Selamlar

Bu sabah bir kutu nemlendiriciye (Neutrogena) bakarken düşündüm de bu kimyasal kutusunu yüzümüze yedirip yüzümüzde bitiriyoruz. Bu gerçekten gerekli bir ihtiyaç mı? Ne bileyim gozeneklerimizi daha da tikamaz mi?

Doğal yollarla yüzü nemlendirebilir miyiz? Evetse neyle? Bu uzun vadede mümkün değil mi?
Siz kozmetik sanayi nemlendiricilerini kullanıyor musunuz? Hayirsa ne yapıyorsunuz?

Yağlı/karma arası bir cildim var. Sanki yağlı ciltleri çok da nemlendirmek gerekmiyor diye bir algı var bende. Ama insanlar arasında da yaşlanmayı geciktirmesi için kırışıklık oluşumunu geciktirdigi için nemlendirici kullanma eğilimi var.

Ne düşünüyorsunuz ne önerirsiniz?

İstifa ettim.

Kullanmadığım izin ihbar süremden fazla. Yani (8 hafta ihbar süresi - günlük 2 saat iş arama iznim) < Yıllık iznim.

1. Çalıştığım şirket ihbar süremden yıllık izinlerimi düşmeyi kabul etti. Bunu istese yapmayabilir miydi? İsterse yıllık izinlerimin parasını verip beni orada 8 hafta tutabilir mi?

2. İhbar süremi beklemeden çıktım diyelim. Yıllık izinlerim > İhbar sürem olduğu için, ben ihbar süreme uymadığımda ihbar tazminatını ödemek zorunda kalsam, yıllık izinlerimden alacağım parayla o ödemeyi yapabilir miyim? Karşılar mı bu tazminatı?

Bunu yapan var mı? Yoksa herkes çatalla mı hallediyor

annemin ileri derecede ilaç alerjisi var. cumartesi günü için biontech randevusu aldık ama yazılanları okuyunca biraz endişelendim. yaptırmasak mı ki ne dersiniz?

şöyle bir şey takıldı kafama..

şimdi evinizde dinleniyorsunuz diyelim.. üst kattaki komşunuz da sabahtan akşama kadar devamlı gürültü çıkarıyor siz de dayanamayıp ayı, öküz gibi hakaretler veya direkt küfür ediyorsunuz tepki olarak. işte bu tepkiyi de tam o sırada apartmanda sizin kapınızın önünden geçen o evdeki birisi duyuyor.

bunları direkt yüzüne karşı değil de kendi evimizde tepki amacıyla söylersek hakarete girer mi? bir dava konusu oluşur mu?

selam. 1 hafta önce aşı oldum, olduğumdan beri devam eden bir çarpıntı hali var...

aşı sonrasında benzer bir durumda olanlar var mı aramızda?

varsa sebepleriniz ne?

biraz daha beklemek kötü mü?

Neden sordular ki bu naneyi?

Gs ve boğaziçi isim olarak daha prestijli sanırım? Ne düşünüyorsunuz?

Böyle alayım da hatun mutlu olsun diyorum ama çok abartılı bir şey de olmasın istiyorum.

Sağlık bakanının falan var mıydı böyle bir açıklaması? Ya da güvenilir kaynakların?

eşimin lösemi tedavisi gören bir yeğeni var. covid testi yaptırıp kendisini ziyaret etmek istiyor. ancak yolculuğu uçakla yapacak ve aklımıza takılan bir nokta var. yolculuğun hemen sonrasında yaptıracağı test, eğer yolculuk kaynaklı bir taşıyıcılığı söz konusu olursa, ne kadar doğru sonuç verecek? yani virüs çok kısa zaman önce vücuda girdiğinde de testte tespit edilebiliyor mu?

ikinci sorum da şu: "aşı olan kişi virüs taşısa da bulaştırmaz" diyenler var, hatta biontech için bir hekimin de böyle bir bilgi verdiğini hatırlıyorum. bu bilgi doğru mu? ya da sadece bazı aşılar için mi geçerli? (eşim sinovac olmuştu bu arada)

bu sene ilk defa 2 farklı kişi tarafından whatsapp'tan engellendim. biri geçen ay, biri de bu ay. neler oluyor? oysa engellemelerini gerektirecek en ufak bir şey yapmamıştım, bu konuda içim çok rahat. ama insan çok üzülüyor. rica ederim kimse kimseyi yok yere engellemesin. yani çok haklı sebebiniz vardır belki, sapığınızdır, habire yazıyordur, ya da tehdit ediyordur, tatsız mesajlarıyla gününüz kötü geçiyordur falan o zaman olabilir ama naif ve hiçbir kötü niyeti olmayan, karşısındakini sadece bir zamanlar çok sevdiği biri olduğu için kırmamaya çalışan insanları engellediğinizde o insanların kalbi o kadar kırılıyor ki.. kırılıyormuş daha doğrusu.

neyse. soruma geleyim.

beni son engelleyen kişi, 10 ay önce ayrıldığımız ve o günden beri hiç iletişimde bulunmadığımız eski sevgilim. dün çok arkadaşça bir mesaj yazdım ilk defa, ve beni engelledi. sebebi çok önemli değil. sevgilisi vardır diyeceksiniz belki, ama sevgilisi olması bile beni engellemesini gerektirmiyordu bence. "yazma" deseydi, hatta cevap vermeseydi ben anlardım.

bu sabah uyandım ve ona sanki hiç ayrılmamışız gibi mesajlar yazdım. eski günlerdeki gibi, sanki hala sevgiliymişiz gibi. nasıl olsa engelledi ve okuyamayacak. aylardır ilk defa o kadar iyi geldi ki. huzurlu yuvama dönmüşüm ve sıcacık sarılıp sarmalanmışım gibi hissettim. bana bu mesajları atma alanı açtığı için iyi ki de engellemiş diyeceğim neredeyse.

bunu yapmaya devam edersem delirir miyim?

edit. biraz duygusal yazmışım ama yanlış anlaşılmasın. onunla birlikte bir gelecek düşünmüyorum artık. gelse, yeniden deneyelim dese olmaz derim. ama hayatımdan çıkıp gittiği için de çok üzülüyorum. boşluğu bir türlü dolmuyor. bu attığım mesajlar sanki boşluğunu doldurur gibi oldu.

en yakın olduğum 2 arkadaşım var. haftada min. 4-5 akşam görüşürüz, bende kalırlar, dertleşiriz, bir sıkıntıları olduğunda dinlerim, onlar da tabi derdimde yanımda olurlar vs. erkek ikisi de. ben kadınım.

canımı sıkan muhabbetlerimiz genel olarak şu şekilde:

ben planlar yapıyorum heyecanla. oraya gidelim, bunu yapalım, bana gelin diye. hepsi de bugüne kadar hep yaptığımız ve keyif aldığımız şeyler. arkadaşlarımdan gelen cevaplar genel olarak şöyle:

olabilir.
bakılır.
bilmem. (bilmem yapan, ellerini iki yana açmış adam emojisi)

sonra o planlar 90% yapılıyor.

ben de sinir oluyorum bu kadar heyecansız olmalarına. o kadar hevesimi kaçırıyorlar ki. ben çünkü detaylarıyla düşünüp neşeli neşeli anlatıyorum. onlarda bir gülümseme kırıntısı, benim heyecanımın yarısı dahi yok.

bir de bu planları aylar sonrasına yapmıyorum tabiki. mesela az önce, "yarın akşam bize gelin, diğerlerine de söyleyeyim toplanalım" dedim. gelecek insanların yasaklar yüzünden bende kalmaları gerektiğini söyledim. "şu burada yatar, o burada yatar, herkese yer buluruz" diye planımı destekleyici şeyler de anlattım uzun uzun. "geliriz herhalde." dedi birisi. diğeri dediklerimin orasını burasını sorguladı, "diğerlerine de sordun mu gelecekler miymiş" dedi, (daha diğerlerine sormadığımı, önce onlara sorduğumu söyledim) ama kendinin gelip gelmeyeceğine dair bir şey demedi.

ya da mesela kampa gidecek oluyoruz. benden çıkıyor gene fikir. hafta başından başlıyorum gidelim demeye. gene gelen cevaplar "olabilir" seviyesinde. hatta ben biraz ısrar edince bu olabilir'ler geliyor. ısrar etmesem cevap bile yok. sonra perşembe akşamı oluyor, ben gene darlıyorum eee? diye. bazen inanın ki perşembe günü bile hala belirsiz cevaplar veriyorlar. ertesi akşam yola çıkacağız ama. sonra 90% geliyorlar.

bunu bir ihtimal daha iyi plan çıkarsa ve gelmekten vazgeçerlerse "ama biz söz vermedik ki" diyebilmek için yaptıklarını düşünüyorum.

benim bu huylarına sinir olmaya hakkım var mı? yani en yakın arkadaşlarım bunlar, her şeyi beraber yapıyoruz sözde ama hiçbir şey için şöyle ağız tadıyla heveslenemiyorum.

popeyes günlerdir yaygara yapıyor dünyayı kasıp kavuran “the chicken sandwich” kısıtlı süre için istanbul’a geliyor diye. e bu zaten bir kaç aydır “xl sandviç” adı altında satılmıyor muydu? hatta görsel ararken iki sandviç için de aynı görseli kullandıklarını fark ettim. görselleri de ekliyorum.

Merhabalar. Karım beni çok yakın bir akrabamla aldattı. İkisine de çok güvendiğim için sık sık yalnız kalmalarına izin verdim. Eşimi de bu konuda sıkı bir şekilde uyardım. Bir dedikodu kulağıma gelirse bizim için çok kötü olur dedim. Buna rağmen eşimin bu adamla gizli gizli konuştuğunu tespit ettim. Bu arada iki de çocuğumuz var. Ben boşanma kararı aldım ve geçenlerde boşandık. Şu an için kimse boşandığımızı bilmiyor. Ailesine bu olanları söyledik. Çok kötü oldular ve daha da kötü olmamaları için barıştığımızı söyledik. Belli bir süre sonra yürütemediğimizi söyleyeceğiz. Şimdi durum şu, çok hıncım var hırs doluyum. Yapılan iğrenç şeyi ortaya dökmek istiyorum. Özellikle akrabalara. Daha önce benle gittiği akrabama yanına o adamı alıp da gitmesini istemiyorum. O yüzden ayrıldıktan belli bir süre sonra yaptıkları pisliği herkese anlatmak istiyorum. Bunu yapmak evinsizlik mi olur? Akrabalarım benim hakkımda kötü mü düşünür? Ne kadar iğrenç birşey yapsa da çocuklarımın annesi olmasından mütevellit gerçeği saklamalı mıyım?

aracınızı servise götürecekseniz bir arkadaşımız size eşlik etsin. gitmeden önce de araçta ufak tefek hatalar oluşturup bunların düzeltilip düzeltilmediğini kontrol etsinler. servisteki davranışları not edecekler. işlem bittikten sonra da 600 lira verelim size dediler.
önce 600 lira iyi para dedim. sonra tanıdıkla görüştüm. ya başka arıza çıkartırlarsa? boş yere parça değiştirirlerse, servis kaydına girerse vs. dedi. benim aklıma gelmedi bunlar. daha 1 yaşını yeni doldurdu. fazla kmsi bile yok.

böyle bir arama alan var mı?

merhaba, şirketimizin ticari alanları için bu firmadan birisi ile görüşmek istiyorum ama tüm kanalları karşılıksız bırakıyorlar. santralden yanıt almak zor, alsam bile maile yönlendiriyorlar, maile yanıt yok, linkedin'den yazıyorum tek tek görmüyorlar bile. gerçekten buradaki insanlara nasıl ulaşılıyor ya? bunun dışında birçok büyük markayla iletişim kurdum ama burada bir bağlantı bulamıyorum. belki buradan yol gösteren, yardımcı olan, tanıdığı olan vardır diye yazıyorum. teşekkürler şimdiden.

ABD’de aşı olma fırsatım var.
Fakat burada ikinci doza kadar duramayabilirim.
Tek doz bile olsa, aşı olmalı mıyım?

Merhaba. Bir kaç gündür konuşmalarıma bakıyorum bazılarının öncesi yok. Örneğin Geçen gün konuştuğumuz birine mesaj attım. En eski mesaj bu attığım mesaj oluyor, öncesi yok, halbuki henüz önceki gün konuşmuştuk ve silmedim ben bu görüşmeyi. Bunun gibi bir sürü örnek var. Sebebi nedir?

ergenlikten beri kollarımdaki damarlar çok belli oluyor. dikkat ettiğim kadarıyla ergenliğinde zayıf olmuş insanlarda oluyor. spora başladıktan sonra daha da arttı. gerçi 2. fotoğraftaki gibi kolun içindeki ve bicepstekini seviyorum. ama ellerimdekiler rahatsız ediyor. sürekli ellerii saklıyorum yazları. kız aradaşım yok. olsa elimi saklarım ve tutmasını istemem.

eksiup.com
eksiup.com

skleroterapi diye bir tedavi varmış. köpük gibi bir şey enjekte edip kurutuyorlarmış. tedavi olayım mı? damarları kurutacakları için endişeleniyorum tehlikelidir diye. bir de bicepstekinin yok olmasıın istemiyorum. :D ama bu şekilde sürekli ellerimi saklamaktan da sıkıldım. özgüvenimi etkiliyor. siz rahatsız olur muydunuz? tedavi olur muydunuz yoksa takmaz mıydınız?tedavi olunca şöyle bir değişim oluyormuş.

www.hekim.net

Babam için başvurdum, başvuru onaylandı, görev belgesi verdi. Fakat babam iş yeri sahibi, ve görev belgesinde yazan nace kodu, internette yayınlanan muafiyet verilen nace kodları listesindekilerle uyuşmuyor. Bu görev belgesi yine de işe yarar mı? Yoksa herkese bu belge otomatik olarak çıkıyor mu?

4 sene önce evden ayrıldım, elektrik aboneliği hala benim üzerimde. ilk başlarda 1-2 kez söyledim, yoğunum filan dedi üstelemedim. 8 sene birlikte yaşadığımız için de yakınız haliyle, sıkıntı çıkarmak istemedim daha fazla ve tekrar konusunu açmadım. (zaten bence bu noktada artık kendisi "dur şu işi aradan çıkaralım" demeliydi uygun olduğunda)

neyse şimdi tekrar ev değiştiriyorum, 10 gün önce mesaj attım. bu evdeki abonelik eşim üzerine, yeni evde benim üzerime alacağız tadilat yaparken henüz taşınmadan kullanmak için. en kısa zamanda halledelim, dask diye bir şey var artık biz o eve çıkarken yoktu, o da lazım olacak bilgin olsun dedim.

mesaj atarken henüz evi bulmamıştık, arıyorduk. şimdi evi tuttuk, "kiracı ay başında evi boşaltacak, önümüzdeki hafta bu abonelik işini artık halletmemiz lazım" diye mesaj attım. "tamam iş yeriyle izin işini konuşayım, dask'ı da bilmiyorun henüz, ona göre haberleşelim" dedi!!!

e yuh ayıp değil mi bu artık? öğrendiğimize göre eşim aboneliğini taşıyıp, bir süre bu evdekini de kullanabiliyormuş ama ben bu bahane ile çözmek istiyorum bunu artık. yani 10 gün oldu (aslında 4 yıl oldu tabii!) daha dask'ı bile soramamış. şeytan diyor kapat aboneliği eve gelince elektriksiz kaldığını görsün, bu kadar geçmişimiz olmasa çoktan yapmıştım.

ben abartıyor muyum, siz olsanız idare etmeye devam eder miydiniz, yoksa ne yapardınız merak ettim?

çok hızlı değişen ve rekabetçi bir sektördeyim. şimdiye kadar full time olarak pek aynı firmada çok uzun süre çalışmadım. son 2 seferde de 3'er senede tam keyfimin kaçtığı anlarda daha iyi bir iş fırsatı bulup uzadım.

şu anki şirketimde de 3.5 sene kadar oldu ve aşırı sıkılmış durumdayım. günlük hayatımı olumsuz etkileyen major bir problem, mobbing, hesap sorma vs olmamasına rağmen çok küçük olayları bile aşırı takıp şirketten nefret ediyorum. sanki covid dönemindeki tüm keyifsizliğimi, eve tıkılı kalmamı vs şirketimden çıkarıyormuşum gibi geliyor. eskiden kendi isteğimle mesai falan yapan, işini seven biri olarak artık akşam, haftasonuna vs mail bildirimlerini kapatıyorum, mail geldiğini bildiğim halde cevap vermeyince de sinir oluyorum. genel olarak bunlar beni aşırı yoruyor ve yıpratıyor son günlerde.

şu anki dönemde bir çok kriterden ötürü daha iyi bir işe geçme ihtimalim düşük. bu tarz senaryolarda, profesyonelliğinizi soğukkanlılığınızı koruyup, işi olması gerektiği gibi yapıp kalanını oluruna bırakmayı, kafaya takmamayı nasıl başarıyorsunuz tecrübeli abiler, ablalar?

Selam, ehliyetimi yeni aldım. Kurs sürecinde de şimdi araç kullanmayı bilen insanlarla giderken de herkes ortaklaşmış gibi sağa çok yakın sürdüğümü hatta duran araçlara sıfır gittiğimi söylüyor. Bundan başka yaptığım ele avuca gelir kronik bir hata da yok ama buna çözüm bulamadım. İnsanlara göre normal olan nokta bana sanki solumdaki şeride girecekmişim gibi hissettiriyor. Bu sorunu nasıl hallederim? Benzer şeyler yaşayan oldu mu?

ailenin politik görüşün şekillenmesi üzerinde etkili olduğu söylenir. genelde anne-baba siyasi olarak hangi gelenekten geliyorsa çocuklarının da o görüşü benimsediği kabul edilir. ama benim kendimde ve etrafımda gözlemlediğim şöyle bir şey var, politik kimlik inşa edilirken ailenin sahip olduğu görüşe aykırı yaklaşımlar daha ilginç geliyor ve çoğu zaman da bir süre sonra bunlar benimseniyor. yani ailesi solcu olsa sağcı olabilecek bir kişi tam tersi durumda da sol görüşlü olabiliyor.

buna benzer gözlemleriniz var mı? bu durum aileden bağımsızlaşma, kendini inşa etme çabasının mı bir neticesidir?

soru baslikta aslinda. borc harc derken bi de pandemi vs hepten artik cildiricam. ne yedigim yemekten keyif alabiliyorum ne uyudugum uykudan. surekli bi gerileme hissi surekli bi noksanlik. ikinci bi beceri is yapayim diyorum konstrasyon sifir. koca bi bok cukurunun icinde oturuyor gibi hissediyorum. ne yapmali da cildirmamali bu hayatta?

tesekkurler.

Sözlükte bu başlık gündem olmuşken bir de burada tartışalım dedim.

Eşim de benim de sabit gelirimiz var (zaman içerisinde akademik yükselme ile benim maaşım artacak). 30 yaşındayız, kiradayız, her ikimize de aileden Anadolu kentinden ileride gayrimenkul kalacak. Şu an İstanbul'un merkezi bir yerinde, fena sayılmayacak bir evde kiradayız. Yine merkezi ama bir tık daha nezih bir mahalleye, bir tık daha iyi bir eve taşınmaya niyetlendik.

Kime söylesek ev alın diyor. Şimdi başlıktakileri de okudum, düşük faiz ile kredi çekip ev alanları anlıyorum, kesinlikle avantajlı olabilir. İhtiyaçlar hiyerarşisi doğrultusunda insanın barınma ihtiyacını garantiye almak istemesini, ev sahibi kaprisiyle uğraşmak istememesini de anlıyorum.

Fakat bizim (en azından şimdi) ev almamamız için (bana göre) şöyle sebepler var:

1. Ülkenin durumu. Öyle bir güvensizlik ortamı var ki, yarın ne olacağı belli değil ve bu pandemi ile birlikte iyice ayyuka çıktı. Bir Avrupa ülkesi vatandaşlığım da var, dolayısıyla ihtiyaç halinde çekip gidebilme lüksümüzü korumak istiyorum.

2. Neden gelecekte rahat edelim diye gençliğimizi harcayalım? Savruk insanlar değiliz, 3 senede yurtdışı gezileri yaparak, ihtiyaç ve isteklerimizden kısmayarak, kira ödeyerek aşağı yukarı 200 bin lira biriktirdik. Neden aynı şekilde yaşayarak 10-15 sene sonra rahat rahat almayalım ki evimizi? Kiranın boşa gittiğini düşünmüyorum, bize istediğimiz zaman çekip gidebilme ve istediğimiz gibi yaşama özgürlüğünü veriyor.

3. İstediğimiz gibi yaşama özgürlüğü derken, şu an 25-30 yıllık evlerde, dediğim gibi merkezi ve nezih semtlerde yaşıyoruz. Trafiğe girmeden iş yerlerimize ulaşıyoruz, yürüyerek sahile gidiyoruz, arkadaşlarımızla buluşup bir şeyler içip yürüyerek eve dönüyoruz. Fakat bu evlerin fiyatları en az 900 bin - 1 milyon oldu, aynı yerde yeni ev alsak zaten mümkün değil. E şimdi biz Ümraniye'de siteye taşınıp, iş-kültürel ortam-sosyalleşme için trafiğe girmeye, zamanımızdan ve hayat kalitemizden yemeye mi başlayalım? Ne için? Geleceği belirsiz bir coğrafyada 4 duvar sahibi olabilmek için.

Düşündüğümden uzun oldu ama görüşleri merak ediyorum :) Hakikaten benim kaçırdığım bir nokta mı var, nedir?

şu an için otobüs yolculukları mı yoksa uçak yolculukları mı covid bakımından daha az risk taşıyor? düz mantıkla bakınca yolculuk süresi daha uzun olacağından otobüs daha tehlikeli gibi görünüyor ama uçak yolculukları ile ilgili de çok olumsuz yorumlar var.

Beyhan budak'ın bir videosunu izlemiştim asık surat alerjisi diye. İnsanların onayını aramakla ilgili bir sıkıntım var. Terapiye de gidicem yakın zamanda bu tarz durumlar beni üzüyor ya da sinirlendiriyor.

Ancak insanlar da çok tahammülsüz değil mi? Amazondan bir ürün almıştım yanlış sipariş vermişim. Siteden iptal ettim ancak gönderime çıkmış sonra. Bugün kargo gelince "yanlış almışım, teslim almasam olur mu?" dedim. Kurye "olur tabi" dedi. Daha sonra "uygulama üzerinden de bunu yapabilirdiniz buraya kadar gelmek zorunda kalmazdım" dedi. Ben de "siteden iptal ettim ama olmadı sanırım" dedim. "Uygulama üzerinden yapılıyordu" dedi. Uygulamadan da denemiştim ama bulamadım. Neyse bunda bir sıkıntı yok. Söylemesi iyi oldu zaten ve söylediği şeyde de sıkıntı yok ama söyleyiş şekli azarlar, sitemkâr bir şekildeydi. Buna sinirlendim ben. Yine de bir şey demedim uzatmamak için. bir sorun da yok ortada ama demek istediğimi anlamışsınızdır. Tavır, tonlama bahsettiğim şey. Biri normal bir şey söyler size ama ses tonu sinirlidir, gözlerini devirir falan. "Kusura bakmayın bir daha dikkat ederim" dedim tavırlı bir şekilde. Gereksiz taktığımın farkındayım ama insanlar da tahammülsüz değil mi? Yani görememiş olabilirim. Her işte sıkıntı yaşanır ve bu kadar basit bir işte tavır alması saçma geldi. Sorun insanların genelinin böyle olması. En ufak hatada bir tavırlar sanki kendileri hatasızmış gibi. Bu önemsiz bir olay ama bu tavır insanların genelinde var. Kendileri hata yapıyor ancak başkasının en ufak hatasını affetmiyor. Adamın işi zor vs. demeyin kuryelikten çok çok daha zor işte çalıştım.

Önemsiz bir şey ve gereksiz alındığımın farkındayım ama ben insanların hatalarına karşı daha anlayışlı oluyorken herkesin en ufak bir şeyde bir tavırlara girmesi rahatsız ediyor. Yani ben mi hatalıyım sizce? Daha neler oluyor bu ne ki diyebilirsiniz. Bu yüzden insanlarla çok muhtattap olduğum bir işim ya da hayatım yok zaten.

giren kişilerden biri covid olsa, sonrasında bu diğerlerine bildiriliyor mu? temaslı olarak mı işleniyor? tam olarak o sistem nasıl işliyor?

Geç yaşta bisiklete binmeyi öğrenen var mı? Yetişkinlere bisiklete binme konusunda yardımcı olan bir kulüp, kurs gibi bir şey biliyor musunuz, gittiniz mi, tavsiye eder misiniz?

Ülke gündemini manyak gibi takip ettikten sonra sorumluluklarınızı sürdürmeye yönelik isteğinizi kaybettiğiniz oluyor mu? Ders çalışmaktan örnek verelim, niye okuyorum ki, hangi geleceği inşa etmeye çalışıyorum gibi. Ya da keyifle yaptığın eylemi bile artık gerçekleştirecek motivasyonu bulamama... Tek sebebi de sürekli değişen ve beni artık çok korkutan, gelecekten umudumu kesmeme sebep olan gündem. Akabinde gelen yurtdışına gitme araştırmaları ve sonsuz umutsuzluk içinde yaşanan koca bir döngü. Nasıl üstesinden gelinir, nasıl umursamadan ya da şeriat is coming benzeri gerçekleşmesi muhtemel teorilere aldırmadan yaşanır ya da aldırmamak değil de şimdiyi mahvetmesine izin vermemek** Acaba gündemle bu kadar iç içe olmak ve her türlü ayrıntıya maruz kalmak bize bir yanılsama mı yaşatıyor, çünkü bir olay oluyor diyelim Twitter'da Ekşi'de ekranı kaydırıyorum sürekli, mutsuz bir şekilde bizimkilerin yanına gidiyorum yüzeysel bahsedip geçiyorlar, ben o sırada eyvah boku yedik, bittik moodundayım oysa.

Şimdi bir kişi düşünün, bir form dolduracak mesela, en ufak detayda bile aklına "ya şöyleyse" diye takılıyor ve soruyor, burada asıl sıkıntı şu, bu insan ne zaman "amaan nolacak" deyip aklına eseni yapsa, en ufak noktadan bile geri dönüşü imkansız şeyler olmuş. Elin oğlu en büyük yanlışı yapsa hoş görülmüş, düzeltilmiş, bu kişinin bir nokta işareti bile büyük problem yapılmış, kendisi de artık böyle biri olmuş ve kariyerini vs etkileyen bir durum. Ki hala yani ne yapsa hep bir kulp bulunuyor, ayrıca bir şey yapacak, internette ne arıyorsa onun dışında önüne her şey çıkıyor, her küçük şeyde büyük olay oluyor, bu kişi nasıl düzelebilir (tedavi kısmını ve "sen kendin çekion raat olacan .d" kısmını şimdiden eliyoruz, tedavi kısmı zaten mevcut), gündelik pratik egzersizlerden veya edinilmesi gereken mindsetten bahsediyorum yani bu insan bu zinciri nasıl kırabilir?

evde köpek sürüsü baksalar böyle bir rahatsızlık vermez doğrusu. çocuk bir saniye bile susmak bilmiyor. bu konuda bişey yapmam mümkün değil mi? cidden sinirden ağlayacak noktadayım artık. midem bulanıyor.

evet soru başlıkta :)

yaklaşık 6-7 aydır eşimle çocuk yapmaya uğraşıyoruz. bi kaç aydır ovülasyon testi de kullanıyor eşim. ovülasyon testleri mi bozuk anlayamadık. ama yumurtladıktan sonra 2 gün içinde sevişildiğinde yumurtayı dölleyebildiğini okudum. bu yüzden 2-3 günde bir de sevişiyoruz nerdeyse. ama bi türlü olmuyor. eşim öncesinde kadın doğum doktoruna gitmişti, görünürde bi sıkıntısı olmadığını söylemişti. benim de er kişisi olarak doktora gitmem gerekiyor mu şimdi? bir kaç yerde okuduğuma göre 1 yıl kadar uğraştıktan sonra eğer olmuyorsa doktora gitmek gerekiyor diyorlar. doktorlar da bu şekilde diyormuş diye okudum internet ortamında.

sizce ne yapmalıyız? tavsiyelerinize açığız.

edit: yaşları eklemeyi unutmuşum. e:32, k:28

teşekkürler.

Merhaba arkadaşlar,

Biliyorsunuz pandeminin ortasındayız, ona rağmen hayat devam ediyor. İş arıyoruz falan. Haliyle iş görüşmesi de yapmamız gerekiyor. Ama sadece yüz yüze görüşmeden başka bir yöntem yokmuş gibi şu kıyametin ortasında risk alarak o kadar insanla iç içe girip o kadar yol gidip görüşmemizi istiyorlar. Şimdi diyebilirsiniz ki "İşe girsen her gün işe gidip gelmeyecek misin?" ama işe alınıp alınmayacağım belli değil ki.

Zaten yüz yüze görüşmede ne karar veriyorlarsa onlineda da onu verecekler. Kimi işverenler 5 dk ya konuşuyor ya konuşmuyor sonra "Biz sizi ararız." a bağlıyorlar, bu durumda o kadar harcadığınız zamana, masrafa üzülüyorsunuz. Ama şu pandemide 5 dakikalık şey için kendimi riske atmak istemiyorum. Siz ne düşünüyorsunuz? Teşekkür ederim.

Edit: Gelen bazı cevaplardan sonra ekleme isteği duydum. Özellikle "Online görüşme imkanımız var mı?" diye soruyorum ve iki tarafı da riske atmak istemediğimi söylememe rağmen kabul etmiyorlar.

Selamlar!

Garanti kredi kartımı fahiş fiyattaki kart ücretinden dolayı kapattırdım. Bazı bankalarda bu ücret talep edilmiyordu diye hatırlıyorum. Hangi bankaya müşteri olarak geçmeliyim? Daha önce garanti dışındaki bir bankada hesabım olmadı. Baş ağrıtmayan, insanı yormayan bir banka tercihim.

Önerilerinizi bekliyorum :)

Bu tarz sahneler çıktığında geçiyor musunuz yoksa izlemeye devam mı? Mesela Shameless.

The Haunting dizisine başladım(6.bölümdeyim) Korku dizisinde bile var. Senaristler için artık eşcinsel karakter eklemek zorunluluk mu?

zaten genel olarak olan bir şey bu malum ama ben zaten sormam asla bana sorulmasını da sevmem. ha yakın arkadaşım sorsa direkt söylerim hiç gocunmadan sormasına da bozulmam.

neyse, geçen eski ev arkadaşımla telefonda konuşuyoruz ama bayağı yakınızdır yani kendisi evli şimdi. şirketlerinde zamlar mart ayında yapılıyormuş diye konuşmuştuk geçen telefonda konuşurken şu tarzda bir muhabbet geçti: (+ benim)

-iyi ya nolsun yoğunum baya bu aralar çok çalışıyorum
+oo işi bırakmıyorsun bir de yoğun çalışıyorsun istediğin zammı verdiler galiba
-aynen kanka bayaaa iyi verdiler hem de
+hayırlı olsun ne yaptılar?
-oldu işte bir şey kanka
+yok lan onu demiyorum zammı ne kadar yaptılar?
-haaa zam yüzde x ya eheuhe.

maaşını sorduğumu zannetti yani. halbuki işe ilk girdiğimiz zamanlar ikimiz de şu kadar maaş teklif ettiler, şu kadar alıyorum, çıktım şu kadara başladım falan diye anlatır dururduk.

ne değişiyor?

7 aylık hamileyim bebek olduktan sonra ihtiyaç olacak diye mopsuz olanlardan alayım diyorum. Kullanıp memnun olanlar varsa marka modelini yazabilir mi acaba? Moplu olanlar sorun çıkarıyormuş diye duydum, zaten silme özelliğini kullanmam, emiş gücü yüksek bir şey olsun, sağa sola takılıp debelenmesin yeterli.

var mı piyasada? canım nedense acayip çekti. yarın sabah kahvaltıya yapayım dedim. 10 senedir sosis-salam yememişimdir leş ürünler diye.

peki hiç mi sağlıklı sosis yok türkiye sınırları içerisinde?

Merhaba,

Evimde oturan iki öğrenci var, birinin okulu bitti diğeri tek kaldı ve beni arayıp artık tek kalacağını okullarınında 2021 yılında açılmayacağını ama henüz daha 1 senesi daha olduğu için evden çıkmak istemediğini söyledi ve kirada indirim yapabilirseniz devam etmek isterim dedi. Evin kirasını zaten muhitten daha uygun tutuyordum bende hiç düşünmeden tamam dedim. 650 tl den 500 tl ye indirdim ( kendisi en fazla 500 tl verebileceğini söyledi).

Kendilerinden hem çok memnunum evi tertemiz tutuyorlar, kirayı zamanında yatırıyorlar, benim için ordan kazanacağım 100-150 liranın bi önemi yok saçma sapan insanlar oturup kira alamamaktansa azda olsa her ay zamanında gelmesi önemli benim için. Bu durumu sohbet arasında eşe dosta söylediğimde yemediğim laf kalmadı, yok bedava vereymişim, yok üstüne ben para verseymişim vs vs . Ya diyorum zaten pandamı var artı bunlar öğrenci hadi onuda geçtim oturmadıkları eve zaten kira verdiler 6 ay 1 sene daha vercekler neden bu kadar denyoluk yapıosunuz. Sen çok safsın diyorlar bana. Neden böyle denyo bu millet ya.