Çok saçma.
Burası 200 kişilik bir şirket. En azından üst yönetimde, böyle şeyler hiç olmuyor.

Karşısındakileri umursamayan ya da kendini üstün gören insan olduklarını düşünmem, özensiz insan derim sadece. Özensiz insan, özensiz insandır. Bazılarının da yapısı öyle işte.

Bizde olmuyor. Olsa çok garipser miyim bilmiyorum, ama ben dikkat ederim her zaman. Çok yoğun olduklarından ya da telefondan yazdıklarından öyle oluyordur diye düşünürüm sanırım. Ama tabi bunu şuan yazım yanlışı yapmadıkları için düşünüyorum, belki sizinki gibi bir durumda rahatsız edici olabilir tabi.

devilred gibi dusunurum aynen.

bizim ceo yapıyor arada o da telefondan mail yazdığı zaman. telefondan mail yazan her insan evladının başına gelir ama bence, olayı saygıya bağlayıp abartmaya gerek yok.

müşteri memnuniyetini yüksek tutmak adına bazı firmalar tarafından zorunlu tutulan bir uygulama bu bildiğim kadarıyla, kendi adıma gerçekten çok rahatsız olup üzülüyorum.

Yan masamda oturan amca (office asistanımız) öyle konuşuyor. "Tabi efendim hemen hazırlıyorum, anladım efendim" şeklinde her diyalogta bir kez geçer minimum. Rahatsız oluyorum ama alıştım, aramızda samimiyet olsa da o böyle mutlu, yani adamın tarzı bu.

Bana efendim denilecek bir işte çalışmıyorum ama bilhassa cafelerde restoranlarda beni çok rahatsız ediyor. Kibarca görevliye bana böyle hitap etmeseniz, diye de söyleyemiyorum. Bu rahatsızlığımı ne şekilde dile getirebilirim? Onerisi olan paylaşsa makbule geçer.

Etmiyor.

@amaranta ursula, bu durumdan ben de muzdaribim. sanki bu konuyla ilgili uyarıda bulunulursa karşıdaki kişi kendisini kötü / ezik hisseder gibi geliyor.

Rahatsız oluyorum.

Çok rahatsız ediyor. Bir de bir utanıyorum. Çok söylerse de karşımdaki "lütfen böyle demeyin" diyorum.

Bir çok manaya gelir bu. Genel olarak insanlar arasında buyrun demektir. Her kelimeyi olduğu birinci manası ile anlarsan, başardığın bir işten dolayı sana - kral adamsın, dendiğinde altında taht ve başında tac hissetmeye başlarsın.

aşırı rahatsız oluyorum, kibar bi şekilde uyarmak da olmuyor haliyle karşı taraf kötü hisseder.
cümlenin sonuna ben de efendim eklicem bakalım nolacak.

Evet, rahatsızlık verici. İnsan üzülüyor duyunca. Sırf "para veren", iyi giyimli, iyi statüde diye başka bir insanın diğerine o şekilde hitap etmesi ya da etmek zorunda bırakılması, bu dünyaya ve düzenine olan nefretimi daha da körüklüyor.

@1adam yanlış anladığını düşünüyorum. Çünkü benim bahsettiğim şeklindeki kullanımı daha çok eğilip bükülerek (mecaz) kullanıyorlar. O gereksiz saygıyı hissedebiliyorum.

@r.j
Kişiden kişiye değişen bir şey olduğundan fazlası artık niyet okumaya girer. Zahire göre hüküm verilir bu gibi konularda. Bu arada dil alışkanlığından dolayı da olabilir.

yukarıda bir arkadaşın da dediği gibi bazı işletmeler bunu zorunlu kılıyor, eğer öyleyse bende aynı nezaketle yüksek perdeden devam ediyorum. Teşekkürler beyfendi gibi. Bu gibi nüansların iletişimi sekteye uğrattığını düşünüyorum. Ancak senin ifade ettiğin biçimde, hiç mecburiyeti yokken gereksiz aman efendimleri duyduğumda rahatsız değil, irrite oluyorum. Demek ki öyle hissetmek istiyor diye bozmuyorum.
Bu arada Çok tatlısın rahipcim, ne güzel düşünüyorsun ince ince :)

Bilakis hoşuma gidiyor.

Birinin bana araba kapısı açması ve ceket tutması daha çok rahatsız ediyor. Yahut görevlileri 'onlara iyi davranmak' artı puan getirmediği için takmayanlar veya aşağılayanlar daha çok rahatsız ediyor.

Efendim diyene siz diye hitap ederek durum dengelenebilir.

çok rahatsız oluyorum. özellikle kafelerde vs evet. muhtemelen hepsinden küçüğüm, sırf müdürleri "saygılı ol" diye baskı yaptıkları için diyorlar, hoşlanmıyorum :/ ezilip büzülüyorum.

Bir kere Lydia'ya girdim iPhone'un kulaklığı bozulmuştu. Bir tane teyze vardı ve üzerinde üniformaya benzer bir şey vardı. Merhaba deyince merhaba efendim dedi bir de aha dedim çalışan herhalde. Sonradan anladım ki çalışan değilmiş, üzerindeki de lacivert bir takımmış. Sonra gittim dedim kusura bakmayın sizi çalışan zannettim.

Yani kimi insanlar kibarlıktan da diyor bence pek sıkıntılı bir kelime değil daha önce senin gibi düşünmüşlüğüm olmuşsa da.

Köleliğe karşıyım, asla..

youtu.be

Efendi efendii kendine gel dediklerinde rahatsız oluyorum.

beni rahatsız ediyor.

Rahatsız etmez. Özellikle hoşuma gitmez ama rahatsız olmam.

Kuryenin efendim demesi normal; o çalışan, sen müşteri olduğundan müşteri efendi oluyor hizmet sektöründe.

Ben arada sırada derim. Sadece telefonu açarken diyenler rahatsız eder.
Örneğin yanınızda biri telefonu açar

- Efendim
- Tahminen karşı taraf (mehrba ben şu)
- Efendim
- şununla görüşecektim
- efendim

3 kere efendim diyenler var

Alo, buyrun konu nedir demek yok

Onun dışında bazen öğrencilerime de derim. (Üniv. bazen yük lisans doktora)
Tamam efendim, anladım sadede gelin anlamında.

Evet bizim bir güvenlikci abi hep öyle ben ona abi dedigim hale efendim der her cumlesinden sonra. Sinir olurum, bence yalakalik başlangıcı.

ben de rahatsız oluyorum. karşılık olarak o kişiye de efendim denirse bir nebze iç rahatlaması oluşuyor, "teşekkür ederim efendim" gibi; bu da önerim olsun.

Evet oluyorum.

Ama bunu diyen insan grubu yaşıtımsa, hocam/kanki vs diye gereksiz samimiyet kurup egale ediyorum.

Eğer büyükse de abim/ablam dan yürüyorum. Böyle yapınca gereksiz saygı göstermek zorunda hissetmiyorlar.

evet rahatsız oluyorum. (yani nasıl bilimadamı yerine biliminsanı demeye daha kendim bile adamakıllı -insanakıllı!!XD- alışmamışsam, toplumda bunun yeri olmasından rahatsız oluyorum. üstüne bir de "efendim" diyen dediğiniz duyguyu veriyorsa ayrıyeten rahatsız oluyorum.)

ama işte ruhu ezikler bundan hazzettikleri için bu tür acımasız işlerde çalışan insanlara "rica ederim, ne efendimi" diyemiyorsun da bu sefer normalde belki takınmayacağın bir yakınlık duygusuyla "sağol kardeş" falan diyorsun. arayı tutturamadığım da oluyor; bazıları da "babamın oğlu musun" duygusunu yaratacak karşılıklar veriyorlar :))) bu dünya bir garip yani. mesafe koymaya özellikle kalkıştığım da oldu, insanına göre değişiyor. ama "efendim" beni hep rahatsız etmiştir hakikaten. biraz karmaşık oldu: "efendim" demezse "götüm" demek zorunda hisseden ve ruhu eziklere tencere kapak olacak bir çalışan insan tipi yok değil. yani tercih hakkım yoksa bir tek bu insan tipi böyle hitap ettiğinde rahat olabilirim.

ben olsam siz ile başlardım. tabi çalışma ortamına göre değişir de bence her zaman siz, hanım/bey iyidir. bence birden siz'e geçersen sorun olduğunu düşünebilir. aranız iyiyse kendisine sorabilirsin.

ilk günlerden sen dememek lazım, bana göre. hanımlı ya da sizli konuşup ilerleyen süreçte sene geçiş yapardım yavaş yavaş. diğer çalışanları vs de gözlemleyip, ona göre de karar verebilirsiniz.

Hocam çok geç olmadan sor. Ben herkes siz diyor diye siz dedim ama nasıl hitap etmemi istersiniz de.

Ben de iş ortamında sizli bizli kullanıma uyuz oluyorum resmen ağırlaştırıyor işleri

Bence sormak en mantıklısı, "x hanımcığım ben ilk başlarda sen dili ile konuştum sizinle ama hiç de sormadım siz hangisini tercih edersiniz diye, hanım ile devam mı edeyim ne dersiniz?" gibi :)) uzun oldu bu biraz ama kısaltabilirsin.

edit: ichayla aynı olmuş. o halde icha +1 :)

eger sorarsaniz "farketmez" yanıtı almanız olası ancak, eger "bağlı olduğunuz" biriyse, bu durumda "siz" demeniz daha uygun olur.

işyerinde, hele ki ilk günlerde, "sen" diye hitap edilmesi hiç iyi bir davranış şekli değildir.

açık açık sor. bunda çekinecek bir şey yok.

En iyi çözüm sormak. Siz dediğim üstlerim bana zorla sen dedirtiyor. O yüzden öyle genelgeçer kurallar yok. Kişilere bağlı.

ne kadar basit sorunlar ne güzel. siz demen gerekir.

2 yıl çalıştığım iş yerindeki müdüre herkes ahmet abi derken ben ısrarla ahmet bey dedim. bigünden bigüne de adam bana siz demene gerek yok demedi. sonra orayı bıraktım başka bir yerde ben yönetici oldum. bazıları bana kablelvuku bey, hocam,şefim, kablelvuku diyo. kablelciğim diyene gidip "aramızdaki mesafeyi koru" demiyorum. ben de siz diye hitap edilmesini tercih ediyorum.

kişiden kişiye değişir bu.

ben de siz ve bey kullanarak başladım. belli bir zaman sonra bana abi diyebilirsin dedi :D tabi nasıl alışırsan öyle gidermiş şimdi abi diyemiyorum ama ofiste bey,siz kullanıyorum dışarıda bazen abi diyorum.

ama eski çalıştığım ofis çok kalabalık bir yerdi senli benli, ablalı, abili konuşurdum stajyerim diye. baktım bir süre sonra seni çocuk görüyorlar, her şeyi söyleyebileceklerini zannediyorlar. ben de dedim ki bundan sonraki yerde hanım, bey, siz, biz olacak dedim.

özetle, başlangıç olarak sizli bizli hanımlı beyli olmak iyidir. adam yerine koyarlar.

eganba ya da babil

odakitap çok hızlıydı. Bugün alışveriş yap, yarın elinde olsun.

kitapyurdu. hem cepteteb enpara vs kampanyaları sürekli var, hem çok hızlılar

eganba çok methediliyor
Ki̇tapyurdu için konuşayım Son 3 ayda 5 sipariş istedim farklı şehirlere sorunsuz ve hızlıydı

Egenba veya odakitap aynı zaten

eganba dan verdim siparişimi, teşekkür ederim.

Daykmandan alma da. Hemen pert oluyor

Hotiç iyidir.

Matraş da başarılı ama nerelerde satılıyor bilmiyorum.

Fossil e bak. Boyner’de çok çeşiti oluyor.

ben de sormmuştum.
eksiduyu.ru

ben çok gözlü, dik formatta bakıyordum, tergan aldım memnunum. matraş kullanmadım ama istediğim gibi bir model bulsam matraş alacaktım.

Eminönü'nden Beyazıt'a doğru çıkarken Mercan olarak bilinen bölgede solda bir cadde vardır. Av bayilerinin, asker polis malzemesi satanların olduğu bir cadde.

O caddeden içeri girip ilerle ileride sağda bir cüdan ve kemer toptancısı var. Ortalama 40-50 TL fiyatlara taş gibi cüzdanlar var.

Yolun düşerse bir bak, cüzdanda benim için fiyatı mühim değil fakat istediğim özellik ve boyutlarda cüzdanı hiç bir yerde bulamayıp burada bulmuştum.

tekrardan yanlis kullanim

Bana ikisi de yanlış gelmekle beraber, "yeniden merhaba" deniyorsa "tekrardan" da denir diye düşünüyorum.

edit: www.tdk.gov.tr
tekrardan zaten hiç yokmuş :)

tekrardan yanlış +1

“Tekrar merhaba” hem kulaga hem de goze hos geliyor bence. Dogru kullaniminin da oyle oldugunu biliyorum ben.

+1


Tekrardan diye bir şey yok.

Tekrardan diye bişey vardır ama cümledeki görevi açısından benim söylediğim şekilde yoktur olarak anlıycam izninizle. "3 tekrardan sonra hareketi bırakınız" oluyor çünkü. Bu şekilde kullanıldığı için ağzıma gelmiş olsa gerek, gereksiz bir pekiştirme...

Tekrar

xxxxxx & yyyyyy

Yani x kişisi y kişisine alıyor değil mi?
bu şekil?

heyarramhe ile iletişim kurduk. babilbaligi henüz mesaj göndermedi bana.

Her iki kişiyle de iletişim kurduk.

Her iki kişiyle de iletişim kuruldu

İki tarafla da iletişim halindeyiz.

bartman'a ulaştım, kasux bana ulaşmadı. :/

"kullanıcı adı" ile iletişime geçti, "voyage" henüz benimle iletişime geçmedi.

Her iki taraf ile de iletişimdeyiz.

İki tarafla da iletişime geçildi.

karnım doymak bilmedi'ye salı günü mesaj attım dönüş yapmadı henüz.

smokee henüz iletişim kurmadı.

Her iki kişiyle de iletişim kuruldu

kitap alacağım siyah gece ile iletişime geçtim :)

iki tarafla da iletişim kuruldu. ben kitapları gönderdim hatta :p

İki tarafla da iletişime geçildi.

karşılıklı iletişime geçildi.

eriksatie'ye yarın postalıyorum. yalnux da benim adresi aldı...
edit: benimkini gönderdim. bekliyorum bana gelecek olanı da...
edit2: benimkisi de geldi. teşekkürler yalnux...
edit3: eriksatie'e de ulaştı. keyifli okumalar...

bir kitap hediyeleşmesini daha kazasız belasız tamamladık, şükür...

IncredibleMau ile karşılıklı çıkmışız zaten.. iletişim kurduk..

Bizde de iletişim sağlandı.

İki tarafla da iletişim kurduk.

Bana kitap alacak olan karamaleksey ile iletişime geçtik. Ama benim kitap alacağım voyage'dan ses çıkmadı :)

İki tarafla da iletişim kuruldu.

Hemsta ile iletisimdeyiz, kingdagos henuz ulasmadi.

Her iki tarafla da iletişim halindeyiz.

@monicapp bugün kitabını gönderdim.

geç kaldığımı biliyorum ama benim gibi çekilişe katılamayan var mı? birbirimize gönderelim biz de.

Kitap alacağım kişiden ses çıkmıyor.

İki tarafla da haberleştim.

pati'yle iletişime geçtim, burya da benimle iletişime geçti hatta kitaplar(!)ımı gönderdi :)

karnım doymak bilmedi ile iletişim kurduk.

smokee'nin mesajına cevap vermiş olmama rağmen "yeni" mesaj atarak mesajıma cevap vermediniz yazmış. ona da cevap vermiş olmama rağmen yine dönüş yapmadı. ne yapmaya çalıştığını anlamış değilim?

1- benim annem de böyle yapar ama soğan havuç vs koymuyor.
2- düdüklüde yapıyor.
3- 24 saat nedir ya. düdüklüye göre ayarlamalısın bence

Ne kadar kaynatırsanız o kadar iyi ama 24 saat falan genelde endüstriyel mutfaklarda yapılandır. Kasaplarda her gün kemik olmayabilir, belli günlerde geliyor olabilir, onu öğrenin önceden derim.

İçine bir şey koymak zorunda değilsiniz ama işte saydıklarınız gibi kafanıza göre bir şeyler de ekleyebilirsiniz, ben tane karabiber ve önceki yemek yapışlarımdan kalan ve buzlukta biriktirdiğim sebze artıklarını kullanıyorum mesela. Soğutup süzüp plastik çay bardaklarında buzluğa atıyorum, donunca çıkarıp poşetliyorum üçer beşer. Çok küçük buz kalıplarına koymayın, yetmiyor, bin tane kullanmak gerekiyor. Düdüklüde yapmıyorum ben, evde olduğum bir gün ağır ağır kaynatıyorum.

kemiğin dışındakiler tamamen tat katması için. sana kalmış. ama soğan, sarımsak, baharat katarsan ayrı bir tadı oluyor. hele ki kemik suyu olduktan sonra en son sarımsağı kıyıp atarsan kelle-paçamsı bir tad oluyor enfes...

2/3 saate biz ocaktan alıyoruz. düdüklüde belki o kadar bile sürmüyor.

o kadar uğraştıktan sonra evde beyran yapmayı deneyebilirsin.

kemikleri kırdırmayı, tencereye sığacak şekilde almayı unutma.

bence burdaki tarife göre yapmalısınız. zira yararlı bişey yapayım derken bütün malzemeyi çöp edebilirsiniz. pinoeatshealthy.blogspot.com.tr

Dana kemiğini alırken kırdır.
Önce 200 derecede fırında pişir. Kemikler kahverengi olana kadar dursun.
Sonra kemikleri tencereye al. Tepside kalanları da suyla çalkalatıp tencereye al. Yağı, iliği atma.
Et suyuna sebze de ekleyebilirsin ama esası buke garni ile yapılır. Limon veya sirke eklersen kalsiyum da suya geçer.
Et suyu fokur fokur kaynatılmaz, yavaş ateşte tıkır tıkır pişirilr. 4-5 saat pişsin. Fazlası zarar etmez, daha fazla da tutabilirsin. Ben o kadar uzatmıyorum.
Pişerken kefeke olursa delikli kepçeyle kefekeyi alıp at.
Düdüklüde de olabilir ama tencerede has et suyu olur. Düdüklü bu iş için pek uygun değil bence.

24 saat, yemeğe koymalık et suyu için değil, kemik kırığı, menüsküs gibi rahatsızlıklarda içilsin diye kaynatılıyor bildiğim kadarıyla. sığır jelatini denilen şey elde ediliyor olabilir o kadar uzun kaynayınca.

Önce fırınlamak +1

biz de düdüklüde kaynatıyoruz 2 saate yakın. tane karabiber defne yaprağı ekliyorum ben.

benide yazın kitap hediyeleşmelerini pek severim :)

dahil olmayı çok isterim :)

Bu tür aktivitelere göz ucuyla bakıp 5 sn sonra varlığını dahi unutan biriyim. Bu kez çılgınlık yapıp katılmak istiyorum.

Ben de ben de

İlk defa böyle bir etkinliğe ben de katılmak istiyorum, yazabilirsiniz. :)

+1

~kitap duyurusuna "bende dahil olayim" yazan arkadaslara yazim kilavuzu gonderilse daha islevsel olur.

ben de varım, güzel bir anı olarak kalsın hafızamda :)

beni de ekler misiniz ?

#metoo

Yehuuu +1 :)

Ben de katılayım.

katılıyorum.

+1imle ben de dahil olmak istiyorum:)

ben de katılmak istiyorum.

Yılbaşı hediyeleşmesi de güzel yalnız bir kitaplaşma değil :)

Ben de katılıyorum.

Yazar misin beni de

hediyeleşmek güzeldir. geldim ben de.

ben de varım

Varım diyor

ben de varım.

beni de ekler misin

Katılıyorum

varım

yaz beni de.

ben de katılmak istiyorum :)

varım diyor.

yaz buna da yaz.. :)

yaz keke yaz

Bunada varım

+1

merhaba, ben de katılmak isterim.

Katılıyorum.

tanımadığın insanlarla hediyeleşme fikri hoşuma gitmiyor, ama kitaplaşma fikri güzelmiş.
beni de yazın, ama baştan savma bir kitap geldiğini hissedersem ifşa ederim:)

Tabi ki evet:)

yaz kizim

Ben de varım.

Bende bende

yaz beni ya,
anonimlikten ete kemiğe bürüncez ya hadi hayırlısı :)


dur onun da yolunu buldum haha

ya okumuşsa o kitabı karşı taraf. kimsenin de aklına gelmemiş. sana şunu göndereceğim diye de sorulmaz ki. sorulur mu?

beni de yazar mısın?

ben varım, geçen sene de vardım.

ben de. geçen yıl da katılmıştım.

Arkadasa Katiliyorum

hediyeleşmeye bayılırım. :) beni de yazın.

katılıyorum. :))

katılmak isterm

Geçen seneki çekilişten aldığım kitap okuduğum en değerli kitaplardan birisiydi. Bu sene de varım.

ben de katılıyorum.

Katiliyorum, tesekkurler :)

Beni de ekler misiniz?

ben lütfen

+1

ben de

yazz

Beni de ekleyin:)

ben de katılmak istiyorum,

benide yazın lütfen.

Ben de koycam abi ☝️

ben de katılmak istiyorum

katılmak istiyorum :).

Beni de yazın lütfen :)

Beni de ekler misiniz :)

ben de

bunun için duyuruya giriş yaptım. lütfen beni de ekleyin :) organizasyon, düzenleme işlerinde filan da yardım gerekirse elimden geleni yaparım.

Beni de ekler misiniz :)

Çekilişin ayın 10'una alınmasını destekliyorum. Benim için ne kadar erken o kadar iyi.

Eldeki kitabın denk gelme ihtimaline karşı geçen yıl kitaplığımızın fotoğrafını atmıştık çekilişte çıkan arkadaşımıza fakat bana çıkan kişiyle o konuda ufak bir yanlış anlaşılma olmuştu aramızda.
Sadece sevilen tarzlar üzerine konuşulup bilgi verilmesi daha iyi olabilir.
Okuduğumuz kitap da denk gelebilir elimizde olan da. Yapacak bir şey yok.
Bunu göze alıp bekleriz.

Aa bir de unutmadan başlığı açan arkadaşımızın "İçine ufak ufak notlar yazıp eşleştiğiniz kişiyi mutlu edin" uyarısına istinaden belirtmek isterim ki kitabın yazarı dışında kitabın sayfalarına yazı yazılmasından nefret ederim.
Bu yüzden bana kitap gönderecek arkadaştan özellikle rica ediyorum not yazmak istiyorsa ayrı bir kağıda yazıp kitabın arasına koyabilir.
Şimdiden teşekkürler :)

listeye bakılırsa tatmin edici bir katılım görüyorum. katılım faslını ayın 10'unda kapatırsak güzel olur. talihliyle tanışma, kitap üzerine anlaşma ve gönderim işini süre olarak aceleye getirmeden yılbaşına yetiştirmek istiyorum.

10'u bence de iyi. hediyeleşecekler kitap konusunda bir mutabakata varmalı diye düşünüyorum. elbette hangi kitap alınacağı söylenmemeli ama geniş kitaplığı olan kişiler için aynı kitabın alınma ihtimalini ortadan kaldırmak adına kitap zevkleri, türleri (veya bilinen yabancı diller) konusunda bir fikir değişimi yapılmalı.

listeye beni de eklerseniz sevinirim. :)

ah sahane. beni de dahil edebilir misiniz?

Yaz beni de haydi bakalım.

Ayın 10'una alınması iyi olabilir. Böylece düşünmek ve karar vermek için daha fazla zamanımız olur.

Goodreads güzel bir fikir. Tabii herkes her okuduğu kitabı da oraya eklememiştir ama olsun.

ben de varım..

Beni yazın.

yaz abi

Ben de varım

ben de varım.

E süpermiş bu :) Beni de ekler misiniz listeye lütfen?

Burada da varım haydi bakalım

katıldım!

+1 yaz elimde çok kitap var.

Beni de yazar mısınız?

Beni de dahil eder misiniz?

ben de varım!

Yaz beni de.

+1

Benim merak ettiğim bişey var. İlk gün katılımcılar listesinde ilk beşin içindeydim. Şimdi bakınca ortalarda bir yerdeyim. Eşleşmelerle bir ilgisi var mı bunun? Sonradan katılanlar rastgele araya mı serpiştiriliyor? İlk kez katıldığım için merak ettim.

Selamlar, bende varım bu işte (:

abi neden'e verebileceğim tek bir cevap yok da kendimden de ilhamla ihtimalleri sıralayayım; kadınlara bu mutlu olma halini verip de erkeklerde olmamasına sebep veren. senin gibi bir aydınlanma yaşamadım ama; toplu taşımadayken erkeklerin daha çoğunluğunun yüzleri asık gibi geliyo bana da.

- o gördüğün kadınlar, kadınlar içerisinde mutlu olan kısım zaten. mutsuz olanları pek dışarıda göremiyosun. yani kadınlar mutlu oldukça dışarıda oluyolar, dışarıda oldukça da mutlu oluyolar. hiç mutlu değillerse de dışarı çıkmıyolar. bu en yüksek ihtimal kanaatimce. ya da işyerinde/çalışıyor oluyolar ve yine dışarıda göremiyosun.

- bize yüklenmiş evin reisi rolü var. ne kadar inkar etsek ya da eşitlik falan desek de kafamıza filmidir kitabıdır çocukken ergenken yapılan telkinler kafamıza kodlanmış oluyo. ve ona erişemeyince ne kadar iyi zengin ve/veya hayatımızdan tatmin bulur halde olursak olalım bize yüklenmiş bir sorumluluğu yerine getirmemiş olmamın ezikliğini/mutsuzluğunu hissediyoruz. bir kadın için de bunu yapmasa bile her zaman kafasının bir kenarında yine erkeklerde olduğu gibi aynı yüklenmiş rol meselesinden ötürü eli yüzü düzgün iyi kötü hali vakti yerinde biriyle evlenir çocuk yaparım düşüncesi var/olabilir. çünkü biz avcıyız onlar av.
özetle bizi usta bir avcı olamamanın kaygısı sürekli içimizden dürterken, onların kafasının bir kenarında sürekli nasıl olsa av'ım bir avlayan olur demenin getirdiği rahatlık var.

- kadınlar arasındaki kadın kadına ilişkilere dair pek bir şey bildiğimi söyleyemem, ama biz erkek erkeğeyken homofobik algılanması kaygısından ötürü birbirimizi pek gazlamıyoruz; ama onlarda böyle bir kaygı olmasa gerek. rekabetleşmeleri de "sahip oldukları erkek" üzerinden yapma lüksleri var, biz yapsak iş gavatlığa dönüyo.

- kadınlar nasıl oluyosa alışveriş yapınca mutlu olabiliyo, biz olamıyoruz; zaten olsak da kadınlar kadar geniş bir alışveriş skalamız yok. kıyafet kombini için seçeneklerimiz kadınlarınkine nazaran pek az, zaten alışveriş yaparak rahatlamaya geçici de olsa mutluluk temin etmeye kalksan ya araba alcan/al-sat yapıp değiştircen; ya da aynı ceketin farklı renklerinden falan alcan.

o güleç kadınların çoğu bir ailenin geçim derdini tek başına üstlenmiyor olabilir.
benim gördüğüm tr de yaşayıp da bu kadar güleç ve enerjik kalabilen insanlat ya doğuştan ya da sonradan zenginler.
zenginlik ile bişi alabilme yetisi kazandığı için değil insanlar kendilerini günlük hayatın dertlerinden soyutlayabildiği için mutluluk getiriyor.
ekmeğe, benzine, meyve sebzeye gelen zam asgari ücretli mecidiyeköyde koşturan bir elemanın canını yakarken, cebi dolu olan adamın öyle tasaları olmuyor.

Bir de insan neden mecidiyeköyde mutlu gezer ki? Mutsuz kadın da çok ama Dafaisss in mutlu kadının sokakta olduğu tezine katılıyorum ben de.
Sorunun yanıtına gelince, kadınım ama bana da biri öğretse keşke.

Kadınlar erkeklerden çok daha iyi rol yapabiliyor. İçi kan ağlayan bir kadın şuh kahkaha atabiliyor. Biz yapamıyoruz/yapmıyoruz.

baştan belirteyim; erkeğim.

çalışırken hep güleçtim ben. bilin bakalım bugün ne oldu, ne ki... iş yerinde sürekli espriler, olan bitenle ilgili konuşmalar filan... hani o zaman da çok mutlu değildim ve her şey yolunda değildim ama sürekli de pozitiftim, olumluydum. evet işte olup biten birçok şeye karşı da sinirliydim ama genel olarak çok konuşur, güler ederdik yani. ben içimdeki heyecanı her şeye rağmen kaybetmedim.

nedenini bilmiyorum ama tespitine katıldım, yaş farketmeksizin hem giyim hem tavır bakımından kadınlar şık ve özenli erkeklerde bıkkınlık tükenmişlik var

bunu kadınların derdi yoka bağlamıyorum tam tersi türkiyede onca şeyle uğraşmalarına rağmen bu enerjiyi özeni gösteriyorlar

bize de öğretin +1

var sağ olsunlar.

sevgili adayı tadında olup arayıp soran da var, arkadaşlardan da.

var. şu an geçici süreyle sevgili haricinde diğer her türlü seçenek mevcut.

Çok şükür var. Birkaç dostum iki üç gün sesim çıkmasa 'öldün mü lan tırrek' diye ağzıma sıçar.
Annem ve sevgilim zaten 3 saat haber alamasalar 488584839 kere ararlar.
Bir de okuldan arkadaşlar var bi derse girmesem 5 cevapsız çağrı 20 mesaj oluyor kanki niye gelmedin yağv :( diye.

Bundan 2 sene önce böyle değildi ama. Ne oldu da değişti bilemiyorum.

Ablam, yakın birkaç arkadaşım var.
Eski sevgilim düzenli arar sorar.
İş yerindeki çalışma arkadaşlarım sık sık "sopiro, iyi misin? Hayat yolunda gidiyor mu?" falan diye sorarlar.

coyoteyle aynı durum

Marketci kiz buraya gelip brad pitt yazmazsa kendimi bu sitenin onunde yakarim.

evet. aile harici 6-7 kişi var en az. çok şükür, varolsunlar. hiçbirini de aramam normalde malesef. hep onlar arar. bu da benim ayıbım.

yok ki.

6-7 kisi var aslinda ama yine de kendimi yalniz hissediyom bazen

coyote'nin notu +1

Aile harici düzenli soranım yok. Yazık bana ya 6-7 kişi var diyenler var

var, eşim. sağolsun her gün halimi hatrımı sorar

Var. O kişiler de olmasa zaten bu hayat çekilmez.

Var. 1-2 dost biriktirmişim.

Yani "ee sen nasılsın" diyen az ama 1 hafta aramasan arkadaşın dediği gibi "öldün mü lan tırrek" diyecek var bir iki kişi eksik olmasınlar.

humm... yok. ve sanırım sadece benim yok.

ağır yalnızım.

Genelde ben aramam zaten, kötü olan bu. Ama iyi olup olmadıklarını önemserim. Biri belki 2 haftada sorar ama diğeri plan vs için mesaj atar. Teyzem arar bi de.

kimseyi arayıp sormadığım için yok, arayıp soranlar zamanla "hayırsıza bak, ben de aramıyorum" diyerek uzadılar. aile olarak var; bir kuzenim sık olmasa da arar sorar, onun haricinde babam 2-3 günde bir arar hal hatır sorar. eski sevgilim sorardı o da yeni sevgili yapınca sormaz oldu alksşda.

Bulunduğum konumda bir arkadaş var arada konuşup nadiren buluşuruz. Bir de başka şehirde var ortaokuldan arkadaş onunla en az haftada bir konuşuyoruz Face'den, görüşme imkanı olmuyor tabii.

Yani yok sayılır, benim de kimseyi umursadığım yok.

hiç yok. ama ben de kimseyi aramıyorum.

Yok. Sevilmek istiyorum ben de. Yani olmuyor.

Var, sağ olsunlar ama ben onlarla konuşacak zamana sahip olamıyorum bazen.

ekşi duyuru whatsapp grubundaki arkadaşlar dışında kimsenin soracağını sanmıyorum

çekirdek ailem ve sevgilim var. öyle arayıp soracak bir arkadaşım yok ekstra

var ama;

www.youtube.com

Rahatlamayı geç, öldürebilir.

Kaça geçtin, lise2 mi?

ölmeyi bayılmak sanıyor olabilirsin.

(bkz: şark bülbülü)

İntihar başlığında sordukların kendin için miydi?

Eğer öyleyse bu konudaki cevabım evet, eşşek sudan gelinceye kadar dayak bazen lazım.

iyi bir dayak bazen herşeyi çözer.

Dayak tahatlatır ama kavga edicem diye sallama pıçaklı olayın içinde bulursan kendini o zaman tehlike. Yoksa özellikle anne dayağı şifalıdır.

aşağıda başka bir duyuruya yazmıştım. boksa başla. dayak ye ama kontrollü ye. gerçekten iyi hissettiriyor.

Eğer içinde birikmiş bir gerilim varsa, geçmişte ifade edilememiş öfke ve tepki gibi şeyler varsa, itiş kakıştan öte daha sert bir fiziksel çatışmanın bu anlamda rahatlatacağını düşünüyorum (ama kayıplar kazancı aşabilir tabi). Abd'de yanlış hatırlamıyorsam bir kasabada her yıl geleneksel olarak bir çeşit boks etkinliği oluyormuş, hiçbir profesyonel deneyimi olmayan sıradan kişiler profesyonel boksçuların karşısına çıkıp şanslarını deniyorlar, tabi fazla sürmüyor. Soruya cevap olarak, yeterince güçlü bir fiziksel acı zihnine bir çeşit şok uygulayarak herşeyi ve önceliklerini yeniden değerlendirmene yol açabilir ve soyut acıya yol açan faktör önemini kaybedebilir. Ama şiddet ortamlarına bulaşmak yerine biraz "sert" çalışılan bir dövüş sporu eğitimine yönelmek daha mantıklı olur. Çünkü orada da fiziksel acı var ama daha kontrollü ve çok daha az risk ile.

Kafanı duvarlara falan vur . Duvar bana ne sert vuruyor, diye düşün , sonuçda etki - tepki meselesi . Kimsenin gururu incinmemiş olur .

Yani ben boksa gidiyorum dayak yesem de çok güzel hissediyorum var böyle bir şey.

Fiziksel acı duygusal acıyı 10 dakikalığına geçirir değmez. Duygusal acı birşeylere odaklanarak, mücadele edilerek geçer. Eğer relatif olarak rahat bir hayatınız varsa zorlanacağınız ve mücadele etmeniz gerekecek işlere girin. Bunun dışında boks ve dövüş disiplinleri de odaklanmanıza yardımcı olur.

Tam tersi değil mi ya, soyut acı somut olanı unutturuyor bence.

noldu hayat bilgisinden mi kaldin ?

Psikolojik acılae bizi hayattan uzaklaştırırken fiziksel acılar bizi hayata bağlar. Yani, evet.

Prag, San Francisco

krakow, cape town, edit:bruges de var.

edit2: konser monser diyorsan, viyana şahanedir o hususta.

krakow +1, bratislava.

@cure peru hep düşündürüyor aslında ya bi yandan. güzel olabilir :)

Barcelona ve budapeste ilk aklima gelenler. bahsettiginiz hisse cok normal. avrupanin cogu sehri birbirine benziyor. bir yerden sonra bir diger avrupa sehrine gitmek insana ayni seyi tekrar yapiyormus hissi veriyor. ben misiri, dubaiyi ve Irani arastirmistim biraz. oralar farkli gelebilir belki.

Hamburg.

Prag, Floransa

edit: ama nereleri gördük de bunları beğendik bu da önemli. bratislava diyen arkadaş mesela prag ı görmüş mü merak ettim. zira bratislavada yarım gün durdum kaçtım ben.

Singapur

Las vegas, san diego, londra, edinburgh, viyana, berlin, riga, sevilla... daha yazardim da durayim :D

orta avrupa ve iskandinav ulkeleri evet, birbirine benziyor ama her sehirdeki farkliliklari gormek, tecrube etmek de sizin elinizde. Bir sehri nasil yasadiginiza bagli.

Ispanya ve italya her bolgesinin ayri mimari, kulture vb sahip oldugu yerler, kesinlikle birbirinin aynisi degil.
Nasil gezdiginizi bilmiyorum ama ben genelde kisa zamana cok yer sikistirmamaya calisirim, buyuk bir sehire gittiysem etraftaki bir ufak koyu ya da daha dogal bi yeri gezmeye calisirim gunubirlik vs vs.

İzmir

(hayır yurtdışını da gördüm)
(hayır İzmirli değilim)

Avrupa'da beni en fazla etkileyen şehir Reykjavik oldu.

Avrupa'daki çoğu şehir aynı geliyor evet. Güney Amerika'da ise 3 ülke gezdim, oradaki şehirler de hep birbirine benziyordu.

Uzakdoğu apayrı bir olay.

Ben bahsettiğin kaşif ruhunu yaşamak için Nepal veya Tibet'e gitmek istiyorum, yani gezgin/kaşif deyince aklıma bu ülkeler geliyor.

yurtdışında topu topu 7-8 şehir gördüm ama brugge çok hoşuma gitti

Muğla
(hayır yurtdışını da gördüm)
(hayır Muğlalı değilim)

Melekler şehri. Senin kriterlerine göre Amsterdam, Berlin, Beyrut, Tel Aviv ve Bangkok yerinde tercihler olur.

berlin sonra barcelona

gidiş için tünel parası, dönüş için köprü parası veririm ben olsam.

geçen gün geçtim avrupa tarafına, tek yön ödedim.

dönüş parası da isterse ne diyeyim diye prova da yapmıştım baya ama tek yön isteyince gerek kalmadı.

Bununla ilgili haber vardı. Taksiciler gidiş dönüş ücreti için tünelin tarifesine göre talepte bulunuyormuş genelde.

biraz diretttim ama yemedi ve 33 tl mi aldı gidiş-dönüş. Dönüşte köprüden de gidebilir, yolcu da alabilir yaptığı haksız kazanç bence de.

Gidiş dönüş alıyorlar atatürk havalimanı kadıköy için 120 TL ödedim

Arkadaşlar, bu tip saçma kazıklanmalardan sıkıldıysanız artık uber ve careem ile tanışma vaktiniz gelmiş bence.

Aman Sen de+1, hadi tek yön neyse (çünkü hatırladığım kadarıyla Avrasya tünelinin ücreti 16TL) ama dönüş ücreti bu durumda bence de haksız kazanç. Her şeyden önce diğer köprüleri kullanarak geçebilir.

dönüş ücreti neymiş ya ilk defa duyuyorum? normalde boğaziçi köprüsünden geçtiğimizde dönüş parasını vermiyoruz ki taksiye, tünel için niye verelim? dedikleri gibi köprüden de dönebilir ayrıca.

okumadım çok uzun.

soruya cevap: mutlu olacağım günleri düşünüyorum. bir umuttur yaşatan insanı.

etrafındakiler dediğini söylediğin şeylerin içini nasıl dolduruyolar, kasıtları ne laf sokma amaçlı mı söylüyolar... bilemiyorum. ama "iş bulamıyon ya ondan" kısmı evet kısmen doğru.

nihayetinde çalışıcaksın bir işte. bir ihtimal birkaç yere girip çıkıcaksın. kabaca söylüyorum hem çalışıp hem parça parça dünyanın çeşitli yerlerini gezmek de oluyo mu nasıl oluyo hayallerindkine ne kadar yaklaşıyo görmüş olcaksın.

hani demek istediğim bir belirsizlik durumu var ve sen de onu evhamla dolduruyosun.

giriceğin iş illa ki seni etkiliyecek, hiçbir şey olmasa bile gününün belli saatlerini ona vericeksin, ama nihayetinde bütün hayatını belirleyen bir şey olmuycak ki. hani kpss--> memuriyet değilse ve iş arayan biriysen olmadı çıkma imkanın da var. ki boş durabildiğine ve söylediklerinden anladığım kadarıyla harıl harıl kapı kapı gezip iş aramadığına göre borç harç sıkıştıran bir şey de yok demek ki.

@dafaisss aslında borç harç yok (kyk'yı saymıyorum...) hala ailemle yaşıyorum. yakında evlilik yok ne bileyim işte kiramı nasıl ödeyeceğim derdi yok. ama liseden beri babamdan para istemediğim için ve elimde kalan tek para da kyk'dan biriktirdiğim üç kuruş şey olduğu için aslında düşünülenin aksine kapı kapı gezip iş arıyorum. HEM DE ANLATTIĞIMIN TERSİNE KARİYER İÇİN. Yeni mezun olduğum için henüz işim yok, babadan zengin olduğum için değil yani. Ben de dünyanın geri kalanı gibi işe girip çalışacağım, işe girmek ve çalışmakla ilgili bir problemim yok aslında üniversitedeyken sürekli çalıştım, garsonluk yaptım, küçük freelance işler aldım, dergide yazdım vs.vs. ama hepsi hayatımı destekleyen ve beni öldürmeyen şeylerdi. Yani şöyle ki freelance işe 2 gün ayırıyorsam bir sonraki gelene kadar boştum. O parayla da yemek mi yerim ya da artık okula malzeme mi alırım neyse, günlük hayatımı rahatlatıyordu. Ama şimdi 8 saat 5 gün olacağı için PARAM OLACAK AMA HARCAMAYA VAKTİM OLMAYACAK kafasındayım. Çünkü eğlence ya da kafa dağıtma anlayışım avm'ye gidip kocişkomla salına salına yürümek değil. Doğada olmak, yeni yerler keşfetmek, trene falan binmek istiyorum. Kulağa inanılmaz şımarık geldiğinin farkındayım, okuyanlar da "ne toy bu" diyordur ama inanın çok samimiyim. Orta direğin de altından gelen bir ailedeyim dediğim gibi işe girmezsem herhangi bir maddi dayanağım yok. Olay çalışmak istememek değil, çalışıp hayatımızı heba ettiğimizi düşünmem.

Ama dediğin gibi belki de hiç tam zamanlı çalışmadığım için böyle düşünüyorum.

instagram çıktı çıkalı çoğunluk özellikle de kadınlar hep senin ruh halinde. Bir gezme isteği dağcılık, bisikletçilik felan. Eskiden millet kpss kasıp msn karşısında sigara tüttürerek mutlu oluyordu.

güzel hayallerin ve masum bir kalbin var belli ki ama burası türkiye piremses ☪

bende aynı senin erkek halindim bi ara.artık senin gibilere bakarken acıyorum(yanlış anlaşılmasın) bu bir içgüdü çünkü.güçlü güçsüze acır.

türkiyede yaşamak için öldürmen lazım.o kalbi çıkart at yerinden tr de yaşamak istersen.tek önerim budur.zaten tr de mutlu da olamazsın hele ist de

saygılarımla

bu ülkede yaşama, güney amerika ülkeleri tam senlik.. 3-5 yıl part time işlerle gez dolaş.. ne güzel işte heyecanların isteğin var..

*ama devam edeceksen de istanbulda bir iş bul hayallerinin üzerine çimento falan dök yeni hayatının temelini at ev borcuna gir.

Kızacaksın belki biliyorum ama bence senin gerçek derdin yok bu mutsuzluklarının tek sebebi bu.

"3 günde İtalya mı gezilir diye İtalya'ya gitmedim" cümlesinin nasıl bir şımarıklık olduğunun farkında mısın mesela? Ben sırf arkadaşlarımla sosyalleşebilmek için bile bir yandan çalışıp para kazanmak zorundaydım.

Başlığı görünce "çok acı var dayanamıyorum" naifliğinde bir içerik göreceğimden o kadar korktum ki ama altında koccaman ergenlik sancıları olan bir kız çocuğu çıktı. Büyüyünce geçer üzülme sen.

Icha +1

soruyu okumadım ama bu aralar mutsuz olanlara echart tolle şimdinin gücü kitabını öneriyorum. bi okuyun bana hak vereceksiniz. pambık gibiyim şu an.

Genel olarak haklısın, özellikle çalışma hayatı hakkındaki düşüncelerin. Çalışmaya başladıktan sonra daha kötü düşüncelere de varabilirsin. Fakat yine de bu derece mutsuz olman biraz da bakış açınla alakalı. Sıfır noktasındayken sürekli 100'ü düşünürsen doğal olarak mutsuz olursun. Sen önce 10ları 20leri düşün ve ulaş sonra zamanı geldiğinde yine yukarıları düşünürsün. Mesela bisiklet senin için büyük bir zevkse ve bisiklet alacak paran yoksa 1-2 günlüğüne kiralayabilirsin. Ülke ülke gezme şansın olmayabilir fakat ülke içinde birkaç şehirden oluşan bir seyahate çıkabilirsin. Bunun için hazırda paran yoksa 1-2 ay çalışıp işten çıkarak yapabilirsin. Yaşadığın şehir seni mutsuz ediyorsa birkaç yıl içinde daha kolayca mutlu olabileceğin bir şehre taşınma planları yapabilirsin. Tabi uzun vadede bir işe girip en azından 3-5 yıl dişini sıkman gerekiyor farklı bir hayatı mümkün kılmak adına. 3-5 yıl çok uzun dersen gerektiğinde 1-2 aylık aralar verirsin kendine. Sonuç olarak sahip olmadığımız şeyler için huzursuzluğa mahkum olmaktansa şartlar dahilinde bir şeyler denemek, iyi kötü sonuçlarını görmek hevesi diri tutmak adına daha mantıklı.

@Icha'nın bakış açısı yanlış olmasa da tam olarak öyle de değil.

Bir insanın canının istediği bir şey varsa ve onu yapamıyorsa mutsuz oluyor. Yıllar geçtikçe de bu mutsuzluk hafiflemiyor, sadece kabulleniliyor.

Yalnız gerçekten de tam zamanlı çalışıp kendine ufak geziler ayarlamalısın.

Bisiklet detayını vermemişsin, onu da yapmıyorsan tam dayaklıksın çünkü mazereti yok.

Yarisini okuyabildim ancak ama yapacak bir sey yok yani ben de 23 yasindayim ve dertlerim var bu dertler de su an hayallerimi isteklerimi gerceklestirmeme engel oluyor. O yuzden su anda mevcut guzel seylere odaklaniyorum ve ileride yapabileceklerime odaklaniyorum.

@redheath 2 3 sene daha kesin olarak İstanbul'dayım. Sonra yurt dışına kaçabilirsem öyle kurtulacağım temelli ya da olmadı daha küçük bir yere. Çünkü İstanbul'da mutlu değilim, kalabalığı ve kabalığı kaldıramıyorum. Doğduğumdan beri burada yaşıyorum ama olmuyor cidden. Geçen gün herifin teki dirseğini kafama gömdü üst geçitte, dönüp "pardon kardeş" bile demedi. Belki küçük bir şey ama beni günde 150 tane böyle şey olunca (laf yemek, tacize uğramak, çöp atmaktan, yemek almaya, tuvalete girmekten, yürüyebilmeye herkesi beklemek zorunda olmak, sıraya kaynak yapan insanlarla debelenmek vs) artık yıpratıyor.

@icha valla ben de sırf sosyalleşebilmek için 50 liraya günde 12 saat çalışıyordum. Çok biliyorum arkadaşlarımın doğum günü olduğu zaman tüm günün parasını sırf huysuz insan olmayayım diye bir bira, bir yemek ve yol parası için harcadığımı.Çalışamadığım yoğun zamanlarda da dediğim gibi kyk'yla yaşıyordum. Üstelik geri ödemesi için yarısını ayırarak. 200 lira gibi bir parayla İstanbul'da özel bir üniversitede okudum ben . 4 sene bir kere bile okul kantininden bir şey almadan, bir kere bile starbuckstan kahve içmeden. O yüzden lütfen o şekilde değerlendirmeyelim. İtalya için de evimdeyken demedim bunu. Erasmus'taydım ve gidilecekse 3 günlüğüne gidilecekti, ne bileyim Çek'e, Macaristan'a gittim 3 günlüğüne ama sanatı din olarak kabul etmiş bir insanın İtalya'yı 3 günlüğüne kabul etmesini bekleme. Ne müzeleri gezebilir, ne mimariye bakabilirim. Tabii ki şimdi hastanede ana babam olsa ne bileyim evden atılsak falan bunları düşünmeye vaktim olmazdı. Ama bu "haline şükretmelisin" kısmına genelen pek katılamıyorum ben. Çünkü sağlık konusunda herhangi bir ciddi problem yok şu an kimsede "eyvallah" ama geri kalan şeyleri bu götürmüyor. En basitinden hayat görüşüm ailemle bir değil. Onlara göre klasik, oku, iş bul ve evlen. Ama ben bu "pattern"in insanların sahip olduğu tek hayatı mahvettiğine inanıyorum. 23 yaşındayım ve lise 2den beri çalışıyorum. Sadece şu an tam zamanlı bir işim yok ama rica ederim para bulmam ve çalışmam gerektiğini söylemeyin bana. Yıllarca "züppe"lerin içerisinde hayatta kalmaya çalıştım. Hocalarım 40ü kişilik sınıflarda 90 liralık ödev isterlerken (değerlendirdikleri şeyi sergi için istiyorlardı, notum vardı ama sisteme girmeyeceğini söylemişti) ben param yok diyince PARASI OLMAYAN OKUMASIN O ZAMAN dediler. Tam bursluydum yani bilmiyorum ne yapsaydım? Para kazanmayı da, parasızlığı da biliyorum. Okulum kep cüppe'yi kiralamadığı sattığı için ona bile gidemiyordum ben. Elbise almaya falan da param yoktu. Kısacası anlattığım kadarını biliyorsunuz hepiniz. Dediğim gibi sıkıntım çalışmamak değil, tembellik değil. Sadece hayatımı bu uğurda heba etmek. Aklımda başka şeyler varken sabah 6da kalkıp işe gidecek olmak.

@harvey biraz karamsar ve sabırsız bir insanım kabul ediyorum. İkisi birleşince de böyle bir şey çıkıyor ortaya. Ben de farkındayım bir şekilde gezilir edilir, annem de diyor mesela "güzel bir işin var adam gibi çalış 5-6 sene sonra 6-7 bin lira maaşın olacak o zaman her haftasonu çık git istediğin yere :)" diye ama bu benim hayat tarzımı karşılamıyor. En azından sokağa çıkınca mutlu olayım istiyorum ya da mutlu olmasam da mutsuz, huzursuz olmayayım bari. Ya da madem hayatımızı heba ediyoruz bari değsin diyorum ama 10bin de kazansan bu ülkede 100bin de kazansan yukarıda anlattığım gibi o dirseği kafana yiyorsun ve kimse özür dilemiyor.

@cikmaz sokaktan cikagelen cocuk ya ben küçükken oturduğum yerde sürüyordum bisiklet, dön dolaş aynı 1 km'in içinde koymuyordu. Sonra Erasmus için gittiğimde, ki Litvanya'ydı gittiğim yer hani Amsterdam falan değil, bisikletle her yere gidip gelmeye başladım, günde 40 km binmeye başladım. Zaten yollar falan son derece müsait, bir de kadın olduğun için suçlu değilsin orada. Ama buraya döndüğümüzde Halkalı'da yaşıyorum. (Bunu söylemem bile yeterli olmalı bence :D) Bisiklete binebilmek için bisikleti arabaya yükleyip 3 saat yol gitmek lazım ya Belgrad'a ya da Moda'ya falan. Onun dışında en yakın Yeşilköy var ama orada kiralanan bisikletleri bile sürmek mümkün değil insan akınından. Hele hele günlük yaşamda kullanmak imkansız. Mavi saçlı bir kadının e5 kenarından okula gittiğini düşünsene. Açık hedef yani. 2 güne kalmaz gazetelerde görürsünüz adımı. Korkuyorum ben bu ülkeden.

ben de sadece ilk paragrafı okudum, sorry :-/ cok sevdiğin bir şeyi yapmak için 30 sene çalışıp para kazanmayı beklersen o para hiç bi zaman gelmez, istediğin şeyi de asla yapamazsın. hemen yola çıkmak lazım

saklanmıştır bir yerlere, çekmecelere, dolaplara, merdiven altı kuytu köşelere iyice bakın. ilan vs ne olsa denerdim ben olsam.

Benimki saatler sonra mutfak dolabının üstünden çıkmıştı bir kere. Hatta kulaklarını görmüştüm artık umudu kesip aramayı bırakıp eve döndüğümde :)

Bir kere de ben eve girerken aradan kaçmış muhtemelen. Geçtim uyudum falan, zil çaldı komşumun elinde benim kedi:) en üst kata çıkmış,o da eve girerken görmüş terasa çıkan yerde, tanımış cam güzeli oğlumu ve getirmiş:)

Arada nasıl oluyorsa kapıdan sızıp apartmanın en alt katına gidiyor saniyeler içinde. Sizinki de öyledir belki. umarım yakın zamanda çıkar:)

teşekkürler, saklanmak pek huyu değildir ama gittiyse geceden gitti büyük ihtimalle, sabah 07.00 ritüeli mama istemek. 6 aydır hiç şaşmamıştı.

teşekkürler.

bodrum yangın merdiveni falan bakın bizimki çok kaçtı oralara

önce ev içi, sonra apartman içi, en son apartman önü ve çevresi. korkan kedi buralara saklanır. sosis salam gibi kokulu bi şeyle arayın yardımcı olabilir.

Geçmiş olsun, buldunuz mu?

Yok ya aksam annem dis kapiyi acmis ben geliyorum diye. O ara kacmis. Alt komsu gormus, kiskislamis, sanirim kapilarin benzerliginden bizimki zannetmis, yukari kactigini soyluyor ama miyavlama falan da duymadik. Kadin da haber vermedi. Ariyoruz.

Ben de bir seferinde dışarıda bırakıp uyumuşum gece. Bir alt katın merdivenlerine pısmış oturmuş buldum sabah. Uzaklaşamamış bile korkusundan. Eğer komşulardan biri dışarı kovalamadıysa hala apartmanın içindedir. Yaş mama falan koyun aşağılara bir yerlere, gelir muhakkak kokusuna oralardaysa.
Geçmiş olsun.

Aynen apartman icerisinde bir yere saklanmis. Bulduk. Cok sagolun :)

geçmiş olsun çok sevindim ya. anlık takip ediyordum :)

heheh geçmiş olsun sevindirici bir hikaye oldu sabah sabah.

ev kedileri kaçınca "gel pisi pisi"den anlayıp gelmiyorlar. bu çok sıkıntı bir durum. mantıken, dışarıda korkmuş olacağı için sahibinin sesini duyunca tanır ve koşa koşa kollarına atlar diye düşünüyoruz ama malesef öyle yapmıyorlar. ben de bir keresinde saatlerce kedimi aradım. apartmanın hemen önündeki arabanın altına saklanmış oysa, başından beri oradaymış. korku içinde beklemiş, onu bulduğumda gel dediğimde korkudan gelemedi bile ben eğilip tutup çekmek zorunda kaldım. ve o arabanın önünden belki elli defa geçmişimdir onu ararken, hiç sesini çıkarmadı.

aklınızda olsun, kumlarının kokusuna geliyorlarmış. ben de hiç denemedim şimdiye kadar ama diyelim ki kaçtı ve uzun süre bulamadıysanız kumunun birazını kapınızın önüne, birazını da apratmanın önüne koyun.

şahsen ben son zamanlarda çokça tekrarlanan konuları bilmeyenleri eleştiriyorum.
nasıl got izlemeyen insan eleştirilebiliyorsa, bağlacı ayıramayan, soru ekini yazamayan insanlar da eleştirilebilir ve daha da haklı bir şekilde eleştirilir.

yıl olmuş 2017, sesli harf kullanmadan konuşanlar var. özellikle mesaj yazarken nbr, slm, ii, napysn falan yazıyorlar.

herkes yazamayan, her şey yazamayan haliyle değersiz oluyor gözümde.
geri kalan dil bilgisi kuralları böyle sanal ortamlarda biraz esnetilebilir ama genel olarak bence düzgün yazmak gerekiyor.

karşı cins de olsa eğer değerlendiririm ama karşı cins yok hiç buralarda.

Iki soru icin de cevabim evet.

Ayni sey sive icin gecerli degil, yani sive buyudugu cevreye bagli olabilir kisinin ve yoreden yoreye degisir. Ama Turkce yazim kurallari degisiklik gostermez, agir siveli konusan birisi bile dogru sekilde yazabilir.

evet

Evet. Kesinlikle objektif bir kriter.

Herkesin fark etmeden de olsa dikkat ettiğini düşünüyorum. Konuşur gibi yazdığı için, yazılı olarak anlattığı şeyi anlamadığım insanlara, kelimeleri eksik ve yanlış yazan insanlara, dilimizi kötü kullanan insanlara önyargım var, bunu yapan bir üniversite hocası bile olsa, bulunduğu yeri hak etmediğine inanırım.

''okumuş insan'' sayılıp doğru cümle yazamayan birisini çok ciddiye almam. ama gündelik konuşmada yazışmada filan çok takılmam, fazla obsesif buluyorum alakalı alakasız yerde ''ama de ayrı'' diye konuya giren tipleri.

ama dediğim gibi, anayasa profösörü adamın maymun gibi tweet atmasını sevmiyorum.

Bence karşıdaki kim olursa olsun çok iyi bir filtre. İnsan kendi dilini doğru kullanmaktan aciz olmasın yani bir zahmet.

Mesleğim gereği fazlasıyla takılıyorum ve bazen hataları düzeltmekten konudan kopabiliyorum. İnsanların bu kadar basit ve şekilsel şeyleri yapamamaları bana garip geliyor. Kültürsüz vs. değil ama dikkatsiz, özensiz olduklarını; zaman zaman ise zeka ile ilgili problemlerinin olduğunu düşünebiliyorum. Olumsuzlar hakkında net olarak karar veremesem de Türkçesi iyi olan insanların kültürlü vb. olduğunu düşünüyorum kesinlikle.

Evet. Kültürsüz, cahil demem ama popüler kültür beslemesi, ilgisiz olduğunu düşünürüm.
Bağlaç konusu özellikle önemli çünkü cümlenin anlamı kayıyor, saçmasapan bişey oluyor. Kelimedeki harf hatalarına çok takılmıyorum, noktalamaları da anlam bozulmadığı sürece tolere ediyorum. Edebi metin, makale vb. değilse tabii.

Evet ve evet

Üniversite mezunu biriyse, yazdıklarını dikkate bile alamıyorum bazen. Böyle bir e-posta geldiğinde Word'e kopyalayıp yapıştırmıştım ve yazım yanlışlarını düzelttikten (de'leri, ki'leri uygun yerlerine koyduktan sonra) sonra okuyabilmiştim. Başka türlü yazılanı anlayamıyorum, okurken ana fikre gelemiyorum, içeriğe odaklanamıyorum.

Arada bir birkaç kelimenin yanlış yazılması önemli değil, herkesin başına gelebilir. TDK bazı dilbilgisi kurallarını 5-10 yılda bir değiştiriyor, senin öğrendiğin 10 yıl sonra yanlış bir bilgi haline gelebiliyor ama üniversite mezunu biri sürekli bir yazım yanlışı yapınca eğitime ve kendini geliştirmeye kapalı olduğunu düşünüyorum. Cahil olduğunu değil; cahil olmayı benimsediğini ve eğitimi reddettiğini düşünürüm. Okumamış biri bunu yapsa yargılamam. Virgül kullanımı çok zor, her yerde doğru kullanılamıyor; yanlış yerdeki virgülü de yadırgamam.

Şive ise apayrı. Şiveleri kültürel zenginlik olarak görüyorum.

Bu 'nbr', 'slm' gibi ifadeler bir mesajın iki kontör olduğu dönemden kaldı. Akranlarımın bir kısmı alışkanlıktan hala öyle yazar. 10 yıl 100 karaktere sığdıracağım diye maymun olmuş bir nesil helak oldu arada.

Karşı cinsle iletişimimde karşımdaki okumuş bir insansa çoook önemli. Şöyle söyleyeyim, 'İçkisi, kumarı yok. Karıya, kıza yan gözle bakmaz. Bir de bağlaç olan de'leri ayrı yazar' derecesinde.

evt yaklaş mamak mümkünmüki!

hepsine evet

Benim için yazım kurallarını bilip bilmemesi önemli açıkçası. bildiği halde kendi istediği gibi yazan kişilere karşı pek bi gıcığım yok. Çünkü ben de öyleyim. Mesela arkadaşım da öyle, cumhuriyet savcısıdır, ama internette beraber oyun filan oynarken ya da Chatlerde çok üstünkörü yazar. Hatta argo. Yazışmalarımızı o an görsen bizi kültürsüz filan görebilirsin belki yani...

Evet.

nerede ve nasıl yapıldığına göre değişiyor. mesela yakın bir arkadaşımla mesajlaşırken, bir gönderi altında goygoy yaparken pek takılmıyorum ama konu ciddiyse yani en azından bir şeyleri anlatmayı amaçlayan bir yazıysa dikkat ediyorum. tabi tek tük hatalar göz ardı edilebilir bence, o an insan aklındakileri yazıya dökerken bir iki bağlacın, soru ekinin birleşik yazılması önemsiz yazının genelinde buna dikkat edilmişse. lakin bazı yazılar var ki okurken nasıl küfrediyorum anlatamam. bu yazım yanlışları arttıkça karşımdakinin cehalet kat sayısı da gözümde artıyor.

yazım yanlışları bir yere kadar ama şahsen karşımdaki insanı tamamen bitiren asıl şey türkçe kelime yerine özellikle yabancı kelime kullanmasıdır. içimdeki cengiz han açığa çıkıyor resmen, cahilliği falan geçtim doğrudan gerzek statüsüne ulaşıyor gözümde.

ölüm vuruşu ise hem yazım yanlışı yapıp hem yabancı kelime kullanıp üzerine bir de bunları matah bir şeymiş gibi savunması.

yukarıda yazdıklarım aynı zamanda her iki sorunun da cevabı.

Disleksi denen şeyden müzdarip olduğum için çok kötü yazdığım dönemler oluyor ve insanlar bana direk gerizekalı muamelesi yapıyor.
Elde olmayabiliyor bazen o yüzden çok çok saçma bir şey olmadığı sürece takılmıyorum.

tek başına yeterli bi filtre değildir tabi ki. adam düzgün türkçe ile yazıyor diye bu onun cahil olmadığı anlamına gelmez.

ama benim için filtrelerden biridir. türkçesi bozuksa karşı tarafın, baştan bi soğuma ve önyargı oluyor.

evet evet evet!
(ayağa basar...)

karşı cinsi değerlendirirken çok iyi bir filtredir, düzgün yazıp da "benim bununla ne işim var" dediğim kimse olmadı. düzgün yazmaya çalışan insan özenlidir, hayatına da özen gösteriyordur. biliyor olması yetmiyor çünkü, bilip kullanmaması haklı çıkartmaz benim gözümde.
bilmiyorsa zaten kesin filtre, yazım kuralları ve imlayı bilmeyen biriyle ayrı dünyaların insanıyızdır, uyuşamayız. önyargıdan öte bir fikir oluşturur bende.

insanların buna dikkat etmemeyi tercih etmesini anlıyorum ama aynı empatiyi "niye bu kadar takıyorsunuz" diyenlerden bekliyorum.

disleksiyi görünce eklemeden edemedim, tabii ki bir bozukluktan ötürü yazamayanlar dahil değil bu genellememe.

Evet. Kesinlikle.

Evet

Bence de evet.
Cahil ağır kalır belki, belli bir bilgi birikimi olabilir ama bunu aktarma biçimi yanlışsa okuyamıyorum yazdıklarını. Şuna da rastladığım oldu; sohbeti çok iyi bilgili kültürlü duruyor, belli bir zeka seviyesinde falan ama bir yazışmaya başlıyorsun felaket. Haliyle ikinci durumun cevabına geçiyor olay, değerlendirme kriterime takılıyor ve soğuyorum.

kesinlikle bir önyargıyla yaklaşıyorum ama bunun çok da doğru olduğunu düşünmüyorum.
he ama "bu adam net kültürsüz, popüler kültür beslemesi, ilgisiz, cahil" falan da demem. o kadar abartmamak lazım bence.

ben çocukluğumda çok fazla kitap okudum. hep ablam sayesinde ama. yani ona özeniyordum, o çok kitap okuyordu ve ben de öyle oldum. ablam da annem babamdan görüp özenmiş onlar da çok okurlar. biz böyle bir ailede büyüdüğümüz için çok şanslıydık. her hafta sonu eve kitap alınırdı mesela çünkü bir önceki haftasonu alınan kitaplar okunup bitmiş olurdu. bizim yaşadığımız ilçede çok deli kitapçılar olmadığı için haftasonu yarım saat uzaklıktaki daha büyük ilçeye gidip oradan alırdık kitapları. kitap konusunda inanılmaz şımartıldım yani, bir gün bile "alamayız çok pahalı, daha yeni aldık ne gerek var, şimdi kim gidip alacak taa oradan kitap, bi haftasonumuz var zaten oturalım dinlenelim evde" falan demediler.

ama kitap dediğin pahalı bir şey aslında. hadi günümüzde e-book'lar var bi şekilde ucuza da okuma şansı var okumak isteyenin ama biz çocukken (90'ların başı) pahalıydı yani. hele daha eskilerde daha da pahalıydı. o yüzden çok da "cahil cühela, allah belanı versin" diyemiyorum. gene de istemsizce uyuz oluyorum ama. çünkü bu imla kuralları en çok çocuklukta öğrenilip yerleşiyor ama büyüyünce de öğrenilemez diye bir kaide yok. yazım kurallarını çocukluğunda öğrenememiş bir insanın büyüyünce bu eksikliğini fark edip oturup öğrenmesi lazım.

ama mesaj yazarken sesli harfleri yazmayanlara inanılmaz sinir oluyorum. onlar lütfen azalarak bitsin. iş maillerindeki kısaltmalara da sinir oluyorum. "FYI" ne ya. yıllarca "bye" gibi bir şey sandım onu ben :D

karşı cins değerlendirirken çok iyi bir kriter bence. tabiki trt spikeri gibi olun demem ama çok göze batan yanlışlar yapıyorsa ve sürekli yapıyorsa aramızda bariz bir kültür farkı var diye düşünürüm.

Evet, ister istemez fikirlerimi etkiliyor.
Arkadaşımla yazışırken ateşli ateşli bir şeylerden şikayet ediyor, anlatıyorsa vs "bende dedim ki" yazsa, "yuh, cahile bak" falan demem. Diğer bir çok durumda derim sanırım.

Benim en sinir olduklarımdan biri, "eylenmek, deyişik" falan diyenler. "Değim yerindeyse" vs yazanlar. Yahu hadi duya duya alıştın öyle sanıyorsun, hiç mi bir şey okumuyorsun da doğruyu öğrenmiyorsun?

Whatsapp/ Instagram/ Facebook vs gibi yerlerde de garip noktalama işaretleri kullanılmasını veya kelimelerin arasına emojiler sokulmasını hiç anlamıyorum. Biri bunu yaparsa hangi cins olursa olsun itici buluyorum. "Yine güzelmi güzel (kalp) (kalp) (kalp) bir Pazartesi (top emojisi) den herkeze (yonca yaprağıx4) şans diliyorum" falan yazan insanlar hayatın anlamını söylese, dönüp bakmam. Bilmesem daha iyi.

Gercek hayatta tanistiysam takilmam, kisi onayimdan gecerek yazili iletisim safhasina ulasmis.

Cook gecmis zaman olur ki Resat Calislar'in "Bir ortamin/toplulugun ritmini yakalamak" ana fikrinde sahane bir analizi vardi bu konuya yakin sayilabilecek.

Bir ortamda/toplulukta yer edinmis, o ortamin ruhunu ve ritmini yakalamis kisiyi internet ortaminda "tabiki" derken bulabilirsiniz fakat bu kimsenin umrunda olmaz. Kisi gercek hayatta kendini kanitlamis ve ait oldugu grubun sartlarini saglayan bir bireydir.

Bu şekilde tanımlandığını bilmiyordum ama bir süredir böyleyim. Hatta ben karşı tarafın anlaması için şöyle açıklama yapıyordum: "Cinsiyetsiz gibi hissediyorum"

Öngördüğüm tehlike de yanlışlıkla aşık filan olup yamulunabilir bu anlayışta.

ARO - Allah razı olsun
ACE yi bilmiyorum
AEO var Allaha emanet ol. :) aklımda ilk canlananlar bunlar oldu valla.
flörtöz bir insanım ben hiç bana göre değil. eğer içinden geliyorsa dene ama yok zorlayacaksan kendini böyle yaşamak için ne gerek var, akışına bırak hayatı.

herkes yapamaz. bazilari seks bagimlisi oluyor. bu arada insanin mutlu olmasi icin yapacagi birsuru sey var ama hepsi bedel gerekiyor. mesela gecen hafta belgesel izlemistim. adamlar 60 gun sadece sebze meyve suyu iciyor zihinleri parildayip bedenleri cosuyordu hayat kaliteleri artiyordu. ayni sekilde porno ve masturbasyonu birakinca da ayni sey oluyor.

Tamer erdem bahariye caddesinde

Minibüs caddesinde Göztepe benzinliğin dibinde Dent Lal de Serhat beyi tavsiye ederim.

Edit: Çene cerrahı aynı zamanda, güvenle azılarınızı emanet edebilirsiniz.

elfen lied.

akame ga kill

kesinlikle izle.

Anime kültürüm yoktur ama izlediğim bi seven deadly sins vardı hoşuma gitmişti o da :| Daha bitmedi gerçi ama şu anda dediğin kadar bölüm olsa gerek.

gantz 2004
ve filmi gantz 0 2016 değişik bi kafası var ben çok beğenmiştim.

www.turkanime.tv den izleyebilirsin çok iyi sitedir.

Shingeki no Kyojin izle.

elfen lied +1
steins gate +1
Shingeki no Kyojin +1

Bu yukarıdakiler bana göre gerçekten çok iyiler.

ek olarak
ergo proxy
black lagoon

Baccano kesinlikle. 13 bölüm mü ne.

code geass
basilisk
devil may cry
hellsing

tokyo ghoul ❤

Shingeki no Kyojin + 1
Noragami

ukrayna kiev
hemen aklına fuhuş turizmi gelmesin gezilecek görülecek çok güzel yerleri var.
daha uzakta tayland kültürleri vs ilgi çekici gelebilir ülke ucuz. ama oralara birkaç günlüğüne gidilmez tabi

Ucuz ve vizesiz diyorsan direk Belgrad diyorum. Ama 3 geceden fazla kalırsanız sıkılabilirsiniz. Gece hayatı çok iyidir. İngilizce olayı sıkıntı ama.

Yabanci diln yoksa yalniz gitme bilen biri olsun ya da turla git demeye geldim.

Almaty- Kazakistan

kirgizistan - issik gol

italya özellikle roma

ingilizce yoksa turla falan bulduğun yere gideceksin hocam. aç tur şirketlerini neler var bir gör. hangisi hoşuna giderse detayını araştır.

ingilizce yoksa tura mahkumsun +1

yunanistan yine iyi bir alternatif olabilir baya türkçe bilen insan bulursun turistik yerlerde.

istanbul'daysan otobüsle selanik patlat

İspanya ya da fransa da olur zaten onlar da ingilizce konuştuğunda cevap vermiyor :) ama ilk yurtdışı gezinde gerçekten de tur mantıklı, sonra zaten kendin araştırır bloglardan falan okur gidersin.
ucuzluğa gelince, gezdiklerimden en ucuzu Pragdı, sonrasını Barselona, Roma, Amsterdam, Paris şeklinde sıralayabiliriz. Romanya - bulgaristanı falan hiç saymıyorum gittiğine değmez.

Ukrayna. Gece hayati seviyorsan Belgrad. Ama gece hayati disinda guzel bir seyi yok Belgrad'in.

Balkan turu. Avrupaya doğru kademe kademe geçişi görmüş olursun.

yurt dışına (yd) ilk defa çıkacaksan ve dil yoksa yalnız çıkmamanı tavsiye ederim. yoksa karanlıkta bir köşeye büzüşüp ağlamak zorunda kalabilirsin.
aslında ingilizce bilmek zorunda değilsin. ama en azından ilkinde yd tecrübesi olan biriyle çıkarsan faydana olur. Tur hiç önermem. Önemli olan nasıl plan yapılır, nasıl gezilir, otel hostel kuralları nasıldır, zor bir durumda ne yapmak gerekir, yd nasıl araç kullanılır gibi şeyleri öğrenmek. Turla gidersen bunların hiçbirini elde edemezsin.
Tecrübeli biriyle gideceksen ilk nereye gittiğinin önemi yok. ama öncelikle avrupayı, hatta italyayı tavsiye ederim. uzak doğuyu falan sonraya bırak.
Gerçekten gezmeye meraklıysan ilk gezinde tüm püf noktalarını kaparsın zaten. sonra da kendini her fırsatta yd programı yaparken bulursun.

ingilizcen yoksa turla git diyenlere bakma sen .
biz ingilizce bilmeyen arkadaşımla roma'ya gidecektik dil biliyorum diye bana güveniyordu son anda annem rahatsızlandı gidemedim o tek kaldı .
oteli booking den ayarladık . gezeceği yerleri şehir planında işaretledim verdim bir de pratik ingilizce kitabı ile gitti 6 gün kaldı . sıkıntı olursa yaz bana internetten dedim .
çok güzel gezdi . o tür kitaplarda otelde hava alanında alışverişte gibi başlıklarda en çok kullanılan cümleler örneklerle var.

ucuz vizesiz Tiflis diyebilirim . tarihi yerleri gezmeyi seversen sıcak sevimli bir şehir uçak biletini de flypgs ile ucuza alırsın .

Düşmez. Artar.

Bunu bilen yok. Olsa zaten zengin olur. Buraya da yazmaz. Öte yandan Trump politikalarının hem rusya'yı hem de avrupa'yı karşısına alması ve fed'in güvercin davranışları nedeniyle dolar/eur dengesinde eur lehine bir değişim var. Bu aralar eur'da düşüş trendi beklemem.

Dunyada euro dusse bile -twelft'in soylediklerine katiliyorum - Turkiye'de yine de yukselir. Hatta dolar da yukselecek. TL, dolardan daha hizli deger kaybediyor bu nedenle dolar dunyada dusse bile Turkiye'de yukselir.

ben kaç senedir alıyorum hiç düştünü görmedim.

Türkiye dünya çapında kıymeti olan bir şeyler üretip bunu yurtdışına pazarlamaya başladığında düşer. Yani temiz bi yüz senesi falan var.

çok tatlısınız, o derece bir düşüşü kastetmemiştim aslında. tamam o zaman ertelemenin anlamı yok ben bilet bakınmaya başlayayım.

beyin omurilik ve sinir cerrahisi

Güçsüzlükte var mı?

@Pleiades

güçsüzlük hissetmiyorum şu an için. geçen haftasonu sadece sol ayak başparmağımda bir hissizlik olduğu fark ettim, şimdi ayağın üst kısmı da benzer şekilde gibi. dokunduğumda hissediyorum. bir de parmakta hafif hafif karıncalanma hissi oluyor yalnızca.

cevap verenlere teşekkürler ayrıca.

ayakkabı değiştirdiniz mi yakın zamanda? genelde ayakkabı kaynaklı olabiliyor bu. siz yine bir gidin tabi ortopedi doktoruna.

Hocam sinir sıkışması veya yaralanması olabilir. Nörolojiye gidebilirsiniz.

plastik tuvalet terliği

kanalizasyon fikirli gibi şeyler geliyor benim aklıma ama neden birini hunharca aşağılamak istiyoruz?

Yok saymak, fikrini, konuşmasını önemsememek, hafif bir kafa selamı ile geçiştirmek de hakaret kadar etkili olabiliyor.

duş perdesi

edit: youtu.be
leyla ile mecnun küfürüydü :/ bence güzel

komprador burjuva

at kafası

istsnbul implantoloji tolga gülçiçek yaptırdık, 4 sene oldu hiç bir sorun yok kendi dişim gibi. fiyatını hatırlamıyorum tam ancsk israil ims gibi bir marka takılmıştı

özelde doğru düzgün yerlerde fiyatlar en az 700 eur'a patlıyor herşeyiyle, ortalama 800-900 eur şuan, iki hafta önce araştırdım, tanıdığım doktor olduğundan üni hastanesinde yaptırmaya karar verdim yarı fiyata geliyor.

implantı sakın bilinmedik yerde, bilinmedik markayla yaptırma.

Şehir yazmıyor. default olarak istanbul kabul ediyorum.

Dentlal- Serhat bey - Göztepe Benzincinin orada.

23:00 yatış saatim 05:00 kalkış saatim

01'den aşağı pek yatmıyorum. Genelde bu saati de geçiyor. Sabahları da 8-9 arası uyanıyorum. Erken uyanmamın sebebi havuza gidip yüzmek ya da akademik olarak çalışmaya erkenden başlamak istemem. Geceleri de genellikle kitap okuyorum. Bu genellikle telefondan oluyor.

Çalışma sırasında çok değişiyor, daha çok "Boşluğu buldun, uyu. Bir dahaki ne zaman belli olmaz" şeklinde ama daha insani çalışma zamanlarında genelde 1:00-8:00 arası gibi. Esnek çalışma daati olduğubda da 3:00-11:00. Haftasonu ise 00:00-12:00/13:00 şeklinde. Bugün tatildeydim, 2:00-11:00 ve 13:00-16:00 arasını uyudum ama yol yorgunluğu vardı. Kimse dokunmasa 10-11 saat falan uyurum.

Kendi evimdeysem yatmadan önce yüzü yıkama-nemlendirme, vb bakım süreci oluyor ama bu tarz şeyler ortalıkta değilse, misafrlikte falan unutuyorum. Uyumadan önce bir dizi izlerim, hatta uykuya o şekilde daldığım da olur.

1,5 hafta önce köpek geldi eve. ondan önce tamamen rastgeleydi.
şimdi 8-10 arası uyuyorum yorgunluktan, sabah 6.30 ayaktayım köpek sağolsun. oyun moyun oynuyoruz, sonra işe gidiyorum.

22:58-08:58

yatarken günlüğe notlar ve 5-10dk sosyal medya

uyandıktan sonra yüz yıkama ve cici bebe yeme.

01.00-08.30 yaklasik saatler bunlar.

Rutinim yok ama gece uyumadan onceki yarim saatlik surecte yaklasik yarim litre su iciyorum, neden ben de bilmiyorum.

06:30'da kalkarım.
Yatış saatim çok değişken. Evdeysem, normal bir günde 12 gibi yatarım. Yorgunsam 10:30-11:00'de bile yattığım olur.
Dışarı çıktıysam eve dönüş 02:00'yi bulur en geç, bu saatte yatarım aşağı yukarı.

Yatış: Pazartesi - Çarşamba 11-11:30 / Pazar- Salı - Perşembe: 12-12:30
Kalkış: Pazartesi Çarşamba: 8 - Salı Perşembe: 6 / Cuma: 9

Hafta sonu serbest :)

Haftaiçi Salı-Perşembe spor.. Kalan günler rutinsiz.

2 den sonra uyuyorum genelde. sabah 7de uyanıp işe gidiyorum.

En geç 22.00 gibi kanepede sızma ve 23-24 civarı yatağa geçme, sabah 5te kalkış, ev toparlama ve yürüyüşe çıkma.

02:00-08:30

en erken 12 en geç 1 de uyurum. ne erken ne geç uyuyabiliyorum. enteresan bir durum.

her sabah da şaşmaz 6 da kalkarım iş günleri. haftasonu her daim değişkenlik gösteriyor.

gece yatarken instagramda deniz fotoğrafları okyanus falan gezinirim. çok hoşuma gidiyor.

sabahları bir şey hatırlamıyor oluyorum.

00.00 - 06.05

22:00-10:00

Yatış 23:20 -24:00 arası kalkış sabah 07:00 -07:31 arası. Takip ettiğim forumlara bakar ve biraz kitap okurum.

hafta içi tam 12 de yatağa girerim ama uyumam 30-45 dakikayı bulur, hayal kurarım bu süre içinde. sabah 6,50 uyanış evden çıkmadan 10 dakika gazeteler, sözlük vs. dünyada ne olmuş bitmiş, savaş çıkmış mı? her şey yolunda mı? kontrol ederim. hafta sonları ise uyumam gece 2-3, uyanış yazın 8-9 kışın 10-11.

Hayatimda hicbir seyin duzenliligi/rutini olmamasi bunu da etkiliyor ama genellersem depresif olmadigim zamanlarda 12-1 gibi yatip 9-10.30 arasi kalkiyorum. (Genelde 10 gibi aslinda)

Sabah kalkar kalkmaz ilacimi alirim, tek duzenli yaptigim sey bu. Bir de son 2 aydir filan kahvemi yapiyorum gorece duzenli olarak.

Aksam da disimi fircalarim, makyaj silmece-yuz yikamaca-lensleri cikartip gozluk takmaca. Bunlar fiks.
Yataga girince de son kez sosyal medya/duyuru takibi ve gozlerin kapanisi.

tatilde olduğum için hiç düzenli değil şu an, gece 3'te yattığım da oluyor akşam 9'da da, hatta abrartıp sabah 11'de, öğlen 2'de uyuduğum günler de var. uyanma da minimum 11 olacak şekilde akşam altıya kadar giden bir skalada

Hafta içi 12 - 1 civarı yatıp, 6'da kalkıyorum. Ama işyerinde çok yorulmuşsam gelir gelmez yemek yemeden 7'de yattığım da oluyor. tatil günleri öğlenden önce kalk(a)mıyorum.

gece yatağa girince instagram'a bakıyorum biraz. bazen e-book okuyorum.

Sabah 3-5 arasi bir saatte uyuyup 8-10 arasi bir saatte uyaniyorum normalde ama son zamanlarda daha duzgun saatlere cekmeye calisiyorum bunu. Gece yatmadan once son yaptigim seyle sabah uyaninca ilk yaptigim sey ayni: su icmek, tuvalete gitmek, dis fircalamak, yuzumu ve gozlerimi yikamak, yuzumu nemlendirmek ve son olarak ellerime nemlendirici surmek. Sabahlari uyurken gelen mesajlara bakarim bikac dakika, bi de bazen instagramda dolanirim. Gece uyumadan once cikip yuruyorum biraz. Bu rutine ek olarak gece uyumadan kitap okumayi eklemeye calisiyorum bir de.

Bu saatlerde uyuyor, 7:30'da kalkiyorum. Geberiyorum. Bazi cumartesileri gunduz uyudugum oluyor birikmis uykusuzluk oldugu icin.

Her halukarda pazar gunleri de en gec 09:00 - 10:00 arasi kalkarim, istesem de daha fazla yatamam. Zorlayip yatsam da zombi gibi olurum, yuzum iyice kararir, gozlerimin alti morarir ve tum gun basim agrir ayrica gun boyu uyku hali devam eder. Bu yuzden pazar gunleri ogleye kadar uyuma olayim yok. Cumartesi gece sabahladigimda bile en kotu pazar 11:00'a kadar yatabilirim.


Yatarken belli bir rutinim yok, canim ne istiyorsa onu yaparim. Genelde intertten bir seyler arastiriyor oluyorum yatmaya yakin.
Sabahlari da rutinim yok, kalkar ustumu giyinir vakt varsa saca hafif fon ceker ve cikarim. Genelde son dakika kalktigim icin fon cekmeye de vakit olmaz, ustumu giydigim gibi cikarim. Genelde daha uyanamadan ustumu giyinip cikiyorum, disari ciktiktiktan sonra yolda yavas yavas uyanip gozumu aciyorum. Kapidan ciktigimda daha gozum acilmamis oluyor:) Ayni gunun gecesi yine uykum gelmiyor, boyle devam ediyor.

24:00-5:00.

Gece 12de yatma, sabah 7:30 uyanış. Spor yapacaksam sabah 6:45 uyanış.
Yatmadan önce 5dk stretching yaparım, kaslarımı esnetirim. Alışkanlık oldu artık yapmadan uyuyamıyorum.

02.00-03.00 gibi yatıyorum. Sabah da 08.00-09.00 arası.

Hafta içi: 01:00/01:30 - 06:10
Hafta sonu çok değişken.

12-1 yatış 7-7.30 kalkış

kalktığım gibi kahvaltı yaparım.

Excel seviyeni ilerletebilirsin.
Bir programlama dili öğrenebilirsin.

Türkçeni ilerletebilirsin.

Uzun vadede doktora çok havalı oluyor.