Netzwerk kendi kendine almanca ogrenmek için bence çok zor bir kaynak. Bir altyapin varsa ve kendini zorlamak istiyorsan okay ama yok ben yavas yavas ogreneyim diyorsan cok cook zorlarsin kendini.

Ha, onerim var mi? Yok.

ben netzwerk ile çalışmıştım bir sürü farklı kaynak takviyesi ile. ingilizce bildiğini farz ederek kaynaklar:

your daily german
lsa.umich.edu
assimil'in almanca kitabı
easy german (youtube)
deutsch mit marija (youtube)
learn german with jenny (youtube)
bbc'nin romanyalı nikonun baş karakter olduğu bir soap operası vardı (nico's weg değil) o da eğlenceli ve sıfır almanca bilgisiyle başlanabilecek bir şey.

iki senelik self-taught almanca öğrenen biri olarak: grameri çok sallamadan sadece yüksek sesli bir şekilde okumanı (gerekirse translate yoluyla çevire çevire anlamlarını öğrenerek) ve bol bol yazmanı tavsiye ederim. illa gramer öğreneceğim diye çok zorlama kesinlikle.

www.nadirkitap.com

Bu kitap grameri son derece sade anlatan eski bir kitap. Seviye falan yok, aciyosun ornekleriyle açıkça anlatiyor kafa karıştırma yok. Marmara universitesi kutuphanesinde var alip fotokopileyebilirsin. ben öyle yaptım.

Bunun haricinde kaufman durumu gayet net özetlemiş. Tekrar tekrar dinleme, yüksek sesle okuma, bol bol yazma. Ve bunlari yoğun bi şekilde yapmak lazım. Rutinin olmalı yani bu çalışmalar. Beynine lan noluyo ya surekli almanca biseylere maruz kaliyorum dur sunu bi unutmiyim dedirtmen lazim. Nacizane sorunun cevabının haricinde bunları da eklemek istedim.
Viel Erfolg !

Üds tarzı kitaplar bana çok sistemli ve düzenli geliyor. Aldım bakalım götümü kaldırabilirsem başlayacağım.

Grammatik aktiv en düzgün gramer kitabı bence.

Tavsiyeler için çok teşekkür ederim deneyeceğim. Netzwerkle olacak gibi değil zaten.

ilk e-mail atıyorlar (conditionally accepted diyorlar) sonra sen belgeleri posta ile yolluyorsun, o zaman sana posta ile kabul mektubunu yolluyorlar.

Bana posta yolladılar hep.

Hem maille bile yollasa kabul mektubu pdf halinde gelir herhalde. Çıktı alırsın, mail ekran görüntüsü değil.

Ense hariç her yeri kendim tras ederdim.

Yoklukta gideri var

Ense dahil yaptığım oluyor, alışınca kolay. Güzel bir tıraş makinesi şart.

her taraf kıl oluyor, enseyi ayarlamak zor, 1 saat sürüyor
değmiyor

Ben bi tek enseyi kendim alıyorum. Keşke becerebilsem büyük kolaylık olur.

edit: enseyi yaparken facetimedan kendimi arıyorum. telefonu enseye tutup ipadden bakıyorum :D öyle öyle çok sürmeden halloluyor.

10 yıldır kendim kesiyorum. Hep 4 numara kestiğim için cart diye dalıyorum. Enseyi de bir elimde küçük bir ayna tutarak, büyük aynanın karşısında düzlüyorum sıfırla. Bazen yamuk oluyor ama dert etmiyorum pek :) Bazen de o sırada yanımda kadın, erkek kim varsa yaptırıyorum. Tüm saçı belli bir numarayla kesmek basit, bir olayı yok. Sadece ense kısmı zorlayan, onu da her tarafı bitirip makinenin sıfır bıçağıyla yanınızda kim varsa düzlettirebilirsiniz. Size yapan kolayca hallediyor zaten, usta olmasına gerek yok. Benim taktiğim böyle, ortalama 1 ile 2 ay arasında gibi tekrarlıyorum.

permatik banyo öneririm sana

Viyana’da berber bulamayan adam kendi saçını kesemez. Var mı artıran?

Şekilli kesmek istiyorsanız değmez uğraşmaya. Makinaya vuracaksanız olur.

ben hep sıfır yapıyorum ama kendi saçını şekilli kesen de görmüştüm. sıfırsa kolay, kabak gibi olana kadar makinayı gezdiriyorsun :)

biri benden istese “ver 65bin doları, istediğin yere 65bin dolarlık imza atayım” derdim. Ödeyemeyeceksem de istemezdim.

50bin dolarlık olanına imza atmadım. O yükün altına girmek ayrı bir stres yaratıyor.Ama ben rusyada burs kazanmıştım tek dersten kalınca okuldan atılıyor olmak çok riskli geldi götüm yemedi. Aşırı çalışırım homesick olmam dersen bence iyi fırsat. Geri dönünce zorunlu hizmet ne kadar?

Çok stresli bir süreç olur. Bana sorsalar ben kabul etmezdim.

Lisansüstü eğitimde böyle bir riske girilmez. Türlü aksilikler yaşayabilirsin.

Empati yap yeğenin senden istese neler hissederdin ne cevap verirdin

bence çok büyük risk. almaya değmez.

bu arada imza atmazlarsa neden yüzlerine bakmayacaksın? hayat bitirebilecek bir imza o, atmasınlar bir zahmet. başkasının ipiyle kuyuya inilmez.

İmza atmazdim, kefil olmazdim.

Ben ailemi bile bu yukun altina sokamazdim. Ispanya ve portekizde bir yillik master programlari var. Siz muhendistiniz galiba is de bulabilirsiniz.

Annem veya babamdan isterdim ama amca dayı falan, kolay bir istek değil hakikaten.
Kendine güveniyorsan yine de denenebilir.

Bu 65bin dolar istemek ile aynı şey. Konu bir imza at lütfen ve ben çalışıp önünüze borç çıkarmayacağıma demek değil. Olur da yapamazsam öder misin? Demek. Bugün değil de 4-5 ay sonra gerekirse ödeyeceksin, anlamına geliyor. İmza atamam diyenlerle konuşmam bir daha demenizi bir sorgulayın. Kimse size 400bin TL garantör olmak zorunda değil. Bankada bloke hesaba 65bin doları koyup eğitimi tamamlayamazsam alın bu parayıd diyecek gücünüz yoksa zaten bir şans kaçırmış olmazsınız. Bunlar modern dönem kandırmacaları. Size burs verecek kişi parayı ödeyecek 2 kefil istemez. Bu, burs değil bir tür ödeme yöntemi.

Kendini tanıyorsun, onlar da seni tanıyor. Başarılı sorumluluk sahibi bir öğrenciysen çok zor bir şey değil, değilsen çok zor. Bu burs veya kredi gayet mantıklı bir şey dünyada istediğin okuldan kabul alırsın not ortalaman felaket değilse. Bursu alan çok başarılı bir sürü insan var, çok da iyi yetiştiriyorlar kendilerini. Ama aslında yurtiçinde dahi ite kaka okumuş insanlar da var, onlar da çok sıkıntı yaşıyor. Ona göre karar ver. Elbette akademisyen olmayı da istemen gerekiyor.

Bu bir burs hocam. Diş masraflarınızdan vize başvuru ücretinize, gözlük paranızdan kongre yol masraflarına kadar her şey karşılanıyor. Bursiyerlerin %88'i başarılı olarak dönüyor. Bazıları da tazminat parasını ödeyerek dönüş yapmayıp yurtdışında kendisine bir hayat kuruyor. Bu burs görüp görebileceğiniz en kapsamlı maddi anlamda öğrenciyi en çok destekleyen burstur. Üstelik 1 dersten kaldın ödeyeceksin diye bir şey yok. Masterda 1 yıl doktorada toplam 2 yıl uzatma hakkınız var. Spekülasyonlara kanmayın. Her yıl 1000 öğrenci gönderiliyor yurtdışına ve seçimler öyle ince elenip sık dokunarak yapılmıyor maalesef. Fakat bursun içerisinde olanlae için ya tazminata düşersem ne olur gibi bir kaygı taşıyan hiç görmedim.
Kefil konusuna gelince 2 kefilim var 2sinin de cebinden 1 kuruş çıkmadı, kimseden para falan istemiyorsunuz miktar yüksek stresli bir süreç evet ama bir şekilde bulunyor. Genelde de aileden birileri oluyor.

cok buyuk bir meblag bu. kimseden isteme. sahsen biri benden (olum, iflas gibi cok elzem durumlar haric) boyle cok buyuk bisey istemekten imtina etmiyorsa tekrar musallat olmasin diye olabildigince uzak tutarim kendimden.

O biraz size duyulan güvene bağlı. Ben babamdan başka kimseden isteyemedim, ama duyan birçok yakınım yardımcı olmak istedi. Çünkü sorumluluk sahibi bir insanım, risk olarak görmediler. Ben de yeğenime kefil olurdum. Ama olmayan birine de gayet iyi anlarım, olmayacağım birçok yakınım var benim de. Yurtdışında okumak çok zor bir şey değil, dahi olmanız gerekmiyor. Ama çalışma alışkanlığı olmayan biriyseniz, alana veya yabancı dile yatkınlığınız yoksa ananızdan emdiğiniz süt burnunuzdan gelebilir. Gelen birçok örnek var. Kendinize karşı dürüst olun, tembel sorumsuz bir insansanız hiç bulaşmayın.

Zorunlu hizmet meselesi akademisyen olmak istiyorsanız ve dönmeyi göze alabildiğiniz bir şehir, okul seçmişseniz çok büyük bir problem değil. Ama yurtdışına kapağı atayım, şöyle büyük paralar kazanayım düşüncesindeyseniz çok mantıksız bir program. Ki o durumlarda bile bazen mantıklı olabiliyor, abd gibi yerlerde mühendis falansanız iş bulup bir süre sonra bursu bırakıp ödeyebilirsiniz.

Bu programın sunduğu birçok fırsat var, alanınızda en iyi insanlarla çalışabilirsiniz, dünyanın en iyi okullarında okuyabilirsiniz. Ama birçok sıkıntılı kısım da var, meb bürokrasisi destekten çok köstek olur. Döndüğünüzde bambaşka bir akademik kültürün(!) içine girip çalışmaya başlayacaksınız. Biraz idealist bir yapınız olması gerekiyor herhalde. Yine de Türkiye'de akademisyen olacaksanız dr bitimine kadar olan süreci yurtdışında yaşamak çok daha mantıklı. Döndüğünüzde asistanlık angaryalarıyla uğraşmadan işe başlıyorsunuz.

ben de ylsy düşünüyordum ama sırf bu kefil olayı yüzünden vazgeçeceğim sanırım. 65 bin dolar çok yüksek bir meblağ, kimseden isteyemem.

Olaya dışarıdan bakanlar herkesin Şırnak Üniversitesinde senelerce çalışmak zorunda olduğunu falan sanıyor muhtemelen. Fakat Türkiye'de cari alım yoluyla binbir torpil bulup akademiye girip aldığınız niteliksiz eğitimlerle hoca olmaya çalışmak istemiyorsanız görüp görebileceğiniz en iyi burstur. Hiçbir burs için sayfalarva ödemeler tebliği bulunduğunu göremezsiniz. Daad 1 ülkeye jean monnet belirli konularda burs verir size. Ya da 3 yıl öncesinden fulbrighta başvurup 100 aşamalı seçim sğrecini başarıyla tamamlamanız gerekebilir. Üstelik mebin verdiğinin neredeyse yarısı kadar burslar için. Diğer taraftan yalnızca akademi için de değildir ylsy. Bir çok bakanlık mühendis gönderiyor 1 yıl okuyup geliyorlar ve uzman müendis olarak genel müdürlüklerde yüksek maaşlarla başlıyorlar. Bu pozisyonlara normal alımlarla girebilmek 8 kat falan daha zordur heralde. Üstelik yurtdışında yapmış olduğunuz bir master kalır ve 2 uıl sonra zorunlu hizmetiniz de bitmiş olur.
Olayı yanlış anlamamk lazım. Sıradışı bir olay olduğu ortada
100 yıldır var olan bir şey. Programın amacı başarılı fakat durumu iyi olmayan öğrencileri desteklemek değildir. Esas amaç memleketin yetişmiş insan kaynağı ihtiyacını karşılamaktır. Devlet sizi istihdam eder ve kadronuza yerleşebilmeniz için yurtdışında doktora ya da yl yapmış olmanızı şart koşar. Bu eğitim yapmanız için de sizi resmi burslu öğrenci olarak nitelendirir. Almış olduğunuz eğitim bedelleri karşılığında da hizmet bekler. Dönünce çalışacağınız kurum ve pozisyon gideceğiniz ülke kalacağınız süre alacağınız burs ve diğer her şey imzayı atmadan önce bellidir ona göre imza atarsınız. Üstelik dilediğiniz zaman burs almak istemiyorum diyerek resmi burssuz öğrenci statüsü alabilir ve hizmet zorunlululğunuzu nispeten düşürebilirsiniz. Örneğin bursu kazandınız ve Fransa'da yüksek lidand ve doktora yapmak durumundasınız. İlk yıl burslu olarak başladınız ve aylık 1750 euro burs aldınız. 2. Yıl grçim kaynağınızı buldunux ve resmi burssuz statüye geçtiniz. Süre sonunda ya 2 yıl zorunlu hizmet yapmak ya da 1750x12 euro ve fazileri ödemek durumunda kalırsınız. Süreçler olabildiğince esnektir. Bursun amacı insan kaynağı kazanmak olduğı için bütün ihtiyaçlarınız sayfalarca yazılan ödemeler tebliğinde belirtildiği gibi karşılanır.

but that was just a dream'e katilmakla birlikte, doktora yapacak azmin olup olmadigindan emin olmak lazim. gidip bitiremeyen insanlar taniyorum. ancak master icin cok cok cok mantikli, gittiginizin iki kati sure zorunlu hizmeti var, yurtdisinda master bitirememek icin ciddi bir dil yetersizligi ya da zeka geriligi falan olmasi lazim.

ancak 65bin dolara imza atmayi defalarca dusunecegim gibi, birisine teklif ettigimde imza atmazsa da vay neden atmadin demem, bence o anlamda siz kendinizi sorgulayin.

Sakin ol şampiyon bu kadar gerilmene gerek yok konuları nerelere götürmüşsün ya hu sahiden burada insanlar Türk akademisinin genel durumunu ya da yökün politikalarını falan övdü de ben mi farkedemedim acaba. Hiç yakışıyor mu seni gibi elit bir akademisyene bu kadar tahammülsüzlük. Bak dünyada böyle şeyler de var bazı insanlar bazı insanlarla bazen bazı konularda benzer ya da senin gibi düşünmeyebiliyorlar. Keşke bu derece duygusallığa kapılmak yerine programın amacının akademinin halihazırda kötü olan bu durumunu düzeltmek olduğunu anlamaya çabalasan. Neyse özür dilerim ya seninle aynı düşünmediğim için.

Devletin ayırdığı en mantıklı kaynak bu. Düzgün yönetilmiyor evet, her zaman gitmesi gereken insanlar da gitmiyor. Ama genelleyip cahil cahil konuşmamak lazım.

Türk akademisi için de aynı şey geçerli, kötü halde mi? Evet. Herkes uyduruk makaleler mi yazıyor? Hayır. Bazı idealist insanlar var, hem nitelikliler hem de sizin gibi boş boş eleştirmek, konuşmak yerine iş yapıyorlar. Yakın bir arkadaşım da bu bursla okuyor, Türkiye'den de iyi bir yerden mezun. Alanında en iyi enstitüde ve enstitüsünde konuya ilişkin en deneyimli kişilerden biri. Kalması için defalarca teklif yapıldı ama dönecek. O bilmiyor mu Türkiye'deki çöplüğü?

Ama bizde bir hastalık var, herkes en doğrsunu biliyor maşallah ama kimse elini taşın altına sokmuyor. İdealist davranmak zorunda değilsiniz ama boş boş konuşmayın bari.

kardes, goygoy icin milletin parasini ezmeye gideceksen lutfen gitme. ama hakikaten bilim yapacam edecem diyorsan ailenden birini bul derim. ben bu meb bursunu alan bir ton adam gordum, biri ikisi disinda hepsi goygoycu (seref yoksunu) karakterde adamlardi. ne duzgun tez yazdilar ne de bir makale cikardilar. devleti daha fazla somurmek icin tezini bir yil gec verenler bile vardi, boylece maaslarini aliyorlardi ve turkiye'deki gorevlerine baslamiyorlardi. ama sorsan hepsi ulkucu, milliyetci vs..unutma bu ulkede is bulamadigi icin insanlar intihar ediyor. sen bu adamlarin hakkini da aliyorsun.

@xportant insanların yazdıklarından söyledğiniz şeyin savunulduğunu anladıysanız size edilen her masraf da kaynak israfı.

Ikinci ve ucuncu paragrafinizi bir ben hayret verici buldum herhalde. Imza atmasalar, yuzunr bakmamaniz lazim ama sorun cikar da geri odemeye duserseniz e siz odeyemeyeceginize gore onlara kalacak... en son da bu risk alinir mi... bu sekilde bakildiginda sizin acinizdan hic risk yok ki.. imza falan istemeyin lutfen kimseden. Biri yazmis bloke hesaba o parayi yatiramayacaksaniz kimseden imza istemeyin

maddi durumum iyiyse imza atardim.

Sadece çalışırken değil, kendim dahil genel olarak bi yalnız kalma durumu gözlemliyorum bu ara insanlarda.
Aslında bu biraz göreceli bir durum. Kalabalık bir ortamda çalışan kişiler yalnız kalmak için toplantı odalarına çekilir.
Önceleri daha odaklanmış bir şekilde yalnız başıma kendimi geliştirecek motivasyonu bulabiliyordum ancak bu durum son yıllarda değişti ve beni de rahatsız etmeye başladı. Önceleri ne yaptığımı düşünürek o kafa yapısına geri dönmeye çalışıyorum.
Fikir tartışma ihtiyacını çevreni dizayn ederek karşılayabilirsin. Yani çevrendekiler yaptığın işe benzer birşeyler yapmıyorsa bir fikir almak zor olur.
Hızlı bir çözüm istiyorsan burada paylaşarak fikir alabilirsin.

çalışırken arkadan herhangi bir canlı yayın aç ya da sevdiğin bir dizinin eski bölümlerini aç onu dinleyerek işini yap.

bunlar birileriyle yapılacak işler değil. ama şöyle yapabilirsin, alanından insanlarla belli zamanlarda buluşup yaptıkların üzerine konuşabilirsin. bu insanı çok motive ediyor. biz iki arkadaşımla her cuma buluşup tezlerimiz üzerine konuşuyoruz. faydaları saymakla bitmez, hem motive edici hem de o sohbet yapılacak çalışmaya ilham da olabiliyor. bakmadığın bir açı yakalıyorsun, karşındaki bazen bilerek bazen bilmeyerek bir kapı açabiliyor sana. sen de açıyorsun tabi.

o benim genel halim. küçükken annem ekmek almaya yollayacağı zaman kim gitsin kavgası yapardık ablamla, ben birlikte gidelim derdim. öyle bi hal. hala hiçbir şeyi tek başıma yapmaktan hoşlanmıyorum. inadına da etrafında çok az insan olan biri oldum hep :/
seninle aynı durumda olan (yapılacak iş açısından) birini bulup onunla paylaşım halinde olabilirsin. y. lisans tezimi arkadaşımla eve kapanıp yazdık mesela. okul zamanları sınav falan olduğunda da hep arkadaşlarımla buluşur çalışırdım. böyle bi imkanın yoksa da kendini motive edecek şeyler bulmalısın. ne bileyim böyle çayını/kahveni, atıştırmalıklarını hazırlayıp törenle çalışmaya koyulmak gibi. bugün şu kadar iş bitireceğim şeklinde hedef koymak gibi.. artık seni ne motive ediyorsa. evde kapanıp çalışmak yerine bilgisayarını alıp dışarıya da çıkabilirsin, kafe olur kütüphane olur.. velhasıl çözümü sen bulacaksın aslında. kolay gelsin.

oha, benim yıllardır sorduğum soruyu sormuş.

ben bunu çok sordum, herkese. tanıdığım tanımadığım. ''yalnızken herhangi birşey yapamıyorum'' tadında.

sonra sebebini az çok anladım sanırım ama çözümü ''kalkıp hemen yap'' ya da bi manita bul onunla birlikte yap. çünkü ''arkadaşlar'' bazen aslında o kadar da arkadaş olmayabiliyorlar. manita öyle değil, kapıldığı için ahenke sen ne yapsan dünyanın en iyi şeyi o oluyor bir süre. işte o süre de seni götürür. sonrası yenisi.(acı bi' ilaç, farkındayım)


bunun sebebi sosyo-kültürel kazanılmışlık ve genetikle alakalıymış. hani şu enerji diyorlar ya hah işte bu o. 3 farklı tip var. bunların 2 si enerjiyle alakalı: içten yanmalı, dıştan yanmalı gibi düşün.

kimisinin enerjisi kendi içinden geliyor, bulunduğu ortamdan bağımsız. mesela türk olarak seven nişanyan buna örnektir.

diğeri ise enerjisini dışarıdan alıyor, motivasyon kaynağı kendisinden bağımsız. sen bu 2. haldesin, benim gibi.
hikayenin nedenlerinden çok; yani analiz yapmaktan çok hamle yapmak gerektiği için şunları bırakayım bi göz at.


oha, yazarı entrylerini silmiş. (bkz: iwillshowyouwhatitmeans) kullanıcı adına sahip bi' mimar vardı sözlükte. şahane anlatıyordu bu durumları. entry'lerini bulamadım şimdi. ekşişeylerde var diyorlar oradan bakılabilir.

Türk kahvesi takımı?

kahve takımı ama çini olacak:
urun.n11.com

Türk kahve takımı neden alsın ki? Türk kahvesi mi içecek? Hediyelik sergileyecek hâli de yok. Lokum en iyisi.

Pasabahceden istanbul temali bir seyler veya nazar boncugu

İçer niye içmesin :) ama iki buçuk aylık bişi için lokum da kafi gelebilir.

Rakı yahut Türkiye'den bir şarap.

Dösim mağazalarından güzel bir müzik albümü.

Bulabilirseniz eğer, Barış Manço'nun Fransızca çıkarttığı bir albüm var. Bizim şarkılarımızı çevirmiş zamanında.

mesir macunu

Fransiz mi patron? Turk kahvesi icmeyecek orasi kesin, balkanlar disinda turk kahvesi seven yabanci cok degil, telve olayina gelemiyorlar. Lokum guzel olur bence de ya da duty freeden kesenize uygun kirmizi sarap goturun

@cemallamec
adamlar türk halısını alıp duvara asıyor, çini fincan ile kahve mi içer sizce?

otantik ürünler onlar için süs eşyası oluyor.

adamına göre değişir elbet ama kahveyi içmeyip fincana tav olan yabancı çok gördüm.

not: trabzon somunu götür, baguette yemekten vitaminsiz kalmışsın dersin.

Ben is yerine (fransa) lokum ya da bu incir, kayisi, uzum pestili olan tugba kuruyemis kutusu var ondan götürüyorum. Bir gunde bitiyor zaten herkes cok seviyor.

Risk almaya gerek yok, lokum iyidir. Hem akarı kokarı da yok.

paşabahçe + hacıbekir lokumu

lokum'u çok seviyorlar, güzeldir.

fincan çok iyi fikir bence. sen kahve mi içecek bilmem ne diyenlere bakma. harika setler var.
barış manço fransızca albümü ve yanına lokum çakarsın.
bence efsane olur.

Badem ezmesi, baklava, kavrulmuş badem vb. çerez, bu tür şeyleri seviyorlar.

Ben olsam iyi bir Türk şarabı götürürdüm. Ucuza kaçma ama.
150-200Tl arası min.

Butcenize bagli. Eger butce biraz uygunsa www.anatolihome.com sitesindeki urunler benim baya hosuma gidiyor, yurtdisindaki onemli kisilere hediyeleri buradan aldiririm hep

Oraları bilmiyorum ama misal Almanyada o alanda başarısız bi eğitim geçmişin varsa kötü izlenim oluyor. Türkiyede yarım bıraktığı masterı yazdığı için reddedilen arkadaşlarım oldu. Ama senin alan farklı etkisi olmayabilir. Bi de cvde boş yılın olmaması önemli, yerine bir şey yazman lazım o sürece yazmayacaksan.

fransayı bilmem abuk subuk bir eğitim sistemleri var. mühendislikte 2 sene lisans okuyup 1 senede master falan bitiren gördüm, bi bok bilmeden mühendis mezun ediyorlar.

genel olarak avrupa'da bütünleşik doktora falan yok bildiğim kadarıyla, master mezunu olmanı bekliyorlar. ki avrupada çoğunlukla master'ın lisansa göre çok daha ağır ve zorlayıcı olacağını düşünürsek şansın baya azalır. ki avrupa'da research genelde doktora seviyesinde yapılıyor, dolayısıyla nitelikli adamı tercih ederler.

bitiremediğin okulu tabiki de yazma.

amerikaya bak bütünleşik doktora falan orda var.

kötü bir etkisi olur çünkü doktorada not ortalamasına çok önem veriyorlar. boşu boşuna kendini zor duruma sokarsın. avrupa'da genelde lisans eğitimi 3 yıl olduğu için gördüğüm kadarıyla doktora için master diploması istiyorlar. bütünleşik doktora düşünüyorsan abd daha uygun. boşluğu iyi anlatırsan sıkıntı olmaz. (gönüllülük yaptım, dünyayı gezdim, yalandan x diye bi işte çalıştım, vs) o master yerine o zaman yapmış olabileceğin bişeyi uydurman lazım. mesela ben masterı 4 yılda 3.00 ile bitirip doktoraya başvurmuştum, 11 okuldan da red geldi. o bakımdan kendi seviyeni atıldığın masterı göstererek düşürtme.

Boyle sorularda bolum, alan hicbir sey belirtmediginiz icin yanlis yonlendirilme ihtimaliniz var, once onu soylemis olayim. Avrupa'nin bircok yerinde en azindan temel bilimler icin insanlar universiteye girip, master ile mezun oluyorlar. Cogunluk otomatik olarak master tamamliyor. O nedenle de doktora basvurularinda master ariyorlar. Yine de ben istemeyenler gordum, lakin hem cok azdi hem de "master yoksa" diyerek istedikleri sartlar oldukca agirdi. Dahasi, Almanya'da doktoraya basvuran bir arkadasin masterini begenmedikleri icin "tekrar master yapmasi" kosuluyla kabul etmislerdi doktoraya, kadin master yapiyor su an.

Arada bosluk var diye reddedilen hic gormedim su ana kadar ama belki bazi alanlarda vardir. O nedenle daha nokta atisi tavsiyeler icin alanini soylemende yarar var.

"master bakmıyorum çünkü yıldım, ayrıca yurt dışında bütünleşik phd'ler..."
-Anlamadim, master zor geliyorsa PhD nasil olacak? Butunlesik PhD dedigin master ders yukunu (hatta bazen tezini) de kapsar.

"Bi de cvde boş yılın olmaması önemli, yerine bir şey yazman lazım o sürece yazmayacaksan"
-Akademi'de CV'nde bosluk olmamali tarzi bir konsept yok. O ozel sektor geyigi.

"sadece ben zamanında şu kadar süre, şöyle şöyle master yaptım desem, bunu belgesini sunsam nasıl bir izlenim olur?"
-Iyi olmaz cunku basarisizliktan atilmissin. Zaten onlarin istedigi belge ya master diplomasi ya da halihazirda yapmakta oldugunu ve belli bir surede (onumuzdeki seneye mesela) bitirme beklentisinin oldugunu gosterir bir belge. Sende uzaktan yakindan yok o.

Bazı ülkelerde Türkiye'de lisans mezunu olanlar yüksek lisans mezunu sayılıyor. Mesela İngilterede böyle sanırım. Çünkü onlarda lisans 3 yıl..

Bir de genel olarak türkiye dışında master çok ciddiye alınmıyor. Doğrudan doktora programları daha fazla oluyor.

"Bazı ülkelerde Türkiye'de lisans mezunu olanlar yüksek lisans mezunu sayılıyor. Mesela İngilterede böyle sanırım. Çünkü onlarda lisans 3 yıl..

Bir de genel olarak türkiye dışında master çok ciddiye alınmıyor. Doğrudan doktora programları daha fazla oluyor."

Bunun ikisi de yanlis. O masterdan ziyade lisanstan sonra direkt phd'ye baslama olayi sadece kuzey amerikada. Avrupa'daki usul turkiye gibi, once lisans, sonra master, sonra phd seklinde.

@hot potato Benim bir hocam lisanstan sonra direkt doktora mezunu. Ancak yüksek lisans derslerini de vermiş. 3 yılda bitmiş doktorası

“Akademi'de CV'nde bosluk olmamali tarzi bir konsept yok. O ozel sektor geyigi.”

Almanyada var, karşılaştığım için yazdım.

Cevapların hepsi çok kıymetli, dikkatle okuyorum. Bazılarınıza kendi özel durumumu/bölümümü belirten mesajlar da atacağım.

Ama yani sonuç??:)
Önce yeni bir master al mı diyorsunuz?
Bir taraftan da avrupada master/phd deneyimlenmişlerimiz varsa kendi süreçlerini ülkelerle ilgili şartları paylaşabilirler ilgilenen herkes okumuş olur.

Kendi bursun, paran varsa daha kolay kabul alirsin ama yuksek lisansin olmadigi icin doktorayi dersli mi aldirirlar oncesinden şart mi koşarlar bilemedim. Hoca seni kabul etse bile doktora komisyonu falan oluyor onlar yeterli bulmayabilir.

atatürk'e gideceksin, 2006 kasım - 2015 mart arasındaki hürriyet, sabah, cumhuriyet ve yeni şafak gazetelerini alacaksın, haberleri her birinden tek tek okuyup not edecek, sonra "gerçeği" "tarafsız" bir şekilde bulacaksın.

zira böyle bir kitap yok. hele "en ince ayrıntısıyla" 10 seneyi anlatacak bir kitap hiç yok. sen yaparsan olur.

Bazı gazetelerin ücretli internet abonelikleri var sanırım arşivi görebiliyorsun

aile desteği varsa yurtdışına git.

aile desteği var da öyle bir destek isteyemem utanırım. yurtdışı çok masraflı olur bana harcasınlar istemem o kadar. keşke 18 yaşına tekrar dönebilsem..

+1 icim urperiyor

yurt dışına çık. sandığın kadar pahalıya mal olmuyor. hatta cepken delik git ki başını çaresine bakabil. ''çok masraflı olur'' işin bahanesi. durumu hiç de iyi olmayan bir aileden gelip çıkmış biri olarak diyorum. insan kendi kendine mazlum edebiyatı yapıyor, çok pahalı olur vs. diye. tembellik, bahane, anksiyete, yapmaya çekinme miksi bu.

kendini beğenmiyor ve değiştirmek istiyorsan aileden dışarı çık ve gerekirse başka işler yapıp kendi ayaklarının üzerinde durmaya çalış. yurt dışı güzel bir bahane bunun için. herkes yabancı, kimse yok. sike sike yapmak zorundasın.

keşke sağlığım yerinde, biraz da maddi ailevi desteğim olsaydı. bir dakika düşünmezdim kalmayı.

yurtdışında napacam ki? 3 ay ingilizce kursu ingiltere’de 50.000 liraya geliyor kalmasıyla yemeğiyle, az para mı bu..

İstediğin bölümü oku. Zor bir şey değil.

Yerinizde olsam sevebileceğim bir yüksek lisans programı bulmaya çalışırdım.

turist vizesiyle git. workaway yap. bulaşıkçılık yap, garsonluk yap.

istesen yapacak bir yığın şey bulursun. amerikaya başvur işte, çıkarsa senindir çıkmazsa hiç senin olmamıştır zaten... şu an sağlığım ve vizem olsa cebimde iki bin dolarla gidip iki ayda tüm düzenimi kurardım.

bunlar hayatı öğrenene kadar geçici yapacağın işler. hiç çalışmamışsın mesela, bunların sana ne öğreteceğini tahmin bile edemezsin. öncelikle ''napıyorum ben burada ya'' hissini tatmak bile bambaşka bir şey. bunları tadınca yolun belirginleşiyor zaten. okumakla bir yere varılmıyor gerçekten. o sadece kendini geliştirme yolunda bir araç. ha çok istiyorsan asıl okumak istediğin bölümün yüksek lisanslarına başvur orada. amerika bölüm dışı başvuru kabul etmede esnektir. ortalaman düşükse bir tık düşük kolejlere gidersin, onların feesini de çalışıp ödersin zaten.. çalışmak bir şey değil orada, çalışma iznini/ssn'i vatandaşı bile takmaz. okul rakamlarını da kafanda büyütme, ödenir.

böyle bir şey düşünürsen, bana yazabilirsin. bildiklerimi anlatıp yardımcı olmaya çalışırım.

Nihilist olmak başka depresyonda olmak başka.
At olmak başka at kafalı olmak başka.

Bahane herkeste bulunur.
Kendi hayatın için başkalarını suçlama.Suçluysalar bile suçlama çünkü bu sadece bugün olduğun kişiye zaman kaybı yaratır.

Umutsuzlanma. Evde oturma. Uykuyla günlerini geçirme.

Kafası çalışan bir iki arkadaşın varsa onlarla buluş. Çözersin.

turkiyede ne okudunuz ?

amerikada community college araştır

31 yaşındayım, hiçbir şey yapmadım. Ben kendimde yeniden başlama gücü buluyorsam sen de bulursun. Şimdi "Keşke 25 yaşıma geri dönsem..." hoş mu? :) zaman geçiyor, zaman izafi. Siktiret yani.

istanbul hukuk mezunuyum.. hukukçuluğu hiç sevemedim, zaten bölüm iğrenç sıkıcı mesleği de görüyoruz etraftan.. diplomam çekmecede duruyor

taşaklı bölümmüş, cv referans biraz şişirirsen bir tık aşağı okulda da değil iyi okullarda da master bulabilirsin.
hukuk zaten zor bir bölüm gpa nın düşük olmasına tolerans gösteren okullar var, zaten öğrenciyken ne yaptığına daha çok bakanlar da var.

ilgilendiğin bölüm ne? ne okumak isterdin, bulalım sana bir master program.

Çaykovski, ilgin için çok sağ teşekkürler..
2.21’le bitirdim, rezalet..
İlgilendiğim alan psikoloji sosyoloji felsefe gibi şeyler.. nasıl master buluruz ki? öyle çat diye bulunur mu?

Edit: Aslında tıp ve mühendislik de ilgi çekici, hukuk dışında hepsini yapabilirmişim gibi geliyor, hukuktan acaip nefret ettim..

rica ederim. işim gücüm yok, yapabilecek birilerine motivasyon sağlayabilirsem ne mutlu bana.

psikoloji sosyoloji felsefe...

şimdi şöyle söyleyeyim. ben vaktinde psikolojide çap yapmak istedim. sonra bir kaç ders aldım, işin hiç de beni ilgilendirmeyen bir kısmı olduğunu gördüm. akademik psikoloji bana hiç verimli gelmedi hatta biraz kahvehane muhabbeti gibi geldi.
master psikoloji bir işe ne yazık ki yaramaz. doktora da yapmak gerek. ancak öyle hem akademide hem klinikte bir şeyler yapabilirsin lisansı başka olan bir kimse olarak. bunu vakit konusuyla eliyorum şimdilik.

felsefe. bir arakdaşım avrupada felsefe okudu berlinde doktroasını yapıyor. ben de felsefeyle ilgiliydim fakat yaptıkları tam olarak x kişinin felsefesi, kuramı üzerinden bokla oynamak. akademik felsefe tam bir yalan, en azından bence amerikada bu okunmaz.

bu durumda bana mantıklı gelen tek şey sosyoloji. kişinin kendini geliştirmesiyle akademide ilerlemeye çok müsait bir alan.
bu alandan baksak uygun olur mu?

bir de amerikada çok farklı özelleştirilmiş alanlara master var. hani uluslararası ilişkiler değil de mülteci ilişkileri gibi. atıyorum kafadan tabi ama tam nokta atışı bir konuyu ve alanı hedef alan veya daha genel bir dalın daha alt başlığı üzerine programlar var.

senin yapmak istediğin iş ne tarz bir iş olur. akademi seçeneklerinin dahilinde mi? düşündüğün ''şöyle yapsam hoş olurdu'' dediğin, yakın bulduğun bir çalışma alanı var mı?

akademi seçeneklerim dahilinde tabii..
soruya net cevap veremem de hoş olurdu diyebileceğim bir sürü iş var..

mesela ağaçların içinde, denizin üstünde belki de altında, havada, daha doğrusu doğanın içinde doğayla ilgili bir iş yapmak çok hoş olurdu. tek bildiğim bu. bir de alet kullanarak(cerrahın neşteri, aşçının bıçağı vs) ,hesap yaparak, çok insanla muhatap olmayarak bu tip işler isterdim...

Ne yaparsan yap bi yerden başla bence. Durdukça daha kötü olacaksın.

stajını da yapmamışsın galiba, mesleğin içine girmeden ne olduğunu anlayamazsın hukuk öyle bir şey. okulda gördüğün dersler seni kusturmuş olabilir ama uygulamada belki kendine göre bir şeyler bulursun. sevdiğin bir alana yoğunlaşırsın, birkaç yıl içinde o alanda aranan avukatlardan biri olursun. sana benzer bir süreçten geçip iühf'yi 3 yıl uzatarak bitiren birinden tavsiye, stajını tamamla ruhsatını al, meslek sana göre mi değil mi anca o zaman anlarsın.

nihilist at

E hocam o zaman naturel tarım diye bir şey var onu yapsanza direkt? Ahım şahım bir para da gerekmiyor onun için. eksisozluk.com ekşi Sözlük’te matematik köyü nickli arkadaş bu işi yapıyor ve nasıl yaptığını anlatıyor. Entryleri nde bir incelersen ve biri aracılığıyla iletişime girersen belki sen de benzer şey yapabilirsin.

25 yaşımda istediğim bölümü okumaya başladım.
senin gibiydim ancak lise versiyonuydu. zorla istemediğim bi liseyi okuttular üstüne de 3-4 sene okuduğum bölümün mesleğini yaptım. sonra 2 sene yatıp bi yandan sınava tekrar hazırlandım.
benim istediğim bölümün üni sınavı puanıyla çok alakası yoktu yetenek sınavı istediği için o yüzden teorik ders yerine resim çizmeye ağırlık vermem gerekti.

valla istediğin bölümü okuman için hiç de öyle geç değil bu depresifliği üstünden atıp artık her şey için çok geç olduğunu düşündüğün kafa yapısından çıkarsan hoş şeyler olacak.

Tek bişi dicem : aynı durumda olup 33 yaşındayım ve 25 olsam hiç durmam 2. Okul okurdum
Hemen yap bunu !
Ben maddi olarak 2. Okula bütçe ayıramazdım imkan varken hemen başla

Hazırlan, çalış, özel ders al ve İlgilendiğin alanlardan birini -psikoloji sosyoloji felsefe gibi- boğaziçi üniversitesinde kazanmaya uğraş. Benim de içimde kaldı. Benim yerime de okursun:)

her şeyden üniversiteye kadar aynıyız bölüm farklı :)

ales puani kasip YLSY'ye basvurabilirsin.

Avukat olma, biraz İspanyolca öğren gir Zara'ya mağaza müdür ol yükselirsin sonra. Tabii bunu örnek olarak verdim birçok şey yapılabilir bölümünle alakasız.

Ben de iki tane adı güzel okul bıraktım, senden biraz daha gencim, Fransa'ya gitmeye çalışıyorum, psikolojiyi okuyacağım gidersem. Asıl istediğim bu mu? Yoo ama maksat hem yurt dışına gitmek hem de az çok ilgim olan bir şeyi okumak. Bu sene gidemezsem seneye kesin giderim, o bir senede de girer bir yere çalışırım herhâlde bilmiyorum. Senin gibi çok insan var yani onun için anlattım.

Ne istediğinizi bilmiyorsunuz, temel sıkıntınız bu.

Ailenize hukuk okumak istemediğinizi söylediğinizde alternatif ne okumak istediğinizi söylüyor muydunuz? Öyleyse o istediğinize yönelebilirsiniz. Değilse ailenizi suçlamayın.

Psikoloji, sosyoloji, felsefe demişsin. Bu bile karambole bir cevap.

Kısacası ne istediğini net bulmaya çalış. Hala bulamazsan en iyisi bir yerden başlamaktır. I was made for you doğru demiş, ben senin yerinde olsam meslek hayatına girerdim zira okuyacağın ikinci bölüme de böyle tepki vermeyeceğinin garantisi yok.

Bence çalış.Boş ver okulu ..

yurtdışı konusunda parayı dert ediyorsan avrupa düşün, hem ilgilendiğin alanlarda iyi okullar var hem de okullar ücretsiz gibi bir şey. üstelik bir sürü burs var, dad yi araştır. kaldı ki misal berlinde hem okuyup hem çalışabilirsin türk şehri gibi. ingilizce programlar da vardır, ama otur bir sene almanca çalış hakkaten hevesliysen.

hukuka olan uzaklığın memlekette hukuka ilişkin mesleklerin ayağa düşmüşlüğünden dolayı ise bi daha düşün yine. fakültedeki ezber sınavlardan tiksinmiş olman hukuku sevmediğin anlamına gelmez. hukuk çok kapsamlı bi alan, felsefesi de var sosyolojisi de. felsefe sosyoloji seven bir insan hukuku da sever. fakültedeki hukuk felsefesi ve sosyolojisi dersini de düşünme bunları okurken :)

almanya konusunda niyetlenirsen mesaj at, programlar hakkında yardımcı olurum. ulaşması çok zor şeyler değil bunlar, ama içine girdikten sonra ne yaparsan yap yine çok çalışman gerekecek.

ayrıca türkiyede istediğin bölümü okuyacaksan da ailene yük olmak zorunda değilsin. hem çalış hem oku. yaşın bitirdiğinde problem olmaz çünkü hukuk diploman da ister istemez işine yarayacak, cvni dolduracak hangi mesleği yaparsan yap.

“hukuka olan uzaklığın memlekette hukuka ilişkin mesleklerin ayağa düşmüşlüğünden dolayı ise bi daha düşün yine”

abi hukukçu olmak şerefsiz olmak demek bu devirde, kimse sevmiyo herkes şerefsiz ahlaksız gözüyle bakıyor, insanların bakışı beni çok soğuttu sözlüğe avukat başlığı altına bakınca bile tanımadan etmeden ne küfürler hakaretler saydırmışlar.. ayıptır abi böyle iş mi olur zaten depresyonla anksiyeteyle boğuşuyorum bir de böyle şeyler bana çok ağır geliyor.. geçen bir ortamdaydım hukukçu olduğumu duyan dört kişi de saldırmaya başladı yok şöyle olurlar yok böyle paragözler yok hukuk olmayan memlekette saçma iş yapıyolar yok antipatikler ahlaksızlar vs vs ne biçim salladılar. ama sen üstüne alınma vs.. alınıyorum abi dedim ben de.. alınıyorum yani, neyin nefreti bu anlamıyorum..

etraftaki insanlarin cahil cahil sacmalamalarini umursamamayi ogrenecek yasa gelmissiniz aslinda.

oyle kariyer yapacam, en mudur olacam, head of ceo olacam gibi bir derdiniz yoksa, girin devlete bir memuriyete. Sabah git, oglen adliyeye gidiyom ddiye cik, macka parkina git. hafasonu bos, gez dolas. 4'te isten cik, kurslara git neyi ogrenmek istiyorsan.

psikoloji-sosyoloji ile ilgilenmene engel değil hukuk geçmişin.Hatta farklı bir disiplinden gelmen avantaj bile oluyor çoğu zaman.Bardağın dolu kısmına bak.Farklı bir bakış açısı getirmiş olursun yapacağın işlere

istediğin bölümün yüksek lisanslarına seri başvuru yap. güzel bir niyet mektubu hazırla, ottan boktan üniversiteler dahil her yere başvur.

25 yaş hiçbir şey için geç değil.

Çalışma hayatıma 27 yaşında başladım. Tavsiye şu an için veremem, durumlar farklı fakat kendini kötü hissetme sadece. Yavaş yavaş da gerçekleşmedi yani birden işe girdim ve arkası geldi.

Ne istedigini bilmiyorsun. Ben de hukuk mezunuyum ve ben de hala ne istedigimi bilmiyorum. Okuli nefret ederek okudum. Ilk gunden burada olmamaliyim dedim ama tekrar sinava hazirlanmaya cesaret edemeyip koyverdim. Nefret ede ede okudum. Kafam hep bulanikti. Sonra staj yaptim yine nefret ettim. Staj bitince sansim yaver gitti ve iyi bir patronum oldu. Isi kitabina gore yapan, meslegi cok seven, heyecanli ve ahlakli biri. Calistikca ve insanlarin sorunlarini cozmeye basladikca isimi sevdigimi fark ettim. Bazen dellenip kafama sicayim dedigim oluyor tabi ama genel olarak mutluyum.

Baskalarinin meslek hakkinda atip tutmasina aldirma. Yozlasma bir tek hukukcularda degil tum toplumda var. Isini duzgun yapan insan sayisi cok az. Ben artik onlara yav he he diyorum. Sen de oyle yap. Baskalarinin dusunceleri senin hayatin icin belirleyici kriter olmamali. Muhtemelen aksini dusundugun icin bu bolumu sectin ama unutma millet olarak baskasini yermeye bayiliyoruz. Fiilen calisiyor olsan sen de muhtemelen adliyedeki memurlarin allah belasini versin falan diye gezerdin. Her yerde her zaman istisnalar vardir bunu unutmamak lazim.

Benim tavsiyem ise girip bir sans daha vermen yonunde olacak. Kendi deneyimimden yola cikarak soyluyorum bunu.

Eger boyle de olmazsa baska seyler denemekte fayda var. Ben fakultenin 5. Yilinda girip bir yerde baristalik yaptim. Yok bu degilmis dedim mesela. Isin icine girmeden ogrenemiyorsun gercegi.

aşçılık kursu vb. ilgi alanına yönel, gencecik adamsın.

benim avukat istanbul hukuk mezunu 12 yıl çalıştı sonra ben marangoz olucam dedi mesleği bıraktı. insan marangoz olucam derken böyle tahta at, aslan, gemi falan yapar değil mi? yok bu eleman ben mutfak dolabı yapıcam dedi. şu an kendisi mutfak dolapları yapıyor lşte masa falan. öyle mutlu ki oturup konuşmaya başla sana 5 saat mutfak dolaplarını anlatsın. sonra soluklanıp masalara geçiyor.

yani try try try and try again you will find your luck.

Saygı
Hoşgörü
Sevgi temalı
Yardımlaşma
Mahalle olsun bakkal amca olsu farklı dinlerden insanlar olsun mesela?

kaçıncı sınıf

@skayas 3. Sınıf
Sydney biraz daha detay versen?

bak simdi dostum beni iyi dinle;

bu degerleri chap chap ayir. iste birinci perde mesela saygi.
Ilk is catisma olustur.Sonra bunu karmaya bagla.

yani ahmet saygili olsun mehmet saygisiz.
ahmet cok saygili bir cocuk oldugu icin evsiz bir adama yardim eder. Mehmetse tam bir orospucocugu oldugu icin bu evsiz adama mcdonaldsdan aldigi milkshakei firlatir ve beyaz kicini gosterir.sonra bu evsiz adam adam mehmeti takip eder ve gece evine girip playsteysini calar ve mehmeti bir cop posetinin icine koyup nehre atar. Ahmetse sabah kalktiginda kapisinin onunde yepisyeni bir playsteysin4 bulur.

Yıllardır böyleyim. Yılbaşı gecesi intihar planları yaparak geçti Hatta. Hayatımdan umudu kesmiştim. Bir gün oturdum, İki film üst üste izledim. Tamam ya, dedim, benim zaten en başından beri yapmak istediğim şey buydu. Akıntıya karşı yuzuyormusum. Öğretmenim, 30 yaşındayım ama bu sene üniversite sınavına girip sinema okumaya karar verdim. Çünkü cidden senin de söylediğin gibi elimde avucumda bi şey yok. Dolayısıyla kaybedeceğim de bi şey yok.

Yani bir tutkun varsa ona tutun Yoksa zilyon sene çıkamazsın depresyondan. O ölü toprağını atamazsın üstünden.

zamanında bende işe yaramıştı umarım senin için de güzel şeylere neden olur "ayağını sıcak tut, başını serin, kendine bir meşgale bul, düşünme derin derin" sevgiler

belki de oylesindir.

hocam senin gibi insanlar genellikle bi konuda acayip yaratıcı ve başarılı oluyor, sanırım sen bunu keşfetmemişsin henüz.

işsizlik psikolojisi berbat bişey bende de var bu.

ben oyalanmayı tercih ediyorum.

Sizin durumunuzdaki bir insana bunu kabul ettirmek kolay olmayacak ama kesinlikle hissettiğiniz gibi değilsiniz. Aksine siz yeterli ve akıllı bir insansınız. Önce bunu hatırlayın. Klasik bir hikaye vardır balıkları kavağa çıkma meziyetlerine göre değerlendirirsek onları başarısız görürüz ana temalı. Muhakkak sizin de iyi olduğunuz bir alan var. Herkes başarıyı kavakla ölçüyor diye kendinizi yetersiz bulmayın. Balık olmaktan usanmayın. Kendi alanınızı er ya da geç bulacaksınız.

Kaybettiğinde değil, vazgeçtiğinde yenilirsin. Bu sözü hatırla kimse mükemmel değil imrenek baktığın yerlerde de ne acılar var. Mücadeleye devam...

ben de böyleyim.

Beni anlatmissin. Yalniz degilsin.

@fritz-x +1
o hitlerin gizli silahi degil miydi bu arada?

hepimiz öyleyiz panpa.

dostum bu evrelerden zaman zaman geçmiş biri olarak bir şeyler yazmak istedim.

ben bu işin çözümüne kendimi kabul etmekle başladım. o lanet instagram. o lanet facebook var ya. hah işte onlar, senin kendi kendine farketmen gereken "özel" kabiliyetlerini alıp götürüyor. yerine sixpackli adamlar, 500 iq lu norveçliler koyuyor. gerçekten basit bir insan olabilirsin. bu gocunulacak bir şey değil, sahip olduğun "normallik" algısını değiştirmeye çalış. büyük alimlere düşünürlere yönel. hepsinin külliyatına sahip ol demiyorum. benim görebildiğim hepsinin gerçekten egolarını yakıp kül etmiş insanlar olması. ihtiyaçların azalırsa sahip olmak isteyeceklerin de azalacak, dolayısıyla elindekilerle mutlu olmayı öğreneceksin. ne konuştum amına koyim ya. neyse. kal sağlıcakla.

bugün batarsa güneş yarın yeniden doğar

@Fritz-X ; yorumun için kendi adıma teşekkür ederim.


@ m e b;
aynısı bende de var, iki senedir geçemediğim ingilizce sınavı var lanet olası döktüğüm parayla pasaport alıp avrupa turu yapardım en ucuzundan öyle diyim hesabı sen anla..

halavazgeçmedim inat başarısız olmak da bi sonuç, yenile yenile kazanacaksın.

ismini vermek istemediğim yani nickini vermek istemediğim biri var, hiç tanımıyorum adınıdahi bilmiyorum iki satırmesaj yazıyor nasıl deşarj oluyorum anlatamam. o kadar destekleyici konuşuyor ki, sanki yanıbaşımdan biriymiş gibi.

daha pozitif olmaya çalış. pes etme.

Ahan da ben, daha iki gun once "Vallahi malim" diye agalyip panikten butun gun bilgisayar bis yapamayip rezil oldum. Bugun onu toparlamaya calisiyorum hala. Mayis'tan beri boyleyim, yeni yeni toparliyordum. 4 gundur yine dagittim. Var ya, yer yarilsin ya da gorunmezlik yapan pelerin versinler, kimse beni goremesin, bulamasin, herkes beni unutsun istedim bir donem. Hala da kalici bir cozumdense bunun daha guzel geldigi zamanlar oluyor. Olme hevesim ya da oyle bir niyetim yok; nefes almak gibi asiri sevdigim bir aliskanligim var.

Senin yasadigin durum sadece sana ozgu bir durum degil. Statunle de alakali degil. Eskiden danismanlik yaptigim bir part time is vardi; calistigimiz buyuk bir holdingin gecesinde koskoca holdingin CEO olmasa da buyuklerinden biri icip icip "Ben beceremiyorum bu isi. Iyi degilim yeterince, cok yetersizim, cok gerizekaliyim. Bir gun herkes ne kadar kotu oldugumu anlayacak diye odum kopuyor" deyip muzikle sallanmaya basladi. Biz mavi ekran verdik, cunku adam bildigin dupeduz basarili. Ayni gun adamla calismisiz, super performans gostermese de rezil olacak, eziklenecek bir calisma gostermedi. Bir sure adama bakip "Allah Allah, hic derdi yok herhalde" dedik. Meger adam aylardir bunun yuzunden depresyondaymis. O adam kadar basarisiz olmak icin neler vermezdin, degil mi?

Simdi bu durum sana biraz salaca gorunmus olabilir. Sonucta adam hayvan gibi basariliyken miziklaniyor. Nereden baksan simariklik gibi ama ayni sey senin icin de gecerli. Hani, adamla aranizda bir miktar insan vardir para ya da unvan olarak olarak ama senin de altinda milyonlarca insan var. Onlar da senin universite okumus olmana bakip "Oha lan, universite okumus. Bir de basarisizim diye agliyor" der.

Bana psikolog boyle dedi. Bunu hatirlatti. Benim isime yaramadi, "Bana ne onlardan. Ben istedigimi ve ugrastigimi beceremiyorum, boyle de olmuyor. Ayrica bircok insan da benim yapamadigimi yapiyor" dedim. Bu sefer "Her insanin yetenekleri, sinirlari, potansiyeli farkli. Karsilastirma kendini" dedi. Ben de "Acik acik yetersizsin onlara gore diyemiyorsunuz da; acik acik limitler var, potansiyel, yetenek mi diyorsunuz" dedim. "Hayir, bazilari icin kolay olan senin icin zor olabilir" dedi. Sonra uc seans daha "Ama tabii potansiyeller de var" kisir dongusunden sonra psikiyatr/terapiste attim kendimi. Buyuk olasilikla benzer bir durumda oldugunu tahmin ediyorum, o yuzden kesifte isine yarar belki. Kadina "Bu hissettigim anksiyete mi bilmiyorum ama neyse bu, sirtimda dev bir suluk gibi. Zaman icinde kanimi eme eme agirlasti, yordu ve bir saniye beni yalniz birakmiyor. Gittigim her yere bu sulukle gidiyorum. Arkamda oldugunu biliyorum ama kurtulamiyorum. Siki siki yapisti, cikarmaya calistikca daha da yapisiyor. Ben de ugrasmaktan vazgectim, yanimda gezdiriyorum". Kadinin gozleri iri iri acildi "Bu anksiyete degil, bu bir" dedi. Sonra da durdu "Bu hissettigin utanc." dedi. Sonra da bu benzetmeyi kitabinda kullanmak icin izin istedi. "Bu tipik bir utanc tanimi. Utanc ruhun yada vucudun batakligi olarak tanimlanir kitaplarda. Senin de suluk demen buna cok guzel uydu; cunku suluk de bataklik gibi ne kati ne sividir, tutamazsin, bas edemezsin, yutar" dedi. Bu sekilde en azindan literature bir benzetme kazandirmis oldum, benim isime yaramasa da. Sonra da daha once dinledigim bu kadinin konusmasini onerdi.
www.ted.com

Bu his yuzunden "Nasil baslarsa boyle gider" gibi bir izlenim hakim, cunku gittigin her yerde pesinde ve seni birakmiyor. Savasmaya calistikca o daha guclu geliyor ve sen batsan o batmaz gibi. Cunku "kurtulmak" yanlis kelime. Bununla savastigin surece sen kaybedersin, senin savasmandan ve caresizliginden besleniyor zaten. Yarayi kasirsan daha fazla kanar ama iyilesirken de kasinir, bu da oyle bir yara. Aradigin kelime kabullenmek ama boyle gonulsuz kabullenmek degil, sahip cika cika, gurur duya duya kabullenmek.

"Bununla bas etmek icin ilk adim, duygunun utanc oldugunun farkina varmak ve bazi egzersizlerle onu beslememek" dedi bana terapist baci. Bu egzersizler grubuna ve bu ugrasiya da ozsefkat deniyor.

Ornegin, ayni durumda bir arkadasin olsa nasil davranirdin? Sana gelse ve dese ki "Ben is bulamiyorum, kendimden tiksindim", ona ne derdin? Arkadasa, aileye gosterecegimiz sefkati kendimize gosteremiyoruz, ustune bir de kendimizi cezalandiriyoruz. Bu arada kafayi dagitmak icin sacma isler yapabilirsin ya da "Butun gun yataktayim zaten, daha ne sefkati gosterecegim" diyebilirsin. Bunlar sefkat gostergesi degil. Bunlar gercegi dusunmemeye calisma, kendini olaylama, utancla yuzlesmeme aktivitesi.
Ozsefkati su kardesim cok guzel anlatmis
www.youtube.com

Hazir madem evdesin, ozsefkat konusunda arastirma yaparak ve kendine aktif sekilde ozsefkat gostererek biraz daha degisik duygulara girebilirsin.

Ya bu arada sen ne guzel Ispanyolca calisiyordun, o ne oldu?

@meb, seni bildim bileli bu havadasın. Bence sana bir dönüm noktası lazım, iş bulsan çok daha iyi olacakmışsın gibi geliyor bana.

Bunu ben de yaşıyorum. Viktor Frankl diyor ki yaşamını anlamlandıramayan birey, keyifli şeylerle oyalanır (dikkatini dağıtır)

Bu kitabı okumanın öneririm : insanın anlam arayışı

Kitapta yazarın toplama kampındaki yaşamını dinliyoruz. Kurtulanların fiziksel olarak en güçlüler olanlar arasından değil ama daha ziyade yaşamını anlamlamdıran yani zihnine ben buraya gidiyorum diyen kişilerden çıktığını söylüyor. Örneğin yazar kendisini buradan kurtulacağım eve döneceğim, eşimle tekrar bir araya geleceğim gibi motive ediyor.

Aşağısı benim yorumum.

Yaşamı anlamlandırmak derken, bir amaç edinmekten ve hayatta kendine kendi gözünde yer edinmekten bahsediyor bence. Bu bazen dışarıdan çok önemsiz bir şey de olabilir. Kişinin kendisi ve kendisini nasıl gördüğüyle ilgili. Uç bir örnek verelim. Her gün iki çocuğun yaşamlarını iyileştirdiğini ve dinyayı daha iyi bir yer yaptığını düşün. Hayat senin için anlamlıdır.

Başka senaryo. İşinde iyi şeyler yapmayı hedefliyorsun. Bir yandan ailenin direği olup her koşulda tüm gücünle bir arada tutmaya çaba sarfediyorsun. Çocukların geleceği ve eşin ile birkaç hobin ve akraba/arkadaşın arasında dönüyor hayat. Bu da birçok insan için okdukça yeterli.

Başka senaryo. Ressamsın. İşini çok seviyorsun. Ressam olarak doğduğuna inanıyorsn. Yıllar kısa gözüküyor gözüne. Günlerce evden çıkmıyorsun. Kendini işinde ya da hobinde diyelim kaybetmişsin.

Yahut belki de en sağlamı geliyor. Kişinin inanç dünyası. Varlığını temellendiriyorsun. Bu seni normalde başa çıkabileceğini düşünmediğin şeylere dayanmanı, onu farklı gözlerle yorumlamanı sağlıyor. Tüm hareketlerinde dinin esaslarını göz önüne alıyorsun. Bence insanın içinde yaratıcıya sığınma ihtiyacı da var. Bu taraftan da doyuyorsun. Ben kimim niye buradayım sorularına yanıt buluyorsun.

Eğer kendine rol veya hedef biçmeden yaşarsan her şey anlamsız geliyor. Kendini kibrit çöpü gibi hissediyorsun. Başa çıkmak için kimi kendini cinselliğe veriyor. Alışveriş bu iş için biçilmiş kaftan. Alkolle rahatlayan var. Maç (aidiyet), konser, sinema, tiyatro, kitap, tatil, parti ile gerçeklerden bir parça uzaklaşarak rahatlamayı seçeni var. Bazısı da ben bu sorunu çözeceğim. Yer ve anlam bulacağım bu hayatta diyor.

kira = parayi cope atmak

ev = yatirim

eger evden sikilirsan kiraya verip baska yere tasinabilirsin sonucta.

Uc tasinma bi yangin eder de ondan en kisaca

Ben 0-23 yaş arası aynı evde yaşadım Ankara'da. Konum idealse keyifli iş. Eski yerleşimli bir semtti, nedeyse tüm mahalleyi tanıyordum. Ne nerede bilmiyorum falan filan. Elimde olsa 50 yıl daha yaşardım.

Iyi değil. Ev taşımak kolay bir olay değil. Hele ki memur gibi sürekli yer değişikliği yapmaniz gereken bir işiniz yoksa sabit bir yerde ev sahibi olmak daha mantıklı. Evlilikler için ayrıca bir yatırım ev.bunun hastalığı var, çocuğun eğitimi var. Kira ise hic bitmiyor. Sürekli kendin olmayan bir ev için ödeme yapıyorsun.

kirada otururken evin içini dilediğin gibi düzenleyemezsin, masraf edemezsin, etsen ev sahibine kalır giderken. ama kendi evini dilediğince kullanır, düzeltir, bozar yaparsın.

maddi bi talihsizlik yaşadığında da evin varsa en azından başını sokacak yerin vardır, en büyük masraftan kurtulmuş olursun.

11 sene kirada oturduğumuz evden, yine kiralık başka bir eve taşındık.

o evin toplanması, kolilenmesi (hadi bunları taşıma şirleti yaptı) ayrı dert, getirip yeni eve kolyile bırakılan eşyaşarın yerleşmesi ayrı dert, ayrı masraf. ev bulmak için emlakçısına ayrı, taşıma için nakliyeciye ayrı, evi kendine uyarlamak için ustaya, yapı malzemesine, hırdavata verilen paralar ayrı, harcadığın emek, hepsi ayrı ayrı dert. evet yeni bir heyecan belki ama aylardır anamız ağladı. üstelik yeni ev de kira olduğundan istediğimi yapamıyorum ve ev sahibi kontrat bittiği an çıkarabilir. onca emek ve para bir anda çöpe gidebilir.

keşke ev alabilsem, içine istediğim gibi tadilat yapıp dekore edebilsem, "kendi evim" diyerek rahatça yerleşsem. sıkıntı çıkıyorsa başkasının evini tamir ediyor gibi olmasa da, kendi evimi tamir etsem.

Taşınmak çok yorucu iş. bunun yanısıra yeni yere alışması var düzen oturtması var.

Yeni yer görmek istiyorsan gezersin. Taşınmak neden?

Eğer isterse daha sonra aldığı evi kiraya verip başka bir yere kiraya çıkabilir.
Duyuruda ev alanlara karşı bir tavır oluştu nedenini anlamıyorum.

Cunku ev sahiplerinin yuzde 90 i yavsaktir,

Bizim gibi sosyal guvencesi kuvvetli olmayan,gelecegi konusunda surekli belirsizlikler yasayan toplumlarda ev bir guvencedir,yatirimdir,emeklilik hedefidir.

evi satın alıp ve kiraya verip istediğin yerde kiracı olarak yaşamak da olabilir.

Muhitini iyi seçip almışsan evi süperdir. Herkes anlatmış zaten, kira her ay yeni baştan, kuyuya para atıyormuşsun gibi. Bir de maaş artışı ile kira artış hızı aynı değil. Bize bu sene (çok çok iyi) %12 enflasyon artışı verdiler. TEFE/TÜFE %15. illa ki içeri giriyorsun.
Ev sahibini bırak komşular bile ayrımcılık yapıyor "kiracı" diye. Daire numarasına göre yerler ayrılmamışsa otoparkta en düdük yeri veriyorlar.

tercih meselesi; ben ev aldim ve kiraya verdim; kendim de baska evde kiraciyim :D

Eğer ev taksidi öderken bir yandan rahat yaşayabiliyorsan ev almak mantıksız değil evet en kötü satarsın, kiraya verirsin vs. Ama ev taksidi ödeyeceğim diye Bim'den yiyip Waikiki'den giyiniyorsan boş iş. Zaten yaşayacağın 60-70 sene onu da taksit ödeyip sürünerek geçiriyorsun.

www.deutsch-lernen.com

İngilizce ararsanız daha çok çıkar.

torrent üzerinde dahi deutsch grammatik diye arattığınızda bir çok kaynak çıkıyor pdf olarak. Onlardan yararlanabilirsiniz. Beklenmedik şekilde Fononun gramer kitapları başlangıç için iyi. Sitenin yanı sıra duolingo da fena değil. Bir de Ich will deutsch lernen diye bir oluşum vardı yeni, oradan da araştırabilirsin.

edit www.iwdl.de

Aradığın kitabın yanına vk.com yaz pdf i çıkar. Grammatik aktiv tavsiye ederim başlangıç için en mantıklı kitap.

Unutun diğer siteleri&kitapları, on numara bir site tavsiyesi vereyim size:
www.deutschseite.de

Samimi, efektif ve başlangıç için ideal. Öncelikli olarak deneyin derim.

Almanca B2 seviyesini tamamlamış ve C1 sınavına hazırlanmakta olanlar varsa içinizde, Facebook'ta şu sayfayı takip etmenizi öneririm: Düzenli aralıklarla “ileri seviye gramer” konu anlatımları paylaşılıyor: www.facebook.com

swift yapman gerekir, kesilir para aracı bankalardan falan. para gönderme şeyleri var ya western union falan onlara bi bak istersen.

transferwise'dan gönderiyorum ben.

Western biliyorum ama transferwise bilmiyorum bi onu araştırayım peki komisyon oranları kaç ?

enparada toplamda 50usd kesiliyor (enbd->enpara swift) 5usd enpara geri kalani araci banka (internetten enbd ile yolladigimizi varsayarsak) ilk seferde 3-4 is gununde gitti sonrakiler hep bir sonraki gun (16:00 oncesi yolladiginizi varsayarsak) ulasti

ispattan ziyade teyit deyiverin. dedikodu olma olasılığı da yüksek, böyle şeylere önyargı ile yaklaşırsanız sonuçları çok ağır olur. olayın gerçekliğini de öğrenciden başka kimse teyit edemez. öğrenci yaşandı diyorsa ve şikayette bulunursa zaten uygulamada çok büyük ispatlara ihtiyaç duymayacak. ama bu yüzden tehlikeli bir şey, bir sürü öğretmenine kızıp hayatını karartan öğrenci de var.

İki ucu çamurlu değnek. Tacizde kadın beyanı esastır olayına şiddetle karşıyım çünkü bunu bencilce amaçlar uğruna kullanan kadınlar olur ve oluyor da, lise gibi yerlerde de istediği notu alamamak gibi basitçe sebeplerden dolayı bile kızlar taciz iddiasında bulunabilir sırf intikam misali zarar vermek için. Somut kanıt olmadan direkt bu iddiayı beyan almak da insafsızlık olur. Öte yandan bahsettiğiniz gibi sahiden tacizde bulunmuş olabilirler, bu durumda da mağdureyi hiç dinlememek insafsızlık olur. Fakat dediğim gibi kanıt olmadığı sürece sadece iddiaya bakarak ya da arkadaşlarının sözde şahitliğine bakarak böyle bir suçlamada bulunmak çok riskli.

Eğer kamera yoksa ve şahit yoksa iddiayı kanıtlamak da mümkün değil gibi. Çok zor bir şey cidden. Düşünsenize 5 kişilik bir arkadaş ortamında 4 kişi diğer 1 kişiye komplo kuruyor ve bu bunu taciz etti diye yalancı şahitlik yapıyorlar, hiçbir kanıta gerek olmaksızın adam suçsuz yere hapse giriyor. İşte bu kadar basit bir insanın hayatını karartmak, o kadar şahite de gerek yok çünkü kadın beyanı esastır.

tacizin niteliği de önemli, fiziksel mi sözlü mü sistematik mi sadece bir defa mı olmuş. yazdığın gibi biz öyle duyduk diyen birinin ispat etmesi mümkün olmayan bir şey ayrıca.

Okulun rehber öğretmeni öğrenciyle konuşup kendi yöntemleriyle çocuğu ürkütmeden bilgi alabilir. Direkt soramaz zaten.
Öğrenci böyle bir durumdan bahsetmezse (ya olay gerçek değildir ya da tacizci olduğu iddia edilen öğretmen veliyi tehdit etmiştir ve öğrenci anlatamaz) yapılacak fazla bir şey yok.
Ama öğrenci olayı doğrularsa rehber öğretmen bunu idareye ve idare de savcılığa bildirmek zorunda. Zaten geri alınmış bir şikayet de mevcut. Okul idaresi durumu örtbas edecek olursa da bimer'e yazın şikayetinizi.
 Bu çok ciddi bir iddia o nedenle dikkatli davranmak lazım. Doğruysa üstüne gidilmeli kesinlikle.

teşekkürler hepinize cevaplar için.

bizim karakoldaki bu şikayete ulaşma şansımız yok mu? bu durumda en azından sivil toplum örgütlerine de gidebiliriz.

"sol invictus" veya "sutcivni"

unbesiegbar falan deyin bari, unbezwungen çok dandik duruyor.

inviktus

inviqtus

Ozinvictus

transkriptine, aldığın derslere bakıp izin verirler çok alakasız değilse, ama bunu sormadan öğrenmen imkansız. okulun ilgili programını aç, açıklamaları oku, mail at. cevap verirler zaten.

Yakın alanların çoğunda yapılabiliyor. Fakat her okulun kabul şartları farklı oluyor. Bazıları atıyorum bazı önemli derslerden 30 akts ders almanızı şart koşabiliyor. Tek tek incelemelisiniz.

Lösev? Çocuklara yemek olarak verdikleri yazıyor nette.

et bi' ihtiyaç değildir. Yani ihtiyaç kelimesinin manası gereği ihtiyaçtır ama, zaruri birşey değildir.

Keza şu günlerde, kurbanı kesip siz rastgele bir mahalle seçseniz de evin dışından o eve et giriyormudur girmiyor mudur az çok çıkarırsınız ki bazı mahallelerde evlerin çoğuna et girmiyor.

bence kendiniz dağıtın, hem daha bi' sorumluluk almış olursunuz ibadetiniz ya da niyetiniz daha da gerçek yaşanmış olur.


Bunun dışında, kızmaca darılmaca yok çocuk okutan(evleri-yurtları olan) vakıflar gerçekten o etleri o çocuklara yediriyorlardır diye tahmin ediyorum. onların birisine de bırakabilirsiniz.

Losev kurbanin sadece parasini aliyor, bizimkiler illa kestirip dagitmak/vermek gozleri ile gormek istiyor, yoksa direk nesin vakfina bagis yapıcaktık aslinda..

öğrencileri sevinidirirsin sevap da olur.

Lösev açıklamada kestiğini söylüyor, ötekilerden daha çok güvenirim ben de dindar bi adamım :) götürün kanserli çocuklar yerken izlesinler.

En doğrusu yakınlardaki fakir ailelerden başlamaktır. Mahalle muhtarı da yer gösterme konusunda yardımcı olabilir.

Çocuk esirgeme kurumunda kestiriyoruz biz direkt. Böyle şeylerde çocukların hakkını kimse gasp etmez herhalde diye düşünüyoruz.

Net hasta.

Net.

hasta.

N

E

T

H

A

S

belki şaka yapıyodur ^^ birini ürkütmek eğlenceli olabiliyo ^^

komboyu yapanlara selam olsun :)) güldüm sabah sabah

çok ısrarcıysan Kreuzberg de gidebilirsin. Hasır restaurant var mesela.

Neresi olursa olsun, İng konuşursan daha iyi hizmet alırsın, çünkü bahşis vereceğini falan düşünüyorlar. verme yinede ahaha

google maps'e hacıbaba ve hakiki yaz. dürüm dönerde bu ikisi lezzet olarak top nokta. sonra schönlein da la fiamma var. birçok şubesi var ama orası güzel, orda spetzi sipariş et. yine döner tabi. görlitzerde ubahndan inince kiliseye doğru yürü, ilerisinde bir tavukçu var, o da türk ve güzeldir. adını hatılamıyorum. risa diye de bi arap tavukçusu var yine fena değildir. görlitzerde ve birçok yerde imren diye lokantalar var, normal sulu yemek olur ama biraz yağlıdır çok güzel bir şey umma. görlitzerdeki imrenin yanında bir türk lokantası daha var, görürsün küçük bahçeli, oranın yemekleri de fena değil. var birkaç yer daha ama aklıma gelirse yazarım. %90 ı trde iş yapsa turistik yer değilse batacak dükkanlar türk dükkanları, o yüzden rasgele girme.

Mustafa's gemuse kebap :) biraz sıra beklersin ama yediğim en iyi tavuk döner olabilir, şu an bile canım çekti.

Kreuzberg de İnegöl köftecisi bile vardı en son gittiğimde. Tam cadde ismi hatırlamıyorum ama. Bakkallarda Ülker bisküviler, Türkçe gazete, rakı vs. her şeyi bulabilirsin o bölgede.

sen bi yolla bakalım kötü mü hakkaten.

Bana en son el yazını görmek istiyorum diyen firmanın sonu iyi bitmedi emin mısın?

kötü benimki de

Benim yazım hızlı not tutarken bile güzel, karakteristik bi yazım varmış öyle diyor not dilenen arkadaşlar kskfkfkld

Üç yıl önce yazdığım formüller.

i.hizliresim.com

Hey gidi.

Yavas yavas ve ozenerek yaziyorsam boyle;
prnt.sc

Hizli yaziyorsam not aliyorsam boyle;
i.hizliresim.com

i.hizliresim.com

Özenince anca bu kadar oluyor.
i.hizliresim.com

Not tutarken falan bir tek ben dekripte edebiliyorum.

eski defterleri açtırdın..

imgur.com

Ben de bi ara bu konuyu kafaya takmıştım.
Yazım çok kötü.
Sebebini uzun gözlemlerden sonra öğrendim.
İlkokul hocası çok yaşlı ilgisizdi kalemimi tamamen yanlış tutuyorum dik tutuyorum, bastırarak yazıyorum. Bu yüzden de yazım kötü.
Degistirmeyi düzeltmeyi çok denedim ama olmuyor.

Yazım güzeldir. İlkokul 3. sınıftayken öğretmenim çok kötü yazdığımı söyleyip beni sürekli azarlıyordu. En son defterimi sınıfın sobasında gözümün önünde yaktı, ardından da arkadaşlarımın defterlerinden tüm konuları yeniden yazdırdı bana. Koca defteri yeniden yazdım ve güzel, özenli yazmak şartıyla. Böyle iğrenç bir olay güzel yazmamı sağladı sanırım ama not alırken hala çok çirkin yazabilirim.

çocukken (ilkokul 4-5) el yazım o kadar güzeldi ki, tüm kızlar özenirlerdi bana erkek halimle, hayrandılar resmen. (liseye kadar bana da ayrıca hayrandılar).

sonradan sanırım ciddi anlamda gerizekalı oldum, tüm yetilerim gibi güzel yazımı da kaybettim.

i.hizliresim.com

benden kötü olamaaz herhalde. bu da benim formül kağıdımdı 4 yıl önce.

kötü demişsiniz ama sizin yazılar benimkinin yanında sanat eseri kalır.

ocakbaşı mı

foursquare indirin, doner restaurantlarini puana gore dizin.

mustafa's gemuse'ye ugrayacaksiniz kesinlikle zaten.

berlin dönerin baskenti zaten. elini sallasan dönerci.

berlin'de kottbusser tor'un orada, biraz arada kalmış doyum isimli restoranda işkembe ya da mercimek, üstüne de döner iyi gider. hasır da fena değil tabii ama ben doyum'u seviyorum. daha bi türkiye'deki tipik dönerci havası var. bir de şehrin birkaç yerinde imren isimli lokanta var, sulu yemek falan yiyebilirsin ama döneri bi tuhaf, kesim şekliyle de alakalı olsa gerek. tavuk döner içinse schöneberg, hauptstrasse'de rüyam var, iyi yapıyor adamlar. biraz kalabalık olabiliyor gerçi.

Almanyada döner en yaygın sokak yemeği, her yerde bulursun. Ama, Türk dönerini özlediysen Almanyada keyif almazsın çünkü çok farklı bir yemek. Almanya'daki döneri almanlara özgü bir fast food diye düşünüp yersen beğenirsin, bildiğimiz döner diye yersen beğenmezsin.

"Türklerin yaşadığı yerlerde belki vadır ama Türkler berlin de çok var mı"

:D troll sorusu değil değil mi ?

köşe başı dönerci zaten +1. Ayrıca Almanya döneri > Türkiye Döneri pişman olmayacaksın.

her yerde bulunur rahat olun. zaten almanlar dönerin türk yemeği değil alman yemeği olduğunu iddia ederler. iyisini bulmak biraz zor olabiliyor ama. bazıları çok yağlı tuzlu oluyor, yenmiyor.

1 defa gittim onda da 2-3 farklı yer deneyebildik sadece ama kreuzberg'de bir dükkanda yediğim döneri türkiye'de herhangi bir yerde yemedim. almanya döneri > türkiye döneri +1

berlin'de türk var mı sorusu da komik olmuş gerçekten.

sunu paylasmayi boynumun borcu bilirim. "er ist wieder da" filminden.

www.youtube.com

alman döneri daha iyi diyenler adam gibi döner yememiştir kusura bakmasın.
almanyada 7-8 farklı yerde döner yedim tr deki ortalama bi dönerci kadar bile iyi değildi. Döner konusunda kendimi uzman sayıyorum. istanbuldaki tüm ünlü dönercilerde yedim. döner özel ilgi alanım:)

U8 ile schönleindea in. Lafiammaya gidip spetzi (şipetzi) istiyorum de, doyar, memnun kalırsın. Sosları falan güzel, farklı ama bizim gibi döner yapmayı beceremiyorlar. Etin tadından çok bi şey umma, sıradan bi döner trde.

almanya'da 10.000 üstü nüfusu olan neredeyse her kasabada dönerci bulabilirsin. ha sever misin bilemem.

türkiye'de döneri istanbul'un kıymalı döneri sananlar için almanya'daki döner müthiş olabilir ancak bu ifade oldukça zorlama bir cahillik örneği olur sadece. odun ateşinde yaprak dönerin tadını bulamayacaksınız.

ha bir de almanya'daki türkler bile dönerin berlin'de icat edildiğini sanıyor genelde. almanya'da ilk kez yapılan şey dönerin yanına almanların çok sevdiği sebzelerin ve sos eklenmesidir.

döner alırken kesinlikle sos eklet, çünkü sos olmadan yediğin döner bir şeye benzemeyecektir.

bir de döner alacaksan "yufka" veya "dürüm" dersen iyi olur. yoksa ekmek arası döner verirler.

eyyor the end.

kreuzberg'de antep sofrası.

Araba kiralamak çok mantıklı, ama fiyat değilebilir yurt dışına çıkağından vr en iyi sigortayı isteyeceğinden. Ama her türlü mantıklı. Ama tarihe de dikkat et 31 i tatil orda, haftasonu ile birleştirenler bitiriyo kiralıkları sonra fiyatlar uçıyo. Rezerve oluyosa ettir.

Kesinlikle araba. 8 gun icin 110 eyro hic bisey. Trenlere iki kisi acaip paralar odersiniz ki valizleriniz de en azindan arabada kalir. Park yerleri icin de merkezden uzak sokak aralarina yada buyuk alisveris merkezlerinin otoparkina birakin(merkezdeki kucuk alisveris merkezleri de saatli olabiliyor)

Araba kiralayin, yurtdisi parasi filan olmaz ama km siniri var mi, sigorta parasi neleri kapsiyor (hasar durumunda sizin odemeniz gereken liability ne kadar?) vb bunlara bakin.

Isvicrede ve avusturyada otobanlarin parali oldugunu unutmayin ve nereye parkettiginize cok dikkat edin almanca bilmiyorsaniz.

Liechtenstein cok guzel ama vaduzda pek bisey yok. Triesen, triesenberg, gänglesee ye filan gidin orada. Feldkirch cok gyzel.

Straßburg Zurich yolu uzeri Freiburg'a ugrayabilirsiniz. Yine yol uzeri Colmar var FR'da, Straßburg'a cok benzer.
Arac kiralarken isvicre otobanini kullanacaginizi onceden bildirin cunku arabanin on caminda 'vignette' olmasi lazim. Yoksa otobanda öperler.

Araba kiralayin, yurtdisi parasi olur, sigorta icin isterler ayrica Almanya disinda otoyollar ucretli olabiliyor onu arastirin, bazi buyuk sehirlerde sehir merkezine giris icin sticker almaniz gerekebiliyor, ayrica km sinirina ve ekstralara dikkat edin (exess azaltma, gps vs gibi)

Almanya'da genellikle alman arabalari veriyorlar, o yuzden en dusuk sinifta bile kiralarsaniz VW alma ihtimaliniz var. (Seat Leon kiralayip VW Golf almak gibi) O yuzden cok yuksek fiyatli almaniza gerek yok, 110 iyi gibi duruyor. Ayrica cogu GPS li oluyor, onun icin extra odemeyin.

Vignette'leri ulke degistirmeden alin mutlaka.

Alacaginiz mesafe cok mu acaba dedim 8 gun icin, zamaninizin cogu yollarda gecmesin, gezdiginiz yerlerden zevk alin.

Fussen'de kaleleri gezin mutlaka ama 4-5 saatinizi alir, onceden bilet alin online.

Iyi gezmeler

karlsruhe'yi görünce kostum geldim :) herkes yazmis zaten araba diye, ben de +1 diyip devam ediyorum. tren falan feci pahali olur. bi de araba 110 euro baya az geldi, kesin ekstralari vardir üzerinde. tam kasko yaptirin kesinlikle.

karlsruhe kücük ama derli toplu güzel bi sehir. 8 senem gectigi icin biraz torpil yapabilirim bastan uyarayim :)

schlossgarten (karlsruhe sarayi) bahcesini görün mutlaka. ana cadde kaiserstrasse, ordan boylu boyuna yürüyebilirsiniz pek uzun degil. haftasonu ludwigsplatz taraflarinda aksam oturmalik güzel mekanlar var. alisveris yapmak isterseniz marktplatz tarafinda ettlinger tor avm'si var.

füssen'i bilmedigim icin pas diyorum.

strasbourg baya sirin bi yer. katedral mi ne vardi zaten kocaman kesin görürsünüz. ordan asagiya kanala inip kücük botlarla tura katilabilirsiniz. petit france, mahkemeler falan oralari gösteriyorlar hep.

zürih güzel ama cok pahali. altstadt tarafinda tarz mekanlar ve binalar var oralara gidebilirsiniz. ayrica tren gari yakinlarinda limmat nehri, göl kenari falan takilinabilir. zürih'in dibinde baden diye bi sehir var cok sirin bi yer. yolunuz düserse bi bira ismarlarim. :D

nerde kac gün kalacaksiniz bilmiyorum ama isvicre'de birkac gününüz varsa luzern'i tavsiye ederim.

lichtenstein tam bi kapali kutu heheh. birkac kez icinden gectim ama girmemle cikmam bir oldu. pek bi olayini duymadim sagdan soldan.

yigitler diyari karlsruhe'ye selamlar!!

Kalem aktif olunca bileği falan tanımıyor. kullanılabıl.

Çok kullanışlı kalem, dediğin tarz problemler çıkmıyor.

Minide çalışmıyo ama di mi? Var mı onun için de düzgün kale ?

Yok sadece proda çalışıyor. Kendi kalemi dışında o kadar sorunsuz çalışan hiçbir kalem yok.

kendileri "güve" dir. genelde tahıl ürünlerine musallat olur. www.ipuclarim.com

iyi bak bir şey güvelenmiş olablir.

Saydığın ürünlerin paketlerini ne zaman açtın, ne zamandır kullanmadın, dolabın olduğu yer sıcak mı ya da gün içinde güneş vuruyor mu bunları bir kontrol et. Bir de bu güve incecik toz halinde oluşur başta, çok iyi bakman lazım. Uçan bir şey yok deyip geçme. Baharatları kavanozundan tabağa doğru yavaşça boşalt, ip gibi uzarsa güvelenmiştir. Makarnanın da paketin/kavanozun dibine iyice bak toz gibi incecik şeyler varsa güvelenmiştir. Un konusu muamma, onu fark etmek zor, uzun zamandır duruyorsa at.

Güneş almıyor ama malum istanbul sıcağı :( açık çok da bişi yok aslında. En iyisi açıkları atıp kurtulayım.

kesin bir şey güvelenmis. bizim mutfakta da çıkıyordu bugün kaynağını buldum: çerez çantasının dibinde kalmış bir poşet badem. evet bademin de guvelendigini görmüş oldum.

geçmiş olsun. allah kurtarsın. bana da olmuştu ve kurtulmam baya uzun sürdü. hala arada tek tük çıkıyorlar.

ben ilk başta direkt güvelenen şeyleri atmıştım. sonra daha paketi bile açılmamış buğdayın içinde şans eseri gördükten sonra dolapta duran her şeyi ama her şeyi attım. bunda da yoktur artık dediğim yiyeceklerden bile çıktı.

dışarıda duran tüm kuru gıdaları ve baharatları attıktan sonra dolaptaki tüm malzemeleri (kavanoz vs) yıkadım. çamaşır suyuyla temizledim. temizlikçiye mutfağı baştan aşağı temizlemesini söyledim. tüm bunlara rağmen yüzde yüz yok olmadılar. herhangi bir şeyin üzerinde yuvalarını görmüyorum ama dediğim gibi arada sırada bir tane uçan yakalıyorum.

ilk yerleştikleri zaman yumurta bırakıyorlarmış ve yumurtaların ömrü de 300 gün civari bir şeymiş. o yüzden böyle karşılaşmak mümkün oluyor.

tekrar söylüyorum mümkün ise her şeyi atın. içiniz acıyor atarken ama yapacak bir şey yok. bu arada illa atmayacağım içinde bir şey yok diyorsan da 1 hafta buzlukta bekletin diyorlar. görmediğin mikroskopik yumurtalar da öyle ölülüyormuş.

bir gün senin inandığın, iyi şeyler yapacağını düşündüğün insanlar da güce sahip olacak ama yüzüğü ateşe atmaya kıyamayacaklar. (daha önce de kıyamadılar). kimse kıyamaz. onları yaşayınca daha da umutsuzlaşacaksın.

kendi küçük dünyanda bir şeyleri iyi yapmaya çalış. iyi bir insan olmaya, etrafındaki ufak yanlışları düzeltmeye, kendine güveniyorsan iyi bir insan yetiştirmeye çalış. böyle tahammül edilebilir sanıyorum.

Bireysel anlamda kendimce doğruları yaşamaya çalışıyorum. Degistirebildiklerimi değiştiriyorum. Geri kalanını Allaha bırakıyorum. Allah mutlak adalet sahibidir. İnancım en büyük motivasyon kaynağım. Diğer türlü hersey anlamsizlasiyor.

@skayas, öyle inanıp güvendiğim insanlar grubu (bir parti-oluşum-grup-dernek-cemaat) yok.

ben bir şeyin başlatıcısı olacağım. güzel insanlarla, sıfırdan...

dediğin gibi, kendimi (çok) kaybetmemeye çalışıyorum. evet iyi biriyim ve iyi şeyler yapıyorum. elimden geldiğince... "eksiğim kendi özümde"

inşallah :) ama bir yerden sonra güzel insanLAR diye bir şey yok maalesef. güç yozlaştırıyor.

Bir noktadan sonra kafam kaldırmaz oldu. Gündeme ilgili hiçbir şeyi dinlemiyorum, haber başlayınca kanalı değiştiriyorum, internete okumuyorum, sözlükte hakkında yazmıyorum, arkadaşlarla muhabbet oraya gelince sulandırıp dağıtıyorum. İyice kendi kişisel gundemime odaklandım.

@tociess, inançlı olsam da eskisi kadar etkili değil hayatımda. giderek de azalıyor gibi ve/veya ben bunu daha bir ilerleme gibi görüyorum.

@doxanikee, güzel yöntem. ben de kısmen uyguluyorum/uygulamaya çalışıyorum onu. ama dert etmeden de duramıyorum.

@yeraltindan potlar, naptın abi ya... bitki miyiz biz? sadece ye iç mi yaşamak?..

derdi yoksa da insanın, başkasının derdinin saçını uzatır.

bunların hepsinin geçici olduğunu kendine hatırlatıp, çok da uzak olmayan bir vakitte terk-i diyar eyleyeceğini bilmek.

Şu anda yurtdışında olduğum için çok büyük zorluğum yok ama daha yeni geldim sayılır ve birkaç ayda bir dönüyorum, o yüzden neyin nasıl olduğunu unutmuyorum ve yeniden yeniden yaşıyorum hep. Bir olasılıkla temelli gelmiş değilim, o yüzden döneceğim yer de belli.

Gelmeden önce katlanılabilir kılan bir iki şey vardı. İlki, çevredeki doğal güzellikler. İnsanlara kulağımı tukayıp iki ağaç ve bir de su kenarı gördüm mü rahatlayıveriyırdum. İkincisi de, ortak bir hareket, ne bileyim, bir Gezi veya başka bir şey olmadığı sürece tek başıma şikayet etmenin ne bana ne çevreme yararı vardı. E aynı üç beş kişi ile, aynı leyleri konuşup, vaan kurtarıp duruyordum. İş yerinde dini ve politik kaybaklı mobbing yoğundu, durağa çıktım mı "Kabak gibi hedef ben miyim, tek etek giyen ben miyim" dye bakıyordum, Tübitak her gün saçma bir şeyler gönderiyordu ve sürekli maruz kalıyordum ama tek başıma şikayet etmekten sıkılmıştım. "Toplu bir şey yapmıyorsak, ben kafama göre rakılıyorum"a döndüm. İşyerinde yavaşlatmalara, iş bırakmalara, dayanışmalara destek verdim; o da beni biraz rahatlatıyordu. Çünkü, bunların sonunda minik de olsa bir şeyler kazandık ve en azından oturup hayıflanmanın ötesinde bir şeyler yaptım. Büyük kazanımlara ve birdenbire rek bir cephe ile her şeyin iyi olacağına asla inanmıyorum, güneşli günlerin de iki nesil sonra falan geleceğini düşünüyorum; o yüzden bu minik şeyler ve "En azından çorbada tuzum vardı"lar benim için önemli. Braveheart değilim, İstiklal gazisi değilim,. olabileceğimi iddia etmiyorum ama en azındanbir iki yerde itiraz ettim ve benimle birlikte itiraz edenlwrle bir iki şey yaptık diye mutluyum. Eğer bunlar olmasaydı, görüşüme göre olan STK'lara katılırdım ve kendime bir direnme cephesi bulurdum bir alanda.

Bunun dışında evde birtakım kurmayların vırıl vırıl seslerini dinleyip moral bozmanın bir anlamı yok. Evimin huzuruna işlemediler.

İnancını ayakta tutman gerekiyor yoksa gercekten elde bişey kalmıyor. Yani sen uğraşıyorsun çabalıyorsun ama bizim gibi düşünenler azınlıkta olduğu için başka dayanak noktan kalmıyor. Daha bi çıkmaza giriyorsun sonra...

İngilizce biliyorsanız, Ami Morin'in 13 Things Mentally Strong People Don't Do diye bir kitabı var, tavsiye ederim.
Orada, bir gün bana da güzel şeyler olacak, bu acılar güzel şeylerin habercisi vs diye düşünmenin yanlışlığından bahsediyordu. Yani, "bu acılardan öğrendiğim şeyler benim başka şeylerle daha iyi başa çıkmamı sağlayacak" diye düşünmek mantıklı tabii, ama sanki bir zafere ulaşmak için önce çile doldurmamız gerektiği düşüncesi ancak dini inançlar içinde kabul görebilecek bir inanış şekli. Dünyanın, evrenin bize zafer, başarı, şans borcu yok. Hayatı bir süreç, kendinizi sıradan bir insan olarak kabul ederseniz kontrol edemediğiniz şeylerle başa çıkmanız daha kolay olacaktır. Burada kastettiğim sıradan bir hayatla idare edin değil. "Benim de başıma kötü şeyler gelebilir, ben de hata yapabilirim, çünkü ben de normal bir insanım işte" diye bakmak. O umutlarınıza, hayallerinize ulaşma yolunda daha dirayetli olabilirsiniz böylece.

Cevapları okuyamadım ama muhtemelen ilgimi cekecek seyler var bakacağım. Mümin bir kimse olarak benim düşüncem; güzel günler filan gelmeyecek. Zulüm, cehalet zaten bu hayatın olayı.

Buradan powerbank aldim sahte cikti, gerisini sen hesap et.

yorumlarda orjinal olmadığını yazmışlar.

İkincisine Orijinal yazmışlar hatta ben de almayı düşünüyorum.

apple.com/tr den alsana işte neden uğraşıyorsun?

yeşilçam filmi ise arzu film ile erler film, mutlaka izinsiz yayınlayanın peşine düşüyor. yani en azından o dönemde çekilenlerin telif hakkı var diyebiliriz.

75 sene sanırım fikri haklarda telifin düşmesi.

telif hakları her ülkeye göre farklı şekilde olabiliyor ama genelde sanatçının ölümünden 70-75 sene sonra düşüyor. ülkesine göre araştırmak gerekli.

aliexpress dışında başka bir yerden alma bence, çünkü çok pahalı. ben aliexpress den almıştım, cok memnunum. kredi kartıyla alabilirsin.

dx.com da uygundu bi ara bakmak lazım

aliexpresten bankamatik kartıyla bile alabilirsin.

bookzz.org

stage roman mi istiyorsun yoksa orijinal kisaltilmamis kopyalar mi?

@thewizardofearthsea her ikisi de kabulüm ama stage olursa öğrencilere daha faydalı olur. Teşekkürler.

gen.lib.rus.ec

stage istiyorsan englishtips diye bir site var. o siteye giriyorsun, ücretsiz üyelik aliyorsun. oradan indiriyorsun. orijinal kitaplar icin bir link gonderiyorum özelden.

(bkz: project gutenberg)

Tabii ki onemlidir. Yalniz atif sayisi digerlerine gore daha onemlidir. Turkiye'de cogunlukla atif almayan, oylesine basilan yayinlar cikiyor. Yayin sayisindan ziyade kalite daha onemli hale geliyor.

Turkiye'de siralamalarda genelde Istanbul Universitesi ust siralarda olur. Ogretim uyesi sayisi cok fazla ve iki tane tip fakultesi var. Tip Fakultelerinde ellerine gecen vaka sayisi fazla, arastirma ayaklarina geliyor denebilir.

Bogazici Universitesinden gorece daha kaliteli ve daha az sayida yayin cikiyor.

türkiyedeki prestijli okulların yurtiçindeki prestiji yabancı dil eğitimlerinin iyi olmasından geliyor. bazılarında eğitim de aynı oranda kaliteli elbette ama yine de akademik yeterlilikleri dünya standartlarının çok gerisinde. istanbul üniversitesinin nobel ödüllü iki mezunu olması da bazı sıralamalarda üste çıkmasına neden oluyor. ve öğrenci sayısı fazla olsa da akademisyen sayısı ve bazı fakültelerde akademisyen niteliği gerçekten iyi.

Sabancı ve bilkentte de tıp fakültesi yok. Onların üst sırada yer almasının nedeni vakıf destekli olması mıdır?

Vakif destekli olmasindan ziyade kaliteli akademisyenleri daha fazla para vererek bunyelerinde toplamalari denebilir. Yurtdisinda calisip, kaliteli uretim yapan bilimcileri almaya calisiyorlar. Adamin halihazirda var olan baglantilari sayesinde uluslararasi bircok calismaya katiliyor, kaliteli uretime devam ediyor. Sadece vakif destegi dersek catkati universitelerine haksizlik olur :)

Ben Boğaziçi'yi herkesin gelip geçtiği bir yer olarak görüyorum. Buraya gelen öğretim görevlisi burada kalmıyor. Yurt dışına gidiyor. Boğaziçi bir uğrak yeri, sıçrama noktası gibi. Bu nedenle kemikleşmiş bir kadrosunun olduğunu düşünmüyorum. Batı'da, iyi sayılabilecek bir üniversitenin, iyi sayılabilecek bir mühendislik bölümünde okuyorum. Bölümde 30. yılını tamamlamış hocalar var. Çalışma yapacakları zaman büyük bir koordinasyon içerisinde çalışıyorlar. Normalde akademisyenler pek toplu gezmez ama bizim bölümde belli gruptaki hocalar sürekli iletişim halinde. Artık araştırma grubu mu denir bilmiyorum ama ortada bir birliktelik söz konusu. Durum böyle olunca kısa sürede bile kaliteli makaleler çıkabiliyor. Çünkü hocaların rekabeti söz konusu değil. Aynı makaleye hepsinin adı yazılıyor. Öyle muhteşem şeyler keşfedeyim, herkes benden bahsetsin durumu yok. Hatta bence hocaların çevirdiği kitaplar bile önemli. Bizim bölümdeki iki hoca malzeme bilimi ile akışkanlar mekaniği kitabının çevirmeni. Düşünün yani, tüm Türkiye'de okutulan kitapların çevirmenleri Boğaziçili değil. Tamamen bireysel çabaya bakıyor akademik başarı.

Üniversiteleri değerlendirirken dünyada kullanılan üç ölçek var.

İlki QS ölçeği. QS ölçeği Amerika bazlıdır ve akademik ün, çalışan kişilerin ünleri, doktoralı fakülte elemanı oranı, makale sayısı, atıf sayısı, yabancı öğrenci oranı, yabancı öğretim üyesi oranı, öğretim üyesi çeşitliliği, patent sayısı, vb. çeşitli kriterlere göre değerlendirilerler. İkinci ölçek Times ölçeği ve Avrupa bazlı. Bunda da benzer kriterler var. Daha az sayıda. Örneğin, üniversite ile işbirliği bir kriter ama yabancı öğrenci sayısı bir kriter değil. Bir de Uzak Doğuluların bir ölçeği var ama onu hiç öğrenemedim. Unutup duruyorum.

Bir üniversitenin puanını hesaplarken bu kriterlere uzmanlar ağırlık verir. Örneğin, makale sayısı %10 önemli gibi. QS ölçeği Amerika bazlı olduğu için kriterleri Amerikan üniversitelerini kayırma bazlıdır; Times'ın ölçeği de Avrupa üniversitelerini kayırma bazlıdır. Uzak Doğu'nun kendi ölçeği de kendi üniversitelerini yüksek gösterir mesela. Örneğin, Amerika'dakiler öğretim üyelerinin çeşitliliğine 'inbreeding' açısında önem verirken Avrupalılar 'Bu hiç önemli değil, saçmalıyorsunuz' der. İkisinin de haklı ve haksız tarafı vardır. Bundan öğreneceğimiz tek şey de, herhangi bir ölçeğin %100 doğru olmadığıdır.

Bir de bu ölçekler ilk sıralardaki üniversitede çok fark etmez de; QS'te 200. sıradaki bir üniversite Times'da 500. olabilir. Tam tersi Times'da önemli olan bir üniversite QS için önemli görülmeyebilir. Dolayısıyla, hedef Amerika üniversiteleri ise QS, Avrupa üniversiteleri ise Times'ı kullanmak mantıklı olur.

Örneğin, Times ölçeğinde Boğaziçi ve Koç'u karşılaştıralım. (Kriter sayısı daha az ve anlaması kolay diye Times'ı seçtim)
www.timeshighereducation.com
www.timeshighereducation.com

En büyük farklardan biri endüstriden gelir elde etmede. Demek ki Koç'un hocaları sanayiden çok fazla proje alıyorlar veya girişimciler ama Boğaziçi'ninkiler daha teorik çalışıyor ve sanayi ile Koç kadar iç içe değiller. (Bazı bölümler istisna olabilir). Öğretim de de Koç %5'lik fark atmış Boğaziçi'ne. Öğretimin içinde de akademisyen/öğrenci oranı, laboratuvar koşulları gibi alt kriterler var. Demek ki Koç'ta öğretim üyesi başına düşen öğrenci sayısı az ve daha modern laboratuvarları var. Aynı şekilde, Koç Boğaziçi'ne göre uluslararası alanda %10 daha görünürmüş. Demek ki yurtdışındaki hocalarla işbirlikleri ve uluslararası proje sayıları daha fazla. Makale ve yayın sayısında da %6'lık bir fark var. Atıflarda da %13'lük bir fark var. Demek ki bu nedenle Boğaziçi girememiş.

Atıf ve makale sayısı en önemli kriterlerden biri sayılır.

pdf okumak istersen bunun yerine tabletlere yonel

kindle kullanan arkadaslar da memnun, kobo kullananlar da memnun. nook kullanan tanimiyorum malesef.

ek olarak karsilastirmalari var internette hic baktin mi?

www.youtube.com

bu yukardaki cok eski vidyo ama olsun.

benim kisisel fikrim hic isikli olaylarina, ona buna girmenin alemi yok. zaten karanlikta kitap okunmaz. o yuzden en ucuz kindle modelini prime uyesi bir arkadasiniz vasitasiyla 50 dolara amazondan aldirip getirtin cantada. bozulsa da 150 liraya mal etmis olursunuz. bu fiyat da bu tarz bir alet icin odeyeceginiz en ucuz fiyat zaten.

eyyorlamam bu kadar

kobo kullanmadım ama geçen dr da gördüm ufak bir versiyonu var, sanırım ışığı da var karanlıkta okumak için, boyutu, ağırlığı çok hoşuma gitti. bende kinle pw 3 var. bence önemli olan düzgün, takılmayan dokunmatik (işaretlemek için falan) bir de karanlıkta okumak için ışık. zaten çok özellikli cihazlar değil. ben kindle aldım çünkü samsung apple mevzusu gibi kobonun yazılımının daha takılmaya, yavaşlığa yatkın olduğunu söylemişlerdi. kindle ın daha seri bir cihaz olduğunu düşündüğüm için aldım ama koboyu da hiç kullanmadım. çok bir farkı olduğunu sanmıyorum. hazır türkiyede satılıyor ve garantisi varken bence dr'a bir bak, kobo da mantıklı.

Tavsiye edebileclerim:
www.decathlon.com.tr

Biraz daha pahalı/kaliteli olanlar

www.sedonabisiklet.com
www.sedonabisiklet.com

Not: Elinde olan paraya uygun/yakın tavsiyedir

decathlondakiler dandik bence senin için, letgodan sedonanın ikinci el temizlerine bak. bazen çok güzel şeyler oluyor.

alur 700 fiyatına göre güzel bir bisiklet, üzerindeki donanım üst seviye giriş modelin 2015 versiyonu. nitekim xs kalmış sadece, kabaca 1.55 - 1.65 arasına tekabül ediyor. o noktada sıkıntı yaşayabilirsin.

4 sene öncesinin triban3 üne sahibim, her sene bakıyorum kalite daha aşağı çekiliyor benim makinenin yeni modellerinde.
Kron rc2000 ve rc1000 sürüyorum çünkü yetkili bayii benim, lol...
Ciddi işler için kullanılmaz bence bunlar. Amatör oyalar.
Hani ciddi dediğim olay da... arkadaş var bizim, beşbine cannondale aldı ikinci el, fitness amaçlı, yerel yarışlara bile kasmıyor.
Hayaller kopakabana gerçekler florya sahil gibi bir durum olsun istemem. 1500 ile sıfır iyi yol bisikleti anca ikinci elde mümkün.
Ya da alur hobbit special edition ile iki büklüm performanslar.

Eğer yoksa, bunun kaskı, pedli taytı, forması, akşam sürüşleri için kaliteli bir far falan derken, bisikletin ederinin en az 1/10unu aksesuara yatırma meselesi de var maalesef. Kasksız sürmeyi düşünme dahi.

Zor iş. Kimse uğraşmaz bence. Türkçe e bookları yok mu hiç nette? İngilizceyse kitpalar kesin vardır.

Türkçe kitaplar hepsi yok malesef

scan ettirince de tam ebook olmaz ki pdf olur. pdf halleri de vardır çoğu kitabın internette.

Calibre ile pdf'ten epub'a çevirebilirsin ama çok fazla incik cıncık ayarı var ve ben ne yaptıysam başarılı olamadım. Satırları paragraf olarak algılıyor. Dafya numaraları araya karışıyor vs. vs.

kameranın sesi kapatılmıyor diye biliyorum

hicbir dzeavantaji yok.

gelen arkadsinin pasaportuna kayit yaptirman gerek sadece.

Garantisi biraz daha kısıtlı oluyor. Ben zaten garanti olayına pek inanmıyorum ama yurtdışında şansın daha da az.

Pasaport için 138.80 + kar payı vereceğini söylemiyorum.

Bir de sim kilit olayı var. Kilitsiz aldırmaya bak.

Telefonu da kesinlikle suya sokma.

amerikan telefonları gibi garanti sağlamıyorsa apple türkiyede baya sıkıntı aslında. parayla bile tamir etmiyorlar apple store da.

tablet de düşün bence.

www.vatanbilgisayar.com

madem kasıntı program, oyun falan çalıştırmayacaksın, BİM ve A101 mağazalarına gelen bilgisayarları takip et.

sadece film ve internet için kullanacaksan ipad daha mantıklı gibi cidden

casper alma diyen insanlar acaba hiç casper kullanmış mıdır merak ediyorum. (notebook olarak tavsiye ama telefon veya tablet ı-ıh)

Tablet mantıklı +1

Tablet alma
Laptop paklar
Atom işlemcili de alma youtube videosu bile oynatırken sikinti

Bende samsung ml-1620 var. Ikinci el dolu bir şekilde 100 liraya almıştım. 25 liraya doluyor. Lazer.2000 sayfa bastı. Hala basıyor. Tanıdık fotokopici filan varsa ikinci el alabilirsiniz bence.

ricoh

samsung ml serisi inanılmaz güzel ve sorunsuz... okulda onu kullanıyoruz. kartuşu 50 tl doldurmak istersen 20 tl... tavsiye ederim.

işyerinde siyah beyaz baskı için canon'un ucuz yollu bir lazer printerını kullanıyoruz, yan sanayi toneri 40TL 2000 sayfa civarı basıyor.

edit : yazıcı şu :

www.vatanbilgisayar.com

orjinal toneri pahalı ama yan sanayisi her yerde bulunuyor. 8-10 toner bitirdik bir sıkıntısı yok, kablosuz olması da iyi ofiste herkes kullanabiliyor masasından.

bende şu var

www.amazon.de

4 yıllık makine, 8000 üstünde çıktı aldım. hala canavar gibi.

bu makinelerin ömrü 5-10 bin çıktı genelde zaten. business modelleri 20-50 bin arası.

ömürden kasıt drum denen bir nane. bu zarar görmeye başlıyor zaten onun ömrüde yazar kutuda. onun değişimi makina maliyeti kadar neredeyse.

toner başına 1500 standar a4 baskısı alırsın ortalama. toneri ben 5 dolara dolduruyorum. çakma sıfır toneri de 18 dolar filan.

unutmamamn gereken nokta şu. @skayasın linke verdiği makine kötü değil ama kağıt deposu yok. böyle olunca 300 sayfa baskı alacaksan başında bekleyip sürekli feed etmen gerek. benimkinde 250 sayfa filan alıyor deposu. çok rahat oluyor böylece baskıyı yolla yeter.

artık drum toner mekanizmasında oluyor, eski bir ürün almadıysan...

memrise.com işinizi görebilir. kendi dilinizi oluşturup, kelime gibi karşılıklarını yazarsanız size test yaparak tekrar yapmanızı sağlar.

bir arkadas tarafindan kullanicinin bilgi girisine dayali (android icin ) benzer bir uygulama hazirligi söz konusu ama biraz daha zaman gerekiyor.

(bkz: quizlet)

her şey çok güzel olacak.

muhakkak.

eh. sadece, "tamam, her şey bitti" diyeceğim bir gün gelmeyeceğini düşünüyorum, o açıdan belki var denebilir. öte yandan, düşmeyeceğim ama muhtemelen kalkmam da.

bazı konularda evet bazı konularda hayır.

Yok.

Belirli şartlar altında hala umudumu koruyorum.

Yep.

"Ümit kötülüklerin en kötüsüdür çünkü işkenceyi uzatır." demiş Nietzsche.

İşkenceye devam. Mazoşistim galiba.

var.
az kaldı.
aslında 2 saat kalmıştı. ama 6 ay + 2 saat kaldı.
hatta 5.75 ay + 2 saat.

her şey çok güzel olacak.

Bir kere umutsuzluğa kapıldım. O gecenin sabahında fırsat kapımı çaldı. Bir tanrı varsa bana çok pis kıyak geçiyor.

Bazen var gibi oluyor ama sonra hemen gercekler yüzüme geliyor ve yok oluyor

biraz var

yoq

Yok gibi. Bunu da yazar yatarım

ne gerek var ki. olsa da olmasa da olacak olan iyi veya kötü oluyor. bize dusen yaşamak. ben de artık ekstrem tepkiler vermeden yaşayamaya alışmaya çalışıyorum.

vardı.

Borcum bitince olabilir ama şimdilik hayır.

"önce bir boşluk oldu kalp gidince ama şimdi iyi"

konuya göre değişir.

konuya göre değişir.

okul başladı mı? öğreniilir başlayınca millet nasıl halletmiş.

fransızca değil de ingilizce okudum gerçi ben ama marmara'da kullanılan bir kitabın akmar'da olmaması zor gibi, bir şekilde bulup çoğaltırlardı bizim zamanımızda. lisans olaylarında ya da kontrollerinde falan bir ağırlaşma olduysa bilemeyeceğim.

fransızca bölümlerde bu senenin 1. sınıflarının facebook gruplarına falan kaynayıp onların eskileri isteyebilirler ya da nereden nasıl temin edebileceklerini sorabilirler. üstte dendiği gibi dersler başlayınca yayılır zaten nerede ne kadara bulunduğu falan.

dersler baslamis. diger ogrencilerin de kafasi karisikmis. akmar'da korsaninin olacagini ben de dusunuyorum ama hocalar korsan almayin diyorlarmis surekli. bos verip alsinlar mi acaba? her turlu fb grubuna girmisler, ortalikta ikinci falan kitap satana rastlamamislar. dediginiz gibi, biraz zaman gecsin. dingil hocalar bi de son tarih falan vermisler kitap almak icin. nasil sinirlendim amk.

ordaki sıradan kurslarla üç dört ayda kayda değer bir dil seviyeniz olmaz. bir ihtimal üniversitelerin kursları daha yoğun, etkili olabilir. mesele yine sizde biter. ama ortalama bir insan için abd'de dahi zor başlangıç seviyesinden iyi derecede ingilizceye geçmek. türkiyede birlikte yoğun bir şekilde konuşma dışındaki kısımları hallederseniz gidip orda sadece speakingi geliştirmek bence dah faydalı olur.

turist vizesiyle 90 gün kalabilirsin. iyi çalışırsan, türkçe konuşmayı yasaklarsanız kendi kendinize olur. maddi olarak yıpranmayacaksanız ve de tabi ki.

merhaba
ben marmariste 6 sezon turkce konusmadigim icin ogrendim olayı bir sekilde
gramer de vardi .biraz paslandık ama iyiyim diyebilirim.
isi birakiriz vs. diyorsunuz ama geciminize yetecek paranız var mı?
konusması bol, yabancı hocalı bir kurs bulup ciddi calisip gidebilirsiniz

ben 6 ay kalinabiliyor diye biliyorum.

@novotni, sen girerken gümrük polisi karar veriyor ona. ama girdikten sonra dil okuluna kayıt olup b1 vizesine çevirebilirsen daha uzun kalabiliyor olman lazım

3 ay süresince af edersin sevişirken bile türkçe konuşmazsan o iş büyük olur.

ingilizce öğretmeniyim.

İngilizce ogretmenimiz daha iyi bilir ama temel gramer bilgisini burada tamamlamadan gitmeyin. Orada zaman kaybedersiniz.

İşinizden gücünüzden olursunuz sadece. Amerikada beraber takılacaksınız bütün gün eşinle zaten. Bütün gün türkçe konuşacaksınız. Kursta 3-4 ayda öğreneceğiniz de çok bir şey olmaz. Amerikaya gidiyorsan türklerle takılmayacaksın. Yoksa dilini geliştiremezsin. Uzun süreli 1 yıl ve üzeri dil okuluna da turist vizenizle gidemezsiniz. F1 vizesi de şu an işsizken red alırsınız. Sadece ingilizce öğrenmekse amacınız maltada ucuza çok daha uzun süre kalıp ingilizcenizi geliştirirsiniz. Benim tavsiyem.

Anlaşabildigimizi düşünüyorsam çok da sallamam.

O saydiginiz universitelerden 2 tanesinin diplomasina sahibim. Tanidigim ve calistigim insanlarin cogu o universitelerden mezun.

O sebeple diplomanin bir onemi oldugunu dusunmuyorum, benim icin onemli degil partnerimin diplomasi.

Valla abi benim için önemli, ben aynı anda birbirinden çok uzak iki dalda üniversite okudum, dil öğrendim, iş yaptım falan.

Şimdi 23 yaşında mezun olup işe başlayıp çok afedersin daha 6 ay öncesine kadar ne iş ne hayat deneyimi olmamış kızlar ofislerde canımlı cicimli muhattap olmaya çalışıyo pek sallamıyorum açıkçası.

Ha daha okurken elle tutulur bişeyler yapmışsındır o donanımı kendine kazandırmışsındır ne bileyim elinden geldiğince öğrenmeye açıksındır beraber de keşfederiz balısı derim de öbür türlü zor.

Aslinda kultur seviyesi daha cok onemli. Ornegin kadinlar yazmissin duyuruda bayanlar dememissin. Bunu Anadolu'da insanlar anlamiyor. Universite mezunlari da bilmiyor. Ben cinsiyet esitligini, halklarin esitligini, hayvan haklarini savunurken onun akli karsi komsunun gelininin ne yaptigi gibi konulardaysa arkadas bile olamazsin.

İtü tercih sebebim. Zoru seviyorum.

Önemli değil. Lise mezunu ve benim toplam kitap sayımın en az 20 katı kitaplığı olan hatunlar da tanıyorum. Her neyse. Önemli olan kafaların uyuşması. Espri kabiliyeti.

Bir de ben zaten normalde, ilk tanıştığınızda sevmeyeceğiniz bir tip olurum. Genellikle böyledir. 2. ya da 3. görüşmeden sonra seversiniz ama o süreye kadar dünya görüşünüzü, insanlara yaklaşımınızı, hayatın her şeye rağmen yaşamaya değer olup olmadığını (sizin düşüncelerinizi) çoktan çözmüş olurum. Eğer gerçekten kafa yapısı uyuyorsa diplomayı yırt at. Hayat kısa. Ömür çok kısa.

Bir insanda beni en çok etkileyen şey dolu olması. Bilgili, kültürlü oluşu, muhabbet edebiliyor, espriden anlıyor oluşu ilgimi çekti hep insanların kaşının, gözünün şeklinden ziyade.

Buna karşılık hangi okulda ne okunduğu bence önemsiz. Bu belirleyici bir faktör değil yani. Yani zaten sosyal çevre gereği üç aşağı beş yukarı belli seviyelerde insanlarla karşılaşıyosun ister istemez. Lise terk insanla boğaziçi mezununu kıyasa sokacak bir pozisyonda olacağını sanmıyorum ben kimsenin.

Özetle kimsenin nasıl bir insan olduğunu össdeki başarısı belirlemiyor. Takılmayın böyle şeylere

Üç büyük şehrin kalburüstü Üniversitelerinden birinde bir lisans programı bitirdiyse kâfi. İnsanı asıl pişirip yetiştiren üniversite çevresi, ortamı oluyor. Erzurum makine ya da katü tıp mezunundansa İstanbul jeoloji mühendisliği olsun.

hiç okumadığı halde acayip kültürlü insanlar tanıyorum, öyle olursa sorun etmem. robert/boğaziçi okumuş cühela tanıyorum, öyle olursa tahammül etmem. hülasa eğitim, kültür, zevkler mühim. ama bunu okuduğu okuldan anlamak mümkün değil.

"seviyorsam" herşeyine rağmen seviyorumdur. bir önemi olmaz. birini "aaa mesleği/bölümü güzel" diye sevemem. bu ruhsuzca olur. çıkarcı olur.

En azından bir lisans mezunu olmasını isterim. Üniversite olarak da güzel bir üniversite olmasını isterim tabii. boğaziçi, odtü, itü vs. gibi üniversitelerden mezun olması +puan olur tabii ki.

Kültür, kitap okuma (eğilimi) vs. gibi şeyler de önemli. aslında okusa da genel olarak en az bir fazla şey yapan kadınlar daha çekici geliyor. ne bileyim bir çalgı çalar, şarkı söyler, yemek/tatlı falan yapar (makarna, pilav yapmak değil de yeni şeyler yapmak/denemek gibi) vs.

hani derler ya oturmayı kalkmayı bilecek, erkeğe erkekliğini hissettirecek falan o yeterli, bunun haricinde okuduğu bölüm/okul vs. değil de konuşabileceğimiz ortak konularımızın olması önemli bunu okul değil de kişisel kazanımlar sağlıyor çoğunlukla, çalışıyor/çalışmış olması da önemli.

ben o konuda attila ilhan'a katılıyorum:
www.5harfliler.com

atilla ilhan'ın böyle bir sözü olduğunu bilmiyordum. okuyunca çok hoşuma gitti. yalnız olmadığımı bilmek, üstelik kaptan gibi biri olunca, iyi hissettirdi :) düşüncesine harfi harfine katılıyorum ben de.

skayas +1

trollemek için yazmıyorum ama 3 defadır aynı şeyi anladığım için yazmadan duramadaım. sevgilinin eğitimi diye yazınca how train my dog'daki train'in karşılığı olan eğitim gibi anlaşılıyor. evcil hayvan muamelesi yapmışsın ve başlıkta da bdsm havası estirmişsin.

keşke sevgilinin eğitim durumu şeklinde yazsaydın.

soruna cevabım da şu: eğitim durumu ve öğrenim görülen yer/yerler kişinin karakteri hakkında doneler verebiliyor, o yüzden dikkatimi çeker.

Bunu araştırmam ama kendini belli eder zaten.

erkeklerin zeki kadın sevmemesi başlığında buna ilişkin counter argümanlar var sanırım.

Cahil cühela olmasın yeter, aşırı sinir bozucu. Ama senle aynı yada min. bir alt seviye olması fena değil. Üstü hatun milletinde ukalalığa neden oluyor.

Misal :
Erkek Lisans - Kız lisans = ok
Erkek Y.Lisans - Kız lisans = ok
Erkek Lisans - Kız lise = ok
Erkek Lise - Kız = Lisans = Hatun arıza çıkarabilir ama prensipte ok olabilir.
Erkek Lisans - Kız Doktora = Arıza
Erkek Y.Lisans - Kız Lise = Arıza
Erkek Lisans - Kız ortaokul = Arıza
Erkek Lise - Kız Doktora = aşırı arıza

gibi. Tabi bu tamamen kendi düşüncem ama ortak bir kültür seviyesinde olmak her zaman ilişki sağlığı açısından iyidir.

Öte yandan Atom parçalamayacaksanız hangi üniversiteden mezun olduğunuzun ne önemi var aq?

@thunders etiket meselesi işte. Ayrıca günümüzde erkek lisans kız lise de sorun olabiliyor çünkü nerdeyse yükse lisans yapmayan 2. üniversiteyi okumayan kalmadı aöf maöf.
Peki erkek lisans kadın yüksek lisansa bir şey dememişsin ona ne dersin

benim bu konuda tek önyargım dandik özel üniversitelerden mezun olanlaradır. yoksa isterse sütçü imam'da büyükbaş sağım falan okumuş olsun, önyargılı bakmadığım için uyuşma ihtimalimiz olabilir. kocatepe üniversitesinde işletme okumuş bir kadın tanıyorum mesela; bilgisine, görgüsüne, kişiliğine, her şeyine bayılırım.

linçlik bir durum yok. genel düşünce bu yönde. olaya sadece sözlük çerçevesinde bakılmamalı. bu, ister istemez 20'li yaşların sonlarında, 30'ların başlarında, farklı eğitim seviyesindeki insanlarla beraber olduktan sonra anlamaya başladığın bir kavram. özellikle evlilere kulak verilmeli bir de bu konuda. o yüzden bilhassa evlilerin vereceği fikirlere önem atfediyorum.

Kadına işe mi alıyorsun, ne diploması?

Aklı başında, çocuklarımı bu yetiştirebilir dediğin kadın doğru kadındır.


.

ilgilenmiyorum böyle şeylerle. belki biraz klişe olabilir ama kendini yetiştirmiş bir insan olması önemli sadece. boğaziçi, odtü gibi okullardan mezun biri olduğunda kafamda iki şey şekilleniyor: birincisi, bu kişi akıllı, çalışkan, zaman yönetimi, test tekniği iyi olan biri. ikincisi, bu kişi biraz asosyal, eğitim, iş gibi şeyleri hayatının merkezinde tutup hayattan keyif alma konusunda problemleri olabilecek biri. çoğu zaman ilki oluyor sadece ama ikincisine de rastladım. o yüzden her zaman olumlu bir şey olarak görmüyorum ismi olan okullardan mezun olanları.

@mezarkabul neden öyle dedin? merak ettim eğitimli olması önemli değil mi kadının

@limoncello, eğitimli olması önemli ama bazı eğitimli kadınlar kendi başına buyruk olmayı kendi ayakları üzerinde durmak zannediyor.

böyle bir kavram karmaşası yaşıyor bahsettiğim kitlenin bir kısmı dolayısıyla lise olsun temiz olsun :)

işe almıyorum ki cv isteyim. bu işler kağıt üzerinde belli olmaz. ha evet belli bir bilgi verebilir önceden ama bambaşka bir şey de çıkabilir. o yüzden anlaşıyorsak, etkilendiysem tanımaya bakarım.

kağıt üzerindeki bilgilerden çok hayat görüşü, tarzı, kültürü daha önemli olut benim için.

örneğin, yani sen iki üç dil biliyorsun karşıdaki hiç bilmiyor şimdi bu zorluk çıkartır. olur mu yine olur ama diyelim ki bir şey okudun bir şeye güldün ama paylaşamıyorsun illa çevirmenlik yapıcaksın o zaman o da kötü hissecek sürekli sürekli..paylaşım azaldıkça da ortak nokta çok az oldukça da ilişki olmuyor.

Ayrıca hayat bu herkes her zaman aynı şartlara sahip olamayabiliyor. Kişisel özellikler daha baskın etiketten ziyade bence.

oo boğaziçi mezunuymuş bu yüzden çok etkileyici diyen net ergendir.

@mezarkabul aslında biraz bazı erkeklerin (sözüm meclisten dışarı) özgüvensizliği değil mi yani fazla ses çıkarmasın, şöyle ensesini vur lokmasını al tarzında olsun, kadın okuyunca gözü açılıp kendine güveni gelmesin, haklarını bilmesin gibi gibi.

@limoncello, böyle erkekler de var. ama benim demek istediğim özgürlükçü biri olduğu halde erkek, bazı kadınlar "dediğim dedik çaldığım düdük" modundalar. yani herhangi bir işi ortak yapma derdi olmuyor bu tarz kadınların, benim dediğim olmalı zihniyetini kasıtlı olarak da yapmıyor olabilirler. bunu kendi ayakları üstünde durmak olarak görüyor olabilirler. fakat netice hoş olmuyor maalesef.

resmi ise: sehr geehrte Frau Soyisim

samimi ise: Liebe İsim

resmi ise: Ich hoffe, dass Sie noch meine Handynummer haben. (sizli bizli)

samimi ise: Ich hoffe, dass du noch meine Handynummer hast (senli benli).

acemiyim :) yazan olmazsa işini görsün diye yazdım.

duolingo.
Ama anadilini ingilizce yap.

m.facebook.com

deutsche welle 'nin online kursları var. baya faydalı ve etkili bir yol.