyorum, iftiraların en ağırı sayılır bence bu. Ama insanların iyice hassas bir hale gelmesini de anlıyorum. Sürekli çocuk tecavüzü, kadın cinayeti vb haberler duyuyoruz ve adalet işlemiyor. Suçlular ceza alacakları yerde destekleniyorlar. Devlet eliyle adalet sağlanmayınca insanlar kendi adaletlerini kendileri sağlama yoluna gidiyor. Sonuçta böyle üzücü bir tablo çıkıyor ortaya. Olan gerçekten madur edilenlere olmuyor mu sorunuza cevaben, hayır olan sadece onlara olmuyor. Hem toplumun birbirine ve adalete duyduğu güvene oluyor hem taciz iftirası ile şiddet görenlere oluyor hem de tacize uğrarken kendisine yardım edecek birilerini arayan ya da devlet yeterince koruyucu önlem almadığı için cinayetlere, tecavüzlere, tacizlere kurban giden insanlara oluyor. Bunları birbirinin doğal sonucu olarak görüyorum.

Benzer bir durumla üniversitede asistanken karşılaşmıştım. Proje gösterimleri için öğrenciler kendilerine uygun zaman aralığını seçip odaya projeyi anlatmaya geliyordu.

Bir kız öğrencinin ödevini incelerken durduk yere "hocam ben zamanında bir asistanı tacizden okuldan attırdım" dedi, nabzım anlık 150 olmuştur. Odada kamera yok, bir de o kadar kötü hazırlamış ki ödevi, 20 vermiştim sadasdasd. Bağırsa, kendimi savunsam bile o an okulda adımı tacizciye çıkartabilirdi.

Benzer taktiği başkalarına da denemiş bu arkadaş. Dolayısıyla artık iletişimi geçtim, iş yerinde yazışmalarda bile iki defa okuyorum göndermeden. Sıkıntılı tip çok.

bu duyuruyu okuyunca ben de şeyi fark ettim, uzun süredir herhangi bir yakınımın, akrabamın, iş arkadaşımın vs. çocuğuna belli bir mesafeden daha yakın olmuyorum. eskiden yaptığım yanak sıkma, mıncırma, saç karıştırma tarzı şeyleri de yapmıyorum. buna sebep benim için haberler değil de izlediğim belgesel ve diziler oldu. o yüzden dediğinize katılıyorum. üstelik benzer ruh hali bende de var. anne babası dışında 3. bir kişinin çocukla (yakın aile dostu akrabası olsa bile) çok fazla fiziksel temas kurması beni de "noluyoruz" yapıyor, maalesef. bilinçaltına yerleşti bu.

İş hayatı, ast-üst ilişkileri gibi istismara açık durumları hariç tutuyorum. Yetişkin-çocuk arasındaki diyalog olması gereken noktaya geldi bence. Biz zaten fazla sırnaş bi milletiz çocuk sevgisi konusunda. Çocuk seviyor diye makas almak öpmek zorunda değil kimse. Anne babasının hoşuna gitmeyebilir, çocuğun ebeveynleri dışında yabancılarla koruması gereken mesafe konusunda kafası karışabilir.. olmayıversin o abartı sevgi gösterisi. Çok da lazım değil.

Yetişkinler arası durum belki biraz kötü anlamda değişti. Bir avrupa değildik hiçbir zaman. Taksici örneği belki kendi elleriyle aşıladıkları antipati yüzünden kötü bir örnek olacak ama, yolcusuyla eskiden girebildiği diyalog artık yok. İki muhabbet etse tedirgin olur kadın haklı olarak. Halbuki bütün gün direksiyon başında, sıkılmış olabilir, konuşkan biridir, gevezedir, şudur budur.. artık bu da kolay değil.

Ah be bacım gel alnından öpücem seni dicem ama şimdi oda tacize girer diye diyemiyorum. Yemin billah korkunç bir durum oldu, hoşlandığım kişiye 2 hafta boyunca açılamadım '' aman yanlış anlar mı, taciz anlar mı, dur yazmayayım, açık açık istemiyorum diyemeyebilir benim anlamam lazım mı gibi, geçende bi duyuru vardı bu şekilde fermuarı açık olan kadına söyler misiniz açık olgunu vs gibi bişeydi, valla afedersiniz donu götünden düşçek noktaya gelip farketmese bile umrumda olmaz, manyağın teki çıkar avazı çıktığı kadar bağırır linç olurum.

Keza geçen hafta başıma geldi, metroda bi kadın oturuyor bende ayaktayım hemen önünde, baktım yanımdaki adam kadının göğüslerine bakıyor sonra kadına baktım yakasında çalıştığı yere ait yaka kartı var isim soy isim ıd no vs yazıyor. Adam hemen girdi instagrama yazı adını soyadını ekledim ne yaptı orasını tam göremedim, diğer sosyal medya hesaplarına bakındı vs vs . Neyse kadınla aynı yerde indik, kalabalıktan dolayı seslendim hanımefendi bakar mısınız diye duymadı, sonra adıyla seslendim baktı, siz kimsiniz nerden biliyorsunuz adımı vs vs diyor, ya diyorum yaka kartınızdan bi adam sizi arattı ekledi sanırım dikkat edin yakanıza asmayın vs yok dinlemiyor manyak. Aman be dedim allah ne belan varsa versin, çok bağırırsın yeri gelince kurtarın beni diye gittim.

Bu își acayip kullanmaya başladı kadınlar.

çok büyük sıkıntı, ilgi göremedi diye ya da başka bir çıkarı için taciz edildiğini iddia eden kadınlar var. sadece cazgırlıktan karşısındaki insana ne kadar zarar vereceğini hiç düşünmeden bunu iddia eden, hayatta biriktirdiği öfkeyi erkeklerden bu şekilde çıkaran kadınlar var.

the life of david gale benzer bir konuyu anlatıyor.
www.imdb.com

spotify'da olanlar.
* fularsız entellik - immanuel tolstoyevski /genel kültüre ciddi katkısı var.
* emre alkin -emre alkin /piyasa hakkında konuşmaları iyi. kısa ve günlük
* ulus baker -ulus baker /birileri youtube konuşmalarını atmış. ulus hoca iyidir.
* zihnimin kıvrımları -serdar kuzuloğlu /bitti. genel kültüre katkısı var.
* cenk ve erdem atasözleri atölyesi -storytel / bitti. geyikleri her daim taze.
* barış özcan 111mhz -podbee /tek kayıt var. devam eder mi bilmem. ilk kaydı beğendim.
* tedx istanbul - Uucaroglu /tedx istanbul konuşmaları burada. takip edilebilir.
* evrim ağacı ile bilime dair herşey -evrim ağacı /evrim ağacı konuları ilgi çekici
* ted talks daily -ted /ted konuşmaları ingilizce

----ingilizce dinleme & öğrenme üzerine
* easy stories in english
* speak better english with harry
* 6 minute english -bbc radio
* english learning for cruious minds

Yukaridakilarin çoğunu ben de takip ediyorum. Ek olarak Nevzat Kaya izlemeye başladım, hastası oldum adamın. Bunu yazmaya geldim sırf.

42 dakika podcast.müthiş bir tarih podcasti. Son bölüm de çok iyiydi.

Socrates dergi youtube kanalı.
Nebuch youtube felsefe kanalı.
Coşkun aralın youtube kanalı eğer izlemediyseniz iyidir.

(uzman değilim) allerjide aynı bölgeye yayılmış kızarıklık yoğunluğu oluyor bildiğim kadarıyla.
Ona benziyor. Yine de görüntüye bakılırsa geçeceği umulur çoğu zaman. Kaşımazsan daha iyi olur.

haberlerde ibb uyardi tarzi bir haber var onunla ilgili olabilir

alerji gibi duruyor

kadinlar bu konuda daha duyarli. ben bir erkek olarak aklima ve kalbime gore hareket ederim.

akil: o esyayi tutmak mevcut sartlar(evin durumu, esya fazlaligi, ihtiyac durumu vs..) icinde mantikli mi?
kalp: esya yada veren kisi benim icin degerliyse mantigi bosver.

Valla ben birine hediye aldıysam o hediyenin karşıdakini bişekil mutlu etmesi için alırım. Alsın sonsuza kadar saklasın diye değil. Bu yüzden elden çıkarması pek etkilemez beni. Haa bazen moduma ve karşıdaki kişinin pişmanlık duyan biri olmasına bağlı onu uyuz etmek için "ayıp ayıp hediye aldık hemen sattın bu mu bize verdiğin değer" falan diye takılabilirim de amacım direkt karşıya vicdan yaptırıp eğlenme olur. Evet, böyle de cins insanım.

Neyse, ben de eğer gelen hediye pek işime yaramıyorsa alip da istiflemem. Hani direkt gidip elden çıkarmam ancak bir zamandan sonra gözüme çarparsa alıp işine yarayacak birine veririm.

Bunun da doğrusu yanlışı yok bence. Kişiye bağlı, nasıl istiyorsan öyle takil. Hediyenin esas amacı başta da dediğim gibi mutlu etmekse ve bazen de o eşyayı elden çıkarma mutlu edecekse çıkar gitsin takılma bu kadar.

Şu durumlarda hediyeyi çöpe atabilirim ya da başkasına hediye edebilirim:
-hediyeyi veren kişi benim için artık değerli değildir ve hediye halihazırda işime yaramıyordur.
-hediyeyi veren ile zamanla kopmuşumdur ve hediye bana artık manevi değer ifade etmiyordur.
-hediyeyi veren ile herhangi bir biçimde ayrılmışımdır ve o kadar uzun zaman geçmiştir ki hediye benim için artık hediye duygusunu yitirmiştir, sadece bir eşyaya dönüşmüştür ve evde fazlalık durumundadır.

Hangi durumlarda atmam:
-hediyeyi veren kişi benim için artık değerli değildir ama hediyenin verilişi ya da o gün bende manevi iz bırakmıştır. Herhalde ölene kadar saklarım.
-hediyeyi, veren kişiden bağımsız olarak çok sevmişimdir.
-hediye kullanışlı ve işime yarayan bir hediyedir.

edit: hediye ettiğim bir şeyin elden çıkarıldığını öğrensem eğer özene bezene aldığım bir şeyse ve o kişiye hâlâ değer veriyorsam üzülürdüm hediyemin atılmasına. Görüştüğüm biri değilse ve duygular ölmüşse o zaman zaten önemi yok. Gerçi onda da yine büyük emek sarf edip aldığım bir şeyse ve manevi değeri varsa üzülürdüm.

Hasılı kelam kişiye ve hediyeye göre değişir.

Ya ben hediye beğenmiyorum hiç. Samimi olduğum insanlara ailem/sevgilim gibi direkt sipariş veririm ya da hediye çeki isterim. İşime yarayan şeyi alırım sonrasında elimden çıkarmam. Sürpriz hediye gibi beklentim yok zaten.

Bunun dışında beğenmediğim her şeyi elimden çıkarırım hiç acımam. Duygusal bağım da yok. Boşa yer kaplıyor evde. Vefat eden bir arkadaşım var onun hediyesini saklıyorum sadece.

bunun doğrusu yanlışı olmaz diye düşünüyorum, çok kişisel bir konu.

hediye konusunda ben biraz anneanne gibiyim, işime yarayacak bir şeyse elden çıkarmayı pek tercih etmiyorum. eski sevgilim tıraş makinesi ve ördekli don almıştı mesela, onu hatırlattıkları için çok hoşuma gittiklerini söyleyemeyeceğim ama "ooo beleş makine" ve "dondur, giyilir" deyip geçiyorum, kız düşünüp almış zamanında şimdi biz ayrıldık diye işe yarar şeyleri niye çöpe atayım?

kitaplarımı da elden çıkarmayı sevmem. bazı romanları yıllar sonra dönüp tekrar okuyabiliyorum. onun dışında zaten küçük bir kütüphanem olduğu için korumaya meyilliyim biraz. atıyorum komşunun 14 yaşındaki çocuğu gelip "abi ben dostoyevski okumak istiyom, sende varmış, versene kitap" dese onunla seve seve paylaşırım kütüphanemi elbette ama zaten çok kitabım olmadığı için bi' nevi "evimde dursun, ben okudum annem-kardeşim-kuzenim okur" diyorum. ha benim için anlamı olmayan, okumaya niyetli olmadığım veya okusam da kıymetli bulmadığım bir kitapsa eğer onu elden çıkarabilirim tabii.

eşyalara aidiyet hissetmemek güzel bir şey bence. ben de biraz senin gibiyim bu konuda, kitaplar dışında sahipliği konusunda öyle çok gaza geleceğim bir şey yok ama gerekirse kitap da elden çıkarılır nedir yani, içinde yazanı almışsan artık kağıt parçasından ibaret bir şey sonuçta. rafta durmasındansa başka ellerde olması daha faydalı olacaksa ayıkla gitsin. çöpe atma ama.

Eskiden her şeyi kutsal bir emanet gibi saklardım, sonra yavaş yavaş bazılarını kullanıp yıpratarak, bazılarını başkalarına vererek vs bir şekilde kutsallıktan azat etmeye başladım. Verdikleri duyguya bakıyorum artık, amaan bunu görmek istemiyorum, ya da şurda işe yarar dursun şimdilik eskiyince atarım veya negatif hissediyorum at/sat/ver bir şekilde yoket gibi.

Yazarken düşündüm de ayıp olur diye çok beğenmesem de kenarda duran bir iki şey var ama hediye eden kişilerle yakın mesafe ilişki nedeniyle tutuyorum.

Benim hediye ettiklerimden akıbetini bildiklerim var. İnsan ilk anda hediye hatırına birazcık saygı bekliyor ama sonra boşver deyip geçiyorum. Yani birine verdiğiniz küçük bir hediyeyi haftasında attığını görmek gibi şeyleri kastediyorum yoksa diğer türlü illa sürekli değer versin durumunu beklemiyorum artık.
Zevkler çok çeşitli artık, zorlamak gereksiz. Jest oldu bitti anı yaşadık sonrasını sal gitsin.

Of yine çok uzatmışım, atabilirsin bence yani kısacası.

kalp iltihabı olayı 26 yaşından küçük erkeklerde görülmüş, onun da bir oranı vardı.

Ben yarın sabah ikinci dozu yaptıracağım. İlk aşının etkisi iki günde geçmişti, ikinci dozu göreceğiz. Öyle gençleştim diyecek bir şey yok ki :D vücudumun virüse karşı bişeyler geliştirebildiğini tahmin ediyorum sadece, o biraz rahatlatıyor.

Bu arada covid geçirenlerde de uzun vadeli nefes problemleri, bilinç bulanıklıkları vs. var, bizzat 33 yaşında bir arkadaştan duydum kendisi covidi nefes sıkıntısı çekerek atlattı, sonrasında da işime odaklanamıyorum diyordu. 3 ay falan geçti şu an daha iyi ama hastalığın da fena etkileri olabiliyor yani.

Kol ağrısı gibi etkiler kişiden kişiye değişiyor. Ben aşıdan birkaç saat sonra aşılı kolumun üstüne yatıp uyudum sabaha kadar, koluma biraz şiddetli bastırmadıkça ağrı falan yoktu.

Etrafımda en az 6-7 kişi öldü, hepsi de yaşlı ve/veya hasta değillerdi. Arkadaşımın arkadaşı, sağlık sorunu olmayan 30'lu yaşlarında biri öldü. Ben bilime güveniyorum ama onu geçelim, 38 yaşımda koronadan ölmek mi, 50-60 yaşımda bugünkü aşının uzun vadeli yan etkilerini görmek mi diye tartınca aşıyı tercih ederim :)

kalp iltihabı riski milyonda 12 gibi bi orandaydı. Hastalığı asemptomatik geçirenlerdeki kalp hastalığı ya da ileride yaşanan nefes darlığı gibi sorunların oluşma ihtimali bile çok daha fazla. Aşı yine daha kârlı yani bu durumda.

Ayrıca faz 3 çalışmaları bitmedi diye sağa sola yazanlar var, buraya da gelirler belki birazdan. Aşıların faz 3 çalışmaları geçen sene yapıldı ve sonuçları yayınlandı. Girip bakabilirsiniz. Denek falan olmuyorsunuz aşı olunca.

Yan etkisi olarak da bende sadece kol ağrısı oldu ama benim birkaç arkadaşımda bi iki günlük hafif ateş, halsizlik falan oldu. Ama bu dediklerim hep doktor ve birkaç ay önce iki doz sinovac olmuşlardı, 3. doz aşısında oldu yani. Benim de 3. doz aşısıydı ama işte kol ağrısı dışında olmadı. Çok da şiddetli değil tabi yan etkileri ama bi iki gün halsizlik, hafif kas ağrısı falan olabilir aklınızda olsun.

Hala sinovac var alman olmak zorunda degilsin.

Asi benim icin de asiri gereksiz, bulasacak bir ortamim yok. Hatta normal nezleden,alerjiden de kurtuldum maske ve kolonya sayesinde.

Annemle babam olmadi, ben oldum ilk doz biontech. Seeettiiiimin kol agrisi haric tum yan etkileri gosterdim. Ilk gun ates max 37C ye yukseldi ve ilk 3 gun grip olmus gibiydim. Sonra gecti. Ama kalp ritminde bi bozukluk var gibi hissediyorum, dinlenme durumunda bile bi carpinti oluyor ara sira ve bazen ani bi saplanma oluyor geciyor. 2. doz hakkim temmuz sonunda ama oncesi ekg cektirsem mi bilemedim.

ben acayip sagliksiz biri olarak aynen senin gibi kalp iltihabi veya hik diye dusup olme korkusu yasadim. sonucta asi olmanin olmamaktan daha iyi olacagini dusunup oldum.

ilk gun belli belirsiz kol agrisi, sorun yok. ikinci ve ucuncu gun kas agrilarindan belimi oynatamiyordum, hasta sayilmaz ama keyifsizdim ve enerjim dusuktu. kademeli olarak duzeldi.

saka yapmiyorum, anksiyetemin de etkisiyle ben "birazdan kalbim durabilir ve olebilirim" korkusuyla gecirdim ilk gunleri. anneme demistim sabah ise gitmeden falan kontrol et nefes aliyor muyum diye, o da ciddi ciddi etmis fjdkdod.

simdi asi oldugumu bile unutmus durumdayim yani hicbir sey olmadi. haaa uzun vadede yan etkisi cikarsa da bilim sehidi sayarim kendimi, asi olup olsek kimse bahsetmez bile asi karsitlarina koz vermemek icin, oyle sessiz sedasiz gideriz.

bence bir sey olmaz ama ya baksana İsrail butun ulkeyi asilayali aylar oldu, bir sey cikmadi. kalp kasi iltihabi da cogu kisi icin zaten tedavi edilen bir sey sanirim.

Aşı olmanın faydaları aşı olmayıp covid geçirmekten daha iyi. Fayda zarar oranı böyle. Aşınızı olun, amerika tüm herkesi biontech’le aşıladı bir b*k çıksa orada çıkar olay olurdu infial yaratırdı zaten. 3 doz aşı oldum ben, zımba gibiyim yani, yan etki falan yaşamadım :D

Ben de aynı kaygılarla erteledim de erteledim. Tam da az önce "artık alayım şu randevuyu, ne olacaksa olsun!" derken duyuruya denk geldim. Güvendiğim tek şey Amerika'da ve Avrupa'da insanların biontech ile aşılanmış olması. Kendi devletime güvenmiyorum ama herhalde onlar kâr-zarar, yan etki hesabını iyi yapıp öyle vurmuşlardır aşıyı diye kendimi ferahlatıyorum.

neden gençleşeyim aşı bir virüs için sonuçta.
yan etki olmadı.

doğru dürüst dışarı çıkabiliyorum. biraz daha kapalı ve endişeli kalsaydım ruh sağlığımı tamamen kaybedecektim. hareketsizlikten zaten akciğerler küçüldü, yağlandık, eklemler güçsüzleşti vs.bu saatten sonra salgına tahammül edebilmek ve ölmemek için başka seçenek göremiyorum.

yalnızca 2 gün kol ağrısı oldu. yumruk yemişim gibiydi.

Kalp iltihabı riski kovid sonrası daha yüksek. Yani aşı olduğunda bu riski düşürmüş oluyorsun.

kol ağrısı olayına millet neden bu kadar takılıyor? tetanoz aşısı da sağlam ağrı yapar. yapılan çalışmalarda aşının doğrudan kalple alakalı sıkıntı yarattığı tespit edilemedi. aşı öncesi-sonrası kalp hastalıklarında anlamlı bir fark yok.

2.5 ay önce Corona gecirmis biri olarak 19 temmuzda asilanabiliyordum en erken; 19 temmuz sabahına randevu aldım. Aynı şekilde Avrupa ülkelerinden birinde vatandaşlığım var; burada henüz covid gecirenlere üç ayda bir aşılama gelmemisken diğer ülkede bu sistem başlamıştı, orda da 23 temmuza moderna için randevu almıştım.

Ben hastalığı çok hafif atlattım; koku ve tat duyularım gitti, 5. gunde tat duyum geri gelmişti, iki hafta sonunda hiç Corona olmamış gibiydim. Buna rağmen en hafif hali bile emin olun ki çok hem psikolojik hem de fiziksel olarak insani çok yoruyor. İkinci defa geçirmiş olma fikri bile beni ürkütüyor.

Dolayısıyla hastalığa karşı elimizdeki tek silah asiyken, aşının yayınlanan sonuçları çok büyük oranda guvenilirken (evdeki herhangi bir ilacın prospektusunu okuyun, çok daha ağır yan etki ihtimallerini orda da goreceksiniz) ben aşı olmamayı düşünemiyorum.

ortopedi ameliyatı olduğum için şu an ekstradan eklem ağrısı çekmek istemediğim için olmuyorum ben.

Zatürree aşısı ile kıyaslarsak onun 4te 1i kadar yorgunluk yaptı. Ailecek çürük dnalı olmamıza rağmen çook hafif sıkıntılar verdi. Bence mutlaka olun

olmak istemeyen iş arkadaşlarım var. kendisine 6 metre yaklaştığımda maskesini yüzüne çeken iş arkadaşım da var. ben uzun uzun okuduktan sonra mrna aşısı olmaya karar verdim, öncesinde kararsızdım. normal enerji seviyelerime gelmem birkaç günden fazla sürdü, yalnız. aşıyla böyle oluyorsam, dedim... bana aşılanmamak biraz sorumsuzca geliyor. benim fikrim sadece, tabii...

genelde tektim. ilk tek olmayi huznu anaokulunda yasadim herkesinkini kutladik, benimkine sira gelecek diye beklerken okul tatil oldu... dumur olmustum ahahaha

sonralari zaten onemsemez oldum, ben kutlamiyorum diye kiz kardeslerimin kendi aralarinda.pasta alip benim dogumgunumu kutladiklarini biliyorum.
ulan bu nasil is ben yokum dogumgunumu kutluyorlar.
erkekler zaten umursamiyor dogumgunumu bilen kizlar da mesaj atiyor o kadar. zaten genelde calisiyor oluyorum kendim bile unutuyorum dogumgunumu.
en guzel dogumgunu de 99 depremi sonrasi koydeki dogumgunumdu herhalde bi 50/60 kisi vardik. hollandadan rusyadan almanyadan mektup arkadaslarim gelmisti.

Ne yalnız geçirmeyi, ne de abartılı eğlence biçimini beğeniyorum. Ama son birkaç yıldır sadece whatsapp üzerinden, hatırlayabilenler kutluyo. Farklı bi doğum günü geçireli epey bi yıl olmuştur.

En güzel doğum günüm lisedeyken yakın arkadaşımın "kuzenime bi şeyler alcam, boyu falan senle aynı sayılır, akşam bi alışverişe gidelim beraber" deyip 'kuzenine' aldığı hediyeleri aslında bana alıyor olması ve benim bunu hediyelerin bana verildiği ana kadar fark etmemem ve akşam bi cafede sürpriz doğum günü etkinliğine sürüklenmem.

Evet. Jeton kare.

Bu arada doğum günün şimdiden kutlu olsun.

@himmet dayı heheh teşekkür ederim. Her yıl burada "bugün benim doğum günüm" başlığı açarım zaten, klasiğimdir :D o zaman tebriklerinizi alırım, 10 gün kaldı ^^

Çocukluğumda hep mini partiyle kutlandı aile arasinda.

Doğum günüm belirli günler ve haftalara dahil xd o yüzden kolay unutulmuyor. Varligimdan gerçekten mutlu olduğunu bildiğim arkadaslarimin mesajları cokkk mutlu ediyor. Ancak iş yeri gibi ortamlarda pasta alinip kutlanacak olmasini bilmek aşırı geriyor beni... Hiç hoslanmiyorum.

Eğer hayatımda biri varsa onunla güzel bir yemek yemek isterim. Onun dışında kimsenin yapmacık kutlamalarini görmek istemiyorum (ancak maalesef görüyorum). Hl

Hatta son doğum günümü anlatayim. Arkadaslarima ısrarla "kutlanmasini hiç sevmiyprum.sakin kutlamayin" dedim. Sonra yine de suprizimsi yapmaya çalıştılar. Bir suratim düştü, bir moralim bozuldu... Dedim sevmiyorum demistim. Sonradan çok üzüldüm onların da keyfini kaçırdım diye

En güzel doğum günüm yok galiba

kendime Bremen'e 2 günlük seyahat armağan etmiştim 2015'teki doğum günümde. çouchsurfinğ'de anlaştığım arkadaş da nehir kenarında bir köşkte oturuyormuş, gitmeden anlamamıştım. terasını komple benim için ayarlamıştı. hem o 2 gün hem nehir yanı teras keyfi baya iyiydi. ryanair kampanyalarına denk getirmiştim gidiş dönüş uçak 18 euro idi. bir de festivale denk gelmişti ki her şey dahil maks 70-80 Euro'ya süper bi 2 gün geçirmiştim. en janti doğum günüm odur. ama genelde sade geçer.

En güzel mi bilmiyorum ama lisede sınıf arkadaşlarım aralarında para toplayıp doğum günümü kutlamıştı. Pasta almışlardı. Hatta o günkü harçlıklarını harcadıkları için biraz aç bile kalmışlar. Hoşuma gitmişti düşünmeleri, fedakâr olmaları. Kız arkadaşım da pasta yapmıştı bir kez. O da güzeldi. Ailem de pasta almıştı birkaç kez. Birkaç iyi geçen doğum günüm oldu. Ama yaş ilerledikçe eskisi gibi olmuyor. Ben o günü sakin geçirmek istiyorum. Hatta olaysız bitsin istiyorum. Biraz çekingen davranıyorum. Bunun yaşla ilgili olduğunu düşünüyorum.

ben bu konuda cok uzun yazabilirim. dogum gunu ve dogum gunu kutlamasina farkli gozle bakiyorum. burclarla filan hic isim yok mesela.

bundan 10 sene oncesine kadar herkesin dogum gununu caba gostermeksizin ezbere bilirdim. rastgele insanlar da olabiliyor bunlar. bir gun eski bir tanidigi gordum barda. sen dogum gunlerini hatirlardin benimkini hatirliyor musun dedi. bir dakka dedim ve onu bir arkadasimin yanina goturdum. arkadasima "dogum gununu soyler misin lutfen" dedim. (ikinci arkadasimin dogum gunu tanidik olan ile ayni gundu - 16 subat)

facebook cikana kadar insanlar cok deger veriyordu hatirlanmaya. sonra duvardan duvara yazmalar basladi ve herkes herkesinkini zaten biliyor oldugu icin cok onemsenmemeye baslandi. ben de biraktim bir yerden sonra.

su anda sadece cok yakinlariminkini kutlarim. o da oyle gece 12'den sonra filan degil gayet ertesi gun gun icinde (yegenlerim haric onlar benimkini 12'de kutluyor)

yeni tanidiklarimin dogum gunu ne zamandir hic bilmiyorum. onumde parti yapmadiklari surece kutlu olsun bile demem. cunku bunun onemsendigini dusunmuyorum. onemseyecek kisilerinkini kutluyorum.

bir gun bir "yakin" arkadasim dogum gunumu kutlamayi unuttu. "yani sen kutlamiyorum dedin ondan cok sey yapmadim" dedi. yahu kutlamadan kastim toplanma idi (kendisi her dogum gununde yemek organiza eden bir sahis)

ortalama 20-25 kisi kutluyor. kim kutlamadi diye aklima bile gelmiyor. ama yakinlarim bi zahmet kutlasin istiyorum :)

nasil geciyor? cok alelade geciyor. 12'de sevgili kutluyor ilk. sonra yegenler ve 20 yillik arkadas. aksamina da iciliyor (opsiyonel) pasta masta yasini zaten gectik (gene de arada aliniyor, olsun. pasta severim :D)

son birkac senedir toplu hicbir dogum gunu etkinligim olmadi (kendimin)

bu sene patronum (yunan) eve turkce mesajli cicek gonderdi hic ama hic beklemiyordum (birkac gun once gelmesi daha da surpriz yapti olayi) yani mutlu oldum tabi (birkac hafta once tatsiz olaylar yasamistik)

unutamadigim dogum gunum sanirim suydu: sene 2004 yurtta kaliyoruz. ben aksamlari calisiyorum part time. oda arkadaslarim hic kutlamadi ya da yarim yamalak kutladi hatirlamiyorum. dogum gunm ama 12'yi gecti saat yurda dondugumde.

kapiyi actim mumlar, karanlik, iyi ki dogdun...

dedim ki: bi dakka, ama benim dogum gunum gecti

arkadasim dedi: ulan demedim mi size bu kesin buna laf edecek diye sfdlsjfsldf

oyle tatlis bir andi. oyle...

dogum gunlerim sene gectikce berbatlasiyor hele bu yili hatirlamak bile istemiyorum. cocukken ailecek kutlardik teyzeler dayilar vs okulda da arkadaslarimizla kutluyorduk onlardan genel olarak memnundum ne abarti ne bir sey sadece toplanmak icin bahaneydi ve hediyeler mutlu ediyordu. artik olmuyor

tarihim kotu hava genelde yagmurlu ruzgarli vs oluyor cok ic acici degil

Tam doğum günümün olduğu gün, son senelerde yalnız odamda içip film izleyerek geçirmeye başladım. Çünkü canım kendim. Öncesinde de kendime hep hediyeler alırım.

Doğum günüm öncesi/sonrası eski şirket, lise, üniversite arkadaşlarımla basit bi yemek yeriz.

En güzeli de, üniversitedeyken arkadaşım bir sürü kişiyi bir partide toplamıştı. Partinin amacı başkaydı ama bir anda benim partim haline gelmişti.

Valla ben de ne ozellikle yalniz gecirmeyi ne de ozellikle gidip birileriyle olmayi istiyorum. Nasil denk gelirse artik oyle giriyorum.

29 yaş havuza atlamalı içip gebermeli parti
30 yaş evde tek başıma uyuyarak geçmişti
31 yaş arkadaşlarla rakı
32 yaş bekarlığa veda gecemi doğum günüme denk getirdim
33 yaş eşim tüm arkadaşlarımı toplayıp sürpriz yapmış kalamış parkında goygoy
34 yaş pandemiye denk geldi evde oturduk
35 yaş pandemiye denk geldi evde oturduk

En sevdiğim doğum günüm evde uyuyarak geçirdiğim.

Ağustos ayında olduğu için okul arkadaşlarımla hiçbir etkinliğim olmadı zaten sosyal bi tip değildim ama belki okul olsa en azından bir hareket olabilirdi.

Hayatımda bir kez evde doğum günü partisi yapıldı akrabalar birkaç arkadaş vs geldi hatırladığım tek anı; gelen en güzel hediyenin tam verilecekken veren kişinin elinden kayması sonucu kırıldığı an :/
gecesi 17 Ağustos depremi yaşandı yabancı ve kendi evimden çok daha yüksek ve desteksiz bir evdeydim çok korkmuştum. Çocuk kafası kıyamet kopuyor sanmıştım :):):) bir de o günlere dair güneş tutulmasını izlemeye çalıştığım bir an kalmış zihnimde.

Bu travmayla ilgili değil ama sonra hiç doğum günü kutlamadım.
Facebook kullandığım zamanlarda gün yaklaşınca profilimden doğum tarihi bilgisini gizlerdim kimse görmesin sayfam gerekesiz kutlama mesajlarıyla dolmasın diye.

99 dan sonra ilk kez bu yıl tam gününde olmasa da hemen bitişiğindeki hafta sonu minik tatilli bir etkinliğimiz var umarım güzel geçer.

Nice yıllara :)

Ben etrafımdaki insanların doğum günü için bir ay önceden hediye bakmaya başlarım. Pastayı kendim yapacaksam nasıl yapacağıma, hazır alacaksam nerden nasıl alacağıma, kutlamayı nasıl yapacağımıza karar veririm. Özenirim yani.

Ama benim doğum günüm gelir, doğaçlama, öyle baştan savma kutlamalar, bir gün kala sana ne hediye alalım diye sormalar. Tamamen soğuyorum. Bir gün kala hala ne yapacağını bilmiyorsan, ne hediye al bana öyle alel acele sırf almış olmak için, ne de laf olsun diye doğum günü kutla.

Kastettiğim abartılı şeyler değil, ama en azından düşünme kısmında özenilmeli. 1. derece yakınlardan bahsediyorum bu arada.

Ben kendiminkini pek önemsemiyorum. Etrafımdaki sevdiğim insanlar için bir farklılık yapmaya çalışıyorum ama o zamanki şartlara göre.

Hayatım boyunca doğum günleri kutlanan bir insan olmadım. Önem de vermedim açıkçası. Çocukken kutlansaydı belki önermserdim.

Bugün ailem doğum günümü kutladı mesela. Ama benim doğum günüm 10 Haziran. Sürpriz oldu bana da. :)

Peki gerçek doğum günümde ne yaptım? Hiç. Ama bu beni kötü hissettirmiyor. Sadece bir - iki arkadaşım var. Muhakkak kutluyorlar doğum günümü. Belki onlardan biri kutlamazsa biraz burulurum.

Birazdan yeni yaşıma gireceğim ailem memlekette, manitam uyudu, yalnızım. :( yarın bir şeyler yaparız herhalde. Doğum günlerini de çok severim bu arada.

genelde mesaj atmaktan fazlasını yapan olmadığı için yalnız geçirmeyi tercih ediyormuş, umursamıyormuş gibi yapıyorum. heheh.

dogum gunu kutlamayi cooook severim.

universiteye kadar ailemle kutladim. universiteden beri arkadaslarimla kutluyorum. sevgilimin oldugu donem onunla da kutlamistim.

eski sevgilim evime gelmis ve her yere kalpli mum koymus ve bana balon almis. cok tatliydi. onceki dogum gunumde de yarisi sonmus balonlarla kapima gelmisti ahahahhaha.

arkadaslarimla olanlar da cok eglenceli. bir tanesinde best friendimle ictik ictik uyuduk. video cektik bol bol. yilda 1 icen tipler oldugumuz icin baya sacmalamistik. cikolatalar bir yerde, biz bir yerdeydik. asik oldugum kisiyi aramamam icin beni tutmustu ki arayacak halim de yoktu ahahah. video cekmek onemli. sonradan cok guluyoruz.

benim degil ama bu bestimin dogum gunu de superdi. bu sefer bir yakin arkadasimiz daha vardi. sozde beni tutacaklardi o kisiyi aramamam icin ama onlar da kafayi bulunca ara ulan dediler. ben aradiiim, ses kaydi attiiiim, mesaj gonderdiiim... kendimi cok guzel rezil ettim. her yerde balon vardi. ben hepsini patlattim. bundan manyak gibi zevk aldim. sonra agladim agladim agladim. ilk defa viski denemistik. o bizi bozdu. ozellikle beni bozdu. kahve ictim olmadi, su ictim olmadi. midemin icine etmisim bir kere. bolca da pasta cikolata falan yemistim. ertesi gun acilden cikamadim :)) yine de guzeldi.

Başlasınında kendi doğum gümü de kutlamayı sevmem. O nedenle şimdiye kadar hiç kutlamadım yaş 30.

Doğum günlerini önemsemiyormuş gibi yapıp 1 yıl daha geçti diye içimden hüzünlenirdim. Gelen mesajlara cevap ver, pasta ye. O ruh halini dağıtmaya karar verdim. 1 ay önceden aileme doğum günümü nasıl kutlayacaksınız, bana ne alıcaksınız diye geyik yapmaya başladım. Artık doğum günümde ortalarda zıp zıp zıplıyorum. Ailem de bana uydu bir ay şamata yapıyoruz. Şakadan daha çok hediye istiyorum. Yalnız bir doğum günü geçirirsem de samimi olarak kendime hediyeler almayı, şımartmayı düşünüyorum. Belki hayır hasenat yapabilirim.

doğum günümü yalnız geçirmeye özellikle bir düşkünlüğüm yok.
tam aksine, eğlenceli geçenler insana daha çok yaşam enerjisi veriyor bence.
özellikle çocukluğumda hep çok güzel partiler yapardı annemler.
palyaçolar hediyeler mi getirmedi, barbie bebekli pastalar mı yapılmadı...
akla gelebilecek her şekilde kutlandı doğum günüm.
o yüzden bana hep eğlenceyi ve neşeli olması gereken bir günü çağrıştırır doğum günü.

35 yaşındayım, bugüne kadar sabahlara kadar eğlendiğim doğum günlerim de oldu, sabahlara kadar çalışarak geçirdiklerim de.
belli bir ritüelim ya da düzenim yok bu konuda ama yalnız geçirmek bence biraz morali aşağı çekebiliyor.
doğum günü kutlanması gereken bir şey çünkü.

çocukluğumdakiler dışında bugüne kadar en çok eğlendiğim doğum günüm, birinci ve en fazla ikinci dereceden yakın olduğum arkadaşlarımın olduğu kalabalık bir grupla asmalı'da yemek yedikten sonra sabaha kadar meyhane, nargileci, sahil falan dolaşıp eğlenip sabaha karşı bir arkadaşımın evine gidip kaldığımız doğum günümdü.
sabah yine hep birlikte kahvaltı yapmıştık.
grupta yeni tanışanlar olmasına rağmen gece boyu ve sabah tek bir kişi bile erken ayrılmadı, başladığımız kadroyla süreci tamamladık.
asmalı'da yemek yediğimiz yerde yan masadakiler doğum gününü duyunca kalan yarım şişe rakılarını bana hediye etmişlerdi, şişeyi hâlâ saklarım.

bir de, lisedeyken arkadaşlarımın harçlıklarını birleştirerek bana radyolu, çok güzel bir pikap aldıkları doğum günüm vardı.
kendilerince prodüksiyon yapmışlar.
annemle işbirliği yapıp benden gizli odama taşımışlar, paketlemişler falan.
ben eve gitmek isterken sürekli birileri oyaladı.
meğerse okulda neredeyse herkesin haberi varmış, bilerek lafa tutulmuşum.
ben de doğum günüm diye insanlar benle ilgileniyor sanmıştım, hiç uyanmadım o yüzden :)

sonra o kocaman paket açıldı, bütün gün boncuk strafor topladık odada.
ama çok eğlenmiştik, pikap da hâlâ çalışıyor.

27 olacağım önümüzdeki hafta, 30 civarı şartını karşılıyor muyum bilmem ama ben de böyleyim. aileyle olan muhabbet başka bence, o ailenizin kendi dinamikleridir. benim ailem de ben de çok sevecen ve birbirine bağlı insanlarız. o yüzden dediğiniz türde şeyler sıkça yaşanıyor. ama kendini evlenmiş, çocuk bakarken, evli insan sorumluluğu almış halde ben de hayal edemiyorum. öyle bir şeye hazır hissetmiyorum kendimi. muhtemelen hiçbir zaman da hazır hissetmem. evlilik belki ev arkadaşlığı tarzında iki tarafın birbirini yorup darlamadığı bir şekilde yürütebilirim, fedakarlık yapmadan ve beklemeden. ama çocuk... çocuk sahibi olmak tam bir korkulu rüya benim için. beni hayata küstürecek bir şey.

37 yaşındayım 1 oğlum var ama bu şımarıklıkları ben de hala yapıyorum hiç olgunlaşmadım :) çocukla çocuk gibi kavga ediyorum falan eşim müdahale ediyor :)
Geçmeyince geçmiyor.

kadını erkeği yok bence :) yaşım 32 ama ben de kendimi hicbir zaman klasik baba rolünde göremiyorum.

arkadaş olur benden en fazla.

eşim de ben de 35 yaşındayız, geçende ikimiz de kediyle kavga ettik (kedinin yaşını bilmiyorum, sokaktan geldi eve çöktü aşsljkdşajda ama o da var bir 2-3, hala topla oynuyor) tabi kendisi bizi iplemedi, döndü kıçını topuyla oynamaya devam etti :D bence olgunluk böyle 3 çocuk sahibi, evli vs olmayla olmuyor, bazen ufacık çocuktan çok bilge bir söz duyabiliyorsun. olgunluk öyle bir şey işte bence.

ayni durumdayim :) babama su getir, karpuz kes muhabbeti haric. oyle desem bulundugu yerden bana ucar herhalde :D ama bence bu olgunsuzlukla alakali degil ya pek cunku hayatta aldigim cok agir sorumluluklar var ama anne-baba yeri, bi tek onlara karsi simarma luksu baska bi sey :D

29 yaşında kimin 3 çocuğu var yahu?

27 bitecek birazdan nişanlıyım. Ama halen daha ben de sizinle aynı moddayım napcam bilmiyorum. :)

Aynı, ben evlendim ama olgun değilim. E

29 yaşında kimin 3 çocuğu var :D benim yalnızca bi kaç tanıdığım 1 çocuk doğurdu o kadar :D

Evet ben sık sık yapıyorum. Metro marketten alıyorum genelde. Hiç yerli almadım, beyaz veya büyük boy almanı tavsiye ederim. Biraz soğuk suyun içinde çözdürüp kullanabilirsin.

Afiyet olsun.

Lezzetinde sorun yok da aspiratör çalıştığı halde kokusu çıkmıyor evden iki gün.

Hep o sekilde yaptim, saniyorum ki cogu mekan da zaten oyle yapiyor. Metroda ithal buyuk karidesler gayet leziz bence. Market karidesi derken kocaman marka ufacik cim cimler pek lezzetli olmayabilir

Carrefour'da dondurulmuş karides satıyorlar açıktan. Paketli jumbo boylardan bile daha büyük... Onlara bayılıyorum, gerçekten çok lezzetli.

ben tereyagi ve sarimsakla soteliyorum (victor levi'de kesfettim bu lezzeti) sonra ekmek banip yiyorum.

kokusu biraz zor cikar evet ama arada bir neden olmasin.

Güzel oluyor ama buzu açılmadan attığımda tavaya inanılmaz suyunu bıraktı o tereyağıyla karıştı felan kötü oldu, o yüzden ilk buzunu çözdürüyorum, temizlenmemişse temizliyorum sonra tereyağ pul biberle soteliyorum aynı mezecilerdr yenilen gibi oluyor

Nasıl alırsınız bilmiyorum ama geçen aydan örnek alıp iki günden bir şey olmaz dedi nasılsa diye düşünüyor olabilir.

Şey diyebilirsin:

Benimde otomatik ödemem var, senden gelen kirayı otomatik aktarıyorum ödememe. Bu nedenle sen geciktiğinde benim de işim aksıyor. Bu tip gecikmelerin önüne geçebilir miyiz de.

Bu arada bende 3 sene kirada oturdum. Otomatik ödemenin bittiği dönemde tekrar otomatik ödeme yapmadım. O dönem bi iki ay gecikti kira ödemem. Sonra utanıp tekrar otomatik ödemeye aldım.

Bence de biraz bekleyin, duzenli yatirip bikac gun gec yatirdiginda hemen istemek bana cok itici geliyor

len dur :D daha iki gün geçmiş.
1 hafta geçince arayıp, ödeme yapmam gerekiyordu buradan gelecek parayı bekliyordum dersin.
akbank falan çöktü dün. yani her şey olabiliyor. bi kaç gün iyi kiracı için tolere edilir.

Konuştuk hallettik, konu kilit :) Fikir verdiğiniz için teşekkür ederim :)

1-2 günün lafı olmaz gibi düşünüyorum. Düzenli ödeyen biriyse.
1 hafta vs gecikirse sorarsın, ben hep günü gününe öderim ama 1 kez banka havuzuna alıp kendi hesabına göndermemiş ev sahibim 1 hafta sonunda aramıştı.

direkt araman lazım sonra alışkanlık haline geliyor. iyilikten Maraz doğar

1 hafta bile gecikse bişey deme. ama yatırdıktan sonra, "kiradan gelen parayla otomatik ödemeler var, aksarsa bende aksıyorum" dersen sonraki ayları garantiye alırsın.

başlığı okuyunca kiracı 1 aylık kirayı yatırmadı falan sandım. 1-2 günün bence de lafı olmaz

Ne olsun valla oyle takiliyorum. Tatil planim yok simdilik. Cevremde de asi karsiti yok.

Doğu Karadeniz e gideceğiz hanımla.
Hanım aşı oldu. Ben olmadım.

iyiyim teşekkür ederim, siz?

31 temmuz'da evleniyorum, sonrasında 8-15 ağustos kaş tatili yapacağız.

çevremdeki herkes hemen hemen aşı oldular.

Hayatım iyi mi kötü mü bilmiyorum, çok ciddi bir ilişkim bitti yok etti beni ama ilk kez casual bir şeylerin içinde buldum kendimi tuhaf. Kariyer olarak da korkumu aşıp yurtdışı yapacağım dedim ve bir yer olmazsa bir başkası çok net olacakmış gibi duruyor kendime güvenim gelkdi mutluyum.

2 senedir tatile gidemediğim için para da harcayamadım, yıllık iznim de birikti. 14'ünde 2. doz aşımı olup 24'ünde antikor testimi olup 3-4 gün denize gideceğim sanırım.

Ağustosta da sadece tarihi yerleri görmek için Yunanistan'a gideceğim. Arkadaştır flörttür falan davet bile etmedim. Akropolis'e Parthenon'a girip tüm gün kaybolacağım içlerinde çok heyecanlıyım.



Çevremde ara sıra aşı karşıtları çıkıyor ama çevremde kalamıyorlar :) şutluyorum.

Nasılsınız?
- İyiyim. Keyifler normal

Tatil planlarınız neler?
- Niyet var sadece. Bu ay gidemem. Ağustos düşük ihtimal. Eylül ayında bir deniz tatili olabilir.

Ve son olarak çevrenizde aşı karşıtı var mı?
- Sanırım var. Bir akrabam hiç niyeti yoktu olmaya ama türk aşısı olacağına dair söylemlar var.

Fena değil,planım yok, çevremde aşı karşıtı yok ama aşıya tamamen güvenmeyin insanlar var.

İyiyim gayet. Hayatımda ilk kez arkadaşlarımla tatil planı yaptım, hem de iki ayrı arkadaşla iki ayrı yerde. O yüzden çok heyecanlıyım. İki plan da düşük bütçeli olarak ayarlansa da maddi olarak beni aşırı zorlayacak ama dikkatli harcayarak maksimum keyfi almaya çalışacağım, bakalım.
İlk plan çanakkale, assos, izmir olarak çadırlı kamplı
İkinci plan avşa’da sessiz sakin kendi halinde motel tatili olcak.

Tam olarak karşıt değil ama ne gerek var diyerek aşı olmayan yakın bir arkadaşım var, üzülüyorum. Akraba falan da var da onları pek önemsemiyorum.

hayatim berbat ama moralim fena degil. :D siz?

tatil planim yok cunku param yok :)

bir adet var. hollandali arkadasim asi karsiti.

siz de yazin bakalimlimlim.

Valla ben bir iyiyim bir kötüyüm, pandemiyle vs alakası yok durumun.

tatile birkaç gün güneydoğu turu birkaç hafta da istanbul düşünüyoruz. Bizim için en iyi seçenek istanbul oluyor hep. Benim çocukluğum, ergenliğim istanbulda geçti, karımın da öğrenciliği orada geçtiği için istanbulda tatil yapıyoruz çoğunlukla. Yavru kedilerimizle seyahat meselesini halledebilirsek istanbula gideceğiz işte. kara kara düşünüyorum o konuyu.


Karım genel olarak aşı karşıtı olmasa da, mrna aşılarına karşı hatta tüm corona aşılarına karşı diyebilirim. bense birkaç hafta önce aşı oldum :D

tatil arkadaşı bulursam gideceğim, tek gitmek istemiyorum.

iyiyim yaz ayı çok iyi geldi. her gün mutlu uyanıyorum. riva'ya gideceğiz 3 günlüğüne. sonra yaz okulu başlıyor. bittikten sonra eylül gibi izmir'e gideriz ikinci bir tatil için.

birkaç gün İzmir'de takılıp hemen Antalya'ya gidecem. Hem çalışıp hem de biraz tatil yapcam. İnş günde max 8 saatlik bir iş bulurum. İngilizce&Rusçama güvenerek gidiyorum ama Rusça hocam, orda çaycının bile Rusçası var demişti. Ekmek artık aslanın midesinde :/

Cok keyifliyim. Siz?

Yunanistan, Fransa ve Isvicre var bu yaz.

Asi "karsiti" yok. Ezoterik meselelere bence fazla dalmis ve asiya mesafeli duran, sürekli asi olmayi erteleyen birkac kisi var.

neden şımarıklık olsun, bunu doğuran kadınlar cevaplasın ama empati kurduğumda belki dünyada en mutlu şeylerden biri diğer tarafta bilinmezlik değişim kaygılar, bunun yanında fizyolojik değişimler, hem zihinsel hem hormonlar sebepli duygular çatışması, insan breakdownlar yaşamayıp depresyona girmesin de napsın

Bence değil. Yakınen ablamdan biliyorum. Etrafta bulunan yakın uzak herkesin her şeye müdahale etmesi, çok biliyormuş gibi çocuk her ağladığında, aç bu yedir, acaba sütün mü yetmiyor tarzında konuşması, kadının altına girmiş olduğu sorumluluk, dinlenmeden uyumadan geçen günler, acaba doyuyor mu gazı mı var gerçekten yetemiyor muyum gibi düşünceler, emzirirken göğsü yara olduysa çektiği acılar vs. derken gerçekten zor bir süreç. Eğer bu süreci depresyonsuz atlatan varsa gerçekten helal olsun. He şımarıklığa çevirip bu durumu kullanan var mıdır? Olabilir, bir şey diyemem.

Çok hassas bir canlıya bakmak onu iyi bir insan olarak yetiştirme sorumlulugunda olmalısın
Ben erkek olarak bile lohusa depresyonuna girerdim baba olsam

değildir ama lohusa depresyonunun şımarıklık olup olmadığını düşünmek şımarıklıktır bence. neden değil olduğu konusu freebird+1

Mossy +1
Ayrıca depresyonun herhangi bir türü şımarıklık değildir.

ben hormonlardan kaynaklı olduğunu ve insanın elinde olmadığını düşünüyorum

Hayır değil. Çocuğum 2 yaşına girecek, anlam veremediğim değersizlik, kaygı, endişe, hüzün halinden yeni yeni çıkabiliyorum. Şımarık bir insan değilim, bu süreçte de şımarıklık yapmadım, ama depresifim. Değişen hormonlar, yaşam tarzı ve sorumluluklara karşılık psikolojik bir denge arayış hali bence. Kimisi 40 günde buluyor dengeyi, kimisi 2 senede.

Degildir.
Bir daha asla degistiremeyecegin, geri veremeyecegin, iptal edemeyecegin bir varlik hayatina giriyor. Artik hicbir sey eskisi gibi olmayacak. Buyuk bir sorumluluk. Agir bir degisim.

Içinden bir canlı çıkıyor. Böyle kollu, ayaklı bir canlı. Bu bile başlı başına travmatik. Bu travmayı atlatamayanlar zaten direkt psikoz haline giriyor. Bebegini kabul etmeme, halüsinasyon vs. Bence hamilelik, doğum, sonrası hassas ruhlar için bütünüyle atlatması çok zor süreçler.

Hayır, değil.
Yukarıda yeteri kadar nedenleri anlatılmış.
Hele de destek yerine köstek olan yakınları ve kılını bile kıpırdatmayan, şımarıklık olarak gören bir kocası varsa, vay o lohusanın haline.

mossy +1

Gebeyken kadının vücudundaki vitamin mineral doku vs reservinin bir kısmı bebeği beslemek için, bir kısmı da bebeğe ait dokuları oluşturmak için kullanılır. Yani kadın doğum yaptığında birçok eksiklikle başbaşa kalır. Önce gebelikle sonra doğumla birlikte birçok hormonal değişiklik yaşayan kadın bir de o eksikliklerle birlikte depresyona girebilir, çok doğaldır. Bunu bilip de bunun ardına sığınabilen kadın çok yüksek ihtimalle beceremeyecektir, doğuran kadınlar depresyona girebilirler ama şeytanlaşamazlar, herkesi kendiniz gibi bellemeyin.

doğum yapmış biri olarak yanıtlayayım, değil. duygular hormanlar nedeniyle öyle bir boyuta ulaşıyor ki kontrol edilemiyor, ben edemedim. zamanla geçti ama korkunçtu. ben o sıra eşimle ayrılık ve başka zorluklar da yaşamıştım, onların da etkisi olabilir tabii, prenses gibi yatıp şımarmak isterdim, o da tüm doğum yapmış kadınların hakkı bence (şu an bunları da klavyeye uzanmaya çalışan 11 aylık bir bebekle mücadele ederek yazıyorum)

iki-üç ay boyunca saat kur ve her üç saatte bir uyan. Başka bir şey yapma, sadece uyan, sonra tekrar uyu. Yalnızca bu sebepten bile depresyona girersin.
Bir de bu üçer saatlik aralarda başka işler yapmaya çalışmayı dene, arada hiç uyumadan diğer üç saate geç filan. Hakikaten zor.

hayır
cevap basit: hormonlar

hormonlar duygu durumunu değiştiren en önemli (hatta tek) şey olmasaydı bile doğum yapmak başlı başına depresyona elverişli bir olay. içinden insan çıkıyor. olmayan bir varlık önce oluyor sonra içinden çıkıyor.

Ben bunu ilk çocuğumu doğurduktan 5 ay sonra yaşadım. İlk 3 ay manyak pompalanmış hormonlar sayesinde ilnsan bir şekilde ayakta kalıp atlatıyor ama ondan sonra sistem bir anda çöküyor. Sebep uykusuzluk, stres; sütüm yetti / yetmedi, çevreden , akrabalardan gelen binbir türlü yorum ve karşılaştırma, bazen ebeveynler arası iş paylaşımının getirdiği hem bedeni yorgunluk hem de insanın haksızlığa isyanı vs. vs. Bir de bunu "şımarıklık" olarak tanımlamak üzerine tüy dikmek valla.
Dediğim gibi ilk çocuğumdu, neyi nasıl yapacağımı tam bilmiyordum (ilkler hep öyle olur zaten), kesintisiz 6 saat uyku uyuyamamak beni çok yormuştu, üstelik annem çok yardımcıydı bana ama mesela kvalide bu yardım konusunda çok laf söylüyordu. Ben de dolduruşa gelip örneğin hafta sonları annemi mümkün olduğunca karıştırmamaya çalıştım, sonuçta sinirli, bağırıp çağıran biri haline dönüştüm. Buna halden anlamaz bir işyeri yöneticisini de ekleyin. Huniyi geçiriyordum kafama. Hala daha o dönemi ürpertiyle hatırlarım.
Şükür buna uyanıp kendimi tekrar anneciğimin ellerine bıraktım, eşim eve gelince zaten yardım ediyordu ama bunun dışında annesini dizginlemeyi de başardı, öyle öyle atlattım.

lohusa depresyonu dediğiniz şey hormonların anormal derecede dalgalanmasından ortaya çıkıyor bu nasıl şımarıklık olabilir? ayrıca bebeğin doğumundan sonra yaşanan şeyler her ama her anne için çok zor bir süreç insanın depresyona girmesi an meselesi

Tiple ilgisi olduğunu düşünmüyorum. Yani yakışıklı-çirkin olmakla... Yazdıklarınızdan anladığım ciddi, ne yaptığını bilen, rotası belli, kendine güvenen bir yetişkin imajı çizmemeniz ve sınırlarınızın belli olmaması. Hatta duyuruyu da "tipten kaybetmek" şeklinde açmanız da bu düşüncemi kuvvetlendirdi. Herkesin böyle davranmasının sebebi, böyle davranılacak biri imajı çiziyor olmanız olabilir yani.

Mesela Behzat Ç. Cevdet demişsiniz. Açtım görsellerden baktım. Bazı fotoğraflar ezik ve pısırık, vur ensesine al ekmeğini duygusu veriyor. Adeta bir küçük Emrah... Bir fotoğrafta da adam gayet ciddi, saygın, cool bir imaj çizmiş. Yakışıklı bir adam aslında ama bakış, duruş, mimikler, saç şekli, seçtiği giysiler vb hepsi bir fikir veriyor o kişiyle ilgili. Mesela kambur yürüyen, elleri iki yanda sallanmış, saçları yağdan yapışmış, kısık sesle konuşan bir insanı dinlerken ilk izlenim olarak ciddiye almazsınız. Çünkü kendine güvenmediği izlenimi verir. Bunun gibi bence.

Ammaa ilk izlenimi de geçip insanların size bu şekilde davranmayı devam da ettirmelerinden anladığım şey bunun süreklilik kazanmasına izin vermeniz. İnsanlara fazla mı tavizkar davranıyorsunuz? Özgüvensiz bir imaj mı çiziyorsunuz? Bunun birçok sebebi olabilir ve düzeltmesi de sizin elinizde.

Bence düzeltilmeli bu çünkü gördüğüm kadarıyla durumdan rahatsızsınız. Önemli olan da bu zaten. İstemediğiniz bir şeyi neden devam ettiresiniz? Hem de düzeltmek kendi elinizdeyken...

Nasıl düzelir diye sorarsanız da özgüven, özsaygı, insan ilişkilerinde sınır çizmek ile ilgili birçok psikolog youtubeda uzun uzun programlar yapıyor. İnsanlarla aramıza mesafe koymayı bilmek böyle tatsız şeyleri önleyebiliyor. Bu konularda yazılmış kitaplar var, gerçekten yardımcı oluyorlar. Onun dışında belki imaj değişikliğine gidersiniz. Kısacası benlik algınızı geliştirmeniz ve saygıdeğer biri gibi hissetmeniz, insanlara da bu mesajı vermeniz gerekiyor hal hareketlerinizle bence.

duzelmez abicim.

Ben su anki sirkete uzaktan basladim. Hic kamera da acmadim, ac dediklerinde de bozuk dedim.
Gunde 3 saat falan konustugumuz oluyor. Gayet samimi sulu konusmalar da yapiyorum.
Enseye saplak haldeyiz ama bana mesafeleri iyi.

Sirkette bey deme kulturu yok ama bazilari bey diyor.
Yasca hepsinden buyugum, tecrube olarak da 10 kat falan deneyimliyim.

Gecenlerde birkac tanesiyle bulustuk.
O gunden beri bana cocuk muamelesi cekiyorlar.
Cunku benim tipim de gayriciddi insan tipi.
Ertesi gun sana bey diyorlar yaa falan dedi kizin biri.
Hani sen kimsin de sana bey diyorlar demek istiyor.

Gorene kadar sorun yoktu.
Gidip estetik olacak halim de yok, boyle gelmis boyle gider.

Geçen tam hazırlanırken planım iptal oldu. O gün de nasıl evde durmak istemiyorum sana anlatamam. Bu ara çizgi roman kitaplarına sardım (marvel, anime tarzı değil ) ve dedim ki İzmir’deki kitapçıları gezeyim ben yaaaa diyerekten Karşıyaka’dan başladım Konak ve Balçova’ya kadar yol aldım. İki tane kitap da aldım ama güzel bir doyumdu benim için. Sanırım ilerleyen zamanlarda bir planım daha iptal olsa bu kez halk kütüphanesine gidip kitap okumayı düşünüyorum bu da yurtdışında yaşarken cok sevdiğim bir aktiviteydi.

Sinemaya gidiyorum, yürüyüş playlistimi açıp yürüyorum, fotoğraf çekiyorum, güzel yeme içme noktaları varsa gözüme kestirdiğim, oralara gidiyorum
Bunları özellikle yalnız yapmaya çalışıyorum.

Denk gelince yalnız yaptığım şeyler bara gidip içmek, alışveriş yapmak.

mahallede yürüyorum. merdiven çok, oralarda oturuyorum. o sırada bir şeyler okumaca, içmece. kitapçıları dolaşıyorum. antikacılara girip çıkıyorum. kendime iş çıkarıp ya markete gidiyorum ya kargo şubelerine ya nalbura ya kırtasiyeye falan gidiyorum gerekli gereksiz :p sergidir kütüphanedir müzedir vb. yerler görünce girip birkaç saat dolanıyorum. cafelere yalnız gitmiyorum, belki çok sakinse girip otururum ama genelde girmem. genelde boş boş yürüyorum. önceden sürekli tiyatroya giderdim de pandemi sonrası henüz kısmet olmadı. bu döngüye bir de o eklenecek yakında.

Amaçsızca yürüyorum bazen. Eskiden sevgilimle çok yapardık. O kadar yürürdük ki; saçmalık derecesinde. Şimdilerde salacaktan iniyorum sahile merdivenlerden, kuzguncuğa kadar yürüyorum sonra geri dönüyorum.tabi bunu aktivite olarak yapmıyorum. Sadece yapıyorum.

Normalda 1 saat spor yapardım. sabah erkenden yüzmeye giderdim. Onun dışında market gezmesi falan. Bazen yürüyüş. Son zamanlarda aşırı sıcak olduğundan hiç bir şey yapasım yok

Benim pek arkadaşım yok canım sıkıldıkça bilgisayarımı alıp dışarı çıkıyorum. Kadıköy bazen Bağdat caddesinde geziyorum çalışıyorum dizi izliyorum vs

Çok klasik olacak ama son zamanlarda Starbucks'ta kitap okuyorum :D Hayatımda bir kafeye gidip kitap okumuşluğum yoktu, bu hafta birkaç kez yaptım bunu ve sardı. Bayaa kaptırıp gidiyorum, not alıyorum. Evde bunları yapamıyordum hep aynı ortamdan bıktığım için. Diğer sevdiğim şey de sergi gezmek kendi başıma. Bazen de bisiklet sürmeye gidiyorum Moda ya da Bostancı. Dün tek başıma Ada'ya gittim, sadece yürüdüm. Yürürken biri seslendi, kahveye davet etti, yaşlı bir amca. Kabul ettim, bahçesinde kahve içtik sohbet ettik. Kendi kendime bir şeyler yapmaya alıştıktan sonra başka insanlar var ya da yok fark etmemeye başladı her şeyden keyif alıyorum.

Birazdan çok güzel bir yerde yürüyüşe çıkıp, en sevdiğim foodtrucktan bir sandviç alıp nehir kıyısında yiyeceğim. Bu planı güya 3 kişi yapacaktık, acil işleri çıktı. Dışarıdaki her etkinliğe tek başıma gidebilirim, pek de keyifli geçer.

küçük bir tatil beldesinde yaşıyorum. uzaktan çalıştığım için bazen böyle halkın hala kabul edemediği üçüncü nesil kahveciye gidip sokaktan gelen geçeni izleyip çalışıyorum. eğer işim yoksa ve hava durumu müsaitse bisiklete binip 30- 40 km pedal çeviriyorum. eğer enerjim yerindeyse çıkıp koşuyorum. bu ikisini yapamazsam sandalyemi alıp denize gidiyorum, kitabımı okuyorum güneşin batışını izliyorum. biraz monotonlaşıyor bir süre sonra ama hiç yoktan iyidir. evde oturmanın kime ne faydası olmuş.

Sahilde yürüyüş yapmak, bara gidip bira içmek, sinemaya gitmek tek başımayken en sık yaptığım aktiviteler.

gezebileceğim sergiler varsa onlara gidiyorum, sahilde yürüyüş yapıyorum, kitabevlerini geziyorum, kedilere mama vermek için evin civarında turluyorum, bir kafede oturup çay kahve içiyorum, tatlı yiyorum :)

evde dizi film izlerken durduruyorum ezan bitince devam ediyorum o kadar çok çıkıyor sesi artık. linç yemeyeceğimi bilsem gidip hocayla kavga ederdim.

Biz de aynı sıkıntıyı yaşıyoruz. Eşim camiye gidip konuştu çocuk var uykusundan uyanıyor diye, onlar da biraz kısarız dediler ama hiç bir değişiklik yok. Belki siz de bu tarz bir bahaneyle gidip konuşabilirsiniz, bakarsınız işe yarar.

Keşke sadece ezan okunsa. Haftanın her günü ezan dışında da bir şeyler okuyorlar sürekli bizim buradakiler rastgele zamanlarda. Ses sonda, bir de üç dört farklı cami var civarda.

Telefonla konuşurken dışarıdaysam falan karşı tarafın söylediğini anlamıyorum.

aynen son ses açtılar, linç yemeyeceğimi bilsem şikayet ederim +1

evet biz de rahatsız oluyoruz. hatta ev arkadaşım işteki arkadaşlarıyla bile aynı şeyi konuşmuş. ezan mezan sela sömürebilecekleri her şeye daha bir dört elle sarılıp b*kunu çıkartmak istiyorlar şeklinde yorumladım.

Aynı duyguları 1500 yıldır paylaşıyoruz. İnternetin icat edildiği yıllardan bir flash animasyon ile derdimizi anlatmışlardı. Bekleyin yükleniyor...
www.youtube.com

isterse fısıltıyla okusunlar, ezan denen şeye hepten sinir oluyorum. günde 5 kez, kelimenin tam anlamıyla *her yerde* birilerinin yabancı bir dilde uzun uzun bağırmasının nesi nasıl normal olmuş anlamıyorum zaten. dinde zorlama yok derler bir de. bu zorlamayan hali yani. bi de bunun selası bilmem nesi var. tamamen gürültü kirliliği bence.

Ben geçenlerde ezan kötü okunduğu için ilçe müftülüğünü aradım, derdimi kibarca anlattım, şaşırtıcı derecede anlayışlı çıktılar ve bir sonraki ezanı başkası okudu asıl müezzin izinde miymiş neymiş onun yerine bakan kötü okuyormuş.

Siz de şansınızı deneyebilirsiniz bence.

Cimer'e yazmanızı tavsiye ederim. Ezanda ki kelimeler artık anlaşılmıyor sadece e ve a harfleri uzatılıyor. Aradım ilçe müftülüğü bana hak verdiler ama nedense yine aynı şeyler devam ediyor. Her vakit bir camii okusa aslında daha mantıklı tüm sesler birbirine giriyor ve hepsi son ses kafayı yemiş bu diyanet. Akp propagandası başka birşey değil

Entropiye bağlayabiliriz

Bir kasa domatesin çürümesi orada yaşayan bakteriler için çok olumlu bi durum, nereden baktığına göre değişiyor bence.

Sorunun daha net olması için verdiğim örneğe cevap verirken esas soruya neden cevap vermiyorsunuz hocam? Esas soru o değil

Oha bu iki cevabı da hayranlıkla okudum. Bir anda kendimi felsefe çukuru içinde buldum. Gerçekten iki cevabı da ayakta alkışlıyorum (ironi değil).

Benim de aklıma ilk gelen şey kaos teorisi oldu. Entropi ile ilintili zaten.
plutongezegendegilmi'nin cevabını ekstra güzel yapan şey, bizim için düzensizlik gibi görünen bir şey aslında kaotik sayıda düzenin bir araya gelişinin bir sonucu. Bir de tabii 'referans çerçevesi' durumu var. Bize göre olumlu olan bir şey başka bir referans çerçevesinde olumsuz olabiliyor. Buradan izafiyete de bağlayıp oradan devam edilebilir. Biraz daha zorlarsak Her şeyin teorisini bile burada aradan çıkartırız gibime geldi. Pardon gaza geldim biraz.

Bahçe gibi işte kendi haline bırakırsan kötü hale gelir, bakımını yapmak uğraşmak zaman enerji ister

İyi de hocam ortada esas soru olarak nitelendirdiğin bişey yok ki. Daha çok retorik bir soru gibi duruyor o. Yani demişsin ki "istatiksel olarak eşittir diyebilirsiniz ancak pratikte öyle değil". Şimdi bu açıklama sonrası insan nasıl cevap versin, nasıl aciklasin ki. Karşıt görüş olarak hayır böyle böyle deyip paragraflarca yazsa "pratikte böyle değil" deyip geçebileceksin ve direkt o duruma kendini kapatmış olacaksın. "Evet öyle çünkü şu şu yüzden" desek bu sefer de direkt senin dediğini doğru kabul etmekle hata yapmış olacağız. Dolayısıyla olay @pluton un dediği gibi bakış açısına ve farklı youmlara açık olmayı gerektiriyor. Bu yüzden de net bir şekilde çünkü bu bu yüzden demek zorlaşıyor.

Esas soruya ben cevap veriyim o zaman. Kötü giden bir iliskinin harikaya dönüsmesi icin cok sayida farkli durumun bir arada gerceklesmesi ve bunlarin sonucunda iliskiyi harika hale getirmek icin gerekli olan güven ve sadakatin olusmasi gerekir. Bunlar da genelde efor ve zaman isteyen seylerdir. Harika giden bir iliskinin kötüye dönüsmesi ise bazen tek bir olaya, söze, harekete, davranisa bakabilir. Olusmasi icin aylar yillar gerektiren güven bazen bir saniyede yok olabilir. Dolayisiyla böyle bir durumun yasanmasi istatistiki olarak daha yüksek ihtimallidir.

j r r tolkien hayrani, hocam, domates örneğini yazmadığımı düşünün, cevap olarak "ilişkinin bozulması başkaları için çok olumlu bi durum, nereden baktığına göre değişiyor bence" benzeri bir cevap gelir miydi sizce?

atar yapıyor gibi anlaşılmamıştır umarım pluton hocama sorduğum soru. sadece konunun esasından kayıyoruz gibi geldi domates örneğine odaklanınca.

@mezar
Ben işte domates örneğinde değilim, ilişki örneğindeki sorun esas soru gibi değil, onu demeye çalışıyorum. Hem yönlendirmeli soru sormuşsun hem de diğer cevaba "biliyoruz ki pratikte böyle değil" şeklinde bir yorumla direkt kapatmışsin kendini. Dolayısıyla söylediğin şeyin kesin doğru olduğunu varsayip cevap vermemizi bekliyorsun ki yanlış olan bu.

Yani demişsin ki "Xin olma ihtimali Y nin olma ihtimalinden neden düşük?". Boyle bir soru çok garip bir soru. O ihtimalleri nasıl ölçüp X<Y sonucuna vardın? Onu geçtim neden karşıt cevabı kabul etmiyorsun belki senin ölçümlerin yanlıştır? Hal böyleyken bu tip bir soruya cevap vermek cidden zorlaşıyor çünkü senin dediğini direkt doğru kabul edip ona göre açıklama yapmaya çalışma oluyor sadece bu.

hocam, istatiksel olarak eşit olabilirler ama her şey teorik değil, işin pratiği var bir de. bu düşünceme rağmen siz veya pluton hocam deseydi ki, hayır katılmıyorum, bir itirazım olamaz. sadece domates, soru değil sorumu daha iyi ifade edebilmek için verdiğim bir örnekti.

Çünkü kadınlar unutmaz :)

@mezar
Hocam işte zaten katılmadığımızı söylüyoruz :D Bunun da ötesinde bu şekil bir sorunun en baştan bir varsayıma dayandığı için seni gerçek cevaba ulaştıramama ihtimalinin yüksekliğine de vurgu yapıyorum çünkü böyle bir soruyu okuyan kişi sadece olaya tek yönden bakabilir. İstatistiksel olarak eşitlik olayından ziyade diğer olasılık Y>X de olabilir. Hatta pratik dediğin kişilere onların ilişki anlayışına, neyi olumlu neyi olumsuz gördüğüne göre vs de değişir.

Onun da ötesinde olay beklentilere, harika tanımına vs bağlı oluyor. Yani bence direkt şu yüzden demek biraz zorlama olur. Yanlış anlaşılmasın bu arada benim tepkim de atar şeklinde falan değil, hani arada yaparım ancak burda direkt bir cevaba ulaşma çabanı görüyorum ancak bu ulaşma çabası da sadece tek taraflı o sıkıntı olabilir diye belirteyim dedim. Yani tek yönden kendini kısıtlaman ulaştığın cevabın gerçek cevap olmamasına sebep olabilir o kotu.

Domateslerin (özellikle kokulu, kekikli, zeytinyağlı olanlarının) genel olarak ilişkilerden daha ilgi çekici şeyler olduğunu not edip cevaba geçeyim:

Kötü giden ilişkiyi düzeltmenin en kolay yolu beklentini düşürmektir. İlişkiye beklentiyle başlarsın, gerçekler bunu karşılamaz, karnındaki kelebekler uçar gider. Vücudumuzdaki kelebek rezervleri de oldukça sınırlı olduğu için hesabını karşıdan sorarız, halbuki adamın ne suçu var.

Gerçi bazı densizler durduk yere beklentiyi yükseltiyor. "Ay ben kruvasansız kahvaltı yapamam" diyen gotik kız, açık büfe kahvaltıda 3 tane haşlanmış yumurtayı, taze soğanla birlikte, masaya döktüğü tuza banarak yutunca çok kötü olmuştum. O an iç anadolulu olduğumu hatırlayabilseydim belki şimdi boy boy çocuklarım vardı. Nasip kısmet bu işler.

Domates degil ama bina diye dusunebilirsin. Insa etmek yikmaktan daha zordur. Hemen her seyde bu boyle. Diger bir deyisle soylenildigi gibi entropi.

İlişki bir denklem. Sonucun olumlu olması için belirli şartlar gerekiyor. Buzun içine tohum atarsan yetişmez, toprağa, suya ve güneşe ihtiyaç var.

Kötü ilişki yanlış kurulmuş bir denklemdir, buzula tohum atmak gibi. Yetişmesini istiyorsan bir yerden toprak bulman gerekir.

Sıfırdan başlamak için Duolingo fena değil. Tabii Duolingo sizi belli bir seviyeye kadar getirebilir.

uygulama tarzı değil kaynak kitap arıyorum eski usul oturup tek tek grammar vb çalışabileceğim.

Menschen A1.1 ve Menschen A1.2 ile başlangıç seviyesini öğrenebilirsiniz, bu kitaplar internette inanılmaz pahalı ama somalililer bedavaya pdf+ses cdslerini dağıtıyor.

Kitap için benzer soru sorduğumda şunu önermişlerdi:
Her Yönüyle Modern Almanca www.amazon.com.tr

Kurduğum iletişimlerin gidişatı ve şekli yüzünden "ret etmek ya da reddedilmek" gibi aksiyonlarım hiç olmadı. Ama hiçkimseyle de sevgili olayım, ilişkim olsun istemedim. Casual diyebiliriz buna daha çok. Platonik falan da yok hâliyle.

Hayatımda işi olan kişi zaten kalıyor bir şekilde, olmayan ise kendi kendini baştan eliyor, ben bir şey yapmıyorum.

birine bir kere kaptırdım mı bir daha unutmuyorum. sonra gelene engel olmuyor bende, ancak önceki de gitmiyor. ilişki içinde sadakati bozmuyorum, asla bozmam.

o yüzden hep önceki ilişkilerimden ötürü, keşke bitmeseydi, diye düşünüyorum.

baya kötü durumdayım yani. e26

aşk merakım yok, 1-2 kere reddedildim çünkü max 1-2 kere birine yazmışımdır. bu da %100 şanssız biri olduğumu işaret ediyor sanırım :D

eskiden kimseleri beğenmezdim, sanki olan erkek arkadaşım en iyisiymiş gibi gelirdi hahah.

reddedilme noktasına getirmemeye çalışıyorum durumu. hiç yaşamadım o yüzden.

reddetme değil de arkadaş sohbetine döndürme veya çok az ilgilenme oluyor bende.

şanslı olduğumu söylerler , kısmet işi bu işler tabi.

K,24

15 kere çok rahat reddedilmişimdir bi 10 kere de reddetmişimdir herhalde çok takmaya gerek yok kişisel algılamamak lazım o kişinin istediği kişi o an sen olamayabiliyorsun kendi özelliklerini de kendin seçmiyorsun ben artık öyle bakıyorum ve uyuşabileceğim kişileri arıyorum

Ben genelde platonikte kalamıyorum, beklemek veya uzaktan uzağa umut etmek hiç bana göre değil. Birinden hoşlandıysam kısa süre içinde gidip açık açık hislerimi söylüyorum, biraz arsız biriyimdir bu konularda. Söyleme dediğim ilanıaşk değil elbette, sadece açıkça onunla ilgilendiğimi belirtiyorum. Bu şekilde beş kişiye açıldım şu ana kadar, sadece biri reddetti beni. O reddeden de iyi ki reddetmiş, şu an düşününce oldukça saçma geliyor bana ondan hoşlanmam.

Birkaç seneyi bir hayli hızlı geçirdim ama açıkçası son yıllarda kimseye ilk adımı ben atmıyorum. Kadınların ilk adımı atmamasından şikayet eden erkeklerde bile cepte görme ve önem vermeme durumu oluşuyor ne yazık ki ilk adımı atınca, bunu bizzat deneyimledim ve artık gelenleri değerlendiriyorum sadece. Bu konularda şanslıyımdır biraz, hangi ortama girsem bir sürü talibim çıkar nedense. Artık şöyle yapıyorum: aralarında hoşlandığım varsa onunla arkadaş gibi görüşmeye başlıyoruz, iş yolda haliyle flörte dönüp en sonunda da sevgililik şeklinde sonuçlanıyor.

Çok uzattım cevabı ama şunu da diyeyim, açıkça reddettiğim bir kişi oldu sadece. Diğerleri soğuk tavrımdan durumu anlayıp hemen uzaklaştılar ama bu ruh hastası takıntı yapıp bir türlü ondan hoşlanmadığımı sindiremedi, beni uzun süre uğraştırdı.

ilişkiler üzerine bu kadar düşünme, platonik aşk diye bir şey yok özgüvensizlik ve obsesyon var. beğendiğin adama yürürsün, muhabbet ilerlemiyorsa salarsın gider. ben de 27 olacağım -kadınım-, eskiden aşırı kasardım öyle mi oldu böyle mi oldu diye, şimdilerde bu kadar kafa yormaya gerek olmadığını anlıyorum valla. Herkes birilerini reddediyor, birilerince reddediliyor, ghostluyor, ghostlanıyor. Beni beğeneni ben beğenmem, benim beğendiğim beni beğenmeyebilir ismail yk gibi yoksa ben zurna mıyım diye kederlenmenin manası yok :D şanssızım diye düşünüp üzülme bence, bir gün aynı frekansta olduğun biri ile karşılaşırsın illa ki.

önceden reddettiğim sayı reddedildiğim sayıdan fazlaydı. sonra uzun ilişkiler yaşayıp piyasadan uzak kaldığım bir dönem oldu. o dönem bittikten sonra biraz daha atılgan olmak istedim çünkü eski seksapelim kalmamıştı alsjdk.
atılgan olduktan sonra çok ret yedim, hatta daha bu sabah yedim sonuncuyu. erkek arkadaşı varmış, vurucu bir ret sayılmaz ama red reddir tabii...

Kesinlikle azaltır. Dırdır dediğin sürekli negatiflik yani.

Azaltir mi bilmem ama hayat kalitesini düşürür. Bu da hayattan zevk alma esigini düsürür, bu da boşa zaman gecirmeni saglar. Cunku enerjin düşer.

Misal ben az stresli ve az maasli ve cok kendine zaman ayirmali isleri, cok stresli ve cok maasli ama kendine zaman kalmayan islere hep tercih ettim.

evet

Azaltır, nepnet

Bence muhteşem bir isim.

Bence kötü isim de dinci olmak ile alakasını çözemedim ben.

bu sitede aşırı seveni var, her kız çocuk isim sorusuna baya bi kişi Zeynep yazıyor ama bence çok eski bi isim ve fonetiği güzel gelmiyor. Hayatta tanıdığım tüm Zeynepler de çok itici insanlardı (şans tabi bu). Bilmiyorum ben eski isimler sevmem zaten de, Zeynep iyice itici geliyor bana

zeynep biraz ayrılıyor geleneksel isimlerden sanki. bir sümeyye rabia değil :)

onun dışında çok fazla koyulan isim seçmek bana biraz tuhaf geliyor. çok anonim.

Bence klasik bir isim, tanıdığım tüm Zeynepler'i çok severim, dolayısıyla ismi de seviyorum, dincilikle hiç ilgisi olduğunu düşünmüyorum.

Harika bir isim.

Zeynepler hep akkı başında akıllı insanlar olmuştur. Her zaman olgun düzgün ve çalışkan. Yamuğuna daha denk gelmedım varsa bile o da ıstısna olsun.


Bazen bunun için bile kızım olursa zeynep ismini koyasım gelir.

tatlı bi isim bence de ama muhafazakarlıkta merve seviyesinde falan, hafif yani:)

Güzel isim hatta klas. Ne yeni nesil saçmalıklarından ne de ayşe, fatma, emine gibi köy çağrımışı yapan isimlerden değil. Ben seviyorum.

peygamberin kızının adı. dolayısıyla dindar ailelerin tercih ettiği isimlerden ve böyle bir çağrışım yapması normal. elbette her aile bu sebeple koymuyordur ama 'dinle ne alakası var' denilecek kadar da alakasız değil bence.

oyle bir soruki herkes birsey yazabilir, ben normalde yazmam ama nickinde Norvec gordugum icin geldim, zaafim var Norvece:)
gelelim soruya:
Zeynep nedir yaa, yapmayin etmeyin, dinden falan bagimsiz soyluyorum, zaten demode bir isim, 10 sene 40 sene sonra fulldemode olacak.. sahsi tavsiyem EYLULdur, incedir, naiftir, kibardir, naziktir, cicek gibi isimdir..

Zeynep bayağı kötü bence. Köylü kız imajı var.

Herhangi bir din ile hiç bir alakam olmamasına rağmen ben çok severim tanıdığım bütün Zeynepler über güzeldi. Kızım olsa Zeynep koymayı isterdim.

Mis gibi çiçek gibi bi isim.

Hoş bir isim olduğunu düşünüyorum, özellikle köylü bulanlara pek anlam veremedim açıkçası.

Zeynep ismi birilerine göre dinci bir isim ise, bu çevre de herhalde çocuklarına dinden uzak isimler seçiyor olmalı.
Genel olarak bazı zenginlerin çocuklarına nasıl isimler verdiklerini ekşideki başlıkta ayrıca zaten görüyoruz.

Zeynep , "babasının süsü" demektir.
Demek ki bu isim aslen abd destekli olan işidçi ve sadece kafa kesmeyke meşgul bir örgütle bağlantısı yok.

Arapçaya dair her şeyi İslam'ı hatırlattığı için eleştirmekte ayrı bir zihniyet.
Akla şu İstiklal Marşı'nın arapça okunması meselesini hatırlattı geçen senelerde. Ortalık ayağa kalktı. Yok arapça okunmamış vs. bir sürü laf. Oysa istiklal marşında arapça kelimeler oldukça yoğun olarak bulunuyor.

Kötü bir isim değil aslında ama bu kadar çok sevilmesine anlam veremiyorum, fonetiği de anlamı da sıradan ayrıca Arapça isimdense Türkçe isimleri tercih ederdim çocuğum olsa. Normal bir isim bence.

sahane isim. bu aralar da moda herkes iki isim koyuyor zeynep-bilmem ne.

Geleneksel ve muhafazakarların taktığı isimlerden olduğuna katılıyorum. Öyleyseniz uygundur tabii, ama değilseniz saçma durur.

Bu arada arapçada zeynep'in anlamı: babasının süsü. Hani modern duruyor falan diyorlar ya direkt arap feodalizminin temsilcisi aslında.

İsmim zeynep ve çok memnunum. İsim değiştirme hakkım olsa bile yine de değiştirmem adımı, çok seviyorum. Bence müthiş bir isim :) dinle falan da alakası yok. Babam ateist ve bana zeynep adını koymuş.

Hayatımda gördüğüm tüm Zeynep'ler çok tatlı ve güzeldi. Çoğu da gayet modern insanlardı. Belki bana öyle gelmiştir ama bu isme karşı aşırı olumluyum ve ilerde kızım olursa bu isme sahip olmasını çok isterim.

Zeynep ve Leyla'yı bi salmamız lazım artık. İlla klasik isteniyorsa Belgin koyulsun, ikisinden de güzel.

Zeynep ismine dinci diyen kafayı yemiştir, herhangi bir konuda fikirlerine itibar etmeyin.

Çok iyi isim.

simdi ki cocuklari adi mia lia vs oldugu icin kendi yasitlarinda eski durabilir.

burada duydum dinci isim oldugunu ilk kez.

guzel isim bence. ismin demodesi olduguna inanmiyorum.

bir de tum cevaplara baktim yazan olmus mu diye ve olmus :)
zeynepler caliskan oluyor evet

Çok kötü asla koyma. Ne kadar Zeynep gördüysem hepsi kalitesiz insanlardı, bir de aşırı çok Zeynep var lütfen bunu yapmayın. Mia bile daha iyi bundan.

Dümdüz bir isim. Aşırı çok insanın ismi olmasından başka bir şey çağrıştırmıyor bana.

Klasik, güzel bir isim ama ben de çok duyuyorum.

klasik isimler arasında sempati beslediklerimden biri.

tercih edip etmemek size kalmış ama dincilikle veya toplumun herhangi bir kesimiyle ilişkilendirilemeyecek kadar yaygın ve eski bir isim.
biraz saçma bir yorum olmuş.

Kızıma koymayı düşündüğümü isimlerdendi. Dinle filan ne alakası var anlayamadım. Saçma bir düşünce empoze etmiş çevreniz.

Biz vazgeçtik çünkü 2010-2015 arası doğan 10 kızdan 3ünün adı zeynep :)

Zeynep iyidir, çağ dışı ne alaka çözemedim.
çağı yakalamak için Zeyno dersiniz o zaman.

Zeynep güzel isimdir çağdışı olmakla ne alakası var anlamadım
asıl çağdaş diye saçma sapan isim koyanlara uyuz oluyorum

Klasik bir isim ama severim, guzel isim bence.

Belli bir kesime cekilecek bir isim degil cok sacma buldum o yorumu. Ama ayni merve gibi çok klışe bir isim ben koymazdim.

Bu başlığa bakana kadar zeynep isminin bir anlamı olduğunu bile bilmiyordum, anlamını öğrenince çağ dışı yorumuna katılmadan edemedim. Ben olsam anlamı babasının süsü olan bir ismi kızıma koymazdım. Tıpkı oğlumun adını oral koymayacağım gibi. Ama ablanız seviyorsa, onun için Zeynep babasının süsü demek değil de ne bileyim benim zarif kızım demek ise koysun tabi ki.

isim güzel ama çok yaygınlaştı.
büşra, merve, kübra kadar çok duyuyorum artık.

ben bu nedenle seçmezdim.
dinci bir isim gibi gelmiyor bana.

neva

Leyla da farah da guzel

eli$eva :)bkz.shtisel ben de dizide bunu duymustum
elisa gibi bi seye donusebilir. yahudi ismi

inana, maya, lena, lina bu da arap arkadaslardan begendiklerim
rozerin de guzel kurtce olarak

Leyla cok guzel bir isim bence.

Valla Leyla çok da güzel bir isim değil bence de. O yüzden eşin begenmemekte haklı. İsim önerim de yağmur olur.

leyla güzel isim ama şiirle bağlantılı, nadir isim aradığınız için lavinya veya destina’yı da düşünün derim.

nadir isim ile basladiysan oyle gitmek lazim, bence hanim hakli.
Leyla guzel isim ama uymuyor gibi..

Isim vermeyi unuttum, "yazgülü".."ü" paterni devam ediyor ve nadir.

Leyla iyi

Kiziniz bir gun buyuyecek ve verdiginiz isim onda omur boyu kalacak. Anne ve babalar bunu hic dusunmuyor. Leyla guzel bir isim degil. Aslinda Gulce de degil, uzgunum. Isimler kisinin sosyoekonomik durumunu anlatir. Hatta ailesinin muhafazakarlik seviyesini. O nedenle 15 yasinda gelince de, 60 yasina gelince de insanlarin onun hakkinda ilk goruste iyi seyler dusununecegi isimler secin. Durustce yanit vermek istedim.

Leyla bence de iyi. Klasik bir isim. Nadir olan isim koyma telasindakiler aslinda tam tersine moda isimlere yoneliyor ki bu da acayip bir celiski.

soruyu okur okumaz aklımda tek bir isim canlandı: nazende.

benim kendi kızıma koyacağım bir isim değil, fakat sizin anlattığınız kriterlere göre zihnimde canlanan bu oldu.

leyla bence de güzel isim ama bu çok göreceli bi şey ve eşiniz istemediyse bir anlamı kalmıyor :)
kardeşlerin uyumlu isimleri olmasını itici bulmuyorsanız aklıma gökçe geldi.

isimle sosyoekonomik durumun alakası yok. ismi dolduran kişinin kendisidir. o zaman koç holding çocuklarına niye ömer, ali, mustafa gibi isimler koymuş?

gülce güzel isim ama leyla güzel değil bana göre.

beril, beren, suna, nevbahar, hanzade olabilir.

Son derece klasik bakisli ve antin kuntin isimlere sicak bakmasam da Onereyim

Simla

Bir dag adi birazda mistik bir tarZi var

He bana kalsa ayse koyarim ben

güzel mi değil mi bilmiyorum da okuduğum kitapta geçiyor şu an. doğu esintili deyince yazayım dedim, belki siz beğenirsiniz: arha (arya'nın doğu muadili gibi geldi bana)

bir de, ilya.

Gülce çok güzel bir isim aslında yanına türkçe olarak duru, derin çok hoş olur. Arap hariç demişsiniz ama nehir ve şiir geldi aklıma.
Birkaç isim daha yazmak istedim:rüya, öykü, gökçe, nil, defne, ekin, bilge

Leyla demeye gelmiştim :)

Leyla çok güzel ama kendi önerilerimi de diyeyim.

Nadide
Güzide
Gülru
Aysel
Jale
Jülide

Sağlıkla büyüsün bebeğiniz

duyurunuzun sonunu okumadan aklıma Leyla gelmişti. bence Leylanın yaşı yok 5 yaşındakine 50 yaşındakine gidiyor. Gülce ismi de sizin sandığınız kadar nadir değil aslına bakarsanız :) Gülce'ye de uygun olarak duyup beğendiğim , çevrede çok da duymadığım tatlış mı tatlış öğrencimizin de ismi olan Gülfem'i öneriyorum size ben. sağlıkla kucağınıza alın inşallah.

hanzade :)

bana bi hande cagristi sanirim hanzade onerilerinin coklugu sebebiyle. anlami da guzel gülce ile de uyumlu, ablasi gül-ce kendisi gülücük :)

(bkz: yosma )

osmanlı döneminde güzel kadınlar için kullanılırmış.

inci.

kısa ve net.

az ve öz.

adın kulağımda bir sır Burçe…
beklemediğim bir an beklemediğim bir şekilde çıkageldin
gülüşlerin âh sarıyor her yanımı gidemiyorum istesemde...
........

Burçe güzel isim, bence değerlendir.

Şiir olsun ismi. Olmaz mı? Benim kızım olsaydı ismi Şiir olacaktı. Ayrıca Müjgan da çok güzel bence. Hem de şiirde geçiyor.

Leyla ismini çok severim ancak bu ara nedense fazla popüler oldu.

Attilâ İlhan'ın pek sevdiğim Belma Sebil şiiri aklıma geldi okuyunca. Belma olabilir. Ferda belki...

Duyuruyu dun okumustum. Gece ruyama girdi :)) ruyamda Misra koyuyordunuz kizin ismini :)

@in vino veritas +1 hande guzel isim, anlami da cok hos.

zeytin peynir yumurta domates maydanoz
sucuk, patates, menemen

kahvaltıda sadece kahve içiyorum. ekmek ve sütsüz kahvaltı istersen hindi fümeli soğanlı biberli yumurta yapabilirsin. çorba içebilirsin.

Her türlü çiğ sebze ve ot, yumurta, peynir, zeytin. Üstlerine çörek otu veya kekik ve zeytinyağı ekliyorum.

Kahvaltıda hiç süt içmiyorum. Ekmek de neredeyse hiç tuketmiyorum. Bir de süt çok da faydalı değil diye biliyorum. Süt ve kahvaltı ikilisi çocukluğumdaki reklamlarda kaldı.

Ben genelde haşlanmış yumurta/yulaflı omlet+ 1 kase yoğurt+ peynir+zeytin+domates+salatalık ile yapiyorum.

haftaiçi kahvaltı yapmıyorum. haftasonları bol sucuk üzerine yumurta kırıyorum 2 ya da 3 tane. yanına domates salatalık yeşillik

Salam-sucuk-sosis, peynir ve yumurta akını çırpıp pişirince ekmek kıvamında olan adını bilmediğim o şey. Yumurta tadı kırılsın, biraz daha ekmeğe benzesin diye un da ekliyorum bazen.

alerjim olduğu için gluten ve süt içeren hiçbir ürün kullanamıyorum (laktozsuz versiyonları da dahil)
mönülerim şu şekilde oluyor genelde(her birini farklı bir gün gibi düşünebilirsin):
* karamelize soğan ve mantarlı omlet, yanına kuzu kulağı, maydonoz, nane gibi yeşil otlar
* viyana usulü patates salatası + haşlanmış yumurta
* menemen
* yeşil biber + yeşil zeytin + siyah zeytin + haşlanmış yumurta + ceviz ( bunların hepsini salata gibi bir kasede yiyorum. üzerine tuz, karabiber, pul biber, kimyon, toz kişniş, limon kekiği koyuyorum)
* avokado + haşlanmış yumurta + ceviz + hindi füme ( bunları da salata gibi kasede yiyorum. baharat olarak da karabiber, fesleğen ve tuz koyuyorum)
*glutensiz brownie (tarifini verebilirim, şekersiz aynı zamanda) + kahve

bir de yeni bir keşfim var, www.trendyol.com
şu paket içerisindeki her şey çok lezzetli. alıp buzluğa atmıştım, bayağı uzun süre idare etti beni. hafta sonu kahvaltılarında yukarıda saydıklarımın yanında ek olarak yiyebilirsin.

eğer karşıya geçersem zapata'dan karabuğday ekmeği alıyorum. onu da tavsiye ederim.

bazı sabahlar ise patatesli yumurta yapıyorum ama bence o biraz kalorili, o yüzden onu sık yapmıyorum.

edit: yukarıda verilen önerilerden paketli olanları satın alacaksan, içindekiler kısmına bakmanı öneririm. hiç aklına gelmeyen ürünlerde gluten olabiliyor. bir de yulaf içeriği, glutenin en büyük taklitçilerinden, onu da deneyerek yemeni öneririm.

Harika önerileriniz için teşekkür ederim ^^

@irene glutensiz brownie harika olurdu, ne zamandır brownie yapsam diyorum sağlıklı beslenme çabalarımı baltalamak istemediğim için vazgeçiyorum her seferinde.

Sürdürülebilir olarak, yumurta süt ve ekmeksiz olarak, zeytin, yagsiz peynir, domates, salatalik ve maydanoz ile birlikte epeyce kilo vermisligim vardir.

Diger seyler zamanla yapmaya usenilen seyler oldugu icin pek devamliligi olmuyordu. Yumurtayi da kolesterolden oturu birakmistim.

Ki ben agir kahvalticiyimdir, patatesinden sucuguna, yumurtasindan,simitine, boreginden menemenine kadardi, simdi ikisinin ortasinda bir hayat yasiyorum

-Ceviz
-keçi boynuzu unu ve greçka unu ile yaptığım şekersiz bademli kurabiye
-tatlı patates

Glutensiz yulaf. Yanina meyveler, kuru meyveler ve findik,fistik... Süt olarak da, bitkisel süt.

sabah peynirli omlete yulaf atıp yedim
haslanmış yumurta+lor peyniri karıştırdığım da oluyor.
el blender i ile yulaf+ yogurt+ muz vb yapabilirsin. shake içine taze zencefil de atmaya başladım, çok yakışıyor bence. benim için en sürdürülebilir kahvaltı shake ile yapılanlar.

Evet bende de var ve hayatımın her alanında kontrolcü biriyim. Karşımdaki kişiden beklenilenin dışında (ya da benim yaptığıma denk olmayan) bir davranış geldiği zaman kaygılanırım. Sanırım bunun farkına varmak iyi geliyor, şu an yersiz kuruntu mu yapıyorum diye bir değerlendiriyorum durumu artık. Ona göre davranıyorum.

Şu var ayrıca: Sonuçta siz sizsiniz ve nadirendeolsa karakteri "öyle demeyi" tercih ediyor. Karşıdaki insanın ne düşündüğünü neden bu kadar önemsiyor ki? İçinden öyle gelmiş ve öyle demiş. Cevap gelmiyorsa, karşıdaki kişi nadirendeolsa'nın üslubunu beğenmiyorsa, konuşulacak biri olarak görmüyorsa bu tamamen karşıdaki kişiyi ilgilendirir. Siz kendiniz gibi olmaya, konuşmaya, davranmaya devam etmeli ve bunu yaparken konforlu hissetmelisiniz. Bence...

bunları düşündüğünüz zaman dilimleri için bol bol uğraş bulun kendinize. zaman fazla fazla olunca insan her şeyi takma eğiliminde oluyor ve denge bozuluyor. zihninizi başka şeylerle meşgul etmeniz gerekiyor.

Sahalar var.

hristiyan türkler olmaz mı? gagavuzlar?

tuva turklerinde yaygin samanizm.

www.yapikrediyayinlari.com.tr

Kültürü yaşatan birçok toplum üzerinde yapılmış bir saha araştırması, Türkler de dahil olmak üzere.

psikolojik problem diye tanımlamamak gerek bence ama sizi rahatsız ediyorsa ve bunların değişmesi sizi rahatlatacak/hayat kalitenizi yükseltecekse üstüne düşünmek, terapi almak iyi gelir. Olumsuz duyguları içinde yaşamak maddesi belki başka şeylerin ortaya çıkmasında yardımcı olur.

1 ve 2'yi bilemem ama 3 ve 4 bu ülke insanının genel problemi. gelecek kaygısı, yaşam alanımıza ve hayat tarzımıza sürekli müdahale edilmesi, kokuşmuş siyaset gündemi, ekonomik sebepler vs. yüzünden hepimiz aynı durumdayız. ülke düzelmedikçe (ki düzelecek gibi durmuyor) ve yerimizden kımıldamadıkça bu maddeler terapiyle falan düzelmez.

yukarıda yazılanlar arasında hepimiz böyleyiz fikrine katılmıyorum.
tamam hepimizin hissettiği belli şeyler, kaygılar endişeler var ama ben sizin anlattığınız gibi değilim, çevremdeki insanların çoğu da böyle değil mesela.
hepimiz böyle değiliz yani.
bir anlamda genel problem olduğuna katılıyorum ama zaten o yüzden ülkece terapiye ihtiyacımız var diyoruz.
ülkenin durumuyla bir yere kadar ilgisi olur, ondan sonrası sizin sorununuz.

bunun dışında, kişilik özelliklerinin de psikolojiyle ilgisi olabiliyor zaten.
özellikle üç ve dört psikolojik problem olmasa bile, psikolojik probleme yol açabilecek veya bilmediğiniz bir psikolojik probleme ait olabilecek sorunlar.

mesela hayatın kontrolü neden elde tutulmalı?
kontrol derken neyi kastediyorsunuz?
kontrol etmeniz gerektiğini ve edemediğinizi düşündüğünüz şeyler neler?
bahsettiğiniz olumsuz duyguların kökü nereye dayanıyor?
ailenizde bunları hisseden kim vardı?
bu duygular neler?
ve bunları neden içinizde yaşıyorsunuz?

özellikle dördüncü maddede duyguların dışavurumuyla ilgili bir kaygınız da var.
yani duygularınızı yansıtırsanız hayatınızın bu şekilde devam edemeyeceğini düşünmeniz zaten kontrol duygusuyla da ilgili.
daha çok uzatmak istemem ama bunların hepsi bağlantılı ve tamamen psikolojinizle ilgili sinyaller.
ileride kaygı bozukluğu, panik atak, anksiyete, okb gibi sorunlara yol açabilir.
destek almakta fayda var.

psikolojik değil ama 1.si en büyük problem

senin için değil genel olarak vardığım bir sonuç var
bence tüm bunların/kaygıların sebebi ölüm korkusu/ölüm sonrası
yardım faaliyetleri en etkili çözüm


başka bir örnek vereyim
açıkçası param varken daha dertliydim
çünkü hesabını verme kaygısı, yapcak, değerlendirecek bi şeyler bulamama derdi taşıyordum
değer kaybetmesin diye dert ediniyordum
çoğu evliliğe gitti, bu sefer yardım yapmaya para kalmıyor diye stres yapıyorum
--

2. olması gereken bi şey
3. zaten öyle, planlı olmaya çalışmak yeterli, gerisi tecrübe kazanmak

4. için daha çok dertleşebilirsin ya da prof. destek

bence hepsi psikolojik. 4. maddenin herkeste olduguna inanmiyorum bazen paylasim yaptigimiz kisileri tavriyla da ilgili. 2.madde kaygili ruh hali bence bu cozulebilecek bi problem
1.si bana derin bi durum gibi geliyor. manevi bosluk

bunlar problem değil. ancak tanı kriteri olabilir. bu kriterler var diye de psikolojik problem olduğu tanısı konmaz. ben de ruh sağlığı çalışanıyım. bence günümüz insanının genel sorunları bunlar.

Mutluluk Tuzağı isimli kitabı tavsiye ederim.

Bu tarz konularda düşüncelerinizi, duygularınızı sorun olarak görür ve onlarla mücadele eder, kontrol etmek isterseniz büyürler.

Bunun yerine sizi kaygılandıran bu düşünce ile duyguların zihninize gelip gitmelerine izin verip, hayatınızı anlamlı ve zengin kılan değerler doğrultusunda adımlar atın.

Bu değerleri anlamak için de kendinize ‘hiç bir problemim kalmamış olsa idi hayatta neler yapardım, vaktimi zamanımı neye verirdim’ diye kendinize sorun.
Üstüne düşünün sonrasında bu değerlere doğru küçük adımlar atın.

İlaveten Act (kabul ve kararlılık) isimli terapiyi araştırmanızı tavsiye ederim.

twitter.com bu hesap her bölümün özetini yayınlıyor maddeler halinde. biraz aşağılara inerseniz ilk videodan itibaren hepsini bulabilirsiniz.

threader.app

seslendirme ajanslarına

önce bi dublaj kursuna giderseniz demonunz da olur hazırda, network de olur. ajanstan önce böyle bir kurssa gidin.

dublaj=şan/kulak + teknik + diksiyon + genel entelektüel vizyon demek.
kurslardan bir deneyin (diksiyon kursu değil SESLENDİRME KURSU) sonra bakarsınız.

Harun Can'ın tavsiye verdiği videolar vardı bakmadıysan

Federal film akademiyi takip ediyorum instagramdan. Kursları var, bilgi için aradığımda çok ilgilenmişlerdi.

imaj, melodika, duygu başara, seslendirme evi gibi ajanslarla görüşebilirsiniz.

cok uzuuun seneler once sadece keyif aldigim icin diksiyon, spikerlik ve dublaj egitimi aldim. bir yerlerde ise girme derdim olmadigi icin kafam rahatti ama gozlemlerim sunlar:

-diksiyonunun ne kadar iyi oldugunu dusunursen dusun aslinda cok hata yapiyosun. o egitimden sonra TRT disindaki haberleri, programlari izlerken yapilan teleffuz hatalarina cildiriyodum. yani egitim sart.

-ses tonlamasini ve vurgularini ogreniyosun. dublajlarda, haberlerde, reklamlarda vs senden beklenenler farkli, ona gore sesini ayarlaman gerekiyor.

-bu islere talep cok fazla, arz ise talebe gore az. sesinin ve egitiminin iyi olmasi cok onemli ama bunlardan ziyade "tanidiklar" onemli.

-o zamanlar (bedava) is yapabilmek icin (yani kase olusturabilmek icin) tecrubesiz seslendirmeciler butun gun ortalikta dolaniyolarmis "biri hastalanir da gelemezse, onun yerine ben seslendiririm" diye. simdi nasildir bilmiyorum.

yani neticeye gelirsek, diksiyon egitimi olmadan yapilacak bir is degil. 'kapak atmasi' gercekten cok zor bir sektor ve 'gercek is' alabilmek icin (hele hele reklam gibi) senelerce surunmek gerekiyor. eger ses tonun gercekten anormal derecede kulaga hitap ediyorsa, bu surunme belki olmaz. zira "iyi" kurslarda, sektorle hali hazirda baglantisi olan / hala calisan insanlar var. onlar sana on ayak olabilir.

Mükemmeliyetçilik olabilir mi?

hayır, abartmıyorsun. ben de hem temiz hem bakımlı hem işinde iyi hem kültürlü hem sosyal hem hayatındaki kişiyle ilgilenebilen hem gündemi takip eden hem de geyik yapabilecek kadar boş muhabbetleri bilmek istiyorum. ama olmuyor hepsi aynı anda.

dönemsel olarak biri öne geçiyor bende de. mesela bu aralar beslenmeme süper dikkat ediyorum ama ev temiz değil gibi. büyük ihtimal 2 haftaya evimin sürekli temiz olduğu ama benim de yeterince okuyamadığım dönem gelecek. böyle böyle geçiyor ömür :)

O zaman soruma mükemmelliyetçilikten nasıl kurtulurum diye ekliyorum :(

Ben de çok sık derim keşke gün 36 saat olsa diye.

Valla bence ders calismamak icin bahane ariyor gibisin. Ders ve is disinda saydiklarinin hepsini yapmaya calissan max 4 saat falan gider zaten. Her gun git 20 dk temizlik yap, 1 saat kitap oku, 1 saat spor yap, 1 saat yemek yap, 20 dk gundemi takip et desen 3 saat 40 dk yapar.

Outsource edeceksin. Temizlikçi çağır, yemek de yapanından olsun. Benim bir arkadaş catering şirketiyle yıllık para verip anlaşmıştı, her gün 3 öğün yemeği sabahtan getiriyorlardı, mesela, böyle bir şeyler. Sana hoşlandığın şeyleri yapmak kalır.

Tavsiye istememişsin aslında, yukarıyı okuma o zaman.

Valla mükemmelliyetçilik değil, tabağında çok şey var. Mükemmelliyetçiler verimli değildir. Sen mükemmel yapayım değil de her şeye yetişeyim diyorsun. Neyse tamam oku yukarıyı.

Önemsiz şeyleri yapmayarak zaman yaratmak gerekiyor, başka hiçbir çözümü yok. Sadece çok önemli şeylere odaklanmaya çalış.

Daha yeni DEHB teşhisi alan bende de aynı sorunlar var çok uzun zamandır. Bir araştırın derim. Mükemmelliyetçilik de var.

Böyle giderse burnouta gidebiliyor, relax olup çok da umursamamak lazım.

Önceliklendirme yapabilirsiniz.

Şu ikisi öncelikli, yetişirse 3.aksiyon da şu.

Yahut baktınız o gün sadece bir tanesini yapabileceksiniz. Sadece bir tanesini programlarsınız.

Bazılarını günde 2 tane 15'er dakikaya bölüp büyük parçalar olmaktan kurtulabilirsiniz. Örneğin spor temizlik.

Temizlik hsonu sabah, kitap akşam 9-10 (haftada 4) gibi bazı rutinler deneyip işe yarayıp yaramadığına bakabilirsin. Yani deney yapın.

Bir de irade için çok fazla karar alımca gün içinde irademiz azalıyor gibi bir şey dinledim. Beyhan budak youtube. İsterseniz bakın.

marifet gün içinde 1000 tane şeyi yapmak değil, hakkıyla yapılacak 10 tane şeyi seçmek. sen 1000 şey yapmaya çalışıyorsun, hepsi de ucundan oluyor ancak.

Ciddi zaman planlamasına ihtiyaç var gibi. Bence bir ajanda edinin. Yapacağınız işleri önceliklendirin ve sıraya koyun.

Tabi bir de gerçekçi olmak önemli. Yani bir gün içinde hem tez yazayım, hem evi temizleyeyim, hem sosyalleşeyim, hem spor yapayım, üstüne de işe gideyim gerçekçi değil.

Ben olsam şunu yapardım. Haftalık plan yaparım. Atıyorum bu hafta en az 10 saat teze oturmam lazım. 2 saat spor yapmam lazım. 3 saat temizlik yapmam lazım. Sonra bu saatleri günlere dağıtırım. Her gün 2 önemli konu olacak şekilde.

Atıyorum pazartesi çarşamba cuma cumartesi yarım saat spor. 2 saati doldurdun haftalık. Anterman programına göre sen ayarlarsın gün aralıklarını:)

Salı akşam yarım saat temizlik. cumartesi pazar 1 saat temizlik.

Salı perşembe 2'şer saat tez.
Cumartesi pazar 3'er saat tez gibi...

Hem sağlıklı besleneyim,
-fazla yemeği buzluğa at
-gıda alışverişini haftalık planla
yemek işi stresi alır hoşuna giden bi şeyse, ister müzik aç ister gündemi takip et, ister bi şey dinle

hem spor yapayım,
yürüyüş de spordur, fazla iş yaparken zaten vucut enerji harcar sadece kas oluşmaz

hem işime hem yüksek lisansa odaklanayım,
-işde boş vakit yoksa y.lisans uzar normal

ama evi de temizleyeyim
-haftasonu yarım gün temizlik yeter

-e o arada gündemi de takip edeyim, aa kitap da okumadım ne zamandır derken ban resmen gün yetmiyor
bunlar da kolay yorulduğun zaman aç bir kitapp

merhaba,

avene

Sosyal eczaci nin bu konuyla ilgili ayrintili postlari var instagramda.

Yağlı cilt için

uriage, la roche, babe

benim cilt tipim normal ne yağlı ne çok kuru, solante kullanıyorum. fazla yoğun ve yağlı bir yapısı var aslında o biraz rahatsız ediyor ama istedğim korumayı bu sağladı sadece şimdiye kadar. İlk kullandığım 1 ay içinde bile yüzümde renk eşitsizliğini epey azaltmıştı. hem cildi beyazlatıyor hem de yeni leke oluşumu, bronzlaşma vb şeyleri çok iyi engelliyor.

onun dışında biodermadan da memnundum o daha hafif bir yapıda.

Luminis SPF50+

avene

cildiniz yagli degilse ve gunes lekelerine meyilliyse solante pigmenta.

yagli cilt ise la roche posay anthelios xl

ikisi de bereketli urunlerdir.

maddi acidan sorununuz yoksa ve yagli/hassas sorunlu bir cildiniz varsa dermalogica invisible defense veya prisma protect

Sosyaleczaci veya eczabakim instagram hesaplarından cilt tipinize göre önerilere bakabilirsiniz.

yağlı ve lekeli bir cildim var bu yüzden leke oluşumuna engel olan ve hiç cildimi yağlandırmayan bir marka arıyordum. eczacı ducrayi önerdi çok memnunum epeydir kullanıyorum baya bereketli f/p oranı çok iyi bence.
daha önce la roche vs kullandım ama ducray'den daha çok memnun kaldım

edit. bereket derken kıvam demek istedim aslında. mesela la roche aşırı cıvık su gibi. çok ince kıvamlılarda daha fazla sürülürken ducray kıvamı bence ne çok ince ne çok sert o yüzden daha fazla sürme ihtiyacı hissetmiyorsunuz.

hmmm bereketli falan diyenler yeterince gunes kremi kullanmiyor olabilir. zira o spf olcutu belli bir miktar (yani mililitre) urun kullanimi uzerinden hesaplaniyor. ayni buyuklukteki tum siselerin ayni sayida kullanim vermesi lazim.

Kendimden ornek vereyim. Karma cildim var. Yazin biraz daha yagliya donuk. Bugun eczaci ile gorustum, eger ozel bir probleminiz yoksa (asiri lekelenme ve tedavi edici ozellikli urun ihtiyaci yoksa) bioderma, la roche posey ve avene olabilir, hepsi benzer ayardadir dedi.
Solente mesela benim cildim icin cok yagli bir urun. Yazin yaglanma olayim daha cok oldugu icin bioderma mineral koruyucu uygun ama kisin kurutur dedi. Normalde de bioderma photoderm lekeli cilt icin olani kullaniyorum ama yazin biraz agirlik yapiyor.

Dermokozmetik satan bir eczaneye gidip sorun bence. Cogu oldukca yardimci. Fiyatlar pahali bu nedenle bir bilene sormak lazim diye dusunuyorum.

Yağlı ciltler için hamilton Every day face, missha apieu zinc oxide, missha pure block. Missha zinc olan hafif beyazlık bırakıyor ve kokuyor ilk başlarda biraz rahatsız olmuştum fakat koruması güçlü gibi geldi bana

İlişki meselesi her zaman bir eksikliği kapatmak üzerine olmuyor benim fark ettiğim. Bu durumda sizin babacan şefkatli olmanız gerekirdi öyle olmamanıza rağmen bu tip ilişkiler yaşamış olmanız tamamen tesadüf olabilir mi acaba

Sorunlu baba iliskisi degil de maalasef cok erken yasta babami kaybettim, sizin bakis acinizdan bakinca benim de o eksikligi doldurmam icin genelde babacan kisileri secmem gerekiyor ama aksine nerede sorunlu bir tip var onlari buluyorum. Hep kisa sureli ya da problemli iliskiler yasiyorum.

Bu konuyu cok arastirmistim zamaninda, kaybetme korkusu ya da baglanma korkusu olunca aslinda bilincaltimiz ozellikle kaybedebilecegimiz kisilere ilgi duymamizi saglayabiliyor. Yoksa tabiki oturup dusununce ben de o saydiginiz ozelliklerde birisiyle olmak isterim ama secimlerimin alakasi yok.
@olaylar olaylar'in dedigi gibi tamamen tesaduf de olabilir tabi.