haber sitelerinde birbirinden çok farklı yorumlar görüyorum. bazıları "atıp tutuyordu şimdi hizmet yok" diyor bazıları da belediyenin çalışmalarından çok memnun olduğunu söylüyor. sizler nasıl görüyorsunuz istanbul'daki durumu?

sozlukten biri (caylak) mesaj atti ve maddi olarak zor durumda oldugundan bahsetti. kredi karti borcu oldugunu ve isin icinden cikamadigi anlatti. bana mesaj atma nedeni de yazdiklarimdan amerikada yasadigimi gormus ve gerekli olan tutarin benim icin cok onemli olmayacagini dusunmus.

acikcasi istedigi tutar benim icin cok cuzi bir miktar konusu bile olmaz ama bir yandan da acabalarim var.

sosyal medya hesabini gonderir misin diye sordum, kadin oldugundan cekindigini ama okul kimligini yollayabilecegini israr edersem sosyal medya hesabini da yollayabilecegini soyledi.

acikcasi rencide eder gibi cok da kurcalamak da istemiyorum ama yardim edeceksem de gercekten ihtiyaci olan birine gitmesini isterim.

mesaj atip yardim etmesine hic takilmiyorum, belki son raddeye gelmistir, calisacak durumu yoktur o konulara hic takilmiyorum. kredi karti borcunu neden yaptigina da takilmiyorum belki gitti makyaj makzemesi aldi, cok heveslendi bir sey aldi bu da umrumda degil.

ben de bu aralar gercekten ozellikle ihtiyaci olan bir ogrenciye yardim etmek istiyorum. esimle de 1 haftadir bu konu uzerine konusuyorduk belki ondan cok aklima da takildi.

kisacasi aklim da karisti icim de pek rahat degil. belki ihtiyaci olan birine benim icin onemsiz bir miktar ile nefes aldirabilirim diye dusunuyorum.

siz olsaniz ne yapardiniz ?

Piyano aldım ama pek vakit ayıramıyorum.
Kararsızlık yaşayınca satışa koydum ve alıcı buldum bir tane.

Şu an sıfırının fiyatı 12.000 lira olmuş bu arada.

Çok ucuza veriyor olmanın vicdan azabı var. Sizce makul bir fiyat mı?

Kadın tarafı son sınıfa gidiyor. Çalışmak istiyordu ama pandemiden dolayı iş bulamadı. Ailesinden aldığı az miktarda parayla geçinmeye çalışıyor. Kendi ayaklarının üzerinde durmaya çalışan kimseye eyvallahı olmayan bir kadın. Erkek tarafı kadından yaşça büyük. İşi gücü oturmuş, belli bir hayat standartı var ve maddi durumu iyi. Gezme, yeme içme gibi ortak faaliyetleri erkek karşılamak istiyor. Hatta kadına biraz maddi yardım da yapmak istiyor. Acıdığı için değil kesinlikle yanlış anlaşılmasın. Zor durumda kalmasın ihtiyaçlarını karşılasın diye yani onu düşündüğü sevdiği için. Öbür türlü erkeğin aklı kadında kalıyor onun için endişeleniyor. Kadın bundan çok rahatsız oluyor. Gurur yapıyor erkek bütün hesapları ödediğinde ona para verdiğinde utandığını söylüyor ve kabul etmiyor. Ne ortak harcamalarda para ödemesini ne de ek olarak para vermesini istemiyor. Bu konudan dolayı ikisinin arasında sürekli kavga çıkıyor. Erkek sık sık hediye alıyor ama kadın artık erkeğin aldığı kolye gibi hediyelerde bile sorun çıkartır hale geldi. Bu konu dışında aslında hiçbir sorunları yok. Nasıl oluyor para işleri sevgililikte? Denge nasıl sağlanabilir? Kadına para almanın gurur kırıcı olmadığı nasıl anlatılabilir?

Selamlar Arkadaşlar,

Eşimle her konuda tartışabiliyoruz. Fikirlerimiz çatışıyor. Nasıl çözeceğimi bulamadığım için de buraya yazayım dedim.

Kısa bir bilgi vereyim. Ben 37 yaşındayım ve erkek tarafıyım, eşim 30 yaşında. 3.5 yıldan veri evliyiz. Bu yaşına gelmişsin hala buraya mı yazıyorsun derseniz, haklısınız valla, ne diyeyim, birilerine de anlatamıyorum. Psikoloğa antlatsam fayda eder mi?

En son bugün sabah tartıştık ve uzadı gitti. Bütün gün gerginliği sürdü.

Sabahları ben erken uyanıyorum. Sabah uyandım elektrik sobasını açtım, bir ara tuvalete gidip geldim ve eşim bu sırada uyanmış. Bana elektrik sobasını neden açık bıraktığımı sordu. Ben de tuvalete gittim geldim, toplam 3 dk, 3 dk için kapatmaya gerek yok dedim.

Geldiğimiz noktada o hala bundan sonra her kalktığında kapat diyor, ben 3-5 dk için kapatmam diyorum, çözemiyoruz bir türlü durumu.

Tabii altta bir sürü farklı problem var. Ama bu basit durum özelinde bile antlaşmaya varamıyoruz, bırakın diğerlerinde varalım. Acaba ben mi çok uzatıyorum, ne dersiniz.

Bu arada aylık hane gelirimiz 20 bin üzeri, ben eşimin iki katından fazla kazanıyorum. Yalnız elektrik faturasını eşim ödüyor.

Yaklaşık 3 aydır diyet ve spora gitmekteyiz. Haftanın üç günü pt olacak şekilde bir kardiyo bir kas olarak çalışmaktayız.

Diyette ise instagramdaki "nasıl fit kalınır" sayfaları gibi müthiş bir diyet uygulamasak da makarna, tatlı, abur cubur vb büyük kalorileri hayatımızdan çıkarttık. Kalori takibi yaparak besinlerimizi alıyoruz.

Başlangıçtan bugüne yaklaşık 3 kilo verdik ve göbek bölgesinden 8 cm inceldik. 2. ölçümde ise neredeyse hiç incelme yoktu.(ölçümler birer ay arayla yapıldı)

Genel olarak gidişat güzel fakat bu göbek bölgesinden özellikle memnun değiliz.

Bölgesel zayıflama yalan eyvallah da, haftada bir cheat day de mi yapmayalım? Ölümüne mekik mi kasalım? Ulan bu göbek ne zaman incelecek?

siteye baktım 200 tl. değer mi yoksa trendyol'dan alınacak 30 tl'lik de aynı işi mi görür?

Sol taraf kadın, sağ taraf erkek.

Diyalog şu linkte (buraya yükleyince çözünürlüğü düştüğü için Google Drive'a yükledim):
drive.google.com

Taraf tutmuş olmamak, etkilememek için yorumlara yorum veya beğeni yapmayacağım.

Yorumlar bittikten sonra yaparım ama =]

Not 1: Diyalog burada bitiyor. Öncesi de dating uygulamasında 100'er kelimeden fazla değil. Her şey bir gün içinde, 150'şer kelime ile gelişip bitti.
Not 2: İki taraf birbirinin fotoğraflarını dating uygulamasında önceden görmüştü.
Not 3: Dating uygulamasında iken Moda sahilinde buluşmaya karar verilmişti, zaman üzerinde anlaşılamamıştı. Whatsapp'taki direkt buluşma muhabbetine giriş bunun üzerinedir.

Eğer kas oranım gözle görülür ölçüde değişirse yüz yapım da buna uygun şekillenir mi merak ediyorum. Bu konuda tecrübesi olan var mı?

Uzak mesafe ilişkisinden merhabalar. 5 yıla yakın bir ilişkim var, geçen Eylül'de kız arkadaşım uçak mesafesinde bir yere atandığından beri çok sıkıntı çekiyoruz.

Pandemi başladığında ailemin yanına geldim. Hem freelance işlerimi yürütüp hem de yüksek lisans için tez yazıyorum bu dönem.

Fakat ben bu dengeyi tutturamıyorum. Ailem, arkadaşlarım, çevrem burada. Kız arkadaşımla olmayı da çok istiyorum ama sanırım bir kriz yaşıyoruz bu sebepten. Kız arkadaşım yanında daha fazla olmam gerektiğini düşünüyor, hak veriyorum.

Çok arada kaldım. Yerimde olsanız ne yaparsınız?
27/erkek

Bu aralar biontech de vuruyorlarmış sanırım. Babam geçen hafta çin aşısı olmuş, bi yan etkisini görmedik. Biontech olsa daha mı iyiydi kafama takıldı :/ hastanede biontech, sağlık ocağında çin aşısı yapıyorlarmış sanırım yanlış bilgi de olabilir. İlk dozu çin aşısı olanlar ikinciyi de aynı aşıdan mı olmak zorunda? Kendisi tip 1 diyabet hastası o yüzden en iyisi neyse onu olmasını istiyorum

Hiç umudum olmamasına rağmen son zamanlardaki vaka ve ölüm sayılarındaki artıştan sonra 'acaba gelir mi?' diye düşünmeye başladım. Sizce gelir mi? Eğer gelirse şimdiki gibi herkesin dışarıda olduğu sözde dışarıya çıkma yasağı gibi mi olur? Yoksa baya baya kapanır mıyız?

merhabalar, belki hatırlayan vardır bir süredir 2. el araba bakıyorum. 90k civarı birikmiş param vardı, üstünü krediyle 110-120'ye tamamlamayı düşünüyordum. Ama Citroen'de kampanya varmış faizsiz 80k kredi veriyorlar. Böyle olunca da en azından 0 almış olurum diye düşünüyorum.

Hem c3 feel paket hem de bu planım hakkındaki fikirlerinizi merak ediyorum. Bir de 2020 c3'lerde indirim varmış ama perşembe sona ermiş websitelerinden kaldırmışlar. Ben desem ki bu hafta alacağım bana perşembe günkü indirimli fiyattan satsanız kabul ederler mi?

Duyurunun güzel insanları,

Elimizdeki 3 kuruşla bi ev aldık. Şimdi kiralanması için uğraşıyorum da acemiyim bu konularda. Ev sıfır ankastre seti kombisi pencerelerde demiri vs her şeyi bulunuyor. Ben bu eve kiracı girmeden ne yaptırmakla mesulüm örnek olarak korniş ve duy taktırmak var.

Bunların dışında dikkat etmem gereken neler var yardımcı olur musunuz?

1. nesil AirPods var elimde, seneye muhtemelen bataryası ölecek gibi hissediyorum.

400 TL'ye elden çıkarmak mantıklı mıdır?
Yerine kafaüstü kulaklık almak istiyorum.

Soru başlıkta, sadece iki nokta var belirtmek istediğim. Birincisi sadece evlenmiş ya da kesin bir şekilde evlenme kararı almış ve şu an süreci yürüten birileri cevap verirse sevinirim. İkincisi de "Birbirimizi sevdiğimiz için." gibi basit bir cevap değil aradığım. Birbirinizi sevdiğiniz için birlikte yaşamak yerine neden evlenmeyi tercih ettiniz; altın için mi, çocuk istediğiniz için mi, yurtdışı planı mı vardı v.s. v.s..?

Kendim cevap vereyim, üç ay sonra nikahım var. Ben açıkçası evlenmeyi kesinlikle istemiyorum, bu soruyu da bu yüzden soruyorum, benim durumumda olan başkaları var mı görmek istediğim için. Nişanlımı çok seviyorum ve onunla yaşamayı da çok istiyorum. Ama bunu araya aileleri alıp, bir sürü aile dramasına katlanıp, ilişkimizi devlete de onaylatıp yapmak bana çok koyuyor. Sadece eğer evlenmeden sevgilimle yaşarsam ailemle aramda çok büyük sorunlar çıkacağı ve bu yüzden suçlu hissedeceğim için evleniyorum. Nikahta gelecek altınlar da bonus. Ve evet bu yüzden kötü hissediyorum, ideallerim için daha fazla mücadele etmem gerekiyordu bence. Ama işime geldi kolay yolu seçtim kısacası.

Neyse evet, siz neden evlendiniz?

Edit: Eklememişim ama kadın tarafıyım bu arada ben.

Eşim benden 1500 km uzakta yaşıyor ve covid olmuş olabilir (temaslıyla temaslıydı). Baya hasta hissediyor kendini. Dün gece nefessiz kalmış ve öleceğini düşünmüş. Ateşi olmadığı İçin hastaneye gitmedi. Yalnız yaşıyor, ailesi de (benim kadar olmasa da) uzakta. Arkadaşları termometre ve ilaç götürdü ama yemeğini falan kendisi yapmak zorunda. Onunla ilgilenmek için yanına gitmeli miyim?

Risk grubunda değilim. Oraya gitmek işlerimi aksatır ama mahvetmez. Gitmeyerek kendimi berbat hissediyorum ve o da gitmeyişime çok bozuldu. Ama korkuyorum.

ablam ve kocası üst katta oturuyorlar. sürekli kavga ediyorlar ve rahatsız oluyorum. ablam da kolay değil kabul ediyorum ama kocası fazla bağırıyor. Ablam da her ne kadar kolay biri olmasa da 2 günde 1 bağırılmayı hakeden biri değil. ablam da altta kalmıyor ama sonuçta ikisinin bağırması bir değil. üstelik ablamın yaptığı her şeye bir kulp buluyor yarım aklıyla küçümsüyor vs. daha önce de oluyordu ancak yakın zamana kadar yakın oturmuyorduk o yüzden çok maruz kalmamıştım bu duruma.

nasıl çözeyim? gideyim düzgün bir şekilde konuşayım mı yoksa atar mı yapayım? gidip tekme tokat dalasım var ama bu çözüm değil. düzgün konuşsam da bunu haketmeyen bir adam. daha başka falsoları da var. zaten düzgün konuşsam da artistlik yapacak ve yapışcam boğazına. Tam bir toksik insan. Hatasını kabul etmez.

bir de ablası olanlar ne yapıyor merak ediyorum. ablanız ve eşi arasındaki kavgalar sizi hangi noktada rahatsız ediyor? hangi noktada müdahil olursunuz?

Edit: küfür ve argo olduğu için duyuru silindi onları düzelttim.

Ruh eşi diye bir şeye pek inanmıyorum ama daha iyi anlaşılsın diye öyle diyeceğim. Biriyle tanıştım yaklaşık 3 ay önce. Çok iyi anlaşıyorduk, eğleniyorduk. Her şey güzeldi. Ama saçma bir sebepten bana soğuk davranmaya başladı. Ben dedim böyle olmaz istemiyorsan direkt söyle iletişimi keselim. Nitekim kestik :D
Soracağım şey şu, insan bu kadar iyi anlaştığı, fikirlerinin bu kadar uyustugu ve baya hoşlandığı birine nasıl yol verebilir? Ben böyle birini kaybetmek istemezdim. Benden gerçekten hoslaniyordu, aslında hoşlanmıyor muymuş, insanlar böyle dengesiz mi?

Selam arkadaşlar, çok önemli (!)bir mevzu hakkında fikir almaya geldim:)

Avrupanın ABD'nin ünlü erkeklerine bakıyorum, top list alt list fark etmiyor. Bomba, taş, afet diyeceğimiz güzellikte kadınlarla veya 20-30 yaş küçüklerle olanlar da var elbet ama önemli bölümü de dönüp bakmayacağımız kadınlarla birlikte. For example list yapmaya gerek var mı bilmiyorum, Hugh Jackman, Will Smith, Matt Damon, James Mcavoy, Chris Hemsworth, Tom Hanks ve daha tonlarcası. Hepsinin eşleri vasat hatunlar. Veya Samuel L.Jackson yüzyıllardır aynı kadınla evli. Prens Charles Camilla'da ne buldu, John Lennon Yoko'da? Bunlar böyle rastgele aklıma gelenler.

Diğer yandan bizim ünlülere bakıyorum, bu adam bu kızda ne bulmuş denen bir Barış Arduç geliyor aklıma. Onun dışında Youtube ünlüsü olan bile en güzel, en estetikli kızın peşine düşüyor. Futbolcular, şarkıcılar, oyuncular hepsi.. Normalde yüzlerine bakmayacak kadınlarla takılıyorlar hep.

Bana istisnalarla gelmeyin, genel görünüm bu epeydir gözlemliyorum bu durumu. İlişkiler konusunda çok farklı yaklaşımlarımız olduğu gerçek. Bizim bir türlü ayrılamamamız, reddeden insana düşman olmamız ama onların ayrılık sonrası arkadaş kalabilmesi gibi.. Bu da bir fact.

Beyin fırtınası yapalım hadi, niye böyle sizce? Aradaki fark ne?

www.sahibinden.com

31 yasinda bir erkegin anne babasiyla birlikte ayni evde kalmasi normal midir?
Elimizde 5+1 ev ve tamamen ozgurlukcu, hicbir seye karismayan,saygili anne ve baba bulunmakta.
Farkli eve cikacak maddiyat var bu arada.

aynı konularda dördüncü kez duyuru açışım oluyor. bu sefer sitem edip cevap aramaktan ziyade biraz içimi dökmek isteğim. biraz dağınık olacak, kusura bakmayın:

30'a merdiven dayamış bir erkek kişisiyim.

2009'da, 18 yaşında yeni bir lise mezunu, ümitli bir bilgisayar mühendisliği öğrencisi olarak geldim affedersiniz hayatımı siken bu şehre. şehrin adını boş verelim.

şehre ve okula adaptasyon konusunda korkunç sorun yaşamam, bir tane bile arkadaş edinememem, okul ortamında yapayalnız kalıp motive olamamam gibi psikolojik sorunların üzerine çok da iyi bir sayısalcı olmayışım gerçeği de eklenince üniversitenin ilk yılı üzerimden geçti. tanışma gibi olan ilk dönemi kazasız belasız atlattıysam da ikinci dönemde bir ders hariç hepsinden kaldım.

bir daha da okul konusunda yüzüm gülmedi. alttan alınan derslerle arkadaş ortamının bir kez daha değişmesi, derslerin kendisi dışında beni okula bağlayan hiçbir şey olmadığından, pek sorumluluk sahibi de olmayan biri olarak devam zorunluluğum olmayan derslere gitmeyişim, bunun beni okuldan daha da soğutuşu vs. üst üste bindikçe, ve yıllar ilerleyip sene 2015 olduğunda, okulun bitmeyeceği ayan beyan ortaya çıkmıştı zaten.

o yıl, bir şekilde bu lise mezunu, vasıfsız kişinin eline bir kariyer imkânı geçti. bir devlet bankasında memur olarak çalışma şansı. hâlâ okulu bitirme hayalim vardı ama olmayacağı aşikârdı. bana sorulduğunda yine de, ikinci öğretim öğrencisi olduğum okuluma da devam edebileceğim zannıyla doğup büyüdüğüm memleketimde değil, üniversitemin bulunduğu şehirde çalışmaya başlamayı tercih ettim.

işe başladığım 2016 yılında, başladıktan birkaç ay sonra bunun imkânsız olduğunu kesin olarak anladım.

*

(parantez)

2006 yılında, arkadaşım olan bir kıza âşık oldum. ecnebi deyimiyle out of my league bir kızdı, o zaman bile. gerçi her karşı cins öyle ya. neyse, platonik olarak geçirdiğim 8 yılın ardından 2014'te, bunun hislerimi noktalayacağı zannıyla, kızın sevgilisi varken, yanlış bir karar vererek kıza açıldım. herhangi bir karşılık görme beklentim yoktu. birazcık empati, anlayış ve merhamet bekliyordum sadece. arkadaşlığımızın sürmesini istiyordum. çok şey bekliyormuşum, zira o noktadan sonra geriye arkadaşlık denebilecek pek bir şey kalmadı.

*

2016'ya dönelim. çocukluk hayalim olan bilgisayar mühendisliği hedefleri birkaç ay içinde yok olmuş, hayatımda en çok nefret ettiğim sektör olan bankacılıkta, hayatta hep kaçmak isteyeceğim "insanlarla yüzyüze, iç içe çalışma" konseptinin tam ortasında, kariyer beklentileri olmayan bir insana dönüşmüş hâlde çalışıyordum.

tam bu sırada, âşık olduğum o kızla bir daha görüşebileceğim, eskisi gibi arkadaş olabileceğim ümitlerim azalarak bitti.

hayatımın en kötü günlerini yaşıyordum. intiharı bile düşündüm. absürt, abartı gelebilir, ama hayatta beklediğim, umut ettiğim hiçbir şey kalmamıştı.

beni daha iyi hissettirebileceğine inandığım tek yerin, bir psikiyatri kliniğinin yolunu tuttum. antidepresan kullanmaya başladım.

*

1-1,5 yıl kadar sonra kendimi biraz daha iyi hissediyordum, en azından intiharı düşünmeyecek kadar. iki antidepresanımdan birini psikiyatrımın tavsiyesiyle bıraktım. ama kötüye gittim. amaçsızlık, ait olmama hisleri geri döndü. psikiyatriye ek olarak klinik psikolog tarafından psikoterapiye de başlamaya karar verdim. aynı dönemde, mutsuzluğumun iş yaşantımdan kaynaklandığına ikna olduğum bir anda istifamı verdim, istifa etmemek için zar zor ikna edildim. yeniden iki ilaç kullanmaya başladım.

*

ve bugün. 4,5 yıllık bankacıyım. artık istifa veya intihar etmek gibi şeyler düşünmediğimden hareketle depresyonda olmadığımı söyleyebilirsek de diğer her şey aynı denebilir. hâlâ işimi sevmiyorum.

o kıza artık âşık değilim, ama artık birine âşık olabilme yetim kaldığını sanmıyorum. olsam bile hayatımın hiçbir döneminde karşılık görebileceğime inanmadım. ben 1.58 boyunda, 82 kilo, socially awkward bir acayip insanım. kim benimle ilişki yaşamak istesin ki?

iş ve aşk çıkınca hayattan geriye pek bir şey kalmıyor. niye yaşadığımı gerçekten bilmiyorum. her sabah lanet ederek işe gidiyorum, akşamlarımı ve boş vakitlerimi hiçbir şey yapmayarak, keyif almadan, boş geçiriyorum.

arkadaşım yok. hiç yok. iş arkadaşlarım var ama hepsi evli barklı çoluklu çocuklu insanlar. hiçbirine kendimi özel olarak yakın hissetmiyorum, iş dışında hiçbiriyle görüşmüyorum. insanlarla ilişki kurmakta hayat boyu güçlük çektim, hâlâ de çekiyorum. 'arkadaşım' diyebileceğim tek kişiler yıllar öncesinden, lise yıllarından kalma, farklı illerde yaşayan insanlar. birkaç haftada bir telefonlaşıyoruz, 3-5 ayda bir görüşüyoruz, o kadar.

iple çektiğim tek anlar maddi güçlükler nedeniyle ancak iki haftada bir gidebildiğim, hâlâ süren psikoterapi seanslarım. psikoterapistim bir kişilik bozukluğum olduğu görüşünde. hangisi olduğunu söylemiyor. sanırım narsisist veya şizoid bozukluklardan birine uyuyor olabilirim. eğitimini almış olan biri değilim, bilemem.

bunu niye yazdım bilmiyorum. dışarıdan nasıl görünüyorum bilmek istedim. gerçekten hissettiğim kadar zavallı mıyım? hep böyle boş, amaçsız, heyecansız mı yaşayacağım? ilaçlarımı bıraktığım anda tekrar depresif günlerim geri mi dönecek? ne yapmalıyım?

bilmiyorum. buraya kadar okuduysanız katlandığınız için teşekkür ederim.

Spor yaparken daha doğrusu cardioda çok sıkılıyorum. 30 dk boyunca minik bi bahçeye bakarak yürümek anlamsız ve sıkıcı geliyor. Sayaç da gözümün önünde olunca iyice sinirlerim bozuluyor. Gözlerimi kapatarak yürüyorum resmen. Sevdiğim şarkıları dinlemek bi nebze iyi gelse de yine de 30 dk geçmek bilmiyor. Siz nasıl geçiriyorsunuz bu süreyi? Bana işkence gibi geliyo da :(

Çirkin mi sizce? Şu tarz Deri ya da suni deri ayakkabılar alacağım, genelde beyaz tabanlı olanlar daha ucuz nedense. Dümdüz tek renk ayakkabılar daha mi şık

ty.gl

Gerçek hayatta da tanıştığımız, instagram hesabımda uzun süredir ekli olan ve çektiğim fotoları değil de kendi fotolarımı beğenen bir kız var. Yüz yüze görüşeli çoook uzun zaman oldu, instagram'dan konuşalı da. Ama ben onun her fotosunu beğendim bir ara, ilgim olduğunu anlamış olması lazım.

Bununla denk geldik okcupid'te, sağa attım ama 2 hafta oldu ses seda yok. Acaba görüp sola mı attı yoksa görmedi mi? Okcupid'ten mesaj atsam mı? Kız havalı bir avukat, "kolay lokma" değil. Hoş bir kız ilgimi çekiyor.

iskandinav ülkelerinin birinde bir tanıdığım var. sık ziyaret ediyorum zaten iş için o sebeple gittiğimde bi kahve içeriz eşine falan türkiye'den hediye götürürüm. ben geldiğimde gider kafaları çekeriz vs. vs. iyi niyetli bir eleman. yarı türk ama hayatı avrupa'da geçtiği için avrupalı aslında tam bir yeri yurdu yok.

2019'un başında bu bir iş almış, batırmış. bir üretim işi. beni aradı dedi şöyle böyle bu işi yapabilir misin? dedim ok. prototipleri hazırladım ürün gamını 3'ten 120'ye çıkardım 90 farklı ürün hazırladım. ürünler ile ilgili kataloglar yaptım. seri imalat hatta finans şemalarını vs çıkardım. olabilecek her şeyi yaptım. hatta ürün animasyonlarını, realistic renderlarını bile yaptım.

bu ve ekibi mest oldu tabi. big boss'ları olan biri var ona sürekli proses nasıl ilerliyor vs vs diye mail atıyorlar. ben yokum maillerde ama bizim eleman bana ss atıyor cevapları.

tüm süreç için arkadaş olduğundan dolayı masraf hariç para almadım. anlaşmamız şöyleydi tüm üretimden ben sorumlu olacaktım ve ürettiğim ürünlere beraber kararlaştırdığımız bir kar koyarak onlara göndericektim onlarda satacaklardı.

2019'un sonunda son anlaşmayı imzalamak için gittim o ülkeye. elimde bavulum dedim otele gitmeden şunlara bir merhaba diyeyim sabah saat 11. ben gece 2'den beri yoldayım.

gittim dedim 'hello' falan eleman geldi dedi 'dk we have a surprise for you we have solved the production' dedim WTF!
türkçesi 'dk biz başkası ile anlaştık aynen geldiğin yoldan sktir git'

ya işte ne oldu nasıl oldu falan derken. olay şu ;
bunların o ülkede bir türk tayfası varmış buraya da daha yeni bir türk gelmiş bizim elemanda işte bende yarı türküm falan demiş hemen bizim işi anlatmış sadece üretim kaldığı için bu yeni gelen eleman 'ya sktir et dk'yı ben sana yaparım o işi' demiş ve bizim elemana sağdan soldan saçma sapan fiyatlar bulmuş. bizim elemanda benim verdiğim fiyatın %10'u fiyatı görünce kabul etmiş.

neyse ben şaşkınlığı üzerimden atınca dedim bu şartlar altında ben çalışamam. hoşçakalın. bunlar işte dur falan filan derken ben 2-3 gün takıldım orada zaten konaklama vs bunlara ait. bu arada da bunlar bu yeni elemanla üretimi çözmeye çalışıyorlar ama adam hiçbir şeyden anlamıyor kaldı ki ingilizcede yok. bizim eleman yarı türkçesi ile bir şeyler çözmeye çalışıyor ama adam her defasında bir yerleri arıyor falan filan.

ben tüm prosesi şemalar ile kendim bilgisayarda çizerek vs vs anlattığım ve uyguladığım için bendeki performansı bulamadılar.

son gün bunlar baya bir pişman oldu ve geldiğimden beri beni hotdog, wrap yemeye götüren insanlar beni cidden sağlam bir yere yemeğe ve içmeye götürdüler. sonra tabi beni ikna çabaları işte sende ol ekipte şöyle böyle falan filan.

dedim yok. bu şartlar altında ben çalışamam. yarın gidiyorum.

neyse ben tabi resti çektim gittim.

şimdi bizim eleman gayet iyi niyetli bir eleman birilerine yardım edeceğim yine kendini bitiren insanlar varya o tip. bana neredeyse yeni telefon ve kendi üzerine hat alıyordu sırf o ülkede gps kullanamıyorum diye. o sebeple kafasına girmesi kolay. bu jöntürk'te bunun kafasına girmiş işte.

aradan 6 ay geçti. bizim elemandan mesaj. ''nbr?'' diye dedim iyi falan. dedi konuşalım mı? dedim tabi.

benim bir ayda 1000adet gönderdiğim üründen bu eleman 6 ayda bir adet gönderememiş. üzerine başka işlere de girip onda da millete kazık atmış paralarını vermemiş vs. bizim elemanda tutuşmuş tabi.

işte kesin senle çalışıcaz vs vs diye konuşmada yağdırıyor. dedim bakarız işte.

şimdi bu eleman yaptığının farkına vardı ve bana da mahçup olduğu için bana ara ara mesaj atıyor, postlarımı beğeniyor hal hatır soruyor falan ki benden 14 yaş büyük.

bu arkadaşa iş dünyası için ikinci bir şans vermeli miyim? hala neden düşünüyorum çünkü kendisi ülkenin en büyük yatırım firmalarından birinde GM statüsünde ama ilk defa al-sat'tan üretim e geçme istediğinde. bende o grubun bir parçası olmak istiyorum ama bu adamın kafa yapısı çok farklı.

bir yanım bu adamla uğraşırsın derken diğer yanım fiyatını söyle kabul ederlerse devam et diyor. hangisini yapmalıyım?

birde bunu bir gün bir yere davet edip sen bana şöyle şöyle yaptın diyip günah çıkarsam nasıl olur? yapmalı mıyım? yoksa yoksayıp devam mı etmeliyim?

Kulaklıgım bozuldu :(
daha düzgün bir şeylere bakmak istedim ve hali hazırda mac ve iphone kullanıyorken bu sefer apple ürünü alayım diyorum.

Pro 1650tl, 2.nesil 1000lira ikisine de iyi kötü şeyler yazmışlar ama bariz farklar var mı aralarında?
Bunlarla ilgili videolar vs var ama benim merak ettiğim burada her ikisini kullanıp yorum yapabilecek birileri var mıdır? Pro için değer mi o parayı vermek?

22.bölümdeyim.

Behzat, bahar'a evlenme teklif ederken de gönül vardı, savcı ile yakınlaşıyor hala var bu kadın. Ne iş bu iş? Neden var, nasıl var, ne deniyor buna, saçma sapan buluyor musunuz?

That sugar film-belgeselini izlediğim akşam (9 eylül) şekeri TAMAMEN bıraktım, ertesi gün spora ve intermittent fasting'e başladım.

2 günde bir yaklaşık 1 saat süren spor yapıyorum.
- ısınma
- ağırlık, makineler vs.
- 15 dakika koşu bandında koşu

Yaş 32. Boy 1.70, kilo 74. Cinsiyet erkek.
Karın bölgemde göbek değil ama rahatsız edici görüntüsü olan bir yağlanma var.
Bu düzene başlayalı 16 gün oldu.

Sizce vücudumda ilk değişiklikleri ne zaman fark etmeye başlarım?

Herkese merhaba,

İnsanlar değişmezler mi? Aslında bu bir soru vsden öte iç dökme postu olacak sanırım :) Yaklaşık 3 senelik süren bir ilişkim vardı ve Mart ayında yollarımızı ayırdık. Kız arkadaşımın benden önce fuckbuddy olarak takıldığı veya tek gecelik ilişkileri vs olmuş, bunları ilişki başında açıkça söylemişti, bende benden önce olanlar için onu yargılamak pek doğru gelmediği için sallamadım doğrusu. Ama o süreçte hasbelkader birisinin adını vs öğrendim. 3 yıllık ilişkimiz genel olarak gayet güzel geçti fakat farklı sebeplerden dolayı yollarımızı ayırdık, bu üç yıllık süre içerisinde bir çok defa benim baskım, iğneleyici vs sözlerim olmamasına rağmen kendi geçmişiyle ilgili yanlış yaptığını fuckbuddymiş vsmiş baktığında yanlış olarak değerlendirdiğini defalarca ifade etti. Neyse dediğim gibi zaten mart ayında normal olarak yollarımız ayrılmıştı bugün yine tesadüfi olarak benden önce fuckbuddy olarak takıldığı çocukla takipleştiğini gördüm, açıkçası çok umrumda değil fakat üzülmedim desem doğru olmaz, yani içimde bir şey yok ama üç yıllık süreyi düşününce içimde boşuna yaşanmış bir süreç olarak hissediyorum, ilişki bitimi sonrasında hiç iletişime geçmedim pek kavga vs gibi bir tarzım yok sessiz sakin unuturum fakat bugün ilk defa ona bununla ilgili bir şeyler yazmak geldi içimden, kimle görüştüğü pek umrumda değil bitip gitmiş ilişki fakat 3 yıl öncesinden böyle biriyle tekrar iletişime geçmesi beni üzdü. Gerçekten insanlar bu kadar mı aciz? Buraya yazıyorum çünkü burada güzel insanlar var yorumları güzel oluyor, şimdiden teşekkürler

Merhaba

Bunu yapanları görüp şaşıran ve garipseyen bir tek ben miyim? Günde muhtemelen saatlerini geçirdiği platforma 1 paket sigara parasını feda edememek çok tuhaf değil mi?

• Haziranda ev tutuldu (1)
• Temmuz 1'de temmuz kirası ödendi (2)
• Eylül 3'te üniversite uzaktan öğretim kararı aldı.
• Eylül 4'te ev sahibi ile konuşuldu, dediği şu; "durumunuzu anladım, evi kiralık'a koyuyorum siz de ilan verin, ay sonuna kadar kiracı çıkarsa sözleşmenizi feshederiz"
Soru şu; bu ev sahibi ay sonuna kadar eve yeni kiracı çıkmazsa bizden kira almaya devam edecek belli ki. Lakin bu şartlarda kira ödememiz anlamsız. Konu yargıya taşınmadan veya taşınırsa;

Ne yapmalı, nasıl yapmalı ve ne zaman yapmalı?

(1) 10 haziranda üniversitenin olduğu şehre günü birlik gidip evi gördük ve ev sahibi ile dostane şekilde anlaştık, kira kontratını 12 ay olmak üzere hazırladık, noter işini ev sahibinin kendisi tamamlayacağı sözüyle evi temmuz ayından başlamak üzere tutup kapora ve temmuz kirasını ödeyerek evden ayrıldık.
(2) okul yaz ayı boyunca "aksi olmadıkça normal eğitim yapacağız" açıklamaları yaptığı için temmuz ağustos ve eylülde kiraları günü gününe ödedik.