Ekşi Duyuru

kime göre neye göre kötü?
başkalarının (kendi ailemiz bile olsa) ne yaptığı kendilerini ilgilendirir, "öteki taraf" ne ki size göre? hayatınızı böyle hesaplarla bitiremezsiniz "bana göre". herkesin farkındalığı kendine.

Öbür tarafta kimseye bir şey olmayacak. Öbür taraf diye bir yer yok zaten de, kötülük yapmamak için dini bir farkındalığa ihtiyaç duymak çok tehlikeli ve acınası gerçekten. Bu durum aynı zamanda "inanmayanların kötülük yapmamak için bir nedeni yok" gibi hastalıklı bir düşünceyi de beraberinde getiriyor çoğu zaman. Ancak böyle düşünenlerin asıl gözden kaçırdığı nokta, 'yanmayacağını' bilse demek ki bütün kötülükleri yapacak. Korktuğu için kötülükten kaçıyor.

himmet dayi +1

Himmet dayi +1 ödül ceza ahlakı, ahlaki gelişimin en basit ve ilkel düzeyi zaten. Vicdan sistemi gelişmiş, yasalara uygun davranan ancak gerektiğinde tüm insanlığın yararını gözetip bunları tartışabilen, sorgulayabilen, özerk düşünebilen, kendi değer yargılarını oluşturabilen insan zaten ödül ceza ahlakına ihtiyaç duymuyor. Bunların farkında olanlar insanlığa ve kendine faydalı eylemlerde bulunurken, farkında olmayanlar başka insanlara bu dünyada cehennemi yaşatıyor.

Belkide babana göre kendisi haklı, annen haksızdır. İnsanlar yaptıkları kötülükleri kendince mantıklı bir sebebe oturturlar. İslam inancına göre herkesin kaderi farklıdır. Kimisi kötülük yapar belasını bu dünyada çeker, kimisi her türlü kötülüğü yapar grip bile olmaz, işi rast gider.

Kötüye bir şey olmaz denmesinin asıl nedeni Allah celle celaluhu böyle kimselere mühlet vermesidir. Yola gelir, tevbe eder, yanlışlarından döner diye
Yoksa kul hakkına girerek, zulmederek ölenin durumu ahirette zor. İnananlar için hatta zulmetmek imansız ölmenin sebeplerinden biridir diye belirtilir kaynaklarda. Bu da ebedi cehenennemde kalmak demektir.

Yeryüzünde her türlü rahat hareket etmek ve rahat konuşmak, yeraltında başa gelenlerle birbirine benzemiyor.
Madencinin dahi yeraltında çalışması ve yolunu bulması için kaskında ışığa ihtiyaç duyar. Ölen kişi için de dünyadayken Efâl-i mükellefine dikkat etmesi ölüm sonrası için kurtarıcıdır.

Öbür dünyaya göre cevaplayacağım. Hoş gidip görmüşlüğüm yok ama zaten giden de kopya falan veremiyor. Neyse latife bir yana islama göre durumu izaha çalışacağım.

Şimdi hak, hukuk, adalet bu dünyada sağlanıp bitmiyor, dolayısıyla hesap diğer tarafa kalıyor. Burada ise basitçe söylersek, Allah hakkı ayrı kul hakkı ayrı değerlendiriliyor. Mesela ibadet; namaz kılmazsan hesabı Allah’a verilecek, dilerse bazı şeyleri affedebilir. Oyunun (kainatın) sahibi o olduğu için istediğini yapma özgürlüğü var, kulun güzel davranışları vardır, artılar eksiler birbirini götürür, belki çook hoşuna giden bir davranış olur ekstra fazladan puan alır gibi nedenlerle dilerse affedebilir.

Fakaat iş kul hakkına gelince, diyor ki; kul hakkına karışmayacağım, onun hesabı kul ile olacak. Herkes diğer tarafta hesap defterine göre alacak verecek hesabı gibi muhasebe derdine düşecek.

Ve bu konuda peygamberin de bir açıklaması var. Bir gün arkadaşlarına müflis kimdir diye soruyor. Onlar da iflas eden diye cevaplıyorlar ancak peygamber tekrar soruyor gerçek müflis kimdir diye. Bunu üzerine bilemedik sen söyler misin diyorlar ve peygamber de şu açıklamayı yapıyor.
Ümmetimden müflis olan o kimsedir ki: Kıyamet günü namazı, orucu ve zekatı olduğu halde gelir. Ancak birine küfretmiş, diğerinin kanını dökmüş, bir diğerinin de malını yemiştir. İyilikleri, sevapları, buna, öbürüne, diğerine dağıtılır. Ama halen kul hakkı bitmemiş, bu sever ödeyebileceği sevabı kalmayınca karşıdakinden helallik alabilmek için onların günahlarından üzerine almak zorunda kalıyor.

Dolayısıyla bu dünyada sadece ibadetleri yapmak yeterli değil, kul hakkına girmemek, hakka hukuka dikkat etmek gerekiyor. Ayrıca da ne kadar sevap biriktirilebilirse diğer tarafta ekstra harcamalar için çok ihtiyaç olacak.

Klasik hocaların tarzından biraz farklı anlatmış olabilirim ancak islamın görüşü budur. Müslümanların buna uygun yaşamamış olması islamın değil müslümanların sorunudur/suçudur/yanlışıdır/hatasıdır.

Dolayısıyla ister bu dünyada olsun ister öbür dünyada olsun herkes her şeyin hakkını alacaktır/verecektir. Kimsenin yanına yaptığı kâr kalmayacak. Hatta boynuzsuz koyun boynuzlu koçtan hakkını alacak.