az önce üye oldum, kurcaladım kurcaladım bulamadım. 1 tb diyen de var nette 5 gb de ama office'in sitesinde hesabımda bir şey görünmüyor. yardımcı olacaklara şimdiden teşekkürler

selamlar ahali,
caferağa moda civarında satın almak için ev bakıyorum. yeni yapılan apartmanları çok sevimsiz buluyorum. fiyatlar da epey uçuk zaten. odaları küçük küçük, tavanlar alçak,seramiğinde dolabında bi estetik yok vs vs. bi daral geliyor yani.
bu civarları bilenler eski evlerin ne kadar ferah ve geniş olduğunu bilir belki. bu evlerden uygun fiyata bulup içini zevkime göre yaptırmak istiyorum. niyet bu olunca da akla hemen deprem geliyor tabii. bu binaların çoğu 30-50+ yaşında evler. elinde tapu olmayınca deprem kontrolü de yaptıramıyorsun. satacak kişiler haliyle 'kaç yıllık bina tek bi çatlağı yok.' diye afkuruyorlar ama tabii ki insana inancimiz yok :)
sizin fikriniz nedir bu konuda? çok mu mantıksız düşünüyorum :/

evet başlığı biraz daha açacak olursak niye herkes birbirine karışmayı onun zevklerini mutluluklarını kendine dert ederek ya ne gerek var şimdi bunu yapıyorsun bence gereksiz yapmasan daha iyi olur deme cürretini nasıl kendilerinde bulabiliyorlar. misal bana kurban bayramı iğrenç geliyor ama daha kimseye gidip rezil herifler yaptığınız iş mi demedim. yada ne bileyim iş arkadaşım işini yapmıyorsa ya arkadaş para alıyorsun hak et şunu demedim. bana ne bana zararı yok kendine zararı var yada onu bu mutlu ediyorsa yapsın demek bu kadar mı zor. herkes neden birbirinin babasının oğluymuş gibi davranıp karışma hakkını görüyor kendine hiç bir şey değil bunu düşünmek kafayı yedirecek sonunda. sizde durum nasıl benmi çok abartıyorum.

Dugun salonlarinda mi bulunur? Internetten aradigim da izmir, istanbul ve samsun merkezli siteler cikiyor, bana acil lazim.

Native'lerin ingilizce bilme oranı az

İngilizce ile benzerliği fazla

Konuşulan ülkelerin öneminin fazla

Olduğu diller nelerdir

Sb

Bi nevi ic dokme duyurusu olarak actim fakat onerilerinize acigim.

Ailem yuzunden gec yasta universiteye basladim. 28 olacagim hala 3. Siniftayim. Alttan derslerim nedeniyle bir sene falan da uzayacak okul.

Bolumum istedigim bir bolum. Tasarim okuyorum. Ailemi ikna edip yanlarindan ayrilana kadar akla karayi sectim ve o zamanlar hissettigim tek sey caresizlikti. Sanki kapana kisilmis ve hapsedilmis gibi hissediyordum. Sevmedigim igrenc bir meslegi yapiyor ve iyi sayilabilecek bir maas aliyordum. Ve elbette ki keyfini cikaramiyordum. Ertesi gun o igrenc is yerine gidecek olmakher seyi mahvediyordu benim icin. Tabi bir de hayatimin ailemin evindeki odada onlar ne isterse onu yaptigim bir sekilde gececegini dusunmek daha da bozuyordu moralimi.

3 sene once nasil yaptim anlamadan ikna ettim onlari. Abusive bir sevgilim vardi once ondan kurtuldum. Ardindan sinavlara girdim. Istedigim bolumun de sinavlarina girdim. Kazandim tasindim. Aylik burs haricinde bir para kazanmadan okumaya basladim. Sanirim bunlari yapacak cesareti toplamamda en buyuk etken en yakin arkadasimin destegi oldu. Minnettarim artik kus olsak da.

Fakat bir basarisizlik hissi hakim evden ayrildigimdan beri. En ufak seyde bile lendime kiziyorum ve daha cok icime kapaniyorum. Camasiri gec yikadigimda bile aanki bir ustum beni izliyormus da puanimi siliyormus gibiyim.

Kullanmam gereken ilaclar var ve kullanmayi aksatmazsam kendimi iyi hissediyorum. Ama iyi hissetmeye basladigimda da almayi birakiyorum. Genelde unutkanlik yuzunden birakiyorum bazen de artik iyiyim diye kendi kendime karar veriyorum. Halbuki boyle yapmamam lazim zira omur boyu kullanmam gereken ilaclar da var aralarinda. Ve ilaci biraktiktan sonra "kendime geldigim" donemde de bir ilaci bile kullanmayi beceremeyen biri gibi hissetmeye basliyorum.

Bolumum ve kariyer hayalimden dolayi surekli bir seyler uretmem ve kendimi kanitlamam gerekli. Uretim kisminda sikinti olmasa da begenilmeme korkusundan dolayi paylasamiyorum cogunu. Bir de iki yarismaya katildim kendimi zorlayarak. Ve kazanamayacagimi bildigim halde sonucun basarisiz oldugunu gormek beni daha da kotu hissettirdi. Kendime ilk defa boyle bir sey denedigimi basarisiz olmamin dogal oldugunu hatirlatmaya calisiyorum fakat olmuyor. Tamam o dogal bu dogal ama ben hayatimda basaridan cok basarisizlik gordum ki moduna baglamaya basliyorum kendimi avuturken bile.

Sanirim yasimin da ilerliyor olmasinin etkisi var. Yasin bir onemi olmadigina inanirdim fakat 30a yaklastikca "bir seyleri daha hizli ogrenecek gencler varken kimse ilk defa ise girecek olan 30luk birini almak istemeyecek" diye dusunmeye basladim.

Daha yazacagim cok sey vardi da mobilde yazarken cogunu es gectim. Bazilarini unuttum. Pcden yazamadim cunku sevgilim ile ekranlarimiz yanyana. Gorurse yazdigim seyler icin dalga gecer diye korktum. Gecmeyecegine eminim halbuki.

Malim sanirim.

Merhaba, babam gırtlak kanseri tedavisini tamamladığı için raporla aldığımız yaklaşık 300 adet mama elimizde kaldı. Nutricia Nutrison Advanced Cubison. Babam artık ağızdan beslenmeye başladığı için bu mamaları elden çıkartmak istiyoruz. İnternette baktığımda tanesinin resmi satış fiyatı 34 lira. Devlet ne kadarını ödüyor ne kadarını maaştan kesiyo falan bilmiyoruz. Bu elimizdeki mamaları satabilir miyiz?

şu iki kitap veya yayınevi hakkında bilgisi olan var mı? nan kitap ve karbon kitaplar.

kidega.com
kidega.com

Hi darling,

Bizim bi' arkadaş için revit öğrenme setine ihtiyacımız var, daha önceleri stajyerlere göndermiş olduğumuz bi' set vardı ama onların download süreleri bitmiş ve 40 yılın başında bize de lazım oldu. Aranızda buna ulaşma imkanlarının önünü açabilecek arkadaşlarımız varsa çok memnun oluruz.

Selam ve dua ile kalın.

Üç erkek olarak yakın bir arkadaş grubuyuz. Bir arkadaşımız geçtiğimiz aylarda evlendi. Arkadaşım evlenmeden önce yerine göre kalp atan emoji, gözlerinde kalp olan emoji atardık vs. Geçenlerde yazışırken bana bu emojiden attı ve ben de attım derken konuşmanın ortasında "Merhaba, ben X (arkadaşımın eşi). Eğer Ali'ye Aliciğim, canım gibi şeyler yazmazsan sevinirim. Kalpli şeyler de atmayın birbirinize. Yazdıklarınızı okuyorum ona göre..." yazdı. Ben en başta şaka yapıyor sanıyordum ama son derece ciddiymiş. Bugün üç arkadaş başka bir arkadaşın düğününe giderken buluştuk, karısı da vardı. "Siz üçünüzün olduğu WhatsApp grubunuzda yazdıklarınızı okudum. Yine hep birbirinize balım, canım, fıstığım, künefem gibi şeyler demişsiniz. Ona öpücük de atmışsınız. Ali bu sefer yazdıklarınızı silmeyi unutmuş." dedi son derece ciddi şekilde.

Yani üçümüz erkek olmasak ve kadın olsak da kıskansa neyse de bir erkeğin samimi arkadaşına öpücük emojisi atması çok mu tepki gösterilmesi gereken bir şey? Tamam, arkadaşımda da var bir hata, eşine özelimizi açması vs ama cidden merak ediyorum çok mu anormal yazışmalar bunlar? Siz yakın arkadaşınıza yapmıyor musunuz böyle?

Bazıları çok kötü şeyler söylüyor bu konuyla ilgili, genel olarak düşüncelerinizi merak ettiğim için soruyorum.

Ailesiyle fazla görüşmeyen, onlarla problemleri olan bir kadın var. Aslında araları iyimiş önceden ama yirmili yaşlarının başlarında siyasi ve dini açıdan fikirleri değiştiği için ailesi ona kötü davranmaya başlamış ve o da elinden geldiğince uzaklaşmaya çalışmış ailesinden. Bu dönemde ailesinden insanlar hem ona hem de kendilerine (kendilerini yaralayarak) birçok zarar vermiş ve tehdit etmiş. Şu an bu kadın kendi mesleğini yapmaya çalışıyor elinden geldiğince, arada alakasız işlerde de çalışıyor ama kısacası yapayalnız ve kimsesi yok arkasında.

Böyle biriyle tanışsanız ve size başta durumunu anlatsa ne düşünürsünüz? Ciddi bir ilişki içine girer misiniz böyle bir insanla veya evlenir misiniz yoksa hemen olumsuz ya da kısa süreli bir şey mi düşünürsünüz? Özellikle sizin için aile çok önemliyse ve sizin aileniz hep bir aradaysa...

varsa nelerdir?

internette tam tersi yani örgün okurken 2. üni kapsamında açık üniye kayıt olunabiliyor, ama ben herkes gider mersine misali yine hep ters köşe işlerde kendimi buluyorum ve hiç kaynak bulamadım, açık öğretim öğrencisiyim ama 2. üni kapsamında örgüne kayıt olabilir miyim, eğer yoksa çok saçma örgündeki açık okuyabiliyor açıktaki örgün neden okuyamasın , bilen varan mı ?

babamın yıllardır annemi aldattığını fark ettim. bir haftadır ne yapmam gerektiğini düşünüyorum. babama da anneme de bir şey söylemedik. önce kız kardeşime durumu anlattım. sonra dayıma ve eşine söyledik. onlar da bir şey diyemediler, şimdilik bekleyin diyolar ama bir çözüm getirmediler. babamın yıllarca aynı kadınla bir ilişkisi var ve kadın evlenmek üzere şu an. ama hala görüşüyorlar. cep telefonunda bütün fotoğraflarını ve mesajlarını bulduk. daha sonra kardeşimin hesabından kadının instagram hesabına takip isteği yollayınca babam bütün telefonunu temizledi. bizim fark ettiğimizi anladı. ama muhtemelen inkar edecektir. biz telefonun ekranından bütün bilgileri fotoğrafladık. bu sene üniversite sınavına gireceğim kardeşim 16 yaşında ve küçük kardeşim de ilkokul 1.sınıfta okuyor. annem çok fedakar ve kendini evine adamış babamın asla aldatacağını düşünmeyen birisi. babamın tepkisi kestiremiyoruz. babamla konuşsam kötü bir tepki ile karşılaşabilirim. annem ise boşanmayı kaldırabilecek birisi değil. ne yapacağımızı bilmiyoruz.

gitmeden önce randevu falan almak gerekiyor mu internetten? sıra olur mu? nasıl oluyor? pek gitmedim.

bu kitabı internette bulamadım. istanbul içinde nerelere baksam bulurum acaba? ya da elinde olan varsa kargoyla bana gönderse karşı ödemeli. okuyup gönderici ödemeli olarak geri göndersem. olabilir mi böyle bişi?

İnstagram da yalnızlık ne güzel diyenleri görüyorum çokça saçma değil mi?

Sb

Alışamayan yeni kuşlarım kendini güvende hissetmiyor .

eşim yakın zamanda telefonlarımızın şarjları yarım gün bile gitmemeye başladığı için kendine de bana da telefon aldı. telefonu aldığından beri de aklında akıllı bileklik almak var. mi band 4 akıllı bileklikleri incelemiş, çok beğenmiş evde sürekli alsam mı, almasam mı, çok da güzel ama yav falan diye sayıklıyordu. benim de aklımda ona yılbaşı hediyesi olarak almak vardı.

az önce mesaj atmış senin bana alacağın yok ben verdim siparişi diye. sonuna da eklemiş senin beğendiğin ya da beğeneceğini düşündüğüm neye denk gelsem ben sana hemen alıyorum, ilk kez senden bir hediye bekledim onda da almadın çok üzüldüm demiş.

şimdi üzülmekte haklı ona bir şey diyemem ama açıkmamamı yaptım. evdeki bütçemiz şu şekilde kurulu. benim maaşım tamamen 2 krediye, bakıcıya, kredi kartı ve mutfak alışverişine ve faturalara gidiyor. hatta haftalık harçlığımı bile eşim veriyor çünkü onun maaşıyla sadece kira ve ekstralar ödeniyor. ekstralar dediğim aylık rutin şeyler değil de işte şu bozuldu almamız lazım gibi şeyler. kısaca benim elimde öyle sürpriz yapmalık bir para olmuyor.

ama bu ay bakıcımız 15 günlük izin istedi. önümüzdeki ay maaşını yarım ödeyeceğimiz için ben de aralık ayının maaşından elimde artanın bir kısmıyla da ona yılbaşı hediyesi olarak o akıllı bilekliği alırım diye hesaplamıştım. bu ay alsam elimdeki ödemeyi yetiştiremeyeceğim yine ondan destek istemem gerekecek. ona alıp ona ödetmektense nakitle alırım hediye ederim diye niyetlendim.

ona da bu şekilde açıkladım ama inanmadı açıkçası ve çok zoruma gitti. çünkü gerçekten yoğun şekilde çalışıyorum ve eşim vermezse maaşımdan elime harçlık bile kalmıyor. üstelik maaşımla ödenen 2 kredinin yüksek meblağlı olanı da onun abisiyle girip batırdığı işin borcu. işe girerken ortak girdiler ama batınca bütün borç bize kaldı kısaca. bununla ilgili tek kelime etmedim. 15 ay kadar daha da bu düzen böyle gidecek üstelik 3 senemi bankaya ipotek ettim ses çıkarmadan ama zaten yapacağım bir sürpriz için ben sana şunu şunu yaptım da sen bi şunu alamadın gibi sitem duymak canımı yaktı.

gerçekten hediye konusunda çok zariftir o bir gerçek. hani hediye derken de hep pahalı şeyler olarak değil. soğuktan dudaklarım çatlamış kanıyor diye ben günde 8 tane eczanenin önünden geçip gidip aklıma gelmezken o gidip dudak nemlendirici alıp hediye ediyor mesela. ince düşüncelidir hakkını yiyemem. ama bu ay elimde para olmadığını bile bile benden bunu beklemesi de kendini boşa beklentiye sokmak değil mi? senin düşünüp alman lazımdı ben zaten onu sana ödetmezdim diyor ama yine de nasılsa o öder diye almak da bana saçma geliyor. benim ona hediyemse ben ödemeliyim çünkü kese ne kadar ortak olursa olsun.

neyse çok uzatmayayım. hak da veriyorum ama halimi de biliyor. bu şartlar dahilinde ben yine de borç harç alıp hediye etmeli miydim, eşeklik mi etmişim?

ben kadın tarafıyım bu arada.

cevap verenlere şimdiden teşekkürler

Fotoğraftaki kedilerin bir cinsi var mı varsa nedir
Teşekkürler

Böyle sizi çok duygulandıran, canınızı acıtan türkçe şarkılar neler ?
(örnekleri dinleyerek tam olarak ne istediğimi anlayabilirsiniz)

-Örnek-

Pinhani & Cihan Mürtezaoğlu - Bana El Salla
www.youtube.com

Ozbi Feat. Gülce Duru '' FAÇALI YÜREKLER
www.youtube.com

Hazırlık öğrencisiyim 18 yaşındayım. Yaz tatilim uzun. En azından tatilin 1 ayında çalışayım elime para geçsin kenarda dursun diyorum? Nerede çalışabilirim sizce?

kız arkadaşım kol saati takmadığımı bildiği, bu şekilde bir alışkanlığım olmadığını daha önce de konuştuğumuz halde bana kol saati almış. şimdi, alışırsın umarım falan diyip takmamı bekliyor. ben bu saati daha doğrusu hiçbir saati takmak istemiyorum. karşımdakini de kırmak istemiyorum ne yapmam lazım? ya bu konuyu konuştuk üzerine inat eder gibi saat almış sinir de olmadım değil hani:(

akademide nasıl bakılıyor? yüksek lisans yapıyorum ve lisanslarla muhattap olmamam gerektiğini hissediyorum. hocalar özele inmedi ama sınavlarda gözetmenlik yaparken asla muhattap olmayın, en fazla yerlerini değiştirin diyorlar.

iyi gözle bakmazlar gibi geliyor, tavır alıp önümüze taş koyarlar mı?

arkadaşlar selamlar hepinize. öncelikle biraz uzun olacak. okuyanlara teşekkürler şimdiden.

3-4 ay önce üniversiteden mezun oldum ve staj yaptığım yerin yönlendirmesiyle bir şirkette grafiker olarak işe başladm. şirket yeni a.ş olmuş, aile şirketi diyebileceğimiz bir şirket. zira 30 çalışan varsa 15 tanesi yakından veyahut uzaktan akrabalar.

şimdi ben muhasebe odasında 3 kadınla aynı ortamda çalışıyorum. bunların arası oldukça sıkı fıkı. odada bir hayli dedikodu dönüyor. dedikodu yetmiyor, kendi özel hayatlarındaki binbir türlü saçma sapan muhabbetlere kulak misafiri oluyorum. ağızlarından küfür düşmüyor. 3 kadından ikisi boşanmış. bir tanesinin 5-6 yaşlarında birinci sınıfa giden bir oğlu var. okuldan çıktığında ofise geliyor ve iş çıkış saatine kadar ofiste didinip duruyor, sağa sola koşturuyor. odadakilerin yaptığı gürültüler falan yetmezmiş gibi bir de bu çocuğun gürültüleri ekleniyor. şimdi bu kadın öyle tehlikeli ve iğrenç zihniyetli bir kadın ki, herkesin yüzüne gülüp arkasından konuşuyor. örnek verecek olursak; şirketin müdürünün arkasından etmediği küfür, hakaret kalmıyor. fakat yüz yüze gelince bir görseniz, ay canım müdürüm, bir tane müdürüm moduna giriyor. veya ofise bir ziyaretçi veya farklı departmanda çalışan birisi geliyor, gider gitmez başlıyor arkalararından ana avrat küfür etmeye. milletin dış görünüşüyle dalga geçip, ''ay şunun kocası ne kadar çirkin, ay bunun karısı ne kadar tipsiz'' diye insanları yorumluyor. bir de bu kadının ufak versiyonu var. bunun da diğerinden farkı yok. hemen yukarıdaki kadın için anlattığım hemen hemen her şey bunun için de geçerli. ki bu anlattıklarım inanın devede kulak. daha anlatsam bu duyuru uzar gider, o yüzden fazla uzatmak istemiyorum. ancak yukarıda anlattığım her şey noktasına kadar doğru.

şimdi tahmin edebileceğiniz üzere ben bu durumdan oldukça rahatsızım. bu ortamda yapacağım işleri yapamıyor, pek verimli çalışamıyorum. bugün merak edip, ''acaba benim arkamdan ne söylüyorlar'' diye, telefonun ses kaydını açtım ve masaya bırakarak odadan çıktım. ses kaydını dinlediğimde ise benim de bir hayli dedikodumu yapıp, arkamdan konuşmuşlar. şimdi benim bunlara verdiğim en ufak bir rahatsızlık yok inanın. sabah geliyorum, masama oturuyorum, kendi işime bakıyorum. benim yerimde başkası olsa, benim maruz kaldığım gürültünün, dedikodunun vs. 10'da 1'ine maruz kalsa eminim çoktan ya işten ayrılmıştı, ya da bunlarla kavga etmişti. şimdi benim hakkımda söylediklerini duyunca ister istemez moralim bozuldu. zaten arkamdan konuştuklarını tahmin ediyordum ama böyle bizzat duyunca ister istemez sinirleniyor insan.

yani arkadaşlar kısacası ben bu durumdan oldukça rahatsızım. 3 aydır canıma tak etti resmen. sabah 9 akşam 7 çalışıyorum. günümün 10 saatini bu insanlarla geçirmek cidden çok vahim. staj yaptığım yerin beni buraya sokma sebebi kendimi geliştirip, 4-5 ay sonra geri gelmemdi. ama bu ortamda kendimi geliştirecek herhangi bir şey de yapamıyorum. sizce işten ayrılmalı mıyım, yoksa patrona durumdan bahsetmeli miyim? odamı değiştirme talebinde bulunayım diyorum lakin yerleşebileceğim bir oda da yok binada.
yukarıda da dediğim gibi, daha yazacağım birçok şey var ama uzamasını istemiyorum ki bunları bile zor yazdım. şimdiden teşekkürler tavsiyeleriniz için.

Benim için maddi ve manevi değeri olan bir şeyin evde tonlarca çöp dururken zarf içine bakılmadan çöpe atılmasına inanılmaz sinirli olarak rahatlamaya ihtiyacım var. Bu duruma düştünüz mü? Çöpe atılan en değerli eşya neydi? Bu normal bir olay değil mi? Sürekli olabilir?

merhabalar,

bazı tişörtlerimin koltuk altı birkaç sene sonra aşırı kokmaya başlıyor. beş on kez giyilmeden yıkansa bile kokuyor ve bir beyazlık oluşuyor. koku da şöyle, hiç kendimden o kokuyu almadım ben, öyle bir koku. leke çıkarıcıyla çiti allah çiti, yok, azalsa da kalıyor kesinlikle. tişörtü giyince bir saat içinde o iğrenç kokan insanlardan oluyorsun. tiksinçlik seviyesi: duş alırken yapışan duş perdesi gibi bişi.

hatta gidip çevremdekilere de sordum; normalde kokuyo muyum bak ciddi söyleyin falan diye, kokmuyosun dediler. bu birikmişlik falan galiba. rexona shower fresh kullanıyorum acaba o mu bişi yapıyo. acaba yapışıyor, kiri tutuyor falan mı?

bu tişörtleri nasıl kurtarcaz bişi önerinsenize :(

teşekkür ederim.

kimleri biliyorsunuz ?

muhabbet kuşunun kuyruğu titriyor. bir sıkıntısı mı var? oda sıcaklığı normal. üşüyor olamaz. hatta bir ara baya sıcak olmuştu. tekrar açtım kombiyi. dışkısı falan da normal gibi.

Merhaba arkadaşlar,

Bir süredir çok büyük bir ikilemin, son derece klişe bir aşkın kıskacındayım. Yaklaşık iki yıl önce lisans tahsilim sırasında alt sınıftan güzelliği kimse tarafından sorgulanmayacak bir kıza vurulmuştum. Aramızdaki sosyoekonomik uçurum ve o dönemki gözlemlerim nedeniyle kendisine açılmamıştım. Ders aralarında kimseyle muhatap olmayıp arabasında oturuyor; verilen ara kaç dakikalık olursa olsun vaktini orada geçiriyordu. Bir keresinde gözlerimin önünde aynı sınıfta olduğu birinin tanışma teklifini de son derece net ve kesin bir şekilde, hiç dinlemeden reddetmişti. Mutsuz ve tatmin edilmez görünüyordu. Ben de "Unuturum elbet." diye uzak kalmayı daha doğru bulmuştum. Ama yine de beklenmedik fırsatlar yaratıp kendisini sık sık izliyordum. O da bunun farkındaydı.

Ben ekonomik imkânları ona göre son derece kötü, çirkin denilemeyecek yakışıklılıkta, büyük çabalar sonucunda çok iyi bir imaj yaratmış yabaninin biriyim. Vaktimin çoğunu takıntılı şekilde aynı mekânlarda geçiriyorum ve çevremi dar tutmaya özen gösterdim şimdiye kadar. Hâliyle tanımayanlar için soğuk, ciddî, çekinilen bir tipim. Bu muhitimde beni muhitimde popüler ve saygı duyulan biri hâline getirdi zamanla. İşsizim, yüksek lisans yapıyorum. Talihimi değiştirebileceğime inancım tam ama bu 5 yıl da sürebilir 10 yıl da. O zamana kadar sürüneceğim.


Hoşlandığım kız o zamanlar alâkamın farkındaydı ve bundan rahatsızlık duymuyor gibiydi. Çünkü hiç alışkanlığı olmadığı hâlde takıldığım muhitlere geliyor, beni süzüyordu. Bir kaç defa yanımdakilerin telkiniyle beni arkadaşlarına işaret ettiğini görmüştüm. Onun da müspet ya da menfi bir alâkası vardı bana karşı. Gelgelelim bölümünü değiştirdikten sonra izini kaybettim ve onu unuttuğumu sandım. Tâ ki geçen haftaya kadar.

Kütüphanede hep aynı masada çalışıyorum. Sabah en geç 9.30'da oradayım. (Bunu o da biliyor.) Geçen Salı kendimden geçmiş vaziyette çalışırken çıkageldi, birkaç saniye düşündükten sonra çaprazıma oturdu ve alâkasını belli etmek istercesine defalarca gözlerini bana dikti. O bakarken yanımda oturan hanımefendi de merak edip "Kim bu salak acaba?" dercesine dönüp dönüp bana bakıp güldü. :D Ertesi gün tekrar kütüphaneye geldi, bu kez ne okuduğuma baktı, göz ucuyla inceledi ve aynı yere oturdu. Açıkçası ders çalışmak için gelmemiş gibiydi, dikkati çok dağınıktı. Zaten hemen kalktı.

Sorunum şu: kendimi trajik duruma sokmaktan şimdiye kadar hep kaçındım. Haddimi bilerek, kayda değer derecede sıkı çalışarak statü atlamaya, kendime iyi bir gelecek hazırlamaya gayret ediyorum. Şimdiye kadar kimsenin bana acımasına müsaade etmedim. Varsa var, yoksa yok. Sosyal biri de olmadığımdan kendime yetmeyi biliyorum. Kızla ortak arkadaşlarım var, beni ona çok iyi şekilde tanıtacak ve tanışmamızı sağlayacak birilerini tanıyorum. Ne var ki, bu işin zamanla bir trajediye dönüşeceğini bildiğimden (gerçi şimdi de dönüşmüş durumda sadece kimseye ayan olmadı.) sürekli düşünüyorum. Hayal ettiğim güzellikte, akranlarımın çoğunun birlikte olmak isteyeceği bir kızdan ilginç şekilde uzak duruyorum ama diğer taraftan onu tanımayı çok istiyorum. Ben otobüs durağına giderken onun yanımdan 200 binlik jipiyle geçmesi beni çok güldürüyor. Yıllardır okuduğum romanlardan birinin kahramanıyım sanki. :)


Neden harekete geçmediğimi sorguluyorum. Korkak, şimdiye kadar hiçbir kızla tanışmamış, çok utangaç biri değilim. Acaba imkânlarımla mı yüzleşemiyorum? Yoksa zannettiğimin aksine korkak mıyım? Hayatımın fırsatı ayağıma geldi ve elimin tersiyle itiyor muyum? Son derece saçma bir soru soracağım, buradaki hiç kimseyle karakterim uyuşmaz muhtemelen ama merak ediyorum: Benim imkânlarımın ve hislerimin sahibi olsaydınız, o kızla tanışır mıydınız?

kadınlar, süreci yöneten, belirleyen, nihai karar kadın tarafından verilecekse bile en azından şıkların ne olduğunu belirleyen, sunan erkeği mi tercih eder. etkisiz eleman olarak ilişki sürdürmeye çalışan erkek her kadın için bir noktadan sonra antipati mi üretir. Ben mesela hesabı kadın ödeyecem derse fazla üstlemiyorum onun sahibi gibi davranmak istemiyorum. Kadınlar bunu mu bekliyor gocam bağa zaap çıgsın mı diyor egitimlileri bile?

Bakın sevgili bile değil flört diyorum. 3-4 yıldır kimseyle görüşmüyordum 1 aydır biriyle flört halindeyiz biz sevgililiğe yaklaştıkça bana talip yağıyor resmen. Geçen ilk kez buluştuk akşamında 2 kişi yazdı biri işinde başarılı kaslı maslı biri baya eğlenceli. İnsani yoldan çıkaracaklar. Hayır flörtümden kimsenin haberi yok story falan da atmıyordum nereden toplanıp geliyorsunuz o kadar sap gezdiğim yıllar neredeydiniz? İnstagramdan takip atanların profili bile değişti düzgün düzgün insanlar gelmeye başladı ne bu arkadaşlar murphy kuralı falan mı?

derler. ben de bildim bileli üşüyen bi insanım. eczaneden gidip bi kan yapma ilacı istesem iş görür mü? bu tarz ilaçlar satılıyor mu reçetesiz. Gidip test yaptırmaya vaktim de isteğim de yok o yüzden eczacıyla çözmeye çalışıcam. Ne dersiniz denemeye değer mi?

Geçtiğimiz hafta 12 senedir Türkiye'de yaşayan ve çalışan bir İngilizle tanıştım. Sohbeti açtı, sürekli mesajlaşmaya, konuşmaya başladık. En başından Türk milliyetçisi olup olmadığımı sordu. Bildiğim kadarıyla değilim ama ülkenin kültürünü, geçmişini, sosyolojisini bilmeden üst perdeden atıp tutan avrupalılara katlanamıyorum dedim kırık ingilizcemle. Konuştuğumuz süre zarfında alakalı alakasız her sohbete Türkiye ile ilgili şikayetlerini sıkıştırdı bu süreçte. Çoğuna hak veriyorsun fakat hani önyargıyla ve kibirle edinilmiş izlenimler olduklarını da farkediyorsun. Sürekli Türk erkeği ve kadınını tiye alması, kendi ülkesinin zamanındaki kolonileşme politikalarını bile dolaylı olarak övmesi, neredeyse zorla the office izletmesi falan yaklaşan fırtınanın ayak sesleri gibiydi.

Dün öğretmenler grubunda sınavlarla ilgili ufak bir anlaşmazlık yaşadık (öğretmenim ben bu arada). Öğrencilerin yapabileceklerinin ötesinde sorular sormak istiyor diğer öğretmenler. Ben de soruların öğrencileri çok fazla zorlayacağını, çoğunun sınıfı geçemeyeceğini söyledim ama diğer öğretmenler pek oralı olmadı. Ben de derdimi bu İngiliz arkadaşa açayım dedim. "Tabii ki zor soracaksınız, yoksa öğrencileri hayata nasıl hazırlarsınız?" gibi bi şey dedi. Ben de liseye yeni başlamış öğrencilere ilk sınavdan böyle bir bozgun yaparsak derse karşı daha büyük bir önyargı geliştireceklerini söyledim. Bence suyun altını yavaş yavaş açmak lazım, öğrenciyi birden bire kaynar suya atamazsın. Hayata hazırlamak böyle bi şey olmasa gerek.

Nasıl yaptı anlamadım ama olayı ülkecek gerçeklerden kopuk yaşamamıza bağladı. Arada İngiliz özdeyişleriyle süsledi konuşmasını. Liberal olduğumu söyledi. Öğrencilerin kendi başlarına hayatta kalmasına izin vermiyorsunuz dedi (bu konuda haklı ama ben bunu kastetmemiştim). Hatta çok acı, siz çocuklarınıza hayır ı duymayı öğretmediğiniz için Türkiye'de bu kadar fazla tecavüz ve kadın cinayetleri oluyor gibi gerçekten yapılabilecek en sığ, en aptalca çıkarımı yaptı.

Zaman zaman yurtdışında yaşasam daha mı huzurlu olurum diye düşünüyorum ama yükselen milliyetçilik ve Doğu düşmanlığı akımından burada bile payıma düşeni alıyorsam, oralarda nelere maruz bırakılırım, kestiremiyorum.

Aynı duruma birkaç defa düştüğüm oldu. Yani karşılarında sürekli kafa sallamamızı, ya evet, Türkiye boktan!" dememizi bekliyorlar. Ülkelerin gelişmişlik düzeyleri yle bireylerin tamamının entelektüel, sosyal vs gelişmiş düzeyleri arasında şaşmaz bir korelasyon olduğunu var sayıyorlar. Üsttenciler, rahat bir sohbette bile kendinizi nutuk dinlerken buluyorsunuz.

Siz neler düşünüyorsunuz? Bu durum canınızı sıkmıyor mu artık?

Bazı insanlar dışa doğru yürüyor. Yani ayakları tam olarak düz olmuyor. Benim sağ ve sol ayaklarım dümdüz. Yani düz yürüyorum. Normal olan bu mudur? İki ayakkabı da birbirine paralel şekilde yürüyorum. Bir de bacaklarımı tamamen birleştirdiğimde arada çok az boşluk kalıyor. Normal miyim? :)

Merhaba duyuru,

Fazla bullylenen falan bir arkadaşın yaşadıkları şeylerden çok ufak kesitler alarak şöyle bir entry yazmıştım:

eksisozluk.com

Şimdi peşime takılmışlar. Yasal falan bi sorun açmaz değil mi?

Sosyal medyadan taciz edebilirler sorun olmaz, hatta onların capslerini de eklerim tabii ki.

Bir bakabilirseniz sevinirim :)

Merhaba,
Bi rastgeldiğim züber. Bunun haricinde iyidir dediği bir ürün var mı?

toparlayamadım sinirimden ama idare edin.
çilingir arıyor abi senin evin önündeyim kapıda kalmışlar haberin var mı tanıyor musun açayım mı diyor.
dedim ne kapıda kalması lan ne alaka evdeyim ben. daha önce emlakçıda, inşaat firmalarında falan çalıştığım için az çok tanıyor çilingirler. kısa bir süre önce de kapıda kaldığım bu arkadaşı aramıştım oradan şey yapmış. tanımasak açacak kapıyı o da ayrı mallık neyse konuyla ilgisiz bilgi.
kapıyı açtım karşımda çilingir ve karşı daireye taşınmaya çalışan birileri.
hayırdır dedim abi ev kiralamışlar falan bir şey anlatmaya çalışıyor çilingir bir yandan diğerleri bir yandan.
neyse işte tiplerden biri diyor kapıyı çaldık açmadınız biz de eşya taşıyoruz sizin balkondan daha kolay olur diye şey yaptık diyor. komşulara da sormuşlar iyi biridir falan demişler benim için zaten kötü bir niyetleri yokmuş falan.
lan olm bu ne cüret ya sanki 40 yıllık arkadaşım, anam babam da benden haber alamamışlar eve girmeye çalışıyorlar gibi gayet normal anlatıyor bir de. tuttukları daire de cam balkon varmış da vinç şey olmuyormuş da. benim balkondan daha kolay olurmuş. zaten sabah kapıyı açsam hiç bunlar olmayacakmış.
lan olm ben kapıyı açmak zorunda mıyım, hadi açtım sana neden evime girmen için izin vereyim neyden bahsediyorsunuz aq diyorum adam ama şimdi biz komşu olucaz ya niye böyle yapıyorsunuz falan diyor.
tck da karşılığı var lan bunun pazar pazar kafayı yedim. adam ciddi ciddi yaptığı şeyin -hiç tanımadığı, alakası olmadığı birinin evine çilingir çağırıp girmeye çalışmak- normalliğini savunuyor.
bir de ben burada olsun başka apartmanlarda olsun hep böyle toplumun sorunlu diye kodladığı insanlarla oturdum. travestisi, suriyelisi, escortu şusu busu. hiçbiri böyle saçmalık yapmadı.
apartmandaki diğerleri de ayrı mal. kimse siz ne ayaksınız demiyor. eski komşular olsa bunları pencereden atmışlardı.
soru başlıkta. valla öfkeyle yazdım ama ne yazdım bilmiyorum.