Var.

Var. 26 yaşımdayım ve aynı anlattığın gibi biriyim. Çocukluğumdan beri depresyondayım sanki. Saçlarımda beyazlar çıkmaya başladı son 1 2 yılda. Ki en mutsuz olduğum dönem hayatım boyu. Azıcıklar ama varlar :(

bence evet. bi dönem çok stresli bi işte çalışırken aniden beyazlar doldu yanlarda. işten ayrıldım, üzerinden 10 sene geçti. hala aynı beyazlar duruyor. artmadı.

Bence var. Babam hastaneye yatmadan bir gün önce çekilmiş fotoğrafım var saçlarım simsiyah, babam yatıştan 13 gün sonra vefat ettiğinde saçlarım nine gibi beyazdı. Hala da öyle.

Büyük amcam gençken trafik kazasında vefat ettiğinde babaannemin saçları bir gecede beyazlamış. Bu gerçek.

Var.

Var. Bilimsel bir kitapta okumustum, asiri ve ani stres bilmem ne hormonunu etkileyerek pigmentleri olduruyormus. "Saclari bir gecede beyazladi" efsanesi gercek olabiliyormus yani.

Ne hormonu oldugunu simdi hatirlayamayacagim, zaten lise biyolojide de cok zor ezberlemistim bu hormon isimleri ve gorevlerini :(

Arabesk diye film vardı bilenler bilir, Şener Şen ile Müjde Ar başrollerdeydi. Leyla ile Mecnun'un fena halde sulandırılmış haliydi konu olarak. Orada da mesela Şener Şen'in saçları 1 gecede bembeyaz olmuştu ki bunun çok örnekleri de var. Doğan Cüceloğlu'nun saçları 6 ayda bembeyaz olmuş mesela üzüntüden. Var yani.

Maalesef var. Beraber çalıştığımız bir arkadaşım, babasının kanser olduğunu öğrenince bir hafta geçmeden saçında hiç olmayan beyazlar çıktı.

Aklıma bir örnek daha geldi, geçmişte Tacikistan'dan gelmiş biriyle çalışmıştım. Adam gençlik fotoğraflarını göstermiş arkasından da iç savaşın ardından çekilen pasaport fotoğrafını göstermişti, arada sadece birkaç yıl geçmiş olmasına rağmen saçları bembeyaz hale gelmiş. İç savaş sırasında bayağı bir yakınını kaybetmiş.

Yani çok sıkmayın kendinizi stres bayağı kötü etkiliyor insanı.

Venim yaşım 36 %70 beyaz. 24 yaşımdan sonra hızla beyazladı. Bence hem hemde stres etkili. Ayrıca saç boyaları bilhassa saç rengini açma işlemi süreci hızlandırıyor. Sadece beyazlarım var diye 15-20 tane beyaz için boyatmayın. Yaşadığımız üzücü olaylar neticesinde vücudumuz tepki veriyor bu kişiden kişiye değişebilir kimisi egzama, saç kıran, saç beyazlaması, kanser, bel ağrısı aklınıza gelebilecek bütün hastalıkların anası üzüntü diyebilirim

Hem stres hemde genetik etkili yazacaktım yanlış olmuş

Geçenlerde bir arkadaşımın saçını açalım dedik bu sekilde evde. Gerçi ben kendisini uyardım bu iş evde yapılacak şey değil dedim bin kez ama dinlemedi. Sonuç inanılmaz derecede kötü oldu zaten. Bence büyük cesaret. Kızın saçları yandı.

Evde boya yapmaktan çok farkı var bence. Ben yıllardır kendi saçımı kendim boyarım hiçbir zaman sorun yaşamadım. Çünkü her yere eşit dağıttığın sürece bir şekilde aynı renk oluyor. Ama açıcı öyle değil. Ne kadar beklettin, önce nereye sürdün falan bence acemi birine bırakılmayacak bir şey. Belki biz beceremedik yapmayı bilmiyorum.

Orjinal saç rengin ne kadar koyu bilmiyorum ama en kolay yolu mavi oryal kullanarak açmak sonra da palette'in platin sarısı gibi bir boyayla tüm saçı boyamak. İki işlem arasında bir gün bırakırsan saçın daha az yıpranabilir.

Platin sarısı için saçın rengini epeyi açmak lazım. kuaföre gitmek mantıklı olan. Evde anca birkaç ton açılır. Daha çok da açarsın da yanabilir. Saçın rengini açmak zor iş. Saçlar püskül gibi olabilir. Açıcı her şartta yıpratıyor. Kuaför daha iyi yapar bence. Evde volümünü ve süresini ayarlamak zor.

Saç rengin ne kadar koyuysa o kadar zor açılır. Benim sacımı kuaför bile zor açıyordu. Evde deneme derim. Güzelim saçlarına yazık olmasın. Senin yerinde olsam saçımı kendi rengine boyarım. Bir iki boyamada akar ama sonra oturur renk. Böylece sarı olan kısımlarla da bütünlük sağlar iki renk gibi görünmez saçın. Hem ne güzel uzamışlar kestirmene de gerek kalmaz. :)

En az zararla açmak için market boyalarından en açık rengi alıp 10 gün arayla boyamanızı öneririm. Boyanın içine bir tatlı kaşığı Hindistan cevizi yağı eklemek daha az zarar verir ama açılması daha geç olur. Uğraşmak istemiyorsanız mavi renk toz açıcılarla açıp üzerine küllü bir boya ile boyamalısınız. Boyarken kullandığınız kap kaşık vs plastik olmalı

Sarı yerine bal rengi deneyebilirsiniz

Lise dönemi 35liği hayatımı karartmıştı. Kötü evet

valla vişne suyuyla falan karıştırıp kafayı bulmak içiyorsan en ucuz votka en iyi votka.

edit: ne kadar pirensesim diye sor kendine. 1-10 arasında. çıkan değeri yaşına böl yüzde 10 üstünde kalıyorsan seve seve içersin.

çok kötü.

Bazooka'dan iyidir ama onu almışken biraz koyup absolut ya da smirnoff almaya değer.

oo fiyatlarda f/p oranı en iyi votka gilbeys'dir. bir barmen olarak söylüyorum.

Kötü

Votka dedigin salt alkol zaten, iyisi de kotusu de ayni.

Skol bira,istanblue bilimum türler icerisinde parası boşa giden gereksizlerden.Uygun ve iyi birsey istiyosan puschkin,absolut alabilirsin.Memleketten iyilerden bunlar var

Bence çok tatlı bir söz. Bana söylenildiğinde mutlu oluyorum.

Karşıdaki kişinin seni önemsediği gösteriyor bence. Aranızdaki ilişkiye de bağlı tabi biraz anlamı.

Bence samimiyetsiz bir söz. Sen kimsin (buraya küfür gelecek) derdim. Boyle şeyler lütuf olamaz.

Ilişkinin tipini bilmiyorum ancak misal iş arkadaşlığı ise çok çekingen biri olduğunu düşünüp, seni cesaretlendirmek istemiş olabilirler.

Yani "sor tabii lan, çekinme. Bu işler böyle öğrenilir" manası da olabilir.

Yakın olmayan bir arkadaştan duymuşsam lutfen böyle söylüyor sanki der biraz gıcık olurum. Ben konuşmaya muhtacım sanki de imkan sağlıyor bana. Hoşuma gitmez. Ama bağlama göre de değişir.

Flört etmek isteyen biri söylüyorsa bu cümleyi ve ilk arama/mesaj da kendisinden gelmişse topu bana atıyor bir sonraki konuşma için derim.

1-Yakın olmadığım birinin benimle iletişime geçerken çekindiğini hissedersem ( mesela kusura bakma rahatsız ediyorum, aradım ama müsait miydin vs vs cümleler fazlaca varsa). mutlaka bu tarz cümleler kuruyorum. Amacım yakın olmadığımız için beni rahatsız edeceği düşüncesini kafasından atması ve rahatlıkla iletişime geçmesi.
2- Sadece belli bir konuda bana ihtiyacı olan kişiye; benim onunla iletişime geçmeyeceğim ama onun istediğinde arayabileceğini bildirmek. Dr- hasta, akademik- öğrenci ilişkisi gibi...

hic kotu anlasilabilecegini dusunmemistim bu cumlenin. ben her zaman tam soylemeye calistigi gibi karsimdakinin sorusu olursa cekinmeden istedigi zaman sorabilecegibi anlatmak icin kullanirim bu lafi. yasadigim bir tecrube hakkinda olur, isle ilgili bir konu olur. ya simdi sormiyim ayip olur diye dusunmemesini temin etmek icin soylerim hep.

Vasssat 1 ses bayık bir şarkı ağzına sağlık

sdfsdhfd gün intikam günüdür Mossy <3

Hahahah yok valla çok tatlı yorum yaptım ben hevesin kırılmasın diye ama mesela ev arkadaşıma da dilettim iğrenç be hiç sevmedim dedi. Madem samimi yorumumun kıymeti bilinmedi gerçekleri yazalım biraz...

Sana da kalp :D

Benim sevdiğim bir türküdür. Fena değil bence, bir tık yorum katmışsın şarkıya.

@Mossy, normalde de türkü dinlemiyor veya sevmiyor olabilir misiniz..

Benim de çevremde pek yok çünkü öyle şiirmiş türküymüş.. o ne öyle köylü gibi diyen mi dersin, entel dantel diyen mi dersin, bayık diyen mi.. ne yapalım ben de burada bir iki seven vardır diye atıyorum :')

@biravekahve, oo bilen çıkacağını düşünmemiştim, teşekkür ederim ^^

Türkü dinlerim. Kardeşim halk müziği icra eder hatta, istek parçalarımla darlarım. sen at yine de kendini geliştirmeye çalıştığın bir hobin var ne güzel *-* önemli olan senin keyif alman

ben gayet beğendim. tebrik ederim.

Türkü dinlemeyi çok severim <3 Bence siz de güzel söylemişsiniz.

Sadece dikkatimi çeken bir şey oldu onu yazayım. de/da bağlaçlarını bence keskin bir şekilde vurgulamışsınız, nasıl ifade edebilirim bilmiyorum ama de/da'lardan sonra bir kesilme olmuş. Bahsettiğim şey "Minnet eylersem o yare, minnet eylersem o yare / Olur mu bu derdime çare / Leyli de leyli, leyli de leyli, leyli de leyli" kısmında yok mesela. O kısmı çok daha iyi söylemişsiniz bence. Daha akışta kalmışsınız gibi. Bu söylediğim şey acaba sonlarda daha hislenerek söylemekle ilgili olabilir mi? Bende öyle oluyor çünkü.

Hiim güzel detay ^^ evet ben de şimdi fark ettim dikkatli dinleyince. İlk kıtada daha keskin, sonlara doğru yumuşamış :) Bir yerden sonra kaptırıp gidince oturmuş herhalde evet sarkinin icine girmekle ilgili olabilir. Dikkat etmeye calisicam bundan sonra o ince his detaylarina, tesekkurler

şarkı güzel ama gitarın sesini daha çok sevdim ben. kim çalıyor?

Aa bilmem kendim çalıp söyledim arpej ile. Gitar da normal klasik gitar ama güzel tınıladı demekki :)

normalsin, gunumuzde cogu insan senin gibi dusunuyor. kafana uygun bir insan bulursan evlenmeden de cok mutlu olabilirsin ayrica.

Yalnız değilsin. Sanki ben yazmışım gibi hissettim duyuruyu.

20 yaşında da aynısını hissediyorum, 27'de de. "Zamanla değişir fikirlerin" diyorlardı, değişmedi.

Mevzu ekonomik şartlar falan da değil, hiçbir yönüyle cazip gelmiyor yani.

Yalnız değilsin +1

Bazı insanların evlenmek istemesi ne kadar normalse bazılarının istememesi de o kadar normal aslında ama ne yazık ki toplumda herkes belli bir yaştan önce evlenmeli gibi saçma bir düşünce var.

Aynı yaştayız ve evlilik bana da hep çok gereksiz ve uzak geldi şimdiye kadar. Zaten çocukları da sevmiyorum ve hayatta yapmayacağımdan emin olduğum tek şey varsa o da çocuk doğurmak. Bu durumda evlilik için zaten bir sebep bulamazken çocuk da istemeyince daha da anlamsız geliyor.

Yalnız şöyle bir şey var. Erkek arkadaşımla bazı planlarımız var ve aileler işin içine girince evlenmek durumunda kalabiliriz gibi görünüyor. Bazen bunu düşündükçe içim daralıyor böyle tarifsiz bir şekilde. İstemediğim ve hiçbir anlam yükleyemediğim bir şeyi sırf başkalarının içi rahat etsin ve “elalem ne der” düşüncesi yüzünden yapmak zorunda kalacakmışım gibi geliyor.

Sevdiğin kişiyle resmiyette bir bağının olması bir avantaj olabilir belki ama bunun dışında evliliğe dair her şey anlamsız ve gereksiz bence. Keşke bizim gibiler çoğunlukta olsa da bu anlamsız şeyler azalarak bitse.

değişebilir, değişmeyebilir, bunların hepsi normal. kafana takma bence. karşındaki kişiyle ilgili bir şey evlilik zaten, mantıklı bir tarafı yok, duygusal bir karar. o duygu yükü altında değilsen anlamaman da çok normal diye düşünüyorum. ben 25'e kadar hiç düşünmüyordum, 30 yaşında evlendim, hayat bu noktaya getirdi yani. kendini kasma yani, hayatını yaşa. doğru ya da yanlışı yok bunun, kendin için nasıl uygunsa o senin için iyidir.

Normal. Ben 20 yasinda da boyle dusunuyordum, sizin yasinizda da, simdi de... Ancak farkli bir duygu durumu icine girince degisir sanirim, o da degisirse artik :)

Evlenmek istemeyi de istememeyi de ben normal karsiliyorum.

Çocuk sahibi olmak istemiyorsan evlenmek mantıksız (yurt dışına gidiş vs ozeL durumlar hariç). tşkler.

26 bitiyor ben de böyle hissediyorum bir kadın olarak. Çocuk çok büyük sorumluluk, aşırı derecede korkuyorum. Evlensem de yapmam diye düşünüyorum. Hayatımı ona vakfedemem.

Evlilik de çok büyük sorumluluk ve erkeklerin ev içi sorumlulukları eşit derecede yüklenmediğini görüyorum en modern ailede bile. Kendim hariç birinin ufacık işini bile sorumluluk adı altında yapmam. Ev temizlemek, yemek yapmaktan tutup her yere vekilebilir bu. İçimden gelip de yapacak olduğum şeyler başka, ev arkadaşımla bile birbirimize çok nazımız geçer ama sorumluluk olarak %50 eşitiz her konuda. Evliliğin bana bunu getireceğine inanmıyorum.

Bir de sadece seninle evledigin kişiyi kapsamayan bir kurum. Ailelerin ilişkisi, ikimizin birbirinizin ailesi ile olan ilişkisi falan bana çok yük geliyor.

Bu konularda benimle aynı düşünen ve yaşayan biri karşıma çıkar da evlenmeye değer bu adam dersem, seversem gerçekten evlenirim. Tabu değil benim için, iki imzadır atılır. Ama bunlarda anlaşma olmazsa gerek yok.

evlilikten ne anladığına bağlı aslında
ortak zevklerinin olduğu biriyle full time zaman geçirme işlemi olarak görüyorum ben evliliği
e tabi devlet ve ailelere de nikah ile bunu onaylatmak gerekebiliyor, ama istemediğin düğün vs prosedürlerini geçebilirsin tabii

Değişebilir, değişmeyebilir, bunların hepsi normal. +1
Evlenmek için evlenmediğiniz sürece kimseye zararınız yok, vakti geldi diye evlenilmez.

Evlenmek istemek de normal, istememek de +1.

Böyle konulardaki ruh ikizim "herkesin hayatına kimse karışamaz" diyen amca. Evlenenleri "evlenmek de çok saçma yeaaa'" diye elestirenleri de anlamıyorum, yaşı geçti korkusuyla olmayacak evlilik yapanları da.

Zaman içinde sizinle uyusacak biriyle denk gelince evlenebilirsiniz, birlikte yaşayabilirsiniz. Hiç evlenmeyip bireysel hayat da sürebilirsiniz. Bunların hepsi normal.

ben 29 yaşındayım ve ilkokul ve lise arkadaşlarımın %90'ı bekar. evlenenlerden de boşananlar oldu. artık eskisi gibi değil 35'ten öncesi geç kabul edilmiyor bence.

Ben de 27 olcam kadınım, çevremdeki yaşıtların veya yaşı yakınların %90ı bekar.

Bir de ben de isterdim Norveçli olmak, sevgilimle yaşamak, evlenmeden çocuk doğurmak, gerizekalı mıyım Orta Doğulu olmak istiyim? Türkiye’de mecbur evlencez. Sevgilim en iyi arkadaşım, onla birlikte eğlenmek ve yaşamak isterim. Ama çocuk ve artan sorumluluklar beni korkutuyor.

ben de böyleyim. hele hamile kalıp çocuk doğurmak ve ona bakmak imkansız ötesi benim için. asla yapabileceğim bir şey değil.

beni çekiyordu, iki kez evlendim :) keşke hiç evlenmeseydim.

Hayat okula git, üniversiteyi kazan, iş bul, evlen, çocuk yap, ev al, emekli ol demek değil. Bunlardan birini ya da birkaçını yapmak istemeyebilirsiniz. Toplum sizi hamur gibi şekillendirmeye çalışır. Bu şekillenme de tüketim üzerine kuruludur. Bu zincirden kurtulabilirsiniz.

Normal miyim diye soruyorsanız ya siz normal olmadığını düşünüyorsunuz ya da aslında evlenmek istiyorsunuz da bir türlü olacağına inanmıyorsunuz. Kafanızda bu ihtimaller belirmemişse niye anormal olma ihtimalini kurcalayasınız ki? Tabii ki normal. Evlilik mecburi bir iş değil sonuçta. Evlenen de normal evlenmeyen de.

valla ben de 38 yasindayim su insanla evlenirim diyebilecegim bir durum dahi olmadi ve kendimi hic evlenmis biri olarak dusunemiyorum. lakin tamamen de karsi degilim sonucta hayatta her sey olabilir. beni rahatsiz eden evliligin toplumda bir odev gibi gorulmesi ev evlenme asamasinda yapilan aptalca olaylar, hicbirini cekemem gibime geliyor hele ki karsimdaki insan ailesine asiri duskunse.

ote yandan gun gectikce iliskilerin de iyice garip bir hal aldigini gorup zaten istesem de evlenemezmisim gibi geliyor. garip halden kastim iste sosyal medyanin buyusu, insanlarin cok fazla sey istemesi beklemesi vs. herkesin kendince sebepleri vardir. o yuzden de bazen keske gec olmadan evlenseymisim bundan sonra istesem de imkansiz galiba diye dusunuyorum :D

uzun süreli ciddi bir ilişkin varsa ailelerin görüşüne bağlı olarak evlenirsin ya da evlenmezsin...

gereksiz yere kendi huzurunu kaçırıyorsun, normal şeyler bunlar. hele ki arkada grubu fotosuysa çok normal.

şöyle düşünürsen bakışın netleşebilir. erkek arkadaşının ara ara o eski fotoları açıp "ahhh ne güzel kızdı be, keşke bırakmasaydım şimdiki sümüklüye kaldık" diyeceğine ihtimal veriyor musun? cevap hayırsa bu sorun olmamalı. cevap evetse asıl sorun fotolar değildir, o fotoyu silse bile senin bu düşüncen değişmez; emin ol farklı durumlarda yine hortlar bu düşünce.

Gerkesiz bence de.
Yani sadece bu fotoğraflar varsa düşünmek lazım ama 1000 tane fotoğraf içinde yer alıyorsa da lafını etmek olmaz

4-5 tane saklanabilir, sen de aklına biri gelince sosyal medyadan bakmayacak kadar her şeyi geride bıraktıysan biraz dert edebilirsin

saklanması elbette hoş değil ama o insandan çok, güzel geçirilen vakitlerin anısı içindir iyi niyetle bakarsak

birisiyle birlikte olduğunuzda ona sahip olmuyorsunuz. karşınızda bir insan var ve bu insanın da bir geçmişi var. bu insan siz kıskandınız diye geçmişini silmek zorunda olmamalı. arada bakıyorsa bile, o insanı özlediği için bakmıyor olabilir. belki sadece o zamanları özlüyordur.

herkes yaşlanacak ilerde. kimse gençliğine ait bazı fotoğrafların sırf bir sevgili dedi diye yok olmuş olmasını istemez diye düşünüyorum. insanların bu kadar özgürlüğü olmalı. rahatsız olduğunuzu belirtirseniz bence o da bu durumdan rahatsız olur.

Benim sevgilim öncekileri sildirtmişti. Ulan 5 yılda yüzlerce fotoğraf var. E bak bu kalmış, şunu niye silmedin vs diye kafamın etini yemişti. Hangi birini sileyim?

O zamanlar "tabii aşkım haklı" diyordum. Ama şimdi geçmişimi niye sildirttim diye kendime kızıyorum. Şu da var; onun da eski sevgilileriyle olan fotoğraflarını silmesini isterdim. Veya görmeyeceğim şekilde kaybetmesini.

Kendi huzurunu kaçıyorsun. Senin tarafından bakınca evet kısmanman doğal, ben de kıskanırdım. Ama gerçekçi bakınca benim de telefonumda eski sevgilimle olan fotoğraflarım duruyor. Sarmaş dolaş olanları sildim evet ama sadece ikimizin olduğu bir sürü fotoğraf var öyle arkadaş grubu falan da değil. Silmeme sebebim çok olması falan da değil, 15 dakikada silinir hepsi ama silmek istemiyorum. O da benim hayatımın bir dönemi, onu da ben yaşadım ve güzel günler geçirdik beraber. Sonra beni aldattığını öğrendim geçdn hafta, yani ayrıldıktan 3 sene sonra. Yine de silmedim. Çünkü fotoğraf ile o kişinin bir bağı bile yok benim için. Duruyor. Ara ara bakıyorum da hatta diğer fotoğraflara bakarken. Ama o kişiyi özlemiyorum, ona karşı bir şey hissetmiyorum zaten seneler olmuş biteli. Ama dursun, anıdır, bana aittir o da.

Eski erkek arkadaşım bana gezegenler kadar uzak geliyor. Ama resimleri vardır albümlerde şurada burada. Grup içi resimler. Niye atayım. Utanacak bir şey yapmadım ki. O da hayatımın bir parçası. Açıp açıp iç geçirseydim o zaman atardım da yani bu hali ile geçmişten bir hatıra.

Ben silerdim, silmesini isterdim, ortak fotoğrafımın olduğu doluca arkadaşım vardı şimdi yoklar, fotoğraflar her şey değil. İnstagramlarda ekliler zaten arkadaşlar çok özlediğinde girsin profiline baksın. Ben fotoğraflarına baktığımda sevgilimin kolunu başka bir kızın beline doladığını görmeyi kaldırmam.

"yaşanmışlıklar" adı altında romantize etmeye gerek yok, zihnen ileriye odaklanabilmek adına silinmesi doğru bence ama seni rahatsız ettiğini bile bile madem silmiyor, konuyu uzatmak gereksiz. bir gün sen de eski ilişkisi olacaksın, bir de böyle bak.

hocam ben bosandım
karımla olan tüm fotoları bosandıktan 6 ay sonra sildim facebooktan
ama icinde cocuk olanları silemedim icim el vermedi sonucta cocugumun resmi her anısı kıymetli
cok da sıkıntı degil silmesin bosver
erkek saklamaz genelde durur ugrasmaz

ben ilişkide kıskanc olailen biriyim. şahsen benim de fotoğraf arşivlrimin içinde eski sevgilimle fotograflarım var ama açıp açıp bakmıyorum. yani orda duruyorlar ve silmek için bile aklıma gelmiyor. sevgilimin de bilgisayarında ya da belleginde olsa kızmazdım. ama bakıp dursa mesela, (bunu da bilemeyiz gerçi) üzücü tabii.

sosyal medyada olması daha sıkıntı bence. o biraz daha insanlara açık alan ve bir nevi hayatını insanlara göstrdigin bir yer. 'ne gereği var' olurdum.

fuckbuddysi olan biriyle anca fuckbuddy olunur o yüzden etmezdim.

@Synapselicindy, seninle flört ederse fb'sini bıracak, çok eşlilik yok. Bu dile getirilmedi ama normal olan da bu değil midir zaten? biriyle fb'sindir, sonra başkasından hoşlanır onunla flört edersin sevgili olursun, o durumda da fb ile görüşmezsin. işin usulü budur diye düşünüp sordum ben soruyu aslında. iki tarafın da buna ikna olması lazım sanırım, o halde üzerine konuşulması gerekir herhalde.

Fb sinin sevgilisi ile flört ederim.

İkiyüzlülüğe gerek yok, kendi için fb müessesesini normal görüp partnerinin geçmişini bu çerçevede sorgulamak ikiyüzlülüktür. çok eşlilik olmadığı sürece (her iki taraf için de elbette) bir sorun görmüyorum. flörte başladığım biri fb'siyle hala birlikte oluyorsa flörtü keserdim.

Bırak flörtü sohbet etmez arkadaşı olmazdım.

Flörtü keserim. Duygu, his vs olmadan başka bir vücuda kolayca dokunabilen birisi ile sevgili olamam. Basit biri der geçerim.

himmet +1

önemli olan aynı anda olmaması.
geçmişte cinsel olarak kimin ne yaptığıyla ilgilenmem.
ilişkileriyle de ilgilenmem.
ben de düşününce geçmişte yaptığım birçok şeyi artık tercih etmeyebiliyorum.
bunlar yargılanacak şeyler değil.
insan ilişkileri karışık, o yüzden çok ahkâm kesmemek lazım.

Flört ediyorken fbsi olduğunu öğrenmişsem soğurum. Geçmişinde varsa çok sorgulamam ama o an benimle konuşuyor ve halihazırda biriyle cinsel paylaşım olarak bile olsa ilişkisi olduğunu öğrenmek uzaklaştırır. Benimle olması halinde onu bırakacak olması da bana itici gelir. Seçenek olmaktır bu bence. Önce kimle ne ilişkisi varsa bitirmesini sonra benimle flörte başlamasını yeğlerdim. Pazarlık gibi bu biraz, sen gelirsen onu yollarım gibi... çirkin

benimle görüştüğü süreçte fb'siyle takılmadığı sürece etkilemez. "senden önce bir kız arkadaşım vardı" demesiyle aynı şey. birinde birisiyle takılmış ve sevgili olmuş, diğeriyle ise takılmış ve sevgili olamayacaklarını görmüş, fb olmuş.

ayrıca, önceden fuckbuddy ilişkisi ya da toplumca fazla onaylanmayan başka bir ilişki yaşadı diye tüm flörtleriyle bu tarz ilişkiler kuracak değil. insan bir sürü şey deneyimliyor hayatta. o yüzden geçmişte yaşadığı ilişkilere değil, bana nasıl davrandığına göre değerlendiririm flörtümü.

@Mossy, biriyle flört ediyorsan onu henüz tanımamışsın demektir. Mesela ilk buluşmadan belki etkilenmeyeceksin, bu sebeple fb ilişkisini bitirmek ne kadar mantıklı?

Kaldı ki ikisi aynı amaca hizmet eden şeyler değil, o yüzden direkt pazarlık malzemesi olarak mı bakmak lazım bilmiyorum. Birinde hoşlantı var gönül ilişkisi, öbüründe bu yok. Yani fb sevgilinin alternatifi değil bu anlamda.

Flort ediyosak (kesin bilgiye) kesmeli iliskisini. Duysam sogurum. K

Ama bazı kadınlara bu çekici bile gelebilir, soylim ;) çünkü; diğer kadına tercih edildigini düşünmek...

Etmem , FB si olan biri ile arkadaşlıkta etmem

hocam
fb si oldugunu soyledi ya da ogrendin
bir erkegin bunu kaldırması cok zor
gercekci olalım

bir erkek de soylemez fb var diye
arkadasım der bir şey der

o an var olduğunu öğrendiysem ben de o eğilimde yürürdüm. önceden varmışsa sıkıntı olmazdı. çok açık bir soru olmamış.

öğrendim ve flörtü kestim. asla bu şekilde flört edemem. birden fazla flörtü de kabul edemem. bu ne rahatlık genişlik arkadaş :P

Flörtün de fb'sine karışılaşacaksa yani... Burada tek yanlış flört kişisinin fb'si olduğunu söylemesi. Ne gerek var bunu söylemeye. Flört daha sevgili havasına bürünürse zaten fb bırakılırdı ve geçmişte kalırdı. Böyle kime ne faydası var anlamadım. Herkes herkesle flört değil mi zaten? Bu iş çok sıradanlaşmadı mı? 2 gün konuşulan insan için neden seks hayatını değiştirsin? Sevgiliden farkı ne o zaman? Tuhaf. Kimisi de arkadaş bile edinmem demiş gsjsg Neyse. Edilir yani sonuçta, sadece bunları konuşmaya gerek yok.

Niye flört edilmesin ki ? O başka bu başka. FB'nin mantığı zaten senin veya onun gönül işlerine bulaşmıyor oluşu.

Böyle damarlı ele, kola düşen bir sürü kız var bence boşuna saklıyorsun

Bir sorun göremedim ben. Kadınların daha çok hoşuna gidiyor +1. Saklamayın kollarınızı.

umarım ters psikoloji yapıyorsundur kardeş, yunan tanrısı gibisin maşalla, ekmeğin bol olsun.

benim de bu kadar olmasa da boyle.

karizma oglum bu, sen cok yanlis gelmissin.

uff nası güzel serum bağlanır bu damarlara, resmen hemşire rüyası gibi kolların varmış maşalla..

Kadınlar çok da sallamaz bu damar meselesini ve hatta evet çekici bulanı da var.

Bence gayet hoş. Ellerde bu kadar belirgin olanı ilk defa görüyorum ama sadece farklı ben hiç garipsemedim. Kollardaki aksine çekici duruyor saklamanıza hiç gerek yok

Bence gayet hoş görünüyor. Bir çok hemcinsimin de böyle düşüneceğine eminim.

Uzaktan olan fotoğraflarda özellikle çok güzel duruyor. Çekici bir şey ki bu, sen buna neden tutuldun acaba.

Herkes yazmis zaten ama ben de yazayim, eksik kalmayayim :D cogu kadinin buna dibi dusuyor zaten, yunan tanrisi masallah +1 :)

Takmayin kafaniza, dusundugunuzun aksine guzel bir sey :)

yağ oranı düşük erkeklerde böyle damarlar gözüküyor. yani çok zayıf değilsen muhtemelen vücudun orantılı, sağlıklı ve çekici durumdadır. diğer insanlar da bunun farkındadır. gereksiz bir endişe.

Üniversite yıllarında ellerimdeki damarları gören bi kız başka yerlerimin de damarlı olup olmadığını sormuştu lapss diye, tabii ben şok :) Sonra damarlardan vb sohbet ettik bi süre. Genel olarak hoşlarına gidiyor, senin el kol yapısı da gaayet iyi. O damarları belirgin kılmak için nice yiğitler salonlarda telef oluyor bunu unutma :)

Sakın skleroterapi yaptırmayın.
Ölümden dönmüş ve hastanede çok zor damar yolu bulunan biri olarak, tavsiyem estetik için damarlarınızı feda etmemenizdir. İnsanın başına her şey gelebilir.
Ayrıca hiç de rahatsız edici görünümü yok.

Tanıdığım 10 kadından 8i damarlı kol hastası

açıkcası bu kadar olumlu bir yorum beklemiyordum. teşekkürler olumlu yorumlar için. ben de severim özellikle bicepste falan hoş duruyor ama bende çok fazla gibi. son 5 yılda daha da arttı. özellikle ellerimin üzerindekilerden rahatsız oluyorum. yaşlı eli gibi oluyor :d

El fetişçisi kadınları ayıklamak için açılmış bir duyuru bile olabilir diye düşünüyorum. Eğer öyle değilse, ellerin çok güzel 10/10 verdim, insanlarda ilk ele bakan biri olarak sonnnn derece çekici buldum.

Duyurunun açılma sebebiyle ilgili olarak: Mossy +1

Kız arkadaşının olmadığı detayını belirtmen faydalı olmuş.

i.ibb.co

soruya da cevap vereyim de silinmesin: Hayır.

Başlığa cevap olarak, zeytinyağlı sabun ile yıkıyorum

klasik dove sabun

Beyler için bu soru pas geçilebilir :D

Ben dalin bebek şampuanıyla yıkıyorum kendimi bildim bileli. Çok memnunum:)

kaldığım evde hangi şampuan varsa onla. kuru saçın bakımı için destekleyici yağlar kremler öneririm eğer şampuandan vazgeçemiyorsan bir de krem/yağ kombinasyonuyla dene.

ne demek istediğini anlıyorum
kesinlikle : prozinc

sirkeyle.

Ben Avon'un dökülmeyi önleyici sarımsak ve kekikli şampuan, saç maskesi ve bakım yağını aldım set olarak, saçım çok dökülüyordu, epey toparladı şimdi, dökülme fark edilir derecede azaldı.

Otacı argan yağlı şampuan, ogx ile dönüşümlü kullanıyorum

Dökülmeye şampuanların bir etkisi olduğunu düşünmemekle beraber senelerdir Otacı kullanıyorum. Argan yağlı, dökülme karşıtı ve 10 bitki özlü olanlarını dönüşümlü olarak kullandım hep şimdiye kadar. Hem cruelty free bir marka hem de içerikleri birçok markaya göre daha temiz.

Argan yağlı olan güzel nemlendiriyor bu arada.

Katı saç şampuanı ile, yaklaşık 7 yıldır. Şimdi Türkiye'de de var. Kurutmuyorlar. jardinnaturel.net

@buf-e kür

merhaba,

ilk defa duydum böyle bir şeyi, ufaktan bir göz attım. ince telli, hacimsiz, sönük ve son günlerde nemini kaybetmiş saçlarım var. bir erkek olarak da saçlarım biraz uzadığında bile baya sıkıntı çekiyorum. dökülmem de oluyor biraz. bu bahsettiğiniz şampuan nasıl acaba, bana tavsiye eder misiniz?

lazylibra, tüm dertlerinizin çaresi midir, bilmiyorum ama kurutmuyor da ağırlaştırmıyor da. çevremdeki herkese önerdim, uzun zamandır kullanıyorum.

silikonlu şampuanlardan sonra, iki haftalık bir kullanımdan sonra, saç ve saç derisi ürüne alışıyor, siz de nasıl ve ne kadar kullanacağınızı öğrenmiş oluyorsunuz. bence güzel nemlendiriyor, ama saç yağı da kullanıyorum saç uçlarına. özellikle de bu dönemde düzenli kestiremediğim için, uçlara kendi başına çare değil iyi şampuan.

kullandığınız su eğer çok sert ise, katı şampuan kullandıktan sonra inceltilmiş sirkeli su ile son suyunuzu yapın. bu da yumuşatıyor.

Geçen şampuanım şuydu memnundum www.migros.com.tr

Sonra şunu kullanmaya başladım, iyi geldi ama zaten saçım kuru hepten kuruttu: www.revox.com.tr

Eski şampuanımı yeniden aldım revox bitince başlayacağım: bioblas.com

Saç kremi olarak: www.kozmela.com
Aslında şampuanını da alacaktım ama fırsat olmadı bir ara kullanmıştım memnundum.

Serum olarak da ogx Hindistan cevizi serumunu kullanıyorum.

Saçlarım kıvırcık ve kuru. Düzleştirici kullandım, saçlarım çok kırıldı. Halen daha kullanıyorum maalesef ama şimdi saçlarımı anneme ördürüyorum o şekilde uyuyorum, uçları dalgalı bırakıyorum, dibini yine düzleştiriyorum.

@buf-e kür

çok teşekkür ederim cevabınız için, sanırım alıp deneyeceğim yakın zamanda size feedback veririm. yağ olarak ne kullanıyorsunuz acaba? bir de saç kremi ya da duştan sonra başka şeyler de kullanıyor musunuz?

bahsettiğiniz sirkeli su için uğraşır mıyım bilmiyorum, vakit alacak bir şey biraz. bir de bizim su sert mi ya da bu dediğiniz inceltilmişi nasıl bulurum vs bilmiyorum.

dalin kullanıyorum, gayet iyi. eğer genetik saç dökülmeniz varsa şampuanın tedavi olacağını sanmam yıllardır bu sorunla uğraşan biri olarak. "loreal serixoly denser hair" gibi bir serum hem kalınlaştırma hem de saç dökülmesini önleme açısından faydalı olabilir.

korumuyoruz.

koruyamadım ve paikolojik problemlerimin olduğunu düşünüyorum artık. yakın zamanda psikiyatriste gidip ilaç kullanmayı planlıyorum.

2020'yi çok iyi atlattım ama 2021'de benim de pilim bitti gerçekten. Yürüyüş yapmaya devam ediyorum açıkçası başka türlü gece uyuyamamaya falan başladım.

Koruyamadım. Psikiyatriste başlayacağım.

Green carda başvurmuştum. Son 3 aydır canımı sıkan her şeyi 8 Mayıs sonrasına erteliyodum. O vakit de geldi çattı. Bu olmadı diyelim, beklemem gereken ve sonu heyecanlı biten biten başka bir şey icat edip onunla oyalanıcam. Çok da gidip bir başka yere yerleşeyim heveslisi değilim aslında ama bir şeyleri beklemek beni güzel oyalıyor.

Koruyamıyorum, psikolojik destek alıyorum.

Ben de yürüyüş yapmayı çok severdim iyi gelirdi şimdi yerine yoga yapmaya başladım yerini doldurdu gibi sanki.

Ana sorunun cevabı nasıl koruyorum ben de bilmiyorum ama koruyorum.

Merak güdüsü fazla sanırım bende, devamlı araştıracak konu vs. arıyorum ,buluyorum. Bir yerde doydum gibi olunca, dizi-film izliyorum.

Korumuyorum, kimsenin de koruduğunu görmedim. Pilatese başlamak istiyordum rahatlamak için ama annemle babam corona var diye izin vermiyor. Sevgilim iş yüzünden çıldırıyor onun hasta olmaması için sürekli dua ediyorum.

Psikiyatriste başladım yeniden (hep gitmesem de 7 yıllık bir geçmişim var). Kendisi de aslında normal zamanda olmasaydı ilk aşamada terapi ile devam edip ilaca gerek olup olmadığını görebilirdik ama şimdi iyi hissettirecek şeyleri yapamayacak durumda olduğun için ilaç vereyim de bir toparlan dedi. İlaçlara başladım bir değişiklik yok ama göreceğiz.

saldım gidiyor. hayatımda hiç bu kadar mutsuz hissetmemiştim genel olarak.

Koruyup koruyamamak arasında ince bir çizgideyim. Anlık geleceği düşünüp bir şeyler yapmam gerektiğini hatırlayınca toparlanabilirsem toparlanıyorum.

Analog not defterine yapmam gerekenleri ve yaptıklarımı yazarak.

Motivasyonum tabii ki her zaman çok yüksek değil, ama yapılması gerekenler aradan çıkıyor bu şekilde. Yapılacaklar birikince ben şahsen ruh sağlığımı koruyamıyorum. Erteleme hastalığı olan biri olarak, bundan çok çektim.

Öz bakımınızı yapmaya üşenir hale geldiyseniz, uzun süre kötü hissediyorsanız, prof. yardım almaktan çekinmeyin ve bunu ertelemeyin.

Twitter açtım sabah akşam beyninden geçen her düşünceyi yazıyorum sağolsun arkadaşlarım da okuyor.

düzenli spor ve meditasyonla

fırın, nöbetçi eczane falan, çıkıp yürüyün hocam yine .. :(

yaklaşık 5 senedir koruyamıyorum. Korumaya çalışıyorum fakat iki adım ileri üç geri hep. artık ilerisini düşünmemeye gayret ediyorum, yeni hayal kırıklıkları edinmemek için.

Lan duyuruda herkes delirmiş resmen.

Valla benim sülalem raad. Pandemi yokken de evde zaman geçirmeyi seven biriydim. O yüzden pek de zorlanmıyorum. Canım sıkılıyor tabii ama Friends açıp ona odaklanıyorum, olmadı Playstation oynuyorum, kedileri kovalıyorum, yakalarsam tarıyorum vs. vs. Kafayı sıyırmadım.

Bisiklet.

Geçtiğimiz yıl Mart ayından beri evden çalışıyorum. Sabah 8 de tükkanı açıp akşam 6'ya kadar çok yoğun çalışıyorum. Bilgisayar başından kalkmadan ve bu kadar konsantre çalıştıktan sonra herhangi bir kitaba, filme odaklanmak anlayıp algılamak ekstra zor oluyor.

Normalde bisikleti dışarda sürerdim ama malum yasaklar. Kendime bir trainer aldım. Bisikleti üzerine taktığın ve evde sürebildiğin bir edevat. Hatta bu alet akıllı bişey olduğu için zwift isimli program vasıtasıyla televizyon ekranından sürdüğün yolu görebildiğin gibi bu programı kullanan başkalarıyla da yarışabiliyorsun. Yokuşları falan da simüle ediyor. İşte benim pandemi ilacım bu. Akşamları bazen 60-90 kilometre hafta sonları 100-150-200 allah ne verdiyse. Bazen 10-12 saat non stop pedallıyorum. Kan ter içinde, nefes nefese ekranda beni geçen gerçek kişilerin avatarlarını yakalamaya çalışıyorum.

Şarkı vardı böyle, uykusuz her gece, yorgun ölesiye...

www.youtube.com

sevmek tabiki özne ile nesne arasındaki ilişki, karşılıklı olursa sevişmek oluyor. karşılıklı birbirini sevmek yani.

1- onun için iyi olanı yapmak + onunla beraber olmaktan zevk almak. bu ikisinin bir arada olduğu hal benim için. kendini sevmek için de aynı şey geçerli. kendini seviyorsan kendine sanki bakmakla yükümlü birine davranır gibi davranırsın. ama bunu tatlılıkla yaparsın. kendine zaman geçirmekten de hoşlanırsın.
2- tutkulu seviyorum. oyle sevilmeyi bekliyorum. hayranlıkla izlenmek twelfth'e bak ne kadar tatlı ne kadar karizmatik diye aşık olan kadınlarla tatlı ilişkilerim oluyor. ne yaparsam yapayım vazgeçilmezim hissi coşturuyor beni. tabiki gerçekçi bir beklenti değil ama doğam bu.
3- kendine zarar vermeyi onaylamayan sevgi iyi sevgidir. seviyorum ondan bırak mutlu olsun hali ise kötü sevgidir.

Valla açıkçası bana şu klasik kişisel gelişim zirvalamalasi gibi geldi. Bence başkasini sevmek ile kendini sevmek arasında çok büyük fark var. Hani tamam, en temelde zaten hep kendini düşündüğün, kendini iyi hissettiğin için yapıyorsun ancak yapılan şeyler arasında dağlar kadar fark var.

Mesela başkasını seven kişi sırf onu kaybetmemek için türlü türlü saçmalıklara katlanabilir. Dediğim gibi en temelde o kişiyi kaybetmemek için yani dolayısıyla kaybetme hissini kendine yaşatmamak ve kendini sevdiğin için yapıyorsun bu şeyleri ancak işte kendine bişekilde iyi davranmama olayı da var. Yani bişekilde kendini yok sayarak/kendinden taviz vererek kendini seviyorsun.

Salt kendini sevme ise adı üstünde kendini sevmektir. Kendini hiçbir şekilde yok saymadan, kendini her türlü en temelde oturtmakla ilgilidir bence. Gördüğün gibi ikisi arasında fark var.

Onun dışında "gerçek X" ya da "aslında X" tarzı şeyler de her zaman için bizim saçma sapan beklentilerimizin ürünüdür. Sana göre "gerçek/aslında X" başka bişey olabilir, bana göre "gerçek X" başka bişey olabilir. Hal böyleyken, yani tanım kişiye göre değişkenlik gösteriyorken "gerçek" kavramınından nasıl bahsedebiliriz ki. Gerçek dediğin kişiye göre değişmeyen, sabit, katı bişey olmalı. Bak gerçekliği tanımlarken bile aynı şeyi yaptım. Ilginç.

Kendiyle Dost Olmak diye bir kitap var bu soruların cevabını burada bulabilirsin belki. Youtube'da Ceren Sungur da bu kitabı incelemişti oradan da izleyebilirsin gayet tatmin edici yanıtlar veriyor.

Doğan Cüceloğlu'nun sevme anlayışı var, çok beğenirim ve gerçekten de doğrudur, o anlayış da senin dinlediğin şeydeki anlayışa uyar, kendine de başkasına da uygulayabilirsin.

Sevmek Doğan Cüceloğlu'na göre, onun kendi olmasını, kendi olarak var olmasını desteklemek, ona o istediği sürece onun iyiliği yönünde yardımcı olmak, onun kendi alanına ve varlığına saygılı davranmaktır. Yani "senin iyiliğin için" deyip deyip onun adına karar vermek onun adına hareket etmek sevgi filan değil. Videolarını izle istersen...

Parasetamol içeren agrikesiciler öneriliyor. Dolarex gibi.parol gibi.

arveles olmaz mı

Şimdi baktım arveles olumsuz etki yapıyormuş.

İbuprofen önerilmiyor. Arveles de gruptan. Parasetamol bulmaya çalışın.

Arveles de aynı gruptan.

parol kullanmıştım.. herhangi bir sorun olmadı..

ama alınmaması gereken ağrı kesiciler de var..

Hastanede tedavi görmüştüm. Taburcu olurken, ağrı ateş olduğunda paroldan başka birşey alma demişlerdi. İşin garibi parolda baya etkili covit ağrısını geçirmede ya da ateşini dusurmede

Siz yine de parol alin

Bu tamamen hazır olmakla ilgili. Birkaç arkadaşım ve kuzenim evlendi, çocukları oldu benimle yaşıtlar. Ben daha evlenmedim, seneye yazın evleniriz diye düşünüyoruz sevgilimle. Temmuzda 27 olcam. 30umdan önce çocuk düşünmüyorum, belki 32'yi de bulur. Annem ve babam hemen evlen de çocuk yap diyorlar, amaç "torununu görmek bir an önce". Görünce ne oluyor anlamıyorum. Annem hastalık hastası zaten, torunumu göremeden ölcem derdinde. Ben bu dert biçimini algılayamıyorum. Gör ya da görme ne olacak. Bir şey mi artacak hayatında. Ölünce zaten pamuğu tıkıyorlar gidiyorsun, orada torunumu gördüm diye hava mı atacaksın olay nedir. Bir de ben bakacağım o çocuğa hazır hissetmeden, evliliğim oturmadan, kocama doyamadan, birlikte eğlenemeden hemen çocuk gelecek. Her zaman bir çocuğum olsun çok istiyorum ama kendim halen daha işten gelip üstünü değiştirip yatağa zıplayan ve gün boyu oyun oynayan, anneden yemek bekleyen, kardeşine sataşmaya odasına giden bir kızım.

Bence anneler ve babalar dünyanın değiştiğini ve çocuklarının hayatına karışmamayı öğrenmeli. Kendisi doğursun çok istiyorsa, ben anneme öyle diyorum. :)

Kayınvalidenle fazla konuşuyorsun demek ki. Bu kadar derinlemesine bir muhabbetiniz olmasına gerek yok. Teşekkür ederim bunu düşüneceğiz deyip geçmen gerekiyor. Bu karar sana kalmış, bunun ideal bir yaşı yok, olmak zorunda bile değilsin.

Bence bu oyunlara gelmeyin. Çocuk yaptıktan sonra çocuk ilkokula başlayana kadar hayatınız kilitlenecek. Bu da en az 6, 7 yıl demek. Önemli olan çocuk yapmak değil, o çocuğa bakmak. 25 yaşında çocuk yapsanız en güzel yaşlarınız çocuk peşinde geçecek. Bana göre ideal yaş 30, 35 arası olabilir.

çoook erken daha. benim anneme de kalsam şimdi çocuk yapmam lazım. dinleme bile.

35den sonra doğurganlık azalıyor onu da hesaba katın:)

30'dan önce yapma diyenlere katılıyorum. Fakat kayınvalidemle samimi değilim, çok konuşmuyorum kesinlikle. Sadece aynı mahallede oturuyoruz, bu yüzden kendisi arada gelip (yiyecek bir şeyler getirme bahanesiyle) biraz oturuyor. Eşim çalıştığı veya yorgun olduğu için çoğunlukla ben ilgilenmek zorunda kalıyorum. Genelde kendisi konuşup bir şeyler soruyor. Niye aynı mahallede ev tuttunuz diyecek olursanız; Ankara'da oturulabilecek en düzgün semt olduğunu düşündüğüm için burayı tercih ettim. Okulum bu sene bitiyor, ondan sonrasında İstanbul (kendi memleketim) veyahut yurtdışına gidebiliriz diye düşünüyoruz.

Çocuk için karar vermesi, kendini hazır hissetmesi gereken yalnız ve ancak karı kocadır. Hatta kadının daha fazla ağırlığı vardır.
Evlendiğimde 30'umu geçmiştim. Aslında hemen çocuk yapma yanlısıydım. Özellikle çocuk istediğim için değil aman yaşım geçmesin diye. Şükür ki eşim 3 sene beklemeye ikna etti beni. 3 yıllık ilişki ile 3 yıllık evlilik ilişkisi aynı şeyler değil. Bu 3 sene içerisinde oturtacaksınız evliliğinizi. Bu arada daha ufak stres testleri geçireceksiniz ki asıl büyük teste (çocuğa) hazır hale gelin.Annem ve ablam bana yardım ederken bile ben ilk çocuğum 7-8 aylıkken hamilelik bunalımına girdim ki Allah korusun. 25 evlilik için güzel bir yaş ilk çocuğunuzu 30 yaşında doğursanız, (ikinciyi isterseniz) ikinciye 35'e kadar da gayet güzel zamanınız var. Ben 40 yaşıma az kala doğurdum ikinciyi mesela. Gençlik aşısı gibi oluyor. Kimsenin lafına bakmayın.

Kayınvalideniz 1980'lerdeki yaşam biçimini 2020'lere taşımaya calismis. Bir de başkalarını ne kadar dinlerseniz hayatınız onlarınki gibi olur. Örneğin, ABD'ye gelip doktoraya başlamadan önce annemin arkadaşı kızlarının benimle evlenmesini istemiş, annemin de hoşuna gitmiş. Bir küçük ev kiralarmisiz, onun maaşıyla kira odermisiz, benim maaşımı da harcarmisiz...insanların en yakınınız da olsa sizin için uygun gördüğü hayat bu kadar basit olabiliyor. Dinlemeyin. 35'ten sonra çocuk yapın. Mutlu olmaya hakkıniz var, erkek olarak diyorum, kadinlarin tüm hayat amacı çocuk bakmak olmamalı. Gençliğinizde mutlu da olun.

erken yaparsaniz cocugu annelerinize/babalariniza kilitleme sansiniz daha fazla, hele zaten yaslilarsa (sizi gec yaptiklarina gore) bir yastan sonra torunla ugrasmak istemiyorlar ya da sikayet ediyorlar. yani gec yapmak erken yapmaktan daha zor, yardim edeniniz daha az oluyor.

Benim 34’te anne oldum, oğlum su an 2 yaşa yakın, dönüp baktığımda keşke eşimle daha erken tanışsaydık da 27-28 gibi çocuk yapsaydık diyorum. Çünkü enerjim yetmiyor, eski canlılığım yok, kilom o yaşımla aynı, tipim çok değişmedi vs ama bir şeyler oluyor ve yaşlandığını anlıyorsun işte...
sizin durumunuzda olsam 27-28 gibi ilk çocuğu, istiyorsanız 32-33 gibi de ikinciyi yapar bırakırdım asffshhs üçü düşünemedim bi an :)

Benim fikrim:

Bir tane olsun yeter kafasindaysan 34-35 (35'i gectikten sonra risk ozellikle ilk hamilelik ise risk yukseliyor)

2 cocuk kafasindaysan: Ilki 30, ikici max. 35 gibi .

3+ cocuk: 20li yaslarin ortasinda baslamak lazim.

çocuk yapmak istiyorsanız 30'ları geçirmeyin. çocukların enerjisine yetişemezsiniz. 30'dan sonra çocuk yapıp bakmak ciddi manada yıpratıcı.

Edmond honda+1 ne eksik ne fazla. Kayınvalide ile bu kadar içli dışlı olman iyi değil ve bu senin hayatın. Onu ilgilendirmiyor. Sizin cinsel hayatınız olmayabilirdi bile her evliliğin dinamiği farklı. Böyle küstah küstah insanların yatak odası ile ilgili yorum yapan aile bireylerine çok sinir oluyorum.

bence kayınvalideniz haddini aşmış bana da aynı şekilde baskı yapan oldu ama ben ve eşim çok sert konuştuk artık laf söylemiyorlar. sallamıyorum da zaten 8 yıldır evliyiz 35 yaşındayız hala çocuk istemiyoruz.

bana göre biz insanları hayvanlardan ayıran en güzel şey dürtülerimizle değil aklımız ve mantığımızla hareket ediyor oluşumuzdur. doğal olarak aklı mantığı olan insanın da "çocuk yapma hevesi" olmaz. doğru zamanda, geleceği için plan yapmış, korkularını az çok yenmiş, ebeveyn olmanın bilincinde iken çocuk sahibi olmalısınız. bugün modern tıbbın nimetlerinden biri de kadınların çok daha ileri yaşlarda sağlıklı hamilelik ve doğum şansıdır. bence türkiye'de hem hekimler hem de insanlar bazen çok geri kafalı oluyor. bu konuda size baskı uygulamalarına aldırmayın çünkü yanlış zamanda çocuğunuz olursa pişman olduğunuzda artık asla geri dönüşü olmayan bir yola girmiş olursunuz ama ileride hiç çocuk yapmamışsanız yine pişman olsanız da en azından kimsenin hayatını mahvetmemiş olursunuz.
bu konuda yalnızca siz ve eşiniz karar vermeli. sadece maddi olarak değil mental olarak da her şeye hazır olmalısınız çünkü çocuğunuz engelli doğabilir ya da Allah korusun eşinizi kaydebelirsiniz bu durumda tek başınıza çocuk büyütecek geliriniz vs. planlarınız olmalı. içinizi karartmak istemem ama bunların hepsi çok yakınlarımın başına geldi ve maalesef bu ülkede tek ebeveynseniz her şey on kat daha zor oluyor.

dünyanın geldiği noktada daha geç evlenip daha geç çocuk sahibi oluyoruz; ama bedenimiz buna uyum sağlayamıyor. senenin 2021 olmasının bir önemi yok. çocuk aşırı emek ve enerji istiyor büyürken. ben zorlandığımızı hissediyorum. sabah mesai öncesi 1 saat parka götürüyorum bazen. yürümek istemiyor bazen, kucakta 1 saat taşıyınca kollarım ağrıyor. evde de bu cocuğun bir dolu ihtiyacı var.

bu arada genellemek gibi olmasin ama iş hayatında orta burda gördüğüm gec cocuk sahibi olan insanlar cocuklara enerjileri yetmediği için tablet telefon tv ile cocugu oyalıyor. erken cocugu olup 3-4 cocuk yapanlar için de durum benzer.

ideal yaş yoktur. kişiye ekonomiye ilişkiye vs... bir tane şeye bağlı.

Evliliğinizden emin olun, 2-3 sene geçsin bi hele. Çok gençsiniz ayrıca, acelesi yok.

sizin için hödük demeyelim, medeni cesareti yüksek diyelim.
ama kadın tertemiz gıcıkmış.

İyi demişsin, helal olsun.

"Zaten binanın en büyük asansörünü kullanıyorum.."

Asansör üç kişi ve onların birkaç parça eşyasıyla uygun mesafeli bir şekilde doluyor ama dördüncü kişi bu mesafeyi bozuyorsa kadın haklı olabilir. Arkadan mıy mıy konuştuğu için yine de gıcık. Hönk diye kadını bozduğun için sen de pek şey sayılmazsın.

Kadının size ne sorması gerekiyordu ben onu anlamadım?

Hastanedeki asansörlere covid sebebiyle 4 kişi binebiliyor. asansör 3 kişilikse ve kadın 3. Kişiyse problem nedir?

Asansörde 1 kişi var diye boşalana kadar beklemesi gerekiyorsa bence çok saçmaymış.

Aynı şekilde minibüs ve metrobüsüde bekleyin o zaman. Hatta bakkal Marketide beklersiniz. iyiymiş

Ya geçen markete gittim bir teyze market arabasıyla geçti yanımızdan, sonra bir kere daha denk geldik başka bir koridorda, sonra bir daha geçerken kadın bir anda bağırdı "ya yeter durmadan geçiyorsunuz burdan çekilin ben geçicem" dksjdnaldkma

şok olduk. yani iki kişinin rahatlıkla geçebileceği genişlikte bir koridor, kendisi de en az bizim kadar dolanıyor ki denk geliyoruz. zaten orası market keyfine dolanmıyorum almam gereken şeyi arıyorum, kadın bize kızdı.

garip insanlar.

Ben de sizin gibi sorarım ve rahatsız olurum. Bir de denyoymuş kadın. Çok iyi demişsiniz, içimin yağları eridi, ben de aynısını yapardım ahahahah.

ben de sizin gibiyim, insanlar işte... işlerine geldiği gibi her zaman.

Valla helal olsun ağzına sağlık. Hödük olan kadın, hem de böyle katmerli hali

@respect ben kadın bize sorsun demedim, kendisi başkası binmeye kalkınca geri çevirdi ya, madem o kadar pimpirikli kendisi de binerken sormalıydı diye düşündüm. yoksa bana fark etmez. ben sadece kendim binerken içeride birini görünce bi ufak müsade alıyorum. bu dönemde insanlar asansörde tek olmayı tercih edebilirler. ama iki kişinin olduğu asansöre binip, 4. kişiye gelme demesi garip.

@IncredibleMau :):) asansör 8 kişilik ama tabi hiçbir asansör üzerinde yazan kişi sayısı kadar kapasiteye sahip olmuyor. farklı bir bakış açısı, aslında mantıklı, bir kişi bir kişidir sonuçta. kadın kendisiyle bütün kapasitenin tamam olduğunu düşünmüş olabilir. burada kilit nokta arkadan konuşması diyebiliriz.

Zamanında İngiltere'de, "Polonyalılar geldi ülke çok bozuldu her yerde bunlar var" diyen kebapçı bi Türkle tanışmıştım. Kendi orada n'apıyor orayı bozmuş mu hiç düşünmüyordu. Bunu hatırladım :D

Yani üç kişi mesafeli durur gibi geldiyse binmiş ve dördüncüyü istememiş olabilir aslında. Ama sen de haklısın millet bencil. Mesela otobüslerde de binerken "arkada yer var gidin biraz" diyen sonra "aaaa yeter kimseyi almayın arkası sıkışık" diyenler aynı tipler :D

sanirim ben de ayni senin yaptigini yapardim ve takildigin noktaya takilirdim. ve evet insanlar biraz sey -_-

ofelia 90a takmışsın öyle diyeyim, tebrik ediyorum, senin yerinde olsam ayynısını yapardım.

Valla iyi yapmışsınız.

Buldum videoyu. Eleştiri ekonomi ile ilgili değilmiş :(

mobile.twitter.com

Sıkıntılı bir danışmanın olursa ya çok uzar ya bitmez. Bu süreç seni yıpratır.

Ders aşamasında da çok kasarlarsa iş ile beraber yürümez.

Eğer akademik düşünmüyorsan tezsiz yap.

Cv dışında saydığın hiçbir şey yüksek lisans yapmak için sebep olamaz bence. Özellikle arkadaşların yapmış olması ve bilimi ve araştırmayı "sevmek". İnsan master sürecine girmeden tam olarak ne olduğunu anlamıyor. Ben sosyal bilimciyim, mühendislik alanını bilemiyorum tabii ki ama bu işin bir tez yazma süreci var ki cidden çok yıpratıcı bir şey. Yüksek lisansın mental yükü bambaşka. Ama diyorsan ki benim başarıyla ilgili bir kaygım olmaz, kafam rahat yapar geçerim onu bilemem. Lisansa benzemedigini söyleyeyim ama şimdiden.

Onun dışında cv'ni güçlendirir tabii ki.

Nasa'daki bilimadamlarını görüp gaza geliyorsan pişman olmaman daha olası. Diğer taraftan tamamen cvde nasıl gözükür diye odaklanmışsın o yüzden pişman da olabilirsin. Kariyerin ilerleyen dönemlerinde yöneticilik için uğraşırsın çabalarsın diye tahmin ediyorum. MBA yap gözün arkada kalmasın. Hem yüksek lisans yapmamış oluyorsun hem de pişman olma ihtimali çok düşmüş oluyor.

Bence teknik masterin en buyuk avantaji kartvizitte guzel durmasi, bana maas olarak bir artisi olmadi, tersine ilk isimi bulmami zorlastirdi (yurtdisi icin).

Simdiki aklim olsa teknik master yapmam. Hemen ise girerim, bir yandan calisirken bir yandan part time MBA cakarim eger cok cok okumak istiyorsam ki bence o bile sart degil.

Aynı senin bahsettiğin şekilde arkadaşlarımın alayının -yani yapmayanı hatırlayamıyorum-
yapmış olmasından kaynaklı ben de yapmak istiyorum çok çok uzun zamandır. 10 yıldır ha yaptım ha yapıcam kaldı gitti. İnsan bir taraftan benim başım kel mi diyor diğer taraftan çok da bir faydası esprisi yok neden yapayım ki diyor. sonuçta bu mantıklı bir gerekçe değil. Yüksek lisanstansa MBA daha mantıklı gelmeye başladı benim de son zamanlarda.

Ama şunu söyleyebilirim ki şu zamandan sonra tekrar ders kasmalı bir yüksek lisans bana mantıklı gelmiyor (bu benim için geçerli tabi). Özellikle artık bir sektörde yolunu kariyerini çizmişsen çok da etkileyeceğini düşünmüyorum yüksek lisansın.

Dinlerken ben de zorlanıyorum, aşırı multitasking dönüyor, fazla geliyor beynime. Okurken su gibi gidiyor. Yani takviye için bir şey tavsiye etmek anlamlı değil bence, zorladıkça iyileşir beyin, bence dinlemeye devam etmek, dikte yapmak falan lazım hatta.

Edit: Bir de ben Türkçe de sesli kitap falan ya da podcast neredeyse hiç dinlemiyorum, belki o alışkanlığı edinince başka dilde de işe yarar.

Aslında spor yapmak gibi düşünün. Önce kısa kısa şeyler dinleyin zamanla zaten daha uzun dinlemeye başlayacaksınız. Dinlemekten yorulunca okumaya geçin veya yazmaya. Ben çok çalışınca bi bira içip biraz kestiriyorum çok iyi geliyor :)

Bende olmuyor. Tam tersi İngilizce dizi, film izlerken alt yazıya çok bakmadan dinlemeye çalışıyorum. İlgi alanlarınıza uygun içerikleri tercih ederseniz konuşmalara ilginiz artabilir.

Önce kısa kısa şeyler dinlemekle başlayın. +1

Bir de şey var, illaki biliyorsunuzdur gerçi ama özellikle ''anlamalıyım, mutlaka anlamalıyım'' diye dinleyince insan anlayabileceğini de anlayamıyor. Kendimizi serbest bırakmaya ve dinlenilenin su gibi akıp gitmesine izin vermemize ihtiyaç var. Anlamak için fazla odaklanınca benim beynim kelime analizine giriyor, dil bilgisi kurallarına bağlıyor ve haliyle iki dakika içinde yoruluyorum. Dinlemeye kısa şeylerle başlayıp anlayabileceğinize olan inancınızla kendinizi rahat bırakıp dinlerseniz zamanla bu sorun ortadan kalkar düşüncesindeyim.

@kedimedi aynen söylediğiniz gibi oluyor. Bir de o dildeki altyazı ile beraber dinliyorum. Duyduklarımı altyazıdan takip ederek kelimeleri ve yapıları hatırlamaya çalışıyorum. İşte o zaman hemen yoruluyorum.

Bir de seviyemin çok üstündeki şeyler dinliyorum şu an, daha çabuk gelişmeme yardım eder diye ama herkesin söylediğinden anladığım önce basit şeylere yönelmeliyim sanırım.

Dinlemeyi geliştirmek için farklı, kelimelere ve cümle yapılara aşinalık kazanmak için farklı pratikler yapmak gerekiyor. Aynı anda hepsini geliştirmeye çalışınca sonuç hüsran genellikle. :) Sizin yerinizde olsam kısa olan basit seviye içerikleri alt yazı ile dinlerdim bir süre, zamanla önce alt yazıyı kaldırır ve sonra da içeriğin seviyesiyle süresinin uzunluğunu artırırdım. Alt yazı da yüksek oranda kulak dolgunluğu katıyor insana, tek tek yoğunlaşıp çeviri yapmadan zihinde kelimelerin yan yana birleşip anlam verebilmesini sağlayarak kelimeleri algılama becerisini yükseltiyor.

adam hakli.

kadına üzüldüm. dert anlatılır da hep ve sadeec dert anlatmak dert dinlemek cok yıpratıcı

Kadın haklı. Sürekli dırdır yapan kadın erkek boğuyor. İnsanın derdi olur tabi eşine anlatacak. Ama bazı adam cidden dırdır yapıyor. Kafa utuluyor.

Bu kadar bilgiyle bir şey diyemiyorum. Adam neye üzülmüş, üzüldüğünde içini dökmek istediğinde bu ilk aldığı tepki mi olmuş yoksa küçük şeylere tahammül edemeyip mutsuz olan bir insan mı? Her hikayenin iki tarafı vardır.

Bu kadarcık bilgiyle bir yargı oluşturmak doğru değil. Kadını tanımıyoruz erkeği tanımıyoruz, aralarındaki dinamikleri bilmiyoruz. İkisi de haklı mı değil mi biz karar veremeyiz.

adamın derdi bitmiyorsa kadın haklı
bik bik bik bik bik zırlayan erkek hiç çekilir dert değil.

iyi gün kötü gün denir evlilikte.
adam hep kötü günündeyse, çekilmez.

evlisiniz diye kadın adamın tüm derdini çekmek zorunda mı? ortada zaten sağlıklı bir ilişki yokmuş, devamlı kavga varmış. adam sürekli dert yanıyorsa kadın az bile söylemiş.

Ayril coco.

kadın haklı.
erkeğin kadına dert anlatma hakkı yoktur.

sürekli dert anlatarak evde 7/24 asık surat gezip sizin de moralinizi bozan bi eş varsa zor zaten. yeri geldi mi sizi düşünüp mutsuzluğunu belli etmeyecek, siz anlayacaksınız o anlatmadan falan. sürekli karşı tarafı da germek kötü. varsa sorunun çözümü elbet konuşulur. kadın haklı olabilir yani.

erkek arkadaşım mesai yaptığı haftalarda ne zaman telde konuşsak bana surat asıyordu. ben de en sonunda benim suçum ne o kadar yoğunluğun arasında 5 dk konuşuyoruz bari güzel şeylerden konuşalım enerjimiz artsın diyorum ama suratsızlığı yüzünden varolan enerjim çekiliyordu. mesaiye kaldıysan yöneticine çat, sürekli bir kişiye gerginlik yaratılmaz. gibi.

Çözümlü dertler vardır, oturur çözersin. Çözümsüz dertler vardır, kabullenip hayatına devam edersin. Devamlı dert, üzüntü, çözümsüzlük insanı bayar. Belli bir süre katlanır insan, sonra ya dinlemez ya da böyle tepki verir.

Demeseymiş daha iyiymiş ya da bu şekilde ifade etmeseymiş ama kendimden biliyorum ev arkadaşımla o kadar içli dışlıyız ki karı kocadan farkımız yok gibi. Bazen birbirimizi o kadar çok darlıyoruz ki kendi sorunlarımızla dertlerimizle, sonrasında bir süre iletişim kurmama kararı alıyoruz ve birkaç gün hiç konuşmuyoruz. Yani insan gerçekten karşıdaki kişinin negatifliğinden etkilenebilir ve bunu dile getirebilir. Daha kibar dile getirmek makbuldür ama sürekli kavga ediyorlar demişsiniz kibarlık sınırını aşmış olabilirler.

Sonuç olarak kadın gerçekten yorulmuş olabilir yukarıdakiler +1

bu durum bir kereye mahsussa adam hakli. he yok adam surekli negatif kasiyorsa, hep bir dertliyse, hep bayiyor bi turlu agzindan olumlu bi sey cikmiyorsa kadin hakli. hem de baya hakli. surekli olumsuzluk bayiyor insani. depresyonunuzu bulastirmaya ya da kendinize esinizden doktor yaratmaya kalkmayiniz.

Bana siz çok narin ve mızmız yapılısınız gibi geldi önceki soruları da hatırlıyorum. Ben ve erkek arkadaşım da zor günler geçiriyoruz mesela, iş yeri yüzünden, özellikle erkek arkadaşım çok mutsuz ve mutsuz olunca hiç çekilmiyor. 7/24 iş konuşmak ve sürekli olumsuz konuşmak bana bazen fazla geliyor. Onun derdi benim derdim, onun mutsuzluğu için dünyayı yakarım, ama bazen çok bunalıyorum. Ona da söylüyorum, bazen ben de enerjimi falan emdin diyorum. Ama ne o bana darılıyor ne de ben ona. Bazen ilişkilerde gerginlik olur. Yani bence net ifade etmiş durumunu, annenize küfretmemiş ortada bir saygısızlık yok, bunalma var. Böyle bir laf için anlık bir şey olduğu için darılmazdım ben.

consume responsibly diyorum.
ne karsidakini tuket, ne kendini. bir denge bulmak lazim

Kadın kocasını elinden tutup terapiye götürsün. Belli ki adam bunu çok düşünmüyor.

Böyle hayat geçmez, bunun kötü günle alakası yok. Bazıları her andan bir olumsuzluk çıkarmayı biliyor.

Oha.. Allah korusun. Bosanma yolları görünmüş. Tanımadan da evlenmemek lazım.

Dert anlatılır aşılır beraber ama hergün hergün olursa o iş olmaz

ya bu dünyada herkes herkesten sıkılabilir tamam da, bu tarz üslupları ben anlamlandıramıyorum.
yani şu diyalogu birbirini seven ya da en azından bir şekilde birbirinin varlığına katlanan iki insan arasında gözümde canlandıramıyorum.

bir insan çok karamsar olabilir ama bunu bir şekilde idare de edebilmek lazım.
ya da ne bileyim, "aman benim kocam/karım da karamsardır" diyerek hayata devam edebilmek lazım gibi sanki.
idare edilemeyecek durumdaysa da, artık profesyonel yardıma falan başvurulmalı zaten.

insan belli bir noktada eşine bunu diyebilir ama bence bu şekilde diyemez.
bu şekilde dile getirilen duygular bana sevgisizliği çağrıştırıyor.

Insan eşine bunu diyemeyecek de kime diyebilecek. "Olm bi sus, beni de yaktin kendini de, gel iki nefeslen, iki yürüyelim, temiz hava alalım" diyemedikten sonra ben ne yapayım? Karşımdaki de bana dese vallahi içim şişti ben de alınmam.

Sürekli yakınıyorsan normal. Sen onun derdini ne kadar dinliyorsun?

Zor bir durum. Bilemedim şimdi. Onlar gelse nasıl olur?

polonya bir almanya, hollanda vs değil ama sen de bu saydığın ülkelerden birinde değilsin zaten. ingiltere'den kalk gel dememişler sonuçta.

söyledikleri maddi destekler net sağlanacaksa bence gidilebilir.

Ben olsam giderdim. TR’de yabancılara gayrimenkul satmaya oradan da devam edebilirsiniz. Aylık programlar oluşturup randevulaşıp gayrimenkul turizmi gibi her ay birkaç gün TR’de geçirebilirsiniz. İmkansız değil. Eğer 4.000zloty dediğiniz maaşlı işler garantiyse gidin, çocuk düşünürseniz o da orada doğmuş olur. Sonrasına bakarsınız. Mecvut işiniz akademik ya da kariyer basamaklarını hırsla tırmanmanız gereken bir iş değil, her an her yerde yapabilirsiniz gibi.

Marmaris gibi bir cennet köşesinden krakow gibi bir kış köyüne taşınmak biraz yoracaktır muhtemelen seni ama yapacak pek bir şey yok gibi görünüyor. Eğer maddi imkanın varsa onları getirtmek gerçekten iki taraf için de daha keyifli olabilir.

Bi de ileride sizinkiler de yaşlanınca benzer bir derde sen de düşme, bence bunu da düşünmek lazım. Bi de bu rest olayı biraz sıkıntılı bence.

onların gelmesi gibi bir durum yok. annesi istiyor ama peder bey köylü bir para babası olduğu için geniş perspektifde düşünemiyor maalesef. cennet gibi yerler varken köyümüze yakın olun diyorlar.

eşinin ailesi marmariste ev alsın, yazın marmaris kışın polonya takılın.

bir turk erkeginin kendisini batili bir ailenin karsisinda bu duruma sokmasi buyuk hata olur bence. bu durumdan kastim, ipleri onlarin eline vermek. yarin obur gun en ufak bir tartismada baba, anne vs.. kira-arabanin lafini yapabilir. turkiye gibi -aman damata ayip olmasin demezler. pattadanak yapistirirlar yuzune karsim.

4 yildir birliktesiniz, ama resti evlenir evlenmez mi cekti?
ben daha cok rest konusuna takildim. boyle hayati bir karar icin rest cekilmez. beraber karar verilir.

Onlara bağlı olmak sıkıntı. Marmaristen gitmek de üzebilir. İstanbuldan wroclawa giden kız arkadaşıyla yaşayan arkadaşım var, o mutlu ve 5 yıldır orada mesela, ki wroclaw küçücük yer krakow eminim çok daha gelişmiştir. Ama soğuk, doğu Avrupanın az gelişmiş (bazen ırkçı) insanları var falan. Zor bir karar ama eşinin istediği şey de makul bir yandan, ama rest çekmesi problem.

san diego'ya gitme resti cekse de gule gule denir, opsiyonel olarak hayatta basarilar dilenir. biraz onur, biraz gurur kafi. aksi takdirde yarin bir gun varsova'daki ninesinin yanina gitme resti cekmeyecegini nereden bileceksin?

reste rest

oraya gidip onlardan maddi destek aldığında bunun etkilerinin olma ihtimali az değil. ( hele köylü kafa bir kayınpeder varken)
yanlış anlamayın ama burada ayaklarınız üstünde dururken orada iç güveysi-sığıntı olma ihtimalininiz var.

ama asıl sıkıntı eşinizin resti evlendikten sonra birden bire çekmesi, bana iyi niyetli gelmedi.

Eğer ailenin kendi kendilerine yaşamlarının artık mümkün olmayacağı ani bir gelişme (kalp krizi, kaza, yaşamı zorlaştıran herhangi bir şey) yaşanmadıysa bu süreçte, eşinizin yaptığı pek de hoş değil. Bunlar ani karar gerektiren bir ortam yaratabilir ama ortada bu gibi bir şey yoksa aklında bir gün onların yanına taşınma fikri olduğunu size rest çekmek yerine çok önceden paylaşmış olmalıydı.

Taşınmayı şahsen ben istemezdim. Onların yanında o kadar maddi destek alarak nasıl bir muamele göreceğiniz belli değil. Ayrıca şu an sanırım sizin ailenizin de müdahil olmadığı bir evlilik yaşıyorsunuz. Ama oraya taşınırsanız aileyle fazla içli dışlı olmak zorunda kalabilirsiniz. Ben eşimin ailesine bu kadar fazla maruz kalmak istemezdim, hele ki köy ağası gibi bir babayla. Ayrıca Krakow'a yerleşeceksiniz şimdi tamam ama ya ilerde yok böyle de olmuyor ailemin olduğu yerde yaşayalım gibi bir rest daha gelirse? Özellikle de çocuklar olunca ev alırız denmiş, bu ev nereden alınacak. Hiçbir şey belli değil. Çocuk varken ayrılmanız da zor boyun eğmek zorunda kalacaksınız belki de.

Biraz fazla gelecek kaygısı içeren bir cevap oldu ama eşinizi siz daha iyi tanıyorsunuz, ileride böyle şeyler için sizi baskılayıp baskılamayacağını düşünün derim.

bence bunun cevabini yalniz siz verebilirsiniz zira biz sizin esinizle olan iliskinizi, onun ailesi olan iliskinizi bilemeyiz. Nasil bir gelecek istiyorsunuz, nasil bir ortamda yasamak istiyorsunuz, ne kadar fedakarlik yapabilirsiniz esiniz icin? bunlarin hepsi cevabi sizde olan sorular!

hayat ne kadar garip, bu sorunun cevabını verecek olan ben olsaydım koşarak giderdim sırtımda taşırdım evimi de. ama seçim yapıp gitmek istememeyi düşünenler de var burada olup da. gönlüne göre olsun en önemlisi o bence, gidip pişman olmak veya kalıp pişman olmak da var.

ama benim sana önerim burada durmak için seni çok ama çok bağlayan bir şey yoksa neden duracaksın ki? ne farklı senin için iki ülke arasında? sonuçta yaşadığın yer ailenle birlikte olduktan sonra ne fark eder ki?

Boşanacaksanız eşinizin desti izdivacına talibim. Şaka bir yana Polonyalı eş, köy hayatı teklif edecek ve ben bunu 1 sn düşünmem. Cehennemden Cennette bilet almışsınız. Arkadaşım bana sorsa şımarıklık yapma derim.

marmaris'ten polonya'nın muhtemelen ırkçılarının yaşadığı bir köyüne gitmeyi cehennemden cennete bilet olarak yorumlanması. ::facepalm:: )

Marmaris'ten Ingiltere, ALmanya,Hollanda vb. saydiginiz ulkelere bile tasinsaniz tasinacaginiz yerle ilgili memnun olma ihtimaliniz dusuk.Esinizin ailesini buraya getirmeye calisin.Bunun nedeni Marmaris :)

Rest çekme olayı sıkıntı, ileride devamı gelir.

Atalarımız olayı tek bir cümle ile özetlemişler zamanında; "Parayı veren düdüğü çalar"

Ama biz burda ne söylesek boş, "sen karını ne kadar seviyorsun?" sonucu belirleyecek olan tamamen bu.

ayrıl coco.

hayır gelmez o adamdan.

Adam dümdüz yalancı.

Kesin narsist. En yakın zamanda kuetulmasını dilerim. Korkunç.

Benzer karakterde bir erkek arkadaşım olmuştu paçayı zor kurtarmıştım, yazdıklarınız çok olumsuz hissiyat verdi bana.

bir yol olmaz

Okurken bile nasıl rahatsız edici.
Bu kadar güven vermeyen hareketlerde bulunan insanlardan uzak durulmalı bence de.

Adam evli kanka.

adam evli +1

evli değilse bile en iyi ihtimalle samimiyetsiz ve yalancı.

Öyle bir anlatmışsın ki, Bir çocuk babası bekar bir erkek olarak kesin bir kanıya varamadım.

İki seçenek arasında gittim geldim.

1. Adam evli barklı
2. Kuzen yedek klubesinde

daha en başında bu kadar sıkıntı varken o ilişkiden hayır gelmez

Ayrılsın böyle ömür geçmez + adam evli olabilir

Senin kuzene güvenip boşayacak eşini gibi geldi bana.
Cicim aylarında tavırları böyle ise ilerde fena çeker. Bıraksın ne halt olduğu belli değil.

Arkasina bakmadan kaçsın

Fazla soru işareti var, kuzene yazık ayrılsın gitsin. İnsan böyle şüpheden kafayı yer. Bu arada bana da adam evli gibi geldi hala

ayril +1. Baska adam mi yok yahu bu ne.

İki jest için değer mi arkadaş? Diyelim ki adam yalan söylemiyor, ki zerre kadar inanmıyorum buna, bu durumda bile tartışmalarda bahsettiğiniz tavırlara sahip biri ile ilişki yürümez. "Ailem çok geleneksel" durumu bile benim için baştan falso, bu karşı tarafa "senin gibi geniş değiliz" demek aynı zamanda. Bu tehlike işaretlerini görüp de ilişkiye devam etmek bile bile lades. Adam mı kalmadı...

eğer adam kuzeninize dolmabahçe sarayı'nı gezdirip orada ailesiyle yaşadığını söyleseydi siz buraya gelip "ama adam dolmabahçe sarayı'nda yaşıyor" yazarmışsınız gibi geldi.

ne olduğu şato gibi meydanda...

Kuzeninin derdi evlilikse evet adam evlenir ama çatır çatır da aldatır.

ayrılmak en doğru karar aslında. karşı taraf samimi değil, yaptıkları doğru değil.
kendini iyi hissetmediği bir ilişkinin içinde olmasın kimse.
gerekirse atlatmak için psikolojik destek alsın ama ayrılsın.

+Del Toro ve Tim Burton'a ait çoğu filmi izledim

Merlin

Narnia Günlükleri

Makinada

Elde hiçbir şey yıkamıyorum.

makinede yıkıyorum, temiz olduklarını düşünüyorum

Çok yağ varsa bulaşık teliyle biraz ovduktan sonra makineye koyuyorum. Daha temiz bir tencere ise direkt makineye atıyorum.

Elde sadece tepsileri yıkıyorum. diğer her şey makinede yıkanır bizim evde.

elde yıkamak daha temiz yapmaz, daha çok su harcamanıza sebep olur.
makinede yıkıyorum.

makinede yıkıyorum,
makinede yıkamak çok daha temiz, elde yıkanmış şeylere kendim de yıkasam güvenemiyorum,
Kim elde 70 derecede yıkıyor ki

Ahşap saplı bıçaklar dışında her şey makineye

çelik şeyler makinede, teflon granit kaplama vb. ise elde. Sıcak illa ki etkilidir ama Fairy tarzı deterjanlar elde de etki ediyordur bence. Yıllardır bi sıkıntı yaşamadım.

işte aradığım cevaplar, izninizle cevapların ekran görüntüsünü alıp hala inatla daha temiz olduğunu düşünerek elde tencere tava yıkayan anneme gönderiyorum.

Genelde elde yıkıyorum. Çünkü makine o gün çalışmayacaksa tencere lazım oluyor, az tencerem var. Ya da bulaşık çok oluyor, makinede yer kaplamasın diye elde yıkıyorum.

döküm tava-tencere gibi elde yıkanması gerekenleri elde, diğerlerini bulaşık makinesinde yıkıyorum.

yani elde yıkama nedenim daha temiz olması değil, bazı tava-tencerelerin makineye girememesi.
yoksa gözünün yaşına bakmadan atarım hepsini makineye.

makine

Bi potansiyel gormusler sende ve en iyisini ortaya cikarmaya calisiyorlar. Kadinlar yapar bunu. Sakin bozayim deme kendin kucuk duruma dusersin.

bi sebebi yok ya klasik yurdum boş insanı. sana çok denk gelmiş sadece.

Hacı etrafını daha çok bir şeyler başarmış insanlarla doldur. Böyle gitmez.

Aynaya bakmayan insanlar başkalarına haddinden fazla bakıyor. Yurdum insanı +1

Yorum yapmalarına müsade etmeyeceksiniz. Eğer kendiniz hakkında yorum yapılmasından hoşnut değilseniz, müsade etmeyin. Karşınızdaki kişi ağzını açtı baktınız yorum gelecek, haddini aştığını hissettirin ya da yorum yaptığında konuyu kapatın. Belliki çevrenizdeki insanlar sizden çekinmiyorlar, diledikleri gibi konuşuyorlar.

Benim anladığım bu yorumları pek kibarca yapmıyorlar yani size "Ya X saçlarını şöyle tarasan, şöyle kestirsen çok yakışır" demiyorlar. Böyle demiş olsalar, karşınızdaki belki haklı olabilir diye düşünürsünüz. Ama siz rahatsız olmuşsunuz. Rahatsız olduysanız ağızlarının payını verin yoksa bu hep böyle devam eder.

@msb'ye katılıyorum kızlar bunu çok samimi kız kankalarına da yapar ve yapıyorlar da. Bana da sürekli yapardı 1 2 arkadaşım (ve beni fiziksel anlamda beğenen insanlardı). Biri bin türlü ısrarla saçımı kızıla boyamam için beni ikna etmişti mesela (halbuki ona ne dersiniz ama kız takmıştı benim bu saç renginde olmam gerektiğine) ve boyadım, hayatımda yaptığım en iyi şeylerden biri oldu :D giydiğim giysiden gittiğim yere kadar neden öyle yaptın neden bunu giydin diye sorular sorardı.

Haaa bu kişiler gerçekten işsiz insanlar, o da bir gerçek. Zaten iletişimim de yok artık. Ama size karşı bir kötü niyet olduğunu sanmıyorum. Hakikaten daja iyi olmanız için birer öneri olma ihtimali yüksek. Moral bozmayın, laf da sokmayın kimseye bence.

Kızlar kızlara da bunu çok yapıyor diğerlerinin de söylediği gibi. Yalnız bana anlattıklarınızdan şöyle geldi: Ortamda dış görünüşü iyi olan biri olunca, bu kişi ulaşılmaz ise onu beğenmiyormuş gibi görünmek için de bazen insanlar aynı davranışta bulunabiliyorlar. Yani dış görünüşün iyi, yakışıklısın, ama bak ben seni beğenmiyorum ve eleştiriyorum demek için yapıyor olabilirler sırf. Hareketlerinden zaten salladıklarını anlayabilirsiniz. İkileme düşmeniz bundan kaynaklanıyor bence. Biraz ergenlik emaresi kısacası. Bence kafanıza çok takmayın. He diyip geçmek de güzel bir seçenek. Ortada ciddi bir şey olduğunu düşünmüyorum, ego savaşına yenik düşüyor da olabilirler.

İnsanlar ne iyi niyeyli cevaplamışlar.

Genelde insanlar çevrelerinde kendilerinden iyi görünümlü biri varsa onu kendi seviyelerinde hissetmek için karşı tarafta bir sıkıntı varmış gibi şeyler söylemeyi sever.

Benim bedenim benim kararım de. Kadınların kendilerinde kullanmayı sevdiği bir cümle. Üzerine bir şey diyebileceklerini hiç sanmam.


Daha poxitif insanlar bulmaya çalışın. Siz de hep böyle pasif agresif ya da sürekli eleştirel kişileri buluyor olabilirsiniz.

Aşağılık kompleksinden kaynaklanan yansıtma. Takma kafaya, bu tipler eğitilmezdir.

Gerçek mi trol mü emin olamadım ama şu an hangi seviyede olduğunun önemi yok bence her şeyin belli yöntemleri var ve bir öğrenme süreci var. Gerekirse kursları gidersiniz, her gün saatlerinizi buna verirsiniz, pratik yaparsınız vé br tarz geliştirirsiniz. Çalışmak ile her şey elde edilebilir diye düşünüyorum.

Karikatürler bu kadar gerçekçi olmuyor ki. Bunlar daha sanatsal.
Karikatürde böyle giderseniz bir yüzü çizmek için saatler harcarsınız. Çiziktirme şeklinde bir tarzınız olması lazım. Bakınız: Tim Burton - Istiridye Kız.

karikatürde çizimin muntazamlığı aranmıyor malum. daha çok kendi üslubunu oturtmak önemli. tabi en başat unsur espiri...
çizimlerinize gelince yolun epey başında gibisiniz. kolay gelsin.

uzak durun.

güzel sanatlar mezunu olup bunu meslek olarak sürdüren birisi olarak yazıyorum, eğer gerçekten hevesin ve isteğin, azmin varsa bence umut vadediyorsun lütfen hevesini kıracak şekilde konuşanları ciddiye alma. instagram ve pinterest'te zibilyon tane hesap var, takip edip, taklit edip zamanla kendini geliştirebilirsin. tabii ki yolun başında görünüyorsun ama bir sürü video var eğitim amaçlı, vakit ayırırsan gayet ilerleyebilirsin.

Karikatur icin cizimden daha onemli olan hikaye anlatimi, o yetenek varsa cizimlerin gelisir. Instagram da cok buyuk comic sayfalarini takip ediyorum. Hepsinin bir gelisim sureci var. Basladiklari andaki yetenekleri ile su anki nokta cok farkli.

Hikaye varsa gerisi gelir.

resim/çizim konusunda tanıdığım en yeteneksiz insan olan benden daha iyisin. ama tanıdığım ya da gördüğüm hiçbir orta/iyi çizer kadar iyi değil ne yazık ki. bu belki çalışmayla kazanılacak bir şeydir.

ama karikatür bu değil. karakalem yapmaya çalışmış ve tam da becerememiş gibi duruyor daha çok. karikatürize etme konusuna eğilmen lazım bence.

espri olmadan çizim ne işe yarayacak ki? espri iyiyse , çizim bir şekilde akar bence.

american splendor'u bi izleyin. adam esprileri yapıyordu çizimi başkası yapıyordu. bu gerçek bir hikaye ayrıca.

önemli olan balonların içine ne yazacağınız. :)

belçika'da yaşarken hollandalı bir kızla evlenmişti, singapur'da yaşıyorlardı, en son konuştuğumuzda (bir sene önce) amerika'ya taşınma planları vardı. herhalde amerika'da yaşıyorlardır şimdi. stalklamıyorum, zaten sosyal medya kullanmıyoruz. çok sevdiğim bir dostumdur hala, araya o kadar mesafe fln girince iletişimimiz koptu bayağı ama şimdi arasa/arasam araya hiç mesafe ve zaman girmemiş gibi yine dostça uzun uzun konuşuruz.

hatırlamıyorum bile.

Bu duyuruyu okuyunca “haa öyle biri de vardı evet” dedim.

Yurt disinda. Evlenmedi ama stalklamiyorum.

Hala beraberiz ama arada uzun süreli bir ayrılık oldu. Sonra bir yerde denk geldik tekrar barıştık.

hafızamı baya bi zorladım ama kim olduğunu hatırlamıyorum. hatırlasaydım stalklamazdım da. ama şu an bu yazıyı okuyunca aklıma gelir instadan tivitırdan bakabilirdim.

Bi daha hiç görmedim. Hiçbir fikrim yok. Zaten normalde beğenmeyeceğim biriydi,, sarhoşken öpülmüştüm:(

Instagram'da ekli ama aktif bir iletişimimiz yok. Arada paylaştığım fotoğrafları beğeniyor diye çıkarmıyorum heheh

@i ve been mistreated +1

Hala dost kaldığımız için bir dostumu stalklıyor gibi arada stalklıyorum tabii ki ;)
Evlenmedi ama tutkulu şekilde başkasını öpüyor.

facebook listemde.
ilk eklediğimde (ya da o mu eklemişti, hatırlayamadım) arada bir haberleşiyorduk ama aktif iletişimimiz yok şu anda.
herhangi bir flört falan gibi değil, eski arkadaş gibi bir sohbetimiz vardı zaten.
zamanında çok yakın arkadaştık, 1-2 ay çıkmıştık ama olmayınca ayrılıp arkadaşlığa devam etmiştik.
işin içinde seks olmayınca, o yaşlarda oluyordu öyle şeyler tabii.

çok da sevdiğim bir insandır.
profesyonel fotoğrafçı, evli değil, stalklamıyorum.

evli, iki çocuğu var.

ben stalklamıyorum çünkü umurumda bile değil nerede olup ne yaptığı.
ama iki yıl kadar önce abim wp'dan ablalarıyla birlikte birkaç fotoğrafını attı. (nereden, niye bulmuş bilmiyorum allah'ın işsizi) başta tanıyamadım, o hatırlatınca şok oldum.

sonra dikkatle bakınca fark ettim ki neredeyse hiç değişmemiş. yani bizim türk kadınında tipik olan iki çocuğu yapınca godzilla'ya dönme sendromundan mustarip değil. çökmemiş, iyi görünüyordu.

zaten daha 16 yaşında bile fiziği muhteşemdi. o anlamda onun gibi birini daha "öpmedim".

en son hangi üniversitede ve hangi bölümde okuduğunu öğrenmiştim. benimkiyle çok benzerdi. ama iletişim kurmadım. şimdi mezun olmuş olmalı. ne yaptığına dair hiçbir fikrim yok.

adını hatırlayamıyorum
hatırlasam stalklamak isterdim

sosyal medya kullanmıyor. belki evlenmiştir bilmiyorum. sosyal medyası olsa bakardım ama.

Kendisi şu an brezilya'da zaten brezilyalı yüksek lisansını bitirmiştir varsayıyorum. Belki doktora yapıyordur arada sırada paylaştığı sunum fotoğraflarını görüyorum :)

Baska bir sehire tasindi. En son tutkuyla optugu kisi kiskandigi icin beni facebook'tan silmisti gecen sene :D beni neden kiskandigina dair hicbir fikrim yok. İnstagramda duruyor, orda gormedi herhalde yeni maniti :D aktif bir iletisimimiz yok. Ayrildiktan sonraki ilk yillarda vardi. Pek stalklamiyorum.

kendisiyle evlendim, eşim olurlar.

hiçbir fikrim yok, stalklamak adetim değil :D

Korkunc tipsiz ve ne alaka dediğim bir kızla nişanlanmıştı en son, belki evlenmiştir ama çok da önemli biri değildi 1 2 ay flört ettiğim biriydi o yüzden stalklamıyorum, arkadaşlardan duyup bakmıştım o zamanlar

Uyuşturucudan beyni akmış şekilde sağda solda dolanıyor. Belki uüksek dozdan ölmüştür. Stalklama adetim yok insanları. Olsa da bakmazdım. Haline üzülüyorum.

Stalklamıyorum ama bir iki denk gelmiştim, tıp okuyor hala. İkimiz de yetişkin bireyler olarak arkadaş devam edecektik ama sevgilim çok sıcak bakmadı bu fikre, isteklerine saygı duydum ben de. Yarım senedir falan konuşmadım kendisiyle.

Çok ekstra biri olacağını düşünmüyorum, uzmanlığını alır; hobi olarak müzik yapmaya devam eder vs. öyle yaşar. Çok heyecan aramıyordu zaten. Umarım mutludur ¯\_(ツ)_/¯

bilmiyorum. stalklamıyorum

açık konuşayım yıllar önce belki 5-6 sene olmuştur aklıma gelmişti, sosyal medyada aradım stalk için ama bulamamıştım. 2019 da fake hesabından beni eklemiş. belli belirsiz bir profil fotosu koymuş. başta anlamadım sonra whatsapp verdi, biraz muhabbet ettik. 2. evliliğini yapmış, türkiye'ye gelince haber ver buluşalım dedi, biliyorum buluşursak takılırız da ama evli olduğu için içimden gelmedi. arada estikçe 2-3 ayda bir bakıyorum instadan, hatta şuan aklıma gelince bile açıp baktım :D

benimle birlikteyken "öyle şey olur mu yahu o benim ilkokul arkadaşım!11!!!!!111!!!" dediği kişiyle evli şu an. :))))))))))))))))

çok umrumda değil de, sağlam travmalarımdan biri olduğu için arada açıp bakıyorum ne durumda diye.

Kendisi minor sozluk celebritysi idi, birakti. Simdi bir Avrupa ulkesinde calisiyor.

Stalk ata sporum.

kendisi benim arkadaşım hatta beni bir arkadaşıyla bile tanıştırmaya çalıştı. zaten geçmiş 18 sene. Baya ünlü bir ressam.

amerikanın bir eyaletinde doktora yapıyor en son 1000 dolardan az bir paraya aldığı 20 senelik arabayı satıyordu.

40 yılda bir stalklıyorum.

öpüşeli 9 sene geçmiştir.

kesin sevgilisi vardır şu an.

ilk öpüştüğüm bir escorttu, çinliydi, malezyada kuala lumpurda otel odasında öpmüştüm.
sevgili olarak ilk öptüğüm kız, biz beraberken zayıfladı, baya zayıfladı, daş oldu.
Beni bıraktı baya kıro bir herifle evlendi.
7 8 sene önce instagramda denk gelmişti, kocası buna butik açmış (kız bilg. mühendisiydi)

Önce 8-9, şimdi 2-3.

Valla salgın öncesinde de çok parlak değildi durumum ama şu son 1 aydır 1/10, bittim resmen.

genellikle 1 ara ara 2 ye çkıartmaya çalışıyorum. Ama pek olmuyor

Hem enerji seviyem düştü, hem de sürekli kendimi dinler oldum.

önce de şimdi de 6-7/10. salgından etkilenmedi.

Önceden 2-3 şimdi 6-7

salgın öncesi 8 civarı
şu an 1 ile 4 arası gidip geliyor.

şu an evden çalışıyorum, ailemle yaşadığım için onları riske atmamak için neredeyse hiç çıkmıyorum.

salgın öncesi 08-18 ofisteydim. kendi evimdeydim, evi çekip çeviriyor, haftanın 3 günü spora gidiyordum. her gün 2-3 saat trafikteydim.
spora gitmediğim diğer günler mesaiye kalmamışsam mutlaka bir programım oluyordu. ayda 2-3 kez iş seyahatim oluyordu.

şu an bunları yapacak enerjinin çeyreği yok, bazen duşa girmek zor geliyor.

Aynı dertten muzdarip biri olarak Rossmann'ın kendi kremlerini kullanıyorum, Isana marka. İçerik olarak piyasadaki yaygın diğer ürünlerden bir farkı yok sanırım. Hızlı etki ediyor, yumuşacık oluyor. Özellikle SOS olan harika.

Arko nem klasik

Bephantol sensidaily en iyisi.

ben nivea men krem kullanıyorum hem traş sonrası yüzüme hemde kış aylarında elime sürüyorum çok kuru cildiniz yoksa yeterli gelebilir.

Bepanthol ve hametanın yara kremlerini kullanıyorum gece yatmadan. Ya da vasalin

Bodshopun kenevirli kremini şiddetle tavsiye ederim

www.google.com
Şöyle eldiven maskeler var, başka bir markanın ürününü denedim geçen hafta, baya fark etti ve çok iyi geldi.

Böyle bir yoğun nem bombardımanı üstüne düzenli krem kullanınca iyi oluyor.

Kisin havanin baya soguk oldugu bi yerde yasiyorum, ellerim benim de baya bir kuruydu o kadar cok krem denedim ki sonunda en iyi gelen Jowae’ nin el kremi oldu. Turkiye’de var midir bilmiyorum ama bulabilirseniz mutlaka deneyin.

pringles

İşte hangisi :)

Ay yukarıdaki cevap ve verdiğiniz tepki çok güldürdü beni hahahaha

Cevaba gelirsek sour cream (açık yeşil olan) ve paprika (turuncu) benim en sevdiklerim

Ben texas barbekü olanı seviyorum (mor) ama biraz tuzlu.

çok kişisel bir şey sormuşsunuz. ben de kendi tercihimi yazayım.
sade pringles ya da açık yeşil olan. güzeldir hoştur.
patos acı baharatlı. içinden az çıkıyor iki üç paket al.
lay's mevsim yeşillikleri ve lay's baharatlı. bunların yanına yoğurt sosu yapabilirsin. (bir kaseye yoğurt koy, içine istediğin baharatı yığ karıştır) bana bana yersin.

hepsinin yanına kola dememe gerek yok sanırım. afiyet olsun :)

Yoğurtlu Fırından cips favorim.

Sirkeli pringles akmıştı bir kere yediğimde, ama kafam güzeldi. Ayık olarak yesem nasıl gider bilemedim.

Mor pringles veya tirtikli sade ruffles.

Eatreal’ın quinoa cipsi (domatesli olan), bir de hummus cipsi (dereotlu olan)

Market kapandı ama bir dahakine A101'deki Samba pesto soslu cipsi alın derim, efsane.

carrefourlarda pringles+cola paketi var. tam bu duyuru için yapmışlar, ısrarla isteyin.

Fırında tavuk, pilav veya tavuk sote pilav veya antrikot, pilav, yanına salata ve ayran

pilav dedin diye onu kremalı makarnayla değiştiriyorum. fırında somon + salata.

daha sağlıklısı: haslanmış kara buğday salatası (yeşillikli, domatesli falan. kısır gibi) + fırında somon. veya herhangi bir balık. ben yemesi kolay ve yağlı diye somonu seviyorum.

Geçen gün bunu yaptım. Hazırlaması 10dk, pişmesi 40dk sürdü. Tadı da acayip bir şey. www.instrupix.com

sebze olarak pırasa, protein olarak antrikot olabilir. fırında çeşitli sebzeler ve yoğurt olabilir.

Fırında cipura ve bolca salata tercihen yanına karides tava

tespit mi yapıyor yoksa umurunda değil mi,ne amaçla söyledi? 2ne takmayanı gönder.

Bildiğim bir gerçek zaten, doğru yani. Hayat adil değil diye eklerim üstüne.

Behzat Ç. izlediğini düşünürüm.
youtu.be

mantıklı ve dürüst bir insan olduğunu düşünürdüm.

Söylendiği bağlamı bilmeden yorum yapmak zor. Sırf edilen sözden hareket etmem gerekiyorsa iç sesim şöyle konuşurdu herhalde:

"Herkes mutlu olmak zorunda değilmiş. Peh. Amma laf. Ben de evreni tüm insanlık adına azami mutluluk üretmeye programlanmış devasa bir haz makinesi sanıyordum zati. Aydınlattığın için teşekkürler."

youtu.be bu videoyu mu izledin ?

büyük laf ettiğini zannedip boş konusuyor diye düşünürdüm.

"hayat herkese eşit davranmıyor" veya "dünya adil bir yer değil" dese anlarım ama

dünyada herkes mutlu olmak zorunda değil gerçekten çok kıro laf. o zaman kendisi de mutlu olmak zorunda değil, siklemeyelim kendisini madem.

çapsız, hayat vizyonu dar ve mutsuzluğa mahkûm biri olduğunu düşünürdüm.
mutsuz olanla, "dünyada herkes mutlu olmak zorunda değil" diyen insan aynı kefede değil bence.

mutluluk hayatın adil olmasıyla ve çevresel etkenlerle erişilen bir şey değil.
iç huzurla, insanın kendisiyle barışabilmesiyle, seçimleri ne olmuş olursa olsun kabullenebilmesiyle, anasıyla/babasıyla manevi anlamda alacağı vereceği kalmamış olmakla ilgili bir şey.
o yüzden mutlu olmak zor zaten, çünkü emek ve yüzleşme isteyen bir süreç.
yani mutlu olmak için çaba harcamak lazım, böyle arkaya yaslanıp boş konuşmakla, boş felsefeler yapmakla ulaşılacak bir şey değil.

elbette dünyada herkes mutlu değil ve olmayabilir ama "zorunda değil" diyerek kendi mutsuzluğuna kılıf uyduran ve bu konuyu böyle kabullenip hiçbir çaba gösterme gereği görmeyen, denemeden pes etmiş insanları yakın çevremde bulundurmayı tercih etmiyorum.

çünkü böyle mottolarla yaşayanlar, mutluluğun overrated olduğunu düşünenler, genelde kendisiyle ve duygularıyla yüzleşmekten kaçan, daimi mutsuzluğu kabullenmiş, pişmanlıklarla dolu olan insanlar oluyorlar ve manevi anlamda ne uzuyorlar, ne kısalıyorlar.
her şeye rağmen mutlu olan insanlar gerçekten var ve onların çevresinde olmak önemli çünkü mutluluk, mutsuzluk, umutsuzluk, neşe vb. gibi şeyler de her zaman bulaşıcıdır.

insan mutlu olmayabilir, mutsuz da olabilir, bu cümledeki sorun bakış açısında.

blatta hiberna+1

Bazı insanlar ufak tefek şeyleri dert edip başkalarını darlayabilir. Ya da senin kendince büyük derdin ona o kadar da büyük gelmeyebilir. Bunun üzerine söylenmişse bu söz hoş olmamış ve etkili değil bence.
Müslüm baba bu konuya yumuşak ama sarsıcı bir şekilde değinmiş:
"Hayatta sürekli mutluluğu yakalamaya çalışmak insana saadet getirmez."

Blatta hiberna +1 kendiyle sorunları olduğu için insanlardan nefret eden zavallı biri diye düşünürüm ayrıca

twitter.com

@Corpsebridee Romanı okudum zaten ben, filmi izlemedim. Havlunun çok önemli olduğu açık zaten, bütün roman boyunca Zebercet havluyla bütün bastırılmış duygularını açığa çıkardı.

Ben neden iki tane adamın gelip havluyu aldığını soruyorum. İlk okuduğumda bunun Zebercet'in kendi kafasında kuruduğu bir şey olduğunu bile düşündüm korkuları sebebiyle -daha önce berberden olmayan bir bıyığı kesmesini istediği için, sonrasında kendinden emin kalmayıp emekli subaya bıyığım var mıydı diye sorduğu için Zebercet'in zihninin berraklığından şüpheli olmam dolayisiyla- ama okudukça farkettim ki gerçek bir sahne bu ve bana hiç organik gelmedi. Hayatın normal akışında unutulmuş bir havluyu almak için iki tane fedai tipli adam gelip otel sahibini sıkıştırmaz, sonuçta Zebercet'in havluyla neler yaptığını sadece Zebercet biliyor.

Sorumu tekrar etmeme gerek yok sanıyorum, aklımdakiler bunlar.

Telefondan yazdığım için önceki yorumu yanlışlıkla silmişim. Kusura bakmayın.

Otelde birçok havlu var ama kadının havlusunun özel olma sebebi onun çıplak bedenine temas etmiş olması. Romanda da filmde de havlu gecikmeli Ankara treniyle gelen kadının bedeni yerine geçiyor. Bedeni temsil ettiği için erkek egemen söyleme göre kadının bedeninden erkek sorumludur. Bu nedenle ağanın iki adamı gönderilerek havlu geri isteniyor. Zebercet'in havluyu istediği gibi kullanması da - tıpkı ortalıkçı kadına yaptıkları gibi- kadın bedeni hakkında söz sahibinin erkek olduğu yönünde bir inşa söz konusu olduğunu yineliyor. Bu nedenle kadın, kendi unutmuş olduğu havluyu geri dönüp almıyor.
Bir diğer önemi ise kadının bir ara orada var olduğunun kanıtı. Zebercet'in kutsal saydığı doğduğu ve aynı zamanda kadının kaldığı odanın bozulmasını istememesi. Oradan bir eşyanın eksilmesi odanın büyüsünün bozulması anlamına geliyor. Otele tek başına kalmaya gelen tek kadın gecikmeli Ankara treniyle gelen kadın ve ondan kalan tek eşya da en kişisel olan, onun teniyle temas etmiş olan havlu. Kaybetmek istemiyor. Ağa gelip kendisi istemiyor çünkü kendi beden gücü aslında altında çalıştırdıkları bu iki genç. Güçlü olan erkeğin istediği kadının bedenine sahip olacağı söylemden yıla çıkarak da havlunun kadın bedenini temsil ettiğini söylemek mümkün. Şimdilik aklıma gelenler bunlar. Yorumbilim söz konusu olduğunda farklı yaklaşımlar da ortaya çıkabiliyor tabii. Ben bu şekilde yorumladım havlu sorunsalını. Bu arada bahsettiğiniz rüya da filmde olmasa da kitapta var.

Nasıl bir şey istiyorsunuz?

Annem yapıyor hobi olarak, isteyen olursa siparis de alıyor

Suicides büyük bir duvar süsü arıyorum aslında

Mossy acaba resim yollasak öyle bir şey yapabilir mi bize?

Yapımı kolay bir şey. İnsanlar iki üç katı fiyat çekip satıyorlar. Sizin yapmanızı öneririm. Hem soran olursa “ben yapmıştım” der caka satarsınız.

evet halkımızda var maalesef böyle bir şey.

gurcistanin parasi bizden degerli neden gelsin ki?

Yav insanı sinirlendirmeyin. İnsanlar üniversitesini okuyup yüksek lisansını yapıp işsiz kalıyor siz karadenizde neden fındık toplamıyorlar diyorsunuz. Oldu ya okuyup okuyup amelelik yapalım iş beğenmiyor olmamak için. İşsizlik var hemde aşırı derecede işsizlik var. İşveren çalıştıracak işçi bulamıyor çünkü rezalet şartlar sağlıyor. Karadenizde fındık toplamaya iyi para verilse karadenizliler salak mı onlar kendisi toplar zaten.

harbi beğenmiyorum ben. ama kabul de ediyorum işi sonra öf pöf yaparak yapıyorum. herkes de beni bundan dolayı suratsız bilir.

Evet iş beğenmiyorum. Ben 10 yıldır otomotiv sektöründen mühendis olacak çalışıyorum. Ekip yönetmişliğim var. Bana bu saatten sonra 2-3 yıl tecrübe istenen pozisyonlar için gelen teklifleri düşünmüyorum bile. Her önüme gelen işi beğenme gibi biz zorunluluğum mu var?

Bir de fındık toplama işi denmiş. Oldu, çıkıp fabrikanın tuvaletlerini de ben temizleyeyim iş yok piyasada diye.

Asiri bir universite ve hatta yuksek lisans mezunlugu enflasyonu soz konusu. Herkes beyaz yaka olmak istiyor ve issizlikten kastimiz buysa evet herkese yetecek kadar beyaz yaka is yok.

Bir de egitim kalitesi cok tirt ve cogu okunan universitenin, alinan yuksek lisans diplomasinin bir degeri yok. Dolayisiyla birisi "benim yuksek lisansim var findik toplamam" dediginde (herkes icin gecerli degil ama azinsanamaz sayisi) aslinda layigi findik toplamaya daha yakin cunku daha komplike bir is icin kalifiye degil.

genellemek yanlış ama ne yazık ki bence de doğru bir durum.
bir mühendislik firmasında yöneticiyim. mülakata gelenlerin %90'ında müthiş bir özgüven var (bu kötü birşey değil) ama CV'ler bomboş. hadi diyorum CV boştur da belki kendisini sözlü ifade ediyordur, konuşuyorum adayın içi de boş. konuşmadan çok net algılıyorum ki adam işi de beğenmiyor ki çok net söyleyebilirim: piyasanın üstünde maaş ve çalışma şartlarına sahibiz. "yok ben seyahat etmem, yok ben ofiste oturmayı sevmem, halamın bıyıkları var ona amca derim"... iş beğenmiyorlar. kimsede kariyerime bir noktadan başlayayım da yükseleyim düşüncesi yok. herkes CEO'dan başlamak istiyor halbuki tecrübe etmek için önce CEYO'dan başlamak gerekir.

Yalan dolan.
Üç kuruş paraya köle olmayi kabul etmeyince is begenmiyor oluyoruz.
Zamaninda daha 1 ay olmuş olmamis, is bulamayinca daha alt kademe bir ise bakmistim, bir forwarderda calismak.
Ise gomlek kravat geliyorsun, asgari ücret, her gün mesai var ama mesai parasi yok, haftasonu cumartesileri calisiliyor. O an belki dedim sirf is olsun, sonra benim mentor gibi olan birini aradim, piyasanın sağlam adamlarindan, güldü telefonda, bir de s.kslermis bu ne saçma sey dedi, kabul etme sen bulursun dedi. Sonrasinda iki hafta sonra normal calisma, haftasonu yok iki is buldum 2500liradan o donem asgari 1200 falandi, birine girdim.
Kısacası ben köle gibi çalıştırilmadim diye is begenmedim oluyor.

Türkiye'de is hayati kalitesi cok düşük. Ben Avrupa'dayim ornek veriyorum (hep de bunu diyorum) carrefourda çalışan adamin sartlari;
Asgari ucret
Alisverisinde %10 indirim
Bir maas ek para
Kar payi
35 saat calisma
35 gun tatil ki daha yükseğe çıkıyor bazı eklerle
Zorunlu ek sağlık sigortasi

Bu sebepten carrefourda calisan adam mutlu, bimde çalışan kişi malesef mutsuz haliyle yüzüne gülemiyor bile.

O yüzden hayatimda duyduğum en boş şeyler bunlar. Herkesi üniversite mezunu yapip, bunla övünen ülkelerde anca olur.

dogru. is yaptiracak adam bulamiyorum, dijital sektordeyiz. herkesin beklentisi milyon dolarlar. ceplerinde 5 tl yok, babalari bakiyor, ama calismiyorlar. is yapmak istemiyorlar, surekli ulkeye lanet ediyorlar. 5 dakika calisayim 500 bin dolar kazanayim kafasinda gorustugumuz herkes. dizilerdeki hayati istiyorlar.

Boşa çalışıyoruz hissi, iş beğenmemeye yol açıyor. Verilen 3,5-4 bin tl maaşlar da bi nebzeye kadar tamam ama ( başlangıç için ) istenen şartlar insanlık dışı. Bazı yerlerde ayak işlerini yaptırıyorlar, bazı yerlerde fazla fazla çalıştırıp sızlanmamalısın diye mobbing uyguluyorlar, üniversite mezunu adam bu durumda tabii ki iş beğenmez. Aldığın 4 bin tl’nin de değeri olmayınca haliyle absürt bi durum oluşuyor. Alım gücü olan bi ülkede gayet alınabilen standart bir maaş olan 1800-2000 kazansa millet mesela başlangıçta şikayet edecek bir allahın kulu var mı ? Paranla dünyaları alabiliyorsun çünkü çalışmaya şevkin oluyor, ay sonunda belki paran birikiyor ya da hobilerine harcıyorsun. 2000 euronun getirdiği motivasyonu ve hayat standardını tr’de 13-14 bin anca getirir. Bunu verebilecek kaç işveren var ? 2000 euro gelişmiş bir ülke için halkın %80 inin alabileceği bir ücretken trde 13-14 bini halkın %5-10 u anca alıyordur ( belki almıyordur ). Ya gayet iyi olan 8 bin tl maaş alsan gram yemesen içmeden 1 yilda 96 bin tl yapar, bak hiç yemedin içmedin diyorum, 2007 model peugeot falan alabiliyorsun böyle ülke mi olur allahını seversen ?

O yüzden insanlar, yeni mezunlar türkiyede beyaz yaka olmak yerine almanya’da kasiyer olayım abi diyor. Taksicilik yaparım diyor, tr’de asla yapmayacağı mesleği yapıyor. Çünkü motivasyon var, alım gücü var. Tr’de yok, boşa çalışıyoruz hissi var.

Ben beğenmiyorum açıkçası. TR "kurumsal" yazılım sektörü leş gibi.

Devlet ihaleleri, kişisel bağlantılar vs. sayesinde patronculuk oynayan 5-10 tane aptal boomer güzel iş yaptıklarını zannedip boş zamanlarında kendilerini elliyorlar. Başka bir şey yaptıkları yok.

Altlarında gerçekten iş yapan (ama onu da kötü yapan) ölücüler var bi de. Onlar da karaktersiz oldukları için "fazla para almayalım ama kimse bizi ellemesin, aman başımız ağrımasın" diye hem piyasayı düşürüyorlar, hem de güzel iş yapılmasını engelliyorlar.

Sonuçta daha az paraya daha güzel iş yapabilmek mümkünken hem hayvan gibi paralar harcanıyor, hem de eldeki ürün çöp.

Kaçtım kurtuldum. Kalanları da allah kurtarsın.

İşler beğenilecek gibi değil. O işverenler Türkiye'nin en iyi üniversiteleri olan İTÜ, ODTÜ, Boğaziçi gibi yerlerden mezun, tecrübeli mühendis alıp haftada 45+ saate, mesai ödemesiz 4000₺'ye çalıştırmaya çalışıyorlar. bu kölelik şartlarını kabul eden olmayınca da "iş var, beğenmiyor kimse" diyorlar.

bir de "her diploma sahibi, iş bulacak, mezun olduğu alanda çalışacak değil ya" diye saçma bir bakış var. üniversite diplomasını duvara asılacak tablo sanıyorlar. aynı şekilde bunlar için iş bulamadığı için taksicilik yapan ya da tezgahtar olarak çalışan makine mühendisi "işsiz" değil mesela. aksine gidip giresun'da fındık toplamazsa "iş çok yiğenim, iş beğenmiyonuz siz" oluyor.

iş beğenmeme olayı var, şöyle var: mesela burada da arkadaşlar yazmışlar ben 5 sene ekip yönettim, şimdi jr işe girecek halim yok. adam aslında haklı, doğru söylüyor yani. ama türkiyede kalifiye insan gerektirecek yeterince iş açığı yok. yani kalifiye işçi fazlamız var, iş az adam çok. dolayısıyla kalifiye bir çok insan, aslında olmasından daha jr pozisyonlarda çalışmak zorunda kalıyor, dolayısıyla işi beğenmiyor, mutsuz oluyor. bu tamamen o diplomaları bol keseden dağıtmamızdan kaynaklanıyor maalesef. ben o yüzden bu arkadaşlara aslında olmamaları gereken bir pozisyonda olduklarını belirtmeye çalışıyorum ama bu onların suçu değil, devlet bir sürü vasıfsız gence o kadar diploma ve başarı pompaladı ki adamlar acayip bir şey olduklarını düşünüyorlar. hasbelkader 2 sene bi işte çalışınca birden ben acayipim abi ya triplerine giriliyor. yani ciddi birkaç üniversite ve bölüm dışında "ben ayak işi yapmam abi üniversite mezunuyum" denecek bi durum yok çünkü ayak işi yapmak için sırada bekleyen milyonlar bekliyor arkada. şu anda üniversite mezunu "çoğunluk" gerçekten o kadar hiç bir şey bilmiyor hiç bir şey öğrenmiyor ki, hakikaten bu adamlar fındık toplamayı öğrense memlekete daha faydalı bir iş yapmış oluruz.

mavi yaka perspektifinden bakınca da başka bir sosyolojik durum var. vasıfsız işçiler, özellikle gençler iş beğenmiyorlar, umursamıyorlar, zaten o işe girseler de, işi kaybetseler de hayatlarında çok bir şey değişmeyecek. çoğu kredi kartı borçlusu, yükselme yırtma umutları yok yani. öyle olunca sallayabildiği kadar sallıyor herkes. nolucak zengin mi olucam kafasında çoğu kişi.

sonuç olarak ben gençleri suçlamıyorum yanlış anlaşılmasın. ama herkesin ne olduğunu nerede olduğunu da net bilmesi lazım. aksi takdirde beklentiler gerçeklerle uyuşmuyor, üstüne sosyal medya etkisini de ekleyince mutsuz oluyorsunuz. burası avrupa değil yani bunu bilmek lazım, aldığınız üniversite avrupa üniversitesi eğitimi değil, iş olanakları da avrupadaki uluslararası şirketler gibi değil. burada karabük üniversitesi var, kardeşler holding var. onların sunduğu olanaklar da belli.

iş beğenmiyorum evet, konu para da değil bu arada. bak @garavel 13-14 iyi para halkın
%5-10 u alır demiş. ben o parayı hatta fazlasını alıyorum ama gene de mutsuzum. Çalışma motivasyonum sıfır çünkü insan gibi davranmıyolar, gecenin bir yarısı whatsappdan mesaj atıp maile cevap yaz demeler, pazar günü sabahın köründe arayıp hesap sormalar insanın bütün motivasyonunu yok ediyor. Üstüne de giderek fakirleşiyorum alım gücüm her geçen gün düşüyor. 2017 de aldığım para 3 bin euro ya denk geliyordu, şimdi onun yarısı bile etmiyor. Gayri resmi min %40-50 enflasyon var, devlet dalga geçer gibi %14,6 açıklıyor, patron %5 zam yapıyor. Nesini beğeneyim ben bu işin?

bütün ülkeyi üniversite mezunu yaparsan kimse iş beğenmez.
iş beğenilmeyen ortamda da kimse güvenip yein iş kolları açmaz.

bayburt üniversitesinde mühendislik okuyan adam kendini mühendis görüp, iş bğeenmiyor.
normal bir ülkede bu arkadaş meslek yüksekokulu okuyup sanayide iyi bir usta başı falan olacak halbuki.

haliyle noluyor? usta başına çırak arayan adam çırak bulamıyor, dükkan açmıyor.
kendini mühendis gören adam da, iş bulamıyor. çünk üaslında mühendis değil.

adam normalde 17 yaşında sanayide çırak olarak çalışmalıyken,
25 yaşında bayburt üniversitesinden mezun oluyor.

17 yaşında 1500 liraya çalışmak koymazken,
25 yaşında kendini mühendis sandığı için 2500 lirayı bğeenmiyor. halbuki dünyaya bundan fazlasını da katmıyor.

ülkedeki üniveersitelerin %90'ı kapatılıp çalışma yaşı düşürülmeli artık.

Beğenmem ve seçerim tabii. Kendimi iyi hissetmediğim bir alanda çalışıyordum, başka bir alana geçtim. Yine şartlardan rahatsız olsam, yine değiştiririm. Bu değişim sürecinde de bir süre işsiz kalmayı göze alabilirim.


Eğitim ve donanınımına güvenen ve minimum finansal standartı zaten olan insanlar (birikmiş paranız olur, devlet desteği olur, aileden gelir vs...) niye nefret edecekleri işlerde çalışsınlar?

bu işverenler o kadar boş konuşuyor ki. 4 yıllık mühendislik programını bitiren her genç senin işini en fazla 2 ayda öğrenir çatır çatır yapar. hangi okul olduğu da çok önemli değil. ben avrupa'da yüksek lisans yapıyorum kimse uçup kaçmıyor. herkes işi işte öğreniyor.

bunlarınki kezban tribi. aday çok diye sömürülmeye en yatkın olanı seçmeye çalışıyorlar hepsi bu. üniversite mezunu çok diye üniversite mezununun kalitesiz olması gerekmiyor. hayır yaptığın iş ne ki? ülkede kaç tane şirket kaç tane gerçek anlamda ar-ge yapacak mühendis arıyor? gerisi boş boş işler. mühendislik pozisyonundaki işlerin çok büyük kısmını 2 yıllık makine teknikerleri bile yapabilir. mühendise kendini gösterecek bir alan yaratılmamış. mühendis adam okulda termodinamik, mukavemet dersleri alıyor senin bu adamdan en büyük beklentin excel bilmesi.

bu avam insanlar patron oluyor sonra otorite gibi çıkıp iş beğenmiyorlar diyorlar. la bi gidin allah rızası için.