Basmatinin espirisi uzun taneler ve kokulu olması. Bu şekilde soslu yemekte basmatiden tam randıman alamazsın. Illa soslu yemek yapacağım dersen kitchari(Google) yap, içine brokoli veya kabak ekleyebilirsin, ve yanında yoğurt.

Basmatiden nasıl randıman alırım dersen normal türk usulü yağla kavur, 1e 1.5 suyla pişir. Taneler uzayacak, kokulu uzun taneli pilav olacak. Bunu soslu yemeğin yanında servis et. Safran, kurkuma, kuru üzüm vs ile varyasyonlar yapılabilir.

basmatiyle soslu pilav yapmanız zor ama sebzeli, baharatlı yapabilirsiniz elbette.
bununla genelde iran pilavı yapılır.
üvey babam iran asıllıydı, oradan biliyorum.

usulü, çoğumuzun normal pilav pişirme sürecinde yaptığı pirinci kavurmadan haşlamak, sonra da tereyağını demlenirken üzerine bırakmaktır.
normal pirinçten biraz daha zor haşlanır.
haşlandığını da tane tane kalan ve lapa olmayan bir pirinç olduğu için anlamak zordur.
yani "haşlanmıştır bu" demeden bir bakın.

haşlama sürecinden önce de biraz tuzlu sıcak suda bekletirseniz iyi olur.

elbette içine haşlanmış ya da kavrulmuş sebzeler ve baharatlar ekleyebilirsiniz.
genelde et yanına sade olarak veya safranla yapılır.

hasliyorum, ustune cikacak kadar sudan biraz fazlasini ekleyip kisik ateste pisiriyorum. Isterseniz, yanina yakisacak bir yemek de pisiriyorsaniz, safranla ya da kisnis taneleriyle pisirebilirsiniz.

Türkiye´deki pirinclere gore cok daha kisa surede pisiyor. Soslu-sebzeli seyleri yanina koyuyorum, ornegin curryli yemekleri. Sizin de oyle yapmanizi tavsiye ederim.

Biz: Çin usulü yumurtalı pilav

turist olarak gidilebilecek en güzel şehirlerden biri bence. yaşamak da güzeldir diye tahmin ediyorum para sıkıntısı olmazsa, bisikletle kanalların arasından işe gidip geliyorsun, nasıl kötü olabilir ki?

kiralar korku filminden cikma. ev bulmak da oyle. cogu insan giris seviyesindeki islerdeyse sehir merkezine yakin yasamiyor. tek basiniza eve cikacaksaniz, kiraniz maasin %30'unu cok gecmesin. iyi maasla cok zevkli, cok rahat yasarsiniz. tam bir expat cenneti.

Ben de turist olarak gitttiğimde ilk dediğim şey bu şehre kesinlikle bir kez daha gelmeliyim doyamamıştım ki dolu şehir gördüğüm halde

Teklif edilen maaş 90k, %30 rule diye bir şey varmış, aylık 6k civarı net ediyormuş. Bu parayla dünyanın herhangi bir yerinde iyi yaşanır gibi geliyor bana.

Hava kötüymüş. Bir diğer sıkıntı da ofis lokasyonunun şehrin dışında olması. Yani şehir merkezinde yaşayacak olsam 20km uzakta kalıyor iş. İşe yakın yaşasam da asosyal kalırım diye düşünüyorum.

Avrupa'nin en yasanilir sehirlerinden biri. Benim eski calistigim sirketin HQ'su Amsterdam'daydi, uzun aylar gecirdim her ne kadar orada yasamamis olsam da. Kacirmayin gidin. Havasi kotu cidden, kiralar da yuksek ama Hollandalilar ciddi tatli insanlar ve sehir cok guzel, duzenli.

Sehir disinda yasamak problem degil cunku toplu tasim isini cozmus durumda Amsterdam. Her yere ulasim oldukca kolay. Ayrica bisiklet denen hede muhtesem bir sey. Ulasimi dert etmenize gerek yok. Araba kullanicam derseniz o tam kabus ama orasi ayri.

guzel sehir. havasi cok soguk degil ama asiri ruzgarli. soylendigi gibi tam expat sehri. 7den 70'e yolda gordugunuz herkesle ingilizce anlasabilirsiniz. dutch'lar diger avrupalilar gibi soguk kanli degil. guler yuzlu ve anlayisli insanlar. yasam ucuz fakat kiralar baya yuksek ama teklif edilen maas burasi icin yeterince iyi. esin/cocugun varsa bile hayli hayli yeter de artar. eger tek geliyorsan 1500 euro'ya guzel 60-70m2 ev tutabilirsin. sabit giderler arti market masrafin 500u gecmez. geriye kalan parayi keyfine gore harcayabilirsin

6k aylık net ise iyi para. güzel yaşanır amsterdam'da. direk gidin. hollanda pişman etmez.

bence biraz türkiye'deki maaşa da bağlı. türkiye'de 30k kazanıyorsam gitmezdim, altındaki bir mebla için giderdim. 6k euro net çok iyi para.

Amsterdam bana göre Avrupa'nın bana göre en sosyal, en yabancı-dostu, en güzel, en çok İngilizce konuşulan, en keyifli, yaşanır şehri. 1 numaraya koyuyorum. Orada yaşayan yakın arkadaşlarım var genel anlamda memnunlar.

Yalnız 90k brüt ayda 6k net ediyor mu ondan emin misin? Bir sitede hesaplama yaptım 4500 € civarında çıktı. 1500-2000 € arası kira ödemen lazım.

Düzenleme: %30 ruling konusunu bilmiyordum işaretleyince 5793€ gibi birşey çıktı. Gelir vergisinden belli ölçüde muafiyet sanırım. Güzelmiş :)

thetax.nl

@garavel, TR'de maaşım yok, şirket battı :) Sağdan soldan arıyorlar ama 25k üzeri teklif yok henüz, o bandı geçebilmek için yönetici olmak gerekiyor sanırım.

Valla parasında da değilim, sıkıntı çekmesem yeter. Kaç yıldır aynı şehirdeyim, biraz gideyim dünya göreyim diye düşünüyorum.

@Lethe, güzel siteymiş, teşekkürler. Bana da ik'cı söyledi zaten.

Hiç düşünmeden giderdim. Türkiye'nin şartları gittikçe zorlaşıyor ve kötüleşiyor.

merhaba,

Burada arama yapma zahmetine girerseniz, Amsterdam'da yasam ve calisma kosullari ile ilgili dunya kadar bilgi var hali hazirda.

www.eksiduyuru.com

Kislar soguk ve yagisli, yazlar iliman ve yagisli her daim ruzgarli. Eger asosyal degilseniz, baska kulturlere aciksaniz sosyallesmek cok rahat.
Herkesin hayattan beklentisi farkli, arkadasinizin beklentileri ile sizinkisi ortusmeyebilir.

Maas icin taxnl sitesini linklemisler zaten. Oradaki hesaba ek olarak, maasinizdan zorunli saglik sigortasi ve tercihinize gore emeklilik paketi kesilecek. Saglik sigortasi 120 civarindan baslar, emeklilik ise sizin tercihinize kalmis.

Ofisin sehre uzakligindan cok ulasimi onemli. Eger tren istasyonuna yakinsa 20 km sorun degil. Farkli sehirlerde yasayip calismak Hollanda genelinde cok yaygin, ulasim agi bisikletle beraber kullanildiginda gayet yeterli. Toplu tasima kullanmam derseniz gayet uygun fiyatlara arac lease edebilirsiniz, sehir disindaki cogu sirketin bunun icin destegi mevcut. 600-700 civari lease support veren yerler var.

Sikintidan kastiniz nedir, ne degildir siz aciklamadan tahmin etmek zor ama en basta soyledigim gibi site icerisinde arama yaparsaniz buyuk ihtimalle kafanizdaki sorularin buyuk cogunluguna cevap verildigini bulacaksiniz.

Endemik bitki bayağı var ama meyve pek yok.

Datça hurması olabilir.

genel bir iklime sahip oldugumuz türkiye'ye özel birsey oldugunu sanmiyorum. varsa ya degisik yontemlerle farklı hale gelmistir yada batili o sekilde yemeyi tercih etmedigi içindir.

orn: cagla, erik yurtdisinda da var ama batililar bizim tursuluk domates gibi ham oldugunu dusundugu için marketlerde satmaz.

emin degilim ama trabzon hurmasi da ilk dedigim gibi farklı metodla o hale geliyordur heralde

Trabzon hurmasi dolu Lidllarda falan demirbaslardan hatta. Avrupa icin konusursak bizde olup onlarda olmayan yok gibi. Ayva ve yenidunya zor bulunuyor sanki cogu markette de yoktur, saga sola sorup manavini bulmak lazim. Bir de altin cilek bize ozgu gibi, marketlerde nadir goruyoruz onda da Turk mali oluyor genelde.

Ayva burada hiç görmedim - ABD

Kayısı ne zaman görsem hep Turkish çıkıyor.

Yaw artik hersey var da tadi yok. Goruntu 10 numara, gozunu kapat ne yedigini anlamiyorsun. Koku falan hicbirsey yok.

2-3 ay once ayva denedim, pabuclarimi kemirsem daha cok tat alirdim herhalde.

çağla.

@buenosdias açıklamış sanırım sebebini

Iskin otu yok, rhubarb var ama tam olarak ayni sey degiller sanirsam. Acur gormedim.

Ama yine de yurtdisinda bilinmese bile otantik marketlerde her turlu bitki, sebze bulunabiliyor. Olmayan birsey olacagini sanmiyorum, ben de bu tarz marketlerde Afrikadan, Asyada ne gibi bitkiler gordum daha once hic gormedigim.

Şırnak ve Siirt’te yetişen soryaz adında sarımsağımaı bir şey var. Başka hiçbir yerde olacağını sanmıyorum:)

Incir. Gercekten en cok turkiyede var, avrupada satilan tazesi de kurusu da turk inciri oluyor.

Sivri biber olabilir belki, hiç denk gelmedim. Ya da vardır da terchi edilmediği için yaygın değildir.

@trajikomik

Yunan/Arap marketlere cagla gelir, Kanada'ya geliyorsa Avrupa'da bulmakta sikinti olmaz. Aramak lazim.

Papaz erigi falan da bulunuyor.

Yeni dunya da bulunuyor. Ayva Türk marketlerinde ve biomarketlerde var. Ayrica Almanya´da Mosel bolgesinde ayva bahcesi gezmisligim var.


Karadutu kuzey ve bati Avrupa´da bilmiyorlar. Agacini, Danimarka´da milli botanik parkinda gorunce, ciplak birakana kadar somurmustum de insanlar zehirli bir sey yedigimi sanip panik yapmislardi.

"yurtdisi" genis bir kavram.

genellemek gerekirse ayva vs incir diyorum. imkansiz degil ama nadir.

datça hurması +1

Yesil erik. Can erik dedikleri seyden. Turkiyeye ozel olmayabilir ama kuzey amerikada yok.

Bir de carliston biber :)

tr.wikipedia.org

trabzon hurması ya da cennet elmasi amerikada cin marketlerinde yiginla var. ama sadece cin marketlerinde. hatta cok degisik degisik cesitleri de var. ben bizim yesil erikden hic gormedim. onun disindaki eriklerden var.

cagla hint marketlerinde oluyor

ben yeri geliyor açtıktan 1 ay sonra bile içiyorum . yanlış mıdır bilmiyorum ama

Sarap gurulari acilir acilmaz icilmesi lazim der de ben mantarini kapatip 1 haftada iciyorum ufak ufak, sikinti yok..

2. günden sonra ben içmiyorum. Durdukça ağırlaşıyor.

10-15 güne kadar içmişliğim var. Yine olsa yine içerim.

benim sınırım 3 gün.

sarap acildiktan sonra uzun sure durmaz. tadi bozulur. haa yukarida 10 gun, 1 ay sonra ictim diyenlerin kriteri tat degil. maksat alkol almak olsun. eger sen de oyleysen ic gitsin.

Sarabina gore degisir. Naturaller, genel olarak 3-4 gün cok iyi performans gosteriyorlar. Uzun süre maya ile iletisimde kalmis saraplar da oyle. Tatli ve yillandirilmis bazi saraplar, celik gibi oluyorlar. 10 gün bile asagiya cekmiyor mesela.

Endüstriyel saraptan cok bir beklentiniz olmasin, 1-2 gün gayet iyi bir sinirlama olur.

Ortalama bir sey soylemek yine de imkansiz.

Kirmizi ya da beyaz, hepsinin agzini iyice kapatin ve buzdolabinda tutun.

1 haftaya kadar içerim. Geçenlerde kaç aylık şarabı içtim. Maksat alkol almaksa olur.

sahsen acar tadina bakarim, hala iyiyse icerim.

Annem 55 yasinda biontech vuruldu, herhangi bir yan etki gozlemlemedik. Tabi ki herkesin bunyesi farkli.

Asi sirasinda 1 kisi sinovac sirasindaymis, 30-40 kisi biontech

Sinovac`in kendi sitesine girip, son yayinina goz gezdirdiniz mi?

Dun dunya basininda servis edilen haberleri takip edip, Cin´in asi politikasini degistireceginden ve sinovac yeterli korumayi saglamadigi icin, muhtemel bir farkli asi kullanma yoluna girilecegini okumadiniz mi?

Adamlar kendi asilarindan ve bu asinin koruyuculugundan memnun degiller. Baska yollar ariyorlar.

Evet, asilar 2-3 gün halsizlik, ates vs. yapiyor. Sinovac olup da halsizlikten yakinanlar da var.

Sinovac asla tercih edilmemeli Biontech varken.

biontech oldum. hafif kol ağrısı dışında sıkıntı olmadı. bünyeden bünyeye değişiyor +1

ben yapısal durumundan ötürü sinovac taraftarıyım. inaktif olması nedeniyle daha az zararlı olabileceğini düşünüyorum. hiç etki etmese bile, vücud bunu atar, işe yaramadı derim.
biontech'in başarısını tartışmak yersiz olsa da mRNA olması, yapısal anlamda herhangi bir yan etkinin çok uzun süreler sonunda çıkacağı kanaatindeyim. Genç bireylerin 30 sene sonra farklı tür hastalıklara daha yatkın olabileceği kanaatindeyim (ilk aptamil mama kullanan bebeklerin, zamanımızın genç şeker hastaları olması gibi).

kişiden kişiye değişir. 35 yaşındayım biontech oldum 2 gün kolum ağrıdı 3 4 gün baş ağrısı yaptı. ancak yaşıt arkadaşlarım da ağrı yapan da var yapmayan da ancak bir arkadaşta kısmi felç oluştu.(yüksek tansiyon hastası).annem babam sinovac oldu pek bir sıkıntı yaşamadı. kalbim sinovac dedi ancak beynim biontech.

şu an çevremde herkes biontech düşmanı, "ne olduğu belli değil" diye. başta da herkes sinovac düşmanıydı, "dandik aşı" diye.

biontech ve moderna aşılarının olduğu ülkelerde vaka ve ölüm oranları düşüyor diye biliyorum. tek başına bu bile yeterli bir neden bence.

ikisine de karşı değilim ama sırasını bekleyen kronik hastalıklı biri olarak mümkünse biontech'i tercih edeceğim ben.

mümkünse biontech seçerim, tamamen israil örneğinden dolayı.
ama o yoksa sinovac olurum, aşısız kalmam.

Annemle babam biontech olmak istiyordu, rastlamadı şanslarına sinovac oldular,
Bana sıra gelirse ki çıkmaz ayın son çarşambası, biontech tercih ederdim. Ama aşı olsun yeter ki der sinovac da olurdum. +1
Gönlüm farklılık olması adına sputnik V aşısı olmak aslında :)

Bu arada eklemeyi unuttum annem ve babamda hiç yan etki yapmadı sinovac. Çok şükür

Biontech yerine coronavac tercih edenlerdenim. İşyerinde tek kişilik odada oturuyorum. Çekirdek ailem dışında kimse ile yakın temasım yok. Markete giderken 4 katlı maske kullanıyorum. Özetle, virüs konusunda son derece dikkatliyim. Hiçbir sağlık sorunum yok. 15 yıldır spor yapıyorum. Coronavac’ı, “ağır hasta olmamı engellese yeter” diye düşünerek oldum. Hiç işe yaramıyorsa da en azından zararı olmaz. Sağlık sorunlarım olsaydı ya da kalabalık bir ortamda çalışıyor olsaydım, biontech olabilirdim. Bağışıklık sistemime güveniyorum. Coronavac biraz destek atsa yeter:)

Zaten aşı olmak istemiyorum bir de gidip uzun vadeli denenmemiş teknolojiyi koluma vurdurmak gibi bir niyetim olmadığı için sinovac. İsterse sitesi olmasın. Alakası nedir çözemedim. Sitesinden mi satış yapıyor?

almalısın

16 buyuk gelmeyecekse al. ben 13 kullaniyorum, clamshell modda desktop gibi kullaniyorum. yeni m1 islemcinin durumuna gore mac miniye gececegim. yillarca goturur seni sikinti cikarmaz.

Benzer sebeplerle 2019'da macbook air aldım. OS'e alışmak biraz zaman aldı ama alıştıktan sonra verdiğim en doğru kararlardan olduğunu anladım.

"Once you go mac you never go back" sözünün varmış bir hikmeti harbiyesi :)

küçük ekrana alıştım bayadır. büyük ekranlı teknolojik cihazları hammallık görüyorum. onun dışında işletim sisteminin esnekliği için macos'dan vazgeçemiyorum. windows tarafı da savunmasını yapabilir ama win önce görüp sonra kendisine ekliyor.

Bilgisayar ve tablet konularında Apple'ın rakibi yok. Tasarım, dayanıklılık, işletim sistemi stabilitesi, ekran kalitesi ve daha birçok konuda mac'ler gerçekten çok iyi. Performans demedim dikkat ederseniz çünkü onun ucu açık. Bence mac alın, hatta ekran boyutu çook da önemli değilse m1 işlemcili macbook air 16gb alın.

16 inç mac kullanıyorum. Mükemmel bir alet, zaten yazılım sektöründe de standart oldu gibi bir şey, bir sürü şirket yazılımcılara bu bilgisayarı veriyor.

Klavyesi ve yazı yazması aşırı keyifli. Ekran boyutu / kalitesi iyi. Performansı da süper. Ama i9 işlemcili olan versiyonunu sadece o performansa ihtiyacınız varsa alın, tam kapasiteyle çalıştırınca inanılmaz pil yiyor (3-4 saatte bittiğini biliyorum). Sadece yazı yazacaksanız buna ihtiyacınız olmaz diye tahmin ediyorum.

Bi de M1 işlemcili aletler de baya güzel görünüyor. Ben olsam ve vaktim de varsa 16" M işlemcili çıkana kadar beklerdim (en geç sonbaharda, en erken ilkbaharda çıkar).

Ha bir de ek olarak m1 işlemcili macbook'ların şarjı bitmiyor resmen.

16 inç i9'lu macbook pro kullanıyorum. şarj durumunda beklentinizi bilmiyorum, eğer makale okumaya ek olarak kod derlemek veya hesaplama yapan bir program kullanmak gibi bir iş yapmıyorsanız 5+ saat götürüyor. eğer bu tarz performans gerektirecek bir iş yapacaksanız, 1.5-2 saat civarı dayanabiliyor bataryada.

bunun dışında kesinlikle öneririm. m1 çipin getirdiği ekstra performansa anladığım kadarıyla ihtiyacınız yok. 16 inçlik m1'in çıkmasını beklemeden mevcuttaki 16'lıklardan da alabilirsiniz.

biraz aykırı olarak ben de ipad pro önermek istiyorum, kalem + klavye kombosu ile hem şarzı çok iyi gidiyor hem de sadece office ve paper okunacaksa çok büyük rahatlık sağlıyor.

Mac al. 16 inç alma. m1 güncellemesi gelecek onlara, o zaman alırsın. i9'lar eski teknoloji kaldı.
Alıştıktan sonra da dua edersin tavsiye edenlere. Müthiş bir cihaz. Şarjı da bitmiyor, kasası da güzel, kullanımı inanılmaz pratik, her şeyi çok iyi bir ekosistem.

sadece paper okumak için macbook almak bence çok mantıksız. yazılımcı değilseniz grafik tasarımla uğraşmıyorsanız overvalued macbook.

1 buçuk senedir macbook kullanıyorum ve hayatımda yaptığım en iyi şey mac'e geçmek. inanılmaz kolay ve güzel bir bilgisayar, hangi modeli olursa olsun. bence maddi olarak imkanın varsa macbook al geç.

2014'te aldığım Macbook Air'in bir kez klavyesini değiştirdim, bir de yakın zamanda fanın tozunu aldırdım.

Çalışmaya devam ediyor. Evde Linux ve Windows da var, ana bilgisayarım Linux ama Mac'ten de çok memnunum.

2020 Model 16" Macbook Pro: 25 bin lira
2020 Model 13" Macbook Air (M1): 11 bin lira.

İşin ilginç tarafı ne biliyor musun? Yukarıdaki iki modelden 11 bin liraya satılan diğerinden daha iyi performans sağlıyor. Yukarıda M1'e ihtiyacın yok diyenleri sakın ama sakın dinleme. Tartışmasız tüm teknoloji inceleyenler artık Intel işlemcili macbook almanın devri kapandı diyor. 13" ekran olarak çok küçük dersen iki seçenek öneririm;
1) macbook air m1 ve yanına güzel bir monitör alabilirsin
2) Biraz bekleyip 16" M1 işlemcili MBP alırsın. Aslında bunu da önermem. Bu kadar para vermeye gerek yok. 13" bana yeterli geliyor. Bazen monitore bağlayıp işimi orda da yapıyorum.

Bir de şarjı 4-5 saat gidiyor diye övmüşler 16" modeli :(

M1 macbook air 18 saat, M1 macbook pro da 20 saat gidiyor. İkisi de 16" modelin yarı fiyatından ucuz.

13" macbook air (m1 islemcili) + monitor

7 sene once mac dunyasina gecmek verdigim en dogru kararlardan biriydi, parasinin hakkini sonuna kadar hakediyor. Servis yuzu gormedi, pili 1200 cycle yapti hala tek sarjla 3-4 saat gidiyor.

50 defa yazılmış ben de yazayım yine.

Apple yalnızca en üst segment bilgisayar üretiyor (bi ara çıkan sade macbook garabeti hariç) bu sebeple çılgın uzun ömürlü oluyor fiziksel olarak da yazılımsal olarak da.

160 defa söylenmiş yine yazayım intel mac ürünü devri kapandı 16 inch olsun diye gidip sakın ola intel işlemcili mac almayın m1 macbook air ya da pro şarj süresi dayanıklılık performans olarak sınıfında şu an tepedeler. Mutlak surette 16 olsun diyorsanız bu son çeyrekte yenilenmiş kasası ile apple işlemcili 16 gelecek çok fena bi alet olacak onu bekleyiniz. Ya da maddiyat gerçekten dert değilse şimdilik m1 air 13 alıp (ki çok güzel bi alet) 16 çıkınca air'i eşiniz/sevgiliniz/çocuğunuz/kuzeninize verin :)

intel işlemcili apple'ları enayilik olarak gördüğüm için m1 işlemciye geçtikten sonra anında bir macbook air aldım. işim makale okumak, kod yazmak, nispeten büyük çıktılara analiz yapmak, uzak bilgisayarlara iş göndermek falan. sıradan akademi işleri.

üretkenliğimin tavan yaptığı başka bir dönem olmamıştır herhalde. çok responsive olduğu için dikkatim dağılmadan işimi yapıyorum. eskisinde yeni bir tab açacakken bilgisayarın keyfini beklediğimden yapacaklarımı unuturdum, o derece hantaldı.

bu hap gibi bi' şey zaten, hafif ama kuvvetli. hafta içi 3 gün günde durmaksızın 7-8 saat açık kalıyor, haftada anca bir kere şarj ediyorumdur. alalı 4 ay oldu ama herhalde 15 kere şarj etmemişimdir daha. geçen karantina dolayısıyla labdaki makinalara görsel olarak erişmek için dell'in gene böyle ufak bir modelini verdiler, yok abi kütük gibi bırak allah aşkına.

m1 macbook yılan mübarek ehue.

Tam bu soruyla yola cikmistim, dayanikli, bir iki sene sonra orasi burasi catlamayan, plastik parcalari elimde kalacak bir laptop istemiyordum artik. Sarj suresi cok tatmin edici. Klavyesini de rahat buluyorum. Daha once evde hic mac kullanmamistim, kesinlikle sinif atlatiyor.


Ben de kendi isim icin, okuyup yazmak ve not almak odaginda kullaniyorum.

Yeni seriden (M serisi) aldim bu yilin basinda. Cok memnunum.

o ağırlıkla pek bir şey olacağını sanmam. ama illa da içim rahat etsin diyorsan, altına düz tahtamsı bir şey koyarak baskı yüzeyini arttırabilirsin.

bir şey olmaz fakat uzun süre duraksa parkede iz yapar. profesyonel ürün olduğu için, ayaklarına lastik takoz koyulabilir belki. alacağınız yere sorarsınız. yoksa bauhaus'tan falan siz alırsınız ayakların altlarına yerleştirirsiniz.

fakat ben olsam bu ürünü parke olan yere koymazdım. bir şekilde arıza yapar, su akıtır, şarap şişesi düşer kırılır vb. parkelere hasar gelir.

200 kg desek 4 ayaklı 1 dolapta ayak başı 50 kg noktasal yük demek.

internette taşıma gücü olarak baktım bir şey bulamadım. önlem olarak tüm ayaklar altına aynı boyutta dengeyi bozmayan bir geometride birer tahta parçası koyabilirsiniz. yükü noktasal değil yayılı yük olarak parke üzerine yayacaktır. bir zarar görme ihtimali varsa bunu minimize edecektir.

Morcivert+1

bakkal hesabı düz mantık yürütüyorum; 125 kiloyum, sandalyede oturduğumda, evde yürüdüğümde ya da ayakta sabit durduğumda parkelere zarar vermiyorum.

Keza evde bahsettiğin dolaba benzer ölçülerde tıka basa dolu bir kitaplığım var, tam kilosunu bilmiyorum ama 2 kişi yerinden kıpırdatamıyoruz, mesela bu da parkeye zarar vermiyor kesinlikle.

Bence hiç bir şey olmaz.

Bulabilirsen eski tır lastiği bul. 4'e kestir ayaklar üzerine koy. Sanayide bulunur.

mdf kestir, dolabı mdfnin üstüne koy. yük dağılacağından zarar görme ihtimali epey düşer

En görünmeyeni, bauhaus'un aslinda camasir makinelerin altina koymak icin sattigi plastik sey oldu.

Takozdur, mdfdir, bunlar ciddi ciddi cirkin durur diye düsünüyorum.

bence mdf, takoz falan değil de, bir mutfakçıya ya da bir mobilyacıya belki mutfağınıza ya da dolabın koyulacağı yere uygun bir platform gibi bir şey yaptırabilirsiniz.

ya da olmazsa bir platform yapılır, ön tarafına da uygun bir süpürgelik, tezgah altı baza profili ya da çıta tarzı bir şey takılır, bütünlük olur.
yani bence de sizin yapmanızla olmaz, çirkin durur.
oranın ölçüsüne göre bir şey yapılması, sağıyla soluyla aynı ya da oraya uygun bir renkte veya malzemede olması lazım.

ben olsam riske girmezdim. evet ozlem fazla olmus olabilir ama turkiye su an icin cok riskli. boyle devam ederse tr ucuslarini da askiya alabilir avrupa.

dün abd'deki komşularla konuştum. onlar da aşı olmuş gelmek istiyorlar ama gelmemeniz daha hayırlı olur dedim. yaşları da 70'in üstünde.

bu arada karaköy güllüoğlu yurtdışına baklava yolluyor :)

Agustosta gidiyoruz biz. Gecen yazdan daha rahat olur bana kalirsa, su anda bile insanlarin umrunda degil.

Ailenin buyukleri asi oldu, biz de gitmeden olacagiz buyuk ihtimalle. Iki taraf da asili olunca cok bir risk kalmiyor ortada aslinda.

Baklava olarak da gaziantep elmacipazari gulluoglu da yurtdisina gonderiyor. Karakoy gulluoglundan birkac gomlek daha iyi. Ingiltereye kilosu 30 pounda geliyor, sizin oralara da benzerdir herhalde, deger kesinlikle

ben olsam gelmem

Avrupa'daki vaka sayılarının da düşük olmadığı varsayılırsa (özellikle Fransa, İtalya gibi yerlerde), yaza kadar vaka sayıları Türkiye'de biraz düşer, anne babanız ve siz de gelmeden önce asilanirsaniz, geldiğinizde de gezmek yerine aileyle vakit geçirmeyi tercih ederseniz bence gelinebilir. En azından biz ailecek öyle yapacağız.

Aşı olmadığınız sürece kesinlikle gelmeyin. Her şey olabilir bu saatten sonra.

Geleceğin yerde virüs yok mu? Var.
Ha orada kurallara uyumuşsun ha burada. Türkiyedeki virüs daha bulaşıcı değil nasıl olsa, vaka sayısı çok ama örneklemin küçük olacağı için(tüm ülkeyi gezmeyeceğini düşünerek) ayrıca riske girmiş olmayacaksın.

2 sene uzun bi süre, bu yaz gelmezsen öbür yaza kadar gelemezsin çünkü kışın sayılar artıyor, muhtemelen yazın sayılar biraz daha düşecektir. Ben olsam gelirdim.

Bizim asi zor gibi, yaslar 28-26, hastalik vs yok, risk grubunda degiliz. Bilmiyorum. Babam oldu, annem de herhalde o zamana olur.

Kafam karisik vallaha buradan da herkes mantikli cevaplar vermis yani :/

Ben Haziranda geliyorum.Ustelik uzaktan calisip uzun sure kalmayi planliyorum. Almanya asi isini beceremedi belki Turkiye'de asi sirasi gelir :)

Benim de gitmem lazim 3 sene oldu gidemedim. A$i olduktan sonra gitmeyi dusunuyorum.

Sizle yaklasik olarak ayni durumdayim. Türkiye´ye gelmeyeli 1 seneyi gecti. En yakinlarimi gorsem yeter diyorum, ancak ortalik kiriliyor. Annem-babam asi oldular, simdi korona da oldular, yatak dosek yatiyorlar. Ben de asi oldum, yuksek risk grubundayim ve su an icin Türkiye´ye gitmeyi planlamiyorum.

Temmuz bana cok gercekci gelmiyor. Gecen yildan daha da kotu olacak bence. Gecen yil ciddiye alinan sokaga cikma yasagi, isleyen kati kurallar bu yil oyuncak oldu, kimsenin kurallari, yeni uygulamalari ciddiye aldigi ya da alacagi yok. Ayrica dondugumde uzun sure karantinada kalmak istemem, hele de yazin ortasinda... Donunce karantinada gercekten kalabilecek misiniz?

En güzeli Yunanistan kapilari acsin, ortada, guzel ve sakin bir adada bulusalim. Yoksa zor.

Asla su vakitte ucak bileti alip kendinizi ekstra strese sokmayin derim.

Çekya'da yaşayan ve sonbahara doğru bebekleri doğan arkadaşlarım iki kez gelip gittiler bebek doğduktan sonra. Şaşırmadım dersem yalan olur ama, sonuçta herkes kendi risk-yarar-zarar hesabını yapıp karar veriyor. Şu süreçte salmayıp tedbirli davrananlar olarak zaten psikolojimiz alt üst oldu artık. Tedbirli davranmaya devam ederek kendimize hareket alanı yaratabiliriz hatta yaratmalıyız diye düşünüyorum ben. Ama herkesin koşulları farklı tabii.

ilk asama olarak, "yurt disi" neresi onu netlestirmeniz lazim. dubai mi danimarka mi vs...

En büyük hatam bunu ister istemez harekete geçmemek oldu.

ana dilini bilmediğiniz yere gitmeyin. giderseniz de ilk iş olarak çabucak öğrenmeye bakın.

ana dili farklı olan ülkelerde ingilizceye sırt dayamayın her ne kadar herkes ingilizce bilse de.

ayıp oluyor.

Hem yazılımcıydım, hem akademisyen. Fırsatım oldu, İtalya'da 1 yıla yakın kaldım, beceremedim. Sosyal entegrasyonun sıfıra inmesi bana göre değil. Şu an komple rafa kaldırdık o meseleyi. Arada aklımıza geliyor ama artısını eksisinden daha fazla kılamadık.

Merhaba,

Eğitim veya evlilik yolu ile gitmeyecekseniz eğer zannımca 2 husus çok önemli:
1. Diliniz çok iyi olacak (mümkünse ing + yerel dil)
2. Yaptığınız içi çok iyi yapacaksınız

Tam olarak bu sürecin içindeyim. 2 yaşında bir bebekle beraber çekirdek aile olarak İngiltere'ye, ikinci dalganın tam olarak vurduğu Ekim ayında geldik.
Burayı seçme sebeplerimiz, dili biliyoruz, daha rahat iş bulabiliriz, ekonomi ne kadar sallansa da dünyada üst sıralarda vs. gibi şeylerdi.
Başka Avrupa ülkelerine de gidebiliyorduk ama yukarıdaki nedenlerden buradayız.
Taşınma kararını zaten 10 yıldır düşündüğümüzden aslında kafada çok önce vermiştik.
Geçen yaz, covidden delirmek üzereyken, eşimin eğitimiyle bağı kalmaması sonrası hafiften biraz gaza geldik. O bana "artık gidelim durmak istemiyorum" dedi, ben "hay hay" dedim.
Bunu dedikten yaklaşık 2.5 ay sonra kendimizi burada bulduk.
Taşınmak, eşya toplamak, ev bulmak vs. hakikatten işkence.
Yeni taşınılacak ülkeye eğer orada herşey ekstrem pahalı değilse, eşya taşımak çok saçma.
Adaptasyon ve yalnız olmamak çok önemli. Bizim şu ana kadar dayanabilmemizin tek sebebi 3 kişi olmamız. Yoksa bu pandemi ortamında tek başıma gelmiş olsam yalnızlıktan kafayı çizerdim sanırım. Zaten adapte olabilecek sosyal ortam yok, ofisler kapalı.
Bundan dolayı iyice tartıp, o ülkenin atmosferine dahil olabilecek misiniz bakmanız lazım. Ben hala heryer açılınca gidebileceğim klupleri, dernekleri araştırıyorum. Yoksa geçmez hayat.
Geri dönüp bakarsam, keşke daha erken yapsaydım derim. Covid esnasında değilde, 2 yıl önce yapmış olsaydık, burada doktoru da, komşuyu da herşeyi bilirdik. Bu kriz esnasında bu kadar yalnız kalmazdık.
Ne kadar kapalı olsak da, yine de memnunum. Gelecek açısından daha pozitif olabildiğim bir yerdeyim. Biliyorum ki bir sorun çıkarsa hakikat ile çözüm aranacak. Boris şapşalı ne kadar saçmalamış olsa da başlangıçta, yanındaki bilim insanları güzel bastırdı ve toparladılar.

Kısaca, kararı kesin vermek, uygularken caydırıcı fikirlerden uzak durmak (ailemi özlerim, türk damak tadı, aman burda bir şekilde yaşıyoruz işte) çok önemli. Gidiş için yasal altyapıyı kurmadan gaza gelmemek de lazım. "Ben gidicem yeaa" deyip sınırdan yüzerek geçmeye kalkmayın. Geldiğinizde ise, "of bi lahmacun yah" deyip kıvranmayın, ortama adapte olmaya bakın. (Bu ortamda ne kadar olursa) Zaten isteyerek yaparsanız, memnun olmak için bir sürü sebep bulursunuz.

Arkadaşlar sorum sanırım açık olmadı gelen cevaplardan anladığım kadarıyla:
1- hangi aşamalardan geçtiğinizi sordum. ilk önce şunu yaptık sonra bunu yaptık vs vs.
2- geriye bakınca şunu yapsak iyi olurdu, keşke önceden yapsaymışız dediğiniz deneyimleriniz.
3- yaşadığınız ülkenin ekonomik, siyasi, kültürel vb yönlerden sizi olan olumlu olumsuz etkileri.

Yani dil yazmışsınız tamam saygı duyuyorum da madagaskar'a ya da nepal'e gidip türkçe dışında bir dil öğrenmeyeceğimizi mi düşünüyorsunuz?

bu arada her yıl yeşil karta başvurmayı unutma.

1. İngilizce öğrenmek,

2. İstediğim ülkede Erasmus yapmak,

3. Dile hakimiyet ve Master,

4. Kalıcı bir iş bulup, yerleşmek,

5. Vatandaşlığı almak.

Geriye dönüp baktığımda daha iyi olurdu diyebileceğim bir şey yok.

Memnunum, her gün Türkiye'nin durumunu gördükçe memnuniyetim daha da artıyor.

Eksi(k) yanları elbette var. Ancak genel olarak, maddi-manevi, tatmin edici. Daha iyisini ya da farklısını istersem, başka ülkeye giderim.

Bu aşamalara dahil olmayan bir şey var, o da en önemlisi: uyum, adapte olabilme kabiliyeti. Bunu yapabiliyorsanız gerisi geliyor. Mutsuz olup, her gün ağlayıp geri dönmeye çalışanı da çok çünkü.

1 - Dil harbiden cok onemli. Gitmeden cok iyi bilmene bence kesinlikle gerek yok ama orta seviye falan olman lazim ayak basmadan, yoksa cok zorluk cekersin. Zaten hicbir zaman anadilin gibi olmuyor. Dili bilmiyorum ama oraya gidince hallederiz, o arada ingilizce yeter bence sikintili bir bakis acisi cunku belli bir seviyeye gelene kadar ustunden silindirle gececekler, seni bitirecekler.

2 - Dilden sonra ikinci en onemli sey bence para, meslegin disarsa para etmiyorsa sikinti var. "Abi asgarinin iki kati aldinmi yeter, burada alim gucu cok yuksek" ekibine kesinlikle katilmiyorum, o is oyle olmuyor. Hayata gercek anlamda katilabilmen icin, hele ailen colugun cocugun falan varsa cok iyi kazanman lazim. Ama gocmen olarak bu zor, maaslar dusuk.

3- 20 senedir kanada'dayim, bunun yarisi okumakla gecti. Ben memnun degilim, beyaz yakaya burasi super gelin demem, maddi manevi olarak overrated bir ulke. Mavi yakaya ise gelin diyorum cunku orada goremedikleri hayati burada yasiyorlar, inanilmaz paralarla oynuyorlar. Beyaz yakanin hali ise bence icler acisi, rezillik. (Doktor/Avukat ve bazi ITciler haric)

4- Simdiki aklim olsa 10 sene once bizim copluge donerdim, gec kaldim boka battim.

5- Yurtdisi herkes gore degil, caki gibi psikoloji lazim. Hayal kurmak guzel ama malesef hayallerle gercekler birbirini pek tutmuyor. Ben cok pahali bir restauranta benzetiyorum disariyi. Hep camdan izlemissin, bir gun burada yiyecem demissin. Sonra o gun gelmis, iceri girdin, ortam super, servis on numara. Tabaklar geliyor, yemegin goruntusu harika. Sonra bir catal aliyorsun ve tadinin bombok oldugunu anliyorsun.

1-evlilik yoluyla geldiğim için anlatılacak birşey yok pek. Garanti bir süreç, sadece biraz uzun o kadar.
2-is bulamam vs diye dert edip, ilk arayan isi kabul etmeyeydim iyiydi. Dünyanın top 3 fmcg firmasından biri ama calisma bana uymadı, parasi da azdi. 4 ay sonra kontrat bitiminde yenilemedim, 4 ay sonra iş buldum çok çok daha iyi sartlara. Kısacası alanınız tedarik zincirindeyse is her türlü var, dert etmeyin.
Bir de çok mobildim ama daha büyük şehir ve düzgün havasi olan yer seçmek lazim. Ben 150 bin kisilik kuzeyde bir şehre gittim, İzmir'den gelen adama yaramadi. Sehir cok sirindi ama olmadi.

3- olumlu çok var ya anlat anlat bitmez. Onun dışında Türkiye gibi dandik bir is kültürü olan yerden sonra sağlam is kültürü öğrendim, bu da cok arti.
Olumsuz: yani aklıma pek gelmiyor. Türkiye gibi insanlarin somuruldugu bir yerden sonra o somurulen hayatin eksikligi var; gece bilmem kaca kadar acik olan cafe, gece 12de kapanan market, her yer bim/bakkal, yemeksepeti, parayi bastırıp herşeyi yapabilmen. Onun dışında çalışanların haklari cok haliyle müdür olduğunda dert Türkiye'ye oranla daha fazla, ki güzel birşey bu. Sadece Türkiye'ye alisan bir müdür burada sıkıntı yaşar, hele o tipik kültürden geliyorsa.
Bir de Türkiye gibi calisanin 4bin alirken sen 20bin alamazsin. Yani sinif farki az. Ülkenin çoğu benzer maas aliyor Bu bazilarina kötü, anlıyorum onlari da. Bana göre çok iyi. Türkiye'de migros calisani calismaktan depresyona girecekken buralarda o hale dusur(e)miyorlar. Düşen de doktora gidip burn out alir yani.

lisede almanca öğrenmiştim. trde üni kazandıktan sonra hedefim almanyaya gidip orada devam etmekti. ünide erasmusa hak kazandım çalışıp. erasmusa 1 dönemlik gittim, 2. dönemde de büyük bi şirkette ücretli staj ayarladım, bi 6 ay da onu yaptım, bana alman iş disiplinini öğrettiler döve döve, çok faydasını gördüm. o süreçte üni başvuruları yaptım orada devam etmek için. sözlü olarak tüm kabulleri halledip iş formaliteleri halletmeye kalmışken son anda bir kararla kalmaktan vazgeçtim. almanya çok güzel bir ülke, bekçinin bile hayat kalitesi çok yüksek trye göre, bence ırkçılık da çok düşük, bir türkün en başarılı olabileceği ülkelerden biri. ama bir yerde yabancı olma hissi, sürekli kendini anlatmak zorunda olmak, sürekli bi sen türke benzemiyorsun tribi, hayır benim gibi türkler de var muhabbeti, diğer göçmenlerle kıyaslanmak, avrupa insanının arkadaşlık kavramının bizdekine göre çok uzak olması, sürekli vize ve oturma izni gerginliği ile uğraşmak (en azından bi süre) vs vs bunların hepsi biraz yordu beni. şu an iyi ki de kalmamışım diyorum.

sonuç olarak trde yazılım tarzı bi iş yapıyorum, remote çalışıyorum zaten tr ile işim yok, istisnai düzeyde para kazanıyorum, almanyada yaşayacağım hayata denk - daha iyi yaşıyorumdur, uzakta olmak zorunda da kalmadım. **AMA** şu an 2020 itibariyle yeni mezun olsam, tüm kariyerimi yurtdışı üzerine kurarım. trde yeni mezun için eski fırsatlar ve alım gücü yok, çok zor bir hayat bekliyor gençleri.

Avokado sosu var. Avokadoyu çatalla ezip, sarımsak, limon suyu, tuz ve karabiberle karıştırıyorsun, blenderla da olur.
Edit: ceviz veya yer fıstığı da ekleyebilirsin.

Edit 2: pesto sos da var ya, fesleğen bulursan.

Vegan şekersiz süte sarimsak, un, dereotu ekleyin pişirin.

Nohut konservesi suyunu mikserde iyice karıştırın, sarimsak ve dereotu ekleyin.

Çok var da, krema kıvamında olacak ama içeriğinde vegan krema olmayacak mı? O kısmını pek anlamadım.


Ya fındık/fıstıktan taze peynirimsi bir karışım yapacaksınız ya da nutr. yeast kullanacaksınız.

Kaju fıstıklı, kuru domatesli: foodwithfeeling.com

Nutr. yeast ile yapılan tarifler kıvam bakımından memnun edici sonuç veriyor.

Pesto da bir seçenek. İster ceviz bazlı yapın, ister klasik tarifleri uygulayın. Parmesan yerine nutr. yeast koyun, oldu bitti.

Burada brüksel lahanası yerine, başka sebze de kullanabilirsiniz, bence yeşil kuşkonmazla harika oluyor: minimalistbaker.com

yeri ile ilgili bir düzenleme yok. elle yazacaksanız okuyana kolaylık olsun diye satır sonunda bırakabilirsiniz.

Ve yerine virgul koyacak olsaniz nereye koyardiniz? Ben hep boyle dusunuyorum.

Birinci secenegi secerdim, ancak bu bir kural degil.

Bildigim kadariyla boyle bir kural yok. Ama helenart +1

1. seçenek doğrusu

biz altyazı çevirisi yaparken devamında bir şey geleceği algısı oluşsun ve okuma akışı kesilmesin diye sona koyardık, bence düzyazıda da böyle olmalı

çok güzel soru. ama konsoloslukların önemi nedeniyle "tur" yapacaklarını hiç sanmıyorum. bir davette bile davete geleceklerin listesi daha önceden onaylanıyordur vs vs vs

Ankara´da Avustralya baskonsolosluguna gitmis, gezdirilmis sonra da baskonsolosun kendi evine davet edilmistik. Disaridan kimse girmiyordu, davetiye ile giris yapiliyordu. Türkiye´nin temsilcilikleri de yurtdisinda oyle. Vatandasi olsaniz da randevu ile giris yaparsiniz.


Vatandasi da bir isi varsa gidiyor, oyle gezeyim, bir bakayim diye girip cikilmaz.

konsolosluklara pek çok defa girmiş birisi olarak söyleyebilirim ki girmek kolay değil. bir toplantı veya etkinlik olacaksa davet edilmeniz ve isminizi bildirmeniz gerekiyor. kapıya gittiğiniz zaman içeri girmeden önce isminizi ve ne için geldiğinizi söylüyorsunuz, kontrol edip öyle içeri alınıyorsunuz.
tur gibi şeyler hiç duymadım.

konsolosluk turu hiç duymadım, ama amerikada eskiden beyaz sarayı bile randevu alıp gezebiliyordunuz. hey gidi günler hey. artık sadece us capitol gezilebiliyor.

ha bir tur rehberi ile, burası şu binası diyip tarihini anlattığı dışarıdan binasına bahçesine bakılan bir tur gezisi yapılabilir. ücretini verdikten sonra neden olmasın, çok zor değil. ha bazı konsolosların güvenlik görevlileri size bir gbt yaparlar ya da şüpheli görüp kovalarlar kesin.

amerikan bence, ingiliz aksanını native olmayan birisinin yapması çoook zor ve kulak tırmalar, komik durur.

Glottal stop mevzusunu ister istemez yapıyor durumdaysan British devam; aksi durumda British lüzumsuz.

1

nereden ogrendiginize gore degisir. TR ogreneceginiz amerikan aksani olur ki bu bizim dilimize daha uygun bir aksan.

British aksanininin da cesitleri var. misal glottal stop* her british'te yok.

* hani su british yerine "bri-ish" derkenki mevzu.


yani bence amerikan olursa yeter. british aksanini da severiz ama dogal olmasi onemli.

Türkiye'den veya dünyanın çoğu yerinden öğreneceğin İngilizce Amerikan İngilizcesi olur. Hem daha net düz.

Fakat ben İngiltere'de master yaptım mesela, orada yaşayınca bazı kelimeler ağzıma öyle oturmuş genelde Amerikan ama bazı şeylerde İngiliz aksanı karışık bişeyler oluyor benim :D

ingiliz aksanina veya amerikan aksanina sahip olamayacaksin ki. ingiltere ingilizcesi mi amerikan ingilizcesi mi diye soruyorsan ingiltere ingilizcesi.

turk aksaniyla ogreneceksiniz. konustugunuz zaman zaten kimse sizin amerikan veya british oldugunuzu dusunmeyecek. onemli olan duzgun ve akici konusmak, kelimeleri yerinde kullanmak. agzini actiginda zeki ve kendine guvenli hissi vermek.
"her ikisini de öğrenmek gerekli?" - aralarinda sandiginiz kadar fark yok.

Neredeyse ikisine de sahip olmayaksiniz

anadilinden dolayi aksanin ne ise o. Cakma amerikan ya da ingiliz aksani kasmaya calismak komik ve gereksiz.

aksan baska birsey yanlis teleffuz baska bir sey. telaffuzun dogru oldugu surece aksan karizmatiktir, yabancilar anadili ingilizce olmayip iyi konusanlara saygi duyarlar..

aksan önemli değil akıcı konuş yeter.

Pass'i nasıl okuyorsun?
Can't'ı nasıl okuyorsun?

Pes, kent diyorsan amerikan aksanı, paağs, kant diyorsan ingiliz aksanı ile telaffuz ediyorsun.

İngilizceyi tek bir aksan kaynağından öğrenmediğin sürece bu tarz telaffuzlarda seçici olamazsın. Ben mesela yukarıdakileri ingiliz aksanı ile telaffuz etmeye alışmışım ama genel aksanım amerikana daha yakın. Duysan amerikan aksanı dersin ama arada paağs diyince cortlamış oluyor amerikan aksanı.

Aynısı tam tersi için de geçerli. Aksan konuşmak harf yutmak ya da vurgu tonlamanın yerini değiştirmek değil sadece. Kafayı çok takıp vaktim var uğraşıcam dersen ve İngilizceyi yeni öğreniyorsan yapılabilir. Ama halihazırda İngilizceyi öğrenmiş ve konuşma diline yerleştirdiysen tam bir aksan yapman çok zor. Ona harcayacağın zamanı dili iyice öğrenmeye çalışırsan daha faydalı olur.

Anlaşılır aksanda öğrensin

Kullanacaginiz aksanda tabii ki. Amerika´da yasamayi planladiysam, London Ingilizcesi´ni ogrenip ne yapayim mesela? Calisalacak sirket UK baglantili olacaksa British ogrenilir.

Aksan onemsiz bir konu degil. Bizde yabanci dil inanilmaz ego yapilan bir konu oldugu icin oyle geliyor olabilir. Anadilim Türkce, Almanca konusurken Türk/Almanci aksaniyla konusmuyorum. Standart dili, standart dil kullanicilarindan ogrendim, o sekilde de kullaniyorum.

Kullanim alani olan aksan en iyi aksandir.

British ogrenmen icin kendini extra kasman lazim, yani extra caba sarf etmen lazim. Bazen bbc, sky news aciyorum orda bile amerikan aksani ile karsilasiyorum, uzman baglaniyor amerikan, kendi universitesinden adam bagliyor o da amerikan cikiyor bazen misafir profesor falan mi nasil denk geliyor anlamiyorum, dizi, film endustrisi de amerikana kaydi britanyada. secuul, skecil, iidir, aydir muhabbeti vardi ya biri amerikan biri ingiliz diyorlardi artik o corba oldu resmen, kendileri de dikkat etmiyor, ikisi de olur diyorlar artik, dil amerikanlasmaya basladi dedigim gibi extra caba lazim british aksan icin.

@everyone
aslında beni yanlış anladınız, kendimi açıkça ifade de edememiş olabilirim. Esasen iyi düzeyde ingilizcesi olmayan biri olarak bunu sormamın sebebi “listening” kısmını çalışırken çokça kişiyi anlayabilmek. Atıyorum; “eğer british aksanıyla öğrenirsen zaten amerikan aksanı basit olduğu için anlayabilirsin ama amerikan aksanına yoğunlaşırsan kendine british aksanını hedef alan kitleyi zor anlarsın” gibi çıkarımlar öğütlenmesiydi.

Öte yandan “amerikan aksanı çok yaygın, british aksanına yönelmeye gerek yok hedef kitlen değilse” gibi yargılar da olabilir.

Ya da ikisi de değil de; “belirli seviyeye gelmekle alakalı, geldikten sonra bir önemi kalmıyor” gibi.

Aksan özentisi biri değilim fakat şu da var: türkçeyi kendi içimizde bile anlayamadığımız oluyor aksan olarak. Bir yabancının türkçe aksanı bile fark ediyor, doğru telaffuz dediğiniz şey aksan yüzünden size uymayabiliyor. Amacım, native olacağım, mükemmele ulaşayım değil ama aslında bir şekilde avrupa birliği ülkelerinin yöneldiği ya da genele hitap eden bir aksana aşina olmak. Derdim bu.

aksan için kasmak bence saçma

sen kendi aksanında konuş, anlaş yeter. british aksanını çok iyi kıvırdın diyelim adam sana sordu ingiliz misin diye yok dedin gittin mi dedi yok dedin ee manyak mısın bu aksan nereden geldi dedi? ne diyeceksin?

düzgün ve akıcı konuştuğunuz sürece sıkıntı yok.

ingilizlerle çalışan adam söyledi.

bu düşünülecek son şey bence.

ne yaparsan yap zaten türk aksanı ile ingilizce konuşacaksın. konusurken kem küm etmedikten sonra aksanın hiç bir önemi yok.

ingilizce konusurken heyecanlanıp konusamayan kişiler aksan ve gramer konusuna çok takılan kişiler oluyor genellikle.

günlük 6 saat uykuyla verimli olabilirim ama 4'te uyanırsam verimli olamam.

22’de uyumayi basarabilirsen olabilir. 4 gercekten erken ama ozel bi sebebi yoksa havanin biraz daha aydinlanmasina yakin yapsaniz daha iyi olur belki.

6 saatle verimli olunur ancak güneşi görerek, güneş ışığıyla uyanmak biyolojik saatimize yardımcı oluyor. Bunun bilimsel açıklaması vardı tam ifade edemedim ancak güneş ışığıyla uyandığımızda daha enerjik vs oluyoruz. O yüzden 4'te uyanarak zor.

güneşten önce uyandığımda vücut olarak değil ama kafa olarak bütün günüm rezil oluyor. çok zor benim için.

uzaylının dediği sirkadyen ritim.

yazın belki yeter 6 saat ki az uyuyorum hep, imkanım olsa 8'den az uyumam.

İş akademik mi, fiziksel mi? Ayrıca kaça kadar çalışacaksınız 4 te kalkıp?

Youtube'da videosu olan bir nörolog en az 7 saat, uygunu 8 saat diyordu. Gerekliyse videoyu da bulabilirim.

asla. ucuncu gun dusup bayilirim muhtemelen.

Evet sirkadyen saat önemli. Bir süre saat 11 gibi yatıp 05:30da kalkıyordum. 6 saat uyuyor gibiydim ama hafta sonunu zor getiriyordum. Bir de hakikaten bedensel iş mi, masa başı işi mi? Ya da evden çalışma mı, yoksa arabayla işe git gel gerekiyor mu hepsi etkili.

Asla. 9 saat standartim, azi sorun benim icin.

Olunur. Cunku tam uyunmasi gereken saatleri secmissin. Bunu net soyluyorum cunku bi sure boyle devam ettim. Ilk 1.5 hafta sabah 4te gunesi gormeden zor oldu ama sonra alistim. Yasina gore 6 saat yeterli bir sure. Yasin 50+ ysa tabii en az 8 saat uyumakta fayda var ama orta yaslardaysan ideal uyuma zamanini secmissin.

10da yatıp 4de kalkmakla gece 2de yatıp 8de kalkmak arasında büyük fark var
ilki biyolojik saatimize daha uygun
ayrıca uzun bi süre bu şekilde götürmüştüm 10 olmasa da 11 olmadan uykuya dalar 5 te kalkardım

Asla olamam. 8-9 saat uyumazsam uykumu alamıyorum

Eve sipariş getiren motokuryenin bir ağbiiii deyişi var ki direkt istese daha iyi. Bu adamlar adisyon başına para alıyorlarmış. Ayda 8-10 arası kazanıyorlar.

benzinlikte veriyorum genellikle. oturmalı bi mekana gittiysem garsona da bahşiş veriyorum. moto kuryeye falan pek vermem.

uçuk rakamlara pek çıkmadan veriyorum gerektiğinde.
bu arada ayda 8-10 bin tl kazanan bir kurye yok.

edit: pardon adisyon demişsin, garsonları kast ediyorsan onları bilmiyorum.

Açıkçası ben garsonluk yapsam 3-5 lira para verseler dilenci gibi hissederim kendimi. Veriliyorsa da en az 20 olmalı ki bir anlamı olsun.

vermiyorum. utanıyorum sıkılıyorum bu durumdan ama para bol yok napalım.

Vermiyorum vermekte istemiyorum. Hele oto yıkamada adet olmuş bu ne be. Adam iç dış yıkamaya 40 tl alıyor bide bahşiş istiyor, Anadolu da normal bir şehir burası. Bahşiş vermeyince afra tafra. Cimrilik değil benimkisi memurada bahşiş verelim o zaman, özenli yapsın veya yaptı işini diye.

benzincide 0 araçla gidince istiyorlar. depo kapağı kapanmıyor çünkü.
camları falan sildilerse çok ender de olsa 3-5 veriyorum.

vermiyorum. hep gittiğim berberdeki çırağa 3-5 veriyordum, bugün resmen başımda dikildi giyinirken. içimden kızdım ona da vermedim.

Vermiyorum, özellikle yılışık ve talepkarsa daha bir özenle vermiyorum.

Veriyorum ama bahşiş beklemeyene.

Hizmetine göre garsona standart %10, hizmeti çok beğenirsem belki bir üste yuvarlarım (13 ise 15 vs), beğenmezsem vermediğim de olur, altına yuvarladığım da (12 yerine 10 vs), öylesine bozukları attığım da. Arabam olmadığından benzinlikle işim olmuyor. Motokurye ise, genelde çok bozuk para üstlerini almamak ile sınırlı. Bir de benim hatam yüzünden yanlış yere giden bir Getir kuryesine bahşiş vermiştim adamcağızı uğraştırdığım için.

garsona/kuryeye bahsis verecek durumum olmadigi donemlerde lokantaya gitmem/eve yemek soylemem.

Ağır iş yapanlara verilir bu işin raconu budur

Ben öyle lüks mekanlara pek gitmiyorum ama mesela hd iskender’de 100 liralık hesap geldi. 10 lira bahşiş bırakırım. Hesabın yüzde 10’u

Ya da eve sipariş söylediysem yine aynı şekilde

Bence arabası olanlar da gerekli yerlerde 5 lira 10 lira vermeli. Mesela benzinlikte can hıraş camı silen pompacıya ya da yıkamacıdaki genç çırağa

Şu an 5.kattayız ve asansör yok. Dolayısıyla her seferinde değil ama çoğunlukla sucuya veriyoruz. Sanalmarket alışverişimiz 250'nin üstünde tutuyor çoğu zaman ve getirme ücreti almıyor, o 5 lirayı da bahşiş olarak veriyoruz. Restoranda iyi hizmet aldığımız sürece bırakırız. Eve yemek söyleyince nşa vermiyoruz ama hava çok kötüyse veririz mesela. Kargocu ancak çok ağır bir şey getirirse veririz. Getir'den iki çikolata istediysek ona vermeyiz, zaten getirme ücreti alıyorlar

Yani kısaca yapılan işe göre değerlendirerek veriyoruz. Her hizmet aldığımızda otomatik bir %10 eklesek batarız, zaten hayat şartları malum son zamanlarda. Fakat çalışan bize hizmet vermek için normalden fazla çaba gösterdiyse bahşiş veririz. Diğer türlü standart işini yapıyorsa gerek yok. Ya da mesela araba hep aynı yerde aynı kişiye yıkatılıyorsa her seferinde değil ama arada bir verilebilir bence.

Artik hicbirine vermiyorum a

yağmurlu havada sipariş vermek mecburiyetinde kaldıysam kuryelere bahşiş veriyorum.

benzincide arabanın camını silmesini istiyorsam veriyorum, ben istemeden silmeye yelteniyorsa ve gerek yoksa silmeyin lütfen gerek yok diye uyarıyorum.

her zaman gittiğim bir restoransa garsonlara bahşiş veriyorum. yeni gittiğim bi yerse ve hizmetinden memnun kalmadıysam bahşiş vermiyorum.

Garson, kurye, sucuya mutlaka bahşiş veririm, ancak hizmetten memnun kalmadıysam (sorun kurumdan değil bizzat kişiden kaynaklanıyorsa) vermem.

Genellikle hep aynı yerlere giderim. Servis de iyiyse 5-10 tl bırakırım, o an ne varsa. Bazen bozuk param vardır onu bırakırım. Servis kötüyse söylenerek çıkarım ve asla bahşiş vermem.

Moto kuryeye vermedim hiç bahşiş ancak, yemek uygulamalarında böyle küsüratlı kalmışsa atıyorum 67 tl tutmuştur, 70 öderim.

Evimiz en üst katta ve asansör yok eve su isteyince babam bozuk para veriyor yine ya da üstü kalsın diyor.

Benzin istasyonunda da pompacıya da babam yine bozuk para veriyor varsa, erkek arkadaşım da yıkamadan sonra para üstünü bırakır.

Genelde veririm ben bahşiş, öğrenciyken vermezdim, veremezdim daha doğrusu. Şimdi para az buçuk varken vereyim kafasındayım.

Veriyorum, hangi ulkede/sehirde olursam veririm. Bunu karsilayacak durumum yoksa, gidip disarida yiyip icmem ya da eve yemek soylemem. Sanirim 22-23 yasimdan beri boyle yapiyorum.

%10 cok iyi bir orandir, cok ustune cikip karsimdakini mahcup birakmam ya da cok altina inip isini kucumsemem.

Sizin dediginizi anladim. Biraz tacize giriyor pompacinin basiniza dikilmesi mesela... Boyle insani zora dusuren, sacma sapan hareketler yapana inadina vermezdim tabii.

Meyhanelerde veriyorum. 20 lira falan ellerine sıkıştırıyorum. Böyle yaptıkça bir daha gittiğimizde daha iyi ilgileniyorlar.

Hep gittiğim mekanlarda düzenli olarak veriyorum ilk defa gittiğim yerlerde sadece memnun kalırsam veririm. Moto kuryelere sadece hava çok kötüyse veririm. Onun dışında nakliyecilere, ağır yük taşıyanlara, evime eşya taşıyanlara veririm.

kimseye bahsis vermiyorum prensip olarak. sadece amerikadayken veriyordum cunku orda vermeyince dovuyorlar. turkiyede asla.

yaa yazık :D zaten büyüyünce zor bi hayatı olacak garibe bi de sen mi vuracaksın...

bir bebek ne kadar çirkin olabilir ki? :)) yüzü itici geldiyse ellerini ayaklarını filan sev. eli ayağının çirkin olma ihtimali yok her türlü sevilir :)

Ben de bir bebek ne kadar çirkin olabilir ki dedim duyuruyu görünce. Bunun altında bilinçaltı bir sebep yatıyor olabilir.

yeni dogan zaten cirkin sifatsiz bir sey olur azicik ele avuca geldiginde yuzu toplaninca ayparcasi oluyorlar. bebis kac aylik? tahminim 0-4 aylik arasi bir seydir.

bebeklerin geneli güzel değil ki zaten. genel olarak baya sıfatsızlar birkaç yaşına kadar.

ahaha sanırım büyük kulaklı ve esmer bir bebek. yapacak bir şey yok, ehehe ne tatlı şeysin sen ya diyip geçmek gerek.

Hahah o kadar iyi anlıyorum ki sizi :D Ben de bebekleri hatta genel olarak çocukları asla sevimli bulamıyorum ve bebeklerle göz göze gelmekten bile rahatsız oluyorum. Gerçekten saçma bir şekilde bir bebekle aynı ortamda olmak inanılmaz geriyor beni.

Yakın çevrem zaten sevmediğimi biliyor. Bebeği olan arkadaşlarım bile bebekleriyle ilgili bir şey anlatırken “sen sevmezsin zaten ama” falan diye başlıyorlar. Tanımadığım biriyse de annesinin dediği şeylere zorla gülmeye çalışarak “hmm evet” falan diyebiliyorum en fazla. Ağzımdan “çok tatlı” gibi bir şey mümkün değil çıkamıyor. Ve geçerli sayılabilecek bir yalan olarak da çok küçük bebeklere yanlış bir şey yapmaktan korktuğum için dokunamadığımı falan söylüyorum pek tanımadığım insanlara. Kimse zorla sevdirmeye çalışmıyor böyle olunca. Tavsiye ederim :D

herkesin başına gelebiliyor, hakkında seinfeld bölümü bile var:) doğal karşılayın.
www.youtube.com

Yaa çirkin bebekler de tatlı. Hiçbir şeyden haberi yok öyle çirkin çirkin duruyor. Günah zaten hayat zor olacak. Çirkin bebeklere karşı değişik bir şevkat ve sempati duyuyorum.

"Ahaha tipe bak ya" diyerek sevin. Yalan da değil hem asdfsf.

ben de çok gıcık oluyorum ve bebeklerin geneli güzel değil... hele böyle aynı babası aynı annesi olan suratsız bebekler.... ya da memleketini yüzünden anlayacağın çocuklar of.....
ben cok anlamıyorum çocuk bebek şeyinden ya ehe de geç. gerilme o kadar. bir de o çocuğun masumiyetini falan düşünmeye çalış sonuçta herhangi bir tercih hakkı olmadan YAZIK birilerinin zevkine kurban gelmiş bu dunyaya o sikik genleri yaşatmaya. acımayı dene dgkdgkj

kaç aylık. 5 ayı geçince tatlılaşıyorlar.

3 aylık bebek. Hiç sanmıyorum tatlılaşacağını maalesef

Ben bebek tutamıyorum çok narinler bişey olucak diye korkuyorum diyip kucağıma falan almıyorum ben. Ayrıca pandemide ne bebek sevmesi? Kuzenimin geçen Nisan’da bebeği oldu hala görmedim. Üstelik çok yakın oturuyoruz.

Büyük konuşmak istemiyorum ama sizi çok iyi anlıyorum. Tipe bak vs diyebilirsiniz.

Hahaha alakasız olucak biraz ama annemin tarafında nazar değmesin diye bebekler çirkin diyerek sevilirmiş. Bana da gelen herkes çirkin çirkin dediği için babam çok sinirlenip kavga ediyormuş :D

Ben normalde de çocuk sevmediğim için her bebeğe tipe bak, ne kadar masum, minnoş falan diyorum.

Allah gozlerine bir perde mi indirdi nedir?

Abim, kendi kizini "cirkinim" diye sevdi dogdugunda. Hatta bayagi uzun bir sure de devam etti, bebek anlasa da anlamasa da soylenen sozun onemi vardir, yapma etme dedik. Bizim ailede de herkes, bayagi cirkin oldugunu kabul etmisti bebegin. Anne icin cok hos bir durum olmayabilir tabii...

Onlari gercege davet edin.

Hahaha,
Büyük kızım ilk doğduğunda biraz zayıfçıktı, kaşları ortadan birleşikti. Biz yine bayıla bayıla seviyorduk da kuzenimin eşi bir gün severken "büyüyünce güzelleşir, merak etme. Bizim bir kuzen vardı..." diye başlayınca çevreden çok da güzel görülmediğini anlamıştık.
Kızım şimdi genç kız ve hakikaten çok güzel bir kız. Okul tanıtımlarında filan teklif alıyor her defasında, o derece.

Siz de güzelliğe değil sevimliliğe verin kendinizi. İlla ki melek gibi gülümsüyordur, şapşiktir filan.

Herkesin seveceği kokteyl bulmak çok zor ama benim gözlemimce genel olarak en çok beğenilme oranı olan kokteyl, spritz. Aperolü çok tatlı bulan Campariyle yapıyor ama beğenmiyorum diyen duymadım nerdeyse.

gin fizz, cosmopolitan

Mirafioei +1 aperolu sodayla ya da beyaz sarapla karistirip ( orjinali processo) portakal dilimiyle servis etmek.

gin&tonic en evrensel kokteyllerden biridir, guzel bir gin kullanirsan genelde begenilir. gordon's dry gin icerigindeki ardic kokusu - tadi efsanedir mesela

mojito'yu illa herkes beğenir biraz düzgün yapılınca

Cin, tonik, taze sıkılmış mandalina suyu

Sidecar
www.youtube.com

whiskey ve türevlerine mesafeli biri olarak, aquafaba-whiskeysoura bayılıyorum. Bir yerde içtik ve evde denediklerimize en yakını şuydu: seitanbeatsyourmeat.com

Bunun disinda, beyaz port-taze portakal dilimi ve dry tonik ile yapılan çok basit kokteyli de seviyorum. Tonik sevmeyen biri hoşlanmayabilir tabii, ama yine de genele hitap eden, hafif bir kokteyl. Schweps yerine kaliteli bir tonik kullanırsanız, daha da iyi olur: 1 e 3 tonik.

Bence en güzeli lynchburg lemonade barda çalışırken de çok gidiyordu sevilen bir kokteyl yani black/white russian da öyle ama herkesin seveceği bir karışım zor değil mi ya illa sevmeyen çıkar.

eğer yaş çok geç değilse 1-2 düşülür sonra öğrenilir.
ben şu anda bisiklet sürmeyi öğrenmeyi tahayyül edemiyorum :))

yaş epeyce fazlaysa riske gerek yok bence. bir yaştan sonra kırık çatlağın düzelmesi zor oluyor.

Geçen yaz kadıköy belediyesi ücretsiz kurslar düzenlemişti havalar ısınınca tekrarlanır

Sahilde de yetişkinlere ücretli kurs veren kişiler var, internetten ulaşılabilinir

@teritori yaş 26, kendim öğrenmek istiyorum :D 20'li yaşlarda öğrenen var mı merak ettim...

@freebird evet şimdi zaten covid yüzünden istemem. yazın olabilir dediğiniz gibi.

ben çocukken bisiklet destek tekeri sayesinde öğrenmiştim.. arka tekerin sağına soluna takıyorlar biraz havada duracak şekilde ayarlıyorlar.. eğer sürüş esnasında devrilecek gibi olursanız bu destekler devreye giriyor ama çocukken çok işe yarayan bu sistem kocaman adamları kurtarır mı bilemiyorum :)

şöyle bir şey www.decathlon.com.tr

Hangi şehir? İstanbul'da Kadıköy'de bu işi gönüllü yapan bir ekibe yönlendirebilirim sizi.

@gabe yetişkin bisikletim var. @icha istanbul'dayım.

Pedallarını sökün. Geniş bir alanda bisiklet üzerinde yürüyün. Her gün biraz hızlanınca biraz daha uzun süre olacak şekilde, ayaklarınızı yerden kaldırın. Böyle çalışırsanız bir hafta 10 gün içinde yardımsız olarak öğrenirsiniz.

Universitede 21-22 yasinda olan arkadasima ogretebilmistim. 1 kere dustu sanirim o kadar. Daha kolay ogreniliyor.

30'una yakın bir arkadaşıma öğretmiştim, 1 saatte öğrenirsin.

26 yaşındayım ben de sürmeyi bilmiyorum. Bu yüzden arkadaşlarımın adalar gezisi teklifini hep baltalarim. Bana da öğretin dostlar

tavsiyem vitesli bisiklette öğrenmek.
en düşük viteste, çok pedal çevirerek.

küçük yaşta denge sebebiyle öğrenilememesinin en önemli sebebi bence vitessiz bisiklet kullanılması.

ek bilgi: düşmekten korkmayın. yani neredeyse kesin düşeceksiniz zaten. ve asla bişey olmayacak, bir iki çizilir eliniz kolunuz. düşeceğinizi bilirseniz rahatlarsınız.

29 yaşında ilk olarak bir arkadaşım sayesinde öğrendim ben. Şu an 33 yaşındayım 4 yıldır sürüyorum ve hatta ilerlettim epey. Öğrenebilirsin , 70te bile öğrenirsin öğrenmenin yaşı yok.

www.bostancibisikletdersi.com istanbuldaysan 2 saat şu arkadaşlara gidebilirsin.Karı koca bir çift ders veriyordu bostancı sahilde evlerinin önünde basket sahası içinde .2 saatten fazla gitmedim ben ama gerek yok para vermeye.kendin de ogrenırsın veya arkadasın varsa ogretebılır. bisikletim bile 4 yıl sonra oldu. kiralaya kiralaya öğrendim. önce dağ bisikleti + şehir bisikleti+ en son katlanır bisikletler öneririm.katlanırla yokuş çıkılmaz ve denge kurmak zordur. dağ bisikleti ile başla mutlaka. ve evet yukarda denildiği gibi mutlaka vitesli, ön arka frenleri sağlam bir bisiklet olmalı ki tak diye frenle durduğunu görmeli, o güveni hissetmelisin. tek öğretilebilecek şey de sağ pedal havadayken ona basarak kendini ileri ittirmek ve sağı ittirirken aynı anda sol ayagı basabilip dengede durmak ve düşmemek.(solaksanız tersi de olabilir tabii ki.) hep karşıya bakmak vs. uzun süre yere yakın oturursanız zaten denge zor değil. bir de yine dedikler gibi pedalları söküp ya da sokmeden ayaklar yerde emekleye emekleye hızlı gıtmek de mutlaka yapılması gereken diğer yontem. zamanla ogrendıkce seleyı yukseltırsınız. ben ogrendıysem herkes öğrenir. müthiş bir korkuydu içimde yıllar boyu. azmettim 30da öğrendim :)

36 yasindayim, ilk bisikletimi gecen sene aldim. cocukken kalp hastasi oldugum icin binememistim. simdi ise bisikletle gidiyorum. gidis donus 32km toplam

ogrenirken hic dusmedim yukaridaki arkadaslarin soyledigi gibi. 26 yasina da gec demissin, onu anlamadim. biz ne yapak? olelim mi?

60 yaşında annem öğrendi 3 günde:)
Ders aldı. tekniği YouTube da var. Kısaca, pedalları sökün, seleyi ennakta indirin. Böyle ayak uçlarınla yürür koşar gibi bisikleti iletletip denge sağlamayı öğreniyorsunuz. Sonra da pedallar

20'li yaşların başında bisiklet sürmeyi bilmeden motosiklet ile başladım. nasıl yaptık dersen kullanmayı bilen bir arkadasım ile uzun hafif bir yokus bulduk trafigin olmadıgı bir zamanda o kullanarak motoru yuları cıkardı ben de yokus asagı hafif fren ve hafif ayaklarımdan destek alarak ilk basta 20-30 cm gibi ilerlerken bir iki saat sonra artık ayaklarımı kullanmadan 2-3 metre gidebilmeye basladım. devamında bos bir alanda kısa dur kalklar yapıp surebilmeye basladım.

seneler sonra bir gezide bisiklet kullanmam gerekti daha once motosiklet dısında hiç iki teker sürmemis biri olarak o geziyi dusmeden tamamlayabildim ama zorlanmıstım.

belki aynı yokus asagı hafif hafif salarak ilerleme ve bu arada denge kazanmaya calısma taktigi sizde de is gorebilir.

çok güzel bir karar
hayırlı olsun şimdiden

(bkz: tolstoy'un bisikleti)

25 yaşımda alsancak kordon'da belediyenin kiralık bisim'lerinde arkadaş vasıtasıyla öğrendim. İlk 2 dakikada ben bu işi hayatta beceremem dedim, 5 dk sonrasında arkadaşı geride bırakmış gündoğdu meydanı'nda tur atıyordum. learning curve o derece garip yani. arkadaşın pek katkısı olduğu söylenemez, kendiliğinden ve çok hızlı gelişti her şey.

Ben 23 yasimda bindim ilk kez bisiklete. 24-25 yasimda uzun uzun sürmeye, sehir icinde de kullanmaya basladim.

Kursa gitmedim, biri ogretti bir hafta icinde, her gün yarim saat bisiklet ustunde kalmaya calisiyordum, birkac gun icinde cozdum balans sorununu, ki balansi cok cok kotu bir insanim.

küçükken o zamana kadar hiç bisiklete binmemiş babamın direktifleriyle defalarca düştükten sonra pes etmiştim, bütün arkadaşlarım da binerken iyice travma olmuştu. sonrasında 15 yaşında falanken (evet küçük bir yaş ancak o dediğim travmayı da hesaba katın), uzun hikaye ama olay şöyle oldu, danıştığım kişi bana, "bir ayağını pedala koy", koydum, "diğer ayağınla bas git" dedi, bastım gittim, bu kadar. belki başta teklersiniz ama yani bisikletle basıp gitmek bir dakika, gerisi praktis.

chainbreakingwomen.org

Zincir kıran kadınlar bisiklet inisiyatifinin kadınlar için ücretsiz eğitimleri oluyor, sonuncusunu 20 martta yapmışlar fakat bu haftasonu da var sanırım, sitelerini ve instagram sayfalarını takip ederseniz haberdar olabilirsiniz ya da ihtiyacı olanlara haber verebilirsiniz :)

Ekleme: eğitimler başlamış, mart ayından kasıma kadar devam edecekmiş

22 yaşındayken hiç zedelenmeden 10 dk içinde öğrendim, rahat olun. tolstoy bile 80 küsür yaşında öğrenmiş :)

Bende çalışmayı insanlardan dolayı sevmiyorum. İşsiz kaldım iş bulamadım bu süreçte kripto parayla tanıştım. Önce para kaybettim sonra kaybettiğimi kazandım. Henüz kara geçmesemde geçimimi sağlayabileceğim kadar kazanabileceğimi düşünüyorum. Bir araştır istersen

bir çocukluk arkadaşım var. 33 yaşında, hayatında toplamda 6 ay fln çalışmıştır. çalışmayı sevmediği için çalışmıyor. ailesinin durumu da iyi değil. bayağı da lüks yaşıyor yani benim o kadar lüksüm yok. kızın hayat felsefesi "nerede beleş oraya yerleş". keriz sömürerek yaşıyor. evet gerçekten bunu yapıyor, öyle ustalıkla yapıyor ki hayret edersin. birilerinin evinde kira vermeden yaşadı yıllarca mesela. şimdi yaşadığı evin odalarını kiralayıp para kazanıyor ama oda kiralayanları da sömürüyor, özellikle yabancıları bir yerlere götürüp bir şeyler ısmarlatıyor kendine. o götürdüğü mekanlar da tanıdık mekanlar oluyor ve önceden anlaşıyor, garibandan fazla para alıp kırışıyorlar. onun dışında evin ihtiyaçlarını da oda kiralayanlara karşılatıyor, alışverişi fln yaptırıyor ne lazımsa aldırıyor. ha bir de ibb'nin sosyal yardımına başvurdu ve aldı. dışarıdan bakınca ailesi fakir, kendisi işsiz, yetim kızcağız, acıyor bilmeyen.

çalışmayı sevmemek bir lükstür. babandan bir ton para kalmıştır, çalışmayı sevmezsin oturursun. zengin kocan vardır oturursun, ne bileyim beleşçisindir çalışmaktansa sağda solda başkalarından geçinmek daha zevkli gelir, o zaman da bu kolayına gelir. ama dediğim gibi standart bir insanın çalışmaması için bir yerlerden geliri olması lazım.

Benim de bir arkadaşım bu şekilde hayatını sürdürüyor. Ailesinin durumu iyi, bu yüzden acil olarak iş de aramıyor takılıyor öyle

"tembellik hakki" adinda meshur bi kitap vardir. mutlaka oku. ince bi kitap.

kız kardeşimdir, onun yerine çalışan bir ailesi var. bir çok insanın erişmek için dört takla atacağı imkanlara sahipken hiç bir şey yapmadan yaşamayı tercih ediyor. fakültenin ilk yılından bu yana çalışan birisi olarak, birisinin altında çalışmayı hiç bir zaman sevmedim. fakat kendi işimi kurduğumdan beri günde 16 17 saat rahatlıkla çalışıyorum. bence çalışmamaktan ziyade alternatif sektörler ve yollar denemelisin.

Tembellik Hakki, baska bir dunyaya karsi yazilmis bir kitap. Yazildigi yillardaki calisma sartlarini arastirin. Insanlarin bos zaman hakki oldugunu ve ölür-öldürürcesine calismanin ve calistirmanin insanca olmadigini savunan bir kitap.

Lafargue, "kicinizi omrunuz boyu yayin; isiniz gucunuz hic mi hic olmasin; calismaya tumden karsi cikin!" demiyor.

Basliktaki soruya cevap: Kamu gorevlisi oldugum icin, birkac yil yari zamanli calismayi ve asgari sartlarda yasamayi goze alabilirim. Ancak bununla sinirli kalir. Iki kere olmak uzere bir yillik izne de cikma hakkim var. Ama hic calismadan hayatimi surduremem.

Ben ben ben asfhs
İşsizken eşimle tanıştım, iş bulamadan evlendik. O ara bir deneyeyim diye sınava girmiştim, fr öğretmenliği kazandım, bu boşlukta bedavadan dil öğrenmek için gideyim okula dedim, beni okutur musun bey dedim, okuturum ama sen kesin sıkılırsın dedi. Okula başladım, hazırlık bitti ilk yılın yarısında hamile kaldım, riskim vardı dondurdum. Bebiş oldu 1 yıl da öyle gidemedim sonra pandemi başladı, online eğitimle dört ayak üstüne düştüm. Şimdi eteğimde bebeyle derslere katılıyorum.
Bebeğimi kendim büyütüyorum, o büyüdükten sonra iş arasam da muhtemelen beni almazlar diyerek o topa giremem gibi. Okulu tamamlarım belki diyorum. Şaka maka öğretmen olacağım bu boşlukta :)
Ama esasında bence çalışmak istemediğim için kendime bahaneler buluyorum. Belki sevdiğim bir işi yapıyor olsaydım böyle nefret etmezdim çalışmaktan.

40 yasini gecmis, hayati boyunca dogru durust calismamis arkadaslarim var. Pederin de cevresinde boyle birkac eleman vardi. Hepsinin ortak ozellikleri aileden zengin olmalari, sagdan soldan kira geliri elde etmeleri, ustune kira vermemeleri, ev doseme dertlerinin bile olmamasi. Bu guruh kolay kolay evlenmez, coluk cocuk isine girmez. Rolantide takilirlar, yaslanma belirtisi falan da gostermezler. Benim bir arkasin mesela ben 100 yasini devirecegine eminim, liseyi bitireli 20 sene oldu, pandemiden dolayi kactigi bodrumdaki yazliginda hala "yaaa acaba ne yapsam diye" dusunuyor..

(bkz: zengin olunca yapilacak ufak simarikliklar)

calismamayi seviyorum ama finansal ozgurlugumun olmasini ve kendi harcama/yatirim kararlarimi kendim verebilmeyi daha cok seviyorum.

tembellik hakki baska bir dunyaya, marstaki ya da plütondaki varlıklar için yazılmış bir kitap falan değildir! anti-kapitalist bir dünya görüşünün ürünüdür. şartlardan bağımsız, felsefi bir bakış açısıdır. aksini iddia etmek kitabın argümanlarının günümüzde geçerli olmadığını iddia etmek olur. arkadaşa kitabı tavsiye etmemizin sebebi; arkadaşın belki de çalışmaya değil, günümüz ekonomik modelinde geçerli olan, insanı emeğine yabancılaştıran kapitalist çalışma tarzına karşı olabileceği ihtimalidir.

tüm arkadaş çevrem öyle hepsinin aileden kira geliri var bu şekilde yaşıyorlar yaş aralığı 30-35 bu arada, çalışmak zorunda kalan tek fakir benim aralarında :(

Kapana kısılmış hissediyorum. Şöyle ki, ne hissettiğimi düşündüğüm anda daralıyorum. Sorunu görünce bile kötü oldum, ne hissettiğimi anlamak bile istemiyorum. Hislerimden yapılan bi kafese koymuşlar gibi.

Var olmamak istiyorum ben, kuş gibi hafif hissetmek istiyorum. Sıfır sorumluluk, sıfır beklenti. İçime oturan öküz değil de, kendi varlığım altında eziliyorum.

Ben de daha ne kadar kötüye gidecek? diye soruyorum kendime. Hiçbir şey beni şaşırtmıyor artık. Sıradaki ne? diyorum.

Her zaman daha kötüye gidiyor, sadece bir yerden sonra kabuk bağladıysan eskisi kadar acı hissetmiyorsun. Ama kabuk bağlayan deri yumuşaklığı da hissetmez. O noktadan sonra iyiye gitse bile bunu hissetmek çok zor hale geliyor.

2 adet zalto bardagim kirilmis bilasik makinesinde. Ne okuzu, deve oturdu deve. Nasil uyurum bu gece...

gecenin şu saatini bana ömürbillah tiksindiğim borsaymış coin'miş filan bunları "acaba mı" diye araştırtan mahluklara lanet ederek geçiriyorum.

İçimde oturan öküzden ziyade, beynimin içinde büyüyen obez bi fil var gibi. Beynimin kafa tasımdan fırlayacağını düşünüyorum. Düşünmekten. İşin içinden çıkamamaktan ötürü. Kafam devamlı sıcak gibi. Buzdolabına sokup dondurmak istiyorum. Hıyırlısı :)

Sürekli sınanıyor gibi gerginim. Genellikle gergin hissediyorum.

Ben de gündemden dolayı öfkeli ve umutsuzum, cuma gecesinden başlayan istanbul sözleşmesi, mb başkanı değişimi, tüm haftasonu gergindim

Öndeki büyük 2011, 2011 yılında hasat edilen üzümlerden yapıldığını gösteriyor, 2013'te de şişelenmiş. Doğru gördüysem Cabarnet Sauvignon, yıllanmaya uygundur ancak şişenin düzgün saklanmış olması gerekir. Eğer mantarı kuruduysa ve hava aldıysa tadı bozulmuş olabilir.

@opucuk baligi Onu nasıl anlayabilirim acaba? Açmadan iade etsem daha mı doğru olur? (Cabarnet Sauvignon evet)

Şişeyi açmadan anlayamazsınız, 8 yıldır yatık mı saklandı, ısı nasıldı vs. bilemeyiz. Açıp tadına bakınca anlaşılır ancak. Ama açıp içsem zehirlenir miyim diyorsanız, hayır, bir şey olmaz, tadına bakın, sıkıntı yoksa içebilirsiniz. Markayı hiç bilmiyorum, pahalı bir şarap değilse iade etmeye uğraşmazdım ama pahalı bir şarapsa iade edebilirsiniz.

ben de içilebileceğini tahmin ediyorum ama zaten üstte de söylendiği gibi kadehe koyup tadına bakınca anlaşılır zaten.

Saraplarda son kullanma tarihi yazilmaz. Ilk cevap dogru.

Bir başparmak kuralı olarak, tarihin yanında saat de varsa üretim tarihidir.

itele gitsin. en kötü ölürüsün. yaşıyoruz da ne oluyor..

Kardeş içmiyorsan adres vereyim yolla :)

"Zerschmettert´ die Feinde des Führers!"

Fuhrers'ten sonra bir sey daha diyor?

Bir kere dinleyip kapattigimdan fark etmemisim, evet.

"Vorwärts zum End(sieg)." Son kelimede kesmisler. End´de bitmis.

Bir de uzerinde uyunabiliyor mu misafir gelse falan?

Kuzenimin koltuğu, evine her gittiğimde onda uyuyordum. O da kendi yatağı yerine orada uyuyordu bazen. Şu an koltuk halamda, onlara gittiğimde yatak yerine orada uyumak istiyorum ve söz konusu koltuk rahat 8-9 senelik var. Sadece çok yumuşadı biraz minderleri kayık duruyor ama öğrenci evinde kaldı koltuk kaç sene. Ben bile yamulmuştum öğrenci evinde, koltuk ne yapsın.

üç yıldır kullanıyorum köşeli üç kişilik versiyonunu.
bazen üzerinde kestirdiğim, gece tv karşısında uyukladığım oluyor.
herhangi bir çökme falan yapmadı.
geniş olduğundan uyumak için çok uygun ve rahat.
tepesinde sürekli koşturan, atlayıp zıplayan ve uyuyan kediler de var.
bize dayanıyor yani en azından.

5 sene oldu, rahat ama cok cabuk coken, kendini salan, kisa omurlu bir arkadas.

Ben kopegim var diye degistirmeyi dusunmuyorum su an. Iki ayda bir yikiyorumdur herhalde o cikarilabilir kiliflari. Onlar kaliteli cikti. Ancak koltuk tum formunu kaybetti, kaliteli kilifi ne yapayim?

Tavsiye etmem.

1 yıldır köşeli olanı kullanıyorum. Fena değil. Temizliği zor bir koltuk bence. Sporcuyum o minderleri kaldır indir mahvoluyorum. Kıvığı süpürmek yerine evi üç defa silmeyi tercih ederim.

3 lü ve 2 lisi var 9 senedir. Geçen sene kılıfını değiştirdim sıkıntı yok.

indirimden alınabilecek gayet iyi bir koltuk.

hem rahat hem de -indirimdeyken- o fiyata alınabilecek en kaliteli koltuklardan.

3. senesine geliyor bendeki. Çökme yok, çok rahat köşe tarafına sürekli oturduğum ve hatta zaman zaman uyuduğumdan rengi hafiften soldu, kılıflar pahalı olduğundan değiştirmeye değer görmedim, idare ediyorum. Rahatlığından çok memnunum. Yatması keyifli ancak ufak bir not yatarken geniş olsun diye sırt minderlerini çıkardığımda hafif arkaya doğru eğrilik oluyor, tam düz bir zemin elde edemiyorsunuz.

3.senesine giriyor, geniş 2li koltuk , çok memnunum

hem üçlü hem ikilisi var. oldukça dayanıklı ve rahat. misafir geldiğinde mutlaka soruyor. gözüm kapalı öneririm.

6 yıl oldu kullanıyorum. mınderlerın ıc kılıfı parcalandı. artık eskı kalıp gıbı formu yok ama hala rahat ustunde yatılıyor. kedim tırmalayarak baya paçavraya cevırmıstı. gecen sene kılıflarını yenıledık farklı bır renk sectık degısıklık oldu. ama artık omru de bıttı bızımkının bu yaz degıstırırız.

klasik dove kullandıysanız salatalık aromalısı bende işe yaramıştı.

dermapeel zeytinyağ sabunu. ben banyoda da onu kullanıyorum aşırı memnunum

Palmolive yesil olun muhtesem

iyileşene kadar sabunu değiştirmek işe yaramayacak. önce aşırı yağlı bi kremle bi süre iyileşmesini hızlandırın. her yıkamadan sonra krem sürün.

Rossmann´dan Isana Med Yıkama Losyonu alin. Sifir kurutma, pandeminin basindan beri kullaniyorum, her tanidigima da tavsiye ettim.

Yine de yatmadan iyi bir krem kullanmaya devam edin.

Önce iyileştir+1 Sonra da şok marketlerde satılan Ebru marka zeytinyağlı sıvı sabun. Çok başarılı gercekten

Ben de krem tavsiye etmeye geldim. Sürdükten sonra eldiven takarsanız daha çok işe yarayacaktır. (linkteki eldiveni kullanmadım)

www.rossmann.com.tr
www.rossmann.com.tr

Elimde egzama var sıvı sabunlar hep dökülme yaptı, katı sabun kullanmam lazım ama evde neyse de isyerinde kullanmak zor. En son n11 den newmix marka sıvı sabun aldım. Normalde araba şampuanı vs üretiyorlar ama onların yanında alıp denemek istedim. Gayet başarılı elim çatlamıyor ve egzama yaraları olmuyor artık. Eyüp Sabri vardı ondan önce o eh işte buna göre.

Cevap vermeyeceğim ama cevabı bulma yolunu göstereceğim:

1- İlgili beyaz yakalının o ülkedeki ilgili sektörün maaş seviyesini, Türkiyede'ki ilgili sektörün maaş seviyesi ile oranla ve buna a diyelim.
İlgili ülkenin alım gücü ile Türkiye alım gücünü oranla ve buna da b diyelim.
axb hangi ülke özelinde daha yüksekse o ülke ekonomi anlamında daha avantajlıdır.

3 ülkenin karsılastırması zaman alır. Ama sanırım Almanya önde olur.

2- Özellikle Akdenize kıyısı olan görece sıcak kentler/ülkeler arasında müslüman olmayanlar tercih edilebilir.
3 ülke arasında Hollanda öne çıkar. Söylediğim öznel kriterlere sınfta kalsa da.

3- Ortaya karışık dersen sanayisi ve finansı gelişmiş ülkeler tercih edilebilir.
Almanya ipi göğüsler bunda da.

Almanya ornegini biraz acayim.

- Büyük sehirleri olmali, yoksa sosyal yasami tatmin edici olmaz, ozellikle Istanbul´dan geliyorsaniz.

- Hollanda´nin ve Almanya´nin insanini karsilastirdigimizda hep sasiriyoruz, cunku cok benziyorlar. Kültürel degerleri birbirlerine cok yakin. Ancak Hollandali siz Ingilizce konusuyorsunuz diye kabalik yapmazken, bir Alman yapar, yapabilir. Almanca bilmeden paralel bir evrende yasamamak zor.

- Kira disinda cok buyuk giderleriniz olmaz, ancak maas da diger ulkelere oranla cok yuksek degildir, sanirim Hollanda´da bir tik daha yuksek. Ancak orada yasayan arkadaslarimla konustugumda, ki hepimiz ogrenci statüsünde gelip, yerlestik, kaldik, uzun süredir Avrupa´dayiz, bir yabanci icin Almanya´nin sosyal devlet sifatina daha yakin oldugunu gordum. Alim gucu yuksek.

- Kariyer imkanlari son degisikliklerle daha da iyilestirildi yabancilar icin. Gelip 6 ayligina is-arama vizesi ile size uygun yerlerle gorusebilir, buradaki hayati "deneyebilirsiniz" ornegin.

konuyu ele alırken türkiye'de yaşadığınız şehri ve yurtdışında yaşayacağınız şehri bilmekte fayda var. türkiye'de istanbul haricinde yaşamayı düşünmeyecek çok sayıda tanıdığım, bahsettiğiniz üç ülkede küçük küçük şehirlere ve kasabalara gittiler. hepsi çok mutlu.

ekonomik olarak küçük şehirde daha rahat edersiniz. türkiye'de 3-4 büyük şehir haricinde beyaz yakalar için düzgün iş bulamazken, yurtdışında neredeyse her yere yayılmış bir sanayi ve ticaret var. bir de bu ülkelerde gelir uçurumu bize göre daha az. herkesin yaşam standardı yüksek.

sosyal yaşam, sizin sosyal yaşamdan ne anladığınıza bağlı ama benim tanıdıklarım Türkler'in çoğunluk olduğu bölgelerden uzak yaşıyorlar, hepsi çok rahat.

kariyer tabii ki mesleğe bağlı ama iş imkanları genel olarak daha geniş. ülke olarak kriz olmayınca herkes önünü daha rahat görüyor.

birebir aynı durumdayım, yakın zamanda yurt dışına yerleşeceğim ve tamamen bu üç ülke ekseninde gidip geliyorum, ingiltere için oturumu kaybetmeden yerleşmem için süre kısıtlaması olmasa geç de olsa muhakkak ingiltere’yi seçerdim ingilizce için ama bu aşamada ‘ değer mi hazır olmadan gitmeye ’ sorusu muallakta bırakıyor beni. sizin duruyuda almanca da biliniyor diyorsunuz burada işler değişir.

ingiltere her ne kadar ekonomik olarak diğer ikisinden geride görünse de bir şekilde işleri toparlar diye düşünüyorum.

1) ingiltere’de birimler yüksek olmakla birlikte ( londra için ) kiralar inanılmaz pahalı. haftada 5 gün çalışan kamyon şoförü bir abinin 2600 pound aldığını biliyorum mesela, 3.000 euro yapar. bunu almanya veya hollanda’da alabilen kaç kişi var ? bu dediğim malum şoför tabi, yine de almanya ve hollanda’da bence öyle alamaz. diğer ikisinde hayat biraz daha ucuz birimler de bir tık daha düşük, bu konuda bence üçü de birbirine çok yakın, belirleyici olan şehirler.

2) almanya en geride gibi, londra en önde. bu soruyu tartışmam bile. dünyanın her anlamda başkenti londra, buna ek olarak ingilizler’de de klasik avrupalı soğukluğu yok sanılanın aksine çok sıcak bir millet. ayak üstü sohbet etmeye ve kaynaşmaya bayılırlar. gece hayatından spora sanata tiyatroya kadar londra bir numara. amsterdam’da kısa bir süre bulundum beni çok etkilediğini söyleyemem. londra = istanbulun 3-4 katı.

3) buna almanya denebilir sanırım ama çok da yorum yapmayayım yanıltmak istemem.

1-) kira diyince almanya. Berlin'de bile uygun ev bulunaniliyor. Diger giderer acisindan uc ulke arasinda cok fark yok bence. Gelir de sektorden sektore degisiyor.

2-) berlin'de 10-15 arkadasim var donemimden giden, orda daha cok sosyal hayatim olurdu herhalde. Her uc ulkede de expat'larla goruseceginiz icin cok fark olmaz bana kalirsa. Ingiltere'de ingilizce ile daha rahat sosyallesilebilir. Diger ulkelerde yerel dili bilmek gerekirdi.

3-) ucunun de cok farkli yok yine. Hollanda biraz daha yukselen yildiz

Arkadas ve kendi deneymimle averaj beyaz yaka icin:

Ingiltere:
- Sosyal devlet iyi. Zaman icinde kotulesecek.
- Maaslar genis skalada, ayni ise 4 kat maas farki gordum. Bazi yerlerde saglam birikim yapabilirsin, bazi yerlerde ucu ucuna gecinirsin.
- Gunluk masraflar pahali, eger buyuk sehirdeysen kira da pahali.

Hollanda:
- Sosyal devlet ucunun arasinda en kotusu.
- Maaslar ortalama.
- Kiralar arasinda buyuk ucurumlar yok. Gunluk masraflar ortalama.

Almanya:
- Sosyal devlet iyi
- Maaslar az daha dusuk.
- Kiralar sehirlerde yuksek. Gunluk masraflar dusuk.

Belcika: (Kisisel deneyimim)
- Sosyal devlet cok iyi
- Maaslar ortalama.
- Kiralar ortalama. Gunluk masraflar yuksek.

@cleric

hollanda ile belcika’nin mesela sosyal devlet farklarını söyler misiniz ? burada kasit issizlik maasi, kira yardimi, saglik, egitim vs mi onu merak ettim. hollanda’yi da baya övüyorlardı da en iyisinin belçika olduğunu bende okumuştum direkt farkları merak ettim.

2- ingiltere ya da avustralya.

diğer çoğu ülkede ırkçılık yüksek.

merhaba

Hollanda'da yasiyorum. Ingiltere ve Almanya'da hic yasamadim. Arkadaslarim var yasayan, onlardan duyduklarim ve kendi kisa sureli ziyaretlerimde edindigim tecrube ile cevap verecegim.

Oncelikle dogal olarak Ingiltere ve Hollanda'da ingilizce ile yasaminizi surdurebilirsiniz. Almanya'da ise sosyallesmek icin Almanca sart gibi.

1. Hollanda'da kennismigrant (nitelikli gocmenlik) icin vergi avantaji var 5 yil. Bu durumda ilk 5 yil icin Hollanda en avantajlisi. Ardindan Almanya ve Ingiltere. Hollanda'da Amsterdam basta olmak uzere buyuk sehirlerde kiralar cok yuksek. Bununla beraber ev almak cok kolay. 1 yillik ikamet, kalici is kontrati mortgage icin yeterli. Gelen beyaz yakali ilk 1-2 yil merkezde oturup 1700-1800 civari kira vermeyi goze aliyor, ardindan merkeze yakin yerlerde ev alip kirasindan daha az mortgage odeyerek ev sahibi oluyor/

2. Bu da sehre bagli. Amsterdam, Berlin, Londra gibi sehirlerde expat nufusu fazla oldugu icin kaynasmak sosyal cevre edinmek daha kolay. Kucuk sehirlerde ise isler degisecektir. Hollanda icin konusursak, bir Dutch arkadas gububuna sonradan dahil olmak imkansiz. Giderseniz buyuk ihtimalle kendiniz gibi gocmenler ile sosyalleseceksiniz ki bunda bir sorun yok.

3. Yazilimciyim. kendi sektorum icin konusacak olursak 3 ulkenin buyuk sehirlerinde de bir suru is var. Ilk ise kabul almak her zaman zordur fakat calismaya baslayip 1-2 yil tecrube edindikten sonra herpsinde is bulmak, degistirmek daha kolay. Hatta bu 3 ulkeden birisinde tecrubeniz varsa digerine gecis yapmak ilk basta Turkiye'den gitmekten de daha kolay.

Üniversite?

Hep internet oldu benim için

Pandemi harici için konuşuyorum: sosyalleşemiyorum. Sosyal ortamımda belli kişiler var, sirkülasyon yok. Öyle. Sosyalleşemiyorum.

üniversite bitene kadar aşırııı sosyalleştim. Sonra yeniden şekillendirdim kendimi.

En son dönemde pandemi öncesi düzenli gittiğim 2 bar vardı. Mahalle pubı gibi. Hafta içi gidip oradakilerle sosyalleşiyordum.

Sonra anladım ki valla insan sosyalleşmek istesin, Clubhouse'tan 15 kişiyle sosyalleşiyorum bir süredir :) Hatta biriyle yüzyüze görüştüm (cinsiyet ve cinsel kimlik sebebiyle flört imkansızdı bu kişiyle. Yani sadece sohbet ettik eğlendik)

Bir insanın ana babası dışında hiç arkadaşı yoksa, o insan dönüp biraz kendini sorgulatmalı (terapi diyorum burada) çünkü aile onu yetiştirirken kendine bağımlı hale getirmiş ve yalnızlaştırmış olabilir. bunu çözmeye ne sosyal appler ne kurslar yeter.

Küçük yerde yaşadığım için çok zorlanıyorum. Kafa dengi birilerine dokunmak çok zor

Yakin arkadaslarimla ortak chat gruplarimiz var. Uzun süredir neredeyse her hafta birkac kisi online bulusuyoruz. Eskiden hic bu kadar sikca gorusemezdik, bize iyi geldi.

Haftada üc gün online dersim var. Dil ve yoga kurslari. Boyle bir sey bulabilirsiniz. "Kurslarda genelde sorunlu tipler olur." mottosuna pek anlam veremedim ben. Bir sey ogrenmek istiyorsaniz, katilin iste. Arkadas olursaniz, o da yaniniza kar kalacak.

Sifir arkadas, sorunun biraz da sizde oldugunu gosteriyor olabilir. Kendinizden memnun degilseniz, baskalariyla etkilesime gecmek istemiyor olabilirsiniz.

bisiklet ortamı bana bu konuda çok sağlam imkân sunuyor(du). 30 üstü ya da 0'a yakın derecelerde birlikte 200 km'lik turlar yaptığın bisikletçileri bir nevi "asker arkadaşı" gibi görmeye başlıyorsun. hayvan gibi zor yokuşları kıçından soluyarak birlikte çıktığın insanlarla sonradan bunun geyiğini yapıp eğlenmek güzel. bir araya gelen bisikletçilerin hikâyeleri bitmez.

bir de insan insanı yolda tanır diye bir laf var ya, tükendiği noktaya yaklaştığında herkes karakterini ortaya serer. o da insanları tanımanın çok etkili bir yolu bence.

onun dışında da devam ettiğim iki film grubu vardı. biri hala online devam ediyor. buralar da birileriyle tanışmak için çok etkili.

bunlar haricinde geçmişten kalan arkadaşım yok.
hatta şu günlerde ne bisikletçiler ne de sinema gruplarından kimseyle görüşüyorum.
iyice yabanileştim. canım da istemiyor açıkçası.

yalnızlık aslında mükemmelliyetçilikle oldukça ilişkilendiriliyor. sosyal ilişkilerinizde kusursuzluğu, çok ilgi çekici karakterlerle buluşmayı, birinin ısrarlı bir şekilde sizinle ilgilenmesini vs bekliyor olabilirsiniz, yazdıklarınızdan bu şekilde yorumladım. Öncelikle insanlarla iletişiminizi gözden geçirip, iletişim hatalarınızı incelemenizde fayda olabilir.

Yalnızlık tek başına kalmak değildir. Arzu duyduğunuz sosyal bağlarla, gerçekte kurabildiğiniz sosyal bağlar arasındaki mesafe ne kadar çok ise yalnızlık o kadar artar. Tek başınalık ise kendi ile kalabilme, kendi kendine mutlu olabilme yetisini geliştirmiş insanlarda bulunur.

Naçizane tavsiyem önce kendi kendinizi mutlu edin, kendinizden sıkılmayacak bir hale gelinceye kadar kendinizi geliştirmeyi deneyin. Sevdiğiniz, anlamlı bulduğunuz şeyleri yaparken illa yolda benzer ilgi ve isteklere sahip insanlarla tanışacaksınız.

Ülkemizde gerçekten sosyalleşmek oldukça zor ancak sosyalleşmek her insanın yemek yemek, su içmek gibi ihtiyacı. O yüzden ihtiyacını çektiğiniz şeye dönüşmeye çalışın insanlarında sizin gibi sosyalleşmekte zorlandığını düşünüp daha fazla iletişime açık olun, cesaretlendirin, merak edin, sorun, davet edin. hayatınızdaki her şey siz davranışlarınızı değistirdiğinizde zaman içerisinde değişir.

Haftada bir gün, güzel ortam varsa 2 bira birkaç bardak yuksek alkollu icki yaklasik 30 cl 50 cl edebilir gecenin guzelligine gore ya da siradan bir geceyse 5 6 bira falan.

Bilerek haftada bir gün iciyorum maksimum iki gun sonra icmemeye calisiyorum. Bu yuzden alkolik oldugumu dusunmuyorum ama vucuduma bazen zarar verdigimi biliyorum.

içkimi kendim yapmaya başladığımdan beri bayağı içiyorum. öncesinde bu kadar içmezdim, evde olunca ve (neredeyse) bedava olunca içiliyor. haftada ortalama 4-5 gün içip kalanında karaciğerimi dinlendireyim biraz diyorum. miktar duruma göre değişiyor, 2-3 bira / 4-5 kadeh şarap / 3-5 kadeh rakı gibi ortalama. alkolik değilim bence ama biraz azaltmazsam uzun vadede zararı olur diye de düşünüyorum.

haftada 1 kere party out yaparken. duruma gore. bazen 10-15 taneyi buluyor sabaha kadar partiliyorsam. diger turlu 5-6 tane.

oyle her cok icen alkolik degildir bu arada. ciddi fiziksel bagimlilik yapinca hasta sinifina giriyorsunuz.

Her gün yatmadan önce şarap. 1 litre 5 günde bitiyor. Fiona 38.9 tl.

Haftada 1-2 gün içiyorum, onda da 3-4 bira ya da 2-3 kadeh şarap şeklinde genel olarak.

Yani genel olarak dünyanın en sağlıklı şeyi değil tabi ama tüm gün bilgisayar karşısında oturmaya kıyasla ciddiye alınacak bir sorun değil.

Neredeyse sadece sarap tüketiyorum. Birada bir süredir alkolsuz tercih ediyorum. Haftada toplamda iki sise diyelim. Haftada iki, ideal olarak uc gun hic icmemeye ozen gosteriyorum. Onun disinda denemek icin actigim sise sayisi 4, cok nadiren 5. Denemek icin aciyorum, uc kisi iciyoruz. Korona oncesi farkliydi, sosyal icicilik de oldugundan cok net bir rakam soyleyemezdim, ancak simdi ne kadar ictigimi biliyorum.

Saglikli icme miktari diye bir sey yok. Alkol sinirler icin zehir. WHO´nun onerdigi sinirlar, her ülkenin onerdigi sinir farkli. Boyle sacma is mi olur? Simdi yine baktim, sayilar soyle:

Almanya kadinlar icin 12 gr sinirini uygun gormus, erkekler icin 20-24 gr alkol demis. Isvec ise hem kadin hem erkek icin 20 gr demis. Fransa da kadin-erkek esitligine evet deyip her ikisine de bol keseden 30 gr vermis. En güzeli Ispanya, 30 ile 70 gr arasi diyor gunluk, her iki cins icin de.
(1 kücük sise birada 12,7 gr alkol varmis yaklasik olarak.)

Almanya´da alkolik sinirindayken Ispanya´da siniri bile gecmis olmuyorsunuz. Bu onerilerin ne kadar tutarsiz oldugunu anlamissinizdir. Alkolik olmak gercekten kolay bir sey degil. Cevremde sarap kuluplerinde olan ve neredeyse her gün bir kadeh icen insanlar var, bircogu "dry January" falan yapiyor ya da bir ayin bir haftasi asla icmiyor.

Alkolik olmadigimdan eminim. Zira sürekli doktor kontrolu altindayim, benden daha cok kan veren, olcum yaptiran da azdir. Ancak zarar verdigini elbette biliyorum, hic alkol icmesem cok daha saglikli olurdum tabii ki.

Son 2 aydır cuma akşamı başlayıp cumartesi akşamına Kadar içiyorum. cin kokteyller ya da viski, şişe bitiyor.
Hafta içi içmiyorum, alkolik olduğumu düşünmüyorum ama zararı var tabii. Güzel olan neyin zararı yok ki zaten...

Haftada 1-2, o da günde bir 33lük bira veya bir kadeh şarap.

Yazın bazen günbatımı izlerken 2 bira içesim geliyor. Onun dışında çok nadiren sosyalleşme amaçlı içerim. Canım çekmiyor.

Sağlıklı içki içme miktarı 0'dır. Alkol tamamen zehirdir. Fayda/zarar oranı bugün illegal olan kimi maddelerden bile düşüktür. Günde 1 bardak şarap içmenin faydalı olduğuna dair inanışın doğru olmadığını ortaya koyan güncel araştırmalar var.

Haftada 3-4 aksam 2-3 duble viski ya da ipa bira ya da cidre.

Vucuduma zarar veren cok şey var. Cok da umrumda değil bundan gelecek zarar. Ayda iki kere de puro iciyorum.
Alkolik değilim çünkü içmedigim zamanlar da oluyor. Misal iki hafta icmeden gidiyor vs. Düzenli bir icisim yok.

Netflix'deki the truth about alcohol belgesinde İngiltere tarafından haftalık sınır 14 birim olarak belirlenmiş ve bu 14 birimi haftanın en az 3 güne yayılması tavsiye edilmiş.

50 Cl'lik bir bira 2 birim olarak kabul edilmiş.

bir kadeh şarap : 3 birim
bir kadeh viski : 1 birim

her gün 2 tane efes extra içtiğim de oldu. 1 seneyi aşkın hiç içmediğim de. bu aralar haftada 2-3 bira. o kadar.

ben normalde sosyal içiciyimdir evde içersem 1 hadi en fazla 2 bira içerim gazoz niyetine cipsle falan. dışarıda içerken de zaten çok cozutmam ama dışarı çıktığımda içki içme oranım yüzde 40 falan vardır.

neyse, son 1-2 aydır haftada 1-2 içiyorum evde 1-2 kadeh biradan ağır şeyler.

Bana eşlik eden olmazsa haftada 1 gün. Yancı bulursam haftada 3-4 gün rahatlıkla çıkar.

İnançsız 38 yaşında adamım. Eğer dinlerin söylemediği ama gerçekte olan bir amaç arıyorsan bunu bulamazsın. Çünkü amaç niyetten doğar. Niyet ise ancak farkındalık sahibi bir yaratıcı gerektirir. Buna inanmıyorsan aslında olasılıklar denizinde savrulduğumuzu kabullenmen gerekir. Amaçsızlık içinde en başarılının soyunu sürdürdüğü bir düzen var. Bu düzende başarılı olmana rağmen beyninin, empati yeteneğinin gelişkinliği nedeniyle üstüne koyacak bir şeyler arıyorsan bunun cevabı zaten yine hormonlarımızda. Dünya üzerindeki gereksiz acıları azaltmayı ana ilke olarak benimseyebilirsin. Çünkü hayatta en büyük tatminin bu yoldan geçtiğini göreceksin. "İsteyerek bir yükün altına girip onu taşımak ve bu vesile ile acıları azaltmak" Cennet için değil aklınla bunun en onurlu tavır olduğunu bulmak çok zor değil.

Bence "it's not about the destinaon, it's about the journey" yaşamak için yaşıyoruz. İlla dünya sonrası yaşam ya da dünyada büyük bir iz bırakmak gerekmiyor. Hayat diye bir düzen var, var oluyoruz ve sonra ölüyoruz. Amaç bu bence.

finansal bagimsizligimi sagladiktan sonra dunyadaki butun muzikleri dinlemek, filmleri izlemek, oyunlari oynamak ve kitaplari okumak istiyorum. tamam hepsi degil ama olabildigince cogunu, haha.

Hiçbir şey için yaşamıyoruz. Tesadüfen dünyaya geldik, anlamsız hayatlarımızı yaşayıp toprakta böceklere yem olacağız. Doğanın döngüsüne karışacağız.

Bunu kabullenemeyen intihar ediyor, bu minicik ve anlamsız yaşamdan bi şekilde keyif almayı başaranlar mutlu şekilde yaşıyor, hem kabullenemeyip hem de ölmeyi götü yemeyenlerse ekşi itiraf başlığında ağlıyor asfsf.

Hobileriniz, sevmek sevilmek, güzel bir şarkıya denk gelmek... İsteyen en ufak şeyde mutluluğu bulabilir ama anlam? Anlam yok.

Seviyoruz çünkü sevebiliyoruz ve oksitosin, seratonin filan salgılayıp mutlu oluyoruz bi süreliğine. Ockham'ın usturası güzel bir araç genel olarak. Bir şeyi en basit haliyle düşünmeliyiz. Karmaşık hale getirip cevabı olmayan sorularda boğulmanın ne yararı var? (Filozof olma hayaliniz varsa bilemeyeceğim lol)

Oncelikle 40 yasindayim bu tip muhabbetler acildiginda gulup gececek, soyleyecek iki cift lafi olmayacak tiynetle insanla 1 dakika daha uzatmam ve arkadasligi keserim yavastan.

Inancli biri olmama ragmen hayati tamamen bos buluyorum. Kalu bela derler o zaman ruhumuzun bu yasami istedigine inanilir, bir secim yaparak gelmisiz yani fakat tamamen bos beles cennette takilmaktan kaynakli bir ruh zirvalamasi olarak goruyorum dunyaya gidelim isteginde bulunmayi kendi inancim cercevesinde.

inancli biri olmama, burada oturup benim dunya gorusum hayatin isleyisinin nasil olduguna dair gorusum budur desem cok tuhaf karsilanacak bir hayat gorusum olmasina ragmen zerre spiritualist degilim. inancli olusum tamamen kendi icimde ikna oldugum Allahin varliginin kesinliginden geliyor bu hayati cennet sevdasiyla yasayan sofilerden degilim.

Cennet anlayisimi da black mirror'un bir bolumu cok guzel vermisti.

Neyse hayat bos, bir manasi yok. Insan olma deneyimini yasamak icin burdayiz sadece.

İnançsız bir insan mutlu olmak için yaşar. Mutluluğu başka bir dünyaya bırakmaz, bu dünyada yakalamaya çalışır. Klişe olabilir belki ama sabah kalkınca ilk aklına ne geliyorsa onun için yaşıyorsun. Aklına hiçbir şey gelmiyorsa hayatta basarabileceğin küçük hedefler koy, finansal yönden sıkıntın varsa onu düzelt, yoksa parayı kullanarak en çok mutluluğu nasıl yakalarım bunu düşün, gez toz ne bileyim. Arkadaş mı bulamıyorsun? Yeni arkadaş edin. İnsanları sevmiyorum diyorsan yapacak bir şey yok, o zaman bunalıma merhaba de.

güzel bir hayat yaşamak, keyif yapmak için, mutlu olmak ve insanları mutlu etmek için yaşıyoruz. öyle kendime has amaçlarım falan yok, kendime ayrılan süreyi güzel harcamaya çalışıyorum.

Bu sorunun cok degerli bir soru olmadigini dusunuyorum.

Ortaokul yillarimda "Insan Neyle Yasar?"i okumustum ve bu sorunun cok daha ustunde kafa yorulmasi gerekilen bir soru olduguna o vakitten beri ikna olmus durumdayim. Tolstoy ile yollarimi ayirdim, onun o hikayedeki degerleri benim degerlerim degil artik ama odagimda o soru hep var oldu. Neyle yasarim, neyle yasamaliyim?

Neden bu dünyada doğuyoruz? Neden ve nasıl öleceğiz? Sonunda gittiğimizde yanımıza hiçbir şey alamadığımız halde, kavradığımız her şey neden nihayetinde bize kalıcı mutluluk vermekte başarısız oluyor? "Mezarın cebi yok."

Her insanın bu sorusu vardır. Her din bu durumdan bahseder. Ve her felsefe ve inancın bu ikilem için bir açıklaması vardır.

Ancak hiçbir felsefe ya da din, insan bilincinin doğası, varoluşun temel doğası, doğum ve ölüm meselesi hakkında herkes için kabul edilebilir tam bir yanıt vermemiştir. Büyük teknolojik ve maddi ilerlemeye ve binlerce yıllık dogmatik dine rağmen, insanlar sadece şu soruyla kalır: "Evet‚ ama ... Ben neyim? "

Ilgini cekti mi? Bu sayfadan alinti,

www.mirrorofzen.com

Bu soruya dusunerek cevap yok. tatminsizligin sonu yok, ancak butun inanc ve dusuncelerin otesinde, eksik olmayan, dogum ve olumun otesinde, kimligin, varolusun, var olmayisin otesinde ne var diye merak ediyorsan, budizm ve zen, bunu kesfetmek icin var.

Facebookta bir damla zen diye ararsan haftada 2 kere bulusup zen pratigi ve muhabbet oluyor, katilabilirsin.

açıkçası ben de neden bulamıyorum. yalnız değilsiniz bu konuda. hiçbir zaman da bulamayacağımızı düşünüyorum. bence yaşamaya değecek şeyler birkaç güzel andan ibaret. birini sevmek, merak edilen bir yere seyahat etmek gibi. insan farkında değil, ama mutluluk üstüne yaşıyor. bunlardan biri gün içinde başıma gelsin de mutlu olayım diye bekliyor. bunun dışında hiçbir sebep yok sabah uyanmak için. bunlar da olmuyorsa zaten insan depresifleşiyor iyice.

bana eskiden çok saçma gelirdi ama tesadüfi bir şekilde burada varolduğumuzu düşünmeye başladım. yani burada olmamız için özel bir sebep yok, asla da olmayacak. yolculuk, hedefe varma şeyleri zırvalık bile olabilir duruma göre. bir anlam yüklemeye çalışmak çok zor. beklenti içerisine girerseniz de üzülüyorsunuz. kısacası boş küme gibi geliyor bana bu sorunun cevabı. yalnızca ölüm günü gelsin diye bekliyormuşuz gibi.

Gülüp dalga geçenler de garipmiş, anlamadım. Her insanın zaman zaman aklına takılır böyle şeyler.

Dünyaya gelmemizin bir amacı yok. Hepimizin ortak bir amacının olması için bizden üstün bir varlığın bizi yaratıp "Sizi şunun için yarattım." demesi gerekirdi. O zaman insanlık olarak tek bir amaç uğruna hep beraber çalışırdık ama böyle bir şey yok. Kendine bir amaç yaratabilirsin ama onu da sırf bir amacım olsun diye yaparsan o da bir kanadı kırık kalır.

Dünyanın en zor sorularından birisine burada yanıt bulamazsın.

Ayrıca genç yaşta düzenini kurduğun için biraz boşluğa düşmüş olman normal. Ben mesela ne kadar bu konuları düşünsem de senin kadar boşlukta değilim çünkü düzenimi kuramadım :)

Kısa vadeli (birkaç yıllık) hedefler de koyabilirsin kendine.

Camus de okuyabilirsin, tavsiye ederim.

29 yaşındayım
deistim
stranger in a strange land pozisyonunda yalnızım
istesem bir senede biriktirdiğim parayla 10 senelik bir eli yüzü düzgün araba alırım
bu sene hiç izin kullanmadım
yeri geldi haftasonu da çalıştım (ekstra para veriyorlar iyi oluyor)
ot gibi yaşıyorum
ama günler geçiyor, öyle geçinip gidiyoruz, bazen hüzünlü ve bazen mutlu, karışık
yalnız işimi iyi yapıyorsam, sorunları çat çat çözüyorsam, işimde en iyi isem, benden iyisi yok bu aralar

Ne desek bildik lafları tekrarlamanın ilerisine gidemeyeceğiz. Ya "farkında olsak da olmasak da, sınırlı benliklerimizin ötesine geçen, varlığın en derin temellerine kök salmış aşkın bir anlam var" diyeceğiz ya da "temeller"e ilişkin metafizik kurgulara dalmayı boşuna bir çaba sayıp "burada bulunuşumuzun nesnel bir anlamı yok, öylece bırakıldık dünyaya, onu nasıl anlamlandıracağımız da bize bağlı" diyerek işin içinden sıyrılacağız. Soruna nereden yaklaşırsak yaklaşalım, insan denilen organizmanın sadece yeyip içmeyle ayakta durmadığı kuşku götürmez bir gerçek. Yapıp ettiklerinin bir şeye değdiğini hissetmek istiyor insan. Sabahın ayazında yatağından fırlayıp, maddi uygarlığın vecibelerini yerine getirmek üzere sokakları dolduran çılgın kaynaşmaya bir köşesinden dahil olmak için bir yaşama nedenine ihtiyaç duyuyor. Bazıları bu "neden"lere dair net bir görüşe sahip ya da öyleymiş gibi davranıyorlar. Banka hesaplarındaki birikimleri mi, ahrette ulaşmayı umdukları ilahi mükafat mı ya da canları kadar sevdikleri başka biri mi?.. Çoğunluğu oluşturan diğerlerimiz ise henüz uğruna yaşanacak şeyin eksiksiz bir resmini çizmemiş kafasında, belki de öyle bir resim hiç olmayacak; daha önünde görülecek güzel günlerin olduğunu fısıldayan belli belirsiz bir umudun peşinden sürüklenerek hayatına devam ediyor sadece.

Kutsal Kitap'ta "Vaiz" diye bir bölüm var, tam da bu konuları işliyor. Hazır sırası gelmişken oradan sevdiğim bir pasajı paylaşmazsam çatlarım :D

Buyurun:

"Git, sevinçle ekmeğini ye, neşeyle şarabını iç. Çünkü yaptıkların baştan beri Tanrı'nın hoşuna gitti. Giysilerin hep ak olsun. Başından zeytinyağı eksilmesin. Güneşin altında Tanrı'nın sana verdiği boş ömrün bütün günlerini, bütün anlamsız günlerini sevdiğin karınla güzel güzel yaşayarak geçir. Çünkü hayattan ve güneşin altında harcadığın emekten payına düşecek olan budur. Çalışmak için eline ne geçerse, var gücünle çalış. Çünkü gitmekte olduğun ölüler diyarında iş, tasarı, bilgi ve bilgelik yoktur."

güzel bi menemen olursa 10/10 derim. sadece menemen benim için yeterli.

Dışarıda yediğim en iyi kahvaltı bir anneler gününde ailecek (annem rahmetli olmamıştı henüz) Feriye'de yediğimiz kahvaltıydı. Hani kuş sütünün eksik olmadığı türden.

Ancak benim şahsi kanaatim en iyi kahvaltı evde yenir :)

Neler olur bu kahvaltıda:
En olmazsa olmazım kocaman bir salata, iççinde en az 7-8 çeşit ot olacak. Son şimdi tam zamanı avokado çok yakışıyor bu salatalaya. Sos olarak sadece tuz-şimon-sızma zeytinyağı
Yumurta illa ki; ama diğer yancıların ağırlığına göre sucuklu / kavurmalı / pastırmalı / otlu olabileceği gibi lop yumurta da olur. Ben pek beceremiyorum evde ama poşe yumurta varsa dışarıda gittiğim yerde affetmem.
Salam sevmem istemem, ama füme et olur, peynir çeşitleri (Ezine beyaz peynir, Erzincan deri tulum, eski kaşar, GAntebin sürk peyniri, Bergama keçi tulum)
Kaymak, Bal, reçel çeşitleri (ben ekşisi olan reçelleri daha çok seviyorum, turunç, portakal, vişne, kızılcık gibi)
Simit evet, çok seçiciyim bu konuda :)
Bir de kızım son zamanlarda bir pankek yapıyor, mmm. Ben böylesini yapamıyorum. Öğreteyim sana diyor, istemem ki, onun elinden olduğu için daha bir tatlı...
Yanına mutlaka çay, bergamut kokulu olacak.
Ptesi yapılır mı bu, bir hafta bunun için yaşıyorum ben. Hafta sonu gelecek o kahvaltı edilecek.
Allah olmayana da versin, amin!

çok iyi olmak kaydıyla, simit, çiçek ve çam balı, kaymak, yumuşak ve sert peynirler (ezine peyniri tadında olacak, ithal peynir değil), tahin-pekmez, taze sıkılmış portakal suyu, çay, gerçek tereyağı, gerçek meyveden reçeller (çilek özellikle), kızarmış ekmek, taze çeri domates + salatalık. bunlar şart ve mecburi ve dandik olmayacak yani gerçek kaliteli olacak.

Beklemiş lahmacun
Fıstık sarma

tasdikli bir sefa pzvengi olarak.

gocek d marin kahvaltisi. ustunu gormedim.

bence en önemli şey ekmektir. kaliteli iyi bir ekmek olmadıktan sonra gerisi boş. içerikleri herkes saymış zaten tekrara gerek yok

Iyi demlenmis kahve. Kopuklu sarap. Cok iyi zeytin ve zeytinyagi. Cok iyi ekmek. Taze yesillik (feslegen ve semizotu favorim), humus vs... Pazar kahvaltisini boyle yapiyorum.

Ege´de bazi yerler inanilmaz iyi otlu gozleme yapiyor. Sadece otlu gozleme ve yanina buz gibi nar suyu.

Bazen de tek basina smoothie bowl 10/10 kahvalti.

En az 5 çesit peynir

kavurmalı, soğanlı ve patatesli yumurta (hepsi bir olacak)
tam yağlı yumuşak beyaz peynir
patates kızartması
bal kaymak tereyağı
zeytin
çay ve taze sıkılmış portakal suyu
kızarmış ekmek

Kahvaltiyi "cok" seven biri olarak iki haftadir diyette dogru duzgun kahvalti yapamiyorum. Oncesinde de 6 aydir yurtdisinda oldugum icin yine dogru duzgun yapilamiyor. Unuttuklarim kesin vardir ama hayalimdeki ve 10/10 diyecegim kahvalti su sekilde:

-ezine peyniri, tulum peyniri
- visne, gul, ayva, bogurtlen recelleri (mumkunse sut receli)
- bal kaymak
- tahin pekmez
- sahini (tahin bal tereyagi ile yapiliyor. Birkac sey daha ekleniyor olabilir hatirlamiyorum)
- anne tipi patates kizartmasi
- muhlama
- sahanda yumurta
- susamli/cekirdekli pastane simidi, paskalya coregi, pogaca, tuzlu katmer

Yanina da ilik süt

Ben bu kadar et ağırlıklı kahvaltı sevmiyorum. Tabağa bakarken fenalaştım. Ege kahvaltısı bence 10/10. Taze organik sebzeler, yeşillik, bol zeytinyağı, çeşit çeşit peynir ve reçeller, bal kaymak, otlu peynirli gözleme. Et olarak yalnızca sucuklu veya pastırmalı yumurta yeterli.

Ben et, peynir, yumurta vs yemiyorum. Tatlı çok sevsem de kahvaltıda tatlı da aramıyorum pek. Benim için en önemli şey kahvaltıda birkaç çeşit sıcak yiyecek olması. Şunlardan oluşan bir sofra 10/10 bu yüzden benim için:
- Simit (en olmazsa olmazım bu ve kesinlikle çıtır sokak simidi olmalı)
- Pişi
- Patates kızartması
- Domates soslu biber kızartması
- Pırasa, patlıcan vs. sebzeli bir börek
- 2-3 çeşit zeytin
- Bu madde birçok kişiye saçma gelecek muhtemelen ama kahvaltıda en sevdiğim şeylerden biri önceki günden kalan kısır, patates salatası, baklagil salatası gibi şeyleri yemek. Bunlardan biri varsa sabah mutlu uyanıyorum resmen.

İstanbul’da Beşiktaş Kahvaltıcılar Sokağı’ndan Çırağan’a kadar çok fazla yerde ve konseptte kahvaltıya gittim. Hiçbirine ve hiçbir yörenin kahvaltısına bayılmadım açıkçası. Çok çeşit olan yerlerde lezzet olmuyor pek, az ama öz çeşit olan yerlerdekiler de asla gözümü doyurmuyor. Bu yüzden en iyi kahvaltının evde hazırlanan kahvaltı olduğuna inanıyorum artık ve eskisi gibi bir kahvaltı uğruna kilometrelerce yol gitme hevesim yok hiç.

Sadece Bodrum’da bir kahvaltıcıya gitmiştik ve orayı gerçekten çok beğenmiştim. Çok memnun ayrıldığım tek kahvaltıyı sadece Ege’de buldum yani şimdilik.

Çayın olmadığı bir kahvaltıya 10/10 diyemiyorum.

Beyaz peynir, yöresel birkaç çeşit ve kaşar. Yeşil, siyah zeytin, bir de haşlanmış yumurta yeterli. Salatalık ve birkaç dilim meyve de olsa harika olur benim için.

karaköy böreği olsun bi de çay bi de sigara daha iyi kahvalti yok benim icin.

sadece yumurta, belki salatalık ya da domates olabilir yanında. her gün yemekten sıkılınca yeşil elma ya da muz. sabah az yemek daha güzel bence :)

iyi pişmiş, altı kayış gibi olmuş ama sarılarına dokunulmamış sucuklu yumurta.
taze su böreği. sıcak, taze çavdar ekmeği. çavdarlı ekmek değil, çavdar ekmeği.
zeytin, peynir, (birkaç çeşit olabilir) salam, salatalık.
bir iki çeşit tatlı: reçel, nutella ya da tahim-pekmez gibi.
demli çay.

Yukardaki akla gelenlerden ziyade
Kuru domates
Ufak tostlar içerisinde farklı sosların olduğu
Zeytinyağı nar eksili zahterli bir karışım
Reçel türevleri ama ceviz reçeli yaban mersini reçeli gibi
Ekmek çeşitleri ama düz beyaz tam buğday ekmelerden farklı ve el yapımı olmalı
Fındık ezmesi

Kızarmış ekmek, tereyağı, domates-salatalık, biri tulum en az 2 çeşit peynir içeren kahvaltı. bal-kaymak da varsa süper olur. gerisi ekstra benim için.

senden benden iyi besleniyor.

Abartmasak. Prompterdan okuyor geciyor. Hesap verme, muhabir sorusu cevaplama vs de yok. Seyahatler desen en konforlu ucaklar, araclarda.

Abartılacak birsey değil. Gerçekten ben de çok merak ediyorum. O metini okumak bile yorar insanı ya. Ben o yaşta hayatta o tempoyu kaldıramam.

senin benim gibi beslenmiyor adam . koca ülkenin başkanı. günlük hayatta bizim hayatımızda yer etmiş, yorucu sıkıcı şeylerin hiçbiri yok hayatında. kendi normal hayatınız gibi düşünmeyin normal bir işte çalışmak gibi vs.
çamaşır yemek bulaşık ulaşım vs. hiçbiri problem değil hepsi en iyi, en konforlu en kaliteli şekilde hallediliyor. amiri yok hesap vermesi gereken biri yok. işi stressiz demiyorum elbet en stresli işlerden ama yetkileri ve gücü olağanüstü. iş motivasyonunu iş tatminini düşünün. ülke yönetiyor. koskoca 80 milyon onun ağzına bakıyor. nefret eden olduğu kadar yoluna canımı veririm diyenler de var. size hiç bir adet insan evladı senin için ölürüm, yoluna can feda tarzı bir şey söyledi mi?

günün sonunda tek yapması gereken halkın karşısına çıktığı o bir saatte en iyi performansını göstermek. e onu da 40 yıldır üst düzeyde yapıyor zaten. gözü kapalı da çıksa oraya gene yapar.

gucu seven birisi bence, ve bu onu besliyor
ayrica bizlerden cok daha iyi beslenip daha programli yasiyordur
bugun hangi corabimi giysem diye dusunmuyordur, corap danismani falan vardir.
ama evet yasina gore gayet dinamik gorunuyor

exlibris'e katılıyorum. benim de bu tarz tanıdıklarım var, mesela dedem 80 yaşında, covid geçirdi alzheimer parkinson kalp bel fıtığı ne ararsan var. ama işine öyle bi tutkuyla bağlı ki hala dükkanına gidiyor. evde 2 muhabbet edemiyoruz, dükkana gidince aslan kesiliyor adam. yani tutku sağlıklı tutuyordur.

bir de beslenme noktası var tabii. şeyma subaşı mesela vitamin enjekte ettiriyordu damardan, ona km bilir ne kokteyller yapıyorlardır.

islam için birşeyler yapıyor olmanın verdiği motivasyon da olabilir ve 7 milyon sülalesinin aç kalmayacak olması. o 7 milyon sülaleden 7 milyar yıl boyu sevap duaları gelecek sonuçta. önemli bence bu da

Tipini gormediniz herhalde, korkuluk gibi geziyor yillardir.

Tabii ki ek takviye aliyordur tum devlet liderleri.

beslenmeden ziyade yaşam tarzı ile alakalı. çok genç yaşlardan itibaren sürekli bir koşuşturmacanın içinde olduğu için bu yaşta da yorulmaması gayet normal. üstte de hırslı biri olduğundan bahsedilmiş, o hırs içinde var olduğu için de hiç durmadan yıllardır hareket halinde.

Bir eli yagda bir eli balda, kimseye hesap vermiyor, adamin kankasi darbe yapti kandirildik Allah affetsin dedi cikti isin icinden, utanma, mahcubiyet sifir.

Asil bomba olan malum orgutun dag kadrosu. Hep ayni 3-4 adam senelerdir gak guk ediyor tehditler savuruyor koca devlete, hic mi saglik sorunlari yok, her an olum, operasyon, suikast korkusu, stres yasamiyor mu bu adamlar

her insanın farklı özelliği var
rte nin enerjisi yüksek, hitabeti iyi, konuşmayı seviyor yorulmuyor

gençliğinde topçuluk da var, fiziksel altyapısı da müsait

Hicbir zaman hesabima like ya da takipci alimi yapmadim. Sarap yorumu paylasiyorum ve dediginiz tipte her gün üc-dört mesaj istegi geliyor.

Hesabiniz tehlike altinda degildir, yine de siz uzun-guvenli sifre kullanin, bunun bir zarari olmaz.

Bana da gelmişti geçen. Baktım bağlantı adresi göndermiş sonu .ru ile bitiyor. Cyka yazıp yolladım. Bu sefer hesaba girmeyi denemişler, mail geldi. Ama giremediler tabii. Şifreniz basit değilse ve gelen linklere basmazsanız birşey olmaz.

Hayatımda hiç takipçi satın almadım. Aktif bir hesabım da yok, üstelik gizli hesap. Ona rağmen saçma sapan ergen çocukların kurduğu gruplara ekleniyorum. Hepsini üşenmeyip engellemek gerekiyor.

bana da brazzers ın hesabını takip ettikten sonra gelmeye başladı.

ben çiğ kuruyemişler tercih ediyorum. bir de annas zencefilli kurabiyeyle çok seviyorum. afiyet olsun şimdiden.

@sout park'a katılıyorum. yapması pek pratik sayılmasa da zencefilli kurabiye ve tabi kuruyemiş +1 <3

Hafif tuzlu atistirmaliklar. Kraker, grissini vs.

Sicak sarabin yanina yemek yenmez.

Vaktiniz olsaydi el yapimi Isvec Kanelbullari guzel olurdu.

Spekilatius gibi olmaz tabii hicbir eslestirme. Ama Türkiye´de satilmiyor diye biliyorum. Bunun yerine, bulunuyorsa, tarcinli cookie vs. alin.

sicak sarabin yanina dresdner stollen yakisir. yapan pastaneler de vardir ama bizim pide misali her zaman yapmayabilirler, zira mevsimi degil
www.youtube.com

fırtına çıkması.

Tilki çakal uluması

Bodrum tarafında ıssız bir koyda cakila saplanan aracımın demirli olan tek yattan olayı gorup inen Kanadalılar tarafından karton yardımıyla kurtarılması. O değil de kartonu da gidip tekneden getirdiler.

Arkadaşın sırtındaki sırt çantasından kafayı çıkarmış etrafı seyreden yılan

Yaban domuzunun geçip gitmesi.
Akrep sokması.

Cok yoruldugum ve direk uyumak istedigim bir tur sonrasinda tam uykuya koyulacakken, 10 tane Dan erkeginin partileyecegi ve rezervasyon yaptirdigi bir kamp alaninda oldugumu fark etmem. (Danimarka´da devlete ait kamp yerleri ucretsiz ve online rezervasyon sistemleri var.)

Bi´de bizi partilerine davet edip, benim aslen Türkiyeli oldugumu duyunca, bana, o zamanlar cok taze olan darbe girisimini anlattirmalari.

kızılcahamam taraflarında kamptaydık, sonbahar gibiydi. o yüzden alanın içindeki yolu bir noktadan kepçeyle kazmışlar ki orayı aşmayalım :) ama yolun kenarındaki çimler baya düzgündü ben de orayı geçtim arabayla. baya da ilerledik. iki gün kaldık, birkaç saat yürüyüş yapıp eve dönelim dedik. yürüyüş yaparken ayı izleri ve dışkısı gördük. sonra çadıra döndük. Görevli geldi, kameralardan sizi arıyorum kaç gündür, nerdesiniz yahu falan dedi :)

ben de abi buralarda ayı var mı dedim? var, komşu olmuşunuz ayıyla, şurası ini dedi :) dediği yer de iki yüz metre falandı sanırım. iyi ki gideceğimiz gün öğrendik ayıyla komşu olduğumuzu :)

Telefonun cekmedigi, aracin girmedigi (30 dk yuruyerek gidilebilen) ve aslinda kamp alani olmayan yerde sabah bi sesle uyandik. Yanimizdaki kucuk selalede suyun ustunde bi adam yuz ustu yatiyordu. Hemen girdik suya cikardik, tampon falan yaptik suratina. Agzindan su cikarttik. Ayagi kayip kayalara carpmis ordan da suya dusup bayilmis.

20 dk sonra arkadasi geldi, hic bise demeden gittiler :)

Ateşin üstüne düştüm

Biz de Sakarya Bursa ve Kocaeli'nin sınırında bir yerde orman kenarında kamp yaparken ormanın içlerinden avcılar gelmişti 11-12 gibi. Yakında bir köyün sakinleriymiş, böyle sorgular gibi konuştular başta gıcık gıcık. Arkadaş çay ikram edince gevşediler, sohbet muhabbet derken en son giderken bi şey lazım olursa köyü biliyorsunuz, gelin yardımcı oluruz falan dediler de ayrıldılar.

*bir gün arayla iki kişiye kene yabışması.
*kocaman bomboş koyda sevgililerle kamp yaparken, iki türk kadının dibimize gelip üstsüz denize girmesi.
*kamp alanının eşek, sincap, tilki, domuz, yılan vb hayvanlarca ziyaret edilmesi.
*zıpkın ile vurulan, mangalda pişirilen mis gibi balığı, mangal telini havada ters açarak güzelim balığı kuma düşüren beceriksiz arkadaş.

bunu anlattığımda genelde kimse inanmıyor ama 9 tane şahiti olan olaydır.

kamp ateşi başında 10 kişilik arkadaş grubumuzla geç saatlerde otururken dağın başından ,ateşin yanında oturan iki kişinin isimlerinin yankılanması.

bizden kimse olamaz çünkü herkes o an oradaydı ve geç saatlerde zifiri karanlıkta çok uzak bir noktadan geldi ses. 30-40 saniye kadar uzunca 2 kişinin isimleri bağırıldı dağın başından sonra kesildi.

not: baya yabani bir yerdi etrafta kampçı vs yoktu en yakın köyde baya uzaktaydı.

2 arkadaşım var, biri Rus biri Ukrayna'lı ile evli. Her şey güzel gidiyor söylediklerine göre, epey güzel anlaşıyorlar hanımları ile. Biri Facebook üzerinden tanıştı diğeri de çalıştığı mekan vesilesiyle. Nasıl tanışılır konusunda cahilim, bir şey diyemeyeceğim ancak arkadaşlık siteleri üzerinden şansınızı denemenizi önermem. Belki ortak arkadaş varsa onun vasıtası ile Instagram gibi sitelerden vs. bir şeyler denenebilir. Azeri bir hanımla evli dostum da var bu arada, o da muazzam memnun hanımından. İlla ki şans faktörü de lâzım bu işlerde.

Bizim eski is yerindeki arkadaslar tinder premium alip konumu ukrayna yapiyorlardi. Birkac ayda bir ukrayna yapip donuyorlardi. Sadik olurlar vs konularinda genelleme yapilmamasini oneririm hic bir millete. Normal bir kisi ile nasil evlenilecekse onlarla da oyle evlenilir, kasa goze bakarak evlenme olmaz.

"Evlenilecek slav ariyorum" diyerek bulunmaz sanirim, biraz sans. En yakin arkadaslarimdan biri swarm'da tanisip evlendi, tanistiklari zamani bilmesem inanmam.

Tüm Slavlar sadık olabilir mi allah aşkına asfasfa. Her milletin iyisi kötüsü var, bizim bi yakını dolandırıp kaçtı mesela Rus bi genç kız.

türk kızının kıymetini bilin +1

eve kedi mi alıyorsun ya, bu nasıl bir tavır? sen evlendiğin insanla hayatını paylaşmayacak mısın, belki birlikte çocuk falan yapmayacak mısınız? olaya bakış açın bu mu yani "türkiye'de yüzü ve huyu güzel türk kızı yok, hmmm o zaman rusya'dan kız bakayım"? elma mı seçiyoruz pazardan? evlenmeye ikna etmek ne demek? karşılıklı sevgi, saygı veya hiç değilse benzer bir yaşam tarzı & fikir birliği falan beklemiyor musun? "sadık olur diyorlar" ne ya jdfdjfdk okudukça deliriyorum.

evleneceği insana böyle muamele eden birinin huyu güzel bir insanla karşılaşma ihtimali yok bence, öncelikle bakış açını değiştirmeni tavsiye ederim. eğer kendini kandırmak istiyorsan, cebinde paran varsa "sadık rus" çok bulursun. sana seks de verirler, yemek de yaparlar, kocişim cicim diye takılırlar onlara para verdiğin sürece. ha ama canları sıkılırsa veya paran biterse durum sıkıntılı. bu kafayla rusun "huyu güzel" olanı bakmaz sana. çünkü düşünce tarzın acayip çirkin. herhangi bir ülkenin iyi niyetli, düzgün bir vatandaşı kendisine meta gözüyle bakan, "herhangi bir kadın" olarak değerlendiren adamla birlikte olmak istemez.

bunu slav kızlarına çamur atmak için yazmadım bu arada, benim kız arkadaşım slav ama kendisine böyle saçma bir tavırla yanaşsaydım muhtemelen yüzüme bile bakmazdı. köpek cinsi değil bu, "türkler kaka slavlar sadık" şeklinde bir yaklaşımla evlilik arayışına girilmez.