Yetkisi varsa yazar.

Yazabilir ancak ortopedi doktoru o ilacı - örneğin- 2 hafta için yazdıysa devlet o süre bitmeden ilacı karşılamıyor. Direkt eczaneye gidip sorabilirsiniz, büyük ihtimalle reçetesiz alırsınız

Yukarıdakilere artı olarak belirteyim, bazı ilaçların verilen dozdan fazlası zararlı. Şöyle ki aynı ilacı geçmedi tekrar kullanayım diye alıp acillik olduğum oldu, dokunuyor/alerji yapıyor vs. Sizde olmayabilir belki ama böyle de bir durum olabileceğini bilin, iki sefer başıma geldi çünkü.

Belki de odem gecmediyse tekrar ortopediste gitmeniz gerekiyordur. Ilaci alip bastan baslayacaginiza tekrar doktora gorunun, belki baska sorun vardir

eastpak in valizlerinden çok memnunum ama dik konumda gitmiyor.

hafif ve çok sessiz. yıllardır kullanıyoruz hiç bir şey olmadı

american tourister bon air dlx - spinner 4 tekerlekli

dik konumda çok rahat gidiyor
asfaltta ne kadar sessiz gider bilemiyorum ama gürültülü bir gidişi yok havalimanında vs.

valiz araştırırken kumaş istemiyordum çok kirlendiği için. bazı plastikler de çok kolay çatlayabiliyormuş. bunun materyali özellikle hem plastik hem esnek olduğu için ve dik sürüklenebildiği için tercih etmiştim. dayanıklı, çok ağır da değil. ona da özellikle dikkat etmiştim bagaç ağırlık limitimi valiz ağırlığı yemesin diye.

American tourister kullanıyoruz en az 5 senedir. Spinner 4 tekerli modelleri gayet güzel dik gidiyor. Bizde ki modele en yakın model şu anda summerfunk spinner. Bizde ki renkler farklı. Çok ağır değil o yüzden bagaj hakkını doldurmuyor. Ukrayna'da Arnavut kaldırımlarda gayet güzel kullandık ve çok rahatsız edici bir sesi yoktu.

Ürün tavsiye edemeyeceğim ama bir detaya dikkat çekebilirim. Lastiklerin gürültüsüz olması için yumuşak lastik olması lazım. Bunda teker çapı değil yani büyüklük küçüklük değil sert ya da yumuşak olup sesi emmesi önemli. Buna dikkat edebilirsiniz.

özel muayenehanesi olan kadın doğum doktorları da aynı şeyi yapıyor. bence normal bir durum.

plastik cerrahlar da boyle calisiyor, hastaneye gore fiyat degisiyor.
hastanin riskine, ameliyatin komplike olmasina gore hastane seciyorlar.cok normal

Benim de böyle konularda tereddütlerim vardı hem doktorun yanında çalışan asistan, hem hemşire tanıdığım oldu.
Hem de kardeşim burun estetiğini bu yöntemle çalışan bir doktora yaptırdı.
Doktor özel bir hastanenin ameliyathanesini kiralıyor kendi ekibiyle gidip ameliyatı yapıyor.
Yaygın bir durum sanırım.
Bu doktorun nasıl bir doktor olduğundan daha önemsiz bir konu bence.

saglikta her seyden iskillenirim nerdeyse ama bu aklima gelmemisti. cok yaygin bir sey. hic dusunmemistim bu sekilde. hala da normal diyorum. cogu iyi doktor ozel muayenehaneden calisiyor. e kucuk bir yerse de ameliyatlar icin tabi ki bi hastane buluyorlar. ve benim rastladigim pahali yerlerle calisiyorlar, hastane de bir sorun olsa neden kabul etsin sonucta.

Genel cerrahlar da böyle çalışıyor diye ekleyim. Branşın önemi var mı bilmiyorum ama bu tarz çalışma sistemi yaygın sanırım. Bu şekilde çalışan bir doktora, seçilen bir hastanede ameliyat olan tanıdığım var, bir sorun olmadı.

bende de tam tersine bir kanı oluşuyor. adam "benim ismim yeter, gelen benim ismime gelsin" demiş.

Genelleme yapacak olursak, top class doktorlar serbest calisip ameliyathane kiralar, sonrakiler en iyi hastanelerde calisir ve asagi dogru gider. Sizinki o grupta mi bilemeyiz tabi

içiniz rahat olsun. hekimler belli bir hastanede uzun süreli çalışıp belli sayıda hasta edindiyse veya prof- doç gibi ünvan edindiyse her çalışanın hayalini kurduğu gibi kendi işyerini açar artık. çünkü hasta çekmek için artık hastane adına ihtiyacı yoktur.

ameliyatı hastanede yapmaya gelince, ameliyathane kurmanın birçok şartı var. bir apartman dairesinde ameliyathane kuramazsınız. o nedenle hastanelerle anlaşıp onlara ameliyathane ücreti ödeniyor. bu ödeme de hastanın ameliyat için verdiği paraya dahil zaten.
sonuç olarak doktor kendi yaptığı muayene ve ameliyat parasını hastane işe paylaşmamak, kendi koyduğu kurallarla çalışmak için kendi yerini açıyor. işkillenecek bir durum yok. tüm muayenehane sahibi cerrahi branş hekimleri böyle çalışır.

alacaz ama o kadar da almayacağız demişlerdi en son. riski kabul edenler kaldı.

Gördüğüm kadarıyla aynen devam, sadece bu süreçte bip zorunlu olarak iş yerlerin tarafından fazladan kullanılmaya başlandı. WhatsApp +bip gibi oldu

söz konusu değişiklik son anda geri alındı. ayrıca :

1 - google'a tüm herşeyinizi emanet ediyorsunuz, facebook'a her bokunuzu yazıyorsunuz. whatsapp 'la mı paylaşmayacaksınız?

2 - bu değişiklik öncesinde bana soran bir kaç kişiye "maçası yiyenler bıraksın whatsapp'ı" dedim, düşündüğüm gibi kimse bırakmadı, bırakamadı.

ayrıca şöyle bir ek de yapayım. whatsapp devlet tarafından resmi bir iletişim kanalı olarak kabul ediliyor. daha doğrusu whatsapp yazışmaları delil olarak kabul ediliyor. sizin emaillerinizi / yazışmalarınızı incelemek isteyen birisi whatsapp'a bakıyor. sms'lere bakan yok. telegram'a bakan yok.

Marketlerde hırsızlıklara dikkat etmen gerekir. Açık çıkarsa maaştan kesilebiliyormuş. Sahte para da verilebilir. Dikkatli olmaya dikkat et.

Çok abartılı ve sürekli açık çıkmazsa bişey olmaz ikinci sınıf dandik marketler keser öyle hemen maaştan. Göze batmadan güzel güzel çalış, kasana giren çıkana iyi bak. Kasalar kullanıcı kodu ve şifresiyle açılan şekildeyse kendi şifrenle kimseye açtırma, molaya giderken kasadaki kullanıcı hesabını kapat. 50 tane kart kullanıp puan vs harcamaya çalışan delilere karşı sabırlı ol.

Benim kişisel ricam lütfen pos nasıl çalışır puan nasıl kullanılır vs iyi öğren. Örneğin promosyon kodlu bir alışverişte kodu nereye gireceğini iyi öğren. Müşteri olarak ben araştırıp öğretiyorum çoğu zaman. Çalıştığın yerin kampanyalarını filan takip et gelen yazışmaları vs oku. Yani elinin altındaki aletleri eksiksiz kullanabiliyor ol.

Güler yüzlü olmaya çalış, doğru tahsilat yap, ekipmanların çalışma mantığını öğren. Mantığını öğren ki en ufak hatasında çözüm için fikrin olsun.

Dissendium +1 sokağımda bulunan 3 harfli marketin deposundan kasanın çekmecesi çalınıyor 8000 tl varmış içinde, markette 2 personel var o anda ve kalabalık yüzünden 2 kasa aktif çalışıyor. Hırsızlar 3 kişi kadınlar kasaları meşgul ederken adam depoya giriyor çekmeceyi alıp gidiyor . 2 gün sonra yakalanıyorlar fakat para yok tabi ortada. Kasada ki çalışanlardan biri market sorumlusu olduğundan şirket merkeze çağırıp tüm parayı tam maaş kesintisiyle kendisinden tahsil esileceğini söylüyor. Söylediğine göre 3 ay maaşsız çalışacakmış.

Kameranin fps i yetmeyen hirsizlara denk geleceksin

www.instagram.com

açılın eski kasiyer geldi.

-sahte paraya çok dikkat edin. sahte para çok geliyor. 50,100,200'e dikkat ediliyor ama bana bir kere 20 tl yedirtmişlerdi.
-tırnakçılar çok oluyor o yüzden 50 tl'm var bozar mısın falan diyene para falan bozmayın.
-manavdan ürünler tartılmış gelirse kodları doğru mu diye bakın. mesela patates diye elma falan giriyorlar 2 liralık şey 30 tl geçiyor, sonra toplu alışverişlerde sonradan geri dönüyor müşteri, iade kesmeyle uğraşıyorsun.
-yoğurt, peynir gibi ürünlerin son kullanma tarihini geçirip geçirmediğine çaktırmadan bakabilirsin, bu senin görevin değil aslında ama son kullanma tarihi geçen şeyin iadesini kesecek ve azarı yiyecek olan sensin.
-insortleri iyi takip edip indirimdeki ürünleri bilmek işine yarar.
-şifreni kimseye verme ve başka kasiyerleri kasana oturtma ufacık bir hatasında açığın çıkabilir.

Ben öğrenciyken yapmıştım. Yavaş olduğum ve meyve/sebzelerin kodlarını ezbere bilmediğim için müşteriler yüzünden ağlamıştım. Duygusal bir yapınız varsa psikolojik olarak kendinizi hazırlayın.

"niye başka kasa açık değil çok kalabalık" vb ortalığı geren, ödemeyi kart ile yapıp ve anında toz olan kadınlara dikkat et, zira o karta banka red verecek, bu bir taktik. geçen ay bu numara gözümün önünde cereyan etti, kasiyer kız çıktı peşinden koştu ama bulamadı kadını.

ilk baslarda hata yapiliyor, endise edip gerilme :)
bir de yazarkasa ya da pos cihazinin kagidini degistirmeyi iyi ogren, en namusait zamanda biter sonra elin ayagina dolasir degistirecegim diye.

çelik gibi sinirin olmalı. çok uyuz kişiler geliyor. hiç sinirlenmemeye çalış. ben 2 müşterinin üzerine yürümüştüm. biri defacto'da adam sırasını başkasına kaptırmış sinirini benden çıkarmaya çalıştı. pısırık sırasını kapana ses edemiyor bana niye sırayı düzenlemiyorsunuz diyor. neyse bu elindeki tişörtü kasaya fırlattı falan. ben de kasa bankosundan atlayıp adamın yakasına yapıştım. yani kurumsal duruşu bozmamak lazım ama zorlayıcı durumlar olabiliyor böyle :)

Müşteriye sert çıkma, haklı olsan bile tmm abi/abla de geç, uzakta bile olsalar diğer müşteriler seni iyiliğinle kodlar zihnine.
Bir müşterinin hesabını bitirmeden diğerini girme, yeni başıma geldi öndeki adamın sigaranın parasını ödemişim, hesap yüksek geldi ama misafirim vardı farklı ürünler alındı onların fiyatı yüksek galiba diye ödemeyi yapıp geçtim. Sonradan fişte kontrol edince farkettim. Geçti artık, kasiyer acemiydi diye şikayete gitmedim ama artık daha dikkatliyim. Herkes benim gibi esnek olmaz, başın ağrır haklı olarak.

Yemeklerden gir.

Aile bağlarından, misafirperverlikten, temizlik takıntımızdan, müziğimizi nerelerde nasıl kullandığımızdan, ülkenin her anlamda çok çeşitlilik barındırdığından... bahsedebilirsin. Diğer sunumlardan kopya çekebilirsin...

Kedi, köpek sevgisinden bahsedebilirsin. İlgi çeker.

Arkadaşlık, yardımlaşma yakın akraba ilişkilerinden, diğer gamlılıktan gir Antep mutfağına geç.
oradan da biz olmazsak göçmenler sizi ezip geçmişti diyerek sunumu kapat.
Bu şaka bir yana bizden olumlu manada öğrenecek şeyler olduklarını anlatmaya çalışabilirsin .

Yemekten bahsetme hepimiz biliyoruz zaten dediler :)

Bir de güzel orijinal fotoğrafları bulabileceğim bir site tavsiyeniz olur mu?

Hem milliyetci olup hem irkcilik olmamasindan bahset. Ilk zenci pilot osmanlida miydi neydi.

Bence çok genel anlatım yapıp, hiç kimsenin aklinda kalmayacak bir sunum hazırlamaktansa, tek bir noktaya odaklanin. Hatta tek bir hikayeye.

Anadolu kültürü çeşitlilik, çok kültürlülük demek. Bunu isterseniz tek bir yemek tarifiyle anlatırsınız, isterseniz kökeni Bizans müziğine dayanan Türk Sanat Müziği ile.

Ya hu bıraksınlar... Ne biliyormuş yemek kültüründen? Biz bile bilmiyoruz, araştırmıyoruz. Bu gün bir tarifle karşılaştım. Yunanistan kökenli arkadaşım 'Constantinople Cake'i sordu, nenesi yapıyormuş. Bizde yapılmayan bir tatlı. Tarifin İzmir'den geldiği yazılı bazı yerlerde. İçinde badem sütü (İran kökenli tatlı tariflerinin favorisi), gül suyu ve Anadolu'da şu an pek de kullanılmayan baharatlar var. Kek değil, Osmanlı İmparatorluğu mübarek.

'30 dakikada Türkçe' gibi çok mini bir sunum yapabilirsiniz. Dili, kendi yaşadığınız ülkenin dil öğeleriyle karşılaştırırsınız, birkaç çevrilmesi mümkün olmayan kelimeden bahsedersiniz. Oldu bitti. Bu tür sunumlar uluslararası eğitimlerde yapılır, genelde çok sevilir.

Süper fikirler geliyor :)

Bu akrabaların adlarının olduğu bir şema görmüştüm çok eskilerden bir yerlerde, fikri olan olur mu, nereden bulabilirim?

Kahvenin yanında verilen su: misafir önce suyu içerse aç olduğu anlaşılıp yemek verilir:)

yabancıların bizim kültürle ilgili çok sevdiği ve vurgu yapınca ilgilerini arttırdığı olay Türk kültürünün bir "batı ve Doğu karması" olması. buraya bir vurgu ve birkaç örnek ilginç durabilir.

İlgiyle takip ediyorum, ama cevaplardan da gördüğüm kadarıyla Türk kültürü adına spesifik örnekler çok yok galiba. Benim de aklıma gelmedi.
Eskiden kahve yanı suyun anlamı varmış bu +1 ama günümüzde bu tarz bir karşılığı yok.

Aklıma gelen tek şey Anadoluda genel olarak misafirperverlik olayı. Tanrı misafiri kategorisinden alıp Allah ne verdiyse evinde o an ne varsa sunar.

Yazarken şu da aklıma geldi, bir olay olduğunda anında yardıma koşulur. Mesela bir araba yolda kaldıysa hemen birileri koşar omuz atar gibi. Bence bu diğer milletlerde bu oranda olmayan bişey. Burdan da örnekleme yapabilirsiniz belki.

türkiye'nin hem coğrafi hem de kültürel olarak tam bir doğu-batı sentezi bir ülke olduğunu hissettirmen güzel olur.

mağazadan alınan ürünleri mağaza iade almak zorunda değil ama şansınızı deneyebilirsiniz

Ben çok etik olduğunu düşünmüyorum. Ama eski işyerimde bir vardı. Kıyafetleri alıp, etiketlerini çıkarmadan birer gün giyip iade veya değişim yapıyordu. Sırf çeşit çeşit giyinebilmek için yapıyordu bunu. Bu olaya bakınca sizinki daha masum.

Giydiğinizi anlarlarsa ve kusur yoksa iade almak zorunda değiller.

Hiç giymedim diyerek götürüp, beğenmediğim için iade etmek istiyorum derseniz iade almaları lazım ama bu durumda yalan söylemiş ve etik kuralları çiğnemiş olursunuz. Sonuç olarak size 80 tl kazandırır.

Ayrıca eğer diz izi yaptıysa almazlar sanırım.

aynı pantolonu satın al ve giyilmemiş pantolonu ilk faturayla iade et?
giyilmiş ürün iade edilmez!

Etik değil, kullandığınız pantolonu başkasına satacaklar.
Iyy yapmayın şöyle şeyler ya almadan önce araştırın, sizden sonra indirme girdiyse de kısmet deyip geçin.

Ya olur öyle şeyler. Siz kullanılmış ürün almak ister miydiniz? 200 edecek bir şeymiş vermişsiniz, üzülmeyin. en çok deattheodosia’nin dediği gibi olur..

deartheodosia+1

şansını dene belki alırlar. pantolonu iade etmediğin için kimse sana onur madalyası takmayacak. aldığımız ürünleri yıkayıp öyle kullanıyoruz zaten. kim takar etiği hangi ülkede yaşıyoruz ya...

1 - mağazaların iade alma zorunluluğu yok. hatta beden değiştirme zorunluluğu bile yok. bir mağazadan kıyafet aldığım zaman, sırf bu sebeple hediye kartı alıyorum, beden meden değiştirmem gerekir diye.

2 - internetten bile olsa, geri iade sadece KULLANILMAMIŞ ve tekrar satılabilir durumda olan ürünler için geçerli. giydiğiniz ürünü geri vermek zaten mümkün değil.

3 - işin mantığında, aldığınız ürünü eve gidip denediğinizde daha önce görmediğiniz bir şeyi görmeniz, ya da beden problemi olması var. etiketlerinin üzerinde olması lazım, giyilmemiş olması lazım. ürünü bir gün giyip , sırf daha ucuzu var diye iade etmek hiç etik değil.

İnternetten ürün alınca barkod kodu uyusmayacağı için o şekilde yapamadım. İade de etmedim, kazıklanmış oldum.

Neticelenmiş ama yine de cevap yazayım. İade edilmez bu bir.
İkincisi o para sizden çıkacakmış öyle ya da böyle, şükredin böyle çıkmış. Pantolondan kurtardığınız miktar yolda düşüp masrafa girerek yine çıkabilirdi. Dolayısıyla kazıklandım diye bakmak yerine böyle çıktı demek diye düşünmek daha iyi.

Ayrıca iade ettiğinizde, onu alan kişi ya da satıcı giyildiğini anlayıp beddua ederse yine başına dert gelecekti. Sonra da nerden buldu bu dertler sorunu çıkardı. Bu da giyip giyip iade edilir diye düşüneceklere de genel cevap olsun, kullanılmış ürün iade edilmez.

Kullanıldığı için etik değil :(

Yazlık için yeni bakmıştım, o fiyata zor gibi. Sadece masasını alabilirsiniz o bütçe ile. Sandalye daha pahalı oluyor. En azından 2500 TL ayırmak lazım gördüğüm kadarıyla.

Balkon eğer genişse akıllı sehpa diye bir masa var, aç kapa genişlet, alçak, yüksek vs fonksiyonlu bişey. Kare modeli ve dikdörtgen modeli vardı. Ama fiyat 940 olmuş şimdi. Düşünürseniz sitesini de ekliyorum ama siteden ziyade telefon ile iletişim kurulması lazım, site biraz sorunluydu.

www.sehpamakilli.com

Ya da masa sandalye illa takım falan düşünmüyorsanız normal suntalam masa ile düğün sandalyesi diye satılan plastik gibi ama şık sandalyeyle de hoş görüntü sağlanabilir. Onların fiyatı da 50 idi 100’e çıkmış.

Takım olarak almanız gerekmiyorsa İkea'nın katlanan sandalyeleri bulabileceğiniz en uygun sandalyelerdendir sanırım, kullanılmazken de katlayıp kenara koyuyoruz yer kaplamıyor.

www.ikea.com.tr

letgodan baktiniz mi?

Sayenizde bundan sonra icini acip kurt var mi diye bakmadan yiyemeyecegim, icime kurt dustu :))

kurt varsa da kurumuştur ekstra protein, hayatım boyunca yıkamadım kurutulmuş bişeyi. içinden çekirdeğini çıkartırlarken illa ki kurt murt da kalmamıştır

Yıkıyorum tozu falan gitsin diye ama bakmadan yiyorum sonra protein niyetine.

yıkamam. içine de bakmam. kurumaya başladığında kurt çıkar gider herhalde :D

Ağız tadıyla bir kayısı, erik, kiraz giyemeyeceğiz be ya :)
Normalde kuru kayısı, kuru erik yıkamam, ekstra incelemem nefis nefis yerdim ama internette böyle sorular, yazılar falan bahsedildiğinden olsa gerek artık yerken eskisi kadar ağız tadıyla yiyemiyorum, böyle bir korka korka, kim bilir içinde ne vardı acaba diye diye yiyorum. Mutlu olun emi :))

Hurmayı da yıkayıp yiyenler varmış, nerde o eskiden hopur hupur yediğimiz mutlu mesut günler, ah ah :)

Hiçbir şey yapmıyorum. Aldıgım gibi direkt yiyorum, kurt düşüncesi de bu zamana kadar hiç aklıma gelmemişti, teşekkürler :D

Yıkıyorum ama içini açıp bakmak aklıma gelmemişti hiç.

yıkıyorum, içini de açıp bakıyorum, malatyalı olarak bildiğim kadarı ile normal kuru kayısıda(sarı olan) kolay kolay kurt olmaz ancak gün kurusunda kurt ihtimali var. eğer kurdun eti ne budu ne yesem de bir şey olmaz diyen insanlardan değilseniz açıp bakmakta fayda var.

tek başına yaşayıp 10-15 arası kazanan birisi orta direktir bence. kendimden yola çıkıyorum :D

bence marketten istediğin şeyi alıp yiyebilmek, ayda bir kaç kere dışarıdan yemek söyleyebilmek orta direklik.

Valla kavram böyle çok keskin bir kavram olmadığı için öncelikle kavram konusunda herkeste bir kafa karışıklığı var gibi. Herkesin orta direk kavramını farklı çünkü.

Benim düşünceme göre memur, emekli ya da bişekil orta düzey geliri olan, yani asgari ücretten fazla alan ancak öyle aldığı ücretin kendisine çok da büyük nimetler sağlamadığı kişidir orta direk. Daha çok toplumdaki en düşük maaş skalasına göre belirleniyor gibi. O yüzden tüm ihtiyaçlarını karşılaması vs gibi bir olay yok, sadece biraz daha yaşanılır şekilde hayatta kalan ancak yine de oldukça şeyden feda etmek zorunda kalan kişidir orta direk. Yani o toplumdaki ortalama insandır orta direk. Bu yüzden memurlar/memur maaşları vs hala oluşturuyor o sınıfı bence.

Illa rakam verecek olursak da 5-6 bin civarı derim.

Kira hariç
tek 10 bin
hane 18-20

Orta direktir

E bana nick bırakmamışsınız ve jrr tolkien doğru yerden bakıyor. Orta direk eskiden de alt sınırın bir üstünde yaşayan ama sabit geliri olan demekti, Özal’ın lafıydı diye hatırlıyorum. Şimdi de aynı şekilde yaşayan memur sınıfıdır. Hem sayıca toplumda büyük yer işgal eder, hem toplumu ayakta tutan tam da ortadaki direktir. Ekonomi çarkı o orta direkle döner, o yüzden eskiden esnaf, memur zammını sıkı takip ederdi ki memur zam alsın da biraz para harcasın. Çünkü ne kadar harcama o kadar esnaf kazanacak. Şimdi ise ekşide milletin elinden gelse memura maaş vermeyecekler. Halbuki toplumu ayakta tutan orta direk odur işte. Ve aynı düzeyde maaş alan çalışanlar, 5-6 bin yani.

10-15 bin orta direk olsa olsa paralel evrende olur. Türkiye’de halkın bir çoğu bu maaşı alabilmek için uğraşıyor.

Yoksulluk sınırının üstünde bir gelirin varsa orta direksin işte.

ortalama öğretmen maaşı *2 yaptığında şöyle görüyorum, karı koca hane başına 11-12 bin tl falan giriyor. işte bu rakam bence tam orta direğin karşılığıdır.

"geçinmekte zorluk yaşamayan ama geleceğe de öyle aman aman yatırım yapamayan kişi"

senin tanımından yola çıkarsak, ev kiralarının 2000-3000 olduğu şehirde geliri 6000-9000 civarında olanlar orta direktir derim. kısaca ortalama kiranın 3 katı alıyorsa orta direktir.

insanın kendi evinin olması çok büyük bir rahatlık bu arada. o maslow'un üçgeninin ilk basamağına yerleşmek için gezmek gibi. "he burası katların en genişi la, şuraya yatağı koyarım, çalışma masası da şurda olur, oh iyi la" huehue.

tek yaşıyorum, 10 bin alıyorum. minimal ve tamahkar yaşadığım için yarısını kenara atıyorum. ama daha iyi ev, araba, kurslar, kıyafet, hobiler, alkol alışkanlığım falan olsaydı bu maaş ucu ucuna yeterdi gibime geliyor. ama ortadireklik sadece yaşamak değil. ev alacak kadar kenara para atmak lazım. o yüzden ben tek kişi için min. 12bin 2 kişi için 25 bin diyorum.

Orta direk bir ülkenin memur, kıdemsiz kurumsal çalışan ve küçük esnaf ortalamasıdır. Kişisel olarak bakıp, bana anca bu yeter diyerek tanım yapmak biraz subjektif olur.

hesabı ailede kişi başına düşen gelir gibi hesaplıyoruz . Tek veya çift veya aile gibi ayrı senaryolarda tutarlar yazmanın daha net hali bu olur sanırım. Bir aileden çalışabilecek durumda olanların her birine ortalama 5 bin TL düşüyorsa yani çiftlerde 10 bin TL , çalışmaya başlamış, veya çalışma çağına gelmiş ama henüz evden ayrılmamış çocuk varsa çocuk sayısına bağlı olarak (2+x)*5k TL gibi bir rakam denebilir.

Bunun üstü hemen zengin değil tabi, orta direğe yakın ara seviyeler ama Türkiye ortalaması 5 bin tldir bence orta direğin başlangıcı.

5

kredin devam ettiği sürece dask ve hayat sigortalarını sizden talep edecekler. banka kredi süresince bunları yeniler, krediniz bittiğinde de aramaz sormaz. siz yaptırmaya devam edersiniz isterseniz. normal şartlarda "bunları benden yaptırmak zorundasın" diye bir zorlamaya gidemezler ama gidiyorlar işte işin içinde kredi var diye. siz başka yerden yaptırabilirsiniz.

Tamam ama benim sorduklarim digerleriydi.

Diğerleri pazarlama çakallığı, yaptırmak zorunda değilsiniz. Ama süresi dolunca otomatik yenileyip ek hesaptan ya da kredi kartından tahsil edebilirler.

Kesinlikle istemediğinizi belirtin şubeye, ben hayat sigortası bile yaptırmadım hiç bir kredim de.

Bende dask ve yangın otomatik yenileniyordu. Banka sms ve mail ile bilgilendiriyordu her yıl. Hayat sigortasını zaten yazmışsınız. Diğer bir takım sigortalar (neydi hatırlamıyorum) otomatik yenilenmedi. Ben de yaptırmadım.

BankamAlbaraka idi, diğer bankalarda farklı çalışma sistemi olabilir bilemem. Dolayısıyla dask ve yangın sigortalarının dışındakiler zorunlu olmaması lazım.

hayat sigortanı peşin yaptılar kredi açılışında. eve yönelik dask ve konut sigortan her sene yenilenecek. sana illa o bankadan yapılacak diye bir şart sunamazlar. istediğin yerden konut ve dask yaptırabilirsin. bunlarda önemli olan, rehin/alacaklı kısmında kredi çektiğin bankanın adının geçmesi. zorlarlarsa şikayet edeceğini söyle. bunları zorlayamazlar sana. geri vites yapma, gidere gider yap.

hocam şimdi yapamıyoruz o zaman ne yapsın adam.

Örn: tr.wikipedia.org

Osmanlı evleri ahşap olduğundan bugüne pek kalmamıştır yangınlar yüzünden. Tulumbacılar vardı itfaiyeci olarak, Beyazıt kulesi de yangın kulesiydi, kuleden şehir gözetlenip yangına müdahale için nöbette olunuyordu.
Şimdi yazarken düşündüm de adamlar yangın ihbar hattı kurmuş aslında, o dönemin imkanıyla bir şekilde mücadele etmiş.

Çoğunlukla kendi başına sönene kadar devam ediyordu. Bunun dışında minimal müdahalelerde bulunuluyordu.

Ancak bugünkünden çok farklı bir durum bu. bunda iki önemli faktör var. Birincisi bugün doğa üzerindeki kontrolümüz hayli yüksek, "verimli bir dengede" tutmaya çalışıyoruz her şeyi. Tahribat gücümüz çok fazla, örneğin kendimizce bir plan yapıp "şu kadar ağaçlık alan gelecek şu kadar zamanda bize yeter" deyip geri kalan alanları imara açıp yeryüzünü şekillendirebiliyoruz. Haliyle bu planlar tutmadığı zaman işler eski zamanlara göre çok daha hızlı şekilde sarpa sarıyor.

İkincisi ister doğal olduğuna inanın, ister insan etkisiyle oluştuğuna; dünya küresel olarak ısınıyor. Bunun etkileri çok yıkıcı.

Bugün teknolojik aletler dünyayı öylesine küçültüyor ki gelecekte dünya siyasi yapısının zorunlu olarak değişeceğini öngörmek çok zor değil. Gezegen bütün halinde bizi etkiliyor artık. Örneğin Brezilya'da ya da Kanada'da dejenere bir yönetim başa gelirse ve içi boş söylemlerle Brezilya için Amazonları ve Kanada için tayga ormanlarını ortadan kaldırmak isterlerse, teknik olarak bunu yapabilecek güçte olacaklar ki Brezilya'da şu anda buna yakın bir durum var. Haliyle dünyanın geri kalanının buna sessiz kalması mümkün olmaz, intihar olur bu.

Özetle geçmişte dünya oto-pilottaydı ve yangınlar sadece birer afetti. Artık manuel olarak her şeyin kontrolü artarak bizim elimize geçiyor ve bunun sonucu öngörülebilir değil. Zaman geçtikçe dünyanın yönetimine ortak oluyoruz ve doğanın kendisi bizim hassas planlarımızı gözetmeden bir afet ortaya çıkarınca eskisine göre çok daha yıkıcı problemler ortaya çıkarıyor bu.

ilerledigi noktayi onceden yakiyorsun bitiyor.

Şehir içindeki yangına müdahale ediyorlar. İtfaiye teşkilatı Roma döneminde bile var.

Orman yangınlarında şöyle bi durum var, şu an bu kadar çok ve şiddetli yangın çıkma sebeplerinden bir tanesi de yangınlara müdahale edilmesi aslında. Yani önceden atıyorum 30 yılda bir yangın çıkıyordu doğal sebeplerle, yanıyordu, ondan sonra 30 sene rahat.

Şimdi çıkan yangını söndürüyorsun, seneye bi daha çıkıyor. Hatta daha şiddetli çıkıyor, çünkü daha fazla ot, kuru/ölü ağaç var. Yine uğraşıp söndürüyorsun. Bunu 30 sene yapınca artık söndüremeyeceğin şiddette bir yangın çıkıyor.

Bi de eskiden ormanların içinde gezip yakmak için odun toplayan insanlar vardı, işte keçiler/hayvanlar falan gezip kuru otları yiyordu sürekli. Bu da yangının şiddetini ve yayılma hızını azaltan bir şeydi. Artık bunlar yok, o yüzden daha çok yangın çıkıyor.

www.theguardian.com

Yunanistan'da da var. Sıcaklık fazla bu yıl. Bir de yangına müdahalede sınıfta kaldığımızı düşünüyorum.

ben egede yaşıyorum. burada (nazilli) bir kaç boş otluk arazi durduk yere yandı. sıcaklık çok yüksek, buradaki çamlardan düşen kuruyan yapraklar çıtırdıyor, her an alev almaya müsait. zaten küresel ısınma olacağı yıllardır söyleniyor. kundaklama da arada vardır ancak denizli buldan, güney. aydın karacasu, bozdoğan vb ilçelerde yangın var. tanıdıklarımla konuştuğumda kendiliğinden çıktığını söylüyorlar.bu bölgeler ranta dayalı bölgeler değiller.
28 temmuzda meclisten cbnına truzim bölgelerine yapılaşma yetkisi verilmişti.marmariste kundak olabilir, çünkü marmariste imarlaşacak alan kalmadı,bir grup kundakçı yakıp olayın bu raddeye geleceğini düşünmemiş olabilir. tamamen subjektif yorum.
bence küresel ısınma. bir sürü milli park vb. bölgelere insanlar bayramda, bayramdan önce gidip mangal yaptı, deniz girdi ve kirletti. yani tetiklediler bu durumu.

Yanması değil söndürülmemesi problem.

Kuresel isinma boyle bir sey degil arkadaslar.

"Özellikle en sıcak günler seçiliyor ki sıcaklık ne kadar çoksa tutuşma ve yayılma o kadar çabuk olsun diye" diyenler var.

Miha’ya katılıyorum (nik zor geldi gecenin bu vakti gözüm iyi görmüyor, yaşlanmışız:)
Bence de sıcaklar, ihmal daha ön planda. Her tan yanıyor çünkü. Bölgeleri bilerek yazmıyorum ama insanlar artık çok yaygın alanlara giriyor, kamp, gezi vs derken özellikle cam ya da yanmaya müsait atıklar bazında ihmal diyorum. Sıcaklıkla da birleşince küçük bir kıvılcım alır gider.

Blr kıvılcımla başlayıp çevreye kozalak, rüzgâr vs ile sıçramalar da kontrol edilmez boyuta getiriyor.

Bir ihtimal de az bir yerde belki kasıtlı yakanlar olmuştur, sonrası yine kontrolden çıkmıştır, yani sırayla bir çizgide falan yakmaya devam edildiği gibi şeyleri düşünmüyorum.

Genel olarak da işte toplu bir saldırı var, yakıyorlar her tarafta saldırı var falan kafasında değilim. Ama bu bazıları tarafından o kadar dillendirildi ki, yakacağı olmayan da gaza gelir nerdeyse, adını duyurmak için, örgütüne güç falan diye. Lokal bir yerde olduysa bile bütün yangınları bu şekilde etiketlemek ikna etmiyor. Şu ana kadar da bildiğim kadarıyla somut bir delil yok diye biliyorum.

küresel ısınma böyle bir şey arkadaşlar
www.c2es.org
www.edf.org
www.carbonbrief.org

Kürsel ısınma okeyse bu hafta içinde resmi gazetede yayınlanan yeni turizm kanunu ne alaka? Bu da mı küresel ısınma?
Diyeceklerim bu kadar.

Küresel ısınma ya da sıcak havalardan ötürü gece 3 farklı yerde yangın çıkar mı ? hayır.

Turk Hava Kurumu, bir belediyeye ait bir kurum degil. Belediyenin cop arabasi olur, yangin sondurme ucagi degil.

muğla antalya büyükşehir zaten?

iç anadoluda olsa söndürmesi çok daha zor olurdu ama iç anadoluda o kadar çok orman yok zaten. istanbul olsa bense bu kadar büyümezdi ama istanbulda da bu kadar orman yok.

yanan yerler büyük şehir.
yanan yerler ülkenin kalbi zaten. muğla antalya gitti? siz farkında mısınız?

Müdahale farkı olurdu. İstanbul’da, Ankara’da hapşırsan sadece o şehirler hapşırdı sayılmaz. Yani bir kere canlı yayınlar olurdu, gündemde olurdu, müdahale çok daha hızlı ve kapsamlı olurdu. Yakın şehirlerden takviye gelirdi vs.

Soruda kastedilen büyükşehir olayının mahalli idare anlamında olmadığını sanıyorum.

Mobildeyim editleyemedim.
İstanbul’da ormanda ve yakınınlarında her yıl yangın çıkar ve helikopterler müdahale eder, haberlerde bile görmezsiniz pek. Yani bu çapta büyümez zaten, büyüyecek olursa da yukarıdaki açıkladım.

Değişeceğini sanmıyorum.
Uzun yıllar böyle bir evlilik sürdürdüm, hem çalışıp hem ev işlerine yetişmeye çalıştım.
Bence kişilik bozukluğu vardı.
Sonra da ben tükendim ve sona erdi.
Pek bir tavsiye olmadı ama.

Para versin kadın tutsun sorumluluklarını o halletsin. Parasına güveniyorsa tabi. Değilse kesinlikle iş yapma ve "biz" bilincini yaşatma. Bak bakalım ne yapacak.

Gündelikçi parasını o ödesin. Siz de gizli gizli para biriktirin benden söylemesi.

Arada iş yıkın. Yapmazsa yemek vermeyin.

böyle insanlar iş yapan tarafı sömürürler deyim yerindeyse, değişmezler

"Artık gücümün ve vaktimin yettiğince gereken ne varsa tek başıma yapayım yeter ki söylenmesin, surat asmasın diye düşünürken buldum kendimi"

şimdiden kendini hayatını feda etmeye, suçlu hissetmeye başlamışsınız, 20 yıl sonra baktığınızda hayatınızın çalındığını farkedersiniz

babam böyle bir insandır, iyi de bir insandır fakat çok tembel keyfine düşkün ve sorumsuzdur, keşke annem yıllar önce ayrılsaydı hayatını yaşasaydı hizmetçilik yapmak yerine

Esinizi cok gec tanimissiniz, cogu erkek ona annesi gibi bakacak kadin ariyor. Gecmis olsun. Annesi oldunuz.

Temizlikçi tutun eğer cocuk yoksa haftada 2 gün bile yeter cocuk varsa 3-4.. Biz de temizlikçi oluyor cocuk içinde bakıcı önerdim kabul etmedi esim. Halim kalmıyor işten dolayı. iki tarafta haklı sizin durumda ikiniz de çalışıyorsunuz aksi halde evliliğiniz çok yıpranır. Bu arada iyi bir abla bulursanız yemekte yapar 2-3 gün yersiniz.

bence kişilik bozukluğu olabilir eşinizde. yoksa bile dediğiniz gibi vicdani bir sorun var ortada. sizin için fedakarlık yapması gerektiğinde yapar mı acaba? hayat bu, ev işi gibi basit bir şeyde bile böyle yapıyorsa, ben hiçbir konuda güvenemezdim sanırım. bekara karı boşamak kolay derler, o yüzden ayrılın diyemem, hele siz değiştirmeyi ümit ederken. Ama insanlar değişmiyor :/ ben olsam şahsen, ayrılırdım.

siz çalışıp yoruluyorsanız, o da çalışıp yoruluyor.
erkekler genelde kadınlar kadar titiz olmadıklarından veya bu işleri önemsemediklerinden, sizin söylediğiniz işlerin büyük kısmı kendisine angarya geliyordur.
siz bir yeri silmesini söylediğinizde, "ne gerek var? kirli değil ki" diyordur içinden.

diğer yandan, iki kişi çalışıyorsanız, haftada bir gündelikçi çağırın, eviniz düzene girsin.
zaten iki kişi çalışıp boş zamanlarında da birlikte temizlik yaparsa o evlilikten hayır gelmez ki, ev arkadaşı olursunuz.

kişilik bozukluğu falan değil bu, adam yalnız da yaşasa kendi evini temizlemeyecek.
illa durumu ataerkilliğe falan çekmeye lüzum yok.

orası adamın evi, yuvası.
işten gelip bir de sürekli kendisine iş buyuran birini görmek, bir süre sonra sizden soğumasına neden olur.
huylarınız farklı ama adama ev yaşantısını da zehir etmeyin.
işten gelip ayağını uzatıp oturmak istiyor olabilir, bundan doğal bir şey yok.
üstelik sürekli iş hatırlatmak falan...
çok can sıkıcı, evliliğinizi bitirirsiniz.

bu sizin için çok önemli bir şeyse, boş zamanlarında diş fırçasıyla derz temizleyen adam da var, öyle biriyle evlenmeliydiniz.
yani bunu o ya da bu sebeple yapmak istemeyen insana sürekli ısrarda bulunursanız ilişkiniz bozulur.

benlik iddiasına girmeden, dediğimi yaptıracağım hırsına kapılmadan ve konuyu kişiselleştirmeden bir an önce çözüm bulun derim.

Blatta +1

İki kişi çalışıp eve temizlik için düzenli destek almalısınız bu ayrı mesele. Ancak eşinizin tembel ve sorumluluklarını yerine getirmeyen,iş bölümü yapmayan hatta öz bakımını yapmama potansiyeli taşıyan biri olmaması ayrı mesele.
Bunun içinde hastalığı sağlığı var, alışverişi eve insanın kendine çeki düzen vermesi var. Bişey arızalansa ilgilenmez, hayatın akışını bozacak bi problem çıksa insiyatif almaz, üstüne başına dikkat etmez, spor yapmaz vs sonsuza kadar biri bana baksın benim yerime karar versin diye gezinen insanlarla ortak yaşam kurulmuyor ne yazıkki.
Flört dönemi, evlilik öncesi ortak yaşam alanı paylaşma falan bunlar için önemli işte.

Doğrudan değiştirmeye kalkmak yerine sonuçları görmesini sağlayacak şekilde ilerlemeniz daha iyi olabilir. Ne yapacağınız konusunda uzun soluklu profesyonel destek alın. Bu durumun öncelikle kendisi ve evliliğiniz için ne kadar zararlı olacağını farketmesi lazım. Yine de ha ben böyle iyiyim derse hayat kısa, yapacak bişey yok, kendine göre birini bulur veya yalnız kalır.

Eşinizdir, seviyorsunuzdur şimdi kırıcı olmak istemem ama bu bir gerçek tespit. Tek başına hayatta kalacak kadar eğitimi, görügüyü disiplini edinemeden yetişkinlik yaşına gelen erkekler var. Ha olabilir ama evlenip başkalarına sırtılarına dayanmaları kabul edilemez. Bu insanlar baba oluyor sonra bi de.. kendileri gibi aynı model ilkel nesiller yetişiyor. Nasıl örnek olacak? Onu geçtim zaten çocukla nasıl ilgilenecek? Ne kadar ilişki kurabilecek?

Konu ev işi veya temizlik değil. Kendine yetme, empati yapma, hayatı müşterek yaşamaktan “keyif alma” . Yoksa nedem evleniyoruz? Ha keyif almıyordur hayhay, zorla mı evlendirildi?

Terapiye gidip durumu onun anlayabileceği dilden kafasına kakın . Olmuyorsa salın gitsin.

Blatta + 1 + temizlikçi

Erkeklerin büyük çoğunluğu öyle, nasıl itiraf etmiş ona hayret ettim sadece.

kendi adıma bu kadar basit şeyleri kotaramayan "yetişkin" bir erkeğe karşı duygularım bir noktadan sonra çocuk bu ya, koskoca yetişkin bunu nasıl düşünemez, yuh artık hepi topu süpürgeyi açacak, ben hastalansam demek ki bu bana bakmayı bile beceremez, e bu baya sahtekar hem temel haklarla ilgili ağzı dolu konuşuyor ama eşit sorumluluk konusuna gelince yan çiziyor noktasına geliyor ve ne saygım, ne sevgim, ne de cinsel isteğim kalıyor. zira çocuk avutuyor, vicdansız bir sahtekarla birlikteymişim gibi hissediyorum kendimi, aradaki yetişkin denkliği bozuluyor.

temizlikçi tavsiyeleri vesaire bir noktaya kadar işe yarayabilir, deneyebilirsiniz. sonrasında ise kadınlar ikiye ayrılıyor, bu durumu kabullenenebilenler ve kabullenmeyenler.

sen de yapma ciddiyim. çünkü hazır geldiği müddetçe rahatsızlanacağı bir şey yok.
temizlik için kadın tut, yemek için de atıştır peynir ekmek vs.

tarafları tanımadan, ev işinden kastedilenin ne olduğunu bilmeden, kadın-erkek, haklı-haksız muhabbeti yapmayı doğru bulmuyorum.

kendimden bahsedecek olursam etrafta biraz toz olması benim için çok dert değilken yığılmış kirli bulaşık veya sokakta giyilmiş kıyafetle yatağa oturmak gözlerimden alev fışkırtabilir. evde kedilerim var mesela, anneme göre kaka yaptıklarında hemen almak gerekiyor ama bence zaten kum bunun için var, kumu günde 1 kere temizlemenin yeterli olduğunu düşünüyorum.
bunun gibi kim neyi yapılması gereken iş olarak görüyor, ne sıklıkta istiyor vs çok değişken. belki eşiniz aşırı tembeldir ama belki de siz çok takıyorsunuzdur. haftada 1 temizlik için yardımcı alsanız belki ikiniz de rahatlarsınız. bilemedim.

Kocanız sizi düşünse, ben ev işleri yapamıyorum, sen çok yoruluyorsun, eve bir yardımcı alalım derdi, ya da size "Yorma kendini gel otur ev işleri beklesin" derdi. Adam hem suçlu, hem yapması gereken işi yapmıyor, hem söyleniyor, hem surat asıyor. Tek yapacağınız ailelerinde haberi olacağı büyük bir kavga etmek. Bu tip insanlar fırça yiyip, başkalarına rezil olunca adam oluyorlar. Hiç öyle ailemi karıştırmamayım diye düşünmeyin, bu adamın size böyle kötü davranmasında kendi ailesinin de suçu var. Eğer eşiniz sizi gerçekten seviyorsa, size değer veriyorsa davranışlarına çeki düzen verecektir. Hele böyle çocukça davranan birine en doğrusu ailesine anlatmak. Ya bugün uğraşır eşinizin düzelmesini sağlarsınız, ya da 2-3 yıl sonra kendi işiniz, ev işleriniz arasında yorgunluktan bitmiş halde ağlarsınız. Evde ne iş yapıyorsanız, hem eşinizin hem eşinizin ailesinin gözüne sokun. Ben yerinizde olsam eşimizin kirli çamaşırlarını, bulaşıklarını toplar, hem ailesinin evine götürürdüm hem de iş yerine. Bana saygı duymayana, bende saygı duymam.

Eşiniz sizi hizmetçi gibi görüyor, artık onun için ev işlerini yapması gereken birisisiniz. Nasıl yetiştiyse öyle gider diye bir şey yok, insanın karakteri ile, karşısındaki insana duyduğu saygı ve sevgi ile alakalı. Haksız olduğu için birde surat asıyor. Enerjinizi düşürüyor. Yarın çocuğunuz olursa ne olacak, ya da siz hasta olsanız, bir kaza geçirseniz? Bu adam kalkıp size bir bardak su vermez. Siz o haldeyken bile sizden 'hizmet' bekler. O kadar okul okumuşsunuz, işe girmişsiniz, kendinize bunca zaman emek vermişsiniz, yazık değil mi size, bence çok yazık.

Duyuruyu açan kullanıcının kocası eğer tek yaşıyor olsaydı mecburen bakın mecburen kendi çamaşırını yıkamak, bu çamaşırları makineden alıp asmak, ütülemek, ardından dolaba yerleştirmek zorunda kalacaktı. Kullandığı tuvaleti temizlemesi, bitmiş tuvalet kağıdını yenisi ile değiştirmesi gerekecekti. Adam çalıştığı için zaten evde düzenli ev işi yapmak zorunda kalacaktı. Ev arkadaşı ile ayrı eve çıkanlar bile evin sorumluluklarını paylaşıyor, ev arkadaşına saygı duyuyor. Sırf evlendi diye eşine ev işlerini kitlemek nedir? Bu kadını kendisine hizmetçi yapmak için mi evlendi? Yarın öbürgün çocukları olunca çocuklar annelerini evin hizmetçisi olarak mı görecekler? İnsanlar isterlerse değişirler. "erkekler böyledir" diyerek bu soruna böyle yaklaşılır mı, yapılması gereken ev işinin cinsiyeti mi olur? Tek başına yaşasa böyle tüm işleri kendisi yapacak adam evlenip keyfinden ev işi yapmayınca "erkekler böyledir" lafının arkasına sığınılıyor. Sanki adamın eşi, kalk koltukları temizle, halıları sil diyor.

kisilik bozuklugu falan degil bu.

ben yalniz yasayan bir kadinim. butun temizlik ve yemek isleri bana zulum gibi geliyor. kirk yilda bir yapiyorum. umrumda degil. evlensem de bu degismez. esim rahatsiz olursa temizlikci tutariz. parasini da veririm. yeter ki ben is yapmayayim.

esinizin de bu isleri hic sevmedigini anladim ben. herkes titiz ve duzenli olmak zorunda degil.

iste bu yuzden evlenmeden once beraber yasamak lazim.

madem sen daha rahat ve daginik olmayi dene. az ev isi yap. buna alis. yapabilir misin? hayir. o halde kim neyden rahatsiz oluyorsa onunla ilgili bir sey yapsin.

cozum temizlikci tutmak. ikiniz de rahat edersiniz. kavga da etmezsiniz.

hakli haksiz muhabbeti yapmak istemeden tavsiye vereyim.
yarimsar gunden haftada 2 ya da 3 gun temizlikci alin. boylelikle hem ev isleri yapilir (camasir -yikama-toplama-, bulasik, yatak toplama, hatta yemek) hem de ev temiz ve duzenli kalir.

bende bu konularda çok tembel bi kadınımdır. Zaten ev işlerinin kadının sorumluluğu ya da kadının becerisi olduğunu kesinlikle düşünmüyorum. Kadın sadece evi düşünmeye programlanıyor çocukken, Erkek ise evi düşünmemeye. Bu nedenle evde yapılacak işleri yalnızca düşünmek, evi yönetmek bile ekstra bir sorumluluk.

bende bu konularda eşimle çok tartıştım zamanında. Eşim ben söyleyince yapan, ama "benim için" yapan bir insandı. Sanki benim bir ricamı yerine getiriyormuş gibi hissediyordu kendini. Bu nedenle yorgun olduğunda, canı istemediğinde "benim için" iş yapmak ona yorucu geliyordu ve tepkisel davranıyordu. ilişkimizin en başından beri, 4 senesi iş hayatı olmak üzere 6 senedir aynı evi paylaşıyoruz. ben ilişkimizin en başından beri şu şekilde davranıyorum:

Kesinlikle cinsiyetçi tüm kalıplara karşıyım. Feministim. ama bunu yaparke tepkisel değil bir öğretmen gibi açıklayarak, empati uyandırarak yapıyorum. Eşim başlarda bu cinsiyetçilik problemlerinden bir haberken şuan çoğunlukla benimle aynı düşünüyor. Bazen uygulamada eksiklikleri oluyor o kadar.

Ev işini benim için yapmadığını üzerine basa basa söylüyorum. Bu ev ikimizin, bu sorumluluklar ikimizin, yapılacak işleri senden daha fazla farkettiğim için sana söylemek durumunda kalıyorum bu da sanki benim ricamı yerine getiriyormuş hissi yaratıyor sende diyorum. Ama asıl beklentimin ben nasıl evin tüm işlerinin farkındaysam onun da tümünün farkında olması olduğunu özellikle belirtiyorum. Çünkü evi yönetmek daha büyük sorumluluk. Sürekli arka planda toplanması gereken çamaşırlar falan dönüyor. Ben nasıl farkındaysam bunun o da farkında olsun istiyorum ve bunu anlatıyorum.

Evi yönetmenin iş yapmaktan daha zor olduğunu ifade ettim ona. Evde işlere yardımcı değil sorumluluk paylaşan bir partner olması gerektiğini falan belirttim. Evde gözüne çarpan işleri bizden başka kimsenin yapmayacağına, gördüğü her işi onun sorumluluğu olduğunu falan ifade ettim bolca.

Yapmadığı her işi benim yapmam için bırakmış oluyor. Bu durumun adaletsiz olduğunu söyledim. Ben evden çalışıyorum o işe gidiyor. yani akşam salonda bıraktığımız bardaklar benim sorumluluğum haline geliyor. Bu nedenle bardakları mutfağa götürmeyi ben ertelersem yarınki işlerimin arasına erteliyorum ama sen direk bana kakalamış oluyorsun dedim. Bu durumu ben diyene kadar farketmemiş, üzerine düşünmemiş. O zamandan beri ortalıkta bir şey bırakmıyor vs.

Yani ben bu konuda çok net oldum. Beklentim iş yapması değil, beklentim evi benim kadar yönetmesi oldu. bu nedenle tam eşit almasak bile eşit sorumluluk alma kavramına yakınız. Bunu sürekli anlatarak, empati kurmasını sağlayarak, evi yönetmenin iş yapmak kadar büyük bi sorumluluk olduğunu bazen yumuşak dille, bazen de ciddiyetle tekrar tekrar anlattım.

Ama benim için surat asmaması, söylenmemesi için işleri kendim yaptığım bir dünya asla yoktu. Yani opsiyonlardan birinin o olmadığının o da farkında. bence bunun etkisi büyük.

Ayrıca: karşımdaki iş yapmak istese, bana bir şey demese bende sevmediğim işleri yapmayı teklif etmem. Ama zorlandığını ifade ederse yardım ederim. Yani talep edilirse yaparım. Ama talep edilmediği durumda yapmaktan hoşlanmadığım şeyi yapmaya uğraşmam.

Eşinize net şekilde bunları anlatıyorsanız ve ona rağmen bunları görmüyorsa, yapmıyorsa o zaman bence kendinizi yormayın. Temizlikçi de çözüm değil bu arada. Çünkü ortak yapmanız gereken her işte bu davranışı sergilerse çok büyük problem.

bu konuda danışmanlık vericek firmaların tamamı bir yılda paranı yer sonra tmnslp bey şu adımları yapmamışsınız bizim yapabileceğimiz bir şey yok adios muchachos derler, eğer iş tutarsa ya nasıl halletik işleri bize biraz prim göm derler.

kendi işini kendin yapmak zorundasın bu ülkede.

edit:

bu arada ben hayatımı danışmanlık vererek kazanıyorum ama benim gibi olmayacak işe olmayacak diyecek adam bulmak zor. ben görmedim.

türkiyede danışmanlık = dolandırıcılık. her sektörde böyle.
araştırıp kendiniz yapın.

işin içinden gelmiyorsanız zor, mcdonalds ın satış müdürü'nü işe almakla olmuyor maalesef. markayı oluşturmak için yerelde bayileşme vs öemli.

kahvecileri inceleyebilirsin. nasıl bir iş modeli geliştirdikleri anlaşılır bence.

o kadar karışık değil. şirket açma ayrı marka oluşturma ayrı şeyler.

1. muhasebeciyle anlaş şirletini aç.
2. dükkanıını, malzemelerini falan hallet.

milyon dolarlık bir sermayen yoksa marka oluşturma 1 ayda olacak şey değil. önce elle tutulur bişeyler olsun spnra ihtiyaç oldukça kurumsal kimlik çalışmaları yaparsın. vaktim olsaydı yardımcı olurdum.

iyi bir danışmanlık şirketi her zaman güzel bir olasılıktır ama ben olsam bundan ziyade üniversitelerin işletme bölümlerinde donanımlı/sektörü de bilen akademisyenlere ulaşır onlarla knowhow işini hallederim. sonuçta bu da bir danışmanlık şekli. bulman gereken kişilerin anabilim dalları yönetim/organizasyon ve/veya pazarlama olmalı öncelikle. faaliyet alanınıza ve kapasiteye göre göre üretim/finans da devreye girecektir zaten.

bütün bu söylediklerimi bu söylediğiniz işi ciddiyetle yürütecek kadar sermayeniz varsa kolaylıkla uygulayabilirsiniz.

öncelikle gıda/yiyecek pazarına girmek istediğiniz alan kendi içerisinde çeşitli segmentlere ve türlere ayrılır. sizin rakipleriniz kim olacak? rakipsiz eşi olmayan bir iş fikri mi yoksa? pazardaki sizin benzeriniz markaların durumu nasıl? doymuş bir pazar mı? gelişmekte mi? pazar ve hedef kitle analizi çok iyi yapılmalı ve bunun bir metadolojisi var kendi içerisinde. bu sebeple yukarıdaki tavsiyemi yineliyorum. marka tescili ve şirket kurmak bir günlük iş. önemli olan sürdürülebilir ve tercih edilebilir bir marka oluşturmaktır.

Buonesdias yazmış gerekeni, ayrıca markanızı logo/isim vs tescil ettirmeniz gerekiyor marka sahibi olmak için. Bunlar resmi kısımlar dükkanınız ve size özel ismi olur.

Ancak marka olmak farklı bir şey, onun için ya işinizde çok iyi olacak müşteriler sayesinde tanınıp popüler olacaksınız. Ya da marka pr çalışması yapıp tanıtacaksınız falan. O işlerden biraz anlamak lazım ya da anlayan birileriyle çalışmak. Ama bütçe sağlam değilse boşa para çok harcarsınız.

Bu iş benim mesleğimin bir parçası:)
O yüzden belli dikkat noktalarını paylaşacağım.

Markalaşma faaliyetlerini birkaç aşamaya ayırabiliriz. Bunun en temelinde markalama çalışmaları denen (branding diye de geçer) tasarımsal öğeler vardır.

1. Aşama: Markalaşma Faaliyetleri
-Marka adının belirlenmesi. Bu en önemli aşamadır. Çünkü tüm tasarımsal öğeler hatta kuracağınız imaj bunun üzerine kurulacak.
-Logonun tasarlanması.
-Kurumsal tasarımların yapılması. Nedir bunlar? Tabelalar, mekan giydirme, torbaların, kutuların tasarımı, tepsiler, web sitesi, sosyal medya postlarının tasarımları, menüler vs vs...

Bunlar en temel kısımlar. Bunu her dükkan yapar zaten. Kendiniz bile biraz tasarım gözünüz varsa internet üzerindne canva gibi araçları kullanarak hazır şablonlarla basitçe üretebileceğiniz şeyler. Ama bunların profesyonel ellerden çıkması ve size özgü olması oldukça farklılaşmanızı kolaylaştırır.

2: İMAJ ÇALIŞMALARI-MARKA KONUMLANDIRMA
İlk aşama oldukça temel. Bunlar zaten köşebaşındaki pidecinin de, 20 şubeli restoran zincirinin de yaptığı şeyler. Sizin marka değerinizi ve algınızı belirleyecek şeyler asıl imaj çalışmalarında. Restoranlar için bunun belli yolları vardır. En çok kullanılan yöntem markanın patronunun kişisel imajından faydalanması. Nusret bunun örneği. KFC'nin yaşlı amcası bunun örneği. Baruthane pilavcısı bunun örneği. Özellikle Baruthane pilavcısı küçüük bir dükkanı kişisel imaj çalışmasıyla, beğenirsin beğenmezsin o ayrı, tanınan bir markaya çevirdi. Ama dışa dönük, orijinal bir karakter özelliğinin olması lazım bunun için.

Marka konumlandırması şu demek basitçe: Benim markam piyasada ne gibi özellikleriyle algılanacak? Çünkü bir marka aynı anda her kavrama oynayamaz. Mesela Nusret burası "jet-set" insanların takıldığı bir restoran imajını oturtmaya çalışıyor. BİM tamamen fiyat performans üzerine iletişim yapıyor. Red Bull adrenalin üstüne yoğunlaşıyor. Burger King sürekli ızgara lezzetini vurguluyor.

Sizin de böyle bir değer bulmanız, bunun üstüne markanızı inşa etmeniz lazım. Bu imaj şu anlamda önemli çünkü logonuzdan, isminize, mağaza dekorasyonunuza kadar bu şekilde inşa etmeniz lazım. Bunların tutarlı olması lazım. Mesela "doğal malzemelerden, doğal lezzetler" gibi bir restoran niyetiniz varsa, bu restoranın dekorasyonu burger king gibi olamaz. Ya da ucuz lezzetler sunarım diyorsanız, burayı divan pastanesi gibi dekore ettirmemelisiniz. Ya da havalı logolar yapmamalısınız gibi.

Bunlar oldukça basit gibi görünse de, aslında uygulamada oldukça zorlanılan şeyler. Özellikle marka sizinse, her şeyi aynı anda yapmak istersiniz ve kafası karışık ne olduğu anlaşılamayan bir marka ortaya çıkar. Her mahallede vardır bunlardan. Mesela fast food restoran gibi görünür, pizza da yapar. ama hazır pizza fırını var ben menüye pide de koyayım der. Ee pide koyduk yanında urfa dürüm de satayım der. Kafası karışık ne olduğu anlaşılmayan ortaya karışık restoranlar çıkar.

Genelde "ben her şeyi satayım" ister marka sahipleri. Hamburger var, dur yanına
döner de satayım... Şimdi dönercinin, hamburgercinin ya da pizzacının algıdaki imajı çok farklıdır.

Sade olmak lazım. bunu da başarmak zordur. Mesela bunun en iyi örneği çiçeksepeti bence. Çiçek ve hediyelik eşya deyince akla gelen ilk markayken, şimdi her şeyi satmaya başlayan orta vadede ticari olarak para kazandıran ama uzun vadede marka imajına zarar veren şeyler bunlar. Şöyle diyeyim, sen çiçek göndereceğin zaman iyi bir çiçekciden mi yollamak istersin? Araba lastiği de satan bir yerden aldığın çiçeği mi yollamak istersin? Şu anda sadece çiçek tasarımlarına yoğunlaşan iyi bir çiçek markası çıksa, çiçeksepetini çok rahatlıkla geçebilir diye düşünüyorum.

Ya da yukarıdaki örnekten yola çıkalım, sen araba lastiği alacak olsan, çiçekçiden mi almak istersin yoksa uzmanlığı bu olan sadece araç lastiği satan bir yerden mi?

Gibi gibi... Bunlarda da size destek olacak yönlendirecek danışmanlarınızın olması çok önemli.

Son aşama: ALGILANMA
Siz tüm marka çalışmasını yaptınız, ama tüketici sizi nasıl algılıyor? Mesela siz premium marka olarak konumladınız kendinizi. premium hamburgerci diye çalıştınız her şeyinizi böyle tasarladınız. Ama belki tüketiciler sizi ucuz marka olarak algıladı. bu durumda iki seçenek var. Marka çalışmalarınızı gözden geçirip tüketicinin premium algılayacağı hale getirmek. Bir diğer seçenek baktınız marka sizi ucuz hamburgerci olarak algıladı ve öyle sevdi. O zaman imaj çalışmasını, bu hale çevirmek de bir çözüm.

Mesela şimdi kategoriyi söyleyemiyorum ama meşhur bir marka hayatına kadınlara yönelik bir ürün olarak başladı. Ama markayı erkekler tercih etti. Sonra bir anda marka maskülen bir imaja dönüştü. Hatta ikonunu bir kovboy olarak değiştirdi.

Bu konu basit görünse de oldukça çetrefilli gördüğünüz gibi. İstediğiniz zaman mesaj atabilirsiniz:)

hayir ogrenmek de istemem

Hayatımda belki üç defa bile hediye almamışımdır. Fiyatına bakmadım. Bakmak aklıma da gelmez. Yalnızca bir keresinde kardeşim şöyle bir cümle kurmuştu: “7,5 tl’lik şeyle bu kadar mutlu olacağını tahmin etmemiştim.” ajskdlf

bakmam cunku hediyenin verilis motivasyonu fiyati degil verilen kisiyi iyi hissettirmesidir daha duygusal bir sey var yani.

yalniz bir kere verilen hediyeyi cok begenmis yeniden almak istemistim o zaman haliyle bakmistim fiyatina :)

Ben geçen sene maddi değeri olan bir hediye aldım, fiyatını merak edip baktım valla :)

ben bakıyorum valla. hediye alırken altta kalmayı sevmem, sevgilim bile olsa.
(Ama ekonomik bir hediye almış olmasından rahatsızlık duymam o ayrı)

ben bakmam. ama mesela eski kız arkadaşımın telefonunda, ona aldığım hediyenin reklam görsellerine denk gelmiştim. bir web sitesine girdiğinde üstte zırt pırt aldığım şeyin trendyol görseli çıkıyordu. o internetten bakmış araştırmış mesela :) her insanın huyu, merakı farklı olabiliyor.

Ben bakıyorum eşim benim kredi kartımla alıyor hediyeyi bakmamak elde değil :))

İcha +1
Ne kadarlık bir hediye almış diye değil, fikrim olması için bakarım.

aaal

Valla bence hic mantikli degil.

Istanbulda ve yalnızsan bu bütçeyle mantıksız.
Zam artış oranın da mantıksız.
Maaş kesin 9-10 k olsun, biraz peşinat da varsa o zaman bakarsınız.

4.3 geri ödeme bence iyi. Ama tek başınaysanız ve başka geliriniz de yoksa çok çok zor.

maaş artmadan ev borcuna girerseniz 2-2,5k arası artış yapmazlar. düzgün zammı paraya ihtiyacı olmayana yapıyorlar. kim muhtaçsa en az zammı alır. ben olsam böyle bir riske girmezdim. maaş kesin olarak 9 olacaksa o zaman düşünülebilir.

6.5'dan 9'a artis olmaz, ona bel baglama.

Ev temel bir ihtiyac. Hayatin her alanini etkiliyor. Ihtiyac duyuyorsan almalisin.

Ben Turkiye'de olmadigim icin belki yabanciyim mevzuya ama 6500 geliri olan birine bankanin 4300 lira odemesi olacak kadar kredi vermemesi lazim.

Artış kesin arkadaşlar buna göre yorum yaparsanız sevinirim.

Al abicim al, durduk yere ev sahibi olmuş olacaksın. yatırım için alıyor olsaydın alma derdim.
Yalnız krediler çok yüksek. krediyi öyle bir çek ki, faizler düştüğünde tekrar yapılandırabilesin.

@hot potato aylık gelirin %70'i taksitli kredi çekebiliyorsunuz.


cevaba gelelim:
başka borcun yoksa, minimum 2-3 sene de çok bir tatil vs. yapmam. harcamlarımı daha düzenli yaparım dersen mantıklı. 2-3 sene dişini sıkman gerekecektir ama.


gerçi bu enflasyonla 1 sene bile olabilir :)


direkt cevabımı vereyim: mantıksız değil.

şeftalinin 19 , salatalığın 10 lira olduğu bir ülkede yaşıyoruz.

ekonominin marmara denizi gibi dalgalı, işinin pamuk ipliğine bağlıolduğu bir ülkede.

bu şartlarda herşey risktir, işsiz kalabilirsin veya maaşın kuş kadar kalabilir.

icralık olup ödediğin miktarı bile kaybedebilrisin.

bu soruyu 2 3 sene önce sorsan, al , iki sene sıkıntı çekersin sonra kredi enflasyon vb sayesinde daha da kolay ödenecek hale gelir derdim.

ytd.

2 sene once bi arkadas benzer oranlarda krediyle ev alinca millet beynini utuledi, "bu maasla 4000 nasi odiycen, oldun bittin sen" diye.

Simdi ayni ekip kendi ev kiralari 4000 oldu diye agliyor. Ev alan arkadas da gulerek izliyor.

abi bence de mantıklı da kimse vadesini sormamış. ne kadar süre ödeyeceksin?

10 yıl

tüm kötü senaryoları düşünmek gerek, işsiz kalsanız iş bulamazsanız (olmaz demeyin, burası türkiye) taksitleri iş bulana kadar ödeyebilecek birikiminiz var mı? öyle bir birikim olmadan ben olsam girmezdim riske.

milletin gazına gelme. aynısını arkadaş yaptı sonra arkadaşların kirası 4000 olunca hepsine güldü tarzı ev fetişiti insanları dinleme. bi de o arkadaşa sormak lazım 10 yıl kredi öderken neler çekti. kesin alma demiyorum; ama herkesin durumu farklı. oturup planlamanı yaparsın. ordan kısarsın falan filan derken belki oluru vardır. yaparsın. am şu haliyle çok büyük ihtiyacı yoksa akıllı bir insan bu riske girmez.

maaş 6500 ise size 2200 lira kalacak. kira ödemeyeceksiniz. o yüzden alın.

Maaşın yarısını krediye veriyorum 7 aydır. Yetişemedim, ihtiyaç kredisi de çektim. Yine de yetişemiyorum. Annem destek çıkıyor, ona güvendim. Ama yine de zor. Harcamaları kısma olayı yalan oluyor, her şeyin fiyatı uçmuş durumda.
Olumsuz yazdım, ama yine olsa yine alırım. İnsanın kendi evi gibisi yok. Birkaç yıla kira ile denk olacak kredi tutarı.

2200 lira ile 1 ay boyunca geçinmek çok zor olur. olmayacak iş değil ama yaşamak bu değil dedirtir size.

Bence gir.

Ben benzer rakamlarda girmedim hata ettim. Seneye o para kusa doner.

Hiç mantıklı değil. Bir gün evlenirsin, eşin de katkıda bulunur, zorlanmadan alırsınız. Tek başına 10 yıl boyunca maaşının yarısından fazlasını krediye vermen hayat kaliteni düşürür. Madem her ay 4300 ödeyebileceğine inanıyorsun, birkaç ay 4300'e dokunmamayı dene.

Hele ki maaş yükselecekse hayda hayda al tabi ki, şimdi alamadığın her gün biraz daha uzaklaşıyorsun. Eğer bir anda voleyi falan vurmayacaksan, maaşa talim ediyorsan ya da ufak ufak birikimle ilerliyorsan ev almadığın her gün zarar. Sık dişini al evini, gerekirse üç ay soğan ekmek ye ama emin ol her gün şükredeceksin.

Ev alıp da lanet olsun bu evi aldığım güne diyecek olanı sanmıyorum, en kötü sıkıntı olursa satarsın. Yarının ne olacağını hiç kimse bilemez, sürekli sonunu düşünen de kahraman olamaz. Hesap kitap yapılır, ödenebilecek miktar bulununca o ev alınır.

Ayrıca o kadar parayla, şu kadar parayla geçinilemez lafını çok duyuyorum ama valla para akıyor olsaydı 5 binle de 10 binle de geçinilemez ama gerektiğinde asgari ücretle de gayet geçinilebiliyor mecbur. Ayağını yorganına göre uzat tabiri bunun için söylenmiş. Bir de ağustos böceği ile karınca hikayesi var. Ayrıca atalarımız ev alana Allah yardım eder demişler, inançlı olup olmamak önemli değil, bu dünyanın kuralı böyle; çalışan, gayret eden kazanır.

Edit: İş durumunda risk konusuna değinmemişim. Yani sallantıda bir iş varsa ona göre değerlendirme yapılır. Ama sizin sorunuzda öyle bir riskten bahsedilmediği için cevabı ona göre verdim.

pendikte bir süre yaşadım çalıştım, tam pendik ilçe sınırı içinde değil ama bu velibaba ile komşu olan kartalın hürriyet mahallesi var, onun ormana bakan kuzey kısmı güzel, huzurevinden başlayıp yakacıka kadar olan kısımda güzel sakin siteler var, evleri de bahsettiğiniz aralıkta hatta daha düşük.

Velibaba'da epey ev var gibi, benim de dikkatimi çekti, rezidans tarzı bloklar falan.

Kurtköy yenişehir mahallesindeki sitelerde ev bakabilirsiniz

Ahmet Yesevi'de 1+1 havuzlu, eşyalı, istediğiniz fiyatlarda site mevcut, lokasyon önemli değil dediğinize göre düşünebilirsiniz.

İlk görev yerim Pendik’ti. Batı mahallesi dışında yaşanılabilir bir yeri yok açıkcası. İnsanlar Kurtköy’ü de övüyor ama bence övüldüğü kadar iyi bir yer değil. Batı mahallesinin tek kötü yanı deprem riski. Yeni binalar var ancak biraz pahalı. Sizin yerinizde olsaydım Kartal Petroliş civarlarında ev arardım.

Edit: Ya bu arada uyarmak boynumun borcu gibi hissettim ama dediğiniz bölgelerdeki veli profilleri cidden berbat durumda. Mutlaka tanıdık birilerinden objektif yorumlar alın. Okul müdürlerinin söylediklerine aldanmayın.

Kemiklerin daha evvel ama en son olmak üzere kemik iliğinin 10 yılda curudugunu hatırlıyorum, adli tıp dersinden...

Çürüyor ya. O eski bulunan şeyler fosil, kemiğin kendisi değil.

Wikipedia 20 yıl diyor çürüme sürecine, ama tabi sıcaklık, nem, şu bu, bir sürü faktöre bağlı bi durum.

en.wikipedia.org

muhtemelen bulunduğu topraga ve floraya bağlı. nemli ve bol miktarda bakteri bulunan toprak kemikleri çok daha hızlı çözecektir. kuru toprakta çok daha uzun süre bozulmadan kalır.

Değişkendir. Bulunduğu toprak, hava, iklim artı muhtemelen cesedin yapısı etkilidir.

Hatta bir örnek verirsek Medine’de peygamberin yerini tayin ettiği mezarlıkta çürüme çok kısa sürede oluyor. Şu an süreyi hatırlayamadım, atmayım ama 6 ay mı baya kısa bir zamandı.

Yaşadığın iklim stres baharatlar bunu etkiler. Kortizonlu krem fazla kullanma. Hayat felsefeni değiştir. Bunla yaşamaya alıştım. yılda bir kere sıkıntı olur anca bana. Onu da takmıyorum.

antidepresansız veya çok sıkı/düzenli terapisiz sadece dermotolojik ilaçlarla iyileşmesi çok zor ihtimal.
ihtiyacınıza göre d,e c vitamini veya biotin çinko gibi mineral takviyesi de iyileşmesini hızlandırır. ancak unutmayın özünde psikolojik tedavi gerektiren bir hastalık bu.

geçmiş olsun.

Yeşil ceviz kabuğunu sürmek işe yarıyor. Normalde böyle koca karı ilaçlarıyla işim olmaz ancak ceviz tarlamız var. Bayramda sürdüm elime “en kötü ne olabilir ki” diyerek, işe yaradı :) bildiğin kuruttu.

parmak aralarında olan ise sürekli kuru tut pc başındayken vantilitörü ellerine gelecek şekilde ayarla. yolda sık sık parmaklarının aralarını pantolununa veya tshörtün ile kurula ter olmasın kısacası. parmak araların aşırı kuruma yaptığında herhangi bir el kremi sür. dönem dönem dediğin şey büyük ihtimalle sadece yaz döneminde oluyordur :)

Derinin dogal korumasi bozuldugu icin kendini toparlayamiyor o bolgeler gunese de hassastir.

Gecirmeye yakinlasinca korumaya devam edip bir kere yenersen geri gelmiyor.

@divit, dogal koruma niye bozuluyor acaba? Genelde derler ki bu meret genetiktir ufaktan baslar, bende 19-20 yaslarimda cikti cok stresli kotu zamanlardi cunku. Ne oldu diye dusunuyorum elime 1 kere krem mrem degdirmemis eldiven takmamis insandim o yaslara kadar.

Benim cevremde gorduklerim de hep stresten basladi, ama sonra stres azalsa bile iyilesemiyor.

konetsu doğru söylüyor. bunun kökeni beslenme daha ziyade. candida mantarı denen bir olay var. onu içeriden bitirdiğinde, ki bu diyetle oluyor, egzama olayı da bitiyor.

yoksa kremdir, pomattır, zaten olan bir şeye akut amaçlı uygulanan bir şey. mevzu bunu çıkmasını engellemek, engelleyebilmek.

Böyle şeylere inanıyorsanız eft deneyebilirsiniz.
Hastalıkların duygusal nedenleri de oluyor, kendinize göre araştırıp nedeni saptayarak da iyileşme sağlayabilirsiniz.

Eft nedir acilimi?

konetsu + 1
ben de buna benzer bi diet yapıyorum başka bi hastalığımdan ötürü.glutensiz,sütsüz geenel olarak sağlıklı beslenmeye çalışıyorum.eskiye göre çok azaldı.sıfır değildir ama eskiye göre çok farketti.
ben de taş devri diyeti diye bi kitap var onu kullanıyorum.Ahmet Aydın'ın kitabı

Yazılanlardan çok daha farklı olarak alerjik olduğunu söyledi bana doktor. Antihistaminik yazdı, daha önce kullandığım kortizonlu dahil hiçbir krem geçirmemişti fakat bu alerji hapı geçirdi. Şimdi daha farklı bir sorunum var. Alerji hapını almayı kestikten birkaç hafta sonra farklı yerlerde tekrar çıkıyor. Neye alerjim olduğuna dair hiçbir fikrim yok, beslenmeyle alakalı çıkarsa şaşırmam.

Ediyorum içime içime ediyorum :). Öğrencilere önerdiğim enstrumanları düşünmeden alamaz hale geldim kendi adıma. Her defasında sizin düşündüğünüz gibi yurtdışında çoluk çocuğun cep harçlığı ile aldığı aletler olduğunu düşünüp canlar sıkılıyor gerekli her ekipmanda.

Highend şeyler zaten hayal oldu müthiş bir şekilde.

Ediyorum ama olabildiğince düşünmemeye çalışıyorum. Arabayı falan geçtim bu ülkede sağlıklı beslenebilmek bile aşırı pahalı.

Morali bozmayın, yaşlar kaç bilmem ama şu hayatta zamanı gelince her şey oluyor. Tabiki maalesef şartlarımız bir avrupa, amerika değil ama onlara bakıp üzülmek yerine papua yeni Gine’ye bakmak lazım (ülkeyi espri olsun diye attım, takılmayın)

Hayatta hiç bir şey elde edemeyeceğini zanneden kişilerin maddi manevi, iş, eş, araba vs elde ettiklerini görecek kadar yaşadım. İnsan elbet üzülüyor, ben şuna buna hiç sahip olamayacağım diyor, bir kedim bile yok anlıyor musun diyor ama sonunda ne diyor, hadi gülümse.

Karanlığın en koyu olduğu zaman şafağın atmaya başladığı andır. Belki ülkecek bir anda beklediğimiz muasır medeniyetlere erişemeyeceğiz ama yine de bireysel bazda güzellikler yaşanabiliyor. Buna odaklanmak lazım. Herkes emeğinin karşılığını elbet bir gün alır. İsyana bağlayıp gardı düşürmek yerine arzu edilen hayatı hayal etmek ulaşmak için basamak olabilir. Neden olmasın?

Hala bu ülkede işlerin düşüneceğini falan zannediyorsanız yazık. En kötü ihtimalle geren card Lotosuna katılın. Bana kalsa onu bile yapmayın. Gidin doordash şoförü falan olun. Bir evlilik ayarlayın ve dönmeyin. Avrupa hayali bile kurmaya değmez. Hedefiniz ABD olsun. Bu ülke Afganların Surilerin ve onları buraya getirenlerin ülkesi artık. Geleceğin Pakistan’ı.

Bedri Rahmi Eyüboğlu'nun şiirinde dediği gibi

"Çünkü sen ne tarih ne coğrafya
Ne şu ne busun
Oğlum Mernuş
Sen otobüsü kaçırmış bir milletin çocuğusun..."

Ediyorum tabi , ama bu ülkede işler hiç düzgün olmamış zaten. biz şimdi bu döneme denk geldik diye sanıyoruz ki 90 ler süperdi.

70,80,90 her dönemin zorluğu vardı. Muhtemelen o zamanlarda yaşasaydıkta elde edemicektik ev, araba vs. Aileden ev,araba kalmıyorsa artık bunlar hayal, bunu kabullenmek lazım.

E bide tüketim alışkanlıklarımız değişti, araba almak için her gün sağı solu zorlayan 5 bin maaşlı arkadaşım 1 haftadır koy koy geziyor :) Döndüğünde yine sisteme sövecek :)

Tabi ki gezecek bu arada, tatilini yapması bile lüks sayılıyor kafasına girmeyin hemen, demek istediğim şu, bu coğrafyada oyunun kuralı her dakika değişiyor, eğer ayakta kalmak istiyorsan değişen kurala ayak uydurmak zorundasın

ediyorum. bir de zamanında cesaret edip, eli, yüzü düzgün bir ülkeye gidemediğim için de kendime sövüyorum.

Ediyorum hem de çok. Araba alma niyetimiz var ama niyetten öteye gidemiyoruz. Kazandığım parayı doya doya harcayamıyorum. Tatile gitmek için bile bir sürü düşündük acaba gitmesek mi, araba için önemli bir meblağ, kenara mı atsak diye. Ama bir sene boyunca köpek gibi çalışıp bir tatil bile yapamamak sinirlerimizi bozduğu için tatili de yapmaya karar verdik. Sonu yok, araba alsal çoluk çocuğa bir şeyler bırakmak için birikim yapmak isteyeceğiz vs. Zor işler, düşündükçe içinden çıkılamıyor. Düşünmemeye çalışmanızı tavsiye ederim.

zoomda yazıyor recording diye. teamsi bilmiyorum. kaydedildiğini sanmıyorum. uğraşılmaz onu izlemekle.

anlamanın yolu yok.
arkada kamerayla veya ayrı bir cihazla ses kaydedilebilir.

zoomda ve teamste kayıt başlarsa, görünüyor.

Zoom uygulamada kaydederse görünüyor ama ekran kaydı alırsa belli olmaz. Tabiki başka bir cihazla kayıt da mümkün. Çok sakat bu online işler :(

Zoomda en son güncellemeyle karşı taraftan da izin almaya başladılar. İzin vermiyorsan görüşmeden ayrılıyorsun, bu yüzden yine mecburen izin veriyorsun.

Ama harici başka uygulamadan da kayıt alınabilir, bildirim gitmez.

onu gorusmeyi yapan biz bile bilmiyoruz.

Aday var 4 kisi var herhangi biri kayit alsa haberimiz olmaz.

Buna adayin kendisi de dahil.

teamsde de zoomda da kayıt alınıyorsa işaret çıkıyor, başka programla ekran kaydediyosa çıkmaz.

çok kısa süresi vardı Gaziantep te sormuştum çok cüzi bir saat vermişti. şöyle sanki 2-3 saat kadar. Bir şey unutmuştum araçta çıkamazsınız yapmıştı. Demek çocuğu unutsak gitti tabi hiç mantıklı bulmadım sesim yükselmişti.

Yeni bir değişiklik olmadıysa aynı yere yıl içinde belli sayıda ziyaret yapılabiliyordu. Sayı aklımda kalmamış ama iki mantıklı, üç sanırım çok sayılır

Artık her gün girebiliyorsunuz değişti o sayı kalktı. Biz son zamanlarda haftada bir aynı yerlere gidip duruyoruz.

3 saat sonra tekrar basabiliyorsunuz

Geçen hafta Antalya Phaselis’e girerken kart aldım, bir kez daha girme hakkın var (toplam 2) dedi. Ama her mekan ayrıdır belki de. Bu arada benimki “Müzekart İndirimli” öğrenci şeyi olan, belki 60liraya verlen düz müzekart+ farklıdır bilemiyorum.

normali sınırsız, öğrenci 2 kez kullanılabilir.

Saklama kabı olarak arayın, cam ve plastik olanları var. Çoğu mikrodalgaya uygun oluyor.

www.trendyol.com gibi.
Tek tek satılanlar da var, hepsi böyle boy boy set değil.

Edit: Bölmeli istiyorsanız bölmeli saklama kabı diye de arayın tabii.
www.trendyol.com
www.trendyol.com
www.trendyol.com

Ekonomik bir tercih olarak a101'de bulunan saklama kapları var. Nofrost saklama kabı olarak geçiyor, normal buzlukta kullanabiliyorum, tavsiye üzerine almıştım. Ayrıntı yazmamışlar mikrodalgaya girmeyebilir, isteğinizi tam karşılamıyor ama vakti ayarlayabilen için yukarıdakilere göre ekomomik bir seçenek olarak yazayım dedim.

www.onlinekatalog.net

saksı değiştirmeseydiniz keşke.
barış çiçeği çok ışık sevmez, yarı gölge ya da direkt olmayan ışık sever.
yapraklarına da biraz su püskürtün, hafif gölge ya da en azından direkt güneş almayan bir yere bırakın.
bir günde dikilir tekrar.

Suya boğmadan sulama rutininde devam ederseniz canlanır tekrar.

kapali balkon muhtemelen sicak gelmistir. yapraklar da o nedenle perisan durum da. pencerede uzak ama isik alan bir yerde kalsin. alttaki su kabinina su doldurun ve eksildikce ekleyin. yapraklar normale donunce sulama isini de rutine cevirin. suyun yapraklara dogru yukselebilmesi icin epeyce suya ihtiyaci var. saksi da degismis toprak da kurudur. o nedenle cok su tuketir.

Ben olsam öcelikle kuruyan çiçeği dipten keserim. Sonra sararıp kötü olan yaprakları en kötüden başlayıp budarım, ama çok değil bir kaç yaprak, kurtulamayacaklar. Az görünüyor zaten.
Sonra direk güneş ışığı vurmayan yani yakıcıyı güneşin gelmediği, tül vs ile süzüldüğü aydınlık, ışıklı bir alana koyarım. Işığı sever ama aşırı güneş yakıyor.
Barış çiçeği yapraklara fıs fıstan da hoşlanıyor, çok su verip de öldürmeyin. Toprağı kontrol edip sulayın. Bazı topraklar üstten kuru gibi ama içi sulu kalıyor o yüzden normal bir suyunu verdikten sonra su ihtiyacını fıs fıs ile yapmak daha garantili olacaktır. Susuzluktan hemen ölmez, yaprak uçları bazen minik kuru gibi olur ona çok takılmayın, efkarlanmıştır. Yani eyvah kuruyor diye çok aşırı sulamayın, bitkiler sulama yüzünden çürüyerek ölür daha çok susuzluktan değil.
Bir de esintili yerleri çok sevmediği söyleniyor. Mesela ceryanda kalmasın.
Normalde bakımı çok zor bir bitki değil, başka bir derdi hastalığı yoksa iyileşir bence.

tavsiyeleri uyguladım ve şu an yapraklar havada! emeği geçen herkese teşekkürler.

psikolojik kontrolle pratiklik arasindaki cizgi sanirim seninki.

yani bir yerde arkadaslarin hakli, kredi sana verilmis bir hak. alisverisi yapar yapmaz nakitini elden cikarmak yerine mesela hesap ozeti gunune kadar butun parayi faizde tutarsan sana ekstra para kalir. sen o faizden feragat edip "kafam rahat etsin" diyerek hemen bankaya veriyorsun. muhtemelen o parayi harcamaktan korkuyorsun.

burada onemli olan hesabini kitabini yapabilen, kendini tutabilen biri misin? bazen asgariyi odeyecek durumda kaldigina gore muhtemelen kazandigindan fazlasini harcayan birisin, yani tehlikeli sular. eger disiplinli bir sekilde her alisveris yapisinda o parayi gunluk faiz hesabina atsan ve DOKUNMASAN, gunu geldiginde oradan odesen senin icin daha karli. kart limitine gore bu meblag ugrastigina degmeyebilir tabii. ama zaten asgari yatirip faiz odeyen birisin, en azindan odedigin faizin bir kismi cikar.

kartin sana getirdigi avantajlar odedigin faizden fazla mi? hic hesapladin mi? eger fazla degilse karti direk kapatip debit kart ile dolasmak daha mantikli senin gibi biri icin.

Asgarisini odersen kalan borca faiz binmiyor mu?
Bunun ne faydasi var anlamadim bosuna ekstra para odeyip duruyorsun faiz yuzunden.

Devamli asgari odeyen biri borc batagina dusmustur, bir an once o karttan kurtulmalidir zaten.

Belki de kredi karti olayini yanlis anlamissindir, benim bir arkadasim yanlis anlamisti yillarca asgarisini odedi biz uyarana kadar.

Kanka kusura bakma ama bu hesapla senin karda ya da kendi deyiminde avantajlı olduğun bir durum göremiyorum. Hatta yukarıda belirtildiği gibi zaten faize düşmüşsün. Ne karın olacak bundan? Ayrıca yarın birgun birsey olsa kredi cekemeyeceksin. Ayrıca ne yapmak istediğini de zerre anlamadım. Asgariyi ödeyip, o ayın borcunu bitirmeden neden daha son ödeme tarihine yaklaşık 40 gün olan sıradaki borcu ödüyorsun ki?

Amaç elde nakit bulundurmayarak kontrol sağlamaksa nakit kart kullanılabilir harcamalar için, ben bu kullanımın mantığını anlayamadım.

Bu nasıl bir kullanma beynim yandı.
Kredi kartının asgarisini ödediğin zaman kredi notun düşer ve bir gün kredi ihtiyacıyla bankaya gittiğinde bu gerçekle yüzleşebilirsin. Bu şekil garip kullanımda da düşer bence.

Kredi kartını kullanman gerekiyorsa harcamaların sonunda borç geldiğinde o ayki ekstrenin tamamını ödemen gerekir. Fazlaya da gerek yok.

Kredi kartını nakit yerine kullanım kolaylığı şeklinde düşünüyorsan banka kartı da kullanabilirsin.

kredi kartı kullanımında 1. kural ;
her ay borcun tamamını ödemektir.
eğer bunu yapamıyorsan faizden sürekli zarar edersin, kartı anında makasla kes çöpe at.
nakiti cebinizde 1 ay tutunca bitcoin alıp %5 kazanmayı falan bekliyor arkadaşlarınız sanırım. nakiti 1 ay cebinizde tutmak size hiçbirşey kazandırmaz.

sadece asgariyi ödemek kredi notunu etkilemez. kredi notun etkilenmesin diye asgari ödeme diye bir şey var zaten. bankanın keyfinden değil. sadece asgariyi öder ve harcama yapmaya devam edersen o delik kapanmaz. bankanın en sevdiği müşteri olursun. onun dışında bence kullanımında bir sıkıntı yok burada abartıldığı kadar.

asgari ödemenin kredi notuna etkisi yok. sadece sürekli borçlu olacağın için kullanılabilir limitine etki eder.

karttaki limit harcamanız için limit olarak görmeyin. giren para ne kadarsa o kadar karttan harcayın. ekstre geldiğinde de borcu komple kapatın.

bir aylık nakitten yatırım olmaz. kart borcunun tamamını ödeyemeyenler ülkesindeyiz zaten. ama normal şartlarda kart sadece taksitlendirme kolaylığı için kullanılan bişi olmalı. ama biz fakir olduğumuz için ne yazık ki ay sonunu getirme aracı olarak görüp asgarisini ödeyerek yaşayabiliyoruz.
eğer yapabilirsen kart için en güzeli aylık ödeyebileceğin miktar kadar harcamak ve hepsini o ay ödemek veya mutfak masrafını aylık harcamanı nakit yapıp kartı sadece taksitli işler için kullanmak.

Ulus cafe-Ulus
Big Chefs- Tarabya

Pierre lotiye cikabilirsiniz

Lokma

Süleymaniye taraflarında Hüsn-ü Alâ. Terası geniş, baya bir alanı görüyor.
Galata tarafında Galata Konak Kafe. Dikkat burada kredi kartı ya da bilumum banka kartı geçmez.

Editleyemedim. Konak kafemin de terası mevcut

Bebek - la sirene
Boğaza sıfır, bebekteki bir mekana göre fiyatlar çok uygun. Yemekler ortalama 50tl. Yemek tatlı kahve hepsini bulursunuz tavsiye ederim.

Dolmabahce sarayinin bahcesi. Denizin dibindesin, arkanda dolmabahce sarayi onunde deniz bogaz.

Yeniköy Pero da bu amaca uygun.

goo.gl

daha kotu olmaz, sadece asiyi bosuna olursun.

hic temasin olmayacaksa onumuzdeki hafta 7-8 gun karantinada dur. bir belirti gostermezsen aşını o zaman ol.

ama yine insan icine karisacaksan farketmez zaten.

Önümüzdeki 6 ay her gün aynısı kadar otobüse binsen %90 ihtimalle kapmazsın hastalık filan. Çevremde hiçbir tedbire dikkat etmeyen, covid'i sallamayan ne kadar tanıdık varsa ne covid oldu ne grip. 2 yıldır kalabalıktan çıkmıyorlar.

Ne kadar pimpirikli varsa da onlar istisnasız kaptılar hastalığı.

Randevuyu iptale gerek yok.

Doktor değilim. Toplu taşımada virüs almamış olabilirsiniz, dikkatli olduysanız, yazın da etkisiyle sorun olmayabilir.
Ancak covid üzerine aşı kısmını ayrı cevaplamak istiyorum. Çünkü covidliyken aşı duble virüs gibi bir şey. Herkesin bünyesi farklıdır bu bir, ikincisi başlasının hafif atlattığı yan etkileri (kol ağırısını kastetmiyorum) bir başkası ağır yaşayabilir. Dolayısıyla sağlık söz konusuyken salla bişey olmaz diyecek cesarette değilim.
Risk durumunu kendininiz değerlendirmeniz lazım ama toplu taşımaya binmekle hemen virüslü olunmuyor. Aşıyı nasıl olsa her türlü yapıyorlar, başka bir sorun olmayacaksa iki üç gün ertelemek de düşünülebilir.

@epitaf: covidliyken asi duble virus gibi bir sey degil. ekstra bir zarari yok. yarari da yok enfekte durumdaysaniz.

@ssiradanbirigibi: akla mantiga aykiri bu arguman da biraz sıkmadi mi artik? (en cok dikkat edene oluyo aaabi geyigi) - benim de sallamayan arkadaslarimin komsularin falan %90'i bir kere gecirdi. kimisi long covid ile mucadele ediyor. dikkatli olup da gecireni gormedim. unutmayalim ki sallamaz gibi gozukup sonra yamulan kisilerin cogu hasta oldugunu itiraf da etmiyor. dolayli yoldan ogrendigimiz de cok oldu.

senin mantiginla zaten @nickimin hakkini veremedim 2 senedir toplu tasimaya binmemis biri, yani pimpirikli. argumanina gore "istisnasiz" kapacak biri. o yuzden kapmistir mi diyelim?

Yatağımdan acayip rahatsızım, yeni yatak almam gerekiyor ama nerden nasıl alacağım hakkında fikrim yok ve fiyatları da çok pahalı geliyor.

telefon için: amiral gemisi sayılan modelleri kullanırken şimdi orta modelleri alıyoruz.

tatile gidemiyorum, çok pahalı. 3-5 gün için bütün yılın birikimini dökmek gerekiyor.

Covidden bağımsız şu anda dışarda yemek ve dışardan sipariş vermek.
Tatil ve geziyi de yazacaktım ama o konuda covid etkisi de var.

market alışverişinden sonra moralim bozuluyor. pandemi öncesine göre şu an dışarda yeme içme sayımız azaldı. tatile gitmek bütçemiz için daha büyük sorun haline geldi. doğru düzgün bir araba almak şu an hayal.

Parfüm ve spor ayakkabı almak hayal oldu.

market alışverişi

4.5 liralık lifalif yulaf ezmesinin 10 lira olması
7.45 gold fıstık ezmesinin 15 lira olması
9 lira barilla makarna soslarının 20 lira olması
7-8 liralık standart deodorantların 20 lira olması

bunlar elzem ürünler gibi görünmeyebilir fakat ilk aldığım fiyatı hatırladıklarımla şimdiki fiyatlar bunlar, bir paket yulaf ezmesi alırken de düşünmek zorunda kalmamalıyız

Gıdada elimden geldiğince ucuza kaçmamaya çalışıyorum, bir şekilde almak zorundayız onu. Ancak kıyafet işi çok canımı sıkıyor. En dandik tişörtler bile gereksiz pahalı. Eskisi kadar giyime harcama yapamıyorum, parasına değmiyor çünkü.

çikolata ve dondurmaların kalitesi inanılmaz düştü.

yenmeyecek düzeyde.

Yurtdışı seyahatine verilecek parayı göze alamıyorum, her gün yürüyüş yaptığım için sık spor ayakkabı alırdım, önceden Columbia falan alırdım, şu an 3-4 ayda eskiyecek bir ayakkabıya o fiyatı vermeyi düşünemiyorum. Kask almam gerekiyor, yıllardır Nolan kullanırım, şimdi daha makul fiyatlı kasklara şans versem mi diyorum. Pandemi sebebiyle sosyalleşmiyorum ama fiyatları duydukça dudağım uçukluyor, açık hava sinemalarının fiyatlarını gördüm mesela 65 ile 95 arasında değişiyor, filmlerin ancak yönetmeni tarafından bana özel sunumla gösterilmesi karşılığında 100 lira hak ettiğini güşünüyorum.

kafama göre dışarı çıkıp harcama yapamıyorum. 5 sene önce öğrenciyken çok daha rahattım.

benim hayatimda degisen hicbir sey yok. pandemi sebebiyle insanlarin hayatlarinin benimkine benzemek zorunda kalmasindan da memnunum. gerek sosyal gerekse de ekonomik etkilerden dolayi yani. artik yalniz degilim.

yilda ortalama 3 kez yurt disi tatili yapardim artik 2 veya 1 kez oluyor. gecen seneyi saymiyorum ama pandemi ve hamilelik sebebiyle evden cikmadim cunku. bu sene kaldigim yerden devam etmeyi dusunuyorum hayirlsiyla.

Disarda daha az kahve iciyorum. Evde kendim yapip termosa koyuyorum ya da kampanyalari falan bekliyorum. Yurtdisi seyahatlerimi yaparken cok dusunmezdim artik yapamiyorum bile.

Kedi maması. Daha uygun fiyatlı bir markaya geçmek zorunda kaldım.
4 günlüğüne tatile gideceğim, 18 ay taksit ödeyeceğim.
Yurt dışı imkansız.
Yeme içme ve özellikle giyimden kısmadım, ama kredi kartı fena şişti. Daha kontrollü olmam lazım.

kiram 200 tl zamlandi. zaten zor oduyordum iyice zorlasti.

issiz kaldim. ise giremiyorum. maddi olarak cokmus durumdayim.

eti lifalif ve muz almak artik benim icin cok daha zor.

evden calistigimiz icin ve zamlar dolayisiyla faturalarim artti ve sirtima bir yuk daha oldu.

iki kedi sahiplendigim icin ek masraf da onlar oldu. aslinda bakabilirim ama is bulmam lazim. ha tabii ki asla birakmam cocuklarimi. kendi ogunumu 1 ogune indirdim ve parayi onlara ayiriyorum. en kaliteli mama ve kumu aliyorum. asla onlardan kismam ve onlari birakmam.

süt... sek süt aliyorum ve cok pahalandi. baska sut icemedigim icin katlaniyorum.

onceden surekli tavuk kanat alirdim. simdi cok pahali. alamiyorum.

kiyafet zaten alamiyorum artik.

yeni telefon almam lazim bu kullandigim arkadasimin eski telefonu ve bozuk. laptopim ise aylardir acilmiyor öldü. ama bunlara asla para veremem. o kadar parayi calissam da bulamam.

kagit havlu, tuvalet kagidi ve deterjan almam da zorlasti.

eskiden makarna sosu alabiliyordum, barilla. simdi alamiyorum.

makarnalar bile cok pahalandi.

eskiden arada bir dardanel aliyordum simdi alamiyorum.

sebze meyve almak da cok pahali artik. kabak almaya kalksam 2 kabak anca alabiliyorum. eskiden kabak ve patlicani bol alir gunlerce yemek yapardim. simdi tadimlik oldular patatesin yaninda.

9 lira olan 19L damaca su 15 lira oldu. cus diyorum.

asla tatile gidemiyorum. memlekete ailemin yanina bile gidemiyorum.

kitaplar da cok pahalandi. eskiden gidip gidip kitap alirdik arkadasla. simdi 2 kitaba 90 tl verdik. yuh ulan.

sosis ve sucuk alamiyorum. kasar peynir alamiyorum. luks oldular.

kuruyemis fiyatlari da cosmus durumda. cok zorlaniyorum.

islak mendiller kafayi yedi. 11 tl ne lan.

sivi sabunlar ayri pahalandi.

psikologumun ucreti iki katina cikti.

psikiyatristimin ucreti de iki katina cikti.

antidepresanimin ucreti de iki katina cikti.

...

cok zor durumdayim. hem maddi hem manevi berbat durumdayim. kedilerim olmasaydi intihar ederdim.

Herhangi bir dusus olmadi, dusme olmamasi icin devamli is degistirmem gerekti bu da olumsuz tabi.

Bir de bu yillarda artik range rover alirim diyordum hala alamadim. C segmentine saplanip kaldik.

Benim hayatimi etkilemiyor yurtdisina tasindigim icin ama esim ile 2017 sonrasi 2019'da ülkeye dönünce oha olmuştuk her seyin fiyatı iki katiydi. Ben Eylül'de tekrar döneceğim ve eminim sok olacagim gene.

Ailem malesef bunu yasiyor. Eskiden her hafta tavuk, balik yiyen insanlar simdi daha cok bakliyat, sebze yiyebiliyor. Ben ayda ekstra bir 200-300 yolluyorum ki oyle şeyler alsinlar. Beni iki kere yurtdisina yolladilar su an hayatta yapamazlar.
Zamaninda 35 bin liraya aldik arabayi su an 120 bin lira falan. Gene bu parayi hayatta veremezler.

Yalniz basliga sözlüğün malum parti sevenlerinin yazmamasi da çok komik. Bundan 1 sene önce burada kurlar düşecek, Çin'den uretim buraya kayacak, şöyle böyle diyen bir arkadas vardi. O anlatsin bize hayat standardi neden düşmüyor...

Ben değiştirmeyi planlıyorum, ya da biraz üstten alıp yenilemeyi. Sineklerden kurtulamıyorum, çiçeklerim de gelişemiyor :(

Genelde baharda (mart'ta falan) değiştirilir hocam.

Çalışırken %90 kurşun ya da uçlu kalem kullanırım.
Ajandalarım, notlarım her şeyim hep kurşun ya da uçludur.
Tükenmez kalemi çok nadir illa onunla yazmam gerekiyorsa kullanıyorum.

kurşun kalemden kastınız sadece tahta kalem mi? yoksa uçlu kalemleri de kurşun kalemden mi sayıyorsunuz?

artline kullanıyorum genelde. uçlu kalem nadir. çok silik geliyor gözüme artık.

Millet pilot kalem kullanıyor iş yerinde ben halen daha alışamadım. 0.7 uçtan vazgeçemiyorum

Kurşun kalemi birkaç yıl önce bıraktım, artık sadece uçlu kalem kullanıyorum, genelde 0.7.

30 yaşındayım.

Ya kurşun ya tükenmez kullanıyorum.

Hala kullanıyorum çok da severim. Kalemtraşımı da köreldikçe yenilerim:)

kitap okurken altını çizmek için kullanıyorum. bazen 0.7 uçlu kalem kullandığım oluyor.

not almak için de kullanırım ara sıra.

Kesinlikle kullanıyorum uçlu kalem de kullanıyorum, hatta itiraf ediyorum ki kuru kırmızı kurşun kalem de kullanıyorum.

Bir kaç tane de kalemtraşım var, hepsinin kullanım yeri ayrı.

koleksiyonum yok ama hala kullanırım. kitap çizmek için, ders çalışırken veya bir araştırma yapıp not alırken.

ama en çok yumurtlayan kalemleri seviyorum, hani şu tepesinde yedek uç bulunan ve bittikçe yenisini taktığımız kalemler.

(yaş 28)

kullanıyorum. uçlu kalem de var. duruma göre, silgi ve kalemtraş da kullanıyorum.

oğlum 8 yaşında ve kurşun kalem kullanıyor. ben 36 yaşındayım ve hep yanımda olan küçük not defterimin lastiğinde üçe böldüğüm kurşun kalemin bir parçası var.

Kulanacagim bir alan yok ama cok seviyorum hala ben de.

Babam, ablam ve çok yakın arkadaşlarım dışında soran olmaz. Yakın arkadaşlar da maaşın ne diye değil de iş değiştirme sürecinden haberdar oldukları için gelen teklifi sorarlar.

annem babam dahil kimse sormaz maasimi ben de kimseye sormam. esime de ben soyluyorum yoksa bilmez maasimi.

genellikle çok yakın arkadaşlarım bile ben maaşımı söylediğim zaman çok rahat etmiyorlar, maaş paylaşmak çok garipsenen bir durum. ben, çok yakınlarımla paylaşmaktan hiç çekinmesem dahi, birisinin (dede gibi) bunu sorması beni şaşırtır (:

çok nadir aldığım bir soru, maaşımı yöneticim ve hr harici kimse bilmez.

Herkes herkese soruyor bu soruyu özellikle bayramlarda çok duyuyorum. Anneme benim maaşımı sorup karşılaştırma yapan kocakarılar var. Daha ilerisi lohusa yatağımda görümcem ve benim maaşım karşılaştırılmıştı halaları mühendisler kazanmıyor sağlıkçılar kazanıyor diye.
Ben sorana çok şükür okuduğum emeklerimin karşılığını alıyorum diyorum kapatıyorum konuyu.

Aslında maaş sormak görgüsüzlük göstergesi ve ayıplanacak bir eylem. Ama maalesef Türkiye'de pervasızca soranlar var. Bana soran olmadı, ben de insanlara sormam bunu.

dedeler sorar eskiden beri ya :) mayış kaç mayış derler hep.

Benim dedem de sorar ya böyle. Dedeliğine vermek lazım. Yaşıt biri sorsa ayıp tabi.

Ailede densizliği ile bilinen bir şahıs sormuştu, onun haricinde soran olmadı.

Ama aynı sektördeki yakın arkadaşlar ile konuşuruz ve konuşulması lazım, piyasadan haberdar olmak mühim. Onun haricinde anne, baba, kardeş biliyor.

Birçok insan soruyor. Ben kimseye sormuyorum ama soranı garipsemem.

Bana garip gelmiyor. Tabi az maaş alıyorsan buna sevinecek insan dışında. Yakın bir arkadaşın soruyorsa belki endiselidir senin için. Benim bir arkadaşım çok maaş aliyorsa sevinirim. Arkadaşım benden bunu gizlemek istiyorsa üzülürüm.

Soran çok oldu ama geçiştiriyorum ya da dalgaya vuruyorum. Ben kimseye sormam, bence çok ayıp.

maaşlı bir işim olmadığı için kimse sormuyor ama yaşam standartlarımdan çıkarım yapmaya çalıştığını, merak ettiği hâlde soramadığını hissettiğim birkaç akraba var.
lüzumsuz bir durum tabii.

Valla direkt görgüsüzlük ile ilişkilendirmek yanlış bence. Soran kişiye bağlı olay. Misal ben @plutonun dediği gibi sektördeki ortalama ücretleri öğrenmek ya da aynı sektör olmasa bile farklı sektörlerdeki ücretleri öğrenmek için sorabilirim. Bu şekilde bana sorulması da garibime gitmez. Haa cevap verip vermeyeceğim soran kisiyle aramdaki samimiyete bağlı olur ancak direkt "maaşımı sordu görgüsüz. Bu soru sorulur mu hiç" tarzi tepki vermem. Insanlar kendilerince bilgi topluyor bişekilde.

Ben herkese soruyorum, yoksa piyasadan kopuyorum.
Hatta bir arkadasi o kadar zorladim ki karima soylemedim sana soyluyorum dedi, her sene hepsini arar guncelleme alirim mutlaka :)

Bana pek soran yok, cok oldugunu biliyorlar.

akrabaların sorması saçma (aile hariç) ama sevdiğim bir arkadaşımla konuşmayı seviyorum ben de. "Maaş gizlidir" muhabbeti patronların aynı işi yapan iki kişiye farklı paralar verebilmesinin bahanesi gibi geliyor bana. Haberin olursa hakkını arayabiliyorsun çünkü. Bence eski kuşak daha açıkmış bu konuda evet. Maaş, kira, arabayı kaça aldın vs. çoğu şeyi açık açık konuşuyorlardı bence.

10 Yıldır çalışıyorum geçen hafta daha yeni anneme söyledim, ben sormamda söylememde, ha böyle yukarıdaki örnek gibi dıdımın dıdısı gibi birileri sorarsa uçuk bi rakam söylüyorum mal gibi kalıyor.

Geçen sene teyzem sormuştu akrabalar içinde, 25 bin demiştim, mal gibi kalmıştı. Böyle insanlara güzellikle anlatamıyorsun bu durumu anlamıyorlar, anlayabilcek kapasitede olsalar sormazlar zaten o nedenle böyle şok geçirticen ki akşam yatarken düşünüp dursun ''ulan harbiden öylemi'' diye

Annem, babam ve nişanlım biliyor. Yakın arkadaşlarımızla da konuşuyoruz çünkü hepimizin mesleği aynı ve yüksek lisanslar yeni bitti, işlere yeni girildi vs. Birbirimizle paylaşıp ona göre gelen teklifleri değerlendiriyoruz.

Onun dışında soran olmadı ama benim maaşım dışında ek gelirim de olduğu için kıyaslama yapamıyorlar zaten.

Eskiler sorar, onlar için normal bir durum, zaten dede sormuş, ayıplanacak bir şey değil.

Genelde sormuyorlar ama soran da var yok değil. Maas sorulmaz normalde.

Ben başkalarına sormam ama bana sorana soruyorum merak etmediğim halde. Cunku sen benim ozelime girdin, o zaman aynisini ben de senden isterim mantigi. Sen bana sorma curetini gosteriyorsan ben de curet ederim. Ote yandan test etme amacli soruyorum bakalim kendi gizlemek isteyecek mi diye. Genelde söylüyorlar kendileri de.

Yapıştır git hocam ya, tatil tatildir, tamam aile ile olması dezavantaj olabilir ama en kötü tatil bile evde oturmaktan iyidir.

evde oturmak tatil gibi gelecek

Aile ilişkilerin nasil bilmiyorum ama. Bence gez ailenle. 2-3 seneye ailenden komple uzaklaşırsın zaten iş, evlilik vs vs derken. İyi bir kaliteli vakit geçirme ve anı biriktirme fırsatı. Stresli değil de eğlenceli bir şekilde geçirmeye çalışırsan keyifli olabilir sanki.

Zaten bütün pandemi evdeydin. Napacaksin evde.

tatilde de kafa dinlenir yahu. anne baba çok dırdırcı değilse yapıştırın gidin. siz de benim gibi tüm pandemi boyunca evde kaldıysanız değişiklik çok iyi gelecektir.

Kesinlikle aileyle tatil. Evde otursanız bütün gün dizi izleyeceksiniz. Bunu her zaman yapabilirsiniz. Ama ilerde aileyle geçirilen vakit azalacak. Değerlendirmek lazım.

yeni anılar kazanmak bence edinilebilecek en değerli şey. evde ilk gün yatınca 2. gün sıkılmaya bile başlarsın.

Nerde hareket orda bereket.
Tebdili mekanda ferahlık vardır.
Aileyle çok sorunlu bir iletişiminiz yoksa kesinlikle tatil +1

bas git anıtkabir+ deniz tatili güzel. bir haftadan uzun olsa gitme derdim

ailen ne kadar kotu olabilir yani. zaten normal zamanda birliktesiniz demek ki katlanilmayacak bir durum yok ortada.
tamam bi dirdir belki olur da gecer gider sonucta.

icine sinen de bir mekana gidiliyorsa git tabi sen de onlarla.

keşke 25 yaşımda olsam ve ailemle önce anıtkabir'e, sonra antalya'ya tatile gidebilsem. hayat çok çabuk geçiyor ve bu biriktirdiğiniz ya da biriktiremediğiniz anıları gelecekte çok arayacaksınız.

39 yasindayim. su an ailemle boyle bir tatile gitmek icin neler vermezdim. yani diyecegim ileri de benim yasima gelince, bu gideceginiz tatil anilari akliniza gelecek ve iyiki gitmisim diyeceksiniz. zaman cok hizli geciyor, kesinlikle gidin

hmm senin durumunda dusuneceklerim:

uzak kalinca yoksunlugu cekilecek aile ve arkadas grubu var mi? gecici olsa bile yalnizlikla basa cikabilecegini dusunuyor musun?

ve tasinacagim yerdeki internet baglantisi hizi / tipi vs :)

Çok düşünme çünkü kendi kendini yapmamak için ikna edeceksin. İhtiyacın olan tek şey kesintisiz hızlı internet.

Ev bile kiralamayacaksınız, zaten varmış. Bence düşünecek çok bir şey yok. Mutlaka denenmeli.

İstanbul'un hangi özelliklerinden faydalandığınızı düşünürseniz belki daha kolay olabilir. Arkadaşlarınız bu çevrede mi genel olarak. Evden dışarı çok çıkar mısınız? Çıktığınızda neler yapıyorsunuz? Harhangi bir aktivite, hobi, kurs vs alıyor/yapıyor musunuz? Eğer çok bir bağlılığınız yoksa belli bir süre denenebilir. Ne de olsa dönmek isteseniz çok kolay dönersiniz.

Düşünecek bir şey yok taşının gitsin. Biz taşındık çok iyi geldi. Doktor işi için istanbula gittik geçen hafta. İyi ki taşınmışız diye şükrettik:)

Cosmicstring+1

Dikkat etmek lazım, şirketlerin sağı solu belli olmaz.
Ama onun dışında İstanbul'da hayatta yasayamazdim, gezmeye vs gidilir ama yasamak?

Bence taşının olmadı geri dönersiniz. Hiç olmazsa denemiş olduğunuz için bundan sonrasında kafanız rahat olur, ya memnun olur kalır ya da bir daha bunu düşünmezsiniz. İyi bir fırsat çıkmış denemek için

Bi ay git kal beğenirsen devam edersin olmazsa dönersin

istanbul'da kalırsanız:

1 - iş için keyfekeder bile olsa, düzenli ya da düzensiz ofise toplantıya gidiyor musunuz?

2 - aile nerede?

3 - arkadaşlar nerede?

4 - gideceğiniz sahil kenti hangisi?

Arkana bile bakma kaç istanbuldan

Ritalin / Concerta ile ilgili bir veri oldugunu sanmiyorum.
Dus almayla ilgili bir sıkıntı yok.
Sadece NSAID tipi agri kesiciler alinmamali - sadece parol / minoset (parasetamol) uygun goruluyor. Diger agri kesici / ates dusuruculerin immun tepkiyi zayiflatma ihtimali var.
Uyku konusunu da bilmiyorum. Sadece mantik yurutuyorum: hasta olunca hizli iyilesmek icin iyi dinlenmek onerilir. asi ile yaratilan enflamasyon "fake" bir hastalik oldugu ve sonunda her turlu "iyilesecegin" icin ve su anda hız onceligin olmadigi icin ben sahsen pek kafaya takmazdim. en sonunda kimde antikorun ne seviyede olacagina dair sayisiz bilinmez var.

ilaçlar için bişey diyemem ama sevgilimin aşı sonrası rahatsızlığı tam 30 saat sürdü. ateşi bazen 37,5'a çıktı. doğru düzgün uyuyamadı. herkeste etkisi farklı. belki sende hiç bir yan etkisi olmayacak ama yetişmesi gereken bir iş varsa aşıyı bir iki gün öteleyebilirsin.

dün sabah ikinci dozu oldum (biontech) daha önce covid geçiren biri ile aynı evde 2 hafta geçirdim ve hiçbir etki hissetmedim, ilk doz aşıda da hafif kol ağrısı dışında hiçbir şey hissetmedim. fakat ikinci doz başkaymış. sabah aşı oldum gece 12 gibi titreme ve grip belirtileri başladı ateşim 38lere kadar çıktı sabah 5'e kadar devam etti. şu anda da gripten kalkmış gibi bitkin hissediyorum. özetle ikinci doz epey sarsıyor bu yüzden hangover veya aşırı yorgun bir günün üzerine ikinci dozu almak devamında epey zorlayıcı olabilir. aşının etkisini azaltır mı bilmem ama aşı sonrası süreci keyifsizleştireceği kesin.

Mesela ben Kanada'dayim ve bu uyarilarin hicbirini duymadim. Yani belli ki evrensel olarak kabul goren seyler degil bunlar. Asi testleri sirasinda da sabahlayan grup vs iyi uyuyan grup seklinde bir alt calisma yapildigini da hic sanmiyorum.

İlk doz sonrası kol ağrısı dışında bir şey hissetmemiştim, ikinci dozu dün oldum, hiç de fena değil. Sadece tatlı bir uyku hali vardı bütün gün halsizlik gibi, bir de hafif bir baş ağrısı.
Sanırım bahsedilen kötü yan etkiler herkeste olmuyor.

Alkol alınması, bağışıklık sistemini yavaşlattığı için tavsiye edilmiyor. Aşıdan tam verim almak istiyorsanız alkol almayın.

Şu anda bir çok yerde açık randevular var. Dileresniz MHRS'den önce etrafınızdan bir gün sonrası için randevulara bakın. Aklınıza yatan müsaitlik varsa var olan randevunuzu iptal edin, bir-iki gün sonrasına yeni randevu alın. Arada da dinlenmiş olursunuz.

Alkole cevap verilmiş banyo konusunu açıklayım. Eski yıllarda aşılardan sonra aşı yerinde enfeksiyon gibi bir risk varmış bu nedenle su değmesi istenmezmiş. Şu an için böyle bir durum yok. Bazıları o eski bilgiye istinaden ya da daha temkinli olmak adına söylüyor banyo olayını.

Yorgunluk konusu sizin bünye ile ilgili, bunu bilemeyiz ama tercihen bir gün sonraya kaydırırdım. Aşılamada sorun yok nasılsa, her türlü yapıyorlar.

o kadar haklısın ki soğumakta. yaşıtız ve pozitif düşünemiyorum ben de.

Hak etme meselesi degil ya herkes komik paralara calisiyor. Ulke daha kotuye gitmede bile yeter ama ondan bile umidim yok

Her şey gittikçe kara deliğe doğru kayıp gidiyor. Ne istesek geç kaldığımız gerçeğiyle yüzleşiyoruz. Düzelir mi bilmiyorum ama duzelse de bir şeyler değişir mi hayatımızda emin değilim.

Düzelmez. Bu çukurdan çıkmak yıllar alacak, biz görür müyüz bilmem. 28 yaşındayım ben de. Sıfıra sıfır çalışıp duruyorum. Sadece boğaza gidiyor. 4500-5000 arası kazanıyorum. Ne tatile gidebiliyorum ne de teknolojik bir malzeme alabiliyorum laptop, PS gibi. Ömrümüzün belki de en güzel diye nitelendirebileceğimiz yaşları ekonomik sıkıntı ile geçiyor. Önceden ayda 3-4 defa dışarıda yerdik. Simdi öyle yapınca ayın sonu gelmiyor. Aman bizi bu hale düşürenler doysun da ben tatil yapmasam, çeyrek porsiyona düşsem de olur :)

düzelmez. her yer üniversite. biz de geçen isyan ettik senelerce okuduk doktora da yaptık belirli bir kitle maaş alıyor sadece diye :)

hem gelir pastası küçük hem adaletsiz. çok ciddi krizlere gebe bu açıdan ekonomi.

Düzelmeyecek. Enflasyon bu denli yüksekken, türk lirası bu kadar değersizken imkanı yok düzelemeyiz. Ekonominin düzelmesi ve bize yansıması için 10 yıla ihtiyaç var en az. 10 yıl sonraya kim öle kim kala, 40’ı devirmiş oluyorum gençlik bittikten sonra kime ne fayda.

Açılın baby boomer geldi (böyle mi yazılıyordu?) şaka şaka o kadar ysşlı değilim ama çocukluktan itibaren neler gördük neler.

Umutsuz olmayın, neden düzelmesin?
5 nisan kararları olmuştu, ülkede devalüasyon yapıldı, ekonomi çakıldı ve şu an bile memur, işçi, emeklinin sofrasındaki ekmeğin bir payı o zamanlardan. Neden mi? Çünkü peşinden gelen hükümet ekonomiyi düzlüğe çıkarttığı gibi işçiye, memura, emekliye yüksek zam yaptı, esnafın da yüzü güldü. Gerçi bu sevinç de çok sürmedi 28 şubat darbesiyle ülke ekonomisi yine battı. Ama her batışın bir çıkışı oluyor. Konumuz bu.

Sonra anayasa kitapçığı krizi oldu, ekonomi yine battı, ülke gitti denildi, bir çok olumsuz şeyler oldu ancak sonra yine düzlüğü çıkıldı. Bu memleket hep böyle bata çıka gidiyor. Evet, stabil bir ekonomi yok, alın gücü gelişmiş ülkelerle kıyaslanama. Refah düzeyi düşük ama hep de en kötüde devam etmiyor. O yüzden morali bozmamak, umudu kaybetmemek lazım.

Ayrıca 70’lik dede gibi söyleyeceğim ama eskiye nazaran emin olun şu anki yaşantı çok daha kolay. Bunun sebebi hükümet değil, gelişim ve teknoloji. Kredi kartı ve banka kredileri ile cebinde para olmasa bile alışveriş yapılıyor, taksitlendiriliyor. Seksenlerde aileleriniz bu imkana sahip değildi fakat çocuklarını büyütebildiler. Enseyi karartmadan, yapamadıklarına, eksilere değil, yapabildiklerine, artılara odaklanmak lazım.

Ayrıca ev alma konusunda ev almayıncıları takmamak lazım. Ev ihtiyaçtır, zarar da edilse alınması lazım, kimse de en sonunda ev aldım çok zarar ettim demez, iyi ki almışım der. İmkan olduğu zaman mutlaka değerlendirilmeli.

biofinity.

Biofinity denedim rahat edemedim

Ben kullandım hatta torik olduğu için zaten başka yoktu. Sonra doktor başka bir marka yazdı avenue mi tam ismi aklımda değil, o da hoşuma gitti hatta daha çok nefes aldırıyor gibiydi. Astigmat yüzünden lens kullanamıyorum, bunun dışında iki markadan da memnundum.

kime göre neye göre kötü?
başkalarının (kendi ailemiz bile olsa) ne yaptığı kendilerini ilgilendirir, "öteki taraf" ne ki size göre? hayatınızı böyle hesaplarla bitiremezsiniz "bana göre". herkesin farkındalığı kendine.

Öbür tarafta kimseye bir şey olmayacak. Öbür taraf diye bir yer yok zaten de, kötülük yapmamak için dini bir farkındalığa ihtiyaç duymak çok tehlikeli ve acınası gerçekten. Bu durum aynı zamanda "inanmayanların kötülük yapmamak için bir nedeni yok" gibi hastalıklı bir düşünceyi de beraberinde getiriyor çoğu zaman. Ancak böyle düşünenlerin asıl gözden kaçırdığı nokta, 'yanmayacağını' bilse demek ki bütün kötülükleri yapacak. Korktuğu için kötülükten kaçıyor.

himmet dayi +1

Himmet dayi +1 ödül ceza ahlakı, ahlaki gelişimin en basit ve ilkel düzeyi zaten. Vicdan sistemi gelişmiş, yasalara uygun davranan ancak gerektiğinde tüm insanlığın yararını gözetip bunları tartışabilen, sorgulayabilen, özerk düşünebilen, kendi değer yargılarını oluşturabilen insan zaten ödül ceza ahlakına ihtiyaç duymuyor. Bunların farkında olanlar insanlığa ve kendine faydalı eylemlerde bulunurken, farkında olmayanlar başka insanlara bu dünyada cehennemi yaşatıyor.

Belkide babana göre kendisi haklı, annen haksızdır. İnsanlar yaptıkları kötülükleri kendince mantıklı bir sebebe oturturlar. İslam inancına göre herkesin kaderi farklıdır. Kimisi kötülük yapar belasını bu dünyada çeker, kimisi her türlü kötülüğü yapar grip bile olmaz, işi rast gider.

Kötüye bir şey olmaz denmesinin asıl nedeni Allah celle celaluhu böyle kimselere mühlet vermesidir. Yola gelir, tevbe eder, yanlışlarından döner diye
Yoksa kul hakkına girerek, zulmederek ölenin durumu ahirette zor. İnananlar için hatta zulmetmek imansız ölmenin sebeplerinden biridir diye belirtilir kaynaklarda. Bu da ebedi cehenennemde kalmak demektir.

Yeryüzünde her türlü rahat hareket etmek ve rahat konuşmak, yeraltında başa gelenlerle birbirine benzemiyor.
Madencinin dahi yeraltında çalışması ve yolunu bulması için kaskında ışığa ihtiyaç duyar. Ölen kişi için de dünyadayken Efâl-i mükellefine dikkat etmesi ölüm sonrası için kurtarıcıdır.

Öbür dünyaya göre cevaplayacağım. Hoş gidip görmüşlüğüm yok ama zaten giden de kopya falan veremiyor. Neyse latife bir yana islama göre durumu izaha çalışacağım.

Şimdi hak, hukuk, adalet bu dünyada sağlanıp bitmiyor, dolayısıyla hesap diğer tarafa kalıyor. Burada ise basitçe söylersek, Allah hakkı ayrı kul hakkı ayrı değerlendiriliyor. Mesela ibadet; namaz kılmazsan hesabı Allah’a verilecek, dilerse bazı şeyleri affedebilir. Oyunun (kainatın) sahibi o olduğu için istediğini yapma özgürlüğü var, kulun güzel davranışları vardır, artılar eksiler birbirini götürür, belki çook hoşuna giden bir davranış olur ekstra fazladan puan alır gibi nedenlerle dilerse affedebilir.

Fakaat iş kul hakkına gelince, diyor ki; kul hakkına karışmayacağım, onun hesabı kul ile olacak. Herkes diğer tarafta hesap defterine göre alacak verecek hesabı gibi muhasebe derdine düşecek.

Ve bu konuda peygamberin de bir açıklaması var. Bir gün arkadaşlarına müflis kimdir diye soruyor. Onlar da iflas eden diye cevaplıyorlar ancak peygamber tekrar soruyor gerçek müflis kimdir diye. Bunu üzerine bilemedik sen söyler misin diyorlar ve peygamber de şu açıklamayı yapıyor.
Ümmetimden müflis olan o kimsedir ki: Kıyamet günü namazı, orucu ve zekatı olduğu halde gelir. Ancak birine küfretmiş, diğerinin kanını dökmüş, bir diğerinin de malını yemiştir. İyilikleri, sevapları, buna, öbürüne, diğerine dağıtılır. Ama halen kul hakkı bitmemiş, bu sever ödeyebileceği sevabı kalmayınca karşıdakinden helallik alabilmek için onların günahlarından üzerine almak zorunda kalıyor.

Dolayısıyla bu dünyada sadece ibadetleri yapmak yeterli değil, kul hakkına girmemek, hakka hukuka dikkat etmek gerekiyor. Ayrıca da ne kadar sevap biriktirilebilirse diğer tarafta ekstra harcamalar için çok ihtiyaç olacak.

Klasik hocaların tarzından biraz farklı anlatmış olabilirim ancak islamın görüşü budur. Müslümanların buna uygun yaşamamış olması islamın değil müslümanların sorunudur/suçudur/yanlışıdır/hatasıdır.

Dolayısıyla ister bu dünyada olsun ister öbür dünyada olsun herkes her şeyin hakkını alacaktır/verecektir. Kimsenin yanına yaptığı kâr kalmayacak. Hatta boynuzsuz koyun boynuzlu koçtan hakkını alacak.

evet...
ama bazı insanlar saçma şekilde kalabalık seviyor
ben sakinlik seviyorum

Fare gibi ürüyoruz maalesef. ikinci çocuktan sonra üreme vergisi getirilmeli :)

Not: Bakamayacaksa iki de cok. Iki ile sinirlandirmak cozum degil.

Daha cok maddi olarak ve psikolojik olarak bakamayacak ailelerin "cocuk evin nesesi" gibi bencil argumanlarla cocuk yapmasi beni rahatsiz ediyor. Onun yerine maymun da edinebilirler. Digerleri bosanmamak icin cocuk yapiyor. Kimileri genlerimi aktarmak istiyorum diyor, sanki 2m boyu varmis, 1m ziplayabiliyormus, hic hastaligi yokmus...gibi.

En kotusu ise bircok insan bunu hic dusunmuyor. Hayatlarinin tek amaci oku, is bul, evlen, cocuk yap, emekli ol, ol seklinde.

Ulke nufusunda sikinti yok, nufusun dagiliminda sikinti var

bahsettiğin şeyle nüfusun pek alakası yok. istanbuldaysan çok az insanın yaşadığı yerler de var. türkiye'de herkes evlere sıkış tepiş diye nüfusla bağdaştırmamak lazım. parasal bir durum bu.

sorun nüfus değil, nüfusun ve kaynakların dağılımı. "çocuk yapmayı yasaklayalım" veya "çok fazla insan oldu" gibi popülist söylemler kolay. aynı şeyi dünya geneli için de söylüyorlar mesela... neymiş, 8 milyar insan varmış. yahu bunların bir milyarı temiz içme suyuna erişemiyor, 4-5 milyarı falan da senin benim bir günde dünyaya verdiğimiz zararı bir sene içinde veremiyor. çünkü derme çatma çadırda veya berbat şartlarda yaşıyor adam, senin benim (ya da amerikanın avrupalının) imkanlarının yakınına bile gelemiyor. televizyona bakıyorsun suyu ziyan etme diye bas bas bağırıyor. ulan ben harcadığım suya fatura ödüyorum zaten, tek başıma ne kadar ziyan edebilirim? fabrikalara söylesene sen onu, denize atık atmasınlar mesela?

insanoğlu yamyam ve oç bir tür olmasa belki çok ideal bir düzende değil ama bundan daha iyi bir ortamda yaşayabilirdik. dünya hepimize yetecek kadar büyük.

türkiye özelinde de istanbul için söylediğine katılıyorum. yine yönetim beceriksizliği. ben istanbul'da dayanamadım zaten ankara'ya taşındım, kafam rahat. istanbul yaşanacak yer değil. insanlar üstüne üstüne geliyor sokakta, toplu taşıma desen korkunç. trafiği ayrı beter. her şeyin fiyatı uçmuş. rezillik. halbuki misal almanya veya finlandiya'ya bakıyorsun, her şehrinde ayrı bir imkan veya firma. burada b*k varmış gibi her şeyi istanbul'a topluyorlar.

Her dışarı çıktığımda bu kadar insan nasıl yaşıyor bu ülkede diye düşünüyorum, kalabalık sevmiyorum.

Nüfus degil de nüfus dağılımı ve plansiz nufus sorun.
Cogu aile tek cocuga yeterli maddi manevi destegi zor verecekken 3 cocuk yapin diye gazlaninca ortaya yarim yamalak bir nesil cikiyor.
Cocuklari şükretmek üzerine egitirlerse evet ama cocuguna bir özel ders aldiracak, dil egitimi aldırmayacak, bir konsol alamayacak vs insanların 3 cocuk yapmasi sikinti bunu gidip İstanbul/izmir/ankara'da falan yapmasi daha da sikinti.

Nüfus dağılımında sorun +1
40 bin nüfuslu ilçelere yazın 1 milyon insanın gelip içine etmesi de beni delirtiyor. Temiz bir millet falan olduğumuza da inanmıyorum. İnsan doğaya sadece zarar veriyor, cahil insan daha da fazla.

Aşırı rahatsız ediyor.
Annelik kutsaldır, babalık başkaymış vb. saçmalıklar olduğu sürece üreme hızı son sürat devam edecek.
Üreyenlerin çoğu ürediği için pişman “Biz ne bok yedik” kafasındalar ama artık geri dönüşleri olmadığı için çok güzel rol yapıyorlar sadece.

Valla ben pek kalabalik sevmedigim icin ediyor ancak oyle kriz gecirecek duzeyde falan da degil. @aloha nin dedigi gibi olay her seyin kontrolsuz dagitilmasi, esas sikinti bu. Oyle 'insanlar uremeyi kessin artik' seklindeki bir dusuncenin gercek cozum oldugunu dusunmek cok sig bir yaklasim oluyor bana gore.

Olay populasyonun cok kucuk bir yuzdesinin kaynaklarin cok buyuk bir yuzdesine sahip olmasi olayi. Kaynaklari ellerinde tutanlar da cok bir avantaji olmadigi muddetce(atiyorum ham maddeye yakinlik, gumruk illerine vs yakinlik) de gidip de oyle kucuk sehirlerde falan fabrika ya da isyeri acmazlar. Populasyonun buyuk cogunlugunun elinde ise zaten bisey yok, yasamlarini asgari sekilde gecirebilmek ve gelir elde edebilmek icin de is olanaklarinin, firsatlarin bol oldugu yerlere gitmek zorundalar. Yani o isyerlerinin, fabrikalarin oldugu yerlere gidiyorlar.

Gordugun gibi o kalabaligin sebebi insanlarin dogmasi falan degil, her seyin kontrolsuz olmasi. Sorunun esas sebeplerini gormeyip(ya da gormek istemeyip) olaylara yuzeysel bakanlar beni daha cok rahatsiz ediyor. Hele bunlarin bir de basklarini kendilerince kucumsemeleri daha da bi rahatsiz ediyor.

Sorun nüfustan ziyade dağılımda +1

Tatil/gezi yöreleri için de sorun yine insanların bazı yerlere yoğunlaşmış olması. Orda da sorun yine dağılım.

fazla nufus = kaynak kısıtlılığı demek
kaynak kısıtlılığı = çok fazla çalışmak zorunda olmak demek

ayrıca nufus fazlalığı = doğanın tahribatı, betonlaşma demek

Çin, Hindistan yaşanmaz hale gelmiş ülkeler. Sebebi de nufus fazlalığı. Türkiye 60-65 milyon nufusta kalsa mis gibi ülke olur

İstanbul'da yaşamak, işe gitmek, hafta sonu biryerlere gitmek büyük zulüm. Trafikte araba kullanmak büyük sabır işi. Şu an biri gelse Avrupa'nın herhangi bir ülkesinde asgari ücretle çalışma imkanı veriyoruz dese koşa koşa giderim.

Not:burada gelirim hiç kötü değil.

Etmiyor

Insan sayisindan ziyade kalitesinde sorun var. Herkes atiyorum Ankara kavaklidere Istanbul Kadikoy emekli ust kademe memur ayarinda olsa o kadar batmaz.

kadinlar bu konuda daha duyarli. ben bir erkek olarak aklima ve kalbime gore hareket ederim.

akil: o esyayi tutmak mevcut sartlar(evin durumu, esya fazlaligi, ihtiyac durumu vs..) icinde mantikli mi?
kalp: esya yada veren kisi benim icin degerliyse mantigi bosver.

Valla ben birine hediye aldıysam o hediyenin karşıdakini bişekil mutlu etmesi için alırım. Alsın sonsuza kadar saklasın diye değil. Bu yüzden elden çıkarması pek etkilemez beni. Haa bazen moduma ve karşıdaki kişinin pişmanlık duyan biri olmasına bağlı onu uyuz etmek için "ayıp ayıp hediye aldık hemen sattın bu mu bize verdiğin değer" falan diye takılabilirim de amacım direkt karşıya vicdan yaptırıp eğlenme olur. Evet, böyle de cins insanım.

Neyse, ben de eğer gelen hediye pek işime yaramıyorsa alip da istiflemem. Hani direkt gidip elden çıkarmam ancak bir zamandan sonra gözüme çarparsa alıp işine yarayacak birine veririm.

Bunun da doğrusu yanlışı yok bence. Kişiye bağlı, nasıl istiyorsan öyle takil. Hediyenin esas amacı başta da dediğim gibi mutlu etmekse ve bazen de o eşyayı elden çıkarma mutlu edecekse çıkar gitsin takılma bu kadar.

Şu durumlarda hediyeyi çöpe atabilirim ya da başkasına hediye edebilirim:
-hediyeyi veren kişi benim için artık değerli değildir ve hediye halihazırda işime yaramıyordur.
-hediyeyi veren ile zamanla kopmuşumdur ve hediye bana artık manevi değer ifade etmiyordur.
-hediyeyi veren ile herhangi bir biçimde ayrılmışımdır ve o kadar uzun zaman geçmiştir ki hediye benim için artık hediye duygusunu yitirmiştir, sadece bir eşyaya dönüşmüştür ve evde fazlalık durumundadır.

Hangi durumlarda atmam:
-hediyeyi veren kişi benim için artık değerli değildir ama hediyenin verilişi ya da o gün bende manevi iz bırakmıştır. Herhalde ölene kadar saklarım.
-hediyeyi, veren kişiden bağımsız olarak çok sevmişimdir.
-hediye kullanışlı ve işime yarayan bir hediyedir.

edit: hediye ettiğim bir şeyin elden çıkarıldığını öğrensem eğer özene bezene aldığım bir şeyse ve o kişiye hâlâ değer veriyorsam üzülürdüm hediyemin atılmasına. Görüştüğüm biri değilse ve duygular ölmüşse o zaman zaten önemi yok. Gerçi onda da yine büyük emek sarf edip aldığım bir şeyse ve manevi değeri varsa üzülürdüm.

Hasılı kelam kişiye ve hediyeye göre değişir.

Ya ben hediye beğenmiyorum hiç. Samimi olduğum insanlara ailem/sevgilim gibi direkt sipariş veririm ya da hediye çeki isterim. İşime yarayan şeyi alırım sonrasında elimden çıkarmam. Sürpriz hediye gibi beklentim yok zaten.

Bunun dışında beğenmediğim her şeyi elimden çıkarırım hiç acımam. Duygusal bağım da yok. Boşa yer kaplıyor evde. Vefat eden bir arkadaşım var onun hediyesini saklıyorum sadece.

bunun doğrusu yanlışı olmaz diye düşünüyorum, çok kişisel bir konu.

hediye konusunda ben biraz anneanne gibiyim, işime yarayacak bir şeyse elden çıkarmayı pek tercih etmiyorum. eski sevgilim tıraş makinesi ve ördekli don almıştı mesela, onu hatırlattıkları için çok hoşuma gittiklerini söyleyemeyeceğim ama "ooo beleş makine" ve "dondur, giyilir" deyip geçiyorum, kız düşünüp almış zamanında şimdi biz ayrıldık diye işe yarar şeyleri niye çöpe atayım?

kitaplarımı da elden çıkarmayı sevmem. bazı romanları yıllar sonra dönüp tekrar okuyabiliyorum. onun dışında zaten küçük bir kütüphanem olduğu için korumaya meyilliyim biraz. atıyorum komşunun 14 yaşındaki çocuğu gelip "abi ben dostoyevski okumak istiyom, sende varmış, versene kitap" dese onunla seve seve paylaşırım kütüphanemi elbette ama zaten çok kitabım olmadığı için bi' nevi "evimde dursun, ben okudum annem-kardeşim-kuzenim okur" diyorum. ha benim için anlamı olmayan, okumaya niyetli olmadığım veya okusam da kıymetli bulmadığım bir kitapsa eğer onu elden çıkarabilirim tabii.

eşyalara aidiyet hissetmemek güzel bir şey bence. ben de biraz senin gibiyim bu konuda, kitaplar dışında sahipliği konusunda öyle çok gaza geleceğim bir şey yok ama gerekirse kitap da elden çıkarılır nedir yani, içinde yazanı almışsan artık kağıt parçasından ibaret bir şey sonuçta. rafta durmasındansa başka ellerde olması daha faydalı olacaksa ayıkla gitsin. çöpe atma ama.

Eskiden her şeyi kutsal bir emanet gibi saklardım, sonra yavaş yavaş bazılarını kullanıp yıpratarak, bazılarını başkalarına vererek vs bir şekilde kutsallıktan azat etmeye başladım. Verdikleri duyguya bakıyorum artık, amaan bunu görmek istemiyorum, ya da şurda işe yarar dursun şimdilik eskiyince atarım veya negatif hissediyorum at/sat/ver bir şekilde yoket gibi.

Yazarken düşündüm de ayıp olur diye çok beğenmesem de kenarda duran bir iki şey var ama hediye eden kişilerle yakın mesafe ilişki nedeniyle tutuyorum.

Benim hediye ettiklerimden akıbetini bildiklerim var. İnsan ilk anda hediye hatırına birazcık saygı bekliyor ama sonra boşver deyip geçiyorum. Yani birine verdiğiniz küçük bir hediyeyi haftasında attığını görmek gibi şeyleri kastediyorum yoksa diğer türlü illa sürekli değer versin durumunu beklemiyorum artık.
Zevkler çok çeşitli artık, zorlamak gereksiz. Jest oldu bitti anı yaşadık sonrasını sal gitsin.

Of yine çok uzatmışım, atabilirsin bence yani kısacası.

ikea dan sadece ama sadece dizayn satın alırsınız kalite asla..

@jam niye çok mu kötü ya, ben ikeadan hiç büyük çaplı bir şey almadım bugüne kadar, en fazla masa. onun da kurulumu çok kolaydı.

ikeanın bi çok malzemesi sunta. Yada içi boş MDF vs. Kolay çiziliyor. Çünkü kaplaması aşırı dandik oluyor. Normalde MDF kalkacak bir malzeme değil. İkeanın sehpa ayakları köşelerden açılma yapmaya başladı 3. senesinde. Ki titiz kullanırız.

İkea çok dandik. Ben asla yatak falan almazdım. Çünkü gıcırdaması vs ölüm olur.

Özetle: ikea göze hoş gelir. Ama çok dandik. Kesinlikle önermem.

@zimbirik

nereleri önerirsiniz

vivense
ider
ekonmik mobilya firmaları ama ikea dan çok daha iyiler kesin ve net.

İkea billy kitaplık kullanıyorum, memnunum. Beklentimi karşılıyor, bence en önemli nokta burası. Ne beklediğini iyi bilmek.

Ayrıca Brimnes dolabını kullanıyorum, bu da beklentimi karşılıyor. Ürünler taşınma gördü. Daha ne kadar dayanır bilmiyorum ama mdf kalitesinde bir ağırlık falan beklememek lazım. Noktasına virgülüne kadar tasarlanmış ve size ne vaad etmişse onu sunar ikea. 102 cm demişse 103 çıkmaz.

Ancak karyola yatak için şahsen ikeayı düşünmem, tercih de etmem. Denemedim ama bana o güveni vermiyor. Dolap, komodin, masa vs ıvır zıvır alırım, tasarımları güzel, işlevsel, hantal değil, taşıması kolay, şık görünüyor ve o fiyatlarda ancak ikeayla olabiliyor.

ben de billy kitaplığı 8 senedir kullanıyorum, memnunum. ancak sürgülü gardrop almıştım, kapağı bir türlü yerinde durmuyor. kitaplık, şifoniyer gibi şeyler alınabilir bence zevkli olduğu için ve billy kapaklı olduğu için. ama o fiyata daha güzel şeyler yaptırabilirsiniz gibi geldi bana.