evde başka uyuyan kimse yoksa, güzel bi müzik aç, ver sesi. kahve seviyorsan kahve koy presse ya da makineye. o olurken müzik eşliğinde evi toparla, sonrasında ödül olarak da kahveni iç. (:

ben çalışmak zorunda olduğumdan erken uyandım misal, daha vakıf olamadım o ayrı. ama sen keyiflendirebilirsin bence sabahını /:

"Paterson" adlı tatlı filme bir şans verebilirsin.

patersonu izlersen sıkıntıdan ölebilirsin. anime izle

Yoo

Dunyanin en guvenli yerlerinde geziyor. Istanbul'da gezmekten daha guvenli.

Cesur mu değil mi bilemem ama bence güzel bir şey.

Cesurluk kıstası neye göre kime göre değişir tabi. Onun yaptığını yapamayacak insanlar vardır e o zaman bir cesurluk diyebiliriz. Tek başına 1 ay gezebilmek herkesin yapabileceği bir durum değil bence.

Vahsi ormanlarda falan mi geziyor? Avrupa ulkelerini gezmek icin cesaret falan gerekmiyor yav. Boyle normal cikip gidiyorsun direkt. Cesur denmez.

bence cesurdur.

değildir, sıradan bir şey artık

ben bunu "avrupa ülkelerinde gezmek için gereken cesaret" yönünden değerlendirmem.

ancak uzunca bir süredir, hayatta ne yapmak istediğine karar verip o doğrultuda herhangi bir insana vb. ihtiyaç duymaksızın isteklerini gerçekleştirdiğini dikkate alarak, en azından hayata ve beklentilerine karşı cesur diyebilirim.

ne yazık ki çok az insan, düzenli bir süre boyunca isteklerine göre yaşamayı düstur edinerek hayatını ona göre şekillendiriyor ve gerekeni yapıyor.

Nasıl ve nereye gittiğine bağlı
Otostop çekerek mi geziyor, şehir merkezlerine mi gidiyor yoksa Fransa'nın banliyölerine, şehirlerin bağcılar, gazi mahallesi gibi yerlerine de gidiyor mu. Hotellerde mi kalıyor dışarda çadır mı kuruyor.

Uçakla trenle gidip otelde kalıp şehir merkezini geziyorsa cesur denmwz, yukarıdakiler gibi şeyler yapıyorsa cesur denir. Hele o 1 ay tamamen otostop ve hotelsizse.

%82si köyünün bile dısına cıkmamıs memlekette cesur degil he.

Güzel bir gezinti yapan hoş bir insandır, cesareti bilemem. Ha dersiniz ki, üç aylık bebeği ile yapıyor, veya aslında kanser ona rağmen yapıyor falan, o zaman cesaretten bahsedilebilir belki. Yoksa cebinize parayı koyup, uçağa atlayıp bir başka şehire gitmekte özellikle dikkat çekici bir şey göremedim ben, because 2017.

buna cesaret degil gezginlik denir ki cok da guzel bir sey yaptigi. keske senede 1 aylik bos vaktim olsa aynisini yapardim.

zaten senin üniversiteyi kazandığın yılın taban puanını alıyorlar merkezi yatay geçişte.

rektörlüğe dilekçe yazacaksın.

koca bölüme 3 puanla mı dizilmişler bu arada??

bölüme dilekçe yaz. daha doğrusu bölümün yatay geçiş komisyon başkanlığına. dilekçeyi yazıp yayma yalnız. komisyon başkanı kim ise (veya komisyona sekreterlik yapan asistan) onu bul ve durumunu evrakınla bir izah et bakalım n'olacak? hata yapacaklarını sanmam ama sen yine de neticeyi süreci yazarsın burdan.

ya ben buranın eski öğrencisiyim zaten puanım yetmese zamanında nasıl kazanmış olucam ki hakkaten dangalak bunlar. o yılın taban puanını yazacaklarına taban yerine tavan yazıp öyle reddetmişler beni.

bildiğin taban yerine tavan yazmışlar puanı yanlış yazmışlar o yılın.

puanlar taa 10 yıl öncenin puanı ondan böyle.

yerleştiğin senenin taban puanının yazdığı çıktıyla birlikte yeni bir dilekçe yaz hemen, başvurduğun fakülte yeni bir yönetim kurul kararı alıp düzeltir hatasını diye düşünüyorum. kayıt süreleri dolmadan halletmeye çalış ki o açıdan sıkıntı çıkarmasınlar. sonuç alabilmek için hem öğrenci işleriyle, hem de yerleşmek istediğim bölüm sekreterliğiyle, bölüm başkanıyla falan kimi bulabiliyorsan görüş, durumu açıkla.

Tatile çıkmayı sevmiyorum, sevseydim giderdim. Ancak çadır gibi filan değil de herşey dahil oteller gibi garanti şeylere giderdim. Keza 30 yıl tanıdığım birisiyle de çadır tatiline çıkmayı istemem.

Daha önce yüz yüze görüşüldüyse neden olmasın.

giderdim, gittim. her iki cinsten de fazlasıyla kamp attık. tanıdıklarımla yaptığım tatillerden daha fazla keyif aldım hatta.

kamp ise yapılabilir. ama genel bir şehre gitme veya bir otelde kalma fikriyse yapmam. sonuçta aynı şeylerden hoşlansan da kişilerin tatil fikri apayrı olabiliyor.

giderdim, neden gitmeyeyim?

Hayır. Tanıdıklarımla bile gitmiyorum.
Sen git ama.

giderim.

ben tanımadıklarımla her seferinde kamp olayına giriyorum. eğer anlaşmazlık falan olursa çadırları ayırabilme ya da başka bi yere gitme lüksü var. ama otel olayına girmem.

Daha once tanisilip takilindi ise yuz yuze hatri sayilir vakit gecirildi ise gidilebilir.

Karsi cinsten biritle Internet uzerinden iletisime gecip planlarimizi yapip 1 hafta sonrasinda gidis gunu havaalaninda tanisarak 2 ay kadar sorunsuz bir yurtdisi gezisi yapmistik

tanıdığım insanla bile çekinirim. klişenin dibi bir laf var ya bir insanı tanımak için tatile git diye. gerçekten öyle. hem kendim yaşadım hem de çevremden çok duydum benzer tecrübeler. tabii şart değil illa kötü geçmesi ama çok büyük ve uzun bir tatil planlamamak mantıklı olacaktır. bir de birbirinize aşırı bağımlı olacağınız tabii, olur da kimyanız tutmazsa tatilde en azından kendi başınıza da takılabileceğiniz bir şeyler olsun.

gitmem.

Nereye olduğuna bağlı.
Böyle sessiz sakin kamp gibi bir şeyse gitmem. Malum biraz paranoyaklık var.
Ama kalabalık bir yer, iyi bir otelde kalınıyor, bilindik bir yer vs. ise giderim.

karşı cinse kısa tatilse 3 5 günlük ok ..Ama 3 5 günlük ve otel tarzı tavsiye ederim.

yüzyüze görüşmüş olmam önemli değil, bir insanla tatile çıkmak için karşımdaki insanda sadece iki kriter ararım: mızmız ve cimri olmamalı.

bu ikisini karşıladığına inanıyorsam, zevklerimizin tamamen örtüşmesi veya görüşmüş olmamız gerekmez; tatile çıkarım. emin değilsem veya şüphelerim varsa, çıkmam.

giderim

Gitmedim, gitmem.

giderim.
tanıdığım bir insanla tatile gittiğimde kendimi kısıtlanmış hissediyorum.
tanımadığım bir grupla dilediğimi yapabilirim.

gidilebilir, 9-10 aydır konuşuluyorsa hele bence gidilir. çünkü internetten tanışıp ertesi gün festivale, bir hafta sonra da 3-4 günlük tatile gitmişliğim var. ama yine de dikkatli ol, kötü şeyler de gelebiliyor insanın başına. onu da yaşamış biri olarak söylüyorum :)

normaldir olabilir, zamanla insanlar değişir güzel bir laf vardır
10 tane 10 kuruşun olacağına 1 tane 1 liran olsun diye, 10 kuruşluk arkadaşlara denk gelmişsindir yada onlar seni 10 kuruşluk görmüştür.

kısaca bu bir sorun değil doğru arkadaşlar denk gelmemiş olabilir.

Ben de bazen sorguluyorum kendimi "neden hiç ilkokuldan, ortaokuldan görüştüğüm 1 arkadaşım bile yok" diye. 15-20 yıllık arkaşlarıyla hala çok yakın olabilen insanaları görünce özeniyorum biraz.

Lisedeki yakın arkadaşlarımla da koptuk zamanla. Aylarca hiç konuşmadığımız oluyor çoğu zaman. Buluşunca yine iyiyiz ama birbirimizin hayatına dair çoğu şeyden habersiz oluyoruz. Sadece üniversiteden 2 yakın arkadaşım var şimdi. Onlarla da farklı şekillerdeyiz şu an ama her gün aramasak da birbirimizi mutlaka whatsapp grubumuzda konuşuyoruz. Fırsat buldukça da görüşmeye çalışıyoruz.

Şu saatten sonra da tanışacağım kimseyle yakın olabileceğimi sanmıyorum. Bazılarının ömür boyu yakın arkadaşları olurken bazılarımızın da farklı dönemlerde farklı arkadaşları olabiliyor demek ki.

Benim liseden kalma kızlı erkekli arkadaş grubum var. 10 kişiyiz 9 yıldır yakınız baya düzenli de görüşüyoruz. Gerçi yaşlar hala 24-25 civarı. İleride görüş farklılıklarıyla, şehir değiştirmelerle, evlenmeyle kopar mı merak ediyorum ben de.

yaşım 36. en yakın arkadaşımla 35 senelik bağımız, beraber büyüdük denebilir.
üniversite ve is için ayrı şehirlerde yaşasak da hic kopmadık. hala neredeyse her gün konuşuruz.

biri 7-8 yaşlarından... ama asıl lisedeyken yakinlastik.

bir diğeri orta 1den beri.

iki arkadaşım da ilkokul 5ten.

bunlar hayatta en çok guvendiklerim. bir de işyerinden oldu;2 tane. onlarla da 10 sene falan oldu. sırlarımı anlatır, hala o şehre gittiğimde evlerinde kalırım.

onun harici yine yakın olduğum 3-5 arkadaşım daha var yine yaklaşık 10 senelik.

bir de bir kaç aydır arkadaşlık ettiğim 2 kişi var.

sanırım dostlarım kıymetli. bir kere hayatıma girdiklerinde şartlar ne olursa olsun hic vazgeçmedik birbirimizden.

mobil edit: üniversite ve liseden hic kimse kalmamis hayatımda.

Hayatın farklı dönemlerinde farklı arkadaşların olması normal, çünkü hayat sizi aynı yönde şekillendirmiyor. Herkesin yolları farklı ve bazen yollar ayrılabiliyor.

Bir çocukluk arkadaşım var, 20 küsur yıldır arkadaşız. O kendisini zengin eden bir meslek yapıyor, ben de ebedi orta direk olarak takılıyorum. Başka bir arkadaşım evlendi ve balayına Phuket'e gitti. Ben de bunu çocukluk arkadaşıma anlattım, 'Vaaaoo, Phuket' diye. Çocukluk arkadaşım gayet kayıtsız bir şekilde 'Zaten parası olan Maldiv'e, parası olmayan da Phuket'e gidiyor balayına' dedi. Hayatımız farklı yerlerde ama değerlerimizin ayrı olması veya en büyük sırdaşının o olmaması, hiçbir şey paylaşamamak ve tamamen ayrı dünyaların insanı olmak anlamına gelmiyor. Onunla da paylaşacağın şeyler farklı oluyor, onunlayken de hissettiğin şeyler diğer arkadaşlarınla hissettiğinden farklı oluyor ama sadece eskisi kadar kanka olunmuyor. Yeni arkadaşların kadar sık olmasa da görüşüyorsun, özlüyorsun, görmek istiyorsun ama derdini, neşeni en çok paylaştığın insan o olmuyor. Yine de bir şeyler paylaşabiliyor ve mutlu oluyorsun.

Şimdiki arkadaşlarının da yenisi gelebilir. Hatta onlar daha önemli, daha kanka, daha panpa da olabilir. Bu eski arkadaşların tedavülden kalkması ya da artık gereksiz olması anlamına gelmiyor.

Ben arkadaş ilişkilerinde çok şanslıyım. İlkokulun başından beri, hatta daha da öncesinden süregelen 3-4 çok samimi arkadaşlığım, ortaokulun başından beri süregelen de o kadar dostum, üniversiteden de bir o kadar yakın arkadaşım var. Lokasyon farklılığından dolayı hepsiyle görüşemiyorum tabii ama kardeşim diyebileceğim kadar yakın insanlar bunlar. Yarısıyla yakınız ve sürekli görüşüyoruz. Diğerleriyle de aynı şehirde olduğumuzda muhakkak görüşüyoruz.

Bunun dışında, 1-2 senelik, gerçekten dostum diyebileceğim 1-2 kişi var belki.

Dans ortamlarında olduğum için sürekli farklı insanlarla tanışıyorum ve yeni arkadaşlıklar kuruyorum, ancak insanlara hemen çok yakın olabilen birisi değilim. Son bir senede bir sürü arkadaşım olmuştur ama çok yakın insanlar değiller. Dünyanın en sosyal insanı olmasam da, dostum diyebileceğim 10 kişi vardır belki de, neredeyse tamamı en az 8 yıllık arkadaşlıklar. Zaten bu insanlar bana yetip arttığı için, yeni arkadaşlıklar kursam da çok samimi olamıyoruz. Vaktimi esas dostlarıma ayırınca diğerleriyle o kadar da yakınlaşamıyorum.

Ben durumumdan çok mutluyum, ancak nadir bir örnek olduğumu düşünüyorum. Çevreye baktığımda birçok kişinin arkadaşlıkları birkaç sene sürüyor anca. Ya lokasyon, ya çekememezlik... bir sebepten bitiyor çoğu.

Bu konuya da özellikle dikkat eden birisiyim. Genelleme yapmak istemem ama; uzun süreli arkadaşlıkları olmayan insanlar biraz geçimsiz kişiler gibi geliyor bana (geçerli bir sebebi yoksa). Hatta flört ettiğim kızın hiç uzun süreli dostluğu yoksa, kişiliğiyle ilgili bir problemi olduğunu düşünüyorum ve bu konuya dikkat ediyorum.

Soruna cevap olarak: İnsanların büyük bir bölümü senin gibi. Ama yine de sorun sende (ve çoğu insanda) olabilir. Bu konuda kendini sorgulayabilmen çok güzel. Sebeplerini objektif bir şekilde belirlemeye çalış. Öncekilerle neden koptunuz? Şu anki en yakın iki kişiyi neden yakın görmüyorsun? Belki gerçekten mantıklıdır ve şanssızsındır, belki de sende bir problem vardır...

Hic yakin arkadasim olmadi ve herkesle olan arkadasliklarim birbirimizle uzaklasinca bitti.

Farkli donemlerde farkli arkadaslarin olmasi cok normal, herkese boyle oluyor genelde.

Uzun soluklu 1 kadin arkadasim var duzenli gorustugum baska da yok oyle eski. 1-2 kez bozustuk bir sekilde tekrar tatliya bagladik hala arkadasiz. O kadar ortak noktada bulusamiyorum herkesle. Yemek yemeye, filme, konsere, yurtici/yurtdisi tatile her yere gideriz. Onceden yapilmis bir plani olmadikca tum davetleri kabul eder, ben de ederim. Bu yuzden uzun yillardir suruyor sanirim. Her teklife evet diyecek arkadas bulmak kolay degil. Bir sure gorusmedigimizde birimizden biri mutlaka arar.

Bir tane de liseden kalma erkek arkadas var, onunla da hala arkadasligimiz devam ediyor ama 100km uzakta oldugu icin nadir gorusuruz. Cok gorusmedigimiz icin bozuma ihtimalimiz de pek yok:)

sende bi sorun yok. doğal olanı bu.

En eski arkadaşlarım ilk okul arkadaşlarım, tamamen kopmadık ama çok sık da görüşmüyoruz, düğünde filan ya da annelerimiz arkadaş onlar vasıtasıyla iletişimdeyiz, hepsi de 20+ yıllık arkadaş. Onun dışında 15+ olanlarla sık sık görüşüyoruz, birisi ile çok yakınız, farklı şehirlerdeyiz ama sürekli konuşuruz, tatile filan gideriz, liseden de bir grubumuz vardı 4 kişilik sürekli iletişim halindeyiz, en geç ayda bir görüşürüz, hiç kopmadık. Onun dışında kemikleşen arkadaş çevrem üniversiteden, yine arkadaş grubundan, 5 kişiyiz. Onlar da hepsi de +10 yıllık. Sonra da zaten yakın arkadaş kategorisinde kimse olmadı. Top 10 yapsam hepsi de eskilerden olur, hatta belki 10 kişiyi dolduramam bile.

ilkokuldan arkadaşlarım ancak 5. sınıftan ve yolda veya bir yerde rastlarsak selamlaşırız filan, o kadar. ilkokulun 5 sınıfını, iki farklı şehir ve dört okulda okudum.

ortaokul arkadaşları da selamlaşacak kadar, o da rastlaşırsak.

liseden iki sağlam arkadaşım var, kardeşim dediğim. ve yine o dönem onların ortamında tanıştığım arkadaşlar, onlarla çok sıkı olmasak da.

ilk üniversitemde çok yakın olduğum birkaç arkadaş vardı. biriyle hala görüşürüz her gün whatsaptan ve mümkün olduğunca yüzyüze.
aynı yurdun ve evin odasında birlikte kaldığım arkadaşla bağımız zayıfladı ve koptu neredeyse tamamen.
bir diğeriyle '99 depreminden sonra görüşemedik bir türlü, yıllar sonra görüştük, sevdiğim de birisiydi ama reyizci olmuş kendisi. koparttık bağı.

ikinci üniversitemden iki arkadaş vardı sürekli birlikte takıldğımız. biriyle alakayı kestim, akp muhabbetinden. diğeriyle de arasıra görüşürüz. evlendi, farklı şehirlerdeyiz...

iş yerinden iki tane sağlam arkadaşım var. biriyle defalarca atıştık, fiziksel boyuta varmasa da bayağı kavga ettik siyasi sebeplerden. bi de akpli olmasa çok iyi olacak. bir ara işi bile bırakıp çıktım kavgamız yüzünden. şimdi yakınız, tuhaf biraz.

Ilkokul ortaokul liseden kalan hic arkadasim yok sehir degistirmeler evlenmeler sosyal siyasal farkliliklar derken hiçbiriyle alakam kalmadi. Bu durum gorusmeye devam ettiğim en eski arkadasimi 10 yillik yapiyor. Yeni ortamlara girdikce arkadas olduklarimdan bazisi devam ediyor bazisi o ortamdan cikinca bitiyor.

Ilkokuldaki en yakin arkadaşımla gorusmeye calismistik birkac sene once, hala 8 yasinda gibi davrandigi icin bunun gibi 20 yillik arkadasim olacagina akilli dusmanim olsun daha iyi demistim.

öyle dostluklarım olmadı.

ilk sebebi, ergenliğimin sonuna kadar çok yer değiştirmem, dolayısıyla kalıcılık unsurunu sağlayamamamdı.

sonrası için ise sebep, karşıma çıkan insanların aslında bana uygun olmadığını kabullenmemdi. yani illa sosyaleşmiş olup, instagrama konulacak fotoğraflar için 32 diş sırıtmamın gerekmeyeceğine inanmamdı. hayata bakış açılarımızın örtüştüğü bir iki insanla da, o insanların geçirdiği -benden bağımsız- dönemler yüzünden ilişkilerimizi askıya alma durumu oldu. ha ama onlarla bir 5 sene sonra yine can ciğer olabiliriz gibi, o farklı bir şey.

liseden beri arkadaşlığımın devam ettiği çok yakın 2 arkadaşım vardı. sonra hepimiz farklı şehirlerde üniversite okuduk. daha sonrasında tam sizin bahsettiğiniz gibi değişimler oldu. uzun süreli arkadaşlığın verdiği rahatlıkla eleştiriler de aynı sertlikte oldu sanırım. sonra bir tanesiyle gerçek anlamda koptuk. görüşmüyoruz. birbirimizi de pek sevmiyoruz sanırım. ötekiyle bu süreç biraz daha ılımlı geçiyordu ki; kendisinin sevgilisi bu süreci hızlandırdı. onunla da kopma aşamasındayız sanırım.

fakat bu süreç içerisinde şunu yakaladım. çok eskiden çok yakın arkadaşım olan biri ile farklı şehirlere taşınmamız sonucunda biraz uzaklaştık. çocukluğun verdiği sorumsuzluk da üstüne eklenince hiç iletişim kurmaz olduk. sonra yine aynı şehirlerde yaşar olduk; fakat yine görüşmez konumdaydık. fakat bir şekilde yeniden rastlaşarak -hatta daha ileri gidersem, tekrar tanışarak- iyi arkadaşlar olduk. laf olsun diye değil, gerçekten en yakın arkadaşım oldu kendisi. şimdi evlerimiz arasında 300-500 metre var. bazen 1 ay hiç görüşmesek de bir destek olarak orada olduğunu bilmek güzel. bazen de her gün görüşür pozisyonda oluyoruz. o zaman da kendi tecrübelerimden yola çıkarak yaşadığım karakter uyuşmazlıklarını yaşamadığımı fark ediyorum. farklılaştığımız çok nokta var ama karşında seni gerçek anlamda dinleyen biri var. art niyet beslemeden, kıskanmadan, senin için en iyisini isteyerek dinleyen biri. farklı üsluplarımız var ama herkes kendince argüman yürütüyor. ama bunların hepsi doğru bir dinlemeyle mümkün oluyor. en azından benim için öyle.

sanırım insan en yakın, en içten, en can arkadaşından, araya ne girerse girsin; kopamıyor. biraz ara veriyor belki sadece. biraz dinleniyor da denilebilir. diğer arkadaşlıklar birer ilizyondan ibaret.

arkadaşlarınızdan belki kopacaksınız, belki kopmayacaksınız. ama kopabilecek arkadaşlıklardan kaybettiğiniz bir şey yok temelde. tecrübe ediniyorsunuz en kötü ihtimalle. kopamayan arkadaşlıklar ise bambaşka bir kazanım. ikisi de normal olan bence. siz de sorun olduğunu düşünmüyorum.

Benim ilkokuldan kalma sürekli görüştüğüm iki arkadaşım var. Büyük ihtimalle yakın çevrelerde oturduğumuz içindir. Liseden kalma sürekli görüştüğüm 3 4 kişi var. Bunun da nedeni yine yakın çevrelerde oluşumuzdandır.üniversiteden yeni mezun oldum. Herkes kendi evine gittiği için düzenli görüştüğüm kimse yok. Telefon trafiğinin de git gide azalacağını düşünüyorum.

Benim ilkokul yaşlarında tanışıp da halen arkadaşlığımın devam ettiği kişi sayısı sadece bir.Arkadaşlığın devam etmesi derken kriterim haftada en az 1 defa bir araya gelmeye çalışmak, buluşmak için iki tarafın da istekli olması.Tüm olanaksızlıklara rağmen bir araya gelmeye çabalamak.

Onun dışında eskiden aynı iş yerinde çalışıp iş değiştirmeler nedeniyle ayrıldığımız ama 1-2'siyle haftada bir telefonlaştığımız, en geç 2 ayda bir mutlaka görüştüğümüz 4-5 kişi var.

Arada dönem dönem arkadaşlık ettiğimiz ama arama sorma faslının şu an devam etmediği onlarca kişi var.

Yıllar geçtikçe, hele evlendikten sonra yeni arkadaşlar edinmek çok zor oluyormuş.Yakın arkadaş bulmak sevgili bulmaktan daha zor bence.Bu işin çözümünü bulan varsa bana da haber versin.

1 tanecik. ortaokulda tanıştığım arkadaşım, 2006'dan beri en yakın arkadaşım kendisi.

bi tane liseden vardı, geçen haziranda tamamen bitti arkadaşlığımız mezuniyet törenine gidemedim diye :))

başka da yok.

sorun sende değil bence, bak çok güzel yazmışsın insanın hayatının farklı dönemlerinde farklı bir bireye dönüştüğünü.

Buğday tenli güzel bence. Areola rengiyle ilgilenmem kimsenin ama o konuda yorum yapamiciim

Cok hint/arap renk tenleri midemi bulandırıyor.

P.s. evet ırkcıyım.

Tipi latin beyler gibiyse güzel buluyorum.

bu tip bi esmerlik bana da itici geldi şu an. memelerden ötürü sanırım. normalde ten rengine takılmam.

Bu tıfıl kafa itibariyle "Hintliyim ben" dye bağırıyor 3 km öteden de, kafası olmasa aynı ten tengi tüm Orta Doğu'ya ait olabilceği gibi, Güney Amerikalı yerli geni daha çok ve İspanyol geni daha az birine de ait olabilir. Amerikalı çift ya da çok ırklı birinin de olabilir.

Bu renk siyah meme ucu pek çekici gelmedi. Koyu renk ya da siyaha yakın meme ucuyla ilgili hiçbir sorunum yok da, bu tonu beğenmedim ama itici de gelmedi.

ilginçtir ki bu tip bir ten rengi bende kirliymiş hissi uyandırıyor, ki simsiyah olsa böyle düşünmüyorum.

meme ucu rengi de siyah olsa tamam ama bu, ı ıh.

Hintli.

Vücut, göz, saç rengi fena değil ama areola hoş görünmedi bana. Bence sen Hintli hanfendilere sor.

adam yakışıklı olduğu sürece her ten renginin şansı var bence. çok koyu tenli bir hintli tanıyorum, girdiği her ortamda kadınlar 'o kim????' diye sormaya başlıyor. fotoğraftaki adamın meme ucunun rengi sıkıntı değil ama şekli kötü bence.

hiçbir idea'm yok.

winrar ile sıkıştır.

Klasörün tümünü zip yaparak gönderemiyor musunuz?

Zip +1

türkiye içinde kalacaksan alaçatı, çeşme sıkıcı olur bence ya. etkinlik gibi olmaz.

kaş ve çevrelerini hedef alabilirsin? yapacak şey bitmiyo o tarafta, ben de yine düşünüp düşünüp orada karar kıldım. (:

edit: bu arada düzenleme ihtiyacını çeşme alaçatı yorumum üzerine hissettim. aslında yine çok şey yapılır ama pahalı olur orada. çok para harcamak istemediğini anladığımdan dedim öyle.

Değişmeliyim değil de bu ne lan diyip bi olaydan sonra değişmişliğim var. Sonrasında çok bencil pis ve kenimi aşırı seven biri oldum. Canım kendim.

Şu anlarda ben diyorum bunu. Becerebilirsem 5-6 ay içinde editlerim.

oluyor oluyor. isteyince ve götün yiyince...

Ben oldurduğumu düşünüyorum.

Eskiden sinirlendiğimde gözüm hiçbir şeyi görmeyecek hale gelebiliyordum. Etrafıma da kırıcı şekilde davranabiliyordum. Bu davranışımı değiştireceğim diye bilinçli olarak üzerinde de uğraştım.

Bir 6-7 senedir o hale gelmiyorum.

Var. Ben.
Hayatımı son 1 senede değiştirdim. Bu konuda saatlerce konuşabilirim. Kadınlarla iletişimim 180 derece değişti.

günlük olarak, büyük yapmam gerekene ulaşmam için ne yapmalıyım diye soruyorum kendime.
mesela benim en büyük sıkıntım eğer siparişim yoksa atölyeye gidip çalışmak bazen ev çok raht geliyor ve çıkmak istemiyorum.
Kendime böyle durumlar için bir kaç seçenek sundum.
Her gün 2 saat de olsa atölyeye gidilecek ama diyelim ki gidelemedi evde eskiz çalışılacak 15dk olsa da.
Bir de şu anda en büyük başardığı iki adet şey var.
Ben sürekli pc başında duran bütün gün evi bok götürse de hiç toplamayan bir insandım.
artık bulaşıklar makinaya konulacaksa o an yapıyorum. kalkıp yapıyorum müzik vs açıp kendimi eğlendiriyorum.
ikinci şeyse her gün spor yapmak. bu hedefe hafta 4-5 gün değişen şekilde yapabiliyorum o da 30 day shred sayesinde çünkü sadece yarım saat kalıp yaparsam bitecek ve iyi hissedeceğimi biliyorum o an kalkıp yapmıyorum diyelim ki yarım saat youtube da takıldım dur dostum kalkıp spor yap diyorum :9
Planları küçültmek benim için çok işe yarıyor kısacası.
Daha fit olmak istiyorsun ok kalk ve spor yap yarım saat sadece
Toplu ev istiyorsun kalk ve o küçük görevi büyümeden yap ve toplu kalsın.
Barış özcan ın zincir i kırma videosu da bu konuda güzel mesela o da kitap okumamda etkili oldu.
İnternet bağımlılığı yendim mesela geçen gün bütün gün internet yokmuş öğlen 2de fark ettim sabah 7de uyanmıştıum bu benim için çok büyük bir şey.

Ben.

Kilo vermek istedim kilo verdim.

Sağlıklı yaşayacağım dedim sağlıklı yaşama başladım.

Negatif yönlerimi törpüleyeceğim dedim yaptım. Bağımlılık olarak tabir edebileceğim çoğu şeyden kurtuldum. (Yaptım diyorum çünkü bir kaç ay sonra insanlardan aldığım tepkiler bunlar)

İnsanlar değişebilir. Huylarını üzerine gidebilir. Yeni şeyler katabilir. Eskilerden yüzde yüz kurtulmasa bile çok çok az düzeye getirebilir.

İşim bilimsel kısmı da var --> neuroplasticity

en.wikipedia.org

articles.mercola.com

not: ben değişeceğim diyip oturduğun yerden söylüyor bir aksiyon almıyorsan tabii ki hiçbir şey olmaz. Patesten bir iraden varsa ne diyim. Aksi halde üzerine gidersen, irade gösterirsen beynin de vucudun da psikolojin de buna tepki veriyor.

İnsanlar değişmez algısı eskide kaldı. "7sinde ne ise 70de de odur" kafası eskide kaldı. Tabii, eğer bir insan 7sinden 70ine kadar sürekli aynı şeyleri yapmaya inatla devam ediyorsa bu doğru bir önerme.. Ancak, isterse 7sinde ve 70de tamamen başka insanlar olabilir. Bilim artık bunu söylüyor .

ben de sağlıklı beslenmeye başladım. bir yıl içinde hayatıma kalıcı olarak yerleştirmeyi planlıyorum.

4 kere spora parasını ödeyip yarıda bıraktım

kendime yeterince gaz verebilirsem bu yıl sonuna kadar 5 kez başlayıp şubat civarı tekrar yarıda bırakırım diye düşünüyorum.

Seninkinde bir sıkıntı yok, karabuğdayın kokusu öyle ne yazık ki.

Pişirirken içine biraz doğranmış maydanoz atabilirsin. Kokuyu bastırmaya yardımcı oluyor.

Pişirmek yerine kaynayıp biraz beklemiş suyu üstünü geçecek kadar doldurun bi kaba, limon suyu ekleyin akşamdan(yarım kiloya orta boy sulu bir limon yetiyor) sabaha kadar bekletip suyunu süzün. Kokusuz mis gibi yemeye hazır oluyor.

karabuğdayın ağır bir kokusu oluyor, bazıları seviyor bu kokuyu gerçi.

ben salata gibi yaptığım için bol dereotu filan ekliyorum ki kokuyu bastırsın.
siz de sevdiğiniz baharatları ekleyip kokusunu azaltabilirsiniz.

ikinizde haksızsınız empati yapınca sen birazcık daha haksız gibisin, ama sevgilinin tepkisi fazla mı fazla.

TV'de bir program var, karşılarındakine kamera şakası yapıyor insanlar. Mikrofondan kendilerine söylenenleri yaparak sinirden delirtiyorlar karşılarında oturan arkadaşları. Genelde verilen görevlerden biri üstüste on defa manasız bir cümleyi tekrarlamak oluyor. Örneğin, on defa "hadi yine iyisin" demesi gerekiyor bir dakika içinde. Siz de sanki belli bir "don" deme kotanız varmış da onu doldurmaya çalışmışsınız gibi olmuş. Duyuru sakinleri olarak bir daha bu kelimeyi görmesek özlemeyiz herhalde.

Bence sevgiliniz "yav sen de ne don meraklısıymışsın, kıza modellik de yapsaydın bir de" falan deseydi de gülseydiniz topluca daha uygun bir tepki olurdu. Abes bir hareket olduğu belli de büyütülecek, trip yapılacak bir şey değil diye düşünüyorum.

yani kız arkadaşınızın annesi üzerinize tuttuğunuz dona bakabiliyor, küçük olup olmayacağı konusunda yorum yapabiliyor da, işi o donu satmak olan kızcağız baktığında mı sorun oluyor?

o kıza sorma nedeniniz, kızın o işten anlıyor, ürünlerin kalıplarını biliyor ve ürünü satıyor olması.

erkek donu dediğiniz, (boxer olduğunu varsayıyorum) şort gibi bir şey zaten.
yani ha şort mayo almışsınız, ha don almışsınız.
ortada seks çağrıştıran bir şey yok.
kimsenin donunuza meraklı olduğunu da sanmıyorum.

kız arkadaşınız kıskandıysa da, görevli kızla gittiğinizde, dükkandan çıkmak yerine yanınıza gelseymiş.

burada asıl saçma olan, kız arkadaşınızın annesi yanınızdayken sizin donunuzun söz konusu olması.
yani o kıza takılıncaya kadar, bence tuhaf karşılanması gereken şey bu.


edit:
konuyu ters çevirince kız arkadaşınız haklı, ama durumlar eşit değil.
erkek boxer'ıyla, kadın iç çamaşırı çok farklı şeyler.
yani birinin düz penye olanı bile başlı başına seksi olabilirken, diğeri bildiğimiz şort.
o yüzden bence öyle değerlendirmemek lazım.

o yapsa sen nasıl tepki verirdin? anahtar soru bu.

ek olarak bence sevgilin haklı.

Kusura bakmayın ama ben biraz eğlendim. Aslında kızılacak bir şey yok gibi geldi başta ama cinsiyetleri ters çevirin aynı şeyi kız arkadaşınız yapsa siz de çok kızardınız bence. Kendim yaptığımı hayal bile edemedim. Onun için sanırım oyumu sevgilin haklıya kullanıcam.

abi gaz vermek gibi olmasin da hic kusurun yok bence.

:ASDASDASD Çok güzel ya.

Şimdi, haksızsın ama farkında olmayarak yaptığın bişey bu. Donu üzerine tutup sizce bu bana olur mu demede yanlış bir şey görmemişsin o an. İlk defa alıyorsun ve hayatın boyunca annen tedarik etmiş. Bu yüzden don almakta acemisin. sevgiline durumu böyle açıkla gönlünü al ama haksız olduğunu da kabul ederek git ona.

Yukarıda biri sevgilinize atarlı bişeyler yazmış ama kızın bunu normal karşılaması garip kaçardı emin olun. Durumu da gayet iyi açıklamış sana. Ben daha yarısındayken aklımdan onun söyledikleri geçti. Kız haklı burada netiz. Şimdi sorun gönlünü nasıl alacağın..

Gaz vermek gibi olmasın da, icim urperiyor + 1
Kızın işi don satmak, bu Kompedan türü mağazalarda ne kadınlar erkek çamaşırcıya "Bu jartiyer benim bedene olur mu" diye soruyor. Pazarcı sutyenci amca bile herkesin içinde "Ablacım yükle içine süngeri, aslanlar gibi olsunlar, gez göğsünü gere gere", "Hanıma aldım, evlilik kurtuldu" diye müşteri çekiyor. Onun yanında, bildiğin şort gibi donu üzerine tutmanın hiç olayı yok.

Ben olursam gülerdim çok fena. Donu tutup "Bu bana olur mu" diyen biri komiğime gitti düşününce.

Edit: istanbul kanatlarımın altında + 1

Edit: Beraber okuyormuşsunuz ya la :ASDASD pardon ben gönlünü al falan dedim ama senin açından yazıyordum.

Bide bu son mesajım, bu kadar don demen donu normal bir şeymiş gibi algıladığını gösteriyor ama o en mahrem giyeceklerden biridir.

Şöyle düşün sevgilin sütyen alıyor ve erkek kasiyere sizce bu bana olur mu diyor. Nasıl hissedersin? Buradan doğru yere ulaşacağına inanıyorum.

Sen tamamen art niyetsiz hareket etmişsin, samimi anlatimina dayanarak bu kanıya vardım. Kız arkadaşın biraz hassas davraniyor onu da anlamak lazım.

Tersini düşün yalnız. Kız arkadaşın dantelli külotu alıp bikini bölgesine tutup, erkek satış görevlisine "Bu bana olur mu sizc? ehehe" dese, sonrada "Ay sen yorulma hayatım ben şimdi beyefendi ile bi reyona gidip geliyorum" dese sen ne yapardın?

Dürüst ol :)

Hiç kasmadan söylüyorum her ne kadar okurken gülümsesem de ben de olsam sinirlenirdim, ne gereği vardı, çok merak ettiyseniz erkek bir çalışana da sorabilirdiniz. Direkt empati derim böyle konularda, sevgiliniz erkek satıcıya sizin ve annenizin yanında aynını yapsa ne hissederdiniz, cevap burda aslında. Rahatsız olan ya da olmayan buna göre cevaplayabilir. Yalnız merak ettim, beden konusunda haklı çıkan kim oldu?

ya ne demek haksiz, adam kafasina tutup mu gosterseydi donu? erkek donuyla kadin donu bir degil ki karsilastirma yapiyorsunuz. erkek donu cogu kadina igrenc gelirken kullanilmis kadin donunu para vererek alanlar var.

ben olsam ben de ayni avm'ye giderim cunku orada istedigim seyi bulabilecegimi biliyorum. ha 'dunku kiz nerde gelsin bisey gostercem ehehe' dediysem oradakilere anca o zaman anlarim, bu sartlarda erkek tarafi sucsuz.

yahu yapmayın, "bu don bana olur mu" diye sormanın ne sakıncası olabilir ki?

herkes cinsiyeti ters çevirince sıkıntı oluyor diyor da, bence o durumda da yok. hatta aychovsky'nin dediği gibi, pazarda bıyıklı amcalar ikizlere takke diye mal satıyor, al bu olur diyor falan. işi bu. hem sanki hatun sormuş olsa ve bir tangayı adama uzatıp "benim popo loblarımı daha güzel gösterir mi sence, kıpss" falan dese tamam da, öteki türlü yine problem olmamalı.

sen gayet iyiniyetli bir şekilde sormuşsun gibi gözüküyor. madem 5 senelik sevgilin ve neye kızdığını anlamadığın için daha da bir kızgın; o zaman o da işin öteki tarafından baksın madem. 5 yıl birlikte olunan sevgiliye, görevliye don gösterdi diye kızmak demek, sanki sevgiliyi biraz abaza yerine koymak demek. senin art niyetle böyle bir hareket yapmanı bekleyebiliyorsa, bence bu daha da vahim.

Editine edit yapıyorum:

Henüz aranızdaki olay çözülmeden don sana oldu diye aynılarından almaya gitmen sanki sevgilini sallamıyormuş gibi bi izlenim bırakmış. Kızdığı nokta bu olabilir. Önce aranızdaki sorunu çözerdiniz haksız olduğunu kabul ederdin (aşağılayarak demiyorum hatayı kabul etmek onurdur) daha sonra derdin ki ya bunlar bana çok iyi oldu aynılarından almaya gidebilir miyim? O zaman sorun yoktu. Biraz daha düşünceli olursan sorun kalmicak aranızda.

@mslny sevgilimle annesi haklı çıktı xl aldım.

Öncelikle lol diyeyim.

Teknik olarak bir sıkıntı görünmese bile cinsiyetleri değiştirince, donun özel kıyafet algısı olduğu düşünülürse problem.

Düşünsene, kız arkadaşın erkek kasiyere bu iç çamaşırı bana olur mu diye soruyor annenin yanında, yetmezmiş gibi bir de erkek kasiyerle iç çamaşırı bakmaya gidiyor. Wow.

Kız arkadaşın haksız. Don denen şeyin kalıbının şort ya da pantolon kalıbından ne farkı var acaba? İkisi de bel basen genişliği ve popo büyüklüğüyle alakalı değil mi? Bu olur mu bana diye çalışan kadına penisini mi gösterdin sanki? Net aşırı tepki. Ama ben en çok çalışan kadına haksızlık buldum bunu. Orada çalıştığı için bu tarz konularda fikir belirtme ve müşteriyi en doğru tercihe yönlendirmekle yükümlü bu insan, uygunsuz bulacak ne var? He insanlar sadece mantıklı durumlarda rahatsız olmuyorlar, yine de kıskanmış olabilir, onu da anlarım. Ama bu rahatsızlığını çok yanlış bir şekilde ifade etmiş. Seni haksız bulduğum tek nokta ise, kim haklı olursa olsun aranızda böyle bir gerilim yaşandıktan sonra aynı yere bir daha gitmen. Sırf kız arkadaşının gönlü olsun, tekrar tatsızlık çıkmasın diye başka bir yere gidebilirdin ikinci seferde.

Bu ne rahatlık :))
1.si kız nasıl ani bir hareketle dokunun bedenine bakıyor.
2.si kızın annesinin yanında nasıl don alabiliyorsun.
3.sü don almaya 3 kişi mi gidiyorsunuz.
4.sü hiç don almamış birisin (ben de daha önce alamadım)ve ilk donunu koskoca bir mağaza da mı alıyorsun. Mesala ben don almaya kalksam uyuşturucu alıyormuşum gibi gizli alırdım.
5.si ve sorunun cevabı kesinlikle kız arkadaşın haklı. Benim sevgilim iç çamaşırı almaya kalksa ve senin yaptıklarını yapsa satıcıyı dövebilirdim.

kız net haklı.

1) don dediğin muhtemelen boxer. ve boxerlarda öyle aman aman bir size farkı yok. ki zaten çoğu lastikli artık, ekstrem şişman değilsen (ki olsan bile) hemen her lastikli boxer, her erkeğe olur. bundan bihaber olmak için hiç don alışverişi yapmamış olmak gerekmez, don giymek bile yeterlidir bunu tahmin edebilmek için.

2) madem işi don satmak olan kadına bu soruların sorulması normal, niye o an üstündeki donun bedenini de o kadına sormadın? sevgilin yerine kadın elleseymiş poponu mesela? işi değil mi? sevgilin don mu satmış daha önce? o konuda ona güveniyosun da, diğer konuda niye güvenmiyosun sevgiline?

3) zaten 3 tane 3'lü don almadın mı arkadaşım? yani 9 tane don almış olmadın mı? 1 gün sonra bi daha niye gidiyosun don almaya? hem de aynı yere?

4) don satılan reyona beraber gitmenize hiç değinmiyorum bile

5) burda yazdığın şey gayet masum gibi görünse de (ki bence bunu masumlaştırmanın asıl sebebi sevgilinin de bunu okuyo olması), aklındaki düşüncenin o kadar da masum olduğunu hiç sanmıyorum. ha tabi ki "off tezgahtar kız da amma taşmış, dur lan, dondan taşaktan muhabbet açayım da belki akşama sikerim" düşüncesi yoktur belki ama ortada net flörtöz bi durum, en iyi ihtimalle sevgilini kıskandırma, hatta belki ego tatmini falan var.

ha bu arada inanılmaz büyük bi kabahat, ayrılık sebebi falan demiyorum tabi, küçücük bi olay aslında ama kızın vermiş olduğu tepki son derece normal.

ucuz donu görünce gözün dönmüş. açgözlülük büyük günahlardandır, cezanı bulmuşsun. bu cepte.

olayın detayına bakıldığında ikiniz de haksızsınız; sen her gün giydiğin don hakkında bu kadar bilgisiz olduğun için, kız arkadaşın da ota çöpe takıldığı için. birbirinizi bulmuş olmanız olumlu. kaynanaya saygıda kusur etme, hayatının devamında sevgilin küsüp gittikçe don bedeni sorabileceğin kadar güvenilir birine benziyor. mutluluklar dilerim, ama evlenin artık yani, 5 sene çıkmak nedir?

@sopiro+1, çok güldüm.
@freetakilir+1

kız arkadaşının baştaki tavrı haklı ama abartılıydı, o yüzden ikiniz eşit derecede haksız ve haklıydınız. yaptıklarından rahatsız olması normal ama çok sinirlenecek bir şey yok. beni asıl rahatsız eden bütün bu olanlardan sonra tekrar tek başına avm'ye gitmen. sonuçta sevgilin bir şeylerden rahatsız olmuş, hatta abartılı tepki vermiş. buna rağmen sanki hiçbir şey olmamış, onun duygusu, düşüncesi hiç önemli değilmiş gibi hareket etmen pek hoş değil. hep böyle davranıyorsan başta abartılı davranması da doğal. abartılı davranınca bile kaale alınmıyor gibi gözüküyor çünkü. bence kız arkadaşın haklı.

yanlış yere yazmışsın, böyle hikayelerden prim kasmak için sözlüğe yazman gerekirdi. serin hikayeymiş birader.

o kadar saçma ve absürd bir olay ki; böyle bir şeyin olduğuna inanmıyorum ve baya salladığını düşünüyorum. 5 yıllık ilişkin varsa yetişkin bir insansın, yetişkin herhangi bir insanın dışarıda don alırken pantolon üzerinden tutup da "bu olur mu bana?" diye bir de oradaki kasiyere soracağını düşünmüyorum. kasiyerin cinsiyeti fark etmeksizin.

Bence kiz arkadasin hakli ama tepkisi biraz abartili. Edit kismiyla iyice yanlis duruma dusmussun.

Böyle eften püften şeylerden büyük olaylar, kavgalar, tartışmalar çıkan kızlarla hayat yaşanmaz.

blatta ve aychovski +1

sevgilin haksız, hem de 5 yıllık sevgilinmiş ki daha da haksız, ama haklı olduğu bir nokta var, neye sinirlendiğini bilmemen, demek ki benzer şeyler daha önce de yaşanmış ve bu konuyu çözmek için yeterince konuşmamış üstünü örtmüşsünüz ki hala benzer şeyler yaşanıyor.

insanların neyi ne zaman kıskanacaklarını bilmediklerini düşünüyorum, bu yüzden de ilişkiler çıkmazlara giriyor, ilişki içindekiler "acaba bunu da kıskanacak mı" diye kendilerini baskılamaya başladıkları ve bu baskılama bir yerde ters teptiği zaman toparlanması pek mümkün olmayan hasarlar oluşuyor. Yazık

Bana biraz kızı kıskandırmaya çalışıp safa yatıyorsun gibi geldi.

@sopiro +1 :))
Ne güzel bi ilişkiniz var.
Sen masumsun orası belli ama çok masumluk da dert oluyor bazen böyle. Ben sevgiline hak verdim, tepkisi abartılı olmuş ama. Senin de editteki davranışın hiç olmamış.
Merak ettim, don değil de başka bişey alıyor olsaydınız sevgilinin tepkisi nasıl olurdu?
Ya da mesela don harici bir giysiyi alırken sevgilin sana sorsa sen fikrini söylesen sonra o dönüp kasiyere sorsa ne hissederdin?

bayan kişisi abartmış

Duyuru ve cevapları okuyup "don" kelimesine doydum öncelikle, sanırım önümüzdeki 5 sene bu kelimeyi kullanma ihtiyacı duymam. O kadar ki, cevapların sonlarına doğru kelime anlamını yitirmeye başladı.

Kim haklı, kim haksız girmiyorum. 2 tane şey söyleyip kaçacağım:

1. 5 senelik ilişki var diyorsunuz, erkek tarafının minimum 25 olduğunu varsayalım. Bu yaşa kadar kendisine "don" almamış olmak nedir? Hadi onu geçtim, bu kadar yıllık don giyme tecrüben var, insan giydiği donun bedenini bilmez mi yahu?
2. Erkek tarafının don bedeni l-xl skalasında çıkınca sanki bir "show off" olmuş durum, bu "bu don bana olur mu bir bakar mısınız" diye üstünde göstermeler falan o yüzden bence. O beden small çıkaydı, hiç böyle şeyler yaşanmadan alınıp gidilecekti o "don".

Haydi hep beraber: don don don don.

Abartmayın Roma'lılar, alt tarafı don

Abi nasil tipsiniz ya, benim anamın yaninda sevgilim donu üstüne tutup oluyo mu falan dicek annem de yok bi büyük bedeni al dicek öyle mi?? Hikayen pek doğru gelmedi ve bunu dusunduren ikinci olay kasadaki kadının kasayı bırakıp reyona gitmesi oldu, gratis dışında hiçbir mağazada kasa elemanının yerini bıraktığını görmedim açıkçası.
Neyse hadi diyelim hikaye doğru, sen kaşınmışım resmen. madem kiz sinirlendi niye hemen yeni don almaya gidiyorsun?
Ha bence sorun mağazadaki kızla konuşmalar falan değil, kadının işi o ama asıl sorun ananın yaninda don işlerine girmiş olman.

bu sıcak havalarda iyi geldi serin serin.

don haklı.

ohoo böyle saçma sebepten sevgili kavgası mı olur ya.

abi sen o donu ne niyetle önüne tuttun onu söyle. "belki kasiyer kız benden etkilenir" falan demedin sonuçta değil mi? gayet işini halletmeye çalışıyorsun. kasiyer kıza yazmak istesen bunun türlü türlü yolları var, kız arkadaşın ve annesinin önünde yapmazdın zaten. sorun olduğunu düşünmüyorum.

benim erkek arkadaşım böyle bişey yapsa en çok ben gülerim. annem de kesin güler.

ama şöyle de bir şey var-ki ben buna çok inanıyorum. herkesin sinirleneceği şeyler başka başka olabiliyor ve an be an değişebiliyor. belki bu olay kız arkadaşının normalde sinirlenmeyeceği bir şey, ama belki o anda yanında annesi olduğu için bütün bu donlu konular yüzünden ona rezil olduğunu düşündü, ya da az önce denediği elbise üstüne olmadığı için zaten sinirliydi, veya sırf o an bir şekide trip atası geldi. çok insani tepki aslında. yani evet bana şu an çok mantıksız geliyor bu don konusunun sorun olması ama benim çok sinirleneceğim bir konu olduğunda da bir başkası "çok saçma, buna mı sinirlendin" diyebiliyor. işte bu nedenle seni haksız buluyorum. çünkü kız arkadaşın x bir sebepten sinirlendiği zaman "buna sinirlenmen çok yersiz, sinirlenmekte haksızsın" demek yerine "hayatım çok pardon yeaa bilemedim napim o anda dalgınlığına geldi" diyip bi öpmek çok daha yerinde olur. yersiz kavgalar büyümez, sorun kalmaz.

kız arkadaşın hala sana kızgınken tekrar mağazaya gitmen de hoş olmamış. kız arkadaşın sinirlenmiş mi, sinirlenmiş. yapacak bir şey yok. üstelik buna sinirlendiğini sana açık açık söylemiş. ama sen inat gibi gene aynı mağazaya gitmişsin. ya biliyorsun ki bu konuda sana kızgın, neden hala üstüne gidiyorsun ki? önce yukarıda yazdığım şekilde kız arkadaşının gönlünü alıp, sonra "ya kızcaksın ama ben gene o mağazaya gidicem sanırım, donları bi harikaymış" desen sorun olmazdı bence. kız arkadaşının sinirlenmesi büyük ihtimalle kasiyer kızla arandaki muhabbetten değil, senin onun bu kızgınlığını sallamayıp, onu yok sayıp umursamamış olmandan kaynaklanıyor.

kız gereksiz kıskançlık yapmış ama sen de körüklemişsin biraz. ikinci gidişin çok saçma mesela. ayrıca don nasıl 60 tl oluyor yahu?

sevgilin haksız.

@istanbul, bence kız 5 senelik nişanlılık yüzünden sinirli.

herkese cevapları için çok teşekkürler.
1. çıkmaya başladığımızda 17 yaşındaydı kendisi, benim birkaç girişimim olsa da henüz evlenmeyi kendisi istemiyor küçük olduğunu düşündüğünden.
2. valla mağaza hm mağazasıydı, gayet kasayı bırakıp reyona geldi kadın. isteyen indirimlere baksın oradaki, ne bileyim?
3. ilk gittiğimizde 3 tane 3'lü almadım, 1 tane aldım ve ertesi gün memnun kaldığım için yeniden gittim. gitmez olaydım.
4. "serin hikaye" diyen arkadaşlara donların fişini mi göndereyim, konuşmamızdan ss mi koyayım bilemedim. ne yapsam?

ciddiye alarak cevap yazanlara gerçekten teşekkür ediyorum. daha önce birçok kez kalbini kırmıştım kız arkadaşımın. bu yüzden abartılı tepki verdi diyen arkadaş doğru söylemiş. ama geride kaldı bunlar, 1 senedir bu tarz şeyler de yaşanmıyor.

güldüm ve sana hak veriyorum.

çok eğlenceli bir duyuru olmuş tebrik ederim sizi :D

haklı haksız taraf var diyemem ama sevgilin biraz abartmış sanki. gereksiz kıskançlık yapıyor.

edit: ayrıca allah başka dert vermesin en büyük derdiniz bu olsun demek istiyorum.

40 liralık bira ve trendyol'dan iki tane gönderilen ayakkabı başlıklarından sonra en çok güldüğüm duyuru bu oldu sanırım.
"Don haklı" cevabına kahkaha atmakla birlikte bence hepimiz gece yarısına kadar sakince oturup "don" kelimesini aklımızdan bile geçirmeyelim. Biraz zamana ihtiyacımız var atlatmak için.

(İkinci kez gitmeniz olmamış demek için gelmiştim ben.)

Kasiyer güzel mi bari?

@humat kasiyer hamileydi arkadaşlar

Ne kadar da komik bir çift.
Donu üzerine tutup başkalarından fikir almak nasıl bir şeydir ya :):)

Bence olay komik neden gülmek yerine kızmayı seçmiş anlayamadım.
Büyütülecek bir şey değil diye düşünüyorum. Bundan sonra donlarını yalnız al.

ne donmuş ya ünlülerin donu bu kadar tartışılmıyor.

ikiniz de haklı ve ikiniz de haksızsınız. sevgilinin hoşuna gitmeyebilir, hoşa gitmeyebilecek bir durum oluşmuş orada.
hatta bence sevgilin %70 haklı.

marks and spencer mı orası?

@pinkpeony h&m

abi ne yap ne et mağazadaki hatunla seviş bari de yediğin trip boşa gitmesin, kızla da ayrıl tripe devam ederse, ömür mü geçer la böyle hatunla. güven 0 gailba...

ahahah koptum arkadaş sevgilinin annesiyle don almaya gitmek ne demek? :D

bir sonrakinde tahtakaleye gidin birbirinizden soğumak için bahaneye ihtiyacınız kalmaz.

sıcaklar bunaltmış senin hatunu bence, tabii aldığın çamaşırlar seksili çamaşırlar değilse, eğer öyle ise hatun haklı, sonuçta kasiyer seni o donların içinde hayal etmiş olabilir, binicem üstüne vuracam kırbacı diye fantezilere dalmış olabilir falan.

yalnız sende aynı yere ikinci kez gitmeseydin iyi olurmuş yangına körükle gitmişsin.

çok net söylüyorum ayrıl kardeşim. sen haksızsın bu konuda, o erkek görevli ile aynı muhabbete girip don bakamaya gitseydi bence sen adama müdahele de ederdin; ama kadın kezbanmış. bak sana şunu söyleyeyim, kadının psikopatından, kezbanından, manyağından, sorunlusundan kaçacaksın can kardeşim. vakit yakınken kaç kurtul, bu zihniyet, bu kafa yapısı yarın sana "evlenince yap boşarım donuna kadar da alırım" diye sataşır. bunlarla evlenmeyeceksin can kardeşim. hayatta ve bu mücadelenle başarılar dilerim. bol şans, Allah kurtarsın.

Sevgilin safkan bir kezban, böylesine ender rastlanır. Bence sakın kaçırma. Tencere yuvarlanmış kapağını bulmuş. Kayınvalideyle avm'de çıldırmacalar ahaha.

Ya hikaye neresinden tutsam elimde kalıyor. Sevgilin haksız da birader, sen böyle tribal bir kadınla nasıl 5 yılını geçirdin? Manyak mısın?

Ayrıca nasıl bir badaksın, nasıl bir ana kuzususun ki donunun bedenini bilmiyorsun? Off devam edemeyeceğim.

çok eğlenceli ve absürd bir hadise.

indirimli don zaafiyetin var. indirimli don gördün mü ruhunu şeytana satacak potansiyel sezinledim.

herkesin donuna saygım sonsuz ama bin yıl yaşasam sevgilimin annesinin olduğu bir ortamda don alışverişi yapamayacak bir karakterim var sanırım o yüzden olay bana absürd geldi o yüzden çok keskin ve net bir yorum yapamayacağım ama, o sırada ilgili don mağazasında alışveriş yapan ve olaya şahit olan 3. kişi olsam, donu üzerinize yaklaştırıp, hanfendi sizce bu don bana olur mu diyen erkek görsem, ohaa ne değişik adamlar var derdim. bence yakışıksız bir hareket ve kız haklı.

ama bir yandan da, annesinin yanında messi'nin kıvrak bir bilek hareketiyle rakip defansı yarım saniyede çalımlaması gibi bir hız ve başarı ile donunuzun bedenini öğrenen, annnesinin bakıp, evladım bu don sana küçük olur demesini garip karşılamayan kızın, sizin donu kasiyere gösterip bu bana olur mu demesine bu kadar sinir olması da garip. benim yapıma göre garip daha doğrusu.

kız sizden daha haklı gibi geldi gene de bana.

ayrıca xl dan devam edin, rahatlık önemli.

eğitim meslekten çok iletişim uyumlu mu o önemli
yani lise mezunu olup çok donanımlı ve çok derin muhabbetler de yapabilir doçent olup salak şekilde konuşan birisi de olabilir.

34/e/lisans/tamirci/yorum yukarda

eğitimine bakarım. bence eğitim düzeyleri farklı insanlar arasında kültürel bir fark oluşuyor ister istemez. tabii istisnası olur mu olur. ama genelleme yapacaksak bakarım.

26, E, mühendis/öğretmen

direkt olarak eğitime bakmaktan ziyade, aile kalitesine, yaşam tarzına bakarım.
ya da onu anlamaya çalışırım.

okul bitirmekle iş bitmiyor.
cv önemli, ama vizyon daha önemli.

32/k/çevirmen

33/ k/ akademisyen

Blatta hiberna + 1
Hani, "Eğitimsiz adam şöyle kötü olur, böyle ne yapacağını bilmez" gbi şeyler söylenebilir de, zaten öyle bir adamda eğitimine gelene kadar "Iyyy ne biçim adam" diye elerim. Onları geçmişse eğitiminin çok bir önemi yok

Mesleğine bakarım ama "Beni ne doktorlar, mühendisler istedi" yaklaşımıyla değil de, o mesleğin gerektirdiği hayat tarzı ile benim mesleğimin gerektirdiği hayat tarzı tutar mı diye bakarım. Benim sol beyin ağırlıklı kafa sayısal sayısal çalışıyor ve eve işle gelebiliyorum. Atıyorum, şairle veya sanatsal ya da bir gönül adamı tipi işi olan biri ile birlikte olursam uzun vadede uyumsuzlıktan karşılıklı kafayı yememiz büyük olasılık. Adam şiir okumaya başlasa ben gülerim çok fena, adama saygısızlık olur başta. Ötesinde işine karşı tutkusu var mı, işini severek mi yapıyor diye bakarım. Para kazanması veya kazanmaması önemli değil, bu da benim zaafım.

21/e/lisans öğrenci

yakın zamanda tanıştığım, 18 yaşında lise terk (ikinci sınıfta bırakmış okumayı, mezun olup üniye gitmemiş değil) hatun son birkaç senede gördüğüm aklı en berrak, zihni en pratik ve hayat görüşü en geniş kızlardan biriydi, belki de en zarfı ona layıktır. etiketler belli bir ortalama sunuyor, genelde o ortalamaya ait oluyor insanlar. ilk bakış için faydalı olabilir ama 15-20 dakikalık muhabbetten sonra kimin ne olduğu az çok çıkıyor ortaya. daha ciddi bir ilişki aranıyorsa da biraz daha zaman verip yaşam tarzına bakmak daha sağlıklı olur elbette.

öncelikle sana hayırlı işler dilerim.

denk olmak iyidir, atalarımız boşa konuşmamış her zaman olduğu gibi. önemli olan kafaların uyuşmasıdır'ı da şuraya koyalım. benim gözlemlediğim, yukarıdaki klişeler bir yana, işin etiket tarafında kadının az bi üstünlüğü var ise tüm o kafa uyuşması mevzuları falan hikaye oluyor ve erkek tarafında başta olmasa bile zamanla -ister yedirememe de, ister çekememe de- uyumsuz bi hal hasıl oluyor en nihayetinde. sen hayran oluyormuşsun buna, senin gibi başka istisnalar da vardır muhakkak ama pratikte bu yüzden ilişki ve hatta evlilik bozulduğuna bile defalarca şahit oldum.

soruya cevap; ben bakmam, bakmadım, hiç takılmadım, takılmaya gerek olmadığını düşünüyorum.

Eskiden çok takılmazdım böyle şeylere ama çöpe giden bir 3 sene yaşadıktan sonra fark ettim ki gerçekten önemli karşındakiyle yakın bir eğitim, kültür seviyesinde olmak. Şu saatten sonra dikkat ederim yani.

ailesine, sosyal hayattaki duruşuna (statüsüne değil), eğitimine, mesleğine, konuşma tarzına, her şeyine bakarım.

25k bankacı.

Mantık ararım. Sadece bu.

Bi de olgunluk

//Gayrimenkul sektöründeyim

27/k/asistan doktor

nöbetli bir işim var ve karşı tarafın bunu sürekli anlayışla karşılaması, kendinin de nöbetli bir işinin olmasıyla mümkün bence. diğerleri empati yapar ama gerçekten anlayamaz. doğrusu, nöbetsiz bir doktor olsa dahi geçinemeyebiliriz. işinin zorluğu benimkine denk biri olsun isterim.

soru işle ilgili olduğu için diğer parametrelere girmiyorum ama iş belirleyici, evet.

Süvarilerin genel sorunu bu
Gemi kafasından kurtulamadığın için oluyor bence

32/e/Mühendis

Eğitim pek önemli değil ama mesleği ilişkiye zaman ayırabilmesi ,hayat kalitesi(yorgunluk) açısından önemli.

ister istemez bakarım.

26/k/gayrimenkul sektöründeyim : a.k.a emlakçıyım.

Eğitimine bakarım, iyi bir eğitim hayatı varsa ne güzeldir benim için fakat şöyle bir şey var; misal kendisi büyük eğitimler gerektirmeyecek bir işte başarılı olmuş, kendini fazlasıyla geliştirmiş ve geliştirmeye devam ediyorsa bu da şahane bir şey bence.

Eğitim çok mühim, insanın hayatını baştan aşağı etkileyecek bir şey fakat bazen bir sürü sebep dolayısıyla (aile, maddi sebepler, çalışmak zorunda olmak vs.) akademik bilgi alamadan devam etmek zorunda kalıyor insanlar. Sadece buna bakarak bir insanı değerlendirmek hatalı olur diye düşünüyorum.

Birlikte olduğum insanla uyum içinde olmak, denkliklerimizin olması, genel olarak aynı yöne bakabilmek isterim ama bunu yalnızca akademik duruma bağlayamam. Büyüdüğümüz ortamlar, yetiştiğimiz semtler, ailelerimizin tarzı, insan ilişkilerimiz, inançlarımız, yemek kültürümüz dahi bu mevzuda etken.

Misal erkek arkadaşım inşaat mühendisi, 9 aydır birlikteyiz ve kendisini seviyor oluşumun nedeni mühendis olması olamaz herhalde. Onu tanıyıp içine girdiğimde beni mutlu etmesi, benim de ona bana hissettirdiklerini hissettirebiliyor olmam, benzer şeylere gülmemiz, hayattan benzer şeyleri beklememiz, benzer şeyler yapmaktan keyif almamız vs vs olduğunu sanıyorum.

28/K/Halkla İlişkiler

31 K. Docent
Bakmiyorum. Unvanimdan dolayi insanlar bendne fellik fellik kaciyor. Karsimdaki onu nasil degerlendirecegim diye iki kelimeyi yanyana getirirken omur geciyor. Yoruldum. Ayrica muthis sıkılıyorum zaten univeristediki ciddiyetten. Adamin Icki, sinema, teknoloji bilgisi de ilgi alanimda degil. Kulturel urunlerin nasil yorumlanacagi uzerine dersler alip kitaplar okudum, yonetmen insanlarla tanistim, tartisacagimi, paylasacagimi paylasiyorum uzmaniyla, hoslandigim adam gelip ama kieslowski falan deyince gulecegim geliyor. Yetiyorum ben kendi kendime her alanda. Kopek, mandalina, spor, kayak kosma falan sevsin yeter. Butlari guzel olsun (*-*) Zeka, akil gibi seylerdense canlilik güc ve hazza odaklaniyorum. Gulelim bir de. Okadar.

31, k, lisans, işsiz

Eğitimine, ne mezunu olduğu çok önemli değil, önemli olan vizyonu. Yani bakmıyorum. Ben konuşabilir miyiz, neler paylaşabiliriz, birbirimizin esprilerini anlayabilir miyiz böyle şeylere bakıyorum. Elbet eğitimi ya da mesleği muhteşem olan insanlara hayranlık duyuyorum. Ancak bu şekilde bir erkeğin bana ilk etapta burcumu sorması anında beni kendinden soğutmasına yetiyor. Bu basit bi örnekti.Bu ve buna benzer takıntılarım var yani. Bazıları gerçekten uzaktan daha güzel.

Eğitimden ziyade, kendini geliştirmesi, zekası, espri yeteneği ve en önemlisi yeniliklere açık olması benim için daha önemli.

35/E/Finans

Herşeye bakıyorum sanırım..

Güzel olmasına dikkat ediyorum. Aşırı kısa, şişman, fazla zayıf veya şekilsizse ilgilenmiyorum. Güzel gülümseme, sağlıklı ten, saç ve dişlere dikkat ediyorum. Bunlar görsel konular..

Bunun yanında çok fazla ilişki geçirip "ait olma" hevesini kaybedip kaybetmediğini anlamaya çalışıyorum. Ama evden çıkmayan sorunlu bir tip olmasını da istemiyorum. Daha önemlisi evlilik kafasına girdiği için avlanıyor mu yoksa benden cidden hoşlandı mı onu çözüyorum bir süre sonra. Yani hedef mi süreç mi odaklı diye analiz ediyorum.

Karakter olarak, uyumlu, geçimli ve mülayim mi diye değerlendiriyorum. Sohbeti tatlı mı, entelektüel derinlik sahibi mi, yoksa acun mu izliyor diye bakınıyorum. Her gün tolstoy muhabbeti yapmasını beklemiyorum ama Salinger dediğimde kimde bahsettiğimi bilsin en azından diyorum. Geçimsiz bir karaktere neden olan kültürel derinlik kibrinden de farkındalık sahibi olmayan kültürel sığlık kadar uzak duruyorum.

Okuduğu okul, eğitim seviyesi, mesleği vs bunlarla her zaman paralel olmuyor. O yüzden önemsemiyorum özgeçmiş bilgilerini.

Bunlardan bazıları eksikse çok da kafama takmıyorum, eğlenmeme odaklanıyorum.

24/k/lisans/öğrenci

Birçok şey önemli bana kalırsa. Fiziksel olarak çekici bulduğum, birlikte vakit geçirmekten zevk aldığım, sanat, edebiyat, gündelik konular vs. üzerine rahatlıkla konuşup fikir paylaşımında bulunabileceğim biriyle birlikte olmayı elbette yeğlerim.

Ayrıca eğitim durumundan ziyade bence kişinin hayatta bir amacının olup olmaması daha önemli, ki bu nokta da eğitime bağlanabilir belli koşullarda. Eski erkek arkadaşım mesela adı sanı pek de bilinmeyen bir anadolu üniversitesinde 2 yıllık bir bölüm bitirmişti. Gayet iyi anlaşırdık, ortak zevklerimiz vardı ama benim hayatta varmak istediğim yere ulaşmak için sahip olduğum motivasyon ya da arzu onda yok gibiydi. Hani illa kariyer yapmaktan, çok para kazanmayı hedeflemekten bahsetmiyorum. Daha çok hayatında ipleri elinde tutmak, kendinden emin olmak kastettiğim şey. Ayrıca istisnalar vardır mutlaka ama eğitimin sosyal ve kültürel anlamda sağladığı kazanım inkar edilemez, bu yüzden tercihim yine bu yönde olur.

29/k/akademisyen

valla bu konuda çook gidip geldim. ama artık sanırım velvetmorning gibi düşünüyorum.

neden? çünkü eşim de benim gibi; ve sanırım accayip sıkılıyorum bu durumdan. itiraf gibi itiraf oldu ya, neyse.

tamam bir bambam olmasın adam, ama yine de bana hayat aşkı, neşesi, gücü olsun yeter gibi geliyor. hayata duyduğum salak zevklerimden hoşlansa, bi de tutkuyu da yakaladık mı, tamam işte sanki ya. daha ne olsun. haa, velvet'e bi daha katılıyorum, butları ve omuzları da güzel olabilir ahahds.

velvetmorning'in cevabını en iyi cevap seçiyorum.

Ben herşeyden önce insanların deneyimlerine bakarım. Eğer yaşadıkları, gördükleri vs. benimkilere uyuyorsa; birşeyler katma olayının karşılıklı olduğunu düşünüyorsam, kariyere/mesleğe bakmam. Zaten bu birinci kriter uyduğunda diğerleri domino taşı gibi devam eder diye düşünüyorum.

Bana karşı kendini kanıtlama çabası varsa istemem mesela, eşitlik veya özgüven isterim.

Ben doktora üzerinde uğraşıyorsam ve benim ne yaptığımı anlayamacak veya yaptıklarımı boş işler olarak gören biri ise zaten olmaz.

Aynı meslekten olmasa bile aynı dili konuşmak önemli bence. Hatta benim için aynı dili konuşmak gerçekten önemli. çevremdeki insanların geneli Türk değil ve onlarla vakit geçirmemiz için bazı becerilerinin gelişmiş olması gerekiyor. Tabii bunu 'yaa herkes İngilizce mi bilicek' olarak değerlendirmek çok saçma olur, çünkü bu sosyal hayatın devamı için bir gereklilik bana göre.

Onun dışında, veya hepsinden önce, içinin rengine bakarım. Eğer sözleri hep siyah çıkıyorsa olmaz. yeşil yeşilse güzel olur.
Samimiyet derecesine bakarım. Eğer herşeyi kurallarına veya verilen rollere göre yapıyorsa, veya farklı olacağım diye saçmalıyorsa, olmaz.


32/k/akademisyen

Önceden rezervasyon yapıp gidilir. Bu mevsimde yer bulmak sıkıntı olabilir.

Kafa dinlemek isterseniz büyük kardeşi Gökçeada'yı tercih edin derim ben, hem daha az turistik hem de daha sakin...

biz bu bayramda bu saydıkların için ayvalık'ı tercih ettik 3 gece 4 gün şeklinde. bekliyoruz işte günün gelmesini :p

geçen hafta birkaç günlüğüne oradaydım. bizim de maksat aynıydı.

deniz oldukça tatmin etti, kendi şemsiyelerimizi ve benzeri plaj ekimpanlarımızı alıp koy koy gezdik, çok iyi geldi. diğer türlü bir yere kapanıp takılmak zevk vermez zannediyorum.

akşam da bol bol deniz ürünü yiyip olaysız takıldık. tabii şarap kısmı da fena değildi.

yalnız ucuz sayılmaz pek, aklınızda bulunsun. gökçeada o konuda daha uygun.

3 senedir gidiyordum. bu sene kazik konusunda nirvanaya ulasmislar. adanin tamami ulasmis bu kafaya. bence baska yere gidin. bozcaadada birakacaginiz paranin yarisina ayni keyiflikte tatil yaparsiniz. tavsiyem mugla akyaka civari.

aynı durumu ben de yaşadım bugün, sorunun cevabını merak ediyorum. (:

yalnız şöyle bir şey var, messenger'a girmeyip facebook'a girdiyse ve sohbet tamamıyla kapalıysa bile, sen messenger'dan baktığında onun girmiş olduğunu görebiliyorsun, sadece çevrimiçi olmuyor. örneğin 1 dk yazıyor sanki yeni çıkmış gibi, oysaki sohbeti kapalı şekilde facebook'ta. gerçekten oradan da çıkış yaptıktan 15 dakika sonrasına baktığında da bahsettiğin yazıyı görmüş oluyorsun.

yalnız öyle bile olsa, mesaj kutusuna düşmüş olması gerekiyordu, ben o kısma takılıyorum. bilinçli olarak tıklamıyorlar herhalde. yine de teslim edilmiş olması lazım gibi geliyor.

biri açıklar umarım. (:

@treamorg, ben daha çok mobil olarak düşünüyorum. Örneğin ben messengerdan gönderdim, o kişide messenger yüklü değil yalnızca facebook yüklü, bağlantı da zayıfsa belki gelen kutusuna düşmüyordur. Çünkü bazen bana da oluyor, messenger uygulamasının kendisine tıklamadıkça gelen kutusu yenilenmiyor. Facebook uygulamasına girsen bile. Bilemedim.

aslında benim mesaj gönderdiğim arkadaşta da messenger yüklü değil, demek ki onla alakalı bir şey.

ben mesajı facebook üzerinden göndermiştim mesela, ama senin durumundaki gibi, facebook'a girmiş olsa da içi boş ve iletilmedi gözüküyor. dediğin doğru olabilir, ben gelen kutusuna düşmeme olayını hiç yaşamamıştım. belki özellikle tıklamadıkça teslim de edilemiyordur.

bir de moda'da aida diye bir restoran vardı. orda sürekli bir kızarmış keçi peyniri topu yiyorduk, balla servis ediyorlardı. italyanca bir adı vardı onun ama hatırlayamadım ve bulamadım da. zomatodaki menülerinde de yer almıyor aksilik o ki. onun adı hakkında fikri olan var mı?

zomatodaki fotoğrafı da bu: www.zomato.com

ama adı yazmıyor.

keçi tempurayı diyorsun sanırım, çok da lezzetli bir şey hakikaten. (:

menün için de, tortilla ekmeğine hindi füme ve krem peynirli- dereotlu karışım hazırlayıp, dürüm haline getirebilir, ufak lokmalara bölüp servis edebilirsin. soğuk aperatif olarak iyi bir seçenek.

kuruyemiş, meyve zaten olur diye düşünüyorum.

salata için de, ben olsam semizotlu - rokalı ya da ıspanaklı ve peynirli salata yapardım. içinde mutlaka kırmızı biber olmalı. normal çok karışık yeşillikli salataları yakıştıramıyorum.

sıcak bir şeyler olsun dersen, pastırmalı kaşarlı sigara böreği yapılabilir.

patatas bravas da güzel oluyor.

başlangıç olarak paçanga böreği falan olabilir

etin yanına ise sebzeli bir şeyler hazırlayıp güzelce soslayabilirsin örn: sarı biber, kırmızı biber ve mantar üçlüsünü soteleyebilirsin. üzerine de istersen bir hardallı sos yapabilirsin.

başka lokmalık et gereksiz olabilir, pirzola zaten oldukça doyurucu ve lezzetli bir et. bir de evde lokmalık et yapmak da biraz zordur :)

güzelini bulabilirsin tulum peynirinin, tulum peynirli bir salata efsane oluyor etin yanında.

köz patlıcan salatası, haydari falan olabilir menüde.

misafirlerin sever mi bilmem ama ben geçen baklava yufkası ile evde katmer yaptım, müthiş oldu, deneyebilirsin. onu yapamam ya da sevmezler dersen tiramisu da güzel gidiyor.

peki sizce pirzolayla birlikte, yeşil soğanlı püre mi? yoksa böyle iç pilav tarzında bir pilav mı?

yoksa ikisi de değil mi?

bir de hafif tatlı olarak bişey yapsam mı kararsızım sütlü bişe

pilav, meeh. püre, olabilir. ben patatesli bir şey seviyorum şarapla, o yüzden patatas bravası önermiştim.

aslında tatlıda akla ilk gelen tiramisu oluyor, yapabiliyorsan şahane olur; yapamıyor ama iyi yapan yer biliyorsan da satın alabilirsin. çikolatalı mus (mousse) da güzel bir seçenek.

Sebze lazım, illa haşlanmış brokoli demiyorum, ama mücver olur, fırında mücver daha kolay olur.
Yoğurtlu semizotu veya yoğurtlu havuç olur

pirzola + bruschetta + peynir tabağı + başlangıç + pirzola yanına bir şey + ufak lokmalık + soslu bir şeyler + salata + tatlı

Çok değil mi, bu kadar şeyi kim yiyecek:D Hele ki pilav veya püre işine hiç girme bence.

Misal pirzola ve salata ile doyarım ben sadece. Şarap da içiyorsam midemi şişirmek istemem.

Sebze istememişsin ama söylemeden edemeyeceğim ben olsam et yanına sadece sebze yaparım.
Bir de maskolin salatası yaparım, içine istediğim malzemeleri koyup biraz da haşlanmış kinoa atıyorum, süper oluyor.

Bence sofradaki yemekler hem az/sade, hem doyurucu olmalı.

evet

prensipte evet ama bu şartlarda sağlıklı bir birey yetiştirmek gözümde büyüyor.

10 sene sonra olabilir ama ebeveyn olmaya uygun muyum, emin değilim.

Maddi durumum iyi olursa yapmak isterim.
Olmazsa yapmayı düşünmüyorum.

Turkiyede dogup buyuyecekse hayir sanmiyorum ki umarim oyle olmaz. Aksi halde belki evet. Ama daha cok var.

yakin zamana kadar sicak baktigim bir fikirdi, evlenirsem isterim diye dusunuyordum ama artik pek emin degilim, bilmiyorum. millet gencken istemez, ben ergenken falan cok istiyordum buyuyunce istemez oldum.

istiyordum oldu 2 tane hem de :) ikiz değil yani. 2 sene arayla :)

evet isterim

çok seviyor ve istiyordum 2 seneye kadar, 2-3 ay kedi baktıktan sonra çekilecek sorumluluk olmadığına karar verdim. Büyük konuşmuyorum ama bu ara istemiyorum.

hayır.

şu an için hayır.

Dear gibi düşünüyorum sanırım. Evliliğe mesafeliyim ama kendi çocuğum olsun isterim.

Hiç istemiyorum.

Bir kızım bir oğlum olsun, başka bir şey istemiyorum.

evlilik istemiyorum ama çocuk isterim.
bir kızım olsa güzel olurdu. ama oğlum olur kesin.

Bazen

belki bir gün olur ama olmayabilir de. en azından şu an için kendimi bir baba olarak kuramıyorum kafamda. yani "babba" diyerek üzerime doğru yaklaşan bir şey... pff, gelme lütfen. git. geri git!

her neyse, olacaksa da bir kız bir erkek olsunlar.
büyük olan kız olsun, öbürüne ablalık etsin.
benim gibi erkek kardeşiyle gün aşırı hayvanlar gibi kafa göz yarmalı, vücut mosmor etmeli kavgalar edip büyümesinler.

açıkçası sıfırdan insan şekillendirme fikri hiç fena gelmiyor bana, büyük çaplı, ciddi ama ilginç bi deney gibi. deneyin kötü gitmesi halinde deneği ortadan kaldıramayacaksın tabii, hatta kontrolden çıkıp insanlara tehdit oluşturması filan... aslında bu açıdan da ayrı bi eğlenceli, frankenştayn misali aşsldas

neyse ki henüz o sosyopatlık seviyesine erişemedim heheh. ama bundan geri kalan kısımlar da hiç ilgi çekici değil, o yüzden istemiyorum diyebiliriz. ama yapıcam mı, %90 evet; el mecbur.

çok istiyordum ama artık o kadar emin değilim.

prensipte evet, ama sürekli aklıma okul masraflarını getirip iptal ediyorum.

hayır. mecbur yapmak durumundayım ya da eşimi boşayacağım :')

Evet. Cok cok cok istiyorum. Bebekleri cocuklari cok seviyorum. Bir yegenim ilkokulun ilk yillarina kadar nerdeyse benimle buyudu.

@dear god make me a bird, + 1

edit: @cabiday da + 1

Cok calisacagim bir isim olmazsa ve cocuguma zaman ayirabileceksem ve maddi olarak ona iyi bir egitim ve cevre sunabileceksem evet ama Turkiye'de bu sartlar cok zor. Egitime para versem bu kez cevreyi nasil kontrol edebilirim bilmiyorum.

bilmiyorum. çocukları çok seviyorum, ilerde evlenirsem evlatlık da edinebilirim fakat çocuk doğurmak nasıl bir his merak ediyorum sanırım.

Kesinlikle hayır.

istemiyorum. evliliğe de karşıyım ama milyonda bir ihtimal olup o "ruh eşi" dediğin insan çıkarsa evlenilebilir ama çocuk hayır. hoş, ruha da inanmam.

ölümden hepimiz korkuyoruz değil mi? ölümün dehşetli olmayanı da yok, can vermek her şekliyle çok zor. patlama vs. gibi şeylerde saniyenin yüzde biri sürede can veren insan çok çok az ve istisna.
bir insanı daha bu dehşete, ölüme mahkum etmek hakkın olan bir şey mi sence?

diğer yönden, hayat baya sıkıcı bir şey. klişelere girmiyorum. ayrıca sırf senin sikinden çıktı diye senden apayrı gelişecek bir insanın tüm sorumluluklarını üstleneceksin, hayatının en büyük sorumluluğu o olacak.

son olarak, bebek ağlamasından nefret ettiğim kadar çok az şeyden nefret ediyorum. hiç gerek yok, üremek ayak takımının tercihi bu yüzyılda.

arkadaşlarımın çocuklarını gördükçe daha da uzaklaşıyorum çocuk fikrinden, normalde tam tersinin olmasını beklerdim.

hala keyfime fazlasıyla düşkünüm sanırım. terazide daha ağır basamadı.

bi de, her insanı bir gün yakalayan "bir proje olarak çocuk olayı" da daha yok bende. şimdilik büyük projem işim çünkü. yeteri kadar meşgul edip tatmin duygusu sağlıyor.

Istiyorum. Korkuyorum ama isterken de. Bir seyi cok isteyince ya olmuyor ya da olunca sonu iyi olmuyor. Yavrum olacaksa saglikli olsun, buyudugunu gorebileyim.

@lamira, senin çocuğun vardı ama? duyuru hediyeleşmesinde konuşmuştuk, enteresan.

cevap: hayır.

edit: özelden mesaj attım lamira.

çocukları sevmem. çok ses yaparlar, baş ağrıtırlar ve sabır zorlarlar.

genel olarak çocuk sevmeyen, çocuk gürültüsünden ve şımarıklığından rahatsız olan biri olmama rağmen, istiyorum.

istiyorum ama önce kendimi buyutmem lazım. yaş 30 oldu hala yakın ilişki ve evlilik korkum var.

Istiyorum. Ama bu ulkede degil. Bencillik yapmaya gerek yok.

çocukları seviyorum ama kendi çocuğum olmasını pek istemiyorum.

dedimmidemedimmi ve blue serenity, cocugumu kaybettim ben.

hem evet hem hayır. yani hayır basmasındaki en önemli sebep: kendinden vazgeçmek, artık sen, her alanda ön planda değilsin. Herkes nasıl kolay bu kadar kendinden vazgeçebiliyor bilmiyorum o yüzden. Çocuğun doğumundan büyümesine her anı mucizevi ve bunu far etmek bir yanı isyanla karşılamaktan çok korkuyorum. Ama dünyaya baba olmak için gelmiş bir adamla evlenme arefesinde oldukça fikrim değişiyor. O kadar çok omuzda çocuk taşımalık ki. Diğer yandan sadece çocuğun ilk 5 yaşına kadar hayal kurabiliyorum. Annem hep toprağa girinceye kadar der hep bu yolculuk. Bense onu öyle bir hale getirmek istiyorum ki her an ben yokmuşum gibi hazır olsun hayata. Öyleyken böyle işte.

40 yaş civarı hayatımı şöyle bir toparlayıp evlat edinmek isterim. bakalım.
kendi çocuğum olması konusunda hiç hevesli değilim. dünya yeterince kalabalık.

Evet çok istiyorum

1 tane yaptım ben. Belki ilerde 1 tane daha olabilir.

bir iki seneye kadar asla istemediğimden o kadar emindim ki. son zamanlarda ulan çok istiyorum galibaya evrildi bu konuda fikrim çocuklarla haşır neşir oldukça. maddi olarak korkunç durumdayım, işim yok, evim yok, sırtımı yaslayabileceğim bir babam veyahut zengin bir kocam yok ama galiba orta karar bir stabilitede çocuğu koyarım. itiraf gibi itiraf, anne olmayı çok istiyorum.

İlkel benliğim ve egom birlik olup isteyecekler bir gün ama şu an değil. Muhtemelen evleneceğim kişi çocuk isteyen bir profil olacak.

Normalde istiyorum ama adeta birer küçük canavar kuzenlerimi gördükçe kararsız kalıyorum. Kendi hayatımdan vazgeçmek için henüz hazır değilim. En verimli yaşlarımda verimimi düşürmek istemiyorum. Çocuk büyük sorumluluk demek. Şimdiki nesil 30 yaşına kadar üniversite okuyor. Çocuklara bu süreçte maddi ve manevi olarak destek olmak zengin olunsa bile aslında çok zor. Çocuğun cebine para koyunca işler hallolmuyor. Ki o parayı verebilmek de büyük emek istiyor.

Bismillah NO!

Kesinlikle istemiyorum. Çocukları zerre kadar sevmem zaten. Bütün hayatımı bana bağımlı bir insana adama fikri de korkunç geliyor.

Cocuklari cok severim ama cocuk sahibi olma istegim yok. En azindan su an icin yok. Tr sartlari falan degil mesele, cocuk sahibi olmak istemiyorum.

Evet, istiyorum.

Arkadaşların çocuklarını ya da yolda şirin bi çocuk gördüğümde ben de yapıcam diye hevesleniyorum. ama bi tanesiyle bi saat vakit geçirince sıkılıyorum ve çıldırıyorum. belki kendim yaparsam öyle düşünmem.
bi de kendimden bi parça olma fikri güzel geliyor. sonuçta benden çıkacak o şey. bi taraftan da çocuk bu, atsan atılmaz satsan satılmaz. eşya değilki. sürekli bana muhtaç birinin varlığından rahatsızlık duyarım gibi geliyor.

istiyorum ama bazen de bir çocuk büyütmek için fazlasıyla yorgun olduğumu düşünüyorum.

istemiyorum. sebep çocukla uğraşmak istemiyorum.

İkisi de ama tekila az önde gibi ama tuzu, limonu vars

Mecbur kalsam değil votka içiyorum genelde zaten. İkisini de içerim.

Tekila

Ikiside benim canim ama suan vodka iciyorum.

votka ama sek olmasın plz

Duruma göre değişebilir ama tekila sanırım.

sarhoş olmak için tekila shot
gece boyunca elimde dursun vodka-meyvesuyu

ama tekila bir tık önde gibi

Tekila. Mecbur kalmama gerek yok, hep tekila tercih ederim.

tekila. seçmeye mecbur kalamadım çünkü zaten tekila içiyorum, hep de biranın yanında.

Bugün de içmiş olabilirim mesela. (:

benim de banyo tadilatı ve boya yaptırmam gerekiyor. takipteyim

armut.com'u kullanarak fiyat alabilirsiniz. reklam gibi oldu resmen ama ise yarar eminim.

20.000'e hallolması lazım. ben antalya'da -aynı şekilde komple fayansı, mutfak dolabı, duşakabini klozeti falan- 13.000-15.000 arasına hallettim. ki antalya'da adamı düdüklerler afedersin, çok seçeneğin yok diye. bu arada iki banyonun fayansı da granitten, öyle dandik bir malzeme de kullanmadık.

Mutfak dolabı, tezgah, eviye ve batarya için 6.000TL

Tuvalet için seramik, klozet, lavabo, lavabo dolapları, bataryalar ve musluklar 4.000TL

Banya için seramik, klozet, lavabo, dolaplar, duş teknesi, bataryalar ve musluklar 8.000TL

Toplam 18.000 civarı tutacaktır... 20bin'e hallolur.

aynı işlemleri yeni yaptırdık annemin evine. orta kalite malzeme ile bol bol olur.

İçime su serptiniz teşekkürler, laminantları da halledebiliriz o zaman :)

banyo için işçilik dahil 9.000 gibi bir şey vermiştik.

fayanslar kırılmadan üzerine fayans yapıldı, her şey yenilendi. malzemeleri biz aldık ama. lavabo ve banyo dolabı, aynası ikeadan. klozet koçtaştan. duşakabini usta kendi tanıdığına yaptırdı, kaliteli bir camdan o da. duş teknesi kullanmadık.

geçen kütüphanede elimdeki çöpü uzaktaki çöp kutusuna deliksiz soktum oturduğum yerden..

8)

counter strike'da efsaneydim. Gerçi eften püften sayılmaz iyi piyasa yapmıştık o sayede ama yatırımlık değilmiş işte.

hanımı kendime aşık etmek diyerek tribünlere oynadığımı düşüneceksiniz ama diil.

Kalkışa on dakka kala uçağa binmistim yardimsever duyurucularin da yardımıyla.

Türkiye geneli olan bir sınavda sosyal bilgilerden birinci olmuştum. Sayısalcıyım.

Bi de otobüs durağa yanaşırken kalabalıklar arasından sıyrılıp kapının tam onune konuşlanabiliyor ve otobüse ilk binen ben oluyorum. Sora da yer verilmesi gerekip de verilmeyen birine yerimi veriyorum.

Toplu tasimalarin super kahramanı klar: bir gün en umutsuz anınızda size de yer verebilir......ahhshd

bununla ilgili bir entry okumuştum, aynısı başıma geldi.

bir gün metronun kapıları tam kapanacakken fantastik bir çevikle metroya atlayabildim. kapının girişindeki adam da "güzel atladın ama :)))" bakışı attı, gülümseyerek cevap verdim.

o zamandan beri aklıma takılan eften püften bir başarım bile yok :(

2013 DGS ( Dikey geçiş sınavı ) Sayısal 439. olmuştum

Super Mario da oyun bitirmek.

İddialarda çok hırs yaparım ne kadar boktan olursa olsun illa kazanmam lazım. İddia kaybetmeye tahammülüm yok.
En son geçen ay 3 arkadaş en fazla kiloyu kim verecek diye iddiaya girdik aşağı yukarı 1 ayda 9 kilo verdim.


Sürekli biyometrik fotoğraflarla ilgilenen biri olarak, güzel çıkanlar oluyor evet. Ben de görünce çok şaşırıp sizin memur gibi garip tepkiler verebiliyorum :)

duyuruda ayçovski'den +1 almıştım birinde.

Eften puften dendigi icin...

Sag elimin tirnaklarina duzgun oje surebilmek. (O da her zaman olmuyor yani)

cok guzel et yapmak

başarı değil de, kendimden o kadarını beklemediğim için şaşırdığım efen püften şeyleri sayayım:

- bir oturuşta 14 adet 50'lik bira içmek (kadınım)
- deadliftte 95 kilo kaldırmak
- ilk içli köfte denememde antepli bir ablanın elimi öpecek kadar beğenmesi
- yüksek lisans seminer ödevini (30 sayfa civarlarında) bir buçuk günde yapmak ve hocadan şahane olmuş tepkisi almak
- 3+1 evde 30'a yakın kişiyi sorunsuzca, efso yemek ve içkiler eşliğinde ağırlamak, sabahına etrafta bir bardak dahi kalmaması

üniverisitedeki vasat bi hatunla sevişmek :S

kollarımla bir şey tarttığımda kaç kg olduğunu anlayabiliyorum. ama 1-2 5-10 kg değil 40.2-45.5-50.3 kg diyebiliyorum. Gramına kadar evet.

Iddaa uzerine gece karanlikta sarhosken tufekle fare vurmuslugum var. Oturup fare gelsin diye de epey beklemistim:)
Bir de 200m'den 5cm'lik citayi vurmustum durbunsuz.

Analog tansiyon aleti ile oek hassas tansiyon ölçerim.

Hamsi

hamsi ne ya? hic duymadim ancovili sushi.

migroslarda yengec ve somon var. onlarla olur.

somonla başlayın, hatası olmaz. sushi'de balık zaten çiğdir, dikkat edilecek husus taze olmasıdır.

ben balıkçılara asla güvenmiyorum dolayısıyla balıkçıyı tanımıyorsanız çiğ balık almayın. somon füme alın onunla yapın, en sağlıklısı o

somon füme+1

Bulabilirsen Lagos ile dene biz sevmiştik.

Tabi onun dışında Somon, Palamut, Levrek de olabilir

lagos olmaz. avlanması yasak.

zumba dans ederek kalori harcatıyor. eğlenceli olabilir. spining ise bisiklet ama bu akıllara gelen eski spor salonundakilerden değil. o da eforlu bir spor. bu ikisinin yanına pilates olabilir diye tavsiyemi bırakıyorum.

bizim isyerinde spora baslayan avratlar zumba manyagi. hem kilo veriyorlar hem egleniyorlar. istersen araya plates de ekleyebilirsin.

kilo vermek için spinning yap.

spinningi kesin yapardım ben. fakat kondisyon düşükse mahvedebiliyor adamı. fitness sıktı dediğine göre yeni değilsindir, tercih edebilirsin.

programın kapsamı nasıl bilemiyorum ama butts&guts iyi olabilir kadın olduğun için. total body de keza.

plank. plank haricinde diger karin egzersizlerini pek tavsiye etmezler. mesela mekik cekmek filan artik revacta degil.

tam karin hareketi degil bu ama squat ve deadlift de fena degildir. maksimum verimi aldiginiz hareketlerdir.

aslinda vucudun yuzde 85 fitness i 5-6 temel hareketten olusuyor. squat - deadlift - bench press - row - chin up - overhead press(military press). bunlari adam akilli yapmak gerek en onemlileri bunlar.

plank (çok çeşidi var, ufak bir aramayla bulabilirsin), hanging leg raises

charlotte blanc'a aynen katılıyorum. Sadece şunu eklemek istiyorum, ağırlıkla crunch yapabilirsin. Cable Crunch da yapabilirsin ama doğru formu öğrenmelisin yapmadan önce.

Ek: Yukarıda yazılan temel hareketlerin de Vertical/Horizontal Push/Pull hareketleri olduğunu görebilirsin. Yani hareketler Vertical Push, Vertical Pull, Horizontal Push...

çok hareket var ama karın kaslarımı en çok hissettiğim:

* Curl Up
* Hanging Leg/Knee Raise
* L-Sit Pull Up

Ağırlıksız çalışılan karın hareketleri sporun ilk zamanlarında kullanılınca faydalı olsa da ilerleyen zamanlarda ağırlıksız çalışmalar hipertrofi vermez ve kasları parçalamaz. Ağırlıkla çalışılan şu hareketleri yaparım ve karın kaslarımın parçalı olmasının yegane sebebidir.

1. farm4.static.flickr.com (cable ile yapılıyor)
encrypted-tbn3.gstatic.com

2. temelsafinaz.com
temelsafinaz.com

squat, deadlift, hanging leg raise, decline reverse leg raise, wood chopper, plank

Makyaj doğal tonlar. Ağır makyajı o kumaş kaldırmaz bana kalırsa. Ayakkabı için elbisenin resmini koyarsan daha iyi fikir verenler olur.

Lim5'e katılıyorum, şile bezine ağır makyaj olmaz, sırıtır gibi.

Ayakkabı olarak da belki pembe tonlarında bir şey tercih edebilirsin, lacivert de güzel olabilir.

Şeftali hatta turuncu, bakır tonlarda bir makyaj yapardım ben olsam. Düğün içinmiş o zaman biraz ışıltılı hafif ıslak bir turuncu/bakır deneyebilirsin ten rengin de müsaitse. Elbiseyi gormeden ayakkabi ve aksesuar fikri vermek zor.

Omuz sakatlıkları genel olarak çok sıkıntılı olur ve zor/yavaş iyileşir. Karın falan belki ama üst vücut çalışma, bacak ve kardiyo yeterli gelir zaten bu sürede. İyice kendine gelsin, sonra yavaş yavaş çalıştırmaya başlarsın.

arksdaşıma da aynısı oldu. ilkinden 1 yıl sonra geçen hafta yine çıktı ve ameliyat oldu. dr omuz çıkıklarının çok zor iyleştiğini ve tekrarladığını söyledi. haberiniz ola

Vücudun her bölgesi önemli ama bana "En çok nereye dikkat edeyim" diye sorsan, öncelikle omzuna dikkat et derdim. Zira en kolay gerçekleşen ve en zor iyileşen sakatlıklar omuz sakatlıkları oluyor. O nedenle illa devam edeceksen üst vücuda çok yüklenmeden hafif kardiyolar yapıp bacaklara ağırlık ver. Zaten omzun çıkmış, birde tutar üst vücudu çalıştırırken omuzdan dengesiz bir hareket yaparsın aniden rotator kılıfı yırtarsın ondan sonra senelerce onun acısını çekersin.

öncelikle çok geçmiş olsun. diğer arkadaşların da genel itibariyle dediği gibi, omuz sakatlıkları diğer sakatlıklara nazaran daha iyi takip etmeyi gerektiriyor. iyileşme süreci zaten uzun, bir de korumazsan süreyi tahmin edemeyeceğin kadar çok uzatabilirsin farkına dahi varmadan. çoğunlukla "iyi, oldu bu ya" diyip biraz ağır kaldırdığında tüm süreç başa sarabilir.

bunu bir omzundan bağ kopması sebebiyle ameliyat olmuş, diğer omzunda kas yırtığı olup kabullenmeden daha düşük ağırlıklarla da olsa ağırlık kaldırmaya devam etmiş, zorlamış biri olarak yazıyorum. şimdi dersimi almak durumunda kaldım, bir süreliğine ağırlık antrenmanlarına ara verdim.

kardiyo yap, bacak çalış, ama ne olur "omuz çalışmıyorum zaten ya, biraz göğüs çalışayım" falan deme. en azından şimdilik.

tekrardan çok geçmiş olsun.

Vg yi tamamen bırak. İstiyorsan başka bir spora yönel. Devam edersen, iyileşme sürecinde de, sonrasında da, istemsizce de olsa sağlam tarafına abanacak, asimetri sahibi olacaksın. Diğerinden daha büyük göğüs, daha geniş omuz, farklı farklı kol kasları. Hiç gerek yok.

Vg neyse de havuza da gidiyordum. Onu da mı bırakayım.

kazuo ishiguro (favorim)
kenzaburo oe
tabii ki haruki murakami
yukio mishima

edit: @safak'a bu konuda katılamıyorum. çünkü kazuo, ingiltere'de yaşasa da japon kimliğini ve kültürünü özümseyen ve tüm eserlerini bu unsurlar üzerine inşa eden bir yazar. edebi kimliğini geliştirme amacıyla batıdan faydalansa da doğuyu yaşatmaya çalışan bir doğulu kendisi (elbette benim algıma göre).

İshiguro'yu ben İngiliz sayıyorum.

Haruki Murakami

Ryunosuke Akutagava
Ve
Hatta japon düşünme tarzını anlamak için lone Wolf and cub okunmalı.

www.idefix.com

kanae minato. özellikle İtiraflar kitabını şiddetle öneriyorum.

tabii ki natsume soseki.

tek cümleden fazla kullanmıyorsunuz sanırım, çöp yorum yapacağınıza hiç yazmasanız daha fazla enerji saklayabilirsiniz.

onlar da insan.
bu konuda yazılacak anlatılacak çok şey var da bu ülkede özellikle değmez açıklamaya.
cevaplara göre çemkireceğim insanlara.

Delilik ve psikiyatri üstüne, çalışma alanım sebebiyle, araştırma yapma ve literatür tarama fırsatım az çok oldu. İki konuda ilgimi çekiyorlar. Birincisi rasyonel ve çıkarları doğrultusunda karar veren modern özneyi meşrulaştırmak için 'ikinci sınıf' insan (öteki) statüsüne düşürülüyorlar. İkincisi patolojikleştirme üzerinden bireyin özneleştirilmesi, denetimi ve disiplini için kullanılan mekanizmaların deneği haline getiriliyorlar. Bu sebeplerden dolayı, bu kişilere bakış açım, görece daha olumlu.

Hasta olduğunu bilen insana canım feda. Bir köşede sessiz sakin takılsın, kimseye sataşmasın, ağzımı açıp "deli la bu" demem. Ama nerede millete saran, sorunlu olduğunu kabul etmeyen manyaklar var, onların toplumdan uzaklaştırılmasını doğru buluyorum. Hele ki Amerika gibi bir ülkede bu çok normal çünkü insanlar sapıtmaya meyilli. Ben mesela hayatımda hiç psikoloğa gitmedim. Antidepresan kullanmadım. Ciddi durumlarda akıl hastalığı olup da ilaç kullanan her insana saygı duyarım ama ota boka antidepresan kullanıp 50 tane ilacın ismini ezbere bilecek kadar ilaç kullanmış insanlar gözümde direkt düşüyor. Aklımda zayıf olarak kalıyorlar.

başlarına gelen herhangi bir hastalıktan farksız. talihsiz kimseler işte.

daha kompleks olduklarını kabul etmekle birlikte sıradan bir vatandaş olarak ruhsal sorunların da fiziksel hastalıklardan farksız olduğunu düşünüyorum, dolayısıyla ciddi bir problemi olmadığı müddetçe hastaymış değilmiş, ilaç kullanıyormuş kullanmıyormuş vs. hiç ayırmam, sonuçta bacağı kırılan birine "geçmiş olsun" diyoruz, "yürüyemiyo da kodumun kertenkelesi" değil. üstelik psikolojik rahatsızlıklarda sınırlar o kadar belirgin değil. fazlasıyla sıradan ve normal görünen biri hasta olabilirken, "deli lan bu" dediğimiz birisi ruhsal olarak son derece sağlıklı olabiliyor. bu açıdan, ruhsal sağlığı olsun veya olmasın, insanları "hasta" veya "sağlıklı" olarak değerlendirmek doğru değil bence. hadi antidepresan kullanan arkadaşımız hasta olsun. biz kendimiz ne kadar sağlıklıyız peki? bizim antidepresan kullanmamamız gerektiğini, bu şekilde iyi olduğumuzu kim söylüyor? yanlış anlaşılmasın, "hepimiz hastayız abi aslında" ergenliği yapıyor değilim. sadece, demek istediğim, mental hastalıklarda fizikseldekilerdeki kadar keskin ve belirli ayrımlar yok. o yüzden ağır bir problem olmadığı ve kişi hastalığının bilincinde olup da bununla mücadele ettiği müddetçe ben hiçbir şekilde olumsuz değerlendirmem.

bir de bu hastalıkları ciddiye almayan, küçümseyen yaklaşımlar var.
"çok abartıyorsun herkes böyle şeyler yaşıyor" ya da "ben de depresyona girdim geçen ay şimdi iyiyim çok düşünme geçer" gibi.

açıkçası psikiyatrik bir sorunu olup bunun üzerine tedavi gören ya da ilaç kullanan herkese bakış açım, diğer insanlara olandan daha pozitif olabilir.

çünkü bu ülkede yaşayan insanların çok büyük bir kısmında, (henüz tanısı konmamış olsa da) halihazırda psikolojik rahatsızlığı bulunduğuna inanıyorum.

bunu fark edip kendisini olumlu bir yola sokmuş insanlara ise sırf bu sebeple daha çok saygı duyuyorum.

bunu yapmayan gidip bir çorba yüzünden adam vuruyor, ya da çoluk çocuğa musallat oluyor da ne oluyor? deli değil de katil ya da sapık diye anıyoruz kendilerini. ya da en hafif ihtimalde ise psikolojisi bozuk olup arkadaşlarına, ailesine çektiriyor; geçimsiz, huysuz diyip geçiyoruz. neden? çünkü henüz tanısı konmamış.

hepimiz deliyiz, ya da olabiliriz. bunu kabul edip hayatını ona göre idame ettirmeye çalışan ise candır bana göre.

Burada mı yoksa Sözlük'te mi okumuştum geçen gün bilmiyorum. 'İstanbulluların üçte biri acilen hastaneye kapatmalık, üçte biri ilaçla tedavilik, kalan üçte biri de uzun süreli terapiden sonra ancak travmalarını atlatır' diyordu. O yüzden, açıkçası nevrotik olanlara 'Normaaal, herhalde bozuk olacak. Kimin ruhu doğru ki' gözüyle bakıyorum. Hatta, doktora gidecek kadar bilinçli oldukları için ve çaba harcadıkları için de takdir ediyorum. Bunu kınayanları kınıyorum. Kınana kınana hem toplumsal hem bireysel travmalara karşı yardım almayarak manyağa bağladık; dışarıda yüzü gülen insan kalmadı, herkes canavar gibi davranıyor. Nevrotik davranmak delirmek ya da anormal olmak anlamına gelmiyor, stres kaynağı karşısında her insanın gireceği hal bu.

Psikozlara gelince, birkaçını bir anda içeren bir insanın yıllardır yakınıyım. Minör durumda olanları yukarıdaki gibi değerlendiriyorum ama majör olanlarının çok ama çok zor olduğunu biliyorum. Bazen kişinin kendisine de zor, bazen sadece bakana çok zor. Asla çekinmek veya konuşmamak gibi bir durumum olmadı ve olamaz da, o koşullarda birini gördüğümde zorluğunu ve yükünü hissediyorum hemen. Karşıdakinin nasıl yıprandığını düşünebiliyorum sadece.

Amerikalıların bizim gibi stres kaynakları yok çok fazla. İş en büyük stres kaynağı ama iş dışında da streslenecek çok bir şeyleri yok. Bu yüzden psikoloji bozacak çok büyük bir etmen de yok. 11 Eylül travması halen her yerde. Bizim gibi yılda 10 bomba patlamıyor. Trafikte zaman geçirmiyorlar. Kibar kibar davranıyorlar. E haliyle, ortada çok anksiyete yaratıcı şey de yok sıradan vatandaş için. Ama örneğin, bir göçmenin işi için kendini ispatlaması gerekiyor, bir zencinin bir beyaz polis karşısında kendini kollaması gerekiyor, bir Latinin herhangi bir yere girdiğinde alacağı tepkilere hazırlıklı olması gerekiyor. Azınlıklar için anksiyete kaynağı görece daha fazla ama sıradan vatandaş daha rahat.

Bir de Amerikalılar çok korkak. Büyük şehirlerden ve eğitimli insanlardan çok söz etmiyorum ama senin, benim gibi halk her şeyden ürküyor. Hatta bununla ilgili çekilmiş bir belgesel de var. Adını unuttum ama 'Kanadalılar neden cesur, Amerikalılar neden korkak' diye. New York ve bir iki büyük şehir dışında marjinalin m'sine dayanamayan, başkanlarını veya senatörlerini 'Aile hayatı var, mutlu ailesi var' diye seçen insanlar. Geçen sene en büyük korkuları palyaço görmekti. Çünkü geçen yaz kampüslerden birinde palyaço kılığındaki bir kişi kampüste iki kıza saldırmış. Ondan beri kışın bir kısmını 'Palyaço göreceğiz' diye geçirdiler. Troller de insanları korkutmak için palyaço kılığına girip milleti korkuttu. Mesleği palyaçoluk olan birinin arabasını parçaladılar, yolda saldırdılar. Kuzenimin kızı Amerika'da doğdu ve gece evinin kapısının önüne çöp atmaya korkuyordu 'Palyaço saldırırsa' diye. Geçen gün bir şey öğrendim, eğer evde biri intihar etmişse evin fiyatı bayağı düşüyor, çünkü hayaletinin evde olduğuna inanıyorlar ve ev zor satılıyor. O eve gelen insana da anında 'garip bir insan' damgasını yapıştırmaya meyilliler. Aynı şekilde, eski mahkumlardan ve psikoloji rahatsızlığı çekenlerden de rahatsız oluyorlar. Bunun yanında, bir de zaten bireyselliğin had safhada ve çoğu kişinin izole yaşadığı bir memleket. Normal olmayan her şey korkutuyor, aşağılanıyor. Dediğim gibi NY ve büyük şehirler dışında. Zaten dehümanizasyon için bahane arıyorlar, ruh hastalıkları da onlardan biri. En ufak şeyde dehümanizasyon standart zaten. Kahve içmeyince bile minik çapta 'Nasıl yani, sen insan olamazsın o zaman' tribine giren insanların ruh hastalığına tahammül etmesini bekleyemiyorum.

Göz kapağının üstünden yumuşak hareketlerle kaşıyabilirsin.

devilred+1

bir de genelde gözpınarını hafifçe kaşıyınca da geçiyor kaşıntı.

Gözüne çok bastırmadan kaşıyabilirsin.Lens kullanırken gözün kuruyacağı için suni gözyaşı kullanmanı tavsiye ederim.Çok sıcaklarda da güneş gözlüğü kullanırsan lensin kurumaz.

Kasiyacaksan çok dikkatli ol, üst göz kapağının içine kaciyo namissiz

insanların kendi düzenleri olmadığından mecbur yeni eşya kalmak zorunda kalıyorlar. medeni durumun değişmesiyle alakası yok durumun, yeni bir ev yeni bir yaşamla alakası var bence.

ben evlensem ailemle oturduğum evden ne getirebiliyorsam getiririm misal, masrafı olabildiğince kısarım. fakat koltuk yatak buzdolabı alınacak, el mecbur.

ben varım. sadece artık atılacak kıvama gelmiş olan yatağı vs. yeniledik. onun dışında yok yemek odası takımı, yok çatal bıçak seti vs. hiçbir şeye bulaşmadık. zaten işlevini yerine getiren bir şeyi neden atayım ki, çok mantıksız gelmişti o zaman, hala da öyle geliyor. ben ailemle yaşladığım evde kullandığım çalışma odamı kitaplığımı falan bile komple taşımıştım, hala kullanıyorum. (:

ha ama ne oldu, artık 5 yıllık evliyiz ve zaten eski olan bazı eşyaların iyice perti çıktı. şimdi salonu yenileyeceğiz mesela bu sebepten, o kadar.

edit: ayrıca ek olarak belirtme gereği duydum, insanların çoğu mecburiyetten falan baştan başa ev düzmüyorlar, yok öyle bir şey. çoğunluk "evlilik kafası ve donuma kadar eşyalarım yeni olmalı histerisi" sebebiyle yapıyorlar. yoksa herkesin aile evinden getirebileceği eşyaları vardır. yerde ve bomboş bir odada yatmıyorlardı neticede.

hatta bir gün eve temizliğe gelen abla, aramızdaki samimiyete binaen bana neden eşyalarımı yenilemeden evlendiğimi sormuştu. onların durumunun çok kötü olmasına rağmen, kardeşi vs. evlendiğinde borç harçla tamamıyla yeni ev düzdüklerini anlatarak benim tavrımı şaşkınlıkla karşılamıştı.

Biz de sizinle aynı durumdaymışız. Zaten uzun süredir birlikte yaşıyoruz, evle ilgili hiçbir masrafımız olmuyor şu an evlilik sürecinde.

Çevremde de ayrı evlerde yaşayıp evlenince eşyalarını bir evde toplayan pek çok çift var, bence de mantıklısı bu. İhtiyaç olmadığı halde sırf yeni olsun diye para ve enerji harcamak saçma geliyor.

biz de aynı şekildeydik, birlikte yaşıyorduk. eşyaların çoğu ikimizin de ayrı yaşadığı evlerden gelmişti. çok az eşyayı yeniledik. bir kısmı artık eskimişti, bir kısmı da biraz eli yüzü düzgün şeyler olsun diye aldığımız eşyalar. %70 i eskidir.

ne gerek var kafasındayız biz biraz, zaten dünyanın masrafı oluyor. masraf olmayacak olsa bile o parayla gider bir yeri daha gezeriz.

Eşimin evinden de kendi evimden de işe yarar her şeyi kullanmaya devam ettik.
Masraf yarı yarıya indi.

Yeni alacağımız şeylerde de masraftan kısmak zorunda kalmadık, hep beğendiğimizi, istediğimizi aldık bu sayede.

yeni eşya almak biraz mecburiyetten. ben ailemle yaşıyorum 1 tane tek kişilik yatağım ve kardeşimle ortak kullandığım bir dolabım var. nişanlım da ailesiyle yaşıyor ve onun da kendine ait bir oda takımı var. nişanlımın odasında kullanılabilir durumda eşyalar var fakat o odayı annesi bozmak istemiyor, misafir gelir de kalır diye. benim de götürebileceğim bir kitaplığım var, almak istemiyorum kardeşime kalsın diye. türkiyede çoğu çift ailesiyle birlikte yaşıyor. bu durumda tabi ki her şeyin yenisi alınmak zorunda.

bunu yapanlar bana görgüsüzmüş gibi geliyor. eşyan yoksa tamam ama zaten var olan eşyalarını kullanmayıp deli gibi sağa sola para saçıyorsan buna anlayışla bakamıyorum malesef.

sizin gibi zaten esyalarimiz vardi, hicbir sey almadan evlendik.

ayrica butun dugun masrafimizi kendimiz karsiladik. ailemizden para almadigimiz gibi sifir borcla evlendik. ben de treamorg'a ek olarak bu tur seylere anlam veremedigimi belirtmek isterim. borc harc icinde ev duzup, en buyuk dugunu yapmanin mantigini anlamiyorum, bunun icin ailelerden esek yuku ile para almanin mantigini da anlamiyorum. sonra aileler neden karisiyor diye sasiriyor insanlar.

3hafta kadar güneş görmemesi iyidir. Eğer çok görünmeyecek bi yerse deneyebilirsin. Ha ben olsam Eylül'ü beklerdim.

bence yazın geçmesini bekle. ben de son dövmemi nisan gibi yaptırdım, ondan hemen sonra bir tane daha istiyordum ki artık mayıs sonuna sarkmış olduğundan vazgeçip sonbahara öteledim. güneş, ter hep olumsuz etki (rengin solması gibi) yaratıyor. riske girmeye değmez diye düşünüyorum. hem denize havuza girme ihtimalin var ise bir süre onları da yapamıyorsun (2 hafta kadar sanırım).

Yazın yaptırdım rengi soldu ve canım yandı sıcakta.

ömrün boyunca taşıyacagın bişey sonucta, az daha bekle

Ne kadar geç ve ne kadar az güneş görürse, canlılığı o kadar uzun sürer. Yazın yaptırmanın bir diğer dezavantajı da havuzda veya denizde enfeksiyon kapma riskinin artması.

2 hafta denize girmeyeceksen olur. 50 faktör ile gayet güzel korursun güneşten. Zaten dövmeye 3 sene sonra da güneş koruyucu sürmek lazım. Çok çekiyor güneşi meret. Su geçirmeyen hava alan bantlar var şimdi. Dövmeci ondan yapıştırsa ilk 3-4 gün çıkarmazsın, en acılı kısmını hissetmeden, krem derdi olmadan atlatırsın. Ben denedim mükemmel icat. Bi de dövmenin rengi 6 ayda anca oturur. Solma değildir o her zaman. Kaliteli boya etkilemez o kadar. Yıllardır hiç dikkat etmediği halde rengarenk dövmesi var kamp arkadaşımın bacağında.

eti lifalif. sütü az koyun.

Çok harlı ateşte pişiriyorsunuzdur. Ağır ateşte özdeşleşir.

yulafı çektir blendırda boşa gitmesin. o zaman bişer sanırım. bi ara yaparken kakao, tarçın ve muz koyuyordum ben. sonra sıkıldım. şimdi blendır alıp milkşeyk işine gireceğim sanırım.

Benimki de öyle oluyor. İnstagramda gördüklerim geceden pişirdiklerini falan yazmışlar. Belki bekleyince lapalaşıyordur. Ben yapınca taneli çorba gibi oluyor.

yulafın türleri var, bunlar türkcede ne anlama gelir bilmiyorum fakat instant oats olan türü (quaker marka kullaniyorum italyada) daha yumuşak oluyor, öyle ki çiğ iken bile kaşık kaşık yemek hoşuma gidiyor.

türkiye'de eti lifalif ve doğadan ya da ona benzer doğalı bir marka kullaniyorum. ikisi de kavrulmuş gibi, sert. lapalaştırmak çok zor olur diye tahmin ediyorum.

sadece 2-3 defa pişirerek kullandım, porridge tarzı bir şey yapmak için. ben çiğ ve soğuk süt katarak tüketiyorum. belirttiğim yumuşak olanları inanılmaz lezzetli. macrocenter'da bulabilirsin değişik markalar altında.

edit

türleri burada görebilirsin: eatingrules.com

instant olanlar kolayca lapalaşırken, etininki gibi olanlar old fashioned diye geçiyor ve lapa olmuyor.

hahne yulaf ezmesi kullanıyorum ben, metroda satılıyor. şundan; www.google.com.tr

yulafın yapısı gereği kolay şişiyor, lifalif gibi değil. özdeşleşme problemi de yaşamazsın.

www.akakce.com

buzluğa atabilirsin. ben fazla kaymak vs olduğunda hep atıyorum bozulmasın diye.

speedo beni aşar demişsiniz ama 200 tl'nin altında çeşit çeşit mayosu var? o yüzden speedo diyorum, hepsiburada'dan bu fiyata kadarki modellere bakabilirsiniz.

onun dışında arena da iyidir.

Decathlon´da indirimden Arena´yi 50 tl´ye almistim, bir yil sorunsuz kullandim. Normal fiyati da 100 lira.

Hocam 200 yazmışım 100 olacak. Pardon.
Arena da kullandım adidas ile hemen hemen aynı. Çabuk aşınıyor.

Çok öküzlük hiç öyle nolcak insanlık hali falan diyemeyeceğim. İnsan sevgilisinin doğum gününü haftalar önceden düşünür. Ama gerçekten samimi olduğuna inanıyorsan affet yapacak bir şey yok. Zaten samimi ve mahcupsa o telafi eder.

Boyle gunleri önemsemeyin yaa tarzında biri olmadigim icin bence hoş olmamış. Insan sevgilisinin, kaldı ki 9 aylik sevgilisinin dogum gunu icin heyecanlanır bile. bir seyler organize etmeye gerek yok. Bir pasta bir kutlu olsun yeterli. Aşırı yoğun calisan ya da cok kotu bir donemden gecen biri degilse bence unutmamaliydi. (ki insan yogun bile olsa telefona bir hatirlatma birakir gercekten onemsiyor olsa) telafi etme çabası olmalı en azından. Bir de genel durumunu göz önünde bulundurmalısın. Normalde de bu tarz degersiz hissettiren hareketleri var mi yoksa bu ilk mi ona gore düşün.

Ben ilişkimi bitirmiştim bu sebeple. İnsanı acayip değersiz hissettiriyor.

Facebook olmasa hatırlamak zor. Ben kimsenin doğum gününü bilmiyorum. 9 aylık sevgili diyorsun üstelik. Adam daha ilk defa denk geliyor senin doğum gününe. Süpriz beklemiyorsan söyleseydin bişeyler yapalım diye. Milletin tek derdi o sanki

Unutmuştur olabilir, bazen adımı bile unutacak seviyeye geliyorum ben. İnsanlık hali olarak görüyorum.

Ama bundan sonrası için, kendini nasıl affettireceğine, telafi edip etmemesine göre bakarım ben duruma. Telafi ederse ok. Telafiden kasıt büyük şeyler yapması/alması değil, içtenlikle bir özür dileyip, güzel şeyler söyleyerek kendimi iyi hissetmemi sağlaması.
Ama umursamamaya devam ederse kavga çıkarırım sanırım.

Yoğun bir dönemi değil. Doğum günlerimizin arası çok yakın yani biliyor olması gerekir tarihi.

@aquarium kesinlikle küçük bir pasta güzel bir söz yeterdi. Normalde de önemsiz hissettiren şeyler olduğu için iyice kafam karıştı. Sadece doğum gününü unutma meselesi değil, önemsiz hissettirmesi sorun.

insanların içinde bulunduğu dönem çok belirleyici olabiliyor, direkt öküzlük olarak adlandırmadan önce bir düşünmek lazım; acaba bu aralar stresli bir dönem mi geçiriyor, çok mu yoğun vs diye.

benim 7 senelik sevgilimin doğum gününü unutmuşluğum var, kadınım ve önemsiz de görmüyordum. fakat o aralar iş hayatım o kadar karışıktı ki bir gece öncesinde "şöyle kutlayayım" diye düşünmüş olsam dahi o gün içerisinde komple unutmuştum.

insanız. olabilir böyle şeyler.

edit: ben cevabı yollayana kadar yoğun olmadığını belirtmişsiniz. o zaman ruh halini hesaba katın, belki canı sıkkındır, depresyondadır vs? cevap hiçbiri ise bilemiyorum altan /:

Bunun yüzünden değersiz hissetmen, iki gündür doğru düzgün konuşmaman falan bana süper saçma geldi. Defalarca özür dilemiş, "öküzlük yaptım" demiş daha ne yapacak mesela bu adam?

Gördüğünüz değer bu kadar mı ki "doğum günümü unuttu" diye "tamam demek ki değer vermiyor bana" diye düşünüyosunuz anlamadım ki.

Ya ben bir de şunu ekleyeceğim. Öküzlük mü onemsememek mi demişsin ama öküzlük, arkasina sığınılacak bir marifet degil ki. Kadınlar aman da öküzlük yapmis benim sevgilim seklinde yaklastikca, önemsemeyen düşüncesiz erkekler öküzlük yaptim deyip geçiyor işte böyle. Dogum gunu dışında baska "öküzlüğü" yok deseydin bu seferlik affet derdim ama genel hali buysa otur düşün derim.

Fikir belirten herkese tesekkur ederim. Baskasini bulur diye bi dusunce yok kesinlikle. Iliskide yeterince mutlu olamama durumu var.

Sevgilisinden surekli pahali hediyeler isteyen, sevgilisine soforlugunu yaptiran kadinlar mutluyken ben mutsuz olmayi kabullenemiyorum. Kucuk bi kutlama bekledim sadece. Zaman zaman degersiz hissettiren seyler oluyo ama bu patlama noktasi oldu galiba.

bir kere kaç yıllık sevgilim unutmuştu.
ve o süreçte kavgalıydık.

herhalde hayatımda ilk ve tek defa bir kadın olarak dırdır etme deneyimini yaşadım, hatta öyle bir dırdır ettim, öyle bir konuştum ve öyle bir hayatı zindan ettim ki adama, sonraki yıllarda "blatta'nın doğum günü haftası şenlikleri" falan gibi bir hafta önceden kutlamaya başlamıştı garibim.
hediyeler, pastalar falan, ne yapacağını şaşırıyordu.

dediğim gibi, kavgalı olduğumuz dönemdi ve insan hakikaten kendini çok değersiz hissediyor.
sonra doğum gününü unuttuğum insanları düşündüm, hakikaten değer vermediğim ve umursamadığım insanlarınkini unutuyorum.
bir de yüzlü yüzlü bana, "sana çok kızgındım, unutmam doğal" demişti, çıldırmıştım. :)

ama bunun ilişki dinamiğiyle ilgisi var.
ilişkide genel olarak mutsuzsan, sevilmediğini hissediyorsan, genel olarak ilgisizlik varsa, duygusal tatmin yoksa, o zaman "eh tamam artık" denecek bir noktaya taşıyabilir.
o zaman zaten durum, "doğum günümü kutlamadı diye ayrıldım" olmaz.

asla kabul edilebilir bir şey değil doğum gününün unutulması.
yoğunluk, bilmem ne, hiç önemi yok.
ama bunun karşılığında verilecek tepkiyi, ilişkinin genel durumu belirler.

Önemli olan kutlama, hediye, yemeğe çıkarılması falan değil; insanın hatırlandığını, önemsendiğini hissetmesi.

İki dk. telefon açıp kutlayabilirmiş yoğun değilse.
Ben böyle şeyleri hep karşı tarafın sizi önemsemediğine yorarım ki hepi topu 9 ay çıkmışsınız. İlk doğumgünün senin.
Bunu önemsememek için çok erken bir süre.

Böyle erkekleri çok mu arıyorsunuz cidden?

Ayrıl.

Bikac sene once tam boyle bir iliskim oldu, dogumgunu unutmalar, ameliyattan sonra nasil oldun diye aramayi unutmalar... "ay yogun donemden geciyor anlayis gostereyim", "cok stresli biraz alttan alayim", "insanlik hali, cok buyutmemek lazim" deyip durdum kendi kendime tam 1 bucuk sene. Sonra o iliski benim kicimda patladi.

Hayir efendim, seven insan dogumgunu unutmaz, apple ceo'su falan olmadigini farzederek soruyorum, ne stresi ne isi gucu varmis bu kadar onemli, sevgilisinin dogumgununu unutacak kadar? Tek bir tarihi aklinda tutamayan adam ya agir morondur, ya zerre deger vermiyordur. Kendi adima konusacak olursam su saatten sonra kimsenin nazini, kaprisini cekmem, eski iliskim bana cok guzel ders oldu. Beyefendi cok stresliyse, cok mesgul zor donemlerden geciyorsa buyursun bekar halde o donemden gecsin. Sen alttan aldikca tepene biniyor bu tipler, tavsiyem alttan almaman ve burnundan getirmen yonunde. Bu tip erkekler anlayisli hosgorulu olgun kadin haketmiyor, ama kezbanlik yaparsan pesinde kul kole oluyor. Biraz it cekersen hemen kendine gelir, lutfen taviz verme, yoksa seneye yine unutur hatta daha kotu unutur. Ay eski sevgilim olacak okuzu hatirlayip cok pis kin doldum seninkine de :D

unutamaz.

burada unutanları görünce biraz empati yaptım ancak @blatta hiberna güzel açıklamış. geçmişten gelen bir birikim olduğu belli, dolayısı ile bu konunun bardağı taşıran son damla olması gayet doğal. eğer böyleyse evet, yeterince değer vermiyor.

İnsanlık hali olabilir de, olmayabilir de. Geçen sene kendiminkini unuttum ben. Doğum günümden önceki gün 'Yarın doğum günüm' diye yattım, uyandıktan 1-2 sonra Facebook'ta 20 küsur bildirimi görünce aklıma gelen şey 'Galiba bir yer patladı ve insanlar güvende olduğunu bildiriyorlar. Eyvah, deprem mi oldu acaba, neresi patladı' idi. O bildirimlerin açıldığı 10 saniye var ya, hayatımda o kadar telaşlandığım azdır. Doğum günüm olduğunu görünce nasıl rahatladığımı anlatamam. Kendi doğum günüme alınmıyorum ama insanlar hatırlamayınca alındıkları için doğum günü stres kaynağı bana. Bir kere iki gün öncesine kadar 'Unutmayacağım, unutmayacağım' diye kasarken erkek arkadaşımın doğumgününü unutmuştum. Sağ olsun 'Doğum günüm bugün' diye hatırlatmıştı. Öyle bir kötü geçmişimiz de yoktu ya da değer vermiyor da değildim. Birlikte çok gülmüştük. Tam tersine iki gün öncesine kadar çok stresliydim unutmayayım diye, çok gerilmiştim. Sanırım biriyle birlikte olmanın en zor gelen yanı bu, keşke eskiler gibi 'Domatesler olgunlaştığında doğmuşum, nüfus memuru 1 Ocak yazmış' döneminde olsam.

Öküzlük mü, önemsememek mi olduğu kişiye göre çok değişir. Normal zamanda önemsediğini hissettiriyorsa ve hatta 'şımartılmış' hissediyorsan, unutulmuş bir doğum gününün lafı bile edilmeyebilir ama normal zamanda da o kadar ilgili değilse, önemsemiyor da olabilir. Kendisi için çok önemsiyorsa, kutlu doğum haftasına çeviriyorsa ve benimkini es geçip gitmişse o zaman kızardım. O durumda bardağı taşıran son damla da olabilirdi ama benim gibi kendininkini bile zor hatırlayan biri ise ben pastamı alıp giderdim 'Hadi, gel kutluyoruz. Kaçamazsın, bugün doğum günüm. Gel buraya, sırnaşacağım. Hadi şımart beni. Elmyra mode on' diye. Tabii hatırlarsam.

@duru+11111, duru gerçekten söyleyeceğim ne varsa yazmışsın arkadaş olalım mı <3

benim de 3 farklı tarihte doğumgünümü kutlayan ama esas tarihte kutlamayı unutup ehe mehe diye geçiştiren bi sevgilim olmuştu. Umursamıyordu evet. Bence çok haklısın, ben en yakın arkadaşlarımınkini bile unutmuyorum, sevgilliyi unutmak ne demek. Bu yüzden ayrıl diyemem ama ilişkideki diğer şeyleri iyi bi gözden geçir derim.

Ne öküzlük ne de önemsememek. İnsan önemsediği şeyi de unutabilir ve unutmak sadece öküzlere ait bir özellik değil. Buradan ancak bir ihtimal doğum günlerini önemsemediği çıkarılabilir ki o da eleştirilecek bir şey olmasa gerek.

benim kız arkadaşım art arda 2 kez mi 3 kez mi ne unuttu doğum günümü. artık unutsun da taşak geçeyim diye bekliyodum. bi keresinde ertesi gün ağlayarak aradı ben yarılıyodum telefonda gülmekten.

doğum günü falan takmam ama hayatında pek bi önemi sahip değildim, olsam kutlardı

Sallamıyor seni.

sallamıyor valla, üzgünüm.

kadınlar bayağı takıyor bildiğim ve buradan da gördüğüm kadarıyla. yaptığı özensizlik keşke yapmasaydı ama benim için de doğum günleri bir şey ifade etmediği için hiç önemsemezdim kendim için böyle durum olursa.

ama senin özelinde kötü olmuş, bir insana ne olursa olsun değersiz hissettirmek bayağı kötü bir durum.

sadece bu olaydan onun sizi önemsemediğini çıkaramazsınız. belki öküzlük, bir nebze... türlü sebepleri olabilir. basitçe "unutmuş" olabilir.

kutlasa daha iyiydi. ama büyütmeyin. iki gündür trip havası varmış zaten. özel günlere önem verdiğinizi ve bu olayın sizi kötü hissettirdiğini söyleyin yeter.

saçma suçlamalar görüyorum, üzülüyorum ..
yahu adam daha önce hiç kutlamadığı bir şeyi nasıl hatırlasın, asıl garip olan o.
sanki 5 yıllık ilişki, adam 4 yıl hepsinde kutlamış etmiş ama 5. yılı unutmuş gibi bir tavır var ..
adam özel günleri kafasında tutmak istemiyordur , senin kadar önem vermiyordur falan filan ..
sen de onunkini hatırlama böylece yıllar boyu birbirinize trip atacak sebebi ortadan kaldırmış olursunuz..

Doğum günü denen şeyin hiç bir anlamı yok.Miladi takvim kullandığımızdan 365 günde bir denk geliyor başka bir takvim kullansak belki 700 yada 300 günde bir denk gelecekti.

Kutlanması bile saçma.Tam tersi insanlar doğum günlerinde üzülmeliler. Yaşlanıyoruz neyin kutlaması bu.Neyine bu kadar anlam yüklüyoruz.

ayril hakkaten.

burdaki saçma sapan kezban tripleri atanları unut. Herşeyden önce sevgiliniz insan hayatın doğal akışı iş yaşamı stres ve sorumluluklar insanların sosyal ve özel hayatına yansıyor, bakma burda ahkam kesen öğrencilere ve ergenlere. bir zamanlar sevgilim şimdiki müstakbel eşimin doğum günü bende unuttum ama o hafta iş yogunlugu maddi meseleler vs derken aklıma bile gelmedi ve geçen sene turkcell dogum günümü kutlayana kadar dogum günüm oldugunun farkında degildim. kısacası özür dilemiş pişman olmuş hayat filmlerde ki gibi çılgın partiler süpriz dogum günleri yada bir kaç tane görgüsüzün sosyal medyada dikta ettigi gibi şen şakrak mükemmmel toz pempe degil.

Ben de buna benzer birşey sormuştum, üstelik son kullanma tarihi baya bi' geçmişti. Kokla sıkıntı yoksa ye demişlerdi. Ben koklamadım(o ne be öyle) açtım yedim. Ne tadında bi' farklılık hissettim ne de gördüğün gibi bir etkisini gördüm.

Ben şöyle yaklaşıyorum olaylara, mesela bizim köyde pazar alış verişi uzun zamanlar aralığıyla yapılır ve kimse birşeyin son kullanma tarihine bakmaz. onun yerine görünüşüne, tadına, kokusuna filan bakarlar. Mesela süt diyelim, kimse 2.günün sonunda dökeyim demez, tadı ekşimişse dökerler.

Risk değerlendirmesi biraz sancılı bir durum ama, bu şekilde çalıştırıyorlar sistemi. Bana o kadar da mantıksız gelmiyor.

Not: yatırım tavsiyesi değildir.

eğer bir ürünün son tüketim tarihi geçmeden önce derin dondurucuya atılmasını müteakip stt geçtikten sonra ürünün yenmesi bir sıkıntı oluştursaydı, derin dondurucunun icadının da, üretilmesinin de bir anlamı kalmazdı.

derin dondurucunun hizmet ettiği amaç o zaten. önemli olan donduracağınız ürünün (dondurucuya koymadan evvel) bayatlamamış, son tüketim tarihinin geçmemiş olması.

dün stt tarihi 1 ay geçmiş ürün yedim dondurucudan çıkarıp sıkıntı yoktu tadında ve kokusunda.

Hic bir sey olmaz.hatta cok daha uzun sureler durabilir derin dondurucuda.

Bizde son kullanma tarihi olarak geciyor ama gavurda genelde best before dur bu.illa son tarih geldi diye bu cop degildir,kalitesi,degeri,kondisyonunda bir sikinti yoksa tuketilebilir.

su geçirmeyen herhangi bir dijital saati koluna tak gitsin. hepsinde kronometre de var.
kolda rahatsız ederse platformun dibine bırak. kimse dokunmaz.

www.decathlon.com.tr

geri sayım ve kronometre özellikleri de var. yüzerken kaç dakika yüzdüğünü görmekten ziyade turlarının saniyesini/dakikasını da takip edebilirsin böylelikle.

ıspanak püresi/sotesi
dauphinoise patates
közlenmiş patlıcan ezmesi
mantar

bol mısırlı salata. mısır zararlı diyorlar gerçi ama bilemiyorum. sadece mısır salatası bile olur gerçi.

közlenmiş kırmızı biber de olur.

patates graten - www.marmiton.org

Kremalı brokoli ya da kuşkonmaz bazen patates kızartması ya veya salata değiştirip değiştirip duruyoruz:d

haslama patates, kasarli mantar sote, mengen pilavi

afiyet olsun :)

Etin yanında sevdiklerim: iç pilav, közlenmiş patlıcan, brokoli, havuç/kabak kızartma

süzme yoğurtlu köz patlıcan, baharatlı haşlanmış sebzeler, fırında elma dilim baharatlı patates, gavurdağı salata, yoğurtlu semizotu, mantar üstü kaşar eritme.

kuskonmaz super oluyor, sos olarak ezine veya mavi peyniri zeytinyagi ve limon ile sulandirip sos haline getiriyorsunuz, bir de rokali domatesli parmesanli salata ferah ferah uygun duser. sadece buharda pismis, tabaga koyulduktan sonra ustune tereyagi eritilmis yesil fasulye de guzel olur.

wokta yüksek ateşte (ince uzun kesilmiş) sebze (kabak, havuç, kırmızı biber vb.) sotelerim.

evde düzenli olarak mantar salamura olduğundan üşeniyorsam mantarlı bir şeyler yaparım (domatesli, kremalı).

patates dersen elbette ki fırında baharatlı patates. kışın balkabağını fırında patates gibi yapmışlığım vardır etin tavuğun yanına.

sebzelerden yine patlıcanı önerebilirim, közlenmiş patlıcan çok yakışıyor kırmızı ete. istersen kırmızı biber + patlıcan közleme de yapabilirsin.

sebze dışında karbonhidrat dersen de domatesli fesleğenli pirinç pilavı. efsane yakışıyor, hem de domates güzelleşmeye başlamışken kesinlikle denenebilir.