hiç gelmeden vekalet çıkartarak çözebiliyorsa en kestirme yol bu olur. 30 gün kuralı geçerli.

Üç gün içinde dönebilir,yazıyordur mesajda şu ,şu tarihlerde gidio döner diye.ama

30 değil de 14 gün olabilir mi? bir yanlış olmasın.

30 diye hatırlıyorum.

yazlıktan sadece bir çantayla geliyordu, ne yazlığı kapattı ne bavulunu aldı.
umarım bir şekilde dönmenin yolu olur.

30 gün kuralı uygulanmıyor. Biz annem ve babamlara e-devlet'ten izin aldık gittik. 1 hafta sonra tekrar e-devletten bu sefer dönüş için izin başvurusu yaptık anında onaylandı. Yolda defalarca çevirme olmasına rağmen izniniz var diye bir kez sordular sadece.

Tanıdığım birçok kişi aynı şekilde 3-4 gün sonra tekrar başvurup izin aldı. Sistem 30 gün kuralı vs sallamıyor.

@fate

güzel bilgi bu teşekkürler.
ama annem uçakla gelcek ve tekrar uçakla dönecek.
yoksa ben arabayla götürmek zorunda kalacaktım kaçak.

tamam ben geldiğinde annem, e devletten dönüş için de istiyim bakalım vercek mi onay.

40 erkek hayır. Evlenmek bile istemiyorum.

cocuga bagli, 29 erkek.

Asla, hiçbir şekilde, kesinlikle istemiyorum.
33 kadın.

38 kadin, nope - 20lerin sonunda bi donem ister gibi oldum ama :-)

34,aşırı istiyorum.
Evlenirsem en büyük evlilik nedenim

Hiç istemiyorum. Hatta hiç hiç hiç.

Ama bir keresinde kısa donemliğine beraber olmak zorunda olsak da, bir iliskimdeki adamı cidden sevmiştim. İlk defa birinden çocuk yapabilme isteği hissetmiştim kendimde. Çok garipti.

Ama son 2 ilişkimde kesinlikle düşünmedim.

30 k

Dünyanın hali fln değil olay. Kesinlikle çocuk zamanından ve senden alan birşey. Daha ben gezecem tozacam, ohoooo. Sabah kalkıyorum 1 saat kendi rutinim var benim. 2 gün ailem için fadakarlik yapıyorum da 3. gün tükenmişlik sendromuna giriyorum kendime vakit ayıramıyorum diye.

Ama şöyle birsey eşimin maddi durumu kaygı taşımayacağım bir düzeyde olursa ve o çok istiyorsa ve en önemlisi sorumluluk sahibi bir adam ve düzgün bir baba olacaksa düşünebilirim. Kendimden yapacağım fedakarlık düzeyi ile alakalı bu. Sadece maddi durumla da direk bağdaştırmamak lazım, ama malesef alakalı işte yine de. Kendimden yapacağım fedakarlık düzeyini en aza indiren bir ilişkide, eşim istiyorsa düşünebiliriz.

36E - ben istiyorum ama o bebeklik çocukluk çok angarya işler. hemen 18 yaşına gelmesini istiyorum :)

çocuğu olan arkadaş ve tanıdıklarımın çocuklarına ayırdığı zaman, gösterdiği ilgi çok yorucu. çocuğunla bir kez daha çocuk oluyorsun. "aras bu ne? aaaa portakalmıııışş" falan.. hayal ettiğimde bile yoruluyorum.

bir de şu var

(bkz: gençken evlilik istemeyip yaşlanınca pişman olmak)

ve

(bkz: çocuk sahibi olunca hayatın kaydığı gerçeği)

24 k, şu an değil ama ileri de isterim gibi hiç mutlu büyük bir ailem olmadı çocukken. çok özenirdim o ailelere ileride kendim böyle bir aile kurmak isterim.

Evlilikte 5 yılı geride bıraktık. Eşimle psikolojik olarak zaman zaman "olsa güzel olurdu" gibisinden konuşuyoruz ancak reel olarak kesinlikle saçma geliyor.

Kişisel düşüncem şu ki; dünyanın nereye gittiği hem doğa olarak hem politik olarak belli değil, gördüğümüz her şey gün geçtikçe daha da saçma bir şekilde maddiyata bağlı yüzümüze vuruyor ki eminim hane olarak ortalamanın çok üstünde kazancımız var ancak hayatın anlamı bu olmamalı.

Eğer 1970 yılında bu yaşımda olsaydım, istemekle kalmaz iki tane hedeflerdim ancak bu zamanda kesinlikle karşıyım.

36 E

istiyorum ama olursa 2 tane istiyorum ama şu an doğurmaya müsait değilim ne yazık ki vakti geldiğinde inşallah. 21k

40'ların sonundayım. 2 çocuğum var, başka istemem. Zaten çok "agucuk" çocuk seven bir kafada olmadım. Kendi çocuklarımı seviyorum ama, kendimden bile çok.
30 yaşında çocuk istemeye başladım. Hatta bir ara sadece çocuk yapmak için evlenmek fikri bile vardı aklımda. Şimdiden söyleyeyim, çocuk öyle böyle bir sorumluluk değil. Şimdi "iyi ki yapmışım" diyorum.

Asla. Babadan yana şanssız bir adamım o sorumluluğu kendimde görmüyorum.
28e

31e Ben de 10 yillik sevgilim de istemiyoruz. Paramız ve iş nedeniyle zamanımız yok. Çocuk yapmak bizim için pet shop'tan alışveriş yapmak gibi çünkü o kadar evsiz çocuk varken evlat edinmek yerine yenisini yapmak bana evsiz çocuklara kötülük yapmak gibi geliyor. Insanlar olayı biyolojiye bağlıyor,kanimdan olsun diyorlar da sanki kızılötesi görebilen gözlerimiz sırtımızda kanatlarimiz var. Hepimiz benzersiz işte. O çocukları önce evlat edinirdim.

26 K, istemiyorum.

31 yaşında erkeğim. Keşke maddi manevi imkanım olsa da 3 4 tane olsa. Evli değilim ama geçen arkadaşın kızı oldu. Bakarken gözlerim doldu. Ağlayacaktım.

26 yaşında erkeğim. kısa cevap: kararsızım. uzun cevab için galerimizi ziyaret edebilirsiniz. İŞTE O ÜNLÜ DUYURUCUNUN MERAKLA BEKLENEN CEVABI

kafam çok karışık. bir yandan çok bencil olduğumu, pizza paramı bebek bezine harcamak istemediğimi, ayaklarımı uzatıp gebeş gibi yayılmak dururken çocuğu parka götürmekle uğraşmayacağımı vs. biliyorum ve benim gibi birisi için çocuk yapmanın çok ama çok yanlış olacağını düşünüyorum. öte yandan kız arkadaşım (25) iş ciddiye biner de evlenecek olursak kesinlikle çocuk istediğini söylüyor. onunla birlikte AŞKIMIZIN MEYVESİ AYTEK sahibi olma fikri de hoşuma gitmiyor değil... denize gitsek mesela, kollarından tutup böyle suya indirecek gibi olsam ama tipik bebek hareketiyle ayaklarını kaldırıp "yok istemezük" dese, ben de henry sen rahatsız mısın olm diye dellensem... fena olmazdı. yalnız "çocuk olabilir" dememin tek sebebi şu anki kız arkadaşımın istiyor olması ve evlenirsek türkiye'de yaşamayacak olmamız. bu ülkede çocuk yetiştirmek çok ama çok zor iş, yapanın önünde saygıyla eğilirim ama bende o cesaret ve çelikten sinirler yok açıkçası. anksiyeteden, kaygıdan manyak olup ölürdüm türkiye'de çocuk yetiştirmem gerekse.

İstiyorum. Kız olursa iyi olur. Kız çocukları çok sevimli oluyor. Küçücük kafaları, kocaman saçları var falan :D Güzel olursa bi de offf <3

Baba olmak nasıl bir duygu hep merak etmişimdir.

32 kadın
İstemiyorum.
Hiç istemedim.

28/k

doğru insanı bulursam istiyorum 4 5 tane filan :)

27 erkek. hayır istemiyorum. çocukları sadece uzaktan seviyorum.

Asla istemiyorum. Bugüne kadar zamanında büyük konuşup da sonradan yaptığım şeyler oldu ama çocuk konusundan çok eminim.

27, Kadın.

32 yaşındayım, kadınım, istemiyorum.

24 kadın, istememeye daha yakınım.

Fazlaca sorumluluk ve fedakarlık gerektiren bir iş bence çocuk sahibi olmak. Bu yeterliliklere sahip miyim emin değilim. Zaten daha çok erken olduğunu düşünüyorum kendim için ama ilerki 10 yıl içinde bile net olamam gibi geliyor.

Halbuki çocukları da çoook severim. Kardeşim anne gibisin der bazen bana agdhdj. Ama sevmek başka, bir bireyi dünyaya getirmek ona imkanlar sunmak başka.. sevmek için çocuk yapanlar var buradan kendilerine hayretlerimi iletiyorum O_O

Tabi fikirlerim değişebilir de, büyük konuşmak istemiyorum. Ama çocuk istemeyenlerin sayısı bence o kadar az değil, en azından çevremden gördüğüm kadarıyla.

29K
istiyorum. yani acilen değil de ilerleyen zamanlarda olsun isterim.

45 E ; Hiç istemedim , olmadı da zaten ama hanım çok sever çocukları olsaydı veya hala olursa sırf onun için kabul edip katlanırım.

En uyuz olduğum sohbet konusuda şu ; olunca anlarsın değerini, sevgisini O.o
Yahu zorla çocuk sevmek zorunda mıyım , sebze yemeği sevmem ısrar ederler bir tadına bak bayılırsın diye ( ki bakmam). Çocuk bu çocuk , var say senin gibi sevemedim , tencereye geri mi boşaltacağız. Etrafımda görüyorum bebekken aşıklar çocuklarına 10 lu yaşlarından itibaren boğacaklar.

27 k

3-4 yaşına kadar olan cocukları seviyorum. keske olsa ben de sadece sevsem oynasam ama bakmak zorunda olmasam. öyle bir şey mümkün olmadığı için de su an istemiyorum. insanın hayatını ablukaya alan bir sey. kendime zor bakıyorum

31 yaşında erkeğim, mesleğim gereği çocuklar ve ebeveynlerle çok haşır neşirim, uzun zamandır çocuk sahibi olmayı düşünmüyorum, dünyaya çocuk getirmenin olası varoluşsal krizlere bir nebze çözüm olması dışında bir faydasını göremiyorum.

'olsa guzel olur herhalde' ile 'aman allah korusun' arasinda gidip geliyorum bu konuda. Eskiden hic istemezdim, son iki uc yildir etrafimdaki bebekli aile, arkadas sayisi artti, bakinca o kadar zormus gibi de gelmiyor ama aslinda cok buyuk bir sorumluluk. Normalde aman aman cocuk seven bir insan degilim ama arkadas bebekleri ile arada oynamak hosuma da gitmiyor degil. yine de ben kendi hayat standartina ve ozgurlugune oldukca duskun bir insanim; bile isteye bozabilir miyim, emin degilim. Bu konu ile ilgili kafalar oldukca karisik bende yani. Hicbir zaman tam olarak 'oldu o zaman yapalim bir cocuk' diyecek durumda olmayacagim muhtemelen, kazayla olursa da hayir demem gibi. 8 yillik bir iliskim var, erkek arkadasim da ayni kafada ki onun yasi benden buyuk.

bir de ben kedimi bile gunde 20 kere kontrol eden, saginda solunda ufacik bir sey olsa uzuntuden krize giren bir insanim, cocuk konusunda evhamli bir anne olarak 20 yil erken yaslanirim herhalde. kendime bu kotulugu yapmak da istemiyorum.

27 yas K.

çocuğun eğitim parasını denkleştirebilirsem eğer
orta okul 150k*4
lise 150k*4
üni 150k*4

toplamda 1.800.000TL olabilir. yedisi içtisi vs 2.500.000TL biriktirmem lazım.

diğer türlü düz okula versek 25 yaşında ağzımıza sıçar diye korkuyorum madem bakamıycaksın niye yapıyorsun beni diye.

38 E
istiyorum, istedim ve var (16 aylık kız), ikinciyi de istiyorum.

28 K, 1 yaşında kızım var.

Hayatımın hiç bir döneminde anne olmayı hayal etmedim uzak planlar arasındaydı ama o anaçlık anne olma isteği yoktu. Ama gelecek planlarım arasında vardı. Bazı özel sebeplerden dolayı bu planı öne çekmek durumunda kaldık. Çocukları severdim ama annelerine verene kadar. Kızımı çok seviyorum ve doğum sonrası süreçte 1 yıl kadar doğum iznimi uzatarak evde kaldım.

Arkadaşlar çocuk işi ilişkiyi çok çok farklı bir boyuta taşıyor. Eşimi seviyorum ve zorla evlenmedim. Ama hamilelik psikolojisi, lohusalık psikolojisi, çalışan kadının ev hanımına evriliş psikolojisi...

Sonuç olarak; kızımı seviyorum, ama çocuk işi akıllı işi değil yeni evlenmek isteyenlere de tek tavsiyem: evlenmemeleri..

2. Çocuk istemiyom.

24K

çocuklardan nefret ederim ama istiyorum. türk bebeleri gibi çığırtkan olmaz inşallah. :)

31 yaşında bekar Erkek kişisi.

Yani istiyorum gibi özellikle kız çocuğu bilhassa kız çocuğu ama bir taraftan cesaretim yok gibi bir şey. Böyle bir durum söz konusu.

Neden kız çocuğuna gelirsem; 2 tane kız yeğen.

Abimin 1 kızı, kuzenimin de 1 kız var. Aralarında 3 sene var. Büyük olan abimin kızı. Çok tatlılar lan. Çok komikler. Çok iyi anlaşıyorlar. Oynarken, abimin kızıyla oynarken, lan benim de bir tane kızım olsa demişliğim var.

Kuzenim kızı, gidip babasına sarılırken keşke bir kızım olsa da gelip bana böyle sarılsa demişliğim oldu. Kuzenim adına çok mutlu oldum, mutlu bir ailesi var diye.

Bu iki kız yeğenden sonra kız çocuğu kız çocuğu dolanıyorum.

30 K istemiyorum

34 k. çocuğum olsa bakacak halim yok. enerjimi daha istediğim şeylere ayırmayı tercih ediyorum, kişisel tekamül gibi.

kesinlikle istemiyorum. Çocukları hiç sevmem ve o sorumluluğu almak istemiyorum. Evlilik isterim ama onunla ilgili sorunum yok

24/E

40E istemedim,istemiyorum,istemeyeceğim.

sosyal mesafe doğru bir terim.

bir sürü mesafe çeşidi var çünkü. mikroifadeler.com

gayet güzel bir terim bence.

fiziki mesafe daha uygun diye düşünüyorum ama belki insanları en başında evde kalmaya ikna etmek için sosyalleştiğiniz müddetçe virüs bulaşma ihtimali artar düşüncesiyle belki sosyali kullanmayı tercih etmişlerdir.

fiziki mesafe her şeyi kapsarken sosyal mesafe insanı kapsıyor. salgın mevzusu zaten insanı ilgilendirdiğinden (hastalığı bulaştırma-kapma) "sosyal mesafe" tanımı daha güzel ve anlamlı.

Fiziki mesafe olarak değiştirildi diye biliyorum.

Sazova

Kanlıkavak parkına da bakabilirsiniz yakınsa, hafta içi gündüz çok kalabalık olmaz diye umuyorum.

Otogarın önündeki kent park

Şelale parkta güzeldir,tepeden görür eskişehiri,manzarası harıkadır.

e-devletten direkt alıyorsunuz zaten basit bir olay.

Kurul kabul edecek, reddedecek diye yaziyor da ben de bir sey sandim.

Akrabanin yazligina gidecek. Simdi onlarin tc'lerini mi arayip soracagim, site ismini mi soracagim pff, bir sey olur mu acaba almasak?

Tapu falan diyor bir de, o kisim da zorunlu galiba, onu koymamiz imkansiz zaten.

Biz memlekete samsun/giresun giderken dönerken alıylruz babama ne olur olmaz ,ama hiç sormadılar
Bugün bir samsun/sinop yaptık,izin almamıştık babama,yolda radara girdik,polis durdurunca seyahat belgesini de sorguladı hazır durdurmuşken oldu mu bize double coffee...ne olur olmaz alın,65 yaş seyahat izni/içişleri bakanlıgından ,gideceğiniz yerin aman aman acık adresine gerek yok ama ona refakat etcek kişilerin tc isim ve doğum tarihini yazıosun.her ihtimale babanın e dvlet. Hesabından alın ama.ne oluır olmaz,aman ya dıosun bir bakıosun polis ...

Sadece şu anki adresi, gideceği adres, ve gideceği tarih yeterli. Başka bilgiye ihtiyacınız yok. Doldurduğunuz an onaylanıyor.

Yazlık izni şeklinde girmeyin,seyahat izni yerine girin.diğeri gereksix ayrntı ile dolu

@chemnil: ceza kac lira? Bir de herhalde geri donduruyorlar?

Turizm amacli seyahat kismina degil de seyahat izni kismina girersem de sehir ici seyahat izni veriyor ama nasil olacak?

Turizm amaçlı iznin altında cıkan izne tıklayın,65 yaş üstü var seyahat izni verilnesi kısmına

Ya cok garip cezayı yedik üç bin filan toplamda sanırım orda e devletten izin aldık geçtik,canım ülkem.

Yok ya tapu yuklemek zorunlu, bu ne ya, ev bizim degil ki tapuyu yukleyelim. Baskasinin evinde kalmak yasak mi yani?

Tekrar söylüyorum,turizm yerinden girmeyin,altında genel seyahat izni var ordan

içişleri bak. e-başvuru - seyahat izin işlemleri - 65 yaş üstü vatandaşlarımıza seyahat izni verilmesi şeklinde seçeceksiniz

Evet, aldim simdi, sag olun :)

Peki bunun ciktisini mi almak lazim?

Alsanız da olur, telefona indirip gösterseniz de olur, sorun çıkmıyor.

Donus icin de simdiden alayim mi izni? Orada yapamazlar telefondan.

Dönişü siz alırsınız whatsuptan gönderirisiniz ekran görüntüsünü filan ,akıllı telefonları yoksa yanlarındaki birilerini gönderirrsnz.zaten tc ile görüntülüyor diye biliyorum polis filan.şu an dönüş için vermeyebilir sistem

Bu devirde zor iş bulunuyor ama gerçekten başka çare yoksa, yapacak başka bir şey de kalmıyor.

Ayrıca insan mutsuz olduğu için istifa eder, istifa ettiği için niye mutsuz olsun ?. Eş-çocuk filan yoksa daha rahat olursun.

istifa etmeden once izin hakkiniz kaldiysa onu kullanip, o bos surede terapiye baslayin, sadece antidepresan degil psikolog destegi de alin, biraz toparlayinca yeni is basvurulari yapin ve psikolog+ilac destegini doktorlar tamamdir diyene kadar birakmayin derim ben. profesyonel yardim, daglari tek basina delmekten daha kolay ve daha hizli basariya ulasmanizi saglayacaktir.

gecmis olsun.

Sorunuza cevap değil ama sürecin sizin adınıza sağlıklı geçebilmesi ve tamamlanabilmesi adına aile yanından başka bir alternatif yaratmanızı kalpten öneriyorum.

öncelikle belirtmek isterim ki, korona öncesi beni çok mutsuz eden işimden ayrıldım, göz seyirmeleri, anksiyete yaşatan bir işti bu benim için ve ayrılmak dünyanın en mantıklı kararı oldu. aile evine döndüm bahsettiğin gibi, depresyona girmekten korkuyordum ama aksine aile hayatı bana çok iyi geldi. üstelik masraf da yapmıyorsun.

işler kimsenin planladığı gibi gitmiyor bu aralar, ama söyleyebileceğim en iyi tavsiye ruh sağlığın için en güzel ortamı sağlaman olacaktır kendine. dünyaya bir kere geliyoruz.

sonrasında ise benim kurtarıcım, anı yaşamak oldu. sevdiğim hobilerimle ilgilenip, sağlıklı beslenip, bol bol uyudum. yıllardır çalışmaktan ertelediğin filmleri izlemek, kitapları okumak insanın zihnini öyle güzel açıyor ki. plan yapmaya başlıyorsun ertesinde. bundan daha iyi iyileşme olabilir mi? asıl antidepresan bunlar, bana güven.

aslında asıl zor zaman, mutsuz olduğun işte çalışmak =)

bence sen güzel zamanlara adım atmışsın. yolun açık olsun.
sevgiler.

Her gün söve söve gittiğim ve hem bedenen hem ruhen inanılmaz yorulduğum bir işim var. Bazen 19 da işten gelip 21 de uyuyakalıyorum. Ama katlanıyorum, zorundayım neden çünkü bakmakla yükümlü olduğum bir eşim var. 1-2 ay sonra dahi olsa, kesin olarak başlayabileceğin/kurabileceğin bir iş bulmadan/ayarlamadan istifa etme derim. Ülkede iş yok gerçekten, inanılmaz kötü günler önümüzde. En azından rub sağlığını korumak için bunu yapmalısın. Kendini yormayacağın şekilde çalış ve dışa kulaklarını tıka. Mesai bitince işi orada bırak bir sonraki mesaiye kadar.

Ne yaşadığını derinlemesine kimse bilemez ama insanların çoğunda bu sendrom var. kimse yaşadığı hayattan memnun değil ve daha iyisini hakettiğini düşünüyor ne olmak istiyorum nereye geldim diyor vs vs. Üst düzey firmada kendi ısını yapan adam da mutsuz, asgari ücrete çalışan beyaz yakalı da.

Avrupa’da ya da 1. Sınıf Dünya ülkesinde olsan istifa et kendini dinle derim ama burası Türkiye. aç kalıp daha kötü hallere düşebilirsin ne olursa olsun isini bırakmadan çözmeye çalış. İznini kullan varsa, yoksa ücretsiz izne çık.

is bulmadan istifa edilmez. Bu is hayatinin ilk kurali. Issiz gecen her gunun moral bozuklugu, degersizlik hissi olarak sana geri donecek. Yeni is bulma sureci uzadikca katlana katlana buyuyor o hisler. Piyasa zaten kotu bu zamanda istifa edilmez, demedi deme sonra. Ayni hatayi zamaninda ben de yaptim cunku

Köyde kafanı dinle iyi gelecektir.

Mcfly+1.
Is arkadaşım vardi, sozlesmesi bitince dedi is falan aramam belli sure. Issizlik maasi ile takilirim o sırada gezerim kafam rahat.
Ben bu kafaya ulasamam ne kadar aynı ülkede de yaşasam. Belki çocuğum ulasir ama benim kafam "ya is bulamassam ya soyle ya boyle" diye gider, aliskin degilim.

Burada yazmistiniz, satin almacilara nasil ulasilir diye. Hala ayni isten bahsediyorsak tek temennim cok fazla beklentiniz olmasın çünkü o zaman da dedigimiz gibi makul durmuyordu bahsettikleriniz.

Umarim sizin icin en iyisi olur ama bu surecin 3 ayda bitecegini dusunup 1 sene is aramak da var su an gelecekte.

Amerika'da bu ara popüler mini emeklilik. Araştırın isterseniz.

İlaç desteği size iyi gelebilir kısa süre de olsa.

Is bulmadan iyi bi sirkette iyi bir maasi birakip ayrildim cunku aşırı mutsuzdum. Her saniye icimde istifa et istifa et diyen bi sesle mücadele ediyordum. Psikolojik olarak çökmüş durumdaydim ama istifa ettiğimden beri hem hüzünlü hem rahatlamis hissediyorum henuz ihbar sürem devam ettiği icin boslukta kalip depresyona girme firsatim olmadi ama hobilerime yoğunlaşmayı dusunuyorum. Zaten calisirken de evden çalıştığım için evde boguldum hissi yasamam herhalde zaten boguluyordum.

Bence 3 ay ailenin yaninda kalma. Kalacaksan 1 ay kal sonra don arkadaşlarınla takil ya da hobi edin, kafani dinle. Her bunaldiginda da is yerinde de daha mutlu olmadığını hatırlat kendine.

sorunların psikolojikse bunu işle veya başka bişeyle sabitleme.

bak kendin ne güzel demişsin.

3 ay kira paramı ayırdım/yani maddi olarak çok rahat birisi değiilm
aile evine gidicem ama orada da rahat olamıycam/ yağmurdan kaçıp doluya tutulmak.

piyasadaki durum belli, iş bulmak aşırı zor. 3 ayda iş bulacağını nereden biliyorsun?

ha linked in falan bir sürü teklif yağıyodur anlarım da. bence sen bu istifa mistifa olaylarından önce bu durumun psikolojik bir rahatsızlıktan kaynaklanıp kaynaklanmadığını, eğer öyleyse tedaviye başlayıp durumu görmeyi bekle.

kaç zamandır çalışıyorsun bilmiyorum belki yabana atılmayacak bir tazminatın da vardır. bundan bahsetmemişsin.

ayrıca kimin işi yolunda gidiyor ki? öğretmenler hatta öğrenciler bile nasıl hareket edeceklerini bilmiyor, okullar ne zaman açılcak, ne nasıl olcak, böyle bir durumda kim önünü görüp net hareketler sergileyebilir?

öte yandan işteyken vakit geçiyor, evdeyken parasız hiç geçmiyor. gezmeye gitsen gidemiyorsun, aktivite yapmak istesen yapamıyorsun, gelecek belirsiz ve kaynaklar sınırlı. dolayısıyla seni daha büyük psikolojik sorunlar bekliyor.

Geçen hafta başında aynı durumda olduğum aynı şeyleri düşündüğüm işimden yine senin gibi başka bir şey kovalama isteğiyle ayrıldım.

Pişman değilim baba. Arkadaşlar çok doğru söylemiş evet iş bulmadan ayrılmak deli işi. Evet adrenalin bağımlısıyız resmen ama bunu da çeken bilir. Kimse memnun değildir mutlaka işinden. Öyle bir şey ki yapalım diye karşılığında para veriyorlar. Ama "iş yerinde bir şekilde vakit geçiyor" diyen insan bir günün bir hafta gibi geçtiği bir yerde çalışmıyordur şu an ve çok sağlıklı değildir yorumu bu senaryo için.

Benim söyleyeceğim hobilere falan vakit ayırma abi. 3 ay minimum masrafla bir şekilde hayatta kal ama o kovalamak istediğin şeyi kovala. Yol dahil 10 12 saatini işe ayırıyodun şimdi buna ayır. Çünkü insan çok çabuk alışıyor atalete. O ritmi bozmadan devam etmen lazım.

Hayırlısı olsun hakkında. Eğer sonrasındaki adımları akıllı atarsan yanlış bir karar değil, yanlış zaman değil.

işten ayrıldıktan ilk bir kaç ay çok iyi geliyor. dinleniyorsunuz. arkadaşlarınıza ailenize zaman ayırıyorsunuz. zaten tazminat veya biriktirdiğiniz parada var herşey gülük gülistanlık. yeni ayrılan arkadaşların mutlu güzel şeyler yazmalarının nedeni bu.

Sorun para azalınca zaman ayırdığınız şeylerin işi bitince doyuma ulaşınca başlıyor. çünkü bu hobilerde para kazanamıyorsunuz. bir yandan sıkılıyorsunuz. zaman para kazanmadan geçiyor, elinizdeki para eriyor hergün. başka bir iş planınız varsa ve kötüyede gidiyorsa tuz biber oluyor. iş bakıyorsunuz kriz var virüs var. iş bulamıyorsunuz. eski iş yerinde şansınızı denemeye çalışıyorsunuz veya başka alternatifler. eğer 1 ayda bulursanız sorun yok. ama bulamazsanız iş yerinde yaşadığınız krizden daha büyük bir krizi sizi bekliyor emin olun. kenarda bir kaç milyonunuza varsa tabi bu kadar olmaz. birde öyle 3 ay boyunca hobilerinizle ilgilenemiyorsunuz. en fazla 1 ay 1.5 ay fln. sonra tekrar hayatını kazanma düşünceleri baskın olmaya başlıyor.

bencede izinlerinizi kullanın gerekirse ücretsiz izine çıkın bir kaç ay. şu kriz ortamında işinizi ve tazminat hakkınızı kendi elinizle yakmayın. mümkünat varsa tazminatınızı alarak ayrılmaya çalışın. artı bir kaç ay daha demek bu. ücretsiz izin alırsanız veya izin sürecinde gerekli piskolojik desteği alın. para herşey değil katılıyorum ama para varsa saadet olabilirde olmayabilirde garanti değil ama para yoksa saadet kesin olmuyor malesef.

hep aynı şeyleri yaparak farklı sonuç bekleme. biraz utansan da zor da gelse yapman gerekeni aslında biliyorsun onu yap.

Insanlarin %80’i senin gibi düşünüyor. O başarılı gördüğün insanlar da senin hislerinde. O yüzden bu psikolojiden kurtul, en kötü deneyim deneyimsizlikten iyidir.

“Hayatta duygularını ve sevdiğini söylemeyi erteleme. Çünkü hayat planladığın gibi gitmeyebilir, yarın hiç olmayabilir.“

Ne mezunusun hacı abi

Kıyaslama insanı mahveder. Başarılı diye tanımladığın insanların ne eksikleri vardır kim bilir.

Daha tok ve özgüvenli bir sesle konusmaya basslayabilirsin.Hem önyargılar kırılmış olur.Keske tasarımcı olsam sadece bunu düşünüp bile her sabah şükredebilirsin (öğretmenim,stabil bir iş,her sene birbirinin aynısı)

tasarımcıymışsın işte ordan ilerlesene. creative bir
şeyler yapmaktan daha güzel bir şey mi var şu hayatta?

Liseye başladığımda ingilizce bilmiyordum, ilk sene hazırlık vardı, ilk bir ay bayağı eziklendim, en kötü notlari ben alıyordum. Sonra birden düzelmeye başladı, sonra iyi, çok iyi, en iyi oldum. Şimdi hala o zamanlarda öğrendiğim İngilizcenin ekmeğini yiyorum.

Lise sona kadar da geometriyi hic anlamamıştım, universiteye hazırlanırken bir arkadasimin yardımıyla çözdüm. Sınavda full yaptım, hala çok severim geometriyi.

Pilavı tutturmak. Lapadan, kuru pilava varan serüvenim oldu. Artık hiçbir ölçü kullanmadan göz kararı şehriye pirinç ve su ile tane tane pilav yapabiliyorum.

Bir de lise 1' de matematiğin ilk konusu mantıkti. Sene sonuna kadar mantığı anlamamıştım. Kendimi mantıksız bir gerizekalı gibi hissediyordum :) Tabi sonra aslında çok basit olduğunu görünce testleri fullemeye başladım.

Uzun bir süre kimyagerlik yapıp bir sabaah vazgecip istifa edip ,istanbulu terkedip öğretmen oldum,kısa bir sürede şehrimde başarılı diye bahsedilen(söylemesi ayıp söylicem ,:)
Öğretmenlerden biri oldum.

Satranci 27den sonra ogrendim, simdi usta oldum. Beni satranc bilmiyor diye ezikleyenleri 3 dakikada tokatliyorum artik. Tavlayi da ogrenecem insallah baslasam sonrasi gelir ama hayirlisi:)

Ortaokul zamanlarımda matematik denilince karnıma ağrılar girerdi. Lisede kırdım bunu şimdi iyi anlaşıyoruz kendisiyle:) Bir de ingilizce seviyem eksilerdeydi, üni hazırlıkta epey geliştirdim, halen yolum var ama iyi ilerlemişim diyorum baktığımda.

Hayatı her yönden zevkine göre aklınca yaşayan ve sonucunda tükenmişlik hissi yaşayan biri ise bunu söyleyen, derin bir acı çekmeli. Acılar da insanı kendine getirir.
Her zaman anti deprasanlarla olmuyor çözüm.
Yaşadığı trafik kazası sonrası bile eskiye oranla hayatı olumlu yönde değişen insanlar var.

Dısarı cıksın,dısarı cıksın yürüsün,bisiklet sürsün,kendi başına bir şeyler yapsın,belki bir sahilde sabahlasın,herşeyi düşünüp içselleştirip hayata yavastan karıssın derim.

bir uzmana görünebilir. depersonalizasyon sıkıntılı bir durum. eğer üstünden gelemiyorsa belki de biraz yardıma ihtiyacı vardır.

Seni o kadar iyi anlıyorum ki! Ben 10 senedir bu durumdayım. Kendimi sözde hayata bağlıycak şeyler yapsam da, sosyalleşsem, kendimi işime versem, sahip olduklarıma şükretsem de içimde çok büyük bi boşluk var ve dolmuyor bi türlü. Ben çözümü beklemekten başka bi şeyde bulamadım. Umudunu kaybetmeden bekle.

yasamaktan kastin nedir?

note 8 pro 128gb der geçerim. note 9sin pil ömrüne baktım. yüzde 12 daha hızlı diyor ama aslında çok düşük bir oran bu, ekranı da daha büyük.

karşılaştırmayı burada bulabilirsin:

kiyas.la

bu arada ben de aşağıdaki linkten aldım bir de ertesi gün teslim ödedim 15 liraya ertesi gün elimdeydi tertemiz. hiçbir problem yaşamadım. bir de yeşilini al, harika renk.

Redmi Note 9 Pro 128 GB

HB'de baya agresif fiyatı var.

www.hepsiburada.com

@efreet sultan, kıyas.la üzerinden baktığımda 8 pro daha iyi gözüküyor.

kiyas.la

Note 8 64gb alın. Paranız cebinizde kalsın. Bir anne için bile çok fazla özelliklere sahip bir telefon.bataryası da güzel.
(cevap, bu model telefondan yazıldı)

Ben dün M31 aldım anneme. pembe renk seçeceği var bir kere :) 8 pro ile karşılaştırdım çok önemli bir fark bence yok, RAM kapasitesi yüksek ama hızı düşük mesela. Fotoğraf konusunda da ikisinin de iyi olduğu yönler var.

kiyas.la

Yav bu kıyasla daki bilgiler doğru değil ki. Note 9 pro da NFC yok diyor. Snapdragon 720g ise mediatekten kötüymüş diyor. Çok sağlıklı gelmedi bu bilgiler. Epeyden filan bakmak lazım

Note 8 pro bendeki de temel şeyler için kullanıyorum harika bence

(bkz: kovuşturmaya yer olmadığına dair karar)
Büyük olasılıkla o davaların çoğu açılmaz.

Sadece ceza yönünden düşünmemek lazım. Kaldı ki şikayetçi olmak zaten bedava.


Hukuk yönünden bakacak olursam. Bence dava açmak bu ülkede zaten çok basit ve ucuz. Avukata üç kuruş verip vekil vasıtası ile de işlerinizi takip ettirebiliyorsunuz.

Bence çok bir şey değişmezdi, sadece insanlar arabuluculuk kurumunu daha az kullanırlardı diye düşünüyorum.

Hepsi için dava söz konusu değil diye biliyorum,arabulucuya filan gidiyorsun küçük davalar için

Bence paradan çok bürokrasik işleyiş hızlı olsa kitlenirdi. Ben kitlerdim şahsen, etrafımda o kadar andaval varken geceleri rahat uyuyamıyorum.

Bu yanlış bir bakış açısı. Bu bakış açısı aynı “bedava olsa herkes ister” diye öğrenci belgesinden para almak gibi. Şimdi nasıl bilmiyorum ama bizim zamanımızda öğrenci belgesi almak için para ödüyorduk ve gerçekten itiraz ettiğimizde verdikleri yanıt buydu.

Dava açıp duran bir insanın sosyal olarak varlığını sürdürmesi kolay olmaz. Kavga etmek bedava, kavga edip duruyor musunuz? Dilekce vermek bedava, kaç sorununuz için dilekçe verdiniz?

Adalet sistemi toplumdaki diger sorunlardan ayrı değil. Bu bir sistem sorunu. Devlet istese de yargi mekanizmasını hızlandırmıyor diyemezsiniz. İstense 1 ayda her şey dediğiniz gibi olacak şekilde ayarlanır. Ama; sistem değişmediği müddetçe bir değişkeni yerinden oynatarak herhangi bir şeyi degistiremezdiniz. Kumsalda kuyu kazmak gibi düşünün; bir elinizle mahkemeleri bedava yaparsınız, sistem öteki taraftan dava sayısı çok olanı fişleyip memur yapmamayı getirir.

Sizse sistemi eleştiren bir bakış-yani sorunun temeline bakış- atmak yerine, insanlara hak verilse insanlar hakkını kötüye kullanmaz mıydı? Diye bakıyorsunuz. Bundan acilen kurtulmak lazim.

Kullanmazlardı. Ama hakkını bilen ve hakka sahip insan da sistemi bu hale getireni orada tutmazdı.

@her giriste sifresini unutan adam: yok ya istiyorum yargının hızlanmasını elbette. sadece neden sonuç kurmaya çalıştım.

Geçtiğimiz yıl adamın biri kendini savcılığa şikayet etmişti hahahah. Bence olabilir.

Öncelikle kilitlenmeye müsait bir sistem varsa ortada bu vatandaşın değil devletin sorunu olmalı. Bunu devlet çözmeli yani, ben hakkımın gasp edildiğini düşündüğüm noktada "acaba sistem mi kilitlenir" diye başvuru yapmaktan imtina etmeyi düşünmemeliyim. Sistem 3 değil 13 savcı çalıştırmalı, hâkimleri evrak memuru gibi değil filozof gibi yetiştirmeli. Sistem vatandaşın sırtına binip kırbacı vuruyorsa niye vatandaşa suç bulalım burada?

Rona Serozan hocanın bu konuyla ilgili şöyle güzel bir cümlesi var: Hakkı dava yoluyla elde etme şansı çoğu zaman kağıt üzerinde kalır; yargı yolu herkese açıktır ama bu açıklık beş yıldızlı lüks otellerin halka açıklığı gibidir.

Ben açıkçası dava açmanın ve yargılama giderlerinin ucuz olduğunu düşünmüyorum. Ota çöpe harç, avans, masraf vb alınıyor yargılamanın başından sonuna kadar. Bütçe ayır bir şey yap o parayı vatandaşın cebinden alma. Vatandaştan alınmayan para çoğunlukla avukattan alınıyor uygulamada mevzuata aykırı şekilde. Adalete erişim devlet eliyle engelleniyor (veya finansal olarak tamamen avukatın sırtına yükletilmek isteniyor olabilir; bu da zengin avukat fakir avukat arasındaki uçurumun daha çok açılmasına sebep olup ekonomik ve sosyal sonuçlarını fiili olarak ciddi şekilde gösterir; fakir avukat yargılama giderini karşılayamazsa davasını yürütemez, zengin avukatlar hızlıca tekelleşir) oysaki adaletin tesisi zaten devletin pozitif yükümlülüğü. Başvurucu yargılama giderlerini ve masrafları karşılayamayacak güçlükte olsa da bunu devlet olarak sağlamak gerekiyor. Parası olmayan hakkını savunmasın gibi yerleşik bir mantık var ne yazık ki.

Adli Yardım buna bir istisna kabul edilebilir belki ama orada da avukatla ücretsiz temsili sağlayan kurum Baro; ayrıca yargılama giderlerinden muaf olmak için yargılama esnasında talepte bulunmak gerekiyor. Taleple bağlılık ilkesiyle açıklanabilir bu belki ancak yargılamaya zaten giderlerden muaf bir şekilde başlanması makul olan diye düşünüyorum zira zaten başlangıçta fakirlik belgesi alınıyor öyle başvuru yapılıyor.

Dava açmak ceza davaları hariç pek ucuz değil. Yargılamalar uzun evet ama işyükü büyükşehirlerde gerçekten çok fazla. Arabulucu uzlaşma bunu önlemek için geldi ama etkili mi bilmiyorum. Avukat vekalet ücreti ayrı olay ucuz veya pahalı olması kişiye göre değişir.

Zaten bana baktı diye kimseyi şikayet edemezsiniz. O açıdan kurduğunuz mantık basta çöküyor.

ya kendi adına e-devlet şifresi, ya da birinci derece yakınının e-devlet şifresi ile başvuracaksınız. birinci derece yakınının e-devlet'inde zaten gözüküyor.

yani kendi e-devlet şifresi yoksa anneniz veya varsa teyzenizin, dayınızın e-devlet'inden başvuracaksınız. sizinki ile olmaz, zaten izin sayfasında anneannenizin adı çıkmaz.

@kibritsuyu: şimdi annemin e-devlet hesabından girdim, öyle bir yakın listesi filan çıkmadı. siz daha önce başvuru yaptınız mı yoksa tahminen mi söylüyorsunuz?

girdiğim sayfa şu. başka yerden mi başvurmak gerekiyor?

www.turkiye.gov.tr

E devlette içişleri bakanlığının izinle ilgili kısmına gelip seyahat edecegnz kişilerin tc.sni yazıyorsunuz.orda birinin isminin cıkması gibi bişi söz konusu değil.Sistem tarıyor sanrm tc verdklernzi nesi oluyor gibi

yakınının ismi çökması konusu hes kodu başvurusunda imiş. seyahat izin belgesinde isim çıkmıyor. yanlış hatırlamışım, benim hatam.

lakin başvuruyu birinci derece yakınının yapması gerektiğini üç hafta önce tecrübe ettik. torun babaannesi için başvuramadı, oğlu (yani torunun babası) başvurarak izin aldı.

lakin o zaman turizm izni yoktu. bu kısmını da değiştirmiş olabilirler, söylediğim güncel olmayabilir.

dün A101 den aynı fiyata aldım ve orijinal üründü. HTC U11 ile bağladığımda 5 saniyede bir ses kesintisi oldu. fakat Xiaomi mi9t telefon ile denediğimde hiç bir kesinti olmadı. Bas ve tiz sesler gayet tatmin edici. Fakat kulaklığın mikrofonundan giden ses , karşı tarafa sanki telefonun hoparlörünü açmışım da, oradan konuşuluyormuş gibi gidiyor.

kulaklık üzerindeki düğmeler fiziksel düğmeler. Yani zırt pırt basan biriyseniz her basışınızda tık tık diye düğme sesi geliyor.

Ben de trendyoldan aldım ,ilk alışımda orjinal ürün geldi nasıl kırdııgımı bilmiyorum,neyse garanti firmasını aradım dediler biz size yenisin gönderelim sorun yok,ikinci gelen orjınal değildi,kutusunun kalitesinden anlaşılıyor hatta youtrube da anlamak için videolar da var

yol bisikleti, uzun mesafeler icin, yaris bisikletlerine benzer ozelliklere sahip. hafif, ince lastikler falan. posturu bayagi asagida. yani gundelik kullanim icin degil pek, ozellikle turkiye'de.

genelde dag bisikleti adi altinda satilan seyler normal yolda surmek icin fazla abartili, gerek lastikler gerek her yerde suspansiyon falan. ciddi arazi icin yapilmis seyler.

hibrid denen bisikletlere bak. hem bindiginde durusun gorece olarak dik olsun hem de lastikler gorece kalin olsun. ama mesela onde suspansiyon gereksiz sehir icinde.

bunlarin haricinde en onemli nokta size olarak sana uygun olmasi.

Ben sana satayım 5 yıldır duruyo depoda. Büyük baya. Vitesli. Ufak bi tamirattan geçse rahat edersin. Rengi de mavi.

Kron tx100 kullaniyorum ben. Bayagi memnunum onerebilirim.

Katlanabilirm sakın almaa

enpara kullanıyorum memnunum, kredi kartı da işimi görüyor. maaşım ingbank'a yatıyor yatar yatmaz aktarıyorum, çünkü ingbank kötü :d

yapı kredi eko kart kredi kartı. kart ücreti yok kampanyaları fln daha fazla sanki diğerlerine göre. ininal bugunu kullanarak 3-4 bin lira puan çaktım zamanında.
cebteteb te ilk 50000 müşteride olduğumdam kart ücreti fln yok eft bedava. eft fln için kullanıyorum genelde. mevduat faizleri diğerlerine göre 0.25 fln daha yüksek oluyor genelde.
enparada ise netflix fln indirimi için kullanıyorum. biraz karışık oldu ama devir ekonomi devri ve zengin değilim.

Maaş maalesef ziraat. Asıl kullandığım banka isd YapıKredi. Kart olarak da adiosPremium. Enpara ve papara da sevdiğim yancılar

enpara ve enpara kredi karti. cok memnunum.

vakıfbank. uygulaması hariç çok memnunum. enpara kullanmayı denedim, para gönderdikten sonra "dekont göster" seçeneği çıkmadığı için çıldırıp kullanmayı bıraktım. vakıfbank her yönden işlevsel. app'si cortlamasa bir de mükemmel olacak.

Maaş yapı kredi(sorun yok)
Kredi kartı(iş bankası maximum) sorun yok

Maaş finansbank. Yancısı enpara kullanıyorum. Maaş yatar yatmaz enparaya aktarıyorum.

Fatura ödemeleri ve netflix enpara kredi kartı
Kredi kartı kullanımları garanti bonus.

Son zamanlarda garanti kredi kartını kapatmayı düşünmüyor değilim. Bir sıkıntım yok. Atmlerinden ve uygulamalarından çok memnunum ama eskisi gibi puan kazandırmıyor sanki.

Abi kaynak yapıyorum. enpara eskisi gibi değil diyorlar doğru mu?

e-devlet bağlantısıyla işkur iş arayan girişine girin.

esube.iskur.gov.tr
• işkur- iş arayan girişi
• online işlemler
• işsizlik sigortası
• ikt-iö-kçö bildirgesi
• ödeme planı sorgulama
• onaylanmış Bildirge arama

bu adımları takip ederek haziranda alacak mısınız alamayacak mısınız bakabilirsiniz.

şirket en fazla 3 aylık başvurabiliyor, sizin şirketiniz ne kadar süre ile başvurmuş bilemiyoruz.

eğer çalışma yapılmıyorsa ve kçö bittiyse ücretsiz pandemi iznine başvurabilir şirket sizin adınıza (bu aslında ücretsiz izin) ücretsiz izinde olduğunuz her gün için 39 tl mi ne veriyor devlet.

bu süreçler yasal olduğu için , EĞER ÇALIŞMA YAPILMIYORSA, maaşınızı şirketiniz ödemek zorunda değil, hak iddia edemezsiniz.

Ben de hazır duyurusu açılmışken bir şey sorabilir miyim?
Kçö uzatılacak mı ya da yeni bir format deniyordu hala acıklanmadı sanırım

@benaslinda teşekkürler detaylı cevap için. çalışma yapılmıyor. ücretsiz pandemi iznine ayrıldığımı bana bildirmek zorundalar ama değil mi?

@chemnil, hayır halen açıklanmadı. torba yasa bekliyor herkes, 2 haftaya açıklarlar herhalde.

@tmm , yani bildirmek zorundalar ama unutulur, atlanır şirket halen kapalıysa ne yapsın işveren? siz yine de temmuz 1 itibariyle ne yapıyoruz diye sorabilirsiniz.

Biz kçö alırken çalışma da yaptık,onlime derslere girdik filan.Milli eğitime göstermelik bir ders saati göndermişler sanırım.Şimdi ben dava acsam kçö haricindeki kalan paramı da alabilir miyim?

@chemnil, sizi 30 gün çalışmıyor mu göstermişler peki? e devletten baktığınızda kçö gün sayınızı ne görüyorsunuz?

eğer 30 sa haklısınız, 170 e şikayet etmeniz lazım, gerisi gelir.

biz mesela dedik ki normalde 45 saat haftalık çalışma saatimiz, bunu 1/3 oranında azaltıyoruz, günlük çalışma süresini azalttık personelin 30 günlük ücretinin 20 gününü işveren olarak biz karşıladık, kalan 10 gün için devlet kçö yaptı.

@benaslinda e devlette düşük bir sigorta primi göxüküyor sanırım devletin karsıladgı verdiği kçö karşılğmda,okul kçö üstüne maaşımı tamamlamıyor,e devlette eksik güm sayısı 18 filan diyor.anlamadım :(

fiyatları her gün takip ediyorum. az da olsa düşme eğilimine girdi.

İki üç hafta içiinde düşer dedi bu işleri yapan bir öğrencim

Düşmez fakat bir süre stabil kalabilir.Bayram’da talep artacağı için pazar hareketlenir satmak isteyen adam direkt verir yazdığı fiyata

21 eylül 2020 saat 17:30da düşer

ne zaman sıfır araçta ötv indirimi gelir o zaman düşer. yoksa düşmez.

Önümüzdeki günlerde %7-10 daha zamlanacak

zonbaharda duser diyorum ben.

Kıyametten birkaç gün önce düşer muhtemelen. Zira bu ülkede araç fiyatının düşmesi kıyamet alameti.

İlişkilerimde sizinle aynı düşüncelere sahibim. Şu sıralar fark ettiğim şey ise gerçekten sevdiğim ve samimi olduğum insanları bu şekilde kabul etmem gerektiği. Sizin içim çok önemli biri değilse zaten direkt iletişimi kesersiniz.

Bazı insanlar böyle, kabullenip beklentini onun mizacına göre oluşturman senin için de daha az yıpratıcı olur. onunla ilgili iyi ya da kötü diye bi hükme varmaya çlşma veya ilişkine dair bir nihai karar verme gibi. kendini beklenti oluşturacak fedakarıklardan da uzak dur.

Demek ki zaman geçince etkisi geçiyor o yüzden düşünüp kendinizi gel gite sokmayın derim,normal seyrinde devam etsin.Arkadaslığı kategorize etmek bilmiyorum ne kadar doğru.

@ başkalaşım evet ama @geridonusum super bi tavsiye vermiş. Beklentiye sokacak fedakarlik yapmamak lazim. Yakın diyip kabul edip fedakarlık yaptığında yine hayal kırıklığı olmayacak mı?

Arkadaşlığa bakış açınızla ilgili bir durum. Benim de var öyle arkadaşlarım, zaman içerisinde uzak kaldık, iletişimimiz azaldı ama hayatımdan çıkarmayı düşünmedim hiç. Bir de bunu dile getirmeyi düşündünüz mü hiç? Diyin ki böyle böyle,ben seni seviyorum ve değer veriyorum. Ama sen böyle yaptıkça mutsuz oluyorum. Bence bir şey kaybetmezsiniz.

Büyük ayıp edin sizi aramasın telefonlarınızı açmasın. Ehehe. İyi fikir değil mi :D

Çevrenkelier belki farklıdır ama ben bunu "6,ay içinde tanışıp evlenmeye" bağlıyorum.

6 ay tabi lafın gelişi. Bir insanı tanımak için hem yıllar geçmesi gerekiyor hem de birçok durumu birlikte yaşamış olmak gerekiyor.

Ama çoğu kişi, kısa bir sevgililik döneminden sonra evleniyor. Çünkü sanıyorlar evlilikte sevgililik gibi neşeli bir oyun. Her günleri öyle geçecek sanıyorlar. Sonra da gerçekle çat çat yüzlerine vurmaya başlayınca her iki taraf da afallıyor, çirkibleşebiliyor vsvs.

ben hic gormedim acikcasi.

bir hizla evlenip mutsuz oluyorlar. bosanan cok var. 22-30 yas arasi cok.

Evli insani tanimasam bile genel ifadesinden anliyorum artik. Mutsuz, bezgin bi ifade.

çevremde mutlu olan var.
genç olan, söylediğiniz yaş aralığında bir tane.
ileri yaşlarda daha fazla çift var mutlu olan.

mutsuz olanların durumu dramatik değil, çünkü zaten beklenen bir şey bu.
perşembenin gelişi çarşambadan belli oluyor genelde.
sorun evlilikte değil, insanların yaklaşımında.

Yok. Bir tane bile yok. 30 yıllık evlisinde de aynı bıkkınlık 5 senelik evli olanda da.

30 yaş altı evet mutsuz ve paylaşım cok az
Ama 30/35 civarı evliler daha iyi ya da stabil gibi.

Hiç yok. Seks hayatları berbat.

Benim çevremde de durum kötü. Mutlu evlilikler az. Herkes hemen tanışıp evlenme derdinde. Bir yarış var da bizim haberimiz yok galiba. En çok üzüldüğüm de arada kalan çocuklar. Daha kendileri büyümemiş insanlar biran önce çocuk sahibi olma peşinde. Çok yazık.

Ben bu konuda şanslı azinliktanim galiba; arkadaşlarım, ailem içinde evliliğini güzel bir şekilde idare eden çok insan var. İç dünyalarını %100 bilemiyorum tabii, her evlilikte olduğu gibi ufak tefek sorunları oluyordur ama birbirleriyle iletişimi olan, mutlu çiftler genelde yakinimdakiler. Bunu empati yeteneğine bağlıyorum ben. Empati, sevgi ve saygı bir ilişkide ne kadar fazlaysa o ilişki o kadar güzel şekilde ilerliyor. Çocuk konusunda da mesela; hiç çocuk düşünmeyen ve korkan ben bu çiftler sayesinde yavaş yavaş daha sıcak bakmaya başladım.

Ha hiç mi boşanan yok? 2 dayım birer yıl arayla boşandı; biri 30 yıllık evliydi, diğerı 4 yıllık. Ama sırf bu ikisine bakarak tüm çevremde evlilikler çok sorunlu diyemem.

Evlilik bir mutlu olma aracı değil ki zaten ? De facto olarak evliliği neden mutlulukla bir yazarlar anlamam.

Evlilik bir insanla aynı evi paylaşmanın maddi ve manevi olarak ibraz edilmesinden öte bir şey değil.

en son evli bir arkadaşa sorduğumda %60 pişmanım demişti. %40 mutluluk da çocuk içinmiş.

Benim çevremde mutsuz olan az ama çevremdeki evli erkeklerin yarıya yakını abaza. Kalan yarısının da bir kısmı aşırı görgüsüz. Hanımlarını tanımıyorum bu adamları nasıl çekiyorlar bilmiyorum belki onlarda öyledir. Çoğunluğu evliliklerinden memnun. Gelip evlenme diye kafa utuleyene boşan o zaman diyorum ağlamaya başlıyor.

bir hızla evlenip mutsuz olanlar konusunda herkes yazmış zaten ve fakat üniversitenin ilk yıllarından itibaren beraber olup, yedi sene sonunda evlenip bir sene sonra boşanan da var. zor işler.

Ben varım.

Çünkü eşim en iyi arkadaşım, tek arkadaşım. Klişe bir tabir biliyorum ama ben zaten çok bir çevresi olmayan bir insanken, bir de başka bir şehre çalışmaya geldim. E tanıdık da kimse yok. Birbirimizden başka arkadaşımız da yok.

Bunu bozacak, huzur kaçıracak tek şey olarak çocuk yapmayı görüyoruz. O yüzden mesela çocuk yapmaya mesafeliyiz. Çünkü bahsettiğiniz gibi "evli ve mutsuz çiftler" genelde çocuklu çiftler oluyor. Çocuktan sonra bir yerde mecburi katlanmaya dönüyor olay.

Valla ben memleketten çok uzak bir yerde yaşıyorum. Antalya'da çevremde bir sürü mutsuz çift var. Her gün kavga gürültü, tartışma. Antalya'da genel olarak herkes mutsuz gibi geldi bana
Fakat; yaşadığım yerde birçok mutlu çift var. Havasından mı suyundan mı bilemedim.

Bunlardan biri de benim. İki evlilik yaptım, biri 4 biri 3 yıl sürdü. Sanırım insanlar içinde büyüdüğü aile ortamını bekliyor, bulamayınca da hüsranla sonuçlanıyor. Bulmak da pek mümkün değil, jenarasyon farklı. Erkeklerde kabahat çoktur ama kadınların hiçbir şeye tahammülü yok. Maddi zorluk da buna dahil, kocalarının depresyona girmiş olmalarını bile ben bu dünyaya mutsuz olmaya gelmedim diye karşılayabiliyorlar. Entelektüel düzeyler hemen hemen aynı da olsa ev içinde farklılıklar batabiliyor bir süre sonra. Kadınlar ev işlerinde erkeklerin kendileri kadar becerikli olmalarını beklerken, erkekler ev işlerinin karı koca arasına girmesinden şikayetçi. Eşleri geçtim, aileler bile tahammülsüz, boşanırlar biter kafasındalar. Karı koca ikisinin de çalıştığı durumlarda yorgunluktan cinsel istek daha da azalıyor, ve bu mesafeleri arttırıyor. Bir taraf sürekli ilgi ve pohpohlanma beklerken diğer taraf yorulduğunda artık beni sevmiyorsunlar başlıyor. Tahammülsüzüz, en büyük problem bu. Ailenin kutsallığı da kalmamış üstelik. Biterse bitsine dönüyor iş. Bir şekilde olmuyor yani.

32 yaşındayım. izmir. Cevremde henüz mutlu bir evliliğe rastlamadım. Kendi annem babam/abimin evlilikleri ve arkadas cevrem dahil. Evliliğe olan yaklaşımım nihayete erdi sanırım. Evlenmeyeceğim.

ben bugüne kadar bir tane mutlu evlilik gördüm. bir gamer çiftti onlar da kafaları müthiş aynı çalışıyordu. başka da görmedim. geri kalanların hepsi sorunlu, hepsi problemli. tam olarak antihero'nun anlattıklarıyla dolu evlilikler.

evlenmeyin, gerek yok. saçma sapan bir kurum.

Ben de çok kısa sürede tanışıp evlenen çiftlerde bunu görüyorum ya hemen boşanıyorlar yada ailelerinden eşinden felan mutsuzlugunu cok kolay dile getirebiliyorlar, ben ve eşim 3 yıldır evliyiz, üniversiteden beri beraberiz total 8 yıl, gayet arkadaş sevgili her şeyiz. Evlenince farklı bir insanlar karşılaşmadım, ve hiç konuşmasak bile gayet ne dediğimizi anlıyoruz. Bu işler sabır işi biraz da. Evlenmeden önce sevgiliyle mutlaka 2-3 tartışma yaşıcak kadar birlikte olunmalı. Tüm ortamlara girilmeli ve iki bireyde olgun olmalı çünkü bu iş sevgililinten öte biraz daha. Tartışma konusu ise şu şekilde ilk tartışmada cok muhim değil hemen biri alttan alır geçer ama 2-3 tartışmada artık insanın gerçek yüzünü görüyorsun o şekilde kabullenirsin veya etmezsin

Var. Abim ve 3 kuzenim evli. Hepsi mutlu. Abimin 2 çocuğu var, bir kuzenin 1 tane çocuk. Hepsi mutlu, herkes mutlu.

Biz varız :)

Daha önce benzer konulara da yazmıştım. 15 senedir evliyiz , 1 gün bile eve ayaklarımız geri geri gitmedik , seve seve koşa koşa gittik hep. Huzur,güç bulduğumuz tek yer birbirimizin yanı oldu. Evlilik genel anlamda güzel bir şey mi ? Çevremde gördüklerimden çıkan sonuç asla değil. Bizim evliliğimiz güzel :)

evde kardeşinizle nasıl tartışıyorsanız eşinizle de tartışıyosunuz arada. ama sıklığı ve şiddeti önemli. azcık tartışma çokça mutluluk var bizde.

benim 5-6 kişilik arkadaş grubumda herkes mutlu. ben nişanlıyım ne olacağını kestiremiyorum. evlilik çok zor bir şey. tahammülsüz, uzlaşmayı bilmeyen insanlar evlenirse ister çok sevsinler ister 10 sene çıkmış olsunlar o evlilikler yürümüyor. birçoğumuz da tahammülsüzüz aslında. kendimizi bu yönde geliştirirsek karşımızda da böyle olmayan biri olursa yürümemesi için ekstrem bir şey olmadıkça bir sebep yok bence. sevgi saygı onları saymaya gerek yok zaten.

sadece 1 çift bizde bir garip onları unutmuşum. 6 ay sonra uzak evlilik (atama memuriyet meselesi) olmasına rağmen boşanmaya falan kalktılar ki evlendikten sonra 1 kez görüştüler zaten. sorunları da şuydu: bunlar evlenmeden hiç bir ciddi konuyu konuşmamışlar. Resmen hayat görüşleri bile ayrı. Görünen köy olayı var mesela bunlarda da.

Kesinlikle sevgilimle 6 ay aynı evde yaşarım. Eğer hala herşey iyiyse ozmn evlenirim.

Şöyle diyim, gören herkesin hayran ötesi hayran olduğu, ben sormadan çevremin kendiliğinden sevgilin çok kaliteli çok düzgün çok harika biri deme gereği duyduğu über yakışıklı eski sevgilimden ayrıldım mesela. Hem de bitiren bendim. Aynı evde yaşamasam bilemezdim ama. Aşırı bencildi misal, aşırı tembeldi. Aşırı rahatına düşkündü. Hani herkes rahatına düşkündür hatta ben rahatıma düşkünlüğüm ile mehşur biriyim, ama sıkıya gelmem gerekiyorsa alasını yaparım. Ama o 7/24 rahatına düşkündü misal. Hatta son zaman, ya bundan çocuğum olursa ayvayı yedim diyecek bir duruma geldim. Ama dışarda gör ütüsüz kot bile giymez, gerekirse dışarı çıkmaz ama çıkacaksa jilet gibidir. Bir bakmışsın bütün haftasonu evde mahoş mahoş gezinen, sana kahrını çektiren adam kalkmış dışarı çıkacağı için ütüsünü yapıyor, şoka girersin. Harikadır yani dışarıdan. Bazen ben bile unutup diyorum, nasıl bıraktın mis gibi çocuğu diye, tabi bu düşünce 2sn sürüyor, sonra asıl olan karakteri aklıma geliyor of iyi ki bıraktın aferin kızım diyorum. Ev diyip geçmeyin öyle çok şey oluyor ki evde.

Kısacası yaşamadan bilinmiyor. Önce tadına varacaksın. Birkaç aşama kaydedilecek evde, sonra zamanla herkes artık kendi olduğunda hala herşey iyiyse tamam, hatta öylesini bulursan kaçırmayacaksın.

Eskiden insanlar seyahat edermiş ama artık tanıma yolu değil, seyahatler uzun süreli yol yapma serüvenleri.

Aynı evde yaşayacaksın. Budur.

Soruna cevap değil biliyorum ama böyle. Öyle 3 gün bende 4 gün kendi evinde de değil. G.t g.te yaşayacaksın arkadaşım aylarca aynı evli gibi. Ondan sonra o kişi ile evlenmeyi gözün yiyorsa, kesiyorsa canın istiyorsa evleneceksin.

Soruna kısa bir cevap verirsem çoğu ilişki dürüst değil çünkü. Konuaşamadıkları, ay bundan alınır mı diyecekleri insanlarla evleniyorlar. Sonra buraya gelip soru soruyorlar eşim bunu yaptı konuşsam mı ama nasıl diyeceğim alınır o öyle bu böyle olur. Eşimle bir konuyu konuşarak çözmek mümkün değil, konuşarak çözemiyoruz biz.... Ee napacaklar. İki seks yap halının altına süpür sorun gerçekten patlak verene kdr...

Ya da mesleği için evlen, evi arabası için evlen, güzelliği için evlen ee sonra??? Güzelliği ile sahip olduğu kibir, onun için harcadığı zaman ve para, bencilliği belki takındığı yapay davranışlar sana uyacak mı? Yada bütün haftasonu pes oynaması. Aslında onun boş hayatının içinde mutlu olmadığını fark ettiğinde ne olacak?

İnsanın değeri olacak değeri, değerleri.. Sonra benzer değerlere sahip biri ile olacak. Sevmeyi bilecek. Dürüst olacak. Sonra evleniyor mı çocuk mu yapıyor me bok yapıyorsa yapsın. Değer derken ah o egeli ben de egeliyim, aynı kafadayız değer yargılarımız aynı vs vs bundan bahsetmiyorum. Misal senin için film izlemek bir değerdir, öbürü için sürekli film izlemek anlamsızdır, belgesel izlemek ya da sıkıcı diye tabir edilen sanat filmleri izlemek bir değerdir. Misal senin için sağlıklı beslenmek bir değerdir, onun için bulduğu her dönerciye girmek. Yani aslında küçük değerlerin büyük puzzle ı oluşturduğu bir şeydir ilişki.

Ama biz hala ben onu değiştiririm kafası ile evlenelim, konuşamadığımız konuları içimize atalım, aman ne güzel ilişkim var şimdi kavga etmeyelim bundan diye gerçek fikirlerimizi söylemeyelim. Ama bu böyle gitmez ki, patlar işte bir yerde..

Dramatik mi bilmiyorum ama bir tiyatro oyununda sahneler ilerledikçe ortaya serilen çözümlenmeler gibi.

Pubg oynamak

yazın dalıyorum kışın kayıyorum

plastik modeller içime sinen tamamlanmış modelim hala yok gerçi.
motosiklet ile orta-uzun yol
fotoğraf çekiyorum bir de

sahibinden emlak, araba ilanı bakmak xp

Fotoğraf çekmek, editlemek(hafifçe), yeni şehirler keşfetmek, yabancı dil öğrenmek, aslında sadece yabancı dil değil sürekli yeni bir şeyler öğrenmek. Ama derinlemesine öğrenmek. Konuya hakim olana kadar.

cigerim cikana kadar kosmak. motor surmek. her ikisini de her gun yapiyorum.

kriptopara, calisthenics, yemek yapmak, bolca seyahat. ufaktan da bitki yetistiriyorum ama henuz hobi boyutunda degil bence.

dolma kalem doldurmak, temizlemek ve de yazmak. uzun ve yalnız yürüyüşler.

Kriptopara, borsa, trade

Bisiklet,bisiklet

Birisi yurtdışında olmak üzere 5 arkadaşımla Red Alert 2 oynamak en büyük hobim. Bunun dışında hiç bir hobi sahibi değilim.

Öyle bir imkan şu an var mı bilmiyorum ama eskiden olanlarda bile ceza kesildiğini biliyorum.

tapunun üstünde yazıyor olması lazım satış bedeli. belediyedeki emsal min gösterilebilecek bedeldir. ama kredi aldıysanız min o tutar gösterilmiştir.

ödediğiniz vergi evin gösterdiğiniz fiyatıyla değişmez. rayiçle değişir o da emsal bedel yani min satış bedelidir.

çok teşekkürler; tapu üzerinde yazıyor galiba ama ben tapu mu bulamıyorum ondan ötürü nerden öğrensem bilemiyorum.

120 bin lira kredi çekmiştik; bu kredi tutarından daha düşük tapu değeri yazma ihtimalimiz yoktur değil mi? eğer öyleyse sorunumuz yok pek :) ama düşük gösterilme ihtimali var mı krediden normal şartlarda?

O donemde kredi max yuzde 75 kullanılıyordu.satış değeride buna uygun yazılması gerekiyordu,birde belediye rayicinden bi tık fazla olması.120 kredi kullandıysan en az 150 gosterilmiştir.

Tapu satış değeri belediye rayiç bedelinden düşük olamaz yüksek olabilir.Kredi ise şartlara bağlı olarak değişmekle birlikte yüzde 80’e kadar çıkabilir.

Evet evin ederiyle ilgili emlak vergisi.Büyükşehirlerdeki emlak vergisi daha yüksek.mesela ben samsunda eve bir taksitine 120 tl verirken,giresundaki bir eve 60 tl yatrdım gibi.aslınsda giresundaki ev daha pahalı ama tapu fiyatı düşük gösterlmş

Emlak vergisinin tapu satış değeriyle ilgisi yok, tamamen belediyenin belirlediği bir değer üzerinden hesaplanıyor.

Tapu satışı konusu da anormal bir durum yoksa 120-125 bin yazılmıştır.

siyaha yakın bir lacivert ise olmaz. daha açık lacivertler olur.

ama bunlarla çok güzel kahverengi olur.

Bence olmaz

Bence olmaz. Gri güzel olmuş.
Yine de siz bu renk tişört giymeyin :/

Kombin falso

Tshirt rengini beğenmedim, ama pantalonla acı kahve casual bagcıklı bir ayakkabı da olabilir üzerine de gömlek güzel olur aslında hatta gömleği içine sokulcaksa acı kahve cadual bir kemer de güzel gider ama tshirt rengini begenmedim

40 yaş ve üstü değilseniz polo tshirt giymeyin der gurular :D

Akvaryuma niye tek başına gidilmesin ki? Dışarıda yapılan aktivitelerin çoğu pekala bireysel de yapılabilir bence. Tek gidiyorum diye keyif almayacaksanız gitmenin manası yok ama. İyi eğlenceler.

ya mesela konsere tek gitmek zevk de vermez ve saçma durmaz mı?
sinemaya tek gitmek gibi değil ki
akvaryum gezmek de bi bakıma konser değil mi

Biz ailecek gittik ankarada pişman oldum keşke tek gitseydim. Sabahtan akşama kadar gezerdim ben. Birileri olunca istediğine vakit ayıramıyorsun. Her aktiviteyi tek başıma yapabiliyorum konsere de gittim her şeyi yaptım. Bırakın milleti keyfinize bakın artık hayatı yaşayamıyorsunuz farkındasınız umarım.

biz ailecek gittik ama tek gezende çoktu

Akvaryum?erkek erkeğe gitmek neden abes?

kafeye tek gitmeyi sorun etmiyorsun da akvaryum nasil sorun oluyor? Akvaryum bir aktivite geziyorsun iste baskasina gerek yok. Kafede millet yan masada muhabbet edip kahkaha atiyor, sen etrafa melul melul bakmak yerine telefona gomulmek zorundasin kendimi o tarz bir kafede hissettim de ruhum sikildi simdi, ben de o tarz bir tipim iste. Restoranda tek yersin bak o baska. Illa tavsiye istiyorsan kafeye tek basina gitme, akvaryuma, sinemaya, muzeye, sergiye tek git.
Edit: ulan bizim ki de tavsiye ha, adama kafeyi yasakladik, bundan sonra gidemiyormus falan. Neyse kardes benim dusuncem bu: yalniz basina kafe, akvaryumdan daha beter, iskence bence

@never, aslında doğru yav
Ama sigara içtiğim zamanlar iyi gidiyordu
Zaten sinemaya gideceksem vakit geçirmek için oturuyorum genelde

Erkek erkeğe niye gidilmesin ?

Konserle de hiç ilgisi yok

Gayet tek de gidilir.

Ben sosyal aktivitelerin nerdeyse hiçbirini tek başıma yapmayı sevmiyorum. Bu yüzden yalnızsam sosyal aktivite yapmıyorum.

Abi erkek erkeğe akvaryuma mı gidilir Allah aşkına? Oldu olacak sinemaya gidip, el ele film izleyin :)

siz akvaryumu kızla gezmek için bir aktivite olarak mı düşünüyorsunuz ? ben balık, su altı yaşamı görmek olarak düşünüyorum.

Yaptıgın güzel ve onurlu davranıslara bakıp işte benim evladım diyordur bence.

ben arada düşünüyorum ne yaptıklarını. bana öyle geliyor ki gülüyorlar. bozulduğumuz, üzüldüğümüz, kafaya taktığımız şeylere bakıp da gülüyorlar.

Allah rahmet eylesin. Melek olmuştur o.

maalesef hiç bir şey. sadece senin hafızanda yaşıyor.

Başın sağolsun :(
Doğaya, azot döngüsüne karışmıştır.

senin hatiralarinda yasiyor bana göre, onu nasil hatirlarsan öyle yasayacak.

müslümanca yaşayıp son nefeste de öyle öldüyse ferahtadır, kendisine gösterilen güzel diyarlara gideceği günü bekler. emin ellerdedir yani, artık hiçbir kötülüğün zararı dokunamaz ona. arkasından fatiha okursanız, hayır hasenat yaparsanız haberdar olur.

bu benim inancım değil bizzat gerçeğin kendisi bu arada. insanların inanıp reddetmesi bunu değiştirmiyor. istisnasız hepimiz bunları yaşayıp göreceğiz, ölüm ve sonrası bizden çok uzakta bir köyde çağrılan bir türkü değil.

senin babanı bilmem de, benim babam öleli 15 yıl oldu, halam öleli bugün tam 1 hafta.
Halam gider gitmez annemi ve diğer gelinleri şikayete başlayıp babamı darlamıştır. babam şu an bi yerlerde halamdan saklanıyordur.

geçen sene bu günlerde en sevdiğim arkadaşlarımdan birinin ölüm haberini aldım. google fotoğraflar arada bir bildirim gönderiyor, 3 yıl, 5 yıl önce bugün diye. hep onun fotoğrafları çıkıyor. oradalar işte, 3 yıl öncedeler, 20 yıl öncedeler. herkesin bir saati var ve o saat bir gün duruyor.

ne yazık ki doğmadan önce olduğu yer +1

@halanne: umarım öyle olmamıştır :))

Başın sağolsun, bu konuda sana verebileceğim kesin bir yanıt yok, kimsenin yok. Dokuz sene önce dedem vefat etti, ilk sene benim için gerçekten zordu. Bir türlü kabullenemedim, zihnim almıyordu. Senin sorduğun soruları ben de kendime sordum. Dünyada bir izinin kaldığını düşünüyorum, fotoğraflarında, bize aldığı hediyelerde ya da söylediklerinde. Onu tanıyanlarda bir etki bıraktı, zihnimizin bir köşesinde imgesi yaşıyor ya da ne bileyim bir huyu ya da rahatsızlığı kalıtımsal olarak günlerimizde, hayatımıza yön veriyor. Peki biz ölünce ona ne olacak? Dünyadan tamamen silinecek mi? Belki de. Belki öyle olması gerekiyor. Belki farklı bir bilinç düzeyinde başka varlıklara etki ediyor şu an, dünyadaki varlığını hatırlamıyor. Belki her şey iç içe, dedem dünyadaki varlığının sona ermekte olduğunu biliyor ve bunu çok dert etmiyor.

Fiziksel olarak olmasa da zihninin, benliğinin bi köşesinde yaşadığını bilmek iyi gelebilir sana da. Ötesini bilemiyoruz. Başın sağolsun.

Annem öleli 7 aydan biraz fazla oldu. Hücreleri doğaya karışıyor, bilinci ise öldüğü anda kayboldu. Benden önce de söylenmiş, kaybettiklerimiz hatıramızda ve hafızamızda yaşıyor sadece.

Benim inancıma göre yaptıkları ne ise onun karşılığını alıyordur.

Zümer Suresi 42. ayete göre bakalım olaya. (Süleymaniye Vakfı Mealinden alıntıdır)

Allah nefisleri/ruhları, vücut öldüğü sırada vefat ettirir[1*], ölmemiş olanların nefislerini /ruhlarını da uykusunda vefat ettirir. Ölümüne hükmettiğinin ruhunu tutar, ötekini belirlenmiş eceline[2*] kadar salıverir. Bunda, düşünen bir topluluk için âyetler /dersler vardır.
[1*] Her insanda iki nefis vardır; birincisi bedeni, ikincisi ruhudur. Ana rahminde döllenmiş yumurtadan yaratılan bedene ruhun üflenmesi, bütün organların tamamlanmasından sonra olur. Böylece insan, dinleyebilen, basiret ve gönül sahibi olan farklı bir canlı türü haline gelir (Müminûn 23/12-14 ve Secde 32/7-9)

Bu âyete göre vefat, işi biten ruhun bedenden ayrılmasıdır. Allah ruhu iki şekilde vefat ettirir, biri uykuya daldığında, diğeri de öldüğünde olur. Ruh, bilgisayarın işletim sistemi gibi bütün bilgileri korur. Onun için Allah, hem uyuyan hem de ölen bedenin ruhunu koruma altına alır. Uyuyan insanın ruhu, uyandığında, ölen kişinin ruhu da vücut yeniden yaratıldığında geri döner. (Bkz. Müminûn 23/100 ve Tekvîr 81/7)

Ölüm ile uyku, insan açısından aynıdır. Uyurken kapanan göz, uyanınca açılır. Ölürken kapanan göz de yeniden dirilince açılır. Her ikisi de gözü kapayıp açmadır. İnsan bu arada geçen sürenin farkında olmaz. (Bakara 2/259, Kehf 18/19, Yasin 36/51-52)

Ahirette yeniden yaratılan bedene gelen ruh ile kişi, daha yeni uyuklayıp uyanmış gibi olur:"Sura üflenmiştir. İşte o zaman kabirlerinden Rablerine doğru koşup giderler. "Bize ne oldu! Uyukladığımız yerden bizi kim kaldırdı? derler." (Yasin 36/51-52)

Ölümle birlikte vücudu terk eden ruh, yeni bedene girince kişi kendini, hiç olmadığı kadar dinç hisseder ve tatlı bir uykuya geçtiği sırada uyandırıldığını sanarak tepki gösterir. İlgili âyetlere göre ilk ölen ile en son ölen insanın zaman algısı aynıdır. Böyle bir algıya sahip olabilmek için ölüm anındaki bilgi ile diriliş anındaki bilginin aynı olması gerekir.


Yani anlayacağın ölen öldüğünden habersiz uykuda. Yeniden yaratılma gerçekleştiğinde kendine gelecek.

Bu bakış açısından dolayı ölüm korkutucu gelmiyor artık(sevdiklerimizden uzak kalma açısından). Ölen için sorun yok sıkıntı kalana. Ölen zamandan bağımsız uykuda binlerce yıl geçirecek belki ama kalan kaybettiği sevdiğinden uzun yıllar ayrı kalmanın acısını tadacak.

ben reenkarnasyona inanıyorum. baban şu anda başka bir beden içerisinde geçmişini bilmeden yeni bir gelecek yazmakla meşgul.

Allah'ın emirlerine uyduysa ve iyi bir insan olarak öldüys ne mutlu ona.

Allah sabır versin.

veraset ilamında, tapularında, gelir belgelerinde yaşıyor. umarım maddi anlamda bir şeyler bırakabilmiştir ve acının yanısıra bir de çalışmak zorunda değilsindir.

lütfen böyle depresif olma. dünyada milyarlarca insanın annesi babası ölü şu an. yalnız değilsin. istisnasız herkes yüzleşecek bu acıyla. er ya da geç. ölüm bir yokoluş, ne yapıyordur diye düşünmek sana yalnızca ıstırap verir. bu yalnızca ölüm için değil, bir daha geri başlamayacak şekilde biten ilişkiler için de böyle. geriye bakıp ne yapıyordur diye düşünmek çok yorucu, lütfen bu eziyeti yapma kendine.

hayatının bundan sonraki kısmını huzurla geçirmeye bak sadece.

www.eganba.com

Tabii ki ; çavdar tarlasında çocuklar.

Sait Faik okurum ben canım sıkkın olunca. Seçme Hikayeler kitabını öneririm daha yaşam dolu hikayeleri var o derlemede.

freebird: teşekkür ederim bakacağım mutlaka
deer hunter: okudum :)
black holes in the sky: sait faik ben de severim, çoğunu okudum ama sanırım bitirmediğim bir kaç öykü kitabı vardı bakayım onlara,

teşekkür ederim

Mülksüzler ve karanlığın sol eli en son okudugum ve begendim

Siddharta- Hermann Hesse

Bitmeyecek öykü - Michael Ende
Kaplan Kaplan - Alfred Bester
Vakıf serisi - Asimov

İç ısıtan dediğiniz için şunları öneriyorum:
Gulyabani (Baya Süt Kardeşler'de sahnesi olan Gulyabani, okuması çok keyifli)
Ben Kirke +1 (Yunan mitolojisi seviyorsanız)
Bir Yerde (Jerzy Kosinski)
Kıyamet Gösterisi
Ötekiler Arasında
24 Saat Açık Kitapçının Sırrı

İç ısıtmaz ama çok şahanedir:
Vakıf +1
Kaplan Kaplan +1
Madde 22

Matilda-Roald Dahl

Ben Yuval Noah Harari'nin kitaplarini okumayi cok severim. Insanlik tarihi ve bugün gelinen noktayi farkedince nedense bir mutlu oluyorum.

dostum biraz eğlenmek kitabinda çabuk akmasını istersen ki sanırım bahsettiginde bu, bence Alper Canigüz'ün romanlari, Murat Menteşin romanlarını elden geçirebilirsin.

Her iki yazarda absürd komedi tarzi gibi polisiyeler yazar ve eglencelidirler.

Daha edebi birşeyleri tercih etmek taraftarı isen eğer Şule Gürbüz, İhsan oktay anar tavsiye ederim ...

simdiden iyi okumalar

aga neden ya? :D yalnızlık neden eziklik, acınacak şey olarak görülüyor? ne güzel kafamızı dinliyoruz işte. olmaması gereken/anlamsız, içi boş bir birliktelik yaşamaktansa yalnız kalıp kafa dinlemek daha mantıklı. insanın illa ilişkisi olmak zorunda değil ki. ben de bunu anlamıyorum, neden illa sevgili yapmak zorundayız? ben de yalnızlığı savunuyorum ,hadi bakalım :D

ben de çift olabilirdim, ben de aile olabilirdim, denedim olmadı diyor günümü yaşamaya çalışıyorum. karşıma güzel bir insan çıkarsa ne ala, çıkmazsa sağlık olsun.

yalnız ölecek olmak? illaki dört duvar arasında, evde kimse yokken, mutfaktan bir şey alamayacak kadar takatsizken yatakta öleceksin diye bir şey yok. yani bu ihtimali düşünüp kafayı yeme. bir saat sonra başına saksı düşerek de ölebilirsin, akşam balkona çıktığında serseri bir kurşunla da ölebilirsin. yarın kalp krizi geçirip de ölebilirsin. ne zaman ve nasıl olacağı meçhul bir olayın ihtimallerinden biri bu "yalnız ölmek".

hem etrafında on kişi olsa ne olur? sonuçta yok oluyorsun :D
parti sensiz devam edecek.

Zaman zaman çok yoğun bu düşüncelere dalıyorum sonra aman yia sağlığım yerinde,annem babam sağlıklı ve sağ deyip işin içinden cıkmaya calısıyorum.
Ama insan bir süre sonra neden ben hep değersiz hisseden,neden karşıma çıkan herkes şöyle böyle,neden ben böyleyime dönüyor akabinde kendini suçlama ve kapanış

yalnızlıkla tek başına olma hâli ve sevgisizlik farklı şeyler.
yanımda olan insanın beni (yeterince) sevmediğini hissedersem hayatımdan çıkartırım çünkü yanındakinin seni sevmemesi insanı yıpratan ve örseleyen bir şey.

tek başına olmak sevgisizlik demek değil ki.
bunu kabullenmeyip sorun haline getirene kadar çözüm bulmak daha mantıklı bence.
sevgili istiyorsanız sevgili bulun, sevgili istemiyorsanız kendinize yetin.
melankoli insanı yoran bir şey.

bir de tabii sevginin ve sevgiden anladığınızın ne olduğu önemli.
insanın yanında birinin olması, hatta birinin aile kurmuş olması sevgiye boğulduğu anlamına gelmiyor.
asıl sorun bu algıda bence.
ondan sonra sırf yalnız kalmamak için sevmediğin ya da seni sevmeyen insanların yanında kalıyorsun.
ilişki değil alışkanlık yaşıyorsun, ömür geçip gidiyor.
bazen insanın kendine olan sevgisi diğer şeylerden daha ağır basabilmeli.

ben başa çıkamıyorum. sevildiğimi hissetmek istiyorum, sevildiğimi hissedersem herşey daha güzel olacakmış gibi geliyor.

Herkes sevmek ve sevilmek ister ama bazen de olmayınca olmuyor. Hem insanın kafası rahat oluyor. İşe daha çok odaklanıyorum, kafamı işle meşgul etmeye çalışıyorum.

sorunda bir suru sey var. her biri icin ayri ayri konusmak gerekiyor.

sevgi, yalnizlik, ciftler-aile, kiyaslama, sevilmemek, yalnizlik, kabullenmemek, zoruna gitmek.

bunlarin her biri hakkinda saatlerce konusulmali ki konu anlasilabilsin. cok yuzeysel yasadigimiz icin kelimeden kelimeye atliyoruz. konudan konuya. kullandigimiz kelimeleri cok ezbere kullaniyoruz. bir yerde durup temiz dusunmuyoruz.
sevgi kelimesi sevgi degil. sevgi; baglilik, arzu ve istek, bilinen sevgi hissi veya kendini ona feda etmek de degil.

soyleyecegim o ki; kafandaki dusuncelerle bogusuyorun. gercek oyle degil. her seyden suphe duy.

4-5 samimi arkadaşım var yalnız değilim, sevgilim yok diye yalnız değilim. şu an yok diye (yaş 28 daha gencim:)) yalnız ölecek değilim.

niye yalnız olduğunuzu sorgulayıp ona göre hamleler yapabilirsiniz.

dertsizlikten oluyor bunlar. başında dert olsa sevgisizlik ya da bir eş bulamaman çok da umrunda olmazdı. belli bir yaştan sonra bu duygu gidiyor.

ahiret inancı ile

Kendimi yalnız hissediyorum ama sevgisiz hissetmiyorum. Ne zaman, nerede, ne şekilde öleceğimi düşünmedim hiç. Evlenir miyim, hayatıma biri girer mi bilmiyorum. Doğru bir ilişki yaşamanın çok kolay olmadığının farkındayım ama ümitsiz de değilim. Bu saydıkların arasında bence en kötüsü sevgisizlik. Ne olursa olsun sevgisiz kalacağımı düşünmedim hiçbir zaman. Ailem var, yaptığım iş diğer insanlarla derin bağlar kurmama imkan veriyor (öğretmenim), sevgisiz kalmam sanırım. Kimse de kalmasın, en acısı o bence.

Şu an yalnız olmam yalnız öleceğim anlamına gelmiyor. Ümitsiz değilim. Ayrıca böyle ekstrem sayılabilecek karamsar düşünceleri olan ve sürekli negatif konuşan insanların sevgili bulamamasına şaşırmıyorum.

"Ama içten içe hiç derdim olmadığı için (ki hani gerçekten yok, ailem sağlıklı, çok sevmesem de iyi bir işim var, herhangi bir travmam hiç olmadı, aslında çok şanslı olduğumun farkındayım"

belanı mı arıyorsun? durum buysa evet şımarıklıklık. mental bir rahatsızlığın olabilir belki.

Kesinlikle öyle, bazen boş beleş dertlere üzülüyor insan. Bunun mutlu olmak istememekle ilgisi var sanırım. Hayatım 0 sıkıntılı olsaydı üzülecek bir dert yaratırdım diye düşünüyorum ve bu bazen dertlerimi sevmeme neden oluyor

Bence simariklik degil. Derdin buyugu, kucugu olmaz ki. Mesela bi cocuk icin oyuncaginin kirilmasi dert. Onun derdi de o. Yetiskin insanin da kendisine gore boyle mini, onemsiz dertleri olmasi normal. Baska bi sey cikinca onun onemsizligini anliyorsun zaten ama o an o dert iste. Tabii bunda yasam enerjimizin dusuk olmasi da faktor. Dogustan oldugunu dusunuyorum. Benim de kotu bi hayatim yok ama hep bi derdim var.
Zaman zaman dusunuyorum beni mutlu eden seyler cok anlik. Kolay kolay memnun olmuyorum. Genlerimizle ilgili de olabilir. Bazilari depresyona yatkin oluyor. O kucuk dertlere takilmamak icin optimist bi karakterle dogmus olman lazimdi.

Bence lüks. Nasıl lüks geçim sıkıntısı olan adam, ciddi bir sağlık problemi olan insan ben depresyondayım diye düşünmüyor öyle bir kafay girmiyor adam gerçekten oluyır farkında olmuyor ya da it gibi çalışıyor sorununu çözmek için. Depresyona girmeye ya da girdiğini fark etmeye vakti yok ki adamın.

Bizim durumumuzda lüks evet. Ben de kızıyorum kendime. Bazen ufak canım sıkılıyor. Tam depresyon değil de. İşte ozmn bazen kendimden utanıyorum.

gerçek manada depresyon beyin ve vücut kimyasındaki bir bozukluktan kaynaklanabileceği gibi vücuttaki başka hastalıklardan da(psikolojik bozukluklar dahil) kaynaklanabilen tıbbi bir rahatsızlık. düzenli ve uzun süreli devam eden depresyonun şımarıklık olarak değerlendirilmemesi gerekiyor, bu noktada kendine yazık ediyorsun.
www.health.harvard.edu

hepsini geçtim, diyelim ki senin düşünce biçiminle, olayları büyütmenle ilgisi var diyelim. depresyon tam olarak böyle bir şey zaten. kendi kendine, düşüme şeklini değiştirerek bunu çözebiliyor olsaydın adı depresyon olmazdı. ya da tam tersi, depresyon olmasaydı bu, "amaan şımarma be, kendine gel" diyerek çözebilirdin. bunun farkındasın ve elinden geleni yapıyorsun, buna rağmen çözemiyorsan bu bile elle tutulur bir rahatsızlık belirtisi olduğunu göstermez mi sence de?

depresyona dert sebep olmuyor yani, o yüzden derdim yoksa depresyona girmem şımarıklık diye düşünme. kafanda beyninde bir şeyler ters gidiyor ve bunu düşünce gücüyle değiştiremezsin. bazı insanlar depresyonla yaşamaya alışacak kişisel özelliklere sahipler ve bunun bir dert olmasını dert etmiyorlar(misal ben). dişi ağrıyıp doktora gitmemek gibi bir şey bu. biraz beklersen o ağrı geçiyor, kendince ağrı kesici alıyorsun. ama bu durum çürüğün tedavisini sağlamıyor. şanslıysan ölene kadar o diş ara ara ağrır ama asla öldürmez. şanssızsan apse yapar, şişer ve daha "gözle görülür" hale geldiği için doktora gidersin. kimi en ufak diş ağrısında doktora gider, kimi önemsemez. bunu önemsemek seni şımarık değil sağlığına dikkat eden biri yapar.

gerçek dert nedir ayrıca? dert nedir hatta? tek arabası olan insan için helikopterinin olmaması bir derttir çünkü trafikte vakit kaybı yaşıyordur. arabası olmayan insan ise metro ile trafik derdini aşıyordur ama milletle dip dibe olmaktan dert yanar.
bu "dert kıyaslaması yapma" durumu bile bir düşünce şekli bozukluğu olabilir, daha derin bakmak lazım tabii.

hepsini geçelim, doktor söylemiş sana bu rahatsızlıktan muzdarip olduğunu. bunu hala sorguluyor olman ya depresyona da sebep olan psikolojik bir bozukluk ya da depresyonda olmanın getirdiği bir düşünce şekli bozukluğu. kendini hor görme, sahip olduklarını hak etmediğini düşünme, içinde bulunduğun "dertsiz" hali kendine çok görme, şanslıyım desen de aslında şu anki halinden daha iyisini hak ettiğini düşünme ve bunu başaramadığın için kendini suçlama, kendini genel anlamda mutlu hissedemediğin için bunu dert etme gibi noktalarda sorgula kendini biraz, belki farklı açılardan yaklaşabilirsin konuya.

Herkesin dert ettiği şeyler farklıdır. Sizin için 10/10 değerinde olan bir dert başkası için 10/3 değerinde olabilir. Ama bu sizin derdinizin önemsiz olduğunu göstermez. Bu tamamen yapısal bir özellik bana kalırsa. Herkesin nasıl acı eşiği farklıysa, bir şeyleri dert etme eşiği de farklıdır. O yüzden şımarıklık olduğunu düşünmüyorum.

Doktor teşhisi varsa tabii öyledir ama çoğu insanın depresyona girdim lafı tripten başka bir şey değil. Geçen sene annem ailedeki vefat nedeniyle depresyona girdi. Yataklardan çıkamadı bir yıla yakın ilaç tedavisi gördü. Günlük ihtiyacı için bile kalkmıyordu . Depresyon dediğimiz şeyin bu kadar hafife alınmasına kızıyorum ben.

insanın rahatı yerinde diye keyfi kaçamaz diye bir şey yok.
evet bazen boşluktan normalde takmayacağın şeyleri fazla takabiliyorsun.
kurabiliyorsun, gereğinden fazla kurcalayabiliyorsun.
fakat herkesin kendini kötü hissetmeye de hakkı var elbet.

ama bazen, bazı durumlarda kendini kurtarman gereken bir noktadaysan depresyona girmek lüks olabiliyor.

o an depresyona girebilecek zamana ya da şartlara sahip olmuyorsun ve devam etmen gerekiyor.
o açıdan lüks olduğu zamanlar var.
insanın hayatında depresyona bile giremediği süreçler oluyor maalesef.

Sorun olmamaması sorun olmuştur belki de?

Bozulan yağ soğukken bile çok kötü kokuyor, açıp kokusunu kontrol ettiniz mi?

Bir şey olmaz cok sıcakta kalmadı ise

Çanakkale'den geçecekseniz Anzak Koyu'na da uğrayın mutlaka. (Tören falan da yokken zaten geçerken kısa mola verip, oraları görüp, bilgi tabelalarını okuyup devam edebileceğiniz bir yer.)

Altınoluk akçay oraları da sevebilir,bizimkiler seviyor.

Canakkale de truva antik kentine gidebilirsiniz.

Efes antik kentine gidebilirsiniz. Meryem ana ya da gidebilirsiniz.

Yaninizda kesinlikle sapka ve gunes kremi olsun cunku antik kent gibi yerlerdeki mermerler cok gunes yansitir. Bol su , sapka ve krem kesin...
Muze kart cikartirsaniz rahat edersiniz bi de.

Mugla da bolca antik kent var mesela stratonikia cok guzel ve buyuk. Yatagan milas arasinda.

Bodrum deniz muzesi var kalede. Ara ara bakimlar oluyor bi bakin acik mi diye.

sabah erken yola çıksanız, 2-3 saat sonra gelibolu yarımadasındasınız. önce orayı gezip oradan kilitbahir ya da eceabattan çanakkaleye geçin. çanakkale içinde meşhur ama tırt aynalı çarşıyı gezin. bence konaklamayı çanakkalede yapın,hme keyiflidir hem de ucuzdur.

sabah erken kalkıp truva. yeni açılan truva müzesi muhteşem, mutlaka götürün. truva antik kenti eh işte ama, zaten müze ile dip dibe. gitmişken görmeden dönmek olmaz.

oradan asos ve behramkale. asos antik kentine taşlı bir yoldan dik bir yokuşla yürüyerek çıkılıyor. babayı zorlar mı acaba? behramkalede sıcak dondurma yemeyi unutmayın.

üre'de (akçay) tahtakuşlar etnografya müzesi var, ilgisini çekebilir.

pergamonu sevecektir ama truva, asos derken fazla antik kent olabilir üst üste. ama teleferik vs de ilginç olabilir. pergamon yarım gün yer, oraya gitmişken kızılavlu ve asklepios da görülmeli tabi. sonra da altın kepçe'de köfte ve çığırtma yiyin.

pergamona girdiyseniz konaklamayı oralarda bir yerde yapacaksınız mecburen ya da az zorlayıp foça'ya ya da izmire atacaksınız kendinizi. izmir civarı efes, meryem ana zaten olmazsa olmaz.

babanın hoşuna gidiyorsa belki manisa/salihlide bir gece termal bir otelde kalınabilir.

izmirden sonra çeşme/alaçatı kalınmayacaksa da ya da denize girilmeyecekse görülmeli ki tatil yörelerinin şişirilmiş bir balon olduğu bir daha anlaşılsın.

antik kentleri gezerken önceden az biraz çalışıp gidin, yoksa bilmeden gezildiğinde hepsi sadece taş gibi geliyor.

ilginize göre sonradan editleriz.

dondurman gereken ürünler varsa alınmalı, pek gerek duymuyorsan o kadar da çok alınmamalı.

Al. Aldıktan sonra bu zamana kadar derin dondurucusuz ne yapıyormuşum ben dersin.

Uzun süre kullandım sonra da fişini çekip depo yaptım. Sonra da hurdacıya verdim. Neden? Kol gibi fatura geliyor. İçine koyduğun sebzeleri lâzım olunca al daha ucuz. Fatura işini abartmıyorum yarı yarıya düştü. Dondurmacı falan değilsen ev kullanıcısı için aşırı gereksiz.

Hatta atınca bunca yıl boşuna fatura ödemişim diye de hayıflandım bayağı. Kilosu 5 liradan aldığın yeşil fasülye nin 1 yıl sonra maliyeti 20 lira oluyor rahat. Ben arçelik kullandım ama hepsi de aynı teknoloji.

buzluk yetmiyorsa alabilirsin

x571 e katılıyorum boşuna almışım diyorum onun yerine büyük bir buzluklu buzdolaını tercih edermişim.
he illaki alacağım diyorsanız kucuk alın 5 cekmeceli alıp sonra tek cekmece için haldır haldır calıstırmak durumunda kalmazsınız

Hem çalışıp hem de evde yemek yapayım, sağlıklı olsun diyorsanız almanız faydalı olur. Ben işin maliyetinde değilim. Mevsiminde yerim sebzesini, meyvesini. 6 ay bezelye yemesem de olur. Ya da marketten alırım dondurulmuşundan. Ancak benim için yemek 20 dakikada hazırlanabilir olmalı ki bu da daha önceden sebzemi / etimi derin dondurucuya koymaktan geçiyor. Ben gardrop tipi buzdolabı aldım, yarısı derin dondurucu. Çok seviyorum kendisini. A+ enerji grubu.

Yazın ve kışın sevdiğimiz şeyleri depolamak için hem hesaplı hem kullanışlı.Böyle şeyleri seviyorsanız alın bence.Mesela dün mahallede bir vişne ağacı var topladık,yıkadık,ayıkladık,attık dolaba sos vs içinn sonrasında.

bunlar tipik ucuncu dunya ulkesi sikintilari, cok kafaya takmamak lazim.

Komik ya. O kadar okumus ama ego ve kompleks aynen kalmis :)

Cidden şaka gibi

Doktor egosu ile karşılaşmış durumdasın. Sıkıntı yok yüzde doksanı böyle. Üstün insan olarak görüyorlar kendilerini.

böyle durumlarda fantastik cevaplar vermek gerekebiliyor.

+ben doktorum.
- ben de itfaiyeci???

Ne yapacakmış, meyve reyonunda muz mu ameliyat edecekmiş ?

Bunlar böyle hocam daha dur bak neler göreceğiz, metrobüs sıralarında, banka kuyruklarında, böyle park yerlerinde falan hiç susmaya gerek yok, böyle tiplere hemşişkohemdeli nin dediği gibi yaklaşmak lazım, bende Bilim Kurulu Üyesiyim falan dicen, senden benden terslenince ''ulan yemiyor sokakta '' diyip kesçek o davranışını.

fıkra gibi. keşke videoya falan çekebilseydin.

ya adam aslında medeni ülkelerde haklı.
geçen hafta 20 kişilik posta sırasında iken adamın biri geldi doktor/sağlık çalışanı kartını gösterdi ve hepimizin önüne geçti.

ondan sonra da keyfinden bu mektup niye gelmiş bu niye gelmemiş diye muhabbet etti çünkü 20 kişi önümdeyken önüme geçmiş adam sıra bana geldiğinde hala meşgul ediyordu. (2 kişi çalıştığını anlamışsınızdır). ağzımı açıp bir laf edemedim.

aynı şekilde marketlerde vs de öncelikleri var ama daha ona denk gelmedim. ülke ingiltere.

bizim ülkemizde ise öncelikleri var şeklinde bir açıklama vs hatırlamıyorum. dolayısıyla güzel davranmışsınız. özellikle eee kısmına bayıldım.

eee kısmı süper olmuş. ağzınıza sağlık.

çocukluktan beri pompalanan içi boş kendine güven yüzünden böyleler işte. Halbuki çoğu boş insan. İngilizce dahi bilmezler.

açılın ben doktorumu yanlış anlamış

Bisiklet sürüyorum,müzik,kitap okumaktan bunalınca deergi filan.
İlla değerlendireyim diye de aman aman kafa yormuyorum

dizilere yogunlas.

izlenecek dizileri de izledim, o da vakit kaybı geliyor artık
got izlemedim ama, düşünmüyorum izlemeyi

Yıldırım kırtasiyeye bakılabilir online

Ureticisine ulassaniz?

Sözlükte sorun yaşadığımda girebilmek için bi hesabım var ama soru cevap yok içinde sanırım hiç. Başka da stalk, troll vs hesabım yok

1 hesabım var. O da bu. Aynı nick, sözlük de vardı. Sözlük onu kapattı.

Neymiş reklam hesabı imiş. Hiç de öyle değildi saftirikler. Beğendiğim beğenmediğim markalar hakkında 3-5 yorumum vardı. Üstelik çoğu organik markalar hakkında. Faydalı olur diye düşünmüştüm ama gerçek bulunmamış. Yazık oldu. Neyse peşine düşmedim. Ki hesabın iyi anıları da yoktu. Hüzünlü bir aşk hikayesine malzeme idi : D ahaha.

Becerebilsem bu hesabımı kapatıp reset atacam kendime ama yapamıyorum. Geçen gün sinirlendirdim beni engellediler silecez demişlerdi, öyle sandım, oh iyi oldu dedim, zorunlu reset atarım, sonra bir baktım bir iki hafta sonra açılmış kendiliğinden. Bir de bu nicki bilip beni tanıyan kişiler var. Stalklayamasınlar beni. ahaha : D

Benim mal gibi bi hesabım var. Daha da malligi direkt eksi hesabımı kullanmak :D Şeffaflık iyidir bence.

Ama bu replika soruların kimlerden çıktığı çok belli ya, hele uzun süredir takip edince insan hemen etiketi yapistiriveriyo.

Amaan kim nası rahat hissediyosa öyle takılsin.

Ekşiden ulaşamazsam diye aynı isimle hesabım var. Bir de ikinci sözlük hesabımla var. 3 diyebiliriz sanırım.

benim bir tane. sözlük için anlarım ama duyuru için neden birden fazla hesaba gerek duyuluyor anlamadım.

kaç yıl önce bir tane yedek hesap almıştım belki anonim takılmak isterim ya da bir şey sormam gerekirse diye.
hiç kullanmadan birine ödünç verdim, saçma sapan işler oldu, kapandı hesap.

sonra yine bir tane yedek hesap aldım bir ara.
galiba 1-2 duyuru açtım onunla alakasız şeyler için.
sonra da unuttum gitti, hiç bakmıyorum bile.

Bir tane var, o da bu. Sözlük hesabım duyuru hesabima bağlı değil ama onu da kasten yapmadım aslında; yazarligim sonradan onaylandı, birleştirmeye üşendim. Öyle kaldı. Sözlük hesabımla duyuruya da girmiyorum zaten.

Onun dışında uçurulsa bile farkli hesapla tekrar tekrar gelenler, 20 tane farklı hesap alanlar var tabii.

1

tek. genel olarak sosyal medya ile ilgili dusuncem (bkz: cok de sey yapmamak lazim)
birden fazla hesabi olanlari icin ise (bkz: insan hayret ediyor) diorum. eyyorlamam bu kadar.

1 tane var, yeter.

zaten inlik cinlik peşinde olmayan insana fazlası da gerekmez.

son zamanlar bakıyorum üye alımı genelde açık, yine bakıyorum bir sürü trol türemiş.

formül basit: üye alımı = troll+kalitesiz duyuru ve cevaplar

Modlar biliyor zaten hangi hesabın hangi Nike ait olduğunu. Fazladan aldığım hesaplar vardı. Şifresini unuttum. Bir taneisni de modlar ucurmus sanırım

@seyyar satıcı
Modlar farklı mail adresi ile alınmış hesapların aynı kişinin kullandığını biliyor mu? Çünkü aynı kişi olduğunu tahmin ettiğim birkaç kişi var bazen ispiyonlamak istiyorum bilmiyorlarsa diye.

Bir tek bu var.

Bir tane hesabim var. On yıldan fazladır da kullaniyorum.

Bir

bu var. bir de sözlük hesabım var.
aslında bu hesabım, anonim kalmak üzere aldığım ve gönül işleri için kullandığım olandı. sonra sözlük hesabımı kullanmak istemez oldum nick'im biliniyor diye. arada bir login olup mesajları kontrol ediyorum. 2-3 ayda bir.

bir üçüncü hesabım daha var ama email'ini vs hatırlamıyrum ama lazım olsa hatırlarım. onla yalnızca bir kez bir soru sorup cevabımı alınca sildim. bir daha da login olmadım. lazım olursa kullanırım.
trollük için hiç kullanmadım.

edit: şuan 18 kişi buraya yazmış ve çoğunluğu tek hesabı olduğunu söylüyor. oy dağılımları ise 45'e 55 şeklinde. %45 1'den fazla hesabı olan kişiler. cevaplarda da 5-6 tane benim birden fazla var denmesini beklerdim :D

@you and me paradise,

hukuksal sebeplerle IP adresleri ve kullandığın cihazla ilgili bazı kişisel veriler veritabı üzerinde saklanır. trollük için yeni hesap alan kişi özel bir önlem almadıysa ip ve cihaz bilgileri üzerinden hangi nick'lerin birbirinin kopyası olduğu anlaşılabilir.

ama birden fazla hesap sahibi kurallara aykırı değildi sanırım.

benim bu hesabım var bir de ekşisözlükteki hesabım var, o 2 t ile bu tek :)

ekşi hesabım var ama onu burada kullanmayı tercih etmiyorum.

@biseysorcaktim, sadece bu duyuruya cevap verenlerden bile 2 kişinin başka hesapla burada olduklarını biliyorum ben, buraya böyle yazdıklarına çok güvenme o yüzden :) anketi o yüzden açtım, birden fazla hesabını aktif kullanan yazmaz buraya çünkü chakallique...

Mükemmel bir fikir. Cumbaba olursam ekonomi bakanlığına adayımsın.

faizini ucretini falan bilmem de, universiteye yakin toki evleri vardi ve taksitlerini bildigin biz ögrenciler odedik.

Yok seni küçük deha. Kredinin faizlerini hesaba kattığında ve her an olabilecek herhangi bir kira sorununda büyük sıkıntı yaşarsın.

En az yarısı peşin paran yoksa asla girişme

Sepet yapın, daha çok kazanırsınız.

Türkiye'de bu tarz yatırım yapmak yanlış. Oturacak bir ev alırsınız, ev sahibi vs. uğraşmayım dersiniz, o başka... Yoksa yatırım için ev alınmaz.


.

Peşin vereceğin para +kredi faizi pek bedavaya gelmiyor canım

Kiracı evi mahveder, artı yarısı peşin paran yoksa hiç düşünme.
Faizler düştü ama ev fiyatları fırladı kafadan 30-40 bin eklendi.

ya csb yada rahat batması sorunu var . tayin iste git,nedir yani ?

Bu yaşanan küresel salgın olayından ders alarak bence çok daha mantıklı bir alanda çalışmalısın. Burger temel ihtiyaç değil mesela, her zaman kazandırmayabilir.

Baslarda zarar etmeye hazirlikli olmak icin butce
En az 1 yillik dukkan kirasi + depozito + hava parasi
Mutfak + dekorasyon maliyetleri
Muhasebe giderleri
Vergiler izinler vs.
Personel giderleri
Reklam butcesi

Covid muhabbetini saymiyorum simdilik ama 200k cok az.

Para ticarette, aga.

Girişin. Hem esnaf hem memur olarak söylüyorum, benim mayamda yok memurluk hanım zoru ile devam ediyorum.Ruhum esnaf :)

Öncelikle yıllık izine çıkıp mekan, ekipman araştırması yapıp kararınızı netleştirince 1 yıllık ücretsiz izine çıkın. 1 yıl deneyin esnaflığı baktınız sizin gerçek mesleğiniz ve kazancınız esnaflık , verin istifayı gidin.

Şu dönemde hiçbir şey gemileri yakmaya değmez inanın. İşin yürümediği safhaları göz önünde tutmalısınız zira esnaflıktan vazgeçince ha deyipte iş bulmak hele 8500 maaşlı garanti iş bulmak çok zor.

ticaret kararı ayrı bir karar.

ancak memuriyette sıkıntı yaratan amirlerin varsa onlarla ilgili yazıyorum. yazılı kurallara harfi harfine uy. bunun dışında ne söylerlerse söylesinler ..kine takma. hiçbir yaptırım yetkileri yok kendi şirketi değil. sana baskı kuramaz. bunlara yüz verirsen palazlanırlar.

memursan ticaret hakkında en ufak fikrin yoktur yüzde 98 falan batarsın.

Yapma bence.
Mesleki olarak tükenmeyen kaç kişi kaldık ki?
O parayla baska bir yatırım yap,her ay düzenli gelen parayla kendini mutlu edecek şeyler planla,gerçekleştir bence

Rızkın onda dokuzu Ticaret ve cesarettir aga, yardır.

oluyor bazen ama sizin bulunduğunuz durumda doğrusunu yazardım. sonuçta başka bir kişi bilgi istemiş. soruyu soran için yazardım.

Cevabı yazan kişinin cevabına bakınca biri aksini söylese o kişinin üzerine saldıracağı belli oluyordu. Yoruldum artık bu tarz şeylerle uğraşmaktan. O yüzden yazmadım maalesef.

evet geçen bi arkadaşımla konuşuyorduk, yanlış hatırladığı bir şeyi düzelttim fakat o da kendi söylediğinden emindi, böyle durumlarda illa haklı çıkmak gibi bir isteğim olmuyor, ben söyledim artık ne halin varsa gör bundan sonra diye düşünüp hayatıma devam ediyorum

Soylememek degil de, soyledikten sonraki saldiriya cevap vermemek, oyle bir durumda olgunsuzlugu kabul edip sessiz kalmak gerekiyor. ama insan bazen onu bile yapamayacak kadar yoruluyor

Cok oluyor, ozellikle internet ortaminda.

Cevabi verenin kim oldugu, bilgi birikimi, konumu vb internet ustunde belli olmadigi icin cevabi verene saldirilar da oluyor, bu tarz seylerle ugrasmaktan biktigim icin yanlis cevabi gorsem bile dogrusunu cogu zaman yazmiyorum.

evet oluyor, duyuruda çoğu zaman 2-3 satır cevap yazıyorum sonra amaaan diyip siliyorum.
iş hayatında da oluyor, iyi niyetle defalarca yardım ettiğim insanlar aynı şeyi sorunca yahut sevmediğim bir tip atıp tutuyorsa hiç oralı olmuyorum, bıyık altından gülüp geçiyorum.

çooook

Ben de boyleyim. Dusunuyorum soylemeyi ama sonra bosa yorgunluk diyorum, bi de karsi taraf iddialasir falan, ben de cabuk parlayan biriyim o yuzden hic girmiyorum o topa
Karsi tarafin ilimli, elestiriye acik biri oldugunu biliyorsam soyluyorum ama. Kotu bi sey degil sonucta ben de bana soylensin isterim dogrusunun

Çok oluyor. Ama bazen de kendimi tutamıyorum.

kişiye göre değişiyor. bazı kimselere uzun uzun konuşurum,anlatırım,alıntılarım vs. bazı kimselere ise evet canım derim. sadece profesyonel bir ortamdaysam seçme şansım olmadığını düşünüyorum. mesela bir iş toplantısında benim yapmaya çalıştığım işi bilmediği için yanlış yorumlayan kimselere anlamayacağını bildiğim halde kendi işime saygımdan açıklarım. en azından sağda solda konuşurken çok kendinden emin olmasın diye.

Muhattabimin kim olduguna bagli. Deger verdigim biriyse uzun uzun tartisabilirim ama onemsemedigim kisilere 'yav he he'der konuyu kapatirim.

maalesef hayır. Bu tarz konularda takıntılıyım o yüzden çok önemsiz kişilere iki saat kendimi hırpalayarak bi şeyler anlatıyorum. Ya da bazen değer verdiğim birini kırıyorum bu tarz bir konuda emin olduğumu ve karşımdakinin yanlış olduğunu biliyorsam. Yani konu önemsiz de olsa hayır yanlış biliyorsun diyip kendi bildiğimi savunuyor, sonra mesela konu kapanınca telefondan internete girip kaynak gösteriyorum. Tabi karşımdaki hala orda mı kaldın vs vs diyip kızıyor haklı olarak sdhhdsd

Doğru bilgi konusunda baya takıntılıyım yani. xkcd.com şu karikatürdeki durumu 7/24 yaşıyorum internet ve gerçek hayatta..

İnternette üşeniyoru m
Gerçek hayatta üşenmmem

çok fazla oluyor. sözlükten örnek verecek olursam, yazıp kenara kaydettiğim bir sürü entry var. kim uğraşacak deyip vazgeçtiğim.

yas aldikca ogrenilen gerceklerden biri. aman bosver diyorsun. cunku bazen ne dinliyorlar, ne anlamaya calisiyorlar. bosa kurek cekmek gibi.

Son bir yıldır sıkça oluyor. Eskiden saatlerce anlatmaya calisirdim, şimdi arkadaş ortamında doğrusunu söylüyorum, israrla kabul etmezse 'e peki madem' deyip geçiyorum. Hele sözlükte vs tartismak icin gelen mesajların büyük çoğunluğuna cevap bile vermiyorum. (Soru sorduklarinda filan hariç tabii).

Internet ortamında tartısma yasımı geçtim. Ondan çok sallamıyorum. Ama farkediyorum ki artık iş ortamında bile stratejik olarak gereksiz ise tabi deyip geçiyorum. ben nasıl öğrendiysem herkes öğrensin modundayım.

35'e kadar teker teker ugrasirdim, 35'i devirdikten sonra pesini biraktim cok nadir olarak bariz hatali birsey gorursem birsey soylerim ama is sonunda sidik yarisina donuyor o da yoruyor adami. galiba yaslanmak boyle bisey.

Ben yazdım öyle bir kaç iş. Yaptım sonuçta. Kanıtlayabildiklerim eklendikce cv'ye ,bu işleri siliyorum. Böyle ilerliyorum şimdilik.

Yazarsın neden yazmayasın?

@chemnil sadece kanitlayabilecegimiz seyleri yaziyoruz diye dusundugumden. sonucta yalan da soyluyor olabilirim surda calistim diye. pek bilmiyorum is arama kurallarini.

@damba oraların iletişim numaralarını yazarsın teyit ederler,sıkıntı yok bence

benzer bir çıkmazda kalmıştım iş aradığım dönemlerde. çözümü mesleki tecrübeler-bireysel tecrübeler diye ikiye ayırmakta buldum. mesleki tecrübelere belgeleyebildiğim tecrübeleri yazıyordum. diğerine de bir şekilde çalıştığım ya da emek harcadığım ama geriye dönüp ispat ihtiyacı duymayacağım, bana donanım kazandırdığını anlatmaya çalıştığım şeyleri yazıyordum. sizde durum tam böyle değil anladığım kadarıyla ama belki fikir verir diye paylaşmak istedim.

ben yazdım hatta ilk staj yaptığım yer bu yüzden kabul etmişti beni. öyle ot gibi yaşamamışsın bi çok işle uğraşmışsın demek ki çalışmayı seviyorsun demişlerdi.

İş yeteneği ve deneyim kattığına inanıyorsan yaz

etmez

böyle bir tane arkadaşım var sadece, bazen sinir edici bir boyuta ulaşmıyor değil. kendi düşüncesine göre senin de öyle düşüneceğine karar verip iş yapıyor mesela. örnek vereyim

ben x marka ürünü almayı düşündüm diye sohbet ederken söylüyorsun, o birkaç gün sonra "ya benim y marka benzer ürünü satan bir arkadaşım var, numaranı verdim seni arayacak" diyor.

ama sonra düşününce bunu tamamen bana iyilik olsun diye yaptığını görebiliyorum, sadece kötü bir huy.

Sorundaki rahatsız edici değil. Bunu ben de yapıyorum. Hayır dediğimde karşı tarafla minik de olsa ortamda gergin bir hava oluşuyor ve yumuşatarak onu kırmak istiyorum. Aslında ''seni yarı yolda bırakmak istemiyorum, bak fikir de veriyorum, işini o şekilde halledebilirsin'' demek için bu, yoksa karşı tarafı çok da düşündüğüm için değil. Ama üstteki cevapta yazılan sinir edici, çıkar hizmetli emrivaki cümlesi o.

dostlar, insanlarin hayir cevabi vermeleri, evet cevabini vermelerinden cok daha mutlu ediyor beni. cunku toplumda bir cok insan hayir demeyi bilmiyor, bununla alakali bir sorun yasamiyorum. kirgin, uzgun ya da sinirli hissetmiyorum. ama hayir cevabi sonrasinda benim (akil edemeyecegimi dusunerek mi bilmiyorum) fikir yurutmeleri cinlerimi tepeme cikartiyor.

ya ornek, kamp buzlugunu odunc alabilir miyim diyorum mesela, hayir ama migrosta var 100 lira diyor mesela. lan ben zaten nereden alabilecegimi biliyorum, sordugum soru bu degil. hayir abi veremem, kusura bakma dese hic sorun yok.

Bilgi sahibi olmadan fikir olarak, ben senin olsaydım böyle böyle yapardım demelerine ayar olup, öfkeleniyorum fazlasıyla. Sanki benim aklıma gelmiyor, dedikleri.

İşime yararsa memnun olurum.

Sizin anlattığınız duruma zaten sinir olurum da başlıkla ilgili de söyleyeceklerim var.
Ablam beni benden çok düşünür. Bazen o bile sinir bozucu oluyor. Anlatayım; bir arkadaşımın anne-babasının kısa bir süre yardımcıya ihtiyaçları oldu. Aslında arkadaşımın düşüncesi "yardımcıları olsa bir süre ne iyi olur" şeklinde. Ufak bir kaza atlatmışlardı. Neyse bana söyleyince aklıma geldi, anne-babasının oturduğu şehirde ablamın da bir arkadaşı var. Yörenin yerlilerinden. Açtım ablama sordum "bir yardımcı arıyorlarmış, belki seninkiler biliyorlardır böyle birini" diye. 10 dakika sonra ablam aradı, tesadüh tam da o sitenin yakınlarında tanıdık bir temizlikçi kadının numarasını vermişler. Arasınlar hemen, ben de bileyim dedi. Çok teşekkür ettim, hemen arkadaşı arayıp söyledim. O da çok teşekkür etti. Neyse, ben konu kapandı sanıyorum. Bir 10 dk sonra ablam tekrar aradı "aramışlar mı, anlaşmışlar mı?" diye. Ben de arkadaşa söylediğimi, çok teşekkür ettiğini söyledim. "Ama hemen arasınlar, ben kadına gitme seni arayacaklar dedim" demez mi? Yahu 3 katman var işin içinde, sen kadına niye "gitme bir yere" diyorsun. Kaldı ki bana bu durumu böyle anlatmamışsın. İki dakikada bana verdi veriştirdi. Kalbi kırılmasın diye cevap da vermedim ama içime de oturdu. Sinirlendim mi, elbette.

Bazen sürekli bir şey ödünç isteyene karşı takınılıyor bu durum. Veriyor, veriyor, veriyor, sonra ya ben enayi miyim gidip alıyorum, ugraşyorum bu adam her seferinde benden bir şeyler istiyor diyor. Yani o seni düşünemedi sanıp söýlediği bir şey değil, ikiiz de aynı koşullardayız, ben kimseden istemeden kendi işimi hallettin, sen de git al, hallet iması. Yani düşünebileceğini biliyor ve buna raģmen onu kullandığını düşünüyor. Beni irite etmez, çunkü muhtemelen düşunmemiş olurum. Onun söylediği şeyi düşünebiliyorsan va zaten yapmıyorsan sanki bir sorun var. Almamak için başka bir nedenin varaa biliyorum şu yüzden istedim dersin biter. Ya da param yok şimdi alamıyorum o yüzden dersin. Yani duruu bildiğin halde yapmamaya devam etmenin nedenini söylersin. Bana kalırsa.

akıl sormadan akıl veren herkes sinir eder beni.
bunun bir de yardım istemediğin halde yardım eden versiyonu vardır, ki o daha katlanılmaz.

bu küçük bir örnek gerçi ama temelde haddini aşmak, duracağı yeri bilmemek aslında.
konu sizin dediğiniz gibi kamp buzluğu falan değil daha büyük bir mesele olduğunda olaylar başka boyutlara ulaşabiliyor.

Sinir olurdum,olurum da